หัวข้อ: SINGLE>ชีวิตที่ไร้คู่>เส้นทางสายมายา>บันเทิงเริงรัก><ขอเวลานอกก่อนครับ

[GuoJeng]

โหห ขนาดปล่อยคลิปยังกล้า บ่ยั้น นะ ๕๕๕ ฝีมือหญิงดาวไม่เลวคับ
   เพิ่งอ่านบทคินบู๊ก็ตอนเจอเบิ้ลนี่ละคับ สะใจดี ๕๕๕  คินต้องออกโรงอีกแล้วสิคับ
   รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ ว่าเบิ้ลจะโดนยังไงบ้าง ผมว่างานนี้ต้องมีอาย งานหดหายกันแน่ๆ

[Zarch krub]

คิดไว้แล้วว่าคินไมีใช่แมีพระขนาดนั้น5555

[คนอ่าน]

คินเอ๋ย  ร้ายแบบนี้ได้ใจ
ไม่ต้องดราม่าร้องไห้บีบน้ำตาให้คนอ่านขัดใจ
เหมือนนายเอกนิยายบางเรื่องที่อ้อนแอ้นซะเหลือเกิน
จนงงว่าตกลงนางเป็นเกย์หรือกะเทย
กะเทยยังแกร่งกว่าเลยมั๊ง เฮ้อ
ชอบคินแต่รักพี่เปี๊ยก ><

[Freja]

กินกันเมื่อก่อนไม่เป็นไรนะเพราะว่ามันผ่านมาแล้ว   แต่ถ้ากลับมากินกันอีกหรือเพิ่งกลับไปกินกันอีกนี่ก็เหลือเกินแล้วนะ

งงนิดๆกับการจองล้างจองเวรกันนี่  ตลบหลังกันครั้งแล้วครั้งเล่า วางแผนยิ่งกว่าจะพากันไปจารกรรมเพชรโคห์อินัวร์ที่หอคอยแห่งลอนดอนเสียอีก    เบิ่ลคิดเอาพี่เปี๊ยกคืนโดยวิธีนี้นี่ไม่คิดบางหรือว่าพี่เปี๊ยกเต็มใจหรือไม่เต็มใจ  จะพาลเกลียดเอาได้   ชะนีไม่เก็ทค่า

[kinny]

กินกันเมื่อก่อนไม่เป็นไรนะเพราะว่ามันผ่านมาแล้ว   แต่ถ้ากลับมากินกันอีกหรือเพิ่งกลับไปกินกันอีกนี่ก็เหลือเกินแล้วนะ

งงนิดๆกับการจองล้างจองเวรกันนี่  ตลบหลังกันครั้งแล้วครั้งเล่า วางแผนยิ่งกว่าจะพากันไปจารกรรมเพชรโคห์อินัวร์ที่หอคอยแห่งลอนดอนเสียอีก    เบิ่ลคิดเอาพี่เปี๊ยกคืนโดยวิธีนี้นี่ไม่คิดบางหรือว่าพี่เปี๊ยกเต็มใจหรือไม่เต็มใจ  จะพาลเกลียดเอาได้   ชะนีไม่เก็ทค่า

  ได้อ่านทุกคอมเม้นท์ครับ  แต่เนี่ยเกือบถูกเลย อิอิ  เลยเข้ามาตอบก่อน  คนอื่นรอตอนบ่ายน่ะครับ ผมจะลง  ประเด็นเหรอครับ  ผมให้ไว้น่ะ   ไข้เลือดออกกับการรับงานของดาร์ลิ่ง   ต้องมีสาเหตุเนอะ  ผมทิ้งไว้ก่อน!!!  บอกตรงเกือบเลิกกันล่ะ   แต่.............................

[Zarch krub]

รู้สึกว่าพี่เปี๊ยกรักคินมาก แต่มีหลายๆอย่างที่พี่เปี๊ยกยังอึมครึมอยู่ เอ๊ะ!หรือคินไม่ได้เล่า?

[คนอ่าน]

มารอน่ะ  อยากอ่านแล้ว
ถ้าเป็นไปได้อยากให้มาอัพทุกวันเลย
รอๆๆๆ
แต่นี่ก็ทุกวันอยู่แล้วเน้อ

[kinny]

ก่อนเขียนทั้งหมดบอกดาร์ลิ่งแล้ว  โดยว่าเยอะเลย แต่แอบเขียนน่ะครับ เป็นอุทาหรณ์ไว้เนอะครับ  อ่านชิลๆ อย่ามาม่าน่ะ

บันเทิงเริงรัก EP.11  รับรู้ความจริง  ทำใจ???



"ดาว ช่วยกูด้วย  มึงอยู่ที่ไหน  กูไม่ไหวจริงๆ"

"อีคิน...คิน.... เกิดอะไรขึ้น....ใจเย็นน่ะมึง"   ผมพูดได้แค่นั้นจริงๆครับ  เหมือนมีก้อนอะไรมาจุกคอผม      หายใจไม่ทั่วท้อง  เพราะอะไรเหรอครับ    ก็มีใครไม่รู้แท็กชื่อผมในคลิป      ตอนแรกผมก็ไม่ได้สนใจเพราะโดนแท็กบ่อยแต่ไม่รู้เพราะอะไรลองคลิ๊กไปดู   นั่นมัน.....พี่เปี๊ยกนี่ครับ....    แม้ว่าจะไม่ชัดเท่าไหร่เพราะมันมืดแต่ผมจำได้  เค้าหน้า  น้ำเสียง  เป็นการสนทนาระหว่างพี่เปี๊ยกกับใครบางคนแต่เนื้อหาของการสนทนาเกี่ยวกับผม             ทำนองว่าถ้ายอมให้ใครคนนั้นทุกอย่างผมจะได้งานและทุกอย่างตามปรารถนา             เพียงแต่ยอมให้เขาใช้ปากกับไอ้จ้อน                  ตอนแรกพี่เปี๊ยกไม่ยอม    เขาคนนั้นทั้งขู่ทั้งกล่อมว่าเรื่องทั้งหมดจะไม่มีใครรู้            จากนั้นภาพมันแพนเฉพาะหน้าพี่เปี๊ยกถ่ายจากมุมด้านหลังแต่ไม่เห็นหน้าคนๆนั้น      พี่เปี๊ยกโดนใครสักคนใช้ปากครอบไอ้จ้อนแล้วรูดเข้ารูดออก    มันเป็นโรคจิตป่ะว่ะ     ส่งคลิปแบบนี้มาให้ผม   แต่มันได้ผลมากเลยครับ       ผมนิ่งอึ้งไปนาน    อะไรเกิดขึ้นอีกครับ  ช่วยผมคิดที


"อีคิน  อีคิน  กูเรียกมึงตั้งนานแล้ว  มีอะไรบอกกูมาซิ  อย่านั่งซึมคนเดียวดิว่ะ"    หญิงดาวมานานแล้วครับ    ผมไม่กล้าพูดอะไรเลย

"กูว่า เราเดินเกมส์ช้ากว่าไอ้เบิ้ลแล้วล่ะ   กู..กู..เหนื่อยจังว่ะดาว "  ผมพูดเสร็จก็เบือนหน้าหนี กลัวร้องไห้ให้หญิงดาวเห็น

"บอกกูมาอีคิน  อย่ามาทำดราม่ากับกู  อย่าลืมกูเพื่อนมึง"  มันพูดแค่นั้น        ผมก็น้ำตาไหลพร่าเลยครับ  ผมซุกหน้าลงกับบ่าหญิงดาว  เราอยู่ในความเงียบกัน   แล้วหญิงดาวก็เอามือมาลูบหลังผม  พร้อมกล่าวว่า

"ไหนเรื่องอะไร   เล่าให้กูฟังซิอีคิน"

"กูถามมึงตรงๆก่อน  วันก่อนกูเอ๊ะใจแล้วว่าทำไมมึงถึงอยากให้กูเลิกยุ่งกับวงการนี้   มึงรู้ก่อนแล้วใช่ไหมดาว?" 

"เรื่องอะไรล่ะอีคิน บอกมาตรงๆดิว่ะ  กูขี้เกียจเดา  เร็ว" 

"เอา  มึงดูเองแล้วกันดาว   กูไม่กล้าพูด" จากนั้น ผมก็ส่งมือถือให้หญิงดาวด้วยมือที่สั่นๆ   หญิงดาวทำหน้าตา งง ก่อนหยิบมือถือไปเปิดดู

"เชี่ยล่ะ  กูว่าแล้ว  ใจเย็นน่ะมึง"  หญิงดาวพูดเสร็จก็โอบกอดผมอย่างแน่น  ผมก็ได้แต่พยักหน้ารับรู้เท่านั้น

"มึงไม่คิดเหรอว่า มันจะตัดต่อก็ได้"  ในท่ามกลางความเงียบ หญิงดาวเอ่ยขึ้นเบาๆ

"มันไม่เนียนไปเหรอดาว  มึงก็รู้เหมือนกู  อย่ามาปลอบกูเลย" ในคลิปมันเป็นกล้องแอบถ่ายแน่นอนครับ

"อย่าใจร้อนน่ะมึง  ค่อยๆคิด เดี๋ยวไปเข้าทางกับไอ้คนที่ส่งคลิปนี้มา  แต่ใครว่ะส่งมาให้มึง"

"กูว่าไอ้เบิ้ลชัวร์  กูเดาเอา  กูสงสัยเรื่องเจ๊ซองแล้วเชียว"  ผมคิดว่าใช่มันแน่นอน

"มึงอย่าบอกน่ะว่าคนในคลิปคือ เจ๊ซอง"  หญิงดาวถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"เจ๊ซองคงไม่โง่ส่งมาหรอกน่ะ   ไอ้เบิ้ลมันเด็กแกไงมึง  แต่เจ๊จะรู้เรื่องหรือปล่าว กูไม่แน่ใจว่ะ"

"มันโง่หรือฉลาดว่ะที่ส่งมาให้มึง   แล้วมึงจะคิดทำต่อไปอย่างไรล่ะอีคิน อย่าบอกน่ะว่ามึงจะเลิกกับพี่เปี๊ยก"

"มึงให้กูทำใจว่างั้นเถอะ"  ผมหันหน้าไปมองหญิงดาวอย่างจดจ่อ

"พี่เขาทำทุกอย่างเพื่อปกป้องมึงเหมือนกันน่ะอีคิน         เออ       แต่ถ้ากูเป็นมึง          กูก็คงคิดเหมือนมึงว่ะ"

