หัวข้อ: เพราะเกลียดจึงรัก {UP!-ตอนพิเศษที่ 3 (จบเรื่อง) ※ ประกาศรีปริ้นท์ ※ / 14.8.59} #หน้า 73

[gupalz]

หวานอ่ะ

[Snowermyhae]

หวานที่สุดของพี่เสือสินะ 55555555

[liza sarin]

 

[patwo]

ตอนที่ 20

เช้าในห้องหนาวๆที่ผมพยายามลืมตาตื่นขึ้นมาขึ้นมา ความอุ่นที่โอบกอดร่างของผม ผมยิ้มออกมาตอนที่หอมแก้มของมัน  เสือขมวดคิ้วแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น

“ ไอ้คนขี้เซาเอ้ย " ถึงจะว่ามันแบบนั้น แต่อากาศแบบนี้ก็น่านอนมากกว่าจะตื่น แต่ผมต้องตื่นแล้วครับ เพราะอาบน้ำช้า มีเรียนเช้า ไม่อยากไปสาย ช่วงนี้โดดเรียนบ่อยเป็นว่าเล่น ถ้าวันนี้เกิดไปสายอีกคงไม่ดีแน่ๆ

ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว ผมทาผิวตัวเองจนเสร็จใส่ชุดนักศึกษา มายืนมองมันที่เตียง มองดูเวลาที่เพิ่งหกโมงครึ่ง เรียนคาบเช้าคือ แปดโมงครึ่ง " ปล่อยให้นอนไปก่อนแล้วกัน "

ผมเดินออกมาจากห้องนอน ตอนที่ปิดประตูลงก็ค้นพบว่าอากาศในห้องด้านนอกร้อนจนทำให้เหงื่อแทบไหล ต่างกับในห้องนอนที่แม้ขนาดปิดประตูโซนแต่งตัวกับห้องน้ำแล้ว ไอความเย็นจากห้องนอนก็ยังลอดผ่านประตูเข้ามาทำให้สะท้าน

“ ยังกับอยู่คนละโลกเลยว่ะ " หยิบรีโมตขึ้นมาเปิดแอร์ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็น อยากจะทำอะไรให้มันกินตอนเช้าหน่อยครับ " ไม่ค่อยมีอะไรเลยเว้ย " มีแต่ไข่กับไส้กรอกอยู่สองสามถุง ผมหยิบมันออกมา ตอนที่เปิดไปตามตู้ใต้เค้าเตอร์ครัว ถือว่ายังโชคดีที่ยังมี อุปกรณ์ที่สามารถทำได้

ตัดสินใจทำออมเล็ตครับ อุปกรณ์ครบพอดี น่าจะพอทำได้กินสองคนพอดี ยังไงวันนต้องผมเองก็ต้องไปซื้อของสดมาไว้บ้างแล้ว ไม่งั้นดูท่า ต้องหิ้วท้องไปกินข้าวของนอกทุกวันแน่ๆ

“ กลิ่นเหี้ยอะไรไหม้ๆ ตั้งแต่เช้าว่ะ " เสียงแรกที่ได้ยิน เสือเปิดประตูห้องออกมา มันที่ยังอยู่ในชุดนอน มองหน้าผมก่อนจะเอียงหน้า ถาม " มึงทำอะไร "

“ ทำอาหารเช้าให้มึงกิน "

“ วางแผนจะฆ่ากูเหรอ " ปากเสียตั้งแต่ลืมตาเลยนะมึง ทั้งๆที่ตอนนอนกอดกูไว้แน่นขนาดนั้นแท้ๆ " ใครจะไปกล้ากินว่ะ "

“ นี่ กูอุตส่าห์ตื่นขึ้นมาทำให้นะ " ผมบอก " เสียอารมณ์ชิบหาย ไปอาบน้ำเลยไป "

“ ใครขอให้มึงตื่นขึ้นมาทำให้ "

“ กูเสือกทำให้เอง แล้วถ้ามึงไม่กิน กูจะกินเองคนเดียว จะไปไหนก็ไปเลยไป " ต้องทำให้กูอารมณ์เสียตั้งแต่เช้าเลยสินะ คนแบบมันนี่ผมควรทำยังไงดีครับ อยากจะพามันไปหาหมอ อยากรู้ว่าในปากมีหมาพันธุ์อะไร ทำไมถึงปากถึงเห่าเก่งขนาดนี้

“ มึงจะให้กูไปไหน นี่มันคอนโดกู " ว่าแบบนั้น มันก็ยกยิ้มให้กับผม เหมือนมีความสุขที่ทำให้ผมอารมณ์เสียได้ เสือเดินเข้าไปอาบน้ำ แค่ 20 นาทีก็เดินออกมา ตอนนั้นอาหารเช้าของผมก็เสร็จพอดีครับ  เสือนั่งลงตรงหน้าจานของมันก่อนจะมองจานของผม

“ นั่นอะไรน่ะ ไข่เหรอ มึงเอาช็อคโกเล็ตมาทาทำไม "

“ กูทำไหม้ " เพราะไม่ได้เข้าครัวนานแล้ว ใบแรกก็เลยไหม้ไปโดยปริยายแต่เพราะมันไม่มีไข่ใบใหม่แล้ว ผมเลยต้องให้อันที่สวยกว่าไปกับไอ้เสือ แล้วตัวเองก็กินไข่ไหม้ๆแทน แต่ก็ไม่ได้ไหม้ทั้งอันหรอกครับ แค่ไหม่เป็นบางจุด แต่ไส้กรอก กับขนมปัง มันก็ยังพอทานได้

“ นึกว่าราดซอสช็อคโเล็ต "

“ ใครจะบ้าทำ เค้าต้องราดซอสมะเขือเทศเว้ย " ผมว่าก่อยจะเดินเข้าครัวไปหยิบซอสมันเขือเทศมาให้ กลับมาอีกทีผมพบว่า จานของผมถูกเปลี่ยนกับจานของมันเรียบร้อย " มึง เปลี่ยนจานทำไม "

“ กูอยากกินจานนี้ จานนี้สวยกว่า "

“ ไหม้ๆเนี้ยอะนะ " ผมถามอีกคนพยักหน้าก่อนจะดึงซอสไปจานมือผม มันเปิดขวดก่อนจะราดลงไปแล้วกิน " กูกินเองก็ได้ "

“ มึงแดกอันนั้นไป อย่าเรื่องมาก "

“ อร่อยมั้ย "

“ ขมดี " เสือบอก

“ ไม่เอาที่ไหม้ๆดิ เอาที่ไม่ไหม้นะ " มองหน้ามันแบบลุ้นๆ ผมเป็นคนชอบทำอาหารนะ แต่ไม่ค่อยมีใครชอบกินเพราะตัวผมทำอาหารไม่เก่ง รสชาติไม่ดี แต่ก็ไม่ถึงขั้นว่าจะไม่อร่อยหรอกนะ

“ ไม่อร่อย จืด ไม่ได้เรื่อง "

“ วันนี้กูคิดว่าจะไปซื้อของสดมาเก็บไว้สักหน่อยว่าจะได้ทำให้มึงกินพรุ่งนี้อีก แต่ไม่ได้เรื่องแบบนี้ ท่าทางว่าจะได้ซื้อแต่ขนมปังแล้วมั้ง " ก้มหน้ายอมรับความผิดของตัวเอง ผมตัดออมเล็ตเข้าปากตัวเอง ก็ยอมรับนะว่าจืดไปนิดแต่ว่าถ้ากินกับซอสมันก็ใช้ได้เลยล่ะ " ขอโทษนะมึง กูทำเสียของหมดเลย "

