หัวข้อ: 【Office Worker】เผลอรักหนุ่ม OT พิเศษ - เชน & ภูมิจิต 4 (จบ) - p.117 (8/4/57)

[toshika]

 

จบแล้วหรอคะ ยังอยากอ่านต่ออยู่เลยอ่ะ

อยากอ่านพี่เชนกับภูมิจิต 

[♠DekDoy♠]

ลบตอนพิเศษไปแล้วเหรอไม่เห็นมีเลย -"-

[P.PIM]

มาอ่านไม่ทันอ่าาาา
เสียใจจจ

[SnowFlakez]

อ่ออออออออออออออ เรื่องของเรื่องก็คือจิตมันเขียนนิยายซึ่งก็คือเรื่องที่เราอ่านๆกันมานั่นเอง

สรุปคือนังจิตมันมโนไปเองว่างั้นเถอะ ฮ่าๆๆๆ ทำเอาคนอ่านเครียดเฟลด่าคุณนิดไปหมดเลย 555555555555 

โอเคค่ะ รออ่านภาคที่นังจิตเป็นรับดีกว่าเนอะ 

[capool]

อ้าว  ลบตอนพิเศษไปแล้ว อืม...ก็เข้าใจนะคะว่าเจอเม้นท์แรงๆไปแล้วก็เลยรู้สึกไม่ดี (ซึ่ง 1 ในนั้นมีเราที่แรงมากด้วย) อุตส่าห์เขียนมาให้อ่านคิดแทบตาย ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เกิดจากการที่อ่านจบปุ๊บ เฟลปั๊บ แล้วเม้นท์เลย ไม่ได้เข้าไปอ่านในเพจ ต้องขอโทษด้วย แต่ไม่น่าลบไปเลยอ่ะ แค่เอาตอนในเพจมาต่อก็ลงตัวดีแล้วนะคะ อย่าคิดมากเลยค่ะ เค้าสำนึกผิดแล้ว 

[fullmoonny]

คือ....คือแบบเรายังไม่ได้อ่านเลยอ่ะ เสียใจ

[TiwAmp_90]

 
อ่านมาจนจบรวมถึงตอนพิเศษ
ยังไม่อยากร้องไห้เท่าตอนสุดท้ายของคุณโซ่เลย
เป็นสุนัขที่น่ารักและซื่อสัตย์มากจริงๆ ค่ะ  ...แง้ๆๆๆๆ
คุณฉกาจเนี่ย..ขี้หึงสุดๆเลย!
ชอบคุณเชนมากค่ะ... เห็นด้วยกับนิดว่าเฮียแกน่ากลัวที่สุด 555555

[B_O_M]

สนุกมากครับ ชอบมากมากเลย

[aezac]

  +

  -

[phai]

น่ารักมากกกกกกกกกกก
 

[mini.tori]

สงสารโซ่จัง เมียก็ยังไม่มี เฮ้อออออ

[bpyt]

ตามอ่านจบแล้วคร่าาา
คุณยามกะบคุณนิดน่ารักมากมาย
ตอนพิเศษสุดท้ายซึ้งแทนคุณโซ่มากๆ

[aa_mm]

สนุกมาก ๆ เลยค่ะ เสียน้ำตาไปเป็นปี๊บ 
สงสารคุณนิดที่สุด  แล้วก็สะใจตอนคุณนิดเมินคุณยามมาก ๆ 
ไม่เป็นอันหลับอันนอนกันเลยทีเดียว  อ่านไปถือผ้าซับน้ำตาไปด้วย 
ยิ่งตอนพิเศษของคุณโซ่ นี่ก็ร่ำไห้อีก ดิฉันอ่อนไหวมาก 55
สนุกมาก ๆ ค่ะ ขอบคุณนะคะ

[summerkiss]

