อ่าาาา
สับสนกับบักพี่เชนจริงๆถ้าไม่ชอบภูมิจิตแล้วมาดักรอเจอหน้าเขาทำไมฟระคะ แถมแม่มยังปล้ำเขาอีก
แต่ก็เอาเถอะในเมื่อคุณพี่เชนมันความรู้สึกช้าหรืออาจจะด้านชาไปแล้ว
ก็คิดถูกแล้วล่ะที่คุณจิตตัดสินใจไปญี่ปุ่น จะได้ไม่ต้องมารับรู้มาเห็นหน้าบักพี่เชนให้ช้ำใจ
สงสารภูมิจิตยิ่งนักและสบสนไม่เข้าใจบักพี่เชนเหลือขนาด
แต่ก็ยังแอบหวังว่าพี่เชนจะรู้ใจตัวเองแล้วตามคุณจิตไปญี่ปุ่นนะ
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆเข้าถึงอารมณ์ เค้าจะเก็บเงินหยอดกระปุกรอซื้อหนังสือนะคะ
แอบหวังว่าในเล่มจะมีซักตอนที่ช่วยเคลียร์เรื่องค้างคาระหว่างพี่เชนกับคุณจิตเพราะเก๊าค้างอย่างแรง
เป็นกำลังใจให้สร้างสรรผลงานต่อไปค่ะ