ตอนที่ 36.....(ใช่ป่าวหว่า????)
"มากันได้แล้วหรอพวกเมิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" -*- ยังไม่ทันที่รถจะจอดดีเลย เสียงอิเจ๊มันก็ดังมาก่อนตัวอีกครับ หน้าตานี่เหมือนจะบอกว่า พวกเมิงมีไรเล่ามาให้หมดดดดดดดด พี่มาร์ชคว้ากระเป๋าอิเจ้ได้ก็รีบยื่นผ่านหน้าผมออกหน้าต่างส่งให้อิเจ้
"อิชะมดเอาของเมิงไป กรุจะรีบไป"
"จะรีบไปไหน สัด! จะไปเอากันรึไง ได้ข่าวว่าเพิ่งจะตกลงกัน อินี่รู้แล้วรึไงว่าใครจะผัวใครจะเมีย สาดด" -*- อิเจ้ เมิงเกรงใจน้องมันมั่งไม๊เนี่ย...ผมว่าหน้าผมคงแดกเถือกไปแล้วมั่งนั้นน่ะ
"เออ กรูจะไปเอากัน เดี่ยวกรูจับไม่สั้นไม้ยาวกันว่าใครจะผัวจะเมีย สัด!! เมิงนี่ผู้หญิงรึเปล่าเนี่ยแมร่ง พูดจากรูละอายแทน"
พี่มาร์ชค้าบบ นี่ขนาดพี่อายนะครับ พี่ปฏิเสธมั่งก็ด๊ายยยเวลาใครเค้ากัดอะไรพี่อ่ะ
"กร๊ากกก เจรงเด่ะ เฮ้ย ไม่ต้องรีบหรอก มาข้างในก่อนกรูยังไม่ได้ชำระความพวกเมิงเลย"
"ก็นี่แหละกรูถึงไม่อยากลงไป"
"อะไรของเมิงงงงง กรูน่ากลัวขนาดนั้นเลยรึงายย"
"ก็เออเด่ะ เมิงไม่รู้ตัวรึไง"
"แสรดดด ลงมาเลยอิเชี่ย ก่อนที่กรูจะองค์เจ้าแม่กาลีลง สาดดด!!"
-*- อิพี่สองคนเถียงกันแบบไม่ได้ปรึกษากรูเล๊ยยย ว่ากรูจารู้สึกยังไง สุดท้ายผมก็ต้องลงมาที่บ้านอิเจ๊อยู่ดี เฮ้อ~~ ในบ้านอิเจ้ อืมมม ครบแกงค์ครับ นั่งกันหน้าสลอน ผมอยากจะออกไปเดี๋ยวนั้น แต่ติดที่สายตาพิฆาตที่บ่งบอกว่าออกจากบ้านกรูไปเมิงตาย!! ของอิเจ้เข้ามันเลยทำให้ผมต้องนั่งอย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัวอยู่ต่อหน้าตุลาการทั้ง 6 คน
"เล่ามา" -*- อิเจ้แก มาดยังกะนางพญา ผมกลืนน้ำลาย
"เจ้จาอยากรู้ไปทำไมอ่ะ" แหะๆ เอาตัวรอดไว้ก่อน
"นั่นเด่ะ เมิงจะอยากรู้ไปทำไม" พี่มาร์ชค้าบผมรักพี่จัง..อิอิ
"กรูเสือก! จบไม๊"
"โอเค กรูซึ้ง...เล่าไปดิเมลล์" -*- อิพี่มาร์ชทำไมเขวี้ยงขี้กันง่ายๆ อย่างงี้อ่ะ
"เอ่อ....แล้วเจ้อยากรู้ไรอ่ะ"
"อะไรก็ได้ที่กรูควรจะรู้" ผมหันไปสบตาพี่มาร์ช ก่อนจะเล่าให้ฟังตั้งแต่ต้นจนจบ อิเจ้นั่งฟังไปทำหน้าแปลกๆ ไป...นี่เจ้อินมากไปรึเปล่าเนี่ย? จนกระทั่งจบ อิเจ้ก้ถอนหายใจ หันมาทำหน้าจริงจัง
"มาร์ช....เมลล์....กรูขอพูดอะไรหน่อยนะ" เราสองคนหันไปมองหน้าอิเจ้ก่อนพยักหน้า
"เห็นแล้วใช่ไหม....เข้าใจแล้วใช่ไหมว่ากว่าจะรักกัน...กว่าจะเข้าใจกัน ต้องผ่านมายากลำบากแค่ไหน..ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะมีวันนี้ ...จดจำช่วงเวลาที่ทรมานใจกับความยากลำบากนี้ไว้นะ วันหนึ่งถ้าแกมีปัญหา หรือไม่เข้าใจกัน...ก็เอาช่วงเวลานี้มาเตือนสติตัวเอง เข้าใจม่ะ อย่าใช้อารมณ์ อย่าให้ทิฐิพาไป...จนเสียสิ่งที่เรียกว่ารัก โดยเฉพาะเมิง อิมาร์ชจำไว้ให้ดีๆ นะเมิง"
"เตี้ย....นี่เมิงส่งลูกเข้าหออยู่หรอ....กรูรอรดน้ำสังข์ได้เลยไม๊" -*- พี่เก้งเมิงเล่นมุขไรเนี่ย?
“เออ..รดน้ำสังข์เสร็จพวกกรุเข้าหอกันเลยน่ะเว๊ย มีห้องใช่ป่ะ” ง่ะพี่มาร์ชค๊าฟฟ อายน่ะสะกดเป็นม๊ายย
"อิสาดดดด ถ้าปากพูดไรสร้างสรรค์ก่านี้ไม่ได้ก็หุบปากปายยยยยยยยยย อิเชี่ยยย เมิงก็อีกตัว เคยปฏิเสธเค้ามั่งมั๊ยนั้นน่ะ น้องมันอายเห็นป่ะ กรุจะบ้ากะพวกเมิงจริง ๆ " 555+ สมน้ำหน้าพี่เก้ง ผมหันไปมองหน้าพี่มาร์ชก้เห็นแกยิ้มให้ก่อนที่แกจะหันไปบอกอิเจ้
"มิ้งค์กูขอบคุณนะที่เมิงทำให้พวกกรุมีวันนี้....ถึงแม้ว่ามันจะดูเสือกไปหน่อยก็เห่อะ ขอบใจว่ะ"
"เชี่ยมาร์ช....นี่เมิงขอบคุณกรูจากใจจริงๆ ใช่ม่ะ?"
"สุดๆ จากก้นบึ้งหัวจวยยกรุเลยแหละ"
"ทำไมกรูรู้สึกเหมือนโดนด่าวะ"
"กร๊ากกกกกกกกกกก คิดไปเองป่าวเมิง"
"อิสาดดด"
สองคนนั้นด่ากันไปด่ากันมาตามสไตล์....ผมได้แต่ยิ้มให้กับตัวเอง และขอบคุณอิเจ้ที่ทำให้มีวันนี้ ขอบคุณจริงๆ .....
*********************
“เอ๊าโช๊นนนน” ไม่ใช่เสียงใครเลยคับ เสียงแกนนำอย่างไอ้เอกนั้นเอง วันนี้มันนัดทุกคนฉลองกันครับ มันบอกว่าเลี้ยงฉลองงานไอ้เมลล์จะมีผัวเป็นตัวเป็นตน หยาบคายมาก แสรดดด กรูยังตกลงกันไม่ได้เลย อ๊ะ...นั่นไม่ใช่ประเด็นนี่หว่า ยังไงเมลล์ก็ต้องรุกให้ได้ สู้เว้ยยยยยยยยยย
“ไอ้เมลล์เมิงเป็นไรมากป่ะเนี๊ย นั่งทำหน้าปะหลาดคนเดียว อาการสาหัสแล้วน่ะเมิงอ่ะ” แหง๊ะ ไอ้นี่ตรุกะลังอิน
“555+ มันกะลังคิดว่าคืนนี้จาเล่นท่าอะไรดีรึเปล่าว่ะ” โหยย แต่ล่ะตัวคิดมาได้น่ะเมิง จัญไรดีแท้ อ่ะ แต่คิดไว้ก็ดีน่ะ เผื่อพี่มาร์ชจะเคลิ้มกะลีลาขั้นเทพของไอ้เมลล์ กร๊ากกกก
“เมิงบอกพี่เค้ายังเห่อะมากะพวกกรูเนี๊ย”
“เอกเพื่อนร๊ากกก พี่เค้าออกจาอยู่ในโอวาท แค่บอกมากินเหล้าแค่เนี๊ยมีเร๊อะจากล้าหือ”
“ปากดีเข้าไปเห่อะเมิงน่ะ เดี๊ยวพี่เค้าก็มาจริง ๆ แล้วเมิงจะไปไม่เป็น” โหยยไอ้ลูกโม่ นี้ไอ้เมลล์ ไม่ใช่ไอ้โม่อย่าเอาตัวเองมาเปรียบ 55+
“จริง ๆ น่ะเว๊ยย เนี๊ย โคตรเป็นแม่บ้านแม่เรือน ทำกับข้าวให้กรุกินเงี๊ย ซักผ้าให้กรุเงี๊ย ไอ้พี่กอฟ์ล์เมิงทำให้มั่งป่าวเห่อะ”
“จิงอ่ะ..???” อึ้งดิ ขนาดไอ้เมลล์ยังอึ้ง เคยทำเองซ่ะที่ไหนอ่ะ 555+
“เออเด๊ะ กรุสบายจาตาย ตื่นมาก็มีของกินรอกรุแระ แค่ทนฟังพี่เค้าบ่นนิด ๆ หน่อย ๆ ก็อิ่มท้องแระ 55+”
“เหร๊อออ” แหง๊ะ!~ ไมเสียคุ้น ๆ อ่ะ
.
.
“เอก...........อย่างที่กรุคิดใช่ป่ะว่ะ”
“เต็ม ๆ ว่ะเมิง” ตาย ไอ้เมลล์ตาย ใครก็ได้เรียกปอเท่งทึ้งให้ไอ้เมลล์ด่วน
“พี่ว่าไม่ต้องกินแล้วม๊างเหล้าอ่ะ” เง้ออ เพ่มาร์ชค๊าฟฟ เพิ่งเริ่มเองน๊ายังไม่กรึ่มเลยอ่ะ
“เก็บศพมันไปได้เลยคับพี่” ไอ้เพื่อนเอกคร๊าฟฟ เมิงรักกรุจ๊างง ให้กรุอยู่ก่อนได้มั๋ยอ่ะ เผื่ออย่างน้อยเกิดอะไร กรุจาได้ลากเมิงไปตายเป็นเพื่อน ไม่อยากตายคนเดียวอ่ะ ไอ้เมลล์เหง๊าววเหงา
“พี่มาร์ชอ่ะ เมลล์เพิ่งมาเองน่ะพี่ เนี๊ยเพิ่งได้แค่แก้วสองแก้วเองอ่ะ ให้อยู่ต่อน่ะ น่ะ น่ะ” อิอิอิ อ้อนเข้าไว้เชื่อดิพี่มาร์ชต้องแพ้ลูกอ้อนไอ้เมลล์
“อืมมม” เย๊ ๆ ๆ ๆ ๆ แฟนผมคร๊าฟฟแฟนผม ใจดีค๊อด ๆ
“เอ็งกินเสร็จก็กลับคอนโดเอ็งไปเลยน่ะ ไม่ต้องโผล่ไปให้เห็นล่ะ รกหูรกตา แมร่งเมาแล้วง๊องแง๊ง” ไม่น๊าใจร๊ายย ไอ้เมลล์ไม่ได้ง๊องแง๊งซ่ะหน่อยเค้าเมาแล้วขี้อ้อนต่างหาก ชิ ชิ
"โห่ ใจร้ายย"
"ตกลงจะกลับไม่กลับ"
"นิดนึงนะ น๊าาาาาา"
"งั้นกรูกลับ....."
"โหยยยยยยยพี่มาร์ช สองแก้วนะน๊าๆๆ กินด้วยกันกะได้นี่ๆ เดี๋ยวเมลล์ชงให้ๆๆๆ "
"สองแก้วนะเมิง"
"ค้าบบบบบบบบ" หุหุใจดีไม๊ค้าบบที่รักผม
............
.........
สองชั่วโมงผ่านไป
"เมลลล์ หมดแก้ววววววว " -*- ตอนแรกมาตามกรูไม่ใช่เรอะ! โช้คจนทันไอ้เมลล์แล้วนั่นพี่มาร์ชอ่ะ
จากสองแก้ว...เป็น สาม สี่ ห้า หก ตอนนี้หมดไปสองกลมแล้วครับ!! ใครไม่เมา...กรูเมา! ไอ้เมลล์มึนอย่างแรง กลับมาบ้านยังไงก้ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก้ออยู่บนเตียงซ่ะงั้น โดยมีพี่มาร์ช เอาผ้ามาเช็ดตัวให้ น่ารักป้ะล่ะแฟนโผ้มมมมมมมมมมม
"พี่มาร์ชค้าบบบบบบบบบบบ"
"เอาไรอีกล่ะไอ้ขี้เมา"
"โหยยย ใครว่าเมา เมลล์ม่ะเมาน้าาา มึนหน่อยเดียวเองงงง"
"หึหึ มึนแต่เสียงเมิงอ้อแอ้มากเลยนะเมิง" เดี๊ยจับประกบปากแลกเปลี่ยนเอนไซม์ซ๋ะนี่
"ม่ะมาววว ม่ะมาววว"
"เฮ้ยยย อย่ายุกยิก...ไอ้เมลล์ อย่าซุกแบบนี้ เฮ๊ยยย "
ทำไมล่า~~ โหยแค่ซุกพุงหน่อยเดียวหวงหราาาา ก็มันหอมนี่นา ขอเมลล์ซุกหน่อยน๊าาาา
"เมลล์..เฮ้ยยเมลล์...." พี่จาเรียกผมไมอ่ะ ไม่เอาแล้วจาซุกจากอดแบบนี้ล่ะ สบายแล้วว ไอ้เมลล์นอนดีกว่า~~ ฟรี้ ฟรี้ หลับสบาย~~
++++++++++++++++++++++++++++
เผ่นอย่างรวดเร็ว .......ฟิ๊วววววววววววววววววว
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