"อ้าวกูนึกว่าจะเข้าข้างพี่เปี๊ยก  ยุให้กูเลิกกันว่างั้นเถอะ"

"อีโง่  กูแค่ให้กำลังใจมึง   มึงอย่าโง่แล้วกัน " อ้าวด่ากูอีก  มึงเพื่อนกูน่ะหญิงดาว  จากนั้นพวกเราก็คุยกัน  แต่หญิงดาวจะเป็นคนคุยเสียมากกว่าครับ  จะให้กำลังใจผมซะมากกว่า       อธิบายเรื่องโน้นเรื่องนี้วุ่นวายไปหมด         แต่ในความคิดของผมไม่รับรู้เลย       ได้แต่ยิ้มแบบฝืนๆให้หญิงดาวไป         หญิงดาวก็คงรู้แต่มันติดธุระของครอบครัวเลยขอตัวกลับแต่มันยังห่วงผมเลยโทรศัพท์ไปบอกพี่เปี๊ยก      ให้มาอยู่เป็นเพื่อนผม    พี่เปี๊ยกก็แปลกใจว่าร้อยวันพันปีหญิงดาวไม่เคยตามตัวให้มาเฝ้าผมเลย


********

"คิน  คิน   พี่มาถึงตั้งนานแล้วทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ   หันหน้ามาคุยกับพี่ดีๆซิ"

"ดาร์ลิ่ง  มีอะไรจะบอกเค้าหรือเปล่า "  ผมหันหน้าไปคุยกับพี่เปี๊ยกในโหมดจริงจัง  แกก็ตกใจหน้าซีดทันทีเลยครับ

"อ้าวทำไมคินถึงมาถามแบบนั้นล่ะครับ  ทำเหมือนพี่ไปฆ่าใครมาอย่างงั้น"

"ถ้าเป็นแบบนั้นเค้าจะดีใจมากกว่านี้แน่นอน  แต่นี่มัน......."

"อะไรคิน  บอกพี่มาตามตรงเลยดีกว่า  กำลังสงสัยอะไรครับ"

"ดาร์ลิ่ง  เค้ารู้น่ะว่าตัวเองก็รักเค้า  แต่เค้าไม่ยอมให้ตัวเองทำอะไรก็ตามที่...." มันกระอักกระอ่วนใจจะพูดจังเลยครับ

"คินจะพูดอะไร  หมายถึงอะไรครับ"  พี่เปี๊ยกก้มหน้านิ่งพูดเบาๆ

"เค้าบอกก่อนเค้าเข้าใจน่ะ   อะดูก่อนแล้วกัน"      ผมก็ยื่นโทรศัพท์ที่มีคลิปบ้าอันนั้นให้พี่เปี๊ยกดู    พอแกได้ยินเสียงเท่านั้นพี่เปี๊ยกเข่าอ่อนนั่งทรุดลงข้างๆผม      ผมก็ใจหายทันทีครับ       ผมสงสารพี่เปี๊ยกเหมือนกัน      น้อยใจด้วย  เสียใจด้วย   มันระคนสับสนไปหมดครับ

"เค้าไม่เข้าใจอ่ะดาร์ลิ่ง   ทำไมต้องทำแบบนั้นคิดเหรอว่าเค้าจะมีความสุขแบบนี้  เค้าขออยู่แบบธรรมดาไม่มีงานแบบนี้เค้าก็พออยู่ได้น่ะดาร์ลิ่ง แค่ขอให้ดาร์ลิ่งอยู่ข้างๆเค้าก็พอ " ผมพล่ามไปเยอะเลยครับงานนี้มันจุกอกน่ะครับ

เงียบครับ     พี่เปี๊ยกได้แค่ก้มหน้าไม่พูดไม่จากับผมแต่อย่างใด       ผมหงุดหงิดมากเลยเพราะไม่ได้รับคำตอบใดๆ    ผมลุกขึ้นแล้วก็เดินออกไปจากตรงนั้น    แต่ผมเดินไปได้แค่ไม่กี่ก้าว    พี่เปี๊ยกก็ผุดลุกขึ้นมาโอบกอดผมจากข้างหลัง   มีน้ำเปียกไหล่ผมครับ  อ้าวนี้ก็เป็นอีกครั้งที่พี่เปี๊ยกร้องไห้ให้ผม   ผมก็รู้สึกเหมือนกันครับ คนที่รักเขาต้องมาเสียใจแบบนี้     เย็นยะเยือกในใจเลยครับ

"พี่เปี๊ยก มีอะไรจะพูดก่อนไหม  ถ้าเงียบแบบนี้ คินพูดเองน่ะ"    ผมอารมณ์ไม่ดีแล้วน่ะ     พูดอะไรก็พูดซิครับ  คนรอมันหงุดหงิด

"พี่ไม่ได้ตั้งใจครับ  พี่ขอโทษจริงๆ  อย่าไปเลย   พี่ผิดเอง" 

"ขอเวลาคินทำใจก่อนพี่  แต่จะเหมือนเดิมหรือเปล่าคินไม่แน่ใจ"

"แค่นี้พี่ก็แย่แล้วคิน   อย่าพูดแบบนี้ อย่าทำแบบนี้กับพี่เลยครับ"

"แล้วพี่คิดอย่างไรถึงทำแบบนี้  ไม่คิดเหรอว่าคินจะรู้สึกแย่  คินรับไม่ได้ถ้าได้งานหรือเงินที่แฟนตัวเองทำ...." ผมไม่กล้าพูดให้จบ  เพราะไม่อยากทำร้ายจิตใจคนที่ตัวเองรักอีกเลย   

"ที่พี่ต้องทำ  อาจจะดูโง่มากใช่ไหมคิน   อย่ารู้เหตุผลเลยดีกว่า  แต่อย่าทิ้งพี่ไปน่ะคิน  พี่รักคินน่ะครับ"  บางครั้งการกระทำบางอย่างที่ทำให้คนที่เรารักอาจดูโง่ๆในสายตาคนอื่น  แต่มันไม่โง่ในความคิดของเขาหรอกครับ           ผมคิดอย่างนั้นจริงๆครับ


สรุปคลิปนี้มาจากห้องเจ๊ซองจริงๆ     แต่เจ๊ซองไม่ได้ส่ง          กล้องที่ถ่ายก็ไม่ใช่กล้องวงจรปิดทั่วไป แต่เป็นกล้องที่แอบถ่ายซ่อนไว้โดยไอ้เบิ้ลน่ะครับ   มันไม่รู้หรอกครับว่าจะมีเรื่องนี้เกิดขึ้น  ไอ้เบิ้ลมันโรคจิตชอบเก็บภาพการมีเพศสัมพันธ์ไว้แต่ครั้งนี้มันตั้งใจจะแบล็คเมล์เจ๊ซองว่ามีอะไรกับมัน       แต่เหตุการณ์กลับตาลปัตร     มันได้บันทึกคลิปบ้านั้นเลยทำให้มันหึกเหิม   ข่มขู่พี่เปี๊ยกได้ไงครับ      มันขอให้พี่เปี๊ยกมีอะไรกับมันบ้างแต่พี่เปี๊ยกไม่ยอม       มันขู่ว่าจะส่งคลิปให้ผม       พี่เปี๊ยกก็ไม่ยอมมันเหมือนเดิม    เรื่องนี้ผมไม่ค่อยแน่ใจน่ะ    {อย่าบอกแกน่ะ จุ๊ๆๆ}    เอาว่าผมเข้าใจล่ะครับ                        ส่วนเหตุผลที่พี่เปี๊ยกยอมเหรอครับ       โดนขู่ว่าจะเอาเรื่องผมมีแฟนและผมเป็นเกย์ออกสื่อน่ะครับ     ผมก็สงสัยว่าผมอ่ะชัดเจนจะตายไม่รู้ซิโง่      ออกสวยปานนี้เนอะครับ         ส่วนงานน่ะได้จริงๆครับได้เงินเจ็ดหลักเลยครับ    แต่ผมไม่ต้องการแบบนี้ครับ


******
"ว่าไงพี่คิน   สบายดีไหมครับ 555."  พอไอ้เบิ้ลเห็นหน้าผมเท่านั้น มันยิ้มระรื่นส่งสายตากวนตีนให้ทันทีครับ

"เออ กูสบายดีว่ะไอ้เบิ้ล  กูว่ามึงเนี่ยโคตรชั่วเลยว่ะ"

"เฮ้ย  พี่คิน  ชั่วแบบผมก็ได้แดรกของผัวพี่แล้วน่ะโว้ย" มันพูดไม่จบ  หมัดผมก็ซัดเข้ากึ่งกลางปากทันที   มันไม่ยอมจะลุกขึ้นใส่ผม  แต่มันก็ต้องหยุดชะงักเพราะอะไรเหรอครับ  เจ๊ซองกับตำรวจสองนายมาพร้อมหมายจับอ่ะครับ

"พี่ซอง  ช่วยผมด้วยครับ พี่คินจะฆ่าผมครับ" ไอ้เบิ้ลมันลุกไปกอดเจ๊ซองเพื่อออดอ้อน

"คนนี้ล่ะครับผู้กองที่มันแอบถ่ายคลิปผมและส่งคลิปผมลงเน็ตครับ"      เจ๊ซองหันหน้าไปบอกตำรวจที่มาด้วยครับ   อ้าวมันเอาลงเน็ตด้วยเหรอครับ  ผมจะกระซิบอะไรให้ มันไม่ได้ลงหรอก  อิอิ    มีคนจัดการให้ครบเลยแต่เป็นคลิปมันกับเจ๊ซอง       ข้อมูลของมันตรงเป๊ะเลยทุกอย่างเลยครับ       ทั้งเครื่องทั้งข้อมูลต้องขอบคุณไอ้เก่งเมียมันครับ  เนี่ยพิษรักแรงหึงของแท้

"อ้าว  อีซอง  มึงกล้าทำกับกูอย่างนี้เหรอ"   ไอ้เบิ้ลไม่ยอมครับ    หันกลับจะไปเล่นงานเจ๊ซองอีกล่ะ     แต่มันโดนรวบโดยละม่อมแล้ว อ้าวนึกว่าตำรวจ

"เดี๋ยวครับเจ๊ซอง  คินขอคุยกับไอ้เบิ้ลแปปเดียวครับ" ผมหันไปขออนุญาตตำรวจด้วย 

"กูถามมึงจริงเถอะๆไอ้เบิ้ล  ถ้ากูเลิก  มึงจะเอาต่อจริงๆเหรอ"    ผมพูดให้เข้าใจแค่สองคนเราเท่านั้นหมายถึงพี่เปี๊ยกน่ะครับ

