บทที่ 17
เมธา Talk
ผมดูตารางเรียนที่น้องแปะไว้เหนือโต๊ะอ่านหนังสือ น้องมีเรียนบ่ายวิชาผมวิชาเดียว ตัวเขายังรุมๆไม่หายไข้ดี ผมเลยให้เขานอนต่อไม่ต้องไปมหาลัย วันนี้ผมจะให้นิสิตค้นคว้าด้วยตัวเอง แล้วก็ทำรายงานส่งสัปดาห์หน้า น้องน่าจะหายทัน
เขาหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง ผมค่อยๆ ก้าวขึ้นไปนั่งหลังพิงพนัก แล้วมองดูน้องอย่างชอบใจ น่ารักชะมัด ขนาดเป็นไข้ปากยังแดง แก้มนุ่มน่าลักหลับสุดๆ ผมใช้มือเขี่ยแก้มนิ่มไปมา ก้มตัวไปหอมบ้าง จูบปากเล็กบ้าง
“อื้อ”น้องยกมือขึ้นมาปัดสะเปะสะปะไปทั่ว
ผมเลื่อนตัวลงไปนอนกับน้อง ปากของผมอย่าตรงหน้าผากเขา แน่นอนว่าผมไม่ลืมจูบหรอก นุ่มไปทั้งตัว จูบส่วนไหนก็ดีไปหมด
ผมไม่น่ารุนแรงเลยจะได้ทำบ่อยๆ รู้สึกพลาดยังไงไม่รู้แฮะ
ไม่อยากไปทำงานเลย ยกเลิกทุนดีไหม จ่ายเงินค่าปรับแทนสอนใช้ทุน ลาออกมาเลี้ยงน้อง
ตลกจริงเชียวความคิดผมเนี่ย
น้องค่อยๆปรือตาขึ้นมาช้าๆ ก่อนจะขยี้เพื่อปรับแสงที่ลอดผ่านเข้ามา เขาเงยหน้ามองผมตาปริบๆ
“เช้าแล้วหรอครับ”เด็กดื้อของผม พยายามลุกจากเตียง ผมดึงตัวเขานอนลงแล้วกอดไว้หลวมๆ
“อื้ม”น้องพยายามดิ้น
“วันนี้ไม่ต้องไปมหาลัยหรอก มีเรียนวิชาพี่วิชาเดียว เดี๋ยวพี่สอนให้ที่บ้าน”ผมกระซิบบอกเขา น้องนิ่งไปก่อนจะมองหน้าผม แล้ว
หลับตาลง
เสียงลมหายดังสม่ำเสมอ หลับไปล้ว
น่าสงสาร ผมลูบหัวน้องอย่างเบามือ
น่าฟัด
น่าฮอต
น่าจับฟิน
จับกิน
จริงๆเลย คิดถึงภาพแมวตัวเล็กๆ นอนขดอยู่บนเตียง แต่ผิวนุ่มเหมือนขนกระต่าย อยากจับถอนขนแล้วกินทั้งตัวเลย น่ารักมากๆ
ผมนอนฟัดน้องอยู่คนเดียวบนเตียงจนนาฬิกาบอกเวลา7.30 ผมเลยรีบไปอาบน้ำ เวฟข้าวต้มไว้ให้น้อง วางยาไว้ให้เขียนโน๊ตบอกให้ทานข้าวทานยา จากนั้นก็ไปสอน
เที่ยงผมมาดูน้องที่บ้าน ข้าวต้มหมดชาม ยาไม่อยู่บนโต๊ะ ไข้น้อวลดแล้ว ผมค่อยๆปลุกน้องแล้วเช็ดตัวให้เขา
น้องหลับไม่รู้เรื่อง ผมเลยวางโจ๊กที่เพิ่งซื้อมา กับยาไว้ให้อีกชุด จากนั้นก็ไปทำงาน เพราะน้องไม่ดื้อหนีมาเรียนอย่างเมื่อวานผมเลยไม่ห่วงอะไร วันนี้เลยสอนแบบตั้งใจและมีสมาธิมาก
เลิกเรียนผมรีบกลับบ้านไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านพักของตัวเอง ก่อนจะบึ่งไปหาน้องทันที
หน้าบ้านน้องมีรถจอดอยู่ผมเลยเลี่ยงขับไปจอดด้านหลัง ก่อนจะเดินลอบมองดู เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินลงมาแล้วขับรถออกไป คุ้นๆแฮะ
ผมเดินขึ้นไปบนบ้านน้องตื่นแล้ว อาบน้ำแต่งตัวปะแป้งหอมฉุย
“อ๊ะ”เขาสะดุ้งเบาๆเมื่อถูกผมรวบกอดจากด้านหลัง
“ยังไม่หายดีเลยจะลุกมาทำไม”ผมงึมงัมถาม ขณะที่ปากก็ซุกไซร้จูบไปทั่วคอขาวเนียนของน้อง หอมมาก แป้งเด็กบนตัวน้อง
ห้อม หอม
“อย่าครับ”น้องหันหน้ามาแล้วดันตัวผมออก เขาหน้าแดงระเรื่อ
“จุ๊บ”ผมก้มจูบปากเขา จูบแก้มเขาอย่างเอาแต่ใจ
น้องทำอะไรไม่ได้ เลยปล่อยตัวให้ผมยืนจูบอยู่อย่างนั้น
“ผมเพิ่งหายป่วยนะ ที่จริงยังไม่หายดีเท่าไหร่”น้องกระอ่อมกระแอ่มบอก
“นั่นสิ ยังไม่หายดีเท่าไหร่แล้วลุกจากเตียงทำไม เดี๋ยวไปทานข้าวแล้วนอนนะ”ผมดันตัวเขาไปที่เตียง
น้องหันมาค้อนผมขวับ
“แล้วใครสั่งงานกลุ่มให้พรีเซ้นต์อาทิตย์หน้ากันเล่า”ตายห่า นี่น้องลุกมาทำงานผมหรอ ผมมองรายงานบนโต๊ะทำการบ้านน้อง อย่าบอกนะว่าหาเสร็จแล้ว เร็วไปไหน
“ทำเสร็จแล้วหรอ”ผมเดินไปเปิดดูรายงาน
“ครับเพิ่งทำเสร็จเมื่อกี้ เพื่อนขนหนังสือจากหอสมุดมานั่งทำงานกัน”เขาทำหน้างอ
“ทำไมรีบทำจังส่งอาทิตย์หน้านะ”
“ผมต้องทำงานให้อาจารย์สุทธิพงษ์ เป้ก็ต้องซ้อมลีดฯให้น้อง ไม่ค่อยมีเวลาหรอกครับ”ผมเดินกลับไปกอดน้องก่อนนั่งลงบนเตียงแล้วจับน้องนั่งบนตัก
“เดี๋ยวค่อยทำก็ได้งานอาจารย์สุทธิพงษ์ นอนพักก่อน หายแล้วค่อยทำงานน่ะ”ผมกระซิบแล้วจูบที่คอขาวๆของเขาอย่างตราตรึงแบบไม่ดึงออก น้องย่นไหล่แล้วขยับตัวออก ขนบนแขนเล็กชู่ชัน
“ปล่อยสิครับ ผมจะได้นอน”น้องบอกเสียงกระเซ่า เมื่อผมใช้ลิ้นเลียเบาๆที่ใบหูเล็กของน้อง
“อื้อ อย่าครับ”น้องล้มตัวลงบนอกผม แล้วดิ้นขลุกขลัก
“ทำงานให้พี่ดีกว่า งานสบายได้เงินเยอะกว่างานนั้นอีก” น้องดินหน้ามุ่ย ก่อนจะยกมือกอดอกไว้ ตาใสแดงเหมือนคนจะร้องไห้
“ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่ขายตัวแล้ว”
“พี่ขอโทษ โอ๋ๆๆๆ”ผมแกล้งเอาแก้มเราชนกันถูๆให้จักจี้ น้องระเบิดหัวเราะออกมาลั่น
“มันจักจี้นะ”น้องโวยวาย น่ารักจัง ให้ตายเถอะ เด็กใครกันนะ
“จุ๊บๆ”ผมก้มลงไปจูบเขาสามสี่ครั้งแล้วจูยแบบใช้ลิ้นควานลึกไปหนึ่งที่ก่อนจะถอนจูบออก
“อ๊า”น้องตาปรือเหมือนคนเมา
“พรุ่งนี้ไปมหาลัยด้วยกันนะ”น้องปฏิเสธส่ายหัวไปมา
“ทำไมละครับ”ผมขมวดคิ้วแน่น
“มันดูไม่ดีครับ ถ้าใครเห็นผมเดินลงมาจากรถพี่ เขาจะคิดว่าเรามีอะไรกัน”
“ก็เรามีอะไรกันจริงๆนี่”ผมไซร้คอเขาอย่างหมั่นเขี้ยว
“ไม่ดีหรอกครับ คนจะมองว่าพี่เมฆเลี้ยงต้อยนะ”
