บทที่ 26 > งานเข้า (ภาคแรก) .+
' ถุย ! '
' ถุย ! '
บรรทัดแรก .. ของไอ้เยี่ยม !
บรรทัดที่สอง .. ของไอ้ชีสครับ !!
" โหแมร่ง .. พวกมึงแมร่งไม่ให้กำลังใจพ่อครัวมือใหม่อย่างกูเลย " ผมบอกออกมาหลังจากยืนลุ้นบิดไปบิดมาอยู่เป็นนาทีสองนาที
" กูทำใจกลืนลงไปไม่ได้จริงๆว่ะ " ไอ้เยี่ยมบอกหลังจากกระดกน้ำกลั้วคอไปสองแก้ว
" โชคดีของไอ้อาร์มที่ไม่อยู่ " ไอ้ชีสบอกก่อนจะหยิบพิซซ่าในถาดมากินแทน
" มึงโทรไปสั่งพิซซ่ามาแต่แรกก็จบไปแล้ว "
" กูก็แค่อยากลองทำอะไอ้เยี่ยม " ผมเดินถือเหยือกน้ำไปเทใส่แก้วมันสองคน
" เสียของจริงๆ ! "
" เออ กูเอาลงไปให้หมาข้างล่างคอนโดมันกินก็ได้วะ " ผมวางเหยือกลงบนโต๊ะก่อนจะคว้าจานข้าวผัดเปิดบริสุทธิ์ฝีมือตัวเองเดินกระแทกเท้าออกมา
" เฮ้ยไอ้ตรอง .. เดี๋ยว ! " ไอ้ชีสตะโกนห้าม
" อะไรของมึงอีก " ผมหันกลับไปมองค้อนมัน
" มึงจะเอาลงไปให้หมาข้างล่างกินจริงดิ "
" เออ ! " ... ชิ ทีเมื่อกี้ล่ะทำท่าไม่อยากกิน ตอนนี้ล่ะมาทำเสียดาย ... อย่ามาอยากกินตอนนี้นะเว้ย กูไม่เปลี่ยนใจหรอก เชอะๆ !!! ...
" กูเป็นห่วงหมามันว่ะ มึงทิ้งขยะแทนเหอะ " ไอ้ชีสบอกด้วยสีหน้าจริงจัง
" กร๊ากกกกกกกกก กกก ก ก ~ " เสียงไอ้เยี่ยมหัวเราะอย่างจริงจังกว่า ... ชิชิ ! กรูขอให้เมิงสำลักพิซซ่าตาย !!
" แคร่กกก ก ก " ... นั่นไง ! กูว่าแล้ว !!!!!! ...
" เออๆ " ผมเดินถือจานข้าวผัดกลับมาในครัวก่อนจะเทอาหารในจานลงถังขยะ
.
งอลไอ้สองตัวนั่น .. เดินกลับมานั่งหน้าทีวี ... หยิบโทรศัพท์มากดเล่น ..
' ทำไมมันไม่โทรมาเลยวะ .. เคยคิดจะห่วงสามีมั่งมั๊ยฟระ ! '
กดโทรออก ...
" ครับ " ปลายสายส่งเสียงตอบกลับมา
" ทำไมรับช้าล่ะครับ "
" โทษทีเฮีย .. เซิ่นอยู่มหา'ลัย "
" วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใช่เหรอ " .. ผมปริ๊นซ์ตารางเรียนเซคเซิ่นมาแปะไว้บนโต๊ะ ทำไมจะจำไม่ได้ว่ามีเรียนวันไหนบ้าง ..
" เอ่อ .. เข้ามาทำงานกับเพื่อนอะเฮีย "
" เพื่อน ... ใครล่ะครับ "
" เอ่อ ... " เซิ่นยังไม่ยอมบอกชื่อเพื่อน ..
' คุยกับใครวะ ไปยัง .. หิวข้าวแล้ว ' เสียงผู้ชายดังแทรกเข้ามาในโทรศัพท์
" คุณอยู่กับใครครับ " ผมถาม ... สรรพนามในการเรียกเปลี่ยนไปทันที ... เป็นโปรโมชั่นอัตโนมัติที่ทางบริษัทไม่คิดค่าบริการเสริมรายเดือน !!!
" เอ่อ .. งั้นเดี๋ยวค่อยคุยนะเฮีย เซิ่นไปก่อน " แล้วก็วางสายไป ...
โทรกลับ ... ผู้หญิงรับสายแทน ..
" หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ ... "
.
.
เอามือลูบหัว .. โอเค ปกติดีอยู่ .. ยังไม่มีเขางอกออกมา ..
หยิบโทรศัพท์มากดโทรออก ...
" ว่าไงจ๊ะอีเฮีย " ปลายสายรับเสียงใส
" อยู่ไหนวะแอ๋ม "
" อยู่บ้านสิยะ .. มีอะไรล่ะ "
" วันนี้เซิ่นไปไหนวะ ?? " ผมถามตรงประเด็น
" ไม่รู้สิ .. มีอะไรกันรึเปล่าเฮีย " ไอ้แอ๋มเปลี่ยนน้ำเสียงให้จริงจังขึ้น
" นอกจากกูแล้ว .. เค้ายังมีใครอีกมั๊ย "
" อันนี้แอ๋มก็ไม่รู้นะเฮีย .. แต่ถ้ามันขอเฮียเป็นแฟนแล้ว มันก็คงไม่มีใครแล้วล่ะเฮีย "
" แต่เมื่อกี้เสียงเค้าอยู่กับผู้ชาย "
" เพื่อนรึเปล่าเฮีย " ไอ้แอ๋มช่วยเกลี้ยกล่อม
" เพื่อนสนิทเค้าคือมึง .. ส่วนเพื่อนสนิทในเซคคือ แพรว พลอย แพร ซึ่งเป็นผู้หญิงหมดทุกคน .. แล้วไอ้เชี่ยนั่นมันคือใคร " ผมเริ่มพูดใส่อารมณ์มากขึ้น .. ไอ้ชีสกับไอ้เยี่ยมเดินมายืนดูอยู่ไกลๆ
" แอ๋มก็ไม่รู้ว่ะเฮีย .. อย่าเครียดน่ะ "
" เออโทษทีที่โทรมากวน .. งั้นแค่นี้ละกัน " ผมวางโทรศัพท์ลง .. มองหน้าไอ้เยี่ยมกับไอ้ชีส
" ถ้ามึงรักเค้ามึงก็ต้องเชื่อใจเค้า " ไอ้เยี่ยมเดินมาตบบ่าผม
" มีไรอยากบอกพวกกูมั๊ย "
" ไม่เป็นไรว่ะ " ผมตอบไอ้ชีสที่ยืนกอดอกพิงประตูกระจกกลับไป ... ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง และ กดต่อสายอีกที ..
" ฮัลโหลค่ะ "
" แพรวครับ เฮียตรองเองนะ " ผมแนะนำตัวเองไป .. ผมแอบเม็มเบอร์เพื่อนสนิทของเซิ่นไว้ยามฉุกเฉิน .. และตอนนี้ผมก็กำลังอยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉิน
" อ่อค่ะ .. ว่าไงคะ "
" แพรวอยู่กับเซิ่นรึเปล่าครับ "
" เปล่าค่ะ .. เซิ่นเพิ่งแยกไปกินข้าวเมื่อสักพัก "
" แสดงว่าก่อนหน้านั้นอยู่ด้วยกัน ? "
" ค่ะ .. วันนี้เข้ามาทำงานอังกฤษ เฮียมีอะไรเหรอ "
" เปล่าครับ .. ว่าแต่เซิ่นไปกินข้าวกับใครอ่ะครับ แพรวรู้ป่าว "
" ไม่รู้ชื่ออะค่ะ .. แต่เค้าเป็นพี่หลีดคณะเรานี่คะ .. เฮียไม่เคยเห็นเหรอ ที่หน้าเหมือนอ๊อฟ ปองศักดิ์อะ "
" ครับ .. ขอบคุณมากนะครับแพร "
" เฮียมีอะไรกับเซิ่นรึเปล่าคะเนี่ย "
" ไม่มีอะไรครับ .. แค่นี้นะครับ " เมื่อปลายสายวางไป .. ผมก็ขว้างโทรศัพท์ในมือไปกระแทกผนังห้องสีขาวก่อนที่มันตกลงมาบนพื้นพรม
" เฮ้ย ! เสียดายของ " หลังจากที่ไอ้สองคนอึ้งอยู่สักพักไอ้เยี่ยมบีบไหล่ผมเพื่อเรียกสติให้กลับมา
" โทษที .. เดี๋ยวกูมานะ " ผมลุกขึ้นคว้ากระเป๋าสตางค์ที่วางอยู่บนโต๊ะคอมพ์
" มึงจะไปหอใช่ปะ " ไอ้ชีสคว้าข้อมือผมไว้ก่อนจะถาม
" ปล่อยกูเหอะนะ " ผมข่มอารมณ์ไว้แล้วหันไปบอกไอ้ชีส
