CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: shizuruviola ที่ 19-12-2011 22:13:47

หัวข้อ: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 19-12-2011 22:13:47

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 19-12-2011 22:14:23

หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ

Intro

หนุ่มน้อยร่างบางกำลังงัวเงียจากการถูกรบกวนการนอนในเช้าวันหนึ่งจากผู้เป็นอา คนที่คอยดูแลคนร่างเล็กนี้มาตลอด

“อัท ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวก็ไปรายงานตัวไม่ทันหรอก” ผู้เป็นอาบอกกับอัท ที่ทำท่ายังไม่ตื่น

“อื้อ รู้แล้วน่าอา แปปนึงสิขอตั้งหลักก่อน”

“อย่าเลย บอกแบบนี้ทีไร ลงไปกองกับหมอนทุกที ลุกไปอาบน้ำไปเดี๋ยวอาจะไปส่ง บ้านนากับกรุงเทพไม่ได้ไปห้านาทีถึงหรอกนะ” ผู้เป็นอาบ่นนิดๆ

“อาอ่ะ ขี้บ่นจัง ลุกก็ได้ชิ” คนตัวเล็กหัวเสียเล็กน้อย และทำท่างอนซึ่งสร้างรอยยิ้มให้กับอาของเค้าได้ไม่น้อย หลังจากที่อัทเข้าห้องน้ำไปอาพูดอะไรบางอย่าง

“เมื่อไหร่จะโตสักทีนะ เจ้าอัทของอา” อาของอัทคิดและพูดออกมาเพราะด้วยนิสัยขี้งอน และดื้อไม่มีใครเกินของอัท บวกกับนิสัยขี้เล่นตลอดเวลาจึงทำให้คนที่อยู่รอบๆตัวอัทนั้นเต็มไปด้วยสีสัน   หลังจากที่อัทเข้าห้องน้ำไปได้สัก 10 นาที อาก็ได้ยินเสียงคนตะโกนลงมาจากห้องด้านบน

“อา อัทเสร็จแล้วนะ”

“เฮ้ย  อาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำมาหึ”

“โถ่อา อัทก็ตัวแค่เนี่ยจะอาบทำไมมากมายให้มันเปลืองน้ำล่ะ”

“เถียงคำไม่ตกฝากเลยไอ้หลานคนนี้ ไปๆขึ้นรถ” อาไล่อัทไปขึ้นรถ

“อา เดี๋ยวแวะรับ เตย ไอซ์ เฟิร์น ด้วยนะเดี๋ยวพวกมันไปด้วย”

“ได้ที่เรียนที่เดียวกันหมดเลยหรอ” อาถามหลานด้วยความสงสัย

“ถูกต้องแล้วครับคุณอาที่รัก คบกันจนตายแหละ”

“อือได้สิ ว่าแต่รับที่ไหนล่ะ”

“ตอนนี้มันรอที่หน้าโรงเรียนนั้นแหละ เดี๋ยวอัทโทรบอกมันก่อนว่ากำลังจะออกไป”

“อาว่า หลานสะใภ้อาก็อยู่ในกลุ่มนี้แหละมั่ง”

“ไม่มีทางอา เห็นไส้เห็นพุงกันหมดแบบนี้ กินกันไม่ลงจริงๆ” อาหัวเราะกับความอารมณ์ดีของหลานของตัวเอง อารักหลานคนนี้มากเมื่อพ่อแม่ของอัทแยกทางกัน อัทก็ไม่ยอมตามไปอยู่กับพ่อกับแม่แต่ร้องจะตามมาอยู่กับตนเลยทำให้เค้าต้องเลี้ยงหลานคนนี้มาโดยตลอด แต่เค้าก็เต็มใจที่จะทำ

“นั้นไงๆ อาจอดๆ” อัทบอกอาให้จอดรถใต้สะพานลอยหน้าโรงเรียน

“ใจเย็นๆสิอัท เพื่อนไม่หนีไปไหนหรอก” เมื่อพูดจบรถก็จอดสนิทพอดี

“คุณอาสวัสดีค่ะ” เตย เฟิร์น ไอซ์ กล่าวทักทายอาของอัท

“สวัสดีครับ” อารับไหว้แล้วยิ้มให้ทุกคน

“ไอซ์มึงอ้วนขึ้นปะเนี่ย แม่งพุงโผล่เชียว” อัทเริ่มกวนไอซ์ก่อนเป็นคนแรก

“โหย ไอ้เตี้ยมึงก็ไม่สูงขึ้นเลยนะไอ้ห่า” ไอซ์ตอกกลับอย่างโมโห

“ถึงกูเตี้ยก็ไม่ได้ขอข้าวใครกินเว้ย” อัทยังไม่ยอมแพ้

“กูพุงโผล่ก็ไม่ได้หนักกะบาลมึงเหมือนกัน” ไอซ์ก็ไม่ยอมเช่นกัน

“หนักสิวะ กูหนักใจมีเพื่อนเป็นหมู ฮ่าๆๆๆๆ” อัทหัวเราะร่าในชัยชนะเพราะไอซ์เลิกต่อล้อต่อเถียงด้วยความรำคาญ

“พวกมึงหิวไหมวะ” คนตัวเล็กหันไปถามเพื่อน

“ไม่หิวหรอกว่ะ” เฟิร์นตอบ

“กูตื่นเต้นว่ะ ปวดฉี่ไปหมดเลย” เตยตอบ

“ใจเย็นโว้ย สัมภาษณ์ก็ผ่านมาแล้วกลัวห่าอะไร” คนตัวเล็กพูดอย่างอารมณ์ดี แต่จริงๆในใจเค้าก็แอบกลัวเหมือนกัน

“ก็กูตื่นเต้นนี่หว่า” เตยพูดอย่างงอนๆ และแล้วตอนนี้ ทั้งหมดก็มาถึงมหาวิทยาลัยแล้ว

“อัท กับเพื่อนไปรายงานตัวก่อนไปเดี๋ยวอาไปทำธุระก่อน”

“ครับอา ขอบคุณครับที่มาส่ง ไปเตย เฟิร์น ไอซ์ พร้อมนะเว้ย”

“เออ พร้อม” ทั้งสามคนตอบพร้อมกันและอาของอัทก็ขับรถออกไปจากมหาวิทยาลัย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru
เริ่มหัวข้อโดย: EVE910 ที่ 20-12-2011 06:03:28

 :L2: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 20-12-2011 13:35:26

Welcomeๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 20-12-2011 19:26:15

Lesson 1

( Autt Part )

ตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าห้องรายงานตัวแล้ว ผมพยายามทำใจให้สบายที่สุด แต่อีกสามคนที่อยู่ข้างๆผมเนี่ยสิ

“เฮ้ยๆ ผีเข้าหรอพวกมึงอ่ะ”

“เข้าแม่มึงอ่ะสิ กูตื่นเต้น” ไอซ์สวนกลับมาทันควัน สมกับที่เป็นคู่ปรับตลอดกาลของผม

“อัท มึงดูใจเย็นจังนะ นี่ไม่ใช่เรื่องน่าเล่นสนุกนะโว้ย มันชี้อนาคตกูได้เลยนะ” เฟิร์นมันหันมาบอกผม

“กูก็รู้แต่มึงตื่นเต้นไปก็เท่านั้นแหละว่ะ สู้มึงทำใจกล้าๆเข้าไว้ดีกว่า นี่แค่รายงานตัว ก็แค่เข้าไปแนะนำตัวเองแล้วก็ออกมาแค่นั้นเองมึงจะกังวลอะไรนักหนา” ผมว่ามันยืดยาว

“เออ กูจะพยายาม” เสียงตอบจากเฟิร์น จากนั้นพวกเราก็เงียบสนิทเหมือนเตรียมใจมาทำอะไรกันสักอย่างที่มันผิดมากๆ เพราะได้ยินแต่เสียงลมหายใจของคนสี่คน

“นางสาว จุฑารัตน์ แหยมนุช เชิญค่ะ” เจ้าหน้าที่คนหนึ่งเดินออกมาประกาศเรียกชื่อเตยไปแล้ว ผมว่าน่าจะเป็นอาจารย์นั้นแหละ

“เฮ้ย เค้าเรียกชื่อกูแล้วอ่ะ” เตยพูดเสียงสั่นๆเล็กน้อย

“ใจเย็นๆดิ ไม่มีอะไรหรอก ไปๆเข้าไปได้แล้ว” ผมดันหลังให้เตยเข้าห้องไป และเมื่อเวลาผ่านไปสักครู่นึง เจ้าหน้าที่คนเดิมก็มาเรียกชื่อ ไอซ์ และเฟิร์นไปจนหมดเหลือแต่ผมนั่งอยู่คนเดียว

“นาย จิรายุส เขษมพันธ์ เชิญค่ะ” เค้าเรียกชื่อผมแล้ว

“คะ...ครับ” ผมตื่นเต้นนิดหน่อย แม้จะสอบสัมภาษณ์ผ่านแต่มันก็เป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นอยู่ดี  เมื่อผมเข้าไปในห้องก็พบกับชายสูงวัยคนนึง ท่าทางจะเป็นผู้อำนวยการ

“สวัสดีครับ”

“สวัสดี เชิญนั่ง” เค้าพูดด้วยท่าทางเข้มๆ คงจะรักษามาดของผู้นวยการเพื่อที่จะได้มีคนเกรงกลัวบ้าง

“ครับ” ผมตอบสั้นๆ

“อ่ะ เชิญแนะนำตัวเองได้”

“ครับ ผมชื่อนาย จิรายุส เขษมพันธ์ จบจากโรงเรียน MS สาย ศิลป์-คำนวณ อายุ 18 ปี” แล้วผู้อำนวยการก็เปิดแฟ้มอะไรสักอย่างดู แล้วก็เงยหน้าขึ้นมาถามผม

“ทำไมถึงเลือกเรียน บริหารล่ะ”

“คือผมชอบทำงานบริหารน่ะครับ”

“อื้ม....งั้นผมขอให้คุณโชคดี พยายามเข้าล่ะ”

“ขอบคุณครับ” ผมยกมือไหว้แล้วออกมาจากห้องไปหาพวกเตยที่รออยู่ข้างล่าง

“ไอ้อัท เป็นไงบ้างวะ” เฟิร์นเป็นผู้ถามผม

“ก็ดี ไม่เห็นมีอะไรเลย” ตอแหล!!!! ที่สุดอ่ะ ตื่นเต้นแทบตาย

“มึงคงไม่ได้ไปกวนตีนผู้อำนวยการหรอกนะ” ไอซ์เอ่ยขึ้น

“ใครจะกล้าวะ” ผมก็สวนขึ้นทันควันเหมือนกัน

“เออดี ให้มันรู้กาลเทศะซะบ้าง” ไอซ์แอบเหน็บผม

“มึงบ่นอะไร อีหมูตอน ฮ่าๆๆๆๆ” ผมหยอกไอซ์แรงนิดหน่อย จริงแล้วไอซ์ก็ไม่ได้อ้วนหรอกเพียงแต่อวบนิดหน่อย แต่มันก็ดูน่ารักดี

“หมูตอนพ่อมึงสิ เดี๋ยวกูถีบหงาย”

“แน่จริงมึงวิ่งตามกูให้ทันก่อนเถอะ อียักษ์ขมูขี ฮ่าๆๆๆ”

“ไอ้อัท!!!! ไอ้เตี้ยยยยยย” ไอ้ไอซ์วิ่งไล่ผมมา แต่มันตามผมไม่ทันหรอกครับ ผมมาแอบยืนอยู่ข้างตึกคณะอะไรไม่รู้

“ไอ้อัท มึงตาย!!!!” ไอซ์ชี้หน้าคาดโทษผม

“ฮ่าๆๆ ตามมาดิอะไรหมดน้ำยาแล้วหรอ งั้นกูไปละ” ผมวิ่งไปหัวเราะไปแล้วก็ไปชนกับใครคนหนึ่ง

“ปึก.....โอ้ยยยยย” เสียงของคนที่ผมชนร้องขึ้น

“โอ้ยยยย   ซี้ด” สภาพผมก็ไม่ต่างกันเจ็บตัวเลย

“มึงเดินยังไงของมึงวะ...” ตอนแรกเค้าก็จะด่าผมแต่พอเงยหน้ามาเห็นผมเค้าก็หยุดด่า

“…” ผมไม่พูดอะไร

“ขอโทษครับสุดสวย” สุดสวย!!!! ผมปรี๊ดทันที

“สุดสวยแม่มึงสิ กูผู้ชาย” ผมตอบกลับด้วยความโมโห ถึงจะมีคนทักผมเป็นผู้หญิงบ่อยก็เถอะ แต่ยังไงมันก็ไม่ชินอยู่ดีอ่ะ

“อ้าวเฮ้ย ไอ้เหี้ย พูดแบบนี้จะหาเรื่องกูหรอวะ”

“ไม่มีใครเค้าอยากหาเรื่องมึงหรอก ถ้ามึงไม่เสือกปากพล่อย” ผมตอบมันกลับไป

“ไอ้สัด แลกกับกูสักหมัดไหม!!!” พูดจบมันก็พุ่งเข้ามาหาผมทันที

“เฮ้ย ไอ้สัดกูไม่กลัวมึงหรอก” ผมก็พุ่งเข้าหามันเหมือนกัน คนอย่างผมฆ่าได้แต่หยามไม่ได้

“เฮ้ยๆ หยุด หยุด หยุด!!!” มีเสียงหนึ่งดังขึ้นก่อนที่พวกเราจะปะทะกัน ผมและไอ้หน้าหล่อชะงักและหันไปตามเสียง ก็เจอกับผู้ชายคนนึง ผิวขาว-เหลือง สูงน่าจะประมาณ 177 รูปร่างพอดีไม่ผอมไม่อ้วน

“จะอยู่รั่วมหาลัยเดียวกันอยู่แล้วเสือกตีกันเป็นหมาบ้าไปได้ เดี๋ยวกูซ่อมแม่งตั้งแต่ยังไม่รับน้องซะเลย ไอ้พวกห่านี้ ไปๆ แยกๆ” เมื่อพี่คนนั้นพูดจบก็เดินมาผลักผมกับไอ้หน้าหล่อไปกันคนละทาง

“แล้วจำไว้ พวกมึงอย่าทะเลาะกันอีก ไม่งั้นกูเอาตาย!!!” พี่คนนั้นมองจิกมาที่ผม ผมหันหน้าหนีไม่กล้าสบตา โอ้ยอะไรวะเนี่ย ขนาดแต่วันรายงานตัว ก็มีเรื่องแล้วถ้ามาเรียนจะมีอะไรตามมาอีกวะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 1
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-12-2011 19:37:43

 :really2: :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 1
เริ่มหัวข้อโดย: EVE910 ที่ 20-12-2011 20:44:54

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 1
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 20-12-2011 20:59:24

ติดตามต่อจ้า

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 2
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 21-12-2011 21:16:32

Lesson 2

( Autt Part )

หลังจากที่ผมกับไอ้เวรหน้าหล่อนั้นแยกกันผมก็เดินไปหาเตย ด้วยอารมณ์ที่บึ้งตึงสุดๆ ผมชักไม่อยากอยู่มหาลัยนี้แล้วสิ

“อ้าว นั้นไงไอ้อัทอ่ะ ไอซ์” เตยหันไปบอกไอซ์

“ไอ้เตี้ยมานี่ซะดีๆ” ไอซ์วิ่งเข้ามาหาผม

“เฮ้ย อย่าพึ่งดิ แม่งหงุดหงิดว่ะ” ผมบอกไอซ์ ไอซ์ก็หยุดแต่โดยดี พวกเรารู้ใจกันที่สุด ซึ่งถ้าหากผมอารมณ์เสียพวกนี่ก็จะหยุดเล่นและทำท่าเอาจริงกับชีวิตขึ้นทันที

“ไปแดกรังต่อรังแตนที่ไหนมาล่ะ” ไอซ์ถามผม

“เปล่าหรอก แม่งซวยนิดหน่อย เจอพวกเลี้ยงหมาในปาก” ผมบ่นอย่างอารมณ์เสีย

“ใครวะ อัท แล้วมึงทำไมต้องอารมณ์เสียด้วยวะ”

“ก็แม่งกู กำลังวิ่งหนีไอ้ไอซ์อยู่นี่แหละ แต่กูซวยเหี้ยอะไรไม่รู้ แม่งไปชนกับไอ้เวรที่ไหนก็ไม่รู้” ผมบ่นยาวเหยียด

“แล้วมึงอารมณ์เสียอะไรมา” คราวนี้เฟิร์นเป็นคนถามผม

“ก็กูอารมณ์เสียไอ้เวรนั้นแหละ แม่งพอชนแล้วมันเสือกบอกว่า ขอโทษครับสุดสวย” เมื่อผมพูดจบพวกเพื่อนผมก็มีปฏิกิริยาทันที

“อึก...อึก....คิก คิก.....ก๊ากกกกกกกก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ไอซ์ระเบิดหัวเราะดังลั่นแล้วตามมาด้วยเสียงของคนอื่น

“ขำเหี้ยอะไร กูไม่ขำนะโว้ย” ผมโวย

“เอาอีกแล้วหรอวะ รายที่เท่าไรแล้ววะเนี่ย กูว่ามึงน่าจะชินได้แล้วนะ” ไอซ์พูดไปขำไป

“พวกมึงมากไปและ หัวเราะขนาดนี้เดี๋ยวก็ตายหรอก” ผมบอกพวกมันแต่ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด

“สาธุ กูขอให้พวกมึงท้องเกร็งตาย” ผมแช่งพวกมันแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

“จะโทรหาใครวะอัท” เฟิร์นถามผม

“เสือกเหี้ยไรล่ะ อีเฟิร์นหยัน” ผมจัดมันไปหนึ่งดอก มันฟันหน้ายาวไปหน่อยผมเลยตั้งฉายามันว่าเฟิร์นหยัน - - -> ฟันเหยิน 555555

“ดอก ถามดีๆ กวนตีนซะงั้น” มันบ่นนิดหน่อย

“กูจะโทรหาอาอ่ะแหละ จะได้บอกเค้าว่าเสร็จแล้ว” พูดจบผมก็กดเบอร์โทรหาอาทันที สักพักปลายสายก็รับ

“ฮัลโหล อา อัทเสร็จแล้วนะ”

(รออาอยู่นั้นแหละเดี๋ยวอาเสร็จธุระแล้วจะไปรับ)

“อาอยู่ไหนเนี่ย” ผมถาม

(ทำธุระอยู่ เดี๋ยวเสร็จแล้วรอหน่อยสิ)

“ครับอา เร็วๆล่ะ อัทอยากกลับบ้าน” พูดจบผมก็วางสายทันที

“ว่าไงวะอัท” ไอซ์ถามผม

“อาทำธุระอยู่ว่ะ อีกสักพักคงเสร็จ กูว่าเราไปหาไรกินกันก่อนไหมวะ” ผมชวนพวกมัน

“เออ ก็ดีว่ะกำลังหิวเลย” เตยพูดขึ้น

“มึงก็หิวตลอดเวลาอ่ะแหละ ถึงได้อ้วนเป็นหมูแบบนี้ไง”

“ไอ้อัท ไอ้ปากไม่หูรูดเดี๋ยวแม่ตบชัก!!!”

“กูไม่เคยกลัวเว้ย” ผมกวนลมมัน

“กูไม่เถียงกับมึงและ  ไปกันได้ยังอ่ะ”

“เออๆ ไปก็ไป กิน MK นะ” ผมไม่ฟังพวกมันเสนอความเห็นหรอก ลากมันไปเลยง่ายกว่า พวกผมกินกันจนอิ่ม แล้วกลับมารอที่มหาลัยที่เดิม ผมรอสักพักรถของอาก็แล่นเข้ามาในมหาวิทยาลัย

“ไง อัท เตย เฟิร์น ไอซ์ โทษทีนะ รอนานเลย พอดีอาติดธุระสำคัญน่ะ”

“ไม่เป็นไรครับ อา ว่าแต่อาไปทำอะไรมา” ผมถามอา

“อื้ม อามีเรื่องจะบอกอัทด้วยนะ อัทไม่ต้องกลับบ้านที่บ้านนานะ”

“อ้าว!!! ทำไมล่ะอา” ผมถามอาด้วยความตกใจ มีอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้

“ก็อาไปซื้อคอนโด ใกล้ๆกับมหาลัยไว้แล้ว ให้อัทนั้นแหละ”

“อาไปซื้อทำไม มันแพงจะตายคอนโดในกรุงเทพอ่ะ อัทอยู่ห้องเช่าก็ได้” ผมบอกอาผมมองว่ามันสิ้นเปลืองเกินไปถึงอาผมจะมีเงินมากมายก็เถอะ

“ไม่แพงหรอกสำหรับหลานอา แค่นี้เล็กน้อยน่า”

“แต่ว่า...” ผมพูดไม่ทันจบอาก็พูดแทรกขึ้น

“ไม่มีแต่แล้ว...แล้วอาก็จะให้อัทลองอยู่ไปจนถึงเปิดเทอมเลย”

“เอ้ย อาแต่อัทยังไม่ได้เตรียมตัวเลย ของใช้ เสื้อผ้าอะไรอีกเยอะแยะ” ผมยกเหตุผลร้อยแปดพันเก้าเพราะอยากกลับไปบ้าน

“อาเตรียมทุกอย่างมาแล้ว”

“อาจะเอาของอัทมาได้ยังไง ยังไงอาก็เอามาไม่ครบหรอก” ผมบอก

“ไปดูหลังรถ” เมื่ออาพูดจบผมก็รีบไปดูที่หลังรถ และเมื่อเปิดกระโปรงรถดูก็มีแต่พวกกระเป๋าเสื้อผ้า กับพวกรองเท้า และของใช้ส่วนตัว

“อาเอามาไม่ครบอ่ะ ของอัทยังไม่ครบเลย” ผมบอกเมื่อเช็คของตัวเองแล้วมันไม่ครบจริงๆ

“เดี๋ยวอาพาไปดูที่ห้องนะ” อาพูดจบพวกเราก็พากันขึ้นรถเพื่อไปดูคอนโดที่ผมจะเข้าไปอยู่ อาขับรถมาไม่ถึงห้านาทีก็ถึงมันอยู่เยื้องๆกับมหาลัยนิดหน่อย

“ถึงแล้วที่นี่แหละ คอนโดของอัท” อาพูดบอกผม

“อา อัทว่ามันแพงไปไหม” ผมโอดครวญ ก็เพราะคอนโดที่อาซื้อให้ผมมันเป็นคอนโดขนาดใหญ่เลย ท่าทางจะแพงมากเอาเรื่องเลยทีเดียว

“ขึ้นไปดูข้างบนเถอะ” อาไม่พูดโต้อะไรแต่บอกให้ผมขึ้นไปดูห้อง เมื่อมาถึงหน้าห้องผมเปิดประตูเข้าไปก็ยิ่งตะลึงมากกว่าเดิม คอนโดนี่มี 1 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ 1 ห้องนั่งเล่น และ 1 ห้องครัว  เมื่อผมเดินสำรวจของใช้ทุกอย่างของผมก็อยู่ในห้องเรียบร้อยแล้ว

“อาอัทว่ามันมากไปนะ” ผมเริ่มทำสีหน้าเครียดเพราะผมรู้สึกเกรงใจอามากๆ

“เฮ้ย อย่าคิดอะไรมาก ก็บอกแล้วไงสำหรับหลานอาไม่มากไปหรอก” เมื่ออาพูดขนาดนี้ถ้าผมยังดื้ออีกคงไม่ใช่เรื่อง ผมจึงหันไปคุยกับพวกเตย

“เตย แล้วพวกมึงพักที่ไหนอ่ะ” ผมถามมัน

“กูจะไปอยู่คอนโดพี่กูอ่ะ” อ้อ ไปอยู่กับพี่......แต่เตยมันลูกคนเดียวไม่ใช่หรอวะ

“พี่ไหนวะเตย กูจำได้ว่ามึงเป็นลูกคนเดียว”

“เค้าเป็นลูกน้ากูอ่ะ แต่แก่กว่ากู อยู่ปี 2 มหาลัยเดียวกับพวกเราอ่ะแหละ”

“อ๋อ....แต่สี่คนจะอยู่กันยังไงวะ”

“แค่สามคน พี่กูเค้าไปอยู่กับแฟน” โอ้ยแรง ใช่ผู้หญิงแน่หรอวะถึงกล้าออกไปอยู่กับแฟน

“แล้วพี่มึงเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายวะ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 2
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 21-12-2011 21:36:59

รออ่านคร้าฟฟ มาไวๆนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 2
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-12-2011 21:48:43

รอตอนต่อไปจร้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 2
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 21-12-2011 22:35:34

เป็นคุณอาที่รักหลานมากๆ เลยนะครับเนี่ย ลงทุนสุดๆ
คุณอามีคนดูแลหรือยังครับ? ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 2
เริ่มหัวข้อโดย: EVE910 ที่ 22-12-2011 06:11:43

 :3123:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 2
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 22-12-2011 08:51:48

ต้อนรับเรื่องใหม่
รอตอนหน้านะคะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 3
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 22-12-2011 20:37:22

Lesson 3

( Autt Part )

“มึงจะรู้ไปทำไม ถึงเวลาเดี๋ยวก็รู้เองแหละ”

“เออ ไอ้สัดแค่นี้ต้องกั๊กไม่บอกด้วย” ผมทำท่างอนไอ้เตย

“เออ งอนเข้าไปเถอะ น่ารักตายอ่ะไอ้ห่า”

“ชิ พวกมึงกลับไปเลย กูไล่” ผมตั้งท่าไล่พวกมัน

“ทำยังกับพวกกูอยากอยู่ตายอ่ะแหละ อาคะเดี๋ยวพวกหนูกลับบ้านนาด้วยนะคะ เดี๋ยวต้องไปเก็บของแล้วพรุ่งนี้ถึงจะมาอยู่ในกรุงเทพ” ไอซ์บอกกับอาผม

“อื้มได้สิ เดี๋ยวอาไปส่ง....นี่ก็จะค่ำละเรากลับกันดีกว่า” เมื่ออาผมทำท่าจะกลับ

“อา ผมขอกลับไปด้วยสิ” ผมอ้อนอา

“ไม่ต้องเลย หัดอยู่คนเดียวซะบ้าง จะได้ชิน อีกอาทิตย์เดียวมหาลัยก็เปิดแล้วนิ”

“ก็ใช่แต่ว่า...” ผมพูดไม่ทันจบอาก็พาพวกเตยออกไปจากห้อง

“ดูแลตัวเองดีดีล่ะ อากลับละ” อาปิดประตูห้องอย่างรวดเร็ว ผมทำอะไรไม่ถูกตอนนี้ ก็เลยจัดของตัวเองไปพลางๆให้เข้าที่เข้าทาง สำรวจข้าวของเครื่องใช้ว่าขาดเหลืออะไรบ้างจะได้รีบออกไปซื้อ

“เอ...ยาสระผมไม่มี สบู่ไม่มี อะไรอีกหว่า....เออ มาม่าด้วยเผื่อหิว” ผมบ่นพรึมพรำคนเดียวเมื่อแน่ใจว่าไม่มีของขาดแล้วก็ออกไปซื้อของที่ห้างใกล้ๆคอนโดเนี่ยแหละ

เมื่อมาถึงห้างผมก็ตรงดิ่งไปที่ยาสระผม กับสบู่ และซื้อของอย่างอื่นอีกนิดหน่อยและตอนนี้ผมก็กำลังเดินไปแถบชั้นมาม่า  แต่ในขณะที่ผมกำลังเดินไปอยู่ก็ไปกระแทกกับอะไรเข้า

“ปึก...อุ้ยยย ขอโทษครับ” ผมรีบขอโทษคนที่โดนผมเข็นรถชน

“ไม่เป็นไรครับ” เมื่อเค้าหันหน้ามาผมก็....

“มะ..มึง  ไอ้ปากพล่อย”

“อ้าว...สุดสวยมาทำอะไรคนเดียวจ๊ะ” สุดสวย - - กวนตีนกูเอาโล่หรอ

“แหมๆ เจอกี่ทีหมาก็ยังอยู่ครบทุกตัวเลยนะ” ผมแอบเหน็บมัน

“โถ อีตุ๊ด กูหยอดหน่อยเดียวทำเป็น” ผมปรี๊ดอีกแล้วครับ

“ตุ๊ดพ่อมึงอ่ะดิ เจอกับกูได้นะไอ้สัด” ผมท้ามัน

“โธ่ ตัวเท่าลูกหมาเสือกไม่เจียมตัวนะมึงไอ้เตี้ย” มึงจะเรียกกูว่าเหี้ยอะไรแน่เนี่ย

“โป๊ก.....โอ้ย...” ผมหยิบของแถวนั้นเขวี้ยงหัวมันครับแล้วโดนซะด้วยแม่นเหมือนกันนะเนี่ยเราอ่ะ

“สัดเอ้ย มึงอยากลองดีกับกูใช่ไหม”

“แบร่ ๆ แน่จริงมึงก็เข้ามาสิ ฮ่าๆๆๆ” ผมรีบเข็นรถเตรียมหนีมันแต่

“โอ้ย....ขอโทษครับ” ผมรีบขอโทษคนตรงหน้า

“ไม่เป็นไรครับ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” เมื่อผมเงยหน้าขึ้นไปมองคนตรงหน้าก็พบผู้ชายผิวสองสี สูงซัก 178 ไม่อ้วนไม่ผอม ยืนมองผมอยู่

“ผมไม่เป็นไร ขอบคุณครับ” ผมส่งยิ้มกลับไป

“ไอ้ป๊อปไมไปไวจังวะ” มีเสียงคนพูดมาจากข้างหลังผม

“กูก็จะมาชวนมึงไปเลือกนี่แหละ เดี๋ยวเลือกมาไม่ถูกใจองค์จะลงมึงอีก”

“กวนตีนไอ้สัด ไปๆ   ไปก่อนนะจ๊ะ อีตุ๊ด” เมื่อมันพูดจบ ป๊อปก็มองมาที่ผม

“ตุ๊ดแม่มึงอ่ะสิ มึงระวังปากจะไม่ได้แดกข้าว” ผมด่ามันแล้วก็รีบเข็นรถออกมาจากตรงนั้นให้ไวที่สุด บอกตามตรงอายคนที่ชื่อป๊อปจังที่โดนไอ้เวรนั่นหาว่าเป็นตุ๊ด

เมื่อผมเดินซื้อของทั่วๆจนพอใจผมก็กลับมาที่คอนโด แล้วก็เอาของที่ซื้อมาจัดให้เข้าที่เข้าทาง เมื่อจัดเสร็จก็ไปนั่งดูทีวี จนเกือบห้าทุ่ม

“เฮ้อ....เหงาจังวุ้ย” ผมบ่นกับตัวเอง จริงๆผมค่อนข้างจะขี้เหงาเล็กน้อยเวลาต้องอยู่คนเดียว สรุปคืนนั้นผมก็หลับคาโซฟาหน้าทีวีนั้นแหละ

“ติ๊ด...ติ๊ด....ติ๊ด...” ผมงัวเงียขึ้นเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น ผมหยิบมารับทั้งๆที่ไม่ได้ดูเบอร์

“ฮาโหล” ผมตอบรับปลายสาย

“อัท ทำไมยังไม่ตื่นอีกจะเที่ยงแล้วนะเมื่อคืนนี้ทำอะไร”

“เปล่าไม่ได้ทำอะไร แต่เหนื่อยมาหลายวันอยากพักนิดหน่อย” ผมบอกเหตุผลกับอา

“เดี๋ยวลงไปหาข้าวหาปลากินซะด้วยล่ะ”

“ทราบแล้ว” พูดจบผมก็วางสาย

“เฮ้อ วันนี้ทำอะไรดี มันว่างไปเปล่าวะเนี่ย” ผมรู้สึกมันว่างไปไม่มีอะไรทำเลย เมื่อผมคิดได้ดังนั้นจึงตัดสินใจ......นอนต่อ เพราะนี้พึ่งจะเที่ยง   ผมตื่นอีกทีก็ตอนสี่โมงเย็น ผมจึงคิดว่าน่าจะออกไปออกกำลังกายที่สวนสาธารณะแถวนี้หน่อย ไม่ได้ออกกำลังกายมานานแล้ว  และเมื่อผมมาถึงจากที่คิดว่าจะออกกำลังกายก็หายแวบไปจากสมองทันที แม่งคนเยอะเป็นบ้าเลย

“เฮ้ออออ   เดินเล่นเอาละกันนะ” ผมเดินไปรอบๆสวนสาธารณะก็ร่มรื่นดี ลมเย็นมากขนาดนี่พึ่งจะสี่โมงครึ่งเองนะเนี่ย และขณะที่ผมกำลังเดินเพลินๆอยู่นั่นเอง

“อ้าว น้องตุ๊ดจ้า มาทำอะไรจ๊ะ” เมื่อผมหันไปทางต้นสูงก็หมดอารมณ์เดินเล่นไปทันที

“กูจะมาทำเหี้ยไรก็เรื่องของกู ทำไมกูต้องเจอมึงแทบทุกที่เลยวะ ไอ้สัดหมานิ!!!” ผมจัดมันไปหนึ่งดอก

“โถ ไอ้ควายทำอย่างกับกูอยากเจอมึงมากนี่” มันสวนผม

“มึงจะไปไหนก็ไปป่ะ ไอ้ปลวกทะเล” ผมจัดให้มันดอกที่สอง

“ถ้ากูปลวกทะเล มึงก็ไอ้หนอนไส้เดือนแหละวะ”

“งั้นมึงก็คงเป็น พยาธิข้างขี้อ่ะสิวะ ฮ่าๆๆๆๆ” ผมสวนมันทันควันแถมตามด้วยเสียงหัวเราะดังลั่น

“ไอ้สัด ปากดีนะมึงไอ้เหี้ยเตี้ย ถึงจะเป็นตุ๊ดกูก็ไม่เว้นนะโว้ย บอกไว้ก่อน” ดูท่าทางมันอารมณ์เสียนิดหน่อย

“กูกลัวมึงตายอ่ะ แลกกับกูสักหมัดก็ได้นะโว้ย” ผมก็ใจดีสู้เสือ ปกติไม่ยอมใครอยู่แล้ว

“ฟึ่บ....ฟึ่บ....ฟึ่บ” มันสาวเท้าเข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว

“เฮ้ยๆ ไอ้สัดขี้โกงเล่นทีเผลอนี่หว่า” ผมรีบสาวเท้าหนีมันทันที

“อย่าหนีนะโว้ย” มันตะโกนไล่หลังผมมา

“จะให้กูอยู่ตีหัวพ่อมึงหรอ ฮ่าๆๆๆ” ผมหัวเราะลั่นเมื่อรู้สึกว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่า เพราะถึงแม้ผมจะตัวเล็กแต่ก็คล่องตัวอยู่นะ  และเมื่อผมวิ่งมาได้สักพักก็ชนกับคนอื่นอีกแล้ว

“ตุ้บ...โอ้ย......ขอโทษครับ” ผมรีบขอโทษก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นไปมองเสียอีก

“อ้าวนาย…” เมื่อผมเงยหน้าขึ้นไปมองก็ต้องแปลกใจ

“เจอกันอีกแล้วนะ บังเอิญจัง” ป๊อปนั่นเองคนที่ผมชน

“นายมากับไอ้เวรตะลัยนั่นหรอ” ผมถามแล้วชี้ไปที่ไอ้หน้าหล่อ

“โห แรงนะนาย มันชื่อวิน มันก็กวนตีนแบบนี้แหละ ว่าแต่นายชื่ออะไรล่ะ”

“เราชื่ออัท..” ผมยังแนะนำตัวไม่ทันเสร็จก็มีอีกเสียงดังขึ้น

“ไอ้ป๊อปจับไอ้เหี้ยเตี้ยนั่นไว้ เร็ว!!!” ไอ้เวรนั่นมันตะโกนลั่น และเมื่อผมกันกลับมา

“ปึ้ก....จับได้แล้ว” ป๊อปจับข้อมือผม

“เฮ้ยๆ ปล่อยนะเว้ย” ผมสะบัดจนสุดแรงแต่เหมือนจะไม่มีประโยชน์ ไอ้พวกนี้มันแดกควายกันหรือไงวะ ตัวถึงได้มโหฬาลขนาดนี้ หรือว่ากูตัวเล็กเองวะ

“ไม่ปล่อยหรอ จัดให้     ผลั๊กกกกก” ผมถีบไปที่หน้าท้องป๊อปอย่างแรง

“โอ้ย.....”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 4
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 24-12-2011 21:14:57

Lesson 4

( Win Part )

ผมเห็นไอ้ป๊อปลงไปนอนกองอยู่กับพื้นเพราะโดนไอ้ตัวแสบถีบที่ท้องอย่างจัง ตัวแค่นั้นทำไมมันฤทธิ์เยอะนักล่ะวะ ผมรีบเร่งฝีเท้าให้เร็วที่สุด แต่ไอ้เตี้ยแม่งไวเป็นลิงเลย ผมจึงบอกเพื่อนๆผมที่อยู่ในสวนสาธารณะช่วยกันจับ

“ไอ้วาล ไอ้พัด ไอ้ปาล์ม ไอ้เบิร์น ช่วยกันจับไอ้เหี้ยเตี้ยนั่นดิ” ผมชี้นิ้วไปที่ไอ้เตี้ยที่วิ่งอยู่ข้างหน้า

“ไมวะ มันไปทำไรให้มึง” ไอ้วาลถาม

“มึงหันไปดูสภาพไอ้ป๊อปเอาดิ” ผมโยงให้ดูเหมือนว่าไอ้ป๊อปโดนทำร้าย

“เฮ้ย สัดมันเป็นไรมากปะวะ เฮ้ยพวกเราช่วยกันจับมันมาเร็ว” ไอ้วาลพูดจบก็รีบวิ่งตามไอ้เตี้ยนั่นไปดักซ้ายดักขวากันวุ่นวายไปหมด แต่ก็จับไม่ได้สักที จนตอนนี้ หกโมงครึ่ง

“แม่งไวจังวะไอ้เหี้ย” ไอ้ปาล์มบ่น

“นั้นดิ วิ่งมาจะสองชั่วโมงแล้ว แม่งยังหัวเราะได้อยู่เลย” คราวนี้ไอ้เบิร์น

“กูว่าเราต้องมี Plan เว้ย” ผมบอกพวกมัน

“อะไรของมึงวะ ไอ้มี Plan เนี่ย” ไอ้พัดทำท่างงสุดขีด

“แผน แผนการน่ะ ไอ้ควาย มึงเรียนจบมาได้ไงวะ” ผมด่ามัน

“เออ เอาไว้ก่อนเดี๋ยวบอกทีหลัง ตอนนี้มึงมีอะไรรีบพูดมา” ไอ้พัดเร่งเร้าผม

“คืออย่างนี้นะ......ซุบซิบ...ซุบซิบ” เมื่อผมบอกแผนการพวกมันเสร็จเราก็ดำเนินการทันที โดยการให้ไอ้พัดวิ่งตามไอ้เตี้ยไปคนเดียวแล้วสักพักก็จะให้มันแกล้งเป็นหอบ ผมคิดว่าไอ้เตี้ยมังคงไม่ใจร้ายขนาดที่จะเห็นคนอื่นเป็นอะไรไปต่อหน้าต่อตาได้หรอก

“เห้ยๆ ไอ้พัดมันเริ่มแล้วเว้ย” ไอ้ปาล์มสะกิดให้ผมดู แล้วก็ตามคาดครับ ไอ้เตี้ยนั่นมันเข้าไปดูไอ้พัดจริงๆ แล้วตอนนี้พวกผมก็เริ่มเคลื่อนไหว เราจะเดินเข้าไปหามันพร้อมกันเป็นหกเหลี่ยมเพื่อที่จะได้จับตัวมันได้

“พร้อมนะมึง” ไอ้เบิร์นหันมาถามผม

“เสมอเว้ย” ผมตอบมัน

“งั้น...ลุย!!!” พวกผมวิ่งกรูไปหาไอ้เตี้ยแล้วล้อมมันไว้ได้สำเร็จ

“เฮ้ยๆ มึงตอแหลกูหรอ ไอ้ควาย ไอ้หน้าเหี้ย” ไอ้เตี้ยโวยวาย

“มึงจะด่าเหี้ยอะไรมากมายวะ เดี๋ยวปั๊ดจับทำเมียแม่งเลย” ไอ้เบิร์นพูด

“เฮ้ย มึงมันก็ชอบอ่ะดิ ใช่ไหมจ๊ะ คุณตุ๊ด” ผมล้อเลียนมัน

“ไอ้เหี้ยปล่อยกูนะ กูหลุดไปได้จะซัดแม่งให้หงายทั้งหมดเนี่ยแหละ” ไอ้เตี้ย ดูท่าทางมันเริ่มโมโหขึ้นมาแล้ว

“โอ้วววว  มึงดูมันแต่งตัวดิ” ไอ้วาลพูด พวกเราก็พิจารณาการแต่งตัวของมัน....คือแบบว่า...

“ซู้ดดดดด.....คุณตุ๊ดว่างไหมจ๊ะ ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้เบิร์นกวนตีนไอ้เตี้ยครับ

“ไม่ว่างโว้ยยยย กูต้องไปจัดงานศพพวกมึง” ไอ้เตี้ยโวยวายไม่หยุด

“จุ๊ๆ พูดจาไม่เหมาะสมเลยต้องเดินทำโทษ” ไอ้เบิร์นพูดจบก็จับก้นไอ้เตี้ยไปหนึ่งที

“เห้ย ทำอะไร!!!” ไอ้เตี้ยตะโกนด้วยความตกใจ

“ไม่ชอบหรอ งั้น...แบบนี้” ไอ้เบิร์นลูบขาเนียนๆของมัน

“หึ้ย  พวกมึง  พวกมึง   พวกมึง!!!!!!” ไอ้เตี้ยตะโกนสุดเสียงแล้วก็หน้าแดงก่ำตัวสั่นหงึกๆ และเริ่มหายใจติดขัด

“เฮ้ยๆ มันเป็นอะไรวะ” ไอ้ปาล์มถาม

“เห้ย แม่งชักเปล่าวะ พามันไปโรงพยาบาลเถอะว่ะ ไม่น่าเล่นมากเลยกู” ไอ้เบิร์นบ่น พวกเราจึงรีบขับรถตามกันไปโรงพยาบาลทันที เมื่อถึงโรงพยาบาลแล้วผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก

“ฮัลโหล สวัสดีค่ะ” เสียงพูดจากปลายสาย

“ครีม วินเองนะ” ผมรีบบอก

“อ้าว วินหรอ มีไรวะปกติไม่เคยจะโทรหาหรอก”

“พี่บอกพ่อกับแม่ด้วยนะว่าวันนี้อาจจะไม่กลับบ้าน ต้องเฝ้าคนป่วยที่โรงพยาบาล”

“ใครเป็นอะไรวะ” พี่ครีมถาม

“เปล่าหรอก ก็วินวิ่งไล่ใครก็ไม่รู้จนมันชักอ่ะ” ผมตอบตามความจริงแต่มันก็ไม่จริงทั้งหมดหรอกนะ

“อ้าว ไอ้น้องเวรอยู่ดีไม่ว่าดี หาเรื่องใส่ตัวตลอด”

“เออ อย่าบ่นมากบอกพ่อกับแม่ด้วย แค่เนี่ยแหละ” ผมรีบตัดบท

“เดี๋ยว อยู่โรงพยาบาลไหนเดี๋ยวจะไปดูคนป่วย”

“จะมาทำไม มันมีแต่ผู้ชายอยู่กัน” ผมบอกเพราะมันจะดูไม่งาม

“นั้นแหละประเด็นที่กูจะไป รีบบอกมาได้แล้ว” ผมลืมไปว่าเนี่ยพี่ผม มันแรด!!! ซะยิ่งกว่าอะไรอีก

“เออ อยู่โรงพยาบาล................” ผมตอบกลับไป

“เออ เดี๋ยวประมาณ ยี่สิบนาทีถึง” พูดจบพี่ครีมมันก็วางสายไปทันที ผมจึงเดินกลับเข้ามาในห้องพักคนไข้

“พวกมึงใครจะนอนเฝ้ามันวะ” ผมถามพวกมันเพราะไอ้เตี้ยนี่ยังไม่มีท่าทีว่าจะฟื้นขึ้นมาเลย  หมอบอกว่าเกิดจากอาการหอบกำเริบ และไอ้เตี้ยมันกดดันจนชัก

“เดี๋ยวกูเฝ้าเองก็ได้” ไอ้ป๊อปพูดขึ้น

“เห้ย กูเองกูเป็นคนแกล้งมัน”

“กูเฝ้าเอง กูเป็นคนล็อคตัวมัน” แล้วพวกมันก็เถียงกันไม่เลิก จนผมทนไม่ไหว

“หยุด!!! สรุป นอนแม่งหมดเนี่ยแหละ ชิบหายเถียงกันอยู่นั้นแหละ” ผมสรุปเองแต่ก็ไม่ได้มีใครคัดค้าน  ผมเดินไปนั่งที่โซฟาแล้วนึกเรื่องที่จะถามขึ้นมาได้

“มันชื่ออะไรวะ” ผมถาม

“มันชื่ออัท” ป๊อปตอบ

“มึงรู้จักมันหรอ” ผมถามป๊อป

“เปล่า ก็มันบอกชื่อกูที่สวนนั่นแหละ”

“มันพักอยู่ที่ไหน ลูกเต้าเหล่าใครว่ะ” ผมถามอีกยาวเหยียด

“เอ่อ....กูไม่ใช่ Google ว่ะ จะได้รู้ทุกเรื่อง” ไอ้ป๊อปตอบ

“ไอ้สัด ถามดีดี เสือกกวนตีนกู” ผมด่ามัน

“ก็ดูมึงถามสิ ชิบหายคำถามมึงมันก็สิ้นคิดเหมือนกันนั่นแหละ”

“เออ ไอ้คนความคิดดี โดนตีนน่ะหายเจ็บยังวะ” ผมถามประชดมัน

“ไอ้สัด กูแค่พลาดนิดหน่อย” ไอ้ป๊อปบ่น และแล้วเสียงเปิดประตูก็ดังขึ้น

“สวัสดีทุกคน!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 5
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 24-12-2011 21:49:43

Lesson  5

( Win Part )

“สวัสดีครับ พี่ครีม” เพื่อนผมก็ยกมือไหว้ครีม

“จะมาทำไมวะ” ผมบอกครีม

“โห นี่มึงแกทักพี่ตัวเองแบบนี้หรอ”

“ไม่ต้องแอ๊บ พูดมึงกูอ่ะแหละ อย่าแรด” ผมด่ามัน

“ไอ้น้องส้นตีน งั้นกูไม่เกรงใจละ” ครีมอารมณ์เสียนิดหน่อย แล้วมันก็ถามผมต่อ

“ไหนล่ะคนป่วยน่ะ กูอยากเห็นหน้า” ครีมทำหน้าอยากรู้อยากเห็นมาก

“นู้น อยู่ห้องข้างในนั่นแหละ” ห้องนี้เป็นห้องพิเศษที่แบบว่าแพง ก็เลยมีแยกห้องให้หลายห้อง

“พาไปหน่อยสิ ว่าแต่หล่อไหมวะ”

“ครีม.....มึงแรดไม่เกรงใจเพื่อนกูเลย” ผมด่าพี่ตัวเอง

“เอ้า ของแบบนี้ถ้าไม่แสวงหาแล้วจะพบหรอ หุหุ” ท่าทางมันจะภูมิใจกับคติประจำใจของมันมาก

“อย่ามัวแต่พูดมาก พาไปดูได้แหละ กูล่ะตื่นเต๊นนนนน ตื่นเต้น จะหล่อมั้ยน่า”

“อีเพ้อเจ้อ   มาๆเดินตามมาเดี๋ยวก็เห็นเอง” ผมนำทางมันไปยังห้องของผู้ป่วย และเมื่อเลื่อนประตูเข้ามาในห้อง

“…”

“…”

“อะไร” ผมถามเมื่อครีมมันเห็นคนป่วยแล้วก็เงียบ แล้วหันมามองหน้าผม

“เอ่อ...เนี่ยอ่ะนะ คนป่วยที่แกแกล้งน่ะ”

“เออ ทำไม” ครีมทำหน้าแบบไม่อยากจะเชื่อ

“นี่แก โรคจิตขนาดแกล้งเด็กมัธยมแล้วหรอวะ”

“มัธยมห่าอะไร มันจะเข้ามหาลัยแล้ว แถมมหาลัยเดียวกับกูกับมึงด้วยนั่นแหละ”

“จริงหรอ ดูแล้วกูไม่อยากจะเชื่อเท่าไรเลยว่ะ”

“มึงก็คงต้องเชื่อแล้วแหละ ว่าแต่มึงจะอยู่อีกนานไหม” ผมถาม

“แหม กูพึ่งมาถึงก็รีบไล่กูเลยนะ” มันส่งตาจิกมาให้ผม

“พอๆ ไม่ต้องจิก เดี๋ยวกูตบเบ้าตาหลุด”

“ไอ้น้องเลว กูพี่มึงนะ มึงนี่มันไม่เคยเคารพกูเลย” ครีมทำหน้าบ่งบอกว่าระอากับผมมากๆ

“เออ มึงอย่าบ่นมากจะกลับไปได้ยัง นี่จะสามทุ่มแล้ว มัวแต่แรดอยู่นั้นแหละ เดี๋ยวก็ได้ผัวหรอก” ผมด่ามัน

“เหอะ กูก็ห่ามาทั้งชีวิตนั่นแหละ สาธุกูก็ขอให้เจอไวๆละกัน”

“กลับไปๆว่ะ รำคาญและ” ผมบอกมัน

“เออ!!! ไล่อยู่ได้ไอ้ห่านี่” ครีมตะโกนลั่นห้อง

“มึงจะพูดเสียงดังทำไม อีห่านี่ เดี๋ยวแม่งก็ตื่นมาพอดี” ผมด่ามันอีกรอบ

“แค่ก ๆ ๆ” มีเสียงไอดังขึ้นผมจึงหันไปดูต้นเสียง

( Autt Part )

ผมรู้สึกตัวขึ้นมาเพราะเหมือนได้ยินเสียงรบกวนที่ดังมากอยู่ในห้อง และเมื่อผมลืมตาขึ้นมามองก็พบเพดานสีขาวสะอาดตาที่ไม่คุ้นเคยเท่าไร และเมื่อผมมองไปรอบๆก็เห็นว่าที่นี่คือโรงพยาบาลแน่นอน และ ขยับมาอีกนิดก็เจอตัวต้นเหตุที่ทำให้ผมต้องมาอยู่โรงพยาบาลและก็ผู้หญิงอีกคนนึง

“ไง ตื่นแล้วหรอ คุณตุ๊ด” กวนตีนกูอีกแล้วมึง

“...” ผมไม่ตอบมันเพราะผมกำลังเบลอๆอยู่ตอนนี้

“มึงนี่มันปากเสียจริงๆเลย เค้าแค่เป็นผู้ชายหน้าหวานมากกกก แค่นั่นแหละ” ผู้หญิงอีกคนนึงท้วงขึ้น

“เหอะ มันก็คล้ายๆกันนั่นแหละ” ไอ้นี่ไม่ยอมลดละ

“แล้วแต่มึงจะคิดเถอะ ไอ้สมองหมา ปัญหาควาย    น้องเป็นไงบ้างคะ ดีขึ้นไหม” ผู้หญิงคนนั้นหันมาถามผม

“ก็ดีขึ้นนิดหน่อยครับ” ผมตอบอย่างสุภาพ

“ก็ดีจ๊ะ ขอให้หายไวๆนะ....แม่แต่เราชื่ออะไรล่ะ”

“ผมชื่อ อัท ครับ” ผมตอบ

“ชื่อน่ารักจัง พี่ชื่อครีมนะคะ เป็นรุ่นพี่อัทปีนึง”

“ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับพี่ครีม” ผมบอกพี่ครีม

“ยินเช่นกันจ๊ะ  เดี๋ยววันนี้พี่กลับก่อนนะ แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะมาเยี่ยมใหม่” พี่ครีมบอกผมพร้อมกับส่งยิ้มมาให้

“ครับ ขอบคุณนะครับพี่” ผมตอบพี่เค้า

“ล่ำลากันพอหรือยังล่ะ จะได้รีบๆกลับไปสักที” ไอ้วินมันไล่พี่มัน

“เออ กูไปแน่ ไอ้ชาติหมา” พูดจบไอ้วินมันก็เดินนำพี่ครีมออกจากห้องไป ผมก็นอนอยู่ที่เตียงเหมือนเดิมกะว่าจะนอนสบายๆพักสักหน่อย แต่แล้ว...

“เฮ้ย  เป็นไงบ้างวะ” ผมหันไปตามเสียงที่โผล่พรวดเข้ามาจากทางประตู ก็เจอกับผู้ชายฝูงนึง   ฝูงจริงๆเพราะแม่งเยอะมาก มึงขนมาทำเหี้ยไรกัน

“กูไม่เป็นไร แต่พวกมึงได้เป็นศพแน่” ผมตอบพวกมันและคาดโทษพวกมันไว้

“ขนาดป่วยยังจะปากดีอีกนะมึง” ไอ้วินเดินเข้ามาในห้อง

“เรื่องของกู มึงเสือกอะไรด้วย” ผมด่ามัน

“เหอะ ปากดีเหลือเกิน” มันตอบผมกลับมา ผมกำลังจะสวนมันกลับแต่ก็มีคนห้ามปรามไว้ซะก่อน

“โอ้ยยย  พอก่อนสิพวกมึงทั้งสองคนอ่ะ เถียงกันให้ได้เหี้ยอะไร” เมื่อมันพูดจบ มันก็หันหน้ามาทางผม

“กูขอโทษด้วยสำหรับเรื่องที่พวกกูแกล้งมึง พวกกูแค่แหย่เล่นไม่คิดว่ามึงจะเครียดขนาดชักได้น่ะ” มันพูดแทนเพื่อนๆมัน ซึ่งตอนนั่นทุกคนก็เงียบ

“กูไม่ให้อภัย พวกมึงจำไว้เลย กูเอาคืนแน่” ผมบอกมัน

“เออ แต่มึงไม่ต้องรีบก็ได้นะ กูชื่อเบิร์น” มันแนะนำตัว

“ส่วนนี่ วาล  ปาล์ม  พัด ป๊อป” มันแนะนำเพื่อนมันทีละคน

“และนี่ก็ ไอ้วิน”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 4
เริ่มหัวข้อโดย: igaga ที่ 24-12-2011 21:51:08

 o18รออ่านต่อจร้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 6
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 24-12-2011 21:57:23

Lesson 6

( Autt Part )

“ไม่ต้องแนะนำหรอก คนเหี้ยๆแบบนี้กูไม่อยากรู้จัก” ผมบอกเบิร์น

“อ้าว กูอุส่าแนะนำชื่อมึงจะได้รู้จัก”

“กูขอมึงหรอ” ผมตอบมันทันควัน

“เออ กูยอมแพ้มึงมันกวนตีนได้โล่เลย” มันว่าผม

“สู้พวกมึงไม่ได้หรอก” ผมบอกมันกลับ

“แล้วทางบ้านมึงรู้หรือยังเนี่ย” ป๊อปถามผม

“เออ ยังเลยว่ะ” ผมลืมโทรบอกอาซะสนิทเลย แต่นี่ก็จะสามทุ่มครึ่งแล้ว ถ้าโทรไปละก็อาผมต้องมาเดี๋ยวนี้เลยแน่นอน และเพื่อความสบายใจของผมไว้บอกพรุ่งนี้ละกัน อาจะได้ไม่ต้องขับรถตอนดึกๆ

“ไว้เดี๋ยวกูค่อยโทรบอกพรุ่งนี้” ผมบอกป๊อป มันก็พยักหน้าอือ ออ ไปนั่นแหละ และผมก็สงสัยอะไรขึ้นมาอีกอย่าง

“แล้สพวกมึงมาทำไมกันเยอะแยะ กลับบ้านกลับช่องไปดิ อยู่ทำไมให้รก” ผมบอกพวกมัน

“พวกกูจะนอนเฝ้ามึงนั่นแหละ” เบิร์นตอบ

“เพื่อ??? อย่าดีกว่า ถ้าพวกมึงเฝ้ากู ประสาทแดกก่อนได้ออกจากโรงพยาบาลแน่ๆ” ผมบอกพวกมัน

“โหย พวกกูไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นหรอกนะ” ไอ้พัดพูด

“แต่ยิ่งกว่านั้นอ่ะดิ เหมือนผีห่าซาตานส่งมาเกิด”

“มึงมันก็พอกับพวกกูอ่ะแหละ ไอ้เตี้ย อย่าเยอะ ที่กูไม่ทำอะไรมึงแล้วให้มึงมานอนด่าเนี่ย ไม่ใช่ว่าพวกกูยอมมึงหรอกนะ ก็แค่เห็นว่าเป็นคนป่วย ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เห็นแล้วมันเวทนา” ไอ้วินด่าผม มันด่าผม!!!!!

“เหอะ ไอ้ควาย คิดว่ากูกลัวงั้นสิ พวกมึงมันก็ดีแต่หน้าตา สมองมีไว้ประดับศรีษะ” ผมด่ามันกลับไป

“มากไปและ ไอ้สัด!!!!” ไอ้วินทำท่าจะเข้ามาหาผม

“ทำไมๆ แน่จริงมึงเข้ามา กูจะตบมึงด้วยเสาน้ำเกลือเนี่ยแหละ” ผมทำท่าจะจับเสาน้ำเกลือฟาดมันจริงๆ

“พอๆ หยุดทั้งคู่นั้นแหละ พวกมึงห่างกันสักพักไป” ไอ้เบิร์นพูดขึ้น

“ไม่ต้องสักพักหรอก ตลอดไปเลยยิ่งดี” ผมบอกเบิร์น แล้วไอ้วินมันก็เดินออกไปแบบไม่สนใจอะไรนัก

“ไอ้ควาย!!!” ผมด่าไล่หลังมันไป

“มึงก็ไม่หยุดสักทีนะไอ้เตี้ย” ไอ้คนตัวใหญ่ว่าผม

“ชิ” ผมเบะปากใส่มันแล้วล้มตัวลงนอนต่อทันที รู้สึกง่วงยังไงก็ไม่รู้

เมื่อผมตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็ดูนาฬิกา เจ็ดโมงครึ่งแล้วสินะ ผมนึกได้ว่ายังไม่ได้โทรบอกอาเรื่องเข้าโรงพยาบาลเลย พอนึกได้ผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที แต่มันเป็นของโรงพยาบาลอ่ะแหละ เพราะผมไม่ได้เอาโทรศัพท์ติดตัวตอนที่ไปสวนสาธารณะด้วย ผมถือสายรอสักพักปลายสายก็รับ

“ฮัลโหล สวัสดีครับ”

“อา อัทเองนะ” ผมบอกอา

“อ้าวว่าไงอัท เป็นไงบ้าง” อาน้ำเสียงเปลี่ยนเป็นสดใสในทันที

“ก็สบายดีอ่ะอา” ผมบอกอาทั้งๆที่ลืมดูสภาพตัวเอง

“หรอแล้วอัทอยู่ไหนเนี่ย กินข้าวหรือยัง” อาถามผมต่อ

“ยังไม่ได้กินเลย แล้วก็ตอนนี้อัทอยู่โรงพยาบาลอ่ะ” ผมบอกอากลับไป

“ห๊ะ!!! อัทเป็นอะไร ทำไมต้องไปโรงพยาบาล ใครทำอะไรอัท” โอ้วมาเป็นชุด จะตอบคำถามไหนก่อนดี

“อาใจเย็นๆ ค่อยๆพูด เดี๋ยวอัทจะตอบให้ทุกคำถามเลย”

“โอเคๆ งั้น   อัทเป็นอะไร” อาถามผมด้วยน้ำเสียงดูเป็นห่วงมาก

“ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่หอบแล้วก็ช็อก”

“เนี่ยนะ!!!!!! ไม่เป็นอะไรมาก” อาแทบจะตะโกนตอบผมอยู่แล้ว

“โฮ้ยอา เจ็บหูนะเนี่ย ตะโกนทำไมเนี่ย” ผมพูดเสียงดังกลับไป

“ใครทำอะไรอัท”

“ก็พวกพี่ห่าซาตานผุดขึ้นมาจากนรกชั้นมหาอเวจีล่ะมั้ง ตั้งแต่อัทเกิดมายังไม่เคยเจอใครกวนส้นตีนได้ขนาดนี้เลย อาเชื่ออัทปะ”

“เชื่อ เพราะอาก็ไม่เคยเจอใครยิ่งกว่าอัทเหมือนกัน แปลว่าไอ้นี้มันต้องสุดๆจริงๆ” อาแอบเหน็บผม

“อา สรุปจะเข้าข้างใคร” ผมทำเสียงงอนนิดหน่อย

“แล้วมันทำอะไรล่ะถึงได้หอบจนช็อกน่ะ” อาถามผมต่อ

“ก็อย่างที่บอกอ่ะแหละ มันกวนตีน แกล้งลวมลามอัทอ่ะ อัทเลยช็อก” ผมตอบอาไป

“อยู่โรงพยาบาลอะไร บอกอามาสิเดี๋ยวอาไปหาเดี๋ยวนี้แหละ” อาพูดท่าทางจะจริงจังมาก

“โอ้ย จะมาทำไมเดี๋ยวอัทก็ออกจากโรงพยาบาลแล้ว อาไม่ต้องมาหรอก บ้านนากับกรุงเทพไม่ใช่ใกล้ๆนะ ถึงจะไม่ไกลมากก็เถอะ” ผมบอกอา

“งั้นอย่างน้อยเดี๋ยวอาให้เตยไปดู บอกชื่อโรงพยาบาลมาเร็วๆ” ฮั่นแน่ ผมรู้ทันหรอก พอบอกไปปุ๊บเดี๋ยวอาก็จะมาเอง

“เดี๋ยวอัทโทรบอกเตยเองดีกว่า ดีเหมือนกันอัทจะได้มีเพื่อน”

“เอางั้นก็ได้ งั้นแค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวอาเตรียมตัวไปทำงานก่อน ถ้ามีอะไรก็โทรหาอาได้ตลอดนะ”

“ครับ ขอบคุณครับอา แค่นี้แหละ” ผมวางสายอา แล้วต่อสายหาเตยทันที

“ฮัลโหล เตยหรอ”

“เออ ว่าไง” เตยน้ำเสียงท่าทางจะยังไม่ตื่น

“มึงอยู่ไหนอ่ะตอนนี้” ผมถามมัน

“อยู่ห้องพี่กู กับไอซ์ กับเฟิร์น” มันตอบผม

“มึงมาหากูหน่อยดิ” ผมบอกมัน

“อือ เจอกันที่ไหนล่ะ” อีนี่มึงคุยโทรศัพท์ช่วยตื่นหน่อยก็ดีนะแม่งคุยห่าอะไรแทบไม่รู้เรื่อง

“กูไปเจอมึงไม่ได้หรอก ตอนนี้กูอยู่โรงพยาบาล”

“ห๊ะ!!!! โรงพยาบาล”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 7
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 25-12-2011 19:49:29

Lesson 7

( Autt Part )

“เป็นไงบ้าง ไอ้อัท!!!” เตยวิ่งเข้ามาหาผมด้วยท่าทางกระหืดกระหอบ หลังจากที่ผมบอกสาเหตุการเข้าโรงพยาบาลของผม

“ก็ไม่เป็นไรแล้วแหละ เออไอ้เตยมึงห้ามบอกอากูนะว่ากูอยู่โรงพยาบาลอะไร” ผมรีบดักทางเตยไว้ก่อน

“อืม.....ได้” เตยทำท่าคิดก่อนตอบผม

“แล้วไอซ์กับเฟิร์นล่ะ” ผมถามเมื่อไม่เห็นสองคนนั้นมาด้วย ก็พวกนี้มันอยู่ด้วยกันนี่หว่า

“หลับยังไม่ตื่นว่ะ มึงก็รู้อีกสองคนนั้นนอนขี้เซาแค่ไหน”

“อ่อ อือ” หลังจากคุยกันอยู่นานผมกับเตยก็ต้องหันไปตามเสียงของคนนอกที่ไม่ได้อยู่ในวงสนทนา

“โอ้ย เสียงอะไรวะดังชิบหาย” เมื่อผมหันไปก็เจอกับไอ้วินนั่นแหละเดินทำหน้าบูดหน้าบึ้งมาแต่ไกลเลย

“เสียงคนคุยกันควายอย่าเสือก” ด่าแม่งเลย 555555

“มึงอ่ะดิควาย แล้วนี่...เพื่อนมึงหรอ” มันถามผม

“แม่กูเองแหละมึงทำไม” ผมอำมัน

“อ้าว  แม่หวัดดีครับ  คุณแม่นี่ยังสวยอยู่เลยนะครับ” โหย ไอ้ควายทำเป็นฉอเลาะเพื่อนกูไอ้โง่เอ้ย

“จ๊ะ ไหว้พระเถอะลูก” เยี่ยมไอ้เตยมึง มันก็ตอแหลใช่ย่อย

“อัทแล้วมึงกินอะไรหรือยัง” เตยหันมาพูดกับผม

“ยังเลยว่ะ กูก็หิวอยู่เนี่ย มึงไปหาอะไรข้างล่างมาให้กูกินสิล่ะ” ผมบอกมัน

“ไอ้เหี้ย ใช้กูยันเลยนะมึงอ่ะ เดี๋ยวกูถีบหนังหน้า!!!!” เตยพูดจบก็เดินหันหลังออกจากห้องไป ตอนนี้ในห้องส่วนของคนไข้เลยเหลือผมกับไอ้วินสองคน

“ไอ้เตี้ยไมมึงพูดกับแม่แบบนั้นวะ” มันพูดขึ้น

“เรื่องของกู กูพอใจอ่ะมีไรปะ”

“ไอ้ชาติชั่วลูกทรภีเอ้ย”

“เหอะ กูว่ามึงเอาเวลาไปสั่งสอนตัวเองเถอะ ไอ้ชาติหมา” ผมด่ามันไปอีกดอก

“วุ้ย คุยกับมึงแล้วอารมณ์เสียว่ะ ไอ้ปากเสนียดจัญไร” พูดจบมันก็สาวเท้าจะเดินออกจากห้องไป

“จะไปไหนก็ไปเถอะ เดี๋ยวกูทำบุญไปให้ อ้อ จะให้ดีลากเพื่อนเปรตของมึงไปด้วยก็ดีนะ” ผมด่าไล่หลังมันไป  หลังจากที่มันออกไปจากห้องได้สักพักเตยก็กลับมา

“เตยได้อะไรมามั่งวะ” ผมถามมัน

“ก็หลายอย่างอ่ะ มึงไปดูเองเถอะ” มันยื่นถุงเซเว่นมาให้ผม

“โหย อะไรวะได้มาแต่ของเซเว่น” ผมบ่นมัน

“มึงอย่าเรื่องมาก แดกๆเข้าไปเถอะ” ผมก็ไม่ได้เถียงมันอีกกินอย่างเดียวตอนนี้หิวมาก

“เออ เตย ไอ้เหี้ยนั่นมันโง่เนอะ ขนาดกูหลอกว่ามึงเป็นแม่กูมันยังเชื่อเลย คนเหี้ยอะไรวะ มีสมองแต่เสือกคิดไม่เป็น”

“มึงอ่ะระวังเถอะ หลอกคนอื่นเค้ามากๆ ระวังตัวเองจะโดนเอาคืนบ้างกูจะขำให้ให้ไขมันกูกระเด็นเลย” เตยว่าผมอย่างหมันไส้

“ชิชิ ใครมันจะมาเอาคืนกูได้ ระดับอัทแล้ว ไม่มีใครเทียบติดฝุ่นหลอกเว้ย” ผมโอ้อวดตัวเองอย่างภาคภูมิใจในความแก่นของตัวเอง

“ระวังเทอะ โบราณเค้าว่าไว้ เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือปีศาจยังมีซาตาน” เตยพูดคำเปรียบเทียบขึ้นให้ผมฟัง

“ยุคไหนวะเตย กูไม่เคยเห็นได้ยินเลย” ผมงงจริงๆกับคำเปรียบเทียบของมัน

“ยุคกูนี่แหละ มึงจะทำไม”

“อ้าวอีนี่ มึงพูดมั่วนี่หว่า” ผมบอกมัน

“เออ กูกลับก่อนล่ะ เดี๋ยวอีสองตัวนั้นตื่นมาไม่เห็นกูจะหาว่ากูออกมาอ่อยเหยื่ออีก” เตยพูดจีบปากจีบคอ

“แรงขึ้นทุกวันนะมึงน่ะ ระวังเถอะจะเจอตัวเบรกแรง” ผมแซวมัน แต่จริงๆแล้วเตยมันก็ไม่ได้แรงอะไรหรอก มันก็ทำดัดจริตไปงั้นแหละเวลาอยู่กับพวกผม

หลังจากที่เตยกลับไปได้ไม่นานหมอก็เข้ามาบอกให้ผมกลับบ้านได้เลย ไม่ค่อยมีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว แต่ต้องให้ผมกินยาตามหมอสั่งให้ครบ ส่วนไอ้พวกนรกนั่นขนาดผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดธรรมดาแล้ว มันยังไม่ตื่นกันเลย ไม่รู้ว่านอนหรือตายกันแน่

“เฮ้ย ไอ้พวกขี้เกลียด นอนกันตะวันส่องดากแล้วเมื่อไรจะตื่นสักทีวะ” ผมไปยืนกลางแล้วกราดเลยครับ พวกมันก็งัวเงียลุกขึ้นทีละคนสองคนจนครบนั่นแหละ

“ขออีกแปปไม่ได้หรอวะ” ไอ้เบิร์นพูดขึ้น

“ได้ แต่ต้องไปต่อในโรงนะ เพราะกูกำลังจะได้กลับบ้าน ถ้าไม่อยากไปนอนต่อในโรงรีบตื่นได้แล้ว!!!!” ผมแทบจะตะโกนบอกพวกมัน

“หุ แม่งโหดเหี้ยอะไรนักวะ ใครได้ไปเป็นเมียน่าเบื่อตายห่า” ไอ้วินพูดขึ้น

“ไอ้สัดแล้วใครเค้าบอกมึงว่ากูจะมีผัว” ผมสวนมันทันควัน

“เหอะ หน้ายังมึงคงหาเมียได้หรอก ใครจะเอามึงวะตัวก็เล็กนิดเดียว เอวคอดกว่าผู้หญิงบางคนอีก กูเป็นผู้หญิงกูก็ไม่เอาหรอก อายแทนน่ะถ้าจะมีผัวสวยกว่าตัวเอง” เมื่อมันพูดจบผมก็ปรี๊ดขึ้นอีกแล้ว

“ไอ้....ไอ้...” ผมนึกคำด่ามันไม่ออกติดอ่างเลยวุ้ยกู

“พอๆ เดี๋ยวกูไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดี๋ยวไปส่งมึงเอง” มันบอกผม

“ไม่ต้องเสือกูมีปัญญากลับเองได้ กูไม่ได้พิการ” ผมบอกมัน

“เออ เรื่องของมึง งั้นมึงก็กลับไปเถอะ พวกกูจะนอนต่อ” มันบอกผมกลับ

“เออ เรื่องของพวกมึงกูไปล่ะ ชาติหน้าฉันใด อย่าได้พบได้เจอกันอีกเด้อสาธุ” ผมยกมือไหว้คล้ายๆภาวนาฟ้าดิน  จากนั้นผมก็เดินออกมาจากห้องทันที แล้วตรงไปที่หน้าโรงพยาบาลเพื่อหาแท็กซี่ขึ้นกลับห้อง  และเมื่อมาถึงห้อง ผมก็ล้มตัวนอนทันทีเพราะรู้สึกเพลีย สงสัยท่าจะยังไม่หายดีเท่าไร

( Win Part )

หลังจากที่ไอ้เตี้ยมันกลับบ้านมันไปผมก็นอนต่อกันจนเกือบสิบเอ็ดโมง ที่ต้องตื่นสิบเอ็ดโมงเพราะแม่บ้านไล่ ประมาณว่าคนไข้กลับไปแล้ว คนเฝ้าอยู่หาสวรรค์วิมานอะไร และเมื่อผมกลับมาถึงบ้าน

“วิน กลับมาแล้วหรอ จะไปโรงพยาบาลอีกปะ” ครีมถามผม

“ไม่กลับ ทำไมวะ” ผมถามมันกลับ

“ก็กูอยากไปเยี่ยม อัทนี้ผู้ชายอะไรน่ารักยังกับเด็กผู้หญิง แถมตัวก็นิ่มยังกับตุ๊กตา ไม่เหมือนมึง ผิวสากอย่างกับทางลูกรัง” ครีมเหน็บผม

“แหม อีคนสวย หน้าตามึงก็ไม่ต่างจากหมาข้างถังขยะเท่าไรหรอก” ผมด่ามันกลับไปอย่างเจ็บแสบ และมันกำลังเตรียมด่าผมแต่ผมเบรกไว้ซะก่อน

“หยุด....กูรู้มึงจะพูดอะไร    ไอ้เตี้ยนั่นมันออกจากโรงพยาบาลแล้ว”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 8
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 25-12-2011 20:10:10

Lesson 8

( Win Part )

“อ้าว ออกแล้วหรอ ทำไมออกเร็วจัง” ครีมถามผม

“กูก็ไม่รู้หรอก แต่ดีแล้วกูขี้เกลียดไปนั่งเฝ้ามัน ไม่ต้องทำห่าอะไรกันพอดี” ผมบ่นให้มันฟัง

“แหม ไอ้เหี้ย พูดเหมือนทุกวันนี้มึงทำธุรกิจพันล้านเลยเนอะ กูเห็นวันๆก็เอาแต่เที่ยวแดกเหล้า แล้วก็ฟันผู้หญิงไปทั่ว สักวันเถอะมึงจะโดนเอาคืน” ครีมบ่นผมยาวเหยียด

“ช่วยไม่ได้เว้ย คนมันหน้าตาดี” พูดจบผมก็เดินออกไปจากตรงนั้น ขืนยืนอยู่ต่อได้ต่อปากต่อคำกันไม่จบไม่สิ้นแน่ๆ ผมขึ้นมาบนห้องของตัวเอง ตอนนี้ก็เกือบๆสองทุ่มแล้วใกล้ได้เวลาในยามราตรีของผมแล้วด้วยสิ หุหุ

( Autt Part )

หลังจากวันที่ผมออกจากโรงพยาบาล พวก เตย ไอซ์ เฟิร์น ก็คอยมาเยี่ยมผมที่ห้องทุกวันซึ่งจริงๆแล้ว ผมหายตั้งแต่สองวันแรกที่ออกจากโรงพยาบาลแล้วแหละ แต่ก็ดีเหมือนกันผมจะได้ไม่เหงา อย่างน้อยมีพวกมันคอยให้กวนประสาทก็ยังดี

“พวกมึงไปดูหนังกันไหม” ผมชวนพวกมัน

“เกิดคึกเหี้ยอะไรขึ้นมาล่ะ” ไอซ์ ถามผม

“ก็เปล่าหรอก กูเห็นว่ามหาลัยใกล้เปิดแล้ว กูก็อยากปลดปล่อยก่อนที่จะต้องไปเข้าระบบนักศึกษา แค่นั้นเอง” ผมบอกมัน

“ไม่รู้ว่าจะไปได้หรือเปล่า ขอโทรหาพี่ก่อนละกันนะ” พูดจบเตยมันก็เดินออกไปคุยโทรศัพท์ผมก็นั่งคุยเล่นอยู่กับไอซ์กับเฟิร์นตามปกติ สักพักนึงเตยก็เดินกลับเข้ามาด้วยสีหน้ายิ้มแป้นมาเชียว

“ว่าไงวะ เดินหน้าบานเป็นจาน PSI เลยนะมึง” ผมว่ามัน

“ผ่านค่ะ คุณพี่อนุมัติ ว่าแต่มึงอยากดูเรื่องอะไรวะ” เตยถามผม

“เออ นั่นสิมึงอยากดูอะไรวะ” ไอ้เฟิร์นเสริมขึ้น

“ไม่รูว่ะ ไว้ไปดูรอบหนังพรุ่งนี้ทีเดียวเลยละกัน”

“เออ เอางั้นก็ได้” เตยพูด

“แต่ว่าตอนนี้กูหิว่ะ” ไอซ์พูดขึ้น

“อะไรวะ อีหมูตอน หิวอีกแล้วหรอ” ผมด่ามัน

“เออ กูหิวแล้ว และตอนนี้กูก็จะแดกมึงก่อนด้วยไอ้เตี้ย!!!” ไอซ์วิ่งไล่ผมทั่วห้อง แต่อ้วนๆอย่างมันตามผมไม่ทันหรอก   เราเล่นไปคุยไปเรื่อยจนเย็น พวกมันก็กลับห้องพวกมันไป พวกมันพักอยู่ห้องพี่มันซึ่งอยู่ไม่ห่างจากคอนโดผมเท่าไร

เช้าวันต่อมาผมตื่นขึ้นด้วยความสดใสเพราะวันนี้ผมจะได้ไปดูหนังกับเพื่อนผมแล้ว หลังจากที่ผ่านอะไรมาตั้งมากมาย เครียดครับ บอกตรงๆเลย ผมนัดกับพวกมันตอนสิบโมงที่ห้างแถวนั้นเลย ไม่อยากเดินทางไกลมากเหนื่อย  และเมื่อผมมาถึง ก็เจอพวกมันยืนรอกันอยู่ที่หน้าโรงหนังแล้ว

“ไออัทเร็วๆดิ” เตยเรียกผม

“เออ รอนานไหมพวกมึงอ่ะ” ผมถามมันเพราะผมมาเลทนิดหน่อย

“ไม่นานเท่าไรหรอก กูก็แค่กะว่าจะขอหมอนพนักงานมานอนรอแล้วอ่ะ” ไอซ์ประชดผม

“โถ อีเวอร์ เดี๋ยวกูถีบหนังหน้า” ผมด่ามัน ไอซ์ มันก็เบะปากใส่ผม แล้วเราจึงเดินไปดูโปรแกรมหนังกัน

“ดูอะไรดีวะ” เฟิร์นพูดขึ้น

“กูว่าดู Assaster กันน่าดูว่ะ” ผมพูด

“ไม่เอา ดู Loving Darling น่าสนุกกว่าเยอะ” ไอซ์ขัดผม

“ไม่เอา กูจะดู Assaster” ผมพูดแย้งขึ้น

“แต่กูจะดู Loving Darling” แล้วผมกับไอซ์ก็เถียงกันอยู่นาน จนเฟิร์นทนไม่ไหว

“หยุด!!! สรุปกูกับเตยจะดู DOA” ผมกับไอซ์จึงสงบศึกเพราะดูท่าทางเฟิร์นมันโมโหจริง และระหว่างที่พวกเรากำลังซื้อตั๋วอยู่นั้น ผมก็ถูกใครไม่รู้ชนจนล้มและที่สำคัญไอ้คนชนมันดันล้มมาทับตัวผมด้วย

“โอ้ย....” ผมเบลอเพราะกำลังงงๆอยู่

“ขอโทษครับ” และเมื่อผมเงยหน้าขึ้นไปก็พบกับ....

“เฮ้ยยยย ไอ้เหี้ยมึงอีกแล้วหรอ” ผมแทบจะตะโกนใส่หน้ามัน

“โอะ ดวงซวยเหี้ยอะไรบ่อยขนาดนี้วะ เมื่อไรกูจะแคล้วคลาดกับมึงสักทีเนี่ย” ไอ้วินพูด

“กูต้องพูดคำนั้น เจอหน้ามึงทีไรมีแต่เรื่องทุกที   แล้วมึงจะลุกไปได้หรือยังวะ กูหนักตัวยังกับควายเสือกทับมาได้นะมึง” ผมด่ามัน

“อ้าว มึงไม่ชอบหรอ” มันถามแล้วทำหน้ากวนอวัยวะเบื้องล่างใส่ผม

“ไม่ชอบ!!!” ผมตะโกนใส่หน้ามันเลย

“ก็นึกว่ามึงชอบ ตอนแรกไม่เห็นว่าอะไรนิ 55555” มันพูดแล้วขำเล็กน้อย

“ไอ้ชาติหมาลุกไปเลยนะมึง” ผมพูดและผลักมันไปพร้อมๆกัน

“ไอ้สัดเอ้ยเจ็บ” มันพูดแล้วลุกขึ้นไปจากตัวผม และขณะที่ผมกำลังลุกตาม

“เฮ้ยๆๆๆๆๆ ไอ้วินเดี๋ยวนี้มึงชอบแบบนี้หรอ” ไอ้เบิร์นครับมากันเป็นฝูงเหมือนเดิม

“อะไรมึง” มันถามได้หน้านิ่งมาก

“กูเห็นนะเมื่อกี้มึงทำอะไร เกรงใจสถานที่บ้างสิวะ” ไอ้เบิร์นพูดจบเพื่อนมันก็แซวตามกันยกใหญ่ ไอ้วินหันมามองหน้าผมแวบหนึ่งแต่ผมแอบเห็นมันยิ้มนิดนึงแล้วมันก็พูดว่า

“ก็มันมายั่วกู แถมแกล้งทำเป็นล้มให้กูทับด้วย” มันพูดจบเพื่อนมันก็หันมาทางผม

“พ่อมึงตาย” ผมตะโกนด่ามัน

“แหม่ ก็อยากเล่นด้วยอ่ะนะ แต่พอดีผมไม่ว่าง ไว้ว่างแล้วจะไปเล่นด้วยนะ” มันพูดแล้วส่งยิ้มกวนตีนมาให้ มันจงใจยั่วผมแล้วก็ขึ้นซะด้วย

“ไอ้สารเลว!!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 9
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 25-12-2011 20:31:36

Lesson 9

( Win Part )

“พูดจาไม่ลื่นหูเลยนะครับ คนสวย” ผมกวนตีนมันต่อ ไอ้เตี้ยแม่งยุขึ้นนี่หว่า

“มึงหุบปากอัปรีของมึงไปเลย ไอ้เศษคน” มันด่า ทำไมแม่งปากจัดนักวะ

“โฮะ อีตุ๊ดปากจัดเอ้ย” ผมด่ามัน

“เพื่อนกูไม่ใช่ตุ๊ด ไอ้หน้าสากกะเบือ” เพื่อนมันด่าผม พวกผมจึงหันไปมองแต่ท่าทางผู้หญิงพวกนี้จะไม่ได้กลัวผมเลยสักนิด

“มึงไม่ต้องมอง กูไม่กลัวพวกมึงหรอก ผู้ชายเหี้ยๆใช้ตีนเขี่ยก็เจอแบบพวกมึงเนี่ย ไม่น่าเกิดมาเลยนะ” เพื่อนมันอีกคนพูดขึ้น

“เฮ้ย ไอซ์ เตย พอเถอะว่ะ อายคนเค้า คนเริ่มมองแล้ว” ไอ้เตี้ยพูดแต่ก็จริงตอนนี้คนเริ่มมองมาที่กลุ่มพวกเราแล้วครับ

“ผู้หญิงเดี๋ยวนี้ปากร้ายจังเนอะ มึงว่าไหมไอ้พัด ถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้หญิงนะ คงจมกองเลือดไปแล้ว” ไอ้เบิร์นพูดขึ้น ดูเดือดนิดหน่อย

“กลัวตายห่าล่ะ จำไว้ด้วยว่าพวกกูไม่เหมือนใคร แล้วก็ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนอย่าได้เจอะได้เจอกันอีกเลย สาธุ” เพื่อนมันพูดต่อ

“เก่งกันเหลือเกินนะครับ สาวๆ” ผมพูดบ้าง

“แน่นอนโว้ย ไปกลับเถอะ ไม่ดงไม่ดูมันแล้วหนังอ่ะ เจอเสนียดจัญไรตั้งแต่ยังไม่ได้เข้าโรง ฤกษ์ คงไม่ดีเท่าที่ควร” พูดจบพวกมันก็เดินออกไปจากตรงนั้นทันที

“ปากแม่งน่าเอาตีนลูบว่ะ” ไอ้วาลพูดขึ้น

“เฮ้ยๆ ยังไงๆก็ผู้หญิงเว้ย” ปาล์มพูดบอกวาล

“ก็เล่นไอ้เตี้ยนั่นแม่งเลย” ไอ้วาลพูดสวนต่อ

“เหอะ ถ้ามึงจะเล่นไอ้เตี้ยนั่นนะ มึงกัดกับหมามันกว่าอีก แม่งตัวก็เล็ก แรงก็แทบไม่มี ผู้ชายเหี้ยอะไรไม่รู้” ผมพูด

“อ้าว มันไม่ใช่ตุ๊ดหรอวะ” ไอ้ป๊อปถามผม

“กูไม่รู้” ผมตอบมันตามตรง

“อ้าว แล้วมึงไปด่าเค้าเป็นตุ๊ด”

“กูก็กวนตีนมันไปงั้นแหละ แม่งก็ยุขึ้นด้วยนะมึงก็เห็น” ผมบอกไอ้ป๊อป

“เออ ชั่งเรื่องของมันไว้ก่อน กูว่าพวกเราไปดูหนังกันเถอะ จะเข้าแล้วเนี่ย” ไอ้พัดพูดขึ้น

“เออๆ ไปไป” พวกเราก็ทยอยกันเข้าโรงหนังกันไป

( Autt Part )

หลังจากที่พวกผมเดินแยกตัวออกมาจากพวกนรกนั่น หนังเหนิงไม่ดูมันแล้วเสียอารมณ์กันไปตามๆกัน ยิ่งนึกถึงก็ยิ่งโมโห

“อารมณ์เสียเลยว่ะมึง” ไอซ์พูดขึ้น

“ใจเย็น ปล่อยแม่งไปเถอะ ก็แค่ผีห่าซาตาน” เตยบอกไอซ์

“แต่ยังไงกูก็ขอบใจพวกมึงนะ ออกตัวแรงกว่ากูอีก” ผมบอกพวกมัน

“เหอะ ก็มันมาด่ามึง ยังไงกูก็ต้องช่วยมึงอยู่แล้ว เพื่อนกันเว้ย” แหม่น้ำตาจะแตกเลย ไอ้ไอซ์ ถึงผมกับมันจะชอบกัดกันแต่ถึงเวลามีปัญหาเราก็ไม่เคยทิ้งกัน

“เออ ขอบใจอีกทีละกัน” ผมบอกมัน

“ชั่งมันเถอะ ตอนนี้กูหิวว่ะ” ไอซ์พูดต่อ

“เออ เอาดิกินไรดีเดี๋ยวกูเลี้ยง”

“พูดแล้วห้ามคืนคำนะ” ไอซ์บอกผม

“เออ เดี๋ยวกูเลี้ยง” ผมย้ำบอกมัน

“กินไรดีวะ เฟิร์น เตย” ไอซ์หันไปถาม

“พึ่งเจออะไรร้อนๆมา ไปกินไอติมดับร้อนกันดีกว่า” เตยเสนอ

“เออ ดีเหมือนกันว่ะ กิน ซเวนเซ่นต์ละกันนะ” ผมพูดเสริม

“เออ งั้นไป” เมื่อไอซ์พูดจบพวกเราก็พากันเดินไปที่ร้านทันที พวกเรากินไอติมกันอย่างอารมณ์ดีแล้วตอนนี้เราก็กำลังนั่งคุยกันอย่างออกรส

“เติมน้ำไหมคะ” พนักงานเดินมาถาม

“ไม่เอาครับ ขอบคุณครับ” ผมตอบ แล้วก็หันกลับมาคุยต่อ

“ไอ้เตยกูยังไม่เคยเห็นพี่มึงสักทีวะ” ผมถามมัน

“มึงจะอยากเห็นไปทำไมวะ” เตบตอบ

“ก็กูอยากรู้จักไว้ ยังไงเค้าก็เป็นพี่มึงนิ เผื่อมีอะไรพี่มึงจะได้ช่วยกูได้” ผมบอกเหตุผลร้อยแปดพันเก้ากับมัน

“เออ อีกไม่กี่วันมหาลัยก็เปิดแล้วมึงได้เจอสมใจมึงแน่” เตยบอกผม

“เออ กูจะไม่ถามมึงแล้ว ขี้เกลียดละ ถามกี่ทีมึงก็ตอบแต่แบบเนี่ย” ผมทำท่างอนใส่มัน

“โอ๋ ๆ อย่างอนนะ” ไอ้เตยพูดปะเหลาะผม

“เออ กูไม่งอนมึงก็ได้” ผมพูดแต่คงหน้านิ่งไว้

“แต่....” ผมพูดแล้วเว้นวรรค

“อะไร” เตยถามผม

“มึงต้องจ่ายค่าไอติมให้กูนะ” ผมบอกมันอย่างรวดเร็ว

“โป๊ก.....โอ้ยเจ็บนะ” ไอ้เตยตบหัวผมอ่า

“แดกเองก็จ่ายเองสิวะ ไอ้เตี้ยเอ้ย” มันด่าผมแถม

“ชิ จำไว้” ผมเบะปากใส่มัน และพวกผมก็ไปจ่ายตังแล้วเดินลุกออกไปจากร้านทันทีเพราะตอนนี้ก็เริ่มเย็นแล้ว

“เฮ้ย จะหกโมงแล้ว รีบกลับกันเถอะว่ะ” ผมบอกเพื่อนๆเพราะมัวแต่เดินเพลินคุยเพลินจนลืมดูนาฬิกาเลย

“เออว่ะ เดี๋ยวเย็นมากแล้วจะหารถกลับยาก กลับกันเลยละกัน” เฟิร์นพูดจบเราก็เดินไปท่ารถเพื่อขึ้นรถกลับที่พักตัวเอง ที่พักพวกมันก็อยู่ใกล้กับคอนโดผมนั่นแหละครับ ผมนั่งรถมาสัก 20 นาทีก็ถึงคอนโดผม

“เฮ้ยพวกมึงกูไปละนะ” ผมหันไปบอกพวกมันและเตรียมลุก

“เออ โชคดีเว้ย” ไอซ์พูด

“ไอ้เหี้ย อวยพรยังกับจะส่งกูไปตาย” ผมแซวมันเล่น

“เออ ไอ้เตี้ยกูจะส่งมึงไปตาย” ไอซ์พูดตามหลังมาหลังจากที่ผมลงจากรถแล้ว

“ไอ้เตี้ย บ๊ายบาย” ไอซ์พูดต่อ

“บ๊ายบาย” ผมโบกมือให้มัน แล้วก็เดินกำลังจะขึ้นไปบนห้องของตัวเอง แต่ผมก็สะดุดอะไรบางอย่างที่หน้าห้องตัวเอง

“หยา ๆ เว้ย ตก ตก ตก!!!!!!!” ผมอุธานแต่แล้วผมก็รู้สึกว่าทำไมตัวผมถึงไม่ลงไปกองอยู่กับพื้นล่ะ

“ขอโทษครับ ผมซุ่มซ่ามเองมีอะไร.......” ผมพูดไม่ทันจบก็อึ้ง

“ไงไม่เจอกันนานเลยนะ”

“พรหม!!!!!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 10
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 25-12-2011 20:42:47

Lesson 10

( Autt Part )

“อือ เราเอง” ชายตรงหน้าผมคนนี้ชื่อ พรหม สูงประมาณ 178 ผิวขาวหล่อหน้าใสกิ๊งเลย เค้าเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันจากโรงเรียนที่ผมจบ

“นายมาทำอะไรแถวนี้ล่ะ” ผมถาม

“พอดีเราซื้อคอนโดอยู่ที่นี่น่ะ ว่าแต่นายอ่ะมาทำไรแถวนี้” พรหมถามผม

“เราก็ซื้อคอนโดอยู่นี่เหมือนกัน นายอยู่ชั้นไหนล่ะ” ผมถามกลับไป

“เราอยู่ชั้น 8 ห้อง 802”

“โห  บังเอิญจังเราอยู่ห้อง 801 ชั้นเดียวกับนายเลย”

“หรอ อื้มก็ดีนะ เราจะได้มีเพื่อนข้างห้องหน่อย อยู่คนเดียวก็เหงาๆเหมือนกัน” พรผมบอกผมแล้วยิ้มๆ

“อื้อ ยังไงก็ฝากตัวด้วยล่ะ เอ้อ ว่าแต่นายเรียนมหาลัยอะไรล่ะ” ผมถาม

“เรียน ม.KS น่ะ คณะบริหาร”

“...”

“มีอะไรหรือเปล่า” พรหมถามเมื่อเห็นผมเงียบอึ้งอยู่

“เอ่อ เราว่ามันบังเอิญไปนะ มหาลัยก็มหาลัยเดียวกัน แถมคณะเดียวกันอีกตั้งหาก” ผมพูดจบพรหมทำหน้าแบบไม่อยากจะเชื่ออยู่เหมือนกัน

“จริงหรอ งั้นก็ดีสิมีเพื่อนร่วมคณะตั้งแต่ยังไม่เปิดมหาลัยเลย” พรผมบอกผมแล้วยิ้ม

“อื้อ ก็จริงอ่ะ เอ้อ เราขอตัวก่อนนะนี่ก็มืดแล้วยังไม่ถึงห้องเลย ถ้าอาโทรเช็คเดี๋ยวจะซวยเอา”

“อื้อ ตามสบาย มีอะไรก็มาเคาะเรียกที่ห้องได้นะ”

“อื้อ เหมือนกันแหละมีไรก็มาเรียกละกัน ไปละ” ผมบอกลาพรหม

“อื้อ ไว้เจอกัน” เมื่อพรหมพูดจบลิฟท์ก็เปิดออกพอดี ผมจึงเดินก้าวเข้าไปในลิฟท์แล้วกดชั้น 8 เพื่อไปห้องของตัวเอง และเมื่อมาถึงห้องตัวเองผมก็นอนดูทีวีจนเผลอหลับคาโซฟาเหมือนเดิมน้ำท่าก็ไม่ได้อาบ

หลังจากนั้นหลายวันผ่านไปวันพรุ่งนี้ก็จะเป็นวันเปิดมหาลัยวันแรกแล้ว ผมรู้สึกตื่นเต้นนิดๆ จึงนัดพวกเตย ไอซ์ เฟิร์น มาที่ห้องเพื่อลองใส่ชุดนักศึกษา และก็วิจารณ์กันอย่างมันส์ปาก

“เตยๆ กูว่ามึงเอากระโปรงสูงขึ้นมาอีกนิดดิมันยาวไปว่ะ” ไอซ์บอกเตย

“ไอซ์กูว่ามึงลดความอ้วนหน่อยก็ดีนะ เหมือนชุดมันจะแตกเลยว่ะ” ผมแซวไอ้ไอซ์

“มึงก็พูดเวอร์ กูใส่แล้วออกจะสวย ผู้ชายที่ไหนเห็นก็ต้องเหลียวหลังแทบทุกคนอ่ะแหละ” ไอซ์พูดอย่างมั่นใจ โถอีไอซ์พูดไม่ดูสภาพหน้าตัวเองเลย

“เออ อีคนสวย หน้าแม่งยังกับแมงกระพรุนโดนเหยียบ” ผมด่ามัน

“ปากดีหลายวะไอ้เตี้ย ไอ้สังคังใต้ขาหนีบ” ไอซ์ตอกผมกลับทันควัน

“แล้วสังคังบ้านป้ามึงเค้าเป็นกันใต้รักแร้หรอวะ” ไอซ์เบะปากนิดหน่อยแต่ก็หยุดเถียงผมไป

“อัท แล้วมึงไม่ไปใส่ชุดมาให้พวกกูเชยชมกันบ้างวะ นี่พวกกูก็ใส่ให้มึงเห็นหมดแล้วนะ” เฟิร์นพูดขึ้น

“เออ นั้นดิเอาเปรียบนี่หว่ามึงรีบไปเปลี่ยนมาให้พวกกูดูเลย กูอยากเห็น” ไอซ์พูดต่อ

“เออๆ พวกมึงเลิกบ่นได้และ เดี๋ยวใส่ให้ดูแล้วพวกมึงจะอึ้งว่า อู้ว เทพบุตรที่ไหนมาใส่ชุดนักศึกษาเล่น” ผมยอตัวเอง

“ถุย กูอยากจะอ้วกหน้ามึงอ่ะนะเทพบุตร ถ้ามึงบอกว่าเป็นเทพธิดากูยังเชื่อมากกว่าเลย” ไอซ์บอกผม

“เทพธิดาแม่มึงสิ เดี๋ยวกูถกหนังตีนยัดปากแม่งเลย”

“มึงอย่าพูดมากรีบไปเปลี่ยนได้แล้ว กูอยากดู” เมื่อมันพูดจบผมก็เดินไปเปลี่ยนชุดนักศึกษาตามคำเรียกร้องของพวกมันนั่นแหละครับ เสื้อแขนยาวพอดีตัว กางเกงเข้ารูปแต่ไม่ถึงกับรัด เสื้อก็เข้ารูปนิดๆ เลยทำให้ผมดูเอวคอดกิ่ว ทั้งๆที่เป็นผู้ชาย และเมื่อผมปรากฏตัวในชุดนักศึกษาต่อหน้าพวกมัน

“ว้ายยยยยย” ไอซ์ร้องขึ้น

“มึงเป็นอะไรอีไอซ์” เฟิร์นหันไปถาม

“มึงดูนู้นสิ” ไอซ์ชี้นิ้วมาทางผม เฟิร์น เตย ก็มองมาตามนิ้วที่ชี้

“เฮ้ยยยย  น่ารักอ่ะ!!!!!” ทั้งสามคนประสานเสียงกันโดยไม่ได้นัดหมาย

“อะไรมึง” ผมถามมัน เอ่อถึงแม้จะเป็นคำถามโง่ๆก็เถอะ

“อัททำไมมึงซื้อเสื้อผ้าแบบนี้วะ” เตยถาม

“มันทำไมวะ” ผมถามมันกลับ

“ก็มันเหมือนเกย์อ่ะมึง”

“มึงเอาอะไรมาตัดสิน ไอ้เตย” ผมถามมัน

“มึงไม่ได้ส่องกระจกหรอ ตัวเล็กๆ เอวคอดกว่ากูอีก แถมเสื้อผ้าแอบรัดนิดหน่อยด้วย ผู้ชายที่ไหนเค้าแต่งตัวกันแบบนี้วะ” มันบอกผม

“แล้วทำไมต้องแคร์คนอื่นวะ ก็กูชอบใส่เสื้อผ้าพอดีๆตัว” ผมบอกมัน

“แล้วแต่มึงเถอะ แต่ระวังจะมีหนุ่มติดสอยห้อยตามเป็นแถวนะเว้ย” ไอซ์พูดขึ้น

“หรอ แต่ถ้าได้มาจริงๆกูจะยกให้มึงนะ กูเข้าใจมึงอดอยากมานาน” ผมแอบเหน็บมันโทษฐานที่มันแซวผม

“โถ ไอ้สัด กูพูดความจริงก็แรงใส่กูนะ”

“ก็มึงเสือกปากดี มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบเวลามีคนมาทักว่ากูคล้ายผู้หญิง มันไม่ใช่แนวกูเว้ย” ผมบอกมัน

“แต่มึงก็ไม่มีเพื่อนผู้ชายคบหนิ เพราะผู้ชายส่วนมากคิดว่ามึงเป็นกระเทย มึงถึงต้องมาคบพวกกูนี่ไง” ไอซ์บอกผม

“ไม่จริงสักหน่อย ที่กูไม่คบคนอื่นเพราะกูไม่อยากคบรำคาญ” ผมบอกไอซ์ เพราะเพื่อนผู้ชายที่ผมเคยคบเป็นเพื่อนชอบหยอกผมเป็นกระเทย ทั้งๆที่นิสัยผมต่างจากกระเทยโดยสิ้นเชิง เผลอๆแมนกว่าผู้ชายบางคนอีก

“แต่ตอนนี้กูมีเพื่อนผู้ชายแล้วนะเว้ย ตั้งคนนึง” ผมบอกพวกมันแล้วยิ้มๆ และนั่นทำให้พวกมันกรูกันเข้ามาสนใจผมทันที

“ใครวะ กูรู้จักหรือเปล่า มันหล่อไหม” เฟิร์นถาม

“รู้จักสิ รู้จักดีด้วยมั้ง” ผมบอกมัน

“ใครวะ???” พวกมันถามผมพร้อมกันท่าทางจะอยากรู้จริงๆ

“มึงจะเร่งกูทำไมเนี่ย” ผมแกล้งยืดเวลาออกไปอีก

“มึงอย่ามาเล่นลิ้น บอกมาสักทีว่าใครที่คบมึงเป็นเพื่อน” ตอนนี้พวกมันเงียบรอฟังคำตอบจากผมแล้ว

“ก็พรหมไง นักเรียน HOT ประจำ MS”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 11
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 26-12-2011 21:46:00

Lesson 11

( Autt Part )

“ห๊ะ!!! จริงหรอแก ไอ้อัท” น้ำเสียงเตยดูตื่นเต้นมาก

“อือ เรียนมหาลัยเดียวกันกับพวกเราอ่ะแหละ คณะดียวกับกู” ผมบอกมัน

“แล้วมึงไปรู้ได้ยังไงวะ” ไอซ์ถามผม

“ก็วันที่กลับจากไปดูหนังกูกำลังรอลิฟท์ขึ้นมาบนห้อง แล้วเกิดสะดุดเลยล้มไปชนพรหมเข้าน่ะ” ผมเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง

“แล้ว พรหมมันมาทำอะไรที่นี่วะ” เฟิร์นถามผม

“เอาเรื่องจริงๆเลยไหมพวกมึง” ผมทำน้ำเสียงตื่นเต้นสุดขีด แกล้งพวกมัน

“อะไรวะ!!! เล่าดิ” ตอนนี้หน้าพวกมันลุ้นมากครับ

“นี่ห้องอะไรวะ” ผมแกล้งถามพวกมัน

“ห้อง 801” เฟิร์นตอบผม

“อื้มมมมมมม” ผมขานรับเสียงยาวๆ

“ทำไมวะ” พวกมันถามย้ำอีก

“ก็ พรผม มันอยู่ห้อง 802” นี่เอง

“เฮ้ยจริงหรอ ว้ายยยยยย” พวกมันเหมือนถูกผีเข้าเลยครับ

“พวกมึงเบาๆหน่อย อีห่าเรื่องผู้ชายนี่หูผึ่งเลยนะมึง” ผมด่ามัน

“อัท มึงรู้ไหมว่ามึงโชคดีที่สุดในโลกเลย พรหม อ่ะนะ ทั้งหล่อ รวย สุขุม เรียน ก็เก่ง ถ้าใครได้ไปเป็นแฟนล่ะก็ไม่เสียชาติเกิดเลยนะเว้ย” ไอซ์พูด

“อีห่า พูดยังกับกูกับมันเป็นแฟนกันงั้นแหละ” ผมบอกมัน

“ก็ทำให้เป็นสิวะ” ไอซ์พูดต่อ

“เฮ้ยยยยย  กูเป็นผู้ชายอยู่เว้ย ยังอยากมีเมีย” ผมพูดบอกมัน

“แล้วผู้หญิงที่ไหนเค้าจะเอามึงวะ” เฟิร์นพูดขึ้น

“ทำไม กูหน้าตาแย่ขนาดจะไม่มีใครเอาเลยหรือไง”

“ก็เปล่าหรอก แต่กูคิดว่าถ้ากูเป็นผู้หญิงกูคงไม่อยากมีว่าที่สามีสวยกว่าตัวกูเองว่ะ”

“อีห่า สวยแม่มึงอ่ะดิ กูก็แค่หน้าหวานนิดหน่อย โดยรวมก็หล่อเว้ย” ผมบอกพวกมัน

“สวย!!!!” ไอ้เวรทีงี้สามัคคีดีจริงวุ้ย

“พวกมึงไอ้ปากท่อไอเสีย” จากนั้นพวกเราก็ด่ากันวิ่งไล่กันทั่วห้องจนมีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น

“ปิ๊ง ป่อง” เสียงออดหน้าห้องผมดัง

“ใครมาวะ” พูดจบผมก็เดินไปที่ประตูซึ่งไอ้พวกสามคนนั้นมันก็ตามผมมาด้วยและเมื่อผมเปิดประตู

“สวัสดีอัท”

“อ้าวพรหม มาเข้ามาก่อนสิ” พูดจบผมก็คว้ามือมันเข้าห้องทันที

“อัทมีแขกอยู่หรือเปล่า ไว้ก่อนก็ได้นะแค่จะมาชวนไปกินข้าวตอนเย็นน่ะ” พรหมพูดขึ้น

“หรอไปกินที่ไหนอ่ะ” ผมถามพรหมด้วยความสนใจ

“ก็คิดอยู่เนี่ยเลยจะมาถามความเห็น” เมื่อพรหมพูดจบก็หันไปมองสามสาวซึ่งจ้องมาอย่างไม่เกรงใจ

“เอ่อ....ถ้าเราจำไม่ผิดนี่ เฟิร์น เตย ไอซ์ ปะ” พรหมพูดขึ้น

“อื้ม  ว่าแต่นายรู้จักพวกเราด้วยหรอ” ไอซ์ถามขึ้น

“ก็เคยได้ยินมาบ้างน่ะ” พรหมตอบ

“เออนี่เย็นนี้พวกเธอก็ไปกินข้าวกับเราด้วยดิ” พรหมเอ่ยปากชวน

“เอ่อ   คงไม่ดีกว่าเย็นนี้เรานัดกับพี่เราไว้น่ะ” เตยพูดตอบพรหม

“หรอ งั้นไม่เป็นไรไว้โอกาสหน้านะ” พูดจบพรหมก็เดินออกจากห้อง

“เอ้อ อัทคิดออกแล้วก็ไปหาเราที่ห้องละกันนะ” พรหมหันมาบอกผมแล้วปิดประตู

“อ้ายยยยยยยยยยยยยยย  เสน่ห์แรงนะยะดึงดูดเพศเดียวกัน” ไอซ์พูดขึ้น

“นี่มึงชมหรือด่ากูเนี่ย ก็แค่กินข้าวไปเป็นเพื่อนกันไม่มีอะไรซะหน่อย” ผมบอกมันเพราะผมไม่ได้คิดอะไรจริงๆ

“เหอะ  ไม่มีอะไรในกอไผ่ค่ะ นางเอกนะคะ” ไอซ์ทำเสียงกวนตีนเอามาก

“อีแมมอธ อีรถถัง อีช้างแอฟริกา อี...” ผมด่ามันไม่ทันจบก็มีหมอนปลิวมากระแทกหน้าผมด้วยฝีมือของ...

“อีไอซ์ มึงเล่นงี้ใช่ไหมได้!!!” พูดจบผมคว้าหมอนข้างวิ่งไล่ฟาดมันทันที

“โอ้ยยย ก็มึงปากจัดอ่ะ อีตุ๊ดหน้าสวย” อ๊ากกกก มันกำลังทำให้ผมปรี๊ด

“ตุ๊ดหรอ มึงศพไม่สวยแน่ อีอึ่งอ่าง” แล้วเราก็กลับสู้โหมดเดิมคือ วิ่งไล่กันทั่วห้องด่ากันดังยิ่งกว่าตลาดสดจนเย็น

“เฮ้ย เดี๋ยวพวกกูกลับก่อนนะ พี่กูนัดกินข้าว” เตยบอก

“เออ ไว้เจอกันพรุ่งนี้ที่มหาลัย”

“เออ บ๊ายบาย” พวกมันโบกมือลาผม ผมเดินกลับเข้ามาในห้องดูนาฬิกาสามโมงเย็นแล้วนี่หว่า

“เฮ้ยย ลืมไปหาพรหมเลย” เมื่อนึกขึ้นได้ผมก็รีบกุลีกุจอไปห้องพรหมทันที

“ปิ๊ง ป่อง”

“อ้าว อัทเข้ามาก่อนสิ” พรหมเปิดประตูออกมารับผม

“ขอบใจ” ผมแทรกตัวเองเข้าไปในห้องซึ่งไม่ต่างจากห้องผมเท่าไรนัก

“นี่พรหม เรื่องเย็นนี้อ่ะกินอะไรดีล่ะ เราเองก็คิดไม่ออก” ผมเปิดบทสนทนา

“นั้นสิ กินอะไรดีล่ะ” พรหมจ้องหน้าผม

“งั้นไปกิน MK กันไหม” ผมแนะของโปรดของผมขึ้น

“อื้อ ก็เอาสิอัทกินอะไรเราก็กินได้ทั้งนั่นแหละ” พรหมบอก

“งั้นเดี๋ยวไปกันสักกี่โมงดีล่ะ” ผมถามถึงเวลาไป

“แล้วแต่อัทเลย เรากี่โมงก็ได้”

“งั้นสัก หกโมงละกันนะ” ผมบอกพรหม

“ได้สิ เดี๋ยวเราไปเรียกที่ห้องละกัน”

“อื้อ ถ้างั้นเรากลับห้องก่อนละกันนะ” ผมบอก

“อื้อ แต่ถ้าเหงาก็มาได้ตลอดนะ” พรหมบอกผม

“อื้อ ขอบใจมาก” ผมยิ้มส่งไปแล้วเดินออกมาจากห้องเพื่อกลับไปที่ห้องตัวเอง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 11
เริ่มหัวข้อโดย: karn49 ที่ 26-12-2011 23:42:04

โหยยยยยยยยยยย > < !
เรื่องนี้ใครจะเป็นพระเอกเนี่ย ?
หาคนขี้เก๊กยังไม่เจอเลย
เจอแต่คนปากสุนัขปีจอ และผู้ชายที่แสนดี 5555555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 11
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 27-12-2011 00:15:02

อ้างจาก: karn49 ที่ 26-12-2011 23:42:04  

โหยยยยยยยยยยย > < !
เรื่องนี้ใครจะเป็นพระเอกเนี่ย ?
หาคนขี้เก๊กยังไม่เจอเลย
เจอแต่คนปากสุนัขปีจอ และผู้ชายที่แสนดี 5555555

ติดตามเรื่อยๆจ้า ตัวละครยังอกไม่ครบ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 12 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 27-12-2011 21:09:44

Lesson 12

( Win Part )

ฮุ่ว~~~ ผมกำลังเบื่อและตื่นเต้นไปพร้อมๆกันเพราะพรุ่งนี้มหาลัยจะเปิดแล้ว วันแรกในรั้วของมหาลัยแค่คิดก็สนุกแล้วครับ ผมจึงนัดก๊วนมาที่บ้าน เดี๋ยวจะชวนพวกมันไปหาอะไรกินกันหน่อย

“เฮ้   ไอ้วิน” เสียงไอ้เบิร์นทักผมมาจากทางประตูหน้าบ้าน

“เออ กูกำลังออกไป” พูดขบผมก็ลุกออกจากห้องรับแขกเพื่อไปหาพวกมัน

“นัดพวกกูมา มีอะไรวะ” ป๊อปพูดขึ้น

“กูว่าจะชวนพวกมึงไปหาไรกินหน่อยว่ะ พรุ่งนี้มหาลัยจะเปิดแล้ว” ผมบอกพวกมัน

“ก็ดี แต่ที่ไหนวะ” ไอ้พัดถาม

“ที่ไหนก็ได้แต่ No Alcohol นะโว้ย” ผมบอกพวกมัน

“หู้ยยยย  อะไรวะ ยังงี้ก็ไม่มันอ่ะดิ” ไอ้วาลท้วงขึ้น

“เออน่า อดสักวันไม่ตายหรอก” ผมบอกมัน

“เอาเป็นว่าไปกิน ชาบูชิ กัน” ผมเสนอ

“ไม่เอาเลี่ยนว่ะ ไดโดมอน ดีกว่า” ไอ้ป๊อปขัดผม

“ชาบูชิ ดิบุฟเฟ่ต์ จะได้แดกเยอะๆ” ผมบอกเหตุผล

“แต่กูไม่ชอบอ่ะ แดกไม่อร่อย ไดโดนมอน ดิอร่อย” ป๊อปแม่งเถียงกูจังวะ

“ชาบูชิ เว้ย” ผมยังไม่ยอมแพ้

“ไดโดมอน” มันก็ไม่ยอมเหมือนกัน

“หยุด!!! สรุปคือพวกกูจะแดก MK มึงสองคนจะแดกอะไรก็เรื่องของมึง” คำพูดของไอ้วาลเป็นเหมือนประกาศิตสรุปคือ พวกเราก็ต้องกิน MK

และเมื่อมาถึงหน้าร้าน MK ซึ่งวันนี้ดูคนไม่ค่อยเยอะเท่าไรแต่ก็ดีเหมือนกันเพราะผมก็ไม่ชอบคนเยอะๆเหมือนกัน

“เฮ้ยๆๆๆๆ ไอ้วินมึงดูนั้นดิ” ไอ้เบิร์นกระชากคอผม

“อะไรของมึงวะ เดี๋ยวคอกูก็หลุดพอดี”

“เอาน่ารับรองถ้าคอมึงจะหลุดนะ ก็คุ้มค่า มึงดูนู้น” ไอ้เบิร์นชี้เข้าไปในร้าน MK และเมื่อผมมองตามที่มันชี้ผมก็ยิ้มขึ้น

“กูว่าได้สนุกกันแน่ๆงานนี้”

( Autt Part )

ตอนนี้ผมกำลังนั่งกิน MK อยู่กับพรหมสองคนตอนแรกพรหมบอกว่าเพื่อนจะมาด้วย แต่ดันติดธุระเลยมาไม่ได้ผมเลยมานั่งกินกับพรหมแค่สองซึ่งก็เหมือนจะมีหลายคนมองผมกับพรหมแปลกๆ แต่ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร

“พรหม ทำไมถึงเรียน บริหารล่ะ” ผมถามขณะกำลังเคี้ยวเป็ดย่างเต็มปาก

“ก็เรียนจบจะได้ไปบริหารงานที่บ้านน่ะ” พรหมตอบยิ้มๆ

“บ้าน พรหมทำอะไรหรอ” ผมถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

“ก็ขายพวก สุขภัณฑ์ อะไรพวกเนี่ย” พรหมพูดพร้อมกับสนใจอาหารตรงหน้าไปด้วย

“โห อย่างงี้ก็สบายอ่ะดิ เรียนจบก็มีงานรองรับเลย”

“ก็คงงั้นอ่ะแหละ” ผมกับพรหมก็คุยกันไปเรื่อย จนมีเสียงหนึ่งที่ขัดจังหวะการคุยกันของพวกเรา

“หวัดดีคนสวย” เมื่อผมหันหน้าไปจากที่อารมณ์ดีๆอยู่ผมรู้สึกหน้าตัวเองเริ่มตึงขึ้นมาทีละนิด

“หมาในปากก็ยังครบเหมือนเดิม หอนเก่งสะด้วย” ผมตอกกลับแบบไม่ไว้หน้า พรหมที่นั่งอยู่ถึงกับหลุดหัวเราะ แต่ก็พยายามเก็บอาการเพื่อไม่ให้เสียมารยาท ซึ่งไอ้วินก็หน้าเสียไปนิดหน่อย

“แหม ยังรุนแรงเหมือนเดิมเลยนะปากยังกับกรรไกรโรงบาล”

“จุ๊ๆ เลิกเห่าก่อนนะลูก พ่อลืมเอาตระก้อคอบปากมา” ผมตอกกลับไปอีกดอก ซึ่งตอนนี้ไอ้บ้านี่ก็เริ่มหน้าแดงขึ้นมาเพราะความโกรธ แต่ก็เก็บอารมณ์และพยายามทำท่าทางให้ปกติที่สุด

“อู้ววว จุกอีกแล้ว แล้วนี่ใครล่ะไม่คิดจะแนะนำให้รู้จักหน่อยหรอ” มันเริ่มลามไปถึงพรหม

“ก็นะ เค้าคงไม่อยากรู้จักกับคนชั้นต่ำอย่างมึงหรอก อุ้ย ขอโทษที พูดตรงไปหรือเปล่าเนี่ยเรา” ผมทำท่าทางได้ดัดจริตมาก แต่ตอนนี้หมันไส้มันมากกว่า

“หึ มากับสามีหรอ ถึงไม่อยากแนะนำให้รู้จัก” ตอนนี้มันคงเริ่มทนไม่ไหว เพราะมันเริ่มพูดจาด้วยน้ำเสียงที่แข็งขึ้น

“เหอะ ความคิดต่ำๆ มันก็คู่กับคนชั้นต่ำจริงๆนั่นแหละเนอะ พรหม เนอะ” ผมหาแนวร่วมซึ่ง พรหม ก็ขำจนน้ำตาเล็ดที่ได้ฟังวาทศิลป์ในการปะทะคารมของผม

“เฮ้ยๆ พอเถอะไอ้วินมึงไปหาเรื่งมันก่อนนะ ไปๆนั่งๆ” ป๊อปเข้ามากระชากเพื่อนมันกลับไปนั่งโต๊ะข้างๆผมนั้นแหละ ห่างกันไม่ถึงสามก้าวเลยด้วยซ้ำ และสิ่งที่ผมคาดไว้ก็ไม่ผิด เมื่อมันปล่อยหมาออกมาวิ่งเล่นเรื่อยๆ

“น่าอิจฉาไหมมึงว่า วันนี้พาผัวมากินข้าวว่ะ” เสียงควายลอยมาจากโต๊ะข้างๆ

“…” ผมกับพรหมก็เงียบทำเป็นไม่สนใจ

“มึงว่าผัวเมียเค้าจะได้กันไหมวะ” มันพูดขึ้นเสียงดังโดยไม่เกรงใจคนอื่นเลย

“กูว่าแม่งเอากันจนตูดบานแล้วมั้ง” เมื่อมันพูดจบผมชักจะเดือดดาลขึ้นมาและ

“น้องครับ” ผมเรียกพนักงาน

“ครับ รับอะไรเพิ่มดีครับ”

“น้องมีตระก้อครอบปากสุนัขไหม” ผมจงใจพูดเสียงดังๆให้โต๊ะข้างๆได้ยิน

“เอ่อ ไม่มีหรอกครับ พี่จะเอาไปทำอะไรหรอครับ” พนักงานถามด้วยอาการงุนงง

“ไม่มีหรอ น่าเสียดายจัง ไม่มีอะไรหรอกพอดีพี่เห็นคนแถวนี้ชอบปล่อยหมาจากปากมาเห่าหอน มันทำให้พี่รู้สึกรำคาญนะ ไม่มีอะไรและถ้างั้นน้องไปทำงานเถอะ” ผมด่ามันข้ามโต๊ะเลยครับ

“มึงว่าใครวะ!!!!” มันตะโกนกลับมา

“นั่นไงน้อง ได้ยินไหมเสียงเปรตขอส่วนบุญ พี่ว่าเก็บเงินพี่เลยดีกว่าขี้เกลียดฟังเสียงโหยหวน แค่หมาก็จะประสาทกินแล้ว” ผมพูดพนักงานก็ยิ้มแหยๆ และรีบเก็บเงินผมอย่างเร็วที่สุด

“สัดเอ้ย!!!! ปากแม่งน่าแดกคอนเวิร์ส” มันยังไม่ยอมเลิกรา

“พรหม เราว่าพรุ่งนี้ก่อนไปเรียนคงต้องไปทำบุญก่อน จะได้ปัดเป่าควาย ซวย!!!!! ออกไปได้บ้าง” ผมเน้นความว่าซวยแล้วหันหน้าไปทางพวกมัน

“ทั้งหมด 720 บาทครับ” พนักงานคนเดิมกุลีกุจอเข้ามาเก็บตังผมด้วยท่าทางเร่งรีบ

“เดี๋ยวเราจ่ายเองอัท” พรหมพูดขึ้น

“ไม่เอา กินด้วยกันหารกันสิ” ผมแย้งขึ้น

“ถือว่าเราเลี้ยงละกันนะมื้อนี้”

“หู้ววว ผัวเค้าเลี้ยงเมียดีเว้ย”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 12 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 28-12-2011 14:48:50

อัน นี้ เรา ว่า ไม่ น่า จะ เรียก ว่า "ขี้เก๊ก" นะ


เรียก ว่า "กวนตีน" มาก กว่า


เอิ๊กๆๆๆ   ด่า กัน แบบ ว่า  แรง ได้ อีก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 12 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: karn49 ที่ 28-12-2011 19:01:35

ไม่กวน สักวัน จะเป็นอะไรไหมวิน ? 5555555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 13 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 29-12-2011 19:47:31

Lesson 13

( Autt Part )

ผมที่แทบจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่แล้ว ยืนกำหมัดแน่น แต่พรหมก็เอื้อมมือมาจับแขนผมไว้ก่อน

“ใจเย็นๆ อัท อย่าไปใส่ใจนักเลยคำพูดคนแบบนั้นน่ะ” พรหมพูดเตือนสติผม แต่ตอนนี้เอาช้างมาฉุดผมก็ไม่อยู่หรอก

“ได้ไงล่ะพรหม มันพูดจาหมาไม่แดกแบบเนี่ยใส่พรหมกับเรานะ เหอะ หน้าตาก็ไม่ดีแล้วยังเสือกทำตัวน่าเกลียดอีก” ผมถลึงตาใส่พวกมัน

“โว้ว ผู้ดีเอ้ย หน้าตาแม่งยังกะหลุดมาจากสวนสัตว์” มันสวนกลับมา

“งั้นกูคงหลุดมาจากพวกมึงแน่ๆเลย ไม่ใช่สัตว์ธรรมดานะ สัตว์เดรัจฉานเลยแหละ!!!!” ตอนนี้คนในร้านเริ่มมองว่า ไอ้ห่าสองตัวนี้มันเป็นอะไรกัน ยืนด่ากันไม่เกรงใจชาวบ้านเลย(ความคิดผมอ่ะนะ)

“อัทพอเถอะ ถือว่าเราขอละกันนะ” พรหมพูดขึ้น

“ห่วงจังนะเมียมึงน่ะ” ไอ้วินพูดใส่พรหม

“คุณเข้าใจอะไรผิดแล้วแหละ ผมกับอัทเป็นแค่เพื่อนกัน ไม่มีอะไรเกินเลยไปมากกว่านั้น” พรหมสวนกลับไป

“เหอะ พวกมือถือสากปากถือสิน กูว่าแม่งเอากันจนเห็นทุกซอกทุกรูแล้วว่ะ 5555” มันหันไปพูดกับเพื่อนมันซึ่งตอนนี้เองทำให้ผมเดือดจนขีดสุด

“ปากหมานักนะมึง!!!!” พูดจบผมคว้ากระบวยตักสุกี้เขวี้ยงไปที่หัวมันทันที

“โป๊กกกก     โอ้ยยยยยย เจ็บนะไอ้สัด!!!!!!!!” มันด่าผมดังลั่น ซึ่งผมไม่สนใจแล้วเดินออกมาจากตรงนั้นทันที

“สำหรับคนปากหมาอย่างมึง!!!!” พูดจบผมก็ลากพรหมเดินออกไป

“อัทใจเย็นๆ” พรหมพูดขึ้นเมื่อเราเดินกันมาสักพัก

“พรหมเชื่อเราไหมเกิดมาไม่เคยเจอใครปากหมาขนาดนี้เลยจริงๆ สันดานชั่วสุดๆ” ผมระเบิดคำด่าออกมาเป็นชุด

“ฮ่าๆๆๆๆ อัทเราว่าอัทน่าจะไปจัดรายการ สารพัดคำด่า นะ แต่ละคำคนฟังนี่ปวดจิตเลยอ่ะ” พรหมพูดแล้วยิ้มให้ผม

“มันก็ไม่ขนาดนั้นหรอกนะ บังเอิญได้มาตามสายเลือด” ผมพูดหยอกกับพรหม

“เฮ้ยยยย ตายห่าแล้วลืมจ่ายตังเลยสติหลุดจนลืมเลย” ผมหันหน้าไปบอกพรหม

“ฮ่าๆๆๆ เราจ่ายแล้วไม่ต้องกังวล” พรหมบอกผม

“อ้าว จ่ายไปเท่าไร มาหารกันดิ” ผมบอกพรหม

“เราไม่เอาหรอก เราเลี้ยงเองมื้อนี้”

“พรหม ไม่เอาเราไม่ชอบเกาะใครกินนะ” ผมบอกพรหมจริงจัง

“เฮ้ย อย่าคิดแบบนั้นดิ เอางี้อัทเลี้ยง ซเวนเซนต์ เราก็พอ โอเคไหม” พรหมยื่นข้อเสนอให้ผม

“โอเค เอางั้นก็ได้งั้นไปกันเถอะ” แล้วผมก็ลากพรหมเข้ามากินไอติม ซึ่งก็เป็นของชอบผมอีกตามเคยนั่นแหละ

“สวัสดีค่ะ รับอะไรดีคะ” พนักงานต้อนรับเอ่ยขึ้น

“กินไรดีอ่ะ พรหม” ผมหันไปถามพรหมซึ่งนั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับผม

“อือ ไม่รู้สิ อัทสั่งให้เราหน่อยละกันนะ เราไม่ค่อยถนัดของหวานน่ะ” พรหมบอกกับผม

“อื้มได้เดี๋ยวเราจัดให้” ผมรับคำแล้วหันไปสั่งพนักงาน

“พี่ครับ เอาบานาน่า สปลิท สองที่ ถ้วยนึงเอาช็อกโกแลตสอง มะนาวหนึ่ง อีกถ้วยนึงเอา สตอเบอร์รี่ วนิลา มะนาว” ผมสั่งอย่างคล่องแคล้วเพราะผมชอบกินบ่อยๆ

“ค่ะ รอสักครู่นะคะ” แล้วพนักงานก็เดินจากไป

“อัท สั่งคล่องจัง ชอบกินไอติมหรอ” พรหมถามผม

“ที่สุดอ่ะ ชอบมากปกติถ้าว่างก็จะไปกินกับเพื่อนน่ะ” ผมบอกพรหม

“พรหมๆ ผู้หญิงโต๊ะนั้นมองพรหมแปลกๆนะ” ผมสะกิดพรหมเมื่อเห็นผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง มองพรหมหลายรอบแล้ว

“ชั่งเถอะ อย่าไปสนใจเลย” พรหมบอก หลังจากนั้นสักพักไอติมที่พวกผมสั่งก็มาวางอยู่ตรงหน้าแล้ว

“ว้าว มาแล้ว” ผมร้องขึ้นอย่างดีใจ

“อัท ชอบกินช็อกโกแลตหรอ” พรหมถามเมื่อเห็นผมเอาถ้วยที่มีช็อกโกแลตสองลูก

“อื้ม เราว่ามันหวานดีน่ะ” ผมตอบแล้วยิ้มๆ

“ถ้าชอบแล้วทำไมไม่สั่งสามลูกเลยล่ะ” พรหมถามผม

“ไม่ไหวอ่ะ เลี่ยนเกิน เราสั่งมะนาวมาเพื่อแก้เลี่ยนเนี่ยแหละ” ผมบอกเหตุผลกับพรหม พรหมนิ่งไปสักพัก

“เป็นอะไรไปหรือเปล่าพรหม” ผมถามเพราะ พรหมนิ่งไปเลยจริงๆ

“เปล่าๆ เราคิดอะไรไปเรื่อยเปลื่อยน่ะ” พรหมตอบผมแล้วก็นั่งกินไอติมต่อ

“คิดอะไรอ่ะ บอกเราหน่อยซี่” ผมถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

“ก็เราคิดว่า ชีวิตก็เหมือนถ้วยไอติมที่มีการดำเนินของมันไปเรื่อยๆ ช็อกโกแลตคือความสุข มะนาวคือความทุกข์ ทุกอย่างมีการลบล้างกันเอง” พรหมพูดผมถึงกับงง คืออะไรหรอผมไม่เข้าใจ

“เอ่อ....เราไม่เข้าใจอ่ะ พรหมคิดลึกไปเปล่า” ผมว่า

“เราหมายความว่า ชีวิตน่ะไม่ได้มีแต่สิ่งสวยงาม มันต้องมีอุปสรรคมาเป็นสีสันของชีวิตบ้าง” พรหมบอกผม

“แล้วที่บอกทุกอย่างลบล้างกันเองหมายความว่าไงอ่ะ” ผมถามต่อเพื่อจะได้คลายความสงสัย

“ก็อย่างเช่น มีเกิด ก็ต้องมีตาย ขาวกับดำ ประมาณเนี่ย”

“โอ้โห ท่านอาจารย์พรหมคิดได้สุดยอด นี่กินแบรนด์ไปกี่โรงงานเนี่ย” ผมหยอกพรหมเล่น

“ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก เราชอบคิดอะไรไปเรื่อยน่ะ”

“เอาเถอะ แต่อย่าคิดมากล่ะเดี๋ยวจะเป็นบ้าไปสะก่อน อ่ะกินต่อเถอะ” ผมพูดจบก็จ้วงไอติมเข้าปากตัวเองต่อจนหมดถ้วย

“โอ้ย อัทไม่ไหวละเราอิ่มมาก” พรหมบอกผม เมื่อผมมองไปที่ถ้วยของพรหมก็เกิดอาการเสียดายตั้งลูกครึ่งที่กินไม่หมด

“โห อะไรอ่า ตัวก็ใหญ่กว่าเรากินไม่หมด เอามานี่” ผมยกถ้วยไอติมพรหมมากินต่อ

“ตัวนิดเดียวไมกินเก่งจัง” พรหมถามผม

“เราก็กินเยอะนะพรหม แต่กินแล้วตัวมันก็ไม่ใหญ่ตามอ่ะไม่รู้จะทำไงแล้ว” ผมบอก

“กินเยอะๆ อ่ะดีแล้วจะได้โตไวๆไง” พรหมแหย่ผม

“เชอะ เราไม่ใช่เด็กนะ” ผมทำแก้มป่องใส่พรหมแล้วกินไอติมต่อจนหมด แล้วผมก็นั่งรถกลับมาคอนโดกับพรหมเพราะพรหมมีรถยนต์ส่วนตัว

“อัท พรุ่งนี้ไปพร้อมกันนะ” พรหมบอกผม

“อื้อ มาเรียกเราด้วยล่ะ” ผมบอกพรหม

“โอเค ไว้เจอกันพรุ่งนี้” พรหมพูดจบก็ไขประตูเข้าห้องตัวเอง

“บ๊าย บาย” ผมโบกมือเล็กน้อยแล้วเดินเข้าห้องตัวเอง เฮ้อ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่สนุกและทุกข์ไปพร้อมๆกัน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 13 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: karn49 ที่ 29-12-2011 22:44:35

ตอนนี้เชียร์พี่พรหมสุดใจขาดดิ้นเลยคะ !!
พี่วินเอาไปเก็บเถอะ ถ้าจะเป็นพระเอกจริง ๆ นะ
คงได้รางวัลพระเอกปากหมาอวอร์ดเลย 555555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 14 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 30-12-2011 22:29:34

Lesson 14

( Autt Part )

ผมงัวเงียลุกขึ้นนั่งเพราะได้รับการรบกวนจากนาฬิกาปลุกตอนเจ็ดโมงเช้า ผมนั่งต่ออีกสักพักก็ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อเตรียมตัวไปมหาลัย เฮ้อ มาถึงแล้วสินะ วันแรกของการเปิดมหาวิทยาลัย ผมยืนมองตัวเองในกระจกที่อยู่ในชุดนักศึกษา แล้วก็คิดได้ว่า...ทำไมกูเตี้ยนักวะ ขณะที่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยนั้น

“ปิ๊ง ป่อง” เสียงออดห้องผมดังขึ้น ผมเดินไปเปิดประตูก็พบกับคนตรงหน้า

“เสร็จหรือยังอัท” พรหมนั่นเอง เกือบลืมไปเลยว่านัดกันไว้

“อื้อ เสร็จแล้วล่ะ” ผมตอบแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกมาจากห้อง

“พร้อมยัง” พรหมถามผมเมื่อตอนนี้ผมกับพรหมยืนอยู่หน้าห้อง

“อือ พร้อม ลุย!!!” ผมบอกพรหม พรหมก็ยิ้มๆแล้วเดินนำไปที่รถ  พรหมขับรถออกจากคอนโดแปปเดียวก็ถึงมหาลัยเพราะคอนโดที่พวกเราอยู่มันใกล้กับมหาลัยอยู่แล้ว

“พรหมไปหาที่จอดเถอะ” ผมบอกพรหมเมื่อเห็นว่ารถเต็มไปหมดกลัวว่าจะไม่มีที่จอด

“นั่งไงช่องนั้นว่าง” ผมชี้ไปที่จอดรถที่ว่างอยู่ เมื่อพรหมเห็นก็เลี้ยวเข้าจอดทันที

“เฮ้อ จะเจออะไรมั่งนะ” ผมพูดขึ้น

“ฮ่าๆๆๆๆ กังวลไปได้ ไม่มีอะไรหรอกอย่าไปคิดมาก” พรหมปลอบใจผม

“สมพรปากทีเถอะ” ผมพูดต่อ

“ประกาศนิสิตปี 1 ทุกคนให้รวมตัวกันที่หอประชุมใหญ่ด้วยค่ะ” เสียงประกาศจากดังขึ้น ผมกับพรหมจึงหันมองหน้ากันอัตโนมัติ

“รับไปกันเถอะเดี๋ยวไม่ทัน” ผมบอกกับพรหม

“อื้อ เรารีบไปกันเถอะ” ผมตอบผมกลับแล้วจับมือผมวิ่งเข้าห้องประชุม ผมก็วิ่งตามเข้าไปอย่างโดยดี แต่มันคงช้าไป

“นิสิตที่พึ่งเข้ามาใหม่เชิญทางนี้ด้วย!!!!” เสียงพูดเสียงดังจากรุ่นพี่คนหนึ่งดังขึ้น เมื่อผมมองหน้าพี่เค้า ก็จำได้ว่าพี่เค้าเป็นคนแยกผมออกจากไอ้วินตอนที่มีเรื่องกันครั้งแรก

“ทำไมถึงมาสาย” พี่แกถามผม

“เอ่อ...ผมหาหอประชุมไม่เจอครับ” ผมตอบตามความจริงก็มันใหญ่อ่ะยังเดินดูไม่ทั่วเลย

“เหตุผลฟังไม่ขึ้น” พี่แกบอกแล้วหันไปทางพรหม

“นายล่ะมาด้วยกันหรอ”

“ครับ” พรหมตอบ

“เดี๋ยวเลิกประชุมแล้ว มาพบพี่ด้วยไปนั่งที่คณะตัวเองได้แล้ว” เมื่อพี่แกพูดจบผมก็เดินไปนั่งต่อแถวคณะบริหารทันที

ผมนั่งฟังการปฐมนิเทศมาตั้งแต่เช้าจนเกือบเที่ยงมันก็เข้าหูบ้างไม่เข้าหูบ้าง เหม่อลอยบ้างบางโอกาส ในใจกลัวว่าจะโดนรุ่นพี่หน้าสวยคนนั้นทำโทษอะไร และเมื่อการปฐมนิเทศจบลงผมกับพรหมก็พากันเดินไปหารุ่นพี่หน้าสวยคนนั้น

“เอ่อ....รุ่นพี่ครับ” ผมกล่าวเปรยๆขึ้น

“อ้าวมาแล้วหรอ รอนี่ก่อนนะ” พูดจบพี่แกก็ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อ ผมกับพรหมก็งงว่าให้ยืนรออะไร

“พี่ตัส” มีเสียงของผู้หญิงดังขึ้นจากข้างหลังผมเมื่อผมหันไปก็เจอกับพวกเตยนั่นเอง

“เตย!!!” ผมเรียกชื่อเตยอย่างดีใจ ที่เจอเพื่อน

“ว่าแล้วว่ามึงต้องมาสายไร” พูดจบมันก็เดินไปหารุ่นพี่หน้าสวยคนนั่น

“นี่พี่ตัส ลูกพี่ลูกน้องกู” เตยแนะนำพี่คนนั่นให้ผมรู้จัก

“หวัดดีครับ” ผมกับพรหมยกมือไหว้พี่ตัสพร้อมกัน

“โชคดีนะที่เตยมันบอกให้พี่ดูเราให้เพราะท่าทางเราจะมาสาย ถ้าเจอคนอื่นป่านนี้ได้วิ่งรอบมหาลัยแน่ๆ” พี่ตัสพูดบอกผม

“ขอบคุณนะครับพี่ที่ช่วยผมน่ะ” ผมขอบคุณพี่เค้าอีกครั้ง

“ไม่ต้องขอบคุณหรอก แค่นี้ธรรมดามาก...นั่งกันก่อน” พี่ตัสให้เรานั่งที่โต๊ะม้าหินที่พี่แกนั่งอยู่ก่อนแล้ว

“ชื่ออะไรล่ะบอกพี่ทีสิ” พี่ตัสถามผม

“ผมชื่ออัทครับ” ผมตอบ

“ผมพรหมครับ” พรหมก็ตอบพี่ตัสเหมือนกัน

“อือ เรียกคณะไหนกันล่ะ” พี่ตัสถามต่อ

“เรียนบริหารครับ เรียนด้วยกัน” ผมตอบเผื่อพรหมด้วยจะได้ไม่ต้องตอบหลายรอบ

“อ้าว แล้วทำไมเตย เฟิร์น ไอซ์ เรียนบัญชีล่ะ” พี่ตัสถามขึ้น

“โห่ พี่ก็พวกเตยไม่ชอบบริหารมันดูยุ่งยากอ่ะ” เตยตอบพี่ตัส

“แล้วพักอยู่ไหนล่ะ อัทกับพรหมน่ะ” พี่ตัสถามผมต่อ

“พักอยู่คอนโดแถวมหาลัยนี่แหละครับ ห้องก็อยู่ข้างกันอ่ะแหละ”

“อื้อดีแล้วแหละพักแถวมหาลัยจะได้ไม่เหนื่อยมาก” พี่ตัสบอกผม

แล้วพวกเราก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อยทั้งเรื่องเรียน เรื่องส่วนตัวบางเรื่องและวีรกรรมของพี่ตัสที่พึ่งเข้ามาตอนปี 1 พี่ตัสเล่าสนุกมาก   พี่แกเป็นกันเองไม่หยิ่งไม่ถือรุ่นพี่รุ่นน้องเท่าไร

“ตัส” ในระหว่างที่เรากำลังคุยกันก็มีเสียงเรียกชื่อพี่ตัส เมื่อพวกเราหันไปก็เจอกับผู้ชายคนนึงสูง 185 ได้ผิวสองสีหน้าตาก็....หล่อเลยแหละ

“อ่า พี่คงต้องไปละ บ๊าย บาย” พูดจบพี่ตัสก็ลุกจากโต๊ะทันที ผมที่สงสัยจึงหันไปถามเตย

“เตยใครวะ  หล่อว่ะ”

“ทำไมวะ  มึงชอบหรอ” เตยถามผมกลับ

“เปล่าๆ กูแค่มองว่าเค้าหน้าตาดีอ่ะ” ผมตอบตามความจริง ผมไม่ได้ชอบสักหน่อยนี่

“กูให้มึงเดาละกัน”

“อือ...กูว่าเป็นพี่พี่ตัสใช่เปล่า” ผมตอบอย่างมั่นใจ

“ไม่ใช่ว่ะ” เตยเฉลยแล้วยิ้มๆ

“แล้วใครวะ” ผมยิ่งสงสัยหนักเข้าไปใหญ่จะบอกเป็นพ่อแต่หน้าก็ดูเด็กเกินไปไม่น่าจะใช่ ถ้าพ่อหล่อขนาดนี้ ลูกก็ต้องหล่อตามสิ แต่นี่พี่ตัสหน้าสวยจะตาย

“มึงยอมหรือยังล่ะ” เตยบอกผมแบบนี้ยิ่งกระตุ้นต่อมอยากรู้อยากเห็น

“เออๆ ยอมแล้วบอกสักทีเถอะ” ผมเร่งเร้ามัน

“พี่คนนั้นน่ะเค้าชื่อเบิร์ด”

“กูไม่ได้ถามชื่อเค้า กูถามว่าเค้าเป็นใคร” ผมรวบรัด ไอ้นี่ตอบไม่ตรงคำถาม

“เค้าเป็นแฟนพี่ตัส”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 14 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 30-12-2011 23:27:41

อัทปากจัดอ๊ะ! วินก็ปากพอๆกัน ด่ากันซะ!  :a5:
เชียร์พรหมเช่นกันคร่า าาา :laugh:
 :กอด1:ต่อไวๆนะค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 14 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: winamp ที่ 31-12-2011 11:47:49

 o13 :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:


ด่ากันทุกครั้งที่เจอหน้า ขิงก็ร่า ข่าก็แรง  ฮ่า ๆๆๆๆ ลูกดกๆๆๆ   


 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 14 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 31-12-2011 13:45:29

สนุกดีค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 14 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 31-12-2011 13:47:06

อันนี้เรียกว่าขี้เก๊กหรอ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 14 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 31-12-2011 13:58:30

อ้างจาก: ronlbb ที่ 31-12-2011 13:47:06  

อันนี้เรียกว่าขี้เก๊กหรอ

เอ่อ ช่วยรอหน่อยนะ ตอนนี้เรื่องยังดำเนินมาไม่ถึงครึ่งเลย

เดี๋ยวจะได้เห็นเองจ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 14 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 31-12-2011 17:55:53

เฮ้วๆๆกวนตีนได้อีกนะนั่น555+
แต่เราว่าพรหมเนี่ยชอบอัทป่าวอ่า
ชอบเลยๆๆๆๆเราเชียร์นะออเราเชียร์ป๊อบด้วยเพราะ
ดูแล้วป๊อบน่าจะชอบอัทด้วยนั่นแหละคร่า อิอิ
จะรอนะอยากรู้ว่าขี้เกีกตอนไหนตกลงว่าพระเอกคือนายวิน
อ่ะดิ อิอิ กวนตรีนได้อีก :fox2:
ออ ลืมไป Happt New Year 2012 คร่า :a1:
 : 222222: :a11: :a3: :a14: :a9: :teach: o7

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 15 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 31-12-2011 17:57:04

Lesson 15

( Autt Part )

“จะ...จริงหรอ” ผมถึงกับติดอ่างเมื่อได้ยินเตยบอก

“เป็นไรติดอ่างเลยหรอแค่เนี่ย” ไอซ์พูดเมื่อเห็นผมอ้ำๆอึ้งๆ

“ก็กูไม่คิดว่า...เอ่อ บอกไม่ถูก” ผมไม่รู้จะพูดอะไรคิดอะไรไม่ออกเลย

“ธรรมดาน่า มึงยังไม่ชินอ่ะดิ แต่เดี๋ยวอีกหน่อยก็ชิน มหาลัยนี้มีอีกหลายคู่” เตยบอกผม

“กูก็ไม่ได้อะไรหรอก แต่ตกใจว่าพี่ตัสเป็นด้วยหรอ” ผมบอกเตย

“ไอ้ห่า มึงก็ดูดิพี่ตัสหน้าสวยอย่างนั่นถ้าไม่มีใครจีบก็เกินไปละ” ไอซ์บอกผม

“อัท เราว่ากลับกันเถอะเย็นมากแล้ว” พรหมพูดขึ้น

“อื้อ กลับก่อนนะ เตย ไอซ์ เฟิร์น” ผมบอกลาเพื่อนๆของผมและกลับมาที่คอนโดตัวเอง มาถึงคอนโดก็เกือบ หกโมงเย็น

เช้าวันต่อมาผมกับพรหมก็ต้องมามหาลัยเช้าอยู่เพราะว่าวันนี้จะเป็นการให้นิสิตใหม่พบกับรุ่นพี่ และจะเป็นวันประกาศวันรับน้องและจับพี่รหัสด้วย

“พี่ตัสสวัสดีครับ” ผมกับพรหมทักพี่ตัสเมื่อเห็นพี่เค้า

“อื้อ หวัดดีจ้า อัท พรหม....พี่เบิร์ด นี่เพื่อนเพื่อนไอ้เตย ชื่ออัทกับพรหม” พี่ตัสบอกพี่เบิร์ด

“สวัสดีครับพี่เบิร์ด” ผมเอ่ยขึ้นพี่เบิร์ดก็รับไหว้อย่างดี

“ส่วนนี้พี่เบิร์ด...แฟนพี่เอง” พี่ตัสแนะนำต่อ

“เอ่อ...คือว่า” แนะนำกันตรงๆแบบนี้เลยหรอ

“มีอะไรหรือเปล่า” พี่ตัสถามผมเมื่อเห็นผมอึ้งๆ พี่เบิร์ดก็ยิ้มชอบใจ

“เอ่อ ผมไม่คิดว่าพี่จะแนะนำตรงๆแบบนี้น่ะพี่” ผมบอกไป

“พี่ก็ตรงๆแบบนี้แหละไม่ชอบอ้อมค้อม” พี่ตัสบอกผม

“พี่ตัสหวัดดีครับ” มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลังผม

“หวัดดีวิน” เมื่อผมได้ยินชื่อนี่ ถึงกับต้องหันหน้าไปมองทันที และภาพที่เห็นก็ชัดเจนจริงๆ ไอ้หน้าหล่อสันดานเสียนั่นเอง

“แล้วครีมล่ะ” พี่ตัสถามมัน

“ครีมมันจะมาสายๆน่ะ” เมื่อมันตอบพี่ตัสเส็จก็เหลือบมามองผม ซึ่งผมก็ทำใจไว้แล้วว่ามันต้องปล่อยหมาในปากมันมาวิ่งเล่นแน่ๆ

“พี่ตัส รู้จักสองคนนี้ด้วยหรอ” มันถามพี่ตัส

“รู้จักสิ เพื่อนน้องพี่เองแหละ” พี่ตัสบอก

“...” มันก็ไม่พูดอะไรต่อ

“พี่ตัส ผมกับอัทไปก่อนละกันนะครับ” พรหมพูดขึ้น คงเห็นสถานการณ์ไม่ดีเพราะผมกับไอ้เวรนั้นมองกันแบบไม่มีใครยอมใคร

“จะรีบไปไหนล่ะ นี่พึ่งแปดโมงครึ่งเองเค้าเรียกรวมเก้าโมงนิ” พี่เบิร์ดพูดขึ้น

“คือผมกับอัทยังไม่ได้กินอะไรมาเลยครับว่าจะไปหาอะไรกินหน่อย    ไปอัท” พรหมไม่พูดพร่ำทำเพลงรีบฉุดมือผมออกมาจากตรงนั้น

“คงกินกันแต่ตับอ่ะดิ” ผมได้ยินเสียงแว่วลอยมาไกลๆ แต่ก็ทำเป็นไม่สนใจซะ ตอนนี้อยู่ในมหาลัยมีเรื่องคงไม่ดี

“พรหมไม่น่ารีบมาเลย จะได้ด่าคนแต่เช้าสักหน่อย” ผมพูดเมื่อมาถึงโรงอาหารของมหาลัยซึ่งอยู่ไม่ไกลมากนัก

“เอาน่าอย่ามีเรื่องเลย เราก็อยู่ส่วนเราเค้าก็อยู่ส่วนเค้า” พรหมพูดมาก็จริง แต่ไม่ถูกที่มันไม่อยู่ส่วนมันน่ะสิ มาระรานผมทำไม

“เออๆ ยอมให้ก็ได้ แต่คราวหน้ามันเจอดีแน่ถ้ายังกวนตีนเราแบบนี้อีก” ผมพูดขึ้นแล้วเราก็แยกย้ายกันไปซื้อข้าวมานั่งกินกัน จนเกือบเก้าโมงผมกับพรหมก็เดินไปหอประชุมทันที

“พี่ตัส คณะบริหารมันแถวไหนเนี่ย” ผมถามพี่ตัสเมื่อวันนี้แถวไม่เหมือนเมื่อวาน มันสลับไปมาเหมือนเรียงคณะใหม่มั้ง

“บริหารหรอ เดี๋ยวนะ....เอ้อ  วินๆ” พี่ตัสเรียกมันทำไมวะ

“อะไรพี่ตัส” มันถามกลับ

“เอาพรหมกับอัทไปด้วย” พี่ตัสบอกมัน

“ให้ผมไปกับมันทำไม/เอามันไปทำไม” ผมกับมันพูดขึ้นพร้อมกัน

“ก็คณะเดียวกัน ก็ต้องไปด้วยกันอยู่แล้ว” พี่ตัสบอกอย่างงงและคงสงสัยว่ามีอะไรกัน เพราะผมกับมันมองกันแทบจะกินเลือดกินเนื้อกันเลยทีเดียว

“ห๊ะ อะไรไอ้เตี้ยนี่มันเรียนบริหารหรอ” มันถามพี่ตัส แต่ผมอยากตอบ

“เออ มึงจะทำไม”

“เปล่าก็แค่จะบอกว่า คณะนี้ต้องฉลาดถึงจะเรียนได้” มันพูดแล้วทำหน้ากวนตีนใส่ ได้เดี๋ยวกูจัดให้ไอ้เวร

“อ้าว ถ้างั้นมึงก็เรียนไม่ได้อ่ะสิ ลาออกยังทันนะ” ผมยิ้มกวนตีนมันไปที

“พอๆ กูจำได้ละ แกสองคนนี่หว่าที่ทะเลาะกันวันรายงานตัว อย่ามาก่อเรื่องตอนนี้นะโดนหนักนะขอเตือน ยิ่งคณะเดียวกันด้วย ซ่อมกันคางเหลืองแน่” พี่ตัสเตือน ผมกับมันจึงหยุด

“ตามมาให้ทันละกัน” มันพูดแล้วเก๊กหน้าขรึมๆ ชิ เท่ตายไอ้หน้าขีปนาวุธ

“อัท หยุดเลยนะอย่าไปต่อเดินตามอย่างเดียวก็พอ” พรหมกระซิบบอกผม

“แต่ว่ามัน...”

“ถือว่าเราขอได้ไหมนะ เราไม่อยากให้อัทเดือดร้อน” ดูพรหมจะห่วงใยผมจริงๆเลยนะแต่ก็ยอมๆหน่อยก็ได้

“เออๆ เห็นแก่พรหมนะไม่งั้น...” ผมทำท่าปาดคอ แล้วก็ก้าวตามมันไป และเมื่อมาถึงแถวก็ยิ่งทำให้ผมยิ่งรู้สึกอยากตาย

“อ้าวไอ้วิน ใครตามหลังมึงมาวะ” ไอ้เบิร์นหรือเปล่าถ้าจำไม่ผิด

“อ้าว ไอ้ตัวเล็กนี่เองนึกว่าใคร เรียนคณะนี้ด้วยหรอจ๊ะ” มันถามผม

“เออ” ผมตอบอย่างไม่สบอารมณ์

“โอ้วววว  สั้นๆง่ายๆ แต่ได้ใจความน่าค้นหา น่าค้นหา” มันจงใจยั่วผม

“อัทไปอยู่ข้างหน้าเถอะ” พรหมฉุดมือผมไปนั่งหน้าพรหมทันที

“โอะๆ จะมีเลิฟซีนไหมเนี่ย” ไอ้พวกเวรนรกแตกเอ้ย

“ถ้าพวกมึงไม่หุบปาก มึงเจอส้นตีนแน่!!!!” ผมหันไปตะคอกบอกพวกมัน

“น่ากลัว  หู้วววว” แล้วพวกมันก็ส่งเสียงโห่เสียงเปรตนรก ที่จริงไม่ต้องทำหรอกแค่นี้ก็เหมือนอยู่แล้ว

“โห่ ทำไมพ่อแม่มึงแต่งงานใหม่กันหรอ” ผมด่าพวกมัน

“เออ จะทำไมวะ” ไอ้เบิร์นยังไม่หยุด

“อุ้ย แต่งงานใหม่ หลายใจนะพ่อแม่พวกมึงเนี่ยแถวบ้านกูเรียกว่า.....” ผมจงใจเว้ยวรรคยั่วพวกมันตอนนี้ถือไพ่เหนือกว่าเว้ย

“เรียกว่าอะไรไอ้สัดถ้าตอบไม่ดีมึงสวยแน่” พวกมันตะโกนบอก

“เรียกว่าอะไรดีน้า” ผมยั่วมันอีก อิอิ สนุกจริงๆ

“ไอ้เตี้ย!!!!!!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 16 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 31-12-2011 20:31:50

Lesson 16

( Autt Part )

“หยุด!!!!!!! ถ้าพวกมึงไม่หยุดเถียงกันกูเอาตายยยยยยยยย!!!!!!!!” ผมต้องเงียบลงบัดดลเมื่อคนที่พูดเป็นคนตัวอ้วนๆท่าทางจะเป็นรุ่นพี่

“แคป เบาๆนิดนึง น้องมันใหม่” พี่ตัสพูดขึ้น

“มึงก็ดูแม่งดิ เกรงใจรุ่นพี่บ้างไหม มึงสองคนเตรียมตัวไว้เลย กูเล่นพวกมึงแน่ๆ” งานนี้เลยเงียบกันหมดครับ

“เอาล่ะครับน้องๆ นั่งตามคณะของตัวเองนะครับพวกพี่มีเรื่องจะชี้แจงนะครับ” พี่ตัสพูดใส่ไมค์ซึ่งทำให้ทุกคนในหอประชุมเงียบและรีบหาที่นั่งเป็นการด่วน

“เริ่มจากเรื่องแรกเลยนะครับ น้องๆคงรู้ดีว่านิสิตที่เข้ามาใหม่จะต้องเข้าร่วมกิจกรรมรับน้องทุกคน หากใครไม่เข้าร่วมพวกพี่ลงความเห็นว่า รับผิดชอบทั้งคณะทั้งชั้นปี” เมื่อพี่ตัสพูดจบก็มีเสียงโห่จากนิสิตใหม่แทบทุกคณะ

“โหย อย่างงี้ก็ซวยหมู่อ่ะสิ” ผมสะกิดพรหม

“หือ  มันคงไม่แย่ขนาดนั้นหรอก” พรหมตอบแล้วยิ้มกลับมา

“นายมองโลกในแง่ดีจังนะ” เพราะดูพรหมไม่ค่อยทุกข์ร้อนเท่าไรเลย

“สนุกดีนะเราว่า กิจกรรมรับน้องน่ะ” พรหมบอก

“แต่บางครั้งที่ได้ยินมาก็เล่นแผลงๆกันก็มีอ่ะเรากลัวเจอแบบนั้นอ่ะดิ”

“กังวลมากไปแล้ว” เมื่อพรหมพูดจบเสียงไมค์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“เอาล่ะเงียบๆก่อนครับน้องๆ นี่เป็นการตัดสิจใจร่วมกันของรุ่นพี่ทุกคณะ ถ้าใครมีปัญหาก็ลุกขึ้นยืน  เชิญ” พี่ตัสพูดด้วยหน้านิ่งๆแต่สายตาสื่อว่า ใครลุกมึงตาย

“เข้าใจก็ดีแล้วครับ” แล้วพี่ตัสก็ยิ้มหวานไปหนึ่งที

“ยิ้มสวยเนอะ” ผมสะกิดพรหม

“ก็เค้าหน้าหวาน เป็นธรรมดา” พรหมตอบผม

“นั่นสิเนอะ” ผมก็ยิ้มตอบพรหมไป

“เอาล่ะ ต่อไปเรื่องรับน้องนะครับ พวกพี่จะไม่รับน้องแบบรายวัน ที่ให้มาเข้าร่วมทุกเย็นๆ แต่จะเป็นการรับน้องแบบออกค่ายทีเดียวเจ็ดวัน เพราะฉะนั้นเตรียมตัวกันให้พร้อมด้วย” เมื่อพี่ตัสพูดจบหอประชุมก็เกิดเสียงคนคุยกันอีก

“ส่วนเรื่องสถานที่ และวันเวลา พี่ขอตกลงกันก่อนนะครับแล้วจะแจ้งให้ทราบอีกที”

“ตัส ๆ ให้จับพี่รหัสเลย” พี่ครีม อ้าวเรียนอยู่นี่ด้วยหรอเนี่ย

“อ่า ต่อไปพี่จะให้น้องๆจับพี่รหัสนะครับแล้วน้องๆก็ต้องหาให้เจอก่อนวันไปออกค่ายด้วยนะ ถ้าวันไปยังหาไม่เจอมีการลงโทษนะครับ” เมื่อพูดจบพี่ตัสก็เรียกเป็นคณะๆ เพื่อเรียงรายออกไปจับฉลากพี่รหัส ผมนี่ตื่นเต้นสุดๆเลยครับลุ้นๆว่าจะได้ใคร

“พรหมได้ใครอ่ะ” ผมถามพรหม ตอนนี้เราจับกันแล้วครับแต่ยังไม่เปิด

“ได้ นาย อเนชา เอี่ยมคุ้ม ไม่รู้ว่าใคร   แล้วอัทอ่ะได้ใคร”

“อื้อ เดี๋ยวเปิดก่อน........นาย ชยพล ใจบุญลือ” เอ่อ ใครวะไม่รู้จัก

“อัท พรหม” เสียงเรียกผมจากด้านหลัง

“เตย โหยเรียนคนละคณะเจอตัวยากจังวะ” ผมบ่นให้มันฟัง

“มึงก็อยู่กับพรหมไง เอ้อ เดี๋ยวกลางวันไปกินข้าวข้างนอกกันพี่ตัสให้มาชวนน่ะ” เตยบอกผม

“อือ ไปก็ไป” ผมตอบเตย

“แต่เราคงไปไม่ได้นะ” พรหมพูดขึ้น

“อ้าวทำไมล่ะ” เตยถามพรหม

“คือเรามีธุระ นัดกับแม่ไว้นะเดี๋ยวเที่ยงต้องเข้าสระบุรี เย็นนี้คงกลับค่ำน่ะ” พรหมบอกเหตุผล

“พรหมให้เราไปเป็นเพื่อนไหม” ผมถามกลัวพรหมไม่มีเพื่อนยิ่งขับรถคนเดียวด้วย

“ไม่เป็นไร อัทอยู่นี่แหละเดี๋ยวค่ำกลับแล้วจะไปเรียก” พรหมบอกผม

“อื้อ มาถึงก็เคาะเรียกละกันนะ” จากนั้นพวกเราก็แยกกันเลยเพราะยืนคุยกันก็เกือบเที่ยงแล้ว ผมนั่งมาบนรถของพี่ตัส

“พี่ตัสเรียนอะไรหรอ” ผมลืมถามตั้งแต่ทีแรก

“พี่เรียนแพทย์น่ะ” พี่ตัสตอบผม

“โห เรียนแพทย์โคตรเก่งเลยพี่” ผมพูดอย่างชื่นชมเพราะอย่างที่รู้กัน คณะแพทย์สอบติดยากจะตาย

“ไม่เก่งขนาดนั้นหรอก อาศัยลูกฟลุ๊กด้วย” พี่ตัสบอกอย่างถ่อมตัว

“แล้วแฟนพี่อ่ะเรียนอะไร” ผมถามต่อ

“พี่เบิร์ดเรียนเอกพละ” พี่ตัสบอกผม

“อ๋อ เออนี่เราจะไปกินข้าวกันที่ไหนอ่ะ” ผมถามเพราะนี่ก็ขับรถมาไกลพอสมควร

“ใกล้ถึงแล้วเลี้ยวหน้านี่ก็ถึงแล้วนะ” เมื่อพี่ตัสพูดจบก็เลี้ยวรถเข้าไปในซอยๆหนึ่งขับไปอีกสัก 500 ก็ถึง มันเป็นแบบว่าคล้ายๆผับ หรือเป็นผับเลยนั่นแหละ

“เอ่อ   เราจะกินกันที่นี่หรอ” ผมถามเพื่อความแน่ใจ

“อื้อ  ทำไมหรอ” เตยถามผม

“ก็กูไม่เคยเข้าผับนี่หว่า” ผมบอกตามความจริง

“เอาน่า เค้าปิดผับเลี้ยงมึงไม่ต้องกังวลหรอก ที่นี่วันนี้จะมีแค่พวกเรา” ไอซ์บอกผม

“พวกมึงนี่เหมือนมีสมองก้อนเดียวกันเลยเนอะ ตอบแทนกันได้แทบทุกเรื่อง”

“เอ้า ก็คนใกล้กัน ก็ต้องรู้เป็นธรรมดา ใครจะเหมือนมึง ตกหลุมพรหมไปหรือยังหว่า” ไอ้ไอซ์เริ่มกวนตีนผม

“เดี๋ยวกูถอดคอนเวิร์สปาหน้าเลย อีห่านี่” ผมด่ามันแต่ก็ไม่จริงจังอะไรมาก

“กูกลัวนี่ รีบพัฒนานะจ๊ะเดี๋ยวโดนหมาคาบไปแดก” ไอซ์พูดต่อ

“มึงนี่พูดไม่รู้เรื่อง มันไม่มีอะไรสักหน่อย” ผมตอบไปตามความจริงแต่ช่วงหลังๆผมกับพรหมก็ติกันจริงๆอ่ะแหละมันจะเข้าใจอย่างงั้นก็คงไม่แปลก

“อย่าให้กูรู้นะว่าผู้ร้ายน่ะปากแข็ง” เฟิร์นโพ่งขึ้น

“พวกมึงนี่ท่าจะบ้า กูกับพรหมเป็นผู้ชายทั้งคู่เฟ้ย” ผมบอกพวกมัน

“เพศไหนก็ไม่เกี่ยวนี่ ถ้ามึงจะรักกัน ฮ่าๆๆๆๆ” พวกมันก็หัวเราะกัน

“เออๆ แต่กูบอกไว้เลยว่ากูกับพรหมแค่เพื่อน!!!” ผมพูดเสียงแข็งใส่พวกมัน

“พี่ถามอะไรหน่อยสิพูดถึงเรื่องนี่” อยู่ๆพี่ตัสก็พูดขึ้น

“อะไรหรอครับพี่ตัส” ผมถมพี่ตัสกลับ

“อัทกับพรหมเป็นอะไรกัน”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 16 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: winamp ที่ 31-12-2011 21:17:00

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

นั้นสิ!! อัทกับพรหมเป็นอะไรกันเอ่ยยยย???

 :3123: :3123: :3123: :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 16 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: arun do d ที่ 31-12-2011 21:44:01

ช่ายยยยยยยยยยยย อัท กะ พรหม เป็นอะไรกัน   :m12:
มีสองตัวเลือกคือ เพื่อน รึ แฟน ตอบมาซะ  o18

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 17 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 01-01-2012 21:37:45

Lesson 17

( Autt Part )

“เอ้าพี่ตัส ผมบอกเป็นเพื่อนไง เพื่อนธรรมดาครับ!!!” ผมย้ำอีกครั้งหนึ่ง

“หรอ ก็แล้วไป  ปะเข้าไปในร้านกันเถอะ” เมื่อผมเดินเข้ามาในร้านเหมือนร้านจะยังไม่เปิดเพราะบรรยากาศมันทะมึนยังไงก็ไม่รู้ ตอนนี้เกือบบ่ายสองแล้ว

“พี่ตัส เหมือนร้านเค้ายังไม่เปิดเลยนะ” ผมทักพี่ตัสขึ้น

“มึงเดินมาเถอะน่า” เตยเดินตามพี่ตัสนำหน้าผมไป

“อือๆ” เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม ทางที่พี่ตัสนำไปนั้นเหมือนจะเป็นห้องใต้ดินและเมื่อเดินลงไปเรื่อยๆก็เจอห้องๆหนึ่ง

“พี่ตัสเดี๋ยวพวกไอซ์ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” ไอซ์บอกพี่ตัส

“อื้อรีบมาล่ะ” พี่ตัสบอกไอซ์

“เดี๋ยวๆ กูไปด้วยดิ” ผมทำท่าจะตามไอซ์ไปแต่พี่ตัสฉุดมือผมไว้

“ฮื้อ จะตามเค้าไปทำไม เราน่ะมากับพี่นี่” พูดจบพี่ตัสก็เปิดประตู และสิ่งแรกที่ผมสัมผัสได้คือ เสียงเพลงที่ดังมาก ถ้าจะเปิดขนาดนี้ล่ะก็เอาลำโพงไปตั้งไว้ในหูเลยไม่ดีกว่าหรือไง ผมแอบคิดในใจ

“พี่ตัสหวัดดี” ต้นตอเสียงจากคนข้างในเมื่อผมกันไป

“…” โอ้โหพูดไม่ออก มันอีกแล้วตามจองล้างจองผลาญกูจริงจริ๊งงงงงงงง

“พี่ตัสใครน่ะ แนะนำหน่อยสิ” ไอ้วินบอกพี่ตัส เอ๊ะ ทำเป็นไม่รู้จักกูหรอ พี่ตัสก็เหมือน งงๆว่ามึงไม่รู้จักกันหรอ ทั้งที่เมื่อเช้าแทบจะแดกหัวกันแล้ว

“ไม่ต้องแนะนำหรอกครับพี่ตัส ผมไม่อยากรู้จัก” ผมพูดค้านขึ้น นึกแล้วหมันไส้มันทำหน้าเหมือนสลดไปนิดนึง

“อ้าวน้อง ทำไมพูดแบบนั้นล่ะค่ะ น้องวินอุตส่าอยากรู้จัก” รุ่นพี่คนนึงพูด เมื่อผมกวาดมองไปรอบๆห้องก็พบว่า มีอีกหลายชีวิตอยู่ในห้องนี้ ขบวนการปากหมามาครบ พี่ครีมก็อยู่ พี่คนดุก็อยู่ อยู่กันครบเลย

“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมคงหน้าตาแย่มั่งครับเค้าเลยไม่อยากรู้จัก” มันแอบเหลือบมายิ้มให้ผม กวนส้นตีนได้อีก - -

“ว้ายยยยยยยย ไม่เอาๆ ถ้าน้องวินไม่หล่อโลกนี้ก็ไม่มีคนหล่อแล้วล่ะค่ะ” อีรุ่นพี่นี่ก็ดี๊ด๊าเหลือเกิน แรดสัดๆ แล้วไอ้วินมันก็ส่งยิ้มหวานให้รุ่นพี่แรดคนนั้น(ฉายานี้ผมตั้งเอง)โถไอ้ขี้เก๊กหล่อตายอ่ะ(แต่แม่งหล่อจริง)

“พี่ตัสผมจะกลับก่อนนะ รู้สึกชักไม่น่าสนุกแล้วอ่ะ” ผมบอกพี่ตัส

“พี่ไม่อนุญาต อยู่เป็นเพื่อนพวกเตยก่อน อยู่สังสรรค์ด้วยกันหน่อยซี่” พี่ตัสบอกผม ผมเกรงใจก็เลยต้องยอมรับข้อตกลงไปอย่างเสียไม่ได้

“สรุปนายชื่ออะไรอ่ะ” มันยังแกล้งถาม ผมหันไปมองรอบๆทุกสายตาแทบจะมองมาที่ผมเพื่อดูปฏิกิริยาที่ผมจะกระทำ

“ชื่อ อัท” ผมตอบแบบปัดๆ

“หรอ เราชื่อวินนะยินดีที่ได้รู้จัก” แล้วมันก็ส่งมือพร้อมกับยิ้มมาให้ ไอ้ควายเก๊กทำไม ผมจึงยืนมือไปจับมือมัน

“ไม่ยินดีโว้ย” ผมยื่นหน้าไปกระซิบบอกมัน  มันก็ยังทำหน้านิ่งส่งยิ้มหล่อไปทั่ว ชิ เห็นแล้วหมันไส้ชะมัดเลย

“กินอะไรหน่อยไหมครับอัท” มันบอกผม

“เอ่อ ไม่ล่ะ รู้สึกไม่ค่อยเจริญอาหารเท่าไรน่ะ เห็นบางอย่างที่ไม่อยากเห็น กลัวจะสำลอกออกมาเสียดายของ” ผมบอกมันจังหวะนั้นพวกเตยก็เข้ามาพอดี

“พี่ๆ หวัดดีค่ะ” มันสามคนยกมือไหว้รุ่นพี่ทั่วห้อง ดูเหมือนมันจะคุ้นเคยกับรุ่นพี่มากกว่าผมอาจจะเป็นเพราะมันมีพี่ตัสมั้งเลยรู้จักรุ่นพี่เยอะ

“เตยมานั่งนี่  นั่งกับอัทนี่” พี่ตัสเรียกพวกไอ้เตยให้มานั่งกับผม แต่ถึงพี่ตัสไม่บอกมันผมก็จะลากมันมานั่งกับผมอยู่ดี

“อัทสั่งอะไรมากินยัง” เฟิร์นออกปากถามผม

“อือ ยังไม่ได้สั่งเลยรอพวกมึงนี่แหละ” ผมพูดจบก็ชะเง้อหน้าไปมองเมนูอาหาร

“กูกินข้าวผัดกุ้ง” ไอซ์บอกกับเฟิร์นที่กำลังจดรายการอาหารอยู่

“กูเอาข้าวผัดไข่ละกัน” ไอซ์บอกเฟิร์น

“แล้วมึงล่ะอัทจะแดกอะไร” เฟิร์นหันมาถามผม

“กูเอาอะไรก็ได้สั่งมาเถอะของฟรีกูแดกได้หมดล่ะ” ผมบอกมัน ผมชอบพูดหยอกกันเล่นเป็นประจำจนติดปากเป็นเรื่องปกติไปแล้ว เฟิร์นออกไปสักพักก็กลับเข้ามาพร้อมกับอาหารที่สั่งไป

“น่ากินว่ะ” ผมพูดขึ้นเมื่อเห็นจานอาหารมันแต่งมาสวยมากเลย

“เป็นไงบ้างน้องๆ คืนนี้อยู่ยาวนะคะ” พี่ครีมนั้นเองเดินมาบอกพวกผมที่กำลังกินข้าวกันอยู่

“ถ้าไหวนะพี่ ผมไม่ค่อยชอบที่แบบนี้เท่าไร” ผมบอกพี่ครีมตรงๆ เพราะเป็นคนไม่ชอบอ้อมค้อมอะไรมากอยู่แล้ว

“ต้องไหวจ๊ะ ใครกลับก่อนพวกพี่นะ...” พี่ครีมทำท่าปาดคอส่งยิ้มมาให้แล้วเดินไปร่วมสนุกกับรุ่นพี่คนอื่นๆ ส่วนกลุ่มตรงหน้าผมก็คงกำลังจะได้ที่เริ่มโหวกเหวกโวยวาย ชั้นต่ำสิ้นดี พวกๆไม่มีการศึกษา และเหมือนมันรู้ว่าผมมองพวกมันด้วยสายตาเหยียดๆ

“ว่าไงครับ อัทสนใจลองดื่มดูสักแก้วไหม” พูดเพราะมาก ผมแทบอ้วก สาเหตุที่มันพูดเพราะก็เพราะว่ามีรุ่นพี่นั่งอยู่ด้วยล่ะสิ กูล่ะหมั่นหน้ามึงจริงๆ

“เอ่อ ไม่ดีกว่า ไม่ชอบดื่มของไร้สาระทำลายสุขภาพตัวเองเปล่าๆ” ผมพูดแดกดันมัน

“อ้าวน้องค่ะ เค้าดื่มเพื่อเข้าสังคมค่ะ น้องเคยมีไหมคะสังคมน่ะ” อีรุ่นพี่แรดนี่แม่งเสือกเหลือเกิน ชักเริ่มหมั่นหน้าและ

“พอเถอะครับพี่ ถือว่าผมขอ อัทเค้าคงยังไม่เคยน่ะ นี่คงเป็นครั้งแรกที่ได้มาที่แบบนี้ก็ต้องกลัวและไม่กล้าเป็นธรรมดาครับ” มันจงใจเน้นคำช่วงท้ายว่าผมกลัวไม่กล้า มึงท้าผิดคนแล้วไอ้ขี้เก๊กเอ้ย

“เตยหลบสิ” ผมบอกเตยให้หลีกทาง

“จะไปไหน” เตยถามผม

“เออน่าเดี๋ยวก็รู้” เตยยอมหลีกทางให้ผมแต่โดยดี ผมเดินออกมาจากห้องแล้วเดินไปทางบาร์ทันที

“พี่ๆ มีอะไรแรงสุดๆอ่ะ” ผมถามพนักงานหน้าบาร์

“ที่นี่มี EVER CLEAR 80 Degree ครับแรงที่สุดแล้ว”

“เอามาขวดนึงเลยพี่แก้วอีกสองใบ” ผมก็ไม่รู้หรอกว่ายี่ห้ออะไรแต่เอาๆไว้เถอะแรงสุดก็สู้เว้ย

“เอาจริงหรอน้องน็อกได้เลยนะครับ” พี่เค้าถามย้ำอีกที

“ไม่รู้สิพี่ ก็คนนั้นห้องนู้นเค้าให้มาเอา” ผมแกล้งบอกเนียนว่าคนในห้องผมให้มาเอาเพราะท่าทางต้องมีคนในห้องนั้นแหละที่เป็นเจ้าของที่นี่

“งั้นรอเดี๋ยวนะครับ” พี่พนักงานหายไปสักแปปก็กลับมาพร้อมกับของที่ผมต้องการ

“ขอบคุณนะครับ” ผมยิ้มให้พี่พนักงานไปหนึ่งทีแล้วเดินกลับมาที่ห้อง

“เดี๋ยวเจอกันไอ้ขี้เก๊ก”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 17 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 02-01-2012 02:44:34

แหม นี่เค้าเรียกว่าเก๊กแล้วหรอค่ะเนี่ยอิอิ :m19:
เราว่ายังคงเส้นคงวาความกวนตีนเหมือนเดิม :m11:
ว่าแต่มาอัพต่ออีกนะ อยากอ่านต่อๆๆๆๆ :mc3:
เอ แล้วคัยเป็นนพี่รหัสของอัทอ่ะ คงไม่ใช่วินนะ อิอิ :undecided:
เอแต่เค้ารุ่นเดียวกานป่ะ.......? :confuse:
ว่าแต่ถ้าอัทเมาแล้วนิสันจะเปลี่ยนป่าวอ่ะ :oni3:
แบบขี้อ้อนน่ารักๆเซ็กซี่ๆๆๆอ่ะ เอาเลยๆๆ :monkeysad: :impress: :-[
วินจะได้หลงไง เฮ้วๆๆๆๆ อ๊ะๆๆค้างคาใจมาก :man1: :haun4:
พรหมอ่ะแบบชอบอัทใช่ม่ะตอบมาเลยๆๆ :m32: :m12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 17 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: karn49 ที่ 02-01-2012 10:27:54

- [] - ;
เพลียยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 17 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: wasawath ที่ 02-01-2012 10:36:54

มาต่อเน้อ (•͡˘˛˘ •͡)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 18 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 03-01-2012 00:50:25

Lesson 18

( Autt Part )

ผมเดินรีบเดินเข้ามาที่ห้องและตรงไปที่ไอ้ขี้เก๊ก เสแสร้ง ตอแหลเก่ง (มากไปไหมหว่า)ทันที พร้อมกับตบโต๊ะที่มันนั่งอยู่

“ปึ้ง...ลุกตามมาหน่อยสิ” ผมบอกมันด้วยสีหน้าท้าทายสุดๆ

“มีอะไรหรือเปล่าครับอัท” ฮึ้ย ตอแหล!!!!!!!!!!! ไอ้ชาติหมา ทำเป็นพูดเพาะ

“เอาน่า ตามเรามาหน่อยไม่ได้หรอ หรือว่า...นายกลัว” ผมจงใจยั่วมันตอนนี้กลายเป็นว่าสายตาของคนทั้งห้องขนาดใหญ่นิดหน่อย (ประมาณครึ่งสนามบาส) มองมาที่ผมกับเวรนี้เรียบร้อยแล้ว

“มีอะไรหรือเปล่าอัท วิน” พี่ตัสเดินเข้ามาถามผมเมื่อเห็นว่าผมกลายเป็นจุดสนในของคนอื่นในห้อง

“เปล่าหรอกพี่ตัส ผมแค่คุยอะไรกับวินนิดหน่อย” ผมบอกพี่ตัสแล้วยิ้มให้แล้วหันกลับมามองไอ้วิน

“ว่าไงล่ะ วิน” ผมพูดด้วยเสียงหวานสุดๆ แต่ส่งสายตาตรงกันข้ามไป มันก็มองหน้าผม

“ได้ไม่มีปัญหาหรอก” พูดจบมันก็ลุกเดินตามผมมา ผมพามันเดินไปนั่งโต๊ะใหม่ซึ่งไม่ได้ไกลจากตัวเดิมมากแต่มีแค่เพียงเราสองคน

“มีอะไรครับ  ไอ้เตี้ย” ประโยคท้ายมันพูดกระซิบผม เหอะ เสแสร้งเก่งจริงนะมึง    ผมยกของที่ไปหามาตั้งไว้บนโต๊ะและแก้วคนละใบ

“อะไร???” มันถามขึ้นเมื่อเห็นการกระทำของผม

“แข่งกันใครน็อคไปก่อนถือว่าแพ้”

“หือ ถ้าชนะจะได้อะไรล่ะ” มันขมวดคิ้วเข้าหากัน

“อยากทำอะไรก็ทำ” เมื่อผมคิดไม่ออกว่าจะให้ทำอะไร

“แน่ใจหรอว่าทำอะไรก็ได้”

“เหมือนจะมั่นใจจังเลยนะว่าจะชนะ” ผมยิ้มกวนๆใส่มันไปหนึ่งที

“เดี๋ยวก็รู้ ^^” สาบานได้ไม่เคยเจอใครยิ้มได้เจ้าเล่ขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ

“เฮ้ย  ไอ้วินมีอะไรวะ” เพื่อนมันนั่นเองซึ่งตอนนี้ก็เริ่มทยอยมาให้ความสนใจกับโต๊ะของผมสองคนแล้วไม่เว้นแม้กระทั้งพวกไอ้เตย

“ไอ้ตัสทำอะไรวะ” เตยถามผมด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“ไม่มีอะไรหรอก แค่อยากสั่งสอนหมามันหน่อย” ผมจงใจพูดกระแทกแดกดันมัน

“ไม่มีอะไรเว้ย แค่อยากเห็นสารรูปพวกอวดดีนิดหน่อยว่ะ” มึงก็พูดกับเพื่อนมึงสิมายักคิ้วให้กูหาแม่มึงหรอ

“ว่าแต่อัทจะเริ่มก่อนหรือจะให้ผมเริ่มก่อนล่ะครับ หืม”

“หึ เราเริ่มก่อนก็ได้วิน” พูดจบผมรินเหล้าใส่แก้วผมกับมันครึ่งแก้วทันที

“เอาล่ะนะ” ผมกระดกเหล้าเข้าปากทันที อื้อหือแม่งเอ้ยแสบคอเลย แต่ไม่ได้เสียฟอร์มหมด แต่ทำไมมันถึงขมอย่างงี้ว่ะ

“หือ ใจเหมือนกันนี่อัทงั้นเรามั่งนะ” มันกระดกตามผมมาติดๆแต่

“แค่กๆ ๆ ๆ เฮ้ย เหล้าอะไรวะฉุนกึ้กเลย” มันดูขวดเหล้าก็ตาโตเท่าไข่ห่าน

“เห้ย 80 ดีกรี กินเข้าไปได้ไงวะ” มันมองหน้าผมแต่ขอโทษตอนนี้ภาพผมเบลอแล้วครับ

“ทำไมหรอ นายกินไม่ได้หรอ น่าเสียดายนะ” ผมรู้สึกเริ่มหน้าร้อนขึ้นเรื่อยๆ ตามด้วยอาการโลกหมุน

“ทำไมจะกินไม่ได้ล่ะ” มันพูดจบก็กระดกรวดเดียวหมด

“เอาสิกินตานายแล้วนะ” มันบอกผม

“ได้ไม่มีปัญหา” ผมจะขวดเหล้ารินลงแก้วตัวเองแล้วกลั้นใจกระดกรวดเดียวหมดไปอีกแก้ว ทีนี้แหละเริ่มอ่อนปวกเปียก

“เอาสิต่อเลยยังไหวหรือเปล่า” ผมถามมันแต่ลืมดูสังขารตัวเองเลยครับ มือไม้เริ่มอ่อนไปหมดแล้ว

“ไหวดิแค่นี้เองจิ๊บๆน่า” มันก็กระดกต่ออย่างไม่ยอมแพ้ผม เอาสิว่ะตายเป็นตายแต่ผมต้องไม่แพ้มันเด็ดขาด

“อัทๆ มึงพอเถอะหน้าแดงเถือกแล้ว” เตยสะกิดบอกผม และเพื่อนคนอื่นก็เห็นด้วย

“ไม่เอา กูยังไม่เมาสักหน่อยกูยังไหว” ผมไม่ยอม ยังไงก็ไม่ยอมแน่ๆ ผมก็กระดกเหล้าเข้าปากอีกแก้วนึงทันทีที่มันกินเส็จ

“อึก อาวววเยยยยย ตามืงแย้วววววว” ผมรู้สึกว่าตัวเองพูดช้าและยืดยาวยังไงก็ไม่รู้

( Win Part )

แม่งพูดเสียงซะยืดหย่อนยานเชียวสงสัยแม่งเมาแล้ว มันจะไม่เมาได้ไงก็นี่แม่ง 80 ดีกรี ปกติผมยังไม่กินเลยแล้วเด็กอ่อนหัดอย่างมันจะไหวได้ไง ว่าแต่มันผมเองก็รู้สึกมึนเหมือนกัน ใครๆเค้าก็รู้กันเหล้ายี่ห้อนี้แรงสุดๆ

“เฮ้ย ไอ้วินไหวปะวะ” ไอ้ป๊อปเข้ามากระซิบถามผม

“ไหวสิวะ กูไม่แพ้ไอ้เด็กหัดเมานี่หรอก” ผมกระซิบบอกมันกลับ ไม่กล้าพูดเสียงดังเพราะเวลาผมอยู่ต่อหน้ารุ่นพี่ต้องรักษาภาพพจน์ของตัวเองให้ดี

“เฮ้ย แม่งแดกหมดแล้วว่ะ” ไอ้เบิร์นพูดขึ้นเมื่อเห็นไอ้เตี้ยมันกินเหล้าแก้วที่ 5 เข้าไปแล้วผมก็กระดกเข้าตามไปติดๆ ผมรู้สึกร้อนท้องมากๆตอนนี้แต่ต้องรักษาฟอร์มไว้ก่อนล่ะ

“อึ้ก...อึก...ฮึก...” ไปแล้วครับเตี้ยมันวิ่งไปแล้วสงสัยจะไปอ้วก

“เฮ้ยๆ แม่งไปแล้วว่ะ ไอ้วินมึงชนะเว้ย เฮ้” พวกเพื่อนผมบอกแต่ผมนี่สิกระอักกระอ่วนเต็มที่ รู้สึกมันเริ่มย้อนขึ้นมาจนต้องรีบวิ่งไปห้องน้ำเหมือนกัน

“เฮ้ย ไอ้วินจะรีบไปไหนวะ” ผมไม่หันกลับไปมองด้วยซ้ำและเมื่อมาถึงห้องน้ำผมกับไอ้เตี้ยก็ครองโถส้วมคนละอันอ้วกกันสนั่นลั่นเมืองไปหมด เมื่อผมรู้สึกค่อยยังชั่วแล้วก็เดินไปที่อ่างล้างมือเพื่อล้างปากล้างคอหน่อย แต่เมื่อมองเข้าไปอีกห้องก็เห็นสภาพคนกอดโถส้วมเห็นแล้วเวทนาท่าทางจะหนักเหมือนกัน

“เฮ้ย เป็นไงบ้าง” ผมไปยืนถามมันหน้าห้องน้ำ แต่ขอโทษถามมันลืมดูตัวเองเดินแทบจะไม่ตรงเหมือนกันถึงจะคอแข็งขนาดไหนก็เถอะ เจอ 80 ดีกรีไปหลายแก้วก็เล่นแย่เหมือนกัน

“ยางหวายยยยยยยยย” มันตอบแล้วยกมือขึ้นมาเป็นสัญญาณว่าไม่เป็นไร

“มานี่เดี๋ยวกูช่วย” ผมเข้าไปพยุงมันเพราะเห็นว่าสภาพมันไม่ได้เป็นเหมือนคำตอบมันเลย

“เฮ้ย อย่ามายู้งงงงงงง” มันพยายามปัดมือผมออกแต่ก็เหมือนคนไม่มีแรงอ่ะแหละอ่อนปวกเปียกไปหมด เมาแล้วไม่เจียมกะลาหัวนะมึงนะ

“ล้างหน้าล้างตาก่อน” ผมบอกมันจบก็วักน้ำเข้าหน้ามันทันที

“ฟึ่บ...ฟึ่บ... อื้อ เย็น ๆ ม่ายยย อาววว” มันบ่นอู้อี้ๆ อะไรก็ไม่รู้

“เฮ้ย เฉยๆดิวะ น้ำกระเด็นหมดแล้วไอ้เหี้ย” ผมด่ามันเมื่อความอดทนเริ่มหมดลง

“อื้อ มืง ดุหาพ่อง...มืงงงงหรา” อ้าว ด่ากูอีก

“ไปๆ ออกไปข้างนอก” ผมไม่เถียงต่อเพราะเถียงกับคนเมามันไม่มีประโยชน์อะไร พาลจะทำให้หงุดหงิดเปล่าๆ ผมพยุงมันออกมาแต่ยังพ้นห้องน้ำไม่กี่ก้าวเลยอยู่ๆไอ้คนที่ผมพยุงก็เซแถดๆ พยุงตัวไม่อยู่

“เฮ้ย ๆ ๆ ๆ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 18 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: sayhi11 ที่ 03-01-2012 00:57:41

รอตอนที่ 19 ค่ะ
ให้ :L2: คนเขียนขยันดีค่ะ
+ เป็ดด้วย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 19 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 03-01-2012 20:49:16

Lesson 19

( Win Part )

เรียบร้อยครับ ผมล้มลงไปนอนหงายกับพื้นตามด้วยไอ้ตัวเล็กที่นอนอยู่บนตัวผม แหม มึงจะสบายไปแล้วไอ้ห่าถึงตัวจะไม่หนักก็เถอะแต่อยู่ในสภาพนี้มันก็ไม่เหมาะ ถ้าใครมาเห็นเข้าจะคิดยังไง

“เฮ้ย ไอ้เหี้ยเอ้ยลุกก่อนดิ” ผมดันมันออกแต่ไม่ออกเว้ย เสือกกอดแน่นกว่าเดิมอีก

“เฮ้ย ไอ้วิ...” ไอ้เบิร์นเรียกผมแต่พอมันเห็นผมมันก็เงียบไป

“เออ มาก็ดีแล้วช่วยกูหน่อยดิ” ผมบอกมันเพราะตอนนี้ตัวเองก็ล่อแล่เต็มที่แล้วเหมือนกัน

“เดี๋ยวมึงรอกูแปปนึงเดี๋ยวกูมา” มันบอกแล้วรีบวิ่งหายหัวไปไหนของมันไม่รู้ และพอมันกลับมาอีกทีไม่ได้มาคนเดียวครับ ยกห้องมาเลย

“เนี่ยๆ มึงดู แข่งดวดเหล้ากันท่าไหนวะ แม่งได้กันละ” ไอ้เบิร์นพูด

“ได้พ่อมึงสิหนักจะตายเอาออกไปดิ” ผมไม่ไหวละ ภาพพจน์ชั่งแม่งมันก่อน สภาพตัวเองจะไม่ไหวแล้ว

“อัท ๆ มึงตื่นดิเห้ย” เพื่อนมันกรูเข้ามาเขย่าตัวไอ้เตี้ยบนตัวผมนี่แต่เหมือนจะไร้ผล

“อัท ตื่นก่อนสิเร็วๆ” พี่ตัสเข้ามาช่วยปลุกอีกคน จนไอ้ตัวปัญหาเริ่มขยับตัว

“อัทลุกก่อนเร็ว” เพื่อนมันพูดอีกครั้ง

“อื้อออออ อย่ามายุ่ง เสียงดางงงง หนวกกกกหู โคนจาหลาบบบจานอน ปายยกายยๆ” มันไม่พูดเปล่าเอาหน้าถูอกผมด้วยกูไม่ใช่หมอนโว้ยยยย

“อ้าว  น้องชายกูล่ะ” ไอ้ครีมเดินออกมาจากห้องและเมื่อมองมาที่ผมมันก็หัวเราะก๊ากเลยครับ

“อ้าว ไอ้น้องชาย น้องสะใถ้พี่คนนี้หรอ” ไอ้ครีมถามผมกวนๆ

“มึงหยอกไม่รู้เวลาเลยนะ เอามันออกไปดิ กูก็จะไม่ไหวแล้ว” ผมบอกมันด้วยเสียงดังเพราะตัวเองก็ตาจะปิดเหมือนกัน

“ไม่ไหวก็ปล่อยเลยสิวะ แต่ระวังท้องนะ ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้ป๊อปมึงนี่เล่นไม่รู้เวลาเลยไอ้สัด

“ไอ้พวกสมองหมา ปัญญาขี้เลื่อย จิตตกต่ำทราม ไอ้พวกหมกมุ่นในกาม” เพื่อนมันนึงด่าไอ้ป๊อป

“อ้าว ด่าผมทำไมครับ คนสวย” ผู้หญิงที่ด่าน่าจะชื่อเตยถ้าจำไม่ผิด เพราะเป็นคนที่ไอ้ตัวเล็กนั่งอยู่ด้วยกันเมื่อตอนกินข้าว

“หัวพวกมึงมันมีแต่เรื่องจัญไรไง แต่ก็อย่างว่าแหละ หน้าตามันฟ้อง” เพื่อนมันอีกคนพูดเสริมขึ้น

“เอาล่ะพี่ว่าก่อนดีกว่านะ พามันทั้งคู่ไปนอนก่อนเถอะ” พี่ตัสพูดขึ้น

“จะไปยังไงอ่ะพี่อัทมันไม่ยอมลุกอ่ะ” เพื่อนมันถาม

“ไอ้วิน” พี่ตัสเรียกผม

“ครับ”

“แกอุ้มมันไปด้วย”

“พี่ตัสเอาจริงหรอ” เพื่อนมันถามสีหน้าดูตกใจเล็กน้อย

“เอ้า แล้วจะให้ทำไง ให้มันนอนกันตรงนี้หรอ ไอ้วินท่าทางมันก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันหน้าแดงเถือกทั่งคู่เลย ไปๆช่วยพยุงมันไปทั้งคู่นั่นแหละ” พูดจบพี่ตัสก็เข้ามาดึงผมลุกขึ้นไอ้เตี้ยนี้ก็เนอะ หลับไม่รู้เรื่องเลยแถมเกาะผมเป็นลูกกระแตเลย

“ไหวไหมวิน” พี่ตัสถามผม

“พอไหวพี่ตัส” พูดจบผมก็ต้องลากสังขารตัวเองแถมแบกสังขารชาวบ้านไปที่ห้องพักที่นี้ มันเป็นห้องพักผมเองแหละมีห้องเดียวเผื่อไว้เวลาที่ผมกลับไม่ไหว เวลามาสังสรรค์ที่ร้านนี้ซึ่งเป็นร้านของพ่อผมเอง

“โอ้ยถึงสักที” ผมบ่นกับตัวเองเมื่อพาตัวเองมาถึงเตียงนอน

“เอ้า นอนกันดีๆนะเว้ย อย่าทำอะไรน้องพี่ล่ะ ไม่งั้นฉันเล่นแกตายแน่” พี่ตัสขู่ผม แต่เวลานี้ผมไม่มีอารมณ์ทำอะไรหรอก อีกอย่างแค่คิดว่าจะทำไอ้นี่ก็รู้สึกขนลุกพิกลละเมื่อหัวผมถึงหมอนผมก็หลับทันที โดยที่ไอ้ตัวเล็กก็ยังเกาะผมไว้เหมือนเดิม

( Autt Part )

ผมรู้สึกมึนหัวมากๆ ตาเตอนี่หนักจนจะลืมไม่ขึ้น ผมจึงยังไม่อยากลุกเอาหน้าถูหมอนไปมา ว่าแต่ทำไมหมอนมันแข็งแล้วก็อุ่นจังวะแถมยังกลิ่นน้ำหอมปนเหล้าชวนให้เคลิ้มนี่อีก ผมจึงลืมตาขึ้นภาพที่เห็นทำเอาผมเกือบช็อคตาย

“เฮ้ยยยยยย” ผมผงะตัวเองออกมาจากอกมัน แต่แค่นิดเดียวเพราะไม่มีแรงเลย อ่อนเปลี้ยไปหมดผมก็เลยค่อยๆขยับลงไปนอนข้างมันแทนจากตอนแรกที่นอนอยู่บนตัวมันแล้วก็นอนหลับต่อ

“อัท ๆ ๆ”

“อื้อ...” ผมสลึมสลือตื่นขึ้นจากแรงเขย่าพอลืมตาดูก็...กูมานอนกกมันทำไมเนี่ย

“เฮ้อ ตื่นสักที พี่ตัสเอามันออกไปดิ” เสียงคนที่ผมนอนกกนั่นแหละชิ ยืมนอนกอดแค่เนี่ยทำบ่น

“อัท ไปกลับเถอะเดี๋ยวพี่ไปส่ง” พี่ตัสฉุดผมขึ้นมานั่งแต่ขอโทษโลกหมุนเลยงานนี้

“...” ผมกำลัง งง พูดอะไรไม่ออกครับตอนนี้หัวสมองยังไม่สามารถประมวลผลอะไรมากได้สงสัยจะเบลอจากเหล้าเจ้าปัญหานั้นแหละ(ก็แกเป็นคนไปท้าเค้าเองได้ข่าว - -)

“วินแกก็ด้วยเดี๋ยวพี่ไปส่งสภาพแบบนี้ขับรถตายห่ายังไม่ทันได้เรียนจบปี 1 แน่”

“แล้วคนอื่นล่ะพี่ตัส” ไอ้วินถามพี่ตัส

“เค้ากลับกันไปหมดแล้ว เหลือแกสองคนเนี่ยหลับกันไม่รู้เรื่อง” เมื่อพี่ตัสพูดจบผมรู้สึกโลกมืดขึ้นอีกครั้งยังไม่อยากตื่นเลยอ่า

( Tus Part )

“เอ้า ไอ้อัทแกจะไหวไหมเนี่ย” เห้อผมล่ะหนักใจไอ้เด็กสองคนนี้จริงๆ ท้าห่าอะไรกันเป็นเด็กๆไปได้ แข่งกันกินเหล้า 80 ดีกรี เดี๋ยวก็ตายห่ากันหรอกไอ้พวกเวรนิ

“อัท อัท อัท!!!!!” ครั้งสุดท้ายผมตะโกนเรียกมันสุดเสียงแต่มันก็เฉยแล้วนิ่งไปซะงั้นอ่ะแหละ โอ้ย จะไม่ไหวแล้วนะ

“ไอ้วิน เอ็งไปที่รถพี่ก่อนเดี๋ยวพี่ให้พนักงานมาพยุงไอ้อัทไป” ผมสั่งวินที่พอมีสติอยู่ มันก็ลุกเดินออกไปแต่ก็เป๋เหมือนกันเดินเกือบไม่ตรง แต่ทำไมอัทสภาพเป็นขนาดนี้สงสัยจะไม่เคยกินเหล้า แล้วพอกินครั้งแรกเล่นขนาดนี้ก็สมควรที่มันจะน็อคนั่นแหละ

“~Long as I know you got me I be lov….” เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น

“ฮัลโหลครับ” ผมกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์

(ตัสอัทออกมาหรือยังวินออกมาแล้วนะ)

“อือๆ พี่เบิร์ดดูมันหน่อยนะ น้องมันยังไม่สร่างเดี๋ยวอัทกำลังไปที่รถอ่ะเดี๋ยวตัสไล่ดูของในห้องก่อนแล้วจะตามไป”

(อือ เร็วๆล่ะ)

“ครับ” พูดจบผมก็วางสายแล้วเดินไปที่ห้องอีกครั้งตรวจดูว่าใครลืมอะไรไว้ไหม พอเส็จผมก็เดินกลับมาที่รถก็เห็นพี่เบิร์ดยืนพิงประตูรถอยู่

“น้องล่ะพี่” ผมถามพี่เบิร์ด

“อยู่ในรถเนี่ย ไปกลับกันเถอะพี่ง่วงแล้ว”

“อือๆ ไปส่งอัทก่อนนะ” จากนั้นพี่เบิร์ดก็ขับรถไปส่งอัท อ๊ะๆ ไม่ต้องสงสัยว่าผมรู้ได้ไงว่าอัทอยู่ที่ไหน ก็โทรหาน้องสาวสุดที่รักไง ที่มันยึดห้องผมไปเรียบร้อยแล้ว ส่วนผมก็โดนพี่เบิร์ดชวน(บังคับ)ให้ไปอยู่ด้วยกันที่ห้องพี่เบิร์ดซึ่งมันอยู่ตรงข้ามกัน(จะย้ายทำไมก็ไม่รู้) เมื่อมาถึงคอนโดอัท หือลูกคนรวยหรอวะเนี่ย คอนโดนี้แพงจะตาย ตอนแรกแม่ผมก็จะซื้อให้แต่ผมเบรกไว้ทันเพราะมันแพงเกินไป อีกอย่างถ้าผมซื้อคอนโดนี้ผมก็ไม่ได้เจอกับพี่เบิร์ดน่ะสิ ^^

“อัท” ผมหันหลังไปเรียกก็เจอภาพที่น่ารักๆ เลยแอบถ่ายรูปเก็บไว้ ภาพก็คือไอ้วินนอนเอาหัวซบพนักพิงหัวส่วนอัทนอนซบอกไอ้วินเลย แหม่ แอบเผลอคิดไปว่ามันเหมาะสมกันดีแหะ

“ตัส พี่ว่าไม่ตื่นหรอก หากุญแจห้องแล้วอุ้มขึ้นไปส่งเลยดีกว่า” พี่เบิร์ดเสนอ

“เดี๋ยวๆ ตัสโทรหาพรหมก่อน” พอผมโทรไปหาพรหมบอกพรหมว่าอัทเมามากหลับเป็นตายเลยพรหมมีน้ำเสียงร้อนรนมาก แล้วยังตอนที่พาอัทขึ้นไปที่ห้องอีกคนคอนพยุงอัทก็พรหมนั้นแหละ และถ้าสายตาผมมองไม่ผิดล่ะก็ พรหมชอบอัทแน่นอน

“ยังไงพี่กลับก่อนนะพรหม มีอะไรโทรหาพี่ได้ตลอดนะ” ผมบอกพรหมเส็จก็ไปส่งไอ้วินต่อแม่มันก็บ่นนิดหน่อยว่าลูกตัวเองเหลวไหลแล้วก็ขอบคุณที่ผมพาไปส่งส่วนไอ้ครีมหลับไปแล้ว ก็สมควรหรอกตีสามแล้วนี่นะ

“เฮ้อ เหนื่อยจังเลยอ่ะพี่เบิร์ด” กลับมาถึงห้องผมก็บ่นทันทีเหนื่อยจริงๆวันนี้ แล้วพรุ่งนี้ต้องไปเรียนต่ออีกเรียนแพทย์นี่เหนื่อยแฮะ ไม่เหมือนพละพี่เบิร์ดแกว่างแทบทั้งวันเรียนก็นิดเดียวน่าอิจฉา

“เหนื่อยก็นอนซะ” พูดจบพี่เบิร์ดก็ดึงตัวผมเข้าไปกอดพร้อมกับขโมยหอมแก้มผมหนึ่งที แต่เวลานี้ทำอะไรก็ทำเถอะนอนก่อนแล้วค่อยโวยวายทีหลัง จากนั่นผมก็เข้าสู่ห้วงนิทราทันที

( Prom Part )

ตอนแรกที่ได้ยินโทรศัพท์ผมกะจะด่าสักหน่อยไม่มีมารยาทโทรมาได้ตีสองครึ่งไม่ต้องหลับต้องนอนกันหรือไงแต่พอเป็นพี่ตัสผมก็ไม่ได้พูดอะไรแต่แอบเคืองนิดหน่อยเพราะมันรบกวนเวลานอนของผม และยิ่งพี่ตัสบอกธุระมานี่ผมหายโกรธเป็นปิดทิ้ง และรีบกุลีกุจอลงไปรับตัวอัทด้วย ผมเป็นคนพยุงอัทขึ้นมาทีห้องแล้วพี่ตัสก็ขอตัวกลับไปก่อนผมนั่งมองมองหน้าขาวใสของเจ้าตัวเล็ก ที่ตอนนี้นอนหน้าแดงมากคงมาจากฤทธิ์แอลกอฮอล์

“อัท เดี๋ยวเช็ดตัวหน่อยนะ” ผมบอกอัทแต่เหมือนอีกฝ่ายไม่รู้เรื่องเลย ผมจึงถือวิสาสะเช็ดตัวให้เลย ผมถอดเสื้อผ้าอัทจนหมดเหลือแต่กางเกงในตัวจิ๋วแล้วก็เช็ดไปตามตัวที่แดงไปแทบทุกซอกทุกมุม

“อื้อ” อัทครางขึ้นเมื่อถูกรบกวนการนอน ผมจึงรีบเช็ดตัวให้เส็จไม่งั้นผมคลั่งแน่ๆ ผิวขาวเนียนที่ตอนนี้ออกแดงชมพูทำให้ผมหน้าร้อนวูบวาบไปหมด กว่าจะใส่เสื้อผ้าให้เส็จก็เล่นเอาแทบขาดใจเหมือนกันกลัวจะห้ามใจไม่อยู่

“จะน่ารักไปไหนเนี่ย” ผมก้มจูบหน้าผากอัทไปหนึ่งที ผมยอมรับว่าชอบอัท ชอบมานานแล้วด้วยตั้งแต่เรียนมัธยมปลายแต่ไม่กล้าเข้าไปคุยด้วยจนมีโอกาสได้อยู่ห้องใกล้กันอัทเป็นคนนิสัยดีมาก แต่จะเป็นคนขี้เล่นแล้วก็พูดตรงไปตรงมา ผมยังไม่กล้าบอกความรู้สึกนี้ของผมออกไป ผมกลัว...กลัวที่จะเสียอัทไป  ผมเหม่อคิดอะไรไปเรื่อยก็เลยตัดสินใจนอนห้องอัทถ้ามีอะไรจะได้ดูแลได้นี่ก็จะตีสี่แล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 19 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 03-01-2012 23:35:49

เรื่องนี้เค้าเถียงกันเมามันมากคะ น้องอัทพี่ก็เชื่อว่าหนูแมนน๊า คิคิคิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 19 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 04-01-2012 00:55:20

ชอบอ่ะ ด่ากันดุเด็ดเผ็ดมันส์มากๆอ่ะ
ขอบคุณมากคร้าบ สนุกๆมากๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 19 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 04-01-2012 15:33:05

เรื่องนี้ด่ากันซะไฟแล็บเลยน่ะ :haun5:

+1 จ้า

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 20 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 04-01-2012 22:55:29

Lesson 20

( Autt Part )

ผมตื่นขึ้นมาตอนเช้าของอีกวันด้วยอาการปวดหัวมากๆ ร่างกายแทบจะไม่มีแรง เฮ้อ ไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเลยเรา

“ไงตื่นแล้วหรอ” ผมหันไปตามต้นเสียงที่คุ้นเคย พรหมนั่นเองอยู่นุดนอนลายสก็อตสีน้ำเงิน คนหล่อใส่อะไรมันก็ดูดีเนอะ

“หือ พรหม เข้ามาได้ไงเนี่ย” ผมถามด้วยความสงสัย แล้วตัวเองกลับมาอยู่ห้องได้ยังไงหว่างง โอ้ย งงไปหมดแล้วเนี่ย

“เมื่อคืนอัทเมามาก ปลุกก็ไม่ตื่นพี่ตัสเลยมาส่งที่ห้อง” พรหมคลายความสงสัยของพรหมลงไปทันที

“เหรอ เราเมาขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย ไม่ไหวๆ” ผมขยี้หน้าขยี้ตาก็สะดุดกับชุดของตัวเอง เอ๊ะ ตอนไปกูไม่ได้ใส่เสื้อตัวนี้นี่หว่า เปิดผ้าห่มดูกางเกงก็ไม่ใช่ตัวที่ใส่ไป เย้ย ใครเปลี่ยนวะอย่าบอกนะว่า......

“ไม่ต้องตกใจ เราเช็ดตัวแล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าให้อัทเองแหละ” พรหมบอกจบ ตัวผมรู้สึกหน้าร้อนผ่าวด้วยความอาย

“ขอบใจนะแต่ทีหลังไม่ต้องก็ได้ เกรงใจอ่า” เปล่าหรอกกูอายไอ้ห่าถึงจะเป็นผู้ชายเหมือนกันก็เถอะ

“ไม่เป็นไรเราเต็มใจทำ” พรหมตอบผมแล้วยิ้มให้ โว้ย หล่อว่ะ

“อื้อ นี่กี่โมงแล้วอ่ะ” ในเมื่อปฎิเสธไม่ได้ขอแถไปเรื่องอื่นเลยละกันนะ

“จะเก้าโมงแล้ว แต่เราว่าอัทนอนต่อก่อนเถอะตาโหลๆเหมือนนอนไม่พอ” พรหมบอกผม ผมก็พยักหน้ารับเห็นด้วยอย่างแรงเพราะปวดหัวตุบๆเลย

“เดี๋ยว เราไปหาอะไรมาให้กิน” พูดจบพรหมก็เดินออกจากห้องไป ผมตอนนี้ก็ขอนอนก่อนละกันนะ

“อัท อัท ลุกมากินข้าวกินยาก่อนดีกว่า” พรหมมาสะกิดบอกผม ผมลืมตามองพรหมเปลี่ยนจากชุดนอนเป็นชุดลำลองแล้ว สงสัยจะกลับไปอาบน้ำมาด้วย ผมลูกขึ้นนั่งอยู่ที่เตียง พรหมก็เอาข้าวต้มมาให้ถึงในห้องนอน

“เราบอกพี่ตัสให้แล้วนะ ว่าอัทไปไม่ไหวแล้วก็เราขออยู่ดูอัทด้วย” ผมเคี้ยวข้าวอยู่ก็รีบกลืนข้าวทันที

“พรหมไม่ต้องมาอยู่ดูก็ได้นะ ลำบากเปล่าๆเราอยู่ได้” ผมละล่ำละลักบอกพรหมไม่อยากให้ตัวเองเป็นตัวปัญหา

“เอาน่า เอาเป็นว่าเราเต็มใจ เราเคยบอกอัทแล้วนี่” พรหมไม่พูดเปล่ายัดข้าวต้มเข้าปากผมบ่งบอกทางอ้อมว่าไม่ต้องพูดอะไรต่อ ผมจะเถียงอะไรได้ก็กินข้าวต้มต่อไปจนหมดแล้วกินยาตามนอนต่อ

“เดี๋ยวตอนบ่ายๆ พวกพี่ตัสจะเข้ามาดูนะ” พรหมหันหลังมาบอกผมก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องนอน

“อื้อ” ผมตอบสั้นๆตอนนี้รู้สึกฤทธิ์ยากำลังออกฤทธิ์ ผมเริ่มง่วงขึ้นมาอีกครั้ง  สักแปปก็หลับใหลเข้าสู่ห้วงนิทราไป

ผมรู้สึกตัวอกทีก็ได้ยินเสียงคนคุยกันจอแจยังกะตลาดสดในห้องนั่นแหละ แต่ตอนนี้อาการผมไม่ได้ปวดหัวหนักเหมือนเมื่อเช้าแล้วผมลืมตาขึ้นมองไปรอบห้องก็เจอเตย ไอซ์ เฟิร์น พี่ตัส พี่เบิร์ด พี่ครีม และ พรหม บางคนก็ยืนบางคนก็นั่งบนเตียงตามสะดวกกันเหลือเกิน แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้วยังไงก็คนกันเอง

“ตัสตื่นแล้วหรอ เป็นไงบ้าง” พี่ตัสถามผมคนแรกคงเป็นสัญชาตญาณของวิชาชีพที่แกเรียนมามั้ง เลยคอยสังเกตอาการของผม

“ก็ดีขึ้นแล้วพี่ขอบคุณครับ” ผมตอบแล้วยันตัวเองเอาหลังพิงหัวเตียงไว้

“ไงล่ะ กูบอกมึงแล้วอย่าๆ ไม่เชื่อกูเห็นไหมสภาพยังกับศพเลยทีนี้” ไอ้ไอซ์บ่นขึ้นผมเถียงไม่ได้ด้วยมันเป็นเรื่องจริง

“เออ แล้วไอ้วินล่ะ รายนั้นเป็นไงบ้าง” พี่ตัสหันไปถามพี่ครีม

“ไม่รู้ว่ะตอนกูออกมาตอนเช้าก็ไม่เห็นมันนะ สงสัยจะยังไม่ตื่นแต่มันไม่เป็นไรหรอก นี่ใช่ครั้งแรกที่ไหนที่กินแล้วเมาหัวราน้ำแบบนี้” พี่ครีมบอกพี่ตัส

“พี่ตัสดูตาโหลๆนอนไม่พอหรอครับ” ผมเห็นพ่ตัสหน้าดูเหนื่อยๆ เหมือนคนไม่ได้นอน

“ก็นิดหน่อยอ่ะ เมื่อคืนดึกไปหน่อย กว่าจะได้นอนก็เกือบตีสี่ ตื่นไปเรียนแปดโมง มันก็เลยแบบนี้แหละ”

“ขอโทษครับ พี่ไม่ได้นอนเพราะผมแท้ๆเลย” ผมพอจะเดาสาเหตุได้ว่าทำไมถึงแทบจะไม่ได้นอน ก็ต้องมาคอยส่งผมกับไอ้เวรนั้นไง

“เออ ไม่ต้องคิดมากหรอก เออนี่เดี๋ยวเย็นนี้กินสุกี้กัน พี่ซื้อของมาแล้ว” พี่ตัสเอ่ยชวน

“โห พี่ตัสเกรงใจจัง” ผมบอกพี่ตัสเพราะเกรงใจจริงๆคนอะไรใจดีจริงๆ

“โอะ ไม่ต้องเกรงใจหรอก ไอ้เตยมันยังไม่เห็นบอกแบบนี้มั้งเลย” พี่ตัสพาดพิงไปถึงเตย

“เรื่องอะไรจะเกรงใจ ของฟรีมีบ่อยๆที่ไหน” เตยตอบติดตลกเรียกเสียงหัวเราะจากคนทั้งห้องได้พอสมควร และในตอนเย็นผมก็เดินออกมาจากห้องก็เห็นพี่ตัส พี่ครีม พี่เบิร์ดอยู่ในครัวกันส่วนพวกผมก็นั่งคุยกันอยู่ห้องรับแขก แต่ก็ยังได้ยินเสียงจากคนในครัวออกมาเป็นพักๆเหมือนกัน

“ว้ายยยยยย  ตัสๆ น้ำเดือดแล้ว” พี่ครีมกรี๊ดลั่นท่าทางจะไม่เคยเข้าครัว

“โอ้ย มึงก็ก้มกราบมันซะสิเอากระดูกหมูลงไปต้มสิ” พี่หัวเสียนิดหน่อยกับอาการพี่ครีม

“โอ้ยยยย มันกระเด็นร้อนอ่ะ” พี่ครีมพูดขึ้นอีก

“อีนี่ มึงไปตายห่าหมาเหยียบหน้าไป มึงไปล้างผักเถอะ เป็นผู้หญิงยิงเรือเสือกเข้าครัวไม่เป็นไร เสียชาติเกิดจริงเลยมึงนี่” พี่ตัสจัดให้พี่ครีมไปอีกดอก

“เออ ใครเค้าจะแม่ศรีเรือนเหมือนมึงล่ะ ชิ มีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้วนี่เดี๋ยวนี้ทำเป็นทุกอย่างแต่ก่อนมึงก็สภาพเดียวกับกูแหละหว้า” พี่ครีมบ่นพี่ตัส

“เดี๋ยวตบด้วยกระทะ อีห่าพูดจาให้เกียรติกูนิดนึง” พี่ตัสก็ไม่ยอม แต่แหม เห็นใจดีฝีปากร้ายกาจพอตัวเหมือนกันนี่หว่า

“เอาๆ หยุดๆ เดี๋ยวไม่ได้กินกันพอดี” พี่เบิร์ดเป็นคนห้ามทัพทั้งสองคน พี่ตัสกับพี่ครีมก็เงียบไป

“อัท ว่าแต่ทำไมอัทถึงได้เมาขนาดนั้นล่ะ” พรหมถามผมเมื่อตอนนี้ผมนั่งอยู่ตรงข้ามกับพรหม

“ก็มันอ่ะสิ อวดดีไปท้าไอ้วินดวลเหล้าแล้วมันไม่เคยกินมาก่อนจะไปชนะไอ้ระดับปรมาจารย์ได้ยังไง” ไอ้เตยตอบแทนผม

“อัท ไปกินทำไมรู้ไหมเราเป็นห่วง” พรหมแสดงอาการห่วงผมอย่างออกนอกหน้า

“ก็มันพูดดูถูกเรานี่” ผมบอกหันแล้วหันหน้าหนีไม่กล้าสบตาก็ตัวเองผิดจริงๆนี่

“ทีหลังอัทอย่าทำแบบนี้อีกนะ ถ้าอัทเมาแล้วโดนลากไปไหนต่อไหนจะทำยังไง”

“อือ เราจะระวังละกันนะ” ผมตอบพรหมอย่างเสียไม่ได้

“อ้าวววว เด็กๆ เส็จแล้วมากินกันเถอะ” พี่ครีมตะโกนออกมาจากครัว พวกเราจึงย้ายตัวเองไปในห้องครัวทันที แล้วพวกเราก็ลงมือกินสุกี้กันทันที ระหว่างกินก็มีการพูดคุยกันบ้าง แต่ผมสังเกตพี่ตัสจะคอยตักนู้นตักนี่ให้พี่เบิร์ดตลอด พี่เบิร์ดก็จะคอยอ้อนพี่ตัสจนมันดูเหมือนกันปัญญาอ่อนยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็น่ารักดี พอกินเส็จพวกพี่ตัสก็ขอตัวกลับไปก่อนตอนนี้ผมจึงอยู่ในห้องกับพรหมสองคน

“อัทเดี๋ยวคืนนี้เรามานอนด้วยนะ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 20 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 04-01-2012 23:22:52

ว่าแร้วๆๆ ว่าพรหมต้องชอบอัทแน่เลยอิิอิแอบขโมยจุ๊ฟฟฟฟหน้าผากด้วยน่ารักจัง :-[
ดวลเหล้าเนี่ยอัทแพ้ชิมิงั้นรอรับโทาได้เรยจร้า อิอิ พรุ่งนี้ก้อต้องมาต่อนะค่ะอยากอ่านง่ะ :really2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 20 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: yang ที่ 04-01-2012 23:30:35

เห็นชื่อคนแต่ง มาแปะก่อนค้าบบบบบบบบ :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 21 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 05-01-2012 23:23:09

Lesson 21

( Autt Part )

ผมตื่นขึ้นมาตอนหกโมงเช้าหันไปมองคนข้างๆยังไม่ตื่น ผมเลยลุกไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน แล้วค่อยมาปลุกคนที่ยังไม่ตื่น   ใครน่ะหรอ  ก็พรหมนั่นแหละ เมื่อวานพรหมขอมานอนด้วยปฎิเสธยังไงพรหมก็ไม่ยอมก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย

“พรหม พรหม ตื่นไปอาบน้ำ จะได้มากินข้าว” ผมเขย่าตัวพรหม

“หือ อือ ขออีกห้านาที” พูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย

“ไม่ได้ ไปอาบน้ำจะได้รีบมากินข้าวเดี๋ยวไปมหาลัยสายนะ” ไม่อยากไปสายยิ่งวันนี้เป็นวันที่บอกวันและสถานที่รับน้องด้วยแล้วยิ่งไม่อยากขาดเข้าไปใหญ่เลย

“...” พรหมนิ่งไปไม่ตอบได้เล่นอย่างงี้ใช่ไหม

“ตุ้บ....โอ้ยยยยยย หนักๆ ยอมแล้วลุกแล้ว” พรหมร้องโอดครวญก็ผมกระโดดทับทั้งตัวเลยอ่ะสิ

“เวอร์ว่ะ เราตัวนิดเดียวร้องยังกับโดนสิบล้อทับ” ผมแอบแขวะพรหมไปนิดนึง

“ฮ้าววววว” พรหมไม่เถียงอะไรแต่ลุกหาววอดแล้วเดินออกจากห้องไป

“นี่เดี๋ยวมากินข้าวต้มด้วยนะ” ผมตระโกนไล่หลังพรหมไป

“อื้อ” ตอบสั้นๆแล้วประตูห้องก็ปิดลง ผมเดินเข้าครัวแล้วทำข้าวต้มกุ้ง เช้าๆอย่างนี้กินอาหารเบาๆจะดีต่อสุขภาพกว่ากินอาหารหนักๆ เวลาผ่านไปสัก 15 นาทีพรหมก็กลับเข้ามาในห้องผมในชุดนักศึกษา

“พรหม นั่งก่อนสิ” ผมบอกให้พรหมนั่ง

“ทำเองหรออัท” อ้าวไมถามงี้วะ

“ทำเองดิ ไม่ทำเองใครจะทำ”

“ก็ไม่รู้ นึกว่าอาหารสำเร็จรูป” โอ้โหดูถูก

“พูดแบบนี้ไม่ต้องกิน” ผมกระชากจานพรหมมาไว้ข้างจานพรหม

“เฮ้ยๆ กิน ล้อเล่นนิดเดียวเองขี้งอนไปได้” พรหมพูดยิ้มๆ

“ไม่ได้ขี้งอนสักหน่อย” ผมพูดแล้วยิ้มตอบไปบ้าง

“กินเถอะเดี๋ยวจะไม่ทัน จะตื่นเช้ามาเสียเปล่า” ก็จริงอ่ะนะจากนั้นผมกับพรหมก็นั่งกินข้าวต้มกุ้งสุดแสนอร่อย(ไม่อร่อยได้ไงฝีมือตัวเอง) จนแปดโมงก็พากันขับรถไปมหาลัยพอมาถึงผมก็หาพวกเตยก่อนเป็นอันดับแรก

“พรหมๆ ช่วยกันหาเตยหน่อยดิ” ผมบอกให้พรหมช่วยกันหา

“นั่นไง นั่งอยู่ม้าหินหน้าหอประชุมอ่ะ” ผมหันไปทางที่พรหมบอกก็เจอพวกเตยจริงๆผมกับพรหมเลยรีบเดินไปรวมกลุ่มทันที

“แหม เดี๋ยวนี้ตัวติดกันเป็นปาท่องโก๋เลยนะ” ไอ้ไอซ์แซวผมที่เดี๋ยวนี้ พรหมแทบจะเป็นเงาตามตัวผมอยู่แล้ว

“มึงก็เวอร์ไป เรียนขณะเดียวกันคอนโดเดียวกันไม่ให้ไปด้วยกันแล้วจะให้ไปกับผีที่ไหนวะ” ผมยกเหตุผลบอกมันยาวเหยียด

“เออ กูก็แค่แซวเล่นไม่ต้องร้อนตัวขนาดนั้น” ยังไม่ทันได้ด่ากลับเลยเสียงพี่ตัสก็ดังขึ้น

“นี่เด็กๆ เข้าไปข้างในกัน” พี่ตัสออกมาชวน พวกเราเลยพากันเดินตามพี่ตัสไป แต่พอมาถึงหน้าผมก็หุบยิ้มทันทีตอนแรกก็อารมณ์ดีอ่ะนะแต่พอมาเจอ ไอ้พวกนี้อารมณ์ดันเสียขึ้นมาดื้อๆเลย

“เฮ้ยๆ ไอ้วิน เมียมึงเดินมานู้นแล้วเว้ย” น่านไงกูยังไม่ทันย่างกายเฉียดพวกมันเลย ปล่อยหมากันแต่เช้า

“พี่ตัส มหาลัยนี้เค้าเอาสุนัขมากันได้ด้วยหรอ” ผมจงใจถามพี่ตัสเสียงดังๆ

“ถ้าเอามาก็ห้ามเอาเข้าตึกเรียน อยู่ได้แต่ข้างนอกตึกน่ะ” พี่ตัสตอบแล้วหันมาทำหน้าสงสัยใส่ผม

“ทำไมหรอ อัทเลี้ยงหมาด้วยหรอ” พี่ตัสถามผมต่อ

“เปล่าหรอกพี่ ผมไม่ได้เลี้ยงแต่มันมีคนเลี้ยงแล้วเอาซ้อนไว้ในปากแล้วเดินเข้ามาในหอประชุมน่ะสิพี่” พี่ตัสแทบจะหลุดหัวเราะออกมาแต่ก็เก็บอาการอย่างคนรักษามารยาทไอ้พวกเวรนั่นหน้าเจื่อนลงนิดหน่อย เจอสะเก็ดระเบิดแค่เนี่ยเถียงไม่ได้ อ่อนหัดเอ้ย เล่นกับใครไม่เล่น

“โถ่ ทำเป็นปากดี แล้วใครหว้า เมาแล้วเกาะมึงไม่ปล่อยยังกะลูกกระแตอ่ะ” ผมหันหน้าหนีทันทีเพราะมันเล่นจุดอ่อนผม เถียงอะไรมันไม่ได้ก็มันเป็นเรื่องจริงนี่หว่า

“หึ” ไอ้วินมาแปลกมันไม่พูดกวนตีนผมเหมือนเดิมแถมพูดน้อยเก๊กหน้านิ่งขรึมยิ้มที่มุมปากนิดๆ พอผมหันไปมองรอบๆก็อ๋อทันที ไอ้ห่ามีแต่คนมองมันแล้วซุบซิบๆกันอย่างเปิดเผย ไอ้บ้านี่ก็ท่าทางภูมิใจเหลือเกิน กูล่ะหมันไส้

“น้องวินคะ มาเช้าจังเลยนะวันนี้” อ้าวอีรุ่นพี่แรดนี่หว่า แหมมาหาสากแต่เช้าเลยเว้ย สงสัยจะคันหนัก

“ก็มาพร้อมพี่สาวน่ะครับ” พูดจบส่งสายตา ชิ ทอดสะพานอีรุ่นพี่นี่ก็ม้วนจนตัวจะเป็นมะม่วงกวนแล้ว

“พรหม เตย ไอซ์ เฟิร์น ไปนั่งกันเถอะกูล่ะอยากจะอ้วก” ผมพูดเสียงดังๆจงใจให้อีรุ่นพี่ได้ยิน ก็มันหมันไส้นี่หว่า

“น้องว่าใครคะระวังปากตัวเองหน่อยนะคะน้อง พูดจาอะไรน่ะ ระวังจะอยู่ไม่ได้นะคะ” ผมเตรียมจะสวนแต่คงไม่ต้อง

“น้องมันไม่สบายมึงมาหาเรื่องอะไรนิ้ง มึงใหญ่มากเลยนะขู่ชาวบ้านเค้าไปทั่วเลยน่ะ” พี่ตัสออกตัวแรงกว่าผมอีกครับ

“กูก็ไม่ได้หาเรื่อง ก็ไอ้เด็กเวรนี่มันจงใจด่ากูมึงน่าจะรู้” อีรุ่นพี่สวนกลับมา

“กูไม่รู้ เพราะกูไม่เห็นน้องมันพาดพิงมึงเลย” พี่ตัสตอกหน้ามันกลับไป

“หึ อีพวกวิปริตผิดเพศ” มันจงใจด่าพี่ตัสผมได้ยินแล้วขึ้นแทนครับไม่ไหวแล้วขอออกตัวแทนพี่ผมหน่อยเถอะ

“วิปริตก็ยังมีสามีเป็นตัวเป็นตนไม่ต้องไล่จับผู้ชายทุเรศหน้าไม่อายสันดารชั่วช้าวันๆดีแต่แกว่งปากหารองเท้ามาแปะหน้า” ผมพูดจบก็เรียกเสียงฮือฮาได้จากรุ่นพี่อีกหลายคนที่ยืนมุงดูเหตุการณ์อยู่

“มึงจะมากไปแล้วมั้งกูรุ่นพี่มึงนะ มึงจะเปรี้ยวมากไปและ” มันยกเรื่องรุ่นพี่รุ่นน้องมาอ้าง คิดว่ากูสนหรอ

“อ้าวหรอ รุ่นพี่หรอทำไมดูไม่เหมือนล่ะ” ผมพูดจบมันก็พุ่งเข้ามาหาผมทันทีแต่ขอโทษแบ็กผมดีว่ะ

“หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ อีชาติชั่วผัวมีชู้ อีหน้าไม่สวย อีผู้ชายไม่เกิดอารมณ์ อีเวรนรกแตกปากหมาใจระยำต่ำช้า อีคนขี้ยา อีออแกนระเบิด อีป่าช้าแตก อีกบในกะลาคอบ อีดำ อีหน้าบาน อีกรามใหญ่ อีไฟแลบ” โอ้โหพี่ตัสจัดชุดใหญ่ถึงกับเดินหนีเลยครับอีพี่นิ้งสมน้ำหน้า แต่ก็เรียกเสียงหัวเราะจากคนรอบข้างได้ดี

“พี่ตัส ผมทำไงดีอ่ะด่ารุ่นพี่ไปสะละ” ผมบอกพี่ตัส

“ฮ่าๆๆๆ อย่าไปสนใจเลย ตอนนี้ตัวมันเองยังไม่มีคนคบเลย แล้วมาตามจิกไอ้วินแบบนี้คิดว่าไอ้ครีมชอบหรือไง”

“กูชอบเว้ย เหมือนมีหมาตามตูดดีจะได้มีสัตว์เลี้ยง ฮ่าๆๆๆๆ” พี่ครีมก็บอกมาแรงใช่ย่อย

“พี่ตัสเห็นแบบนี้ไม่น่าเชื่อด่าทีหูดับตับไหม้” พี่สวนผมกลับทันที

“แหม พ่อคนด่าไม่เป็นคิดว่าพี่ไม่รู้หรอวีรกรรมเราน่ะ เตยเราให้พี่ฟังอยู่หรอกที่ว่าอะไรนะ แขวะอาจารย์จนอาจารย์ต้องลาออกนี่ก็ไม่เบานะ” พี่ตัสเอาเรื่องของผมมาพูด

“อิอิ ก็นิดนึงน่าไม่ได้เก่งกาจอะไรหรอก” ผมพูดจบไม่ทันไรเสียงตามสายก็ดังขึ้น

“เอาล่ะน้องเข้าแถวรวมคณะก่อนนะคะ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 21 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 06-01-2012 10:47:46

จะติดตามต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 21 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 06-01-2012 12:00:56

แงๆ พรหมไม่มีคู่แน่เลย น่าสงสารอ่ะ พระเอกคือวินแน่ๆอ่ะ คนเขียน หาคู่ให้พรหมด้วย หรือจะให้พรหมเป็นพระเอกเลยก็ดี

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 22 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 07-01-2012 21:02:33

Lesson 22

( Tus Part )

เสียงเรียกรวมตามสายไมค์ทำให้น้องพวกปี 1 ตารีตาเหลือกรีบนั่งแถวคณะของของตัวเอง เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่พวกรุ่นพี่ปี 2 จะประกาศสถานที่และวันรับน้องอย่างเป็นทางการซึ่งพวกผมตัดสินใจกันดีแล้ว

“เอาล่ะ แคป เราดำเนินเรื่องต่อเอง” ผมรับช่วงต่อจากแคป

“สวัสดีน้องๆนักศึกษาปี 1 ทุกคนนะครับ เราเคยเจอกันแล้วครั้งนึงแต่พี่ลืมแนะนำตัวก็ขอแนะนำตอนนี้เลยละกันนะครับ พี่ชื่อ ตัส นะครับ เรียนคณะแพทย์ศาสตร์ปี 2 พี่จะเป็นคนชี้แจงเรื่องการรีบน้องในวันนี้”  เสียงในหอประชุมดังขึ้นเกรียวกราวยิ่งกว่าสวนจตุจักรสะอีก

“กรุณารักษามารยาทด้วยครับ” เมื่อผมพูดออกไมค์เสียงก็เงียบลงพร้อมกับสีหน้าเจื่อนๆของรุ่นน้อง ผมมองไปที่อัทเอาหน้าซุกหลังพรหมไปเรียบร้อย มองไปที่กลุ่มวิน วินยังตีหน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มึนเหมือนพี่มันจริงๆ

“เอาล่ะ สถานที่ที่เราจะไปนะครับคือเชียงใหม่นะครับ” ผมพูดจบเสียงในหอประชุมดังขึ้นอีกครั้ง บางคนดูดีใจแต่บางคนดูเบื่ออาจจะเป็นเพราะไปมาบ่อย ผมจึงนิ่งและยืนมองส่งสายตาอาฆาตไปให้

“น้องครับ ช่วยดูหน้าพี่ตัสด้วยครับ” แคปพูดขึ้นน้องๆจึงหันความสนใจมาที่ผมและหอประชุมก็เงียบลงอีกครั้ง

“ขอบคุณครับที่ยังเคารพกันอยู่…เรื่องวันไปนะครับเราจะไปกันในอีกสามวันข้างหน้าและกิจกรรมทั้งหมดจะแจ้งในวันที่ไปนะครับ วันนี้มีแค่นี้แยกย้ายได้ครับ” เมื่อผมพูดจบก็เดินมานั่งกับพี่เบิร์ด อยู่ดีๆพวกเตยก็วิ่งมาหาผม

“พี่ตัส” เรียกสะดังเชียว

“ว่าไงเตย”

“ทำไมจัดไปไวจังเลยง่ะ แล้วหนูจะเตรียมตัวทันไหมเนี่ย” แหม ทำเป็นบ่นไอ้น้องเวรแอบเห็นนะว่าคุยกับเพื่อนสะตื่นเต้น

“นั้นสิพี่ ผมยังไม่รู้เลยจะเอาไรไปบ้างเอาไปเท่าไร เจ็ดวัน โหค่าใช้จ่ายเท่าไรเนี่ย” อัทบ่นต่อยาวเหยียด

“ไม่ต้องกังวลเดี๋ยวพี่บอกเองว่าเอาอะไรไปบ้าง ส่วนค่าใช้จ่ายนะเก็บไปพร้อมกับค่าเทอมแล้ว” ผมบอกรายละเอียดให้อัทฟัง

“เออนี่ ของที่ต้องเอาไปก็ตามนี้นะ” ผมคิดอยู่แล้วว่ามันต้องมีคนแบบอัทที่ทำอะไรไม่ถูกไม่รู้จะเริ่มยังไง ผมเลยปริ้นต์รายการของที่ต้องเตรียมออกมาจำนวนหนึ่งเพื่อแจกคนเหล่านี้

“พี่ตัส” อยู่ดีๆเตยก็เงยหน้ามาถามผมหลังจากที่ดูใบรายการในมืออัท

“หือ ว่าไง”

“แล้วพี่ตัสไปแบบนี้พี่เบิร์ดก็อยู่คนเดียวดิ” อ๋อ นึกว่าเรื่องอะไร

“มันก็ต้องมีบ้างเป็นงานนี่ เลี่ยงไม่ได้” โกหกเต็มคำครับ พี่เบิร์ดไปด้วยแถมจองที่พักแล้วด้วยเหอๆ แจ๋วไหมแฟนผม

“นี่ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พี่ไปหาครีมก่อนนะ” ผมบอกลาน้องๆเพื่อไปหาครีม เมื่อกี้มันโทรมาบอกให้ไปหามันหน่อย

“ครีมว่าไงวะ” เป็นประโยคแรกที่ถามตอนเจอหน้ามัน

“มึงมาบอกไอ้น้องชายกูดิ ว่าของที่เอาไปต้องเอาอะไรไปบ้างกูบอกไม่ถูกว่ะ ปีที่แล้วกูก็เอาไปเบาๆไม่เยอะมากมาย” ผมแถบอยากถีบหน้าไอ้ครีม

“เดี๋ยวกูพื้นรองเท้ายัดปาก เบาๆเหี้ยอะไร กระเป๋าลากใส่ควายสามใบเนี่ยนะเบาๆ” ผมด่าครีมเส็จก็หันหน้าไปหาวิน

“...” มันไม่พูดอะไร แต่ผมสงสัยจังทำไมต้องตีหน้าขรึมตลอดเวลาอยู่มหาลัย ผมเป็นคนชอบสังเกตคน     ไม่ก็เวลาคนเยอะๆ ไอ้นี่หน้าก็จะขรึมขึ้นมาทันที

“เอานี่ไปดูละกันนะ” ผมยื่นกระดาษส่งให้มันไป

“ขอบคุณครับพี่ตัส” วินยกมือไหว้ผม

“ไม่เป็นไรหรอก อย่าก่อเรื่องละกันนะ พี่ขอแค่นี้” ผมพอจะรู้เรื่องของวินมาบ้างว่าชอบเป็นตัวป่วนถามว่ารู้ได้ไงหรอ พี่มันนั้นแหละเล่า หลังจากคุยกับครีมสักพักผมก็ขอตัวกลับก่อนเพราะรู้สึกไม่สบาย

“ตัสเป็นอะไรหรือเปล่าหน้าซีดๆ” พี่เบิร์ดถามผมทันทีที่ก้าวเข้ามาในห้องแล้วเห็นหน้าผมปกติผมก็สีผิวเหมือนคนเป็นโรคอยู่แล้วยิ่งถ้าไม่สบายจะมองเห็นได้ชัดมาก

“ก็นิดหน่อยอ่ะพี่เบิร์ดปวดหัวนิดๆ” ผมบอกอาการพี่เบิร์ดไป

“ทำไมไม่บอกพี่จะได้ไปรับที่มหาลัย” ผมกับพี่เบิร์ดมีรถคนละคนแต่วันนี้ผมนั่งรถเมล์ไปขี้เกลียดขับรถ

“ไม่เป็นไรหรอกพี่เบิร์ด วันนี้พี่หยุดพี่ก็น่าจะหยุดจริงๆ” ผมบอกเหตุผลพี่เบิร์ด พี่เบิร์ดเดินเข้ามากอดผมจากข้างหลัง

“รู้ไหมตัสเหนื่อยแค่ไหนเพื่อตัสพี่ก็ทำได้นะ”

“เอียะ เน่าว่ะพี่เบิร์ด” ผมบอกพี่เบิร์ดแล้วสะบัดตัวออกแล้วนอนลงบนเตียง

“นอนพักเถอะเดี๋ยวหายไม่ทันไปรับน้องหมดสนุกกันพอดี” พี่เบิร์ดบอกกับผม

“อื้อ” ผมหลับตาลงทันทีที่ตอบจบ

( Autt Part )

หลังจากวันนั้นสามวันมันก็มาถึงแล้ววันออกเดินทางเฮ้อดีนะที่มีพรหมอ่ะไม่งั้นผมต้องเซงตายแน่ๆเลยการไป ไปแบบคณะเป็นรถทัวร์ติดแอร์อย่างดี

“อัทหิวไหม” พรหมถามผม

“ก็ไม่เท่าไรอ่ะ ทำไมอ่ะพรหมหิวหรอ” ผมถามกลับ

“ไม่หรอกแต่เราถามอัทเห็นนั่งหน้าตาเหมือนตูดลิง นึกว่าหงุดหงิดอะไร” เดาถูกว่ะเฮ้ย นายอ่านใจเราออกด้วยแฮะ

“ถูก เราหงุดหงิดพวกไม่มีมารยาทน่ะ” ผมจงใจพูดเสียงดัง เสียงกีต้าร์จากด้านหลังสุดจึงเงียบลงพร้อมเสียงซุบซิบ

“อย่าไปคิดอะไรเลย คิดหนุกๆน่า” พรหมปลอบผม

“มันน่ารำคาญ เพลงก็งั้นๆ เสียงก็หยั่งกับควายออกลูก ไม่ได้ออกตัวเดียวนะออกเป็นคอกเลยด้วย” ผมกราดทั่วไปหมดไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น

“อีตุ๊ดปากหมาเอ้ย” ไอ้เบิร์นตะโกนด่าผมกลับมา

“ไอ้ขี้ข้าหน้าสังคัง” ผมสวนกลับทันที

“ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เรียกเสียงฮาได้ทั้งรถ จากนั้นพวกมันก็เล่นกีต้าร์ร้องเพลงควายอกลูกกันต่อโดยไม่สนใจโลกเลย ไอ้พวกหน้ามึนเอ้ย และแล้วพวกเราก็มาถึง

“น้องๆมารวมทางนี้ครับ” พี่ตัสนั้นเองวันนี้ดูหน้าตาแจ่มใสดีจัง

“เรื่องที่พักนะครับ พี่จะให้จีบฉลากนอนด้วยกันในคณะเพื่อกระชับสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมคณะนะครับ” พูดจบพี่แคปก็เดินให้หยิบฉลากแถวนึงซึ่งแปลว่าอีกแถวนึงคือพวกที่จะถูกเลือกโดยฉลากว่าจะได้ไปอยู่ห้องใคร

“พรหมถ้าเราได้คู่กันก็ดีดิเนอะ” ผมกระซิบบอกพรหม ไม่นานผมก็ได้จับฉลากขึ้นมา

“อัทเปิดดูสิว่าได้ใคร” ผมทำตามพรหมบอกแต่ชื่อออกมาไม่ใช่ชื่อพรหม

“วศิน เอกนัย…ใครวะ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 23 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 07-01-2012 21:32:01

Lesson 23

( Autt Part )

“หว้า อดอยู่ด้วยกันเลยอ่า” พรหมโอดครวญขึ้น

“น่าเสียดาย แต่ไม่เป็นไรหรอกแค่เจ็ดวันเอง” ผมปลอบใจพรหม(และตัวเอง - -)พอจับฉลากกันครบแล้วรุ่นพี่ก็ไล่เปิดทีละใบจนถึงผม

“อัทได้ใครล่ะ” พี่ตัสถามผมก่อน

“ไม่รู้ดิพี่ผมไม่รู้จัก” ผมยื่นกระดาษให้พี่ตัสไป

“อื้อ พี่ว่าอัทรู้จักแล้วแหละ รู้จักดีด้วย” พี่ตัสบอกผม

“หือ ใครอ่ะพี่ผมไม่รู้จักหรอก” ผมยืนยันกับพี่ตัส  พี่ตัสยิ้มขึ้น

“วศิน เอกนัย” พี่ตัสพูดจบก็มีเสียงผู้ชายคนนึงขานรับแต่เสียงคุ้นๆนะและเมื่อผมเห็นหน้าก็ยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่

“มะ...ไม่จริง” ต่างคนต่างมองหน้ากัน

“พี่ตัสผมขอเปลี่ยนคู่” ผมชิงพูดขึ้นทันที

“คงไม่ได้ตัส ทุกอย่างลงตัวหมดแล้ว” พี่ตัสยิ้มส่งมาให้ผมจึงไม่สามารถที่จะเถียงกลับไปได้เพราะยังไงก็ยังเคารพพี่ตัสอยู่

“วินมีปัญหาอะไรไหม” พี่ตัสถามมันแต่สายตาตรงกันข้ามกับท่าทางเหลือเกิน

“ไม่มีครับ”

“ดีมากงั้นน้องๆทุกคนแยกย้ายไปห้องพักของตัวเองได้แล้ว” เมื่อพี่ตัสสั่งผมก็รีบไปเอากุญแจแล้วตรงดิ่งไปที่ห้องทันที สาธุอย่าตามมาเลยเพี้ยงผมไขกุญแจเข้ามาในห้อง ห้องก็เป็นห้องขนาดกลางๆจนถึงเล็กมีห้องนอนห้องเดียวและก็ห้องน้ำ แต่ตบแต่งให้ดูดีมีระดับ ผมวางกระเป๋าลงแล้วนั่งลงบนเตียง แม่งมีเตียงเดียวนี่หว่า

“เฮ้อ เวรกรรมอะไรของกูวะเนี่ย” มาแล้วเมทจำเป็นของผมพร้อมเสียงเลยนะมึง

“กูต้องพูดมากกว่ามั้งคำนั้นอ่ะ” ผมมองมันตาขวาง

“เหอะ กูสิต้องพูด อยู่ๆก็ต้องมานอนกับไอ้ตุ๊ดมึงวางแผนอะไรปะเนี่ย” ผมปรี๊ดทันทีไอ้เหี้ยนี่แม่งปากหมาจริงๆ

“เดี๋ยวมึงก็ปากแตกหรอก ไอ้เห็บหมา ชิบหายหล่อตายอ่ะพูดอะไรไม่ดูสภาพหนังหน้าก่อนเลยนะ พูดมาได้วางแผนอะไรหรือเปล่า มีสมองไม่รู้จักคิด!!!” ผมกระแทกเสียง ประโยคสุดท้าย

“ชิ” มันจิ๊ปากแล้ววางของลงค้นกระเป๋าตัวเอง มันหยิบ สบู่ ยาสระผม แปรงสีฟัน ผ้าเช็ดตัวออกมาจากกระเป๋า แล้วอยู่ๆมันก็ถอดเสื้อ

“เฮ้ยๆ จะทำอะไร” มันไม่ตอบแต่เตรียมปลดเข็มขัดกางเกง

“เฮ้ย มึงจะทำอะไรไอ้โรคจิต” ผมหยิบหมอนเขวี้ยงมัน

“โอ้ยๆๆ กูจะอาบน้ำ จะอะไรนักหนาวะ” มันหน้าหงิกเลยครับแต่เรื่องอะไรไม่เห็นหัวกันเลยรึไงวะอยู่ๆจะแก้ผ้ากลางห้องเนี่ยนะ

“มึงมีมารยาทบ้างไหม มึงไม่ได้อยู่คนเดียวนะโว้ย” ผมบอกมันพร้อมกับเกาะกางเกงมันไว้ไม่ให้หลุด

“ผู้ชายเหมือนกันมีเหมือนกันมึงจะอายทำไมวะ” มันอ้างเถียงข้างๆคูๆ

“ถึงจะยังไงก็เถอะ กูมียางอายเว้ย ไม่ได้หน้าด้านเหมือนมึง” ผมด่ามันไปอีกดอก

“กูไม่สน” พูดจบมันก็เหวี่ยงผมออกจากตัวมันแล้วดึงกางเกงลงทันที ผมเลยวิ่งปู้ดเข้าอยู่ใต้ผ้าห่มอยาสงรวดเร็ว