“เราต้องคบกันหลบๆซ่อนๆแบบนี้น่ะหรอ”น้องทำตาโตหลังจากผมพูดจบ
“ใครไปคบกับพี่กัน ผมไม่ได้เป็นอะไรกับพี่สักหน่อย”น้องปฏิเสธเสียงดัง
“ถึงขนาดนี้แล้วยังไม่ใช่อีกหรอครับ”ผมทำเสียงดุ
“หมายความว่าไง”น้องทำหน้างงๆ
“น้องดินครับ”ผมหยุดเว้นช่วง
ก่อนจะขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆน้อง น้องเขินหันหน้าหนี ผมจึงเชยคางน้องขึ้น
เราสบตากันมองเข้าไปในดวงตาของกันและกัน ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ ได้ยินแค่เสียงลมหายใจ และเสียงเต้นของหัวใจ
“น้องดินครับ”ผมเรียกน้องอีกรอบ”
“หื้ม”น้องขานรับมาเบาๆ
“น้องดิน...คบกับพี่นะครับ”
น้องอ้าปากหวอ ก่อนจะกระพริบตาปริบๆหลายที
“พี่สัญญาว่าจะดูแลเราอย่างดี ไม่ทิ้งดินไปไหน”ผมมองเข้าไปในดวงตาใส บอกความจริงที่มีอยู่ในใจกับน้อง
ดวงตาเล็กสั่นระริกน้ำตาเอ่อร้นออกมา
“พี่พูดจริงๆหรอ”น้องถามเสียงสั่น
ผมพยักหน้าเพื่อตอบคำถามนั้น
“จริงครับ เป็นแฟนพี่นะดิน”น้องร้องไห้โฮ ผมดึงตัวน้องมากอดไว้ในอกแน่น
“เด็กขี้แย ยังไม่ตอบพี่เลย”น้องร้องไห้ใหญ่ไม่พูดไม่จา ได้แต่เอามือทุบอกผม
“ไม่พูดแสดงว่ายอมรับว่าคบกันนะ”ผมอึกอักไปเองเลย
“น้องดินเป็นแฟนพี่เมฆแล้วนะครับ”ผมยิ้มให้น้อง น้องไม่ตอบแต่ก้มตัวซุกอกผม
น้องดินเป็นของผมแล้ว มีความสุขที่สุดในโลกเลย
ผมเคยมีแฟนมาเยอะแยะมากมาย ทั้งไทยและต่างประเทศ ทั้งผู้ชายและผู้หญิง แต่น้องดินเป็นคนเดียวที่ทำให้ผมรู้สึกแบบนี้
รู้สึกว่าจะอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต อยากมีเขาไปทุกวัน ตื่นขึ้นมาก็เจอ นอนก็หลับไปด้วยกัน
“ดินเป็นของพี่แล้วนะ”ผมย้ำอีกรอบ
พลั่ก เขาตีอกผม
“ใช่ที่ไหนกันเล่า”น้องอู้อี้ตอบ
“ไม่รู้ละ ดินเป็นของพี่แล้ว เป็นแฟนพี่แล้ว”
“ขี้ตู่”ฮ่าๆๆปากแข็งชะมัด ปากบอกว่าไม่ใช่ แต่กอดผมไว้แน่นเลย
ผมจะไม่ปล่อยน้องไปไหน สัญญา
ผมดึงตัวเขาขึ้นมาจูบ จากนั้นค่อยพานอนราบบนเตียง หายไข้แล้วทำเบาๆคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้งเน๊าะ
........................................................................
แว้บมาลงให้ สอบเสร็จไปหนึ่งวิชาแล้วค่ะ
เหลืออีก 6 O[]O
ไปอ่านหนังสือแล้วค่า
ไม่เห็นได้อยากเป็นแฟนเลย
หัวข้อ: l ขายครับ ชื่อต้อมอายุ21ผิวขาวต้องการเงินครับสนใจโทรมา l จบ!!! (อ่าน 773212 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก