1. ข้อตกลง
“คนอื่นยังไม่ตื่นหรอ” เนย์ ลูกชายคนเล็กของครอบครัวที่เพิ่งกลับมาถึงบ้านในตอนเช้าเอ่ยถามพี่ชายฝาแฝดที่บ้าพลังตื่นมาอ่านหนังสือตั้งแต่ยังไม่แปดโมง
“ลองไปดูห้องพี่นัทสิ” นนท์ขยับแว่นสายตาเล็กน้อย ตอบเสียงเรียบโดยไม่แม้แต่จะหันมามองหน้า เนย์ก็ไม่รู้ว่าพี่ชายตัวเองไปเอาความเย็นชาแบบนี้มาจากที่ไหน
น้องเล็กของตระกูลอรุณศิริเดินกระฟัดกระเฟียดขึ้นชั้นสองของบ้านที่เมื่อก่อนมีแค่แฝดสามอย่างพวกเขาอาศัยกันลำพังเพราะแม่เสียไปแล้วส่วนพ่อก็ไปทำงานต่างประเทศ(ดูรวยสมเป็นพระเอกนิยาย) พวกเราเป็นแฝดคนละฝาหน้าตาเลยโขลกออกมาคนละแบบ นิสัยยิ่งต่างกันแบบไม่ต้องพูดถึง อย่างนัทเกิดคนแรกที่นิสัยเรียกได้ว่าเป็นเพลย์บอยตัวพ่อ ต่างจากพี่คนกลาง นนท์ ที่เป็นคนเงียบขรึมและพี่น้องอีกสองชีวิตลงความเห็นไว้ว่าเป็นคนจริงจังกับทุกสิ่งบนโลก ส่วนเขาในฐานะน้องเล็กของบ้านที่ถูกเลี้ยงดูมาแบบประคบประหงมสุดๆก็ต้องแอบมีความเอาแต่ใจบ้าง แต่ถึงอย่างนั้นเนย์ก็คิดว่าตัวเองเพอร์เฟ็คที่สุดในสามพี่น้องอยู่ดี
ขายาวหยุดอยู่หน้าห้องนอนของเฮียนัทก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆเพื่อระงับอารมณ์เดือดที่ครุกกรุ่นอยู่ในใจ ถ้าเป็นไปได้เขาก็ไม่อยากจะมีเรื่องกับพี่ชายคนโตของบ้านเท่าไหร่หรอกนะ
อา….แต่ตอนนี้เฮียนัทไม่ใช่พี่ใหญ่สุดแล้วนี่นา
ปัง!!!
“ไอ้พี่นัท!”
“ชู่วววว” นัทยกนิ้วชี้ขึ้นชิดริมฝีปากบอกให้น้องชายเงียบเพราะไม่อยากให้คนตัวเล็กใต้ผ้าห่มที่เพิ่งได้นอนไปไม่กี่ชั่วโมงตื่นขึ้นมาตอนนี้
“เสียงดัง เดี๋ยวหยกตื่น”
หยก คนที่นอนขดตัวเป็นก้อนในผ้าห่มพี่ชายเขานั่นแหละ หยกเป็นลูกติดของผู้หญิงที่แต่งงานกับพ่อของพวกเขา ทีแรกเฮียนัทไม่พอใจมากเมื่อรู้ว่าอยู่ๆตัวเองก็จะมีพี่ชายเพราะมันโตมาโดยเป็นพี่ใหญ่สุด เขาจำได้ว่าช่วงแรกที่หยกย้ายเข้ามา เฮียนัทถึงกับออกไปอยู่ข้างนอกมาหนึ่งเดือนเต็มๆในขณะที่เขาและนนท์แฮปปี้สุดๆกับพี่ชายคนใหม่ที่น่ารักมากเหลือเกิน
น่ารักจนทำให้แฝดสามที่ต่างกันสุดขั้วหลงจนหัวปักหัวปำ
น่ารักจนไม่อาจเสียสละให้ใครได้
เนย์มองร่างเล็กที่นอนหลับสนิทแล้วก็ต้องยอมเงียบปาก เขาผิดเองที่กลับบ้านมาไม่ทันหกโมงเช้าเพราะติดงานที่กองถ่ายของมหา’ลัย เพราะแบบนี้เขาเลยพลาดสิทธิ์ที่ควรจะเป็นของเขาและเสียผลประโยชน์ให้ไอ้พี่ตัวดีนี่แทน
“อย่าให้เฮียพลาดบ้างแล้วกัน” เนย์ชี้หน้าพี่ชายฝาแฝดก่อนจะเดินออกจากห้องนอนไป
