หัวข้อ: SINGLE>ชีวิตที่ไร้คู่>เส้นทางสายมายา>บันเทิงเริงรัก><ขอเวลานอกก่อนครับ

[kinny]

อ้าาา สั้นอ่ะ ค้างนะผู้แต่งบอกเลย ๕๕๕ แล้วดาวกับพี่นพเขาเครียร์กันยังไง มาต่อตอนใหม่เร็วๆนะคับ

แหะๆๆตั้งใจเขียนให้สั้นๆแต่กว่าจะจบเคลียนานน่ะ  ไว้ตอนบ่าย จะเขียนพวกซาดิสต์เคลียกัน  อิอิ  งานเนี่ย NC อีกล่ะ 

[kinny]

นอกเวลาแปปนึง  เออ ทำไมเขียน NC ตัวเองกระดากอายจัง  เขียนNCคู่อื่น เขียนลื่นไหล ปร้าดๆๆๆ   เฮ้ย  อะไรไหลอ่ะ  เป็นไงไม่รู้เนอะ เขียนคู่อื่นเด่นกว่าเราอีก  แง๊ๆๆ  รักเค้าด้วยน่ะ


บันเทิงเริงรัก EP.3  {มึงจะรัก หรือมึงจะเอา}


พาร์ท นพ



ผมตกใจอย่างสุดขีด อะไรเหรอครับ  เพื่อนผมส่งคลิปอะไรบางอย่างมาให้  แต่ผมเอ๊ะใจ ทำไมเพื่อนต้องมาให้ผมว่ะ  พอเปิดดูเท่านั้น  ใจผมหายวาบ  ตกใจมากเลยครับ  ไอ้คนในคลิป  มันคือ  ..............ดาว................ แฟนผมนี่ว้า   เฮ้ย  ในคลิปเป็นมองเผินคล้ายดาวมาก  แต่ที่ผมตกใจเพราะคนในคลิปมันโดนเอา  ที่สำคัญไม่ใช่เอาคนเดียว มีตามที่เห็นสามคนครับ 

"แม่ง มันชั่วจริงว่ะ เปี๊ยก   มันมาเอากูแล้ว มันไปให้คนอื่นเอาอีก  กูทำใจไม่ได้ว่ะ"

"งั้นมึงเลิกกับดาวเลยหรือเปล่าล่ะ   กูว่ามึงรักดาวเข้าไปแล้วล่ะว่ะ นพ" เปี๊ยกมันทำเสียงดังใส่ผม

"มึงคุยกันหรือยังล่ะ   อะไรแค่มึงเห็นเท่านี้ มึงสรุปแล้วเหรอว่าเป็นดาว"

"กูว่าใช่ล่ะ   กูเห็นแค่นั้น กูทนไม่ได้ว่ะเปี๊ยก   ฮือๆๆๆ"  พูดเสร็จผมก็ร้องไห้ทันทีเลยมันอดอั้นอ่ะครับ  แค้นใจมากเลยผัวผมเป็นเมียคนอื่น

"แล้วมึงจะแดกเหล้าเพื่อ......  อยากบอกน่ะว่าเรียกร้องความสนใจจากดาว 555."

"ขำเชี่ยอะไรไอ้เวร   เพราะมึงนั่นแหละไม่เอากู  ไม่งั้น.................." อ้าวกะจะพูดเย้าเพื่อนเล่นๆ ปากเปราะอีกแล้วผม   ไอ้เปี๊ยกนั่งหน้าบูดเป็นตูดเป็ดเลย   

"เปี๊ยก  กูขอโทษว่ะ  อย่าคิดมากกับคำพูดกูน่ะ  กูเพื่อนมึงน่ะโว้ย"  ในใจลึกผมยังหวังไว้สักวันฝันของผมอาจเป็นจริงก็ได้


จากนั้นผมก็เผลอนอนหลับไปเลย    แบบว่ากินเบียร์หมดไปเยอะเลย   ใส่เหล้าเข้าไปอีกกะว่าให้มันเมาจะได้นอน    เอ๊ะเสียงอะไรว่ะคุ้นๆ  เฮ้ย  ผมเผลอนอนกอดไอ้เปี๊ยก  เสียงคินมันตะโกนดังลั่น

"พี่เปี๊ยก  พี่เปี๊ยก  เนี่ยเกิดบ้าอะไรกันเนี่ย"   ผมรีบผละออกจากตัวไอ้เปี๊ยก      กลัวคินมันมากเลย   ส่วนไอ้เปี๊ยกก็รีบลุกไปหาเมียมัน  ผมเข้าใจเลย  มันรักคินมากเลย          มันทำท่าจะอธิบาย     แต่คินไม่ฟังอะไรเลย              เสียง เพี๊ยะ  ดังลั่น  ใบหน้าไอ้เปี๊ยกแดงเป็นรอยมือ           ผมผิดเองครับที่เผลอนอนกอดไอ้เปี๊ยก      ยิ่งคินยังแคลงใจเรื่องความสัมพันธ์ผมกับไอ้เปี๊ยกอยู่ด้วย



"พี่นพ  พี่ทำเชี่ยอะไรเนี่ย   ไปนอนกับผัวอีคินจริงๆเหรอ"

"เออ  ก็ไปนอนจริงๆ  ทำไมจะไปนอนไม่ได้ล่ะดาว"

"โห   พี่นพ  อยากมากเงี่ย..มากขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ  ผมก็จัดให้เต็มทุกคืนน่ะ"

"ก่อนจะว่าคนอื่นดูตัวเองหรือยังล่ะดาว   ไปนอนเอากับใครล่ะ  มึงเปิดดูคลิปหรือยัง"

"คลิปเชี่ยอะไร  ผมไปเอากับใครตอนไหนว่ะ   ผมก็อยู่กับพี่ตลอดน่ะ  เชี่ยล่ะ"

"มึงก็ดูในเฟสซิดาว  เขาแท็กให้เห็นด้วยไม่ใช่เหรอ"  ก็ใครอีกล่ะครับ  ผัวผมเอง  ดาว  มันโทรมาคาดคั้นผมเรื่องนอนกับไอ้เปี๊ยก  จริงๆผมอยากพูดให้มันเจ็บใจ  แต่ผมเผลอพูดไปไม่คิด  เลยกลายเป็นเรื่องใหญ่เลย



"อะไรกันเนี่ย   เดี๋ยวๆตอนนี้อยู่ไหนพี่นพ"

"กำลังจะกลับบ้านต่างจังหวัด   บอกคินด้วยน่ะว่าพี่ขอโทษ"  ตายล่ะผมรีบวางสายดีกว่า              ผมไปทำร้ายไอ้เปี๊ยกกับคินอีกแล้ว   ขอกลับไปตั้งหลักก่อนดีกว่าครับ   ถ้าผมเป็นคินผมว่าผมจะแรงกว่าขนาดเห็นแค่คลิปยังทำใจไม่ได้  เฮ้อ



"อะไรอีกล่ะพี่นพ   นั่งหน้าบูดเหมือนโกรธกับแฟนมาอย่างนั้นแหละ"  อ้าวไอ้จักร  ไอ้น้องเลวเสือกมาพูดแทงใจดำกูอีกล่ะ

"เชี่ยแล้วมึง  ก็ไม่ได้เป็นอะไรหรอก  อย่าสะเออะน่ะมึง"  ไอ้จักรทำหน้ากวนทีนอีกครั้ง

"อย่าบอกน่ะทะเลาะกับเมียมาอีกแล้ว   เป็นอะไรกันว่ะพี่กับเมียทะเลาะกันบ่อยว่ะ"  มันคิดว่า ดาว เป็นเมียผม  เบื่อคุยกับมันเดี๋ยวมันไปรายงานดาวอีก   

"จักร  กูยืมรถมอไซค์หน่อย ไปซื้อของตลาดแปป  อยากกินยำว่ะ"   กะว่าวันนี้จะเมาอีกวันไปหากับแกล้มมากินดีกว่า  ผัวผมแม่งก็ไม่โทรมาตามผมเลย  มันรักผมไหมว่ะ  คิดแล้วโมโหแม่งมันมากเลย 


วันนี้ตลาดบ้านผม  ผู้คนคึกคักจังเลย  ผมเดินไปทั่วตลาดเลย วันนี้อยากกินยำหอยแคลง  ยำปลาหมึก     เลยไปเดินซื้อวัตถุดิบ ผมเลือกของเพลินๆอยู่  ก็มีเสียงผู้หญิงดังมาจากข้างหลัง

"นพ   ใช่นพจริงด้วย   เราไหมไง   ไหมห้อง6/4 จำได้ไหม  " คุ้นๆอ่ะ  แต่จำไม่ค่อยได้แล้ว  ถ้าจำไม่ผิด    ไหมเคยมาชอบผมอยู่พักใหญ่ๆ

"จำไม่ค่อยได้แล้วไหมโทษทีน่ะครับ  นานๆเราได้กลับบ้านที"     ไหมก็เดินเข้ามาใกล้          กลิ่นน้ำหอมอ่อนลอยแตะจมูก

"แหมๆ  เดี๋ยวนี้ไปอยู่กรุงเทพ  ลืมสาวบ้านนอกหมดแล้วซิเนอะ" ผมกำลังจะอ้าปาก  แต่ต้องชะงักทันที เพราะมีเสียงเรียกผมดังลั่นมาจากข้างหลัง

"ไอ้พี่นพ   ทำอะไรว่ะ  หนีแฟนมาเจอกิ๊กเหรอว่ะ"  อ้าว ผมหน้าเรอเลยครับ  พอหันกลับหลังไปดู  ดาว  ผัวผมครับ  มันยืนทะมึน  หน้าบูดบึ้ง กำมือแน่น แววตาหาเรื่อง น่ากลัวอ่ะ
 

"แม่ง พูดเชี่ยอะไรว่ะ   เสือกมากล่ะมึง"

"อ๋อ  ถ้าผมไม่เสือก มันก็เข้าไม่ลึกซิครับ"  เชี่ยล่ะ  ทะลึ่งล่ะผัวผม  แล้วไอ้ดาวก็เดินอาดๆเข้ามาใกล้ไหมกระซิบข้างหูไหม

"น้องๆ  รู้ไหม  พี่นพแฟนมันหึงมาก  รักมันมากเลยน่ะ  อย่ายุ่งกับมันเลยอันตราย"

"อ้าวเหรอค่ะ  นพมีแฟนแล้วก็ไม่บอกเราเลย  แล้วพาแฟนมาด้วยหรือเปล่าเนี่ย" ไอ้ดาวกำลังจะพูดต่อ  ผมดึงแขนมันเดินหนีจากไหมทันที


ผมเดินหนีดีกว่า  ถ้าขืนยืนทะเลาะด้วย  ผมน่ะจะอายคนเขา  แถวนี้เขารู้จักผมทั้งนั้น    แต่หันหลังไปมองก็เห็นดาวเดินตามหลังมาอย่างกระชั้นชิด


"ว่าไงพี่นพ   อย่าทำป๊อดหน่อยดิ  กลัวคนอื่นรู้เหรอว่ามีผมเป็นผัวอ่ะ"

"เชี่ยแล้วมึง   อย่ากวนน่ะดาว   กูไม่เว้นน่ะ"

"อ้าว ไม่เว้นไรว่ะ   ก็มันเรื่องจริงอ่ะ  ผมเป็น...."  ดาวมันพูดไม่จบ  ผมก็ซัดหมัดเข้าหน้ามันจังๆ   หน้ามันสะบัดตามแรงหมัดแต่ไม่โต้ตอบผม  เช็คเลือดมุมปากด้วยแขนเสื้อ  ส่งยิ้มกวนๆให้ผมอีก

"หมัดเมียผมโคตรหนักว่ะ   งานนี้ต้องทบต้นทบดอกไหมว่ะพี่" มันพูดเสร็จ  ก็เดินอาดๆตรงเข้ามาบิดแขนทั้งสองข้างไขว้กลางหลัง

"เชี่ยดาวววว    กูเจ็บ  ปล่อยๆๆ"  ผมลืมไปทุกทีเลย  ถ้าเล่นซึ่งๆหน้าผมแพ้ดาวตลอด  ก็ผมเป็นเมียใช่ป่ะ


แล้วดาวก็ดันผมเข้ากับกำแพงตึก  เท่านั้นไม่พอ ยังซบหน้าลงกับซอกคอผมอีก         ดูดเม้มซอกคออย่างแรงๆจนเป็นจ้ำหลายรอบ  ผมก็ได้แต่ดิ้นขัดขวาง  แต่ยิ่งผมดิ้นเหมือนเพิ่มกำลังให้ดาวทำแรงขึ้น         ตอนนี้ทั้งเจ็บทั้งเสียวไปพร้อมๆกันเพราะอะไรเหรอครับ  ก็มือที่ว่างอีกข้าง  ดาวคว้าไอ้จ้อนผมไปกุมเรียบร้อย       พร้อมลูบไปมาอย่างเร็วช้าสลับกัน    ผมเริ่มครวญครางแล้ว แบบนี้ใช่ไหมครับ เรียกว่า เสียวทั้งบนและล่าง

"ซี้ดดด   พอก่อนดาว   เดี๋ยวคนมาเห็นเข้า  อ้ากกก  ซี้ดด   พออออ  ก่อนนน "  ผมเริ่มครางไม่เป็นศัพท์   เพราะตอนนี้ไอ้จ้อนผมพองโตคับกางเกงเป็นลำเด่นมาก    เท่านั้นไม่พอด้านหลังผมก็มีท่อนของไอ้ดาวพองดันช่องแคบผมให้รู้สึกรัญจวนใจ มาก   แต่ซอกตึกที่ดาวผลักผมมาทางนี้เป็นตึกร้างเพราะไม่มีคนมาเดินเลย  เงียบมาก   ผมทนไม่ไหว    ลากไอ้ดาวเดินไปทางซอกตึกอีกข้างที่เงียบและปลอดคน    พอได้ที่ ผมควักไอ้จ้อนของดาว มาดูดเม้มเลียอย่างหิวโหย   เลียรอบๆหัวหยักจนน้ำลายผมไหลยืดเป็นสายแลดูน่าเกลียด  แล้วผมก็เลยก้มดูดบริเวณลูกบอลของดาวเม้มเข้าออกปากดัง ป๊อกๆๆ     เสียงครางของดาวทำให้อารมณ์ผมยิ่งกระเจิดกระเจิงไปใหญ่   

ดาวก็ดันผมลุกขึ้น เริ่มจูบปากผมอย่างรุนแรง ขบบริเวณริมฝีปากผมอย่างแรง          ลิ้นของดาวสอดเข้ามาในปากของผมทำให้ลิ้นของผมต้องออกมาพัวพันกันอย่างเมามัน     สักพักดาวก็ค่อยๆเลื่อนตัวไปบริเวณหัวนมของผมเลียรอบๆหัวนมของผม    สลับกับขบเบาจนผมเผลอกดหัวดาวอย่างแรงเพราะอาการมันเสียวมากครับ              ดาวก็เลียหัวนมผมพลางรูดไอ้จ้อนของผมด้วย         ด้านหลังช่องแคบของผมก็มีไอ้จ้อนของดาวเสียดสีจนพองโตแข็งเป้กเลยครับ      ดาวกลัวคนมาเห็นเลยดันหลังผมเข้าข้างผนังตึก  ใช้ลิ้นเลียรอบๆบริเวณช่องแคบสีชมพูของผม                 จนผมต้องเอื้อมมือมากดหัวดาวอีกครั้งเพราะตรงนั้นมันเสียวมากจนไม่อยากทนอีกแล้ว

"ดาว  เอามันเข้ามาเถอะ  เร็วๆๆ  อ้ากก  กูอยากของมึง เร็วๆ "    ดาวมันเงยหน้าขึ้นมาดูหน้าผม          พร้อมส่งยิ้มและสายตาเจ้าเล่ห์มาให้    แล้วก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง  เฮ้ย  เตรียมมาพร้อมเลย KYหลอดเล็กซิครับ      ดาวก็ป้ายครีมไปที่ช่องแคบของผมพร้อมแหย่นิ้วมือลงไปเพื่อนำร่อง     แต่ผมไม่อยากเสียเวลา   ดึงมือดาวออก         คว้าไอ้จ้อนดาวมาจ่อแทน    พร้อมบอกเสียงกระเส่าไปว่า

"รีบๆเอาเข้ามา  กูเงี่ย..เต็มที่แล้ว "  ดาวไม่รอช้าซิครับ        ค่อยๆดันหัวไอ้จ้อนที่บานใหญ่เข้ามาช่องแคบผม   ผมก็รีบถ่างขาออกสุดเพื่อรับการกระแทก    ขนาดเอากับมันทุกวันยังไม่ชินกับความใหญ่ของไอ้จ้อนดาวเลยครับ    พอไอ้จ้อนมันเข้ามาเต็มที่ดาวก็แช่ไว้สักพัก   ผมเสียวมากเลยเล่นแทนครับ แอ่นสะโพกโยกเข้าออกเสียเอง     จนดาวเสียวเลยกระแทกเข้าออกดัง สวบๆ อย่างเมามัน   ผมก็ขาสั่นมากกับการยืนเล่นท่าเนี่ย  ผมก็สู้ไม่ถอย   ดาวกระแทกเข้าออกพร้อมเอามือมารูดไอ้จ้อนผมด้วย  ไม่นานครับ  ผมกับดาวก็ครางออกดังลั่น  พร้อมน้ำขาวข้นของผมพุ่งออกมาเต็มมือดาว       ไม่นานจากนัั้น  ไอ้จ้อนดาวก็พ่นน้ำอุ่นๆเข้ามาในตัวของผม

"โคตรเจ็บเลยว่ะดาวท่าเนี่ย  คราวหน้ากูไม่ทำน่ะ  ของกูฉีกแน่เลย"  ผมสบถพร้อมดันร่างของดาวออก  พร้อมเลื่อนตัวลงไปดูดไอ้จ้อนของดาวจนเกลี้ยงสะอาด 

"พอๆๆก่อน  พี่นพ เดี๋ยวมันขึ้นอีกหรอก เงี่ย..เหรอ  วันนี้เดี๋ยวจัดเต็ม"

"เชี่ยล่ะ   ทำให้กูหน่อยดิ " พร้อมแอ่นไอ้จ้อนของผมให้ดาวดูดบ้าง  ดาวก็รีบก้มลงดูดอย่างรวดเร็ว  จนผมเกือบจะมีอารมณ์อีกครั้ง  รีบผลักหัวไอ้ดาวออกก่อน  ไม่งั้นคงเอากันเอาท์ดอร์ทั้งวันแน่





"พี่นพ ดูดีๆ เอาคลิปไปดูก่อน  หุ่นเหมือนผมป่ะ  ไหล่คนนั้นมันสักด้วยน่ะ  สังเกตุดูดีๆ  แค่มุมบางมุมคล้ายๆผม" ผมก็ดูคลิปที่ดาวส่งมาให้อย่างตั้งใจ  เออ ใช่ ถูกของดาว  อ้าว  ผมผิดเอง

"เออ  กูขอโทษล่ะกัน  กูผิดเอง  พอใจมั้ยล่ะ"  พูดเสร็จผมทำท่าจะลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าจะอาบน้ำ  แม่งเหนียวตัวเพิ่งเอากันเสร็จอีกรอบ  ดาวแม่งเซ็กซ์จัด  แต่ผมก็โคตรชอบอีก

"บอกดาวมาก่อน  ที่ว่าไปนอนกับพี่เปี๊ยกหมายถึงอะไร " กลับมาถึงบ้าน   ดาวก็มาซักไซร้ผมทันที

"อ้าว มึงถามอะไรล่ะ  กูไม่ได้โกหก  กูนอนกับเปี๊ยกมันจริง  มึงไม่ได้ถามว่าเอากันไหม  ถูกป่ะ "  ขอกวนทีนผัวอีกหน่อยเถอะ

"เดี๋ยวนี้ ชอบเล่นลิ้นน่ะพี่นพ  มิน่าล่ะ  ลิ้นโคตรเก่ง  อย่างนี้ผัวหลงเลย"

"ก็คงเป็นอย่างนั้นมั้ง  มึงถึงได้อยากเอากับกูนัก  เหอๆๆ  คงเหมือนพวกกะ...ทั่วไปมั้ง"

"เฮ้ย  พี่นพ  คิดมากไปใหญ่แล้ว  เชี่ยล่ะ  ถ้าผมเห็นพี่แบบนั้น คงไม่ทำหรอก  ที่ผมทำเพราะ......."

"เพราะอะไรว่ะดาว  เงี่ย..  ใช่ป่ะ    อยากเอา แม่งก็มา  ถูกไหม"

"โอ้ยยยย   ผมรักพี่โว้ย   แม่ง ยิ่งเขินๆ "


อ้ากกก  NC  พอได้ไหมครับ  ตกลงคู่นี้มันเคลียกันหรือมันเอากัน  ผมยังสงสัย 555

[attachment deleted by admin]

[Freja]

ช่วงนพกลับบ้านไปเดินตลาดนี่ชื่อกลายเป็นเปี๊ยกหลายตอนเลยค่ะ

คู่ดาว-นพฟีทเจอร์ริ่งกันเป็นเนืองนิจ  พี่เปี๊ยกอิจฉาแล้วมั๊งนี่

[kinny]

ช่วงนพกลับบ้านไปเดินตลาดนี่ชื่อกลายเป็นเปี๊ยกหลายตอนเลยค่ะ

คู่ดาว-นพฟีทเจอร์ริ่งกันเป็นเนืองนิจ  พี่เปี๊ยกอิจฉาแล้วมั๊งนี่

ตายๆล่ะ อ้ายอาย  ลืมตรวจ  คนตรวจไม่อยู่  ขอบคุณครับ ดีน่ะบอกก่อน ไม่งั้นเขาเข้ามาอ่านเป็นเรื่อง

[GuoJeng]

ฉากเมคเลิฟดีอ่ะ คู่นี้เขาฮาร์ดคอร์จังนะคับ ๕๕๕ เจอหน้าไม่ทันได้คุยไรกันจับกดเลยแล้วมาคุยกันทีหลัง ก็ดีไปอีกแบบนะคับ
   รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ

[Zarch krub]

ชอบคู่ดาวกับพี่นพอ่ะรักกันรุนแรงดี

[GuoJeng]

ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดอะไรกันแน่ๆเลย รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ มาเร็วๆนะคับ

[j123]

รออ่าน 
ตอนหน้าไม่มีพี่เปี๊ยกแล้วหรอ 

[Zarch krub]

ใช่ครับคินผิด

[kinny]

บันเทิงเริงรัก EP.4   วุ่นวายนายนักร้อง




เหตุการณ์เกิดขึ้นซ้อนกันช่วงเจอพี่เปี๊ยกกับพี่นพกอดกันครับ

วันนี้รู้สึกใจไม่ค่อยดีพิกล  เด็กคนนั้นก็มองหน้าผมเหมือนหน้าผมมีอะไรผิดปกติ       ธีมงานแต่งงานของเพื่อนก็แบบงานหวานๆทั่วไป    ผมไม่สบายใจตั่งแต่ตอนเช้าคุยกับพี่เปี๊ยก     พี่เปี๊ยกก็คุยแบบมีพิรุธ        ผมแปลกใจตั้งแต่มีคำว่า "ขอเวลา" โคตรไม่ชอบคำนี้เลย    ไม่อยากให้ใครมีพูดแบบนี้ด้วย    เหมือนว่าจะมีเหตุการณ์ผิดปกติเกิดขึ้นแล้ว แต่เรายังไม่รู้อยู่คนเดียว

"ไงย่ะคินนี่  วันนี้จะร้องเพลงพิเศษให้เราด้วยน่ะ  อ้าว ทำไมหน้ามู่ทู่อย่างนั้นล่ะย่ะ"  สาเพื่อนผมจะแต่งงานวันนี้ครับ

"แหะๆ  สา  ทำไมมาวุ่นวายตรงนี้ล่ะ ไปรับแขกกับเจ้าบ่าวซิ"

 

"วันนี้เราฝากน้องด้วยน่ะ  เราเอามาออกงานแรกเลยน่ะเนี่ย  พงษ์  มามะ  เพื่อนพี่เอง  พงษ์ นี่คินน่ะ   คิน นี่พงษ์"

"หวัดดีครับ  พี่.....คิน"   อ้าว  เด็กคนนี้ไง ลืมตากว้าง  อ้าปากค้าง  กูผิดตรงไหนอีกเนี่ย

"หน้าพี่มีอะไรผิดปกติหรือว่ะ    เนี่ยหลายคนมองแปลกๆล่ะ  สาแกว่าหน้าเราผิดไปมั้ย"  พลางเอามือลูบหน้าไปมาอย่างรีบร้อน

"คงหล่อผิดปกติมั้งครับพี่คิน  อิอิ" แหนะ ทำเสียงมุ้งมิ้งหงุ้งหงิงล่ะ   แปลกๆน่ะน้องพงษ์

"เราว่าแกคงสวยเอ้ยหล่อผิดปกติมั้งย่ะ คินนี่"  นางสา  หล่อนๆมาทำให้คนอื่นรู้จักว่าชั้นเป็น.......  ฮึ่มๆๆๆ

"ไม่ร้องเพลงล่ะไม่มั่นใจ   ยายสาหล่อนทำลายความมั่นใจของชั้น"  ผมเชิดหน้าพองามๆ   555

"โห แบบพี่คินเรียกว่าน่ารักมากกว่า     ร้องเถอะครับ    ผมก็ไปร้าน.....ประจำเลยน่ะครับ"

"อ้าว  เหรอ    ไงเราไม่เคยเห็นกันล่ะ"

"ผมร้องก่อนหน้าพี่คินน่ะครับ  คลาดกันตลอด   พี่คินแฟนคลับเยอะจะตายครับ  วันนี้ขอเพลง......ด้วยน่ะครับ"

"โหไม่เบื่อเหรอเพลงนั้นร้องประจำล่ะ   วันนี้ไหนขอดูลิสต์ก่อน  สา แกเชิญนักร้องกี่คน"

"สี่คนเท่านั้นรวมแกด้วย   มีพี่จากชมรมด้วยแก  พี่แขกน้อย ไงแก"

"ตายห่า  อุ้ยลืมตัว  แกนั่นมัน........... เฮ้อ!.  " ตายแน่นอนล่ะ  ศัตรูเลยล่ะ  ทุกเวทียอมแกคนเดียว  แกโคตรวีนตัวแม่



