อ่านจบตอนแล้วเกิดอาการเ้ม้นไม่ออกไปหลายวิ กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
คีย์เว้ยยย ออกตัวแรงไปนะ ตัวเองไม่สามารถคบกับเนมอย่างเปิดเผยได้ แล้ววันนึง
คีย์ก็ต้องแต่งงานกับผู้หญิงอยู่ดี แล้วทำไมถึงยังคิดจะเข้ามาแทรกกลางอีก คีย์แค่ลองใจพี่โก้
หรือว่าคิดจริงๆกันแน่ เพราะดูท่าทางตั้งแต่วันนั้นและมาจนตอนนี้คีย์ก็ยังรักเนมไม่เปลี่ยนอ่ะ
อ่านๆไปก็เริ่มจะยั๊วๆกับน้องเนมบ้างแล้วนะ เนมแคร์คีย์ กลัวว่าคีย์จะไม่พอใจ ส่วนพี่โก้เนมกลับมองข้าม
ถึงแม้เวลาอยู่ด้วยกันเนมจะแสดงออกว่ารักพี่โก้แค่ไหน แต่พออยู่กับคีย์เนมก็คิดและทำอะไรไม่แคร์ความรู้สึก
ของพี่โก้เลย ถ้าความสัมพันธ์ของเนมมันเหมือนกับ โก้ตี๋เจ อันนี้ยังพอเข้าใจและมองออก แต่สำหรับเนมกับคีย์
มองดูแล้วมันมากกว่านั้น เนมต้องหนักแน่นและต้องวางตัวให้ดีไม่งั้นสักวัน ความสัมพันธ์ที่เนมอยากจะไขว่คว้าให้
มาอยู่กับตัวแบบนี้ก็คงจบลง ไม่มีใครที่เจ็บอยู่นมนานแล้วยังก้มหน้ายอมรับความเจ็บปวดนั้นต่อไปหรอก
เห้อ อ่านที่พี่โก้คิดและรู้สึกแล้ว สงสารพี่โก้นะ เจ็บแต่ไม่แสดงออก อีกอย่างเนมก็เด็กเกินไป คงมองไม่ออกหรอก
ว่าพี่โก้มีความผิดปกติอะไรเกิดขึ้น
ว่าแต่พี่โมทย์มีเจ้าของเป็นตัวเป็นตนแล้วนะนี่ อิอิ