ไหนๆ ใครทวงกิตกะน้องเอ๋อ
มามะๆ เอามาให้แล้ว
แต่เป็นแค่ตอนสั้นๆ นะ
ตอน เหล้าเนี่ย ไม่ดีเลยนะ (สนับสนุนการงดเหล้าเข้าพรรษา)
เคยมีใครรู้สึกแบบผมมั้ย? ว่าเสียงคนอ้วกเนี่ยมันเป็นเสียงที่ไพเราะจับใจ
ผมเริ่มรู้ตัวแล้วว่าไม่ควรพาเขามางานปาร์ตี้เลย
เขาเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบไปงานแบบนี้ผมเองก็ไม่เคยพาเขาออกงานพวกนี้เลยซักครั้ง แต่ว่าครั้งนี้ขัดไม่ได้จริง ๆ ท่านผู้อำนวยการท่านย้ำนักย้ำหนาว่าให้ทุกคนพาแฟน ภรรยา และ’ว่าที่’ภรรยามางานนี้ให้ได้
แน่นอนว่างานแบบนี้มันต้องมีเหล้าแล้วเขาก็ไม่เคยดื่มเหล้าเพราะตั้งแต่รู้จักกันมาจนเมื่อครู่ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยยอมให้เขาดื่มเหล้าเลย ก็ผมเป็นหมอย่อมรู้ดีว่าเหล้ามันมีแต่ผลเสียกับร่างกาย
แต่เมื่อกี้ไอ้บรรดาเพื่อน ๆ หมอของผมมันเห็นเขาเป็นของเล่นสนุกทั้งยุทั้งบังคับให้เขาดื่มเหล้าเป็นน้ำ จนผลสุดท้ายกรรมก็มาตกอยู่กับผมที่ต้องเป็นคนแบกเขากลับบ้านอย่างที่เห็น
“พรุ่งนี้เธอจายางร๊ากฉานหมายยยยย…. พรุ่งนี้เธอจาทามเพื่อฉานหมายยยย….”
เฮ่อ~ คนเมา
“พรุ่งนี้เธอจายางร๊ากฉานหมายยยยย….ตอบซี่ ตอบผมมาน๊า!~…”
“ครับ รักครับ”
“ดีมาก…. ฯลฯ….”
เขาว่าคนเมามักจะพูดมาก เห็นจะจริง… ตอนไม่เมาไม่เห็นพูดมากขนาดนี้เลย
พอเข้าบ้านมาได้ผมก็อุ้มเขามานอนที่เตียง
“นนท์….ถึงบ้านแล้ว นอนนิ่ง ๆ นะเดี๋ยวพี่ไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้”
ผมรีบจัดแจงถอดสูทคุ้ยหาผ้าเช็ดหน้าเพื่อไปชุบน้ำ
แล้วมันอยู่ไหนล่ะวา?….. ผมเองก็ไม่รู้ซะด้วยสิว่านนท์เขาเอาไว้ตรงไหน ปกติก็มีนนท์คอยหยิบให้เสมอก่อนออกไปทำงาน
อ้อ! เจอแล้ว! กว่าจะเจอเล่นเอาค้นซะทั่วตู้หันไปมองคนเมายังนอนอ้อแอ้ดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนเตียง พอเข้าไปในห้องน้ำได้เห็นสารรูปตัวเองก็ตกใจ นี่เราหรือนี่? ดูเหมือนกรรมกรมากกว่าหมอแฮะ เอาเถอะเพื่อภรรยาดูโทรมไปหน่อยก็คงจะยังรักเราอยู่บ้างหรอก
ผมรีบเอาผ้าชุบน้ำพรมน้ำหอมซักหยดสองหยดจะได้รู้สึกสดชื่นเตรียมไปเช็ดหน้าเช็ดตัวให้คนเมา ขืนปล่อยให้รอนานคงได้อ้วกเต็มเตียง
ออกมาจากห้องน้ำคนเมาก็หายไปแล้ว มีแต่เครื่องเสียงที่เปิดเพลงไว้เบา ๆ เมาแล้วยังเปิดเพลงได้อีกนะ….ไปเดินอ้อแอ้อยู่ไหนล่ะเนี่ยเมา ๆ อย่างนั้นเดี๋ยวได้หกล้มหัวแตกเอาล่ะ
ระหว่างที่หันรีหันขวางอยู่ประตูห้องที่อยู่ข้างหลังก็ปิดดังปัง พอจะหันไปมองเท่านั้นผมก็โดนผลักล้มลงไปบนเตียงทันที แล้วก็ไม่ใช่ใครเลยที่เป็นคนผลักผมแล้วหัวเราะคิกคักเดินมานั่งทับผมอยู่แบบนี้ ก็เจ้าคนเมาคนนั้นน่ะสิ
“พี่กิตไปไหนมา…. ไปนาน ๆ แบบนี้ผมคิดถึงนะ”
ไปเอาผ้าชุบน้ำนี่นะนาน
“ก็พี่ไปเอาผ้าชุบน้ำให้นนท์ไง นนท์นอนพักนะพี่จะเช็ดหน้าให้”
“ไม่เอาหรอก เดี๋ยวพอผมหลับพี่กิตก็จะทิ้งผมไปอยู่กับคนไข้อีกใช่มั้ยล่ะ พี่กิตจะทิ้งผมไว้คนเดียว”
ผมเพิ่งรู้ว่าคนเมานี่พูดประชดประชันเก่งจริง ๆ หรือว่าผมทิ้งให้เขาอยู่คนเดียวมากเกินไป นี่ผมทำงานมากเกินไปรึเปล่าเนี่ย?
“ไม่ไปหรอกครับ คืนนี้พี่จะอยู่กับนนท์ทั้งคืนเลย”
“จริงนะ?”
“จริงสิ”
เขายิ้มหวานแล้วก้มหน้ามาหอมแก้มผม
“อย่างนี้ต้องให้รางวัล”
เขาค่อย ๆ ถอดเสื้อสูทของเขาออกช้า ๆ แล้วส่ายสะโพกตามจังหวะเพลง
คุณ ๆ รู้มั้ยเขาทำอะไรอยู่? เขานั่งทับอยู่บนหน้าท้องของผมแล้วเขาส่ายสะโพก แล้วผมจะเหลืออะไร? บางสิ่งบางอย่างในตัวผมมันตื่นตาตื่นใจขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ….อืม…บางทีเหล้านี่ก็ดีเหมือนกันนะ…..
เขาก้มหน้ามาจูบผมเบา ๆ ไล่ลงไปคางและหน้าอก ตอนลิ้นร้อน ๆ ของเขาลากลงไปนี่ใจผมมันแทบจะขาด อยากจะพลิกขึ้นไปจัดการเองเหมือนกันแต่ผมอยากรู้ว่าเขาจะให้รางวัลผมยังไงมากกว่า
ผมนอนนิ่ง ๆ ให้คนเมาชิมผมตามอำเภอใจ แต่แล้วจู่ ๆ ซิบกางเกงพร้อมกับชั้นในของผมมันก็โดนรูดลงไปอยู่ข้างล่าง ไม่น่าเชื่อ!~ ปกติเขาไม่เคยแม้แต่จะมองมันแต่นี่….โอย…ผมแทบจะคลั่งเสียให้ได้กับปากและลิ้นของเขา
“นนท์….”
อยู่ ๆ เขาก็หยุดก่อนที่ผมจะเห็นสวรรค์รำไร
“นนท์?”
เขาลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตัวเองเหลือแต่เสื้อเชิ้ตสีขาวบาง ๆ หลวม ๆ ตัวนั้น
จังหวะเพลงเริ่มกระชั้นเขาเดินเข้ามาหาผมช้า ๆ ค่อย ๆ คลานขึ้นมาบนตัวผม รอยยิ้มหวานจนผมอดใจไม่ได้ต้องดึงเขาลงมาจูบ ทุกครั้งที่มีอะไรกันเขามักจะเลี่ยงบ้างหนีบ้างแต่คราวนี้ลิ้นเขาตอบกลับจนผมร้อนไปหมด สะโพกนิ่ม ๆ เบียดอยู่บนหน้าท้องผม
“นนท์ พี่รักนนท์นะ”
“จริงเร้อ….เอ…รัก….ไม่รัก….รัก….ไม่รัก….”
เขาลูบหน้าอกผมทั้งสองข้างไปมาเหมือนเล่นทายใจ มืออีกข้างของเขาก็ลูบไปที่.....
“รักจริง ๆ รึเปล่านะ…ไหนดูซิ”
อยู่ ๆ เขาก็กดสะโพกลงมาหาผมวูบเดียวเท่านั้นผมก็เข้าไปอยู่ในตัวเขาแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าเหล้าจะทำให้คนขี้อายอย่างนนท์เร่าร้อนได้ถึงขนาดนี้
“อ….พ….พี่…พี่กิต”
นนท์อ้าปากหอบหายใจขณะโถมตัวลงมาหาผม
“น…นนท์…อือ….”
นนท์กดตัวลงมาหาผมเร็วและแรงจนผมรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ผมเงยหน้าขึ้นจัดการริมฝีปากบางและหน้าออกแบนเรียบที่อยู่ตรงหน้า
นนท์กอดผมไว้แน่นทั้งที่สะโพกก็ยังไม่หยุดหรือผ่อนลงเลย
“อือ….นนท์ พี่รักนนท์นะ นนท์ล่ะ?”
“ผม…อ๊ะ!…อื้อ….”
เสียงหวาน ๆ ของนนท์ครางหอบ ดวงตาเยิ้มไปด้วยความต้องการ ตัวผมร้อนมากขึ้นทุกที จุดสิ้นสุดใกล้มาถึงแล้ว ผมเริ่มทนไม่ไหวพลิกตัวขึ้นควบคุมความร้อนนี้ไว้เอง เสียงเตียงลั่นเอี๊ยดอ๊าดจนผมอดคิดไม่ได้ว่าพรุ่งนี้ผมอาจจะต้องไปซื้อเตียงใหม่ก็ได้
“นนท์…นนท์”
สายตาผมเริ่มพร่ามัวสมองใกล้ระเบิดเต็มที
“พี่กิต…พี่…อ๊า!!!!”
ผมแทรกตัวเข้าไปหานนท์เป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่ความรู้สึกร้อนรุ่มจะหลุดลอยไป
เราสองคนนอนหอบฮั่กด้วยกันทั้งคู่ ครั้งนี้เป็นครั้งที่สุดยอดที่สุดตั้งแต่มีอะไรกันมา อาจจะเป็นเพราะนนท์ดื่มเหล้าก็ได้ ผมพลิกตัวลงไปนอนข้าง ๆ คนเมาที่ตอนนี้หลับไปแล้ว นี่ถ้ารู้ว่าดื่มเหล้าแล้วสุดยอดแบบนี้ผมให้ดื่มตั้งนานแล้ว เฮ่อ~….เหนื่อยจัง
เช้านี้เป็นเช้าที่ผมหิวโซ อาจจะเป็นเพราะเมื่อคืนใช้พลังงานไปมากก็ได้ ก็เมื่อคืนตอนดึกผมก็ปลุกคนเมาขึ้นมาอีก….หลายรอบด้วยความติดใจ จนป่านนี้พ่อคนน่ารักของผมก็ยังไม่ตื่นเลย ผมทำกับข้าวจนเสร็จก็กลับไปดูในห้องเห็นคนเมาเริ่มงัวเงียตื่น
“….โอย…”
“นนท์เป็นยังไงบ้าง?”
“ปวดหัว ทำไมผมปวดหัวอย่างนี้ล่ะ?”
“ก็กินเหล้าเข้าไปขนาดนั้นก็ต้องปวดหัวสิ ไปล้างหน้าล้างตาซะเดี๋ยวจะได้กินยา”
พอเขาขยับตัวก็หน้านิ่ว
“โอ๊ย!~…..”
นนท์เอามือลูบสะโพกแล้วก็สำรวจตัวเอง เขาเงยหน้ามองผมตาเขียว
“….ก็นนท์เมาแล้วเซ็กซี่นี่นา….พี่เลย…อดใจไม่ไหว”
“พี่กิต!!”
“น่า ๆ ไปอาบน้ำนะที่รัก เดี๋ยวจะได้กินข้าวกันไง”
ผมอุ้มนนท์เข้าห้องน้ำแล้วช่วยอาบน้ำให้จนอดใจไม่ไหว……ไปอีกรอบนึง
ผมสงสัยว่ากว่านนท์จะลุกมาเดินเล่นได้คงเป็นพรุ่งนี้…..เย็น
-----End-------
ถูกใจคนที่ถามหากิตกะเอ๋อบ้างป่าว
ตอนต่อไปไม่มีแล้วนะ
หาไม่ได้แล้ว
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
