สวัสดีคร้าบบบบบ กระพ้มยอดชายนายข้าวต้ม ลูกชายสุดหล่อคนเดียวของร้านโจ๊กเก่าแก่เจ้าอร่อยประจำหมู่บ้าน
ใช่แล้วฮะอ่านไม่ผิดหรอกครับบ้านผมขายโจ๊กครับ
แต่ชื่อเล่นผมได้มาด้วยความอินดี้ของพระบิดาบังเกิดเกล้าล้วนๆ
ปัจจุบันอายุ 17 ปี สัดส่วน 34-24-35 สูงร้อยกว่าๆชอบมะๆ เหยดดดด ไม่ใช่ละฮะ
ตอนนี้เรียนอยู่ชั้นม.5 มีแฟนกับเขาแล้วหนึ่งคน คบกันมาได้เกือบ 1 เดือนละ
แฟนผมเป็นคนยังไงหรอครับ อืมมมม จะว่าไงดี....
แฟนผมเขาเป็นคนค่อนข้างแปลก........
เย็นวันนึงหลังเลิกเรียนผมก็ไปรอรับมันอยู่หน้าห้อง เพราะมันบอกจะช่วยเพื่อนทำงานกลุ่มแป็บนึง
ผมก็ไปรอ สักพักก็เห็นมันเดินออกมาพร้อมกับพลาสเตอร์ที่นิ้วชี้ผมก็เลยถามไปว่าไปโดนอะไรมา
แล้วคำตอบที่ได้รับกลับมาก็คือ.......
“ หืม เนี่ยหรอ เซลล์มันบาดเจ็บจากการถูกแรงเฉือนของคัตเตอร์น่ะแล้วเส้นเลือดฝอยมันก็เลยแตกแล้วเนื้อเยื่อมันก็ขาด เลือดก็เลยไหล แต่ไม่เป็นไรหรอก หลังจากนี้ร่างกายเราจะมีกระบวนการรักษาตัวเอง บลาๆๆ ฉอดๆๆ “
สรุปวันนั้นผมถามไปแค่หน่อยเดียวก็ได้รับคำตอบเป็นแลกเชอร์วิชาชีวะเกือบหนึ่งชั่วโมงเต็มครับ - -
นอกนั้นแล้วแฟนผมเค้าก็เป็นคนสวยฮะ เป็นผู้ชายที่หน้าสวย......ไม่ได้สวยเหมือนผู้หญิง
แต่มันสวยในแบบของผู้ชาย ดูอ่อนหวานแต่ก็เข้มแข็งแล้วก็ฮอตมากในบรรดาผู้ชายด้วยกัน
เรียกว่าเดินไปไหนมาไหนก็ถูกมอง แต่ขอเตือนนะครับว่าแค่มองก็พอ เพราะถ้าบังอาจไปแกว่งปากแซวละก็………
ศพไม่สวยแน่ฮะ
ถ้าไม่เชื่อเรามีกรณีศึกษาครับ………
โรงอาหาร
“ ปี๊ดปิ้วววว วันนี้กินข้าวกับอะไรจ้ะคนสวย อร่อยมั๊ยครับ ให้พี่นั่งกินเป็นเพื่อนเอามั๊ยจร้ะ
เดี๋ยวพี่ช่วยป้อนก็ได้นะครับคนสวยจะได้ไม่ต้องเมื่อยมือ.......แต่พี่ป้อนด้วยปากนะ ฮ่าๆๆๆๆ “
“ กินข้าวกับกับครับ ตอนแรกก็อร่อยดีแต่ผมคงได้รับอะไรที่มันไม่ค่อยน่าพิสมัยแถวนี้ตอนนี้เริ่มกินไม่ลงละ ครับ แล้วก็ขอบคุณที่หวังดีจะป้อนข้าวให้นะครับ แต่ผมยังปกติดีไม่มีความพิการทางร่างกายหรือสมอง จนช่วย เหลือตัวเองไม่ได้ ผมขอตัวเอาจานไปเก็บก่อนนะครับรุ่นพี่ “ พูดไปก็ยิ้มหวานไปก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วเอาจานไปเก็บ ส่วนรุ่นพี่ผู้หวังดีที่ตอนแรกหัวเราะอยู่ดีๆก็ถึงกับสำลัก แล้วหาทางกลับห้องเรียนไม่ถูกกันเลยทีเดียวครับ ส่วนเรื่องรวย........ก็ไม่อะไรมากครับแค่อยากจะบอกให้มันทำแผนที่ให้ผมที ทุกวันนี้เวลาไปบ้านมันผมยังจำ ทางไปห้องมันไม่ได้เลยครับ เสาโรมันหน้าบ้านต้นนึงใหญ่ประมาณ 3 คนโอบได้ ไม่รู้จะใหญ่ไปไหน ตระกูลมันก็ตระกูลผู้ดีเก่าแก่ เรียกได้ว่าทั้งฐานะทางสังคม ทั้งฐานะทางบ้านผมกับมันต่างกันซะยิ่งกว่าฟ้ากับหลุมลึกในหุบเหว ไม่มีเหตุผลอะไรเล้ยยยย ที่มันกับผมจะเป็นได้แฟนกัน แต่ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือ พวกผมเป็นแฟนกันแบบงงๆด้วยเหอะครับ = =”
1 เดือนที่แล้ว
ร่างสูงค่อยๆหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ยาวช้าๆมือเรียวหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาซับหยาดเหงื่อที่เกาะพราวอยู่บนใบหน้าออก ก่อนจะเอื้อมหยิบขวดน้ำที่วางอยู่บนพื้นขึ้นมาเทกรอกปาก สายตาคมทอดมองภาพการฝึกซ้อมของเพื่อนร่วมทีมเบื้องหน้าอย่างตั้งใจ ก่อนจะสะดุ้งเล็กๆเพราะแรงสะกิดที่ต้นแขน เมื่อหันมาก็พบใบหน้าของเพื่อนร่วมชั้นส่งยิ้มสดใสมาให้
“ หวัดดี “ เจ้าของนิ้วเรียวที่สะกิดแขนเขาเอ่ยเสียงใสตาเป็นประกาย
“ อ่าหะ.....เอ่อ..แล้วมีอะไรหรอ “ ร่างสูงเอ่ยถามงงๆ คนนี้ๆเป็นเพื่อนร่วมชั้นก็จริงแต่พวกเค้าก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมาก ความจริงแล้วอย่าใช้คำว่าว่าไม่สนิทเลย เคยคุยกันสักคำรึก็ไม่ อย่างมากสุดก็สวนกันทางเดินแล้วยิ้มให้ก็แค่นั้น
“ นับ 1-3 หน่อยสิ “ อีกฝ่ายยังคงเอ่ยเสียงใส พร้อมกับรอยยิ้มพิมพ์ใจ
“ ห๊ะ..... “ เลิกคิ้วถามอีกครั้งอย่างงงๆ
“ นับ 1-3 หน่อย “ รอยยิ้มหายไปแต่ยังคงน้ำเสียงสดใสร่าเริงอยู่
“อะ....เอาไทยหรืออังกฤษอ่ะ “ ถามกลับไปอย่างงงๆ
“ จะไทย อังกฤษหรืออูกานด้าก็ได้ แล้วแต่นายจะสามารถ “ คราวนี้คำตอบที่ได้กลับมา มาพร้อมกับเสียงขุ่นๆทำเอาร่างสูงหายงงและเริ่มนับเลขทันที
“ หนึ่ง สอง สาม………..อืมมม ละ แล้วไงต่อ “
“ คบมั๊ย “
“ อืม ก็ครบ “
“ อืม ถ้าตกลงคบแล้วก็นี่ชื่อเฟส ทวิต อีเมลล์ แล้วก็เบอร์เราอ่ะ “ คนตัวเล็กกว่าเอ่ยก่อนจะยัดกระดาษแผ่นนึงใส่มือเค้า
“ เออ....เกือบลืมไป นี่คู่มือแล้วก็ข้อตกลงต่างๆในการคบกัน ในนี้ก็มีอะไรหลายๆอย่างที่เกี่ยวกับเรา อ่านให้จบแล้วก็ทำตามให้ครบทุกข้อด้วยนะ ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจก็โทรมาล่ะ ส่วนของนายก็ทำมาให้เราวันหลังละกัน วันนี้เราไม่ว่างจะพาหมาไปหาหมอ ไปก่อนนะ บ๊ายบาย “ ร่างเล็กบอกก่อนจะยิ้มกว้างโบกมือหยอยๆแล้ววิ่งจากไป ทิ้งให้ร่างสูงประมวลผลความคิดต่อไปแบบมึนๆ...............
นั่นล่ะครับแฟนผม.............ถั่วพู____________________________________________________________________________
ช่วงนี้งานโล่งๆ เลยแอบมาลงเรื่องสั้นที่แต่งสนองนี้ด ฮ่าๆๆ
ถ้ายังไงก็ฝากติชมด้วยนะคะ
สนุกรึป่าวก็ไม่รู้แต่งด้วยใจล้วน ฮ่าๆๆๆ