“ -โทษนะ ที่พี่ไม่มี
มายาทแต่พี่เคยได้ยินแต่ไอ้วุฒิมันเล่าให้ฟังเลยอยากรู้ว่าเป็นไง”
“ งั้นก็ต้องนอนกอดกันกลมเลยดิ เตียงเล็กๆแบบนี้”
“ครับ” ผมเขินหลบสายตาพี่ชนะที่จ้องผมแบบมี
เลสนัย=> เลศนัย
“ . . . ...ตอนที่พี่สังเกตเห็น..นั้น จุมก็ตัวสั่น
แม้กระกระทั่งสายตาไอ้วุฒิมอง
“ พี่คิดว่าดี
แล้ที่ดีจุมความจำเลื่อม ดีแล้วที่ไอ้วุฒิมันทำดีกับจุม บ้าง....”
“ พี่ชอบว่าไอ้
วุฒันเลวบ่อยๆ
“ บอกว่าให้หลีกไป!”
คาวนี้พี่วุฒิตะคอก ผมสะดุ้งแต่ไม่ยอมขยับหนี
“ จุม
ไม่ต้องมช่วยพี่หรอก พี่ก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะทำอะไรพี่
หรือมันจะตัดพี่เพื่อนอีกคน => ตัดพี่ไม่เป็นเพื่อน รึเปล่าคะ?
“ จุม!?” พี่วุฒิและพี่ชนะพูดพร้อมกับแล้วเข้ามาดูผมที่กำลัง
จะจะทรุดลงพื้น
“ มรึงถามบ้าๆ มรึงทำแรงขนาดนั้นก็
จ้องเจ็บดิ!” (พี่ชนะ)
=> ว่าจะทักหลายครั้งแล้ว สงสัยว่าทำไมต้อง(ชื่อคะเนี่ย) ใจต่ายคิดว่าพี่เจ้าหญิงเขียนว่าพี่ชนะพูดไปเลยก็ได้นะคะ
“ เพื่อนที่มรึงว่าเชื่อไม่ได้ แล้วตลอดมา เขาเรียกว่าเชื่อไม่ได้หรือว่ะ”
=> วะ ดีกว่าค่ะ วะเสียงสูง ว่ะเสียงต่ำ
“ จุมพี่ยอมจุมมามากแล้วนะ ถ้าพี่ไม่ได้บังคับมันไม่ใช่แบบนี้หรอก!” ผมก้มหน้าลง
ยังรู้เจ็บแปล๊บๆที่หลังอยู่และเริ่มปวดตุบๆ
“ เข้าใจพี่บ้างสิ! พี่ต้องการความมั่นใจ พี่ไม่อยากรู้สึกว่าตัวเอง
โดดเดียว” -------------------------------------------
คิดเหมือนชนะค่ะ ดีแล้วที่จุมความจำเสื่อม
ถ้าไม่ตอนนี้คงได้แต่ร้องไห้กลัวว่าวุฒิจะเอาความโกรธมาลงที่ตัวเอง โดนหาว่าร่านไปยั่วแบงค์...
ถ้าเกิดไม่ค่อยสบายก็ไม่ต้องฝืนนะคะ เดี๋ยวต้องแอดมิดเสียเงินเสียทองไม่ดีๆ
ยังไงพวกหนูนักอ่านรอพี่อยู่แล้วค่ะ><
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4448454 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก