งานหมั้น งานหมั้นถูกจัดขึ้นในอาทิตย์ต่อมาเพราะสองป๋ารอไม่ไหวอีกแล้ว .. พวกเขาลงทุนจัดงานหมั้นครั้งนี้ให้ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีคนจัดมา .. งานหมั้นของลูกชายสองครอบครัวนี้จะยิ่งทำให้มูลค่าหุ้นของบริษัทหลักทรัพย์หลายสาขาพุ่งขึ้นจนคนแทบจะเทซื้อหุ้นของบริษัทเขาไม่หวาดไม่ไหว .. คฤหาสน์พันล้านถูกจัดให้เป็นส่วนสำหรับจัดพิธี . ป๋าเคเชิญสื่อมากมายมาร่วมงานและเตรียมพร้อมรับมือกิ๊กเก่าลูกชายอย่างเต็มรูปแบบ .. เขารู้ว่าวันนี้จะต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง และ เขาก็น่าจะจัดการได้หมด ไม่มีปัญหา ..
"ป๋า .. แก้ว .. ฮึ่ก .. แก้วไม่อยากหมั้น" แก้วที่ตื่นมาแต่งตัว ทำผมแต่เช้าพูด เขาไม่อยากโดนคนที่รังเกียจขนาดนั้นทำร้ายอีกแล้ว หมั้นกันทำไม ในเมื่อเขาเกลียดแก้วถึงเพียงนี้ แม้แก้วจะ .. แม้แก้วจะลืมที่เขาทำกับแก้วไม่ได้ .. แต่แก้วขอให้มันจบกันไป ดีกว่าจะมาสานต่อแบบนี้
"อย่าร้องลูก .. แก้วหมั้นกับพี่เขาเถอะนะ .. ป๋าจะบอกอะไรให้อย่างหนึ่ง .. แก้วจะเป็นคนที่มีความสุขที่สุด .. แต่แก้วต้องทำตามที่ป๋าบอก .. เข้าใจไหมลูก" ป๋าณพปลอบลูกชายเพียงคนเดียว .. แก้วกอดป๋าไว้แน่นแล้วพยักหน้ารับ .. แก้วจะลองเขื่อที่ป๋าพูด .. แก้วถอดคอนแทคเลนส์ออกแล้วใส่แว่นตาหนาเตอะ .. เขาหยิบฟันปลอมขึ้นมาแล้วใส่มันเหมือนที่เคยทำทุกวัน .. วันนี้ผมเผ้าที่รุงรังถูกจัดทรงให้ดูเป็นผู้เป็นคน .. ช่างแต่งหน้าเติมแต่งใบหน้าที่ใส ไร้ริ้วรอยจนมีแต่รอยจุดด่างดำ พร้อมสิวดูแล้วน่าขนลุก . แก้วเดินไปมองตัวเองในกระจก .. หน้าตาแบบนี้สินะที่ทุกคนกลัว .. หน้าตาแบบนี้สินะที่ทุกคนรังเกียจ .. ท้าวความกลับไปตอนมัธยมปลาย ป๋าพาแก้วที่หน้ามีแต่รอยสิว ฟันเหยิน ใส่แว่นไปชุบตัวใหม่ เพราะแก้วถูกเพื่อนล้อและแกล้งอย่างหนักจนไม่อยากไปโรงเรียน .. ป๋าณพทนเห็นลูกถูกรังแกไม่ไหวถึงพาแก้วไปรักษาหน้าจนหาย ดัดฟันอยู่สามปีจนขึ้นปี 1 .. เพื่อนๆแก้วเริ่มเยอะขึ้น .. แต่ทุกคนล้วนเข้ามาเพราะแก้วรวย และ หน้าตาดี .. จากนั้นแก้วก็เร้าหรือป๋าขอให้ทำหน้ากลับมาเป็นแบบเดิม .. เขาไม่อยากโดนคนใจร้ายเข้ามาหาเพราะผลประโยชน์อื่น .. ป๋าจึงแนะนำวิธีแปลงกายมาให้เขา .. เขาเริ่มกลับมามีฟันเหยินและหน้าปลวกๆอีกครั้ง .. ทายสิว่าใครยังคบเขาอยู่บ้าง .. ไม่มี .. ไม่มีเลยสักคน .. แก้วอดทนเรียนตัวคนเดียวไม่มีเพื่อนซี้จนจบมหาลัย .. หลังจากนั้นแก้วก็ไม่เคยถอดรูปให้คนอื่นเห็นอีกเลย .. เขากลัวใจคนเป็นที่สุด .. จนแก้วต้องมาทำงานที่บริษัทของป๋าเค .. นี่แหละคือจุดเปลี่ยน .. แก้วได้เพื่อนใหม่ .. คนที่ไม่มองเขาแต่ภายนอก .. ทายไม่เคยทำท่าทางรังเกียจเขาเลยแม้แต่น้อย .. แล้วก็ยังมีเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ พี่ๆที่คอยสอน คอยดูแล .. รวมถึงพี่ครามที่ไม่คิดจะรังเกียจแก้ว
"ได้เวลาแล้วลูก" แก้วผละออกจากกระจกแล้วมองหน้าป๋าอีกที .. ป๋าไม่เคยโกหก และ แก้วจะลองหมั้นดู .. สองพ่อลูกพากันเดินลงมายังลานพิธีในห้องโถงใหญ่หน้าคฤหาสน์ แก้วไม่สบตาใครเลย แสงไฟจากแฟลชสาดส่องมากระทบหน้าเขาจนตอนนี้เหมือนจะเบลอไปหมด ป๋าจูงมือแก้วมานั่งประจำที่ ข้างหน้ามีแค่สองป๋านั่งคู่กัน .. พี่ขุนของแก้วนั่งอยู่ก่อนแล้ว .. งานหมั้นใหญ่โตแต่ไม่ได้อนุญาติให้คนภายนอกเข้านอกจากสักขีพยาน คนใหญ่คนโต คนรับใช้ และก็สื่อมวลชน .. ขุนนั่งทำท่าทางเบื่อหน่าย เขาแต่งตัวเสร็จแต่เช้าแล้ว เพราะไม่ได้อยากจะออกมาหล่อมากมาย แค่นี้เขาก็อายเพื่อนฝูงเหลือเกินแล้ว แต่ป๋ายังจะจัดงานเสียยิ่งใหญ่ แถมยังอนุญาตให้สื่อมวลชนเข้ามาถ่ายภาพอีกด้วย ให้ตายเถอะ เขาอยากจะหนีไปอยู่ต่างประเทศให้รู้แล้วรู้รอด
"เรามาเริ่มกันเลยเนอะ". ป๋าเคพูดหน้าตายิ้มแย้มเบิกบาน เขาไม่เคยกังวลเรื่องลูกจะแต่งงานกับผู้ชาย เขาสามารถจะรับเด็กมาเลี้ยงเป็นร้อยคนก็ยังได้ .. แต่ลูกชายเขา เจ้าขุน จะต้องแต่งงานกับลูกชายเพียงคนเดียวของเพื่อนรัก แก้วเกล้า
มอบสินสอดราคาแพงลิบพร้อมการสู่ขอกันเสร็จ ก็ถึงพิธีสวมแหวนหมั้น .. ขุนกลั้นใจเปิดตลับแหวนเพชรหลายกะรัตขึ้นมาสวมให้คนตรงหน้าแบบไวจนแก้วไม่ทันตั้งตัว .. พอถึงตาแก้ว สวมยังไม่ทันเสร็จพี่ขุนก็จงใจกระชากมือออก แก้วหันไปมองสองป๋าหน้าเจื่อนๆ ส่วนสองป๋าได้คาดโทษไอ้ลูกชายตัวดีไว้แล้ว .. ไม่มีการบังคับจูบกันให้ชาวโลกเห็นแน่นอน เพราะเกรงว่าจะเกิดงานล่มขึ้นมาเสียก่อน
"หมั้นแล้วแกต้องดูแลน้องดีๆ .. อย่าลืมว่าถ้าแกทำไม่ได้ .. แกโดนฉันเล่นแน่" มาถึงพิธีการไหว้สองป๋าที่ขุนกลัว ป๋าเคขู่ลูกอย่างเหี้ยมโหด แม้จะกระซิบเบาๆแต่แก้วก็ได้ยินทุกคำเช่นกัน
"ดูแลน้องด้วยนะ .. ป๋าเชื่อใจเรานะ" ป๋าณพตบบ่าขุนฝากฝังลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ขุนไหว้รับแล้วถอยออกมากำมือแน่น .. บังคับกันชัดๆ ยังจะมีหน้ามาพูดว่าเชื่อใจ
"แก้วลูก .. ถ้าพี่มันทำอะไรให้ไม่สบายใจรีบมาบอกป๋านะ .. ป๋าจะจัดการมันเอง" นี่คือคำอวยพรของป๋าเคที่มีต่อแก้วและขุน
"อยู่กันด้วยความรักนะลูก .. จบงานหมั้นพรุ่งนี้ก็ให้คนมาจดทะเบียนสมรสที่นี่ .. งานแต่งค่อยว่ากัน" แก้วรับไหว้เป็นอันเสร็จพิธี หัวหน้าฝ่ายทยอยพาแขกเหลื่อสื่อมวลชนไปทานอาหารกันด้านนอก ส่วนคนในครอบครัวตอนนี้ได้จัดอาหารกันไว้เรียบร้อย ..
"ตักกับข้าวให้น้องบ้างสิวะ .. ไม่รู้หน้าที่เลยไอ้ลูกคนนี้" ป๋าเคด่าลูกชายตัวเองที่ตอนนี้เอาแต่จ้วงข้าวเข้าปาก ขุนเลยประชดด้วยการตักกับข้าวจนเต็มจานของแก้ว
"พ .. พอแล้วครับ" แก้วเลื่อนจานตัวเองให้ออกห่างเพราะตอนนี้กับข้าวทุกอย่างสัพเพเหระมารวมกันอยู่ในจานของแก้วหมดแล้ว เขากินหมดซะที่ไหนล่ะ
"โว้ย .. " ขุนทนไม่ไหว สบถออกมาแล้วลุกขึ้นกำลังจะเดินออกไป เขาจะออกไปหาอะไรทำแก้เครียด อยู่บ้านแม่งก็มีแต่เรื่องห่าเหวอะไรก็ไม่รู้
"ไอ้ขุน! คืนนี้ห้ามนอนนอกบ้าน ! ต้องกลับมานอนกับน้อง! เข้าใจไหม!" ป๋าเคลุกขึ้นชี้หน้าด่า ขุนไม่สนใจรีบวิ่งออกไปเอารถออก ท่ามกลางสายตาบรรดาแขกเหลื่อและสื่อมวลชนที่มาร่วมงาน คงจะรักกันดีเชียวล่ะ พอหมั้นเสร็จฝ่ายชายก็รีบแจ้นออกไปหาสาวแทบไม่ทัน ! หน้าหนึ่งพรุ่งนี้คงฮาไม่น้อย เพราะทั้งรูป ทั้งคลิป มันชัดเจนอยู่แล้วว่าสองคนนี้โดนบังคับแต่ง
"อย่าไปสนใจเลยมึงก็ .. ทานต่อลูก .. เปลี่ยนจานไหม" ป๋าณพถามลูกชายที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ใจนึงก็สงสาร อีกใจก็ต้องการให้ออกมาแบบนี้
"ไม่เป็นไรครับ .. ผมอิ่มแล้ว .. ผมต้องนอนนี่ใช่ไหม .. ขอตัวนะครับ" แก้วเลิกทานข้าวแล้วลุกขึ้นเดินไปบนบ้าน เขาเปิดประตูห้องพี่ขุนออกแล้วเดินไปนอนที่เตียง เตียงที่เต็มไปด้วยความทรงจำวันนั้น .. วันที่เสียให้พี่ขุนครั้งแรก ..
กริ๊งงงงง
(( เราเห็นข่าวในเน็ต .. เรื่องมันเป็นไงกันแน่แก้ว .. อยู่ดีๆนายก็ไปแต่งงานกับลูกชายป๋าเค .. แถมไอ้คนนี้มันทำกับแก้วไว้แสบมากนะ นี่คนเขางงไปหมดแล้ว .. บางคนลือว่าแก้วหวังรวยทางลัด .. แต่เราไม่เชื่อ .. แก้ว .. ยังอยู่ไหม )) เสียงเป็นห่วงเป็นใยจากเพื่อนสนิทที่สุดคนเดียวของแก้ว
"อืม .. ทาย .. ไว้เราค่อยอธิบายได้ไหม . เราเหนื่อยเหลือเกินแล้ว" แก้วพูดน้ำตาเริ่มรื้นขึ้นมา
(( ได้ๆ .. เราแค่เป็นห่วง .. วันนี้แก้วไม่ได้มาทำงาน .. เราก็แอบเหงา .. ตอนเที่ยงต้องอาศัยไปกินกับพวกพี่มิ่ง .. เออ .. พี่ครามถามถึงแก้วด้วยนะ .. พอเขาได้ยินข่าวเขาก็เป็นห่วงแก้วใหญ่เลย ))
"ขอบคุณมากนะ .. พรุ่งนี้เราต้องจดทะเบียนสมรสก่อน ถึงจะไปทำงานได้ .. ไว้เจอกันนะทาย"
(( ได้ๆ ดูแลตัวเองด้วยนะแก้ว ))
พอทายวางสายไปแก้วก็นอนคิดอะไรอยู่สักครู่ ไม่นานก็หลับไป .. ป๋าณพกับป๋าเคต่างพากันพูดคุยเรื่องงานแต่ง เขาควรจะจัดตามโรงแรมเหมือนที่เคยๆ หรือ จะพาไปจัดตามทะเลให้มันดูโรแมนติกดี .. แขกเหลื่อสื่อมวลชนทะยอยกันเดินทางกลับ คนรับใช้รีบพากันเก็บกวาดข้าวของให้เสร็จอย่างรวดเร็ว พิธีหมั้นครั้งนี้แม้จะดูว่าลูกชายสองคนไม่มีใครพึงพอใจ แต่บรรดาคนรับใช้ต่างรู้ดีว่าสองป๋าหน้าชื่นตาบานเพียงใดในงานแต่งนี้ ..
......
ฝั่งขุนพอออกมาได้เขาก็ตรงไปหาไอ้เลย์ที่คอนโด .. เขาไม่อนุญาตให้เพื่อนไปงานหมั้นเพราะถึงไปก็ไร้ประโยชน์ . เกลียด .. เขาเกลียดการกระทำบังคับขู่เข็ญของป๋ามาก ..
"มึงทำหน้าตาดีๆหน่อยสัตว์ .. เรียกรตีมาสิ .. เผื่อจะอารมณ์ดีขึ้น". เลย์พยายามปลอบใจและแนะนำทางที่ดีให้แก่เพื่อน
"กูไม่มีอารมณ์เหี้ยอะไรทั้งนั้นแหละ" เขาพูดแล้วนั่งลงจุดบุหรี่ต่างประเทศขึ้นสูบ อารมณ์ไม่ดี ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรใครหรอก
"คืนนี้นอนนี่หรอ" เลย์ถาม ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่หน้าคอม
"ไม่ว่ะ ป๋าบังคับกลับบ้าน .. นอนกับไอ้ขี้เหร่มัน" เขาตอบอย่างหัวเสียสูดลมเข้าปอดจนสุดก่อนจะปลดปล่อยอารมณ์ออกมา
"โห. ป๋ามึงแม่งสุดยอดว่ะ .. กูนี่นับถือเลย" เลย์บอก ขนาดพ่อแม่เขายังไม่โหดเท่านี้เลย
"มึงทำอะไรอยู่ .. ใครวะ" ขุนลอบมองหน้าจอแม็คบุ๊คเพื่อน มันกำลังเซฟรูปใครอยู่วะ ผู้ชายเสียด้วย
"คนนี้กูอยากได้อยากโดนว่ะ .. เพื่อนแก้วหน้าม้ามึงไง" เลย์พูดแล้วเซฟต่ออย่างไม่กลัวคอมเต็ม น่ารักฉิบหายผู้ชายอะไร แถมชื่อทายซะด้วย อยากกอดให้แน่นเลย
"เออๆ กูลืมไปมึงมันได้หมดนี่หว่า" ขุนพูด เพราะเพื่อนเขาคนนี้บางทีก็พาผู้ชายมานอนเหมือนกัน
"มึงก็เอาตูดน้องแก้วเหอะ" พูดจบเลย์ก็โดนกระป๋องเบียร์เปล่าเขวี้ยงใส่หัว เหี้ยนี่ พูดอะไรวะแม่ง ไม่จริงเว่ย กูแค่พลาดไปครั้งเดียว ไม่ได้หลงใหลอะไรมันเลย
"พูดดีๆก็ได้แม่งง" เลย์ลูบหัวตัวเองป้อยๆ หลังจากนั้นพวกเขาก็เล่นเกมส์กัน ดื่มเหล้ากัน ไม่ได้ดื่มมากจนเมาเพราะต้องกลับบ้าน ขุนไม่อยากทำพลาดเป็นครั้งที่สอง
.....
ขุนกลับมาบ้านก็ดึกมากแล้ว เขาขึ้นห้องมาก็เจอแก้วหน้าม้านอนอยู่บนเตียง .. เออดี .. ยึดเตียงกูไปเลย ! .. เขาเลยเดินเข้าไปอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน แล้วออกมาด้านนอก .. นอนพื้นก็ได้วะ ! อ้อมมาเอาหมอนอีกใบที่อยู่บนเตียง .. โอ้โห .. มันนอนทีเดียวสองใบเลยหรอวะเนี่ย
"ออกไปดิวะ" เขาดึงหมอนอยู่นานกว่าจะออก พอถึงตาผ้าห่ม .. มีผืนเดียวไปอีก เออ ! กูไม่ห่มก็ได้ !!!!!!
.....
แก้วตื่นมาเพราะปวดห้องน้ำกลางดึก กำลังจะลงจากเตียง แต่ต้องตกใจเพราะเกือบเหยียบคนด้านล่างเพราะขุนนอนไปทั้งๆที่ไม่ได้ห่มผ้า .. แต่ในห้องตอนนี้หนาวมาก ยิ่งดึกก็ยิ่งหนาว จึงทำให้เขาขดตัวอยู่บนพื้น ..
"ทำไมไม่นอนห่มผ้านะ " แก้วหยิบผ้าห่มผืนใหญ่ที่มีอยู่ผืนเดียวกางออกแล้วห่มให้พี่ขุน เขาคงทนได้แหละ .. ห่มเสร็จแก้วเดินไปเข้าห้องน้ำ ก่อนจะออกมาขึ้นเตียงนอน .. ตอนแรกแก้วก็อยากจะปลุกคนตัวโตด้านล่างเหมือนกัน แต่กลัวมากกว่าถ้าปลุกแล้วโดนว่า .. โดนด่าว่ารบกวน .. เขาเลยตัดสินใจเสียสละผ้าห่มให้ ..
แก้วได้นอนบนที่นอน .. พี่ขุนได้ห่มผ้า .. แค่นี้เราก็ได้เท่าๆกันแล้ว เช้ามาแก้วก็ต้องโทษตัวเองที่ยกผ้าห่มให้พี่ขุน เพราะตอนนี้แก้วรู้สึกไม่สบายและรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้หวัด .. ส่วนขุนแม้เขาจะต้องนอนพื้นห้องแข็งๆ แต่เขาก็ได้ผ้านวมอุ่นๆทำให้นอนหลับสบาย ..
"เอ้า! มันทำไมไม่ห่มผ้าวะ!" ขุนตื่นมาเข้าห้องน้ำตอนเช้าก็ต้องสะดุดกับคนที่นอนขดตัวสั่นอยู่บนเตียง เมื่อคืนมันยังห่มผ้านอนบนเตียงสบายใจเฉิบอยู่เลย .. หรือว่ามันแบ่งผ้านวมให้กูวะ .. ไอ้โง่เอ้ย !
ขุนตัดสินใจปีนขึ้นไปนอนบนเตียง ไม่ได้อยากจะนอนกับมันหรอกนะ .. แต่พื้นแข็งมาก ผ้าก็บางเหลือเกิน .. นอนมันข้างบนนี่แหละ เอาหมอนข้างกั้นเอา ! เขาห่มผ้าให้ทั้งสองคนแล้วหลับตาลงนอนต่อ .. นี่ยังเพิ่งตีห้ากว่า ไม่ต้องรีบตื่นหรอก .. ส่วนแก้วพอได้ไออุ่นจากผ้าห่ม .. แก้วก็กระชับผ้าห่มแน่นแล้วนอนหลับอย่างสบายใจ .. เช้านี้เขาคงฝันดีแน่ๆเลย
- ♛ ขุนแผน ปะทะ แก้วหน้าม้าเดอะซีรีย์ ♞ -
มีใครสงสัยอะไรถามได้นะคะ จะได้รู้ด้วยว่ามันทะแม่งๆตรงไหนหรือเปล่า
ขอบคุณมากๆค่ะ