" มึงจะไปยังไง .. เดี๋ยวกูไปส่ง " มันบอกก่อนจะเดินไปคว้ากุญแจรถที่แขวนอยู่ข้างประตู .. ไม่รู้เหมือนกันว่าของใครเพราะมีแขวนอยู่ตั้งห้าพวง บีเอ็มของไอ้อาร์มสองคัน น้องแจ๊สของไอ้ชีส xxxของไอ้เยี่ยม (รุ่นไรวะกูลืม !) แล้วก็ไอ้แนวหน้าของผม
" กูไปแท๊กซี่เองได้ " ผมบอก
" แต่ ... " ไอ้ชีสทำท่าจะไม่ยอม
" ปล่อยให้มันจัดการเรื่องของมันเองเหอะ .. มึงไปก็มีแต่จะทำให้เรื่องมันแย่ลงเปล่าๆ " ไอ้เยี่ยมยืนเอามือล้วงกระเป๋าพิงโซฟาบอก
" มีอะไรก็คุยกันดีๆล่ะ " ไอ้เยี่ยมอวยพร
" ดูแลตัวเองนะมึง พวกกูรอมึงอยู่ที่นี่นะ " ไอ้ชีสบอกก่อนจะยิ้มให้ .. แล้วผมก็คว้ารองเท้าแตะในตู้รองเท้าออกมาก็จะรีบลงมาข้างล่าง ...
.
หนึ่งชั่วโมงกับการเดินทางจากอโศกมายังมหา'ลัย ..
นี่ขนาดผมยอมไปเบียดเสียดกับฝูงชนบนรถไฟฟ้ามาลงที่สถานีหมอชิต แล้วต่อแท๊กซี่มาเลย ... ยังใช้เวลาถึงหกสิบนาที ... มันนานเกินไปสำหรับผมตอนนี้ ! ถ้าเหาะได้ผมคงเหาะมาแล้ว
สภาพผมตอนนี้โคตรจะสถุนเลยครับพี่น้อง .. บังเอิญเพิ่งเห็นตอนปิดประตูลงจากพี่แท๊กเมื่อกี้ ..
เสื้อยืดแขนสั้นสีขาวสกรีนลาย ' กูฟังเพลงไทย ' ที่เคยใส่เมื่อสงกรานต์ครั้งที่ผ่านมา .. กางเกงห้าส่วน (หรือสามส่วนวะ) ลายทหาร .. หัวยุ่งๆ .. สวมรองเท้าแตะสีขาวเน่าๆของไอ้อาร์ม
" เพื่อนผมกลับมายังอะครับ " ผมเดินเข้าไปถามน้ายามที่นั่งอยู่หน้าประตูทางเข้าหอเซิ่น .. แกยิ้มให้ผมตั้งแต่ผมลงรถพี่แท๊กแล้ว แกคงจำได้
" เอ .. วันนี้เห็นออกไปเมื่อตอนเที่ยงๆ ตอนนี้ยังไม่กลับมานี่ครับ "
" ครับๆ ขอบคุณครับ "
" แล้วทำไมวันนี้ถึงไม่มาด้วยกันล่ะครับ ทุกทีเห็นอยู่ด้วยกันตลอด " .. เจ็บจี๊ดเข้ากลางใจเลยครับ ! .. ปกติผมกับเซิ่นชอบมานั่งคุยกับแกก่อนเข้าหอน่ะครับ .. บางคืนก็ซื้อข้าวมั่ง ก๋วยเตี๋ยวมั่งมาฝากแก ...
" โทรศัพท์ผมเสียน่ะครับ "
" จำเบอร์ได้ไหมล่ะ " น้ายามถามพลางหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะของแกมายื่นให้ผม .. น้ำใจของแกทำเอาผมถึงกับขอบตาร้อนผ่าวๆเลยครับ ... มันอาจเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย แต่บางเวลาไอ้เรื่องเล็กน้อยบางเรื่องก็กลายเป็นแรงผลักให้หลายคนลุกขึ้นสู้ต่อ ..
" โอ๊ย ไม่เป็นไรครับน้า .. เดี๋ยวผมค่อยกลับมาทีหลังก็ได้ " ผมกล่าวขอบคุณก่อนจะเดินออกมาจากหอเซิ่น .. แล้วนี่ผมจะไปไหนดี .. กุญแจหอก็ไม่ได้หยิบมา .. ทั้งตัวมีแค่กระเป๋าสตางค์กับตังค์ในนั้นไม่กี่บาท ...
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