มันเป็นข้อตกลงของสามแฝดที่ว่าจะผลัดให้หยกไปนอนร่วมห้องด้วยในแต่ละคืนโดยเริ่มจากแฝดคนโตอย่างนัท วนไปหานนท์และเนย์ตามลำดับความอาวุโส หลังจากนั้นก็วนมาที่นัทอีกรอบ เรื่องมันเกิดก็เพราะว่าตอนที่หยกย้ายเข้ามาใหม่ๆรายนั้นยังไม่มีห้องนอนเป็นของตัวเอง และก็อย่างที่บอกว่าพอได้ใช้ชีวิตร่วมกันไม่กี่เดือนแฝดสามอย่างพวกเขาก็หลงรักพี่ชายที่อายุห่างกันหนึ่งปีแบบโงหัวไม่ขึ้นจนเกิดศึกชิงนางขึ้นในบ้าน
มันเลยเป็นที่มาของข้อตกลงที่หยกสรุปไว้ว่าจะยอมแบ่งเวลาให้สามพี่น้องอย่างเท่าเทียมกัน เริ่มตั้งแต่หกโมงเช้าของวันนี้และสิ้นสุดในหกโมงเช้าของวันถัดไป
เมื่อคืนเป็นคิวของเนย์แต่รายนั้นดันติดงานที่คณะ นัทโทรไปเช็คกับเพื่อนน้องชายแล้วว่างานมันโต้รุ่งแน่ๆเขาเลยสวมสิทธิ์น้องชายและคว้าหยกมานอนกอดที่ห้องแทน
จริงๆเมื่อก่อนพวกเราก็แค่นอนกอดแหละ
แต่ตอนนี้น่ะเหรอ…
นัทยกมือเกลี่ยผมหน้าม้าของพี่ชายตัวเล็กที่ขยับตัวดุ๊กดิ๊กอยู่ในอ้อมแขน ปกติหยกเป็นคนตื่นเช้าไม่ว่าจะนอนดึกแค่ไหน แต่เพราะเมื่อคืนเขาคงรังแกพี่ชายมากเกินไปคนตัวเล็กถึงได้มาตื่นเอาตอนเกือบจะแปดโมง
“ให้ผมอุ้มไปอาบน้ำนะครับ”
“ฮื่อออ ไม่เอา เดี๋ยวนัทแกล้งเราอีก” ลูกติดแม่เลี้ยงผลักอกน้องชายนอกสายเลือดออก ถึงคิวนัททีไรเขาโดนรังแกหนักๆตลอดเลย
“แต่วันนี้คิวผมนะ ผมคิดถึงหยกจะแย่อยู่แล้วนี่นา”
“ไม่ต้องมาอ้อนเลย” เขามองหน้านัทอย่างตัดพ้อ เหนื่อยจะแย่แล้วนะ ปวดสะโพกมากๆเลยด้วย ฮึ ตั้งแต่ย้ายมาอยู่กับสามแฝดนี่เขาเปลืองเนื้อเปลืองตัวมากเลย ทั้งอาทิตย์นี้ยังไม่ได้พักเลยอะไม่รู้พวกมันไปเก็บกดกันมาจากไหนนักหนา เมื่อคืนอุตส่าห์ดีใจที่เนย์ไม่กลับบ้านเขาจะได้พักบ้าง แต่ที่ไหนได้กลับถูกแฝดคนพี่ลากมาจัดการทั้งคืนเลย
ที่ตกลงกันตอนแรกมันไม่ใช่แบบนี้สักหน่อย!
เกือบสิบโมงกว่าที่หยกจะได้ลงมาทานอาหารเช้าเพราะแฝดคนโตของบ้านเอาแต่ใจไม่ยอมหยุด นนท์เห็นคนตัวเล็กเดินตัวอ่อนปวกเปียกในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นลงมาก็รีบไปอุ่นอาหารที่เขาทำไว้ตั้งแต่เช้าให้พี่ตัวเล็กของเขา
“โดนพี่นัทรังแกแต่เช้าเลยหรือครับ” นนท์ถามยิ้มๆ ขณะที่วางถาดอาหารลงตรงหน้าหยก ใบหน้าพี่ชายขึ้นสีระเรื่อขึ้นเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าเบาๆ และก้มหน้าก้มตาจัดการอาหารมื้อแรกของวันโดยไม่พูดอะไร
นนท์ไม่ใช่คนคุยเก่ง
เขาลอบมองพี่ชายนอกสายเลือดกินข้าวเงียบๆ เสื้อคอกว้างของคนตัวเล็กเปิดเผยผิวขาวที่มีรอยแดงอยู่ประปรายโดยไม่ต้องสงสัยว่าใครเป็นคนทำนอกจากสามพี่น้องอย่างพวกเขา โชคดีที่อากาศในเดือนธันวาคมของปีนี้ยังคงเย็นอยู่เล็กน้อย มันคงไม่แปลกอะไรถ้าหยกจะใส่เสื้อคอเต่าเพื่อปกปิดร่องรอยนั่นตอนออกไปข้างนอก
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่สามพี่น้องตระกูลอรุณศิริเริ่มหลงรักผู้ชายคนเดียวกัน นนท์ไม่แน่ใจว่าใครเป็นคนเริ่มเรื่องลามกกับพี่หยกคนแรก อาจจะเป็นเนย์? หรือไม่ก็นัท สองคนนั้นเอาแต่เถียงกันตอนเมาว่าตัวเองคือคนแรกของพี่หยก ในขณะที่เขาได้แต่นั่งฟังพวกนั้นเถียงกันและคิดในใจว่าตัวเองมัวแต่ทำอะไรอยู่ หลงรักพี่ชายนอกสายเลือดแต่กลับเพิ่งมารู้ทีหลังว่าเสร็จพี่น้องแฝดของตัวเองไปเรียบร้อยแล้ว
และคืนนั้นที่สองแฝดนรกนั่นเมาสลบไป เขาก็ได้เป็นคนที่สามของหยก
“วันเกิดพี่หยกปีนี้เราจะเซอร์ไพรซ์อะไรดี”
เนย์เปิดประเด็นในขณะที่มือและสายตาของมันยังจดจ่ออยู่ที่เกมในโทรทัศน์ ตอนนี้เป็นเวลาดีที่พวกเขาจะมีโอกาปรึกษาเรื่องงานวันเกิดของหยกเพราะรายนั้นออกไปเจอเพื่อนข้างนอกและคงจะกลับมาช่วงหัวค่ำ นนท์ปิดหนังสือประวัติศาสตร์โลกครั้งที่สองลงและเหลือบตามองนัทที่ก้มหน้าก้มตาอยู่กับสมาร์ทโฟนของตัวเอง
“กูว่าจะซื้อนี่ให้หยกว่ะ” พี่ชายคนโตผู้ซึ่งไม่เคยเรียกหยกว่าพี่ยกโทรศัพท์มือถือที่เปิดค้างไว้ที่หน้าเว็บขายสินค้าออนไลน์ให้กับน้องชายอีกสองคนดู เนย์หันหน้าไปดูแว้บเดียวตามมารยาทและกลับสู่โลกเกมของมัน ในขณะที่นนท์ต้องขยับแว่นสายตาเพื่อเพ่งให้ชัดว่าไอ้สินค้าแท่งยาวๆในจอสี่เหลี่ยมเล็กๆนั่นคืออะไร
ปั้ก!!
“โอ้ยไอ้ห่านนท์ หนังสือมึงไม่ใช่เล่มเล็กๆ ปามาได้หน้ากูแหกพอดี”
“แล้วใครใช้ให้พี่สั่งของแบบนี้มาให้พี่หยกวะ” นนท์เดือดมากจริงๆ ที่ไอ้พี่ลามกมันจะสั่งดิลโด้มาเป็นของขวัญวันเกิด ความระยำไว้ใจพี่ชายเขาได้เลย “ที่พวกเราสามคนทำอยู่ทุกวันนี้ยังเหี้ยไม่พอหรอวะพี่”
“แล้วมึงจะเอาไงนนท์? มึงจะเสียสละยกหยกให้กูคนเดียวมั้ย”
“ไม่!” เนย์ตอบเสียงแข็งแม้จะไม่ได้โดนถาม
แฝดคนที่สองได้แต่เงียบไปกับคำถามจี้ใจ ใช่…เขาเองก็ไม่สามารถเสียพี่หยกไปได้เช่นเดียวกับเนย์และนัท ถึงแม้จะรู้สึกว่าสิ่งที่พวกเขาสามคนทำมันทุเรศก็เถอะ
“โอเค ยอมแพ้” แล้วก็ต้องยอมจำนนให้กับความสัมพันธ์บ้าๆ “แต่ผมไม่ได้หมายความว่าจะยอมให้พี่สั่งไอ้นั่นมาใช้กับพี่หยกหรอกนะ”
“เออ ไม่สั่งก็ไม่สั่ง แล้วจะเอาไง? มึงคิดว่าปีนี้หยกอยากได้อะไร”
“ผมคิดไว้แล้วล่ะ”
และแล้ววันเกิดหยกก็มาถึง ในช่วงปลายเดือนธันวาคม…
“โหยยย เราชอบมากเลยอะ นี่พวกนายแอบจัดห้องนี้กันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย” เจ้าของวันเกิดตาลุกวาวเมื่อเปิดประตูห้องนอนเก่าที่ตอนนี้ถูกตบแต่งใหม่เรียบร้อย คนตัวเล็กเดินไปสำรวจห้องนอนของตัวเองที่สามแฝดตั้งใจเซอร์ไพรซ์ โทนห้องถูกจัดด้วยโทนสีขาวครีม มีเตียงหลังกว้างที่หยกลองกระโดดลงบนฟูกแล้วก็พบว่ามันนิ่มสุดๆไปเลย
“ขอบคุณนะ” หยกลุกจากเตียงแล้วเข้าไปกอดน้องชายทีละคนก่อนที่สุดท้ายจะโดนผู้ชายตัวโตทั้งสามรุมหอมแก้มจนช้ำไปหมด
“Happy Birthday นะหยก”
“สุขสันต์วันเกิดนะครับพี่”
“พี่หยกกกกก สุขสันต์วันเกิด อย่าลืมให้เค้ามานอนด้วยนะ ฮือ”
เจ้าของวันเกิดที่ถูกผู้ชายตระกูลคนหล่อรุมล้อมหัวเราะออกมาน้อยๆ ถึงแม้ความสัมพันธ์ของพวกเขามันจะแปลกประหลาดเกินกว่าที่คนภายนอกจะรับได้ แต่หยกกลับมีความสุขและอบอุ่นมากๆ ที่ได้มาอยู่ในครอบครัวนี้
“ไหนๆ พี่ก็มีห้องนอนเป็นของตัวเองแล้ว” นนท์เริ่มเกริ่นในสิ่งที่เขาทบทวนมานาน และเห็นทีว่าต้องจัดการเรื่องนี้อย่างจริงจังเสียที “ต่อไปพี่ไม่ต้องสลับวันไปนอนกับพวกผมแล้วนะครับ ผมไม่อยากให้พี่เหนื่อย”
“ห๊ะ!” << เนย์
“ในสคริปไม่ได้บอกไว้แบบนี้นี่ไอ้นนท์” << นัท
“พวกนายก็เห็นว่าพี่เขาเหนื่อย จะเอาเปรียบอะไรพี่เขานักหนา”
“หักดิบแบบนี้มันเกินไปแล้วนะ กูไม่ยอม ใครเห็นด้วยกับกูยกมือเลย” นัทพูดจบแล้วก็ยกมือยาวๆของตัวเองขึ้นมาโดยมีเนย์เป็นลิ่วล้อยกมือขึ้นให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่
“สองต่อสาม ชนะใสๆ” เนย์ทำหน้ามั่นอกมั่นใจและหันไปไฮไฟว์กับนัทอย่างสนิทสนมรักใคร่ทั้งๆ ที่ไม่กี่วันก่อนหน้านี้มันเกือบจะตีกันเรื่องพี่หยกอยู่เลย
“นับพี่หยกด้วยสิวะ พี่เขาก็ยืนอยู่ตรงนี้ พี่หยกว่าไง ผมทำแบบนี้ก็เพราะห่วงพี่นะ”
“มึงขี้โกง มึงไม่ได้หวังดีอย่างที่ปากพูดหรอก หยกอย่าไปเชื่อมันนะ ที่มันทำไปก็เพราะจะเอาคะแนนจากหยกเท่านั้นแหละ”
“เอาล่ะ ทุกคนหยุดเถียงกันก่อนได้ไหม” นี่มันวันเกิดเขานะ ทำไมหยกต้องมาตัดสินใจเรื่องบ้าๆ พรรค์นี้ในวันสำคัญแบบนี้ด้วยล่ะ ซึ้งใจได้แค่ไม่กี่นาทีก็ตีกันแล้ว ให้ตายเถอะ
คนตัวเล็กถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ยกมือขึ้นกุมขมับหลับตาว่าจะแก้ปัญหานี้ยังไง ใช่…หยกยอมรับว่าเหนื่อยเพราะการที่สลับไปนอนห้องแฝดในแต่ละคืนมันไม่ใช่แค่การนอนไง นั่นแหละอย่างที่ทุกคนเข้าใจ อาจจะมีบ้างที่นนท์ใจดีและยอมไม่มีอะไรกับเขา แต่มันก็ไม่ใช่ทุกครั้ง แต่จะให้หยกตัดขาดจากเรื่องพวกนี้ไปเลย
เขาก็ยอมรับตรงๆ ว่าทำไม่ได้จริงๆ
เสพติดสามพี่น้องนี่จนถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้ว .........................................................................
TBC
แฮร่ อยากสารภาพว่าตั้งใจจะเขียนแบบให้มันจบๆ ในตอนไป (บอกแล้วว่าไม่มีสาระอันใดจริงๆ!)
เป็นนิยายที่ไม่มีพล็อตโดยรวม แค่อยากเขียนฉาก NC บ้างไรบ้าง ปกตินิยายที่เราเขียนมันไม่ค่อยมีฉากแบบนั้นไงเลยว่าจะเอามาลง(ระบายอารมณ์สินะ)ในนี้้ให้หมดเลย---