ไม่อยากให้จบเลย 
อยากให้มันยาวกว่านี้ 
สนุกมาก จนรู้สึกว่ามันไม่สมควรจบ ควรจะมีต่อไปเรื่อยๆ 

Ps. ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ ที่ เขียนนิยายดีๆแบบนี้มาให้อ่านกัน
น้ำตาไหลพลากไปหลายยกเหมือนกัน (ต้มมาม่าแทบไม่ทัน) 

[m_pop91]

สรุปมาไม่ทันตอนพิเศษ ลบไปทำไมเหรอครับ มีดราม่าอะไรกัน งง

[anukul]

ทำไมลบตอนเชนภูมละครับ

[PapermintReal]

  เราอ่านทัน แต่ลืมเมนท์.....ทำไมตัดฉับอย่างน้านนนนน

มันค้างงงงงงง

[chisarachi]

อ่านจบด้วยสภาพตาบวมช้ำ
อ๊ายยยย ดราม่าที่โหยหา
ชอบดราม่าแบบนี้จัง  อ่านไปแรกๆก็ใจเต้นตึกๆละ เหมือนหวาน
แต่รู้สึกเหมือนมีมาม่าแฝงอยู่
เคยอ่านอะไรแล้วใจเต้นรัวไหมคะ นั่นแหละใช่เลย
ชอบไปหมดตอนที่ดราม่าแรกๆ เรื่องบริษัท สงสารน้องนิดจับจิตจับใจ
และต่อมาเรื่อขา  นี่เป็นประเด็นที่รู้สึกอ๊ายยยย ชอบ
อยากเสพนายเอกชีวิตรันทดมานาน
ยิ่งตอนพระเอกเมินเฉย  เย็นชาทั้งๆที่รักเขาดั่งดวงใจนี่ก็นะ กินใจเลย
ชอบตอนที่แอยย่องไปบีบขาให้ ที่คุณฉกาจบอกอยากเป็นส่วนหนึ่งแบบ
อ๊ายยคุณฉกาจมันรักน้องมากนะ
ชอบน้องนิดที่ไม่เป็นคนงี่เง่า  เป็นคนที่มองโลกสดใส เกรียนในใจ ฮ่าๆๆ ชอบตอนอ้อนพระเอกทุกครั้งอ่าา น่าฟัด*
แต่แอบเคืองน้องนิดที่ไม่รู้จักดูแลตัวเอง  โดยเฉพาะเรื่องอินังพี่ป้อม โอ๊ยยยอยากจะปาอะไรใส่หน้าพี่ป้อมได้ชิๆ
คุณฉกาจจจจจจ  คนนี้ปลื้ม อยากลูบไล้เป็นพิเศษ ก๊ากกกก เขาเป็นคนที่รักใครแล้วน่ารักนะ
ส่วนตัวละครขวัญใจต้องยกให้พี่เชนกับคุณพี่ปัด  ก๊ากกกก >< สองตัวนี้สร้างสีสันได้มากมายเลย
ตอนจบนี่รู้สึกว่าเร็วมาก อ๊ากกก มันยังไม่อิ่มจนีถึงจุดสุดเลย แต่จบแล้วฮ่าๆๆ
แบบมันเหมือนยังอิ่มได้อีกอ่าาาา ยังอิ่มไม่สุด  มันแบบยังไม่สุดๆ
แต่โดยรวมชอบมาก  แอบเสียดายที่เฟบเรื่องนี้ไว้จ่อคิวอ่านเรื่องอื่นก่อน 
รอให้จบทีเดียวเพราะคิดว่างั้นไม่มีไรตื่นเต้น555555555 ชื่อเรื่องนี้เหมือนการ์ตูนตาหวานมาก
เลยเสียดายที่อดอ่านแบบเรียลทามเลย  ถ้าอ่านแบบเรียลทาม อ่านไปลุ้นไปคงแบบอินเฟ่อ
ปล.ตอนพิเศษ4ทำเอาร้องไห้ไปด้วยเลย  สารภาพว่าไม่รักสัตว์ค่ะ
แต่พูนพันกับคุณโซ่มาก ฮื่ออออออออออออ