“ฮ่าๆๆๆๆ อุตส่าโชว์ของดีไม่ดูหรอจ๊ะ” ผมไม่เห็นหน้ามันเพราะอยู่ใต้ผ้าห่มแต่ขอเดาตอนนี้หน้ามันต้องน่าถีบสุดๆเลยแน่ๆ

“มึงอย่ามากวนตีนกู จะทำอะไรก็รีบไปทำ หัดมีสมบัติผู้ดีสะบ้าง” ผมหัวเสียสุดๆครับตอนนี้ พอมันปิดประตูห้องน้ำไปผมจึงออกมาจากใต้ผ้าห่ม แล้วนอนเล่นอยู่บนเตียงแล้วรู้สึกเริ่มง่วงๆ ก็เลยหลับไป

“ก๊อก ๆ ๆ อัท วิน”

“…” เสียงใครวะมาเรียกอยู่ได้

“อัท วิน เปิดดิพี่ตัสเอง” อ๋อ พี่ตัสหรอกหรอ ผมเลยเตรียมจะลุกไปเปิดประตูห้องให้แต่เอ๊ะ ไอ้ข้างๆกูนี่มันมานอนตอนไหนวะ เอาไว้ก่อนละกันนะ

“พี่ตัสว่าไงครับ” ผมเปิดประตูให้พี่ตัส

“อ้าว หลับกันอยู่หรอ พี่จะบอกว่าตอนเย็นหกโมงครึ่งนะไปเจอกันที่สวนในนู้นจะมีงานเลี้ยงเปิดพิธีก่อน” พี่ตัสบอกลายละเอียดคร่าวๆให้ผมฟัง

“ครับพี่เดี๋ยวผมไป” ผมบอกพี่ตัส

“เอ้อ อีกอย่าง” พี่ตัสพูดแล้วเว้นวรรค

“อะไรหรอพี่” แต่ผมชิงถามขึ้นก่อนที่พี่ตัสจะพูดต่อ

“ต้องไปเป็นคู่นะ” ผมมองหน้าพี่ตัส

“อ้อ ไม่เป็นไรพี่เดี๋ยวไปนัดพรหมก็ได้” ผมบอกพี่ตัส

“ไม่ได้ ต้องเป็นคู่เมทที่จับได้” อึ้งอีกระลอก อะไรนักหนาเนี่ยชีวิตกูกับไอ้เวรนั้นต้องพัวพันกันตลอดเวลา

“ถ้าไม่สงสัยอะไรพี่ไปละ” พี่ตัสไม่รอให้ผมถามก็เดินลิ่วหายไปทันที

“ซวยอะไรอย่างงี้วะ” ผมบ่นกับตัวเองแล้วปิดประตูห้อง

“แล้วใครให้มึงมานอนบนเตียง” ผมพูดบอกกับไอ้คนที่หลับอยู่บนเตียงแต่เหมือนมันจะยังไม่รู้สึกตัว

“เฮ้ยๆ มึงตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้” ผมเข้าไปเขย่าตัวมันอย่างแรง

“โอ้ย เป็นเหี้ยอะไรอีกล่ะ” มันหน้ายุ่งมากๆเลยครับคนโดนกวนตอนนอนอ่ะนะ แต่ดี สมน้ำหน้ามันเดี๋ยวจะแกล้งแม่งให้หนักเลย

“ใครให้มึงมานอนบนเตียง” ผมถามมันแต่เชิงหาเรื่อง

“แล้วทำไมกูต้องขออนุญาตใครก่อนล่ะ”

“ไม่รู้ แต่กูไม่ให้มึงนอนบนเตียง” ผมบอกมัน

“อ้าว แล้วกูจะไปนอนไหน” มันถามต่อ

“เรื่องของมึง!!!” ผมตะโกนบอกมัน

“หุ ไร้สาระ” มันขดตัวนอนต่อทันที

“เฮ้ยๆ ลุกเดี๋ยวนี้เลยนะมึง” ผมพูดเสียงดัง

“…” มันไม่ตอบอะไรกลับมา

“ได้มึงจะเล่นแบบนี้ใช่ไหม” ผมตั้งหลักอย่างดีแล้วถีบมันลงจากเตียงเต็มแรงเลยครับ

“ตุ้บ...เอาะ ซี้ดดดด โอ้ยทำเหี้ยอะไรเนี่ย” มันบ่นแล้วก็นอนครางไปพร้อมๆกัน

“ก็กูไม่ให้มึงนอนบนเตียงกูบอกมึงแล้วมึงไม่ฟัง”

“มึงอย่ามาไร้สาระได้ไหมไอ้เหี้ยเอ้ย!!!!!” มันตะโกนเสียงดังและลุกขึ้นมายืนหน้าแดงไปหมดสงสัยจะโมโห

“กูไม่ได้ไร้สาระกูบอกมึงแล้วจริงๆนิ มึงน่าจะฟังภาษาไทยออกนะ ต้องให้กูช่วยแปลไทยเป็นไทยด้วยหรอ” ผมเยาะเย้ยมัน สะใจ ฮ่าๆๆๆๆ

“มึงกำลังทำให้ความอดทนกูหมดลงแล้ว ไอ้เตี้ย!!!!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 23 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: eve2011 ที่ 08-01-2012 00:33:17

สนุกดีค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 23 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 08-01-2012 00:51:53

อัทก็เนอะ หาเรื่องเจ็บตัว ระวังจะโดนข่มขืนเอานะ หึหึ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 23 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 08-01-2012 01:27:50

แล้วจะรอดไหมนี้ตั้ง 7 วัน :เฮ้อ:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 23 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 08-01-2012 14:56:40

จะติดตามต่อไปนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 23 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 08-01-2012 15:39:23

เอาเลยๆๆๆ วินจับกดเล้ย :oo1: เค้าเชียร์ อิอิ
หาเื่รื่องจิงนะอัท :m16: ได้เปนเมทกานด้วย  :-[
พรหมลิขิตชัดๆๆ  :o8:55555+ 7 วันระวัง o22
อารมเปลี่ยนเน้อ :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 24 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 08-01-2012 21:40:09

Lesson 24

( Autt Part )

“เฮ้ยๆ มึงจะทำอะไร” มันพุ่งเข้ามาหาผมเร็วมากจนผมหลบไม่ทันแล้วมันก็กดผมลงบนเตียง

“มึงอยากตายมากใช่ไหมเดี๋ยวกูจัดให้” มันบีบคอผมจนปวดหนึบรอบๆคอ

“โอ้ย อ่อยอูอะ”(ปล่อยกูนะ) ผมตะเกียกตะกายเพราะรู้สึกเริ่มขาดอากาศหายใจมากขึ้น

“จำไว้อย่ากวนส้นตีนกูมากถ้ามึงไม่อยากเจ็บตัว แล้วก็เลิกปากดีกับกูสักทีมึงระวังปากเอาไว้ให้ดี” พูดจบมันก็ปล่อยมือที่บีบคอผมและออกจากห้องไปทันที

“ค่อก แค่ก ค่อก แค่ก…ฮึก  เฮือก” ผมไอแล้วรีบสูดอากาศเข้าปอดทันที

“ไม่จบแค่นี้แน่  ไอ้เวรเอ้ย” ผมคาดโทษมันไว้และล้มตัวนอนต่อรอเวลาให้ถึงตอนเย็น

( Win Part )

เหตุการณ์เมื่อครู่ทำให้ผมโมโหสุดขีดจนผมเดินออกมาจากห้องแล้วโทรศัพท์หาไอ้ป๊อปทันที เพราะขืนอยู่ต่อผมฆ่ามันตายแน่ๆ คนห่าอะไรกวนตีนได้สามเวลาหลังอาหาร

“ฮัลโหล ไอ้ป๊อป มึงอยู่บ้านเบอร์ไหนวะ” ผมถามมัน

(เบอร์ 128 มึงถามทำไมวะ)

“เดี๋ยวกูจะไปหามึง แม่งเจอเรื่องเซงตั้งแต่วันแรกเลยว่ะ” ผมบ่นให้มันฟังซึ่งมันก็พอเข้าใจผม มันรู้ว่าผมได้คู่กับใคร

(เออ กูรออยู่หน้าบ้านเนี่ยรีบมาละกัน พวกเราก็อยู่นี่หมด)

“เออๆ เดี๋ยวกูรีบไป” ผมวางสายแล้วรีบเดินไปเบอร์บ้านที่มันบอกทันที และเมื่อมาถึงก็เจอพวกผมนั่งกันอยู่ครบเลยจริงๆ

“เป็นไรมาวะ แดกรังแตนที่ไหนมา” ไอ้ปาล์มทัก คงเห็นผมหน้ายุ่งมั้ง

“เปล่าหรอกว่ะ ก็คู่เมทกูอ่ะสิกวนตีนกูสะ เกือบฆ่าแม่งไปแล้ว” ผมบอกพวกมัน

“มันทำไรมึงว่ะ ถึงได้หัวเสียขนาดนี้” ไอ้ป๊อปถามผม

“ก็แม่งกูนอนอยู่ดีๆอุตส่าไม่ยุ่งกับแม่งแล้ว เสือกมาถีบกูตกเตียงเพราะมันจะไม่ยอมให้กูนอนบนเตียง กวนตีนไหมล่ะ” ผมเล่าให้พวกมันฟัง

“แล้วมึงทำอะไรมัน ถึงได้หนีมานี่” ไอ้ป๊อปถามต่อ

“กูบีบคอมัน กูกลัวว่าถ้าอยู่ในห้องต่อมันตายคามือกูแน่” ผมเล่าจบพวกมันก็เสียงดังขัดขึ้นมาทันที

“เฮ้ย ไอ้เหี้ย แรงไปเปล่าวะ” ไม่แรงโว้ย

“ถ้ามันตายขึ้นมามึงจะทำไง” กูไม่รู้

“แล้วถ้าแม่งไปแจ้งความข้อหาทำร้ายร่างกายมึงจะทำยังไง” ช่างแม่งสิวะ

“โอ้ยยยยย  พวกมึงเลิกบ่นสักทีเหอะว่ะ มันยังไม่ตาย ตีตนไปก่อนใคร่หาแม่มึงหรอ” ผมด่าพวกมันที่ทำเป็นกระต่ายตื่นตูมไปได้ผมยังไม่ได้ฆ่ามันสักหน่อย

“พวกกูเป็นห่วงเฉยๆหรอกถึงได้บอกได้เตือนอ่ะ” ไอ้วาลพูดเสียงจริงจังซึ่งทุกคนก็เงียบและฟังทันที

“เออ ยังไงก็ขอบใจพวกมึงมาก ไว้เดี๋ยวกูพาไปเลี้ยงร้านเดิม” ร้านเดิมที่ว่านี่คือผับที่ไปกันตอนนั้นแหละครับ

“คำไหนคำนั้น ของฟรีมาอีกแล้วเว้ยเฮ้ย” ไอ้เบิร์นตระโกนดีใจอย่างออกนอกหน้า มึงนี่เวอร์จริงๆเลย

“เออ ไอ้ป๊อปมึงได้คู่ใครวะ”

“ปึง” ผมถามไม่ทันจบคู่มันก็เดินออกมา อ๋อ ไอ้หน้าใสคู่หูไอ้เตี้ยนี่หว่า สงสัยจะรีบไปหาคู่ขามันมั้ง

“กูคงไม่ต้องตอบมึงแล้วใช่ไหม” ไอ้ชายตามามองผม

“เออ ไม่ต้องแล้วกูว่าแม่งฟ้องกันแน่เลย ไอ้นี่มันถึงไปหา” ผมเดาสุ่มมั่วไปเรื่อยว่าไอ้เตี้ยต้องโทรฟ้องไอ้หน้าใสนี่แน่นอน

“มึงรู้ได้ไง” ไอ้เบิร์นถามแล้วทำหน้ากวนตีน - -

“เออน่า  แล้วทำไมต้องทำหน้ากวนตีนด้วย เดี๋ยวได้แดกตีนหรอก” ผมด่ามันไปที

“เฮ้ยๆ ร้องเพลงกันดีกว่า” ไอ้วาลชวนพวกเราร้องเพลงส่วนมันก็ดีดกีต้าร์ พวกผมก็ร้องเพลงกันไปอย่างสนุกสนาน

( Aut Part )

“อัท อัท อัท” ผมสลึมสลือตื่นเพราะโดนเขย่าตัว ใครวะพึ่งจะหลับไปเมื่อกี้นี้เอง

“…”

“อัท เฮ้อ กว่าจะตื่นได้” ผมลืมตาก็เจอพรหมนั้นเอง แล้วไปถ้าเป็นไอ้เวรนั่นตายแน่

“ขอโทษ พอดีเหนื่อยๆน่ะ ว่าแต่มีอะไรหรือเปล่ามาหาเราถึงห้องเลย” ผมถามพรหม

“ก็ไอซ์โทรมาบอกว่าโทรหาอัทไม่ติดให้มาชวนไปเล่นที่ห้องอ่ะ”

“หรอ สงสัยโทรศัพท์แบตหมดเดี๋ยวขอล้างหน้า ชาร์จแบตแล้วค่อยไปก็แล้วกัน” ผมไม่รอพรหมตอบแต่ลุกไปเข้าห้องน้ำแล้วก็รีบชาร์จแบตทันที

“ไปกันเถอะ” ผมบอกพรหมแล้วพากันเดินออกมาจากบ้าน

“อัทจะรีบไปไหน รู้หรอว่าบ้านไอซ์เบอร์ไหน” เออว่ะไอซ์มันอยู่บ้านเบอร์ไหนกันวะ

“ไม่รู้อ่ะ แฮะๆ” พรหมส่ายหัวระอากับความเอ๋อของผมแล้วก็เดินนำไป และผมกับพรหมก็มาถึงบ้านพักของพวกไอซ์มัน

“ถึงแล้วหลังเนี่ยแหละ” พรหมบอกจบผมก็เดินลิ่วเข้าไปในบ้านทันที

“ไอ้ไอซ์ อียักษ์ขมูขีอยู่ไหนวะออกมาดิ” ผมตระโกนลั่นบ้านเลยครับ

“หมาถึงก็ปากหมามาเลยนะมึง พวกกูอยู่ในครัว” พอได้ยินผมก็เดินเข้าไปในครัว ว่าแต่ทำไมบ้านผู้หญิงมันใหญ่กว่าบเนผู้ชายวะ แถมมีห้องครัวด้วย

“แดกกันอีกแล้วพวกมึง ยังอ้วนกันไม่พอหรอ” ผมพูดแดกดันพวกมัน

“เออ ใครเค้าจะน่ารักเหมือนมึงล่ะ ฟีโรโมน มึงเนี่ยดึงดูดแต่ตัวผู้ไม่ยักจะเห็นดึงดูดตัวเมียสักตัวเลย”

“ไอ้เหี้ย กวนตีนและไอ้ไอซ์เดี๋ยวไม่ต้องแดกน้ำแข็งใสน่ะ”

“โอ๋ๆ อัทอย่าไปถือมันเลยมึงก็รู้ว่ามันเป็นไง อ่ะนี่กินน้ำแข็งใสเดี๋ยวกูป้อน” เตยลุกถือถ้วยน้ำแข็งใสขึ้นมาจะป้อนผมแต่

“ว้ายยยยยยยยย...แม่หกตกแตก” เตยเดินสะดุดขาตัวเองล้ม  แต่นั้นไม่เท่าไรแต่ตัวผมนี่สิเต็มไปด้วยน้ำแดงเลย

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” ไอซ์ เฟิร์น พรหม หัวเราะลั่นไม่เกรงใจกูเลยไอ้พวกเลว

“อ๊า กูขอโทษไม่ได้ตั้งใจ” เตยขอโทษขอโพยผมใหญ่ท่าทางจะไม่ได้ตั้งใจจริงๆอ่ะแหละ

“อือ ไม่เป็นไรหรอกแต่ตอนนี้ มึงหาชุดมาให้กูเปลี่ยนก่อนเลยเดี๋ยวอีก 10 นาทีก็ต้องไปงานเลี้ยงตอนเย็นแล้วกูกลับไปเปลี่ยนห้องไม่ทันแล้ว”

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูไปหาเสื้อผ้าให้มึงเปลี่ยนเองมานี่มึงตามกูมา” เตยฉุดผมเข้าไปในห้องลองดูๆเสื้อผ้าของเตยแต่ผมใส่ไม่ได้เลย เลยใส่เสื้อผ้าของเฟิร์นแทน เมื่อเปลี่ยนเสร็จผมก็เดินออกมาจากห้อง

“ไปกันเถอะพรหม” ผมบอกพรหม

“เอ่อ  อัทจะไปแบบนี้จริงๆหรอ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 24 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 08-01-2012 22:23:08

อร๊ากมาอัพอีกนิดดิค้างอ่ะอยากรู้ว่าอัทใส่ชุดไรอ่ะ  :z1:
ว่าแต่ วินแรงไปป่ะ บีบคออ่ะนึกว่าจะจูบศ่ะอีก :beat:
วินแรงไปๆๆๆ เด๋วก้อยุให้คนเขียนเปลี่ยนพระเอกเป็นพรหมซ่ะเลย :m26:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 25 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 09-01-2012 21:44:49

Lesson 25

( Tus Part )

ผมคอยเวลาเรียกรวมรุ่นน้องอยู่กับแคปตอนนี้เวลาหกโมงยี่สิบเจ็ดนาทีเหลืออีกสองนาทีกว่าก็จะถึงเวลาเรียกรวมซึ่งตอนนี้ก็เริ่มมีคนทยอยมารวมตัวกันก่อนบ้างแล้ว

“เอาล่ะน้องๆครับ ยืนรอเข้าแถวหน้าซุ้มก่อนนะครับ” ผมถือไมค์แล้วเดินลงไปที่ซุ้มประตูหน้างาน

“เดี๋ยวรุ่นพี่ปีสองช่วยกันเช็คด้วยนะครับว่าน้องๆมากับคู่ของตัวเองหรือเปล่าถ้าไม่ใช่จับแยกไว้นะครับ” ผมให้พวกปีสองช่วยกันดูว่าน้องมากับคู่ของตัวเองหรือเปล่าโดยแจกรูปภาพแม็กติดกันไว้เป็นคู่ๆแล้วแจกให้ปีสองทุกคนช่วยกันดู แต่ก็ยังมีพวกขัดคำสั่งที่ไม่ยอมมาเป็นคู่อยู่

“อ้าว วิน ป๊อป คู่แกสองคนไปไหน” ผมถามมันสองคนเพราะมีแค่มันสองคู่นั่นแหละที่ไม่ยอมมากับคู่ของตัวเอง”

“ไม่รู้ดิพี่ตัส ตายอยู่ในห้องแล้วมั้ง” วินตอบแล้วทำหน้าเนือยๆซึ่งผมก็พอเข้าใจอ่ะนะคนไม่ชอบหน้ากันสวรรค์ก็ชั่งกลั่นแกล้ง

“แล้วป๊อปล่ะคู่หายไปไหน” ผมถามป๊อปต่อ

“คู่ผมไปอยู่กับคู่ไอ้วินอ่ะแหละพี่ตัส”

“ป๊อปคู่พรหมหรอ” ผมถามเพราะรู้ดีว่าอัทไม่ค่อยมีเพื่อนเป็นผู้ชายไม่รู้ทำไมแต่อัทมันชอบคลุกคลีอยู่กับพวกไอ้เตยเนี่ยแหละ

“ครับ พี่รู้ได้ไงอ่ะ” ป๊อปถามด้วยความสงสัย

“เออ พี่รู้แล้วกัน” ผมพูดจบก็มีเสียงดังขึ้น

“มาแล้วๆ ขอโทษครับที่สาย” เสียงใสแจ๋วแบบนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร วิ่งกันกระหืดกระหอบมาเชียว ว่าแต่มึงใส่ชุดอะไรมาเนี่ยไอ้อัท

“มาสายนะ นี่ครั้งแรกให้อภัย ไหนดูสิ เตย ไอซ์ เฟิร์น โอเคคู่สามไปได้” ผมบอกให้พวกเตยเข้าไปนั่งก่อนลืมบอกผู้หญิงจะจับคู่เป็นสามคนเพราะให้อยู่สองคนผมว่ามันดูอันตรายเกินไปเลยลงความเห็นกันว่าให้ผู้หญิงอยู่บ้านใหญ่ 3 คนต่อหนึ่งหลังไปเลย

“อัททำไมแต่งตัวแบบนี้” ผมอดสงสัยไม่ได้มันเป็นบ้าหรออยู่ดีดีถึงแต่งตัวแบบนี้

“แฮะๆ เหตุสุดวิสัยน่ะพี่ ก็ไอ้เคยมันทำน้ำแข็งใสหกใส่ตัวผมอ่ะ ผมไม่มีทางเลือกนะพี่ไม่งั้นผมก็ต้องแก้ผ้ามาอ่ะ” มันยกเหตุผลมายาวเหยียด

“ไปบ้านไอ้เตยมาหรอ” ผมถามมันต่อ

“ครับพี่ตัส ไปกับพรหมน่ะ แล้วผมจะเข้าไปได้ยังอ่ะ” มันถามผมตาใสเลย ไร้เดียงสาเหลือเกินไอ้อัท ผมเหลือบตาไปมองไอ้ป๊อปกับไอ้วินมันก็ยิ้มๆแล้วขำกันสองคน

“มีอะไรวิน ป๊อป ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่”

“เปล่าพี่ไม่มีไรหรอก ก็แค่สงสัยว่าทำอะไรกันมาถึงขั้นต้องเปลี่ยนชุด สงสัยมันจะเยอะถึงขนาดเปรอะเสื้อผ้าเลยมั้ง” ไอ้วินจงใจกัดอัทผมดูรู้

“พี่ตัสขอเข้าไปก่อนได้ไหม แถวนี้หมาบ้ามันเยอะเดี๋ยวโดนกัดแล้วจะติดพิษสุนัขบ้า” ไอ้นี่ก็แรงใช่ย่อยผิดกับพรหมกับป๊อปยืนเงียบอย่างเดียว

“พอพอ ที่ไม่ให้เข้าเนี่ยเพราะพวกแกไม่ทำตามที่พี่สั่ง พี่สั่งว่าไงให้มาเป็นคู่ไม่ใช่หรอ” ผมเริ่มเข้าสู่โหมดจริงจัง

“ผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย” ไอ้วินเถียงผมหน้าตาย

“ก็พี่ไปบอกถึงห้องแล้วนะ อัทไม่ได้บอกหรอ” ผมถามกลับทันที

“ไม่เห็นมันพูดอะไรนี่” ผมหันไปมองหน้าอัทมันก็เงียบ

“เฮ้อ ฉันจะทำยังไงกับพวกแกดี ไปๆ เข้าไปในงานได้และครั้งแรกหยวนๆไปแต่ถ้าครั้งต่อไปไม่จบแค่นี้แน่” ผมมองแบบคาดโทษแต่ก็ได้ผลแต่ละคนหน้าสลดลงทันที แล้วผมก็เดินนำหน้าพาพวกมันเข้าไปในงานทันที ทันทีที่เข้างานผมสังเกตได้จากสายตาแทบทุกคู่ที่มองมาที่อัท มันก็แน่ล่ะ ตัวเล็กๆคงสูงไม่พ้น 160 ผิวขาวเนียน แล้วมันเสือกใส่กางเกงขาสั้นแบบผู้หญิงชอบใส่กันกับเสื้อสีขาวที่พอดีตัว ทำให้มันเป็นจุดสนใจไม่น้อย

“พี่ตัส ทำไมคนมองมาที่พวกเราแปลกๆ” เออกล้าถามเนอะ

“พี่ว่าไม่ใช่พวกเรานะ เค้ามองแกคนเดียวไม่เชื่อสังเกตดูดิ” ผมบอกอัท อัทก็หันซ้ายหันขวาทำหน้าเลิ่กลั่กแล้วก็ก้มมองพื้น ท่าทางจะอาย โถพึ่งรู้สึกตัว

“มึงดูแม่งแต่งตัวดิ จะไปอ่อยใครที่ไหนวะ ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้วินพูดกับป๊อปแต่ขอโทษประสาทสัมผัสผมดีเยี่ยมได้ยิน และผมก็คิดว่าอัทคงดีไม่แพ้ผมเหมือนกัน

“อ่อยพ่อมึงมั้ง” อัทพูดสวนกลับทันที

“ไอ้สัดกวนตีนใครเค้าด่ามึง อย่าร้อนตัวดิวะ” ไอ้วินด่าอัท

“แล้วใครเค้าว่ามึง อย่าสำคัญตัวเองผิดว่าใครเค้าจะสนใจคำพูดหมาๆ ที่เน่าเฟะยิ่งกว่าซากศพของมึง” โอ้ว ไอ้อัทมาเต็มนะแก

“มึงวอนสะแล้ว สงสัยจะลืมแล้วมั้งเมื่อเย็นน่ะ” มึงจะเดินเถียงกันทำไมวะ ไอ้พวกห่านิ

“เหอะ มึงอย่าคิดว่ากูจะกลัว ไอ้สัตว์นรก” อัทก็สวนทันทีเหมือนกัน ผมซึ่งทนไม่ไหวแล้วจึงเอ่ยห้ามทัพ

“หยุด พอได้แล้วเถียงกันทำไมเนี่ยไร้สาระไป ไปนั่งที่โต๊ะได้แล้ว” เมื่อผมพูดจบอัทกับพรหมก็เดินไปนั่งโต๊ะเตย ส่วนวินกับป๊อปก็ไปนั่งโต๊ะเพื่อนมัน

( Win Part )

ผมเดินมานั่งโต๊ะกับพวกไอ้เบิร์นอย่างหัวเสีย แม่งเอ้ยทำไมกูเถียงกับไอ้เตี้ยนั่นไม่เคยชนะมันเลยสักครั้งเดียว คิดแล้วก็เจ็บใจ

“เฮ้ย อย่าไปเครียดเลยเดี๋ยวมันก็ผ่านไป ค่อยหาทางแก้เผ็ดมันก็ได้เวลามีเยอะแยะ” ไอ้ป๊อปบอกผม

“มันเป็นอะไรมาอีกล่ะ หน้าบอกบุญไม่รับเลย” ไอ้ปาล์มถามไอ้ป๊อป

“จะอะไรล่ะก็เถียงกับขาประจำมันนั่นแหละ”

“เออ พูดถึงไอ้เตี้ยนั่นมึงเห็นมันแต่งตัวปะ แม่งดูน่ารักอ่ะ ขาโคตรน่าลูบเลย” ไอ้เบิร์นทำหน้าหื่นได้ใจผมมาก

“แต่ยังไงแม่งก็ผู้ชายอยู่ดีอ่ะแหละ แถมมีเจ้าของแล้วด้วยมึงคงอดแล้วว่ะ” ไอ้พัดบอกเบิร์น

“แต่มันดูดีจริงๆนะมึง ถ้าเทียบกับโต๊ะข้างๆ....” ไอ้ป๊อปพูดขึ้นทำให้พวกเราเหล่ตาไปมองโต๊ะข้างๆ โอ้โห นั่นขาหรือปืนใหญ่วะ แม่งใหญ่ได้ใจดำอีกตั้งหาก แม่งก็กล้าโชว์กันเนอะหน้าตาก็ เหี้ยสัดๆเลย อึ้ย ขนลุกว่ะ

“ไอ้วินมึงเลิกเงียบได้และ เฮฮาหน่อยไอ้สัดเดี๋ยวก็มีเรื่องหนุกๆให้ทำเชื่อกูสิ” ไอ้ป๊อปหันมาบอกผมอีกครั้ง

“เออๆ” ผมตัดความรำคาญก็เลยชวนพวกมันคุยนั่นคุยนี่ไปเรื่อยจนอารมณ์ผมกลับเข้าสู่สภาวะปกติ

( Autt Part )

“ไอซ์ กูอยากกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอ่ะ กูรู้สึกอายว่ะแม่งมีแต่คนมอง เดี๋ยวกูจะเก็บค่าดูแล้วเนี่ย แม่งมองยังกับจะแดก” ผมบ่นให้ไอซ์ฟังเป็นประโยคที่ร้อยแล้ว

“ช่วยไม่ได้ ก็มึงเสือกน่าแดกเองนี่หว่า” ไอซ์ก็บอกกลับมาแบบเนือยๆ

“เพราะมึงคนเดียวเลยไอ้เตย” ผมหันไปโทษไอ้เตยละ โทษชาวบ้านไปเรื่อยๆ

“กูบอกแล้วไงขอโทษ เดี๋ยวเค้าก็ปล่อยแล้วมึงไม่ต้องรีบหรอก ทำตัวให้ปกติดิจะรนหาส้นตีนอะไร ยิ่งรนก็ยิ่งเป็นจุดสนใจ” ผมทำตามอย่างว่าง่าย แต่มันก็อึดอัดอยู่ดีอ่ะ

“เอาละน้องๆครับ หวังว่าคงอิ่มกับอาหารที่กินกันไปนะครับ คืนนี้พี่ของดแอลกอฮอล์นะครับเดี๋ยวพรุ่งนี้จะทำกิจกรรมไม่ไหว เดี๋ยวพี่จะปล่อยน้องๆไปเข้านอนพรุ่งนี้แปดโมงเจอกันที่นี่นะครับ นอนหลับฝันดีราตรีสวัสครับ” พี่ตัสนัดแนะเวลากับพวกเราทุกคน

“เอ้อ น้องๆห้ามเปลี่ยนห้องพักนะครับ ใครไม่ทำตามเดี๋ยวเรารู้กัน”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 25 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 09-01-2012 22:30:50

หึหึ  ป๊อปวางแผนอะไรอีกล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 25 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 10-01-2012 18:58:49

ฮิ้วๆๆ นึกภาพน้องอัทแร้ว  :impress2:โครตน่าฟัดเรยค่ะคนเชียนอิอิ :laugh:
จุดสนใจเยอะจัง แล้วนี่วินไม่คิดหวั่นไหวบ้างหรอ ใจแข็งจิง :เฮ้อ:
วินเนี่ย 55555+ :m20:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 25 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 11-01-2012 01:17:27

ปากแต่ละคน อื้อหือ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 25 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 11-01-2012 14:34:58

จะติดตามต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 25 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 11-01-2012 15:47:59

น้องอัท ปากน้องได้ใจมากกกกก

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 25 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 11-01-2012 20:42:16

Lesson 26

( Autt Part )

พี่ตัสสั่งห้ามย้ายห้องนอนซึ่งเหมือนพี่ตัสพูดดักคอผมยังไงก็ไม่รู้เพราะผมกำลังจะชวนพรหมไปนอนด้วยอยู่พอดี

“พรหมไปนอนกับเราเถอะ” ผมชวนพรหมผมว่าพี่ตัสแค่ขู่เท่านั้นแหละ ใครจะมาคอยเช็คว่านอนอยู่กับเมทตัวเองหรือเปล่า

“จะดีหรออัท พี่ตัสก็พึ่งบอกเองเมื่อกี้ว่าห้ามเปลี่ยนห้องนอนอ่ะ” พรหมเตือนผม

“ใครจะมาคอยเช็คพรหม บ้านมีเป็นร้อยหลังกว่าจะเช็คหมดก็เช้าพอดีอ่ะ” ผมพยายามหว่านล้อมชวนพรหม

“เราว่าอัทบอกคู่อัทก่อนเถอะ” พรหมบอกผม

“อื้อเดี๋ยวเราบอกมันเอง” พูดจบผมก็เดินไปที่โต๊ะของไอ้วินทันที แต่ผมเดินไปไม่ทันไรเลยแม่งปล่อยหมาใส่แต่ไกลอีกละ

“ว่าไงมาอ่อยใครดีครับ” ไอ้วิน ไอ้ปากหมาหน้าส้นตีน

“อ่อยใครก็ได้ที่ไม่ใช่มึง....คืนนี้มึงไปนอนบ้านเพื่อนมึงนะ กูจะนอนกับพรหม”

“เฮ้ยๆ เรื่องอะไรกูไม่เอาหรอกไม่ย้ายมึงนั่นแหละย้ายไปนอนบ้านมัน”

“กูไม่สนมึงก็ไปนอนกับไอ้ป๊อปสิ บ้านก็ไม่ได้ไกลกันมากกูไปล่ะ อ้อแล้วถึงมึงจะมาที่ห้องกูก็ไม่เปิดให้มึงเข้าหรอกไปละ บาย” ผมโบกมือกวนตีนมันแล้วมึงมาฉุดพรหมกลับไปบ้านทันที แต่ผมก็ไม่ลืมลาเพื่อนตัวเองหรอกนะ

“เฮ้ย ไอซ์ เตย เฟิร์น เดี๋ยวกูกับพรหมกลับก่อนนะเริ่มง่วงแล้ว” ผมบอกพวกมันเร็วปรื้อเลยครับ

“เออ พรุ่งนี้เช้ามากินข้าวบ้านพวกกูนะ สักประมาณเจ็ดโมง” เตยบอกผมเพราะว่าพวกผู้ชายตอนเช้าต้องไปหากินข้าวเช้าที่บ้านผู้หญิงเพราะบ้านผู้ชายไม่มีครัว ซึ่งวัตถุดิบต่างๆนั้นรุ่นพี่ก็เตรียมไว้ในตู้เย็นหมดแล้ว(ไปแอบเปิดตู้เย็นบ้านเตยมา)

“อือ เดี๋ยวกูไป” ผมรับคำชวนของไอซ์แล้วก็พาพรหมกลับไปบ้านพักทันที เมื่อเข้ามาถึงในห้องผมก็ปิดห้องล็อคทันที

“อัทจะอาบน้ำอีกปะ” พรหมถามผม

“ไม่อ่ะ ง่วงและอยากนอน” ผมตอบแล้วล้มตัวลงบนเตียงทันที

“นี่เดี๋ยวเอาหมอนข้างกั้นกลางไว้นะ” ผมบอกพรหม

“ทำไมหรอ” พรหมถามผมด้วยสีหน้าสงสัย

“เรานอนดิ้นน่ะ เดี๋ยวเราดิ้นไปทับพรหมเอานะ” ผมไขข้อสงสัยให้พรหม

“ฮ่าๆๆๆ นึกว่าเรื่องอะไรไม่เป็นไรหรอก นอนด้วยคราวก่อนก็ไม่ได้ดิ้นอะไรมาก ไม่ต้องเอาหมอนข้างมากั้นหรอกลดพื้นที่ไปเปล่าๆ” พรหมบอกผม

“อื้อ เอางั้นก็ได้แล้วแต่พรหมละกัน แต่ตอนนี้เรานอนก่อนละกันนะ”

“อื้อ เราก็จะนอนแล้วแหละง่วงเหมือนกัน” เมื่อพรหมพูดจบเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น

“ใครมาอ่ะพรหม” ผมหันไปถามพรหม

“ไม่รู้สิ เดี๋ยวเราไปเปิดดูนะ” พรหมลุกไปเปิดประตูห้องและคนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือ

“พี่บอกแล้วใช่ไหม่ว่าห้ามเปลี่ยนคู่นอน เดี๋ยวพวกแกเจอฉันแน่” พี่มองแบบคาดโทษแล้วจากไป

“ซวยแล้วไงอัททำไงอ่ะ” พรหมปิดประตูห้องแล้วมานั่งลงข้างเตียง

“เราขอโทษนะ พรหมเลยต้องซวยไปด้วยเลย” ผมรู้สึกผิดจริงๆ

“ไม่เป็นไรหรอก เราไม่ได้โดนคนเดียวสักหน่อย โดนกันตั้งสี่คนแล้วไม่แน่นะคนอื่นอาจจะโดนไปด้วยก็ได้นะเพราะอาจจะมีคนที่สลับคู่แบบพวกเราก็ได้” พรหมปลอบใจผม

“นั้นสินะ นอนเถอะพรุ่งนี้จะได้ไปบ้านเตยกันแต่เช้า” เมื่อผมพูดจบพรหมก็พยักหน้าแล้วเดินไปปิดไฟแล้วมานอนข้างๆผม

ผมตื่นขึ้นมาตอนหกโมงเช้าเพราะพรหมปลุกทั้งที่ใจจริงแล้วยังไม่อยากตื่นเลยผมเป็นคนขี้เซามากเลยปลุกยากนิดนึง

“อัท ตื่นเถอะรอบที่ร้อยแล้วนะเนี่ย” พรหมบ่นใส่หูผม

“อื้อ ขออีกห้านาทีได้ไหม” ผมต่อรองเผื่อฟลุ๊กได้ผล

“ไม่ได้ลุกเดี๋ยวนี้เลยเดี๋ยวไม่ทันกินข้าวนะ” ผมจึงต้องจำใจลุกแล้วไปอาบน้ำแต่งตัว เมื่อผมทำภาจกิจส่วนตัวเสร็จมองนาฬิกานี่ก็หกโมงสี่สิบห้าแล้ว

“อัทเสร็จยังอ่ะ” พรหมถามผมจากหน้าบ้าน สงสัยลงไปรอแล้วมั้งน่ะ

“เสร็จแล้วกำลังลงไปรอแปป” ผมตะโกนบอกกลับไปแล้วรีบล็อคบ้านแล้วไปบ้านเตยทันที มันจะทำอะไรให้ผมกินน๊า

“อัทเดี๋ยวเราไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ” พรหมยังใส่ชุดเมื่อคืนอยู่เลยเพราะไม่ได้เตรียมชุดมาเปลี่ยนตอนเช้า

“เอาสิ เดี๋ยวเราไปเป็นเพื่อน” ผมกับพรหมมุ่งหน้าไปบ้านพักของพรหมก่อนทันทีและเมื่อเปิดประตูเข้าไปในห้อง ไอ้นรกสองตัวมันก็แต่งตัวกันอยู่

“พรหมเปลี่ยนเร็วๆนะ” ผมบอกพรหมแล้วพรหมก็เดินเข้าห้องน้ำไป

“เป็นไงบ้างล่ะ สปริงเตียงที่ห้องหักไปแล้วมั้ง” ไอ้วินพูดขึ้น

“เหอะ อย่างกูไม่ต้องพิงสปริงหรอก มีปัญญาดันกันเองเว้ย” ผมพูดประชดมันกลับ และดูเหมือนมันจะอึ้งๆอยู่แปปนึง

“ก็อย่างว่าแหละนะ ของมันเคยๆกันนิ ไอ้หน้าใสนี่คนที่เท่าไรแล้วล่ะ” ผมปรี๊ดขึ้นทันทีมันหาว่าผมมั่วใช่ไหม มันหลอกด่าผมแน่ๆ

“เพี๊ยะ...” เร็วเท่าความคิดผมเดินไปตบหน้ามันทันที ขึ้นรอยแดงด้วย

“มึงกล้าดียังไงมาตบหน้ากู” พูดจบมันก็กระชากผมลงไปอยู่กับเตียงแล้วล็อคแขนผมทั้งสองข้างไว้กับที่นอน

“มึงไม่ใช่พ่อกู กูไม่จำเป็นต้องกลัวมึงปล่อยกูไอ้สัด” ผมดิ้นคลุกคลักอยู่ใต้ตัวมันเพราะตอนนี้มันค่อมผมอยู่

“มึงนี่ปากดีจริงๆ เมื่อคืนก็ทำให้กูโดนพี่ตัสด่าเดี๋ยวมึงกับกูเคลียร์กันยาวแน่”

“มึงก็เหมือนกันบีบคอกูคิดว่ากูจะลืมหรอกูไม่ให้จบแบบนี้แน่นอน...ปึก” ผมถีบมันล่วงไปกองอยู่กับพื้นจังหวะเดียวกับที่พรหมออกมาจากห้องน้ำพอดี

“อัทมีอะไรกันอ่ะเสียงดังเชียว” พรหมถามผมทันทีที่ออกมาจากห้องน้ำ

“ไม่มีอะไรหรอกรีบไปเถอะพรหม” ผมอาศัยช่วงที่ไอ้วินมันจุกนอนอยู่กับพื้นดึงพรหมวิ่งออกจากห้องทันที

“มีอะไรกันอ่ะอัท ทะเลาะกันอีกแล้วหรอ” พรหมถามผม

“ก็นิดหน่อยน่ะ เรื่องปกติ” ผมบอกพรหม

“เราไม่อยากให้อัทไปมีเรื่องกับไอ้วินเลย” พรหมบอกผม

“เราก็ไม่ได้อยากมีหรอก แต่แม่งชอบกวนตีนเราก่อนอ่ะ แล้วเราไม่เคยยอมใครพรหมก็รู้นิ” ผมบอกกับพรหมเพราะพรหมคงรู้นิสัยผมดีตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมแล้ว

“อันนั้นเราก็เข้าใจแต่เราว่าอัทปล่อยผ่านไปบ้างก็ได้นะเดี๋ยวก็เป็นบ้าตายพอดี”

“เราปล่อยผ่านกับบางคนเท่านั้นแต่สำหรับไอ้เวรนี่ไม่เด็ดขาด!!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 27 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 11-01-2012 20:57:59

Lesson 27

( Autt Part )

ผมกับพรหมมุ่งหน้ามาที่บ้านไอซ์ทันทีหลังจากที่พรหมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว พอมาถึงผมก็ตรงดิ่งไปที่ห้องครัวทันทีแบบไม่ต้องให้เจ้าบ้านเชิญ

“แหม จมูกดีจริงนะมึงถึงก็ห้องของแดกเลยนะ” ไอซ์พูดแดกดันผม

“กูแดกเท่าไรก็ไม่อ้วนเว้ยไม่เหมือนพวกมึงขนาดไม่แดกยังขึ้นอืดกันขนาดนี้เลย” ผมสวนมันกลับบ้าง

“เชอะ ด่ากูมึงระวังปากมึงไว้ดีๆเถอะกูจะเอาคืนให้เข็ดเลย” ไอซ์พูดขณะที่ทำข้ามต้มอยู่

“เอาน่าไอซ์ เดี๋ยวสักพักมันก็เงียบเองแหละ” เตยพูดแล้วยิ้มอยู่กับไอซ์สองคน

“ทำไมมีอะไรวะ” ผมสงสัยในท่าทางแปลกๆของมัน

“เดี๋ยวมึงก็รู้เองแหละน่า” เตยบอกแล้วก็หันไปช่วยไอซ์ต่อ

“เฟิร์นมึงไปนอนต่อก็ได้นะ” ผมบอกมันเพราะเห็นมันนั่งสัปหงกมาตั้งนานแล้ว สงสัยจะเพลียเพราะนอนไม่พอ อีนี่ถ้าไม่คุ้นที่นอนไม่ค่อยหลับ

“ไม่ต้องหรอก ก็อาการเดิมแหละ แปลกที่นอนไม่หลับ” เฟิร์นมันพูดแต่ตานี่แทบจะไม่ลืมเลยครับเห็นแล้วก็ตลกดี

“เอ้าเสร็จแล้ว” ไอซ์พูดออกมาอย่างดังทิ้งท้ายด้วยการถอนหายใจ ท่าทางจะเหนื่อยน่าดูแต่ก็นะผมไม่ได้ทำนี่

“ไอซ์เพื่อนรัก เอาถ้วยใหญ่นะ” ผมปะเลาะไอซ์เพื่อจะให้มันตักข้าวต้มให้

“อย่าพึ่ง คนยังมาไม่ครบ”

“เอ้า ครบแล้วนี่ไงพรหม เตย เฟิร์น มึง กู มันจะมีใครอีกวะ” ผมถามมันกลับ

“เตยเข้าไปละนะ   เฮ้ยพวกมึงเร็วๆเดี๋ยวไม่ทัน” อ่อ นี่สินะคนที่เหลือว่าแต่เสียงนี้มันคุ้นๆเหมือนกันนะ

“เข้ามาเลยอยู่ในครัว” ไอ้เตยตะโกนกลับไปแขกก็เดินคุยกันโหวกเหวกโวยวายจนเข้ามาในครัวก็ทำให้หน้าผมหุบยิ้มทันที

“เตยกูไม่หิวละ กูไปจุดนัดเลยดีกว่า” พูดจบผมกำลังจะลุกแต่พรหมฉุดมือผมไว้

“ไม่ได้อัท ต้องกินข้าวเช้าก่อนเดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมาจะทำยังไง” พรหมอ้างเหตุผลขึ้นมา

“เราไม่เป็นไรหรอกแข็งแรงจะตาย” ผมก็ไม่ยอมแพ้

“อัท กินก่อนเถอะน่า เค้าก็อยู่ส่วนเค้าเราก็อยู่ส่วนเรา” พรหมบอกกระซิบผม

“อือ ก็ได้กินก็กิน” ผมนั่งลงที่เดิมจังหวะเดียวกับที่พวกมันก็หาที่นั่งกันหมดแล้วเหลือแต่คู่อริผมที่ไม่มีที่นั่งแล้วบังเอิญที่ข้างผมมันดันว่างพอดี

“พรหมแลกที่กัน” ผมขอพรหมแลกที่เพราะไม่อยากนั่งใกล้ไอ้ปากนรกแตกนี่เลย พรหมก็ไม่ได้ว่าอะไร

“อัทเอาเยอะเปล่าเดี๋ยวเราตักให้นะ” พรหมลุกไปตักข้าวต้มแล้วหันมาถามผม

“เอาไม่เยอะ แต่เอาถ้วยใหญ่สุดแล้วก็เต็มถ้วยด้วยนะ” ผมตอบพรหมกวนนิดๆ พรหมก็ยิ้มแต่ก็เลือกถ้วยที่ใหญ่ที่สุดมาให้ผม

“ท่าทางใช้สูญเสียพลังงานเยอะ กี่ยกกันล่ะจ๊ะ” เพื่อนมันปากหมาใส่ผม

“ขอโทษทีนะ....เสือก!!!!!” ผมเน้นคำหลังอย่างดัง แล้วพวกมันก็หัวเราะกัน นี่กูด่ามึงอยู่นะเนี่ยหน้าด้านหน้าหนาหน้าทนกันเหลือเกินนะพวกมึงน่ะ

“แหมๆ หยอกนิดเดียวเองทำเป็นหัวเสีย ว่าแต่ทำที่นอนเลอะหรือเปล่าถ้าทำเลอะอย่าลืมทำความสะอาดน๊า ฮ่าๆๆๆๆๆ” ไอ้ตัวเดิมนั่นแหละพวกมึงนี่น่าให้แทะกระดูกแทนหมาจริงๆเลย

“ก็นะเราไม่รู้นะว่านายน่ะ หัวนอนปลายเท้า เป็นยังไงแต่สมบัติผู้ดีเค้าไม่ละลาบละล้วงเรื่องชาวบ้านโดยเฉพาะเรื่องส่วนตัวหวังว่านายคงเข้าใจที่เราพูดนะ ไอ้สวะสังคม” ผมด่ามันแล้วยิ้มกลับไปให้

“แร๊งงงงงค่า~” เสียงไอซ์เองแหละครับ อีนี่เค้าฝ่ายซับพอร์ตตลอดๆอยู่แล้ว

“แรงเท่าเราดันเธอหรือเปล่าจ๊ะ อ่ะโย่วๆ” ไอ้เหี้ยนี้มึนได้ใจกูเหลือเกินไอซ์ไม่รอช้าคว้าถ้วยเปล่าเขวี้ยงเกือบโดนหัวมัน

“เฮ้ย เล่นแรงไปหรือเปล่า” ไอ้วินพูดเสียงดังผมจึงลุกสู้แทนเพื่อนผมบ้าง

“ไม่แรงไปหรอก ไอ้พวกชั้นต่ำไม่รู้จักให้เกลียดผู้หญิงพูดจาภาษาหยั่งกับหลุดออกมาจากหลังเขา เลว ระยำ ชั่วช้า หน้าตัวเมีย!!!” ผมด่ามันเซตใหญ่ มันกับผมยืนมองหน้ากันด้วยความโกรธแบบไม่มีใครกลัวใครทั้งสิ้น

“พอพอ ไอ้วินไอ้อัทเดี๋ยวไม่ต้องแดกกันข้าวต้มเนี่ย ทะเลาะกันเป็นเด็กๆ” เตยห้ามทัพพวกเราไว้

“เตยเพื่อนมึงก็ทำเกินไป” ไอ้นี่ยังไม่เลิก ไอ้เตยหันมามองหน้ามันนิดนึงแล้วสวนทันที

“แต่เพื่อนมึงก็ปากหมาได้เกินจริง” เท่านั้นแหละทุกอย่างสงบลงทันทีแล้วพวกเราก็นั่งกินข้าวกันแต่กินแบบกินใครกินมัน

“อัทกินตับเข้าไปด้วย” พรหมบังคับผมกินตับซึ่งผมไม่ชอบเลย

“ไม่เอาอ่ะไม่ชอบกินไม่ยังไงก็ไม่รู้” ผมบอกเหตุผลที่ไม่กินกับพรหม

“แต่มันมีประโยชน์กินไปเถอะน่าไม่ตายหรอก” พรหมยังไม่ยอมแพ้

“ไม่เอาอ่ะ” แต่มีหรอที่ผมจะยอม

“จะกินไม่กิน” พรหมถามผมอีกครั้งเสียงดูโหดกว่าครั้งแรกหน่อยนึง

“ไม่กิน ให้ตายก็ไม่กิน” ผมตอบหนักแน่นกลับไปเช่นกัน  พรหมไม่รอช้าตักตับแล้วบีบปากผมแล้วยัดช้อนเข้ามาในปากผมทันที

“อื้อ อำไอไอ้อิน”(ทำไรไม่กิน) ผมพยายามดึงช้อนออกแต่ไม่สำเร็จพรหมล็อกคอผมแล้วก็กดช้อนไว้ในปากผมแล้วค่อยๆรูดช้อนออกมา

“กินไปเถอะเร็วๆเคี้ยวสิ” พรหมบอกครับผม ผมจึงต้องจำใจเคี้ยวตับแล้วกลืนลงคอไปผมนี่แทบอ้วกรสชาติมันแหยะๆไม่ได้เรื่อง

“ก็แค่เนี่ยไม่เห็นจะมีอะไรยากเลย” พรหมบอกผมต่อ

“พรหมจำไว้เลยนะ” พูดจบผมก็ลุกเอาจานไปเก็บแล้วเดินออกจากบ้านทันที ผมรู้ว่าพรหมอ่ะหวังดีแต่ว่าไม่ชอบก็คือไม่ชอบอ่ะทำไมต้องบังคับด้วย

“อัทงอนเราหรอ” พรหมวิ่งตามผมมาจนทัน

“เปล่า” ผมแกล้งตอบเสียงแข็งจริงๆไม่งอนหรอกแต่แค่ไม่ชอบใจเฉยๆ

“อาการมันฟ้อง แค่บังคับกินตับแค่เนี่ยนะ” พรหมพูดเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆ

“ก็เราไม่ชอบนี่!!!! แล้วทำไมต้องบัง....ฮึก....คับเรา....อึก...ด้วยเล่า ฮือๆ” ผมแกล้งร้องไห้เป็นวักเป็นเวรไม่รู้สะแล้วว่าเล่นกับใคร

“โอ๋ๆ เราขอโทษทีหลังจะไม่บังคับแล้วนะ” พรหมดึงตัวผมเข้าไปกอดแล้วูบหัวปลอบใจผม

“แน่นะ” ผมเงยหน้าถาม

“อื้อ จริงๆถ้าอัทไม่ชอบอะไรเราจะไม่บังคับ” พรหมบอกผม

“สัญญาสิ” ผมยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าพรหม

“สัญญา” พรหมเกี่ยวก้อยผมไว้เหมือนเด็กๆ อิอิ คำไหนคำนั้นนะ และแล้วพรหมก็เรียบร้อยโรงเรียนอัทไปแล้วหุหุ ไม่รู้สะแล้วว่าผมเนี่ยยิ่งกว่านางเอกละครหลังข่าวอีก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 27 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 11-01-2012 21:43:31

 :เฮ้อ: สงสารพรหมจัง

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 27 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 12-01-2012 01:40:17

พรหมโดนอัทหลอกซะแล้ว :z2: น่ารักดีๆ พรหมเป็นคนใจเย็นมากกกกอะ :กอด1:

วินก็แรงมาก จะบีบคอนายเอกตายแล้วอะ  o22 แต่ก็ด่ากันมันส์ดี 5555

แล้วจะไปรักกันตอนไหนอะเนี่ย แทบจะฆ่ากันตายอยู่แล้ว  :เฮ้อ:

รออ่านๆๆๆๆๆๆ รอลุ้นคร่าาาา วินอัท  :L1:

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊ก สะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 27 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 12-01-2012 19:15:25

หนุกดี มันส์ดี ฮาดี ด่ากันกระจาย5555+
อย่าเพิ่งฆ่ากานตายก่อนจะได้รักกานนะ
5555+ แหมนางเอกละครหลังข่าว
555+ พรหมอย่าตามใขเยอะิซิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 13-01-2012 00:07:36

Lesson 28

( Autt Part )

หลังจากทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันมาจนถึงวันที่ 6 ซึ่งกิจกรรมทั้งหมดก็สร้างความเฮฮาให้กับพวกเราได้ไม่น้อย ตอนเย็นรุ่นพี่ปีสองก็ให้พวกมาร่วมงานรื่นเริงกันในคืนสุดท้ายเพราะพรุ่งนี้ตอนเที่ยงก็จะได้เวลากลับกันแล้ว

“พี่ตัสผมขอไปอาบน้ำก่อนไม่ได้หรอ”

“ยังๆ เดี๋ยวค่อยไป พี่ไม่กักตัวพวกแกไว้หรอก” พี่ตัสหันมาบอกผม

“พี่แต่ผมเหนียวตัวมากเลยวันนี้อ่ะ” ผมอ้อนวอนพี่ตัสอีกรอบ

“อย่าเรื่องมากนะอัท แกยังมีคดีค้างอยู่กับพี่อีกนะเดี๋ยวจะโดนไม่ไม่ใช่น้อย” พี่ตัสดุผมแต่ว่าผมไปทำอะไรผิดไว้หว่า

“เรื่องอะไรอ่ะพี่”

“เดี๋ยวแกก็รู้........เอาล่ะน้องๆทุกคนครับหาที่โต๊ะนั่งกันให้เรียบร้อยนะครับ พอทานอาหารได้สักพักเดี๋ยวพี่จะปล่อยไปอาบน้ำนะครับแล้วค่อยออกมาอีกรอบนึง” พี่ตัสประกาศไปตามเสียงตามสาย ว่าแต่ทำไมต้องทำอะไรให้มันยุ่งยากนะ

( Win Part )

“ไอ้วินกูมีของดีเว้ย” ไอ้ป๊อปบอกผม

“มีอะไรวะ” ผมถามมันกลับเพราะสงสัย

“นี่” มันยื่นถุงผงยาให้ผมดู เมื่อผมดูก็ตกใจเพราะมันคือยาปลุกเซ็กส์ชนิดรุนแรงถ้าให้โดนเข้าไปนี่ช้างทั้งตัวก็ฉุดไว้ไม่อยู่

“มึงเอามาทำไมวะ” ผมถามมัน

“เอ้า ก็ทำเรื่องสนุกๆไง มานี่เดี๋ยวกูบอกอะไรให้...ซุบซิบ  ซุบซิบ” ป๊อปกระสิบแผนการบางอย่างบอกผม

“เออ ใช่ได้นี่หว่าสนุกแน่ๆมึงงานนี้” ผมยิ้มกับตัวเองที่คิดว่าจะมีเรื่องสนุกๆเกิดขึ้นในอีกไม่ช้า หึหึ

“เอาล่ะน้องๆครับ พี่อณุญาติให้น้องๆ กลับที่พักไปอาบน้ำได้นะครับ แล้วค่อยออกมาต่อหรือว่าจะนั่งกินยาวเลยก็ได้ครับไม่ว่ากัน” พูดจบพี่ตัสแกก็ลงเวทีแล้วหายไปเลยสงสัยจะไปหาพี่เบิร์ดมั้ง เพราะไอ้ครีมบอกผมว่าพี่เบิร์ดตามพี่ตัสมาด้วย

“ไอ้วินไปเลยดิ เดี๋ยวไม่ทันมันสองคนพอดี” ไอ้ป๊อปสะกิดบอกผม

“เออรู้แล้ว” ผมลุกขึ้นแล้วหยิบขวดน้ำจากโต๊ะไปขวดนึง

“เฮ้ย ไอ้วินมึงจะไปไหนวะ” ไอ้เบิร์นถามผมทันที่ผมลุกขึ้น

“เดี๋ยวจะกลับไปอาบน้ำหน่อยวะ เหนียวตัวชิบหายเลย” ผมแกล้งบ่นให้มันฟัง

“เออ รีบไปรีบมาล่ะไม่เมามึงห้ามหนีไปนอนก่อนนะเว้ย” ไอ้เบิร์นบอกผมแล้วก็หันไปกินเหล้าต่อส่วนผมก็รีบตรงดิ่งกลับมาที่ห้องทันทีแต่ก่อนเข้าห้องผมเปิดขวดน้ำแล้วใส่ยาลงในขวดน้ำแล้วเขย่าให้มันละลาย

“หึหึ มึงได้ขี้คล่องแน่ไอ้เตี้ยเอ้ย” ผมพูดกับตัวเองแล้วเดินเข้าห้องไปให้ปกติที่สุดและผมก็เจอมันดั่งที่คาดไว้จริงๆ

“จะอาบน้ำหรอ” ผมถามมัน

“อือ จะทำไม” มันถามผมกลับ

“เปล่า ก็ถามดูเห็นว่าวันนี้ทำกิจกรรมมาทั้งวันมันก็ต้องเหนียวตงเหนียวตัวกันบ้าง กูก็จะกลับมาอาบน้ำเหมือนกัน”

“ไม่ต้องเลยกูจะอาบก่อน” มันมองผมตาเขียวปั๊ดประมาณว่าถ้าอาบก่อนมันผมตาย แต่คิดว่าผมจะกลัวหรอกูมีแผนหรอกเว้ย

“อื้อ มึงอาบก่อนก็ได้เดี๋ยวกูรอเร็วๆล่ะ” ผมบอกมัน

“เออ” พูดจบมันก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำสักพักนึงมันก็ออกมาจากห้องน้ำ

“เสร็จแล้วหรอ กูอาบต่อเลยนะ”

“อือ มึงก็เข้าไปอาบดิ” มันพูดแล้วก็ไปเปิดประตูตู้เย็นดูเหมือนจะหาอะไรกิน

“นี่ มึงจะออกไปอีกปะ” ผมถามมัน

“คงไม่อ่ะกูเหนื่อยอยากนอน” มันตอบแล้วก็ล้มตัวลงบนเตียง

“อือๆ” ผมตอบแล้วยิ้มๆแล้วเดินเข้าห้องน้ำมาอาบน้ำ แผนผมตรงเป๊ะไม่ผิดเพี้ยนสักนิดมึงคอยดูเถอะอีกแค่นิดเดียวเท่านั้นทุกอย่างจะเป็นไปตามที่กูวางไว้ ผมยิ้มกับชัยชนะของตัวเองที่มีท่าทีว่าจะสำเร็จไปมากกว่าครึ่ง  เมื่อผมอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาข้างนอกในสภาพเปลือยท่อนบน

“ไม่มีมารยาททำไมไม่แต่งตัวออกมาจากห้องน้ำก่อน” ผมด่าผมทันทีอะไรวะกูก็ผู้ชายแค่ถอดเสื้อจะเป็นไรไป

“เออ ขอโทษละกัน” ผมต้องยอมขอโทษมันเพื่อแผนการนี้ผมรีบแต่งตัวอย่างรวดเร็วแล้วก็เริ่มแผนต่อไปทันที

“เออนี่น้ำเอามาเผื่อ มึงจะไม่ออกไปไหนแล้วใช่ไหมเดี๋ยวกูแช่ไว้ให้ละกัน” ผมบอกมันแล้วก็เดินไปแช่น้ำในตู้เย็นทันทีโดยไม่รอคำตอบจากมัน

( Autt Part )

ไอ้นี่มันมาแปลกผีเข้ามันหรอวะ หรือว่าเมาแล้วอยู่ดีๆก็มาพูดขอโทษกันง่ายๆ มันดูแหม่งๆนะ แต่อย่าไปสนใจเลยนอนดีกว่า

“เดี๋ยวกูไปละนะ” มันบอกผม

“อือ ไม่ต้องล็อกประตูนะเดี๋ยวพรหมเข้าไม่ได้” ผมบอกมันมันก็พยักหน้าและกำลังเดินออกไปแต่

“กึก...เฮ้ย  ใครเล่นเหี้ยอะไรเปิดนะโว้ย” ไอ้วินมันโวยวายแล้วก็พยายามเปิดประตูแต่เปิดยังไงก็ไม่ออก

“มีอะไรวะ” ผมถามมันเพราะมันดูหน้าเสียไปนิดหน่อย

“สงสัยจะโดนล็อกจากข้างนอกเปิดยังไงก็เปิดไม่ออกว่ะ” มันบอกผมแล้วก็กระแทกประตูต่อ แต่ผมเห็นมีกระดาษสอดอยู่ใต้ประตูผมจึงลุกไปดึงมาอ่าน

“อะไรวะ” มันถามผม

“ไม่รู้ดิ ก็กูเห็นมันสอดอยู่ใต้ประตูกำลังจะเปิดอ่านเนี่ย”

“เออ อ่านเร็วๆดิ” ผมเปิดกระดาษที่พับไว้อ่านทันที โดยในกระดาษมีข้อความบางอย่างจริงแต่ในขณะที่ผมกำลังเริ่มอ่านไอ้วินมันก็พูดขึ้นอีก

“อ่านออกเสียงสิ กูอยากรู้”

“กูต้องทำตามที่มึงขอไหม” ผมหันไปถามมัน

“เออ อย่าพึ่งมาทะเลาะกันเลยอ่านสักทีเถอะ” มันยอมอ่อนลงผมจึงอ่านออกเสียงให้มันฟังด้วย

“(พี่จะขังอัทกับวินไว้ด้วยกันหนึ่งคืนก่อนกลับ เพราะทุกคืนที่ผ่านมาแกไม่เคยนอนห้องเดียวกันตามที่พี่สั่งเลยส่วนงานเลี้ยงก็ไม่ต้องไปต่อ มีของกินอยู่ในตู้เย็นนี่คือบทลงโทษพวกแกคงเข้าใจนะ)ชัดเจนไหมทีนี้” อ่านจบผมก็หันไปบอกมัน

“เฮ้ยได้ไงวะ กูยังไม่ได้ฉลองกับเพื่อนเท่าไรเลย...เปิดสิโว้ย เปิด เปิด เปิด” ไอ้วินเริ่มโวยวายอีกครั้งนึง

“โอ้ยมึงจะโวยวายหาเหี้ยอะไรเนี่ย กูรำคาญแล้วนะโว้ย” ผมตะคอกมัน

“กูจะออกไปข้างนอก”

“แล้วมันเปิดได้ไหมประตูน่ะ อย่าควายดิ ถ้ามึงหิวก็ไปหาอะไรกินในตู้เย็นนู้น มีขนมอยู่ถ้าไม่แดกมึงก็นอนได้แล้ว แต่มึงต้องนอนที่พื้นนะเพราะกูจะนอนคนเดียว”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 13-01-2012 00:37:08

 โดนๆแน่ๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 13-01-2012 01:45:08

ย๊ากกกก  จะเกิดอะไรขึ้นหล่ะเนี่ยยย
สนุกมากๆเลย  ขอบคุณมากๆครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 13-01-2012 02:16:30

เข้าขั้นเลวแล้ว ไอ้วิน 

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 13-01-2012 09:25:29

ลุ้นๆๆ :laugh:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 13-01-2012 15:53:01

เปงเรื่องที่สรรหาคำด่ามาสาดใส่กานได้อีก555

ยังไงก้ออย่าลืมมาต่ออีกน้อ

มารอด้วยคน อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 13-01-2012 18:20:26

กรี๊ดดดดดคนเขียนๆๆๆมาอัพต่อก่อนค่า ค้างอยู่เลยอ่า :z3:
อยากรู้ว่าอัทจะได้กินยาปลุกเซ็กอ่ะป่าวง่ :sad4:างั้นก้อผิดแผนของ :impress2:
วินอ่ะดิ 555+ให้ทุกข์แก่ท่านทุกนั้นถึงตัว5555+ อยากอ่านๆๆต่อ :impress2:
คนเขียนมาอัพต่อก่อนน๊าเร็วๆดิ กรี๊ดดดดรออ่านไม่ไหวแร้วอ่า :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: hardened-boy ที่ 13-01-2012 20:13:16

 o13 o13 o13 o13
สุดยอดดดดดดดดดดด แห่งการอัพ
ถี่ยิบ ยาวเหยียด ต่อเนื่อง สนุกสนาน เข้มข้น ไม่ขาดตอน
แต่ตอนนี้ ค้างอย่างแรง
รีบมาต่อไวๆนะคร้าบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: 1kabb ที่ 13-01-2012 20:28:15

สนุกดีค๊าบบบบบ !

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 13-01-2012 22:26:12

555555555555555+
ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว
น้องวินเอ้ย ได้เมียก็คราวนี้หละลูก
ระวัง จะหลงรักอัทไม่รู้ตัว เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 14-01-2012 17:07:29

อ้างจาก: hardened-boy ที่ 13-01-2012 20:13:16  

o13 o13 o13 o13
สุดยอดดดดดดดดดดด แห่งการอัพ
ถี่ยิบ ยาวเหยียด ต่อเนื่อง สนุกสนาน เข้มข้น ไม่ขาดตอน
แต่ตอนนี้ ค้างอย่างแรง
รีบมาต่อไวๆนะคร้าบบบบบบบบ

เค้าเหนด้วยอย่างแรงค๊า แงๆๆมาอัพก่อนน๊า :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 14-01-2012 19:54:49

อ้างจาก: ิิำืben ที่ 14-01-2012 17:07:29  

เค้าเหนด้วยอย่างแรงค๊า แงๆๆมาอัพก่อนน๊า :z3:

เห็นด้วยเช่นกันครับ
นิยายดีบางทีก็ไม่จำเป็นต้องรอนานๆ
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 14-01-2012 20:06:57

รออ่านตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: hardened-boy ที่ 14-01-2012 22:41:03

 :call: :call:
วันเด็ก คนเขียนพาลูกไปเที่ยวเสร็จแล้ว   รีบมาอัพต่อเลยเด๊ออออออ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 28 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 15-01-2012 07:55:20

อ้างจาก: hardened-boy ที่ 14-01-2012 22:41:03  

:call: :call:
วันเด็ก คนเขียนพาลูกไปเที่ยวเสร็จแล้ว   รีบมาอัพต่อเลยเด๊ออออออ

หยาบคายคนเขียนไม่มีลูกครับ ยังเรียนมัธยมปลายอยู่เลย ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 15-01-2012 08:10:24

Lesson 29

( Autt Part )

“โถ่โว้ยยยยยยยย” ไอ้วินมันโวยวายทำไมนักหนาก็ไม่รู้ เสร็จแล้วมันก็เดินไปเดินมาหน้าเสียไปหน่อยทำอย่างกับหนูติดจั่น ผมก็นอนไม่สนใจมันหรอกง่วงแล้วด้วย สักพักต่อมามันก็ถอดใจเดินออกจากประตูแล้วเดินไปเปิดตู้เย็นเอาขนมมานั่งกินข้างๆเตียง

“มึงกินไหม” มันถามผม

“ไม่เอาอ่ะกูอิ่มแล้ว” ผมพลิกตัวไปตอบมัน

“มึงเลยอดนอนกับคู่ขามึงเลย” มันพูดขึ้น

“เดี๋ยวกูถีบ คู่ขาแม่มึงน่ะสิ พรหมแค่เพื่อนกู” ผมด่ามันแถมไปด้วย

“มึงจะร้อนตัวทำไมกูยังไม่ได้บอกเลยว่าเป็นไอ้พรหม หรือว่ามึงสองคน…” มันเว้นวรรคแล้วทำหน้ากวนตีน

“ปึก...โอ๊ะ...แค่ก  แค่ก  แค่ก” ผมถีบมันตกเตียงแล้วมันก็ไอเป็นอะไรวะ

“เฮ้ย มึงเป็นอะไร” ผมถามมันมันก็พยายามบอก

“แค่ก แค่ก น้ำ แค่ก น้ำหน่อย” มันพูดจบผมก็วิ่งไปที่ตู้เย็นทันทีเพราะท่าทางขนมจะติดคอมันสมน้ำหน้าหุหุ ผมรินน้ำใส่แก้วแล้วเอาไปให้มัน

“อ่ะ กินน้ำก่อนเร็ว” ผมยื่นน้ำให้มัน มันก็รับแล้วกระดกอย่างเอาเป็นเอาตาย

“อึก อึก อึก...โอ้ย เกือบตายแล้วไหมล่ะมึงเล่นเหี้ยอะไรเนี่ย” มันหันมามองผมตาเขียวปั้ดผมก็ได้แต่ยืนหัวเราะ

“ปากหมาอย่างมึงไม่น่าแค่ติดคอ” ผมบอกมันแล้วดึงแก้วน้ำมาจากมือมันแล้วเทน้ำกินเองบ้าง แล้วกินเสร็จผมก็ไปเข้าห้องน้ำ

“มึงเอาน้ำขวดไหนกินอ่ะ” มันถามผมทันทีที่ผมออกจากห้องน้ำ

“ทำไมวะ ไม่รู้ว่ะกูก็หยิบมาในตู้นั่นแหละ” ผมบอกมันเวลานั้นไม่ได้สนใจเลยว่าน้ำขวดไหนรีบไปหน่อยเดี๋ยวมันจะตายคาห้องเอาสะก่อน

“คงไม่ใช่ขวดข้างประตูใช่ไหม” มันถามผมว่าแต่ทำไมหน้ามันเริ่มแดง

“ก็กูบอกว่าไม่รู้ไง มึงจะทำไมกะอีแค่น้ำแดกเนี่ย” ผมบอกมันแล้วก็ล้มตัวนอน ว่าแต่ทำไมรู้สึกร้อนจังวะ เหงื่อผมเริ่มแตกมีอาการแปลกๆ ผมลุกขึ้นไปลดอุณหภูมิแอร์เพื่อเพิ่มความเย็นอีกแล้วกลับมานอนต่อ

“ร้อนจังวะ” ผมบ่นอย่างหัวเสียเพราะอาการแปลกๆนี่

“เฮ้ย ทำอะไร” ผมโวยวายเมื่อไอ้วินขึ้นมาค่อมตัวผมตามันเยิ้มมากเป็นอะไรวะ

“มึง...ปะ...เป็นอะไร” มันเอามือลูบตามตัวผม ผมขนลุกซู่ทันทีนี่ผมเป็นอะไรเนี่ย

( Win Part )

ผมมั่นใจว่าตัวเองโดนยานั่นแน่นอน เพราะอาการผมตอนนี้คือมีความต้องการอย่างมาก หน้าก็ร้อนผ่าว ผมจึงลุกขึ้นมาค่อมคนข้างๆ ที่ยาคงเริ่มออกฤทธิ์แล้วแน่ๆ มันเริ่มหายใจติดขัด และตาก็เริ่มเยิ้มแล้วด้วย(มึงไม่ได้ดูตาตัวเองเลยนะไอ้วิน)

“ฮึก  ฮึก  ฮึก” ผมหายใจถี่และรัวมากตอนนี้ไม่ไหวแล้วผมก้มหน้าประกบริมฝีปากกับคนใต้ร่างผมทันที

“อื้อ...อื้ม” คนใต้ร่างเหมือนพยายามจะขัดขืนตอนแรกแต่ก็คล้อยตามไปในไม่ช้า ผมชิมความหวานในปากของไอ้ตัวเล็กลิ้นเราสองนัวเนียกันไปหมดจนไม่รู้ว่าลิ้นใครเป็นลิ้นใคร มือมันก็เริ่มประปรายไปตามตัวผม

“อ๊ะ แฮก แฮก” ผมถอนริมฝีปากออก เพื่อโกยอากาศเข้าปอดก่อนผมมองคนข้างล่างซึ่งตอนนี้นอนหน้าแดงหายใจถี่ไม่ต่างจากผมเท่าไร แต่เมื่อมองหน้ามันผมยิ่งต้องการอีก ผมก้มลงกดจมูกลงที่แก้มมันแล้วไล่ลงมาถึงคอ จนกลายเป็นว่าผมไซร้มันอยู่ ตัวมันหอมมากกลิ่นตัวไม่เหมือนผู้ชาย ผมดูดเม้มคอมันจนขึ้นรอยแดงอยู่หลายจุด ส่วนมันก็มาซุกไซร้ที่คอผมบ้าง แล้วก็กัดจนขึ้นรอยเหมือนกันผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่มันยิ่งทำให้อารมณ์ตัวผมเองกระเจิงไปหมด

“อื้อ...อ๊ะ” ตัวไอตัวเล็กครางเบาๆเหมือนยายามเก็บเสียง ผมจึงดูดซอกคอมันแรงขึ้นอีก

“อ๊า~” มันจึงหลุดครางออกมาดังลั่นเสียงมันหวานมากตอนนี้ในความคิดผม ผมเริ่มคุมตัวเองไม่อยู่มือก็ประป่ายไปตามตัวมันและถกเสื้อมันขึ้นเผยให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียด ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนแต่บัดนี้มันกลับเต็มไปด้วยรอยสีแดงขึ้นเป็นจ้ำๆ ผมเปลี่ยนจากซอกคอมาเป็นยอดอกสีแดงแทนผมเอามือเกลี่ยยอดอกมันเล่นในตอนแรก และเปลี่ยนมาเป็นเป็นบีบเค้น

“ฮึก...อื้อ..อ๊ะ” มันบิดตัวไปมาอยู่ใต้ตัวผม ผมจึงเปลี่ยนจากมือมาเป็นปากแทน ผมดูดยอดอกของมันเต็มแรงเรียกเสียงครางหวานได้ดีเยี่ยม และเมื่อทำๆไปได้สักพักผมก็ต้องหยุดเมื่อผมโดนคนข้างล่างผลักผมลงมาอีกข้างนึงแล้วก็ขึ้นมาค่อมผมไว้

“...” ผมเงียบเพราะไม่รู้ว่ามันจะทำอะไร และต่อมาผมก็เข้าใจทันที มันเอาหน้าลงมาซุกคอผมแล้วดูดคืนอย่างหนักหน่วง

“เอาะ...ซี้ดดดด” ผมเสียงมากถึงเป็นไปด้วยฤทธิ์ยาก็เถอะ มันไซร้อยู่แถวคอผมสักพักมันก็ถกเสื้อผมขึ้นแล้วก้มลงมาเล่นยอดอกของผมตอนแรกมันก็เอามือเกลี่ยเล่นก็เรียกความเสียวได้ดีแต่ต่อมามันก็ลงลิ้นความเสียวยิ่งทวีคูณยิ่งขึ้นจนผมแทบทนไม่ไหว

“ซี้ดดดด....อ้า” ผมครางเสียงดังลั่นเมื่อมันหยอกล้ออยู่กับยอดอกของผม ต่อมามันก็ไล้ต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงกางเกงมันถอดกางเกงผมทำให้ความเป็นชายของผมเด้งขึ้นตั้งทันที มันมองสักพักแล้วก็ใช้ลิ้นแตะลงมาที่ปลายแท่งร้อนของผม

“โอ้ย...อ๊ะ” ผมแทบขาดใจมันใช้ลิ้นแตะๆ น้องชายผมแล้วก็ครอบปากของมันรูดขึ้นรูดลงช้าๆ

“อ๊ะ...อึก....ซี้ดดดดด” ผมเริ่มครางกระเส่า มันตวัดลิ้นไปมาจนผมต้องจิกเท้าตัวเองไว้กับเตียงเพราะความเสียว สักพักมันก็ถอนปากของมันออก น้องชายผมชุ่มไปด้วยน้ำลายเลยตอนนี้  มันเลียท้องผมลากวนขึ้นมาถึงคอ ผมคุมสติตัวเองไม่อยู่แล้วจึงพลิกตัวมันลงไปข้างล่างอีกครั้งแล้วถอดเสื้อของมันและของตัวเองให้พ้นทาง ตอนนี้ผมจึงล่อนจ้อนอย่างสมบูรณ์ ผมจึงดึงกางเกงมันออก เพื่อให้ความไม่เสียเปรียบกัน มันก็ไม่ได้ห้ามอะไร ผมจึงก้มลงไปชิมความหวานในโพรงปากมันอีกครั้ง

“อื้ม...” เสียงมันครางออกมาอย่างพอใจ ผมจูบมันได้สักพักก็ถอนจูบออกแล้วเปลี่ยนเป้าหมายมาเป็น แท่งอุ่นของไอ้ตัวเล็กแทน ผมครอบปากลงคนตัวเล็กถึงกับครางเสียงสั่น ผมจึงรูดขึ้นรูดลงเร็วขึ้นอีก จนมันเผลอเอามือมาจิกหัวผม แต่ผมก็หยุดมันจึงมองหน้าผมด้วยสายตาคำถามประมาณว่ามึงหยุดทำไม ผมไม่ยอมให้มันเสร็จคนเดียวหรอก เราต้องไปด้วยกันสิ ผมก้มลงไปดูดยอดอกมันอีกครั้ง

“อื้อ...อ๊า” มันบิดตัวเร้าๆผมจึงสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางหลังของมันซึ่งมันก็ตอบรับผมได้ดี ผ่อนคลายได้ไวมากในเวลาไม่นานก็ส่งเข้าไปได้ถึงสามนิ้ว ผมหมุนนิ้วสามนิ้วไปมาเพื่อขยายช่องทางนั้น

“จะเข้าไปแล้วนะ” ผมกระซิบบอกมันที่ข้างๆหูมันแล้วก็เลียหูมัน

“อื้อ...จะเอาทำอะไรก็ทำสักทีเถอะ” มันตอบผมเสียงแหบพร่าเซ็กซี่มากยิ่งทำให้ความร้อนในตัวผมระอุมากยิ่งขึ้น ผมไม่รอช้าส่งน้องชายของผมเข้าไปทันที

“อื้อ....อ๊า” มันร้องลั่นคงเจ็บเพราะของผมใหญ่กว่าสามนิ้วมืออยู่มาก

“อย่าเกร็งนะ...ซี้ดดดด” ผมบอกมันแล้วก็ครางออกมา มันตอดผมจนผมแทบทนไม่ไหวจะไปอยู่แล้ว ผมค่อยสอดแท่งร้อนเข้าไปเรื่อยๆ ซึ่งมันแน่นมากและมันก็ตอดผมตลอด

“อย่าตอดสิ จะไม่ไหวแล้วนะ” ผมบอกมันแล้วแช่ไว้สักพักจนผมรู้สึกว่าไอ้ตัวเล็กมันผ่อนคลายแล้วผมก็เริ่มขยับทันที

“อื้อ...อ๊ะ...อ๊า....เร็วอีก” ผมขยับไปได้สักพักคนตัวเล็กก็ครางเสียงหลงและบอกให้ผมเพิ่มความเร็วอีก ผมไม่ได้ตอบอะไรด้วยคำพูดแต่ตอบไปด้วยการกระทำ

“เอ๊าะ...โอ้ววว...จะไปแล้ว....อื้อ” ผมกัดปากตัวเองแน่นและผมก็เห็นสวรรค์ ผมปล่อยน้ำแห่งความสุขเข้าไปในตัวของอีกคนท่าทางจะเยอะมากอยู่เหมือนกันและคนตัวเล็กก็ตามมาติดเลอะหน้าท้องไปหมดเลย แต่ผมไม่หยุดแค่นั้นผมยังต้องการอยู่น้องชายผมยังผงาดอยู่ในถ้ำอยู่เลย ผมเริ่มขยับอีกครั้งและตามมาด้วยเสียงครางของคนสองคนที่แทบไม่เป็นภาษา

“อึก...ถึงแล้ว...ฮ้าาาา....” คนตัวเล็กผมครางออกมาพร้อมกับสายน้ำสีขาวที่พุ่งออกมาอีกครั้งส่วนผมก็ตามมาติดๆเหมือนกัน

“ต่ออีกนะ” ผมกระซิบบอกมันเสียงแหบพร่าไปหมด คนตัวเล็กดูอิดโรยแต่ท่าทางอาการก็คงไม่ต่างจากผมคือยังต้องการอยู่

“อื้อ” เมื่อมันตอบผมแค่นั้น ผมก็เดินเครื่องต่อทันที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 15-01-2012 08:24:31

ท้องแน่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 15-01-2012 08:31:56

อ๊ากก  ได้เสียกันแล้ว สมน้ำหน้าวิน อยากวางแผนดีนัก หึหึ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 15-01-2012 08:53:05

เป็นงัยหล่ะนายวินฮ่าๆๆ สงสัยต่อไปติดน้องอัทแน่ๆเลย (รู้แล้วใช่มั้ยว่าน้องอัท "สดซิง" อยู่)
หลังจากเหตูการณ์นี้ ทั้งคู่คง ด่ากันน้อยลงนะ(???)
แต่ว่าพรุ่งนี้ ตื่นมาจะเป็นยังไง? น้องอัทจะเดินใหวมั้ย?
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:


เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ (คนแต่งยังไม่มีลูกครับ ฮ่าๆๆๆ)
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 15-01-2012 10:03:27

ห้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  อัทได้แล้วทิ้งเลยลูก
เราสวยเลือกได้ ให้ไอ้วินมันคลั่งไปเลย
อยากแกล้งดีนัก สมๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 15-01-2012 10:37:11

 :serius2:

 :pighaun:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 15-01-2012 11:43:36

ร้อยแรงกันจริงๆๆๆๆๆ :z1:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 15-01-2012 12:39:55

ร้อนแรงมาก หุหุ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 15-01-2012 12:42:32

นั่นไง อยากแกล้งเขาดีนัก สุดท้ายเลยได้กันเอง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 15-01-2012 17:24:39

 ลุ้นๆ ตอนต่อไป  เปนผัวเมียกัลสักที ลุ้นมานานละ 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 15-01-2012 19:59:41

อร๊ากกกกระอั่กเลือดเลยคร่าคนเขียน :m25:
อิอิ สมน้ำหน้าหรือดีใจด้วยดีนะ :m10:
5555+อยากแกล้งอัทแต่กลับเปนตัวเองซ่ะงั้นอ่ะ :m18:
อัทได้แร้วทิ้งๆๆๆนะตะเองสวยๆอย่า่งอัท :m26:
มีคนรออยู่เยอะนร๊าาาา :m26:ปล่อยให้วินคลั่ง :a6: :z3:
ไปเลยอยากแกล้งเราดีนักนี่เอาให้สาสม :m12:
รอตอนต่อไปค๊าคนเขียนอัพต่อนะรอค่ะรอ :oni2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: controlamp ที่ 15-01-2012 20:06:46

 :pighaun: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 15-01-2012 20:09:07

55+ อัทจัดหนักเลย
 o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: biwtiz ที่ 16-01-2012 15:46:53

สนุกดีน่าติดตามมักมาก   ร๊ากอัททท

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 16-01-2012 17:32:12

ให้ทุกข์แก่ท่าน ไหมมันสุขทั้งคู่ ฟร่ะ อร๊ายยยยยยย เท่าที่นับได้ สามยกไปแล้วนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Akad3ar ที่ 16-01-2012 19:33:34

แอบสงสารพรหมเล็กๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 16-01-2012 20:01:10

จิ้นๆ ก่อน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 17-01-2012 02:56:18

อัทไหวไหมอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 17-01-2012 04:10:26

อร๊ากกกก.........ร้ายกาจมาก แล้วจะเกิดอารายขึ้นละเนี่ย

มาซะไกลขนาดนี้ อิอิ

อยากรู้แร้วละสิ๊

อย่าลืมมาต่อนะค๊าฟฟฟ อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 29(NC!!!) UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: 69like ที่ 17-01-2012 05:08:54

เครื่องแรงมากเลยครับ :m25:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 30 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 17-01-2012 22:12:42

Lesson 30

( Autt Part )

ผมรู้สึกตัวในตอนเช้าของอีกวันแต่เนื้อตัวปวดไปหมดเหมือนไม่มีแรง หนังตาก็หนักอึ้งพอลืมตาขึ้นมองนาฬิกาที่หัวเตียงบ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลา เจ็ดโมงแล้วและเมื่อผมหันไปอีกทางก็เจอกับอีกคนนึงที่นอนเปลือยอกอยู่ เรื่องเมื่อคืนก็หวนกลับเข้ามาในหัวผมทันที นี่ผมทำเรื่องที่น่าอับอายอย่างนั้นไปได้ยังไง ผมพยายามลุกขึ้นยืนแต่ก็ยากเย็นเหลือเกินรู้สึกร้าวไปหมดและรู้สึกแสบช่องทางหลังด้วย

“ไงมึงตื่นแล้วหรอ” ใครอีกคนนึงเอ่ยถามผมแต่ผมไม่กล้าหันมองหน้ามัน

“อือ” ผมตอบแค่นั้นก็พยายามลุกขึ้นอีกครั้ง

“เมื่อคืนมึงเร่าร้อนมากเลยนะ” มันพูดขึ้นทำให้ผมหันหน้าไปหามันอัตโนมัติ

“มึงหุบปากไปเลยนะ แล้วถ้ามึงยังพูดเรื่องนี้อีกละก็กูฆ่ามึงแน่” ผมขู่มัน

“อุ้ยยยย  น่ากลัวว่ะ กูจะโดนฆ่า ฮ่าๆๆๆๆ” ผมโมโหมันมากยิ่งขึ้นแต่ผมต้องไม่สนใจสิชั่งมันถือว่าทำบุญทำทานไปละกัน ผมลากสังขารของตัวเองมาห้องน้ำแล้วทำความสะอาดล้างกายที่ยังมีคราบจากน้ำแห่งความสุขเปรอะเปื้อนไปทั่วตัว และเมื่อผมมองตัวเองในกระจกก็ต้องยิ่งตกใจ

“มีแต่รอยเหี้ยอะไรเนี่ย” ภาพที่เห็นคือผู้ชายคนนึงที่หน้าตาเหมือนผม ตามเนื้อตามตัวมีแต่จ้ำสีแดงๆเต็มไปหมด ผมยืนทำใจอยู่พักใหญ่ก็ออกจากห้องน้ำและเก็บของลงกระเป๋าเตรียมตัวเดินทางกลับ

“ไอ้ตัวเล็ก” ไอ้เวรนั่นมันเรียกผม

“อะไร” ผมขานรับมัน

“มึงห้ามเอาเรื่องที่มึงมีอะไรกับกูไปบอกใครนะ” มันพูดแล้วสีหน้าระรื่น

“ขอโทษที กูมั้งที่ต้องพูดแบบนั้น ถ้าขืนใครเค้ารู้ว่ากูไปเอากับไอ้พวก เลวสันดารชั่วเยี่ยงไพร่แบบมึง กูจะเสียหายเอาได้” ผมบอกมัน

“หรอ งั้นกูจะป่าวประกาศไปทั่วเลยว่ามึงเอากับกู แถมลีลายังชวนฝันสุดๆเลยด้วย”

“มึงอยากตายก็ลองดูได้กูไม่ห้าม” พูดจบผมก็เก็บของต่อไม่สนใจมัน ส่วนมันก็เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ

ตอนนี้เวลาเก้าโมงตรงผมก็เดินไปรวมที่จุดนัดหมายที่พี่ตัสนัดก่อนกลับ พวกเราก็ต้องทำกิจกรรมร่วมกันก่อน ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมกังวลมากเพราะแค่ขนาดจะยืนผมยังแทบจะยืนไม่อยู่เลยด้วยซ้ำ

“อัทเป็นอะไรหรือเปล่าหน้าดูซีดๆนะ” พรหมถามผม

“อือ รู้สึกไม่ค่อยดีอ่ะปวดหัว” ผมโกหกพรหมหน้าด้านๆเลย แต่จะให้บอกว่าเจ็บก้นก็คงไม่เหมาะเท่าไร

“ถ้าไม่ไหวต้องบอกเรานะ” พรหมบอกผมสายตาห่วงใยจริงๆ อย่างน้อยฟ้าก็ยังมีเมตตาที่ส่งคนชั่วๆอย่างไอ้วินมาแต่ก็ส่งพรหมที่แสนดีมาพร้อมๆกัน

“อื้อ” ผมตอบแค่นั้นและเราก็ทำกิจกรรมกันต่อ

“เอาล่ะน้องๆ นั่งลงครับ พี่มีเกมให้เล่น กติกาคือพี่จะมีลูกบอลอยู่หนึ่งลูกให้น้องๆส่งลูกบอลไปเรื่อยพี่ปิดเพลงแล้วบอลไปอยู่ที่ใคร คนนั้นต้องออกมาข้างหน้านะครับ” ผมนี่ขนลุกกราวเลยครับ ถ้าเค้าให้เต้นให้ทำอะไรแรงๆล่ะผมจะไหวไหม

“เอาล่ะเริ่มเลยนะครับ” พูดจบรุ่นพี่คนนั้นก็ขว้างลูกบอลสุ่มไปที่ปี 1 แล้วเสียงเพลงก็ดังขึ้นลูกบอลก็ถูกส่งต่อไปเรื่อยๆ ผมมองลูกบอลตาไม่กระพริบเพราะกลัวว่า ถ้าหากลูกบอลมันมาตกที่ผมล่ะก็ซวยแน่

“อัท!!!” พรหมส่งลูกบอลมาให้ผม ผมจึงเขวี้ยงมันไปให้ไกลที่สุดเพื่อที่มันจะได้ไม่ย้อนกลับมาหาผมอีกแต่แล้วผมก็คิดผิด เพราะคนที่รับได้คือไอ้วินนั่นเองมันส่งยิ้มมาให้ผมแล้วขว้างบอลกลับมาทางผม และเมื่อผมรับลูกบอลเพลงก็ดันปิดพอดี

“เอาล่ะ น้องหน้าหวานครับเดินออกมาข้างหน้าหน่อยครับ” ผมจึงจำใจต้องเดินออกไป

“ชื่ออะไรครับ” พี่คนนั้นถามผม

“ชื่ออัทครับ” ผมตอบด้วยน้ำเสียงไม่สู้ดีนัก

“น้องอัทเป็นคนถือลูกบอลคนสุดท้ายตอนที่เพลงปิดพอดี ฉะนั้นน้องอัทต้องร่วมสนุกกับเรานะครับ” รุ่นพี่พูดต่อ

“ครับ จะให้ผมทำอะไรครับ” ผมถามกลับด้วยความตื่นเต้น

“…”

“…” พี่เค้าเงียบเหมือนพิจารณา

“กระโดดกบอยู่กับที่ 20 ทีคงทำได้ใช่ไหมครับ” ผมตะลึงทันที ถ้าเป็นตอนก่อนหน้านี้โอเคผมทำไหว แต่ไม่ใช่ตอนนี้

“ทะ...ทำได้ครับ” ผมวิตกกังวลอย่างมากเพราะไม่รู้ว่าจะทนรับความเจ็บปวดได้ไหวหรือเปล่า ไอ้วินไอ้ชาติหมา

“เอาล่ะงั้นเริ่มเลยละกันครับ” รุ่นพี่พูดจบทุกคนก็พุ่งสายตามาที่ผม

“คะ...ครับ.......หนึ่ง....” ลงไปทีแรกผมแทบขาดใจ เจ็บจนน้ำตาไหล

“เดี๋ยวๆ อัทมาหาพี่สิ” พี่ตัสเหมือนระฆังทองมาช่วยชีวิตผม

“ครับ” ผมรีบขานรับแล้วเดินไปหาพี่ตัสทันที ผมเดินตามพี่ตัสมาได้สักพักก็มาถึงที่ปลอดคน ผมถึงกับทรุดลงทันที

“เป็นอะไรไปอัทหน้าดูซีดๆ” พี่ตัสถามผมอย่างสนใจ

“ปะ...เปล่าครับพี่ตัส ผมแค่รู้สึกปวดหัวนิดหน่อยนะ”ผมโกหก บ๊อย บ่อย ช่วงนี้

“หรอ เอายาไหมเผื่อจะดีขึ้น”

“ไม่เป็นไรหรอกพี่ตัสแค่นี้เองผมไหว” ผมลุกขึ้นก็รู้สึกเจ็บจี๊ดยิ่งกว่าเดิมและรู้สึกแฉะๆ แถวๆทางข้างหลังผิดปกติ

“อัท!!!! หยุดก่อน” พี่ตัสพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจ

“อะไรหรอพี่....โอ้ยยยยย” ผมร้องเสียงหลงเมื่อพี่ตัสเอามือมาตีก้นผม

“แกไปทำอะไรมา” พี่ตัสถามผมสายตาคาดคั้นเอาเรื่อง

“ก็เปล่านิพี่” ผมตีหน้าตายใส่พี่ตัส

“ไม่จริงอ่ะแกหลอกใครได้หลอกฉันไม่ได้หรอก บอกมาเถอะไปทำกับใครมา”

“ทำอะไรพี่ตัส ผมงงไปหมดแล้วเนี่ย” ผมยังไม่ยอมบอกความจริง

“งั้นมานี่”

“เดี๋ยวๆ พี่ตัสจะพาผมไปไหน” อยู่ๆพี่ตัสก็ลากผมตามตัวเองไปจนถึงห้องพักของพี่ตัสเองซึ่งมีพี่เบิร์ดนอนอยู่สงสัยยังไม่ตื่น

“อ่ะ ดูนี่” พี่ตัสจับผมหันหลังใส่กระจกและให้ผมดู และภาพที่ผมเห็นผมก็ถึงกับพูดไม่ออกและตกใจอย่างมากเพราะกางเกงสีขาวขาสั้นเหนือเข่านิดเดียวบัดนี้มีรอยเลือดสีแดงฉานใหลซึมออกมา

“ทีนี้แกจะบอกได้หรือยัง” พี่ตัสจ้องหน้าผมเขม็ง

“โถ่ พี่ตัสมันแค่ความผิดพลาดอย่าไปใส่ใจเลย” ผมบอกปัดๆเพราะไม่อยากเอ่ยชื่อไอ้นรกที่ทำให้ผมต้องมาตกอยู่ในสภาพทุเรศๆแบบนี้

“ตอบไม่ตรงคำถาม” พี่ตัสเริ่มมีสีหน้าดุขึ้นเรื่อยๆ

“…” ผมพูดอะไรไม่ออกตอนนี้รู้สึกกลัว

“แกจะไม่บอกใช่ไหม อย่าให้พี่รู้เองนะเพราะถ้าพี่รู้เองล่ะก็....” พี่ตัสมีสีหน้าร้ายกาจอย่างชัดเจนจนผมขนลุกชิงตอบก่อนที่แกจะพูดต่อ

“กับไอ้วินครับพี่ตัส”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 30 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 17-01-2012 22:19:53

หง่า ...วินนิสัยไม่ดี ได้เขาแล้วยังจะเอาเรื่องนี้มาขู่เขาอีก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 30 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 17-01-2012 22:43:03

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง มาต่อไวๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 30 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 17-01-2012 23:50:57

ผลงานชิ้นโบว์แดงแสลงใจ ไอ้วินเอ้ย แกโดนจัดหนักแน่ เชื่อดิ พี่ตัสกับพี่เบิร์ดไม่ปล่อยแกไว้หรอก บังอาจมารังแกอัทน้องรักของพี่ทั้งสอง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 30 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 18-01-2012 08:48:02

ค้างอย่างแรงเลยครับ
 :call: :call: :call:

อัทนี่มีความอดทนมากเลยนะครับ ที่สามารถทำกิจกรรมต่างๆได้ตามปกติ (เพราะจริงๆแล้วเกือบลุกไม่ขึ้นเลย ฮ่า ๆๆๆ) :sad4:
วินนายนี่มันจะแกล้งอัทไปถึงใหน ถ้านายรักอัทขึ้นมาแล้วอัทไม่รักตอบหล่ะก็ (จะสมน้ำหน้านายเลย) :angry2:

เป็นกำลังใจให้คนแต่งกลับมาลงตอนต่อๆไปเร็วๆนะครับ คนอ่านรออยู่
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 30 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 18-01-2012 09:17:21

เกลียดวิน  :m31:

สงสารอัท  :monkeysad:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 30 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Eshardy ที่ 18-01-2012 09:45:06

วิน ไม่แมน เลย    เอามา ขู่อีก ทั้งที่ตัวเองโดนยา 
อัทน่าสงสาร  สุดๆๆ พรหมจะรู้มัยเนี่ยว่าอัท เสียจิ้นไปหละ 

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 30 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 18-01-2012 14:29:35

อร๊ากกกกกก เลือดเลอะมาถึงกางเกงเลย วินทำไมรุนแรงอย่างงี้  :z3:

สงสารอัทอะ เมื่อไหร่วินจะกลับใจเป็นคนดีซักที  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 30 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: biwtiz ที่ 18-01-2012 18:11:58

อ๊ายยยย...

สงสารอัทจังง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 30 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: bigeye ที่ 18-01-2012 18:59:34

วิน!!! แกมารับผิดชอบอัทเดี๋ยวนี้ :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 30 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 18-01-2012 19:35:25

ค้างงงงงงอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 30 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 18-01-2012 19:46:42

อ่า เลือดไหลเรยหรอ  :m25:
อร๊ายยพี่ตัสอย่าคาดคั้นดิ :sad4:
 :angry2:วินนมารับผิดชอบอัทด่วน
อัทบอกไปแร้วอ่ o22า
รอตอนต่อไปค่ะ :z10:
คนเขียนอัพต่อนะ o13
รอค่ะรอ555+ :bye2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 31 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 18-01-2012 21:14:47

Lesson 31

( Tus Part )

หลังจากที่อัทตอบผม ก็ทำให้ผมอึ้งไปชั่วขณะหนึ่งเพราะถ้าเป็นพรหมผมจะไม่ตกใจขนาดนี้ ผมไม่พูดอะไรอีกแต่ผมดึงตัวมันกลับกับผมและพี่เบิร์ด โดยให้เหตุผลว่าอัทไม่สบายมากจะพาไปหาหมอ แต่จริงๆแล้วผมก็พามันกลับมาส่งที่คอนโดมันนั่นแหละ

“ขอบคุณนะครับพี่ตัส” ไอ้ตัวเล็กขอบคุณผมพร้อมกับหอบกระเป๋าพะลุงพะรัง

“เดี๋ยวพี่ช่วย” ผมแบกกระเป๋าอัทขึ้นไปส่งที่ห้องพร้อมกับพี่เบิร์ดด้วย

“ขอบคุณอีกทีนะครับ พี่ตัส พี่เบิร์ด” พูดจบอัทก็ไขประตูห้องแล้วอยู่ดีๆก็ทรุดลงไปกับพื้นเฉยๆซะงั้น

“อัทเป็นไงบ้าง” ผมรีบปรี่เข้าไปประคงตัวอัทไว้

“ไม่เป็นไรครับพี่ตัส มันแค่แปล๊บๆน่ะ” อัทพูดพร้อมกับเอามือคลำๆสะโพก ท่าทางจะเป็นผลข้างเคียงนั่นแหละ

“พี่เบิร์ด เอากระเป๋าเข้าไปเก็บในห้องน้องให้หน่อย เดี๋ยวตัสพยุงอัทเข้าไปในห้องก่อน” พี่เบิร์ดไม่ตอบอะไร แต่ก็ยกกระเป๋าเข้าห้องไปทันที

“มาอัทลุกไหวไหม” ผมถาม

“ไหวพี่ ขอโทษครับที่ทำให้วุ่นวายกันหมด” อัทพูดด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด แต่ใครจะไปว่าแกได้วะ ก็คนมันเพิ่งครั้งแรก.......ผมพยุงอัทเข้ามานั่งที่โซฟาในห้องรับแขกส่วนผมก็นั่งตรงข้ามกับมันพอดี

“พี่จ้องหน้าผมทำไมอ่า” อัทพูดขึ้น

“เล่าให้พี่ฟังได้ไหมว่ามันเกิดขึ้นยังไง” ผมถามอัททันที อัทนิ่งไปพักนึง

“ว่าไงล่ะ” ผมกดดันอัทเข้าไปอีก

“ผมไม่รู้พี่ จำได้แค่ว่าหลังจากที่รู้ว่าโดนขังผมก็นอนมันก็กินขนมอยู่ข้างๆเตียง แล้วผมก็ถีบมันตกเตียงขนมเลยติดคอมัน ผมเอาน้ำให้มันกินและผมก็กินต่อ พอเสร็จผมเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วออกมานอน แล้วอยู่ๆไอ้วินมันก็โดดขึ้นมาค่อมผมแล้วจากนั้นผมก็จำอะไรไม่ค่อยได้แล้วอ่า” อัทเล่าออกมาเป็นฉากจนผมนี่นึกภาพออกเลย

“แล้วอัทมีอาการแปลกๆอะไรในตอนแรกหรือเปล่า” ผมถามต่อเพราะอาการน่าสงสัย

“ก็มีนะ.....ตอนแรกรู้สึกร้อนมากแล้วก็เบลอๆแล้วก็......” อัทพูดแล้วเว้นวรรคหน้าก็ขึ้นสีเรื่อขึ้นมาเฉยๆ

“อยากมีอะไรใช่ไหม” โห้ พี่เบิร์ดพูดน้อยต่อยหนักถามทีมีจุกเว้ย

“…” อัทไม่ตอบแต่ก้มหน้าพยักหน้าแทน

“พี่เบิร์ด ตัสว่าชัดแล้วแหละ” ผมหันหน้าไปหาพี่เบิร์ด

“พี่ก็ว่างั้นแหละ” พี่เบิร์ดตอบผมกลับมา

“อะไรหรอพี่ตัส” ไอ้ตัวน้อยถามผม

“พี่ว่าอัทโดนวางยาปลุกอ่ะสิ” ผมตอบไป มันก็หน้าเหวอทันที

“พี่ตัสพูดเล่นเปล่าใครจะวางยาอัท”

“ก็พี่ถึงสงสัยอยู่นี่ไงถ้าไม่ใช่วินแล้วจะเป็นใคร” ผมพูดต่อทันที อัทนิ่งไปสักพักนึง

“น้ำ....ต้องเป็นน้ำแน่ๆ เพราะตอนที่ผมออกมาจากห้องน้ำมันถามผมว่าเอาน้ำขวดไหนให้มันกิน แล้วก็ตอนที่มันเข้าห้องมามันถือน้ำมาด้วยขวดนึง” ผมกับพี่เบิร์ดหันหน้ามองหน้ากันทันทีแล้วมันทำทำไม

“พี่ตัส พี่เบิร์ด ผมขอร้องนะพี่อย่าอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะ” อัทระล่ำระลักบอกผม

“อือ พี่กับพี่เบิร์ดไม่พูดหรอกเรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องดี” ผมบอกอัท อัทดูมีสีหน้าโล่งใจขึ้น

“~Long as I know you got me I be….” โทรศัพท์ผมดังขึ้นเมื่อดูชื่อคนที่โทรมาก็รับทันทีโดยไม่ต้องลังเล

“ว่าไงพรหม” ผมกรอกเสียงลงในโทรศัพท์

(พี่ตัสอัทเป็นไงบ้าง)

“ไม่เป็นไรแล้วตอนนี้อยู่ในห้องเนี่ย”

(หรองั้นเดี๋ยวผมไปหานะ) พูดจบพรหมก็ตัดสายผมทันที แลพสักพักก็ตามมาด้วยเสียงเปิดประตูห้องของอัท

“อัทเป็นไงบ้าง” พรหมตรงเข้ามาหาอัททันที

“ก็ไม่เป็นไรแล้วแหละดีขึ้นแล้ว” อัทตอบ

“เดี๋ยวพี่กับพี่เบิร์ดกลับก่อนนะนี่ก็ดึกล่ะอัทจะได้พักด้วย” ผมกล่าวลาเพราะเห็นว่ามีพรหมอยู่ด้วยแล้วก็ไม่น่าเป็นห่วงอะไร

“ขอบคุณครับพี่ตัส พี่เบิร์ด ขับรถดีๆนะครับ ผมขอไม่ลงไปส่งนะ” อัทพูดบอกผม ผมก็รับรู้ทันทีสภาพแบบนี้ยืนให้อยู่ก็คงหืดขึ้นคอแล้ว

“อื้อ ไม่เป็นไร พรหมพี่ฝากอัทด้วยนะ”

“ครับพี่ตัสไม่ต้องเป็นห่วงครับ หวัดดีพี่” พรหมยกมือไหว้ผมและพี่เบิร์ด ผมกับพี่เบิร์ดก็พากันกลับบ้านทันที

“พี่เบิร์ดว่าไอ้วินมันวางยาอัททำไม” ผมถามพี่เบิร์ดขณะที่กำลังจะกลับบ้าน

“พี่ก็ไม่รู้สิ” พี่เบิร์ดตอบผม

“เฮ้อ แต่ตัสสงสารอัทอ่ะ อยู่ๆก็โดน......” ผมพูดเว้นวรรคเพราะเรารู้กันดีว่าคืออะไร

“เรื่องบางเรื่องก็ไม่มีเหตุผลหรอกนะตัส อาจจะเป็นฟ้าลิขิตมาก็ได้” พี่เบิร์ดบอกผม

“แต่ตัสไม่เข้าใจอ่ะ ตัสว่ามันต้องมีอะไรสักอย่าง” ผีโคนันเข้าสิงผมแล้ว

“ตัสว่ามีอะไรล่ะ”

“อ่ะพี่เบิร์ดคิดดูนะ วินกับอัทไม่ถูกกันเพราะฉะนั้นตัดไปได้เลยว่าวินจะชอบอัท” ผมวิเคราะห์จากรูปการ

“อือ แล้วไงต่อ”

“ผมว่าวินตั้งใจจะแกล้งอัท”

“แกล้งยังไง” พี่เบิร์ดทำหน้าสงสัย

“พี่เบิร์ดจริงๆแล้วอัทกับวินมันต้องนานห้องเดียวกันแต่ทีนี้ ตลอดเวลาอัทมันนอนกับพรหมแล้ววินก็ไปนอนกับป๊อป” ผมบอกพี่เบิร์ด

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกัน” พี่เบิร์ดถามผมกลับ

“ตัสว่าไอ้วินมันจงใจจะวางยาอัทกับพรหม แต่วันสุดท้ายน่ะตัสจับมันทั้งสองคู่ขังไว้ให้มันนอนด้วยกันน่ะสิ”

“แล้วก็เกิดเรื่องที่บังเอิญขึ้นที่วินกับอัทกินน้ำขวดที่ใส่ยาพอดี” พี่เบิร์ดพูดต่อทันที

“ถูกเผงเลยพี่ เรื่องมันเลย เลยเถิดไปนี่ไง”

“อื้ม แต่ก็นะฟ้ากำหนดมาแล้วอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด” พี่เบิร์ดบอกผม

“นั่นสินะ” ผมเห็นด้วยกับพี่เบิร์ด

“พี่ว่าเราสองคนมารอดูกันดีกว่าว่าสองคนนั้นเค้าจะลงเอยกันยังไง”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 31 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 18-01-2012 22:14:22

ยังไงก็ยังอยากจะเชียร์พรหมอ่า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 31 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 19-01-2012 00:26:59

รอดูตามตัสกะพี่เบิร์ด  :z2:

วินไม่มาดูแลอัทเลย แย่มากๆ :m31:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 31 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: BBellza ที่ 19-01-2012 00:51:23

วิน  จะรับผิดชอบบหรือเปล่าน้า!!





+1 ให้กำลังใจคนเขียนคร้าบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 31 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 19-01-2012 00:59:50

วินมันจะรู้สึกรู้สาอะไรกับชาวบ้านเค้ามั่งมั้ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 31 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 19-01-2012 03:16:25

 :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 31 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 19-01-2012 03:55:21

หึย
อ่านจบแว้ว
สงสารอัทหน่อยๆเหะ
ซวยเลย
ถ้าเป้นพรหมก็ดีไปสิ เห่อ
ไม่ชอบวินเลยแต่เอาจริงๆ ก็ไม่ชอบอัทด้วย
บางทีอัทก็มากไป ชอบเริ่มก่อนด้วยนิ (บางครั้งก้กัดวินก่อน55+)
แต่คำด่าแต่ละคำฮามากเล๊อะเท๊อะดี555+
ด่ากันแบบน๊อนสต๊อปเลย
อ่านละฮาชอบๆ
มาต่อเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 31 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 19-01-2012 05:48:31

คิดถึงอัททททททททททท

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 31 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 19-01-2012 09:33:32

วินนายมันไม่รับผิดชอบเลย ถ้านายมาหลงรักอัททีหลังนะ (จะให้น้องอัทเล่นตัวไม่ยอมรับรักนายเลย ฮ่าๆๆ สะใจ)

อ่านเรื่องนี้แล้วอิน แถม ยังชอบอีกด้วย  เป็นกำลังใจให้คนแต่ง มาอัพแบบ Non stop นะครับ

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 31 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 19-01-2012 09:47:11

ไม่อยากให้อัทกับวินรักกันเลย :call:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 31 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 19-01-2012 10:44:29

อัทสู้ๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 19-01-2012 21:45:41

Lesson 32

( Autt Part )

หลังจากวันนั้นผมก็หยุดเรียนไปประมาณสองสามวันเพราะมีอาการไข้ขึ้นตามย้อนหลังมา ซึ่งผมก็มีพรหมนี่แหละคอยดูแลแต่ผมไม่ยอมให้พรหมเช็ดตัวเพราะไอ้รอยบ้าๆนั้นมันยังไม่หายไปจากตัวผมเลย ส่วนวันนี้ผมอยู่โรงอาหารที่มหาลัยตอนนี้เป็นช่วงเที่ยง ในโรงอาหารก็คึกคักอย่างเคยนั่นแหละ

“พรหม เราซื้อกินไก่ทอดก่อนนะ” ผมบอกพรหมแล้วเดินไปเข้าแถว

“อือ อัทเอาน้ำอะไรเดี๋ยวเราซื้อ” พรหมหันมาถามผม

“เอาน้ำเปล่าอ่ะ แล้วพรหมจะกินอะไรอีกเปล่า” ผมถามพรหมต่อ

“ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวเราไปซื้อเองดีกว่า”

“อือๆ แล้วแต่ละกัน” ผมเข้าแถวรอไม่นานก็ซื้อไก่มาได้ตามตั้งใจ ผมมองหาโต๊ะนั่งก็เจอพรหมกำลังโบกไม้โบกมือเรียกผมอยู่ ผมก็พยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ว่าเห็นแล้ว แล้วมุ่งหน้าเดินไปทันที แต่ผมก็ต้องหยุดชะงัก

“เฮ้ย!!!” ผมโดนสกัดขาจนจานไก่เกือบคว่ำ เมื่อผมหันไปหาต้นเหตุก็เจอคนหน้ามึนนั่งทำหน้าเฉยไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น

“อะไรของมึง ไอ้สารเลว” ผมหันไปด่ามันทันที

“เห้ยๆ ของขึ้นเว้ย” ไอ้เบิร์นบอกเพื่อนมันแล้วนั่งหัวเราะกันรวมทั้งไอ้วินด้วย

“พวกมึงนี่มันชั้นต่ำจนกูไม่รู้จะสรรหาอะไรมาด่าพวกมึงให้เจ็บได้แล้วนะเนี่ย นี่มึงยังเป็นคนกันอยู่หรือเปล่า ถึงได้หน้ามึนหน้าหนาหน้าทนได้ขนาดนี้” ผมด่ามันจัดเต็มชุดใหญ่เลยครับโมโหมากๆตอนนี้

“จะเป็นอะไรก็เรื่องของพ่อของแม่กูเว้ย ไม่เกี่ยวกับแม่มึง ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้เบิร์นยังสวนผมกลับมา ยิ่งเพิ่มความโมโหให้ผมขึ้นไปอีก

“เห้อ กูคงไม่โทษพ่อแม่มึงหรอกที่ไม่มีเวลาสอนให้ลูกอย่างมึงเป็นคน พวกมึงเลยกลายเป็นสัตว์เดรัจฉานที่หาที่ติไม่ได้ มีหน้าเป็นศพ มีปากเป็นหมา โลกนี้นี่ช่างไม่ยุติธรรมสะเลย” ผมทำหน้าเนือยและกำลังจะเดินหนีแต่ก็มีแรงฉุดผมไว้

“เดี๋ยวด่าพ่อด่าแม่กูแล้วจะไปเฉยๆน่ะหรอ” คนกระชากถาม

“กูจำได้ว่ายังไม่ได้ด่าพ่อแม่มึงเลยอีกอย่างกูไม่อยากพูดถึงหรอก...เสนียดปากกู”

“มันจะไม่มากไปหน่อยหรอ หืม” ไอ้วินบีบแขนผมแรงขึ้นจนรู้สึกเจ็บแต่ผมต้องเก็บอาการไว้ไม่งั้นเสียฟอร์มแย่

“ไม่มากไปหรอกนะ ไอ้หน้าขีปนาวุธ” ผมด่ามันไปอีกฉาดนึง

“ปากดีนักนะมึง สงสัยมึงจะลืมเรื่องคืนนั้นมั้ง”

“มึงหุบปากเน่าๆของมึงไปเลยนะ!!!” ผมพูดขึ้นเสียงดังจนคนรอบข้างหันมามอง

“เสียงดังทำไม จะประกาศเองเลยหรอคงไม่ดีมั่ง กูยังไม่พร้อม” มันเอามือมาเสยผมหน้าผม ผมปัดมือมันทิ้ง

“ไม่ต้องมาเสือก”

“ทำไมพูดอย่างนั้นเราเป็นของกันและกันแล้วนะ” ประโยคนี้มันพูดเบาจนแทบจะเป็นกระซิบ แต่ก็ทำให้ผมสะอึกได้เหมือนกัน

“พูดเองเออเอง ก็แค่ของเล่นข้ามคืนลีลาก็งั้นๆ แรงดันก็ไม่มียังกล้าเอามาอ้างอีกนะ” ผมตอกมันกลับไปอีก

“หือ งั้นเรามาพิสูจน์กันอีกรอบดีไหมล่ะ”

“อย่าแม้แต่จะคิด กูได้อะไรมาแล้วจะไม่ย้อนกลับไปเอาของเดิมหรอกนะ มันหน้าเบื่อ!!!”ผมพูดจบก็สะบัดมือออกจากการเกาะกุมของไอ้วินแล้วเดินไปนั่งโต๊ะที่พรหมจองไว้ทันที

“อัทมีอะไรกันหรือเปล่า” พรหมถามผมเมื่อผมมาถึงโต๊ะ

“อ่อ เปล่าไม่มีอะไรหรอก มันก็กวนตีนเราอย่างนี้ประจำแหละ” ผมบอกพรหม

“หรอ อือไม่มีอะไรก็ดีแล้ว นี่กินข้าวกันเถอะเราซื้อมาเผื่ออัทด้วยนะ” พรหมชี้ไปที่อาหารที่วางบนโต๊ะซึ่งมันก็เยอะอยู่พอสมควร

“อะไรกันพรหมไม่ชวนพวกเราเลยนะ” เสียงไอซ์โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ดังขึ้นมา

“มึงตามกลิ่นกับข้าวมาหรอไอซ์” ผมเปิดฉากกับมันก่อนยกนึง

“ไอ้เตี้ยหายป่วยก็ปากดีเลยนะมึง....แล้วเป็นไงบ้างวะ” ไอซ์ถามผม

“ก็ดีขึ้นแล้วอ่ะหายแล้วล่ะกินยามื้อสุดท้ายเมื่อเช้า”

“เออ ดีแล้วแหละ นี่เดี๋ยวกูไปดูของกินก่อนนะ”

“เดี๋ยว แล้วไอ้เตยกับเฟิร์นอ่ะ”   ผมถามเมื่อไม่เห็นเพื่อนอีกสองคน

“มันไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวมา” มันพูดจบก็เดินไปซื้อข้าวมานั่งกิน ส่วนเตยกับเฟิร์นก็ตามมาติดๆเราก็คุยกันอย่างเมามันจนเวลาผ่านเลยไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ตัว

( Win Part )

“ไอ้วินมึงดูกิ๊กมึงดิ หัวเราะคิกคักๆ ยังกับได้ผัวใหม่” ไอ้ป๊อปสะกิดให้ผมดู ก็เห็นไอ้เตี้ยนั่นกำลังนั่งหัวเราะจนหน้าแดงน้ำหูน้ำตาเล็ดไปหมด

“มึงกวนตีนกูนะ กิ๊กเกิ้กอะไรกูไม่ชอบของแปลกเว้ย” ผมบอกมัน

“แต่มึงก็ได้ฟันของแปลกไม่ใช่หรอ” ไอ้ป๊อปแล้วทำหน้ากลุ้มกริ่ม ผมก็เถียงอะไรไม่ได้เพราะมันเป็นเรื่องจริง

“เฮ้ย มึงกูว่าเรามาเล่นอะไรหนุกๆกันเถอะ” ไอ้พัดเสนอขึ้น

“เล่นอะไรวะ” ไอ้ป๊อปโพร่งถามขึ้น

“เล่นหมุนปากกา ถ้าหัวปากกาไปตรงกับใครคนนั้นต้องทำตามคนอื่นทุกอย่าง”

“อือ น่าสนุกว่ะ” ไอ้เบิร์นบอก

“งั้นกูหมุนเลยนะ และก็ถือว่าพวกมึงเล่นหมด” พูดจบไอ้พัดก็ไม่ฟังอะไรต่อแต่หมุนปากกาทันที ปากกาหมุนจากเร็วมากจนช้าลงเรื่อยๆและ...เป๊ะ มันตกที่ผมจังๆเลย

“ฮ่าๆๆๆ ไอ้วินโดนโว้ย” ไอ้เบิร์นหัวเราะสะใจมาก

“สั่งเลยๆ เว้ยอยากให้มันทำอะไร” ไอ้วาลพูดขึ้น

“กูอยากให้มันไปขอเบอร์ผู้หญิงให้” ไอ้เบิร์นพูดขึ้น

“ง่ายไป มึงก็รู้ไม่เคยมีใครปฎิเสธมัน” ไอ้ปาล์มพูดขึ้น

“งั้นกูให้มันไปเต้นกลางโรงอาหาร” ไอ้วาลเสนอ

“กูว่าธรรมดาไป” ไอ้ปาล์มก็แย้งขึ้นอีก

“โอ้ยยย มึงจะเอาอะไรมากมายวะเรื่องมากชิบ” เบิร์นโวยวาย

“ก็มันง่ายไปนี่หว่า” ไอ้ปาล์มบอกเหตุผล

“กูคิดออกละ” ไอ้ป๊อปพูดขึ้นทำให้ทุกคนสนใจมัน

“ทำอะไรวะ” ผมถามมัน มันก็มองหน้าผมแล้วยิ้มอย่างไม่น่าไว้ใจ

“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก….” มันพูดแล้วเว้นวรรค

“ก็แค่มึงไปจูบกับไอ้เตี้ยนั้นเดี๋ยวนี้”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 19-01-2012 21:49:39

 :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 19-01-2012 22:19:28

 :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:

วินจะไปรังแกอัทอีกแล้วอะ  :angry2:  นิสัยไม่ดีเลย  :z6:

เชียร์พรหมดีกว่าา  :m16:

 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 20-01-2012 05:08:10

พระเอก..... ได้ใจ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 20-01-2012 08:44:29

ไอ้วินไอ้ $@$^$#^%@Z**&(&)&)^ :beat: :z6: :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 20-01-2012 09:21:21

 :m16: วินนิสัย

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 20-01-2012 10:00:40

สงสารอัทอ่ะ อัทสู้ๆนะครับ
วินถ้านายชอบอัทขึ้นมานายจะรู้สึก (ไม่รับผิดชอบแล้วยังจะแกล้งเค้าอีก)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-01-2012 10:19:28

เฮ้ยยย  เลวยกแก๊งอ่ะ  เอาไปเผาด่วน ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 20-01-2012 12:00:53

 :z1: สนุกมากครับ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 20-01-2012 13:49:28

อยากจะโดนถีบพวกวินสักที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 20-01-2012 14:09:47

จะติดตามต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 20-01-2012 17:43:47

อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :pighaun:
วินแก๊อย่าทามนะๆๆๆๆๆสงสารอัท :sad4:
อัทจ๋าดูท่าแร้ววินจะติดใจนะถึงขออีกที555+ :z1:
สลัดทิ้งเลยอัท เชียร์พรหม จีบอัทหมั่นไส้ :laugh:
พระเอก ปากแข็ง :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 20-01-2012 19:01:28

 ต่อๆ ลุ้นๆ วินจะทำไหมเนี้ยะ 555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 21-01-2012 04:15:15

บางที อัทก็ด่ามากไปอะเราว่า
เริ่มๆจะเซงอัทและ แถมด่าอะไรติ๊งต๊องๆเง้อ
นิ่งๆบางก็ได้
ด่ากันยังเดียวจนเอียนแบ้ว
มาต่อเร็วๆน้า
ฝันดีแจ้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: BBellza ที่ 21-01-2012 15:25:10

เข้ามารายงานตัวก่อนเลยเด้อ!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 32 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: biwtiz ที่ 22-01-2012 15:05:22

วินจะกล้ามั้ยอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 22-01-2012 21:37:43

Lesson 33

( Win Part )

ทุกคนนิ่งอึ้งไปเมื่อได้ยินสิ่งที่ไอ้ปาล์มพูดออกมา ถึงผมจะเคยทำอะไรกับมันก็เถอะแต่มีแค่ไอ้ป๊อปที่รู้ คนอื่นมันยังไม่รู้

“เฮ้ย มึงเล่นแรงไปเปล่าวะไอ้ปาล์ม” ไอ้ป๊อปโพร่งขึ้น

“แรงเริงอะไร ก็มึงอยากทำอะไรที่ท้าทายไม่ใช่หรอ” ไอ้ปาล์มเถียงกลับ

“กูไม่ทำเด็ดขาด” ผมพูดชัดเจน เสียงดังฟังชัด

“…” ทุกคนตกอยู่ในสภาวะเงียบไม่มีไรพูดอะไรอีก

“มึงต้องทำ” ไอ้ปาล์มพูดเสียงแข็ง

“ถ้ากูไม่ทำ...มึงจะทำไม!!!!!!” ผมตะคอกกลับอย่างโมโหไอ้ปาล์มเงียบลง

“ก็ไม่ทำไมหรอก…กูก็พึ่งรู้ว่ามึงเป็นพวกดีแต่ปากไม่กล้าทำจริงกูเข้า” ผมโมโหสุดขีดไม่เคยมีใครกล้าท้าผมขนาดนี้

“ปัง...กูจะทำให้มึงดู” ผมทุบโต๊ะดังลั่นแล้วเดินไปหาเป้าหมายทันที

( Autt Part )

“เฮ้ยเดี๋ยวมา” ผมบอกเพื่อนๆที่โต๊ะ

“จะไปไหนวะ” ไอ้เตยถามขึ้น

“หิวน้ำว่ะ พูดมากไปหน่อยมึงเอาไหม” ผมบอกมัน

“เออเอา...แต่น้ำส้มนะ” ไอ้เตยพูดจบคนอื่นก็สวนขึ้นทันที

“ของกูเอาโค้ก” เสียงไอซ์

“กูเอาน้ำส้มเหมือนไอ้เตย” ปิดท้ายด้วยเสียงเฟิร์น

“เออ แม่งเรื่องมากจริงๆ...แล้วพรหมอ่ะเอาน้ำอะไร” ผมหันไปถามพรหม

“เอาน้ำเปล่าก็พอ เดี๋ยวเราไปซื้อให้นะ” พรหมเตรียมตั้งท่าจะลุกขึ้นแต่ผมก็ค้านเอาไว้สะก่อนและกดไหล่ให้พรหมนั่งลง

“หยุดเลย เดี๋ยวเราไปเองรออย่างเดียวก็พอ” พูดจบผมก็เดินมุ่งหน้าเดินไปร้านน้ำทันที แต่ทำไมผมรู้สึกเหมือนมีใครมาเดินตามหลังด้วยเมื่อผมหันไป ก็อารมณ์เสียทันที

“ไงครับคุณอัท” เสียงทักทายแรกจากคนที่ผมไม่อยากจะเจอที่สุดในโลก

“มึงมีอะไร” ผมถามมันเสียงแข็ง

“ก็คิดถึง...ทำไมมาหาไม่ได้หรอ” มันกวนตีนผม

“หึ กูไม่เห็นจะคิดถึงมึงเลย แถมเกลียดขี้หน้าด้วยซ้ำ” ผมจบก็กะจะเดินหนีแต่ก็ถูกมันกระชากแขนผมอย่างแรงจนผมหันหน้าไปเผชิญกับมันแล้วมันก็.....

“กรี๊ดดดดดดด”

“ว้ายยยยยยย” เสียงคนรอบข้างดังแตกตื่นเพราะไอ้วินมัน..จูบ!!!! ผมกลางโรงอาหาร ผมพยายามดิ้นรนให้หลุดจากการจับกุมของอีกฝ่ายแต่ก็ไม่เป็นผลเลย สักพักมันก็ถอนจูบออกไป

“ทีนี้เกลียดผัวตัวเองลงหรือเปล่า” มันกระซิบที่ข้างหูผม ผมทนไม่ไหวแล้วก็เลยฟาดฝ่ามือลงไปที่หน้ามันหนึ่งทีแบบเน้นๆ

“หึ อย่าคิดเองเออเองสิ พวกวิปริตจิตตกต่ำแบบมึงน่ะ ไม่เห็นมีอะไรที่น่าชายตามองเลยกูจะผูกมัดกับใครกูเลือก!!!! มึงจำใส่หัวไว้ด้วย” ผมบอกมันมันก็นิ่งไปแปปนึงเหมือนตกใจที่ผมตบหน้ามัน

“อ่อ แล้วอย่าเอาเรื่องที่มึงกับกู....กันมาขู่ เพราะมันเป็นแค่ความผิดพลาด แล้วก็คนอย่างมึงน่ะไม่มีทางได้กูเป็นครั้งที่สองหรอก” ผมด่ามันเต็มที่ไม่เปิดช่องว่างให้มันพูด

“เฮ้ยมีอะไรกันวะ” พวกเตยวิ่งเข้ามาหาผม

“เปล่าไม่มีอะไรหรอก ก็แค่หมามันหิวแล้วอยากกินอาหารชั้นดี แต่ไม่มีปัญหาหากินเลยต้องมาลักขโมยเอาน่ะ” ผมหันไปบอกอย่างไม่ใส่ถึงในใจผมจะอายอย่างมากก็เถอะ

“หึ ระวังตัวไว้ล่ะ คนอย่างกูไม่เคยอยากได้อะไรแล้วไม่ได้สะด้วย” มันพูดขึ้น

“หึ กูจะคอยดูละกัน” พูดจบผมกับมันก็ต่างคนต่างเดนกลับโต๊ะตัวเองโดยที่น้ำก็ไม่ได้ซื้อเพราะเกิดเรื่องขึ้นสะก่อน

“อัทมึงเป็นไรไหม” เมื่อกลับมานั่งที่เดิมได้ไอ้ไอซ์ก็เริ่มถามผมทันที

“ก็เปล่า...นี่มึงไม่ต้องตกใจขนาดนั้น”

“จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงก็มึง......”

“โดนไอ้วินจูบ” ไอซ์ยังพูดไม่จบก็โดนเตยพูดแทรกขึ้นมา ทำให้ทุกคนนั่งนิ่งและเงียบลงไปอย่างฉับพลัน

“ช่างมันเถอะ กูถือว่าทำบุญ” ผมบอกกับเพื่อนๆเพราะไม่อยากให้พวกมันกังวลอะไรจนมากมาย เพราะมันก็ไม่ได้เสียหายอะไรมาก

“แต่กูว่ามันทำไม่ถูกกูจะไปเอาเรื่องมัน” ไอซ์พูดจบก็ลุกขึ้นทันที

“เตยไปกับกูไหม” ไอซ์หาแนวร่วม

“เออไปดิ เฟิร์นไปด้วยกันนะเว้ย” เตยดึงเฟิร์นไปด้วย

“เดี๋ยวๆ พวกมึงจะบ้ากันไปใหญ่แล้ว จะเอาพิมเสนไปแลกกับขี้กากอย่างพวกมันทำไม อีกอย่างกูไม่อยากเห็นหน้าพวกมันด้วย เห็นแล้วเอียน...จะอ้วก!!!!!” ผมเน้นคำหลังอย่างชัดเจน

“ไม่พวกกูไม่ยอม” พวกมันก็ยังไม่ยอมแพ้

“เออ งั้นเรื่องของพวกมึงละกัน แต่กูไม่ไปนะบอกไว้ก่อน” ผมบอกพวกมัน

“เออ ไม่ไปก็ไม่เป็นไรมึงนั่งรออยู่นี่แหละเดี๋ยวกูมา” พูดจบไอซ์ เตย เฟิร์น ก็เดินมุ่งหน้าไปทางโต๊ะของกลุ่มไอ้เวรนั่นทันที

“อัทไม่เป็นไรแน่หรอ” พรหมถามผม ตอนนี้เราเหลืออยู่กันแค่สองคน

“อื้อ ไม่เป็นไรหรอก” ผมบอกกับพรหม

“อัทดูไม่ตกใจกับเหตุการณ์เมื่อกี้เลยนะ” พรหมพูดขึ้น

“ก็ไม่รู้จะตกใจทำไม ก็แค่จูบ”

“อื้อ อัทคิดได้แบบนี้ก็ดีแล้ว” หลังจากพรหมพูดจบผมกับพรหมก็นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อยจนพวกนักรบสามสาวกลับมาที่โต๊ะ

“เป็นไงบ้างล่ะมึง” ผมถามมัน

“ก็เหนื่อยอ่ะดิ คนเหี้ยอะไรมึนชิบผาย ปากก็จัด แม่งน่าให้ตะกร้อครอบปากเป็นของขวัญปีใหม่” ไอซ์บอกผม

“เอาจริงไหมเดี๋ยวกูหาให้”

“ก็ดีกูจะได้ไม่ต้องหาเอง” ไอซ์พูดจบพวกผมก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนานจนลืมเรื่องที่เกิดขึ้นไปแล้ว พอเริ่มเย็นพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านซึ่งแน่นอนผมก็กลับมากับพรหมอีกตามเคยนั้นแหละ

“อัทฝันดีนะ” พรหมบอกผมขณะที่กำลังจะกลับห้องตอนนี้ก็เวลาเกือบสี่ทุ่มเข้าไปแล้ว

“อือ ฝันดีเหมือนกันนะพรหม” พอส่งพรหมเสร็จผมก็รีบอาบน้ำแล้วนอนทันที วันนี้ก็วุ่นวายอยู่นิดหน่อยแต่ผมก็ถือว่าเป็นสีสัน   ชีวิตจะได้มีรสชาติมากขึ้น

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 22-01-2012 21:41:48

กำ ชั่ว จิงๆ วิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 22-01-2012 21:51:55

 :เฮ้อ: แล้วเมื่อไหร่จะรักกันได้

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 22-01-2012 22:05:35

เหนื่อยหน่ายแทนน้องอัท

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 22-01-2012 22:17:33

คู่นี้คงอีกยาว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: sbeam14 ที่ 22-01-2012 22:33:01

ขอมาติดตามเรื่องนี้ด้วยคนน่ะ

รอตอนต่อไปจ่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 22-01-2012 22:46:35

ทำไมเลวจังวะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 23-01-2012 00:31:26

แว๊กกกกกกก วินทำจริงด้วย :z6: นึกว่าจะมีจิตสำนึกของพระเอกอยู่บ้าง  :เฮ้อ:

อัทตอนนี้ดูปลงๆกะวินไปแล้ว  :z3: ยังนึกไม่ออกเลยว่าจะรักกันตอนหนายยย

สนุกๆๆคร่าาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: bigeye ที่ 23-01-2012 01:48:37

วินเอ๊ย ปากไม่ตรงกับใจเปล่าเนี่ย :เฮ้อ:
แต่ขอ  :z6:ทีนึง..โทษที่ทำกับอัท..55+

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 23-01-2012 09:14:27

พระเอกนี่...ได้โล้เลย
 :m16: :m16:

น้องอัทคบคนใหม่ให้เห็นๆกันไปเลยดีกว่า ให้วินมันเจ็บเล่นๆ ฮ่าๆๆ สะใจ
 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13


อยากอ่านอีกอ่ะ มันสั้นไป สนุกอ่ะชอบมากเลยครับ
 :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 23-01-2012 16:46:24

555+สมน้ำหน้าวิน สะใจมร๊าก(โรคจิต) :z1:
จำไว้มึงจะไม่มีวันได้กูเป็นครั้งที่2   :laugh:5555+
(แต่จะได้หลายครั้งหลังจากนั้น555+) :z1:
คนเขียนมาอัพต่ออีกนะค่าาาาาาาาาา o18
รออ่านอยู่น๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :bye2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 23-01-2012 17:09:12

เอาแล้วๆ  เริ่มดุเด็ดเผ็ดมันส์แล้ว
โอยย  อยากให้พรหมเป็นพระเอกจัง คนอะไร  เทพบุตรชัดๆ
เอาวินเก็บซะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 33 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 23-01-2012 17:17:50

วินโดนตบไปแล้ว แล้วไงต่ออ่ะ คร้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 34 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 23-01-2012 20:02:23

Lesson 34

( Win Part )

“เอ้า ชนให้กับความกล้าของเพื่อนวินหน่อยเร็วพวกเรา” ไอ้เบิร์นพูดแล้วยกแก้วขึ้นชนกับคนอื่นๆในวง ใช่ตอนนี้เราอยู่ผับกันครับ

“มึงแม่งเจ๋งว่ะ สุดยอดไปเลย” ไอ้พัดพูดและตบบ่าผม

“หึ ให้รู้สะบ้างว่าใครเป็นใคร” ผมพูดจบก็กระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมด

“กูว่าแม่งคงแค้นมึงแน่เลยว่ะ แล้วมึงจะทำยังไงต่อวะ” ไอ้ป๊อปหันมาพูดกับผม

“มึงคิดว่ามันจะทำอะไรไอ้วินได้วะ ตัวแม่งก็มีอยู่แค่นั้นแหละ” ไอ้วาลชิงพูดขึ้น

“เออ มันคงทำอะไรไอ้วินไม่ได้แต่แม่งด่าโคตรเจ็บเลยว่ะ กูฟังทีไรนี่จุกทุกดอกแล้วยิ่งตอนที่เพื่อนมันมาด่าเรานะ สัดเอ้ย เหมือนกูเห็นไฟในปากพวกมันด้วย” ไอ้เบิร์นพูดแล้วทำท่าตื่นเต้นเหมือนเจอของแปลก

“แต่กูว่าเพื่อนมันมีคนนึงน่ารักดีว่ะ” ไอ้ปาล์มพูดขึ้นทำให้คนทั้งโต๊ะหันไปมองหน้ามันเป็นตาเดียวเลยครับ

“ใครวะที่มึงว่าน่ะ” ผมถามมันด้วยความสงสัย

“ก็คนที่ชื่อเตยอ่ะ น่ารักโคตร”

“เหวยๆ ไอ้ปาล์มตกหลุมพรางแล้วโว้ย ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้ป๊อปพูดคนอื่นก็อือออตามกันไปแถมแซวไอ้ปาล์มเล่นอีกต่างหาก แต่ไอ้คนโดนแซวหน้ามึนมากไม่สะทกสะท้านอะไรเลย นั่งกินเหล้าต่อหน้าตาเฉยเลย

“เดี๋ยวมึงคอยดู กูจะจัดการไอ้คนปากเก่งนั้นเอง” ผมนึกอะไรสนุกๆขึ้นได้

“มึงจะทำยังไงวะ” ไอ้ป๊อปถามด้วยความสงสัย

“งานนี้ไม่หมู แต่กูจะแกล้งจีบมัน พอติดปุ๊บกูจะหลอกให้มันตายใจแล้วเขี่ยมันทิ้ง” เมื่อผมพูดจบทุกคนก็มีอาการตาเท่าไข่ห่าน

“กูไม่เห็นด้วย!!!” ไอ้ป๊อปแย้งขึ้นคนแรก

“กูก็เหมือนกัน   มันจะไม่แรงไปหน่อยหรอ” ไอ้พัดเสริมขึ้นอีก

“ไม่แรงไปหรอก ขำๆน่ามึง” ผมบอกแบบไม่คิดอะไรมาก

“เล่นกับความรู้สึกคนไม่สนุกหรอกนะมึง” ไอ้ป๊อปพูดเติมอีก

“…” ผมไม่ตอบอะไรกลับ เป็นอันรู้กันว่าผมไม่ฟังที่มันพูด

“มึงไม่ยอมฟังกูจริงๆใช่ไหม” ป๊อปถามผมอีกครั้งแต่ผมยังคงเงียบ

“เฮ้อ ตามใจมึงละกันถ้ามึงคิดยังจะทำละก็....กูคงห้ามมึงไม่ได้ แต่มึงระวังไว้เถอะสักวันสิ่งที่มึงทำมันจะย้อนกลับเข้ามาหาตัวมึงเอง” ป๊อปพูดจบก็กินเหล้าต่อไม่สนใจผม

“มันไม่มีทางเกิดขึ้นกับกูแน่นอน”

( Autt Part )

หลายวันผ่านไปผมเริ่มมีชีวิตที่ปกติสุขขึ้นเพราะว่าตลอดเวลาเกือบหนึ่งสัปดาห์ผมแทบจะไม่ได้เจอหน้าพวกไอ้วินให้ได้ปวดหัวอีกเลยถึงแม้จะเรียนคณะเดียวกันก็ตาม ซึ่งนั่นมันทำให้ผมมีสุขภาพจิตที่ดีขึ้นเป็นกอง

“ช่วงนี้มึงดูสดใสจังนะไอ้อัท” ไอ้เตยพูดขึ้น

“แน่นอนช่วงเวลานี้กูกำลังแฮปปี้มากๆเลยว่ะ” ผมบอกมันแถมรอยยิ้มน่ารักๆของผมให้ด้วย >.<

“มันจะเกินหน้าเกินตาไปนะ ทำไมวะมึงคบกับพรหมหรอ” ไอ้ไอซ์พูดด้วยหน้าตาหมันไส้

“บ้านมึงน่ะสิ กูก็แค่สบายใจที่ไม่ได้เจอพวกคนป่าเพ่นพ่านมาให้เห็นน่ะสิ”

“สาธุ กูขอให้มึงเจอมันไม่วันนี้ก็วันมะรืน” ไอ้เฟิรนหันมาแช่งผม

“แบร่ๆ กูไม่รับเว้ย….พรหมไปเรียนกันเถอะใกล้ได้เวลาแล้ว” ผมดึงมือพรหมให้เดินตามผมไปทันที

“อัทๆ ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้อัทเดี๋ยวหกล้มหรอก” พรหมบอกผม

“เอาน่ารีบไปเถอะ จะได้ไม่ต้องเจอไอ้พวกนั้นไง” เมื่อผมบอกเหตุผลกับพรหม พรหมก็เดินตามผมเร็วขึ้นจนจะแซงหน้าผมแล้ว เหตุที่ผมต้องรีบไปเพราะไอ้พวกนั้น้ามันเข้าเรียนมันจะชอบเข้าช้าๆ ดังนั้นผมก็รีบเข้าเร็วๆสะก็สิ้นเรื่อง

“เฮ้อ ถึงสักทีแถมยังโชคดีอีกต่างหากที่ไม่เจอพวกนั้น” ผมพูดบอกพรหม

“…” พรหมไม่พูดอะไรแต่ยิ้มมาให้ผม ทำให้ผมรู้สึกเขิล พรหมยิ้มน่ารักมาก

“เฮ้ย พรหมยิ้มแบบนี้เราก็เขิลนะ” ผมบอกพรหม

“ทำไมล่ะ เขิลทำไมหรอ” พรหมถามกลับซื่อๆ

“ก็แหม ตานี่เยิ้มเชียวเราไม่ใช่สาวๆที่พรหมจะมาจีบได้หรอกนะ”

“แล้วถ้าจะจีบล่ะ” ผมสวนกลับทันที

“พูดเป็นเล่น...แต่ถ้าจะจีบจริงๆต้องเอาสินสอดมาก่อนสิบล้าน” ผมพูดหยอกๆกลับไป

“ร้อยล้านก็ให้ได้...แต่ให้จีบจริงเปล่าล่ะ” พรหมยังไม่ยอมแพ้

“ฮ่าๆๆๆ พอเถอะ อาจารย์มาแล้ว” ผมไปนั่งโต๊ะตัวเองทันที ส่วนพรหมก็ยิ้มๆให้ผม วิชาที่เรียนวันนี้เป็นวิชาเบาๆ สามชั่วโมงที่นั่งเรียนจึงผ่านไปอย่างรวดเร็ว

“อัทเดี๋ยวเราต้องกลับไปที่บ้านสักสิบวันนะ” พรหมบอกผมขณะเดินลงจากตึก

“อ้าวไปไหนอ่ะ” ผมหันไปถามพรหมทันทีเพราะสิบวันนี่ถือว่านานพอสมควร

“พอดีว่าไปต่างประเทศกับทางบ้านเราน่ะ ไปดูงานเกี่ยวกับธุรกิจน่ะ” พรหมบอก

“หรอ ยังไงก็เที่ยวให้สนุกนะว่าแต่ลาอาจารย์หรือยังล่ะเดี๋ยวเราลาให้เอาไหม” ผมเสนอช่วยพรหม

“อ่อ ไม่เป็นไรอัทเราลาอาจารย์ไว้แล้ว เดี๋ยวเราต้องรีบไปละ วันนี้ไม่มีเรียนบ่ายด้วยยังไงก็เดี๋ยวเจอกันนะ” พรหมท่าทางรีบผมจึงไม่รั้งไว้อีก

“อื้อ แต่อย่าลืมของฝากนะ” ผมบอกพรหม

“อยากได้อะไรล่ะอัท”พรหมถาม

“อะไรก็ได้ที่พรหมอยากซื้อให้ เราเอาหมดแหละของฟรีนี่นา ฮ่าๆๆๆๆ” ผมพูดติดตลก

“โอเค งั้นเดี๋ยวเราดูให้เราไปละ” พูดจบพรหมก็เดินลิ่วไปที่รถทันทีส่วนผมตอนแรกว่าจะชวนพรหมกินข้าวก่อนแต่ท่าทางพรหมจะรีบ ไม่รั้งไว้จะดีกว่า ผมจึงเดินกลับคอนโดทันทีแต่ขณะที่กำลังจะออกจากมหาลัยก็มีรถคันหนึ่งมาเทียบข้างฟุตบาท

“ขึ้นรถ” คนขับเลื่อนกระจกลงและออกคำสั่งทันที ตอนแรกผมเห็นหน้าไม่ชัด แต่พอเห็นชัดผมก็เดินหนีทันที

“จะไปไหน” มีมือมากระชากแขนผมอย่างรวดเร็วนี่กูเดินยังไม่พ้นสิบก้าวเลยนะเนี่ย

“เรื่องของกู” ผมบอกมันและพยายามสะบัดแขนออก

“อย่าฤทธิ์เยอะนักสิ แล้วจะหาว่าไม่เตือนไม่ได้นะ” มันขู่ผม

“กูไม่กลัวมึงหรอก ปล่อยกู!!!!” ผมพยายามออกแรงอีกครั้ง

“นี่!!!! ถ้าขืนยังฤทธิ์เยอะล่ะก็ จะทำเหมือนที่ทำในโรงอาหารในมหาลัย แหม แถวนี้คนเยอะสะด้วยสิถ้ามีคนยืนจูบกันคงดูดีพิลึก....ว่างั้นไหม”



ถึงผู้อ่าน ช่วงนี้อาจจะลงช้าหน่อยนะครับ

เพราะผู้แต่ง แต่งนิยายสองเรื่องไปพร้อมๆกัน

อาจจะไม่ตรงเวลาบ้าง แต่คืนนี้เดี๋ยวดึกๆจะลงอีกตอนจ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 34 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: dawnthesky ที่ 23-01-2012 20:10:50

รับทราบค่ะ แต่เรื่องนี้สงสัยมานานแล้วว่าพระเอกมันขี้เก๊กตรงไหน (วะ) อยาก :z6: จริง ๆ ( :z6:พระเอกนะ)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 34 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 23-01-2012 20:16:10

รับทราบครับคนแต่ง (แล้วอีกเรื่องนึง เรื่องไรอ่ะ)
 :impress3: :impress3: :impress3: :impress3: :impress3:

ขอบคุณมากๆนะครับที่มาลงนิยายให้อ่าน ชอบมากเลยเรื่องนี้อ่ะ
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 34 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 23-01-2012 20:26:39

รับทราบเจ้าข้า :give2:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 34 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: biwtiz ที่ 23-01-2012 20:56:05

จ้า......................

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 34 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 23-01-2012 21:10:01

รอได้เสมอจ้าาาาาาา  :L2: :L2: :L2:

้แล้วนี่วินมันจีบแล้วหรอเนี่ย จีบซะรุนแรงเหมือนขู่ยังไงไม่รุ  :z3:

อยากรู้แว้ว ว่าวินจะจีบยังไงต่อ อิอิ
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 34 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 23-01-2012 21:16:49

อ้างจาก: kolapapaya ที่ 23-01-2012 21:10:01  

รอได้เสมอจ้าาาาาาา  :L2: :L2: :L2:

้แล้วนี่วินมันจีบแล้วหรอเนี่ย จีบซะรุนแรงเหมือนขู่ยังไงไม่รุ  :z3:

อยากรู้แว้ว ว่าวินจะจีบยังไงต่อ อิอิ
 :pig4: :pig4: :pig4:

ขออุ๊บไว้ก่อนน้า ต้องรออ่านเอง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 34 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 23-01-2012 21:36:00

อ้างจาก: day9day ที่ 23-01-2012 20:16:10  

รับทราบครับคนแต่ง (แล้วอีกเรื่องนึง เรื่องไรอ่ะ)
 :impress3: :impress3: :impress3: :impress3: :impress3:

ขอบคุณมากๆนะครับที่มาลงนิยายให้อ่าน ชอบมากเลยเรื่องนี้อ่ะ
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

อีกเรื่องชื่อว่า   หนุ่มหน้าใสกุมหัวใจนายจอมโหด

มีแววว่าถ้าเรื่องนี้จบเมื่อไร เรื่องถัดไปจะลงต่อทันทีคร้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 34 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 23-01-2012 21:56:58

จับตบให้หัวทิ่มซักทีเหอะ  เกลียดพระเอกเรื่องนี้จริงๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 34 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 23-01-2012 22:05:55

 :m15:สงสารทั้ง อัท สงสารทั้งเตย  :angry2:ไอ้พวกสารเลว วิน เอ๊ย
 :L2:เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู่สู่ ค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 35 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 23-01-2012 22:27:40

Lesson 35

( Autt Part )

“มึงมีอะไร” ผมถามเจ้าของรถที่บังคับให้ผมขึ้นรถมา จริงๆผมไม่อยากขึ้นมาหรอกแต่เพราะมันขู่อะไรบ้าๆมาผมเลยต้องจำใจมากับมันจนได้

“เปล่า ไม่มีอะไร” มันตอบหน้านิ่งๆ

“อย่ามาไร้สาระกูจะกลับคอนโด” พูดจบผมเตรียมจะเปิดประตูแต่

“ถ้าเปิดลงไปล่ะก็...จะไม่ใช่แค่คำขู่” เมื่อมันพูดขึ้นผมถึงกับชะงัก

“มึงจะเอายังไงกับกูกันแน่!!!” ผมหันไปตะคอกใส่มัน

“ไปกับกูก่อน” พูดจบมันก็ออกรถทันที ตลอดระยะทางนี้ผมกับมันไม่มีใครปริปากพูดอะไรเลยสักคำเดียว สักพักก็ถึงเป้าหมาย....ร้านอาหารหรอ พาผมมาทำไม

“พากูมาทำไม” ผมถามมัน

“พามาล้างจานมั้ง” มันตอบกวนบาทาผม

“กวนตีน กูกลับก่อนล่ะ” ผมตั้งท่าจะเดินหนีมัน

“เดี๋ยวสิ....กินข้าวเป็นเพื่อนกันก่อน”

“…” มาแปลกพูดไม่ออกเลยครับ

“ไปเข้าไปเถอะ” มันดันหลังผมเข้าร้าน

“เดี๋ยวๆๆๆๆ มึงกินยาไม่เขย่าขวดหรือไงหรือว่าผีเข้า” ผมถามมันด้วยอาการงงสุดขีด

“ก็เปล่า.....ไปเถอะ” มันพาผมเดินเข้ามาในร้านแถบโซน  ส่วนตัวสะด้วย

“อยากกินอะไรล่ะ” มันถามผม

“ไม่รู้มึงสั่งอะไรมากูก็กินได้หมดแหละ” ผมตอบแบบไม่ใส่ใจ

“อ่ะนี่ มึงสั่งเอา” มันยื่นเมนูมาให้ผม ผมก็เปิดเมนูดู ของแต่ละอย่างแพงๆทั้งนั้นเลยเห็นราคาแล้วกระเดือกไม่ลง

“ทำไมเป็นอะไรไป อยากกินอะไรก็สั่งเลย” มันพูดซ้ำ

“ได้ทุกอย่างเลยหรอ” ผมถามมันอีกครั้ง

“อื้อได้ทุกอย่างที่มึงอยากกิน” เมื่อมันพูดจบผมก็ยิ้มออกมา สั่งอะไรก็ได้ที่อยากกินใช่ไหมเดี๋ยวอัทจัดให้ หึหึ

“พี่ครับ เอายำวุ้นเส้น ต้มข่าไก่ ปลากะพงทอดราดน้ำปลา ปลาช่อนลุยสวน ต้มยำทะเล แกงจืดหมูสับ ฉู่ฉี่ปลาทู สเต็กหมู สเต็กไก่ ยำรวมมิตร ยำเห็ด ผัดผักรวมมิตร หมูแดดเดียว ข้าวสวย 1 โถ น้ำส้มปั่น ด้วยนะครับ” ผมสั่งรายการอาหารยาวเหยียดหวังแกล้งคนจ่ายตังเพราะที่สั่งไปนี่ก็เฉียดหมื่นแล้วนะ อาหารก็ธรรมดาๆแต่ทำไมราคาสูงกว่าร้านอาหารทั่วไปหลายเท่าตัว

“สั่งไปเนี่ยกินหมดหรอ” มันถามผม

“ทำไม มึงไม่มีปัญญาจ่ายหรอ” ผมตีหน้ามึนใส่มัน

“หึหึ เปล่าแต่ถ้ากินไม่หมด...” มันพูดแล้วหยุดจ้องหน้าผม

“ทำไม” ผมจ้องหน้ามันกลับ

“เดี๋ยวก็รู้” มันพูดแค่นั้น ผมนั่งรอสักพักอาหารแทบทุกอย่างก็มาเสิร์ฟจนแทบจะล้นโต๊ะ

“กินละนะ” ผมบอกกล่าวเป็นพิธีเพราะตอนนี้ผมหิวมากเหมือนกัน

“ก็กินสิ” ผมเริ่มกินก่อนที่มันจะพูดสะอีก ผมทานอาหารทุกอย่างไปเรื่อยๆรสชาติก็ไม่เลว อร่อยเลยแหละ ในระยะเวลายี่สิบนาทีต่อมาอาหารตรงหน้าก็เรียบเป็นหน้ากอง

“เฮ้อ อิ่มชะมัดเลย” ผมทำท่าตบพุงตัวเองเพราะอิ่มจริงๆ

“ตัวแค่เนี่ยทำไมกินจุจัง” มันถาม

“ตัวแค่เนี่ยแหละกินจุใครจะทำไม” ผมทำหน้าทะเล้นใส่มัน

“ไม่ทำไมหรอก....พี่ๆเช็คบิลด้วยครับ”

“ทั้งหมด 12,430 บาทครับ” พนักงานมาเก็บเงินไวมากครับ

“อ่ะนี่ ไม่ต้องทอนนะ” มันวางตังแบงพันไว้ปึ๊งนึงแล้วเดินจูงผมออกมาจากร้านทันที

“นี่เมื่อกี้จ่ายไปเท่าไร” ผมถามมัน

“หมื่นห้า” มันตอบผมหน้านิ่งมาก

“หมื่อห้า!!!!” ผมทำเสียงตกใจสุดขีด หมื่นห้านี่ผมอยู่ได้สามเดือนเลยนะ

“ตกใจอะไรขนาดนั้นไปขึ้นรถ”

“อะไรจะไปไหนอีก” ผมถามมัน

“เอาน่าขึ้นรถเถอะ” เรื่องอะไรผมจะยอมมัน

“ไม่เอา กูจะกลับคอนโด” ผมค้านมัน

“บอกให้ขึ้นรถ นับหนึ่งถึงสาม หนึ่ง...” มันมองหน้าผมนิ่งๆ ส่งสายตาบอกว่ามันเอาจริงแน่ ผมเลยต้องขึ้นรถมันมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด

“จะพากูไปไหนอีก” ผมอึดอัดทนไม่ไหวแล้วเลยหันไปถามมัน

“เดี๋ยวก็รู้เองแหละน่า ถามมากจริง” มันทำหน้าหงิกใส่ผม เชอะ ไม่ถามก็ได้วะ

สักพักมันก็เลี้ยวเข้าไปในบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งผมว่ามันไม่ใช่บ้านน่าจะเป็นคฤหาสน์มากกว่าเพราะมันใหญ่มากประตูรั้วก็เป็นรีโมท

“ที่นี่ที่ไหนอ่ะ” ผมถามมัน

“บ้านกูเอง” มันตอบจบก็จอดรถหน้าบ้านมันพอดี

“ไป ลงไปข้างล่าง” มันเปิดประตูรถลงไปก่อน ผมจึงเปิดตามลงไป

“มึงพากูมาทำไม” ผมถามมันแต่ยังเดินตามมันอยู่

“ตามมาก่อนเดี๋ยวจะบอก” ผมไม่พูดอะไรต่อแต่เดินตามมันไปจนถึงห้องๆหนึ่ง

“เข้ามาสิ” มันเรียกผมเข้าไปเพราะเห็นผมยืนเก้ๆกังๆอยู่ จะเข้าไปดีไหมเพราะมันเป็นห้องนอน

“มึงพากูมาทะ...” ผมยังพูดไม่ทันจบก็ถูกกระชากเข้าไปในห้อง มันล็อคห้องเรียบร้อย

“กูเหนื่อยอยากนอน ขอพักแปปนึงแล้วเดี๋ยวไปส่ง” มันบอกผมเล่นเอาตกใจหมดอยู่ๆก็ดึงเข้าห้องนอน จะไม่ให้คิดลึกยังไง

“เดี๋ยวกูกลับเองก็ได้” ผมบอกมัน

“ไม่ต้องเดี๋ยวไปส่งไง” มันทำหน้าหงิกใส่ผม

“ก็มึงเหนื่อยก็นอนไปสิ กูจะกลับแล้ว” ผมเดินตรงไปที่ประตูแต่ก็ถูกกระชากข้อมือไว้

“ก็บอกขอพักแปปนึงไงเดี๋ยวไปส่ง”

“กูกลับเองได้มีแขนมีขาเดินเองได้” ผมยังไม่ยอมแพ้มัน แค่ถลำตัวมาที่บ้านมันนี่ก็มากพอแล้ว ถ้าจะให้นั่งรอต่ออีกคงไม่ไหว

“ถ้าขืนเรื่องมาก เดี๋ยวก็จับปล้ำสะหรอก”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 35 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 23-01-2012 22:49:51

วินพูดภาษาคนไม่รู้เรื่อง ใช้ภาษาอะไรพูดกับมันดีหว่า???

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 35 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 23-01-2012 23:02:21

แกล้งทำดีมาจีบอัทหรอ
นิสัยไม่ดีจริงๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 35 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 23-01-2012 23:29:51

หนอยย  ไอวิน คนคนเลว  ได้เค้าฟรีๆแล้วยังจะมาทำแบบนี้อีกนะ
ชั่วเวอร์ ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 35 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 24-01-2012 16:47:18

ไอ้วิน มึงวานแผนเลวๆ อะไรอีก แค่นี้ไม่พอใจมึงรึไง อัทไปทำอะไรให้มึง
ห่ะ ไอ้เวรเอ๊ย  :z6:



รีบกลับมาต่อนะค่ะ กำลังค้าง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 35 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 24-01-2012 21:22:57

ขอให้วินเป็นฝ่ายที่หลงอัทซะเองแล้วกัน แค่คิดก็สะใจแล้วฮ่าๆๆๆ

แล้วเรื่อง หนุ่มหน้าใสกุมหัวใจนายจอมโหด ลงให้อ่านกันหรือยังครับ

ขอเป็นกำลังใจให้คนแต่ง ทุกเมื่อ เชื่อวันนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 35 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 24-01-2012 21:58:30

มาแบบแกล้งนายเอกกี้เรื่องๆๆก้อตกหลุมรักหมดแระคอยดู555+
แค่คิดก้อสะใจแทนแร้วววววววว แต่วินในมุมแบบนี้น่าร๊ากกกอ่า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 36 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 24-01-2012 22:41:32

Lesson 36

( Autt Part )

“เฮ้ย อย่าทำอะไรบ้าๆนะเว้ย” ผมสะบัดมือจนหลุดแล้ววิ่งไปที่ประตูแต่ผมคงช้าไป

“งั้นก็รอก่อน เดี๋ยวจะไปส่ง” มันมายืนขวางประตูไว้

“ก็บอกว่า....เหวออออ” ผมโดนผลักอย่างแรงจนล้มลงไปบนที่นอนส่วนไอ้วินก็ตามมากดข้อมือผมไว้กับเตียง

“เออๆ รอก็ได้ปล่อยก่อนเซ้” ผมโวยวายเสียงดังเพราะสภาพในตอนนี้ผมเสียเปรียบอย่างแรงเลยทีเดียว

“ก็แค่เนี่ย จะเรื่องมากทำไม” มันลุกออกไปจากตัวผมแล้วล้มตัวลงนอนส่วนผมก็ลุกขึ้นไปนั่งที่โซฟา

“นี่ไม่มีอะไรให้บ้างหรอ เบื่อว่ะ” ผมบอกมัน

“มีโน๊ตบุ๊คอยู่ในตู้อ่ะ” มันบอกจบผมก็พรุ่งไปที่ตู้ทันทีอย่างน้อยก็มีคอมเล่นแก้เซ็ง

“มีอินเตอร์เน็ตไหมอ่ะ” ผมถามมันต่อ

“มี อยู่ตรงหัวเตียงอ่ะ” มันบอกผมทั้งๆที่ไม่ลืมตา

“อืม มึงนอนไปเถอะกูรอได้” ผมบอกมันแล้วเปิดโน๊ตบุ๊คทันที ถ้ามีโน๊ตบุ๊คกับอินเตอร์เน็ตให้ผมอยู่ไหนก็อยู่ได้

“อือ” มันตอบแล้วก็นิ่งไปคงหลับไปแล้ว ส่วนผมก็นั่งเล่นเกมดูหนังฟังเพลงไปตามเรื่องตามราวจนผมเผลอหลับไป

( Win Part )

ผมตื่นข้ามาอีกทีก็เกือบตอนหัวค่ำไม่รู้เหนื่อยมาจากไหนถึงได้หลับไปนานขนาดนี้สงสัยจะเหนื่อยล้าสะสมมาหลายวันเพราะช่วงหลายวันนี้ผมแทบไม่ได้พักผ่อนเลย แต่เมื่อเตรียมกำลังจะลุกก็รู้สึกว่ามีอะไรอุ่นๆซุกอกอยู่พอหันไปดูก็เจอไอ้ตัวเล็กนอนซุกอกผมอยู่ หน้ามันขาวใสมากๆ แถมดูน่ารักอีกต่างหาก เวลานอนนี่ดูไม่มีพิษมีภัยเลยไม่น่าเชื่อว่าคนที่นอนซุกกับอกผมกับคู่กัดผมคือคนๆเดียวกัน

“ดูไม่มีพิษมีภัยเลยนะเวลานอนเนี่ย” ผมพูดกับตัวเองแล้วเอามือไปเกลี่ยผมมันเล่น

“อื้อ” คนตัวเล็กเริ่มขยับตัวเพราะถูกรบกวน

“…” มันลืมตาแป๋วมองหน้าผม บ้องแบ๊วเหลือเกิน

“ตื่นแล้วหรอ” ผมถามหยั่งเชิง

“กี่โมงแล้วอ่ะ” มันถามผมกลับ

“จะทุ่มแล้ว หิวไหมเดี๋ยวไปหาอะไรกินกันแล้วเดี๋ยวไปส่ง” ผมบอกมัน มันก็ไม่พูดอะไรแต่ลุกเดินเข้าไปในห้องน้ำสักแปปนึงแล้วก็ออกมา

“หิวเปล่า” ผมถามมันอีกครั้ง

“อือ หิว” มันตอบอย่างรวดเร็ว

“อยากกินอะไรล่ะ” ผมถาม

“อะไรก็ได้” เมื่อมันพูดจบผมก็พามันออกจากบ้านทันที ผมพามันมุ่งไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านผมมากนัก

“รออยู่บนรถนะ เดี๋ยวมา” ผมกำลังจะเปิดประตูลงจากรถ

“ไปไหน” แต่ใครอีกคนถามขึ้นก่อน

“ไปสั่งกับข้าว”

“อ้าว ทำไมไม่กินนี่เลยอ่ะ” มันถามกลับ

“คนมันแน่นอึดอัดไม่ชอบเดี๋ยวไปกินคอนโดมึง” พูดจบผมก็ปิดประตูรถทันทีไม่ฟังคำอนุญาตจากมันหรอก มัดมือชกไปเลยจะได้รู้ที่อยู่มันด้วย ผมสั่งอาหารมาห้าหกอย่างแล้วกลับขึ้นมาที่รถ

“มึงพักที่ไหน” ผมเปิดฉากถามมัน

“มึงขับไปเถอะเดี๋ยวบอกทางเอง” ผมขับไปตามทางที่มันบอกสักพักก็ถึง ท่าทางมันจะเป็นลูกคนมีตังถึงอยู่คอนโดนี้ได้ เพราะคอนโดนี้ก็แพงอยู่มาก

“มึงพักที่นี่หรอ” ผมถามมัน

“อือ” มันตอบแค่นั้นแล้วก็เปิดประตูรถ

“รวยนี่หว่า คอนโดนี้แพงไม่ใช่เล่นเลยนะ” ผมบอกมัน

“เสือกน่า มึงจะแดกไหมข้าวท่าจะแดกก็ลงมาได้แล้ว” มันตะหวาดผม แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร รอก่อนเถอะ วันที่มึงจะต้องตามตูดกูต้อยๆ พอถึงวันนั้นกูเนี่ยแหละจะสะบัดมึงทิ้งแบบไม่เหลือชิ้นดีเลยมึงคอยดู!!!!

( Autt Part )

ผมพามันขึ้นลิฟท์จนถึงชั้นที่ผมอยู่แล้วพามันเดินตรงไปที่ห้องผมทันที ปกติผมต้องกลับกับพรหมแต่พรหมกลับบ้านไปแล้ว อย่างงี้ผมก็เหงาน่ะสิตั้งสิบวัน

“ห้องนี้หรอ” มันถามเมื่อผมมาหยุดอยู่หน้าห้องของตัวเอง

“อือ ห้องนี้แหละรอแปปหากุญแจก่อน” ผมควานหากุญแจในกระเป๋ากางเกง แล้วก็ไขให้มันเข้าไปในห้อง

“มึงอยู่คนเดียวหรอ” มันถามผม

“อือ อยู่คนเดียวสิไม่อยู่คนเดียวแล้วจะอยู่กับใครล่ะ” ผมตอบมันกลับทันที

“ก็นึกว่าพักอยู่กับไอ้หน้าติ๋มนั่น” มันบอกผม แต่ผมนี่งงใครวะหน้าติ๋ม

“ใครวะ???” ผมทำหน้างงใส่มัน

“ก็ไอ้พรหมนั่นไง นึกว่าอยู่ด้วยกัน” มันพูดแล้วทำหน้ากวนตีนใส่ผม

“อ่อ ก็ไม่เชิงหรอกพรหมอยู่ห้องข้างๆเนี่ยเอง ปกติกูก็อยู่กับมันแทบทั้งคืนอยู่แล้ว” ผมบอกมันเพราะพรหมชอบมาอยู่ห้องผมจนดึกดื่นแต่ก็ไม่เหงาดี

“กูถามจริงๆเถอะ มึงกับไอ้พรหมเป็นอะไรกันวะ” มันถามผมสีหน้าดูจริงจัง

“มึงคิดว่าไงล่ะ” ผมถามมันกลับ

“กูคิดว่ามึงเป็นแฟนกัน” มันตอบผมตรงมาก

“ฮ่าๆๆๆๆๆ” ผมหัวเราะจนน้ำตาเล็ดก็แหมคนเรามันก็คิดได้เนอะ

“หัวเราะอะไรไม่ขำเว้ย” มันมีสีหน้าหงุดหงิดขึ้น

“ก็เปล่าหรอก อะไรที่ทำให้มึงคิดว่ากูกับพรหมเป็นแฟนกันล่ะ” ผมถามมันกลับ

“ก็มึงสองคนชอบอยู่ด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันจะให้กูคิดว่าไงล่ะ”

“จำเป็นหรอว่าไปไหนมาไหนด้วยกันแล้วต้องเป็นแฟนกัน” ผมถามมันกลับ

“ก็....ไม่จำเป็น” มันตอบน้ำเสียงอ่อนลงเยอะ

“อ่ะถูก...มันไม่เห็นเกี่ยวนี่จริงไหม” ผมบอกมัน

“แต่ภาพมันฟ้องนี่หว่า หลายๆอย่าง” มันยังไม่ยอมแพ้ผม

“บางทีสิ่งที่เห็นกับความเป็นจริงมันอาจจะไม่ตรงกันก็ได้ เค้าถึงบอกกันไงว่าอย่าพึ่งเชื่อในสิ่งที่เห็นเพราะมันไม่จริงเสมอไป” ผมบอกมันมันก็นิ่งไปสักพัก

“มากินข้าวเถอะกูหิวละ” มันกับผมนั่งกินข้าวกันอยู่พักใหญ่ผมก็ส่งแขกด้วยการไล่มันกลับบ้านโดยให้เหตุว่าแดกข้าวแล้วก็กลับไปสิ มันหน้างอนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ตีกัน จริงๆแล้วมันเองก็มีมุมน่ารักๆในความคิดผมเหมือนกันนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 36 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 24-01-2012 22:42:13

อ้างจาก: day9day ที่ 24-01-2012 21:22:57  

ขอให้วินเป็นฝ่ายที่หลงอัทซะเองแล้วกัน แค่คิดก็สะใจแล้วฮ่าๆๆๆ

แล้วเรื่อง หนุ่มหน้าใสกุมหัวใจนายจอมโหด ลงให้อ่านกันหรือยังครับ

ขอเป็นกำลังใจให้คนแต่ง ทุกเมื่อ เชื่อวันนะครับ

ยังเลยครับ ถ้าลงแล้วจะแจ้งให้ทราบนะครับ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 36 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 24-01-2012 23:40:11

อยากให้พรหมเป็นพระเอกว่ะ  ไอ้คนนี้มันเลวเกิ๊น

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 36 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: wottisit ที่ 24-01-2012 23:42:44

อยากอ่านต่ออ่ะครับผม สงสารอัทจังเรยอ่ะ แต่ก็นะ วินคิดจะทำอ่ะไรเลวๆก็ขอให้ผมกรรมนั้นตามสนอง อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 36 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 25-01-2012 01:05:06

อ่านเมนูอาหารตอน35แล้วน้ำลายไหลตอนดึก  :really2:

อัทน่าสงสาร อยู่ดีๆก็โดนวินแกล้งจีบอะ :o12: แล้วก็เป็นการจีบที่ทื่อมากๆ ไร้ซึ่งความหวาน  :เฮ้อ:

แต่ยังไงก็เชียร์วิน 5555 เถื่อนดี :impress2: กลับใจเป็นคนดีไวๆนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 36 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 25-01-2012 18:52:22

 :call:ขอให้วินหลงรักอัทเองทีเถอะเพี้ยงๆๆ :m5:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 36 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 25-01-2012 19:00:38

วินมันกำลังหลอกอัท รึหลอกตัวเอง หว่า???

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 36 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 25-01-2012 21:08:04

ชอบครับ แต่ขอให้วินหลงรักอัทก่อนแล้วกัน สะใจอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 36 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 25-01-2012 21:54:19

 จะมารออ่านทุกวันเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 37 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 25-01-2012 22:13:36

Lesson 37

( Autt Part )

เช้าวันต่อมาผมตื่นขึ้นจากการรบกวนของนาฬิกาปลุกที่หัวเตียงหน้าเบื่อจริงๆเลย มีเรียนเช้าเนี่ยต้องตื่นเช้าแล้วยังต้องรีบอีกเซ็งจริงๆ แถมวันนี้ต้องไปเองอีกต่างหาก ผมจึงรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินลงมาจากคอนโดจุดหมายคือมหาลัยนั่นแหละแต่ขณะที่ผมกำลังเดินออกมาจากลิฟท์ก็เจอใครอีกคน

“มึงมาทำอะไร” ผมชิงถามมันก่อน

“มารับมึงไง” มันบอก เอ๊ะ มาแปลกอะไรของมันผีเข้าหรือไงวะ

“เพื่อ???” ผมถามมัน

“จะได้ไปด้วยกันไง” ฟังแล้วแหม่งๆว่ะไปด้วยกัน

“ทำไมต้องไปด้วยกัน ปกติมึงไปยังไงมึงก็ไปดิ” ผมบอกปัดมันรู้สึกสังหรณ์ใจชอบกล มันเป็นคนดีเกินไป ผิดกับสันดารมันไม่น่าไว้ใจ

“ก็พอใจจะมารับ....แล้วจะไปได้รึยัง” มันเริ่มทำเสียงหงุดหงิดใส่ผม

“มึงรีบก็ไปเถอะ...กูไม่รีบ” ผมเดินหนีมันออกมาอีกประตูนึงแต่มันก็วิ่งมาดักหน้าผม

“เดี๋ยวสิ อุตส่ามารับไปด้วยกันเถอะ” มันพูดแกมขอร้อง น่าสงสัยมากอ่ะ

“กูถามจริงๆเถอะ มึงต้องการอะไรกันแน่” ผมถามมันเสียงแข็ง

“ถามทำไม” มันถามกลับ

“ปกติสันดารมึงไม่ใช่แบบนี้กัดกับกูแทบตาย แล้วอยู่ดีๆก็มาพากูไปกินข้าว พาไปที่บ้าน แล้วยังมารับไปมหาลัยอีกมันไม่แปลกไปหน่อยหรอที่อยู่ดีๆจากหน้ามือกลายเป็นหลังมือน่ะ” ผมถามมันกลับด้วยน้ำเสียงแทบตะหวาดจนถึงขั้นตะโกน

“ถ้ากูบอกมึง...มึงจะให้กูหรือเปล่าล่ะ” มันถามผม

“ถ้ากูหามาให้ได้กูจะหามาให้มึงจะได้เลิกยุ่งกับกูสักที” ผมบอกมัน

“มึงให้ได้อยู่แล้ว...แต่มึงแน่ใจหรอว่าจะให้จริงๆ” มันถามผมอีกครั้งแถมยิ้มที่มุมปากด้วย ยิ่งน่าสงสัยเข้าไปอีก

“เออ!!!!!” ผมตอบกลับเสียงดังฟังชัด

“หึหึ” มันหัวเราะในคอเสียงชั่วร้ายได้อีก

“หัวเราะอะไรมึงจะเอาอะไรก็ว่ามาสิวะ” ผมเร่งมัน

“สิ่งที่กูต้องการน่ะหรอ” มันพูดขึ้น

“…”

“...กูต้องการมึงไงล่ะ!!!”

“!!!!!!” ผมทำหน้าตกใจอย่างมากที่อยู่ดีๆก็มาพูดอะไรแบบนี้ ผมยังไม่ได้ตั้งตัวเลยและเป็นคำตอบที่ผมไม่คิดว่าจะหลุดออกมาจากปากมัน

“เป็นอะไรไป...ว่าไงล่ะมึงให้กูได้หรือเปล่า” มันถามผมแถมยิ้มกวนสะด้วย

“อย่ามาพูดบ้าๆนะ กูไม่ใช่สิ่งของเลิกล้อเล่นได้ละ มึงจะเอาอะไรว่ามาเร็วๆกูจะรีบไปเรียนแล้ว” ผมอารมณ์เสียใส่มัน

“กูยังยืนยันคำเดิมว่ะ”

“มึงเลิกกวนประสาทกูสักที!!!” ผมโมโหใส่มันเต็มที่แล้ว

“กูไม่ได้กวนประสาท...เดี๋ยวกูจะพิสูจน์ให้ดู” พูดจบมันไม่พูดพร่ำทำเพลง เข้ามาประชิดตัวผมแล้วดันผมจนติดกำแพงแล้วประกบริมฝีปากมันลงมาที่ริมฝีปากผม

“อื้อ....อ่อย....ออก...ไอ” (ปล่อยออกไป) ผมไม่สามารถพูดอะไรได้เลย

“โอ้ย...เจ็บนะ” มันร้องลั่นเมื่อผมกระทืบเท้ามัน

“มึงรีบๆไปให้พ้นหน้ากูเลย กูเกลียดมึง”

“แต่กูชอบมึง” มันยังคงมึนหน้าใส่ผม

“เรื่องของมึง!!!” พูดจบผมก็สะบัดหน้าหนีมันแล้วรีบเดินออกมาจากมันให้ไวที่สุด ที่จริงคือผมอายถึงจะไม่ใช่จูบแรกระหว่างผมกับมันก็เถอะ

“เดี๋ยวสิจะไปไหนยังคุยไม่รู้เรื่องเลย” ผมถูกจับแขนไว้แต่ไม่แรงมาก

“ไม่มีอะไรต้องคุยโว้ย” ผมโวยวายใส่มัน

“มึงไม่มีแต่กูมี...ไปขึ้นรถก่อน” พูดจบมนัก็ลากผมไปขึ้นรถ

“ไม่เอากูไม่ไป” ผมพยายามค้านมันสุดชีวิต

“…” มันไม่พูดอะไรแต่ยังลากผมไปด้วยจนตอนนี้ผมก็นั่งอยู่ข้างๆมันบนรถนั่นแหละ

“…”

“…” ต่างคนต่างเงียบไม่พูดอะไรบนรถผมนั่งหันหน้าหนีออกนอกกระจก

“กูชอบมึงมาสักพักนึงแล้ว” อยู่ๆมันก็โพร่งขึ้นมา

“แล้วไง” ผมถามมัน

“กูจะจีบมึง” เฮ้ย ตรงไปไหมไม่ให้กูตั้งตัวเลย

“กูเป็นผู้ชาย” ผมยกเหตุผลบอกมัน

“กูไม่สน” มึงนี่มึนหน้าเนอะ

“…” ถ้ามึงจะรั้นขนาดนี้ผมไม่พูดอะไรต่อจะดีกว่า

“กูจะจีบมึง...ได้ไหม” มันถามผม

“…” ผมก็เงียบ

“ถ้าไม่ตอบกูถือว่ามึงตกลง” มันพูดเองเออเอง

“แล้วถ้ากูบอกว่าไม่ล่ะ” ผมหันหน้าไปหามัน

“กูก็จะจีบมึงอยู่ดี” มันทำหน้ามึนใส่ผม

“หน้าด้าน” ผมด่ามันไปหนึ่งดอก

“ด้านได้อายอด” มันพูดสวน ท่าผมสวนกลับไปอีกคงจะไม่จบง่ายๆแน่

“เออๆ เรื่องของมึงเถอะอยากทำอะไรก็ทำ” ผมบอกมันเพราะรำคาญ

“ก็แค่เนี่ย” มันพูดกับผมแต่ตายังมองไปที่ท้องถนนอยู่

“ให้ส่งไหน” มันถามผมเมื่อเลี้ยวเข้าประตูมหาลัยเข้ามาแล้ว

“ที่เดียวกับมึงนั้นแหละ” ผมบอกมัน

“เออ ลืมไปเราเรียนคณะเดียวกัน” มันพูดแล้วก็จอดรถในที่ประจำของมัน

“ขอบใจ” ผมบอกมันแล้วก็เปิดประตูรถลง

“เดี๋ยวเย็นนี้รอด้วยนะ เดี๋ยวไปกินข้าวกัน”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 37 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 25-01-2012 23:00:26

หน้ามึนแท้พระเอกเรา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 37 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 26-01-2012 00:25:02

แว๊กกกกกก วิน จีบให้มันนุ่มนวลกว่านี้ได้ม้ายย  :z6:

เพลียแทนน้องอัท :เฮ้อ: แต่ก็ตรงดีอะ ชอบ 5555 กะลังมันส์เรยยย :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 37 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 26-01-2012 00:33:37

ชิ  อ่านแล้วหมั่นไส้ไอ้วินมากก
ระวังเหอะ  ตัวเองแหละที่ต้องตามตูดอัทต้อยๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 37 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 26-01-2012 18:35:22

ไม่ชอบวินอ่ะ ทำไมเป็นคนนิสัยแบบนี้เนี่ย
สงสารอัทอ่ะ ถ้ารู้ความจริงว่าวินมาหลอก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 37 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 26-01-2012 19:29:39

เหอะๆๆๆวินมึนได้จ๊ายจิงแก :really2:
แต่อันนั่นที่ทามมาทั้งหมดเนี่ยแค่แผนเฉยๆหรอ o18
หรืออารมความรู้สึกจิงจ้ะนั่น :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 37 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 26-01-2012 19:32:38

หน้ามึนจริงๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 37 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 26-01-2012 21:10:27

วินมัดมือชกโคตรๆ  :laugh:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 37 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 26-01-2012 21:22:48

ชอบ มาก มาก  ครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 37 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: 1kabb ที่ 26-01-2012 21:49:20

รออ่านต่อ !

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 27-01-2012 01:40:24

Lesson 38

( Autt Part )

ตั้งแต่มันจูบผมกลางโรงอาหารไอ้บ้านี่มันก็แปลกขึ้นทุกวี่ทุกวัน ใครทำอะไรตกใส่หัวมันรึเปล่าเนี่ย อยู่ดีๆก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ แถมวันนี้มันยังจะชวนผมไปกินข้าวอีก ผมว่าจะหาทางเลี่ยงเอาดีกว่าเพราะผมไม่อยากไปกับมันเท่าไรเลย

และแล้วผมก็เลิกเรียนช่วงบ่าย ผมก็ล้วงโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรหาเพื่อนๆ ผมจะเอาเพื่อนๆนี่แหละเป็นโล่ให้กับผม

“ฮัลโหล ไอซ์หรอ” ผมกรอกเสียงลงไปในสายทันทีที่มีคนรับ

( เออ กูเองมีไรวะ )

“ต้องมีอะไรด้วยหรอวะถึงจะโทรหามึงได้น่ะ” ผมบอกมัน

( ฮ่าๆๆๆ กูล้อเล่นว่าแต่มึงอยู่ไหนอ่ะ ) ไอซ์หันเราะจบก็ถามผม

“อยู่มหาลัยอ่ะดิ แล้วมึงอ่ะ”

( กูกลับบ้านมาหาแม่ว่ะ ไอ้เตย ไอ้เฟิร์น มากับกูหมดเลย ) ไอซ์บอกจบสมองผมก็ทำงานหนักขึ้นทันที

“อะไรวะ ไปกันไม่ชวนกูเลย งอนพวกมึงแล้ว” ผมทำเสียงน้อยใจใส่มัน

( โถ เหงาเหี้ยอะไรกูก็เห็นมึงอยู่กับพรหมตลอด )

“พรหมกลับบ้านต่างจังหวัดตั้งสิบวันแหนะ”

( อ๋อ กูเป็นทางเลือกสุดท้ายของมึงหรือไงวะ )

“ก็คงจะจริงว่ะ ฮ่าๆๆๆ กูล้อเล่น”

( เฮ้ย แค่นี้ก่อนนะกูไปทำธุระก่อน บ๊ายบาย )

“เออ กลับมาถ้าลืมของฝากนะ ไม่ต้องมาคุยกับกูเลย” ผมทวงของฝากมันตั้งแต่ยังไม่กลับคงไม่น่าเกลียดหรอกเนอะ

( แหม อีเหี้ยกูยังไม่ทันกลับไปถึงเลยทวงของฝากละไอ้เพื่อนเวร )

“เอออออออ แค่นี้แหละ” ผมวางสายมันแล้วคิดอยู่กับตัวเองว่าจะไปไหนต่อดี

“หิวหรือยัง” ผมสะดุ้งตัวโยนเมื่อมีเสียงมาจากด้านหลัง

“เฮ้ย ตกใจหมดมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง” ผมหงุดหงิดใส่มันคนกำลังหาทางหนีเลย เสือกมาข้างหลังตั้งแต่ตอนไหนวะเนี่ย

“ขวัญอ่อนจริงนะมึงน่ะ” มันเอามือมาลูบหัวผมเหมือนเล่นกับลูกหมา แม่งเอ้ย เห็นกูเป็นตัวอะไรกันแน่เนี่ย

“เฮ้ยๆ มากไปละมึงกูไม่ใช่หมา....แล้วมึงมีธุระอะไร” ผมตีหน้าเซ่อถามมันแม่งตรงๆเลย เผื่อมันจะลืม แต่แล้วสวรรค์ก็ไม่เข้าข้างผมอีกแล้ว

“เรานัดกันไว้นิ” มันพูดหน้านิ่ง

“อะไร  ใครนัดใคร” ผมถามมัน

“กูนัดมึงไปกินข้าวด้วยกัน” มันบอกผม

“กูไม่เห็นจำได้เลย” ผมแกล้งทำหน้างงใส่มัน

“อย่ามาเล่นลิ้น หิวแล้ว” มานิ่งจริงๆ หรือว่ามันจะเปลี่ยนไปจริงๆ แต่ขอโทษไอ้อัทคนนี้ไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดว่าคนมันจะเปลี่ยนกันง่ายขนาดนั้น

“หฺวมึงก็ไปกินข้าวดิ...มาตามกูทำไม” ผมบอกและจ้องหน้ามัน

“สรุปมึงจะไปไม่ไป” มันถามผมเสียงเข้ม

“ไม่ไป!!!” ผมก็ตอบไปหนักแน่นพอกัน

“ถ้างั้น....” อยู่ๆมันก็จับแขนผมไว้ทั้งสองข้างแล้วโน้มหน้าลงมาจนปากเราทั้งคู่จะชนกันอยู่แล้ว

“เฮ้ยๆๆ อย่าๆ ยอมแล้วๆ ไปๆๆๆๆๆๆ” ผมบอกมันลิ้นพัลวัล

“ก็แค่เนี่ย ต้องให้ออกแรง” พูดจบมันก็ปล่อยมือออกจากแขนผม

“ชิ จอมบงการ” ผมแอบบ่นไม่ให้มันได้ยิน

“กูได้ยิน ทีหลังมีอะไรด่าตรงๆก็ได้”มันบอกสีหน้าเคร่งขรึม นี่มึงเป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี่ย ทำไมต้องตีสีหน้าเครียดขนาดนั้น

“เชอะ ไอ้เวรตะลัย!!!” พูดจบผมก็เดินสะบัดออกมาจากตรงนั้นแล้วมุ่งไปยงรถของมันทันที เพราะยังไงผมก็คงเสียไม่ได้ต้องไปกับมัน

“มึงว่ากินร้านไหนดี” มันถามผมเมื่อเราทั้งคู่นั่งอยู่บนรถ

“กินร้านไหนก็ได้ ที่ทำให้กูได้กลับคอนโดไวที่สุด” ผมบอกมัน

“งั้นก็ซื้อไปกินคอนโดมึง” มันบอกผมแล้วเตรียมจะออกรถ

“ไม่เอาๆ กูขี้เกลียดล้างจาน” ผมบอกเหตุผลไปตามตรง ไม่ชอบเลยจริงๆอีงานบ้านงานเรือนเนี่ย ไม่ถนัดสุดๆ แต่ถ้ากับข้าวกับปลาก็พอไหวอยู่แต่ขี้เกลียดอ่ะเลยไม่ค่อยทำ

“งั้นก็บอกร้านมาดิ กูคิดไม่ออก”

“คิดๆไม่ออกมึงก็กลับบ้านไปดิ ไปแดกข้าวบ้านนู้น” ผมเสนอ

“มึงไปกับกูนะ” มันพูดขึ้น

“ไม่!!!! บ้านใครบ้านมันสิวะมาเกี่ยวไรกับกู” ผมปฎิเสธเสียงแข็ง

“งั้นมึงก็นึกมาสักร้านสิ” มันเริ่มตะหวาดเสียงใส่ผม

“อ้าวๆ มึงพูดให้มันดีๆหน่อยนะเว้ย มึงลากกูมาเองแล้วจะมาหงุดหงิดใส่กู เดี๋ยวกูถีบหน้าหงายเลยไอ้เวร” ผมร่ายยาวใส่มัน มันก็เงียบไม่พูดอะไร คนห่าไรมึนจริงๆ

“เดี๋ยวไปกินที่ห้างใกล้ๆนี้ละกัน จะได้กลับคอนโดไวๆ”

“…” มันไม่ตอบผมแต่ออกรถทันที สักพักเราก็มาถึงโลตัส จริงๆแล้วมันจะแวะร้านอาหารใกล้ๆห้าง แต่ผมอยากซื้อของใช้ด้วยเลยไม่ยอมแล้วบอกให้มันมาโลตัสแทนเถียงกันอยู่ตั้งนานกว่ามันจะยอม

“กินไร” อยู่ๆมันก็พูดโพร่งขึ้นมา

“กินไรก็กินดิ เดี๋ยวกูจะไปซื้อส้มตำ” พูดจบผมก็ไปแลกเงินเป็นการ์ดเงินสดที่ใช้ในศูนย์อาหารของโลตัส แล้วมุ่งหน้าไปร้านส้มตำทันที ผมสั่งตำไทยไข่เค็ม กับตำซั่ว มาวางไว้ที่โต๊ะแล้วเดินไปซื้อน้ำต่อแต่พอไปถึงก็เจอไอ้วินกำลังซื้อพอดี

“เอาเป๊ปซี่แก้วนึง” ผมรีบเดินไปบอกมันก่อนที่มันจะได้ซื้อ

“เอาเป๊ปซี่สองแก้วแล้วก็น้ำเปล่าสองแก้วครับ” มันหันไปสั่งพนักงานส่วนผมพอบอกมันเสร็จก็เดินกลับมานั่งที่โต๊ะเลย

“นี่มึงไม่กินอะไรหรอ” ผมถามมันเพราะที่โต๊ะไม่มีอย่างอื่นนอกจากส้มตำแล้วก็น้ำที่พึ่งซื้อมาเมื่อกี้

“กำลังไปเอาสั่งสุกี้ไว้” พูดจบมันก็เดินไปเอาแล้วกลับมานั่งกิน   เมื่อกินกันเสร็จผมก็พยายามหาทางปลีกตัวจากมันเพราะจะไปซื้อของส่วนตัวอีกอย่างไม่อยากให้มันไปส่งที่คอนโดผมด้วย

“นี่แยกกันตรงนี้แหละ” ผมบอกมัน

“ทำไมอ่ะ” มันถามกลับหน้ามึนๆ

“เดี๋ยวจะไปซื้อของใช้อ่ะ” ผมบอกมัน

“เดี๋ยวไปช่วยเลือก” มันก็ไม่ยอมแพ้

“ไม่ต้องจะช่วยเลือกทำไม ห้องก็ห้องกู กูอยู่ของกูคนเดียวคนอื่นจะมารู้ของใช้ส่วนตัวกูได้ไง” ผมร่ายยาวละเอียดยิบ

“ก็เผื่อ...กูจะไปอยู่กับมึงไง”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 27-01-2012 10:55:15

สงสัยจะถือคติ  ด้านได้  อายอด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 27-01-2012 15:10:11

จะติดตามต่อไปนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 27-01-2012 15:13:35

หน้าหมา เอ้ย หน้ามึนได้อีกไอ้วินเอ้ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 27-01-2012 17:41:28

จะจีบติดมั้ยเนี่ย วินมาแบบมึนๆ  :z13: แต่ทางสะดวกมาก พรหมก็ไม่อยู่ เพื่อนอัทก็ไม่อยู่  o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 27-01-2012 18:37:43

มึนและด้าน นิยามของนายวิน ฮ่าๆๆๆ  กะจะไปอยู่กะิัิอัทด้วยเหรอเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 27-01-2012 19:42:29

ด้านมากวิน :laugh:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 27-01-2012 20:25:58

ด้านได้อายอดจริงๆ วิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 27-01-2012 21:22:46

สนุกมากครับ   จะรอตอนต่อๆไปนะครับ

(ขอให้วินหลงอัทเองซะเลย)
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 28-01-2012 13:28:05

วินมันวางแผนทำชั่วกับอัทอ่ะ ขอให้มันหลงรักอัททีเถอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 28-01-2012 14:19:20

อัทใจแข็งไว้นะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: dxxppos ที่ 28-01-2012 18:40:31

เรื่องนี้เหมือนเคยได้อ่านที่ไหนมาก่อนเลย ..

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: jaymaza ที่ 28-01-2012 22:20:37

อ่านแล้วเจอคำด่าใหม่ๆเพียบบบบ

 :laugh: :laugh: :laugh:

 :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: biwtiz ที่ 28-01-2012 22:26:41

วินจะต้อง ตก หลุมของ ตัวเอง  แน่  !

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 28-01-2012 23:36:06

อ้างจาก: dxxppos ที่ 28-01-2012 18:40:31  

เรื่องนี้เหมือนเคยได้อ่านที่ไหนมาก่อนเลย ..

ที่ไหนหรอครับ

เรื่องนี้ผู้เขียนแต่งเองอีกอย่าง...

ตัวละครทุกตัวมีตัวตนอยู่จริงครับผม ^^

แถมในเรื่องยังมีผู้แต่งเองด้วย

(ตัวละครรุ่นพี่ปี 2 คณะแพทย์ = ผู้แต่งครับ)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: jaymaza ที่ 28-01-2012 23:52:20

อ่านถึงตอนสุดท้ายแล้ว

เกลียดกลุ่มวินมากที่ไม่ค่อยจะให้เกียรติคนอื่นเลยไม่ว่าทั้งชายและหญิง  :เฮ้อ:

รออ่านค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 38 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 29-01-2012 09:03:52

Lesson 39

( Autt Part )

“เรื่องอะไร กูไม่ให้มึงอยู่หรอก” ผมพูดเสียงดังลั่น

“เบาๆหน่อยสิ กลัวคนอื่นไม่รู้หรอว่าจะมีคนไปอยู่ด้วย”

“มึงอย่ามากวนประสาทกู บ้านตัวเองก็มีจะมาอยู่กับกูเพื่อ???” ผมบอกมัน

“กลัวคนอื่นมาแย่งจีบ” หน้าด้าน พูดได้หน้าตาเฉยเลยนะมึง

“มึงไม่ต้องกลัวหรอกน่า” ผมพูดแล้วเอามือตบบ่ามันเบาๆ

“เรื่องจะมีคนอื่นมาจีบมึงอ่ะหรอ” มันหันมาพูด

“เปล่า...เรื่องที่มึงจะจีบกูติดน่ะ ยังไงกูก็ไม่อามึงหรอก ฮ่าๆๆๆ” พูดจบผมก็เดินลิ่วไปลากรถเข็นแล้วไปเลือกของส่วนตัวของตัวเอง

“ฮือๆๆๆ แม่ ฮือๆๆๆ”

( Win Part )

หลังจากที่ไอ้ตัวเล็กปฎิเสธการขอไปอยู่ด้วยกับมัน มันก็เดินหนีผมไปเลย ผมจึงเดินคอยดูมันแบบห่างๆหรือเอาง่ายๆก็คือสะกดรอยตามนั้นแหละ

“ฮือๆๆๆ แม่ ฮือๆๆๆ” มีเด็กคนนึงร้องไห้แล้วเรียกหาแต่แม่สงสัยจะหลง

“หนูเป็นอะไรครับ” ไอ้ตัวเล็กเดินเข้าไปจับเด็กคนนั้น ผมเลยค่อยๆเข้าไปในมุมอับแถวนั้น ผมสงสัยว่ามันจะทำอะไรของมัน

“ฮึกๆ แม่ ฮือๆ แม่อยู่ไหน” เด็กคนนั้นสะอื้นไม่หยุดเลย ไอ้ตัวเล็กก็ได้แต่ปลอปเด็กคนนั้น  หือ รักเด็กด้วยหรอเนี่ย

“เอางี้ เดี๋ยวเราช่วยกันเดินตามหาแม่เอาไหม” ไอ้ตัวเล็กเสนอไอเดียกับเด็กน้อย

“ดีฮับ” เด็กคนนั้นตอบรับแล้วก็เดินจูงมือกันไปเรื่อย เข้าทางนั้นออกทางนี้มั่วไปหมด

“นั้นๆ แม่ แม่” เด็กน้อยคนนั้นวิ่งปรี่เข้าไปหามารดาของตัวเองอย่างรวดเร็ว

“เกม แม่บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าดื้อ หลงกับแม่เลยเห็นไหม...เอ่อ ต้องขอบคุณ คุณจริงๆนะคะที่พาลูกชายฉันตามหาฉันจนเจอน่ะค่ะ” ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยกล่าวขอบคุณ

“ไม่เป็นไรหรอกครับ เล็กน้อย แต่น้องเกมทีหลังอย่าดื้ออีกนะครับเพราะคนอื่นเค้าอาจจะไม่ใจดีแบบพี่นะครับ” อัทบอกน้องเกมท่าทางมีความสุขที่น้องเจอกับแม่

“ครับ เกมจะไม่ดื้อแล้วก็จะเชื่อฟังแม่” เด็กน้อยตอบกลับอย่างไร้เดียวสา

“ให้จริงเถอะลูก ถ้าดื้อแม่จะเอามาทิ้งไว้ที่นี่แหละ” ผู้หญิงคนนั้นขู่น้องเกม

“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ พอดียังซื้อของไม่เส็จเลย”

“ค่ะ ขอบคุณอีกทีนะคะ”

“ครับผม” พูดจบไอ้ตัวเล็กก็เดินกลับไปที่รถเข็นที่เข็นทิ้งไว้ ของก็เยอะพอสมควร มันจะซื้อตุนไว้ทำไมนักหนาเนี่ย อัทเดินดูของอีกเรื่อยๆ จนผมรู้สึกเมื่อยขา ทำไมเดินเก่งจังวะ

“เห้ยๆ คุณยายครับ เป็นอะไรไปครับ” อยู่ๆก็มีผู้หญิงมีอายุคนหนึ่งเดินเซมากระแทกกับไอ้ตัวเล็กนี่ ไอ้ตัวเล็กจึงประคองยายคนนั้นไว้

“โอ้ย พ่อหนุ่ม ยายหน้ามืดน่ะ” ยายตอบ

“งั้นเดี๋ยวยายไปนั่งพักก่อนนะครับ” พูดจบอัทก็พยุงคุณยายมานั่งพักที่เก้าอี้แถวนั้น

“คุณยายครับนี่ยาดม...เดี๋ยวผมไปหาอะไรอุ่นๆมาให้ดื่มนะครับ”

“ขอบใจมากจ๊ะ พ่อหนุ่ม” อัทเดินหายไปแปปนึงก็กลับมาพร้อมกับแก้วน้ำอะไรสักอย่าง

“คุณยายครับ ดื่มโอวัลตินก่อนนะครับจะได้ดีขึ้น” อัทบอกคุณยาย

“ขอบใจจ๊ะ” คุณยายรับแก้วโอวัลตินไปจิบ

“คุณยายมากับใครครับ” อัทเริ่มเปิดบทสนทนา

“ยายมากับลูกชายน่ะ แต่พอดียายอยากเดินดูของบ้างเลยแยกกับลูกมาน่ะ” คุณยายบอกกับอัท

“แล้วคุณยายจำเบอร์ลูกชายได้หรือเปล่าเดี๋ยวผมช่วยโทรตามให้นะครับ”

“ไม่ต้องหรอกจ๊ะ ยายไม่อยากเป็นภาระลูกชายน่ะเดี๋ยวยายเดินกลับไปเองดีกว่า” คุณยายไม่ยอมให้อัทโทรตามลูกชายแต่แล้วก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

“แม่!!!!!!!” ชายคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาคุณยายด้วยท่าทางตื่นๆ

“ฉัตร” คุณยายเอ่ยชื่อลูกชายออกมา เฮ้ยแต่นั่นมันอาฉัตรเพื่อนสนิทพ่อเรานี่หว่า

“แม่เป็นอะไรไปครับ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” อาฉัตรดูร้อนรนมาก

“แม่ไม่เป็นอะไรมากหรอกลูก แค่หน้ามืดไป แต่ได้พ่อหนุ่มคนนี้มาช่วยแม่ไว้น่ะ” คุณยายบอกกับลูกชายตัวเอง

“โถ่แม่เห็นไหม บอกแล้วให้ผมมาด้วยก็ไม่เชื่อมาเองแล้วเป็นแบบนี้ทีหลังผมไม่ยอมแล้วนะ” อาฉัตรบอกกับแม่ตัวเองยาวเหยียด

“ส่วนเธอนะ ฉันขอบใจมากนะที่ช่วยแม่ฉันน่ะ” อาฉัตรหันไปพูดกับอัท

“ไม่เป็นไรครับแค่นี้เอง”

“อ่ะนี่...สำหรับสิ่งที่เธอช่วยเหลือแม่ฉันนะ” อาฉัตรหยิบเงินออกมาจำนวนหนึ่งซึ่งมันก็มากพอสมควร

“ไม่เอาครับ ไม่เอา ผมไม่ต้องการครับ” อัทปฎิเสธพัลวัล

“งั้นเธอต้องการอะไรล่ะ” อาฉัตรยังไม่ยอมแพ้

“ผมไม่ต้องการอะไรทั้งนั้นครับ” อัทยืนยังเสียงแข็ง

“แต่เธอช่วยแม่ฉันไว้ ฉันต้องตอบแทนสิ ฉันไม่ชอบเป็นหนี้บุญคุณใครนะ”

“แค่น้ำใจเล็กๆน้อยๆแค่นี้ ผมมีให้กับทุกคนครับเพราะยังไงเราก็คนเหมือนกันต้องช่วยเหลือกันบ้างเป็นธรรมดาครับ” เมื่ออัทตอบกลับไปแบบนี้อาฉัตรถึงกับนิ่ง

“เอ่อ  ผมขอตัวก่อนนะครับ” อัทพูดจบก็เดินอกมาจากบริเวณนั้นทันที ช่วยคนอื่นไม่หวังสิ่งตอบแทนหรอ มึงก็เป็นคนน่ารักเหมือนกันนะ

( Autt Part )

หลังจากเดินแยกออกมาจากคุณยายผมก็เดินกลับมาเลือกของของตัวเองต่อ เอ ว่าแต่มันขาดอะไรอีกหว่า......หมดละมั้งพอละจ่ายเงินเลยดีกว่าแต่เมื่อผมกำลังหันกลับก็ชนเข้ากับอะไรบางอย่าง

“อุ้ย เฮ้ย มายืนทำไมตรงนี้ถอยไปห่างๆ” ไอ้วินมันมายืนซ้อนหลังผมตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้

“มานี่เดี๋ยวช่วย” มันจับรถเข็นแต่ผมดึงดึงรถเข็น

“ไม่ต้องกูมีมือมีตีน ลากไปเองได้” มันไม่ฟังผมเลยอ่ะ แถมลากกลับเข้าในของใช้ส่วนตัวอีกต่างหาก

“เดี๋ยวๆ ไม่เอาอันนั้นกูไม่ใช้เอาออกไป” มันหยิบสบู่ ยาสระผม ยาสีฟัน ต่างๆนานาใส่รถเข็นเยอะมาก

“แล้วใครบอกว่าของมึง” มันบอก

“แล้วของใครของมึงหรอ” ผมถามมันกลับ

“อือ ของกูเอง” อ้าวแล้วทำไมไม่บอก

“ปกติมึงซื้อของเองหรือไง” ผมถามมันเพราะดูจากท่าทางมันน่าจะมีคนคอยดูแลเรื่องพวกนี้

“ก็ไม่หรอก” อ้าวไอ้นี่

“แล้วทำไมวันนี้มึงซื้อเอง” ผมถามมันเสียงแข็งแม่งป่วนไม่เลิก

“ก็จะซื้อไปไว้ห้องมึงไง เวลาจะไปค้างจะได้ไม่ต้องเตรียมอะไรมาก”





ขอโทษนะครับที่หายไปสองวันพอดี

ผู้เขียนติดงานแสดงที่โรงเรียน ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 39 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 29-01-2012 09:12:49

วินหน้าด้านนนนนนนน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 39 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 29-01-2012 10:48:55

แน่ๆๆ  เริ่มชอบเค้าแล้วหล่ะสิ  ทำเป็นปากแข็งนะวิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 39 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 29-01-2012 13:23:03

อิวินหน้าด้าน อีกไม่นานมันจะย้ายไปอยู่กับอัทเป็นการถาวร ชัวร์

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 39 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 29-01-2012 13:28:19

อ้างจาก: Still_14OC ที่ 29-01-2012 13:23:03  

อิวินหน้าด้าน อีกไม่นานมันจะย้ายไปอยู่กับอัทเป็นการถาวร ชัวร์

เออ  เห็นด้วย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 39 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 29-01-2012 18:54:55

อัปเปหิตัวเองไปนอนห้องชาวบ้านซะงั้นวิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 39 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 29-01-2012 19:35:46

อัทน่ารักจัง มีน้ำใจมากกกก o13

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 39 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 29-01-2012 21:01:56

ชอบเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 39 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 29-01-2012 22:49:50

เอ่อ วิน จีบแบบไม่แคร์สื่อ  :z13:
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 39 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 29-01-2012 23:10:30

อย่าแอบหวั่นไหวกะเสน่ห์ของอัทล่ะกานวิน5555+ :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 39 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 31-01-2012 21:04:23

มาดันและทวงตอนใหม่ครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 40 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 31-01-2012 22:53:12

Lesson 40

( Autt Part )

ผมเถียงกับมันอยู่นานเรื่องที่มันจะมาค้างห้องผม ก็จะให้ยอมมาค้างได้ยังไงผมไม่ได้สนิทกับมันขนาดนั้น แล้วยิ่งช่วงนี้มันดูแปลกๆน่าสงสัยจริงๆเลย

“เออๆ ไม่ค้างก็ได้แต่ของพวกนี้ยังไงกูก็ต้องซื้ออยู่ดีเพราะของที่บ้านกูหมด” มันบอกเหตุผลกับผม

“เออ มึงจะซื้อไปทำไมมันก็ไม่เกี่ยวกับกู...แล้วลากรถไปจ่ายเงินสักที” ผมออกคำสั่งมันก็หยิบนั่นหยิบนี่อีกนิดหน่อยแล้วก็ลากรถเข็นไปจ่ายเงิน

“ทั้งหมด 4,528 บาทถ้วนค่ะ” พนักงานบอกค่าใช้จ่ายในการซื้อของ

“อ่ะนี่ครับ” ไอ้วินยื่นบัตรเครดิตให้พนักงาน ท่าทางมันจะรวยเอามากๆ เรียนมหาลัยยังไม่จบเลยเสือกมีบัตรเครดิตใช้สะละ

“จะกลับห้องเลยไหม” มันถามผมขณะที่พากันเดินไปที่รถ

“อือสิ จะไปไหนล่ะขี้เกียจแล้วเหนื่อยด้วย” ผมบอกมันวันนี้เจอแต่เรื่องวุ้ย

“อือๆ” มันพูดจบเราก็ถึงรถพอดีช่วยกันขนของขึ้นรถแล้วมุ่งหน้ากลับคอนโดผมทันที

“จะเอาอะไรไหมจะเข้าเซเว่น” มันหันมาถามผม

“ไม่เอาอ่ะ เร็วๆเถอะกูอยากกลับห้องแล้ว” ผมตาจะหลับอยู่แล้วเนี่ย มันลงไปได้สักพักก็กลับขึ้นมาพร้อมกับของมากมาย มีทั้งข้าว ขนม น้ำ นี่แม่งกะแดกทั้งชาติเลยหรอวะ

“มึงซื้อมานี่เผื่อถึงปีหน้าด้วยหรือเปล่าวะ” ผมกวนตีนมัน

“กวนตีน” ใช่กูกวนตีน

“กวนตีนไร ก็เห็นแม่งซื้อมาซะเยอะ”

“กูขี้เกลียดเดินหลายรอบ ซื้อทีเดียวจะได้จบๆ” มันพูดพร้อมกับออกรถทันที มันขับมาอีกแปปเดียวก็ถึงคอนโดผมแล้ว

“เฮ้อ ถึงสะทีเว้ย” ผมโวยวายเสียงดังลั่นรถ

“เบาๆดิมึงอ่ะ โวยวายยังกับได้ทองร้อยบาท”

“ก็กูเหนื่อยนี่หว่า” พูดจบผมก็เปิดประตูลงรถทันทีแล้วไปขนของขึ้นห้อง ของผมเยอะมากจนขนเองไม่หมดเลยต้องให้ไอ้วินมันช่วยขนขึ้นมาที่ห้องด้วย

“โอ้ย...เมื่อยแทบแย่” ผมวางของเสร็จก็มุ่งหน้าล้มตัวลงนอนบนเตียงทันที

“เห้ย...ของมึงยังไม่หมดเลย ลงไปขนมา” ไอ้วินตามผมเข้ามาในห้องนอน

“มึงลงไปขนมาหน่อยสิ กูเมื่อยอ่ะ” ผมบอกมันทั้งๆที่หัวอยู่ที่หมอน

“โห่ ไรวะไปช่วยกันดิ” มันพูดด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ

“ไม่เอาอ่ะ กูเหนื่อยเมื่อยมาก อ้อ แล้วถ้าขนเสร็จแล้วจะไปไหนก็ไปเลย” ผมบอกมันแถมไล่มันด้วยในตอนท้าย ก็หมดประโยชน์แล้วนิ

“ไปไหนก็ได้หรอวะ” มันถามผม ว่าแต่จะถามผมทำไมมึงจะไปไหนต้องขออนุญาตกูด้วยหรอวะ

“เออ!!!!” ผมกระแทกเสียงใส่มัน มันก็เดินออกไปอย่างว่าง่ายสักพักก็มีเสียงคนเปิดประตูเข้ามาอีกผมหันไปดูก็ไอ้วินนั่นแหละ

“ขนของมาหมดยังวะ” ผมลุกขึ้นนั่ง

“อือ หมดแล้ว” พูดจบมันก็โยนกระเป๋ามาไว้บนเตียง

“อะไร” ผมถามมัน

“กระเป๋าเสื้อผ้าไง” ไอ้เหี้ย กูไม่ได้โง่

“กูรู้ แต่มึงเอามาทำไม” ผมถามมันกลับไปอีกมัก็ยิ้มมุมปากขึ้นนิดนึง

“ก็จะมานอนกับมึงไง”

“ไม่!!!!!!!!” ผมแทบจะตะโกนมันขอใครวะ

“ไม่ปฏิเสธหรอ หึ” มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆผม

“กวนส้นตีน...ใครให้มึงนอนนี่ กูจำได้ว่าไม่เคยอนุญาตใคร”

“งั้นกูขอมึงเลยละกัน” ง่ายเนอะมึง

“กูไม่ให้ กูชอบนอนคนเดียว” ผมบอกมัน อีกอย่างคือผมนอนดิ้นเลยไม่ค่อยชอบจะร่วมเตียงกับใครเท่าไรนักเพราะผมนอนกับใครถ้าไม่ได้เจ็บตัวก็นับว่าโชคดีมาก

“กูจะนอน แล้วอีกอย่างกูชอบนอนสองคนนอนคนเดียวเหงา” หน้าด้านชิบหายเลยคนเหี้ยอะไรเนี่ยหน้ามึนได้อีก

“ไม่เอากูไม่ให้มึงนอนนี่” ผมขึงตาใส่มัน แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล

“เรื่องของมึง!!!!!!” มันพูดกระแทกเสียงใส่ผมแล้วก็ล้มตัวนอนลงข้างๆ

“เฮ้ย...ลุกเลยมึงนี่มั่วนิ่ม ลุกๆๆ” ผมพยายามฉุดมันขึ้นมาแต่แม่งตัวหยั่งควายแล้วผมตัวแค่เนี่ยจะดึงมันขึ้นหรอ

“โถ่เอ้ย  กูเหนื่อยขอนอนหน่อยเถอะ พามึงไปซื้อของก็ตั้งนาน ให้กูพักบ้างเถอะ” มันพูดด้วยสีหน้าจริงจังแถมด้วยแววตาขอร้อง

“กูไม่ได้ขอมึงสักหน่อย เสือกพากูไปเอง” ผมด่ามันเพราะไม่รู้จะพูดอะไร

“เออ กูเสือกเองแต่ตอนนี้ขอนอนก่อนนะ” พูดจบมันก็หลับตาลงทันที

“เฮ้อ เออๆ อยากทำอะไรก็ทำ แม่ง!!!” ผมบ่นมันนิดหน่อยแล้งลุกออกมาจากห้องแล้วไปลื้อหนังเก่าๆมาดู ดูไปได้สักพักก็เผลอหลับไป

ผมรู้สึกตัวอีกทีก็เกือบๆสองทุ่มแล้ว หลับไปนานเหมือนกันนะเนี่ยเรา หนังที่เปิดค้างไว้จบไปนานแล้วผมลุกแล้วเข้าไปในห้องนอนก็เจอแขก(ที่ไม่ได้)รับเชิญนอนนิ่งๆอยู่ท่าเดิมเลย ทำไมมันยังไม่กลับไปอีกวะบ้านตัวเองก็มีกูล่ะเซ็งจริงๆ

“บ้านช่องน่ะ ทำไมไม่กลับวะ” ผมยืนถามมัน

“…” เงียบ

“มึงไม่ต้องมาแกล้งหลับตื่นเลยมึง”

“…” มันก็ยังเงียบชักผิดปกติแล้ว

“ลุกสิวะ มึนจริงๆเลยมึงนี่” ผมเดินเข้าไปฉุดมันขึ้นแต่แม่งเอ้ยผิวคนหรือเหล็กรนไฟวะทำไมร้อนขนาดนี้

“เฮ้ย  มึงเป็นอะไรวะ” ผมเอามืออังหน้าผากมัน แม่งร้อนกว่าตัวอีก

“ไอ้วินตื่นดิวะ ตื่นๆๆ” ผมจับมันเขย่าตัวมันก็ลืมตาขึ้นแต่หน้าตามันดูไม่ไหวนะ

“…” มันไม่พูดอะไรแต่จ้องหน้าผม

“มึงเป็นไงบ้าง ปวดหัวไหม” ผมถามมันเพราะดูท่าทางยังไงก็เป็นไข้แล้วชัวร์ๆ แม่งลำบากกูอีกแล้วไหมล่ะ ไอ้นรกเอ้ย

“…” มันไม่ตอบแต่พยักหน้าตอบแทนท่าทางจะไม่ไหวจริงๆ

“เดี๋ยวกูทำข้าวต้มให้แดกแล้วเดี๋ยวแดกยา” ผมบอกมันจบก็เดินออกมาจากห้องแล้วทำข้าวต้มไปให้มันกิน ถามว่ามันกินยังไงหรอก็ผมนี่แหละต้องคอยป้อนมันพอเสร็จแล้วก็ต้องเช็ดตัวให้มันอีก แม่งกูเหมือนขี้ข้ากลายๆเลยว่ะ

“เหนื่อยหนักกว่าเดิมอีกกู” ผมบ่นกับตัวเองแล้วเข้าไปอาบน้ำแล้วก็เข้านอน ผมนอนลงข้างๆไอ้วินที่กำลังสั่น กูจะติดมันไหมเนี่ย

“เฮ้ย  นอนเฉยๆดิ จะสั่นหาแม่มึงหรอ” มันยังนอนสั่นไม่หยุด

“หนะ....หนาว” มันพูดออกมาเสียงสั่นเลยคงหนาวจริงๆ

“ห่มผ้าสิเอ้า” ผมเอาผ้าห่มมาเพิ่มให้มันแต่

“เฮ้ยยยย มึงทำไรอ่ะ!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 40 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 31-01-2012 23:23:57

แอบแต๊ะอั๋งอัทตลอด เจ้าเล่ห์สุดๆ ไอวินตัวร้าย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 40 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 01-02-2012 00:37:04

ป่วยจริงหรือเปล่าฟระ  ไม่ใช่ฟอร์มล่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 40 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 01-02-2012 02:01:59

แอบวิดพื้นแล้วแกล้งมานอนห่มผ้า ป่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 40 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 01-02-2012 10:03:53

ตอนซื้อของไม่เห็นวินมันจะเป็นอะไรเลย
จะแกล้งอัทหรือเปล่าก็ไม่รู้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 40 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 01-02-2012 10:19:09

 o13 55555555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 40 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 01-02-2012 11:42:03

นี้ป่วยจิงปะนิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 40 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 01-02-2012 14:55:59

วิน มีแผนป่ะ เนี้ยะ 555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 40 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 01-02-2012 21:04:47

วินนี่ มันสุดๆจริงๆนะเนี้ย (ตอ้งมีแผนไรแน่เลยอ่ะ)
อัท  ระวังตัวหน่อยนะ (เป็นห่วง)

เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 40 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 01-02-2012 21:13:49

ป่วยสั่งได้เลยอะวิน ปกติก็ออกจะถึก ..หนูอัทจะรอดมั้ยเนี่ย  :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 01-02-2012 23:11:55

Lesson 41

( Autt Part )

อยู่ดีๆไอ้วินก็ดึงผมไปกอดสะงั้นอ่ะ แต่แม่งตัวร้อนมากเลยขนาดเช็ดตัวให้ไปรอบนึงแล้วนะ เช็ดมากก็กลัวมันจะช็อก ทำไงดีเนี่ยกู

“วิน วิน” ผมเรียกมันแต่มันไม่ขานรับแล้วก็สั่นอย่างเดียว

“กลางวันยังดีๆอยู่เลย ทำไมเป็นงี้วะ” ผมขยับตัวออกแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ เดี๋ยวจะเช็ดตัวให้ไอ้วินอีกรอบนึงถ้ายังไม่ดีขึ้นคงต้องพาไปหาหมอแล้วล่ะ

“วินขยับหน่อยสิ มันถอดยากนะรู้ไหม” จริงๆผมไม่น่าบ่นมันหรอก เพราะดูเหมือนมันจะไม่รู้เรื่องอะไรที่ผมพูดเลยแต่มันตัวใหญ่กว่าผมเยอะอ่ะเลยถอดเสื้อผ้าลำบาก

ผมไล่เช็ดตัวมันตั้งแต่หัวจรดเท้า เอ่อ มันหุ่นดีมากเลยทีเดียวหน้าตาก็หล่อไม่สงสัยเลยที่มีสาวๆคอยตามมันตลอด ผมรีบเช็ดตัวให้มันให้เสร็จไวที่สุดแล้วไปหาเสื้อผ้ามาให้มันแต่ไม่มีเสื้อตัวไหนที่มันใส่ได้เลย มีแต่กางเกงอยู่ตัวนึงที่ยางยืดแล้วยืดอีกที่มันใส่ได้แต่ถ้าผมใส่ละก็แค่ก้าวเดินก้าวแรกกางเกงก็กองลงไปอยู่กับพื้นละ

“ทำไงดีวะ เสื้อไม่มีใส่มึงปอดบวมตายแน่” ผมหาทางออกไม่ได้เลยไปเอาผ้านวมที่เก็บไว้มาเพิ่มให้มันอีกกลายเป็นว่าตอนนี้มีผ้าห่มอยู่บนตัวมันถึง 4 ผืนแล้วแต่อาการสั่นยังไม่หยุดเลย ผมจะบ้าตายแล้วนะ

“แฮ่กๆ” มันส่งเสียงหอบเหนื่อยออกมาผมจึงลุกขึ้นมานั่งดูอาการมัน

“…”

“ซื้ดดดดด” มันสูดหายใจเฮือกนึงแล้วคว้าผมลงไปนอนบนตัวมัน

“เง้อ” อยากจะบ่นอยู่หรอกแต่สงสารมัน เพราะพอมันดึงผมไปกอดมันก็หยุดสั่นทันทีสงสัยจะอุ่นขึ้นเพราะผมคงถ่ายเทอุณภูมิให้มันบ้าง และแล้วมันก็หายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ ท่าทางจะหลับไปแล้ว ผมกระชับอ้อมกอดของผมและมันให้แน่นขึ้นแล้วหลับตานอนทันที เหนื่อยจริงๆเลยวันนี้

เช้าวันต่อมาผมตื่นขึ้นมาประมาณเจ็ดโมงกว่า ตื่นเช้าก็จริงแต่หนังตานี่หนักชะมัดเลยวุ้ยและเมื่อลืมตาขึ้นก็พบว่าผมนอนท่าเดียวกับเมื่อคืนนี้เป๊ะเลยแฮะ น่าแปลกปกติผมนอนดิ้นนี่หน่า ผมค่อยๆขยับตัวออกจากคนป่วยแล้วลุกไปล้างหน้าแปรงฟัน แล้วก็ทำข้าวต้มให้คนป่วยกินจะได้กินยาตามได้

“ยังไม่ตื่นอีกหรอเนี่ย” ผมพูดกับตัวเองเพราะเข้ามาในห้องแล้วคนป่วยยังนอนอยู่เลยแต่ก็นะผมก็ง่วงเหมือนกันขอนอนต่อหน่อยละกันนะ ผมล้มตัวนอนลงข้างๆคนป่วยอีกครั้งนอนไปสักพักก็ผล็อยหลับไป

ผมตื่นขึ้นอีกทีเพราะรู้สึกมีอะไรขยุกขยิกอยู่ใต้แขนผม พอลืมตาขึ้นก็แปลกใจนิดหน่อยนี่ผมมานอนกอดไอ้วินตั้งแต่เมื่อไร

“ตื่นแล้วหรอ” คนป่วยทักผม

“ตื่นตั้งนานแล้วโว้ย นี่แค่งีบ” ผมบอกมัน

“ว่าแต่มึงเป็นไงบ้างอ่ะ” ผมถามมันน้ำเสียงจริงจัง เพราะเมื่อคืนมันทำผมวุ่นวายมากๆอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

“ก็ปวดหัวนิดหน่อยอ่ะ” มันบอกผมแต่ยังพิงหัวเตียงไว้อยู่เลยสงสัยจะลุกไม่ไหวซะมั้ง

“เดี๋ยวแปปนะ เดี๋ยวไปเอาข้าวต้มมาให้จะได้กินยา” ผมบอกมันจบก็ลุกขึ้นไปที่ครัวแล้วตักข้ามต้มมาให้มันกิน

“กินเองได้ไหม” ผมถามมัน

“อือ...คงได้อยู่” ผมยื่นถ้วข้าวต้มให้มัน แต่แม่งมือสั่นหงึกๆเลย

“เอ่อ กูว่า...”

“อะไร” มันถามผมด้วยความสงสัย

“เดี๋ยวกูป้อนมึงดีกว่า” ไม่ใช่อะไรหรอกเดี๋ยวแม่งเลอะที่นอนผมขี้เกลียดซัก

“เฮ้ย ไม่ต้องหรอกกูกินเองได้” มันไม่ยอม

“ไม่ดูสภาพเลยนะมึง อยู่เฉยๆเดี๋ยวป้อนเอง” ผมตักข้าวต้มป้อนเข้าปากมันไปคำนึง

“โอ้ย...ร้อน” มันร้องลั่นไอ้ผมก็ลืมเป่าให้มันเลย แฮะๆ

“ขอโทษๆ ไม่ได้ตั้งใจ” ผมรีบขอโทษขอโพยมันแล้วก็ป้อนข้าวต้มมันต่อ

“อร่อยจังร้านไหนเนี่ย” มันพูดขึ้นตอนที่กินคำที่สามเข้าไป

“คิดว่าร้านไหนล่ะ” ผมถามมันเล่นๆ เพราะเดาให้ตายก็ไม่ถูกหรอก

“ร้านหน้ามหาลัยหรอ”

“ผิด” อยากจะเฉลยอ่ะนะแต่เอาไว้ก่อนรู้แล้วเดี๋ยวมึงจะอึ้ง

“ร้านข้างล่าง” มันก็ยังไม่หยุดทาย

“ก็ผิดอยู่ดี” ผมตอบมันแล้วก็หัวเราะไปด้วย

“แล้วร้านไหนอ่ะ” มันถามผมเสียงละห้อยเลยน่าสงสาร

“ร้านกูเนี่ยแหละ อัท โภชนาการ อยากเปิดก็เปิดอยากปิดก็ปิด สโลแกนคือ ไม่ง้อคนแดกครับผม” ผมยาวเหยียดตามสันดารคนพูดมากที่จะอวดฝีมือของตัวเอง

“มึงปัญญาอ่อนปะเนี่ย” แป่ว ไอ้ห่าด่ากูซะงั้นอ่ะไอ้เวร

“จะปัญญาอ่อนหรือเปล่าก็ไม่เกี่ยวกับมึง อ่ะนี่รีบๆแดกให้หมดสิจะได้กินยาสักที กูอยากนอนบ้างเฝ้ามึงมาทั้งคืนแล้ว” ผมบอกมันสายตาจริงจัง ผมจ๋อยลงนิดนึง

“ขอโทษ” ฮะ อะไรนะแทบไม่ได้ยิน

“อะไรนะ โทษทีกูไม่ได้ยิน” ผมบอกมันเพราะฟังไม่ถนัดว่ามันขออะไร

“ขอโทษที่ทำให้มึงต้องลำบาก ต้องมาคอยดูแลกูอีก” มันพูดแต่ไม่มองหน้าผม แหม่มาคาแรคเตอร์นี้ก็ผิดตาไปเลยแฮะเหมือนคุณหนูขอโทษคุณแม่เลย

“ไม่ต้องคิดมากหรอก” ผมบอกมัน

“ตอนนี้มึงอ่ะกินยาได้แล้ว” ผมยื่นยาให้มันมันก็รับกินแต่โดยดี

“เดี๋ยวมึงนอนพักไปก่อนแล้วกันนะ อย่าพึ่งทำอะไรเลยสองสามวันนี้ ส่วนเรื่องเรียนเดี๋ยวกูโทรลาอาจารย์ให้เอง” ผมบอกมันแกมบังคับ

“อือๆ ขอบใจ” มันตอบผม

“เออ” ผมขานรับแล้วเอาถ้วยไปล้าง พอกลับเข้ามาอีกทีก็เจอคนป่วยยังนอนตาแป๋วอยู่เลย ทำไมไม่หลับวะ

“ทำไมยัง ไม่หลับวะ” ผมเปิดฉากถามมัน

“อือ พยายามอยู่” พยายามไม่หลับอ่ะสิมึง

“มึงไม่ต้องฝืนเลย หลับไปเถอะ” ผมบอกมันเพราะตามันฝืนได้เต็มที่แล้วจริงๆ

“กูไม่ได้ฝืน” มันปฎิเสธแต่ก็นะ   ตามันฟ้องอ่ะ

“หรอ ไม่ฝืนเลยตาจะปิดอยู่แล้ว”

“…” มันไม่ตอบอะไรแต่หลับตาลงไปในที่สุด

“หลับซะ จะได้หายๆสักที” ผมบอกมัน

“…” แต่มันนิ่งไปแล้วคงหลับไปแล้วล่ะ

ในช่วงเวลาที่มันหลับผมก็ใช้เวลาในการทำความสะอาดห้อง ซักผ้า แล้วก็ทำเรื่องอื่นๆอีกมากมายเพื่อให้เวลาคุ้มค่าที่สุด แต่สุดท้ายผมก็ล้มมานอนลงบนเตียงด้วยความเหนื่อยล้าก็เผลอหลับไปอีกจนได้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 02-02-2012 01:13:18

อัทอย่าใจอ่อนนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: 1kabb ที่ 02-02-2012 01:16:55

กำลังลุ้นเลย  เอาอีก ๆ ค๊าบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 02-02-2012 08:38:44

 :z1:  หนุกหนาน อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 02-02-2012 17:14:12

อัทดูแลวินอย่างดีเี่ยี่ยงแม่นม วินมันสำนึกมั่งมั้ยเนี่ยยย  :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Mrl● ที่ 02-02-2012 19:12:36

ชอบค่ะ อยากรู้จริงว่าจะเป็นไงต่อ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 02-02-2012 19:24:09

แกป่วยจริงๆเหนอวิน ไม่อยากจะเชื่อ อัทดูแลอย่างดีเลยนะ อิวินแอบนอนยิ้มอยู่อ่ะดิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 02-02-2012 21:21:05

อยากรู้ตอนต่อไปอ่ะครับ  มาต่อเร็วๆนะครับ

เป็นกำลังใจให้คนแต่งทุกเมื่อเชื่อวันครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 03-02-2012 01:04:26

ไงหล่ะวิน อัทเค้านิสัยดีจะตาย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 03-02-2012 17:37:39

กรี๊ดดดด ขอแช่งวินให้รักอัท หลงอัท รักอัท หลงอัท สาธุ :call: :call: :call:
น่ารักมากเลยอ่ะ อ่านไปเขินไป :-[
กอดคนเขียน :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: londoneye ที่ 03-02-2012 18:54:16

เพิ่งจะได้มาอ่านนอ่า

ชอบมากกกก....แต่ละคน...ด่ากันมันมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :laugh:

วินจะมาหลอกอัทงั้นเหรอ.....เดี๋ยวจะหลงจนถอนตัวไม่ขึ้นน้าาาาาาาาาาา

อัทก็อย่ายอมใจอ่อนง่ายๆล่ะ...... o18

แต่ว่าสงสารพรหมง่าาาาาาาาาาาาา.....หาคู่ให้ด่วน... :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 03-02-2012 21:46:37

อีวินมึงจะได้เจ็บทีหลัง :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 03-02-2012 22:54:44

มาต่อ เรวๆนะค่ะ ผู้แต่ง รอลุ้น วิน-อัท อยู่ 555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 39 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: hardened-boy ที่ 04-02-2012 06:35:21

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 04-02-2012 14:07:41

จากผู้แต่งครับ คือตอนนี้ตันครับยุ่งๆ เรียนด้วยงานเยอะ

เลยช้าหน่อย สัญญาพรุ่งนี้จะลงให้สอง-สามตอน แต่งไม่ออกครับ

ขอไปสงบจิตใจในป่าในไร่สักวันครับผม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งเรื่องการอัพนิยาย P.9 ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 04-02-2012 14:10:39

รับทราบคร้าบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งเรื่องการอัพนิยาย P.9 ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 04-02-2012 15:17:16

ไม่เร่งจ้า ทำใจให้สบาย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งเรื่องการอัพนิยาย P.9 ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 04-02-2012 21:30:06

ง่ะ   อยากอ่านอ่ะ   เป็นกำลังใจให้คนแต่งเหมือนเดิมนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งเรื่องการอัพนิยาย P.9 ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 04-02-2012 21:37:48

เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะ :L2:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งเรื่องการอัพนิยาย P.9 ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 04-02-2012 23:42:22

เพิิ่งได้มาอ่าน ชอบเรื่องนี้มากๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งเรื่องการอัพนิยาย P.9 ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 05-02-2012 00:06:05

สู้ๆนะผู้แต่ง สนุกดีๆ เป็นกำลังใจให้จ้าาาา   :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งเรื่องการอัพนิยาย P.9 ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Mrl● ที่ 05-02-2012 00:11:24

เข้าเป็นกำลังใจให้ค่า
รอลุ้นอยู่ อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 41 UP-DATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 05-02-2012 10:35:40

อ้างจาก: shizuruviola ที่ 04-02-2012 14:07:41  

จากผู้แต่งครับ คือตอนนี้ตันครับยุ่งๆ เรียนด้วยงานเยอะ

เลยช้าหน่อย สัญญาพรุ่งนี้จะลงให้สอง-สามตอน แต่งไม่ออกครับ

ขอไปสงบจิตใจในป่าในไร่สักวันครับผม

อร๊ายยยยถ้าช้าแร้วแต่งออกมาได้ดีเค้ายอมนร๊าตัวเอง5555+ o13
 :m32:ตามสบายค๊าจะมาวังทุกวันๆๆๆน๊าคนเขียน :m7: มาม่ะมาจุ๊ฟฟฟทีดิ จุ๊ฟฟฟฟ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 42 เดี๋ยวมาอีกดึกๆ
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 05-02-2012 19:50:54

Lesson 42

( Win Part )

ผมตื่นขึ้นมาตอนเช้าของอีกวันนึงแล้วผมนี่หลับไปนานเหมือนกัน สงสัยจะเป็นฤทธิ์ยาผมหันไปมองคนที่นอนอยู่ข้างๆผม ก็พบกับใบหน้าขาวใสของคนที่คอยดูแลผมตอนไม่สบาย

“…” ผมจ้องหน้าของอัทเหมือนคนโดนมนต์สะกดมันมีแรวดึงดูดบางอย่างที่ทำให้ผมไม่อาจละสายตาไปจากใบหน้าของอัทได้เลยในตอนนี้ เวลาหลับทำไม...น่ารักจัง ผมนอนมองมันต่อสักพักนึงมันก็เริ่มขยับตัว

“อรุณสวัสดิ์” คำกล่าวทักทายแรกของวันนี้

“หือ...ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุก” เสียงมันพูดอู้อี้เพราะพึ่งตื่น

“ยังเช้าอยู่เลยจะรีบไปไหน” ผมถามมัน

“ก็ไม่ไปไหนหรอก...ว่าแต่มึงอ่ะดีขึ้นหรือยัง” มันหันมาจ้องผมเต็มตา   รู้สึกหัวใจเต้นแปลก ตาโตๆดูใสซื่อ

“นิดหน่อย” ผมตอบมัน

“งั้นเดี๋ยวกูหาอะไรให้กินจะได้กินยา” พูดจบมันก็ลุกขึ้นออกไปจากห้องทันที ผมนอนรอมันสักพักมันก็เปิดประตูเข้ามาในห้อง

“มึงลุกไหวป่าววะ” มันยืนถามผมตรงหน้าประตู

“ไม่ไหวว่ะ” ผมโกหกมันจริงๆผมพอลุกได้แล้ว

“งั้นเดี๋ยวมึงรออยู่นี่แหละ เดี๋ยวกูเอาโจ๊กมาให้กิน” มันเดินออกไปจากห้องแปปเดียวแล้วกลับเข้ามาพร้อมกับกลิ่นโจ๊กหอมๆ

“อ่ะนี่กินซะมึงอ่ะ” มันยื่นถ้วยโจ๊กให้ผม

.”อือ” ผมรับถ้วยโจ๊กแล้วกินจนหมดมันก็เอายามาให้ผมกินต่อ

“ขอบใจมึงมากนะ” ผมพูดขึ้นหลังจากกินยาเสร็จได้สักพัก

“เรื่องอะไรวะ” มันถามกลับหน้างงๆ

“ก็ที่มึงดูแลกูตอนไม่สบายไง”

“เหอะๆ เล็กน้อย กูไม่ถือว่าป็นบุญคุณอะไรหรอก” มันพูดแล้วจ้องหน้าผมรู้สึกได้เลยว่าคำพูดของมันออกมาจากใจไม่ได้กวนตีนอะไรผม

“อือ” ผมบอกแค่นั้นก็รู้สึกง่วงแล้วหลับไป  ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนเย็นๆแล้วผมเก็บข้าวเก็บของแล้วเตรียมจะกลับบ้าน ผมคงทำร้ายจิตใจมันไม่ลงทั้งๆที่ดูเหมือนเป็นคนเข้มแข็งหัวดื้อแต่งจริงๆแล้วมันเป็นคนอ่อนโยนมาก ผมควรจะหยุดทุกอย่างไว้ตรงนี้แล้วต่างคนต่างอยู่กันดีกว่า

“อ้าวมึงจะกลับแล้วหรอ” มันเปิดประตูห้องนอนเข้ามาก็ถามผมทันที

“อือ กูดีขึ้นละกูว่ากูจะกลับบ้านว่ะไม่ได้กลับหลายวันแล้วเดี๋ยวโดนบ่น” ผมบอกเหตุผลมันไป แต่จริงๆมันไม่ใช่หรอก ผมหายไปเป็นสัปดาห์ก็ไม่มีใครว่าอะไรหรอก

“นี่ มึงกลับไหวหรือเปล่าถ้าไม่ไหวอยู่ต่อก่อนก็ได้นะ กูไม่คิดค่าเช่าหรอกเดี๋ยวไปจับรถคว่ำตายห่าขึ้นมาคนอื่นเค้าจะหาว่ากูใจดำไล่คนป่วย” มันร่ายยาวมาเลยครับ

“คนอื่นน่ะใครวะ” ผมถามมัน

“ก็พ่อแม่พี่น้องมึงไง” มันตอบกลับหน้าซื่อๆ ทำไมตอนนี้มันถึงดูไร้เดียงสานักวะทั้งๆที่แม่งจริงๆแล้วปากโคตรจัดเลย

“แล้วพ่อแม่พี่น้องกูเค้าจะรู้ได้ยังไงวะ”

“อ้าว มึงไม่ได้โทรแจ้งข่าวบอกพ่อบอกแม่หน่อยหรอ เป็นตายร้ายดียังไง”

“หึ ไม่ได้บอก” ผมบอกมัน มันทำหน้าเอือมนิดๆ

“ดีๆ ที่หลังกูจะได้ฆ่ามึงหมกชักโครกแล้วให้เค้าตามหาศพมึงไม่เจอ” มันพูดแล้วจ้องหน้าผมเขม็ง ผมก็ไม่ได้ตอบอะไรมันกลับไป

“สรุปเอายังไง จะกลับหรือเปล่ามึงอ่ะ” มันถามทำลายบรรยากาศความเงียบ

“อือ เดี๋ยวกูกลับพรุ่งนี้ละกัน” ผมบอกมันจบก็รู้สึกอยากแกล้งมันขึ้นมา

“นี่มึงเป็นแฟนกับกูนะ” ผมขอมันตรงๆทื่อๆเลยดูสิมันจะทำยังไง แต่ถ้าได้จริงมันก็คงเสร็จผมแล้วผมก็ทิ้งมันเหมือนที่ทำกับคนอื่นๆ ผมไม่คิดจะจริงจังกับใครผมชอบความเป็นอิสระดังนั้นคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตผม เมื่อได้ในสิ่งที่พวกเค้าตเองการแล้วเค้าก็จะไปกันเอง และอีกอย่างคือ....ไม่เคยมีใครปฏิเสธผมมาก่อน

“…” มันเงียบไม่ตอบแต่ทำหน้าเขินๆ หึ มึงก็คงง่ายๆเหมือนคนอื่นอ่ะสินะ

“ว่าไงล่ะ” ผมเร่งเร้ามัน

“มึงคิดว่ากูจะตอบมึงว่าอะไรล่ะ” มันย้อนถามผมกลับ

“ตกลง....ใช่หรือเปล่า” มันยิ้มขึ้นที่มุมปากแล้วก็จ้องหน้าผมแล้วมันก็ก้มหน้าลงมาจนปากเราเกือบจะชนกันแล้วมันก็เป่าลมใส่หูผมแล้วกระซิบบอกบางอย่างกับผม

“มึงละเมออะไรอยู่ หึ ไอ้ห่า…ตุ้บ” ไม่พูดเปล่าลุกขึ้นมาทุบท้องผมด้วย

“โอ้ยจุก” ผมเผลอร้องเสียงหลงเลย

“ถ้ามึงคิดว่ากูง่ายเหมือนคนอื่นล่ะก็...มึงคิดผิดแล้วล่ะ แล้วกูก็ไม่เคยคิดจะเอามึงหรอกนะต่อให้หล่อเป็นเทพบุตรแต่สันดารดิบแบบมึงน่ะ จ้างให้กูยังไม่เอาเลย” โหเจ็บจี๊ดเลย การโดนปฏิเสธครั้งแรกของผม กูว่าจะไม่ยุ่งกับมึงแล้วนะแล้วเราจะได้เห็นดีกัน กูนี่แหละทำให้มึงต้องมาคอยง้อกูคอยขอความรักจากกู กูปราบพยศอย่างมึงเอง ดูสิว่าจะเก่งได้สักกี่น้ำ

( Autt Part )

เหอะ คนอะไรหน้าด้านชะมัดแค่ดีด้วยนิดหน่อยก็มาขอเราเป็นแฟน คิดว่ากูง่ายเรอะ ฝันไปเถอะไอ้หอกหักคนอย่างกูได้ไม่ง่ายหรอกโว้ย

“ปากดีเหลือเกินนะมึงน่ะ เดี๋ยวปั๊ดจับกดซะเลย” มนัพูดแล้วทำหน้าตาหื่นใส่ผม

“ไอ้หื่น มึงอย่าแม้แต่จะคิดที่นี่ถิ่นใครดูด้วย” ผมบอกมัน ตราบใดที่อยู่ในห้องผม ผมไม่กลัวใครทั้งสิ้นเพราะในห้องผมมีอาวุธแทบทุกชนิดซ้อนอยู่แทบทุกส่วนของบ้าน เป็นการป้องกันตัวของผมอย่างนึง เพราะถ้าเอาตรงๆแล้วผู้ชายร่างเล็กๆแบบผมถ้าเกิดเหตุอะไรขึ้นมาจะเอาอะไรไปสู้ใครได้

“แต่กูยังไม่เลิกคิดที่จะจีบมึงหรอกนะ” เอ่อ อยากถามนะว่าหน้าเสริมด้วยคอนกรีตหรอแต่ถ้าเสนอมากูจะสนองให้เอง

“แล้วแต่มึงเถอะ อยากทำอะไรก็ทำ อยากเสียเวลาเปล่าก็เชิญนะ” ผมยิ้มกวนส้น....มันไปทีนึง มันเองก็ยิ้มกลับมากวนไม่แพ้ผมเลย

“ไม่เสียเปล่าหรอก....คนอย่างกูทำอะไรต้องมีผลประโยชน์เสมอ”

“งั้นหรอ...ก็ตามสบายนะ เพราะคนอย่างกู...ถ้ามีอะไรที่ไม่มีประโยชน์ แม้แต่หางตากูก็ไม่มอง” ผมสวนมันกลับแล้วเราก็จ้องหน้ากันอย่างเอาเป็นเอาตายไม่มีการยอมกัน

“~เพลงรัก...ก็ต้องมีคำว่ารัก~” เสียงริงโทนเสียงใหม่ของผมดังขึ้น ผมจึงมุ่งหน้าไปรับทันทีพอเห็นเบอร์ที่โทรมาก็กดรับทันที

“ว่าไงพรหม”

( เป็นไงบ้างอ่ะอัท ) พรหมตอบกลับมานี่ก็หลายวันแล้วที่ไม่ได้เจอกันเพราะมันกลับบ้านที่สระบุรี

“ก็เรื่อยๆอ่ะ ว่าแต่พรหมเถอะเมื่อไรจะกลับมาสักทีเดี๋ยวก็เรียนไม่ทันหรอก”

( ก็เดี๋ยวจะกลับแล้วล่ะเหลือธุระอีกนิดนึง )

“อื้อๆ รีบกลับมาล่ะเหงานะเนี่ย” ผมพูดเล่นกับพรหมแบบนี้เป็นประจำ

“อยู่กับกูแต่บอกคิดถึงผู้ชายอีกคนชีวิตมึงนี่สุขสันต์ดีเนอะ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 42 เดี๋ยวมาอีกดึกๆ
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 05-02-2012 20:07:53

ดูแล้วจะรักเค้าก่อนแล้วนะน้องวิน o18

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 42 เดี๋ยวมาอีกดึกๆ
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 05-02-2012 20:28:27

เหอะๆนั่นซิ เค้าว่าน้องวินคุงคงต้องหลงรักน้องอัทจังซะก่อนม๊างงง :haun4:
ก่อนที่จะได้แก้แค้นเรื่องศักดิ์ศรี อิอิอิอิอิอิอิ  o18แหม อาการมันฟ้องโต้งๆว่าหึง :m16:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 42 เดี๋ยวมาอีกดึกๆ
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 05-02-2012 20:36:05

ไอ้วินสักวันมึงจะได้เจ็บเพราะสิ่งที่แกทำ :m16:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 42 เดี๋ยวมาอีกดึกๆ
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 05-02-2012 20:58:27

วิน รู้สึกจะสำนึกอยู่พักนึง แล้วก็กลับมาเข้าแผนชั่วต่อ 5555

แอบหึงอัทกับพรหมอยู่ล่ะสิ  :z2: อยากรู้จังว่าอัทจะเริ่มรักวินตอนไหน  :mc4:
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 43 มาแล้วจ้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 05-02-2012 21:56:58

Lesson 43

( Autt Part )

“เอ่อ...ขอโทษที แต่ความสุขกู” ผมตอกมันกลับอย่างสะใจ เล่นกับใครไม่เล่น

( อัท เสียงใครหรอ )

“อ๋อ พรหมไม่มีอะไรหรอกเดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ พอดีเราติดธุระอยู่” ผมโกหกคำโตเลยอ่ะ

( อ่อๆ โอเค งั้นแค่นี้นะ )

“อื้อ ไว้เจอกันนะ” ผมวางสายแล้วก็ต้องหันไปเผชิญหน้ากับใครอีกคน

“สุขมากไหมล่ะ ยิ้มไม่หยุดเลย” ไอ้วินพูดประชดใส่ผม

“โทษที แต่มึงคงต้องทำใจ เพราะกูหัวกระไดบ้านไม่เคยแห้ง” ผมยิ้มเยาะมัน

“อยากสุขมากกว่านี้ไหมล่ะ เดี๋ยวกูจัดให้” พูดจบมันก็พุ่งเข้ามาหาผมแล้วจับผมกดลงบนเตียงทันที ผมตกใจมากแต่ก็ตั้งสติได้ในเวลาอันรวดเร็ว

“ทำอะไร” ผมถามลองเชิงมันไปก่อน

“ก็ทำอย่างที่เคยทำไง” เมื่อมันตอบมา ผมก็พูดไม่ออกสมองมันตื้อๆเหมือนกำลังรับรู้ว่ากำลังจะมีภัยเลยทำอะไรไม่ถูก มันเริ่มเอาหน้ามาซุกไซร้คอผม

“หึ อะไรกัน เนี่ยหรอวิธีจีบของมึงน่ะ ใช้แต่กำลังท่าทางจะไม่มีปัญญาแล้วจริงๆ”

“…” เมื่อผมพูดจบมันก็ผงะออกจากคอผมทันทีและจ้องหน้าผม แต่ผมก็จ้องกลับ ถามว่ากลัวไหม....โคตรอ่ะ แต่คนเรามันต้องมีไหวพริบในการเอาตัวรอด

“หึ มึงเข้าใจพูดดีนิ   ได้กูจะเอาชนะใจมึงให้ดู มึงคอยดูเถอะ” มันลุกออกไปจากตัวผมอย่างรวดเร็ว เฮ้อ รอดเว้ยเป็นไทแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ  (เวอร์)

“แล้วจะคอยนะ” ผมโบกมือให้มันเชิงยั่วนิดๆ

“กูอาบน้ำก่อน” มันบอกแล้วก็หยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป

“เชิญตามสันดารครับผม” ผมยิ้มทะเล้นให้มันอีกทีแล้วมันก็ปิดประตูห้องน้ำลง

“เฮ้อ” ผมเข่าอ่อนถึงกับทรุดลงไปนั่งกับเตียงผมยอมรับว่าตกใจกับเหตุการณ์เมื่อครู่มากเพียงแต่ผมไม่โวยวาย ถ้าคิดจะเล่นกับคนแบบนี้ต้องมีสติและไหวพริบพอดูเลยทีเดียวถ้าพลาดเมื่อไรเป็นเสร็จมันแน่นอน

“มึงไปอาบต่อดิ” มันออกมาจากห้องน้ำก็ไล่ผมเข้าไปอาบต่อทันที

“มึงมีเสื้อผ้าใส่หรอวะ” ผมถามมันเพราะว่าเสื้อผ้าผมตัวขนาดมันแทบจะไม่มีเลย

“เดี๋ยวกูลงไปเอาที่รถ” มันบอกผมแล้วก็หยิบกุญแจรถ

“เออ” ผมเดินเข้ามาในห้องน้ำแต่ยังไม่ทันถอดเสื้อผ้าก็เกิดอาการหิวน้ำเลยออกมากินน้ำก่อนเดี๋ยวค่อยอาบน้ำก็ได้วะ ผมกำลังรินน้ำใส่แก้วแขกผู้มีเกียรติของผมก็กลับขึ้นมาพอดิบพอดี

“มึงยังไม่อาบน้ำอีกหรอ” มันถามผม

“อือ หิวน้ำว่ะ” ผมบอกเหตุผลมันไป และกำลังจะเดินกลับเข้าไปอาบน้ำแต่อยู่ๆผมก็คิดอะไรสนุกๆได้

“มึงดูไรวะ” ผมถามมันเพราะมันนอนดูรายการอะไรไม่รู้อยู่

“ไม่รู้กูพึ่งเปิดมา” มันตอบผมแต่ตาดูทีวี

“น่าดูว่ะเดี๋ยวกูออกมาดูด้วย” พูดจบผมก็ถอดเสื้อของตัวเองทันทีแล้วเอาผ้าขนหนูพันเอวไว้แล้วถอดกางเกงทั้งชั้นนอกชั้นใน ไอ้วินมันก็หันมามองผมแต่ผมหันหลังให้แล้วเดินเข้าห้องน้ำทันที ผมอาบน้ำอย่างสบายใจพออาบเสร็จผมก็เอาผ้าเช็ดตัวพันเอวเดินออกมาแล้วไปหน้ากระจกทาครีมทั่วร่างกายของผมแต่ผมแอบเห็นว่าใครอีกคนจ้องมองผมอยู่

“มองไรวะ” ผมถามมัน

“เปล่า” มันพูดแล้วแสร้งหันหน้าไปทางอื่น

“โกหก” ผมบอกมันมันก็หันหน้ากลับมาหาผมทันที

“ก็บอกว่าไม่ได้มองอย่าหลงตัวเองนักเลย” มันพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด นี่แหละเข้าทางกูล่ะ เดี๋ยวกูจะสั่งสอนมึงเอง

“กูไม่ได้หลงตัวเอง...แต่ตอนนี้มึงกำลังหลงกู” ทำไมผมจะมองไม่ออกสายตาแบบนั้นผมเจอมานักต่อนักแล้ว เพียงแต่ผมไม่เล่นด้วยแค่นั้นเอง

“หึ ยั่วนักนะระวังเถอะ ถ้าวันไหนกูระเบิดขึ้นมามึงนั้นแหละจะซวย” พอมันพูดมาแบบนี้ผมเงียบดีกว่าตอนนี้รู้สึกผมจะเสียเปรียบ พอแต่งตัวเสร็จผมก็ล้มตัวลงนอนข้างมัน

“ปกติมึงนอนไวหรอ” มันถามผม

“ก็แล้วแต่อ่ะ ถ้างานเยอะบางวันกูก็ไม่ได้นอนเลย” ผมตอบมันตามความจริง

“อืม ขยันเนอะมึงอ่ะ”

“ใครเค้าจะขี้เกลียดเหมือนมึง” ผมสวนกลับทันควัน

“ใครบอกมึงว่ากูขี้เกลียด” มันถามผม

“ไม่ต้องมีใคบอกหรอก ดูด้วยตาก็รู้” ก็ลักษณะมันไม่มีเค้าของคนขยันอยู่เลย

“มึงเคยบอกกับกูเองไม่ใช่หรอ ว่าคนเราอย่าดูอะไรที่ภายนอกน่ะ” อื้อ ก็จริงอ่ะผมเลยเงียบเพราะเถียงมันไม่ได้จริงๆ ผมกับมันนอนเงียบๆมาสักพักมันก็พูดขึ้น

“มึงมาเล่นเกมกับกูไหม” มันถามผม

“เกมอะไรของมึง” ผมก็ถามมันกลับขืนรับคำมั่วเดี๋ยวเจออะไรพิเรนท์ๆแล้วจะซวยผมอีก

“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก...เกมวัดใจน่ะ”

“แล้วเล่นยังไงล่ะ” ผมถามมันด้วยความสนใจ

“มึงกับกูมาเป็นแฟนกัน 1 เดือน” มันพูดยังไม่ทันจบผมก็ถามขึ้นทันที

“เกมแบบนี้มันจะวัดผลแพ้ชนะยังไง”

“มันอาจจะวัดกันให้เห็นไม่ได้หรอก แต่ใจของผู้เล่นเกมเองนั้นแหละที่เป็นตัวตัดสินผู้แพ้ชนะ” มันพูดจบผมก็เงียบกำลังใช้ความคิดแค่เดือนเดียวเอง ผมคงไม่หลงมันหรอก...มั้ง

“ว่าไงล่ะ อย่าเอาแต่เงียบสิ” มันเร่งเอาคำตอบจังวะคนกำลังคิดอยู่

“ไม่เอาอ่ะ ไร้สาระ ไม่เห็นจะสร้างสรรค์เลย”

“เหอะ กูกะแล้ว แต่ไม่เป็นไรหรอกกูเข้าใจมึง มึงกลัวหลงรักกูใช่ไหมล่ะ” มันพูดเสียงกวนส้นเท้าอย่างรุนแรงไม่ได้สิใจเย็นไว้

“ไม่หรอก คนที่ไม่มีอะไรน่าหลงใหลอย่างมึง ทำให้กูรักไม่ได้หรอก” ผมบอกมันอย่างใจเย็นเพราะขืนวู่วามมีแต่เสียเปรียบเปล่าๆ

“อ๋อ งั้นหรอ แต่ก็นะมึงไม่กล้าเล่นเกมกับกูนิ แต่ไม่เป็นไรหรอกมึงไม่กล้าก็ไม่แปลกหรอกเพราะใครๆเค้าก็หลงกูกันทั้งนั้นแหละ” มึงหลงตัวเองมากๆถึงมากที่สุดเดี๋ยวกูจะหยุดความคิดนั้นของมึงเองได้ยินแล้วหมั่นตับเหลือเกิน

“แต่เอาเถอะ นอนๆ ถือว่ากูไม่ได้พูดอะไรแล้วกันนะ” มันยังไม่ยอมหยุด

“กูมีอะไรจะบอก” ผมเอ่ยขึ้น

“อะไร” มันถามผม

“นับจากนี่ มึงเป็นแฟนกู!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 43 มาแล้วจ้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 05-02-2012 22:04:10

เอาความรู้สึกมาเล่นกันอีกแล้ว

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 43 มาแล้วจ้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 05-02-2012 22:15:52

เดี๋ยวก้อได้เจ็บกันหรอกหนูเอ้ยยยย :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 43 มาแล้วจ้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 05-02-2012 22:24:14

 นั้นนะ ไม่ใครก้อใครละว๊า 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 43 มาแล้วจ้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 06-02-2012 09:24:46

ถ้าไม่รักกันจริงก็อย่าล้อเล่นนะครับ เด๋วเจ็บทั้งคู่หรอก

เป็นกำลังใจให้คนแต่งอย่างเคยนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 43 มาแล้วจ้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 06-02-2012 10:30:35

มะน่าเลยอัท

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 43 มาแล้วจ้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 06-02-2012 11:24:02

 :เฮ้อ: เด็กสมัยนี้ทำไมชอบเล่นกับความรู้สึกกันจัง

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 44 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 06-02-2012 22:50:10

Lesson 44

( Autt Part )

เช้านี้ผมตื่นตั้งแต่หกโมงเพราะว่ามีเรียนตอนเช้าเลยทำให้แฟน!!!!คนแรกและคนล่าสุดของผมต้องตื่นขึ้นมาด้วย

“ตื่นเช้าจังจะรีบไปไหน” มันถามเสียงงัวเงียมากไม่ไหวมึงก็นอนไปเถอะไอ้ขี้เซา

“ไปเรียนดิ วันนี้เรียนเช้า” ผมตอบมันแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำแต่ก็ยังมีเสียงตามหลังมา

“ยังง่วงอยู่เลย นอนก่อนสิ” เอ้าจะนอนก็เรื่องของมึงสิ

“ก็นอนไปดิ ใครไปฉุดให้ตื่นไม่ทราบ”

“อ้าว แล้วมึงจะไปมหาลัยยังไงล่ะถ้ากูไม่ตื่น” แต่ก่อนกูไม่มีมึงกูก็ไปได้ไอ้เวร

“กูมีแขนมีขา ไปเองได้โว้ย” ผมแทบจะตะโกนบอกมัน

“ไม่เอาอ่ะ อยากไปส่งแฟน” มันพูดแล้วทำหน้าทำตา...น่าถีบชะมัด

“จ๊ะ...คุณแฟน ถ้างั้นก็ตื่นได้แล้ว” ผมพูดจบก็ปิดประตูห้องน้ำลงอย่างดังแล้วผมก็อาบน้ำประมาณ 20 นาทีก็เสร็จ แค่ปัญหาคือ ผมลืมเอาชุดนักศึกษาเข้ามาเปลี่ยนในห้องน้ำด้วย เฮ้อ เซงจริงๆ ผมค่อยๆแง้มประตูเปิดออกก็เห็นคนบนเตียงยังนอนอยู่เลยรีบออกมาจากห้องน้ำแล้วไปค้นชุดนักศึกษาออกมา แต่แม่งเวลาแบบนี้เสือกหาไม่ยักจะเจอกวนลมไหมล่ะ ค้นไปสักพักก็เจอแล้วครับแต่พอหันมาอีกที  ไอ้คนบนเตียงตาแป๋วเลยครับ คอนแรกมันยังงัวเงียอยู่เลยไม่ใช่หรอ

“ตื่นสักทีสิ ไปอาบน้ำกูรีบ” ผมบอกมันแก้เก้อ แหม่ทีงี้ตาสว่างเลยนะมึง

“อือ น่าฟัดว่ะ”

“อะไรนะ” ผมแว้ดเสียงถามมัน เมื่อกี้ได้ยินไม่ค่อยถนัด

“เปล่าๆ บอกว่าหุ่นมึงน่ารักดี” เหอะ ไหลไปทั่วนะมึง

“เออ มึงรีบๆไปอาบน้ำสักที ถ้ากูไปเจอเพื่อนไม่ทันนะกูจะเล่นมึงก่อนคนแรก” ผมคาดโทษมันไว้ หมันไส้ยืนมองอยู่นั่นแหละเดี๋ยวกูเก็บค่าดูแม่งเลย

“คร้าบบบ” มันขานรับกวนๆแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว

“ฟอดดดด”

“เฮ้ย ทำไรวะ” ผมตกใจก็แม่งอยู่ดีๆมาหอมแก้มผมสะงั้น

“ทักทายตอนเช้าไง” มันยิ้มกวนตีนส่งมา หืม มึงเดี๋ยวๆ

“ระวังกูทักมั้ง ระวังปากแตกนะ”

“มึงจะจูบกูจนปากแตกเลยหรอ รุนแรงไปนะ” ไม่เลิกไอ้ห่านี่

“ใช่แล้วที่รักทั้งบดทั้งขยี้เลยแหละ....แต่ใช้ส้นตีนนะ” ผมยิ้มมุมปากให้มันอย่างผู้มีชัย

“ไหนๆก็จะโดนอยู่แล้วงั้นจูบเลยละกัน” มันตั้งท่าจะเข้ามาหาผม แม่งหาเศษหาเลยกับผมตลอด อยู่ด้วยไม่กี่วันทำไมรู้สึกเปลืองตัวอย่างบอกไม่ถูก

“พอๆเลย ไปอาบน้ำบอกว่ากูรีบ” ผมทำเสียงดุใส่มัน

“หึ ก็ได้วะ” พูดจบมันก็หายเข้าไปในห้องน้ำสักพักนึงแล้วก็กลับออกมาภายในเวลาสิบนาที แม่งวิ่งผ่านน้ำมาหรอวะน่ะ

“มึงอาบน้ำปะเนี่ย” ผมถามมันเพราะมันเร็วมากเทียบกับผมไม่ได้เลย

“ไม่อาบอ่ะ ล้างตูดอย่างเดียว” มันตอบผมหน้าตาเฉย

“กวนตีน” ผมสบถใส่มันแล้วก็ไล่มันให้รีบไปใส่เสื้อผ้าเพราะนี้ก็จะเจ็ดโมงครึ่งแล้ว

“นี่เร็วๆหน่อยได้ไหม” ผมเร่งมันแม่งเดินโคตรช้า

“จะรีบไปไหนนักหนาวะ มหาลัยมันไม่หนีมึงไปไหนหรอก” มันตอบกลับมาอย่างหัวเสีย

“มึงจะรีบเดินมาไหม” ผมตวัดหางตาใส่มัน

“เออๆ ยุ่งจังวะ” มันบ่นครับมันบ่นก็มึงเสือกมาให้กูยุ่งเองนี่หว่า

“ว่าไงนะ” ผมตะคอกใส่มัน

“เปล่า ไม่มีอะไร”

“ดีมากรีบขับรถไปได้แล้ว เดี๋ยวจะสายไปมากกว่านี้” ผมพูดจบโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น

“ฮัลโหลว่าไงมึง” ไอ้ไอซ์ครับโทรมาหาผม

( แหม หายหน้าหายตาไปเลยนะมึงน่ะ มีแต่คนบ่นคิดถึงพี่ตัสยังถามหามึงเลยเมื่อเช้าเนี่ย ) ไอซ์พูดมาผมก็ได้ยินเสียงเพื่อนๆผมหลุดเข้ามาด้วย ท่าจะจริงเพราะผมขาดมหาลัยไปตั้งหลายวัน หยุดดูแลแฟนสุดที่รัก!!!!!!

