Part…….35
นายเอก (จัดการเอง ) เล่าเอง
นางร้ายจะร้ายแค่ไหน ก็ บ่ หวั่น
I Don’t care!!!
.
.
.
“น่าสนุกจังเลย ให้เบลล์ช่วยนะคะ” สมาชิกครอบครัวแอ็คซายน์และบวกด้วยลูกสะใภ้หันไปมองต้นเหตุของเสียงแบบพร้อมเพรียงทันที
“ทำเป็นเหรอครับ งั้นก็มานั่งตรงนี้ซิครับ” ผมเรียกเธอให้มานั่งใกล้ๆแล้วก็ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร เป็นยิ้มแบบนางสาวไทยอย่างไงอย่างนั้นเลยครับ ขาดก็แค่สายสะพายแล้วก็มงกุฎ
หลังจากที่ใช้สมองกันชาญฉลาดคิดอยู่นานว่าจะจัดการกับแม่คนนี้อย่างไรดี ให้กระเจิงกลับบ้านไม่ถูกกันไปเลย จะใช้กำลังก็ไม่ได้ เดี๋ยวลีโอจะเอนเอียงไปทางนั้นแล้วคิดว่าผมชอบใช้กำลัง ความจริงแค่โทรไปบอกคุณหญิงว่ามีมารมาขัดขวางชีวิตคู่ คุณหญิงก็จะยื่นมือเข้ามาช่วยทันที
แต่.... ไม่เอาดีกว่า ผมอยากจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง อยากจะทำด้วยกำลังตัวเอง จะมาซัก 10 เบลล่าก็เจอน้ำซุปหนึ่งเดียวในใต้หล้ากระเจิงไปเหมือนกันนั่นแหละ
“ค่ะ แต่เบลล์อยากนั่งข้างลีโอ จะได้หรือเปล่าค่ะ” เธอมองสบตากับผมต่างฝ่ายต่างประลองฝีมือกันด้วยการประสานตา ผมรู้เหมือนกันว่าเมื่อตอนเช้าที่เธอบอกว่าจะออกไปเดินเล่นนั้น เธอต้องแอบไปคิดแผนอะไรมาแน่ๆ ผู้หญิงคนนี้มีอะไรที่มากกว่าการแหกปากกรี๊ดครับ บางอย่างบอกว่าเธอร้ายกว่านั้น รางสังหรณ์ผมแม่นนะจะบอกให้
“เอาซิครับ แต่ถามเขาก่อนดีไหมครับ ว่าอยากนั่งข้างคุณหรือเปล่า” ผมพูดแล้วส่งยิ้มให้ทั้งตัวอิจฉาแล้วก็ผัวตัวเอง ลีโอนั้นก็ส่งยิ้มเซียวๆมาให้ทันที ลองบอกว่าให้นั้งซิ ระเบิดลงแน่ๆ ผมเล็งจานแป้งเอาไว้แล้ว ถ้าพูดไม่เข้าหูล่ะก็ จะเล่นงานผัวตัวเองก่อน
ต่อไปนี้ผมจะรับมือเธอคนนี้ด้วยใบหน้าที่ยิ้มๆ ภาษาที่อ่อนหวาน และพูดด้วยสำเนียงสุภาพ ไม่กระโชกโฮกฮาก จริงอยู่ที่คุณแม่ยังไงก็เข้าข้างเขาอยู่แล้ว แต่ผมก็อยากเรียกคะแนนสงสารจากท่านให้มันมากกว่านี้อีก
“ไม่ดีกว่าครับ เบลล์นั่งข้างฟองไปนั่นแหละ ถ้าเรื่องมากนักเดี๋ยวผมจะให้คมกริชไปส่งที่คอนโด” สามีผมเป็นอะไรที่เย็นชามากถ้าเกี่ยวกับเธอคนนี้
ลีโอ เหมือนคนมีสองบุคลิก ถ้าอยู่กับครอบครัวแล้วเขาจะเป็นคนขี้อ้อน น่ารัก พูดจาวกไปวนมาเพื่อกวนประสาทผม คุณแม่ คุณพ่อ และฟองคลื่น แล้วก็ชอบแกล้งคมกริช อันนี้ผมสืบเอง เพราะถ้าไปง้างปากคมกริชชาตินี้ก็คงไม่รู้ รายนั้นรักเจ้านายยิ่งกว่าตัวเอง
แต่ถ้าเขาอยู่บริษัท หรือสังคมธุรกิจแล้วเขาจะเป็นคนนิ่ง เงียบ เย็นชา และน่ากลัวที่สุดคนหนึ่ง ผมเคยเจอหมาดนี้มาแล้วตอนที่ยังไม่ได้คบกัน ก็ตอนที่เจอกันใหม่ๆนั่นแหละ เขาจะทำหน้าไม่สนใจโลก และคิดเสมอว่าคนที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าเขานั้นเป็นผัก ปลา
“เบลล์ อยู่ที่อิตาลีเธอทำอะไรบ้างล่ะ” คุณแม่เป็นคนชวนคุยครับ เพราะทุกคนดูจะตั้งใจทำขนมกันมาก คุณพ่อก็ยัยฟองก็ตั้งหน้าตังตาคนไส้ให้เข้ากันแล้วพลัดกันตักชิมตามประสาพ่อลูก คุณแม่ปั้นแป้งอยู่กับลีโอ และผมนั่งมองครับ อยากให้ช่วยกันทำมากกว่า เพราะฟองคลื่นบอกว่าจะทำให้กิน ห้ามพี่ซุปช่วยเด็ดขาด นั่นแหละ คือคำสั่งกลายๆให้ผมอย่าหยิบโน่นหยิบนี่ เด็ดขาด ดูเฉยๆก็พอ น่ารักดีไหมล่ะน้องสามีผม
“ก็เดินแบบกับถ่ายแบบค่ะคุณป้า” เห็นไหมล่ะครับ ว่าที่หายไปน่ะ เธอหายไปเตรียมตัว อ้างว่าไปดูกุหลาบในสวน แต่ความจริงซุ่มเงียบรอเวลาเล่นงานผมต่างหาก
สังเกตดูจากคำพูดก็รู้ครับ ว่าต้องการจะทำให้คุณหญิงแพรวเอ็นดู เลยไม่เรียกว่าคุณแม่ เรียกว่าคุณป้าแทน เพราะเมื่อวานนี้คุณหญิงติงเรื่องสรรพนามในการเรียกไว้กับเธอแล้ว
“ไม่คิดที่จะช่วยที่บ้านเลยหรือไง ลูกคนเดียวใช่หรือเปล่า”
“ตอนแรกคุณพ่อจะให้เบลล์คบกับลีโอ แต่ลีโอ ก็.............เฮ้อ ! ช่างมันเถอะค่ะ คุณป้าอย่าถามถึงมันเลยค่ะ”
แสร้งถอนหายใจ แล้วยิ้มเศร้า ถ้าเป็นคนอื่นผมก็จะสงสารหรอกนะ แต่กับเธอคนนี้ ไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด คนเราจะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือได้เร็วเพียงชั่วข้ามคืนเลยเหรอ ไม่มีทางแน่นอน นอกจากจะปั้นแต่งบุคลิกจอมปลอมขึ้นมาเพื่อตบตาเท่านั้นเอง
“ลีโอคะ แล้วทำไงต่อไปคะ” เธอยื่นก้อนแป้งในมือไปให้คนตัวสูงที่นั่งตรงข้ามผม ผมเงยหน้ามองนิดหน่อย อยากจะแสร้างทำเป็นไม่สนใจ ให้ตายเล่น
“มาถามผมแล้วให้ผมถามจานหรือไง ทำไม่เป็นเหมือนกัน” เจ็บดีแท้ ไม่ได้เจ็บปวดรวดร้าวนะครับ แต่เจ็บแทนคุณเธอมากกว่า ที่โดนตอกกลับอย่างนั้น
“คุณยังเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนเลย ทำไมเราสองคนไม่ทำตัวให้เหมือนเมื่อก่อนล่ะคะ เมื่อก่อนคุณพูดกับเบลล์เพราะกว่านี้นะคะ ที่รักอย่างโน้น ที่รักอย่างนี้” นั่นไงล่ะครับ ตามแบบฉบับนางร้ายไหมล่ะ ขุดเรื่องเก่าๆมาเพื่อทำลายความสัมพันธ์ของพระเอก นางเอก เหอะ!!! อยากให้เป็นอย่างนั้นเหอ ฝันไปเถอะ
แผนเธอน่ะ ถูกแผนผมซ้อนแผนไว้หมดแล้วครับ มุกตื้นๆ เรื่องเก่าเอามาเล่าใหม่น่ะ ยังไงมันก็เทปม้วนเดิมนั่นแหละนะ ไม่มีทางกลับมาเป็นของใหม่หรอก
กึกก !!!!!!!!
ผมลุกออกจากเก้าอี้ แล้วรีบเดินออกไปจากห้องครัวของบ้านแอ็คซายน์ทันที เล่นบทนางร้ายใสๆใช่ไหม งั้นต่อไปนี้น้ำซุป แอ็คซายน์จะเล่นบทนางเอกเจ้าน้ำตา ผู้น่าสงสารเอง
“พูดไม่รู้เรื่อง บอกว่าจบก็คือจบ ถ้ายังทำตัวน่ารำคาญอย่างนี้อีกล่ะก็ อย่าหวังว่าจะได้มาเหยียบแผ่นดินไทยอีก!!” ผมที่เมื่อกี้เดินออกมาได้ 3 ก้าวก็รีบวิ่งไปหลบมุมห้องฟังเสียงการประทะคารมของคนในห้องทันที แม่บ้านที่อยู่แถวนั้นจะเดินเข้ามาทัก แต่ผมก็ทำมือให้เดินหนีไป
“ลีโอ.. ไปดูน้องก่อนไป เดี๋ยวแม่ดูเบลล่าให้เอง” คุณหญิงแพรวออกปากแล้วครับ
ยิ้มออกเลยครับที่ลีโอพูดแบบนั้น ผมจึงรีบออกมาจากที่ซ่อนแล้วแกล้งเดินช้าๆ ไปทางห้องโถงชองบ้าน เพื่อรอให้ลีโอวิ่งออกมาตาม นายเอกขอร้ายซักวันสองวันล่ะกันครับ
“เป็นอะไรหรือเปล่า” ผมแกล้งก้มหน้าแล้วบีบน้ำตาออกมาทันที ไอ้น้ำตาก็ได้ใจจริงๆ สั่งปุ๊ป มันก็ออกมาปั๊ป น่าให้รางวัลจริงๆ
“เปล่าครับ น้ำซุปไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย” ผมแกล้งปาดน้ำตาทิ้งแบบลวกๆแล้วก็สิ่งยิ้มเซียวๆไปให้สามีตัวเอง ที่แกล้งทำนี่ไม่ได้จะให้เกิดความแตกร้าวนะครับ ที่ทำก็เพราะจะกำจัดนางมารต่างหากล่ะ ถ้าดูหนังเรื่องอื่นนางเอกจะโดนพระเอกจับได้แล้วจะโดนเกลียดใช่ไหมที่ไปใช้มารยากับเขา
แต่สำหรับ ลีโอ กับ น้ำซุปแล้ว มันมีมากกว่านั้น อยู่ด้วยกันมาก็นานมากแล้ว ไอ้เรื่องอย่างนี้ไม่ได้มาทำให้ชีวิตคู่สั่นคลอนหรอกครับ แต่ผมต้องการจะเอามารความสุขออกไปจากวงโคจรของผมและของลีโอเท่านั้น
น้ำซุปจะร้ายได้มากกว่านี้ ถ้าคนๆนั้นมาทำให้ผมกับลีโอ ทะเลาะกัน ไม่เชื่อก็ร้องดู!!
“อย่าร้อง เพราะเรื่องนี้ไม่ควรค่าแก่น้ำตาของซุปเลย ลีโอรู้ว่าซุปจะทำอะไร เพราะฉะนั้นอย่าให้มันมากนัก เดี๋ยวฝ่ายนั้นจะโกรธแล้วแค้นยิ่งกว่าเดิม”
เห็นไหมครับ ว่าพวกผมสองคนน่ะ มองหน้าก็รู้ใจแล้ว ไอ้หล่อมันมองแผนการผมจนทะลุปุโปร่งหมดแล้ว ก็สมควรอยู่หรอก ถ้ามองไม่ออกนี่มีเคืองนะครับ
คงรู้ตั้งแต่ผมพูดว่าให้เบลล่านั่งเข้างลีโอนั่นแหละ เพราะถ้าเอาตามความเป็นจริง ผมไม่มีทางให้มนุษย์ชะนีเข้าใกล้ผัวผมแน่นอน ไม่ใช่ว่ากลัวลีโอหวั่นไหว แต่กลัวกลิ่นชะนีจะติดเสื้อสามีผมต่างหาก
“ดูเฉยๆนะ อย่าขัด น้ำซุปจะเอาให้เข็ดไปเลย เขาจะได้รู้ว่าเราน่ะไม่ได้กลัว แต่เลือกวิธีตอบโต้ที่เจ็บกว่าตอบแทนกลับไปให้”
นั่งเช็คหน้าตัวเองนิดหน่อย ลีโอก็บอกว่าโอเคแล้ว แต่ตายังแดงอยู่ ผมก็ลุกพรวดเดินเข้าห้องครัวไปทันที คนเป็นสามีก็ต้องตามซิครับ ห่างได้ที่ไหน ลีโอเลิกทำขนมแล้วถือกล่องทิชชู่มองผมอยู่ห่างๆ น่ารักจริงๆเลยผู้ชายคนนี้
“เบลล์ต้องขอโทษคุณน้ำซุปจริงๆนะคะที่พูดจาอย่างนั้นไป” เธอเดินไปล้างมือแล้วเดินมาจับมือผมอย่างขอลุแก่โทษ อยากให้ยกโทษอย่างนั้นเหรอ ได้!!
“สัญญาก่อนซิครับว่าจะไม่ทำให้ผมกับลีโอต้องทะเลาะกันเพราะเรื่องของคุณ ข้อร้องเถอะนะครับ ผมรักเขาจริง” นางร้ายซีรี่ย์เกาหลีมาเองเลยครับ ไอ้บทขอร้องน่ะเพิ่งดูมาเมื่อคืน ก็นางเอกมันซื่อบื้อผมเลยไม่ได้ก๊อบมา เลยก๊อบนางร้ายมาแทน
ร้าย ลึก! นี่คือ สโลแกนในการจัดการ นังคุณเบลล่าครับ
“เอ่อ............” เห็นไหมล่ะครับ มาเจอผมพูดอย่างนี้ เธอก็ไปไม่เป็นเลย ทุกคนที่อยู่ในครัวจับจ้องมองมาที่เธอเป็นตาเดียว เสมือนว่ากดดันอยู่เนื่องๆแหละครับ
“ข้อร้องนะครับ อย่าเอาลีโอไปจากผมเลย” กรี๊ดดดดด!!!!!!!! น้ำซุป ร้ายได้อีก ไม่อยากจะเชื่อ ไม่อยากร้องเพราะ เมื่อกี้ลีโอบอกไว้ว่า น้ำตาผมไม่คู่ควรที่จะมาเสียกับเรื่องอย่างนี้ แต่ในเมื่อถ้าร้องแล้วมันสมบทบาท ผมก็จะทำครับ ไหลแบบท่อส่งน้ำประปาแตกไปเลย
“เบลล่า ป้อข้อร้องเถอะนะ ถึงแม้พวกเขาสองคนจะเพศเดียวกัน แต่ก็รักกันจริงๆ อย่ามาแยกเขาสองคนออกจากกันเลย ป้าข้อร้อง เธอจะมาที่นี่ก็ได้แต่ในฐานะเพื่อนคนหนึ่งของลีโอได้ไหม”
“เอ่อ ได้คะ เบลล์จะเป็นแค่เพื่อนกับลีโอเท่านั้น คุณป้าวางใจได้” เธอตอบแล้วยิ้มแบบจริงใจสุดๆลงไปให้แม่สามี แหมๆ เสมือนว่าโลกนี้เธอดีอยู่คนเดียว เชอะ!
ตามหลักวิทยาศาสตร์ เมื่อให้ลีโอ เป็นเพื่อนกับเธอแล้ว ถ้าเธออ้างว่าจะไปโน่นมานี่ด้วยฐานะเพื่อน มันก็หอกแทงใจผมอยู่ดี และผมก็รู้ว่าเธอจะทำอย่างนั้นแน่ๆ
ต่อไป เธอจะมาหาลีโอ แล้วอ้างว่ามาในเยี่ยมเพื่อน
เพื่อนที่ดีคนหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปกว่านี้
และถ้าแผนเธอสำเร็จ ผมกับลีโอจะทะเลาะกัน แล้วเธอก็จะเข้ามาแทรกแซง ทำให้เกิดรัก20เศร้า กับเราสามคน โห!! แค่คิดก็ขนลุกแล้ว เรื่องอะไรจะยอมเสียผัว เหอะ! หล่อๆอย่างนี้หายากนะจะบอกให้
เพราะฉะนั้นต้องจัดการขั้นเด็ดขาด เอาให้แบบอายไปทั้งประเทศเลย ต่อไปจะได้ไม่ต้องมาอีก งานนี้ชักสนุกแล้วซิ
“ขอบคุณมากนะเบลล่า” จะดียิ่งกว่านั้นอีกถ้าเธอกลับประเทศเธอไป แล้วไม่ต้องกลับมาอีก
คิดอยู่ในใจครับ อันด้านหลังอ่ะ ไม่ได้พูดออกไป เพราะผมต้องทำคะแนนน่าสงสารไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยเล่นบทนางร้ายตอนที่ไม่มีคนเอาแบบสุดดิ้นไปเลย
“ตกลงกันแล้วใช่ไหม น้ำซุปมาทำขนมต่อเถอะ แด๊ดอยากกินแล้ว” คุณพ่อของลีโอเดินมาจูงมือผมไปตรงหน้าเตา และนั่นก็บอกกลายๆว่า ครอบครัวแอ๊คซายน์ ไม่ต้องการใช้หายใจร่วมกับผู้หญิงคนนี้
“งั้นเบลล์ขอตัวกลับก่อนนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะแวะมาใหม่ ลีโอคะไปส่งเบลล์ที่คอนโดได้หรือเปล่าคะ” นั่นแหละ มุกขายได้ขายดี เหอะ!! รู้ทันหรอกน่ะ
ผมมองไปที่ลีโอ แล้วส่งสายตาละห้อยไปให้ อันนี้ไม่ได้แกล้งทำครับ มันออกมาจากใจจริงเลยแหละ ไม่อยากให้ไปอ่ะ ก็หวงเหมือนกันนะ ถ้าขืนลีโอไป ไม่รู้ว่าแม่เบลล่าจะทำอะไรมิดีมิร้ายหรือเปล่า ไม่ได้ๆ เดี๋ยวสามีผมเสียหาย
“เห็นทีจะไม่ได้ ผมจะช่วยน้ำซุปทำขนมต่อ ถ้าอย่างไงก็ให้คมกริชไปส่งแล้วกันนะ” รางวัลที่หนึ่งไปออกที่คมกริชอีกแล้ว เดี๋ยวพอเรื่องจบผมจะให้โบนัสคมกริชซัก แสนสองแสนแล้วกัน รับเคราะห์ต่อจากลีโอตลอด
ผมที่มองเบลล่าตลอด จึงเห็นหล่อนทำหน้าไม่พอใจ แต่นั่นก็แป๊ปเดียว เพราะเธอรีบทำหน้ายิ้มกลบเกลื่อนแบบไม่เป็นไรส่งมาให้สามีผม พร้อมกับทำน้ำเสียงแบบคนดีสุดๆกลับมาอีก ชักทนไม่ไหวเหมือนกันนะ
“ก็ได้ค่ะ เบลล่าไม่เรื่องมากอยู่แล้ว” อ๋อเหรอ ไม่เรื่องมากเหรอ แล้วไอ้ที่เมื่อวานล่ะ หล่อนจำได้ไหมว่าตัวเองทำงามหน้าอะไรเอาไว้
เมื่อคุณเธอเดินออกจากห้องครัวไป ทุกอย่างก็เข้ามาสู่โหมดปกติของมัน ไอ้ผมที่เมื่อกี้เศร้าก็กลับมาคุยจ้อคู่กับฟองคลื่นเหมือนเดิม
“หรือว่าบ้านเราต้องเอาพระมารดน้ำมนต์ค่ะพี่ซุป ผีสางจะได้เข้ามาไม่ได้” ฟองคลื่นพูดไปก็ปั้นลูกสาคูไป ปั้นเสร็จก็ส่งให้แม่ตัวเองเอาไปวางในจาน
“โห แค่น้ำมนต์เอาไม่อยู่หรอกฟอง พี่ว่าต้องให้พระมาสวดเลย เอาแบบ 3 วัน 7 วันไปเลย ผีก็ผีเถอะ มาเจอพระมันก็ต้องโหยหวนกันบ้าง” ความคิดผมบรรเจิดอยู่แล้วครับ ไม่เป็นสองลองใครเรื่องจิกกัด ฮ่าๆ
เดี๋ยวเล่าให้พวกไอ้ฟาร์สฟังดีกว่า
เออ!!!!!! เอาพวกมันมาถล่มคุณเบลล่าจอมเชิดดีกว่า ไม่ต้องเสียเวลาคิดนาน ผมกดเบอร์โทรออกไปหาไอ้ฟาร์ แล้วให้ไอ้ฟาร์กระจายข่าวไปอีกที เพราะผมขี้เกียจโทรไปพวกที่เหลือ ไม่ใช่อะไรหรอกครับ เดี๋ยวจะคุยกันนอกเรื่อง แล้วจะยาวอีก
“ทำหน้าเจ้าเล่ห์อย่างนั้น คิดอะไรอยู่หนูไวน์” คุณแม่ถามแบบยิ้มๆ ก็นะคนแก่มักจะรู้ทัน ผมอยากให้คุณหญิงมาอยู่กับแม่ลีโอจัง สองคนนี้สนิทกันอยู่แล้ว แต่ไม่ค่อยมีเวลาไปมาหาสู่กันเท่านั้นเอง
“คุณแม่จำเพียงฟ้าได้หรือเปล่าครับ เพื่อนซุปคนที่ตัวเล็กๆ น่ารักๆอ่ะครับ แล้วก็กลุ่มของไวน์ทั้งหมดเลย”
“จำได้ซิ เพื่อนหนูไวน์ทั้งคน จะให้แม่ลืมได้ไงล่ะ แล้วถามทำไมคะ แต่บางคนแม่ก็ลืมๆไปเหมือนกันนะ แต่ถ้าได้เห็นหน้าก็พอจะนึกออก” ผมชอบจัง ได้คุยกับแม่ลีโอทีไร ลอยทุกที ท่านพูดเพราะอ่ะครับ พูดคะ พูดครับ
ผิดกับแม่ผม รายนั้นวัยรุ่นมาเอง บางทีเรียกผมเป็นคนใช้ยังมีเลย รักกันแบบจิกกัดครับ
“พรุ่งนี้ซุปนัดมาปาร์ตี้ที่นี่ พอซุปบอกไปว่าคุณแม่กลับมา พวกมันก็ดีใจเวอร์ๆตามฉบับของมันแหละครับ”
“เอาซิ พามาเยอะๆเลยนะ จะได้สนุก อย่าลืมชวนคุณหญิงแม่ของหนูไวน์มาด้วยนะคะ”
“ครับ! ซุปโทรบอกแม่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ท่านบอกว่าพรุ่งนี้ตอนเย็นจะแวะมา”
โฮะ!!!!!!!!
คุณเบลล่า เอ๋ย พรุ่งนี้แหละ คุณจะได้รู้ว่านรกมีจริงๆ เพราะทโมนกลุ่มผมทั้งหลายมันชอบหยอกชะนีน่ารักๆอ่ะครับ ถ้าคนไหนซอฟ มันก็แกล้งเบาๆ
แต่สำหรับคุณเบลล่าแล้ว ผมว่าพรุ่งนี้มีเดี้ยงได้เหมือนกันแหละ แล้วยิ่งมาเจอคุณหญิงวันพรุ่งนี้อีก มันส์พะยะค่ะ
.
.
.
.
สองมือกราบลงที่ตรงหน้าตัก ......ช่วยกด + ด้วยนะคะ ฮิ้วววววๆ
สาธุ!!!!!!! คนไหนเม้น ขอให้รวย คนไหนกด+ เอาไปเลย คมกริชไปครองหนึ่งเดือน
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: {มาเฟียที่รัก กิ๊กรัก คุณชายตาโต ] ตอนพิเศษ น้ำซอส+เดียร์ P.80 |10/พฤษภาคม/2555| (อ่าน 748294 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก