ซึ่งมันก็จริงแต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะผมปฏิเสธยังไงผมก็ไม่ยอมทำให้พี่วุฒิไม่พอใจอยู่บ้างแต่ก็ไม่ใช้กำลังกับผม ทำให้ 2 สามวันมานี้ผมจึงสบายใจขึ้นมาก
=> 2-3วันหรือสองสามวันไปเลยดีกว่าค่ะ ต่ายว่าอย่าผสมกันเลย
“ อะไรครับทำเบา?” ผมถามสงสัยจับใจความที่พี่วุฒิพูดไม่ได้ อะไรคือทำเบา ? . ?
=> . คั่นทำไมอ่ะคะ ว่าแต่จุม...เด็กดีจริงๆ คนอ่านนี่จิ้นไปไกลละ
“ หน้าแดง” เสียงพี่วุฒิอยู่ใกล้มาก ผมหันหน้าไป ควับ!? แก้มผมสัมผัสแก้มชื้นพี่วุฒิจนผมเงยสายตาขึ้นไปมอง
=> ขวับ/ สัมผัสแก้มชื้น ของ พี่วุฒิ น่าจะดีกว่านะคะ
“ พี่จงใจแกล้งผม!”
ผมพูดกว่าที่คิด แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้คว้าผ้าเช็ดตัวได้
“ พี่วุฒิ แกล้งกันได้” ผมบ่นคนเดียวต่อว่าพี่วุฒิ
ที่มักจะทำแบบนี้เสมอแต่ผมกลับไม่รู้โกรธเลยว่า แล้วก็สะบัดหัวซ้ายขวา 2 สามที
ผมตกใจตก
ตลึงจนตัวแข็งทื่อ จ้องมองพี่วุฒิตาไม่กระพริบ
ผมนี่มัน
ติ่งต๋องจริงๆ
พอผมออกไปพี่เขาก็เงยหน้าขึ้นมามองผมไม่มี
วีแววว่าจะหัวเราะผมในเรื่องเมื่อกี้
ผมล้มตาลงนอนมือ
ที่วุฒิก็เข้ามากอด
“ พะพี!!?” พูดไม่ทัน
จูบปากก็ถูกประกบด้วยปากพี่วุฒิ
ผม
มเอามือข้างนั้นดันพี่วุฒิออกไปแต่ไม่สำเร็จเพราะมันอ่อนลงจากเมื่อกี้ มือพี่วุฒิข้างที่ปล่อยมือผมลูบ
ไหล้เข้ามาในชาย
ผมดึงกางเกงที่
ล่นลงไปขึ้นมาใส่เหมือนเดิม
----------------------------------------
วุฒิ...หยุดด้วย?!?
โอเคยอมเชื่อแล้วว่ามันกลับใจจริงๆ
+1ให้พี่เจ้าหญิงแมวค่ะ