“เออ เดี๋ยวก็หายคิดถึง กำลังไปมหาลัยพวกมึงอยู่ที่เดิมใช่ไหม” ผมถามมัน

( เออที่เดิมแหละ รีบมานะมึงกูมีเรื่องจะอัพเดท ) ไอซ์พูดด้วยเสียงน่าสนใจมากครับ

“เรื่องอะไรวะ” ผมถามมันเพราะสงสัย

( มาฟังเองเถอะ แค่นี้นะเปลืองตังกู ) พูดจบมันก็วางสายไปทันที

“ไอ้วิน รีบไปด่วนเลย” ผมหันไปเร่งคนขับ ต่อมเสือกเริ่มทำงาน

“ทำไมมีอะไรวะ” มันถามผมแต่ตามองถนน

“ไอซ์มันมีเรื่องจะเล่าให้กูฟัง” ผมบอกมันตรงๆ แต่กลับโดนค้อนกลับมาซะงั้นอ่ะ

“ไร้สาระนะมึงอ่ะ…ถ้ารีบมากเดี๋ยวก็รถคว่ำตายห่าก่อนได้ฟังหรอก” มันพูดหน้าบึ้งเลยแต่ขอโทษ....ผมไม่สน

“เออ กูไร้สาระแล้วมึงก็มีคนไร้สาระอย่างกูเป็นแฟน 1 เดือน โปรดเข้าใจไว้ด้วย” ผมยกข้ออ้างเรื่องแฟนกำมะลอขึ้นมา

“เฮ้อ ถ้าไม่ใช่เมียกูนี่ กูให้มึงเดินไปเองจริงๆนะเนี่ย” มันพูดจบรถก็เลี้ยวเข้ามหาลัยพอดี ตอนนี้ใจผมไปอยู่ที่ไอซ์เรียบร้อยแล้วครับ

“นี่ไปละนะ” เมื่อรถจอดสนิทผมก็บอกไอ้วินทันที

“เฮ้ย ไปพร้อมกันดิ” มันแย้งขึ้น

“กูรีบ  ชัดไหม” ผมเน้นคำให้มันแล้วเปิดประตูรถวิ่งไปที่โรงอาหารอย่างรวดเร็ว

“ไอซ์ เฟิร์น เตย” ผมตะโกนเรียกชื่อพวกมัน พวกมันก็หันมาแลวโบกมือให้

“ไม่ได้เจอกันหลายวันเลยนะ กูนึกว่าตายไปแล้ว” เตยมาถึงมึงก็ปากดีใส่กูเลยนะ

“ปากดีนะมึงอ่ะ” ผมบอกมัน

“เออ ปากดีนะมึงอ่ะ เรื่องตัวเองเอาให้รอด” เสียงไอซ์พูดแทรกขึ้น

“ทำไมมีไรวะ” ผมถามไอซ์

“มึงก็ลองถามันดูสิ” ผมหันไปหาเตยแต่มันเงียบไม่ยอมตอบ ยืนบิดไปบิดมาแม่งไส้มึงจะขาดหรอวะ

“พวกมึงอย่าพึ่งกวนตีนกูขอร้องมีอะไร” ผมบอกมันน้ำเสียงจริงจัง ไม่ใช่ว่าห่วงหรอก แต่อยากรู้เฉยๆ ฮ่าๆๆๆๆ

“อยากรู้จริงหรอ” ไอซ์ถามย้ำผม

“เออ สิวะไม่งั้นกูจะรีบมาทำไม” ผมบอกมัน

“ก็ไม่มีอะไรมากหรอกแค่.....” อีนี่กวนตีนกูแล้วไหมล่ะ เว้นวรรคหาแม่มึงหรอ

“แค่อะไรเล่า” ผมเร่งเร้าเอาคำตอบจากมัน

“ไอ้ปาล์มเพื่อนไอ้วินอ่ะมันมาตามจีบไอ้เตย”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 44 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 06-02-2012 23:52:33

เดี๋ยวก็หลงกันเอง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 44 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 07-02-2012 00:19:11

ค้างซิพี่น้องงงงงงงงงง :sad4:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 44 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 07-02-2012 00:38:11

อร๊ากกกกกกกก สนุก แอบเป็นแฟนคลับอัทวินอยู่ห่างๆ   :กอด1:

เป็นแฟนกันแล้วด้วย น่ารักๆ  :-[ สงสัยจะติดใจเป็นเกิน1เดือนซะแล้วม้างงงง

วินทรมานแย่เลยดิ โดนอัทยั่ว 55555 สะจาย :m20:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 44 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 07-02-2012 07:47:06

วินถ้าแกหลงรักอัทเมื่อไหร่นะ จะให้แกทุกข์ใจมากๆเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 44 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 07-02-2012 09:20:19

มันค้างอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 44 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 07-02-2012 11:36:06

แง่ววค้างอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 44 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 08-02-2012 12:41:15

ได้เพื่อน55555+ :oo1:
วินแหมเล่นพุดยั่วซ่ะขนาดนี้น้องอัทไม่ตกลงเปนแฟนให้มัยรู้ไป555+ :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 44 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 08-02-2012 12:52:58

ค้างอ่ะ :serius2:

 :call: :call:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 45 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 08-02-2012 20:38:41

Lesson 45

( Autt Part )

เมื่อผมได้ยินสิ่งที่ไอซืบอกผมก็หันหน้าไปมองหน้าไอ้เตยทันที มันก็หลบตาผม ไม่รู้ว่าจะหลบทำไมผมก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย

“หลบตากูทำไม” ผมถามมัน

“เปล่านี่” แหม ม้วนเชียวนะอายหรอนั่นน่ะ

“เหอะ ขนาดเปล่านะเนี่ย หึหึ” ผมพูดยังไม่ทันขาดคำก็มีเสียงอีกเสียงหนึ่งดังขึ้น

“รีบไปไหนเนี่ย บอกให้รอก็ไม่รอหน้าน้อยใจจังเลย” ไอ้วินทำหน้าแอ๊บแบ๋ว อี๋ น่ารักตายอ่ะไอ้เวร

“มึงมาทำอะไร” ไอ้เฟิร์นพูดขึ้นทันที น้ำเสียงปนโมโหนิดหน่อย ฮ่าๆๆๆ ให้รู้ซะบ้างว่าเพื่อนใคร หุหุ

“มาตามแฟน” มันพูดแล้วส่งสายตามาให้ผม

“ไหนแฟนมึง ไม่มีหรอก” ไอ้เฟิร์นเริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ

“จะไม่มีได้ไง พึ่งหนีมาเมื่อกี้” เมื่อสิ้นเสียงไอ้วินพวกมันก็หันมามองผมเป็นตาเดียว

“อือ ไม่ต้องถาม กูเนี่ยแหละ แฟน!!! มัน” ผมเน้นคำว่าแฟนเพราะเรารู้กันแค่สองคนว่าเป็นแฟนกันเพราะอะไร

“เฮ้ย อะไรตอนไหนวะ” ไอ้เตยโพล่งขึ้น

“ไม่ต้องถามมันหรอกมึงอ่ะ....นู้นของมึงเดินมานู้นแล้ว” พวกผมหันไปตามทางที่ไอซ์ชี้ ไอ้ปาล์มครับเดินลิ่วมาเลย

“อัทคร้าบบบ หิวข้าวจังเลยไปหาอะไรกินกันเถอะ” ไอ้วินพูดแล้วเอาหน้ามาถูไหล่ผม

“ได้สิครับ คนดีเดี๋ยวอัทไปหาอะไรมาให้วินกินนะ” พูดจบผมก็บิดเอวมันอย่างแรง

“โอ้ย...ทำไมให้เจ็บจังล่ะครับ”

“แค่เนี่ยหรอเจ็บ ไม่สมกับเป็นแฟนเราเลยน้า” โอ้ย ให้ตายเถอะรู้สึกอยากอ้วกที่ต้องมาพ่นคำหวานแหววใส่กับมัน

“ล้อเล่นไม่เจ็บหรอกแค่อ้อนน่ะ” ทำตาหวานใส่กู ชิ

“อ้อนตีนหรอครับ” ผมสวนกลับทันที ฮ่าๆๆๆ

“โอะ รมเสียว่ะ ไปเหอะหิว” มันบอกผมก็ลุกตามไปเพราะหิวเหมือนกัน ผมกับมันซื้อข้าวแล้วก็เดินกลับมาด้วยกัน แต่พอมาถึงก็พบว่าเพื่อนผมหายไปคนนึง...มันไม่ได้ไปไหนหรอกแต่มันหลุดไปอยู่อีกโลกนึงเรียบร้อยแล้วครับ

“เฮ้ยไอซ์ เรื่องมันเป็นไงมาไงวะเล่าให้กูฟังสิ” ผมนั่งลงตรงข้าวกับไอซ์แล้วบอกให้มันเล่าเรื่องไอ้เตยกับไอ้ปาล์มให้ผมฟัง

“กูก็ไม่รู้นะ แต่ที่คาดคั้นมาได้คือมันคุยกันมาสักระยะแล้ว” ไอซ์พูดไปก็เขี่ยข้าวไปด้วยเป็นลักษณะส่วนตัวของมันคือเวลาคุยในขณะกินข้าวมันจะชอบเขี่ยข้าวเล่น

“ใครเริ่มก่อนวะ” ผมถามมันต่อตอนนี้ไอ้วินก็ตั้งใจฟังอยู่ข้างๆผมอ่ะแหละ

“ที่เห็นๆคือไอ้ปาล์มนั่นแหละบุกไอ้เตยก่อน”

“หรอ...แล้วไอ้เตยมันคิดไงวะ” ผมจ้องหน้าไอซ์

“มึงคิดว่าไงล่ะ” ไอซ์พูดจบพวกผมก็หันไปมองเตยกับปาล์มทันที แม่งหน้าตาดูมีความสุขเหลือเกิน น่าหมันไส้

“ฮ่าๆๆๆ” ผม ไอซ์ เฟิร์น หัวเราะขึ้นพร้อมกัน แล้วเราก็คุยกันเรื่องอื่นไปเรื่อยจนใกล้ได้เวลาเข้าเรียน

“อัทไปกันเถอะ” ไอ้วินสะกิดบอกผม

“อ้าว จะไปก็ไปสิมาสะกิดกูทำไม” ผมบอกมันแล้วหันไปคุยกับเพื่อนต่อโดยไม่สนใจมัน

“เอ้า แล้วมึงไม่เข้าหรอ” มันถามผม

“เข้า แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ ไม่รีบ”

“แต่กูอยากเข้าเรียนพร้อมมึงนะ” มันก็ยังไม่ยอมแพ้ ตื้ออยู่นั่นแหละ

“อะไรของมึงติดกับกู” ผมหันไปถามมันไม่ชอบเลยเวลามีคนมากวนตอนเม้าส์มอยกับเพื่อนๆเนี่ย

“ก็ไม่มีหรอก แต่มึงต้องไปกับกูเดี๋ยวนี้” มันพูดเสียงนิ่งลง

“เฮ้ย ทำไมพูดไม่รู้เรื่องวะ” ผมหันไปประจันหน้ากับมัน มันก็จ้องหน้าผม เราจ้องหน้าหยั่งกับจะฆ่ากันตาย

“มึงนั่นแหละพูดไม่รู้เรื่อง นี่มันใกล้จะได้เวลาเรียนแล้ว” มันพูดเสียงดัง

“เสือกเกิดจะมารักเรียนอะไรตอนนี้ว่ะ ปกติกูก็เห็นมึงโดดแทบทุกคลาส” ผมก็หัวเสียพอๆกับมันนั่นแหละ

“เฮ้ยพวกมึงใจเย็นๆ มีอะไรค่อยพูดค่อยจากันดิ” เสียงไอ้เฟิร์นพูดขึ้นทำให้ผมกับไอ้วินหันไปมองหน้ามันพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

“อย่าเสือก/อย่าเสือก” ผมกับไอ้วินพูดพร้อมกัน

“เง้อ กูขอโทษแม่งดุจริงๆเลยอีเหี้ย มีลูกกูยืมเฝ้าบ้านด้วยนะ...ไอซ์ไปเหอะว่ะ เดี๋ยวระเบิดแม่งลงจะโดนลูกหลงไปด้วย” ไอ้เฟิร์นฉุดกระชากลากถูไอซ์ออกไป ส่วนผมกับไอ้วินก็ยังอยู่ที่เดิม

“ตกลงมึงจะไปได้หรือยัง” มันถามผมเสียงแข็งเหมือนเดิม

“ถ้ากูบอกว่าไม่ล่ะ” ผมก็พูดเสียงแข็งกลับใส่มันคนอย่างผมไม่ยอมใครอยู่แล้ว

“กูไม่อยากบังคับมึงนะ” มันพูดเสียงขู่ผม

“อ๋อ...แน่นอนมึงบังคับกูไม่ได้หรอก แล้วก็ไม่ต้องขู่กูไม่กลัว!!!!” ผมทำหน้าเยาะเย้ยมันแต่แปปเดียวเท่านั้นแหละเพราะอยู่ดีๆตัวผมก็ลอยละลิ่วขึ้น

“เฮ้ย ทำไรวะ” ผมโวยวายเสียงดังลั่นก็แม่งอุ้มผมพาดบ่าคนก็มองเต็มเลยอายนะโว้ย

“มึงบังคับกูเองนะ พูดดีๆไม่เชื่อ” เสียงมันเหมือนโมโหมาก แต่กูไม่สนโว้ยวางกูลงบัดเดี๋ยวนี้นะ

“ปล่อยกูสิวะ  วางกูลงเดี๋ยวนี้ไม่งั้นเลือดหัวมึงออกแน่”

“ถ้าคิดว่ากูจะเจ็บตัวฟรีมึงก็ลองดูได้” มันพูดจบก็ไม่สนใจเสียงโวยวายผมเลยอุ้มผมพาดบ่าจนมาถึงห้องเรียนคนก็มองเยอะแยะ

“เฮ้ยๆ มึงเอาตัวอะไรมาด้วยวะ” เมื่อเข้ามาในห้องเพื่อนมันก็ถามขึ้นทันที

“มึงเห็นว่าเป็นอะไรล่ะ” ไอ้วินตอบกลับไป

“ก็คนไง” มันก็ตอบกลับมาซื่อๆ พวกมึงแม่งกวนตีนอันดับหนึ่งเลยว่ะ

“แล้วถามทำส้นตีนอะไรวะ” ไอ้วินตอบเพื่อนมันเสียงแข็งสงสัยจะยังโมโหอยู่

“อ้าว ไอ้นี่ อารมณ์เสียอะไรมาวะ....ว่าแต่ไอ้คนที่มันอยู่บนบ่ามึงน่ะใครวะ”

“ปล่อยกูสักทีสิวะ” ผมพูดขึ้นทันทีที่มีช่องว่าง

“เฮ้อ มึงช่วยเงียบสักสองนาทีได้ไหมโวยวายอยู่ได้” มันพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ชิคิดว่าหงุดหงิดเป็นคนเดียวหรอวะ เมื่อมันวางลงผมก็ตีแขนมันไปทีหนึ่งหนักๆ

“เพี๊ยะ....โอ้ย เจ็บนะโว้ย” มันโอดครวญ

“ก็เสือกทำเหี้ยอะไรไม่รู้เรื่องนะมึงอ่ะ” ผมจ้องหน้ามันปานจะแดกหัวมันอยู่แล้ว

“เฮ้ย มึงอุ้มมันมาแบบนี้มีอะไรกันหรือเปล่าวะ” ไอ้เบิร์นถามขึ้น

“อือ กูจะแนะนำอะไรนิดหน่อย” มันพูดขึ้นผมก็หันหน้าไปหามันทันที

“แนะนำอะไรวะ” พวกมันถามขึ้นพร้อมกัน แหม่ ไม่ค่อยจะชอบเสือกเท่าไรเลยนะนั่น

“มึงพอเลยไอ้วินไม่ต้องพูดเหี้ยอะไรเลย” ผมรีบพูดแย้งขึ้นก่อน ถึงผมจะเป็นแฟนมันแต่ก็ไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศไปทั่วนี่หว่า

“ในฐานะ???” มึงไม่ฟังกูกันเลยไอ้พวกห่านี่เดี๋ยวกูจับหักคอแม่งยกแก๊งเลย

“แฟนกู!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 45 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 08-02-2012 20:43:12

มาอ่านแล้วนะคับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 45 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 08-02-2012 20:53:00

 :laugh: :laugh:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 45 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 08-02-2012 20:55:58

เปิดตัวกลางห้องเรียนเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 45 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 08-02-2012 21:07:39

เห้ออย่าเล่นกับความรุ้สึกเล้ย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 45 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 08-02-2012 21:50:59

ช่างเป็นคู่ที่รุนแรงกันจริงๆ  :laugh: เปิดตัวกับเพื่อนฝูงแล้วด้วย อิอิอิ :mc4:

แล้วถ้าพรหมกลับมาจะเป็นไงเนี่ย :เฮ้อ: สงสารพรหม :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 45 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 08-02-2012 23:17:08

5555 ประกาศกันแล้วววววววววว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 45 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 09-02-2012 00:20:27

วินเอาจริงไม่แกล้งอัทนะ จริงๆใช่ไหม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 45 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 09-02-2012 09:09:08

สนุกขึ้นทุกตอนเลยอ่ะครับ
ชอบ
มาก
มาก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 45 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 09-02-2012 09:19:56

รู้กันทั้งห้อง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 45 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 09-02-2012 11:52:34

ประกาสกานแบบนี้กะม่ายให้มีครัยมาจีบอัทเลยว่างั้น :impress2:อ่าแร้วนี่ถ้าพรหมกลับมา :L3:
ไม่หัวจัยวายตายคาเครื่องบินหรอเนี่ย :jul1: สงสารพรหมอ่า อุสาชอบอัทมาตั้งนาน :m15:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 46 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 09-02-2012 23:34:50

Lesson 46

( Autt Part )

“มึงไม่ต้องป่าวประกาศขนาดนั้นก็ได้นะ” ผมบอกมันหลังจากที่มันพูดจบ ผมก็อายเป็นนะไม่ใช่มันที่หน้าโบกปูนมาทั้งโรงงาน

“ทำไม กูจะประกาศมึงเป็นแฟนกูอยู่ กูก็ต้องบอกคนอื่นไว้ เพราะกูไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร” มันพูดแล้วยักคิ้วให้ผม กวนตีนดีจริงๆ

“เออ เรื่องของมึงเถอะ” พูดจบผมก็หันหน้าเดินไปทางโต๊ะของตัวเองทันที

“เดี๋ยวสิ” มันคว้ามือผมไว้

“มีอะไรอีก” ผมหันกลับมาถามมัน

“เดี๋ยวเย็นนี้ไปเที่ยวกับพวกกูนะ”

“ไปทำไมไม่เอา ขี้เกลียด” ผมปฎิเสธทันควันเพราะผมไม่ชอบเที่ยวอะไรแบบนี้

“กูไม่ได้ถามว่ามึงจะไปหรือเปล่า...แต่มึงต้องไป” บังคับกูนี่หว่าเรื่องอะไรวะ

“มึงเป็นพ่อกูตั้งแต่เมื่อไร” ผมถามประชดมัน

“เป็นยิ่งกว่าพ่อซะอีก” มันยกมุมปากยิ้มขึ้น มองมุมนี้บอกตรงๆมันหล่อมาก แต่ติดท่สันดารมันแย่เหลือเกิน

“จะเป็นอะไรก็ชั่ง...แต่กูไม่ไป”

“ก็เดี๋ยวเราจะได้รู้กัน” มันพูดแล้วส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้ผม

“ปล่อยกูสิ อาจารย์มาแล้ว” ผมสะบัดมือมันออกเมื่ออาจารย์ เดินเข้ามาในห้องแล้ว  ตลอดเวลาสามชั่วโมงที่เรียนอยู่ก็มีเข้าหูบ้าง แอบหลับบ้าง นั่งเหม่อบ้าง ตามสไตล์ผมและแล้วก็หมดคลาสนี้จนได้ผมรีบเก็บของแล้วเดินออกจากห้องทันที

“จะรีบไปไหนล่ะมึงอ่ะ” มีเสียงตะโกนไล่หลังผมมา

“กินข้าวดิ หิว” ผมก็ตอบมันแล้วเดินต่อเพราะไม่ค่อยได้ใส่ใจ

“ไปด้วยกันดิ” อีกละทำไมแม่งชอบทำตัวติดกับผมจังวะ

“มึงก็เดินตามมาสิ” ผมบอกมันแล้วจ้ำต่อโดยไม่สนใจมันเลย ผมเดินจนถึงโรงอาหารก็เจอเพื่อนๆนั่งรอกันอยู่แล้ว

“เฮ้ย รอนานไหม” ผมถามพวกมันเมื่อเดินมาถึงโต๊ะ

“ไม่นานหรอก กูลาบวชได้สามรอบเอง” ไอซ์ตอบมาแบบประชด

“หรอ หน้าอย่างมึงเข้าวัดได้ด้วยหรอ” ผมถามมันกลับ

“ไอ้อัท เดี๋ยวกูถีบเลย” ไอซ์มันก็ด่าผม ผมไม่ค่อยใส่ใจนักหรอกคำพูดจากปากมันน่ะ ผมหันมองหาเตยแต่ไม่เจอแฮะ

“เฮ้ย ไอ้เตยอ่ะมึง” ผมถามเฟิร์น

“ไปกินไอติมกับไอ้ปาล์มตั้งแต่เลิกแล้ว” เฟิร์นตอบผมมา

“ทำไมมันพัฒนาไวจังวะ”

“ชั่งแม่งเถอะ แต่ว่ามึงอ่ะเล่ามาเลยไปคบกับไอ้วินตอนไหน” ไอซ์เตรียมตัวเป็นนักสืบ

“เรื่องของกูน่า” ผมบอกมันปัดๆ จะบอกได้ไงว่าเล่นเกมกันโดนมันด่าเละแน่

“ทำไม แค่นี่ไม่ยอมบอกกูมึงจำไว้นะ” ไอซ์ทำท่างอนใส่ผมน่ารักตายอ่ะอีห่า

“กูจะจำจนวันตายเลย” ผมพูดจบก็มีอีกเสียงนึงดังขึ้นต่อทันที

“อยากรู้อะไรมาถามผมก็ได้นะ” มันพูดบอกไอซ์

“ถ้าถามนายจะเล่าหรือเปล่าล่ะ” ไอซ์ทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ไอ้วิน เหมาะเป็นคู่กัดกันเนอะพวกมึงน่ะ เล่เหลี่ยมแพรวพราวกันเหลือเกิน

“เล่าสิ เรื่องเกี่ยวกับแฟนเราชอบพูดถึงอยู่แล้ว” มันบอกไอซ์แต่ยิ้มกวนตีนมาให้ผม

“งั้นก็เชิญนั่งเลยวิน เนี่ยข้างอัทว่างพอดีเลย” โหย รักกูมากอีเพื่อนเวร

“ขอบคุณ” มันก็ไม่ปฎิเสธแถมพอนั่งปุ๊บก็เอามือมาโอบเอวผม

“มือน่ะ ทำอะไร” ผมหันไปถามมันด้วยหางตา

“เปล่า ก็แค่โอบแฟน”

“หรอ” ผมพูดจบก็หยิกมือมันเต็มแรงเลยครับมือมันถึงหลุดออกไปจากเอวผมได้

“โอ้ย...โหดจังนะมึงอ่ะ” มันโอดครวญ สมน้ำหน้ามัน

ผมนั่งกินข้าวจนหมดก็ลุกไปเข้าห้องน้ำพอออกมาจากห้องน้ำกำลังจะเดินกลับไปที่โต๊ะก็มีคนมาสะกิดผมเมื่อมหันไปก็เจอกับเพื่อนพรหมครับ

“อ้าว ไงเคียว” เค้าเป็นเพื่อนของพรหมครับผมจำได้

“ไงอัท พอดีจะถามอะไรนิดหน่อยน่ะ” เคียวยิ้มให้ผม จริงๆเคียวก็จัดว่าหน้าตาดีตัวสูงๆผิวคล้ำนิดๆ หน้าตาเข้มๆ เหมือนคนใต้ ภาพรวมก็ดูดีอ่ะ

“มีอะไรหรอ” มันจะถามอะไรผมหว่า

“คือเดี๋ยวนี้เราไม่ค่อยเห็นพรหมเลย มันไปไหนหรอ”

“อ๋อ  พรหมกลับบ้านที่สระบุรีน่ะ เห็นว่ามีธุระกับที่บ้าน” ผมตอบเคียวไป

“ถึงว่าสิ มันก็ไปไม่บอกเราเลย เราก็เปลี่ยนเบอร์ด้วย เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้เจอเท่าไหร่ เรียนกันคนละคณะ” เคียวบ่นให้ผมฟัง

“ว่าแต่อัทกินข้าวหรือยังอ่ะ” เคียวถามผม

“กินแล้ว” ไม่ใช่เสียงผมนะ

“…”

“ไอ้วิน” ผมเผลอพูดชื่อมันออกมา

“ว่าไงครับที่รัก ไปเถอะวินรอนานแล้วนะ” ไอ้วินทำหวานใส่ผมโถ่จะโชว์เค้าทำไม

“เอ่อ...อัทนี่ใครหรอ” เคียวถามผมด้วยความสงสัย หน้าตาเคียวตอนนี้ งง สุดขีด

“อ่อ ผมชื่อวินครับ เป็นแฟนกับอัทยินดีที่ได้รู้จักครับ” ชิงตอบก่อนตลอดแถมยังยื่นมือจะไปจับกับเค้าอีกมันบ้าหรือเปล่า

“…” เคียวก็จับมือกลับแบบงงๆ

“อัท เดี๋ยวเราไปก่อนนะ พอดียังไม่ได้กินข้าวเลย” เคียวหันมาพูดกับผม

“โอเค ไว้เจอกันนะ” ผมโบกมือให้เคียว พอเคียวเดินจากไปอีกคนก็หาเรื่องผมทันที

“เผลอไม่ได้เลยนะมึงอ่ะ อ่อยไปทั่ว”

“นี่มึงพูดให้มันดีๆนะ ใครอ่อย เดี๋ยวโดนเตะปาก” ผมบอกมันเสียงดุ

“ก็เห็นๆกันอยู่ ยังต้องถามอีกหรอว่าใครอ่อยใคร” มันพูดเสียงกวนส้นเท้ามากๆ

“เออ กูอ่อยเองแหละกูชอบมึงจะทำไม” ผมบอกมันแบบขอไปที

“ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก...แต่เคยบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร” มันพูดแล้วก็เอามือเกลี่ยผมหน้าผมเล่น

“ถ้าไม่อยากใช้ของร่วมกับใคร...มึงก็เอาชนะใจกูให้ได้สิ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 46 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 09-02-2012 23:41:09

เด่วก้อได้เรื่องทั่งสองคนหรอก :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 46 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 10-02-2012 01:27:46

รักกันน้า  :)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 46 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 10-02-2012 09:26:38

ใกล้จะรักกันแล้วสินะ  ติดตามต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 46 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 10-02-2012 10:44:29

รักกัน ๆ  :กอด1:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 46 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 10-02-2012 11:24:15

จะตามอ่านต่อไปนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 46 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 10-02-2012 18:05:50

วินรู้สึกว่าทุกการกระทำเนี่ยจะไม่เกี่ยวกะแผนแร้วมั้งความรู้สึกล้วนๆเลยมากกว่า ชิมิๆ555+ :m12:
เอ เคียวอย่าบอกนะว่าชอบพรหมอ่า ดีๆพรหมจะได้มีคู่ จะมีคู่เพิ่มก้อดีค่ะ  :m3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 46 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 10-02-2012 18:40:46

ดูแล้ววินคงไปไหนไม่รอดแล้วววววว :laugh:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 46 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 10-02-2012 19:47:33

วิน จีบแบบแข็งๆเลยอะ งี้อัทจะใจอ่อนมั้ยเนี่ย :เฮ้อ: หรือว่าอัทชอบแบบรุนแรง  :laugh:

พรหมต้องช็อคแน่ๆเลย  o22

สนุกๆๆ เอาอีกๆ  :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 46 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Mrl● ที่ 11-02-2012 00:06:17

รอวันที่วินจะรู้ตัวเอง55555555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 46 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 12-02-2012 03:55:21

ห้าๆๆๆ จัดหนักไปเลยวิน ....

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 46 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: 1kabb ที่ 12-02-2012 13:38:13

เอาอีก ๆ ค๊าบบบบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 47 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 12-02-2012 23:10:27

Lesson 47

( Autt Part )

ผมเข้าเรียนภาคบ่ายพร้อมกันกับไอ้วินตั้งแต่ที่ผมพูดเย้ยมันออกไปมันก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย จนกระทั่งหมดคลาสภาคบ่าย ผมก็เตรียมตัวเก็บของจะกลับคอนโด

“จะไปไหน” ไอ้วินถามขณะที่ผมกำลังเดินออกจากห้องเรียน

“กลับคอนโด” ผมหันไปตอบมัน

“บอกให้ไปด้วยกันไง” มันมองผมด้วยสายตาข่มขู่นิดหน่อยๆ เหมือนไม่พอใจ

“ก็บอกไปแล้วไงว่าขี้เกลียด” ผมเดินออกจากห้องมาเลยทันทีที่พูดจบ

“เดี๋ยวสิ” ผมโดนไอ้วินฉุดมือผมไว้

“อะไรอีก” ผมหันไปตวาดมัน

“เดี๋ยวไปส่ง” มันบอกหน้านิ่งๆ

“ไม่ต้องก็ได้ มึงจะไปเที่ยวไหนก็รีบไปเถอะ”

“ก็บอกว่าเดี๋ยวไปส่งไง” มันตะโกนใส่หน้าผม

“เออ!!! อยากไปก็ไป” ผมก็ตะโกนกลับด้วยเสียงที่ดังไม่แพ้กัน แล้วมันก็กระชากแขนผมเดินตามมันที่รถของมัน

“ไม่ต้องจับ กูเดินเองได้” ผมพยายามสะบัดมือมันออกแต่สะบัดยังไงก็ไม่ยอมออกแม่งแรงควายชิบหายเลย

“ขึ้นรถ” มันปล่อยมือผมก็ตอนที่ถึงรถแล้วนั่นแหละ แถมยังสั่งกูอีก

“…” ผมไม่ได้ต่อปากต่อคำกับมัน แต่หงุดหงิดมากตอนนี้เลยปิดประตูรถแรงไปหน่อย

“ถ้าประตูมันหลุดนะ มึงต้องชดใช้ค่าเสียหายให้กู” มันพูดขึ้นเมื่อมันขึ้นรถเสร็จ

“ไม่ต้องขู่ เงินแค่เนี่ยกูมีปัญญาจ่าย” ผมบอกมันด้วยอารมณ์มาคุสุดๆ เซ็งมากๆ

“ใครบอกว่าจะให้ชดใช้ด้วยเงิน” เมื่อมนพูดจบผมก็หันไปมองหน้ามัน

“มึงหมายความว่าไง” ผมถามมันเสียงแข็ง

“ก็หมายความอย่างที่พูดแหละ หึหึ” มันหัวเราะในคอ ยิ้มเจ้าเล่ห์มาก มันขับรถมาได้แปปเดียวก็ถึงหน้าคอนโดผม

“จอดข้างหน้าเนี่ยแหละ เดี๋ยวกูเข้าไปเอง” ผมบอกมัน

“ไม่เอา เดี๋ยวจะขึ้นไปด้วย”

“ขึ้นไปทำไม มึงไม่รีบไปเที่ยวหรือไง” ผมหันไปบอกมัน

“อือ ไม่ไปละ อยากอยู่กับมึงมากกว่า” มันพูดจบรถก็จอดพอดีเป๊ะ ผมเลยรีบลงจากรถแล้วเดินขึ้นคอนโดอย่างรวดเร็ว

“เฮ้ย รีบไปไหนนักหนาล่ะ” มันตะโกนถามและเดินตามผมมา

“ก็รีบขึ้นห้องน่ะสิ อยากนอนแล้ว” พอผมเดินเข้าลิฟท์ไอ้วินก็เดินตามผมเข้ามาอย่างรวดเร็ว รอสักแปปนึงลิฟท์ก็เคลื่อนตัวมาถึงชั้น 8 ผมรีบเดินเข้าห้องทันที

“เฮ้อ เหนื่อยจังเว้ย” ผมทิ้งตัวลงบนที่นอนทันทีที่ถึงห้องนอน เหนื่อยจริงๆเพราะวันนี้เรียนทั้งเช้าและบ่าย

“เหนื่อยขนาดนั้นเลยหรือไง” ไอ้วินตามผมเข้ามาถามผมด้วยน้ำเสียงประชดถึงในห้องแล้วยังถือวิสาสะล็อคห้องผมด้วย

“อือ” ผมตอบมันสั้นๆง่ายๆได้ใจความ

“ที่ว่าเหนื่อยเนี่ย...เรียนหรืออ่อยผู้ชายล่ะหึ” เมื่อมันถามผม ผมก็หันไปมองมัน มันยืนเกท่านิ่งๆอยู่ตรงประตู

“เหนื่อยเรียนสิ” ผมตอบมันแล้วเว้นวรรค

“เพราะถ้าอ่อยผู้ชาย   อ่อยทั้งวันกูก็ไม่เหนื่อย   กูชอบ!!!!!” แล้วผมก็กวนตีนมันอีก

“กูว่าไม่กินเหล้าดีกว่ามั้ง เหล้าเริ่ว” พูดจบมันก็ถึงตัวผมแล้ว แล้วยังกดมือผมทั้งสองข้างไว้กับเตียง

“ทำอะไร” ผมถามมันนิ่งๆ ราวกับว่าเป็นเรื่องปกติ

“จะพาไปสวรรค์...ดีมั้ยครับ” มันยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งมา

“ชั้นไหนดีครับ” ผมถามมันกลับ ก็เหมือนมันจะอึ้งๆ เข้าทางผมล่ะ มันเชิดหน้าผมขึ้นแล้วประกบปากผมอย่างแรงจนผมรู้สึกเจ็บ แต่ผมก็ตอบรับความรู้สึกมัน เพราะยังไงผมก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้วนี่

“แฮ่กๆ ปล่อยมือก่อน” ผมโกยอากาศเข้าปอดแล้วสั่งมัน มันก็ยอมปล่อยแต่โดยดี

“อื้มมมม...อื้อออ” ผมรวบคอมันลงมาทาบริมฝีปากกับผมอีกรอบและเมื่อเอามือไปลูบเป้ามัน โหย แม่งท่อนซุงหรอวะ แข็งปั้กเลยอ่ะ

“พลั่ก” ผมผลักมันออกจากตัวกลางคัน เหมือนมันจะงงๆมันนั่งมองหน้าผม

“จูบมึงก็งั้นๆอ่ะ ไม่เร้าอารมณ์เลย เสียอารมณ์ว่ะไปเที่ยวดีกว่า” พูดจบผมก็ลุกพรวดออกจากห้องนอนทันทีแล้วเดินไปรอมันข้างล่างที่รถของมัน สักพักมันก็เดินมาถึงรถ

“เปิดรถสิ ยืนรอนานแล้วนะ” ผมพูดบอกมันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หน้ามันสิ หงิกสะยิ่งกว่าเส้นมาม่าสะอีก และเมื่อผมกับมันอยู่ในรถแล้วมันก็พูดขึ้น

“มึงคิดว่าทำอะไรอยู่” มันถามเสียงแข็ง สงสัยจะโกรธ สมน้ำหน้ามัน

“อะไร...กูทำอะไรหรอ” ผมแสร้งถาม

“ก็ที่มึงทำเมื่อกี้ไง” มันตวาดผมแล้วครับ

“ก็ทำอะไรล่ะ!!!” ผมก็ควาดกลับไปอย่างเคืองๆ เรื่องอะไรจะยอมให้มึงมาตวาดกู

“มึงทำให้กูค้าง” มันพูดแล้วค้อนผมตาเขียว

“โทษที...แต่มึงมันห่วยเอง”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 12-02-2012 23:40:44

Lesson 48

( Autt Part )

หลังจากที่ออกมาจากคอนโดผมได้สักพักมันก็มุ่งหน้าขับรถไปที่ผับที่เคยไปตอนช่วงเปิดเทอมใหม่ๆ หรือก็คือผับของมันนั่นแหละ

“เฮ้อ ถึงสักที เมื๊อย เมื่อย” ผมยืดตัวขึ้นเพื่อคลายความเมื่อยหล้าแต่จู่ๆก็มีคนมาค่อมตัวผม

“ทำอะไร...อื้อออ” ผมโดนไอ้วินขโมยจูบอีกแล้วครับ ผมไม่ทันตั้งสติเลยดิ้นพร่านอยู่ใต้ร่างมันนั่นแหละ มันพยายามสอดลิ้นเข้ามาในปากผมแต่ผมเม้มปากไว้แน่น เมื่อผมไม่ยอมเปิดปากมันก็กัดริมฝีปากผมจนเจ็บ พอผมเผลอเปิดปากมันก็ส่งลิ้นมันเข้ามาในปากผม มันจูบปากผมนานมากจนผมหายใจไม่ทัน

“อื้อออ....ฮื้อออออ” ผมดิ้นจนหน้าตัวเองร้อนเพราะหายใจไม่ทันมันคงเห็นผมทุรนทุรายเลยยอมถอนจูบออกไป

“เฮือกกกก  แฮ่กๆๆๆ” ผมรีบโกยอากาศเข้าปอดอย่างเร่งด่วน

“ไว้ค่อยต่อที่เหลือที่ห้องนะครับ คนเก่ง” ผมโมโหมากจนขาดสติเผลอตบหน้ามันไปทีนึงอย่างแรง

“ชอบรุนแรงทำไมไม่บอก!!!” มันพูดเสียงเหี้ยม แล้วเอาหน้ามาซุกที่คอผม ผมไม่มีแรงจะขัดขืนมันแล้ว

“โอ้ย...เจ็บ...อื้อ” ผมเผลอร้องตัวโยน ก็แม่งกัดคอกูเจ็บไปหมดเลย

“นี่คือที่ตบหน้ากูเมื่อกี้” พูดจบมันก็โดดข้ามไปฝั่งคนขับเหมือนเดิมแล้วเปิดประตูแล้วลงรถไป ส่วนผมนั่งอยู่นิ่งๆยังไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้ คอก็เจ็บปากก็เจ็บแต่ที่เจ็บที่สุดคือเจ็บใจโว้ย!!!!!!! กูเอาคืนแน่

“รีบๆลงมาสิครับที่รัก” มันเปิดประตูฝั่งผมแล้วยิ้มเยาะเย้ยผม ผมก็ลงไปแต่โดยดี

“อุ๊ย!!!!” ขณะที่ผมกำลังเดินไปจากรถมันกระชากผมมากดไว้กับรถ

“เมื่อกี้คงไม่ห่วยนะ หึหึ” มันก้มลงมากระซิบข้างหูผมเล่นซะขนลุกเลย

“ออกไป กูจะเข้าไปข้างในแล้ว” ผมดิ้นจนหลุดออกจากการเกาะกุมของมัน

“เดี๋ยวสิ”

“อ๊ะ....อื้อออ” มันกระชากผมไปประกบปากกับมัน สมองผมตื้อไปหมดคิดอะไรไม่ออกอยู่ในช่วงสถานการณ์เสียเปรียบอย่างรุนแรง

“อ่า...จูบกี่ทีก็หวานนะปากมึงเนี่ย” มันพูดขึ้นหลังจากผละออกจากตัวผม

“ไอ้สัดเดี๋ยวมึงได้จูบตีนกูแน่” ผมด่ามันแต่มันเสือกยักไหล่แล้วทำหน้ามึนซะงั้น ผมเดินตามมันเข้าไปในร้านแล้วลงไปทางห้องใต้ดินโซนของมันนั่นแหละ พอเปิดประตูห้องเข้าไปก็เจอคนอีกหนึ่งฝูงกำลังสนุกกันอยู่ข้างใน

“ไง ไอ้วินกว่าจะมาได้นะมึง” เพื่อนมันทักครับ

“พอดียุ่งๆว่ะ ติดธุระ” ตอแหลกูเห็นมึงว่างทั้งวัน

“ติดธุระหรือติดหญิงวะ” ติดกูเนี่ยแหละไม่ได้ติดหญิง

“จะติดเหี้ยอะไรมึงเสือกอะไรด้วยวะ” ไอ้วินตอบเสียงโมโห

“เฮ้ย แดกรังแตนที่ไหนมาวะ” เพื่อนมันถามอย่างตกใจ

“ไม่ได้แดกรังแตนที่ไหนมาหรอก...แต่จะได้แดกคนแล้วเสือกไม่ได้แดกอ่ะดิ” มันพูดแล้วเหล่ๆสายตามามองผม หึ กูไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกไอ้ฟายเอ้ย

“มีใครกล้าปฎิเสธมึงด้วยหรอ” เพื่อนมันถามอย่างตื่นเต้น แม่งเสือกจริงๆอ่ะแหละ

“กูก็ไม่รู้โว้ย...เลิกซักกูได้แหละไปชงเหล้ามาให้กูแดกดิ”

“เออๆ มึงรอแปปเดี๋ยวกูจัดให้” พูดจบเพื่อนมันก็ไปชงเหล้ามายื่นให้มัน แม่งยกรวดเดียวหมดเลย อดอยากมาจากไหนวะ ผมเลยเดินหนีมันมานั่งในที่ๆคิดว่าสงบที่สุดและผมก็เจอกับใครคนหนึ่ง

“อัท มาได้ไงเนี่ย”

“พี่ตัส โห ไม่ได้เจอนานคิดถึงพี่ว่ะ” ผมปรี่เข้าไปกอดพี่ตัส

“แหมๆ ไอ้ตอแหล คิดถึงพี่แต่หายไปไหนไม่มีโทรมาหาพี่เล้ย น่าน้อยใจว่ะ” พี่ตัสทำหน้างอนๆใส่ผม หยั่งงี้ต้องรีบง้อ

“โอ้ พี่ตัสอย่างอนอัทเลยนะ อัทติดธุระนิดหน่อยน่ะ” ผมแก้ตัวกับพี่ตัส

“เออ พี่ไม่ได้ว่าอะไรหรอกแต่ทีหลังจะไปไหนบอกกันหน่อยสิ พี่ก็เป็นห่วงนะ”

“ครับผม ทีหลังผมจะบอกพี่ตัสคนแรกเลย” ผมยิ้มให้พี่ตัส

“เชอะ ให้มันจริงเถอะ” พูดจบพี่ตัสก็กระดกไวน์เข้าปากไปอึกนึง

“พี่ตัสดื่มด้วยหรอ” ผมถามพี่ตัสปกติไม่ค่อยจะได้เห็น

“ก็มีบ้างนิดหน่อย แต่ไม่บ่อยหรอกมันไม่ดีต่อสุขภาพน่ะ” สมกับเป็นนักศึกษาแพทย์เลยจริงๆ รักสุขภาพซะยิ่งกว่าอะไร

“อ่อครับ งั้นผมดื่มไวน์แบบพี่ตัสดีกว่า” ผมบอกพี่ตัสแล้วก็ลุกไปรินไวน์ด้วยตัวเองแล้วกลับมานั่งที่เดิม นั่งไปได้สักพักก็มีคนมานั่งข้างๆผมครับ

“หนีมาทำไม” ไอ้วินถามผม

“อะไรใครหนีใคร แค่มาคุยกับพี่ตัส” ผมตอบปัดมันไป

“หรอ อย่าให้รู้นะว่าหนีมาอ่อยใครน่ะ” มันพูดแล้วจ้องหน้าผมอย่างกินเลือดกินเนื้อ กูถามจริงๆเถอะ กูไปฆ่าพ่อฆ่าแม่มึงหรือไงวะ กัดกูไม่ปล่อยเลย

“แล้วแต่มึงจะคิดเถอะ” ผมพูดกับมันจบก็หันหน้าไปคุยกับพี่ตัสต่อ

“พี่ตัส ว่าแต่พี่เบิร์ดไม่มาหรอ” ผมถามพี่ตัสเมื่อไม่เห็นพี่เบิร์ด

“พี่เบิร์ดไปเอาเหล้าเพิ่มน่ะ มันกินกันอย่างกับเททิ้งแหนะ” พี่ตัสบอกยิ้มๆ ตอนนี้เริ่มมีคนมารุมล้อมโต๊ะผมแล้วครับเพราะไอ้วินมันนั่งอยู่โต๊ะเดียวกับผม ส่วนพี่เบิร์ดพอกลับมาถึงก็กินเอากินเอา จนโดนพี่ตัสตบไปหลายทีข้อหากินเร็วเกินเดี๋ยวเมาไว นั่งไปได้สักพักใหญ่จู่ๆก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น

“วินคะ ไม่เจอกันนานเลยนะคะ” ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาทักไอ้วิน

“อ่าครับ ตั๊กมาได้ไงครับเนี่ย” ไอ้วินถามผู้หญิงคนนั้น

“อ่อ พอดีเพื่อนชวนมาน่ะค่ะ...ว่าแต่เดี๋ยวนี้วินไม่ค่อยไปหาตั๊กเลยนะคะ” อีนางตั๊กเริ่มยั่วๆ ไอ้วิน แล้วเหมือนไอ้วินก็จะเคลิ้มๆ

“อ่า พอดีวินไม่ค่อยมีเวลาน่ะครับ” แหม่ ดูมองเข้าท่าเอากันได้คงเสร็จไปหลายยกละน่ะ

“คืนนี้วินว่างหรือเปล่าค่ะ ตั๊กคิดถึงวินจังเลย” อีตั๊กมือมันเริ่มลูบไปทั่วอกไอ้วินแล้ว แหม ไอ้นี้ก็คล้อยตามง่ายจังนะมึง เดี๋ยวๆ เจอกูกูนึกอะไรดีๆออกแล้ว

“เอ่อ...คือ”

“ว่าไงล่ะคะ” อีตั๊กส่งสายตาให้วินอย่างยั่วยวน

“ขอโทษทีนะแต่คืนนี้วินไม่ว่างหรอก” ผมชิงตอบก่อนไอ้วิน มันทั้งคู่หันมามองทางผม

“…” ไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้นแต่เป็นคำถามทางสายตาแทนว่าทำไมไม่ว่าง ผมจะตอบให้

“พอดีวินเนี่ยแฟนผมครับ”

“เฮ้ยๆ / ฮิ้วววว / โห้ววววว”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 12-02-2012 23:57:15

ง่าาา  สงสัยอัทคงเสร็จวินในเร็ววันแน่ๆ หึๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 13-02-2012 00:24:44

กรีดดดดดดดดดดดดรีบมาต่อนะ

ออกตัวแรงชอบบบบบ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 13-02-2012 01:32:12

ห้าๆ น้องอัทจ๋า ออกตัวแรงระวังจะเข้าตัวเองนะจะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: aekporamai2 ที่ 13-02-2012 01:55:34

ตอนแรกที่อ่านรู้สึกเรื่องราวน่าติดตามน่าสนใจเล่าได้ดี  แต่พออ่านมาจนถึงขั้นวางยาแล้วยังไม่สำนึกแถมคนถูกทำร้ายยังไม่รู้สึกอะไรอีกเลยไม่มีคำบรรยายจริงๆ ทำให้ไม่รู้สึกว่าอยากส่งเสริมและให้อภัยคนทำชั่วได้ง่ายกับการชดใช้ความผิดแบส่งๆไม่ได้มาจากใจ ขอบคุณมากครับกับเรื่องที่ได้อ่าน  แต่ขอจบกับเรื่องนี้นะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 13-02-2012 05:21:14

อ้างจาก: kubkamsoda ที่ 13-02-2012 01:55:34  

ตอนแรกที่อ่านรู้สึกเรื่องราวน่าติดตามน่าสนใจเล่าได้ดี  แต่พออ่านมาจนถึงขั้นวางยาแล้วยังไม่สำนึกแถมคนถูกทำร้ายยังไม่รู้สึกอะไรอีกเลยไม่มีคำบรรยายจริงๆ ทำให้ไม่รู้สึกว่าอยากส่งเสริมและให้อภัยคนทำชั่วได้ง่ายกับการชดใช้ความผิดแบส่งๆไม่ได้มาจากใจ ขอบคุณมากครับกับเรื่องที่ได้อ่าน  แต่ขอจบกับเรื่องนี้นะครับ

คือเรื่องยังไม่ถึงจุดสำคัญ ตัวเรื่องถูกวางมาในรูปแบบนี้น่ะครับ

ทุกสิ่งทุกอย่างมีความลงตัวในตัวเองครับเพียงแค่ว่ามันยังไม่ถึงเวลา

อย่าพึ่งรีบด่วนสรุปครับ แต่ก็ขอบคุณครับที่ติดตามมาถึงขนาดนี้ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 13-02-2012 09:16:50

ติดตามต่อไปและขอเป็นกำลังใจให้คนแต่งในทกๆเรื่องนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 13-02-2012 12:17:29

กรี๊ดดดด ออกตัวแรงนะจ๊ะ :m3:

 :กอด1: :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 13-02-2012 12:34:02

ซวยแล้วหนูอัท รับผิดชอบคำพูดตัวเองด้วยนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 13-02-2012 13:31:59

ค้างสุดอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 13-02-2012 20:04:14

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กล้า มาก อัท กล้า มาก สุดๆ อ่ะ

แต่อย่าใจอ่อน นะ และช่วยดูแล เพื่อนสาวด้วย รู้ไหมว่ามันเป็นแผน อ่ะ โอ๊ย

เป็นห่วง วุ่ย  :เฮ้อ:

รีบกลับมาต่อนะค่ะ  ค้าง อ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 13-02-2012 21:16:43

 :laugh: :laugh:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 13-02-2012 21:20:37

รีบมานะคนเขียน :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mammysoma ที่ 13-02-2012 21:45:09

รอร้อรออออค้าาาาาาาาาาาาาาาาา :call: :call: :call: :call: :call: :call:    มาอัพไวๆน้าาา จะติดตามแล้ะมาให้กำลังใจ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 13-02-2012 22:01:18

โหยวินรู้ตัวบ้างป่ะ  :-[ พุดประชดแบบนี้เนี่ยรักอัทเข้าแร้วต่างหาก อีวินเอ้บรู้จัวว่ะทีดิ o18
สมน้ำหน้าอีตั๊กแกอุ้ยตั๊กเฉยๆ 5555+ คราวนนี้มีตบค๊า :m20:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 48 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 13-02-2012 22:44:16

สงสัยวินจะคล้อยตามเพราะเพิ่งอารมณ์ค้างมาจากอัท  :m32:

อัทยั่วอะ   :-[ น่ารัก ชอบๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 49 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 13-02-2012 23:40:18

Lesson 49

( Autt Part )

เสียงโห่ดังขึ้นระงมห้องไปหมดนี่ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ผมก็แค่โดดไปนั่งตักมันแล้วประทับริมฝีปากของตัวเองลงไปบนปากไอ้วินแค่นั้นเอง

“ใช่ไหมครับที่รัก” ผมผละออกจากมันแล้วจ้องหน้ามันแล้วพูดต่อ

“กรี๊ดดดด อะไรกันเนี่ย วินนี่มันหมายความว่ายังไง” อีตุ๊กแกปรี๊ดแตกขึ้นทันที แถมจ้องไอ้วินอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ

“เคลียร์เองละกันนะครับ ขอให้โชคดี หึหึ” ผมแกล้งลงไปเป็นซบที่ซอกคอมันแต่จริงๆผมกระซิบเยาะเย้ยมันต่างหาก

“เห้ยๆ ทำอะไรกันเกรงใจพวกกูบ้าง”

“นั่นดิ แม่งหวานกันไม่เกรงใจรัฐบาลเลย” เสียงแซวเริ่มดังระงมทั่วห้อง ผมจึงถือโอกาสลุกออกจากตักมันแล้วเดินไปนั่งข้างพี่ตัสแทน

“อัทมีอะไรจะเล่าให้พี่ฟังไหม” พี่ตัสพูดเสียงเย็นแถมมองผมด้วยหางตา อึ้ย น่ากลัวว่ะ

“ก็อย่างที่เห็นแหละพี่...ของจริงเลยแหละ” ผมพูดแล้วยิ้มให้พี่ตัส

“อัท คิดว่าพี่โง่ดูไม่ออกหรอ” พอพี่ตัสพูดคำนี้มาผมถึงกับสะอึก ผมคงประเมินพี่ตัสต่ำไปว่าแกจะไม่ค่อยคิดมาก แต่ผดถนัดแกเป็นคนมีความคิดที่ลึกซึ้งดีทีเดียว

“เอ่อ…คือ” ผมไปไม่ถูกแล้วไม่รู้ว่าจะอ้างอะไรดี

“ว่าไงอัท” พี่ตัสจ้องหน้าผมเขม็ง ผมได้แต่เงียบแล้วนั่งก้มหน้าไม่กล้าสบตาพี่ตัสเลย

“เฮ้อ เอาเถอะถึงอัทไม่บอกพี่ก็คงจะเดาออกเป็นแนวทางนั่นแหละ...แต่ในฐานะพี่ พี่ขอเตือนอะไรหน่อยนะ” พี่ตัสพูดแล้วหยุดไป ผมเงยหน้าขึ้นไปมองพี่ตัสก็เจอสายตาห่วงใยจากใจจริง มันทำให้ผมรู้สึกอุ่นใจขึ้น

“เรื่องอะไรหรอครับพี่ตัส” ผมถามพี่ตัสออกไป

“จะทำอะไรไม่มีใครว่าอะไรเราได้หรอกนะเพราะก็โตๆกันแล้วทั้งอัททั้งวิน แต่ถ้าบางอย่างก็ไม่ควรเอามาเล่นเพราะถ้ามันเสียหายขึ้นมามันจะต่อไม่ติด”

“…” ผมเงียบได้แต่รับฟังพี่ตัสพี่แกพูดก็มีเหตุผล

“อัทเคยเห็นแก้วน้ำไหม” พี่ตัสถามผมต่อ

“เคยครับ” ผมก็ตอบซื่อๆ

“อัทก็ลองดูสิ แก้วเวลามันแตกมากๆเคยเห็นใครมานั่งต่อมันไหม” พี่ตัสพูดเสียงจริงจัง

“ไม่เคยครับ” ผมตอบเสียงอ่อนเลย เหมือนโดนดุยังไงก็ไม่รู้

“ใช่ ไม่มีใครมัวเสียเวลานั่งต่อแก้วที่แตกกระจายเต็มพื้นไปแล้วหรอกนะ เพราะยิ่งพยายามจะต่อแตกมากเท่าไร ก็มีแต่จะยิ่งโดนบาดจนเจ็บลึกลงไปเท่านั่น” พี่ตัสพูดแค่นั้นแล้วกระดกไวน์ในปากทีเดียวหมดแก้ว ผมสิคิดอะไรไม่ออกเลยหัวสมองมึนงงไปหมด

“ตั๊ก มันไม่ใช่อย่างที่ตั๊กคิดนะ” ไอ้วินเดินตามอธิบายให้อีตั๊กฟัง ผมเห็นแล้วก็ขำกลิ้งลิงกับหมาจริงๆ ไอ้ที่พี่ตัสพูดเมื่อกี้ลืมไปหมดแล้วครับ

“พอเถอะ ตั๊กไม่อยากฟังคำอธิบายแล้ว”

“ทำไมล่ะตั๊ก มีเหตุผลหน่อยสิ” ไอ้วินขึ้นเสียงๆดัง

“พอกันที เราไม่ต้องมายุ่งกันดีกว่านะ” พูดจบเธอก็สะบัดหนีไอ้วินทันที แต่เธอก็มุ่งหน้ามาที่ผมเช่นกัน

“นายชื่ออะไรหรอ” เธอถามผมด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร จะมาไม้ไหนละจ๊ะคุณเธอ

“ชื่ออัทครับ” ผมตอบแล้วยิ้มให้เธอไป

“เราตั๊กนะ” เธอแนะนำตัว

“อื้อ เราพอรู้แล้วแหละ”

“ยังไงเราก็ขอบใจนะที่ทำให้เราตาสว่างน่ะ ไม่หลงงมงายอยู่กับความไม่แน่นอน” เธอพูดแล้วยิ้มเหมือนคนโล่งอก

“ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยครับ” ผมบอกเธอ

“ไม่ๆ นายนั่นแหละทำให้เราคิดได้ว่า คนไม่อยู่กับร่องกับรอยอย่างไอ้วินน่ะเอาแน่เอานอนไม่ได้เดี๋ยวแว๊บไปแว๊บมา ถ้านายเป็นแฟนไอ้วินคงต้องเข้มงวดหน่อยล่ะนะ” เธอพูดปนขำกลับมา

“คงไม่ต้องขนาดนั้นหรอก ถ้าเค้าอยากจะไปไหนเราจะไปรั้งไว้ได้ยังไง” ผมบอกตามความคิดตัวเอง เพราะในเวลานี้ถ้ามันออกไปจากวงโคจรของผม จะเป็นอะไรที่ดีมากๆ

“ก็เอาเถอะ ไว้เจอกันนะ” พูดจบเธอก็เดินออกจากห้องไปทันที

“เฮ้อ..โล่งอก” ผมพูดให้พี่ตัสฟัง

“เรื่องอะไร” พี่ตัสถามผมกลับทันที

“ก็ตอนแรกผมนึกว่าตั๊กจะเดินมาด่าผมน่ะสิ”

“ไม่หรอก ตั๊กเป็นผู้หญิงที่ดีคนนึงเลยนะ และเป็นคนที่ตรงไปตรงมาค่อนข้างแฟร์เลยแหละ” พี่ตัสบอกถึงลักษณะนิสัยของตั๊กซึ่งมันตรงกับที่ผมคิดไว้เป๊ะ

“ผมก็คิดว่างั้นแหละพี่ตัส” พูดจบผมก็ยกแก้วไวน์ชนกับพี่ตัสอีก

“พี่ตัสทำไมไม่ชวนพวกไอ้เตยมาด้วยล่ะ” ผมถามเพราะในที่นี่ผมเป็นคนเดียวที่ไม่มีเพื่อนในกลุ่มมาด้วยเลย

“โอ้ย...พี่รำคาญ จะมาทำซากอะไรกันให้นอนอยู่บ้านน่ะดีแล้ว” พี่ตัสพูดหน้ายู่เลยท่าทางแอบหวงน้องนะเนี่ย

“แล้วพรหมล่ะหายไปไหนไม่เจอหลายวันละ” พี่ตัสถามผมต่อ

“พรหมกลับบ้านน่ะพี่ เดี๋ยวคงกลับมาเร็วๆนี้ล่ะ” ผมตอบพี่ตัสแล้วฉุกคิดเรื่องบางอย่างได้ขึ้นมา

“พี่ตัสรู้เรื่องไอ้เตยปะ” ผมถามพี่ตัส

“เรื่องอะไรวะ” พี่ตัสดูท่าทางสนใจไม่แพ้กัน

“ก็ไอ้ปาล์มอ่ะ มันมาตามจีบไอ้เตยอ่ะดิ” พี่ตัสตาโตขึ้นทันที

“แล้วไอ้เตยอ่ะเป็นไง” พี่ตัสถาม

“มันก็ธรรมดาอ่ะ ก็คุยกันนิดๆหน่อยๆ” ผมบอกพี่ตัส

“นี่แหละที่พี่กลัวน่ะ” พี่ตัสพูดแล้วหน้าตาเครียดมาทันที

“กลัวอะไรหรอพี่” ผมถามเพราะสงสัย

“อัทรู้ใช่ไหม เตยมันไม่เคยมีแฟน” พี่ตัสบอกหน้านิ่งๆ

“ครับ...รู้” เป็นเรื่องจริงๆ ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมาเตยไม่เคยมีแฟนสักคนออกจะเป็นเด็กเรียบร้อยด้วยซ้ำ

“พี่บอกตรงๆ พี่ไม่ไว้ใจไอ้ปาล์มเลย”

“พี่คิดเหมือนผมเลย ผมกลัวมันมาหลอกไอ้เตยจัง” พอผมพูดออกไปพี่ตัสยิ่งหน้าเครียดยิ่งกว่าเดิมอีก

“แต่ชั่งมันเถอะ เรื่องแบบนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดัง อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด” เอ่อ พี่ตัสปรับสีหน้าได้ไวมาก ตอนนี้มาในโหมดนิ่งๆ ในขณะที่ผมกำลังกินไวน์แล้วสนทนากับพี่ตัสอย่างมันๆ อยู่ๆก็มีคนฉุดผมขึ้นจากที่นั่ง

“เฮ้ย อะไรวะ” ผมโวยวายก่อนอันดับแรก (ถึงจะไม่เห็นหน้าคนฉุดก็เถอะ)

“มึงลุกมาเคลียร์กับกูก่อน!!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 49 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 14-02-2012 01:02:12

ใครๆๆๆ  จะมาทำร้ายอัทน้อยเหรอ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 49 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 14-02-2012 06:55:37

 :sad4:จพดูเค้าเคลียร์กันนนนนนนน

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 49 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 14-02-2012 09:40:49

ใคร? อะไร?  อยากอ่านต่อแล้วอ่ะครับ

Happy Valentine Day krub

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 49 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 14-02-2012 10:11:57

 :เฮ้อ: เหนื่อยแทนจริงๆ

Happy Valentine

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 49 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 14-02-2012 10:24:03

จะเคียอะไรจ๊ะวิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 49 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-02-2012 11:32:22

วินจะหาเรื่องอัทเหรอ เรื่องจะยุ่งกันใหญ่แล้ว
เมื่อไหร่ที่อัทกับวินจะเลิกเล่นเกมกันนะ
ไม่อยากให้อัทเสียใจเหมือนที่ตัสพูดเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 49 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 14-02-2012 11:36:54

รอนะครับ happy valentine

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 49 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 14-02-2012 17:21:53

โอ้ยยยยยยยยยยย ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงง รีบบบบบบบบบบบบบบบ มาเลยเหอะ

 :catrun:

สุขสันต์วันวาเลนไทน์ นะค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 49 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 14-02-2012 20:39:24

เอาสิ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 50 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 14-02-2012 22:33:56

Lesson 50

( Autt Part )

“เคลียร์อะไรกูไม่มีอะไรจะเคลียร์” ผมพูดบอกไอ้วิน แต่หน้าตาตอนนี้มันดูเอาเรื่องมากเหมือนจะฆ่าใครตายได้เลยทีเดียว

“แต่กูมี!!!” มันกระแทกเสียงหนักจนผมสะดุ้งเพราะตกใจ พูดตามตรงคือผมไม่เคยเห็นมันโมโหมากมายขนาดนี้มาก่อนเลย

“เห้ยๆ วินพอๆ มีอะไรก็ค่อยๆพูดกันอย่าใช้อารมณ์” พี่ตัสเปรียบเสมือนนักบุญในใจผมพี่แกเดินตามผมอกมาทันพอดิบพอดี

“…” ไอ้วินไม่พูดอะไร เอาแต่เงียบไม่พูดอะไรกับพี่ตัส

“ปล่อยกู” ผมบอกมันเสียงแข็ง เพราะมันจับผมกดไว้กับผนังของห้อง

“…” มันก็เงียบอีก

“วินปล่อยอัทก่อนเถอะ” พี่ตัสพูดขึ้น

“อือ ปล่อยเราเถอะ เราเจ็บแขนไปหมดแล้ว” ผมแกล้งตีหน้าเศร้าแล้วหันไปมองพี่ตัสเพื่อขอความช่วยเหลือ

“วินฟังพี่หน่อยสิ” พี่ตัสเริ่มเสียงดังขึ้นเมื่อไอ้วินยังนิ่งเฉยเหมือนเดิม เหมือนมันไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรทั้งสิ้น

“นั้นสิอย่างน้อยก็เกรงใจพี่ตัสเค้าหน่อยเถอะ ถือว่าเราขอร้องนะ” ผมทำเสียงหน้าสงสารแต่เปลี่ยนสีหน้าเป็นเยาะเย้ยแทน ผมมั่นใจมันไม่กล้าทำอะไรผมทั้งสิ้นตราบใดที่พี่ตัสยังยืนอยู่ตรงนี้ แต่แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

“ฮัลโหลครับ” พี่ตัสกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์อย่างใจเย็น

“ฮะ...ครับๆ เดี๋ยวผมจะรีบเข้าไปครับ ขอบคุณครับที่โทรมาบอก” พอพี่ตัสวางสายก็หันมาบอกอะไรบางอย่างกับผมสองคน

“พอดีพี่มีงานน่ะ คงต้องขอตัวก่อน มีอะไรก็ค่อยๆคุยค่อยๆเคลียร์ล่ะ มีอะไรก็โทรหาพี่ก็ได้พี่ไปละ” พี่ตัสแกคงรีบจริงๆ เพราะแกดูรนรานมากแถมพูดซะเร็วปรื้อเลย แต่คนที่แย่ที่สุดตอนนี้คือผมสิครับเพราะไม่มีนักบุญคุ้มกะลาหัวผมแล้ว

“มานี่” ไอ้วินไม่พูดเปล่าลากผมตามมันไปติดๆเลยครับ

“โอ้ย จะพาไปไหนปล่อย” ผมพยายามขืนเต็มที่แต่ไม่เป็นผล

“…” มันไม่พูดอะไรแต่ก็ไม่ยอมปล่อยมือผม มันเดินลากผมมาเรื่อยๆจนถึงห้องๆหนึ่ง มันเปิดประตูแล้วเหวี่ยงผมเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว

“เฮ้ย เจ็บนะเบาๆสิวะ” ผมบอกมันเสียงครวญครางก็แม่งเหวี่ยงมาได้ผมล้มกระแทกกับพื้นเลย

“มึงทำอะไรฮะ!!!!” อยู่ๆมันก็พูดเสียงดังมากจนเกือบจะเป็นตะโกน

“อะไร กูทำอะไรแล้วทำไมต้องตะโกนด้วยวะอยู่กันแค่สองคนเนี่ย” ผมพูดใส่มันด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเหมือนกันเพราะไม่ชอบให้ใครมาเสียงดังใส่

“มึงมาบอกเป็นแฟนกูทำไม” มันถามผมเสียงเบาลงนิดนึง นิดเดียวจริงๆ

“เอ้า ก็กูเป็นแฟนมึงจำไม่ได้หรอ” ผมจ้องหน้ามันเขม็ง

“มึงก็ให้รู้เวลาบ้างเถอะ มึงรู้ไหมว่ากว่ากูจะสอยไอ้ตั๊กมาได้กูเหนื่อยแทบตาย แต่มึงมาทำลายความสัมพันธ์กูกับมันในช่วงเวลาสั้นๆเนี่ยนะ!!!!!!” มันตะคอกผมจนผมสะดุ้งตกใจ

“แล้วกูพูดอะไรผิด ทีมึงยังบอกกับคนอื่นเลยว่าเป็นแฟนกู” ผมอ้างเหตุผลบอกมัน

“ไม่จริงอ่ะ กูบอกแต่เพื่อนสนิทๆหรอ” สงสัยมึงจะความจำสั้นเดี๋ยวกูช่วยเตือน

“หึ แล้วที่บอกกับเคียวเพื่อนพรหมไปน่ะ นั้นสนิทแล้วหรอ” ผมปลายตามองมัน

“…” มันไม่พูดอะไรออกมาอีก

“เห็นไหม เราเท่าเทียมกัน” ผมยิ้มเยาะเย้ยมันแล้วเดินไปที่ประตู

“จะไปไหน” มันถามมา

“กลับสิจะอยู่ต่อทำไม”

“มาถึงขนาดนี้แล้วคิดว่ากูจะปล่อยมึงไปง่ายๆหรอ มานี่” มันพุ่งมาถึงตัวผมไวมากแล้วจับผมเหวี่ยงไปบนเตียง

“อั้ก....โอ้ย” ผมเผลอร้องลั่นเจ็บแล้วก็จุกไปหมดเลย

“ขอคิดรวบยอดเลยละกัน” ไอ้วินค่อยๆก้าวมาที่เตียงช้าๆ ผมจึงถอยกรูดจนติดหัวเตียง

“จะทำอะไรอ่ะ” ผมร้องถามมัน เพราะขืนมันปล้ำผมล่ะก็...ไม่มีปัญญาสู้มันแน่นอนเจ็บไปทั้งตัวเลย

“ก็ทำอย่างที่แฟนเค้าทำกัน” มันส่งสายตากรุ้มกริ่มมาให้จนผมรู้สึกหนาวๆร้อนๆ

“ทะ..ทำอะไรหรอ” ผมมองมันอย่างหวาดหวั่น

“ก็ทำอย่างงี้ไง” พูดจบมันก็ถึงตัวผมแล้ว แถมขาผมยังโดนกดไว้ด้วย

“ปล่อยๆ ออกไปนะ” ผมโวยวายลั่นตกใจด้วย

“ปล่อยก็โง่สิมาถึงขั้นนี้แล้วอย่าเล่นตัวไปหน่อยเลยน่า ทำอย่างกับไม่เคย” พูดจบมันก็ซุกหน้าลงมาที่คอผม

“ไม่เอาปล่อยกูนะโว้ย” ผมยังไม่ยอมแพ้โวยวายต่อไปเรื่อยๆเผื่อมันจะรำคาญ

“เพี๊ยะ!!!” ผมพลั้งมือตบมันไปหนึ่งที ได้ผลครับมันหยุดเหมือนจะอึ้งๆอย่าว่าแต่มันเลยผมเองก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน

“มึงตบกู” มันพูดเสียงแข็งกระด้าง

“กะ...กูไม่ได้ตั้งใจ” ผมพูดจบไม่ทันขาดคำก็โดนมันจับข้อมือกดไว้กับเตียงแล้วบีบอย่างแรงจนผมรู้สึกชา

“โอ้ย...พอแล้วก็กูไม่ได้ตั้งใจนี่” ผมหันไปมองข้อแขนตัวเองก็พบว่ามันแดงขึ้นห้อเลือดแล้วครับ

“อุ๊บ....อื้อออ....” ผมโดนมันกดริมฝีปากอย่างแรง แล้วมันก็ไล่ลงมาถึงซอกคอผม

“พอเถอะนะ  อย่าทำอะไรเราเลย” ผมพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ

“มึงฝันไปเถอะ กูไม่ใช่คนดีมึงจำเอาไว้” มันยิ้มเยาะเย้ยผม แต่ตอนนี้เองที่ผมสามารถขยับขาได้เลยถือโอกาสถีบมันไปแบบเน้นๆหนึ่งทีจนมังหงายหลังไปผมพยายามลงจากเตียงแล้วมุ่งหน้าไปที่ประตูให้ไวที่สุดแต่เหมือนว่าผมจะไวไม่พอ

“เฮ้ย ปล่อยกูนะ” ผมโดนไอ้วินวิ่งมาเกาะหลังแล้วผลักผมลงกับพื้นอีกครั้ง

“มึงฤทธิ์เยอะมากใช่ไหม!!!!!” มันพูดด้วยเสียงโมโหแถมหน้านี่แดงจนเหมือนยมบาล

“ปล่อยกู ปล่อยกูสิวะ” ผมพยายามดิ้นด้วยแรงเฮือกสุดท้าย

“โอ้ย...อย่าเจ็บ...อ๊ะ” ผมรู้สึกเจ็บมากๆที่คอไอ้วินมันกัดคอผมจนปวดไปหมดผมไม่ไหวแล้ว ถึงกับปล่อยน้ำตาเพราะความเจ็บปวด

“ฮึก...ฮือ...ฮือ” ผมร้องไห้อย่างหนักเมื่อนึกถึงสิ่งกำลังจะเกิดขึ้น

“…” ไอ้วินเงยหน้าขึ้นมามองผมแต่ไม่พูดอะไร ส่วนผมก็หลบตามันไม่อยากมองมัน

“ซิก...ซิก” ผมกลัวมากกับเหตุการณ์ ณ ตอนนี้ผมจึงได้แต่ร้องไห้อย่างเดียว

“โถ่โว้ยยยยย!!!!!!!!!!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 50 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 14-02-2012 22:46:55

 อ้าวววว!! อัทร้องไมอ่ะ ไม่หนุกเลย 55555555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 50 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 14-02-2012 23:59:19

วินเถื่อนอะ เฮ้อออออออ ... อัทเค้าชอบเบาๆไม่รู้หราาา  :m17:

 :L1: Happy Valentine's Day จ้าาา Ms.Shizuru :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 50 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 15-02-2012 00:08:17

เลวมากก :angry2:  แบนวินซะเถอะ  พรหมอยู่ไหนอ่ะ  เอาพรหมมาน้าาา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 50 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 15-02-2012 00:33:16

ค้างรอบสอง :sad4:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 50 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 15-02-2012 09:06:54

เฮ้ออออ  เหนื่อยใจอ่ะ   
รอตอนต่อๆไปนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 50 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 15-02-2012 10:39:11

 :m31: ค้างมาก

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 50 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 15-02-2012 12:12:37

 :เฮ้อ: อัท หนอ ทำตัวเองแท้ๆ เป็นไงละ เจ็บตัวเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 50 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 15-02-2012 14:32:13

จะอะไรยังไงกันเนี่ย 2 คนนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 50 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 15-02-2012 14:38:04

พอกันทั้งคู่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 50 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 15-02-2012 19:52:08

เล่นกับความสรู้สึกแบบนี้นะ :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 50 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mammysoma ที่ 15-02-2012 21:40:39

เอือมมมม  ค้างตลอดๆๆๆๆ :angry2: :angry2: :angry2: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 51 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 15-02-2012 23:57:13

Lesson 51

( Win Part )

ผมหัวเสียมากกับเหตุการณ์หลายๆอย่างในวันนี้ ผมผละออกจากตัวไอ้อัทแล้วแต่มันก็ยังร้องไห้ไม่หยุด มันจะร้องอะไรขนาดนั้นก็ไม่รู้ จะบอกว่ามันไม่เคยก็ไม่ใช่

“ร้องทำไมนักหนาเนี่ย” ผมส่งเสียงถามมัน

“ซิก...ฮือออ...” นี่คือคำตอบครับ

“โอะ ทำยังกับไม่เคยไปได้” ผมพูดเยาะเย้ยมัน มันก็หันมามองหน้าผมแล้วลุกพรวดขึ้นมาจ้องหน้าผมอย่างกินเลือดกินเนื้อ

“ใช่สิ!!!!” มันตะคอกผมจนผมตกใจ

“กูมันปากดี ไม่มีศักดิ์ศรี ไม่มีอะไรดีสักอย่าง มึงอยากทำอะไรก็ทำเลย” มันตวาดใส่ผม ผมอึ้งพูดอะไรไม่ออก ไม่นึกว่าคนปากดีจะเป็นแค่เปลือกนอกแต่ภายในกลับบอบบางอย่างน่าใจหาย

“เอาสิ ทำไมมึงไม่ทำล่ะ” มันเริ่มโวยวายขึ้นมาอีกผมก็เงียบไม่ตอบได้แต่มองหน้ามัน

“ได้...ถ้ามึงไม่ทำเดี๋ยวกูทำเอง” พูดจบมันก็กระโจนเข้าหาผมแล้วฉีกเสื้อตัวเองจนหมดผมก็เอามือจับแขนมันไว้ทั้งสองข้าง

“ทำไมล่ะ...ทำไม...ซิกๆ...” มันอ่อนลงแล้วเริ่มร้องไห้หนักขึ้นอีก ผมปล่อยทิ้งไว้สักพัก ผมก็อุ้มมันมาไว้ที่เตียงแล้วนอนกอดมันไว้ ดูจากมุมนี้แล้วมันเป็นคนที่น่าสงสารคนนึง แต่สร้างกำแพงขึ้นรอบด้านเพื่อปกป้องตัวเอง ผมนอนกอดมันไปสักพักมันก็หลับไปผมจึงอุ้มมันแล้วเดินออกจากห้องแล้วไปที่ห้องส่วนตัวของผม

“เห้ย เป็นอะไรมาวะ” ไอ้เบิร์นวิ่งมาดูคนที่ผมอุ้มอยู่ในอ้อมแขน

“ไม่รู้ว่ะ สงสัยเมาแล้วแฮงค์” ผมตอบปัดมันไปขืนไปบอกมันว่าผมจะปล้ำอัทล่ะก็ แม่งล้อผมถึงชาติหน้าแน่

“หรอว่ะ แต่แม่งทำไมมีคราบน้ำตาด้วยวะ” ไอ้เบิร์นไม่พูดเปล่าเอามือมาจับหน้าอัทด้วย

“เออๆไม่มีอะไรหรอกเดี๋ยวกูกลับก่อนละ จะมาบอกแค่นี้แหละ”

“เฮ้ย รีบกลับไปไหนวะมึงดูท่าทางก็ยังไม่เมาเท่าไรนี่หว่า” ไอ้ปาล์มพูดขึ้น

“มึงดูคนในแขนกูดิ หลับเป็นตายแล้วเนี่ย” ผมเอาอัทไปอ้างเพราะนอนสลบไสลไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ

“แหมมึง เดี๋ยวนี่มีเมียเป็นตัวเป็นตนแล้วเพื่อนไม่มีความหมายเลยนะ” ไอ้ป๊อปพูดเยาะเย้ยผม เดี๋ยวมึงจะโดนตีนลูบปาก

“ทะลึ่งหน้าละมึง” ผมมองค้อนมันแต่มันก็ทำหน้ามึนใส่ผม ผมเดินไปขึ้นรถแล้วพาอัทมุ่งหน้ากลับไปที่บ้านผมทันทีและเมื่อมาถึงบ้านผมก็อุ้มเอาอัทขึ้นไปที่ห้องผมทันที

“อัท” ผมเรียกไอ้ตัวเล็กให้รู้สึกตัว

“…” แต่มันก็เงียบ

“อัท อาบน้ำก่อนไหม” ผมลองพูดไปอีก

“…” แต่มันก็เงียบเหมือนเดิม ผมเลยถือวิสาสะเช็ดตัวให้มันแต่มันค่อนข้างลำบากนิดหน่อยเพราะผมไม่เคยทำให้ใคร

“อื้อ” ผมหยุดมือทันทีเมื่อเสียงไอ้ตัวเล็กครางขึ้นเหมือนรำคาญที่มีคนรบกวนเวลาการนอนของมัน ผมปล่อยไว้สักพักก็เช็ดต่อจนเสร็จแบ้วก็นอนกอดมันไว้ทั้งคืน  ตื่นมาอีกทีก็ตอนเช้าสาเหตุของการตื่นคือคนในอ้อมกอดผมดิ้นดุ๊กดิ๊กๆอยู่

“อือ จะนอนอย่าดิ้นสิ” ผมพูดเสียงงัวเงียใส่มัน

“ก็ออกไปสิ กูจะลุกแล้ว” มันบอกเหตุผลที่มันดิ้น

“ไม่เอาอ่ะไม่ต้องไปไหนหรอก นอนอยู่นี่แหละ” มันมองผมตาแป๋ว

“เอาน่านะ” สุดท้ายผมก็ตื๊อไม่เลิกจนมันยอมผมนั้นแหละ

“อยากกลับห้อง” มันพูดขึ้น

“ทำไมล่ะ” ผมถามมันกลับ มันก็ไม่ตอบผม

“เดี๋ยวจะไปส่งนะ” ผมเลยพูดขึ้นสะก่อนแล้วเตรียมลุกขึ้นไปอาบน้ำ

“เดี๋ยวมึงง่วงอยู่ไม่ใช่หรอ” มันรั่งผมไว้

“ก็มึงอยากกลับห้องไม่ใช่หรอเดี๋ยวจะไปส่งก่อนไง” ผมบอกมันแล้วพูดอย่างจริงจัง

“ไม่ต้องหรอก มึงนอนก่อนก็ได้” อะไรของมันเอาไงแน่

“กูไม่ได้รีบขนาดนั้น”

“อือ งั้นนอนต่อ” พูดจบผมก็นอนลงบนเตียงพร้อมกับดึงให้อัทลงมานอนด้วย

“ฮึ้ย ปล่อยกู กูไม่ง่วงแล้ว” อัทพยายามดิ้นหนีผม แต่ขอโทษผมนี่มือปลาหมึกสะยิ่งกว่าอะไรอีก

“นอนเป็นเพื่อนหน่อย นอนคนเดียวเหงานะ” ผมแกล้งพูดเสียงน้อยใจแหย่มัน

“เหงาก็เรื่องของมึงสิ ปล่อยกู” ผมยังอยากแกล้งอัทต่อเลยไม่ยอมปล่อยแล้วรัดมันให้แน่นขึ้นยิ่งกว่าเดิมสะอีก

“โอ้ย....หายใจไม่ออก” ไอ้อัทร้องขึ้นผมก็รีบปล่อยทันที

“ไหนๆ ยังงี้ต้องผายปอด” ผมทำท่าจะจูบปากมันแต่มันสิเบรกผมสะหน้าเกือบทิ่ม

“พอเลยนะมึง ไม่ต้องมาช่วยกู กูยอมตาย” อัททำหน้าตาทะเล้นใส่ผมบอกตรงๆเลยโคตรน่ารักอ่ะ

“กูไปอาบน้ำดีกว่าจะได้ไปห้องมึง” พูดจบผมก็ผละออกจากตัวอัทแล้วตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำทันที

“อาบด้วยกันไหม” ผมหันหน้ากลับมาถามอัทก่อนเข้าห้องน้ำ

“บ้านมึงสิ” อัทด่าผมกลับมา

“เออเนี่ยแหละบ้านกู” พูดจบผมก็ปิดประตูห้องน้ำทันที ผมอาบน้ำไปสักพักก็เสร็จแล้วเปิดประตูเดินออกมาเหมือนไม่มีใครแล้วในห้อง

“เฮ้ย จะทำอะไรก็เกรงใจกูบ้างดิ” ไอ้อัทพูดขึ้น อะไรวะกูแค่นุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกมาแค่เนี่ยนะ หาว่ากูไม่เกรงใจมัน

“แล้วกูทำอะไรผิดหรอ” ผมถามมันอย่างงงๆ

“ก็ดูสภาพมึงสิ” ผมเห็นอัทหน้าแดงๆคงเขินผมด้วย

“ทำไม กูหุ่นดีใช่ไหมล่ะ” ผมแหย่มัน

“หลงตัวเอง ถุ้ย” อัทเบือนสายตาหนีไปทางอื่นแต่หน้านี่แดงแป๊ดเลย

“ทั้งหมดที่เห็นเนี่ยของมึงคนเดียวเลยนะ” ผมแกล้งอัทไม่เลิก

“พอๆ เลิกหลงตัวเองได้แล้วไปแต่งตัวสักที” ผมก็เลยรีบไปแต่งตัวตามที่อัทต้องการพอแต่งตัวเสร็จก็เตรียมตัวออกเดินทางทันที

“หิวไหม” ผมถามอัทเพราะอัทยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้า

“ไว้ไปกินที่ห้อง” มันตอบผม

“เดี๋ยวแวะตลาดซื้ออะไรไปกินละกัน” ผมบอกมันมันก็พยักหน้า

“อยากกินอะไรอ่ะ”

“อะไรก็ได้” มันตอบแค่นั้นแล้วเราก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกผมเปิดเพลงฟังไปเรื่อยๆจนถึงตลาดก็ลงไปซื้อของเองทั้งหมดอ่ะแหละเพราะอัทน้อยของผมหลับไปเรียบร้อยแล้ว พอซื้อของเสร็จผมก็ขับรถมาที่คอนโดต่อทันทีผมปลุกอัทที่งัวเงียขึ้นมามันดูหงุดหงิดเล็กๆแต่พอขึ้นมาถึงห้องมันกลับดีใจอยู่ในห้อง ผมซึ่งเดินตามมาทีหลังเลยอดสงสัยไม่ได้

“มีอะไรวะอัท” ผมตะโกนถามเข้าไปในห้อง

“พรหมกลับมาแล้ว”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 51 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 16-02-2012 00:53:51

โอ๊ะ พรหมกลับมาแ้ล้ว ^^
สงสัยไอ่บ้าวิน จะออกอาการหมาหวงก้างอีกแน่ๆ ชิส์

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 51 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 16-02-2012 01:36:30

 :sad4: เอาแล้วว รอลุ้นความรัก ว่าจะเป็นไงกันต่อไป อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 51 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 16-02-2012 09:20:18

น่าลุ้นสุดๆอ่ะครับ
ติดตามต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 51 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 16-02-2012 11:43:43

จะตกหลุมกันเองตอนไหนน้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 51 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 16-02-2012 17:10:04

 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:  พรหม กลับมาแว๊วววววววววววววว เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 51 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 16-02-2012 18:24:32

พหรมมาแร้ว555 :กอด1:
พรหมนี่แหละตัวยาดี o13ที่จะทามห้ายวินรู้ว่าวินร๊ากกกกกอัท เอิ๊กๆๆๆๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 51 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 16-02-2012 19:29:02

อิวินยังไม่รู้อีกหรอว่าหลงรักอัทไปแย้ววว :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 16-02-2012 22:55:28

Lesson 52

( Autt Part )

ผมดีใจมากที่เปิดห้องเข้ามาแล้วเจอพรหมรออยู่ในห้องอาจจะเป็นเพราะคิดถึงเพราะไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน

“ไงอัท” พรหมทักผมขึ้น

“โห มาไม่บอกเราเลยนะ” ผมท้วงขึ้นที่อยู่ๆพรหมก็มาไม่บอกไม่กล่าวผมเลย

“อัทมีอะไรวะ” ไอ้วินตะโกนถามผมเข้ามาในห้องผมเลยเดินออกไปบอกมัน

“พรหมกลับมาแล้ว” พอผมพูดออกไปสีหน้าไอ้วินก็เปลี่ยนทันที

“…” มันไม่พูดอะไรแต่เดินเอาของไปเก็บในครัวแทน เป็นอะไรของมันวะ

“ใครหรออัท” พรหมเดินตามผมออกมา

“อ๋อ ไอ้วินน่ะ” พอผมบอกชื่อออกไปพรหมมีท่าทีแปลกใจเล็กน้อย

“หืม ใครนะเราฟังผิดหรือเปล่า” พรหมถามผมอีกครั้ง

“ไม่ผิดหรอก ไอ้วินจริงๆ” ผมยืนยันกับพรหมอีกครั้ง

“หรอ...แล้วเค้ามาทำอะไรหรอ” พรหมถามผมสีหน้าดูนิ่งมาก เค้าแอบไปทะเลาะกันตอนไหนหรือเปล่าเนี่ยสองคนเนี่ย

“เค้ามาส่งเราน่ะ พอดีเมื่อคืนเมาแล้วแฮงค์ไอ้วินเลยพาเราไปนอนที่บ้านมันน่ะ” พอผมบอกไปพรหมมีท่าทีร้อนรนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

“อัทไปนอนบ้านเค้ามาหรอ...ไหน   เค้าทำอะไรอัทหรือเปล่า”

“ฮึ้ยๆ ใจเย็น มันไม่ได้ทำอะไรเราหรอก” ผมรีบตอบพรหมเพราะ พรหมเข้ามาจับนู้นจับนี่ผมไปหมด แต่ผมก็ปลื้มนะที่พรหมเป็นห่วงผมขนาดนี้

“หรอ จริงนะ” พรหมมีสีหน้าที่โล่งใจขึ้นแต่ผมยังไม่ทันตอบอะไรก็มีเสียงนึงดังขึ้น

“ผมคงไม่ทำอะไรแฟนตัวเองหรอกครับ คุณพรหม” เมื่อไอ้วินพูดจบพรหมก็หันไปมองหน้าไอ้วินทันที

“หมายความว่าไง” ผมถามขึ้น

“…” ผมเงียบไม่ตอบ

“เราถามว่ามันหมายความว่าไง” พรหมพูดเสียงเย็น

“ก็อย่างที่ได้ยิน” ไอ้วินพูดขึ้นอีกครั้งผมก็ได้แต่เงียบ

“จริงหรออัท” ผมจ้องหน้าผมนิ่งผมลังเลมากว่าจะตอบว่าอย่างไร ผมกลัว...กลัวพรหมจะรับไม่ได้

“จะ...จริง” ผมตัดสินใจตอบพรหมไป

“…” พรหมนิ่งไปชั่วขณะนิ่ง

“พรห...คือ...เรา”

“เราขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม” พรหมพูดขึ้นก่อนที่ผมจะพูดจบ

“อืมได้สิ” พรหมจูงมือผมเข้าในห้องนอน

“คุยข้างนอกสิ ทำไมต้องเข้าไปในห้อง” ไอ้วินพูดขึ้นเสียงดังลั่น

“อือ ไม่เป็นไรหรอกน่า” ผมบอกมันแล้วปิดประตูห้องทันที

“…” พรหมจ้องหน้าผมก็มองหน้าพรหมแต่ไม่มีใครพูดอะไรออกมาจากปาก

“มีอะไรจะพูดหรือเปล่าพรหม” ผมพูดหยั่งเชิงพรหมดูก่อน เพราะดูพรหมแปลกไป

“จะให้เราพูดจริงๆหรอ” พรหมพูดเสียงจริงจัง

“มีอะไรก็พูดมาเลย” ผมบอกพรหมเสียงอ่อน ตอนนี้กลัวจริงๆ

“เราชอบอัท”

“ฮะ!!!!” ผมอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินเพราะผมคิดว่าพรหมจะรับไม่ได้ที่ผมเป็นแฟนกับผู้ชาย

“เราชอบอัทมาตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมแล้ว...แต่เราไม่กล้าคุยกับอัท จนเราได้มาอยู่ใกล้ๆกันนี่แหละ” ยิ่งฟังยิ่งอึ้งครับ งงไปหมดเลย

“แต่เรามีแฟนแล้ว” ผมยกไอ้วินมาอ้างเห็นมึงมีประโยชน์ก็ตอนนี้แหละ

“เรารู้เราเข้าใจ...เราคงช้าไป แต่ไม่เป็นไรหรอกเรายังเป็นเพื่อนกันได้นี่เนอะ” พรหมพูดแล้วยิ้มๆถึงมันจะดูเหมือนฝืนๆก็ตามทีเถอะ

“ใช่เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่” พูดจบผมก็โผเข้ากอดพรหมทันที

“ขอบใจนะอัท” พรหมกอดตอบผมเหมือนกัน

“เราต้องขอบใจนายสิที่ไม่รังเกียจเราน่ะ” ผมบอกพรหม

“จะรังเกียจได้ยังไง...น่ารักสะขนาดนี้” พรหมยอผมเอาสะผมรู้สึกเขินเลย

“ฮ่าๆๆๆๆ พรหมก็พูดไป” ผมพูดแก้เก้อออกไป

“อัท ถ้าอัทไม่มีใครอัทยังมีเรานะ เราอยู่ข้างอัทเสมอนะจำเอาไว้” พรหมพูดแล้วยิ้มให้ผมอย่างจริงใจ ผมรู้สึกได้ถึงมิตรภาพ

“ขอบใจอีกครั้งนะพรหม นายเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ” ผมเปลี่ยนเป็นโหมดจริงจังตาม

“อื้อ...ไปเถอะออกไปข้างนอกกันเถอะ เดี๋ยววินเค้าจะรอนาน” พูดจบพรหมก็ลากผมออกมาจากห้องทันที พรหมนายจะรู้หรือเปล่าว่าที่เรากับวินคบกันเป็นแค่เกมเราอยากบอกนายจังเลยแต่เราทำไม่ได้

“คุยอะไรกันมากมายขนาดนั้น” ไอ้วินถามผมเสียงเขียว กูรู้สึกว่าช่วงนี้มึงจะอินกับบทแฟนมากไปหรือเปล่าวะ

“ก็ไม่มีอะไรหรอกแค่ปรับความเข้าใจน่ะ” ผมบอกกับไอ้วิน

“อัท อัทเดี๋ยวเรากลับห้องก่อนดีกว่านะ” พรหมพูดแทรกขึ้น

“อ้าวทำไมล่ะ อยู่กินข้าวก่อนสิ” ผมท้วงไว้

“อ่า ไม่ดีกว่าไปละ” พรหมเดินออกจากห้องไปทันที

“เดี๋ยวๆ” ผมรีบวิ่งตามไปฉุดมือพรหมไว้

“นี่ อัท นายมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วนะจะมาลุ่มล่ามกับเราแบบนี้ไม่ได้ เดี๋ยวแฟนนายจะมองไม่ดีเอานะ” พรหมบอกผม

“ไม่เกี่ยวนิ แฟนก็ส่วนแฟน เพื่อนก็ส่วนเพื่อน เราแยกแยะเป็นน่า” ผมบอกพรหม

“รับทราบ แต่นายกลับเข้าไปในห้องได้แล้ว เอ้อ กุญแจน่ะเดี๋ยวเราเอาไปคืนนะ”

“ไม่ต้องหรอกจะคืนทำไม” ผมแย้งขึ้น

“อัท นายมีวินอยู่แล้วตอนนี้เราเหมือนเป็นคนอื่น จะให้เราเข้านอกออกในห้องนายเหมือนแต่ก่อนมันคงไม่เหมาะ” พรหมบอกผม

“แต่เราไม่เคยมองว่าพรหมเป็นคนอื่นนะ” ผมเริ่มไม่พอใจพรหมอย่างมากทำไมต้องคิดเล็กคิดน้อยแทนไอ้วินไปสะหมดทุกเรื่องเลย

“อัทเชื่อเราเถอะน่า” พรหมพูดจบก็หนีเข้าห้องตัวเองไปผมเลยต้องจำใจเดินกลับเข้าห้องตัวเองด้วยอารมณ์ค่อนข้างมาคุนิดนึง แต่พอกลับเข้ามาในห้องก็เจอญาติคุณปูโลกเบี้ยวครับ เค้าคือ ไอ้วินหน้าเบี้ยว แม่งหงิกขนาดนั้นสิบล้อเหยียบหน้ามันมาหรอวะ

“มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว แต่ดันวิ่งตามผู้ชายคนอื่น หึ เป็นแฟนที่ยอดเยี่ยมจริงๆ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: LiveToGeTher ที่ 16-02-2012 22:59:36

กรี๊ดดดดด น่ารักอ๊ะ!!!!  o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 16-02-2012 23:03:46

วินอย่าบอกว่าเอ็งหึง เดี๊ยนไม่เชื่อ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 16-02-2012 23:05:28

วินนน มันเล่นสมบทบาทจิงเว้ยยยยย  ลุ้นๆ ตอนค่อไป5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 16-02-2012 23:17:45

วินแกยังไม่รูอีกหร๊อออ :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: biwtiz ที่ 16-02-2012 23:21:27

มาลุ้นต่อไป  กรี๊สสสๆ
  :a5:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 16-02-2012 23:32:54

อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม นะ วิน แก หึง ใช่ป่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 17-02-2012 00:16:12

แหม มาทำหึง ถุ้ยยยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 17-02-2012 00:26:16

เล่นกันแบบนี้สุดท้ายก้ได้เสียกันอิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 17-02-2012 12:45:19

อัทยังจะเล่นเกมอีก เดี๋ยวได้เสียใจจริงๆหรอก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 17-02-2012 17:32:52

วินลืมไปหรือเปล่าว่ามันเป็นแค่เกม o18

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 17-02-2012 21:00:54

ยังไงกันแน่2คนนี้อ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 17-02-2012 21:46:47

เสียดายพรหมอ่า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 18-02-2012 00:38:08

พรหมสงบเสงี่ยมเจียมตัวมาก :o7: สงสาร

วิน หึงอัทอยู่แน่ๆ 5555  :m32:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 18-02-2012 01:18:29

พรหมง่ายไปป่ะ :sad4:
แร้วนี่อีวินลืมไปแร้วหรอ o22
มันเปนเกมนะ เกมอ่า :a5:
อัทก้อซื่อเกิ๊นวินเค้าหึง :m16:
ม่ายด้ายแสดงจร้า :really2:
แสดงรัยหว๋าเนียนมร๊าก :man1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 52 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 18-02-2012 13:35:36

มันก็ชอบกันเองแล้วใช่ป่าว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 53 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 18-02-2012 15:02:48

Lesson 53

( Prom Part )

ผมรีบเดินหนีพรหมเข้ามาในห้องก่อนที่ผมจะร้องไห้ต่อหน้าอัท ผมไม่อยากแสดงความอ่อนแอของตัวเองต่อหน้าอัท ผมรู้สึกสะเทือนใจมากที่อัทคบกับวิน บอกตรงๆผมตั้งตัวไม่ทัน และยังทำใจไม่ได้ แต่ยังไงผมก็ต้องยอมรับมัน เพราะมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ผมต้องเคารพการตัดสินใจของอัท

“ขอให้รักกันนานๆนะอัท” ผมพูดมองไปที่ผนังห้องสีขาวโพนซึ่งหากว่าทะลุผ่านผนังไปจะเป็นห้องของอัท ผมนั่งนิ่งๆสักพักนึงก็ลุกไปอาบน้ำเผื่อความเย็นของสายน้ำจะช่วยให้อะไรๆมันดีขึ้นมาบ้าง ผมอาบน้ำอยู่พักใหญ่ก็ออกมาจากห้องน้ำเพราะผมแช่จนตัวเปื่อยไปหมดแล้ว ผมแต่งตัวอย่างรวดเร็วหยิบกุญแจรถแล้วออกจากคอนโดมุ่งหน้าไปที่เซเว่นแถวนั้น พอถึงผมก็หยิบเบียร์ไม่ยั้ง หยิบจนเต็มตะกร้าแล้วก็มีเสียงดังขึ้น

“กินขนาดนี้เดี๋ยวก็ตายหรอก” เมื่อผมหันไปตามเสียงก็เจอกับเพื่อนวินนั่นเอง รู้สึกจะชื่อป๊อปหรือเปล่าไม่แน่ใจ

“…” ผมไม่ตอบแต่เดินเลี่ยงเพื่อไปจ่ายเงิน

“นี่...พูดไม่ได้ยินหรอ” มันฉุดมือผมไว้ ผมจึงค่อยๆหันไปมอง

“เราจะกินนายจะทำไม” ผมพูดบอกมัน

“อกหักละสิ ใช่ไหมล่ะ” มันยิ้มเยาะเย้ยผม

“มันไม่ใช่เรื่องของนาย” ผมพูดเสียงแข็งแล้วกระชากมือกลับแล้วเดินไปจ่ายเงิน

“เอ่อ...คุณคะทางเราไม่สามารถขายสุราให้กับลูกค้าได้เกิน 12 ขวดต่อหนึ่งท่านนะคะ” พนักงานบอกผม

“ทำไมล่ะครับ” ผมถามกลับ

“มันเป็นนโยบายของเซเว่นน่ะค่ะพึ่งออกกฎมาเมื่อไม่นานนี้เอง ขอโทษจริงๆนะคะ” พนักงานทำหน้าลำบากใจ ผมลองนับในตะกร้าของผมมีทั้งหมด 24 ขวด

“แล้วถ้าเป็นสองคนล่ะครับ” มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลังผม

“นาย!!!!” ผมหันกลับไปก็เจอกับคนเดิมนั่นแหละที่เดินตามผมมา

“ไม่มีปัญหาค่ะ” พนักงานตอบกลับมา

“งั้นก็คิดเงินเลยครับ” พูดจบมันก็ยิ้มให้ผม

“ช่วยได้แค่นี้แหละนะ” พูดจบมันก็เดินออกไปจากเซเว่น

“ทั้งหมด 960 บาทค่ะ” ผมยื่นเงินให้กับพนักงานแล้วเดินหิ้วเบียร์ออกจากเซเว่นทันทีโดยไม่ได้สนใจเงินทอนเลยสักนิด ผมรีบขับรถกลับมาที่คอนโดอย่างเร็วแล้วมุ่งหน้าขึ้นห้องผมทันที พอถึงห้องผมก็รินเบียร์ดื่มทันที ผมดื่มไปเรื่อยๆเหมือนเทน้ำทิ้ง แล้วอยู่ๆก็รู้สึกมึนและทุกอย่างก็มืดลง

“~โปรดส่งใครมารัก ฉันทีอยู่อย่างนี้มันเหงาเกินไป~” เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น ซึ่งเป็นเสียงที่ปลุกผมจากการหลับใหล

“ฮัลโหล” ผมกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์

“พรหมมึงอยู่ไหน” เสียงในสายถามผมมา

“ใครครับเนี่ย” ผมถามกลับไปเพราะรับไม่ได้ดูเบอร์เลย

“เราเคียวเอง” เมื่อได้ยินชื่อผมก็อ๋อทันที

“อ๋อ เคียวว่าไง”

“มึงอยู่ไหน”

“อยู่ที่คอนโดเนี่ยแหละ” ผมบอกมันกลับไป มองไปที่นาฬิกาติดผนังก็ตกใจนี่มันเที่ยงแล้วนี่หว่า

“ไม่เที่ยวไหนหรอวะ” มันถามผม

“เออ คงไม่ว่ะมึนหัวนิดหน่อย” ผมบอกมันตามอาการที่เป็นอยู่ จี๊ดมากครับตอนนี้

“เฮ้ยๆ เป็นอะไรมากหรือเปล่า” เคียวถามผมเสียงตกใจ

“อือ ไม่เป็นไรมากหรอก” ผมบอกกลับไป

“เดี๋ยวกูไปหามึงที่คอนโดละกัน เอาที่อยู่มาสิ”

“เฮ้ยๆ ไม่เป็นไรไม่ต้องขนาดนั้น” ผมบอกมัน

“เออน่า บอกมาเร็ว” ผมเลยต้องยอมบอกที่อยู่คอนโดและเลขห้องไป

“เดี๋ยวอีก 20 นาทีเจอกัน” พูดจบเคียวก็วางสายไป แต่ผมสิมึนหัวมากเลยไปนอนต่อบนเตียง      แล้วผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกเมื่อได้ยินเสียงคนกดออดหน้าห้องผมเลยฝืนตวองลุกไปเปิดประตู

“เฮ้ย พรหมเป็นไงบ้างวะ” เคียงเดินเข้ามาประคองผมในห้องเพราะผมจะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่อยู่แล้ว

“โห อะไรวะเนี่ย มึงแดกเหี้ยอะไรขนาดนี้” เคียวดูตกใจมากเมื่อมองไปที่พื้นห้องแล้วเจอกับกองขวดเบียร์กลิ้งเกะกะ

“…” ผมไม่ได้ตอบอะไรเพราะว่ามึนหัวมากๆไม่อยากพูดอะไร

“มึงกินเบียร์ตั้งแต่เมื่อไร” เคียวประคองผมมานั่งที่โซฟาแล้วถามผม

“เมื่อคืน” ผมตอบมันนิ่งๆ

“เป็นไงมาไงวะ ถึงได้แดกสะขนาดนี้” เคียวถามผมแต่มือก็เก็บกวาดขวดไปด้วย

“ไม่มีอะไรหรอก...เคียวไม่ต้องเก็บหรอกเดี๋ยวเราเก็บเอง” ผมบอกเคียว

“มึงนั่งเฉยๆเถอะ ทำไมแค่นี้กูจะทำให้มึงไม่ได้” เคียวพูดแต่มือก็ทำความสะอาดต่อไป

“ขอบใจละกันนะ” ผมบอกมัน

“เออไม่เป็นไร จิ๊บจ๊อยน่า” เคียวพูดแล้วยิ้มมาให้ผม


“เราขอไปนอนก่อนละกันนะ” ผมเริ่มรู้สึกไม่ไหวเลยขอมันไปนอนก่อน

“เออ แล้วนี่แต่เช้ามึงแดกอะไรหรือยัง” มันถามผม

“ยังเลย” ผมบอกมัน

“เออ ไปนอนก่อนเถอะ เดี๋ยวกูไปหามาให้กิน”

“อือ” ผมเดินเข้ามาในห้องแล้วล้มตัวนอนอย่างหมดแรง

“พรหม พรหม มึงตื่นได้แล้ว” มีเสียงหนึ่งเรียกผมพอลืมตาก็พบ เคียวกำลังเขย่าตัวผมอยู่

“อือๆ ตื่นแล้ว” ผมตอบมันเสียงงัวเงีย

“อ่ะนี่กินข้าวก่อน” เคียวเอาจานข้าวมาให้ผมเป็นข้าวผัดไข่

“ขอบใจนะ” ผมบอกมัน

“เออไม่เป็นไร เพื่อนกันก็ต้องช่วยกันดิวะ” ผมไม่ได้ตอบอะไรกลับไปอีกแต่นั่งกินข้าวจนหมดเพราะหิวมากตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลย เคียวบังคับผมกินยาตามหลังกินข้าว เคียวนั่งคุยกับผมสักพักก็ขอตัวกลับไป

“ไว้วันหลังจะมาใหม่นะเว้ย” เคียวบอกลาผมหน้าห้อง

“อือได้สิ…ขอบใจสำหรับวันนี้” แล้วก็เดินจากไปอย่าง เคียวเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงตั้งแต่มัธยมปลายแล้วแต่เรามาห่างกันตอนช่วงเรียนมหาลัยถึงจะอยู่มหาลัยเดียวกันแต่ก็คนละคณะ แต่ยังไงวันนี้ก็ต้องขอบคุณเคียวมากๆเพราะเคียวคอยดูแลผมตลอดทั้งวันเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 18-02-2012 15:07:41

Lesson 54

( Autt Part )

“มึงอย่ามาเพ้อเจ้อ ผู้ชายที่มึงว่าถึงน่ะ เพื่อนกู” ผมบอกมันจะมาประชดไม่รู้เรื่องรู้ราวเดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อยเลย

“เออ กูน่ะมันเพ้อเจ้อสู้แฟนเก่ามึงไม่ได้หรอก” มันพูดงอนๆ

“ก็นะ” ผมบอกมันแล้วมองมันอย่างท้าทาย เสือกกวนตีนกูดีนัก ผมไม่ได้สนใจมันนานมากนัก เพราะผมอยากดูหนังต่อ

“อ๊ะ...ทำอะไรอ่ะ” ผมตกใจเมื่ออยู่ๆไอ้วินก็เข้ามากอดผมจากข้างหลัง

“ไปคุยกับผู้ชายคนอื่น รู้ไหมว่ากูหึง” มันบอกผมแต่เหมือนจะไม่เข้าหูเลยเพราะผมดูหนังอยู่ใจจดจ่ออยู่กับหนัง

“…”

“พูดได้ยินไหมเนี่ย” มันถามผมอีกครั้ง

“อือ” ผมก็ตอบส่งๆมันไป

“นี่ มึงสนใจกูหน่อยสิ” มันเริ่มพูดเสียงแข็งขึ้น

“…” ผมก็ไม่ได้ตอบโอ้ย ผมจะดูหนังไม่รู้เรื่องแล้วนะ

“ไอ้อัท!!!!” มันตะคอกผมเสียงดังลั่น

“เออ สนใจอยู่” พูดจบผมก็หันไปดูหนังต่อ

“มึงบังคับกูเองนะ”

“อื้อ...” ไอ้วินจับหน้าผมล็อกไว้กับเบาะโซฟาแล้วจูบปากผมมันพยายามสอดลิ้นเข้ามาในโพลงปากผมแต่ผมไม่ยอม

“อ่อย...อะอูอั๋ง” (ปล่อยจะดูหนัง) ผมพยายามดิ้นให้หลุดจากมันแต่ดิ้นเท่าไรมันก็ไม่หลุดสักทีก็แม่งตัวหยั่งควายเลย

“เปิดปากสิ” มันพูดขึ้นเมื่อผมไม่ยอมเปิดปากให้มัน

“ลงไปก่อนกูจะดูหนัง” มันนิ่งแล้วจ้องหน้าผม

“…” มันไม่ตอบอะไรแต่ลุกออกไปจากตัวผมอย่างว่าง่ายผมก็ไม่ได้สนใจมันหันกลับไปดูหนังต่อจนจบ

“เฮ้อ สนุกว่ะ” ผมหันไปหาใครอีกคนก็เห็นมันนั่งหน้าบึ้งกอดอกอยู่ในห้องกินข้าว

“ไอ้วิน” ผมเรียกมัน

“…” มันก็นิ่งไม่ตอบ

“หิวว่ะ ไปกินข้าวกัน” ผมหิวมากจริงๆเพราะตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลย ตอนนี้ก็ทุ่มกว่าแล้วดูหนังเพลินไปหน่อย

“…” มันก็ยังไม่ตอบผมจึงต้องลุกเดินเข้าไปหามันในครัว

“ไอ้วินกินข้าวเลยเถอะ”

“ไม่ต้องแดกหรอกมั้ง แดกทีวีกับหนังไปดิ” มันพูดประชดผม

“มึงอย่ามางี่เง่า กูไม่ง้อหรอกนะจะงอนก็งอนไปเถอะ” ผมบอกมันจบก็แกะกับข้าวกินเทใส่จานเลย กับข้าวก็ที่มันซื้อมานั่นแหละ

“กูก็ไม่หวังจะให้มึงมาง้อหรอก” พูดจบมันก็ลุกออกไปเลย แถมมองค้อนผมด้วย แอบรู้สึกผิดนิดนึงมันมานั่งรอในครัวอาจจะมารอผมกินข้าวก็ได้ แต่ผมก็ปล่อยให้มันนั่งหิวรอจนค่ำคิดได้ดังนั้นผมก็เดินตามมันออกไป

“วินไปกินข้าวกัน” ผมเดินมาบอกมันที่ห้องนั่งเล่น

“ไม่หิว” มันตอบผมเสียงแข็ง

“โถ่ วินอย่าโกรธอัทเลยนะ” ใช้เสียงหวานเข้าช่วย

“บอกว่าไม่หิวไง” มันเบี่ยงตัวหลบหน้าผม

“โอ๋ๆ ง้อก็ได้ ไปกินข้าวกัน” ผมนั่งลงข้างๆแต่ชิดมากๆจนเกือบนั่งตัก

“…” มันไม่ตอบผม ผมคงต้องใช้ไม้สุดท้ายกับ

“จุ๊บ” ผมยื่นหน้าไปหอมแก้วมันอย่างรวดเร็ว

“…” มันหันกลับมามองผมอึ้งๆ

“ไปกินข้าวได้หรือยัง” ผมยิ้มหวานๆให้มันไปทีนึง

“…” มันไม่ตอบผมแต่ก็ยอมลุกตามมาแต่โดยดี

“อ่ะนั่งตรงนี้นะ” ผมบริการมันเต็มที่ตักตักรินน้ำเลื่อนเก้าอี้ เอาใจมันหน่อย

“อร่อยดีเนอะ” ผมพูดขึ้นเมื่อกินกันไปได้สักพัก

“คนซื้อหล่อไง” น่านแล้วมีสัญญาณโต้ตอบบ้างแล้ว

“แอ๊วะ ไม่อร่อยละ” ผมแกล้งทำท่าอ้วกใส่มัน

“…” เอ้า กลับมาเงียบอีกแล้วอ่ะ

“หึ้ย อะไรอ่ะยังไม่หายโกรธเค้าอีกหรอ” ผมแกล้งทำเสียงหงอยใส่มัน

“อือ” มันตอบมาแค่นั้นแล้วก็ก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ

“ก็ได้” แค่นั้นเพราะคิดวิธีง้อมันออกแล้ว ผมนั่งกินข้าวกับมันไปเรื่อยๆ จนข้าวหมด

“วินซื้อของหวานมาปะ” ผมถามมัน

“…” ไม่ตอบแต่ชี้ไปที่ตู้เย็น มึงเป็นใบ้หรอวะ

“กินปะ” ผมถามมันพร้อมๆกับยกเอาขนมหวานออกจากตู้เย็น

“ไม่กิน” มันยังคงบอกผมเสียงแข็งแต่อีกไม่นานหรอก มึงต้องหายโกรธกูแน่นอน

“หรอ น่าเสียดายจังทับทิมแก้วอร่อยนะ” มันยังคงเฉยกับคำพูดผม

“อ้ำ หูย อร่อยอ่ะ” ผมทำท่ากินล่อมัน

“…” แต่มันก็ยังนิ่งแถมหน้าบึ้งอีกต่างหาก

“จะไม่กินจริงๆหรอวิน” ผมหยั่งเชิงมัน

“อือ”

“แต่กูอยากให้มึงกิน” ผมบอกมัน มันก็ไม่ตอบ ผมจึงเอาทับทิมแก้วยัดปากตัวเองแล้ว...

“อื้อ..” เอาไปป้อนมันแบบเม้าส์ทูเม้าส์

“หวานปะ” ผมยิ้มให้มันแล้วเลียปากตัวเองมันมองผมตาค้าง

“…” มันมองผมตาค้างแล้วก็ไม่ได้บอกอะไร

“ว่าไงล่ะ”

“…” มันก็ยังไม่ตอบผมอีก

“ว่าไงล่ะ อร่อยไหม” ผมถามมันซ้ำเพราะมันเอาแต่นิ่งเดาทางไม่ถูกแล้วนะ

“ไม่รู้ ต้องลองอีกคำ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mammysoma ที่ 18-02-2012 15:11:59

อยากเป็นเม้นแรก  ทันมั้ย??

เรื่องชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มาต่ออีกน่ะ :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 18-02-2012 15:34:07

 :-[ :-[

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 18-02-2012 15:43:25

อร๊ากกกกกกหวานกานจิง :-[ นี่ๆไม่มีครัยยุแร้วม่ายต้องแสดงเนียนขนาดนี้ก้อได้มั้งเนี่ย :m12:
นอกซ่ะจากว่าจะเปนความรู้สึกล้วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m3: แอบเชียร์เคียวกะพรหม :m1:หรือ
พรหมกะป๊อปก้อด้ายน๊า :m5:....................................

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 18-02-2012 15:45:07

อ้างจาก: ิิำืben ที่ 18-02-2012 15:43:25  

อร๊ากกกกกกหวานกานจิง :-[ นี่ๆไม่มีครัยยุแร้วม่ายต้องแสดงเนียนขนาดนี้ก้อได้มั้งเนี่ย :m12:
นอกซ่ะจากว่าจะเปนความรู้สึกล้วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m3: แอบเชียร์เคียวกะพรหม :m1:หรือ
พรหมกะป๊อปก้อด้ายน๊า :m5:....................................

อั้ยย่ะ มีคนรู้ใจผู้แต่งด้วยอ่า

พรหมคู่ใครเดี๋ยวเรามาดูกันนะ ^^

(ให้ผู้อ่านลุ้นกันเอง)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-02-2012 15:50:03

ถ้าป้อนขนาดนี้วินยังจะใจแข็งกับอัทได้เหรอ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 18-02-2012 17:29:58

อยากโดนง้อแบบนี้มั่งอ่ะ อิจฉาตาลุกเป็นไฟ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 18-02-2012 18:34:34

รักกัน รักกัน รักกัน รักกัน รักกัน

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 18-02-2012 19:28:45

พรหมต้องมีคู่แน่ๆและต้องเป็นผู้ชายด้วย55+ :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 18-02-2012 21:00:19

สนุกอ่ะเรื่องนี้  อยากอ่านต่อแล้ว
เป็นกำลังใจให้คนแต่งเช่นเคยนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: 1kabb ที่ 18-02-2012 22:08:02

" ต้องลองอีกคำ "   เอาอีก ๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 19-02-2012 00:25:15

 ไอ่วินขี้งอนว่ะ  5555  รีบมาอัฟบ่อยๆนะ ผู้แต่ง ชอบๆ 

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 19-02-2012 01:44:19

 :haun4: น่ารักมาก ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 54 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 19-02-2012 10:46:55

สงสาร พรหม อ่ะ อัท

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 55 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 19-02-2012 22:50:18

Lesson 55

( Autt Part )

อีกคำหรอเองไงดีอ่าแค่นี้ก็เปลืองตัวมากแล้วนะเนี่ย แค่ง้อนิดหน่อยทำเป็นได้ใจนะมึง

“พอแล้ว ของดีมีครั้งเดียว” ผมบอกมันแล้วเตรียมเดินหนีมันเพราะยังไงซะ มันต้องถึงเนื้อถึงตัวผมแน่

“เดี๋ยวสิ” พูดไม่ทันขาดคำ โดนมันล็อคเอวอีกละ

“อื้อ ปล่อยได้แล้วจะไปล้างจาน” ผมยกเหตุมาอ้าง

“เดี๋ยวค่อยล้างก็ได้จานน่ะ ตอนนี้กูอยากกินขนม” มันพูดแล้วมองผมสายตาหื่นมากน่ากลัวว่ะแม่ง

“พอแล้ว กินขนมมากเดี๋ยวอ้วน” ผมยังไม่ยอมแพ้แถไปเรื่อยๆ

“หรอ...งั้น”

“อ๊ะ...เอ้ย” มันช้อนร่างผมไปนอนบนตักมันเหมือนเจ้าหญิง

“ไม่ให้กินขนม งั้นก็ล้างปากกันหน่อยดีกว่าเนอะ” สายตาเจ้าเล่ห์แบบนั้น...ให้ความรู้สึกว่า  ผมไม่ปลอดภัย!!!

“ก็กินน้ำตามไปสิ” ผมพูดแล้วพยายามขืนตัวออกจากมัน พ่อแก้วแม่แก้ว ช่วยอัทด้วยเถอะท่าทางลูกจะรอดยาก

“อย่าดิ้นสิ” มันพูดจบก็ปิดปากผมด้วยริมฝีปากมันทันที แถมส่งลิ้นเข้ามาในปากผมอย่างรวดเร็วจนผมปิดปากไม่ทัน ผมพยายามเอาลิ้นผมหลบลิ้นมันแต่มันก็บุกไม่ยอมถอยจนผมเริ่มหายใจไม่ออกไปจึงถอดริมฝีปากมันออกไป

“เฮือก....แฮ่ก...จะฆ่ากันหรือไง” ผมถามมันเสียงหอบเป็นหมาลิ้นห้อยเลย เกือบตายแล้วไหมละ

“หึหึ  หวานจริงๆ” มันหัวเราะในคอผมหมันไส้มันมากเลยบิดเอวมันไปอย่างแรง

“โอ้ย....เจ็บนะ” มันร้องโอดครวญ

“ดี สมน้ำหน้า” ผมพูดจบก็ลุกออกจากตัวมันเพราะขืนอยู่ต่อต้องเปลืองตัวมากกว่านี้แน่

“จะไปไหน” มันถามผม

“จะไปล้างจานดิ” ผมบอกมันแล้วเดินไปที่ซิ้ง

“ให้ช่วยไหมครับที่รัก” แหมมึงทีงี้หวานมาเลยนะไอ้หอกหัก

“ไม่ต้องอ่ะมึงไปอาบน้ำเถอะ” ผมบอกมัน

“ไม่เอาอ่ะ รออาบด้วยกัน” มันพูดจบผมก็แทบจะหงายหลังกับความคิดมัน

“ใครบอกมึงว่ากูจะอาบน้ำกับมึง” ผมมองมันตาขวางเลยครับแต่ดูเหมือนมันจะสนใจมาก!!!!!

“กูนี่แหละบอก” หน้าด้านนะมึงอ่ะ

“งั้นมึงก็รอไปเถอะ” ผมบอกมันแล้วก็ล้างจานต่อ ไอ้วินยืนอยู่สักพักก็เดินออกไปแล้วเข้าห้องนอนไปเลย มันคงไปอาบน้ำอ่ะแหละ ผมล้างจานอยู่อีกพักนึงก็เดินเข้ามาในห้องกะจะอาบน้ำให้หายเหนียวตัวสะหน่อยแต่...

“อ้าว มึงยังไม่อาบน้ำหรอ” ผมถามมันเพราะเห็นมันนั่งดูทีวีอยู่ในชุดเดิม

“ก็รออาบพร้อมมึงไง”

“งั้นคืนนี้กูไม่อาบน้ำ” ผมบอกมันแล้วก็ล้มตัวนอนทันที

“ไม่เอาเหนียวตัว ลุกไปอาบน้ำก่อน” มันพูดพร้อมกับฉุดกระชากให้ผมลุกขึ้นแต่เรื่องอะไรที่ผมจะยอมมันล่ะ

“ไม่เอา กูไม่อาบกับมึง” ผมร้องบอกมัน มือก็จับหัวเตียงไว้แน่น

“ไปอาบน้ำเร็วๆ” มันก็ยังไม่ยอมแพ้พยายามดึงผม

“เดี๋ยวๆ หยุดก่อน” ผมทำหน้าตกใจแล้วบอกมัน มันก็ยอมหยุดนิ่งๆ

“ชู่ๆๆๆๆๆ” ผมส่งสัญญาณให้มันประมาณว่าห้ามพูดอะไรต่อเหมือนกำลังจะลุ้นอะไรสักอย่าง

“…” จังหวะนี้แหละผมก็ดันตัวเองขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วพุ่งตรงไปยังที่ห้องน้ำ

“แบร่ๆ~” ผมหันมาแลบลิ้นใส่มันแล้วก็ปิดประตูห้องน้ำอย่างแรงแล้วเริ่มทำภารกิจส่วนตัวทันที ตอนแรกๆไอ้วินมันก็มาเคาะประตูแล้วโวยวายอยู่หน้าห้องน้ำ แต่ผมไม่สนใจสะอย่างมันจะทำอะไรได้จริงไหม ฮ่าๆๆๆ ผมอาบน้ำอยู่พักนึงก็ออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับแต่งชุดนอนเสร็จหมดแล้ว

“วินกูอาบน้ำเสร็จแล้ว” ผมบอกมัน มันก็ปันมามองหน้าผม

“เจ้าเล่ห์นักนะ ระวังตัวไว้” พูดจบมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป

“โถ่เอ้ย มึงมันก็พอกับกูแหละวะ” ผมตะโกนตามเข้าไปในห้องน้ำ มันอาบน้ำได้สักพักก็ออกมาจากห้องน้ำ

“พรุ่งนี้ไปดูหนังกัน” มันเอ่ยชวนผม

“อารมณ์ไหนเนี่ยมึง” ผมถามมันกลับ

“ก็อยากไปเที่ยวกับแฟนบ้าง” มันพูดแล้วส่งสายตาหวานฉ่ำมาให้ ถ้าผมเป็นผู้หญิงคงละลายไปแล้วหล่ะ แต่พอดีผมเป็นผู้ชาย!!!!

“ไอ้ตอแหล เที่ยวกับแฟนหรือเหล่หญิงไอ้ควายคิดว่ากูตามไม่ทันหรอ ไม่ได้โง่นะเว้ย”

“ทำไมคิดแบบนั้นแหละ ก็อยากดูหนังด้วยกันแค่นั้นเอง” มันพูดสายตาจริงจัง

“หรอ” ผมพูดอะไรไม่ออกเพราะสายตาที่มันส่งมาบ่งบอกได้เลยว่ากูไม่ได้ล้อมึงเล่น

“แล้วจะไปกี่โมง” ผมถามมันเพราะจะได้กะเวลาตื่นถูกพรุ่งนี้วันอาทิตย์ด้วยปกติผมจะตื่นสายในวันอาทิตย์

“สัก 10 โมง” มันบอกเวลาผม

“อือ งั้นนอนเถอะพรุ่งนี้จะได้ตื่นเช้าๆหน่อย” ผมบอกมันจบ มันก็ล้มตัวนอนข้างๆผมแล้วผมกับมันก็หลับกันไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาอีกทีก็เช้าแล้ว

“ฮ้าววววว” ผมหาววอดเลยเพราะพึ่งตื่น หันไปมองคนข้างๆ มันไม่อยู่แล้วน่หว่า

“ไปอาบน้ำดิ จะได้รีบไปกัน” โห ทีวันหยุดมึงตื่นก่อนกูอีกนะทีวันเรียนทั้งตบจนแทบจะกระทืบแม่งยังไม่ตื่นเลย

“อือ” ผมตอบมันแล้วก็เข้าไปอาบน้ำอย่างรวดเร็วออกมามันก็รอผมที่โซฟาแล้ว แม่ง พร้อมมากๆเลยนะมึงเนี่ย

“อยากดูเรื่องอะไร” มันถามผม ตอนนี้เราอยู่กันหน้าโปรแกรมหนังครับ

“ดูอะไรก็ได้” พอผมพูดจบมันก็ไปซื้อตั๋วมาเลยสองใบ หนังบู๊ครับ ก็สนุกดีผมดูหนัง กินข้าว เดินเล่นอยู่ในห้างกับมันจนเย็น

“สนุกไหม” มันถามผมขณะที่เรากำลังจะเดินกลับไปที่รถ

“อือ ก็โอเคอ่ะ แต่เมื่อยว่ะ” ผมบอกมัน

“ไว้ถึงห้องเดี๋ยวกูนวดให้” มันพูดแล้วยิ้มให้

“ไม่ต้องหรอกเกรงใจ” ผมบอกมัน

“ไม่ต้องเกรงใจหรอกแค่นี้เอง”

“เปล่าหรอก...กูกลัวจะเป็นมากกว่าเดิม” ผมพูดจบมันก็ค้อนงอนๆผม พอขึ้นรถมันก็ขับกลับมาที่คอนโดผมทันที พอขึ้นห้องแล้วเห็นเตียงแค่นั้นแหละ ผมก็หัวถึงหมอนทันทีถึงวันนี้จะเหนื่อยบ้างแต่ก็เป็นวันที่สนุกดี

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 55 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 19-02-2012 23:27:38

มาแนวกุ๊กกิ๊ก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 55 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 19-02-2012 23:44:31

เปลี่ยนแนวมาหวานซะแล้ว  :o8: ชอบๆ  :m3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 55 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 20-02-2012 00:10:28

เริ่มเปิดใจละนี่ อุ๊ย ๆๆ อัทติดกับแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 55 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 20-02-2012 10:00:41

 :-[ หวาน อ่ะ โอ๊ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 55 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 20-02-2012 10:44:18

ดูหวานกันจัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 55 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 20-02-2012 20:55:34

อย่ามีมาม่ามาล่ะ :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 55 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 20-02-2012 21:01:55

ว้าว ว้าว ว้าว
เริ่มรักกันแล้วสินะ ติดตามครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 56 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 20-02-2012 23:32:45

Lesson 56

( Autt Part )

ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้าวันจันทร์เหตุที่ต้องตื่นเช้าน่ะหรอ แน่นอนครับผมมีเรียนเช้าอีกแล้วผมลุกขึ้นไปเตรียมตัวจะอาบน้ำก็เห็นคนข้างๆยังคงหลับไม่ตื่น แต่มันอยู่ในชุดนอนแต่ผมอยู่ในชุดเมื่อวานไม่ได้อาบน้ำนอนเหนื่อยจัด ผมอาบน้ำไปประมาณครึ่งชั่วโมงก็เสร็จ จริงๆแล้วมันอาบไม่นานหรอกแต่เหม่อนานเพราะเหมือนร่างกายยังไม่ค่อยอยากจะตื่นเท่าไรเลย

“ไอ้วิน ตื่นๆ” ผมเรียกมันพรางใส่เสื้อผ้าของตัวเองไปด้วย

“อื้อ” ส่งเสียงครางหงุงหงิงอะไรวะฟังไม่รู้เรื่อง

“อะไรฟังไม่รู้เรื่อง ตื่นได้แล้วเดี๋ยวสาย” ผมบอกย้ำมันแต่มันก็ยังนอนนิ่งๆ

“ไอ้วิน!!!!!” ผมตะโกนแล้วครับเรียกดีๆไม่ชอบ

“…” ไร้ซึ่งเสียงตอบรับ มันนอนหรือตายวะเนี่ย

“มึงไม่ลุกใช่ไหมได้!!!” พูดจบผมก็กระโดดลงบนตัวมันเต็มๆ

“อั๊ก....โอ้ยยยย” มันส่งเสียงออกมานิดนึงแต่หน้ามันนี่เหยเกเลยครับ คงจุกน่าดู

“สมน้ำหน้าไม่อยากลุกดีนัก” ผมสมน้ำหน้ามันซ้ำเป็นคนดีอะไรขนาดนี้เนี่ยผม - -

“อะไรวะ เรียกดีๆไม่ได้หรือไง” โหไอ้ควายกล้าพูดว่ากูเรียกไม่ดีก่อน

“กูเรียกจนน้ำลายกูไหลได้เป็นแม่น้ำเจ้าพระยาและ แม่งนอนแบบนี้มึงตายสะเลยดีกว่า” ตอนนี้ผมเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาและ กวนตีนผมแต่เช้า

“ไม่เอาอ่ะ ถ้ากูตายขึ้นมามึงจะคิดถึงกูเปล่าๆ”

“ไอ้คนหลงตัวเอง!!!!” ผมตะคอกใส่มัน มันก็ยักไหล่แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป มันเข้าไปประมาณ 15 นาทีก็ออกมาแต่สภาพมาแบบว่า....

“ไอ้ผีทะเล ทำไมไม่นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา” ผมเมินหน้าหนีมัน

“ก็ถ้านุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาผมก็เปียกสิ” มันตอบผมด้วยน้ำเสียงกวตีนสุดๆ

“สมองมึงคิดได้แค่นี้หรือไง มึงไม่ได้อยู่คนเดียวในห้องนะเว้ย” พูดจบผมก็รีบวิ่งออกจากห้องนอนทันทีเดี๋ยวเป็นตากุ้งยิงตาย แต่ผมก็ได้ยินเสียงหัวเราะไล่หลังผมมาแม่งโรคจิต

“ไปยังล่ะ” มันเดินออกมาจากห้องปุ๊บก็ส่งเสียงปั๊บเลย

“ไปเลยสินี่จะแปดโมงแล้ว” ผมบอกมันแล้วลุกขึ้นจากโซฟา

“จะรีบทำไม มีเรียนเก้าโมง”

“แล้วข้าวปลาไม่ต้องแดกหรือไง” ผมถามมันกลับ

“ไว้กินกลางวันทีเดียว” มันยังไม่ยอม

“มึงถึงได้โง่ดักดานแบบนี้ไง” ผมด่ามันไปดอกหนึ่งเต็มๆ

“ถึงจะโง่ยังไงก็เป็นแฟนมึงนั่นแหละ” พอมันพูดประโยคนี้ผมก็หันไปมองหน้ามันควับ

“จะไปไหม มหาลัยเนี่ย” ผมพูดขึ้นเสียงแข็ง สาเหตุที่เปลี่ยนเรื่องคุยเพราะผมเถียงไม่ได้

“ไปไป” ผมเดินนำมันออกมาจากห้องแล้วเดินลงลิฟท์มาจนถึงชั้นล่างสุด แล้วก็มุ่งหน้าตรงไปลานจอดรถทันที แต่ทันใดนั้นผมก็เจอกับ....

“พรหม” ผมตะโกนเรียกแล้ววิ่งตามไป

“หือ ไปมหาลัยหรออัท” พรหมถามผม

“อือ พรหมล่ะ ไปมหาลัยเหมือนกันหรอ” ผมถามมัน

“อื้อ เอ่อ อัทไว้เจอกันที่มหาลัยละกันนะ” พูดจบพรหมก็เดินไปที่รถของตัวเองทันที ตอนแรกก็แปลกใจทำไมพรหมมีท่าทีแปลกๆแต่พอหันหลังมาผมก็เข้าใจทันที

“รีบไปแดกข้าวหรือจะรีบไปหาผู้ชายกันแน่” มันพูดเสียงเย็นอะไรวะจะหาเรื่องโกรธกูอีกแล้วหรือไงวะคราวนี้กูไม่ง้อมึงแน่

“อย่ามาไร้สาระว่ะ” พูดจบผมก็เดินหนีมันไปขึ้นรถ มันก็ตามมาขับ - - แต่ตลอดทางไม่มีการพูดปริปากออกมาเลยสักคำจนถึงมหาลัย

“รีบจังนะ มันไม่หนีไปไหนหรอกไอ้พรหมน่ะ” มันพูดขึ้นเมื่อผมกำลังเปิดประตูลงจากรถ

“…” ผมไม่ตอบอะไรมันแต่ชักสีหน้าใส่เล็กน้อยแล้วเดินหนีมันออกมา

“เดี๋ยว” มันตะโกนตามผมมาแต่ผมไม่หยุดและแล้วมันก็ถึงตัวผม มันกระชากผมอย่างแรงจนผมหันหน้าเซไปกระทบกับแผงอกของมัน

“อย่าเดินหนีกู” มันพูดแล้วจ้องหน้าผม

“ใครเดินหนีมึง” ผมถามมันเสียงนิ่ง

“มึงไง” มันสวนทันควัน

“ก็มึงงี่เง่า” ผมบอกมันแล้วสะบัดตัวเดินหนีมัน

“บอกว่าอย่าเดินหนีไง!!!!!” มันฉุดผมอีกครั้งและแรงมากจนผมไถลไปกับพื้น

“โอ้ย....ซี้ด” ผมมองตามมือและแขนตัวเองก็พบว่าเลือดซิบๆเลยถลอกเป็นแนวยาวอีก

“เฮ้ย อัท!!!!” ไอ้วินรนรานวิ่งเข้ามาดูผม

“เป็นไงบ้าง” มันถามเสียงตื่นๆ

“เจ็บสิวะ” ผมเจ็บจริงๆแสบแขนไปหมดเลย

“กูไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษๆ” มันขอโทษขอโพยผมใหญ่

“โอ้ย ๆ อย่าแตะสิเจ็บ” ผมพูดบอกมันเสียงอ่อน

“ขยับตัวไหวไหม” มันถามผม

“ไหวๆ” ผมบอกมันแล้วก็พยายามลุกขึ้นแต่

“โอ๊ะ...ซี๊ดดดด เจ็บอ่ะ” ผมพูดบอกมัน ไอ้วินไม่พูดอะไรต่อแต่อุ้มผมขึ้นทันที

“เฮ้ยทำอะไร” ผมถามมัน

“อยู่เฉยๆเถอะน่า” มันทำเสียงดุผม

“กูเดินเองไหว” ผมพยายามรั้นมัน

“พูดไม่ได้ดูสภาพเลยนะมึงอ่ะ” มันมองผมแค่หางตา ผมเลยต้องยอมเงียบไม่เถียงหรือโต้ตอบมันกลับไป

“กูทำให้มึงเจ็บกูก็ต้องรับผิดชอบสิ” มันพูดแล้วจ้องหน้าผม

“…” ผมไม่ตอบอะไร มันก็เดินต่อไปเรื่อยๆ และแน่นอนตลอดทางมีแต่คนมอง จนผมรู้สึกอายยังไงชอบกล(ปกติหน้าด้าน)

“วินปล่อยกูลงเถอะ” ผมพยายามบอกมัน

“ทำไมล่ะ”

“มึงดูสิคนมองใหญ่แล้ว” ผมบอกมันให้ดูคนรอบข้างที่มองมา

“จะไปสนใจทำไมมึงเจ็บอยู่นะ” มันบอกด้วยสีหน้าจริงจัง

“มึงไม่อายหรอ” ผมถามมันจริงๆแล้วผมไม่อายหรอกแต่ที่ผมห่วงคือมัน....

“มึงอายหรอ” มันถามผมกลับ

“กูไม่อายหรอก หน้าด้านจะตาย” ผมบอกมันแล้วยิ้มๆให้

“มึงยังไม่อายเลย แล้วทำไมกูจะต้องอายวะ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 56 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: DooDee_In ที่ 20-02-2012 23:55:17

น่ารักอะ :-[ ขอบให้รักกันเร็วๆนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 56 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 21-02-2012 00:18:03

 วิน-อัท อย่าได้แค่คัย 555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 56 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 21-02-2012 00:44:54

เหมือนจะรักกันแล้ว,,,ใช่ป่าว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 56 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-02-2012 07:57:04

ชักจะทำตัวเป็นแฟนกันจริงๆแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 56 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 21-02-2012 12:08:15

รักยังๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 56 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 21-02-2012 13:22:31

ตกลงวินเอาจริงใช่ไหมนี้ :m3:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 56 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 21-02-2012 18:41:18

สงสารพรหมจัง  :m15:ป๊อปกะเคียวครัยก้อด้ายมาดามหัวจัยพรหมทีดิ :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 56 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 21-02-2012 19:46:32

ไม่น้านไม่นาน :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 56 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 21-02-2012 20:59:18

วิน อัท น่ารัก แบบไม่แคร์สื่อ
 :impress2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 56 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 21-02-2012 21:00:41

เหมือนจะรักกันจริงๆอ่ะ
แล้วถ้าครบเดือนจะเป็นไงอ่ะ
คงไม่เจ็บทั้ง 2 คนใช่มั้ย
 :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 56 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mammysoma ที่ 21-02-2012 21:16:15

รักกันแล้วใช่มั้ย??  อ้ายยยย จะรอน้าาาาาาา

สู้ๆค่ะ เป็นกำลังใจให้^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 21-02-2012 22:09:57

Lesson 57

( Autt Part )

ไอ้วินอุ้มผมมาจนถึงห้องพยาบาลอาจารย์ประจำห้องพยบาลกูตกใจเล็กน้อยเพราะตัวผมเต็มไปด้วยฝุ่นและรอยดำๆจากพื้นถนนดีนะใส่กางเกงขายาวไม่งั้นขาถลอกเหมือนแขนแน่ๆเลย

“อู้ย!!!” ผมสะดุ้งเมื่อแอลกอฮอล์โดนแผลผม

“ทนหน่อยละกันนะ ไปทำอีท่าไหนล่ะเนี่ยถึงได้มาสภาพนี้เนี่ย” อาจารย์ห้องพยาบาลถาม

“อ่อ พอดีโดนหมาไล่น่ะครับ ผมวิ่งแรงไปหน่อยเลยล้ม” ผมพูดแล้วหันไปจ้องหน้าไอ้วิน สาเหตุที่ทำให้ผมมีสภาพนี้

“น่าสงสารจังตัวก็แค่นี้ยังโดนหมาไล่อีกถือว่าฟาดเคราะห์ละกันนะ” ครับอาจารย์แต่ผมอยากฟาดคนมากกว่า!!!!!!!

“ครับอาจารย์” ผมตอบแล้วยิ้มให้อาจารย์

“อ่านี่ เสร็จแล้วเดี๋ยวอาจารย์ไปก่อนนะ มีธุระนิดหน่อย” อาจารย์พูดขึ้น

“ครับอาจารย์ ผมก็จะไปแล้วล่ะ ใกล้เข้าเรียนแล้ว” ผมบอกอาจารย์ อาจารย์ก็พยักหน้าแล้วเดินออกจากห้องไปตอนนี้ในห้องเลยเหลือผมกับไอ้วินสองคน

“อัทเจ็บหรือเปล่า”

“จักกะจี้มากกว่าว่ะ” ผมตอบกวนตีนแม่งเลย

“โห่ ถามดีๆนะเนี่ย” มันทำเสียงโอดครวญ

“ก็กล้าถามนะมึง กูล้มไถลกับพื้นนะเว้ย ไม่ได้ลื่นบนสไลด์เดอร์” ผมตอบมันเสียงแข็ง

“ขอโทษ ก็ไม่ได้ตั้งใจนี้แค่ตอนนั้นมันหงุดหงิดนิดหน่อยเอง” มันพูดแล้วหน้าตาอ้อนๆ ไม่ได้เข้ากับหนังหน้ามึงเลยไอ้ห่า

“เออๆ ปล่อยแม่งเหอะ ไปกินข้าวกันเถอะ เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงน่าจะทันอยู่” ผมบอกมันแล้วเตรียมจะลุกขึ้น

“เฮ้ยๆเดี๋ยว...”

“โอ้ย....” ผมแทบกองไปอยู่กับพื้น ทำไมมันยังไม่หายเจ็บอีกวะเจ็บตรงสีข้างมากอ่ะ

“เห็นไหมยังไม่ทันขาดคำเลย” ไอ้วินพูดแล้วก็มาประคองผม

“เจ็บอ่ะ” ผมบอกมันด้วยหน้ามู่ๆเจ็บจริงอะไรจริง

“ไปขี้หลังกูไปละกัน” มันบอกผม

“เฮ้ย ไม่เอาแค่ตอนมาคนก็มองเต็มแล้ว” ผมปฏิเสธอย่างรวดเร็ว

“จะอายอะไรวะ บอกว่าอย่าไปสนใจใครไง” ไอ้วินเริ่มพูดเสียงดังและหน้าตาเริ่มหงิก

“กูไม่ได้หน้าหนาแบบมึงนิ” ผมบอกมันไปงั้นแหละ จริงๆแล้วไม่ใช่ระดับความหนาของหน้าเราสองคนสูสีกันมาก ฮ่าๆๆๆ

“เหอะๆ เร็วๆเดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทันนะ” มันบอกผม

“ไม่เอา” ผมส่ายหัวอย่างแรง

“จะไปยังไง...จะให้อุ้มหรือขี่หลังให้เลือก  นับหนึ่ง” มึงบังคับกูนี่หว่าไอ้เวร

“ไม่เอา ไม่เอาแบบไหนทั้งนั้นแหละ”

“สอง” เฮ้ยมึงฟังกูเปล่าเนี่ย

“ไม่เอาๆๆๆ” ผมถอยหนีมันเพราะมันเริ่มเดินเข้ามาประชิดตัวผมแล้ว

“สาม”

“โอเค ขี่หลัง” ผมตอบมันทั้งรัวทั้งเร็วแถมเสียงดังด้วย

“ก็แค่เนี่ย จะต้องเรื่องมากทำไม” พูดจบมันก็หันหลังให้ผม

“จะเอาจริงหรอมึง” ผมถามมันอีกครั้งเผื่อมันเปลี่ยนใจ

“รีบขึ้นมาเถอะน่า” ผมเลยต้องจำใจขี่หลังมันไปโรงอาหาร และพอมาถึงโรงอาหารปุ๊บก็เป็นไปตามที่คาดไว้เพราะมีคนจ้องเราทั้งคู่ตลอดเวลา

“เฮ้ยๆ วินไปโต๊ะนู้น” ผมบอกไอ้วินในขณะที่กำลังหาโต๊ะนั่ง

“ทำไมต้องโต๊ะนั้น” ผมไม่รู้หรอกว่าหน้าตามันเป็นยังไงแต่เสียงมันหงุดหงิดมาก

“ก็พรหมนั่งอยู่ท่าทางจะเหงา” ผมบอกมันเพราะพรหมดูหน้าตาเหงาๆแถมนั่งกินข้าวคนเดียวทำให้ผมรู้สึกผิด เพราะถ้าเป็นปกติผมต้องตัวติดกับมัน

“ไปรู้กับมันได้ไงว่ามันเหงา” ไอ้วินถามผมแล้วมองด้วยหางตา

“เพื่อนกันน่ะ แค่เห็นแว๊บแรกก็รู้แล้วว่าเป็นอะไร” ผมบอกมันเสียงจริงจังก่อนที่มันจะงี่เง่าชวนทะเลาะจนเป็นเรื่องขึ้นมาอีก

“เฮ้อ  ก็ได้” พูดจบมันก็พาผมมานั่งโต๊ะเดียวกับพรหม

“อ้าวอัท วิน ไงกินข้าวกันมาหรือยัง” พรหมทักผมขึ้นเมื่อเห็นไอ้วินพาผมมาที่โต๊ะ

“ยังเลยว่าจะมานั่งด้วยได้ปะ” ผมถามพรหม ผมเห็นพรหมมองไปที่ไอ้วินแล้วก็ตอบผม

“ได้สิ ทำไมจะนั่งไม่ได้ล่ะ” พรหมบอกผมยิ้มๆ ถึงผมจะรู้ว่ามันเป็นยิ้มที่ฝืนก็ตาม

“จะกินอะไร” ไอ้วินโพล่งขึ้น

“มีอะไรน่ากินมั้งอ่ะพรหม” ผมถามพรหม

“ก็มีข้าวผัดกับก๋วยเตี๋ยวอ่ะ” พรหมตอบผมมา

“ไอ้วิน กูเอาข้าวผัดนะ” ผมบอกมัน

“อืมรอแปป” พูดจบไอ้วินก็หายไปสักพักนึง ระหว่างนั้นผมก็คุยกับพรหมไปเรื่อยๆพยายามทำให้พรหมกลับมาร่าเริงเหมือนเดิม

“มาแล้ว” และแล้วไอ้วินมันก็กลับมาแล้วครับแล้วมันก็มานั่งลงข้างผม

“นั่งด้วยคนนะ” อ่านะมันไม่ได้มาคนเดียวเสือกพาไอ้ป๊อปมาด้วย

“ใครเชิญ” ผมพูดขึ้นทันทีแต่ออกแนวเล่นๆ

“โหใจร้ายว่ะ เมียใครวะ” ไอ้ป๊อปทำเสียงน้อยใจ

“เมียกูเองแหละ” ไอ้วินพูดปุ๊บผมก็หันไปหามันทันที

“เพี๊ยะๆ ๆๆ “ เสียงผมตบมันดังลั่นเลยครับจนโต๊ะรอบข้างหันมามอง

“พูดจาให้มันดีๆหน่อยนะมึงอ่ะ” ผมบอกเตือนไอ้วิน

“ก็แค่พูดความจริง” เฮ้อ ไม่ไหวจะเคลียร์ขี้เกลียดจะพูดละ ผมก็หันไปคุยกับพรหมต่อผมก็เห็นไอ้ป๊อปที่มันนั่งอยูข้างมัน มันมองพรหมด้วยสายตาแปลกๆ เหมือนรหมก็จะรู้ตัวแต่ว่าไม่สนใจ

“อัทเราขอตัวก่อนนะ” พูดจบพรหมก็ลุกขึ้นทันทีแต่ก็ถูกไอ้ป๊อปขว้ามือไว้

“จะรีบไปไหนเล่า อยู่คุยกันก่อนสิ” ไอ้ป๊อปพูดบอกพรหม

“เราไม่มีอะไรจะคุยกับนาย” พูดจบพรหมก็สะบัดแขนไอ้ปอปจนหลุดแล้วเดินออกไปส่วนไอ้ป๊อปก็ลุกตามพรหมไปเหมือนกัน

“มึงว่าไหม สองคนนั้นมันแปลกๆ” ผมหันไปขอความเห็นจากไอ้วิน

“มึงรู้ไหมแบบนี้แถวบ้านกูเรียกว่าอะไร”

“เรียกว่าอะไรวะ” ผมอยากรู้อยากเห็นนี่

“เสือก!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: keezbt ที่ 21-02-2012 22:21:30

คำสุดท้ายนี่มันชั่งง พูดกับเมียแบบนี้ได้ไงอ่า
ฮ่าๆๆ คู่รักเอาฮาจิงๆ สรุปพรหมจะต้องเป็นเคะ
เอิ้วววววว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 21-02-2012 22:30:01

ป๊อบ-พรหม-เคียว ใครเอ่ย?
แต่วินกับอัท ทันกันดีนะครับ ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 21-02-2012 22:32:48

 :impress3:อีกคู่ละ อิอิ ท่าทางป๊อปจะเอาจริง  ......

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 21-02-2012 23:09:26

 วิน-อัท น่าลั๊ก ได้อีกกกกกก 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 22-02-2012 00:15:04

ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 22-02-2012 08:08:57

อย่าบอกนะว่าป๊อปชอบพรหม แต่ก็ดีไม่งั้นสงสารพรหมแย่เลย
วินแกเอาใจอัทแบบจริงใจหรือทำตามแผนกันแน่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 22-02-2012 10:21:33

ถ้าทางพรหมจะไม่ต้องเศร้านานแล้ว :laugh:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 22-02-2012 11:25:32

ตลกตรงที่บอกว่าเสือกเนี่ยแหละ 555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 22-02-2012 21:32:48

ว้าว ว้าว ว้าว   น่าลุ้นทั้ง 2 คู่เลย  รอนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 22-02-2012 22:16:15

555555 อัทวินกวนกันได้โดนใจมากอะ :mc4: แต่พรหมป๊อบนี่ชักจะยังไงๆแล้วนะนี่  :m26: เชียร์ๆ  :mc3: :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 23-02-2012 20:18:53

พรหม555+เชียร์ป๊อปอ่ะ อิอิ :-[
แต่แหม อัทวินกวนตีนกันได้ตลอดจิงๆอ่ะนะ :m20:
คำสุดท้ายนี้โดนอ่ะแต่ไม่รู้อัทจะเจ็บป่าวน๊า o22
เหนว่าหน้าไม่หนาแต่โครตด้านเรย55555+ :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: biwtiz ที่ 23-02-2012 21:24:52

จะหวานซ่อนขมรึเปล่า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 24-02-2012 21:08:36

รอ
รอ
รอ
รออยู่นะครับ คนแต่ง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Mrl● ที่ 26-02-2012 12:41:12

เข้ามารอ ฮืออคนแต่งหายเบาเบา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 57 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 26-02-2012 20:00:45

คือแบบว่าต้องขอโทษจริงๆนะ ผู้แต่งติดสอบครับ

ครียดมากฟิสิกเกรดไม่ค่อยดี เลยไม่มีเวลาแต่งต่อ

ขอหยุดสักแปปนึงเด้อจะมาต่อให้ประมาณวันที่ 3 - 4 มีนาคม

ขอโทษจริงๆสำหรับคนที่ติดตามครับ T_T

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru (แจ้งที่หายไป) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 26-02-2012 20:14:54

คร้าบบบ  จะรอครับ สู้ๆนะคับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru (แจ้งที่หายไป) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 26-02-2012 20:55:07

รอได้ครับ
ขอให้คนแต่งสอบได้เกรดที่หวังนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru (แจ้งที่หายไป) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 26-02-2012 21:04:59

จ้า...สู้ๆ o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru (แจ้งที่หายไป) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 26-02-2012 21:15:41

ฟิสิกส์ยากจริงอะไรจริง เข้าใจๆ สู้ๆจ้าาาา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru (แจ้งที่หายไป) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 28-02-2012 15:04:05

จะติดตามต่อไปนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru (แจ้งที่หายไป) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 28-02-2012 19:08:15

คนแต่งอย่าเครียดนะ ตั้งใจสอบและขอให้ผ่านฉลุย
เรารออ่านได้ เอาใจช่วยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru (แจ้งที่หายไป) P.14
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 06-03-2012 09:02:54

ง่ะ ยังสอบไม่เสร็จอีกเหรอ T^T

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 58 Up แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 08-03-2012 00:04:42

Lesson 58

( Autt Part )

อ้าวแม่งหลอกด่ากูนี่หว่า ผมสะบัดหน้างอนใส่มันแล้วลุกออกจากโต๊ะเดินไปตึกเรียนเลย มันก็ตามมาง้อแต่ผมแกล้งไม่คุยกับมัน นาทีนี้กูหยิ่งเว้ย!!!!!

“โอ้ย กูเหนื่อยแล้วนะเนี่ย” มันโพล่งขึ้นอย่างหัวเสีย

“…” เรื่องของมึงเถอะ 55555

“อย่าเอาแต่เงียบสิวะ”

“…”

“นี่!!!!!!!ปั้ง!!!!!!” มันทุบโต๊ะเรียนดังสนั่นผมจึงลุกเดินหนีมันทันที

“อย่าเดินหนีกูนะ” มันตามมาขว้าแขนผมไว้

“ปล่อย” ผมมองจิกมันด้วยหางตา

“มึงจะงอนอะไรนักหนา แม่งง้อยากกว่าผู้หญิงอีก” อ้าวใครขอมึงล่ะ ไอ้เวร

“มึงก็ไม่ต้องมาง้อไปไกลๆเลย” ผมสะบัดมือจนหลุดแล้วเดินออกมานอกห้องแต่เดินมาได้สักพักผมก็รู้สึกได้ว่ามีคนวิ่งตามมา

“มึงบังคับให้กูทำเองนะ” อยู่ๆผมก็โดนดึงไปข้างหลังอย่างแรง

“อื้อ....อ่อยอู” ผมโดนมันจูบครับ >///< แถมกลางถนนซะด้วย ผมดิ้นอยู่ในอ้อมกอดมันสักพักมันก็ยอมผละออกไป

“ไอ้สัด...ตุ้บ” ผมสบถด่ามันแล้วก็ต่อยมันแต่มันรับหมัดผมได้แล้วผมก็ตกไปอยู่ในอ้อมกอดมันอีกครั้ง

“ปล่อยกู!!!” ผมตะโกนบอกมันด้วยความโมโห

“ปล่อยก็ได้ แต่ถ้ามึงต่อยกูอีกกูจับมึงกดตรงนี้แน่ รู้ใช่ไหมว่ากูพูดจริงทำจริง” มันกระซิบขู่ข้างๆหูผม

“เออ ปล่อยสิวะ” มันยอมปล่อยผมแต่โดยดี

“ทำหน้าดีๆสิที่รัก แล้ววันนี้จะไปไหนต่อไหม” มันถามผม

“ไม่ จะกลับห้อง” ผมบอกมัน

“เดี๋ยวไปส่ง เดี๋ยวกูต้องไปทำธุระกับครอบครัวสักอาทิตย์นึงนะ มึงคงเหงาแย่เลย” ถุย กูจะสบายมากขึ้นต่างหาก

“เออ จะไปตายไหนก็ไปเถอะ” ผมบอกมันแล้วเดินไปที่รถ

“พูดจาไม่น่ารักเอาซะเลย” มันพูดไล่หลังผมมา

“อย่ากวนตีน จะไปส่งไหม” มันไม่ตอบแต่ก็เดินตามผมมาจนถึงรถ  ตลอดระยะทางจากมหาลัยถึงคอนโดผมไวเหมือนโกหก

“อยู่คนเดียวได้นะ” มันพูดขึ้นเมื่อรถจอดสนิท

“กูไม่ใช่เด็กสามขวบที่จะต้องมีคนดูแลตลอดเวลา” ผมบอกมันด้วยความหงุดหงิด ผมยังโกรธที่มันทำกลางถนนไม่หายเลย

“อย่าพาผู้ชายเข้าห้องล่ะ” เมื่อมันพูดขึ้นผมหันไปมองหน้ามันทันที

“กูจะเอาเข้าสักสิบคนก็เรื่องของกู”

“ก็ลองดู ห้องมึงพังแน่” มันพูดสวนขึ้นมาทันทีพร้อมกับรอยยิ้มเย็นๆ ผมก็ไม่สนใจมันหรอก อยากให้มันไปพ้นๆจากตรงนี้สักทีรำคาญมันเหมือนกัน

“ดูแลตัวเองดีๆนะ เดี๋ยวกูจะรีบกลับมา” พูดจบมันก็ออกรถไปทันที และความสุขมันก็มาเยือนผมอีกครั้ง ผมแทบจะกระโดดโล้ดเต้นขึ้นห้องตัวเองเพราะมันปราศจากตัวก่อกวนที่มาอาศัยอยู่ที่ห้องผมครึ่งเดือนได้แล้ว พอขึ้นมาถึงห้องอันดับแรกที่ผมทำก็คือเก็บกวาดห้องทุกซอกทุกมุม เพราะตั้งแต่ไอ้วินมาอยู่ห้องผม ผมก็แทบจะไม่ได้เคลียร์ความสะอาดเลย ผมหมกมุ่นอยู่กับการทำความสะอาดจนถึงทุ่มกว่าๆ ก็ไปอาบน้ำแต่ด้วยความเคยชินพอออกมาจากห้องน้ำผมก็เผลอพูดบางอย่างออกไป

“ไอ้วิน ออกไปกินข้าวกัน” เอ่อ มันไม่อยู่นี่หว่ากูนี่ก็บ้าดันไปเรียกมันซะได้ ผมจึงค่อยใส่เสื้อผ้าแล้วเดินลงไปกินข้าวข้างหน้าหอ ซึ่งเป็นร้านประจำของผมกับไอ้วิน

“กูเอาเหมือนเดิมนะ” ง่ะ ผมเผลอพูดคนเดียวอีกแล้ว ผมเริ่มงงกับตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมผมนึกถึงมันแทบจะตลอดเวลาแบบนี้นะ

“หนุ่มวันนี้มาคนเดียวหรอ” ป้าเจ้าของร้านถามผม

“ครับป้า พอดีเพื่อนผมติดธุระน่ะ” ผมตอบป้าแกไป

“อ๋อ แล้ววันนี้จะกินอะไรดีล่ะ”

“ผมเอาข้าวกระเพราไก่ละกันครับ”

“จ้าๆ รอแปปนึงนะ” ป้าแกก็เดินไปทำอาหารที่ผมสั่ง บรรยากาศในร้านตอนนี้มีคนอยู่ไม่ถึงห้าคนเลย รู้สึกเหงาอย่างบอกไม่ถูก ถ้าเป็นปกติล่ะก็ไอ้วินมันต้องนั่งกวนตีนผมไม่หยุดแล้วป่านนี้ระหว่างที่ผมนั่งคิดอะไรเพลินๆข้าวที่สั่งก็ได้แล้ว

“ไอ้หนุ่มได้แล้ว” ป้าแกยกข้าวมาเสิร์ฟผมที่โต๊ะ

“ขอบคุณครับ....แต่ป้าผมไม่ได้สั่งไข่ดาวนี่” ผมท้วงขึ้นเพราะผมไม่ชอบกินไข่ดาว

“ไม่เป็นไรป้าแถมให้ มากินร้านป้าแทบทุกวันป้าแถม ป้าแถม” ป้าแกพูดบอกผมอย่างอารมณ์ดี

“ขอบคุณนะครับป้าแต่ทีหลังไม่ต้องดีกว่าครับ อีกอย่างผมไม่ค่อยชอบกินไข่ดาวด้วย” ผมบอกป้าแกไปตามตรง

“อ้าวหรอ ป้าเห็นปกติมาก็สั่งไข่ดาวตลอดนะ” ป้าแกก็ยังไม่ยอมครับ

“ใช่ครับสั่งมา แต่ผมไม่ได้กิน เพื่อนผมต่างหากที่กิน…แต่ไม่เป็นไรครับผมจะกินให้นะครับป้า” นึกถึงมันอีกแล้วสิน่าห่างกันยังไม่ถึงวันเลย เป็นไรวะเนี่ย

“ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องฝืนหรอก ป้าเข้าใจคงเหงาแย่นะ” พูดจบป้าแกก็เดินไปรับออร์เดอร์จากลูกค้าโต๊ะใหม่ ผมก็นั่งกินข้าวของตัวเองไปเรื่อยๆจนหมดแล้วก็จ่ายเงินแล้วเดินกลับขึ้นมาบนห้อง ผมร็สึกขาดอะไรบางอย่างไป พอเปิดประตูเข้ามาในห้องก็เห็นภาพของไอ้วินในที่ต่างๆ ภาพที่เวลามันนั่งเล่นบนโซฟา ตอนที่มันออกมาจากห้องน้ำ ตอนที่มันนอนหลับแล้วปลุกยากปลุกเย็น ผมล้มตัวนอนลงบนเตียงแล้วก็คิดทบทวนเรื่องราวตั้งแต่ตอนที่ไอ้วินเข้ามาในชีวิตผม เรารู้จักกันไม่ค่อยดีนัก จนผมเผลอไปมีอะไรกับมัน แล้วผมกับมันก็มาตกลงเป็นแฟนกำมะลอกัน เราสองคนเริ่มตัวติดกันอย่างไม่รู้ตัว และผมสัมผัสได้ถึงความสัมพันธ์บางอย่างระหว่างผมกับมันที่เปลี่ยนแปลงไป

“เฮ้อ น่าเบื่อจัง” ผมบ่นกับตัวเองแล้วก็ควานหารีโมทมาเปิดทีวีหารายการทีวีดูจะได่ไม่คิดมากจนเกินเหตุผมนอนดูรายการแล้วรายการเล่าจนตีหนึ่งผมก็ยังไม่รู้สึกง่วง

“~และสำหรับค่ำคืนนี้ลาไปก่อน ราตรีสวัสดิ์ครับ เฮ้ๆๆ~” เสียงจากรายการสุดท้ายจากค่ำคืนนี้ก็จบลงแล้ว แต่ทำไมผมถึงไม่หลับล่ะ

“โฮ้ย เป็นอะไรวะเนี่ย” ผมเริ่มหัวเสียกับตัวเอง นี่กูเป็นบ้าหรอวะ ผมนอนพลิกซ้ายพลิกขวากลิ้งไปกลิ้งมาจนแล้วจนรอดมองดูนาฬิกานี่ก็จะตีสามแล้ว ทำไมกูถึงยังไม่หลับล่ะผมหันหน้าไปอีกทางหนึ่งซึ่งปกติจะมีอีกคนนอนอยู่แต่ตอนนี้มันไม่มี!!!!

“มึงเข้ามามีความสำคัญกับกูตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย” ผมเอามือไปลูบที่นอนที่ว่างเปล่า ซึ่งมันบ่งบอกได้ชัดเจนว่าผมกำลังเหงาอย่างถึงขีดสุด คิดๆดูแล้วถ้านับเวลาที่ผมกับไอ้วินเป็นแฟนกันมันก็จะครบเดือนแล้ว แล้วถ้าถึงตอนนั้นยังไงมันก็ต้องหายไปจากชีวิตผมอยู่ดี แล้วผมจะอยู่ได้ยังไง...ดีแล้วมึงหายไปแบบนี้น่ะดีแล้วถือซะว่ามึงให้โอกาสกูทำใจให้เข้มแข็งขึ้น ผมต้องอยู่ให้ได้โดยที่ไม่มีมัน อนาคตกู กูเป็นคนกำหนดเองว่ามันจะเป็นยังไงกูเลือกทางเดินของกูเองได้โดยที่ไม่ต้องมีมึงนำทาง ผมคิดๆอยู่น้ำตาของผมก็ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสายและมันทำให้ผมรู้ผลของการเดิมพันครั้งนี้แล้วว่าผม...แพ้มันอย่างราบคาบเลยทีเดียว!!!!


ปล. ขอโทษที่หายไปนานเลยนะครับ ตอนนี้ปิดเทอมแล้วจะรีบแต่งให้จบให้ไวที่สุดนะครับ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 58 Up แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 08-03-2012 00:28:22

 เย้ !! กลับมาแล้ว กำลัง คถ. วิน-อัท พอดี 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 58 Up แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: listengu ที่ 08-03-2012 00:29:13

 :a2: ในที่สุดก็ได้อ่าน   มาต่อไวๆต่อคับ   o13 o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 58 Up แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 08-03-2012 00:40:26

น่าน แพ้ใจตัวเองซะแล้วอัท 555+

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 58 Up แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 08-03-2012 06:31:00

นั่งรอนอนรอออออออแล้วนะ

รีบมาต่อนะ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 58 Up แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 08-03-2012 08:09:22

หายไปนานมากกกก อิอิ แต่จะตั้งใจรอตอนต่อไปนะ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 58 Up แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 08-03-2012 08:30:24

อัทเริ่มรู้ใจตัวเองแล้วแต่จะครบเดือนแล้วเหรอ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 58 Up แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 08-03-2012 09:10:40

รออ่านต่อไป ........... อยากรู้ใจทั้ง 2 คนจังเลย ถ้าครบเดือนแล้วจะรู้สึกอย่างไร

เป็นกำลังใจให้คนแต่ง ทุกเมื่อเชื่อวันนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 58 Up แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 08-03-2012 23:03:44

สงสารอัท วินไปไหนเนี่ยตั้งอาทิตย์นึง รีบกลับมากวนตรีนนู๋อัทเร้วววว  :L1:

สนุกๆ รอต่อไป  :กอด1:  :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 59 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 09-03-2012 00:02:11

Lesson 59

( Autt Part )

ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของอีกวันวันนี้มีเรียนเช้าซะด้วย และผมก็รู้สึกได้ว่าตาผมแฉะเมื่อคืนผมนอนร้องไห้สินะ เศร้ากับตัวเองจริงๆไปหลงมันตอนไหนวะเนี่ย

“~Love takes time To heal when you’re hurting so much~” เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้นผมจึงหลุดจากภวังค์

“ฮัลโหล” ผมกรอกเสียงลงในโทรศัพท์โดยไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายเป็นใคร

(อัทอยู่ไหนเนี่ยทำไมยังไม่มาเรียนล่ะ) เสียงคุ้นๆแฮะ ผมลองดูเบอร์ที่โทรเข้ามาถึงเข้าใจว่าใครโทรมา

“อ่อ พอดีเราพึ่งตื่นน่ะ เอ้อ พรหมรอเราที่โรงอาหารนะเดี๋ยวเราไป” ผมพูดบอกพรหม

(ไม่เอาดีกว่า เราไม่อยากเป็นก้างใครอัทก็มาพร้อมไอ้วินอยู่แล้ว เดี๋ยวเราไปรอในห้องเรียนเลยละกันนะ)

“…” ผมสะอึกทันทีที่พรหมพูดถึงใครอีกคน คนที่ทำให้ผมไม่ปกติเหมือนตอนนี้

(อัท อัท ยังอยู่ไหมเนี่ย)

“เอ้อๆ อยู่โทษทีเราพึ่งตื่นน่ะเบลอๆ แล้วก็พรหมรอเราที่โรงอาหารนั่นแหละไอ้วินมันไม่อยู่มันไปธุระกับที่บ้าน”

(อ้าว แล้วไม่บอกเราจะได้รอมาพร้อมกัน)

“ไม่เป็นไรหรอก คอนโดกับมหาลัยนิดเดียว เดี๋ยวเราอาบน้ำก่อนนะ” พูดจบผมก็วางสายทันทีแล้วรีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วเพราะนี่มันก็ปาไปแปดโมงสิบห้าแล้ว ผมออกมารอรถเมย์แปปเดียวรถเมย์สายที่ผ่านมหาลัยผมก็มาพอดี ผมนั่งอยู่บนรถเมย์ประมาณสิบนาทีก็ถึงมหาลัยผมมุ่งหน้าตรงไปโรงอาหารทันที เมื่อผมเดินมาถึงโรงอาหารก็เจอพรหมนั่งอยู่กับพวกแก๊งผมอ่ะแหละครับ

“อีเตี้ยๆ ทางนี้” ไอ้ไอซ์หมูตอนกวักมือเรียกผม ผมก็เดินไปหามันทันที

“ว่าไงอีหมูป่า ไม่ได้เจอนานเลยนะ” ผมทักมัน

“จะเจอได้ยังไงกันล่ะ ตั้งแต่มีผัวเป็นตัวเป็นตนเนี่ยหาตัวจับยากนะมึง อีเตยก็อีกคนวันๆเอาแต่ขลุกอยู่กับไอ้ปาล์ม แหม รักกันปานจะแหกดากดมกันอยู่แล้ว” ไอ้ไอซ์บ่นยาวเป็นพรืดเลยครับ

“ร้ายกาจ ไปเหลาฝีปากมาใหม่หรอคมขึ้นเยอะเลยนะมึง เอ๊ะ หรือว่าหมาในปากมึงมันโตขึ้นมันถึงได้กัดเจ็บแบบนี้น่ะฮะ” ผมแอบเหน็บมันครับน่าหมันไส้เหลือเกินอีนี่

“เฮอะ จะด้วยอะไรก็ชั่งยังไงมันก็ปากกู ว่าแต่ผัวมึงล่ะหายไปไหน” เมื่อไอ้ไอซ์ถามถึงใครอีกคนผมก็เงียบทันที

“อัท อัทกินข้าวมาหรือยังนี่ใกล้ได้เวลาเข้าเรียนแล้วนะถ้ายังไม่กินก็ไปหาซื้อก่อนเถอะ” พรหมคงเห็นว่าบรรยากาศเริ่มไม่ดีเลยเบี่ยงประเด็นออกไป

“อือ เดี๋ยวเรามานะ” พูดจบผมก็เดินไปซื้อขนมปังกับนมมานั่งกินที่โต๊ะ ตลอดการกินผมไม่พูดไม่คุยกับใครเลยจนพรหมทันผมขึ้น

“อัทเป็นอะไรหรือเปล่า”

“เปล่าหรอก ทำไมหรอ” ผมถามพรหมกลับ

“ก็ดูหงอยๆ ไม่เหมือนอัทเลย มีอะไรในใจหรือเปล่า” ไอ้มีน่ะมันมีแต่ยังไม่พร้อมจะบอกใครแค่นั้นเอง

“แฮะๆ เปล่าหรอกไม่มีอะไรแค่เหนื่อยๆน่ะช่วงนี้” ผมบอกพรหมพร้อมกับรอยยิ้มที่คิดว่าสดใสที่สุดที่ทำได้ในตอนนี้

“…” พรหมก็เงียบไปครับแล้วนั่งจ้องหน้าผมอย่างเอาจริงเอาจัง

“มีอะไรหรอ” ผมกลั้นใจถามพรหมอีกครั้งเพราะพรหมเอาแต่นั่งจ้องหน้าผมอย่างเดียว

“โกหกไม่เก่งเลยนะอัท” พรหมพูดขึ้นทำเอาผมนิ่งไปในทันใด

“…”

“เรารู้ว่าอัทมีอะไรบางอย่างในใจ และเราคิดว่าต้องเป็นเรื่องของนายวินนั้นแน่ๆ” โอ้โหพรหมแม่ง นายเป็น เชอร์ล็อก โฮล์มส์ หรอวะมองได้ทะลุปุโปร่งซะเหลือเกิน

“…” แต่ผมเลือกที่จะเงียบและไม่พูดอะไร

“เราไม่รู้หรอกนะว่าใช่อย่างที่เราคิดหรือเปล่า แต่ถ้าอัทไม่สบายใจมากเราให้คำปรึกษาอัทได้เสมอในฐานะเพื่อนคนนึง” พรหมพูดและมองผมหน้าตาจริงจัง

“พรหม!!!!” ผมพูดขึ้นเสียงดัง

“…” พรหมก็เงียบไป

“เรายังไม่พร้อมจะพูดอะไรตอนนี้ ไว้เราพร้อมเมื่อไรเราจะบอกพรหมคนแรกเลยนะ” ผมพูดบอกพรหมแต่ไม่หันไปมองหน้ากับพรหมผมยอมรับว่าผมกลัวและยังไม่อยากพูดถึงใครคนนั้นในตอนนี้

“ป่ะ เราไปเรียนกันเถอะใกล้เวลาเต็มทีแล้ว” พรหมเปลี่ยนเรื่องคุยกับผมทันทีจนผมตามไม่ทันแล้วนะเนี่ย

“อื้อ” ผมก็ว่าตามพรหมนั่นแหละ วันนี้ผมเรียนรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างจิตใจผมไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จนผมรู้สึกได้เลยว่าตัวเองอาการเริ่มหนักขึ้น

“อัท เราว่าอัทดูไม่ค่อยดีเลยนะวันนี้อ่ะ” พรหมทักผมขึ้น

“หรอ แฮะๆ”  ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆกลับไปเพราะมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ

“อัท จะกลับห้องเลยหรือเปล่า” พรหมถามผม

“ก็คงงั้นอ่ะแหละ” ผมบอกพรหม

“งั้นเดี๋ยวเราไปส่งนะ” พรหมเสนอขึ้น

“จะดีหรอ พรหมติดธุระอะไรหรือเปล่า” ผมถามพรหม

“ฮื้อ ไปส่งอัทก่อนได้เดี๋ยวเราค่อยไปทำธุระทีหลัง”

“ไม่เป็นไรดีกว่าเรากลับเองได้ พรหมจะได้ไม่เสียเวลา” ผมปฎิเสธอย่างสุภาพที่สุดเพราะผมก็อยากจะรักษาน้ำใจพรหมไว้

“เอาน่า ไปขึ้นรถเถอะ” พรหมพูดพร้อมกับมาดันหลังผมให้ขึ้นรถ

“โอเคๆ ขอบใจนะพรหม”

“เพื่อนกัน ไม่เป็นไรหรอก” พรหมตอบแล้วยิ้มกลับมา มันเป็นรอยยิ้มมิตรภาพที่หาได้ยากเหลือเกิน พรหมเป็นคนดีและจริงใจมากกับผม ถึงแม้ผมจะเคยทำให้พรหมเสียใจก็เถอะแต่ผมคิดว่าเป็นเพื่อนกันน่ะดีแล้ว เพื่อนอย่างพรหมน่ะหายากจริงๆ

“จะซื้ออะไรไปกินก่อนไหมเดี๋ยวจะแวะให้” พรหมถามขึ้นขณะผ่านย่านร้านอาหารต่างๆซึ่งมีอยู่เต็มไปหมด

“ไม่ดีกว่าไม่ค่อยหิวน่ะ” ผมบอกพรหม

“อัทดูแลตัวเองหน่อยนะ อย่าปล่อยให้ตัวเองโทรมไปเพราะเรื่องที่ไม่สบายใจล่ะ” พรหมบอกผมด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

“อือ” ผมตอบแค่นั้นรถก็จอดตรงหน้าคอนโดพอดี

“ขอบคุณนะที่มาส่ง” ผมกล่าวขอบคุณที่พรหมมีน้ำใจมาส่งผม

“ไม่เป็นไร แต่เราไปก่อนนะไว้เจอกัน” พูดจบพรหมก็ออกรถไปทันที ผมก็มุ่งหน้าขึ้นมาที่ห้องทันทีพอผมเปิดประตูเข้ามาในห้องผมก็ต้องตกใจกับคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผม

“ไง คิดถึงจังเลยที่รัก”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 59 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 09-03-2012 02:22:42

ตายยากจริงวิน 555+
จะเป็นไงต่อกันนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 59 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 09-03-2012 09:25:07

ลุ้นอ่ะ (นายวินจะรักอัทบ้างมั้ยนะ)

มาต่อเร็วๆนะครับ (ไม่ได้เร่งนะครับ  แต่รออยู่ ฮ่าๆๆๆ)

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 59 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 09-03-2012 10:02:25

ถ้าวินรู้ว่าอัทคิดถึง ยังจะเล่นเกมกันต่อหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 59 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: bamimimisan ที่ 09-03-2012 10:06:34

อ๊ากกกกกก อัทสู้ๆๆๆๆๆ วินอย่าปล่อยให่อัดหลงคนเดียวนะ นายต้องหลงอัทด้วยยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 59 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 09-03-2012 12:23:51

สุดท้ายอัทก็เเพ้ใจตัวเองจนได้

รอตอนต่อไปนะคะ  :pig4:

+1 ให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 59 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hardened-boy ที่ 09-03-2012 21:59:41

 :laugh: :laugh: :laugh:
วินก็ทนคิดถึงอัทไม่ไหว  รีบกลับมาหาใช่ปะล่ะ?

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 59 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 10-03-2012 21:01:26

มันเจ็บไหมล่ะ :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 59 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 11-03-2012 02:23:12

เย้ รักกันๆ :L1: วินไหนบอกไปอาทิตย์นึง จะหลอกให้อัทคิดถึงล่ะสิ :a3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 59 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 12-03-2012 21:15:41

เอให้เดา เค้าว่าอีกมุมนึงทางด้านวินก้อคิดแบบเดียวกะอัทนะ ว่าป่ะ
เค้าว่าต่างคนต่างคิดว่าตัวเองแพ้ราบคาบกะการพนันครั้งนี้แน่เรยเพราะต่าง
คนก้อต่างหลงรักกานโดยไม่รู้ตัวไง อิอิ เอๆๆ มาต่อไวๆนะค่ะ คิดถึงทั้งคนเขียนทั้งวินแระอัทมากๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 12-03-2012 22:47:11

Lesson 60

( Autt Part )

ไอ้วินนั้นเองครับคนที่ผมนึกถึงมันตลอดเวลาเกือบสองวันที่มันหายไป ว่าแต่เอ๊ะ!!! มันบอกว่าจะไปธุระอาทิจย์นึงไม่ใช่หรอ แล้วทำไมตอนนี้มันถึงได้มายืนอยู่ตรงหน้าผมล่ะ

“…” ผมพูดอะไรไม่ออกมันบอกไม่ถูกจริงๆ จะบอกว่าดีใจก็ไม่ใช่จะผิดหวังมันก็ไม่เชิงผมยังสับสนกับตัวเองอยู่มากเลยทีเดียว

“ไหนมากอดทีนึงสิ” ไม่พูดเปล่ามันเข้ามาสวมกอดผมทันทีผมก็ เอ๋อ กินไปชั่วครู่นึง แต่พอได้สติผมก็เริ่มขัดขืน

“พอแล้ว ปล่อยกูสักที” ผมพูดเสียงห้วนๆ

“ยังพูดจาแข็งทื้อเหมือนเดิมเลยนะ” มันบอกผมแล้วยิ้มให้ เป็นรอยยิ้มที่ผมไม่อยากจะเห็นมากที่สุด!!!!

“เป็นอะไรไป” ไอ้วินถามผม คงเห็นผมนิ่งเกินไปมั้ง แต่ตอนนี้ผมกำลังใช้ความคิดอย่างมากว่าจะเอายังไงต่อกับเรื่องนี้ดี จะหลบหน้ามันไปเรื่อยๆหรือเผชิญหน้ากับมันให้เรื่องมันจบ ผมควรเลือกทางไหนดีล่ะ

“เปล่าไม่มีอะไร...แล้วไหนว่าไปอาทิตย์นึงไง ทำไมกลับมาเร็วนักล่ะ” ผมถามมันเพราะเมื่อวานนี้มันบอกว่าจะไปอาทิตย์นึง

“ก็เจรจากับพ่อแม่แล้วขอกลับมาก่อนไง” มันตอบด้วยท่าทีร่าเริงซึ่งมันผิดกับผมมาก

“หรอ...อืม” ผมตอบมันสั้น

“เป็นอะไรไปดูหงอยๆอีกละไปอาบน้ำไปเดี๋ยวพาไปกินข้าว” มันพูดพร้อมกับดันผมไปที่ห้องนอน

“ไม่ไป ไม่หิว” ผมบอกแล้วก็สะบัดตัวออกจากมัน มันนิ่งไปสักพัก ผมก็ไม่หันไปมองมันหรอก ผมมานอนลงบนเตียง

“ไม่เป็นไร มึงคงเหนื่อยงั้นก็นอนไปเถอะ” มันพูดจบผมก็รู้สึกว่าที่นอนอีกฟากมันยุบตัวลงไปมันคงขึ้นมานอนเหมือนกันมั้ง

“ฟอด~”

“…” มันขโมยหอมแก้มผมแต่ผมก็ไม่โวยวายเหมือนแต่ก่อน

“นอนซะ ตื่นมาเดี๋ยวจะพาไปกินข้าวนะ” มันบอกกับผมแต่ผมก็ยังเงียบอยู่เหมือนเดิม ผมไม่เข้าใจมันจะมาทำดีกับผมทำไมกันนะถ้ามันเป็นแค่ละครฉากนึงละก็...คงต้องยอมรับว่ามันเป็นนักแสดงที่ดีเลยทีเดียวแหละ ซึ่งตอนนี้ผมเริ่มหลุดออกมาจากบทบาทตรงนั้น มันเปรียบเสมือนกับนักแสดงที่ทำหน้ากากหลุดกลางเวทีนั้นแหละ ผมควรจะทำยังไงดีล่ะ กับความรู้สึกของผมที่มีต่อมันในตอนนี้

“อัท อัท อัท” ผมรู้สึกตัวอีกทีก็เพราะเสียงเรียกชื่อผมของคนอื่นนั่นแหละ

“อือ” ผมตอบเสียงงัวเงีย เพราะยังไม่ตื่นตัวนัก ว่าแต่ผมหลับไปตอนไหนเนี่ยจำได้ว่าคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยอยู่นี่นา

“ไปกินข้าวกันเถอะ” ไอ้วินพูดพร้อมกับเปลี่ยนเสื้อไปด้วย

“ไม่เอาไม่หิว” ผมบอกมันเพราะตอนนี้ไม่อยากไปไหนกับมันเลย

“ไม่สบายป่าวเนี่ย นิ่งผิดวิสัยไปนะ” มันยืนถามผม

“กูก็เป็นของกูแบบนี้แหละ” ผมบอกทั้งๆที่ไม่หันไปมองมัน

“เดี๋ยวไปซื้อมาให้กินบนห้องละกันนะ” พูดจบมันก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆผม ว่าแต่มึงเดินมาอยู่ข้างหน้ากูตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย

“มึงอยากกินอะไรล่ะ” ผมตกใจนิดหน่อยเพราะผมกับมันหน้าห่างกันไม่ถึงห้าเซนเลยด้วยมั้ง

“…” ผมไม่ตอบไม่ใช่อะไรพูดไม่ออก ใจเต้นแรงชะมัดเลยผมชักจะหนักขึ้นเรื่อยๆแล้วนะเนี่ยขืนเป็นแบบนี้ต่อไปล่ะก็...หัวใจผมคงทำงานหนัก ก็เล่นเต้นโครมครามขนาดนี้

“ว่าไงอยากกินอะไรล่ะ” มันก็ยังไม่หยุดถาม ผมเลยลุกขึ้นแล้วเดินหนีมัน

“จะไปไหน” มันตะโกนถามผม แต่ผมไม่ตอบและไม่หันไปมองวิ่งสุดชีวิตเลยลงมาที่ท่ารถหน้าคอนโด และเป็นโชคดีของผมรถเมย์มาพอดีผมเลยวิ่งขึ้นไปบนรถทั้งๆที่ไม่รู้ว่ารถเมย์คันนั้นมันไปสายไหน ผมนั่งร่องลอยอยู่บนรถเมย์จนสุดสายตอนนี้ก็เป็นเวลาหกโมงเย็นแล้ว ผมค่อยๆเดินไปตามถนนเรื่อยๆ พร้อมกับคิดเรื่องของผมกับไอ้วิน ผมเดินมาเรื่อยเปื่อยอย่างไร้จุดหมาย รู้ตัวอีกทีก็ปาไปทุ่มนึงแล้วผมหันซ้ายหันขวาแล้วถามกับตัวเองว่า...ที่นี่ที่ไหน!!!! มันมืดไปหมดเลยมีแค่แสงจากเสาไฟเป็นช่วงๆ ที่นี่น่าจะเป็นสวนสาธารณะ เพราะมันมีต้นไม้ มีเก้าอี้ให้นั่ง แต่มันคือส่วนไหนของกรุงเทพล่ะ

“น้องๆ” มีเสียงคนพูดขึ้น แต่ผมไม่ได้สนใจตอนนี้ผมกำลังวิเคราะห์ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน

“น้องคนนั้นอ่ะ” ไม่พูดเปล่ามีคนมาสะกิดผมด้วย

“เรียกผมหรอ” ผมถามกลับหน้าตางงๆ คนที่พูดอยู่กับผมตอนนี้เป็นผู้ชาย ขาวสูงและตัวใหญ่กว่าผู้ชายทั่วไป และแน่นอนว่าเค้าต้องใหญ่กว่าผมมากแน่นอนเพราะผมตัวเล็กกว่าผู้ชายทั่วไปน่ะสิ

“ใช่” เค้าตอบผมกลับ

“มีธุระอะไรหรอ” ผมถามกลับอย่างสงสัยเพราะผมจำได้ว่าผมไม่เคยรู้จักเค้าคนนี้นะ

“เท่าไร”

“อะไรนะครับ” พูดอะไรวะไม่ได้ยิน

“ถามว่าเท่าไร”

“อะไรเท่าไร” มึงถามอะไรกูเนี่ยงงนะเว้ย

“ขายไม่ใช่หรอ เท่าไรอย่าเล่นตัว” อ้าวอะไรของมึงกูไม่ใช่เซลแมนนะโว้ย

“ขายอะไรครับผมไม่ได้ขายของ” รึมันคิดว่าผมขายยาบ้าวะ อึ๋ย น่ากลัวว่ะ

“รู้ว่าไม่ได้ขายของ แต่ขายตัวใช่ไหม” เห้ย มึงอย่ามามั่วกูไม่มีทางขายตัวกูหรอก

“เข้าใจผิดแล้วแหละ ผมไม่ได้ขายตัว” ผมบอกมันกลับไป หน้าตาก็ดีทำไมต้องมาหาอ๊อฟเด็กด้วยว่ะน่าแขยงจริงๆเลยผู้ชายแบบนี้

“หรอ น่าเสียดายจังน้องน่ารักซะด้วย” มันทำตาหื่นใส่ผมทำให้รู้สึกเย็นได้ถึงตาตุ่ม โอ้ว เผ่นก่อนดีกว่าพระเจ้า

“ขอบคุณครับ แฮะๆ ผมขอตัวล่ะ” ผมตั้งท่าจะชิ่งหนีแต่!!!!

“เดี๋ยวสิจะรีบไปไหนล่ะครับ” มันคว้ามือผม ผมตกใจเลยดิ้นพราดเลย

“เฮ้ย ทำอะไรปล่อย” ผมพยายามดิ้นสุดแรงแต่ขนาดตัวผมกับมันไม่สมดุลกันอ่ะ

“น้องน่ารักจนจะห้ามใจไม่ไหวแล้ว ไม่ขายไม่เป็นไรแต่พี่จะซื้อ”

“ไอ้โรคจิตปล่อยกู!!!” ผมตะโกนสุดเสียงเพราะตกใจเกิดมาไม่เคยมีใครมาทำกับผมแบบนี้ผมเลยต่อยหน้ามันไปทีนึงแล้วรีบวิ่งหนีมันแต่ผมดันซวยวิ่งสะดุดขาตัวเองล้มซะงั้นอ่ะ ตายแน่ๆ

“กล้ามากเลยนะที่ต่อยหน้ากูมึงเจอนี่....ตุ๊บ”

“อั๊กกกก” มันต่อยท้องผมจนจุกไปหมดแล้วมันก็มาจับหน้าผมไปเผชิญหน้ากับมัน

“น่ารักจัง อย่าฤทธิ์เยอะนักนะจ๊ะ เดี๋ยวจะเลี้ยงดูอย่างดีเลย” ตอนนี้ผมกลัวมากไม่อยากจะบอกว่าตอนนี้ในใจผมนึกถึงไอ้วินอย่างเดียวเลย

“พี่ปล่อยผมไปเถอะ อย่าทำอะไรผมเลย” ผมพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบเผื่อเค้าจะสงสารผมบ้าง

“ไอ้ปล่อยน่ะปล่อยแน่...แต่หลังจากที่เป็นเมียพี่นะ” มันส่งยิ้มเย็นมาให้ผม ผมคิดว่ายังไงผมคงไม่รอดแน่ๆ ผมต้องเส็จมันแน่ๆ ไอ้วินช่วยกูด้วย

“มึงจะทำอะไรเมียกูไม่ทราบ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 12-03-2012 23:08:19

พระเอกจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:

มาทันด้วยน่ารักจริงๆ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 12-03-2012 23:14:41

พระเอกตัวจริง555 :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 12-03-2012 23:20:19

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hardened-boy ที่ 12-03-2012 23:29:54

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
มาต่อไวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 12-03-2012 23:34:05

พระเอกมาแว้ววว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: KimGeeHu ที่ 12-03-2012 23:39:01

พระเอกขี่ม้าขาวมาแล้ว คริคริ o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: HEROGOLF ที่ 13-03-2012 00:04:47

 o13 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 13-03-2012 00:14:16

5555 ช้านะนาย 555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 13-03-2012 01:46:17

เมียกู อั๊ยย่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 13-03-2012 05:31:05

โอ๊ะ นึกปุ๊บมาปั๊บ เก่งจริงพระเอกเรานี่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-03-2012 10:45:56

วินมาช่วยอัทแล้ว แต่กระทืบไอบ้านี่ให้หนำใจพี่ก่อนนะ
บังอาจมาทำร้ายอัทของพี่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 13-03-2012 17:03:30

โอ้ว พระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยแระ o13
ไอ้หน้าปลวกได้ยินยังผัวเ้ค้ามาช่วยแระ :-[
ถึงคราวเด้ดแน่มึง 5555+ :m16: เรียกวินปุ๊ปมาปั๊บ :z2:
เรยวุ้ย มาต่ออีกนร้าตัวเทอ :z10:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 13-03-2012 20:53:09

รักกันแล้วแน่ๆ :m3: วิน อย่าปล่อยให้คนชั่วลอยนวล  :beat:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 60 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 13-03-2012 21:55:31

ติดตามกันต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 14-03-2012 00:41:20

Lesson 61

( Autt Part )

เสียงแบบนี้ไม่ผิดแน่ๆ ไอ้วิน ไอ้วินมันมาช่วยผมจริงๆด้วย ผมรู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูกมันรู้สึกปลอดภัยที่ตอนนี้มีคนที่เราพึ่งได้อยู่ใกล้ๆ

“ไหนเมียมึงนี่มันเมียกู” ไอ้หน้าด้านเอ้ย!!!!

“เมียมึงเหี้ยอะไร เห็นชัดๆว่าเค้าพยายามหนีจากมึง จะมาบอกเป็นเมียมึงได้ยังไง” ไอ้วินพูดเสียงเย็นๆแต่ผมไม่เห็นหน้ามันหรอก เพราะผมโดนไอ้โรคจิตนี่อุ้มขึ้นบ่าไว้ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้

“มึงนี่พูดไม่รู้เรื่องอยากตายหรือไง” พูดจบมันก็วางตัวผมลงแต่ยังเอามือล็อคคอผมไว้แล้วก็เอาปืนออกมาเล็งไปทางไอ้วิน

“หึหึ” ไอ้วินหัวเราะเหี้ยมๆผมได้ยินแล้วยังขนลุกเลย

“หัวเราะทำไม กลัวตายจนเป็นบ้าแล้วหรือไง” ไอ้โรคจิตนี่มันพูดเหมือนผู้มีชัย

“ป่าวๆ แต่มึงแน่ใจหรอที่จะทำแบบนั้น” ไอ้วินชายตาขึ้นมามองไอ้โรคจิตนิดนึง มันเป็นสายตาที่อาฆาตอย่างมาก

“มึงจะทำไมกู” ไอ้โรคจิตตะโกนถามไอ้วิน

“มึงลองมองรอบๆตัวมึงดูสิ”

“พรึ่บ ๆ ๆ ๆ กิ๊ก ๆ ๆ ๆ“ เมื่อไอ้วินพูดจบรอบตัวของผมกับไอ้โรคจิตก็เต็มไปด้วยกระบอกปืนที่จ่อมา เมื่อผมเพ่งเล็งไปที่คนถือก็พบว่าเป็นพวกเพื่อนๆไอ้วินนั่นเอง

“ไอ้สัด หมาหมู่นี่หว่า” ไอ้โรคจิตสบถอย่างหัวเสีย

“ช่วยไม่ได้มายุ่งกับของๆกูเอง...ตกลงมึงจะปล่อยหรือไม่ปล่อย” ไอ้วินพูดพร้อมกับเดินมาใกล้ผมขึ้นเรื่อยๆ

“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง” พูดจบมันก็ผลักผมไปหาไอ้วิน ตัวผมกระแทกกับอกไอ้วินอย่างแรงมันก็รับผมไปกอด ผมเอาหน้าซุกอกมันด้วยความกลัวและผมก็ร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของมัน

“ฮึกๆ ฮือ” ผมร้องไห้สะอื้นอย่างเอาตายเพราะยังตกใจและผมก็กลัวมากไม่เคยกลัวอะไรมากมายขนาดนี้มาก่อน

“ไม่ต้องร้องแล้วกูอยู่นี่แล้ว ไหนเงยหน้าขึ้นสิ” ไอ้วินจับหน้าผมเงยหน้าขึ้นแล้วเอามือมาลูบแก้มผมอย่างแผ่วเบา

“ฮึก อื้อ เจ็บอ่ะ” ผมสะอื้นบอกมัน มันก็มองหน้าผมอยู่สักพักแล้วอยู่ๆมันก็หน้าแดงขึ้นมาแถมยังทำหน้าน่ากลัวอีก

“เฮ้ย พวกมึงไปลากตัวมันมามันทำเมียกูเลือดออก กูซัดแม่งให้คางเหลืองเลย” พอไอ้วินตะโกนออกไป ไอ้วาฬ เพื่อนไอ้วินก็ไปล็อคคอไอ้เวรนั่นได้อย่างทันท่วงที

“เฮ้ย อะไรวะปล่อยกู กูก็ปล่อยคนของมึงไปแล้วไง” มันโวยวายใหญ่เลย ไอ้วินก็เดินไปอยู่ตรงหน้ามัน

“พลั๊กๆๆ ตุ้บๆๆๆ” เสียงหมัดเสียงตีนดังระงมไปหมดเหมือนไอ้เวรนั่นมันจะโดนรุม

“ไอ้วินพอแล้ว” ผมบอกมันทั้งน้ำตาผมไม่เคยเห็นมันน่ากลัวแบบนี้มาก่อนหน้าตาตอนมันกระทืบไอ้ห่านั่นดูสะใจมาก ซึ่งดูแล้วมันเหมือนคนอำมหิตเลือดเย็นยังไงก็ไม่รู้

“แต่มันทำมึงเจ็บ” ไอ้วินชะงักไปครู่หนึ่ง

“กูอยากกลับห้อง” ผมบอกมันแต่น้ำตายังไม่หยุดไหล

“มึงรอดตัวไปนะ ถ้าเมียกูไม่อยากกลับห้องล่ะก็มึงเตรียมหาหลุมอยู่ได้เลย” ไอ้วินชี้หน้าด่าไอ้เวรนั่นที่บัดนี้นอนจมไปกับพื้นแล้ว และผมว่าพูดไปก็เหนื่อยป่าวเพราะผมเห็นมันนิ่งไปตั้งนานแล้ว

“ไปกลับ” พูดจบไอ้วินก็เดินมาหาผมแล้วมันก็จูงผมไปขึ้นรถ

“ทีหลังอย่าหนีกูมาแบบนี้อีกนะ” เมื่อขึ้นมาบนรถไอ้วินก็พูดขึ้น

“อือ” ผมบอกมัน แต่ตอบไปไม่ได้คิดหรอก

“แล้วหนีมาทำไม” มันถามผมแต่ผมไม่ตอบมันจะตอบว่าอะไรล่ะ ไม่อยากเห็นหน้ามันหรอ ก็ไม่ใช่อ่ะมันเป็นคำถามที่ไม่มีคำตอบ

“ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ ถ้าตามมาไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้น” มันก็จริงถ้ามันไม่ตามผมมาล่ะก็ผมคงจบเห่ไปแล้ว มันขับรถพาผมมาที่ไหนสักแห่งคุ้นๆเหมือนเคยมาแล้ว...นี่มันบ้านไอ้วินนี่มันพาผมมาทำไม

“มึงพากูมาทำไม” ผมหันไปถามมัน

“พูดได้ด้วยหรอ นึกว่าเป็นใบ้”

“อย่ามากวนตีนกู” ผมด่ามันอย่างฉุนเฉียวไม่รู้เวลานะมึงอ่ะ

“ก็มึงมาทำไมตั้งไกลล่ะ ถ้าขับรถกลับคอนโดมึงนะเที่ยงคืนจะถึงหรือเปล่าก็ไม่รู้ แม่งมาได้ไงวะไกลขนาดนี้” มันก็เวอร์ไปแต่นี่มันก็ปาไปสามทุ่มแล้วจริงๆอ่ะแหละ

“ลงมาก่อนเร็ว” ไอ้วินมาเปิดประตูรถให้ผมลงผมก็เดินตามมันลงไปนั่นแหละ

“ยังเจ็บแผลอยู่ไหม” หึ กูมีแผลด้วยหรอวะ???

“แผลที่ไหน” ผมถามมันด้วยความ งง ไปได้แผลมาตอนไหนวะ

“ก็แผลที่ปากไง” ถึงว่าทำไมถึงได้รสชาติฝาดเลือดเวลากลืนน้ำลาย

“ไม่เจ็บแล้วแต่อยากนอน...เหนื่อย”

“งั้นตามมา” ไอ้วินจูงมือผมเข้าไปในบ้าน

“นั่งนี่ก่อน” มันพูดพร้อมกับดันให้ผมนั่งลงแล้วมันก็นั่งข้างๆผม

“ไหนอ้าปากดิ” มันสั่งผม อะไรของมึงเนี่ยเห็นกูเป็นหุ่นเชิดหรือไงลากไปนู้นลากไปนี่

“ฮื้อ...ไม่เอามึงจะทำอะไร” ผมเบนหน้าหนีมัน

“ก็จะดูแผลในปากไง” มันพยายามจับหน้าผมให้นิ่งๆแต่ผมไม่ยอม

“ไม่ต้องก็บอกว่าไม่เป็นไรไง”

“เออน่า ยังไงก็ดูหน่อย” มันก็ยังไม่ยอมแพ้

“ไม่เอาอย่ามายุ่งกับกู” ผมทำท่าจะลุกหนีมัน

“จะไปไหนมานั่งนี่!!!” มันพูดเสียงดังแล้วกระชากผมกดลงไปกับโซฟา

“เฮ้ย ปล่อยกูดิวะ” ผมตะโกนลั่นบ้านไม่เกรงใจพ่อแม่มันแล้วตอนนี้

“แหกปากทำไม ตะโกนไปก็ไม่มีใครได้ยินหรอก นอกจากมึงกับกู” แปลว่าบ้านนี้มีแค่ผมกับมัน...อันตรายสุดๆเลยงานนี้

“ปล่อยกู แล้วมาค่อมกูไว้ทำไมเล่า” ผมดิ้นอยู่ใต้ร่างมัน

“อ้าปาก” มันพูดเชิงออกคำสั่ง

“ไม่เอา ไม่ต้องมายุ่ง” ผมก็ยังไม่ยอมอยู่ดี

“จะยอมดีๆหรือป่าว” มันถามผมแล้วก็จ้องหน้าผม ช่วงวินาทีนั้นหัวใจผมกระตุกวูบหนึ่งรู้สึกใจสั่นที่มันมองมาแบบนี้ ผมเลยสะบัดหน้าหนีแล้วส่ายหน้าแทนคำตอบ

“ช่วยไม่ได้มึงบังคับกูเองนะ” พูดจบริมฝีปากมันก็มาแตะริมฝีปากผมทันทีผมเอ๋อแดกเลยไปไม่ถูกเผลอเปิดปากไปด้วย

“อื้อ....ฮื้อ...” ผมร้องอู้อี้ในลำคอแต่ก็ทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้เพราะตอนนี้ไอ้วินมันทับผมไว้ทั้งร่างแล้ว และอยู่ๆก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น

“ทำอะไรเกรงใจกันบ้างนะ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 14-03-2012 01:38:02

วิว้ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 14-03-2012 01:52:59

 เฮ้ยยย เสียงคัยเนี้ยะ คัดจังหวะ วิน กะอัทททท 55555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 14-03-2012 11:09:50

 :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 14-03-2012 11:16:01

เสียงปริศนาของใครอ่า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-03-2012 14:51:06

แล้วใครอยู่บ้านอ่ะ มาขัดทำไม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: loveice ที่ 14-03-2012 20:18:52

เสียง พี่สาววินแน่ๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 14-03-2012 20:47:57

อ่าว ใครมาขัดอีกล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 14-03-2012 20:48:42

เสียงอะไรอะ โหยยย ขัดจังหวะ     :z6:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 14-03-2012 20:56:29

????

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 14-03-2012 22:53:59

ไครว่ะ :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 15-03-2012 00:04:11

พี่สาวๆ แน่ๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 61 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 15-03-2012 00:24:09

ไคอ่ะช่างขัดจังหวะ :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 15-03-2012 01:17:33

Lesson 62

( Win Part )

ผมจำเป็นต้องผละออกจากตัวแฟนของผมผมหันไปจ้องเสียงปริศนานั้นก็แทบอยากเดินไปตบกะโหลกแล้วกระทืบมันสักสองสามที ถ้าไม่ติดว่าเป็นพี่สาวนะมันจมกองเลือดไปละ ขัดจังหวะกูจริงๆเลย ไอ้พี่เวร

“อะไรวะ ไหนว่าไม่อยู่บ้านไง” ผมถามไอ้ครีมเสียงห้วน แม่งตอแหลผมชัดๆเลย

“อ้าว กูจะเกิดเปลี่ยนใจไม่ได้หรือล่ะ นี่ก็บ้านกูเหมือนกันนะ” ไอ้ครีมยืนเถียงอยู่กับผมสักแปป พี่ตัสก็เดินตามลงมาจากข้างบน

“อ้าววิน กลับบ้านได้นะวันนี้” พี่ตัสพูดทักขึ้น

“มีเรื่องนิดหน่อยน่ะพี่ตัสวันนี้เลยจะนอนบ้าน”

“อุ้ยตายห่า กูว่าฝนตกแน่ๆเลยอีตัส น้องชายสุดที่รักกูจะมานอนบ้านว่ะ ตายแล้วโทรบอกพ่อกับแม่หน่อยดีไหมเนี่ย” ไอ้ครีมทำเสียงได้ดัดจริตมากมันจะตื่นเต้นอะไรนักหนากะอีแค่กลับมานอนบ้านเนี่ย

“เวอร์จริงนะมึง อัทขึ้นข้างบนกัน” ผมดึงมืออัทให้ลุกตามขึ้นแต่เหมือนว่าคนตัวเล็กจะไม่ให้ความร่วมมือกับผมเท่าไร

“ไม่เอา อยู่กับมึงน่ากลัวจะตาย” ไอ้อัทพูดแล้วก็จะเดินไปทางไอ้ครีมแต่ผมดึงมันไว้

“ไปไหนเล่า จะพาไปนอนนี่ไง” ผมเห็นมันบ่นอยากกลับห้องสงสัยคงจะเหนื่อยเลยว่าจะพามานอนที่บ้านก่อน

“ใครบอกมึงว่ากูอยากนอน” อ้าว

“ก็เห็นบอกอยากกลับห้อง” ผมบอกเหตุผลมันไป

“ป่าวนี่ ก็อยากกลับห้องไม่อยากอยู่ตรงนั้นเฉย”

“แต่มาถึงแล้วก็ไปพักผ่อนกันเถอะ” ผมดึงให้มันเดินตามมาแต่

“ไม่เอากูจะกลับห้อง” หัวรั้นจริงๆไอ้อัทนี่

“ข้างบนก็มีห้อง” ผมแถบอกมัน

“ห้องกูสิ” มันบอก

“มันดึกแล้วนอนนี่แหละ” ผมพูดแล้วก็พยายามลากมันแต่มันก็ฝืนแรงผมอยู่ดี

“ไม่เอา..กูจะกลับห้อง” มันเริ่มโวยวายอีกแล้ว นิสัยโหวกเหวกโวยวายนี่แก้ยังไงดีล่ะ

“ถ้าขืนเรื่องมากจะจูบโชว์แม่งตรงนี้แหละ” ผมขู่มัน

“ตัสกูว่ามึงกลับได้ละ เดี๋บงพี่เบิร์ดโทรมาตามอีก” ไอ้ครีมพูดกับพี่ตัส

“เออ งั้นกูกลับก่อนนะ...บ้านมึงนี่ดีเนอะ มีละครเวทีให้ดูด้วยกูว่าสักพักคงมีหนังสดมึงเชื่อกูสิ” พี่ตัสพูดหยอกๆแล้วยิ้มมาให้ผม ผมก็ยิ้มกลับไป

“เดี๋ยวเล่นให้เดินไม่ได้เลยพี่ ฮ่าๆๆๆๆ” ผมแซวแกกลับไป แต่ไอ้ตัวเล็กที่ผมจับมือไว้นี่สิหน้าแดงเป็นลูกตำลึงเชียว

“พี่ตัสอ่ะ” ไอ้อัทฮึดฮัดอย่างไม่ชอบใจนัก

“ทำไมครับ พี่ทำไมหรอ ฮ่าๆๆๆๆ เขินจนหน้าแดงหมดแล้วระวังอย่าให้ตัวแดง........เป็นจ้ำๆล่ะ” พี่ตัสแซวไอ้อัทซะมันไม่กล้าตอบกลับเลย ปกติอัทไม่ใช่คนหน้าบางนะแต่ทำไมวันนี้มันม้วนเจ็ดแปดตลบแล้วเนี่ย

“พอๆ ไปอีตัสเดี๋ยวกูเดินไปส่ง” ไอ้ครีมกับพี่ตัสก็เดินคุยกันออกไปจากบริเวณนั้น

“ไป จะได้อาบน้ำแล้วนอน” ผมบอกกับอัทเพื่อให้มันเดินตามมา

“อือ” มันตอบแค่นั้นแล้วก็เดินตามขึ้นมาอย่างว่าง่าย บทจะง่ายมันก็ง่ายจริงๆแฮะ

“วินๆ ขอผ้าเช็ดตัวหน่อย” อัทชะโงกหน้าออกมาจากห้องน้ำ

“อ้าว ไม่ได้หยิบเข้าไปหรอ” ผมถามกลับ

“ลืมอ่ะ หยิบให้หน่อย” ผมเดินเลยต้องเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวไปให้มันแต่คิดว่าผมจะหยุดแค่นั้นหรอ ฮ่าๆๆๆ

“เฮ้ย อย่าเข้ามา” อัทพยายามจะปิดประตูห้องน้ำ แต่คิดว่าแรงมันจะสู้แรงผมได้หรอ

“เข้ามาทำไม” อัทร้องถามสีหน้าตื่นๆ

“ก็เอาผ้าเช็ดตัวเข้ามาให้” ผมพูดพร้อมกับยื่นไปให้มัน ตัวมันตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกายเลยผิวขาวๆ อมชมพู บวกกับตัวบางๆเอวคอดกิ่วแล้ว เป็นอะไรที่น่ามองมากทีเดียว

“มองทำไมนักหนา” อัทมองผมเคืองแต่นาทีนี้ไม่สนใจแล้วผมพุ่งตรงไปยังตัวอัทแล้วจับแขนมันให้เผชิญหน้ากับผมแล้วดันมันไปจนติดอ่างล้างหน้า

“เห้ย จะทำอะไรปล่อยนะ” อัทโวยวายเสียงดังผมเลยปิดปากมันด้วยริมฝีปากผม

“อะ...อื้อ...อื้อ...” อัทส่งเสียงประท้วงในลำคอแต่ผมไม่รู้เรื่องซะอย่างจะไปสนใจทำไมจริงไหม

“อื้ม....จ๊วฟ...จ๊วฟ” ผมดูดปากมันอย่างเมามันและผมก็พยายามจะส่งลิ้นเข้าไปในปากมันแต่มันเม้มปากซะแน่นเชียว

“อื้ม...อ่า...อ่า” เสียงอัทในลำคอพูดไม่เป็นภาษาผมพยายามทำให้อัทเปิดปากแต่มันไม่ยอมเลยผมเลยเอามือไปคลึงยอดอกมันเล่นจนมันแข็งเป็นไตขึ้นมา

“อ๊ะ...อ๊า” และแล้วโอกาสของผมก็มาถึงผมส่งลิ้นเข้าปากมันไปอย่างรวดเร็ว

“จ๊วฟ...อื้มมมมมมม” ผมควานหาลิ้นมันจนเจอแล้วหยอกล้อกับลิ้นมัน จนมันเคลิ้ม ผมถอนริมฝีปากออกแล้วจ้องมองไปที่คนตัวเล็กที่นอนหอบแฮกๆ

“เฮือก....เฮ้อ” อัทรีบโกยอากาศหายใจแล้วก็หลับตาลง

“อัท” ผมลองเรียกมันดูเพราะมันนิ่งไปซะเฉยๆ

“…” มันไม่ตอบผมมองดูแล้วคงหลับอ่ะเพราะจังหวะหายใจเริ่มสม่ำเสมอแล้ว

“อะไรวะ สถานการณ์แบบนี้ยังหลับลงหรอเนี่ย” มันหลับลงครับแต่ผมนี่สิหลับไม่ลงเลยโดยเฉพาะน้องชายผมเนี่ย

“เฮ้ย อัทตื่นมาก่อนมารับผิดชอบกูก่อนเลย” ผมขย่ำตัวมันซ้ำแต่ก็เปล่าประโยชน์ ผมเลยจำเป็นต้องอุ้มมันไปนอนบนเตียงแล้วก็หาเสื้อให้มันใส่ ไม่อยากจะบอกว่าเสื้อที่มันใส่ยาวเหมือนชุดกนะโปรงเลย ผมเลยไม่ใส่กางเกงให้มัน

“อื้อ...ปล่อยกูสักทิ....กูเหนื่อยนะ”

“…” ผมหันไปดูหน้ามัน....ก็หลับนี่หว่าแม่งละเมอนี่หว่า ผมจึงลุกไปในห้องน้ำแล้วจัดการธุระส่วนตัว คงรู้ใช่ไหมเรื่องอะไร ก็มันค้างนี่หว่า กว่าจะอาบน้ำเสร็จก็ปาไปเที่ยงคืนแล้ว ผมมองไปยังคนตัวเล็กก็นิ่งเหมือนเดิม ผมนอนลงข้างๆมันแล้วดึงมันเข้ามากอดผมจ้องหน้าของอัทที่มองยังไงก็ไม่เคยเบื่อเลยในสายตาผม

“ฟอด” ผมแอบขโมยหอมแก้มมันหนึ่งทีแล้วก็หลับตาลงเพราะวันนี้ผมก็เหนื่อยเอาเรื่องเหมือนกัน

ตื่นเช้ามาอีกทีก็เจอคนตัวเล็กนอนตาใสแป๋วมองผมอยู่ ผมซึ่งงัวเงียอยู่เลยเผลอกอดมันแน่นกว่าเดินแล้วก็เอาหน้าไปซุกคอมัน(เป็นไปตามสัญชาตญาณ)

“ไอ้วินตื่นสักทีกูอยากลับห้อง” อุตส่าแกล้งหลับต่อยังไม่อยากตื่นเลย

“ห้องมันไม่หนีไปไหนหรอก” เมื่อผมพูดจบมันก็แผลงฤทธิ์ทันที ผมเลยต้องยอมๆมันไปเพราะยังไงมันก็...เมียผม จริงไหมผมพามันกลับมาถึงห้องมันก็เกือบๆเที่ยง

“วินมึงจะกินข้าวไหม” มันตะโกนถามผมจากในห้องครัวส่วนตัวผมอยู่ห้องนั่งเล่น

“ไม่กิน” ผมพูดแล้วเดินเข้าไปหามันในครัว

“ไม่กินแล้วเข้ามาทำไม” มันถามเสียงนิ่งๆ งอนหรอวะ

“จะกินมึงแทนไง” ผมเข้าไปนัวเนียมันจากด้านหลังมันก็ฝืนนิดๆในตอนแรกแล้วมันก็ปล่อยเลยตามเลยในที่สุด

“กวนตีน” ปากร้ายจัง แต่ก็นะนี่แหละตอนนี้ผมมีความสุขมากถึงจะไม่หวานเหมือนคู่อื่นๆ แต่ผมก็ดีใจที่มีมันอยู่ในอ้อมกอดของผมนี้ นี่แหละความสุขของผม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 15-03-2012 01:32:28

วิน หลง อัท มากๆๆ รักกันๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 15-03-2012 01:57:06

ดีแระ รักกันๆ อย่าทำเรื่องนะวิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 15-03-2012 02:05:11

 :-[ น่ารัก ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 15-03-2012 02:07:12

อั๊ยย๊ะ  และแล้วเทอก้หลงอัทจนได้นะวิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 15-03-2012 10:39:40

ที่วินรีบกลับมาเนี่ยสงสัยจะคิดถึงอัทมาก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 15-03-2012 14:18:49

อย่าได้เกิเรื่องอีกเลย :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 15-03-2012 16:31:23

รักกันนานๆนะ วินอัท ออๆ ขอคู่พรหม ปีอบ เคียวหน่อยดิค่ะ อิอิ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 15-03-2012 19:51:22

ไม่อยากให้ทะเลาะกันเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tookujang ที่ 15-03-2012 20:52:29

ถึงจะเพิ่งเข้ามาอ่านแต่ก็เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่เลิกโกหกใจตัวเองงได้แล้ว แล้วจะได้รู้ว่าคนข้างตัวกำลังแขงกันจีบแข่งกันหวานอีกหลายคู่เลยคิคิ
 :3123:  กดเป็ดให้คนเขียนค่ะรออ่านต่อนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 15-03-2012 21:05:41

หวานแบบแสบๆกันไปอ่ะนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 17-03-2012 21:49:08

คนแต่งหายไปใหนอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 18-03-2012 12:04:12

อ้างจาก: day9day ที่ 17-03-2012 21:49:08  

คนแต่งหายไปใหนอ่ะ

ขอโทษครับที่หายไปหลายวัน

พอดีไปทำงาน ไม่ใช่สิต้องบอกว่า ต้องไปทำงาน

เพราะหม่อมแม่ผู้เขียนบังคับตอนแรกขัดขืน

องค์เลยลงแม่ผู้เขียน - - ผู้เขียนเลยจำใจต้องไปทำงาน

แต่เดี๋ยวเย็นนี้จะมาต่อให้นะครับ แล้วอาทิตย์หน้าจะเริ่มมาทุกวันเหมือนเดิมจ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 18-03-2012 21:07:04

อ้างจาก: shizuruviola ที่ 18-03-2012 12:04:12  

ขอโทษครับที่หายไปหลายวัน

พอดีไปทำงาน ไม่ใช่สิต้องบอกว่า ต้องไปทำงาน

เพราะหม่อมแม่ผู้เขียนบังคับตอนแรกขัดขืน

องค์เลยลงแม่ผู้เขียน - - ผู้เขียนเลยจำใจต้องไปทำงาน

แต่เดี๋ยวเย็นนี้จะมาต่อให้นะครับ แล้วอาทิตย์หน้าจะเริ่มมาทุกวันเหมือนเดิมจ้า

รอได้ครับ...........แต่ว่าเย็นนี้(นี้ใหนอ่ะ)นี่เค้าเรียกว่าดึกแล้วครับ?

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 62 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 18-03-2012 21:43:27

น่ารักกกกกกก

ความรักแบบนี้น่ารักกกชอบบบบ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 18-03-2012 23:03:40

Lesson 63

( Prom Part )

“ปิ๊ง ป่อง ปิ๊ง ป่อง”

“ครับๆ รอเดี๋ยว” ใครกันนะมากดออดเรียกแต่เช้าแบบนี้ นี่ก็เพิ่งจะเจ็ดโมงครึ่งเอง ดีว่าเมื่อคืนนอนเร็ว วันนี้เลยตื่นเร็วกว่าปกติ ถ้าผมยังไม่ตื่นแล้วมีคนมารบกวนการนอนของผมล่ะก็...น่าดู

“กิ๊ก...อ้าวอัทมาเรียกแต่เช้าเลยมีอะไรหรือเปล่า” ผมเห็นคนที่อยู่ตรงหน้าก็ยิ้มต้อนรับทันที

“กวนหรือเปล่าเนี่ย พึ่งเจ็ดโมงครึ่งเอง”

“ไม่หรอก เราตื่นเร็วน่ะวันนี้...ว่าแต่อัทมีอะไรหรือเปล่า” เพราะดูจากสภาพตอนนี้ อัทยังไม่ได้อาบน้ำชัว เพราะกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดที่ใส่อยู่มันฟ้องกันเห็นๆ

“ป่าวๆ ไม่มีอะไรจะมาเรียกไปกินข้าวน่ะ”

“อ๋อ ตามสบายเถอะ เราค่อยไปหากินที่มหาลัยดีกว่า” ผมหลีกเลี่ยงการพบหน้ากับนายวินจะเป็นการดีที่สุดนั่นแหละ เพราะนายวินมันขี้หึง ถึงแม้ผมจะไม่ได้อะไรกับอัทแล้วก็เถอะแต่ผมดูออกว่ามันยังระแวงผมอยู่มาก

“ไม่เอา ก่อนไปก็กินด้วยกันก่อนก็ได้นิ” อัทพูดหน้ายู่เหมือนไม่พอใจ

“จะดีหรออัท นายวินเค้า...”

“มันไม่กล้าว่าอะไรหรอกน่าไปเร็ว” พูดจบอัทก็ดึงมือผมให้ตามเจ้าตัวไปแต่ไม่ได้ดูตัวเองเลยว่าตัวนิดเดียวจะเอาอะไรมาดึงผม ถึงผมจะตัวใหญ่กว่าอัทไม่มากเท่าไรก็เถอะ ผมสูง 175 หนัก 57 ก็ตามมาตรฐานชายไทยทั่วไป

“เดี๋ยวๆ เราล็อคห้องก่อน” ผมเบรกอัทไว้ก่อนเพราะห้องผมยังเปิดอ้าซ่าอยู่เลย

“อื้อๆ รีบตามมานะถ้าพรหมหนีไปนะ เราจะโกรธพรหมจริงๆด้วย” อัทพูดแบบคาดโทษแล้วก็วิ่งเข้าห้องไป

“เฮ้อ~” ผมเลยต้องเดินมาแต่งตัวอีกนิดหน่อยแล้วก็ล็อคห้องแล้วเดินตรงไปยังห้องอัท

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก” ผมเคาะประตูก่อนเป็นมรรยาทแล้วเปิดประตูห้องเข้าไปเลย

“พรหมๆ มาในห้องครัวเลย” อื้อหือเสียงแปดหลอดจริงๆเลยนายคนนี้ ตัวก็นิดเดียวทำไมพลังเสียงสุดยอดได้ขนาดนี้ ผมก็ค่อยๆเดินเข้าไปในครัว เมื่อย่างกายเข้ามาในครัวก็พบกับคนที่ผมไม่อยากจะเจอที่สุดจนได้ แถมหน้าตายังบอกบุญไม่รับอีกต่างหาก

“นั่งก่อนสิพรหม” อัทพูดขึ้นทั้งๆที่ยังง้วนอยู่กับการตักอาหาร ซึ่งดูแล้วน่าจะเป็นข้าวต้ม

“อื้ม” ผมตอบรับแล้วเลื่อนเก้าอี้นั่งทันที แต่ทีนั่งที่ผมเลือกดันไปอยู่ตรงข้ามกับนายวินพอดีซึ่งเค้าก็จ้องหน้าผมอยู่ ผมก็ทำเป็นมองไม่เห็นไปซะจะได้ไม่มีปัญหา

“นี่พรหม ประตูกอนที่ห้องมีกี่ชั้นหรอ” อัทถามผมพร้อมกับเดินเอาถ้วยข้ามต้มมาให้

“ก็มีชั้นเดียวนี่ ทำไมหรอ” ผมถามอัทกลับ กอนห้องผมกับห้องอัทก็ต้องมีเท่ากันสิเพราะมันเป็นห้องแบบเดียวกัน

“ป่าวหรอก ก็ตอนไปตามเห็นบอกว่าขอล็อคห้องแปปนึง แต่กว่าจะมาได้นานมากเลย”

“ขอโทษที พอดีเรายังแต่งตัวไม่เสร็จน่ะ”

“ไม่เป็นไรหรอก เราก็แซวเล่นแต่พรหมไม่ต้องแต่งมากก็ได้หรอก สาวๆมองอยู่แล้วหล่อซะขนาดนี้” อัทพูดชมผม

“แหมอัท พูดไปเรื่อย” ผมตอบแล้วยิ้มๆกลับไปยอมรับว่าแอบเขินเล็กน้อย

“ไม่มีมรรายาทให้คนอื่นเค้าคอยกินข้าว” อยู่ๆก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น ใช่แล้วครับเสียงนายวินนั่นแหละ ผมเลือกที่จะเงียบไม่ตอบไปดีกว่า

“ไอ้วิน มึงนี่ปากเสีย” อัทพูดแล้วตีแขนนายวินแรงปานกลาง

“พูดเรื่องจริง” นายวินพูดเสียงเข้มแล้วก็ก้มหน้ากเมตากินข้าวต้มต่อ

“เอ่อ...อัทเราอิ่มแล้วไปก่อนล่ะนะ” ผมลุกขึ้นเอาถ้วยไปเก็บแล้วเตรียมออกจากห้อง

“เดี๋ยวสิ พรหม กินไปนิดเดียวเองอิ่มแล้วหรอ” อัทพูดขึ้นตอนที่ผมถึงประตูห้องครัว

“อื้ม เราจะรีบไปมหาลัยน่ะ” ผมตอบอัทไปแต่ก็มีเสียงนายวินแทรกขึ้นมา

“ขยันดีเนอะ สงสัยจะอยากได้เกียรตินิยม” ฟังยังไงก็แขวะผมชัดๆเลย

“ไอ้วิน!!!!” อัทพูดขึ้นเสียงแข็งแล้วหันไปจ้องหน้านายวิน

“ไม่เป็นไรหรอกอัท” ผมส่งสายตาบอกอัทว่าไม่ต้องทำอะไร

“ก็ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะครับ คุณวิน ผมก็ขอให้คุณไม่ต้องเรียนให้ได้เกียรตินิยมแบบผมหรอก” ผมพูดแล้วเว้นวรรคไป ทั้งห้องจึงเงียบกริบเหมือนรอฟังว่าผมจะพูดอะไรต่อไป

“แต่ผมขออวยพรให้คุณเรียนให้จบก็พอ” ผมพูดต่อนิ่มๆ นายวินหันหน้ามามองผมตาขวางทันที ผมก็ยิ้มให้กลับไป

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!” อัทระเบิดเสียงหัวเราะออกมาจนน้ำตาเร็ดน้ำตาไหล

“ขอตัวก่อนนะ” พูดจบผมก็เดินออกมาจากห้องทันที และขับรถส่วนตัวไปมหาลัยด้วยความรวดเร็ว ผมมาหาที่นั่งเงียบๆแถวตึกเรียนซึ่งมีอยู่ที่นึงที่ผมจะมาประจำเพราะมันลับตาคนและเงียบมากเหมาะแก่การอ่านหนังสือเป็นที่สุดเลย ผมนั่งอ่านหนังสือไปเรื่อยๆ สักพักนึงผมก็รู้สึกได้ว่ามีคนเดินมาแต่สมาธิผมอยู่กับหนังสือจึงไม่ได้สนใจ

“ขยันน่าดูนี่” เสียงคุ้นๆนะ แต่ใครวะ

“...” ผมเงียบไม่ตอบและไม่เลิกอ่านหนังสือด้วยกำลังเข้าได้เข้าเข็ม

“เฮ้ หลับหรือไง” ขอภาวนาอย่าให้เป็นคนที่ผมคิดเลย

“นี่!!!!!!”

“เอ้ย เอาของเราคืนมานะ” เฮ้อ สวรรค์ไม่เคยเข้าข้างผมเลยเป็นคนที่ผมคิดจริงๆซะด้วย

“จะขยันอะไรนักหนา ยังไม่มีสอบย่อยสักหน่อย” นายป๊อปไม่ยอมคืนหนังสือให้ผม

“มันเรื่องของเราเอามานะ” ผมพยายามแย่งหนังสือคืนแต่ปัญหาคือความสูงของผมกับเค้าที่ค่อยข้างจะต่างกันแต่ไม่มากนักแต่มันก็ทำให้ผมเป็นฝ่ายเสียเปรียบอยู่ดี

“เรามีเรื่องต้องเคลียร์กันนะ” นายป๊อปพูดจบก็คว้าที่มือผมแล้วบีบอย่างแรง

“โอ้ย...เราเจ็บนะ ปล่อยเรา” ผมโอดครวญก็บีบมาได้เจ็บนะเนี่ย

“เจ็บก็จำไว้นะ ว่าทีหลังอย่ามาด่าเพื่อนกูอีก” อ๋อ นายวินคงบอกให้มาจัดการผมสินะ

“เพื่อนนายว่าเราก่อน ช่วยไม่ได้นี่” ผมพูดแย้งออกไปเพราะผมไม่ได้ผิดกับเรื่องนี้

“กูไม่สนใจว่าใครเริ่มว่าใครก่อนแต่มึงด่าเพื่อนกู เพราะงั้นกินหมัดกูหน่อยเป็นไง!!!!” นายป๊อปพูดจบก็เหวี่ยงหวัดใส่หน้าผมทันทีผมถึงกับเซล้มไปกองกับพื้นเพราะยังไม่ได้ตั้งตัวก่อน แต่เจ็บนะเนี่ย

“…” ผมนอนมึนอยู่กับพื้นและรู้สึกได้รสชาติฝาดเลือดหน่อยๆในปากตัวเองด้วย

“ไง เจ็บมากหรือเปล่า” ป๊อปพูดพร้อมกับบีบปากผมจนเจ็บไปหมดแต่ผมก็ไม่ร้องสักแอะถึงมันจะเจ็บมากก็ตาม

“จำไว้อย่ามาด่าเพื่อนกูอีกไม่งั้นไม่ได้โดนแค่นี้นะจะบอกให้” ป็อปพูดจบก็ปล่อยมือออกจากใบหน้าผม และเตะเข้ามาที่ท้องผมอีกทีนึงแล้วก็จากไป

“…” ผมพูดอะไรไม่ออก ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้าทำร้ายผมทำไม ผมไม่เคยทำอะไรให้เค้ามาก่อน แต่ตอนนี้ผมรู้สึกง่วงเหลือเกิน ขอพักสักหน่อยละกันนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: aofaof ที่ 18-03-2012 23:12:00

ปาดดดดดดดดดด  ทันไหมนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 18-03-2012 23:18:25

ม่ายยยย  ทำแบบนี้กับพรหมได้ยังไง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 18-03-2012 23:27:45

อีบ้าาาาาาทำพรหมของช้านทำม้ายยยยยย :z6:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: tookujang ที่ 18-03-2012 23:33:51

เฺฮ้ยไหงป๊อบทำงี้อ่ะ แรกๆกะจะเชียร์สักหน่อย เชอะทีหลังอย่ามาง้อพรหมละกันชิส์
 :3123:  กดเป็ดให้กำลังใจค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 18-03-2012 23:45:33

มาอีกคู่ละ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 19-03-2012 04:23:22

 :z6:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: e-ga-g ที่ 19-03-2012 11:37:58

ไอ้ปอบ เอ้ย ป๊อบ แหมมมมม ขอซักทีเถอะ :z6: :z6:ทำกับพรหมได้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 19-03-2012 13:21:46

อยากให้ป๊อบโดนกระทืบบ้างว่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 19-03-2012 16:04:58

จะตามอ่านต่อไปนะคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 19-03-2012 17:39:00

แงๆๆทาพรหมไมอ่ะ อีวินนิสัยเสีย
อีป๊อบเลว ไม่ยกพรหมให้แระ
ยกให้เคียวแทนดีก่านะคนเขียนนะๆๆ o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 19-03-2012 19:48:47

 :z6: อัดกลับเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 19-03-2012 21:20:33

อะไรกันนี่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: pitsanu33 ที่ 19-03-2012 21:34:10

มาต่อ  ด่วนๆ  เลยครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 19-03-2012 21:45:40

แว๊กกก o22 พรหมถูกกระทำชำเีรา ทำไมป๊อบทำงี้เนี่ย :m31: ตอนแรกๆดูไม่เป็นคนโหดเลย  :angry2: ไม่น่าเชื่อ

สงสารพรหม  :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 19-03-2012 22:13:02

 :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 63 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: HEROGOLF ที่ 19-03-2012 22:48:19

ทำร้ายพรหม ทำไหมม :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 19-03-2012 23:24:57

Lesson 64

( Autt Part )

“อุ๊บ....ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”

“ตลกมากหรือไงฮะ” ไอ้พูดเสียงแข็งใส่ผม ก็มันน่าขำจริงๆนิ โดนพรหมด่าทางอ้อมพึ่งรู้นะเนี่ยว่าพรหมด่าคนเป็น ด่าทีนี้เจ็บลึกเลยแฮะคงเพราะเป็นคนนิ่งๆเวลาพูดอะไรทีเลยดูมีพลัง มีอำนาจ

“ตลกสิ สมน้ำหน้ามึงอยู่ดีๆไม่ชอบ ชอบให้คนอื่นเค้าด่า” ผมหันไปบอกมัน

“เดี๋ยวมันจะขำไม่ออก หึ” ไอ้วินทำหน้าเจ้าเล่ห์ แล้วก็หันกลับไปขับรถต่อจนถึงมหาลัย

“ไอ้วิน กูไปหาพวกไอซ์ก่อนนะ” ผมยืนบอกมันข้างรถ

“อือ แต่กูคงไม่ไปด้วยนะ ต้องไปดูงานน่ะ”

“อืมๆ กูไปละ” พูดจบผมก็ปิดประตูรถแล้วมุ่งหน้าตรงไปยังโรงอาหารทันที

“แฮ่~” ผมแกล้งให้ไอซ์ตกใจ มันก็หันหน้ามาหาผมช้าๆ

“อุ้ย....ตกใจ” มันพูดหน้าตายแล้วก็หันกลับไปเม้าส์กับพวกไอ้เตยต่อ

“เออ ใช่สิกูมันไม่สำคัญ ไม่สนใจกูเลย” ผมแกล้งทำแก้มป่องงอนมัน

“โอ๋ๆ อย่าร้องนะคะน้องอัท เดี๋ยวมันจะหน้าสมเพซค่ะไม่ใช่น่ารัก” อีห่านี่หรอกด่ากูอีกแล้วนะมึงอ่ะ

“โถ ใครเค้าจะสวยเหมือนมึงล่ะ อีช้างเอราวัณ” ผมด่ามันกลับไป

“ต๊ายยยย คงหาไม่ได้หรอกค่ะคนสวยแบบฉันน่ะ แต่ที่หาได้น่ะคือสภาพศพของมึงที่จะตายคาตีนกูเนี่ย หาง่ายมากเลย!!!!” พูดจบไอซ์ลุกขึ้นทันที รายการต่อไปคือวิ่งครับ เพราะถ้าโดนไอซ์จับได้ไม่เคยได้แผลต่ำกว่าสามที่เลย

“อัท พอแล้วกูเหนื่อย” ไอซ์หยุดวิ่งแล้วยืนเป็นหมาหอบแดกเลยครับ หลังจากที่วิ่งไล่กันมาได้สักพักนึงเหงื่อก็ไหลเต็มเสื้อไปหมด

“เออ กูก็เหนื่อยแล้ว” ผมบอกมันแล้วก็เดินเข้าไปหามันแต่เมื่อผมกำลังถึงตัวมัน

“จับได้แล้ว” ไอซ์มันจับไหล่ผมทั้งสองข้างไว้อย่างแน่น

“เฮ้ย ขี้โกงนี่หว่า” ผมแกล้งทำร้องลั่น

“ขี้โกงอะไร ของแบบนี้มันอยู่ที่ไหวพริบเว้ย” ไอซ์พูดแล้วยิ้มหน้าระรื่นเชียว แต่ขอโทษทีกูตามมึงทันอ่ะนะ

“หลุดได้แล้วเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ” ผมเยาะเย้ยมันเพราะผมนั่งลงกับพื้นแล้วสไลด์ตัวออกมาจากบริเวณที่ไอซ์ยืนอยู่ผมเลยหลุดออกมาจากมันได้

“โอ้ย  พอและกูขี้เกลียดล่ะ แม่งเดี๋ยวนี้เร็วปานวอกเลยนะมึงอ่ะ” ไอซ์บ่นปนด่าผมแต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกเพราะยังไงมันก็เห่าอย่างเดียว ฮ่าๆๆๆๆ

“ถ้าไม่เร็วปานวอกกูก็โดนช้างจับกระทืบดิ” ผมพูดแล้วก็เดินตรงเข้าไปหามันครั้งนี้เราเลิกเล่นกันจริงๆครับ เพราะตอนนี้เสื้อนักศึกษาผมเปียกเหงื่อโชกไปหมดเลย แล้วเสื้อมันสีขาวด้วยมันเลยทำให้เห็นเนื้อหนังภายใต้เสื้อผม

“ไอซ์ มึงจะไปเรียนเลยป่าววะ” เมื่อเดินกันมาสักครู่ผมก็ถามมันขึ้น

“ไปเลยดิวะ” มันตอบกลับมา

“เออ งั้นแยกกันตรงนี้แหละเดี๋ยวกูก็จะไปเรียนเลย” ผมบอกมันเพราะตึกที่ผมกับมันเรียนมันคนละทางกันอ่ะ

“เออๆ แล้วเจอกัน” ผมกับมันโบกมือลากันเสร็จ ก็ต่างคนต่างไปผมมุ่งหน้าเดินไปยังตึกที่เรียนแต่ดันต้องผ่านตึกวิศวะน่ะสิ แล้วพวกเนี่ยโคตรเถื่อนเลยแถมห้าวอีกต่างหากเพราะพึ่งจะปีหนึ่ง ส่วนพวกปีสองเป็นต้นไปเลิกห้าวแล้วออกแนวจะสุภาพด้วยซ้ำ

“เฮ้ คนสวย ฮิ้ว~” กูว่าแล้ว แม่มึงสิสวยอ่ะ แต่ผมไม่สนใจเพราะยังไงพวกมันก็มากกว่าแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินแล้วรีบๆเดินผ่านๆไปซะ

“เดี๋ยวสิ หยิ่งหรอเรียกแล้วไม่หันอ่ะ” คราวนี้มันตามมารั้งข้อมือผมด้วย

“เฮ้ย อะไรมึง” ผมหันไปตวาดมัน

“อ้าวๆ พูดด้วยดีๆนะเนี่ยคนสวย เดี๋ยวปั๊ดจับปล้ำซะเลยนี่” มันพูดเหมือนหมาหยอกไก่ แต่โทษทีไก่ตัวนี่หยอกยาก!!!!

“ชั้นต่ำแบบพวกมึงกูไม่เอาทำผัวหรอก” ผมเถียงมันพยายามปั้นหน้าให้ขรึมๆ

“แน่หรือเปล่า แต่งตัวมายั่วซะขนาดนี้แล้วนะ” มันเอามือมาลูบตัวผม ผมเสียวสันหลังวาบแต่เสียวแบบขยะแขยงบอกไม่ถูกเลย

“ยั่วแม่มึงเหอะ ปล่อยกู” ผมพยายามสะบัดให้หลุดจากมันแต่แม่งสะบัดยังไงก็ไม่หลุด

“ปากดีนะมึง แบบเนี่ยกูชอบ...เฮ้ย พวกมึงหลบดิ” มันหันไปสั่งเพื่อนมัน เพื่อนมันก็ลงจากโต๊ะกันไปหมด

“เฮ้ย ปล่อยกูนะโว้ยยย ไอ้พวกชิงหมาเกิด” มันลากผมมากดไว้ที่โต๊ะ ผมพยายามดิ้นสุดชีวิต ขออย่าให้เป็นอย่างที่ผมคิดเลย

“เฉยๆสิ เดี๋ยวก็จะสนุกแล้ว หึหึ” พูดจบผมก็รู้สึกถึงเนื้อร้อนๆ ที่ทาบลงมาที่คอผม แถมมันยังขบคอผมเป็นระยะๆด้วย

“ช่วยด้วย!!!!!!!! ไอ้วินช่วยกูด้วย” ผมพยายามร้องตะโกนให้เสียงดังที่สุดเท่าที่จะทำได้

“แหกปากทำไมล่ะ นอนดีๆไม่ชอบใช่ไหม!!!! ผลั๊ววววว” เสียงหมัดกระแทกลงที่ท้องผม กี่ครั้งแล้วที่เกือบจะโดนข่มขืน ทำไมผมเป็นคนที่ซวยได้โล่ขนาดนี้เนี่ย

“เฮ้ย พวกมึงทำอะไรกัน” มีเสียงๆหนึ่งขัดจังหวะมัน มันก็ทำหน้าไม่พอใจเล็กน้อยแล้วหันไปมอง

“เรื่องของกูมึงอย่าเสือก” ผมค่อยๆ เงยหน้าขึ้นไปดูเจ้าของเสียงนั้น....พี่ตัสนี่ โห้ สวรรค์โปรดผมจริงๆเลย

“กูจะไม่เสือกถ้าคนที่อยู่ใต้ตัวมึงไม่ใช่น้องกู” พี่ตัสพูดเสียงแข็ง

“อ้าว น้องมึงหรอ แต่ก็นะ น่ากินทั้งพี่ทั้งน้องเลยว่ะ พวกมึงว่าไหม ฮ่าๆๆๆ” มันพูดแล้วหันไปขำกับเพื่อนของมัน

“ขอเตือนไว้อย่าง อย่าทำให้กูโกรธ ไม่ใช่เรื่องดีนักหรอกนะ” พี่ตัสพูดข่มขวัญพวกมัน แต่พวกมันก็ยังมึนหน้าใสพี่ตัสอยู่

“กูจะรับคำเตือนมึงไว้ละกัน ใสหัวไปซะมึงนะ” มันตะโกนพูดใส่พี่ตัส ผมเห็นพี่ตัสกำหมัดแน่น แล้วแกก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาใครบางคน และพักเดียวเท่านั้นแหละคนที่คาดว่าพี่ตัสจะโทรตามก็มาถึง

“ตัสมีอะไร” พี่เบิร์ด เดินเขามาหาพี่ตัส

“ตัวเองดู ไอ้เด็กเวรมันปีนเกลียวเค้า แล้วดูมันดิจะทำอัทด้วย” พี่ตัสชี้ให้พี่เบิร์ดดูผม

“แล้วจะเอาไง” พี่เบิร์ดถามพี่ตัสและตอนนี้เองที่รถมอเตอร์ไซต์ รถกระบะ รถเก่ง เริ่มทยอยมาล้อมตึกวิศวะไว้หมดแล้ว ผมเห็นพวกมันมองกันเริ่กลั่กเลย

“เห้ย ไอ้เบิร์ดไหนใครวะ มันกล้ามีเรื่องกับพวกเรา” ชายคนหนึ่งเดินตรงเข้ามาหาพี่เบิร์ด

“ถามตัสดิ” พี่เบิร์ดโยนต่อให้พี่ตัส

“นู้นไงน่ะ น้องผมโดนทำร้ายว่ะพี่” พี่ตัสชี้หน้าพวกมันที่ตอนนี้หน้าหดกันเหลือสองนิ้วแล้วครับ สมน้ำหน้าพวกมึงเจอของจริงซะบ้าง

“แล้วเอาไงดีล่ะจ๊ะ” ผู้ชายคนนั้นหันไปถามพี่ตัสแล้วยิ้มๆ  พี่ตัสก็ยิ้มตอบกลับไปในตอนแรกแล้วก็เปลี่ยนเสียงเป็นโหมดน่ากลัวที่สุดที่เคยได้ยินชายคนนี้พูด

“เก็บมันซะ!!!!!!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 19-03-2012 23:52:47

 :sad4: ไม่นะรีบมาต่อออออออ

 :call:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 19-03-2012 23:58:18

เรื่องพรหมยังไม่เคลียร์เลยอ่าาาาาา :o12: :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 19-03-2012 23:58:57

พี่ตัส น่ากลัวอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: tookujang ที่ 20-03-2012 00:01:06

อ่ะเจ้ย ไหงสั้นเงี้ยะ รีบมาต่อไวไวนะค้างง่ะ :call: :call:
ต่อพรหมด้วยก็ดี อิอิ :3123:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: listengu ที่ 20-03-2012 00:04:06

โหดจั๊กนัก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 20-03-2012 00:50:19

ตายแน่ๆ ไอ่เด็กเวร

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Ella Killer ที่ 20-03-2012 02:21:55

"แม่งซวยแน่"  o18

เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับเฮียเบิร์ด

ตายยยยยยยยยย  :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-03-2012 02:31:01

อ่านรวดเดียว 64 ตอน เลยยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 20-03-2012 07:24:21

สุดยอดว่ะตัส ชอบจริงคำนี้เตือนแล้วไม่เชื่อต้องเจอแบบนี้
สะใจจริงแต่ต้องให้อัทกระทืบมันบ้างนะ แบบต้องเอาคืนให้เจ็บๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Eshardy ที่ 20-03-2012 09:27:27

เพ่ตัส เท่ห์ มาก  โคตรได้ ใจน้องเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-03-2012 09:41:50

พี่ตัสโคตเทพมว๊ากกก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 20-03-2012 14:49:27

ใจเย็นนะครับสำหรับเรื่องพรหม

เนื้อเรื่องมันจะดำเนินต่อกันไปเรื่อยๆครับ

เกิ่นๆก่อนก็ได้ว่าใก้ลจะถึงเวลาสิ้นสุดการเดิมพันแล้วครับ ^^ เร็วๆนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 20-03-2012 19:56:50

สงสารพรหม อ้ายป๊อบบังอาจ  :z6:
และพี่ตัสก็สุดยอดเลยอ่ะ เชือดนิ่มๆ  o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 20-03-2012 21:02:49

ค้างอ่ะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 64 Update!!!!! มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 20-03-2012 21:27:59

 :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 65 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 21-03-2012 00:05:39

Lesson 65

( Autt Part )

“ไหนเป็นยังไงบ้างช้ำตรงไหนปะเนี่ย” พี่ตัสถามแล้วก็จับตัวผมหมุนไปหมุนมาเป็นตุ๊กตาไขลานเลย

“ไม่เป็นไรพี่ตัส แค่จุ๊กนิดๆเดี๋ยวก็หาย” ผมบอกพี่ตัสกลับไป

“อือ เดี๋ยวไว้ค่อยคุยกันไปเข้าเรียนก่อนเถอะ” พี่ตัสรีบไล่ให้ผมไปเข้าเรียน แต่พอดูเวลานี่มันก็จะเข้าคาบเรียนแล้วจริงๆ ผมก็รีบวิ่งไปที่ตึกเรียนทันที

“เฮ้ย เตี้ยทำไมมาช้าอ่ะ” ไอ้วินเอ่ยถามผมได้แม่งดันกวนตีนซะนี่

“มีเรื่องนิดหน่อย” ผมบอกมัน

“เรื่องอะไร” มันถามผมพร้อมกับดันผมไปนั่งที่โต๊ะ

“ไว้เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง” เมื่อผมพูดจบอาจารย์ประจำวิชาก็มาพอดี ผมกับไอ้วินเลยเลิกคุยกันแล้วหันไปสนใจกับการเรียน...แต่ดูเหมือนจะเป็นผมมากกว่าที่สนใจกับการเรียนเพราะไอ้วินหลับตั้งแต่สิบนาทีแรกที่อาจารย์เริ่มพูด

“อ่ะ วันนี้พอแค่นี้เลิกคลาสได้” เสียงอาจารย์พูดขึ้นเป็นเหมือนเสียงระฆังทองของการหมดคลาสเรียนผมก็เลยปลุกไอ้คนข้างๆที่หลับอยู่

“ไอ้วิน หมดคาบเรียนแล้ว” ผมบอกมันข้างๆหู

“หืมมมมมม ไปกินข้าวกัน” ยังไม่ลืมตาเลยจะแดกแล้ว และผมก็โดนมันลากไปที่โรงอาหารอย่างรวดเร็ว เมื่อมาถึงโรงอาหารพี่ตัสก็เรียกผมไปนั่งด้วย

“ไอ้วิน แกไปซื้อข้าวมาให้อัทด้วย พี่มีเรื่องจะคุยกับอัท” พี่ตัสบอกกับไอ้วิน

“อ้าว พี่ตัสงั้นอย่าพึ่งคุยรอผมซื้อข้าวก่อนพี่ค่อยคุยนะ” ไอ้วินพูดไม่รอคำตอบมันก็วิ่งไปซื้อข้าวแล้วกลับมาอย่างรวดเร็ว

“เฮ้ย ไมไวจังวะ” พี่ตัสอุทานขึ้น

“ไม่สำคัญหรอกพี่ตัส แต่ที่สำคัญคือพี่จะคุยอะไร” ไอ้วินยิงคำถามใส่พี่ตัส

“เรื่องเมื่อเช้าน่ะ”

“เมื่อเช้าทำไมหรอ” ไอ้วินก็ยังถามต่อ

“อัทไม่เล่าอะไรให้แกฟังเลยหรอ” พี่ตัสชายตามองไอ้วิน

“ยังไม่ได้เล่าอ่ะสิ อาจารย์ดันมาซะก่อน”

“เอ่อ ผมว่ากินไปคุยไปดีกว่านะ” ผมพูดขัดทั้งสองคนเพราะไม่งั้นไม่ได้กินแน่ๆข้าวเนี่ยนั่งมองหน้ากันไปมองหน้ากันมาก็หมดเวลาแล้ว

“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก เมื่อเช้าอัทมันโดนลวมลามแต่พี่ไปเห็นซะก่อนเลยช่วยไว้ได้น่ะ” พี่ตัสพูดยังไม่ทันจะจบดี ไอ้วินก็เสียงดังขึ้น

“ใคร!!!!!!”

“ไอ้วินเบาๆอายเค้า” ผมสะกิดบอกมัน

“ไม่ต้องร้อนรนขนาดนั้นหรอกน่า พี่เก็บพวกมันเข้าโลงกันไปหมดแล้ว” พี่ตัสพูดแล้วก็กินข้าวอย่างสบายใจ

“มันเป็นพวกไหนพี่ตัส” ไอ้วินยังไม่ยอมเลิกถามพี่ตัส

“รู้แล้วจะทำอะไร” พี่ตัสถามไอ้วินสีหน้าจริงจัง

“ผมจะไปอัดมัน” ไอ้วินพูดหน้าตาขึงขลัง

“เฮ้อ ไร้สาระน่ามึง” ผมพูดเนือยๆใส่มันแล้วก็กินข้าวต่อ

“มันไร้สาระสำหรับมึงแต่ไม่ไร้สาระสำหรับกูนี่...สำหรับกูมึงคือเรื่องใหญ่เสมอ” เอ่อ กูรู้สึกเขินอายเล็กน้อยแฮะ

“เอี๊ยะ....น้ำเน่าว่ะ” พี่ตัสพูดติดตลก

“เอ้าพี่ตัสผมพูดจริงนะ” ไอ้วินนั่งลงแล้วเริ่มกินข้าวของมันไป

“เอ่อ อัทวันนี้ยังไม่เห็นพรหมเลยนะ” ตัสเอ่ยทักขึ้น

“เออ ใช่ วันนี้ออกจากคอนโดก่อนผมอีก ตอนนั่งเรียนก็ไม่เห็นเจอเลย”

“ไปทำธุระที่ไหนหรือเปล่า” พี่ตัสสันนิษฐาน

“ไม่น่าใช่นะพี่ ถ้าพรหมจะไปไหนพรหมจะบอกผมก่อนตลอดนี่หน่า” ผมเห็นพี่ตัสมองหน้าไอ้วินแปลกๆ

“วินแกเห็นพรหมหรือเปล่า” พี่ตัสถามไอ้วิน

“มะ...ไม่เห็นนะพี่ตัส” ไอ้วินตอบหน้านิ่งๆ แต่ผมว่ามันยิ่งหน้าสงสัยนะ

“เหรอ อือ” พี่ตัสพูดแค่นั้นก็กินข้าวต่อ ผมงงกับสองคนนี้จังแต่ก็ไม่สนใจอะไรกินข้าวต่อดีกว่า

“โอ้ย อิ่มชะมัดเลย” ไอ้วินวางช้อนแล้วเอามือตีพุง

“ไปเดินเล่นกันหน่อยไหม” พี่ตัสชวนผมกับไอ้วิน

“ก็ดีเหมือนกันพี่จะได้ย่อยไปในตัวด้วย...เอ้อ พี่ตัสวันนี้ผมยังไม่เจอพี่เบิร์ดเลย” ไอ้วินพูดกับพี่ตัส

“พี่เบิร์ด ไปทำธุระน่ะ” พี่ตัสบอกไอ้วินจบ เราก็พากันลุกเดินไปแถวๆสวนหลังตึกเรียนผมเองแหละเพราะมันไม่ไกลจากโรงอาหารมากแต่แปลกที่มันไม่ค่อยมีคนเดินผ่านเลยเนี่ยสิ ทั้งๆที่อากาศก็ดี แถมวันนี้แดดไม่ออกอีกต่างหากเป็นอะไรเหมาะมากเลยจริงๆ

“เรียนเป็นไงบ้างล่ะอัท วิน” พี่ตัสชวนผมกับไอ้วินคุย

“ก็เรื่อยๆอ่ะพี่/ไม่รู้เรื่องเลย” ผมกับไอ้วินตอบพี่ตัสพร้อมกัน ผมกับมันก็หันมองหน้ากัน

“ไม่แปลกหรอกก็มึงหลับอย่างเดียวนี่” ผมพูดก่อนไอ้วินจะพูดอะไรขึ้น

“อะไรมึง ก็กูเหนื่อยนี่หว่า” ไอ้เถียงข้างๆคูๆ

“ทั้งปีอ่ะมึงอ่ะ” ผมหันกลับไปบอกมันแล้วมองไปรอบก็สะดุดกับอะไรบ้างอย่าง

“เฮ้ย พี่ตัส  ไอ้วิน  นั่นอะไรอ่ะ” ผมชี้ไปให้พวกเค้าดูเหมือนคนนอนคว่ำหน้ากับพื้นเลย

“พี่ว่าไปดูใกล้ๆหน่อยดีกว่า” ผมกับพี่ตัสและก็ไอ้วินรีบวิ่งปรี่เข้าไปดูและก็พบว่าเป็นคนจริงๆ แต่หลังแบบนี้คุ้นๆจังแฮะ

“เฮ้ย พรหมนี่” พี่ตัสพลิกตัวพรหมขึ้นมาหน้ามีรอยเลือดอยู่ประปราย แถมปากแตกอีกต่างหากใครทำนายเนี่ยพรหม

“พรหมๆ นายเป็นอะไรพรหมตื่นสิ” ผมพยายามเขย่าตัวให้พรหมรู้สึกตัว

“พรหมๆ เฮ้ยตื่นๆ” พี่ตัสเอามือตบหน้าพรหมเบาๆ พรหมก็เริ่มมีปฎิกริยาโต้ตอบ

“พี่ว่าพาพรหมไปห้องพยาบาลก่อนเถอะ” พี่ตัสพูดขึ้นผมก็ไปช่วยพยุงพรหมไปห้องพยาบาลแล้วก็ทำแผลให้ ตอนนี้พรหมก็รู้สึกตัวแล้ว

“พรหมใครทำนายได้ขนาดนี้เนี่ย” พี่ตัสถามพรหมขึ้น แต่ดูเหมือนพรหมจะอ้ำๆอึ้งๆเหมือนไม่อยากพูดอะไร ซึ่งผมกับพี่ตัสก็พอเข้าใจเลยไม่ซักต่อ แต่ไอ้วินสิทำไมมันทำหน้าตาสะใจซะอย่างงั้น

“พรหมขับรถไหวไหมเดี๋ยวพี่ให้พี่เบิร์ดไปส่งก่อนก็ได้นะ” พี่พูดขึ้น

“ไม่เป็นไรครับพี่ตัส ผมยังไหว” พรหมบอกกับพี่ตัส

“อย่าให้รู้นะว่าใคร พี่ไม่เอาไว้นะ” พี่ตัสแม่งโหดจังวะเนี่ย น่ากลัวขึ้นทุกวัน

“พรหมไหวแน่ป่าว” คราวนี้ผมหันไปถามพรหมบ้าง

“ไหวๆ ไม่ต้องห่วงนะขอบคุณมาก” พรหมยิ้มแล้วตอบกลับมา

“งั้นเดี๋ยวเรากลับก่อนนะ” ผมบอกลาพรหมแล้วก็ขอตัวกลับก่อน ในใจก็ยังสงสัยว่าใครเป็นคนทำพรหมได้ขนาดนี้ แถมไอ้วินยังดูแปลกๆไปอีกหรือว่าเรื่องที่เกิดขึ้นจะเป็นฝีมือไอ้วิน เฮ้อ ชั่งมันเถอะปวดหัวจริงๆเลย กลับถึงห้องเมื่อไรจะนอนให้เต็มคราบไปเลย

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 21-03-2012 07:47:05

รอครบสัญญ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 65 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 21-03-2012 12:28:06

พรหมเห้ออออออ....เอาให้เคลียร์น้าา :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 65 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 21-03-2012 13:01:25

 :m15:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 65 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-03-2012 14:48:08

อัทแกจะสนใจเพื่อนพรหมมากกว่านี้หน่อยก็ได้
สงสารพรหมอ่ะ อยากให้ป๊อปมันโดนคนอื่นตื้บบ้าง
จะได้รู้ว่าเวลาทำคนอื่นเจ็บน่ะเป็นยังไง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 65 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 21-03-2012 17:21:46

สนจัยพรหมบ้างเหอะอัทอย่ามัวแต่สนใจผัว :m16:
 :m31:เพื่อน(แอบรัก)จะตายห่าอยู่แร้ว ถ้ามีสามันสำนึกนะ
 :angry2:น่าจะไปส่งพรหมด้วย อยู่ห้องก้อใกล้ๆกันไม่ใช่หรอ
 :angry2:สนใจแต่ผัวอยู่นั้นแหละ รูิ้้บ้างผัวแกนั่นแหละทำร้ายพรหมหน่ะ
(FC พี่พรหม โกดอีวินกะอีป๊อปอย่างแรง) :fire:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 66 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 22-03-2012 19:29:28

Lesson 66

( Prom Part )

หลังจากที่อัทกลับไปแล้วผมรู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูกอาจเป็นเพราะนายวินกลับไปด้วยล่ะมั้ง มันเลยทำให้ผมผ่อนคลายความอึดอัดลงได้บ้าง

“นี่ เธอไหวแน่นะ” อาจารย์พยาบาลถามผม

“ไหวครับอาจารย์ ผมว่าผมกลับหอก่อนดีกว่า” ผมบอกอาจารย์แล้ว ก็ลุกจากเตียงแล้วมุ่งหน้าไปที่รถของตัวเองทันทีแต่ระหว่างทางผมก็เจอกับใครบางคนเข้า

“ไง สบายดีหรือเปล่า” ป๊อปนั่นเอง คนที่ทำให้ผมมีสภาพแบบนี้

“…” ผมไม่ตอบแล้วหันหลังจะเดินหนีทันที

“จะรีบไปไหนล่ะ” ป๊อปวิ่งเข้ามารั้งแขนผมไว้

“ปล่อยเรานะ อย่ามายุ่งกับเรา” ผมสะบัดข้อมืออย่างแรงเพื่อให้หลุดออกจากการเกาะกุมของนายป๊อป

“หึ ก็อยากยุ่งมีอะไรหรือป่าว” ป๊อปพูดหน้าตายใส่ผม

“ไม่มีหรอก” พูดจบผมก็หันหลังแล้ววิ่งทันที ผมวิ่งอ้อมตึกไปอีกด้านเพื่อที่จะไปที่รถ เมื่อผมวิ่งมาที่รถได้ก็รีบขับรถกลับคอนโดทันที เมื่อมาถึงผมก็กลับขึ้นห้องแล้วนอนทันทีเพราะรู้สึกระบมแผลที่โดนชก ตื่นขึ้นมาอีกทีก็สองทุ่มกว่าเพราะเสียงออดห้องผมดังขึ้นก็เดินไปเปิดประตูด้วยอาการงัวเงียเพราะพึ่งตื่น

“อ้าว พรหมนอนอยู่หรอโทษทีที่มากวน” ไม่ใช่คนอื่นคนไกล อัทนั่นแหละครับคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผม

“ไม่ได้กวนหรอก พอดีเผลอหลับไปน่ะ” จริงๆไม่เผลอหรอกตั้งใจหลับ ก็เจ็บแผลนี่

“แล้วแผลเป็นไงบ้างล่ะพรหม” อัทเดินเข้ามาในห้องแล้วถามไถ่อาการผมอย่างเป็นห่วง

“ก็ระบมนิดหน่อยอ่ะ” ผมพูดไปก็เบลอๆไปรู้สึกตัวร้อนๆอย่างบอกไม่ถูก

“นี่กินข้าวหรือยังแล้วยาล่ะมีหรือป่าว” อัทถามจี้ผมต่อ

“ก็ยังอ่ะ มาถึงห้องก็นอนเลยพึ่งตื่นตอนอัทมาเรียกอ่ะแหละ”

“โทษทีเราก็พึ่งตื่นมาสักแปปเหมือนกัน เลยไม่ได้มาดูอาการพรหมเลย” อัทพูดหน้าหงอยๆ ผมก็ยังไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อยทำไมต้องทำท่าทางสำนึกผิดด้วย

“ไม่เป็นไรหรอก เราเข้าใจเพราะเราเองก็เหนื่อยเหมือนกัน” ผมพูดปลอบๆอัท

“เอ้อ เดี๋ยวลงไปกินข้าวกันนะ” อัทพูดขึ้น

“หือ จะดีหรอแล้ววินเค้าจะไม่ว่าอัทหรอ” ผมแอบกังวลเล็กๆนายวินคงไม่ชอบใจนักที่อัทหายออกมานาน

“ไม่กล้าหรอกน่า” อัททำหน้าทะเล้นแล้วลากผมออกมาจากห้อง เฮ้อ ยังไงก็คงต้องเลยตามเลยสินะ

( Win Part )

ผมนั่งดูบอลอยู่ในห้องอย่างเพลิดเพลินเพราะกำลังเข้าได้เข้าเข็มผมเลยไม่ลุกไปไหนเลย เมื่อกี้ไอ้ตัวเล็กก็มาบอกว่าจะไปหาพรหม ถึงจะไม่พอใจนิดๆแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร

“เฮ้อ จบสักที” ผมลุกขึ้นยืดตัวคลายเส้นสักหน่อยนั่งลุ้นมาตั้งนานแต่สุดท้ายทีมที่ผมเชียร์ก็ชนะขาดไปแล้วครับ สบายใจจริงๆ ว่าแต่ไอ้ตัวเล็กของผมหายไปนานแล้วนะเนี่ย
แต่ชั่งมันก่อนก็ได้คงอยู่ห้องไอ้พรหมนั่นแหละ โทรหาเพื่อนรักผมดีกว่า ผมกดโทรศัพท์หาป๊อปทันทีรอไม่นานก็มีคนรับสายครับ

“โหล โหล เทสหนึ่ง เทสสอง” ไอ้นี่รับปุ๊บกวนตีนปั๊บเลยนะ

“ไอ้สัดกวนตีน” ด่าแม่งเลย

“เอ้า ขำๆน่ามึง...ว่าแต่มีอะไรล่ะถึงโทรมาหากูได้นึกว่านอนกกเมียมึงไปแล้วซะอีก” จะต้องแขวะกูด้วย เหอะ อิจฉากูล่ะสิ

“กก เหี้ยอะไรล่ะเมียกูไปดูเพื่อนมันอยู่” ผมบอกอย่างหัวเสียนิดๆ

“เพื่อนไหนวะ ไอ้พรหมอ่ะหรอ” มันถามกลับมา

“เอออ่ะดิ แม่งไปโดนใครต่อยมาก็ไม่รู้สลบอยู่แถวๆสวนผีนั่นอ่ะ” สวนผีที่ว่านี่เป็นสวนที่ไม่ค่อยมีคนไปน่ะครับ แต่อากาศก็ดีมากนะแต่ทำไมไม่ค่อยมีคนเดินผ่านหรือเฉียดไปแถวนั้นเลยก็ไม่รู้ แต่ลักษณะไอ้พรหมมันก็น่าไปอยู่หรอกเพราะมันคล้ายๆคนรักสันโดษ

“หรอ แล้วมันเป็นไงบ้างอ่ะ” ไอ้ป๊อปถามผมกลับมา

“ไม่รู้แม่งว่ะ แต่กูก็แอบสะใจอยู่เหมือนกันนะไม่ต้องลงแรงเองเลย แต่ก็สงสารมันนิดหน่อยวะท่าทางมันจะไม่สู้คนแต่มันชอบเรียกร้องความสนใจจากเมียกู กูเลยไม่รู้ว่ากูอารมณ์ไหนแน่” บอกไม่ถูกจริงๆมันปนๆกันไปอ่ะ

“เออๆ เฮ้ยมึงแค่นี้ก่อนนะแม่เรียกกูว่ะ ไม่รู้มีอะไร” มันพูดสายกลับมารัวๆ

“เออๆไปเหอะมึง แค่นี้แหละ บาย” ผมวางสายแล้วลุกไปกินน้ำเพราะรู้สึกคอแห้งๆ ได้ระบายความอัดอั้นกับไอ้ป๊อปรู้สึกโล่งพิกลๆ

“กลับมาแล้ว” เสียงใจแจ๋วแบบนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ไอ้ตัวเล็กของผมนั่นเอง

“ไปไหนมาตั้งนานรู้ไหมคิดถึง” ผมพูดหยอดแล้วก็ไปนัวเนียมันจากข้างหลัง

“พอๆ จะอ้วก ชักเยอะขึ้นทุกวันนะมึงอ่ะ” อัทพูดแล้วก็ตีแขนผม

“ก็เยอะกับมึงคนเดียวนั้นแหละ” ผมพูดข้างๆหูมัน มันก็หน้าแดงขึ้นมาซะเฉยๆเลยสงสัยจะอาย แต่แม่งน่าฟัดจริงๆเลย

“บ้า กูไปอาบน้ำละ” อัทพยายามดิ้นออกจากตัวผมแต่ผมไม่ยอมซะอย่างจะหลุดไปได้ยังไงล่ะจริงไหมครับ

“เดี๋ยวสิ ยังไม่ได้ตอบเลยไปไหนมานานจัง” ผมจับไอ้ตัวเล็กของผมหันมาเผชิญหน้ากัน

“ก็ไปดูพรหมมานั่นแหละ” อัทตอบผมนิ่งๆ

“แค่นั้นหรอ” อย่างเจ้าตัวเล็กไม่น่ามีแค่นี้หรอก โถ่ โกหกเก่งจะตายผมรู้ดี

“แล้วก็พาไปกินข้าวแค่นั้นแหละ” หา พาไปกินข้าวทำไมไม่เห็นบอกผมเลย

“ไปกินข้าวที่ไหนทำไมไม่มาบอกก่อน” ผมถามเสียงเข้มเพราะไม่ค่อยชอบใจเท่าไรนัก

“กินข้างล่างนี้แหละ แล้วจะทำอะไรต้องรายงานให้ทราบด้วยหรือไง” อัทตอบกลับมา

“ก็เปล่า...แต่จะไปไหนก็บอกกันบ้างเป็นห่วง” ผมพูดเสียงจริงจังมันก็ก้มหน้างิดไปเลย ไม่รู้ว่าสำนึกหรือขี้เกลียดฟังก็ไม่รู้

“ปล่อยได้ยังอ่าจะไปอาบน้ำ” อัทเงยหน้าขึ้นมาถามผม หน้าตาบ้องแบ๊วมาก เดี๋ยวปั๊ดจับกดซะตรงนี้เลย เห็นแล้วมันน่า……นัก!!!!!!!!!!!!

“ให้ช่วยอาบให้ป่าว” ผมยังเดินนัวเนียตามมันไปไม่เลิก

“ไอ้ทะลึ่ง!!!!!!!” โดนด่าเลยอ่ะ

“ไม่ได้ทะลึ่งสักหน่อยก็อยากช่วย” ผมส่งตาหวานเยิ้มไปให้

“เอี๊ยะ ไม่ต้องมาช่วย แล้วก็ฌลิกทำตาหยดเยิ้มสักทีเถอะ สยองว่ะ!!!!” สยองแต่ทำไมหน้าแดงล่ะ แต่ไม่พูดดีกว่าเดี๋ยวจะอายป่าวๆ

“งั้นมานี่ก่อน” ผมดึงอัทกลับมาอีกรอบแล้วประกบปากอัททันทีก่อนที่มันจะส่งเสียงประท้วงอะไรออกมา อัทพยายามดันตัวออกแต่เรื่องอะไรผมจะยอม ผมจับท้ายทอยอัทให้ได้องศาพอดีและส่งลิ้นเข้าไปในปากมัน ผมตวัดลิ้นควานหาลิ้นมัน มันก็พยายามหลบหนีผมแต่ไม่รอดหรอก ประสบการณ์มันต่างกัน หึหึ ผมหยอกล้อกับลิ้นอัทอยู่พักนึงอัทก็เริ่มดิ้นแรงขึ้นสงสัยหายใจไม่ออกผมเลยยอมผละออกจากริมฝีปากมันแล้วเปลี่ยนไปดูดซอกคอมันแทน คอมันหอมมากขนาดยังไม่อาบน้ำนะเนี่ย คิดได้แค่นี้น้องชายผมมันก็ตื่นจากการหลับใหลซะแล้ว

“วิน...พะ...พอแล้ว” อัทพูดตะกุกตะกัก ผมก็ยอมหยุดแต่ตัวอัทนี่สิอ่อนแรงจะทรุดลงไปดื้อๆถ้าผมไม่พยุงไว้คงไปกองกับพื้นเรียบร้อยแล้ว อัทเงยหน้ามองผมแล้วก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปเลยสงสัยจะเขิน คนอาร๊ายยยยย น่ารักเป็นบ้าเลย
 
ปล>>>> คืนนี้จะมาต่ออีกนะชดเชยเมื่อวานเข้าเล้าไม่ได้อ่า

เลยไม่ได้อัพ แต่ดึกๆวันนี้มีอีกตอน ตอนนี้ขอผู้แต่งไปงานเลี้ยงก่อนเน้อ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 66 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 22-03-2012 20:13:37

สงสารพรหมจัง :m15:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 66 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 22-03-2012 20:51:08

แม่เรียก หรือ จะไปดูว่าที่ภรรยาเอ่ย ป๊อป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 66 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 22-03-2012 20:59:33

รอตอนต่อๆไปครับ  กำลังสนุกเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 66 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 22-03-2012 21:13:50

รออออออออออออ :z10:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 66 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 22-03-2012 23:26:36

วินมะรู้เรื่องอ่ะ แสงดว่าอีป๊อบมึงโกหก และเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเมิงสาดดืสชอบแบบ Sm หร่า่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 66 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 23-03-2012 00:09:21

สงสารพรหมจัง ดีใจกะอัทกะวินด้วย .....

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 66 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 23-03-2012 00:10:10

ช่ายๆๆ ลืมไปเลยเรื่องวินมีส่วนร่วมกะป๊อป  ที่แท้ป๊อปทำคนเดียว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 66 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 23-03-2012 00:35:23

ผู้แต่งขอเบี้ยวไว้ลงพรุ่งนี้สายๆนะครับ ไม่ไหวเหนื่อยๆ
เอาตัวอย่างตอนต่อไปนิดนึงไปก่อนน้า


“อ้าว อัทตื่นเช้าจังเลย” บังเอิญอะไรแบบนี้เจอพรหมหน้าห้องพอดีเลย

“อ่า เรากำลังจะไปมหาลัยน่ะ” ผมบอกพรหมไป

“งั้นไปด้วยกันเลยสิ เราก็กำลังไปเหมือนกัน” พรหมชักชวนผม

“อื้อ ดีเหมือนกัน” ผมก็ตอบรับอย่างทันที ดีซะอีกจะได้ไม่ต้องไปนั่งรอรถ

“อัท กินข้าวหรือยัง” พรหมถามผมในขณะที่ตัวเองก็ขับรถไปด้วย

“ยังหรอก” ผมบอกมันแล้วมองไปนอกหน้าต่างรถ ตอนนี้ในหัวผมคิดไม่ตกเรื่องไอ้วิน ผมเริ่มกลับมาฟุ้งซ่านอีกครั้งหนึ่งเหมือนที่เคยเป็นมาก่อน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 66 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 23-03-2012 00:43:35

รอตอนต่อไปจร้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 66 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 23-03-2012 09:47:32

อีป๊อบบ้าแกมาทำร้ายพรหมของช้านทำไม :z6:


อัทเนี่ยน่าร้ากกกกเนอะ :o8:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 66 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 23-03-2012 11:10:31

อัทกับวินจะเลิกเล่นเกมแล้วใช่ไหม เพราะวินทำเหมือนเป็นแฟนกันจริงๆ
แต่อัทดีกับพรหมมากๆหน่อยสิสงสารพรหม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 67 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 23-03-2012 22:41:17

Lesson 67

( Autt Part )

ไอ้บ้านี้มันชักมากขึ้นทุกวี่ทุกวันจริงๆ ชอบทำให้ผมใจเต้นอยู่เลย ผมเข้าไปอาบน้ำเป็นชั่วโมงเพราะไม่กล้าออกมาเจอหน้ากับไอ้วิน

“อัท เปื่อยหมดแล้วตัวอ่ะ” ไอ้วินมายืนเรีบกผมหน้าห้องน้ำ

“อือ เสร็จแล้วแปปนึง” ผมหมุนฝักบัวปิดน้ำแล้วเช็ดตัวให้แห้งให้สนิท แล้วก็เอาผ้าเช็ดตัวพันเอวเดินออกไปจากห้องน้ำ เมื่อออกมาถึงก็เจออีกคนนอนรออยู่บนเตียง

“จะยั่วกันหรือไง” ผมเสียงสันหลังวาบเลย อยู่ๆก็พูดขึ้นมาซะงั้น

“…” ผมไม่ตอบแต่รีบแต่งตัวให้เสร็จแล้วนอนลงข้างมัน มันก็พลิกตัวมากอดผมไว้ อูย ใจเต้นแรงมาก ไม่อยากให้ผ่านช่วงเวลานี้ไปเลยจริงๆ

หลายวันผ่านไปพรหมก็หายเป็นปกติดีแล้ว เพราะหลังจากวันนั้นพรหมก็ไข้แตกไม่ได้ไปเรียนอยู่หลายวัน ส่วนไอ้วินก็ทำตัวอ้อน(ตีน)เยอะขึ้นทุกวัน...จนวันนี้มาถึงวันที่ผมไม่อยากให้มันมาเยือนมากที่สุด มันคือวันสิ้นสุดการพนันของผมกับไอ้วินนั้นไงล่ะ วันนี้ผมจึงรีบตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวไปมหาลัยก่อนมันเพื่อหลีกเลี่ยงการเจอกับมัน ผมไม่รู้ว่าจะหลบหน้ามันทำไม แต่วันนี้ผมจะไม่เจอหน้ามันเด็ดขาด ขอให้ผมทำใจหน่อยเถอะ

“อ้าว อัทตื่นเช้าจังเลย” บังเอิญอะไรแบบนี้เจอพรหมหน้าห้องพอดีเลย

“อ่า เรากำลังจะไปมหาลัยน่ะ” ผมบอกพรหมไป

“งั้นไปด้วยกันเลยสิ เราก็กำลังไปเหมือนกัน” พรหมชักชวนผม

“อื้อ ดีเหมือนกัน” ผมก็ตอบรับอย่างทันที ดีซะอีกจะได้ไม่ต้องไปนั่งรอรถ

“อัท กินข้าวหรือยัง” พรหมถามผมในขณะที่ตัวเองก็ขับรถไปด้วย

“ยังหรอก” ผมบอกมันแล้วมองไปนอกหน้าต่างรถ ตอนนี้ในหัวผมคิดไม่ตกเรื่องไอ้วิน ผมเริ่มกลับมาฟุ้งซ่านอีกครั้งหนึ่งเหมือนที่เคยเป็นมาก่อน

“กินอะไรก่อนไหม” พรหมยังคงถามผมต่อ

“ไม่ดีกว่า” ตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะกินอะไรหรอกตัวผมน่ะ

“มีอะไรหรือเปล่าดูท่าทางเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่สินะ” เอ่อ...ไปเป็นหมอดูเถอะพรหม พูดมาแต่ละดอกเรื่องจริงทั้งนั้นเลย

“เปล่าหรอก พอดีมีเรื่องให้คิดนิดหน่อยนะ” ผมพูดบอกพรหมไปถึงแม้ผมจะรู้ว่าพรหมไม่มีทางเชื่อก็ตาม

“มีอะไรก็ปรึกษาเราได้นะ” ผมยิ้มตอบกลับไปให้พรหมและไม่พูดอะไรต่อ   ขอบคุณนะพรหมแต่เราไม่พร้อมจะบอกนายจริงๆ และแล้วพรหมก็พาผมมาถึงมหาลัยในเวลาต่อมา ผมก็รีบลงจากรถพรหมแต่ยังไม่ลืมหันไปขอบคุณ

“ขอบใจมากนะพรหม”

“อื้อ เรื่องเล็กน่า” พรหมยิ้มตอบมาผมก็รีบเดินออกมาให้พ้นสายตาพรหม แล้วเดินเลาะมาเรื่อยจนพ้นรั้วมหาลัย ใช่แล้วครับวันนี้ผมจะโดดเรียนสักวันนึง ขอไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้เลย

( Win Part )

ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเพราะเสียงโทรศัพท์เจ้าปัญหาของผมดันดังซะนี่ รบกวนเวลานอนของผมชะมัดเลย ผมงัวเงียไปหลับโทรศัพท์ด้วยอาการหัวเสียเล็กน้อย

“ฮัลโหล!!!” ผมกระแทกเสียงใส่โทรศัพท์เลยครับหงุดหงิดจริงๆเลย

“เฮ้ย ไอ้วินอยู่ไหนวะทำไมยังไม่มาอีก” ไอ้ปาล์มนี่เองโทรตามผม

“กูพึ่งตื่น เดี๋ยวตามไปแปปนึง” พูดจบผมก็วางสายเลยขี้เกลียดคุยต่อแล้ว ผมหันหน้ากลับมาที่เตียงเพื่อหาไอ้ตัวเล็กของผม....มันหายไปไหน สงสัยจะอาบน้ำ ผมลองเดินไปดูที่ห้องน้ำก็ไม่มี เดินไปดูห้องครัวก็ไม่มี หรือว่ามันจะไปมหาลัยแล้ว คิดได้ดังนั้นผมก็รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วขับรถไปมหาลัยทันทีเมื่อขับมาถึงผมก็ตรงไปที่โรงอาหารทันที

“เฮ้ย ไอ้วินโว้ย” เสียงแบบนี้ไม่ต้องบอกว่าใคร   พวกเพื่อนๆผมนั่นแหละ

“เออ แปปนึงเดี๋ยวกูมา” ผมบอกพวกมันแล้วเดินตรงไปยังกลุ่มเพื่อนๆของมันครับ

“อ้าวมาหาใครคะ คุณวิน” ไอซ์ถามผมแบบกวนๆ

“มาหาเมียน่ะครับ ไม่ทราบว่าอยู่ไหน” ผมก็แหย่ๆกลับไป

“เต็มปากเต็มคำนะคะ” ไอซ์สวนกลับมา

“แน่นอนครับ ขืนไม่ป่าวประกาศหมามันจะมางาบไปกินเอาน่ะสิ” ผมพูดแล้วยิ้มส่งไป

“เอาเถอะ...แต่ถามหาอัทมันไม่ได้มากับนายหรือไง” ไอซ์ถามผมกลับเพื่อนมันคนอื่นๆเลยหันมามองผมเป็นตาเดียวเลยครับ

“ก็ไม่นี่ ตอนตื่นมาก็ไม่เจอมันแล้วนะนึกว่ามามหาลัยก่อนซะอีก” ผมเล่าเหตุการณ์ให้พวกไอซ์ฟัง

“ลองโทรหามันดูสิ”

“เออว่ะ” ชิบหายโง่อยู่ได้ตั้งนานโทรศัพท์มันก็มีนี่หว่า เมื่อผมต่อสายไปหามัน มันดันปิดเครื่องซะงั้นอ่ะ

“ว่าไงติดไหม” คราวนี้เตยเป็นคนถาม

“ไม่ติดอ่ะ ปิดเครื่อง” ผมบอกกลับไปตอนนี้ผมเริ่มอยู่ไม่สุขแล้ว มันจะเป็นอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้

“เดี๋ยวเราลองโทรหาพรหมก่อน” ไอซ์คว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรหาพรหมอย่างรวดเร็ว

“ฮัลโหลพรหม พรหมเห็นอัทบ้างไหม..................ไม่ได้อยู่นะก็นึกว่าอยู่กับพรหม................ไม่ได้บอกนี่....................หรอๆโอเคงั้นขอบคุณมาก” ไอซ์กดวางสายไปแล้วก็หันมาแจ้งเพื่อนๆของมัน(รวมถึงผม)ให้รับรู้

“พรหมบอกว่าเมื่อเช้าอัทมันมาพร้อมกับพรหมนั้นแหละ มาตั้งแต่เจ็ดโมงอ่ะ แล้วก็ตอนนี้อัทมันไม่ได้อยู่กับพรหม พรหมบอกว่าตอนเช้าอัทมาถึงก็รีบเดินไปไหนไม่รู้ พรหมนึกว่าอัทมีธุระเลยไม่ได้ถามว่าไปไหน” ไอซ์ร่ายยาวมาเลยครับ

“เดี๋ยวคงมาเข้าเรียนเองแหละ อัทมันใส่ใจจะตาย” เฟิร์นพูดขึ้น แต่มันก็จริงอย่างอัทไม่น่าจะทิ้งการเรียนอยู่แล้ว

“งั้นเดี๋ยวเราไปรอที่ห้องเรียนก่อนละกัน” พูดจบผมก็สาวเท้าไปที่ตึกคณะบริหารเลยครับวันนี้คณะผมมีเรียนทั้งเช้าและบ่ายแถมวิชาหนักๆซะด้วยอัทมันคงไม่กล้าโดดหลอกผมคิดเข้าข้างตัวเองไว้ก่อนแหละ เมื่อมาถึงห้องเรียนนี่มันก็จะเก้าโมงแล้วคนอื่นๆเริ่มทยอยเข้าห้องกันมาแล้วแต่ก็ยังไร้วี่แววของอัท

“เฮ้ย ไอ้วินหน้าเครียดเชียวเป็นเหี้ยไรวะ” ไอ้ป๊อปเดินเข้ามาทักผมครับ

“เดี๋ยวกูเล่าให้ฟังนั่งก่อนอาจารย์มาแล้ว” อาจารย์แกมาพอดีครับผมเลยไม่ได้เล่าอะไรให้มันฟัง แต่ผมยังแอบคิดว่า ผมอาจจะคิดมากไปเองก็ได้ จนแล้วจนรอดสิบโมงอัทก็ยังไม่เข้าห้องเรียนมันชักแปลกๆแล้วล่ะ ผมเริ่มอยู่เป็นสุขแล้วกังวลไปต่างๆนานา ผมนั่งฟุ้งซ่านอยู่อย่างนั้นจนหมดคลาสเรียนช่วงเช้า ผมก็รีบออกจากห้องไปทันที

“ว่าไงเจออัทหรือเปล่า” ไอซ์ถามผม

“ไม่เจอหายไปไหนไม่รู้เนี่ย” คราวนี้พวกเพื่อนมันเองแหละครับเริ่มอยู่ไม่สุขไอ้เตยก็โทรบอกพี่ตัสแปปเดียวเท่านั้นแหละ พี่ตัสถึงที่เลยมาพร้อมกับพี่ตัวดีของผมนั่นแหละ

“มันหายไปตั้งแต่กี่โมงเนี่ย” พี่ตัสมาถึงก็ยิงคำถามเลยครับ ตอนนี้พวกเพื่อนผมพวกอัทพวกพี่ตัสยืนกันเหมือนจะไปรบกับใครเลยครับคนเยอะมากไม่เว้นแม้กระทั่งไอ้พรหม

“น่าจะหายไปช่วงเจ็ดโมงอ่ะพี่ตัสเพราะอัทมาพร้อมกับผม” ไอ้พรหมหันไปบอกพี่ตัส

“พี่ว่าเราช่วยกันตามหาเถอะ ใครมีเรียนบ่ายก็ไปเรียนซะ ตอนนี้พี่ว่างแล้วเดี๋ยวจะช่วยหาให้” พี่ตัสวางแผนอย่างดี

“ผมไม่เรียนแล้วพี่ตัส ผมจะไปตามหาอัท”

“เรื่องของแกเถอะ งั้นอย่างนี้นะ %~*@#!+)>?$|\” พี่ตัสเริ่มวางแผนโดยการแบ่งกันออกตามหากระจายไปให้ทั่ว

“งั้นตกลงตามนี้ใครเจอก่อนส่งข้อความบอกต่อๆกันด้วย ไปๆแยกย้าย” พี่ตัสพูดจบพวกเราก็เหมือนผึ้งรังแตกครับ โดยเฉพาะผม ทำไมไปไหนไม่บอก มึงอยู่ที่ไหนกันแน่นะ!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 67 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 23-03-2012 23:49:10

อัท คงทำใจไม่ได้ถ้าไม่มีวิน  ปวดใจแทนอัทจัง  ....

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 67 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 24-03-2012 01:15:10

อัทหายไปไหน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 67 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 24-03-2012 01:17:18

อัท กลับมาเถอะ วินคงไม่ยอมเลิกง่ายๆหรอก หลงเมียขนาดนี้  :m20:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 67 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 24-03-2012 01:32:36

อัทอย่าคิดไปเองเลย วินมันร้อนใจจะแย่และ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 67 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 24-03-2012 16:41:30

 :serius2:


คิดมากก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 67 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 24-03-2012 17:10:28

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 67 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 24-03-2012 18:57:09

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 67 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 24-03-2012 21:25:38

อะไรอีกเนี้ย   เรื่องที่ค้าวไว้ยังไม่ชัดเจนมีเรื่องใหม่มาอีกแล้ว  เฮ้อออออ
(ในที่สุดการรองคบกันครั้งนี้อัทก็แพ้ใจตัวเองสินะ>>ใหนบอกว่าจะไม่รักวินไง)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 68 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 25-03-2012 08:54:25

Lesson 68

( Autt Part )

ดวงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้ากับภาพที่นกน้อยบินกลับเข้ารังมันช่างเป็นภาพที่สวยงามอะไรขนาดนี้ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่งซึ่งห่างไกลจากคอนโดผมอยู่พอสมควร ภาพที่เห็นตอนนี้คือ มีคนมาออกกำลังกายที่สวนสาธารณะกันอยู่เยอะ บางคนก็พาหมามาเดินเล่น หรือแม้แต่คู่รักที่เดินคุยกันอย่างมีความสุข ผมมองภาพเหล่านั้นไปเรื่อยๆจนมาสะดุดกับเจ้าหมาตัวนึง มันนั่งมองผมลิ้นห้อยเลย หมาพันธุ์ไทยนี่แหละตัวสีขาวลายน้ำตาล ดูเหมือนจะเป็นหมาเร่ร่อนนะ

“แกน่ะมานี่สิ ฟุ๊บ ๆ ๆ” เออเนอะผมก็คุยกับหมาได้ แต่มันก็เดินเข้ามาหาผมครับ ผมก็ลูบหัวมัน

“แกไม่มีเจ้าของหรอ”

“งี๊ด ๆ ๆ” ตอบด้วยเว้ยแต่ผมไม่รู้เรื่องหรอกแต่ดูเหมือนตามันเศร้าๆยังไงพิกลๆนะ ตัวมันก็ไม่ใหญ่นี่นะขนาดประมาณกระเป๋าผ้าทั่วไป แต่ตัวมันมอมแมมไปหน่อยแค่นั้นเอง

“แกไม่เหงาหรออยู่ตัวเดียวแบบนี้น่ะ หืม” ตอนนี้มันนอนหมอบแล้วก็จ้องผม

“เออ แกรอนี่แปปนึงนะเดี๋ยวฉันมา” ผมรีบวิ่งไปหน้าสวนเพราะเห็นข้างหน้ามีร้านขายของเรียงรายอยู่นิดหน่อยผมก็ซื้อลูกชิ้นสิบไม้แล้วเดินกลับมาที่เดิม หมาตัวนั้นมันก็ยังอยู่ที่เดิมครับฉลาดมาก

“ดูสินี่อะไร” ผมชูถึงลูกชิ้นให้มันดูมันก็มันก็ลุกพรวดขึ้นมาลิ้นห้อยอีกแล้วสงสัยจะหิว ผมก็เลยป้อนลูกชิ้นให้มันกินเรื่อยๆจนหมดนั้นแหละ หมาอะไรกินเก่งจังสิบไม้ไม่เหลือเลย เมื่อผมเอาถุงลูกชิ้นไปทิ้งแล้วกลับมานั่งที่เดิม หมาตัวนั้นมันก็โดดขึ้นมาบนตักผมผมก็เอามือลูบหัวมันเล่นจนมันนิ่งไป ตะวันตอนนี้ก็หายไปจากขอบฟ้าแล้วแต่กลายเป็นแสงจันทร์ที่สาดส่องไปทั่วแทนทำไมรู้สึกเหงาแบบนี้นะ

( Win Part )

ผมขับรถตามหาอัทรอบเมืองแต่ก็ยังไม่เจอผมตามหามันทุกที่ที่คิดว่ามันจะไปแต่ก็ไม่เจอตอนนี้ผมเริ่มหงุดหงิดและหัวเสียมากๆ แล้วเสียงโทรศัพท์ของผมมันก็ดังขึ้น

“ครับพี่ตัส” ผมกรอกเสียงลงในโทรศัพท์

“ไอ้วิน แกใจเย็นๆสิเดี๋ยวก็เจอ ขับรถอารมณ์หงุดหงิดเดี๋ยวก็เป็นศพหรอก” ท่าทางน้ำเสียงผมคงเซ็งสุดๆพี่ตัสถึงบอกมาแบบนั้น

“ผมจะเย็นไม่ไหวแล้วนะพี่นี่มันก็จะทุ่มครึ่งแล้วแต่หาที่ไหนก็ไม่เจอ ไปไหนก็ไม่เคยบอกกันแล้วถ้ามันเป็นอะไรขึ้นมาล่ะพี่ตัส” ผมร่ายยาวให้พี่ตัสฟัง ผมก็ใจไม่ดีนะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับมันหรือเปล่า

“ใจเย็นๆ ค่อยๆหาต่อไปละกัน” พูดจบพี่ตัสก็วางสายไปผมโยนโทรศัพท์ไปเบาะข้างๆ

“โถ่โว้ยยยย มึงอยู่ไหนวะ” ผมโมโหมากเลยเหยียบคันเร่งจนความเร็วรถพุ่งสูงขึ้นจนน่าตกใจแต่อารมณ์นี่ผมไม่สนอะไรทั้งนั้น.....ผมขับเลยมาจนถึงนอกเมืองมีสวนสาธารณะอยู่ที่หนึ่งที่มีร้านขายของอยู่ผมรู้สึกหิวๆเลยจอดรถลงไปซื้อของกินสักหน่อยเพราะผมยังไม่ได้กินอะไรมาเลยตั้งแต่เที่ยง

“ป้าครับ สวนนี่เค้าปิดกี่โมงอ่ะครับ” ผมถามแม่ค้าขายลูกชิ้น

“สวนนี้ไม่ปิดหรอกจ๊ะ มันเปิดตลอดทั้งคืนนั้นแหละ แต่ตอนนี้ไม่น่าจะมีคนอยู่ในนั้นแล้วนะ” ป้าแกก็ตอบมาอย่างสุภาพ

“ขอบคุณครับป้า” พูดจบผมก็เดินเข้ามาในสวนเท้าก้าวเดินแต่หัวคิดอยู่ว่าจะไปหาที่ไหนต่อดีเพราะนี้มันก็แทบจะรอบกรุงเทพแล้วแล้วถ้าไม่เจอล่ะผมจะทำยังไง และขณะที่ผมกำลังเดินไปที่ริมน้ำตาผมก็ไปสะดุดเข้ากับร่างๆหนึ่ง ผิวขาวตัวเล็ก ผมดำสนิท ไม่ผิดแน่อัทชัวร์ๆ ผมค่อยแอบย่องเดินไปข้างหลังเพื่อให้แน่ใจว่าใช่อัทแน่หรือเปล่าแต่เมื่อเข้าไปใกล้ๆผมก็ได้ยินเสียงเค้าพูด

“มืดแล้ว แกจะไปนอนที่ไหนเนี่ย” เสียงแบบนี้ไม่ผิดแน่นอนผมมั่นใจแต่มันคุยกับใครอยู่ล่ะ โทรศัพท์ก็ไม่ได้แนบหูอยู่นี่ ผมแอบฟังต่อไปจะดีกว่า

“แกคงเหงาที่ไม่มีเจ้าของ ฉันเองก็เหงานะถ้างั้นฉันจะเอาแกไปเลี้ยงจะดีไหม” เลี้ยงหรอเลี้ยงอะไรล่ะ

“อิ๋งๆ ๆ” อ่อ หมานี่เอง

“แกไม่ต้องดีใจขนาดนั้นก็ได้นะ ก็ดีเหมือนกันฉันอยู่ตัวคนเดียวแกจะได้เฝ้าห้องให้ฉันไง” อัทพูดแล้วเอามือลูบหัวตัวที่อยู่ในตัก แต่ทำไมเวลาพูดน้ำเสียงดูเศร้ายังไงพิกล

“ตัวคนเดียวหรอแล้วกูล่ะ” ผมพูดแล้วไปนั่งข้างๆกับอัท

“วิน!!!!”

( Autt Part )

ไม่จริงน่ามันหาผมเจอได้ไง ผมหนีมาตั้งไกลนะ นั่งรถมาก็เป็นชั่วโมงแต่ทำไม มันยังตามผมเจออีกล่ะ ผมอุตส่าพยายามหนีมันแล้วนะ ผมหอบลูกหมาแล้วลุกขึ้น

“จะไปไหน” วินคว้าแขนผมไว้

“ปล่อยอย่ามายุ่งกับกู” ผมสะบัดแขนอย่างแรงจนหลุดแล้วรีบวิ่งหนีมันทันที ไม่ ต้องไม่ใช่ตอนนี้กูยังไม่พร้อมจะเจอมึงไอ้วิน

“อย่าหนีนะ” ไอ้วินวิ่งไล่ตามผมมาแต่ผมสิวิ่งโกยสุดชีวิตเลยกลัวมันตามทันที แต่ผมคงรีบไปหน่อยสะดุดขาตัวเองล้มผมกอดลูกหมาแน่นเพราะตัวมันนิดเดียวถ้าตกลงไปคงเจ็บหนักน่าดู

“หนีทำไม เจ็บตัวเลยเห็นไหม” ไอ้วินรีบวิ่งเข้ามาประคองผม ผมก็ปล่อยมันประคองแต่ผมก็ยังอุ้มลูกหมาอยู่ร็สึกถูกชะตาผมจะเอามันไปเลี้ยงซะเลย มันพาผมมานั่งที่เก้าอี้ตัวเดิมนั่นแหละที่แตกต่างกันก็คือมีมันนั่งมองผมอยู่ด้วย

“ทำไมวันนี้ไม่เข้าเรียน”

“รู้ไหมคนอื่นเค้าเป็นห่วง”

“จะไปไหนก็บอกกันก่อนรู้ไหม”

“ลูกหมาตัวนี้เก็บได้หรอ” วินมันถามผมสารพัดแต่ผมไม่ตอบมันสักคำถามเดียว

“วิน มึงเลิกยุ่งกับกูเถอะ...ต่างคน...ต่างอยู่เถอะนะ” ผมพูดออกไปโดยไม่มองหน้ามัน

“ไม่กูไม่ยอม มึงเป็นอะไรมึงบอกสิ” มันช้อนหน้าผมไปมองหน้ามันแต่ผมสะบัดหน้าออก

“ไม่กูไม่ได้เป็นอะไร แต่กูไม่อยากยุ่งกับมึงแล้ว พอเถอะเลิกยุ่งกับกูสักที” ผมพูดไปก็กอดลูกหมาแน่นเลยไม่เป็นไรหรอกเจ็บครั้งเดียว ครั้งเดียวเท่านั้น

“ก็กูบอกว่าไม่ไงล่ะ มึงหันหน้ามาคุยกับกูเดี๋ยวนี้นะ” คราวนี้มันจับตัวผมให้หันไปหามันแต่ผมก็ไม่ยอมเลยฝืนเอาไว้

“กูไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ไปจากกูซะ!!!” ผมตะโกนบอกมันเสียงดังลั่น

“มึงไม่ยอมดีๆใช่ไหม...ได้” พูดจบมันก็จับตัวผมหมุนมาหามันอย่างแรงมากๆจนผมฝืนเอาไว้ไม่ไหวแล้วมัน...ก็จูบผม ผมผลักมันออกอย่างแรง

“ทำไมมึงต้องยุ่งกับกูด้วย พอใจมึงหรือยังล่ะ สนุกมากไหมที่แกล้งกู สนุกมากไหม!!!!!” ผมตะโกนใส่มัน น้ำตาก็ไหลพราก

“อัทกูไม่เข้าใจมึงจะพูดอะไรกันแน่” มันถามกลับด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยโทสะไม่แพ้ผม

“มึงจำได้ไหมวันนี้วันอะไร....ใช่วันที่เราพนันกันไว้ครบสามสิบวันไง แล้วมึงรู้ไหมทำไม กูแพ้...กูแพ้ใจตัวเองไง กูนี่มันบ้าเนอะ ฮ่าๆๆๆ รู้ทั้งรู้ว่าเป็นแค่การเล่นโง่ๆของคนสองคนแต่กูก็เผลอใจไปจนได้...เกมนี้มึงชนะ กูรักมึงเพราะฉะนั้นมึงไปจากกูซะ อย่ามาให้กูเห็นหน้ามึง...ฮึก...อีก” ผมพูดจบมันก็นิ่งไปแต่ผมวิ่งออกมาจากตรงนั้นซะ หวังว่าเราคงไม่ได้เจอกันอีกนะ แต่พอผมวิ่งมาถึงหน้าประตูสวนสาธารณะผมก็โดนโอบเอวจากด้านหลัง

“เดี๋ยวสิจะไปไหน” เสียงไอ้วิน   ผมคิดไม่ผิดจริงๆ

“มึงต้องการอะไรจากกูอีกล่ะ แค่นี้ยังไม่พอหรอ” ผมพูดทั้งน้ำตาในหัวโล่งว่างเปล่าไปหมดคิดอะไรไม่ออกแล้ว

“ถ้ามึงจะบอกว่ามึงแพ้กูล่ะก็...กูขอบอกมึงไว้เลย” มันพูดแล้วก็เงียบไป

“กูแพ้มึงมาตั้งนานแล้ว”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 68 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 25-03-2012 10:54:27

จะเศร้าหรือจะซึ้งดีล่ะนี้ o16

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 68 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 25-03-2012 11:07:57

ค้างงงงงงงงงงงงงงง :sad4:

สงสารรีบมาต่อด่วนนนนนนน :impress2:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 68 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 25-03-2012 11:32:56

ิอร๊ายมาต่อนะ ตอนนี้น้ำตาไหลเลยอ่า แงๆๆ ไม่เอาดราม่าน๊า :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 68 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: dawnthesky ที่ 25-03-2012 11:33:43

ต่างฝ่ายต่างพ่ายแพ้

ความรัก ไม่ใช่สิ่งที่จะเอามาล้อเล่นได้ง่าย ๆ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 69 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 25-03-2012 11:55:49

Lesson 69

( Autt Part )

“ฮึก...ฮึก...” ผมเป็นอะไรไม่รู้ งงๆพูดไม่ออก แพ้มาตั้งนานแล้วงั้นหรอ หรือว่า...

“เลิกร้องไห้ได้แล้ว หันมานี่มา” ไอ้วินจับผมหันหน้าไปหามันแล้วมันก็ดึงผมเข้าไปกอดแต่ผมก็ไม่ขัดขืนหรอกนะยอมอยู่ในอ้อมกอดมันแต่โดยดี รู้สึกดีใจแปลกๆ

“อัทเป็นแฟนกับวินนะ” อุ้ย ตรงไปหรือเปล่าอ่ะกูเขิน

“-///-“ ผมทำหน้านิ่ง

“เขินหรอ” มันถามผมแล้วทำไมต้องจ้องด้วยวะ ผมเลยหลบหน้ามัน

“เปล่า” ผมตอบเสียงสั่นเลยตื่นเต้นโว้ยยยย

“ทำไมหน้าแดงอ่ะ” เวรกำกูไม่น่าขาวเลย

“ก็...ก็มันร้อน” ผมก็แถไปเรื่อยๆนั้นแหละ ใครมันจะยอมรับวะจริงไหม

“ร้อนก็ร้อน แล้วตกลงว่าไง” อึ้ย ย้อนกลับมาคำถามเดิมอีกแล้วจะให้ตอบยังไงวะ

“…” ไม่ตอบแม่งเลย

“ถ้าไม่ตอบกูถือว่ามึงตกลงนะ” เออ ดีกูจะได้ไม่ต้องเขินไปมากกว่านี้เว้ย แล้วมันก็ช้อนหน้าผมขึ้นแล้วริมฝีปากมันก็มากระทบริมฝีปากผมอย่างแผ่วเบา ผมก็จูบตอบมันไปบ้าง มันเป็นจูบที่อ่อนโยนและลึกซึ้งมากผมสำผัสได้ ลิ้นเราสองคนตวัดหากันอย่างโหยหาตอนนี้จิตผมหลุดไปไหนต่อไหนแล้วแล้วสักพักมันก็ปล่อยผม ผมก็แทบจะล้มทั้งยืนเลยสิครับทีนี้

“อัทเป็นอะไร” เสียงมันถามด้วยความร้อนรน ผมรู้สึกหน้ามืดเวียนหัวไปหมด

“ทำไมหน้าซีดแบบนี้เนี่ย” มันกอดผมไว้หลวมๆเพื่อให้ผมพยุงตัวเองได้

“หะ...หิว” ผมบอกมันเพราะตั้งแต่เช้ายังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย จะบอกว่าตรอมใจก็คงไม่ผิดเท่าไร

“ตั้งแต่เช้ากินอะไรหรือยัง”

“ยัง” ผมตอบแทบไม่ต้องคิดเลยครับก็ตอนนั้นมันไม่หิวนี่

“ไม่เคยจะใส่ใจตัวเองเลย...ไปกินลูกชิ้นลองท้องก่อนแล้วเดี๋ยวพาไปกินข้าว”

“บ็อก ๆ ๆ” ลืมเลยน้องหมาผมหันไปมันก็มองผมตาแป๋วเลยครับ

“ไป ฉันจะเอาแกไปด้วยนะ” ผมไปอุ้มมันขึ้นมาแล้วหันไปหาไอ้วิน

“น่ารักไหม” ผมถามมัน

“จะเลี้ยงหรอ” วินถามผมหน้านิ่งทำไมวะกูสงสารมันนี่

“ทำไมอ่ะ ก็สงสารมัน” ผมบอกมันพรางลูบหัวน้องหมาเล่น

“ถ้าอัทเลี้ยงมัน...แล้วใครจะเลี้ยงวินอ่า” ผมหลุดหัวเราะก๊ากเลยครับมาบทอ้อนๆ แต่ก็น่ารักไปอีกแบบ

“เป็นอะไรกันทำไมต้องเลี้ยงมึงด้วย” ผมแกล้งถามมัน

“เป็นแฟนกันไงเลยต้องดูแลกัน”

“ยังไม่ได้ตกลงเลย” กึก แค่นั้นแหละมันหยุดเดินเลยครับแล้วหันหน้ามาหาผมหน้าตาหน้ากลัวมาก ทำไมอ่ะแค่แกล้งแค่นิดเดียว

“อัท!!!!!!” มันเรียกผมซะผมตกใจสะดุ้งเลยครับ

“อะ...อะไร” ผมขานรับเสียงมัน มันเดินเข้ามาใกล้ๆผมแล้วจับไหล่ผมทั้งสองข้างแล้วมันก็.......

“อัทเป็นแฟนกับวินนะคร้าบบบบบ” - - กูตกใจกลัวแทบตายไอ้ปัญญาอ่อน

“ขอคิดดูก่อน” ขอต่ออีกนิดน่า

“ให้เวลาคิดสิบนาที” มันพูดแล้วถอยหน้าออกไปหน่อยนึง

“แต่กว่าอัทจะคิดได้เรามาทำอย่างอื่นฆ่าเวลากันนะ” ไม่ปล่อยให้ผมตั้งตัวมันพุ่งเข้ามาประกบริมฝีปากผมเลยครับผมตกใจเลยผลักมันออก แต่ตัวมันใหญ่นี่ผลักยังไงก็ไม่ออก

“อื้ออออ อออ่อน(พอก่อน)” ผมบอกมันแต่ไม่รู้เรื่องหรอกแถมเผลอปล่อยน้องหมาไปตอนไหนก็ไม่รู้

“แฮ่ๆๆ” น้องหมาขู่แล้วก็ไปงับกางเกงไอ้วินแต่ไอ้วินก็ไม่สนใจ

“อือๆ เอ็นแอ้วอ่อย(อือ เป็นแล้วปล่อย)” คราวนี้มันยอมหยุดแล้วมองหน้าผม

“ว่าไงนะ” มันถามผมยิ้มๆ ชิ เขินนะเว้ย >///<

“ก็บอกว่า...เป็นแล้วไง เดี๋ยวกูจะปอกลอกมึงให้หมดตัวเลย” ผมพูดหน้ายู่ใส่มัน

“ไม่เป็นไร วินก็จะปอกลอกอัทเหมือกัน จะกัดให้จมเขี้ยวเลย” อ๊า ไอ้หื่นสายตาโคตรเจ้าเล่ห์เลยคิดถูกคิดผิดเนี่ย

“ไอ้บ้า…มาน้องหมามานี่เร็วเลิกงับมันได้แล้วเดี๋ยวปากเน่าหมด” ผมไปอุ้มน้องหมาขึ้นมาใหม่แล้วเราก็พากันออกไปซื้อลูกชิ้นแล้วขึ้นรถเพื่อไปหาข้าวกิน

“ตั้งชื่อว่าอะไรดีล่ะ” ผมนั่งลูบหัวหมาที่อยู่บนตักมันก็เคลิ้มๆเหมือนเด็กน้อยเลยอ่ะ

“ตัวสีน้ำขาวลายน้ำตาลให้ชื่อ...ลายตาล ละกันนะ” ยกน้องหมาขึ้นมาแล้วจ้องไปที่น้องหมาสุดแสนจะน่ารักในสายตาผม

“แกชื่อ ลายตาล นะจำไว้”

“บ็อกๆ” มันขานรับผมด้วยแหละ แสนรู้จังแล้วผมก็เอามันไว้บนตักเหมือนเดิม

“อัทถึงแล้วลงกันเถอะ” เมื่อรถจอดนิ่งแล้ววินก็หันมาบอกผม

“มึงลงไปก่อนเลย ลายตาล หลับอยู่ขยับแปป” ผมบอกมันและเมื่อผมขยับลายตาลเสร็จหันไปคนขับรถก็ยังไม่ลง

“ทำไมยังไม่ลงไปล่ะ” ผมถามมัน

“อัท”

“ห๊ะ” ผมหันไปหามันหน้าตามันจริงจังมาก มีอะไรหรือเปล่าวะ

“อัท เราพูดกันเพาะๆไม่ได้หรอ” มันถามเสียงนิ่มๆ

“ยังไงอ่ะ” ผมถามกลับเพราะผมชินที่จะพูดแบบนี้แล้วอ่ะสิ

“อัทแทนตัวเองว่าอัทนะ เดี๋ยววินแทนตัวเองว่าวินแล้วก็พูดเพาะๆไม่ต้องหยาบคายน่ะ”

“จะพยายามละกันนะ” ผมบอกมันอะไรวะ อยากให้พูดเพาะๆด้วยเพื่ออะไรเนี่ย

“ไม่ต้องพยายามหรอก ถ้าอัทพูดไม่เพาะกับวิน...วินจะ”

“จะทำไมหรอ” ผมยื่นหน้าไปล้อเลียนมันแต่ผมก็คิดได้ว่าผมทำพลาด

“ก็ทำแบบนี้ไง” มันจับหน้าผมแล้วยื่นหน้าเข้ามาจูบผมแถมยังเอามือกดท้ายทอยไว้ไม่ให้ผมหนีอีกต่างหาก เปลืองตัวจังวะวันนี้อ่ะ

“อึ้ก...อ๊า” ผมเคลิ้มตามมันไปแล้วจูบเก่งเป็นบ้าเลย

“พอเถอะ” มันพูดแล้วก็ปล่อยผม ผมก็โกยอากาศเข้าปอดอย่างเร่งด่วนหอบจนตัวโยนเลยผม

“เดี๋ยวจะไม่ได้กินข้าว...จะได้กินคนแทน” พูดอะไรวะอายนะเว้ย แล้วมันก็เดินลงรถไป   เมื่อเรากินข้าวกันเสร็จข้างๆร้านอาหารที่กินมีร้าน Love Dog พอดีผมเลยชวนมันไปซื้อของสำหรับลายตาลสรุปวันนี้หมดกับลายตาลไปเกือบๆห้าพันแต่ไม่เป็นไรหรอกผมรักของผมนี่อีกอย่างไม่ใช่ตังผมตังไอ้วินมัน

“เดี๋ยวคืนนี้ค้างบ้านวินก่อนนะ กลับห้องคงไม่ทัน” วินพูดเมื่อรถเริ่มออกตัว

“อื้อ เอางั้นก็ได้” ผมบอกมันเพราะไม่อยากเรื่องมากแถมวันนี้ยังได้บทเรียนอีกหลายอย่างเลยอย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่าทำอะไรไม่ควรจะหนี เพราะบางทีผลมันอาจจะออกมาไม่เหมือนที่เราคิดไว้ก็ได้...

(จบ)
















(ตอน) 555555555 ล้อเล่นยังอีกยาวจ้า

ปล. เจอกันอีกทีพรุ่งนี้จ้า ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 69 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: missu2 ที่ 25-03-2012 12:14:17

เป็นแฟนกันจริงๆ แล้ว ต่อไปจะเจออะไรอีกละเนี้ย

จะคอยติดตามอ่านนะคนเขียน
...............................................
อ่านตอนจบ(ตอนนี้) มีความสุขจังงงงงง  :impress2:
ไม่ค้างแล้ว   :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 69 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Whitel3eal2 ที่ 25-03-2012 14:19:55

อัพเร็วทันใจ ชอบชอบ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 69 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 25-03-2012 14:47:41

เป็นแฟนกันแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 69 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 25-03-2012 15:22:20

ในที่สุดก็เป็นแฟนกันแล้ว :mc4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 69 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 25-03-2012 17:58:25

น่ารักกกกกกกกกกกกกกกก :impress2:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 69 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 25-03-2012 18:33:23

น่ารักอ่ะแต่ขออย่าให้เจออุปสรรค์อีกเรยน๊า  o13ม่ายอยากให้ดราม่าอ่ะ o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 69 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: simbadragon ที่ 25-03-2012 20:44:44

โอ้ยยยตกใจหมด ตรงจบ.......ตอน เนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 69 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 26-03-2012 17:04:30

นึกว่าจบจริง แต่พูดกันเพราะๆ ก็ดีรื่นหูดีหน่อย
แต่เป็นแฟนกันแล้วก็ต้องมีหวานตามมาใช่ไหม
หาคู่ให้พรหมหน่อยสิสงสารช่างเป็นคนดีเสียเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 69 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 26-03-2012 21:03:09

คนแต่งหายไปใหนอ่ะ   อยากอ่านต่อแล้ว 

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 69 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 26-03-2012 21:33:49

 :o8: อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 26-03-2012 23:20:22

Lesson 70

(Autt Part)

“วิน วิน วิน” ผมเขย่าตัวสุดที่รักของผม(เต็มปากเต็มคำ>///<)เพราะนี้มันก็จะสายมากแล้วด้วย

“อื้อ.....ยังเช้าอยู่เลยครับอัท” วินตื่นขึ้นมพูดเสียงงัวเงียมันจะนอนอะไรขนาดนั้นนี่มันจะเก้าโมงแล้วด้วยดีนะที่วันนี้ไม่มีเรียนอ่ะ

“แล้วจะนอนให้ตะวันทิ่มตูดเลยหรือไง” ผมถามวิน

“อื้อ พอตะวันทิ่มตูดวิน วินก็จะทิ่มตูดอัทไง” มันพูดแล้วก็ดึงตัวผมลงไปกอด

“ไอ้หื่น ปล่อยนะ” ผมพูดไปหน้าก็ร้อนไปโอ้ยเขิน

“จุ๊บก่อนเดี๋ยวจะปล่อย”

“เยอะไปไหมวินอ่ะไม่เอา” ผมส่ายหัวรัวเลยครับก็มันอายอ่า

“งั้นวินจุ๊บเอง” พูดจบมันก็ยื่นหน้ามาจุ๊บปากผมเลย ส่วนผมก็เอ๋อเลยครับตั้งตัวไม่ทัน

“อ๊ะ...วินอ่ะ จำไว้เลยนะ” ผมมองวินอย่างคาดโทษ แต่มันดันหัวเราะซะงั้นนี่

“พอๆ ไปอาบน้ำดีกว่า” ผมลุกขึ้นทันที แต่แล้วก็ต้องกลิ้งลงไปที่เตียงใหม่อีกครั้งด้วยแรงของใครอีกคน

“อย่าวิน กูจะอาบน้ำ” ผมเผลอพูดศัพนามเดิมออกไปและแล้วผมก็โดนมันจูบปากเป็นการทำโทษนั้นแหละครับ >///<

“อื้มมมม.....อ๊ะ....อออ่อน(พอก่อน)” ผมประท้วงมันขึ้นก่อนที่อะไรๆมันจะเกินเลยไปมากกว่านี้ เฮ้อ เปลืองตัวจริงๆเลย

“ทีหลังถ้าหลุดออกมาอีกวินจะคิดสองเท่าแล้วทบกันไปเรื่อยๆนะ” วินจ้องหน้าผมเขม็ง

“ก็วินแกล้งอัทก่อนนี่ อัทอยากอาบน้ำ” ผมพูดสิ่งที่ผมต้องการ

“เดี๋ยวอาบด้วยกันเลย” เฮ้ย จะเยอะไปไหมใครจะไปบ้ายอมวะ

“หือ พอเลยวิน อัทไม่เอานะ” อยู่ดีๆจะให้มาอาบน้ำด้วยกันบ้าไปแล้ว

“หืมทำไมล่ะอายอะไรหรอ” วินถามผมตาเจ้าเลห์จริงๆ

“ไม่รู้ แต่ไม่เอานะวิน...เค้าอยากอาบน้ำแล้วปล่อยเถอะน้า~” ผมพูดอ้อนๆแล้วเอาหัวไปถูอกมันต้องมารยาก่อนหน่อยเว้ย

“อ่าๆ ยอมก็ได้” แค่นั้นแหละผมเฮลั่นเลยแต่คิดอย่างเดียวนะเฮดังไม่ได้เดี๋ยวมันแกล้งอะไรพิเลนๆอีก

“ฟอด...ไปอาบน้ำก่อนนะ” ผมหอมแก้วมันทีนึงแล้วก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปเลย  ผมอาบน้ำอยู่พักใหญ่พอออกมาก็เห็นวินนอนหลับอีกแล้ว มันง่วงอะไรขนาดนั้นเนี่ย

“วิน เค้าเสร็จแล้วนะ” ผมบอกวินพรางแต่งตัวไปด้วย แต่ท่าทีของมันก็ยังคงนิ่ง

“วิน ตื่นได้แล้ว” ผมพูดอีกครั้งแต่ตัวมันก็ยังไม่กระดิกเลย

“วินๆ ไปอาบน้ำ” ผมเดินไปเข่าตัวมันด้วยคราวนี้คงจะเหนื่อยล่ะมั้ง

“ฟอด...ฟอด...ฟอด”

“เฮ้ย แกล้งหลับหรอนี่แหนะ” อยู่ๆมันก็กอดผมแล้วหอมแก้วผมคืนไปหลายทีเลยเจ้าเล่ห์กว่ากูอีกไอ้วินบ้า

“โอ้ย...เจ็บนะ ก็เอาคืนอัทไง” มันร้องโอยขึ้นเพราะผมบิดเอวมันอยากเจ้าเล่ห์ดีนัก

“ไปอาบน้ำได้แล้วเค้าหิวแล้วอ่ะ” เมื่อผมพูดจบวินก็บอกให้ผมรอแปปนึงแล้วมันก็เข้าไปอาบน้ำ ผ่านไปสักสิบห้านาทีผมกับมันก็พร้อมออกจากห้องกันแล้ว

“เฮ้ย วินเค้าลืมลายตาลเลย” พูดจบผมก็วิ่งโล่ออกจากห้องเลยครับ ป่านนี้หิวแย่เลย ผมตรงมาที่โรงรถที่เอาลายตาลใส่กรงไว้ พอมาถึงเจ้าลายตาลก็เห่าขึ้นทันที

“บ็อก ๆ ๆ” หูกระดิกหางตั้งเชียว ลิ้นห้อยอีกต่างหากน่ารักอ่ะ

“จุ๊ๆ ไม่เอาๆ อย่าเห่าเสียงดังรบกวนคนอื่นนะ” พอผมบอกมันก็เงียบ ฉลาดซะด้วยผมอุ้มลายตาลออกมาจากกรงแล้วเอาอาหารสุนัขที่ซื้อมาเมื่อวานให้ มันก็กินใหญ่เลยผมก็นั่งดูมันกินจนหมดนั่นแหละ

“มาอยู่นี่ๆเองไปกินข้าวกันเถอะ” วินเดินมาตามผมครับ

“อื้อ เดี๋ยวเค้าเอาลายตาลเก็บเข้ากรงก่อน” ผมบอกวินเพราะกลัวไปทำเลอะทั่วบ้านเดี๋ยวจะลำบากคนอื่นมาคอยเก็บอีก

“ปล่อยมันวิ่งเล่นไปเถอะอัท มันคงอึดอัดถ้าอยู่แต่ในกรง” ก็จริงอ่ะนะ

“ได้หรอ เค้ากลัวมันทำบ้านตัวเองเลอะอ่ะ” ผมหันไปบอกมัน

“ไม่เป็นไรปล่อยมันเถอะ” เอางั้นก็ได้ ผมเลยปล่อยลายตาลลงไปวิ่งเลย

“ไปกินข้าวกัน” วินเดินจูงมือผมไปกินข้าวพอมาถึงห้องทานอาหารผมก็ต้องอ้าปากค้างเลยครับ คนเยอะมากเหมือนจะเป็นเพื่อนพี่ครีมอ่ะแหละมีทั้งผู้หญิงและก็ผู้ชาย

“ไอ้วินกินข้าวๆ” เพื่อนพี่ครีมคนนึงเรียกไอ้วินไปร่วมโต๊ะครับ แต่สายตาบางคนก็มองมาที่ผม เอ้ย ผมจับมือกับวินอยู่นิ คิดได้ผมก็รู้สึกหน้าร้อนผิดปกติอีกแล้ว อายอ่ะ

“ไม่เป็นไรพี่ เดี๋ยวกินอีกโต๊ะดีกว่า” พูดจบวินมันก็ไปบอกแม่บ้านให้เอาโต๊ะตัวเล็กออกมา แต่มันก็ไม่ได้เล็กหรอกครับเพราะมันเป็นโต๊ะสวีทที่แบบว่านั่งกันสองคน แต่อยู่ในบริเวรห้องอาหารกลายเป็นว่าในห้องอาหารมีสองโต๊ะ ระหว่างการทานอาหารวินก็คอยตักน็นตักนี่ให้ผมตลอดเวลาผม

“วินพอแล้ว ตัวเองกินเถอะมามัวตักให้เค้าไม่ได้กินเป็นชิ้นเป็นอันสักที” ผมบอกมันด้วยความเป็นห่วงเพราะมันตักให้ผมตลอดจริงๆผมแทบไม่ต้องตักอะไรเลยด้วยซ้ำ

“ก็วินอยากทำนี่” วินตอบกลับมาสีหน้ายิ้มแย้มมากผมก็เลยไม่อยากขัด

“ไม่เอา งั้นเค้าจะตักให้ตัวเองบ้างจะได้ไม่เอาเปรียบกัน” ผมบอกจบมันก็นิ่วหน้า

“ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวอัทกินไม่ต่อเนื่องตัวยิ่งน้อยๆอยู่ด้วย” มันพูดจบผมก็จิกตาไปที่มัน

“ถ้าไม่ยอมเค้าจะโกรธตัวเอง” ผมพูดเสียงแข็ง

“อ่าๆ ก็ได้ครับ น่ารักที่สุดเลยแฟนใครเนี่ยมาหอมที…ฟอด” เต็มๆครับหลบไม่ทันโต๊ะใหญ่หันมามองกันเป็นตาเดียวโดยมิได้นัดหมาย โอย หน้าจะระเบิดแล้ว

“วินบ้า” ผมว่ามันแก้เขินแล้วก็นั่งกินข้าวต่อไปแต่ก็มีเสียงแซวมาแล้วครับ

“ฮิ้ว..กูล่ะอิจฉา อยากมีคนหอมแก้มตอนกินข้าวโว้ย” พี่ผู้หญิงคนนึงพูดติดฮาๆครับแล้วพี่ผู้ชายอีกคนก็สวนกลับขึ้นมา

“แต่กูอยากเป็นคนหอมเว้ย ฮ่าๆๆๆ” แล้วพวกพี่แกก็หัวเราะกันหน้าดำหน้าแดงแล้ววินก็หันขวับไปหาพี่ผู้ชายทันทีเลยครับ

“อะไร พี่เชนพอเลยคนนี้ของผม” พูดจบมันก็เอามือมาโอบผมไว้แน่นเลยแล้วเค้าก็แซวกันสนุกปากเลยทีนี้

“ตัวเองกินข้าวต่อดิ” ผมหันไปบอกวินเพราะมันแซวกันไปแซวกันมาไม่ต้องกินกันพอดีข้าวเช้าเนี่ย

“คร้าบบบบบบผม” วินทำท่าตะเบ๊ะแล้วก็หันไปกินข้าวต่อส่วนผมก็หัวเราะกับความต๊องของมันจริงๆ

“อ่ะนี่อัทกินนมหน่อย” วินยื่นแก้วนมมาให้หลังจากกินข้าวเสร็จแต่ผมเป็นพวกไม่ถูกกับนมอะไรพวกนี้ด้วยสิไม่อยากกินเลย

“เค้าไม่อยากกินอ่ะตัว” ผมพูดอ้อนๆเผื่อได้ผล

“กินหน่อยนะ จะได้โตๆนะนะ” วินก็อ้อนผมกลับผมเลยต้องยอมกินจนหมดนั่นแหละ

“อัทเลียปากหน่อยนมเลอะ” วินบอกผมผมก็เลียปากแพล่บเลยครับ

“ออกยัง” ผมถามเพราะไม่รู้ว่าเลียไปโดนที่มันเลอะหรือเปล่า

“ยังๆ” ผมก็เลียอีกรอบแล้วถามอีกมันก็ยังไม่ออกอีก

“อัทอยู่เฉยๆก่อน” อยู่ดีๆวินก็บอกให้เฉยๆผมก็ตัวแข็งเป็นหินโดยอัตโนมัติเลยนึกว่ามีแมงอะไรมาเกาะตามตัว แต่ผมคิดผิดเพราะวินมาโน้มหน้าลงมาเลียปากผมซะงั้นอ่ะผมก็ยืนอึ้งขยับตัวไม่ได้หัวใจจะวายถ้าหน้าผมทนความร้อนไม่ได้คงแตกเป็นเสี่ยงๆไปแล้ววันนี้หน้าแทบจะกลายเป็นฮีตเตอร์ไปแล้ว

“อ่ะออกละ” มันผละออกไปแล้วก็บอกผม ผมอึ้งอยู่เลยตอบไม่ถูกเลยว่าจะตอบอะไรดี

“ว้ายยยยยยยย” พี่ผู้หญิงวี๊ดว้ายกันยกใหญ่แต่ผมแทบจะเอาหนามุดดินแล้วครับอายอ่ะ ผมก็เลยหนีมันขึ้นมาบนห้องแล้วล็อกห้องเลยขอแกล้งมันคืนหน่อยเถอะ!!!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 26-03-2012 23:38:27

วิน น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 26-03-2012 23:54:55

โหย...หวานไปไหนเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: simbadragon ที่ 27-03-2012 01:08:51

มันจะหวานไปแล้วน่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Whitel3eal2 ที่ 27-03-2012 01:11:53

โอ๊ยยยยยยย หวานเว่ออออ

วิน ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 27-03-2012 02:04:21

OOOOOOOOOOOOO น่ารักอ่ะ 

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: kuankao ที่ 27-03-2012 05:35:11

หวานนนนนมากกกกก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 27-03-2012 06:18:01

ไม่มีคำบรรยายน่ารักม๊ากกกกกกกกกกกกก :-[

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Eshardy ที่ 27-03-2012 09:19:33

สวีทกันสุดๆๆ ไม่รู้จะบรรยาย ตรงไหน เห้อ  อิจฉา  ตาร้อน  :fire:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 27-03-2012 10:36:49

หวานส่ะ :-[

รักๆๆๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Ella Killer ที่ 27-03-2012 13:15:24

โอ๊ยยยยยยยยยยยย

มดขึ้นหน้าจออ่ะ

หวานมากกกก  :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 27-03-2012 14:12:13

 หวานนนนนนนนนนนนนเกิ๊นนนนน อิดฉาๆ 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 27-03-2012 14:36:31

หวานเว่อร์ อ่านแล้วแอบอมยิ้มคนเดียว นี่มันวินเดียวกันกะตอนแรกจริงเหรอเนี่ยย ไมหวานได้ขนาดเนี้ยยยยย จะละลายแทนอัทแระ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 27-03-2012 14:53:21

 o18


หวานมากกกก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 27-03-2012 15:40:17

พอรักกันแล้วหวานไม่เกรงใจเลยน่ะ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 27-03-2012 15:46:37

โอยยย หวานมากกกก เพิ่งได้อ่านแบบหวานๆของสองคนนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: HEROGOLF ที่ 27-03-2012 21:31:49

 :haun4: :pighaun: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 27-03-2012 21:39:59

น่ารักอ่ะ   รอตอนต่อไปนะครับ

เป็นกำลังใจให้คนแต่งเช่นเคยครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: biwtiz ที่ 27-03-2012 22:12:30

หวานซะ  ไม่มีคำบรรยาย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 28-03-2012 14:43:25

ตอนแรกที่เข้ามาอ่านยังถึงแค่ตอนที่อัทโดนวางยา
กลับมาอีกที o22 โอ้วว lesson70 อ่ะ อ่านตาเยิ่มเลยทีเดียว
ไม่ค่อยชอบไอ้วินเล็ยตอนแรกๆอ่ะ อ่านไปคิดว่าจะลงเอยกันตอนประมาณ lesson50-60
โหย เล่นคบกันตอน lesson 69 แล้วจะอีกกี่บทเรียนล่ะเนี่ย
เสียดายอ่ะคงไม่ได้ยินปากจัดๆจากอัดแล้วดิ เฮ้อ
แต่เรื่องนี้หนุกมากมาย o13

ปล.มาต่อไว้ๆนะฮะ :call:
ปล2. ที่เพิ่งได้เม้นต์เนี่ยเพราะตอนแรกที่เข้ามาอ่านอก็อย่างที่บอก เอาคอมไปซ่อมกลับมาหากว่าจะเจอเหอะ(จำชื่อเรื่องไม่ได้อ่าา >//<)
ปล3. อย่าลืมหาคู่ให้พรหมนะ เอาเคียวอ่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 70 Update!!!!! สดๆร้อนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 28-03-2012 15:03:44

หวานเชื่อมกันมาก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 28-03-2012 22:24:05

Lesson 71

( Win Part )

ฮ่าๆๆๆ ผมล่ะชอบกับท่าทีเขินๆของอัทจริงๆ มันดูน่ารักอย่างบอกไม่ถูกแต่คราวนี้ผมคงแกล้งแรงไปหน่อยเพราะถึงกับขนาดวิ่งแจ้นขึ้นห้องไปแล้ว

“ฮิ้วๆ วิ่งขึ้นห้องไปแล้วเว้ย สงสัยจะรอมึงตามขึ้นไปว่ะไอ้วิน” พี่เจพูดติดฮาบอกผม

“โห พี่เจก็พูดไปนู้น อัทแค่เขินเท่านั้นแหละ” ผมแก้ตัวแทนอัทเพราะรู้นิสัยอัทดี

“รู้นิสัยใจคอกันขนาดนี้สงสัยจะเป็นคนๆเดียวกันแล้วโว้ย ฮ่าๆๆๆๆ” พี่เมฆพูดสวนผมขึ้นทันที เฮ้อ เพื่อนไอ้ครีมแม่งแต่ละตัวพกหมากันมาเต็มปากจริงๆ

“นี่พวกมึงไปแซวมันเดี๋ยวแม่งก็กัดเอาหรอก”

“ไอ้ครีม มึงเป็นพี่กูหรือเปล่า” ผมแหวใส่มัน เพราะแม่งไม่เคยเข้าข้างผมเลย

“แล้วมึงเคยเห็นกูเป็นพี่หรือเปล่า ไอ้น้องเวร” ไอ้ครีมหันมาประชดด่าผมซะงั้นแหละ

“เหอะ ถ้ากูเป็นน้องเวร มึงก็เ)นไอ้พี่นรกแหละวะ...กูไม่เถียงกับมึงละกูไปหาเมียกูดีกว่า” ผมพูดจบก็เดินขึ้นมาข้างบนทันทีแต่พอจะเปิดประตูเข้าห้อง...มันล็อคอ่ะ

“ก๊อกๆๆ อัทครับเปิดประตูให้วินหน่อย” ผมร้องเรียกคนในห้องแต่กลับไร้เสียงตอบรับ

“อัทครับ หลับหรอ” ผมลองตะโกนถามดูอีกทีแต่ก็ยังไม่มีเสียงตอบรับผมคิดว่าหลับแน่นอนและกำลังจะเดินลงมาข้างล่างแต่...

“ตุ้บ!!!” เสียงอะไรอ่ะ อย่างดังเลยเหมือนมีอะไรหล่นหรือตกกระทบพื้น...แต่เสียงมันมาจากในห้องนี่

“อัท เปิดประตูหน่อยครับเป็นอะไรหรือเปล่า” ผมร้อนรนไปตะกายอยู่หน้าประตูด้วยความเป็นห่วงว่าอัทจะเป็นอะไรหรือเปล่า

“นี่อัทแกล้งหลับก็ไม่ได้ผลหรอกนะเปิดประตูหน่อยครับ” ผมพูดดักทาง คนในห้องเลยยอมพูดตอบด้วย

“ไม่ต้องมายุ่งเลย โกรธวินแล่วไปไกลๆเลยนะ” โห เสียใจอ่ะแค่แกล้งนิดเดียวเอง

“อัทครับวินขอโทษเปิดประตูให้วินก่อนนะ อัทเจ็บตรงไหนหรือเปล่า” ผมถามลิ้นรัวไปหมดเลยจะบอกว่าเป็นห่วงก็คงใช่เพราะอัทเองก็ตัวเล็กนิดเดียว

“ไม่!!! ลงไปเลยนะถ้าไม่งั้นไม่ต้องเจอหน้ากันสามวัน” อัทตอบผมกลับมาเสียงแข็ง มันจะมากไปแล้วแล้วคิดว่าคนอย่างผมจะยอมหรอ!!!!

“ครับ!!!!” เสียงดังฟังชัดและลงถึงชั้นล่างภายในห้าวินาที เฮ้อ ไม่น่าเล่นอะไรพิเลนเลยโดนโกรธจนได้

“เป็นอะไรมาล่ะมึง ทำหน้าอย่างกับหมาโดนเจ้านายทิ้ง” พี่เชนทักผมขึ้น

“ไม่ได้โดนทิ้งหรอกพี่ แต่โดนเจ้านายโกรธ” ผมบอกพี่เชนด้วยอารมณ์เซงสุดขีด

“อ้าว มึงยอมรับว่าเป็นหมาหรอ ใครเป็นเจ้าของวะ” พี่เชยถามเย้ยๆผม

“คนข้างบนนั่นแหละพี่”

“ไม่เป็นไรเว้ยค่อยง้อคืนนี้ก็ได้  ที่บ้านมึงไอ้ครีมจะจัดปาร์ตี้แน่นอนยังไงมึงก็ยังต้องอยู่ก๊งเหล้ากับพวกกูก่อน” ไอ้ครีมมึงนี่แรดจริงๆจัดปาตงปาร์ตี้ไม่บอกกูเลย

“เออได้พี่เชน แต่ว่าผมต้องไปบอกเมียที่รักผมก่อน” พูดจบผมก็ย้ายตัวเองขึ้นมาชั้นสองอีกครั้งและตอนนี้ผมก็ยืนอยู่หน้าห้องแล้วด้วย

“อัทครับ” ผมยืนเรียกหน้าห้อง(เพราะเข้าไปไม่ได้- -)

“อะไร” ห้วนกว่านี้มีอีกไหม

“เย็นนี้จะมีปาร์ตี้นะ ถ้าถึงเวลาจะขึ้นมาเรียกนะ”

“อือ” จบ แล้วผมก็ต้องย้ายตัวเองลงมาที่ชั้นล่างอีกครั้งนั่งเล่นไปเล่นมาก็ถึงตอนเย็น ไอ้ครีมชวนเพื่อนมาเยอะมากแม่งชวนมาทั้งมหาลัยแล้วมั้งเนี่ย

“อ้าวพี่ตัสหวัดดีครับ” ผมยกมือไหว้พี่ตัสว่าแต่พี่เบิร์ดหายไปไหนน้า

“ไม่ต้องมาไหว้ พี่โกรธแกอยู่มีอย่างที่ไหนเจออัทแล้วไม่เสือกโทรมาบอกกันคนอื่นเค้าก็แทบจะพลิกแผ่นดินหากัน  ให้ตายสิแบบนี้” พี่สวดยาวยกใหญ่เลยครับ

“ขอโทษคร้าบบบบ...พี่ตัสแล้วพี่เบิร์ดล่ะ” ผมถามถึงแฟนพี่แกอ่ะแหละ

“เดี๋ยวตามมาน่ะติดโปรเจคนิดหน่อย” พี่ตัสพูดจบผมก็ขอขึ้นไปบอกอัทก่อนเพราะน่มันก็จะทุ่มแล้วแต่อัทไม่ยอมออกจากห้องจริงๆ

“ก๊อกๆ อัทครับได้เวลาแล้ว” ผมเคาะห้องเรียกอัทแต่ก็เงียบท่าทางจะหลับคราวนี้ ผมก็ยืนเรียกเคาะอยู่นานจน...

“กิ๊ก...อื้อ...ฟอด” เมื่ออัทเปิดประตูออกมาผมก็ชิมริมฝีปากอัทเป็นอันดับแรกและหอมแก้มแถมไปอีกทีนึง แต่เหมือนอัทยังเอ๋อๆเพราะพึ่งตื่นยังยืนขยี้ตาอยู่เลย

“ทำไรอ่า ตัวเอง” เอ่อ...ถามแบบนี้ฆ่าผมดีกว่า เสียงเซ็กซี่มากแถมยังแต่งตัว...ลองนึกดูสิผิวขาวๆกับกางขาสั้นคืบเดียวแล้วก็เสื้อยืดสีขาวที่เข้ารูปจนเห็นเอวเว้าเป็นสัดส่วน

“อัทได้เวลาแล้วลงไปข้างล่างกัน...ว่าแต่อัทอยากเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนไหม” ผมถามเผื่ออัทจะเปลี่ยน ตอนนี้ยังบังคับอะไรไม่ได้หรอกเดี๋ยวอัทจะของขึ้นงานจะเข้าผมอีก

“ไม่เอาอ่ะแบบนี้แหละสบายแล้ว” อัทตอบมาแบบนี้ผมจะทำอะไรได้ครับก็ต้องตามใจ

“ไปลงไปกันเถอะ” ผมจูงมืออัทลงมาถึงข้างล่างก็พาไปที่สวนทันที

“ตัวเองทำไมคนเยอะจังเลยอ่ะ” คนข้างๆสะกิดถามผม

“ก็มันเป็นปาร์ตี้น่ะ...มีแต่เพื่อนไอ้ครีม” แต่ส่วนมากผมก็จะรู้จักอ่ะแหละ

“หรอ...อืมงั้นเรารีบไปกินกันเถอะ เค้าไม่ชอบเลยคนเยอะอ่ะ” ผมเลยจูงมืออัทไปอยู่ตรงที่ๆไม่ค่อยมีคนแต่เพราะผมเป็นเจ้าบ้านทำให้มีคนเข้ามาทักผมเยอะจนที่ๆผมอยู่จากมีแค่สองก็เป็นยี่สิบไปในพริบตาผมเลยพาอัทมานั่งที่โต๊ะใหญ่เลย ส่วนคนอื่นก็ตามมานั่งที่โต๊ะกันหมด

“วินน้องคนนี้ใครหรอ” พี่วราถามผมขึ้น

“อ๋อ ชื่ออัทน่ะพี่เรียนอยู่คณะเดียวกัน” พอผมพูดจบพี่เด็ดก็หันไปถามอัททันที

“น้องอัทมีแฟนยังครับ” หันมามองเป็นตาเดียวบางคนที่รู้อยู่แล้วก็หัวเราะคิกคักๆ

“เอ่อ...มีแล้วครับ” อัทพูดจบผมก็แอบลอบยิ้ม

“ไม่เป็นไรครับ ลองเป็นกิ๊กกับพี่ก่อนดีไหมครับ” พี่เด็ดแม่งหม้อว่ะก่อนอัทจะตอบอะไรเพื่อนเค้าก็ชวนกันเริ่มก๊งแล้วครับ ส่วนผมเองก็โดนไปด้วยแต่ด้วยความที่เป็นคนคอแข็งเลยไม่รู้สึกอะไรมาก แต่คนข้างๆผมนี่สิไม่ชอบเลยไม่แตะเลย

“น้องอัทกินนี่หน่อยสิครับ” พี่เด็ดยื่นแก้วมาให้ มันเป็นเหล้าธรรมดาแหละครับ

“เอ่อ ไม่ดีกว่าครับพี่ผมไม่ชอบดื่ม” อัทตอบกลับไปอย่างสุภาพ

“นิดหน่อยน่า ไม่เป็นไรหรอกลองก่อน” พี่แกยังไม่ยอมแพ้

“ไม่จริงๆครับพี่ ผมไม่ชอบจริงๆ” อัทก็ไม่ยอมเช่นกัน

“อ่อ ไม่เป็นไรครับพี่เข้าใจ เราคงไม่กล้าล่ะสิ” เวรล่ะสิ อัทเป็นคนท้าไม่ได้ซะด้วย

“อัท วินว่าอัทขึ้นไปนอนเถอะนะ” ผมรีบเบี่ยงประเด็นให้อัทสนใจคำพูดผม

“เดี๋ยววิน...พี่เด็ดว่าไงนะครับเมื่อกี้นี่” ไม่ทันแล้วสิ เฮ้อ

“อ๋อ เมื่อกี้หรอ พี่บอกว่าน้องคงไม่กล้าน่ะสิ” พี่เด็ดยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แต่ไม่เป็นไรหรอกผมอยู่ทั้งคนถ้ามีอะไรผมก็เอาอยู่ๆแล้ว

“พี่ส่งแก้วมาเลย” อัทพูดด้วยเสียงอย่างท้าทาย โถ่เอ้ยไม่รู้สถานะตัวเองเลยรึไง ตัวเองถูกกับเหล้าที่ไหนล่ะ

“พี่ดูให้ดีคนอย่างอัทไม่เคยไม่กล้า!!!!”


ู

ปล.ขอโทษที่มาช้าจ๊ะ รร ผู้แต่งเปิดเรียนแล้ว T_T

ใครเล่น BB แอดพินมาได้นะครับหาเพื่อนคุยเล่น 2720D5BB

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 28-03-2012 22:47:03

อัทจัดหนัก หลังจากนั้นวินจะจัดอัทแทน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 29-03-2012 01:47:01

เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 29-03-2012 08:35:48

 :เฮ้อ: เดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 29-03-2012 10:06:28

ชั้นหละเพลียยยยยย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 29-03-2012 10:43:10

 :z1: :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 29-03-2012 11:40:27

เดี๋ยวเหอะอัทพอเมาแร้วมายั่ววินอีกอ่ะเดีะ อิอิ :m25:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 29-03-2012 14:10:01

เอาอีกแล้วอัท

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 29-03-2012 14:17:25

อัทอย่าไปหลงกลดิ=.=

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 29-03-2012 15:55:44

ไปรับคำท้าได้ไงนู๋อัทเอ้ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 30-03-2012 05:02:21

สนุกๆ ชอบมากๆ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 31-03-2012 01:52:30

น้องอัท ยุง่ายจริงๆ กำลังมันส์เลย  :mc4:

วินอัทรักกันแล้วหวานมากกกกกกก :L1: ชอบๆๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 31-03-2012 09:28:59

ค้งงงงง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: wanmint1 ที่ 31-03-2012 11:47:11

ค้างอ่ะ ทำไมถึงทำกับฉันด้ายยยยยยยยยยยยยย :z3: :z3: :z3: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 31-03-2012 19:29:12

 :a5: แผ่นสะดุด างอย่างแรงงง o22

ต่อไวๆนะฮะ :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: sosi ที่ 03-04-2012 22:02:41

วินกับอัทน่ารักอะ

หวานมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:

รีบมาต่อนะคะ :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 04-04-2012 09:12:36

คนแต่งหายไปใหนอ่ะ   กลับมาต่อด่วนๆนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: RELAXED ที่ 04-04-2012 09:40:02

คนเขียนหายไปไหนอ่า :z3:
คนอ่านกำลังหื่น :z1: อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 06-04-2012 11:43:19

เข้ามารออตอนใหม่ครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 06-04-2012 15:17:55

รออยู่จ้า สู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 06-04-2012 18:02:30

มาต่อหน่อยค้างนานไม่ดีน๊าาาาาคิดถึงอัท :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 71 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 08-04-2012 19:40:39

Lesson 72

( Win Part )

“อัทครับ พอแล้วขึ้นไปนอนไปเดี๋ยววินพาไปนะครับ” ผมพยายามกล่อมให้ไอ้ตัวเล็กของผมวางแก้วลงเพราะขืนดื่มมากกว่านี้ไม่ดีแน่ๆ

“เอามาอีกพี่เด็ด ส่งมาเลย” เฮ้อ คงต้องคอยเก็บซากแล้วแหละ ผมก็ดื่มเบาลงเพื่อที่จะได้คอยดูแลไอ้ตัวเล็กของผม เพราะท่าทางต้องเมาแน่นอน

“ไอ้ตัส มึงไม่เอาหน่อยหรอ” ไอ้พี่เด็ดแม่งยังไม่พอลามไปทั่วหมดแล้ว

“มึงน่าจะรู้ กูเรียนสายสุขภาพมาของแบบนี้กูไม่แดกหรอก” พี่ตัสพูดเสียงเย็นมากโมโหใครหรือเปล่าวะ

“พี่เบิร์ดเลิกกินได้แล้ว เดี๋ยวก็เมาตายหรอก” ว่าแล้ว พี่ตัวแหวใส่พ่เบิร์ดเลยคงโมโหที่พี่เบิร์ดดื่มนั่นแหละ

“ใจเย็นไอ้ตัส ผู้ชายเค้าก็ต้องมีบ้าง” คราวนี้พี่แบงก์หันไปบอกพี่ตัสครับ

“เออดี กูก็ผ็ชายเหมือนกันกูก็ต้องมีบ้าง” ไม่รีรอครับ พี่ตัสหยิบแก้วแถวนั้นกรอกลงคอแบบไม่ยั้งเลยครับ โอ้ววววว ตายๆ กินแบบนี้น็อคได้หลายวันเลยนะเนี่ยเห็นแล้วเศร้า

……..30 นาทีต่อมา……….

“อัทครับพอแล้วเมาแล้วนะครับ” ผมแย่งแก้วในมืออัทมาเพราะตอนนี้อัทเริ่มคุยไม่รู้เรื่องแล้วแถมหน้าแดงอีกตั้งหากตามเนื้อตามตัวก็เริ่มแดงเรื่อๆขึ้นมาแล้วครับ

“อา รายยยยยยย ค้าวววววว ยางงงงง ม่ายยยยยยย มาวววว เยยยยยย” โอ้วยานได้อีกนี่ขนาดไม่เมานะเนี่ยและอีกด้านหนึ่ง.....

“ตัสพอแล้ว เมาแล้วนะ” พี่เบิร์ดก็แย้งแก้วในมือพี่ตัสเหมือนกัน เอ๊ะ ภาพนี้มันคุ้นๆนะ

“อย่ายุ้งงงงง ม่ายยยยย ด้ายยยยย มาววว” เอ่อ พอกันเลยทั้งคู้เลยครับเห็นแล้วก็แอบเซงนิดนึง คนนึงกินเพราะโดนท้า อีกคนกินเพราะโทสะ เฮ้อออออ

“พี่ต้าสสสสส ยางงงงง ม่ายยยย มาวววว ช่ายยยยยย ปะ” ไอ้ตัวน้อยหันไปพูดกับพี่ตัส

“ยางงง คร้าบบบบบ มาน้างงงงงนี่มา มะ” คนเมาคุยกันร็เรื่องจริงๆวุ้ยแล้วอัทก็ลุกไปตามคำชวนของพี่ตัส

“มาๆ น้างงงงง โตงงงงนี้” พี่ตัสลุกเพื่อจะขยับเก้าอี้ให้อัทแต่ยืนกันท่าไหนไม่รู้กลิ้งไปอยู่กับพื้นทั้งคู่เลย

“อัท!!!/ตัส!!!” เสียงผมกับพี่เบิร์ดดังขึ้นพร้อมกันต่างคนต่างปรี่เข้าไปหาคนของตัวเองที่นอนกลิ้งอยู่กับพื้น

“ฮ๊าาาาาาๆๆๆๆๆๆๆ อัทง่วง ก้อออ ปายยย นอนนน ซี่ อย่า มานอนนโตงนี้” เหอะๆ คนเมาเค้าคุยกัน

“นอนนนน โตงนี้แหละ มากอดหน่อย” เฮ้ยๆๆ ไม่ใช่ละ พี่ตัสกับอัทโผเข้ากอดกันซะงั้นอ่ะยอมไม่ได้!!!!!

“อัท ตัวนิ่มจางงงงง” พี่ตัสพูดเพ้อออกมา

“พี่ต้าสสสสก็นิ่มน้าาาาา” เออ พอแยกได้แล้ว ผมเริ่มรู้สึกตัวเองฉุนนิดๆ หวงนี่หว่า

“ครีมคืนนี้พี่กับตัสนอนนี่นะ” พี่เบิร์ดหันไปบอกพี่ครีม

“ตามสบายค่ะพี่เบิร์ด” แล้วไอ้ครีมมันก็หันไปเม้าส์กับเพื่อนมันต่อ

“ไปตัสไปนอนเดี๋ยวพี่พาไป” พี่ตัสตรงเข้าไปจับพี่ตัสแต่ก็โดน สะบัดออก

“ม่ายต้องยุ่ง กินไปเลยเหล้าอ่า จานอนกาบอัท” แล้วพี่ตัสก็หันไปขลุกอยู่กับอัทของผมเหมือนเดิม แล้วอัทก็ไม่ขัดขืนด้วย

“อื้อ พี่เบิร์ดบ้า ปล่อยยยย ค้าวววว น้าาาา” พี่เบิร์ดอุ้มพี่ตัสลอยเลยครับ

“เดี๋ยวค่อยไปเคลียร์กันบนห้อง” แล้วพี่เบิร์ดก็อุ้มพี่ตัสหายไปในบ้านอย่างรวดเร็ว

“อัทครับ” ผมเข้าไปสะกิดตัวอัทนิดนึง ดูเชิงว่าหลับไปหรือยัง

“อื้อออออ ตัวเองงงงงง ค้าวววง่วง” อัทตอบเสียงอู้อี้เลยครับ

“ครับๆ เดี๋ยววินพาไปนอนนะ…ลุกไหวไหม”

“อุ้มหน่อย” ผมช้อนตัวอัทขึ้นทันที แหม เมาแล้วมีอ้อนด้วย น่ารักเชียวผมพาอัทจนมาถึงบนห้องนอนของผมแล้วค่อยๆวางอัทลงบนเตียง ไม่งั้นเดี๋ยวจะตื่นเอาได้

“เช็ดตัวหน่อยนะครับอัท” ผมเอามือไปปัดผมหน้าอัทขึ้นเผยให้เห็นหน้าที่แดงจากฤทธิ์เหล้า แล้วผมก็ไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวของอัท ผมค่อยๆบรรจงถอดเสื้อผ้าอัททีละชิ้นอย่างใจ แต่ในใจผมกำลังร้อนรุ่ม ตัวอัทแดงไปหมดเลย มันเป็นอะไรที่น่า...........เหลือเกิน แต่ท่องไว้ไอ้วิน คนเมา คนเมา คนเมา!!!! ผมค่อยๆเอาผ้าถูไปตามตัวอัท

“อื้ออออ อ๊าาาา” เอ่อ ถ้าจะครางขนาดนี้ล่ะก็....แค่ลากผ้าผ่านคอเองนะ!!!!!!!

“อัทอย่าร้องสิครับเดี๋ยวเจ็บตัวนะ” ผมกลั้นอารมณ์สุดแล้วครับตอนนี้เหมือนอัทยั่วผมยังไงก็ไม่รู้สิ แต่คนเมาอ่ะนะทำอะไรไม่รู้ตัวหรอก

“อื้อ ตัวเองทำอะไรอ่ะ” พูดชัดขึ้นต่ยังไม่ปกติ ท่าทางจะสร่างเมาหน่อยๆแล้ว

“เช็ดตัวให้คนดื้ออยู่ครับ” ผมตอบยิ้มๆแล้วเช็ดตัวให้ต่อ แล้วอัทก็เอามือมาจับมือผม

“จะเอาอะไรครับ” ผมมองหน้าอัท....หน้าตายั่วมากๆอ่ะ จะทนไม่ไหวแล้วนะ

“ว่างไงครับ” ผมถามย้ำอีกครั้ง แล้วอัทก็กระโจนใส่ตัวผมเลยครับแล้วอัทก็ดูดซอกคอของผมอย่างแผ่วเบา

“อัท อัทครับพอก่อน” ผมร้องห้ามอัท เพราะถ้าไม่หยุดไม่ได้จบแค่นี้แน่!!!!

“อื้อ อยู่เฉยๆสิ” อัทไม่สนใจที่ผมพูดเลยแถมยังเม้มที่คอผมแรงกว่าเดิมด้วยและตอนนี้วินน้อยของผมก็ยืนตรงเคารพธงชาติเรียบร้อยแล้วครับ

“อ๊าาาาา” ผมหลุดเสียงครางออกไปเพราะอัทกัดเข้าไปไหล่ผม

“อัทครับ พอก่อนดีไหม” ผมบอกอัทเสียงติดขัดเลยครับ อัทก็ยอมลุกออกไปแต่โดยดี แต่ผมนี่สิตื่นเต้นแทบขาดใจ

“เฮ้ย!!!!!” ผมร้องเสียงหลง ก็อยู่ดีๆโดนผลักลงไปนอนบนเตียงซะงั้นอ่ะแล้วอัทก็ทับผมไว้ทั้งตัว

“จะทำอะไรครับอัท” ผมถามออกไปแต่อัทไม่ตอบแต่ถอดเสื้อผ้าผมออกผมก็ยอมแต่โดยดี หน้าอัทตอนนี้เซ็กซี่มากครับ แค่มองก็จะเส็จแล้ว

“โอ้ย....ซี๊ดดดดด” ผมเสียวสุดๆเลยครับ อัทใช้ตัวเองหยอกล้อกับหน้าอกผมถึงจะไม่ประสีประสาเท่าไรแต่ก็เรียกความเสียวจากผมได้ไม่น้อยเลยครับ

“อัทครับเสียวจังเลย” ตอนนี้อทัไม่ฟังผมแล้วครับ แถมยังลากลิ้นลงไปเรื่อยๆจนหยุดอยู่ที่ท้องผมครับ

“อ๊าาาาา อัทครับ ซี๊ดดดดดดดดด” ผมไม่สนใจแล้วเหมือนกันตอนนี้อารมณ์แตกกระเจิงไปหมดแล้วแล้วอยู่ๆ อัทก็ซุกลงกับอกผมแล้วนิ่งไป

“อัทครับ หยุดทำไม” ผมช้อนหน้าอัทขึ้น ตานี่เยิ้มเป็นน้ำหวานเลย

“ทำต่อเองซี่” ไม่ต้องพูดกันมาก ผมพลิกตัวอัทลงไปอยู่ข้างล่างทันทีแล้วประกบปากอัทอย่างโหยหา ก็มันค้างนี่หว่า เหอๆ ผมโลมเลียอัทอยู่นานผมก็ส่งนิ้วเข้าไปในตัวอัท อัทก็ครางออกมาเป็นระยะ เสียงกระเส่าเลย ได้ยินแล้วยิ่งคลั่ง

“อัทครับขอนะ” ไม่รอคำตอบครับผมดึงนิ้วออกแล้วเอาเจ้าวินน้อยเข้าไปแทนที่ทันที

“อึก...ฮ้าาาา...อ๊าาาาา” อัทครางเสียงดังลั่น ผมจึงใช้ลิ้นไปหยอกล้อกับยอดอกสีชมพูของอัทเพื่อผ่อนคลายให้อัท เพราะตอนนี้ช่องทางหลังของอัทบีบรัดผมมาก บีบจนผมแทบจะระเบิดอยู่แล้ว เมื่อหยอกไปสักพักอัทก็ผ่อนคลายมากขึ้นผมจึงเริ่มขยับช่วงล่าง

“อื้ออออ....อ๊ะ....อ้า” อัทครางอย่างดังแต่ผมไม่สนใจแล้วตอนนี้ สติสตังหลุดลอยไปไกลแล้ว เสียงครางของอัทกับของผมแล้วก็เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องผสมปนเปกันไปหมดจนแทบจะแยกไม่ออกว่าอะไรเสียงเป็นเสียงอะไร

“อ๊ะ....อื้อออออ” อัทเกร็งแล้วปล่อยสายน้ำสีขาวออกมา ส่วนผมก็กระแทกต่ออีก 4-5 ทีผมก็ปล่อยสายน้ำเข้าไปในตัวอัท เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย แต่ราตรีนี้ยังอีกยาวเพราะวินน้อยของผมยังไม่สงบลงไงล่ะครับ หึหึ


ปล. ขอโทษครับสำหรับคนที่ติดตามอ่ะนะครับ

ผู้เขียนเจอมรสุมหนักเพราะขึ้น ม.6 แล้ว แถม รร ก็เปิดแล้วด้วย

เจอหลายงานไปหลายฉบับ แทบตายครับเรียนฟิสิกส์ที 4 ชั่วโมง

แทบจะกินหนังสือฟิสิกส์แทนข้าว ต้องขออภัยอย่างยิ่ง จะพยายามต่อเรื่อยๆนะครับ ขอโทษอีกครั้งนึง T_T

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 72 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 08-04-2012 22:30:12

^
^
^
^

สู้ๆค้าบ   o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 72 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 08-04-2012 22:32:03

ให้อภัยจ๊ะ
โรงเรียนเปิดเร็วจังเลย
ขึ้น ม.6 ละสู้ๆน้า
ฟิสิกส์ก็เอิ่มนะ รู้ๆกัน 555

รอติดตามจ้า สู้ๆ  o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 72 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: RELAXED ที่ 08-04-2012 22:50:30

สู้ๆนะเอาใจช่วย
ปล.เราว่าฟิสิกส์ก้อยังดีกว่าเคมีนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 72 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 08-04-2012 23:47:01

อ้างจาก: RELAXED ที่ 08-04-2012 22:50:30  

สู้ๆนะเอาใจช่วย
ปล.เราว่าฟิสิกส์ก้อยังดีกว่าเคมีนะ

อ่าๆ แต่ผู็เขียนถนัดเคมีมากกว่าฟิสิกส์อ่ะ >.<

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 72 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 09-04-2012 00:00:33

สู้ๆนะคนเขียน
โรงเรียนเปิดเร็วจัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 72 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 09-04-2012 00:51:49

อ๊ากกกกกกกกก เรียกเลือดว่าแล้วเชียวพอมาแล้วงี้ทุกราย อิอิ :jul1:
ครั้งนี้เหลือเชื่ออัทเริ่มก่อนอ่า อิอิ  :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 72 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 09-04-2012 16:20:48

ไม่ได้อ่านแค่ 2-3 ตอน เค้าหวานกันไปถึงไหนแล้ว
แต่อัทพอเมาแล้วหื่น แต่ก็สู้วินไม่ได้อยู่ดี 5555

 :L2: เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 72 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 09-04-2012 17:41:39

เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ

ตั้งใจเรียนล่ะ o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 72 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 10-04-2012 18:31:35

ชอบๆ สนุกๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 72 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Amakung ที่ 10-04-2012 19:13:48

เรื่องสนุกมากอ้า
อัทตื่นขึ้นมาร้องไห้...
แล้วก็ตายไปเลย...?

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 72 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 10-04-2012 21:29:27

เป็นกำลังใจให้คนแต่งสำหรับเรื่องเรียนและเรื่องอื่นๆที่ผ่านเข้ามานะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 72 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 11-04-2012 14:59:20

คู่นี้น่ารักอะ    เอ่อ  แล้วพรมล่ะ?

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 73 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 11-04-2012 23:48:58

Lesson 73

( Autt Part )

ผมรู้สึกตัวในเช้าวันใหม่แต่ทำไมผมถึงรู้สึกปวดเมื่อยตามเนื้อตามตัวไปหมดเลยล่ะ แถมพอจะลุกขยับตัวก็ดันเจ็บแปลบแถวช่วงล่างอีก นี่ผมเป็นอะไรเนี่ย แต่ไว้ก่อนละกันตอนนี้อยากเข้าห้องน้ำมากกว่าเหนียวตัวไปหมดเลย

“โอ้ยยยยย” เป็นไรเนี่ยผมทรุดลงไปนั่งอยู่กับพื้นเฉยเลยแต่ตอนนี้เจ็บจี๊ดมากๆที่สะโพก

“อัทครับจะไปไหน” วินชะเง้อหน้าลงมาจากเตียงเพื่อถามผม

“วินเค้าอยากเข้าห้องน้ำ เค้าเป็นไรไม่รู้อ่าปวดตามเนื้อตามตัวไปหมดเลย” เมื่อผมบอกวินวินก็ยิ้มๆมาให้ผม

“อัทจำอะไรไม่ได้เลยหรอ” วินพูดพร้อมกับลุกมาพยุงผมลุกขึ้น

“จำไม่ได้...มีอะไรหรอ” ผมถามไปซื่อๆก็ไม่ร็นี่หว่า แต่เหมือนเมื่อคืนจะฝันแปลกๆอ่านะ เป็นฝันที่น่าอายที่สุดที่เคยฝันมาเลย

“ก็เมื่อคืนเรา...กัน แล้วอัทก็เป็นคนเริ่มก่อนด้วย” อึ้งสิครับ ไม่จริงใช่ไหม ผมไม่ใช่คนแบบนั้นนนนนนนน

“บ้า!!!...วินอย่ามาหลอกเค้า เค้าไม่เชื่อหรอก   โอ้ยยยย ซี๊ดดดดด” เผลอสะบัดตัวแรงไปหน่อยลืมดูสภาพตัวเอง หรือว่าเมื่อคืนมันไม่ใช่ความฝัน!!!!!!!!

“หลอกหรือเปล่าเดี๋ยวก็รู้....ไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยววินอาบให้”

“ไมเอาเค้าอาบเองได้” ผมรีบแย้งวินขึ้นเพราะคงไม่ดีถ้าผมจะให้วินอาบน้ำให้

“แค่ยืนก็จะไม่อยู่แล้วยังจะมาอวดเก่งอีก” แล้ววินก็เข้ามาในห้องน้ำกับผมจนได้

“วินทำไมตัวเค้ามีแต่รอยแดงเต็มไปหมดเลยอ่ะ” ผมเห็นตัวเองในกระจกมีแต่รอยเป็นจ้ำเต็มไปหมดเลย วินไม่ตอบผมแต่ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกเผยให้เห็นร่างกายที่แข็งแรงเห็นแล้วอบอุ่นแต่ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยรอยจ้ำๆไม่ต่างกับผม

“ทะ...ทำไม” ผมเริ่มพูดติดขัดหรือว่าเรื่องที่วินบอกจะเป็นเรื่องจริง อึ้ยยยย >///<

“ก็อัททำให้วินไว้ไงครับ มาเรามาอาบน้ำกันดีกว่านะ” ผมขัดไม่ได้หรอกครับเพราะผมแค่ยืนอยู่ได้นี่ก็เดชะบุญแล้วครับ

“อัทครับ ขึ้นมานั่งที่ขอบอ่างหน่อยสิครับ”

“เอ้า จะขึ้นไปทำไมไม่เอา” อยู่ๆดีให้ไปนั่งขอบอ่างทำไมไม่รู้

“ก็เมื่อคืนวินปล่อยในตัวอัท...อัทไม่เหนอะหนะหรอ”

“วินทะลึ่ง เหวอ!!!!!” อยู่ๆวินก็อุ้มผมขึ้นมานั่งที่ขอบอ่างจนได้แถมยังส่งนิ้วเข้าประตูหลังผมมาอีก ไอ้วินไอ้บ้า!!!!!!!!!

“อ๊ะ...อ๊า  วินหยุด” ผมพูดแทบไม่เป็นภาษา

“แปปนึงนะครับอัท อัทจะได้สบายๆตัวไงครับ”

“อื้อออ...อ๊า~ วินอย่าหมุน” ผมต้องร้องห้ามเพราะนิ้ววินเริ่มอยู่ไม่สุข ผมรู้สึกวินควงนิ้วอยู่ในตัวผมยังไงยังงั้นเลย

“อีกแปปนะครับ” ผมทนอีกอึดใจเดียววินก็ชักนิ้วออก เฮ้อ รู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูกครับหลังจากนั้นวินก็เช็ดตัวแถมยังแต่งตัวให้ผมอีกต่างหาก

“หิวไหมครับอัท” จะว่าไปก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ตื่นมา

“หิว...แต่ตัวเองพาเค้าไปหาลายตาลก่อนนะ” ผมเป็นห่วงลายตาลไม่รู้ป่านนี้จะได้กินข้าวหรือยังผมเลยหันไปดูนาฬิกานี่ก็จะเก้าโมงแล้ว

“ไม่ต้องห่วงมันหรอก วินให้แม่บ้านไปให้อาหารแล้ว” วินบอกผม ผมก็พยักหน้ารับ

“งั้นไปกินข้าวกันนะ เดี๋ยววินพยุงอัทไปเอง” วินก็ช่วยพยุงผมออกจากห้องแหละครับ แต่ก็แจ็คพอตแตกเพราะออกมาหน้าห้องก็เจอคนที่อยู่ในสภาพเดียวกับผมเลยครับ

“พี่เบิร์ด นิสัยไม่ดีทำไมชอบลักหลับตัสจังเลยฮะ” พี่ตัสว่าพี่เบิร์ดสงสัยจะไม่รู้ว่าผมกับวินยืนอยู่ด้วย

“ก็ตัสเมาไม่ร็เรื่องเองนี่ พี่ไม่ผิดสักหน่อย” พี่เบิร์ดเถียงหน้าตายซะงั้น

“จำไว้เลยที งดไปเลยเดือนนึง” พี่ตัสพูดท่าทางโมโห

“ไม่เป็นไรตัสงด แต่พี่ไม่งด” แล้วพี่เบิร์ดก็โดนพี่ตัสทุบไปหลายที แต่พอพี่ตัสหันกลับมาพี่ตัสก็อายหน้าแดงรีบเดินลงไปข้างล่างใหญ่เลย เห็นแล้วก็ตลก ส่วนผมวินก็พาเดินตามพี่ตัสกับพี่เบิร์ดมาติดๆ แต่ก็เดินได้ค่อนข้างช้าเพราะผมกับพี่ตัสเป็นตัวถ่วง

“โอ้ว ๆ เป็นไรกันวะนั้นน่ะประคองกันมาขนาดนั้น” เพื่อนพี่ครีมพูดขึ้นครับ ว่าแต่เค้าไม่กลับบ้านกลับช่องกันหรือไงเนี่ย อยู่กันเต็มเลย

“แม่งก็ล่อกันอ่ะดิ เดินกระเผกมาเลย  ฮ่าๆๆๆ”

“ปากดีไอ้เด็ด เดี๋ยวกูให้แดกตีนกูนี่” พี่ตัส แหว ใส่เลยครับ ไอ้พี่เด็ดแม่งปากหมาจริงๆครับมันน่า......นักเชียว แล้ววินก็พาผมไปนั่งกินข้าวอย่างรวดเร็วครับ เพราะผมกับวินรู้สึกเหมือนกันคือ อยากออกไปจากตรงนี้เพราะพวกพี่ๆเค้าแซวผมตลอดเวลา

“อัทครับขึ้นไปพักก่อนนะครับ” วินบอกผมแต่ผมอยากไปดูดวงใจผมก่อน

“ตัวเองเค้าอยากไปดูลายตาล”

“แต่อัทยังป่วยอยู่นะครับ”

“นะ  นิดเดียวเค้าคิดถึงมันอ่ะ” อ้อนเข้าไว้เดี๋ยวก็ใจอ่อน

“ก็ได้ครับ แต่พอกลับไปที่ห้องอัทต้องเชื่อฟังวินนะครับ” เหมือนได้พ่อเพิ่มเลยว่ะ

“ก็ได้” แล้ววินก็พาผมหาลายตาล ตอนแรกผมเห็นลายตาลแล้วสงสารมากโดนขังในกรง แล้วก็หางหูตกเหมือนหมาเป็นทุกข์ แต่พอมันเห็นผมมันก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือหางหูตั้ง เห่าเรียก แล้วยังกระดิกหางอีก

“ท่าทางมันจะดีใจที่เจออัทนะ” วินบอกผม ผมก็พยักหน้าแล้วเดินไปเอามันออกมาจากกรง

“ลายตาล อยู่ในกรงไปก่อน นี่ไม่ใช่บ้านเราไว้ค่อยกลับไปอยู่บ้านเรานะ” ผมพูดกับลายตาลพร้อมกับลูบหัวมันไปพรางๆ

“ที่นี่แหละบ้านเราอัท” วินพูดขึ้น

“หา อะไรบ้านเรา” ผมไม่เข้าใจเลยถามกลับไป

“ก็บ้านของเราสองคนไง” วินพูดแล้วก็โอบผมไปด้วยเขิลนะเนี่ย

“ไปขึ้นไปนอนได้แล้วครับ” วินจับลายตาลใส่กรงแล้วพาผมขึ้นมาบนห้องวินบังคับผมกินยาแล้วก็นอนผมก็ต้องยอมแต่โดยดีเพราะมันคือข้อตกลงของเรา ผมนอนเล่นไปเรื่อยก็เผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีก็เย็นแล้วครับแถมยังเจอวินที่หน้าแทบจะติดกับผมอยู่แล้วแล้วไหนจะแขนที่กอดเอวผมอีก เปลืองตัวมากจริงๆ

“อัทครับ”

“หือ” ผมตอบทั้งเสียงยังงัวเงีย

“เดี๋ยวอยู่บ้านวินต่ออีกสักสองสามวันจนกว่าอัทจะหายนะครับ”

“อือ เอางั้นก็ได้” แล้ววินก็ฉวยโอกาสหอมแก้มผมไปทีนึง แต่เล็กน้อยอภัยให้ ฮ่าๆๆๆ

“อัทลงไปกินข้าวกันนะครับเย็นแล้ว” วินบอกผม

“เค้ายังไม่หิวเลย” ผมอยากนอนครับง่วงอยู่เลยสงสัยฤทธิ์ยาจะยังไม่หมด

“อย่าดื้อสิครับ ต้องเชื่อฟังวินไงครับ” เฮ้อ แล้วผมก็ต้องลงไปกินข้าวตามคำสั่งของวินแต่ผมก็ไม่โกรธอะไรหรอกที่วินบังคับก็เพราะเป็นห่วงผม ผมรู้สึกได้

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 12-04-2012 00:24:05

น่รักขึ้นทุกที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 73 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 12-04-2012 00:52:12

กรี้ดดดดด :impress2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 73 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 12-04-2012 01:12:01

อยากอ่านตัสเบิร์ดบ้างจัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 73 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 12-04-2012 02:01:09

อัทงอแงน่ารักดีอ่ะ คู่ป๊อปพรหม เป็นไงบ้างนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 73 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: หนูจะเอ้า ที่ 12-04-2012 02:24:30

ได้เสียกันแล้ว.......

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 73 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Ella Killer ที่ 12-04-2012 02:44:42

 :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 73 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 12-04-2012 02:54:40

น่ารักขึ้นทุกวันจิงๆเล้ยอิจฉา :o8:
แต่เห็นม่ะ่ว่าแล้วถ้าเมาแล้วทุกรายยกเ้ว้นเกือบจะโดนแล้วดันสลบ :z1:
ทิ้งภาระให้พระเอกไปจัดการเอาเอง แต่นี่ไม่สลบแถมยังยั่วอีก :z1:
เลยเสร็จทั้งพี่ตัสทั้งน้องอัท อิอิ :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 73 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 12-04-2012 23:33:36

คู่นี้น่ารักจังอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 73 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 13-04-2012 04:33:42

รักกันๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 74 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 14-04-2012 22:34:22

Lesson 74

( Autt Part )

ตอนนี้ผมกลับมาใช้ชีวิตอยู่ที่คอนโดตามปกติแล้วครับแต่ที่ไม่ปกติก็คือ วิน มาอยู่ห้องผมไปโดยปริยายครับและผมไม่สามารถขัดได้ด้วยเพราะวินบอกว่าเป็นห่วงผมไม่อยากให้อยู่คนเดียว แหม่ซึ้งจริงๆเลย ส่วนพวกไอ้เตยก็คอยถามเจาะแจะเรื่องผมกับวินตลอดเพราะระยะหลังมานี้ผมกับวินออกจะ หวานกันเกินหน้าเกินตาไปนิดนึง(นิดนึงจริงๆ)และเช้าวันนี้ก็เป็นเช้าที่สดชื่นอีกวันนึงเพราะผมไม่มีเรียนเลย

“อัทครับ วินอยากกินข้าวต้มฝีมืออัท” ตื่นมาก็อ้อนกูเลยนะ

“อ้อนแต่เช้าเลย...เดี๋ยวเค้าทำให้” ผมกำลังจะลุกจากที่นอนแต่วินก็เอาแขนมาเกี่ยวให้ผมลงไปนอนท่าเดิม

“อื้อ ตัวเองปล่อยก่อนจะกินไหมข้าวต้มอ่ะ” ผมใช้เหตุผลเข้าอ้าง

“ปล่อยก็ได้ แต่จุ๊บทีนะ” พูดไม่ทันขาดคำหน้ามันก็โฉบมาแล้วครับทีหลังไม่ต้องขอให้เปลืองน้ำลายก็ได้นะ - -

ผมทำข้าวต้มตามที่ลูก(วิน)ขอมาแต่ผมทำเผื่อคนห้องข้างๆด้วยครับ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอกันเลยคิดถึงเหมือนกันนะเนี่ยเมื่อทำเสร็จผมก็เดินไปเรียกถึงห้องเลยครับ

“ก๊อก ๆ ๆ” ออดก็มีแต่ไม่กดเคาะเอาดีกว่า

“ครับมาแล้วครับ” พรหมตะโกนมาจากข้างในพร้อมกับเปิดประตูห้องอย่างทันท่วงที

“อ้าวอัท ว่าไงมาแต่เช้าเชียว” พรหมทักผมตามปกติ

“คิดถึงเลยมาชวนไปกินข้าวต้มที่ห้องเราทำเองเลยนะ” ผมบอกอย่างคุ้นเคยเพราะผมชวนพรหมมากินบ่อยอยู่แล้ว

“ได้ แต่เดี๋ยวเราตามไปนะอีกพักนึงนะ” พรหมบอกว่าติดงานอยู่นิดหน่อยผมก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่บอกไปว่าจะรอ แล้วตัวผมก็กลับมาอาบน้ำและปลุกใครอีกคนให้ลุกด้วย

“วิน ตื่นได้แล้วจะนอนไปถึงไหน” ผมกระชากผ้าห่มออกเลยครับเพราะผมเรียกดีๆหลายรอบแล้วก็ยังไม่ยอมลุก

“อื้อ ตื่นแล้วคร้าบบบบบ ฮ้าววววววว” ตื่นห่าอะไรวะหาววอดแบบนี้

“ไปอาบน้ำจะได้มากินข้าวกัน” ผมบอกพร้อมกับฉุดแขนให้มันลุกจากที่นอน

“ครับๆ ไปแล้ว” วินก็ไปอย่างว่าง่ายผ่านไปประมาณห้านาทีก็มีคนมากดออดห้องผมครับ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครมา

“มาพรหมเข้ามาก่อน” ผมเปิดประตูต้อนรับเพื่อนสนิทจริงๆแล้วพรหมไม่ต้องเคาะก็ได้เพราะพรหมมีกุญแจห้องผม ผมก็มีกุญแจห้องพรหม คือเราแลกกันไว้น่ะครับเผื่อใครคนนึงเป็นอะไรขึ้นมา อีกคนจะได้เข้าไปดูแลหรือช่วยเหลือได้

“โทษที พอดีงานพึ่งเสร็จน่ะ” พรหมพูดพร้อมกับเดินเข้ามาในห้อง

“ไม่เป็นไรหรอก เราก็พึ่งเสร็จเหมือนกัน พรหมไปนั่งรอเราในครัวเลยนะ”

“โอเค” พรหมไม่พูดอะไรมากแต่เดินไปในครัวแล้ว ส่วนผมก็ต้องไปตามวินที่กำลังอาบน้ำอยู่ ไม่อยากกินก่อนเดี๋ยวจะเก็บมาเป็นประเด็นทะเลาะกันอีก

“วินเสร็จยังอ่ะ” ผมยืนถามอยู่หน้าประตูห้องน้ำ

“ใกล้แล้วล่ะ ทำไมหรอ” วินถามกลับมา

“เปล่าๆ ก็รอกินข้าวอยู่” ผมบอกมันกลับไป

“อัท ก็ไปให้อาหารลายตาลก่อนสิวินคงเสร็จพอดี” อือว่ะ นี่ผมลืมลูกรักไปได้ยังไงกันเนี่ย พูดถึงลายตาลตอนนี้ขนเริ่มยาวหน่อยละ ขนมันสวยมากเพราะผมดูแลดี

“ลืมเลย งั้นเดี๋ยวตัวเองตามไปห้องครัวนะ”

“คร้าบบบบบ” พอมันตอบผมก็สะบัดตูดเดินไปที่กรงเลย ว่าแต่ทำไมมันยังนอนอยู่เลยล่ะ ขี้เซาทั้งพ่อทั้งลูก(วิน-ลายตาล)

“เกร้งงงง ๆ ๆ” ผมเคาะกรงเสียงดังอยู่หลายทีกว่าลายตาลจะผงกหัวขึ้นมาได้

“งี๊ดๆ ๆ “ มันส่งเสียงได้น่าสงสารมาก เหมือนสุนัขป่วยเลย

“ตื่นได้แล้วลายตาล นอนอยู่ได้ออกมากินข้าวเร็ว” แค่ทำท่าจะเปิดกรงแค่นั้นแหละ หู หาง นี่ชูกระดุ๊กกระดิ๊กเลยครับ ดี๊ด๊าเหลือเกินนะ ผมเทอาหารเม็ดให้ลายตาลพร้อมกับนมอีกนิดนึงมันจะได้แข็งแรงๆ ตอนนี้ตัวมันอวบมากเลยครับน่ากอดมากๆด้วย

“อัทคร้าบบบบบ เสร็จแล้ว” เสียงวินดังออกมาจากห้องนอนครับ

“เสร็จแล้วก็ออกมาสิ” ผมพูดจบก็เดินเข้าไปที่ห้องครัวเลยครับ พรหมก็นั่งเหมือนคนใช้ความคิดอยู่ และด้วยความแส่ของผม ผมก็ถามมันตรงๆนั่นแหละ

“พรหมมีอะไรเปล่า เห็นนั่งทำท่าใช้ความคิดหนัก” ผมถามอย่างเป็นห่วงเพราะปกติพรหมไม่ใช่แบบนี้นี่นา มันต้องมีอะไรสักอย่าง

“พอดีช่วงนี้เครียดๆน่ะ ทำงานไม่ค่อยทัน” โกหกอย่างพรหมอ่ะนะทำงานไม่ทัน ขยันกว่าผมอีกแต่ถ้าไม่อยากบอกผมก็ไม่เซ้าซี้หรอก

“หรอ มีอะไรก็บอกเราได้นะเดี๋ยวเราช่วยเอง”

“อัทครับหอมน่ากิ..........” เมื่อวินเข้ามาในครัวแล้วเห็นพรหมคำพูดก็ถูกกลืนหายไปจนหมดสิ้น

“มาทำไม” วินพูดขึ้นทำให้ผมต้องหันไปมองหน้า

“วิน มีมารยาทหน่อย” วินก็เงียบครับไม่ตอบโต้ และระหว่างการกินข้าวกันนั้นผมกับพรหมคุยกันนิดหน่อยแต่วินไม่พูดอะไรเลยจนพรหมจะขอตัวกลับ

“อัท ขอบใจมากนะแต่เราคงต้องกลับละพอดีงานยังไม่เสร็จดี”

“น่าจะกลับไปได้ตั้งนานละ” คราวนี้วินพูดขึ้นมาเป็นประโยคที่สองตั้งแต่ก้าวขาเข้ามาในห้องครัว

“วิน!!!.......อื้อ มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ” ผมทำเสียงดุใส่วิน เพราะยังไงพรหมก็เพื่อนผม

“โอเค เราไปละ” พรหมเดินออกจากห้องไปอย่างใจเย็นเหมือนคนไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรเลยผมว่าพรหมอาการน่าเป็นห่วงแต่คนที่น่าเป็นห่วงที่สุดคือผม เพราะวินมันเดินเข้าห้องไปและไม่พูดอะไรกับผมอีกเลย ผมก็เดินตามมันเข้าไปครับ

“วินเป็นอะไร” ผมถาม แต่มันไม่ตอบแล้วทำหน้านิ่งใส่

“โกรธอะไรเค้าอีกล่ะ” ผมถามขึ้นอีกครั้ง

“เปล่า” สั้นๆง่ายๆ ได้ใจความพร้อมกับหันหลังให้ ครบสูตรเลยนะมึงยิ่งกว่านางเอกละครหลังข่าวอีกไอ้ห่านี่

“ตัวเองเป็นอะไรเนี่ย” ผมถามเซ้าซี้มันครับ

“ถ้าชอบมันก็ไปอยู่กับมันสิ ไอ้พรหมน่ะ สเป็กไม่ใช่หรอ” ผมปรี๊ดขึ้นทันทีจนรู้สึกหน้าร้อนเหมือนจะระเบิดเลยครับเจอคำพูดนี้

“เออ!!!! กูชอบแบบนี้มีอะไรมั้ย ถ้าไม่พอใจกูมึงก็บอกมาสิกูจะได้ไป จะได้รู้ว่ากูเนี่ยมันมีเพื่อนเป็นผู้ชายไม่ได้” ผมพูดแล้วน้ำตาไหลพรากผมฉุนโมโหมากเลยตั้งใจจะเดินออกจากห้องอย่างรวดเร็ว แต่ก็มีใครอีกคนรั้งผมไว้

“ปล่อย กูจะไปหาคนอื่น” ผมบอกมันพร้อมกับเสียงสะอื้นเล็กๆ ไม่ได้มารยาแต่มันเป็นความรู้สึกจริงๆของผม ที่โดนมันไล่แบบนี้

“ไม่เอาครับไม่ปล่อยวินขอโทษ วินแค่หึง แค่หวงอัท อัทอย่าโกรธวินเลยนะครับ” มันพูดพร้อมกับกอดผมไว้หลวมๆ

“เมื่อไหร่มึงจะเชื่อสักทีว่ากูกับพรหมเป็นเพื่อนกัน ถ้ากูคิดกับพรหมเกินเพื่อนป่านนี้ลูกกูเต็มเมือง!!!!!!แล้วห้องก็อยู่ใกล้กันแค่เนี่ย” ผมพูดใส่อารมณ์สุดๆ

“เชื่อแล้วครับเชื่อแล้ว วินเชื่ออัทนะครับ” มันพูดแล้วเอมือมาปราดคราบน้ำตาบนหน้าผม ผมก็ไม่ได้ปัดทิ้งหรอกนะแต่รู้สึกดีที่ตอนนี้มันแคร์ก็ผมบ้าง

“เค้าไม่ว่าตัวเองหรอกที่จะหึงจะหวง แต่กับพรหมเท่านั้นที่เค้าขอตัวเอง...นะ พรหมคอยช่วยเค้าตลอดถึงแม้พรหมจะเคยคิดกับเค้าเกินเพื่อน แค่เคยนะ แต่ตอนนี้เราก็เป็นเพื่อนกัน ตัวเองเข้าใจเค้าไหม”

“วินขอโทษที่ทำให้อัทลำบากใจขนาดนี้ วินจะยอมพรหมคนนึงก็ได้” เมื่อวินพูดจบผมก็ยิ้มให้ครับ ในที่สุดมันก็เข้าใจผมสักที

“น่ารักที่สุดเลย.....ฟอด” ผมชมมันแล้วก็โดดหอมแก้มมันทีนึง ทีนี้ยาวเลยครับนัวเนียผมอยู่นานกว่าจะเลิกได้ เฮ้อ ยังไม่ทันไรเลยก็ขี้งอลซะละ เดี๋ยวปั๊ดหาแฟนใหม่เลย อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 74 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-04-2012 23:04:25

ว้าว   ว้าว    ว้าว    ได้เจอพรมด้วยน่ารักอ่ะ!           วินหึงได้แมนมากเจ้าค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 74 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mammysoma ที่ 14-04-2012 23:09:38

สมน้ำหน้าวินเจออัทใส่คืนเป็นไงล่ะ 5555555

งอนไม่เข้าเรื่องเลยจริงๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 74 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 14-04-2012 23:22:55

อัทน่าจะงอนเยอะๆ 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 74 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 14-04-2012 23:52:48

อยากรู้ พรหมเครียดเรื่องไร

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 74 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 15-04-2012 00:01:46

 :เฮ้อ: วินให้อัทเค้ามีเพื่อนบ้างเถอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 74 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 15-04-2012 01:09:15

 น่าลั๊กเน๊อ ว่าแต่ีพรหม คิดไรอยู่อ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 74 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 15-04-2012 09:54:06

พรหมเปนอารายน้าาาา :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 74 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 15-04-2012 22:58:25

วินอะนิสัยไม่ดีทำอัทร้องไห้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 74 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 15-04-2012 23:48:23

วิน หวงอัทเว่อร์เลยยย ..ชอบตอนอัทเมาจัง  :interest: น่ารักจริงๆเลยตัวเอง :m3:

 :110011: :z7:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 75 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 16-04-2012 00:38:06

Lesson 75

( Prom Part )

เช้านี้เป็นเช้าอีกวันที่สดใส ผมพยายามทำจิตใจให้สบายๆไม่ต้องกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้นบผมในตอนนี้และคิดปลอบใจตัวเองว่ามันคงไม่มีอะไร ตอนนี้ก็จะเจ็ดโมงแล้วแต่ผมไม่รีบร้อนอะไรหรอกเพราะวันนี้มีเรียนบ่าย แต่แล้วก็มีเสียงเคาะประตูห้องของผมดังขึ้น ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครเพราะปกติคนอื่นจะกดออดแต่ถ้าเป็นคนนี้จะเคาะเสมอ

“ว่าไงอัท ชวนไปกินข้าวอีกหรอ” ผมถามดักคอไว้เลยเพราะยังไงซะอัทมาแต่เช้าแบบนี้มีอยู่เรื่องเดียวอยู่แล้ว...เรื่องกินไงครับ อิอิ

“รู้ทันจริงๆ ตามไปด้วยนะ” คงเห็นผมใส่ชุดนอนอยู่ อัทเลยเดินกลับห้องไปแล้ว ผมก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ตามไปอย่างไวที่สุด เพราะให้คนอื่นรอมันจะไม่ดีนัก

“ปิ๊ง ป่อง ๆ” ผมกดออดเรียกหน้าห้องเพื่อส่งสัญญาณว่าผมมาแล้วนะ แต่จริงๆผมก็มีกุญแจห้องอัท แต่ว่าอัทมีคนอื่นอยู่ด้วยถ้าพรวดพราดเข้าไปเลยมันจะดูน่าเกียจ

“เข้ามาเลยพรหม” อัทตะโกนออกมาจากในห้องผมก็ไม่รอช้าเปิดประตูแล้วเดินตรงไปห้องครัวทันที พอเข้ามาในห้องผมก็เจอกับอีกคนที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว แต่วันนี้มาแปลกยิ้มให้ผมด้วย ผมก็ต้องยิ้มตอบเป็นมรรยาท

“นั่งก่อนสิพรหม เดี๋ยวเราเอาจานให้” อึ้งสิครับ ไม่คิดว่าประโยคเมื่อครู่จะหลุดออกมาจากปากของนายวินคนนี้ได้

“เอ่อ ไม่เป็นไรดีกว่าเดี๋ยวเราจัดการตัวเองได้” ผมรีบปฏิเสธเพราะเกรงใจมากินข้าวห้องเค้าแล้วยังต้องมาคอยบริการอีก(ได้ข่าวว่าวินก็มากินห้องคนอื่นแถมนอนค้างด้วยซ้ำ)

“เอาน่าพรหม ให้วินเค้าทำเถอะ.....ตัวเองเอาช้อนในตระกร้ามาด้วยตรงนี้ไม่มีแล้ว” เมื่ออัทพูดกับพรหมจบก็หันไปคุยกับวินต่อ ผมเลยนั่งเฉยๆ รอกินอย่างเดียวครับ

“อ่ะนี่ได้แล้ว ข้าวผัดไข่” วันนี้เป็นข้าวผัดงั้นหรอเนี่ย ทำกับข้าวหลายหลายขึ้นหรือเปล่าน้าาาาาอัท ปกติทำได้แค่ไม่กี่อย่างนี่ สงสัยจะพัฒนาขึ้นแล้ว

“อร่อยดีนะ อัท แหม เดี๋ยวนี้ทำได้หลายอย่างเลยนะ” ผมแซวอัทไปเพราะเดี๋ยวนี้ดูจะแม่ศรีเรือนขึ้นทุกว๊านนนนทุกวัน

“ก็แหม มันก็ต้องมีการพัฒนาขึ้นบ้างสิ....กินกันเถอะ” อัทพูดจบพวกเก็ลงมือกินกันทันที ตอนนี้วินก็ชวนผมคุยเป็นระยะๆ สงสัยจะโดนอัทใส่ไปเมื่อวานแน่เลย ถึงได้พลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือแบบนี้และระหว่างที่กำลังกินข้าวอยู่นั้นเสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น

“~ตื่อ ตือ ตึ๊ง~” ข้อความเข้า.....ผมไม่อยากเปิดมันดูเลย

“พรหม โทรศัพท์เข้าน่ะ” อัทบอกผม

“อ่าอื้อ” ผมเลยต้องหยิบขึ้นมาดู แล้วก็เป็นอย่างที่ผมคิดไว้ ‘ระวังตัวไว้นะครับคนดี ถ้าเผลอเมื่อไร......’ เฮ้อ ผมจะแจ้งความดีไหมนะ

“มีอะไรหรือเปล่าพรหมหน้าซีดเชียว” วินถามผมขึ้น

“อือ นั่นสิไปหาหมอหน่อยไหม” อัทเสริมขึ้น

“ไม่เป็นไรหรอก แค่อัพเดทข่าวน่ะ พอดีสมัครไว้” ผมโกหกหน้าตายไปเลย

“อ๋อ แล้วไป...นี้วันนี้พรหมไปมหาลัยตอนไหนอ่ะ” อัทถามผม

“ก็คงไปตอนเที่ยงๆอ่ะ  ทำไมหรอ”

“ไปพร้อมกันก็ได้นะ จะได้ไม่ต้องเอารถไปหลายคัน” อัทเอ่ยปากชวนผม แต่คนขับของนายเค้าจะยอมหรอ

“จะดีหรอ..เราไม่รบกวนดีกว่า” พูดยังไม่ทันจบดีก็มีเสียงแทรกขึ้น

“รบกงรบกวนอะไรกัน ทางเดียวกันไปด้วยกันก็ได้” ออกปากเองเลยจะให้ปฏิเสธก็ยังไงอยู่อ่ะนะ

“เอางั้นก็ได้...เราขอตัวก่อนละกันนะ” พูดจบผมก็ลุกออกจากโต๊ะแล้วเดินอกจากห้องอัทกลับมาที่ห้องตัวเองทันที แล้วมันก็เป็นอย่างที่ผมคิดโทรศัพท์ของผมดังขึ้นอีกครั้งแต่คราวนี้ไม่ใช่จดหมายแต่เป็นสายเรียกเข้า

“ฮัลโหล”

“กินข้าวหรือยังครับ คนดี” ปลายสายถามผม

“เราถามจริงๆนายต้องการอะไรจากเรากันแน่” ผมถามจากใจจริงเพราะไอ้บุคคลปริศนาคนนี้มันโทรหาผมทุกวันหลังจากส่งข้อความหรือรูปผมที่โดนแอบถ่ายมาฃ

“ถ้าบอกไปนายจะให้เราได้หรือไง” ปลายสายตอบผมด้วยคำถาม

“ก็นายบอกมาสิ ถ้าให้ได้เราจะให้” ผมต่อรองไปอีกเหมือนอีกฝ่ายจะเงียบไปพักนึงแล้วคำตอบที่ได้รับกลับมาทำให้ผมถึงกับวางสายทันที

“เราอยากได้ตัวนายไง” แค่นั้นแหละไม่ต้องพูดกันมาก ปิดเครื่องเลยด้วยซ้ำผมเครียดกับเรื่องนี้มาได้สักพักนึงแล้วแต่ยังไม่ได้บอกใครเพราะเห็นว่ามันยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“เฮ้อ” ผมถอนหายใจกับตัวเองแล้วสลัดความคิดเหล่านั้นไปให้หมดแล้วแปลงกายเป็นนักศึกษาซะ รอเวลาที่จะไปมหาลัย

( Autt Part )

ตอนนี้ผม วิน พรหม นั่งอยู่บนรถคันเดียวกันแล้วครับ พวกเรากำลังมุ่งหน้าไปมหาลัย(พูดเหมือนไกลมากทั้งๆที่แค่ห้านาทีก็ถึง) และเมื่อหาที่จอดรถได้แล้วผมก็เตรียมจะลงแล้วครับแต่มีอีกคนฉุดไว้ซะก่อน

“นี่ วิน อัท ขอบคุณนะ” พูดจบพรหมก็ลงรถไปเลย

“อัท เย็นนี้ไปบ้านวินกันนะครับ” วินบอกผม

“หือ ตัวเองไปทำไมอ่ะ” ที่ถามเพราะบ้านวินไม่ใช่ใกล้ๆเลยครับ กว่าจะขับรถไปมาอีกเหนื่อยแย่เลย(พูดเหมือนขับเอง)

“ก็แม่กับพ่อเค้ากลับมาพักผ่อนที่บ้านน่ะ อยากแนะนำให้รู้จักลูกสะใภ้ไว้ก่อนไง” วินพูดจบผมก็หน้าร้อนวูบเลยครับ

“บ้าหรอ ไมเอาอ่ะไม่ไป” ผมเดินหนีลงจากรถทันที วินมันก็วิ่งตามผมมา

“ไปเถอะน่า นะ อัทไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น พ่อกับแม่เข้าใจวินดี”

“ขอคิดดูก่อน” ผมบอกกลับไป เอาตรงๆผมยังไม่กล้ากับเรื่องของผมกับวิน เพราะมันไม่ใช่ความรักทั่วๆไปที่คนอื่นเค้าจะรับได้กันทุกคน

“ไม่ต้องคิดหรอก ถึงอัทบอกไม่ไปวินก็จะอุ้มอัทไปอยู่ดี” เฮ้อ แล้วถามทำไมเนี่ย

และเมื่อเลิกเรียนวินก็ขับรถไปส่งพรหมที่คอนโดก่อนตอนแรกพรหมก็ปฏิเสธท่าเดียวบอกว่ากลับเองได้ ให้ผมกับวินไปบ้านวินเลย แต่เจอลูกตื๋อของผมกับวินเข้าไปก็เลยต้องยอมครับ

“หิวไหมอัทกินอะไรก่อนไหม” วินถามผมขณะที่ตาก็มองถนนข้างหน้าไปด้วย

“ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวมืดรีบไปเถอะ” เมื่อผมตอบวินก็ไม่ได้ว่าอะไรผม วินขับรถมาเรื่อยๆวิวก็สวยดี จนถึงบ้านของวินตอนนี้ประมาณหกโมงเย็นแล้ว แต่ผมรู้สึกประหม่ามากๆ

“ไปเข้าบ้านกันเถอะ” วินลากผมเข้าไปในบ้านและตรงไปห้องรับแขกทันที และเมื่อผมเข้าไปก็เจอกับพ่อแม่ของวินและก็พี่ครีมพ่อวินหน้าตาโหดมากส่วนแม่ก็สวยหวานไม่แปลกเลยที่วินจะหน้าตาดี

“หวัดดีครับ พ่อ แม่ คิดถึงจังเลย” วินเข้าไปกอดพ่อกอดแม่มันส่วนผมก็ยกมือไว้ท่านทั้งสองตอนนี้ขาสั่นเลยครับ กลัวจริงๆตอนนี้

“ไม่ต้องมาอ้อน นี่ใช่ไหมไอ้เด็กที่ชื่ออัทน่ะ!!!!!” พ่อมันพูดด้วยเสียงที่โคตรจะดุ ผมถึงกับสะดุ้งและมองพื้นอย่างเดียวไม่กล้ามองหน้าเค้าเลยครับ

“ฉันถามทำไมไม่ตอบ!!!!” พ่อวินตวาดผมอีกครั้ง ตอนนี้ผมรู้สึกว่า เริ่มมีน้ำมาเอ่อที่ขอบตาผมแล้วครับ

“นี่คุณลูกตกใจหมดแล้วไปดุลูกทำไม เดี๋ยวเถอะ.....อัทลูกมาหาแม่มาลูก” แม่มันลุกขึ้นเดินตรงมาหาผมแล้วก็กอดผม ผมก็งงสิครับอะไร

“ฮ่าๆๆๆ โอ๋ อัทพ่อล้อเล่นเฉยๆลูกไม่ต้องคิดมากนะลูกนะ” พ่อวินบอกผม ผมก็ยิ้มๆให้แต่โดนคุณแม่เล่นไปหลายบททีเดียว สรุปคือพ่อกับแม่วินรู้เรื่องของผมกับวินแล้วท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่อยากเห็นตัวจริงเลยให้วินพามาวันนี้ ระหว่างกินข้าวบทสนทนาของคนห้าคนดำเนินไปอย่างเมามันส์จนเวลาล่วงเลยไปมากแล้ว คืนนี้ผมกับวินเลยต้องนอนค้างที่บ้านของวินครับ ผมเลยต้องโทรกวนให้พรหมเอาอาหารให้ลายตาลตอนเช้าด้วยโชคดีที่พรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์ไม่งั้นต้องแหกขี้ตาตื่นกันตั้งแต่เช้ามืดแน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 75 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 16-04-2012 01:01:43

พรหมเครียดเลยเจออย่างนี้เข้าไป
ว่าแต่ใครหว่าเป็นไอโรคจิต

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 75 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 16-04-2012 09:33:00

ไครๆ :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 75 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 16-04-2012 09:47:09

 :serius2: ใครโทรกวนพรหม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 75 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 16-04-2012 11:28:52

ป๊อบรึป่าวน๊าาาที่เป็นคนโทรกวนพรมอะ?          เฮ้อ!   นึกว่าพ่อแม่วินจะโหดซะอีก....

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 75 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 16-04-2012 11:41:01

ใครโทรมากวนนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 76 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 16-04-2012 22:50:54

Lesson 76

( Autt Part )

“ปิ๊งป่อง ๆ ๆ” ใครเนี่ยมากดออดดึกดื่นขนาดนี้ ผมเดินไปที่ประตูแล้วส่องดูผ่านตาแมว อ่อพี่ตัสนี่เองว่าแต่ทำไมมาดึกจังหว่า แต่ช่างเถอะเปิดประตูรับก่อนดีกว่า

“ว่าไงครับพี่ตัส มาซะมืดเลย”

“โทษทีแต่ขอรบกวนหน่อยละกัน” พี่ตัสเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับกระเป๋าผ้าใบนึง ผมว่ามันแปลกๆแล้วแหละ

“พี่ขออยู่ด้วยก่อนสักสองสามวันนะ” เมื่อพี่ตัสพูดจบผมกับวินก็มองหน้ากันครับ มันต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆ

“มีอะไรหรือเปล่าพี่ตัส...แล้วพี่เบิร์ดล่ะ” วินถามตัดหน้าผมครับ

“มีเรื่องกันนิดหน่อยนะ ไม่ต้องสนใจหรอกคนแบบนั้นน่ะ” พี่ตัสพูดด้วยเสียงเย็นๆนิดหน่อย แต่ทำไมตาถึงน่ากลัวแบบนี้เนี่ย

“ถ้ามันโทรมาห้ามบอกนะว่าพี่อยู่นี่” พี่ตัสพูดขึ้น

“มันไหนอ่ะพี่ตัส” ผมถามกลับทันที ก็ไม่รู้ว่าใครนี่นา

“ไอ้พี่เบิร์ด” พี่ตัสพูดจบผมกับวินมองหน้ากันทันที

“โอเคพี่ มีอะไรก็ค่อยๆคุยกันนะเดี๋ยวผมนอนโซฟา พี่เข้าไปนอนกับอัทในห้องเถอะ” วินบอกพี่ตัส แต่พี่ตัสก็ส่ายหน้าทันที

“ไม่ต้องหรอก พี่นอนโซฟาเองแกสองคนอ่ะไปนอนในห้องดีแล้ว”

“ได้ไงพี่ พี่เป็นแขกจะให้มานอนโซฟาได้ยังไง พี่เข้าไปนอนในห้องนั่นแหละส่วนผมจะมานอนข้างนอกกับวินเอง” ผมพูดขึ้นบ้างไหนๆก็ไหนๆแล้วสละห้องให้พี่ตัสแล้วออกมานอนข้างนอกกับวินดีกว่า พี่ตัสจะได้เป็นส่วนตัวด้วย แต่พี่ตัสกลับมองเราสองคนด้วยสายตาที่ เอ่อ.....ออกดุดันนิดหน่อย (ตัส : ไม่หน่อยหรอกของกูกำลังขึ้น)

“พี่ บอก ว่า จะ นอน โซ ฟา ชัด เจน ไหม!!!!” โฮ่ ผมเสียงสันหลังวาบไม่เคยเห็นพี่ตัสเป็นแบบนี้มาก่อน

“ขะ..เข้าใจแล้วครับ ผมไปนอนนะ” ผมพูดเสียงสั่นเลย วินก็ไม่ต่างกับผมเท่าไรรีบกุลีกุจอเข้าห้องกันแบบตัวใครตัวมันเลย

“เฮ้อ น่ากลัวอ่ะตัวเอง พี่ตัสต้องทะเลาะกับพี่เบิร์ดแน่เลย” ผมบอกวินเมื่อเราอยู่ด้วยกันแค่สองคนในห้องนอน

“คงต้องรอให้เย็นลงก่อนอ่ะ ไปพูดอะไรตอนนี้มีหวังห้องเละแน่” ผมเห็นด้วยกับวิน เราสองคนเลยพากันนอนแล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยคุยกัน

เช้าวันต่อมาผมออกมาจากห้องประมาณหกโมงครึ่งแต่พอออกมาพี่ตัสก็นั่งนิ่งๆอยู่ที่โซฟาแล้ว แต่ท่านั่งนั่นมันอะไรกันเหมือนฆาตรกรยังไงยังงั้น นั่งจ้องมือตัวเองแววตานิ่งไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆทั้งสิ้น

“พี่ตัสตื่นนานแล้วหรอ” ผมพูดทักแกออกไป

“อือ ตั้งแต่ตีสี่ละ”

“โหพี่ตื่นเร็วจังเมื่อคืนมาก็สองทุ่มแล้วนะ นอนกี่โมงอ่ะ” ผมถามด้วยความสงสัย ทำไมตื่นเร็วจังสงสัยพอผมเข้าห้องแกก็นอนเลยมั้งน่ะ

“นอนหรอ...ตีสาม” ผมเดินๆอยู่แทบสะดุด นอนไปชั่วโมงเดียว ตายๆๆแล้วมันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ผมไม่กล้าพูดอะไรต่อเลยไปทำอาหารเช้าดีกว่าพอทำเสร็จผมก็ไปเรียกพรหมมาเหมือนเดิม แล้วก็ไปปลุกวินด้วย

“วิน ตื่นๆไปกินข้าวกัน” ผมเดินไปเขย่าตัววินแต่แล้วก็โดนวินกอดผมเลยล้มทับตัวมันแล้วมันก็พลิกผมไปอยู่ด้านล่างตัวมันแทน

“อื้อ ตัวเองเลิกเล่นพี่ตัสกับพรหมรอกินข้าวอยู่” ผมยกเหตุขึ้นมาอ้าง

“งั้นมัดจำไว้ก่อน” วินไม่รอคำตอบจากผม มันซุกหน้าลงมาที่คอผมแล้วไซร้ซะผมเกือบเคลิ้ม แต่ก็ต้องเบรกไว้ตอนนี้มีแขกเดี๋ยวจะประเจิดประเจ้อ

“พอแล้ว เดี๋ยวพี่ตัสเปิดเข้ามาเห็น” วินมันก็ยอมลุกแต่โดยดีแล้วเดินออกไปที่ห้องครัว ผมก็เดินตามออกไป เมื่อกินข้าวอะไรกันเสร็จ พรหมที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยดันถามอะไรที่ไม่น่าถามตอนนี้ซะนี่

“พี่ตัสแล้วพี่เบิร์ดล่ะ” เมื่อพรหมถามออกไป ผมก็สะกิดขาพรหมแล้วมองหน้า พรหมก็เหมือนจะเข้าใจ

“ไม่รู้...คนแบบนั้นตายไปพี่ก็ไม่เผาผีมันหรอก” โอ้ยยยยย มันต้องร้ายแรงมากแน่ๆ พี่ตัสถึงโกรธมากขนาดนี้ และระหว่างที่พวกเราตกอยู่ในความเงียบ เสียงออดห้องผมก็ดังขึ้นวินเลยลุกไปเปิดประตูห้อง

“ตัส ฟังพี่อธิบายก่อน” เสียงพี่เบิร์ดนี่แล้วมาได้ไง ผมหันไปมองพี่ตัสพี่ตัสลุกหนีแล้วครับเดินไปที่ห้องนั่งเล่นผมกับพรหมก็ลุกตามกันไปด้วย พี่ตัสเก็บของทุกอย่างลงกระเป๋าส่วนพี่เบิร์ดก็กำลังพูด แต่ผมไม่แน่ใจว่าพูดกับใครเพราะพี่ตัสไม่แม้แต่จะมองหน้าพี่เบิร์ดเลยด้วยซ้ำ

“ตัสฟังพี่บ้างได้ไหม!!!” พี่เบิร์ดพูดเสียงดังลั่นพร้อมกับกระชากข้อมือพี่ตัสแล้วบีบจนขึ้นห้อเลือดแต่พี่ตัสกลับทำหน้านิ่งพร้อมกับสายตาที่เย็นชา

“มีอะไรต้องคุยกันอีกหรอ” พี่ตัสพูดเสียงนิ่ง...แต่มันนิ่งเกินไป มันเหมือนคนที่ไม่มีความรู้สึก

“พี่เบิร์ด พี่ตัส ใจเย็นๆนะมีอะไรค่อยๆคุยกัน” วินพูดขึ้นเพื่อหวังไกล่เกลี่ยเค้าทั้งสองคน พี่เบิร์ดจึงยอมปล่อยพี่ตัวแล้วนั่งลง ส่วนพี่ตัสก็นั่งลงเช่นกันกลายเป็นว่าผมสามคนเลยกลายเป็นผู้สืบสวนโดยปริยาย

“เอาล่ะทีนี่พี่ๆเล่าได้ไหมมันเกิดอะไรขึ้น” เมื่อวินเปิดประเด็นก็ไม่มีใครยอมพูดอะไร

“พี่ตัสผมถามพี่ละกัน ว่าเกิดอะไรขึ้น” วินถามพี่ตัส

“ไปถามมันดูสิ” พี่ตัสพูดด้วยเสียงที่ดังเล็กน้อยบ่งบอกว่าอารมณ์ของพี่แกกำลังจะขึ้นและมีแนวโน้มว่ามันกำลังขึ้นเรื่อยๆ

“ก็พี่บอกให้ฟังพี่ก่อนไงตัส” พี่เบิร์ดพูดแทรกขึ้น

“มึงมีอะไรจะพูดมึงพูดมาให้หมด กูเชื่อในสิ่งที่กูเห็น ปากบอกว่ามีกูคนเดียวรักกูคนเดียวแต่การกระทำมึงสวนทางกัน มึงจะให้กูเชื่อหรอว่าเป็นเพื่อนกันน่ะฮ๊ะ!!!! กูแดกข้าวไม่ได้แดกหญ้าจำใส่กะโหลกมึงไว้ด้วย!!!” ห้องตกอยู่ในความเงียบครับ พี่ตัสตอนนี้หน้าแดงมากผมเลยต้องเอื้อมมือไปจับไหล่แกไว้ ตัวแกสั่นมากครับ คงโมโหสุดขีด

“ตัส แต่พี่จริงจังกับตัสนะ” พี่เบิร์ดไม่ปฏิเสธ งั้นคงเป็นเรื่องจริง

“มึงเก็บคำพูดตอแหลของมึงไว้เถอะ เก็บไว้พูดกับคนที่มึงคิดว่าจะหยุดจริงๆ แต่คนๆนั้นคงไม่ใช่กู...อ้อ แล้วของของกูที่ห้องมึง มึงเอาไปทิ้งเลยก็ได้นะ กูไม่อยากไปเหยียบที่นั่นอีก” พี่ตัสพูดจบก็สะพายกระเป๋าแล้วเดินออกไปจากห้องเลย

“พี่ตัสๆ” ผมเตรียมจะวิ่งตามพี่ตัสไปแต่...

“ไม่ต้องตามหรอกอัท” เสียงพี่เบิร์ดครับ

“พี่เบิร์ด ทำไม” พี่เบิร์ดเล่าให้ฟังว่าผู้หญิงคนที่พี่ตัสเห็นอยู่ด้วยนั้นชื่อ โอ๋ เธอพยายามจะตีสนิทพี่เบิร์ดเพราะว่าเธอชอบพี่เบิร์ดวันนั้นพี่เบิร์ดเลยนัดโอ๋ไปกินข้าวเพื่อเคลียร์ให้ชัดเจนว่า พี่เบิร์ดมีแฟนแล้ว ทางโอ๋ก็เข้าใจและขอเป็นพี่น้องกับพี่เบิร์ดพี่เบิร์ดก็ตกลง แต่พี่ตัสไปเห็นได้ไงไม่ทราบเลยทำให้เข้าใจผิดกัน

“แล้วทำไมพี่ไม่เล่าให้พี่ตัสฟังล่ะ” ผมถามเพราะถ้าเล่าให้เคลียร์พี่ตัสคงไม่โกรธขนาดนี้

“ฟังพี่ที่ไหนล่ะ ตัสเป็นคนโมโหร้ายพี่อยู่ด้วยกันมาจะสองปีแล้วทำไมจะไม่รู้ เวลาโมโหทีตัสจะไม่ค่อยนอน แล้วตาจะจิกมากไม่ว่าใครหน้าไหน ช่วงนี้ใครก็เข้าหน้าไม่ติดหรอก ต้องปล่อยไปอีกสักวันสองวันน่ะ” พี่เบิร์ดพูดนิ่งๆแกคงชินและมีแผนรับมือแล้ว

“เชื่อเลยว่ะพี่ น่ากลัวชิบหายเลย ดุจริงๆ” วินพูดแล้วทำหน้าสยองๆ

“แล้วพี่จะเอาไงต่ออ่ะ” คราวนี้พรหมถามขึ้นบ้างหลังจากที่นั่งฟังมานาน

“ก็คงต้องคอยสะกดรอยตามไว้ห่างๆ เพราะยังไงพี่ก็ยังเป็นห่วงเพราะตอนนี้ ตัสจะค่อนข้างเหวี่ยง เดี๋ยวไปสะกิดเท้าใครเข้าจะยุ่ง กันไว้ก่อนก็ดี”

“เฮ้อ ยังไงก็สู้ๆแล้วกันนะพี่เบิร์ด” วินพูดปลอบใจพี่เบิร์ด แล้วพี่แกก็ขอตัวก่อนเพราะจะไปตามดูพี่ตัส ผมจะเป็นกำลังใจให้นะครับพี่เบิร์ด สู้ๆ!!!!!!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 76 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 16-04-2012 23:11:30

แต่ละคน ก็มีเรื่องเข้ามากวนใจตลอดเลยเนอะ แล้วน้องพรหมเรา ไปถึงไหนแล้วเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 76 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 17-04-2012 00:21:37

 :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 76 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 17-04-2012 01:45:37

ตัส น่ากลัวที่สุดอ่ะ เหวี่ยงแล้วน่ากลัวมาก
อ๊ากก สงสารพรหม คนปริศนาคือ ป๊อป ป่าวนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 76 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 17-04-2012 01:49:27

พี่ตัสนี่น่ากลัวอ่ะ 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 76 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 17-04-2012 14:46:34

ขอติดตามอ่านต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 17-04-2012 15:17:46

มสั้น

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 76 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 17-04-2012 19:59:48

สู้ต่อไปพี่เบิร์ด  เดี๋ยวพี่ตัสก็หายโกรธเองแหละ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 76 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 17-04-2012 20:19:12

พี่เบิร์ดสู้ๆๆ  พี่ตัสน่ากลัวอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 76 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 17-04-2012 21:08:02

พี่ตัสน่ากลัวมาก :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 76 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 17-04-2012 21:26:05

ไม่ได้เข้ามาอ่านซะนานเลยอ่ะ  ยุ่งๆอยู่ช่วงนี้ (แต่ยังเป็นกำฃลังใจให้คนแต่งเช่นเคยนะครับ)
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

แต่ละคนมีแต่เรื่องวุ่นวายอ่ะ (จะเคลียร์คู่ใหนก่อนดี เฮ้อออ)
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 77 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 17-04-2012 22:15:14

Lesson 77

( Tus Part )

หึ น่าสมเพสไหมล่ะตัวผมน่ะ แต่ก่อนคอยจะห้ามคนอื่นไม่ให้คนอื่นกินแต่ผมกับต้องมานั่งกินมันซะเองถึงจะรู้ว่าของมึนเมพวกนี้ไม่ได้ดีต่อสุขภาพมากเทาไรนัก แต่ทำยังไงก็ขอกินเพื่อให้ลืมภาพของผู้ชายคนนั้น คนที่ผมรักไปกินข้าวกับผู้หญิงคนอื่น อยากจะหัวเราะให้กับความโง่ของตัวเองโดนเค้าสวมเขาให้นานเท่าไรก็ไม่รู้ และในการดื่มของผมครั้งนี้ผมขอให้มันช่วยลบผู้ชายคนนั้นออกไปจากชีวิตผมด้วยเถอะ

“มาคนเดียวหรอครับ” มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักผม ผมหันไปมองสำรวจหน้าตาของคนๆนี้ก็หน้าตาดีทีเดียว

“ครับ” ผมตอบสั้นๆแค่นั้นแล้วยกแก้วเหล้าในมือกระดกรวดเดียวหมด

“ดื่มหนักจังนะครับ ให้ผมดื่มเป็นเพื่อนนะครับ” ผมก็พยักหน้าไปแบบส่งๆ

“คุณดื่มไวน์ไหมครับ” เค้าถามผม ผมก็พยักหน้ารับตอนนี้อะไรก็เอาหมดแหละ

“ดีเลย เดี๋ยวผมไปเอาไวน์ที่โต๊ะมาให้นะครับ เป็นไวน์จากต่างประเทศคุณรอผมสักแปปนะครับ” ชายคนนั้นหายไปสักแปปนึงก็กลับมาพร้อมกับแก้วไวน์ในมือสองใบ

“นี่ครับ” ชายคนนั้นวางแก้วไวน์ไว้ตรงหน้าผมและอีกแก้วนึงไว้ตรงหน้าตัวเองผมเหลือบไปมองนิดหน่อย

“ขอบคุณ…คุณสั่งน้ำเปล่าให้ผมหน่อยสิ” ผู้ชายคนนั้นหันไปสั่งน้ำให้ผมทันที แต่ในจังหวะนั้นผมสลับแก้วไวน์อย่างรวดเร็ว

“ได้แล้วครับ” ชายคนนั้นส่งขวดน้ำมาให้ผม ผมก็รับมาแล้วกระดกแก้วไวน์จนหมด ผู้ชายคนนั้นก็แอบยิ้มที่มุมปาก ผมสังเกตปฏิกิริยาเค้าตลอด แล้วเค้าก็กระดกไวน์เข้าปากไปจนหมดเหมือนกัน

“ผมขอตัวนะครับ” พูดจบผมก็ลุกทันทีแต่ในขณะที่ผมกำลังจะเดินมาไม่กี่ก้าวก็ถูกฉุดไว้ด้วยแรงของผู้ชายคนนั้น

“ผมจะกลับแล้ว....ปล่อย”

“จะรีบไปไหนล่ะครับ อยู่เป็นเพื่อนผมก่อนสิ”

“ผมไม่ว่างมีนัดต่อ” ผมสะบัดข้อมือออกอย่างแรงแล้วเดินต่อ แต่ทีนี้ผมถูกกระชากไปกอดเลยครับ ทำให้ผมดิ้นขัดขืน

“อย่าฤทธิ์มากนักเลยน่า อีกหน่อยยาก็ออกฤทธิ์แล้ว” ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยเสียงที่น่าเกลียดที่สุดเท่าที่ผมเคยได้ยินมา

“นั่นสินะ...เดี๋ยวก็ออกฤทธิ์แล้ว” เมื่อผมพูดจบมันก็ทำหน้างงๆส่วนผมก็หยุดดิ้นยอมอยู่ในอ้อมกอดมันแหละครับ เดี๋ยวจะได้รู้....ว่ากูไม่โง่ แล้วมันก็เป็นไปตามที่ผมคิดผมรู้สึกได้เลยว่าคนที่กอดผมอยู่ตัวสั่นผมหันไปมองหน้ามัน หน้ามันแดงเถือกเลยครับ แถมยังรู้สึกมีอะไรแข็งๆมาทิ่มสีข้างผมด้วย สมน้ำหน้ามัน

“ออกฤทธิ์แล้วสินะ” ผมกระทืบเท้ามันเต็มแรง มันก็ก้มลงไปจับเท้ามัน ส่วนผมก็เดินออกมาจากร้านเตรียมจะขับรถไปหาที่นอนแต่พอออกมาก็เจอกับคนๆนั้นยืนอยู่หน้ารถผม

“ตัส” ผู้ชายคนนั้นเมื่อเห็นผมก็รีบวิ่งเข้ามาหาผม

“ตัสทำไมกินเยอะแบบนี้ พี่เป็นห่วงรู้ไหม” เค้าจับผมหันไปหันมาแล้วก็สำรวจตัวผมไปด้วย

“หลบไป” ผมพูดแค่นั้น เค้าก็นิ่งไปแต่ยังไม่ยอมหลบผม

“ตัสฟังพี่พูดก่อนสิ”

“ก็บอกให้หลบไปไง!!!” ผมตะคอกไปด้วยแรงโทสะ แล้วทันใดนั้นเองเค้าก็จับหน้าผมไว้แล้วบดริมฝีปากผมจนผมรู้สึกเจ็บผมใช้แรงเฮือกสุดท้ายผลักเค้าออกไปและ.....

“เพี๊ยะ!!!!!!!”

( Bird Part )

ผมรู้สึกหน้าชาไปซีกนึงด้วยแรงตบของคนตรงหน้า ถามว่าผมเจ็บไหม เจ็บโคตร แต่ผมยอมถ้ามันทำให้คนตรงหน้าผมยอมฟังผมบ้าง

“สารเลว!!!” เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมาจากปากคนตรงหน้าความอดทนผมขาดผึงทันที

“ตัส!!!....มันจะมากไปแล้วนะทำไมมึงไม่ฟังกูบ้าง ฟังเหตุผลกูบ้างไหม มึงคิดเองเออเองตลอด” ตอนนี้ผมโหมดหยาบคายแล้วครับ

“มึงไม่ต้องพูด กูไม่อยากฟังจะไปทำเหี้ยอะไรกับใครมึงก็ไป ไม่ต้องมาให้กูเห็นหน้ามึงอีก!!!!!” ผมทนไม่ไหวอีกแล้วครับ

“พูดดีๆไม่รู้เรื่องใช่ไหม...ตุ๊บ!!!” ผมต่อยท้องตัสไปทีนึง ตัสก็ทรุดลงไปกับพื้นแต่ผมประคองไว้ คงสงบไปได้พักนึงแหละ ผมอุ้มตัสขึ้นรถแล้วมุ่งหน้ากลับห้องทันที

เมื่อมาถึงห้องพักผมก็อุ้มตัสมาในห้องแล้วทุ้มไปที่เตียงอย่างแรงจนมีเสียงดัง อั๊ก ตัสก็นิ่งไปคงจะจุกมากอ่ะแหละแต่ในเมื่อผมพูดดีๆแล้วไม่ฟังก็ต้องแบนี้แหละ

“อยู่เฉยๆแล้วฟังที่พี่จะพะ.....ผลั๊ก!!!” ผมโดนตัสถีบลงมาอยู๋ข้างเตียงครับ ฤทธิ์เยอะจริงๆ คงเหลือวิธีนี้วิธีเดียวแล้วสินะ

“กูไม่ทนละ...มึงเตรียมใจไว้เลย” ตัสที่ยังนอนอยู่บนเตียงก็พยายามจะตะกายหนีแต่ผมไวกว่าลุกไปจับกดไว้กับเตียงแล้วบดริมฝีปากตัสอย่างรุนแรงจนผมรู้สึกได้กลิ่นคาวเลือด ตัสพยายามขัดขืนผมสุดฤทธิ์ แต่ผมตัวใหญ่กว่าตัส ผมสูง 186 หนัก 78 แต่ตัสสูง แค่ 177 หนักแค่ 62 ซึ่งมันทำให้ตัสกลายเป็นคนรูปร่างสูงโปร่งและออกบาง   ๆเพราะเอวแค่ 28 ต่างกับผมที่สูงล่ำตัวหนาๆ แล้วตัสจะเอาอะไรมาสู้ผม

“อย่ามาทำบ้าๆกับกูนะ ไอ้ชั่วมึงไปเอากับเมียมึงนู้น อย่ามายุ่งกับกู” เมื่อผมปล่อยปุ๊บก็ด่าปั๊บ มันน่าปล่อยไหมล่ะแบบนี้อ่ะ

“กูก็กำลังจะเอากับเมียกูนี่ไง” ผมกดจมูกไปที่คอตัส ตัสก็ย่นคอเพื่อหลบผม แต่ไม่พ้นหรอกครับ

“กูไม่ใช่เมียมึง กูมีผัวใหม่แล้ว” ผมชะงักทันที ผัว ใหม่งั้นหรอเป็นไปไม่ได้ ผมเฝ้าติดทุกเวลาจะเอาเวลาที่ไหนไปหาใหม่

“อย่ามาหลอกกู กูไม่เชื่อมึงหรอก” ผมจ้องหน้าตัวเขม็ง

“หึ มึงก็รู้ไม่ใช่หรอว่าคนจีบกูเยอะแยะ ให้กูหาใหม่ทุกชั่วโมงกูยังทำได้เลย” ผมขบกรามตัวเองแน่นจนรู้สึกเจ็บ

“ใครกล้าก็ลองดู!!!!!” ผมพูดจบก็กัดคอตัสอย่างแรง

“โอ้ยยยย ปล่อยกู กูเจ็บ” ตัสร้องโอดครวญ แต่ตอนนี้โทสะมันครอบงำผมไปหมดแล้ว ผมแทบไม่ได้ยินอะไรแล้วตอนนี้

“ดี มึงจะได้จำ จำไว้จนตายว่ากูเนี่ยผัวมึง!!!!!!” ผมไซร้คอตัดอีกครั้งแล้วลากลงมาที่ยอดอกสีน้ำตาลอ่อนหยอกล้อจนมันแข็งเป็นไตขึ้นมา แล้วก็ไล้ลงมาเรื่อยๆจนถึงท้องตอนนี้ตัสเริ่มเกร็งตัวเอง แล้วพยายามดิ้นอีกครั้งแต่ผมไม่ยอมหรอกกดตัสไว้แน่น และฝากรอยเอาไว้อีกหลายแห่ง

“ปั๊ก!!!!” จังหวะที่ผมเผลอผมโดนตัสถีบอีกแล้วแต่ครั้งนี้ไม่ค่อยแรงแล้วตัสก็คว่ำหน้าลงพยายามคลานหนีผมแต่ผมไม่ยอมหรอก ผมตามไปคร่อมตสไว้แล้วเสียบไอ้น้องชายของผมเข้าไปช่องทางหลังจนสุดในทีเดียว

“ฮึก....อั๊ก....” ตัสนอนหมอบลงไปกับที่นอนอย่างหมดแรง ขาก็สั่นไปหมด คงจะเจ็บหน้าดูเพราะถุงยางก็ไม่ได้ใส่ ไม่ได้ขยายช่องทางให้ก่อนด้วย

“ฮึก...อึก...อะ...เอา...ออก...ปะ..ไป” ตัสพูดติดๆขัดๆ ผมก็เอาออกแต่โดยดี แต่....ผมก็เสียบเข้าไปใหม่จนมิดนั่นแหละ

“อึก...ฮื้อออออ” ตัสครางออกมาด้วยความเจ็บปวด น้ำตาเริ่มไหลผมจับตัวตัสพลิกให้หันหน้ามามองหน้าผมแล้วก็จูบสับน้ำตาแล้วเริ่มขยับเอวอย่างช้าๆแต่หนักหน่วง

“ฮึก....อึก.....ฮึก...อื้ออออ” ตัสพยายามขืนตัวหนีผมแต่ไม่รอดหรอก เครื่องผมติดแล้ว ผมทำอยู่นาน มีเสียงผมครางเป็นบางช่วงแต่เสียงเนื้อกระทบกันกับเสียงของตัสดังอยู่ตลอดเวลา จนผมรู้สึกทนไม่ไหวมันถึงจุดนั้นแล้วก็ปล่อยน้ำเข้าไปในตัวตัสโดยตรง แต่ผมไม่หยุดแค่นั้น ผมทำอีกเรื่อยๆจนตัสหลับไปทั้งอย่างนั้น รับรองพรุ่งนี้เช้ามีเรื่องต้องเคลียร์กันอีกยาวแต่ตอนนี้ผมขอกำราบคนไม่มีเหตุผลให้อยู่หมัดซะก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากัน และผมก็ไม่ยอมปล่อยตัสไปแน่นอนกว่าผมกับตัสจะลงเอยกันได้มันยากเย็นขนาดไหนไม่มีใครรู้หรอก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 77 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 17-04-2012 22:58:14

แลดูเป็นคู่รัก sm มากเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 77 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 17-04-2012 23:18:58

โหพี่เบิร์ด    อ่อนโยนกับพี่ตัสหน่อยนั่นเมียนะ     ถึงตอนนี้จะยังเข้าไจผิดกันอยู่ก็เถอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 77 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 17-04-2012 23:29:14

คู่นี้ัโหดจริงๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 77 Update!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 17-04-2012 23:44:33

 :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 78 ย้อนความหลัง เบิร์ด-ตัส
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 19-04-2012 00:34:05

Lesson 78

( Bird Part )

“อุ้ย ขอโทษครับ” เสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้นหลังจากที่ผมโดนกระแทกจนเซ

“มึงเดินยังไงวะ” ผมหันกลับไปตวาดทันทีแต่ก็ต้องหยุดพูดแค่นั้นเพราะใบหน้าของคนตรงหน้าทำให้ผมอึ้งจะว่าหล่อก็ใช่ จะว่าสวยก็ดี เอาง่ายๆถ้าเป็นผู้ชายก็หล่อถ้าเป็นผู้หญิงก็สวย

“อ้าว ก็ผมขอโทษคุณไปแล้วนี่...ไม่รู้ล่ะ ผมถือว่าขอโทษแล้วลาก่อน” พูดจบคนตรงหน้าก็วิ่งหายไปอย่างรวดเร็วคนอะไรกันเนี่ย แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากถึงหน้าตาจะน่าสะดุดตาก็เถอะ

“ไอ้เบิร์ด มึงไปคุมกิจกรรมรับน้องด้วยล่ะ น้องๆหน้าตาน่ารักเพียบเลยว่ะ” ไอ้กรบอกผม กรเป็นเพื่อนสนิทผมเองครับ มาเจอกันตอนปีหนึ่งแต่สนิทกันอย่างกับคบกันมาเป็นสิบปี แถมเรียกเอกเดียวกันอีกต่างหาก

“เออ เดี๋ยวกูดูก่อนละกันถ้าขี้เกียจกูก็ไม่ไป” ผมค่อนข้างเบื่ออะไรง่ายๆ โดยเฉพาะกิจกรรมอะไรแบบนี้บอกตรงๆไม่ใช่สไตล์ผมเลย

“ไปเถอะน่ามึงแล้วจะไม่ผิดหวัง ลองไปดูก่อนก็ไม่เสียหายนี่” ผมก็ปฏิเสธไปอยู่ดี ผมขี้เกียจอ่ะ กลับห้องไปนอนดีกว่า

แต่สุดท้ายผมก็โดนมันลากมาจนได้คนเยอะมาก ผมเวียนหัวไปหมดคนมันเยอะเกินไปทำให้ผมรู้สึกอึดอัดและอยากออกไปจากตรงนี้เดี๋ยวนี้เลย แต่แล้วผมก็ไปสะดุดตากับใครคนนึงเข้า...ใช่แล้วไอ้น้องสวยหล่อในคนเดียวกันแหละครับ และนั่นเองมันทำให้ผมอยากคุมกิจกรรมรับน้องขึ้นมาทันที

“น้องชื่ออะไรครับ” เมื่อกิจกรรมรับน้องเสร็จผมก็เดินตรงปรี่เข้าไปถามชื่อเค้าเลยครับ แต่น้องเค้าเงียบแล้วเดินหนีผมซะงั้นอ่ะ แล้วผมก็รู้สึกถึงแรงกดบนบ่าพอหันไปก็เจอไอ้กรแหละครับ

“สงสัยงานนี้มึงจะกินแห้วว่ะ...แต่มึงไม่ต้องเสียใจไปหรอก ทั้งผู้หญิงผู้ชายเข้าไปถามมาแล้วแต่ก็ไม่มีใครได้คำตอบจากน้องเค้าสักคน”

“น้องเค้ายังไม่ค่อยคุ้นคนแปลกหน้าหรือเปล่า” ผมยกเหตุผลบอกไอ้กร

“กูว่าไม่ใช่หรอก น้องเค้าจะคุยแต่กับเพื่อนเค้า และจะไม่คุยกับคนแปลกหน้า...เป็นคนแปลกๆแบบนี้แหละ พูดจบไอ้กรก็เดินจากไปผมว่าเด็กคนนั้นชักจะน่าสนใจมากขึ้นทุกทีแล้วสิ

ผมขับรถกลับมาที่ห้องเพื่อหวังจะพักผ่อน แต่ผมก็แวะร้านข้าวใต้คอนโดก่อนเพราะตั้งแต่กลางวันยังไม่ได้กินอะไรเลย แต่เมื่อมาถึงผมก็เจอเป้าหมายของผมเข้าโดยบังเอิญ เค้ากำลังเดินออกจากร้านข้าวพอดี ผมไม่กินแล้วข้าวผมแอบเดินตามน้องคนนั้นไป แต่น่าแปลกแฮะเมื่อมาถึงลิฟท์น้องเค้ากลับไม่ใช้ แต่เดินขึ้นบันไดแทน ผมก็เดินตามขึ้นไปแต่ทิ้งระยะห่างไว้พอสมควร และเมื่อเป้าหมายผมหยุดอยู่หน้าห้องๆหนึ่ง ดูเหมือนกำลังควานหากุญแจ แต่ที่สำคัญที่สุดคือ มันตรงข้ามกับห้องของผมพอดี เข้าทางผมสิครับแบบนี้

“เอ่อ น้องพักอยู่นี่หรอครับ” ผมทักเค้าไป น้องเค้าก็หันมามอง

“ครับ” สั้นๆแล้วก็ควานหากุญแจต่อทำเหมือนผมเป็นธาตุอากาศไปได้

“ชื่ออะไรครับ” ผมถามน้องเค้าไปแต่น้องเค้าไม่ตอบเหมือนเดิม แถมน้องเค้าเข้าห้องไปแล้วด้วย แต่ไม่เป็นไรครับห้งออยู่ใกล้กันแค่นี้ไว้ถามใหม่ก็ได้ ผมไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆซะด้วยสิ และเย็นวันต่อมาผมก็ดักรอน้องเค้าหน้าหอพอผมเห็นน้องเดินเข้ามาผมก็เดินตามทันที น้องเค้าไปร้านข้าวครับผมเลยถือโอกาสขอนั่งด้วยซะเลย น้องเค้าก็ไม่ได้อนุญาตแต่ก็ไม่ปฏิเสธ ผมเลยถือวิสาสะนั่งเลย ระหว่างกินข้าวผมก็ถามน้องเค้าอีกว่าน้องเค้าชื่ออะไรน้องเค้าเงียบไปพักนึง

“ตัส” อยู่ๆน้องก็พูดขึ้น

“ห๊ะ อะไรนะครับ” ผมถามอีกครั้งเผื่อจะได้ยินผิด

“ชื่อตัส…ป้าเก็บตังด้วยครับ” อื้มมม ชื่อตัสหรอ

“ป้าครับเอานี่ไม่ต้องทอน” ผมยื่นแบงค์ร้อยให้ป้าแล้วฉุดมือตัสลุกตามมาด้วย ตัสก็ไม่ได้ว่าหรือขัดขืนเดินตามผมมาแต่โดย

“พี่ฉุดผมมาทำไม” ตัสพูดขึ้นเมื่อเดินมาได้สักระยะหนึ่ง

“พี่ชื่อเบิร์ดนะ ปี 2 เอกพละ” ผมแนะนำตัวเองแต่ตัสเงียบไป ทำไมไม่ค่อยพูดเลยวะ ไม่พูด ไม่ขัดขืน ไม่โวยวาย ไม่หือไม่อือ ไม่เคยเจอคนแบบนี้

“ตัสเรียนอะไรครับ” ผมถามกลับไปบ้าง จะได้ดูไม่เหมือนว่าผมพูดคนเดียว

“แพทย์ศาสตร์ ปี 1” โห!!! นักเรียนแพทย์ซะด้วย เอ แต่ปกตินักเรียนแพทย์เค้าบังคับนอนหอในไม่ใช่หรอ แต่ไม่ถามดีกว่าไม่ใช่เรื่องของผมนี่

“พรุ่งนี้ตัสเรียนเช้าหรือบ่ายครับ” ผมพยายามหาเรื่องคุยด้วยก่อนจะถึงห้อง แต่ตัสก็คุยประมาณ ถามคำตอบคำ

“เช้า บ่าย”

“งั้นเดี๋ยวไปพร้อมพี่นะ พี่มีเรียนเช้าพอดี” แผนตีสนิทขั้นแรกคือให้อยู่ด้วยกันมากๆ จะได้ร็สึกผูกพัน

“ผมมีรถ...ไม่รบกวนพี่หรอก” แป่ว แห้วอีกแล้วกู

“ถึงห้องแล้วลาละครับ” ตัสไขกุญแจเดินเข้าห้องตัวเองไปแถมยังลงกุญแจลงกอนซะหนาแน่นฟังจากเสียง กุกๆกักๆ ที่ประตูแล้ว เฮ้อ ท่าทางงานนี้จะเจอของยากเว้ยเฮ้ย ปกติผมน่ะแค่เดินผ่านมองตากันไม่ว่าผู้หญิงผู้ชายก็แทบจะอ้าแขนอ้าขาให้ผมแล้วแต่กับตัสไม่ใช่

ระยะเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกสองเดือนแล้วที่ผมคอยตามจีบตัส แต่มันเหมือนจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเท่าไหร่เลย มีเปลี่ยนแปลงก็ตรงที่ตัสยอมคุยกับผมมากขึ้น ชวนเข้าไปในห้อง กินข้าวตอนเย็นด้วยกัน แต่แค่นี้ผมก็มีความสุขมากแล้ว ตอนนี้ผมเลิกนิสัยเจ้าชู้ไปโดยสิ้นเชิงจนทำให้เพื่อนๆในคณะต่างแปลกใจไปตามๆกัน ส่วนตัสก็เนื้อหอมไม่เบามีคนคอยตามจีบทั้งผู้หญิงและผู้ชาย คุ๋แข่งของผมจึงเยอะมาก แต่ตัสไม่มีท่าทีว่าจะสนใจใครเลย เห็นอยู่แต่กับเพื่อน

“พี่เบิร์ดกลับด้วยดิ รถเสียอ่ะ” ตัสเดินมาหาผมเองเลยหรอเนี่ย

“ได้สิพี่กำลังกลับพอดี” เมื่อผมลุกเพื่อนๆมันก็แซวกันใหญ่ แต่ตัสกลับทำหน้านิ่งซะงั้น ไม่มีแม้แต่รอยยิ้มเลยด้วยซ้ำ แปลกๆตัสเป็นอะไรหรือเปล่านะ ตอนนี้ผมกำลังขับรถอยู่และอยู่ๆตัสก็พูดบางสิ่งที่ทำให้ผมถึงกับรู้สึกชาวาบไปทั้งตัว

“พี่เบิร์ดเลิกยุ่งกับผมเถอะ ผมรำคาญ” ตัสพูดจบรถก็จอดที่หอพอดี ผมหันไปมองหน้าตัสแต่ก็เจอกับสายตาที่ว่างเปล่า

“ทำไมล่ะตัส พี่ทำอะไรไม่ถูกใจหรือเปล่า”

“เปล่า...แต่ผมรำคาญไม่ต้องมายุ่งกันอีกนะ ผมเบื่อพี่เต็มทนละ” พูดจบตัสก็ลงจากรถไปต่างจากผมที่กำลังช็อคทำอะไรไม่ถูกและรู้สึกถึงน้ำใสๆในตาของผมที่มันกำลังไหลรินไปด้วยความเสียใจ ทำไมล่ะ แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร  กว่าผมจะพาร่างที่หนักอึ้งของตัวเองขึ้นมาถึงห้องได้ช่างเนิ่นนานเหลือเกิน ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่ได้ไปไหนเลยสองวันเต็มๆ ข้าวปลาก็แทบจะไม่ได้กิน มหาลัยก็ไม่ได้ไปจนไอ้กรโทรหาแต่ผมก็โกหกไปว่ากลับต่างจังหวัด และวันนี้ก็เข้าสู่วันที่สามแล้ว ผมเดินออกมาจากห้องเพื่อไปหาอะไรกินประทังชีวิตสักหน่อยแต่พอเปิดประตูออกมากลับเห็นประตูห้องตรงข้ามเปิดไว้นิดๆ....อยากเข้าไปหา แต่ทำไมขาผมมันถึงแข็งแบบนี้นะผมค่อยๆก้าวเข้าไปในห้องตรงข้ามอย่างช้าๆ และสิ่งที่ผมเห็นก็ทำให้ผมถึงกับร้อนรน ภาพร่างของผู้ชายที่เนื้อตัวแดงหลับตานอนตัวสั่นอยู่กับพื้น ผมรีบวิ่งเข้าไปประคองร่างนั้นขึ้นแต่เหมือนเจ้าตัวจะไม่ไหวแล้ว ผมเลยอุ้มไปไว้ที่เตียงแล้วก็เช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ ดูจากอาการแล้วคนเป็นไข้แบบนี้น่าจะเพ้อ แต่กับคนๆนี้กลับไม่เพ้ออะไรเลยนอนเงียบกริบ ขณะที่ผมนั่งเฝ้าคนป่วยอยู่ผมก็ไปสะดุดกับไดอารี่เล่มหนึ่ง ผมลุกไปเอามาเปิดอ่าน มันเป็นไดอารี่บันทึกประจำวันของตัสนี่เองผมอ่านดูทีละหน้า มีอยู่ช่วงนึงมีข้อความที่ทำให้ผมสับสนมากๆ
‘พี่เค้าตื๋อจังเลยเดี๋ยวเราก็ใจอ่อนจนได้ ไม่ชอบคนแบบนี้เลย’  ‘วันนี้นั่งกินข้าวคุยกันสนุกมาก’   ‘ชวนไปมหาลัยด้วย อยากไปนะแต่ไม่กล้าอ่ะอาย’  ‘เฮ้อ คิดถึงจังเลยทำไมช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอกันเหมือนเดิมเลยเนอะ’  แต่แล้วก็มีอยู่หน้านึงที่เหมือนจะเปียกๆเป็นคราบน้ำอะไรสักอย่างแต่แห้งแล้วหน้านั้นมีข้อความเขียนไว้ว่า  ‘พี่เค้ามีแฟนแล้ว เราคงต้องตัดใจ แต่ยังไงก็ขอรักพี่แบบห่างๆละกันนะ’ ผมปิดไดอารี่ทันที ตอนนี้ผมมีแต่ความโมโหทำไมมีอะไรไม่ถามผมล่ะ ทำไม!!!!!!

“พี่เบิร์ด” ตัสพูดเสียงงัวเงีย ผมหันไปมองแต่ไม่ได้พูดอะไรด้วย

“พี่มาทำไม” ตัสถามผม แต่เมื่อตัสมองเห็นหนังสือที่ผมถืออยู่ตัสก็แทบจะกระโดดมาเอากลับไปด้วยซ้ำแต่ผมไม่ยอม

“จะหวงทำไมพี่อ่านหมดแล้ว” ตัสก็นิ่งไป แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาซะงั้นเฮ้ย ผมไปทำอะไรให้อีกเนี่ย

“หึ อ่านแล้วงั้นหรอ ผมผิดเองแหละที่ไปหลงรักพี่เราใกล้ชิดกันเกินไป พี่เบิร์ดเลิกยุ่งกับผมเถอะ ผมไม่อยากให้พี่กับแฟนพี่เกลียดผมไปมากกว่านี้” ตัสพูดจบก็ซุกตัวลงนอนกับผ้าห่ม ผมเลยสอดตัวลงใต้ผ้าห่มแล้วก็ดึงตัวตัสเข้ามากอด

“มีอะไรทำไมไม่ถามตรงๆ ทำไมต้องไปฟังจากคนอื่น”

“ผมไม่รู้...แต่พี่อย่าทำแบบนี้ เดี๋ยวแฟนพี่มาเห็นมันจะไม่ดี” ตัสพยายามขืนแต่ผมก็ไม่ยอมหรอกผมกอดแน่นกว่าเดิมด้วยซ้ำ

“นั่นสินะถ้าแฟนพี่มาเห็นมันคงไม่ดีจริงๆนั่นแหละ” เมื่อผมพูดประโยคนี้ออกไปตัสก็นิ่งและเงียบไปโดยปริยาย ขอแกล้งคนหน่อยเถอะ

“แต่ถ้าพี่กอดแฟนก็คงไม่เป็นไรใช่ไหมตัส” ผมแกล้งถามตัส

“ครับ” ตัสพูดเสียงสั่นๆ น่าสงสารอ่ะผมเลยจับตัสหันตัวมาเผชิญหน้ากับผม

“งั้น....ตัสเป็นแฟนกับพี่นะ” เมื่อผมพูดออกไปตัสก็อึ้งไป ไม่ขยับเลยแหละ

“อะไรพี่เบิร์ด แล้วแฟนพี่ล่ะ”

“ก็ตัสไงแฟนพี่” ผมบอกตัส

“ตลก เอาดีๆผมไม่เล่น” ตัสพูดเสียงนิ่ง

“พี่ไม่มีแฟน พี่กำลังจีบตัสอยู่ตลอดสอง-สามเดือนไม่รู้ตัวหรือไง แล้วไปเอามาจากไหนว่าพี่มีแฟน” เมื่อถามตัสก็บอกว่าได้ยินเพื่อนในคณะคุยกันว่าเพื่อนเป็นแฟนพี่เบิร์ดตัสเองก็บอกว่าตอนแรกอยากจะถามเองตรงๆแต่ไม่กล้า เลยเลือกที่จะตัดใจ

“ตอนนี้ตัสเป็นแฟนพี่แล้ว มีอะไรต้องบอกพี่ตรงๆนะ ถ้าคล่องใจอะไรก็ถาม มันจะได้ไม่ค้างคาใจโอเคนะ” ผมบอกตัส ตัสก็สวนขึ้นทันที

“ใครบอกว่าตัสจะเป็นแฟนพี่” เฮ้ย มาขนาดนี้แล้วจะถอยหลังกลับไม่ยอมนะเออ

“ไม่เป็นก็ต้องเป็น ถ้าปฎิเสธจะปล้ำเดี๋ยวนี้แหละ” และนี้แหละคือเหตุการณ์คร่าวๆที่ผมกับตัสได้มาเจอกันกว่าจะเข้าใจกันได้ ไหนจะสาวๆที่คอยจะแยกผมกับตัสอีก หลังจากวันที่ผมเปิดตัวแฟนอย่างเป็นทางการผมแทบต้องเฝ้าตัสตลอด 24 ชั่วโมงไม่งั้นเดี๋ยวเรื่องก็วิ่งเข้ามาหาตัสอีก ลำพังตัวตัสผมไม่ค่อยห่วงหรอก เพราะตัสเป็นคนดีคนนึง แต่ถ้าใครแรงมาตัสก็จะร้ายกลับแต่ที่ผมกลัวก็คือถ้าเกิดการหมาหมู่ขึ้นล่ะตัสจะสู้ได้ยังไงตัวก็ออกบางๆแบบนั้นแต่เราก็ผ่านจุดนั้นมาได้ด้วยดี เนี่ยแหละเมียคนสุดท้ายของผม ผมเลือกหยุดที่คนนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 78 ย้อนความหลัง เบิร์ด-ตัส
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 19-04-2012 00:38:14

อ๊ากก  พี่เบิร์ดแมนมากอ่ะ น่าสงสารตอนที่ตัสด่าตอนที่แล้วอ่ะ
เฮ้อ ตัสใจร้อนอะ ฟังพี่เค้าบ้างสิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 78 ย้อนความหลัง เบิร์ด-ตัส
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 19-04-2012 00:43:02

 คู่นี้ก้อน่าลั๊กกกกกกกกกก 5555    :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 78 ย้อนความหลัง เบิร์ด-ตัส
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 19-04-2012 06:12:28

อ่านทันแล้ววววว สนุกดีคะ
คู่อัทกับวินน่ารักดี :-[
แต่คู่หลังนี้ดูโหดจัง พี่เบิร์ดไปทำอย่างนั้นได้ไงอะ
มีหวังเคลียร์กันยาวแน่ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 78 ย้อนความหลัง เบิร์ด-ตัส
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 19-04-2012 08:49:45

เฮ้อ!     พี่เบิร์ด

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 19-04-2012 09:44:16

ล้วจทงต่ออบิร์ด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 78 ย้อนความหลัง เบิร์ด-ตัส
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 19-04-2012 13:49:39

อิตอนย้อนหลังก็ดีหรอก แต่ปล้ำตัสแบบนี้ฉันโกรธโว้ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 78 ย้อนความหลัง เบิร์ด-ตัส
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 19-04-2012 17:55:46

แล้วหลังจากปล้ำเสร็จจะเป็นไงน้อ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 78 ย้อนความหลัง เบิร์ด-ตัส
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 19-04-2012 20:02:02

อั๊ยย๊ะ ขอแบบนี้สักคนดิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 78 ย้อนความหลัง เบิร์ด-ตัส
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 19-04-2012 21:02:55

ติดตามกันต่อไปครับ (รอตอนหน้านะครับ  อยากอ่านเร็วๆ)

เป็นกำลังใจให้คนอ่านเช่นเคยครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 78 ย้อนความหลัง เบิร์ด-ตัส
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 21-04-2012 01:34:50

คู่เบิร์ดตัสนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ  :z2: หึงแรง ง้อโหด  :กอด1:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 21-04-2012 16:22:31

Lesson 79

( Tus Part )

แสงแดดยามส่องสาดส่องไปทั่วห้องและด้วยรังสีความแรงของแดดทำให้ผมรู้สึกตัว เมื่อลืมตาขึ้นความรู้สึกแรกที่แว๊บขึ้นมาเลยคือ...อาการปวดเมื่อยตามเนื้อตามตัว รวมถึงอาการเจ็บช่องทางหลังด้วยและก็มีอะไรมาเกาะเอวผมอยู่ด้วย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครผมจึงยกแขนนั้นออกไป แต่มันก็มาเกาะเอวผมใหม่

“ตื่นแล้วหรอ” ไอ้พี่เบิร์ดมันถามผม ถามโง่ๆเนอะถ้าไม่ตื่นจะลืมตาหรอ

”คราวนี้จะฟังที่พี่พูดได้หรือยัง” ผมไม่ตอบแต่เอาแขนนั้นออกแล้วพยายามลุกขึ้นแต่พอลุกขึ้นยืนได้ปุ๊บ ขาก็ดันพับลงไปกองกับพื้นซะงั้น

“เอาล่ะ ลุกไปไหนไม่ได้แล้วขึ้นมาข้างบนนี่” ผมไม่ทำตามครับ เดินไม่ได้แต่ก็ก็มีมือกูคลานไปก็ได้ แล้วผมก็พยายามคลานมาเรื่อยๆจนจะถึงประตูห้องอยู่แล้ว แต่อยู่ๆตัวผมก็ลอยขึ้นกลางอากาศ ใช่แล้วมันมาอุ้มผมไปไว้ที่เตียงเหมือนเดิมพร้อมกับกอดผมแน่นจนผมอึดอัดเอามากๆ

“ปล่อยจะกลับห้อง” ห้องที่ว่านี่คือห้องผมครับ แต่ตอนนี้เตยกับเพื่อนมันอยู่

“ก็นี่ไงห้อง จะกลับไปไหน” หน้ามึนจังวะ ผมเลยขัดขืนมันตะกายออกจากอ้อมกอดมันจนหมดแรงแล้ว แต่ผมก็ยังอยู่ในอ้อมกอดของมันอยู่ ผมเลยปล่อยเลยตามเลยไม่ดิ้นไม่อะไรทั้งสิ้นเหนื่อย เจ็บด้วย

“เลิกดื้อสักทีแล้วฟังที่พี่พูด” มันจับผมหันตัวไปหามันแต่ผมก็ขืนๆ แต่ยังไงก็ไม่ไหวตัวมันใหญ่กว่าผมอ่ะ

“ฟังนะ ผู้หญิงที่ตัสเห็นน่ะชื่อโอ๋ เค้าชอบพี่เค้าเลยพยายามเซ้าซี้พี่ตลอด วันนั้นพี่เลยนัดเค้าไปกินข้าวเพื่อจะเคลียร์ พูดกันให้รู้เรื่องว่าพี่มีแฟนแล้ว แล้วพี่ก็รักมากด้วย” อายอ่ะ ไอ้พี่เบิร์ดบ้าแล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกวะ(คนเขียน:ก็มึงไม่ฟังเค้าพูดอ่ะไอ้ฟาย)

“พูดจบยัง” ผมพูดถามออกไป

“ยัง งั้นต่อเลยนะ พี่กับโอ๋เลยตกลงกันว่าจะเป็นพี่น้องกันเฉยๆ ไม่มีอะไรในกอไผ่...หายโกรธพี่ยังครับ” พี่เบิร์ดถามผม หายโกรธแล้วแต่กลัวเสียฟอร์มไม่เอาอ่ะโกรธไว้ก่อน

“ไม่” เมื่อผมตอบพี่เบิร์ดก็ทำหน้าสงสัยประมาณว่าทำไมยังไม่หายโกรธ

“เพราะจะไปไหน จะทำอะไรไม่บอกกันก่อนไปไกลๆเลยจะกลับห้อง”

“ก็นี่ไงห้องของเรา” พี่เบิร์ดบอกฃ

“ไม่ใช่นี่มันห้องพี่ แล้วปล่อยสักทีสิบอกว่าจะกลับห้อง” ผมเริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ

“หึ เดินไหวหรอครับ” อึ้ง...พูดไม่ออกเพราะไม่ไหวจริงๆ

“ไอ้บ้า!!!” ผมด่าออกไปแล้วม้วนตัวเองซุกลงใต้ผ้าห่มด้วยความอายว่าแต่เหนียวตัวจังว่ะ แฉะๆตรงข้างหลังด้วยและเหมือนพี่เบิร์ดมันจะรู้ทันผม

“อาบน้ำป่าว” มันถามขึ้นผมก็พยักหน้ารับ แล้วเค้าก็อุ้มผมไปในห้องน้ำ บริการอาบให้ผมด้วยอีกต่างหาก

“พี่เบิร์ด....ตรงนั้นไม่ต้อง” ผมร้องห้ามเพราะพี่เบิร์ดเอานิ้วแหย่เข้าไปในตัวผม

“แปปเดียวน้า พี่ปล่อยในตัวตัสไปตั้งหลายยกไม่เหนียวหรอ”

“เพี๊ยะ...ไอ้บ้าแล้วทำไมไม่ใส่ถุงยาง” ผมฟาดหลังมันไปที ผมก็ยิ่งกลัวๆอยู่ด้วย เพราะเรียนสายสุขภาพมาเลยทำให้รู้เรื่องพวกนี้พอสมควร ผมกลัวโรคเอดส์อ่ะ ผมไม่ได้มั่วหรอกนะ พี่เบิร์ดเป็นคนแรกของผมแต่ผมไม่ใช่คนแรกของพี่เบิร์ดนี่

“ก็ตอนนั้นมันไม่ทันคิดอ่ะ แฮะๆ” พี่เบิร์ดหัวเราะแห้งๆแล้วก็อาบน้ำให้ผมต่อจนเสร็จ

“อ่ะนี่ตัส” พี่เบิร์ดยื่นเสื้อคุมอาบน้ำมาให้ผม ผมก็รับแล้วใส่ทันที แต่พอใส่เสร็จพี่เบิร์ดก็อุ้มผมไปวางไว้ที่เตียงเหมือนเดิม

“นอนพักไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่ลงไปหาอะไรมาให้กิน” พี่ตัสพูดจบก็กำลังจะเดินออกไป

“เดี๋ยวดิพี่เบิร์ด” ผมเรียกเค้าไว้ก่อน

“หืม มีอะไร”

“รู้หรอว่าตัสอยากกินอะไร” ผมถามไปพี่เบิร์ดก็ส่ายหัวด๊องแด๊งเหมือนหมาเลย ฮ่าๆๆๆ

“เอาราดหน้าทะเลเส้นใหญ่พิเศษผัก” ผมบอกสิ่งที่ต้องการไปพี่เบิร์ดก็พยักหน้ารับแล้วออกจากห้องไป ผมนอนเล่นไปสักพักนึงก็มีคนมาเคาะห้องผม...ใครวะถ้าพี่เบิร์ดเค้าก็เปิดเข้ามาได้เลยนิห้องไม่ได้ล็อกซะหน่อย

“พี่ตัส พี่เบิร์ดอยู่ไหม” เสียงไอ้ตัวน้อยนี่เอง

“เข้ามาเลยอัท” ผมตะโกนบอกไปเพราะลุกไม่ไหว แล้วอัทก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับไอ้วิน ไอ้เตย ไอ้ไอซ์ ไอ้เฟิร์น แห่กันมาทำไมเนี่ย

“พี่ตัสทะเลาะกับพี่เบิร์ดหรอไม่เห็นบอกหนูเลย” เตยเข้ามาถึงก็ใส่ผมก่อนเลย

“แล้วนี่พี่เป็นยังไงบ้าง” ไอ้วินถามผม

“ก็อย่างที่เห็น แล้วก็เตยบางเรื่องแกไม่ต้องรู้ก็ได้” ผมตอบวินแล้วก็หันไปพูดกับเตย น้องผมค่อนข้างจะอ่อนต่อโลกอยู่มากไม่ค่อยทันคนเท่าไหร่

“แล้วพี่ดีกันยังอ่ะ” คราวนี้อัทถามครับ แต่เวลาถามทำไมต้องทำหน้าอยากรู้อยากเห็นขนาดนั้นวะ แล้วจังหวะที่อัทถามพี่เบิร์ดก็เปิดประตูเข้ามาได้ยินพอดี เอาวะขอแกล้งหน่อยละกัน อิอิ

“ยัง จะหาใหม่ละ” เมื่อพูดจบพี่บิ์ดก็ปรี่เข้ามาหาผมทันที

“พูดแบบนี้แสดงว่าไม่อยากลุกจากเตียงล่ะสิ” ไอ้บ้า พูดมาได้ไม่อายเด็ก คราวนี้พวกที่อยู่ในห้องยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยครับ

“ไอ้ทะลึ่ง -///-“ อายโคตรๆเลยครับ

“อ๋อ แต่ตอนนี้ก็ลุกไม่ได้อยู่นี่ ก็เมื่อ....ฟ้าสว่างเลย” พี่เบิร์พูดจบหมอนที่อยู่ในมือผมก็ล่องลอยไปกระทบหน้าพี่เบิร์ดเลยครับ

“โอ้ย...เจ็บนะ”

“สมน้ำหน้า อยากทะลึ่งดีนักพูดอะไรไม่อายน้องมันบ้างหรือไง” ผมพูดเสียงดังนิดๆ ก็กลบเกลื่อนความอายนั่นแหละ

“อายทำไมพี่ ไม่ต้องอายหรอกอัทก็เคยเป็น....โอ้ยยยย” วินมันร้องลั่นเลยครับโดนอัทหยิกท้องซะ สมน้ำหน้ามัน

“อ่ะ นี่ตัสกินก่อนจะได้กินยาเดี๋ยวมันจะปวดไม่หายนะ” พี่เบิร์ดยกราดหน้ามาให้ผม ผมก็จะรับมากินเองแต่....

“ไม่ต้องเดี๋ยวพี่ป้อน” พี่เบิร์ดเอาถ้วยราดหน้าหนีผม

“เฮ้ย จะป้อนทำไมกินเองได้”

“ไม่สบายอยู่ พี่ป้อนดีกว่า” พี่เบิร์ดก็ยังไม่ยอมผมอยู่ดี

“ไม่สบายเฉยๆ ไม่ได้พิการนะ” ผมเอาความจริงขึ้นมาบอก

“พี่ตัส หนูกินขนมในตู้เย็นนะ” ไอซ์ตะโกนขออนุญาตจากผม

“เอ้อ กินเลยมีอยู่ในตู้ข้างล่างอีกนะ” ผมก็ตะโกนตอบกลับไปแต่ก็ได้ยินเสียงคนด่ากันซะงั้น จะใครล่ะก็ไอ้ตัวเล็กนั่นแหละ

“ว้ายยย ๆ อีอ้วน หิวหรอมึงอ่ะเดี๋ยวกูหาหมูสดให้”

“หรอ งั้นเดี๋ยวกูหาไก่สดให้มึง....แต่แถวนี้ไม่มีแม่น้ำนะมึงจะลากไปกินที่ไหนดีล่ะ” ไอซ์ก็ด่ากลับแบบไม่ยอมกันเลยครับ

“เอามาทำไมไก่สด กูไม่อยากแย่งของมึงกินอีปอป” โอ้ย มันอะไรกันวะน่ะ

“นี่ๆ ขอแต่ตัส ไม่เห็นขออนุญาตพี่มั่งเลย” พี่เบิร์ดตะโกนออกไป เสียงด่ากันจังเงียบลง

“ขอทำไมพี่เบิร์ดอ่ะ ไม่มีประโยชน์ ขอพี่ตัสคนเดียวก็ได้หมดแหละ เพราะพี่เบิร์ดอ่ะ” ไอ้เด็กพวกนั้นพูดแล้วก็หยุดสร้างความสงสัยให้ผมกับพี่เบิร์ดอย่างมาก

“ทำไม พี่ทำไมหรอ” พี่เบิร์ดก็ถามกลับไป

“ก็พี่เบิร์ด....กลัวเมีย!!!!ไง ฮ่าๆๆๆๆๆ” ผมขำกร๊ากเลยครับ พี่เบิร์ดก็เหมือนกันขำกันจนน้ำตาเล็ด

“เออๆ พี่ไม่เถียงเว้ย” พี่เบิร์ดตอบกลับไปแล้วก็ป้อนราดหน้าผมต่อ พอตอนเย็นผมพอลุกไหวเลยไปทำสุกี้ให้กินกันทั้งหมดนั่นแหละ หลังจากกินเสร็จก็นั่งคุยกันสักพักแล้วพวกเราก็แยกย้ายกันไปห้องใครห้องมัน ในที่สุดผมกับพี่เบิร์ดก็เข้าใจกันสักที ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-04-2012 17:20:43

แค่ฟังก็จบแล้วตัสไม่ต้องเจ็บตัวด้วย

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 21-04-2012 17:36:51

ย้ดีกันล

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 21-04-2012 18:08:30

ตัสมีไรต้องฟังสิ เจ็บตัวเลย แต่พี่เบิร์ดก้อโหดจิงอะไรจิง
แต่ขำตอนกลัวเมียนี่แระ ดีกันแล้ว เย้ๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 21-04-2012 18:55:05

ต้องมีอะไำรกันก่อนเนอะถึงจะเคลียร์ อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 21-04-2012 19:29:49

ฟังคนที่รักน่ะมันไม่เหนื่อยนักหรอกพี่ตัส            ดีแล้วที่เข้าใจกันน่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 21-04-2012 20:58:04

เข้ามาอ่านตอน 4 โมงเย็นอ่ะ ตั้งแต่ 72-78 พอเลื่อนมาอีที 79 มาแระไวมาก
อ่าน 79 ได้สามบรรทัดแรก ไปทำไรต่อจำไม่ได้แระ เพิ่งเค้ามาอ่านต่อ
พี่เบิร์ดกะไอ้วินนี่เหมือนกันเลยคือ "กลัวเมีย!" :m20:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 21-04-2012 21:12:08

เข้าใจกันสักที ชอบตรงกล้วเมียอ่ะ

เป็นกำลังใจให้คนอ่านทุกๆคนและที่สำคัญคนแต่งด้วย (จะได้แต่งนิยายให้เราอ่านเสมอ)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-04-2012 21:19:06

คุยกันแต่แรกก็ดีกันแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: mammysoma ที่ 21-04-2012 21:30:29

บทจะง่ายก็ง่ายเหลือเกิ้นนนนนนน

พี่เบิร์ดเล่นซะลุกไม่ขึ้นเลยน้าาาาาาาา
 :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 21-04-2012 21:38:46

เล่นซ่ะตัสลุกไม่ขึ้นเลยอ่า อิอิ :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 21-04-2012 22:04:16

โหดดีแท้

แต่ยังไงพี่เบิร์ดก็

กลัวเมีย!!555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 21-04-2012 22:21:45

เป็นบทลงโทษที่ :z1:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 21-04-2012 23:06:05

 :m20:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 21-04-2012 23:13:33

ลุ้นมาตั้งนาน ดีกันแล้ว ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 22-04-2012 00:49:12

อารมณ์มันพาไป .... บางอย่างเราก็ควบคุมมันไม่ได้ อ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 22-04-2012 01:15:51

 เบิร์ดเปนโรคเกลียมัวหรอเนี้ยะ 5555555555  :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 79 มาแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 22-04-2012 12:28:09

 :laugh: :m20: แรงอ่ะ ผู้ชายส่วนใหญ่ก็เงี้ยแหละ พออยู่กัไปเค้าก็เกรงใจเราเอง ไม่ได้กลัวเล๊ย (เสียงสูงได้อีก) อิอิ



สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก รีบมาต่อเด้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 80 จัดการ!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 22-04-2012 14:11:46

Lesson 80

( Tus Part )

“เอ้อๆ ไว้เจอกันนะ” เสียงคนคุยโทรศัพท์ในห้องผมในที่สุดเค้าก็วางสักที หลังจากที่คุยกันมานานเหมือนกับไม่เคยคุยกันมาก่อน - -

“ตัส เย็นนี้ไปกินข้าวข้างนอกกันนะ” พี่เบิร์ดเดินเค้ามาบอกผมแต่ก็มีแอบหาเศษหาเลยกับผมอีกนั่นแหละ

“ไปกับใคร ที่ไหน กี่โมง” ถามไปให้หมดเลยครับ

“ก็มีโอ๋กับเพื่อนโอ๋นั่นแหละ” เมื่อได้ยินชื่อนี้ก็ อ๋อ ทันทีน้องสาวพี่เบิร์ดเค้านี่เอง

“อื้อ ไปก็ไปเดี๋ยวตัสชวนน้องไปด้วยนะ” ผมบอกพี่เบิร์ดพี่เบิร์ดก็ไม่ว่าอะไร ผมเลยเดินไปหาพวกเตยที่อยู่ห้องตรงข้ามกันครับ เมื่อเอ่ยปากชวนพวกมันก็ตกลงทันที แหม เรื่องเที่ยวนี่พวกมึงไม่เคยปฏิเสธกันเลยนะ

ตอนนี้หกโมงครึ่งผมก็มาถึงร้านกันแล้วครับ มันเป็นผับนี่นา ทำไมชวนมานี่เนี่ยกินข้าวกันเฉยๆ น่าจะไปร้านอาหารธรรมดามากกว่าเนอะคิดเหมือนผมปะ

“พี่เบิร์ดใครเลือกร้านเนี่ย” ผมหันไปถามคนที่พาผมมาทันที

“โอ๋เลือกน่ะ ไปเข้าไปเหอะ” พวกผมก็ทยอยเข้าร้านกันไปครับ อ่อ ลืมบอกผมชวนพวกเตยใช่ไหมครับแต่ผมได้ของแถมเป็นไอ้ตัวเล็กกับไอ้วินแถมตามติดมาด้วยไอ้ครีมครับ เหอๆ เป็นของแถมที่ไม่ค่อยอยากได้เท่าไรเลยแฮะ - -

“พี่เบิร์ดทางนี้ค่ะ” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งเรียกพี่เบิร์ด พี่เบิร์ดก็โบกมือรับแล้วก็พากันไปที่โต๊ะ เมื่อเธอเห็นผมเธอก็แอบเบะปากแต่พอดีผมตาไวเลยเห็นอ่ะ

“ใช่พี่ตัสหรือป่าวค่ะ” ผู้หญิงคนนั้นถามผม แต่ถามด้วยหน้ายิ้ม อะไรของเธอเนี่ย งง

“ใช่ครับ” เมื่อผมตอบเธอก็กระดี๊กระด๊าทันที

“ใช่จริงๆด้วย หนูชื่อโอ๋นะคะ อยู่นิเทศฯปี 2 ค่ะ” อ้าวรุ่นเดียวกับผมนี่

“อ่อ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ตัส แพทย์ปี 2  ครับ” ผมก็ยิ้มให้เธอ แล้วผมก็แนะนำน้องๆให้เธอรู้จัก แล้วพวกเราก็จับจองหาที่นั่งกัน

“พี่เบิร์ดคะ มานั่งตรงนี้สิ” โอ๋ ฉุดพี่เบิร์ดนั่งลงข้างหล่อนทันที พี่เบิร์ดก็เอ๋อกินทำอะไรไม่ถูก ส่วนอีกด้านนึงไอ้วินก็โดนเพื่อนเธอชื่อ ตาล ฉุดมานั่งติดพี่เบิร์ดแล้วเธอสองคนก็นั่งประกบ ผมชักไม่สบอารมณ์นี่เป็นการเที่ยวที่ไม่ธรรมดาแล้วล่ะ ผมจึงมานั่งข้างๆอัท

“พี่ตัส...ผมไม่ชอบอีพวกห่านี่เลย” อัทกระซิบบอกผมครับ

“พี่ชอบตายห่าเลย...อย่าให้มากไปละกันพี่ไม่ไว้หน้ามันแน่ ตอนนี้เราก็ดูๆไปก่อน” ผมก็กระซิบบอกอัทแล้วหันไปทานอาหารตรงหน้า และผมก็คอยปรามน้องๆไม่ให้ดื่มกันมาก

“ตัส อัท เดี๋ยวพี่กับวินไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” พี่เบิร์ดหันมาบอกผม ผมกับอัทก็พยักหน้าให้รับรู้ ดีซะอีกเพราะพวกนี้มันนั่ง จิ๊จ๊ะ แฟนผมไม่เกรงใจกันเลย เมื่อพี่เบิร์ดเดินพ้นบริเวรนั้นไป พวกหล่อนทั้งหลายก็ชายตามามองผม

“หึ เนี่ยหรอแฟนพี่เบิร์ดไม่นึกเลยนะว่าจะเป็นพวกวิปริตผิดเพศแบบนี้” ยัยโอ๋พูดขึ้น

“ก็นะ แต่น้องวินเค้าหล่อจังมีแฟนยังไม่รู้ฉันล่ะอยากกินเข้าไปทั้งตัว” อีตาลก็พูดต่อ ผมเลยบีบมืออัทไว้ให้ใจเย็นๆก่อน

“ก็นะ วิปริตตรงไหน รักผู้ชายด้วยกันไม่ได้ไปเหยียบหน้าแม่ใครนิ จริงไหมครับ” เมื่อผมพูดจบอัทก็พูดต่อทันที

“พี่ตาล วินมีเจ้าของแล้วครับเสียใจด้วย แล้วแฟนมันก็ไม่ยอมยกให้ใครง่ายๆด้วย พี่เคยได้ยินไหมครับ เสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียผัวให้ใคร” ผมกับอัทมาคอนเซปเดียวกันคือระงับอารมณ์อย่างรุนแรง ถ้าไม่งับรับรองอีพวกนี้เป็นผีไปแล้ว

“หึ ของอย่างเนี๊ย ใครดีใครได้จ่ะ” โอ๋พูดพร้อมกับยิ้มแบบตอแหลๆมาให้ผม แล้วจังหวะนั้นพี่เบิร์ดก็เดินกลับมาที่โต๊ะพอดี

“พี่เบิร์ดคะ นั่งนี่ค่ะ เร๊ว” อีนี่เห็นแล้วกูหมันไส้แม่งจริงๆเลย ยัยตาลก็อีกคนลากไอ้วินไปนั่งด้วยเหมือนเดิม แต่ตอนนี้อัทเดินไปแล้วครับ

“อัทเป็นไรหน้ามุ่ยเชียว มานั่งกับวินมา” วินดึงอัทลงไปนั่งตักเลยครับ ยัยตาลไม่พอใจอย่างแรง แต่ทำอะไรได้ล่ะสมน้ำหน้ามึง ฮ่าๆๆๆๆ เจ้าของเค้าทวงสิทธิ์คืนเว้ย

“พี่เบิร์ด มานั่งข้างตัสหน่อยดิ มันโล่งๆตัสไม่ชอบเลย” ผมบอกพี่เบิร์ด แล้วพี่เบิร์ดก็ลุกออกมาแต่โดยดี ยัยโอ๋มองเหมือนจะกินผมเลยครับ ผมเลยยักคิ้วแล้วยิ้มไปให้หนึ่งทีเล่นกับใครไม่รู้ซะแล้ว

“พี่เบิร์ด ตัสเจ็บตูดเก้าอี้มันแข็ง” เหอๆ พูดแค่เนี่ยได้ผลเกินคาดพี่ตัสอุ้มผมไปนั่งตักเลยครับ ยัยโอ๋หน้าตากินโลกได้ทั้งใบเลยครับ

“โอ้ยๆ ที่สาธารณะนะคะพี่ทำอะไรประเจิดประเจ้อ” ยัยโอ๋พูดขึ้น หึ กูล่ะหมันไส้แม่งจริงเลย ผมเลยลงจากตักพี่เบิร์ด ยัยโอ๋ก็ยิ้มเหยียดมาให้ผม แต่กูว่ามึงคงรู้จักกูน้อยไปหน่อยนะ ผมหันไปจูบพี่เบิร์ดเลยครับ

“อื้ม....” พี่เบิร์ดแค่อืออาในลำคอผมชำเลืองมองยัยโอ๋แทบจะกรี๊ดเลยครับ ส่วนคนอื่นก็นั่งหัวเราะสะใจเพราะตอนที่ผมปะทะคารมณ์กัน พวกนี้นั่งกันอยู่ด้วย

“เป็นไรเนี่ยตัส...อ้อนจังฮึ เดี๋ยวก็จัดหนักเลย” พี่เบิร์ดพูดแล้วก็จับหน้าผมไปด้วย ไม่เป็นไรเดี๋ยวให้จัดเต็มเลย ขอจัดการอีพวกคิดจะแย่งของชาวบ้านเค้าก่อน

“นี่พวกเรากลับกันเถอะอัทมันเมาแล้ว” อัทหันมามองงผมแว๊บนึงผมส่งซิกทางสายตาอัทก็เมาดิบเลยครับ เหอะๆ มันจะเมาจริงๆได้ไงกินไปไม่ถึงแก้วเลย

“วินอ่า กลาบกานเทอะ” แหม ตอแหลจริงน้องกู(ด่ากันเองและ)สมจริงมากครับแล้วอัทมันก็ก้มไปซุกคอไอ้วิน ผมเห็นวินร้องโอดโอยสงสัยจะโดนดูด เหอๆ แล้วอยู่ๆ ผมก็โดนกระชากให้ออกจากพี่เบิร์ด อัทก็โดนเหมือกันแล้วผมกับอัทก็โดนเหวี่ยงมาอยู่ตรงกลางวงของผู้ชายฉกรรจ์นับสิบๆ แต่ละตัวควายๆทั้งนั้นเลย

“โอ๋ ทำอะไรอ่ะ ปล่อยเมียกูนะเว้ย” พี่เบิร์ดวิ่งปรี่เข้ามาหาผม ไอ้วินก็เหมือนกันแต่โดนคนของยัยโอ๋ล็อกตัวไว้

“หึ ดูสิมึงจะเก่งกันอีกไหม…ลากไปหลังร้าน” เมื่อมันสั่งผมกับอัทก็ถูกฉุดกระชากลากถูมาหลังร้านแล้วก็ถูกเหวี่ยงลงมากองกับพื้นเหมือนเดิม เจ็บนะเว้ย เดี๋ยวถึงทีกูเมื่อไรมึงเจอกูแน่ อีดอก!!!!!

“กูหมันไส้มึงจริงๆ ไอ้พวกผิดเพศ...เพี๊ยะ..” มันตบผมครับผมก็ไม่โต้ตอบ ตอนแรกอัทก็ฮึดฮัดแต่ผมบีบมืออัทไว้แล้วห้ามด้วยสายตา อัทก็ฟังผมอย่างดี

“พวกมึงหยุดเลย!!!!!” เมื่อหันไปตามเสียง...มาแล้วสินะ อย่าลืมสิครับครอบครัวอีครีมมาเฟียร์นะครับ ไม่ใช่ไก่กาอาราเร่แบบพวกนี้ ชายฉกรรจ์ จำนวนไม่ถ้วนพร้อมกับอาวุธครบมือทำให้คนของยัยโอ๋ดูน้อยลงไปทันที

“แหม่ เหมือนสถานการณ์จะพลิกนะครับ” ผมลุกขึ้นยืนแล้วกระชากหัวยัยโอ๋ทันที

“โอ้ย ฉันเจ็บนะ ปล่อย” ผมไม่ฟังเสียงเธอต่อเด็ดขาด!!! ทนมานานพอแล้ว

“เพี๊ยะ...เพี๊ยะ....อ๊ะ....ปั๊ก...ปั๊ก....ตุ๊บ....ตุ๊บ...พอแล้วฉันยอมแล้ว” ยัยโอ๋พูดด้วยน้ำเสียงโรยรินเหมือนคนใกล้ตาย ผมยังไม่ได้ทำอะไรมากมายเลยนะก็แค่ ตบ ถีบ เอาหัวโขกกำแพง (คนเขียน:มึงขับสิบล้อเหยียบมันเลยง่ายกว่าไหม) ตอนนั้นไม่มีใครกล้าเบรกผมผมกำลังตบะแตกอย่างรุนแรง

“ให้มึงรู้ไว้ด้วยว่าเล่นกับใครอยู่ ถ้ากูไม่เจ๋งจริงกูคงเอาลูกมาเฟียร์ไม่อยู่หรอก จำใส่กะโหลกเท่าลูกปิงปองของมึงไว้ด้วย...ฟึ่บ” ผมด่ากราดใส่มันแล้วก็ทุ้มมันลงกับพื้นไปอย่างแรงมึงไม่รู้ซะแล้ว ไอ้พี่เบิร์ดมันก็ลูกมาเฟียร์ครับแต่อาจจะไม่เท่าครีมแต่ก็ไม่เหลื่อมกันมากเท่าไรครับในเรื่องของอำนาจอ่านะ

“ตัสเป็นไงบ้าง” พี่เบิร์ดเข้ามาหาผม ไอ้วินมันก็ไปหาอัทผมก็ส่ายหน้าบอกไม่เป็นไรไม่อยากพูดอะไรตอนนี้หัวเสียมาก 

“แล้วเอาไงกับพวกนี้” พี่เบิร์ดถามผม

“ไม่ต้องถึงตาย” ยังไงมันก็ไม่ได้ทำอะไรผมมากมายเท่าไรไอ้พวกนี้

“…” พี่เบิร์ดก็เงียบแล้วรอฟังผมพูดต่อ แหม รู้ใจจริงสามีที่รัก

“เอาแค่ไปชมห้องไอซียูสักสองเดือนก็พอ!!!!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 80 จัดการ!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-04-2012 14:26:58

ตัสโหด อิโอ๋ไม่ไหวนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 80 จัดการ!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 22-04-2012 14:39:50

โอ๊ะโอ!   ชมห้องไอซียู

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 80 จัดการ!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 22-04-2012 14:55:29

ตัส  โหดได้อีก  ชอบอ่ะ

 :3125: :3125: :3125: :3125: :3125:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 80 จัดการ!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 22-04-2012 14:55:43

5555 พูดเหมือนเรื่องเล็กมาก ชมไอซียูซักเดือนสองเดือน 555 o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 80 จัดการ!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 22-04-2012 17:00:21

โหดดีแท้ แต่ สมน้ำหน้าพวกนั้น อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 80 จัดการ!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 22-04-2012 17:22:53

ชมห้อง วี.ไอ.พี เนี่ยนะไม่หนัก

น้องน่ารักจริงๆ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 22-04-2012 17:23:12

Lesson 81

( Prom Part )

เฮ้อ อยากไปเที่ยวกับพวกพี่ตัสจังเลยอ่า แต่ผมดันไม่สบายเนี่ยสิเลยทำให้ไม่อยากออกไปไหนถึงใจจะเรียกร้องก็ตาม แต่ร่ายกายมันไม่อำนวยเลยนี่สิผมเลยนั่งอุดอู้ดูทีวีอยู่ในห้อง เปิดแอร์เย็นฉ่ำจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้มารู้สึกตัวอีกทีกทีก็มีเสียงคนมากดออดอยู่หน้าห้องเนี่ยแหละ ผมกำลังงัวเงียอยู่เลยลุกไปเปิดโดยไม่ได้คิดอะไร แต่เมื่อเปิดปุ๊บ บุคคลปริศนาก็แทรกตัวเข้ามาในห้องผมอย่างรวดเร็ว

“อ๊ะ...ใครอ่ะ!!!!” ผมอุทานร้องขึ้นด้วยความตกใจแล้วผมก็โดนอะไรบางอย่างแปะมาที่จมูกแล้วผมก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย

( Autt Part )

“อัทไม่เป็นไรแน่นะ ไปให้หมอตรวจหน่อยดีกว่าไหมเดี๋ยวถ้าช้ำนงช้ำในขึ้นมาจะทำยังไง” วินถามผมเป็นรอบที่พันแล้วมั้งก็บอกว่าไม่เป็นไร เฮ้อ

“ตัวเองเค้าไม่เป็นไรจริงๆ คนที่น่าห่วงอ่ะพี่ตัส โดนตบไปตั้งทีนึงคิดแล้วก็แค้นไม่หาย” ผมพูดใส่อารมณ์นิดๆ

“เอ่อ...แต่ฝั่งนู้นเค้าดูน่าสงสารกว่านะ” วินพูดมาก็จริงโดนไปซะขนาดนั้น เหตุการณ์วันนี้ทำให้ผมรู้สึกเกรงพี่ตัสขึ้นอีกเป็นเท่าตัวเลยครับ

“นี่ หาซื้ออะไรไปให้พรหมหน่อยดิ ตอนไปชวนเห็นบอกไม่สบายเลยไม่ไปอ่ะ” ผมหันไปบอกคนขับ คุณคิดว่าวินมีปฏิกิริยาอะไรไหม....แน่นอนมีอยู่แล้วครับ

“แล้วซื้ออะไรดีล่ะ ข้าวต้มละกันคนไม่สบายไม่ค่อยชอบกินอะไรหรอก” ฮ่าๆๆๆ วินมันไม่อะไรกับพรหมแล้วครับ มันบอกว่าเพื่อนอัทก็คือเพื่อนมันขี้ตู่ชิบเลย ผมก็เห็นด้วยมันก็แวะร้านข้างทางแล้วซื้อข้าวต้มไปให้พรหม

“ก๊อก ๆ ๆ” ผมมายืนเคาะห้องพรหมอยู่ แต่ไม่มีเสียงตอบรับสงสัยจะหลับไปแล้ว ว่าแต่หลับไวจังนี่พึ่งเที่ยงคืนครึ่งเอง (คนเขียน:เองเหรอไอ้ห่า)(อัท:อย่าสาระแน ไอ้คนเขียนเดี๋ยวกูไม่ให้แต่งต่อเลย)(คนเขียน:ขอโทษ T_T) ไม่เป็นไรเก็บแช่ไว้ค่อยให้พรุ่งนี้ก็ได้

“อ้าว ถือกลับมาทำไมอ่ะอัท” วินถามผมทันทีเมื่อผมก้าวเข้าห้อง

“สงสัยหลับไปแล้วอ่ะ ไปเรียกก็ไม่ตอบ” ผมเดินเอาข้าวต้มไปแช่ตู้เย็นแล้วเข้าไปอาบน้ำแต่พอออกมาก็เจอสุดที่รักของผมนอนหลับอยู่บนเตียงผมเลยปลุกให้ไปอาบน้ำก่อน ตอนแรกก็ไม่ยอมท่าเดียว แต่สุดท้ายผมก็แกล้งงอนมันเลยยอมลุกไปอาบแต่มีข้อแม้ว่าห้ามหลับก่อน ผมก็เลยต้องยอมๆไป รอนิดหน่อยไม่เสียหายอะไร

ผมก็นั่งๆนอนๆรอคนในห้องน้ำอยู่นาน ขอย้ำว่านาน!!!! นานมากจนผมเริ่มไม่ไหวแล้วของีบหน่อยนึงล่ะกันนะ เมื่องีบไปสักพักกลับรู้สึกหนักตัวขึ้นมาซะอย่างงั้นอ่ะ เฮ้ย ไม่จริงผมจะโดน.......ผีอำหรอ!!!!!! ไม่นะผมกลัวผีมากผมพยายามขยับตัว แต่มันก็ช่างยากเย็นเหลือเกิน จนผมรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆมารดที่คอผม ให้ความรู้สึกสยิวแปลกๆ

“หนีหลับไปก่อน ยังงี้ต้องำโทษหน่อยแล้ว” เหอๆ ทำไมผีเสียงคุ้นๆเนี่ย พอลืมตาขึ้นผมก็เข้าใจทันที ไม่ใช่ผีที่ไหนเลยครับ ไอ้พี่ทะเลวินนี่เอง

“วินจะ...อ๊ะ....ทำไร” ผมถามมันช้าไปเพราะตอนนี้มันมาป้วนเปี้ยนกับคอของผมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“ก็ทำลูกไง” พูดจบวินก็ประกบริมฝีปากผมทันที ผมพยายามขัดขืนเล็กๆเพราะหลังเคลิ้มอ่ะ >///< วินหยอกล้อกับยอดอกผมจนตอนนี้มันแข็งเป็นไตขึ้นมา สร้างความเสียวซ่านให้กับผมได้ไม่น้อยเลยครับ

“อ๊ะ...อ๊า....” ผมสะดุ้งสุดตัวเมื่อวินส่งนิ้วเข้ามาในตัวผม ผมนอนบิดไปบิดมาด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก(คนเขียน:รู้สึกเสียวอ่ะสิ)(อัท:ถูกของมึง)

“อ่า...อย่าตอดมากสิครับอัท” วินบอกผมแต่นิ้วก็ยังขยับหมุนอยู่นั่นแหละ จะทำน้ำวนหรือไงวะ!!!!!!

“อื้อ....อ่า....จะไม่....ไหวแล้ว” ผมพูดเสียงติดๆขัดเมื่อใกล้ถึงจุดนั้นของผม แต่อยู่ๆวินมันก็หยุดซะงั้น

“หยุดทำไม” ผมถามมัน เพราะอารมณ์ค้างอย่าแกล้งแบบนี้ดิวะ

“ไม่ยอมให้สบายคนเดียวหรอกน่า” วินพูดพร้อมกับหยิบของบางอย่างที่หัวเตียง ใช่ ถุงยางนั้นแหละครับ

“เร็วๆ หน่อยได้ไหมจะทำอะไรก็ทำสักทีเถอะ” ผมเป็นฝ่ายร้องบอกมัน ถึงมันจะดูหน้าอายแต่ตอนนี้ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นแล้วครับ

“เดี๋ยวจัดให้นะครับ คนดี” พูดจบวินก็แทงพรวดเดียวมิดเลยครับ

“ซี๊ด....อ๊า” จุ๊กเล็กน้อย แต่ผมก็ไม่บ่นอะไร แล้วมันก็เริ่มขยับเอวอย่างช้าๆแล้วเริ่มเร็วขึ้นผมเสียวแทบขาดใจ

“อื้อ....แรงอีก....แรงอีกสิ…อื้อ” และแล้วผมก็สบายตัวแล้วครับโล่งเลย แล้วคนข้างบนผมก็ทำต่อไปเรื่อยๆ อยู่ๆมันก็หยุดจับผมนอนคว่ำแล้วจับสะโพกผมไว้แล้วก็ใส่มาไม่ยั้งเลยครับ

“อ๊ะ....อ๊า...อ๊า...ซี๊ด....จะเสร็จแล้ว” วินพูดไม่ทันขาดคำก็กระตุกสี่ห้าที ผมก็รู้สึกถึงสายน้ำร้อนๆ ที่อุณหภูมิความร้อนของมันผ่านถุงยางมาเลยเหรอวะเนี่ย

“เฮ้อ เหนื่อยจัง” อ้าว เสือกทำเองช่วยไม่ได้

“บ่นทำไม ก็ทำเองคนเดียวไม่ใช่หรอ” ผมบอกมันทั้งๆที่เสียงตัวเองก็แหบพร่าไปแล้ว

“แล้วใครอ่ะเร่งอยู่ได้” ผมไม่เถียงมันแล้ว ปิดตาลงหลับดีกว่าเหนื่อยมาทั้งวันละ

เช้าวันต่อมาผมก็ลุกมาหาทำกับข้าวให้ไอ้คุณแฟนกินตามปกติ แต่ก็ยังรู้สึกแปล๊บที่สะโพกเล็กน้อย ผลข้างเคียงจากกิจกามเมื่อคืนนั้นแหละ ผมอุ่นข้าวต้มเอาไว้แล้วเดินไปเรียกพรหม แต่พอกดออด เคาะประตูกลับไม่มีเสียงตอบรับไปไหนแต่เช้าเนี่ย

“ตัวเองพรหมไม่อยู่อ่ะหรือยังไม่ตื่นก็ไม่รู้” ผมเดินกลับมาห้องแล้วบอกวิน

“หือ น่าจะไม่อยู่นะ ปกติพรหมไม่ตื่นสายไม่ใช่หรอ” วินคาดคะเน แต่มันก็จริงปกติไปเรียกทีไรพรหมก็ตื่นแล้วตลอดนี่หว่า

“สงสัยไปธุระ...ไปตัวเอง  เราไปกินข้าวกัน” ผมบอกวิน วินก็ลุกผมตามมาแต่โดยดีกินข้าวกันเสร็จก็อาบน้ำพากันไปมหาลัย เมื่อมาถึงผมก็ตรงไปยังกลุ่มที่พวกไอซ์นั่งอยู่

“เห้ยมึงเห็นพรหมไหมวะ” ผมถามแม่งกลางวงเลยครับ ตอนนี้ที่นั่งอยู่ก็มีพวกพี่เบิร์ดพี่ตัสพวกเพื่อนๆผมแล้วก็เพื่อนพี่ตัสแหละ กลายเป็นว่าเรารวมกันไปหมดแล้วครับตอนนี้ อ่อ พวกเพื่อนไอ้วินก็อยู่ครับครบทีมเลยแต่เหมือนจะหายๆไปคนนึง

“อะไรเนี่ยมึง มาถึงก็ถามหาผู้ชายเลยนะผัวมึงก็ยืนอยู่ข้างหลังไม่ใช่หรอ” อ้าวอีหมูนรกมึงปากหมาแต่เช้าเลยนะ

“อีนี่ กูเป็นห่วงมันหรอกเมื่อวานเห็นไม่สบายหน่อยๆ เมื่อเช้าไปเรียกมากินข้าวก็ไม่อยู่” เมื่อผมพูดจบพี่ตัสก็หันมาเลยครับ

“มันไปธุระไหนป่าว” พี่ตัสบอกผม

“ไม่รู้อ่ะพี่ตัส ผมโทรไปหามันก็ปิดเครื่องอ่ะ” คราวนี้ทุกคนเลยเดาสุ่มมั่วกันหมดเลยครับ เดี๋ยวไปนั่นไปนี่ อะไรกันวะเนี่ย งง ไปหมดละ

“เดี๋ยวๆ พอก่อน ใจเย็นก่อนเดี๋ยวตอนนี้แยกย้ายไปเรียนกันก่อน…แล้วเลิกเรียนแล้วเราค่อยมาว่ากันอีกที โอเคนะ” พวกเราก็เข้าใจตรงกันแล้ว แล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันเข้าเรียนไป แต่ในกลุ่มนั้นคนส่วนมากก็เรียนบริหาร คณะเดียวกับผมแหละครับ พวกมันก็นั่งปรึกษาอะไรของมันก็ไม่รู้

“อัท เป็นไรหืม ไม่ต้องกังวลหรอกไม่มีอะไรหรอกน่า” วินพูดปลอบผม

“เค้าเป็นห่วงพรหมอ่ะตัวเอง” ผมบอกจากใจจริง

“เดี๋ยวก็เลิกเรียนแล้วทนหน่อยนะ” ผมก็พยักหน้ารับแล้วสนใจในสิ่งที่อาจารย์สอนต่อไป

“ตัวเอง แล้วถ้ามันมีอะไรล่ะ” ผมถามวินวินก็ดึงผมเข้าไปซบอกมันแล้วก็พูดปลอบผม

“อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดแต่คนดีอย่างพรหมไม่เป็นไรอะไรหรอก เชื่อวินนะอัท” ผมก็พยักหน้ารับแล้วก็ซบอกมันจนหมดชั่วโมงเรียนนั่นแหละครับ เฮ้อ พรหม หายไปไหนน่ะรู้ไหมเนี่ยเพื่อนๆเค้าเป็นห่วงกันน่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 80 จัดการ!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 22-04-2012 17:24:17

พี่ตัสโหดได้อีกอ่ะ :beat:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 22-04-2012 17:30:04

น่ารักจกันจริงๆ

ขอให้คนนั้นของน้องพรหมรักน้องพรหมจริงๆ

:call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 22-04-2012 17:34:39

พรหมหายไปไหน
อย่าเป็นอะไรเลย สาธุ
 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 22-04-2012 17:43:27

พรมหายไปไหนนะ?    แล้วใครเอาตัวพรมไปกันนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-04-2012 17:54:04

ใครลักพาตัวพรหมไปนิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: sosi ที่ 22-04-2012 19:00:41

ใครเป็นคนรักพาตัวพรหมไป
หวังว่าคงไม่ใช่เพื่อนของวินที่หายไปหรอกนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 22-04-2012 19:10:21

ชีวิต พรหม นี่วุ่นวายได้ใจสุดๆเลยอ่ะ เหนือยใจแทนจริงๆ เฮ้ออออ

ขอบคุณคนแต่งนะครับ ที่มาอัพอย่างต่อเนื่องและสมำเสมอ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 22-04-2012 19:31:50

อ่านจบ81ตอนใน1วัน...สนุกดี :impress2:
ว่าเเต่ใครเอาตัวพรหมไปเนี้ย :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: nuum ที่ 22-04-2012 20:49:30

 :sad11:    ป๊อบ เป็นเมีย พรหมไปแร้ววววว
                      น่าสงสารมาก
                                                     :m15: :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: nuum ที่ 22-04-2012 20:52:36

 :sad11:    พรหม เป็นเมีย ป๊อบ ไปแร้ววววววว
                        สงสารพรหมจัง
                                                        :m15: :L1:


ขอโทษครับ ข้อความก่อนหน้าพิมพ์ผิด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 22-04-2012 21:49:14

พรหม :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 22-04-2012 22:38:33

สงสารพรหม
ช่วยพรหมด้วย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 22-04-2012 22:54:17

พรหมโดนป๊อบจับไปป่ะเนี่ย
ตื่นมาแล้วเผลอๆพรหมได้สามีนะ :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 23-04-2012 00:21:02

น่างสงสารพรหมจัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 81 หาย???
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 23-04-2012 17:16:03

พรหมโดนใครลักตัวไป แค่นี้ก็น่าสงสารจะแย่แล้ว

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 23-04-2012 18:55:44

อปขังป็นจลยรักล้วมั้ง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 23-04-2012 22:21:55

Lesson 82

( Prom Part )

ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะได้ยินเสียงคนคุยอะไรบางอย่างอยู่ในห้อง เมื่อลืมตาขึ้นก็พบพบกับความมืด ใช่ ผมโดนปิดตาอยู่แต่ใครล่ะที่ทำกับผมแบบนี้ผมไม่เคยไปหาเรื่องใครแล้วก็ไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อนด้วย ผมลุกขึ้นั่งด้วยอาการมึนๆนิดหน่อย ผมโดนโปะยามาสินะ

“ตื่นสักทีนะ” เสียงของคนลึกลับพูดขึ้น แต่ทำไมผมรู้สึกเสียงมันคุ้นๆจังเลย

“นายเป็นใคร ต้องการอะไร จับเรามาทำไม” ผมถามออกไปด้วยความตกใจเพราะตัวผมเองตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน

“ไม่ต้องรู้หรอกว่ากูเป็นใคร กูไม่ได้อยากได้อะไรแค่ว่างๆเลยจับมึงมาเล่นๆ”

“ปล่อยเราไปเถอะ เราไม่เคยทำอะไรให้นายนะ” ผมเริ่มอ้อนวอนเค้าเพื่อเค้าจะสงสารผมบ้างก็ได้

“ปล่อยน่ะปล่อยแน่แต่ไม่ใช่ตอนนี้” เมื่อเค้าพูดจบผมก็พูดขอร้องอีกครั้งแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเท่าไรนักผมเลยแกะผ้าปิดตาออกแล้ววิ่งไปมั่วทั่วห้อง

“เฮ้ย หยุดนะเว้ย” ผมถูกฉุดด้วยแรงมหาศาลจากบุคคลปริศนาและเมื่อผมหันไปเผชิญหน้ากับเค้า ผมก็ถึงกับอึ้ง

“ไง เห็นจนได้สินะ” ป๊อปนั่นเองครับที่จับผมมา ผมสับสนมากเค้าจับผมมาทำไมแล้วต้องการอะไรจากตัวผมล่ะ

“นาย...ทำไมแบบนี้ทำไม” ป๊อปไม่ตอบผมแต่ลากผมเข้ามาไว้ในห้องนอนเหมือนเดิม

“โอ้ย...เราเจ็บนะ” ผมร้องโอดครวญเพราะป๊อปเหวี่ยงผมลงมาบนที่นอนเต็มแรง

“อย่าพูดอะไรมากมายได้ไหมรำคาญ!!!” ป๊อปพูดตะคอกเสียงดังจนผมสะดุ้งตกใจ

“ก็นายก็อย่ามายุ่งกับเราสิ ปล่อยเราไปเถอะ”

“ฮึ อยู่นี่ไปก่อนแหละ...ทำไมอยู่กับกูแค่นี้จะตายหรือไง” ป๊อปพูดแล้วจ้องหน้าผมเขม็งผมไม่รู้จะทำยังไงแล้ว มันรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกกดดันด้วย ผมรู้สึกว่าดวงตาของตัวเองเริ่มมีน้ำใสๆเอ่อล้นออกมา

“มึงร้องไห้ทำไม กูยังไม่ได้ทำอะไรมึงเลยนะ!!!!” ป๊อปตะคอกใส่ผม ผมก็ไม่สนใจแต่น้ำตาผมมันก็ยังไหลอยู่เรื่อยๆ ถึงใจผมจะสั่งให้มันหยุดก็ตาม

“กูบอกให้หยุดร้องไง” ป๊อปเข้ามาจับตัวผมแล้วเขย่าเหมือนผมเป็นตุ๊กตา ผมก็ส่ายหน้าเป็นสัญญาณบอกว่า ผมหยุดไม่ได้

“มึงลองของกูหรอ...ได้” พูดจบป๊อปก็กดผมลงกับเตียงผมตกใจมาก ผมสะอื้นหนักกว่าเดิมอีกและในที่สุดสติผมก็ดับวู้บไปเพราะฤทธิ์ของไข้ที่ยังไม่หายดี

( Pop Part )

อยู่ๆคนใต้ร่างผมก็หยุดนิ่งไปเสียดื้อ เมื่อผมจับหน้ามันหันมาดูดีๆก็พบว่าหลับไปแล้ว ตัวก็ร้อนสงสัยจะเป็นไข้นะ เฮ้อ ลำบากผมแล้วไหมล่ะ ผมจับหัวมันวางลงบนหมอนดีๆแล้วไปเอากะละมังใส่น้ำมาเพื่อจะเช็ดตัวให้ แต่กลับมาอีกทีมันก็หายใจแรงและถี่ขึ้น

ผมบรรจงถอดเสื้อผ้ามันทีละชิ้น แต่พอผมยิ่งเห็นร่างกายของมันผมก็เหมือนยิ่งจะคลั่งขึ้นเรื่อยๆ ทำไมน่ะหรอลองนึกภาพ ผู้ชายตัวบางๆหุ่นแบบสูงโปร่งๆ ถึงมันจะสูงแต่ก็เตี้ยกว่าผมอยู่ดี ผิวขาวๆอมชมพูเรื่อที่แดงขึ้นเล็กน้อยจากพิษไข้ ยิ่งเห็นยิ่งหวั่นๆ กลัวว่าจะข่มขืนคนไม่ได้สติ - -

“แฮ่กๆ ฮึก” เสียงของมันร้องเป็นระยะๆ ผมเห็นดังนั้นเลยรีบเช็ดตัว แต่พอลากผ้าผ่านไปส่วนไหนมันก็จะร้องครางออกมา ตอนนี้ผมรู้สึกหัวตัวเองปั่นป่วนเอามากๆสติสตางค์ไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว อดทนไว้ ท่องไว้คนป่วย คนป่วย เฮ้อ ทรมานตัวเองจัง...กว่าการเช็ดตัวจะผ่านไปได้นั้นผมต้องอดทนอย่างมากจนปวดหนึบส่วนล่างไปหมด ไอ้เหี้ยเอ้ยกูคิดอะไรอยู่วะ แม่งผู้หญิงก็ไม่ใช่ มึงทำอะไรกับกูวะเนี่ย

คืนนี้ช่างแสนยาวนานผมนอนหลับไม่ลง เพราะมีคนน่ารักนอนอยู่ตรงหน้าผม(คนเขียน:เกี่ยวไหม - -)ผมขาวๆที่ชวนน่ามองแม้จะเห็นลางๆในความมืด หน้าใสกิ๊งที่ปราศจากสิวฝ้า โดยรวมแล้วมันน่ารักมาก แต่ผมไม่ได้คิดอะไรหรอกก็แค่อยากรู้อยากลองแค่นั้น แต่สงสัยผมจะอยากผิดเวลา เพราะดันมาอยากช่วงที่มันไม่พร้อม เซงเลยผมเฮ้อ

“~คนหล่อรับโทรศัพท์ทีครับ รับนะครับคนดี~” เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นตอนเช้าผมก็โคตรจะรำคาญ กว่าจะได้นอนก็ล่อไปซะเกือบเช้าแล้ว ใครแม่งเสร่อโทรมาวะ

“ฮัลโหล ใครวะโทรมาแต่เช้าเนี่ย” ผมกรอกเสียงไปในโทรศัพท์

“อ้าว ไอ้เพื่อนเฮี้ยกูอุตส่าเป็นห่วง คิดว่าไปตายห่าที่ไหน ทำไมไม่มามหาลัยสักที” ไอ้ปาล์มโทรมาหาผมครับ

“กูไม่ไปโว้ย จะนอนแค่นี้แหละ” ผมตัดสายทันที แต่เมื่อหันกลับมาที่เตียง.....มันหายไปไหน!!!!!! ผมรีบวิ่งไปดูที่ประตูห้อง  ก็ยังใส่กอนไว้อยู่แปลว่ามันยังอยู่ในห้องนี้ แล้วคำตอบผมมันก็ออกมาทันที มันเดินออกมาจากห้องน้ำครับ

“ตื่นตั้งแต่เมื่อไร” ผมถามมัน

“ก็สักพัก...เรายืมเสื้อผ้านายหน่อยนะเดี๋ยวเรากลับถึงคอนโดแล้วจะซักคืนนะ” มันพูดแล้วก็เหมือนยืนรอคำตอบจากผม

“ไอ้ใส่น่ะใส่ได้ ไม่ต้องซักคืนหรอก” ผมบอกมันไป

“เฮ้ย ไม่เป็นไรเดี๋ยวเรากลับไปคอนโดซักแล้วจะเอามาคืนให้”

“ใครเค้าอนุญาตให้มึงกลับ” ผมพูดพร้อมกับเดินตรงเข้าไปหามัน

“เราจะกลับห้อง นี่มันห้องนายไม่ใช่ห้องเรานะ” มันยังเถียงผมไม่ยอมแพ้

“ก็กูถามว่าใครให้มึงกลับ!!!!” ผมตะคอกมันไปอย่างดังช่วยไม่ได้ว่ะ เสือกตอบไม่ตรงคำถามกูเองมันก็ส่ายหน้า

“มึงต้องอยู่ที่นี่ จนกว่ากูจะอนุญาตให้มึงไป” ผมบอกข้อ(บังคับ)เสนอให้มัน ตอนแรกมันก็ไม่ยอม อ้างว่ามีเรียนบ้าง ต้องกลับไปหาแม่บ้าง ผมโคตรรำคาญ

“หยุดพูดได้แล้ว” ผมเบรกมันครับ

“กูยื่นคำขาด ยังไงมึงก็ต้องอยู่ที่นี่ อ้อ แล้วถ้ามึงหนีไปล่ะก็...ฮึฮึ มึงก็คอยดูเอาเองละกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น” ผมขู่มันครับ

“นายจะทำไมเรา” มันหันมาถามผมทันใด ผมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะยื่นอะไรบางอย่างให้มันดู เมื่อมันรับแผ่นกระดาษในมือผมไปดูมันก็ตาโตเท่าไข่ห่านเลยครับแถมมือยังสั่นอีกตั้งหาก

“นะ...นาย...ทำแบบนี้ทำไม” มันถามผมเสียงแหบพร่า

“ก็เอาไว้เป็นหลักประกันว่ามึงจะไม่หนีกูไง” มันจ้องหน้าผมเขม็ง แต่ผมก็ไม่หวั่นหรอก ยิ้มกวนตีนไปอีกต่างหาก มันไม่ใช่อะไรหรอกครับก็แค่รูปตอนมันเปลือยบนที่นอน ผมถ่ายไว้เมื่อคืนหลายท่าหลายช็อตซะด้วย

“…” มันไม่พูดอะไรแต่ขยำกระดาษรูปในมือจนบี้เละไม่มีชิ้นดี ผมคาดว่าถ้าเป็นไปได้มันคงอยากฆ่าผมให้ตายตรงนี้เลยด้วยมั้ง

“ถ้าเข้าใจแล้วก็กลับไปในห้องได้แล้ว กูให้ขอบเขตมึงในห้องนี้เท่านั้น ห้ามก้าวออกจากห้องแม้แต่ก้าวเดียวถ้ากูไม่อนุญาต...ภาพยังมีอีกเยอะอยากดูไหมล่ะ” ผมถือไพ่เหนือกว่าเยอะครับ หึหึ  จากนั้นมันก็เดินกลับเข้าไปในห้อง ผมเลยอาบน้ำครับเพราะไม่รู้จะทำอะไรผมแต่งตัวทำธุระอะไรเสร็จก็รู้สึกหิว

“เฮ้ย มึงกูหิวข้าวมึงไปทำอะไรให้กินหน่อย” ผมเข้าไปบอกมันในห้อง แต่มันนอนหันหลังอยู่เลยผมเลยเรียกมันอีกครั้งนึง แต่มันก็ยังเฉย มึงจะลองกับกูใช่ไหม

“กูเรียกมึงได้ยินไหม!!!!” ผมไม่พูดเปล่าเข้าไปกระชากตัวมันด้วย แต่เมื่อมันหันหน้ามาผมก็ตกใจเล็กน้อย...มันร้องไห้ ร้องแบบไม่มีเสียงมันทำให้ผมรู้สึกหว้าเหว่อย่างบอกไม่ถูกเลยครับ

“มึงร้องไห้ทำไม...ไม่ต้องมาบีบน้ำตากูไม่ปล่อยมึงไปง่ายๆหรอก” ใช่ผมพูดจริงๆ ผมไม่ปล่อยมันไปง่ายๆหรอก...จนกว่ามันจะเป็นของผม หึหึ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 23-04-2012 22:31:22

อิป๊อปชั่วจริงๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 23-04-2012 23:00:21

นิสัยรับไม่ได้ว่ะป๊อป
ทำไมคนดีๆ อย่างพรหมต้องเจอแบบนี้ด้วย
หากมีอะไรเกิดขึ้น อยากให้ป๊อปมันเจ็บมากกว่าพรหมหลายๆ เท่า
 :z6:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 23-04-2012 23:01:08

ป๊อป อยากได้ก้บอกเค้าดีๆไไม่ต้องรุนแรงพรมยิ่งเปราะบางอยุ่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 23-04-2012 23:02:51

ชอบอารมนี้มากกก :o12: :o12:

สงสารพรหมอ่าคนเขียนมาต่ออีกเรวๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 23-04-2012 23:31:57

ป๊อบร้ายว่ะ      ปล่อยพรมเลยนะ   

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 23-04-2012 23:33:44

เล่นๆ จริงอ่ะป่าววววววววว

อย่ารักเค้าก็แล้วกัน :laugh:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 23-04-2012 23:40:43

พรหมน่าสงสารอ่ะ :m15:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 24-04-2012 00:06:52

อิป๊อบ เป็นไรมากป่าวนี่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 24-04-2012 00:09:33

ป๊อบ...อยากเป็นพระเอกจำเลยรักหรอ o18

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 24-04-2012 01:08:44

อีปีอบแม่งสนองกามตัวเองอ๋อ เลว :fire:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 24-04-2012 05:22:47

สงสารพรหม :m15:
ป๊อบใจร้ายอ่ะ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 24-04-2012 05:53:57

อิ่มจว่อรปถ้รอยกห้ป๊อบกดพรหมพรอยกอ่นNC *-*

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 24-04-2012 09:00:25

ป๊อบ นายทำอะไรของนาย เฮ้อออออ

เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 82 เป็นนายเองหรอ!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 24-04-2012 17:40:33

ทำไมโหดร้ายจัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 24-04-2012 23:24:36

Lesson 83

( Prom Part )

หลายวันผ่านไปผมยังคงต้องอยู่ที่ห้องของป๊อป คนที่จับตัวผมมา มหาลัยก็ไม่ได้ไปขนาดแค่เดินเฉียดประตูห้องผมก็โดนถามแล้วว่าจะไปไหน ทำไมผมถึงรู้สึกว่าตัวเองตกนรกแบบนี้ล่ะ ผมไม่เคยรู้สึกอึดอัดมากขนาดนี้มาก่อน ยิ่งตอนกลางคืนผมนอนหลับไปตามปกติ แต่ตื่นเช้ามาทีไรต้องกลายเป็นว่าโดนป๊อปกอดทุกเช้า

“มึงไปเปลี่ยนเสื้อผ้า” อยู่ๆป๊อปก็เดินมาสั่งผมครับ

“จะให้เราไปไหน” ผมถามกลับ แปลกแฮะ ร้อยวันพันปีไม่เคยให้ไปไหนนี่นา ขนาดขอไปเอาเสื้อผ้ายังไม่ยอมเลย เค้าบอกว่าไม่ต้องไปเอาใส่เสื้อผ้าเค้าไปก่อน ผมก็ต้องทำตามครับเพราะเค้าถือไพ่เหนือกว่าผม

“บอกให้เปลี่ยนก็เปลี่ยนไปเถอะ จะต้องถามทำไมให้วุ่นวายวะ” น่านไง ถามนิดถามหน่อยผมก็โดนด่าแล้วครับ ทำไมผมถึงรู้สึกไม่ชอบป๊อปอย่างมากๆเลยครับแต่ผมแสดงออกไม่ได้เดี๋ยวจะเจ็บตัวเปล่าๆ

“อืม” ผมรับแค่นั้นแล้วก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าครับ

“หิวหรือยัง” ป๊อปถามผมเมื่อผมเดินออกมาจากห้อง

“หิว” ผมหิวจริงๆครับตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลย

“งั้นยังไม่ต้องกิน” แล้วถามผมเพื่อ.....แล้วป๊อปก็ให้ผมเดินตามไปขึ้นรถ ผมก็ยอมแต่โดยดีครับปกติผมไม่ค่อยเรื่องมากอยู่แล้ว แล้วป๊อปก็พาผมมาที่ห้างแห่งหนึ่งๆใกล้ๆกับคอนโดที่เค้าอยู่แหละครับ

“มึงไปซื้อของสดมา” เค้าสั่งผมครับ

“แล้วให้เราซื้ออะไรบ้างล่ะ” ผมถามกลับอยู่ๆมาบอกแบบนี้จะรู้หรอว่าจะให้ซื้ออะไรบ้าง ผมไม่สามารถรู้ได้หรอก

“มึงทำอะไรกินได้ก็ซื้อมาเถอะ” เมื่อป๊อปสั่งผม ผมก็ไปซื้อของสดต่างๆที่ผมพอจะทำอาหารได้ ผมทำอาหารได้ครับคุณแม่เคยสอนผมนิดหน่อยแต่ทำได้ไม่ค่อยจะหลากหลายสักเท่าไร เพราะปกติผมก็สั่งเอาอ่ะนะ

“ป๊อปพอแล้วล่ะ” ผมบอกเค้าพร้อมกับเข็นรถไปที่แคชเชียร์ เมื่อจ่ายเงินเรียบร้อยป๊อปก็พาผมกลับคอนโดเลยครับ เมื่อมาถึงคอนโดก็เกือบจะบ่ายสามแล้ว ป๊อปก็สั่งผมให้ทำอาหารให้กิน ผมก็ทำผัดกระเพรากับไข่เจียวให้กินครับ

“จะกินได้ไหมเนี่ย” ป๊อปพูดขึ้นเมื่อเห็นอาหารที่ผมทำ

“ถ้ากินไม่ได้นายก็ไปสั่งเอาข้างล่างละกันนะ” ผมบอกแบบไม่ได้คิดอะไร แต่อาหารฝีมือผม ผมก็ต้องกินได้สิจริงไหมครับ

“เออๆ กูกินได้หมดแหละตักข้าวมาดิ” สั่งผมอีกแล้ว แต่ผมก็ทำครับไม่อยากขัด ผมกับป๊อปก็ต่างคนต่างกินครับไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้นในระหว่างที่ทานข้าวกัน อาจจะเป็นเพราะผมไม่รู้จะพูดอะไรเพราะมันไม่มีอะไรจะพูดผมกับเค้าก็เคยอยู่ร่วมห้องกันมาแล้วครั้งนึงตอนรับน้อง แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งก่อน เพราะผมไม่ได้เต็มใจ

หลังจากกินข้าวกันเสร็จผมก็เก็บกวาดห้องไปเรื่อยเปื่อยเพราะไม่มีอะไรทำส่วนป๊อปเค้าออกไปข้างนอกครับไม่รู้ไปไหน ตอนออกไปผมก็ไม่ได้ถามเพราะไม่อยากรู้ ผมเก็บกวาดเช็ดถูทำความสะอาดจนเวลาล่วงเลยมาถึงสองทุ่มครับ เจ้าของห้องก็กลับมา

“เอานี่ ลอกซะงานที่ต้องส่ง” ป๊อปเอางานที่อาจารย์สั่งมายื่นให้ผมครับ ผมก็รับมาดู...โดยรวมก็ไม่เยอะเท่าไร

“นายไปเอางานมาจากไหนอ่ะ” หรือว่าที่หายไปเนี่ย ไปหางานมาให้ทำ

“เอามาจากไอ้วินนั่นแหละ” เมื่อป๊อปพูดจบก็มีเสียงโทรศัพท์ดังแทรกขึ้นมา

“ฮัลโหลว่าไงวะ......อือ กูถึงได้สักพักแล้ว.....หรอ หายไปหรอมันกลับบ้านมันหรือเปล่า.....มึงก็พูดตลกมันจะมาอยู่กับกูทำไม.....เออ ถ้ากูเห็นกูจะบอกมึงละกัน.....เออ ไม่เป็นไรเดี๋ยวกูช่วยตามหาอีกแรงละกันนะ.......เออๆ บาย” เค้าคุยอะไรกัน แถมตอนคุยยังเหลือบมามองผมอีก

“มองอะไรของมึง” ผมรีบหลบสายตาเลยครับ

“เปล่าๆ...เดี๋ยวเรายืมหากกานายหน่อยนะ” ป๊อปพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต ผมก็ลงมือทำงานทันทีครับรีบๆทำจะได้เสร็จ ผมทำงานมาเรื่อยๆเสร็จประมาณตีหนึ่ง ผมก็เก็บของทั้งหมดลงกระเป๋าไว้เหมือนเดิมแล้วก็เข้านอนครับ

เช้าวันนี้ผมตื่นสายกว่าทุกวันเพราะเมื่อคืนนอนดึกไปหน่อย แต่ว่าจะลุกเลยก็ขี้เกลียดขอนอนนิ่งๆไปอีกสักแปปเถอะ และสิ่งที่อยู่ข้างๆผมก็เริ่มขยับตัวครับเพราะว่ามีเสียงโทรศัพท์ของเค้าดังขึ้นผมก็ทำเป็นไม่ได้ยินไปซะยังไม่พร้อมตื่นอ่า

“ฮัลโหล เออว่าไงวะ” ป๊อปพูดเสียงงัวเงียแล้วก็ขยี้ตาด้วยครับ

“ก็ไม่เป็นไงหรอกมันยังไม่ตื่นเลย......ยังไม่ได้ทำ....เออน่าถ้ากูอยากเดี๋ยวกูทำเองแหละ.....กูไม่ปล่อยมันไปง่ายๆหรอกน่า....ก็กูยังไม่ได้เอามันเลยนี่หว่า ถ้ากูได้แล้วเบื่อกูก็จะปล่อยมันไปเอง” ผมสะอึกเลยครับ ที่จับตัวผมมามีจุดประสงค์แบบนี้เองหรอ แล้วถ้าเกิดผมยอมขึ้นมาเค้าจะปล่อยผมเป็นอิสระจริงๆหรอ ผมควรจะลองเสี่ยงดูมั้ยเพื่อแลกกับอิสรภาพของผม ตอนนี้ป๊อปก็วางสายแล้วเดินออกจากห้องไปครับ ผมก็นอนคิดอะไรไปเรื่อยจนเต็มหัวสมองไปหมดสักพักผมก็ลุกแล้วเดินออกจากห้องครับ

“มึงกูหิวว่ะ” เสียงคนที่อยู่หน้าทีวีบอกผม ผมก็ไม่ตอบไม่รู้สิผมรับไม่ได้ผมไม่อยากคุยกับคนที่เห็นแก่ตัวแบบนี้ กักขังคนอื่นเพื่อหวังร่างกายของผม ผมก็ไม่ทำอาหารเช้าให้ตามปกติ เมื่อทำเสร็จผมก็นั่งกินเลยครับไม่เรียกและไม่รอผู้ชายคนนั้นด้วย

“อ้าว เสร็จแล้วทำไมไม่เรียกกู รู้ไหมกูหิว” เค้าพูดด้วยอารมณ์เคืองๆผมนิดหน่อย แต่ผมก็ไม่โต้ไม่ตอบอะไรทั้งสิ้นแล้วผมก็มองเค้าด้วยสายตานิ่งๆ

“มองแบบนี้หมายความว่าไงวะ!!!” ป๊อปเริ่มเสียงดังขึ้น ผมจึงละสายตาจากเค้าและสนใจกับอาหารตรงหน้าแทน

“กูถามทำไมไม่ตอบ” คราวนี้ถึงกับบีบแขนผมครับ ผมก็หันไปมองหน้า

“มึงมีอะไรข้องใจกับกูพูดมา”

“จับเรามาทำไม” ผมถามทันทีครับเพราะถือว่าให้ถามแล้ว

“หึ นึกว่าเรื่องอะไร...มึงจะถามทำไม”

“เราอยากกลับห้อง กลับไปใช่ชีวิตตามปกติของเรานายคงเข้าใจ” ผมแกล้งบอกเหตุผลไปมั่วๆครับ

“กูเข้าใจนะ....แต่กูไม่ให้กลับ!!!!” ป๊อปพูดเน้นประโยคท้าย

“เราขอเหตุผล” ผมถามหาสิ่งที่รู้อยู่แก่ใจดี แต่ต้องการจะรู้ว่าเค้าจะตอบผมว่าอย่างไร

“ไม่มีเหตุผล” ป๊อปพูดจบก็ปล่อยแขนผมแล้วเดินไปกินข้าวของตัวเอง ผมจึงลุกขึ้นแล้วเดินมุ่งหน้าไปที่ประตูห้อง

“มึงจะไปไหน” ป๊อปพูดถามผมพร้อมกับวางช้อนกินข้าวลง

“กลับห้อง” ผมพูดจบป๊อปด็ถึงตัวผมทันที ทำไมไวอย่างนี้ล่ะ

“ใครบอกให้มึงกลับ”

“เราจะกลับ” คราวนี้ผมสู้ตายครับยังไงก็จะกลับ ผมไม่อยากอยู่ร่วมกับคนแบบนี้

“มึงอยากลองดีกับกูหรอ อย่าลืมสิกูยังมีรูปลับมึงนะ” เค้ายกเรื่องรูปของผมขึ้นมาขู่

“ทำไมล่ะ!!!!! นายมายุ่งกับเราทำไมเราไม่เคยทำอะไรให้นาย” ผมขึ้นสียงใส่เลยครับตอนนี้ไม่ไหวแล้วมันอัดอั้นมาเยอะครับ

“ก็เปล่าหรอกแต่กูไม่ให้มึงไป”

“หึ เพราะนายยังไม่ได้เราใช่ไหม...ได้” พูดจบผมก็กระชากป๊อปตามมาในห้องนอนอย่างแรง ป๊อปก็ถลาตามผมเข้ามาเพราะยังไม่ได้ตั้งหลักเลยมาตามแรงผมง่ายๆผมปลดเสื้อตัวเองออกแล้วจับป๊อปเหวี่ยงลงไปกับเตียง

“อยากทำก็ทำสิ กูจะได้ไปจากนรกแบบนี้สักที!!!!!!” ฟิวส์ขาดครับน้ำตาเริ่มไหลเริ่มพูดหยาบคายทั้งๆที่ตัวเองไม่ชอบ ส่วนป๊อปก็เอ๋อรับประทานนอนอยู่บนเตียงครับ

“ทำไมไม่ทำล่ะหรือว่าไม่พอ ให้กูตายไหมมึงจะได้สบายใจไม่ต้องมาคอยรังควานกูอีก” พูดจบผมคว้าคัตเตอร์แถวนั้นมากรี๊ดแขนตัวเองจนเป็นรอยยาว ป๊อปก็วิ่งมาแย่งคัตเตอร์จากมือผม แต่ตอนนี้ผมกำลังบ้าครับ

“มึงเป็นบ้าหรือไง พอได้แล้ว หยุดสิวะ!!!!!!” ป๊อปโยนคัตเตอร์ทิ้งแล้วก็กอดรัดผมแน่นจนขยับตัวไม่ได้ ผมร้องไห้เป็นบ้านเป็นหลังจนสติของตัวเองดับวูบไป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 24-04-2012 23:29:38

พรหมมมมม :o12: :o12:

กุเกลียดอีป๊อบบ :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 24-04-2012 23:31:29

อิป๊อปเลวมาก พูดจาไม่คิด สงสารพรหมอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 24-04-2012 23:37:22

สงสารพรหมจัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 24-04-2012 23:44:41

น่าสงสารอ่ะ รีบๆปรับความเข้าใจกันนะ ไม่อยากให้เสียน้ำตา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 24-04-2012 23:45:05

สมน้ำหน้ารักเค้าดันปากแข็ง

พรหมสู้ๆนะ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 24-04-2012 23:58:24

อิเลวป๊อบ   ทำไมถึงทำกับพรมได้         เด๋วจับนั่งยางแม่งเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 25-04-2012 01:11:26

นั่นไง น้องพรหมช้านสติหลุดไปซะแระ
เกลียดไอป๊อบจริงๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 25-04-2012 05:09:28

พรหมไมไม่เอาคัตเตอรืปาดคออิป๊อบล่ะ :fire:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 25-04-2012 09:06:07

มึนเลยตรู เจอตอนนี้เข้าไป
รอตอนต่อไปนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: ploylw_chery ที่ 25-04-2012 12:16:27

สงสารพรหมอ่า  :m15:ไอ้ป๊อปมึง  :z6:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 25-04-2012 14:06:22

จะติดตามต่อไปนะครับ!!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 25-04-2012 14:44:16

พรหมคงฟิวส์ขาดอะ  แมร่ง  ไอ้ป๊อบ   ค่ามานๆๆ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 25-04-2012 15:34:46

รักก็บอกปสิว่ต่ครที่รู้ว่อยู่กับป๊อบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 25-04-2012 15:50:44

 :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 83 เหตุผล
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 25-04-2012 19:30:40

พอใจไหมไอ้ป๊อป นายพอใจยัง สมใจยัง
ทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้
ไม่ต้องมารักกันเลย
 :z6:
สงสารพรหมน่ะ ทำไมได้รับบทเศร้าจัง
 :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 26-04-2012 00:45:40

Lesson 84

( Pop Part )

ผมตกใจ ตะลึง อึ้งและพูดไม่ออก ไม่คิดว่าคนที่อยู่ในอ้อมกอดของผมจะเป็นไปได้มากขนาดนี้ ผมอุ้มมันไปไว้ที่เตียงแล้วไปเอากล่องปฐมพยาบาลมาทำแผลให้มันดูจากแผลแล้วมันไม่ได้ลึกมากมายอะไร แค่เป็นแนวยาวเฉยๆ เมื่อผมทำแผลให้มันเสร็จแล้วผมก็ออกไปหาซื้อข้าวซื้อยามาไว้ให้มันเผื่อมันจะปวดแผล เดี๋ยวจะตายเอาซะก่อน เมื่อผมก้าวขามาในห้องไม่กี่ก้าวเสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น

“ฮัลโหลว่าไงวะ” ไอ้วินโทรมาครับ

“ไอ้ป๊อปมึงเป็นเหี้ยไรไม่มามหาลัยตั้งหลายวันแล้ว” ไอ้วินแทบจะตะโกนเข้ามาในโทรศัพท์ผมเลยครับ โอย หูจะแตก

“เอ่อ..กูไม่สบายว่ะ” ผมไม่รู้จะโกหกอะไรดีนึกไม่ออก

“เฮ้ย เป็นไรมากป่าววะ” ไอ้วินน้ำเสียงเปลี่ยนไปเลยครับ

“ไม่เป็นไรมากหรอก กูนอนพักอีกสักวันสองวันก็คงหายอ่ะมึง” ไหนๆก็ไหนๆแล้วแถไปเลยก็แล้วกันนะ

“เออๆ ดูแลตัวเองด้วยล่ะมึง แค่นี้แหละ” พูดจบมันก็ตัดสายไปครับ ผมก็เดินเข้านอนในห้อง แต่พอผมนั่งบนเตียงคนข้างๆก็เริ่มขยับตัวครับ

“ไงมึง ตื่นแล้วรึไง” ผมถามกวนๆไปงั้นแหละครับ แต่มันไม่พูดกับผม

“จะบ้าขึ้นมาอีกหรือไงห๊ะ” ผมเห็นมันนิ่งๆก็กวนซะหน่อย

“…” สงสัยใบ้แดกครับมันไม่ยอมพูดอะไรเลย

“มึงลุกมานี้ดิ...กวนตีนกูหรือไง” ผมเริ่มหาเรื่องมันครับ แต่มันก็ยังนิ่งอยู่เฉยๆ ขอย้ำว่า เฉย!!!!!มาก มันไม่รู้สึกอะไรเลยหรือไงวะโดนคนอื่นด่าปาวๆแบบเนี่ย

“มึงเป็นเหี้ยอะไร พูดด้วยก็ไม่ยอมพูด” ผมเริ่มหัวเสีย ไม่เคยมีใครมึนกับผมได้มากมายขนาดนี้มาก่อน

“ไปให้พ้น” ในที่สุดมันก็ยอมพูดครับ แต่ประโยคที่พูดออกมาชวนผมอารมณ์ขึ้นสุดๆ

“มึงเป็นใครมีสิทธิ์อะไรมาไล่กู” มันก็เงียบไม่ตอบครับ

“ห้องนี้ก็ห้องกูมึงมีสิทธิ์อะไร กูถามได้ยินไหม!!!!” เสียงผมเริ่มกระชากครับ ตอนนี้ผมก็ตรงเข้าไปจับแขนมันไว้แล้วบีบจนเกิดรอยแดง

“มึงพูดอะไรบ้างสิ!!!!!” อันนี้ตะคอกครับ เต็มหน้าเลย แต่ปฏิกิริยาที่มันโต้ตอบผมคือมันเมินหน้าหนีผมครับและนั้นเองมันทำให้ความอดทนของผมหมดลง

“ได้ เงียบได้มึงเงียบไปเดี๋ยวกูจะทำให้มึงร้องออกมาเอง” พูดจบผมก็เหวี่ยงมันลงไปนอนกับเตียงแล้วตามไปทาบทับตัวมันไว้แล้วกระชากเสื้อผ้ามันออกอย่างบ้าคลั่ง และระดมจูบไปทั่วร่างกายของมัน มันก็นอนเฉยๆไม่ขัดขืนอะไรผมทั้งสิ้น ดีจะได้ไม่ต้องออกแรงอะไรมากมาย

ผมป้วนเปี้ยนอยู่กับคอของมันนานพอสมควร คอที่ระหงส์น่าหลงใหลไม่เหมือนคอผู้ชายเลยแถมยังนิ่ม หอม อีกต่างหากมือผมก็ปัดป่ายไปทั่วร่างกายของมัน ผมเปลี่ยนไปจูบมันบ้าง มันก็ไม่ได้ขัดขืนหรือเม้มปาก เพียงแต่ไม่ขยับตัวเลยเท่านั้น จูบของผมกับมันเนิ่นนานมากผมสัมผัสได้ถึงความหวานจากปากของมัน ผมเปลี่ยนมาเลียยอดอกสีสวยของมันแทน ผมว่าเรื่องอย่างว่าผมก็เก่งนะ...แต่คนข้างใต้ผมกลับไปส่งเสียงและแสดงความรู้สึกอะไรเลย มันตายด้านหรือไงวะเนี่ย

“อึก...” มันหลุดออกมาแล้วครับ แต่สาเหตุที่หลุดไม่ใช่อะไรหรอก ผมส่งนิ้วเข้าไปในตัวมันแล้วครับแน่นมากบ่งบอกให้รู้เลยครับว่าผมกำลังจะได้เปิดซิงมัน หึหึ รู้สึกโชคดียังไงก็ไม่รู้ คิดถูกจริงๆที่ผมยอมลงทุนขนาดนี้

“ไม่ต้องกลั้นไว้หรอก...อยากร้องก็ร้องออกมา” ผมกระซิบบอกมันข้างหู พร้อมกับกระแทกนิ้วเพิ่มเข้าไปอีกนิ้วนึงคราวนี้แน่นยิ่วกว่าเดิมอีกครับ ไม่อยากจะคิดเลยแล้วถ้าเป็นไอ้นั้นของผม ผมไม่คลั่งตายก่อนหรอ

ผมก็เล่นกับทางด้านหลังของมันไปเรื่อยๆจนรู้สึกว่าทางมันสะดวกขึ้นผมก็ส่งนิ้วที่สามตามเข้าไปทันที มันมีสีหน้าเหยเกแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัดเจน ผมเริ่มหมุนนิ้วตัวเองเล่นในตัวของมันทั้งทิ่มแทยงทิ่มตรงผมทำหมด และความสนุกมันก็กำลังจะเริ่มต้นขึ้น

“ฮึก...อื้อ” สาบานผมได้ยินเสียงมันหลุดออกมาแค่นี้จริงๆ ทั้งที่ผมจับเจ้าโลกแทงเข้าไปจนมิดในทีเดียว โอ้ววว มันช่างรัดแน่นและร้อนระอุอะไรขนาดนี้

“โอ้ยยย อย่าตอดบ่อยสิ เดี๋ยวไม่สนุกนะ” ผมกระซิบบอกมันข้างหู ผมแช่เจ้าโลกของผมเอาไว้สักพักแล้วผมก็เริ่มขยับไปตามจังหวะช้าๆ แต่หนักหน่วง

“เอ๊าะ.....ซี๊ดดด.....แน่นจริงๆเว้ย” ผมครางออกมาดังลั่นอย่างไม่อาย จะอายทำไมทั้งห้องมีผมอยู่กับมันแค่สองคน

“ครางหน่อยสิ...กูอยากได้ยินเสียงมึง...โอ๊ะ....ซี๊ดดดด” ผมบอกมันแต่มันก็เฉย ยังเงียบเหมือนเดิม ผมจึงกัดหัวนมมันเลยครับ

“อื้อ.....อื้อ” เป็นผลครับมันร้องแล้วแอ่นอกเลยครับมือก็พยายามดันหน้าผมออก แต่ผมไม่ยอมหรอกผมขยี้หัวนมมันซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนแดงก่ำและช้ำนิดๆ ผมจึงเริ่มเร่งจังหวะขึ้นทั้งห้องมีแต่เสียงเนื้อกระทบเนื้อกับเสียงครางลั่นห้องไปหมด ขณะที่ผมกำลังปฏิบัติกามอยู่นั้นก็เหลือบไปเห็นคอของมันอีก...น่าดูดเป็นบ้า ผมก็ก้มไปขบคอมันทันทีครับ และสร้างรอยเอาไว้จนรอบคอมัน ตอนนี้หน้าตามันเหยเกมากครับตาก็ปิดเหมือนว่าจะไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น ผมเลยจับมันเปลี่ยนเป็นนอนคว่ำยกสะโพกมันขึ้นแล้วก็ค่อมไปทำอย่างนั้นต่อ แต่ท่านี้ค่อนข้างเปลืองพลังงานครับเมื่อยเข่าด้วย แต่ความมันส์ก็ยกนิ้วให้เลยครับ และช่วงสุดท้ายของผมก็มาถึงผมรีบเร่งเครื่องอย่างรัวจนในที่สุด น้ำรักสีขาวข้นของผมก็เข้าไปอยู่ในตัวมันเรียบร้อยแล้วครับ

“อ๊า...แฮ่กๆ” ผมหอบเลยครับนอนทับตัวมันทั้งอย่างนั้นไอ้นั้นก็คาอยู่อย่างนั้นแหละครับ

( Prom Part )

คนที่นอนทับร่างผมดูเหมือนว่าจะหลับไปแล้ว แต่ตัวไม่นั้นวันนี้ผมจะจำมันไปจนตาย วันที่ทำให้ผมไม่เหลือแม้แต่ค่าของความเป็นคน คุณอาจจะคิดว่าทำไมผมถึงยอมแลก...ผมคิดเสมอว่าจะทำยังไงให้หลุดจากคนๆนี้ และผมก็ได้คำตอบว่ามีเพียงสิ่งเดียวที่จะทำให้ผมหลุดพ้นออกไปจากตรงนี้ได้คือการ...เสียตัว!!!! แต่ผมโทษใครไม่ได้หรอก เพราะผมเป็นคนเลือกเองยอมเจ็บตัวในวันนี้แค่ครั้งเดียว ดีกว่าต้องคอยเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลายๆรอบ และนี่คงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายสำหรับผมและผู้ชายคนนี้

“พรหม นายน่ารักมากเลยรู้ไหม” เสียงคนข้างบนกระซิบข้างหูผมเสียงแหบพร่า

“เราเสียวจนลืมตัวเลย” ผมเริ่มกลั้นไม่อยู่แล้วครับ กับน้ำตาที่กำลังไหลเป็นทางปานเขื่อนแตก

“นายพอใจไหม” ผมถามกลั้นเสียงถามออกไป พยายามคุมเสียงให้ปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น

“พอใจสิ เราสนุกมาก” ป๊อปพูดพร้อมกับเริ่มลุกไล้ผมอีกครั้ง

“นายจะปล่อยเราไปได้หรือยัง”

“หือ ทำไมล่ะอยู่กับเราไม่ดีหรอ” ป๊อปถามผมแต่ก็ยังไม่ยอมหยุดกับสิ่งที่ทำอยู่

“นายตอบไม่ตรงคำถาม...เราถามว่าจะปล่อยเราไปได้หรือยัง” นี่ผมก็ยอมเค้ามามากพอแล้วนะ ถ้าให้ผมยอมมากกว่านี้....ฆ่าผมเถอะ มันคงเจ็บปวดไม่แพ้กันหรอก

“ปล่อยน่ะปล่อยแน่...แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้” ระหว่างที่มันพูดผมก็รู้สึกอึดอัดช่องทางหลังอีกครั้ง ความป็นชายของเค้าที่ยังไม่ได้เอาออกจากร่างผมไปกำลังขยายตัวขึ้นอีกครั้ง

“แค่นี้ยังไม่พอหรอ...นายต้องการอะไรจากเราอีก นายยังย้ำยีเราไม่พอใช่ไหม” ผมพูดเสียงนิ่งพร้อมกับน้ำตาที่พรั่งพรูออกมาอย่างมากมาย ผมพยายามแล้ว ผมพยายามทำให้ดีที่สุดแล้ว แต่ทำไมกันนะ....ฮึ้ย

“ไม่....ยังไม่พอถึงเวลาเดี๋ยวมึงก็ได้ไปเองไม่ต้องกังวลไปหรอก” เมื่อป๊อปพูดจบก็เริ่มกระแทกเอวอีก ผมรู้สึกเจ็บมากแต่ก็ต้องกลืนลงคอไปให้หมด ได้แต่หวังว่าป๊อปจะรีบๆเบื่อผมและปล่อยผมไปซะ แต่ถ้าผมตายก่อนก็คงไม่เป็นไรหรอก....เพราะตอนนี้ผมก็ตายทั้งเป็นอยู่แล้ว!!!!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 26-04-2012 01:00:25

สงสารพรหมจัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 26-04-2012 01:01:06

อิป๊อบมึงหนุกอยู่คนเดียวเลยนะนั่น อ่ะ โถ่ พรหม อิป๊อบซาดิด แบบนี้น่าจะให้พรหมคู่กับเคียวดีกว่าอ่า ฮือไๆๆๆ :m15:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 26-04-2012 01:13:04

 :m15: 

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 26-04-2012 01:22:09

โอ๊ย สงสารพรหม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 26-04-2012 02:42:50

ทำไมโหดร้ายกับคนดีๆ อย่างพรหมขนาดนี้
ทำไมพรหมต้องมาเจอกับคนอย่างไอ้ป๊อปด้วย
ขอให้โชคชะตาแห่งความโหดร้ายหยุดแค่นี้ที่พรหมแล้วเปลี่ยนไปหาไอ้ป๊อปทีเถอะ
พรหมเจ็บและโดนกระทำมาพอแล้ววววววว
..............
ปล. คนเขียนใจร้ายยยยยยยย  :o12:
(อินไปป่ะเนี่ย...)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-04-2012 09:00:43

พรมต้องเจ็บแบบนี้อีกนานแค่ไหนกันนะ              มันน่าฆ่านักไอ้เล้วป๊อบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 26-04-2012 09:02:00

โหดมากอ่ะ :m15:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 26-04-2012 09:44:34

 :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 26-04-2012 11:07:42

:m15: น่าสงสาร เมื่อไหร่อิป๊อปจะเล่าสาเหตุที่ทำแบบนี้ซะที มันต้องมีอะไรมากกว่านี้สิ อ่านแล้วเศร้าใจจัง สงสารพรหมสุด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 26-04-2012 11:22:50

พรหมเเน่ใจยังไงว่าป๊อปจะปล่อยไปง่ายๆ :m29:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 26-04-2012 11:57:43

ช้T^T

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 26-04-2012 21:26:33

อย่าไห้ถึงทีแกมาง้อพรหมแล้วกัน :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 27-04-2012 01:16:02

ป็อปนิสัยไม่ดี
สงสารพรหม
พรหมอดทนนะ สู้ๆ
เดี๋ยวเอาคืนมันทีหลัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 27-04-2012 07:29:52

น่าสงสารมากๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 27-04-2012 15:23:01

เกลียดไอ้ป๊อปมากเลยมันบ้าทำกับพรหมอย่างนี้ได้ไง
น่าสงสารมากเลยให้พรหมพ้นจากมันมาได้ดีที่สุด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 84 ตายทั้งเป็น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 27-04-2012 15:25:54

ว๊ากกกกกก อิป๊อป  เลวเวอร์อ่ะ  (แต่แอบชอบฉากเสียตัวของพรหมนะ หุหุ)
คอยดูเหอะ จะให้พรหมหนีไปไกลๆเลย เลววว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 28-04-2012 00:56:48

Lesson 85

( Prom Part )

เจ็บ.....ความรู้สึกแรกที่รู้สึกได้หลังจากลืมตา เจ็บตัวไม่ค่อยเท่าไรแต่เจ็บใจนี่สิหลายคนถามว่าทำไมผมถึงไม่สู้บ้าง...ก็มันไม่ใช่นิสัยของผมที่จะลุกขึ้นสู้รบปรบมือกับใครนิครับ ผมพยายามปรับการมองเห็นให้เข้ากับสภาวะของแสงที่สอดส่องเข้ามาในห้อง

“ไง ตื่นสักที” เสียงของใครคนหนึ่งพูดขึ้น

“…” ผมไม่ตอบอะไรครับเพราะกำลังงัวเงียอยู่ แต่พอจะขยับตัวทีนี่ร้าวรานไปหมด โอ้ย ทำไมผมถึงได้แย่ขนาดนี้นะ

“ไม่ไหวยังจะฝืนอีก.....จะไปไหน” ป๊อปถามครับ ผมเลือกที่จะไม่ตอบแต่ก็มีสายตาแผ่รังศรีส่งมา ผมจึงต้องจำใจตอบๆไปจะได้ไม่มีเรื่องอะไรขึ้นมาอีก

“ห้องน้ำ”

“ก็แค่เนี่ย กูพาไปก็ได้” พูดจบป๊อปก็เข้ามาช่วยพยุงผมเดินไปห้องน้ำตามความต้องการของผม...แต่มันไม่ใช่พยุงแล้วแหละมันกึ่งฉุดกระชาก+ลากไถไปซะมากกว่า

“ให้ช่วยอะไรไหม” ป๊อปถามผมแต่สายตาที่มองมาช่างเจ้าเล่ห์เหลือเกิน

“ไม่...ขอบคุณ” ผมปิดประตูลงกอนอย่างหนาแน่นกันคนข้างนอกเข้ามา ผมจัดการทำธุระตัวเองอยู่นานเพราะของเหลวเหนียวแห้งกังมันติดๆอยู่ช่องทางหลังของผม ผมต้องเอานิ้วตัวเองแหย่เข้าไปถูหน่อยๆ แต่กว่าจะหมดคาบเหนียวๆผมสิแทบตายครับ ทั้งแสบ ทั้งเจ็บมีเลือดไหลปนออกมานิดๆด้วย

“เฮ้ย เสร็จยังวะนานแท้” คนข้างนอกมาเคาะประตูครับ

“แปปนึง” ผมตอบแค่นั้นพร้อมกับปิดน้ำแล้วสวมชุดคลุมอาบน้ำออกมาทันที

“นึกว่าตายในห้องน้ำซะอีก” พูดจบป๊อปก็เดินเข้าไปในห้องน้ำครับ ผมจึงออกมาอยู่ที่ห้องครัวเตรียมทำกับข้าวกินดีกว่าตอนนี้หิวมากไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เมื่อวานเย็น แถมยังรู้สึกๆตัวร้อนหน่อยๆด้วย เดี๋ยวคงต้องรีบกินข้าวแล้วก็กินยาแล้วจะได้นอนพัก

( Pop Part )

เมื่อผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เห็นใครอีกคนในห้องแล้วครับ แต่ผมได้ยินเสียงคนทำอะไรบางอย่างอยู่ในห้องครัว คงเป็นมันนั่นแหละ ผมก็แต่งตัวแบบไม่ได้รีบร้อนอะไรมากสบายๆ แล้วเดินตามไปที่ห้องครัว

“ทำอะไรกินวะ” ผมเอ่ยปากถามมัน

“ต้มยำกุ้ง ไข่เจียว” ตอบมาน้ำเสียงไร้อารมณ์สุดๆ เดี๋ยวกูจะจับทำให้มีอารมณ์ให้ดู หึหึ

“ตักข้าวเลยมึง กูหิวแล้ว” ผมออกคำสั่งมัน มันก็ทำตามผมไม่ขัดเลยครับ อาหารมื้อนี้ค่อนข้างเงียบวังเวงมากครับ เหมือนนั่งกินข้าวในป่าช้าเพราะแม่งไม่มีใครคุยกับใครเลยครับเพราะในห้องมีแต่ผมกับมันสองคน

“ยังเจ็บอยู่ไหม” ผมถามมันขณะกินข้าว

“เจ็บ” เจ็บหรอ??? หน้าตามึงดูไร้ซึ่งอารมณ์อะไรทั้งสิ้นเลยเนี่ยนะบอกเจ็บ

“เดี๋ยวกูทายาให้”

“ไม่ต้อง...ขอบคุณ” ผมมองช้อนแล้วจ้องหน้ามันเขม็งเลยครับ หลังจากที่มันพูดจบ

“แต่ กู จะ ทา ให้” ผมพูดเน้นทีละคำแล้วก็กินข้าวต่อ ส่วนมันก็ทำหน้าเฉยๆมึนๆของมันไปนั้นแหละ

“พรหมมึงมานี่ได้แล้ว” ผมเรียกมันครับหลังจากกินข้าวเสร็จผมก็อยากจะทายาให้มันใจจะขาด อิอิ แอบหื่นนิดๆ

“เร็วๆหน่อย” ผมเร่งมันครับ มันก็สาวเท้าใหญ่เลยครับ

“อ่ะ ถอดกางเกงแล้วนอนคว่ำ”

“…” มันยืนจ้องหน้าผมนิ่งครับ จ้องไมวะอยากท้องกับกูหรือไง

“บอกให้ถอดก็ถอดสิ!!!” ผมพูดเสียงดังข่มขวัญมันนนิดๆ แต่มันก็ยอมถอดแต่โดยดี ผมทายาให้พรหมอย่างยากลำบากเพราะช่องทางสีเชอร์รี่ของมันกำลังรบกวนสมาธิการทายาของผมอยู่ แต่เราต้องทนไว้ครับทนไว้แผลมันยังไม่หายดี ถ้าหายเมื่อไรเราต้องได้เจอกันอีกแน่ น้องช่องแคบมาลายู(ช่องทางหลังของพรหม)

“พรหมกูมีเรื่องจะบอกมึง” ผมพูดกับมันไปด้วยทายาไปด้วย แต่มันเงียบไม่ตอบ

“มึงไม่อยากรู้หรอเงียบแบบเนี่ย” ก็ยังเหมือนเดิมครับเงียบ

“ถ้ามาอยากรู้ทีหลังกูจะไม่บอกมึงอีกครั้งแล้วนะ” ผมหลอกล่อมันครับ แต่ทำไมมันถึงยังเงียบเหมือนเดิมล่ะ เอาวะบอกก็บอก

“พรหมกูจะให้มึงกลับไปอยู่คอนโดตัวเองแล้วนะ มึงดีใจไหม” ผมว่าไม่ใช่ละมันนิ่งเกินไป ผมเลยไปกระซิบบอกมันใกล้ๆหูครับ

“ได้ยินที่กูบอกไหม” เอ๊ะ ทำไมตัวร้อนๆล่ะ สงสัยจะมาจากพิษไข้ ผมจึงจับหัวมันนอนตรงแล้ว แต่ก็เข้าใจว่าทำไมมันถึงไม่ตอบคำถามนี้ เพราะมันหลับไปแล้วไงครับ เหอๆนี่กูพูดคนเดียวมาตลอดเลยหรอเนี่ย ผมเดินเข้าไปในห้องแล้วเอาผ้าห่มมาห่มให้มัน ส่วนตัวผมก็นั่งเล่นเกมส์ครับเหอๆ นานๆผมจะเล่นสักทีถ้าว่างๆน่ะครับ

ผมนั่งเล่นเกมส์ติดต่อกันนานพอสมควร หันมาดูนาฬิกาอีกทีก็จะเที่ยงแล้วครับ ขณะที่ผมกำลังหันกลับมาหาคนที่นอนอยู่ มันก็เริ่มขยับตัวครับ คงตื่นแล้วสินะ

“เฮ้ยมึง ตื่นเถอะ จะได้กินข้าวแล้วกลับห้อง” ผมบอกมันครับ แต่มันก็ทำหน้าเอ๋อใส่ผมซะงั้น...น่าจับกดชะมัดเล้ยยยยยย

“หือ...นายว่าไงนะ” มันพูดเสียงงัวเงียเลยครับ

“บอกว่ากินข้าวกินยาจะได้กลับห้อง” ผมคาดว่าพรหมจะต้องดีใจจนกระโดดโล้ดเต้น แต่เปล่าเลยมันกลับพยักหน้าเฉยๆแล้วลุกไปกินข้าว นี่มึงไม่ดีใจเลยหรอเนี่ย ผมเดินตามมันออกมาติดๆแต่เดินมาได้สักระยะคนข้างหน้าผมอยู่ๆก็เอนตัวลงมาทับผม ผมก็รับได้ทันพอดิบพอดีไม่งั้นมันคงได้ลงไปกองกับพื้นแล้ว

“ไหวไหมมึงอ่ะ” ผมประคองมันมานั่งที่โต๊ะกินข้าว แล้วไปเตรียมหายาไว้ให้มันกิน

“อือ...เราไหวอยู่” มันตอบผมเสียงเนือย ผมว่ามันคงเหนื่อย ผมเลยอุ้มมันขึ้นครับ

“เฮ้ย นายทำอะไร” เสียงของมันประท้วงขึ้นครับ แต่คิดว่าผมจะฟังหรือเปล่าล่ะ หึหึ

“มึงกลับไปนอนที่เตียงเถอะ ท่าทางมึงจะไม่ไหว เดี๋ยวกูไปเอาข้าวมาให้กินในห้อง” ผมพูดพรางกับก้าวขายาวของผมเองอย่างรวดเร็ว ร่างของมันสามารถมาอยู่ในห้องนอนได้ในเวลาอันสั้น

“รอแปป” พูดจบผมก็เดินออกไปเอาข้าวมาให้มันกินครับ มันก็กินเองจนหมดแหละครับ ช่วงหลังมานี่มันเริ่มเชื่อฟังผมมากขึ้น ไม่สิ มากเกินไปด้วยซ้ำ พูดอะไรก็ไม่เคยต่อ สั่งให้ทำอะไรก็ทำ ไม่ดึงดันเหมือนช่วงแรก

“จะกลับห้องเลยไหม” ผมถามมันครับ

“ก็แล้วแต่นายเถอะ เรายังไงก็ได้” เมื่อมันพูดจบผมก็เดินเข้าไปในห้องเลยครับ จัดกระเป๋าของตัวเอง...ถามว่าจัดทำไมน่ะหรอ หึหึ คิดว่าผมจะปล่อยเหยื่ออันโอชะของผมไปง่ายๆหรอ...ง่ายไปไหมครับ ถ้าปล่อยไปง่ายๆก็ไม่ใช่ผมสิ ยิ่งคนๆนี้น่าสนใจเข้าไปใหญ่ ผมไม่มีทางเบื่อง่ายๆหรอกครับ

“นายจะไปไหนหรอ” มันถามผมด้วยหน้าตาสงสัย

“จะไปอยู่กับมึงไง” ผมบอกไปตามความจริง

“นายจะไปทำไม” มันถามผมกลับทันที

“ก็กูอยากไป” ผมแถไปเรื่อยๆครับ มันไม่มีทางแถสู้ผมได้หรอก

“…” มันก็เงียบครับแล้วเดินนำออกจากห้องไป อะไรวะพอเดินได้หน่อยก็เดินลิ่วเลยนะมึง ไม่เคยคิดจะช่วยกูถือกระเป๋าเลย เมื่อมาถึงรถผมก็สตาร์ทรถออกทันทีในระหว่างทางอยู่ๆมันก็ถามผมขึ้นม

“นายจะไปอยู่กับเราทำไม”

“เอาจริงๆเลยไหมล่ะ” ผมทำสายตาหวานไปให้มัน

“อือ”

“กูหวงมึง!!!!!!!” หึหึ ไม่หวงได้ยังไงครับ ของเล่นชิ้นนี้ยังเล่นได้เรื่อยๆไม่น่าเบื่อ ไม่แน่นะในอนาคตผมอาจจะหาวิธีเล่นอะไรสนุกๆกับของเล่นชิ้นนี้ก็เป็นได้


ปล. แงแง คนเขียนน้อยใจ มีคนอ่านแต่ไม่มีคอมเ้ม้นเลย T_T

เดี๋ยวจะแกล้งดองไว้เยอะๆแล้วไม่ลงคอยดู >///<

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 28-04-2012 01:04:17

 :serius2: :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 28-04-2012 01:04:50

อย่าแกล้งเลย อยากอ่านทุกวัน
ป๊อปนี่ชั่วช้าอ่ะ คิดอะไรแต่ล่ะอย่าง
สงสารพรหมมากเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 28-04-2012 01:24:17

ชอบคู่พรหมมากกว่าคู่อัทนะ หุหุ รุนแรงดี
แต่แก ไอ้ป๊อป ถ้าไม่จริงจังถอยไปซะ เดี๋ยวยุให้พรหมหาปั๋วใหม่ซะนี่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ARMTORY ที่ 28-04-2012 01:24:58

ป๊อป แกชั่วว่ะ :z6: น่าสงสารพรหมจัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 28-04-2012 01:58:55

ป๊อบนิสัยไม่ดีจริงๆเล้ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 28-04-2012 07:40:17

เกลียดไอ้ชั่วป๊อป พรหมแกหัดสู้มันบ้างสิจะได้สั่งสอนมันหน่อย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: lukemooh ที่ 28-04-2012 08:28:42

อย่าดองเลยนะค่ะ  :monkeysad: :call:

สงสารพรหมอ่ะ  แล้วมันจะเกิดเป็นความรักมั้ยนะ :L1:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 28-04-2012 08:34:58

ป๊อปเลวอ่ะ  โปรดอย่าดองเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 28-04-2012 09:05:00

อร๊ายอิป๊อบไอ้เราก้อนึกว่ากลับใจที่ไหนได้เลวกว่าเก่าอีกเชอะคนเขียนขา
ให้อิปีอบเจ็บมากกว่าที่ทำกับพรหมนะ เจ็บเพราะพรหมนั่นแหละ เกียดอิปีอบง่า :monkeysad:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 28-04-2012 09:45:26

ชั่วได้นะแต่ขอให้รักจริง

สงสารน้องพรหมอ่ะ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 28-04-2012 10:06:15

 :เฮ้อ: นึกว่าพรหม จะรอดแล้วว 555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 28-04-2012 10:10:15

สงสารพรหมจริงๆ :m16:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: POP585 ที่ 28-04-2012 10:16:41

 :m15: :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 28-04-2012 11:53:18

โอ๊ยยยย ไม่ไหวจะเคลียร์
อ่อนเพลียหัวใจ
ไอ้ป๊อบรุนแรงไป
สงสัยพรหมจะช้ำนานนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 28-04-2012 15:19:14

แหงะ ถึงคนเขียน อย่าดองเลยนะ เค้าอ่านมากเลยอ่ะ สนุกมากกกกกกกกกกกกกก เค้ายังอยากอ่านบ่อยๆ



ในส่วนของเนื้อเรื่อง ป๊อบแกเลวมาก ไร้ซึ่งความจริงใจ สงสารพรหมจริง ๆ ทั้งถูกข่มขืนแล้วยังต้องเป็นของเล่นให้เค้าอีก หนีไปเลย แล้วไม่ต้องกลับมาอีก ให้อิห่าป๊อบ (สรรพนามเริ่มเปลี่ยนไปตามอารมณ์) ตามหาให้พลิกแผ่นดินเลย 

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: jiabjiab ที่ 28-04-2012 19:24:32

โอ๊ยอย่าดองเลย เี่ดี๋ยวลงแดง แล้วเมื่อไหร่ ไ่..้ ป๊อปจะรับผลกรรมซะที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 28-04-2012 22:59:36

น่าสงสารพรหมจัง :m15:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 85 Update!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 28-04-2012 23:26:10

โอ้ย ไม่ไหวๆ
ป๊อปจะแกล้งพรหมไปถึงไหน
สงสารพรหมเถอะ
พรหมออกจะเรียบร้อย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 28-04-2012 23:40:53

Lesson 86

( Prom Part )

“ปิ๊ง ป่อง ๆ”

“ครับๆสักครู่นึง”

“แอด....มาหาคะ.....พรหม!!! พรหมใช่ไหมหายไปไหนมา” อัทเข้ามากอดผมและพูดไม่หยุดเลยครับ แฮะๆ พอกลับมาถึงห้องผมก็มาหาอัทก่อนเลยครับ

“อัทครับมีอะไรหรอ เอะอ่ะ เสียงดังลั่นเชียว” เสียงของวินตะโกนถามออกมา

“พรหมกลับมาแล้ววิน พรหมกลับมาแล้ว!!!!!” อัทตะโกนสุดเสียงเลยครับ แล้วทันใดนั้นเสียงคนวิ่งก็ตามมาอย่างรวดเร็ว

“ไหนๆ...เฮ้ย หายไปไหนมาวะ คนอื่นเค้าเป็นห่วงตามหากันให้วุ่นเลย” วินดูมีสีหน้าโล่งอกครับ ส่วนอัทก็ยิ้มแล้วลากผมเข้าห้องเลยครับ ผมก็เดินตามเข้ามาอย่างง่ายดาย

“นั่งก่อนสิพรหม กินข้าวกินปลามาหรือยังเนี่ย สีหน้าดูไม่ค่อยดีเลยไม่สบายหรือเปล่า แล้วหายไปไหนมาตั้งหลายวันโทรไปก็ปิดเครื่องตลอด” โอ้โห ถามยิ่งกว่าแม่อีกครับ แต่ก็เข้าใจอ่ะนะครับอัทคงเป็นห่วงผมจริงๆ

“ให้เราตอบคำถามไหนก่อนดีล่ะอัท” ผมถามอัทกลับแบบเล่นๆ

“แล้วแต่ศรัทธาเลย”

“เริ่มล่ะนะ....” ขณะที่ผมกำลังจะพูดขึ้นเสียงกดออดห้องอัทก็ดังขึ้นแถมกดแบบไม่มีมารยาทด้วย กดถี่ๆรัวๆ

“ใครวะ แม่งสันดารไม่ดี กดขนาดนี้พังห้องกูเลยดีกว่า” อัทเดินไปบ่นไปครับ แต่มันก็น่าบ่นอ่ะ อัทไปเปิดประตูสักพักก็ตะโกนบางอย่างบอกผม

“พรหมๆ ป๊อปมาหาอ่ะ” อ่า คิดแล้วเชียว นึกถึงคนๆนี้ทีไรผมจะต้องเซงทุกทีสิน่า ไหนจะต้องมานั่งคิดว่ากับคำพูดที่ไม่เคลียร์ของเค้าอีก ‘กูหวงมึง!!!!!” หึ เราเป็นอะไรกันถึงมีสิทธิ์มาหวงเรา

“ทำไมมึงไม่เข้าห้องก่อน!!!” มาถึงเค้าก็พูดใส่ผมเสียงแบบโมโหๆ

“ก็เราอยากมาหาอัทกับวินก่อน” ผมบอกความประสงค์ไป

“แล้วทำไมไม่รอขึ้นมาพร้อมกู!!!!!” เสียงป๊อปเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ

“เฮ้ย มึงมีสิทธิ์อะไรมายุ่มย่ามเรื่องส่วนตัวของเพื่อนกู” อัทเอ่ยขึ้นครับ

“ไม่ใช่เรื่องของนาย ไอ้ตัวน้อย” ป๊อปก็สวนกลับมาเช่นกัน

“เฮ้ยๆ ใจเย็น อัท ไอ้ป๊อป ค่อยๆคุยกันไง” วินพูดแทรกขึ้นครับ สายตาของอัทพุ่งไปที่ป๊อป สายตาป๊อปพุ่งมาที่ผม...ส่วนผม ก็ก้มหน้ามองพื้นครับ ไม่รู้จะทำยังไง

“แล้วเนี่ย...มึงมาทำไม” อัทถามขึ้น

“มึงให้กูบอกจริงๆอ่ะหรอ” ป๊อปชายตามองมาที่อัท

“เออ มึงบอกมาดีกว่า มาทำเหี้ยอะไร” อัทเริมพูดเสียงดังขึ้น วินก็มาจับไหล่อัทเอาไว้ แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะขัดขืนน่าดู

“ก็มาอยู่กับเมียกูซิ!!!!!!!!” ป๊อปพูดจบผมก็ค้างทันที ไม่คิดว่าเค้าจะพูดออกมาแบบนี้ ผมสะเทือนใจอย่างมาก ผมยังไม่พร้อมจะบอกใครตอนนี้ ผมรู้สึกว่ารอบขอบตาเริ่มมีน้ำใสๆ เอ่อล้นออกมา

“เหอะ ห้องไหนล่ะ ใครได้มึงเป็นผัวคงโชคร้ายเนอะ หน้าตาก็แย่ สันดารยังแย่ยิ่งกว่าหน้าตาอีก” อัทด่าป๊อปเป็นชุดเลยครับ วินก็คอยห้ามปราม แต่ดูเหมือนอัทจะไม่ฟัง

“หึหึ ก็เพื่อนมึงไงเมียกู!!!!!” เมื่อป๊อปพูดจบ อัทก็อึ้งไปตาค้างไปเลย ส่วนป๊อปก็หัวเราะอย่างสะใจ

“ไม่จริงอ่ะ...พรหมมันไม่จริงใช่ไหม” อัทวิ่งเข้ามาหาผมเขย่าตัวผมจนหัวสั่นหัวคลอน

“อัทๆ ใจเย็นๆก่อนครับ” วินเข้ามาห้ามอัทไว้ เพราะขืนปล่อยอัทเขย่าตัวผมต่อไป หัวผมคงหลุดก่อนได้พูดอะไรแน่นอน

“มันเป็นเรื่องจริงอัท” ผมบอกอัทพร้อมกับน้ำตาที่ไหลเป็นทางยาว ผมไม่เคยอ่อนแอปล่อยน้ำตาให้ไหลต่อหน้าใครมาก่อน แต่ตอนนี้ผมอ่อนแอมากจริงๆ

“แต่อัทรู้ไว้นะ...ฮึก...เราไม่ได้เต็มใจ” ผมพูดไปสะอื้นไป อัทก็นิ่งไปพักนึง และตามมาปฏิกิริยาตัวสั่นหน้าแดงกำหมัดแน่น อย่างเห็นได้ชัด

“ไอ้ป๊อป!!!!!!!! มึงทำอะไรเพื่อนกู ไอ้ชั่ว!!!!!......ผลั๊ก...ตุ๊บ....” อัทโดดใส่ป๊อปอย่างว่องไว ทั้งเตะทั้งต่อยทั้งถีบ มั่วไปหมด ป๊อปที่ไม่ทันตั้งตัวก็เสียหลักล้มลง

“พอแล้วครับอัท พอแล้ว” วินเข้าไปแยกครับ ส่วนผมตอนนี้ทรุดอยู่กับพื้นนานแล้วครับ เหมือนหมดแรงไปซะดื้อๆ

“มันทำแบบนี้ได้ยังไงวิน มันทำกับพรหมแบบนี้ได้ยังไง!!!!!!” อัทพูดแทบจะกรีดร้อง พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาด้วยความเสียใจ ผมเห็นแล้วก็เสียใจที่คนอื่นต้องมาเสียน้ำตาเพราะความไม่ระวังตัวของตัวเอง จนทำให้เกิดเรื่องขึ้น

“ครับๆ อัทใจเย็นก่อนนะ ไปดูพรหมก่อนดีกว่าไป” วินพาอัทเดินมาหาพรหม  อัทก็เดินเข้ามาพยุงผมไปนั่งที่โซฟา

“ส่วนมึงไอ้ป๊อป มึงมีเรื่องต้องคุยกับกูอีกยาว” วินหันไปพูดบอกป๊อป

“อัท วิน เราขอนะอย่าบอกเรื่องนี้ไม่ว่ากับใครทั้งนั้น ขอให้มันเป็นแค่ฝันร้ายที่ผ่านเข้ามาก็พอ” ผมบอกกับอัทและวินเพราะยังไม่อยากให้ใครมารับรู้เรื่องที่ไม่ดีแบบนี้

“ได้เราจะไม่บอก แต่เราอยากรู้เรื่องมันเกิดขึ้นได้ยังไง” ขณะที่อัทพูดถามผม ตัวผมก็ถูกใครบางคนฉุดกระชากให้ลุกขึ้น

“กลับห้องกันได้แล้ว!!!!!” ป๊อปนั้นเองครับที่มาฉุดให้ผมลุก

“มึงปล่อยมือเดี๋ยวนี้” อัทเด้งตัวเองขึ้นทันทีแต่วินห้ามไว้

“พอเถอะอัท เราไม่อยากทำให้พวกนายเดือดร้อนแล้ว ไว้ค่อยเจอกันนะ” ผมบอกอัทแล้วออกมาจากห้องทันที แม้จะได้ยินเสียงของอัทที่ร้องตะโกนห้ามตามออกมา

“เปิดประตูดิ” เมื่อมาถึงหน้าห้อง ป๊อปก็ออกคำสั่งกับผมทันที

“นายพูดอย่างนั้นทำไม” ผมถามป๊อปทันทีเมื่อเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูเรียบร้อยแล้ว

“ก็กูพูดความจริง หรือมึงจะเถียง” ผมพูดไม่ออก ไม่คิดว่าป๊อปจะเป็นคนที่.....ขนาดนี้

“แต่นายก็ไม่สมควรพูด นายน่าจะรู้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะอะไร”

“กูไม่สน กูรู้แต่ว่าตอนนี้มึงเป็นของกู” ป๊อปพูดจบก็คว้ากระเป๋าของตัวเองเข้าไปไว้ในห้องนอนของผม

“นายก็ได้แค่นี้แหละ” เมื่อผมพูดจบป๊อปทิ้งกระเป๋าแล้วถลาเข้ามาถึงตัวผมทันที

“มึงอย่ามาปากดี เรื่องที่เพื่อนมึงต่อยกู กูยังไม่ชำระเลยนะ มึงเตรียมใจไว้ได้เลย กูเล่นมึงหนักแน่” อ้าว แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม

“นายไม่มีสิทธิ์ เราไม่ได้ทำอะไรนาย เราห้ามคนอื่นทำไม่ได้หรอก” ผมบอกไปป๊อปก็อ่อนลงและยิ้มขึ้นที่มุมปาก

“งั้นเหรอ...โอเค กูจะไม่ทำอะไรมึง.........แต่กูจะทำเพื่อนมึงแทน!!!!!” ป๊อปมองผมด้วยสายตาเฉยชา น่าขนลุกทีเดียว

“นายจะทำอะไรอัทไม่ได้นะ!!!” ผมไม่ยอมให้ป๊อปมาทำอะไรเพื่อนผมเป็นอันขาด ถึงแม้จะมีวินอยู่ก็ตามแต่ใครจะไปรู้ล่ะเพราะตัวป๊อปเองก็คงไม่ธรรมดาเหมือนกัน

“กูให้มึงเลือก จะให้กูไปทำกับเพื่อนมึง....หรือทำกับมึงแทน” เมื่อป๊อปถามกลับมาผมก็เงียบไม่ตอบ

“ว่าไงกูมีทางเลือกให้มึงแล้วนะ” ผมก็ยังไม่ตอบอีกเพราะผมยังลังเลว่าจะเอายังไงดี

“มึงไม่ตอบกูถือว่า...มึงให้กูทำเพื่อนมึงก็แล้วกัน”

“ไม่!!!!!!!!!...........ทำกับเรา อย่าทำร้ายเพื่อนเรา” ผมพูดพร้อมกับน้ำตา ผมไม่มีทางเลือก ผมต้องปกป้องเพื่อนคนสำคัญของผม

“รักเพื่อนดีนี่...ดี งั้นก็ตามเข้ามาในห้องซิ” ผมจำใจต้องเดินตามป๊อปเข้าไปในห้อง และคืนนั้นผมก็ต้องเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจเพราะป๊อปให้ผมชดใช้ด้วยร่างกายอย่างที่เค้าต้องการยังไงล่ะ


ปล.ไม่ได้เรียกร้องคอมเม้นนะครับแต่แบบว่า

พอมีคอมเม้น ผมจะรู้ว่าคนอ่านคิดยังไงอ่านแล้วมันมีแรงบันดาลใจอยากแต่งต่ออ่ะ

เชื่อไหม ผมอ่านคอมเม้นของผู้อ่านทุกคอมเม้นนะครับเพื่อมาใช้ในการปรับปรุงแก้ไข

การแต่งนิยายของผม แต่บางครั้งเข้ามาดูแล้วไม่มีใครเม้นเลย เอ่อ มันหมดกำลังใจอ่ะ

เหมือนไม่มีคนอ่านนิยายของเรามันก็ไม่อยากแต่งอ่ะครับ เข้าใจคนเขียนนะครับ หวังว่าคงไม่เรียกร้องมากเกินไป^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: nong PeePee ที่ 28-04-2012 23:45:34

ติดตามๆสนุกอ่ะชอบ:)♥

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 28-04-2012 23:48:29

พรหมน่าสงสารเกินไปแล้ว :sad11: :monkeysad: :m15:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 28-04-2012 23:53:46

 :z6: อิป๊อปปป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 28-04-2012 23:57:48

 บักป๊อปเลวไม่ไหวแล้วอ่ะ
พูดอะไรไม่ให้เกียรติพรหมเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 29-04-2012 00:04:49

เริ่มไม่น่าสงสารแล้ว

อ่อนแอเกินทำอะไรไม่ได้เลย

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 29-04-2012 00:15:46

เลวมาก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 29-04-2012 00:24:35

 :beat:จะรัก จะชอบเขา ทำตัวดีๆหน่อยไม่ได้หรือไง  หนักใจแทนพรหม ..เจอคนแบบนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 29-04-2012 00:26:45

สงสารพรหมจริงๆ :m15:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 29-04-2012 00:34:42

สงสารพรหมอ่ะ
ป๊อบใจร้ายมากๆ เอาเพื่อนมาขู่อีก
ให้พรหมหนีไปเลยดีกว่า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 29-04-2012 00:55:19

อ๊ากกก  โดดถีบป๊อป  เลวมากอ่ะ ไม่รักแล้วทำแบบนี้ได้ไง
ดูวินเป็นตัวอย่างสิ ตอนมีอะไรกับอัทครั้งแรก วินยังไม่ปล้ำเลย (ได้ข่าวว่าโดนยา)
หนอย พรหมอย่าไปยอมนะ ต้องเอาคืนให้สาสม
คนเขียนสู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้ครับ^^ พวกนักอ่านเงาก็น้า อ่านแล้วซุ่มเงียบตลอด เหอๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 29-04-2012 01:06:40

ไม่ชอบคนแบบป๊อบเลยอะ
อย่างนี้ต้องให้อัทลากพรหมไปแจ้งความจับอิป๊อบเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 29-04-2012 01:50:51

ย่าห์ ขอ :z6: :z6: :z6: :z6: :beat: อิปอปย้ำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลย หมั่นไส้มาก


แต่รู้สึกว่าวินจะใจเย็นเกินไปนะ  o18


ส่วนอัทก็ใจร้อนได้อีก :m31:


สุดท้ายสงสารพรหมที่สุด :sad11:ต้องมาแบกรับภาระอันยิ่งใหญ่(รึเปล่า) ของอิป๊อป


ยังไก็รีบๆมาต่อนะจ๊ะ เค้ารอตะเองอยู่ เค้าจะพยายามเม้นนะถ้าไม่ลืม อิอิ เป็นกำลังใจให้นะ :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 29-04-2012 02:12:03

ป๊อปชั้นอยากจะบอกแกว่า "เลว"  :z6:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 29-04-2012 02:24:40

แฮะๆๆหายไปนานเลยกลับมาอ่านทีเดียวรวดเลย อิอิ
ทำไมป๊อปทำแบบนี้หล่ะ ไหงตอนแรกดูเหมือนว่าดีนะ เริ่มงงในตัวป๊อปมากมาย
ไหงตอนหลังร้ายแบบนี้หล่ะ ส่งสารพรหมอ่ะ แต่อยากให้พรหมทำให้ป๊อปเจ็บบ้างอะไรบ้าง ทำไมทนแบบนี้
รู้หรอกนะว่าไม่ชอบใช้กำลัง ไม่สู้คน แต่แบบนี้มันเกินทนแล้วอ่ะพรหม สู้เขาๆๆๆเอาให้ป๊อปเจ็บจนตายเลย

ปล.เอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ อย่าเพิ่งท้อและหมดกำลังใจก่อนนะ สู้ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 29-04-2012 08:00:47

ชอบ เถื่อนดี

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: lukemooh ที่ 29-04-2012 08:23:42

น่าสงสารพรหมอ่ะ :m15:

ป๊อปนายใจร้ายไปแล้วเดี๋ยวจะรู้สึก :m16: :m31:

คนแต่งสู้ๆนะค่ะสนุกมากค่ะ :pig4: :pig2: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: sunshadow ที่ 29-04-2012 08:29:43

   โหดร้ายอ่า T T

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 29-04-2012 09:11:03

วันนี้ไม่เม้นนิยายนะครับ    ขอเม้นคนแต่งซะหน่อย หึ หึ หึ

คนแต่งอย่าน้อยใจหรือหมดกำลังใจไปเลยนะครับ
เพราะเท่าที่ดูแล้วก็มีเพื่อนๆหลายคนเข้ามาเม้นกันอย่างต่อเนื่องอ่ะนะ
อย่าพึ่งหมดกำลังใจไปใหนเลยครับ จงแต่งและมาอัพแบบสม่ำเสมอเช่นเคยนะครับ (ชอบตรงมาอัพสม่ำเสมอนี่แหละ)
 :impress3: :impress3: :impress3: :impress3: :impress3: :impress3: :impress3: :impress3:

ยังเป็นกำลังใจและยังติดตามผลงานเช่นเคยนะครับ
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 29-04-2012 09:32:51

มันเป็นบ้าอะไรของมันเนี่ย ทำไมต้องทำร้ายกันด้วยว่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 29-04-2012 13:27:35

อ๊ากกก สงสารพรหมอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 29-04-2012 13:49:54

เลิกเลวไม่ได้จริงๆใช่มั้ย?        ที่ทำมาทั้งไม่มีความรักแฝงอยู่เลยรึไง?      อย่าทำร้ายพรมไปมากกว่านี้เลยนะป๊อบ    ปล่อยพรมไปเหอะนะ    ขอร้องล่ะ...     :(

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: sayhi11 ที่ 29-04-2012 14:05:05

ป๊อปโหดจัง....แต่ถ้าสุดท้ายรักพรหมจิงก้อดีค่ะ ชอบ Happy มากกว่า
 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 29-04-2012 14:05:19

อยากให้พรหมลุกขึ้นสู้บ้าง เข้าใจว่าโดนภาพลักษณ์ของพรหมนั้น ดูเหมือนไม่ค่อยอยากมีเรื่อง รักเพื่อน
แต่บางครั้งมิติของการเอาตัวรอด ความเข้มแข็ง ดึงดันที่แฝงซ่อนอยู่ในตัวทุกคน
ต้องมีแสดงออกมาบ้าง ซึ่งตอนนี้ดูเหมือนพรหมอ่อนแอเกินไป
แล้วป๊อบ อารมณ์ร้ายไม่มีเหตุผล หรือมีเพียงเพราะแปลก อยากได้เป็นของเล่น อยากรู้ อยากลองเท่านั้น
ป๊อบ คงจะได้รับผลตอบสนองของการกระทำในเร็ววัน
................................................................
ปล. แต่งได้ดีครับ รู้สึกตาม แหะๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: HEROGOLF ที่ 29-04-2012 14:34:20

 :z6: :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 29-04-2012 15:34:25

อ้างจาก: DarknLight ที่ 29-04-2012 14:05:19  

อยากให้พรหมลุกขึ้นสู้บ้าง เข้าใจว่าโดนภาพลักษณ์ของพรหมนั้น ดูเหมือนไม่ค่อยอยากมีเรื่อง รักเพื่อน
แต่บางครั้งมิติของการเอาตัวรอด ความเข้มแข็ง ดึงดันที่แฝงซ่อนอยู่ในตัวทุกคน
ต้องมีแสดงออกมาบ้าง ซึ่งตอนนี้ดูเหมือนพรหมอ่อนแอเกินไป
แล้วป๊อบ อารมณ์ร้ายไม่มีเหตุผล หรือมีเพียงเพราะแปลก อยากได้เป็นของเล่น อยากรู้ อยากลองเท่านั้น
ป๊อบ คงจะได้รับผลตอบสนองของการกระทำในเร็ววัน
................................................................
ปล. แต่งได้ดีครับ รู้สึกตาม แหะๆ

อ่าๆ ใจเย็นครับ

มันเป็นบ่วงกรรมของพวกเค้า

ต้องคอยติดตามครับ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 86 สิ่งที่ต้องเลือก
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 30-04-2012 00:22:42

 :m16: :m16:ป๊อบนิสัยไม่ดี
ทำไมรุสึกพรหมดูอ่อนแอจัง ทั้งที่ตอนจีบอัทรุสึกว่าเข้มแข็งกว่านี้น่าา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 30-04-2012 00:52:53

Lesson 87

( Autt Part )

หลังจากวันนั้นผมก็แทบจะไม่ได้เห็นหน้าพรหมอีกเลยครับ ผมเลยยังไม่รู้รายละเอียดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพรหม ผมบอกให้วินถามไอ้ป๊อปแต่วินบอกว่ามันพยายามเฉไฉไม่ตอบ และพยายามเบี่ยงประเด็นหรือไม่ก็หลบหน้าไปเลย เป็นแบนี้มาตลอด ซึ่งวันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายของคณะผมแล้วครับ เพราะหลังสอบเสร็จผมได้คุยกับพรหมสักที

“อัทครับ พร้อมไหม” วินถามผมเมื่อเราสองคนยืนอยู่หน้าห้องสอบครับ

“อือ เค้าพร้อมแล้ว” ผมกับวินกำลังก้าวเข้าห้องสอบ แต่ก็มีเสียงของคนที่คุ้นเคยดีเรียกไว้ซะก่อน

“อัท เดี๋ยวเราขอคุยด้วยสักแปปนึงได้ไหม” เมื่อผมหันมาเจอพรหมก็ต้องตกใจ

“ดะ....ได้สิ” แล้วพรหมก็ลากผมไปในที่ลับตาคน แต่ที่ผมอึ้งคือสภาพของพรหมตอนนี้ ผอมลงไปเยอะหน้าตาก็ดูโทรมๆ แถมตามคอตามแขนยังมีแต่รอยแดงๆเป็นจ้ำๆ

“พรหมก่อนพูดอะไรให้เราพูดก่อน.....ทำไมถึงมีสภาพแบบนี้...ปกติพรหมไม่น่าปล่อยตัวเองแบบนี้นิ” พรหมจึงเล่าให้ผมฟังรวบๆว่า โดนยึดกุญแจรถ ไปไหนต้องบอก แล้วก็โดนทารุณถ้าเกิดมีเพื่อนของพรหมมาด่าหรือว่ามัน ผมถึงใจหายเพราะผมเจอหน้าไอ้ป๊อปทีไรก็แม่งไปสามบ้านแปดบ้านแถมยังจะเข้าไปกระทืบมันด้วยซ้ำ

“เราขอโทษพรหม....ที่นายต้องเป็นแบบนี้เราก็มีส่วน” ผมไม่น่าไปว่าไปด่ามันมากเลย คาดไม่ถึงว่ามันจะทำกับพรหมได้ขนาดนี้

“เราทนไม่ไหวแล้วนะพรหม....แจ้งตำรวจเถอะ” ผมเสนอขึ้น เพราะขืนปล่อยไว้ต่อไปพรหมก็เหมือนตกนรกทั้งเป็นน่ะสิ

“ไม่.....ไม่ได้นะอัท อย่าทำให้เป็นเรื่องขึ้นมาเลย....เรามีเรื่องจะบอกอัทด้วย” ผมก็ตั้งใจจะฟัง แต่พรหมยัดกระดาษเข้ามาในมือผม

“นี่อะไรน่ะ” ผมสงสัยทันทีเมื่อคลี่กระดาษออก มันเป็นเบอร์โทรศัพท์ครับ

“เบอร์ของเราเอง อัทสามารถติดต่อกับเราได้ทางเบอร์นี้....ขออีกอย่างนะอย่าบอกใครเกี่ยวกับเบอร์นี้” พรหมทำหน้าขอร้อง ผมก็พยักหน้า

“แล้วเบอร์เก่าล่ะ” ผมถามครับ

“โดนยึดไปน่ะ” ผมเข้าใจทันที นี่มันจะมากไปแล้วนะ

“แล้วก็....หลังจากวันนี้ เราอาจจะไม่กลับมาอีกแล้วนะ”

“ทำไมล่ะ!!!! ถ้าไม่กลับมาแล้วจะไปไหน” ผมถามอย่างร้อนรนเพราะไม่คิดว่า พรหมจะคิดอะไรแบบนี้

“เราจะไปจากที่นี่”

“ไม่ได้นะ...ถ้าไปแล้ว.......รถล่ะ คอนโดล่ะ ไหนจะเรื่องเรียนอีกล่ะ พรหม อย่าไปเลยนะทุกอย่างมีทางแก้ไขเชื่อเราสิ” ผมพยายามโน้มน้าวแต่ดูเหมือนมันจะไม่เป็นผล

“อัท...เราตัดสินใจแล้วเราจะทิ้งทุกอย่าง แล้วไปหาที่สงบๆอยู่เคนเดียว แต่ถ้าอัทคิดถึงเรา อัทไปหาเราก็ได้” พรหมพูดพร้อมกับใบหน้าที่ฉาบไปด้วยรอยยิ้ม น้ำตา และหลายๆอย่างบนใบหน้าของพรหมที่ผสมกันมั่วไปหมด

“ก็ได้...เราเคารพการตัดสินใจของพรหมนะ” ผมเลิกที่จะรั้งพรหมเพราะดูยังไงตัวพรหมเองคงไม่ฟังใครแล้ว แต่ผมก็ว่าดีแล้วแหละจะได้ไปให้พ้นๆไอ้ป๊อปนั้นสักที แต่ก็นะ ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีทำไมพรหมถึงยอมป๊อปขนาดนี้ มันต้องมีอะไรแน่ๆ

“อัท ไปเข้าสอบกันเถอะเวลามันเจียนตัวเข้ามาทุกทีละ” พรหมเอ่ยปากบอกผม

“นั่นสินะ” ผมก็พากันเดินไปเข้าห้องสอบโดยไม่พูดอะไร และผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันจะเป็นการพูดคุยกันครั้งสุดท้ายของผมกับพรหม เพราะหลังจากเริ่มสอบไปไม่ถึง 20 นาที พรหมก็ลุกไปส่งกระดาษข้อสอบแล้วไปจากห้องทันที คงไปแล้วสินะ ทุกคนในห้องได้แต่มองกันตาค้างเพราะว่าวิชานี้เป็นวิชาที่ค่อนข้างยาก บางคนทำจนหมดเวลาสอบยังงมกันไม่เสร็จเลย เมื่อสอบเสร็จทุกคนต่างพากันบิดขี้เกียจเดินออกจากห้องสอบด้วยอาการปลงๆกันถ้วนหน้า

“พรหมนี่เก่งชะมัดเลย แปปเดียวเสร็จแล้ว” วินเอ่ยขึ้นเมื่อเราเดินออกมาจากห้อง

“ก็อืมนะ...พรหมเค้าก็เก่งแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว” ผมรู้สึกใจหายยังไงไม่รู้อ่ะ พรหมจะไปไหน แล้วจะทำอะไร ผมคิดวนไปวนมาอยู่ในหัวตัวเอง

“ว่าแต่ตั้งแต่ออกมายังไม่เจอพรหมเลยอ่ะ...อัทเห็นบ้างปะ” วินถามผม

“วิน.................พรหมเค้าไปแล้ว” ผมบอกกับวินเพราะป่านนี้พรหมคงไปไกลแล้ว เวลาสอบสามชั่วโมงไม่ใช่น้อยๆ

“ฮะ ไปแล้ว ไปไหนอ่ะ” วินคงคิดว่าไปเที่ยวกลับบ้านหรือไม่ก็กลับคอนโด แต่มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ ไปในที่นี่หมายถึง ไปไหนไม่รู้

“เค้าไม่รู้ ไว้ถึงห้องเค้าจะเล่าให้ตัวเองฟังนะ” ผมบอกวินแล้วเราก็พากันกลับห้องครับ เมื่อมาถึงห้องผมก็เล่าในสิ่งที่คุยกับพรหมให้วินฟัง วินดูตกใจมากแต่วินเองก็บอกว่าไม่เข้าใจป๊อปเองเหมือนกันว่าทำแบบนี้ทำไม ในระหว่างที่คุยกันนั้นโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้นมาพอดี พอดูเบอร์ก็เบอร์แปลกแต่ว่าคุ้นๆแฮะ

“สวัสดีครับ อัทพูดครับ” ผมกล่าวอย่างสุภาพ

(อัท พรหมเองนะ) พรหมพูดยังไม่ทันขาดคำผมก็โวยวายขึ้นก่อนเลย

“พรหม!!!! พรหมไปอยู่ไหน ทำอะไร แล้วเป็นยังไงบ้าง” ผมยิงคำถามไม่ยั้งเลยครับ ก็คนมันเป็นห่วงนี่นา

(ตอนนี้หรอ....เราอยู่นนทบุรีน่ะ) อ่อ ก็ไม่ไกลเท่าไรนะ

“หรอ แล้วเป็นยังไงบ้างล่ะมีที่พักหรือยัง” ผมถามพรหม

(ก็เราจองไว้แล้วล่ะ ห้องเช้าเล็กๆน่ะ) พรหมตอบผม

“อื้อ พรหม รีบๆฟื้นตัวเองซะนะจะได้กลับมาสู้ต่อ เราคิดดูแล้วยังไงเราก็ไม่ยอมให้พรหมทิ้งทุกอย่างไปแบบนี้หรอกนะ”

(เราขอไม่รับปากนะอัท...เราขอเวลาคิดหน่อยก็แล้วกันนะ)

“เฮ้อ อ่ะๆ เราไม่บังคับพรหมแล้ว แต่เดี๋ยวว่างๆเราจะไปหานะ”

(โอเค จะมาก็บอกก่อนนะ จะได้เตรียมตัวรอ)

“โอเค งั้นแค่นี้แหละนะพรหม บาย” ผมกับพรหมล่ำลากันทางโทรศัพท์ เมื่อผมวางสายวินก็คาดคั่นผมเรื่องพรหมทั้งหมด ผมก็ยอมเล่าให้ฟังแต่ก็กำชับวินว่าห้ามบอกใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด ถ้ามันรั่วไหลไปล่ะก็ผมจะโกรธวินไปตลอดชีวิตเลยคอยดู

ผมกับวินก็หมกตัวอยู่ในห้องกันจนมืดค่ำแหละครับ แต่ว่าตอนนี้มีแขกไม่รับเชิญมาอยู่ในห้องผมครับ ผมทั้งเกลียดขี้หน้าและสันดานของมันจนเข้ากระดูกดำ หนังหน้ามันผมยังไม่อยากจะมองเลย ไอ้นรกเอ้ยถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนวิน พ่อจะเอารองเท้าตบหัวแล้วยัดปากให้สะใจเลย

“พวกมึง เห็นไอ้พรหมบ้างหรือเปล่าวะ” มันเริ่มบทสนทนาครับ

“ไม่เจอเลยว่ะ ไม่ได้อยู่กับมึงหรอเห็นช่วงหลังอยู่ด้วยกันตลอดจนแทบจะเป็นคนๆเดียวกัน” วินตอบครับ แต่แม่งตอแหลเก่งนะ เหมือนไม่รู้เรื่องรู้ราวจริงๆเลย

“แม่งไปไหนวะ มืดค่ำไม่กลับห้อง” มันบ่นครับ

“เป็นกู กูก็ไม่กลับ ถ้ากลับมาแล้วเจอตัวส้นตีนอะไรไม่รู้อยู่ในห้องน่ะ” ผมแอบแขวะมันเล็กน้อย แล้วก็เดินไปอุ้มลายตาลออกมาเล่นด้วย

“ลายตาลลูก หนูเป็นหมาก็จริง แต่อย่าทำสันดานหมาๆมากนะลูก ทำตัวให้มีคุณค่าไม่ใช่มีดีแต่หน้าแต่สันดานต่ำจมตีน” เต็มๆครับ แต่ดูเหมือนมันจะมึนมาก สมควรแล้วที่เป็นเพื่อนวิน

“แล้วมึงจะเอายังไงวะ” วินถามครับ

“หึ...เดี๋ยวมันก็กลับมาเองแหละ” มันพูดแล้วยิ้มที่มุมปาก

“มั่นใจจังนะ” แหม่ มันหยุดไม่ได้จริงๆอ่ะครับ

“จะไม่มั่นใจได้ยังไง รถ กระเป๋าตัง โทรศัพท์มือถือ ทุกสิ่งทุกอย่างของมันอยู่ที่กู จะไปไหนได้ไกล ตังแค่ 200 มึงว่ามันจะไปไหนได้ล่ะ” ผมตาลุกวาวทันที นี่มันทำเหมือนเพื่อนผมเป็นนักโทษเลยงั้นหรอ

“มึงออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!!!!!!” ผมปรี๊ดแตกเลยครับผมรับไม่ไหวจริงๆ ขืนฟังมากกว่านี้ผมฆ่ามันแน่ แต่สิ่งที่ผมห่วงยิ่งกว่าก็คือเพื่อนผมต่างหาก ตังแค่ 200 จะอยู่ได้กี่วันกันเชียว ทำไมต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้ด้วยนะพรหม เฮ้อ เราสงสารนายจริงๆ หวังว่านายจะเข้มแข็งขึ้นในเร็วๆนี้นะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: chai235 ที่ 30-04-2012 01:00:14

ถ้าผมเป็นอัทจะเลิกคบกับ วิน ให้มันจัดการเพื่อนมัน เห็นเพื่อนทำชั่ว แต่ไม่เคยพูดคุยอะไรเลย ก็เลวพอกัน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 30-04-2012 01:04:28

อิป๊อปอิชั่ว เลวมากเลย
จิตใจมันทำด้วยอะไรเนี่ย
พรหมน่าจะสู้กับมันซักตั้ง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 30-04-2012 01:11:44

ตายซะเถอะป็อบ :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 30-04-2012 01:28:12

สงสารพรหมอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 30-04-2012 01:34:07

 E POP เมิงเลวมากกกกกกกกก   อินจัด 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 30-04-2012 02:00:51

แมร่ง  ยึดหมดเลยหรอวะ  ไอ้ป็อบไอ้ห่า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 30-04-2012 04:48:19

โห อิปีอบชั่วไปไหนพรหมอุส่ารอดพ้นแล้วน๊า  :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 30-04-2012 07:03:05

สงสารพรหมอ่ะ ต้องทำกันขนาดนี้เลยเหรอ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 30-04-2012 07:47:12

ไม่ต้องกลับมาหรอก ถ้าต้องกลับมาแล้วเจอคนแบบนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 30-04-2012 08:43:40

พรหมสู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 30-04-2012 08:43:55

พรมเป็นคนนะป๊อบ        มีชีวิต   มีจิตใจ        อย่าทำร้ายพรมไปมากกว่านี้เลยนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: lukemooh ที่ 30-04-2012 08:45:52

สงสารพรหมอ่ะ :sad11:
มีเงิน200เอง
ไอ้ป๊อปใจร้ายมาก :m16: :m31: :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: krimiko ที่ 30-04-2012 09:02:16

 :sad4: :o12: ถ้าเราเป็นอัทนะ เราจะไปหาพหรม แล้วยกเงินให้ทั้งบัญชีเลย แล้วค่อยเกาะวินกิน อิอิ o18

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 30-04-2012 09:12:52

เฮ้ออออ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 30-04-2012 09:54:39

 :o12: เลวมากกอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 30-04-2012 10:01:38

สงสารรรรรร!!!!!!!!!!!!!!
 :monkeysad:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 30-04-2012 11:23:07

เด่วแกก้อรู้สึกอีป๊อบตอนพรหมไม่อยู่ :m16: :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 30-04-2012 11:43:23

อินมาก น่าจบนั่งอึ้งอยู่พักใหญ่  ไอ่ป๊อปป  :z6:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 30-04-2012 11:58:06

บอกได้คำเดียวว่า เลววววววววววววววววววววววว ไม่รู้จะบรรยายยังเลย เฮ้อพรหมมมมม

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 30-04-2012 12:54:32

พรหมรักษตัวดีๆนล้วกลับมคลียร์

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 30-04-2012 13:21:55

เพิ่งเข้ามาอ่านสนุกมากๆๆ
สงสารพรหมมากๆๆ
+ 1 นะคะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 87 จากไป
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 30-04-2012 14:28:52

อ้างจาก: shizuruviola ที่ 29-04-2012 15:34:25  

อ่าๆ ใจเย็นครับ

มันเป็นบ่วงกรรมของพวกเค้า

ต้องคอยติดตามครับ ^^

:o12: :o12: อินจัดครับ
สงสารพรหมจับใจ
โชคชะตามันเล่นตลกกับพรหมเกินไปเนอะๆ
...ขอให้พรหมฟื้นตัว ฟื้นใจเร็วๆ ครับ...
 :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 30-04-2012 18:45:36

Lesson 88

( Pop Part )

ผมนั่งรอใครอีกคนอยู่ที่ห้องของมัน นี่ก็ตีสามจะตีสี่แล้วนะแต่ว่าไม่มีวี่แววของมันเลย ผมโมโหมาก เดี๋ยวถ้ากลับมานะจะจัดการให้เข็ดเลย ไปไหนก็ไม่ยอมบอก ผมรอไม่ไหวละขออาบน้ำก่อนละกัน เมื่อผมอาบน้ำเสร็จมาเปิดตู้เสื้อผ้าทำไมเหมือนเสื้อผ้าในตู้มันน้อยลงยังไงไม่รู้แฮะ ผมลองแหวกเสื้อผ้าออก มันก็มีแต่ของผม แต่ไม่มีของมัน เฮ้ย หรือว่ามันจะหนีผม คิดได้ดังนั้นผมก็ต่อสายหาไอ้วินทันที

“เฮ้ย ไอ้วินไอ้พรหมมันยังไม่กลับห้องเลยว่ะ”

( ไอ้เพื่อนเหี้ยมึงโทรมาบอกกูตอนตีสี่เนี่ยนะ กูคงช่วยมึงได้หรอก แค่นี้นะกูนอนอยู่ ) แล้วมันก็วางสายไปเลยครับ ไอ้พรหมมึงอย่าคิดว่าจะหนีกูพ้น ผมรีบแต่งตัวแล้วขับรถตะเวนหาตัวมันทันที ทั้งผับ สวนสาธาณะ และสถานที่ต่างๆอีกมากมายแต่ก็ไม่มีแม้แต่เงาของมันเลย ผมหามันไปเรื่อยๆจนตอนนี้จะเก้าโมงแล้ว นี่ผมขับรถรอบกรุงเทพแล้วนะ แต่ก็ยังไม่เจอมันเลย หึ ช่างหัวมึงแล้วกูไม่เห็นจะสนใจเลย ผมขับรถกลับบ้านตัวเองเลยครับเพราะรู้สึกง่วงอย่างมาก ยังไม่ได้นอนทั้งคืนเลย

( Autt Part )

เช้าวันนี้ผมก็ทำภารกิจประจำวันตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็คือวันนี้ผมจะไปหาพรหม เพราะรู้สึกเป็นห่วงพรหมอย่างไม่มีสาเหตุ

“อัท เมื่อืนป๊อปมันโทรมาบอกว่าพรหมยังไม่กลับห้องตอนตีสี่” วินพูดบอกผม

“หึ เป็นเค้า เค้าก็ไม่กลับหรอกวิน ใครจะอยากกลับมาลงนรก ตัวเองว่าจริงไหมล่ะ” ผมบอกวิน วินก็พยักหน้ารับ ผมเคยบอกวินให้จัดการเพื่อนมันซักที แต่มันก็ลำบากใจเพราะยังไงก็คือเพื่อนทั้งคู่ มันเลยขอทำตัวเป็นกลาง

“อื้อ...แล้วอัทจะไปหาพรหมกี่โมงอ่ะ” วินถามผม

“ยังไม่ได้โทรบอกเลย ว่ากำลังจะโทรไปอยู่เนี่ย” เมื่อผมโทรไปหาพรหมแล้วบอกจะไปหาพรหมก็ไม่ได้ว่าอะไร ให้ที่อยู่มาเสร็จสรรพ ผมกับวินก็พากันมาถึงย่านที่พรหมบอก เป็นย่านชุมชนเล็กๆอยู่แถบๆชานเมืองเลยแหละเมื่อมาถึงผมก็โทรให้พรหมมารับ

“รอนานไหม” พรหมเดินเข้ามาหาพวกเรา ผมก็โดดกอดพรหมเลยครับ

“ฮื้อ...อัทเดี๋ยวเราล้ม” แต่พรหมไม่ต้องบ่นอะไรมากครับ เพราะวินมาดึงตัวผมออกก่อนที่พรหมจะพูดจบซะอีก

“ไปห้องเรากัน” พรหมเอ่ยปากชวน ผมกับวินก็พากันเดินตามไป เมื่อมาถึงผมก็สำรวจห้องที่พรหมอยู่ มันเป็นห้องเช่าราคาถูกๆ เล็กๆที่เท่าแมวดิ้นตายอ่ะแหละ

“โทษทีนะ ห้องแคบไปหน่อย” พรหมพูดพร้อมกับไปหาน้ำมาให้ผมกิน

“พรหม แล้วเงินพรหมมีเท่าไร” ผมถามทันทีเพราะว่าไอ้ป๊อปมันบอกว่าพรหมมีตังแต่ 200 แต่ผมอยากรู้ว่าพรหมจะบอกว่ามีเท่าไร

“ก็พอมีอยู่อ่ะแหละ...เราอยู่ได้สบาย” พรหมพูดยิ้มๆ แต่สีหน้าและแววตาไม่ได้ยิ้มไปด้วยน่ะสิ ดูก็รู้ว่ากำลังกลุ้มใจอย่างมาก

“มี 200 เนี่ยนะอยู่ได้สบาย” ผมพูดขวานผ่าซากเลยครับ ยอมรับว่าโกรธที่พรหมไม่ยอมบอกเรื่องไม่สบายใจกับผม

“ไม่เป็นไรหรอก 200 เราอยู่ได้อีกสองสามวัน แต่ว่าเราจะไปหางานทำน่ะ” เมื่อพรหมพูดจบผมกับวินก็พากันแย้งไม่อยากให้พรหมทำงานเพราะเป็นห่วง กลัวว่าจะลำบาก

“ไม่เป็นไรหรอกน่า คนอื่นทำได้ทำไมเราจะทำไม่ได้” พรหมไม่ยอมฟังคำตื๊อของพวกเราผมเลย อ่อนใจจริงๆ

“ก็ได้ แต่พรหมต้องเก็บเงินก้อนนี้ไว้นะ” วินพูดพร้อมกับเอาเงินยัดใส่มือพรหมไว้ น่าจะหมื่นนึงมั้ง

“เฮ้ย ไม่เอา...เอามาทำไมเราไม่อยากรบกวน” พรหมปฏิเสธดังที่พวกผมคาด ผมจึงงัดไม้ตายออกมาขู่

“ก็ได้ถ้าพรหมไม่ยอมเอาเงินก้อนนี้...เราจะบอกที่อยู่พรหมให้กับป๊อป เพราะถึงยังไงถ้าพรหมอยู่กับป๊อปก็ยังอิ่มท้องถึงจะคับใจก็เถอะ อย่าหาว่าเราใจร้ายนะ” จริงๆผมก็ขู่ไปงั้นแหละเพราะถ้าพรหมดื้อดึงไม่ยอมจริงๆ ผมก็ไม่ยอมให้ไอ้ป๊อปมาเจอพรหมอีกหรอก

“ก็ได้เราตกลง แต่ขอร้องอย่าบอกที่อยู่เรากับป๊อปนะ” พรหมพูดเหมือนจะร้องไห้ผมต้องรีบปะเลาะ ไว้ก่อนช่วงนี้ดูพรหมจะอ่อนแอมาก พูดถึงป๊อปทีไรต้องมีเสียน้ำตาทุกทีสินะ ชิ นึกแล้วก็โมโหไอ้สัตว์นรกนั้นจริงๆเลย

( Prom Part )

ตอนนี้ก็ประมาณบ่ายสามผมก็ตั้งใจว่าจะออกไปหางานทำซักหน่อย เพราะผมไม่คิดจะเกาะเพื่อนกินหรอกนะ ถึงเพื่อนจะเต็มใจก็เถอะ ส่วนเงินที่อัทให้มาผมก็กะว่าจะเก็บไว้ใช้เผื่อฉุกเฉินจริงๆเท่านั้น

ผมนั่งรถประจำทางตระเวนหางานตามสถานที่ต่างๆที่คิดป้ายรับสมัครพนักงาน จนไปเจอกับร้านอาหารร้านหนึ่ง ค่อนข้างใหญ่ทีเดียว ผมก็ไปสมัครและเค้าก็รับผมเข้าทำงานครับค่าจ้างวันละ 500 ก็ถือว่าเยอะอยู่ ทำงานทุกวันผมทำกะห้าโมงเย็นถึงสามทุ่ม รวมๆก็สี่ชั่วโมงได้เค้าให้ผมเริ่มงานพรุ่งนี้ครับ ส่วนลักษณะของงานคือเป็นเด็กเสิร์ฟ รับออร์เดอร์ และเป็นพนักงานต้อนรับครับซึ่งผมทำได้สบายมากอยู่แล้ว

( Pop Part )

ผ่านไปหลายวันแล้วผมก็ยังไม่เจอหน้าของไอ้พรหมเลย ไปดักรอที่ห้องก็แล้วเผื่อว่ามันจะกลับมา แต่ก็ไม่มีแม้แต่รอยเท้า ผมไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมต้องอยากเจอหน้ามันด้วยก็ไม่รู้ ผมพยายามไม่คิดถึงมัน แต่พอเผลอทีไรหน้ามันก็จะแว๊บเข้ามาในหัวผมตลอดเวลา ผมว่าว่างๆจะไปพบจิตแพทย์เกี่ยวกับอาการผิดปกติของผม แต่ที่น่าสงสัยคือ ทำไมไอ้ตัวเล็กมันถึงไม่ร้อนไม่รนเลยนะ เพื่อนมันหายไปทั้งคนนะเว้ย.......หรือว่ามันจะรู้ เมื่อคิดได้ดังนั้นผมก็โทรหาไอ้วินทันที

( ว่าไงวะ ) ไอ้วินกรอกเสียงลงมาในโทร

“มึงอยู่ห้องกันปะ” ผมถามมันครับจะได้ไปหา

(อยู่....มึงมีไรวะ)

“มึงรอกูแปปละกัน” พูดจบผมก็เดินไปเข้าห้องมันเลยครับ

“กูมีเรื่องจะถามพวกมึง” ผมไม่พูดพร่ำทำเพลง ถามกันเลยตรงๆเนี่ยแหละ

“มีอะไรก็ว่ามา” ไอ้วินถามผม แต่แฟนมันเนี่ยสินั่งจ้องผมยังกับจะกลืนลงไปทั้งตัว

“ไอ้พรหมอยู่ไหน”

“…” เกิดความเงียบในห้องขึ้นในบัดดลเลยครับ ไม่มีใครพูดอะไรออกมาจากปากเลย
“พวกมึงรู้กันใช่ไหม บอกกูมานะ!!!!!” ผมไม่เข้าใจทำไมต้องร้อนรนอะไรมากมายขนาดนี้ด้วย แต่ตอนนี้จิตใต้สำนึกมันสั่งให้ผมเป็นแบบนี้

“หึหึ มึงเก่งนักก็หาเองสิ” อัทพูดบอกผมน้ำเสียงเย็นๆและฟังดูไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย

“พวกมึงอย่ามาเล่นลิ้น....ไอ้วินกูเพื่อนมึงนะ” ผมหันไปหาไอ้วิน แต่ก็วินก็นิ่งเงียบไม่ยอมพูดอะไรเพราะว่าอัทน้องจ้องหน้ามันอยู่

“ขอโทษว่ะป๊อป แต่พรหมก็เพื่อนกู กูไม่อยากเห็นเพื่อนกูทรมานเหมือนกัน...กูไม่รู้หรอกว่ามันทำอะไรให้มึง มึงถึงทำกับมันได้ขนาดนี้ และกูก็ไม่รู้ด้วยว่าทำไมพรหมต้องยอมมึงขนาดนี้ไม่ยอมโต้แย้งมึง ถึงกับทนไม่ไหวยอมทิ้งทุกอย่างแล้วหนีไปแบบนี้ เพราะงั้นเรื่องนี้ก็ขอเป็นกลางละกันนะ กูไม่ยุ่งละกัน” ไอ้วินพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นและมั่นคงซึ่งมันหมายถึง มันจะไม่บอกผมจริงๆ

“พรหมจะไม่กลับมาที่นี่อีกจำไว้” อัทพูดแล้วก็ลุกออกไปจึงเหลือแต่ผมกับไอ้วินอยู่ในห้องนี้

“กูถามจริงเถอะ...ทำไมมึงถึงกับพรหมได้ขนาดนี้วะ” วินถามผมสีหน้าดูกลุ้มใจ

“กูไม่รู้...และพวกมึงจำไว้เลยว่ายังไงซะกูก็จะหามันให้เจอจนได้” ผมบอกมึงด้วยสีหน้าที่มุ่งมั่น ผมไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆครับ

“มึงเลิกจองเวรจองกรรมกันเถอะนะต่างคนต่างอยู่ไปไม่ต้องมาเจอมาเห็นกันอีกจะได้สบายใจทั้งคู่ด้วย” วินพูดให้ผมฟังแต่ผมไม่สนใมจหรอก

“มึงคอยดูกูละกัน มันไม่มีทางหนีกูพ้น” ผมบอกมันแล้วก็ลุกออกมา มันก็เดินตามมาส่งผมที่หน้าห้อง

“เฮ้อ~ แล้วแต่มึงละกัน มึงขุดหลุมพรางๆไว้มากๆถ้าตกลงไปเองมันเจ็บนะ กูบอกมึงได้แค่นี้” ไอ้วินตบบ่าผมแล้วปิดประตูห้องไป ส่วนผมก็กลับไปนอนที่ห้องมัน คิดว่าหนีได้ก็หนีไปละกัน ไอ้พรหม!!!!!


ปล.ถ้าคอมเม้นเยอะ มีสิทธิ์ได้ตอนที่ 89 คืนนี้

ขอดูจากคอมเม้นนะจ๊ะ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 30-04-2012 19:02:27

Cheer pop=เชี่ยป๊อป เลวจริง อย่าให้พรหมใจอ่อนง่ายๆนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 30-04-2012 19:04:14

น้องป๊อปอย่าใจร้ายเกินไปปปปป

น้องพรหมเค้าไม่ผิดอะไร

มึงแค่ยอมรับว่าชอบผู้ชายทุกอย่างก็มีความสุขแล้ว

ไอ้คนไม่ยอมรับความจริง :z3:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 30-04-2012 19:09:44

 :z6: :z6:ป็อบเกลียดมานนนนนนน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 30-04-2012 19:21:35

ป๊อปนี่ไม่พัฒนาตัวเองเลยว่ะ
ที่พรหมหนีไปเนี่ย ยังคิดไม่ได้อีก
เลวสุดขั้วโลกอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 30-04-2012 19:22:26

สงสารพรหมจัง T^T เกลียดป๊อปแล้วนิสัยอ่ะ โห เปนเราก้ไม่กลับอ่ะ ทรมาน :sad4: :o12: :m16: :fire:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: lukemooh ที่ 30-04-2012 19:35:19

หึหึหึ เรริ่มรักพรหมแล้วล่ะซี่ :angry2:

อยากตามหาพรหมทำไม   :m16:
ทำอะไรกับพรหมไว้บ้างล่ะ :z6:


ติดตามค่ะๆๆๆ :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 30-04-2012 19:43:55

 :serius2: เกลียดป็อป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 30-04-2012 19:47:05

เลิกตอแยพรมซะทีเถอะว่ะ         สงสารพรมเว้ยเห้ย!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 30-04-2012 19:47:25

เพื่อนเขาพูดไปตั้งเยอะ ไม่คิดจะฟังและกลับตัวเลยนะ
เลิกคบเป้นเพื่อนเหอะวิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 30-04-2012 20:01:37

สู้สู้พรหม หนีให้รอด ให้มันสำนึกได้บ้างว่าทำอะไรไว้ ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ไอ้สารพัดสัตว์

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 30-04-2012 20:31:19

 :m15:สงสารพรหมจัง หนีไปต่างประเทศเลยลูก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nuum ที่ 30-04-2012 20:35:12

 o22
         ชมครับ
         ลงเรื่องได้สม่ำเสมอ
         เรื่องน่าติดตาม
                                         :pig4: :L1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 30-04-2012 20:41:26

บักป๊อบบักสันดร ซังมึงอีหลี

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 30-04-2012 20:46:34

ขออย่าให้หาพรหมเจอเลย   ป๊อปเลวววว :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 30-04-2012 21:00:20

อิป๊อบไม่สำนึกเล้ย โธ่เวร  :sad4:แต่วินนี่แหมเปนคนดีขึ้นเยอะนะหลังจากทามเราเกือบเกลียดตอนแรกๆลงแล้วอ่ะ อิอิ :o8:
ขออย่าให้เจออิป๊อบในเร็ววันทีเพี้ยงงงงงงงง ให้พรหมอยู่แบบเบิร์ดๆก่อนนะคนเขียนสงสารง่า :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 30-04-2012 21:11:20

งงว่าป๊อป มันเกลียดอะไรนักหนา
ถ้ายังหาคำตอบไม่เจอ ก็ไม่ต้องหาพรหม  :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 30-04-2012 21:16:10

ป๊อปแกนี่เลวมากๆ
สงสารพรหมมากๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 30-04-2012 21:23:51

 :o12:  :o12:  :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: missu2 ที่ 30-04-2012 21:32:31

 :fire: โอ้ย  โกรธอิป๊อบ  มันจะบ้าอะไรนักหนา


 :call: สาธุ ขอให้พรหมเจอคนดีๆ มาปกป้องทีเถอะ
 
อิป๊อบ จะได้อกแตกตาย ชิส์  :z6:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 30-04-2012 21:51:00

พรหมอย่าให้อภัยป๊อปง่ายๆๆ หนีให้รอดนะ เอาให้ป๊อปขาดใจตายไปเลยเลวดีนัก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 30-04-2012 22:24:14

เมิงไกล้จะได้เจ็บแล้วละป๊อบเอ้ยยยย :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 30-04-2012 22:48:21

ว่างๆจะไปพบจิตแพทย์ :a5:....ป๊อบก็รู้ตัวอยู่นิเนอะ :m29:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 30-04-2012 22:50:05

แมร่ง  เกลียด พรหม  ยิ่งกว่า  เกลี่ยดขี้อีก  อยากให้มีคนค่ามันให้ตายไปเลยวะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 30-04-2012 23:04:32

มึงจะไปเรียกร้องอยากจะเจอพรหมทำไมไอ้เหี้ยป๊อป


สงสารพรหมบ้างเถอะ  :m15: :monkeysad: :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tame_tin ที่ 01-05-2012 00:09:27

ป๊อบร้ายอย่างแรงรู้ใจตัวเองเมื่อไหร่มีจบอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 88 Update!!!
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 01-05-2012 00:13:30

เกลียด ป๊อป :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 01-05-2012 00:28:26

แหม เม้นกันถล่มทลายเลยนะ
ตามสัญญาครับ ตอนที่ 89 ^^





Lesson 89

( Prom Part )

ผมทำงานและดำเนินชีวิตอย่างเรียบง่ายมาได้หลายวันแล้วครับผมรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยครับ ทั้งทางร่างกายและจิตใจ ในที่ทำงานของผม ผมมีพี่ร่วมงานคนหนึ่งที่ค่อนข้างจะพูดคุยกันมากหรือก็คือ ผมสนิทที่สุดอ่ะแหละ

“พี่อ๊อดสวัสดีครับ” ผมทักแกเมื่อย่างกายเข้ามาในร้าน

“อ้าว มาแล้วหรอพรหมยังเหลือเวลาอีกตั้งครึ่งชั่วโมง” ใช่ครับผมมาทำงานก่อนเวลาเพราะอยู่ที่ห้องเช่าเฉยๆมันเบื่อๆน่ะครับ

“ไม่เป็นไรหรอกพี่ ทำก่อนเวลาก็ได้..เดี๋ยวผมขอไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ” ร้านนี้จะมียูนิฟอร์มของพนักงานครับ ซึ่งค่อนข้างเคร่งครัดพอสมควรในทุกเรื่องๆ ไม่แปลกใจเลยที่มีค่าจ้างที่ถือว่สูงมาก เพราะว่าคนที่มาร้านนี้ส่วนมากจะรวยๆทั้งนั้น

“เอ้อ พรหมช่วยพี่หน่อยสิ คนไม่พออ่ะแถมวันนี้ท่านประธานจะเข้ามาที่ร้านด้วย” พี่แบงค์ผู้จัดการร้านเดินมาขอร้องผม ผมก็ตกลงครับอะไรช่วยกันได้ก็ช่วยกันไป

“วันนี้เป็นยังไงบ้าง” ผู้ชายสูงวัยพร้อมกับคุณนายคนหนึ่งเดินเข้ามาตรวจตราดูงาน ซึ่งดูจากทั้งสองคนแล้วท่าทางจะดุ เนี๊ยบ ไม่ใช่ย่อยๆเลย

“ก็เรื่อยๆครับท่านช่วงนี้คนค่อนข้างเยอะพอสมควร ผมจึงรับเด็กเพิ่มมาคนนึงครับ” เมื่อพี่แบงค์พูดจบท่านประธานก็กวาดสายตาไปทั่วเลยครับ

“ไหน ใครออกมาสิ” ผมมองหน้าพี่แบงค์ พี่แบงค์ก็พยักหน้าให้เดินออกมาข้างหน้า ผมก็เดินออกมาตามคำสั่ง แต่ทำไมกันนะ ผมถึงรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาคนสองคนนี้จัง

“เด็กใหม่หรอเราน่ะ” ผู้ชายคนนั้นพูดเสียงโหดๆ แต่ผมใจดู้เสือไว้ครับ

“ครับผม” ผมตอบฉะฉาน แต่แอบสั่นเล็กน้อย น่ากลัวชะมัดเลย

“ดี พูดจาฉะฉานดี...ตั้งใจทำงานล่ะ” ผู้ชายสูงวัยตบบ่าผมแล้วเดินจากไป ส่วนคุณนายก็ยิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตร ผมก็ยิ้มเอตอบเพื่อรักษามารยาท

“ฮู่~ นึกว่าจะแย่ซะแล้วพรหมเอ้ย” พี่แบงค์ถอนหายใจเฮือกเลยครับ

“ทำไมหรอพี่ มีอะไรหรอ” ผมสงสัยจึงถามไป

“ก็ปกติท่านประธานไม่ค่อยชทใครง่ายๆหรอกนะ ยิ่งเป็นเด็กใหม่ถ้าไม่โดนใจท่านจริงๆ ยิ่งยากเข้าไปใหญ่ แต่พรหมเป็นคนแรกที่ท่านชม พี่ว่าพรหมก็กล้าดีนะฉะฉานดี” ผมยิ้มแล้วบอกความในใจกับพี่แบงค์เลยครับ

“ฉะฉานอะไรกันพี่ ขาผมสั่นแทบยืนไม่อยู่ ฮ่าๆๆๆๆๆ” เมื่อผมพูดจบพวกเราก็พากันหัวเราะอย่างสนุกสนานและก็คุยกันสัพเพเหระจนเกือบลืมทำงาน....อื้ม....ใช้ชีวิตแบบนี้ก็ไม่เลวเหมือนกันสงบจิตสงบใจได้ดีไม่ต้องคอยกังวลอะไรด้วย ผมมีความสุขจริงๆ

( Pop Part )

ผมสลึมสลือตื่นขึ้นมาในตอนเช้าด้วยอารมณ์ขุ่นมัวนิดหน่อย ก็แม่งยังไม่อยากตื่นเลยแต่เสือกสะดุ้งตื่นมาเองซะนี่ จะนอนต่อมันก็ไม่หลับแล้วหาที่ระบายดีกว่า

“เฮ้ย มึงไปหาข้าวมาให้กูกินดิ” ผมพูดเพื่อจะบอกให้อีกคนได้รู้

“…” เออ เฮ้ยผมลืมไปเลยว่ามันหนีไปแล้วนี่หว่า เฮ้อ คิดแล้วเครียดไม่มีคนให้ระบายเลยเซงว่ะ ผมเหวี่ยงหมอนลงไปข้างเตียงแล้วลุกไปทำธุระส่วนตัวของตัวเองให้เสร็จเรียบร้อย  หลายวันแล้วนะที่มันไม่กลับมามันหายไปไหนกันแน่นะ

“ป๊อป มาหาป๊าหน่อย” เสียงพ่อของผมดังมาจากข้างล่างครับ ผมก็มุ่งหน้าไปหาทันที

“ว่าไงป๊ามีอะไร” ผมถามเพราะปกติป๊าไม่ค่อยเรียกผมเท่าไรหรอก

“ช่วงนี้แกปิดเทอมใช่ไหม” ถามแบบนี้จะให้ผมทำอะไรล่ะ

“ใช่ครับ ป๊ามีอะไรให้ทำล่ะ” ผมถามกลับไปอย่างรู้ทัน

“ว่างๆแกก็ไปดูงานซะบ้าง หัดเรียนรู้ไว้ก็ดี ถ้าป๊าเป็นอะไรไปแกจะได้เป็นงาน” ป๊าพูดสีหน้าเรียบเฉย

“ถ้าผมว่างนะป๊า ช่วงนี้ผมกำลังยุ่งตามหาคนอยู่” ผมบอกป๊าจบก็เดินออกมาแล้วขับรถตะลอนทั่วกรุงเทพเหมือนวันที่ผ่านๆมา แต่ทำไมวะทำไมไม่เจอสักที ผมหงุดหงิดมากเลยแวะที่ผับๆหนึ่งแก้เซงซะหน่อย แถมผมยังหิวอีกต่างหากเพราะนี่มันก็จะสามทุ่มแล้วและระหว่างที่ผมกำลังดื่มเบียร์กินข้าวอยู่นั้นก็มีคนเข้ามาทักผมครับ

“มาคนเดียวหรอค่ะ สุดหล่อ” เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากครับ

“ครับผม แล้วคุณล่ะมาคนเดียวหรอครับ” ขอหาอะไรทำแก้เซงหน่อยก็แล้วกัน

“ค่ะมาคนเดียว แล้วฉันก็อยากกลับแล้วสิ....คุณช่วยไปส่งหน่อยได้ไหมคะ” เธออ่อยผมชัดๆ แต่ไม่เป็นไรหรอกเหยื่อจะเข้าปกาผมแล้ว ฮึฮึ แต่ขณะที่ผมกำลังจะตอบรับเธอ ภาพของไอ้คนที่ผมตามหาก็แว๊บเข้ามาในสมองผม ทำให้ผมนิ่งไปพักนึง

“คุณคะ ช่วยไปส่งฉันหน่อยได้ไหมคะ”

“ขอโทษนะครับพอดีผมไม่ว่าง” พูดจบผมก็จ่ายตังแล้วเดินออกจากผับมาเลย เมื่อกี้นี้มันอะไรกัน ผมคิดถึงมันทำไมวะเนี่ย ผมสับสนอย่างมากครับตอนนี้ ผมจึงมุ่งหน้าไปแม่น้ำสายหนึ่งซึ่งส่วนมากวัยรุ่นจะชอบอยู่กันแถวนั้น ผมยืนค้ำกระโปรงรถตัวเองไว้แล้วผมก็เหม่อมองไปที่สายน้ำคิดถึงแต่เรื่องของมันเต็มหัวไปหมด มึงทำอะไรกับกูวะแค่ไม่เจอหน้ากันไม่กี่วันทำให้กูปั่นป่วนได้ขนาดนี้เลยเหรอ เดี๋ยวถ้าเจอกูจะจัดการมึงให้ถึงที่สุดเลยคอยดู

“มายืนทำอะไรคนเดียวล่ะ ไอ้เสือร้าย” เมื่อผมหันไปตามเสียงก็พบกับพี่โปมครับ รุ่นพี่ที่มหาลัยผมเองแหละ ค่อนข้างสนิทกันด้วย

“มีเรื่องให้คิดนิดหน่อยน่ะพี่” ผมตอบพี่เค้าแล้วก็มองออกไปที่แม่น้ำต่อ

“เรื่องหัวใจหรือเปล่า” พี่โปมพูดอย่างล้อเรียน แต่ผมอยากจะตอบจริงๆ ว่าถ้ากูรู้แล้วกูจะมายืนคิดทำซากอะไรล่ะ แต่ยังไงก็เกรงใจพี่แกอ่ะครับ เพราะยังไงก็รุ่นพี่อ่ะนะ

“ไม่รู้สิพี่” คราวนี้ต่างคนก็ต่างเงียบครับ ผมจึงตัดสินใจพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกไป

“พี่โปมผมถามอะไรหน่อยสิ” ผมหันไปพูดกับแก แกก็พยักหน้ารับ

“ถ้าวันนึงพี่มีคนอยู่ด้วยเป็นเพื่อน แต่พอคนๆนั้นหายไปพี่จะตามหาเค้าไหม” ผมถาม

“ไม่รู้ต้องดูว่าเป็นใคร ลักษณะยังไง”

“ก็เวลาอยู่ด้วยกันก็ชอบแหย่ ชอบแกล้งมัน แต่พอวันนึงไม่เห็นหน้ามัน...ทำอะไรก็นึกถึงมันไปซะหมด อาการแบบเนี่ยพี่เคยเป็นไหม” ผมถามพี่โปมไป พี่แกก็มองหน้าผมแล้วยิ้มกลับมา

“ยิ้มทำไมพี่ ผมมีอะไรแปลกหรอ” ผมถามพร้อมกับสำรวจตัวเอง

“ฮึ มึงไม่มีอะไรแปลกไปหรอก มีแต่สิ่งที่เปลี่ยน” พี่โปมพูดแล้วก็ยิ้ม เป็นบ้าป่าววะน่ะ

“อะไรที่เปลี่ยนพี่”

“มึงอยากรู้หรอ.........หัวใจของมึงไงที่เปลี่ยนไป มึงไปแอบชอบใครเข้าล่ะ” ไม่จริง!!!! ไม่ใช่แบบนั้นหรอกผมไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด

“พี่พูดอะไรบ้าๆ เป็นไปไม่ได้หรอก” ผมปฏิเสธแกทันที

“ก็แล้วแต่มึงนะ อาการที่มึงบอกมามันก็ฟ้องอยู่แล้ว ถ้ากูเดาไม่ผิด มึงกำลังตามหาเค้าคนนั้นล่ะสิ แต่หาเท่าไรก็ไม่เจอ มึงเลยหงุดหงิดงุ่นง่านแบบนี้” พี่โปมพูดมาตรงเผงหมดเลยครับ ผมคิดหนักสิทีนี้

“ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอกมึง...แค่มึงยอมรับความรู้สึกที่มึงมีก็แค่นั้นไม่มีอะไรยาก” พี่โปมพูดให้ผมคิด

“การที่คนเราจะมีความรักโดยไม่รู้ตัวไม่ใช่เรื่องแปลกไอ้ป๊อป” พูดจบพี่แกก็มองหน้าผม

“ผมก็แค่อยากเห็นหน้า อยากแกล้ง อยากอยู่ใกล้ๆ ถึงวิธีจะไม่ถูกเท่าไร แต่ผมต้องการมัน” ผมพูดแล้วมองหน้าแกเพื่อความแน่ใจ พี่แกก็ยิ้มแล้วพยักหน้าให้ผม

“ขอบคุณนะพี่ ผมคิดอะไรได้เยอะเลย” ผมยกมือไหว้พี่แกเลยครับ

“เออ สู้ๆเว้ย” พูดจบผมกับพี่โปมก็แยกกันเลยครับ ผมกลับมาตั้งหลักใหม่ที่บ้านเพราะมันเริ่มดึกมากแล้ว รอกูก่อนนะพรหมยังไงกูก็ต้องตามหามึงให้มาอยู่กับกูให้ได้!!!!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 01-05-2012 00:33:06

รู้ตัวสักทีนะป๊อป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 01-05-2012 00:37:25

ใกล้จะได้เจอกันแล้วแน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 01-05-2012 00:41:57

นึกว่าจะโง่นานกว่านีๆซะแล้วนะไอ้ป๊อบ           ขออย่าเพิ่งเจอกันเลยนะ    สะใจดี

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 01-05-2012 00:48:37

 รู้ตัวสักที !!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 01-05-2012 00:53:08

กว่าจะรู้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 01-05-2012 01:03:22

ถึงตามหาจนเจอจริงๆ ก้อย่าทำร้ายพรหมอีกละกันป๊อปสงสารพรหม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 01-05-2012 01:03:56

ถ้าเจอแล้ว
ก็ต้องดีกับพรหมให้มากๆด้วยหละ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 01-05-2012 01:21:08

ขอให้ได้เจอพรหมนะ

เจอแล้วก็รีบง้อ ๆ พรหมเหอะ

 :seng2ped:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 01-05-2012 04:00:48

ถึงจะรู้ตัวแต่เธอก้เลวมากมาย ไม่อยากให้พรหมให้อภัยง่ายๆเลย เพียงที่ก่อนหน้าทำเลวเพราะไม่รู้ว่ารัก พอรู้ว่ารักแล้วให้อภัยง่าย มันไม่ช่ายหรอก ต่อเอาคืนบ้าง เอ้ๆๆ ทำไมเราคิดไม่เหมือนคนอื่นหล่ะนี้ o_O

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 01-05-2012 09:24:54

กว่าจะรู้ตัวก็อ่ะนะ  เฮ้อออออ
เอาใจช่วยให้หาพรหม เจอเร็วๆก็แล้วกัน
แต่คงอีกนานนะกว่าจะดีกันเพราะ ทำพรหมไว้มากมาย


+เป็นกำลังใจให้คนแต่งเช่นเคยนะครับ+

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 01-05-2012 09:26:35

 :เฮ้อ: กว่าจะรู้ตัวน่ะป็อป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 01-05-2012 09:44:11

พรหม อย่าไปยอมนะ

ถ้าเจอกันเล่นตัวเลยลูก

อย่าไปอ่อนข้อให้ล่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: sosi ที่ 01-05-2012 11:37:14

รู้ตัวช้า........

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 01-05-2012 12:51:16

 o18เอ๊ะ ที่ทำงานพ่อปีอบอาจจะเป็นที่เดียวกันกับพนหมก้อได้ม๊างงงงงงงงง :-[
 :angry2:ป๊อบคิดได้แร้วก้ออย่าบ้าทำรุนแรงอีกล่ะ(คนอ่านแช่งแกตลอดเลยรู้มั๊ยย่ะ) :m16:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 01-05-2012 13:18:18

คราวนี้แกได้ทุรนทุรายแน่ๆไอ้ป๊อบ :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: HEROGOLF ที่ 01-05-2012 14:24:27

หึหึหึ  ป๊อปเอ๋ย  กรรมตามสนองละสิท่า

555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 01-05-2012 15:34:30

กว่าจะรู้ตัวก็เค้าก็ไม่อยู่กะเราแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอกอิป๊อบ แค่แกไปช่วยงานป๊่าเเกแล้ว ก็จะได้เจอพรหมแล้วล่ะ (อิอิ แอบเดาเรื่องไว้ล่วงหน้า)

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 01-05-2012 15:59:44

รู้ตัวก็ดีล

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 01-05-2012 17:26:11

ร้านนั่น เป็นของพ่อพรหมป่าวนะ
เจอแล้ว อย่ายกโทษให้ง่ายๆนะพรหม คนอะไร เลวแบบไม่มีเหตุผล ฮ่าๆๆๆ
ชอบวินจัง ตั้งแต่เป็นแฟนกับอัท หายซ่า ดูเป็นคนเรียบร้อยขึ้นเยอะะ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 01-05-2012 17:43:59

พรหมอย่ายอมง่ายๆน่าาาาา เดี่ยวป็อบได้ใจเอาให้เข็ด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 01-05-2012 20:55:24

กว่าจะรู้ตัว ตาป๊อบเอ้ย...... :a14:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 89 รู้ตัว!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 01-05-2012 22:16:44

ป๊อป อย่างโหดดด TT'

สู้สู้ค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 01-05-2012 22:24:33

Lesson 90

( Pop Part )

วันนี้ผมรีบตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวและเริ่มการออกตามหาพรหมทันที ไปทุกทีถึงแม้ว่าบางที่จะไปสามสี่รอบแล้วก็ตาม เผื่อบังเอิญว่ามันจะผ่านไปแถวนั้น ผมขับรถวนไปวนมาเรื่อยๆจนเกือบเย็น ผมรู้สึกท้อทำไมไม่เจอสักที....หรือว่ามันจะอยู่ต่างจังหวัด.....แต่ถ้าไม่ใช่ล่ะ ผมคิดไปคิดมาจนหัวจะเบิด และผมก็นึกได้ว่าพ่อมีเพื่อนเป็นนักสืบนี่หว่า ผมรีบต่อสายหาเพื่อนพ่อทันที

“ฮัลโหล สวัสดีครับคุณอาปกรณ์” ผมกล่าวทักทายอย่างสุภาพ

“อ้าว ป๊อปหรอลูก หายหน้าหายตาไปเลยนะ ว่างๆก็แวะมาทานข้าวกับเตยมันหน่อยสิ” เตยที่พูดถึงคือลูกสาวแกครับ เป็นผู้หญิงค่อนข้างแกร่งๆเล่นกีฬาแทบทุกชนิด ถือว่าเป็นผู้หญิงมีความสามารถคนนึงครับ

“ไว้ผมว่างจะแวะไปนะครับ....คุณอาครับผมมีเรื่องจะขอให้คุณอาช่วยหน่อย”

“หรอๆ มีเรื่องอะไรล่ะ” คุณอาถาม

“คือผมกำลังตามหาเพื่อนคนนึงอยู่น่ะครับ คุณอาพอจะมีลูกน้องที่ตามรอยคนเก่งๆไหมครับ” จริงๆแล้วคุณอาแกก็เก่งครับ แต่ส่วนมากแกจะสั่งให้ลูกน้องคอยสืบเรื่องต่างๆที่ผู้ว่าจ้างต้องการรู้ ถ้าไม่ใช่งานใหญ่จริงๆคุณอาจะไม่ลงสนามเองครับ

“อื้มๆ มีอยู่ว่าแต่มีข้อมูลอะไรให้อาบ้าง” ผมก็บอกไปว่ามีรูปถ่ายแค่นั้นคุณอาก็ไม่ถามอะไรต่ออีกเลยแต่บอกว่าพรุ่งนี้ให้เข้าไปที่สำนักงาน ผมก็รับคำแกแล้ววางสายทันที

ผมขับรถออกจากกรุงเทพเริ่มหาจากแทบปริมณฑลก่อน ตอนนี้ผมอยู่นนทบุรีครับกำลังขับรถวนตามผับต่างๆ แต่ก็ไม่ยักเจอ ผมจึงขับไปตามร้านอาหาร จนสะดุดกับร้านอาหารร้านหนึ่งเข้า...นั้นมันร้านพ่อผมนี่หว่า ไหนๆก็มาแล้ว แวะเข้าไปดูความเรียบร้อยหน่อยก็แล้วกัน

“คุณสุรชัยสวัสดีครับ วันนี้มาแทนคุณพ่อหรอครับ” พี่แบงค์ออกมาต้อนรับผมเลยครับ พ่อผมบอกว่าแกเป็นคนขยันและมีความเป็นผู้นำดีพ่อจึงรับแกเค้ามาทำงานในตำแหน่งผู้จัดการร้าน ทั้งๆที่อายุแค่ 26 เท่านั้น

“ไม่ต้องเรียกคุณหรอกพี่เขิลว่ะ เรียกป๊อปเฉยๆพอแล้ว” ผมไม่ชิยครับเวลามีใครมาเรียกคุณ คุณเนี่ย มันไม่ใช่แนวผมเลย

“ตามใจป๊อปแล้วกัน ว่าแต่วันนี้มาทำอะไรล่ะ มาซะดึกเชียวดูสิ สี่ทุ่มแล้วอีกสองชั่วโมงร้านก็ปิดแล้วครับ” พี่แบงค์พูดพร้อมกับชี้นาฬิกาที่ร้านให้ดู เออ จริงเว้ยลืมดูเวลาเลย

“ผ่านมาเฉยๆน่ะพี่เลยแวะมาดูความเรียบร้อยนิดหน่อย....ช่วงนี้มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ” ผมเริ่มซักไซ้ถามครับ

“ก็ช่วงนี้ไม่มีอะไรขีดกข้องครับ กิจการดำเนินไปได้ด้วยดี ลูกค้าก็ติดกันเยอะเพราะบรรยากาศธรรมชาติ และรสชาติของอาหาร ส่วนกำไรมีแนวโน้มว่าจะสูงขึ้นทุกวัน”

“อื้ม ก็ดีแล้วครับพี่ที่ไม่มีอะไรติดขัด”

“อ้อ ผมพึ่งรับเด็กเข้ามาร้านใหม่ไม่นานเพราะว่าคนไม่พอ ครั้งที่แล้วที่คุณท่านมาก็เรียนให้ทราบเรียบร้อยแล้วครับ” อื้อ มันหมายถึงความก้าวหน้าของกิจการนี่นะ รับเด็กเพิ่มงั้นหรอ ดีแล้วล่ะ

“มีอะไรอีกไหมพี่ เดี๋ยวผมต้องเข้ากรุงเทพอีกเดี๋ยวจะดึกไปมากกว่านี้” ผมถามพี่แบงค์อีกครั้ง

“ไม่มีอะไรแล้วครับ” เมื่อพี่แบงค์พูดจบผมก็กล่าวลาแล้วขับรถกลับเข้ากรุงเทพ...แต่ผมไม่ได้กลับบ้านหรอกนะ ผมกลับไปที่คอนโดของพรหมเผื่อว่าจะเจอ...ถึงจะเป็นแค่ความหวังลมๆแล้งๆ ผมก็จะขอไปที่นั่น และเมื่อมาถึงห้องก็พบแต่ความว่างเปล่าอีกครั้ง ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ผมหวังจะได้เห็นหน้าพรหมอยู่ในห้องนี้....

เช้านี้ผมก็ตื่นเช้าเช่นเคยครับเพราะวันนี้คุณอาปกรณ์นัดให้ผมเอารูปถ่ายไปให้ พร้อมกับชื่อของพรหม เมื่อผมเอาไปให้เสร็จก็ขอตัวทันทีเพราะวันนี้ผมจะบุกไปให้ถึงบ้านพรหมที่สระบุรีเลยคอยดู!!!!!!!

ผมขับรถประมาณชั่วโมงครึ่งก็ถึงสระบุรีแต่ปัญหาต่อมาเนี่ยสิ คือผมไม่รู้ที่อยู่ของบ้านพรหม เอ๊ะ แต่ผมมีโทรศัพท์พรหมอยู่นี่นา ผมก็ค้นเบอร์ในเครื่องซึ่งมีเบอร์พ่อกับเบอร์แม่ แต่จะให้โทรไปหาพ่อแม่เลยมันคงจะแปลกๆ ผมจึงตัดสินใจโทรเข้าเบอร์บ้านเลยครับ เพราะเบอร์บ้านคนอื่นอาจจะรับก็ได้

“ฮัลโหลครับ ใช่บ้านพรหมหรือเปล่าครับ” ผมถามอย่างสุภาพ

“อ๋อ ใช่ค่ะบ้านน้องพรหมค่ะ ไม่ทราบว่าใครคะ” ผู้หญิงคนนั้นถามผม

“อ๋อ พอดีเป็นเพื่อนตอนมัธยมน่ะครับ....ไม่ทราบว่าพรหมอยู่บ้านหรือเปล่าครับ” ผมลองถามหยั่งเชิงดูก่อนครับ

“อ๋อ ไม่อยู่หรอกค่ะ น้องพรหมไม่อยู่บ้าน เห็นบอกว่าจะไปต่างจังหวัดกับเพื่อนช่วงปิดเทอม แม่ก็อยากให้กลับมาบ้านเหมือนกันแหละลูก” แม่รับนี่หว่า ฟังจากเสียงแล้วคงจะใจดีอยู่

“อ้าว หรอครับ...แล้วคุณแม่พอจะทราบไหมครับว่าพรหมเค้าไปจังหวัดอะไร” ผมเริ่มมีความหวังขึ้นมานิดนึง เพราะถ้ารู้จังหวัดแล้วล่ะก็ การตามหามันก็จะง่ายขึ้น

“ไม่รู้สิลูก เค้าไม่ได้บอกแม่ไว้น่ะสิ....เอ้อ แม่ขอวางก่อนนะลูกพอดีลูกค้ามาน่ะ” พูดจบแกก็ตัดสายไปเลยครับ.....ไม่อยู่บ้านแถมยังไม่บอกที่บ้านไว้อีกว่าไปไหนแล้วผมขับรถมาทำไมให้เหนื่อยวะเนี่ย เสียเวลาจริงๆเลยครับ ผมก็ต้องขับกลับเข้าไปในกรุงเทพใหม่

หลายวันผ่านไปผมก็ยังตามหาพรหมไม่เจอ ข่าวทางนักสืบของคุณอาก็บอกว่าไม่มีวี่แววเลยสักนิดเดียว ผมแทบจะไม่ได้นอนมาหลายคืนแล้ว และผมก็คิดถึงพรหมใจจะขาดแล้วด้วย ผมไม่มีทางเลือกอื่น มีทางเดียวที่ผมจะรู้ว่าพรหมอยู่ที่ไหน....อัท-วิน

ผมขับรถมุ่งหน้ามาหาไอ้วินกับอัทที่คอนโดในช่วงเย็นครับ เมื่อผมมาถึงห้องวินมันก็ต้อนรับขับสู้ผมดีเหมือนเดิมแหละครับ แต่อัทนี่สิตอนเกิดเรื่องเป็นยังไงตอนนี้ก็เป็นอย่างนั้นเลยครับ

“มึงกินข้าวกับพวกกูก่อนไหม” ไอ้วินถามผมครับ

“เออ ดีเหมือนกันว่ะกูไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้า” ผมบอกมันมันก็หัวเราะแถมยังด่าผมอีกด้วยซ้ำ ไอ้เพื่อนเวร

“เดี๋ยวก็ตายห่าหรอกมึง...แล้วมึงไปทำเหี้ยไรมาวะช่วงนี้โซ้มโทรม” ไอ้วินถามผมจริงจัง ผมโทรมหรอเนี่ยไม่ได้สังเกตตัวเองเลย

“ก็ทำธุระนั้นแหละ” ผมพูดแล้วกำลังจะลุกเพราะรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำครับ แต่พอลุกขึ้นภาพในหัวผมก็มืดมัวไปหมดมองอะไรก็เป็นสีดำไปหมดแล้วความรู้สึกผมก็ดับไป

ผมยืนอยู่ในห้องของพรหมนี่นาผมกวาดสายตาไปรอบห้องก็สะดุดกับร่างๆหนึ่ง ผมดีใจมากจึงวิ่งไปกอดเอาไว้ แต่เมื่อพลิกตัวของคนที่อยู่ในอ้อมกอดให้หันกลับ ใจผมก็ตกไปอยู่ตาตุ่ม เป็นภาพของพรหมครับที่หน้าเขียวบวมช้ำไปหมดถามหายใจรวยรินเหมือนคนใกล้จะสิ้นลมแล้วตัวผมก็เขียวขึ้นเรื่อยๆจนม่วงแล้วร่างพรหมก็แหลกสลายไปต่อหน้าต่อตาผม ผมร้องไห้อย่างบ้าคลั่งกับสิ่งที่เห็นทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะทำไมรีบไปจากกู

“เฮ้ย ไอ้ป๊อป เหี้ยเอ้ยมึงเป็นอะไรของมึงเนี่ยตื่นสิโว้ย!!!!!!” เสียงไอ้วินแทรกเข้าโสตประสาทผม ผมค่อยๆลืมตาขึ้น....ผมไม่ดีเอาซะเลย ผมกลัวกับสิ่งที่เห็นจัง

“มึงเป็นอะไรวะ” ผมร้องไห้อย่างไม่อายเลยครับมันเป็นเหมือนอาฟเตอร์ช็อกค์อ่ะครับ ที่ความรู้สึกอยากร้องไห้มันตามหลังมาหลังจากเหตุการณ์ในฝัน

“เฮ้ย มึงร้องไห้ทำไมวะ” ไอ้วินถามผม ผมก็กอดมันไว้แน่นเลยครับมันก็ตกใจนิดหน่อย ส่วนอัทยืนมองผมแบบงงๆว่าเกิดอะไรขึ้น

“เอาล่ะๆ มึงใจเย็นมีอะไรวะ พูดดิ” ไอ้วินถามผมครับเมื่อเห็นผมเริ่มสงบ

“กูอยากเจอพรหม กูคิดถึงมัน กูฝันถึงมันไม่ดีเลยเมื่อกี้ กูฝันว่ามันสลายไปต่อหน้าต่อตากูเลย วินกูไม่รู้จะตามหามันที่ไหนมึงช่วยกูหน่อยเถอะ มึงบอกกูนะว่ามันอยู่ที่ไหน” ผมพูดจบอัทก็แย้งขึ้นเลยครับ

“ยังจะตอแยไม่เลิกอีกหรอ มึงจะตามหามันทำไม ทำกับมันไว้ขนาดนั้นมึงคิดว่าพรหมอยากจะเจอมึงหรอ ฮึ บอกมาได้คิดถึง ถ้ามึงคิดถึงเพราะอยากจะข่มเหงมันละก็มึงไม่ต้องไปคิดถึงมันหรอก!!!!!” อัทตวาดผมดังลั่น

“ไม่ใช่!!!!.....มันไม่ใช่แบบนั้น.....ถึงจะรู้ตัวช้าไปหน่อยแต่กูมั่นใจว่ากู รักมัน!!!!!”


ปล. เหอๆขยี้ป๊อปกันเร้ว 555555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 01-05-2012 22:39:32

เอาอีกๆสมน้ำน่าอีป๊อบ  เชอะ :fire:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 01-05-2012 22:58:29

จัดหนักอีกได้มั้ย มันยังไม่สะใจเลย 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 01-05-2012 23:03:52

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 01-05-2012 23:15:24

อัทกับพรหมจัดหนักเลย อย่าใจอ่อนง่ายๆ :z6:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 01-05-2012 23:19:29

ป๊อปรู้ตัวเมื่อสาย
ถ้าเจอพรหมก็อย่าทำกับพรหมแบบนั้นอีกนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 01-05-2012 23:21:17

สมน้ำหน้าอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 01-05-2012 23:22:08

พรหมแกห้ามใจอ่อนเด็ดขาดนะ เอาให้รู้สำนึก

มันทำกะพรหมไว้เยอะนะ ให้มันเจ็บนานๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 01-05-2012 23:25:24

เชอะ อัทเขาไม่เชื่อหรอก
อัทอย่าไปใจอ่อนบอกป๊อบนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 01-05-2012 23:29:45

สมน้ำหน้า  :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: nuum ที่ 01-05-2012 23:32:51

 :n1: สนุกคับ
        ขอบคุณ ที่มาลงอย่างสม่ำเสมอ คับผม     :pig4: :L1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 01-05-2012 23:36:39

เฮ้อออ  ป๊อบเอย นายมันน่า............สมแล้วที่ทำพรหมไว้เยอะ.

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 01-05-2012 23:43:45

ถึงจะรู้ตัวว่ารักพรมแล้วก็เถอะยังไงพรมก็คงไม่ให้อภัยหรอกถ้าพรมไม่ได้รักป๊อบเลยน่ะ        เอ๊ะ!   ชักงงว่าตัวเองกะลังพิมพ์อะไรอยู่     มึนกับความรู้สึกของป๊อบ   เฮ้อ!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 02-05-2012 00:03:16

มึนๆงงๆ
พรหมจะเป็นไรมั้ยนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 02-05-2012 00:15:52

เง้อ   อยากให้เจอรุมตรีนก่อนพรหมค่อยรับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 02-05-2012 00:18:40

โอ้วพรหม เยี่ยมลูกเยี่ยม o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 02-05-2012 01:06:18

คลาดกันจนได้ สุดท้ายก็ไม่ได้เจอ ขนาดไปถึงร้านแล้วนะ ถ้ารู้ตัวว่ารักเค้าแล้วก็อย่าทำร้ายเค้าอีกละ สงสารอ่ะ





ถึงคนเขียน ดีใจจังคนเขียนขยันลง เราขยันอ่าน แล้วเราก็เม้นตอบ แลเป็นอะไรที่เข้ากันเนอะ มาลงอีกบ่อยๆนะจะคอยจ้า :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 02-05-2012 01:06:57

ป๊อปแบบพึ่งรู้ตัวหรอ.......สงสารพรหม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: AoR-yayun ที่ 02-05-2012 01:20:21

ดีนะไม่รอให้ตายก่อนถึงจะรู้ตัว   :m31:  ป๊อปนายบ้ามากกกกกก!!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 02-05-2012 03:10:08

ทีอย่างงี้แล้วมาร้องไห้คร่ำครวญ  :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 02-05-2012 03:38:54

เอาไงละทีนี้ ... ป๊อป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 02-05-2012 04:08:50

เป็นช่วงที่สมน้ำหน้าป๊อปมาก ฮ่าๆๆๆๆ ทำไรไม่คิดดีนัก
ทีนี้ก็สำนึกซะ แล้วหาพรหมต่อ อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 02-05-2012 05:04:13

กว่าจะรู้ตัว

ปล่อยให้เสียใจอีก 2 วันค่อยเจอนะ :laugh:

 :call:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 02-05-2012 06:17:48

ดีที่รู้ตัวต่ถ้จชัวร์ต้องทตัวดี

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 02-05-2012 08:28:54

เฮ้อ รู้ตัวกันสักที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 02-05-2012 08:51:40

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 02-05-2012 09:51:53

 o18 o18

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 02-05-2012 17:45:12

กรี๊ดดดดดดดด....ในที่สุดก็ตามอ่านทันแล้ว
+ เป็ดให้แทบทุกตอนเลย(ฮาาา) แทนคำคอมเม้นต์ที่ไม่มีโอกาสได้เม้นต์ในช่วงแรกๆ TTwTT
อยากจะบอกว่าพรหมเป็นตัวละครที่ชอบที่สุดเลยในเรื่องนี้ พออ่านแล้วอดที่จะอินตามไม่ได้ TT
ป๊อปใจร้ายยยยยย :m31: สงสารพรหม :m15:
เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งนะคะ สู้ๆค่า นิยายสนุกมากเลยค่าาา :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 02-05-2012 19:39:44

แค่นั้นยังน้อยไปป๊อบ ยังเจ็บปวดไม่พอเท่าครึ่งหนึ่งที่พรหมโดนเลย
ศักดิ์ศรี อิสรภาพ ความเป็นคน ที่พรหมโดนย่ำยี
จากคนๆ หนึ่ง ที่มองข้ามผ่านความเป็นคน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 90 ความฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: HEROGOLF ที่ 02-05-2012 20:56:43

 :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 02-05-2012 21:21:43

ก็นึกว่อัพล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 02-05-2012 22:46:20

Lesson 91

( Autt Part )

“มึงว่าไงนะ” ผมแทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง คนอย่างมันเนี่ยหรอจะมารักพรหม ทีตอนแรกทำกับพรหมไว้เยอะมาก...มากเกินที่จะให้อภัย แต่ตอนนี้มันกลับร้องไห้ฟูมฟายแล้วบอกว่าคิดถึงพรหม หึ ตลกมากไปแล้วมึง

“มึงได้ยินไม่ผิดหรอกกูรักมัน” ผมกับวินก็มองหน้ากันครับ

“กูไม่เชื่อมึงหรอก มึงทำกับไว้ขนาดนั้น นั่นน่ะหรอรักของมึงน่ะ!!!!” ผมตะคอกมันเลยครับ เพราะนึกถึงสิ่งที่มันทำไว้ทีไร อารมณ์พาลจะขึ้นทุกที

“กูไม่ได้ขอให้มึงเชื่อกู แต่กูขอร้อง บอกที่อยู่พรหมมาเถอะกูฝันไม่ดีกูเป็นห่วงมัน” มันพยายามพูดอ้อนวอนผมครับแต่ผมไม่ยอมหรอก

“กูไม่บอก...ถ้ามึงรักพรหมจริง.....พิสูจน์สิ ทำให้กูเห็น....ไม่ใช่สิ ทำให้พรหมเห็นว่ามึงรักมัน” ผมพูดจบก็เดินเข้าห้องไปเลยครับ ไม่รู้ว่าวินจะใจอ่อนบอกมันหรือเปล่าแต่ถ้าหลุดไปละก็ วินเจอกับผมแน่!!!!!!

( Win Part )

“เฮ้ย มึงใจเย็นๆเว้ยมันไม่มีอะไรหรอก ก็แค่ฝันน่า” ผมนั่งปลอบไอ้ป๊อปมานานเท่าไรแล้วก็ไม่รู้ มันก็พร่ำเพ้อหาพรหมอย่างเดียวเลย ซึ่งมันสร้างความแปลกใจให้ผมอย่างมากเพื่อนผมไม่เคยเป็นแบบนี้ ไม่เคยเรียกร้องและต้องการใครมากขนาดนี้

“มึงบอกกูมาเถอะ กูเหมือนใจจะขาดแล้ว” มันร้องคร่ำครวญน่าสงสารมากครับ แต่ถ้าผมบอกไปอัทต้องโกรธผมแน่เลย ผมจึงไม่พูดอะไรมันก็ร้องไห้กอดผมแน่นเลย หน้าท้องผมแฉะไปด้วยน้ำตาของมันเลยแล้วจู่ๆเสียงประตูห้องนอนก็เปิดออก

“อัท มีอะไรหรือเปล่า” ผมถามออกไปเพราะปกติถ้าเข้าห้องนอนไปแล้วอัทจะไม่ค่อยชอบออกมาอีก เหมือนได้เวลานอนอะไรทำนองนั้น

“มึงเงียบเสียงดิไอ้ป๊อป” อ้าว เมินกูซะงั้นเลย อัทหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรออกทันที...โทรหาใครวะ เปิดลำโพงอีกต่างหาก

“ฮัลโหล พรหมหรอ” เมื่อปลายสายรับอัทก็กล่าวทักทายทันที

“อ่าอื้ม อัทมีอะไรหรือเปล่าโทรมาซะดึกเชียว” เสียงพรหมหลุดออกมาจากโทรศัพท์เรียกความสนใจจากป๊อปได้ไม่น้อยเลยครับมันแทบจะลุกไปคว้าโทรศัพท์ทันที แต่ผมจับมันไว้แล้วสงเสียงบอกให้มันเงียบ

“เปล่าๆ แค่คิดถึงน่ะ...เป็นไงบ้างสบายดีหรือเปล่า”

“ก็ดีอ่ะ...ไม่ต้องวุ่นวาย ไม่มีใครบังคับเราก็สบายใจดี” ไอ้ป๊อปหน้าหงอยเลยครับ สงสัยจะรู้สึดผิดอยู่บ้าง

“แล้วนี่ทำไมเสียงเป็นแบบนี้ ไม่สบายหรอ” อัทก็คุยไปตามเรื่องตามราวเลยครับทีนี้

“ก็นิดหน่อยน่ะ” พรหมก็ตอบกลับมาครับ แต่เสียงมันแปลกไปจริงๆ คงเป็นหวัดทั่วๆไปเฉยๆ ไม่น่ามีอะไรร้ายแรง

“นี่แล้วเงินพอใช้หรือปล่า ถ้าไม่พอใช้บอกเราเดี๋ยวเราเอาไปให้ใหม่”

“ฮึ้ย ไม่ต้องเราไปทำงานแล้วตอนนี้อ่ะที่ร้านอาหารค่าจ้างก็โอเคอยู่”

“หรอ อื้มๆมีอะไรโทรมานะแค่นี้แหละ บาย” พูดจบอัทก็วางสายไป แล้วหันมามองหน้าไอ้ป๊อปครับ

“คราวนี้มึงจะเลิกโวยวายได้หรือยัง มันไม่เป็นอะไรแล้ว...ไม่ต้องถามว่ามันอยู่ไหนถ้ารักมันจริงมึงก็ต้องหามันจนเจอนั้นแหละ” พูดจบอัทก็เดินกลับเข้าห้องส่วนไอ้ป๊อปก็นิ่งไปพักใหญ่เลยครับ

“เฮ้ย มึงโอเคไหมว่ะ” ผมถามมัน ตอนนี้มันลุกไปนั่งที่โซฟาแล้วครับไม่ได้เกาะผมไว้เหมือนตอนร้องไห้

“กูกลับล่ะ กูจะไปหาพรหมต่อ” ผมก็พยักหน้าให้มันแต่ก็เตือนันว่าคืนนี้ให้นอนก่อนแล้วค่อยไปหาใหม่ไม่งั้นเดี๋ยวจะได้ไปทัวร์นรกก่อนจะได้เจอพรหม มันก็พยักหน้ารับแต่ไม่รู้มันจะทำตามหรือเปล่า เมื่อมันกลับไปผมก็เข้าห้องนอนทันที

“วิน....เพื่อนวินอ่ะยังไงกันแน่” อยู่ๆอัทก็ถามผม ผมจึงพลิกตัวไปกอดอัทไว้

“ไม่รู้สิ แต่ป๊อปมันไม่เคยบอกรักใครนะ แล้ววินก็ไม่เคยเห็นมันเป็นแบบนี้ด้วย วินเองก็งงเหมือนกันว่ามันเป็นได้ขนาดนี้เลยหรอ” ผมบอกตามความจริง เพราะตั้งแต่รู้จักกับป๊อปมามันไม่เคยไล่ล่าหาคนขนาดนี้มาก่อนเลย ไหนจะที่ร้องไห้อีก ถ้าเป็นแต่ก่อนล่ะก็ อย่าได้หวังเลยจะเห็นน้ำตามัน

“ถ้ารักพรหมทำไมถึงทำร้ายพรหมสารพัดล่ะ ทั้งๆที่พรหมก็ไม่เคยจะตอบโต้แถมยังยอมทุกอย่างด้วย ถ้าเป็นอัทนะมันตายห่าไปแล้ว” อัทพูดใส่อารมณ์นิดหน่อย

“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นหรือพึงกระทำลงไปมันมีเหตุผลในตัวมันเองนะอัท คนที่ทำและคนที่ถูกกระทำนั่นแหละเป็นสองคนที่รู้เหตุผลกันดี คนนอกอย่างพวกเราไม่มีทางรู้หรอกถ้าเค้าสองคนไม่ปริปากพูดออกมา” แหม เหมือนผมฉลาดเลยว่ะ มีเหตุมีผลดีปะ ฮ่าๆๆๆ

“อื้อ เค้าเข้าใจละ นอนเถอะเค้าง่วง” พูดจบอัทก็เอาหน้ามาซุกอกผมทันที ผมก็กอดอัทไว้หลวมๆแล้วปิดตาลงพร้อมกับคำถามและความสงสัยเรื่องไอ้ป๊อปมากมายเต็มหัวไปหมด อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดแล้วล่ะนะ

( Pop Part )

ผมกลับมานอนที่บ้านตามคำเตือนของไอ้วิน ยังไงร่างกายผมก็สำคัญเพราะงั้นผมพักเอาแรงแล้วค่อยไปตามหาต่อดีกว่า ผมกลับมาถึงบ้านก็เกือบตีสอง...ทำไมผมถึงไม่นอนที่ห้องพรหมเพราะมันใกล้กว่ากลับมาบ้านน่ะหรอ...ตอนนี้ผมกลัว กลัวกับภาพในฝัน ผมไม่กล้าที่จะเห็นห้องนั้นอีกถ้าไม่มีพรหมกลับเข้าไปด้วย

เช้านี้ผมก็ตื่นค่อนข้างสายครับเพราะจากการอดหลับอดนอนมาหลายคืน แต่ผมก็กระปรี้กระเปร่าขึ้นเยอะครับ ตอนนี้ผมมีแรงมากพอที่จะตามหาพรหมได้ตลอดสามวันติดกัน เป็นตายร้ายดียังไง ผมก็ต้องตามหาพรหมให้เจอให้ได้

“ฮัลโหล สวัสดีครับคุณอาปกรณ์” ผมโทรหาคุณอาปกรณ์เผื่อจะมีความคืบหน้าอะไรบ้างครับ

“อ้าว ป๊อปว่าไงลูกโทรหาอาได้...หรือว่าจะถามเรื่องนั้นอีกล่ะ” คุณอาเหมือนรู้ทันผม

“ครับผม ได้เรื่องยังไงบ้างครับ” ผมถามข้าประเด็นทันที

“ยังไม่มีอะไรคืบหน้าเลยป๊อปเอ้ย มืดแปดด้านไปหมด” คุณอาพูดด้วยน้ำเสียงเนือยๆ

“ไม่เป็นไรครับคุณอา เดี๋ยวผมตามหาต่อเองครับ” พูดจบผมก็ตัดสายแล้วตามหาพรหมตามต่างจังหวัดรอบปริมณฑลทั้งหมดถึงจะต้องใช้เวลามากแต่ผมก็ยอมเสียเวลาดีกว่าที่จะต้องเสียพรหมไปแล้วไม่ได้เห็นหน้ากันอีก

หลังจากนั้นผมก็ตามหาพรหมตลอดจนพ่อแม่ผมถามว่าทำไมอยู่ไม่ติดบ้านเลย แหม่ จะติดได้ยังไงล่ะครับผมยังตามหาหัวใจไม่เจอเลย จะให้ผมนั่งเล่นนอนเล่นอยู่บ้านหรอขณะที่ผมกำลังขับรถอยู่เสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น

“สวัสดีครับคุณอา” คุณอาปกรณ์โทรมาครับ

“ป๊อปอาได้ข่าวของเพื่อนป๊อปแล้วนะ” เอี๊ยดดดด ผมเบรกรถแทบไม่ทันครับ

“อยู่ที่ไหนครับคุณอา” ผมถามอย่างร้อนรน

“ใจเย็นๆ ค่อยๆพูด”

“ฟังที่อาจะพูดนะ เด็กคนนี้ชื่อพรหม หรือ นาย ณัฐวุฒิ ไหลลื่น ใช่ไหม” คุณอาถามผมเพื่อยืนยันข้อมูลที่ได้ไปมั้งครับ

“ใช่ครับคุณอา ชื่อนี้แหละ”

“ตอนนี้เค้าอยู่ในที่ชานเมืองนนทบุรีน่ะ ทำงานที่ร้านอาหาร ร้านที่พ่อป๊อปพึ่งไปเปิดนั้นแหละ” เมื่อคุณพูดจบผมก็นึกออกทันที พี่แบงค์บอกว่ารับเด็กเข้ามาใหม่ทำไมผมไม่เอะใจสักนิดเลยนะ

“ขอบคุณมากครับคุณอา ผมจะรีบไปทันที” ผมวางสายแล้วออกรถไปด้วยความรวดเร็ว ทำไมผมไม่เอะใจในตอนที่พรหมพูดนะว่าไปทำงานที่ร้านอาหาร ถ้าผมเอะใจสุกนิดผมก็อาจจะเจอกับพรหมเร็วกว่านี้ และเมื่อผมมาถึงร้านพ่อผม ผมก็ตรงเข้าไปที่ร้านทันทีซึ่งตอนนี้พี่แบงค์ก็ตาลีตาเหลือกมาหาผมแล้วครับแต่ก่อนที่พี่แบงค์จะพูดอะไรผมก็พูดแทรกขึ้นก่อนครับ

“พี่แบงค์ ผมต้องการพบหน้าเด็กเสิร์ฟใหม่เดี๋ยวนี้!!!!!!!”



มีคำถามเป็นกิจกรรมน่ะครับอยากทราบว่าผู้อ่านชอบตัวละครตัวไหนมากที่สุด

อัท – หนุ่มน้อยตัวเล็กขี้อ้อน เจ้าอารมณ์ตัวแสบขี้ดื้อเป็นที่สุด

วิน – หนุ่มหล่อขาวหุ่นดี อารมณ์ร้อนเป็นที่ต้องการของสาวๆแต่ต้องตกหลุมรักหนุ่มน้อยตัวเล็กที่มีนามว่า อัท

พรหม – หนุ่มร่างสูงโปร่ง ตัวบางๆ มองโลกในแง่ดีไม่ชอบมีเรื่องกับใคร ค่อนข้างเก็บตัว

ป๊อป – หนุ่มเพลย์บอยที่ไม่เคยมีความรัก แต่ต้องมาสะดุดเพราะรักกับผู้ชายที่ตัวเองคอยกลั่นแกล้ง

ตัส – รุ่นพี่สุดร่าเริง ปากจัดด่าไฟแล๊บ หึงโหด โมโหร้าย

เบิร์ด – หนุ่มเงียบขรึมอดีตเพลย์บอยอีกคน แต่ต้องหยุดเมื่อเจอแฟนสุดโหด

ชอบตัวละครตัวไหนแค่บอกชื่อตัวละครพร้อมเหตุผลว่าทำไมถึงชอบก็พอครับ

ปล. ขอบคุณที่แสดงความคิดเห็นนะครับ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 02-05-2012 22:56:14

ชอบพี่ตัสอ่ะ ปลื้มตั้งแต่ครั้งแรก คอยช่วยอัทเสมอ และ แรงมาก ปกติเหมือนใจดี แต่จริง เวลาโมโห น่ากลัวมาก
เย้ๆ เจอพรหมแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 02-05-2012 23:05:47

ชอบตัสเหมือนกาน โหดดี

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 02-05-2012 23:18:04

ชอบพี่ตัส  ใจดีแต่เวลาโหดน่ากลัวมาก :mc4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 02-05-2012 23:26:43

ชอบพรหมอะ ครับ ประเสริฐจน  จะได้ไปบวชแระครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 02-05-2012 23:27:45

ชอบพี่ตัสอ่ะ แรงๆดี เปน charectorที่แบบอ่านครั้งแรกแล้วชอบเลย มีความมั่นใจในตัวเองสูง เอาแต่ใจ รั้นๆ เปนคนมีเหตุผล แต่พอเรื่องคนรักกลับมองข้ามคำว่าเหตุผลไปเลย แต่ก้เพราะรักนั่นแหละ (ขี้หึงจะถูกกว่า) แต่ชอบอ่ะบู๊ บุ๋นในคนเดวกัน คนนี้แหละ ใช่เลย ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 02-05-2012 23:44:00

ชอบตัส :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: nuum ที่ 02-05-2012 23:48:17

 :n1:  ชอบคนแต่งคับ   :pig4: :L1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 03-05-2012 00:07:20

ชอบพรหม เมื่อก่อน แบบนี้ได้มั้ยค่ะ ตอนนี้ก็ชอบแต่ชอบเมื่อก่อนมากกว่า ดูนิ่งๆ เรียบๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 03-05-2012 00:20:50

อัท – หนุ่มน้อยตัวเล็กขี้อ้อน เจ้าอารมณ์ตัวแสบขี้ดื้อเป็นที่สุด

วิน – หนุ่มหล่อขาวหุ่นดี อารมณ์ร้อนเป็นที่ต้องการของสาวๆแต่ต้องตกหลุมรักหนุ่มน้อยตัวเล็กที่มีนามว่า อัท

พรหม – หนุ่มร่างสูงโปร่ง ตัวบางๆ มองโลกในแง่ดีไม่ชอบมีเรื่องกับใคร ค่อนข้างเก็บตัว

ป๊อป – หนุ่มเพลย์บอยที่ไม่เคยมีความรัก แต่ต้องมาสะดุดเพราะรักกับผู้ชายที่ตัวเองคอยกลั่นแกล้ง

ตัส – รุ่นพี่สุดร่าเริง ปากจัดด่าไฟแล๊บ หึงโหด โมโหร้าย

เบิร์ด – หนุ่มเงียบขรึมอดีตเพลย์บอยอีกคน แต่ต้องหยุดเมื่อเจอแฟนสุดโหด


จากที่กล่าวมาทั้งหมดอิชั้นชอบคุณอัท เพราะเธอเป็นคนที่แม้จะปากร้ายแต่สุดท้านก็ยังยอมที่จะช่วยเหลือเพื่อนอยู่ดี  ส่วนพี่ตัสเรารู้สึกว่าพี่แกแรงเกินเราทนไม่ค่อยไหว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: sayhi11 ที่ 03-05-2012 00:38:37

ชอบอัทค่ะ...
ปากร้ายใจดี

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 03-05-2012 00:53:20

กรี๊ดดดดด...ค้างมากมายคะ :serius2: :serius2:
น...ในที่สุดก็ได้เจอพรหมแล้ว ><"
ขอโหวต "พรหม" คะนิสัยน่ารักมั่ก+น่ารักชอบบบ :-[ :-[ :-[
อยากอ่านตอนต่อไปจังเลย สุ้ๆนะคะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 03-05-2012 02:51:13

ชอบพรหมนะ  สุภาพดี 

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 03-05-2012 06:50:37

ค้างงงงงงงงงงงงงงง

 :call:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 03-05-2012 08:16:59

จอสักทีนป๊อป ชอบตัสรงดี

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 03-05-2012 09:16:51

ชอบ ตัส+อัท อ่ะ ชอบม๊วากกกกก  แร๊งงงงงงงง ดีอ่ะนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 03-05-2012 10:30:24

สุดท้ายอัทก็ใจอ่อนอยู่ดี :เฮ้อ:


ชอบพี่ตัส  เวลาดีดีใจหาย เวลาร้ายร้ายสุดๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 03-05-2012 12:18:05

ชอบตัส โหดดีอีกตอนที่จัดการกับนังชะนีที่ตบตัส

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 03-05-2012 16:56:37

ชอบพี่ตัส หล่อ ใจดี น่ารักๆ แต่แอบโหด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 03-05-2012 18:22:07

จะเจอกันแล้วๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 03-05-2012 21:18:47

 o22 ป๊อบขี้เเย....ถ้าเจอพรหมเเล้ว จะออกอาการยังไงน้อ


ปล....ชอบตัส เเรงได้ใจดี

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 03-05-2012 21:30:06

ชอบอัสกับตัส
อัสถึงจะปากร้ายไปหน่อยแต่ก็ใจดีน่ารัก
ตัสนิ่งๆดีแต่เวลาโมโหก็เอาเรื่องอยู่เหมือนกันเป็นเหมือนนาง?ฟ้าสำหรับน้องๆ

ถ้าเจอพรหมแล้วก็ทำตัวซะใหม่นะป๊อป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 03-05-2012 22:46:12

พรหม อย่าใจอ่อนง่ายๆนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 91 มาพร้อมกิจกรรมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 03-05-2012 23:10:32

เหอๆพี่ตัสเรตติ้งนำโด่งเลยแฮะ

ไหงกลายเป็นว่าคู่รอง แฟนคลับเยอะกว่าคู่หลักล่ะ 5555555555

(ไม่มีใครชอบ วิน ป๊อป เบิร์ด 3 พระเองสุดหล่อเลยหรอครับ ^^)




Lesson 92

( Pop Part )

“เอ่อ...น้องป๊อปใจเย็นก่อนครับ”

“ไม่พี่ ไปพาตัวมาให้ผมเดี๋ยวนี้!!!!” ผมตะคอกใส่พี่แบงค์เลยครับ ลืมไปเลยว่าเค้าอายุมากกว่า แต่ตอนนี้เหมือนมีบางอย่างมาบังตาผมทำให้ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

“มีอะไรหรือเปล่าครับน้องป๊อป” ทำไมลีลาถามอยู่นั้นแหละ เดี๋ยวกูไล่ออกแม่งเลย

“ผมบอกให้ไปตามพรหมมาไงเร่า!!!” ผมพูดเสียงดังขึ้นอีกเมื่อพี่แบงค์ไม่ได้ดั่งใจผม

“เอ่อ พรหมไม่ได้มาทำงานหลายวันแล้วครับเกือบจะอาทิตย์” อ้าว หายไปไหนอีกแล้วอุตส่าจะหาตัวเจอทั้งทีแล้วนะ ทำไมต้องคลาดกันด้วยวะเนี่ย ผมเริ่มหงุดหงิดเพิ่มขึ้นอีก

“แล้วติดต่อไปหรือยัง ทำไมไม่โทรตามล่ะ!!!!!” ผมตะวาดเสียงดังลั่นด้วยอารมณ์โทสะ จนคนในร้านเริ่มแตกตื่นและหันมามองผมเป็นจุดเดียว

“เอ่อ...ใจเย็นก่อนนะครับน้องป๊อป คือพรหมไม่ได้ให้เบอร์ติดต่อและที่อยู่อะไรไว้เลยครับ ผมและเพื่อนที่ร่วมงานกันก็ต่างเป็นห่วงกันทั้งนั้น เพราะปกติพรหมจะเป็นคนขยันมาก มาทำงานก่อนเวลาตลอด ใครมีปัญหาเดือดร้อนถ้าพรหมช่วยได้พรหมก็ช่วยเสมอครับ” พี่แบงค์หน้าเสียไปเยอะที่โดนผมตะคอกใส่

“โถ่เว้ย!!!!!!!” ผมสบถทิ้งกลางร้านแล้วเดินออกมาเลยครับ และผมก็สตาร์ทรถออกไปอย่างรวดเร็วผมพยายามหาตามโรงแรง ตามห้องเช่าตามที่ต่างๆก็ไม่มีวี่แวว โอ้ย นี่ผมจะทำยังไงเนี่ย แต่ก่อนอื่นผมต้องโทรหาคุณอาปกรณ์ก่อน

“ฮัลโหล คุณอาครับ” ผมกล่าวทักเสียงมีอารมณ์เล็กน้อย

“ว่าไงป๊อป...น้ำเสียงไม่ค่อยดีเลย” คุณทักผม สงสัยผมจะพูดเสียงแข็งผิดปกติ

“เปล่าครับไม่มีอะไร...คุณอาครับ พรหม ไม่ได้มาทำงานหลายวันแล้ว คุณอาช่วยให้คนสืบที่อยู่หน่อยได้ไหมครับ” พูดง่ายๆคือผมจ้างเค้าให้หาที่อยู่ต่อครับ

“ได้ๆเดี๋ยวอาจัดให้ละกัน” พูดจบคุณอาก็วางสายไป ส่วนผมก็ติดต่อหาไอ้วินทันที

“ฮัลโหล ว่าไงวะมึง” มันพูดทันทีที่รับสายผม

“เออ พรหมมาทำงานที่ร้านอาหารเปิดใหม่ของพ่อกู” ผมพูดจบไอ้วินก็แทบจะแผดเสียงใส่โทรศัพท์ แม่ง ไม่เกรงใจหูกูเลย

“จริวหรอ!!!!!!! งั้นมึงก็เจอพรหมแล้วอ่ะดิ”

“ยังว่ะ พรหมไม่ทำงานมาหลายวันแล้ว คนที่ร้านบอกว่าติดต่อไม่ได้ไม่รู้ว่าเป็นอะไร” ผมบอกไอ้วินจบมันก็เงียบไปพักนึง

“พรหมไหวตัวทันหรอวะ” ผมค้านมันทันทีครับ เป็นไปไม่ได้ผมพึ่งได้ข้อมูลวันนี้เองนะมันจะไหวตัวอะไรทัน

“เดี๋ยวกูลองโทรหาพรหมดูละกัน”

“เฮ้ยๆๆ เดี๋ยวห้ามบอกเมียมึงนะว่ากูรู้แล้วว่าพรหมอยู่ไหนอ่ะ เดี๋ยวเมียมึงโทรบอกพรหมกูจะไม่ได้เจอกันสักที” ผมร้องบอกมันไว้ก่อน ไอ้ห่านี่แม่งไม่เคยมีความลับกับเมียมันเลย รักกันเวอร์ปานจะแหกดากกันดมอยู่แล้ว(คนเขียน:มันแหกทำอย่างอื่นโว้ย!!!!)

“เออๆ แค่นี้ก่อนได้เรื่องยังไงเดี๋ยวโทรหา” ไอ้วินวางสายไป ผมก็ขับรถวนไปวนมาอยู่นี่เอง ไม่มีจุดหมายครับไปเรื่อยๆบางทีก็วนกลับมาที่เดิม แต่ทำไงได้ใจผมมันร้อนรุ่มนี่ และเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นอีกครั้งครับ ผมดูเบอร์ก็กดรับแบบไม่ต้องลังเลเลย

“ว่ายังไงวะ ไอ้วิน”

“ติดต่อไม่ได้ว่ะ ปิดเครื่องตลอดเลย” ผมเริ่มใจไม่ดีครับ แล้วในหัวผมมันก็พลันนึกถึงฝันร้ายในวันนั้นอีกแล้วครับ

“มึงบอกกูได้ไหม ว่าพรหมอยู่ไหน” ผมลองดูครับเผื่อมันจะใจอ่อนบอกผม แต่เปล่าเลยครับมันเงียบไปเลย และนานด้วย ผมแน่ใจว่ามันไม่พูดแน่ๆ

“บอกกูมาเถอะ ถ้ามันเป็นอะไรขึ้นมามึงจะทำยังไง มึงจะกลายเป็นคนที่มีตราบาปติดตัวตลอดชีวิตเลยนะเว้ย ถ้ามึงไม่ยอมบอกกูเพราะแค่ว่ากูทำร้ายมันมาก่อน...แต่มึงก็เห็นแล้วนี่ว่ากูเปลี่ยนไปมากขนาดไหน” เอาวะ โดนหาว่าเจ้าเล่ห์สักหน่อยก็คงไม่เป็นไรถ้าได้เจอพรหมล่ะก็ให้ทำอะไรตอนนี้ผมก็ยอมทั้งนั้น

“เอ่อ...เอาไงดีวะ” ผมเงียบครับรอให้มันตอบ กดดันมันไปเรื่อยๆ ทั้งๆที่ในใจผมตอบมันไปแล้ว ‘มึงก็บอกกูสักทีสิวะ ไอ้ควายยยยยยย’

“เออๆ มึงจดไว้ก็แล้วกัน แต่....มึงห้ามบอกอัทนะเว้ยว่ากูบอก” ไอ้วินเสนอมา

“เออ ไอ้เหี้ย กลัวจังนะเมียมึงน่ะ” ผมแซวมันครับ มันก็บอกที่อยู่ผมมาแต่ก็นานกว่าจะรู้เรื่องไม่รู้แม่งจะกระซิบทำซากอะไร

“เออ ขอบใจเว้ยมึงได้บุญละแค่นี้แหละ”

“ปากดีมึง ไอ้สัส” ด่าจบมันก็วางสายไป แต่ช่างเถอะผมยอมให้ด่า ผมรีบขับรถตรงไปที่ๆมันบอกด้วยความรวดเร็วเลยครับ

เมื่อมาถึง ดูจากสภาพแวดล้อมแล้ว....ไม่แปลกที่ผมจะหาไม่เจอครับ แม่ง อยู่โคตรลึกและซับซ้อนมากเลี้ยวเป็นงูเลยทางเข้า แถมยังต้องเดินเท้าเข้าไปอีก แต่ที่ได้มาคือธรรมชาติครับ ค่อนข้างจะป่าเขาเลยแหละ และตอนนี้ผมก็หยุดอยู่หน้าห้องที่ผมจดไว้

“ก๊อก ๆ ๆ” ผมลองเคาะประตูก่อนครับ แต่มันก็เงียบไม่มีเสียงตอบรับ

“ก๊อก ๆ ๆ” ลองดูอีกที......แต่มันก็เงียบอยู่ดีอ่ะครับ ทำไงดีวะผมนั่งรออยู่หน้าห้องเผื่อว่ามันไปข้างนอกแล้วยังไม่กลับ แต่จนแล้วจนรอดผ่านไปสองชั่วโมงก็ไม่มีวี่แวว แถมตอนนี้มันก็จะสามทุ่มแล้วด้วย

“เอาวะ เป็นไงเป็นกัน” ผมตัดสินใจงัดประตูเลยครับ ดีหน่อยตรงที่มันเป็นลูกบิดทำให้ไม่ต้องพังตัวล็อก แต่ผมก็สะเดาะเป็นครับ แปปเดียวเท่านั้นประตูห้องก็เปิดออก เมื่อผมก้าวเข้ามาในห้องก็ไม่ลืมที่จะหันไปปิดประตูแล้วล็อกมันเหมือนเดิม ว่าแต่ห้องไมมันมืดจังวะ ผมคลำหาสวิตซ์ไฟจนเจอก็เปิดเลยครับ เมื่อแสงไฟสว่างก็ปรากฏร่างของคนที่ผมคุ้นเคยดีครับ แต่นอนหันหลังอยู่  เดิมเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วพลิกตัวคนที่นอนหันมาทางผม

“เฮ้ย!!!!!” ผมตกใจมากครับเพราะตัวพรหมร้อนมากๆ แถมหน้าตาที่เคยสดใสกลับซี้ดเซียวลงอย่างเห็นได้ชัด

“พรหมๆ ตื่นสิ” ผมพยายามเรียกพรหมไว้เขย่าตัวไปด้วย แต่อีกฝ่ายก็ไม่รู้สึกตัวแถมเพ้ออีกต่างหากผมจึงวางพรหมนอนลงบนเตียงแล้วไปหาผ้าเพื่อเช็ดตัวให้ ผมถอดเสื้อผ้าของพรหมออกแล้วเช็ดตัวอย่างบรรจง

ผมลากผ้าผ่านจุดต่างๆไปทั่วเรือนร่างงดงามของพรหมแต่มันมีแต่รอยช้ำๆแดง คงเป็นฝีมือผมสินะ...เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ ผมทำร้ายพรหมมากขนาดนี้เลยหรอ

“ฮึก.....อือ....อือ” พรหมเพ้ออะไรสักอย่างแต่ผมไม่รู้เรื่อง แถมตัวสั่นมากๆด้วยผมจึงดึงพรหมเข้ามากอดไว้จนอาการสั่นลดลงไปบ้าง เอ้อ โทรบอกไอ้วินดีกว่า

“ฮัลโหล” เอะ ไม่ใช่เสียงไอ้วินนิ

“ฮัลโหล อัทหรอ” ผมถามไปครับเพราะเสียงนี้มันหวานไม่ใช่เสียงเพื่อนผมแน่ๆ เสียงเพื่อนผมทำไมจะจำไม่ได้ เสียงควายๆแบบนั้นมีไม่เยอะนักหรอกบนโลกนี้อ่ะ

“อืม มึงมีอะไร” ถามกูแบบนี้วางไปเถอะว่ะ เสียงโคตรโหด

“ไอ้วินอยู่ปะ” ผมไม่อยากบอกอัทเท่าไหร่เลย กลัวเพื่อนผมเดือดร้อน

“อาบน้ำ มึงมีอะไรคุยกับกูก็ได้”

“กูจะบอกว่าพรหมไม่สบายมาก และกูก็อยู่กับพรหมแล้วด้วย” ผมพูดจบไอ้ตัวเล็กแม่งก็ตวาดใส่โทรศัพท์เลยครับ แม่งพอกันทั้งผัวทั้งเมียสักวันเถอะมึงถ้ามีสึนามิมาประเทศไทยอีกกูจะจ้างมึงสองคนไปตะโกนต้านสึนามิไว้ แม่ง เสียงดีกันชิบหายเลย

“ว่าไงนะ!!!!!!!!!!!!!! มึงไปอยู่กับพรหมได้ยังไง”

“กูหามันเจอก็แล้วกัน มึงไม่ต้องรู้หรอกว่ากูรู้ได้ยังไงกูก็แค่จะโทรมาบอกเพื่อนกู” แต่ว่าปลายสายไม่ได้คุยกับผมแล้วครับ

“ไอ้วินมึงบอกมันใช่ไหมว่าพรหมอยู่ไหน” ชัดเลยครับแค่นั้นแหละสายตัดไปเลย ไอ้วินเอ้ยโชคดีละกันนะมึง

“อื้อ” คนในอ้อมกอดผมส่งเสียงครับ คงรู้สึกตัวแล้วเมื่อพรหมลืมตาขึ้นก็มองผมแต่แป๋วเลยครับ แต่สีหน้าก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆเป็นคิ้วผูกโบว์และความหวาดกลัวที่แสดงผ่านมาทางดวงตาอย่างเห็นได้ชัด เฮ้ย กูไม่ใช่ผีนะ

“อย่าๆ อย่าทำอะไรเราเลยนะ” พรหมถอยกรูดออกจากตัวผม ตัวสั่นน้ำตาไหลพราก เฮ้ย ทำไมเป็นขนาดนี้วะ!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 03-05-2012 23:25:16

เค้าเรียกเลวโดยไม่รู้ตัว :เฮ้อ:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 03-05-2012 23:28:30

บักป๊อปยังไม่รู้ตัวอีก ว่าตัวเองทำให้พรหมเจ็บและกลัวแค่ไหน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 03-05-2012 23:46:39

พรหมยังกลัวอยู่เลยอ่ะ ไงก้อง้อพรหมให้ได้ละกันนะ เอาใจช่วย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 03-05-2012 23:48:39

 :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 03-05-2012 23:58:56

โรคจิตอ่อนๆเลยนะเนี่ย พรหมคงหลอนอะ ยังไงอิป๊อปแกเป็นคนทำก็ต้องดูแลให้พรหมกลับมาเป็นเหมือนเดิมเลยนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 04-05-2012 00:12:39

ชอบ
พรหม – หนุ่มร่างสูงโปร่ง ตัวบางๆ มองโลกในแง่ดีไม่ชอบมีเรื่องกับใคร ค่อนข้างเก็บตัว

น่าค้นหา อยากรู้ความรู้สึกให้มากขึ้น

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 04-05-2012 00:28:28

เอาอีดๆ o18

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 04-05-2012 00:54:08

กลัวมากเลยอ่าาา
สงสารรรร!! T_T

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 04-05-2012 01:10:19

 :z3: พรหมมมม
เป็นยังไงล่ะ อิป๊อปปป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 04-05-2012 01:14:02

เพิ่งรู้ตัวเหรอฮะ เลวววว ขนาดนั้น
สมควรให้พรหมกลัวหรอก
วินตายแน่ๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 04-05-2012 01:20:12

กระทึบๆ ก่อน 

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 04-05-2012 03:44:12

ป๊อป ทำเกินไปอ่ะ ทำให้พรหมเป็นแบบนี้เลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 04-05-2012 07:53:14

พรหมเป็นไรไปอีก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 04-05-2012 07:58:31

พรหมไม่สบายเพราะแกล่ะไอ้ป๊อป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 04-05-2012 08:11:41

วินเคลียร์กับเมียยาว(วินจัดหนักๆ) :z1:
ส่วนอิป๊อบแกทำพรหมหลอนว่ะ :sad4:
ขอให้คืนดีกันเร็วๆนะอยากเห็นพรหมมีความสุขอ่ะ :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 04-05-2012 09:25:52

ป๊อบเอยนายทำไรอ่ะ ช่วงนี้วุ่นวายสุดๆ เฮ้ออออออ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 04-05-2012 09:31:40

พรหมมันก็กลัวนั้นแหละถามมาได้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 04-05-2012 10:51:03

แกไปทำอะไร พรหม ไว้บ้างละย่ะ เชอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 04-05-2012 11:03:59

ดูแลพรหมดีๆละนายป๊อป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 04-05-2012 12:32:16

พรหมกลัวจนเพ้อเลยอ่ะ น่าสงสาร

เรา รักทุกคน แต่เอ็นดูนายเอกเป็นพิเศษ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 04-05-2012 12:50:47

รับผิดชอบพรหมซะดีๆ จะบอกรักก็รีบบอก

แล้วรีบพาไปหาหมอซะ เดี๋ยวพรหมของฉันจะแย่ซะก่อน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-05-2012 13:03:50

สงสารพรมอีกแล้ว   เป็นไข้จนเพ้อแล้วยังต้องเจอไอ้ป๊อบอีก  พรมคงจะช็อคน่าดูเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 04-05-2012 13:55:58

อัพๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 04-05-2012 13:57:44

พรหม กลัว ป๊อป ขนาด!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 04-05-2012 14:48:48

ทำตัวให้เค้าไว้ใจและเชื่อใจดิป๊อปแล้วทุกอย่างจะดีเอง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 92 เจอตัว
เริ่มหัวข้อโดย: ku_nan_jung ที่ 04-05-2012 15:10:24

อร๊ายยยยยยย ในที่สุดก็ตามอ่านทันแล้วววววว เย้เย้เย้

เฮ้อออออออออ สงสารพรหม จังเลย ป๊อบ อย่าทำร้ายพรหม อีกนร้าา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 04-05-2012 22:12:03

Lesson 93

( Pop Part )

“เป็นอะไรพรหม” ผมเขยิบตัวเข้าไปใกล้ๆพรหมอีก

“ไม่เอา ไม่เอา ไม่เอา!!!!!!!!!” จังหวะนั้นผมดึงตัวผมเข้ามากอดไว้เลยครับ สักพักพรหมก็นิ่งไป ผมก็มองหน้าพรหมปรากฏว่า.......หลับไปแล้วซะงั้น แต่หน้าตายังเปรอะน้ำตาอยู่เลย แอบสะเทือนใจนิดๆที่เห็นหน้าผมแล้วถึงกับผวามากขนาดนี้

“ฮัลโหล ไอ้วินมึงมาหากูที่ห้องพรหมดิ เอาอัทมาด้วยนะ” ใช่ครับผมโทรหาไอ้วิน ไม่รู้ว่าชะตามันเป็นยังไงบ้างแต่ตอนนี้ผมคิดว่าถ้าพรหมตื่นขึ้นมาเจอผมอีกอาจจะมีอาการแบบเมื่อกี้ดังนั้นหาคนมาช่วยปลอบจะดีกว่า

ผมออกไปหาซื้อโจ๊กแถวนี้มาเผื่อว่าคนป่วยที่นอนอยู่ที่ห้องตื่นขึ้นมาจะได้กิน เมื่อผมกลับมาที่ห้องก็พบว่าสองสามีภรรยามาถึงเรียบร้อยแล้ว

“มาแล้ว มึงรีบเปิดห้องเลยเร็วๆ” ไอ้อัทมาถึงมันก็เร่งผมใหญ่เลยครับ

“เออ แปปนึงดิ” ผมควานหากุญแจในกระเป๋าแล้วค่อยๆเปิด แต่ทว่าอีคนที่รอเข้าห้องนี่สิแม่งจะอะไรขนาดนั้นวะ ผลักประตูแทบหลุดเลย

“พรหมๆ เป็นยังไงบ้าง” อัทมันปรี่เข้าไปหาพรหมก่อนเลยครับดูท่าทางมันจะรักกันมากเนอะ ไอ้สองคนนี่เนี่ย

“ทำไมถึงสภาพเป็นแบบนี้วะ” ไอ้วินหันมาถามผม

“ก็กูมาถึงห้องเคาะตั้งนานก็ไม่มีใครเปิดกูนึกว่าไปข้างนอกเลยนั่งรออีกตั้งนานก็ไม่มีวี่แวว กูเลยสะเดาะกุญแจเข้ามานี่แหละแล้วสภาพก็อย่างที่เห็นนี่กูเช็ดตัวเปลี่ยนชุดอะไรให้แล้วนะ ตอนแรกแย่กว่านี้อีก” ผมสาธยายยาวเหยียดเลยครับ

“เปล่า กูหมายถึงมึงอ่ะ ทำไมสภาพเป็นแบบนี้” เป็นแบบไหนวะกูก็ปกติดีนี่

“ยังไงวะ” ผมถามมัน

“มึงคงไม่ได้ส่องกระจกสังเกตตัวเองเลยเนอะ” พูดจบมันก็ลากผมไปไตรงกระจกแล้วบังคับให้ผมสังเกตตัวเอง.....เออจริงเว้ย หน้าตาผมหมองสุดๆเข้าขั้นหมองมากๆ ขอบตานี่ดำปี๋เลย หน้าตาก็ออกอิดโรยนิดๆ แต่ก็นะตอนนี้ผมอยากคุยกับคนที่นอนอยู่บนเตียงมากกว่า

“ว่าแต่มึงเถอะ เป็นไงบ้างวะกูคุยยังไม่ทันจบเลยเมียมึงตัดสายกูทิ้งแล้ว” ผมแซวมันครับเพราะท่าทางไอ้ตัวเล็กของมันก็เอาเรื่องอยู่แล้ว

“อย่าพูดขึ้นมาได้ไหมวะ เพราะกูช่วยมึงแท้ๆ ซวยกูเลย อัทบอกว่าค่อยจัดการกูทีหลัง” มันพูดหน้าเซงๆครับ

“ขอโทษทีว่ะ แต่มึงก็ถือว่าช่วยพรหมไว้นะเว้ย มึงลองคิดดูถ้ากูไม่ได้มาห้องพรหมพวกมึงจะรู้กันไหมว่าพรหมเกือบจะแย่” ผมพูดปลอบใจมันครับ มันก็พยักหน้าและผมก็คิดว่ามันคงเอาไปใช้อ้างกับอัทชัวๆ

“ทำไมพรหมถึงเป็นแบบนี้!!!!!!!” เสียงหวีดมาแบบนี้ไม่มีใครอีกแล้ว ตั้งแต่เกิดมามีคนทำเสียงได้เหี้ยมขนาดนี้แค่สองคนคือพี่ตัสกับไอ้ตัวน้อยตรงหน้าผมนี่

“กูไม่รู้...กูมาถึงอาการก็แย่แล้ว” ผมพูดแค่นั้นเพราะดูท่าทางอัทมันจะยังไม่ค่อยไว้ใจผมเท่าไหร่อยู่ดี แต่ใครสนล่ะ คนที่ผมสนอยู่บนเตียงต่างหาก

“กูขอเข้าไปดูพรหมหน่อยก็แล้วกัน” พูดจบผมก็ตั้งท่าจะเดินเข้าไปที่เตียงแต่ก็มีคนจับมือรั้งผมไว้

“มึงมีอะไรไอ้วิน” ไอ้วินเป็นคนดึงผมไว้ครับ

“กูถามอะไรมึงอย่างนึง” มันพูดหน้าตาจริงจัง ทำให้ผมต้องจริงจังด้วย

“มึงว่ามา”

“มึงแน่ใจแล้วใช่ไหม” เมื่อผมได้ยินคำถามมัน ความเงียบก็บังเกิดขึ้นในห้องทันที ไอ้ตัวเล็กก็จ้องผมไม่กระพริบเลยครับ

“มึงรู้อะไรไหม......กูไม่เคยแน่ใจอะไรมากขนาดนี้มาก่อน...กูอาจจะเคยเลวร้ายกับพรหมไว้มาก แต่กูจะทำให้พรหมลืมอดีตที่กูทำไว้ให้ได้” เมื่อผมพูดจบห้องก็เงียบขึ้นอีกครั้ง

“เชื่อกูเถอะ....กูไม่เคยแน่ใจอะไรมากขนาดนี้” ผมดึงมือมันออกแล้วขึ้นไปนอนบนเตียง ผมนอนมองหน้าพรหมไปเรื่อยๆโดยที่มีสายตาของไอ้วินกับอัทมองมาตลอด

“อื้ม....” เสียงของคนข้างกายผมส่งเสียง ผมก็ลุกขึ้นนั่งเผื่อว่าพรหมจะบิดตัวจะได้ถนัดๆ แต่เปล่าเลยครับพรหมลืมตาขึ้นแล้วก็เพ่งมาทางผมเหมือนเดิม

“อย่าๆ!!!!” ผมสะดุ้งเฮือกถอยออกห่างจากผมเหมือนเดิมเลยครับ

“พรหม ใจเย็นๆเราไม่ทำอะไรพรหมหรอก” ผมพยายามพูดดีๆแต่...

“อย่าๆ เรากลัวแล้ว เรากลัวแล้วอย่าทำเราเลยนะ” พรหมพูดด้วยน้ำตาและสายตาที่หวาดระแวงมันบ่งบอกได้อย่างดีว่ากลัวผมมาก นี่ผมเลวกับพรหมขนาดนั้นเลยหรอ

“พรหมไม่มีใครทำอะไรพรหมหรอกเชื่อเราสิ” คราวนี้ผมเดินเข้าไปกอดพรหมไว้เลยครับ แต่พรหมก็ดิ้นและร้องโวยวาย ผมก็กอดไว้แน่นๆจนพรหมไม่ขยับตัวแต่ยังร้องไห้อยู่

“ฮือ...ยอมแล้ว...อึก...ยอมแล้ว...ปล่อยเราไปเถอะ” พรหมพูดเสียงขาดๆหายๆ

“พอแล้ว มึงออกมาเดี๋ยวนี้!!!!!” เสียงอัทดังมาจากข้างหลังตามด้วยแรงเหวี่ยงที่ทำให้ผมหลุดออกจากพรหม แม่งตัวแค่นี้ทำไมแรงมันเยอะนักวะ

“พรหมๆ ไม่เป็นไรแล้วนะ” อัทปลอบพรหมแล้วก็ดึงพรหมเข้ามากอดพรหมก็ซุกหน้าลงกับอกอัทมันดูแปลกๆแฮะ พรหมตัวสูงๆเพียวๆ ซบอัทที่ตัวเล็กนิดนึง มันน่าจะสลับตำแหน่งกันมากกว่านะ

“อัท อัท ใช่ไหม เราเห็นป๊อป ป๊อปมาตามเรากลับไปใช่ไหม....ฮือ....ไม่เอาเราไม่อยากกลับไปทรมานแบบนั้นอีกแล้ว เราไม่เอา” พรหมพูดแล้วก็ร้องไห้เหมือนใจจะขาดผมสงสารมาก...ผมตัดสินใจแล้ว ผมจะลบรอยแพ้ในใจของพรหมให้ได้

“มึงทำอะไรเพื่อนกูไว้บ้าง” อัทเมื่อปลอบพรหมสงบแล้วก็ถามผมขึ้น

“กูไม่รู้” จะให้ผมบอกหมดเลยหรอ.....ให้พูดทั้งวันก็ไม่หมดหรอก เพราะผมแกล้งพรหมไว้เยอะจริงๆ

“มึงจะไม่รู้ได้ยังไง...เดี๋ยวก่อนมึง...รอกูเดี๋ยว” พูดจบอัทก็พาพรหมขึ้นไปนอนบนเตียง ผมแอบเห็นพรหมก็แอบๆมองผม แต่เป็นสายตาที่หวาดระแวงเหมือนกลัวว่าผมจะเข้าไปทำร้ายอะไรแบบนั้น

“พรหมเดี๋ยวกินโจ๊กหน่อยนะ จได้กินยาแล้วพักผ่อน” อัทยืนชามโจ๊กไปให้พรหมพรหมก็รับไว้แล้วถามต่อ

“อัทพาเค้ามาหรอ” พรหมพูดแล้วก็ลอบมองมาที่ผม

“ก็ไม่เชิง.....อย่าพึ่งพูดอะไรเลยพรหมกินโจ๊กก่อนนะเดี๋ยวอัทไปเคลียร์ก่อน” พูดจบอัทก็เดินตรงมาที่ผมเลยครับ

“มึงมีอะไรจะพูดไหม” มันถามผมครับ

“ไม่มี” ผมก็ตอบทันควันเหมือนกันแต่แล้วผมก็รู้สึกชาที่ใบหน้าไปแถบนึง

“เพี๊ยะ!!!!!! สำหรับที่มึงทำเพื่อนกู” ผมโดนมันตบครับ  ใบ้แดกทั้งห้องครับไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้นแม้แต่พรหมเองก็มองมาที่ผมเช่นกัน

“อัท ใจเย็นๆ มีอะไรค่อยๆพูดกัน” ไอ้วินมันคงลำบากใจเหมือนกัน ผมก็เพื่อน อัทก็เมีย มันพูดยากอ่ะครับ มันเลยได้แต่นิ่งๆ

“เย็นที่สุดแล้ววิน ถ้าเค้าไม่เย็นนะ มันจมกองตีนเค้าไปแล้ว” อัทพูดแล้วก็น้ำตาไหล มันคงอัดอั้นไว้เยอะเกินไปแล้ว ถึงจุดที่มันจะต้องปล่อยออกมา วินมันก็เข้าไปปลอบครับ

“พรหมดีขึ้นไหม” ผมเดินเข้าไปหาพรหมแต่พรหมก็มีอาการสะดุ้งนิดหน่อย พร้อมกับพยักหน้ารับ ผมก็ยิ้มให้แต่โอยเจ็บปากชิบหาย ผมนั่งลงบนเตียงข้างๆพรหมแต่พรหมก็ล่นถอยไกลออกไปอีก

“..ไม่ต้องกลัวเราหรอกนะ...เรามาเริ่มกันใหม่นะ”



ปล.พรุ่งนี้งดนะครับ คนเขียนขอแอบไปเกาะช้างกลับวันอาทิตย์

เดี๋ยววันอาทิตย์ดึกๆมาต่อให้นะครับ ขอโทษด้วยครับผม ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 04-05-2012 22:22:36

 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: มันร้าว ใน จายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 04-05-2012 22:22:44

พรหมผวาขนาดนี้..วินจะห้ามอัททำไมมมม :serius2:
อัทจัดหนักๆป๊อบไปเลย :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 04-05-2012 22:34:22

สงสารพรหม
ถ้าจะกลัวบักป๊อปมาก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 04-05-2012 22:42:11

 :serius2: รอน่ะ

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 04-05-2012 22:44:21

 :sad4: :sad4: :sad4:

จะไม่ได้อ่านนนนนนนน

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 04-05-2012 22:47:42

ไม่เข้าใจว่าทำไมป๊อบจะต้องโหดร้ายกับพรหมขนาดนั้นด้วย แค่กันให้ห่างจากอัทเอง ต้องรุนแรงกันด้วยเหรอ เวรกรรมมันจะตามนั้นนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 04-05-2012 23:04:09

แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :o12: :o12: อยากอ่านต่อหล๊ายยยยยยยยหลายยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-05-2012 23:30:29

ป๊อบจะลบรอยแผลในใจพรมได้รึป่าวนะ??    แล้วพรมจะยอมรับป๊อบมั้ย?    รอวันอาทิตย์นะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 04-05-2012 23:37:16

 :beat: :z6:จัดอีกค่ะ เอาให้ตาย (โหดไป เดี๋ยวพรหมก็ไม่มีสามีหรอก)






ไปเที่ยวกลับมาอย่าลืมของฝากน้า ของสักสิบตอนเลย (เยอะไปป่าวว้า  :laugh:)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nuum ที่ 04-05-2012 23:56:23

 :impress3:    ว่า คิดถึงแย่เลยยยย
                     ขอให้สนุก น้าคับ
                                                     :sad4: :L1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 05-05-2012 00:10:13

พรหมมันจะอยากเริ่มใหม่กับแกเหรอป๊อป
ดูพรหมกลัวแกเอามากๆเลยนะ

ปล.เที่ยวให้สนุกนะคะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 05-05-2012 00:28:35

ถ้ามีตอนพิเศษ เหตุผลของป๊อบ อาจจะทำให้รู้สึกหรือมองป๊อบในแง่บวกขึ้นนะครับ
แต่ที่ผ่านมาโหดร้ายเกินจะรับไหว หุหุ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 05-05-2012 00:53:56

ของ่ายขนาดนั้น อย่ายอมนะจร้าพรหมสู้ๆๆนะจร้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 05-05-2012 01:28:44

คนเขียนหนีเที่ยว อิอิ
เจ็บล่ะสิป๊อป สม ผลแห่งกรรม ห้าๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 05-05-2012 05:03:35

เศร้า  เครียด  พรหมจะทำยังไงดี

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 05-05-2012 08:14:49

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 05-05-2012 09:07:32

คนแต่งเที่ยวให้สนุกนะครับ
คนรอได้ครับ วันเดียวเอง ฮื่อๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 05-05-2012 12:22:37

จะรอดูการเริ่มต้นใหม่นะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 05-05-2012 13:50:14

ฉันจะรอดูแกนะป๊อบ  :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 05-05-2012 14:05:02

 สะใจ เจออัททททท ..... 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-05-2012 17:23:01

โดนแค่นี้ยังน้อยไปสำหรับแกไอ้ป๊อป
น่าให้ตัสมาตื้บมันสักหน่อยเอาให้หนักเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 05-05-2012 19:00:47

“..ไม่ต้องกลัวเราหรอกนะ...เรามาเริ่มกันใหม่นะ”
ม่ายยยยย...พรหมอย่าเพิ่งไปใจอ่อนยอมให้ป๊อปน้า :angry2: :angry2: //โดนป๊อปยำ
ยังอยากให้ป๊อปสำนึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำให้มากกว่านี้คะ
พรหม....อ่านแล้วสงสาร :m15: :m15: คนดีๆน่ารักๆ(?)แต่ทำไมถึงต้องเจอเรื่องแบบนี้กันด้วยนะ //อ่านแล้วอิน(ฮาาา)

ไปเที่ยวให้สนุกๆนะค้า เป้นกำลังใจในการแต่งตอนต่อๆไปนะคะ //ปูเสื่อรอ *///////*

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: HEROGOLF ที่ 05-05-2012 19:59:04

 :sad4: :o12: :sad4:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 05-05-2012 21:11:22

ริ่มถอน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 06-05-2012 03:42:51

นั่นสิ การเริ่มต้นใหม่ของป๊อปจะเป็นแบบไหน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 06-05-2012 20:12:09

ลบแผลใจได้เร๊อออออออออ o22

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: guest ที่ 07-05-2012 15:32:01

ตามมาอ่านจนทัน
ชอบตัสด้วยคนค่ะ ตัสน่ารักมาก ๆ
ป็อป ต่อไปแกอย่าทำร้านพรหม อีกนะ ไม่งั้นเจอดีแน่ ๆ :fire: :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 93 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 07-05-2012 16:15:55

มาต่อได้แล้วหายไป ๒ วันแล้วนะ คิดถึง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 07-05-2012 22:15:07

Lesson 94

( Prom Part )

เริ่มต้นใหม่....มีอะไรต้องเริ่มต้นกันใหม่หรอ แค่นี้ผมก็ผวาและขยาดป๊อปมากพอแล้วถ้าเกิดจะต้องมาเริ่มใหม่พร้อมกับความเจ็บปวดอีก.....ผมคงรับไม่ไหวอีกแล้ว ผมเริ่มตัวสั่นขึ้นอีกครั้งอย่างควบคุมไม่ได้ น้ำตาก็เริ่มไหลออกมาเสียดื้อๆ

“พรหมเป็นอะไรไป” ป๊อปมีสีหน้าเป็นห่วงจริงๆแต่ผมก็ไม่วางใจอยู่ดี

“เปล่าๆ นั่งอยู่ตรงนั้นแหละไม่ต้องเขยิบเข้ามา”

“ทำไมล่ะ” ป๊อปถามพลางเขยิบตัวเข้ามาหาผม

“อย่าๆ!!!!!!” ผมร้องสุดตัวแล้วยกมือขึ้นมาบังหน้าไว้ ป๊อปก็ชะงักไปแล้วก็ขยับกลับไปนั่งที่เดิม แต่ป๊อปก็ยังนั่งมองผมอยู่

“แอด...” เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้นพวกเราที่อยู่ในห้องต่างหันไปมองที่ประตูเป็นตาเดียว และเมื่อประตูถูกกระชากออกให้พ้นทางแล้วก็ปรากฎร่างสูงของคนผู้หนึ่งเดินเข้ามาอย่างเอาเรื่องและตรงเข้ามาทางผม

“ไอ้ป๊อป!!!! ไอ้ชั่ว!!!!! ผลั๊กกกก” พี่ตัสต่อยหน้าป๊อปไปทีนึง และป๊อปก็ทรุดลงไปกองอยู่กับพื้นเพราะไม่ทันได้ตั้งตัว แต่ป๊อปก็ไม่มีท่าทีจะสู้เลยสักนิดเดียว

“พี่เบิร์ด ไอ้วิน เอาไอ้ป๊อปออกไปข้างนอกแล้วล็อคห้องด้วย” พี่ตัสสั่งเหมือนดั่งประกาศิตทุกคนทำตามคำสั่งอย่างว่องไว เพราะเสียงที่หลุดออกมานั้นฟังแล้วรู้สึกถึงอำนาจที่มากกว่าปกติ

( Tus Part )

ผมบอกให้พี่เบิร์ดกับวินเอาไอ้ป๊อปออกไปข้างนอกซะก่อน ส่วนเรื่องราวว่าเกิดอะไรขึ้นผมคงต้องเคลียร์กับอีกสองคนที่เหลืออยู่ข้างในนี้เอง ผมก้าวเท้าเดินตรงไปนั่งลงบนเตียงและจ้องหน้าพรหม...แต่พรหมมันหลบหน้าผม

“อัทมานั่งนี่” ผมพูดปุ๊บอัทก็รีบมานั่งบนเตียงอีกฝั่งทันที คราวนี้จะได้คุยกันสะดวกๆซักที....เริ่มถามจากเจ้าตัวก่อนก็แล้วกัน

“พรหม เล่ามาสิเกิดอะไรขึ้นพอสอบเสร็จก็หายไป รู้มั้ยว่าคนอื่นเค้าเป็นห่วงกัน” ผมประเดิมคำถามแรก พรหมก็เงยหน้าขึ้นมามองผม

“ว่าไงล่ะ” ผมใจร้อนมากตอนนี้ด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยจะดีซักเท่าไร เพราะผมได้รับโทรศัพท์จากอัทว่าพรหมไม่สบายมากแถมยังโวยวายเหมือนคนเป็นโรคประสาทผมจึงต้องตื่นกลางดึกเพื่อมาดูซะหน่อย แต่อัทบอกที่ๆพรหมอยู่ผมก็ เอะใจเพราะที่ๆว่าเนี่ยมันเป็นแถบนอกเมือง แถมยังไม่ใช่ชานเมืองกรุงเทพอีกต่างหาก ผมกับพี่เบิร์ดจึงต้องใช้เวลาในการขับรถมาพอสมควรดีที่ว่ามันเป็นกลางดึกรถจึงไม่ค่อยมีเท่าไหร่

“คือไม่มีอะไรพี่ตัส” ว่าแล้วว่าต้องตอบแบบนี้ มีอะไรทำไมไม่พูด

“จะบอกเองหรือจะต้องให้ถามจากคนอื่น” ผมพูดเสียงเข้มขึ้น...เพราะพรหมไม่ได้ดั่งใจผมเลยจริงๆ

“มันไม่มีอะไรจริงๆพี่ตัส” พรหมยังยืนยันคำเดิม

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วทำไมถึงมาอยู่ที่นี่...แล้วเนี่ยดูสิตามเนื้อตามตัวเนี่ยมันไปโดนอะไรมา!!!!” ผมพูดพร้อมกับถกร่องรอยภายใต้เสื้อขึ้นเพื่อชี้ให้เห็นหลักฐาน จริงๆแล้วผมรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง อัทเล่าให้ฟังแล้วคร่าวๆแต่ผมอยากฟังจากปากของผู้เสียหายเอง

“ฮึก ๆ อึก...ผมขอโทษพี่ตัส” พรหมพูดพร้อมกับซุกหน้าลงกับผ้าห่ม ผมจึงดึงพรหมเข้ามากอดปลอบไว้ จะว่าสงสารก็สงสารอ่ะแหละ แต่ผมไม่คิดว่าพรหมจะอ่อนแอได้มากขนาดนี้ เพราะดูแรกๆพรหมจะค่อนข้างจะดูแข็งแกร่งแต่ผมก็รู้วันนี้เองว่าจริงๆแล้วไม่ใช่เลย พรหมอ่อนแอมากแต่สร้างเกาะคุ้มกันให้กับตัวเองก็เท่านั้น

“ไม่เป็นไรนะ มันผ่านไปแล้วลืมมันไปซะแล้วจะได้เริ่มต้นใหม่...” ผมพูดปลอบพรหมไปเรื่อยๆ จนพรหมหยุดร้องไปแล้ว แต่พอมองไปอีกที....มันหลับไปแล้วต่างหาก

“เอาล่ะ อัทเล่าให้พี่ฟังสิ เรามาให้หมดอย่าคิดแม้แต่จะปิด” ผมพูดเสียงเหี้ยมข่มเอาไว้ก่อนกันไว้เผื่อมันปิดบังผม

“พี่ตัสทำไมต้องพูดเสียงน่ากลัวด้วยเล่า ผมไม่ปิดพี่หรอกเดี๋ยวจะเล่าให้ฟังเอง” จากนั้นอัทก็เล่าทุกอย่างตั้งแต่เกิดเรื่องแล้วโดนป๊อปจับไปกลับมาอีกทีก็โดนทำตัวเหมือนนักโทษ ทั้งยังมีรอยช้ำต่างๆตามตัวอีกมากมาย ซึ่งช่วงหลังผมไม่ค่อยได้มายุ่มย่ามกับพวกนี้เท่าไรเพราะผมเรียนหนักช่วงนั้นมันใกล้จะปิดเทอมแล้ว จนสอบเสร็จพรหมก็เลยหนีมาอยู่ที่นี่หางานทำแถวนี้ แต่ร้านที่ไปทำมันเป็นร้านเปิดใหม่ของพ่อไอ้ป๊อปซะด้วย

“แล้วทำไมไอ้ป๊อปมันถึงตามพรหมมา...มันจะไม่ยอมหยุดหรอ” ผมถามแทรกขึ้น

“ฟังให้จบสิพี่....แล้วพอพรหมหายไปนานมันก็เริ่มกระวนกระวายเองวิ่งเป็นหนีติดจั่น ตามหาไปทั่ว ช่วงแรกๆที่มันตามหามันก็ทำมาดเหมือนแค้นที่พรหมหนีมัน แต่ตอนหลังมันกลับมานั่งร้องไห้กับพวกผม ขอร้องให้ผมบอกที่อยู่พรหมให้ แต่ผมไม่ยอม แต่ไอ้วินมันดันมาแอบบอกทีหลังผมยังไม่ได้จัดการมันเลย” อัทพูดใส่อารม์นิดๆ

“แปลว่าแกรู้เรื่องพรหมตั้งนานแล้ว”

“ก็ตั้งแต่ต้นอ่ะพี่”

“มีอะไรไม่คิดจะบอกกันมั่งเลยนะ” ผมทำท่างอนๆใส่มัน

“แหม่พี่ตัสก็....ผมเห็นพี่ยุ่งๆเลยไม่อยากเอาเรื่องไปให้คิดหนักใจอ่ะ” มันน่าทุบจริงๆ ไม่อยากให้ผมคิดหนักใจ แต่เสือกทำให้ผมหนักกายต้องตื่นกลางดึกมาดูพวกมันเนี่ยนะ ช่างคิดนะไอ้ห่านี่นิ

“เออ ดีเหมือนกัน ความคิดแต่ละตัว...เฮ้อ~” ผมถามหายใจพรืดนึงแล้วก็เกิดความเงียบในห้องขึ้น

“แล้วจะเอายังไงต่ออ่ะพี่” อัทถามผม

“จะเอายังไงล่ะ...แล้วไอ้ป๊อปมันตามพรหมทำไมยังไม่เคลียร์เลย” ผมถามหาคำตอบจากอัทแต่อยู่ๆเสียงประตูก็เปิดดังขึ้น

“ผมรักมันไงพี่...ผมมาตามเมียผมกลับบ้าน” ป๊อปนั่นเองครับ

“ใครอนุญาต ให้มึงเข้ามา” ผมถามมันเสียงนิ่ง ผมจำได้ว่าให้มันรออยู่ข้างนอกนะ แล้วสองคนนั้นไปไหนซะล่ะ แล้วมันเปิดประตูเข้ามาได้ยังไง

“ไม่มีใครอนุญาตหรอกพี่ แต่ผมต้องการจะบอกพี่เอง ผมรักมันนะพี่ตัส อาจจะช้าไปหน่อยแต่ผมรู้ตัวเองดี ผมอยากขอโอกาสจากมันแก้ไขในสิ่งที่ผมทำตัวชั่วไว้กับมัน” แววตาและน้ำเสียงที่มันพูดมาไม่มีท่าทีล้อเล่นเลยสักนิด ผมดูออกมันคงตั้งใจจริงแล้วสินะ

“พี่ตัสอย่าพึ่งไปเชื่อมันนะ” อัทมากระซิบข้างหูผม

“เฉยๆไปเหอะ คอยดูก็พอเรื่องแบบนี้พวกเราเป็นคนนอก” ผมกระซิบบอกอัทกลับไปแล้วหันไปมองหน้าไอ้ป๊อป

“ถ้ามึงแน่ใจก็พิสูจน์ให้กูเห็นสิ” ผมพูดและลุกไปตบหน้ามันเบาๆ

“พิสูจน์ตัวเองให้ได้...ส่วนเรื่องโอกาสมึงต้องขอจากเจ้าตัวเอง” ผมยักคิ้วให้มันแล้วกลับมานั่งลงที่เตียงสักพักไอ้สองคนที่หายไปกลับมาพร้อมกับขวดเบียร์อีกจำนวนนึง พวกมึงเดี๋ยวไม่ได้ตายดีแน่ คนเค้าซีเรียสเสือกจะมานั่งกินเบียร์ ผมส่งสายตาอาฆาตไปทางนั้นแต่มันสองตัวก็ทำเป็นไม่เห็นซะงั้น ผมจึงเลิกสนใจแล้วหันไปถามอาการพรหมจากอัทแทน

“เออ ที่อัทบอกพี่ว่าพรหมเหมือนคนโรคประสาทอ่ะอาการมันเป็นยังไง”

“เดี๋ยวพี่คอยดูเองเองเถอะ ผมอธิบายไม่ถูกอ่ะ” ผมก็พยักหน้าและรอให้พรหมตื่น ตอนนี้ผมก็เกือบจะตีสามแล้ว ว่าแต่พรหมมันจะตื่นตอนไหนเนี่ย

“พี่ตัสไปนอนก่อนไหมเดี๋ยวค่อยดูตรวจพรุ่งนี้” อัทบอกผมเพราะนี้มันจะเช้าแล้ว

“อือ ก็ดีเหมือนกันนะ ง่วงนิดๆเหมือนกัน” ผมบอกอัทและกำลังจะหาที่นอนกัน ส่วนไอ้สามคนนั้นช่างแม่งไปเถอะ ถือว่าเป็นผีเฝ้าห้องนั่งกินเบียร์ไปละกันและในขณะที่ผมจัดแจงที่กำลังจะนอนกันนั้นก็มีเสียงดังขึ้นมาจากเตียง

“ฮึก...อย่าๆ อย่าเข้ามา!!!!!!!!!!!!!”



กราบขออภัย ณ ที่นี่ด้วยนะครับที่เมื่อวานไม่ได้มาอัพตามสัญญาเพราะกลับถึงบ้านก็ตีสองแล้วแต่งไม่ไหวจริงๆ เลยมาวันนี้แทนครับ ขอโทษจริงๆเด้อ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: sosi ที่ 07-05-2012 22:23:04

ไม่เป็นไรค่ะ 
ยังรออ่านเสมอ

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 07-05-2012 22:28:07

ไม่เป็นไรอัพวันไหนก็อ่านวันนั้นแหละ          โห~  พี่ตัส    จัดการให้เรียบร้อยนะพี่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 07-05-2012 22:28:13

อ่า พรหมจิตตกไปเลยอ่ะ เฮ้อ น่าสงสารแท้เหลา
ป๊อปต้องเยียวยาจิตใจพรหมนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 07-05-2012 22:28:28

มาแล้วดีใจจัง สนุกอ่ะ แหมต้องให้พี่ตัสออกโรง กลัวกันหมด แต่ไอ้สามตัวนี้นะ แดกไม่รู้จักเวร่ำเวลาน่าถีบนัก แล้วมาต่ออีกนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 07-05-2012 22:37:51

อีป๊อบรับผิดชอบเลยนะแก :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 07-05-2012 22:47:03

พี่ตัส ฝากจัดการให้เรียบเลยนะครับ
ป๊อบมันโหดร้ายกับพรหมเกินไปแล้ว (ได้ทีฟ้องเลย หุหุ)
สภาพจิตใจพรหมแย่ขนาดนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 07-05-2012 22:51:40

อิป๊อบ แกทำอะไรไวเยอะเกินไป

น่าสงสารพรหม  :monkeysad:

แกต้องมาจัดการให้พรหมกลับมาเป็นเหมือนเดิมเลย :m16:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ★MaNiMoo★ ที่ 07-05-2012 22:53:43

ชอบเรื่องนี้มากๆ

มาให้กำลังใจ คนเขียนนนนนนนนน

 o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 07-05-2012 22:57:48

ให้อภัยไม่โกรธธธธธธธธ

ตอนต่อไปมาเร็วๆ นะ..คืนนี้ยิ่งดี o18

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: missu2 ที่ 07-05-2012 23:06:56

 :a2: รุ่นใหญ่ออกโรงเอง..ช๊อบชอบพี่ตัส  o13

ป๊อปเอ๊ย...ถ้าทำเล่นๆ.เสร็จแน่ o12

เอาใจช่วยให้พรหมมีความสุขซะที

...............................
เรื่องสนุกมากน่าติดตาม รออ่านนะคนเขียน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nuum ที่ 07-05-2012 23:09:57

 :-[    แค่นี้ ก็น่ารักแล้ว ครับ    :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 07-05-2012 23:11:53

พี่ตัสรักษาพรหมด่วนเลย
จิตใและร่างกายพรหมอ่อนแอ
มันถึงมีอาการอย่างนี้แน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 07-05-2012 23:15:22

น้องพรหมจิตตกไปซะแระ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 08-05-2012 00:04:23

สงสารพรหมนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 08-05-2012 00:35:00

พรหม :m15: :m15: :m15: :m15:
ป๊อปนายนี่มัน.... :z3: :z3: :z3:
เป็นกำลังใจคนแต่งนะคะ สู้ๆ!!! >___<bb

ปล.แอบค้างนิดๆ :a5:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 08-05-2012 00:47:14

 :sad2: พรหมม อย่าเป็นอย่างงี้ สู้มัน เอาคืนมันเลยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 08-05-2012 00:57:49

สงสารนู๋พรหม :sad11:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 08-05-2012 09:25:58

เป็นกำลังใจให้คนแต่งและพรหมด้วยนะครับ (รอตอนหน้า)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: guest ที่ 08-05-2012 10:43:09

น่าสงสารพรหม จัง  :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 08-05-2012 11:11:08

 :serius2:

รอตอนต่อไปน่ะ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 94 รุ่นใหญ่มาเอง!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 08-05-2012 17:13:25

อย่างนี้ต้องให้พรหมไปหาหมอนะ กลัวไอ้ป๊อปมันมากเลยด้วย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 08-05-2012 22:26:32

Lesson 95

( Tus Part )

ตายห่าแล้วมันเป็นอะไรขนาดนี้วะเนี่ย อาการเพ้อเจ้อแบบนี้เป็นอาการทางจิตอ่อนๆเลยนะเนี่ย เหมือนมันอยู่ในจิตใต้สำนึกเมื่อนึกถึงเรื่องเลวร้ายที่เคยผ่านมาจนจำฝังใจและเก็บไปคิดไว้ตลอดเวลา

“พรหมๆ ตื่นสิพรหม” ผมทั้งเขย่าทั้งตบหน้าพรหมเพราะตอนนี้พรหมปัดมือไปมามั่วไปหมดขืนไม่ตื่นมีหวังได้รอยข่วนรอยตบกันบ้างล่ะ

“พี่ตัส” พรหมลืมตาขึ้นเมื่อเห็นหน้าผมก็พูดชือผมเบาๆ

“อือ พี่เอง” ค่อยยังชั่วหน่อยที่มันตื่นขึ้นมาแล้ว

“พี่ตัส เดี๋ยวพี่คอยดูนะเวลาป๊อปจะเข้าใจมันอ่ะ” อัทมากระซิบบอกผมและดึงผมออกจากเตียง จากนั้นป๊อปก็เข้ามาแทนที่ผมแต่แล้วพรหมก็เกิดอาการเกร็งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ตัวเริ่มสั่น และเมื่อป๊อปเข้าไปใกล้มากขึ้นพรหมก็ทนไม่ไหวอีกแล้ว

“ไม่เอาๆ อย่าเข้ามา!!!!!” พรหมพยายามตะกายตัวหนีสุดตัวทั้งๆที่ตัวเองลุกไม่ไหวจากพิษไข้ อาการแบบนี้ชักน่าเป็นห่วงแล้วสิ

“โอ๋ๆ พรหมไม่มีอะไรหรอกนะ พี่อยู่นี่ไง” ผมเข้าไปกอดพรหมและปลอบพรหมไว้ก่อนและสั่งด้วยสายตาให้ป๊อปออกไปก่อน ป๊อปก็พยักหน้าเข้าใจแล้วเดินออกไปแต่ก็มีไอ้วินกับพี่เบิร์ดเดินตามออกไปด้วย

“พรหม ทำไมถึงกลัวป๊อปขนาดนั้นล่ะ” ผมถามเมื่อพวกนั้นออกไปจากห้องหมดแล้ว

“ไม่รู้สิพี่ มันเป็นไปเองผมควบคุมตัวเองไม่ได้” พรหมบอกผมแต่ก็กอดผมไว้ไม่ยอมปล่อย เฮ้อ ท่าทางจะรุนแรงมากกว่าที่คิดนะ

“ทำไมหรอ เห็นป๊อปแล้วมันเป็นยังไงบอกพี่ได้ไหม” ผมลองถามอาการ

“ไม่รู้สิพี่ เวลาป๊อปจะเข้าใกล้ผม มันก็เหมือนมีภาพซ้อนขึ้นมา...ภาพที่ป๊อปทำ...เรื่องต่างๆไว้กับผม ผมกลัวพี่ ผมไม่รู้จะทำยังไง” พรหมพูดน้ำเสียงเริ่มสะอื้น ผมว่ามันจะกลายเป็นโรคจิตเต็มขั้นในเร็ววันนี้แหละ

“พรหม...ฟังพี่นะ พรหมต้องแยกแยะโลกความจริงกับโลกความรู้สึกนึกคิดให้ออก ตอนนี้พรหมกำลังเอาโลกทั้งมารวมกัน
 
“ยังไงพี่ ผมไม่เข้าใจ” ผมควรจะบอกตรงๆเลยดีไหมว่ามันเป็นอาการของคนโรคจิตแต่ถ้าบอกไปพรหมจะรับตัวเองได้ไหม

“ถ้าพี่บอกไปจริงๆพรหมจะรับได้ไหมล่ะ” ผมชั่งใจอยู่แปปแต่ก็ตอบผมกลับมา

“บอกมาเถอะพี่ ตัวผมตอนเนี่ยไม่มีอะไรจะเสียแล้ว” พรหมพูดเสียงเศร้าๆ ไอ้เวรป๊อปคงทำไว้เยอะสิท่า ไอ้ห่านี้ทำอะไรไม่นึกถึงใจเค้าใจเราเล้ย

“จะดีหรอพี่ตัส” อัทแย้งขึ้นเมื่อผมกำลังจะพูดต่อ สีหน้าอัทดูเป็นกังวลมาก คงไม่อยากให้พรหมมันคิดมาก แต่ผมกลับคิดว่าให้รู้ตัวเองไว้ก่อนเลยมันจะได้เป็นการพยายามรักษาด้วยตัวเองไปในตัว

“เอาล่ะ พรหมตั้งใจฟังพี่นะ อาการที่พรหมเป็นอยู่เนี่ยมันคืออาการฝังใจจากเรื่องเลวร้ายที่ผ่านมาและเมื่อเห็นตัวกระตุ้นสิ่งที่เลวร้ายที่เคยเกิดขึ้นอย่างของพรหมก็คือป๊อป....พรหมจะเกิดอาการหลอนและนำเรื่องราวในอดีตและเรื่องในปัจจุบันมาซ้อนทับกัน ทำให้เกิดอาการกลัวและผวา ทั้งๆที่ในปัจจุบันนั้นพรหมยังไม่ได้รับการกระทำที่รุนแรงหรือทำให้กลัวเลยด้วยซ้ำ” เมื่อผมพูดยังไม่ทันจบพรหมก็ถามสวนขึ้นมา

“พี่ตัส....พี่พูดมาเถอะผมเป็นอะไรแน่”

“พรหมอาจจะเป็นโรคจิตอ่อนๆ” เมื่อผมบอกทุกอย่างในห้องก็อยู่ในความสงบลงอีกครั้งได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจของคนสามคน

“หรอ....ผมนึกว่าผมเป็นบ้าไปแล้วซะอีก” พรหมพูดเหมือนประชดในโชคชะตาของตัวเองแต่ก็แน่แหละ ไม่เคยมีอะไรกับใครแต่ดันถูกทำซะขนาดนี้

“ยังไม่ถึงขั้นนั้นหรอก....เยียวยาได้แค่นี้เอง” ผมพูดแล้วยิ้มให้พรหม และพวกเราก็เลิกคุยกันผมบอกให้พรหมนอนซะพรุ่งนี้เราจะเริ่มวิธีการเยียวยากันเลย

“พี่ตัส” เสียงอัทเรียกผมหลังจากที่พรหมหลับไปแล้ว

“อือ ว่าไง”

“วิธีเยียวยาของพี่...พี่จะทำยังไงหรอ” ผมนิ่งและคิดอยู่สักพักว่าจะบอกดีไหมเพราะถ้าหากบอกไปอัทอาจจะไม่เห็นด้วย

“ถามทำไมหรอ” ผมถามกลับไปบ้าง

“ผมไม่ได้เรียนหมอแบบพี่อาจจะไม่รู้อะไรมากแต่ผมก็อยากรู้...ว่าจะเยียวยายังไง” เฮ้อ ยอมบอกก็ได้หน้าตามันอยากรู้จริงๆ

“อัทเคยเห็นคนเลิกยาไหม...ถ้าไม่ได้เสพเลย คนที่ติดก็จะลงแดงเพราะขาดยา”

“อ่าๆ ผมเคยเห็นพี่ดูท่าทางจะทรมานน่าดู”

“นั่นแหละ...ถ้าใจไม่สู้จริงๆ ตายได้เลยนะ” ผมบอกเป็นความรู้ให้กับอัท

“แล้วมันเกี่ยวกันยังไงล่ะพี่” อัททำหน้าสงสัยและถามผมต่อ

“มันก็ไม่เชิงว่าเกี่ยวหรอก เพียงแต่พี่จะให้พรหม...ใช้ชีวิตอยู่กับป๊อปแบบเดิมเพื่อลบความกลัวในอดีต” เมื่อผมบอกอัท อัทก็ค้านขึ้นทันที

“แล้วถ้ามันทำแบบเดิมกับพรหมอีกล่ะพี่ตัส!!!!” อัทพูดเสียงดังลั่น

“พี่มั่นใจว่ามันจะไม่ทำแบบนั้นอีก” ผมบอกและมองหน้าอัท

“ยังไงผมก็ไม่เห็นด้วยอ่ะพี่”

“เชื่อพี่สิอัท” ผมพูดแล้วจ้องไปที่ตาอัท จนอัทต้องหลบตาผมและไม่พูดอะไรอีกเลย

ผมกับอัทจึงพากันไปนอนบ้างเพราะนี่มันจะเช้าแล้ว ส่วนไอ้สามคนนั้นปล่อยมันไปเถอะจะไปตายไหนกันก็ไป อย่ามาสร้างความยุ่งยากรำคาญใจให้ผมมากไปกว่านี้ก็พอแล้ว เพราะถ้าขืนยังมาทำตัวจุ้นจ้านอีกล่ะก็ผมไม่เอาไว้แน่!!!!!!

เช้าวันต่อมา....ไม่เช้าแล้วหล่ะสายแล้วประมาณสิบโมงกว่าผมกับอัทก็ตื่นเพราะได้ยินเสียงคนคุยกันในห้อง จะใครล่ะก็สามคนนั้นแหละ แม่โว้ย คนยิ่งนอนไม่พออยู่

“นี่ไอ้สามหนุ่มสามมุมนั่นน่ะ เบาๆหน่อยได้ไหม คนยิ่งง่วงๆอยู่เดี๋ยวพ่อซัดปลิวเลย พับผ่าสิ” ผมบ่นอย่างหัวเสีย เมื่อผมกวาดสายตาไปทั่วห้องก็พบว่าทุกคนตื่นกันหมดแล้วรวมทั้งพรหมด้วยที่ค่อยๆขยับตัวแล้วลืมตาขึ้น

“แหมๆ ตัสก็อย่าพึ่งหัวเสียซิ อุตส่าพบเจอกับสามหนุ่มสามมุมทูไนต์แล้ว รายการเค้าดังนะ พิธีกรอย่างพวกเราก็เปรี้ยว เผ็ดมันนะจ๊ะ” แหม่ พี่เบิร์ดกวนตีนผิดเวลาซะแล้ว

“เหอะ!!!! อย่างพวกแกน่ะ มุมแหลม มุมป้าน มุมฉากน่ะสิ หน้าตาก็ไม่ได้เข้าขั้นยังกล้าเสร่อเอาไปเทียบกับเค้าเนอะ....พอๆเลิกคุยไปอาบน้ำให้หมดจะได้กลับกันซักที” ผมด่าพอหอมปากหอมคอแล้วก็ไล่ให้ทุกคนไปอาบน้ำ ลุกคนก็รีบอาบน้ำกันอย่างรวดเร็วและพวกเราก็ออกเดินทางกันตอนเที่ยงพอดี

ผมให้พี่เบิร์ดขับแวะเข้าตลาดก่อนไปที่ห้องอัทเพราะเรานัดกินข้าวเช้า+กลางวันกันที่นั่นเลย ผมลงไปเลือกซื้อของสดอย่างชำนาญและกลับขึ้นมาที่รถอย่างรวดเร็ว จากนั้นสักแปปเดียวพี่เบิร์ดก็ขับรถมาถึงคอนโดอัทแล้ว ผมก็ตรงขึ้นไปที่ห้องรีบทำเมี่ยงปลาทูอย่างเร่งด่วนเพราะขืนช้ากว่านี้พวกผมไส้ขาดกันแน่นอน

ระหว่างการกินอาหารผมก็กินกันไปคุยกันไปแต่พรหมยังมีท่าทีหวาดระแวงป๊อปอยู่ตลอดเวลาซึ่งผมนั่งสังเกตอยู่ เมื่อกินกันเสร็จก็ถึงเวลาแยกย้าย

“พี่ตัสว่าแบบนี้มันจะได้ผลดีหรอ” อัทถามผมอีกครั้งหลังจากที่ผมบอกป๊อปให้อยู่กับพรหมที่ห้องและห้ามให้พรหมออกมาจากห้องเด็ดขาด ซึ่งป๊อปมีหน้าที่ต้องทำให้พรหมลืมอดีตที่ผ่านมาให้ได้

“วิธีการของพี่อาจจะหักดิบไปซักหน่อย....มีโอกาสที่จะหาย...........หรือเสียสติไปเลยก็ได้!!!!!!!” แต่ผมเชื่อว่าพรหมและป๊อปต้องทำได้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 08-05-2012 22:31:01

พรหมสู้ๆ ต้องหายให้ได้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: woodong ที่ 08-05-2012 22:33:51

อ่านมานานเพิ่งเม้นต์

ช่วงกลางๆๆไม่ได้อ่าน เพราะไม่มีเวลาอ่าน เลยมาอ่านช่วง สามสี่ตอนนี้เอง  แต่ก็ต่อเรื่องราวได้

ขอบคุณที่ยังคงดำเนินเรื่องราวให้น่าสนใจ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: ListeL ที่ 08-05-2012 22:38:34

พึ่งตามอ่าน ปากแต่ล่ะคนในเรื่องแบบไม่ไหวแล้วอ่ะ  :laugh:

สงสารพรหมว่ะ  :sad4:

ส่วนไอ้ป๊อบ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 08-05-2012 22:40:42

หายอยู่แล้ววววสู้ๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 08-05-2012 22:47:42

พรหม เอาให้หายนะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 08-05-2012 22:48:30

 o22 ตัสคิดได้ สุด สุดไปเลย..

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 08-05-2012 23:25:02

แค่นี้คงไม่ตายหรอกนะพรม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 08-05-2012 23:35:26

เป็นกำลังใจให้สู้ๆ

พรหมตีหัวมันสัก 2 ทีแล้วค่อยให้อภัย

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 08-05-2012 23:37:22

 :เฮ้อ: พรหม เอ๊ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 09-05-2012 00:08:46

ต้องหายสิ ยังไงก็ต้องหายเหมือนเดิม และรักป๊อปด้วย มาต่ออีกนะ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 09-05-2012 00:57:57

วิธีนี้ดีสุด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: ★MaNiMoo★ ที่ 09-05-2012 01:01:41

อยากให้พรหมหายอ้่ะ

 :n1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 09-05-2012 01:09:27

สู้ๆนะพรหม เอาใจช่วย คนแต่งด้วยนะ สู้ๆนะคับ
อยากอ่านแล้วสิ ว่าป๊อปจะช่วยพรหมยังไงบ้าง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 09-05-2012 08:43:48

รอร๊อรอออออออออ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 09-05-2012 09:13:05

สู้ๆนะครับ ทั้งคู่เลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: Eshardy ที่ 09-05-2012 11:12:59

พรหม สู้นะ  กลับมาเอาคืนป๊อปมั้ง  เพราะงัยมันก็ รักป๊อป มาก  เอาให้ตายเลย 

สงสาร พรมหม  มาก ป๊อป นายเลว วะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: simbadragon ที่ 09-05-2012 12:31:11

สู้ๆๆๆ นายป๊อป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 09-05-2012 13:03:52

พรหมสู้ๆนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 09-05-2012 13:04:19

ก็จริงของตัสนะ มันต้องรักษาแบบนี้หวังว่าคงจะหายนะพรหม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 09-05-2012 13:07:40

สมควรแล้วละนายป๊อบรับผิดชอบทั้งชีวิตทั้งจิตใจพรหมเลย รักเค้าแต่ทำเลวกับเค้านั้น บ้าจริงๆ เลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 95 วิธีเยียวยา
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 09-05-2012 14:20:05

พรหมสู้ๆน่ะ  พรหมทำได้อยู่แล้ว  :interest:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 09-05-2012 21:04:33

Lesson 96

( Pop Part )

เมื่อพี่ตัสมากระซิบบอกเรื่องพรหมที่ให้ผมอยู่กับพรหมผมก็ตอบรับทันที ถึงแม้ว่าอัทจะมีสีหน้าบึ้งตึงก็เถอะ แต่ช่างมันสิเพราะคนที่ผมแคร์อยู่ในห้องกับผมแล้ว เมื่อผมเดินตามพรหมเข้าไปในห้องนอนพรหมก็หันกลับมามองและสะดุ้งสุดตัว

“ป๊อป....นายเข้ามาทำไม” พรหมมีอาการหวาดกลัวผมอย่างเห็นได้ชัด ทันแสดงออกมาทั้งสีหน้าและท่าทางของพรหม

“ก็จะมาอยู่เป็นเพื่อนไง” ผมบอกจบพรหมก็ปฏิเสธอย่างลุกลี้ลุกลน

“ไม่....ไม่....ไม่เป็นไรเราอยู่ได้นายกลับไปเถอะ” พรหมค่อยๆถอยหนีผมไปเรื่อยๆ

“ทำไมล่ะก็จะอยู่ด้วย” ผมก้าวพรวดๆเข้าไปใกล้ตัวพรหมเลยครับ หงุดหงิดกับท่าทางหวาดระแวงแบบนั้นเหลือเกิน

“อย่าๆ ไม่เอา” พรหมพูดเสียงดังลั่นแล้วเอามือปิดหูปิดตาปิดหน้าตัวเองไปหมด ผมเห็นดังนั้นก็ตกใจและยอมถอยห่างออกมาก

“ขอโทษ ที่ทำให้ตกใจ....มีอะไรก็เรียกเราละกันนะ” ผมเดินออกจากห้องแล้วก็นั่งลงที่โซฟาโดยปล่อยให้เจ้าของห้องอยู่ในห้องคนเดียว

( Prom Part )

โอ้ยตกใจแทบตาย ไอ้อาการบ้าๆนี่อีก...มันเป็นอีกแล้ว ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ น้ำตาลพาลจะไหลอยู่เรื่อย ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าเวลาเห็นป๊อปต้องกลัวมากขนาดนั้นด้วย ผมพยายามตั้งสติแต่ก็ประคองมันไว้ได้ไม่นานความทรงจำที่ผ่านมาก็หวนกลับมาอีก ผมนอนคิดทบทวนเกี่ยวกับอาการของตัวเองจนผล็อยหลับเพราะฤทธิ์ยา

“พรหม.....พรหม” ผมรู้สึกมีคนมาเขย่าตัว ทำให้ผมตื่นขึ้นจากการหลับใหล

“อือ.....หือ” เมื่อผมลืมตาขึ้นและพบว่าคนที่อยู่ในห้องและปลุกผมอยู่เป็นใครผมก็เป็นอีกแล้วหายใจไม่ออก ระยะห่างของเราใกล้กันเกินไป

“ขอโทษๆ…เรามาตามไปกินข้าวน่ะจะได้กินยา” ป๊อปถอยห่างออกจากตัวผมไปเยอะ จนผมรู้สึกปลอดภัยและกลับมาเป็นปกติ

“อืมๆ นายไปก่อนเถอะเดี๋ยวเราตามไป” ป๊อปก็ไม่ได้พูดอะไรต่อและเดินออกจากห้องไป ส่วนผมก็ลุกไปล้างหน้าให้ตื่นซักหน่อยแล้วก็ไปที่โต๊ะกินข้าวที่มีคนนั่งรออยู่

ในระหว่างการกินข้าวระหว่างผมกับป๊อปผมค่อนข้างอึดอัด ผมมักจะเผลอระแวงป๊อปตลอดทั้งๆที่ป๊อปก็ตั้งหน้าตั้งตากินข้าว แต่ผมกลับระแวงไปหมด

“นี่กินเยอะๆสิ” ป๊อปพูดแล้วก็ตักกับข้าวใส่จานผม แต่พอเห็นมือที่ถือช้อนตักกับข้าวกำลังเข้าใกล้ผม ผมก็หลับตาปี๋โดยอัตโนมัติ...มันช่วยไม่ได้จริงๆที่ผมเป็นแบบนี้ ป๊อปก็ชะงักและดึงมือกลับไป

“อึดอัดหรือเปล่า” ป๊อปถามผม ผมก็พยักหน้าเพราะผมอึดอัดจริงๆ

“เดี๋ยวเราไปกินที่โซฟาก็แล้วกันเผื่อพรหมจะกินอะไรได้เยอะขึ้น” พูดจบป๊อปก็ตักอาหารใส่จานแล้วเดินไปที่โซฟา เมื่อป๊อปไปนั่งที่โซฟาผมก็โล่งขึ้นเยอะ และกินข้าวได้อย่างไม่หวาดระแวง

“อิ่มแล้วหรอ” ป๊อปถามผมทันทีที่ผมวางช้อน....มองผมตลอดเลยสินะ

“อื้อ...อิ่มแล้ว” ผมบอกกลับไปแต่ไม่หันไปมองหน้า

“เดี๋ยวกินยานี่หน่อยนะ” ป๊อปเดินเอายามาให้ผม ผมก็เกร็งตัวโดยอัตโนมัติ

“ไม่ต้องกลัวเราขนาดนั้นหรอก....เราไม่ทำอะไรนายหรอกน่า” ป๊อปพูดเสียงเรียบแล้วเดินกลับไปนั่งที่เดิม เมื่อผมกินยาเสร็จผมก็จะเดินเข้าห้องแต่ก่อนจะปิดประตูป๊อปก็พูดบางอย่างกับผม

“เราอยู่หน้าห้องนะ มีอะไรก็ออกมาบอกเรา” ผมพยักหน้าแล้วก็ปิดประตูห้องลง สรุปก็คือคืนนี้ป๊อปนอนที่ห้องผม แต่ผมนอนในห้องแต่ป๊อปนอนนอกห้อง ว่าแต่มีผ้าห่มมีหมอนหรือเปล่าน่ะ นึกได้ดังนั้นผมก็ลุกขึ้นไปแอบเปิดประตูแง้มดูคนนอกห้องนิดหน่อย แต่เมื่อผมโผล่หน้าออกไป คนข้างนอกห้องก็จ้องผมอยู่แล้ว

“จะเอาอะไรเหรอ”

“เปล่าๆ” ผมปิดประตูห้องทันทีเมื่อเห็นว่าคนข้างนอกมีทุกอย่างครบแล้ว ผมจึงทิ้งตัวลงบนเตียงและเข้าสู่ห้วงนิทราในเวลาต่อมา

หลังจากนั้นป๊อปก็คอยดูแลอยู่กับผมตลอดเวลาจนตอนนี้ผมเริ่มไม่ค่อยมีอาการแบบเก่าเท่าไร ผมสามารถนั่งโต๊ะกินข้าวร่วมกันกับป๊อปได้ และสามารถพูดคุยได้แต่ถ้าเวลาผมอยู่ใกล้มากๆเหงื่อจะออกมากเป็นพิเศษ ป๊อปจึงรักษาระยะห่างกับผมพอสมควร

“พรหมอยากไปไหนบ้างหรือเปล่า” ป๊อปถามผมเมื่อกินข้าวเสร็จ

“ไม่ดีกว่าเราปวดหัวนิดหน่อย” ผมมึนนิดๆครับแต่ตัวไม่ร้อนเท่าไรแค่รุมๆเท่านั้นนอนพักสักหน่อยก็คงหาย

“เราไปนอนก่อนนะ” พูดจบผมก็ลุกออกจากโต๊ะและมุ่งไปที่ห้องนอนทันที

“นี่กินยาก่อนไหม” ป๊อปตะโกนไล่หลังตามผมมา

“ไม่เป็นไร นอนสักพักคงหาย” ผมตะโกนตอบกลับไปพร้อมกับที่ตัวผมถึงเตียงพอดี ผมล้มตัวลงบนที่นอนและหลับไปพร้อมกับอาการมึนหัวนิดหน่อย หวังว่าตื่นขึ้นมาอาการมันคงจะดีขึ้นบ้าง

( Pop Part )

ผมเก็บกวาดโต๊ะอาหารที่พึ่งผ่านการใช้งานมาเมื่อสักครู่ แต่ผมก็ดีใจนะที่อาการของพรหมดีขึ้นเรื่อยๆ อย่างน้อยก็สามารถนั่งกินข้าวร่วมโต๊ะกับผมได้ และยังสามารถคุยกับผมได้ตามปกติ แต่ยังเข้าใกล้มากไม่ได้ แต่เดี๋ยวอาการเหล่านี้มันคงหายไปเองแหละ

ผมนั่งเล่นเกมที่ผมขนมาจากคอนโดตัวเองอยู่หน้าห้องติดต่อกันหลายชั่วโมงแล้ว จนเที่ยงผมเห็นว่าถึงเวลากินข้าวพอดีจึงเดินเข้าไปตามพรหมเพื่อให้ออกมากินข้าว แต่เมื่อเข้ามาในห้องสิ่งที่ผมเห็นก็ทำให้ผมตกใจพอสมควร

“พรหม พรหม!!!!” ผมเข้าประคองตัวพรหมก็พบว่าตัวร้อนจี๋เลย แถมยังเหงื่อออกมากจนแฉะที่นอน สงสัยไข้จะขึ้น ผมน่าจะบังคับกินยาตั้งแต่แรกนะเนี่ย

“พรหมตื่นหน่อย พรหม” ผมพูดเสียงดังขึ้นอีก ผมประคองหัวพรหมมาไว้บนตักผมและเรียกอีกครั้งจนพรหมลืมตาขึ้น

“ฮึกๆ...อย่า!!!!! อย่าเข้ามากลัวแล้ว” เฮ้ยๆเป็นอะไรไปวะ

“เดี๋ยวๆพรหมหยุดๆก่อน” พรหมร้องไห้ไปมือก็ปัดป่ายไปทั่วเหมือนป้องกันตัวเอง

“พรหมตั้งสติหน่อยได้ไหม” ผมจับข้อมือของพรหมไว้ทั้งสองข้าง

“ม่ายยยยยย ปล่อยยยยย ออกไป อย่าเข้ามา กรี๊ดดดดดดดดดดด” พรหมกรีดร้องขึ้นจนผมตกใจ ผมว่ามันต้องเพราะพิษไข้แน่ๆ ไหนๆก็ไหนๆแล้วผมจึงดึงร่างพรหมเข้ามากอดไว้

“ใจเย็นๆนะพรหม ตั้งสติหน่อย” ผมพยายามปลอบ

“ไม่ ไม่ ไม่!!!!!!!” แต่ไม่ได้ผลพรหมทุบหลัง ข่วน จิก หลังผมจนเจ็บไปหมด แต่ไม่เป็นไรหรอกแค่นี้ผมทนได้ ผมกอดพรหมไว้อย่างนั้นจนพรหมนิ่งไป

“พรหม” ผมเรียกชื่อพรหมเพื่อให้พรหมขานตอบรับ แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ

“พรหม” ผมเรียกอีกครั้งแล้วจับหน้าผมมาดู

“พรหม....เป็นอะไร!!!” ผมมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาแต่ที่หน้าตกใจที่สุดคือ อาการเหม่อลอยและตาลอยเหมือนมองอะไรไม่มีจุดหมาย

“พรหมๆ ได้ยินที่เราพูดไหม” ผมพยายามเขย่าตัวพรหมพรหมก็ไม่หือไม่อือแต่มองไปรอบๆห้องแทนและสายตาของพรหมก็มาหยุดที่ผมและก็นิ่งไป....สายตาแบบนี้มันอะไรผมทำอะไรไม่ถูกนำตาเริ่มไหล ผมทำอะไรลงไป ผมควรจะทำยังไงดี!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 09-05-2012 21:15:13

 :sad4: เพิ่งอ่าน 95 จบเมื่อกี้ เพิ่งเม้นต์เสร็จไป 96 มาต่อ แต่ืที่ร้องไห้ เพราะที่เมนต์ไปมันไม่ขึ้นอ่าา :m2:
เม้นไปแบบ เก็บทุกตอนแล้วด้วย :m15: งั้นก็ไม่ไรมากล่ะ :monkeysad: ป๊อปเจอศึกหนักแระ เพราะผมสติแตกไปเรียบร้อยแล้ว
สงสารพรหม  :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 09-05-2012 21:20:22

พรหมเป็นอะไรมากรึป่าวนิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: ★MaNiMoo★ ที่ 09-05-2012 21:25:16

อ๊ายยยยยยยยยยยย

ตื่นเต้นค่ะ

อยากอ่านต่อแหล่ว :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: sosi ที่ 09-05-2012 21:25:31

สงสารพรหมอะ 
หายเร็ว ๆนะพรหม  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 09-05-2012 21:26:26

สงสารพรหมมากอ่ะ หนักเอาการเลยอ่ะ :monkeysad:
ป๊อปก็อดทนนะ สู้เพื่อความรักของตัวเองนะ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 09-05-2012 21:26:31

ฝังจิตสิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 09-05-2012 21:37:26

 :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 09-05-2012 21:37:54

 :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 09-05-2012 21:44:19

กร๊าซซซซ  :m31:
พรหมมมมมมม~~~~~~~~~~

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 09-05-2012 21:48:48

ย้ากกกกกกพรหมลูกกกกกก :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 09-05-2012 21:57:09

เฮ้อออออออออ   อาการหนักอยู่นะ

แต่ช่วงหลังๆมานี้ พรหม สาวแตกมากเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 09-05-2012 22:11:46

พรหมมม... :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 09-05-2012 22:13:20

กรี๊ดดดดดด...ค้างมาก :z3: :z3: :z3: :z3:
พรหม :m15: :m15: :m15: อ่านแล้วสงสารพรหม ฮืออออ :monkeysad:
ปูเสื่อรออ่านตอนต่อไปนะคะ

ปล.อยากเห็นพรหมรักกับป๊อป อยากเห็นพรหมมีความสุขจัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 09-05-2012 22:27:48

พรหม  แตกเนื้อสาว  อ่าา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 09-05-2012 22:40:15

พรหมหายเร็วๆนะ
เข้มแข็งไว้สู้ๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 09-05-2012 22:42:52

สงสารพรหมมากๆ :m15:

พรหมต้องหายนะ

ป๊อบสู้ๆนะ ถึงจะยังไม่ชอบแกอยู่ก็เถอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 09-05-2012 22:51:11

พรมเป็นไรอะ  ?  น้ำตจะไหลตามป๊อบแล้วนะ  หายจากอาการบ้าๆนี่เร็วๆนะพรม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 09-05-2012 23:02:10

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 10-05-2012 00:01:06

พรหมต้องไม่เป็นไร ป๊อปต้องช่วยได้ เพราะความรักทำให้เกิดปาฏิหารย์

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 10-05-2012 00:24:20

พรหมอย่าบ้าไปก่อนนะ ซวยแล้วช็อคเลยอ่ะ
เรื่องของเรื่องป๊อปผิดคนเดียวเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 10-05-2012 04:06:16

อ่านรวดเดียวจบเลย พรหมหายไว้ๆนะ  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: guest ที่ 10-05-2012 04:52:08

โถ ๆ พรหม หายไว ๆ นะ  :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 10-05-2012 07:54:16

รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 10-05-2012 14:10:35

พรหมต้องหาหมอแล้วอย่างนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: simbadragon ที่ 10-05-2012 14:47:49

แงๆๆๆๆ พรหมเป็นอะไรรรรรร

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 10-05-2012 15:17:51

พรหมอย่าเป็นอะไรนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 96 ทำอะไรลงไป
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 10-05-2012 15:57:02

รอรอรอรอรอรอรอ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 10-05-2012 19:12:56

วันนี้มาไวหน่อยนึง ^^


Lesson 97

( Tus Part )

ผมต้องรีบมาจากคอนโดเพราะได้รับโทรศัพท์จาอัทว่า อาการพรหมไม่ไหวแล้วและเมื่อมาถึงอาการพรหมก็น่าเป็นห่วงจริงๆตาลอยแล้ว แถมพูดอะไรก็เหมือนจะไม่ได้ยินด้วย ข้างๆกันนั้นก็มีไอ้ป๊อปที่นั่งร้องไห้อยู่ส่วนอัทกับวินก็ดูอาการของพรหม

“เกิดอะไรขึ้น” ผมโพล่งถามก่อนเลยคำแรก

“ไม่รู้สิพี่ ถามป๊อป ป๊อปมันก็คุยไม่รู้เรื่อง ผมกับวินได้ยินเสียงคนกรี๊ดเลยมาเคาะประตูเรียกเผื่อจะมีอะไร..แล้วมันก็มีจริงๆ” อัทพูดแล้วสีหน้าดูมีกังวลอยู่มาก

“ป๊อป มันเกิดอะไรขึ้นเล่าให้พี่ฟังสิ” ผมเปลี่ยนเป้าหมายไปถามคนในเหตุการณ์น่าจะได้เรื่องมากกว่า

“ฮึก...ฮือ....ผมไม่น่าทำเลย....ฮื้ออออ” ป๊อปมันก็พร่ำเพ้อของมันไปเรื่อย โอ้ยแบบนี้คุยไม่รู้เรื่องแน่ๆ

“ไอ้ป๊อปตั้งสติก่อนได้ไหมวะ จะรู้เรื่องไหมเนี่ย” ผมตะคอกใส่มันสุดเสียงด้วยความหงุดหงิดแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล มันเอาแต่นั่งร้องไห้อย่างเดียว

“เพี๊ยะ....มึงหยุดร้องไห้แล้วตั้งสติดีๆสิ มีมึงคนเดียวที่อยู่ในเหตุการณ์ถ้ามึงไม่พูดกูจะรู้ไหมว่ามันเป็นอะไร!!!!!!!!” ผมพูดจนแทบจะตะโกน ใครจะหาว่าผมดุร้ายก็ได้แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ มันก็จะไม่ได้สติสักที

“พี่ตัส พี่ตัสใจเย็นๆ” ไอ้วินกับอัทพูดกันเสียงสั่นเลยสงสัยจะไม่เคยเห็นผมวีนขนาดนี้มั้ง

“เงียบ แล้วดูอย่างเดียวพอ” ผมหันไปดุพวกมัน มันสองคนก็หงอยไปเลยครับ มีพี่เบิร์ดคนเดียวที่ไม่เข้ามายุ่งในเวลานี้ เป็นเพราะเรารู้กันว่ากำลังทำอะไรอยู่ผมมีวิธีของผมพี่เบิร์ดรู้ดี

“เอาล่ะจะเริ่มเล่าได้หรือยังมันเกิดอะไรขึ้น” ผมหันไปถามป๊อปอีกรอบมันก็เช็ดน้ำตาลวกๆ และพยายามตั้งสติอยู่ ซึ่งผมก็รอครับรอจนมันยอมพูดออกมา

“ช่วงหลายวันมานี้อาการพรหมดีขึ้นตามลำดับจนผมสามารถกินข้าวร่วมโต๊ะกันได้แต่ยังเข้ากันมากไม่ได้ แต่เมื่อเช้าพอกินข้าวเสร็จพรหมบอกปวดหัวขอไปนอน ผมบอกให้กินยาดักพรหมก็บอกว่าไม่เป็นไรนอนพักก็หาย ผมเลยไม่ได้ว่าอะไรแล้วนั่งเล่นเกมจนเที่ยง ผมเลยเข้าไปตามกะว่าจะให้ออกมากินข้าว แต่พอเข้าไปในห้องพรหมก็ตัวร้อนจี๋แถมเหงื่อออกตามตัวเยอะมาก ผมเลยพยายามปลุกพอพรหมตื่น พรหมก็มีอาการแบบเดิมอีก ผมเลยกอดมันไว้......ตอนแรกมันก็กรี๊ดแล้วร้องไห้ต่อจนเงียบไปพอผมเรียกมันก็ไม่ตอบจน...........มันมีอาการลอยๆแบบนี้” ตอนหลังป๊อปมันพูดแล้วก็สะอื้นขึ้นมอีกรอบ จะว่าไปก็น่าเห็นใจทั้งคู่แหละนะ แต่ผลมันออกก้อยแล้วสินะ ผมเข้าไปตรวจอาการพรหมอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

“พี่ไม่อยากพูดแบบนี้หรอกนะ.....แต่ว่า”

“อะไรพี่ตัส” ผมยังพูดไม่ทันจบเลยอัท วิน ป๊อปก็แทรกามผมก่อนเป็นเสียงเดียว

“พรหม....หลุดไปในโลกส่วนตัวของเค้าเลย” เมื่อผมพูดจบอัทก็ทรุดลงทันทีแต่ก็มีไอ้วินประคองไว้ได้ทัน ส่วนป๊อปก็ฟูมฟายหนักกว่าเก่าอีก

“ไม่จริง!!!!!!! มันต้องไม่เป็นแบบนี้” ไอ้ป๊อปเหมือนเกิดอาการคลั่งแล้วเดินชกกำแพงจนเลือดอาบมือไปหมดผมไอ้วินพี่เบิร์ดต้องช่วยกันห้าม

“อย่าทำอะไรโง่ๆ ถ้ามึงเป็นอะไรอีกคนใครจะดูแลไอ้พรหม” ผมพูดเพื่อเตือนสติมัน ผมพอจะรู้ว่าคนเราหากเกิดอาการเสียใจอย่างมากหรือรุนแรงจริงๆอาจทำให้เสียสติไปเลยก็ได้ ซึ่งผมกลัวว่ามันจะเกิดกับไอ้ป๊อป

“มันยังพอมีวิธีรักษา” เมื่อผมพูดถึงการรักษาไอ้ป๊อปก็กระวีกระวาดเข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว

“ยังไงพี่...รักษายังไง” ไอ้ถามผมอย่างมีความหวัง

“อาการแบบนี้ต้องใช้....ใจรักษาไงล่ะ”

“ใจงั้นหรอ”

“ใช่...ใจของมึงและกำลังใจของพรหม กูเชื่อว่ามีงสองคนต้องฝ่าฟันกันไปได้” ผมพูดปลอบมันถามว่าโอกาสหายมีไหม มันก็มีแต่มันก็ครึ่งๆอ่ะแหละนะ

“ผมจะพยายามนะครับพี่ตัส” ป๊อปปราดน้ำตาตัวเองแล้วก็ไปดูแลพรหมเหมือนเดิม

“อัท เป็นอะไร” ผมหันไปถามไอ้ตัวน้อยที่นั่งอยู่กับพื้นที่เดิมกับที่มันทรุดลงไปเลยสงสัยจะช็อคมาก

“ทำไมพรหมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยพี่ตัส” อัทพูดแล้วน้ำตาไหล ผมเห็นก็สงสารแต่ทำยังไงได้...ก็มันเกิดไปแล้วนิ

“มันเป็นเวรเป็นกรรมล่ะมั้ง” ผมพูดปลอบอัท แล้วผมก็กลับมาที่คอนโดอีกครั้งแต่ผมก็ไม่ได้นิ่งเฉยๆ สงสัยคงต้องรบกวนอาจารย์หน่อยแล้วแหละ

( Pop Part )

“พรหมครับกินข้าวหน่อยนะ” ผมกำลังป้อนข้าวให้พรหมอยู่ครับ พรหมก็อ้าปากกินข้าวเหมือนเป็นหุ่นยนต์ที่ให้ทำอะไรก็ทำตาม ผมนั่งร้องไห้วันละหลายรอบกับอาการผิดปกติของพรหม ถ้าผมไม่บ้าทำแบบนั้น พรหมก็คงไม่เป็นแบบนี้   ระหว่างที่ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

“ฮัลโหล สวัสดีครับ” ผมรับสายทั้งๆที่ไม่ได้ดูเบอร์เลยด้วยซ้ำ

“ป๊อปหรอ พี่เองนะ” เสียงแบบนี้พี่ตัสแน่นอน

“ว่าไงครับพี่” ผมถามถึงธุระที่พี่แกโทรมา

“พรหมเป็นยังไงบ้าง” เป็นคำถามที่ผมไม่อยากจะตอบ หรือพูดง่ายๆคือตอบไม่ได้เพราะหลังจากวันนั้นอาการพรหมก็คงที่ตลอด นิ่งๆเฉยๆเหม่อลอย

“ก็เรื่อยๆอ่ะพี่”

“หรอ....อือ อาจารย์พี่ให้ข้อมูลมาว่าอาการแบบนี้ จะหายได้ต้องมีแรงกระตุ้นบางอย่างที่ทำให้พรหมออกมาจากโลกส่วนตัวที่สร้างขึ้นได้”

“พูดเหมือนง่ายเลยพี่แล้ววิธีที่ว่าของพี่เนี่ยมันต้องทำยังไงล่ะ” ผมถามไปพี่ตัสก็เงียบ

“แกต้องตอบคำถามด้วยตัวเอง.....แค่นี้แหละ” พูดจบพี่ตัสก็ตัดสายไปแล้ว วิธีหรอแล้วมันวิธไหนล่ะ????

เช้าวันต่อมาผมจึงตัดสินใจพาพรหมไปสวนสาธารณะที่มีสระน้ำขนาดใหญ่ซึ่งให้ความสดชื่นได้พอสมควร ผมพาพรหมมานั่งใต้ต้นไม้ใหญ่แล้วจับพรหมนอนหนุนตักผม จนเวลาล่วงเลยมาถึงเย็นผมพยายามทั้งเรียกทั้งชวนคุยแต่ไม่มีการตอบกลับจากพรหม

วันต่อมาผมเปลี่ยนที่เป็นพาไปเล่นสวนสนุกแต่ไม่ว่าจะของเล่นน่าหวาดเสียวขนาดไหนพรหมก็ยังมีอาการที่นิ่งเฉยเหมือนเดิมจนผมเริ่มท้อและหมดหนทางผมควรจะทำยังไงดี

หลายวันมานี่ผมพาพรหมไปทุกๆที่ ทุกที่ๆน่าสนใจไม่ว่าทางจะไกลแค่ไหนผมก็พาไปหมดจนแทบจะครบทั้งประเทศแล้วผมรู้สึกท้อและเหนื่อย มันมืดแปดด้านไปหมด ไม่ว่าจะทำอะไรพรหมก็ไม่หายจากอาการบ้าบอนี่สักทีวันนี้ก็เช่นกันผมพาพรหมไปทะเลมาเมื่อกลับมาถึงห้องผมก็อยากนอน เพราะเหนื่อยสะสมมาหลายวัน

“พรหม มาอาบน้ำ” ผมเดินไปจูงมือพรหมเข้าห้องน้ำ ไม่ต้องสงสัยหรอกครับ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมอาบน้ำให้พรหมตลอดเพราะพรหมไม่ยอมทำอะไรเองเลยยกเว้นเคี้ยวอาหาร ได้แต่อยู่นิ่งๆ แต่ในขณะที่อาบน้ำนั้นเองตอนผมถูสบู่มือผมเผลอไปลูบวนยอดอกพรหมเข้าพรหมก็ส่งเสียงครางออกมา.....ผมจึงวนใหม่อีกทีมันเป็นสัญญาณที่ดีเพราะพรหมเริ่มตอบสนองผมบ้างแล้ว

“อ่า......” พรหมครางอีกนิดหน่อยเสียงครางก็เงียบลงเพราะผมดึงพรหมเข้ามาจูบทันที ผมดูดลิ้นของพรหมอย่างหื่นกระหายมันเป็นความรู้สึกที่ห่างเหินมานาน มันโหยหาอย่างทำมากกว่านี้ ผมลูบคลำไปตามร่างกายที่ขาวเนียนของพรหม

“หื้ออออ...ป๊อปนายทำอะไรเรา” เมื่อผมถอนจูบออกพรหมก็ถามผมด้วยสีหน้าหอบนิดหน่อยเพราะผมไม่ได้ปล่อยให้หายใจเลย...แต่เดี๋ยวก่อนนะ พรหมพูดกับผม!!!!!!!

“พรหม...พูดกับเราหรือเปล่า”

“อื้อ นายมาจูบเราทำไม” ผมดึงพรหมเข้ามากอดด้วยความรู้สึกหลายอย่าง ดีใจ สุขใจ มันบรรยายไม่ถูกในที่สุดผมก็ทำได้แล้ว พรหมหลุดออกมาจากโลกของตัวเองแล้ว!!!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 10-05-2012 19:25:46

พรมกลับมาแล้วซินะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 10-05-2012 19:35:55

เย้!!! มาต่อแล้ว :mc4: :mc4:
+ คุณเป็ดให้
พรหม...ในที่สุดก็กลับมาอยู่ในโลกเดิมแล้ว
แต่จะเกิดอะไรขึ้นอีกรึเปล่านะ? << ลางสังหรณ์ไม่ค่อยดี orzllll
อยากอ่านตอนต่อไปจัง เป็นกำลังใจนะค้าสู้ๆๆ >____<bb

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 10-05-2012 19:47:06

ขอบคุณคนแต่งมากมายเลยนะครับ ที่มาอัพนิยายอย่างต่อเนื่อง (มีความรับผิดชอบสูงมากๆ)
ไม่ปล่อยให้คนอ่านต้องรอแล้วรออีก ........

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ★MaNiMoo★ ที่ 10-05-2012 19:55:24

กรี๊ดดดดดดดดด

เชียร์ให้พรหมรักป๊อบค่ะ

55555555555555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 10-05-2012 20:02:56

เฮ้อ เหนื่อยแทนป๊อป แต่ดีแล้ว ทำอะไรไว้ต้องรับผิดชอบอ่ะนะ
รอตอนต่อไป พรหมจะดีขึ้นรึเปล่า อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 10-05-2012 20:07:51

เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



ค้างอีกแล้ว
 :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 10-05-2012 20:08:47

อ๊ะ กลับมาแล้ว
แต่จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกรึป่าว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 10-05-2012 20:14:22

กรีดดดดดดดดดดดดดดดดดด

รีบมาต่อให้หน่อยยยยยยยยยย

 :call:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 10-05-2012 20:15:18

วิธีนี้นี่เอง 55555

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 10-05-2012 20:25:38

อ้ว~~~ด้วยรงห่งจูบ ^O^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 10-05-2012 20:38:10

ค้าง โหยยยยยย  :m15: มาต่อไวๆนะฮะ ค้างมากๆ ทั้งตอนป๊อปพูดแค่ "อ่า" "ป๊อป นายทำอะไรเรา" "ป๊อป นายจูปเราทำไม"
เริ่มชอบป๊อปแระ คิดว่าจะไม่จริงจังกะพรหมซะอีกนะ สุ้ๆ แหมร้องไห้ซะหลายยก กรรมคงหมดกันแล้วล่ะ  :เฮ้อ:
 :กอด1: รักคนเขียนจัง มาต่ออีกนะฮะ มาต่อไวได้ใจมากๆเลยฮะคนเขียน  :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 10-05-2012 20:45:47

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: guest ที่ 10-05-2012 21:09:55

ป๊อป พยายามเข้านะ  o18 o18

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 10-05-2012 21:23:05

กรี้ดดดดดดดดดดดด   :-[

หรือพรหมแกล้งว้าาาาาา :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 10-05-2012 21:27:08

สู้ต่อไปนะทั้งสองคน :monkeysad:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 10-05-2012 22:00:49

อ๊ายยยยย พรหมกลับมาแล้วนะ เป็นกำลังใจให้นะ แล้วต้องรักกันให้มากมากด้วย ส่วนคู่เอกก็เตรียมตัวได้แล้ว กลับมาเดินเรื่อง จู๋จี๋กันได้แล้ว อิอิ รีบมาต่อนะจ๊ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 10-05-2012 22:17:23

อั๊ยยะ...โอ๊ะโอ :o

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 10-05-2012 22:50:23

อ้างจาก: minyoung ที่ 10-05-2012 22:00:49  

อ๊ายยยยย พรหมกลับมาแล้วนะ เป็นกำลังใจให้นะ แล้วต้องรักกันให้มากมากด้วย ส่วนคู่เอกก็เตรียมตัวได้แล้ว กลับมาเดินเรื่อง จู๋จี๋กันได้แล้ว อิอิ รีบมาต่อนะจ๊ะ :bye2:

ไม่ต้องกลัวครับได้จู๋จี๋ทั้งคู่หลักคู่รองจ้า ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 10-05-2012 23:39:25

กรี๊ดดดดดดดด
ค้างงงงงง     :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 10-05-2012 23:42:40

รักกันๆๆ :กอด1:
สู้ๆนะพรหม

ป๊อปด้วยสู้ๆ :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 11-05-2012 00:38:38

ชีวิตพรหมนี่สุดๆไปเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 11-05-2012 06:33:08

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

พรหม หายเถอะ นะ สงสารฟรหม อ่ะ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 11-05-2012 08:56:56

เย้ๆๆๆพรหมหายแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 97 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 11-05-2012 16:42:42

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

อัพ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 11-05-2012 21:04:24

Lesson 98

( Prom Part )

ผมงงไปหมดเลยครับจำได้ว่าผมกำลังถูกป๊อปทำร้ายแล้วทำร้ายอีกจนผมแทบทนไม่ได้แต่ทำไมอยู่ๆก็รู้สึกแปลกๆ พอมารู้สึกตัวอีกทีปากผมก็โดนป๊อปคอบครองไปซะแล้ว

“หื้ออออ...ป๊อปนายทำอะไรเรา” ผมประท้วงทันทีที่ป๊อปผละออกจากตัวผม

“พรหม...พูดกับเราหรือเปล่า” อ้าว แล้วจะให้เราพูดกับใครอ่า ก็อยู่กันแค่สองคน

“อื้อ นายมาจูบเราทำไม” ผมไม่ได้รับคำตอบแต่โดนดึงตัวเข้าไปกอดเฉยเลยผมก็อึ้งทำอะไรไม่ถูก เมื่อกี้ยังจะทำร้ายผมอยู่เลยไม่ใช่หรอ

“พรหม กลับมาซักทีนะ” ป๊อปพูดแล้วก็น้ำตาไหล กลับ...กลับไหนอ่ะ

“เดี๋ยวก่อน...กลับไหน...แล้วทำไมเราถึงอยู่สภาพนี้” เมื่อผมมองตัวเองก็เกิดอาการหน้าร้อนวูบวาบ ก็ผมเปลือยเลยนี่นาแล้วแถมยังอยู่ในห้องน้ำกับป๊อปสองคนอีกต่างหาก ผมจึงรนรานเอาผ้าเช็ดตัวมาพันรอบเอวไว้

“พรหม อาบน้ำไปก่อนนะเราจะไปโทรหาพี่ตัสก่อน” พูดจบป๊อปก็ออกจากห้องน้ำไปเลย พรหมยิ่งงงหนัก ผมไม่เข้าใจอะไรของเค้าเนี่ย แต่ก็ทำตามที่ป๊อปบอกไปก่อนคืออาบน้ำ และเมื่อผมออกมาจากห้องน้ำคนก็เต็มห้องเลยครับ

“เอ้ย มากันทำไมเยอะแยะเนี่ย” ผมอุทานพร้อมกับเอาผ้าที่ใส่แล้วมาปิดช่วงบนไว้ ถึงจะแค่ช่วงบนผมก็อายอยู่ดีอ่ะ

“มาดูคนป่วยไง ยังจะมาถามอีก” อัทพูดแล้วก็ยิ้ม

“ไม่ได้เป็นอะไรมากซักหน่อย” ผมแค่ไม่สบายแล้วก็ร้องไห้อย่างหนักแค่นั้นเองและผมก็หวังว่าป๊อปจะไม่กลับมาร้ายกับผมอีก

“ไม่หนักอะไรล่ะ.....ใจลอยไปไหนต่อไหนตั้งนาน” คราวนี้วินพูดครับ พร้อมกับตีหน้ามุ่ยนิดหน่อย ว่าแต่ผมใจลอยอะไรเนี่ย งง

“พรหมมันไม่รู้ตัวหรอก” พี่ตัสเห็นผมทำหน้างงๆก็เลยพูดแทรกขึ้นมา

“รู้ตัวอะไรพี่ตัส” ผมถามไปเพราะความสงสัย พี่ตัสจึงเดินเข้ามาใกล้ๆผม

“เหตุการณ์สุดท้ายที่จำได้....พรหมจำอะไรได้บ้าง” เมื่อพี่ตัสถามผมก็เงียบเพราะต้องการเวลานึก มันแปลกๆผมจำได้ว่าผมกลับมานอนแล้วรู้สึกมีคนมาปลุกแล้วพอเห็นว่าเป็นป๊อปผมก็เกร็งแล้วร้องไห้ แล้วพอเสร็จผมก็เห็นว่าป๊อปกำลังเข้ามาทำร้ายผมครั้งแล้วครั้งเล่า เหมือนหนังฉายซ้ำ แล้วมันก็ตัดมาที่ฉากห้องน้ำที่ป๊อปกำลัง....ผมเลย

“มันค่อนข้างสับสนน่ะพี่ผมก็บอกไม่ถูกอ่ะ....คือมันเป็นแบบนี้......” แล้วผมก็สาธยายให้พี่ตัสฟัง แต่พี่ตัสไม่ได้ฟังคนเดียวหรอก ฟังกันทั้งห้อง

“ผมจำได้แค่นี้แหละพี่” ผมบอกพี่ตัส พี่ตัสก็หันไปมองหน้าทุกคนในห้อง

“พรหมรู้อะไรไหม”

“อะไรพี่”

“ที่พรหมเป็นไข้แล้วป๊อปไปปลุกน่ะ....มันผ่านมาจะเกือบเดือนแล้ว และอีกอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมาเกือบเดือนเนี่ย....ป๊อปเป็นคนดูแลพรหมตลอด” ผมแทบไม่เชื่อหูตัวเอง มันจะเป็นไปได้ยังไง

“เป็นไปได้ยังไงพี่ตัส....ป๊อปยังจะทำร้ายผมอยู่เลย” ผมค้านพี่ตัสเพราะมันไม่ใช่

“พรหม....มันค่อนข้างอธิบายยาก แต่พรหมมีอาการหลุดลอยและสร้างโลกส่วนตัวของตัวเองขึ้นมาและจินตนาการจากจิตใต้สำนึกว่าตัวเองโดนป๊อปทำร้ายเหมือนหนังฉายซ้ำวนไปวนมาไม่รู้จบ” พี่ตัสพูดแล้วก็ลูบหัวผม พี่ตัสกำลังจะบอกว่าผมเป็นบ้าหรือเปล่า น้ำตาผมเริ่มไหล ผมกลัวจริงๆ กลัวตัวเองจะเป็นบ้า

“ร้องไห้ทำไม...ฮึ” พี่ตัสถามผม

“พี่....ผมกำลังจะเป็นบ้าใช่หรือเปล่า” น้ำเสียงผมเริ่มสะอื้น

“มันเลยจุดนั้นมาแล้วแหละ...พี่ว่าตอนนี้พรหมน่าจะหายแล้ว หยุดร้องได้แล้วน่า” พี่ตัสยื่นมือมาเช็ดน้ำตาให้ผมและอยู่ๆผมก็รู้สึกถึงไออุ่นจากด้านหลัง

“พรหมเราขอโทษสำหรับทุกสิ่งที่ผ่านมา” เสียงป๊อปนี่...แต่คราวนี้ผมกลับไม่มีอาการเกร็งใดๆทั้งสิ้น เหมือนมีสัมพันธ์บางอย่างที่ทำให้ผมไม่รู้สึกหวาดระแวงป๊อปแล้ว

“อะ...อื้อ….ปล่อยเราได้แล้ว” ป๊อปก็ยอมปล่อยผมแต่โดยดี ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีจึงขอให้พี่ตัสเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับตัวผมในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมาเกือบเดือน และเมื่อผมได้ฟังผมก็อึ้งและพูดไม่ออก ไม่นึกไม่ฝันว่าผมจะเป็นได้ขนาดนี้

“พอเลิกอึ้งได้แล้ว...ว่าแต่ว่าป๊อปแกทำยังไงพรหมถึงรู้สึกตัวพี่ลืมถามแกเลย” ทำยังไงอ่ะหรอ....เฮ้ย ผมไม่ได้บอกไปนี่นา มันอายอ่ะ

“ผมก็...อุ๊บบบ” ผมเอามือไปอุดปากป๊อปไว้ทันที ขืนบอกไปผมอายตายเลย

“อะไรพรหม...ไปอุดปากป๊อปมันทำไม” อัทพูดแล้วก็มาดึงมือผมออก แต่ผมก็ขัดขืนจะเอามือไปอุดปากป๊อปใหม่ แต่คราวนี้วินก็มาช่วยอัทจับผมไว้ผมจึงต้องสงบลง

“ผมก็แค่....ทำให้รู้สึกตัวด้วย....” เอ้ย อย่าพูดนะป๊อป ผมจ้องหน้าป๊อปเขม็ง

“อย่าลีลา เดี๋ยวพ่อถีบตกตึก เว้นวรรคทำซากอะไร” พี่ตัสดูหงุดหงิดนิดหน่อยคงเพราะไม่ได้ดั่งใจพี่แก

“ก็ด้วยจูบที่เร้าร้อนไงพี่” ผมหน้าร้อนผ่าวไปเรียบร้อย ส่วนคนอื่นในห้องก็มองมาที่ผมแล้วอมยิ้มกันยกใหญ่ โอ้ย อาย

“เลิกอายได้แล้ว ไปหาข้าวกินกันดีกว่าไป ฉลองการกลับมาหน่อย” พี่ตัสออกปากชวนพวกเราก็เห็นดีเห็นงามกันไปได้ด้วยครับ

“ร้านไหนดีพี่ตัส” อัทพูดขึ้นเลยรับ

“เดี๋ยวๆ พี่โทรหาพวกไอ้เตยก่อน” พูดจบพี่ตัสก็โทรหาพวกเตยเลยครับ พี่ตัสออกไปคุยที่ระเบียงห้องแปปนึงก็กลับเข้ามา

“ป๊อปเดี๋ยวไปร้านพ่อแกอ่ะแหละ ที่นนทบุรีอ่ะ ร้านเปิดใหม่นิ” พ่อป๊อปมีร้านอาหารด้วยหรอเนี่ย กว้างขวางจังแฮะ นึกว่าจะเป็นแต่มาเฟียแปปพวกวินซะอีก ทั้งวิน ทั้งพี่เบิร์ด เป็นมาเฟียกันหมด น่าขยาดแฮะ ไม่ค่อยน่าเข้าใกล้เท่าไหร่เลย

“ได้ๆพี่ตัส ตอนนี้ไม่ได้ดึกมาก ร้านผมปิดตั้งตีสองแหนะ” อื้ม เปิดดึกอยู่แฮะ แต่ปิดพร้อมกับร้านที่ผมเคยทำเลยอ่ะ

“งั้นก็ตามนี้ เดี๋ยวไปรถคันเดียวกันนี่แหละพี่เอาฟอร์จูเนอร์มา”

“แล้วพวกเตยอ่ะพี่ตัส” อัทถามขึ้น

“มันแรดกันอยู่นนพอดี พี่ถึงชวนไปกินที่นั่นไง” เมื่อเข้าใจตรงกันหมดแล้วพวกเราก็ออกเดินทางกันครับ ใช้เวลาการเดินทางชั่วโมงครึ่งพอรถจอดหน้าร้านก็ชัดเจนทันที ร้านเดียวกับที่ผมทำงานเลยครับ

“น้องป๊อปสวัสดีครับ…อ้าวพรหมหายไปไหนมาเนี่ยรู้ไหมเนี่ยคนในร้านเค้าเป็นห่วงกัน อยู่ๆก็หายไปเฉย” พี่แบงค์พูดยาวเหยียดเลยครับแต่ผมเข้าใจพี่แกคงเป็นห่วงจริงๆ

“ขอโทษครับพี่...พอดีผมไม่สบาย” ผมตอบไปตามความจริง

“แล้วจะมาทำอีกปะ....”

“ไม่แล้วล่ะพี่..พรหมเค้าขอลาออกเลยครับ” ป๊อปพูดขัดพี่แบงค์ขึ้นทั้งๆที่พี่แบงค์ยังพูดไม่จบ แต่ผมก็คงไม่มาอีกแล้วล่ะครับก็เลยไม่ได้ค้านอะไร

คืนนี้เค้าสั่งอาหารกันกระหน่ำเลยครับ แต่ผมนี่สิกังวลแทนเลยเวลาคิดเงินเพราะนี่มันไม่ใช่ถูกๆเลยผมทำงานที่ร้านทำไมจะไม่รู้ว่าค่าอาหารแต่ละอย่างแพงหูฉีกขนาดไหน แต่เมื่อถึงเวลาคิดเงินพี่ตัสกลับบอกว่าจะจ่ายเอง แต่เอาเข้าจริงๆพี่เบิร์ดก็จ่ายอ่ะแหละครับ ก็นะ เค้าใช้กระเป๋าเดียวกันนี่ น่าอิจฉาความรักของเค้าทั้งคู่จังเลย

“พี่ขอกลับก่อนล่ะ” พี่ตัสมาส่งพวกผมและขอกลับในทันทีเพราะมาถึงคอนโดผมก็จะตีหนึ่งแล้ว ผมขึ้นมาถึงห้องก็รีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและเตรียมตัวนอนว่าแต่ทำไมป๊อปยังไม่กลับบ้านตัวเองไปล่ะ ยังลอยนวลอยู่ในห้องผมอยู่เลย

“ป๊อปทำไมนายยังไม่กลับห้องล่ะ” ผมถามตรงๆเลยแหละครับ

“เป็นห่วงพรหมแหละ”

“ห่วงทำไมเราไม่เป็นอะไรแล้ว”

“พรหม.....” ป๊อปพูดแล้วหยุดเหมือนมีอะไรจะพูดต่อแต่ไม่พูดออกมา

“อื้อ...ว่าต่อสิ” เมื่อผมพูดจบผมก็โดนสวมกอดจากด้านหลังตอนแรกก็สะดุ้งนิดหน่อย แต่ตอนหลังก็ชิน

“เราอาจจะขอมากไป.......แต่เป็นแฟนเราได้ไหม”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 11-05-2012 21:09:01

อิจฉาเลย อยากมีแฟนมั้งอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 11-05-2012 21:14:54

อั๊ยย่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: sosi ที่ 11-05-2012 21:18:24

ขอเป็นแฟนแล้ว
 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 11-05-2012 21:22:34

เย้ ขอเป็นแฟนแล้ว
ตกลงเลยจ้าหนูพรหม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 11-05-2012 21:30:23

ฉลอง พรหมหายแล้วววววววว  :mc4:

พรหมอย่าเพิ่งยอมเป็นแฟนกะมันล่ะ

 เล่นตัวซะหน่อยลูกเอาให้อิป๊อบมันทรมานมั้ง

เอาแค่แกล้งๆพอนะ อย่าให้ถึงกะมาม่าล่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: woodong ที่ 11-05-2012 21:36:35

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 11-05-2012 21:39:28

กรี๊ดดดดดดดด +เป็ดให้นะคะ >ww<
ในที่สุด...ในที่สุดพรหมก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วหลังจากที่ดราม่ามาหลายตอน :m15: :m15:
ป๊อปขอเป็นแฟนแล้ววววๆ ดูแล+รักพรหมมากๆน้า

ปล.อยากอ่านตอนต่อไปแล้วจัง สู้ๆนะคะ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 11-05-2012 22:01:16

อั๊ยย่ะ :m3: ป๊อปนายแน่มาก o13
พรหมตอบรับเลยยย (ได้ข่าวว่าเมื่อก่อนเกลียดป๊อบ?, ป่าวซะหน่อย (ถามเองจอบเองวุ้ย))
มาต่อไวๆนะฮะ รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 11-05-2012 22:02:54

ฟ้หลังฝน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 11-05-2012 22:05:15

เย้ ขอเป็นแฟนด้วย แหม รุกเร็วจิงนะ หายปุ๊ปรุกปั๊ป อิอิ
แล้วพรหมจะว่ายังไงน้า ลุ้นๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 11-05-2012 22:06:48

พรหมเล่นตัวเยอะๆ อย่าเพิ่งตอบตกลงกับบักป๊อปมัน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 11-05-2012 22:15:34

ป๊อปแกไวจริงๆพอพรหมหายปุ๊บแกขอเป็นแฟนเลยนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 11-05-2012 22:17:04

พรมจะตอบว่ายังไงนะ   Yes Or No ?

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: KimGeeHu ที่ 11-05-2012 22:22:44

หุหุ ป็อปตีเนียน
หวังว่าพรหมคงจาไม่ใจร้ายนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 11-05-2012 22:31:14

 :impress2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: guest ที่ 11-05-2012 22:40:50

กึก ๆ ๆ พรหม อึ้งไปเลย หรือป่าว  :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 11-05-2012 22:45:08

เอาเลย ตกลงเลย จัดไป อย่าทนทุกข์อีกเลย หรือคนเขียนจะแกล้งให้เค้าไม่ตกลง ถ้าไม่นะ จะฆ่าคนเขียน :z6: :beat:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 11-05-2012 22:45:25

ต้องรอลุ้นว่าพรหมจะอ่อนไหม

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 11-05-2012 22:49:24

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดด :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 11-05-2012 23:07:53

 :m2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 11-05-2012 23:20:09

เลี้ยงโต๊ะจีน 3 วัน 3 คืน  :mc4:

เป็นแฟนกันนนนนนนนนน

ตกลงๆๆๆๆๆๆๆ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 11-05-2012 23:26:27

รอลุ้น    :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 11-05-2012 23:55:25

ค้างงงงง   :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 12-05-2012 02:06:12

แอบซึ้ง + อิจฉาินิดๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: topphy ที่ 12-05-2012 06:03:34

 :impress2: พรหมจะตอบว่างัยนะ

ลุ้นๆๆๆๆ :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 12-05-2012 09:55:12

แอร๊ยๆๆๆๆ


ตกลงเลยพรหมๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 12-05-2012 12:38:16

เปนเล้ยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 12-05-2012 17:23:06

พรหมไม่สบายเป็นเดือนเลย แต่ฟื้นมาก็หายเลยดีจัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 98 Update!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: sosi ที่ 12-05-2012 22:37:33

รอคอยด้วยความคิดถึง
รอลุ้นอยู่   :confuse:
พรหมจะตอบยังไงนะจะเป็นแฟนกับป๊อปไหม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 12-05-2012 23:14:21

Lesson 99

( Prom Part )

“…” จะให้ตอบว่าอะไรดีล่ะ อยู่ๆก็มาขอกันแบบนี้

“ว่าไงครับพรหม” เมื่อเห็นผมไม่ตอบป๊อปก็เร่งเร้าเอาคำตอบจากผม

“เราว่าดูๆไปก่อนเถอะนะ.....เรายังไม่พร้อม” ผมยังไม่พร้อมจริงๆครับ ที่ผ่านมาป๊อปก็ทำกับผมไว้เยอะพอสมควร จะให้ผมลืมมันไปเลยผมคงทำไม่ได้

“ก็ได้...แล้วป๊อปจะรอวันที่พรหมพร้อมนะ”

“อื้อ นอนเถอะ” สิ้นเสียงของผมป๊อปก็กระชักอ้อมกอดให้แน่นขึ้น และเราสองคนก็จมสู่ห้วงนิทราในเวลาถัดมา

เช้าวันต่อมาผมก็ตื่นก่อนคนที่นอนอยู่ด้วยกันทั้งคืนเหลือบมองดูนาฬิกาพึ่งจะตีห้าครึ่ง ผมก็ลุกไปทำธุระส่วนตัวกว่าจะเสร็จก็หกโมงครึ่ง ผมจึงมานั่งเล่นที่โซฟาที่ห้องรับแขก

“ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกกันเลย” ป๊อปเดินออกจากห้องตาก็แทบจะยังไม่ลืมหน้าก็ยุ่งเชียว

“ก็เห็นนอนอยู่ไม่อยากกวน” ผมบอกเหตุผลที่ไม่ปลุก

“ไม่กวนหรอก สำหรับพรหมน่ะ” ป๊อปพูดพร้อมกับเบียดตัวมานั่งโซฟาตัวเดียวกับผมแล้วก็ยังเอาหน้ามาถูท้องผมอีก

“หื้อ ทำอะไร ชุดยับหมดแล้ว” ผมพูดแล้วก็ดันหัวป๊อปออกแต่เหมือนมันจะไม่เป็นผลเลย เพราะด้วยขนาดตัวของผมที่ค่อนข้างจะเล็กกว่าป๊อปอยู่มาก

“ก็ขอซุกหน่อยไม่ได้หรือไงเล่า” ป๊อปพูดงอแงเป็นเด็กซึ่งมันไม่ได้เข้ากับขนาดตัวเลย

“มันดูไม่ดี ป๊อปลุกออกไป”

“ทำไมล่ะ มากกว่านี้ก็เคยทำมาแล้ว”

“ไม่เอาลุกๆ” ขณะที่ผมกำลังงัดกับป๊อปอยู่นั้นเสียงเคาะประตูห้องผมก็ดังขึ้น พอหันไปดูเวลา เจ็ดโมงแล้วนี่ มีคนเดียวที่มาเวลาแบบนี้

“ใครมาหาแต่เช้าเนี่ย” ป๊อปไม่พูดเปล่าลากผมออกไปเปิดประตูด้วย ผมขี้เกียจจะดิ้นเพราะดิ้นยังไงก็ไม่หลุด เลยยอมเดินไปด้วยง่ายๆ

“มีธุระอะไรแต่เช้า” ป๊อปกระชาดประตูออกอย่างแรงโดยไม่ได้ดูคนที่มาเคาะ เมื่อป๊อปเห็นว่าเป็นอัทก็เลยเสียงอ่อนลง

“จะมาตามเพื่อนไปกินข้าว ถ้าผีห่าซาตานจะกินด้วยก็ตามไปเอง” อัทพูดเสียดสีป๊อปอย่างเห็นได้ชัด แล้วอัทก็ดึงมือผมออกมาจากป๊อป

“เดี๋ยวตามไปนะครับ....ฟอดดด” ผมสะดุ้งนิดหน่อยเพราะป๊อปขโมยหอมแก้มผม ผมว่ามันชักเยอะขึ้นทุกวันละอยู่ใกล้ๆทีไรเปลืองเนื้อเปลืองตัวทุกทีเลยซิน่า

“ไอ้บ้านี่ฉวยโอกาสจริงๆเลย” อัทบ่นป๊อปแต่ว่าป๊อปปิดประตูหนีไปแล้วเหมือนกัน

“ไปพรหมไปกินข้าวกัน” พูดจบอัทก็ลากผมมาที่โต๊ะอาหารห้องอัท วันนี้อัททำข้าวผัดไข่ไว้เยอะพอสำหรับสี่คน ถึงปากจะร้ายแต่ก็ใจดีสิน่า

“อ้าว ไอ้ป๊อปอ่ะ” วินถามถึงป๊อปทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาในครัว

“อาบน้ำอยู่มั้ง” ผมบอกวิน

“อ๋อ...พรหมวันนี้ไปไหนหรือเปล่า” วินถามผมต่อ

“ก็ไม่ไปอ่ะ...มีอะไรหรือเปล่า” ผมจึงถามกลับไป

“เปล่า...วันนี้เราจะพาที่รักไปเที่ยวดรีมเวิลด์....พรหมสนใจหรือเปล่า” วินชวนผมแต่ผมยังไม่ได้ทันจะตอบอะไรก็มีเสียงแทรกขึ้นทันที

“ไปสิ...ไปกี่โมง” พวกผมหันไปมองเป็นตาเดียว...ป๊อปนั่นเองครับ

“กูถามพรหม...มึงเสือกไรวะ” วินพูดหยอกป๊อป

“ก็กูอยากเสือก.....อยากเสือกทุกเรื่องเลยแหละ...แต่เค้าไม่ยอมให้กูเสือกว่ะ” น่านป๊อปทพดราม่าและมองหน้าผมผมก็เฉไฉไม่สนใจ

“เลิกหยอดเพื่อนกูได้ละ ไอ้สันดาร ไปแดกข้าวนู้นตักเองนะ” อัทพูดพร้อมกับถือจานข้าวมาให้วิน และผม

“โห ลำเอียงนี่หน่าทำไอ้วินตักให้” ป๊อปทำเสียงน้อย

“วินมันสามีกูโว้ย!!!” อัทพูดออกโวยวายเรียกรอยยิ้มจากวินได้พอสมควร แต่ผมนี่สิอึ้งเลยไม่คิดว่าอัทจะกล้าออกตัวแรงขนาดนี้

“โอ้ย ออกตัวแรงเว้ย” ป๊อปพูดแค่นั้นแล้วพวกเราก็พากันกินข้าวครับ พอเข้าช่วงสายๆหน่อยอัทก็มาตามเพื่อจะไปดรีมเวิลด์ครับ พวกเราออกเดินทางกันตอนเกือบสิบโมงถึงดรีมเวิลด์ก็ตอนสิบเอ็ดโมง

“รออยู่นี่ก่อนนะ เดี๋ยววินไปซื้อบัตรให้” วินพูดกับอัทแต่ก็พูดให้ได้ยินกันหมดทุกคน

“เฮ้ย เดี๋ยวกูไปด้วย” ป๊อปเสนอตัวขึ้นแล้วเค้าสองคนก็พากันไปซื้อบัตร ตรงนี้จึงเหลือแค่ผมกับอัท

“เป็นไงบ้างล่ะเมื่อคืน” อัทเปิดประเด็นถามผม

“ก็ไม่มีอะไรอ่ะ....เฉยๆ” อาจจะโกหกไปนิดแต่ผมยังไม่กล้าเล่าให้อัทฟังหรอกว่าป๊อปขอผมเป็นแฟนอ่ะ

“ไม่มีอะไรเลยจริงๆหรอ” อัทคะยั้นคะยอจากผมมากขึ้น แต่ผมเลือกที่จะไม่เล่าดีกว่า

“ไม่มีจริงๆอัท...นู้นเค้าสองคนมาแล้วไปกันเถอะ” ผมฉุดร่างของอัทให้วิ่งตามผมไปเอาบัตรแล้วก็วิ่งเข้าไปในสวนสนุกทันที ตลอดหนึ่งช่วงโมงที่เล่นกันผมกับอัทเล่นด้วยกันตลอดโดยจะมีป๊อปกับวินคอยตามหลัง แต่ก็เล่นไปได้แค่สองสามอย่างเท่านั้นเพราะคนเยอะมาก

“นี่วิน ไปซื้ออะไรให้เค้ากินหน่อยดิ หิวอ่ะ” อัทหันไปบอกวินผมจึงท้วงขึ้นก่อน

“วินไม่ต้องไปหรอก....อัทเราว่าไปหาข้าวกินกันเลยดีกว่านะ” ผมเสนอขึ้น

“อือ ก็ดีนะจะได้อยู่ท้องหน่อย” วินก็สนับสนุนความคิดผม

“งั้นกิน KFC นะ” อัทไม่รอให้ใครตอบทั้งสิ้นแต่เดินตรงไปร้าน KFC ทันที พวกผมก็เดินตามกันไปอย่างช่วยไม่ได้กับความร่าเริงของคนตัวเล็กที่สุด

“สนุกไหมวันนี้” อยู่ๆป๊อปก็เดินมาโอลไหล่ผมกระซิบพูดข้างหูผม อึ้ย ขนลุกอ่ะ

“อ่าอื้อ ก็สนุกดี” ผมเร่งฝีเท้าตัวเองให้เร็วขึ้นเพื่อจะตามให้ทันอัท และเมื่อมาถึงในร้านก็เห็นอัทนั่งจองโต๊ะไว้แล้ว ส่วนผมก็โดนป๊อปลากให้มานั่งเป็นเพื่อนอัท

“อยากกินอะไรเดี๋ยวเราซื้อให้” ป๊อปถามผมเมื่อกดผมให้นั่งลงสำเร็จ

“เราเอาอะไรก็ได้....อัทอ่ะกินอะไร” ผมหันไปถามคนที่นั่งข้างๆ

“ไม่ต้องหรอก...วินรู้ว่าเราชอบกินอะไร” หือ ออกแนวเลี่ยนๆละ จะรักกันไปไหนเนี่ย คนไม่มีแฟน....อิจฉา

“รอแปปนะ” ป๊อปพูดยิ้มๆแล้วก็เดินไปสมทบกับวินที่ต่อแถวรอไว้อยู่แล้ว ผมกับอัทนั่งรอสักพักโดยที่อัทพูดถึงการวางแผนว่าจะไปเล่นอะไรต่อและต่อด้วยอะไรอย่างสนุกปากเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาจาเบลอว่าจะเล่นอะไรก่อนดีจนวินและป๊อปมาพร้อมกับไก่ทอดที่เต็มไปหมด

ตลอดเวลาการกินวินก็คอยเอาใจอัทหั่นนู้นหั่นนี่ให้กินส่วนป๊อปก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกันเอาใจผมทุกอย่างแต่มันแปลกตรงที่ว่าผมกับป๊อป...เราไม่ได้เป็นอะไรกันทำไมต้องมาเอาใจใส่ผมมากขนาดนี้ หรือว่าที่ป๊อปจะ.......แต่ผมไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองยังไงก็ขอดูไปแบบนี้ก่อนก็แล้วกันนะ

“อิ่มแล้วหรอ” ป๊อปถามเมื่อผมวางมีดและช้อน ผมก็พยักหน้าจากนั้นป๊อปก็ลากผมไปเล่นของเล่นชิ้นอื่นกับป๊อปแค่สองคนส่วนอัทก็ไปกับวินตามระเบียบ เย็นวันนั้นผมกับป๊อปกลับถึงห้องด้วยความเหนื่อยหล้าเพราะหมดพลังงานไปกับการเล่นของเล่นเยอะ ถึงจะเหนื่อยแต่ก็สุขใจดีครับฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: tongcheelize ที่ 12-05-2012 23:29:54

คู่นี้จะยังไงต่อเนี้ย ตามอยู่น้า :impress2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 12-05-2012 23:35:06

รอลุ้นว่าเมื่อไหร่พรหมจะตกลงเป็นแฟนกับป๊อบนะ
คงใจอ่อนเร็วๆนี้และเนอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 12-05-2012 23:42:15

บทจะหวานก้อหวานดีแท้วุ้ย555+ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 12-05-2012 23:48:51

ป๊อปมันเร่งทำคะแนนใหญ่เลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 13-05-2012 00:18:10

รอตอนต่อไปน่ะ

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 13-05-2012 00:29:05

รอต่อไป  :mc4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: ★MaNiMoo★ ที่ 13-05-2012 00:31:33

อ๊า ได้เห็นหวานบ้างก็โอเคค่ะ

ไม่อยากให้ร้ายใส่กันแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 13-05-2012 00:59:46

รีบมาต่อนะ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 13-05-2012 01:22:38

เค้าจะหวานกันต่อไปใช่ไหม?  รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 13-05-2012 01:52:19

เห็นพรหมมีความสุขก็ดีแล้วนะ เรื่องร้ายๆผ่านไปแล้ว
พรหมยังใจดีให้ป๊อปอยู่ด้วย เป็นคนอื่นไล่ไปนานแล้ว
ขอให้หวานๆแบบนี้ไปเรื่อยๆเยอะๆเล้ยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 13-05-2012 02:36:15

ป๊อบทำคะแนนใหญ่เลย กลัวล่ะสิก็ได้บทเรียนที่น่ากลัวนี่เนอะ





ส่วนพรหมนี่ก็ยอมเถอะ เดี๋ยวคนอ่านจะเปลี่ยนเป็นสงสารป๊อบแทนนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: guest ที่ 13-05-2012 02:47:18

พรหม ตกลงเป็นแฟนกับป็อปเหอะนะ  :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 13-05-2012 08:49:07

T^T




ติดตามตอนต่อปายยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 13-05-2012 15:05:03

น่ารักกกก... :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 99 เที่ยว
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 13-05-2012 16:29:26

ตอนนี้แอบน่ารักก >ww<
อยากอ่านตอนต่อไปแย๊วว :-[ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 13-05-2012 20:18:22

Lesson 100

( Prom Part )

“พรหมวันนี้ตอนเย็นทำตัวให้ว่างนะ พี่ตัสชวนไปเที่ยว” เสียงเจื่อยแจ๋วของอัทพูดอย่างสดใสในการชวนแกมบังคับให้ผมต้องไปเที่ยว

“ไปอีกแล้วหรอ ช่วงนี้เรารู้สึกเที่ยวบ่อยจังเลย”

“เอาน่าช่วงปิดเทอมก็ต้องเที่ยวเยอะๆแบบนี้แหละ เดี๋ยวพอเปิดเทอมมาจะได้เรียนได้เต็มที่ไง” ข้ออ้างมันแหม่งๆไหมเนี่ยอัท

“อ่ะๆ ก็ได้ไปก็ไป” เฮ้อ ช่วงนี้อยู่แทบไม่ติดห้องเลย ถ้าอัทไม่ลากไปไหนป๊อปก็ต้องลากผมไปตลอด แถมพอปฏิเสธก็ไม่มีใครฟังซักคน เลยทำให้ผมค้นพบอะไรบางอย่างอีกอย่างนึงว่า ป๊อป วิน อัท สามคนนี้มีอย่างนึงที่เหมือนกันนั้นก็คือ....ความมึนนั่นเอง

“ไม่ต้องตอบหรอกเพราะยังไงก็ต้องไป” เห็นไหมพูดไม่ทันขาดคำเลย

“มาๆกินข้าวกันดีกว่า” ผมนั่งลงตรงที่ประจำของผมว่าแต่วันนี้ทำไมยังไม่เห็นวินเลยนะ

“อัทแล้ววินล่ะวันนี้ไม่เห็นหน้าเลย” ผมถามเพื่อคลายความสงสัย

“อ่อ...ไปไหนไม่รู้แต่เช้ามืดแล้วไปกับไอ้ป๊อปอ่ะ” ว่าแล้วตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นแล้ว ทั้งๆที่ปกติป๊อปไม่เคยตื่นก่อนผม

“อ่อ ช่างพวกเค้าเถอะพวกเรากินข้าวกันดีกว่า” ผมกับอัทนั่งกินข้าวกันไปคุยกันไปจนอิ่ม ผมก็ช่วยอัทเก็บกวาดครัวให้สะอาดเหมือนก่อนใช้งาน

“นี่ ไปดูหนังในห้องกันดีกว่า...เรามีหนังอยู่เรื่องนึงอยากดูอ่ะ” อัทเอ่ยชวนผม

“เรื่องอะไรหรอ”

“DOA เปรี้ยว เปรียว ดุ  หนังมันนานแล้วแหละแต่เราประทับใจการต่อสู้ทุกรูปแบบเลย” แล้วอัทก็บรรยายถึงลักษณะต่างๆของสาวๆในเรื่องซึ่งเป็นขวัญใจของเค้าเลย เมื่อนั่งดูมาได้สักพักผมรู้สึกหนังทำเกินจริงไปหรือเปล่า ตัวเอกเป็นผู้หญิงหมดเลยแถมแต่ละคนเก่งมากในด้านศิลปะการต่อสู้

“พรหมๆชอบตัวไหนอ่ะ เราชอบคาซึมิอ่ะ ดูพริ้วๆเก่งดี” หลังจากดูมาได้ครึ่งเรื่องอัทก็เริ่มชวนผมคุย

“เราหรอ...เราว่าคริสตี้เจ๋งดีนะ เป็นโจรระดับโลกเลยอ่ะ” ผมบอกตัวละครที่พอจะเข้าตาผมบ้าง  หนังเรื่องนี้ทำให้ตัวละครที่เป็นผู้ชายเหมือนเป็นง่อยเลย  จากนั่งดูหนังอยู่ดีๆผมกับอัทก็ค่อยๆเลื้อยกันขึ้นมาบนที่นอนเพราะพอดูเพลินๆแล้วมันง่วง แล้วต่อจากนั้นพักเดียวผมก็ไม่รู้สึกตัวอีกแล้ว

“เฮ้ยๆ อะไรกันวะเนี่ย มาทำอะไรกัน” เสียงคุ้นๆเหมือนคนรู้จักเลย ว่าแต่ทำไมต้องพูดด้วยเสียงดังๆด้วยเนี่ย

“อื้อ ตัวเองเสียงดังทำไม เค้าง่วง” อันนี้เสียงอัทผมจำได้ ผมตื่นแล้วแหละแต่ไม่อยากลืมตาเลยขอนอนอีกหน่อยเถอะ

“อัทครับ ทำไมมานอนกลางวันล่ะ ปกติไม่เห็นจะเคยนอนกลางวันเลย” เสียงวินนี่เองถึงว่ามันคุ้นๆยังไงชอบกล

“ก็ง่วงอ่ะ” สิ้นเสียงอัทผมก็รู้สึกว่ามีแขนมากอดผมไว้

“อัทครับ ไปกอดพรหมทำไม หันมากอดวินสิครับทางนี้ๆ เร๊ว”

“ไม่เอาอ่ะ ตัวเองเจ้าเล่ห์ กอดทีไรไม่ได้นอนทุกทีเลย” ผมแอบอมยิ้มเล็กๆกับคำพูดของอัท แต่แล้วผมก็ต้องสะดุ้ง

“ไปหัวเราะเค้าทำไมครับ หืม” ไม่พูดเปล่า ป๊อปก็ครอบครองริมฝีปากผมทันที

“อื้อ...อื้อ” ผมร้องเสียงอู้อี้อยู่ในคอ ไม่สามารถเปล่งเสียงออกไปได้

“พรหมเป็นไรอ่ะ.....ไอ้บ้าป๊อปทำไรอ่ะ ผลั่ก!!!!” อัทผลักป๊อปไปจนติดผนังห้อง ส่วนผมก็ตกใจปนกับหอบ

“เหวอออออออ” ผมอุทานอย่างตกใจ เพราะตัวผมลอยขึ้นและเมื่อตั้งสติดีๆก็พบว่าป๊อปอุ้มผมนี่หว่า แถมยังเป็นแบบเจ้าชายอุ้มเจ้าหญิงด้วย

“ง่วงหรอ....ไปนอนต่อที่ห้องนะครับ ฟอด” เง้อ ขโมยหอมแก้มผมอีกแล้ว บอกไม่เคยฟังเลยว่ามันไม่เหมาะ เพราะผมกับป๊อปไม่ได้เป็นอะไรกันมาทำแบบนี้ไม่ได้ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือเฉยไม่สนใจและยังทำเหมือนเดิม

ผมถูกอุ้มมาได้สักแปปนึงป๊อปก็วางผมลงบนเตียงอย่างเบามือ แถมยังห่มผ้าห่มให้พร้อมอีกต่างหากผมจึงลืมตาขึ้น

“นอนเถอะ เดี๋ยวเย็นแล้วจะปลุก” เมื่อได้ยินดังนั้นผมก็หลับต่อจากเมื่อกี้นี้ทันที ขอไม่เกรงใจเลยละกันเพราะกำลังง่วงค้างจากเมื่อครู่นี้

“พรหมครับลุกได้แล้วอัทมาตามแล้วนะ” ผมตื่นมาอีกทีเพราะป๊อปปลุก เอ้อ พี่ตัสนัดไปเที่ยวนี่หว่า ผมรีบเด้งตัวเองแล้วอาบน้ำแต่งตัวอย่างเร่งด่วน

“พร้อมแล้วไปกันเถอะ” เมื่อผมออกมาจากห้องนอน อัท วิน ป๊อป ก็นั่งรออยู่แล้วพวกเราก็พากันเดินทางไปที่ผับๆหนึ่งโดยมีพี่เบิร์ดเป็นสารถีให้ เพราะพี่ตัสกับพี่เบิร์ดมารับ เมื่อมาถึงพี่ตัสก็ไม่ลีลาท่ามากเดินลิ่วไปที่โต๊ะ VIP ที่จองไว้แล้วเลยครับ

“นี่ๆ กินอะไรสั่งเลยนะงานนี้พี่เบิร์ดเลี้ยง” พูดจบพี่ตัสก็สั่งๆ ไม่ยั้งเลยครับ แต่พี่เบิร์ดก็ไม่ได้ว่าอะไรแถมยังสั่งของตัวเองอีกต่างหาก

“อัท กินอะไรดีอ่ะ” ผมหันไปถามอัทแต่ปรากฏว่า

“ยำวุ้นเส้น ผัดผักรวมมิตร ข้าวผัดหมูจานใหญ่ แล้วก็สปายด์ด้วยนะเอามาสองขวด” เอ่อ มีความเกรงใจมากเลย

“อ้าว พรหมทำไมไม่สั่งล่ะ” อัทถามผมหน้าตาซื่อ

“เราว่ากินกับอัทดีกว่าสั่งมาซะเยอะเลยเดี๋ยวจะไม่หมด”

“อ่าได้ๆ นี่ไปเข้าห้องน้ำกันเถอะ” ผมก็พยักหน้าและเดินตามไปแต่เมื่อเดินไปได้ไม่ทันไรก็มีเสียงแซวมาครับ

“ไปไหนจ๊ะ น้องหน้าหวาน” ผมกับอัทมองหน้ากันและไม่สนใจ

“เดี๋ยวสิ พี่พูดกับน้องอยู่นะ” ไม่พูดเปล่าแต่ยังจับไหล่ผมกับอัทไว้ด้วยง

“เฮ้ย ปล่อยนะโว้ย” อัทโวยวายและดิ้นหลุดไปเลยครับ

“ไปเร็วพรหม” อัทพูดพร้อมกับกระชากผมให้วิ่งตามไป อัทพาผมวิ่งกลับมาที่โต๊ะครับ

“พี่ตัส เมื่อกี้ไอ้ผู้ชายกลุ่มนั้นอ่ะมันลวนลามผมกับพรหมด้วยอ่ะ” อัทพูดจบพี่ตัสยังไม่ทันได้พูดอะไรเลย วิน กับ ป๊อปนี่สิร้อนรนก่อนพี่ตัสอีก

“ไหนใครบอกมาดิ” ทั้งวินและป๊อปต่างก็คาดคั้นเอาคำตอบจากผมจนพี่ตัสต้องร้องห้าม

“พอหยุดทั้งคู่.....เดี๋ยวพี่จัดให้” พูดจบพี่ตัสก็เดินลุกไปแล้วครับ

“ตัสไม่เอาน่าเดี๋ยวพี่จัดการให้” พี่เบิร์ดครับเดินไปรั้งพี่ตัสไว้

“ไม่เป็นไรน่าพี่เบิร์ดตัสจัดการเองได้” พี่ตัสพูดง๊องแง๊งกับพี่เบิร์ดแต่พี่เบิร์ดก็ไม่ยอมปล่อยพี่ตัสจนพี่ตัสเริ่มหมดความอดทน

“พี่เบิร์ด!!!!! ตัสบอกให้ปล่อยไง” พี่ตัสเริ่มมีสีหน้าเกรี้ยวกราดขึ้นจนพี่เบิร์ดต้องยอมปล่อยไปอย่างช่วยไม่ได้

“ไอ้สารเลว เมื่อกี้พวกมึงลวนลามน้องกูหรอ” พี่ตัสไปถึงก็เปิดศึกเลยครับ คราวนี้พวกผมก็เลยต้องลุกไปเป็นกองเสริมครับ

“อ่อ น้องสองคนเนี่ยหรอ...ก็น่ารักดีขอแตะหน่อยไม่ได้หรือไง....ว่าแต่นายเองก็น่ารักไม่หยอกเลยนะเนี่ย ฮิ้ววว” ผู้ชายกลุ่มนั้นพูดพร้อมกับเอารวบพี่ตัสเข้าไปกอด แต่พวกมันก็หัวเราะได้ไม่นานเพราะเจอพี่ตัสเอาขวดเบียร์ฟาดไป เพื่อนมันก็เตรียมจะช่วยแต่ขอโทษไม่ทันพี่เบิร์ดกับพวกป๊อปกับวินครับ ที่ถวายส้นเท้ากันไปถ้วนหน้าแล้ว จนพวกนั้นลงไปกองอยู่กับพื้น พี่เบิร์ดเห็นนิ่งๆแบบนี้เวลากระทืบคนหน้ากลัวมาก >.<

“จำไว้อย่ามาเล่นกับกู...ถ้ามึงอยากมากก็ไปเอากับแม่มึงนู้น พวกกูไม่ใช่ที่ระบายของพวกมึง จำใส่กะโหลกไว้ด้วย” พูดจบพี่ตัสก็เตะหน้าไอ้คนที่กอดพี่ตัสไปอีกทีนึง ผมนี่ยืนอึ้งขาก้าวไม่ออกเลย ส่วนอัท...แววตาเป็นประกายดูเหมือนจะชอบ - -

“ไปกินต่อเถอะ เศษนรกพวกเนี่ยเดี๋ยวให้คนในร้านมาเก็บ” เอ้อ แรงจนหยดสุดท้ายเลยครับพี่ตัสผม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 13-05-2012 20:23:21

ตัสสุดยอดอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 13-05-2012 20:44:06

พี่ตัสนี่ แรงจริงไรจริงนะ ดูเหมือนว่า พี่เบิร์ด วิน จะกลัวเมียทั้งคู่นะ ป๊อปนี่คงไม่กลัว  :laugh:
มาแบบสั้นๆ แต่มาทีก็ถี่ใช่ย่อยนะฮะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 13-05-2012 20:47:56

+คุณเป็ดให้นะก๊ะ
เอร๊ยยยยยย....มาต่ออย่างรวดเร็วมากคะชอบบบ :L2: :L2:
พี่ตัสสุดยอดเลย
พรหมน่ารักกกก :o8: :o8: :-[ (???)
รออ่านตอนต่อไปนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 13-05-2012 21:15:19

ตัวโหดแมร่งเลย พี่เบิร์ิดเมียดุมร๊าก555+ :laugh:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 13-05-2012 21:30:04

ตัสจ่ม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 13-05-2012 21:46:29

เนื้อเรื่องกำลังสนุกเลย  รอตอนหน้านะครับ

ปล.อยากอ่านพรหม+ป๊อบ แบบหวานๆ+NC มั้งอ่ะ (หึ หึ)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 13-05-2012 21:48:30

พี่ตัสสุดยอดมากเลยลูกพี่ o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 13-05-2012 22:04:20

บอกตามตรงเรื่องนี้ ตัวเอก (วิน+อัท) โดน ตัส ข่มจนหมองเลยล่ะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 13-05-2012 22:11:24

ฉลองครบ 100 ตอน  และเราจะรอตอนที่ 101  คิกคิก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 13-05-2012 22:13:03

 :m3: ช๊อบ ชอบ พี่ ต้ส อ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 13-05-2012 23:11:06

พี่ตัสเป็นลูกสาวมาเฟียป่าวอ่ะ

สุดยอดดดดดดดดดดดดดชอบ :impress2:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 13-05-2012 23:15:00

พี่ตัสเริสเว่อร์ :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 13-05-2012 23:15:23

แรงมากอ่ะ แมนเนอะ สนุกจัง ๑๐๐ ตอนแล้ว รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 13-05-2012 23:33:49

พี่ตัสแมนสุดสุด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 13-05-2012 23:44:41

ลูกมาเฟียชัดๆ
นึกถึงพี่เบิร์ดนะ  ถ้าพี่ตัสโมโห หล่ะก็ บรื๋ยยยส์

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 14-05-2012 12:00:14

 o18 o18   โหด มากกกกกกกกกกกก    :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 100 เที่ยว+มีเรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-05-2012 18:17:32

บอกแล้วว่าตัสนี่สุดยอด ชอบจัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 14-05-2012 20:49:42

Lesson 101

( Prom Part )

“วินเป็นไงบ้าง” อัทรีบเข้าไปดูวินเลยครับ แต่เหมือนว่าวินจะดูชิวมากๆเหมือนจะไม่มีบาดแผลเลยซักแห่งเดียว

“ไม่เป็นไรครับ กลับโต๊ะกันนะ...ฟอด” อัทก็ม้วนเขินนิดหน่อยแต่ก็เดินตามไปและอีกด้านหนึ่งของพี่ตัสกับพี่เบิร์ด

“พี่เบิร์ดเป็นไรไหม” พี่ตัสเข้าไปจับหน้าพี่เบิร์ดหมุนไปหมุนมา

“ไม่เป็นไร...เราอ่ะแหละ ซ่าไม่รู้เรื่องแบบนี้ต้องโดนทำโทษ” และภาพที่พี่ตัสโดนทำโทษผมก็แทบจะสำลักเลือดตาย จูบ!!!กันไม่อายฟ้าอายดินกันเลยทีเดียว

“พรหมครับ ไปนั่งกันเถอะ” ป๊อปเดินมาจูงมือผมกลับโต๊ะครับ อยากถามว่าเป็นยังไงบ้างแต่...ไม่กล้าอ่ะ แต่ถ้าถามในฐานะเพื่อนคงไม่เป็นไรมั้ง

“ป๊อป......นายเป็นยังไงบ้าง” ผมพูดพร้อมกับนั่งลงที่โซฟา ป๊อปก็นั่งเบียดผมมาด้วย

“ทำไมเป็นห่วงหรอ” ป๊อปหันมาจ้องหน้าผมหน้าตากรุ้มกริ่มไม่น่าไว้ใจเลย

“ก็...อือ”

“ไม่เป็นไรครับ ป๊อปสบายดี....ดีใจจังที่พรหมเป็นห่วงป๊อปด้วย.....ฟอด” เอาอีกแล้วขโมยหอมแก้มผมอีกแล้ว แต่คราวนี้มันมีสายตาของอัท วิน พี่ตัส พี่เบิร์ด ด้วยอ่ะสิ

“นี่จะหวานอะไรกัน เกรงใจพี่บ้างนะ” เอ่อ พี่ตัส ได้ข่าวว่าเมื่อกี้ยืนจูบกันกลางผับไม่ใช่หรอ พูดมาได้ไม่ได้ดูตัวเองเลยนะเนี่ย

“อาหารมาพอดีเลย กินกันเถอะ” อัทเบี่ยงประเด็นไปเป็นเรื่องกินครับ พวกผมก็ลงมือกันเลยครับ ผม อัท พี่ตัส จะเน้นกินอาหารมากกว่า ป๊อป วิน พี่เบิร์ด สามหนุ่มนั้นเค้าเน้นเหล้าเบียร์และกับแกล้มครับ ส่วนผม อัท พี่ตัส กินกันแค่สปายด์

“อัทๆ เรากวนตักยำวุ้นเส้นให้หน่อยสิ” ผมสะกิดบอกอัท แต่แล้วยำวุ้นเส้นก็มาอยู่ในจานผมแล้วครับ

“อยากกินก็บอกป๊อปสิครับ ตักให้ก็ได้” ป๊อปบอกผมแล้วก็หันไปคุยต่อ รู้สึกมาช่วงหลังมานี่ป๊อปจะดีกว่าผมมากเลยครับ ดีมากจนผมกลัว...กลัวว่ามันจะเป็นแค่ภาพลวงตา ถามว่าผมชอบป๊อปไหม   มันก็ไม่ได้รังเกลียดผมมีความรู้สึกดีๆให้แต่รักหรือชอบหรือเปล่า...อันนี้ผมตอบไม่ได้จริงๆครับ เพราะผมยังไม่รู้ตัวเองเลย

“ตัสครับลองนี่ดูไหม” พี่เบิร์ดยื่นแก้วมาให้พี่ตัสครับ เหมือนจะเป็นเหล้าผสม

“ไม่เอา  พี่เบิร์ดก็รู้ว่าตัสไม่ชอบ” พี่ตัสก็ปฏิเสธทันที พี่เบิร์ดก็ไม่เซ้าซี้ต่อ

“อัทครับลองนี่ดูไหมอ่ะ” วินก็ชวนอัทครับแต่เป็นแกมบังคับเพราะจับกรอกปากเลยครับ อัทก็อึกอักอยู่ในตอนแรก

“ไอ้วินบ้า แกล้งหรอ คืนนี้นอนนอกระเบียงไปเลย” อัทพูดสีหน้าค่อนข้างโมโหครับ

“ไอ้ป๊อปตามึงแล้ว” วินหันไปบอกป๊อปครับ พวกผมก็หันไปมอง ป๊อปก็กระดกเหล้าเข้าปากไปแต่ไม่ยอมกลืนกระทั่ง....

“อื้อ...อึก อึก อึก”

“โห้วววววววววว” เสียงโห่ร้องจากพวกผมเองนี่แหละครับ จะอะไรอีกล่ะก็ป๊อปอ่ะสิ ป้อนเหล้าให้ผมแบบปากต่อปากเลยครับ ผมยังรู้สึกถึงรสชาติขมๆของเหล้าที่ไหลลงคอไปอยู่เลยครับ รู้สึกมึนๆเพราะไม่เคยกินอะไรแรงขนาดนี้

“แม่งเจ๋งว่ะ พี่เบิร์ด” วินหันไปคุยกับพี่เบิร์ด

“เออ แม่งใจว่ะ ตัวเอาแบบนั้นบ้างเปล่า” พี่เบิร์ดหันไปทำตาเจ้าเล่ห์ใส่พี่ตัสครับ

“ถ้ากล้า...ก็ลองดูสิครับ” พี่ตัสตวัดหางตามองพี่เบิร์ดด้วยสายตาที่แบบว่า....ถ้ามึงกล้ามึงก็ตายสถานเดียวอะไรประมาณนั้น แต่ดูเหมือนพี่เบิร์ดไม่สะทกสะท้านซักนิด

ผมนั่งไปซักพักรู้สึกเริ่มตาลายมึนๆอื้อๆฟังอะไรไม่ค่อยรู้เรื่อง คงเป็นฤทธิ์จากเหล้าที่ป๊อปกรอกปากผมแน่ๆ แต่ทำไงดีล่ะคนอื่นเค้ายังดื่มกันอยู่เลย

“เฮ้ย พี่ว่ากลับเถอะ ไอ้พรหมคอพับคออ่อนไปแล้ว” เสียงพี่เบิร์ดพูดครับ พร้อมกับเรียกเช็กบิลทันที

“เดินไหวไหมครับพรหม” ใครอ่ะหน้าคุ้นๆ.....ป๊อปนี่เอง ผมก็พยักหน้าหงึกหงักและผมก็รู้สึกตัวเบาโหวง ป๊อปอุ้มผมลอยเลยครับ

“ท่าทางจะไม่ไหว เดี๋ยวป๊อปอุ้มเองนะครับ” ก็พยักหน้าหน้าไปแบบเดิมเพราะเริ่มไม่มีแรงแล้วท่าทางจะเมาแล้วล่ะผมรู้ตัวเองเลย พอขึ้นมาบนรถป๊อปก็ยังอุ้มให้ผมนอนอยู่บนตักเหมือนเดิม จนผมรู้สึกถึงความนุ่มที่หลัง ผมพยายามลืมตาขึ้นก็พบว่าผมอยู่ในห้องแล้วครับ

“พรหม เช็ดตัวหน่อยนะจะได้สบายตัว” ผมไม่ได้ตอบอะไร แต่รู้สึกถึงความเย็นที่สัมผัสที่กายผมแทน ป๊อปถอดเสื้อผ้าผมทั้งหมดไม่เว้นแม้แต่ชั้นในแล้วก็ลากผ้าชุบน้ำไปบนตัวผมไปทุกซอกทุกมุม ขอย้ำ ทุกซอกทุกมุมจริงๆ

“เฮ้อ เสร็จซะที กว่าจะเสร็จก็เล่นซะปวดระบมเลยนะ....ฟอด” ป๊อปบ่นในสิ่งที่.....นะไม่อยากพูดเลย ผมยังพอมีสติอยู่บ้างเลยยังพอรับรู้อะไรได้บ้าง ป๊อปก็ค่อยๆใส่เสื้อผ้าให้ผมเมื่อใส่เสื้อผ้าให้ผมเสร็จผมก็ได้ยินเสียงปิดประตูห้องน้ำ สงสัยคงจะอาบน้ำอ่ะแหละ และหลังจากนั้นผมก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย

ผมลืมตาขึ้นอีกทีพร้อมกับความรู้สึกปวดหัวอย่างมากๆ อาการแฮงค์คงเป็นอย่างนี้สินะ จะขยับตัวก็ลำบากมันหนักอึ้งไปหมดทั้งตัวเลย

“ตื่นแล้วหรอ ปวดหัวไหม” ป๊อปเดินเข้ามาหาผมเลยครับ นี่รอผมตื่นเลยหรอเนี่ย

“อือ ปวด” ผมก็ตอบไปตามความจริง มันมึนจริงๆครับ

“เดี๋ยวรอแปปนะ เดี๋ยวเราอุ่นข้าวต้มให้จะได้กินร้อนๆ” พูดจบป๊อปก็เดินออกไปเลยครับ ผมก็เลยนอนลงต่อ สักพักเสียงประตูห้องก็เปิดขึ้นอีกครั้ง

“พรหมลุกก่อนเร็วจะได้กินข้าวกินยา” ป๊อปพูดพร้อมกับเขย่าตัวผมด้วย

“อือๆ” ผมก็ยอมลุกอย่างว่าง่าย โดยไม่พูดอะไรเลยซักคำ ไม่มีแรงจะพูดมากกว่า

“มาเราป้อน” แล้วป๊อปก็ป้อนข้าวต้มให้ผมกิน ผมก็ยอมกินอย่างง่ายดาย เมื่อกินเสร็จป๊อปก็ยื่นยาให้ผมพร้อมน้ำหนึ่งแก้วและป๊อปก็เดินเอาชามไปเก็บ เมื่อผมกำลังจะล้มตัวนอนต่อป๊อปก็เข้ามาในห้องอีกครั้ง

“พรหมครับอย่าพึ่งนอน เช็ดตัวก่อนนะ”

“อือ ไม่ต้องหรอก” ผมบอกปัดไปเพราะเมื่อคืนที่ป๊อปบ่นผมก็รู้สึกหวิวๆ กลัวว่าถ้าคราวนี้ป๊อปไม่ทนขึ้นมาล่ะ ผมก็แย่อ่ะดิ

“อย่าดื้อสิ” ไม่พูดเปล่าป๊อปเดินเข้าไปเอาอุปกรณ์ในห้องน้ำ เมื่อกลับออกมาก็จับผมถอดเสื้อผ้าหมดเลยครับ เหมือนเมื่อคืนเป๊ะๆ

“อื้อ ก็บอกว่าไม่ต้องไง…อื้อ...อื้ม...”  อยู่ดีๆป๊อปก็จูบปากผมเฉลเลย

“โทษฐานดื้อ” ป๊อปพูดต่อทันทีที่ผละออกจากผม ผมขี้เกียจจะอะไรด้วยเลยไม่ได้ว่าอะไรครับ และในตอนนี้เองผมคิดว่าควรจะชัดเจนกับป๊อปซักที

“ป๊อป ตอนเย็นไปไหนหรือเปล่า” ผมลองถามดูครับ

“เปล่าครับ” ป๊อปตอบพร้อมกับเช็ดตัวไปให้ผมด้วย

“เรามีเรื่องจะคุยด้วย เดี๋ยวไปสวนสาธารณะกันนะ” ผมนัดแนะสถานที่ไปพร้อม ป๊อปก็ยิ้มและพยักหน้ารับ แล้วก็เช็ดตัวให้ผมต่อจนเสร็จ ผมก็หลับยาวจนถึงเย็น ผมกับป๊อปก็พากันไปที่สวนสาธารณะใกล้ๆคอนโด เมื่อมาถึงที่ผมก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงเปิดประเด็นเลยดีกว่าครับ

“เราจะให้คำตอบที่ป๊อปเคยขอเรื่องนั้นกับเรา”

“จริงหรอ พรหมจะตอบเราแล้วจริงๆหรอ” ป๊อปทำหน้าตาดีใจมาก

“สัญญากับเราได้ไหมว่าจะรับคำตอบของเราได้” ผมถามป๊อปไปป๊อปก็เสียหลักเล็กน้อยแต่ก็ยังยิ้มให้ผม

“ได้สิ เรายอมรับการตัดสินใจของพรหมนะ” ป๊อปยื่นมือมากุมมือผมไว้

“เราขอบใจสำหรับการดูแลของป๊อปที่ดูแลเอาใจใส่เรามาตลอด สำหรับเรื่องที่แล้วมาเราให้อภัยป๊อปนะ” ป๊อปมีสีหน้าดูดีขึ้นมารนิดหน่อยที่ผมพูดมาถึงตรงนี้

“แต่ป๊อปอย่าทำดีกับเราต่อไปเลยนะ” เมื่อผมพูดป๊อปก็มีสีหน้าร้อนใจ

“ทำไมล่ะพรหม หมายความว่ายังไง!!!!” ป๊อปพูดเสียงดังลั่น

“....เราเป็นแฟนกับป๊อปไม่ได้” ผมพูดออกไปพร้อมๆกับน้ำตาที่ไหลมาเองโดยอัตโนมัติ ผมทำถูกแล้ว ทำในสิ่งที่ต้องการแต่ผมจะต้องร้องไห้ทำไม

“นี่คือสิ่งที่เราควรได้รับเราเข้าใจ.....ดูแลตัวเองดีๆนะ เรารักพรหมเสมอ เราจะเฝ้าดูพรหมในที่ๆเราควรอยู่ ลาก่อน” ป๊อปพูดบอกผมทั้งน้ำตาและเดินจากไป ผมร้องไห้อยู่ที่นั่นสักพักแล้วก็กลับขึ้นห้องตัวเอง...ทุกอย่างยังเหมือนเดิม ที่ไม่เหมือนเดิมคือความว่างเปล่าที่ไม่มีใครอีกคนคอยอยู่ด้วย แต่ผมเป็นคนเลือกทางเดินนี้เอง!!!!!



ปล.คอมเม้นเริ่มหาย เค้าจะดองนิยายคอยดู >.<

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 14-05-2012 20:59:36

คนแต่งอย่าพึ่งน้อยใจเลยนะครับ  อย่างน้อยก็ยังมีเราและอีกหลายๆคนคอมเม้นให้นะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 14-05-2012 21:19:36

ว...หวานกันแป๊ปเดียวกลับมาดราม่ากันอีกแล้ว
ฮือออออ :m15: :m15:
อยากรู้จังว่าที่พรหมไม่ยอมรับรักป๊อปนั้นเพราะอะไรกันนะ? หรือกลัวใจตัวเอง? *เดามั่วซะงั้น*
(แอบชอบฉากที่ป๊อปป้อนเหล้าพรหมด้วยปาก เอร๊ยยย =/////=)
+คุณเป็ดเป็นกำลังใจให้ผู้แต่งนะคะ
อย่าเพิ่งน้อยใจไปนะค้า  :กอด1: :กอด1: :กอด1:ผู้แต่ง
เรายังคงติดตามอ่านและคอมเม้นต์อยู่เสมอนะก๊ะ :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-05-2012 21:24:10

เฮ้ย อย่าดองนะ      พรมมันตัดสินใจถูกรึป่าวหว่า?  บอกไปแบบนั้นแล้วมาร้องไห้ 

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 14-05-2012 21:31:55

คนแต่งสู้ๆ เราเม้นให้เยอะๆเลยอ่ะ
รอตอนต่อไปจร้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: KimGeeHu ที่ 14-05-2012 21:37:45

พรหม ใจ ร้าย อ่ะ
 กระซิก กระซิก  o18

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 14-05-2012 21:38:16

อ่า พรหมอ่ะ ไปง้อป๊อปเลยนะ
สงสารป๊อปอ่ะ
คนเขียนสู้ๆนะ ยังไงเราคนนึงที่อ่านแล้วเม้นเสมอๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 14-05-2012 21:45:42

เลือกเองเสียใจเอง :monkeysad:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 14-05-2012 22:11:07

ไม่เอามาม่าแล้วอ่ะ

สงสารพรหมจัง ตัดสินใจใหม่ได้ไหม

ป๊อบก็พยายามต่อไปนะ เชื่อว่าพรหมก็รักป๊อบแล้วล่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 14-05-2012 22:17:17

ทำร้าย ใจ ตัวเอง ทำไม พรหม   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 14-05-2012 22:23:09

 :serius2: ป็อปจะยอมง่ายอย่างนี้เหรอ

 :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 14-05-2012 22:26:17

ป๊อปพูดปุ๊บน้ตมปั๊บ T^T I'm sad......

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 14-05-2012 22:31:11

ทำไมพรหมทำแบบนี้  :sad4:

คนแต่งอย่าน้อยใจน้าา  o22

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 14-05-2012 22:37:52

 พรหมทำกับป๊อปได้ไง  :o12: :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 14-05-2012 22:45:52

งั่มมม *งับแขนพรหม*

ใจวร๊ายยยยยยย~~~ *วิบัติ*

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: missu2 ที่ 14-05-2012 22:52:12

ป๊อป-พรหม เมื่อไหร่มาม่าจะหมดซะที :เฮ้อ:

อยากกินของหวานแล้ว   :กอด1:

คนเขียนจัดมาหน่อยสิ :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 14-05-2012 22:59:47

กรี้ดดดดดดดดดดดดอย่านะคนแต่ง  :z6:


พรหมเอ้ยยยหนู  :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 14-05-2012 23:40:35

มาม่าอีกแล้วอ่ะ คนแต่งก็มาม่า เนื้อเรื่องก็มาม่า มาลงบ่อยๆเถอะ เค้าอยากต่อแล้วอ่ะ รับไม่ได้ตอนนี้มันไม่เป็นอย่างหวังเลยอ่ะ จะขาดใจ :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 15-05-2012 02:52:44

คนแต่งอย่าได้นอยใจไปเรายังคงเม้นให้อยู่^^

หวานได้ไไม่นาน มาม่าซะแล้ว ง่า สงสารทั้งคู่เลย เฮ้อ กลับมารักกันไวๆนะ 

คนแต่งอย่าดองน๊าาาาา เรานั่งก้ reload รอดูนิยายเรื่องนี้อัพแทบจะทุก 5นาทีเลยนะ ชอบเรื่องนี้ หนุกๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: topphy ที่ 15-05-2012 03:08:05

 


 ไม่เอาแบบนี้ทำไมต้องเลือกทางเดินที่เจ็บปวดให้กับตัวเองด้วยหละพรหม :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 15-05-2012 07:34:05

เจ็บทั้งคู่สงสารทั้งคู่

ปล.คนแต่งอย่าดองนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 15-05-2012 08:37:42

ไม่จรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

 :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: guest ที่ 15-05-2012 09:58:49

 :z3: :z3: พรหม ทำไมอ่ะ เค้าจะร้องไห้แล้วนะ  :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 15-05-2012 11:52:48

มาถึงตอนนี้เริ่มสงสารป๊อปขึ้นมาล่ะ


 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 15-05-2012 18:10:12

ง่า ดราม่าอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 15-05-2012 19:54:20

รีบมาต่อนะคร๊าบๆๆๆๆๆๆ

ค้างงง

 :a5:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 101 การเลือกทางเดิน
เริ่มหัวข้อโดย: jiabjiab ที่ 15-05-2012 20:05:53

ก็คนเขียนอย่าหายไปนานซิ คิดถึง อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 15-05-2012 20:32:24

Lesson 102

( Pop Part )

“เฮ้ยมึงกูว่าพอก่อนดีไหม มึงดื่มมเยอะมากไปแล้วนะเว้ย”

“ปล่อยให้กูกินเถอะ” ผมบอกไอ้วิน ไอ้วินก็ยอมปล่อยผมครับ ผมจึงกระดกแก้วเหล้าที่อยู่ในมือเข้ารวดเดียวจนหมดแก้ว กระดกแล้วกระดกอีกแก้วแล้วแก้วเล่าจนไอ้วินแย้งแก้วเหล้าของผมไปอีกครั้งนึง

“มึงเป็นเหี้ยอะไรของมึง แดกเหล้ามาสามวันติดๆกันแบบเนี่ย มึงเป็นเหี้ยอะไร มึงนึกถึงคนอื่นเค้าบ้างว่าเค้าเป็นห่วงมึง มึงมีอะไรก็พูดออกมาสิวะ ไม่งั้นมึงจะมีเพื่อนไว้ทำเหี้ยอะไร!!!!!!!” ไอ้วินพูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธจัดจนหน้าแดง

“พอแล้ววิน ป๊อปมันเครียดอะไรหรือเปล่าตัวเองค่อยๆคุยกัน” อัทก็เข้ามาช่วยห้ามไอ้วิน

“มึงไม่เข้าใจกูหรอก” พูดจบผมก็รินเหล้าใส่แก้วใหม่แทน ผมไม่รู้หรอกว่าผมกินเหล้าหมดไปเท่าไรรู้แต่ว่าหลังจากกลับจากพรหม ผมก็กินเหล้าจนเหล้าพอตื่นก็กินใหม่ วงจรชีวิตผมเป็นแบบนี้มาสามวันแล้วครับ

“ไอ้สัด!!!! กูถึงบอกให้มึงพูดมาไงไม่งั้นกูก็ไม่เข้าใจมึงหรอก” ไอ้วินพูดเดือดๆขึ้รอีกครั้ง

“ก็กูมันเลวไง!!! กูมันชั่วร้ายสันดารไม่ดี จะรักใครซักคนเค้ายังไม่รับรักกูเลย หึ...ก็สมควรแล้วล่ะกับคนเลวๆแบบกู ไม่มีใครเค้ามาสนใจกูหรอก” ผมพูดออกไปด้วยความอัดอั้น พวกมันสองคนก็นิ่งไปเลย ผมก็ดื่มเหล้าต่ออีกจนผมเริ่มไม่รู้สึกตัวอีกแล้ว

( Prom Part )

ผมนอนลืมตามองเพดานอยู่ในห้องตัวเองแบบนี้มาสามวันแล้ว ไม่ออกไปไหนและไม่ทำอะไรเลยทั้งสิ้น มันรู้สึกท้อและเหนื่อยกับชีวิตเหลือเกิน ทำไมผมถึงเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้สิ ตั้งแต่ป๊อปจากไปผมก็โหวงเหวงยังไงก็ไม่รู้ ผมหันไปดูนาฬิกาตอนนี้ก็จะสองทุ่มแล้วสินะ แต่ผมยังไม่ได้อาบน้ำเลยตั้งแต่เช้า และก็ไม่ได้กินอะไรเลยสามวัน แต่ทำไมผมถึงไม่รู้สึกหิวเลยก็ไม่รู้

“ปิ๊งป่องๆ” เสียงออดหน้าห้องผมดังขึ้น ผมจึงค่อยๆลุกไปเปิดแต่ก่อนเปิดผมก็ต้องส่องตาแววก่อน เป็นบทเรียนจากครั้งที่ป๊อปลักพาตัวผม

“ว่าไงอัท” ผมพูดทักทายตามปกติ ว่าแต่มีอะไรหรือเปล่ามาซะดึกเลย

“เรานอนด้วยซิคืนนี้อ่ะ”

“อ้าวทำไมหรอ…แล้ววินล่ะ”

“วินมันอยู่เป็นเพื่อนไอ้ป๊อปอ่ะ...เราไม่มีเพื่อนเลยมานอนกับพรหมด้วย” พูดจบอัทก็แทรกตัวเข้ามาในห้องพร้อมกับดันผมเข้าไปด้วยและปิดห้องล็อคเรียบร้อย

“พรหม...ทำไมช่วงนี้ถึงดูโทรมๆล่ะ” อทัเข้ามาถึงก็ถามผมทันที

“หรอ...ไม่รู้สิ” เมื่อผมตอบก็ต่างคนต่างนิ่ง

“เราอาบน้ำก่อนนะ” ผมบอกอัท

“อ้าว ก็ใส่ชุดนอนอยู่ยังไม่ได้อาบหรอ” อัทถามอย่างสงสัย

“อื้อ เรายังไม่ได้อาบตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ” ผมพูดยิ้มๆแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ผมอาบน้ำนานมากเพราะคิดเรื่องของตัวเองกับเรื่องของป๊อปเพลินไปหน่อย มันหนักใจนะกับความรู้สึกแบบนี้...เหมือนเป็นคนที่ไม่รู้จักตัวเอง

“ก๊อกๆ พรหมอาบน้ำนานไปไหม” อัทมาเคาะตะโกนเรียกผมหน้าห้องน้ำ

“เอ่อ...เอ้อ เสร็จแล้วโทษที แปปนึง” ผมปิดน้ำเช็ดตัวและแต่งตัวในห้องน้ำเลยครับ เดินออกมาก็ไม่เห็นอัทอยู่ในห้องแล้ว ผมจึงเดินหาจนเจอ...อัทอยู่ในครัวครับ

“พรหมกินข้าวเย็นยังอ่ะ” อัทถามผมในขณะที่ตัวเองก็คุ้ยหาของกินไปด้วย

“ยัง”

“แล้วข้าวเช้ากินอะไรไปอ่ะ” อัทถามผมต่อ

“ยังไม่ได้กินหรอก” เมื่อผมบอกไป อัทก็หันมามองผมขวับเลย

“เฮ้ย ทำไมไม่หากินล่ะ....ถามใหม่ดีกว่า กินข้าวมื้อสุดท้ายเมื่อไร” อัทถามผมหน้าตาดูซีเรียสมากๆครับ

“ก็....สามวันที่แล้ว” ผมตอบเสียงอ่อนเลยครับ แต่พอตอบไม่ทันจะขาดคำอัทก็ยัดขนมปากเข้าปากผมเลยครับ

“อื้อ.....อำไอ”(ทำไร) ผมพูดได้ไม่เต็มปากเพราะขนมปังมันคาปากผมอยู่

“กินลองท้องไปก่อนเลยนะ แย่จริงๆเลยทำไมปล่อยตัวเองขนาดนี้.....พี่ตัสหรอมาหาผมกับพรหมหน่อย...” แล้วอัทก็เดินออกไปคุยนอกระเบียงแต่ก่อนออกไปยังหันมากำชับผมว่าต้องกินขนมปังก้อนที่อยู่ในมือให้หมดด้วย ผมก็นั่งกินอย่างว่าง่ายและสักพักนึงอัทก็กลับเข้ามา

“คุยอะไรหรอ นานจัง” ผมถามไม่ทันจะขาดคำเลยเสียงกดออดหน้าห้องผมก็ดังขึ้น

“พี่ตัสมาละ” อัทเดินไปเปิดประตูห้องผม และก็ปรากฏร่างของคนที่ผมคุ้นเคยดีเดินปรี่เข้ามาหาผมด้วยความรวดเร็วพร้อมกับเป้ใบนึง

“พรหมกำลังทำอะไรอยู่บอกพี่สิ!!!!” พี่ตัสมาถึงก็ใส่ผมเลยครับ ผมก็เอ๋อสิครับงานนี้

“เอ่อ...อะไรพี่” ผมถามกลับด้วยความไม่เข้าใจ

“พรหม...ทำไมถึงเป็นแบบนี้โทรมลงไปตั้งเยอะรู้ตัวเองบ้างไหม มีอะไรในใจไหมตอนนี้” เมื่อพี่ตัสถามมาแบบนี้ผมก็นิ่งเงียบไม่ตอบ...เรื่องในใจน่ะมันมีอยู่แล้ว ผมก็พยักหน้าเป็นคำตอบแทนการพูด

“เรื่องป๊อปใช่ไหม” ผมก็พยักหน้าอีก พี่ตัสก็ถอนหายใจยาวพรืดเลยครับ

“มีปัญหาอะไรเล่าให้ฟังได้ไหม เพราะทางป๊อปเองก็เป็นหนักใช่เล่น” อัทพูดถามผมขึ้น

“มันไม่มีอะไรหรอก ขอบคุณนะครับที่เป็นห่วงกัน”

“อย่าโกหกพี่พรหม....รู้ใช่ไหมว่าพี่ไม่โง่” พี่ตัสจ้องหน้าผมนิ่ง สายตาดุดันเอาเรื่อง

“ได้ครับ....เรื่องก็มีอยู่ว่า.......” ผมก็เล่าเรื่องตั้งแต่ผมไม่สบายแล้วนัทป๊อปไปสระน้ำและป๊อปพูดบอกลาผม เมื่อผมเล่าจบน้ำตาผมก็ไหลออกมา...ผมรู้สึกสะเทือนใจมาก แต่ว่าผมเป็นคนเลือกเองนี่นะ

“แล้วร้องไห้ทำไมพรหม” พี่ตัสพูดแล้วก็ปลอบผม

“ไม่รู้พี่...ผมไม่รู้” ผมกอดพี่ตัสแน่น เวลานี้ผมอยากได้ใครซักคนให้ผมเกาะไว้เป็นที่พึ่งหน่อย แล้วถ้าผมทำใจได้แล้ว....ผมจะปล่อยเอง

“จะทรมานใจตัวเองทำไม....ทำไมไม่เชื่อมั่นในความรู้สึกตัวเอง มัวแต่มีทิฐิอยู่แบบนี้ตัวพรหมเองไม่มีควาสุขหรอกนะ...เดี๋ยวพี่จะพาไปดูอะไรนี่” พูดจบพี่ตัสก็ลากผมและอัทไปขึ้นรถและขับรถพามาที่คอนโดแห่งหนึ่ง....คอนโดของป๊อป

“พี่พาผมมาที่นี่ทำไม” ผมถามพี่ไป

“ตามมาเถอะ” พูดจบพี่ตัสก็ลงรถและเดินนำหน้าขึ้นปห้องข้างบน อัทก็จูงมือผมให้เดินตามพี่ตัสขึ้นไปและเมื่อมาถึงห้องป๊อปพี่ตัสก็หยุดหน้าห้องแปปนึงก็มีคนมาเปิดประตูให้ พี่เบิร์ดนั่นเอง อัทก็จูงมือผมเข้าไป ภาพที่เห็นทำเอาผมเกือบวูบ ภาพของผู้ชายที่ผมคุ้นเคยอย่างดี กำลังอาละวาดอย่างบ้าคลั่ง!!!!

“ปล่อยกู ให้กูตายเถอะ กูไม่อยากอยู่แล้วแล้ว...พวกมึงออกไปอย่ามายุ่งไอ้เหี้ย!!! ปล่อยกู” ผมน้ำตาไหลพรากที่ผมตัดสินใจลงไปมันผิด ผิดมหันเลยครับ เพราะนี่เพื่อนป๊อปเกือบทั้งแก๊งต้องมาคอยช่วยกันจับป๊อปที่กำลังคิดสั้น

“เห็นแล้วใช่ไหม....อย่าทึกทักอะไรเอาเอง เราเคยผ่านจุดนี้มาก่อนนะพรหม” อัทพูดปลอบใจผม สักพักเสียงเพื่อนๆในห้องก็เริ่มโวยวายขึ้นเพราะจับป๊อปไม่อยู่แล้ว ผมจึงวิ่งเข้าไปจับตัวป๊อปโดยอัตโนมัติและผลักป๊อปล้มลงไปบนโซฟาแล้วผมก็นอนทับป๊อปไว้ทั้งตัวพร้อมกับกอดป๊อปไว้

“ป๊อปๆ เราขอโทษอย่าทำแบบนี้เลยนะ” ผมจะลองเชื่อความรู้สึกตัวเองดูสักครั้งก็ได้ ป๊อปก็ยอมอ่อนลง ผมจึงหันไปจ้องหน้าป๊อปเราสบตากันอยู่นาน ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบโดยปริยาย

“พรหมใช่ไหม...เราคิดถึงพรหมนะ” พูดจบป๊อปก็หลับตาลงและนิ่งไปในที่สุดผมก็นอนกอดป๊อปไว้แบบนั้นตลอดจนแน่ใจว่าป๊อปหลับไปแล้วจริงๆ ผมก็ช่วยกันเก็บกวดาห้องและทุกคนก็นอนกันที่ห้องป๊อป ส่วนผมก็นอนกอดป๊อปเอาไว้ถึงแม้ว่ามันจะอึดอัดที่คนสองคนนอนเบียดกันบนโซฟาแต่ผมหวังว่าป๊อปตื่นขึ้นมาแล้วจะเห็นผมเป็นคนแรก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 15-05-2012 20:52:42

ตัดสินใจถูกแล้วล่ะพรม   ต่อไปต้องดีขึ้นกว่านี้นะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: Eshardy ที่ 15-05-2012 20:53:08

อุ๊ยยยยยยย  พรหม  รู้ใจตัวเองสักที่ อะไรที่ผ่านไปแล้วก้ อภัยมันซะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 15-05-2012 20:54:50

อ๊าย รู้สึกตัวแล้ว จัดการเลย รักกันเลย แล้วรักกันให้นานๆนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 15-05-2012 20:57:59

เอาใจช่วยทั้ง 2 คนเลย

เป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วย  (รอตอนหน้านะครับ)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 15-05-2012 21:29:39

เย้!! พรหมตัดสินใจใหม่แว้ว!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 15-05-2012 21:59:17

อ่านตอนนี้แล้วสงสารป๊อป :monkeysad: :monkeysad:
ฮืออออ...หายมาม่าแล้วรึยังนะ? ในที่สุดพรหมก็ตัดสินใจใหม่แย๊ว ><"
+คุณเป็ดให้ผู้แต่ง
ชักอยากอ่านคู่นี้หวานๆแล้วสิ :-[ :-[ :o8:
รออ่านตอนต่อไปค้า :mc4: แอบค้าง(ฮาาาา)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 15-05-2012 22:05:54

หวานว่ะเฮ้ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 15-05-2012 22:10:52

รู้ใจตัวเองแล้ววววววววว :impress2:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 15-05-2012 22:20:59

ดีแล้วหล่ะพรหม ทีนี้จะได้มีความสุขกันซะทีนะ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 15-05-2012 22:35:52

ย้.......นที่สุด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 15-05-2012 22:38:29

 :เฮ้อ:ลุ้นซะเหนื่อย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 15-05-2012 22:51:20

พรหมดูแลป๊อปด้วย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 15-05-2012 22:54:09

ป๊อป กับ พรหม นี่สุดยอดจริง พรหมไม่กินไรเลย3วันติด  ส่วน ป๊อป กินแต่เหล้า3วันติด โหหหห รักตัวเองทั้งคู่เลย =.=" รู้ใจตัวเองก้ดีใจด้วย เย้ๆๆๆๆ หุหุ ลุ้นตั้งนาน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 15-05-2012 23:08:43

รักเลยอ่าาา :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 15-05-2012 23:11:58

หืดขึ้นคอกันเลยทีเดียวกับคู่นี้  :try2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 15-05-2012 23:19:39

ดีแล้ว จะได้ไม่ทรมานกันทั้งคู่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 15-05-2012 23:44:09

 :เฮ้อ: :sad11: :sad11:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 16-05-2012 00:17:24

รักกันเถอะ อย่าทรมานใจกันไปกว่านี้เลย :bye2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 16-05-2012 01:32:19

ยอมรับซะที :))

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 16-05-2012 03:04:16

ทำตามหัวใจตัวเองเหอะพรหม  น้ำตาคลอเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 16-05-2012 07:47:15

คนจะรักกันเนอะ แต่ไม่คิดว่าป๊อปจะเป็นมากขนาดนี้
พรหมคงยอมรับป๊อปแล้วล่ะทีนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: guest ที่ 16-05-2012 08:47:50

ทำถูกแล้วและพรหม เราควรที่จะเชื่อความรู้สึกของตัวเองมากกว่าสิ่งอื่น ซื่อสัตย์กับใจตัวเอง  o18 o18

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 16-05-2012 10:30:25

คู่นี่ดูจะหนักกว่าคู่ วินกะอัทนะ :เฮ้อ:
แต่ก็ดีแระรู้ใจคัวเองกันซะที :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 16-05-2012 11:41:09

 :เฮ้อ:กว่าจะลงตัว หัวใจจะวาย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 16-05-2012 12:06:25

จะติดตามต่อไปนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 102 ความรู้สึก
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 16-05-2012 14:38:32

เย่ๆๆๆ


ติดตามๆๆๆๆ  :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 16-05-2012 15:19:46

Lesson 103

( Pop Part )

ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือพรหมกำลังจ้องหน้าผมอยู่ และสติผมก็ดับวูบไป......ตื่นมาตอนเช้าผมก็รู้สึกหนักๆและอึดอัดหน่อย หัวหนักอื้อไปหมดเมื่อผมหันไปมองข้างๆผมก็แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง

“…” ผมถึงกับพูดไม่ออกได้แต่นั่งขยี้ตาแล้วขยี้ตาอีก แต่คนตรงหน้าก็ยังไม่หายไปไหนแถมยังยิ้มส่งมาให้ผมด้วย

“ตื่นแล้วหรอป๊อป” พรหมถามพร้อมกับเอาหน้ามาซุกกับอกผม ผมก็เอ๋อรับประทานสิ

“อ่าอื้อ”

“ไปกินข้าวกันเถอะนะ” พูดจบพรหมก็จูงมือผมเดินเข้าไปในห้องครัวผมก็เดินตามไปอย่างว่าง่าย และเมื่อมาถึงสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในครัวก็มองมาที่ผมเป็นตาเดียว

“ไงมึง เลิกอาละวาดซักทีนะ” เสียงไอ้วินพูดขึ้น

“แม่ง ทำพวกกูเหนื่อยเลย” แล้วก็ตามมาด้วยเสียงบ่นๆของเพื่อนผมกันนั้นแหละ ว่าแต่มันมากันเช้าจังวะเนี่ย

“พอละ พวกมึงเลิกบ่นกูซักที แล้วมาทำเหี้ยอะไรกันแต่เช้าเนี่ย” ผมถามพวกมันด้วยความแปลกใจ

“มาเช้าเหี้ยอะไรล่ะ...พวกกูนอนห้องมึงกันหมดเนี่ยแหละ”

“ไอ้เหี้ย!!!! มึงนอนกันตรงไหนวะ มึงขี่คอนอนกันหรอ” เพราะห้องผมก็ไม่ใช่ว่าจะใหญ่โตมากมาย แต่ก็ไม่ได้เล็กไปกว่าห้องของพรหมหรอก

“กูขี่หัวมึงนอนมึงไม่รู้ตัวหรอ”

“กวนตีน สัดเบิร์น” ผมกำลังจะด่ามันต่อแต่พรหมก็ห้ามผมไว้และบังคับให้ผมกินข้าว

“ป๊อปทำไมถึงกินเหล้าเยอะขนาดนี้ล่ะ” พรหมถามผมเมื่อลากผมเข้ามาในห้องนอนพร้อมกับปิดประตูล็อคห้องอย่างเรียบร้อย

“ก็กินเฉยๆ ปกติก็กิน” ผมก็ตอบปัดๆไป

“แต่นี่มันมากไปหรือเปล่า.....รู้ไหมว่าคนอื่นเค้าเป็นห่วง” พรหมพูดออกมาจากใจจริงผมรู้สึกได้ ไม่ได้มีท่าทางเสแสร้งแกล้งทำแต่อย่างใด

“พรหมไม่ต้องเป็นห่วงเราหรอกนะ.....ว่าแต่พรหมมาที่นี่อีกทำไม” ผมจับมือที่พรหมจับไหล่ผมไว้ออกไป....ไม่รู้สิไม่อยากให้พรหมถูกเนื้อต้องตัวเลย

“…” ผมก็สีหน้าสลดลงอย่างเห็นได้ชัด

“ขอโทษที่ถามแบบนั้น” ผมพูดเสียงอ่อยเลย

“ป๊อป”

“หึ๊”

“เรื่องวันนั้นน่ะ....”

“ไม่เป็นไรพรหม...ไม่ต้องพูดแล้วเราเข้าใจ เป็นเราเราก็คงทำใจไม่ได้....เราไม่ว่าอะไรพรหมหรอก” ผมพูดขัดขึ้นก่อนที่พรหมจะพูดต่อ

“ไม่โกรธเราใช่ไหม” พรหมถามผมต่อ

“ไม่โกรธ”

“ไม่เกลียดเราใช่ไหม” พรหมก็ยังถามผมต่อไปอีก

“อื้อ” ผมพูดแล้วไม่มองหน้าพรหม ยิ่งมองก็ยิ่งโหยหา ยิ่งต้องการ อยากปกป้อง อยากดูแล อยากเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต แต่มันคงเป็นไปไม่ได้...ก็ทำไว้ซะขนาดนั้นนี่

“หลบหน้าเราทำไม”

“เปล่า” พรหมพยายามหันหน้ามาหาผม ผมก็หลบเลี้ยวหมุนคอหลบเป็นพัลวัล

“ป๊อป....หันมามองหน้าเรา” พรหมพูดเหมือนสั่งแต่ผมก็ยังนิ่ง

“ป๊อป จะหันไหม” ผมก็ยังนิ่งเหมือนเดิม และต่อมาผมก็โดนพรหมกระโดดทับไว้ทั้งตัว คราวนี้สายตาผมกับพรหมก็ประสานกันโดยบังเอิญ

“หนัก....ลงไปเถอะพรหม มันดูไม่ดี” แม่งเอ้ย ตอบไปได้ตรงข้ามกับใจกูมาก ทั้งๆที่อยากกอดอยากจูบ แต่ก็ทำไม่ได้

“ทำไมล่ะ...ก็ป๊อปไม่ฟังที่เราพูดนี่”

“แต่...” ผมกำลังจะพูดพรหมก็ขัดผมขึ้นมาอีก

“ไม่มีแต่...ถ้าพูดแทรกอีกโดนดีแน่” พรหมพูดขู่ทางสายตา

“ก็มัน.....” เมื่อผมจะพูดต่อปากผมก็ถูกรุกล้ำโดยพรหม ผมอึ้งมึนตาลายอยู่สักพักนึงจนพรหมถอนจูบออกไป

“บอกแล้วไงว่าจะเจอดีน่ะ” ผมนิ่งเลยครบพูดอะไรไม่ออกเลย

“ป๊อป....เรื่องคำตอบในวันนั้นอ่ะ” พรหมพูดแล้วหยุดไป

“เราเปลี่ยนใจยังทันอยู่ไหม” เมื่อพรหมพูดจบห้องก็ตกอยู่ในความเงียบขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับสมองของผมที่กำลังประมวลผลอย่างเชื่องช้า.....

“อะไรนะพรหม” ผมถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้งนึง เผื่อผมจะได้ยินผิด

“เราบอกว่า เปลี่ยนใจยังทันไหม......เป็นแฟนกับเรานะ” เมื่อคำตอบมันชัดเจนขนาดนี้ผมก็จู่โจมปากสีสดของคนตรงหน้าทันที ผมมอบจูบดูดื่มแต่นุ่มนวลให้กับพรหม มันเต็มไปด้วยความสุขและความรู้สึกดีใจ

“พูดแล้วห้ามคืนคำนะ”

“นายก็ห้ามทิ้งเรานะ” พรหมพูดสวนผมกลับมา

“จะทิ้งได้ยังไง.....ก็รักไปซะขนาดนี้” พูดจบผมก็รุกล้ำอาณาเขตของพรหมอีกครั้งหนึ่ง จนคนที่อยู่บนตัวผมทุบอกผม แต่ผมก็ไม่สนใจ

“พอแล้วป๊อปเยอะไป” เมื่อผมถอนจูบออกพรหมก็พูดต่อทันที แล้วก็ฟุ่บเพราะอาการหอบหายใจไม่ทันลงบนอกผม

“ก็อยากน่ารักทำไมล่ะ....ฟอด” เอาหลายๆดอก ทบไปเลยสามวันที่ต้องทนคิดถึงจนใจแทบขาดเนี่ย

“ปล่อยพอแล้ว หนักไม่ใช่หรอ” พรหมพยายามตะกายลงจากตัวผมแต่ผมก็รัดแน่นยิ่งกว่าเดิมซะอีก

“ไม่หนักแล้ว....อยากมากกว่า”

“อยากอะไร” พรหมถามผมด้วยท่าทีใสซื่อ หึหึ เสร็จแน่พรหมที่รัก

“ก็อยากแบบนี้ไง” พูดจบผมก็พลิกพรหมลงไปอยู่ข้างล่างแล้วเริ่มซุกไซร้พรหมตั้งแต่คอลงมายันหน้าท้องที่แบนราบของพรหม

“อื้อ....ป๊อปหื่นอ่ะ” พรหมพูดเสียงสั่นเลยครับ แต่ผมก็ยังไม่หยุด

“ป๊อปอ่ะคนเยอะ...เต็มห้องเลย ติดไว้ก่อนได้ไหม” พรหมต่อรองกับผม

“อื้อ....ไม่มีใครเห็นหรอก” ผมดูดปากพรหมอีกครั้งเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายปฏิเสธผมได้แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรเท่าไหร่เลยประตูห้องผมก็เปิดออก

“พรหม......เฮ้ย ทำอะไรกันอ่ะกลางวันแสกๆ” เสียงอัทร้องตะโกนขึ้นส่งผลทำให้เพื่อนๆในห้องวิ่งกรูกันมาที่หน้าห้องผม

“เฮ้ยๆๆๆหนังสดเว้ย ฮ่าๆๆๆๆ” เพื่อนผมมันก็แซวแล้วยิ้มๆ ส่วนพรหมก็หน้าแดกเถือกเป็นลูกตำลึงอยู่ใต้ร่างผม ผมเลยเปลี่ยนเป็นนอนกอดพรหมไว้แก้เขินแทน

“ป๊อปบ้า” พรหมว่าพรหมทั้งหน้าแดงๆ แต่ไม่เป็นไรหรอกต่อจากนี้จะว่าอะไรป๊อปก็ยอมหมดแล้วคร้าบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 16-05-2012 15:30:52

 :o8:  :-[

อัทไม่น่ามาขัดจังหวะเลย

 :pighaun:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: topphy ที่ 16-05-2012 15:37:20

 :laugh: ในที่สุดก็เข้าใจกันซักที

ป๊อบหื่นตลอด :z1:

เป็นกำลังใจให้นักเขียนจ้าา o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 16-05-2012 16:19:58

 :mc4: เป็นแฟนกันแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 16-05-2012 16:33:19

น่าลั๊กๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 16-05-2012 16:36:04

ในที่สุดเค้าสองคนก็เป็นแฟนกัน    โลกสดใสสักทีนะพรม ป๊อบ   เย้ๆ จุดพลุฉลอง~

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 16-05-2012 16:47:07

บบนี้ก็ดีล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 16-05-2012 16:52:18

เย้ๆๆๆ ได้พรหมเป็นแฟนถือว่าโคตรๆๆโชคดีมากๆเลยหล่ะป๊อป
ดูแลพรหมให้ดีๆนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 16-05-2012 17:08:24

น่ารักมากกก >////<'

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 16-05-2012 17:10:20

เย้....เป็นแฟนกันสักที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: jiabjiab ที่ 16-05-2012 17:35:38

ชอบบบบบบบบบบ มากกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 16-05-2012 18:04:27

ป๊อปเข้าชมรมเดวกะวินซะแล้ว ชมรมเกลียมัว (ผวนจิ^^) หรือ ก้ชมรมเกรงใจภรรยานั่นเอง 555 :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 16-05-2012 18:32:32

โหยยย สั้นอ่าาาาา :monkeysad: แต่ก็นะพรหมแรงใช่ย่อย o13 o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 16-05-2012 18:58:15

“จะทิ้งได้ยังไง.....ก็รักไปซะขนาดนี้”
กรี๊ดดดดดดดดดดด...ป๊อปพูดแบบนี้เขินแทนพรหม ก๊ากกกกก //บ้าบอมากเรา XDD
พรหมตอนนี้น่ารักน่าฟัดมั่กๆเลยคะ :-[ :-[ :o8:
แอบเสียดายที่อัทมาขัดจังหวะ 555+
ดีใจจังที่ทั้ง 2 คนรักกันแล้วเย้!!!
+คุณเป็ดให้นะค้า
รออ่านตอนหวานๆ+สวีท อิอิ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 16-05-2012 19:16:32

 :-[จบไปอีกคู่

ต่อไปคู่ไหนดีล่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 16-05-2012 19:52:10

5555 ไม่น่าเข้ามาขัดเล๊ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 16-05-2012 20:20:11

อัทบาปขัดความสุขเพื่อนนนนนนนนนนน :z1:

ความสุขคนอ่านด้วยยยย :laugh:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 16-05-2012 21:12:00

ตอนนี้มีความน่ารักแล้ว ในตอนหน้าก็ต้องมี NC อ่ะดิ  (หื่น ฮ่าๆๆ)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 16-05-2012 21:48:09

ชอบจังเลย น่ารักสุดๆ มาต่อมาต่อนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 16-05-2012 21:50:27

 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 103 วันนี้ลงเร็วจ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 16-05-2012 22:15:21

รัก รัก รัก จังเยย :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 16-05-2012 22:39:51

Lesson 104

( Autt Part )

“เย้ๆถึงแล้ว” ผมตะโกนเสียงดังเพื่อปลุกทุกคนให้ตื่นขึ้นหลังจากผ่านการหลับใหลจากการเดินทาง....อ๊ะๆ ถามว่าไปไหน....ไปเที่ยวน้ำตกครับผมแถมมีบ้านพักอยู่ใกล้ๆน้ำตกด้วย อิอิ แน่นอนทริปนี้มีผม ที่รักผม ป๊อป พรหม พี่เบิร์ด พี่ตัส ไปกันเป็นคู่ครับพี่ตัสบอกว่าฮันนีมูนไปในตัว

“จะดีใจอะไรปานนั้นอัท แหม่ น้ำตกไม่หนีไปไหนหรอก” พี่ตัสหันมาบอกผม เราจัดที่นั่งกันแบบนี้ครับ ผมกับวินนั่งเบาะหลังสุด ป๊อปกับพรหมนั่งเบาะกลาง ส่วนพี่เบิร์ดกับพี่ตัส...แน่นอนครับ เค้าสองคนผลัดกันขับรถ ผมสี่คนที่เหลือก็สบายเลย อิอิ

“เปล่าดีใจซะหน่อย ผมก็แค่ปลุกทุกคนให้ตื่นแค่นั้นเอง ดูดิขนาดพูดเสียงดังขนาดนี้คู่ข่าวใหม่ปลามันเค้ายังไม่ตื่นเลย” ผมพูดพาดพิงไปที่คู่เบาะกลางครับ แหม นอนหัวชนกันด้วย น่ารักจังเลย >.<

“ปล่อยเค้าไปเถอะน่า กว่าเค้าจะลงเอยกันได้แทบลากเลือดขนาดนั้น”

“นั้นสินะ” ผมยิ้มกับตัวเอง นึกแล้วก็สงสารกว่าจะมาตกลงปลงใจกันได้ต้องผ่านอุปสรรคมามากมาย แต่ตอนนี้ทุกคนก็มีความสุขดี...นี่แหละคือสิ่งที่น่ายินดี

“เฮ้อ ถึงสักที” พี่เบิร์ดพูดพร้อมกับยืดเส้นยืดสายไปพรางๆ ผมจึงปลุกคู่กลางให้ตื่นซักที(เพราะไม่งั้นผมลงรถไม่ได้)ผมสะกิดพรหมนิดเดียวพรหมก็ตื่นครับ

“พรหมถึงแล้วนะ....ปลุกว่าที่สามีด้วย” ผมแซวพรหม พรหมก็ยิ้มหน้าแดงแป๊ดเลยครับ

“ใครบอดกว่าที่สามีอัท....ต้องบอกว่า ว่าที่แม่ของลูกในอนาคตกันเถอะ” ป๊อปลืมตาขึ้นมาพูดแถมยักคิ้วกวนตีนส่งให้ผมด้วย

“อ้าวเฮ้ย แม่งแกล้งหลับนี่หว่า....หาเศษหาเลยกับพรหมใช่ไหม” ผมพูดแล้วถลึงตาใส่

“พอเลยครับอัท...ไปยุ่งกับเค้าทำไม อัทแหละมาให้วินหาเศษหาเลยซะดีๆ....ฟอด” วินฉวยโอกาสขโมยหอมแก้มผม ผมจึงดิ้นพยายามหลบ(หลบให้โดนอ่ะนะ)ซึ่งมันเรียกเสียงหัวเราะจากอีกสองคู่ที่เหลือแต่ว่ามันทำให้ผมอายเนี่ยสิ >///<

“ไปๆลงมาได้แล้วน้ำเย็นมากเลย” พี่ตัสวิ่งไปที่น้ำตกก่อนแล้วครับ คนก็เยอะพอสมควรแต่ส่วนมากไม่มีใครเค้ามาพักกันหรอกครับ แต่พวกผมมาพักที่พักของพวกเราก็อยู่บนเนินเขานิดๆ ซึ่งดูภายนอกก็ธรรมดาๆแต่ภายในหรูมากมายเพราะผมเปิดรูปดูทางอินเตอร์เน็ตมันสวยมากครับ ทั้งสถานที่และบรรยากาศโดยรอบ

“พี่ตัสไปไม่ชวนได้ไง....พรหมไปเร็ว” พูดจบผมก็ฉุดมือพรหมให้วิ่งตามผมมาที่น้ำ ผมค่อยหย่อนขาลงไป อูย น้ำเย็นมากเลยครับ

“อึ้ย น้ำเย็นอ่ะ” ผมพูดบอกพรหม พรหมก็ยืนยิ้มอยู่ข้างบนไม่ยอมลงตามผมมาอ่ะ

“นี่ๆ ก่อนเล่นไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันก่อนดีไหม” พี่เบิร์ดเดินมาบอกครับ

“อื้อๆ” พี่ตัสก็ขานรับแล้วก็ดึงพวกผมให้เดินตามไปด้วย พี่ตัสพาพวกผมมุ่งหน้าไปที่ห้องพักแล้วก็มีพวกบรรดาแฟนๆถือกระเป๋าตามขึ้นมา เมื่อพี่ตัสเปิดบ้านพักก็แย่งกระเป๋าจากพี่เบิร์ดมาแล้วก็ดึงพวกผมเข้าห้องไปด้วย

“พี่เบิร์ดไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันอีกห้องนึงก่อนนะ” พี่ตัสตะโกนบอกไป

“อ้าวพี่ตัสแล้วอัทกับพรหมมีเสื้อผ้าเปลี่ยนหรอ” วินกับป๊อปก็ถามกลับมา

“พี่มีให้ พวกแกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเลย” พูดจบพี่ตัสก็มารื้อกระเป๋าของตัวเองหาอะไรบางอย่าง

“อ่า เจอแล้ว” พี่ตัสพูดพร้อมกับดึงเสื้อขึ้นมาสามตัวและกางเกงขาสั้นอีกสามตัว

“อ่าใส่ชุดนี้” พี่ตัสพูดจบก็แยกเสื้อผ้าให้กับพวกผม

“ทะ...ทำไมต้องใส่ชุดนี้อ่ะพี่ตัส” พรหมระล่ำระลักถามพี่ตัสด้วยความตกใจ อาจจะเพราะไม่เคยใส่ด้วยมั้งก็แหม ขาสั้นแค่คืบกับเสื้อคอวีสีขาวบางๆขนาดไม่โดนน้ำยังเห็นถึงไส้เลย ถ้าโดนละก็ไม่ต้องพูดถึง

“ต้องใส่พี่บังคับ....คืนนี้เราจะยั่วบรรดาแฟนๆของเราแล้วก็หนีมานอนด้วยกัน ตกลงไหม” พี่ตัสอธิบายเรื่องราวผมแค่ฟังก็ชักจะสนุกแล้ว

“มันจะดีหรอพี่ไปแกล้งเค้าแบบนั้นอ่ะ” พรหมมีสีหน้ากังวลเล็กน้อย

“พรหม...ถ้าแกมีแฟนเป็นมาเฟียร์ก็ต้องเอามาเฟียร์ให้อยู่เข้าใจไหม” อันนี้ผมไม่เข้าใจ

“ต้องเอาให้อยู่แบบพี่นี่” โอ้โห พี่ตัสผมไม่ไหวหรอก ถ้าแรงแบบพี่ตัสแม่งโหดกว่าร็อคไวเลอร์อีก ไม่มีเห่ากัดอย่างเดียว(แอบด่าแม่งเลย)

“แต่พี่ตัส....” พรหมเหมือนจะพูดอะไรต่อแต่พี่ตัสไม่ยอมแล้วบังคับให้เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเหมือนพี่แกจะตาทิพย์ซื้อไซด์มาได้ตรงเป๊ะกับทุกคนเลยครับ

“อ้าว มายืนหน้ากระจกกันสิ” พี่ตัสพูดพร้อมกับดันๆให้พวกเรายืนหน้ากระจก......ภาพที่ปรากฏคือผู้ชายสามคนขาวกันทุกคน ผมจะขาวชมพู พรหมขาวซีดๆ พี่ตัสขาวเหลือง ยืนแต่งตัวในสไตล์เดียวกัน แต่พี่ตัสกางเกงเป็นสีแดง ของผมสีฟ้า ของพรหมสีดำ มองแล้วเหมือนแต่งตัวล่อเสือล่อตะเข้ยังไงไม่รู้

“โอเค ไปเถอะก่อนที่พวกนั้นจะออกมา” พี่ตัสฉุดพวกผมวิ่งลิ่วมาถึงน้ำตกเลยครับ...และเมื่อมาถึงก็เป็นอย่างที่คิด คนมองพวกเราแบบว่า...พวกผมหลุดออกมาจากแม็กกาซีนก็ไม่ปาน แม่งมองยังกะจะกิน

“ลงน้ำกันเถอะ” พี่ตัสไม่พูดพร่ำทำเพลงเลยครับเดินลงน้ำลิ่วเลย

“ไปพรหมเราก็ลงกันบ้างเถอะ” ผมหันไปบอกพรหม

“อื้อๆ” ผมก็จูงมือพรหมลงมาในน้ำด้วยกัน

“อัท พรหม มาทางฝั่งนี้” พี่ตัสเรียกพวกผมไปด้วยครับ พวกผมก็เดินลุยกันไป ระหว่างทางก็นะ...ผู้ชายกระซิบกระซาบกันแบบว่า ‘แม่งน่ารักว่ะ’ ‘ขาวทุกคนเลยเนอะ’ บอกตรงๆมึงตะโกนกันเลยเถอะพูดซะขนาดนี้

“พี่ตัสทำไมมาซะไกลจากฝั่งนู้นเลยล่ะ” ผมถามพี่ตัส

“เดี๋ยวก็รู้เองแหละน่า” พูดตัสพูดแล้วก็เดินเล่นนั้นเล่นนี่ยังกับเด็ก ผิดคาดเลยแฮะ ว่าพี่ตัสที่แสนจะดุคนนั้นจะเล่นได้เหมือนเด็กน้อยขนาดนี้

“อัทๆ พวกนั้นมาแล้ว” พรหมสะกิดบอกผม ผมหันไปมองก็มาจริงๆครับ แต่มาแบบว่า กางเกงขาสามส่วนสีดำเหมือนกันหมด แต่เสื้อไม่ใส่นี่สิอวดซิกแพคกันจนสาวๆกรี๊ดกร๊าดกันยกใหญ่

“พี่ตัสดูพวกนั้นดิ” เมื่อผมสะกิดพี่ตัสให้หันไปดูพี่ตัสก็ยิ้ม

“หึหึ พี่ว่าแล้ว”

“ตัสทำไมไปเล่นไกลจัง/อัทเล่นไกลจังเลย/พรหมรอป๊อปแปปนะ” เหอะๆ เสียงสามหนุ่มเค้าแหละแต่ยังไม่ทันจะได้ลงน้ำพี่ตัสก็โพร่งขึ้นก่อน

“พี่หนาวว่ะขึ้นกันก่อนเถอะ” ไม่พูดเปล่ากระชากผมกับพรหมขึ้นฝั่งไปด้วย ถ้าแขนหลุดติดมือไปนะ...ผมจะ....จะ....จะ.....จะว่าอะไรได้ล่ะ

“!2#$%^*()+)@#!!&#%~” เมื่อผมขึ้นจากน้ำสายตาสามคนนั้นก็ค้างเลยครับ ไม่ได้มีแค่สามคนนะ ผู้ชายแถบนั้นแหละหันมามองเป็นตาเดียวเลย สามคนนั้นก็หันไปคุยอะไรกันก็ไม่รู้ผมฟังไม่รู้เรื่อง

“เอาล่ะทุกคนฟังให้ดีนะ...ต่อจากนี้....” แล้วพี่ตัสก็บอกแผนการครับ เมื่อพี่ตัสพูดจบเสียงโดดน้ำก็ดังขึ้น ใช่แล้วครับสามคนนั้นโดดน้ำมาแล้ว ย๊ากกกกก พวกผมวิ่งเป็นผึ้งรงแตกเลยครับ พากันว่ายน้ำหนีไปเรื่อยๆจนเหนื่อยจนเย็น พี่ตัส ผม พรหม มารวมกันได้อีกครั้งก็ผลัดกันอาบน้ำที่ห้องพักในขณะที่พวกนั้นยังหาผมอยู่ที่น้ำตกอยู่เลย ผมอาบเสร็จคนแรกก็เดินออกไปเดินเล่นนิดนึง เดินจนเพลินกลับมาอีกทีบ้านก็มืดหมดแล้วครับ

“ไปไหนกันนะ” ผมพูดด้วยความสงสัย ผมเดินเข้าไปในบ้านก็ได้ยินเสียงแปลกๆเล็ดรอดออกมาครับเป็นเสียงทางห้องพี่ตัสผมก็เลยขอเสียมารยาทด้วยการแอบฟัง

“อ๊า....พี่เบิร์ด....เบาหน่อย...อื้อ.....อ๊ะ...อ๊ะ” เสียงพี่ตัสครางกระเส่าเลยครับ ผมนี่หน้าร้อนผ่าวเลย ตายแล้วพี่ตัสเสร็จไปแล้ว ผมเลยไปทางห้องพรหมบ้าง

“อื้อ...อ๊ะ....เอ๊าะ.....ป๊อป...มันแน่น....เพลาๆก่อน....อ๊า” ตายห่าแล้วผมใจเต้นรัวเลยครับเหลือผมรอดอยู่คนเดียว งั้นตอนนี้ตัวใครตัวมันแล้วกันนะผมกำลังจะหันหลังเดินไปจากตรงนี้แต่ก็ถูกใครบางคนรวบตัวไว้ก่อน

“ไปแอบฟังเค้าทำไม...เรามาทำของเราดีกว่านะครับ”

“ม่ายยยยยยยย” พูดจบวินก็อุ้มผมเข้าห้องพักไปเลยครับแล้วก็ตามมาด้วยเสียงครางของผมเอง >///< ที่ดังแทบจะข้ามคืน คืนนั้นผมหลับไปด้วยความเพลียมากๆเล่นน้ำไม่ได้เหนื่อยเล้ย เหนื่อยทำอย่างอื่นมากกว่า




ปล. อิอิ เม้นดีมีแจ็กพอต ถ้าเม้นดีอีก อาจมีแถม ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 16-05-2012 22:48:27

จิ้มๆ.....ไปอ่านละ :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 16-05-2012 23:09:21

หึหึ ไม่รอดกันหมดอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 16-05-2012 23:10:49

หื่นมากๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 16-05-2012 23:17:17

+คุณเป็ดให้ผู้แต่ง
มารวดเร็วทันใจมากเลยก๊ะ
สุดท้ายแล้วไม่รอดกันทุกคนเลยสินะ 3 เคะ LOL LOL
3 เมะเรื่องนี้หื่นกันทุกคนเลยยย อิอิ

ปล.แอบอยากอ่านคู่ของป๊อปพรหม :-[ :-[ :-[ :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 16-05-2012 23:25:38

ผลตอบแทนของการยั่ว

ได้ผลตามที่คิดไว้ :z1:

รักคนแต่งที่สุดดดดดด

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 16-05-2012 23:26:27

หื่นกันมากมาย   ยั่วมากก็ต้องโดนมากล่ะนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: topphy ที่ 16-05-2012 23:32:23

 :m20: ยั่วเค้ากลายเป็นตัวเองที่(เสียว)ซวย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: 1kabb ที่ 16-05-2012 23:38:38

โดน ทั้ง 3 คู่ เลยยยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 16-05-2012 23:45:37

อยากจะบอกว่าคนเขียนนิยายเรื่องนี้ ไม่เร็วมาก อัพตอนที่ 103 ไปเอง ไม่กี่ชม. มาต่อแระ
แถมมาแต่ละทีนี่ก็นะ ติดๆๆๆ ชอบๆๆๆๆๆ o13 o13 o13 o13 :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 17-05-2012 00:00:56

 :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:


5555++++

เสร็จกันหมดเลย


 :z1: :z1: :z1:  ฉากที่รอคอย  หุหุ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 17-05-2012 00:17:53

 :z1: :pighaun: :haun4: :jul1: :o8: ไม่รู้จะบรรยายเป็นพูดยัง แต่ขอบอกว่า เขินจนยิ้มตลอดตั้งแต่ต้นจนจบอ่ะ กรี๊ดเลย ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก





ต่ออีกนะ มาเลยอิอิ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 17-05-2012 00:40:36

จัดหนักๆ  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 17-05-2012 01:52:57

สม พี่ตัสเอ้ย ชวนน้องเสียตัวฮ่าๆๆ
ตื่นเช้ามาสะโพกครากกันทั้งสามคนแน่ๆอ่ะ ฮ๋าๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 17-05-2012 05:46:53

อิจฉา โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 17-05-2012 08:14:38

55555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 17-05-2012 10:20:00

 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: 3คู่ ชู้ชื่น  :haun4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 17-05-2012 10:56:52

สุดยอด :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 17-05-2012 11:04:29

 :z1: :z1: :oo1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 17-05-2012 12:21:34

อ๊ากกกกกกก   :pighaun:

ไม่มีคนรอดเลย! 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 17-05-2012 14:01:48

 :m20: ยั่วจนได้เรื่อง

 :m25: :m25:

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 17-05-2012 14:30:14

 เจอจัดเตม ทั้ง 3คน ยั่วดีนัก 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 17-05-2012 14:54:49

ดีใจที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 o18


มา่ต่อไวๆนะคับ
 :monkeysad:
สู้ๆ
 :z2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: ploylw_chery ที่ 17-05-2012 15:49:20

 :pighaun:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 104 จะยั่วเลยโดนซะ
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 17-05-2012 18:16:32

สามคู่แข่งกันเลยนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 17-05-2012 21:45:49

Lesson 105

( Autt Part )

เช้าวันต่อมาผมลืมตาขึ้นพร้อมกับ......ความปวดร้าวช่วงล่าง ถึงวินจะทำบ่อยๆแต่ผมก็ไม่ชินซักทีอ่ะ ปวดไปหมดเลย หันไปมองข้างๆก็พบกับหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสของไอ้ต้นเหตุที่มันทำให้ผมอยู่ในสภาพนี้

“ตื่นแล้วหรอครับ” ยังโว้ยยยยย รู้สึกอยากพาลมากๆเลยครับตอนนี้

“เมื่อคืนกี่รอบ” ผมถามมันเลยครับเพราะปกติถ้ารอบหรือสองรอบจะไม่เจ็บปวดมากมายขนาดนี้ วินมันก็อ้ำๆอึ้งๆไม่ตอบครับ

“จะอ้ำอึ้งอีกนานไหม” ผมเริ่มตวาดแล้วครับ แม่ง ตอบๆมาก็จบล่ะ

“อย่าโวยวายสิครับ...แค่ 8 รอบเองโวยวายทำไม” ไอ้บ้า!!!!!! มันบ้าไปแล้ว 8 รอบผมไม่พิการก็ดีแค่ไหนแล้วเนี่ย แกล้งงอนแม่งเลย ผมสะบัดหน้าใส่มันแล้วก็ปั้นหน้างอๆ

“โอ้ยยยย...ซี๊ดดดด” ผมทรุดลงไปกองกับพื้นเลยครับ เดินไม่ไหวอ่ะน้ำตาไหลเลย

“อัท เป็นไงบ้างครับ” วินเข้ามาพยุงผม แต่ผมอ่ะน้ำตาไหลแล้วครับ

“ฮึก...ฮือ ไปเลยแกล้งเค้า เค้าเจ็บนะ ฮือออ” มันมาแล้วมาเลยครับน้ำตาเนี่ย ขอใช่ให้เป็นประโยชน์เลยละกันนะ

“โอ๋....ไม่ร้องนะครับ วินขอโทษ” วินดึงผมเข้าไปกอดผมก็ยอมเข้าไปซบแต่โดยดี อิอิ เดี๋ยวนี้ไม่มีเล่นตัวจ้าเข้าใส่อย่างเดียว >///<

“อุ้มหน่อย” ผมอ้อนมันครับ อิอิ แต่ไม่ใช่อะไรหรอกผมเดินไม่ไหวจริงๆ

“ครับๆ เดี๋ยววินอุ้มอัทไปกินข้าวเช้านะ” ผมก็พยักหน้าวินก็อุ้มผมขึ้นแลวพาออกมาในห้องครัว แต่ผมก็มาจ๊ะเอ๋กับพรหมครับ ซึ่งสภาพไม่ได้ต่างกับผมเลย ป๊อปมันอุ้มอยู่

“อะไรวะ...ล่อซะเดินไม่ได้เลยหรือไง” ไอ้วิน ไอ้ปากหมามึงด่าเค้าไม่ดูตัวเองเลย

“ไอ้ห่าว่ากู....แล้วไอ้อัทน่ะมันพิการหรือไงถึงเดินไม่ได้น่ะ” ไอ้วินก็หัวเราะแล้วพากันเดินไปห้องครัวพร้อมกัน ผมกับพรหมมองหน้ากันแล้วก็เขินจนหน้าแดง สรุป เมื่อคืนไม่มีใครรอดเลยซักคน พอมาถึงห้องครัวก็เจอพี่ตัสยืนทำกับข้าวอยู่ ส่วนพี่เบิร์ดก็นั่งรออยู่ที่โต๊ะ วิน กับ ป๊อป วางผมกับพรหมลงบนเก้าอี้ติดกันแล้วมันสองคนก็ไปนั่งข้างๆพี่เบิร์ด

“พรหมๆ พี่ตัสเจ๋งว่ะเนอะ ยังยืนได้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น” ผมหันไปกระซิบคุยกับพรหม พรหมก็เหมือนจะไม่พูดอะไรแต่พยักหน้าให้ผมแต่หน้านี่แดงแป๊ดเลย พี่ตัสก็มัวแต่ง้วนทำอาหารอยู่ แต่ผมสังเกตว่าพี่แกไม่ค่อยขยับตัวมากเท่าไร

“เฮ้ย เมื่อคืนคนละกี่รอบอ่ะ” เสียงไอ้วินครับ แต่เหมือนจะพยายามกระซิบให้ได้ยินกันสามคน แต่เผอิญว่ากูประสาทสัมผัสดี

“มึงถามคนอื่นก็บอกของตัวเองมาก่อนดิวะ” ไอ้ป๊อปมันต่อรองครับ ผมคิดในใจว่าถ้าไอ้วินยอมบอกไปนะ ผมจะให้มันอดไปทั้งชาติเลยคอยดู

“8 รอบว่ะ” มึงตายแน่ไอ้วิน!!!!!

“กู 7 เองว่ะ” ป๊อปก็ตอบกลับ ผมหันไปมองพรหม พรหมก็แทบจะเอาหน้ามุดโต๊ะแล้วครับ หน้าที่แดงอยู่แล้วยิ่งแดงเข้าไปใหญ่เลย แล้วทุกคนก็หันสายตาไปมองที่พี่เบิร์ดเพราะเป็นคนเดียวที่ยังไม่ได้บอก

“พี่เบิร์ด” วินกับป๊อปมันประสานเสียงเลยครับ ผมว่าชักไม่กระซิบละมันเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ

“14” สั้นๆได้ใจความแต่ว่าผม พรหม ป๊อป วิน ตาโตเท่าไข่ห่านเลยครับ ค้างกันเป็นแถบๆ แต่ดูพี่เบิร์ดเฉยๆและพี่ตัสเองก็เฉยมากเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“พี่เบิร์ดเสร็จละ…อ้าวพรหมอัทมากันตอนไหนเนี่ย นึกว่ามากันแต่บรรดาสามี”

“มานานแล้วแหละพี่” ผมก็ตอบไปแล้วพี่ตัสก็หันไปมองพี่เบิร์ด

“มายกข้าว” ทำไมเสียงมันเหี้ยมๆผิดปกติวะ พี่เบิร์ดก็ไปยกข้าวมาแบบนิ่งๆ แล้วพี่ตัสก็เดินมานั่งที่ แต่พอตอนเดินผมก็เข้าใจทันที เดินขาแทบจะลากโดนไปตั้งขนาดนั้นแต่ยังเดินได้ เก่งเกินไปมั้งพี่

“พี่ตัส พี่อึดเนอะยังเดินไหว” ผมกระซิบแซวพี่ตัส พี่ตัสก็มองหน้าผมเลยครับ

“ว่าแต่พี่ พวกแกเถอะก็ 7 8 เหมือนกันไม่ใช่หรอ” เหอๆ เจอสวนมาแบบนี้ไปไม่ไหวครับรู้สึกหน้าตัวเองร้อนๆอ่ะ พรหมนี่ไม่ต้องพูดถึงใกล้ระเบิดแล้วหน้าอ่ะ

“เดี๋ยวคืนนี้คืนสุดท้าย เอาให้หนักเลยคอยดู” พี่กระซิบบอกพวกผม ผมก็มองหน้ากันสามคนแล้วยิ้มอย่างรู้กัน

หลังจากกินข้าวกันเสร็จพี่ตัสก็พาไปเดินเที่ยวแถวน้ำตกอีกฝั่งนึง แต่วันนี้ไม่ได้เล่นครับแค่เดินยังจะไม่ไหวแล้วพี่ตัสก็หาที่ปูเสื่อใกล้ๆริมน้ำแล้วไปหาซื้อกับข้าวมานั่งกินกันส่วนพวกผู้ชายก็มีเบียร์เป็นของเสริมครับ แต่ผมว่ามันเป็นของหลักมากกว่า อาหารก็เลยกลายเป็นกับแกล้มไปโดยปริยาย

“ป๊อป เอาไก่ให้เราหน่อย” พรหมหันไปบอกป๊อป ป๊อปเอาไก่มานั่งฉีกให้ครับ

“อ่ะอ้าปากเดี๋ยวป้อน”

“ไม่เอา เรากินเองได้” พรหมท้วงขึ้น

“อ้าปาก” ป๊อปพูดเสียงเข้มพรหมเลยยอมอ้าปาก แต่ป๊อปมันเล่ห์เยอะครับมันเอาไก่ที่ฉีกยัดปากตัวเองแล้วก็ป้อนเม้าส์ทูเม้าส์ให้พรหมครับ

“อร่อยไหมครับ” พรหมไม่ตอบแต่หน้าแดงแทนครับเหอๆ

“เยอะไปไหมไอ้ป๊อปเดี๋ยวซัดปลิว” พี่ตัสดุเสียงเขียวเลยครับ วันนี้ดูพี่แกวีนๆยังไงก็ไม่รู้อ่ะ แถมสามคนนี้ตาขวางๆด้วย

“ไปว่าเค้าทำไม อยากหรอเดี๋ยวพี่ทำให้” พี่เบิร์ดทำท่าจะโน้มหน้าเข้าไปหาพี่ตัสแต่ก็โดนพี่ตัสขู่ไว้ซะก่อน

“หยุดเลยนะ ถ้าไม่หยุดล่ะก็เจอดีแน่” พี่ตัสพูดจบพี่เบิร์ดก็หัวเราะไม่รู้ร้อนรู้หนาวยิ่งทำให้พี่ตัสหน้าตาขึงขังยิ่งกว่าเดิม

“มึงขำไปเถอะ กูจะเอาให้อยากจนลงแดงเลย” พี่ตัสพูดรอดไรฟันแต่ผมก็ได้ยินอยู่ดีเพราะนั่งติดกัน

“เย็นแล้วกลับกันเถอะ” พี่ตัสหันมาบอกพวกผม พวกผมก็ลุกตามไปแต่พวกผู้ชายเค้าขอนั่งต่อกันสักพัก พี่ตัสก็ไม่ได้ว่าอะไร ผมกับพรหมก็ช่วยกันพยุงกลับไปที่บ้าน พี่ตัสก็เดินจับตูดไปตลอดทางเลย ขานี่ลากกันทุกคน

“มาในห้องนี่” พี่ตัสหันมาจูงพวกผมเข้าไปในห้องพี่ตัส แล้วพี่ตัสก็ค้นกระเป๋าหยิบโซ่ออกมาสามเส้นกุญแจมือสามอัน แล้วก็ยื่นให้พวกผมอย่างละอัน

“เอาไปทำไรพี่ตัส” พรหมถามครับ ผมก็เลยรอฟังไปด้วยเลยเพราะรอยากรู้เหมือนกัน

“ไปทำ.....” พี่ตัสก็บอกแผนการครับ ซึ่งมันค่อนข้างเสี่ยงพอสมควร แต่ก็นะมันน่าลองเสี่ยงดูเหมือนกันเพราะมันคงสะใจพิลึก เมื่อพวกผู้ชายกลับมาพวกผมก็ประจำห้องกันเลยครับแล้ววินมันก็เดินเข้าห้องมาครับ

“อื้อ วินช่วยเค้าด้วย” ผมนอนดิ้นพรวดพราดอยู่บนเตียงครับแถมเสื้อผ้าก็น้อยชิ้นซะด้วยแอบยั่วเล็กๆ

“อัทเป็นไรครับ” วินรีบปรี่เข้ามาหาผมเลยครับ

“เค้าอยาก....” พูดจบผมก็พลิกขึ้นค่อมวินไว้และบดริมฝีปากอย่างแรง วินก็เหมือนจะอึ้งๆและระหว่างเคลิ้มผมก็แอบเอากุญแจมือที่ไว้ใต้หมอนล็อกแขนวินไว้แล้วก็เอาโซ่มาคล้องมือมันไว้อีกที แต่มันก็ยังไม่รู้ตัวจนผมผละออกจากตัวมัน

“หยุดทำไมครับ…..เฮ้ย อะไรเนี่ย” วินมันตกใจนิดหน่อยแล้วก็กระชากแต่ไม่หลุดหรอกครับทั้งโซ่ทั้งกุญแจมือถ้าหลุดมึงก็จะเก่งไป

“อุ้ย เค้าลืมว่ามีเรื่องจะคุยกับพี่ตัส ไปก่อนนะ” โกยเลยครับวิ่งออกจากห้องพร้อมกับเสียงไอ้วินโวยวายจะวิ่งตามมาแต่มาไม่ได้ พอผมออกมาพี่ตัสพรหมก็ยืนรออยู่หน้าห้องแล้วครับ แต่พรหมนี่ตัวสั่นนิดหน่อย

“เยี่ยมมาก คืนนี้นอนข้างนอกจะเป็นไรไป” พี่ตัสพูดพร้อมกับเดินไปไปหน้าทีวีที่มีที่นอนปูเตรียมไว้อยู่แล้ว แล้วคืนนี้พวกผมก็หลับกันสบายถึงเช้าเลยครับ ^^




ปล. โทษทีจ้ามาช้า คืนนี้จะมีแจ๊คพอตของแถมอีกหรือเปล่า

ก็ลองๆแวะเข้ามาดูเอานะครับ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 17-05-2012 21:48:54

ชอบอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 17-05-2012 22:15:35

 :m20: พี่ตัสสุดยอด

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 17-05-2012 22:22:22

ตัวเองเค้าชอบของแถมมมมมมมมมมมมมม :z1:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 17-05-2012 22:34:28

7-8 รอบว่ามันเยอะและนะ
นี่ พี่เบิร์ด ล่อ ไป 14 รอบ
มันจะหื่นเกินไปมั้ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 17-05-2012 22:36:56

 :pighaun: :pighaun:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 17-05-2012 22:38:27

555 :z2:
สมน้ำหน้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 17-05-2012 22:43:18

วะฮ่าๆๆๆ แกแค้นได้แรงมาก
แต่ไม่ใช่ บรรดาสามี แก้แค้นคืน เดินไม่ไหวกันเป็นแถบเอานะ หุหุ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 17-05-2012 22:45:14

55555 :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 17-05-2012 22:46:40

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

สะใจ   ไอ้ผู้ชายจอมหื่นนนนนนนนนนนน

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:


ปล.จริงๆๆอยากให้มันหื่นทุกตอนอ่ะ :z1: :z1: :z1: :z1:


ปล.1 แต่พี่เบิร์ด  อึดไปนะ  14  ยกอ่ะ   ทำไปได้    :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 17-05-2012 22:49:59

พี่ตัส 14  o22  คนเหล็ก 5555

แต่ละคนจัดหนักกันทุกคนน คิ_คิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 17-05-2012 23:02:28

14 รอบดูชิวจังพี่ตัส!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 17-05-2012 23:11:19

ค้างอ่ะคับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 17-05-2012 23:12:46

โทษของความหื่น  อืม~  พี่ตัสช่างมีอุปกรณ์เสริมเยอะเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 17-05-2012 23:22:27

Lesson 106

( Special Part )

เช้าวันต่อมาร่างสูงโปร่งของผู้ที่เป็นพี่ตื่นก่อนน้องอีกสองคนที่นอนอยู่ด้วยกันทั้งคืน เมื่อลุกขึ้นมาตั้งสติได้ซักแปปก็ยิ้มอย่างภาคภูมิใจในความสำเร็จของเมื่อคืนที่ผ่านมา กับวิธีการแก้เผ็ดเหล่าบรรดาสามีของพวกเค้า

“อัท พรหม ตื่นได้แล้ว” ตัสหันไปปลุกร่างอีกสองร่างที่ยังนอนนิ่งไม่ไหวติง

“หือ พี่ตัสตื่นเช้าจังยังเช้าอยู่เลย” อัทท้วงขึ้นด้วยเสียงที่งัวเงีย ส่วนพรหมก็ตื่นขึ้นมานิ่งๆเพื่อเรียกสติของตัวเองให้ฟื้นขึ้นเต็มตัว

“นี่อย่าลืมสิ เราต้องไปปล่อยพวกบ้ากามอีกนะ” เมื่อตัสบอกกับอัท ร่างบางถึงกับสะดุ้งขึ้นมานั่งตัวตรง เค้าลืมไปเลยด้วยซ้ำว่าทำอะไรไว้เมื่อคืน

“เอาล่ะไปกันได้แล้ว” ตัสเป็นแกนนำเดินนำหน้าพวกน้องๆไปปลดปล่อยเหล่าบรรดาสามีทีละคนโดยเริ่มจากเบิร์ดแฟนหนุ่มของตัสเป็นคนแรก

“พี่ตัส เค้าจะไม่โกรธพวกเราหรอ” พรหมถามตัสด้วยสีหน้ากังวล ตัสจึงแอบขำกับความคิดที่ห่วงความรู้สึกของคนอื่นมากกว่าตัวเองเสมอ ถึงมันจะเป็นในสิ่งที่ใครๆคิดว่าดีแต่ตัสกลับคิดว่ามันเป็นเสมือนดาบสองคม ที่พร้อมจะย้อนกลับมาทำร้ายตัวเองได้ตลอดเวลา อย่างเช่นกรณีที่ป๊อปกังขังพรหมไว้ ก็เป็นเพราะความหัวอ่อนของพรหมเอง

“พี่ตัสคิดไรอยู่” อัทถามตัสขึ้นเมื่อเห็นว่าตัสยืนนิ่งไป เพราะกำลังตกอยู่ในห้วงความคิดของตัวเองอยู่

“โทษที เค้าไม่โกรธหรอกเชื่อพี่ซิ” พูดจบตัสก็เปิดประตูเข้าไปในห้อง เมื่อเปิดห้องก็ปรากฏร่างของผู้ชายคนหนึ่งที่นอนอยู่บนเตียงซึ่งกำลังจ้องมองมาที่กลุ่มของเหล่าภรรยาด้วยสายตาแน่นิ่ง

“เล่นไว้แสบมากนะ” เบิร์ดพูดเสียงเรียบบอกตัส

“ก็นะ...ทีใครทีมันไงพี่....จุ๊บ” ตัสพูดพร้อมกับจูบปากพี่เบิร์ดเบาๆอย่างเย้ยหยัน แต่หารู้ไม่ว่าอีกสองคนที่อยู่ในห้องอายแทนจนแทบจะเอาหัวมุดดินหนีออกไปซะตรงนี้

“ไปห้องต่อไปกันเถอะ” เมื่อตัสปล่อยเบิร์ดก็หันมาชวนเด็กหนุ่มอีกสองคนให้เดินตามไปด้วยกัน เหตุที่ตัสต้องให้ไปพร้อมกันหมดเพราะตัสคิดไว้ว่าหากให้ไปปล่อยห้องใครห้องมันมีหวังไม่ได้ออกจากห้องอีกเป็นแน่ ตัสจึงดักทางเหล่าบรรดาสามีของเค้าเอาไว้

“เอาห้องไหนก่อน วิน หรือ ป๊อป” ตัสหันไปถามสองหนุ่ม แต่ทั้งคู่ก็เลิ่กลั่กไม่รู้ว่าจะเอายังไง เพราะทั้งคู่ต่างก็กลัวว่าคนรักของตนเองจะเคืองเอาได้

“งั้นเอาป๊อปก่อนแล้วกัน” ไม่พูดเปล่าแต่เปิดประตูเข้าไปในห้องเลย ทันทีที่ประตูเปิดออก ป๊อปที่นั่งรออยู่บนเตียงก็หันมามองที่ประตู แล้วจ้องมองร่างทั้งสามอย่างเคืองๆ

“หลับสบายดีไหมป๊อป” ตัสเอ่ยถามเย้ยๆ ซึ่งใครก็ดูออก

“แสบนักนะพรหม เดี๋ยวจะทบทั้งต้นทั้งดอกเลย” ป๊อปพูดพร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้พรหม พรหมถึงกับต้องหลบหน้าหนีด้วยความอาย

ทางด้านของวินที่นั่งหงุดหงิดอยู่บนเตียงคิดแค้นตัวเองที่ไปตกหลุมพรางของผู้เป็นที่รัก แต่เค้าก็ไม่โกรธที่รักของเค้าหรอก เพราะว่ายังไงซะ เค้าก็รักอัทอย่างหมดหัวใจและในขณะที่วินนั่งคิดถึงหน้าของอัทอยู่นั้นเสียงประตูห้องก็เปิดขึ้น

“เป็นไงบ้าง ลงแดงหรือยัง” ตัสเอ่ยถามเยาะเย้ยเหมือนกับสองห้องที่ผ่านมา

“ยังหรอกพี่ เดี๋ยวจะรอลงรูอย่างเดียว คอยดูเถอะเผลอเมื่อไรพ่อจะจับฟัดให้ไปไหนไม่ได้เลย” วินพูดเสียงเข้มพร้อมกับทำหน้าตาหื่นส่งไปให้อัท

“เชอะ ไอ้หื่น” อัทว่าสามีของตัวเองพร้อมกับแลบลิ้นปริ้นตากลับไป ซึ่งเรียกรอยยิ้มจากวินได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

“ไป เดี๋ยวไปกินข้าว” ตัสไขกุญแจให้อัทแล้วเดินนำออกจากห้องซึ่งอัทและพรหมก็เดินตามกันมาติดๆ เวลาแบบนี้พวกเค้าต่างคิดตรงกันว่ายังไงซะอยู่รวมกันไว้พวกบ้ากามคงไม่กล้าทำอะไรมากนักหรอก

“เดี๋ยว อัท กับ พรหม ช่วยพี่ทีนะ” ทั้งสองก็พยักหน้าตอบตัสและพากันเดินไปที่ครัวซึ่งมีเบิร์ดกับป๊อปที่นั่งจิบกาแฟรออยู่แล้ว

“จะกินอะไรดีครับ” ตัสพูดยิ้มๆถามเบิร์ดซึ่งเบิร์ดก็สวนกลับไปได้อย่างทันควัน

“อะไรก็ได้ครับ” หึหึ เพราะยังไงซะพี่ก็รอกินตัสอยู่แล้ว เบิร์ดคิดในใจ

“โอเค งั้นตัสทำสเต็กให้กินละกัน เดี๋ยวบ่ายๆเราจะกลับกันแล้วนิเอาของหนักไปแต่เช้าเลยละกัน” ถึงจะรู้ว่ามันไม่ดีกินอาหารหนักตอนเช้าด้วยสายการเรียนที่เรียนมา แต่นานๆทีคงไม่เป็นไรในความคิดของตัส

“ครับผม” เบิร์ดตอบกลับพร้อมกับหันไปสบตากับวินและป๊อป

“เฮ้ย เขยิบเข้ามาดิ” ป๊อปและวินก็เขยิบเข้าไปใกล้ๆเบิร์ดเพื่อฟังบางอย่าง

“เดี๋ยวกินข้าวเสร็จจัดการเลยนะเมียใครเมียมัน เข้าใจ๊” เบิร์ดวางแผนให้เสร็จสรรพ ป๊อปกับวินก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย

“ได้เลยพี่เบิร์ด ทำไว้แสบมากผมจะเอาให้ครางไม่หยุดเลย” วินพูดขึ้นอ่างใส่อารมณ์

“ทีใครทีมันนะครับพรหม” ป๊อปพูดแล้วชายตาไปมองพรหมที่กำลังขะมักเขม่นทำสเต็กกันอย่างชำนาญ สายตาของสามหนุ่มเพ่งเล็งไปยังคู่ของตนเองโดยเหล่าคนที่ถูกจ้องไม่รู้ตัวเลยว่า กำลังมีอันตรายคลืบคลานเข้ามาในไม่ช้า

“เย้ เสร็จซะที” อัทร้องตะโกนขึ้นหลังจากทำอาหารอยู่นานเพราะสเต็กต้องใช้เวลาในการทำพอสมควร

“ไปนั่งรอเถอะที่เหลือพี่จัดการเอง” พี่ตัสไล่น้องๆไปนั่งโต๊ะซึ่งน้องๆก็ว่าง่ายไปนั่งที่โต๊ะอย่างรวดเร็ว ซึ่งการนั่งวันนี้เป็นการนั่งแบบใหม่คือนั่งเป็นฝั่งเหมือนโต้วาที เบิร์ดนั่งตรงข้ามตัส ป๊อปนั่งตรงข้ามพรหม วินนั่งตรงข้ามอัท ซึ่งให้บรรยากาศเหมือนสนามรบมากกว่าบรรยากาศของอาหารเช้า

การกินอาหารเช้าของวันนี้ก็ผ่านไปด้วยดีจนถึงขึ้นตอนสุดท้ายคือการเก็บล้างทำความสะอาดนั่นเองซึ่งตัสก็เตรียมลุกไปเก็บจานทั้งหมดล้างแต่ก็ถูกเบิร์ดห้ามไว้ก่อน

“ตัสไปนั่งเลยนะ เดี๋ยวพวกพี่จัดการเอง”

“ไม่เป็นไรพี่เบิร์ด เดี๋ยวพวกตัสเก็บเอง” ตัสพูดขึ้นอย่างไม่ยอม

“อะไร...ทำก็ทำแล้วจะต้องมาล้างอีก ไม่เอาๆไปนั่งรอละกัน” เบิร์ดพูดตื้อจนตัสต้องยอมอ่อนให้เพราะไม่งั้นวันนี้ไม่ได้ล้างแน่ๆ

ทางฝั่งของเบิร์ด วิน ป๊อป ก็ล้างจานกันอย่างเร่งด่วนถึงจะติดขัดบ้างในตอนแรกเพราะไม่ค่อยได้แตะในเรื่องงานบ้านงานเรือนแต่ก็ผ่านไปด้วยดี เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยหนุ่มสามหนุ่มก็จับกลุ่มคุยกันในครัวอย่างเบาที่สุด

“พร้อมไหม” เบิร์ดพูดขึ้น

“นานแล้วพี่” วินตอบ

“รอเวลานี้อยู่เลย” ป๊อปตอบ  และจากนั้นหนุ่มสามหนุ่มก็เดินเรียงรายออกมาจากครัวแล้วตรงไปยังบรรดาคู่รักของตัวเองที่กำลังคุยกันอย่างออกรสโดยไม่ได้สนใจรอบกายเลยว่าบรรดาสามีของตัวเองนั้นขนาบข้างเอาไว้หมดแล้ว

“ตัส พี่ยังหิวอยู่เลย” เบิร์ดเอ่ยขึ้น

“อ้าว แล้วทำไมพึ่งบอกล่ะ” ตัสหันกลับมาพูดอย่างหัวเสีย ถ้าหิวก็น่าจะบอกให้เร็วกว่านี้ตัวเค้าเองจะได้หาอะไรให้กิน

“ก็มันพึ่งอยาก” เบิร์ดพูดกลับหน้าตาอ้อนสุดๆ

“ไม่ต้องมาออดมาอ้อน....อยากกินอะไร” ตัสถามเบิร์ด ซึ่งทำให้อัทและพรหมหันไปถามคู่ของตัวเองบ้างด้วยคำถามเดียวกันว่า ‘อยากกินอะไรอีกหรือเปล่า’

“อยาก” ตอบกันอย่างพร้อมเพียงทั้งป๊อปและวิน

“กินอัท/กินพรหม/กินตัส” เมื่อสามหนุ่มตอบอีกสามหนุ่มที่เหลือก็ร้องเหวอทันทีเพราะถูกอุ้มขึ้นให้ลอยกลางอากาศ

“ทำอะไรกันปล่อยนะ” ตัสพูดขึ้นพยายามประทุษร้ายร่างกายพี่เบิร์ดแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะด้วยความที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาแต่ไหนแต่ไร ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะด้วยความที่เป็นคนทันคนทั้งคู่ และดูเหมือนว่าอัทกับพรหมก็ตกอยู่ในสภาพเดียวกันกับตัส

“เจอกันบ่ายโมง ทำเวลาหน่อยนะโว้ย” เบิร์ดเอ่ยขึ้นพร้อมกับพาร่างของตัสหายวับเข้าไปในห้องนอนส่วนตัวของตัวเอง

“แล้วเจอกันเว้ย” วินหันมาพูดกับป๊อปและต่างคนก็ต่างหายเข้าห้องของตัวเองไป และจากนั้นบ้านก็ตกอยู่ในความเงียบโดยสิ้นเชิงแต่จะมีใครรู้ไหมว่า ห้องทั้งสามห้องไม่ได้เงียบเลยกลับเต็มไปด้วยเสียงครางด้วยความเสียวซ่านของคนในห้องที่ดังอยู่แทบจะตลอดช่วงเช้าจนถึงช่วงสาย.....


ปล.ลองแต่งแบบใหม่ดูชอบไม่ชอบยังไงก็บอกกันด้วยเน้อเป็นพัฒนาการอย่างนึง
หลังจากแต่งนิยายมาได้สามเรื่อง และคาดว่าเรื่องต่อๆไปอาจจะแต่งออกมาเป็นแนวนี้จึงอยากจะถามนักอ่านว่า มันโอเคหรือเปล่า ช่วยติชมทีนะจ๊ะ ^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 17-05-2012 23:42:57

จิ้มก่อนเด้อ
========
อ่าแบบนี้ก็ดีนะ ทำให้คนอ่านได้รู้ความคิดของทุกตัวละครโดยที่ไม่ต้องแบ่งตอนแต่ง แต่แล้วแต่คนแต่ง ชอบแบบไหนแต่งเล้ยย รออ่านเสมอคับ
นั่นไง สามเมีย โดนสามีสุดหื่นจิ้มแก้แค้นจนได้ ฮ่าๆๆๆ  หาเรื่องใส่ตรูด ก๊ากกก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 17-05-2012 23:45:29

แบบนี้ก็ดี อ่านง่ายดี  เฮ้อสุดท้ายก็ไม่รอดอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 17-05-2012 23:59:50

โดนอีกแล้ว ไม่รอดเหมือนเดิม !

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 18-05-2012 00:01:31

ไม่รอดดด :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 18-05-2012 00:03:12

แบบนี้ก็ดีอ่านทีเดียวเข้าใจทุกคน o13

แต่แบบเก่าก็ไม่เสียหายนะอ่ารู้เรื่องเหมือนกัน

สรุปแต่มาแบบไหนก็ได้ดีหมด o13

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 18-05-2012 00:34:54

กรี๊ดดดดดดดด
+คุณเป็ดให้ทุกตอนเลย
อ่านแล้วอมยิ้ม อ๊ายยยย...สามเมะเรื่องนี้หื่นกันมั่กๆเลย :-[ :-[ :o8: เคะน้อยทั้ง 3 ไม่รอด อิอิ
(แต่ละคนนี่จัดเต็มกันมาก ถึงไม่ได้เขียนยรรยายฉากแต่เราสามารถจิ้นตะนาการได้ ฮาาาา)
พี่เบิร์ดจัดเต็มเกินไปมั๊ยค้า? แต่พี่ตัสเขาถึก(?)อ่ะโน๊ะทนได้ อิอิ
ชอบพรหมเขินหน้าแดงบ่อยมั่กน่ารักอ๊ะ >_____<
ส่วนเรื่องการแต่งโอเคขึ้นนะคะ อ่านแล้วดูลื่นไหลมากกว่าเก่าเยอะเลย
แต่บางตอนอาจข้ามรายละเอียดไป เหมือนอธิบายบรรยายแล้วจู่ๆข้ามฉากไปน่ะคะ อ่านแล้วสะดุดในบางครั้ง
แต่ตอนนี้ก็ถือว่าโอเคแล้วคะ ชอบมากเลย
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L2: :3123:
รออ่าตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 18-05-2012 00:39:28

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :haun4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 18-05-2012 01:14:32

โดนจัดหนักกันอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 18-05-2012 01:19:14

สามคนนี้มันหื่นอ่ะ  :m25:
คราวนี้คงต้องคลานจากเตียงเท่านั้นละมั๊ง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 18-05-2012 04:12:45

อ่านง่ายดี ไได้รุ้ความรุ้สึก นึก คิด ของทุกตัวละคร หุหุ โอ้ว น่าสงสารพี่ตัสที่สุด  :man1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 105 แก้แค้น!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 18-05-2012 05:54:03

ไปแกล้งซะขนาดนั้นเดี๋ยวก็โดนดีหรอก

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 18-05-2012 07:50:11

อ่นง่ยดี ถมบบนี้อีกบ่อยๆนชอบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 18-05-2012 08:12:38

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:


 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 18-05-2012 13:26:40

ชอบๆ เอาแนวนี้และ

เค้าชอบบบบบบบบบบบ o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-05-2012 17:54:43

สงสัยคราวนี้จะเดินกันไม่ได้เพราะไปแกล้งไว้ด้วย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 18-05-2012 18:02:42

แต่งแบบนี้ก็โออยู่น่ะ

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 18-05-2012 21:23:31

ดีครับ 
อ่านง่าย
เข้าใจง่าย
ชัดเจน
หื่นสุดๆ  (อันนี้สำคัญ)
 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
ที่สำคัญมากๆเลยของการแต่งนิยายนอกจากเนื้อหาของนิยายเรื่องนั้นๆแล้ว
คนแต่งเองยังต้องมีการ"อัพ"นิยายอย่างต่อเนื่อง เพื่อคนอ่านอารมณ์ไม่ค้างจนนานเกินไป
สำหรับเรื่องนี้มีการ"อัพ"อย่างต่อเนื่อง >ขอบคุณมากครับ< เป็นกำลังให้เหมือนเดิมครับ
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 106 ยินดีกับผู้อ่านมีแถมจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 18-05-2012 23:00:21

แต่งแนวนี้ดีมากเลย เวลาอ่านก็ไม่ค่อยเครียดด้วย สนุก และยิ้มได้ตลอดเวลา อิอิ น่ารัก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 107 NC Pop-Prom
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 18-05-2012 23:32:12

Lesson 107

( Prom Part )

เฮ้อ ในที่สุดผมก็ได้กลับจากการท่องเที่ยวน้ำตกเสียที แต่ผมรู้สึกว่ามาเที่ยวครั้งนี้รู้สึกจะไม่คุ้มค่าเท่าไหร่นัก เพราะมองยังไงผม อัท พี่ตัส ก็ขาดทุนกันย่อยยับกว่าป๊อปจะยอมหยุดผมก็เหนื่อยแล้วเหนื่อยอีก สรุปคือ ผมกับอัทไข้แตกเลยครับ ส่วนพี่ตัสแค่เดินไม่ไหว แกคงชินอ่ะเนอะ(แอบด่านิดๆ)

“กินอะไรกันไหม” พี่เบิร์ดตะโกนมาถามจากข้างหน้าเมื่อผมมองไปรอบข้างตอนนี้รถจอดอยู่ในปั๊มนั่นเอง

“ไม่!!!!!!” พี่ตัสพูดเสียงดังฟังชัดทำให้พี่เบิร์ดไม่พูดอะไรต่ออีกเลย

“ข้างหลังเอาน้ำหรือขนมดีครับผม ยินดีบริการครับ” วินหันมาถามแบบทะเล้นๆ

“ไม่เอาโว้ยยย ไปตายซะ” อัทพูดเสียงดังลั่น....ไม่ต้องสงสัยหรอกครับ ขากลับพี่ตัสยังนั่งคู่พี่เบิร์ดเหมือนเดิมแต่นั่งกันแบบมาคุมากๆ แทบจะฆ่ากันทางสายตา ส่วนอัทก็งอนวินแล้วก็ดึงให้ผมลงมานั่งหลังสุดด้วย ทำให้วินต้องจำใจนั่งเบาะกลางกับป๊อป

“แล้วพรหมล่ะครับ เอาอะไรหรือเปล่า” ป๊อปถามผม ผมก็ยิ้มแล้วส่ายหน้าให้

“โอะ เมียมึงน่ารักว่ะไอ้ป๊อปไม่ขี้งอนด้วย” เหอะๆ ป๊อปมันก็ไม่ได้ว่าอะไรต่อ แต่เดินลงไปจากรถทันที....เหตุผลที่ผมไม่งอนอ่ะหรอ ก็ไม่รู้ว่าจะงอนทำไมอ่า ยังไงมันก็ผ่านมาแล้ว จะมานั่งตีโพยตีพายทำไมให้เสียเวลา

“อัท เดี๋ยวก็หายใจไม่ออกหรอก” ผมสะกิดบอกอัท เพราะอัทมันเอาผ้าห่มคลุมตัวเองไว้ทั้งตัวเลย แต่มันก็นิ่งผมเลยเอามือไปแตะๆตัวมันปรากฏว่าตัวมันสั่นๆ ผมตกใจเลยกระชากผ้าห่มออกปรากฏว่าอัทนั่งตาแดงกล่ำร้องไห้อยู่

“อัทเป็นไรอ่ะ” เมื่อผมพูดพี่ตัสก็หันหน้ามามองทันทีครับ

“เปล่าๆ” อัทตอบเสียงสั่นเลยครับ มันจะเปล่าได้ยังไง

“อัทเป็นไร” พี่ตัสก็ถามอัทก็ตะโกนกลับไปเหมือนเดิมว่า ‘เปล่าๆ ไม่เป็นไร’ ผมเลยนั่งโอ๋อัทอยู่สักพักพวก วิน ป๊อป พี่เบิร์ด ก็กลับมาที่รถ....เมื่อเห็นพวกนั้นกลับมาแล้ว อัทก็เอาผ้าห่มคลุมตัวเองไว้เหมือนเดิม

“อ่ะนี่ ซื้อน้ำมาให้” ป๊อปยื่นน้ำมาให้ผม ผมก็รับแล้ววางไว้ที่ช่องเสียบขวดน้ำ แล้วจังหวะนั้นผมสบตากับพี่ตัสพอดี พี่ตัสพยักหน้าให้ผม ผมก็เลยสะกิดวินเบาๆ

“หืม มีไร” พอผมสะกิดวินปุ๊บป๊อปก็หันมามองผมด้วย

“…” ผมขยับปากพูดว่า ‘ร้องไห้’ วินก็รนขึ้นมาทันที ผึงชี้มือชี้ไม้เพื่อให้วินสลับที่กับผม วินก็เข้าใจอย่างรวดเร็ว ผมก็ค่อยๆย่างตัวข้ามเบาะไปถึงจะร้าวๆแต่ก็พอทนไหว เมื่อข้ามมาสำเร็จวินก็โดดข้ามไปอย่างคล่องแคล่ว

“อัทเป็นไรครับ” วินเปิดการสนทนาขึ้น ซึ่งอัทก็นิ่งและไม่ยอมพูดด้วย

“อัทครับ” เมื่อเห็นว่าอัทไม่ตอบวินก็กระชากผ้าห่มออกเลยครับ ซึ่งภายใต้ผ้าห่มก็ปรากฏหน้าของอัทที่เต็มไปด้วยน้ำตา จมูกแดงด้วยคงร้องจริงอ่ะ แต่ผมไม่เข้าใจว่าร้องเรื่องอะไรตอนแรกก็ยังดีๆอยู่เลย

“เป็นไร ไหนบอกวินซิ” วินดึงอัทเข้ามาไว้ในอ้อมกอดแต่อัทก็ดิ้นขัดขืน

“ไม่ต้องมายุ่ง ไปให้พ้นเลย” อัทพูดน้ำหูน้ำตาไหลพรากเลย ทั้งรถจึงตกอยู่ในความเงียบด้วยความอยากรู้อยากเห็นจึงมีเพียงแค่อัทและวินที่พูดคุยกัน

“ทำไมไล่วินแบบนี้ล่ะครับ” วินพูดเสียงตัดพ้ออย่างเห็นได้ชัด

“ไม่ต้อง...อย่ามาแตะ กูมันขี้งอนมึงไปหาเมียใหม่เลยไป๊” อัทพูดแล้วทุบอกวินไปด้วย พอทุบจนพอใจก็สะบัดตัวหนีไปอีกทาง....วินที่มีสีหน้าเครียดๆก็คลี่ยิ้มขึ้นทันตา

“อื้อ ปล่อยนะเว้ย อย่ามาจับ!!!!!” อัทพยายามขืนตัวแต่ไม่มีทางชนะแรงวินมันได้หรอกจนอัทมันต้องยอมสงบลงไปเองเพราะเหนื่อย

“จะให้ไปหาแฟนใหม่ทำไม...เพราะหัวใจก็อยู่กับคนตรงหน้านี้แล้ว” วินพูดจบก็เรียกเลือดให้ไหลมารวมกันที่หน้าได้เป็นอย่างดี ผมนี่เขินแทนเลยอ่ะ

“ไอ้บ้า” อัทพูดงอนๆแล้วก็ซบเข้าไหล่กว้างของวิน ส่วนผมที่นั่งยิ้มอยู่กับพฤติกรรมของทั้งคู่ก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่ส่งผ่านมาทางมือ เมื่อหันไปก็เจอป๊อปนั่งมองผมยิ้มๆ ผมก็ยิ้มกลับไปแล้วป๊อปก็จับหัวผมไปนอนหนุนตักป๊อป...ผมก็ไม่ได้ขืนอะไรแถมเคลิ้มหลับเพราะป๊อปลูบหัวผมในเวลาต่อมา

“พรหมครับ ตื่นได้แล้ว” ผมลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงคนเรียกให้ผมตื่น เมื่อผมลุกขึ้นแล้วหันไปมองรอบๆ...มันไม่ใช่คอนโดผมนี่

“ที่นี่ที่ไหนอ่ะ” ผมถามป๊อป

“บ้านของเราไง” ผมตาค้างทันที บ้านของเราหรอ บ้านอะไร

“หมายความว่ายังไง” ผมถามต่อเพราะไม่เข้าใจความหมายนั้น

“บ้านนี่ ป๊อป วิน แล้วก็พี่เบิร์ด ช่วยกันสร้างน่ะ” เสียงตอบดังมาจากข้างหลังผม

“ใช่แล้ว แล้วพรหมก็ต้องย้ายมาอยู่กับป๊อปด้วยนะ” เอ่อ จะย้ายมาอยู่ได้ยังไงแล้วห้องผมล่ะจะให้ใครอยู่

“เดี๋ยวๆ แล้วห้องพรหมใครจะอยู่”

“ป๊อปให้เพื่อนป๊อปเช่าไปแล้ว เพราะฉะนั้นพรหมต้องมาอยู่ที่นี่” ป๊อปพูดจบผมก็รู้สึกฉุนนิดๆ ทำไมไม่ถามผมก่อนล่ะว่าผมจะมาไหม

“ป๊อปทำไมไม่บอกเราก่อน แล้วข้าวของเครื่องใช้ไม่ได้เอาอะไรมาซักอย่างเลย” ผมพูดเสียงดังผิดปกติ แต่ดูเหมือนว่าป๊อปไม่สะทกสะท้านเลยซักนิดเดียว

“ใครบอก ขนมาหมดแล้วต่างหาก รถก็เอามาแล้วอยู่ตรงโรงจอดรถนู้น” ป๊อปชี้ไปที่โรงรถ ผมมองตามไปก็พบรถของผมจริงๆครับ

“อย่าโกรธป๊อปเลยนะ ป๊อปแค่อยากให้เรามาอยู่ด้วยกันเป็นหลักเป็นแหล่ง แถมพรหมไม่ได้มาคนเดียวนะ พี่ตัส พี่เบิร์ด ไอ้วิน ไอ้อัท ก็มากันหมดป๊อปไม่อยากให้พรหมอยู่คอนโดคนเดียวนะครับ” เฮ้อ ไร้เหตุผลจะต่อต้าน แต่ก็แอบดีใจที่ป๊อปเป็นห่วงไม่อยากให้อยู่คนเดียว ผมก็เลยไม่ได้ว่าอะไร เมื่อผมลงจากรถแล้วเดินไปที่โรงรถไอ้ลายตาลก็วิ่งมาแต่ไกลเลยครับ

“โฮ่ง ๆ ๆ ๆ” ผมล่ะไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหมาตัวเล็กๆที่อัทเก็บมามันจะโตได้ไวขนาดนี้ ผ่านไปไม่กี่เดือนก็ลอกคราบจากหมามอมแมมกลายเป็นหมานางพญาไปได้เพราะอัทคอยดูแลเอาใจใส่อย่างดี และที่ทำให้ผมอึ้งยิ่งกว่าก็คือ บ้านหลังนี้มีรถจอดอยู่ถึง 5 คันถ้ารวมของทุกคนในบ้านนี้ ซึ่งผมว่ามันเยอะไปกับคน 6 คน

“วินเอาอาหารเม็ดให้ลายตาลหน่อยมันหิ้วแล้ว” อัทตะโกนบอกวินเพราะลายตาลมันไปนัวเนียอยู่กับอัทพันแข้งพันขาไปมา วินก็เรียกลายตาลไปกินอาหารของมัน

“พาไปห้องหน่อยดิ” ผมบอกป๊อปเพราะว่าผมเริ่มขาสั่นๆอีกแล้ว อาการดีกว่าเมื่อช่วงบ่ายเยอะเลย ป๊อปก็อุ้มผมขึ้นแล้วพาเดินเข้าไปในตัวบ้านทันที ภายในตัวบ้านก็ตกแต่งสบายๆ แอบติดหรูนิดหน่อย แต่ก็สวยดีผมชอบ

“ไม่กินข้าวกันหน่อยหรอ” พี่ตัสตะโกนถามออกมา

“ไม่กินแล้วพี่ ผมเพลียๆ” ผมบอกพี่ตัส พี่ตัสก็ไม่ว่าอะไร  ป๊อปก็พาผมขึ้นมาบนชั้นเสียงซึ่งมันมีห้องนอนอยู่สามห้องพอดี ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าการจัดห้องนอนจัดยังไง ป๊อปเปิดห้องแรกสุดที่อยู่ติดบันได เมื่อก้าวมาในห้องป๊อปก็วางผมลงบนเตียงพร้อมกับกอดผมไว้ด้วย ผมเลยดิ้นขรุกขรักเพราะอึดอัด

“อ่าไม่ไหวแล้วอ่ะ” ป๊อปเอ่ยขึ้น

“ห๊ะ อะไร” พูดไม่ทันขาดคำดีป๊อปก็บดริมฝีปากผมอย่างรวดเร็ว ผมจึงปิดปากไว้ไม่ยอมให้ป๊อปรุกล้ำอาณาเขตผมได้เพราะเหนื่อยมาตลอดทั้งวันแล้วแถมยังเป็นไข้อีกด้วย แต่เหมือนว่าผมจะพลาดเพราะเผลออ้าปากจะหายใจป๊อปจึงแทรกลิ้นเข้ามาในปากผมทันที และชักจูงให้ผมเคลิ้มไปในที่สุด

“อื้อ...จะ...เจ็บ” ผมรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่ผ่านเข้ามาในตัวผม และสิ่งนั้นกำลังเล่นกับช่องทางหลังของผมอย่างสนุกสนาน

“เดี๋ยวก็ดีนะครับ” ป๊อปพูดเสียงแหบพร้า และก็เริ่มเล้าโลมผมต่อ...ผมกับป๊อปนัวกันอยู่นานมากถ้าเป็นรสส้มตำคงอร่อยเหาะเลยครับ มารู้สึกตัวอีกทีก็เพราะความจุกที่ท้องเพราะสิ่งที่กำลังแทรกผ่านตัวผมเข้ามามันทั้งแข็งและร้อนซึ่งทำให้ผมรู้สึกกระสับกระส่ายไปด้วยในเวลาเดียว

“อย่าพึ่งขยับนะ” ผมบอกป๊อปเมื่อมันเข้ามาจนสุดทาง ป๊อปก็ทำตามที่ผมบอกแล้วมาเล่นกับยอดอกของผมแทนจนผมลืมความจุกไปชั่วขณะ และเมื่อป๊อปเห็นว่าผมผ่อนคลายลงบ้างแล้วก็เริ่มขยับเอวอย่างช้าๆ จนจังหวะมันเริ่มเร็ว แรง และถี่ขึ้นเรื่อยๆ

“อื้อ....อ๊า.....อ๊ะ....อ๊า.....เบา....อื้อ.....เบาหน่อย” ผมบอกเสียงเบาจนแทบจะกระซิบ มันเสียวซ่านจนบอกไม่ถูก

“อ่า....ใกล้แล้วครับ....อ๊ะ....อ๊ะ....ซี๊ดดดด......อ๊า” และแล้วผมก็ทนกับความเสียวซ่านไม่ไหวปลดปล่อยน้ำสีขาวข้นออกมาทั้งๆที่ยังไม่ได้แตะมันเลยด้วยซ้ำ และป๊อปเองก็ตามผมมาติดๆเพราะผมรู้สึกถึงกระแสน้ำอุ่นๆที่ไหลเข้ามาในตัวผม ผมถึงกับหมอบลงกับเตียงทันทีไม่ไหวๆ เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว

“รักพรหมนะครับ.....ขออีกรอบนะ” เชิญเถอะครับ อยากทำอะไรก็ทำแต่ผมตอนนี้ร่างกายมันไม่ไหวแล้ว ผมหลับไปทั้งๆอย่างนั้นเลยครับเหนื่อยจริงๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 107 NC Pop-Prom
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 18-05-2012 23:42:09

อะไรมันจะหื่นและฟิตเปรี๊ยะกันอย่างนี้อ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 107 NC Pop-Prom
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 18-05-2012 23:45:27

คู่ วิน- อัท น่ารัก ชอบง้อ  งอนกัน 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 107 NC Pop-Prom
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 18-05-2012 23:45:47

 :haun4: :o8:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 107 NC Pop-Prom
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 18-05-2012 23:47:19

สวดยอดเลย ป๊อบแม่งหื่นจริงๆเลย














ส่วนวินน่ะ เวลาพูดอะไรก็เห็นใจอัทบ้าง คนไม่สบายมักขี้น้อยใจ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 107 NC Pop-Prom
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 19-05-2012 00:12:30

กรี๊ดดดดด +คุณเป็ดให้นะก๊ะ
อ่านแล้ว :m25: :m25: :m25: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
พรหมน่ารักกก :-[ :-[ :o8: ป๊อปหื่นมาก 55555+
ว่าแล้วว่ารอบเดียวคงไม่พอแน่ๆ 555+
มีคำผิดนะคะตอนนี้ "เล้าโลม" << เขียนแบบนี้น่ะคะ ><"
รออ่านตอนหน้านะค้าาา :L2: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 107 NC Pop-Prom
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 19-05-2012 00:28:41

อ้างจาก: Kanda Moe ที่ 19-05-2012 00:12:30  

กรี๊ดดดดด +คุณเป็ดให้นะก๊ะ
อ่านแล้ว :m25: :m25: :m25: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
พรหมน่ารักกก :-[ :-[ :o8: ป๊อปหื่นมาก 55555+
ว่าแล้วว่ารอบเดียวคงไม่พอแน่ๆ 555+
มีคำผิดนะคะตอนนี้ "เล้าโลม" << เขียนแบบนี้น่ะคะ ><"
รออ่านตอนหน้านะค้าาา :L2: :L2: :กอด1:

แก้แล้วนะครับ

เร้าโรม ------> เล้าโลม

ขอบคุณที่บอกมานะครับ บางทีแต่งๆนึกเรื่องไปเรื่อยๆ

ทำให้สมองในการประมวลผลของคนเราต่ำลงไปด้วย ผมแยกโสตประสาทไม่ค่อยเก่งอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 107 NC Pop-Prom
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 19-05-2012 02:08:41

ว๊ากก ป๊อป หื่นได้หื่นดี แต่หื่นบ่อยๆ คนอ่านชอบ
พรหมก็นะ ยอมสามีง่ายๆเลย หุหุ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 107 NC Pop-Prom
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 19-05-2012 02:09:57

แต่ละคนหื่นได้ใจจริงๆ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 107 NC Pop-Prom
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 19-05-2012 02:40:47

เอารูปตัวละครมาฝากกันครับ
อาจจะหามาได้ไม่ตรงเป๊ะ แต่จะมาแนวๆนี้ครับ


คนแรก Autt นายเอกจอมซนของเรา
(http://image.free.in.th/z/tp/wautt.jpg) (http://pic.free.in.th/id/7b3f3f5fe14dd12d2d45be53ac24bb1c)


คนต่อมา Prom นายเอกอีกคนซื่อๆนิ่งๆ
(http://image.free.in.th/z/ts/2_002.jpg) (http://pic.free.in.th/id/a13044ca043ff7b1aad689984244d099)


คนนี้พระเอกของเราครับปากหมานิดๆ Win
(http://image.free.in.th/z/tm/arwin.jpg) (http://pic.free.in.th/id/a5513cdac78518309813aff463a242bb)


คนนี้ก็พระเอกอีกคนแอบหื่นๆ Pop
(http://image.free.in.th/z/ta/vjpop.jpg) (http://pic.free.in.th/id/bbecd5f873238ac15af519dca0027125)



และก็มาถึงคู่ที่ขาดไม่ได้ครับ ถึกและทนไม้เบื่อไม้เมาประจำเรื่องของเรา

พี่เบิร์ดจร้า
(http://image.free.in.th/z/tg/4bird.jpg) (http://pic.free.in.th/id/03e611fddda7728d14927fb252880db2)


พี่ตัส (แอบยั่วนิดๆ)
(http://image.free.in.th/z/tx/tdtus.jpg) (http://pic.free.in.th/id/428fbac22e240bb70aa990e32bde62e3)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 19-05-2012 02:45:11

มีอิมเมจตัวละครด้วย
รูปพี่ตัสเข้ากันอ่ะ ดูยั่วยวน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 19-05-2012 02:56:57

พี่เบริด์ หล่อเวอร์

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 19-05-2012 02:58:15

ิวินหล่อครับ พี่เบิร์ด หล่อเวอร์

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 19-05-2012 06:51:23

ว้าววว...มีภาพอิมเมจตัวละครมาให้ดูด้วย *O*
กรี๊สสสสสส...พี่ตัสโพสท่ายั่วมว๊าก >////////<
พี่เบิร์ดหล่ออออ *////*
อัทน่ารักแลดูซนๆ วินดูเพลย์บอยดี << มีออร่า(????)
ป๊อปหล่อ พรหมน่ารักมั่กกกก ชอบบบบ :-[ :-[ :-[
//เม้นต์ไม่ค่อยลำเอียงเลย 555+

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 19-05-2012 07:33:13

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 19-05-2012 08:58:21

แต่ละคน :-[

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 19-05-2012 09:41:08

จ้ากกกกกกก :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 19-05-2012 09:50:07

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 19-05-2012 17:55:28

รูปพี่ตัสยั่ว !

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: missu2 ที่ 19-05-2012 18:40:06

ชอบอิมเมทนายเอกทุกคนเลย

พรหม  :o8: อัท :-[  พี่ตัส   :impress2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 19-05-2012 19:19:08

 :angry2: อิ ป๊อป  อิ หื่น   :monkeysad: สงสาร พรหม อ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 19-05-2012 19:53:41

ชอบ อิมเมจ พี่ตัสสสสส 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เอารูปมาฝาก Page 44
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 19-05-2012 21:21:36

อิมเมจ แต่ละคน"น่ารักอ่ะ"

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 108 มาแล้วจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 20-05-2012 14:20:08

Lesson 108

( Autt Part )

“คะ...ครับ” เสียงพูดคุยโทรศัพท์กับบุคคลปริศนาสิ้นสุดลง แต่เมื่อวางสายผมกลับมองเห็นว่าพรหมกำลังร้องไห้ ทำไมกัน ผมเห็นพรหมเป็นแบบนี้หลายวันแล้วแล้วนี้ก็ใกล้จะเปิดเทอมใหม่แล้วด้วย

“พรหมมีอะไรหรือเปล่า” ผมถามด้วยความเป็นห่วง

“ปะ..เปล่า..ไม่มีอะไรหรอก” พรหมพยายามกลั้นน้ำตาแล้วก็เอามือปราดน้ำตาใหญ่เลย

“พรหม...ร้องออกมาเถอะ อย่าเก็บเอาไปทุกข์คนเดียวเลย...มีอะไรเล่าให้อัทให้พี่ตัสหรือให้ป๊อปฟังก็ได้” ผมแนะแนวทางให้กับพรหม

“ขอบใจนะอัท” พูดจบพรหมก็สะอื้นอยู่ข้างๆผม ผมก็ได้แต่ปลอบพรหมไปด้วยเท่านั้น ตอนเย็นผมก็ได้เจอกับป๊อปผมลังเลใจอยู่พักใหญ่เลยว่าจะพูดดีหรือไม่เพราะผมถือว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องส่วนตัวไม่สมควรจะก้าวก่าย แต่เห็นอาการพรหมแล้วผมก็อดไม่ได้อยู่ดีอ่ะแหละ

“ป๊อปเรามีเรื่องจะคุยด้วย” ผมพูดขึ้นกลางห้องเลยครับ ทำให้อีกสามคนที่อยู่ในห้องหันมาสนใจผมกับป๊อปด้วย โชคดีหน่อยที่พรหมไม่อยู่เพราะไข้ขึ้นป๊อปเลยบังคับให้ขึ้นไปนอนข้างบนห้อง

“มีอะไรก็ว่ามา” ป๊อปยังมีท่าทีเล่นๆเหมือนกวนๆผมมากกว่าแต่อารมณ์ผมตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะเล่นเลยจริงๆ

“ช่วงนี้พรหมเป็นอะไรรู้หรือเปล่า  เวลาคุยโทรศัพท์เสร็จพรหมก็จะชอบร้องไห้ทุกทีเลย มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า” เมื่อผมยิงคำถามหน้าป๊อปก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือไปโดยปริยายจากท่าทีเล่นๆกลายเป็นเครียดแทน

“ถ้ากูเล่าห้ามใครบอกพรหมนะ” ป๊อปยื่นข้อเสนอซึ่งทุกคนก็พยักหน้ารับอย่างดี เพราะทุกคนในที่นี้ต่างก็เป็นห่วงพรหมกันทั้งนั้นเพราะหลังจากที่พรหมโดนทำร้ายจนสติหลุดไปนั้น หลังจากหายพรหมก็กลายเป็นคนอ่อนไหวเปราะบางกับความรู้สึกมากๆ

“เรื่องมันก็มีอยู่ว่า กูกับพรหมนัดพ่อแม่ของตัวเองมากินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตา แล้วกูกับพรหมก็บอกพ่อกับแม่ว่ากูสองคนอ่ะเป็นแฟนกัน” พอมันเล่าถึงตอนนี้มันก็หยุดเล่าซึ่งสร้างความเสียอารมณ์ให้ผมเป็นอย่างมาก

“หยุดทำซากอะไรวะ เล่าต่อซิ” พี่ตัสเร่งไอ้ป๊อปครับ

“ก็พ่อแม่ผมกับพ่อแม่พรหมก็อึ้งไปพักนึง”

“โอ้ย อย่าเอาน้ำได้ไหม ขอเนื้อๆเลย” เอ่อ พี่ตัสแกไม่ค่อยอยากจะรู้เลยเนอะ

“ก็พ่อแม่ผมกับพ่อแม่พรหมก็โวยวาย แล้วก็ไม่ยอมให้เราสองคนคบกัน” ถึงตรงนี้ไอ้ป๊อปหน้าเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด เห็นแล้วก็สงสาร พาลให้นึกถึงตัวเอง ว่าถ้าอาของผมรู้เรื่องนี้....อาจะรับผมได้ไหม แล้วถ้าถึงเวลานั้นล่ะ ผมควรจะทำยังไง

“แถมยังสั่งไม่ให้ผมกับพรหมติดต่อกันด้วย แต่ผมไม่ยอม...ผมเลยลากพรหมออกมาจากร้านอาหารเลย”

“เออ เว้ยใจเย็นๆละกันว่ะ ค่อยๆแก้ไขกันไป มันอาจจะกะทันหันแล้วพ่อแม่ยังรับไม่ได้ แต่พี่ว่าเดี๋ยวมันก็จะดีขึ้นเองนะ” พี่ตัสพยายามพูดปลอบใจป๊อป ป๊อปมันก็ยิ้มให้พี่ตัสเชิงขอบคุณที่ให้กำลังใจมัน

“ขึ้นไปดูพรหมได้แล้ว ยิ่งไม่สบายอยู่” พี่ตัสไล่ป๊อปขึ้นห้องไป ป๊อปก็ไปอย่างโดยดี ตอนนี้กลางบ้านเลยเหลือแต่ ผม วิน พี่ตัส พี่เบิร์ด นั่งเรียงรายกันอยู่ที่โซฟา

“น่าสงสารเนอะ พ่อแม่ไม่ยอมรับ” พี่ตัสเอ่ยขึ้น ทำให้ผมใจกระตุกวูบ แล้วถ้าอาผมรู้เรื่องนี้ล่ะ อาผมจะเป็นเหมือนพ่อแม่ป๊อปกับพรหมไหม

“ยังงี้แหละพี่ตัส พ่อแม่ผมเป็นเพื่อนกับพ่อแม่ป๊อป เหมือนพ่อแม่ป๊อปเค้าจะหาคู่มั่นไว้ให้ป๊อปมันแล้ว เป็นลูกสาวของเจ้าของสำนักงานนักสืบที่ดังๆอ่ะ ชื่อเตย” วินบอกลายละเอียดที่ตัวเองพอรู้มาบ้างหพวกเราฟัง

“อัทเป็นอะไร หน้าตาเครียดๆ” พี่ตัสถามผม

“เปล่าพี่ไม่มีอะไรหรอก” ผมตอบปัดๆแล้วยิ้มให้ แต่พี่ตัสก็ยังจ้องหน้าผมเหมือนไม่เชื่ออยู่ดี แต่พี่ตัสแกก็ไม่เซ้าซี้คาดคั้นคำตอบจากผม

“ขึ้นบ้านกันเถอะไป” พี่ตัสออกปากไล่ทุกคนแล้วก็เดินไปไล่ปิดบ้านปิดหน้าต่างทั้งหมด บ้านนี้ไม่มีคนใช้ครับ เพาะพี่ตัสบอกว่าอยากอยู่แบบสงบๆ ส่วนตัว ฉะนั้นงานบ้านทั้งหมดทุกคนจะช่วยกันทำ แต่ส่วนมากพี่ตัสก็ทำคนเดียวนั้นแหละ มีเป็นบางครั้งที่ผมกับพรหมจะไปคอยช่วย

“คร้าบบบบ” วินตอบพี่ตัสแล้วก็จูงมือผมเดินขึ้นห้องไป

( Pop Part )

เมื่อผมขึ้นมาบนห้องตามคำสั่งของพี่ตัสที่ให้มาดูแลภรรยาผมนั้นเอง ไปทำอะไรมาถึงไข้จับเลยเนี่ย เมื่อเข้ามาในห้อง ก็เห็นพรหมนอนอยู่บนเตียงอย่างสงบนิ่ง ผมเลยเดินไปนั่งข้างๆเตียง ลอบมองดูใบหน้าของพรหม

“ฮึก.....ฮือออออ” อ้าวตายห่า อยู่ๆก็ร้องไห้ ละเมอเหรอเนี่ย

“พรหมเป็นไรครับ....พรหม” ผมเขย่าตัวพรหมจนพรหมลืมตาขึ้นมา ก็ปราดน้ำตาอย่างลวกๆ แต่ผมก็กดพรหมลงไปนอนไว้กับเตียง

“นอนซะ ไม่สบายอยู่ อย่าพึ่งลุกขึ้นมา” ผมบอกพรหมก็ทำตามไม่ได้ขัดขืนอะไรแต่พรหมจ้องมองหน้าผม

“ป๊อป” พรหมเอ่ยเรียกชื่อผมเบาๆ

“ครับ...พรหมจะเอาอะไรหรือเปล่า” เมื่อผมถามกลับ พรหมก็นิ่งไปพักนึงแล้วก็ไม่ยอมพูดอะไรออกมาอีกเลย

“ว่าไง คิดนานไปแล้วนะ” ผมพูดยิ้มๆ พรหมอาจจะกำลังต้องการกำลังใจก็ได้

“ป๊อป”

“หืม”

“เรา...เลิกกันเถอะ” เมื่อิ้งเสียงพรหม หัวใจผมก็หล่นวูบไปอยู่กับพื้นไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว รู้สึกเจ็บ เจ็บเหมือนมีใครเอาดาบมาฟัน

“ทำไม ทำไมพรหมทำไมพูดแบบนี้” ผมเริ่งระงับความโกรธไม่อยู่ ไม่มีค่าเลยใช่ไหม ถึงจะเป็นเวลาสั้นๆที่ได้อยู่ด้วยกัน แต่มันไม่มีค่าเลยหรอ กับสิ่งดีๆที่เคยทำร่วมกันมา

“เราไม่อยากให้ป๊อปมาลำบาก ป๊อปต้องมีอนาคตที่ดีนะ จะต้องบริหารงานต่อจากพ่อแม่ เป็นที่เชิดหน้าชูตาให้กับวงศ์ตระกูล อย่ามา....” พรหมพูดทั้งน้ำตาแต่พูดไม่ทันจบผมก็ปิดปากพรหมด้วยปากผม

“ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว”

“แต่ว่า..”

“บอกว่าไม่ต้องพูดอะไรแล้ว!!!!!!!” ผมตะคอกใส่เลยครับ พรหมเลยยอมนิ่งไป

“ป๊อปบอกพรหมหรอว่าลำบาก” พรหมก็ส่ายหน้า

“งั้นก็จำเอาไว้เลยนะ....ถ้าไม่มีพรหมก็จะไม่มีป๊อป ยังไงซะพรหมก็เป็นของป๊อป ป๊อปไม่ยอมให้ใครมาบงการชีวิตของป๊อปได้....นอกจากพรหมคนเดียว”

“ฮึก....ฮือ....ขอโทษๆ” พรหมร้องไห้แล้วโผเข้ากอดผมเลยครับ

“ไม่เป็นไรครับ ทีหลังก็อย่าคิดเองเออเองคนเดียว จะทำอะไรถามป๊อปก่อน” พรหมก็พยักหน้ารับ จากนั้นผมก็เลยบังคับให้พรหมนอนเพราะร้องไห้จนตาบวมไปหมดแล้ว แต่แล้วเสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้นเมื่อดูหน้าจอ....แม่ผมนั้นเอง ผมเลยรับโทรศัพท์และเปิดโฟนคุยเลยครับ

“แกอยู่ไหน” เสียงแรกที่หลุดออกมาจากโทรศัพท์

“อยู่กับเมีย”

“นี่แกยังไม่เลิกยุ่งกับไอ้กระเทยนั่นอีกหรอ” น้ำเสียงแม่ผมเกรี้ยวกราดมากครับ

“แม่อย่ามาว่าเมียผม เมียผมไม่ใช่กระเทย ถ้าแม่ไม่มีอะไรก็แค่นี้นะ” พูดจบผมก็วางสายและปิดเครื่องในทันที ผมหันไปมองพรหมก็พบว่าพรหมหลับไปแล้ว ที่พรหมคิดจะไปจากผมเพราะพ่อแม่ขู่กับผมว่าถ้าไม่เลิกยุ่งกับพรหมจะตัดออกจากมรดกทุกอย่าง แต่ผมไม่สน ในเมื่อเจ้าของหัวใจผมคือคนที่นอนอยู่ตรงหน้านี่ ถึงแม้ว่าวันหน้ามันจะต้องลลำบากมากขนาดไหนแต่ผมก็จะดูแลพรหมให้ดีที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนนี้จะทำได้



ปล.ขอโทษที่เมื่อคืนไม่ได้อัพนะ บ้านไฟดับ ท่อน้ำแตก

ซวยบรรลัยมากมาย อ่อ ตอนหน้าเตรียมซับน้ำตานิดนึงนะจ๊ะ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 108 มาแล้วจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-05-2012 14:24:04

อะไรนิ มาม่าอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 108 มาแล้วจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 20-05-2012 14:27:08

 :serius2: มันเกิดอะไรขึ้นอีกนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 108 มาแล้วจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 20-05-2012 14:43:51

เอาอีกแล้ว มาม่าอีกแล้วหรอ มันจะเกิดอะไรขึ้นอีกเนี่ย ลุ้นจัง เย็นมาต่ออีกนะ จะรอจ้า

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 20-05-2012 14:52:26

ป๊อบสู้ๆพรหมด้วย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 108 มาแล้วจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-05-2012 16:07:32

อ่า น่าสงสารทั้งสองคนเลยอ่ะ
มรสุมชีวิต เอาใจช่วยนะ
ทั้งสองคนต้องผ่านมันไปให้ได้นะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 108 มาแล้วจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 20-05-2012 17:52:54

+คุณเป็ดให้นะคะ
ตอนหน้าเตรียมซับหน้าตา ฮืออออ...จะดราม่ากันหรอไม่น้าาา :serius2: :serius2: :serius2:
พรหมกับป๊อปสู้ๆน้าา :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 108 มาแล้วจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 20-05-2012 18:28:51

เตรียมกินมาม่า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 108 มาแล้วจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 20-05-2012 18:50:43

อุปสรรคอันใหญ่หลวง

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 20-05-2012 18:56:42

Lesson 109

( Prom Part )

เช้าวันต่อมาผมตื่นมาด้วยอาการเจ็บที่ดวงตาทั้งสองข้าง มันคงเป็นผลพวงมาจากการร้องไห้หนักสินะ แค่คิดถึงเรื่องนั้นน้ำตามันก็พาลจะไหลเอาซะดื้อๆ ผมคิดหนักเกี่ยวกับเรื่องนี้มาหลายวันต่อ แต่เมื่อวานนี้ผมก็มั่นใจและเชื่อมั่นในคำพูดของป๊อป แต่เมื่อผมได้ยินป๊อปคุยโทรศัพท์กับแม่ในเวลาต่อมา มันกลับทำให้ผมรังเล เพราะผมหรือเปล่าทำให้แม่ลูกไม่ลงรอยกันแบบนี้

“ตื่นแล้วหรอ...เป็นยังไงบ้าง” ป๊อปถามผมครับ ผมก็ยิ้มให้

“ก็เจ็บตานิดหน่อยน่ะ” ก็ร้องไห้ทั้งคืน

“เดี๋ยวนอนยู่เนี่ยแหละ เดี๋ยวป๊อปลงไปหาอะไรมาให้กิน” ป๊อปพูดจบก็เดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว และกลับมาอีกครั้งพร้อมกับกลิ่นหอมๆของข้าวต้ม

“กินข้าวหน่อยนะจะได้กินยา” ป๊อปบอกผม ผมก็พยักหน้า เดี๋ยวนี้ผมว่าง่ายครับ ป๊อปบอกอะไรผมก็ได้หมดอ่ะ รู้สึกดีจังที่มีคนรักอยู่ข้างกายแบบนี้

“ไม่ต้องๆเดี๋ยวป้อน” ป๊อปแย้งขึ้นเม่อผมยืนมื่อออกไปรับถ้วยข้าวต้ม

“ไม่เป็นไรกินเองก็ได้ ป๊อปจะได้ไปกินของป๊อป” ผมบอกเหตุผลไป

“ไม่เป็นไร กินด้วยกันนี่แหละป๊อปตักมาเยอะ” ป๊อปชูชามข้าวต้มถ้วยใหญ่มา ผมถึงกับยิ้มไปกับความทะเล้นของป๊อปที่แสดงออกมา จากนั้นเราสองคนก็กินข้าวกันอยู่นานสองนานเพราะมัวแต่เล่นหยอกล้อกันจนแทบจะไม่ได้กินกันดีๆเลย

“เดี๋ยวป๊อปเอาจานไปเก็บก่อน พรหมกินยาซะด้วยนะ” พูดจบป๊อปก็เดินออกไปจากห้องเลย ผมก็กินยาตามคำสั่งของป๊อปทุกประการ และนอนลงบนเตียงจนป๊อปมานอนด้วยอยู่ข้างๆผม

“ป๊อป”

“หืม....เฮ้ย ทำอะไร” ป๊อปโวยวายเมื่อผมขึ้นไปบนตัวป๊อป

“อย่าพึ่งพูดอะไรได้ไหม” ผมไม่พูดเปล่าแต่มอบจูบของผมให้กับป๊อปไป ตอนแรกเหมือนจะเฉยๆ แต่ก็เฉยได้ไม่นานเพราะป๊อปก็จูบผมตอบอย่างดุเดือดจนผมเริ่มเคลิ้ม...แต่ไม่ได้ เกมนี้ผมต้องเป็นคนคุม

“อ๊า...อ๊ะ” ผมถอนจูบออกจากป๊อปแล้วก็เปลี่ยนเป้าหมายมาหยอกล้อเล่นกับยอดอกของป๊อปแทน

“อื้อ...อ๊า...พรหมครับ....ป๊อปเสียว” เมื่อป๊อปพูดผมก็ดูดเม้มให้หนักขึ้นจนบริเวณรอบๆนั้นแดงเห่อตามไปด้วย

“ดีไหม”

“ดะ...ดี...โอ้ยยย...ซี๊ด” ผมลากลิ้นวนไปวนมาแถวหน้าท้องป๊อปจนป๊อปนอนครางแทบไม่เป็นภาษาและในจังหวะที่ป๊อปกำลังเคลิ้มผมก็ดึงกางเกงป๊อปออกเผยให้เห็นเจ้าหนูน้อยที่ไม่น้อยตามชื่อเด้งขึ้นมาเคารพธงชาติ ผมใช้ปลายลิ้นค่อยๆแตะมัน

“โอ้ยๆ อ๊า...เฮือก....แฮ่กๆๆๆ” ป๊อปแทบดิ้นพร่าน แต่ผมก็เป็นสุขใจที่จะได้มอบความสุขเล็กๆน้อยให้กับป๊อปเป็นครั้งสุดท้าย.....

“โอ้ย เสียว ซี๊ดดดด เร็วอีก อ่า พรหม....ดีครับ...อื้อ” ป๊อปครางกระเส่าและกดหัวผมไว้กับท่อนเนื้อที่แข็งอย่างกับเหล็กจนในที่สุดกระแสน้ำอุ่นๆก็พุ่งเข้ามาในปากผม ผมก็เลียทำความสะอาดอย่างไม่รังเกลียด

“อ่า พรหมน่ารักจังเลยครับ” ป๊อปพูดเสียงหอบตัวโยน

“อย่าพึ่งนอนอยู่เฉยๆก่อน” ผมพูดกับกดป๊อปนอนลงไว้ จากนั้นผมก็ลุกไปขี่ป๊อปไว้และจับท่อนเนื้อของป๊อปมาจ่อไว้ที่ช่องทางหลังของตัวเองและผมก็ค่อยๆนั่งกดลงไปจนสุด

“อื้อ...อ๊ะ” ผมจุกและแน่นมากแต่ก็ยังฝืนเอาเข้าไปจนมิด ผมแช่ค้างไว้สักพักจนผมเริ่มผ่อนคลายลงผมก็เริ่มขยับอย่างช้าๆ

“ไม่ไหวแล้วพรหม...ฟึ่บ” ป๊อปพลิกผมมาอยู่ข้างล่างและก็เริ่มบรรเลงเพลงรักของเราจนในห้องดังระงมไปด้วยเสียงเนื้อกระทบเนื้อและเสียงครางของเราสองคน จนกระทั่งเราทั้งสองก็ไปถึงฝั่งฝันด้วยกัน

“รักพรหมนะ” ป๊อปพูดเสียงแหบพร้า

“รักเหมือนกัน” จากนั้นเราสองคนก็พากันหลับเพราะความเหนื่อยหล้ากับกิจกรรมที่พึ่งจะผ่านมาเมื่อครู่ ผมมาสะดุ้งตื่นอีกทีก็เพราะว่าเสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น

“ครับแม่”

“อยู่ไหน!!!!” แม่พูดกลับมาเสียงเขียวเลยครับ

“อยู่กับ...ป๊อปครับ” เมื่อผมพูดจบแม่ก็หวี๊ดทันที แถมยังด่าผมสารพัดจนผมจะรับไม่ไหว ผมจึงตัดสินใจอะไรบางอย่างไป

“แม่หยุดด่าผมซักทีเถอะ ผมรักป๊อปแม่ได้ยินไหม ผมรักป๊อป!!!” พูดจบผมก็วางโทรศัพท์และนั่งร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตาย

“พรหมครับ ร้องไห้ทำไมเป็นอะไร” ป๊อปตื่นขึ้นเพราะแรงสะอื้นจากผม

“ขอโทษที่ทำให้ตื่น” ผมพูดเสียงสั่น

“ไม่เอานะไม่ร้อง เป็นอะไรบอกป๊อปหน่อยสิ”

“ตอนเย็นไปสะพานพระราม 8 กันนะ” ผมเฉไฉไปเรื่องอื่นเพราะไม่อยากให้ป๊อปต้องมารับรู้อะไรที่มันไม่ดีไปด้วย

“ไปทำไมหรอ” ป๊อปถามผม

“อยากไป....ป๊อปไม่ว่างหรอ ไม่เป็นไร”

“ว่างสิครับ พรหมอยากไปไหนก็ว่างทั้งนั้นแหละ” เมื่อป๊อปพูดจบผมก็มอบจูบซึ่งมันจะเป็นจูบสุดท้ายที่ผมจะได้มอบให้กับป๊อป.....

( Autt Part )

“เรากับป๊อปไปธุระก่อนนะ เดี๋ยวป๊อปคงกลับมาค่ำๆ” พูดจบพรหมกับป๊อปก็หายออกไปจากบ้านทันที

“อัท วิน ไปขึ้นรถ” ไม่พูดเปล่าแต่กระชากพวกผมขึ้นรถไปเลย ผมก็งงๆเลยถามพี่ตัส

“จะไปไหนพี่”

“ตามสองคนนั้นไปน่ะสิ...พี่ว่ามันแปลกๆ.......พี่เบิร์ดทิ้งระยะห่างหน่อยเดี๋ยวมันสงสัย”

“รู้แล้วจร้า” พี่เบิร์ดตอบอย่างอารมณ์ดี และจากนั้นรถของเราก็ขับเคลื่อนไปจนถึงพระราม 8 รถเป้าหมายก็จอดพวกผมก็จอดและนั่งดูสถานการณ์ในรถ พอสังเกตไปได้แปปนึงผมว่าสองคนนั้นกำลังจู๋จี๋กันอยู่ อิจฉาเว้ย

“ลงเถอะพี่ตัส อิจฉาว่ะไปขัดเค้าซักหน่อย” พี่ตัสก็เห็นดีเห็นงามและเราก็ลงจากรถกันทั้งหมดเลยครับ

“โว้ยยยย หวานกันจนสะพานระเหยเป็นน้ำตาลหมดแล้วโว้ย” วินส่งเสียงแซวไปครับสองคนนั้นก็หันมายิ้ม แต่ยิ้มได้ไม่นานก็มีรถสองคันมาจอดเทียบและเมื่อเห็นบุคคลที่ลงมาจากรถก็สร้างความตกใจให้กับป๊อปและพรหมได้มากทีเดียว....พ่อแม่ของทั้งคู่

“กลับบ้านเดี๋ยวนี้นะไอ้ป๊อป ฉันไม่เคยสอนให้แกวิปริตแบบนี้” พ่อป๊อปพูดอย่างเกรี้ยวกราดจนหน้าตาแทบจะมีเขี้ยวงอกออกมาแล้ว

“พรหม แกไปเป็นเมียมันได้ยังไง เสียชาติเกิดไอ้ลูกไม่รักดี แกกลับบ้านกับฉันเดี๋ยวนี้นะ!!!!!” แม่พรหมก็ไม่แพ้กันพูดใส่ทั้งสองคนอย่างดุเดือด

“ผมไม่กลับ....ชีวิตเป็นของผมยังไงผมก็ไม่กลับ” พูดจบพรหมก็จับหน้าป๊อปหันไปหาและพูดอะไรบางอย่างที่ผมไม่ได้ยิน เหมือนเค้าตั้งใจจะพูดให้ได้ยินแค่สองคน จากนั้นพรหมกับป๊อปก็เดินเข้าไปหาผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่าย

“ป๊อปจะกลับบ้านไปกับคุณครับ คุณไม่ต้องกลัว”

“พรหม!!!!!” ป๊อปพูดเสียงดัง แต่พรหมไม่สนใจและหันไปหาพ่อกับแม่ของตัวเอง

“พ่อ....แม่....ผมขอโทษที่ไม่รักดี ทำให้พ่อแม่ไม่สบายใจ ขอโทษกับทุกสิ่งที่ผ่านมา”

“แกไม่ต้องพูดมากกลับบ้าน!!!!” แม่พรหมสวนขึ้น

“ไม่ครับ...แม่ให้ผมได้พูดเถอะมันจะเป็นครั้งสุดท้าย.....ป๊อปดูแลตัวเองดีๆนะ...ฮึก...เรารักนาย....รักหมดใจ” หลังจากพูดจบพรหมก็ผลักป๊อปอย่างแรงจนล้มลงกับพื้นส่วนตัวพรหมก็วิ่งไปที่สะพานและ....

“พรหม!!!!!” ป๊อปวิ่งถลาเข้าไปหาพรหมอย่างรวดเร็ว

“อย่าพรหมป๊อป ไม่ ไม่ ไม่!!!!!!” เสียงผมกับพี่ตัสดังประสานกัน

“ตู้ม!!!!” เสียงสุดท้ายก่อนที่ร่างของทั้งคนจะไหลไปกับกระแสน้ำ อย่างไม่มีวันหวนกลับมาอีกครั้งหนึ่ง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 20-05-2012 19:32:32

ไม่จริงใช่ไหมมมมมมมม  :sad4:
 :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 20-05-2012 19:39:08

ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ  พรมคิดอะไรทำไมไม่ปรึกษาใครก่อนนะ มันไม่ใช่ทางออกของปัญหาซะหน่อย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 20-05-2012 19:45:29

 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:


ไม่เอาแบบนี้     o22 o22 o22 o22 o22


 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :fire: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 20-05-2012 20:33:19

ไม่เอาแบบนี้   :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-05-2012 20:38:50

คงไม่ใช่อย่างที่คิดนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 20-05-2012 20:39:40

อุกกกกก...พรหม On Top ดวยย :m25: :m25: :m25:
ม...ไม่น้าาาาาาาาาาาา :serius2: :serius2: :serius2: ทำไมพรหมถึงทำแบบนี้ละ?
ฮืออออออ...สงสารคู่นี้จริงๆกินมาม่าจนจุกแล้วน้า :m15: :m15: :m15:
ค้างจังอยากอ่านตอนต่อไปแย๊ว
+คุณเป็ดให้คนแต่ง

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 20-05-2012 20:42:30

อ๊ย~~ม่มมมมม........มันม่จริง.........-[]-จทรมนกันปถึงหน T^T

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 20-05-2012 20:55:27

 :serius2: ไม่เอาแบบนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 20-05-2012 21:03:05

นี่มันอะไรกัน อย่าให้มันเป็นแบบนี้เลย (เซ็งอ่ะ)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-05-2012 21:21:12

เฮ้ยยย ไม่เอาแบบนนี้ คนแต่งง่า
พรหมกับป๊อปต้องรอดนะๆๆๆ
ง่า อย่าเป็นอะไรนะทั้งสองคน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: tame_tin ที่ 20-05-2012 21:47:40

ไม่ยอมอะพ่อแม่ใจร้ายยยยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 20-05-2012 21:48:33

เฮร๊ยยยยยยย!!!!!!!!!!!!


ทำไรกันว๊ะเนี่ย!!!!!!!!~

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 20-05-2012 22:18:45

ม่ายยยยยยยยยยยยยยย :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 20-05-2012 22:19:20

เห้ย ทำไมทำแบบนั้น อ่ะ  แต่แอบซะใจ พ่อแม่ ของ สอง คน ว่ะ แมร่ง พ่อแม่ ประสาอะไร ไม่รับฟังความคิดของลูก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 20-05-2012 22:24:45

TT^TT   เศร้าอ่ะ !

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 20-05-2012 22:41:39

 :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 109 ซับน้ำตาด้วยยยย
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 20-05-2012 23:20:34

Lesson 110

( Autt Part )

“พรหม ป๊อป ฮือๆๆ” ผมร้องไห้สะอื้นอย่างไม่อายใครกับภาพที่พึ่งผ่านไปเมื่อสักครู่ มันเหมือนใจหล่นไปอยู่ตาตุ่มจนทะลุพื้นดินหายไป ทำไมถึงทำแบบนี้ ผมถึงกับล้มทั้งยืนแต่มีวินเข้ามาประคองผมจึงกอดวินไว้เป็นที่ยึด มันหมดเรี่ยวหมดแรงไปหมด

“ไม่เป็นไรนะอัท...ไม่ต้องร้อง...เข้มแข็งไว้สิ” พี่ตัสเข้ามาปลอบผมแต่สภาพพี่แกเองก็ไม่ต่างจากผมเท่าไรนัก พี่เบิร์ดยังต้องประคองอยู่เลย

“ไม่!!!!!!!! ป๊อปลูกพ่อ/แม่”

“พรหมลูกพ่อ/แม่!!!!!” ต่างฝ่ายต่างเรียกชื่อลูกของตัวเองแล้วก็ปล่อยสายน้ำออกจากตา ไม่แปลกก็ลูกเค้าทั้งคนนี่เนอะ

“ฮือ...ฮึก.....เพราะพวกแกไอ้พวกวิปริต แกมันพวกผิดเพศเกิดเป็นผู้ชายดีๆไม่ชอบ ชอบเป็นตุ๊ดเป็นแต๋วกันไปหมด!!!!!” แม่ป๊อปหันมาตวาดใส่ทางผม ซึ่งพ่อของป๊อปก็ห้ามปรามเอาไว้ แต่เหมือนจะไม่ทันแล้วเพราะพี่ตัสมีท่าทีที่โกรธมากอย่างเห็นได้ชัด

“ขอโทษทีเถอะ พวกผมเป็นแบบนี้มันหนักสมองซีกไหนของคุณนายไม่ทราบ” พี่ตัสพูดท่าทางขึงขัง ขนาดพี่เบิร์ดเข้าไปห้ามยังโดนตวาดกลับ

“แกอย่ามาย้อนฉันนะ รู้ไหมฉันเป็นใคร”

“เป็นใครมันก็ตายเหมือนกันแหละวะ....มันจะใหญ่คับฟ้าขนาดไหนเชียว” พูดตัสสวนกลับทันควัน

“หึ ลูกฉันมาเจอคนแบบแกไงถึงได้กลายพันธุ์ไปแบบนี้ อีพวกชั้นต่ำไร้หัวนอนปลายเท้าทำไมลูกฉันถึงมาเลือกคบไอ้พวกที่ไม่มีหน้ามีตาในสังคมแบบนี้” แม่ป๊อปก็ด่ากลับมาอย่างไม่ยอมแพ้ แต่คนอย่างพี่ตัสรึจะยอม ไม่มีทาง!!!!

“หึ สนใจแต่หน้าตาในสังคม วันๆออกแต่งานสังคม ทำตัวไม่มีประโยชน์ไร้แก่นสาร ใช้ชีวิตแบบหาความสุขไม่ได้...จะทำอะไรสักอย่างก็ต้องเอาหน้าไว้ก่อน โถ่เอ้ยอีคุณหญิงมีหน้ามีตาในสังคม แต่ต้องกลายเป็นตนเหตุจบชีวิตลูกตัวเอง”

“หุบปาก!!!!! ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น”

“แกเป็นใครมาสั่งฉัน อีฆาตรกร อีฆาตรกรฆ่าลูกตัวเอง หมามันยังรักลูกตัวเองเลย อีผู้ดีจอมปลอม หัดเข้าวัดทำบุญซะบ้างนะ จะได้รู้ว่าชีวิตไม่ได้มีแต่หน้าตาทางสังคมแต่เป็นสิ่งที่ทำแล้วมีความสุข จำเอาไว้ด้วยล่ะ อีคุณหญิงหน้าโง่!!!!!!” พี่ตัสด่าไปแม่ป๊อปก็ถึงกลับทรุดลงไปกับพื้น พ่อของป๊อปต้องเข้ามาพยุง

“พี่เบิร์ด โทรหาปอเต๊กตึ๊งยัง ให้เค้ามางมช่วยป๊อปกับพรหม” พี่ตัสหันไปบอกพี่เบิร์ด

“งมไปก็ไร้ประโยชน์ ยังไงก็ไม่รอด” การ์ดของแม่ป๊อปคนนึงพูดขึ้น

“มึงหุบปากปีจอมึงไปซะ....ถ้ากูไม่เห็นศพสองคนนั้น มันก็ยังไม่ตาย!!!!!” พี่ตัสพูดจุดประกายให้พวกผมอีกครั้ง และจากนั้นไม่นานรถปอก็มาพร้อมกับนักประดาน้ำ

“คุณพระคุณเจ้า โปรดช่วยพรหมกับป๊อปด้วยเถอะ” ผมพูดออกมาลอยๆเมื่อยืนดูการทำงานของเจ้าหน้าที่ แต่จนแล้วจนรอดปาเข้าไปสองทุ่มแล้วก็ไร้วี่แวว+กับความมืดที่ปกคลุม ทำให้การค้นหานั้นลำบากยากยิ่งขึ้น

“เรากลับกันเถอะ” พี่เบิร์ดเดินมาบอก ผมกับพี่ตัสก็พากันเดินไปที่รถอย่างคอตกไม่อยากให้มันเป็นอย่างที่คิดเลย

สามวันต่อมาการค้นหาที่ดำเนินอยู่นั้นจำต้องหยุดลงเพราะไม่ว่าจะหาไปไกลขนาดไหนก็ไม่พบร่างของทั้งสองคนเลย ตำรวจจึงลงความเห็นว่าหายสาบสูญ ส่วนทางบ้านของสองคนก็จัดงานศพทั้งๆที่ไม่มีศพ

“ตัส จะไปงานไหม” พี่เบิร์ดถาม

“งานอะไร” พี่ตัสถามเสียงแข็ง หลังจากเกิดเรื่องขึ้นพี่ตัสเหมือนมีความทุกข์ตลอดเวลา มองตาก็ขวางตลอด แต่พวกผมเข้าใจเลยไม่ได้อะไรมากเพราะเคยเห็นมาก่อนแล้วตอนที่พี่ตัสทะเลาะกับพี่เบิร์ด

“งานศะ....”

“มันยังไม่ตาย....จะไปงานใครพี่เบิร์ด!!!!” พี่ตัสตะโกนใส่พี่เบิร์ด ทำให้พี่เบิร์ดนิ่งไปทันที เพราะรู้ดีกับนิสัยดื้อรั้นและไม่ยอมคนของพี่ตัส

“ตัสพี่หิวแล้ว” พี่เบิร์ดบอก พี่ตัสก็ลุกไปในครัว

“เดี๋ยวผมช่วยนะพี่ตัส” ผมก็เดินตามเข้าไป ตลอดเวลาการทำอาหารพี่ตัสไม่พูดอะไรซักคำเดียว ทำกับข้าวก็เหม่อๆเหมือนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

“เสร็จแล้ว ไปตามพวกนั้นทีนะ พี่ขึ้นห้องก่อน”

“อ้าว ไม่กินด้วยกันหรอพี่”

“ไม่หิว...พี่เหนื่อย” ผมก็พยักหน้าแล้วออกไปตามพี่เบิร์ดและวิน

“จะไปงานกับพี่ไหม” พี่เบิร์ดถามผม

“ไปกินข้าวกันก่อนเถอะ เดี๋ยวค่อยไป” พี่เบิร์ดและวินก็ลุกมาตามคำบอกของผม

“แล้วตัสล่ะ” พี่เบิร์ดถามผม

“เห็นบอกว่าเหนื่อยเลยขึ้นไปนอนน่ะ”

“อื้อ...รีบกินเถอะจะได้รีบไปรีบกลับ” พี่เบิร์ดพูดจบพวกเราก็ลงมือกินอาหารกันทันที การกินอาหารเป็นแบบนี้มาสามวันแล้วมาคุแปลกๆ บรรยากาศอึดอัดเพราะการหายตัวไปของคนสองคน

“อิ่มกันแล้วก็ไปขึ้นเลยนะ” พี่เบิร์ดพูดจบก็ลุกออกจากโต๊ะไป ผมกับวินก็มองหน้ากัน เราจ้องตากันสักพักวินก็เอื้อมมือมาจับมือผม

“สักวันสองคนนั้นต้องกลับมาหาเรา”

“แล้วถ้าไม่ล่ะ...” ผมเริ่มพูดขาดๆหายๆเพราะน้ำตาผมไหลออกมาแล้ว

“ยังไงพวกเราทุกคนก็จะรอมันสองคนกลับมา....ไม่ร้องนะครับ ร้องกันมามากพอแล้ว อย่าให้ต้องล้มหมอนนอนเสื่อกันเลย” ผมโผเข้ากอดวิน วินก็ลูบหัวผมและพูดปลอบผมตลอดเวลา

“ไปขึ้นรถเถอะ” วินจูงมือผมมาขึ้นรถ และเราสามคนก็ออกจากบ้านมุ่งหน้าสู่วัดที่ทำพิธีให้กับสองคนนั้น ภายในวัดคนค่อนข้างมากเพราะว่าเป็นงานศพแบบคู่ ซึ่งแม่ของพรหมขอไว้ว่าอยากทำอะไรให้ลูกบ้างเป็นครั้งสุดท้ายเพราะตลอดเวลาที่มีชีวิตอยู่ตัวเองบังคับลูกสารพัดลูกก็ไม่เคยบ่น ดังนั้นเค้าอยากจะให้ลูกได้สมหวังในความรักถึงจะไม่มีชีวิตอยู่แล้วก็ตาม

“ตามมาจริงๆด้วยสินะ” พี่เบิร์ดพูดขึ้นขณะที่เรายืนกันอยู่หน้าศาลาพอหันหลังกลับไปก็พบว่าพี่ตัสกำลังเดินตรงมาทางนี้

“เข้าไปกันเลยไหม” พี่ตัสเอ่ยขึ้น

“อืม” แล้วพวกเราก็เข้าไปในศาลาของวัด บรรยากาศภายในก็เต็มไปด้วยผู้คนมากมายและเมื่อพวกเราเข้าไปไหว้โรงศพจุดธูปกันสิ่งที่ไม่น่าเกิดก็เกิดขึ้น

“แกมาทำไม ออกไป!!!!” แม่ป๊อปมาเหวี่ยงถึงที่เลยครับ

“คุณหญิงนี่งานศพนะ ทำไมทำแบบนี้” พ่อป๊อปก็ปรี่เข้ามาห้ามคุณหญิง

“เพราะไอ้พวกนี้ไง ลูกเราถึงต้องเป็นแบบนี้......ทุกคนดูนะคะ ไอ้พวกนี่แหละที่มันชักจูงลูกดิฉันจนต้องจบชีวิตลงแบบนี้!!!!!” แม่ป๊อปว่าเราเสียๆหายๆอีกหลายอย่างจนคนในศาลามองเราเป็นจุดเดียว

“หุบปาก!!!!! อีคุณหญิง” หลังจากที่พี่ตัสเงียบมานานเพราะว่าเป็นงานศพ พี่ตัสก็เลยสำรวมวาจาเพราะถือว่าให้เกียรติคนตาย....ถึงจะไม่เชื่อว่าตายก็เถอะ

“จะพูดจะว่าอะไรใครน่ะ หัดตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาตัวเองบ้างนะ....ที่ฉันยืนนิ่งให้แกด่าเนี่ย เพราะคิดว่าคงไม่เหมาะจะมามีปากเสียงกันในงานแบบนี้ แต่ในเมื่อคุณหญิงต้องการฉันจะจัดให้....ทุกคนครับ พวกผมเกิดมาเป็นแบบนี้พวกผมไม่ผิด แล้วที่คนทั้งสองต้องจากโลกนี้ไปก็เพราะ ทนแรงกดดันจากพ่อจากแม่ของเค้าไม่ไหว ที่สนใจแต่หน้าตาในสังคม หึ น่าสมเพชจริงๆ ตัวเองทำเองแล้วก็มาโยนให้คนอื่น แบบนี้เค้าเรียกรำไม่ดีโทษปี่โทษกลองนะคุณหญิง”

“ฉันโทษอะไรใคร แกเงียบไปเดี๋ยวนี้!!!!!!!” คุณหญิงโวยขึ้นพร้องกับน้ำตามากมาย

“ก็โทษคนอื่นว่าทำลูกตัวเองตายทั้งๆที่แกนั้นแหละที่เป็นสาเหตุให้ลูกตัวเองต้องตายไง....ได้ยินไหมอีฆาตรกร!!!!!” พี่ตัสเน้นคำหลังและเดินออกจากงานศพไปทันที ผมวินพี่เบิร์ดเลยต้องเดินตามออกมาท่ามกลางเสียงฮือฮาดังลั่นทั้งศาลาวัด



ปล.มีคำถามครับคุณผู้อ่านคิดว่ารูปไหนดูดีกว่าระหว่าง 1 กับ 2


1
(http://image.free.in.th/z/ta/9veq1.jpg) (http://pic.free.in.th/id/7e8d743c3a4e155c039e91faa1a25f2f)




2
(http://image.free.in.th/z/ta/1e3i2.jpg) (http://pic.free.in.th/id/5532e3a632093949266146629c5886d0)


หาความมั่นใจ ผู้แต่งตัดผมเรียน ร.ด. ปี3 หัวเกรียนเย็นหัวว้าบเยย TAT

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 110 ต่อเลยจ้า้
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 20-05-2012 23:32:18

 :sad4: :z3:อย่าให้เป็นอย่างนั้นเลย พรหมกับป๊อบต้องรอดมาได้ทั้งคู่นะ เราไม่ยอม สงสาร :m15:






มาต่อแล้วเอาพรหมกับป๊อบกลัยมาเลยนะ คนอ่านขอร้อง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 110 ต่อเลยจ้า้
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 20-05-2012 23:45:28

ขอให้ทั้งสองคนปลอดภัยด้วยเถอะ

อย่ามาทำกันอย่างนี้นะ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 110 ต่อเลยจ้า้
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-05-2012 00:05:54

ตกลงตายจริงหรอเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 110 ต่อเลยจ้า้
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 21-05-2012 00:07:12

อ่านแล้วยิ่มช้ำใจคะ ฮือออออออ :m15: :m15: :m15:
ขออย่าให้ป๊อปและพรหมเป็นอะไรไปเลยนะ :monkeysad: :monkeysad:
+คุณเป็ดให้นะคะ

(ปล.โหวตรูปแรกน่ะคะ แฮะๆ ><")

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 110 ต่อเลยจ้า้
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 21-05-2012 00:24:01

ไม่นะ อย่าให้ป๊อปกับพรหมตายเลย :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 110 ต่อเลยจ้า้
เริ่มหัวข้อโดย: 230 ที่ 21-05-2012 00:34:08

 :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 110 ต่อเลยจ้า้
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 21-05-2012 01:03:30

 :o12: :sad4: :sad4: :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 110 ต่อเลยจ้า้
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 21-05-2012 01:09:24

ขอให้ทั้งสองคนปลอดภัยเถอะนะ
สงสารอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 110 ต่อเลยจ้า้
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 21-05-2012 01:13:23

ตายหรือไม่ายชักสงสัย ??    :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 110 ต่อเลยจ้า้
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 21-05-2012 02:08:24

ตบอีคุณหญิงดีกว่าา

ปอลิง เราว่ารูปแรกป่ะ ไม่รู้อ่ะ 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 110 ต่อเลยจ้า้
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 21-05-2012 02:29:54

เศร้าอ่ะ น้ำตาคลอเลย

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 21-05-2012 05:16:31

ที่ตัสด่นี่ยังน้อยปนจอรนักหนกับอีค่หน้ตก็อว้บนบ่ติดคอหมือนดิมนั่นหล ตอนหน้ทั้งสองคนจกลับมช่หม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 21-05-2012 05:26:08

เอาอย่างงี้ดีกว่า คนเขียนขอถามเลยละกัน

แต่งแล้วแต่ผู้อ่านจ้า อยากให้พรหมกับป๊อปตายหรือไม่

เม้นมาเลยพร้อมเหตุผล คนแ่ต่งผูกเรื่องใหม่ได้ไม่มีปัญหา ^^

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 21-05-2012 06:39:25

องดีล่จม่อยกห้ตยหรอกพรรอยกห้ม่ป๊อบข้จอรๆสักทีต่ถ้ต่งห้ตยปล้วก็ม่ป็นรก็ค่ศร้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 21-05-2012 06:51:20

ไม่อยากอะเพราะสองคนเพิ่งจะเข้าใจกันเองน่าาาาาาา :sad4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 21-05-2012 07:46:31

เพิ่งเข้มาอ่านสงสารคู่ป๊อบกะพรหมอะ พ่อแม่ไม่เข้าใจ ชอบความโหดไม่ยอมคนของพี่ตัสอะ
ชอบความปาดกีของอัท น่าักเรื่อนี้ ขอรอป๊อบกะพรหมให้กลับมาก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Eshardy ที่ 21-05-2012 09:55:34

ไม่อยากให้ตายเลย กว่ารักกันได้  เห้อ

นังคุณ ญ   เอา กะลาไป 1 ใบ ไป ตักน้ำมาส่อง  ณ บัด NOW  จะรู้สึกถึงความผิดนั้นซะที่

หน้าตาทางสังคมมันไม่ได้ ช่วยอาราย หรอก นะ การให้ความรัก และ ความอบอุ่น คนในครอบครัว

ซิถึงทำให่ครอบครัวมีความสุข   แค่หน้าที่ของคนเป็นแม่ ยังทำไม่ได้ เลย ทำผิด แล้ว  พาล เดี๋ยวจัดหนัก 555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 21-05-2012 12:52:33

ถ้าป๊อบกะพรหมตาย

คนเขียนอาจจะตามไปกะได้นะ (เค้าล้อเล่น)

ไม่อยากให้ตายนะ กว่าจะรักกันได้ ต้องผ่านอะไรมามาก ต้องรอดนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 21-05-2012 13:07:26

 ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ตายดิ ผู้แต่งๆ มันเศร้าเด๊:)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 21-05-2012 13:09:05

     พี่ตัส  o13   หน้าจะด่าให้สำนึกมากกว่านี้นะ อินังคุณหญิงแม่แบบนี้นะ สงสัย ต้องสงอิแพง
เข้าไปช่วยด่าอีกแรง  :laugh: :laugh: :laugh: ซะจาย 
     พรหมกับป๊อป ต้องไม่ตายดิ ไม่ตาย ไม่ตาย  ไม่ตาย


รูปแรก ออกหวานๆ   รูปที่สอง ออกน่ารัก  โอ๊ย ชอบทั้งสองรูปเลย  :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 21-05-2012 13:32:36

เอาพรมกับป๊อบคืนมานะ  เศร้าเว้ยย!                         ปล.ถึงจะเกรียนก็ยังน่ารักอยู่นะ 

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 21-05-2012 13:58:51

แสดงว่าคนแต่งวางพล็อตเรื่องให้คู่นี้ตายสินะคะ? *เดา* XDD
ไม่อยากให้ตายแหละคะเพราะเป็นคู่ที่ชอบมากที่สุดแย๊ววว (ชอบพรหม 555+ :-[ :-[ :-[)
ส่วนผลจะเป็นยังไงนั้นแล้วแต่คนแต่งก็แล้วกันค้าา
(อยากเห็นฉากสวีทๆของทั้ง 2 คนมากกว่าเน้ :monkeysad: :monkeysad:)
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ ^___^bb

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-05-2012 14:06:23

เอาจริงๆอ่ะ เวลาอ่านนิยายไม่ชอบให้
ตัวละครในเรื่องตายเลย ยกเว้นมันเลวเกินทน
อันนั้น สะใจด้วยซ้ำ นีอ่านมาร้อยกว่าตอนแล้วตายนี่
มัน เหมือนคนอ่านได้ผูกพันกับตัวละครไปแล้วอ่ะ
แถมอิสองคนนี่มันก็เป็นตัวหลักด้วยเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 21-05-2012 17:24:24

ปาฏิหารย์ไรก็ได้ ชาวประมงเห็นเลยช่วยไว้ อย่าให้ตายเลย(ได้ข่าวว่าตอนแรกยังด่าว่าพรหมโง่อยู่เลยนะ) :sad4: :sad4: :sad4:
แม่ป๊อปนี่หน้าให้พี่ตัสจัดสักดอกนะ เอาแบบ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 21-05-2012 18:22:37

ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

พรหมกับป๊อปต้องไม่ตาย กว่าจะเข้าใจกันรักกันได้มันผ่านอุปสรรคมามากมายตายไม่ด๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 21-05-2012 18:44:44

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru อยากให้ Prom-Pop ตายหรือไม่ P.46
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 21-05-2012 20:57:27

เข้ามาแจ้งการอัพนิยายนะครับ

ผมอาจจะไม่ได้อัพต่อเนื่องเหมือนที่ผ่านๆมานะครับ

เพราะตอนนี้ผมกำลังอ่านหนังสืออย่างหนักเพราะเตรียม

สอบคณะแพทย์ที่ใฝ่ฝันไว้ อาจจะมา 2-3 วันต่อหนึ่งตอน

ก็ขอโทษไว้ล่วงหน้าเลยละกันครับ และก็ขอแสดงความดีใจกับทุกท่านนะครับ

สำหรับโครงเรื่องของ พรหม ป๊อป ทั้งคู่ไม่ตายนะครับ แต่ยังไม่บอกว่าจะกลับมาตอนไหน

ผู้แต่งเลยมาบอกให้เคลียร์ไว้ก่อนไม่งั้นเดี๋ยวจะกระวยกระวาย ว่าพรหมป๊อปจะตายไหม

สำหรับวันนี้ขอลาไปก่อนละครับเพราะเดี๋ยวต้องลุกมาอ่านหนังสือ ตี 4 ครึ่งทุกวัน

แล้วก็ผมจะพยายามปิดเรื่องนี้ให้ไวที่สุดเลยครับ หลังจากปิดเรื่องนี้ก็มีนิยายอีกเรื่องที่

แต่งค้างไว้ 23 ตอน ถ้าว่างๆยังไงจะแต่งให้จบแล้วเอามาอัพให้ได้อ่านกันนะครับ ขอบคุณครับสำหรับความเข้าใจ ^^

(ถึงแม้จะไม่เข้าใจก็ช่างผู้อ่าน!!!!!------->ล้อเล่นผู้แต่งแคร์ทุกคอมเม้นนะครับ >.<)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 21-05-2012 21:06:54

เข้าใจคนแต่งเป็นอย่างดีเลยครับ ขอให้สอบได้ในคณะที่ต้องการด้วยนะครับ
คนอ่านยังคอยเป็นกำลังใจให้เสมอและจะคอยติดตามผลงานทุกๆเรื่องครับ

แต่ตอนนี้ดีใจจังเลยครับที่ พรหม กับ ป๊อป ไม่เป็นไรไป
ปล.วันนี้เท่านี้ก่อนนะครับ บ้าย บาย ครับ .

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 21-05-2012 21:07:12

ค่าาาา......รับทราบ
รอได้คะ แต่อย่านานมากอย่างน้อยมาส่งข่าวบ้างก้อยังดี
ตั้งใจอ่านหนังสือคะสู้ๆ :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 21-05-2012 21:08:00

เข้าใจค่ะ ไงก็ทำตามฝันให้ได้นะค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 21-05-2012 21:19:27

เข้ารับทราบรอได้ค่า อิอิ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ ขอให้สอบเข้าตามที่หวังเอาไว้นะคะ
แอบดีใจที่ป๊อปพรหมไม่ตาย ><"
ส่วนเรื่องใหม่ต้องตามอ่านแน่นอนเลย >____<

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 21-05-2012 21:26:59

สู้ๆน้า  รอ รอ รอ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 21-05-2012 22:13:11

สู้ๆน่ะ ค่ะ  :interest:

ขอให้ติดแพทย์น่ะค่ะ  o15

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ladytaky ที่ 21-05-2012 22:36:48

ขอให้สอบติดดังที่ฝันไว้นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 22-05-2012 00:49:52

บอกได้เลยว่า ดีมากที่ป๊อบกับพรหมไม่ตาย ยังดีมากที่มาไขข้อข้องใจให้คนอ่าน






แต่คนเขียน คุณพี่อยากแนะนำเรื่องการอ่านหนังสือสักนิดนะคะ ว่า


๑. ให้อ่านที่ต้องใช้สอบจริงๆ อย่างคร่าว ๆ จนจบก่อน

๒. นำมาสรุปในประเด็นหลักที่สำคัญจริงโดยอ่านให้ละเอียดอีกรอบ อาจทำเป็นบทสรุป หรือมายด์ แม็ปก็ได้

๓. ก่อนสอบให้อ่านเฉพาะที่สรุปไว้เท่านั้น จะได้ไม่สับสน

๔. ควรแบ่งเวลาอ่านหนังสือให้เหมาะสม การตื่นตีสี่ครึ่งเพื่อมาอ่านหนังสือ ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง ควรนอพักผ่อนให้เพียงพอ แล้วแบ่งว่าวันนี้จะอ่านวิชาไหน กี่บท กี่นาที อย่าอ่านให้มากเกินไปเพราะสิ่งที่อ่านไปอาจจะทำให้เราจำไม่ได้เลย เนื่องจาก อาการง่วงและหากอ่านหลายวิชา อาจทำให้สับสนในเนื้อหาได้

๕. ควรหาเวลาผ่อนคลายสมองบ้าง เช่น อัพนิยายให้คนอ่าน(อันนี้สำคัญมากกกกกกกกกกกกกก) หรือ ไปเดินเล่น เป็นต้น เพื่อทำให้สมองได้พักผ่อน และสร้างสมาธิ ลดความน่าเบื่อจากการอ่านหนังสือ


นี่แหละคือวิธีที่จะทำให้อ่านหนังสือได้อย่างไม่เครียด และได้ความรู้ครบถ้วนมากที่สุด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 22-05-2012 01:23:22

สู้ ๆ นะคะ

จะรอนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 22-05-2012 01:35:58

ตั้งใจสอบนะครับ  ขอให้สมความตั้งใจ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 22-05-2012 04:44:04

จ้า...ยังไงก็รอจ้า

 :call:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 22-05-2012 06:26:21

รับทรบล้วก็รอค่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 22-05-2012 21:51:45

  รออยู่นะคับ


อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: S_za ที่ 23-05-2012 16:51:19

ว่าแล้วสองคนคงไม่ตาย

แต่จะออกมาแบบว่าที่บ้านรับได้เลยอะไรแบบเนี้ย

ปล.จะนานเท่าไหร่ใจฉันก็จะรอจะอยู่ตรงนี้ที่เดี๋ยว(เน่าได้อีกอิอิอิ)

ขอให้สอบติดนะคะคุณพี่จะรอ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 24-05-2012 19:50:35

หลายวันแล้วน้องหนู รีบมต่อแก้เครียดได้แล้วน้าาาาาาาาาาาาาาาาาา รออยู่อย่างใจจดจ่อ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งการอัพนิยายหน้า 47!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 26-05-2012 02:56:20

ต่อๆ มารออ่านทุกวันเลย สอบเสร็จแล้วก็รีบมา ถ้ายังก็ให้รีบอ่านด่วน แล้วมาต่อนิยาย คนอ่านรออยู่ เสาร์-อาทิตย์ก็พักได้นะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เดี๋ยวคืนนี้เจอกันครับ
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 26-05-2012 11:37:39

ขอโทษนะครับที่หายไปเลย

ช่วงนี้เจอศึกหนักรายงานบานเลย

หนังสือก็อ่านได้ไม่เต็มที่ เดี๋ยวคืนนี้จะต่อให้นะครับ ขอเวลาทำงานสักครู่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เดี๋ยวคืนนี้เจอกันครับ
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 26-05-2012 12:40:41

มารอค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เดี๋ยวคืนนี้เจอกันครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 26-05-2012 12:53:27

รับทราบค่า
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ //เข้ามาปูเสื่อรอ >ww<

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru เดี๋ยวคืนนี้เจอกันครับ
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 26-05-2012 16:00:55

รอ รอ รอ อยุ่นะคะ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 26-05-2012 22:48:10

Lesson 111

( Special Part )

“ยายซักผ้าเสร็จหรือยัง”

“อีกนิดนึงตา....ตาลงมานี่หน่อยสิ เสื้อมันลอยไปในน้ำน่ะ”

“ไหนๆ อ๋อ เดี๋ยวฉันลงไปเก็บให้” ชายชราอายุราวๆห้าสิบกว่าถอดเสื้อและโดดลงไปในแม่น้ำเพื่อเก็บเสื้อที่ภรรยาของตนทำหล่นลงไป

“ยาย ทำไมเหมือนมีอะไรอยู่ในเสื้อด้วยล่ะ” ชายชราตะโกนบอกภรรยาของตน ภรรยาก็พยายามเพ่งมองแต่มองยังไงก็ไม่เห็นเพราะสายตานั้นเริ่มพร่ามัวไปบ้างแล้ว

“เฮ้ย คนนี่หว่ายาย ตายห่าแล้ว” ตาตะโกนบอกยายด้วยความตกใจและลากคนที่ลอยตามน้ำมาเข้าฝั่ง และเมื่อตาสังเกตดีๆก็พบว่า ไม่ใช่มีแค่คนเดียวแต่มีถึงสองคนแถมทั้งคู่ยังจับมือกันแน่น

“ยังเด็กอยู่เล้ย...น่าสงสารเชียวเนอะตา” ยายบอกตาเสียงสลดเพราะคิดว่าเด็กหนุ่มทั้งสองนั้นจบชีวิตไปแล้ว

“แค่กๆๆๆ” เสียงของชายรูปร่างล่ำสันไอขึ้น สร้างความโล่งใจให้กับคู่สามีภรรยาที่ช่วยไว้ได้อย่างมาก

“ยังไม่ตายนี่ยาย ยายไปเอาเสื้อผ้าฉันแล้วก็น้ำอุ่นมาทีนะ ไอ้หนุ่มมันจะได้อุ่นขึ้น” ตาสั่งยายจบ ยายก็ไปเอาสิ่งของทั้งหมดอย่างว่องไว ตอนนี้จึงเหลือแค่ตา คนที่พึ่งตื่น และคนที่ยังหมดสติอยู่

“ไอ้หนุ่มเอ้ย เป็นไงมาไงล่ะ ถึงได้ลอยมากับน้ำได้น่ะ” ตาเอ่ยถามด้วยความสงสัยเพราะคาดว่าน่าจะตกน้ำหรือเกิดอะไรขึ้นสักอย่างทั้งสองคนจึงได้ลอยมากับกระแสน้ำแบบนี้

“เรียกผมป๊อปก็ได้ครับ...ขอบคุณที่ช่วยเหลือไว้นะครับ” ป๊อปยกมือไหว้ขอบคุณ แล้วก็เริ่มมองหาใครอีกคนที่ลอยมาตามน้ำด้วยกันแต่เมื่อหันไปข้างๆก็พบกับอีกร่างหนึ่งที่ยังไม่ได้สติ

“พรหม พรหม พรหม” ป๊อปพยายามเขย่าตัวพรหมหวังจะให้คืนสติฟื้นคืนมาอย่างเร็วที่สุดเพราะพรหมค่อนข้างจะอ่อนแอ ข้อนี้ป๊อปรู้ดี

“เพื่อนหรอ...แล้วเป็นไงมาไงกันล่ะ” ตาถามซ้ำอีกรอบ

“ไม่ใช่เพื่อนหรอกครับ เมียผม!!!” เมื่อป๊อปบอกตาบรรยากาศความเงียบก็เข้ามาแทนที่ ตากำลังอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินแต่ก็ไม่ได้นึกรังเกียจเพราะเข้าใจว่าเรื่องความรักมันไม่ได้เข้าใครออกใคร

“พรหม” เมื่อพยายามเรียกเท่าไรก็ไม่ยอมคืนสติป๊อปจึงตัดสินใจผายปอดให้พรหมและแล้วพรหมก็สำลักน้ำออกมาและเริ่มฟื้นคืนสติขึ้นมา

“แค่กๆ แฮ่กๆ” เสียงไอและหอบเหนื่อยดังมาจากร่างของพรหมเป็นระยะๆ ซึ่งสร้างความยินดีให้กับป๊อปอย่างมากที่พรหมไม่เป็นอะไร แต่มันก็ไม่ได้ช่วยลบความโกรธที่พรหมคิดกระทำไว้เลย

“ปะ....ป๊อป....แฮ่กๆ....” พรหมตกใจนิดหน่อยที่เห็นป๊อปจ้องหน้าของตัวเองเขม็ง

“ทำไมถึงทำแบบนี้” ป๊อปถามพรหมเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยอารมณ์ร้อนรุ่มมากมายมหาศาลที่พร้อมจะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ

“ทำอะไร” ผู้ถูกถามพยายามเบี่ยงเรื่องทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจ ซึ่งความโมโหของป๊อปกำลังถึงขีดสุดเมื่อเห็นว่าคนที่ตนถามทำเป็นไม่รู้เรื่อง

“ทำอะไรทำไมไม่คิด...คิดหรอว่าทำแบบนี้แล้วทุกอย่างมันจะจบน่ะ ฮ๊ะ!!!!” ร่างหนาตะคอกใส่ร่างบางอย่างเกรี้ยวกราดด้วยพื้นฐานที่เป็นคนอารมณ์ร้อนและใจเย็นไม่เป็นกับคนที่ตนรักอยู่แล้ว

“จบสิ...มันจะจบ ถ้านายไม่เข้ามายุ่งแล้วโดดน้ำตามเรามา ทุกอย่างมันก็จะจบ ทำไมนายไม่ฟังที่เราพูดบ้าง เราไม่อยากเป็นตัวที่ฉุดรั้งนายไว้ให้ตกต่ำตามเรามา เราหวังจะให้นายเป็นคนที่สมบูรณ์แบบและมีครอบครัว....”

“เพี๊ยะ!!!!” ร่างบางยังพูดไม่ทันจบฝ่ามือหนักๆจากร่างหนาก็ประทะเข้ากับหน้าของร่างบางอย่างแรงจนหน้าหัน คนถูกตบรู้สึกได้ถึงรสเลือดฝาดๆที่ไหลอยู่ภายในปนกับน้ำลายของตนเอง แต่ในจังหวะเดียวกันร่างบางก็ถูกรวบไว้ในอ้อมกอดที่แข็งแกร่งของใครอีกคน

“ทำไมต้องพูดแบบนี้อยู่เรื่อยเลยทำไม!!!!!” ป๊อปพูดอย่างเหลืออด แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ...มีแต่เสียงสะอื้นที่ค่อยๆดังขึ้นเรื่อยของป๊อป

“ที่ผ่านมาไม่เคยมีความหมายเลยใช่ไหม...จ้องแต่จะทิ้งกัน...ทำไมล่ะ ไหนว่าจะอยู่ด้วยกัน คอยให้กำลังใจในตอนที่กูต้องการ...แต่นี่อะไรมึงจะทิ้งกูเพราะอุปสรรคเรื่องแค่นี้น่ะหรอ กูบอกมึงให้ มึงมีค่ามากกว่าเงินร้อยล้านพันล้านที่พ่อแม่กูมีอีก กูยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อมึง แต่มึงกลับจะหนีกูไปง่ายๆแบบเนี่ยอ่ะหรอฮ๊ะ!!!!!” ร่างกายที่แข็งแกร่งสั่นสะท้านเพราะคิดเสียใจกับคนรักที่คิดทอดทิ้งเค้าไว้

“ขอโทษ...เราขอโทษ” พรหมได้แต่ร้องไห้พร้ำเพ้อขอโทษป๊อปอยู่เรื่อย เมื่อคิดถึงสิ่งที่ป๊อปพูดกับสิ่งที่ตนเองทำ...ตัวเค้านั้นช่างเห็นแกตัวจริงๆ

“ไม่เป็นไร ไมเป็นไร มันผ่านมาแล้วแต่สัญญากับกูได้ไหม ว่ามันจะไม่มีเรื่องแบบนี้อีก”

“สัญญา สัญญาจริงๆ เป็นตายร้ายดียังไงเราจะไม่ทิ้งนายไปไหนอีกแล้ว” พรหมพูดทั้งน้ำตาพร้อมกับเข้ากอดคนตรงหน้าไว้แน่นเหมือนกับว่ากลัวคนตรงหน้าจะหายไป

“ต่อให้เหลือแต่ตัวกูคนนี้ก็จะขอดูแลมึงให้ดีที่สุด จำเอาไว้” เมื่อได้ฟังคำของป๊อปพรหมก็กอดป๊อปไว้แน่นยิ่งกว่าเดิม เพราะมันเป็นคำเล็กๆแต่ซาบซึ้งไปถึงส่วนลึกของหัวใจมันทำให้พรหมคิดได้ว่า...อย่างน้อยก็ยังมีคนต้องการเรา

“ไอ้หนุ่มเอ้ย ไว้คุยกันต่อทีหลังดีกว่านะ ไปอาบน้ำอาบท่าก่อนไปแล้วเดี๋ยวมากินข้าวกัน เดี๋ยวตาจะบอกให้ยายทำไว้ให้” หลังจากที่ชายชรายืนมองการแสดงความรักของผู้ชายสองคนนี้อยู่นาน ก็มองออกทันทีว่าสองคนนี้รักกันมากเพียงแต่ว่าฝ่ายนึงต้องการจะให้อีกฝ่ายนึงได้ดีมีอนาคตจึงเลือกที่จะทำแบบนี้ แต่อีกฝ่ายก็ไม่ยอมเหมือนกัน ซึ่งมันทำให้ชายชราฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ‘รักแท้มีจริงบนโลก’

“ขอบคุณนะครับตา” ทั้งสองกล่าวขอบคุณคุณตาอีกครั้ง

“ยายเอ้ย ยายไปทำกับข้าวให้ทีเร็ว” ตาตะโกนขึ้นไปบนบ้านไม้ที่สภาพดูมีอายุพอสมควรน่าจะยี่สิบปีขึ้น

“จ้า...แล้วไอ้สองหนุ่มนั่นฟื้นดีแล้วรึ” ยายตะโกนถามตากลับมา

“ฟื้นดีแล้วแหละ ยายเอาผ้ามาให้สองคนนั้นก่อนแล้วเดี๋ยวไปทำกับข้าวด้วย”

“เสื้อผ้ายายเอาไปไว้ที่หน้าห้องน้ำแล้ว ตาพาพ่อหนุ่มสองคนนั้นไปเลยละกันเดี๋ยวฉันไปทำกับข้าวมาให้” พรหมเหมือนจะงงๆเพราะว่าการพูดคุยกันของตากับยายนั้นไม่ได้คุยกันแบบเห็นหน้าเพราะตะโกนคุยกันด้วยเสียงที่ค่อนข้างดัง

“มาๆ เดี๋ยวตาพาไป” ชายชรานำทางให้กับทั้งสองคนไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อที่จะได้ไปกินข้าวกินปลากัน

“รีบอาบเข้าล่ะ เดี๋ยวจะปอดบวมตายซะก่อน” ตาบอก ทั้งสองคนก็พยักหน้ารับแล้วก็เกี่ยงกันว่าจะให้ใครอาบก่อน

“ป๊อปนั้นแหละไปอาบก่อนเรารอได้ แปปเดียวเอง”

“พรหมนั้นแหละไปอาบก่อนยิ่งไม่ค่อยแข็งแรงอยู่ด้วย เดี๋ยวเป็นอะไรขึ้นมามันจะทรมานรู้ไหม” ทั้งสองคนเถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใครเพราะต่างฝ่ายต่างก็เป็นห่วงซึ่งกันและกันจนคุณตาทนไม่ไหวต้องช่วยเป็นผู้ตัดสิน

“โอ้ย ถ้ามันยากลำบากมากนักก็อาบไปพร้อมกันนั้นแหละ” ไม่พูดเปล่าแต่ตาผลักทั้งสองคนเข้าไปในห้องน้ำและปิดประตูทันที ซึ่งเรียกเลือดที่หน้าของพรหมได้เป็นอย่างดีแต่ทั้งคุ่ก็ยอมรับข้อเสนอแนะแกมบังคับของลุง ซึ่งดูเหมือนพรหมจะเขินป๊อปมากในขณะที่ป๊อปมองพรหมด้วยสายตาเจ้าเล่ห์เหลือทน

“เสร็จสักที ไปกินข้าวกัน” เมื่อร่างของสองหนุ่มออกมาจากห้องน้ำตาก็ชักชวนทั้งสองไปกินข้าวทันที เมื่อมาถึงทั้งสองคนก็ได้พบกับยายซึ่งดูอายุยังไม่มากเพราะยังค่อนข้างสวยผิวก็ตึงแถมยังหน้าตาใจดีอีกต่างหาก

“มากันแล้ว นี่ๆยายทำกับข้าวเต็มเลยมากินเลยละกันนะ” ทั้งสองตอบรับและนั่งร่วมกินข้าวกับตายาย ซึ่งการกินข้าวมื้อนี้ตายายก็ถามถึงเหตุผลที่ทั้งสองคนลอยมากับน้ำ ชายทั้งสองก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้กับตายายฟัง ซึ่งพอเล่าจบตายายก็เล่าเหตุการณ์ต่างๆในเรื่องของรักของตนบ้าง กว่าจะรักกันได้ต้องพากันหนีตะลอนๆไปเรื่อยจนพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายยอมเลิกลาไปเองซึ่งเมื่อชายหนุ่มทั้งสองฟังเรื่องราวของตายายก็ถึงกับน้ำตาไหลเพราะมันค่อนข้างคล้ายกับชีวิตของทั้งคู่เหลือเกิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-05-2012 23:06:35

รักแท้ยังมีอยู่จริง   ในที่สุดพรมป๊อบก็ไม่ตาย   

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 26-05-2012 23:09:41

มล้ว ย้ๆ ทั้งสองคนสู้ๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 26-05-2012 23:37:17

ป๊อบรักพรหม มาก! ><''

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 26-05-2012 23:45:01

+คุณเป็ดให้คนแต่ง กรี๊ดดดดดดดดดดดด...ในที่สุดก็มาต่อแล้ววว :mc4: :mc4:
อ่านตอนนี้แล้วปลื้มป๊อปมาก สุดยอดเลย >_____<bb
อรั๊ยยยยย...เข้าไปอาบน้ำด้วยกันด้วยน่ารักๆ :-[ :-[ :-[ :o8:

เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ อ่านหนังสือสอบสู้ๆนะค้า :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 27-05-2012 01:41:10

เฮ้ออ หมดทุกข์หมดโศกซะทีเนอะะะ -_-'

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 27-05-2012 01:59:25

คำเดียวสั้นๆ รักแท้มีจริงจากคู่ขอองพรหมกะป๊อบ และอยากให้ฟันฝ่าไปให้ได้ เพราะขนาดจะตายยังรอดมาได้
อุปสรรคแค่นี้คงผ่านไปได้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 27-05-2012 02:58:38

สู้ๆๆ นะ พรหม ป๊อป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 27-05-2012 03:11:42

ป๊อบรักพรหมมากๆเลยอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 27-05-2012 03:36:41

โชคดีว่าไม่ตาย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 27-05-2012 14:43:34

ฮึกๆ ซึ้งอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 27-05-2012 15:12:32

กลับมาแล้ววววเย้ๆ

รักัน รักกัน       :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 27-05-2012 16:24:47

รีบมาต่อนะ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Mingky ที่ 27-05-2012 17:59:44

ซึ้งอ่า :)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 27-05-2012 20:16:02

รักเรื่องนี้มากเลย ดีใจที่พรหมกับป๊อบยังไม่ตาย (จริงก็รู้แล้วเนอะ แต่ก็อดซาบซึ้งไม่ได้) น่ารักมาเลย ต่อไปนี้ก็คงดูแลกันและกันอย่างดี





ตอนนี้ชอบตอนที่ป๊อบบอกตาว่าพรหมเป็นเมียไม่ใช่เพื่อน เป็นเราก็คงตกใจนะ แต่ก็ดีแล้วจะได้ช่วยกันทมาหากินได้ อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 27-05-2012 20:18:21

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 28-05-2012 22:33:31

เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คน  ที่สำคัญเป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วยครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 28-05-2012 22:45:31

เป็นกำลังใจให้คนแต่ง และมารอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 111 อัพแล้วสดๆร้อนๆ!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 28-05-2012 23:56:00

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 29-05-2012 22:47:21

Lesson 112

( Prom Part )

“ป๊อปเราจะเอายังไงต่อดี นี่ก็อยู่กับคุณตาคุณยายมาหลายวันแล้วนะ พรหมเกรงใจตากับยายน่ะ” ผมไม่ใช่ว่าไม่ชอบที่นี่นะ แต่ว่าจิตใต้สำนึกผมมันยังพอมีความรู้สึก’เกรงใจ’อยู่บ้าง

“จะเอายังไงดีล่ะ” ป๊อปถามผมกลับ

“ป๊อปอยากไปไหนล่ะ”

“ไปไหนก็ได้ ขอแค่มีพรหมอยู่ด้วยจะขึ้นเหนือลงใต้ป๊อปก็ไปได้หมดแหละ” ป๊อปตอบพร้อมกับกระชับตัวผมไว้ในอ้อมกอด

“งั้นเรากลับไปบ้านเรากันนะ” บ้านที่ผมหมายถึงนี่คือบ้านที่มีผม ป๊อป อัท วิน พี่ตัส แล้วก็พี่เบิร์ดครับผมคิดถึงพวกเค้าจริงๆ นี่ก็ไม่ได้เจอมาจะสองอาทิตย์แล้วนับจากวันที่ผมคิดทำอะไรบ้าๆลงไป

“ก็ได้ครับถ้าพรหมอยากจะกลับ” เมื่อป๊อปบอกผมก็พยักหน้าแล้วห้องที่พวกเรานอนอยู่ก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง ผมรู้สึกโหยหาอ้อมกอดของคนๆนี้ มันอบอุ่นและให้ความรู้สึกปลอดภัย ถ้าในวันหน้าผมไม่มีเค้าอยู่...ผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะอยู่ได้ไหม

“ป๊อป....เราขออะไรอย่างได้ไหม”

“หืม อะไรครับ”

“ถ้าป๊อปไม่ต้องการเราแล้ว...ช่วยบอกให้เราทำใจก่อนด้วยนะ” ผมพูดเสียงสลดเพราะในอนาคตมันก็ไม่มีอะไรแน่นอนอยู่แล้ว ถ้าวันหน้าป๊อปเกิดไปแต่งงานขึ้นมามันก็คงไม่แปลก เพราะป๊อปเป็นผู้ชายไม่ใช่เกย์!!!!!

“ไปเอาคำพูดแบบนี้มาจากไหนเนี่ย” ป๊อปพูดเสียงค่อนข้างเคืองๆ

“มาจากใจทั้งนั้นแหละ...เรากลัวว่าเราจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีนาย” เมื่อผมพูดจบป๊อปก็ประทับริมฝีปากลงมาที่ปากผมทันที ผมก็ตอบรับจูบนั้นแต่โดยดีจูบนี้ให้ความรู้สึกนุ่มนวลไม่เร้าร้อนหรือดูดดื่มแต่เต็มไปด้วยความสุข

“ป๊อปจะทิ้งพรหมก็ต่อเมื่อวันที่ป๊อปไม่หายใจแล้วเท่านั้น จำเอาไว้นะ”

“เราก็จะไม่ทิ้งนาย เราจะอยู่ข้างนายตลอดไป.....ขอบคุณที่รักกันนะ” พูดจบผมก็น้ำตาไหล มันรู้สึกซาบซึ้งจนบรรยายไม่ถูก เพราะผู้ชายธรรมดาอย่างผมเจอรักที่แท้จริง ไม่ได้รักที่หน้าตาหรือเงินทองแต่รักที่ผมที่เป็นผม

“รักพรหมนะครับ...ฟอด” ป๊อปขโมยหอมแก้มผมแต่ผมก็ไม่ขัดขืนหรือว่าอะไร เพราะว่าผมอายแล้วก็ซุกหน้าตัวเองลงไปอยู่กับอกของป๊อปเรียบร้อยแล้ว

“อ่า เลิกเขินได้แล้ว นอนเถอะมันดึกแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะกลับบ้านกันนะ” ผมพยักหน้ารับแล้วก็หลับใหลเข้าสู้ห่วงนิทราไปอย่างง่ายดาย

เช้าวันต่อมาผมกับป๊อปนอนตื่นสายกันทั้งคู่เลยครับ นอนกันจนตะวันจะทิ่มตูดแล้วก็ยังไม่มีใครตื่น จนคุณตาขึ้นมาตามเพราะเห็นว่ามันสายมากแล้วแต่เมื่อผมตื่นขึ้นมา หน้าลุงแกก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แถมมองหน้าผมกับป๊อปสลับกันไปมา

“มีอะไรหรือเปล่าครับตา” ผมถามไปด้วยความสงสัยหน้าตาแกยิ้มผิดสงเกตไป

“เปล่าๆ ตาก็แค่มาตามไปกินข้าวกินปลาซะ มันสายแล้ว” คุณตาพูดแล้วก็เดินออกไป

“ขอบคุณครับ” ผมตะโกนไล่หลังคุณตาไป และต่อจากนั้นผมก็ถูกลากไปอาบน้ำโดยป๊อปแถมยังบังคับให้ผมอาบพร้อมกันอีก เพราะเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นทำให้ผมไขว่คว้าที่จะรักความสกปรกทันที

“พอแล้วป๊อปรีบไปเถอะจะได้กินข้าว” พวกผมอาบกันมาได้สักระยะหนึ่งผมเร่งป๊อปที่มัวแต่จะหาเศษหาเลยกับผม จนไอ้หนูของป๊อปมันตั้งชูชันขึ้นมา ขนาดของมันสร้างความสยองให้กับผมมาก เพราะมองเต็มๆตาแล้วผมแทบไม่อยากจะเชื่อว่ามัน....จะเข้าไปอยู่ในตัวของผมได้

“คร้าบ พอก็ได้” ป๊อปบอกมาแบบนี้แต่สีหน้าดูทรมานจังเห็นแล้วก็สงสาร

“จุ๊ๆ อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวเอาลงให้” ป๊อปทำหน้างงๆว่าหมายถึงอะไรแต่เมื่อเห็นปฏิกิริยาผมป๊อปก็ถึงบางอ้อทันที ผมครอบปากลงไปบนส่วนอ่อนไหวที่กำลังชูชันของป๊อปแล้วใช้ลิ้นหยอกล้อกับส่วนหัวอย่างสนุกสนาน

“ซี้ด....ซี้ด.....ซะ....เสียว” ป๊อปครางออกมาเบาๆ เพราะว่าห้องน้ำมันอยู่นอกตัวบ้านถ้าเสียงดังประเจิดประเจ้อมีหวังได้อายตากับยายแน่ๆ

“อ๊ะ...อื้อ.....จะถึงแล้ว...อื้อ....อ๊ะ....อ๊ะ” จังหวะนั้นป๊อปกดหัวผมไว้กับส่วนอ่อนไหวของป๊อป เอวก็กระเด้งเข้าออกจนแล้วจนรอดน้ำคาวอุ่นๆก็พุ่งเข้ามาในปากผม ผมก็กลืนลงไปทั้งหมดแถมเลียทำความสะอาดให้ด้วย

“น่ารักจังเลย” ป๊อปพูดแล้วยิ้มๆ ผมก็ล้างตัวใหม่อีกรอบแล้วก็รีบแต่งตัวทันที

“พรหมไปที่ครัวก่อนก็ได้เดี๋ยวป๊อปเอาผ้าไปตากเอง” ป๊อปบอกผมหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำ

“ไม่เอา ไปด้วยกันแหละ” ผมค้านป๊อปก็ไม่ได้ว่าอะไร เมื่อเอาผ้าไปตากเสร็จ เราก็มุ่งหน้ามาที่ครัวทันทีเพราะนี่ก็จะสิบโมงแล้วแต่พวกผมยังไม่ได้กินข้าวเช้ากันเลยซึ่งสำหรับผมมันผิดเวลาไปมาก

“มากันแล้ว....มาลูกยายเตรียมกับข้าวไว้ในสำรับไปนั่งกินกันซะนะ” คุณยายพูดไปทำอาหารไป

“คุณยายทำอะไรน่ะครับ” เมื่อนั่งกินข้าวมาได้สักพักผมก็ถามยายขึ้น เพราะเห็นแกง่วนอยู่ตรงนั้นนานมากแล้ว

“ก็ทำขนมน่ะลูก ยายจะทำไว้ทำบุญพรุ่งนี้”

“มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ” ผมเสนอตัวจะช่วย

“ไม่เป็นไรลูก ยายทำเองดีกว่า” เมื่อยายพูดมาแบบนี้ผมก็ไม่ค้านอะไร เพราะแกคงอยากจะทำเองจริงๆ ก็อาหารทำบุญนี่นะมันก็ธรรมดาที่คนแก่เค้าอยากจะให้รสชาติของอาหารออกมาดีที่สุด

“ยายเอ้ย” คุณตาเรียกคุณยายมาจากมุมๆหนึ่ง

“ว่าไงล่ะตา”

“ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ เรียกกันลืมเฉยๆ” เมื่อคุณตาตอบคุณยายก็หัวเราะ...ดูท่าทางตากับยายจะมีความสุขกันมากเลยสินะ น่าอิจฉาจัง

“ตาครับ ยายครับ ผมมีเรื่องจะบอก..คือผมกับพรหมเราจะกลับบ้านของตัวเองกันแล้วนะครับ” เมื่อป๊อปพูดจบตากับยายก็หันมามองทางเราพร้อมกัน

“เหรอ...แล้วจะไปเมื่อ” ยายถามขึ้น

“เย็นนี้ครับ” เมื่อป๊อปพูดจบ ผมกับป๊อปก็คลานเข้าไปกราบท่านทั้งสอง ที่คอยเอ็นดูพวกเราเหมือนเป็นลูกเป็นหลานจริงๆ

“ขอบคุณสำหรับทุกอย่างครับที่คอยช่วยเหลือพวกเรามา บุญคุณครั้งนี้ผมกับพรหมจะไม่มีวันมันไปแน่ๆ” เมื่อป๊อปพูดจบตากับยายก็เรียกให้เราสองคนเข้าไปใกล้ๆ

“ยายขออวยพรให้ทั้งคู่รักกันอย่างนี้ตลอดไปนะลูก หนักนิด เบาหน่อย อภัยกันได้ก็ให้อภัยกันจำเอาไว้นะลูก ถึงจะมีอุปสรรคมากมายขนาดไหนก็ห้ามทิ้งกันนะ”

“ตาก็ไม่มีอะไรจะพูดหรอก ขอให้ไอ้หนุ่มทั้งสองรักกันนานๆ ต้องสู้ต้องอดทนกับทุกปัญหาที่เข้ามา ขอให้โชคดีละกัน” เมื่อตาอวยพรจบผมสองคนก็กราบพวกท่านอีกครั้งนึกแล้วก็ใจหายที่ต้องจากกันแบบนี้

“ไว้ผมกับป๊อปจะแวะมาหาตากับยายบ่อยๆนะครับ”

“บ้านนี้ยินดีต้อนรับเสมอจ๊ะ...ว่าแต่จะไปกันเลยเหรอ” ยายแกคงสงสัยเพราะนี่มันก็จะเที่ยงแล้ว

“ผมจะออกเดินทางกันตอนเย็นครับ” คุณยายก็อ้อทันที

“เดินทางปลอดภัยนะ” คุณยายกล่าว

“ครับ....คุณยายกับคุณตาก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ” จากนั้นผมกับป๊อปก็อยู่กันจนถึงสี่โมงแล้วผมก็เดินทางมาที่ท่ารถเพื่อที่จะเตรียมขึ้น.....กลับบ้านของเรา!!!!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 29-05-2012 23:02:05

 คู่นี้ เค้า น่าลั๊กกกกกกกกกก  รอลุ้นๆต่อๆ จะเกิดไรขึ้นนน?

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 29-05-2012 23:04:16

กลับบ้านแล้วววววววววว
:'D

ต่อไปนี้ขอให้เจอแต่เรื่องดีๆกันนะ
กิกิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 29-05-2012 23:20:25

เย้! กลับบ้านนน ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 29-05-2012 23:38:19

จะเป็นยังไงต่อ

รออออออ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 29-05-2012 23:51:53

แอบมาลงไม่บอกเลยอ่ะ อิอิ






เค้าชอบคู่นี้มากเลยอ่ะ น่ารักมากรักกันมากๆนะ






กลับบ้านแล้วจะมีปัญหาไรป่าวเนี่ย แต่ไม่เป็นไรคนรักกันต้องช่วยกันฝ่าฟันได้ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 29-05-2012 23:52:32

กลับบ้านเรารักรออยู่  คึคึ   ตากับยายเหมือนอวยพรคู่แต่งงานใหม่เลยเนอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 30-05-2012 00:04:22

ในที่สุดก็ได้กลับบ้านแล้ว :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 30-05-2012 00:17:41

รอลุ้นตอนหน้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 30-05-2012 01:36:10

ลุ้นสุดใจ ทุกคนคงจะดีใจที่สองคนกลับมาอย่างปลอดภัย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 30-05-2012 07:35:32

กลับบ้านกันแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 30-05-2012 10:17:04

 :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 30-05-2012 12:02:32

กลับบ้านเรา มีเพื่อนๆรออยู่ :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 30-05-2012 15:50:27

รออลุ้นตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 30-05-2012 17:11:20

+คุณเป็ดก๊าบๆให้
ตอนนี้แอบมีเซอร์วิสเบาๆ คู่นี้น่ารักมั่กกก :-[ :-[ :o8:
รออ่านตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 30-05-2012 19:58:30

อร้ายยยยกลับบ้านแล้วววว


จะเป็นไงต่อเนี่ยยย :a5:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 30-05-2012 21:37:09

เย้ๆๆๆ กลับบ้านกันแล้ว มีความสุขอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 30-05-2012 23:52:04

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 01-06-2012 09:17:05

รอตอนหน้านะครับ    น่าลุ้นตลอดอ่ะนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 112 ย่องมาอัพ!!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 01-06-2012 18:20:48

 :เฮ้อ: อ่านแล้ว อมยิ้ม ได้ เลย แหะ ชอบ อ่ะ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 01-06-2012 21:08:45

ย้ พวกอัทจด้หยศร้ซที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 04-06-2012 21:17:29

Lesson  113

( Pop Part )

“พรหมครับ ตื่นได้แล้วถึงแล้วนะ” ขณะนี้เป็นเวลาสองทุ่มกว่าๆแล้ว แต่ผมกับพรหมพึ่งจะมาถึงท่ารถกัน ตังก็แทบจะไม่มีติดตัวมาเลย ส่วนโทรศัพท์อุปกรณ์การสื่อสารไม่ต้องพูดถึง ไหลตามไปกับน้ำเรียบร้อยแล้ว....เอ ทำไมเดี๋ยวนี้พรหมปลุกยากจังเลยแฮะ ปกตินี่จะขโมยหอมแก้มก็รู้ตัวแล้ว แต่ตอนนี้ถ้าลักหลับก็คงยังไม่รู้สึกตัว

“พรหม พรหม......ไม่ตื่นใช่ไหม.....แพล่บ” ผมจัดการเลียปากพรหมเลยครับ ซึ่งดูเหมือนว่าจะได้ผม เพราะพรหมเริ่มขยับตัวและค่อยๆลืมตาขึ้นแล้ว

“อื้อ...ถึงแล้วหรอ” พรหมเอามือถูๆปากตัวเองนิดหน่อย ดูเหมือนว่าจะไม่รู้ว่าโดนผมเลียปาก ขี้เซาจริงๆเลย

“ถึงตั้งนานแล้ว เค้าลงกันจะหมดรถแล้ว ไปเราก็ลงกันได้แล้ว” ผมฉุดให้พรหมลุกขึ้น แล้วเดินตามผมมา พรหมก็ลุกขึ้นเดินตามแรงฉุดของผม

“หิวไหม จะได้หาอะไรกินก่อน” ผมถามเพราะความเป็นห่วง

“ไม่เอาอ่ะ อยากกลับไปบ้าน”

“โอเคงั้นเรากลับบ้านกันเลยละกันนะ” ผมยิ้มแล้วบอกพรหม

“แต่เราจะกลับกันยังไงล่ะ” นั่นสิ ตังก็แทบไม่เหลือแล้ว ถ้านั่งแท็กซี่ก็ไม่ถึงแน่นอน แต่สองแถวตอนนี้ก็คงจะไม่มีแล้ว

“เอางี้ไหม นั่งแท็กซี่ ไปจนสุดตังที่เรามีนั่นแหละ แล้วทางที่เหลือเราเดินกันต่อ” ผมเสนอความคิดเห็นออกไป

“อือ เอางั้นก็ได้นะ ถึงจะถึงช้า แต่มันเป็นทางเดียวนี่นะ” ผมกับพรหมเลยไปขึ้นแท็กซี่กันทันที

“พี่ครับ ไปที่.....แต่ไปแค่ 200 พอนะพี่ ถึงแค่ไหนผมก็ลงตรงนั้นแหละ” คนขับแท็กซี่ก็ตกลง  ผมกับพรหมก็ได้นั่งรถแท็กซี่มุ่งหน้าไปทางบ้าน  แต่นั่งมาได้สักครึ่งชั่วโมง ก็ถึงลิมิต 200 แล้ว ผมกับพรหมเลยต้องลงเดิน ระยะทางก็อีกครึ่งต่อครึ่งเลย

“พรหมเดินไหวไหม” ผมรู้สึกเป็นห่วงคนข้างนี้จังเลย เพราะพักหลังๆยิ่งอ่อนแออยู่ ไม่อยากให้ต้องทำอะไรหนักเกินไปเลย

“ทำไมล่ะ ป๊อปเดินได้เราก็เดินได้” พรหมตอบผมหน้าตาใสซื่อ แต่แฝงไปด้วยความจริงใจ ผมไม่ได้คิดไปเองหรอก...พรหมก็รักผมเหมือนกัน

“งั้นเราไปกันเถอะ เดี๋ยวป๊อปพาเดินทางรัดนะ” ผมคว้ามือพรหมมาจับไว้แล้วเดินเข้าตามซอกออกตามนั้น เข้าออกซอยกันเป็นว่าเล่น เดินผ่านที่ชุมชนหน่อยก็มีหลายๆคนมองมที่เราสองคน เพราะผู้ชายสองคนเดินจับมือกัน คงยังเป็นเรื่องแปลกใหม่สำหรับพวกเค้า แต่ผมก็ไม่สนใจหรอก พรหมเองก็ไม่ได้ชักมือกลับแต่อย่างใด  เดินไปคุยกันไปเรื่อยๆจนตอนนี้เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว

“ป๊อป เราอยู่กันตรงไหนอ่ะ” พรหมถามผมขึ้น หน้าพรหมตอนนี้มีเหงื่อผุดขึ้นมานิดหน่อย คงไม่เคยเดินขนาดนี้

“ใกล้แล้วล่ะ ถัดไปอีกประมาณสามซอยก็ถึงแล้ว”

“แล้วป๊อปรู้เส้นทางพวกนี้ได้ยังไงอ่ะ”

“เอ้า ก็ป๊อปชอบขับรถเล่น ตอน ม.ปลาย ขับมอเตอร์ไซไปทั่วแหละเลยรู้” ผมเด็กแว๊นเก่าเลยแหละ เหอๆ ซอยตรอกซอย ผมรู้ดีหมดแหละ

“ไปกันต่อเถอะ จะถึงบ้านแล้ว” พรหมชวนผมให้เดินต่อผมก็ไม่ได้ขัดข้องอะไร เพราะไม่ได้เหนื่อยมาก แต่ที่หยุดพักเนี่ยเพื่อให้พรหมได้พักต่างหาก จะว่าไปให้ขี่หลังไปเลยจะดีไหมน้า

“พรหมขี่หลังป๊อปเอาไหม”

“บ้า ไม่ต้องหรอกอีกนิดเดียว เราเดินไหว..ไปๆรีบเดินเถอะ” เมื่อพรหมพูดดังนั้น ผมเลยเดินนำหน้าต่อไป เข้าซอยต่อไปอีกนิดนึง ก็ถึงทางหลังบ้านแล้วครับ แต่ปัญหามันอยู่ที่ต้องปีนเนี่ยสิ แถมรั้วกำแพงบ้านก็สูงปรู๊ดเลย ผมพอจะปีนได้อยู่หรอก แต่คนข้างๆผมเนี่ยสิ...จะไหวเร้อ

“ต้องปีนเอาแล้วแหละ พรหม....ไหวไหม”

“ไม่ไหวก็ต้องไหว มาถึงนี่แล้ว” พรหมพูดด้วยสีหน้าที่มุ่งมั่นสุดๆ เหมือนจะไปแข่งฟิสิกส์โอลิมปิกเลย แต่นี่มันแค่ปีนรั้วบ้านเองนะ - -

“มองหน้าเราทำไม” พรหมถามผมเมื่อเห็นผมจ้องนานเกินไป

“ก็มอง คนที่เรารักมันผิดด้วยหรือไง.....ฟอด” เหอๆ หวานไม่รู้เวลาร่ำเวลาเลยกู

“บ้า!!!” ปากด่าแต่หน้าแดงแป๊ดเลย พวกปากไม่ตรงกับใจ ชอบก็บอกตรงๆสิ อิอิ

“เอางี้นะ เดี๋ยวพรหมเหยียบไหล่ป๊อปขึ้นไปก่อนนะ แล้วเอามือเกาะกำแพงไว้ แล้วเดี๋ยวป๊อปจะช่วยเอามือดันส่งตัวพรหมขึ้นไปข้างบน” ผมอธิบายขั้นตอนกันปีนให้พรหม พรหมก็พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ

“เอาล่ะ พร้อมนะ 1 2 3!!!! ฮึ่บ” ตอนนี้พรหมเหยียบไหล่ผมแล้วครับ

“เอามือเกาะกำแพง” ผมตะโกนบอกพรหม พรหมก็ทำตามอย่างว่าง่าย จากนั้นผมก็ดันตัวพรหมขึ้นไปจนสำเร็จ พรหมนั่งอยู่บนกำแพงแล้วครัว

“แล้วป๊อปจะขึ้นมายังไงล่ะ” พรหมถามผมจากข้างบน

“คอยดูเอาละกัน” พูดจบผมก็ถอยหลังไปประมาณสิบก้าว อุ่นร่างกายให้พร้อม แล้ววิ่งกระโดดปีนขึ้นมาบนกำแพงอย่างง่ายดายเลยครับ

“โห เก่งจังเลย” พรหมมองผมอย่างชื่นชม รู้สึกดีจังเลย

“ดีไหมล่ะมีแฟนเก่งอ่ะ” พรหมไม่ตอบแต่ยิ้มแล้วม้วนเลยครับ ฮ่าๆๆ เขินน่ารักดีผมชอบ

“ฮึ่บ....อ่า....เอ้าโดดลงมาสิพรหม” ผมโดดลงมาแล้ว แต่พอหันขึ้นไปมองบนกำแพง พรหมยังไม่ลงมาเลย

“เรากลัวความสูงอ่ะ” เวรกรรม โดดกำแพงกลัว แต่กล้าโดดสะพานพระราม 8 เนี่ยนะ

“โดดมาเถอะน่า เดี๋ยวป๊อปรับเอง” ผมพยายามพูดหว่านล้อมเพื่อให้พรหมกล้ากระโดด

“งั้นเราโดดละนะ...เย้ย” และแล้วพรหมก็หล่นลงมาทับตัวผมอย่างสวยงาม...จุกโคตร!!!

“เราขอโทษนะ” พรหมบอกผม แล้วก็พยุงผมขึ้น

“ไม่เป็นไร เราไปในบ้านกันเถอะ” ผมพาพรหมเดินไปที่หน้าต่างบานนึง ซึ่งผม วิน พี่เบิร์ดจะรู้กันว่าหน้าต่างบานนี้มันงัดได้ แต่มันต้องมีเทคนิก ซึ่งทำเอาไว้เวลามีปัญหาอะไรเข้าบ้านไม่ได้ จะได้เข้าทางนี้ แต่มันไม่ใช่ว่าใครก็งัดได้นะ ต้องอาศัยความจำด้วย

“รอแปปนะพรหม” พรหมมองผมงงๆ ผมก็เริ่มลงมือการงัดบ้านตัวเองครับ งัดๆไปได้สักพักนึง หน้าต่างก็เปิดออก ผมก็ให้พรหมเข้าไปก่อน แล้วผมก็เดินตามเข้าไป ผมบอกให้พรหมเงียบเสียงค่อยๆเดิน จะได้เซอร์ไพรซ์คนพวกนี้ด้วย ผมย่องๆเดินกันขึ้นมาถึงชั้นสอง ก็ได้ยินเสียงคนคุยกันมาจากห้องพี่ตัส ผมกับพรหมเลยมุ่งหน้าไปที่ห้องนั้นก่อน

“ก๊อก ๆ ๆ” ผมเคาะประตูไปสามที เสียงคนในห้องเงียบกริบเลยครับ แล้วตามด้วยเสียงคุยกันเบาๆ ประมาณว่าใครเคาะ เพราะพวกเค้าสี่คนอยู่ในห้องนั้นหมดผมจึงเคาะใหม่อีกครั้ง คราวนี้ประตูก็เปิดออกครับพร้อมกับปรากฏร่างของพี่เบิร์ดกับพี่ตัสยืนคู่กันอยู่

“ปะ...ป๊อป...พะ....พรหม” พี่ตัสพูดติดอ่าง แต่แล้วไอ้ตัวเล็กที่สุดของบ้านก็วิ่งดิ่งมาที่ประตูพร้อมกับสามีมันแหละครับ

“จริงๆด้วย ป๊อปกับพรหมยังไม่ตาย ฮือๆๆๆๆ” อัทพูดเสียงดังแล้วก็ร้องไห้ไปด้วย ซึ่งตอนนี้แม้แต่พี่ตัสเองก็น้ำตาไหล แต่ไม่ได้ร้องฟูมฟายเหมือนอัท

“กูว่าแล้วมึงน่ะ มันตายยากอยู่แล้ว” ไอ้วินพูดแล้วตบบ่าผม

“ของมันแน่อยู่แล้วเว้ย” จากนั้นผมกับอัทก็โดนสอบสวนยาวเลยครับ ตั้งแต่พรหมโดนแม่ตัวเองและแม่ผมกดดันจนคิดอะไรบ้าๆแบบนั้น ยาวไปจนถึงการที่เราสองคนรอดมาได้ และกลับมาที่บ้านนี้อีกครั้ง ซึ่งกว่าจะซักไซ้ไล่เรียงกันจบก็ล่อไปซะเกือบเช้าแล้ว ดังนั้นพวกเราจึงแยกย้ายกันนอนก่อน แล้วพอตื่นค่อยว่ากันอีกที ว่าจะเอายังไงกันต่อไป…..



ปล.ไม่เห็นมีใครทวงตอนใหม่

เราก็เลยหยิ่ง+เล่นตัวไม่ลง 555555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 04-06-2012 21:22:58

เดี๋ยวจะมาทวงบ่อยๆเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 04-06-2012 21:28:22

กลับบ้านซักที  เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 04-06-2012 21:30:59

โอ๋~
เราจะทวงบ่อยๆๆเลย 555555.

เราไม่รู้
เดี๋ยวจะเป็นการรบกวนการอ่านหนังสือออ~~

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 04-06-2012 21:36:25

คุณน้อง ๆ ใจจริงแล้วคุณพี่ก็อยากทวงเหมือนกันแต่กลัวคุณน้องไม่มีสมาธิในการอ่านหนังสือ






คุณพี่เข้าใจว่าคุณน้องต้องอ่านหนังสือ ก็เลยกะว่าถ้าสะดวกก็จะมาลงเองเลยไม่ทวง






แต่เดี๋ยวคุณพี่จะทวงทุกวัน วันละหลายเวลาเลย จะได้มาลงต่ออีกเยอะๆ ดีป่ะ เดี๋ยวคุณน้องน้อยใจอีก อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 04-06-2012 21:43:09

 :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 04-06-2012 21:51:06

รอตอนต่อไปนะ

รอจ้า :)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 04-06-2012 21:56:23

ในที่สุดก็ถึงบ้าน  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 04-06-2012 22:19:45

จะรอตอนต่อไปน้า
ชอบทุกคู่เลย แต่ตอนนี้หลงหนูพรหมอ่ะ น่ารัก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 04-06-2012 22:28:16

ในที่สุดก้อถึงบ้านแล้ววว.....มาต่อบ่อยๆเลยคนเขียนน่ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 04-06-2012 23:27:45

เฮ้อ~เรื่องร้ายๆผ่านไปซะที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 04-06-2012 23:41:04

เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่และคนแต่ง :L2:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-06-2012 23:59:42

ในที่สุดก็ได้กลับบ้านซะทีนะพรมป๊อบ             

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kakilover ที่ 05-06-2012 00:06:53

โอ๊ย ดีใจ ดีใจ :pig2: :z2: ในที่สุดก็ถึงบ้านแล้ว :m15: :monkeysad: เป็นกำลังใจ :impress2:ให้ทุกคู่เลยนะคับ สู้ ๆ ต่อไป  :กอด1: :man1:คนเขียนนะคับ เป็นกำลังใจให้ แล้วเอาตอนใหม่มาให้อ่านเร็ว ๆ นะคับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 05-06-2012 01:17:40

ในที่สุดก้อได้กลับบ้านกันสักที :เฮ้อ:

มาท้วงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆตอนต่อไป :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 05-06-2012 01:49:01

ได้อ่านต่อแล้ววว
+คุณเป็ดให้นะคะ
ดีใจจังที่ในที่สุดก็ได้กลับบ้านแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 05-06-2012 06:53:26

กลับมาสักทีนะ กลับมาใช้ชีวิตกันแบบเดิมอีกแล้ว รอลุ้นตอนต่อไป
ปลใที่ไม่มีใครทวง เนื่องจากเข้าใจคนเขียนยุ่ง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 05-06-2012 09:27:48

อยากรู้ว่าจะเป็นอย่างไร ต่อไป
รออตอนหน้านะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Eshardy ที่ 05-06-2012 13:26:51

กลับบ้านแล้ว   ดีใจจัง

มารอ ตอนต่อไปนะ

ทวงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 05-06-2012 19:53:36

อ่านแรกๆตกใจหมดเลย นึกว่า 2 คนนั้นจะหายไปจากเรื่องแล้ว แต่โอเคและ เพราะว่ากลับมาแล้ว ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mammysoma ที่ 05-06-2012 20:48:52

ในที่สุดก็กลับมาาาา



รอจ้าาาาาาาาา :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 05-06-2012 21:21:48

รีบๆมาต่อนะ :z2: :-[ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 05-06-2012 22:33:57

รีบมาต่อนะ วันนี้คุณพี่ไม่ว่างเลย เพิ่งเปิดเรียนเลยไม่ได้เม้นเลย รีบมาเม้นจ้า จะไปอ่านหนังสือแล้ว คุณน้องก็รีบมาต่อนะ จุ๊บๆ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 05-06-2012 23:59:52

ถึงซที.....ฮ้อ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 06-06-2012 23:48:47

มาทวงจ้า รออย่างใจจดจ่อ แบ่งเวลาอ่านหนังสือมาอ่านแป๊บนึง ยังไงก็รีบมาต่อนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เม้นใหม่






ปล. ขอเม้นวันละเม้นนะ จะได้ไม่เยอะเกินไป แต่จะพยายามเม้นให้ทุกวันทุกตอนจ้าาาาาา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 07-06-2012 00:30:21

เข้ามาเติมกำลังใจให้คนแต่ง สู้ๆนะ    แล้วก็เข้ามา ทวง ทวง ทวง คึคึ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Eshardy ที่ 07-06-2012 10:01:23

แอบมา ส่อง  ตอนใหม่  นะครับ  ยังไม่มีเลย 

อยากรู้ ว่า ต่อไป จะไปเจอ พ่อแม่แล้ว  จะ ลงเอยด้วยดี มัย   แอบลุ้น  สุดๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 07-06-2012 20:56:37

มาทวงจ้า (มาอีกแล้วอีนี่) ขอให้รุ้ว่ายังติดตามนะ รีบมาต่อหน่อย อยากรู้ว่า ป๊อบกับพรหมจะดำเนินชีวิตต่อไปยังไง อยากรู้






มาต่อเถอะนะ รอลุ้นอยู่จ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 113 up up up!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 08-06-2012 21:11:18

มาทวงนะจ๊ะ วันนี้อ่านหนังสือจบยัง มาต่อบ้างก็ได้นะ เป็นกำลังใจให้สู้ๆจ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 09-06-2012 22:19:05

Lesson 114

( Prom Part )

เช้าวันต่อมาผมก็รู้สึกตัวเพราะว่าแสงจากนอกหน้าต่างมันส่องหน้าผม ทำให้ผมตื่นไปโดยปริยายเมื่อหันไปมองนาฬิกา นี่มันก็เกือบจะเที่ยงอยู่แล้ว ผมหันไปมองที่รักของผมก็ยังนอนแบบไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเลย ผมจึงบิดขี้เกียจอีกเล็กน้อยแล้วก็ลุกไปล้างหน้าแปรงฟันจนเสร็จ ผมก็เดินออกมาจากห้อง บ้านยังคงเงียบกริบ สงสัยจะยังไม่มีใครตื่น แต่ก็ไม่แปลกเพราะว่ากว่าจะได้นอนกันก็เกือบเช้าแล้ว

“โฮ่ง ๆ อิ๋ง ๆ” ผมได้ยินเสียงหมาเห่าสงสัยจะเป็นเจ้าลายตาล ผมเลยเดินออกไปดูก็พบว่า...มันนอนหมอบเป็นหมาหงอย ลิ้นห้อยนอนอยู่ในกรงเลยครับ เห็นแล้วก็สงสารผมเลยไปปล่อยมันออกมาจากกรงครับ

“อิ๋งๆๆๆ” มันก็อิ๋งๆอยู่ตรงถ้วยข้าวที่ว่างเปล่าของมันครับ ผมจึงนึกขึ้นได้ครับว่าวันนี้ยังไม่มีใครตื่นเลย แล้วใครจะเอาอาหารให้ลายตาลกินล่ะ???

“ลายตาลรอแปปนึง เดี๋ยวฉันเอาอาหารให้” ผมหันไปบอกลายตาล มันก็นั่งนิ่งรออย่างว่าง่าย ผมก็เดินไปเอาอาหารเม็ดมาเทใส่ถ้วยให้ลายตาล

“เย้ย เบาๆไม่ต้องรีบขนาดนั้น” ทันทีที่ผมเทอาหารลายตาลก็กระโจนใส่เข้าใส่อย่างตายอดตายอยากจนผมต้องร้องห้ามปรามเอาไว้ ไม่งั้นเดี๋ยวพลาดลงหลอดลมไปจะยุ่งเอา

“พรหม ตื่นนานแล้วหรอ” ผมหันไปตามเสียงก็เจอพี่ตัสในชุดยูกาตะของคนญี่ปุ่นสีฟ้าอ่อน ซึ่งทำให้พี่ตัสมีแรงดึงดูดอย่างมาก ส่วนคนที่อยู่ข้างๆคืออัทที่กำลังหาวเหมือนคนยังไม่ตื่นดี

“ก็สักพักน่ะพี่ พอดีลงมาได้ยินลายตาลมันร้อง...มันคงหิวน่ะ” ผมพูดแล้วก็เดินเข้าไปหา

“อื้อ มันก็เงี่ยแหละ ถ้าไม่มีใครตื่นมันก็ไม่ได้กินหรอก แต่ปกติอัทจะตื่นขึ้นมให้อาหารไง แต่วันนี้...ก็อย่างที่เห็น” พี่ตัสพูดแล้วเหล่ไปทางอัทที่กำลังยืนโซเซโอนไปเอนมา ถ้าจะลำบากขนาดนี้ขึ้นไปนอนก่อนดีไหมอัท

“อัท เราว่าอัทขึ้นไปนอนก่อนดีกว่าไหม ดูท่าทางไม่ดีเลย”

“หึ ไม่เอา จะช่วยทำกับข้าว” อัทพูดเสียงงัวเงียแล้วก็เดินเข้าไปในบ้าน ผมกับพี่ตัสก็เดินตามกันเข้าไปจนถึงครัว

“จะทำอะไรดีอ่ะวันนี้” พี่ตัสเอ่ยขึ้น

“ผมอยากกินสุกี้อ่ะ ทำกันเถอะ” อัทพูดเสนอขึ้น

“อัท แกเดินไปเปิดตู้ดูก่อนว่ามีน้ำจิ้มหรือเปล่า” พี่ตัสสั่ง อัทก็เดินไปสำรวจแล้วก็ตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว

“มีพี่ตัส ทำเลยสุกี้” อัทพูดเสียงร่าเริง ส่วนผมก็ไปเปิดน้ำรอล้างผักเลยครับ รู้หน้าที่ของตัวเองดีอยู่แล้ว

“ทำไรกันอ่ะครับ” หลังจากลงมือทำกันไปได้สักพักนึง เสียงวินดังมาจากประตูเมื่อผมหันไปมอง ก็พบว่าสามหนุ่มยืนเรียงรายกันเป็นศิลปิน JYJ เลยนะนั่นน่ะ

“ทำสุกี้ วินมาช่วยเค้าเลย” อัทปาลูกอ้อนไปหนึ่งดอกเต็มๆ ส่วนวินก็แทบจะเข้าไปสิงร่างอัทเลยทีเดียวที่ได้ยินเสียงอ้อนๆของอัท

“พี่เบิร์ดกาแฟได้แล้ว มานั่งกินที่โต๊ะนี่” ผมหันไปมองพี่ตัสทันทีพร้อมกับความสงสัยว่า...ไปชงมาตอนไหนวะ รวดเร็วทันใจจริงๆเลย

“ขอบคุณคร้าบบบบ” พี่เบิร์ดพูดแล้วก็นั่งจิบกาแฟอย่างอารมณ์ดี วนขณะที่ผมกำลังมองการกระทำของคนอื่นอยู่นั้นผมก็รู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่มาจากทางด้านหลัง

“ทำไมไม่ปลุกกันมั่ง...ฟอด” อ่าๆ ป๊อปเข้ามากอดผมทางด้านหลังแถมยังขโมยหอมแก้มผมอีกต่างหาก >///<

“ก็...ก็ไม่อยากกวนนี่ กว่าจะได้นอนก็เช้าแล้ว” ผมบอกเหตุผลไปทั้งๆที่ไม่มองหน้า รู้สึกว่าหน้าผมมันกำลังอุณหภูมิสูงขึ้นเรื่อยๆ ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรกแต่ไม่ว่าจะยังไงผมก็ยังไม่ชินกับมันอยู่ดี กับการที่มีคนมานัวเนียผมแบบนี้ แต่ถ้าเป็นป๊อปผมก็ชอบอ่ะนะ >///<

“ไม่ใช่เหตุผลเลย จะหนีป๊อปอีกแล้วใช่ไหม เดี๋ยวจะทำให้ลุกไม่ได้เลยคอยดู” อ้างนู้นอ้างนี่ อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่แล้วครับ ว่าหวังอะไรกันแน่

“อย่ามาทะลึ่ง” ผมพูดไปเขินไป

“พรหม น้ำซุปเสร็จยัง” พี่ตัสถามผมจากอีกฟากหนึ่งของครัว

“เสร็จแล้วพี่ ใช่ได้แล้วล่ะ” เมื่อพูดจบ พี่ตัสก็สั่งจัดโต๊ะทันที....ภายในสองนาที โต๊ะที่ว่างเปล่าก็เต็มไปด้วยผักต่างๆมากมาย หมู ปลาหมึก ก็เต็มโต๊ะไปหมด

“กินละนะครับ” สิ้งเสียงของอัท อัทก็ใส่หมู ใส่ปลาหมึก ใส่ผักลงหม้อไม่ยั้งมือเลยครับ คงจะหิวอ่ะแหละ และในระหว่างการกินข้าวเช้าบวกกับการพูดคุยกันก็มีเสียงคนมากดออดหน้าบ้านครับทำให้เราต้องหยุดการสนทนากันไว้เท่านี้ก่อน

“ใครมาอ่ะ” พี่ตัสพูดลอยพร้อมกับชะเง้อดู

“เดี๋ยวผมไปดูเองครับ” พูดจบผมก็วางช้อนส้อมแล้วเดินไปเปิดประตูรั้ว

“มาหาใครคะ...” ผมพูดติดอ่างทันที เมื่อรูดรั้วออกไปบุคคลที่ปรากฏตรงหน้าผมทำเอาผมอึ้งไปในทีเดียว

“เพี๊ยะ!!!! แกเอาลูกชายฉันไปซ่อนไว้ไหน” ผมโดนตบจนหน้าหันจากมือแม่ของป๊อป แต่ผมก็เลือกที่จะเงียบสำหรับคำถามที่เธอถาม

“เพี๊ยะ!!!! ฉันถามแกได้ยินไหม” ผมโดนตบอีกทีแต่คนละข้าง...เจ็บชะมัด แต่ผมก็เงียบเอาไว้ดีกว่า และแล้วดูเหมือนว่าแม่ของป๊อปจะทนไม่ไหว

“ไอ้ตุ๊ด แกเอาลูกฉันไปไว้ไหนห๊ะ!!!!!!” แม่ป๊อปตะโกนใส่ผม ซึ่งหน้าเธอแดงเอามากๆบ่งบอกให้รู้ถึงโทสะที่ครอบครองจิตใจของเธอไปแล้ว

“แม่มาทำไม” เสียงป๊อปดังออกมาจากในบ้าน พร้อมกับวิ่งเข้ามาหาผม ซึ่งคนที่อยู่ในบ้านที่เหลือก็วิ่งตามกันออกมาด้วย

“ก็มาตามแกกลับไปไง แล้วทำไมไม่ติดต่อกลับไปที่บ้านบ้าง พ่อกับแม่เป็นห่วงแกมากคิดว่าแกตายไปแล้วรู้บ้างไหม” แม่ป๊อปพูดอย่างโกรธๆ

“ผมไม่กลับแม่ ผมจะอยู่ที่นี่...อยู่กับคนที่ผมรัก” ป๊อปพูดแล้วกอดผมไว้ ซึ่งผมก็ไม่ลังเลเลยที่จะตอบรับอ้อมกอดนั้น กอดที่อบอุ่นกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

“คุณมาที่นี่ทำไม กลับไปซะที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ” พี่ตัสวิ่งแยกเขี้ยวมาแต่ไกลเลยครับ

“ฉันก็ไม่อยากมานักหรอกนะ ถ้าลูกฉันไม่อยู่ที่นี่” แม่ป๊อปหันไปตวาดพี่ตัสลั่น ซึ่งพี่ตัสเองก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน

“ลูกคุณน่ะเค้าเต็มใจที่จะอยู่ในที่ๆเค้ามีความสุข ที่ไหนที่อยู่แล้วมันน่าอึดอัด ลำบากใจ เป็นใคร ก็ไม่อยากอยู่ทั้งนั้นแหละ”

“แกอย่ามารู้ดีหน่อยเลย....ส่วนป๊อปแกกลับบ้านกับแม่เดี๋ยวนี้แล้วเลิกกับไอ้ตุ๊ดนี่ด้วย”

“ไม่เด็ดขาดแม่ พรหมไม่ใช่ตุ๊ด และผมก็รักพรหม ต่อให้เอาอะไรมาแลกผมก็ไม่ยอมเสียพรหมไปอีก ไม่มีวัน!!!!” เมื่อป๊อปพูดจบน้ำตาผมก็ไหลออกมาเองโดยอัตโนมัติ เป็นอีกแล้ว เป็นแบบนี้ทุกทีเลย

“ได้งั้นต่อจากนี้แกกับฉันขาดกัน ฉันจะหยุดการส่งเสียแกทุกทาง ดูสิว่าไอ้ความรักของแกน่ะมันเลี้ยงแกได้เหมือนฉันไหม” พูดจบแม่ป๊อปก็เดินสะบัดออกไป

“ป๊อปจะดีหรอที่ทำแบบนี้” ผมถามป๊อปด้วยความเป็นห่วง

“พรหม ป๊อปไม่เหลืออะไรแล้ว พรหมยังจะรักป๊อปอยู่ไหม” ป๊อปถามผม ผมก็ส่ายหน้า

“เราไม่ได้รักป๊อปที่เงินทอง หรือชื่อเสียงของตระกูล จะยากดีมีจนยังไงเราก็จะรักป๊อปตลอดไปนะ” ผมพูดแล้วยิ้มให้ป๊อป

“ขอบคุณนะที่รักกัน” พูดจบป๊อปก็ดึงผมเข้าไปกอดจูบ แต่ผมก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร อย่างน้อยการทำให้คนรักที่เรารักสบายใจ ทุกคนก็ย่อมทำได้อยู่แล้ว

“ติ๊ด....ติ๊ด....บัตรเครดิตโดนระงับแล้วแหละ......ติ๊ด......ติ๊ด.......เงินในบัญชีก็โดนอาญัติหมด เหลือแต่ตัวกับรถของจริงเลยแหละ” ป๊อปบอกพวกเรา

“เฮ้ย กลัวไรวะ มึงยังมีกูอยู่นี่ไง เพื่อนมึงเนี่ย อีกอย่างมึงยังมีรถที่เป็นชื่อมึงอีกนี่หว่า” วินพูดให้กำลังใจป๊อป

“ขอบใจเว้ย” หลังจากนั้นพวกผมก็พากันเข้าบ้านเพื่อกินข้าวต่อ เมื่อกินข้าวเสร็จป๊อปกับผมก็ปรึกษากันเรื่องการทำงาน คงต้องหางานทำเองแล้วล่ะเพราะไม่งั้นก็ไม่มีเงินส่งตัวเองเรียนกันแถมค่ากินค่าอยู่อีก และแล้วผมกับป๊อปก็วางแผนการใช้ชีวิตกันเสร็จเรียบร้อย ถึงจะเหนื่อยหน่อยแต่ก็ต้องสู้แหละนะ



ขอโทษอย่างแรงครับ แต่งานเยอะมาก
ทำไม่ทันเลย เลยไม่ได้ลงมาเกือบอาทิตย์
ขอโทษจริงๆครับ T^T

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 09-06-2012 22:24:24

 :z13: :z13: :z13:

ไม่เป็นไรจร้าาาาาา

แค่มาก็ดีใจแล้ววววววววววววว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 09-06-2012 22:29:13

แม่ป๊อปก็ยังไม่คิดจะเข้าใจอะไรบ้างเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 09-06-2012 22:30:43

ยังไงก้อผ่านมันไปไห้ได้นะสองคนนี้สู้ๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 09-06-2012 22:52:48

ทั้งสองคนสู้ๆนะ ต้องมีสักวันที่ท่านจะเข้าใจ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: away3g ที่ 09-06-2012 22:56:56

 o13สู้ๆนะป๊อปกะพรหม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 09-06-2012 23:09:42

กรี๊ดดดด...คนแต่งมาแต่งต่อแล้ว +คุณเป็ดให้
พรหมน่ารัก :-[ :-[ :o8: อ่านแล้วยิ่งน่ารัก(?) XDD
เดี๋ยวนานๆเข้าคุณแม่ก็ยอมใจอ่อนเองแหละต้องพิสูจน์ความรักนี้ให้ท่านเห็น อิอิ

ปล.อ่านแล้วแอบฮาตรงที่บอกว่าสามหนุ่มยืนเรยงกันเหมือน JYJ XDD
รออ่านตอนต่อไปนะคะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 09-06-2012 23:24:27

เหนื่อยนักก็พักบ้างนะ    เป็นกำลังใจให้          แม่ป๊อบรู้ได้ไงว่าลูกชายไม่ตายทั้งๆที่เพิ่งจะกลับบ้านอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 09-06-2012 23:31:22

รอตอนต่อไปจ้า o18

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 09-06-2012 23:34:15

คนแต่งมาต่อแล้ว เราก็มารออ่านตอนต่อไป






แม่อิป๊อบนี่สุดๆเลยนะ แค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรอ ต้องรอให้ตายจริงๆก่อนเหรอ เลวจริงแก่แต่ตัว สมองขาดการพัฒนาจริงๆ






ส่วนคู่รักทรหดก็ต้องสู้ต่อไปนะ เราเป็นกำลังใจให้






มาต่ออีกนะ เราจะรอและมาทวงทุกวันเหมือนเดิม ขอให้รู้ว่ายังอ่านอยู่จ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 09-06-2012 23:39:51

เอาใจช่วยทั้งตัวละครและคนแต่ง :L2:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 09-06-2012 23:50:14

สู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 10-06-2012 00:37:13

สู้ๆนะทั้งสองคน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 10-06-2012 07:07:19

พ่อแม่แบบนี้ก็มีอยู่นะ เป็นพ่อแม่ประสาอะไร ไม่เข้าใจลูกเลย
สงสารป๊อบกะพรหม แต่ก็จะทำให้เข้มแข็งขึ้น สู้ๆๆๆนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 10-06-2012 08:27:06

สู้ต่อไปทาเคชิ! ทุกอย่างมันต้องผ่านไปด้วยดีได้แน่ๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 10-06-2012 09:13:12

นึกว่าคนแต่งจะทิ้งกันไปซะแล้ว เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม แล้วก็ยังรอตอนหน้าเหมือนเดิมนะครับ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 10-06-2012 09:49:52

สู้นอย่ยอมพ้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 10-06-2012 13:32:41

สู้ๆทั้งสองคน พยายามต่อไป บอกตรงๆคู่นี้โคตรดราม่าเลย เฮ้อ
กว่าจะรักกันได้ก็โคตรลำบากแล้ว แต่รักกันก็เจออุปสักห์ที่ยิ่งกว่า
พยายามและอดทนไปด้วยกันนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 10-06-2012 13:54:24

 แม่ป๊อป she ไม่เข้าจัยความรักเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 114 พร้อมคำขอโทษ
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 10-06-2012 14:24:47

มาทวงสำหรับวันนี้จ้า และมารออ่านต่อนะ รีบมาต่อเถอะ เค้ารออยู่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 10-06-2012 20:22:34

Lesson 115

( Prom Part )

“พรหมๆ ป๊อปไปหาสมัครงานก่อนนะ” เสียงเรียกที่คุ้นเคยดังอยู่ข้างหูผม ทำให้ผมต้องลืมตาขึ้นโดยอัตโนมัติ

“หือ ว่าไงนะ” ผมถามซ้ำ เพราะเมื่อกี้ผมได้ยินไม่ถนัด

“ป๊อปไปหาสมัครงานก่อนนะครับ แล้วจะรีบกลับมา” พูดจบป๊อปก็เตรียมลุกออกไปอย่างรวดเร็วแต่ผมก็เรียกเอาไว้ก่อน

“เดี๋ยวสิ ให้เราไปด้วย”

“ฮึ้ย ไม่ต้องหรอกน่า นอนต่อไปเถอะป๊อปไปแปปเดียวก็กลับแล้ว” ป๊อปคัดค้านผม

“จะเอายังงั้นหรอ” ผมถามย้ำอีกครั้ง ใจจริงผมก็อยากจะไปด้วยนี่นา

“อื้อ เอายังงี้แหละไปนะ....ฟอด” ป๊อปเดินย้อนกลับมาเพื่อหอมแก้มผม ผมก็ยิ้มให้กับความทะเล้นของอีกฝ่าย   เมื่อป๊อปออกไปจากห้องผมก็ทำธุระส่วนตัวของตัวเองแล้วลงไปข้างล่างเพื่อไปหาเพื่อนร่วมบ้านที่ปัจจุบันเป็นมากยิ่งกว่าญาติซะอีก

“อ้าว พรหมตื่นแล้วหรอ ไปกินข้าวก่อนสิในครัวมีข้าวต้มอยู่พี่ตัสทำไว้อ่ะ” อัทร่ายยาวพร้อมกับลากผมให้เดินตามไปในครัวด้วย สรุปวันนี้ผมตื่นสายที่สุดในบ้านเลยใช่ไหมเนี่ย เฮ้อ ชักจะเหลวไหลขึ้นทุกวันปกติผมไม่ใช่คนนอนตื่นสายนะ

“แล้ววินกับพี่เบิร์ดล่ะไม่เห็นเลย” ผมถามอัทเพราะยังไม่เห็นเหล่าบรรดา JYJ เลยตั้งแต่เช้าเห็นแต่หนุ่มหน้าหวาน 2 คนอยู่ในบ้าน

“ออกไปกับป๊อปน่ะ เอ้อนี่ตั้งแต่กลับมาเนี่ยโทรหาแม่บ้างหรือเปล่าล่ะ” อัทถามผม ทำให้ผมถึงกับสะอึก แม่จะว่าผมยังไงที่ผมเป็นแบบนี้ แล้วถ้าผมโทรไปหา แม่จะมาตามผมแบบแม่ของป๊อปหรือเปล่า คิดแล้วก็ยิ่งกังวลเข้าไปใหญ่

“เฮ้ เป็นไรปะเนี่ย หน้าตาดูเครียดๆนะ” อัทพูดขึ้นทำให้ผมหลุดออกจากความคิดของตัวเอง

“มีเรื่องให้คิดนิดหน่อยนะ” ผมตอบไปแบบปัดๆ แล้วก็นั่งกินข้าวต่อ

“Don't fear of things it doesn't yet come to” พี่ตัสพูดขึ้นลอยๆ ทำให้ผมต้องเงยหน้าขึ้นมองพี่ตัส แต่พี่ตัสกลับไม่ได้สนใจผมแต่อย่างใด แต่นั่งอ่านหนังสือต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ‘อย่ากลัวในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง’ นั้นสินะ อย่างน้อยก็ได้บอกว่าเรายังมีชีวิตอยู่ เมื่อตัดสินใจได้แล้วผมก็วางช้อนลงแล้วกลับขึ้นไปบนห้องทันทีเพื่อที่จะโทรหาแม่

“ตื้ดดดดด..........ตื้ดดดดดด......สวัสดีค่ะ” เสียงของผู้หญิงที่รับสายดังขึ้น แน่นอนว่าผมจำเสียงนั่นได้ดี....เสียงของแม่ผมเอง

“ไม่ทราบว่าใครคะ ถ้าไม่มีธุระอะไรดิฉันขอวางสายนะคะ” แม่ก็ยังเป็นเหมือนเดิม เวลารับสายถ้าไม่มีใครพูดอะไรก็จะวางทันที ผมจึงต้องเอ่ยเพื่อห้ามเอาไว้

“เดี๋ยวแม่...นี่พรหมเอง” เมื่อผมบอกไป ก็เกิดความเงียบขึ้นในการสนทนา ต่างคนต่างเงียบจนผมทนไม่ไหว

“แม่....แม่ยังอยู่ในสายใช่ไหม”

“ฮึก....ซิก...ซิก....พรหมจริงๆหรอลูก ลูกยังไม่ตายใช่ไหม ฮือๆๆ” เสียงแม่พูดออกมาเต็มไปด้วยความห่วงใยและความดีใจ ผมสัมผัสมันได้ ส่วนผมก็ดีใจเหมือนกันที่อย่างน้อยแม่ก็ยังเป็นห่วงผม

“ครับแม่ หนูยังไม่ตาย แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ”

“ตอนนี้หนูอยู่ไหน เดี๋ยวแม่จะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ……คุณ..คุณคะ เราจะไปหาลูกกันนะ” แล้วแม่ก็พูดกับพ่อยาวเลยครับ

“แม่ๆ แม่ไม่ต้องมาหรอกหนูไม่ได้เป็นอะไร” ผมไม่อยากให้พ่อกับแม่ต้องขับรถให้มันเหนื่อยน่ะครับ เพราะกรุงเทพกับสระบุรีถึงมันจะไม่ไกลมาก แต่รถในเมืองเนี่ยซิที่มันติดเอามากๆน่ะ

“ไม่ต้องมาห้ามแม่ แม่จะไปบอกที่อยู่ของลูกมาด้วยล่ะ” เมื่อแม่พูดขนาดนี้ผมก็ต้องยอมอยู่แล้ว แถมยังบอกว่าจะอยู่กินข้าวเย็นด้วย เมื่อผมวางสายผมก็ยิ้มคนเดียวอย่างสุขใจ แล้วก็เดินลงไปข้างล่าง

“ว่ายังไงบ้างล่ะ” พี่ตัสถามผมขึ้น

“แม่บอกว่าจะมาทานข้าวเย็นด้วยครับ” ผมตอบพี่ตัส พี่ตัสก็ยิ้มที่ทุกอย่างมันโอเค และในขณะเดียวกันเสียงรถที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นที่โรงรถ สงสัยพวกนั้นคงกลับกันมาแล้ว

“เป็นยังไงบ้างอ่ะวิน” อัทวิ่งเข้าไปหาวินทันทีที่วินย่างเท้าเข้ามาในบ้าน

“ก็ผ่านไปได้ด้วยดีนะ งานสบายอยู่ไม่หนักมาก เงินก็ดี” อ่อ เค้าคงพูดถึงเรื่องงานที่ป๊อปไปหาทำน่ะสินะ ผมจึงเดินเข้าไปหาป๊อปบ้าง

“ป๊อป ทำงานอะไรบอกเราได้ไหม” ผมถาม

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะหึ...เป็นเด็กเสิร์ฟน่ะ งานสบายๆทำหกโมงเย็นถึงสี่ทุ่ม วันละ 1500 เพราะร้านที่นี่ค่อนข้างจะหรูน่ะ โชคดีหน่อยที่แม่ไอ้วินมันฝากให้” ป๊อปบอกรายละเอียดกับผมจนหมด ว่าแต่ 1500 ต่อวันนี้ถือว่าไม่เลวเลยนะเนี่ยถ้าทำทุกวันก็ตกเดือนนึง 45000 เลยนะ อยู่สบายๆเลย

“ก็ดีแล้วล่ะ...ป๊อปเดี๋ยวเย็นนี้แม่เราจะมากินข้าวด้วยนะ” เมื่อผมบอกป๊อปไป ป๊อปก็นิ่งและมีท่าทางเหมือนคนใช้ความคิด

“แม่พรหมจะไม่ได้มาเอาพรหมกลับไปใช่ไหม” ป๊อปถามผมแววตาเศร้าๆ เหอ เห็นแล้วน่าแกล้งชะมัดเลย งั้นขอแกล้งหน่อยละกัน

“ก็ไม่รู้สิ” เมื่อผมบอกไป ป๊อปก็มีสีหน้าที่สลดลงกว่าเดิม

“แต่แม่ก็ไม่ได้พูดอะไรนี่ แค่บอกว่าจะมากินข้าวด้วย” เมื่อผมพูดต่อป๊อปก็จ้องหน้าผมเขม็ง ทำหยั่งกับผมไปฆ่าใครตายมางั้นแหละ

“แกล้งกันหรอ อย่างนี้ต้องโดน” ป๊อปพุ่งเข้ามาทางผม ผมก็วิ่งหลบไปหลบมาท่ามกลางเสียงหัวเราะของคนอีก 4 คนที่อยู่ในบริเวณนั้นและจังหวะนั้นเสียงโทรศัพท์ของพี่ตัสก็ดังขึ้น ทำให้ทุกคนหันไปสนใจกับเสียงพูดคุยโทรศัพท์ของพี่ตัสแทน

“แหม เงียบกันเชียวนะพวกแก.....Hello Hermel.” โอะโอ สงสัยจะเป็นชาวต่างชาติแฮะ

“Now, I live in my home. Hoe about you?” ใครอ่ะพี่ตัสมีเพื่อนชาวต่างชาติด้วยหรอ ดูเหมือนะสนิทซะด้วย

“I’m with my boyfriend and my friend. Why do you ask?” >///<

“Just want to know?” เหมือนว่าการสนทนามันเริ่มมาคุขึ้นเรื่อยๆหรือเปล่านะ เพราะพี่ตัสสีหน้าเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมานิดๆ

“Hermel I have to hang up. I’m going to concern. Bye bye talking later.” พูดจบพี่ตัสก็ตัดสายไปในทันที

“ตัสเมื่อไรมันจะเลิกยุ่งกับตัสสักที พี่จะไม่ทนแล้วนะ” พี่เบิร์ดพูดขึ้นฉุนๆ คงหัวเสียน่ะ แต่ก็ไม่แปลกหรอก แฟนตัวเองโดนฝรั่งมายุ่มย่ามแบบนี้

“เอาน่าพี่เบิร์ดเฮอร์เมลยังไม่ได้ทำอะไรตัส แค่สร้างความรำคาญนิดๆ ตัสพยายามบอกแล้วนะว่ามีแฟนแล้วอ่ะ” พี่ตัสพูดหว่านล้อมเพื่อให้พี่เบิร์ดใจเย็น...และดูเหมือนมันจะได้ผลดีซะด้วย จากนั้นพวกเราก็แยกย้ายไปทำธุระของตัวเองจนเที่ยงๆ แม่ผมก็มาถึง

“พรหมลูกแม่ สบายดีไหมลูกยังมีแผลมีอะไรอยู่ไหม” แม่มาถึงก็มากอดผมพร้อมกับพลิกตัวผมไปมา แต่แล้วแม่ผมก็เหลือบไปมองป๊อปที่อยู่ข้างๆผม

“แม่สวัสดีครับ” เราทั้งหกคนประสานเสียงพร้อมๆกันโดยมิได้นัดหมาย

“สวัสดีจ๊ะ พรหมเดี๋ยวเรามีเรื่องต้องคุยกันนะลูก” เมื่อแม่พูดมาแบบนี้ผมก็พยักหน้าแล้วเดินพาแม่ขึ้นมาบนห้องตัวเอง(ของป๊อปด้วย)เมื่อมาถึงแม่ก็เดินดูรอบๆห้องซึ่งมองยังไงก็รู้ว่าผมไม่ได้อยู่คนเดียวและแม่ก็ไปหยุดอยู่ที่รูปคู่ของผมกับป๊อปที่ข้างทีวี

“พรหม แม่ถามจริงๆเถอะนะ....ลูกรักผู้ชายคนนี้แน่แล้วหรอ” แม่ยิงคำถามให้ผมพร้อมกับจ้องหน้าผมอย่างคาดคั้นเอาคำตอบ แต่ถึงเวลานี้ผมขอทำตามที่หัวใจเรียกร้องก็แล้วกันนะครับ

“ครับ ผมรักเค้า....รักมากด้วย” ผมตอบแบบไม่หลบตาด้วย ผมสบตาแม่ตรงๆเลย

“แล้วถ้าแม่จะคัดค้านล่ะ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 10-06-2012 20:44:43

โหมาค้างแแบบนี้ฆ่ากันดีกว่าไหม แต่เราว่าพ่อแม่ควรเข้าใจนะ ว่าคำค้านของแม่มันเจ็บปวดของเรา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 10-06-2012 20:50:23

อย่านะแม่อย่าทำตัวมีปัญหา :m16:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 10-06-2012 21:17:31

อีกแล้ว ขอให้แม่พรหมคิดได้สักคนเหอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 10-06-2012 21:24:05

คู่นี้อุปสรรคล้านแปด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 10-06-2012 21:47:49

โหยยยยย   ตัดฉับเลยคนเรา   เศร้าอีกแล้วแน่เลย  เมื่อไหร่ถึงจะยอมรับกันซักที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 10-06-2012 22:29:10

ขอยกตำแหน่งคู่รักทรหด ให้กับป๊อบ และพรหมได้ไหมครับ
บากบั่น ฟันฝ่าอุปสรรคกันซะเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 10-06-2012 22:45:59

แม่พรหม คงจะยอมรับแล้ว แต่คงถามให้แน่ใจ (มั้ง)

ขอให้เป็นอย่างที่คิดเถอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 10-06-2012 23:32:23

กรี้ดดดดดดดดด...แม่พรหมต้องเข้าใจน่ะ

แค่ถามให่แน่ใจไช่ม้ายยยย o22

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 10-06-2012 23:50:39

ค้างงงงงอ่าาาาาา


ฆ่ากันเถอะทำงี้อ่ะ


 :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 11-06-2012 00:33:31

อ๊ายเดี๋ยวตีตายเลย แอบมาลงทิ้งไว้ให้ค้างเล่นอย่างนี้ได้ไง






รีบมาต่อเดี๋ยวนี้เลยนะ พรุ่งนี้ก็ได้ รีบมาเลยด่วนๆ






หวังว่าแม่พรหมจะเข้าใจและยอมรับได้ดีกว่าแม่ป๊อบนะ เป็นกำลังใจทั้งตัวละครและคนเขียน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: away3g ที่ 11-06-2012 00:57:29

 :o12:แม่พรหมอย่าไปขัดขวางความสุขของลูกเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 11-06-2012 09:04:50

อยากอ่านอีก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 11-06-2012 12:12:06

-*- นี้ยังจะคิดคัดค้างอีกเหรอคุณแม่พรหม แค่นี้ลูกตัวเองยังเจ็บปวดไม่พอ?
ผู้ชายสองคนรักกันแล้วไง ไม่ได้ทำให้ใครตายซักหน่อย ทำไมต้องกีดกันกันุถึงขนาดนี้
กลัวเสียหน้าแล้วไง ความสุขของลูกให้ไม่ได้? เฮ้อ อย่าขัดขวางอีกเลย
แค่แม่ป๊อบคนเดียวก็แย่แล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 11-06-2012 14:28:29

ถ้าคัดค้าน....และจะทำไมอา? //ตอบแบบนี้แม่ตบกลิ้ง 555+ XD
+คุณเป็ดให้นะคะ ได้อ่านต่อแล้วเย้แต่ค้างสุดๆเลย ฮือออ TT
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
สุดยอดคู่รันทดแห่งปี(?) #ผิด

ป๊อปพรหมคู่นี้น่ารัก :-[ :-[ :o8:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 11-06-2012 14:42:51

ม่ขค่ลองจชื่อสิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 11-06-2012 19:07:15

อย่ามีเรื่องอะไรอีกเลย สาธุ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: boos1123 ที่ 11-06-2012 21:52:25

อ้ากกกกกกกกกกกกก
ค้างงงงงง
มาต่อเร็วนะครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 12-06-2012 00:08:36

วันนี้แวะมาเป็นกำลังใจ ถึงช้าหน่อยก็คงไม่เป็นไรนะ วันนี้คุณพี่มาเม้นก่อน จะไปนอนแล้ว :bye2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 12-06-2012 11:19:04

เบื่ออิตาฝรั่งที่มาเกาะแกะนี่จริงๆ
เฮียเบิร์ดจัดไปซักทีซิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 12-06-2012 15:30:06

แล้วประโยคต่อมาแม่ก็จะพูดว่า'แม่ล้อเล่น'ใช่มั้ย เฮ้อ~เครียด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-06-2012 09:20:20

รีบๆมาต่อนะคะ :z2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 13-06-2012 23:12:17

กลับมาเพื่อทวงนิยาย เมื่อวานไม่ว่างจริงๆ เลยไม่ไดมาทวงวั้นนี้ว่างเล็กน้อยเลยทวงต่อจ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 14-06-2012 08:13:47

มารอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 14-06-2012 11:49:07

มาทวงในวันนี้จ๊ะ มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ รออยู่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-06-2012 14:19:52

รอ รอ รอ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 14-06-2012 16:16:30

 :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 15-06-2012 23:36:18

มาเป็นกำลังใจให้เล็กๆจ้า มาต่อเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 17-06-2012 23:27:22

แอบมาทวงเล่นๆ มาต่ออีกนะ เร็วๆรออ่านอยู่ทุกวันจริงๆ โชคดีกับการสอบนะ :bye2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 21-06-2012 10:33:53

อัพทิ้งไว้แล้วหายไปไหนล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 21-06-2012 14:57:49

จะติดตามต่อไปนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 22-06-2012 11:46:27

มาเป็นกำลังใจให้คนเขียนแล้วก็รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 115 ย่องมาอัพเบาๆ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 22-06-2012 20:16:12

ขอโทษครับที่ต้องมาบอกว่า

ผมอาจจะมาลงได้แค่อาทิตย์ล่ะครั้ง

หรือสองอาทิตย์ครั้งนะครับ ตอนนี้เรียนตลอด

วันเสาร์เย็นเรียนที่ นนทบุรี เช้าอาทิตย์ เรียนที่สยาม

จะเป็นบ้าตายงานก็เยอะ ยังไงจะพยายามเจียดเวลา

มาแต่งแล้วอัพให้นะครับ ขอโทษจริงๆ คงเข้าใจกันนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งหน่อยครับ Page 52
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 22-06-2012 20:22:01

รับทราบค้าบบบสู้ๆนะค้าบบ o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งหน่อยครับ Page 52
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 22-06-2012 20:52:24

รับทราบคะ รอได้เสมอ :)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งหน่อยครับ Page 52
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 22-06-2012 22:35:14

มาต่ออีกนะ ยังไงก็รออยู่นะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งหน่อยครับ Page 52
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 22-06-2012 22:53:44

รอนะคะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งหน่อยครับ Page 52
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 22-06-2012 23:19:33

ว่างแล้วค่อยอัพ  ไม่ว่างไว้ก่อนก็ได้  คนทางนี้รอได้อยู่แล้ว  คนทางนั้นตั้งไจเรียนเข้านะ เป็นกำลังใจให้ สู้ๆๆ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งหน่อยครับ Page 52
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 23-06-2012 23:20:16

รอค่ะ ไงก็ตั้งใจเรียนนะค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งหน่อยครับ Page 52
เริ่มหัวข้อโดย: S_za ที่ 23-06-2012 23:34:36

เออาเรื่องเรียนไว้ก่อน

ว่างๆค่อยลงก่ได้จะรอค่ะ

 :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru แจ้งหน่อยครับ Page 52
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 23-06-2012 23:48:57

ยังไงเรื่องเรียนก็ต้องมาก่อน สู้ๆ~ จะรอน้า~

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 24-06-2012 20:28:19

Lesson 116

( Prom Part )

“ว่าไง...ถ้าแม่ไม่ยอมล่ะ” แม่พยายามกดดันผม ซึ่งมันทำให้ผมเครียดได้พอดูเลยทีเดียวแต่ถึงเวลานี้แล้ว ผมจะต้องกลัวอะไรอีกล่ะครับจริงไหมในเมื่อป๊อปยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อนผม...ทำไมผมจะยอมทิ้งทุกอย่างพวกป๊อปบ้างไม่ได้ล่ะ

“ผม....จะยอมทิ้งทุกอย่างครับ” ผมก้มหน้าลงกับพื้นไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าแม่เลยด้วยซ้ำไม่รู้ว่าทำไม ผมไม่สามารถอธิบายได้

“...” เมื่อผมตอบไปห้องทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบจนน่าอึดอัด แต่จะให้ทำยังไงได้ล่ะ

“แม่ขอเหตุผลหน่อยได้ไหม ผู้ชายคนนี้มีอะไรดีลูกถึงยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อเค้า...แล้วแน่ใจได้ยังไงว่าเค้าน่ะ......รักลูกจริงๆ”

“ผมมั่นใจครับว่าป๊อปรักผมจริงๆ แม่คิดว่าผู้ชายที่เกิดมามีพร้อมทุกอย่าง ทั้งหน้าตา ชื่อเสียง เงินทอง จะยอมสละทุกอย่างเพื่อผู้ชายธรรมดาอีกคนหนึ่งหรือเปล่าครับ” เมื่อผมถามแม่กลับ แม่ก็นิ่งไป

“ผมขอโทษครับแม่ แม่จะโกรธผมที่ผมไม่ได้ดั่งใจแม่ หรือจะตัดหางปล่อยวัดผมก็ได้ แต่ผมขออย่างเดียว แม่อย่าห้ามให้เรารักกันเลยนะครับ” ผมพูดไปแบ้วรู้สึกว่าม่านตาตัวเองมีน้ำใสๆไหลออกมาเรื่อยๆ แม่ก็ยังคงจ้องมาที่ผมนิ่งๆและทันใดนั้นเองประตูห้องของผมก็เปิดขึ้นพร้อมกับร่างของผู้ชายที่อยู่ในใจผมตลอดเวลาวิ่งพรวดเข้ามาในห้อง

“พอแล้วพรหม.....ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว” ป๊อปเข้ามาดึงผมไปกอด แล้วก็ร้องไห้ไปพร้อมๆกับผม

“ไม่ว่าใครจะว่ายังไง ป๊อปก็ไม่ยอมให้พรหมจากป๊อปไปไหนอีกเด็ดขาด ถึงแม้ว่าแม่พรหมจะตัดหางปล่อยวัดพรหมจริงๆ ป๊อปนี่แหละจะเลี้ยงพรหมเอง”

“ฮึก...ฮึก...ฮึก...” ผมกับป๊อปกอดกันร้องไห้โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลยสักนิดเดียว ซึ่งแน่นอนมันก็ต้องอยู่ในสายตาของแม่ผมอยู่แล้ว

“พอแล้วแหละ ในเมื่อรักกันจริง เธอทั้งสองคนต้องพิสูจน์ตัวเองให้แม่ได้รับรู้ว่า ว่าความรักของพวกเธอมันจะยั่งยืนเหมือนที่พวกเธอสองคนวาดไว้หรือเปล่า” เมื่อแม่พูดจบ แม่ก็เดินออกไปจากห้องปล่อยให้ผมอยู่กับป๊อปในห้องสองคน

“แม่คงไม่ห้ามเราใช่ไหม” ผมถามป๊อปซึ่งป๊อปก็ยิ้มกลับมาให้ผม

“ถึงห้ามป๊อปก็จะไม่ฟัง....ป๊อปรักพรหมนะ...รักมากยิ่งกว่าอะไร” พูดจบป๊อปก็ดึงตัวผมเข้าไปกอดอีกครั้ง อ้อมกอดที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น ความห่วงใย เอาใจใส่

“รักป๊อปเหมือนกันนะ” ผมกอดป๊อปตอบ แล้วเราสองคนก็กอดกันนานพอสมควร จากนั้นป๊อปก็พาผมออกมาจากห้องแล้วตรงไปยังห้องรับแขก ซึ่งมีพ่อและแม่ของผมนั่งรออยู่แล้ว โดยบริเวณโดยรอบก็มีพี่ตัส พี่เบิร์ด อัท และวิน นั่งอยู่ด้วย

“กว่าจะลงกันมาได้นะ” กว่าผมพูดเสียงโหดขึ้นซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกกลัวขึ้นมาอีกครั้ง แม่ไม่ห้าม...แล้วพ่อล่ะจะว่ายังไง

“ขอโทษครับที่พาพรหมลงมาช้า” ป๊อปพูดออกตัวแทนผมอย่างไม่กลัว ซึ่งมันแน่นอนอยู่แล้ว.....ป๊อปกล้าชนพ่อผมแน่นอน

“พูดเสียงดังฟังชัดดีนี่ ค่อยเหมาะที่จะเป็นลูกเขยฉันหน่อย” เมื่อพ่อพูดจบทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบและนิ่ง และรอยยิ้มของคนหลายคนก็แสดงออกมาตามๆกัน

“ดูแลกันดีๆล่ะ ถ้าลูกฉันร้องไห้...ฉันเก็บแกแน่ไอ้ลูกเขย” พ่อพูดยิ้มๆ

“พรหม พ่อกับแม่คุยกันแล้ว พวกเราจะยอมให้ลูกบ้าง ให้ลูกตัดสินใจเองในเรื่องส่วนตัว แม่จะไม่ห้ามแต่ว่า....ป๊อปเธอต้องเป็นคนเลี้ยงและดูแลพรหมทั้งเรื่องค่าเล่าเรียน ค่าอาหาร หรือค่าอื่นๆ เธอจะต้องออกให้พรหมทั้งหมด....เธอคิดว่าเธอทำได้ไหม” แม่ร่ายยาวมาชุดใหญ่ แต่เมื่อได้ยินประโยคที่คุณแม่พูด ผมรู้สึกว่า มันค่อนข้างจะเอาเปรียบป๊อปอย่างรุนแรง แต่ผมก็เชื่อมั่นว่าป๊อปต้องทำได้

“ทำได้ครับ ผมจะดูแลลูกชายของคุณน้ากับคุณลุงอย่างดีที่สุดครับ”

“อ้าวไอ้นี้ เรียกเมียฉันน้าแต่เรียกฉันลุงเนี่ยนะ เดี๋ยวก็ตายหรอก” พ่อผมพูดท้วงขึ้น

“อย่าโมโหไปเลยพี่ ผมว่าพี่กับเมียพี่ไปกินข้าวกับพวกเราดีกว่าไหมครับ” ป๊อปพูดหยอกกลับเรียกเสียงหัวเราะจากพวกเราทุกคน

“จะกินกันอะไรดีล่ะ ยังไม่ได้ทำอะไรไว้เลยนะ” พี่ตัสพูดขึ้น จะมีเหลือก็แต่อาหารเมื่อเช้าที่ทำแล้วมันเหลือซึ่งพี่ตัสก็หันไปถามพ่อและแม่ผม

“คุณพ่อกับคุณแม่อยากทานอะไรครับ เดี๋ยวผมจัดให้” พี่ตัสถามอย่างเป็นมิตร

“เอาล่ะ เดี๋ยวแม่ลุยเองเย็นนี้” พูดจบแม่ก็เดินเข้าครัวไปเลยครับ ซึ่งก็ตามไปด้วยพี่ตัส อัท และผม ที่ทยอยกันเดินเข้าไปในครัว

“เอาล่ะ ส่วนพวกเรานั่งรอเนี่ยแหละ ปล่อยให้เมียๆเค้าทำกันไป” วินพูดขึ้นซึ่งการสนทนาของเหล่าบรรดาสามีก็อยู่ในโสตประสาทของพวกเราทุกคนครับเพราะทำอาหารกันแบบเงียบกริบ เพราะต่างคนต่างก็อยากรู้ว่าในการคุยกันของวงสามีเค้าพูดถึงตัวเองกันยังไงบ้าง

“พ่อล่ะเสียดายจริงๆเลยบ้านหลังนี้” พ่อผมพูดขึ้น

“เสียดายอะไรครับพ่อ” พี่เบิร์ดก็ถามต่อไม่น่าเชื่อว่าพี่เบิร์ดที่ดูนิ่งๆเงียบๆ แต่พอมีผู้ใหญ่มาบ้านจะสามารถต้อนรับขับสู้ได้มากขนาดนี้

“ก็คนอยู่บ้านนี้อ่ะสิ มีแต่ผู้ชายหน้าตาดีเดินกันให้เกลื่อนแทนที่จะคว้าสาวๆมาเดินเคียงข้าง ดันคว้ากันเองซะได้นี่”

“แหม่ คุณพ่อก็...คนมันเกิดมาคู่กันนี่ครับ ทำยังก็แยกไม่ได้หรอกครับ” วินพูดขึ้นเหมือนจงใจให้อัทได้ยิน ซึ่งพอผมหันไปมองอัท อัทก็ก้มหน้าหงุดหั่นหอมแบบอายๆ ส่วนพี่ตัสกับแม่ก็แอบลอบยิ้มกัน

“นี่ๆ ในที่สุดก็แฮปปี้สักทีนะ” อัทเขยิบมายืนข้างผมเพื่อกระซิบข้างหู

“ก็ยังไม่แฮปปี้หรอก วันหน้าต้องเจออะไรอีก ยังไม่มีใครรู้”

“อย่ากลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นสิ” อัทกระซิบบอกผมกลับ ผมไม่ได้กลัว...แต่ว่าเหตุการณ์หลังจากนี้ที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไป มันจะมีอะไรมาสั่นคลอนความรู้สึกของผมกับป๊อปหรือเปล่า ถ้าในวันหน้าป๊อปทนแรงกดดันไม่ไหวแล้วทิ้งผมไป ผมจะทำยังไง ยิ่งคิดมันก็เหมือนวังวน ยอมรับตรงๆก็ได้...ผมกลัวครับ ความรักแบบพวกผมส่วนมากไม่ค่อยยั่งยืนนักหรอก มีให้เห็นก็น้อยมากที่อยู่กันยืดยาว

“อาหารเสร็จแล้วหนุ่มๆ” แม่พูดขึ้นพร้อมกับยกอาหารจานสุดท้ายไปวางที่โต๊ะ ส่วนพี่ตัสก็กำลังเก็บเครื่องครัวล้างก่อน

“ตัส วางเลยลูกเดี๋ยวแม่ล้างเอง”

“No ครับแม่ แม่อ่ะนั่งเลยทางนี้ตัสเคลียร์เอง” พี่ตัสพูดพร้อมกับดันให้คุณแม่นั่งลงที่โต๊ะอาหาร ซึ่งพวกผมก็มานั่งด้วย ในบ้านนี้อยู่กันมาจะรู้หน้าที่ของตัวเอง ว่าควรจะอยู่ตรงไหนเวลาไหน อย่างการล้างเครื่องครัว ถ้วยโถโอชาม จะเป็นพี่ตัส เพราะพี่แกทำได้เนี้ยบและนิ๊งสุดๆ กวาดบ้านถูบ้านส่วนรวมก็จะเป็นผมกับอัทช่วยกัน บางครั้งพี่ตัสก็มาช่วยบ้าง ส่วนด้านการซ่อมบำรุง ก็ยกให้เหล่าศิลปิน JYJ สามหนุ่มเค้าไป

“ขยันดีจริงๆเลยตัสนี่ ทำอะไรไม่ได้บ้างเนี่ย” แม่ผมถามเชิงหยอกๆ

“แม่ถามว่าทำอะไรได้ไม่ดี ดีกว่าครับแม่ ถ้าถามว่าพี่ตัสทำอะไรไม่ได้บ้าง แกคงไม่มีคำตอบให้แม่หรอกครับ พี่แกได้หมดตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ ต่อให้สร้างหัวรบนิวเคลียร์ พี่แกก็ไม่หวั่นครับ” อัทพูดเจื้อยๆให้แม่ผมฟัง ซึ่งแม่ผมก็หัวเราะ แต่พี่ตัสตวัดหางตามามองอัทอย่างอาฆาต

“เดี๋ยวจะโดนไอ้ตัวน้อย” จากนั้นพี่ตัสก็ล้างเครื่องครัวเสร็จแล้วมานั่งโต๊ะเป็นคนสุดท้ายเพราะพี่แกเดินตักข้าวให้ด้วย ไอ้ที่เหลือเลยเหมือนเป็นง่อยกันเลยครับ รอพี่ตัสลูกเดียว

“อันนี้อะไรนะคุณ........อันนี้อร่อยจังตัส.......วินเฮ้ยอะไรว่ะ.......” แล้วก็เสียงคุยกันอิรุงตุงนืดไปหมดอาจจะเป็นเพราะอาหารรสชาติผิดแปลกไปบ้างเพราะสูตรแม่ผม+สูตรพี่ตัสเค้าทั้งสองเอามาประยุกต์รวมกันจนได้รสชาติยิ่งกว่าภัตตาคารอีก

“ขอบคุณ คุณแม่นะครับสำหรับอาหารสูตรใหม่ที่เราคิดค้นร่วมกัน ฮ่าๆๆๆ” พี่ตัสเอ่ยขึ้นในขณะที่พ่อแม่ผมกำลังจะกลับ

“ขอบคุณคุณพ่อสำหรับวีรกรรมมันๆนะครับ” เสียงเหล่าสามีครับ

“แม่ไปแล้วนะลูกพรหมดูแลตัวเองดีๆนะ/โชคดีๆ” เสียงแม่และพ่อพูดก่อนที่จะสตาทร์เครื่องแล้วออกไป วันนี้เป็นวันที่สนุกและรู้อะไรอีกหลายๆอย่างเลยครับ ถึงจะเหนื่อยไปบ้าง แต่มันก็มีคุณค่าในความคิดของผม

“เข้าบ้านกันเถอะพวกเรา” พี่ตัสพูดพร้อมกับล็อกบ้านแล้วเดินตามกันเข้าไปในบ้าน แล้วต่างคนก็แยกย้ายเข้าห้องส่วนตัวของตัวเองไป จบไปอีกหนึ่งวัน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: 230 ที่ 24-06-2012 20:52:33

สนุกมากเลยคับ เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคับ o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 24-06-2012 21:08:30

เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ  รอตอนหน้าครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 24-06-2012 21:27:02

เรื่องร้ายผ่านไปแล้ว ฮี่ๆ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 24-06-2012 21:37:45

อย่างน้อยแม่พรหมก็เริ่มเข้าใจลูกแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 24-06-2012 21:56:56

 :เฮ้อ: พ่อแม่เข้าใจ

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 24-06-2012 21:57:54

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 24-06-2012 22:05:16

รักๆเรื่องนี้มากชอบ :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-06-2012 22:21:47

เฮ้อ~ปัญหาหมดไปอีกเรื่องสู้ต่อไปนะทุกคน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 24-06-2012 22:58:45

ในที่สุดแม่พรหมก็เข้าใจ!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 24-06-2012 23:05:43

กรี๊ดดดด...ในที่สุดก็เข้าใจกัน(สักที) ลุ้นแทบแย่แหน่ะ ><"
รักกันนานๆ >33<

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 25-06-2012 01:33:13

ผ่านไปด่านหนึ่งแล้ววววววว o13
เมื่อไรแม่ป็อปจะใจอ่อนบ้างน้าาาาาา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 25-06-2012 01:39:42

ว้าว มาต่อแล้ว เรามารอลุ้นตอนต่อไปนะว่าจะมาเมื่อไหร่ รอจ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 25-06-2012 11:49:39

เหลือแต่บ้านคุณนายท่านสินะ ที่ไม่ยอมเข้าใจอะไรกับเค้าซักที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: away3g ที่ 25-06-2012 12:19:44

 :o8:d กว่าจะมาต่อได้รอแทบแย่  ดีจังแอปปี้กันแล้วนะทุกคน  สู้ๆครับ :z2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 25-06-2012 13:20:01

พ่อแม่ฝ่ายภรรยาของป๊อบโอกว่ามากอะ เป็นคนที่เข้าใจอะไรง่าย
แต่ก้มีข้อพิสูจนื ไงก้เข้าใจพ่อแม่ ซึ่งคงอยากเห็นความรักของสองคน
ยั่งยืน หนักนิดเบาหน่อยช่วยกันไป

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 25-06-2012 23:22:27

ก็ยังมีรื่องดีๆอยู่น

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 116 คลอดแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 25-06-2012 23:55:10

รีบมาต่อนะ ตอนนี้ฝั่งพรหมเข้าใจแล้ว ต่อไปเป็นไง รีบมาต่อเด้อออออออออออออออออออ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 01-07-2012 21:19:17

Lesson 117

( Prom Part )

“วิน เรามีเรื่องจะขอให้ช่วยหน่อยน่ะ” หลังจากนอนคิดมาหลายคืนผมจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากวิน

“มีอะไรว่ามาสิ”

“คือ....เราอยากให้แม่นายฝากเราทำงานที่เดียวกับป๊อปได้ไหม” ใช่แล้วครับ ผมไม่คิดจะเอาเปรียบป๊อปหรอกนะ ถ้าผมได้อยู่สบายแต่ป๊อปต้องคอยทำงานงกๆ ผมก็ไม่เอาด้วยหรอกนะ ผมสงสารป๊อปและอีกอย่างผมไม่อยากให้ป๊อปเหนื่อยมากด้วย ช่วงนี้ก็ใกล้เวลาที่มหาลัยจะเปิดแล้วด้วยถ้านับดูดีๆมันก็อีกแค่ประมาณสามถึงสี่วันเท่านั้นเองด้วยซ้ำ

“เฮ้ย แล้วไอ้ป๊อปมันจะยอมหรอ” วินถามผม

“ก็อย่าให้ป๊อปรู้สิ”

“เหอๆ ไม่เอาด้วยหรอก เรายังไม่อยากตาย” วินทำหน้าขยาดขึ้นมาทันที

“เอาน่า ถ้ามีอะไรเรารับผิดชอบเอง” ผมพยายามอ้อนวอนขอร้องแต่ทำยังไงวินก็ไม่ยอมท่าเดียว ดีล่ะ ยังไงก็คงต้องขอใช้ไม้เด็ดแล้วล่ะนะ

“โอเค ถ้างั้นไม่เป็นไรหรอก...เดี๋ยวเราไปขอความช่วยเหลือจากอัทก็ได้...ดีไม่ดีอัทต้องเหนื่อยช่วยเราด้วยอีกแรงนึง เรามั่นใจว่าอัทไม่ยอมปล่อยเราไปทำงานคนเดียวแน่นอน” เมื่อผมเล่นไม้นี้วินก็มีอาการตาโตอ้าปากค้างทันที

“เดี๋ยวๆ” วินวิ่งมาดึงมือผมในขณะที่ผมแกล้งทำท่าหมุนจะเดินออกไป...สำเร็จ!!!!

“ก็ได้ๆ เล่นไม้นี้ใช่ไหม เดี๋ยวนี้ร้ายกาจขึ้นนะ” วินบ่นหน้าบูดเลยครับ แต่ขอโทษทีเถอะนะไอ้ผมน่ะมันคนไม่มีสิทธิ์เลือก และในเย็นวันนั้นป๊อปก็ไปทำงานตามปกติโดยที่ผมแอบตามไปสมัครงานกับเจ้าของร้านโดยมีวินไปด้วยแต่พวกเราก็แอบไม่ให้ป๊อปเห็น

“เห้อ ทำอะไรเสี่ยงชะมัด ถ้ามันรู้นะมันเอาเราตายแน่พรหม” วินบ่นขึ้นเป็นรอบที่ร้อยของวันแล้วมั้งเนี่ย

“ไม่ต้องกลัวหรอกน่า เราไม่ให้ป๊อปทำอะไรนายได้หรอก เอาหัวเป็นประกันเลย” ผมเตรียมแผนแก้ทางไว้แล้วแหละยังไงซะป๊อปก็ต้องโกรธผมและคนที่เกี่ยวข้องแน่ๆ

“เอาให้แน่ละกันเว้ย” พูดจบวินก็เดินเข้าบ้านไปเลยครับ ส่วนผมก็เดินตามเข้าไป ซึ่งเวลานี้ทุกคนจะไปรวมกันที่โต๊ะอาหารแต่เดี๋ยวนี้มันเหลือแค่ห้าคนเพราะป๊อปต้องไปทำงาน ทำให้พวกผมอดกินข้าวเย็นด้วยกันมาพักนึงเลยแหละ

“ไปไหนกันมาสองคนอ่ะ” พี่ตัสถามขึ้นขณะที่ผมกับวินก้าวเข้าไปในห้องครัว

“ไปทำ....กันมาครับพี่ตัส....ผลั๊ว.....โอ้ยยยยย” ทันที่พูดจบเสียงฟาดฝ่ามือกลางหลังพร้อมเสียงโอดครวญก็ดังขึ้นทันที

“วิน...ไอ้ทะลึ่ง!!!!” อัทพูดเสียงเขียวแต่มันดูปนเคืองๆหน่อยๆนะ

“โอ๋ ล้อเล่นน่าใครจะกล้านอกใจอัท ตัวนิดเดียวดุชะมัดเลย...ฟอด” วินก้มไปหอมแก้มอัท ท่าทางอัทก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือทันที นั่นๆดูๆแทบจะเลื้อยไปอยู่ในตัววินอยู่แล้ว

“นี่ๆ ยังไม่ตอบคำถามฉันเลยสรุปไปไหนกันมาสองคน I want to know now!!!!” พี่ตัสพูดพร้อมกับติดห้อยภาษาอังกฤษสำเนียงจ๋าในช่วงท้ายมาด้วย

“แหม ตั้งแต่มีกิ๊กเป็นฝรั่งนี่ สำเนียงฟังดูดีขึ้นเยอะเลยว่าไหม” เหอๆพี่เบิร์ดแขวะพี่ตัสครับ ซึ่งทำให้แววตาของพี่ตัสแปรเปลี่ยนไปในทันที

“ก็ของดี ลีลาเด็ด ใหญ่ แรง แทงมิด ใครจะไม่ชอบล่ะจริงไหมพี่เบิร์ด” ทันที่พี่ตัสพูดจบก็เรียกเสียงหัวเราะจากพวกผมสามคนได้เป็นอย่างดีแต่ตอนนี้พี่ตัสกำลังตกที่นั่งลำบากเพราะถูกพี่เบิร์ดอุ้มพาดบ่าไปเรียบร้อยแล้ว

“เฮ้ย พี่เบิร์ดจะพาพี่ตัสไปไหน” วินร้องถามขึ้น

“จะไปพิสูจน์ว่า ของดี ลีลาเด็ด ใหญ่ แรง แทงมิด แถมอยู่ได้ถึงเช้าเนี่ย ของไทยก็มี”

“ไอ้พี่เบิร์ดบ้าปล่อยเลยนะยังกินข้าวไม่เสร็จเลย” พี่ตัสโวยวายขึ้นพร้อมกับทุบหลังพี่เบิร์ด มันคงเจ็บไม่ใช่เล่นเลยแหละนะ

“ไว้กินพี่เอาละกันนะ รับรองอิ่มแบบไม่ต้องกินอะไรไปสามวันเลย”

“เฮ้ยๆ พี่เบิร์ดค่อยๆก็ได้เดี๋ยวก็ไม่ได้ทำอย่างนั้นหรอก จะได้เปลี่ยนมานั่งทำแผลเอานะ” วินพูดเตือนติดขำๆเพราะพี่เบิร์ดแกแทบจะบินขึ้นชั้นสองคงเพราะโดนหยามความเป็นชายด้วยล่ะมั้ง

“นี่ๆ อย่าเพิ่งทำเนียนทั้งคู่เลยตอบมาก่อนว่าไปทำอะไรกันมา” อัทมาสะกิดผมกับวิน

“ไปสมัครงานมาน่ะ” ผมตอบอัทไป แล้วก็เล่าเรื่องทั้งหมดรวมถึงความคิด การวางแผน รวมถึงเรื่องที่เอาอัทไปอ้างวินด้วย ซึ่งอัทก็หัวเราะกับความเริ่มร้ายกาจของผม ก็อย่างว่าแหละบ้านนี้มีแต่เสือสิงกระทิงแรดขืนผมยังเป็นกระรอกอยู่ก็โดนเป็นลูกไล่ไปตลอดน่ะสิ จริงไหมล่ะ

“แล้วเริ่มงานวันไหนอ่ะ” อัทถามผมต่อ

“พรุ่งนี้แหละ”

เช้าวันต่อมาทุกคนก็ยังใช้ชีวิตประจำวันไปตามปกติ ไม่มีใครสงสัยหรือเอะใจมากนักเพราะทุกคนในบ้านรู้เรื่องของผมแล้วยกเว้นป๊อปคนเดียว

“พรหม เย็นนี้ก่อนป๊อปไปทำงานจะพาไปกินข้าวด้วยกันก่อนนะ” ป๊อปเอ่ยบอกผม

“เอ่อ เย็นนี้คงไม่ได้อ่ะนัดเพื่อนไว้อ่ะ” ผมโกหกไปงั้นแหละจริงๆอยากจะไปเข้างานก่อนป๊อปอ่ะ จะได้เป็นการเซอร์ไพรซ์ไปในตัว

“อ้าวหรอ งั้นไว้วันหลังก็แล้วกันนะ” ป๊อปมีสีหน้าเศร้าลงนิดหน่อย เห็นแล้วรู้สึกผิดจัง

“ไม่โกรธเค้าใช่ไหม” ผมเริ่มใช้ลูกอ้อนโดยการเดินเข้าไปคลุกวงในเลยครับ

“ฮื่อ ไร้สาระน่า จะให้โกรธเรื่องอะไร” พูดจบป๊อปก็กระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นแล้วเราสองคนก็นอนคุย นอนเล่น นอน......กัน(ดูทีวีอย่าคิดไปไกล)จนกระทั่งประมาณสี่โมงครึ่งผมก็เตรียมตัวจะออกจากบ้านไปก่อนป๊อปเพราะปกติป๊อปจะออกจากบ้านห้าโมง

“ไปก่อนนะป๊อป” ผมบอกป๊อป

“จะไม่ให้ไปส่งจริงๆหรอ” ใช่แล้วครับป๊อปพยายามมากที่จะไปส่งผมแต่ถ้าผมยอมความลับก็แตกอ่ะสิครับ เพราะฉะนั้น ยอมไม่ได้!!!!!!

“จะไปทำไมนิดเดียวเอง เค้าไม่ใช่เด็กๆนะ”

“โอเคๆ ถึงแล้วโทรหาด้วยนะ” ผมยิ้มรับแล้วเดินไปขึ้นรถเมย์ล่วงหน้าไปที่ร้านก่อนแล้ว.....ผมมาถึงร้านตอนเกือบจะห้ามโมงครึ่งผมก็เข้าไปพบผู้จัดการและรับชุดมาพร้อมกับฟังกฎของร้านและงานที่จะต้องทำ โดยงานที่ทำก็ไม่ได้ยากอะไร รับออร์เดอร์ตามโต๊ะหรือไม่ก็เสิร์ฟ แต่ถ้ามีทักษะภาษาอังกฤษด้วยจะเป็นผลดี ซึ่งผมก็พอได้แบบถูๆไถๆไม่ใช่ว่าไม่รู้เรื่องเลย และในขณะที่ผมกำลังรับออร์เดอร์อยู่นั้น เป้าหมายของผมก็มาถึงร้านพอดี

“พี่น้องหวัดดีครับพี่” ป๊อปเอ่ยทักทายผู้จัดการร้าน

“เออๆ รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะใกล้เวลางานแล้ว” ป๊อปก็รับคำแล้วเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยที่ไม่ได้สังเกตเลยว่าผมแอบดูอยู่

“น้องครับสั่งอาหารหน่อยครับ”

“ได้ครับผม” ผมรีบไปรับออร์เดอร์จากโต๊ะที่เรียกผมและเมื่อผมเอารายการไปส่งให้พ่อครัวก็เป็นจังหวะที่ผมเดินมาจ๊ะเอ๋กับป๊อปพอดี

“พรหม!!!” ป๊อปมีสีหน้าตกใจและประหลาดใจไปพร้อมๆกัน

“หือ เรียกทำไมไปทำงานก่อนค่อยคุยกัน” ผมพูดพร้อมกับรีบเดินไปรับออร์เดอร์เพราะมีลูกค้าเรียกค่อนข้างมาก

“ไหนบอกว่าจะไปหาเพื่อนไง” ป๊อปยังไม่เลิกครับเดินตามผมมาถึงโต๊ะลูกค้าเลย

“เดี๋ยวค่อยคุยกันนะ ทำงานก่อน” ผมพยายามบอกป๊อปเพราะเวลาทำงานเราก็ต้องเต็มที่กับงานไม่ว่าจะงานอะไรก็ตาม

“ได้ แต่ถ้าเหตุผลฟังไม่ขึ้นไม่จบง่ายๆแน่!!!!!!!!” ป๊อปพูดด้วยเสียงที่แทบจะคำรามผมรับรู้ได้ถึงอารมณ์มาคุสุดๆของป๊อปในตอนนี้ แล้วผมจะต้องเจอกับอะไรบ้างเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 01-07-2012 21:23:08

พี่เบ์ร์ด หื่นอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 01-07-2012 21:27:10

มาแว้ว คิดถึงจังเลย หายไปนานเชียว คุณพี่ก็ไม่ค่อยว่างมาอ่านเลย งานเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก







ยังไงก็รีบมาต่อนะ จะรอจนกว่าตอนใหม่จะมาถึง :impress3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 01-07-2012 21:41:04

+คุณเป็ดให้ด้วยความคิดถึงงงง >ww<
อรั๊ยยยย...พี่เบิร์ดอุ้มพี่ตัสไปไหนกันค้าาา?? XDD
ป๊อปอย่าดุพรหมจิที่พรหมทำงานเพราะมีเหตุผลน้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 01-07-2012 22:06:00

อืม พี่เบริ์ด พี่ตัส    พรมหวังว่าคงไม่ซวยนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 01-07-2012 22:11:35

มาแล้ว คิดถึงคนแต่งจังเลยครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 03-07-2012 20:33:56

รอจ้ารอ :)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: mammysoma ที่ 03-07-2012 20:43:24

รอๆๆๆ  มาอีกต่อเร็วน้าาาาาาา
 :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: 230 ที่ 03-07-2012 20:47:57

มาต่ออีกนะคับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 03-07-2012 20:58:27

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 03-07-2012 22:26:14

มาแล้วว ><

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 03-07-2012 23:31:35

ค่อยๆ พูดกันนะ กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ก็ยากพออยู่แล้ว
อย่าให้ผิดใจกันอีกเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 04-07-2012 22:34:14

หวังว่าไม่มีเรื่องไหย่นะป๊อบพรหม :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 05-07-2012 12:19:24

มีอะไรก็ค่อยๆคุยกันนะป๊อป-พรหม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 05-07-2012 15:51:01

พี่ตัสไม่น่าไปสบประมาสพี่เบิร์ดเลย เลยโดนจัดหนัก
พรหมกับป๊อบชีวิต คงต้องพิสูจน์อีกยาวนาน แต่เป็นกำลังใจ
ให้คู่นี้ ให้ผ่านเรื่องร้ายไปให้ได้ ขอให้พ่อแม่ของป๊อบเห็นใจเร็วๆ
เพราะข้างพรหมแค่พิสูจน์สปิริต

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 08-07-2012 11:53:03

รอจ้ารอ :z2:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 10-07-2012 09:45:22

คุยกันดีๆน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 15-07-2012 19:28:21

มาต่อได้แล้วนะ รอนานมากกกกกกกกกกกกกก






เค้าก็ว่างมาอ่านไม่บ่อย ยังไงก็จะคอยติดตามนะ มาต่อเถอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 117 คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 15-07-2012 19:29:34

คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 118 มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 17-07-2012 20:10:47

Lesson 118

( Prom Part )

“เดี๋ยวก่อนป๊อป ค่อยเดินก็ได้เราเดินไม่ทันแล้ว” ผมร้องท้วงให้ป๊อปเดินช้าลงเพราะป๊อปกำลังลากผมออกจากร้านหลังจากเลิกงานเสร็จ

“หยุดพูดเถอะน่าขึ้นรถ” ป๊อปพูดเสียงเข้มพร้อมกับยัดให้ผมนั่งจุมปุ๊กอยู่ในรถ และป๊อปก็ออกรถด้วยความรวดเร็วซึ่งเป็นสัญญาณที่บอกผมได้อย่างดีเลยว่า ป๊อปกำลังอารมณ์ไม่ดีอย่างมาก

“นี่ป๊อปหิวไหม” ผมชวนป๊อปคุยเพราะตอนนี้บรรยากาศในรถน่าอึดอัดซะยิ่งกว่าโดนจับอัดไว้ในตู้เสื้อผ้าแคบๆซะอีก

“...” ป๊อปไม่ตอบผม...ไม่แม้แต่จะหันมามองหน้าเลยด้วยซ้ำผมจึงต้องล้มเลิกความพยายามและนั่งเงียบๆจนถึงบ้าน เมื่อถึงบ้านผมก็เดินเข้าไปที่ห้องนั่งเล่นซึ่งมีสมาชิกในบ้านคนอื่นรออยู่แล้ว

“เฮ้ย พรหม เป็นยังไงบ้างสนุกปะ” อัทเอ่ยถามผมคนแรก

“เป็นไงบ้าง เหนื่อยไหม” พี่ตัสก็ถามตามมาติด แต่ผมไม่ยังทันได้ตอบอะไรเสียงๆหนึ่งก็ดังขัดจังหวะผมขึ้นมาซะก่อน

“บอกเหตุผลมาสิ ว่าไปทำงานทำไม” ป๊อปถามผมด้วยเสียงโหดๆซึ่งเรียกสายตาทุกคู่ตรงไปยังป๊อปได้อย่างไม่ยากเย็นนัก

“เฮ้ย มึงใจเย็นๆดิวะ พรหมมันก็แค่อยากช่วยมึงน่ะแหละ” คราวนี้วินเป็นคนพูดครับ

“อือ ไม่ดีหรือไงช่วยกันทำมาหากินน่ะ” พี่ตัสก็พูดตามมา ป๊อปก็ไม่ตอบและไม่คุยกับใครทั้งสิ้นแต่จ้องมองมาที่ผมเพื่อคาดคั้นจะฟังผมคนเดียว ผมจึงหันไปมองหน้าทุกคน

“เอ่อ เดี๋ยวผมก็คุยกับป๊อปสองคนก่อนละกันนะ” พูดจบทุกคนก็รู้งานเดินออกจากห้องไปทำให้แต่ก่อนออกพี่เบิร์ดก็พูดขึ้น

“คุยกันดีๆ ทุกคนย่อมมีเหตุผลของตัวเอง” พูดจบพี่เบิร์ดก็ออกไป ทำให้ตอนนี้ในห้องเหลือเพียงแค่ผมกับป๊อปสองคน ผมมองหน้าป๊อปแล้วยิ้มให้อย่างจงใจ

“จะเครียดไปทำไม เค้าก็อยู่ว่างๆอยากไปหาอะไรทำบ้างแค่นั้นเอง”

“มันไม่ใช่....ทำไมอ่ะพรหมเราเลี้ยงพรหมไม่ดีหรือว่ายังไง พรหมถึงต้องไปตะลอนทำงานแบบนี้ เราเคยบอกพ่อกับแม่พรหมไว้ว่าจะเลี้ยงพรหมให้สุขสบาย แต่เรากำลังผิดในคำพูดของตัวเองเพราะพรหมออกไปหางานทำอย่างงั้นน่ะ” ป๊อปร่ายยาวและดูเหมือนอารมณ์ก็กำลังจะระเบิดออกมาในไม่ช้า

“ทำไมต้องคิดต้องแคร์คนอื่นด้วย ในเมื่อเราก็ทำในสิ่งที่ถูกต้อง เราช่วยนายทำงานมันผิดตรงไหนเราไม่อยากเอาเปรียบนาย เข้าใจเราบ้างสิ” ผมพูดอย่างอารมณ์เย็นที่สุด

“กูเข้าใจมึงทุกอย่าง!!!! แล้วมึงเคยเข้าใจกูบ้างไหม ว่ากูยอมทำงานคนเดียวยอมเหนื่อยขนาดไหนกูไม่เคยบ่นเพื่อให้มึงอยู่สุขสบาย แต่มึงกลับไม่รับมัน มึงคิดบ้างไหมว่ากูจะคิดยังไงทั้งๆที่กูไม่อยากให้มึงลำบากแต่มึงกลับ.....ฮึ้ย” พูดจบป๊อปก็ปัดแจกันที่ใกล้ๆมือตกแตกกระจายเสียงดังลั่น

“แล้วมึงล่ะเคยถามกูบ้างไหม...ฮึก...ว่ากูอยากสบายหรือเปล่า ทำไมมึงไม่คิดบ้างว่าที่กูอยากไปหางานทำ เพราะกูไม่อยากให้มึงเหนื่อยมาก กูเป็นคนกูมีจิตสำนึก กูทำไม่ได้หรอกที่ตัวเองนอนสบายอยู่บ้าน แต่คนที่กูรักกลับต้องทำงานเหนื่อยจนตัวโยนใครกันแน่ที่ไม่เข้าใจน่ะ” ผมพูดแล้วก็น้ำตาไหลพรากอารมณ์ผมตอนนี้ทั้งเสียใจ และน้อยใจที่ป๊อปว่าผมและคิดอะไรแบบนั้น

“มึงไม่เข้าใจกู” ป๊อปพูดคำนี้ขึ้นมาทำให้ผมถึงกับชะงักและเจ็บปวดยิ่งกว่าเดิม ผมไม่เข้าใจงั้นหรอ...ใช่สิผมมันโง่นิ

“เออ กูไม่เข้าใจมึง กูมันโง่ แล้วกูก็โง่มานานแล้วด้วย แต่มึงไม่ต้องห่วงหรอก กูกำลังจะฉลาดขึ้นเดี๋ยวนี้แหละ” พูดจบผมก็วิ่งร้องไห้ขึ้นมาบนห้องนอนของตัวเอง และขว้ากระเป๋าของตัวเองออกมาแล้วจับเสื้อผ้าของตัวเองยัดลงไปจนหมด

“จะไปไหน” ป๊อปยืนถามผมอยู่หน้าประตู

“ไปให้พ้นจากคนฉลาดๆอย่างมึงไง” ผมหิ้วกระเป๋ากำลังจะเดินออกจากห้องแต่กลับถูกแรงเหวี่ยงจากอีกคนเหวี่ยงกลับเข้ามาในห้องเหมือนเดิม

“มึงไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”

“มึงไม่ใช่พ่อใช่แม่กู” ผมพยายามออกมาจากห้องอีกครั้งแต่ผลก็เหมือนเดิมผมจึงเหวี่ยงกระเป๋าใส่ป๊อปแล้วรีบเปิดประตูวิ่งออกมาแต่ผมก็ช้าไป

“กูบอกว่ามึงไปไหนไม่ได้ไงเล่า...ตุ๊บ!!!” ผมรู้สึกจุกจนตัวกองลงไปอยู่กับพื้น ป๊อปต่อยท้องผม แล้วป๊อปก็อุ้มผมมาโยนลงบนเตียง

“พูดดีๆไม่ฟังใช่ไหม” ป๊อปไม่พูดพร่ำทำเพลงแต่ประกบปากผมอย่างรวดเร็ว ผมพยายามป้องกันการรุกรานจากป๊อปแต่ดูเหมือนว่าจะกันไว้ได้แค่แปปเดียว ในตอนแรกก็ขัดขืนแต่เมื่อคิดไปคิดมาแล้วขัดขืนไปก็เท่านั้น ผมจึงหยุดแล้วนอนร้องไห้ให้กับความอ่อนแอของตัวเอง เมื่อป๊อปเห็นผมนิ่งไปป๊อปก็หยุดและมองหน้าผม

“ทำสิ มึงอยากทำอะไรก็ทำเลยกูเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ของมึงนี่ ทำสิ ทำอีก อ๋อ หรือว่ามึงอยากให้กูทำเองก็ได้กูจะทำให้มึงเอง” พูดจบผมก็ดันร่างป๊อปที่ทับตัวผมอยู่ให้กลิ้งไปอีกทางแล้วกระโดดขึ้นไปค่อมตัวป๊อปไว้ อยากจะบอกที่ทำไปอารมณ์ล้วนๆ

“เดี๋ยวๆ หยุดก่อน” ป๊อปท้วงขึ้น

“หยุดทำไมล่ะ มึงต้องการแบบนี้ไม่ใช่หรอ” ผมพยายามโน้มหน้าไปจูบป๊อปแต่ป๊อปก็เบี่ยงหนีและพลิกให้ผมไปอยู่ข้างล่างแล้วจับผมกดไว้กับที่นอน

“พอแล้ว พอได้แล้ว” ป๊อปพูดแล้วจ้องหน้าผม ผมก็นอนสะอื้นอยู่ใต้ร่างป๊อปแบบนั้นจนผมเหนื่อย

“ขอโทษ” ป๊อปพูดขึ้นแต่ผมขอเงียบ ยังไม่อยากพูดอะไรตอนนี้

“เค้าแค่ไม่อยากให้ตัวเองลำบาก ทำงานมันเหนื่อยเลิกก็ดึกเดี๋ยวพรหมจะสุขภาพไม่ดีป๊อปเป็นห่วงนะครับ” ป๊อปบอกเหตุผลออกมา

“แล้วทำไมไม่คิดถึงตัวเองบ้าง ว่าทำงานคนเดียวสุขภาพมันจะไม่แย่หรือไงทำไมต้องคิดถึงแต่เค้า ทำไมไม่รักตัวเองบ้าง” ผมตะคอกกลับไปด้วยอารมณ์ที่มันค้างๆอยู่

“ก็เพราะรักไง ป๊อปรักพรหมไง ป๊อปอยากให้พรหมอยู่สบายๆไม่ลำบาก”

“คนรักกันก็ต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันสิ” ผมพูดขัดขึ้นทำให้ป๊อปเงียบลงไปทันที

“ก็ได้เค้าเข้าใจตัวเองแล้ว” ป๊อปพูดพร้อมกับทิ้งตัวนอนทับตัวผมไปเลย

“โอ้ย หนัก” ตัวยังกับควายทับมาได้

“รักพรหมจังเลย” ป๊อปพูดขึ้น ซึ่งเป็นประโยคที่เรียกเลือดที่หน้าได้ดีเหลือเกิน

“เดี๋ยวก่อนเค้าจะไปทำงานกับตัวเองเหมือนเดิมนะ” ผมบอกป๊อป

“ทำไมอ่ะ ทำเป็นบางวันไม่ได้หรอ” ป๊อปพยายามสร้างข้อแม้ให้ผม

“ไม่ เค้าจะไปทุกวัน” ผมก็ไม่ยอมแพ้ครับ ป๊อปด็นิ่งไปพักนึง

“งั้นก็ตกลงก็ได้”

“น่ารักจังแฟนใครเนี่ย” ผมพูดแล้วฉีกยิ้มกว้าง

“แต่ว่า...”

“แต่อะไร”

“เรามาต่อที่ค้างกันให้เสร็จๆเถอะนะ” ป๊อปพูดจบก็เอาเป้ากางเกงมาถูขาผมซึ่ง มันเป็นอะไรที่แข็งมากบ่งบอกถึงอารมณ์ความต้องการของป๊อปเป็นอย่างดี

“บ้าทะลึ่ง” พูดไม่ทันขาดคำป๊อปก็เลียริมฝีปากผมเพื่อให้ผมหยุดพูด และหลังจากนั้นผมก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย นอกจากร้องออกมาแทนแทบจะทั้งคืน




ปล. ขอโทษที่ช้าครับ แต่ยุ่งมากจริงๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 118 มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 17-07-2012 20:34:00

ทะเลาะกันแทบตาย สุดท้ายก็รักกันเหมือนเดิม! เข้าใจกันมากๆนะ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 17-07-2012 20:53:24

ม่ข้จกันก็ต้องคุยกันจด้ลงอยด้วยกรข้จลสียลือด อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 118 มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 17-07-2012 21:14:15

มันก้อเริสตรงที่จบลงที่เตียงนี่แหละ :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 118 มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 17-07-2012 21:22:10

ดีมากโกธรกันวันละนิดพอ

ทะเลาะกันวันละหน่อย :z1:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 118 มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 17-07-2012 21:45:53

ยังน่ารักเหมือนเดิมนะคู่นี้

ปล.เกือบจำตอนที่ผ่านมาไม่ได้อ่ะ  เป็นกำลังใจให้นะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 118 มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mammysoma ที่ 18-07-2012 00:05:56

เกือบไปแล้วมั้ยล่ะไอ้ป๊อป

อย่าใช้อารมณ์ตัดสินปัญหาซิ!!!!


ปล.ค้างอย่างรุนแรง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 118 มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Kanda Moe ที่ 18-07-2012 02:42:34

คิดถึงเรื่องนี้
ถึงจะทะเลาะกันแต่ก็ยังดีกันเน๊ิะดีแล้วๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 118 มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 18-07-2012 16:21:19

ทะเลาะกันไปทะเลาะกันมา กลายเป็นได้กันอีกรอบจนได้






นี่ถ้าพรหมท้องได้ลูกคงเต็มบ้านแล้วมั้ง  :laugh: :laugh:






มาต่ออีกนะ เค้ารออยู่ คิดถึงสุดใจ เรื่องนี้รักมาแคร์มาก จบดีจะดีมาก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 118 มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 18-07-2012 16:50:48

อย่างที่พี่เบิร์ดบอกน่ะแหละ
ทุกคนย่อมมีเหตุผลของตัวเอง
ค่อยๆ พูดค่อยๆ จากันนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 118 มาแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-07-2012 21:09:15

รอจ้ารอ ;)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 119
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 30-07-2012 22:03:46

Lesson 119

( Prom Part )

“พรหมเสร็จหรือยังอ่ะ”

“อื้อๆเสร็จแล้ว...ปะ กลับบ้านกัน” ตลอดเวลาสองอาทิตย์ที่ผมกับป๊อปทำงานด้วยกันมาตลอด มาก็มาพร้อมกัน กลับก็กลับด้วยกัน  พอตอนเช้าก็ต้องมานั่งเรียนด้วยกันอีก เอาง่ายๆผมกับป๊อปตัวติดกันเป็นตังเมเลยครับ อ่อ ผมจะเล่าอะไรให้ฟังวันแรกที่มหาลัยเปิด เรื่องของผมกับป๊อปก็ฮือฮาไปทั่วมหาลัยเลยครับ เดินไปไหนก็มีแต่คนมองตลอด แต่จะว่าไปมันคงไม่แปลกหรอก ก็ลูกผู้มีอิทธิพลอย่างป๊อปที่มาพร้อมทั้งหน้าตาและฐานะ ต้องมีคนอยากจับจองเป็นเจ้าของกันเป็นธรรมดา

“หาอะไรกินก่อนไหมพรหม” ป๊อปถามผมเมื่ออยู่บนรถ

“ป๊อปหิวไหมล่ะ ถ้าหิวก็แวะหากินเอาก็ได้” เมื่อผมบอกไป ป๊อปก็เล็งหาร้านชายสี่หมี่เกี๊ยวข้างทางเลยครับ ของชอบเค้าเลยแหละ เมื่อเจอเป้าหมายผมก็ลงมานั่งกินเป็นเพื่อนป๊อปด้วย

“ป๊อปทำงานของ Miss Nancy หรือยัง” ผมถามขึ้นขณะที่ป๊อปกำลังเพลินกับการจ้วงบะหมี่ในชามอย่างเมามัน

“วิชาภาษาอังกฤษหรอ”

“อือ ที่ให้เขียนบทความอ่ะ” ผมต้องคอยเตือนครับไม่งั้นลืมหมดว่ามีงานอะไรบ้าง แถมผมยังต้องจี้ให้ทำด้วยหรือไม่บางงานก็ต้องทำแทนไปเลย

“ยังไม่ได้ทำหรอก มันยากอ่ะพรหมทำให้ดิ นะที่รัก” ป๊อปพูดหยอดใส่ผม ใช่สิจะใช้ผมทำงานนี่ ป๊อปแปลกอย่างนึงคือไม่ถูกโลกเอามากๆกับภาษาอังกฤษ วิชาเกี่ยวกับคำนวณ การจัดการ ป๊อปสามารถทำได้หมดและทำได้ดีด้วย แต่ถ้าเจอภาษาก็โบกมือลากันตั้งแต่ยังไม่ต้องทำอะไรเลยแหละ

“ตลอดแหละ...อิ่มแล้ว” ผมพูดพร้อมกับวางช้อนและตะเกียบ

“อิ่มแล้วก็กลับกันเถอะจะห้าทุ่มแล้วพรุ่งนี้มีเรียนเช้าไหมเนี่ย” ป๊อปพูดไปก็ล้วงกระเป๋าตังตัวเองไปด้วย

“อะไร ตารางเรียนตัวเองยังจำไม่ได้อีกหรือไง” จะไม่ให้บ่นได้ยังไงครับ เรื่องของตัวเองแท้ๆ แต่แทบจะไม่เคยจำอะไรด้วยตัวเองเลย

“ก็มีพรหมอยู่ช่วยจำแล้วไง...ต้องช่วยจำตลอดชีวิตด้วยนะ” หยอดไม่รู้เวลาร่ำเวลา ประเด็นคือผมอายจนอยากจะเอาหน้ามุดดินแล้วเนี่ย

“เอากุญแจมา เดี๋ยวไปรอที่รถ” ป๊อปก็ยอมเอากุญแจรถให้ผมแต่โดยดี ส่วนผมก็วิ่งปรู๊ดเร็วกว่าล้านปีแสงมารอที่รถทันที จากนั้นสักแปปนึงป๊อปก็ตามมาถึงที่รถแล้วเราสองคนก็กลับบ้านกัน

เช้าวันต่อมาผมไม่ค่อยอยากตื่นเท่าไรเลยอาจจะเป็นเพราะความเหนื่อยหล้าสะสม แต่ก็เป็นโชคดีของผมที่วันนี้ไม่มีเรียนเช้ามีแต่บ่ายเลยทำให้ผมตื่นสายได้

“พรหม พรหม” ใครมาเรียกแต่เช้าเนี่ย

“อือ” ผมตอบส่งๆไปเพราะกำลังเพลิดเพลินกับการนอนอยู่

“ทำไมวันนี้ตื่นสายจัง” เสียงคุ้นๆ ผมลืมตาขึ้นมาก็เจอกับป๊อปนั่งมองผมอยู่พร้อมกับเอามือมาลูบคลำจับตัวผม

“ไม่สบายหรือเปล่า”

“เปล่า...แค่เหนื่อยอยากนอนต่ออีกหน่อยอ่ะ” ผมหันไปมองนาฬิกาที่หัวเตียงแล้ว ผมก็อยากจะง่วงต่อทันทีพึ่งจะเจ็ดโมงครึ่งเอง

“มาๆนอนต่อเถอะ” ป๊อปตะครุบตัวผมไว้ในอ้อมอกแล้วก็ล้มตัวลงนอนมากับผมอีกครั้งนึง ผมก็สลึมสลือหลับต่อในเวลาอันรวดเร็ว

“พรหมๆ ตื่นเถอะเดี๋ยวไปเรียนไม่ทันนะ” ผมตื่นขึ้นมเพราะแรงเขย่าจากคนที่คุ้นเคยแต่ทำไมผมรู้สึกโลกมันหมุนจังเลยล่ะ

“อือๆ เดี๋ยวเค้าอาบน้ำก่อน” ผมพูดเสียงงัวเงียเหมือนยังไม่ตื่น แต่ยังไงตอนนี้ก็ต้องตื่นแล้วเพราะว่าเรื่องเรียนก็ต้องมาก่อนเรื่องอื่นอยู่แล้วสำหรับผม แต่เมื่อผมยืนขึ้นกลับรู้สึกว่าโลกมันมืดไปทันตาเห็น แล้วผมก็ทรุดลงกับพื้นทันที

“เฮ้ย!!!! พรหมเป็นอะไร” ป๊อปรีบวิ่งเข้ามาประคองผมแต่ผมพูดไม่ออกอ่ะตอนนี้มันร้อนวู๊บๆไปหมดทั่วหน้าทั่วตัวเลย

“ตัวร้อนๆนะเนี่ย ไปหาหมอดีกว่า” พูดจบป๊อปก็อุ้มผมขึ้น แต่ผมดึงแขนป๊อปห้ามเอาไว้เพราะผมคิดว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก

“ทำไม เดี๋ยวจะพาไปหาหมอ” ป๊อปพูดกับผมแต่ผมส่ายหน้า ผมจึงพยายามฝืนพูดออกไปให้ชัดเจนที่สุด

“มะ...ไม่....ปะ....ปะ...ไป” ผมรู้สึกเสียงตัวเองเริ่มสั่นและตัวก็สั่นด้วยแต่ผมก็ไม่อยากไปหาหมออยู่ดีนี่หน่า ป๊อปคงจะเข้าใจผมนะ

( Pop Part )

“ไม่ไปไม่ได้หรอก เดี๋ยวเป็นอะไรหนักขึ้นมามันจะไม่คุ้ม” ผมบอกเหตุผลไปแล้วแต่พรหมก็ยังส่ายหน้ายังเดียวทั้งๆที่ตอนนี้ตัวพรหมเริ่มสั่นเทาแรงขึ้นเรื่อยๆ

“น่าไปเถอะนะ เดี๋ยวป๊อปเฝ้าเองนะครับ” ผมพยายามพูดดีๆแต่ปรากฏว่าคำตอบที่ได้คือส่ายหน้าเหมือนเดิม

“พรหม อย่าดื้อได้ไหม!!! ถ้าเป็นอะไรมากขึ้นมารับผิดชอบตัวเองไหวไหม” ผมพูดตะคอกใส่พรหมไปด้วยความโมโห และเหตุนี้เองทำให้พรหมลืมตาขึ้นมามองผม

“ทำไมถึงชอบดื้อจังเลยห๊ะ” ผมถามแล้วจ้องหน้าพรหม และแล้วพรหมก็ดิ้นจนตัวเองหล่นลงไปอยู่กับพื้น

“ไปไกลๆเลย กูมันดื้อไม่ต้องมายุ่งกับกู...ฮึก...ฮึก” อ้าวเวรกรรมกูอีกร้องไห้เลย ถามหน่อยเถอะ กูผิดอาร๊ายยยย กูแค่เป็นห่วงมึงเนี่ย

“ไม่เอาน่าป๊อปขอโทษละกันนะ” ผมเข้าไปอุ้มพรหมขึ้นมาใหม่แล้ววางลงบนเตียง แต่พรหมก็ยังไม่ยอมมองหน้าผม

“ไม่สบายแล้วอย่าโยเยสิ มองหน้าป๊อปนะ จะเอาอะไร” ผมเอาน้ำเย็นเข้าลูบ..แล้วมันก็ได้ผลครับ

“ไม่อยากไปหาหมอ” พรหมพูดเสียงอ่อย

“ก็ได้ไม่ไปก็ไม่ไป แต่วันนี้พรหมต้องนอนพักนะ ไม่ต้องไปเรียน ไม่ต้องไปทำงาน” ผมบังคับเลยครับเพราะถ้าไม่ห้ามมีหวังทรุดหนักกว่าเดิมแน่

“แต่ว่า....” นั้นไงยังไม่ทันขาดคำเลย

“ไม่มีแต่...ถ้าอยากไปก็ไปให้หมอฉีดยา” ......ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียกครับ นิ่งไปเลยครับแต่ก็ดีแล้วไม่ดื้อมาก

“เดี๋ยววันนี้ป๊อปอยู่เฝ้าพรหมทั้งวันเลยละกันเนอะ” ผมบอกพรหมแล้วก็เอามือลูบหัว เฮ้อ คิดแล้วก็หนักใจ ผมรักพรหมมากๆเลย ถ้าวันไหนพรหมไม่ต้องการผม ผมจะทำยังไง...แต่ไม่มีทางหรอกผมไม่ยอมปล่อยพรหมไปให้ใครแน่นอน

“เดี๋ยวเอาข้าวกับยาขึ้นมาให้กิน รอแปปนะครับ” ผมบอกคนป่วยเสร็จก็เดินลงมาข้างล่างเพื่อที่จะทำข้าวต้มให้คนป่วยแล้วก็โทรปรึกษาพี่ตัสให้พี่ตัสวินิจฉัยโรคให้ว่าน่าจะเป็นอะไร พี่ตัสก็บอกว่าน่าจะเป็นไข้ธรรมดาแต่ต้องระวังอย่าให้สั่นมากไม่งั้นเดี๋ยวมันจะชักเอาได้

“ข้าวมาแล้วตื่นกันพรหม” ผมวางข้าวต้มไว้หัวเตียวแล้วก็ปลุกคนป่วยขึ้นมากินข้าว

“ไม่อยากกินอ่ะ” พรหมพูดเสียงแหบๆ

“นอนอย่างเดียวมันไม่หายหรอกนะกินข้าวกินยาก่อนจะได้หายไวๆ ไม่อยากไปเรียน ไม่อยากไปทำงานแล้วหรอ” ต้องเอาเรื่องพวกนี้มาหลอกล่อครับ พรหมเวลาเป็นไข้แล้วเหมือนย้อนอายุลงไปเหลือสิบขวบเด็กจริงๆ

“ป๊อปรักเค้าป่าว” เวรกรรมชามเกือบหลุดมือถามมาได้

“ถามทำไม”

“ก็อยากรู้ตอบสิ” ผมจ้องหน้าพรหมที่แดงเถือกเพราะพิษไข้ซึ่งกำลังรอคำตอบจากผมอย่างใจจดใจจ่อ

“รักสิรักมากที่สุดเลย” เมื่อผมตอบผมก็เอาหัวมาถูอกผมแล้วก็กอดผมไว้นิ่งๆ พรหมกอดผมนานมากจนผมก้มลงไปดูอีกที...หลับคาอกผมเลยครับ แหม่ มันน่าลักหลับเสียให้เข็ดเลยดีไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 119
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 30-07-2012 22:19:54

หายไปนาน ตามอีกที สองตอนแล้ว คู่พรหมกะป๊อบน่ารักอะ
แบบนี้สิหวานปนงอน รักทะเลาะกันน่ารักมากๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 119
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 30-07-2012 22:20:13

พรหมน่ารักเนอะ ตอนไม่สบายเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 119
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 30-07-2012 22:40:54

อ้อนสามีได้น่ารักกกกก :o8:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 119
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 30-07-2012 22:50:50

หวานไปแล้วนะ :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 119
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 31-07-2012 09:21:28

น่ารักดีครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 119
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 31-07-2012 09:46:06

แหม เป็นไข้แล้วขี้อ้อนนะพรหม ป๊อปดูแลดีๆน้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 119
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 31-07-2012 12:36:05

คิดถึงงงงงงงงง :))

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 119
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 01-08-2012 21:21:13

น่ารักอ่ะคู่นี้ ><

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 120 แล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 05-08-2012 14:46:15

ตอนนี้ภาษาอังกฤษเยอะหน่อยนะครับ แต่ผู้แต่งใจดีมีคำแปลท้ายบทครับผม ^^

Lesson 120

( Pop Part )

หลายวันผ่านไปพรหมก็หายเป็นปกติจนสามารถออกมาทำงานได้แล้ว แต่ผมก็ยังไม่ค่อยชอบใจอยู่ดี...ทำไมมีแต่แขกผู้ชายเรียกแต่จะสั่งอาหารกับพรหมก็ไม่รู้ ถามสายตาที่มองมาที่พรหมเล่นเอาผมอารมณ์ขึ้น ถ้ากลืนได้แม่งคงกลืนเข้าไปทั้งตัวแล้ว โถ่เว้ย!!! ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด

“ป๊อป เป็นอะไรอ่ะหน้าเครียดเชียว” พรหมถามผมเมื่อเอาออร์เดอร์ของลูกค้าจากโต๊ะนึงมาส่งให้กับพ่อครัว

“เปล่าหรอก ไม่มีอะไร” ผมตอบแล้วยิ้มให้พรหม ขืนผมบอกสาเหตุของอารมณ์บูดเบี้ยวของผมไปล่ะก็มีหวัง ทะเลาะกันอีกแน่ๆ

“Hey you, I would like to order a meal.” ยังพูดกันไม่ทันไรเลย แขกฝรั่งคนหนึ่งก็กวักมือเรียกพรหมอีกแล้ว คนอื่นมีเยอะแยะทำไมไม่เรียกวะ!!!

“Just a moment please. ทำงานก่อนนะป๊อป” พรหมบอกผมแล้วก็เร่งฝีเท้าไปที่โต๊ะนั้นอย่างรวดเร็ว ผมจึงทำเป็นเดินตามไปดูแลลูกค้าโต๊ะนั้นซะเลย หึงเว้ย!!!!

“What do you want to get?” อะไรวะ งง ไม่รู้เรื่อง ผมยืนเกาหัวตัวเองเลยครับ แปลไม่ออกอ่ะขณะที่ผมกำลังยืนเก้ออยู่นั้นก็มีคนมากระซิบข้างหูข้างหลังผม

“มีอะไรให้ช่วยไหม” เสียงคุ้นๆหันกลับไปก็เป็นพี่ตัสนี่เอง ผมออกอาการดีใจมากเพราะผมจะได้ให้พี่ตัสช่วยแปลให้เลย

“มีพี่ ช่วยแปลที่ไอ้ฝรั่งเนี่ยมันพูดกับพรหมหน่อย” ผมกระซิบพี่ตัส พี่ตัสก็ยิ้มๆ ส่วนพรหมก็มองมาที่ผมและพี่ตัสแล้วก็ยิ้มเล็กน้อย

“I want to order caramel.”

“I recommend Sweet Jackfruit Seeds, Layer Sweet Cake, Pinched Gold Egg Yolks, Gold Egg Yolks Drops, Gold Egg Yolks Thread.” อะไรวะยิ่งฟังยิ่งงงผมหันหน้าไปหาพี่ตัสแต่พี่ตัสก็ยังนิ่งและก็ขยับปากบอกว่าไม่มีอะไร

“If I want you, How should I do?” เมื่อจบประโยคนี้พรหมก็ดูจะอ้ำๆอึ้งๆไปสักนิดนึงผมหันไปหาพี่ตัสแกก็หน้านิ่งเลยครับแล้วพี่ตัสก็เดินไปพูดกับฝรั่งคนนั้นเลยครับ

“Sorry, I can’t give this guy to you because this guy already has a husband” เมื่อพี่ตัสพูดจบฝรั่งคนนั้นก็ชะงักหน้าไปนิดหน่อยแต่ก็สั่งอาหารต่อ ผมก็งงๆเลยเดินออกมาจากจุดนั้นและเมื่อพี่ตัสเดินออกมาผมก็รีบเดินไปถามพี่ตัสทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไม่น่าโง่ภาษาเลยกู เฮ้อ

“พี่ตัสๆ มีอะไรหรอเมื่อกี้เนี่ย”

“ไว้เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังทำงานไปก่อน” พี่ตัสพูดจบก็เดินไปนั่งที่โต๊ะกับพวกเพื่อนๆของแกโดยทิ้งความสงสัยไว้ให้ผมเต็มหัวไปหมด

“น้องคะ สั่งอาหารหน่อยค่ะ” ผมหันไปตามเสียงก็พบกับผู้หญิงกลุ่มหนึ่งนั่งโบกมือเรียกผมอยู่ เฮ้อ ต้องปั้นหน้ายิ้มอีกแล้ว เซง

หลังจากผ่านเวลาการทำงานอันแสนสั้นมาแล้วผมก็ไม่รอช้ารีบเข้าไปถามพี่ตัสทันที ทั้งๆที่ยังไม่ได้เปลี่ยนชุด ถึงมันจะดูเสียมารยาทนิดๆ แต่ผมสนที่ไหนล่ะ

“พี่ตัสสรุปว่าไงเล่าให้ฟังหน่อย” ผมกระซิบถามพี่ตัส

“มานี่ๆ” พี่ตัสลากผมไปที่ๆไม่มีคนมากนักซึ่งมันก็เกือบๆหลังร้านอ่ะแหละ เมื่อมาถึงที่พี่ตัสก็เริ่มเปิดฉากเลยครับ

“ไอ้นั่นน่ะ ตอนแรกมันก็บอกว่าจะสั่งของหวาน ไม่มีอะไรมากแต่มันมาอีกประโยคนึงคือมันบอกว่าถ้ามันอยากได้พรหมมันต้องทำยังไง พี่เห็นพรหมอึ้งๆเลยเข้าไปบอกมันว่าพรหมมีสามีแล้ว ก็แค่นั้นแหละ” เมื่อผมฟังสิ่งที่พี่ตัสเล่าผมก็ปรี๊ดขึ้นทันที มันจะมากไปแล้ว พอกันทีงานเงินไม่ต้องทำมันแล้ว

“ขอบคุณครับพี่ตัส แล้วพี่จะกลับกี่โมงเนี่ย” ผมพยายามสะกดอารมณ์ไว้แล้วถามพี่ตัสอย่างใจเย็นที่สุด

“พร้อมแกแหละ ฉันมารถเพื่อนก็ต้องกลับกับแกสิ…เดี๋ยวไปเอากระเป๋าก่อน” พูดจบพี่ตัสก็เดินกลับไปที่โต๊ะส่วนผมก็รีบเดินไปหลังร้านเพื่อไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยความเร็วล้านปีแสง(เวอร์อีกกู - -) แล้วพอออกมาก็เจอพรหมนั่งรอผมอยู่หน้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

“กลับบ้านกันเถอะ” พรหมเอ่ยชวนผม

“มานี่ก่อน” ผมฉุดมือผมให้เดิมตามมาอย่างรีบร้อน พรหมก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรและเมื่อผมมาถึงจุดหมายผมก็ปล่อยมือพรหม

“ห้องผู้จัดการ...มาทำอะไรหรอป๊อป” ผมไม่ตอบแต่จูงมือพรหมเข้าไปในห้องในทันที เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบกับผู้ชายวัยกลางคนกำลังนั่งตรวจเอกสารและบิลค่าอาหารอยู่

“อ้าว ทั้งสองคนเลยมีอะไรหรือเปล่ามาหาพี่ถึงที่” ผู้จัดการร้านหยุดมือในการทำงานแล้วหันมาพูดกับพวกผมแทน

“ไม่มีอะไรมากพี่ผมกับพรหมจะมาขอลาออกน่ะ”

“ห่ะ ห๊ะ อะไรลาออกอะไร” พรหมถามผมด้วยน้ำเสียงลนๆแต่ตอนนี้ผมไม่ฟังอะไรทั้งนั้นครับ

“ตั้งแต่พรุ่งนี้ผมกับพรหมจะไม่มาทำงานที่นี่แล้วนะครับ ตั้งแต่ที่อยู่ที่นี่มาพวกผมสนุกมากครับลาล่ะครับ”

“เออๆ รักษาตัวด้วยนะ” พี่เค้าไม่ได้ว่าอะไรผมก็เลยลากพรหมออกมาจากห้องแล้วตรงไปที่รถทันที เมื่อมาถึงก็เห็นพี่ตัสยืนรออยู่แล้ว

“ป๊อปเดี๋ยวสิ มีอะไรลาออกทำไมเนี่ย หันมาคุยกันก่อนเลยนะ” พรหมพยายามเรียกผมแต่ผมไม่ฟัง

“ขึ้นรถ” ผมขึ้นรถแล้วก็สตาร์ทเครื่องส่วนพรหมนั่งอยู่ข้างๆผม ก็มองหน้าผมอย่างไม่เข้าใจ ส่วนพี่ตัสก็นั่งหลังแล้วก็ฟังอย่างมีมารยาท (แอบแขวะกูไอ้ป๊อป:ตัส)

“อธิบายสิ” พรหมพูดขึ้น

“อธิบายอะไร” ผมถามมึนๆกลับ

“ก็เรื่องวันนี้ อยากฟังเหตุผล” เมื่อพรหมพูดมาแบบนี้ผมก็เงียบและนิ่งขับรถต่อไป

“ทำไมไม่พูด”

“ไม่รู้จะพูดอะไร” พูดจบผมก็หยิบโทรศัพท์แล้วโทรหาไอ้วินทันที

(ฮัลโหล ว่าไงวะ)

“กูมีเรื่องให้มึงช่วย” ผมบอกมันไป

(เรื่องอะไรวะ) มันถามผมกลับ

“เดี๋ยวก็รู้เองแหละ รอถึงบ้านก่อน”

(อ้าว แล้วโทรมาหาพ่อมึงหรอ)

“อ้าว ไอ้สัดนี่กูกลัวมึงนอนก่อน เดี๋ยวไม่ได้คุยกัน” ผมบอกเหตุผลกับมัน

(เออ แล้วถึงไหนแล้วเนี่ย)

“กำลังกลับบ้านแหละอีกครึ่งทางก็ถึง”

(พี่เบิร์ดฝากถามพี่ตัสกลับมาด้วยเปล่า) เมื่อมันถามผมก็เหล่ตาไปมองพี่ตัส และเหมือนพี่แกจะตู้ทันเลยตะโกนใส่โทรศัพท์เองเลย

“กลับมาแล้วเดี๋ยวก็ถึง” ปลายสายก็เออ ออ ไปครับส่วนผมก็วางสายไปเลย

“ไม่พูดก็ไม่ต้องพูด” พรหมพูดขึ้นแล้วหันหน้าออกไปมองกระจกเลยครับ

“ใจเย็นๆกันทั้งคู่แหละ มีเหตุผลกันหน่อย” พี่ตัสพูดเตือนผมกับพรหม

“ครับ/ครับ” ผมกับพรหมขานรับพร้อมกัน หลังจากนั้นเราก็เงียบกันมาทั้งรถจนถึงบ้าน เอาล่ะงานนี้ยังไงก็ต้องลุยกันสักตั้งแหละ!!!!!

คำศัพท์ท้ายบทนะครับ สำหรับคนไม่เก่งอังกฤษ

Hey you, I would like to order a meal.
เฮ้!!! คุณ ผมต้องการสั่งอาหาร
Just a moment please.
กรุณารอสักครู่นะครับ
What do you want to get?
คุณต้องการจะรับอะไรครับ?
I want to order caramel.
ผมต้องการสั่งของหวาน
I recommend Sweet Jackfruit Seeds, Layer Sweet Cake, Pinched Gold Egg Yolks, Gold Egg Yolks Drops, Gold Egg Yolks Thread.
ผมแนะนำเม็ดขนุน, ขนมชั้น, ทองหยิบ, ทองหยอด, ฝอยทอง
If I want you, How should I do?
ถ้าผมต้องการคุณผมควรทำยังไงครับ?
Sorry, I can’t give this guy to you because this guy already has a husband.
ขอโทษนะครับ ผมไม่สามารถให้ผู้ชายคนนี้กับคุณได้เพราะผู้ชายคนนี้มีสามีแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 120 แล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 05-08-2012 14:59:13

พี่ตัสแรงตลอด ป๊อบพรมมีเรื่องตลอดสิน่า

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 05-08-2012 15:33:37

พรหมมื่อหร่จทันคนสักที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 120 แล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 05-08-2012 15:43:50

จะรักกันหึงกันก็เอาแค่พองามนะ อย่าให้มันมากเกินไป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 120 แล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 05-08-2012 16:27:12

รู้สึกน้องป๊อบจะหึงกันเกินงามมากไป ไงก็ต้องทนหากมีแฟนน่ารัก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 120 แล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: BBChin JungBB ที่ 05-08-2012 19:15:52

น่ารักทั้งสามคู่เลย แต่ว่าสงสัยจัง เพื่อนคนอื่นไปไหนหมดอ่า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 120 แล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 05-08-2012 22:59:28

ป๊อบหึงหนักกก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 120 แล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 05-08-2012 23:58:24

ป๊อปขี้หึงเกินไปแล้ว!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 120 แล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 06-08-2012 09:23:28

รอตอนหน้านะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 120 แล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: tankungza ที่ 06-08-2012 18:57:05

วันนี้นั่งอ่านนิยายนี้ทังวันจนจบรวดเดียว
คนแต่งรีบมาต่อนะอยากอ่านอีก
รอคับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 120 แล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 17-08-2012 16:54:42

สนุกมาก ๆ จะรอมาต่อนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 120 แล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 17-08-2012 17:33:26

มารอค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 120 แล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: noteno ที่ 17-08-2012 20:09:37

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 121 Up!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 19-08-2012 08:20:33

Lesson 121

( Prom Part )

หลังจากวันที่ผมลาออกจากงานตอนนี้ก็ผ่านมาสามสี่วันแล้ว ซึ่งผมก็ดำเนินชีวิตตามปกติเพียงแต่ว่ากลับบ้านเร็วเท่านั้นเองเพราะไม่ได้ไปทำงาน ส่วนผมก็ป๊อปก็ไม่พูดอะไรกันอีกตั้งแต่วันนั้นนอนก็นอนเตียงเดียวกัน ไปมหาลัยก็ไปพร้อมกัน กินข้าวก็กินด้วยกัน แต่ผมกับป๊อปก็ไม่พูดกัน ผมยอมรับผมโกรธที่ป๊อปไม่มีเหตุผลแบบนี้ และอีกอย่างนึงคือ ในขณะที่ผมกลับบ้านเร็ว แต่ป๊อปกลับบ้านดึก....ผมไม่รู้ว่าป๊อปไปไหนและผมก็ไม่คิดจะถามด้วย

“พรหม หมดคาบเรียนแล้วกลับบ้านกันเถอะ” อัทมาสะกิดแขนผม ผมจึงหลุดจากภวังความคิดของตัวเองและกลับเข้าสู่โลกของความเป็นจริงๆ

“อื้อ” ผมบอกพรางเก็บอุปกรณ์การเรียนไปด้วยและเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยผมกับอัทก็ไปที่รถของวิน...เพราะป๊อปไม่กลับบ้านเลยแต่ไปไหนต่อไม่รู้

“พรหมวันนี้พรหมคงต้องขับแล้วแหละ วินต้องทำงานอยู่กับเพื่อนต่อน่ะ” อัทพูดพร้อมกับยื่นกุญแจรถมาให้ผมด้วยผมก็รับมาอย่างว่าง่ายไม่ได้พูดตอบโต้อะไรไป ตอนนี้ในหัวผมมันเต็มไปด้วยความคิดต่างๆนานาว่าป๊อปไหนทำไมต้องกลับบ้านดึกซึ่งผมไม่เข้าใจในเมื่อป๊อปก็ไม่ได้ไปทำงานเหมือนกัน

“พรหมเป็นอะไรไปหรือเปล่าดูเหม่อๆลอยๆนะ” อัททักผมขึ้นในขณะที่รถติดอยู่ที่ไฟแดง

“ไม่มีอะไรหรอก แค่มีเรื่องต้องให้คิดนิดหน่อยน่ะ”

“เรื่องป๊อปหรือเปล่า” จังหวะที่อัทถามกลับไฟก็เขียวพอดีเลยผมจึงเงียบไม่ตอบและขับรถต่อไป ซึ่งอัทก็คงพอรู้อารมณ์ผมตอนนั้นเลยไม่ซักไซ้ไล่เรียงอะไร จนถึงบ้าน

“พี่ตัสกลับมาแล้วนี่” เมื่ออัทพูดผมจึงให้ความสนใจที่อัทพูดขึ้นเพราะปกติพี่ตัสจะเรียนเช้าและเลิกเย็นกว่าพวกผมเสมอเพราะคณะที่พี่แกเรียนมันค่อนข้างหนัก  เมื่อผมกับอัทก้าวขาเข้าไปในบ้านก็ได้กลิ่นหอมของอาหารลอยมาจากในครัว แน่นอนไม่ต้องเดาให้เสียเวลาแค่นี้ก็รู้แล้วว่าใครกำลังอยู่ในครัว ผมกับอัทจึงงพากันเดินเข้าไปในครัวทันที

“อ้าว กลับมาแล้วหรอ” พี่ตัสทักขึ้นในขณะที่ตัวเองก็ง่วนอยู่กับการปรุงรสอาหารตรงหน้า ผมมองแล้วก็รู้สึกชื่นชมในความสามารถของพี่แกจริงๆ คนอะไรเก่งไปซะทุกเรื่อง บางครั้งผมก็อดคิดไม่ได้ว่าพี่ตัสเป็นคนจริงๆหรือเปล่า - -

“พี่ตัสทำไรอ่ะ” อัทถามขึ้น

“ทำหลายอย่างเลยวันนี้ ว่าจะสอนพวกแกทำด้วยเพราะฉะนั้นเสาร์ อาทิตย์ นี้พวกแกห้ามไปไหนเด็ดขาด” ผมยิ้มขึ้นทันทีอย่างน้อยก็ไม่ต้องอยู่เฉยๆมันจะได้มีอะไรให้ผมทำบ้างไม่ใช่นั่งนอนอยู่บ้านไปวันๆในวันหยุด

“ได้สิพี่ตัส ว่าแต่ทำไมอยู่ดีๆจะมาสอนพวกผมล่ะ” เออนั้นสิเนอะ

“เวลาฉันไม่อยู่พวกแกจะได้ทำกินกันได้ไง ไม่ใช่ว่าพอฉันไม่อยู่ก็ฉีกซองใส่น้ำร้อนกันอย่างเดียว”

“ฮ่าๆๆๆ พี่ตัสก็พูดเกินไปบางอย่างง่ายๆผมก็ทำเป็นหรอกน่า” ผมแอบหัวเราะในใจเพราะพี่ตัสพูดมันเป็นเรื่องจริงๆ ถึงจะทำกันเป็นก็เถอะแต่พอพี่ตัสไม่อยู่ ถ้าไม่กินนอกบ้านก็มาม่านั่นแหละเพราะขี้เกียจทำอ่ะ

“พี่เบิร์ดยังไม่กลับหรอพี่ตัส” ผมถามพี่ตัสเพราะไม่เห็นจะมีวี่แววพี่เบิร์ดเลย

“กลับดึกๆแหละ ไปทำอะไรก็ไม่รู้พี่ฟังไม่ค่อยถนัด”

“เดี๋ยวผมโทรตามวินก่อนละกัน” พูดจบอัทก็โทรหาวินเลยพูดคุยกันนิดหน่อยและสรุปได้ว่า วินทำงานยังไม่เสร็จกลับมืดๆ

“แล้วป๊อปล่ะพรหม” พี่ตัสถามผมทำให้อัทหันมามองผมด้วย เป็นคำถามที่ผมไม่อยากตอบเลย

“ไม่รู้พี่” ผมตอบแล้วก้มหน้ามองพื้น เพราะยังไม่อยากพูดถึงตอนนี้

“ทะเลาะกันหรอ” เมื่อพี่ตัสถามผมห้องครัวก็ตกอยู่ในความเงียบทันที

“เปล่าหรอกพี่” ผมบอกแค่นั้นแล้วก็หยิบนั่นจับนี่ให้มันมีงานทำจะได้ไม่คิดฟุ้งซ่าน และสรุปเย็นนั้นผม อัท พี่ตัส ก็กินข้าวกันแค่สามคนโต๊ะอาหารดูกว้างใหญ่เกินไปสำหรับคนสามคน

“พอเหลือแค่นี้มันก็ดูเหงาๆเนอะ” อัทพูดขึ้นลอยๆ แต่นั่นทำให้ผมคิดไปไกลแล้วว่าถ้าสักวันนึงผมกับป๊อปต้องจบกันวันนั้นผมจะเป็นยังไง ผมจะเจ็บมากไหม แล้วผมจะทนได้หรือเปล่า ผมรีบกินข้าวในจานให้หมดโดยเร็วเก็บจานแล้วรีบขึ้นห้องเพื่อสงบสติอารมณ์ไม่ให้คิดถึงเรื่องไม่ดีแบบนั้น ผมมองดูนาฬิกานี่ก็พึ่งทุ่มครึ่งแต่ผมไม่มีอะไรทำ เลยอาบน้ำแล้วมานอนเล่นบนเตียงแล้วเผลอหลับไป

ผมตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตีสามกว่าๆผมหันไปมองรอบๆห้องก็พบว่าผมยังอยู่ในห้องคนเดียวงั้นก็แสดงว่า....ป๊อปไม่ได้กลับบ้าน ผมเลิกสนใจแล้วนอนต่อทันที มันคงไม่เป็นอย่างที่ผมคิดหรอก....

“อื้ม ทำได้ดีนะพรหม รสชาติกำลังดี แต่ของอัทติดเปรี้ยวมากไปนิดนึงลดมะนาวลงหน่อย” พี่ตัสกำลังวิจารณ์ต้มยำไก่ที่พี่แกสอนให้ผมกับอัททำ ซึ่งผมก็ชอบมากมันสนุกดีไม่น่าเบื่อแถมยังทำให้ผมสงบมากขึ้นอีก

“โถ่ พี่ตัสผมว่าเปรี้ยวๆก็อร่อยดีนะ” อัทแย้งขึ้นพร้อมกับหน้าตาบูดนิดๆที่ทำอาหารออกมาแล้วโดนพี่ตัสติ

“ก็แกกินเปรี้ยวมันก็ต้องอร่อยสิ อันนี้พี่ดูแบบเป็นกลาง” พี่ตัสว่าพรางขยี้หัวอัทไปด้วย

“โอ้ย พี่ตัสอ่ะ หัวยุ่งหมด” อัททำเสียงเล็กเสียงน้อยใส่พี่ตัสซึ่งมันก็ดูน่ารักดี

“ทำเสียงเล็กเสียงน้อย เดี๋ยวกูตบคว่ำเลยไอ้ห่านิ” อัทแลบลิ้นใส่พี่ตัสแล้วก็ไปนั่งซดต้มยำไก่ฝีมือตัวเองอย่างภาคภูมิใจ

“ต่อไปจะทำอะไรอ่ะพี่” ผมถามพี่ตัสเพราะนี่มันก็แค่ช่วงเช้าจะสายเองทำได้อีกหลาย

“ทำขนมแล้วกัน” ผมหยิบเตรียมอุปกรณ์ทุกอย่างออกมาวางเรียงกันไว้เพื่อสะดวกต่อการหยิบใช้ และพี่ตัสก็เริ่มสอนผมทันที  ผมเรียนทำอาหารกับพี่ตัสแทบทุกอย่างตั้งแต่เสาร์เช้าจนถึงอาทิตย์เย็น แต่มันก็ไม่ทำให้ผมลืมคิดถึงใครอีกคนที่ตอนนี้ไม่กลับบ้านมาตั้งแต่วันศุกร์จนวันอาทิตย์

“เฮ้อ เมื่อยจังเลยอ่ะพี่ตัส” ผมบ่นกับพี่ตัส

“นั้นสิ พี่ตัสไม่เมื่อยบ้างหรอ” อัทถามขึ้นต่อ

“เมื่อยสิ แต่บ่นแล้วมันหายเมื่อยไหมล่ะ” จริงของแกเนอะ ฮ่าๆๆๆ

“พรุ่งนี้มีเรียนกันใช่ไหม ขึ้นไปนอนกันได้แล้วไปเดี๋ยวตื่นสาย” พี่ตัสพูดจบบุคคลสามคนที่หายหน้าหายตาไปจากบ้านตั้งแต่วันศุกร์ก็ก้าวขาเข้ามาในครัวพอดี

“คิดถึงจังเลยตัวน้อย” วินโผเข้ากอดอัททันที หอมแก้มอัทก็ดิ้นอยู่ในอ้อมกอดนั้นแหละปากบอกว่าไม่เอาแต่หน้านี่ยิ้มเอาโล่หรือว่ายังไง

“คุณหมอคิดถึงจังเลย” พี่เบิร์ดจะเข้าไปหาพี่ตัสแต่...

“หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ...มีอะไรค่อยเคลียร์คืนนี้” พี่ตัสพูดจบเรียกเสียงโห่จากคนอื่นๆได้ดีผมก็พลอยยิ้มไปด้วย

“ผมขอตัวนะครับ” ผมพูดจบแล้วก็รีบเดินขึ้นห้องไปทันทีท่ามกลางสายตาที่จังจ้องมาที่ผม แต่ตอนนี้ผมขอขึ้นทำใจก่อนละกัน ผมอาบน้ำแล้วนอนอยู่ในห้องสักพักก็มีเสียงคนเปิดประตูเข้ามาในห้องผมจึงลืมตาขึ้น เป็นจังหวะที่โทรศัพท์ป๊อปเข้าพอดี

“สวัสดีครับ” ป๊อปพูดกับปลายสาย

“พึ่งถึงเองครับ........เดี๋ยวขออาบน้ำก่อนแล้วกันนะครับแล้วเดี๋ยวจะโทรกลับ.....ครับ โทรแน่นอนครับไม่โทรได้ไงเรื่องสำคัญแบบนี้” อะไรกัน เสียงที่ป๊อปพูดฟังแล้วเจ็บพิลึกหรือว่าป๊อปจะมีคนอื่นคิดแค่นั้นผมก็น้ำตาไหล มันเกิดขึ้นจริงสิง่ที่ผมกลัวที่สุด เมื่อป๊อปเข้าไปในห้องน้ำผมก็ลุกขึ้นนั่งและคิดทบทวนเรื่องผมกับป๊อปแล้วผมก็สามารถตัดสินใจได้แล้ว ผมเก็บเสื้อผ้าตัวเองยัดกระเป๋าของตัวเองเสร็จเรียบร้อยป๊อปก็เดินออกมาพอดี

“จะไปไหน” ป๊อปพูดพร้อมกับจ้องมาที่ผม ผมนิ่งไม่ตอบแต่ผมกำลังร้องไห้อยู่

“เป็นอะไร” ป๊อปมานั่งข้างๆผมและพูดขึ้น ผมจึงพูดสวนขึ้นทันที

“เราเลิกกันเถอะ!!!”


ปล.หายไปนานโทษทีครับ พอดียุ่งๆกับกีฬาสี

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 19-08-2012 08:46:10

หยปนนมทีพรหมขอลิกอีกล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 121 Up!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 19-08-2012 08:56:57

เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะเนี่ย ป๊อปมีอะไรไม่บอกพรหมเลยนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 121 Up!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 19-08-2012 11:30:51

หา มาถึงก้เลิกกันเลยเหรอ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 121 Up!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 19-08-2012 12:13:01

รอจ้า :)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 121 Up!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 19-08-2012 12:46:12

จะเลิกหรอ ?  ไม่เอานะๆ  555+

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 121 Up!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 19-08-2012 21:31:36

ง่ะ   ช่วงนี้มีแต่ดราม่า ฮื้อๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 121 Up!!!
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 19-08-2012 21:49:14

 o22 บอกเลิก!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 121 Up!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mammysoma ที่ 19-08-2012 23:14:10

เอาแล้วไงๆ

ไม่เลิกกันน่ะ!!!
 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 121 Up!!!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 19-08-2012 23:28:35

เลิกกัน   มาต่อเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 20-08-2012 20:45:49

Lesson 122

( Prom Part )

ในที่สุดผมก็พูดมันออกไป คำที่ผมไม่เคยคิดว่าจะได้พูดมันออกไปตั้งแต่ที่ป๊อปกับผมรอดมาจากการโดดน้ำที่สะพานพระรามแปด แต่นาทีนี้ผมคงทนไม่ได้ถ้าป๊อปมีผมแล้วจะต้องมีใครอีกคนด้วย

“…” ป๊อปไม่ตอบและเงียบไป

“เคยบอกแล้วไม่ใช่หรอ...ถ้าไม่รักกันแล้วให้บอกก่อนไง” ผมพูดไปน้ำหูน้ำตาก็ไหลพราก โอ้ยยย ผมเหมือนคนเสียสติอ่ะตอนนี้ ผมไม่รู้ต้องทำตัวยังไงเลยลุกเอาดื้อๆแล้วจะเดินออกจากห้องแต่แล้ว...

“โอ้ย..ฮึก...” ผมโดนเหวี่ยงอย่างแรงมานอนจมอยู่บนเตียงแล้วป๊อปก็ตามมาคร่อมร่างผมไว้ ผมพยายามดิ้นขัดขืนแต่ก็ไม่เป็นผล ผมจึงหยุดอยู่เฉยๆแล้วนอนร้องไห้อย่างผู้แพ้

“ขอโทษ” ป๊อปกอดผมไว้อย่างแน่น ผมถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ

“ขอโทษที่ไม่ได้บอกอะไรเลย แล้วทำให้พรหมต้องคิดมาก” ป๊อปกระซิบข้างหูผม ผมก็เมินหนีไม่ใช่อะไรหรอกมันจั๊กจี้

“รู้นะว่าคิดอะไรอยู่” ป๊อปผละออกจากผมแล้วก็ยิ้มอย่างกวนๆ

“ไม่ต้องมายุ่งจะคิดอะไรก็ชั่ง” ตอนนี้ผมกำลังโกรธและไม่อยากจะคุยอะไรเลยตอนนี้

“ฟังก่อนน้าคนดีของป๊อป”

“ไม่ฟัง!!! ไม่ฟัง!!! จะไปไหนก็ไปให้พ้น อยากจะไปมีแฟนใหม่ที่ไหนก็ไปไม่ต้องมายุ่งกับเราอีก” ผมพูดเสียงเรียบแต่ดูเหมือนว่าคนที่มันนอนทับผมอยู่เนี่ยมันสนใจไม่

“ไม่ฟังก็ต้องฟัง!!!!” คราวนี้ป๊อปขึ้นเสียงใส่ผมครับ

“กล้าดียังไงมาขึ้นเสียงใส่ฉัน” ผมพูดด้วยเสียงที่เกรี้ยวกราดและพยายามผลักป๊อปออกไปด้วยแรงโมโหแต่เพราะความหนาที่ต่างกันมากเกินไปทำให้ความพยายามของผมไม่สำเร็จ

“ขอโทษครับ ไม่กล้าแล้วครับ” เมื่อป๊อปพูดแบบนี้ก็ทำให้ผมอารมณ์เย็นลงได้บ้าง

“นี่พรหม ป๊อปกำลังจะเปิดร้านอาหารของเราสองคนแล้วนะ” เมื่อป๊อปพูดผมก็ถึงกับอึ้ง ร้านอาหารของเราสองคนหรอ...

“ที่ป๊อปลาออกมาเนี่ยเพราะว่าจะเปิดร้านอาหารของตัวเอง แล้วก็อยากให้พรหมมาช่วยกันดูแล จริงๆแล้วต้องบอกว่า พรหมเป็นเจ้าของมากกว่าช่วงนี้เลยอยู่ไม่ค่อยติดบ้านเพราะต้องคอยคุมงานสร้างอยู่ที่ร้านในอนาคต” อ๋อ มันเป็นแบบนี้นี่เองแล้วทำไมไม่บอกกันตั้งแต่แรกปล่อยให้เข้าใจผิดทำไม ไอ้แฟนบ้า!!!!

“แล้วที่คุยโทรศัพท์ก่อนหน้าเนี่ยใคร...กิ๊กหรือว่าแฟนใหม่” ผมถามต่อ

“ตลกแล้วพรหม เค้าเป็นผู้รับเหมาก่อสร้างเค้าโทรมาถามว่าชื่อร้านจะให้ชื่อว่าอะไรเพราะร้านใกล้จะเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่ป๊อปกะว่าจะให้พรหมตั้งให้ไง”

“…” พูดไม่ออก ทำไมดูผมกลายเป็นคนงี่เง่ายังไงก็ไม่รู้สิ สรุปก็คือผมเข้าใจมันผิดมาตลอด เวรกรรมอะไรของผมเนี่ย ผมเป็นคนคิดมากแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่!!!

“ว่าไงชื่อร้านเราเอาชื่อ P-P ไหม หรือว่าจะให้ชื่อว่า Pop-Prom ดีล่ะ” แล้วป๊อปก็สาธยายชื่อที่ตัวเองคิดออกมาเรื่อยๆแต่ว่าผมไม่เห็นด้วยเพราะบางชื่อมันไม่เหมาะ

“พรหมว่าให้ร้านชื่อ PPF ดีกว่านะ” ถึงจะยาวไปหน่อยแต่มาจากความรู้สึกของผม

“มันย่อมาจากอะไรหรอ”

“Pop Prom Forever” ผมพูดไปก็เขินไป เหอๆ

“ชื่อน่ารักจัง เหมือนคนตั้งเลย” ผมยิ่งอายม้วนเข้าไปใหญ่จนเผลอไปมุดอยู่กับแผงอกป๊อปตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้

“แต่ตอนนี้ ป๊อปคิดทึ้งคิดถึงพรหม ไม่ได้นอนกอดตั้งหลายวัน ฉะนั้นคืนนี้ขอคิดดอกรวบยอดไปเลยนะ” ป๊อปเริ่มอยู่ไม่สุข ซุกไซ้มาที่คอผมอย่างหื่นกระหาย

“เดี๋ยวๆ จะทำอะไร แค่นอนกอดไม่ใช่หรอ” ผมก็พยายามฝืนป๊อปไว้...ถึงมันจะไม่ค่อยได้ผลก็เถอะ

“ขอเข้าไปข้างในนะครับ คิดถึงจะแย่แล้ว” ป๊อปพูดอย่างออดอ้อนซึ่งมันไม่ได้เหมาะกับหนังหน้าเลยซักนิด...แต่มันก็เป็นสิ่งที่น่าดูสำหรับผม

“ดะ...เดี๋ยว....อื้อ” เสียงผมถูกกลืนกินไปโดยปริยายเพราะป๊อปครอบครองริมฝีปากผมไปเรียบร้อยแล้ว แถมยังเอาลิ้นมาไล่นัวเนียกับลิ้นผมด้วย

“อึก...อึก...ฮื้ออออ”

“อย่าดื้อสิครับคนดี” ป๊อปว่าพร้อมกับสอดนิ้วเข้ามาในร่างกายผม ถึงผมจะมีอะไรกับป๊อปบ่อยๆแค่ไหนแต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้ผมชินได้เลยสักนิดเดียว ผมค่อยๆหายใจเข้าลึกๆเพราะความอึดอัดช่วงล่างทำให้ผมรู้สึกลำบากแปลกๆ

“อ่า..ตอดจังเลย” ป๊อปพูดเสียงแหบพร่า ทำให้ผมรู้สึกเขินป๊อปจัง

“พูดมากน่า....อื้ออออ” เมื่อผมพูดป๊อปก็เพิ่มจำนวนนิ้วเข้ามาเรื่อยๆ จนผมหลุดครางออกไป  ป๊อปขยับอยู่สักพักก็ถอนนิ้วทั้งหมดออกไปแล้วแทนที่ด้วยของแข็งร้อนๆเข้ามาแทน ซึ่งมันทำให้ผมจุกพอสมควร

“เจ็บ...อ๊า...ซี้ดดดด” เจ็บจริงๆครับ

“ป๊อปจะทำเบาๆนะครับ” จากนั้นป๊อปก็เริ่มขยับอย่างช้าๆ จนผมเริ่มชินและเมื่อเห็นว่าผมเริ่มจะชินกับจังหวะของป๊อปแล้ว ความถี่มันก็เริ่มมากขึ้น สาบานได้ผมไม่ได้คิดไปเองแน่นอน เร็วและแรงจนผมหลุดเสียงครางอันน่าอายออกมา

“อ๊า.....ฮื้อ....อ๊ะ....อึ๊” ผมครางอยู่อย่างนั้นจนเริ่มรู้สึกเหนื่อยและคอแห้ง ไปอดอยากมาจากไหนเนี่ยถึงได้ใส่ผมไม่ยั้งขนาดนี้

“โอ้ย....ซี๊ดดดดด ใก้ลแล้วครับพรหม อีนิดนึง....อ๊า...อ๊ะ....อ้าาาาาา” ป๊อปครางเสียงยาวก่อนจะกระตุกสามสี่ทีแล้วก็ปล่อยสายน้ำสีขาวเข้ามาในตัวผมจนผมรู้สึกร้อนท้องไปหมด..ถามว่าแล้วผมล่ะ...ผมไปนานแล้วครับแถมสองรอบแล้วด้วย

“เหนื่อยจัง” ไม่แปลกเลยป๊อปที่ป๊อปจะเหนื่อย - -

“อื้อ...อย่าพึ่ง เพลียแล้วอยากนอนอ่ะ” ผมบอกทั้งหอบๆ ตอนนี้ง่วงมากเลยครับอยากนอนให้หลับไปเลย แต่คงไม่ได้เพราะป๊อปยังคาอยู่ในตัวผมอยู่เลย

“ก็นอนไปสิครับ ป๊อปไม่ได้ห้ามซะหน่อย” ไม่เถียงว่าไม่ได้ห้ามแต่จะให้นอนได้ยังไงมือเริ่มอยู่ไม่สุขอีกรอบ

“ไปอาบน้ำก่อน...เอาออกไปก่อน”

“อาบด้วยกันนะ” ผมไม่มีโอกาสได้ปฏิเสธอะไรเลยเพราะป๊อปอุ้มผมเข้าห้องน้ำไปเลย

“ป๊อป..อาบน้ำ...ไม่เอา...อื้อ!!!” และแล้วการอาบน้ำครั้งนี้ก็กินเวลาไปอีกกว่าชั่วโมงกว่าผมจะได้ออกมาจากห้องน้ำ สภาพผมตอนนี้เหนื่อยมาก เหนื่อยจนทำอะไรไม่ไหวแล้วอยากนอนอย่างเดียว ตาก็จะปิดแหล่ไม่ปิดแหล่

“ง่วงแล้วหรอ” ป๊อปออกมาจากห้องน้ำแล้วก็ถามผม

“ใครจะไปอึดเหมือนป๊อปล่ะ” ผมพูดประชดใส่ป๊อปก็ยิ้มเดินไปปิดไฟ แล้วล้มตัวลงนอนข้างๆผมและดึงผมเข้าไปกอดไว้

“ป๊อปพรุ่งนี้ว่างไหม” ผมถามเพราะว่าพรุ่งนี้กะว่าจะชวนไปที่ๆหนึ่ง

“ก็ว่างแหละ ทำไมหรออยากไปไหน” เหมือนรู้ทันผมเลย

“ป๊อปจำตากับยายที่ช่วยเราไว้ตอนลอยไปตามน้ำได้ไหม”

“อื้อ จำได้สิป่านนี้ตากับยายแกจะเป็นยังไงบ้างนะ”

“พรุ่งนี้เราไปหาท่านทั้งสองคนดีไหม ไปเยี่ยมท่านหน่อย” จริงๆผมกับป๊อปว่าจะไปกันหลายครั้งแล้วแต่ติดนั่นติดนี้ไม่ได้ไปกันซักที

“ก็ดีนะว่าจะไปหลายครั้งละ...แต่ตอนนี้นอนก่อนเถอะนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นไม่ไหวไม่รู้ด้วยนะ” ผมไม่ได้เถียงอะไรแต่มุดไปซบกับอกป๊อปแล้วก็หลับตาลงเพื่อพักผ่อนจริงๆซักที



ข่าวใหม่คงเป็นข่าวดีสำหรับทุกคนนะครับ
คือช่วงนี้ผู้แต่งว่างมากๆครับ
เลยจะกลับมาลงนิยายทุกวันเหมือนเดิมแล้ว
ดีใจกันไหมเอ่ย ^^~

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 20-08-2012 20:56:40

ดีจที่ม่ลิกกันลดีจที่จด้อ่นทุกวัน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 20-08-2012 21:10:45

ดีใจอ่ะ คิดถึง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 20-08-2012 21:20:05

นึกว่าจะเลิกกัน เฮ่อโล่งอก และต้อนรับคนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 20-08-2012 21:45:23

คนแต่งว่างฮื้ววววว
ดีใจคร๊าบบบบบ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 20-08-2012 22:01:25

ไม่เลิกกันแล้ว  ชอบอ่ะ

ดีใจจังคนแต่งว่างแล้ว เย้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 20-08-2012 22:13:31

นึกว่าจะเลิกกันจริงๆสะแล้ว :o12: :o12:

แฮปปี้ๆตอนนี้ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mammysoma ที่ 20-08-2012 22:35:27

อ้ายยยย

ดีจังๆ หลังจากหายไปนานนนนนนน


รักคนเเต่ง จุ๊บๆๆ 
 o13 o13 o13 o13 o13
 o13 o13 o13 o13 o13
 o13 o13 o13 o13 o13



http://www.facebook.com/JJSonkFanclub

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: 230 ที่ 20-08-2012 23:05:42

ต้อนรับคนเขียน นะคับ (เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคับ:)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 21-08-2012 00:14:16

เฮ้อ~ค่อยยังชั่ว นึกว่าจะเลิกกันซะแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: TukOO9726803 ที่ 21-08-2012 03:42:47

ดีใจจังคนแต่งว่างแล้ว เย้ o13 o13 o13 :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tua_aonnn ที่ 21-08-2012 09:26:34

 :o12: :o12: :oo1: :oo1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: daboo ที่ 21-08-2012 09:29:41

ดีใจคร๊าฟ



จะได้อ่านแบบต่อเนื่องแล้ว



ผมชอบเรื่องนี้มากกว่าเดิมอีก   ชอบที่ไม่ลืมตากับยาย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 122+ข่าวใหม่!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 21-08-2012 20:40:39

very good

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 123 อัพแย้ว
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 21-08-2012 22:54:47

Lesson 123

( Pop Part )

ผมลืมตาขึ้นมาในยามเช้าวันใหม่เพราะแสงจ้าจากดวงอาทิตย์ที่แยงเข้ามาในตาผม ผมก้มลงไปมองในคนในอ้อมกอดที่ยังหลับสนิทอยู่ก็เผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว ทำไมนะ...ผมถึงได้รักคนๆนี้จัง  ผมขยับตัวให้เบาที่สุดเพราะเกรงว่าพรหมจะตื่น เมื่อลุกออกมาได้สำเร็จผมก็จัดการธุระส่วนตัวของตัวเองจนเรียบร้อย แต่คนที่นอนอยู่บนเตียงก็ยังไม่ยอมตื่น

“พรหมตื่นได้แล้ว” ผมลองเรียกอย่างเดียวดูก่อนถ้าไม่สำเร็จก็จะจัดการขั้นต่อไป

“พรหมครับ ตื่นนะ” คราวนี้เพิ่มออฟชั่นด้วยการเขย่าตัวครับ

“อื้อ ขอนอนอีกแปปนึงสิยังเหนื่อยอยู่เลย” พรหมพูดอู้อี้ แทบจะจับใจความไม่ได้ แต่ก็นะเมื่อคืนคงจะเหนื่อยจริงๆถึงได้นอนตื่นสายขนาดนี้ โอเคไม่เป็นไรผมยอมก็ได้  ผมไปหาข้าวกินดีกว่านี่ก็จะแปดโมงแล้ว เมื่อเดินเข้ามาในครัวก็เจอทุกคนเลยครับ พร้อมหน้าพร้อมตาขาดผมกับพรหมสองคน

“วันนี้ตื่นสายนะ” พี่ตัสพูดขึ้น

“แล้วพรหมล่ะ” อัทก็ถามต่ออีก

“พรหมนอนอยู่ยังไม่ตื่นเลย” เมื่อผมพูดอยู่ไอ้วินก็ส่งเสียงเห่าหอนเข้ามาในบทสนทนาครับ

“ทำอะไรกันอ่ะ ถึงกับลุกไม่ขึ้น ฮ่าๆๆๆ” มันแซวผมครับ ไอ้เพื่อนเวร - -

“ทำลูกแข่งกับมึงนั้นแหละ ว่าแต่กู กูเห็นไอ้ตัวเล็กเดินขาหุบแทบไม่ได้เลยนะเดี๋ยวนี้อ่ะ” นี่!!! เจอกูเอาคืนมั่ง ฮ่าๆๆๆ

“เกี่ยวไรกับกูวะป๊อป ไอ้ห่านี่” ไอ้ตัวเล็กแย้งขึ้นมาเลยครับ ถึงจะทำหน้าตาขึงขลังแค่ไหน แต่หน้ามันขึ้นสีแดงแป๊ดเลยครับ

“ด่ากูกลบเกลื่อนโถ่เอ้ย มันก็เรื่องจริงแหละวะ” ผมแซวมันต่อพร้อมกับเดินไปตักข้าวมาร่วมวงด้วย และเราก็คุยกันสัพเพเหระ

“วันนี้จะไปไหนกันหรือเปล่าเนี่ย” พี่เบิร์ดถามขึ้น

“ไม่ไปอ่ะพี่...ว่าง” ไอ้วินตอบครับ

“ตัสก็ไม่ไป อยากอยู่บ้าน”

“แล้วมึงล่ะไอ้ป๊อป” พี่เบิร์ดหันมาถามผมและทุกคนก็หันหน้ามาพร้อมกันอย่างสามัคคี แม่งเรื่องชาวบ้านเนี่ยจะต้องอยากรู้ทุกเรื่องสิน่าคนพวกนี้นิ (พูดเหมือนมึงไม่เป็นเนอะ:ตัส)

“ว่าจะพาพรหมไปเยี่ยม ตากับยาย หน่อยน่ะพี่”

“ตากับยายมันยังอยู่อีกหรอวะ” ไอ้วินถามครับ

“ไม่ใช่ๆ ตากับยายที่ว่าเนี่ยคือตากับยายที่เคยช่วยกูกับพรหมตอนไหลไปตามน้ำนั้นไง ที่กูเคยเล่าให้ฟังอ่ะ” เมื่อผมอธิบายทุกคนก็ถึงบางอ้อทันที ถ้าหากย้อนกลับไปผมจำได้ว่า ผมกับพรหมนั่งสาธยายความเป็นมาเรื่องที่ผมกับพรหมรอดมาได้จนถึงเช้า

“แล้วจะไปกี่โมง ตอนไหน ยังไงวะ” ไอ้ห่าวิน แม่งแถมไม่เว้นช่องไฟให้กูเลย

“รอพรหมตื่นก็ไปอ่ะ มึงไปกับกูเปล่า...สนใจไหมพี่ตัส” ผมเอ่ยชวน ไอ้วินก็หันไปคุยกับอัท ส่วนพี่ตัสก็นั่งนิ่งๆคิดคนเดียว

“เออ เดี๋ยวกูกับอัทไปด้วย” เมื่อไอ้วินตอบผมก็หันไปหาพี่ตัส

“โอเค พี่ไปด้วยละกัน”

“ทำไมถามแต่คนอื่นไม่ถามพี่บ้างหรอ” พี่เบิร์ดพูดขึ้นกลางวงเลยครับเรียกความสนใจจากทุกคนได้เป็นอย่างดี

“ถามทำไม” ผมถามกลับครับ

“อ้าว เหี้ยนิ ไม่คิดจะถามอะไรกูเลยหรือไง” พี่เบิร์ดพูดเสียงตัดพ้อเลยครับ

“ถามไปก็เท่านั้น ถามพี่ตัสคนเดียวก็รู้เรื่องแล้ว” อัทตอบแทนผม

“ไอ้ตัวเล็ก ไมพูดงี้วะ”

“ถ้าพี่ตัสไม่ไปพี่เบิร์ดจะไปหรอ” อัทสวนกลับไปเลยครับ

“ไม่ไป” พี่เบิร์ดตอบอย่างรวดเร็ว

“แล้วถ้าพี่ตัสไปพี่เบิร์ดจะไม่ไปหรอ” เจอไปอีกคำถาม

“ไปสิ”

“จากข้อสรุปข้างต้น บ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่า...พี่เบิร์ดกลัวเมีย ฮ่าๆๆๆๆๆ” อัทพูดจบก็ลุกหนีเลยครับเพราะรู้ตัวว่าพี่เบิร์ดไล่เตะแน่ๆ

“ขำอะไรกันเสียงไปถึงข้างบนเลย” ผมหันไปตามเสียงก็เจอกับพรหมยืนหน้ามุ่ยอยู่หน้าประตูห้องครัวครับ

“ลงมาทำไมไม่ปลุก” พรหมพูดแล้วสะบัดหน้าใส่ผม บ่งบอกว่างอนครับ

“แล้วแมวที่ไหนขอนอนต่อเพราะเมื่อคืนผ่านอะไรมาหนักแล้วเหนื่อยจนลุกไม่ไหวครับ” ผมจงใจพูดเสียงดังๆครับเพื่อให้คนอื่นได้ยินซึ่งคนอื่นก็ยิ้มน้อยยิ้มไปใหญ่ตามๆกัน

เมื่อพรหมกินข้าวเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว ทุกคนพร้อมแล้ว เราก็ออกเดินทางจากบ้านกันครับโดยเอาฟอร์จูเนอร์ไปมีจุดมุ่งหมายคือ บ้านของสองตายายครับ ซึ่งผมกับไอ้วินรับหน้าที่เป็นสารถีขับรถครับ พี่ตัส อัท พรหม นั่งกันเบาะกลางครับ คุยกันสะนั่นรถแต่ส่วนมากจะไร้สาระ ส่วนพี่เบิร์ดรายนั้นขอตีตั๋วนอนยาวข้างหลังสุดเลยครับ

“เฮ้ยไอ้วินจะถึงแล้วเลี้ยวซ้ายหน้าเนี่ยก็ถึงแล้ว” ผมบอกทางไอ้วินครับ

“อ้าาา...ถึงสักที” อัทพูดพรางบิดขี้เกียจไปด้วย

“เราไปหาตากับยายกันเถอะ” ผมทั้งหกคนก็พากันเดินเข้าไปที่บ้านของสองตายายซึ่งอยู่ติดกับริมน้ำครับ ซึ่งระหว่างตอนที่เดินเข้ามาคนระแวกนั้นส่วนมากก็มองมาที่พวกผมแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ผมจึงไม่ได้สนใจอะไรมาก

“ถึงยังเนี่ย” เสียงอัทบ่นครับ

“ข้างหน้าเนี่ยแหละ” พรหมก็ตอบกลับไปครับ แต่เมื่อผมกับพรหมเห็นตัวบ้านก็ต้องอึ้งไปตามๆกันเพราะว่าสภาพบ้านทำไมมันถึงได้รกร้างหญ้าขึ้นอะไรมากมายขนาดนี้ ผมกับพรหมหันมามองหน้ากันด้วยความงุนงง

“เฮ้ย ถูกบ้านแน่หรอ” พี่ตัสถามครับ

“ไม่ผิดแน่ๆ หลังนี้แหละ แต่ทำไมมันถึงได้สภาพโทรมมากมายขนาดนี้…ตา...ยาย อยู่ไหมครับ” พรหมตะโกนเรียกลั่นบ้านเลยครับ แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครอยู่ บ้านก็ปิด

“เอ่อ พวกคุณมาทำอะไรที่บ้านหลังนี้กันหรอคะ” มีชาวบ้านผู้หญิงคนหนึ่งมาพูดกับพวกผม เมื่อผมองไปทางข้างหลังก็พบชาวบ้านอีกจำนวนหนึ่งยืนมุงกันอยู่แล้วมองมาที่ตัวบ้านของตากับยาย

“มาเยี่ยมตายายเจ้าของบ้านหลังนี้น่ะครับ…แต่เผอิญท่านไม่อยู่กันน่ะครับ” ผมบอกกลับไป

“เอ่อ คือเจ้าของบ้านหลังนี้ตายแล้วนะครับ” เมื่อเธอพูดผมก็ตกใจ

“ตายได้ยังไง แล้วตายเมื่อไร” พรหมถามขึ้นทันควัน

“ตายไปได้ 7 ปีแล้วค่ะ”

“ฮ๊ะ!!! 7 ปี” เป็นไปได้ไงในเมื่อไม่กี่เดือนก่อนผมกับพรหมไหลมากับน้ำท่านทั้งสองยังช่วยผมไว้เลยครับ

“จริงๆค่ะ แต่ไม่แปลกอะไรหรอกค่ะ คนแถวนี้เค้าก็ชินแล้ว” เหมือนกับผมกับพรหมช็อคกันจนพูดไม่ออก และเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้กับผู้หญิงคนนั้นฟัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 123 อัพแย้ว
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 21-08-2012 23:03:37

 o22

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 123 อัพแย้ว
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 21-08-2012 23:09:40

โดนหลอกซะงั้น โอยยยยย ขนลุก บรึ๋ย!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 123 อัพแย้ว
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 21-08-2012 23:16:16

เง้อ~อะไรอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 123 อัพแย้ว
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-08-2012 23:16:40

ตายายทำช็อกอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 123 อัพแย้ว
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 21-08-2012 23:31:13

ป๊ะเจ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 123 อัพแย้ว
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 22-08-2012 19:34:38

โดนหลอกหรอเนี้ยๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 123 อัพแย้ว
เริ่มหัวข้อโดย: TukOO9726803 ที่ 22-08-2012 21:34:50

โดนตายายหลอกหรอ :m15:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 124 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 22-08-2012 22:36:44

Lesson 124

( Pop Part )

“ฉันพอจะเข้าใจนะคะ ว่ามันยากที่จะเชื่อ...งั้นก็แสดงว่าข่าวลือเมื่อหลายเดือนก่อนก็เป็นเรื่องจริงสินะ" ผู้หญิงชาวบ้านพูดขึ้นหลังจากที่ผมกับพรหมเล่าเหตุการณ์ความเป็นมาทั้งหมดจบ

“ข่าวอะไรหรอครับ” พรหมเป็นคนถามครับ

“คือชาวบ้านเค้าลือกันว่า เหมือนมีคนอยู่ในบ้านของตาอ่ำกับยายจันทร์น่ะค่ะ แต่ไม่มีใครได้สนใจอะไรมากเพราะนึกว่าหูฝาด แต่ตาอ่ำกับยายจันทร์แกก็ไม่เคยหลอกใครหรอกนะคะ ชาวบ้านแถวนี้เลยไม่ค่อยมีคนกลัวแกเท่าไร บางครั้งก็เห็นแกสองคนยืนอยู่ในบริเวณบ้านของพวกแกเนี่ยแหละค่ะ” หญิงชาวบ้านก็สาธยายมาซะยาวเหยียด

“อึ๋ย ขนลุกอ่ะ” ไอ้ตัวเล็กท่าทางจะกลัวครับ กอดไอ้วินไม่ห่างเลย

“มันจะเป็นไปได้ไงกัน ผมกับแฟนจะอยู่ในบ้านของตายายในสภาพแบบนั้นได้ตั้งหลายคืน” สภาพบ้านที่ผมเห็นในตอนนี้มันแตกต่างกับตอนที่ผมมาครั้งแรกมากๆ ทุกอย่างรกร้างและเงียบเหงา ป่าก็รกรุงรังไปหมด

“งั้นตามมาดูนี่สิคะ” เมื่อหญิงชาวบ้านพูดขึ้นผมและคนอื่นๆก็ทยอยลุกตามแกไปกันหมด แกเดินนำไปทางริมๆแม่น้ำก็พบกับโกศเจดีย์สององค์อยู่คู่กัน

“ยายจันทร์กับตาอ่ำนี่” ผมเผลอพูดออกมาเพราะในรูปที่เห็นชัดเจนมากๆ แถมวันที่มรณะมันก็ผ่านมาเจ็ดปีแล้วด้วย

“ป๊อป” พรหมเรียกผม เมื่อผมหันไปก็ดึงตัวพรหมเข้ามากอดไว้ทันที เพราะแววตาของพรหมดูสับสนคงจะช็อคมาก

“เราไหว้ตากับยายกันเถอะนะ” ผมบอกพรหม พรหมก็พยักหน้าไม่ได้ขัดอะไร ผมจึงไปหาธูปพวงมาลัยมาไหว้ท่านทั้งสอง ถึงจะนึกกลัวอยู่บ้างแต่ยังไงท่านทั้งสองคนก็เคยช่วยให้ผมกับพรหมรอดพ้นจากความตาย  เมื่อพวกเราทุกคนไหว้ตากับยายเสร็จแล้วก็ขอลาหญิงชาวบ้านคนนั้นแล้วพากันกลับทันที

“นี่ แล้วพรหมกับป๊อปไม่รู้สึกผิดสังเกตเลยหรอตอนอยู่ที่นั้นน่ะ” พี่เบิร์ดถามครับ

“ไม่เลยพี่ เค้าเหมือนคนๆนึงเลยนะ จับต้องได้และที่สำคัญท่านทั้งสองคนเอ็นดูผมกับพรหมมากๆด้วย”

“ก็ดีแล้วที่ท่านทั้งสองคนเอ็นดูน่ะ” พี่เบิร์ดพูดแค่นั้นแล้วก็ขับรถต่อส่วนผมก็หันไปมองหน้าพรหมที่นอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของผม...คนอะไรน่ารักจริงๆเลย

( Prom Part )

“พรหมครับ...ตื่นมาดูอะไรก่อนนี่เร็ว” ผมลืมตาขึ้นตามเสียงที่คุ้นเคยเป็นอย่างดี เมื่อมองสำรวจไปรอบๆก็พบว่า ที่นี่ไม่ใช่ที่ๆคุ้นเคย

“ที่นี่ที่ไหนเนี่ยป๊อป” ผมถามพร้อมกับขยี้ตาไปด้วย

“นู้นๆ หันไปดูทางนั้น” ป๊อปชี้ให้ผมมองตามนิ้วป๊อปไป เมื่อมองไปก็พบป้ายตัวอักษร PPF ตัวเบ้อเริ้มเลย

“นั่นมัน....”

“ใช่...ร้านของเราสองคนไง” ผมเผลอยิ้มออกมาอย่างปิดไม่มิดและไม่คิดจะปิดด้วย ถึงมันจะเป็นร้านอาหารเล็กๆแต่ผมก็ภูมิใจในตัวของป๊อปมาก ที่ทำมาได้ขนาดนี้

“ไปดูข้างในกันดีกว่า” ป๊อปพูดพร้อมกับจูงมือผมลงไปโดยไม่เปิดช่องว่างให้ผมพูดอะไรเลย แต่ผมก็ยอมเดินตามไปแต่โดยดีนะ

บรรยากาศภายในร้านตกแต่งออกไปในแนวสดใสและน่ารัก ซึ่งผมมั่นใจมากๆเลยว่า ป๊อปไม่ใช่คนแต่งแน่นอน - - เพราะถ้าให้ป๊อปแต่งมันต้องออกไปแนวดาร์กๆ แต่แบบนี้ก็ดีแล้วแหละร้านจะได้ดูน่าเข้าหน่อย

“ร้านน่ารักจังเลย” ผมหันไปพูดกับป๊อป

“ชอบไหม”

“ชอบสิ”

“ชอบป๊อปอ่ะหรอ”

“หยอดตลอดเลย” ให้สามคำสำหรับวันนี้ ‘อ้าย เสี่ยว เอ้ย’ >.<

“แล้วสรุปชอบป๊อปหรือเปล่าล่ะ” ยังไม่เลิกความพยายามเนอะ

“ไม่ชอบ” เมื่อผมตอบไป ป๊อปก็นิ่งไปเลยครับแววตาไหววูบจนจับสังเกตได้

“แต่รักไปแล้วไง” เมื่อพูดจบผมก็โผเข้ากอดป๊อปทันทีครับ ป๊อปก็กอดผมตอบเหมือนกันจนเสียงประตูของร้านดังขึ้น

“อ่ะแห๊ม มายืนโชว์หวานอะไรกันตรงนี้...เดี๋ยวปั๊ด โชว์มั่งเลย” วินแซวผมกับป๊อปแล้วก็หันไปหยอดอัทไปพร้อมๆกัน

“ป๊อปร้านพร้อมเปิดเมื่อไหร่” พี่ตัสถามครับ

“ทุกเมื่อแหละพี่ เปิดตอนนี้เลยก็ได้” ผมหันไปตีแขนป๊อปเลยครับโทษฐานพูดจาเพ้อเจ้อ

“ตีป๊อปทำไม เจ็บนะ” ป๊อปทำหน้าออดอ้อนผมมากๆเลยครับ

“เฮ้ย มึงอ้อนตีนพรหมหรอวะ” วินถามได้ตรงใจผมมากครับและมันคงไปตรงใจคนอื่นด้วย เพราะเค้าหัวเราะกันเกลียวกราวเลยครับ

“ปากมึงอ่ะแหละ อ้อนตีนกู” แล้วป๊อปก็ไล่เตะ ไล่ขับวินจนเหนื่อยกันทั้งคู่เลยยอมหยุด

“เหนื่อยจังเลยครับพรหม” อ้อนอีกและ - -

“สมน้ำหน้า เล่นเป็นเด็กไปได้” เมื่อผมต่อว่าป๊อปก็ยิ้มตอบ คนอะไรหน้ามึนจริงๆเล้ยยย

“แล้วเด็กเสิร์ฟ พ่อครัว แม่ครัว อะไรเทือกนั้นอ่ะป๊อปหาได้หรือยัง”

“จะหาทำไม ก็แม่ครัวก็พรหม เด็กเสิร์ฟก็ป๊อปไง” ป๊อปตอบแล้วก็ยิ้ม

“ห๊ะ เอาจริงหรอ สองคนเนี่ยนะ”

“เดี๋ยวพี่ อัท พี่เบิร์ด วิน จะคอยมาช่วยตลอดอยู่แล้วแหละน่า” พี่ตัสพูดแทรกขึ้นมาเลยครับ แต่ผมรู้สึกเกรงใจคนอื่นจัง

“จะดีหรอพี่ รบกวนเวลาส่วนตัวของพวกพี่เปล่าๆนะ”

“พี่คุยกับป๊อปแล้ว และทุกคนก็เต็มใจช่วย ไม่มีใครโดนบังคับสักคน จริงไหม” พี่ตัสหันไปเอาคำตอบจากฝ่ายสนับสนุนของตัวเอง

“ใช่แล้ว พวกเราเต็มใจช่วยนะ” อัทพูดครับ

“อย่าไปคิดอะไรมาก คนครอบครัวเดียวกัน” โหย วินพูดได้กินใจมากเลยครับ น้ำตาแทบเล็ด - -

“แล้วสรุปร้านเปิดวันไหน” พี่ตัสถามคำถามซ้ำอีกครั้ง

“พรุ่งนี้เลยดีไหมพี่” ป๊อปถามความเห็นจากพี่ตัส

“พร้อมเสมอแหละ” เมื่อพี่ตัสพูดจบทุกคนก็เป็นอันรู้กัน ส่วนผมก็เดินสำรวจร้านอีกนิดหน่อยครับ ภายในร้านเป็นร้านขนาดเล็กครับแต่ไม่เล็กมาก

“พี่ว่าเรามาลองซ้อมทำอาหารกันหน่อยดีไหม” พี่ตัสชวน ทุกคนก็เห็นดีเห็นงามครับพากันออกไปซื้อของต่างๆที่ต้องใช้มาครบจนทุกอย่างพร้อมทำครับ

“เอาล่ะเริ่มเลยนะ” พี่ตัสพูดจบทุกคนก็เริ่มทำหน้าที่ของตัวองที่ได้คุยกันไว้ในช่วงแรกๆครับ ซึ่งทุกคนในที่นี่มีแค่ ผม อัท พี่ตัสนะครับ ที่เหลือนั่งกินเบียร์กันอยู่หน้าร้าน มันน่าจับหัวโขกกำแพงให้ตาย กินกันไม่รู้เวร่ำเวลา

“ส่งน้ำปลา....หยิบน้ำตาล...ซอยพริกเพิ่ม...เหยาะพริกไทย” และคำสั่งอีกหลายคำสั่งที่ผ่านเข้ามาในหูผม ซึ่งคอนโทลโดยพี่ตัสทั้งสิ้น จนถึงเย็นครับพวกผมถึงพอกัน

“ร้านเปิดตอนหกโมงเย็นถึงสี่ทุ่มครึ่ง เพราะฉะนั้นพรุ่งนี้เราต้องเริ่มซื้อของกันตอนช่วงบ่ายๆเพื่อเตรียมความพร้อมนะ แล้วก็วันไหนใครติดเรียนอะไรยังไงค่อยคุยกันอีกทีละกัน วันนี้พี่ว่าปิดร้านเถอะ” เมื่อพี่ตัสพูดจบทุกคนก็ขยับขยายครับช่วยกันปิดร้านเก็บกวาดเช็ดถูแล้วก็กลับบ้านพร้อมกันทั้งหมด....พรุ่งนี้จะเริ่มแล้วสินะครับกับธุรกิจแรกของพวกเราทุกคนมันจะเป็นยังไงนะ...แต่ยังไงก็สู้ล่ะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 124 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 22-08-2012 23:07:22

ยินดีกับร้าน PPF ด้วย กิจการรุ่งเรือง เฮง เฮง เฮง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 124 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 22-08-2012 23:10:23

มันต้องไปได้สวยยยย o13 o13

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 22-08-2012 23:16:07

ตยยขคงรู้ว่รักกันจริงๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 124 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: daboo ที่ 23-08-2012 08:31:47

อยากให้ตายาย ยังอยู่จัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 124 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 23-08-2012 08:56:55

ยินดีด้วยนะคะ มีร้านเป็นของตัวเองแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 124 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 23-08-2012 09:08:22

ตากับยายทำเอาช็อกเลยนะเนี้ย
เอาใจช่วยร้าน PPF ด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 124 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 23-08-2012 10:29:53

pยินดีร้านใหม่ร้านPPFน่ารักอะอยากไปอุดหนุนจัง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 124 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 23-08-2012 14:17:05

good job แต่แอบกลัวนะ เจอผีตัวเป็น ๆ เลย  :a5:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 124 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 24-08-2012 11:02:32

คิคิ ฝากจิ้มไว้ก่อน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 124 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 24-08-2012 11:58:38

รอจ้าๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 125 ส่วน 126 คืนนี้
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 25-08-2012 15:45:37

Lesson 125

( Tus Part )

ในที่สุดผมก็ได้ออกโรงบ้างซักทีหลังจากที่ห่างหายไปนาน แต่ก็นะช่วงนี้ผมค่อนข้างจะยุ่งมากเพราะทั้งเรียนทั้งร้าน PPF ที่พึ่งจะเปิดได้ไม่นานอีก อะไรอีกหลายๆอย่างที่ยังไม่ค่อยลงตัวเท่าไรนัก ด้วยที่ว่าพนักงานในร้านมีทั้งหมด 6 คน คงไม่ต้องบอกก็ทราบกันดีอยู่แล้วว่ามีใครบ้าง ผมกับพรหม เป็นพ่อครัว อัทเป็นแคชเชียร์ ที่เหลือีกสามคนเป็นเด็กเสิร์ฟครับ

“พี่คะ สั่งอาหารหน่อยนะค่ะ” ยังเล่าไม่จบเลยขึ้นมาอีกละ - - ผมบอกแล้วว่าช่วงนี้ผมยุ่งมาก คนที่ร้านก็เยอะขึ้นทุกวัน มีทั้งชายและหญิงแต่สาเหตุที่เยอะไม่รู้ว่าอาหารอร่อยหรือว่าพนักงานอร่อยกันแน่!!!! ทุกคนในร้านตกเป็นเป้าสายตาทุกคนครับ แล้วแต่ว่าลูกค้าเลือกที่จะรับคนไหน - - ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นนางงามตู้กระจกซะเหลือเกิน

“พี่ตัส ต้มจืดเต้าหู้กับไก่ผัดเม็ดมะม่วงหิมพานต์ โต๊ะ7 นะพี่” ป๊อปเดินเอารายการมาวางไว้ให้ผมพร้อมกับอ่านให้ฟังเสร็จสรรพ

“พรหม จัดการเลย” ผมโบ้ยให้พรหมเป็นคนทำครับเพราะตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่เปิดมาเนี่ยผมทำมาแทบทั้งอาทิตย์เลย ต้องให้พรหมทำบ้างไม่งั้นจะลืมซะหมด

“ครับๆ” พรหมก็เริ่มทำงานอาหารอย่างคล่องแคล่วและรวดเร็ว ซึ่งพัฒนาจากเมื่อช่วงก่อนๆเยอะเลยครับ

“ฮึ่ม...แอบอู้หรอ”

“อึ้ย พี่เบิร์ดคนเยอะ” ผมรีบผลักพี่เบิร์ดออกห่างจากตัวนิดนึง เนื่องจากว่าครัวในร้านเป็นแบบเคาร์เตอร์ครึ่งตัว ซึ่งสามารถมองเห็นพ่อครัวได้ จะให้มายืนกอดจูบกันคงไม่เหมาะเท่าไหร่นัก

“แล้วไง...มาแอบอู้หรอ แบบนี้ต้องลงโทษ..ฟอดดด” เหอะหมดปัญญาจะต่อสู้ คนอะไรแรงเยอะชะมัดเลย และแล้วเหตุการณ์ที่ตามมาคือลูกค้าส่วนมากจ้องมองมาที่ผม บางคนก็หันไปซุบซิบกับเพื่อน บางคนก็หน้าแดงขึ้นมาเฉยๆ แต่นั่นไม่สำคัญ มันสำคัญที่ว่าลูกค้าส่วนมากเป็นเด็กมหาลัยและเรียนมหาลัยเดียวกับผมด้วย เดี๋ยวได้ฉาวอีกแน่เลย

“คู่นั้นน่ะ เบาๆหน่อยนะพี่ คนแถวนี้อิจฉากันเป็นแถวแล้ว” ไอ้ตัวเล็กส่งเสียงแซวมาครับ แต่บังเอิญมีคนจัดการให้ผมแล้วครับ

“ไปแซวเค้าทำไมตัวดี...ฟอดดด”

“กรี๊ดดดด อ้ายยยย” เอ้อเหอเรตติ้งดีเวอร์เลยครับผม ส่วนไอ้ตัวน้อยนั้นหน้าแดงแป๊ดเลยครับ

“ไอ้วินบ้า” 55555 ทำไรเค้าไม่ได้ไอ้ตัวน้อยเลยฟาดงวงฟาดงาไปทั่วเลยครับ

“บ้ารักตัวดีนั้นแหละ”

“ฮิ้ว~ หวานไปไหนพี่” ไอ้วินมันจงใจพูดเสียงดังลั่นร้านเลยครับ เลยได้รับเสียงแซวจากวัยรุ่นในร้านมาด้วย

พวกเราทุกคนทำงานในหน้าที่ของตัวเองอย่างขันแข็งจนในที่สุดก็ถึงเวลาปิดร้านสักที ถึงจะเป็นเวลาเพียงแค่สี่ถึงห้าชั่วโมง แต่มันก็เหนื่อยเอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะเนี่ย

“ปิดร้านได้ซักทีเหนื่อยเป็นบ้าเลย” ผมบ่นเล็กน้อย

“อัทคืนนี้ได้เท่าไรหรอ” พรหมกำลังยืนเคลียร์เรื่องเงินกับตัวน้อยอยู่ครับ

“คืนนี้ได้มาทั้งหมด 12,340 เฮ้ย เยอะนะเนี่ยถึงว่าวันนี้เหนื่อยเป็นพิเศษ” โหยไรวะ เป็นหมื่นเลยหรอ ร้านก็เล็กๆมีโต๊ะแค่ 10 กว่าโต๊ะเองนะ ราคาอาหารก็อยู่กลางๆเพราะร้านเป็นร้านติดแอร์วัสดุอุปกรณ์ทุกอย่างผมเป็นคนเลือกให้เองกับมือ

“เดี๋ยวนะ วันนี้ซื้อของไปเท่าไหร่ไม่รู้ ขอดูบัญชีแปปนึง....” แล้วพรหมก็งึมงำๆอยู่กับการคิดเลขสักพักนึงเลยครับ

“อ่าเหลือจริงๆประมาณเจ็ดพันกว่าๆ ก็โอเคแล้วแหละ” พรหมพูดพร้อมกับเดินออกจากร้านนำไปส่วนผมก็หันหลังมา

“กลับกันได้แล้วพี่เบิร์ด วิน ป๊อป” อยู่หลังร้านครับก๊งเหล้าหลังเลิกงานกันอยู่ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเค้าสามคนก็คงเหนื่อยกันพอสมควร

“คร้าบบบบผม”

“เอ้อ กลับกันไปสามคนนั้นแหละ เดี๋ยวตัสไปหาน้องที่ห้องก่อน พี่เบิร์ดปิดร้านดีๆนะ แล้วกลับบ้านด้วย ถ้ารู้ว่าไปต่อไหนนะโดนแน่ แล้วถ้าตัสถึงบ้านก่อนพี่เบิร์ดเป็นเรื่องแน่คอยดู” ผมคาดโทษดักไว้ทุกทางเพราะไม่งั้นได้เบี้ยวหลุดแอบไปต่อไหนกันแน่ ไม่ใช่ว่าผมไม่ไว้ใจพี่เบิร์ดนะ แต่ผมไม่ไว้ใจคนอื่นเพราะขนาดบางครั้งที่ไปเที่ยวกันผมแสดงความเป็นเจ้าของแล้ว บางรายมันยังหน้าด้านจะขี่พี่เบิร์ดเลย

“โหดจั้งงงงง เอากรงขังเลยดีไหมห้ามขนาดเนี่ย” อ้าวๆมีต่อปากต่อคำเดี๋ยวศพไม่สวย!!