[peettator]

ชอบเรื่องนี้มากเลย อยากอ่านไปเรื่อยๆอ่า ตอนสุดท้ายเศร้าจัง

[aa_mm]

เหมือนจะมาไม่ทัน คุณจิต กับ พี่เชน เกิดอะรายยยยยย ขึ้น
เค้าอยากอ่านมั่งอ่ะ

[ปุยหมาม่วง]

เพิ่งอ่านจบตอนที่ 14 ป่วย

เห็นจากคอมเม้นมาหลายๆตอนจะมีแต่คอมเม้นไปในทางตำหนิฉกาจ ซึ่งเราไม่ค่อยเข้าใจนัก
ขอคอมเม้นแบบขัดแย้งกับหลายๆคนบ้าง
เรากลับไม่ได้รู้สึกโกรธเกลียดพระเอกขนาดนั้น เพราะจากที่เล่ามาตั้งแต่แรก ฉกาจเองทำไปด้วยก็เพราะมีเหตุผลของตัวเอง
เรื่องที่ปลอมตัวเป็นยามเข้ามาสืบ เอาจริงๆนั่นคือบริษัทเค้ากำลังโดนโกงอยู่นะ ลืมข้อนี้กันไปรึเปล่า
ถ้าฉกาจไม่ทำแบบนั้นบริษัทของพ่อที่กำลังล้มละลายอยู่รอมร่อคงต้องล้มไปแล้วจริงๆ
การกระทำนั้นของพระเอกทำให้เค้าจับได้ว่าบริษัทเค้าถูกบริษัทคู่ค้าโกง และแก้ไขได้ทันท่วงที กู้ชีพบริษัทพ่อตัวเองขึ้นมาได้อีกครั้ง
ไม่มองตรงนี้กันเลยรึ
อย่างคุณนิดเองก็ผิดเหมือนกัน ช่วยเค้าโกง คือถ้าจะบอกว่าคุณนิดทำเพราะเจ้านายสั่ง
"เจ้านายสั่ง"นั่นก็คือเหตุผลของคุณนิดที่เค้าจำเป็นต้องทำ
ถ้ามองมุมเหตุผลของคุณนิดแบบนี้ล่ะก็ งั้นก็ต้องมองเหตุผลของฉกาจด้วยสิ
ซึ่งเหตุผลของฉกาจก็คือเพื่อหาสาเหตุว่าทำไมบริษัทเค้าถึงแย่ลงๆและจับได้ในที่สุดว่าบริษัทตัวเองกำลังถูกโกง(ซึ่งก็คงทำมาก่อนแล้วและคุณนิดมาช่วยทำต่อ)


เราว่ามันแฟร์ คือถ้ามองในมุมเหตุผล ทั้งสองคนมีเหตุผลในการกระทำทั้งคู่
ไม่ใช่ว่าพระเอกอย่างหลอกฟัน ฟันแล้วทิ้งเป็นสันดานเพราะเจ้าชู้หลอกเค้าไปทั่ว ถ้าแบบนั้นก็สมควรโกรธเกลียด
แต่อันนี้คือเหตุผลที่เค้าทำคือเพื่อบริษัท ถึงแม้วิธีการมันจะแย่ไปหน่อย แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ ดีไม่ดีบริษัทพ่อคงล้มละลายแน่แล้วเพราะจับไม่ได้ว่าถูกโกง
ทีคุณนิดทำ คนเห็นใจกันว่าทำเพราะเจ้านายสั่ง แต่พอฉกาจทำกลับไม่มีใครมองว่าทำเพื่อบริษัทของพ่อ

เราว่าถ้ามองแต่การกระทำ มันก็แย่พอกันทั้งคู่ เอาให้แฟร์ๆว่าจะมองมุมไหน
ถ้ามองในการกระทำมันก็แย่พอกันทั้งคู่นั่นแล่ะ แต่ถ้ามองในมุมของที่มาของการกระทำ มองถึงสาเหตุของการกระทำ
มันก็พอเข้าใจได้เพราะก็มีเหตุผลในการกระทำทั้งคู่เหมือนกัน

เพราะฉะนั้นสำหรับเรามันแฟร์อ่ะค่ะ
ถ้าจะโกรธพระเอกมากกว่าก็แค่ตรงที่พูดจาไม่ดีใส่คุณนิดตอนที่คุณนิดไปเจอที่บริษัทแค่นั้นแล่ะ

และคิดว่าที่คนเห็นใจคุณนิดมากกว่าก็เพียงแค่เพราะคุณนิดถูกรถชนเลยน่าสงสาร ซึ่งในความเป็นจริงทางฉกาจเองก็ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้ จะสงสารอีกคนแล้วเอามาโกรธอีกคนทำไม
แถมยังช่วยเหลือด้วยซ้ำอ่ะ

ส่วนเรื่องตอนอยู่ในบ้าน อิฉกาจมันซึน คิดเองเออเองไปบ้างซึ่งเค้าก็คิดแบบซื่อๆ มองกันคนละมุมก็แค่นั้น ไม่ได้ตั้งใจทำให้ใครเสียใจ แถมยังทำให้ตัวเองเสียใจด้วยเหมือนกันด้วยซ้ำ
เช่นการที่ย้ายนิดให้มานอนข้างล่างเพราะเข้าใจผิดคิดเองเออเองว่านิดไม่อยากนอนด้วย เจอหน้าเดี๋ยวจะร้องไห้อีก <<การคิดแบบนี้มันก็ทำให้ตัวเองเสียใจด้วยเหมือนกัน

ถ้าการเข้าใจผิดเรื่องพวกนี้กลายเป็นว่าฉกาจกลายเป็นคนไม่ดี น่าโมโห งั้นคุณนิดที่เสียใจว่าฉกาจย้ายตัวเองให้ลงมานอนข้างล่าง รวมทั้งที่ฉกาจเอาปัดมานอนที่บ้าน คุณนิดก็คิดเองเออเองเหมือนกัน ก็เลยเสียใจ

ถ้าคุณนิดไม่คิดเองเออเอง มองคนละมุมทำให้เข้าใจผิดคุณนิดจะเสียใจมั้ย ?

ต่างคนต่างคิดเองเออเอง ไม่เข้าใจกัน มองกันคนละมุม แต่กลับตำหนิแต่ฉกาจฝ่ายเดียว

มองกันให้แฟร์ๆหน่อยน้า

ณ จุดนี้เราไม่เข้าข้างใครเป็นพิเศษ เพราะแต่ละคนมีเหตุผลและมุมมองของตัวเอง ไม่ได้เป็นการทำไม่ดีโดยตั้งใจ 
เพราะฉะนั้นเราเชียร์ให้เข้าใจกันมากกว่า

เม้นซะยาวเลย 555555

><

[ปุยหมาม่วง]

เม้นต่อเรื่อยๆล่ะนะ


เรื่องพี่ป้อม รำคาญนิดจังเลยอ่ะ หลายทีแล้วที่หายไปกับเค้าโดยที่ไม่บอกคนอื่นโดยเฉพาะกับแฟน
รู้ว่าแฟนไม่ชอบใจให้ไปใกล้พอต่อว่าแฟนแล้วยังจะขอไปช่วยเค้าทำงานอีก
คือแบบถ้าไม่ติดว่าเป็นนายเอกนี่นึกว่านิดกำลังนอกใจแล้วนะ ดูจะอะไรกับเค้าจัง
บอกว่าจะไม่ไปเจอแล้วแต่ก็ชวนไปเที่ยว ฮ่วยยย
แถมยังโง่ไว้ใจเค้าเห็นใจเค้าซ้ำๆซากๆ
นายเอกหลายๆเรื่องเป็นแบบนี้ อ่านแล้วหงุดหงิด
ยอมให้เค้าจูบนี่ เป็นความคิดที่โง่นะ บอกเลย ถ้าเราเป็นฉกาจมารู้ทีหลังเราจะเสียใจมาก
พอพระเอกมาเห็นแล้วเข้าใจผิดก็บอกว่าพระเอกโง่
อื่มมมมมม
รู้สึกเรื่องนี้พระเอกทำอะไรก็ผิดนายเอกถูกตลอดเลยแฮะ
ถ้าเป็นใครมาเห็นแฟนตัวเองจูบอยู๋กับคนอื่นแบบนี้(ตัวเปลือยด้วยยยย!!)
จะยังไงฮึ
นิดคาดหวังให้ฉกาจเชื่อใจ แต่นิดไม่เคยทำให้ฉกาจเชื่อใจได้เลยซักครั้ง
ยกตัวอย่างการกระทำของนิดแต่ละอย่าง >> ออกไปอยู่กับป้อมทั้งวันโดยไม่บอก โกหกว่าอาจารย์คนนั้นคือผู้ชายแก่ๆ  พอถูกจับได้ว่าไม่ได้แก่แต่เป็นอาจารย์หนุ่มก็ไม่บอกว่าเป็นคนที่มาชอบตัวเอง<<
คิดดูดีๆว่าตัวเองทำกับฉกาจไว้ยังไงบ้าง โหยยยยคุณนิดเอ๊ยยยยยยย
ทำแบบนี้ควรจะได้รับความไว้ใจจากแฟนเหรอในเมื่อตัวเองก็ไม่ได้บอกเค้าหมดแถมยังโกหกอีกต่างหากอ่ะ
ที่ฉกาจไปเห็นภาพนั้น แฟนตัวเองแก้ผ้ากับผู้ชายอีกคนแล้วกำลังจูบกัน เป็นเราก็ไม่ให้อภัยง่ายๆหรอกนะ
และคงไม่ใจเย็นพอจะอยู่ฟังคำอธิบายด้วย ถ้าฉกาจจะโกรธจนถึงขั้นบอกเลิกก็ไม่แปลก ถึงคุนนิดจะอธิบายบายถ้าพูดในตามความเป็นจริงแล้วเราจะเชื่อได้มั้ยว่าอันไหนจริงหรือไม่จริง
งานนี้คุณนิดทำตัวเองจริงๆ
แต่จากคอมเม้นหลายๆครแล้ว ยังไงฉกาจก็โดนตลอดนะ
เฮ้อออ


ชอบที่ฉกาจว่าคุณนิดนะ ที่บอกว่าไม่ได้เชื่อเรื่องต่างๆเพราะรู้ว่านิดไม่ทันเล่เหลี่ยมป้อมหรอก แต่ที่โกรธและรับไม่ได้ก็คือการมีอะไรไม่บอก การ"ยอม"ผู้ชายคนอื่นขนาดนั้น
คือถ้านิดยังมีนิสัยแบบนั้นอยู่ต่อให้เคีลยกับป้อมไปแล้ว ถ้าในอนาคตมีคนอื่นเข้ามาอีก นิดก็จะใจอ่อนจะยอมกับผู้ชายคนอื่นอีก ไม่มีวันจบสิ้น
มันคือสิ่งที่นิดต้องรู้ตัวว่าผิดและแก้ไขไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก ความไว้วางใจน่ะมันสมควรจะให้กับคนที่"ให้" เราหมดทุกอย่างเท่านั้นแล่ะ
กับเรื่องของป้อมหลายๆเรื่องนิดยังบอกแฟนไม่หมดเลย โกหกก็ยังเคย แล้วจะให้เค้าไว้ใจอะไรได้
บอกตรงๆเลยว่าเห็นด้วยกับหลายๆคนที่บอกให้นิดไปเจอคนอื่นเถอะ

คือคิดเหมือนกัน ให้ฉกาจไปเจอคนอื่นเถอะ อย่างน้อยก็คนที่เข้าใจแฟนมากกว่ามัวแต่ไปเห็นใจเข้าใจคนอื่นแบบคุณนิดน่ะ
ฉกาจน่ะเหมือนจะร้ายๆในตอนแรกแต่พอคบกันก็เข้าใจคุณนิดตลอดเลยไม่ใช่เหรอ ขอไปช่วยงานป้อมก็ให้ไปทั้งที่ไม่อยาก ขอออกไปข้างนอกกับป้อมสองคนก็ให้ไปไม่ได้งอแงเลย
แต่ทำไมพอมีเรื่องอะไรนิดไม่เข้าใจฉกาจบ้างเลย เอาแต่ร้องไห้และคิดถึงแต่ส่วนของตัวเอง แต่บอกเลยว่าถ้านิดยังไม่เลิกนิสัยคิดถึงคนอื่นมากกว่าแฟนตัวเองแบบนี้
นิสัยโกหกเพราะคิดเอาเองว่าจะดีกว่าบอกความจริงอย่างนี้ นิสัยบอกไม่หมดอย่างนี้ ถึงคุณนิดจะไปคบใครเจอกับพระเอกอีกซักกี่สิบคน ถ้ามีคนเข้ามามันก็มีปัญหาเหมือนเดิมค่ะ
ไม่มีใครทนได้หรอก

เฮ้อออ

[Magician]

คิดถึงคุณนิดดดดดดดดดดดดดดดด T T

[MunashiiSora]

เข้ามาเพราะคิดถึงเรื่องนี้ ^^

 

[kinly]

ขอบคุณครับ สนุกดีแต่รู้สึกว่าสั้นไปนิดนะครับเซงจริงๆจบไวเหลือเกิน

[summerkiss]

แวบมาบอกเล่่า เรื่องของคุณโซ่ทำเอาน้ำตาไหลพราก มีเกิดก็ต้องมีตาย คิดถึงขนุนหมาบ้านเราที่ตายไปเบย (ตอนเด็กชอบขี่มันเหมือนม้า55+)

[chaWice]

เห็นเรื่องนี้เขาว่าสนุก
กดเข้าส่องโดยพัน
สนุกมาก ขำขัน เฮฮา
ทั้งคุณยามและคุณนิด
เราเผลอใจไปหน่อย
บทดราม่าทำน้ำตาแตก
ตาบวมแน่เชียว
 
ตัวเรื่องวางไว้ ประหนึ่งนิยายตบจูบเด็กดี
เสียน้ำตาจุดพีคอย่างจริงจัง
ขอบคุณคนเขียนมาก
ทำเราเจ็บตา แต่ก็หนุก
ยี่สิบสี่ตอนจบ กำลังดีเลย

[chaWice]

เศร้า
รักโซ่เหมือนกัน

[evz]

ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ เรื่องนี้น่ารักอ่านเพลินเลยค่ะ มีดราม่าไม่เยอะแต่ดราม่าทีก็เล่นเอาปวดใจอยู่เหมือนกัน
แต่เพราะคู่นี้รักกันมากถึงจะไม่พูดไม่คุยโกรธกันแต่ในที่สุดก็คืนดีกันด้วยดี แต่ก็ต้องขอบคุณสปอนเซอร์อย่างพี่เชนด้วยที่ดูแลคุณนิดและคิดแผนต่างๆให้อีกต่างหาก พี่เชนนี่เป็นตัวละครที่อยากให้เป็นคนโดนกระทำบ้างเพราะพี่แกแกล้งคนอื่นไว้เยอะ 555

[kamisama]