หัวข้อ: [นิยายหน่วงจิต]คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้ TT^TT - 11/15/63

[Zalzah_iP]

เม้นไปแล้วสำหรับตอนนี้ แต่จะเม้นอีก

เราอ่านตอนล่าสุด ตั้งแต่ตอนแรกๆ ที่คุณลงเรื่อง ประมาณว่าคุณอัพปุ๊ป 2 ชม. ต่อมาเราอ่านนิยายของคุณและคอมเม้นต์ ตอนนั้นมันยังเป็นแค่ตอนหนึ่งตอนในเรื่อง ซึ่งไม่มีคำว่า "END" ต่อท้าย ทีนี้เราเข้ามาดูอีกรอบ และค่อนข้างตกใจที่อยู่ดีๆ ตัดจบไปเสียดื้อๆ เราก็นึกว่าเราพลาดตอนไปเลยไปไล่อ่านดู จนได้พบสิ่งที่จะคล้ายจะเป็น "สาเหตุ" ที่ทำให้ต้องตัดจบ เราไม่โทษคุณคนนั้นที่เหมือนจะเป็นคนทำให้เรื่องต้องตัดจบ เพราะส่วนหนึ่งเราก็คิดเหมือนกับเขา แต่ก็มีบางส่วนที่เราไม่เห็นด้วย

เราอยากจะตำหนิคนเขียนมากเลยที่อยู่ๆ ก็มาตัดจบ ทั้งๆ ที่ตอนแรกมันก็ดำเนินเรื่องราบรื่นดีไม่มีทีท่าว่าจะจบด้วยซ้ำ เรานึกไม่ออกเลยว่าตอนจบของนิยายเรื่องนี้จะเป็นยังไง แต่ก็นั่นแหละ ว่าไม่ลงค่ะ เราเข้าใจว่าคุณคงจะเสียความรู้สึก ในฐานะนักอ่าน เราค่อนข้างจะชื่นชมคุณนะคะที่เขียนนิยายให้ "สมจริง" ราวกับว่ามันไม่ใช่นิยาย จนบางครั้งเราก็สับสนว่าตกลงมันเป็นเรื่องจริงหรือนิยายกันแน่ ทำให้คนอ่านค่อนข้างมีอินเนอร์ในนิยายของคุณ จนบางครั้งเขาก็อาจจะอินเกินไปจนต้องว่ากล่าวสิ่งที่ขัดใจในตัวละครของเรื่อง เราก็เคยเป็นค่ะ บ่อยด้วย แม้กระทั่งกับนิยายเรื่องนี้

ที่มาเม้นต์ เพราะว่ารู้สึกเสียดายค่ะ เรารู้สึกไม่เต็มอิ่ม เพราะเรายังไม่รู้เรื่องราวของพี่อิฐ ชีวิตของผม จุดจบของอิเฮีย มันยังไม่สุดอ่ะค่ะ เสียดายมากๆ ที่อยู่ๆ ก็จบ หวังว่าสักวันจะมาต่อนะคะ รอได้เสมอ (ถึงแม้จะไม่มาต่อก็จะติดตาเรื่องอื่นๆ ต่อไปค่ะ)

สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้คนเขียนสร้างสรรค์ผลงานดีๆ ต่อไป 

[♠DekDoy♠]

จบแล้ว?มันคืออะไร

[abcee]

ถ้าความคิดเห็นส่วนตัวมันทำร้ายหรือทำลายนักเขียนจนอาจท้อได้ แนะนำว่าให้เก็บมันไว้ลึกๆในใจ เพราะคุณมีทางเลือกครับคือจะอ่านหรือไม่อ่าน ไม่ชอบก้อลองเรื่องใหม่ดู สงสารนักเขียนที่เสียสละมาเขียนให้ดวกเราได้อ่านกัน

[ka[ze]na]

แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องจริง หรือเรื่องแต่ง

แต่คนเขียน...คือคนกำหนดให้เราไม่ใช่หรือ...อ่านและเขียนความคิดเห็นได้ แต่ับังคับให้เป็นอย่างใจเราไม่ได้หรอกค่ะ

เป็นกำลังใจให้คุณผมเสมอนะค่ะ ......ดูแลตัวเองด้วย

ถ้ามันเป็นรักสามเศร้า....เราจะเลือกอยู่กับที่ แล้วปล่อยให้มันเป็นไปตามแบบที่มันเป็นไป.........

[RenaBee]

ตกใจกับคำว่า END จบแล้วหรอคะไม่น๊า

เราชอบนิยายเรื่องนี้นะคะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องแต่งขึ้นทั้งหมด หรือเป็นเรื่องที่เอาประสบการณ์มาเป็นพื้นฐาน เรารู้สึกว่ามันคือชีวิตและความคิดของคนจริงๆ เพราะคนเราไม่มีใครที่ดีขาวสะอาด หรือเลวร้ายจนดำมืด

เราขอเป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ เราชอบเรื่องนี้มากค่ะ เราหวังไว้ว่าซักวันคุณจะมาเขียนเรื่องราวให้เราได้อ่านต่อนะคะ

ขอบคุณค่ะ จะรอติดตามต่อไปเรื่อยๆนะคะ

[up2goo]

ไม่ว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ อย่างไร...
แต่สิ่งหนึ่งที่คุณคนเขียนภูมิใจได้อย่างนึงคือ..ทุกคนที่ได้อ่านอินกับมันค่ะ
อินจนสับสนว่า "ตกลงนี่เรื่องจริงหรือนิยายกันแน่??"
สิ่งนี้น่าภูมิใจนะคะ ไม่ใช่ทุกเรื่องหรอกค่ะที่คนอ่านอ่านแล้วจะรู้สึกแทรกซึมเข้ามาในความรู้สึก
แทรกซึมจนบางทีก็เผลอแสดงความคิดเห็นส่วนตัวลงไป
"ทำไมไม่ทำแบบนั้นล่ะ??" "ทำไมไม่ทำแบบนี้" "โอ้ยย ขัดใจจริงๆ"
แนะนำจนบางทีก็ลืมไปว่า "นี่มันบอร์ดนิยายนะ ไม่ต้องเครียดขนาดนั้นก็ได้ เรามาที่นี่ก็เพื่อเสพย์ความบันเทิงมิใช่หรือ???"
ถ้ามองเป็นเรื่องบันเทิงซะ ก็จะไม่มีเรื่องเครียดตามมาชิมิเคอะ?? 55+

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นสาเหตุก็มาจากคนแต่งแต่งดีเกินไปนี่เองค่ะ
ดูสิคะ อินกันไปหมดแล้วววววว

ปล. สุขกันเถอะเราค่ะ ^^

[neruko07]

ถ้าเป็นการ์ตูนเล่ม หรือลงในวารสารงี้ เราคงบอกว่า จบแบบปาหมอนรึป่าวฟร้ะ!!! T^T
ตัดจบเร็วมากกกกก  อัพต่อเถอะ ฮือออออออ
อยากให้นายเอกเลือกสักคน แอบเชียร์พี่อิฐนะ
ไม่รู้ทำไมถึงชอบคนแบบนี้  5555555555 (รสนิยมส่วนตัว หนูเป็นมาโซ!)
แต่ถ้าคิดในแง่ดี วิเคราะห์ได้ว่าพี่อิฐ แกค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง อะไรงี้รึป่าว
คิดว่าโลกหมุนรอบตัวเอง มองและคิดในมุมของตัวเองไม่มองมุมของคนอื่น
แต่พี่เขาก็เป็นคนห่วงใย คอยดูแลทุกอย่างไม่ให้ขาดตกบกพร่อง คอยมาหา คอยเป็นห่วง
ลองคิดข้อดีต่างๆ หักลบกับข้อเสีย เราว่ามันก็โอเคอยู่นิดนึงนะ ผู้ชายแบบนี้... (รึป่าว...?)
สุดท้ายก็ขอบคุณนักเขียนนะค้าที่แต่งเรื่องแบบนี้ให้อ่าน อ่านข้ามคืนจบเลย แบบว่าติดอะ!!!
ไม่อยากให้จบงี้ ฮือออออออออออ  แต่ก็คงต้องทำใจอย่างเดียวแล้วสินะคะ T^T
สุดท้ายของสุดท้ายละ  555555  Nobody's perfect!  ค่ะ  (คติเตือนใจเราเลย)

[Prince-Faluke]

เรื่องจริงหรือเรื่องแต่งสำคัญอย่างไร??
สำหรับผมไม่ว่านิยายเรื่องนี้จะเป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นหรือเรื่องจริงก็ตามมันก็ไม่ได้ต่างกันหรอกครับ
นิยายเรื่องนี้มันเล่าผ่านมุมมองชีวิตจริงของตัวละคร  จะไปว่ามันวนลูปก็ไม่ได้หรอกครับ  เพราะในชีวิตจริงของคนเรามันก็วนลูปตลอดเวลานั่นแหละ  ไม่ใช่นิยายทั่วไปจะได้มีเหตุการณ์พลิกแพลงเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา  ไม่ใช่ทุกคนนะครับที่จะมีชีวิตอย่างกับถอดแบบมาจากนิยาย

ทั้งนี้ทั้งนั้นตัวผมเองตอนแรกก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งหรือเรื่องจริง  เพราะปกติผมก็ไม่สนใจอ่านคอมเม้นต์  แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมสนใจอ่านคอมเม้นท์ของผู้ขียนที่บอกว่าเป็นเรื่องแต่ง  นั่นเพราะสีของตัวอักษรที่แตกต่างจากคอมเม้นท์ทั่วไป  มันดึงดูดเป็นนัยๆให้สนใจเลื่อนมาอ่านนะครับนะ

อีกประเด็นหนึ่งที่ผมจะบอกไม่ว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งนะ  เราอินได้ครับ  รู้สึกร่วมได้แต่ต้องใช้วิจารณญาณนะ  สำหรับผมแล้ว  ไม่คิดว่าสิ่งที่คุณนักเขียนทำอยู่ละเมิดกฏบอร์ดนะครับนะ  แต่นี่ก็เป็นแค่ความเห็นส่วนตัวนะครับนะ

สำหรับข้อแนะนำ  เพื่อความชัดจเนสำหรับนักอ่านหลายๆคนที่อาจจะอินจัดและทำให้เข้าใจผิดไปได้ว่าเป็นเรื่องจริง  ก็รบกวนคุณนักเขียนวงเล็บหน้าเรื่องไว้ว่าเป็นเรื่องแต่งละกันนะครับนะ  อย่าถึงกับปิดเรื่องเลยครับ  นักอ่านหลายๆคนรักและรอคุณอยู่นะครับ  คนรักเท่าผืนหนังคนชังเท่าผืนเสื่อนี่เป็นสัจธรรมนะครับ  อย่าคิดมากเลย  มองแค่สีขาวของผ้าก็พอ  แค่จุดดำเล็กๆไม่กี่จุดก็มองข้ามๆไปก็ได้ครับ  จะถือเป็นคำชมก็ได้ครับเพราะการที่มีคนอินจัดจนรู้สึกทนไม่ได้เมื่อพบว่าแท้จริงแล้วมันเป็นแค่เรื่องแต่ง  นั่นเพราะคุณแต่งได้ดีมากจนเหมือนตัวคุณ 'ผม' ในนิยายนั้นเหมือนเป็นคนๆหนึ่งที่มีชีวิตอยู่จริงๆ

สุดท้ายนี้ก็ฝากเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะครับนะ  อยากให้มาเขียนต่อจริงๆ  ผมเองก็เป็นหนึ่งคนที่เฝ้ารอเรื่องของคุณนักเขียนเสมอนะ  สู้ๆครับ

[iammoonoi]

มาร่วมส่งท้าย นิยายจบจ้า

ใจหายจังค่า  ..แต่อย่างว่า ไม่มีงานเลี้ยงที่ไม่เลิกรา ยังไงคงต้องจบในสักวัน

ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ..ที่สร้างสรรค์งานที่ดีมากๆ มาให้ได้อ่าน ทำให้มีเพลิดเพลินและสนุกสนาน ผ่อนคลายในช่วงที่อ่านมากมายจริงๆ

ขอบคุณเพื่อนนักอ่านทุกคนด้วยค่า ที่ร่วมให้ความเห็น เพิ่มรสชาติของการอ่านขึ้นไปอีก

แล้วเรามาร่วมสนุกกันใหม่ งานเลี้ยงต่อไปเนอะ 

ปล. แอบมีงานเลี้ยง รียูเนี่ยนนะคะ..ตอนพิเศษไรงี้ แฮร่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

[Kamidere]

ยังเป็นกำลังใจให้คนเขียนเสมอนะคะ  บางครั้งเราก็รู้สึกขัดใจบ้างเวลาพี่ยังไม่ลงนิยายซะที...  แฮะๆ เพราะชอบนิยายของพี่มากค่ะ ทุกเรื่องเลย  เข้าใจดีค่ะว่ามันเหนื่อยและรู้สึกหมดกำลังใจ คนเรามันก็มีอย่างอื่นให้ทำนี่เนอะ ไม่ใช่ว่าว่างเสมอไป ผลงานแต่ละชิ้นต้องอาศัยจินตนาการ อารมณ์ ความรู้สึก เยอะแยะ อยากให้ผลงานออกมาดีก็ต้องรอคอยได้ เพราะเราเชื่อเสมอว่าคนเขียนต้องเขียนเนื้อหาที่ดีที่สุดออกมาให้เราอ่านแน่นอน แต่ฮึดขึ้นมาใหม่หน่อยนะคะ คนอ่านอีกหลายคนพร้อมจะเป็นกำลังใจและติดตามพี่ทุกเรื่องที่พี่เขียน ยังรักตัวอักษรทุกตัวของพี่เหมือนเดิมค่ะ ไม่มีวันเปลี่ยนใจด้วย รักเดียวเหนียวแน่นที่ Zitraphat !

[momo9476]

คนเขียนก็ย้ำอยู่เรื่อยๆว่าเรื่องแต่งนะ ขนาดเค้าอ่านไม่ละเอียดยังรู้เลยว่าเรื่งแต่ง
เรื่องนี้สนุกดี ให้ข้อคิดตั้งหลายอย่าง เสียดายจังจบแล้ว

[hanakimi]

เคัาค้างงงงงงงง TT
หน่วงจริงๆ แต่ไม่ได้หน่วงเพราะนิยายแล้ว
หน่วงตรงตัดจบนี้ล่ะ โฮฮฮฮฮ
เรื่องจริงเรื่องแต่งสำคัญฉะไหนหนอ เหตุใดต้องให้ความสำคัญกับมันนัก
แต่งให้อิน แต่งให้สับสน แต่งให้คนอ่านคิดตามเอง เราถือว่สเป็นความสำเร็จของคนเขียนนะ
ไม่ว่านิยายเรื่องนี้จะจริงหรือแต่ง แต่ก้อขอบอกว่านิยายเรื่องนี้สนุกมาากกกกก

[Zitraphat]

แรกสุดต้องขอบคุณทุกคนที่ติดตามเน้อ...

เรื่องนี้อาจใช้อารมณ์จนเกินไป แต่ส่วนหนึ่งที่ตัดสินใจให้จบ เพราะคนเขียน เหนื่อยกับตัวเอง มันมีหลายเรื่องที่ผ่านเข้ามา บอกไม่ผิดหรอกว่าเรื่องมันวนอยุ่ลูปเดิม เพราะคิดอย่างนั้นเลยให้จบเสียดีกว่า ให้จิ้นกันเองต่อไปอาจได้ใจว่าเขียนให้รับรู้ ...แต่ก็นั่นล่ะ เหตุการณ์มันไม่ได้เหมือนที่ใจคิด ทั้งๆที่คิดว่าเฮียมันจะเลือกผม แต่เอาเข้าจริงๆ มันก็ไม่มีอะไรชัดเจนสักอย่าง เฮียยังเป็นเฮีย และยังปล่อยให้เธอคนนั้นเข้ามาวุ่นวาย หลายเรื่องที่เกิดขึ้นมาแล้วและเพิ่งเกิดขึ้น แค่สองวันเรื่องมันเยอะมากจนผมท้อ ...ทั้งๆที่คิดว่า เพราะรักมากเลยทนได้ แต่พอได้รู้อะไรๆจากคนในครอบครัวเฮีย ผมถึงได้รู้ว่าทุกคนเขารู้เรื่องเธอคนนั้นกันหมด ยกเว้นผม
.
.
.

บทสรุปของเรื่องที่คิดว่าไม่มี ตอนนี้ผมมีให้มันแล้ว ...
ไว้ถ้ามีแรงจะเขียนให้จบภายในคืนนี้ ขอพรให้ผมเข้มแข็ง ขอพรให้ผมผ่านสิ่งร้ายๆ ขอพรให้ทางที่ผมเลือกปลายทางมีคนที่ผมรักจริงๆ ...ถ้าผมเลือกถูก ..
.
.
.

แฟนคนนี้จะเป็นแฟนคนสุดท้าย และจะเป้นแฟนแค่คนเดียวที่ผมจะมี

ขอบคุณครับ 

[kuruma]

อ่านทีเดียวรวดเลยค่ะ

จริงๆเราไม่ได้มายด์นะว่าเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง เรื่องนี้ที่เด่นที่สุดคือฟิลของคุณผมนั่นล่ะ เราคิดตั้งแต่อ่านตอนแรกๆแล้วล่ะว่าซักพักต้องมีการนอยด์เกิดขึ้นในคนอ่านแน่ๆ ประเด็นว่ามันเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งกันแน่ เพราะการเขียนนิยายแนวเรื่องเล่าของผม นี่มันดูใกล้ตัวมากกว่าบอกว่าเป็น เรื่องแต่ง หรือ นิยายไงคะ คนเลยอินกับผมเป็นพิเศษ

คนเราไม่ได้แสนดีและไม่ได้โคตรเลวไปหมดหรอก ตัวผม ที่ผ่านความรู้สึกเจ็บปวดมาทั้งที่ถูกกระทำและทำตัวเองทั้งนั้น แต่การที่ผมไม่เลือกและต้องเจ็บเพราะผู้ชายทั้งสองคนเพราะว่าผมเป็นมาโซฯนั่นล่ะเนอะ ในทางกลับกัน ผู้ชายทั้งสองคนก็เจ็บปวดเพราะคุณอยู่เหมือนกัน แต่เขาก็เลิกไม่ได้นี่คะ

(ถึงคนเขียนนะ) เราคิดว่าคุณผมในเรื่องในดึงอินเนอร์ของคนแต่งออกมาได้มากเลยทีเดียว เพราะฉะนั้นเวลาที่คนอ่านอินและวิจารณ์อย่างเผ็ดร้อนเลยทำให้คุณนอยด์ไปบ้าง ก็อย่าคิดมากนะคะ มาทำให้มันจบโดยสมบูรณ์เถอะ เราเองอ่านนิยายมาเยอะและเป็นคนเขียนคนหนึ่งเหมือนกัน การคอมเมนต์บางทีก็ทำให้ดีใจและเสียใจได้เหมือนกัน แต่ในฐานะของคนเขียนก็อยากให้คุณเข้มแข็งและทำตามสิ่งที่ตั้งใจไว้จนจบนะคะ คุณคนเขียนก็จะได้หลุดพ้นจากวงเวียนที่ต้องนอยด์มานะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[Zitraphat]

คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้ TT^TT


...ขอโทษนะครับที่จะบอกว่านิยายเรื่องนี้มันสมควรจะจบตั้งแต่ตอนที่ 32 แล้ว ...
ผมอาจอารมณ์ร้อน แต่บอกตามตรงว่า กะจะให้มันจบแค่นั้นจริงๆ เพราะดูท่ายังไงผมก็คงไม่ไปไหนไกลจากเฮีย เรื่องราวมันก็คงวนเวียนอยุ่แค่นั้นล่ะ ..แต่มันกลับดันไม่ใช่ ..
.
.
.


ตอนนี้ผมยอมแพ้แล้ว ...ไม่เอาแล้ว ...
.
.
.
ในตอนแรกผมคิดว่าผมน่าจะชนะ ...แต่มันก็ไม่ใช่เลย เอาเข้าจริงๆ ผมไม่ได้แพ้เธอนะ ...
.
.
.

....แต่ผมแพ้เฮีย ....
แพ้ความเห็นแก่ตัวของเฮีย...แพ้จนไม่อยากจะสู้แล้วจริงๆ ....


ตอน #33  ..ครั้งสุดท้าย...
.
.
.
ในวันเสาร์ผมนั่งแท็กซี่กลับมาที่หอโดยมีเฮียโทรมาหาทุกระยะ...
.
.
.
แต่มาวันอาทิตย์ ผมกลับติดต่อเฮียไม่ได้ ...
วันทั้งวัน ผมติดต่อเฮียได้อีกทีก็ ตอนประมาณ สามทุ่ม ...เฮียโทรกลับมาบอกผมว่าเฮียนอนแล้ว ..แล้ววางสาย...
.
.
.
วันจันทร์ ช่วงเช้าผมโทรหาเฮีย เพื่อบอกเฮียว่า ผมจะเอาซองชาที่ฝากเพื่อนซื้อจากเวียดนามไปให้ ..เฮียบอกผมว่า เอียกลับดึกนะไม่ต้องรอทานข้าว แต่ถ้าจะมาก็มา ...
.
.
.
หลังเลิกงาน ผมซื้อขนมไปฝากเฮียระหว่างทาง กลัวเฮียกลับมาแล้วเฮียจะหิว...
เปิดประตูห้องเข้ามา ถอดเสื้ออาบน้ำ และเปิดคอมฯ ...
.
.
.
คุณจำได้ไหมว่า ครั้งสุดท้าย ผมเข้าเล้าฯ และเข้าเฟสฯ เข้าพร้อมทั้งล็อคอินของผมเองค้างไว้ ...
.
.
.
แต่พอเปิดคอมฯมา แค่พิมพ์ Facebook ลงไป สิ่งที่ได้มาคือ หน้าเฟสฯ ของผู้หญิงคนหนึ่งที่โคลสหน้าเพจไว้ทั้งหมด..ทั้งหมดทั้ง ชื่อ นามสกุล ที่ทำงาน ภาพทุกภาพ ...และสเตตัสที่เธอตั้ง ว่า

'เมื่อไหร่ เขา จะออกไปจากชีวิต ของเราสองคนสักที หรือต้องหาอะไรมาเขียนไว้หน้าประตู...'

ผมเหมือนโดนตอกหน้า กับสเตตัสสิ้นคิด...

'เมื่อไหร่ เขา จะออกไปจากชีวิต ของเราสองคนสักที หรือต้องหาอะไรมาเขียนไว้หน้าประตู...'

เขียนซะดราม่า น่าเอ็นดู...แต่ถ้ากรูจำไม่ผิด คุณเมิ่งเป็นเมียน้อยนะไม่ใช่ 'เขา' อย่างกรู...
ในตอนนั้นผมยิ้ม..เผลอหลุดยิ้มก่อนจะโทรหาเฮีย ...ถามเฮียตรงๆว่า วันอาทิตย์เอาใครมานอน ...เฮียบอกว่าเฮียอยู่ห้องคนเดียว เฮียดูหนัง ดูได้สามสี่เรื่องก็ง่วงนอน และก็ตื่นมาตอนที่ผมโทรหา เฮียนอนตอนสามทุ่ม ..
ผมบอกเฮียเรื่องเฟสฯ  เฮียบอกว่า เป็นเฟสฯน้องสาวเฮีย ..
ผมไล่ชื่อ ไล่สถานที่ทำงาน ไล่ตำแหน่ง และสุดท้ายก็บอกเฮียไปว่า หนูใหม่น้องสาวเอียที่ผมเจอ หน้าตาไม่ได้แรดขนาดนี้นะเฮีย...เฮียเงียบไป..และสุดท้ายของท้ายที่สุดก็ยังยืนยันว่า เอียไม่ได้เอาใครเข้ามา เฮียไม่รู้เรื่อง เฮียอยู่คนเดียว ...
.
.
.
ผมปวดหัว...
เดินไปอาบน้ำอีกรอบเปิดเข้าเพสตัวเองแล้วจะเข้าไปบล็อกเฟสฯ เธอคนนั้นไว้...พอเข้าไปในระบบถึงได้รู้ว่ามีคนบล็อคให้ผมเรียบร้อยแล้ว ทั้งเฟสฯ เฮียที่ไม่เคยบอกผม และเฟสฯ ของเธอคนนั้น...
.
.
.
ทิ้งหน้าจอไว้อย่างนั้นแล้ว ทิ้งตัวลงนอน ...
ปวดหัวหนึบเลยกับเรื่องที่เจอ ...ผมเปิดทีวี ดูสารคดี ดูไปกลิ้งไป กลิ้งไปกลิ้งมาจนมือผมล้วงไปเจอผ้าผืนหนึ่ง ใต้หมอน มันเป็นผ้าที่ซุกๆ เอาไว้ ...
.
.
.
เป็นผ้าคลุมไหล่ผู้หญิง แบบที่สาวๆ ในออฟฟิศผมใช้กัน...
.
.
.
ผมนั่งมองผ้าผืนนั้นแล้วคิดคำพูดเฮีย ที่ถ้าผมถาม ...เฮียก็จะบอกว่าเป็นผ้าของเฮีย...
.       
.
.
ผมทิ้งผ้าผืนนั้นไว้ที่เดิม ...



เฮียกลับมา..กลับมาแล้ว ...
เราไม่ได้พูดอะไรกัน ผมนั่งเล่นเน็ตฯ เฮียเปลี่ยนเสื้อผ้า และเอื้อมมาหยิบผ้าคลุมไหล่ที่โผล่ออกมาจากใต้หมอนไปพับเก็บ...ทำเนียนไปเรื่อยแล้วก็แก้เก้อด้วยการลากผมไปอาบน้ำด้วยกัน ในห้องน้ำเราไม่ได้ซั่มกัน แต่ถึงอย่างนั้นเฮียก็ให้ผมฟอกสบู่ให้..ถูหลังให้ ...
ผมได้แต่ยิ้มแล้วก้มหน้า ไม่อยากมอง ไม่อยากรู้ว่าเธอคนนั้นจะวางยาอะไรอีกหรือเปล่า..
.
.
.
เที่ยงคืนกว่าๆ ในตอนที่เรานอนดูหนังด้วยกันแล้วผมตัดสินใจถามเฮียว่า ...
'เอาเธอมาค้างตอนผมกลับไปใช่ไหม?'
เฮียปฏิเสธ และยังยืนยันว่าเฮียอยู่คนเดียว เฮียนอนตอนสามทุ่ม เฮียดูหนังสามสี่เรื่อง ...
.
.
.
คุณเชื่อไหม?
เชื่อไอ้เฮียเหี้ยๆมันไหม??!!

ในตอนนั้นที่ทำคือผมบอกเฮียอีกรอบว่า คอมฯ ของเฮียมันขึ้นเฟสฯ ของผู้หญิงคนนั้น จะเอารูปโชว์นมเลยไหม ผมจะเปิดให้ดู แต่เฮียก็ยังยืนยันว่าเป็นเฟสฯ น้องสาวเฮีย ... ผมท้าว่าจะดูไหม? จะดูไหมผมจะเปิดให้ดู ผมลุกไปเปิดคอมฯ เฮียบอกว่าให้กลับมานอนมันดึกแล้ว ..
คือผมอยากบอกว่า บล็อกเฟสฯ ผมได้บล็อกไป แต่ขอโทษผมมีเฟสฯ 4 เฟสฯเอาไว้เล่นเกมส์ส่งของ เฮียบล็อกได้ทั้ง 4 เฟสเลยไหม ? ถ้าเฮียมึงฉลาด มึงต้องรู้สิ ว่าสถานการณ์แบบนี้เฮียมึงต้องทำยังไง คบกันมา 5-6 ปี เฮียมึงก็ต้องรู้นิสัยผมสิ มึงก็ต้องรู้สิว่าเฮียมึงต้องพูดความจริง ไม่ใช่แถกจนสีข้างถลอกแบบนี้ ผมเปิดเฟสฯ ผู้หญิงคนนั้นแต่เฮียก็ยังยืนยันว่า เป็นน้องสาวเฮีย
.
.
.
เป็นน้องสาวพ่องงงงงงงงงงงงงงงงง....

.
.
.

นั่งสงบสติทำใจ ...
แล้วผมก็หันไปถามเรื่องผ้าคลุมไหล่สตรีที่สีสันวิจิตร ตระกาลตา....
.
.
.

...อย่างที่เดาครับ ....เฮียบอกว่าของเฮีย....
เออ....เอาเลยเฮีย ถ้ามึงจะยอมแถแถกเสียจนยอมแต๋วแตกขนาดนี้กรูยอม กรูยอม!!!

ไม่ได้พูดอะไรอีกแล้ว ผมเดินไปล้างหน้า ...
ล้างหน้าแล้วมานอน เฮียดึงผมไปกอดแล้วจับมือผมแน่น เฮียนอนกอดผมทั้งคืนจนเช้า
.
.
.
ฝนตกทั้งคืน มือเฮียอุ่น กอดเฮียอุ่น อบอุ่นและรัดแน่น ...ผมลูบหัวเฮีย ลูบปากเฮีย ลูบแก้มเฮีย.
.
.
.
และเกือบจะเผลอตบ...
.
.
.
เช้าวันอังคาร...
ในระหว่างที่เฮียหลับสิ่งที่แรกที่ผมทำคือลุกไปอาบน้ำแต่งตัว เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าที่เคยทิ้งไว้ที่ห้องเฮีย จนผมเก็บของเสร็จ เฮียก็ตื่น เฮียลุกขึ้นมาส่งผมหน้าห้อง เฮียมองผมมองกระเป๋าที่ผมถือ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนอกจากเฮียเอากระเป๋าไปถือไว้เองตอนผมใส่รองเท้า  ผมของกระเป๋าคืน เอียดึงผมไปหอมแก้มเหมือนกับทุกครั้ง ก่อนส่งกระเป๋าเสื้อที่ผมเก็บเมื่อคืน..
จะต่างกันก็แค่ครั้งนี้ผมไม่ได้หอมกลับเฮีย...

ก่อนผมจะเดินออกมาเฮียดึงมือผมไว้และบอกว่า ผมไม่ต้องมาหาเฮีย สักสองอาทิตย์นะ เฮียเหนื่อย เฮียขอเวลา เคลียร์งานก่อน ช่วงนี้ต้องเร่งส่งยอด...
.
.
.
ผมมองหน้าเฮียแล้วยิ้มไม่ได้พูดอะไร ....ต่างกับในใจ ที่คิดเลยว่า 
.
.
.
.



[แค่สองอาทิตย์ไม่พอหรอก กรูให้ทั้งชีวิตเลย ..]


***

.
.
.


ยังครับ มันยังไม่จบ ...ตอนผมนั่งอยู่บนรถหน้าเมเจอร์พหลฯ เฮียโทรมา ถามผมว่าถึงไหน ฝนตกหรือเปล่า? สองอาทิตย์นี้เฮียขอเวลานะ ผมไม่ต้องมาหาเฮียนะ เฮียต้องเร่งปิดยอดเรื่องบ้าน ผมมาค้างด้วยแล้วเฮียไปทำงานสาย นอนไม่พอ.. แล้วก็เงียบไป ผมเลยบอกเฮียเบาๆ ว่า...
.
.
.

'...เราเลิกกันเถอะ เฮียจะได้ไม่เหนื่อย จะได้สบายใจ เธอจะได้มานอนด้วยกันตื่นไปทำงานด้วยกันกับเฮียไง ...ยังไงก็ทำงานที่เดียวกันอยู่แล้วไม่ใช่หรือ?'
.
.
.
เฮียบอกผมว่า  ไม่เอา ไม่เลิก เดี๋ยวเฮียเคลียร์เอง ผมถามว่าเฮียจะเคลียร์ยังไง ?
ผมขอทราบวิธีการและแนวทางปฏิบัติของเฮีย ....
.
.
.
เฮียไม่ตอบอะไร แต่ยังยืนยันว่า เฮียจะเคลียร์เอง เฮียไม่เลิกกับผม..ไม่เลิกและไม่ยอม แล้วเฮียก็ตัดสายไป...
.
.
.
.

บนรถเมลล์ผมยิ้ม ยิ้มแล้วหยิบหูฟังขึ้นมาสวม...


..เออ...
.
.
.
เฮียไม่เลิกก็ช่างเฮีย... แต่ผมเลิกกับเฮีย ตั้งแต่วินาทีนี้แล้วล่ะ ...
ลาขาดครับ อดีตสามี ...


***หมายเหตุ   วันนี้ผมโทรไปขอลาออกจากตำแหน่ง แฟนเฮียกับน้องสาวเฮีย และได้รู้อะไรหลายๆเรื่องหลังความแตก ..เฮียคบกับผู้หญิงคนนี้มาเกือบ ปีกว่าแล้ว นับตั้งแต่งานบลูเดย์ที่เธอส่ง SMS มาจิกเฮีย เราคุยกันไปหัวเราะกันไปถึงเรื่องอาการแถกของเฮีย ที่เวลาผมจะไปหาเฮียจะมีข้ออ้างต่างๆ นาๆ อทิ ห้องไฟดับบ่อย เน็ตฯ เข้าไม่ได้ น้ำตันท่อ น้ำไม่ไหล ...อืมส์...และที่ผมจำได้ลางๆว่า เฮียเคยถามข้อมูลเรื่องวันบริจาคโลหิต มาตอนนี้ผมถึงได้รู้ เฮียพาเธอมาครับ พามาเหยียบที่ทำงานผมเลย โดยเกริ่นกับผมก่อนว่า เฮียจะพาเพื่อนมาบริจาคโลหิต ผมได้เข้าเวรหรือเปล่า พอรุ้ว่าผมไม่เข้าก็พาเธอมา แม่งงงง.งในเฟสฯ มีรูปโชวว์ด้วย สาสสสสสสสสสสสสสสสส!!! ใจบุญจริงๆ อีสาวเอ้ย!! แล้วพอกำแพงมันมีรู น้ำที่ขังไว้มันก็ทะลักเป็นเขื่อนแตก...

คือทุกคนร่วมทั้งแม่ของเฮียที่ต่างจังหวัดเขารุ้กันหมดแล้วว่าเฮียมีผู้หญิงคนนี้เข้ามา  ...ยกเว้นผม
ยกเว้นผมที่ไม่รู้...และที่เด็ดกว่านั้น เฮียพาเธอคนนั้นไปทานข้าวกับครอบครัวมาแล้ว ...และพี่สาวเฮียก็เคยบอกใบ้ผมลางๆ แล้วว่า ไปดูดวงมา ดวงมันบอกว่าเฮียจะมีลูก...
.
.
.

นะ...แถมน้องสาวเฮียยังเคยบอกผมด้วยว่า ถ้าผมเลิกกับเฮียได้ก็เลิกนะ ...หนูรักพี่นะหนูถึงได้บอกพี่...สาสสสสสสสสสสส...ทั้งพี่ทั้งน้องเขาก็เตือนผมแล้วนะ ..แต่เพราะรักไงผมถึงได้ทน..
.
.
.
ทนเพื่อที่จะรู้ว่า เฮียมันชิวลมและไม่คิดจะทำอะไรเลย..
มาวันนี้ผมเลือกแล้วนะ เลือกแล้วว่าจะเลิกกับเฮีย ก่อนที่ในวันข้างหน้าเอียมันจะเป็นฝ่ายเลือกทิ้งผม...
.
.
.
ใครที่เป็นห่วงผม ผมไม่ได้ร้องไห้นะ ตอนนี้ผมยิ้ม และออกจะตลกกับเรื่องที่ผ่านมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงนี้ด้วยซ้ำ อาจมีหวิวๆ ไปบ้างที่คนคบกันมา 5-6 ปี จะหายไปจากชีวิต ..แต่ก็แค่นั้น ผมรักเฮีย และผมก็เกลียดเธอคนนั้น...
ผมถึงได้ตัดสินใจอย่างนี้ ...ตัดสินใจให้เฮียอยู่กับคนที่เฮียรัก แล้วเอียจะได้สบายใจ ไม่ต้องเครียดไม่ต้องหาเรื่องโกหก มีคนนอนด้วยกัน ตื่นด้วยกัน ไปทำงานพร้อมกัน ที่สำคัญยังเป็นสาวสวยชอบดันนมโชว์หน้าเฟสฯ ...
.
.
.
ส่วนเธอ เพราะเกลียดมากเข้าขั้นขยะแขยง และบอกตามตรงว่ากลัวติดโรคจากเธอ ..ผมเลยยกเฮียให้เธอไป...สนุกสนานตามสบายนะครับ เตรียมผ้าห่มไว้เช็ดน้ำตาหรือยัง แล้วโค้ดลับของเฮียล่ะเธอท่องไว้นะ 
1.เลิกงาน หกโมง = กลับหลังสามทุ่ม
2.กลับดึก = หลังเที่ยงคืน
3.เดี๋ยวกลับ = เบียร์ขวดใหญ่อีกสี่ขวด
4.เที่ยงคืนนะ = เจ็ดโมงเช้า
.
.
.
.

และโค้ดลับข้อสุดท้าย.....

.
.
.

5. คนอย่างไอ้เฮียไม่เคยฉลองวันเกิดกับแฟนนะครับ ...เพราะเฮียจะกลับมาจากฉลองกับเพื่อน ตอนแปดโมงเช้าของอีกวัน ....

ขอให้สนุกนะครับ....ว่าที่เมียหลวงคนใหม่ ..










****ปล. พี่อิฐโทรมา...


"....ว่าไงจ๊ะ....คุณสามี เค้ารักตัวนะ พี่อิฐนะ ...ตัวรักเขาปะ? "

.
.
.



"...เออ...'รัก'...เดี๋ยวไปรับกินข้าว รีบลงมาล่ะ.. "



 
.....................................................................END................................................................................

ครั้งสุดท้ายที่ฉันจะเห็นเธอไป...ครั้งสุดท้ายที่ใจจะช้ำ...

[Rafael]

ทำบุญ กรวดน้ำ คว่ำขัน
แล้วเริ่มต้นชีิวตใหม่ที่ไม่มีคนแบบนี้
อย่ากลับไปใจอ่อนเป็นอันขาดนะ
เอาใจช่วยน้าาาา <3

[kuruma]

คิดอยู่แล้วอะว่ายังไงก็ต้องอยู่กับพี่อิฐล่ะ คนที่พร้อมจะอยู่กับคุณผมทุกครั้งเวลาที่ไม่มีใคร และเติมเต็มได้ที่สุดแล้ว
คิดไม่ผิดเลยที่เข้ามาดูตอนดึกๆ

ขอบคุณค่ะ^^

[Zalzah_iP]

สุดท้ายก็มาาาาา ดีใจจังเลย เย่!
สำหรับอิเฮีย จบนะ. 55555555
ดีใจกับคุณผมด้วยนะ ที่หลุดออกจากวงจรอุบาทว์ได้ซะที 55555
ส่วนอิเฮียเฮี่ย อยากให้มันเจ็บอ่ะ! คนอย่างมันอยู่กับใครไม่ได้หรอก
อยากให้มันโดนเมียมันทำเหมือนที่มันทำกับคนอื่น
เกลียดมานนนนนนนนน !!!!!
ช่วงแรกๆ ของเรื่องนี่ด่าพี่อิฐกระจายอ่ะ เกลียดมาก แต่ตอนนี้ไม่ต้องกลัวแล้วนะพี่อิฐ เรารู้สึกว่าพี่เป็นคนดีมากเลย 55555
ถึงพี่อิฐจะเป็นยังไง เหมือนฮัมมิงเบิร์ดแค่ไหน (?) แต่ก็ไม่เคยนอกใจ ไม่เคยทรยศความไว้เนื้อเชื่อใจกัน
สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้คนเขียนต่อปายยย

สุดท้ายนี้ อยากอ่านตอนพิเศษอ่ะ -..- 55555555
ปล. ไหนๆ ก็จบเรื่องแล้ว ขอรู้ชื่อคุณผมกับเฮียหน่อยจิ หรือยังไม่ไดคิดคะ ? 55555 (ล้อเล่นน้าาาา)
ปล2. เราติดตาม Trick or Treat อยู่นะ ถ้ามีอารมณ์แล้วช่วยมาต่อหน่อยสิ จะลืมเนื้อเรื่องแล้ววววว

 

[nueng_w]

ติดตามอ่านมาตั้งแต่ต้นเลย นานมาก แต่ก็นะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณผม นะครับ ให้สู้ๆต่อไป เวลานั้นและเป็นยารักษาที่ดีให้กับตัวเราเอง รักสาสุขภาพด้วยนะคุณผม

[bun]

ถึงพี่อิฐจะไม่สามารถคบอย่างเปิดเผยได้
แต่พี่อิฐก็ยังคงรักและหวังดีเสมอนะ

[oilzii]

 

ช่างไอ้เฮียแม่งไป

เค้าก้รักตัวเองนะคุณ"ผม"

[aiaea83]

นึกว่าจะตัดตอนจบ ที่แท้ก็มีก๊อกสองต่อท้ายนี่เอง แหมๆๆๆ ร้ายนะคุณผม
ต่อแต่นี้ไป ขอให้คิดไว้เสมอว่า ถึงแม้จะไม่มีใครรักเราเท่ากับเรารักเขา ขอให้คิดว่า ตัวเองยังมีค่าเสมอ
อย่ามัวแคร์คนอื่น จนลืมแคร์ตัวเอง ปล่อยให้ตัวเองโทรมไม่งดงามผุดผ่องเป็นยองใยนะ
แล้วต่อไปนี้ คุณผมก็จะสามารถจ้องมองดวงอาทิตย์ของวันใหม่ได้สวยงามกว่า 5 - 6 ปี ที่ผ่านมา ...

[lillapinn]

สบายใจที่รู้ว่าผมเลือกพี่อิฐ 
ถึงพี่อิฐจะงก ไม่มีเวลาให้ ไม่คิดถึงใจบ้างบางครั้ง แต่พี่เค้าคือคนที่อยู่ข้างๆคุณ เวลาที่คุณไม่มีใครนะคะ

เป็นกำลังใจให้กับการเริ่มต้นใหม่ของคุณ 

ปล.อย่าใจอ่อนให้เฮียนะคะ คุณรู้อยู่แล้วว่าถ้ากลับไป.. เรื่องมันจะดำเนินไปและจบลงแบบไหน.

[abcee]

ทำถูกแล้วครับ ขอบคุณนะครับ รออ่านผลงานชิ้นใหม่นะครับ เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ

[Na_RimKLonG]

ดีใจ ที่ในที่สุด คุณผม ก็เลือกได้แล้ว  ^^

[papikochan]

ขอให้หลุดพ้นจากบ่วงที่ชื่อเฮียค่ะ

[SenzaAmore]

  สุดยอดค่ะ เด็ดขาดดีจริงๆ ทำถูกต้องแล้วแหละค่ะ ผู้ชายอย่างนั้นน่ะ ไม่ไหวเลยจริงๆ
ชอบประโยคนี้จัง" แค่สองอาทิตย์ไม่พอหรอก กรูให้ทั้งชีวิตเลย .."
สู้ๆต่อไปนะคะ รออ่านนิยายเรื่องอื่นอยู่จ้า 

[snowboxs]

สาธุ ขอให้ผมตัดเฮียให้ขาดไปจากชีวิตอย่างที่ตั้งใจนะคะ
พอ "ผม" พร้อมที่จะยอมรับความจริง ก็ได้รับความจริงสักทีนะคะ
ต่อไปก็ไม่ต้องอยากรู้เรื่องของเขาหรอกค่ะ แต่ก็ไม่ต้องหลัีกเลี่ยงจนตัวลำบาก
ก็ปล่อยไปตามธรรมชาติที่มันควรจะเป็น ทำตัวดี ๆ น่ารัก ๆ กับพี่อิฐก็พอ
ดีใจนะคะที่อย่างน้อยตอนจบ ก็ยังคงเป็นชื่อเรื่องชื่อเดียวกับตอนเริ่มเรื่อง
ถ้าเข้าใจไม่ผิด "คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้" มันเป็นเรื่องของพี่อิฐนี่เนอะ
ตอนจบของ "นิยาย" พระเอกก็ยังคงเป็นพระเอก ถึงนายเอกจะแวะข้างทางไปบ้าง

เป็นกำลังให้กับ "ผม" ในทุก ๆ เรื่อง คนเรามีทั้งทุกข์และสุข แต่ขอให้ "ผม" มีสุขมากกว่าทุกข์นะคะ สู้สู้

[Fujoshi]

 

[hembetaro]

 

กรวดน้ำคว่ำขัน พบกันชาติเดียว  ล้างเกลียวสวาท.......  (รู้จักป่ะเพลงเนี้ย...เก่าอ่ะ...แต่ได้ฟีล)

แต่ช้านอ่านตอนจบ แล้วดันเฉือกกลับไปอ่านชื่อเรื่อง...

เฮ้ย!!!!!!  ตอนแรกคุณผมเข้ามาดราม่าเรื่องพี่อิฐนี่หว่า

ตอนจบยังดราม่าอยู่...แต่เฉือกกลายเป็นไอ้เฮี้ยกับอีกาก...

ไปแต่งเรื่องใหม่นะ  เอาเรื่องพี่อิฐฉบับปรับปรุงใหม่มั่ง

คงไม่หน่วงแล้วเนอะ  รออยู่นะ