"ไม่อ่ะ   ก็แค่สะใจ"  โห  มึง   พวกกูเกือบเลิกกันจริงๆน่ะมึง

[GuoJeng]

                  แล้วเบิ้ลเป็นยังไงต่อล่ะคับ ไม่น่าจบที่เจ๊ซองเอาตำรวจมาเลย โดนจับแค่ปรับและประกันตัวรึป่าวคับ
              ผมขำตอนจบอ่ะ ทำไปเพราะ แค่สะใจ ไม่ได้ต้องการตัวเขาจริงๆ ตอนนั้นคินทำหน้ายังไงอ่ะ ๕๕๕  รอ รอ รออ่านตอนต่อไปนะคับ    ป.ล. กลับมาอ่านอีกรอบ หวังว่าความเห็นผมคงไม่เป็นมาม่านะคับ 

[Freja]

                  แล้วเบิ้ลเป็นยังไงต่อล่ะคับ ไม่น่าจบที่เจ๊ซองเอาตำรวจมาเลย โดนจับแค่ปรับและประกันตัวรึป่าวคับ
              ผมขำตอนจบอ่ะ ทำไปเพราะ แค่สะใจ ไม่ได้ต้องการตัวเขาจริงๆ ตอนนั้นคินทำหน้ายังไงอ่ะ ๕๕๕  รอ รอ รออ่านตอนต่อไปนะคับ 

เห็นด้วยกับคหนี้ค่ะ   คิดว่าง่ายเกินไปแถมคนที่ทำก็ทำแค่เพื่อความสะใจ   ทั้งบ้าทั้งเลวเลย   เป็นห่วงนะ

[คนอ่าน]

ตรรกะย่ำแย่มากเลย
ทำเอาสะใจ คงสนุกเขาแหล่ะเกมชีวิต
โล่งอกที่ไม่เลิกกับดาลิ่ง
เพราะคินกับพี่เปี๊ยกเหมาะกันสุดๆ
น่ารักมาก ไม่อยากให้เลิกกัน

[broke-back]

แค่เสียน้ำ ไม่เสียเนื้อ เหลืออีกเยอะ
ไม่เปื้อนเปรอะ เลอะเทอะหก กระดกหำ
คิดซะว่า พ่นน้ำลาย ใส่น้ำครำ
พอให้มัน ได้อิ่มหนำ คำเดียวพอ

คิดว่าเป็น เรื่องใหญ่ กว่านี้อีก
ค่อยหลบหลีก ลาเลิก ไม่เบิกขอ
ลืมซะเหอะ ลืมได้แน่ แค่นั้นพอ
เพราะเจ้าของ เก็บกระดอ ง้อแต่คิน
..(คนเดียว)..

เน๊าะ..พี่เปีียก
อิอิ

คินน่ารัก
ฝุดฝุด

[Zarch krub]

ยิ่งพี่เปี๊ยกทำแบบนีัยิ่งเห็นว่าเพื่อคินแล้วพี่เปี๊ยกทำได้หมดทุกอย่างนะครับ เข้าใจแกหน่อยนะ #ทีมพี่เปี๊ยก

[คนอ่าน]

วันนี้จะมาไหมคะ

[kinny]

วันนี้เหนื่อยจังครับ  ไปทำงานมาตั้งแต่เช้า  มานั่งเขียนต่อดีกว่า  ค้างอีกเหรอครับ  อ่ะ!!


บันเทิงเริงรัก EP.12 เมื่อจะเล่นก็ต้องสุดๆ   



ยังหรอกครับ  ไม่เคลียง่ายๆ  งานนี้ยังเหลือเจ๊ซองอีก  ส่วนไอ้เบิ้ลก็ต้องอัปเปหิมันออกไปจากงานด้านนี้เลยครับ     เมื่อมันมีเจ๊ซองหนุนหลังมันเลยเหิมเกริม    แต่ผมก็คาดการณ์ถูกแค่มันอ้อนและขอโทษเจ๊ซอง    มันก็ได้รับอิสระแน่นอนครับ  ขอลุยเองก่อนครับ


"พี่ๆครับ  อยากรู้เรื่องของนักปั้นชื่อเจ๊ซองป่ะพี่  เดี๋ยวผมจะลงคลิปในเน็ตน่ะครับ  ลงแค่สิบนาทีแล้วจะลบทิ้ง  นอกนั้นอยู่ที่ความสามารถของพวกพี่น่ะ   อย่ารู้เลยครับว่าใครโทรมา  ผู้หวังดีครับ"    เสร็จไปหนึ่งรายแต่ยังไม่ราบคาบเพราะการกินเด็กในสังกัด     ข่าวดังแน่ๆแต่เจ๊ซองแกก็รู้จักคนเยอะเส้นสายก็มีเยอะ        แกสามารถปิดข่าวได้เร็วเหมือนกัน     แค่กระเพื่อมรอบแรกหรอกครับ  งานนี้คินลุยเอง  ช่างกล้า


"ดาว  กูอยากขอความช่วยเหลือจากป๊ามึงหน่อย จะขอเล่นบทมาเฟียด้วยน่ะมึง" เรียกว่าทุกวันเนี่ย ใครเล็กกว่าโดนเหยียบแบนแน่นอนครับ  ผมไม่ยอมเล็กให้โดนเหยียบแน่นอน

"เอาดิอีคิน  แต่ช่วงนี้ต้องแบบเงียบน่ะมึง  กระโตกกระตากไม่ได้  ลูกน้องป๊าที่เป็นตำรวจบอกมา"

"เออ  มึงอยู่เฉยๆ  กูขอแค่ตัวช่วยขาลุยตัวเหี้ยมสัก3คน นอกนั้นกูสานต่อเอง"

"จะเล่นจริงๆเหรออีคิน   มันจะแรงไปมั้ยว่ะ  "

"โห  มึง  ถ้าคนพวกนี้ไม่เจอแบบนี้ มันอยากได้อะไรอยากทำอะไรก็ต้องยอมหมดอ่ะดิ"

"เออ กูเข้าใจ  แต่มึงไม่กลัวเสียหน้าที่การงานของมึงเหรอ"

"ไม่อ่ะ   กูยิ่งจะสบายด้วยซ้ำน่ะมึง  พูดมากอีดาว  พากูไปหาป๊ามึงเร็ว"  จากนั้นหญิงดาวก็พาผมไปหาป๊าของมัน  พอถึงบ้านมัน เอ้ยต้องเรียก คฤหาสน์ดีกว่ามั้ย     ป๊าหญิงดาว     แม้ว่าจะไม่มีตำแหน่งอะไรแล้ว      แต่ลูกน้องมีมากมายทั้งในเครื่องแบบและนอกเครื่องแบบ   มีครบทุกหลักสูตรเลยล่ะครับ      ผมก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ป๊าหญิงดาวฟัง         ตอนแรกท่านก็ยังไม่เห็นดีงามด้วย    เพราะท่านว่ามันจะรุนแรงเกินไปไหม   แต่ผมก็บอกว่า ผมต้องทนกับพฤติกรรมของคนพวกนี้ไม่ได้ ถ้าผมทำได้ก็เหมือนขจัดสิ่งไม่ดีออกไปจากวงการเหมือนกัน   


"ลูกคิน   มันจะไม่แรงไปเหรอ   ป๊าว่าลูกไม่ต้องออกหน้าก็ได้มั้ง   ป๊าจะสั่งเด็กๆทำให้ดีไหม หือ"

"เกรงใจป๊าน่ะครับ   ถ้าป๊าบอกให้เด็กป๊าไป ผมกลัวว่าจะมีปัญหามีถึงป๊าไงครับ   ผมขอแบบบิ๊กๆใหญ่ๆ 3 คนก็พอครับป๊า."

"เอาแล้วแต่ลูกคินล่ะกัน  ถ้ามีปัญหาอะไรกริ๊งกร๊างมาหาป๊าได้เลย  เดี๋ยวๆ ช่วยเตือนไอ้ดาวหน่อยน่ะ  มันใช้จ่ายเงินเยอะเกินไปแล้ว"

"ป๊า  ทำบ่นไปได้   ผมอยู่นี่  ไม่ต้องพูดประชดหรอกครับ"   หญิงดาวกระฟัดกระเฟียด  ป๊าเลยเดินมากอดคอพร้อมทั้งขยี้หัวเบาๆพร้อมหัวเราะดังลั่น

"ตกลงเมื่อไรจะเอาเมียหรือผัวมาให้ป๊าดูว่ะ"

"ป๊าๆๆ  ผมผู้ชายน่ะ  ต้องเมียดิ  แต่เมียเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายอีกเรื่องหนึ่ง"

"เออ  ป๊ายอมแกว่ะ"



"คิน   เจ๊อยากให้มาถ่ายซ่อม ตอนนั้นถ่ายไปหน่อยเดียว ไอ้เบิ้ลก็ทำงานพัง"  มาแล้วครับเจ๊ซอง  เป้าหมายผม

"ได้ครับ เจ๊   แล้ววันไหนล่ะครับ"

"เจ๊ ขอพรุ่งนี้ได้ไหม  สถานที่เดิมน่ะ  แต่เวลาช่วงบ่ายน่ะ"

"โห เจ๊   ไม่ไหวมั้งครับ  เร็วไปครับ  ผมมีนัดแคสพรุ่งนี้แล้วครับ"  ผมจะแคสโฆษณษาครับ  แต่ไม่ใช่เหตุผลหลัก

"คิน  ขอคิวเจ๊หน่อยดิ   แกแคสเสร็จกี่โมงล่ะ  เจ๊จะได้บอกกองรอ"

"เลื่อนไม่ได้เหรอครับเจ๊   ผมกลัวไปไม่ทันครับ  คิดว่าเสร็จช่วงบ่ายสองครับ"

"งั้นเจ๊ขอคิว  ช่วง4โมงเย็นได้ไหมคิน "

"อืม  ได้แค่ชั่วโมงเดียวน่ะครับเจ๊   ผมต้องเตรียมร้องเพลงช่วงค่ำต่อ  พอไหมเจ๊"

"ได้ๆๆคิน   งั้นแค่นี้น่ะ"

"เดี๋ยวๆเจ๊   ปกติเจ๊จะต้องเช็คคิวงานผมกับผู้จัดการผมนิ  ทำไมวันนี้มาถามผมครับ"      ผู้จัดการผมคือพี่เปี๊ยก ผมรู้ทำไมไม่โทรหาพี่เปี๊ยก เพราะผมเปลี่ยนเบอร์โทรของพี่เปี๊ยกเรียบร้อยแล้ว  ไม่ได้หรอกครับเดี๋ยวนัดไปคุยกันแล้วดูดไอ้จ้อนกันอีก

"เจ๊โทรไปแล้วไม่ติดว่ะ   เปี๊ยกยังเป็นผู้จัดการแกหรือเปล่าคิน"

"อ้าว ก็ใช่สิครับเจ๊   ผัวไม่ทำให้เมียแล้วใครจะทำให้"  ผมตั้งใจเน้นคำว่าผัวให้เจ๊แกได้ยิน

"แหม  พวกแกคงรักกันมากซิน่ะ"

"ก็มากอ่ะครับ  เนี่ยกำลังจะไปกำจัดตัวเหลือบลิ้น มันชอบมากัดตรงขาหนีบผมจัง   แค่นี้ก่อนน่ะครับเจ๊  พรุ่งนี้เจอกัน"



"อีดาว  ตกลงคุยกับไอ้เก่งเรียบร้อยยัง มันยอมบอกมึงไหมว่ะ"

"เออ  ไอ้เก่งมันก็เบื่อผัวมันล่ะ  ตอนนี้มันกำลังมีคนมาชอบ นัยว่ากำลังจะมาเป็นดาวรุ่งเลยน่ะมึง"

"อ้าวเหรอ  หาผัวง่ายจังว่ะ   ตกลงไอ้เบิ้ลมันอยู่ที่ไหนล่ะ"

"อยู่คอนโด..... เป็นห้องที่เจ๊ซองเช่าไว้ให้เด็กๆในสังกัดแกไว้อยู่ไง"

"งั้นคืนนี้  กูเริ่มงานน่ะ   บอกสามเคลียด้วย   คินเฟียพร้อมล่ะ" 



ผมพร้อมผู้ช่วยผมสามคนก็มาถึงหน้าคอนโด....ตามที่ได้ทราบที่อยู่จากหญิงดาว      บอกแล้วงานนี้ครบ    การเข้าไปในคอนโดไม่ยากเพราะผมเล่นของหนักครับ  เจ้าหน้าที่คอนโดอำนวยความสะดวกเพียงบอกว่าเรามาทำตามหน้าที่ 555   ห้ามส่งเสียงและห้ามแจ้งเตือนล่วงหน้า  ตอนนี้ผมมาถึงหน้าห้องของไอ้เบิ้ลล่ะครับ  ผมก็ให้ผู้ช่วยคนที่หล่อที่สุดทำหน้าที่อ่อยเหยื่อ     เหยื่อติดกับดักครับ  เพราะพอส่องเห็นหน้าเท่านั้น ไอ้เบิ้ลไม่ถามมากความ เปิดประตูทันที

"เฮ้ย  ไอ้คินมึงมาได้ไงว่ะ   อะไรกันว่ะเนี่ย"  มันร้องแค่นั้นแล้วพยายามจะวิ่งออกนอกห้องเมื่อเห็นผมกับผู้ช่วยทั้งหมด   

"จะรีบไปไหนล่ะไอ้เบิ้ล   แค่คิดถึงมึงว่ะ   ไงว่ะวันนี้ไม่มีงานเหรอว่ะ"

"เหอๆ  เสือกอะไรกับกูว่ะ  ว่าแต่คิดเหรอกูจะกลัวเนี่ย" มันไม่กลัวครับ  หน้าซีดจังเลยเบิ้ล

"ไม่ได้ให้มึงกลัวนิ แค่มีเรื่องมาคุยกับมึงนิดหน่อย  "

"เหอๆ  ว่าไงล่ะ  ทำอะไรกูได้หรือ  ก็เปล่า  จะพาพวกมาซ้อมกูอ่ะดิ   เด็กว่ะ"

"ไม่ได้มาซ้อม  แค่มารับไปโรงพัก  และหาผัวให้มึงสัก10คนอ่ะ  พอป่ะไอ้เชี่ย"  จากนั้น ไอ้เบิ้ลก็เข่าอ่อนทันที  มันไม่ได้ลงเองหรอกครับ  ผู้ช่วยผมจัดการน่ะครับ  มีของแถมมาฝากมันด้วยแบบมันชอบยาอ่ะครับ  เอาเบาๆแค่เอาแบบโดนปรับ  แต่ผมจัดสามีแบบเถื่อนๆฝังมุกไว้รอมัน  อุ้ย  สยองครับ   เสร็จล่ะหนึ่งราย  แบบหมดอนาคต    ผมทำเกินไปป่ะครับ  เออ เกินไปจริงๆแต่ผมก็กลัวมันนิครับ  ผมอยู่ในที่แจ้งมันจะมาทำร้ายผมเมื่อไรไม่รู้  แต่หลังจากวันนี้ มันจะได้รู้ว่าเล่นกับคินเฟียจริงๆ   อิอิ




วันรุ่งขึ้นผมไปถึงสถานที่นัดหมายของเจ๊ซอง   แต่เจ๊ซองยังไม่เห็นเลย  รอตั้งนานกว่าชั่วโมง  แล้วก็มีแมงเม้าท์ทันทีครับ

"คิน   แกรู้เรื่องข่าว......ไหม  โห มีคลิปออกมาน่ะแก เล่นกับเด็กในสังกัดด้วย แต่ลบออกเร็วมาก  อย่าพูดดังไปน่ะ"

"ไม่รู้นิพี่    เหรอครับ   งั้นก็โดนผู้บริหารเล่นซิพี่   เขาแอนตี้เรื่องนี้ไม่ใช่เหรอ"

"ยังหรอกแก  เจ๊เขาบอกโดนตัดต่อ  คลิปปลอมถ้าของจริงจะลบออกทำไม  ผู้บริหารก็เชื่ออ่ะแก"

"อ้าว แล้วงานวันนี้ทำไงต่อล่ะพี่  ยังไม่เห็นเจ๊แกมา   คนจะมาถ่ายคู่ผมด้วยล่ะพี่"

"โอ้ย  ไอ้เบิ้ลมันมีข่าวตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว  โดนจับเสพยาไงแก  แต่พอได้ประกันออกมา เห็นว่าเข้าโรงพยาบาลต่อน่ะ  นอกนั้นไม่รู้เหมือนกัน"

"เอางั้นผมถ่ายคู่ใครล่ะพี่   ไม่เห็นมีคนอื่นมาเลย"  ผมอมยิ้มเพราะรู้เรื่องล่ะ  ฝีมือคินเฟีย

"เอาพี่เปี๊ยกไหนว่าจะไปทำธุระกับป๊าไงครับ"  ดาร์ลิ่งผมโผล่มาได้ไงว่ะ   แบบมีสีหน้าไม่สู้ดีด้วย  โกรธใครอีกล่ะจ๊ะ

"ไปคุยกับพี่ทางโน้นดีกว่า  เงียบดีน่ะครับ"  ผมเดินตามพี่เปี๊ยกไปตรงซอกที่เงียบห่างจากผู้คนพอสมควร

"คิน ไปทำอะไรมา  หา  ทำไมทำเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้น" ดาร์ลิ่งดุผมอ่ะ  หน้าตาน่ากลัวโดนข่มขืนจัง

"อ้าว  ใครไปฟ้องอะไรอีกล่ะดาร์ลิ่ง   อย่าทำหน้าแบบนี้ดิ  เดี๋ยวเค้าเกิดอารมณ์"  ผมแหย่เล่นให้แกอารมณ์ดี  เพี๊ยะ  เสียงดีดหน้าผากผมอ่ะดิ  ก็ผมเล่นเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆดาร์ลิ่ง   

"โอ้ย  เจ็บ  รังแกเมีย บาปรู้ป่ะ"  ผมยังเล่นไม่เลิกครับ

"รู้ไหม เจ๊ซอง  แกโดนไล่ออกจากงาน และตอนนี้แกหายตัวไปไหนไม่รู้  ฝีมือใคร  หือ"

"เอา  มาว่าตู่เค้าทำไมล่ะดาร์ลิ่ง  เค้าจะรู้เรื่องเหรอครับ"

"ไม่ต้องทำหน้าทะเล้น   พี่ไปเค้นถามจากดาวหมดแล้ว   ทำไมต้องเล่นแรงขนาดนั้นล่ะ"

"แหม ดาร์ลิ่ง  ไม่ได้ทำอะไรซะหน่อยน่ะ   แค่ไอ้เบิ้ล โดนจัดไปแค่10คน   เจ๊ซองโดนตรวจสอบภาษีกับโดนแอนตี้ก็เท่านั้น"

"เฮ้อ   ทำไมไม่คิดก่อนน่ะคิน   เรายังต้องอยู่ในวงการนี้   บางเรื่องไม่ต้องแรงขนาดนี้นิ  พี่ไม่เห็นด้วยจริงๆ"

"หรือดาร์ลิ่งเป็นห่วงเจ๊ซองแก   ตกลงว่าอย่างไงเนี่ย  เค้าเริ่มไม่เข้าใจล่ะ"

"คิน   อย่าเปลี่ยนเรื่อง"

"ไม่เปลี่ยนหรอก  เรื่องเดียวกันพี่เปี๊ยก   งั้นไม่ต้องพูดกันอีกล่ะ   คินผิดเอง  จบน่ะ"



[attachment deleted by admin]

[broke-back]

ถ้าอยากดี ก็จะดี ถึงที่สุด
ถ้าอยากร้าย ก็อย่าฉุด อย่าหยุดฉัน
ถ้าดีมา ก็ดีตอบ ขอบใจกัน
แต่ถ้าเลว เอาคืนพลัน มันถึงตาย

โลกไม่สวย
ขัดใจอยากขัดจวย..พี่เปี๊ยก
เจรง..เจรง

+1 คินมานี่...จ๊วบบบบบ

[คนอ่าน]

พ่อดาวใจดีมากอ่าาาา  ยอมรับด้วยว่าลูกจะเป็นอะไร
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่เราเห็นด้วยกับพี่เปี๊ยกน่ะ พี่เปี๊ยกเขาคงเป็นห่วงคินหน่ะแหล่ะ
แก้แค้นได้แต่อย่าให้มันหนักมากขนาดจะเป็นจะตายเข้าโรงพยาบาลเลย
เอาแค่ไล่ออก  อยู่ในสังคมไม่ได้ก็พอ
หรือว่าเบิ้ลจะชอบที่มีผัว งง555+
เราชอบทุกคำพูดทุกการกระทำของพี่เปี๊ยกเลยอ่า
พระเอกในดวงใจเราคือสามีคิน
น่ารักกกกกกกกกกกกมากกกกกก ปลื้ม  กรี๊ดดด

[Zarch krub]

ทำรุนแรงไปไหมครับคิน?

[j123]

คินจบ แต่คนอ่านยังค้างอยู่เลย ว่างแล้วมาต่อด้วยนะคะ 

[Zarch krub]

ว่าแล้วพี่เปี๊ยกต้องมีอะไีรอรกแน่ๆ ตามๆ

[คนอ่าน]

โอยยยอยากอ่านแล้วว
ไม่ใช่เกย์แต่อ่ะจึ้กๆคินขนาดนี้
จะเป็นผู้ชายได้ยังงายยย

[kinny]

บันเทิงเริงรัก  EP.13  เสน่ห์มารยา


"งั้นช่วงนี้คินไม่รับงานแล้วกันพี่   ขอพักงานเดือนหนึ่งน่ะครับ"

"อ้าว   งานพี่รับไว้แล้วน่ะคิน   พี่ว่าไม่ดีน่ะครับ  ต่อไปใครจะเชื่อถือพี่ล่ะ   อย่าทำแบบนี้ซิครับ"

"งั้นเป็นอันว่า  หมดเดือนนี้คินงดรับงานแล้วกันพี่  แค่นี้น่ะครับ  คินเหนื่อย"

"เดี๋ยวๆก่อนอย่าเพิ่งไปซิครับคิน    ยังไม่หายโกรธพี่เหรอครับ"  ตั้งแต่วันนั้นที่ผมเคืองพี่เปี๊ยกเรื่องเจ๊ซอง      ผมไม่ยอมให้พี่เปี๊ยกพักค้างอยู่ในห้องผมอีกเลย   ก็ประมาณอาทิตย์กว่าๆแล้ว    โดนแกอ้อนหลายครั้งล่ะ    เกือบใจอ่อนล่ะ   แต่ฟอร์มผมเยอะ

"เปล่า!!  ไม่มีอะไรหรอกครับ  แค่คินเพลียก็เท่านั้น  พี่กลับบ้านไปเถอะ  พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน"

"พี่ขอนอนด้วยคนได้ไหมครับคืนนี้   แบบพี่คิดถึงคิน  อยากนอนกอดคินน่ะครับ  น่ะ น่ะ"  อย่ามาทำหน้าอ้อน  ไม่หลงกลหรอก 

"อย่าเลยพี่เปี๊ยก  คินเพลีย  อยากพักผ่อนคนเดียว   กลับไปเถอะ"

"จะใจดำกับพี่แบบนี้อีกนานไหมครับ  หมดรักพี่แล้วเหรอ" เอาซิ  หน้าตาพี่เปี๊ยกสลดลงถนัดตาเลยครับ  สงสารดีไหม

"คิดมากไปป่ะพี่   แค่คินเพลียและเหนื่อย  ไม่มีอยากมีอะไรก็แค่นั้น"

"มันแปลกตั้งแต่ไม่เรียกพี่เหมือนเดิมแล้วล่ะ  พี่ขอโทษแล้วกันที่มาวุ่นวาย  งั้นพี่ไม่รบกวนคินล่ะกัน"

 "อืม  แล้วเจอกันพรุ่งนี้น่ะพี่ " เกือบใจอ่อนล่ะ  แต่ผมไม่ยอมง่ายๆหรอก  แกอ้อนมาเกือบอาทิตย์ล่ะ  ผมไม่ยอม

"วันนี้ไปร้องเพลงหรือเปล่าครับ" อ้าว  ไล่กลับยังไม่กลับ  มาย้อนถามอีก

"ไป  แต่คงไปเฉพาะ.........เท่านั้นล่ะครับ  ช่วงนี้คินเบื่อๆ" ผมเบื่อจริงๆ  อารมณ์ติสต์แตกมั้งครับ   เซ็งผัวครับ

"งั้นพี่รอไปส่งได้ไหม  วันนี้พี่ยังไม่อยากกลับน่ะ  น่ะ ครับ" ทำหน้าตาอ้อนซะ   ไม่มองดีกว่าเดี๋ยวใจอ่อน

"ไม่ต้องรอหรอกพี่อีกหลายชั่วโมง  คินจะขอพักก่อน  วันนี้ว่าจะเข้าไปดึกหน่อยบอกเฮียเขาล่ะ"

"ให้พี่แค่ไปส่งก็ไม่ได้เชียวหรือครับ  คินทำห่างเหินกับพี่จัง  ตกลงคินมีคนใหม่หรือเปล่าครับ"

"พี่เปี๊ยก!  ก็เห็นกันแทบตลอดเวลา  จะมีใครที่ไหน   อย่ามาโทษแต่คนอื่นน่ะพี่เปี๊ยก  คินไม่ชอบ"ผมเดินหนีเลย  อะไรว่ะมาหาว่าผมมีใคร  ก็แทบจะตัวติดกันตลอด ยกเว้นช่วงกลางคืน ผมไม่ชอบให้ตามผมไปร้องเพลง ไม่ใช่อะไรหรอกครับผมหึงกลัวมีคนมาจีบแก  ก็ผัวผมหล่อน่ะ  หึงครับหึง

"งั้นพี่กลับก่อนก็ได้  แต่วันนี้พี่ไปรับที่ร้านน่ะครับ  รับรองพี่ไม่วุ่นวายน่ะ  น่ะครับ" โอ้ย มาออดอ้อนอะไรกันนักหนาล่ะเนี่ย

"ตามใจ   กลับไปก่อน  คินจะพัก    ไปได้แล้ว"   ไล่อีกรอบ  กลัวโดนปล้ำอ่ะ   หรือว่าอยากโดนปล้ำว่ะ  สับสนตัวเองล่ะครับ  แล้วพี่เปี๊ยกก็เดินคอตกกลับออกไป แต่ไม่วายหันกลับมาทำตาออดอ้อนอีกครั้ง   

"จะไปจริงๆแล้วน่ะครับ   ไม่ง้อหน่อยเหรอ"

"พี่เปี๊ยก!  คินจะพัก"

"ครับผม  เจอกันตอนค่ำน่ะครับ"  คราวนี้เดินไปทันทีเลย  กลัวเมียล่ะซิ   ชิ!       เอาตรงๆไม่ได้พักหรอกครับ เพราะวันนี้ผมจะไปร้านแต่เช้าหน่อย  เพราะวันนี้มีนักร้องมาใหม่หลายคน ต้องไปเตรียมงานด้วย ที่ร้านจัดงานพิเศษ        แขกวีไอพีมาเพียบครับ




"โห  คิน  แกมาแต่เช้าเลยน่ะ  ดีๆ  จะได้มาซ้อมบล็อคกิ้งด้วย  คิวเพลงด้วยน่ะแก"  พี่รอน  รับหน้าที่ดูแลงานวันนี้ทักทายผมแบบตื่นเต้นอะไรปานนั้นว่ะ 

"พี่ แหมๆ แซะผมหรือเปล่าครับเนี่ย   ว่างไงครับพี่เลยมาแต่เช้า  อิอิ"

"ไม่ใช่อะไรหรอก   ปกติจะเห็นมีคนพิเศษมาส่งนิคิน   อิอิ"

"พิศงพิเศษอะไรอีกล่ะพี่รอน   เซ็งๆอ่ะพี่ช่วงนี้ รมณ์ไม่จอยเท่าไร"

"เฮ้ย  งานนี้งานใหญ่น่ะ  ต้องเป๊ะหน่อยน่ะ  "

"รู้ครับ  ก็รีบมานี่ไงครับ   คิวเพลงผมล่ะ   ขอซ้อมก่อนได้ไหมครับ"

"ท่าทางรมณ์ไม่ดีจริงๆว่ะ   ไปถามเจ้าดิ่งซิว่ะ "   จากนั้น  ก็ถึงคิวซ้อมเพลงของผมล่ะ       ช่วงนี้เบื่อเพลงเศร้าเหงาโศกอกหักรักคุดตุ๊ดเมินล่ะ  มาร้องเพลงแดนซ์ดีกว่า ตายๆเลือกไม่ได้อีก  มีลิสต์โดยตรง  เพลงนี้อ่ะน่ะ    คืนนี้อยากได้กี่ครั้ง   แบบว่าช่วงนี้ไม่โดนสักครั้งเลย ครับ  5555  ตรงจังเลย

ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น                                 เธอต้องรู้อะไรที่สำคัญกว่า 
เมื่อเพลงสุดท้ายดังขึ้นมาแล้ว              ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้
เธอต้องพบกับใคร                                     ที่เขารอเธอ
แต่ตอนนี้ฉันคงไม่รอแล้ว                        เพราะเธอ เธอคือสิ่งสวยงาม
ที่พรุ่งนี้ฉันอาจ                                               ไม่มีวันได้เจอแล้ว
ฝันอยู่หรือฉันอาจฝันอยู่                            ก็ยังไม่รู้แต่จะถามเธอ
บอกมาคืนนี้อยากได้กี่ครั้ง                    ถ้าฉันบอกรักเธอ
อยากฟังกี่ครั้ง                                             ก่อนหมดคืนนี้
อยากได้กี่ครั้ง                                             ฉันจะบอกรักเธอ
ต่อให้เป็นร้อยล้านครั้งก็ยอม                ไม่เรียกร้องอะไรทั้งนั้น................................


โอ้ยจะให้คนสวยแดนซ์หนักใจจัง       แต่แดนซ์เซอร์ซิแซ่บๆทั้งนั้น    เสียดายพันธ์เดียวกันเฮ้อ        ซ้อมตั้งหลายรอบ   

"พี่รอน  ทำไมต้องเป๊ะอะไรขนาดนี้เลยพี่   เว่อร์ไปป่ะ"

"ทำไปเถอะคิน คิดว่าช่วยๆพี่น่ะ" แต่นั่งพักได้ไม่นาน  เพราะผมต้องแต่งตัวรอขึ้น  ก็มีบางสิ่งส่งมาให้ผม

"ร้องเพลงเพราะจัง   ยิ้มหวาน  อยากรู้จักจัง"  ใครฝากกระดาษมาให้ว่ะ  เด็กในร้านยื่นกระดาษมาให้ระหว่างรอคิวเพลง

"ใครเอามาให้ว่ะตี๋   จีบกูเหรอว่ะ เหอๆ"

"ไม่รู้ชื่ออ่ะพี่ ผู้ชายน่ะ  แต่เคยเห็นบ้างในเวทีเดินแบบ"

"หล่ออ่ะดิ  จริงเหรอว่ะ  ตี๋"

"โห  พี่คินแรงว่ะ   5555  คนนั้นไง คืนนี้มาเดินแบบไงพี่  เห็นนั่งมองพี่เต้นตั้งนานแล้ว"       เจ้าตี๋ก็ชี้ไปยังเด็กหนุ่มหน้าใส สูง185 ผิวคมเข้ม หุ่นเป๊ะเว่อร์เลย หน้าตาออกแนวแขกเลยอ่ะ  ลูกครึ่งป่ะว่ะ แต่งตัวสบายๆสไตล์ผมชอบเลยล่ะ          แหนะๆ    ส่งยิ้มพร้อมยักคิ้วมาให้ผมด้วย         เอาล่ะโว้ย คินงานเข้าอีกล่ะ


วันนี้คนเยอะจริงๆครับ เบียดเสียดจนทางเดินแทบไม่มีเดินอยู่แล้ว  จนถึงคิวผมร้องเพลง แหมวันนี้ทำไมดูตื่นเต้นจังครับ  ไม่รู้ซิก็ไอ้เด็กคนนั้นมันมาจ้องตลอดเวลา จะแต่งตัวทำผม ตลอดเวลาที่ผมอยู่ด้านหลัง    เล่นเอาผมเขินสายตามันจังเลย     มันดูหื่นๆพิกล ทำไมวันนี้ไม่มีอารมณ์อ่อยเลยอ่ะครับ  ก็ดาร์ลิ่งมาตั้งแต่หัวค่ำแล้วล่ะครับ มาแบบหล่อเลยล่ะครับ  อิอิ  คินหลงผัวไงครับ

"คิน  พี่นั่งรอแถวหน้าเคาน์เตอร์บาร์น่ะครับ  คนเยอะจัง  พี่ขี้เกียจเบียดคนด้านหน้า"

"ครับพี่  คินขอตัวก่อนน่ะครับ  เดี๋ยวใกล้ถึงเวลาแล้ว  ร้องเสร็จจะไปหาน่ะ"  น้ำเสียงผมระรื่นเชียว  เผลอตัวไปนิดนึงครับ

"ร้องดีๆน่ะครับ   พี่เป็นกำลังใจให้น่ะครับ  รักน่ะครับคนดี"

"อืมมม   เช่นเดียวกันครับ" ไม่กล้าพูดเยอะ  ไอ้เด็กหนุ่มคนนั้นมันนั่งจ้องผมอยู่   กลัวท้องจังเลย  แม่งจ้องจริงจ้องจัง




"หวัดดีครับ  พี่คิน  ผมอาร์ตน่ะครับ  เหนื่อยไหมครับพี่  พี่น่ารักจังน่ะครับ"          มาแล้ว    เด็กใจกล้าเดินดุ่ยๆมาหาผมทันทีที่ผมลงจากเวที   ก็คนกำลังเหนื่อยด้วย  คร้านจะพูดมาก เลยส่งยิ้มให้นิดนึงครับ

"ครับ  ยินดีที่รู้จักครับ" คนมันเหนื่อยนะ

"พี่คินๆ เพิ่งเจอตัวจริงน่ะครับ   ผมตามไอจีพี่ตั้งนาน  ไม่ทักทายผมเลยน่ะครับ"

"โทษทีครับน้อง  เออ  ชื่อไรน่ะ  อาร์ตน่ะ   มีอะไรเหรอครับ"   

"ก็อยากทำความรู้จักพี่คินไงครับ   แบบตัวต่อตัวไงล่ะครับ"

"พูดง่ายๆ  จะจีบว่างั้นเถอะ" ผมทำหน้าเซ็งๆ ไปงั้น   แต่คนหล่อมาจีบน่ะ   ดีใจวุ้ยๆ

"พี่คินตรงดีว่ะ  งั้น.....ขอทำความรู้จักก่อนไงพี่   จีบจะบอกล่วงหน้า"

"พี่เกรงว่ามันจะยากว่ะไอ้น้อง  แบบพี่มี........"

"ผมแค่อยากรู้จักก่อน  ถ้าจะจีบเป็นแฟน  ผมไม่สนอ่ะ   ผมอยากได้ต้องได้ดิครับ"

"มั่นใจเกินไหมไอ้น้อง   ไปหาข้างหน้าดีกว่าไหม  พี่มีแฟนแล้วว่ะ"

"ไหนๆแฟนพี่ล่ะ   อย่าบอกน่ะไอ้คนสูงตัวขาวหน้าจืดหน้าเคาน์เตอร์อ่ะ  เหอๆ"

"เออ  แล้วจะทำไมล่ะว่ะ  "

"นั่นพี่เปี๊ยก   ลูกพี่ลูกน้องผมน่ะ  เขาไม่ใช่เกย์นิพี่  ล้อเล่นป่ะ 555."

"อ้าวเหรอ  รู้จักกันด้วยเหรอว่ะ"

"แฟนเก่าน้องผมเอง 5555."

"แฟนเก่าน้อง?  งง ว่ะ  ลูกพี่ลูกน้องจะเอางั้นเหรอ"  ผมถามไปงั้น  แต่ในใจตอนนี้สั่นระรัวอีกรอบแล้วซิ

"555  น้องรหัสผมครับ   ที่มหา'ลัย พี่เปี๊ยกฮอตจะตายพี่   แต่ว่าพี่อำผมป่ะเนี่ย  พี่เปี๊ยกเป็นเกย์จริงๆอ่ะ"



ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรอีก  เพราะตอนนี้ผมมึนตึบเลย เหมือนโดนไม้หน้าสามกระหน่ำอีกรอบ  จะมีอะไรอีกรอบไหมว่ะคิน  แต่ตอนนี้เจ้าของเรื่องเดินดิ่งๆมาหาผมกับไอ้เด็กอาร์ตแล้วล่ะซิครับ

"หวัดดีครับ   เฮียเปี๊ยก  มาคนเดียวเหรอครับ" ไอ้เด็กอาร์ตทักทายพี่เปี๊ยกท่าทางแบบสนิทสนมและกวนโอ้ยได้ประมาณหนึ่งเลย

"เออ หวัดดีว่ะอาร์ต  แกมาเดินแบบด้วยเหรอว่ะ  เท่ห์ดีน่ะมึง"  พี่เปี๊ยกตบบ่าไอ้เด็กอาร์ตเบาๆ 

"เฮีย  ตั้งแต่กลับมาจากอังกฤษ  เซ็งๆเลยหาอะไรทำ  พอดีรุ่นพี่เขาให้มาช่วย ก็ดีน่ะเฮีย"

"เหรอว่ะ   ไม่เจอกันนานน่ะมึง  ป๊ากับม๊าสบายดีไหมว่ะ"

"สบายดีครับเฮีย   เฮียอ่ะดิไม่ยอมไปเที่ยวบ้านผมเลย   ติดสาวแุถวนี้หรือเปล่าเฮีย" สายตาไอ้เด็กอาร์ตจ้องพี่เปี๊ยกตั้งใจค้นหาพิรุธบางอย่างครับ

"แหม มึง  ตั้งอังกฤษน่ะมึง  จะให้เฮียถ่อไปก็เกินไปล่ะ  ช่วงนี้ป๊าเฮียก็ไม่ค่อยสบายด้วยว่ะ"

"อ้าว  เป็นอะไรมากไหมเฮีย  "

"ก็โรคประจำตัวคนแก่ล่ะมึง  ว่าแต่รอบนี้กลับมาเที่ยวหรือมาอยู่เลยว่ะ."

"ตอนแรกว่าจะมาเที่ยวอย่างเดียวเฮีย  แต่ตอนนี้เจอคนที่ใช่ว่ะเฮีย  กะว่าจะจีบเอาเป็นแฟนหน่อย" อ้าว  ชายตามามองทางผมไปงั้นๆ   หนาวๆร้อนๆกับสายตาพี่เปี๊ยกเลยผม

"เผลอไปนิดนึง  เฮียๆ  พี่คินเขาว่าเขารู้จักเฮียดีเลยล่ะ  ตกลงเฮียเป็นเพื่อนสนิทพี่คินเหรอ"  เอากับมันซิ   เข้าเรื่องล่ะ   ดูกันไป

"ก็รู้จักกันนานแล้วล่ะอาร์ต  สนิทกันมากเลยล่ะ   มึงถามทำไม"

"ก็ผมสนใจพี่คินน่ะเฮีย   อยากรู้จักเผื่อจีบเป็นแฟนเลยอ่ะ  สเปคเลยเฮีย"

"อาร์ต  แกก็พูดแบบนี้  พี่เสียน่ะโว้ย  จีบอะไรของแกว่ะ"  ผมรีบแย้งขึ้นแบบตะกุกตะกัก  กลัวๆพิกล   แต่ไอ้เด็กอาร์ตไม่สนใจมันพล่ามต่อเหมือนไม่มีผมอยู่ด้วย

"เออ เฮีย  จำ น้ำตาลได้ป่ะ  วันนี้น้ำตาลมาด้วยน่ะเฮีย  กำลังเดินทางมา   รอเจอด้วยดิ  เห็นมันบ่นคิดถึงเฮียมากเลย"

"พี่คิน  เดี๋ยวรอเจอน้ำตาลด้วยกันซิ   จะได้รู้ว่าทำไมเฮียแกรักมากคลั่งมากเลยน่ะครับพี่"

"ใครว่ะ  แล้วทำไมรักมากคลั่งมากด้วยว่ะ" ผมถามออกไปทันทีด้วยความอยากรู้

"ก็เขาผัวเมียกันไงพี่คิน  ใช่ไหมเฮีย"

[broke-back]

ก็แค่แฟนเก่า
ชิลด์ๆว่ะ..อาร์ต

ถ้าเป็นแฟนใหม่ก็ว่าไปอย่าง
จะต้องโดนแบบนี้
 
ย๊ากกกสสส

เชื่อใจน่ะพี่เปี๊ยก
 

+1 หายไปหลายวันเลยคิน
แทบจะลงแดงตาย
ซิกกกกกก

[คนอ่าน]

ตกลงคินทำงานอะไรอ่ะ
ทำงานอิสระหรอ  เป็นนักร้อง เล่นเอ็มวี ดารา ถ่ายโฆษณาหรืออะไร
ไม่มีงานประจำหรอ  มีสังกัดรึเปล่า
ส่วนอาร์ตมาจีบคินตรงๆเลย สวยก็เงี้ย  อยากได้ไอจีคินมั่งอ่า
ขอหลังไมค์ไปขอได้ไหมค่า 
ส่วนเฮียเปี๊ยก  เราไว้ใจเฮียน้าอย่าทำให้คินเสียใจทีเถอะะ

[j123]

อ่านมาหลายตอนละ ทำไมเรื่องราวมันไม่เคลียร์จบๆ จริงๆ สักที เดี๋ยวมีประเด็นโน้นนี้ เกิดขึ้นตลอด พี่เปี๊ยกนี่ก็ประวัติเก่าเยอะอย่างไม่น่าเชื่อ ค้างตลอด รีบมาต่อนะจ๊ะ 

[Zarch krub]

ก็แค่ได้หลังแล้วลืมหน้าคินจะแคร์อะไร5555

[kinny]

บันเทิงเริงรัก  EP.14  เสน่ห์มารยา



"ผัวเมียอะไรว่ะ ไอ้อาร์ต  กวนตีนแล้วมึง" พี่เปี๊ยกเริ่มมีสีหน้าเข้ม  บึ้งตึ้งล่ะครับ  พร้อมทั้งหันหน้ามาทางผม

"คนนี้โว้ย  แฟนกูมีคนเดียวเท่านั้น  กูรักของกู  อย่ามาเสี้ยมว่ะอาร์ต" ว่าแล้วก็เอามือโอบคอผมเบาๆ  กดจมูกลงขมับผมด้วย  เขินซิครับเขิน

"อย่ารุ่มร่ามพี่เปี๊ยก   อายคนอื่นเค้าบ้างดิ"  พี่เปี๊ยกอายคนอื่นเค้า  แขกจะรู้ว่าผมมีผัวก็คืนนี้แน่ๆ  ฮือๆ

"กลัวใครมาเห็นล่ะคิน   หรือกลัวไอ้อาร์ตรู้  หือ"  ยิ่งกระชับวงแขนให้แน่น  ผมแทบจะถูกกลืนเป็นร่างเดียวกันแล้วครับ

"เฮ้ย  เฮีย  ทำเป็นเล่นไปน่ะ  หวงก้างปะเนี่ย  ไม่ใช่ล่ะมั้ง  กลัวผมจีบเพื่อนเฮียจริงๆเหรอ."  ไอ้อาร์ตไม่หยุดพล่ามต่อ

"นี่เมียกูโว้ย  งั้นดูน่ะ"  พูดจบ  พี่เปี๊ยกก็จับหน้าผมหันไปทางแก  พร้อมขยับใบหน้าเข้าใกล้ผมจนริมฝีปากของแกเกือบจะถึงริมฝีปากผมแล้ว  แต่ทันใดน้ัน

"โอ้ย  อะไรกันพี่เปี๊ยก  บัดสีน่ะ  นี่เธอมายุ่งอะไรกับผัวชั้น  หือ"  ชนีน้อยหุ่นตู้มสวยเปรี้ยวเชียวครับ           เบียดตัวเข้ามาแทรกระหว่างกลางระหว่างผมกับพี่เปี๊ยก    พร้อมผลักผมอย่างแรงจนเซไปชนกับขอบโต๊ะข้างหลัง        เจ็บซิครับเจ็บ  นางเล่นผลักเต็มที่เลย 

"เฮ้ย  เจ็บ  ใครอีกล่ะเนี่ยพี่เปี๊ยก"    ผมร้องพลาง           หันหน้าไปถามพี่เปี๊ยกที่ยังทำหน้าตาเหรอหรากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

"น้ำตาล  ทำอะไรน่ะ  ทำเกินไปแล้วน่ะ  ขอโทษแฟนพี่เดี๋ยวนี้" พี่เปี๊ยกรีบหุนหันเข้ามาประคองผมพร้อมหันหน้าไปทางชนีน้อยนางนั้น

"แฟน!!!  อุบาวท์แล้วพี่เปี๊ยก  อย่าบอกน่ะพี่เปี๊ยกมีอะไรกับอีหน้าหวานคนนี้"    นุ้งน้ำตาลตัวสั่นระริกชี้มือชี้ไม้มาทางผมพร้อมส่งเสียงเกรี้ยวกราดดังลั่น

"น้ำตาล  พี่ย้ำอีกที  นี่แฟนพี่   เราไม่สมควรจะมาทำแบบนี้  น่าเกลียด" พี่เปี๊ยกพูดด้วยใบหน้าซีเรียสจริงจัง

"ตาลไม่เชื่อ   กรี๊ดๆๆๆๆ   อีตุ๊ดหน้าด้านนี่มึงเป็นใครจะมาแย่งผัวกู"               นุ้งน้ำตาลพูดเสร็จกระโจนสุดตัวเข้ามาผม     พร้อมฝ่ามือเปรี้ยงเข้าหน้าผมดัง   เพี๊ยะ!!!        หนำซ้ำยังมากระชากตัวพี่เปี๊ยกให้ออกมาจากตัวผม      พี่เปี๊ยกไม่ยอมขืนตัวไว้    พร้อมทั้งปัดป่ายไม่ให้นุ้งน้ำตาลเข้ามาถึงตัวผมอีก   ผมหงุดหงิดจะทำอะไรก็ไม่ถนัด    เพราะทางนั้นก็ผู้หญิงตัวเล็กเลยเบี่ยงตัวรีบเดินหนีออกไปทางประตูออกทันที   ผมกลัวมีเรื่องในร้านไหนจะอายไหนจะต้องทำงานอยู่อีก     ปกติจะมีการ์ดมาถึงตัวไวเลยครับแต่วันนี้แขกวีไอพีเยอะคงทำงานไม่พอ   ผมเลยกึ่งเดินกึ่งวิ่ง     เพราะเหตุการณ์เมื่อครู่ทำผมรู้สึกอายมากเลยครับ


"พี่คิน  พี่คิน  รอผมด้วยครับ" ตัวต้นเรื่องของปัญหาตะโกนเรียกผม ดังลั่น  พร้อมดึงแขนผมไว้ 

"เฮ้ย  ปล่อย  อย่ามาวุ่นวายกับพี่  พอแล้วไอ้น้อง   พี่ไม่ชอบว่ะ"   เริ่มไม่ชอบไอ้ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าแล้วซิครับ

"ไม่ปล่อยอ่ะพี่   ผมเป็นห่วงพี่น่ะครับ  เป็นอะไรมากป่ะพี่"  มันไม่หยุด  เอามือมาลูบหน้าผมตรงที่มีรอยแดงเป็นฝ่ามือ

"เอามือออกไป  พี่ไม่เป็นไรว่ะ  ขอบใจ"   ผมดึงมือมันออกจากหน้าผม  พร้อมผลักมันเบาๆ รีบจะเดินหนีทันที  ไอ้เด็กอาร์ตมันก็เดินตามผมมาอีก      เฮ้อ! ดีน่ะตรงบริเวณหน้าร้านมีการ์ดของร้านผมเลยขอความช่วยเหลือเป็นเพื่อนเดินไปบริเวณที่จอดรถหน่อย 


"เฮ้ย  กล้า  ไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ  วันนี้แม่งเป็นเชี่ยอะไรก็ไม่รู้  ซวยชิบ.."  ผมดึงมือการ์ดของร้านอย่างสนิทสนม

"อ้าว คิน  หน้าไปโดนอะไรมาว่ะ " ไอ้กล้ามันรุ่นเดียวกับผม เลยสนิทสนมกันมาก  ผมมาทำงานที่นี่นานเกือบปีล่ะครับ

"ผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ว่ะ  มาอาละวาดในร้าน   กล้า มึงช่วยไปไล่ไอ้เด็กคนนั้นอย่าให้เดินตามกู  ช่วยหน่อย"

"ใครว่ะคิน โดนตบมานี่หว่า  แล้วไอ้เด็กคนนั้นจะมาจีบมึงเหรอ"  ไอ้กล้ามันรู้เรื่องผมดีเลยล่ะครับ

"แม่งผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มันว่าพี่เปี๊ยกเป็นผัวมัน  ซวยชิบ  ตอนนี้มึงช่วยไปไล่ไอ้เด็กเชี่ยนั้นให้ทีเถอะว่ะ  โคตรรำคาญ"

"แล้วมึงไม่รอแฟนมึงเหรอคิน     หยุดก่อนว่ะ เดี๋ยวรอกูตรงนี้ล่ะ  ไปจัดการไอ้เด็กคนนั้นแปปหนึ่ง"            ชุดของการ์ดของร้านก็ดูน่าเกรงขามน่ะครับ   จริงแล้วไอ้กล้าก็เป็นคนในเครื่องแบบ แต่มาทำงานนอกเวลา       ดังนั้นฝีไม้ลายมือในการต่อสู้หรือศิลปการเจรจามันเยี่ยมเลยครับ  ผมกอดอกยืนรอดูห่างๆ

"เฮ้ย  ไอ้น้อง มาทำเรื่องวุ่นวายอะไรกันว่ะ  เนี่ยจะเดินตามเพื่อนพี่ไปทำไมว่ะ."

"ใครน้องพี่ว่ะ   ผมลูกคนเดียว  แล้วมาวุ่นวายอะไรกับผมว่ะ  ผมจะตามแฟนผม  เคลียป่ะ"  ท่าทางกวนเลยล่ะไอ้อาร์ต

"คนไหนว่ะแฟนมึง   มึงเนี่ยกวนได้อารมณ์ว่ะ"  กล้า เป็นคนที่เก็บอารมณ์ได้ดีเพราะได้รับการฝึกมาเลยล่ะครับ

"นั่นไงยืนกอดอกตรงนั้นน่ะ   เมียผมเอง  เข้าใจป่ะ" ไอ้เด็กอาร์ตตะโกนพร้อมชี้มือมาทางผม    กล้า ก็อมยิ้มเป็นเจ้าเล่ห์ พลางส่ายหัวไปมาเหมือนเอือมระอากับคำพูดของไอ้เด็กอาร์ต

"มึงไปได้กันตอนไหนว่ะ   นั่นเพื่อนกู  สนิทกันมากเลยน่ะมึง  กวนส้นตีนล่ะมึง"

"อ้าว จะเอากันตอนไหนต้องบอกพี่ด้วยเหรอว่ะ  เอาว่านั่นน่ะ เมียผม  อย่ามายุ่งเรื่องของผมดีกว่าพี่  ถ้ายังไม่อยากมีเรื่อง"

"พอดีกูอยากมีเรื่องว่ะ   "  พูดพลาง  กล้า  ก็เปิดชายเสื้อให้เห็นอะไรบางอย่างดำๆมะเหมื่อม    ปืน ครับ     ไอ้เด็กอาร์ตหยุดกึกอยู่กับที่  พลางมองหน้ากล้าอย่างโกรธแค้น  ได้แต่ฮึดฮัด แล้วถอยหลัง แต่ไม่วายตะโกนเสียงดังให้ผมได้ยิน

"พี่คิน  ผมไม่ยอมแพ้หรอกครับ   เจอกันวันหน้าน่ะครับที่รัก"  เชี่ยล่ะ  เฮ้อ  กลุ้มใจครับ  เด็กสมัยนี้      มันแรงกว่าผมอีกครับพร้อมส่งจูบมาให้  กวนได้อีกครับ 


"เป็นไงว่ะคิน  แม่งเสน่ห์แรงว่ะ   ถ้ากูเป็นแฟนมึงกลุ้มใจเลย  555." กล้า  เดินมาหาผมพร้อมแซวผมทันที

"โห  มึง  ถ้ามึงเป็นแฟนกูเหรอ กูว่ากูกลุ้มมากกว่าว่ะ  เชี่ย เมียเยอะโคตรๆ" ผมสวนกลับแบบเป็นกันเอง      คะนองปากครับ

"อะไรน่ะคิน   ใครเป็นแฟนใคร  ใครเมียเยอะ  หา" ตัวปัญหาอีกคนมาแล้ว   ดาร์ลิ่งผมเอง    เดินมาหน้าบึ้งตึง  ท่าทางกระฟัดกระเฟียด   เพราะนุ้งน้ำตาลวิ่งตามมาด้วยน่ะซิครับ

"อย่ามาหาเรื่องพี่เปี๊ยก   เคลียผู้หญิงก่อน  น่ารำคาญแล้วน่ะ  เด็ดขาดหน่อย"  แกเป็นคนขี้เกรงใจมากเลยครับ

"แล้วยังไม่ตอบ  เนี่ยใครอีกล่ะเนี่ย" ไม่หยุด  พี่เปี๊ยกชี้ไปยัง กล้า  คงจะหาเรื่องอีก 

"ผม กล้า ครับ  เป็นการ์ดของที่ร้าน   คินกับผมสนิทกัน  อย่าคิดมาก"  กล้า  เดินไปประจันหน้ากับพี่เปี๊ยก 

"โอ้ย  อีตุ้ดเนี่ย  มีผัวแล้วเห็นไหมพี่เปี๊ยก   มากับตาลดีกว่า  ไปกันเถอะ"  คำก็ตุ้ด สองคำก็ตุ้ด  กูหน้าหวานสวยๆผิดใครว่ะ  นุ้งชนีน้อย 

"ขอโทษน่ะครับ ช่วยระวังคำพูดของคุณหน่อย  คุณผู้หญิงระวังโดนข้อหาหมิ่นประมาทน่ะครับ" กล้า  หันไปทางนุ้งน้ำตาลแบบไม่พอใจมากเลย

"โอ้ย น่ากลัวจังน่ะย่ะ   ก็ดูเห็นๆเนี่ย  พวกแกเหมือนผัวเมียกันมากกว่า  ชั้นพูดผิดตรงไหนย่ะ"  นุ้งน้ำตาลแรงต่อไป

"งั้นผมคงต้องพาคุณผู้หญิงคนนี้ ไปคุยในที่เหมาะสมแล้วกระมั้งครับ  ผม กล้า  เป็นคนดูแลความปลอดภัยของร้านทั้งหมด"  กล้า แสดงตัวแบบเบาๆ

"อุ้ยน่ากลัวน่ะย่ะ  แค่ รปภ.  ทำไมย่ะ  ชั้นทำอะไรผิดย่ะ"  นุ้งน้ำตาลลอยหน้าลอยตาพูดไม่หยุด

"งั้นผมต้องให้ลูกน้องผมพาคุณไปแล้วล่ะ"  กล้า  วอเรียกลูกน้องในเครื่องแบบมาทันทีครับ  ไม่ถึงห้านาที  นุ้งน้ำตาลก็ทำหน้าตาตกตะลึง   แต่หล่อนไม่ยอมถอยความแรง

"รู้ไหมย่ะ  ชั้นลูกใคร  พวกแกอยากโดนย้ายภายใน24 ชั่วโมงเหรอย่ะ"

"คุณเป็นลูกใครยังไม่รู้ตัวอีก  น่าสงสารน่ะครับ แต่ผมบันทึกเสียงและภาพคุณทั้งหมดจากกล้องวงจรปิดทั้งในร้านและนอกร้าน  คิดว่าคงพอจะตั้งข้อหาคุณได้แน่นอน  แล้วจะให้ผมทำอย่างไรดีครับ"  กล้า มันขู่เฉยๆครับ

"เชอะ   คอยดูแล้วกันพวกแก   ชั้นไม่ยอมหรอก   พี่เปี๊ยก  ตาลไม่ยอมแพ้หรอกค่ะ"  ไม่จบไม่สิ้นเสียที  น่าเบื่อครับ


"เป็นไงบ้างว่ะคิน   เนี่ยคุณ  เคลียตัวเองหน่อยดิ   ไอ้คินมันรักคุณจริงๆน่ะ"  อ้าว  กล้า   ไม่พูดก็ได้มั้ง

"ขอบคุณครับ ที่ช่วยดูแลแฟนผม  "  พี่เปี๊ยกเดินเข้ามาโอบกอดผมอย่างรวดเร็ว  ผมขืนตัวไว้นิดหนึ่ง   พร้อมส่งยิ้มแห้งๆให้ กล้า

"ไม่ต้องพูดมากแล้ว กล้า ขอบใจว่ะ   พี่เปี๊ยก เนี่ย กล้า   กล้า  แฟนกู  ชื่อเปี๊ยก" เขินจังเลยแนะนำผัว  อิอิ

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ  คินมันเล่าให้ฟังนานแล้วล่ะครับ  เพิ่งเจอ  มิน่าล่ะ  ไอ้คินมันถึงเพ้อ  5555"

"พอแล้ว  กล้า  คราวหน้ากูเอาคืนน่ะ  " กล้า  มันมีโจทก์เยอะไงครับ  มันหล่อน่ะ  แต่ไม่ใช่ สเปคผม 

   

จากนั้น    ผมกับพี่เปี๊ยกก็พากันเดินทางกลับห้องพัก   ระหว่างทาง พี่เปี๊ยกพยายามจะชวนผมคุย แต่ผมยังไม่อยู่ในอารมณ์จะพูดคุย  เพราะเหตุการณ์วุ่นวายเพิ่งเกิดขึ้นหยกๆน่ะซิครับ    พอถึงห้องพัก  ผมก็เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า อาบน้ำ  แต่พี่เปี๊ยกยังคงไม่กลับ  คิดว่าคืนนี้คงนอนไม่หลับน่ะครับ

"คินครับ  หันหน้ามาคุยกับพี่ก่อนน่ะครับ   ขอพี่อธิบายก่อนน่ะครับ" พร้อมเดินมาโอบกอดผมจากด้านหลัง  ผมก็ขัดขืนพอเป็นพิธี  แต่รู้สึกดีไงครับ

"เอาว่ามาพี่เปี๊ยก   พูดให้หมด  พูดให้เคลีย  วันนี้คินเหนื่อยใจเหลือเกิน" 

"เรื่องพี่กับน้ำตาลไม่มีอะไรกันเลยน่ะครับ  น้ำตาลเป็นเด็กรุ่นน้อง สมัยอยู่มหา'ลัย แอบมาหลงรักพี่  แต่พี่ไม่เคยยุ่งเกี่ยวอะไรด้วยเลย  เรื่องนี้ไอ้นพเป็นพยานให้พี่ได้ครับ  แต่น้ำตาลน่าสงสารไงครับ  เออ คือ........"  พี่นพเมียหญิงดาว       เดี๋ยวถามแน่นอนดาร์ลิ่ง

"อ้าว   หยุดทำไมล่ะพี่เปี๊ยก   พูดต่อซิครับ"  พี่เปี๊ยกทำหน้าตากระอักกระอ่วนใจคล้ายมีเรื่องไม่อยากเล่า

"คือ  น้ำตาลเขาโดนแฟนข่มขืน   นับตั้งแต่วันน้ันก็เป็นแบบนี้เลยล่ะครับ" 

"แล้วผู้ชายคนนั้นไม่รับผิดชอบอะไรเลยเหรอครับ   เค้าน่าสงสารน่ะครับดาร์ลิ่ง"   ผมเปลี่ยนอารมณ์ทันที        สดใสขึ้นทันตา

"ผู้ชายคนนั้นก็ติดคุกน่ะซิ  พ่อของน้ำตาลไม่ยอม  พี่ก็ให้กำลังใจน้ำตาลจนเรียนจบ    ใครๆก็คิดว่าพี่กับน้ำตาลเป็นแฟนกัน  แต่เรื่องทั้งหมดรู้เฉพาะเพื่อนสนิทพี่กับทางครอบครัวของน้ำตาล"

"แต่เค้าไม่ยอมให้น่ะตัวเอง  แค่เมื่อคืนครั้งเดียวพอ   ถ้ามีอีก เค้าจัดการเองน่ะถ้าดาร์ลิ่งไม่จัดการ"

"จะให้พี่ทำอย่างไรล่ะคิน   แต่รับรองคราวหน้าพี่ไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายคนรักของพี่ได้แน่นอน  " แหนะๆ หน้าตาเจ้าเล่ห์มาอีกแล้ว          เวลาพี่เปี๊ยกแกทำหน้าตาแบบนี้กลัวอยู่อย่าง คือ................   เสีย..........ตัว


"แต่เดี๋ยวก่อน   มีผู้ชายมาติดเยอะไปแล้ว   คงต้องคุยกันใหม่ไหมคิน   พี่หึงน่ะ"

[j123]

น้ำตาลจะมาวุ่นวายอีกไหมไม่รู้ แต่อาร์ตนี่น่าจะมาวุ่นวายอีกแน่ๆ กรรมของคนหน้าตาดี ว่างั้น 

[Freja]

ท่าจะยาวโจทก์เยอะเกินทั้งสองคน มือยาวๆสาวมาจากอดีตเลยบางที
น้ำตาลนี่คงไม่จบง่ายๆหรอก   แล้วอาร์ทนี่ไปอยู่อังกฤษมาจะมาจุดไต้ตำตอรู้จักชัยไหมเนี่ย?

[Zarch krub]

บอกแล้วพี่เปี๊ยกน่ะแสนดีน่ารักสดใสเอา....ใจเก่ง อย่างคินนี่จะทิ้งได้ไง