"ดาร์ลิ่ง  เค้ากำลังขึ้นร้องเพลงน่ะครับ  เป็นไงบ้างเสร็จธุระหรือยังครับ"

"ใกล้แล้วครับ  พอดีพี่กำลังยุ่งมากเลย  เดี๋ยวเสร็จธุระจะให้พี่ไปรับไหมครับ"

"ไม่เอาดีกว่าดาร์ลิ่ง  มันไกลอ่ะ เดินทางไปกลับเดี๋ยวดาร์ลิ่งเหนื่อย  เค้ากลับเองล่ะกันน่ะ"

"ไม่โกรธพี่น่ะ  รักน่ะครับ  คิดถึงน่ะครับ  เจอกันพรุ่งนี้น่ะครับ"

"เอ๊ะวันนี้มาหวานพิกล  ไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่าดาร์ลิ่ง  อย่าให้เค้ารู้น่ะ  โกรธตายเลย"

" โห  ไม่มีอะไรนิครับ  แค่พี่รู้สึกอย่างไงก็พูดอย่างนั้น  อย่าคิดมากน่ะครับ"


ไม่คิดมากหรอกครับ  แต่โคตรหงุดหงิด  เตรียมแทร็คมา 5 เพลง ใช้อยู่สองเพลง      ตรงกับพี่แขกน้อยหนึ่งเพลง      เจอเพลงบังคับ  โอ้ย  กูร้องทุกคืนล่ะ  เพลงก็โหลๆ  เอาว่ะ  อารมณ์ก็เสียจะร้องเพลงรักได้เรื่องไหมครับ     ก็พี่เปี๊ยกพูดจาชวนน่าสงสัยอีก


"พี่คิน ....  พี่คิน.....  คิวพี่คินแล้ว   ทำไมเหม่อจังพี่  คิดถึงแฟนเหรอ"  อ้าวเด็กพงษ์ถือวิสาสะมาเรียกไม่พอ       ยังยื่นหน้ามาประจันหน้าผมอีกห่างแค่ปลายจมูก    ผมก็สะดุ้งซิครับ

"เออ  เฮ้ย  พงษ์  ตกใจหมดเลย  ถามพี่อะไรว่ะ"

"น้าน ว่าแล้ว  คิดเรื่องแฟน  อิอิ  คนหล่อก็อย่างนี้ล่ะครับ  เฮ้อ ทำใจ  อุตส่าห์หลง...."

"ไปก่อนน่ะพงษ์   พี่ครับ แทร็ค2 เปิดเลย"  ผมตัดความรำคาญ  เจ้าหนูคนนี้รู้สึกแปลกๆล่ะ  จีบผมเหรอว่ะ



หลังจากเรื่องวุ่นวายของพี่เปี๊ยกและพี่นพผ่านไป   ผมก็ไปทำงานตามปกติ  ลืมเรื่องเด็กพงษ์ไปเลยครับ  เฮ้ย หายไปแค่อาทิตย์เดียว เปลี่ยนเวที  เปลี่ยนฉาก เจ๋งอ่ะ  แหม คึกครื้นหน่อย   แบบวันนี้ผมอารมณ์ดีมาทำงานด้วยครับ

"ไง อีคิน  หน้าบานเป็นกระด้งเลยน่ะย่ะ  มีน้ำมีนวลน่ะย่ะ   วันนี้เลี้ยงกูน่ะมึง เบิร์ดเดย์สามีกู"  อีต้นครับอีต้น  ตกลงมันมีสามีกี่คน  เริ่ม งง กับหน้าเด็กมันล่ะ  ปกติผมไม่เข้าร้านก่อนสองทุ่มหรอกครับ  วันนี้เคลียหลายเรื่องจบ สบายใจเลยชวนแก๊งค์นางฟ้าซาตานมาทั้งหมด  พอดีอีต้นขอเปิดตัวสามีใหม่ด้วย   

"ห่า  ไถกูอีกล่ะ  น้องๆ   โต๊ะนี้ลงบัญชีพี่น่ะครับ" เด็กเสริฟแถวนี้รู้จักผมทั้งนั้น   เข้าร้านปุบติดลบเลยกู

บนเวทีช่วงนี้เพลงช้าครับ  ก็เรื่อยๆกันไป   เอ้า  คนบนเวทีคุ้นหน้าแล้วซิ   ก็ ไอ้เด็กพงษ์อ่ะครับ  ตัวเล็กๆประมาณ 168 ผอมบาง ผมยาวสลวยเหมือนผมผู้หญิงเลย  วันนี้เด็กพงษ์มัดผมดูน่ารักอีกแบบ     ยืนยิ้มหน้าเวทีเพิ่งร้องเพลงได้สองสามเพลงมั้งครับ   ก็เสียงดีเลยล่ะครับ    เคยได้ยินพี่ผู้จัดการร้านแนะนำให้ไปประกวดอะไรเนี่ยล่ะผมไม่สนใจจะฟัง    แต่เดี๋ยวเพลงนี้ผมร้องประจำนิ  แหมๆ 

ไม่ว่าเธอรักเขา  หรือเธอรักฉัน
ไม่ว่าฉันรักเธอ  หรือเรารักกัน
ไม่ว่าความรักนี้  หรือความรักนั้น
ไม่ว่าฉันคู่เธอ   หรือใครคู่กัน
ในทุก ทุกครั้ง  ที่รักมันเกิดขึ้นผิดเวลา
ในทุก ทุกครั้ง  ที่เราแทรกใครเข้ามา
ในทุก ทุกครั้ง  ที่เราใฝ่ปรารถนาคนที่ไม่ควรสักคน
ในทุก ทุกครั้ง  ที่เราต่างหลอกตัวเองว่ารักกันมันไม่ผิด
ดีเลวไม่สน  โทษฟ้า  โทษชะตา  โทษความรัก
ว่าเล่นอะไรกับเราสองคน
แต่ว่าความรัก   เป็นสิ่งที่สวยงามมาจากฟ้า
ล้ำค่าในตัวเองเสมอ   ก็มีแต่ฉันและเธอ และเขา และใคร
ที่ใช้คำว่าความรัก   จนผิดจนดูไม่ดี
สิ่งทำร้ายทุกคนวันนี้  คือความต้องการ ทนทรมาน โดยไม่แคร์ ไม่สน ผิดถูกและชั่วดี.............................


ตอนจบไงหันหน้ามาหาผมว่ะ   แต่มีคนร้องคู่กันเลย  ได้บรรยากาศมาก  แต่ทำไมเหมือนเขาร้องใส่อารมณ์ให้กันและกันมากกว่า แบบผมจับฟิวเอาอ่ะครับ    แต่เสียงเด็กพงษ์เพราะจริงๆ         สักพักผมก็ให้เด็กไปเรียกเด็กพงษ์มาสังสรรค์ด้วยหน่อย     แบบไม่ได้คิดอะไร  แต่ไงมาสองคนว่ะ  เด็กพงษ์ก็แนะนำหน้าตาเจื้อยแจ้ว

"คิดนี่พี่คิน  พี่คินครับเนี่ยคิดครับ เป็นพี่ของพงษ์เองครับ" เด็กคิดคงอายุไม่เกิน 22      เพราะยังเรียนหนังสือเหมือนกัน   มันก็ยกไหว้มือผมเหมือนไม่เต็มใจเท่าไร่นัก      แต่ช่างมันไม่ถืออ่ะเด็กๆ       บนโต๊ะผมวันนี้เลยมีสมาชิกใหม่เยอะหน่อยเพราะงานของอีต้นเพื่อนมันเยอะอยู่แล้ว 

"ตายเลยกู  จะถึงหมื่นไหมเนี่ย  แดกยังกะอะไรลง  อีต้นมึงไปรถสิบล้อขนผู้ชายมาจากไหน"   ตอนนี้โต๊ะผมเป็นที่สนใจของแขกแล้วล่ะครับ    เกือบยี่สิบคนแต่ละคน โห  กระดูกอ่อนทั้งนั้น   สงสัยมันไปเอาจากมหา'ลัยแน่เลย    เฮ้อ  หลอกเด็กอีกแล้ว

"แหม พี่คินงกไปได้  ได้ข่าวว่าแฟนรวยไม่ใช่เหรอ"  เด็กพงษ์แซวผมอีกล่ะ  แปลกล่ะน้อง

"เฮ้ย  พงษ์  แกนี่ก็อำเก่งว่ะ   ว่าแต่พี่คิดของแกทำไมหน้าบูดว่ะ  เหมือนผัวเมียทะเลาะกันเลยว่ะ"

"ไม่..... ไม่ใช่...ครับ "  อ้าวพูดพร้อมกันอีกว่ะ  เออ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่  ผมก็ไม่สนใจ    หันไปคุยกับอีต้น อีดาว อีนิดต่อดีกว่า  แต่พอเด็กพงษ์กับพี่คิดของมันขอตัวไปเข้าห้องน้ำเท่านั้น   ขาเม้าท์กระหึ่มอีกรอบ



"อีคิน  พนันกันไหม กูว่านั่นผัวเมียกันแน่นอน" อีนิดผู้เจนจัดรายการสแกน แต่ไม่เคยถูกสักที เอ่ยก่อน

"กูก็ว่าใช่ว่ะ   มึงสังเกตุตาคนสูงดำนั่นดิ  แหม ตามันขวางๆตอนเด็กพงษ์คุยกับอีคิน" อีดาวสนับสนุน  เดี๋ยวๆพี่นพมึงไปไหนว่ะ

"ทำไมกูว่าชัวร์ว่ะ  ดวงอีคินอ่ะ มันไม่เคยเจอคู่หรอกว่ะ  เจอเลขคี่ทั้งน้านน  5555  3 ซั่มเลยมึง" อีต้นผู้สนับสนุนที่กวนโอ้ยสุดๆ  มัวแต่เม้าท์กันเพลิน  ลืมดูครับ 

"อะไรครับ ซั่ม ซั่ม  พี่คิน  พอดีเดินมาได้ยินแว่วๆ .." ผมอ่ะเห็นแล้ว แต่ปิดปากอีต้นไม่ทันเลย  อิอิ ได้แต่ยิ้มแห้งๆ แล้วบอกไปว่า

"ไม่มีอะไรหรอกครับ  คุยเรื่องบ้าๆบอๆตามประสา  อย่าใส่ใจเลย   เอา  ดื่มๆๆ."    เอาล่ะซิ            คราวนี้นางนิดเธอมาแปลกๆชอบคนดำก็ไม่บอก     ดีน่ะไม่แย่งสามีเรา 555    มันคลุกวงในเด็กคิดน่ะครับ    รินเหล้าให้กัน  คุยกันสนุกสนาน  จนถึงเวลาคิวของผม  ก็ขึ้นไปร้องเพลงจนเลิกงานวันนั้น  พวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน   ก่อนกลับเด็กพงษ์เดินมาหาผมอย่างรีบร้อน


"พี่คินครับ  พงษ์ขอเบอร์โทรศัพท์หน่อยได้ไหมครับ   พอดีพรุ่งนี้ว่างจากเรียนอยากชวนพี่ไปดูหนังกันครับ"

"พรุ่งนี้เลยเหรอ   ขอพี่ดูเวลาก่อนน่ะ  ว่าแต่เราพักแถวไหนล่ะ "

"ฝั่งธนนี่แหละครับ  ใกล้ๆมหา'ลัยครับ"

"อ้าวเหรอ   อืมม  เอาเบอร์ไปแล้วกัน  พรุ่งนี้ค่อยโทรมาหาแต่เช้าน่ะ"





"คินๆ   โทรศัพท์ดังนานแล้วน่ะครับ" วันนี้ดาร์ลิ่งบอกว่าญาติมาจากต่างจังหวัด จะพาไปทำธุระ  แต่มาหาผมก่อน  อิอิ

"ครับ   ดาร์ลิ่งรับให้ที บอกว่าเค้ากำลังอาบน้ำอยู่"  พอผมออกมาจากห้องน้ำเท่านั้น    พี่เปี๊ยกนั่งหน้าเก๊กหล่อแบบน่ากลัวรออยู่

"ใครอ่ะคิน  พงษ์  เสียงหวานมากเลย  พงษ์อย่างโน้น พงษ์อย่างนี้  แอบมีชู้อีกเหรอคิน"

"5555  ดาร์ลิ่ง  นักร้องในร้านที่เค้าร้องเพลงอยู่ไง   เค้าไลน์ไปบอกดาร์ลิ่งตั้งแต่วานแล้ว  ขอไปดูหนังไง"

"งั้นพี่ไปด้วย  อยากไปดูหนังล่ะ  แฟนมันชอบหนีไปกับคนอื่น"

"ก็ดาร์ลิ่งบอกว่าวันนี้จะพาน้าแจงไปซื้อของไม่ใช่เหรอ   หึงอ่ะดิ   ชอบน่ะเนี่ย   ไปเถอะ   เค้าไม่มีอะไรหรอก น่ะ น่ะ"

"อืมม แต่ถ้าจะไป   ไปก็ได้   เค้าก็อยากให้ดาร์ลิ่งไปด้วย  จะควงคนหล่อไปดูหนัง"

พี่เปี๊ยกอมยิ้มแก้มตุ่ยเชียว    ก็หลังจากเกิดเหตุเรื่องผมไปเจอนอนกอดกับพี่นพ  แกไม่ห่างผมเลย บางทีเหมือนจะอึดอัดน่ะ แต่ไม่รู้ซิ    ลึกๆชอบให้แกปฎิบัติตัวแบบนี้  ผมไม่กล้าพูดมากหรอกเดี๋ยวแกจะได้ใจ   แต่แกยิ้มได้ไม่นาน  เสียงโทรศัพท์ของแกก็ดังขึ้น   ป๊าโทรมาตามเพราะพี่เปี๊ยกรับปากจะพาน้าแจงไปทำธุระ  ได้ยินแต่เสียงครับ ครับ  แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่

"พี่คงไปกับคินไม่ได้แล้ว   แต่เสร็จธุระแล้วจะไปหาน่ะ  ที่พารากอนใช่ป่ะ"

"ครับ  วันนี้คินว่างทั้งวัน   พรุ่งนี้มีคิวงานอีเว้นท์บ่าย   ดาร์ลิ่งบอกเค้าเองไม่ใช่เหรอ"     พ่อผู้จัดการใหญ่แกล้งถามผมไปงั้นๆแหละ   พูดเสร็จผมก็เดินไปส่งพี่เปี๊ยกที่หน้าคอนโด  แล้วก็ออกเดินทางไปตามนัดเด็กพงษ์ไว้


พอไปถึงร้านที่นัดเด็กพงษ์ไว้        มันพาเจ้าเด็กหน้าดุตัวดำชื่อ คิด มาด้วย    อย่างไงผมก็ว่ามันเป็นคู่เกย์กันแน่ๆ   เพราะตั้งแต่เมื่อคืนพวกผมพนันกันล่ะ     ว่าถ้าเป็นเหมือนผมพูด      อีดาวเสนอตั๋วแพคเกจฮ่องกง 2 ที   แหะๆ  เห็นแก่ของฟรี     ลองเล่นเกมส์ตามล่าหาผัว  ดูซิว่าชัวร์หรือมั่วนิ่ม  แต่ผมหารู้ไม่ เกือบตายเพราะเกมส์นี้

"ว่าไงพงษ์  มารอพี่นานไหมว่ะ"   ผมตีเนียน  เดินไปโอบหลัง  พร้อมกับขยี้หัวเบาๆ    และรอสังเกตุอากัปกิริยาของเด็กคิดด้วย

"แหะๆ เพิ่งมาถึงครับพี่   พี่กินอะไรมายัง ครับ"  เด็กพงษ์ส่งยิ้มหวานมาให้ผม  เอ๊ะ ตกลงมันจะจีบผมจริงๆเหรอว่ะ  เด็กคิดหน้าตามันเฉยๆมาก  แววตาไม่ปรากฎสิ่งผิดปกติ       หรือเรดาร์ผมจับได้แต่สามีผมว่ะ จากนั้นผมก็สั่งอาหารกินจนเรียบร้อย  แต่ไงเด็กสองคนมันดูเงียบๆว่ะ 

"อืม ทำไมคิดกับพงษ์ไม่เหมือนพี่น้องกันเลย  คนหนึ่งขาว  คนหนึ่งดำล่ะ" ผมพูดลอยๆ       เด็กพงษ์ถึงกับกระสับกระส่ายจนเห็นได้ชัด  แต่ก็ตอบคำถามผมแบบเร็วทันใจเหมือนกัน

"ลูกพี่ลูกน้องกันน่ะครับ   พอดีมาเรียนที่กรุงเทพเลยมาอยู่ด้วยกัน  ผมร้องเพลงตั้งแต่อยู่บ้านนอกแล้วครับ  ส่วนพี่คิดเขาเป็นแดนซ์เซอร์เก่าน่ะครับ"

"พูดมากน่ะพงษ์   พี่อย่าไปฟังไอ้พงษ์มันมากน่ะครับ   มันพูดไปงั้นๆ."
เออว่ะ  นานๆพูดทีน่ะเจ้าเด็กคิด  ว่าไปมันก็ดูแมนๆน่ะ

"คิด  มีแฟนยังว่ะ   อย่าบอกน่ะว่าไม่ใช่เกย์  เมื่อคืนคุยกับไอ้นิดออกรสชาดเชียว"

"555 พี่เล่นถามตรงๆแรงๆจังครับ  แฟนเคยมีครับ  แต่แม่งมันงี่เง่าครับ  เลยไม่รู้สถานะอะไรดีครับ"

"้อ้าวเหรอว่ะ   พงษ์ล่ะ  แฟนไม่มีไม่น่าจะใช่คนออกน่ารักป่านนี้"
คราวนี้ เห็นบ้างแล้วครับสิ่งผิดปกติ   ไอ้เด็กคิดกระสับกระส่ายเหมือนคนปวดฉี่  หน้าตาบอกบุญไม่รับเลยล่ะ

"พงษ์โสดครับ"  เด็กพงษ์ตอบชัด เต็มปากเต็มคำจังเลยว่ะ

"พงษ์กับคิดเป็นพี่น้องกันจริงๆอ่ะ"  ผมถามย้ำเพื่อความแน่ใจ พร้อมหรี่ตามองไปยังเด็กคิด

"โห!!พี่!!ก็พี่น้องจริงๆ   ไม่ใช่ผัวเมียกันหรอก  เนี่ยผมชอบพี่นิดมากเลยติดต่อให้ผมหน่อย"

"ใช่ครับ   พงษ์ก็โสดพี่คินว่างไหมครับพาผมไปสยามหน่อย"


[attachment deleted by admin]

[คนอ่าน]

ชอบเรื่องนี้ที่ดูเป็นชีวิตจริงอย่างตรงไปตรงมา
ไม่โลกสวยเหมือนนิยายเพ้อฝัน
ไม่ดาร์คหม่นหมองชีวิตแย่แบบนิยายดราม่า
นายเอกแกร่ง ไม่รำคาญตาบ้าบอเอาแต่ร้องไห้ ไม่อ่อนแอ ไม่นุ่มนิ่มแถมยังหล่อน่ารักสวย
ชอบพระเอก(พี่เปี๊ยกกกก)มากที่สุดที่ดีแบบคลุมเครือไม่เลิศแบบเจ้าชาย
ไม่ร้ายแบบโง่ๆ  สรุปน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[GuoJeng]

            คิดกับพงษ์ต้องมีอะไรกันแน่ๆเลยถึงได้เคืองกันแบบนี้ ๕๕๕ เหมือนอยู่ในช่วงผัวเมียไม่ได้ทำการบ้านกันงั้นล่ะ ๕๕๕   รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ มาเร็วๆนะคับ   

[kinny]

            คิดกับพงษ์ต้องมีอะไรกันแน่ๆเลยถึงได้เคืองกันแบบนี้ ๕๕๕ เหมือนอยู่ในช่วงผัวเมียไม่ได้ทำการบ้านกันงั้นล่ะ ๕๕๕   รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ มาเร็วๆนะคับ   

  ตายๆๆ  ชนะเลิศกับไอเดียเลยค้าบบบบ   ขอนั่งหัวเราะแปปน่ะค้าบ

[kinny]

ชอบเรื่องนี้ที่ดูเป็นชีวิตจริงอย่างตรงไปตรงมา
ไม่โลกสวยเหมือนนิยายเพ้อฝัน
ไม่ดาร์คหม่นหมองชีวิตแย่แบบนิยายดราม่า
นายเอกแกร่ง ไม่รำคาญตาบ้าบอเอาแต่ร้องไห้ ไม่อ่อนแอ ไม่นุ่มนิ่มแถมยังหล่อน่ารักสวย
ชอบพระเอก(พี่เปี๊ยกกกก)มากที่สุดที่ดีแบบคลุมเครือไม่เลิศแบบเจ้าชาย
ไม่ร้ายแบบโง่ๆ  สรุปน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

  เขิลม้วนตัว3ตลบก่อนน่ะค้าบ  ขอบคุณค้าบสำหรับการติดตาม

[Zarch krub]

เรื่องนี้คินน่าจะเหน่่อยอีกตามเคย

[kinny]

บันเทิงเริงรัก EP.5  วุ่นวายนายนักร้อง 2


"กูว่ามึงเลิกเถอะ  เล่นกับความรู้สึกของคนมันไม่ดีว่ะ   เกิดว่าพงษ์มันมาชอบมึงจริงทำไง   แล้วผัวมึงด้วยถ้ารู้เรื่องพวกกูตายแน่ๆ"  หญิงดาวมาพูดกับผมท่าทางซีเรียสมากเลย  วู้ๆๆ

"อ้าว  งั้นของรางวัลกูล่ะ  ตั้งใจเอาตั๋วไปฮันนีมูนกับดาร์ลิ่งกูเลยน่ะมึง"

"กับแค่เงินค่าแพ็คเกจไม่กี่ตังค์   กูเสียให้ได้   แต่มึงเลิกเถอะน่ะอีคิน"

"เคร  เลิกก็ได้  ไหนล่ะตั๋วแพ็คเกจกูจ่ายมาดิ"

"หือ  กูว่าจะให้เหรอ  กูสัญญาตอนไหนว่ะ"  อีดาวกลับกลอกอีกล่ะ   แง๊ๆๆ

"อ้าว  ตกลงว่าไงล่ะ  จริงๆกูก็จะเลิกแล้วล่ะ  พี่เปี๊ยกโทรมาหากู  กูต้องโกหกหลายครั้งล่ะ ไม่อยากโกหกล่ะ." ผมตั้งใจจะเลิกเล่นเกมส์ล่ะครับ   เพราะอะไรเหรอครับ  เด็กพงษ์ติดผมหนับเลยไงครับ   เวลาร้องเพลงเสร็จไม่ไปที่ไหนเลย    นั่งรอจนผมถึงคิว   ทำตัวเป็นแฟนคลับเลย   นั่งติดแถวหน้าเลยซิครับ  ผมก็หงุดหงิดและเบื่อมากเลย แต่จะพูดแรงไปก็กลัวน้องมันจะเสียใจ




"พี่คินครับ   พรุ่งนี้ว่างไหมครับ  ผมจะเลี้ยงข้าวพี่คินหน่อย  พี่คินอุตส่าห์ช่วยพงษ์ตั้งหลายเรื่อง"

"โอ้ย ไม่ต้องหรอกพงษ์   ไปกินข้าวกับไอ้คิดพี่เราซิ   ดูหน้าตามันไม่ค่อยดีมาเป็นอาทิตย์ล่ะ  โกรธอะไรกันป่ะ"

"อย่าไปยุ่งกับมันเลยพี่  ช่วงนี้มีแขกมาติดมัน  ตามมันเหมือนเงาตามตัว  นั่นไงพี่  คนนั้นแหละ" ว่าพลาง    เด็กพงษ์ก็ชี้ให้ผมมอง  ผมก็มองไปตามทางที่มันบอก  อ้าว นั่นผู้ชายนิ  หล่อด้วย  ทำไมคุ้นๆว่ะ  หรือว่าไอ้เก่งนิ      เก่งเป็นเพื่อนของหญิงดาวครับ เป็นโปรแกรมเมอร์มือหนึ่งของบริษัทแห่งหนึ่ง  เอ๊ะหรือว่าหญิงดาวไม่เลิกเล่นเอาไอ้เก่งเข้ามาเสียบแทน  แต่สีหน้าและแววตาของเด็กพงษ์บ่งบอกถึงความน้อยเนื้อต่ำใจ  หรืออาจเป็นความหึงน่ะ   เดี๋ยวขอผมสแกนอีกแปป

"พงษ์  ว่าพี่คนนั้นหล่อไหม  ระหว่างพี่คินกับพี่คนนั้นใครหล่อกว่ากัน"

"แหม  ยังไงก็ต้องพี่คินซิครับ  พี่คินครับ วันนี้พงษ์ขอไปนอนที่คอนโดด้วยได้ไหมครับ"  ขอร้องอย่าอ่อยพงษ์  พี่ไม่ยุ่ง

"เฮ้ย  มันจะดีหรือพงษ์   พี่ว่าไม่เหมาะว่ะ   มีเหตุผลอะไรไม่อยากกลับนอนห้องล่ะ"

"ก็พี่คิดนั่นซิครับ  จะพาพี่คนนั้นไปพักด้วยที่ห้อง  ผมเลยไม่อยากนอนที่ห้อง " พงษ์ทรีซั่มเลย  พี่สนับสนุน  แต่ไม่พูดดีกว่า  เดี๋ยวเขาว่าคินแรด

"อืมม   ไปนอนกับพี่คงไม่สะดวกว่ะ  เอางี้  เดี๋ยวพี่พาไปพักคอนโดพี่ดาว มีสองห้องนอนจะสะดวกกว่า เอามั้ย"  จะพาไปได้ไงล่ะพงษ์   ผัวพี่นอนรออยู่  พี่โดนจัดเต็มหลักสูตรน่ะซิ  เข็ดล่ะมันเล่นสด  เจ็บน่ะ!! คอนโดก็มีสองห้อง  อิอิ

"ก็ได้ครับ  ผมรอพี่คินจนร้านเลิกค่อยกลับน่ะครับ"    สักพักเดียว  เด็กคิดก็เดินหน้าตาบูดบึ้งมาแต่ไกล  เหลียวซ้ายมองขวาหาไอ้พงษ์  พอไม่เห็นก็เดินดุ่มมาหาผม  นัยน์ตามันน่ากลัวซิครับ  แบบพร้อมจะมีเรื่องกับทุกคนเลย


"พี่คิน  เห็นไอ้เชี่ยพงษ์ไหมครับ   แม่งมันเอากุญแจห้องผมไป"  คิดครับ  กูเห็นกุญแจอยู่กระเป๋ากางเกงมึงไม่ใช่หรือว่ะ  ผมเนียนๆไป  เออ กูโง่

"เมื่อกี้ยังนั่งคุยกับพี่อยู่ว่ะ   ไม่เห็นแล้วดิ  เออ คิดแกมีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรือปล่าวว่ะ หน้าตาแกไม่สู้ดีเลย."

"เครียดมากเลยพี่    แบบมีปัญหานิดหนึ่งกับไอ้พงษ์ครับ    ทะเลาะกับมันทุกวัน     เนี่ยผมจะรีบกลับ        กะว่าจะมาบอกมันครับ"

"อ้าวเหรอ ทะเลาะกันว่ะ  พี่น้องกันต้องรักกันดิว่ะ   เห็นมันบอกพี่ว่า แกคั่วแขกด้วยเหรอ  ระวังน่ะแก  เฮียรุ่งจะรู้ มันไม่ดี"  เฮียรุ่งแกไม่ชอบให้นักร้องหรือแดนเซ่อร์ในร้านทำแบบหาเงินกับลูกค้า   เสียเกรดร้านหมด

"อ้าวพี่รู้ได้ไงครับ  ไอ้พงษ์มาฟ้องพี่ล่ะซิ   มันคิดมากไปป่ะครับ  พี่เก่งน่ะรุ่นพี่โรงเรียนเก่าผม  เขาเห็นผมเลยมาทัก ก็แค่นั้น"   

"อ้าวเหรอ  พี่ไม่รู้หรอกว่ะพวกแกมีปัญหาอะไรกัน  คุยกันดีๆน่ะ พี่น้องกันใช่ไหม"  พูดเสร็จ หางตาผมถ้าไม่ผิด  แววตาเด็กคิดหม่นลงทันทีอย่างเห็นได้ชัด  ผมตั้งใจพูดกระแทกด้วย  แบบพวกรักกันแต่ไม่เปิดเผย ชิๆ

"้ก็พี่น้องกันน่ะซิพี่  พูดอะไรกับมัน มันงี่เง่าไม่ค่อยเข้าใจเลย  เนี่ยเห็นบ่นกับผมว่าจะไปนอนกับพี่คิน"  เอ้า เด็กพงษ์เนี่ย อะไรกันว่ะ  กูละเบื่อกับพวกมึงจริงๆ  เกย์เด็ก 

"เฮ้ย  มันบอกกับคิดอย่างนั้นเหรอว่ะ   พี่ไม่ให้ไปห้องพี่หรอก   เดี๋ยวแฟนพี่ว่า ไม่ดีหรอก"  ออกตัวก่อนล่ะผม  ตอนนี้แววตาเด็กคิดพูดไปแดงกล่ำไปเหมือนแค้นใคร   หวังว่าไม่ใช่ผมน่ะ  คินจะไม่ยุ่ง

"คิด   มึงจะกลับยังเนี่ย  กูรอนานล่ะ   อ้าวพี่คินนี่น่า   หวัดดีครับ  พี่"  เออ ใช่จริงๆ ไอ้เก่งจริงๆครับ  มันมาทักผม

"เก่ง มาเที่ยวร้านบ่อยเหรอ  ไงพี่ไม่เห็นเราเลยว่ะ"

"ก็ไม่บ่อยหรอกพี่  ครั้งนี้ครั้งที่สี่เอง  มาเชียร์ไอ้คิดเพื่อนผมครับ       เราสนิทสนมกันตั้งแต่สมัยมัธยมแล้วพี่"      ไอ้เก่งพูดพลางก็โอบกอดคอเด็กคิดอย่างสนิทสนม  แต่สายตาไอ้เก่งมองมาที่ผมมียักคิ้วเหมือนรู้กัน  เฮ้ย  เกมส์อีดาวจริงๆ  ซวยแล้วคิดเอ้ย

"ไปไอ้คิด   กูอยากไปดูห้องมึงหน่อยว่าซ่อนเมียไว้หรือปล่าว 555."

"ค..ย ล่ะ   กูยังไม่มีหรอกเมีย   แต่ถ้ากิ๊กเพียบว่ะ  กูมันหล่อไง"

"เออ ก็มึงหล่อแบบเนี่ยไง  ทำให้กูสงสัย  ว่าเมียมึงน่ะจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย"  อ้าว  หน้าหมองลงเลยคิดเอ้ย

"ถ้ามีเมียเป็นผู้ชาย  กูจะล่อมึงนี่ล่ะ  แม่งพูดมาก  สาด"  ตามสบายพวกมึง  กูไม่มีตัวตนเลยน่ะ  กูนั่งอยู่น่ะครับ

"พวกมึงคุยกันเหมือนผัวเมียกันน่ะ"  ผมบ้าง ขอเบรกมันล่ะ

"โห  พี่คิน เล่นแรงว่ะ  ผมไม่เอาไอ้ดำเมี่ยงแบบนี้ทำผัวหรอก"

"เออ กูก็ไม่เอา ยีราฟแบบมึงทำเมียเหมือนกัน  เชี่ย"   เบื่อคุยล่ะ  หนีดีกว่า



"พี่คิน  พี่คิน   ผมอยู่ตรงนี่ครับ" อ้าวนึกว่าเด็กพงษ์มันจะกลับไปแล้ว เพราะหลังจากไอ้คิดมาคุยกับผม  หายหัวไปเลย

"มึงไปซ่อนอะไรตรงนั้นว่ะ   เออ ไอ้คิดตามมาหามึงอ่ะ  เคลียกันยังว่ะ  ท่าทางมันฉุนๆกูน่ะมึง:."

"ช่างหัวมันเถอะพี่   พี่คิน วันนี้ผมไปนอนที่ห้องเพื่อนพี่น่ะครับ"  มันเข้ามาอ้อน  เกาะแขนผม  เงยหน้าทำตาแบ้วใส่  เออ น่ารักตายล่ะมึง

"เออ พี่บอกเพื่อนพี่ล่ะ  เอาตามมา จะไปส่ง  ดึกแล้วว่ะ  ง่วงนอน"    จากนั้นผมก็ไปส่งเด็กพงษ์ ที่คอนโดของหญิงดาว  หญิงดาวทำท่าทางระริกระรี้เชียว    เหมือนมันจะได้ผัวใหม่   ผมรำคาญประกอบกับพี่เปี๊ยกโทรตามหลายรอบแล้วเลยขอตัวกลับก่อน  แต่ก่อนกลับ  ผมสะกิดให้หญิงดาวออกไปคุยนอกระเบียงก่อน

"อีดาว  มึงยังเล่นไม่เลิกเหรอ   เกมส์ตามล่าหาผัวของมึงอ่ะ"

"อ่ะ   อีคิน  กูไม่รู้เรื่องอะไรเลยน่ะโว้ย  หาเรื่องอะไรให้กูอีกเนี่ย"

"แหม  มึงอย่ามาเนียน  วันนี้กูเจอไอ้เก่ง  ร้อยวันพันปีมันจะไปเที่ยวแบบนั้นเหรอ  กูรู้น่ะ ไอ้เก่งน่ะไฮโซจะตาย"

"เก่งไหนว่ะ   กูเริ่ม งง แล้วอีคิน   ถ้าเก่งเมียอีเบิ้ลอ่ะ กูรู้จักมันก็จริง  แค่เกริ่นๆให้มันฟังแค่นั้นจริงๆ"

"มึงเกริ่นว่าไงว่ะ  มันถึงได้ไปสนใจไอ้เด็กคิด"

"กูแค่บอกว่ามีเด็กสองคนเป็นนักร้องที่เดียวกับมึง  มึงสงสัยว่าจะเป็นผัวเมียจริงๆป่ะ และมึงกำลังโดนเคะหลอกแดรก ไอ้เก่งเลยบอกน่าสน   ก็แค่นั้น"

"มิน่าล่ะ  มันทำท่าทางเหมือนรู้อะไรบางอย่าง  ว่าแต่ไอ้เบิ้ลมันไปไหนล่ะ  ปล่อยไอ้เก่งออกมาร่าน"

"เหอๆๆ  รู้แล้วมึงจะปวดหัวอีก   กูไม่บอก  ขอกูเคลียให้มั่นใจก่อน  แต่ว่าเดือนหน้ามึงมีงานที่สุราษฎร์ใช่ป่ะ"

"อ้าว  มึงเป็นผู้จัดการส่วนตัวกูเมื่อไรเนี่ย กูไม่รู้อ่ะ  แต่พี่เปี๊ยกบอกว่าเดือนหน้าต้นเดือนงานเยอะหน่อย"

"5555  งานนี้กูว่ามึงปวดหัวยิ่งกว่า  เอาว่าตอนนี้เรื่องคู่เกย์เด็กเนี่ย มึงไม่ต้องสนใจหรอก  สนใจผัวมึงดีกว่า:."

"มึงอย่าบอกน่ะ  ว่าจะเป็นแบบไอ้ชัยอีก   มึงพูดกำกวมว่ะ  บอกกูมาเดี๋ยวกูนอนไม่หลับ"

"เอาว่าตอนนี้ยังไม่มีอะไร  มึงรู้แต่ว่าพี่เปี๊ยกมึงอ่ะเขาเป็นคนดีล่ะกัน  แต่ไอ้เบิ้ลกูยังไม่เคลีย  รอก่อน  กูสะสางให้มึงแน่"

"มึงอย่าบอกน่ะว่า ไอ้เบิ้ลคือคนที่กูจะไปร่วมงานที่สุราษฎร์."

"5555  กูว่ามันซับซ้อนกว่านั้น  บางทีกูอยากให้มึงออกจากวงการนี้ว่ะ  มันหน้าไหว้หลังหลอก แต่มั่นใจเถอะ กูจะช่วยมึงเอง" และผมก็ได้แต่เก็บความสงสัยไว้อีกเรื่อง  ทำไมมันถึงอยากให้เลิกทำงานในวงการล่ะ  มันรู้อะไรมาล่ะ  ทำไมถึงเกี่ยวกับพี่เปี๊ยกด้วย  แค่คิดเฉยๆยังปวดหัว  ไปหาผัวดีกว่า



"ดาร์ลิ่ง   ตื่นได้แล้ว   เค้าล่ะนอนหลังตัวเอง   ไปหมดแรงที่ไหนมาเนี่ย"  ผมตื่นก่อนแต่ก็เกือบเที่ยงล่ะครับ  กลับมาที่ห้อง  ปรากฎว่าพี่เปี๊ยกนอนหลับไปก่อน  ว้า อดเลย 

"มานี้เลยตัวแสบ   พี่ได้ยินมาว่าเดี๋ยวนี้มีเด็กมาติดเหรอ  ทำตัวไม่ดีอีกแล้วน่ะเรา"  แหนะ  ตื่นมาทำตัวเป็นปลาหมึกเลย  มากอดรัดฟัดเหวี่ยงอะไรกัน  ผัวจ๋า  อิอิ   อายจัง

"ใครมาฟ้องอีกล่ะ  ก็มันจะให้เค้าเล่นเกมส์ตามล่าหาผัว  ถ้าเค้าชนะมันจะให้ตั๋วแพ็คเกจฮ่องกง 2 ที่แน่ะ"  ผมอ้อนผัว

"เฮ้อ ทำตัวเป็นเด็กตลอดเลยคิน   ผัวอยู่นี่ทั้งคน จะไปตามล่าที่ไหน หือ "  พูดเสร็จ  พี่เปี๊ยกจับผมไปฟัดเลย  หอมแก้มฟอดๆๆ  ไซร้ซอกคอด้วย  อย่าๆๆ หยุดน่ะ   อ้าวหยุดจริงๆ  เพราะโทรศัพท์ผมดังขึ้นครับ

"พี่คินครับ  ช่วยมารับพงษ์หน่อยน่ะครับ" เสียงพูดปนสะอึกสะอื้นของเด็กพงษ์

"พงษ์  แกเป็นอะไรไป   อยู่ที่ไหนล่ะเนี่ย  ใจเย็นๆน่ะ"

"ผมยังอยู่ที่เดิมเมื่อคืนครับ  ช่วยรีบมาหาผมด้วยน่ะครับพี่ ฮือๆๆ"  อ้าวเรื่องอะไรอีกล่ะ 

"รอพี่ก่อนน่ะ   เดี๋ยวพี่ไปรับน่ะ  "  พอผมวางสายเสร็จ   หันหน้ามาเจออีก  ท่านผัวครับ  จ้องหน้าผมเขม็ง  ไม่พูดไม่จา เงียบ.....  ผมอึดอัด   แหะๆ  เลยเดินเข้าไปจะกอดซะหน่อย   เอาอีกล่ะ  เอามือดันหัวผมไว้  โอ้ย  ไม่ใช่บ่าวน่ะ  นี่เมีย

"เกิดเรื่องอีกใช่ไหม  หือ   บอกแล้วทำอะไรไม่คิด  เฮ้อ" อย่าทำหน้าเบื่อเมียซิตัวเอง          เบื่อเค้าเหรอ 

"ก็...... ก็..... แบบมันเลยตามเลยแล้วอ่ะ ดาร์ลิ่งอย่าว่าเค้าดิ  เค้ากลัวตัวเองมากกว่าน่ะ น่ะ"


"เรื่องเป็นมาอย่างไร  เล่ามาให้หมด  อย่าปิด  ถ้าปิดรู้ภายหลัง จะโดนยิ่งกว่า"   ชิๆๆ  ไม่กลัว  กลัวไม่โดน  ผมเริ่มต้นเล่าให้ฟังทั้งหมด  พี่เปี๊ยกนั่งฟังไป  พร้อมส่ายหน้าเหมือนระอาผม   ตัวเองเค้าผิดเหรอ   เค้าสวยก็ผิดเหรอ 555

"ขอเถอะคิน  อย่าทำแบบนี้อีกน่ะ   ถ้าพี่เป็นเด็กคิด พี่คงห้ามใจไม่ให้โกรธคินไม่ได้น่ะ" เอาพูดเป็นลาง  สักครู่โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นอีก คราวนี้เบอร์แปลกๆ  ตอนแรกผมไม่รับ  พอโทรมาหลายครั้ง  ก็ต้องรับ เพราะพี่เปี๊ยกเอ็ดผมอีกอ่ะ


"นี่เบอร์พี่คินใช่ไหมครับ"  อ้าวเสียงใครว่ะ  ไม่คุ้นเลย

"ใช่  คินพูด  แล้วใครล่ะเนี่ย "

"พี่   เอาเมียผมไปซ่อนที่ไหน"  เสียงพูดกึ่งตะโกนดังลั่น   ผมก็ตกตะลึงค้างเลยล่ะครับ

[Zarch krub]

ผัวหายเมียหายตามได้ที่คินเลยครับ5555

[GuoJeng]

โอ้ยย ค้างอ่ะ ๕๕๕ เสียงน้องคิดแน่ๆเลย ท่าทางจะหึงโหดน่าดูนะคับ ตอนหน้าท่าทางจะเสียวแบบมีเลือดๆรึป่าวคับ รอ รอ รออ่านตอนใหม่นะคับ

[j123]

ตะลึงค้างด้วย รอตอนหน้า 

[คนอ่าน]

สนุกๆรอให้มาต่อจ้า

[sang som]

รอๆๆๆๆ

[kinny]

อย่าว่าคินน่ะ เพราะพาร์ทเนี่ย คินอ่ะมาแรงไปนิด ต้องขอบคุณการสอนของคุณครูแอ๊คติ้ง  อุ้ย มารยามาเต็ม


บันเทิงเริงรัก EP.6   วุ่นวายนายนักร้อง3



"เชี่ยล่ะ  ใครว่ะเนี่ย   กูขอบอกกูไม่ได้ตีหม้อน่ะโว้ย  โวยวายผิดคนป่ะว่ะ"  โห!! ผมไม่กินชนีโว้ย  เมียมึงหายมาตู่กูได้ไง

"พี่   พี่คิน   ผมคิดไงครับ ."   อ้าว  เสียงคุ้นๆ ไอ้ตัวดำหน้าดุป่ะเนี่ย

"เออ  คิดไหนว่ะ  คิดพี่ไอ้พงษ์ถูกป่ะว่ะ  กูไปรู้จักเมียมึงตอนไหนว่ะ  โวยวายซะกูตกใจ"

"ครับผมคิดผัวไอ้พงษ์  ไม่ใช่พี่มัน " เสียงเด็กคิดพูดตะกุกตะกักเหมือนไม่เต็มใจเท่าไร

"เชี่ยล่ะ   ไหนพวกมึงบอกกูพี่น้องกันไงล่ะ  โกหกกูน่ะซิ "  ผมอมยิ้ม  สะใจเล็กๆเกย์รุ่นเด็กเริ่มเปิดล่ะ

"ก็ไอ้พงษ์มันอายน่ะครับที่ได้ผมเป็นผัวมัน จะว่าไปผมก็ผิดเองครับ"

"พวกมึงเป็นเชี่ยอะไรกันว่ะ  ทำให้คนอื่นไม่รู้เรื่องพวกมึงต้องมาวุ่นวายด้วย"  แต่ใบหน้าผมตอนนี้กำลังยิ้มระรื่น  เปิดความลับล่ะ

"เดี๋ยวผมค่อยบอกได้ไหมพี่   ไอ้พงษ์มันอยู่กับพี่ไหมครับ ขอผมคุยกับมันหน่อย"  เสียงเด็กคิดยิ่งดูเหมือนร้อนใจมาก

"เออ มันมากับกูตั้งแต่ตอนเลิกงาน แต่ไม่ได้นอนที่นี่   เดี๋ยวจะไปรับมันแล้วจะพาไปส่ง"

"พี่  พอเจอมัน บอกให้มันโทรหาผมหน่อยน่ะครับ"

"เออ เดี๋ยวกูจัดการให้  แค่นี้ก่อนน่ะ"  พอผมวางสาย  หันหลังกลับมาเจอพี่เคนธีรเดช เอ้ยไม่ใช่  ผัวคินเอง  พี่เปี๊ยก ยืนกอดอก ตาขวาง มองมาหาผม  น่ากลัวโดนข่มขืนจัง อิอิ



"ว่าไงล่ะคราวนี้   เห็นไหมเรื่องใหญ่เลย  ไปวุ่นวายเรื่องผัวเมียเขา" อ่ะ  ซ้ำเติมหรือจ๊ะดาร์ลิ่ง 

"โห ดาร์ลิ่งก็  ตอนแรกก็แค่อยากได้ตั๋วเที่ยวฟรีเท่านั้นล่ะ   แต่ตอนนี้เค้าชนะแล้วน่ะตัวเอง"

"ไม่สำนึกเล้ยยยย" เพี๊ยะ       เสียงมือดาร์ลิ่งตีหน้าผากแบบเบาๆแต่เน้นๆ   โอ้ย เจ็บ  เค้าจะฟ้องปวีณา  ทำร้ายเมีย

"มาตีเค้าทำไม  เดี๋ยวฉี่รดที่นอน  ตัวเองอ่ะ  โกรธล่ะทำร้ายเค้า"  มารยาเกย์มาล่ะครับ  คินจัดเต็ม

"ไปเลย  โกรธเลย  ดีๆ  จะหาเมียใหม่  เอาน่ารักไม่งี่เง่าแบบนี้  เฮ้อ เบื่อๆ" อ้าว คราวนี้คินหงอยเลยครับ  ผัวไม่ง้อ  ผมก็ยืนซึมเลย  รู้ว่าพี่เปี๊ยกพูดเล่นไป  เอ๊ะหรือพูดจริงว่ะ   ขอแอ๊คติ้งเรียกน้ำตาแปป  ค่อยๆหยด น้ำตาค่อยๆมาคลอเบ้า    ทำหน้าเศร้าไว้  ผมนิ่งเงียบไปได้ประมาณ 5 นาที จนพี่เปี๊ยกสงสัย ชะโงกหน้ามาดูผม  ได้โอกาสเลยครับ

"ใช่ซิ   แล้วแต่พี่เปี๊ยกแล้วกัน  คินผิดเองทั้งหมดล่ะครับ อึก....ฮือ...."                โมเม้นท์งอนต้องเปลี่ยนสรรพนามในการเรียก      หางตาผมก็สังเกตุน่ะ            สีหน้าพี่เปี๊ยกซีดเผือดลงทันทีที่เห็นผมร้องไห้          รีบเดินเข้าโอบกอดผม      ยิ่งกอดผมคราวนี้อารมณ์งอนจริงๆเกิดเลย    น้ำตาไหลพรากเป็นสายเลย     เปียกเสื้อพี่เปี๊ยกเลย         มืออีกข้างของพี่เปี๊ยกก็ลูบหลังผมเบาๆ         ปากก็จูบผมบริเวณขอบตาเบาๆ

"แน่ะอย่าร้องไห้ซิครับ คนเก่งของพี่  พี่เย้าเล่นเท่านั้น ไม่จริงจังอะไรเลย  เงียบน่ะครับ  ชู่ส์ๆๆ   น่ะ  รักคินน่ะครับ"

"ฮือๆๆ   ดาร์ลิ่งเปลี่ยนไปอ่ะ  ไม่รักไม่ถนุถนอมเค้าเหมือนเคย  ฮือๆ        ตัวเองไปเจอคนใหม่หรือปล่าว    ถ้าไม่รักเค้าแล้ว  บอกเค้าล่วงหน้าให้ทำใจหน่อยน่ะ  ฮือๆ คนมันอาภัพ  รักใครก็ช้ำใจเรื่อยไป  "  แรงไปไหมคิน  เพราะตอนนี้พี่เปี๊ยกหน้ามู่ทู่แล้วและอ้อมกอดพี่เปี๊ยกก็ยิ่งแน่นขึ้น

"อย่าร้องดิคนดีของพี่      โอเคๆพี่ขอโทษ      พี่รักคินคนเดียวน่ะครับ         ไม่มีวันที่พี่จะเปลี่ยนใจหรอก   น่ะ   หยุดร้องได้แล้ว." พี่เปี๊ยกจะสังเกตุเห็นไหมน่ะ  น้ำตาผมไหลปกติ แต่สีหน้าผมยิ้มระรื่นเลย  ผัวหลงผม  อิอิ  ยกยิ้มมุมปากแบบได้มงเลย  ผมก็นิ่งเงียบไปสักพัก  ก้มหน้าซบลงกับบ่าพี่เปี๊ยก 

"อึก....อึก....ดาร์ลิ่งไม่ทิ้งเค้าไปไหนใช่ไหม  รักเค้าคนเดียวจริงๆน่ะ   อึก...อึก." เดี๋ยวไม่สมบทบาท  เสียงสะอื้นต้องให้สะท้านหน้าอกแรงๆ

"ครับ  พี่ไม่ไปไหนหรอก  รักคินจริงๆครับ  หยุดได้แล้ว  เดี๋ยวไปรับเด็กพงษ์ช้าจะมีปัญหาอีก"  อ้าวลืมเลย       บอกเด็กพงษ์ว่าจะรีบไปหา    รีบหยุดเดี๋ยวนี้น้ำตาภาคิน        หยุดๆ  ผมก็เอาปาดน้ำตาแบบเบาๆให้มีหยดน้ำตาติดมือ       คุณครูอีกล่ะสอนไว้  อิอิ

"อึก..อึก..  งั้นเดี๋ยวเค้าไปรับเด็กพงษ์ที่คอนโดดาวก่อนน่ะครับ"

"ให้พี่ไปเป็นเพื่อนป่ะ ."   แหนะ  เมื่อกี้ยังทำร้ายเมียอยู่เลย  ชิๆ

"อยากไปกับเค้าไหมล่ะ   แต่เค้าอยากให้ตัวเองไปด้วย แล้วแต่ดาร์ลิ่งล่ะกัน  "  คำพูดมาจากใจเลยน่ะเนี่ย       อ่านแล้วห้ามเบะปากใส่คินน่ะ 

"เดี๋ยวนี้รู้สึกจะมีบทบาทเยอะน่ะคิน  รู้จักหยอด รู้จักอ้อนเยอะไปป่ะ"

"แหน่ะ  หาว่าเค้าเล่นละครอีกล่ะ  ดาร์ลิ่งปากจัดจังอ่ะ  อึก...อึก"

"ไปเถอะ  เดี๋ยวจะสาย  "  พูดเสร็จพี่เปี๊ยกก็ผลักผมให้เดินออกจากห้อง  ส่วนพี่เปี๊ยกก็โอบคอผมเหมือนพี่น้องกอดคอกันเดินออกไป



"อีดาว  พาพงษ์ลงมาข้างล่าง  กูรออยู่ข้างล่างน่ะ"

"เออ อีคิน   กูว่ามึงขึ้นมาก่อนดีกว่าไหม"

"อะไรอีกเนี่ยดาว   มีปัญหาอะไรอีกว่ะ"

"เออ มึงขึ้นมาก่อน"   จากนั้นผมกับพี่เปี๊ยกก็เดินขึ้นไปบนห้องของหญิงดาว  แล้วผมก็ต้องตกใจ  เพราะ  เพราะ 

"ดาว  ทำไมถึงเป็นแบบนี้ว่ะ"

"กูก็ไม่รู้ว่ะ  แต่เมื่อคืนก็ไม่มีอะไรผิดปกติน่ะ   กูก็หลับเพลิน   เฮ้อ"       ก็สภาพเด็กพงษ์ตอนนี้เหมือนคนเสพอะไรเข้าซิครับ นั่งเพ้อ       นั่งยิ้มอยู่คนเดียว      นอนกระสับกระส่ายไปมาบนเตียงของหญิงดาว    ที่สำคัญแก้ผ้าหมดเลย        ดีแต่ว่าหญิงดาวเอาผ้าห่มมาคลุมตัวไว้

"ตายล่ะกู  ไอ้คิดผัวเด็กพงษ์มันจะฆ่ากูไหมเนี่ย  ใครเอาอะไรให้กินว่ะดาว"   ผมมองหน้าหญิงดาวตาเขม็ง

"อีคิน   อย่าใส่ร้ายกู  พี่เปี๊ยกดูเมียพี่ดิ  มันจะทำร้ายดาวดีน่ะค่ะ" แหน่ะ  มาอ้อนผัวกู

"มึงไปทำอะไรมันไหมล่ะ ทำไมมันไม่ใส่ผ้าผ่อนเลยล่ะ หือ"

"กูไม่รู้   กูไม่ได้ทำอะไร   อีคิน ถึงกูจะแรด  กูก็เลือกน่ะมึง  สาด"  อ่ะ  ด่าด้วย  ผมเลยให้หญิงดาวเช็ดตัวให้เด็กพงษ์  ตอนแรกผมว่าจะทำเอง  พี่เปี๊ยกจับมือไว้  พอพี่เปี๊ยกจะทำ  ผมก็จับมือไว้   หญิงดาวรำคาญมันเลยจัดการเอง

"เบื่อผัวเมียคู่นี้ว่ะ   มาทำสวีทต่อหน้าคนโฉด เอ้ยคนโสดแบบกู  ไปทำไกลๆหน่อยได้ป่ะ"




"พี่คิน   พี่คิน   ถึงไหนแล้ว  ผมขอคุยกับเมียผมหน่อย" พอเปิด  มันก็เอ่ยว่าเมียเต็มปากเต็มคำ    เด็กคิดโทรมาซิครับ  แต่ตอนนี้เด็กพงษ์ก็พอได้สติแล้ว  แต่แค่ เออ ออ เท่านั้น ผมเลยต้องบอกไปว่า

"มึงมาดูมันเองดีกว่าไหมคิด   ตอนนี้คงเอาไปไหนไม่ได้  ตอนนี้กูอยู่........................." ผมก็บอกสถานที่ตั้งของคอนโดหญิงดาวไปให้มัน  เด็กคิดก็บอกว่าจะรีบมา



"พงษ์   พงษ์  ไอ้คิดมาหาแล้ว"        ผมเดินไปเรียกเด็กพงษ์เพื่อบอกให้รู้ว่าผัวมันมา       เมื่อเด็กคิดเดินเข้ามาในห้องของหญิงดาว   ผมก็เลี่ยงไปคุยกับหญิงดาวที่ระเบียง  ส่วนพี่เปี๊ยกลงไปซื้อข้าวมากิน  แล้วหญิงดาวก็ถามผมทันที

"อีคิน  เมื่อคืนมึงไปเอากับเด็กพงษ์หรือเปล่า"

"อ้าวอีนี่  หาเหาใส่หัวกูอีกล่ะ   กูจะทำได้อย่างไร   มึงเห็นกูเงี่ย..มากขนาดนั้นเหรอ"

"ก็ตอนกูเช็ดตัวให้เด็กพงษ์อ่ะ  มีรอยเต็มหลังมันเลยน่ะ  รอยเล็บรอยข่วน  ตรงคอก็มีรอย"

"ตายห่า................"      ผมอุทานแบบตกใจซิครับ เมื่อคืนก็ปกติดีนิครับ   แค่ไม่อึดใจเท่านั้น




"พี่คิน   พี่คิน โว้ย   ทำไมไอ้พงษ์เป็นแบบนี้ว่ะ"  เสียงเด็กคิดโวยวายดังลั่นห้อง           ผมกับหญิงดาวมองหน้ากันแบบตกใจ   ผมก็รีบเดินกลับที่ห้องทันที    แล้วผมก็ต้องตกใจเพราะตอนนี้สภาพเด็กพงษ์เปลือยเปล่าอีกครั้ง   เห็นรอยข่วนด้านหลังชัดเจน มีรอยจ้ำเป็นจุดที่คอและที่หลัง  แววตาของเด็กคิดดุดันดูน่ากลัว   ส่วนเด็กพงษ์ก็ได้แต่สะอึกสะอื้น     โบกมือให้ผมออกไปก่อน

"พี่คิน  ใครทำเมียผมว่ะ   ผมจะไม่ยอมด้วย   ตายแน่มึงเอ้ย"

"เฮ้ย  กูไม่รู้เรื่องว่ะคิด   กูแค่พามันมานอน   มึงพูดดิพงษ์  ใครทำมึง "  ผมเดินไปที่เตียง  พร้อมพูดกับเด็กคิด และหันหน้าไปบอกเด็กพงษ์   เด็กพงษ์ได้แต่ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับถลาเข้ามากอดผม

"พี่คินใช่ไหม  พี่คินทำมันใช่ไหม"  ผมหันไปมองหน้าเด็กคิด ตั้งใจว่าจะด่ามันแต่ต้องค้างล่ะครับ  เพราะมันเล่นถือมีดพกควงไปมาซะแล้ว   เล่นกูแล้วไหมล่ะพงษ์เอ้ย

"เฮ้ยใจเย็นโว้ย  กูไม่ได้ทำอะไรกับมันน่ะ   ถ้ากูจะเอากูไม่เอาเมียมึงมาทำเมียกูหรอก"

"ไงล่ะ  พงษ์  มึงไปเอาไปใครมาบอกผัวมึงดิ  แม่งมันโกรธใหญ่ล่ะ   กูจะซวยไปด้วย  บอกไปดิ."

"อ้าวแล้วพี่คินไม่ชอบผมเหรอครับ   แต่ผมชอบพี่คินน่ะครับ"  เชี่ยล่ะมึง      หน้าสิ่วหน้าขวานมาบอกชอบกัน  โอ้ยๆๆ

[GuoJeng]

มันเป็นตลกร้ายของคินเลยนะคับ ๕๕๕ เนื้อไม่ได้กินหนังไม่ได้รองนั่ง เอากระดูกมาแขวนคอ  สงสัยตอนอยู่ผับต้องมีไรแน่ๆเลย
   รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ

[kinny]

มันเป็นตลกร้ายของคินเลยนะคับ ๕๕๕ เนื้อไม่ได้กินหนังไม่ได้รองนั่ง เอากระดูกมาแขวนคอ  สงสัยตอนอยู่ผับต้องมีไรแน่ๆเลย
   รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ

  เดาทางเค้าได้ล่ะ  ว้าาา แย่จัง   รอก่อนน่ะ   ติดงานอยู่  เดี๋ยวเฉลย

[Zarch krub]

เป็นไงหล่ะคินเพราะตั๋วอย่างเดียวเลยคุ้มนะ555555

[j123]

มาต่อแล้ว แทนที่จะเคลียร์ ยังค้างคาต่อไปอีก ซะงั้น รอต่อตอนหน้านะคะ 

[ขนมโก๋]

เอาแล้วไงนายคิน

[คนอ่าน]

คินบอกไป

ผัวกูก็มีจะไปเอาเมียมึงทำไม  ผัวกูยืนหัวโด่อยู่เนี่ยยย!!!

[Zarch krub]

คิน..................................

[kinny]

บันเทิงเริงรัก EP.7   วุ่นวายนายนักร้อง4



"พงษ์   พูดอะไรออกมาว่ะ  ผัวมึงก็อยู่ตรงนี้น่ะ" ผมตกใจกับคำพูดของเด็กพงษ์มาก 

"พี่คิน  ทำไมไอ้พงษ์มีรอยแบบนี้เต็มไปหมด  หมายความว่าอะไร หือ พี่?."  เด็กคิดเดินมาโอบกอดเด็กพงษ์พร้อมชี้ให้ดูหลังเด็กพงษ์

"บอกตรงน่ะคิด  กูก็เพิ่งเห็นพร้อมกับพวกแก   กูไม่เกี่ยวน่ะเว้ย"

"อ้าว  ทำไมพี่คินพูดอย่างนี้ล่ะครับ   ตอนแรกไม่ยอมให้พี่  แต่พี่บอกว่าชอบผมแล้วขอผมไง    ฮือๆๆ" อ้าว  เด็กพงษ์ยังยืนยัน  โห  ตายเลยผม

"พูดมาให้ตรงๆชัดๆเลยว่ะพงษ์   กู งง ไปหมดแล้ว  ไม่ยอมอะไร  ขออะไรมึง มึงอย่าบอกน่ะว่ารอยพวกนี้เป็นฝีมือของกู"

"ทำไมพี่คินลืมจริงๆเหรอครับเนี่ย       ตอนในร้านไงครับผมคุยกับพี่คินเสร็จพี่คินก็เดินตามผมมาไง     ถึงหลังร้านพี่คินก็เข้ามาบอกผมว่าพี่คินต้องการ    เออ  ผมไม่ยอม   แต่พี่คินบอกว่าชอบผมมากตั้งแต่แรกเจอไง     ผมขัดขืนแต่ผมสู้แรงพี่คินไม่ได้ไงครับ."

"เชี่ยล่ะพงษ์    กูไม่ได้เดินตามมึงไปเลยน่ะ  ถามผัวมึงดิ  กูยังคุยกับมันอยู่เลยตอนที่คุยกับมึงเสร็จ"    ผมหันหน้าไปหาเด็กคิด

"แต่ผมยืนคุยกับพี่แปปเดียวนี่ครับ   พี่จะเดินออกไปจากร้านเลย  ผมเดินตามพี่ยังไม่ทันเลย" อ้าวล่ะกู   เจออะไรอีกว่ะ

"พี่คินยังบอกว่าพี่จะเลิกกับแฟนพี่  และให้ผมเลิกกับไอ้คิดเลยไงครับ ถูกไหมพี่"

"พูดออกมาตรงๆดีกว่าพงษ์   แบบนี้ไม่แฟร์กับพี่ว่ะ"

"อ้าว  ก็ตอนหลังร้านเมื่อคืน  พี่ยังบอกว่ารักผมนิครับ"

"มึงเมาป่ะพงษ์   กูไปบอกมึงตอนไหนว่ารักมึง"  ช่วยดูหน้าไอ้ผัวผมอยู่ข้างหลังให้ที  มันจะฆ่าผมป่ะ

"เฮ้ย  พี่ว่าเละเทะเกินไปน้อง   เมียพี่จะไปปล้ำน้องจริงๆเหรอ   เหอๆ  เล่นเกมส์อะไร หือ"       เสียงจากสวรรค์ช่วยคินแล้ว  พี่เปี๊ยกเดินเข้าโอบหลังผม  และพูดกับเด็กพงษ์    เด็กพงษ์ไม่พูดไม่จาก้มหน้า  น้ำตาคลอเบ้า  จะแสดงเหมือนไหมพวกแก

"ผมไม่ได้โกหกน่ะครับ  พี่คินพูดอย่างนั้นจริงๆ  พี่คินทำผมจริงๆ  ฮือๆๆ"

"อ้าวงี้  ถ้าไม่เป็นเรื่องจริง  พี่มีพยานหลักฐานเอาผิดกับน้องพงษ์ได้น่ะ"  พยานอะไรล่ะดาร์ลิ่ง   คินยังเบลอเลยครับ

"ผมยืนยันว่าพี่คินพูดจริงๆ  และทำผมจริงๆครับ  ผมโกหกแล้วได้อะไรล่ะครับ  ฮือๆๆ" เด็กพงษ์ยืนยัน

"โห  อะไรว่ะ  พวกพี่เป็นแฟนกันก็ช่วยกันดิ  เมียผมทั้งคนน่ะโว้ย  แม่ง??."  เด็กคิดทำท่าจะถลามาเล่นงานผม  แต่พี่เปี๊ยกเอาตัวยืนบังให้ผมทันที  พร้อมจับมือเด็กคิดไว้  และแค่นยิ้มแล้วพูดว่า

"พี่รู้น่ะ  ร้านที่คินทำงานอยู่มีกล้องวงจรปิดหลายที่   ถ้าไม่ใช่คินล่ะ  พวกน้องจะว่าไง"  หา   พี่เปี๊ยกรอบคอบกว่าผมอีก  ใช่ครับ ร้านนั้นมีกล้องวงจรปิดหลายกล้อง   แต่ตามที่ผมรู้กล้องแรกทางหน้าร้าน  อีกตัวทางด้านหลังร้าน       และบริเวณที่จอดรถด้วย เพราะมีเหตุเกิดขึ้นบ่อย   เจ้าของร้านเลยติดกล้องไว้เพื่อเป็นหลักฐาน


เงียบกริบหมดทุกคน   ได้ยินแต่เสียงหายใจกับเสียงร้องไห้เบาๆของเด็กพงษ์   แต่เด็กคิดก็โพล่งขึ้นมาว่า

"แล้วถ้าเป็นพี่คินจริงๆ  พี่จะว่าไงล่ะครับ   เหอๆ  รู้สึกพี่จะมั่นใจพี่คินมากน่ะครับ"  เด็กคิดมันพูดกับพี่เปี๊ยก

"พี่มั่นใจว่าคนที่พี่รักเขาไม่เป็นแบบที่พวกน้องบอกแน่นอน   พี่ยินดีรับผิดชอบแทนล่ะกัน  แต่ไม่ใช่คินล่ะ  น้องๆจะว่าไง  แต่พี่สังเกตุอีกน่ะ  น้องพงษ์รู้สึกว่าเหม่อผิดพิกล  พี่ถามตรงน่ะ  น้องติดยาใช่ไหม"

"ผม.......ผม  .....ไม่ได้ติดยาน่ะครับ   แค่ผมต้องกินยาประจำ  คือ  เออ....."  เด็กพงษ์พูดติดๆขัดๆพิกลอีกล่ะ

"มึงอย่าบอกน่ะพงษ์ ว่าเมื่อคืนมึงกินยาไปหลังกินเหล้า"  เด็กคิดพูดพลางเขย่าตัวเมียมันไปด้วย     สีหน้าตระหนกตกใจมาก

"เออ.......เออ.....ก็กูปวดหัวเรื่องมึงไง  กูเลยกิน  เออ.. "  ยาอะไรว่ะ  ปวดหัวอะไรว่ะ  ผมเริ่ม งง

"เอาๆไม่ต้องเถียงกันมาก  พี่จะไปขอดูภาพจากกล้องแล้วกัน  น้องสองคนกลับไปก่อนดีกว่าไหม  พี่รับรองพี่จะรับผิดชอบเอง" พี่เปี๊ยกตัดบท  และดึงผมลุกขึ้น  พี่เปี๊ยกเดินอาดๆไปไม่รอผมเลย  จนผมต้องกระตุกแขนให้รอด้วย แต่ไม่ได้ผล

"น่าเบื่อไหมคิน  จะเล่นแบบนี้อีกไหม  หือ"  พี่เปี๊ยกพูดแบบไม่มองหน้าผมเลย   แกโกรธมากเลยน่ะ   เฮ้อ!!



******

"เฮ้ย  นั่น เป็นไปได้ไงเนี่ย  ไอ้...เบิ้ล........."ภาพจากกล้องวงจรปิดเป็นหน้าแฟนไอ้เก่งนี่น่า           ไอ้เบิ้ลมันหุ่นรูปร่างเท่าผมเลยครับ

"ใครหรือชื่อเบิ้ลเนี่ยคิน" พี่เปี๊ยกหันขวับทันทีที่ผมเอ่ยชื่อไอ้เบิ้ลพร้อมเอ่ยถามเสียงดุ

"แฟนไอ้เก่ง  เพื่อนของไอ้คิดที่ไปนอนกับไอ้คิดเมื่อคืนไงดาร์ลิ่ง"  ผมอธิบายให้พี่เปี๊ยกฟังเสียงระรื่น  พ้นผิดแล้วคิน

"แล้วเรื่องทั้งหมดพี่ว่ามันแปลกๆน่ะ  เบิ้ลเป็นแฟนเก่ง  เก่งเป็นเพื่อนเด็กคิด  คินจะบอกพี่ว่าคนชื่อเบิ้ลเป็นคนทำเหรอ"



"อีดาว  ไปกับกูหน่อย  พากูไปหาไอ้เก่งหน่อย มึงรู้ที่อยู่มันใช่ไหม แม่งหาเรื่องให้กู" พอได้เค้าของคนก่อเหตุ  พี่เปี๊ยกก็แยกไปทำธุระบางอย่างผมถามก็ไม่บอก  ผมเลยรีบไปหาหญิงดาวทันที

"เออ กูรู้  มันอยู่ใกล้ๆแถวนี้  ตกลงคนที่ทำไอ้เด็กพงษ์เป็นใครว่ะ  อย่าบอกกูน่ะว่าแฟนไอ้เก่ง  คงไม่ใช่อีเก่งแน่ๆ"

"กูก็ไม่แน่ใจว่ะ  กูจะไปถามไอ้เก่งก่อน  เดี๋ยวน่ะทำไมมึงถึงมั่นใจว่าเป็นแฟนไอ้เก่งไม่ใช่ไอ้เก่ง   มึงรู้อะไร"

"เออ กูรู้  ไอ้เก่งมันมีปัญหากับผัวมันหลายวันล่ะ  ผัวมันติดเด็กใหม่อะไรทำนองนี้ล่ะ" เอาล่ะซิ จะรู้เรื่องไหมล่ะทีนี้



"อ้าวพี่ดาว หวัดดีครับ  มีธุระอะไรเหรอครับ  อ้าวพี่คินมาด้วยกันหรือครับ ดีครับพี่" ไอ้เก่งยกมือไหว้หญิงดาว มันตกใจเล็กน้อยมีเห็นผมเดินตามหลังมา

"เออ  มีเรื่องให้มึงช่วยว่ะเก่ง  ไงสบายดีไหมว่ะ  ไม่เจอกันตั้งนาน"  ผมเอ่ยขึ้นหลังจากไอ้เก่งพาผมและหญิงดาวมานั่งที่โต๊ะรับแขก

"โห .ใจร้อนจังพี่  ท่าทางต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่  เพราะนานๆทีจะได้ยินพี่คินมาขอความช่วยเหลือ     เอาเลยพี่ครับผมช่วยได้ผมช่วยเต็มที่ครับ"

"ไอ้เบิ้ลแฟนแกไปไหนว่ะเก่ง พี่มีเรื่องจะถามมันหน่อย"

"มันย้ายไปแล้วพี่  ตอนนี้มันติดเด็กใหม่ " อ้าวไอ้เก่งมันพูดหน้าตาเฉยมาก

"อ้าวทะเลาะกันเหรอว่ะเก่ง   ทำไมแกไม่รู้สึกอะไรเลยว่ะ" ผมรู้สึกมึนงงกับอาการเฉยเมยของไอ้เก่ง

"มันบอกว่าผมว่าอยู่กับผมไม่มีอนาคต  มันอยากเป็นนักแสดง  มันอยากเข้าวงการ  ตอนนี้มันเอาตัวเข้าแลกไงพี่  เหอๆ"

"เชี่ยล่ะ  เอาตัวเข้าแลก หมายถึงอะไรว่ะเก่ง?."

"ก็ตอนนี้มันไปคบกับเด็กที่ชื่อ เดเด้อะไรเนี่ยล่ะครับ   แต่ เอ๊ะ  เดเด้ ได้ข่าวว่าเป็นเด็กพี่คินไม่ใช่เหรอครับ"

"เดเด้   แกอย่าบอกน่ะว่า  เดเด้  ที่มีผลงานถ่ายแบบ..............เล่มล่าสุดใช่ไหม"

"ถูกเลยพี่   ไอ้เบิ้ลกำลังคบกับคนนั้นล่ะ  จะว่าหลงเลยก็ได้ครับ  แต่ผมชินกับมันไงพี่   มันเป็นแบบนี้บ่อยล่ะ  สุดท้ายมันก็กลับมาหาผมเองล่ะ   เฮ้อ!."



"เดเด้  ตอนนี้อยู่ไหน หือ" ผมรีบติดต่อหาเดเด้ทันที

"พี่คิน จริงๆด้วย   พี่คินโทรหาเดเด้จริงๆ  ผมอยู่คอนโดครับพี่   พี่จะมาหาผมเหรอครับ"

"งั้นเปิดประตูให้พี่ตอนนี้   เดี๋ยวนี้   เร็วๆ"  ผมยืนอยู่หน้าประตูห้องคอนโดเดเด้  เพราะผมไม่มีคีย์การ์ด

"หา   พี่คิน  มาจริงๆเหรอ  ฮ่าๆๆๆ  รอเดเด้แปปครับ" เสียงเดเด้ทำไมมันดีใจขนาดนั้นเลยว่ะ

"พี่คินมาหาผมจริงๆ   โหดีใจจังเลยครับ"  เดเด้โดดกอดผมทันทีที่เห็นหน้าผม   ผมถึงกับผงะเลย

"ปล่อยพี่ก่อนเดเด้   พี่มีธุระจะคุยกับเรา  ปล่อย" 

"โห  พี่คิน  ทำไมใจดำจังเลย  ผมรู้น่ะ  พี่คินเลิกกับพี่เปี๊ยกแล้วใช่ไหมครับ  555."  ผมมองหน้าเดเด้อย่างไม่เข้าใจ

"ทำไมถึงว่าพี่เปี๊ยกจะเลิกกับพี่ล่ะเดเด้   รู้อะไรมา  หรือ เราไปก่อเรื่องอะไรมาจริงๆเหรอ หือ"  ผมทำหน้าตาจริงจังจ้องหน้าเดเด้เขม็ง 

"เปล่านี่ครับ   เพียงแต่เดเด้คิดว่า ปกติพี่คินไม่ค่อยมาหาผมเลย  เดาไปเท่านั้น  พี่คินอย่าคิดมากดิครับ"

"นั่นกระเป๋าใครเดเด้  "  ผมเห็นกระเป๋าเดินทางสีดำขนาดใหญ่วางใกล้ๆเตียงนอน

"ของผมเองครับพี่คิน"  เดเด้พูดพร้อมก้มหน้าไม่ยอมสบตาผม

"หึหึ   อย่าโกหกพี่เดเด้  เงยหน้ามาแล้วพูดความจริงทั้งหมดเดเด้  ไม่งั้นพี่คงไม่ช่วยเหลือเราอีก และคิดว่าคงจบกันแค่นี้"

"ไม่เอาพี่คิน  ผมไม่ยอมน่ะครับ   ผม....ผม.....แค่....."

"เอาเรื่องจริงเดเด้   อย่าโกหกพี่  พี่รู้เรื่องหมดแล้ว  ไอ้เบิ้ลสารภาพกับพี่แล้ว" ผมอำไปงั้นๆ เพราะอยากรู้ปฎิกิริยา

"หา   ไอ้เบิ้ลมันพูดอะไรพี่   ผมกับมันแค่สนุกน่ะครับพี่   เรื่องทั้งหมดผมแค่พูดเล่น  มันไปทำเอง"

"หมายความว่าไงเดเด้  พูดเล่นแล้วมันไปทำเอง  อธิบายมาซิ"

"อ้าว   พี่คิน   ไอ้เบิ้ล มัน....  มัน ......"

"พูดมาเดเด้   ไม่งั้นถ้าพี่หันหลังกลับออกนอกห้อง  พี่กับเราคงไม่มีอะไรจะคุยกันอีกต่อไป".

"พี่คินอย่าไปน่ะครับ  ผมจะบอกแล้วครับ   อึกๆ ....  ก็ผมไปหาพี่คินที่ร้านวันนั้น   เห็นพี่คินสนิทสนมกับไอ้เด็กคนนั้น   พี่คินทำเหมือนว่าชอบมัน  ฮือๆ  ผม...ผม..."

"แกอย่าบอกน่ะแกไปกับไอ้เบิ้ล   ใช่ไหม"

"ฮือๆ........เออ......เออ.....  ใช่ครับ   แต่ผมไม่บอกให้มันทำน่ะครับ   มันทำเอง  มันอาสาทำให้เอง  ฮือๆ."

"อะไรน่ะ   แกจะบอกว่า ไอ้เบิ้ลเป็นคนทำเองทั้งหมดเหรอ เดเด้   เหอๆ  ไม่จริงมั้ง?." ผมคาดคั้นเดเด้ต่อ

"แกทำแบบนี้ทำไม  เดเด้   บอกเหตุผลพี่หน่อย   งานกับเงินพี่ว่าคงไม่ใช่แน่ๆ  เพราะแกยังได้เหมือนเดิม"

"พี่ไม่เข้าใจผมเลย  ผมรักพี่มากกว่าพี่ชาย  ผมอยากได้เป็นผัว แต่พี่เลือกที่จะให้ผมได้แค่พี่  ผมไม่เอา"

"มึงเลยต้องมาทำแบบนี้หรือเดเด้   กูไม่ไว้มึงน่ะโว้ย"




"ดาร์ลิ่งอยู่ไหนเนี่ย   ทำไมยังไม่กลับมาห้องครับ" ผมนั่งรอเพื่อจะคุยกับพี่เปี๊ยกตั้งแต่หัวค่ำแล้ว  จนเกือบเที่ยงคืนยังไม่เห็น

"ยังเห็นพี่สำคัญอีกเหรอคิน  หือ  " อะไรกันเนี่ย  เรื่องใหญ่เลยเหรอ 

"ดาร์ลิ่ง  อย่าพูดอย่างนี้ดิ   อยู่ไหน   อยู่ไหน  ให้เค้าไปหาน่ะ  น่ะ  เร็วดิ  บอกมา"

"เมื่อไรจะเลิกเอาแต่ใจเสียทีหือคิน   พี่เหนื่อยน่ะ   ขอเวลาให้พี่หน่อยน่ะ" ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาไม่เคยได้ยินคำนี้เลย

"ดาร์ลิ่ง  ไม่เอา  ไม่พูดแบบนี้ดิ  ฮือๆๆ....  เค้าไม่ได้ผิดอะไรเลย  ถึงเค้าจะงี่เง่าในบางที  แต่เค้าขอโทษแล้วกัน  อยู่ไหน"

"หยุดร้องไห้ก่อน  เลิกทำตัวเป็นเด็กก่อนคิน พี่ทำธุระแปปหนึ่ง  เดี๋ยวคงกลับ ถ้าง่วงก็เข้านอนก่อนน่ะ"



"คินไหวไหมแก   กูว่ามึงต้องมีสติมากกว่านี้น่ะโว้ย"  ผมนอนไม่หลับครับ  โทรไปบอกหญิงดาวมานอนเป็นเพื่อน

"กูเหนื่อยจังเลย   ขอเวลากูหน่อยว่ะ   ชีวิตกูทำไมว่ะ  เชี่ยเอ้ย"

"ตอนแรกกูจะไม่เล่าแล้วเรื่องผัวมึง   เอาตอนนี้กูจะพูดไว้ดีกว่า   แต่มึงไม่ต้องคิดมากน่ะล่ะ  รับปากกูก่อน"

"แค่ได้ยินกูก็เข่าอ่อนล่ะ   กูไม่รับปากหรอกดาว   กูขอร้องพูดมาทั้งหมดที่มึงรู้  สงสารกูเถอะ."