คิดถึงภคินไปป์มากกก
คู่นี้ยังคงฮา เสมอต้นเสมอปลาย น่ารักกกก ห่ามเกินห้ามใจ พอได้หวานกัน(แต่ยังห่าม) นี่ก๊าวใจมั่ก555
"ลมวูบหนึ่งโบกเข้ามาในห้องร่ำร้องให้ผมสูดลมหายใจเข้าจนเต็มปอดรู้สึกหนาวขึ้นมาจนต้องห่อตัวกอดตัวเอง พอเห็นแบบนั้นภคินก็ยิ่งรัดผมแน่นขึ้น"
เขินภคิน ประหนึ่งว่าตัวเองคือไปป์555555
ชอบภคินอ่ะ พระเอกในดวงใจ ผู้ชายในฝัน
แม้ภคินจะไม่ชอบสระผม น้ำมูกยืด
คนหล่อ ถึงแม้จะทำตัวซกมก ก็ดูดี~~ มันเป็นสไตล์~
กลับไปอ่านใหม่อีกรอบดีกว่า รักคู่นี้ รักคนแต่ง