“จะเอาไหมล่ะ เดี๋ยวจะล่ามโซ่ด้วย....กินกันไม่ได้ห้ามเลยแต่ซื้อไปกินที่บ้านสิ”

“ไม่เอาอ่ะ ซื้อไปกินทำไม มีตัสก็กินตัสดีกว่าอร่อยกว่าตั้งเยอะ” มันคงจะเมาแล้วแหละ พูดจาเละเทะซะขนาดนี้

“เออ อยากทำไรก็ทำปิดร้านด้วย” ผมสั่งเสียเสร็จก็เดินออกมาจากร้านแต่ยังไม่วาย ยังมีเสียงตามหลอกหลอนผมมาอีก

“รีบๆ กลับบ้านมาให้พี่กินด้วยนะ จะขย้ำให้สะใจเลย” เฮ้อ~ พุทโธ ธัมโม สังโฆ อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมาปล่อยเค้าไปเถอะ - -

“พี่ตัสทำไรอยู่ช้าจัง” พอเดินมาถึงที่จอดรถก็เจอคำถามเลยครับ

“ก็ดูพวกนั้นอยู่แหละ เอ้อ นี่พี่ว่าจะไปหาเตยก่อนไปกับพี่ไหม” ผมถามอัทกับพรหมก่อนครับเผื่อว่าใครเหนื่อยอยากจะพักผ่อนก่อน จะได้ให้กลับไปกับพวกพี่เบิร์ด

“ไปด้วยๆ ไม่ได้เจออีอ้วนตั้งนานคิดถึงเหมือนกัน” สาบานว่าที่เรียกน่ะเพื่อนมึง - -

“อัทเรียกเพื่อนซะหมดราคาเลย” พรหมหันมาบอกอัท อัทมันก็ยิ้มอย่างเดียว ส่วนผมก็ขับรถมาจนถึงคอนโดที่เตยกับเพื่อนมันอยู่ครับผม อัท พรหม ก็รีบขึ้นไปหามันที่ห้องเพราะนี่มันก็ดึกมากแล้ว

“พี่ตัส เฮ้อ กว่าจะมาได้หนูรอจนหลับจนจะไหลตายแล้วเนี่ย”

“อ้าว ไอ้น้องเวรกูมีหน้าที่ๆต้องรับผิดชอบเว้ยเฮ้ย ไม่ใช่ไปเรียน เที่ยว แรด แล้วก็กลับมานอนเหมือนพวกมึง” ขอหยาบคายเลยครับ หนอยมาช้าแค่ 15 นาที มึงจะไหลตาย!!! ช่างคิดได้

“แล้วนี่สรุปเรื่องที่ให้ไปทำว่าไง” ผมทวงครับแต่ยังไม่บอกหรอกว่าอะไร อิอิ

“ไอ้ไอซ์ ไอ้เฟิร์นออกมาจากห้องก่อนดิ พี่ตัสเรียก” ขอนึกก่อนแปปนึง...กูไปเรียกมันสองตัวตอนไหนวะ???

“อ้าวพี่ตัส สวัสดีค่ะ” ไอซ์กับเฟิร์นเดินออกมาพร้อมกับยกมือไหว้ผมพร้อมกัน

“เออๆ หวัดดี ไหนงานพี่ล่ะได้หรือยัง”

“ได้แล้วพี่เดี๋ยวหนูไปหยิบแฟลชไดร์ฟมาให้แปปนึง” พูดจบไอซ์ก็เข้าไปในห้องเพื่อหยิบงานออกมาให้ผมอย่างรวดเร็ว

“อะไรอ่ะพี่ตัส” ไอ้ตัวน้อยหันมาถามครับ

“เดี๋ยวดูพร้อมกัน ป้ายโปรโมทร้านพวกเราไง” ผมรีบเสียบแฟลชไดร์ฟไปที่คอมแล้วเปิดงานขึ้นมาดู

“เอ้ย พี่ตัสอะไรอ่ะ” พรหมกับอัทถามเสียงดังลั่นเลยครับ อะไรก็แค่รูป ผมกับพี่เบิร์ด วินกับอัท พรหมกับป๊อป อยู่กันเป็นคู่ๆเฉยๆ เค้าเรียกว่าการโปรโมทร้านครับ เพราะผมคิดว่าเดี๋ยวนี้สาววาย หนุ่มวาย มันเยอะแยะไปหมด ถ้าเอาพวกผมหกคนเป็นจุดขายร้าน PPF คงได้ขึ้นท็อปเทนของประเทศไทยแน่ (อีนี่ก็เวอร์ไปเยอะ)

“มันจะดีหรอพี่ตัส ผมว่ามันน่าอายออก” พรหมบอกผมสีหน้าดูหนักใจ

“เออน่าเชื่อพี่สิ” ผมปลอบพรหมและชักแฟลชไดร์ฟออกจากคอม

“อัท เอาไปทำไวนิลเสร็จแล้วจะได้ติดหน้าร้าน” อัทก็รับไปด้วยใบหน้ายิ้มระรื่น แล้วก็หันไปคุยกับกลุ่มเพื่อนเค้าต่อ แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร...เพราะผมก็คุยด้วย 5555 ส่วนพรหมก็มีคุยบ้างแต่ส่วนมากจะเป็นผู้ฟังมากกว่า แต่อีสามพาวเวอร์พลับบเกิร์ลเนี่ยสิ แม่งพูดไม่หยุดเลย ตายอดตายอยากกันมาจากไหนก็ไม่รู้ เมาส์กันจนผมฟังไม่ทันเลยจริงๆ จนผมทนไม่ไหวไล่มันไปนอนแล้วพวกผมก็กลับเพราะนี่มันจะตีสองเดี๋ยวนี้แล้วแถมพรุ่งนี้ผมมีเรียนเช้าด้วยดิ เฮ้อ เซงเลย = =

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 125 ส่วน 126 คืนนี้
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 25-08-2012 16:24:01

พี่ตัสมาเองเลยวุ้ย!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 125 ส่วน 126 คืนนี้
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 25-08-2012 17:23:59

เอาป้ายขึ้นร้านได้ขายดีกว่าเดิมแน่

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 125 ส่วน 126 คืนนี้
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 25-08-2012 22:17:36

ร้านอยู่ตรงไหนค่ะ อยากจะไปกรี๊ดดังๆ ชอบ~

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 126 UP แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 25-08-2012 22:57:25

Lesson 126

( Autt Part )

“วิน เค้าหิวข้าวจังเลยอ่ะ”

“เดี๋ยวหาขนมปังให้กินรองท้องไปก่อนนะ” ผมพยักหน้ารับเพราะทำอะไรไม่ได้ ลูกค้าแน่นร้านมาก มันมาจากผลพวงไวนิลนั่นแหละครับ ทำให้พวกผมงานหนักขึ้นเป็นสองถึงสามเท่าตัว เพราะลูกค้าส่วนมากก็เป็นประเภทสาววายซะส่วนใหญ่ ที่ชอบจับคู่ผู้ชายให้รักกัน

“อ่ะกินนี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวพอปิดร้านเดี๋ยวพาไปหาอะไรอร่อยๆกิน” ผมรับแซนวิซมาจาดมือวินแล้วกินจนหมดภายในเวลาอันรวดเร็วเพราะผมหิวมากไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่กลางวันแล้ว

“แล้ววินกินอะไรหรือยัง” ผมถามเพราะเป็นห่วงเหมือนกัน ไม่แน่วินอาจจะกำลังหิวเหมือนผมก็ได้

“กินอะไรรองท้องไปแล้วตอนเย็น” เมื่อวินตอบ ก็มีลูกค้าเรียกสั่งอาหารอีกแล้ว ถ้าร้านมันจะขายดีเหมือนเทน้ำเทท่าขนาดนี้ล่ะก็ - -

“ไหวไหมอัท ดูเหนื่อยๆเบลอๆนะ” พรหมหันมาคุยกับผม ในขณะที่มือก็หยิบนั่นจับนี่อยู่

“เปล่าๆ เราแค่หิวน่ะ เดี๋ยวร้านก็จะปิดแล้วทนได้” ผมบอกพรหมดูท่าทางพรหมจะเป็นห่วงผมเหมือนกัน จริงๆแล้วการที่ผมหกคนมาอยู่รวมกันแบบนี้ ผมชอบนะ...มันรู้สึกอบอุ่นและไม่เหงา เราอยู่กันเหมือนครอบครัว ครอบครัวหนึ่งแต่อาจจะใหญ่สักหน่อย

“~ก็ใจมันเป็นของเธอ...ผู้เดียว..~” เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น แต่นึกถึงเสียงเรียกเข้าทีไรก็อายทุกทีเลย วินมันบังคับให้ผมใช้อ่ะ เมื่อเห็นเบอร์ที่โทรเข้ามาผมก็ยิ้มน้อยๆ

“สวัสดีครับอา”

“อัทอยู่ไหน!!!!” เย้ย เสียงเหี้ยมจังเลยเป็นอะไรเนี่ย

“อาเป็นอะไร ใจเย็นๆ” อยู่ๆก็ตะโกนใส่มาเลยผมงงนะเนี่ย

“อาถามว่าอยู่ไหน ตอบมาเดี๋ยวนี้!!!!” มันต้องมีเรื่องอะไรสักอย่างแน่ๆไม่งั้นอาไม่โกรธผมจนเสียงเกรี้ยวกราดขนาดนี้

“อัทอยู่นี่....” แล้วผมก็บอกร้านอาหารให้อาได้รู้ จนเมื่อใกล้เวลาที่ร้านใกล้จะปิดอีก 5 นาทีอาผมก็เข้ามาในร้านด้วยสีหน้าที่บึ้งตึงสุดๆ

“มาทำอะไรที่นี่...แล้วไอ้ป้ายข้างหน้าน่ะมันอะไร...แล้วห้องปล่อยให้ใครเช่าไปได้ยังไง ตอนนี้เราไปอยู่ที่ไหนทำไมถึงได้เหลวไหลแบบนี้” โอ้ มาเต็มครับ ผมนี่ถึงกับจุกเลย พี่ตัสรีบเดินไปปิดประตูร้านเลยครับ โชคดีที่ลูกค้าออกไปหมดแล้ว

“คือว่า...คือว่า...”

“ขอโทษนะครับคุณอา เอาไว้เราไปคุยกันที่บ้านดีกว่านะครับ” พี่ตัสเดินเข้ามาคุยกับอาผม อาผมก็ไม่พูดอะไรแต่ทำหน้างงๆ

“บังเอิญผมเป็นรุ่นพี่อัทน่ะครับชื่อตัส ยินดีที่ได้พบกับคุณอานะครับ” พี่ตัสยกมือไหว้อาผม อาก็รับไหว้และกล่าวสวัสดีเบาๆ

“เอาเป็นว่าไว้ไปคุยกันที่บ้านดีกว่าจะได้รู้ไปเลยว่าอัทพักที่ไหน เดี๋ยวผมอาสานั่งรถไปกับคุณอาเองครับ” ตอนแรกอาผมก็ลังเลหน่อยๆ แต่โดนพี่ตัสเล้าหรือมากๆเลยยอมครับแล้วพี่ตัสก็เดินเข้ามากระซิบผม

“เตรียมรับมือไว้ดีๆ พี่ช่วยได้เท่านี้แหละ” พูดจบพี่ตัสก็เดินออกไป ส่วนผมก็ได้แต่อยู่กับตัวเอง สิ่งที่ผมกลัวที่สุดกำลังจะเกิดขึ้น...อากำลังจะรับรู้เรื่องราวของผม ถ้าอารู้อะไรจะเกิดขึ้น อาจะกีดกันผมไหม อาจะรังเกียจหรือเปล่า

“ไม่เป็นไรนะครับตัวดี อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด” วินเข้ามาปลอบผม ผมก็พยักหน้ารับและผมก็เชื่อว่าวินพร้อมที่จะเดินไปข้างหน้าพร้อมๆกับผม จากนั้นเราก็ช่วยกันปิดร้านด้วยความรวดเร็วแล้วขับรถตามกันกลับไปที่บ้าน เมื่อมาถึงบ้านพี่ตัสก็พาอาเข้าไปในบ้านแล้วครับน่าจะอยู่ห้องรับแขก ส่วนผมก็เดินไปดูไอ้ลายตาลหน่อยครับแต่พอไปถึงมันก็หลับไปแล้ว ผมจึงเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับคนที่เหลือ ไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้นในระหว่างที่เดินเพราะรู้ถึงความมาคุของบรรยากาศในตอนนี้เป็นอย่างดี

“ทำไมช้ากันจังเลย” พี่ตัสถามผมน้ำเสียงเป็นปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่ผมสิเครียดจนหัวแทบจะระเบิดแล้วเนี่ย

“อัทมันไปดูลายตาลน่ะพี่ตัส” พรหมตอบแล้วก็ยิ้มให้อาผม แต่อาผมหน้านิ่งมาก

“อามาหาอัทดึกๆดื่นๆมีอะไรหรือเปล่า” ผมทำใจดีสู้เสือเข้าไว้

“ถ้าไม่มาก็คงไม่รู้ใช่ไหมว่าปล่อยห้องให้คนอื่นเช่าไปแล้วน่ะ”

“ขอโทษครับอาที่ไม่ได้บอก แต่อัทก็ย้ายมาอยู่บ้านนี้ไง” ผมพยายามพูดเสียงให้แจ่มใสที่สุดเท่าที่จะแอ๊บได้ เหอๆ

“แล้วเรื่องไวนิลหน้าร้านนั้นหมายความว่าไง แล้วเราไปทำอะไรที่นั่น” อาถามผมเสียงเข้มขึ้นเรื่อยๆ

“…” จะตอบว่าอะไรดีล่ะ บอกความจริงหรือว่าโกหก

“ตอบสิ ผู้ชายที่อยู่ในรูปกับอัทมันเป็นใครลแวเราไปทำอะไรที่ร้านนั้น” อาถามผมซ้ำอีกครั้งแต่คราวนี้อากระชากเสียงได้รุนแรงมาก ผมตกใจเลยเผลอตอบไปหมดเปลือก

“ผู้ชายคนนั้นเป็นแฟนอัท แล้วก็อัทไปทำงานเฉยๆ” เวรกรรมหลุดไปแล้วสิกู

“แฟน...เป็นผู้ชาย...ทำงาน” อาพูดเหมือนค่อยๆนึก จากสีหน้าเรียบเฉยๆก็ค่อยตึงเครียดขึ้นเรื่อยๆ

“ทำไมต้องทำงาน!!! ตังไม่พอใช้ทำไมไม่บอกอา.....แล้วแกน่ะเป็นผู้ชายในรูปนั้นใช่ไหม” อาผมหันไปถามวิน

“ใช่ครับ ผมเองผู้ชายในรูปนั้น” เมื่อวินตอบผมแอบเห็นอากำหมัดแน่นเลยครับ

“แกเข้ามาใกล้ๆฉันสิ” อาผมสั่งวิน วินก็ไม่ลังเลที่จะเดินเข้าไปหาอาผมเลยครับ

“ฉันถามอะไรแกอย่างนึง”

“ครับ ผมจะตอบความจริงทุกอย่างที่คุณอาต้องการทราบ”

“แกเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า”

“ครับ”

“กล้าทำต้องกล้ารับ” อาผมพูดเสียงเขียวเลยครับ

“แกได้หลานฉันหรือยัง” อึ้ง!!!! อึ้งทั้งห้องครับ ถามอะไรวะเนี่ยอาผม แล้วไอ้วินคงไม่ตอบตรงๆใช่ไหม

“ได้แล้วครับ….ผลั๊ววว….ผลั๊ววว” แล้วก็ตามไปด้วยหมัดอีกหลายหมัดที่อาผมมอบให้กับวิน ผมจึงรีบวิ่งเข้าไปกันวินไว้ ส่วนคนอื่นก็ช่วยกันจับแยก

“พอแล้วอา พอแล้ว!!! อัทขอเถอะนะ ฮือ.....เจ็บไหมวิน” ผมหันไปดูคนที่นอนกองอยู่กับพื้นแล้วค่อยๆช่วยพยุงตัวขึ้นมา สภาพตอนนี้ดูไม่ได้เลยครับ

“ปล่อยให้อาเค้าต่อยทำไม....ไอ้บ้า....ฮึก” น้ำตาผมเริ่มไหล เพราะสงสารวินครับส่วนอาผมก็ดูจะยังเดือดไม่หาย

“อา อาจะโกรธจะเกลียดที่อัทเป็นแบบนี้อัทก็ไม่ว่าแต่อาอย่าทำร้ายวินได้ไหม ถือว่า...อึก...อัท...ขอ...ฮึก ฮือ” แล้วผมก็บ่อน้ำตาแตกอีกครั้งแล้วผมก็ทรุดลงไปรองไห้กับพื้น

“หมับ.....ฟังอานะอัท อาไม่ได้รังเกียจเรื่องความรักของเรา แต่อาโกรธที่อัทไม่ยอมบอกอะไรอาแม้แต่นิดเดียวเลย แล้วที่อาต่อยไอ้นั้นเพราะมันทำผิด” อาผมกอดปลอบผมแล้วก็ลูบหัวผม

“อัทรู้ว่ามันผิด แต่วินไม่ได้ผิดคนเดียว อัทก็ผิดด้วยที่ยอมวิน” ผมพูดทั้งน้ำตา

“โอ๋ ไม่เอานะครับไม่ร้องนะตัวเล็กของอา” อาโอ๋ผมหนักกว่าเดิมอีกครับ

“วินเป็นไงบ้าง” ผมผละออกจากอาแล้วหันไปดูวินอีกที แต่สภาพแบบนี้ คงต้องทำแผลแหละ ซึ่งก็เป็นหน้าที่พี่ตัสส่วนผมก็นั่งเป็นกำลังใจ

“เดี๋ยวทำแผลเสร็จแล้วฉันมีเรื่องจะคุยกับแก” อาผมพูดทิ้งไว้ก่อนจะเดินไปไหนก็ไม่รู้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 126 UP แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 26-08-2012 00:08:19

วินสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ :3123:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 126 UP แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 26-08-2012 09:38:49

วิน ต้องผ่านมันไปให้ได้นะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 126 UP แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 26-08-2012 09:53:35

วินกะอัท สู้ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 126 UP แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 26-08-2012 11:52:15

อาอัทเป็นคนมีเหตุผลนะ อย่าเพิ่งร้อนตัว
ไงเราว่าดีกว่าคู่พรหมอะ รอลุ้นสู้ๆวินอัท

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 126 UP แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 26-08-2012 19:13:47

เป็นกำลังใจให้วินๆ รอตอนต่อไปจ๊:)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 126 UP แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 26-08-2012 20:41:05

อาแค่เป็นห่วงอัทอ่ะเนอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 126 UP แล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-08-2012 21:21:18

คิดซะว่าเป็นบทพิสูจน์รักแท้แล้วกันนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 127 มาแล้วคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 26-08-2012 21:48:48

Lesson 127

( Win Part )

“อ่ะ เสร็จแล้ววิน” พี่ตัสทายาที่แผลให้ผมครั้งสุดท้ายก่อนจะเก็บอุปกรณ์ทำแผลทั้งหมดลงกล่องไปเหมือนเดิม

“ขอบคุณครับพี่ตัส” ผมขอบคุณพี่ตัสเสร็จก็เดินไปหาอาของอัทตามคำสั่งของอาที่สั่งไว้ว่ามีเรื่องจะคุยกับผม

“รอด้วยสิวิน เค้าไปด้วย” อัทวิ่งตามผมหยอยๆเลย และเมื่อผมเข้ามาถึงในห้องอาของอัทก็นั่งรออยู่แล้วพร้อมกับคนอื่นๆที่ไม่ได้ไปทำแผลกับผม แต่ดูจากบรรยากาศแล้วคงจะน่าอึดอัดน่าดูชมเลยล่ะ

“นั่งก่อนสิ” ผมนั่งตามคำสั่งอย่างว่าง่าย ทั้งห้องอยู่ในความเงียบอีกครั้ง และจากนั้นไม่นานพี่ตัสก็เดินตามเข้ามาในห้อง

“อัทขึ้นไปบนห้องก่อน”

“อาแต่ว่า...”

“อาบอกว่าให้ขึ้นไปบนห้องก่อนไง เดี๋ยวนี้ตัวเล็กไม่ฟังอาพูดแล้วหรอ” อาจ้องหน้าอัทเขม็งอัทจึงต้องยอมเดินขึ้นไปบนห้อง แต่ก่อนไปอัทก็ส่งสายตาเว้าวอนมาให้ผม ผมจึงพยักหน้าเชิงว่าไม่เป็นไรขึ้นไปเถอะ

“เดี๋ยวผมพาน้องไปละกันนะ...พรหมไปด้วยกันดีกว่าไป” พี่ตัสพูดจบก็ดึงพรหมออกไปจากห้องเลย ในห้องจึงเหลือผม ป๊อป และพี่เบิร์ด ที่อยู่ในห้องนั้น

“ฉันอยากฟังคำอธิบาย” อาเค้าเริ่มเปิดฉากแล้ว

“เรื่องอะไรครับ” ผมถามกลับเพราะบอกมาแค่นี้ผมไม่สามารถอธิบายได้หรอก

“ทุกๆเรื่อง เจอกันได้ยังไง เป็นลูกเต้าเหล่าใคร ย้ายกันมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไร เรียนที่ไหน ที่บ้านทำอะไร บอกมาให้หมด” เอ่อ แล้วกูจะเริ่มจากตรงไหนก่อนดี ถามมาทีไม่เกรงใจรัฐบาลเลยเนอะ (เกี่ยวเหี้ยไร - -)

“เรียนที่เดียวกับอัทแหละครับ คณะเดียวกัน ปีเดียวกัน เจอกัน....บลาๆ บลาๆ” แล้วผมก็เล่ารายละเอียดถี่ยิบเลยครับ ไม่ปิดบังอะไรทั้งสิ้นแม้กระทั่งว่าได้เสียกันเพราะยาปลุกอาของอัทก็ตั้งใจฟังอย่างดี

“แล้วบ้านนี้มีแต่ผู้ชายอยู่กันหรอ” อายังคงถามต่อครับ แต่คราวนี้อาหันไปถามพี่เบิร์ด

“ใช่ครับ มีแต่ผู้ชาย” พี่เบิร์ดก็ตอบไปตามสภาพจริง

“แน่ใจหรอว่าผู้ชาย” บ๊ะ!!!! เห็นใครมีหน้าอกหรือเปล่าล่ะครับน้า - -

“อ๋อ ที่ขึ้นไปข้างบนน่ะเมียพวกผมอ่ะแหละครับ” เจ๋งว่ะ!!!!พี่เบิร์ดชอบจังประโยคนี้

“แปลว่าที่นั่งอยู่เนี่ยมีแต่พวกรุกนั่งอยู่สินะ” อาพูดเสียงเบาลง

“พวกข้างบนก็รุกครับ....รุกมานั่ง” เอ้อ เหอช่างคิดได้ ความจัญไรชั้นหนึ่งเลยพี่ พี่เบิร์ดก็หยอกๆอาของอัทครับ แต่อาก็ไม่ได้ว่าอะไร

“ฉันน่ะไม่ได้รังเกียจความรักแบบนี้หรอกนะ จะรักจะชอบกันน่ะไม่มีใครเค้าว่าหรอก แต่ที่ฉันโกรธเพราะตัวเล็กไม่ยอมบอกอะไรกับฉันเลย ทั้งๆที่ปกติตัวเล็กไม่เคยมีความลับกับฉันเลยแม้แต่เรื่องเดียว แล้วก็ที่ฉันชกนายเพราะนายผิดจริงๆ ยังไม่ได้ขอตัวเล็กจากฉันเลย กินสุขก่อนห่ามได้ยังไง” เมื่ออาพูดจบตาผมก็ลุกวาวเลยครับ

“หรือว่าคุณอา...” คุณอาเริ่มยิ้มแล้วครับ

“ฉันไม่กีดกันหรอกนะ แต่ทำให้มันถูกต้องหน่อย ถ้าฉันจะเรียกสินสอดและของบางอย่างนายพร้อมที่จะให้ฉัน เพื่อแลกกับตัวเล็กหรือเปล่า” อาจ้องหน้าผมเหมือนกำลังวิเคราะห์พิจารณาอะไรสักอย่าง

“พร้อมครับ ไม่ว่าอะไรผมก็ยอมครับ” ผมระร่ำระลักตอบแทบไม่ทันกลัวคุณอาเปลี่ยนใจอ่ะ แฮะๆ

“เตรียมตัวไว้ให้ดี แล้วฉันจะเป็นคนบอกเองพรุ่งนี้เช้าว่าต้องการอะไรบ้าง”

“ครับ ผมพร้อมเสมอครับ” ตอนนี้ทุกอย่างก็คลี่คลายแล้วครับ ทุกคนมีรอยยิ้มเหลือแต่คนข้างบนนั่นแหละคงลุ้นกันตัวโก่งหมดแล้ว

“วันนี้ก็ดึกมากแล้วขึ้นไปนอนกันได้แล้ว” อาบอกพวกผม พวกผมก็ช่วยกันปิดบ้านปิดหน้าต่างรอบๆบ้านครับแล้วก็พากันขึ้นไปบนห้อง แต่คืนนี้ผมต้องลงมานอนโซฟาข้างล่างครับเพราะว่าอาเค้านอนห้องผม ส่วตตัวดีของผมก็ต้องนอนกับอา จริงๆแล้วพี่เบิร์ด ไอ้ป๊อป ก็ชวนไปนอนที่ห้องครับ แต่เกรงใจอ่ะกลางคืนเค้าก็อยากกุ๊กกิ๊กกันผมไม่อยากไปเป็นก้างขวางคอ

“แน่ใจนะว่าจะไม่ไปนอนกับกูอ่ะ” ป๊อปถามผมอีกครั้งหลังจากที่ผมให้มันช่วยแบกเครื่องนอน หมอน ผ้าห่ม ลงมาข้างล่าง

“เออ มึงขึ้นไปนอนได้แล้ว ป่านนี้พรหมคงรอมึงจนตูดขมิบรอแล้วมั้ง” ผมแซวมันครับ และคำชมที่ผมได้จากมันคือ ‘สัส!!!’

ผมลงมานอนสักพักนึงก็ได้ยินเสียงคนเดินมาจากข้างบนครับ แต่ไม่ได้สนใจอะไรเพราะนึกว่าคงจะเป็นใครสักคนหิวน้ำหรืออะไรสักอย่างถึงลงมาดึกๆแบบนี้ แต่เอ๊ะ เสียงมันมาใกล้ขึ้นเรื่อยๆนะ แต่เมื่อผมลืมตาดูก็โดนทับไปทั้งตัวแล้วครับ

“โอ้ย ตัวดี จุกนะ” ตัวดีของผมนี่เองลงมาดึกแบบนี้อาไม่ว่าหรอเนี่ย

“อะไรแค่เนี่ยจุก” อัทว่าพรางกับเอาหัวมาถูๆอกผมด้วย

“ลงมาทำไมดึกๆดื่นๆครับ หึ๊” ผมถามพร้อมกับคลอเคลียอยู่กับแก้มของตัวดี

“นอนด้วยสิ” อ้าว

“อาจะไม่ว่าหรอครับ แอบหนีลงมาแบบเนี่ย”

“ก็อาไล่ให้มานอนด้วยนี่นา หรือว่าไม่อยากให้นอนด้วยไปก็ได้” ตัวดีของผมเบ้หน้าเลยครับ รู้หรอกว่าแกล้ง แต่แกล้งโอ๋หน่อยก็ได้

“โอ๋ ไม่ใช่ครับ มานอนด้วยกันเนี่ยแหละมา” ผมบอกพร้อมกับดึงตัวตัวดีลงมาด้วย

“เดี๋ยวจะนอนยังไงโซฟามันแคบ”

“ตัวดีก็นอนบนตัววินไงครับ” ไม่พูดเปล่าครับกระชากลงมากอดไว้เลย

“นอนซะนะครับพรุ่งนี้จะได้ตื่นเช้าๆ” ไม่มีเสียงใดๆตอบกลับมาผมกับตัวดีจึงต่างคนต่างหลับไปเลยครับ หลับทั้งๆที่ผมกอดตัวดีไว้บนตัวแบบนั้นแหละครับ

“ฮ่าๆๆๆๆ จริงๆครับอาผมล่ะแม่งตลกมันจริงๆเลยคนห่าอะไรไม่รู้จะแกล้งเค้าเสือกโดนเองซะนี่” ผมสลึมสลือตื่นขึ้นเพราะเสียงเจี๊ยวจ๊าวที่ดังเข้ามาในโสตประสาทของผม แต่ผมขยับตัวไม่ได้พอลืมตาเพ่งดูดีๆ....ตัวดีนอนอยู่บนตัวผมนี่นา

“ตัวดี ตื่นเถอะครับเช้าแล้ว” ผมเรียกให้ตัวดีลุกครับ แต่ตัวดีก็แค่ขยับตัวนิดๆหน่อยๆผมเลยงับริฝีปากซะเลย เหอๆ ตื่นเลยครับ

“อื้อ จะนอนปลุกทำไมเนี่ย” ตัวดีเสียงหงุดหงิดน่าดูเลยครับ

“เช้าแล้วครับ ตื่นได้แล้ว” ผมบอกแล้วก็ยิ้มกับท่าทีน่ารักๆของตัวดี ว่าแต่ว่าทั้งห้องนั่งเล่นมันเงียบไปตั้งแต่เมื่อไร ตอนแรกคุยกันอย่างกับตลาดนัด เชื่อเลยความอยากรู้อยากเห็นของคนเราเนี่ยเนอะ - -

“อื้อ ตื่นกะได้...ฟอดดดด” ว้าว แจ็กพ็อตครับ ไม่บ่อยนักหรอกที่ตัวดีจะทักทายผมด้วยการทำอะไรแบบนี้ แต่ถ้าถูกหวยรางวัลที่หนึ่งเลยก็คือ ตัวดีจุ๊บปากผมครับ วันนั้นผมจะถือว่าโชคดีมากแล้วผมก็จะอารมณ์ดีไปทั้งวัน ไม่ใช่ว่าไม่เคยจูบ ได้จูบทุกคืนแหละ แต่ตัวเล็กเริ่มก่อนมันแทบจะไม่มีไง อิอิ

“อ่ะ แฮ่ม!!!! ให้มันน้อยๆหน่อย” อาของอัทพูดเสียงเข้ม เมื่อตัวดีหันไปทางต้นเสียงก็เพ่งมองแล้วก็ขยี้ตาให้ตื่นเต็มๆตา แล้วก็มองไปรอบๆห้องเมื่อพบว่าไม่ใช่ห้องของตัวเองเหมือนเคยก็เกิดอาการอายครับ

“ขะ...ขอโทษครับ” 55555 พูดจบก็รีบลงไปจากตัวผมแล้วก็วิ่งขึ้นห้องไปอย่างรวดเร็วท่ามกลางเสียงหัวเราะของคนในห้อง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 127 มาแล้วคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 26-08-2012 22:16:57

น่ารักอ่ะเขินนนน :o8:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 127 มาแล้วคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 26-08-2012 22:25:32

เริสๆ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 127 มาแล้วคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-08-2012 22:28:31

อ๊ายยยย ^///^

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 26-08-2012 22:32:23

อจขออรน้อ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 127 มาแล้วคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 27-08-2012 09:25:52

เขินเลยเรา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 127 มาแล้วคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 27-08-2012 09:57:03

แหม คุณอาก็ทำตกอกตกใจหมด ผ่านไปได้ด้วยดีนะอัท-วิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 127 มาแล้วคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 27-08-2012 10:41:37

น้องอัทน่ารักอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 127 มาแล้วคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 27-08-2012 13:27:41

อัทน่ารักเน๊อะๆ 555+

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 128 ลงแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 27-08-2012 23:57:49

Lesson 128

( Autt Part )

ตอนนี้ผมวินและคนอื่นๆรวมถึงอาของผมด้วยก็นั่งรวมกันอยู่ในห้องนั่งเล่นเพื่อที่จะคุยเรื่องระหว่างผมกับวินให้เคลียร์ แต่จะว่าไปแล้วเรื่องระหว่างผมกับวินแล้วคนอื่นคือ???

“เอาล่ะเข้าเรื่องเป็นเรื่องเป็นราวเลยละกันนะ” อาผมเริ่มเปิดฉากแล้วก็หยุดเว้นวรรคไว้ให้เสียวเล่นๆ

“รู้ตัวกันใช่ไหมว่าผิด” อาจ้องหน้าผมกับวินสลับกัน ผมทำอะไรไม่ถูกเลยก้มหน้าอย่างเดียว วันนี้รู้สึกพื้นกระเบื้องปูบ้านสวยเป็นพิเศษ

“ครับ/ครับ” เสียงผมกับวินพูดขึ้นพร้อมกันแต่ต่างกันตรงที่เสียงผมแผ่วเบามาก กับวินที่เสียงอย่างกับโทรโข่ง

“ถ้ารู้ว่าผิดก็จำไว้เป็นบทเรียน ส่วนตัวเล็ก...อาไม่ได้โกรธอะไรเราหรอกนะ แต่อาไม่ชอบที่ตัวเล็กไม่ยอมบอกอะไรกับอาเลย...วันดีคืนดีถ้าไปเจอคนที่ไม่ใช่แบบวินตัวเล็กจะทำยังไง เคยคิดบ้างไหม” อาผมพูดเสียงจริงจังมากครับผมถึงกับหงอเลย

“ผมขอโทษครับอา”

“อาไม่เคยว่าอะไรตัวเล็กเลยนะตั้งแต่ที่เลี้ยงตัวเล็กมา โดนเรียกผู้ปกครองกี่ครั้งตอนเรียนมัธยม วีรกรรมความแสบซนอีกตั้งเท่าไหร่ อาไม่เคยสนใจเพราะอารู้ว่าตัวเล็กของอาน่ะเป็นเด็กดี อาจจะติดซนไปบ้างแต่ก็พอให้อภัยได้...แต่อาผิดหวังมากที่ตัวเล็กคิดจะปิดเรื่องนี้กับอา ถ้าอาไม่มาดูด้วยตัวเอง ป่านนี้อาก็คงยังเป็นไอ้แก่หน้าโง่ทำงานงกๆไม่ได้สนใจเลยว่าหลานตัวเองย้ายที่อยู่มาอยู่แฟนแล้ว” ผมน้ำตาไหลตั้งแต่อาพูดถึงกลางประโยคแล้ว ก็ผมไม่ได้ตั้งใจสักหน่อยนี่

“ผม...ฮึก...กลัวอาจะรับ....อึก...ไม่ได้นี่...ฮือๆๆๆ” ผมร้องไห้ตัวโยนเลยครับเพราะอาไม่เคยพูดอะไรกับผมแบบนี้มาก่อนฟังแล้วรู้สึกสะเทือนใจอย่างบอกไม่ถูก

“โอ๋ ไม่ร้องนะครับตัวดี” วินดึงผมเข้าไปกอดไว้ครับแล้วก็ลูบหัวผมเพื่อปลอบใจ แต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นได้เลย

“ตัวเล็กเข้ามาใกล้ๆอ่ะสิ” ผมก็เขยิบเข้าไปตามคำสั่งๆทั้งๆที่หน้ายังเปื้อนน้ำตาอยู่อย่างงั้นแหละครับ ไม่อายด้วย ชิ

“พอแล้วหยุดร้องได้แล้ว ไม่น่ารักเลยนะอาดุนิดเดียวเอง”

“อื้อ ครับ ฟึ่ด...ฟึ่ด” ผมพยายามหยุดร้องและหายใจเข้าลึกๆ

“ทีหลังมีอะไรต้องบอกอานะ เข้าใจไหมตัวเล็ก”

“ครับ....ฟอด” เมื่อผมขานรับอาก็ดึงผมเข้าไปกอดพร้อมกับหอมแก้มผมด้วย บนโลกนี้มีคนหอมแก้มผมได้แค่สองคนครับ คนแรกก็คืออาของผมนี่แหละ ส่วนอีกคนก็คือคนที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวถัดไปที่นั่งส่งยิ้มมาให้ผมอยู่

“เอาล่ะๆ จบเรื่องของเราแล้ว แต่ไปเรื่องของนายแล้วนะ” อาคลายอ้อมกอดออกจากผมแล้วก็หันไปพูดกับวิน

“เมื่อคืนอาเกริ่นๆกับวินไว้แล้วใช่ไหม” อาผมถามวินครับวินก็พยักหน้ารับ อาเลยพูดต่อ

“แล้วสรุปวินยังยืนยันคำเดิมใช่ไหมว่าจะยอมทำอะไรก็ได้เพื่อเป็นินสอดให้ตัวเล็ก...อาเลี้ยงของอามาตั้งแต่ตัวเท่าฝาหอย อาไม่ยกให้ง่ายๆหรอกนะ” อาผมพูดเชิงขู่ๆเพื่อให้วินเสียกำลังใจ ตอนแรกผมก็หวั่นว่าวินจะว่ายังไง แต่เมื่อเห็นสายตาที่มุ่งมั่นของวินแล้วผมก็มั่นใจทันทีว่าวินทำเพื่อผมได้แน่นอน

“คุณอาพูดมาเลยดีกว่าครับ ผมพร้อมมานานแล้ว และผมก็ทราบดีว่าสักวัน วันนี้มันต้องมาถึงแต่อยู่ที่ว่าจะช้าหรือเร็ว” วินพูดตอบอาผมเหมือนประมานว่าตั้งหน้าตั้งตารอวันนี้มาตั้งนานแล้ว

“ดี พูดได้ดีงั้นเริ่มจากอย่างแรก.....” อาผมเงียบไปครับ ทำให้ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ และด้วยที่ว่าวันนี้อาผมมาโหมดค่อนข้างขรึมจึงไม่มีใครคนอื่นกล้าพูดอะไรเลยตั้งแต่พูดเข้าเรื่องกันยกเว้นผมกับวินสองคนที่เป็นคู่สนทนาด้วย

“อย่างแรกคือเงินสดจำนวนห้าสิบล้านบาท” ห้าสิบล้าน!!!! เอ่อ มันเยอะไปไหมผมยังเป็นนักศึกษากันอยู่เลยนะ

“ครับ” นี่ก็ตอบรับหน้าตาเฉยเลย

“อย่างที่สอง ทองห้าร้อยบาท” โอเค อาผมคงเข้าใจผิดคิดว่าบ้านวินทำเหมืองทอง

“ครับ”

“อย่างที่สามที่ดินห้าร้อยไร่” เอ่อ ค่าตัวผมแพงน่าดูเลยเนอะ

“ครับ”

“มีปัญหาอะไรไหมสำหรับข้อเสนอ” อาผมถามวิน

“ไม่มีครับ”

“ดี...งั้นอาให้เวลาในการไปหาสามสิ่งที่บอกไปแล้วมาภายในเวลาสองชั่วโมง”

“ไม่ต้องรอถึงขนาดนั้นหรอกครับ” พูดจบวินออกไปจากห้อง ห้องนั่งเล่นจึงตกลงสู่ความเงียบอีกครั้ง.....ครึ่งชั่วโมงต่อมาของสามอย่างที่บอกไปแล้วก็มากองอยู่ตรงหน้าอาผม

“รวดเร็วดีนิ” อาผมชม แต่ออกแนวเหยียดๆมากกว่านะ

“แน่นอนครับ ผมอยากได้อัทมาเป็นของผมอย่างถูกต้องโดยเร็วที่สุด” ผมนั่งมองตากับวินสองคนแล้วก็รู้สึกประทับใจในความมุ่งมั่นของผู้ชายคนนี้เหลือเกิน

“ฮึ...ข้อต่อไปแกอาจจะไม่พูดแบบนี้ก็ได้” เมื่ออาพูดจบ อาก็หยิบเอกสารบางอย่างออกมาแล้วยื่นไปให้วิน

“นี่คืออย่างที่สี่” วินก็อ่านเอกสารไปเรื่อยๆ จนวินหยุดชะงักนิ่งไปเลยครับ ผมสงสัยเลยนั่งจ้องไปที่วิน วินก็เงยหน้าขึ้นมามองผมอยู่นานจนอาผมเอ่ยถามต่อ

“สรุปว่าไง ยังไหวอยู่หรือเปล่า”

“แน่นอนครับ” พูดจบวินก็จับปากกาแล้วเซ็นลงในกระดาษใบนั้นทันที เมื่อวินเซ็นอาผมก็ยิ้มออกมาครับ และด้วยความที่ผมสงสัยมากๆจึงไปนั่งข้างวินแล้วอ่านเอกสารนั้นแต่เมื่ออ่านแล้วผมนี่สิกลับอึ้งไปยิ่งกว่าวินซะอีก

“นี่มันอะไรกันน่ะอา!!!!” ผมหันไปถามอาพร้อมกับโชว์กระดาษใบนั้นขึ้น

“ก็อ่านเอาสิ” ผมจะอ่านไปได้ยังไง เอกสารนั้นมันเขียนว่า ‘ข้าพ นาย วศิน เอกนัยขอมอบกรรมสิทธิ์ทุกอย่างที่เป็นของข้าพเจ้าทั้งในปัจจุบันและในอนาคตให้กับ นาย จิรายุส เขษมพันธุ์’ เนื้อหาก็ประมาณนี้แหละ

“มันจะมากไปหรือเปล่าอา”

“คุณอาว่าข้อต่อไปมาเถอะครับ” วินว่าต่อโดยไม่สนใจเสียงค้านผมเลย

“อย่ารีบร้อนนักสิ” อาผมบอกอย่างใจเย็น

“อาพอแล้ว!!!!” ผมพูดเสียงดังใส่อา

“ตัวดี..เงียบก่อน” วินหันมาบอกผมพร้อมกับกุมมือผมไว้อย่างแน่น

“เข้ามาหาอาทั้งคู่เลย” ผมกับวินก็คลานเข้าไปหาอาครับ อ้อ ตอนนี้ผมกับวินนั่งพื้นแล้วนะครับ เท่ากับว่าผมกับวินอยู่ที่เท้าของอา

“รู้ไหมข้อสุดท้ายที่อาต้องารคืออะไร” ผมกับวินต่างส่ายหน้าพร้อมกันเพราะไม่รู้ว่าอาคิดอะไรอยู่ปกติอาผมไม่ใช่คนอื่นแก่สมบัติสักหน่อย

“อาจะบอกก็ได้” ผมกับวินก็เงียบเพื่อรอฟังครับ

“ถ้าแกทิ้งตัวเล็กของฉัน หรือทำให้ตัวเล็กของฉันร้องไห้ ฉันไม่เอาแกไว้แน่” เมื่อาพูดจบวินก็ยิ้มร่าเลยครับพร้อมกับดึงผมเข้าไปกอดอย่างดีใจ ผมเองก็ดีใจครับ

“นี่เดี๋ยวสิยังไม่เสร็จพิธีเลย” อาผมเอ็ดที่ผมกับวินออกตาออกตามากเกินไป

“สินสอดทั้งหมดที่ไปหามา อาให้เป็นของขวัญคู่ชีวิตแล้วกันนะ” เมื่ออาผมพูดจบก็ ป๊อป พรหม พี่ตัส พี่เบิร์ด ก็พากันเฮลั่นบ้านเลยครับ

“ขอบคุณครับคุณอา” ผมกับวินขอบคุณอาพร้อมกัน ทั้งหมดที่อาทำไปเพื่อพิสูจน์ใจวินนี่เองผมล่ะซาบซึ้งทั้งวินทั้งอาเลย

“รักกันให้มากๆล่ะ อะไรเล็กน้อยก็อย่าเก็บไปใส่ใจมาก ที่สำคัญคือความซื่อสัตย์และความเชื่อใจกัน ความรักแบบเราสองคนต้องมีมากขึ้นสองถึงสามเท่า”

“ครับอา” เมื่อรับคำสอนจากอาแล้ว พี่ตัสกับพรหมก็ช่วยกันทำอาหารเลี้ยงฉลองให้กับผมครับ เหมือนกินเลี้ยงงานแต่งงานอ่ะแต่ที่ลำบากมากกว่าเดิมคือ ปกติจะมีคนเมาแค่สาม แต่วันนี้กลายเป็นสี่แถมแต่ละคนก็ซ่าๆกันทั้งนั้น เฮ้อ เป็นความเหนื่อยที่สุขใจเสียจริงๆเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 128 ลงแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 28-08-2012 00:50:22

เย้! สุดท้ายก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ดีใจด้วยนะอัทกะวิน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 128 ลงแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 28-08-2012 09:01:08

ผ่านไปได้ด้วยดีมีความสุขมากมายเลย
อ่านไปยิ้มไปอ่ะครับ  รอตอนหน้านะครับ

เป็นกำลังใจให้คนแต่งเช่นเคยนะครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 128 ลงแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 28-08-2012 09:13:38

ยินดีด้วย!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 128 ลงแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 28-08-2012 09:40:26

 :กอด1: กอดคุณอาหน่อย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 128 ลงแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 28-08-2012 19:42:09

ลงเอยด้วยดี น่ารักดี น่าจะจัดงานแต่งเพิ่มด้วยจะดีมาก พออ่านไปอ่านมานึกว่า พรหม-ป๊อบเป็นคู่หลักซะแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 128 ลงแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 29-08-2012 11:20:06

ลุ้นจนตัวโก่ง เฮ้อ~แฮปปี้ๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 128 ลงแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 29-08-2012 12:00:36

ค่าตัวแพงเนอะ....จะมีกะเขาไหมแบบนี้เรา :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 29-08-2012 20:45:56

Lesson 129

( Autt Part )

แสงอาทิตย์วันใหม่สาดแสงเข้ามาในห้องที่คุ้นเคยของผมเหมือนเดิม ทุกๆอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง ทุกอย่างเริ่มกลับเข้าสู่ปกติอีกครั้งหนึ่งและวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมต้องตื่นเพราะความอึดอัดที่อบอุ่น...อะไรน่ะหรอ ก็ไอ้ผู้ชายตัวโตที่นอนแทบจะกินผมเข้าไปทั้งตัวนีไง รัดผมแน่นยังกับว่ากลัวผมจะหายไปซะงั้นแหละ

“วิน ปล่อยก่อน รัดแน่นหายใจไม่ออก” ผมหันไปบอกคนที่กำลังนอนหลับสนิท

“จุ๊บ....จะรีบตื่นไปไหน ไม่มีเรียนนี่วันนี้อ่ะ” เสียงวินพูดงัวเงียๆ

“จะไปข้างล่าง แล้วก็เอาไอ้แข็งๆออกไปด้วย” ขยับเอวนิดๆเพื่อให้มันเสียดสี (จัญไรไหมล่ะ 55555)

“อยากเข้าไปข้างในจัง”

“หือ พอเลยเมื่อคืนก็พอแล้ว...ปล่อยซี่ อยากไปเข้าห้องน้ำแล้ว” ผมบอกเสียงอ้อนๆเหมือนเด็ก วินก็ยอมปล่อยผมครับ ผมเลยโดดลุกขึ้นนั่งเลย ขืนชักช้าโดนจับกดให้นอนต่อแน่ๆ

“เดี๋ยวนี้เร็วดีจังนะ ทักษะดีขึ้นนี่”

“เหอะๆ อยู่กับหมาจอมตะกละจ้องแต่จะแทะโลมแบบนี้ ถ้าไม่พัฒนาก็แน่ดิ” ผมพูดแล้วยิ้มล้อเลียนใส่

“อ๋อหรอ...แต่หมาตัวนี้มันก็ทำให้ใครบางคนครางได้ไม่หยุดเลยนะ” เวรกรรม ไหงมันย้อนกลับมาแทงกูซะงั้นล่ะ

“ไอ้บ้าวิน ทะลึ่ง!!! ไปไกลๆเลย….นี่แหนะ” ผมเอาหมอนข้างเขวี้ยงใส่เลยครับ วินก็หลบเป็นพัลวัลเลย ส่วนผมก็หน้าร้อนผ่าวๆเลย เขินอ่ะและอายอย่างยิ่ง

“โอ้ยยยยย...โอ้ยยยยย.....พอแล้วครับ ขอนอนก่อนนะเมื่อคืนหมดพลังงานไปเยอะ ถ้าไม่ให้นอนต่อเดี๋ยวคืนนี้ตัวดีไม่มีของเล่นนะ” ไอ้วิน!!!!! มันเย้ยผมมมมมม

“ไอ้บ้า!!!!!!! ไม่ต้องทำสามวัน!!!!” พูดจบผมก็วิ่งออกจากห้องเลยครับ

“เฮ้ยๆ เดี๋ยวดิ ไม่เอานะ ไม่เอาแบบนี้ ทำโทษอย่างอื่นสิ” ผมว่าแล้ว มันวิ่งตามหลังผมมาเลยครับส่วนผมจะอยู่รอให้พ่อตัดริบบิ้นหรอ เผ่นแน้บลงมาข้างล่างเลยครับ เมื่อลงมาก็เจอพี่ตัสกับพรหมกำลังนั่งคุยกันอยู่

“เอ้าๆ ค่อยเดินสิวิ่งทำไม หนีอะไรมาล่ะ” พี่ตัสทักผมขึ้นครับ แต่ผมยังไม่ทันตอบอะไรเลยคำตอบที่ผมกำลังจะพูดพี่ตัสก็รู้ด้วยตัวเองแล้วครับ

“ไม่เอานะครับตัวดี กว่าจะได้ตัวดีมาก็ลำบากแทบแย่ ยังจะใจร้ายกับวินได้ลงอีกหรอ” วินทำเสียงพูดน่าสงสารมากเลยครับ เชอะ ไม่สนใจเว้ย

“มีอะไรกันไอ้วิน” พี่ตัสถามครับ

“ก็ตัวดีอ่ะสิพี่บอกว่า....”

“เงียบ!!!!” ผมพูดขัดขึ้นก่อนพร้อมกับถลึงตาใส่ว่าถ้าพูดมึงตายแน่...แต่มันหาได้แคร์ไม่ เสือกยักคิ้วให้ผมอีกต่างหาก

“อะไรพูดมาเดี๋ยวนี้!!!” พี่ตัสพูดเสียงเอาจริงครับ ผมถึงกับต้องหันไปดู....พี่แกฆ่าคนได้ครับตอนนี้

“ก็ตัวดีจะไม่ให้ผมทำแบบนั้นตั้งสามวันอ่ะพี่...ผมทนไม่ไหวหรอกนะ เมียผมน่า....จะตาย” มันพูดไปแล้วบ้าโว้ยยยย แกไม่อายชาวบ้านชาวเมืองเค้าบ้างหรือไงวะ - -

“เอาน่าอย่าไปซีเรียส มันไม่ให้ทำกับมัน ก็ไปทำกับคนอื่นสิวะ” นั้น!!!! ผมถึงกับขวับไปจ้องหน้าพี่ตัสเลยครับ แต่พี่แกก็ทำไม่รู้ไม่ชี้

“เออจริงด้วยพี่ตัส...ขอบคุณครับพี่สำหรับความคิดดีๆ”

“!!!” ผมหันไปจ้องไอ้วินพร้อมกับส่งสายตาจิกกัดไปให้อย่างอาฆาตแค้น (กูดูละครมาเยอะเค้าทำกันแบบเนี้ย)

“เดี๋ยวตาก็หลุดหรอกตัวดี...ก็ได้วินไม่ทำก็ได้สามวันนะครับ” ผมฉุนมากอยากสวนแต่ไม่รู้จะสวนยังไง....อ๋อรู้ละ

“ดี สามวันนี้กูจะได้นอนกับผู้ชายสามคน” ผมพูดจบวินก็ถึงตัวผมแล้วพร้อมกับอุ้มผมเลยครับ

“นี่ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวตก” ผมทุบหน้าอกอันกำยำของมัน...เห็นแล้วกูรู้สึกอิจฉาทำไมกูไม่มีแบบมันบ้าง T_T

“ไม่เอานะครับ วินไม่ยอมนะตัวดีมีวินได้คนเดียวนะครับ”

“อ้าว ได้ไงทีวินยังจะไปนอนกับคนอื่นเลย”

“ไม่นอนแล้วครับ นอนกับตัวดีคนเดียวนะครับแล้วก็จะทำกับตัวดีคนเดียวด้วย...ฟอดดดด” โดนแทะอีกละ แต่ผมก็ชอบจังเลย

“ไปไกลๆทั้งคู่ เดี๋ยวกระทะกับตะหลิวกูจะลอย” พี่ตัสพูดแบบหมันไส้ๆพวกผม วินก็วางผมลงพร้อมกับนั่งลงที่โต๊ะประจำ

“กาแฟหรืออะไร” ผมถามครับ

“อะไรก็ได้ที่ตัวดีทำ” ส้นตีนไหมล่ะ ชิ ผมก็ชงกาแฟให้แหละครับ

“ไปร้านกี่โมงพรหมวันนี้” ผมหันไปคุยกับพรหมครับ ก่อนที่พรหมจะถูกลืมไปกับความเงียบเพราะนั่งฟังอย่างเดียว ยิ้มคนเดียว

“ว่าจะซื้อของตั้งแต่เก้าโมงอ่ะแหละ วันนี้ว่าจะเปิดร้านซักเที่ยงๆน่ะ มันไม่มีอะไรทำ”

“อื้มๆ เดี๋ยวไปช่วยละกัน” ผมบอก ข้อดีของพวกผมคือเราจะว่างและมีเรียนพร้อมกันทั้งสี่คน จึงมีเวลาอยู่ด้วยกันค่อนข้างเยอะ แต่พี่ตัสรายนั้นเรียนแทบทุกวันและทุกเวลา แต่ผมสังเกตพี่แกโดดค่อนข้างบ่อยอยู่นะ อย่าทำตามกันนะครับไม่ดีๆ

และเวลามันก็ไหวเหมือนโกหกเพราะตอนนี้ก็เที่ยงกว่าๆแล้วผมกับพรหมก็ช่วยกันเปิดร้านครับ มีกันแค่สองคนเนี่ยแหละ ป๊อปกับวินเห็นว่าจะไปทำธุระกันสองคน ผมกับพรหมเลยมาเปิดร้านกันก่อน ส่วนพี่เบิร์ดก็ไปรอพี่ตัสเรียนเสร็จ

“จะมีลูกค้าไหมช่วงกลางวันเนี่ย” พรหมพูดขึ้นลอยๆครับ

“ต้องมีบ้างแหละ ไม่มากก็ต้องน้อย” ผมบอก

“หรืออาจจะไม่มีเลย” เมื่อพรหมพูดจบผมกับพรหมก็มองหน้ากันแล้วหัวเราะก๊ากเลยครับ แต่ยังไม่ทันไรเลยก็มีลูกค้าเข้ามาแล้วครับเป็นรุ่นพี่ในมหาลัยครับ

“ยินดีต้อนรับครับ” ผมกล่าวต้อนรับอย่างเป็นทางการ

“อ้าว วันนี้ผู้พิทักษ์ไม่อยู่กันหรอ ถึงต้องมารับหน้าเองเนี่ย” พี่เค้าแซวผมครับ เหตุมาจากว่าวินป๊อปไม่ยอมให้พรหมกับผมได้ไปรับออเดอร์ลูกค้าครับ เพราะชอบโดนมองแทะโลมทางสายตา สงสัยกลัวพวกผมจะสึกมั้ง แต่อยากจะบอกจังเลยว่าผมไม่ใช่ทีวีที่ดูแล้วจะสึกไปเรื่อยๆ

“ไปธุระน่ะพี่ พี่นั่งก่อนนะครับ” ผมทำหน้าที่พนักงานที่ดี รุ่นพี่กลุ่มนี้สนิทกับพวกวินแล้วก็ป๊อปครับ เหตุเพราะเป็นคนรู้จักกับพี่ครีมมาก่อน

“วันนี้เปิดร้านเร็วนะ” พี่เค้าชวนผมคุย

“ก็มันว่างๆอ่ะพี่ไม่มีเรียน”

“ดีแล้วขยันเข้าไว้...ขอสั่งอาหารเลยละกันนะหิว...เอา8&#@)$^*!<_!!” แล้วพี่เค้าก็สั่งอาหารครับ เป็นอาหารจานเดียวผมก็รับออเดอร์แล้วส่งไปที่พ่อครัวของร้านเรา

ผมทำหน้าที่เด็กเสิร์ฟ แคชเชียร์ ไปเรื่อยๆจนรู้สึกว่ารู้ค้ามันเริ่มเยอะมากกว่าตอนแรกเยอะเลย และส่วนมากก็จะเป็นผู้ชายและที่สำคัญคือนั่งจ้องทั้งผมและพรหมด้วยครับผมเสน่ห์แรงหรือว่ามีอะไรติดหน้า มองไปทางไหนก็มีแต่คนจ้องหน้าแล้วก็ยิ้ม หยั่งกับคนโรคจิตแหนะ

“ลูกค้าเยอะดีเนอะ!!!!” โอ้วววว เสียงสวรรค์ของผมมาแล้วครับ สองหนุ่มดูโอ้ ผมจะได้กลับไปประจำตำแหน่งแคชเชียร์ผู้น่ารักซักทีนึง

“เดี๋ยววินดูต่อเองนะครับตัวดีเข้าที่ไปนะ” วินแย่งกระดาษจดในมือผมไปเลยครับ ผมแอบเห็นลูกค้าเบ้หน้าด้วยครับ 555555 เห็นแล้วก็ตลกอ่ะ ผมจึงเดินหันหลังกลับไปที่แคชเชียร์ของตัวเองอย่างอารมณ์ดี

ผมทำงานกันจนจะสองทุ่มแล้วแต่ลูกค้าไม่มีแววว่าจะลดลงเลย มีแต่เยอะขึ้นๆ สงสัยต้องขยายร้านแน่ๆเลย และตอนนี้พี่ตัสก็เข้ามาช่วยแล้วครับ พรหมคนเดียวทำไม่ทัน ถึงจะเป็นมืออาชีพแล้วก็เถอะ แต่ก็ยังไม่ทันอยู่ดี

“ยินดีต้อนรับครับ” เสียงป๊อปพูดเพื่อกล่าวทักทายลูกค้า แต่เมื่อบุคคลคนนั้นก้าวขาเข้ามาทุกคนถึงกับชะงักเพราะคนที่ก้าวเข้ามาในร้านคือ...

“พ่อ...แม่!!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: daboo ที่ 29-08-2012 21:37:36

เห     พ่อแม่ใครมาเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 30-08-2012 17:27:54

พ่อแม่ใครมาวะ?

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 30-08-2012 17:56:48

พ่อ แม่ใครอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 30-08-2012 18:05:36

??? who are you?

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 30-08-2012 18:49:53

งานเข้า งานเข้า ไม่ว่าจะพ่อ-แม่ใครก็พางานมาเข้าร้านทั้งนั้นแหละ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 30-08-2012 20:03:31

รอวินจ้า :)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 30-08-2012 20:42:46

พ่อ แม่ ไม่ป๊อบก้อพรหมแหละม้างง...อะไรของพวกคุนอีกกก :angry2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 30-08-2012 21:47:19

555+

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 31-08-2012 09:15:28

พ่อแม่?มีแววงานเข้าแน่เลย รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 31-08-2012 09:20:50

พ่อกับแม่ ของใครกันอ่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: darin_ja ที่ 01-09-2012 00:29:52

พ่อ แม่ใครอยากรู้
มาต่อเร็วๆนะค่ะ :3123: :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 129 จ้าาาาา
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 01-09-2012 22:18:17

Lesson 130

( Autt Part )

และความเงียบก็คืบคลานเข้ามาในร้าน PPF แห่งนี้และดูจากอาการของพ่อแม่ของป๊อปเองก็คงอึ้งไม่แพ้กัน แต่แล้วทั้งสองคนก็ต้องเดินเข้ามาในร้านพร้อมกับบรรดาผู้รากมากดีที่ดูไฮโซเหลือเกินที่เม้าส์กันอย่างดุเด็ดเผ็ดมันส์ทางด้านหลัง

“นี่คุณหญิง เห็นเค้าบอกกันว่าร้านนี้อร่อยนะ ถึงจะไม่ได้ระดับห้าดาวอะไรแต่เห็นเค้าลือกันไปทั่วว่ารสชาติระดับภัตคารเลยนะคะคุณหญิง” คุณนายคนหนึ่งพูดขึ้น

“แต่เห็นว่าร้านนี้มีแต่พนักงานผู้ชายนี่ แถมพนักงานยังเป็นแฟนเป็นคู่ๆด้วย น่ารักดีนะคะฉันว่า” คุณนายอีกคนหนึ่งพูด ซึ่งแม่ของป๊อปก็ส่งยิ้มเจื่อนๆให้กับคุณนายคนนั้น

“เชิญนั่งครับ” พี่เบิร์ดเป็นคนต้อนรับแขกโต๊ะนี้ครับ ซึ่งพ่อกับแม่ของป๊อปก็ยังคอยมองมาที่พรหมและป๊อปอยู่อย่างไม่ละสายตา

“จะรับอะไรดีครับ”

“มีอะไรแนะนำบ้างจ๊ะ” คุณนายคนหนึ่งพูดขึ้น ดูเหมือนว่าพวกคุณนายเค้าจะไม่ถือตัวสักเท่าไหร่เลยนะครับ

“ก็มีหลายอย่างนะครับ ต้มแซ่บ ปลากะพงราดน้ำปลา ยำทะเล แล้วก็มีอย่างอื่นอีกครับสามารถดูได้จากเมนูหน้าแรกนะครับ” ตอนนี้พวกคุณๆทั้งหลายเค้ากำลังพิจารณาว่าจะสั่งอะไรกินดีครับ ผมจึงทำหน้าที่ยกน้ำและน้ำแข็งไปเสิร์ฟด้วยตัวเองเลยครับ ผมคิดว่าไม่ควรจะให้พรหมกับป๊อปยุ่งเกี่ยวกับแขกโต๊ะนี้เด็ดขาด

“งั้นก็เอา....” แล้วผู้ดีทั้งหลายเค้าก็สั่งอาหารกันครับ แต่พ่อกับแม่ของป๊อปนั่งนิ่งไม่ปริปากพูดซักคำเลยครับ

“พอแค่นี้ก่อนดีกว่าจ่ะ เยอะเกินเดี๋ยวจะทานกันไม่ไหว” คุณนายคนนึงพูดแล้วยื่นเมนูคืนมาให้พี่เบิร์ด

“แล้วจะรับน้ำอะไรดีครับ” พี่เบิร์ดถามต่อ

“คุณหญิงคะเอาน้ำอะไรดีคะ” คุณนายคนหนึ่งหันไปถามแม่ป๊อป

“น้ำเปล่าละกันค่ะ”

“ผมก็ขอน้ำเปล่าครับ” พ่อป๊อปก็พูดต่อทันที

“งั้นก็ตามนั้นเลยจ่ะ” พี่เบิร์ดพยักหน้าแล้วเดินเอารายการอาหารมาให้พรหมครับ แต่ทุกการกระทำก็อยู่ในสายตาของพ่อกับแม่ของป๊อปตลอด เค้าจะมองทำไมก็ไม่รู้ผมลอบสังเกตอยู่นานแล้ว

“วิน ดูพ่อแม่ป๊อปตกใจจังเลยเนอะ” ผมหันไปกระซิบคุยกับวินครับ

“ก็แหงล่ะสิ เพราะพ่อแม่ป๊อปคิดว่าลูกตัวเองทำอะไรไม่ได้ไง ทั้งๆที่มันทำอะไรได้ตั้งมากมายแต่พ่อแม่มันไม่ได้สนใจแค่นั้นเอง”

“ก็คงจะจริงอ่ะเนอะ.......โอ้ยยยย...ซี๊ด”

“พรหม!!!!!” เมื่อผมหันไปตามเสียงก็พบว่าพรหมจับนิ้วตัวเองไว้แล้วและมีสีหน้าที่แสดงถึงความเจ็บปวดเล็กน้อย....โดนมีดบาดน่ะสิ

“เป็นอะไรหรือเปล่า” ป๊อปถามเสียงเร่งร้อน ผมเลยมองไปทางพ่อแม่ของป๊อปซึ่งทั้งสองก็กำลังมองไปทางป๊อปและพรหม

“อื้อ ไม่เป็นไรมากหรอก” เมื่อพรหมพูดจบป๊อปก็กระชากมือพรหมไปแล้วเอาเข้าปากตัวเองไปทันที

“อึ้ย!!! ป๊อปไม่ต้องทำขนาดนั้น มือสกปรก” พรหมบอกแต่ก็ขัดอะไรไม่ได้เพราะป๊อปไม่ยอมปล่อย

“พี่ตัสผมฝากพี่ทำต่อหน่อยนะ พรหมคงทำไม่ได้แล้วแหละ”

“เออ พาไปทำแผลเถอะ ยืนดูดกันอยู่แบบนี้เลือดหมดตัวพอดี ทางนี้เดี๋ยวพี่จัดการเอง” พี่ตัสไล่สองคนนั้นไปหลังร้านครับ ไอ้ผมก็อยากจะตามเข้าไปดูด้วย แต่ว่าต้องทำหน้าที่หลายอย่างหน้าร้าน ก็เอาไว้ร้านปิดก่อนแล้วกัน

( Prom Part )

“พอแล้วป๊อปเลิกดูดได้แล้วเอาน้ำล้างดีกว่านะ” ผมบอกป๊อป ป๊อปก็ยอมปล่อยครับผมจึงเอามือตัวเองล้างน้ำจริงๆแล้วผมไม่ได้เป็นอะไรมากเลยนะแค่มีดบาดนิดเดียว

“แปะพลาสเตอร์เอาละกัน”

“ทำแผลดีกว่านะ” ป๊อปแย้งผมขึ้น

“บ้า แผลนิดเดียวไม่ต้องถึงขนาดทำแผลหรอก” แผลเท่าไส้ดินสอจะให้ทำแผลเลยออกจะดูเวอร์เกินไปหน่อยนะ

“งั้นก็ตามใจละกัน” ป๊อปก็ค้นกล่องพยาบาลหาพลาสเตอร์ให้ผมครับ เมื่อเจอป๊อปก็เป็นคนแปะให้ผมอ่ะแหละและเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยผมกับพรหมก็นั่งเงียบกันทั้งคู่

“จะออกไปไหม” ป๊อปถามผมครับ

“ออกดีกว่านะ ไม่อยากทิ้งภาระไว้”

“แน่ใจนะ” ป๊อปถามย้ำครับ

“อื้อแน่ใจสิ...แต่คงทำอาหารไม่ไหวแล้วแหละ คงต้องเป็นเด็กเสิร์ฟแทน” ผมบอกพร้อมกับยันตัวเองขึ้นแล้วเตรียมเดินไปหน้าร้าน

“อ้าว เป้นไงบ้างแผลลึกไหม” พี่ตัสถามครับ

“ไม่เท่าไหร่พี่ นิดหน่อย” ผมไม่ได้ตอบนะ คนตอบเดินตามมาข้างหลัง

“เออ ดีแล้ว...แล้วออกมาทำไมกันเนี่ย”

“อ้าวพี่ ทำงานดิร้านผมหน่า” ป๊อปก็ตอบไปครับ

“งั้นเอานี้ไปโต๊ะพ่อแม่แกสิ” พี่ตัสชี้ไปที่อาหารที่รอเสิร์ฟอยู่ครับ ป๊อปก็ยกไปถาดนึงส่วนผมก็ยกช่วยอีกถาดนึง

“ขอโทษนะครับ อาหารที่สั่งได้แล้วครับ” ป๊อปพูดพร้อมกับทำหน้าที่เสิร์ฟอาหาร แต่ผมแอบเห็นว่าพ่อกับแม่ของป๊อปมองผมและป๊อปตลอดเวลา มันเลยทำให้ผมเก็งไปโดยอัตโนมัติ

“เอ๊ะ ผู้ชายคนนี้ทำไมหน้าตาคุ้นจังเลย...เอ๊ะ ลูกชายคุณหญิงหรือเปล่าค่ะเนี่ย” ผู้หญิงคนหนึ่งในโต๊ะทักขึ้นครับ และทักได้ตรงเผงเลยด้วย

“เออใช่เหมือนมาก เมื่อกี้มองไกลๆมันไม่ชัด”

“ครับๆ พรหมมาทางนี้มา” ป๊อปเรียกผมไปครับ ผมก็ไป และป๊อปก็ยกอาหารในมือผมไปวางไว้ที่โต๊ะให้

“มาทำงานพิเศษหรอจ๊ะ แหมระดับลูกคุณหญิงแล้วยังต้องทำงานพิเศษด้วยหรอเนี่ย”

“นั้นสิเนอะ นอนอยู่บนกองเงินกองทองขนาดนี้แล้วไม่กลัวสมบัติหล่นทับบ้างหรอจ๊ะ” เค้าก็แซวกันสนุกปากเลยครับ คงไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ของพ่อแม่ลูกเค้าน่ะสิถึงได้ยิ้มหัวเราะกันแบบนี้

“นี่ร้านผมเองครับ...ถ้าว่างๆเชิญคุณน้ามาอีกนะครับ มีอะไรก็ติชมได้นะครับ” ป๊อปบอกและส่งยิ้มตามมารยาทไป

“อ่อจ่ะ น้ามาแน่ๆจ่ะแล้วเป็นไงมาไงเนี่ยถึงมาเปิดร้านตรงนี้”

“เรื่องมันยาวน่ะครับคุณน้า ไว้ผมจะเล่าให้ฟังทีหลังละกันนะครับ” ป๊อปบอกพร้อมกับจับมือผมไว้แน่น

“งั้นเดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับ ช่วงนี้ในร้านกำลังยุ่งเลยครับ” ป๊อปบอกเลี่ยงๆเป็นมารยาทครับ

“นี่แล้วผู้ชายข้างๆเนี่ยใครหรอ น่ารักดีนะน้าว่า” เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งพูดถามขึ้นป๊อปก็ตีสีหน้าเรียบนิ่งและตอบอย่างเสียงดังฟังชัดว่า

“นี่แฟนผมครับ!!!!!!”


ปล.ขอโทษทีนะครับหายไปสามวันได้
พอดีมีกีฬาสีน่ะครับ เลยเอารูปมาฝากด้วย
ผู้แต่งใส่ชุดเขียวนกยูงครับ สวยมะ ^^~

(http://image.free.in.th/z/tx/img2012083100503.jpg) (http://pic.free.in.th/id/d27802275fbc93d4a5fdf0761063de5e)

(http://image.free.in.th/z/tm/img2012083100504.jpg) (http://pic.free.in.th/id/723fba2f304cc2fa13a97ba375825e2e)

(http://image.free.in.th/z/ts/img2012083100506.jpg) (http://pic.free.in.th/id/a8af21c20b08bba80e17c6c8374bc4c9)

(http://image.free.in.th/z/te/img2012083100509.jpg) (http://pic.free.in.th/id/6980b39d97bd96aff6cd3358603a2f6e)

(http://image.free.in.th/z/tb/img2012083100510.jpg) (http://pic.free.in.th/id/8f097c6420aad058f04a4dbf63f0c793)

(http://image.free.in.th/z/tq/img2012083100505.jpg) (http://pic.free.in.th/id/8e57d6f0be4f79ba38fed3c3277bf624)

(http://image.free.in.th/z/tx/img2012083100514.jpg) (http://pic.free.in.th/id/d6a845663376c2f09588b1a2b9062077)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 130 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 01-09-2012 22:38:09

มารอลุ้นว่างานนี้จะออกหัวหรือก้อย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 130 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 01-09-2012 23:38:35

เอายาดมมาไห้นางคุนนายเร้วววว :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 130 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 02-09-2012 00:15:47

เลิศมาก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 130 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 02-09-2012 00:46:28

จะเกิดอะไรขึ้นนะ พ่อแม่ป็อบเงียบได้อีก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 130 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 02-09-2012 01:03:23

พ่อแม่ป๊อปนี่เอง แต่ป๊อปเนี่ยชัดเจนดีเนอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 130 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 02-09-2012 01:53:24

รอจ้า :)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 130 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 02-09-2012 07:26:26

อยากรู้พ่อแม่ป๊อบจะว่าไง หรือทำท่าคอเชิดแบบผู้ดีต่อไป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 130 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 02-09-2012 09:54:23

รีบมาต่อนะ :))

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 131 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 02-09-2012 22:16:34

Lesson 131

( Pop Part )

เมื่อผมบอกคำตอบออกไป คนทั้งโต๊ะพ่อแม่ของผมก็นิ่งไปเลยครับคงจะช็อค เหอะ แต่ผมไม่สนใจหรอกในเมื่อผมพูดความจริง

“จริงหรอจ๊ะ ว้ายยยตาถึงนะเนี่ยเรามีแฟนน่ารักจังเลย” เพื่อนแม่ผมคนหนึ่งพูดขึ้นแล้วก็หันไปคุยกันต่อเองในโต๊ะ แต่พ่อแม่ของผมก็นั่งนิ่งและมองหน้ากัน

“แหม คุณหญิงเนี่ยมีสะใภ้แล้วไม่คิดจะบอกกล่าวกันบ้างหรอคะ” เพื่อนแม่พูดกับแม่เหมือนแซวๆ ซึ่งเค้าคงพูดแบบไม่ได้คิดอะไรคิดว่าแม่ผมรับได้

“เหอะ ฉันน่ะอายชาวบ้านชาวเมืองเค้าน่ะค่ะ มีลูกไม่รักดีไปคว้าเอาผู้ชายมาเป็นแฟน ฉันคงไม่กล้าประกาศให้สังคมเค้ารับรู้หรอกค่ะ” แม่ผมพูดพร้อมกับเหล่มามองผมกับพรหม แต่ขอโทษผมสนใจไม่

“ว้ายตายแล้วคุณหญิง!!!! โลกมันเปลี่ยนไปแล้วค่ะของแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาความรักมันไม่เข้าใครออกใครหรอกนะคะ”

“คุณหญิงมลไม่เป็นฉันไม่รู้หรอกค่ะ”

“แหม่ ทำไมจะไม่รู้คะ ลูกสาวฉันเป็นผู้หญิงยังมีแฟนเป็นทอมเลยนะคะ” เมื่อคุณหญิงมลพูดจบแม่ผมก็หันหน้าไปหาคุณหญิงมลทันที

“แล้วคุณหญิงมลยอมได้ยังไงกันคะ เด็กๆเดี๋ยวนี้เป็นอะไรกันไปหมด” แม่ผมพูดแล้วส่ายหน้าเหมือนเซ็งกับชีวิตนี้มากมายเหลือเกิน

“โฮะๆ ฉันไม่สนใจหรอกค่ะว่าลูกฉันจะไปเอาใครเป็นแฟน ขอแค่เป็นคนดี รักกันมากๆก็พอแล้วเพราะยังไงลูกฉันก็ยังคงเป็นลูกฉันค่ะ โฮะๆ” ผมละเกลียดเสียงหัวเราะของคุณหญิงแกเหลือเกิน - -

“แล้วตอนนี้ลูกสาวคุณหญิงมลอยู่ที่ไหนคะเนี่ย”

“อ่อตอนนี้ไปจดทะเบียนต่างประเทศน่ะ ก็ตอนนี้เมืองไทยมันยังไม่รับรองนี่นะ แต่เพื่อความสุขของลูกฉันก็เลยปล่อยเลยตามเลย เห็นว่าจะฮานีมูนต่อเลยมั้งนะ” ผมเริ่มไม่อยากฟังแล้วครับเลยเดินกลับมาทำงานแถวเคาเตอร์แทนดีกว่า

“ป๊อปใกล้ได้เวลาร้านปิดแล้ว ไปเคลียร์โต๊ะที่เหลือให้หน่อยสิ” พรหมเข้ามาสะกิดบอกผมครับ ผมก็ไปเก็บกวาดโต๊ะที่เหลือเพราะตอนนี้ลูกค้าหมดร้านแล้วครับเหลือแต่โต๊ะนั้นโต๊ะเดียว.....

“เช็คบิลด้วยค่ะ”

“ครับ” พรหมตอบรับครับแล้วรีบไปบริการอย่างรวดเร็วผมก็เลยเดินตามไปด้วย

“ทั้งหมด 1430 บาทครับผม”

“ตายแล้วอาหารบานเต็มโต๊ะเลยทำไมถูกจังเลย ตอนแรกฉันก็กะไว้ว่าสัก 4000 นะเนี่ย” เพื่อนของแม่พูดอย่างอารมณ์ดีและก็ยื่นตังมาให้ 2000 พร้อมกับคำพูดว่า ‘ไม่ต้องทอนนะที่เหลือทิปจ่ะ’

“ขอบคุณนะครับ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะครับ” ผมกล่าวตามสเต็ปของพนักงานที่ดี และวันนี้ผมก็ปิดร้านได้สักที

“ป๊อป...” เสียงที่คุ้นเคยดีเรียกผม ผมหันไปตามเสียงก็เจอพ่อกับแม่ยืนห่างกับผมนิดหน่อยกำลังมองมาที่ผม

“มีอะไรครับ” ผมถามเสียงเรียบ

“พรุ่งนี้เช้าแกไปหาฉันที่บ้านด้วย...เอาแฟนแกไปด้วย” ฮ๊ะ!!!! อะไรอยู่ๆจะให้ผมไปหาที่บ้าน แถมให้พาพรหมไปด้วย

“ผมไม่ว่างครับพรุ่งนี้เช้ามีธุระ” ผมตอบกันเชิงไว้ก่อน ผมไม่ค่อยไว้ใจเท่าไหร่เลย

“งั้นตอนบ่าย”

“ผมต้องรีบมาเปิดร้านครับ ไม่งั้นจะไม่ทัน” ผมตอบสวนไปทันที

“งั้นแกก็หาเวลาเอาเอง แล้วฉันจะรอ” พูดจบพ่อแม่ผมก็เดินออกไปจากร้านทันที

“มีอะไรหรือเปล่าป๊อป” พรหมเดินเข้ามาถามผมทันที สีหน้าดูเป็นห่วงหน่อยๆ แค่นี้ผมก็ดีใจแล้วอย่างน้อยพรหมก็ยังคอยเอาใจใส่ผม

“พ่อกับแม่ให้หาเวลาไปพบน่ะ...แลวบอกว่าให้เอาพรหมไปด้วย” เมื่อผมบอกพรหมก็เงียบไปแถมสีหน้ายิ่งวิตกยิ่งกว่าเดิมอีก

“แต่ไม่ต้องกังวลไปนะ พรหมยังไม่พร้อมป๊อปก็ยังไม่ไปหรอกเพราะยังไงพ่อกับแม่ก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับป๊อปแล้ว”

“อย่าพูดแบบนี้นะป๊อปถึงยังไงท่านก็ยังเป็นพ่อเป็นแม่นะ ไปพรุ่งนี้เลยก็ได้ให้ผู้ใหญ่มัวคอยมันไม่ดีนะ”

“แล้วพรหมพร้อมแล้วหรอ” ผมถามเพราะดูจากคำพูดและสีหน้าบ่งบอกชัดเจนว่าตรงกันข้าม อยู่ด้วยกันมาตั้งนานทำไมจะดูไม่ออกเรื่องแค่นี้

“ไม่พร้อมก็ต้องพร้อม จะได้เคลียร์ไปให้จบๆจะได้ไม่คาราคาซัง” เมื่อพรหมว่ามาอย่างนี้ผมก็เลยตามเลย ไม่ขัดข้องอะไรอยู่แล้ว

เช้าวันต่อมาผมกับพรหมก็มาถึงบ้านพ่อกับแม่ซึ่งมันเคยเป็นที่ซุกหัวนอนของผมเองแหละตอนนี้ก็เก้าโมงเช้า พ่อกับแม่ผมคงตื่นกันเรียบร้อยแล้วแหละ

“เข้าไปกันเถอะ” ผมหันไปบอกพรหมพร้อมกับจับมือพรหมไว้อย่างแน่น เพื่อที่พรหมจะได้ไม่รู้สึกกังวล พรหมก็พยักหน้าแล้วเดินตามเข้ามาตามแรงลากของผม

“ไหนว่าไม่ว่างไง...ทำไมถึงโผล่มาได้ล่ะ” แม่ผมถามครับ ซึ่งเค้ากำลังนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกพร้อมกับเพื่อนๆอีกร่วมสิบชีวิตเลยทีเดียว

“พอดีพรหมไม่อยากให้คุณแม่ต้องรออะไรนาน เพราะมัจะดูไม่ดีผมก็เลยรีบพากันมาไงครับ....ว่าแต่คุณแม่มีธุระอะไรกับลูกคนนี้อีกหรอครับ” เมื่อผมถามแม่แบบนี้ก็ถูกพรมหยิกจากข้างหลังแล้วส่งสายตาดุๆมาด้วย

“ลูกชายคุณหญิงกับเพื่อนหรอคะเนี่ย แหม หน้าตาดีทั้งคู่เลยนะคะ”

“อ๋อ ไม่ใช่ครับนี่แฟนผมเองครับ” เมื่อผมพูดจบเสียงในห้องจากที่ดังก็เงียบกริบลงไปเลยครับ และเมื่อผมหันไปหาพรหม หน้านี้แดงแป๊ดเลยครับสงสัยจะเขิน

“เอ่อ...คือ” เพื่อนแม่ผมคนหนึ่งแกจะพูดอะไรสักอย่างแต่คงพูดไม่ออก

“เราน่ะทำอะไรได้บ้าง” แม่ผมถามครับ

“ทำได้ทุกอย่างแหละ” ผมตอบ แต่ก็โดนสวนกลับทันที

“ฉันถามแฟนแก” แม่ผมพูดชัดเจน

“ก็...ทำได้หลายๆอย่างครับ คุณน้าต้องการให้ผมทำอะไรให้หรือครับ” พรหมถามอย่างใจเย็น น้ำเสียงนิ่มนวลสุภาพมาก

“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก...แต่แกต้องมาช่วยฉันทำงานที่บริษัทบ้าง เข้ามาดูงานหน่อยลำพังแค่แม่กับพ่อทำไม่ไหวหรอกนะ ฉันก็แก่ลงทุกวันๆ” หมายความว่าไง??? กำลังงงอยู่ครับผม งั้นก็แสดงว่า.....

“ไม่ต้องทำหน้างง แกอยากจะคบกับใครก็เรื่องของแก แต่แกต้องรู้หน้าที่ของตัวเอง เข้ามาบ้างอาทิตย์ละครั้งก็ยังดี”

“ส่วนเธอ ฉันฝากคุมลูกชายตัวดีของฉันเข้าบริษัทด้วยล่ะ ถือว่าฉันขอร้องก็แล้วกันนะ” พูดจบแม่ผมก็เดินกลับไปนั่งที่โซฟาเหมือนเก่า

“ครับคุณน้า” พรหมก็ตอบรับครับ

“แม่!!!” แม่ผมพูดเสียงดุ

“คะ...ครับ แม่” พรหมก็รีบพูดใหม่ทันที งั้นแสดงว่าแม่กับพ่อยอมรับผมกับพรหมแล้วใช่ไหม ผมรู้สึกดีใจมากเลยครับ ผมหันหน้าไปมองพรหมแล้วก็ยิ้มให้กัน แล้วเราสองคนก็พากันกลับมาบ้านเพื่อฉลองการยอมรับในครั้งนี้ จะมีอะไรดีเท่านี้อีกไหมนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 131 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 02-09-2012 22:37:55

เย้ เย้ ในที่สุดพ่อแม่ป๊อป ก้ยอมรับสักที ดีใจด้วย ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 131 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 02-09-2012 22:39:47

แฮปปี้กันไป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 131 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 02-09-2012 22:59:33

มีความสุขกันไป~ ในที่สุดพ่อแม่ก็ยอมรับซะที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 131 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 02-09-2012 23:10:18

พ่อแม่สามียอมรับลูกสะใภ้แล้ว :impress3:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 131 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 02-09-2012 23:25:10

ยอมรับสักที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 131 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 02-09-2012 23:41:42

อืมมมมม ในที่สุดก็เข้าใจลูกซะทีเนอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 131 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 03-09-2012 00:32:39

ฉลองยกใหญ่เลยครับป๊อบพรหม ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 131 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: TukOO9726803 ที่ 03-09-2012 01:33:02

แฮปปี้กันไป :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 131 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 03-09-2012 09:46:49

ยอมรับกันครบทุกคู่ในบ้านแล้วสินะ ทีนี้ก็จะได้มีแต่ความสุขกันซะที

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 131 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 03-09-2012 17:55:23

เย้ ได้รักกันแล้วอะ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆ
ฉลองด้วยคนค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 132 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 03-09-2012 21:15:06

Lesson 132

( Prom Part )

หลังจากช่วงเวลาต่างๆมากมายใหลผ่านไปอย่างปกติจนถึงเวลาสอบไฟนอลอีกแล้วครับซึ่งจะเป็นตัววัดเลยแหละว่าผมจะผ่านหรือไม่ผ่านจะได้ขึ้นปี 2 หรือเปล่าซึ่งมันก็คร่ำเคร่งพอสมควรครับ ผมไล่ต้อนให้ ป๊อป วิน อัท อ่านหนังสือกันตลอดและผมก็เป็นคนคอยติวให้ถ้าไม่เข้าใจอะไรผมก็จะอธิบายให้ฟัง ผมไม่ได้คุยนะแต่ผมเรียนดีที่สุดแล้วในสี่คนนี้

“พอก่อนได้ไหมอ่ะ ขี้เกียจแล้วอ่ะ ง่วงแล้วด้วย ฮ้าว~”

“ไม่ได้อัท อ่านมาแค่ครึ่งชั่วโมงเองเดี๋ยวก็สอบไม่ผ่านหรอก” ผมกำชับเพราะอัทจะเป็นคนที่ค่อนข้างจะสมาธิสั้นในเรื่องการอ่านหนังสือ แต่ยังก็ยังดีกว่าอีกสองคนแหละนะ

“แต่มันง่วงนี่นา...ไปหาพี่ตัสดีกว่า” เมื่ออัทเตรียมกำลังจะลุกผมก็ดึงกับมานั่งที่เดิม

“อย่าแม้แต่จะคิด...น่าจะรู้นิว่าพี่ตัสน่ะ เวลาช่วงสอบแบบนี้สภาพพี่ตัสเป็นยังไง” ผมพูดให้อัทคิดเพราะผมเคยเห็นครั้งนึง พี่ตัสสภาพช่วงนั้นย่ำแย่มากอ่านแต่หนังสือเพราะคณะที่พี่แกเลือกเรียนมันก็หนักพอสมควรผมเคยถามว่าพี่ตัสเหนื่อยไหมแต่พี่ตัสก็ตอบอย่างภาคภูมิใจว่า ‘มันเป็นสิ่งที่พี่รักและฝันมาตั้งแต่เด็กเหนื่อยแค่ไหนก็ต้องสู้’ ผมล่ะนับถือในคติของพี่แกจริงๆ

“อือ ก็ได้งั้นขอพักสายตาก่อน…ฟุบ” และอัทก็ล้มตัวลงนอนอย่างรวดเร็ว เฮ้อ คงต้องปล่อยไปแล้วแหละ ในขณะที่ผมกำลังสนใจอัทหันไปอีกสองคนที่เหลือก็ยังกางหนังสืออ่านกันอยู่ครับแต่...

“โป้ก....โป้ก...”

“โอ้ย....โอ้ย....เจ็บนะ” เสียงโอดครวญของวินกับป๊อปดังระงมไปทั่วห้องเพราะโดนสันหนังสือพิฆาตเข้าให้กลางหัวเลย

“ทำเนียนนะ หลับไปนานหรือยังล่ะทั้งคู่เลย” ผมใส่อารมณ์นิดๆแล้วกลับมานั่งอ่านหนังสือต่อ

และเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ จนกระทั่งตอนบ่ายสองโมง มนุษย์ทั้งสามคนก็หัวติดหมอนนอนเรียงรายกันสามคนเป็นเตียงห้องผมกับป๊อป จากที่เราเริ่มอ่านหนังสือกันตอนเก้าโมงตรง เฮ้อ แล้วจะสอบกันได้ไหมเนี่ย

“นี่!!!!!! ตื่นให้หมดเลยทั้งสามคนน่ะลุกขึ้นมาได้แล้วเตรียมตัวไปดูร้านกันหน่อยสิ ไม่ได้เข้าไปดูตั้งสองวันแล้ว” อ่อลืมบอกไปตอนนี้ผมไม่ต้องคุมร้านอาหารเองแล้วครับเพราะพ่อกับแม่ของป๊อปจ้างคนมาทำให้เพราะอยากให้ป๊อปกับผมไม่เหนื่อยจนเกินไป และผมก็ต้องเอาตัวป๊อปเข้าไปดูงานที่บริษัทด้วยครับซึ่งตอนนี้ทุกอย่างก็เริ่มลงล็อกเข้าที่เข้าทางหมดแล้ว ป๊อปก็เรียนรู้ได้ไวมีไหวพริบดีครับพูดง่ายๆคือเรียนจบแล้วก็สามารถดำรงตำแหน่งประธานบริษัทคนต่อไปได้เลยครับ

“อ่า อื้อ” เฮ้อ แต่ละคนครับกว่าจะลุกกันขึ้นมาได้ผมก็ต้องตวาดด่ากันไปอีกคนละหลายรอบแล้วนะเป็นโรคจิตอย่างนึงพอใกล้สอบแบบนี้ดุอย่างกับหมาซึ่งทุกคนก็รู้ดีเลยไม่มีใครว่าอะไรเวลาที่ผมอารมณ์เสียบ่อยๆในช่วงเวลานี้

“ไปร้านเสร็จก็กลับมาอ่านหนังสือต่อละกันนะ” ป๊อปบอกผมครับ แต่ผมว่าป๊อปน่าจะบอกตัวเองมากกว่านะ เพราะอ่านได้ไม่เท่าไรก็หลับแล้วอ่ะผมก็พยักหน้าเพราะไม่อยากสาวความยาวต่อความยืดเข้าไปอีกจะพาลหงุดหงิดกันเปล่าๆ

และเมื่อถึงร้านแล้วผมก็ดูแลความเรียบร้อยนิดหน่อยดูจำนวนลูกค้า บริการเองบ้าง ซึ่งร้านตอนนี้ก็คนค่อนข้างแน่นพอสมควรผมมีแผนในใจว่าอยากจะขยายห้องออกไปอีกสักสองห้องเพราะตอนนี้ร้านก็เปิดเก้าโมงเช้าปิดสี่ทุ่มเป็นเวลาตลอด ทุนก็มีแล้ว เหลือแต่ปรึกษากับป๊อปอ่ะแหละแต่ยังไม่คุยอะไรตอนนี้หรอก อยากให้ป๊อปทุ่มเทเวลากับการอ่านหนังสือมากกว่า หลังจากอยู่ที่ร้านได้สักพักผมก็พากันกลับมาบ้านครับถึงบ้านก็เกือบๆหกโมงเย็นพอดี

“ขึ้นไปอ่านหนังสือกันเลยนะ เดี๋ยวทำกับข้าวให้ทุ่มตรงแล้วค่อยลงมากิน” ผมออกคำสั่งเลยครับ ซึ่งทุกคนก็เดินทยอยขึ้นห้องกันไปจนเหลือแต่ผมคนเดียวในห้องครัว ผมก็รีบบรรเลงทำกับข้าวให้เสร็จครับเพราะว่าตัวเองก็ต้องไปอ่านหนังสือเหมือนกัน

“เสร็จแล้วใช่ไหมกับข้าวน่ะ” เสียงป๊อปถามมาจากหน้าประตูครัวครับ

“เสร็จแล้วมากินได้เลย” เมื่อผมบอกกลับไป ก็ปรากฏร่างของมนุษย์อีกสามคนมาอยู่ในห้องครัวเพื่อเตรียมที่จะกินข้าวกันครับ

“กินเลย พี่เบิร์ดกับพี่ตัสกินข้างนอกเค้าบอกไว้แล้ว” ทุกคนก็รับรู้และไม่ได้พูดอะไร

“เออนี่ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จขึ้นไปอ่านหนังสือต่ออีกสักชั่วโมงนะแล้วก็พักผ่อนนอนซะ” ผมรู้สึกว่าตัวเองเหมือนแม่ - - ผมคิดไปเองปะ

“โอ้ย พอเถอะแค่นี้ก็จะไม่ไหวแล้ว” วินโอดครวญแต่ผมไม่ได้สนใจอะไรครับ และเมื่อพวกเรากินข้าวกันเสร็จก็ไปอ่านหนังสือกันต่อจนสามทุ่มพวกเราก็แยกย้ายเข้านอนไปครับและในขณะที่ผมกำลังนอนๆอยู่ก็เกิดบทสนทนาขึ้นครับ

“นี่ พรหมทำไมเวลาใกล้สอบแล้วต้องเครียดอะไรมากมายขนาดนี้มันไม่ดีนะรู้ไหม” ป๊อปพูดพร้อมกับสอดแขนเข้ามากอดผมใต้ผ้าห่มด้วย

“ก็ไม่ได้เครียดอะไรมากมายสะหน่อย ก็กลัวป๊อปจะสอบไม่ผ่าน”

“ไม่ผ่านก็แก้สิ จะไปยากอะไร” ป๊อปตอบผมหน้าตาเฉย

“แล้วถ้าสอบผ่านไปเลยจะดีกว่าไหม!!!!” ผมเริ่มมีอารมณ์ครับ

“เฮ้อ พูดเรื่องนี้ทีไรพรหมก็ของขึ้นทุกที...อย่านะถ้าป๊อปของขึ้นมาบ้างคนที่เดือดร้อนน่ะพรหมนะบอกไว้ก่อน” ป๊อปพูดสองแง่สองง่ามแล้วก็ยิ้มอย่างไม่น่าไว้ใจที่สุดเลย

“ป๊อปบ้า ทะลึ่ง!!!!”

“หึหึ” ป๊อปหัวเราะในลำคอแล้วจากนั้นผมก็เข้าชาญไปเลยครับเพราะพรุ่งนี้มีสอบเป็นวันแรก

และเวลาก็ผ่านไปไวเหมือนโกหกเลยครับเพราะวันนี้เป็นการสอบวันสุดท้ายและวิชาสุดท้ายด้วยซึ่งในหลายๆวิชาที่ผ่านมาผมก็ทำได้แปดสิบเปอร์เซ็นต์ขึ้นแทบทุกวิชา ส่วนคนอื่นๆก็แค่พอผ่านหรือไม่ก็เจ็ดเปอร์เซ็นต์ ซึ่งผมก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรกับผลสอบมากนักขอแค่ผ่านและอยู่ในเกณฑ์ที่ดีก็พอแล้ว

“อีกสิบนาทีสอบแล้วนะ เลิกอ่านได้แล้วมั้งแค่นี้ก็ไม่มีใครแซงได้แล้ว” ป๊อปบอกผมครับเพราะตลอดเวลาในช่วงสอบตัวผมแทบจะไม่ห่างหนังสือเลยครับอ่านเหมือนอ่านการ์ตูนโดเรมอนที่อ่านแล้วอ่านอีก

“อย่าไปคิดว่าจะแข่งกับใครสิ คิดซะว่าแข่งกับตัวเอง” ผมบอกป๊อปพร้อมกับปิดหนังสือเพราะอ่านจบพอดีซึ่งวิชาสุดท้ายที่จะสอบก็ค่อนข้างหินพอสมควรด้วยครับ

“เข้าห้องสอบกันเถอะ.....สู้ๆนะ จุ๊บ” ผมให้กำลังใจป๊อปครับป๊อปก็ยิ้มแล้วไปนั่งที่สอบตัวเองวิชาสุดท้ายแล้วสู้ตายครับหลังจากนี้จะได้สบายๆ

และผมก็เป็นคนออกห้องสอบคนแรกเหมือนเดิมครับ ผมเป็นคนทำข้อสอบไวครับอาจจะเป็นเพราะอ่านหนังสือมาเยอะเลยทำให้แม่นในคำตอบพอสมควรครับ และกว่าอีกสามคนที่เหลือจะออกมาได้ก็แทบหมดเวลาแล้วครับ

“เย้ เสร็จแล้วกลับบ้านกันเถอะ อยากนอนมากกกกกก” อัทพูดครับ

“ยังกลับไม่ได้ พี่ตัสกับพี่เบิร์ดบอกให้รอเพราะรถเสียให้อู่มาลากไปซ่อมแล้ว” พวกผมก็พยักหน้าแล้วพากันไปที่คณะพี่ตัสซึ่งกำลังสอบกันอย่างเคร่งเครียดเลยแหละครับ และแน่นอนสามีที่แสนดีของพี่ตัสก็เฝ้าอยู่หน้าห้องเหมือนเคย ผมอยากรู้จังพี่เบิร์ดแกไม่มีสอบหรือว่ายังไงถึงได้มีเวลามาเฝ้าพี่ตัสเนี่ย

“เฮ้อ เมื่อยจังพี่เบิร์ด” พี่ตัสออกมาพอดีครับ

“ไว้กลับบ้านเดี๋ยวพี่นาบให้...ป้าบบบบ....” เสียงฝ่ามือพี่ตัสตีแขนพี่เบิร์ดครับ

“นวดก็พอ แหม นาบเดี๋ยวตบเปี้ยงเลย....อ้าวมากันมาดีเลยพี่เสร็จแล้วกลับบ้านกันเถอะ” แหม่ มีหรอที่จะรอช้าแต่ละคนนี่แทบจะวิ่งขึ้นรถกันเลยทีเดียวเพราะเหนื่อยมากกับการสอบไฟนอลแบบนี้และเมื่อมาถึงบ้านพวกเราก็มานั่งรวมกันก่อนที่ห้องนั่งเล่น

“ปิดเทอมนี้เที่ยวไหนกันดี” พี่ตัสเอ่ยชวนขึ้นก่อนครับ และพวกเราก็นั่งเถียงกันอย่างเมามันส์ต่างคนต่างยกเหตุผลนั่นนี้มาอ้างกัน

“เอางี้ไหมคนละครึ่งทาง....ไปเที่ยวทะเลดีกว่าเพราะขืนไปทุกที่ที่อยากไปนะตายพอดีไม่ได้พักผ่อนหรอก” พี่ตัสเสนอขึ้นและทุกคนก็ตกลงปลงใจครับเพราะเลือกไม่ได้จริงๆ

“งั้นขอสรุปว่าทะเลที่ภูเก็ต อีกสองวันเดินทางเตรียมตัวได้เลย ตอนเช้าล้อหมุนเก้าโมงตรง” พี่ตัสนัดแนะทุกคนครับ หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันไปเรื่องใครเรื่องมันครับ ทะเลจ้าอีกสองวันรอหน่อยนะจ๊ะ~


ปล.เนื้อเรื่องใกล้จบทุกทีแล้วนะครับ
และในตอนจบบอกไว้เลยว่า 'พี่ตัส' อาจจะตายครับ
ผมกำลังคิดอยู่ว่าจะให้ตายดีใหมขอถามจากผู้อ่านแล้วกันนะครับ
คิดเห็นยังไงว่าจะให้ตัสตาย ดีหรือไม่ เม้นบอกมาเลยครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 132 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 03-09-2012 21:39:54

ใหนๆก็จะจบแล้ว ทำไมต้องให้มีใครตายด้วยอ่ะครับ
เอาเป็นว่าจบแบบมีความสุขกันทุกๆคนได้มั้ยอ่ะ

แค่มีความรักแบบนี้มันก็ยากพอแล้ว อย่าให้ต้องเศร้าอีกเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 132 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 03-09-2012 22:01:50

ทำไมต้องให้มีใครตายด้วยล่ะ แค่คิดก็ใจหายแล้วอะ ไม่ต้องให้ตายหรอก เฮ้อ!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 132 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 03-09-2012 23:13:49

หง่ะ  อ่านมาขนาดนี้ กว่าจะผ่านอุปสรรคต่างๆกันมาได้ ขอจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งดีกว่่า อย่าให้มีใครตายเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 132 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 04-09-2012 00:30:05

ทำไมพี่ตัสต้องตายด้วย อะไร ยังไง ไม่อ้าวว~

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 132 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: TukOO9726803 ที่ 04-09-2012 01:08:13

 ขอจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งดีกว่่า อย่าให้มีใครตายเลยคับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 132 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 04-09-2012 10:44:40

บ้านหรรษานะเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 132 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 04-09-2012 14:12:44

รอจ้า :t3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 132 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 04-09-2012 22:58:25

no way ห้ามให้มีคนตายนะ ไม่ว่าใคร ขอให้จบแบบแฮ้ปปี้จะดีที่สุดเลย






รีบมาต่อนะ ยิ่งใกล้จบยิ่งอยากให้จบแบบสุขสุดๆ ไปเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 132 Upแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 04-09-2012 23:20:36

ไม่มีคนตายดีกว่า   :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 133 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 04-09-2012 23:51:38

Lesson 133

( Autt Part )

เย้ๆ ในที่สุดผมก็ได้มาอยู่ที่ทะเลแล้วคร้าบผม ระหว่างการเดินทางมาเกือบแปดชั่วโมงเพราะขณะเดินทางก็แวะนั้นแวะนี่ไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคนว่างๆอ่ะนะครับ อิจฉาล่ะสิแถมระหว่างทางผมก็มีแอบสวีตกับวินบ้างพอหอมปากหอมคอ

“นี่ๆ บ้านพักอยู่ตรงนี้” พี่ตัสชี้ไปที่บ้านหลังหนึ่งครับ เป็นบ้านขนาดชั้นเดียวแต่ก็ใหญ่กว้างขวางพอสมควร

“พี่ตัสไปเล่นทะเลกันเถอะ” พรหมชวนพี่ตัสลงทะเลตั้งแต่ยังไม่ลงรถเลยครับ

“นี่ แล้วไม่ชวนเราหรือไงงอลพรหมแล้ว” ผมแกล้งทำหน้ามู่ใส่พรหม พรหมก็เข้ามาง้อครับแต่ดูเหมือนจะมากไปหน่อย

“อะ..แฮ่ม เบาๆหน่อยกอดอยู่ได้ช้ำหมด” ใช่แล้วครับพรหมกอดผมอยู่ เหตุเพราะว่าหลังจากเข้าห้องน้ำที่ปั๊มแห่งสุดท้ายผมสลับที่เพื่อทีจะมานั่งกับพรหมที่เบาะกลาง

“อะไรวินขี้หึงไปได้เราไม่ได้คิดอะไรสักหน่อยใช่ไหมอัท.....ฟอดดด”

“เฮ้ยๆ ไอ้ป๊อปมึงจัดการเมียมึงเลยมาขโมยหอมแก้มเมียกูได้ไง” อิอิ วินมันโวยวายตีโพยตีพายเลยครับ 5555555

“ไม่เห็นจะเป็นไรเลย....ฟอดดด” ผมหอมแก้มพรหมกลับครับ

“เยอะๆ เยอะตลอด เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย...อยากเป็นเหมือนตอนไปเที่ยวน้ำตกหรือไง” ป๊อปส่งเสียงขู่พรหมครับ

“ไม่มีทางเพราะตลอดทริปนี้จะนอนกับอัท”

“ไม่ได้!!!” วินพูดเสียงดังลั่นเลยครับ แสดงถึงความคัดค้านเต็มที่

“ไม่สน...ไว้มานอนด้วยกันนะ” ผมหันไปบอกพรหม พรหมก็พยักหน้ารับเป็นอันเรียบร้อย สรุปคือตลอดการท่องเที่ยวครั้งนี้ผมจะไม่เปลืองเนื้อเปลืองตัวมากครับ

“เฮ้อ ถึงแล้ว ลงไปช่วยกันขนของเข้าที่พักกันเถอะ” เมื่อรถจอดสนิททุกคนก็ลงไปช่วยกันขนของครับเพราะขนกันมมากพอสมควร

“พี่ตัส อัท เปลี่ยนผ้าเล่นน้ำ!!!!!!” พรหมรีบดันผมกับพี่ตัสเข้าห้องมาเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าครับ ซึ่งการใส่ชุดเล่นน้ำครั้งนี้ก็ค่อนข้างวาบหวิวแต่ใส่ชุดธรรมดาซ้อนไว้อีกชั้นนึงครับ ผมก็ไม่เข้าใจว่าพี่ตัสจะให้ใส่ทำไมตั้งสองชั้น

“วิน เค้าไปเล่นน้ำก่อนนะ” ผมตะโกนบอกทันทีที่ออกจากห้องหลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ แต่พวกผมก็ไม่ได้รอฟังคำตอบรับของใครทั้งสิ้นต่างคนต่างวิ่งลงทะเลกันเหมือนไม่เคยเห็นมาก่อน อาจจะเพราะอยากจะผ่อนคลายหลังจากสอบเสร็จก็ได้เพราะ พรหมกับพี่ตัสเครียดพอสมควรเมื่ออยู่ในช่วงสอบ แต่ผมชิวๆ สอบเอาพอผ่านมาสักนิดนึงไม่ให้น่าเกลียดก็เท่านั้นเอง

“นี่แหนะ!!!!!” ผมแกล้งวักน้ำใส่หน้าพรหมครับ ผมก็หลบพัลวัลเลยครับ

“แกล้งชาวบ้านหรอ นี่!!!!นี่!!!!!นี่!!!!!” พี่ตัสแกล้งผมต่อครับวักน้ำใส่ผมทีกว่าที่ผมแกล้งพรหมอีก น้ำทะเลเข้าปากเค็มปิ๊ดปี๋เลยอ่ะ

“พี่ตัสแกล้งผม ผมจะฟ้องพี่เบิร์ด” ผมทำท่างองแงใส่ครับ

“หรอ...จะฟ้องให้มันมาช่วยแกล้งหรือไง” พูดอีกก็ถูกอีกผมมันจะเป็นคนที่โดนแกล้งบ่อยที่สุดในบ้าน แม้แต่ลายตาลหมาที่ผมเก็บมาเลี้ยงมันยังชอบงับแข้งงับขาผมเลย แต่งับแบบหยอกๆไม่ได้เจ็บอะไร

“นี่!!!!!!!! มากันไม่เคยคิดจะรอเลยใช่ไหม” มาแล้วครับ JYJ เจ้าเก่าของเรายืนเรียงหน้ากระดานแข่งกันหล่อเลยนะ คงอยากให้ชายหาดร้อนเป็นไฟมั้ง สาวๆแถวนั้นมองกันตาลุกเป็นไฟเลยครับ

“แต่งตัวเรียบร้อยดีใช่ไหม” วินตะโกนถามครับ ผมก็หลุดหัวเราะเลยครับกับความกงัวลของวิน....มันเป็นเรื่องที่ไม่เข้าท่าเอาซะเลย

“ลงมาดูเองสิ” เมื่อผมบอกกลับไปสามคนก็กระโจนลงน้ำมาเลยครับ วินมาหาผม ป๊อปไปหาพรหม และพี่เบิร์ดไปหาพี่ตัส และบังเอิญผมสามคนยืนกันเป็นสามหลี่ยมเบอร์มิวดาร์เลยครับ

“หนีกันเถอะ” พี่ตัสพูดครับ มีหรอที่จะรีรอต่างคนก็ต่างตะกายน้ำหนีกันครับ หนีกันไปหนีกันมาจนสุดท้ายก็หนีกันขึ้นมาบนชายหาดแล้วก็มานั่งเล่นทรายกันครับ

“ตัวดี มานอนตรงนี้หน่อย” วินเรียกผมครับ

“ทำไม”

“เออน่าบอกให้นอนก็นอนสิ” ผมก็งงๆแต่ก็นอนไปตามคำบอกของวินแหละครับ แล้ววินมันก็ใช้ไม้ลากรอบๆตัวผมแล้วพอเสร็จมันก็มานอนลงข้างๆผม

“วาดอะไรอ่ะ”

“วิมานของเราไง” เมื่อวินบอกต่อมเสือกอยากรู้อยากเห็นของผมก็ทำงานทันที ลุกขึ้นดูให้เต็มๆตา...แหมวาดรูปหัวใจคลุมผมกับตัวมันเองไว้ ชิ

“เสี่ยวเอ้ย” ผมพูดลอยๆแล้วก็ไปซบอกมันตรงนั้นเลยครับ ไม่อายด้วยทำไมอ่ะแฟนผมหล่อ มีสายตามองมาที่ผมกับวินหลากหลายดีครับ มีทั้งเสียดาย เขิน อิจฉา คือมันมีทุกรูปแบบ

“เฮ้ย วอลเลย์บอลชายหาดกัน ลุกๆ” พี่เบิร์ดครับมาชวนไปเล่น แต่เล่นไปพี่เบิร์ดแกก็ชนะแหม เอกพละเนอะเค้าก็ต้องเก่งอยู่แล้ว

“แล้วจะแบ่งข้างยังไง” ป๊อปถามขึ้นครับ

“แบ่งได้แล้ว” วินบอกพร้อมกับจับมือพี่เบิร์ด ป๊อปไปหาตัวเอง...ฮ๊ะ หรือว่า!!!!!!

“เฮ้ย เอาจริงดิ” ป๊อปถามครับ มันก็แน่แหละเพราะถ้าเค้าสามคนคู่กันนั่นหมายความว่าทีมผมมีพี่ตัส ผม และก็พรหม ผมอ่ะพอเล่นได้ออกจะเก่งเลยแหละวอลเลย์บอลเนี่ย แต่คนอื่นผมไม่รู้

“เอาดิวะ ถ้าฝั่งวินชนะตัวดีต้องมานอนกับวินเหมือนเดิม ส่วนพรหมก็ต้องไปนอนกับป๊อป นี่คือการเดิมพัน”

“แล้วถ้าฝั่งพวกพี่ชนะหล่ะ” พี่ตัสยืนกอดอกถามเลยครับเหมือนจะมั่นใจมาก เห็นแบบนี้ค่อยชื่นใจหน่อย แต่พรหมนี่สิยืนนิ่งไปเลยจะเล่นไหวไหมเนี่ย

“พี่อยากทำอะไรก็ทำไปเลยครับพี่” วินเริ่มพูดปัดๆเพราะอยากจะเริ่มการแข่งขันไวๆ

“พูดเองนะ” และแล้วการแข่งขันก็เริ่มขึ้นครับ โดยที่ช่วงแรกสามคนฝั่งนู้นคะแนนนำไปก่อนแล้วด้วยความที่ว่าเค้าสามคนเล่นกีฬากันค่อนข้างที่จะเก่ง แต่ถามว่าผมกลัวไหม...ไม่อ่ะ

“วิน เสิร์ฟดิ” พี่เบิร์ดสั่งครับวินก็ไปเสิร์ฟหลังเส้น อู้ว มันเสิร์ฟสวยมากอ่ะครับ

“พี่รับเอง” พี่ตัสครับตัวตบและตัวบ็อกของทีมถ้าไม่มีพี่แกป่านนี้ทีมแพ้ไปแล้วแต่เผอิญพี่แกเก่งไม่ว่าลูกจะมาเรี่ยราดขนาดไหนแกก็รับได้หมด

“พรหมตั้ง” พรหมเป็นคนที่ตั้งวอลเลย์บอลได้สวยมากครับแล้วพี่ตัสก็ตบซ้ำอีกที

สรุปวอลเลย์บอลที่เล่นกันนานๆเนีย ไม่รู้ใครชนะเค้าลืมนับคะแนนไว้แต่ก็ชางมันเถอะตอนนี้ผมรู้สึกเริ่มร้อนครับเพราะชุดสองชั้น

“ไปว่ายน้ำที่รีสอร์ทกันเถอะ” พี่ตัสชวนครับแกคงร้อนแกเพราะเล่นวอลเลย์บอลมานี่เหงื่อซกเลยครับ

“นี่ถอดชุดนอกออกด้วยนะ” พี่ตัสบอกขณะที่พวกเรากำลังเดินขึ้นสระ

“ทำไมอ่ะพี่” พรหมถามหน้าตากังวลไปเลยครับ

“ก็มันเป็นกฎถ้าอยากลงก็ต้องใส่กางเกงว่ายน้ำเพราะไม่งั้นดี๋ยวสระจะสกปรก” พี่ตัสอธิบายเล็กน้อย

“อ๋อ งั้นไปเปลี่ยนกันเลยเถอะ” แล้วพวกผมก็พากันไปเอาเสื้อนอกออกแล้วใส่กางเกงว่ายน้ำที่สั้นจากเอวลงมาแค่สองคืบกว่า!!!!!!!!

“ฮึ้ย เป้าหมายมาแล้วเตรียมล่อหน้าล่อตานะ พี่ละหมันไส้มันสามคนจังเลยเดี๋ยวมีอะไรสนุกๆทำด้วย!!!!”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 133 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: DarknLight ที่ 05-09-2012 00:14:12

หาเรื่องสนุกๆ อะไรทำกันเหรอครับพี่ตัส ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 133 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 05-09-2012 08:56:36

จะโดนพี่ตัสทำอะไรบ้างล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 133 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 05-09-2012 10:48:14

พี่ตัสชวนทำอะไรอะ น่าลุ้นมากๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 134 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 05-09-2012 23:42:30

Lesson 134

( Prom Part )

เอ่อ ความรู้สึกเดียวของผมตอนนี้คือเย็นขาและช่วงบนมากครับ เพราะใส่ชุดว่ายน้ำสีดำที่พี่ตัสหามาแถมความยาวของมันก็สุดแสนจะสั้นเอามากจนน่าใจหาย แล้วถ้าป๊อปมาเห็นผมในสภาพนี้จะเกิดอะไรขึ้น...ผมล่ะไม่อยากคิดเลย

“พร้อมกันหรือยัง” พี่ตัสถามเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำ

“ไม่พร้อมพี่!!!!” ผมบอกอย่างรวดเร็วเลยครับ ผมไม่อยากออกไปเจอใครเลยตอนนี้

“งั้นไปกันเลย” ฟังผมหน่อยเถอะพี่ตัส!!! เฮ้อ แต่สุดท้ายผมก็โดนลากไปด้วยอยู่ดีและมันก็เป็นอย่างที่ผมคิดครับเมื่อขึ้นมาถึงสระผู้ชายหันมามองทั้งสระไม่เว้นแม้แต่ฝรั่งที่กำลังดำน้ำอยู่ก็ขึ้นมาบนผิวน้ำเพื่อดูพวกเราสามคน(อันนี้ก็เวอร์เกินไป)

“พี่ตัส ผมว่าคนมองเราแปลกๆนะ” อัทกระซิบคุย

“แค่นี้น่ะจิ๊บๆ เดี๋ยวรอเป้าหมายเราขึ้นมาก่อนเถอะ ตอนนี้ยังไม่ปรากฏกายเฉยๆ” พี่ตัสพูดจบก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้พับที่วางไว้ข้างสระ ผมกับอัทมองหน้ากันแล้วก็เดินตามไปนั่งตามครับ และจากนั้นพักเดียว JYJ ของผมก็ปรากฏกายกันแล้ว

“มาแล้ว หึหึ” พี่ตัสหัวเราะในลำคอครับ น้ำเสียงดูโชคร้ายมากๆเลยอ่ะครับ แต่พพวกนั้นขึ้นมาก็อยู่ในสภาพเดียวกับผมเลยครับ แต่ต่างกันตรงที่พวกเค้าเรียกสายตาจากสาวๆ ตุ๊ด แต๋ว กระเทย เห็นแล้วก็หมันไส้แอบงอนนิดๆก็เล่นไม่ใส่เสื้ออีกแล้วอวดจริงๆเลยซิกแพคเนี่ย

“ว่าแล้วว่ามันต้องมาแบบนี้ ชิ” อัทบ่นเล็กน้อยครับ ถ้าผมเดาตอนนี้ทุกคนคงกำลังคิดเหมือนกันแต่ดูเหมือนพี่ตัสจะรู้เลยให้พวกเราแต่งตัวค่อนข้างล่อแหลมเอามากๆ

“มาแล้วๆ เดินมาหาเราแล้ว” พี่ตัสบอกครับ เมื่อผมหันไปก็เจอสายตาอำมหิตของคนสามคนครับกำลังมุ่งมาทางนี้เลยแหละ

“ทำไมแต่งตัวแบบนี้ฮ๊ะ” วินครับ

“โชว์ทำไมชอบโชว์นักหรือไง” ป๊อปครับ

“แต่งตัวแบบนี้เดี๋ยวจับตีเลย” และพี่เบิร์ด ดูแกจะไม่ซีเรียสเท่าไรเพราะรู้ทันกัน

“เอ่อ...ก็พี่ตัสหามาให้ใส่นิ” ผมบอกกับป๊อปครับ ส่วนคนอื่นก็กำลังเคลียร์กันอยู่ตามคู่ใครคู่มันดูเหมือนพี่ตัสกับพี่เบิร์ดจะเป็นออกแนวการท้าทายมากกว่าครับ ส่วนคู่ของวินกับอัทกำลังดุเด็ดเผ็ดมันเลยครับ

“ไม่ต้องไปสนใจเรื่องของคนอื่น!!!! ถ้าทีหลังแต่งแบบนี้อีกนะไม่จบง่ายๆแน่” ป๊อปบอกผมหน้าเครียดเลยครับ อะไรวะก็ผมไม่ได้ตั้งใจนี่แต่ผมทำอะไรไม่ได้มันอึดอัดมากๆเลยครับผมเลยเดินหนีออกมาโดยไม่พูดอะไรสักคำและรู้สึกร้อนที่ขอบตาด้วย....บ้าเอ้ย จะร้องไห้ทำไมวะ!!!!!

“นี่ อย่าเดินหนีป๊อปนะ” ป๊อปตะโกนเรียกผมครับ ผมก็ยิ่งสาวเท้าเร็วยิ่งขึ้น

“พูดไม่รู้เรื่องใช่ไหม” ป๊อปวิ่งตามผมมาจนทันแล้วกระชากแขนผมอย่างแรงจนกระทั่งตัวผมเซไปซบกับอกของป๊อป

“จะเดินหนีทะ.....พรหม...ร้องไห้ทำไมครับ” ป๊อปเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยครับเมื่อเห็นน้ำตาผม

“เปล่า” ผมบอกพร้อมกับปาดน้ำตาตัวเอง

“เปล่าอะไรก็เห็นอยู่ว่าร้องไห้” ผมก็เงียบไม่ตอบครับเพราะมันรู้สึกยังไงไม่รู้ บอกไม่ถูกเหมือนกัน

“ขอโทษครับ ทีหลังพรหมก็อย่าทำแบบนี้อีกสิรู้ทั้งรู้ว่าป๊อปหวง”

“ก็จะไปรู้ได้ไงล่ะ...ฮึก...พี่ตัสหามาให้...อึก...จะไปรู้ได้ไงเล่า” คราวนี้เขื่อนแตกครับ ยิ่งมีคนโอ๋ยิ่งร้องเป็นกันไหม

“โอ๋ๆ ไม่เอานะเลิกร้องไห้นะ ขอโทษครับทีหลังป๊อปจะไม่งี่เง่าแล้วนะ ไปเล่นน้ำกันดีกว่าไป” ป๊อปโอบไหล่ผมแล้วพาเดินกลับมาที่สระ เมื่อมาถึงทุกคนก็ลงเล่นน้ำกันหมดแล้วโดยที่พี่ตัสเล่นกับอัท ส่วนวินกับพี่เบิร์ดก็เล่นด้วยกัน

“ป๊อปไปอยู่กับพี่เบิร์ดกับวินก็ได้นะ เดี๋ยวเค้าจะอยู่เล่นกับพี่ตัสกับอัท”

“โอเคครับ งั้นป๊อปลงน้ำละนะ” ผมก็ยิ้มแล้วพยักหน้า ป๊อปก็วิ่งโดดลงน้ำไปเลยครับ ส่วนผมก็ค่อยๆลงไปในน้ำและว่ายไปตรงอัท

“ร้องไห้มาล่ะสิ” โห ยังไม่ทันถึงตัวเลยพี่ตัสก็ทักผมแล้ว

“นิดหน่อยน่ะพี่ แต่เรียบร้อยแล้วแหละ” ผมบอกกลับ

“แล้วอัทเป็นไรหน้ามุ่ยเลย” ผมถามเพราะอัทหน้าไม่รับแขกเลยตอนนี้ จากปกติที่เป็นคนร่าเริงตลอดเวลา

“ก็ของเค้ามันไม่ลงตัวเหมือนของเราไง” อ๋อ ชัดเจนครับคงงอนกันหน่อยๆเดี๋ยวก็ดีกันเหมือนเดิมแหละน่า

“อย่าไปซีเรียสเลย ไปเล่นกันดีกว่านะ” ผมบอกแล้วก็ลากอัทไปเล่นน้ำ เล่นทั้งสไลเดอร์ ลูกบอลน้ำ ไม้กระโดด จนเหนื่อยอ่อนเลยครับ

“โอ้ย พอก่อนไหมเราเหนื่อยจังเลยอ่ะอัท” ผมเป็นคนลากเค้าสองคนมาเล่นนะครับ แต่ทำไมกลายเป็นว่าผมเหนื่อยและหมดแรงเป็นคนแรกล่ะ

“อะไรอ่ะ ชวนเราเองนะ พรหมไปนั่งพักก่อนก็ได้เราจะเล่นต่อกับพี่ตัส” พูดจบก็วิ่งปรู๊ดไปเลยครับทิ้งผมซะงั้นอ่ะ อยากวิ่งตามไปอยู่หรอก แต่ไม่ไหวแล้วจริงๆผมก็ไปหาที่นั่งรอครับ ผมก็นอนเล่นดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย

“เอ่อ สวัสดีครับ” ผมหันไปตามเสียงก็พบกับผู้ชายร่างสูงใหญ่หน้าต่อนี่แบบว่าหล่อเลยแหละ แถมหุ่นก็ดีมากๆด้วยซิกแพคเหมือน JYJ ของผมเลยผิวนี่ขาวจั๊วเลยครับ

“อ่า ครับ” ผมก็พยกหน้าไปตามมารยาทแหละ

“ไม่ไปเล่นน้ำหรอครับ”

“อ่อ พอดีพึ่งเล่นเสร็จน่ะครับ”

“อ๋อ มาเที่ยวคนเดียวหรอครับ” จะถามทำไมนักหนาวะเนี่ย

“มากับเพื่อนแล้วก็...” ผมยังพูดไม่จบเลยครับก็มีเสียงแทรกขึ้นมา

“กับแฟนครับ!!!!” เสียงป๊อปนั้นเองครับ ดงัมาจากอีกทางนึง ผมก็ยิ้มรับเลยครับกำลังต้องการตัวช่วยเลยแหละ

“อ๋อครับ งั้นผมไม่รบกวนคุณดีกว่านะครับ” พูดจบเค้าคนั้นก็รีบลุกไปเลยครับ อิอิ

“อะไรเผลอแปปเดียวมีอะไรมาเกาะแกะอีกละ” ผมก็หัวเราะครับแล้วเราสองคนก็พากันกลับมาที่บ้านพักครับเมื่อกลับมาถึง คนอื่นเค้าก็ถึงกันแล้วอ่ะแต่กำลังอาบน้ำอยู่ผมจึงได้อาบเป็นคนสุดท้าย และเมื่อผมอาบน้ำเสร็จแล้วออกมาที่ห้องครัวบรรยากาศในห้องกำลังมาคุเลยครับ

“ชอบนักแต่งตัวยั่วสายตาชาวบ้านเนี่ย อยากโชว์มากหรือไง” เสียงวินครับ เสียงดโมโหอยู่เหมือนกัน

“แล้วทีตัวเองล่ะ ถอดเสื้อโชว์ซิกแพคเหมือนกัน ชอบโชว์นักหรือไง” อัทก็เถียงกลับไม่แพ้กันครับ

“โอ้ย พวกแกอย่าเถียงอะไรกันไร้สาระได้ไหม เรื่องมันก็ผ่านมาแล้วก็ให้มันแล้วกันไปเถอะน่า” พี่ตัสพูดแบบเซ็งๆเลยครับ

“หึ....หุ่นก็ไม่ได้มีอะไรน่าโชว์ ยังจะถอดอีก สงสัยอยากมีผัวใหม่มั้ง มันอยากมากขนาดนั้นเลยหรือไง” เจ็บครับ เจ็บมาก เป็นผมๆไม่เอาแล้วครับถ้าด่ากันขนาดนี้

“เคร้ง!!!!...มันจะมากไปแล้วนะ...กูทำอะไรผิดมากหรือไง...เออเดี๋ยวกูจะมีผัวใหม่ให้ดู” พูดจบอัทก็เดินตึงตังออกจากบ้านไปเลยครับ เดือดร้อนถึงพวกผมที่ต้องช่วยกันเรียกไว้

“สารเลว ถ้าด่าขนาดนี้มึงไม่บอกเลิกมันไปเลยล่ะ” ผมหันไปตวาดมันเลยครับแล้วก็วิ่งตามอัทออกไปแต่ผมก็ได้ยินเสียงแว่วๆจากด้านหลัง

“มึงด่ามันแรงไปนะไอ้วิน” เสียงพี่ตัสครับ แล้วพี่แกก็วิ่งตามผมออกมาจนทัน

“นู้นไง ไปหามันเถอะ” ผมกับพี่ตัสก็วิ่งเข้าไปหาอัทเผื่อว่าอะไรๆมันจะดีขึ้นมาบ้างครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 134 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 06-09-2012 08:31:41

อ้าว!ตอนแรกยังเล่นนำ้กันเฮฮาอยู่เลย ไหงมาตอนท้ายดราม่าซะงั้น

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 134 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 06-09-2012 09:11:34

รอจ้าๆ :z2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 134 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 06-09-2012 11:13:02

เรื่องมาอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 134 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 06-09-2012 16:45:40

งานเข้าอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 134 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 06-09-2012 18:26:38

เอาแบบ เเฮปปี้ดีกว่าจ้า
ถ้าตอนจบเศร้าเราก็ไม่อยากอ่านอ่ะ มันบั่นทอนจิตใจจริงๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 134 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 06-09-2012 19:33:35

ขยันสร้างเรื่องจริงๆ

เมียมีผัวใหม่แล้วจะรู้สึก

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 134 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 06-09-2012 20:21:37

วินอะแรงไปไหม น้องอัทแค่หยอกๆอะ นายจะหึงโหดไปไหม

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 134 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 06-09-2012 21:18:20

มีเรื่องตลอดเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 134 Update!!!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 06-09-2012 22:45:43

วินด่าได้แรงมากกกก !!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 135 หาดมรณะ
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 06-09-2012 23:34:59

Lesson 135

( Tus Part )

“อัท...หนีออกมาทำไม” ผมกับพรหมเดินมานั่งขนาบอัทไว้เลยครับซึ่งตอนนี้อัทกำลังร้องไห้อยู่ครับ ดูๆแล้วก็น่าสงสารอยู่เนะเนี่ย ผมไม่น่าเล่นอะไรพิเรนทร์ๆเลยทำให้เค้าสองคนต้องมาผิดใจกัน...รู้สึกผิดจังเลยอ่ะ

“ฮึก...ฮือ..ฮือ..ซิก...พี่ตัสดูมันด่าผมสิ...อึก...” อัทร้องไห้โฮเลยครับแล้วก็โดดเข้ามากอดผม ผมก็ต้องรับไว้แล้วก็คอยลูบหลังมัน หลังมันสั่นมากๆอ่ะครับคงจะเสียใจมาก

“ไม่เอานะไม่ร้อง วินมันคงแค่ใจร้อนไปหน่อยน่ะ” ผมพยายามปลอบน้อง

“อื้อ เราก็ว่างั้นแหละตอนแรกป๊อปมันก็ร้อนมาเหมือนกัน แต่สุดท้ายตอนหลังมันก็เย็นลงนะ ให้เวลาวินมันหน่อยเถอะ” พรหมให้เหตุผลเสริมขึ้นมาครับ

“ไม่เอา ไม่ให้อะไรทั้งนั้นจะกลับบ้าน!!!” อยู่ๆอัทมันก็ผละออกจากผมแล้วก็พูดเสียงแข็งเลยครับ ท่าทางงานนี้จะยาวอ่ะนะ

“จะกลับยังไงนี่มันก็มืดแล้วนะ”

“ผมจะโทรให้อามารับ” เด็กน่าดูเลย ไอ้ตัวเล็กเอ้ย

“อัทไม่สงสารอาหรอ ทำงานก็หนักมาทั้งวันแล้ว กลางคืนยังจะต้องขับรถมารับอัทที่ภูเก็ตอีก” ผมใช้วาจาหว่านล้อมเอาแล้วครับผมรู้อัทมีจิตสำนึกมากพอสมควร

“แต่ผมยังไม่พร้อมเจอหน้าวินมันตอนนี้”

“งั้นเราไปเปิดบ้านเพิ่มกันก็ได้ เดี๋ยวพี่เปิดให้...ไปเถอะป่ะ” ผมกระชากทั้งสองคนลุกเลยครับแล้วก็ไปขอติดต่อบ้านพักอีกหลังนึงใกล้ๆกันนั้นแหละ

“เดี๋ยวผมไปยกกระเป๋าที่บ้านนู้นมาให้นะ” พรหมบอกจบก็เดินออกไปจากบ้านที่พวกเราเปิดใหม่ครับ โชคดีที่มันยังว่างอยู่

“อัทกินอะไรร้อนๆหน่อยไหม เผื่อจะดีขึ้น”

“ไม่เป็นไรพี่ตัส ผมอยากอยู่เฉยๆมากกว่า”

“ตามใจแล้วกันนะ” ผมก็ไม่ค้านอะไรหรอกในเมื่อเจ้าตัวเค้าต้องการอย่างนั้น

“กลับมาแล้วครับ เฮ้อ~ หนักเหมือนกันนะเนี่ย” พรหมเดินลากกระเป๋าเข้ามาในห้องดูท่าทางจะหนักใช่เล่นเลยนะน่ะ ลากมาซะตัวโยกกันเลยทีเดียว

“มาพรหมเดี๋ยวเราช่วย” อัทวิ่งไปรับกระเป๋าจากพรหมครับ แล้วเค้าสองคนก็พากันไปเก็บกระเป๋ากันในห้องจนพวกเค้าสองคนเดินออกมาจากห้องผมจึงยิงคำถามใส่ทันที

“แล้วจะนอนยังไง......นอนรวมกันหมดนี่แหละเนอะ” อิอิ ถามพร้อมกับเสนอไปพร้อมกัน

“อื้อ ก็ดีเหมือนกันนะพี่ตัส” พรหมบอกครับ สงสัยคงจะกลัวหรือไม่ก็คงจะไม่ชินที่จะต้องนอนคนเดียวเพราะปกติป๊อปจะนอนด้วยตลอด

“งั้นก็ตามนี่นะ” ผมบอกแล้วพวกเราก็นั่งดูหนังกันต่อครับ จนมันเริ่มดึกขึ้นไปทุกทีๆ

“เบื่อจัง” อัทพูดขึ้น

“ไปนอนสิไป” ผมก็ไล่มันไปนอนครับถ้าเบื่อล่ะก็

“แต่มันไม่ง่วงนี่.....เออนี่ๆ ไปเดินเล่นตามชายหาดกันไหม” อัทเสนอครับ

“งั้นไปกันเถอะ” พรหมพูดขึ้นและลุกขึ้นยืนเหมือนประมาณว่ากูพร้อมเต็มที่จะไปไหนก็ไปอะไรทำนองนั้น

“หาดทรายตอนกลางคืนเนี่ยเย็นสบายดีจังเลยเนอะ” ไอ้ตัวเล็กมันยิ้มร่าเลยครับ ก็นะตอนนี้ต้องตามใจเค้าหน่อยพึ่งจะทะเลาะกับแฟนมา ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้เลยครับ

“อื้อ สดชื่นดีด้วยนะ” พรหมก็บอกต่อและเค้าสองคนก็คุยกันครับเรื่องสัพเพเหระ ทั้งที่มีสาระและหาสาระไม่เจอ ส่วนผมก็เดินดูดาวไปเรื่อยๆนึกถึงเวลาที่เจอพี่เบิร์ดแรกๆจัง...รักแรกแต่ไม่กล้าที่จะบอกเค้า จนเค้ามารู้เอง น่าอายจัง >///<

“พี่ตัสเงียบไปเลยนะ ใจลอยไปถึงไหนแล้วเนี่ย” ไอ้ตัวเล็กทักผมครับ

“เอ๊ะ อัทนี่คนเค้ากำลังคิดถึงแฟนเค้าอยู่” ผมยิ้มกับคำพูดของพรหมครับ มันรู้ได้ไงวะ

“พี่ตัส” เสียงอัทเรียกผมครับ

“ว่าไง”

“ผมทำให้พี่ต้องแยกกับพี่เบิร์ดหรือเปล่า” พูดลแวก็น้ำตาคลอเบ้าเลยครับ

“ร้องไห้ทำไม ไร้สาระน่า ห่างกันสักพักไม่ได้จากกันนะ” ผมก็พูดปลอบเชิงด่าไปครับ

“ขอบคุณนะพี่ตัส ที่คอยช่วยเหลือผมมาตลอดในทุกๆเรื่อง” เหอ มาแปลกแนววุ้ย

“จะมาทำซึ้งห่าเหวอะไรวะเนี่ย...ไปๆกลับกันเถอะ” เมื่อผมบอก เราสามคนก็หันหลังกำลังจะดินกลับครับแต่เมื่อหันกลับมาก็พบกับบุคคลแปลกหน้าปรมาณห้าคนได้

“ไปกลับกันเถอะ” ผมบอกน้องๆแล้วพาเดินเลี่ยงไปอีกทางนึงเลยเพราะผมคิดว่าดีกว่าเดินผ่านไปตรงๆอย่างน้อยไปอ้อมเอาก็ได้วะ

“ฮึ่ม!!! จะรีบไปไหนกันล่ะจ๊ะคนสวย” ใคร??? ใครวะคนสวย

“พี่ตัสเอาไงอ่ะ” พรหมกระซิบถามผมเสียงสั่นเลยครับ

“อย่าไปสนใจทันสิวะ รีบเดินเข้า” ผมบอกแล้วก็จูงมือกันสาวเท้ากันใหญ่เลยครับแต่...

“อั่ก....โอ้ยยยย” เสียงอัทร้องครับเมื่อผมหันกลับไปดูก็พบว่าอัทโดนกระชากตัวไว้ครับ

“เฮ้ย พวกคุณทำอะไรน่ะ!!!” ด้วยสัญชาติญาณผมจึงตะโกนถามไป

“โถ่!!! จะรีบไปไหนล่ะจ๊ะ พวกพี่แค่อยากทักทายกันเฉยๆ”

“ขอโทษนะครับ เราไม่รู้จักกัน” ผมบอกอย่างสุภาพ

“ก็พี่อยากรู้จักนี่ไงจ๊ะ...ขอรู้จักแบบลึกๆเลยได้หรือเปล่า” กวนตีนกูหรอมึงเจอดีแน่!!!

“เอ่อ ผมไม่อยากเสียมารยาทนะครับ แต่กรุณาปล่อยน้องผมด้วย” ผมบอกเสียงเรียบบ่งบอกอารมณ์ว่ากำลังจะปะทุขึ้นมาทุกที

“วู้ววววว!!!!! ท่าทางโหดเว้ย มึงจะเร้าใจไหมวะ” พวกมึงก็หน้าตาดี แต่ทำไมสันดารกับความคิดมันถึงตรงกันข้ามกับหน้าตาไปมากเลยล่ะ

“เร้าใจสิครับลองดูไหม!!!!” พูดจบผมก็ไม่พูดพล่ำทำเพลงครับ กระโดดประเคนฝ่าเท้าไปทีเดียวล้มกันระนาวเลยครับ

“อัทลุกวิ่ง!!!!” ผมสั่งอัทก็รู้งานครับวิ่งกันสนุกเลยทีเดียว ยิ่งกว่าเจอผีซะอีกครับ

“เฮ้ย มึงหยุดนะโว้ย!!!! อย่าให้กูจับมึงได้นะ” มาแล้วครับพวกมันวิ่งตามผมมาแล้ว

“อย่าพึ่งเหนื่อยกันนะ วิ่งกลับไปให้ถึงที่บ้านก่อน”

“มันก็ต้องอย่างนั้นแหละนะพี่” พรหมบอกแล้วพวกเราก็ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งกันเลยครับ

“โอ้ยยยย.....” เมื่อผมหันไปดูก็พบว่าพรหมมันล้มลงไปแล้วครับ ผมจึงหยุดวิ่งแล้วกลับมาช่วยพยุงน้องก่อน

“อัท ไม่ต้องวิ่งกลับมาวิ่งกลับไปบ้านเร็วๆ” อัทก็รีบวิ่งไปด้วยความเร็วเลยครับ ส่วนผมก็ต้องเผชิญหน้ากับบุคคลอีกห้าคนที่เหลือ

“จะเอาใช่ไหมได้” ผมใส่ทันทีครับ ปล่อย หมัด ลูกเตะกันอีรุงตุงนืดไปหมดจนไม่รู้ว่าไปโดนใครบ้าง ผมจึงผลักให้พรหมกระเด็นหลุดออกจากวง เพราะพรหมค่อนข้างอ่อนแอผมปล่อยหมัดกันไปสักพักก็เริ่มมีนอนกันแล้วครับแต่ผมยังเป็นคนที่ยืนอยู่ เหอๆอึดเหมือนกันนี่หว่ากูเนี่ยแต่แล้วมันก็มีคนเล่นสกปรกครับ มันชักมีดออกมาผมก็เตะมีดมันจนกระเด็นหลุดออกจากมือแล้วจากนั้นผมก็ซัดมันจนน่วมนั่นแหละแต่ผมก็ได้แผลจากการถากของมีดช่วงเอวมาด้วยเลือดไหลซิบเลย เจ็บชิบ

“พี่ตัส ระวังข้างหลัง!!!!!!!......ฉึก....อึก”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 135 หาดมรณะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 06-09-2012 23:47:54

ชื่อตอนก็โหดแล้ว อ่านแล้วเครียดเลย พี่ตัสจะเป็นอะไรมั๊ยเนี่ย  ขออย่างเดวนะคนแต่ง อย่าให้พี่ตัสตายนะ รับมิได้ T^T

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 135 หาดมรณะ
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 06-09-2012 23:55:28

เ้อ้ย,,,,พี่ตัสอย่าเป็นอะไรนะคะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 135 หาดมรณะ
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 07-09-2012 00:28:45

พี่ตัสต้องไม่เป็นอาราย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 135 หาดมรณะ
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 07-09-2012 02:13:47

โอย เครียด!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 135 หาดมรณะ
เริ่มหัวข้อโดย: aoaer ที่ 07-09-2012 02:37:13

 :m15: :m15:  อ๊ายย พี่ตัส

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 135 หาดมรณะ
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 07-09-2012 06:07:53

รอจ้า :)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 135 หาดมรณะ
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 07-09-2012 11:24:13

กว่าจะผ่านเรื่งร้ายๆมาด้วยกันก็จะแย่แล้ว  อย่าให้ตัสหรือใครต้องเป็นอะไรไปเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 135 หาดมรณะ
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 07-09-2012 12:39:42

พี่ตัสอย่าเป็นอะไรนะ เฮ่อตอนนี้น่ากลัวอะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 135 หาดมรณะ
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 08-09-2012 00:06:12

งื้อ~พี่ตัสอย่าเป็นอะไรนะ ทำไมสามหนุ่มjyjถึงไม่มาช่วยเนี่ย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 135 หาดมรณะ
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 08-09-2012 21:06:40

รอน้าๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 135 หาดมรณะ
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 08-09-2012 23:04:21

แค่ชื่อตอนก็น่ากลัวแล้ว อย่าเป็นอะไรไปนะ เราอยากให้จบแบบแฮ้ปปี้อ่ะ






เราจะเป็นกำลังใจตัสนะ แข็งใจสู้ๆ มาช่วยเร็ว ๆนะ อิพวกพระเอกนี่ เดี๋ยวให้คนแต่งเปลี่ยนพระเอกเลย ไอ้พวกนี้แย่จริง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 08-09-2012 23:14:20

Lesson 136

( Autt Part )

ภาพตรงหน้าทำให้ผมใจตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ภาพของผู้ชายหุ่นเพรียวโดนแทงที่ท้องจากน้ำมือของผู้ชายอีกคนนึง กว่าที่พวกพี่เบิร์ดจะเข้าไปถึงตัวพี่ตัสได้นั้น ไอ้สารเลวชาติชั่วคนนั้นมันก็แทงพี่ตัสอีกแผลนึง สีหน้าพี่ตัสแสดงออกถึงความเจ็บปวดมาเล็กน้อยก่อนจะสวนหมัดกลับไปจนไอ้ชั่วนั้นหมอบลงไปกองอยู่กับพื้น และตามด้วยการรุมประชาทัณฑ์ส้นเท้ากันไม่ยั้งจากพี่เบิร์ด วิน และก็ป๊อป

“พี่ตัสเป็นยังไงบ้าง” พรหมรีบปลี่เข้าไปช่วยพยุงพี่ตัส ส่วนผมก็วิ่งตามไป เหอ เลือดไหลเยอะมากเลยอ่ะ

“พี่ไม่เป็นไรหรอก....ฟุ่บ”

“พี่ตัสๆ ระวัง!!!” ผมกับพรหมต้องช่วยกันคว้าตัวพี่ตัสเอาไว้ก่อนที่จะลงไปกองกับพื้น ดูจากสภาพแล้วค่อนข้างแย่เลยอ่ะครับ อยู่ๆน้ำตาผมก็ไหล....มันเป็นเพราะผม ถ้าผมไม่ชวนออกมาก็คงไม่เป็นแบบนี้

“พี่ตัสต้องไม่เป็นไรนะ” พรหมบอกพร้อมกับน้ำตาเริ่มไหลเช่นเดียวกับผม พรหมกับผมมีสิ่งที่เหมือนกันอย่างนึงคือรักและเคารพพี่ตัสมาก แกคอยช่วยเหลือทุกอย่าง นิสัยก็ดี

“ตัสๆ เป็นยังไงบ้าง!!!!!” มาแล้วครับพระเอกตัวจริงพี่เบิร์ดนั่นเองครับ มาถึงก็โอบพี่ตัสไว้กับตัวเลยครับพร้อมกับดูอาการพี่ตัสไปด้วย

“โดนสองแผลทนหน่อยนะคนดีของพี่.........ฮัลโหล มึงมาจัดการคนที่ภูเก็ตเดี๋ยวนี้กูให้เวลาพวกมึงหนึ่งชั่วโมงพวกมึงต้องถึงภูเก็ตไม่ว่าจะอยู่กันที่ไหนก็ตาม รวมคนมาให้ได้มากที่สุด กูมีงานให้พวกมึงเก็บกวาด” พูดจบพี่เบิร์ดก็วางสายไปครับ จากคำพูดเมื่อครู่นี้ทำให้พี่เบิร์ดดูน่ากลัวขึ้นเป็นเท่าตัวเลยครับน้ำเสียงที่ดุดันและเด็ดขาดแตกต่างจากน้ำเสียงปกติที่ใช้คุยกับพวกผม

“อึ๊บ...วินไปเปิดประตูรถให้พี่ ป๊อปมึงขับหน่อยละกัน ที่เหลือขึ้นรถให้หมดเร็วๆด้วย” ไม่ต้งรอให้สั่งกันซ้ำสองที่คนวิ่งกรูกันไปที่รถเลยครับไม่ใช่ว่ากลัวที่พี่เบิร์ดพูดสั่งหรอกนะ แต่เพราะความเป็นห่วงพี่ตัสมากกว่า

“พี่..เบิร์ด....เจ็บแผล” พี่ตัสพูดเสียงเบาและกระตุกกระตักมากแต่บังเอิญว่าผมนั่งใกล้เลยได้ยิน ประกอบกับในรถทุกคนกำลังนั่งเงียบ

“ทนหน่อยนะตัส...เดี๋ยวก็ถึงโรงพยาบาลแล้ว” พูดไม่ทันขาดคำรถก็เลี้ยวเข้าโรงพยาบาลแผนกฉุกเฉินแล้วครับ  ยอมรับเลยว่าวันนี้การขับรถด่วนนรกของป๊อปเป็นประโยชน์มากๆก็วันนี้แหละ

“เดี๋ยวผมเปิดประตูให้” ผมรีบอาสาลงไปเปิดประตูให้พี่เบิร์ด แล้วพี่เบิร์ดก็รีบอุ้มพี่ตัสวิ่งเข้าไปในห้องฉุกเฉิน

“พรหม ลงมาเร็ว” ผมเปิดเบาะหลังเพื่อให้พรหมลงมาจากรถ

“ไปดูพี่ตัสกันเถอะ” พรหมบอกผมพร้อมกับจับมือกันวิ่งตามพี่เบิร์ดเข้าไป แต่ว่าพอไปถึงพี่เบิร์ดก็บอกว่าพี่ตัสเข้าห้องฉุกเฉินไปแล้ว

“ไม่น่าเลย...ฮึก...ถ้าเราไม่ชวนพรหมกับพี่ตัสออกมาเรื่องคงไม่เป็นแบบนี้...ฮือๆๆ” ผมพูดเสียงเครือๆแล้วก็ปล่อยโฮเมื่อพูดจบ ในหัวมันตื้อไปหมด มันเป็นเพราะผมคนเดียวผมโดดกอดพรหมเลยครับแล้วก็เอาหน้าซุกไว้ที่ท้องพรหม

“ไม่เอาน่าไม่ใช่ความผิดของอัทหรอกนะ” พรหมพูดปลอบใจผมแต่เสียงก็สั่นไม่แพ้ผมเลยเพียงแต่ว่ากลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาได้

“ไอ้ตัวเล็ก อย่าไปคิดมาก ตัสไม่เป็นอะไรหรอก อึดจะตายไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอก” พี่เบิร์ดพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หน้าตาพี่แกก็วิตกไม่แพ้คนอื่นเลย

“จะไม่ให้คิดมากได้ยังไงพี่ ทั้งหมดมันเป็นเพราะผม ถ้าวิ่งไวกว่านี้อีกนิดพี่ตัสก็ไม่ต้องโดนแทงแล้ว” ผมก็โทษตัวเองอยู่วันยังค่ำอ่ะครับ ยิ่งพูดน้ำตาก็พาลจะไหลหนักกว่าเก่า

“หมับ.......หยุดร้องไห้ได้แล้วน่า” เสียงคุ้นๆครับ ผมเลยหน้าหันไปดูก็เป็นไอ้วินนั่นเอง แอบมากอดผมจากทางด้านหลัง

“หึ...ก็พูดได้สิไม่ได้เป็นสาเหตุนิ” ผมพูดประชดประชันใส่ครับ เหตุมาจากคนนี้ต่างหาก ถ้ามันไม่ด่าผม ผมคงไม่นอยแบบนี้

“จะเป็นหรือไม่เป็นก็ไม่เกี่ยวหรอกนะ...ตัวดีทำดีที่สุดแล้ว”

“แต่มันยังไม่ดีพอ!!!!! พี่ตัสถึงต้องเป็นแบบนี้...ฮึก ฮืออออ” โอ้ย ผมอยากจะเป็นบ้าครับ ร้องไห้มากๆก็ปวดหัวแต่มันหยุดไม่ได้อ่ะ วินมันก็ไม่ห้ามอะไรอีกได้แต่กอดผมไว้หลวมๆ จนผมหลับคาอกมันไปเลย

( Bird Part )

“กริ๊ง....กริ๊ง.......ฮัลโหล”

(คุณเบิร์ดครับ คนที่คุณเบิร์ดต้องการให้เราจัดการใช่พวกที่นอนเหมือนตายอยู่แถวหาดที่คุณเบิร์ดไปพักหรือเปล่าครับ)

“ใช่ พวกนั้นแหละ เอามันให้ตายนะโทษฐานที่มาทำร้ายดวงใจกูถ้ามันไม่เป็นศพ พวกมึงจะเป็นศพแทน” ผมกำลังหงุดหงิดและโมโหตัวเองมากที่ยอมปล่อยให้พวกตัสไปเปิดอีกห้องนึงกันตามลำพัง ถึงว่าตอนแรกตะหงิดๆใจอยู่แล้วเชียว

“เอ่อ ใครเป็นญาติผู้ป่วยฉุกเฉินครับ” คุณหมอเปิดประตูห้องออกมาแล้วถามหาญาติ ผมก็เสนอหน้าไปด้วยความร้อนใจพร้อมกับพวกน้องๆที่เฝ้าอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน

“เอ่อ คือว่า....”

“ว่าไงครับหมอ พูดเร็วๆได้ไหม!!!!!” ผมเผลอตะคอกหมอเพราะความร้อนใจ

“คือคนไข้โดนแทงช่วงท้องน่ะครับ แต่ปลายมีดมันทะลุไปโดนเส้นประสาทตรงกระดูกสันหลังด้านหลัง เกรงว่าคนไข้จะต้องได้รับการผ่าตัดด่วน”

“ก็ผ่าไปสิหมอ...อะไรที่ทำแล้วให้คนไข้รอดคุณหมอก็ทำสิครับ”

“งั้นเดี๋ยวหมอจะเอาเอกสารมาให้ญาติเซ็นรับรองนะครับ” จะทำห่าอะไรก็ทำสักทีเถอะ แม่งชักช้าแบบนี้ถ้าตัสเป็นอะไรนะ กูจะเผาโรงพยาบาลทิ้ง!!!!!!!

“อ้อ หมอขอบอกไว้อีกอย่างนึงนะครับ” หมอพูดแล้วหยุดเว้นวรรคไว้ และแสดงออกทางสีหน้าแทนว่าหนักใจกับคำพูดที่จะต้องพูดต่อไป

“คนไข้น่ะ...มีโอกาสรอดแค่ครึ่งต่อครึ่ง”

“คุณหมอหมายความว่าไงครับ”

“ก็คนไข้อาจจะหายเป็นปกติดี หรืออาจจะกลายเป็นเจ้าชายนิทรา หรือไม่ก็อาจจะฟื้นแต่ไม่สามารถเดินได้....หรืออาจจะเสียชีวิตในระหว่างการผ่าตัด........ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ครับ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับกำลังใจของคนไข้เองด้วยครับ” เมื่อหมอพูดจบผมก็ใจแป้วครับ ไอ้พวกที่ยืนกันอยู่เนี่ยหน้าเสียกันทุกคน

“ไม่เป็นไรครับหมอ คนไข้ต้องรอดครับ.......เพราะถ้าไม่รอด หมอก็ต้องไม่รอด!!!!” ผมพูดขู่กลายๆไว้ครับ ซึ่งก็เหมือนเป็นการกดดันหมอไปด้วย

“หมอจะพยายามสุดความสามารถนะครับ”

“ผมจะเอาใจช่วยครับ” คุณหมอหันหลังเดินเข้าห้องฉุกเฉินไปแล้วก็ทำการเคลื่อนย้ายตัสไปห้องผ่าตัดใหญ่ ซึ่งแน่นอนว่าพวกผมต้องแห่กันไปเฝ้าหน้าห้องอยู่แล้ว ผมคิดอะไรบางอย่างได้จึงล้วงโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาลูกน้องทันที

“ฮัลโหล....พวกมึงอย่าพึ่งเอาพวกมันตาย.....เอามันไปขังไว้ก่อน กูจะให้เมียกูไปจัดการมันเลย” พูดจบผมก็ตัดสายเลยครับ เรื่องนี้ยังไงผมก็อยากจะเอาให้หนักที่สุด แต่ผมรอให้ตัสฟื้นขึ้นมาจัดการพวกมันเองจะสะใจกว่าเยอะครับ และเพื่อที่จะได้มีความหวัง...ว่าตัสจะฟื้นขึ้นมา

“วิน ป๊อป พรหม กลับไปนอนที่รีสอร์ทก่อนไป เดี๋ยวพี่เฝ้าเอง” ครับ สภาพแต่ละคนเหนื่อยล้ามาก เห็นได้ชัดว่าไอ้ตัวเล็กหลับไปแล้ว

“ได้ไงพี่เดี๋ยวอยู่เป็นเพื่อนกันแหละ ทิ้งกันได้ยังไง...อีกอย่างถ้าตัวดีตื่นขึ้นมาคงโวยวายว่าทำไมถึงไม่รอเฝ้าพี่ตัส” ที่วินบอกก็มีเหตุผลและเมื่อผมกวาดสายตามองไปที่สองคนที่เหลือ สายตาของสองคนนั้นก็บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่ายังไงก็จะรอเฝ้าตัส ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรต้องขอบคุณซะอีกที่เป็นห่วงกัน...จากนั้นผมนั่งอยู่หน้าห้องผ่าตัดไปนานหลายชั่วโมงประตูห้องผ่าตัดก็เปิดออก

“หมอพยายามอย่างเต็มที่แล้วครับ”

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: Mingky ที่ 08-09-2012 23:22:55

ตัดทำไมอ่า T^T

 อย่าเป็นไรนะ พี่ตัส อยู่เพื่อทุกคนนะงับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 08-09-2012 23:24:10

ขอร้องนะอย่าให้พี่ตัสเป็นอะไรนะ :call:

ไม่อยากกินมาม่า :m15:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 08-09-2012 23:25:06

 :z3:  ม๊ายยยยยยยยยยยยยยย พี่ตัสอย่าเป็นอะไร
ต้องฟื้นขึ้นมากระทืบพวกนั้นก่อนนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 08-09-2012 23:36:29

อ่านทันละ มันค้างอ่ะ ตัสอย่าเปนรัยนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 08-09-2012 23:39:14

พี่ตัสต้องไม่เป็นไรนะ
ค้างอ่า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 08-09-2012 23:40:16

ไอ้ประโยคสุดท้ายนี่มันหมายความว่าไงเนี่ย ลุ้นๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: khunstar ที่ 08-09-2012 23:48:46

ถ้าตัสตายก้อคงเหมือนหนังเกย์ที่ดูบ่อยๆตอนจบตายเฉยเลย :serius2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: TukOO9726803 ที่ 09-09-2012 00:22:09

 พี่ตัสอย่าเป็นอะไร
ต้องฟื้นขึ้นมากนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 09-09-2012 01:18:55

ไม่จริงงงงงงงงงงงง พี่ตัสอย่าตายน้าาาาาาาาาา

 :z3: :z3: :z3: :z3:

 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

 :o12: :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: aoaer ที่ 09-09-2012 02:45:24

 :m31: :m31: หมายความว่างัย ไอ้คุณหมอ มาพูดให้จบเลยนะ ไม่งั้นไม่รอดแน่ ฮึ่มๆๆ จบไม่สวยล่ะเตรียมตัว  :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 09-09-2012 11:00:50

คนเขียนจะให้พี่ตัสตายจริงเหรอ?

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 09-09-2012 11:19:03

ค้างมากมาย พี่ตัสจะเป็นไง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 09-09-2012 11:47:51

ลุ้นๆ ;(

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 09-09-2012 12:04:01

"หมอพยายามอย่างเต็มที่แล้วครับ เราสามารถช่วยคนไข้ได้และปลอดภัยดี" ใช่ไหม






เราเป็นกำลังใจนะพี่ตัส อย่าเป็นอะไรล่ะ ไม่งั้นคงโดนโกรธตายเลย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: zaferianight ที่ 09-09-2012 17:04:11

อย่าค้างอย่างนี้สิ พี่ตัสตองไม่เปนอะไรน๊าาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 09-09-2012 20:32:44

แอร๊ย

ค้างงง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 09-09-2012 23:08:16

 :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 09-09-2012 23:12:39

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 10-09-2012 06:29:30

ค้างคาาาาาาาาา.   :sad4:
 :z10: :z10: :z10:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 10-09-2012 19:07:14

รีบมาด่วนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 136 ชะตาชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 12-09-2012 15:27:10

มาต่อเถอะค้าไว้นานมากแล้วนะ เรารออยู่เด้อ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru ตอนต่อไปขอผลโหวตก่อนนะ
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 12-09-2012 20:01:58

รอค่ะ พร้อมรอพี่ตัสฟื้นค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru ตอนต่อไปขอผลโหวตก่อนนะ
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 12-09-2012 21:48:44

ขอโหวตให้ข้อ๑ อีกรอบ มาต่อนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru คืนนี้เจอกันจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: tookujang ที่ 13-09-2012 19:25:56

ไม่ได้เข้ามาอ่านซะนาน หมอตัสอย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ
 :3123: มาต่อไวไวนะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru คืนนี้เจอกันจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 13-09-2012 21:14:07

มาปูเสื่อรอ ~ :z2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 137 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 13-09-2012 23:31:28

Lesson 137

( Autt Part )

“อ่ะนี่กินนี่หน่อยนะนิดนึง”

“โอ้ยยย พี่จะไม่ไหวแล้วนะ”

“อีกหน่อยเถอะพี่ เชื่อผมสิจะได้หายไวๆไง” ผมพยายามขยั้นขยอให้คนตรงหน้านี้ กินผลไม้ที่ผมกำลังจะป้อนให้เข้าไปอีก

“ไม่เกี่ยวกันเลย” คนตรงหน้าผมก็ยังไม่ยอมอยู่ดี

“โถ่ พี่ตัส.......ชิ ไม่กินก็อย่ากิน” ผมแกล้งทำหน้าบูดใส่แล้วก็เอาจานไปวางไว้ที่โต๊ะอาหารของคนป่วย ผมอาจจะยังไม่ได้บอกพวกคุณ....พี่ตัสฟื้นแล้วครับ ก็หลังจากที่หมอเดินออกมาจากห้องผ่าตัดแล้วพูดกับพวกเรา พี่เบิร์ดก็ต่อยหน้าหมอไปสองทีครับ แต่พวกผมก็ช่วยกันห้ามเพราะต่อยไปพี่ตัสก็ไม่ฟื้นเร็วขึ้น ผมกับพรหมจึงไปคุยกับหมอให้รู้เรื่อง จึงสรุปมาได้ว่าพี่ตัสอาจจะกลายเป็นเจ้าชายนิทราไปเลยก็ได้ซึ่งขึ้นอยู่กับกำลังใจของผู้ป่วย แต่พอพี่ตัสถูกย้ายเข้ามาในห้องพิเศษ แกก็ลืมตาขึ้นมาขอน้ำกินเฉยเลย...แต่ก็ดีแล้วแหละเพราะมันสร้างความสุขใจให้พวกผมมากๆครับ

“อัท พี่อยากกลับบ้านว่ะ” พี่ตัสพูดขึ้น

“เฮ้ย พี่เดี๋ยวก็ได้กลับแล้ว” ผมยิ้มบอก

“จะรีบกลับไปทำไม บ้านไม่หนีหรอกพักให้หายก่อนเถอะ” พี่เบิร์ดครับเข้ามาขัดจังหวะการสนทนาของผมกับพี่ตัส ผมเลยหยุดปากตัวเองไว้ขืนพูดต่อผมก็โดนพี่เบิร์ดแกล้งอ่ะดิ

“ก็มันเบื่อนิ นอนทั้งวันจะกลายเป็นหมูแล้วเนี่ย” พี่ตัสบ่นใส่พี่เบิร์ดพร้อมกับแสดงท่าทางอันโอเวอร์ของแก

“ดีแล้วเวลาพี่กอดจะได้นิ่มๆ”

“ทะลึ่ง เดี๋ยวก็ตบด้วยเสาน้ำเกลือเลย...โอ้ยยย” พี่ตัสร้องโอดโอญขึ้น พี่เบิร์ดก็รีบปรี่เข้าไปประคองไว้เลยครับ

“ตัสเป็นอะไร เจ็บแผลหรอ เรียกหมอสิไอ้วิน ไอ้ป๊อป” พี่เบิร์ดรนไปหมดเลยครับแต่ก็โดนพี่ตัสเบรกไว้ก่อน

“เดี๋ยวๆ ไม่ต้องเรียก...แค่เผลอยกแขนแรงเฉยๆมันเลยกระเทือน”

“แน่ใจได้ยังไง มันอาจจะช้ำอยู่ข้างในก็ได้”

“พี่เบิร์ด....ตัสเรียนหมอนะ” เมื่อพี่ตัสพูดแบบนี้พี่เบิร์ดก็ไม่เถียงต่อครับเพราะมันก็จริงของพี่ตัสเรื่องแค่นี้นิดๆหน่อยๆ พี่ตัสแกคงรู้อยู่หรอก

“นี่พี่ตัส ผมจะไปเซเว่นข้างล่างอยากกินอะไรป่าว” วินเดินเข้าไปถามพี่ตัสใกล้ๆเตียง

“ไม่เอาอ่ะ”

“แล้วคนอื่นล่ะ” จังหวะที่วินเดินออกมาจากเตียง

“ไปด้วย เค้าไปด้วย” ผมก็กระโดดเกาะแขนวินไว้เลยครับกลัวมันไม่รอ อิอิ

“งั้นเดี๋ยวไปเป็นเพื่อนก็แล้วกัน” พรหมเสนอตัวลงมาด้วยครับ

“งั้นเดี๋ยวป๊อปไปกับพรหม” ป๊อปก็ขอตามไปอีกคน

“สรุปก็ไปด้วยกันหมดนั่นแหละ” พี่เบิร์ดบอกครับ พวกเราก็ยิ้มๆแล้วรีบเดินลงมาที่เซเว่นด้านล่าง

บรรยากาศในเซเว่นช่างไม่เหมาะที่จะมาตั้งอยู่ในโรงพยาบาลแล้วล่ะครับ เหตุเพราะพวกผมตะโกนคุยกันครับเพราะแต่ละคนอยู่กันคนละล็อกตะโกนถามกันเอานั่นไหมเอานี่ไหม อย่างกับตลาดสด

“ซื้อมาขนาดนี้ ข้าวปลาไม่ต้องกินกันแล้วมั้งเนี่ย” พรหมบ่นเมื่อเห็นของใจตะกล้าสามตะกร้าที่พูลไปด้วยขนม นม เนย

“แหม ก็พูดเวอร์ไปพรหมก็ ซื้อไปเถอะบ้านวินมันรวย” ผมผลักตะกร้าให้วินทั้งสามใบเลยครับ เป็นอันรู้กันว่ามึงต้องจ่าย

“แน่ใจว่าจะให้จ่ายให้” วินลอยหน้าลอยตาถามผมครับ

“แน่ใจสิ” ผมก็ยิ้มกวนๆกลับครับเหอๆ ทำไรกูได้คนเยอะไม่กลัวเว้ย

“ทั้งหมดก็ 1450 อื้มมมมมม หลายรอบเลยนะอัท” อะไรหลายรอบวะ พูดมีลับลมคมนัย แต่มองจากตาแล้วต้องมีแผนไม่ดีแน่ๆเลย

“อะไร จ่ายๆไปเลย”

“หึหึ โอเคๆ” เยส!!! สำเร็จครับผม ผมกับพรหมก็ช่วยกันหิ้วขนมขึ้นมาบนห้องกันอย่างลั๊ลลา

“พี่ตัสจะหลับไปหรือยังอ่ะ” พรหมถามครับ

“ถามทำไมหรอ”

“ก็ถ้าพี่ตัสหลับแล้วจะได้ค่อยๆเปิดประตูไง เพราะถ้าเปิดเสียงดังพี่ตัสจะตื่นหรือเปล่า” เออเนอะ ความคิดมีเหตุมีผลครับ

“มีอะไรรึป่าว ทำไมไม่เข้าข้างใน” วินกับป๊อปก็ยืนงงๆอยู่หน้าประตูเหมือนพวกผม

“เอางี้ กันพลาดก็เปิดเบาๆไปเลยละกัน” พรหมพูดจบก็ค่อยหมุนลูกบิดห้องช้าๆแล้วค่อยๆเดินเข้าไปในห้อง ไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้น จนกระทั้งพวกเราเคลื่อนตัวเองพ้นจากการรอดผ่านประตูมาแล้วก็ค่อยๆปิดประตูลงอย่างเงียบที่สุด แถมเดินกันอย่างกับย่องเบาจนมาถึงห้องคนป่วย แต่ภาพที่กำลังฉายอยู่เนี่ยสิทำเอาผมหน้าร้อนไปเลย

“เอ่อ พี่เบิร์ด คือ...” พี่เบิร์ดผละออกจากตัวพี่ตัสแล้วก็หันมามองพวก แล้วก็ถอนหายใจแบบเซ็งๆ

“เผลอแปปเดียว กูจะได้อุ้มหลานซะแล้ว” ไอ้ป๊อปพูดขึ้นครับพรหมก็หันไปตีเพี๊ยะเลยครับ คงจะเจ็บพอดู

“แม่งกลับมากันไม่รู้เวร่ำเวลา”

“อ้าว ผมไม่ผิดนะพี่เบิร์ด พี่แหละมาอยากอะไรไม่รู้เวร่ำเวลา” ผมเถียงกลับเลยครับ

“เข้ามาก็ไม่เคาะประตู รู้งี้ยอมเสียเวลาไปล็อกห้องซะก็ดี”

“น้อยๆหน่อยพี่เบิร์ด พี่ตัสยังเจ็บอยู่นะ” คราวนี้พรหมพูดขึ้นครับ

“โอ้ย เมียพวกมึงเนี่ยเริ่มเยอะขึ้นทุกวันนะ จะเหมือนตัสขึ้นไปทุกวันๆ” ฟิ้ว...อยู่ๆกล่องกระดาษทิษชูก็ลอยมากระทบหัวพี่เบิร์ดครับ

“ทำไม ตัสมันทำไมหรอ” พี่ตัสถามเสียงเขียวเลยครับ พี่เบิร์ดถึงกับหงอเลย

“ก็ไม่ทำไมหรอกแค่จะบอกว่าน่ารักไง...ฟอด” พี่เบิร์ดเดินเข้าไปกอดพี่ตัสเบาๆแล้วก็ขโมยหอมแก้มด้วยครับ >///<

“พี่เบิร์ดผมยังไม่อยากอุ้มหลานนะ” วินแซวครับปากหมอจริงๆ - -

“ไม่ท้องหรอก” พี่เบิร์ดตอบกลับทันควันเลยครับ

“ทำไม...พี่ตัสกิยยาคลุมหรอ” เออ มึงไม่เลิกจริงๆ

“กูทำแท้งให้ตัสตลอดจะท้องได้ไง” เอ้อเหอ เรียกเลือดบนหน้าพี่ตัสได้ดีเลยครับคำพูดเมื่อกี้นี้

“ไอ้บ้า!!! ไปไกลๆเลยนะ” พี่ตัสผลักพี่เบิร์ดครับ แต่เหมือนพี่เบิร์ดจะไม่รู้สึกอะไรเลย

“ชอบพูดจาทะลึ่ง เดี๋ยวถ้ามาเมื่อไรนะจะฟ้องให้หมดเลย” ???

“ใครมา” พี่เบิร์ดถามครับ

“สามีใหม่มั้ง” พี่ตัสยั่วครับเลยโดนพี่เบิร์ดขโมยหอมแก้มไปอีก

“พอๆ ช้ำหมด เอากลับไปแทะบ้านเลยไหมละถ้าหอมขนาดนี้” พี่ตัสนี่แกประชดค่อนข้างเก่งเนอะ

“ก็ได้มาแทะตั้งนานแล้วนี่” พี่เบิร์ดยิ้มได้แบบว่า.....น่ากลัวอ่ะครับ

“ทะลึ่งวะ!!!!!”

“ทำไมพูดไม่เพราะเลยล่ะ!!!!!” ผู้หญิงคนนั้นคือใคร...แล้วเข้ามาทำไม

“!!!”


ปล. อ่านแล้วอาจจะงงๆ เพราะผูกเรื่องใหม่หมดเลย ^^~

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 137 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-09-2012 00:26:38

พี่ตัสฟื้นแล้ว แต่ประโยคสุดท้ายนี่มันยังไงกันหนอ??

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 137 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 14-09-2012 00:43:12

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 137 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 14-09-2012 00:50:23

ใครอ่าาาาา :m28: :m28:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 137 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 14-09-2012 00:56:26

ว้าวววว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 137 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: aoaer ที่ 14-09-2012 01:47:29

ใครอ่ะ ใครมาอีก  มาต่อเลยนะคะ อย่าให้ค้างคาเลย  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 137 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 14-09-2012 05:25:35

พี่ตัสฟื้นแล้ว :เฮ้อ:

นึกว่าต้องกินมาม่า

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 137 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 14-09-2012 06:20:10

มารอ :)

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 137 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: tookujang ที่ 14-09-2012 07:11:28

555คราวนี้มาถึงครอบครัวพั่ตัสพี่เบิร์ดเหรอเนี้ยะจะมันส์หยดขนาดไหนน้า อิอิ รออ่านนะ
 :3123: +โหวต+เป็ดเหลืองนะคนเขียนใจดีไม่จบแค่พี่ตัสตายหุหุ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 137 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 14-09-2012 20:57:54

ใคร??

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 137 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 14-09-2012 21:18:48

ใครอ่า ม้าพี่เบอร์ด หรือของพี่ตัส หรือใครไอ้ประโยคสุดท้าย

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 137 Up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 15-09-2012 08:51:03

เย้ๆพี่ตัสฟื้นแล้ว ว่าแต่ใครมาอีกล่ะเนี่ยยย~

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 138 จ้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 15-09-2012 14:31:25

Lesson 138

( Prom Part )

ผมและคนอื่นๆก็งุนงงกับผู้หญิงนหนึ่งที่ยืนอยู่หน้าห้องตอนนี้ จะว่าไปเธอก็เป็นคนสวยมากๆเลยคนหนึ่งดูเป็นผู้ใหญ่ แถมหน้าตายังคุ้นๆเหมือนเคยเห็นยังไงๆชอบกลด้วย

“ก็พี่เบิร์ด แกล้งหนูก่อนอ่ะ” พี่ตัสบอกกับผู้หญิงคนนั้น แถมแทนตัวเองว่าหนูด้วยหรือว่าจะเป็น....

“แม่ สวัสดีครับ” พี่เบิร์ดยกมือไหว้แม่ของพี่ตัส พวกเราก็ยกมือไหว้กันแบบงงๆ

“ไม่ต้องทำหน้างงหรอก นั้นน่ะแม่พี่เองแหละ….แม่คนนี่อัท คนนั้นพรหม คนนั้นป๊อป คนนั้นวิน เป็นรุ่นน้องที่อยู่ในมหาลัย” พี่ตัสแนะนำพวกเราทีละคนจนครบ แม่พี่ตัสก็ยิ้มๆ.....สวยมาก ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นแม่พี่ตัส ถ้าบอกว่าเป็นพี่น้องยังเชื่อเลย

“แล้วแม่มาได้ไงเนี่ย”

“ก็พี่เบิร์ดเค้าโทรไปบอกแม่....เป็นไงล่ะซ่านัก น่าจะโดนแทงให้ตายๆไปเลย” เอ่อ เป็นแม่ลูกที่แปลกๆดีนะครับ ว่าไหม

“เชอะ อย่างหนูไม่ตายง่ายๆหรอก” พี่ตัสสะบัดหน้าใส่แม่ตัวเอง พวกเราก็ยืนขำๆครับ ยืนดูแม่ลูกเค้าประชันกัน แต่ผ่านไปได้แปปเดียวประตูห้องก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง

“ตัสลูก เป็นยังไงบ้างเจ็บตรงไหนอยู่รึเปล่า” ผู้หญิงอีกคนนึงวิ่งโร่เข้าไปจับๆพี่ตัสแล้วก็พูดถามอาการใหญ่เลย

“แม่ๆ ใจเย็นตัสมันไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว” แม่พี่เบิร์ดนี่เองแต่มาดคุณนายมากๆเลยอ่ะ แต่ถ้าความสวยผมว่าแม่พี่ตัสชนะลอยเลย

“ใจเย็นได้ยังไง แกทำไมดูแลน้องไม่ดี เพี๊ยะ....นี่แหนะ” แม่พี่เบิร์ดฟาดแขนพี่เบิร์ดเต็มๆ พร้อมกับหันมามองทางพวกผม

“สวัสดีครับแม่” พวกผมสี่คนก็ยกมือไหว้พร้อมกัน แม่พี่เบิร์ดก็ทำหน้างงๆ

“น้องที่มหาลัยน่ะแม่” แม่พี่เบิร์ดก็พยักหน้าแล้วไม่ได้พูดอะไรอีก

“ตายและ ไม่คิดว่าจะมาได้ถึงนี่ ไม่ติดงานหรอคะคุณโอ๋” แม่พี่เบิร์ดพูดเสียงจิกๆแถมหน้าตายังแบบว่า.......

“แหม จะติดงานได้ยังไงกันล่ะคะ ลูกเป็นถึงขนาดนี้ว่าแต่คุณหญิงเองเถอะ ไหนว่าบอดี้การ์ดดีนักดีหนา เกณฑ์มาอย่างดีไหงลูกฉันถึงเจ็บมากมายขนาดนี้ล่ะคะ” แม่พี่ตัสเองก็ไม่แพ้กันแต่สายตาดูน่ากลัวกว่ามาก ถึงว่าไอ้ท่าทางนิสัยแบบนี้พี่ตัสได้มาจากใคร

“แหม คุณโอ๋ก็......มันอาจจะผิดพลาดไปหน่อยแต่เพราะลูกสะใภ้ฉันน่ะเก่งอยู่แล้ว ยังเอาตัวรอดได้อยู่นะคะ”

“อ๋อ หรอคะ ก็อย่างว่าแหละค่ะลูกฉันน่ะเก่ง ไม่งั้นเอาทายาทมาเฟียร์ที่คุมอำนาจมืดและยิ่งใหญ่ขนาดนั้นไม่มาคอยดูแลลูกฉันหรอกค่ะ” บรรยากาศเริ่มมาคุขึ้นเรื่อยๆ พี่ตัสเองก็โดดลงจากเตียงแล้วพี่เบิร์ดก็เข้ามาประคองเดินออกไปจากห้อง พวกผมก็เลยเดินตามกันไป

“พี่ตัสจะไปไหนอ่ะ” อัทตะโกนถามพี่ตัสครับ

“ไปหาที่พักผ่อนสิ ไม่เห็นหรอเมื่อกี้อ่ะ.....พี่ไม่ได้พักหรอก”

“แต่ทำไมอ่ะ...แม่พี่ตัสก็ดูจะชอบพี่เบิร์ด แม่พี่เบิร์ดก็ดูจะชอบพี่ตัส แต่ทำไมแม่พี่ตัสกับแม่พี่เบิร์ดถึง....” วินพูดขึ้นครับ แต่มันก็จริงๆอ่ะ

“นั้นอ่ะดิ จิกกันได้น่าขนลุกสุดๆ ตอนแรกขึ้นว่าดูละครเวทีอยู่นะเนี่ย” อัทเสริม

“ฮ่าๆๆๆๆ พี่ชินแล้วแหละ แต่ทำไรไม่ได้ก็ต้องปล่อยไป” พี่ตัสบอกพร้อมกับนั่งลงที่สวนสาธารณะของพยาบาล เป็นสวนเล็กๆมีม้าหินให้นั่งพักผ่อนได้

“พี่ตัสแล้วทำไม แม่พี่สองคนถึงไม่ชอบกันอ่ะ” ผมถือวิสาสะถามครับ

“พี่ก็ไม่รู้นะ แต่เค้าสองคนเป้นอย่างงี้ประจำแหละ เจอหน้ากันก็ชอบจิกกัดกัน เหมือนนั่งดูเด็กทะเลาะกันอ่ะแหละ”

“แม่พี่ตัสสวยมาก ยังดูสาวอยู่เลย”

“แม่พี่ 38 จะ 39 เอง” ฮ๊ะ!!!! ยังสาวๆอยู่เลยแต่มีลูกอยู่ปีสองจะปีสามเนี่ยนะ

“พี่ตัสอายุเท่าไรเนี่ย”

“19 จะ 20”

“เยสสสสสสสส แม่พี่ตัสแม่ง” วินพูดเสียงกวนๆครับ

“เดี๋ยวจะโดนไอ้วิน แม่กูไอ้ห่านี่”

“ผมล้อเล่นน่าพี่” วินพูดขำๆ แล้วพวกเราก็นั่งเล่นกันอยู่จนเริ่มจะเย็นๆ พวกเราก็พากันกลับขึ้นมาบนห้องแต่ภาพที่เห็นกับเสียงที่ได้ยินทำให้ผมถึงกับปลงเลยครับ

“คุณหญิงล่ะคะ หนังหน้าเนี่ยหมดไปเท่าไหร่แล้วคะ ดึงซะตึงยิ่งกว่าลูกโปร่งอีกอยากรู้จังใช้อะไรดึงหน้าคะเนี่ย”

“แม้ เธอเองก็ไม่แพ้กันหรอกนะจ๊ะ หน้าตาศัลยกรรมกี่รอบล่ะถึงยังดูสาวสวยอยู่อย่างนี้น่ะ หมอไหนคะเพื่อฉันเนี่ยอยากจะไปทำบ้าง”

“โอ้ยตายละ รุ่นนี้ไม่พึ่งมีดหมอค่ะ สวยโดยสายเลือดค่ะคุณหญิง ถ้าคุณหญิงอยากสวยแบบฉันคงต้อง ตายยยย!!!!! แล้วเกิดใหม่จะเหมาะกว่าค่ะ”

“โอะโอ สวยๆอย่างดิฉันไม่จำเป็นต้องตายเพื่อที่อยากจะสวยเหมือนหนอนไม้ไผ่หรอกนะคะ”

“จริงหรอคะ แต่คนสมัยนี้พูดถึงเค้าก็กล้ากันนะคะ พูดว่าตัวเองสวยหน้าหยั่งกับสามเหลี่ยมคางหมูโดนค้อนทุบมุม”

พี่น้องแกยังด่ากันไม่เลิกเลยครับ เกินมนุษย์ไปแล้ว พวกผมลงไปข้างล่างกันหลายชั่วโมงเลยนะ แต่กลับขึ้นมาเค้ายังไม่เลิกปะทะคารมกันอีก ดูเหมือนจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆด้วยครับ

“จะทุบเท่าไรฉันก็ยังสวยค่ะ”

“สวยเพราะโบ๊ะสินะคะ อ๋อ เข้าคอนเซปหน้าปลอมเลยค่ะคุณหญิง แป้งไม่ต้องโบกค่ะโบกปูนกันเลยทีเดียว”

“ก็นะคะ พอดีบ้านมีตัง มีทุนที่สามารถซื้อของพวกนี้ได้อ่ะค่ะ เธออยากได้สักอันไหมล่ะเดี๋ยวฉันจะซื้อแล้วเผาไปให้”

“อุ้ย เผาไปตุนไว้เผื่อตอนคุณหญิงลงนรกดีกว่าค่ะ”

“ฮ่าๆๆๆๆ ฉันน่ะไม่ตายง่ายๆหรอกจ่ะ จะอยู่เป็นคนสวยสักสองพันปี”

“สองพันปี หน้าคุณหญิงคงเหี่ยวยานจนลากพื้นแล้วล่ะค่ะ…แค่ตอนนี้ก็เกือบลากแล้ว”

“โอ้ยยยยยยย พอกันสักทีเถอะครับคุณแม่!!!!!!!” อุ้ย พี่ตัสวีนครับ

“แม่พากันกลับไปก่อนดีกว่าครับ เดี๋ยวค่อยมาเยี่ยมใหม่ ให้ตัสพักผ่อนก่อนดีกว่าครับ” พี่เบิร์ดเค้าไปไกล่เกลี่ยครับ ดูเหมือนแม่ทั้งสองคนจะมีสีหน้าสำนึกผิดนิดๆครับ

“งั้นแม่ไปก่อนนะลูกตัส เด่ยวแม่มารับกลับบ้าน” แม่พี่ตัสบอก

“แม่กลับก่อนแล้วกันนะลูก เบิร์ดดูแลน้องดีๆล่ะ” แม่พี่เบิร์ดบอก

“ขอบคุณ คุณแม่ทั้งสองคนมากๆครับ” พี่ตัสพูดขอบคุณแต่หน้าตาแกเหมือนอยากฆ่าคนให้ตายเดี๋ยวนี้เลยครับ

“คราวหน้าฉันไม่แพ้เธอหรอก” แม่พี่เบิร์ดยังไม่จบครับ ส่งสายตาให้แม่พี่ตัส

“ดิฉันรอได้เสมอค่ะ” เหมือนผมเห็นสายฟ้ามันจี้กันระหว่างสองคนนี้เลยอ่ะและเมื่อแม่ทั้งสองคนออกไปพี่ตัสก็ถอนหายใจแล้วก็ยิ้มกับพี่เบิร์ด

“ฮ่าๆๆๆ ต้องให้ตัสตีหน้าโหดตลอดเลยถึงจะยอมหยุด แม่เราไม่เปลี่ยนไปเลยจริงๆ”

“พี่เบิร์ดอ่ะ เดี๋ยวแม่เค้าจะหาว่าตัสไม่ให้เกียรติเค้านะ” อ๋อ มันเป็นอย่างงี้นี่เอง แม่ทั้งสองคนจะหยุดก็ต่อเมื่อพี่ตัสเหวี่ยง พี่ตัสเลยต้องทำหน้าให้น่ากลัวเข้าไว้ เฮ้อ วันนี้มันก็ผ่านไปอีกวันหวังว่าวันข้างหน้าพวกผมจะได้มีความสุขเหมือนคนอื่นๆเค้าบ้าง ขอให้ทุกวันราบรื่นเหมือนวันนี้ต่อๆไป

จบ















ตอนแล้วครับ  :P

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 138 จ้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 15-09-2012 14:48:42

มาต่อ ๆ มาต่อได้เร้วดี ดีจังที่พี่ตัสฟื้นดีแล้ว แต่แม่นี่เค้าจะกัดกันเพื่อยังไงก็แก่ทั้งคู่ (เปลี่ยนจากกัดกันเองมากันดิฉันแทน)  :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 138 จ้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: the_pooh9 ที่ 15-09-2012 22:09:26

 o13
บรรดาเมีย เมีย นี่เค้าน่ารักกันคนละแบบเลยเนอะ  :z2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 138 จ้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: iamao12 ที่ 15-09-2012 22:25:43

เย่ๆๆๆ

ต่อๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 15-09-2012 23:35:44

Lesson 139

( Win Part )

“ตัวดีวินจะไปเซเว่นตัวดีจะกินอะไรเปล่า”

“กูเอาข้าวหน้าไก่เทอริยากิ พรหมเอาข้าวผัดขี้เมา” เอ๊ะ ผมว่าผมถามตัวดีของผมน่ะ แล้วเสียงเหี้ยที่ไหนตอบมาวะ

“กูถามเมียกู มึงอย่ามาเสือก” ผมด่ามันกลับไป มันก็โวยวายไปตามเรื่องตามราวของมันนั่นแหละ

“เอาสเลอปี้แก้วใหญ่ เอาโค้กนะ”

“อีกละ เดี๋ยวก็กัดกระเพาะทะลุหรอก”

“ก็อยากกินนี่ ซื้อมาให้กินด้วย” ไม่สนใจผมเลย แถมตาก็มองแต่ทีวี มันสนุกตรงไหนวะไอ้หนังในจอเนี่ย นั่งดูกันสามคนพี่น้องเค้าน่ะ

“พูดอะไรไม่เคยจะฟังเลย เดี๋ยวจะฟ้องอา”

“นี่!!!! ไอ้บ้าวินมันจะกินมึงก็ไปซื้อมาเถอะ กูดูหนังไม่รู้เรื่อง เดี๋ยวกูเขวี้ยงรีโมทใส่หน้าเลย!!!!” ผมถึงกับต้องตารีตาเหลือกวิ่งออกมาจากบ้านเพราะพี่ตัสปรี๊ดแตก เหตุเพราะแกดูหนังไม่รู้เรื่อง - - เกี่ยวอะไรกับกูวะ!!!!! งงเลย  ผมเดินออกมาจนถึงเซเว่นก็หยิบนั่นหยิบนี่จนเต็มตะกร้าไปหมดเลย แต่ก็หยิบไปเผื่อคนที่บ้านอ่ะแหละ แล้วก็ข้าวกล่องของไอ้ป๊อปกับพรหม ที่เหลือก็ของว่างขชนมเคี้ยวเล่น แต่ระหว่างที่ผมกำลังเดินๆซื้อของอยู่ ก็มีอะไรบางอย่างมาชนผม

“อุ้ย ขอโทษค่ะ” ผมหันไปก็เจอกับผู้หญิงคนนึงน่ารักมากเลยครับ ผิวขาวเนียนผมยาวตรงจนถึงกลางหลัง ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงสานต่อ แต่ขอโทษตอนนี้เมียผมดุครับ ^^~

“ไม่เป็นไรครับ คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม” ผมถามอย่างสุภาพ ว่าแต่จะเป็นอะไรได้ยังไงล่ะเดินมาชนผมเองนี่

“ไม่เป็นไรค่ะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ”

“ครับๆ ไม่เป็นไรครับ”

“เอ่อ ว่าแต่พี่ชื่ออะไรหรอคะ” อ้าว น่านไงมาแล้ว

“ชื่อวินครับ” ต้องตอบครับ เป็นมรรยาท

“ดาค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” พูดจบเธอก็ส่งยิ้มหวานมาให้ แต่ยิ้มสวยๆของเธอคงทำอะไรผมไม่ได้หรอกครับ ในเมื่อผมมีสิ่งที่ดีกว่าอยู่ในอ้อมกอด

“ว่าแต่วินมีแฟนหรือยังอ่ะคะ”

“มีแล้ว!!!” เสียงมาจากข้างหลังผมหันไปก็เจอกับ....

“แถมแฟนวินน่ะหวงมากด้วย” ฮึฮึ ตัวดีของผมนั้นเอง

“ฉันคุยกับวินอยู่เธอน่ะเป็นใคร” ดาถามเสียงดังลั่นต่างกับเสียงที่พูดกับผมลิบลับเลยครับ เฮ้อ ผู้หญิงสมัยนี้

“เป็นใครก็ถามวินดูสิวะ” ตัวดีผมเริ่มหยาบคายขึ้นเรื่อยๆคงจะหึงมากอ่ะแหละ แต่ผมกดีใจมากที่ตัวดีหวงผม ว่าแต่คนในเซเว่นเริ่มมองแล้วครับเพราะเค้าสองคนคุยกันเสียงดังมาก

“วินคะ คนเนี่ยใครกันคะ ทำไมถึงไม่มีมรรยาทเอาซะเลย”

“นั้นแฟนผมครับ”

“เมีย!!! ไม่ใช่แฟน” ออกตัวแรง!!!! ผมยิ้มเลยครับ ไปเอาความกล้าแบบนี้มาจากไหนเนี่ยตัวดี

“อะไรเนี่ย วินเป็นเกย์หรอ” ดาทำหน้าขยาดผมขึ้นมาทันทีเลยครับ

“ผมก็ไม่เคยบอกสักคำเลยว่าไม่ได้เป็นเกย์” ผมบอกพร้อมกับโอบตัวดีไว้กับตัว

“อี๋ ฉันอยากจะอ้วกพวกวิปริต” อ่วพูดแบบนี้ก็สวยสิวะ

“ไม่ได้เหยียบหน้าคุณครับ” ผมตอบกลับเสียงเย็น

“ฮึ ไม่ได้เหยียบหน้าดาหรอกค่ะ แต่มันเหมือนขยะสังคม เหมือนเป็นสิ่งที่คนในสังคมไม่ต้องการ โดยเฉพาะเธอ”

“เพี๊ยะ....กล้าดียังไงมาด่าพวกกู กูเป็นแบบนี้ก็ไม่ได้ถีบหน้าแม่มึงมาเกิดนะ!!!!” ตายห่าละ ตัวดีของผมแจกฝ่ามือไปเรียบร้อยแล้วครับ ผมต้องปล่อยของในมือแล้วไปจับตัวไว้ไม่งั้นมีหวัง....เละแน่ๆ

“พอแล้วครับ ตัวดีพอแล้ว ไม่เอานะ” ผมพูดไปก็เท่านั้นเพราะตัวดีก็ดิ้นอยู่ในอ้อมกอดผมอยู่ดี

“ดา แกเป็นยังไงบ้าง....ทำไมถึงเป็นแบบนี้ใครทำอะไรแก” มีผู้หญิงคนหนึ่งเข้าตามดามาในเซเว่นสงสัยจะเป็นเพื่อนกัน

“ไอ้เกย์บ้านั้นมันตบฉัน” ดาพูดเสียงดังพร้อมกับฮึดฮัดขึ้นมาจะเอาคืน

“หยุด เดี๋ยวฉันจัดการเอง...นี่พวกคุณน่ะ”

“อีฟใช่ไหม” ไม่ผิดแน่ๆ เพื่อนเก่าผมนี่หว่า

“วินหรอ วินจริงๆใช่ไหม โหยไม่ได้เจอกันตั้งนานคิดถึงจังเลย แหมหล่อขึ้นเป็นกองเลยนะ” อีฟพูดไม่หยุดเลยครับ ตามประสาคนไม่ได้เจอกันนาน

“แหม อีฟก็เหมือนกันแหละสวยขึ้นตั้งเยอะ จำแทบไม่ได้เลยดีนะโครงหน้าเดิมไม่ได้เปลี่ยนไปมาก”

“ก็แหม ฉันก็ต้องสวยขึ้นเป็นธรรมดา...ว่าแต่ในแขนแกใครอ่ะดิ้นใหญ่เลย” ผมลืมเลยว่ากอดตัวดีไว้อยู่

“ชื่ออัท แฟนเราเอง”

“เฮ้ย จริง น่ารักดีว่ะ” เฮ้ย ตัวดีหลุดออกจากอ้อมแขนผมไปแล้วครับ

“นี่ อีฟไอ้พวกนี้แหละที่ตบฉัน” อีฟมองหน้าพวกผมแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร

“ไปเคลียร์กันที่บ้านเราดีกว่า” พูดจบผมก็หยิบของไปจ่ายตังและไทยมุงก็สลายไป เมื่อกลับมาถึงบ้านผมก็แนะนำอีฟให้กับทุกคนในบ้านรู้จัก

“ทุกคน นี่อีฟ เป็นเพื่อนกันตอนประถมน่ะ แถมบ้านก็ใกล้กันด้วย แต่ตอนมัธยมอีฟไปเรียนที่อเมริกาน่ะเราเลยไม่ได้เจอกันอีกเลยจนวันนี้แหละ”

“แหม จะว่าไปมันก็บังเอิญมากกว่าอ่ะนะ ก็เห็นยัยดาช้าจังเลยตามเข้าไปในเซเว่นจนเป็นเรื่องนั่นแหละ” เมื่ออีฟเข้าเรื่องมาขนาดนี้ผมก็เลยเล่าเลยครับตั้งแต่ดาชนผมจนโดนตัวดีตบเข้าให้

“อื้มมมมม เรื่องเป็นอย่างงี้นี่เอง ยัยดาก็เป็นฝ่ายผิดน่ะสิ” อีฟว่า แล้วก็หันมามองหน้าผม ผมไม่รู้จะพูดอะไรก็เลยพยักหน้าตอบไป

“แต่อัท พี่ว่าอัทก็ใจร้อนไปหน่อยนะ” พี่ตัสหันไปบอกอัทครับ

“แต่ก็สะใจพี่จริงๆเลย คนปากอย่างนั้นมันน่าจะโดนหนักกว่านี้” ผมว่าและทำไมตัวดีผมถึงอารมณ์รุนแรงขึ้นทุกวัน มันต้องเป็นการเสี้ยมสอนจากพี่ตัสแน่ๆเลย แถมพี่แกพูดออกมาแบบนี้ไม่เกรงใจอีฟเลยด้วย

“เอ่อ ยังไงก็ต้องขอโทษแทนยัยดาด้วยนะคะ พอดียัยดาเนี่ยเป็นลูกพี่ลูกน้องของอีฟเองอ่ะค่ะ พึ่งกลับมาจากอเมริกาพร้อมกัน เลยอาจจะไม่มีมรรยาทแบบคนไทยสักเท่าไหร่น่ะค่ะ”

“ไม่เป็นไรหรอก โดนตบไปแบบนั้นมรรยาทคงจะมีมากขึ้น” ตัวดีผมตอบเสียงเรียบเลยครับ แล้วพวกเราก็ชวนอีฟกินข้าวเย็นด้วยกันครับ อีฟก็ไม่ปฏิเสธ จนอีฟขอตัวกลับก่อนเพราะดาโทรตาม

“นี่ ทำไมวันนี้ตามวินไปเซเว่นล่ะ” ผมถามด้วยความสงสัยเพราะก่อนออกไปตัวดียังนั่งดูหนังกับพรหมกับพี่ตัสอยู่เลย

“ก็หนังจบเลยตามไป เห็นไหมได้ออกแรงเลย”

“ไปเอานิสัยโหดๆแบบนี้มาจากใครเนี่ย”

“ถ้าไม่โหดจะเอาวินอยู่หรอ” ตัวดีพูดแล้วยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

“แน่ใจหรอว่าเอาอยู่” ผมพูดกวนลมตัวดี

“ถ้าเอาไม่อยู่ก็คงต้องออกแรงกันหน่อย” ฮั่นแน่เดี๋ยวนี้มีขู่ งั้นผมขอสนองเค้าหน่อยก็แล้วกัน

“งั้นออกเลยละกันนะ” ผมจับพลิกตัวอัทมาไว้ข้างใต้ผมแล้วก็กดข้อมือไว้กับเตียงเอาขาผมกดขาอัท เท่านี้ทุกอย่างก็จบ

“ทำไรปล่อยเค้านะ” เสียใจด้วย ช้าไปแล้วเพราะอัทพูดได้แค่ประโยคเดียวก็โดนผมครอบครองริมฝีปาก และแปลเปลี่ยนเป็นเสียงครางในเวลาต่อมาไม่นาน และอย่าหวังว่าผมจะหยุดถ้าฟ้าไม่เป็นสีเหลือง หึหึ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 138 จ้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 15-09-2012 23:37:06

มาต่ออีกนะค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 15-09-2012 23:58:01

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 16-09-2012 00:01:31

มาต่ออีกแล้ว น่ารักจัง อยากกลับไปอ่านใหม่อีกรอบ แต่รอให้จบก่อนดีกว่า เราจะได้อ่านรวดเดียวเลย น่าสนุกดี






ชอบมากเลยนะ รีบมาต่ออีกล่ะ รออยู่  จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 16-09-2012 03:13:09

อัทโหดจัง แต่ก้อดูน่ารักมากกว่าน่ากลัวนะ :o8:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 16-09-2012 06:49:17

น่ารักโหดน่ารัก :impress2:

 :call:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: ฮวาง ที่ 16-09-2012 07:32:38

อร๊าย............น่าร๊ากกกมาก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 16-09-2012 09:47:06

รอจ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 16-09-2012 10:53:08

ตบกลางเซเว่น นายแน่มาก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 16-09-2012 12:37:37

อัทเริ่มโหด หุหุหุ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 17-09-2012 07:30:11

คุณแม่ทั้งสองเปิดศึกกันไฟแลบเลยที่เดียว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: aoaer ที่ 18-09-2012 01:24:53

 :really2: :really2:  สับสนมึนงงก่ะแม่ แม่ เค้าจริงๆ รักลูกๆ แต่ด่ากันไฟแลบ  :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 18-09-2012 20:40:18

โหด!! ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 139 เมื่อเมียโหด 1
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 19-09-2012 09:32:23

เอ เหมือนเราจะอ่านข้ามตอนนี้รึเปล่าหว่า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 19-09-2012 21:29:31

Lesson 140

( Pop Part )

เฮ้อ ผมล่ะเบื่อและเซงกับการอยู่บ้านในวันหยุดจริงๆเลย มันรู้สึกน่าเบื่อ เบื่อมากๆเพราะอะไรน่ะหรอ....ทุกอย่างมันนิ่งและเงียบสงบเกินไปน่ะสิ!!!! พรหม อัท พี่ตัส ดูหนังกันสามคน ไม่รู้สรรหาอะไรมาดูนักหนา ดูได้ทุกวันแถมทั้งวันด้วย ส่วนไอ้วินกับพี่เบิร์ดก็เล่นเกมกันบ้าง เล่นหมากรุกบ้าง ซึ่งมีบางเกมที่ผมขอเล่นด้วย แต่มันก็ไม่ได้คลายความน่าเบื่อลงไปเลยสักนิด

“โอ้ยยยยย เบื่อโว้ย” ผมตะโกนลั่นบ้านอย่างเหลืออด

“…” แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความเงียบ ไม่มีใครสนใจผมเลยครับ

“เฮ้อ ไอ้วิน พี่เบิร์ด เย็นนี้ไปเที่ยวผับกันเถอะ มันเซงๆว่ะ” เมื่อผมตะโกนบอก ไอ้วินกับพี่เบิร์ดก็ละสายตาจากกระดานหมากรุกขึ้นมามองหน้าผม

“ที่ไหน!!!!” จะพูดพร้อมกันเพื่อ???

“ที่ไหนก็ได้ กูไม่อยากเซง”

“โอ้ยยย ไปคุยกันข้างนอกเสียงดังหาพ่อมึงหรือไง!!!!” พี่ตัสวีนผม T_T อะไรกันวะเนี่ย

“ไปๆ เดี๋ยวกูพาไปเอง” พี่เบิร์ดพูดจบก็หันไปสนใจกระดานหมากรุกต่อ ผมจึงปลีกตัวหนีขึ้นมานอนดีกว่า อยู่ไปก็โดนด่า

ผมนอนงีบไปได้สักพักใหญ่ๆก็มีแรงคนมาเขย่าตัวผมพอลืมตาดูก็คือพรหมนั้นเองครับแต่แหม ขอประชดหน่อยก็แล้วกันน่ะ

“หนูหนังเสร็จแล้วหรอ” ผมถาม

“อื้อ ดูไปตั้งหลานเรื่องแหนะป๊อป เรื่อง.....” เวรกรรมดันมานั่งเล่าหนังที่ดูมาให้กูฟัง โถ่ที่รัก ผมกำลังจะประชดคุณนะครับช่วยรู้ตัวหน่อย!!!!

“แล้วขึ้นมาปลุกเนี่ยมีอะไร”

“อ้าว ก็นัดอะไรไว้ล่ะ”

“นัดอะไร เปล่าสักหน่อย วันนี้ป๊อปจะไปเที่ยวกับไอ้กับพี่เบิร์ด”

“ก็นั้นแหละ แล้วทำไมยังไม่เตรียมตัวอีกจะหกโมงเย็นแล้ว...เค้าก็ยังไม่ได้เตรียมชุดที่จะใส่เลย” เดี๋ยวนะ...เตรียมชุดใส่จะไปไหนอ่ะ

“จะไปไหนหรอพรหม” ผมถามซื่อๆเลยครับอยากรู้

“อ้าว ก็ไปกับป๊อปไง” เฮ้ย!!! ผมไม่ได้ชวนซะหน่อย

“ใครบอกว่าป๊อปจะให้พรหมไป” ผมบอกพร้อมกับลุกขึ้นเพื่อที่จะไปเตรียมตัว ขืนชักช้าเดี๋ยวไอ้วินมันได้บ่นเป็นควายกินหญ้าอีก

“ไม่ไปก็ได้ชิ” งอนไปเลย....ค่อยง้อทีหลัง

“แล้วนี่จะไปไหน” พรหมถามผมต่อเมื่อเห็นผมควานหาชุดในตู้เสื้อผ้า

“ก็ไปเที่ยวไง”

“ไม่ต้องไป!!!” พรหมพูดเสียงนิ่งๆ ผมก็หันไปหาทันที

“ทำไม?”

“ถ้าเค้าไม่ได้ไป อย่าหวังว่าป๊อปจะได้ไป” อ้าว เกี่ยวไรกับผมวะ ผมจ้องหน้าพรหมอย่างต้องการเหตุผล

“ถ้าออกจากบ้านเป็นเรื่องแน่” โอ้ยยยยยย กูเบื่อออออออ กูอยากเที่ยว ผมมีแฟนใจร้าย ใจยักษ์ ใจมาร ใจดำ อำมหิต

“ไม่เอาอ่ะ ป๊อปอยากไปอ่ะ...นะครับ” ผมใช้ลูกอ้อนแล้วเข้าไปกอดหอมแก้ว เผื่อว่าพรหมจะใจอ่อนยอมให้ไป

“งั้นก็ต้องให้เค้าไปด้วย”

“โอเคครับ ไปด้วยกันก็ได้” เฮ้อ นึกว่าจะไม่ได้ไปซะแล้ว ยอมให้ไปด้วยก็ดีกว่าเราไม่ได้ไปด้วยแหละวะ

“งั้นก็ไปเตรียมตัวกันได้แล้ว” พรหมบอกพร้อมกับไล่ให้ผมไปอาบน้ำ ผมก็ไปอาบน้ำตามคำสั่งในเวลาอันรวดเร็ว และพรหมก็เข้าไปอาบน้ำต่อจนเสร็จ และเราสองคนก็พร้อมเดินทางครับ

“เฮ้ย เสร็จยังวะไอ้ป๊อป” เสียงไอ้วินตะโกนถามมาจากข้างล่างครับ

“เออ กำลังลงไปรอแปปดิ”

“พวกกูไปรอในรถแล้วหน่า ปิดบ้านด้วย” ผมไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเป็นอันรู้กันว่า ผมต้องปิดบ้านให้เรียบร้อย

“โทษทีที่ช้า” ผมให้พรหมขึ้นไปบนรถก่อน แล้วผมก็ขึ้นตามไป ต่อจากนั้นล้อรถก็หมุนหรือก็คือเริ่มออกเดินทาง ตอนนี้เวลาเกือบทุ่มแล้วครับ

ขณะนี้เวลาเกือบสองทุ่มครึ่งผมกำลังนั่งอยู่ในผับแห่งหนึ่งกับพวกครอบครัวของผมอ่ะแหละครับ พึ่งนั่งได้สักพักเดียวข้าวปลาอาหารก็เริ่มมาครับ แต่ผมเน้นกับแกล้มมากกว่าเพราะผมอยากกินเหล้ามากกว่ากินข้าวครับ

“นี่ป๊อป เบาๆหน่อยเดี๋ยวจะเมามาก” พรหมหันมาเตือนผมครับผมก็พยักหน้ารับไปแล้วก็สนใจกับการดื่มต่อ ทุกอย่างราบรื่นไปได้ด้วยดีจนกระทั่ง...

“หมับ มาเที่ยวกันหรอคะ” มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาถึงก็กอดคอผมเฉยเลยครับ ผมก็หันไปมองหน้าเค้า แล้วก็หน้าพรหม.....

“เอ่อ ครับ....ช่วยปล่อยคอผมด้วยครับ” ผมบอกเลี่ยงอย่างสุภาพ

“แหม อะไรกันคะ แค่อยากทักทายเฉยๆเองค่ะ...บีนะคะ” ผมก็พยักหน้ารับแล้วไม่พูดอะไรต่อ เมื่อบีเห็นผมเฉยเธอก็เริ่มรุกหนักขึ้น

“ขอนั่งด้วยคนนะคะ” ขณะที่บีกำลังนั่งลงข้างๆผม ก็มีเสียงเย็นๆเสียงนึงลอยขึ้น

“ผู้หญิงสมัยนี้ไม่รู้เป็นยังไงกัน ใช้แป้งหรือปูนโบกหน้า!!!!! กันมาก็ไม่รู้ หน้าถึงได้ด้านและทนทานขนาดนี้ ขนาดผู้ชายเค้าไม่สนใจก็ให้ท่าอยู่นั้นแหละ” พรหมจงใจด่าเน้นไปที่บีเต็มๆเลยครับ และเหมือนว่าบีเองก็จะไม่ยอมเช่นกัน

“นี่แกว่าใครน่ะอย่าสะเออะฉันยังไม่ได้ยุ่งกับนายเลยสักนิด...สาระแนนักเชียว”

“เฮ้อ ก็อย่างว่าแหละนะผู้ชายน่ะมักจะอยู่ท่ามกลางดอกไม้สองชนิดเสมอน่ะแหละ” พรหมพูดแล้วหยุดไปแล้วตอนนี้เองที่พวกเรามองหน้ากันเลิ่กลั่กอย่างสงสัย

“อยากรู้ไหมว่าดอกอะไร” ไม่มีคนตอบกลับครับ แต่ผมเห็นอัทกับวินพยักหน้ารับเชิงกันอย่างมือโปรเลยครับ

“ดอกนึงก็ดอกฟ้าที่ผู้ชายวิ่งตาม...ส่วนอีกดอกก็....”

“ดอกทอง!!!! ที่วิ่งตามผู้ชายไง” พี่ตัสพูดแทรกขึ้นเสียงดังลั่นจนคนแถวนั้นหันมามอง

“อ๋อ แล้วคุณบี ผมจะบอกให้ว่าคุณกำลังจะโคตรดอกทอง!!!” เฮ้ย หัดพูดจาแบบนี้มาจากไหนวะ แถมสายตาที่ทำท่าเหมือนจะฆ่าคนได้อีก อึ้ย แค่คิดก็ขนลุกแล้ว

“กรี๊ดดดด ไอ้บ้าแกด่าฉัน!!!” บีลุกขึ้นพรุ่งไปที่พรหมอย่างเร็ว เร็วมากจนผมจับเอาไว้ไม่ทันและในขณะที่พรหมกำลังจะโดนตบนั้นเอง

“พลั่กกกก......อั้กกกก โอ้ย แกปล่อยฉันนะ” พรหมปัดมือบีออกแล้วใช้มืออีกข้างบีบที่คอด้านหลังของบีแล้วก็จับกดไว้กับโซฟาที่นั่งอยู่

“พรหมๆ พอแล้ว” ผมพยายามเข้าไปห้ามแต่ก็โดนสายตาพิฆาตมองกลับมาด้วยความไม่พอใจ

“ถอยไปแล้วดูเฉยๆซะ.......หน้าตาก็ดีนะหาแฟนไม่ยากหรอก...แต่เสียดายติดร่านไปหน่อย สงสัยจะคันมาก  ถ้าอยากมากทีหลังก็เอาโซดาไฟราดสิจะได้หายคัน” ผมอึ้งครับ อึ้งมากๆด้วย ไม่คิดว่าพรหมจะพูดจาได้เฉือดเฉือนขนาดนี้

“อ่อ แล้วอีกอย่างนึง คนที่มึงอ่อยน่ะ......ผัวกู!!!! จำใส่กะโหลกอันน้อยนิดของแกไว้ซะด้วยอีงั่ง!!!!”



ปล. คืออาทิตย์นี้ผมสอบตรง มศว.
อาทิตย์หน้าสอบปลายภาค
อาทิตย์ต่อไปสอบ GAT PAT

เลยว่าจะขอหยุดยาวเลยครับ อาจจะมีมาลงบ้างแต่เวลาคงไม่แน่นอนครับ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 19-09-2012 22:51:43

 :call:  แรง

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 20-09-2012 00:07:25

สะใจมากกก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 20-09-2012 00:28:36

พรมแรงขนาดนี้เลยเหรอ  คนเขียนสู้ๆ ขอให้ติด ขอให้ผ่าน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 20-09-2012 00:32:52

พรหมแรง!!!

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-09-2012 00:51:36

พหรมแรงได้ใจมาก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: mamew13 jk ที่ 20-09-2012 19:14:06

พรหมแรงอะ ชะนีเถียงไม่ทันเลย 5555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 20-09-2012 19:27:32

ด่าได้สุดยอด
เป้นกำลังใจให้จ้า สู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 20-09-2012 19:30:55

รอจ้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 20-09-2012 19:34:16

เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าโซดาไฟก็ใช้แทนกันได้

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 20-09-2012 21:28:41

ดีเลิศ แรงได้อีก ชอบๆๆ






สู้ๆนะ ขอให้สอบให้ติดตามที่ใจหวังจ้า






แล้วรีบมาต่อล่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 20-09-2012 21:33:16

พรหมเปลี่ยนไปอ่า น่ากลัวนะเนี่ย555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 20-09-2012 22:51:31

พรหมปลดปล่อยพลังซุปเปอร์ไซย่าแว้ววววว   :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: aoaer ที่ 20-09-2012 22:54:39

 o13  มันต้องอย่างนี้ จัดไป

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 21-09-2012 00:18:12

พรหมแรงอะ แรงมาก ถึงมากที่สุด

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 140 เมื่อเมียโหด 2
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 22-09-2012 12:24:48

ขอบคุณค่ะ ตามอ่านทันแล้ว ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shizuruviola ที่ 30-09-2012 21:15:08

Lesson 141

( Bird Part )

“พรหมๆ พี่ว่าใจเย็นก่อนดีกว่านะ...ไอ้ป๊อปพาพรหมไปขึ้นรถเลยเร็วๆ” ผมปรามพรหมไว้ก่อนที่ผู้หญิงที่ชื่อบีอะไรนั่นจะเยินไปมากกว่านี้

“ครับๆ พรหมไม่เอาน่าไปๆ กลับบ้านกันดีกว่านะครับ” ป๊อปพยายามกอดพรหมไว้พร้อมกับลากออกไปจากร้านท่ามกลางสายตาของไทยมุงที่คอยสังเกตเหตุการณ์ที่พึ่งผ่านไปอย่างไม่ละสายตา

“ตัสไปดูน้องที่รถเถอะไป เดี๋ยวพี่เคลียร์ค่าใช้จ่ายก่อน” ผมบอกตัส ตัสก็พยักหน้าแล้วเดินจูงมืออัทกับวินอกไปด้วย ส่วนผมก็ไปเคลียร์ค่าอาหารกับเครื่องดื่ม พอเสร็จแล้วก็ตามพวกนั้นไปที่รถ เมื่อผมก้าวขาขึ้นรถก็ได้ยินการพูดคุยกันของ ตัส พรหม อัท

“หึงโหดใช่ได้เลยนะพรหมอ่ะ” เสียงไอ้ตัวเล็กครับ

“หึ” โอเคครับผมลอบมองหน้าพรหมเลยรู้เลยว่าอารมณ์ยังคุกรุ่นอยู่

“5555 ว่าแต่เค้าอ่ะครั้งก่อนตัวเองก็ตบญาติเพื่อนสามีกลางเซเว่นเลยไม่ใช่หรือไงจ๊ะ เด็กน้อย” ตัสแซวกลับครับ

“ช่วยไม่ได้ คนสันดารมันร่านเอง” เมื่ออัทพูดจบพรหมก็สวนขึ้นมาเลยครับ

“ก็เหมือนกันแหละ ให้ท่า น่าไม่อาย แล้วไอ้นี่ก็ไม่ขัดขืนด้วย...เพี๊ยะ!!!!”

“เอ้า เกี่ยวไรกับเค้าล่ะ ก็ให้เกียรติเค้าเฉยๆ ไม่อยากฉีกหน้าเค้า” ป๊อปแก้ตัวจ้าระหวั่นเลยครับ พูดทีนี่รัวจนลิ้นแทบจะพันกัน

“อย่ามาหาข้ออ้าง ชอบหรอฮ๊ะ หึ้ยยยยย!!!!!!!” พรหมตะวาดใส่ป๊อปพร้อมกับบิดเข้าที่เอวของป๊อปอย่างหนักเลยครับ

“โอ้ยยยย....โอ้ย ไม่ทำแล้วครับ ทีหลังไม่ทำแล้วคร้าบบบบ”

“พรหมครับ ไปเอานิสัยโหดร้ายแบบนี้มากจากไหน...แต่ก่อนยังเรียบร้อยน่ารักอยู่เลย บอกอะไรก็ไม่ค่อยเถียง แต่เดี๋ยวนี้อยู่เฉยๆยังโดนด่าเลย” ป๊อปแม่งเจ้าเล่ห์ชิบ ปากก็ถามแต่ไม่ได้ถามเปล่า ซุกไปทำอะไรซอกคอพรหมน่ะ

“ถามอย่างเดียวก็พอมั้งมึง” คราวนี้ไอ้วินมันคงหมันไส้น่ะครับ

“ไม่น่าถามเลยว่าเอามาจากใคร” ผมโพล่งกลางวงเลยครับแล้วก็เหล่ตาไปทางตัสที่นั่งอยู่ข้างคนขับ นั้นก็คือผม

“อะไรพี่เบิร์ดไม่เห็นเกี่ยวกับตัสเลย....เค้าเรียกว่าเตรียมแผนรับมือ ขืนมัวแต่เยาะแหยะขี้กลัวอยู่ละก็....เอาพวกแกไม่อยู่กันพอดี” ตัสพูดจบรถก็อยู่ในความเงียบจนถึงบ้าน

“ตัสไปอาบน้ำเถอะ” ผมบอกตัสเมื่อขึ้นมาถึงบนห้องแต่เห็นตัสนั่งอ่านหนังสืออะไรบางอย่างอยู่

“ปิดบ้านเสร็จแล้วหรอ” ผมพยักหน้าตอบแล้วตัสก็หยิบผ้าเดินเข้าห้องน้ำไปทันที ผมก็นั่งรออาบน้ำต่อจนกะทั่งตัสเดินออกมาในชุดยูกาตะของญี่ปุ่น ผมก็แปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้อะไรมากเพราะตัสก็เคยใส่แต่ว่าไม่ค่อยบ่อย

“พี่อาบมั่ง” ตัสเดินหลบทางให้ผมเข้าห้องน้ำ ผมก็ทำธุระของตัวเองจนเสร็จ สายน้ำเย็นๆที่ใหลผ่านร่างกายผมไปทำให้ผมสดชื่นขึ้นเยอะเลยจริงๆ และเมื่อผมออกมาจากห้องน้ำไฟในห้องก็มืดสนิทเหลือแต่ไฟสลัวๆตรงหัวเตียง แต่พอมองไปที่เตียงภาพที่ผมเห็นทำเอาผมยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัวเลย อยากรู้ไหมผมเห็นอะไรคุณลองจินตนาการภาพคนรักของคุณ ใส่ชุดยูกาตะทีชมพูขาวนอนอยู่กลางเตียงแถมยังเห็นเสี้ยวขาจนเกือบจะถึงเอว โอ้ยยยย แย่แล้วเบิร์ดน้อยแต่ชื่อของผมกำลังยืนตรงแล้วครับ

“อือ...ซี้ดดดดด....อื้มมมม” คนบนเตียงอยู่ๆก็ครางเสียงอืออาออกมา ยิ่งกระตุ้นสัญชาตญาณดิบของผมอย่างช่วยไม่ได้...ไม่ไหวแล้วอยากยั่วเองนะช่วยไม่ได้ ผมพุ่งตรงไปหาคนบนเตียงกระชุดยูกาตะจนลอยละลิ่ว เผยให้เห็นผิวขาวที่น่าสัมผัสบวกกับแสงสลัวของไฟหัวเตียงยิ่งทำให้คนๆนี้ยิ่งน่าสัมผัสมากกว่าเดิมหลายเท่าไร

“อื้อออ..ทำไรอ่ะ” ตัสน้ำเสียงงัวเงียแต่ตาไม่ลืม ร้องถามผมผมก็ไม่ตอบ แต่ตอบด้วยการกระทำแทน

“อ๊ะ..อื้ออออ....อ๊ะ....จุ๊บ.....แฮ่กๆๆ” ตัสหอบและอ่อนระทวยเลยครับ เมื่อผมมอบจูบที่เร่าร้อนไปให้

“ทำไมถึงชอบยั่วอย่างงี้หึ๊” ผมไม่รอคำตอบแต่ก้มไปไซร้ซอกคอของตัสแทน แล้วก็ฝังรอยแดงไว้ทั่วไปหมด และจังหวะที่ตัสกำลังเคลิ้มๆนี่เองผมก็ค่อยๆส่งนิ้วของผมเข้าไปในช่องทางหลังของตัสเพื่อเบิกทางสวรรค์ก่อน และเมื่อผมเริ่มขยับนิ้วตัสก็ส่งเสียงครางเหมือนคนจะขาดใจ แถมช่องทางนั้นก็ตอดนิ้วผมอย่างมาก นึกภาพไม่ออกเลยว่าถ้าเปลี่ยนจากนิ้วเป็นอย่างอื่นจะเป็นยังไง

“พร้อมหรือยังคนดี” ผมกระซิบข้างหูพร้อมกับแหย่ลิ้นเข้าไปในหูตัสเพื่อเพิ่มความเสียวซ่านให้กับตัสไปในตัว

“อื้ออออ....ยะ....อย่าแกล้ง..จะทำอะไรก็ทำเถอะ!!!!!” เมื่อตัสพูดแบบนั้นผมก็หันมาหยอกล้อกับยอดอกที่ขูชันของตัสก่อนแล้วค่อยๆสอดซุปเปอร์เบิร์ดเข้าไปในตัวตัส

“อ๊า....พี่เบิร์ด....อื้ออออ” ตัสนอนบิดตัวด้วยความกระสัน และแอ่นอกรับลิ้นของผม ผมก็เริ่มจะเอาไม่ไหวแล้วเหมือนกัน...ไม่รอช้าเพิ่มความเร็วจนหน้าขาผมกระทบกับตัสจนเสียงดังสนั่นแข่งกับเสียงครางเลยครับ

“ตัส....พี่ไม่ไหวแล้ว.....อ๊ะ....เอ๊าะ....ซี้ดดดดด.....อ้า!!!!!!!!!!” ผมฉีดน้ำสีขุ่นเข้าไปในตัวตัสครับ ส่วนตัสน่ะเสร็จไปนานแล้วแถมยังไม่ได้จับตัสน้อยเลยด้วยซ้ำ ผมฟุ้บตัวลงนอนทับตัสด้วยความเหนื่อย ท่าทางต้องอาบน้ำใหม่อีกรอบ

“รักตัสนะครับ พี่ไม่เคยรักใครเท่านี้มาก่อนเลย”

“ตัสก็รักพี่เบิร์ด...” ตัสบอกรักผมกลับผมก็ยิ้ม ส่วนตัสหน้าแดงแป๊ดเลยครับ

“ไปอาบน้ำกันไป เดี๋ยวพี่ทำแท้งให้...เมื่อกี้ปล่อยไปในตัว” ผมไม่รอเสียงค้านครับอุ้มตัสได้ก็วิ่งเข้าไปห้องน้ำเลยครับ...แต่แทนที่เราจะได้ทำความสะอาดร่างกาย กลายเป็นว่าทำให้มันเลอะเทอะยิ่งกว่าเดิมซะอีก แต่ทำไปก็เพราะรักครับ และไม่ว่าจะยังไงผมก็จะไม่ทิ้งตัส และจะไม่ทำให้ตัสเสียใจแน่นอนครับ~ (จบ)

( Prom Part )

ผมหงุดหงิดงุ่นง่านมาตั้งแต่มีเรื่องกับผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้นแล้วครับ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงอารมณ์เป็นไปได้ขนาดนี้แต่แค่คิดว่าถ้าป๊อปแอบไปทำแบบนี้กับใครแล้วผมไม่อยู่ด้วยล่ะ??? รู้ตัวอีกทีผมก็ด่ายัยนั้นซะเต็มเหนี่ยวแล้วครับ

“พรหม อาบน้ำเสร็จแล้วหรอครับ” พูดถึงก็มาและครับต้นเหตุที่ทำให้ผมหึงหวง

“จะถามอะไรก็แหกตาดูสิ” ผมพูดโดยไม่หันไปมองหน้าป๊อปครับ ตอนนี้กำลังของขึ้นครับ...และเสียงที่ดังต่อมาคือเสียงปิดประตูห้องน้ำครับ ผมก็นอนเล่นไปเรื่อยๆเผื่อจะหลับแต่มันก็ไม่หลับอ่าไม่รู้ทำไม แถมไอ้คนที่อยู่ในห้องน้ำก็ดันฮัมเพลงสบายอารมณ์เหลือเกินนะ มันน่านักและจากนั้นไม่นานประตูห้องน้ำก็เปิดออกพร้อมกับที่ชัวพริบตาผมก็รู้สึกหนักๆที่ตัวขึ้นมาเฉยๆ

“ฟู้วววว~”

“อึ้ย...ทำอะไรอ่ะ” ผมถามเสียงแข็งเลยครับเพราะรู้สาเหตุของอาการตัวหนักแล้ว

“ตวาดหรอ เป็นเด็กไม่น่ารักเลยแบบนี้ต้องถูกลงโทษนะ” ไม่พูดเปล่า ป๊อปก็งับริมฝีปากผมไปแล้วทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก

“อื้ออออ....อำไออ่ะ(ทำไรอ่ะ)...อ่อยยยย(ปล่อยยยยย)”

“ทำโทษไง อยู่เฉยเถอะ พยศมากเดี๋ยวจะได้ร้องดังนะ” ไอ้บ้า!!!! หน้าไม่อาย

“ไม่เอา...แฮ่กๆๆ” เหนื่อยเลยครับ แต่พักได้ยังไม่ทันไรป๊อปก็จู่โจมผมต่ออีกครับ คราวนี้มาเลียคอผม ผมก็เสียวสิครับ

“อื้ออออ......ป๊อป....มันเสียว.....อ๊ะ...” ผมร้องแทบไม่เป็นภาษาแต่ผมแอบได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของป๊อปด้วย

“จะตวาดป๊อปอีกไหมครับ” ป๊อปพูดพร้อมกับกอบกุมส่วนอ่อนไหวของผมไว้ในมือแล้วค่อยๆรูดขึ้นรูดลงอย่างช้าๆ

“อื้ออออ...มะ..ไม่.....ตวาด....ละ...แล้ว....อ้า~” ผมสติหลุดลอยไปแล้วครับหัวขาวโพลนไปหมด  ผมเคลิ้มอยู่นานจนรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมเข้ามาทางด้านหลังของผมโดยไม่มีการเบิกทางก่อนเลย

“อื้มมมมม....ป๊อป...พรหมจุก”

“เดี๋ยวก็ดีนะครับ” ป๊อปกล่อมผมพร้อมกับส่งลิ้นเข้ามาในหูผม ยิ่งเรียกความเสียวจากผมไปได้เยอะเลยทีเดียว

“จะเริ่มแล้วนะครับ” ผมไม่ตอบอะไรแต่รีบพยักหน้ารัวเลยครับ และป๊อปก็เริ่มบรรเลงท่วงทำนองแห่งรักของเราสองคน โดยที่ต่างคนต่างครางเพื่อระบายความเสียวจนผมกลัวว่าห้องอื่นเค้าจะได้ยินเสียงหรือเปล่า

“พรหม....ป๊อปไม่ไหวแล้ว....อ๊ะ...ซี๊ดดดดด” ป๊อปกระตุกเกร็งตัวกระแทกผมต่อประมาณสี่ห้าทีผมก็รู้สึกถึงสายน้ำอุ่นๆที่ไหลผ่านเข้ามาอยู่ช่วงท้อง ซึ่งมันเยอะมากจนล้นออกมาข้างนอกด้วย

“ไปอาบน้ำกันอีกรอบนึงนะครับ” ป๊อปบอกแล้วก็อุ้มผมท่าเจ้าหญิงอุ้มเจ้าชายซึ่งมันทำให้ผมรู้สกอายจังเลย

“ก็ต้องอย่างงั้นแหละ เหนียวตัวไปหมดเลย”

“รักพรหมนะครับ...จะรักแบบนี้ตลอดไป”

“เราเชื่อป๊อปนะ” พูดจบผมก็ดึงหน้าป๊อปเข้ามาแล้วจูบกันด้วยความรู้สึกดีใจและซึ้งใจที่อย่างน้อย ผมก็ได้เจอคนที่รักผมจริงๆและอยู่เคียงข้างผมจากนี้และตลอดไป (จบ)

( Autt Part )

“อัทครับ” ผมหันไปตามเสียงเรียกที่พึ่งออกมจากห้องน้ำครับ

“มีอะไรหรอ”

“ทำอะไรครับ” วินถามผม

“ดูหนัง แต่จะนอนแล้วแหละง่วงแล้วอ่า” ผมบอกพรางกับลุกขึ้นไปปิดทีวีแล้วก็ล้มตัวลงกลางเตียง แต่แล้วก็มีคนพุ่งตามผมขึ้นเตียงมาอย่างรวดเร็ว

“อย่าพึ่งหลับสิครับตัวดี...วินน้อยยังไม่ได้ออกแรงเลย” วินมองผมตาแบบมีความหวังมากอ่ะครับเห็นแล้วสงสาร

“ก็ได้...แต่วินต้องหลับตาก่อนนะ” วินไม่พูดอะไรเลยครับแต่ล้มตัวนอนลงแล้วก็หลับตา ผมจึงลุกไปปิดไฟดวงใหญ่แล้วเปิดไฟหัวเตียงแทนเพราะเขินอ่ะครับ

“จะเริ่มละนะ” วินพยักหน้า ผมก็เริ่มลงมือทันทีโดยการลูบตัวินไปทั่วตัวแล้วก็มาหยุดอยู่ตรงเป้ากางเกงที่กำลังแข็งขืนอยู่เต็มที่ ผมค่อยๆถอดกางเกงวินออกและสิ่งที่อยู่ในกางเกงก็เด้งขึ้นมาตั้งตรงทันที ผมจัดการครอบปากลงไปหยอกล้อกับปลายส่วนอ่อนไหวนั้นอย่างค่อยเป็นค่อยไป

“อ๊ะ....ซี้ดดดด...เสียวจังครับตัวดี....อ้า...ดีครับ” ผมเล่นกับส่วนอ่อนไหวไปได้สักพักก็เปลี่ยนไปเล่นยอดอกแล้วไล่ไปเรื่อยๆจนผมกับวินดูดปากกันอย่างเมามัน

“แฮ่กๆๆ....พอก่อนวิน” ผมผละออกจากวินเมื่อรู้สึกเริ่มไม่ไหว เดี๋ยวจะขาดใจตายเอาซะก่อนแล้วผมก็กดวินให้นอนไว้ วินก็ไม่ขัดขืนเมื่อผมพักไปได้สักแปปเดียวผมก็จับส่วนอ่อนไหวของวินขึ้นแล้วกดสะโพกตัวเองลงไป

“อื้อออออ.....อ๊ะ.....อื้ออออ” เป็นเสียงของผมเองครับ มันจุกแน่นๆบอกไม่ถูก ถึงวินจะทำบ่อยๆ แต่มันก็ไม่ขยายขึ้นเลย

“ซี้ดดดดดด อูย ตัวดีครับวินเสียวจังเลย..โอ้ยยยย” วินครางเสียงกระเส่าสีหน้าเหยเกเพราะความเสียวซ่าน ถึงผมจะเจ็บบ้างแต่ก็ทนได้ครับ ถ้าวินต้องการ

“เดี๋ยวนะวิน...ขอเค้าปรับตัวก่อน” ผมบอกพร้อมกับโน้มตัวไปจูบกับวินเพื่อให้ตัวเองผ่อนคลายมากขึ้น จนกระทั่งผมรู้สึกว่าตัวเองเริ่มผ่อนคลายลงบ้างแล้วผมก็เริ่มขยับเอวตัวเองขึ้นลงช้าๆ แล้วเร็วขึ้นเรื่อยๆในเวลาต่อมา

“อ๊ะ...อ๊ะ....อ๊ะ.....อื้ออออ.....” ผมครางไม่หยุดเพราะตอนนี้จังหวะของทำนองในตอนนี้ถี่รัวและเร็วมากจนผมแทบจะขาดใจ

“อ๊า...เร็วอีกครับ....ซี้ดดดดด” ผมก็ทำตามอย่างว่างายครับ อย่างว่าแหละผมกำลังโดนครอบงำนิครับ

“วิน เค้าไม่ไหวแล้ว.....อื้ออออ...อ๊ะ....อื้มมมม” ผมปลดปล่อยน้ำสีขาวออกมาจนเลอะหน้าท้องวินไปหมดและในจังหวะนี้เองวินก็เด้งเอวขึ้นมารับผมด้วยจนกระทั่งน้ำอุ่นๆไหลเข้ามาในท้องผม

“เฮ้อ~ เหนื่อยจัง” ผมฟุบตัวลงนอนบนตัววินทั้งๆที่ไอ้นั่นยังค่าอยู่ในตัวผมนั่นแหละครับ

“ฟอด...ตัวดีน่ารักจังเลยครับ”

“น่ารักขนาดนี้ ถ้าทิ้งเมื่อไหร่ ตายเมื่อนั้นนะบอกไว้ก่อน” ผมบอกเสียงแหบพร่าเลยครับเหมือนคนไม่มีแรง...ใช่สิมันจะมีได้ไงในเมื่อผมพึ่งหมดแรงไปเมื่อครู่นี้

“ทิ้งไม่ลงหรอกครับ.....ก็รักไปซะขนาดนี้แล้วนิ” เมื่อวินพูดจบผมก็รู้สึกหน้าร้อนผ่าวเลยครับ....ว่าแต่ว่าแดดก็ไม่มีนี่นา

“หน้าแดงแป๊ดเลย เขินน่ารักจัง....ไปอาบน้ำกันเถอะเลอะเทอะไปหมดแล้ว” ผมเกาะคอวินไว้แล้วเราก็เข้าห้องน้ำไปพร้อมๆกันครับ

“วิน....อาบน้ำให้หน่อยสิ”

“ได้ครับ....เดี๋ยวจะอาบให้ร้องไม่หยุดเลย” วินพูดพร้อมกับส่งสายตาอย่างไม่น่าไว้ใจเอามากๆมาให้ผม

“จะยอมร้องไม่หยุดเลยก็ได้” ผมบอกแล้วยิ้มๆ

“พูดเองนะครับ” หลังจากนั้นผมก็ได้ร้องทั้งคืนสมพรปากเลยครับ แต่ถ้ามันทำให้วินมีความสุขจะร้องตลอดชีวิตผมก็ยอมครับ (จบ)

      ชายรักชายเป็นรักที่ไม่ผิด   มีชีวิต มีจิตใจ ต่างตรงไหน
 หากมีใครมารังเกียจช่างปะไร   สนทำไมไม่ได้ขอข้าวมันกิน  (By Ms.Shizuru)

ปล. ในที่สุดก็จบกันไปแล้วนะครับสำหรับนิยายเรื่องที่สอง
ซึ่งก็ขอขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านนะครับที่คอยติดตามและเม้น
เป็นกำลังใจให้เสมอตลอดระยะเวลาเกือบปี และติดตามผลงาน
เรื่องต่อไปคือเรื่อง หนุ่มหน้าใสกุมหัวใจนายจอมโหด ซึ่งเป็นเรื่องราวต่อจาก
เจ็บหนักๆกับรักเถื่อนๆครับ งานนี้พบตัวละครเซตเดิมครับจะมีใครเพิ่มบ้าง
ตามอ่านเอาแล้วกันนะครับ ^^~

ตามไปอ่านเอานะครับ >.<
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35000.new#new

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 30-09-2012 21:31:40

จบซะแล้ววว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: hotladyanyavee ที่ 30-09-2012 21:57:35

จบแล้วเหรออะ แต่จบแบบนี้น่ารัก รัก พรหม อัท

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 01-10-2012 06:55:32

อ้าว จบแล้วววว

ขอบคุณค่ะ ^______^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 01-10-2012 11:02:32

จบซะแล้ว ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 01-10-2012 12:18:35

จบแล้ว~ ขอบคุณคนเขียนที่เขียนเรื่องน่ารักๆแบบนี้ให้อ่าน จะติดตามอ่านผลงานต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: apple ที่ 01-10-2012 22:07:40

จบแล้ววว

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 02-10-2012 01:35:08

กลอนตอนจบฮามว๊ากกกกกกก

สนุกดีค่ะ แต่พรหมเปลี่ยนไป๋มากๆ55555

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 04-10-2012 11:47:10

แอร๊ย อ่านจบแล้วบอกได้คำเดียวว่าสนุกมากมาย
ชอบทุกคู่เล้ย ^^"
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุก ๆ นะฮ๊าฟฟฟ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 04-10-2012 12:25:35

ชอบมากๆ สนุกมากมาย

ขอบคุณมากจ้าา :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: AoMSiN555 ที่ 04-10-2012 12:53:54

谢谢 o13 o13 o13 o13 o13 o13


 :กอด1:นักเขียนที่แต่เรื่องสนุกๆมาให้อ่่านขอบคุณมากนะ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 04-10-2012 23:56:02

ตัวดี o13 :z1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: trafu ที่ 07-10-2012 20:58:47

 อ่านจบแล้ว  :o8: :o8:
หลังจากอ่าน 2วันติดต่อกัน
เป็นนิยายที่ให้ความสนุกมากๆเลยหลากหลายรสชาติ
ขอบคุณนักเขียนที่แต่งนิยายดีให้เราอ่าน :L2: :L2: :3123: :3123:
ขอให้เดินหน้าแต่งนิยายดีๆต่อไปนะค่ะสู้ๆ :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: wawa_piya ที่ 15-10-2012 15:16:14

ว้า จบไปซะและ น่ารักดีค่าเรื่องนี้ ^^

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: story ที่ 16-10-2012 15:24:32

สนุกมาก อ่าน 3 วันรวดเลย อิอิ  :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 31-10-2012 16:06:41

เป็นนิยายที่ให้ความสนุกมากๆเลยหลากหลายรสชาติชอบมากๆคับ o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 04-11-2012 00:20:53

สนุกมว๊ากกกกกก

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: zzz ที่ 01-12-2012 02:32:20

ในที่สุดก็อ่านจบแล้ว เย้!!!   :mc4:
บอกได้คำเดียวว่าเรื่องนี้ "สุดยอด" เลยจ้า  o13 มีครบทุกรสจริงๆ โดยเฉพาะคู่พรหม-ป๊อป กว่าจะลงเอยกันได้ ก็ลุ้นแทบตายอ่ะ

ปล.ขอบคุณคนเขียนสำหรับเรื่องราวดีๆนะจ๊ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 01-12-2012 07:46:32

น่ารักดีทุกคู่เลยค่ะ  :-[ :3123:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 02-12-2012 12:25:38

ตามอ่านจนทัน
อ่านจบแล้ว ชอบทุกคู่เลยอ่ะ
น่ารักมากเลย ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: funland ที่ 16-12-2012 17:03:49

อ่านจบแล้ว เขิลๆ เนอะ  :o8:
ดีจังเลยเรื่องราวร้า่ยๆก็ผ่านไปได้ด้วยดี ชอบนายเอก เป็นพิเศษ ทั้ง 3 คนเลย

หัวข้อ: RE:
เริ่มหัวข้อโดย: white_destiny ที่ 16-12-2012 21:14:37

เด๋วมาอ่าน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: shogun chai ที่ 18-12-2012 19:38:58

ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: ammlovey ที่ 07-01-2013 00:46:41

หนุกมากกกก  ชอบมากค่ะ :-[
ขอบคุณค่ะ :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 11-01-2013 23:11:32

ชอบทั้งสามคู่เลยค่าาาาาา

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 14-01-2013 01:45:44

รักพี่ตัสที่สุดอ่ะ น่ารักมาก :กอด1:
ชอบพรหมตอนท้ายๆจัง :impress2:
ด่าแบบแรงมากอ่ะ
สนุกมากเลย o13
จะรอเรื่องต่อไปน้า

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: benzdekba ที่ 14-05-2013 02:05:11

 :-[ :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: TinyB ที่ 21-05-2013 17:45:37

เพิ่งอ่านถึงตอนที่85 แบบว่าทนไม่ไหว มาขอเม้นท์ด่าอิป๊อปหน่อยเหอะ
เป็นไรมากป่ะ มาขู่บังคับพรหมงี้อ่ะ สงสารพรหมมาก บ่องตง ไหนบอกว่าพอได้แล้วค่อยทิ้งไง แล้วงี้มาบอกว่าหวง กลืนน้ำลายตัวเองชัดๆ
คิดว่าพรหมเป็นลูกเมียน้อยพ่อเมิงใช่ป่ะ ถึงมาทำกับเขาแบบนี้ ขอให้พรหมทิ้งเมิงไป!!   :angry2:  :beat:

โอ๊ย ของขึ้น กร๊าก
เม้นต์หยาบบ้างอย่าว่าเค้านะ >.<
ไปอ่านต่อละ อิอิ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 04-07-2014 14:52:52

สนุกดี  :m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: CorNnE PRiNCeS ที่ 06-10-2014 02:32:54

สวยงาม น่ารัก

ขอบคุณมากมายคับ

 :hao7:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: someone479 ที่ 06-10-2014 20:29:21

จากบ้านนา MS นี่ มาลาปะ

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 09-10-2014 17:54:37

 :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 06-12-2014 21:53:19

จำได้ว่าอ่านเรื่องนี้เมื่อนานมาแล้วแต่อ่านไม่จบ วันนี้ได้อ่านจนจบแล้ว สนุกมากเลยครับ ^^  :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 20-12-2014 13:26:42

 :L1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 25-12-2014 15:16:38

สนุกดี  ชอบทุกคู่เลยค่ะมีสีสันกันดี 5555  ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ   :pig4:   :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: boworange ที่ 27-12-2014 10:12:25

 :pig4:  สนุกคะ ขอบคุณคนแต่ง  :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 02-01-2015 17:20:44

 o13

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 16-07-2016 22:11:12

นิสัยเสียว่ะวิน ไหนบอกเพลย์บอยแล้วนี่เปิดซิงอัทมันไม่รู้เรื่องรู้ราวไรเลยไง๊  :katai1: อย่ามาคุกเข่าอ้อนวอนทีหลังละกัน

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 18-07-2016 20:51:28

เราเริ่มกันใหม่นะ   โห่ๆป๊อบช่างกล้าขอหน้ามึนขนานแท้ ทำชั่วกับพรหมไว้ขนาดนั้นจะขอเริ่มใหม่กันง่ายๆงี้เลย :katai1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Legpptk ที่ 21-05-2017 19:20:58

 :-[

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: MIwEMInE ที่ 23-05-2017 22:41:19

ขอบคุณนะคะ :pig4:
น่ารักทุกคู่เลย :mew1:

หัวข้อ: Re: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: thunder_bomb ที่ 01-06-2017 11:24:46

ขอบคุณมากเลย สนุกมากๆๆ  :o8: