❀☯ ดอกไม้ในอุ้งมือมังกร ❀☯
แนว : พีเรียด-แฟนตาซี
หนึ่งพฤกษา หนึ่งต้นไม้ ล้วนมีซึ่งชีวิต
หนึ่งภูเขา หนึ่งลำธาร ล้วนมีซึ่งต้นกำเนิด
หนึ่งคน หนึ่งเรื่องราว ล้วนมีซึ่งเหตุปัจจัย
หนึ่งเหตุการณ์ หนึ่งการกระทำ ล้วนมีซึ่งเหตุต้นผลกรรม
ชาติแรกคือแมลงปอ ชาติต่อมาคือกวางหนุ่ม ชาติสุดท้ายจึงค่อยเกิดมาเป็นดอกหญ้าดอกหนึ่ง แต่ทันทีที่โลหิตแห่งเทพธิดาบุปผาได้หยดลงบนกลีบดอกเฉ่าฮวา ..เด็กน้อยวัยสิบเอ็ดปีจึงได้ถือกำเนิดขึ้นมาในแดนหิมะที่หนาวเหน็บ อยู่ภายใต้การเลี้ยงดูของ ‘เสวี่ยหลงเหอ’ พญามังกรแห่งทิศว่างเปล่า อสูรสวรรค์ผู้ไร้ใจ
อวี้ส่าไม่อยากเป็นเซียนผู้เก่งกาจ ไม่เคยต้องการเป็นบุรุษที่มีรูปโฉมหล่อเหลางดงาม ไม่ปรารถนาในอำนาจเหนือสามโลก เขาแค่อยากใช้ชีวิตในแดนเกิดอย่างเรียบง่าย ใช้เวลาทั้งวันหมดไปกับการอ่านตำราไร้แก่นสารที่หน้าชานเรือน นอนมองหิมะขาวโปรยปราย คอยสดับรับฟังเสียงดนตรีของหลงเหอ เขายอมเป็นเด็กน้อย ยอมไม่รู้เรื่องราวอะไร ยอมหูหนวกตาบอด ยอมแขนขาขาดด้วนทั้งสองข้าง แต่ขอแค่ให้เขาได้กลับไปยังวันวาน ได้อยู่ข้างกายคนผู้นั้นดังเดิม...
แนะนำตัวละครหลัก :
✿ เสวี่ยหลงเหอ
กล่าวให้น่าฟังเสวี่ยหลงเหอก็คือหลงหวัง (พญามังกร) แห่งทิศศูนย์กลาง เป็นพญามังกรที่มีอำนาจเหนือเทพมังกรประจำท้องสมุทรทั้งสี่ทิศ แต่ถ้ากล่าวไม่น่าฟัง เสวี่ยหลงเหอก็คือท่านหิมะ เขาคืออสูรสวรรค์แห่งทิศว่างเปล่า ไม่ใช่เทพ ไม่ใช่มาร ไม่ใช่ธรรมะ ไม่ใช่อธรรม
ชายผู้นี้เป็นเพียงแต่ชายผู้หนึ่งที่มักสวมใส่แต่ชุดสีขาวยาวระพื้น ผิวกายขาวซีดจนเหมือนจะโปร่งแสง ดวงหน้างามสะคราญที่ชวนให้ลุ่มหลงเพียงแค่ปรายตามอง กระนั้น นิสัยของเขากลับไม่ไปในทิศทางเดียวกับหน้าตา คนงามก็สมควรจะมีนิสัยงาม ทว่าหลงเหอนั้นแตกต่างออกไป ถ้าดูแค่ลักษณะภายนอก หลงเหอสมควรจะเป็นคนเคร่งขรึม แต่ลึกๆแล้ว มีดวงไฟขนาดย่อมที่อยู่ในหัวใจน้ำแข็งของเขา ..เย็นเยียบ เร่งร้อน รุนแรง ลึกล้ำ
✿ อวี้ส่า
อวี้ที่แปลว่าความปรารถนา ส่าที่แปลว่าโง่เขลา ชื่อนี้หลงหวังเสวี่ยหลงเหอเป็นผู้ตั้งให้ ซึ่งอวี้ส่าก็ยอมรับชื่อนี้แต่โดยดี ด้วยที่มาที่ไปของเขาค่อนข้างลึกลับกระทั่งชื่อที่แท้จริงของตัวเขาเอง เขายังจำได้ไม่แน่ชัด รู้เพียงแต่ว่าถือกำเนิดมาแล้วสามภพสามชาติ
ในชาติภพที่สาม อวี้ส่าเกิดเป็นดอกหญ้า (เฉ่าฮวา) ต่อมา บังเอิญมีเหตุให้ได้รับโลหิตจากฮวาเสิน (เทพธิดาบุปผา) นามว่า ‘เยี่ยหลัน’ ดอกหญ้าป่าดอกนั้นภายหลังจึงเติบโตขึ้นเป็นตี้เซียนน้อยผู้หนึ่งที่เปี่ยมไปด้วยอำนาจสะเทือนฟ้าสะเทือนดิน ทั้งที่มีอำนาจมหาศาลปานนั้น แต่อวี้ส่ากลับไม่ใส่ใจ ชีวิตนี้ จะเป็นอำนาจก็ดี จะเป็นตำแหน่งเทพเซียนก็ดี อวี้ส่าไม่เคยใส่ใจ ขอเพียงได้อยู่เคียงข้างท่านหิมะไปตลอดชีวิตเป็นพอ
✿ ฮวาเสินเยี่ยหลัน
นามของนางคือเยี่ยหลัน ตำแหน่งคือฮวาเสิน (เทพธิดาบุปผา) รวมกันเป็นฮวาเสินเยี่ยหลัน ผู้ที่เคยมีอดีตรักอันส่งกลิ่นคาวเลือดกับเสวี่ยหลงเหอ เป็นที่รู้ดีกันทั่วแดนสวรรค์ว่า ฮวาเสินกับหลงหวังนั้นมีความรักความแค้นต่อกันอย่างลึกซึ้งถึงขนาดที่ว่าไม่ขออยู่ร่วมโลกเดียวกัน
มารดาของนางคือฮวาเสินคนก่อนนามว่า จินเหลียน ซึ่งเป็นดอกบัวที่เทพอสนีบาตเหลยกงนำไปถวายพระยูไล ดอกบัวนั้นก็ได้กลายมาเป็นเทพธิดาบุปผา และมีความรักอย่างลึกซึ้งกับเง็กเซียนฮ่องเต้รัชกาลปัจจุบัน ไม่นานนักก็ให้กำเนิดนางออกมา เมื่อหวงฮวางโฮ่ว (หวงฮองเฮา) ทราบเข้าจึงบีบบังคับให้มารดาของนางต้องปลิดชีพตนอย่างน่าอดสู ด้วยเหตุนี้ เยี่ยหลันจึงเติบโตขึ้นมากับความเคียดแค้นต่อสวรรค์ ชิงชังเหล่าเทพ ยิ่งได้พบกับความรักที่ชวนให้ผิดหวัง จิตใจของนางก็ยิ่งบิดเบี้ยวมากขึ้นไปอีกจนไม่เหลือเค้าเดิมของเทพธิดาที่สดใส อ่อนหวานและยิ้มง่าย
✿ เสอหวังเมิ่งอี้
เสอหวังนั้นคือตำแหน่งของจ้าวอสรพิษ เมิ่งอี้นั้นคือนามของเขา.. เมิ่งอี้นั้นไร้แซ่ แต่บ้างก็บอกว่าเขาแซ่เสอที่แปลว่างู.. ทุกครายามที่เมิ่งอี้ปรากฏกาย ผู้คนมักจะหลงใหลเคลิบเคลิ้ม ตกอยู่ในห้วงกิเลส บ้างก็เกิดความรู้สึกโลภโมโหโทสัน บ้างก็เกิดความรู้สึกหดหู่เศร้าหมอง กล่าวได้ว่า เมิ่งอี้ก็คือความชั่วร้าย ซึ่งทั้งที่จริงแล้วเมิ่งอี้นั้นเป็นชายที่มิเคยเพิกเฉยต่อเรื่องราวโฉดชั่ว ซ้ำยังเป็นคนที่รักความยุติธรรม และตรงไปตรงมาอย่างถึงที่สุด
✿ หูเซียน จิงไฉ่
จิงไฉ่นั้นคือเซียนจิ้งจอก (หูเซียน) ที่รอการเลื่อนขั้นเป็นส่างเซียน อุปนิสัยส่วนตัวนั้นเรียกได้ว่าไม่น่าคบหา เพราะเพื่อผลประโยชน์แล้ว จิงไฉ่ไม่สนใจวิธีการ ขอให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีเป็นพอ.. ในชั่วชีวิตนี้ จิงไฉ่มองผู้อื่นเป็นของเล่น ด้วยผู้อื่นล้วนง่ายต่อการคาดเดา ทว่ายังมีตี้เซียนน้อยผู้หนึ่ง หน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มพราว ตัวขาวแก้มหยุ่นนามว่าอวี้ส่าที่ทำให้จิงไฉ่รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแค่จิ้งจอกเบาปัญญาตัวหนึ่ง
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