“ ช่างมัน " บอกแบบนั้นแต่เสือก็ก้มลงกิน ออมเล็ตในจานของตัวเองจนหมด เหลือไว้แค่ที่มันไหม้ๆเท่านั้นที่โดนเขี่ยออก ผมเอาจานของตัวเองและของมันไปไว้ก่อนจะเดินมาหยิบน้ำส้มในตู้เย็นมารินให้

“ อันนี้น้ำส้ม ล้างปาก "

“ ไม่มีกาแฟเหรอ "

“ ไม่มี " บอกแบบนั้นผมก็เดินเข้าไปหยิบแก้วของตัวเองมารินน้ำส้มกินบ้าง " กินน้ำส้มนี่ มันสดชื่นจริงๆเลย มึงว่ามั้ย "

“ ไม่คิดงั้น เปรี้ยว แสบคอ ไม่ชอบ "

“ มันมีประโยชน์เถอะ " คือทุกอย่างต้องเถียงกูหมดเลยใช่มั้ยไอ้สัด ผมได้แต่คิดตอนที่มองมัน เสือก็กินจนหมดแล้วก่อนจะยื่นแก้วเปล่ามาให้ผม

“ นั่งด่ากูอยู่ในใจอยู่ได้ ไปเรียนได้แล้ว " ลุกขึ้นจากที่นั่ง เอาแก้วไปไว้ที่ล้างจาน กลับจากเรียนค่อยกลับมาล้างแล้วกัน ยังไงวันนี้ก็มีเรียนแค่ตัวเดียวอยู่แล้ว

“ รู้ตัวก็ดี " ผมบอกตอนที่เดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องไปพร้อมๆกับมัน

ขับรถออกจากคอนโดช่วงเช้ารถติดทำให้เราได้แต่นั่งติดเง็กอยู่ในรถที่ไม่ค่อยขยับไปไหน ผมมองดูเวลาแม้มันจะมีเวลาเหลืออีกเป็นชั่วโมงแต่ว่า ก็กลัวว่ามันจะไปสาย

“ มึงจอดส่งกูที่บีทีเอสเอกมัยนะ เดี๋ยวกูต่อวินเข้าไปเอง "

“ ทำไม "

“ ก็เดี๋ยวมึงสาย "

“ นั่งนิ่งๆไปเถอะ จะไม่ส่ง จะส่งมันหน้าที่กู " บอกออกมาแบบนั้นท่าทางที่ดูไม่ทุกข์ร้อนอะไร มันขับรถไปเรื่อยๆ " วันนี้ตอนไปซื้อของ ซื้อกาแฟ กับน้ำแอปเปิ้ลมาด้วยนะ "

“ หื้ม กูไม่ไป "

“ ต้องไป " มันหันมาบอกแบบนั้น ก่อนจะหันกลับไปมองทางข้างหน้า " เพราะพรุ่งนี้กูอยากกินอาหารเช้า "

“ ไหนบอกว่าไม่อร่อย "

“ แต่กูอยากกิน " เงียบไปสักพักก่อนจะพูดออกมาหน้าตาเฉย " กูอยากกินของที่มึงทำให้ "

“ ทั้งๆที่มึงบอกไม่อร่อยนะเหรอ " จอดรถลงลานจอดของมหาลัยพอดี เสือไม่ตอบอะไรมันแค่หยิบกระเป๋าตังค์แล้วหยิบเงินออกมาให้ผมสามพัน

“ ก็บอกว่าจะกิน เพราะมึงมำให้ "

“ พรุ่งนี้จะทำสุดฝีมือเลยครับผม " รับเงินมาจากมัน ก่อนจะดึงตัวเองกอดมันไว้ " แฟนใครไม่รู้น่ารักเป็นบ้า น่ารักด้วยปากหมาด้วย ขอหอมที เค้าจะได้มีกำลังใจไปเรียน " พอจรดจมูกลงไปบนแก้มอีกคนพูดบ่ายเบี่ยง

“ ทำเชี้ยอะไรของมึง " มันหันไปทางอื่นทำท่ารำคาญแต่ก็ยิ้ม

“ แฟนจะไม่หอมเค้าหน่อยเหรอ "

“ ไม่ "

" งั้นเค้าไปนะ ตอนเย็นไปรับกูที่ห้างด้วยนะ กูจะซื้อของเยอะ  อย่าให้กูต้องรอนะครับ " ว่าแบบนั้นผมดึงตัวเองออกมาจากการกอดมัน เปิดประตูรถตอนที่ขากำลังจะก้าวออกมาแต่ก็ถูกดึงไว้  เสือก้มลงจูบผม

“ อยากทำแบบนี้มากกว่า "

“ ตั้งใจเรียนนะ " ผมว่า มันก็หัวเราะในลำคอ

“ มึงบอกตัวเองเถอะ "

“ ครับผม ไปนะ " เดินออกมาจากรถ ผมปิดประตูก่อนจะออกมายืนบ๊ายบายมันอยู่ด้านหน้ารถ มันเปิดกระจกรถตอนที่ถอยรถเตรียมออกไป

" เข้าไปข้างในได้แล้ว ตรงนี้ร้อน "

" รู้น่า แต่กูรอส่งมึงก่อน "  พอเห็นผมพูดแบบนั้น ก็ยอมปิดหน้าต่างก่อนจะขับรถออกไป หัวใจของผมเต้นแรง ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีความสุขอะไรแบบนี้ ทั้งๆที่ว่าความสุขของผมกลับเป็นความสุขที่ประหลาดเอามากๆ ใครจะคิดว่าคนที่ชอบให้คนอื่นเอาใจอย่างผม จะมามีความสุขกับผู้ชายปากหมาที่เก่งการกระทำมากกว่าคำพูด

“ โอไฮโยะ " ทักทายไอ้ฝนที่นั่งอยู่ที่โรงอาหารคนเดียวในเวลาที่ใกล้จะเข้าเรียน ผมมองเวลาตอนที่มองไปรอบๆโรงอาหารตามร้านต่างๆแต่ก็ไม่พบไอ้ไท " ไอ้ไทละมึง "

“ ยังไม่เสด็จ "

“ ทำไมวันนี้มันช้าจังว่ะ " ผมถามอีกคนก็ส่ายหน้า

“ ไม่รู้สิ ยังขี้ไม่ออกมั้ง มึงละทำไมวันนี้ความสุขจัง " ถามออกมา แต่ไอ้ฝนก็พยักหน้าทั้งๆที่ผมยังไม่ทันจะตอบ " ลืมไปคนมีผัวมันก็มีความสุขแบบนี้เหละ "

“ แหม ไม่อยากจะพูดให้มึงเสียความรู้สึกแท้ๆ แต่มันก็เป็นแบบนั้นเหละ " ผมพยักหน้าให้มัน ฝนก็แบะปากใส่ 

“ เห้ออ น่าแปลกจังเลยนะ ไอ้ไทปกติไม่ค่อยสายถ้าไม่เมา แต่ทำไมวันนี้มันสายจังว่ะ อีกสิบนาทีเข้าเรียนแล้ว "

“ ไปกันก่อนมั้ย เดี๋ยวมันก็ตามขึ้นไปเองเหละ "

“ อื้ม " พยักหน้าแบบนั้น เราสองคนก็เตรียมตัวเดินเขึ้นไปบนห้อง แต่อยู่ๆไอ้ฝนก็พูดขึ้น " นี่ ปิง "

“ หื้ม ? “

“ มึงไม่คิดบ้างเหรอ ว่าไอ้ไทนะ มันแปลกๆ "

“ แปลกๆเหรอ " ผมทวนคำถามอีกคนก็พยักหน้า " ยังไงวะ โทษทีว่ะ กูไม่ได้สังเกตมันเลย "

“ ก็แปลกไป แบบว่าทั้งๆที่มันบอกกูว่า มันไม่ได้ไปไหน แต่มันก็นอนตื่นสายทุกวัน บางทีก็โทรไปตอนกลางคืน ก็เหมือนอยู่ในผับแต่ก็บอกว่าอยู่ในห้อง กูว่ามันต้องปิดบังอะไรอยู่แน่ๆเลยว่ะ "

“ ช่างมันเถอะน่า ถ้ามันอยากจะบอก มันก็คงบอกมึงเอง มึงก็รู้นิสัย ถ้าไม่อยากบอก ต่อให้ต้องฆ่ามันก็ไม่บอกหรอก " ผมตบไหล่ไอ้ฝนอีกคนก็ถอนหายใจ

“ มึงไม่ห่วงมันเลยเหรอวะ "

“ ทำไมถามแบบนั้น ห่วงดิว่ะ แต่คนบางคนนะมันก็ต้องมีเรื่องบางอย่างที่บอกใครไม่ได้อยู่ไม่ใช่เหรอวะ ถ้าเราคาดคั้นเอาจากมันแล้วถ้ามันลำบากใจจะบอก กูว่านั่นไม่ใช่การกระทำของเพื่อนว่ะ " ผมคิดแบบนี้ บางทีคนเราก็มีเรื่องที่ไม่อยากจะบอกใคร เรื่องที่เราบอกใครไม่ได้เหมือนกัน แต่ละคนมีโลกเป็นของตัวเอง ผมเชื่อว่า ถ้าเพื่อนอยากเล่ามันจะเล่าเอง " แต่ถ้ามึงเครียด มึงก็ถามมัน มึงเป็นอะไรเปล่าวะ แบบนั้น แต่ถ้ามันไม่ตอบ หรือบอกว่าไม่มีอะไร มึงก็บอกมันไปแค่ว่า ถ้ามีอะไรปรึกษากันได้ แค่นี้มันก็รู้แล้วว่ายังมีเราอยู่ "

“ อื้ม " พยักหน้าแบบนั้น ผมกับฝนก็เดินขึ้นห้องเรียน

คาบแรกผ่านไปเกือบสิบนาที ประตูหน้าห้องก็เปิดขึ้น คนที่ผมคิดว่าไม่มา เดินเข้ามาด้วยท่าทางหอบๆ มันนั่งอยู่ข้างๆผมก่อนจะฟุบลงทันที เสียงเหนื่อยๆสถบออกมา " เหนื่อยสัดเลย ไอ้เหี้ย "

“ ทำไมมาสายจังวะ " ผมหันไปถามอีกคนก็เงยหน้าขึ้นมามอง เพราะเมื้อกี้ไม่ได้มองหน้ามันแบบถนัดเลยไม่ได้สังเกตเห็นขอบตาดำๆของมัน  " ขอบตามึง ดำสัดอะ "

“ หน้ากูโทรมมากเลยเหรอว่ะ "

“ ก็ใช้ได้เลยล่ะ " พอบอกแบบนั้นมันก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นเปิดกล้องหน้าดู  หน้าตามันก็ไม่ได้ดูแย่อะไรหรอกครับ แค่ขอบตาดำนิดหน่อยจากการไม่ได้นอน " มึงไม่ได้นอนเลยเหรอว่ะ "

“ ก็นอน แต่นอนไม่ค่อยหลับ กู.. ติดหนัง " มันบอกแบบนั้นแค่ฟังก็รู้ว่าโกหก

“ ถ้าพร้อมจะบอกเมื่อไหร่ ค่อยบอกกูก็ได้ "

“ หึ " มันหัวเราะออกมาก่อนจะพยักหน้า " แต่มึง ถามหน่อย มึงมีครีมทารอบดวงตาแนะนำกูบ้างมั้ยว่ะ หรือว่ายา "

“ ทำไม "

“ ไม่อยากโทรม "

“ เพื่อนกูเป็นพวกดูแลตัวเองด้วยเหรอวะ " ผมแซวมัน ไอ้ไทก็ทำท่าเหมือนคนพูดไม่ออก แม่งต้องมีความรักแน่ๆ  แต่ไทก็เป็นแบบนี้มันไม่ชอบบอกใคร " ก่อนกูจะแนะนำ กูขอถาม "

“ อะไร "

“ มึงกำลังมีความรักรึไง หรือปิ๊งใครอยู่ "

“ เปล่า " พูดเสียงสูง แสดงว่าโกหก ผมแอบยิ้มก่อนจะตบไหล่มันเบาๆ

“ ถ้ามั่นใจ พามาแนะนำกูด้วยนะ "

“ พูดเหี้ยอะไร ไร้สาระ " มันยิ้มเขินๆ ก่อนจะก้มหน้า

“ มึงเขินแล้ว น่ารักนะ " ผมหยิกแก้มมัน " ผู้ชายรึเปล่าว่ะ หรือว่าผู้หญิง "

" ก็เหมือนทุกที " แสดงว่าผู้ชาย ผมยิ้มกว้างล้อมันไอ้ไทก็หันไปเขินทางอื่น ไอ้ฝนก็เอียงมาหาตัวผม

“ พูดเหี้ยอะไรกัน "

“ พูดเรื่องครีม " ผมบอกไอ้ฝนก็พยักหน้า " มันถามถามว่า ครีมรอบดวงตายี่ห้อไหนใช้ดี "

“ กูจะแนะนำ "

“ นี่ไง ตัวแม่มาละ " ผมบอกมันไอ้ฝนก็ยิ้มกว้าง ครีมที่ดีที่สุดที่มันใช้ถูกแนะนำ พร้อมกับยาบำรุงที่กินแล้วจะทำให้ผิวเนียน อย่าว่าแต่ไอ้ไทเลยครับ ผมที่กินอยู่ทุกวันยังสนใจ

“ แดกแล้วนะ ผิวมึงจะเนียนมาก ถ้าผัวมึงได้ลูบได้จับ ผัวมึงจะไม่หยุดลูบเลยละ เค้าคงจะกอดมึงทั้งวัน "

“ ยี่ห้ออะไร กูจะซื้อสัก 10 กระปุก เอามามัดใจไอ้เสือ "

“ อย่างมึงตอนนี้ยังมัดไม่อยู่อีกเหรอ " ไอ้ฝนแซว

“ ต้องคว้าเอาไว้ให้แน่นหนา หาวิธีมัดใจไว้ น้องกลัวพี่เสือหลุดมือ " ผมว่า แต่ก็ได้รับแต่การแบะปากจากทั้งไอ้ฝน และก็ไอ้ไท " แล้ววันนี้มึงจะไปไหนรึเปล่า "

“ ไม่อะ คิดว่าจะนอน " บอกแบบนั้น แต่ก็สีหน้ากังวลของผมก็ทำให้ผมหันไปถาม

“ ทำไมว่ะ จะนอนต้องลำบากใจขนาดเลย "

“ มึงเคยมีความรู้สึกที่ว่า สมองสั่งให้นอน แต่ใจสั่งให้ไปมั้ย "

“ เค้าเรียกมันว่า ความรักนะ " ผมบอก หน้าไอ้ไทก็ซับสีเลือดตรงแก้มทันที ตาโตๆของมันมองซ้ายมองขวา

“ ไม่ต้องพูดเลยมึง "

“ จริงๆ กูก็สับสนนะ ตอนที่ชอบไอ้เสือ ใจก็บอกว่าชอบ แต่สมองก็บอกว่าไม่เอา ถ้าตอนนั้นไม่ทำตามใจตัวเอง คงไม่มีวันนี้หรอก กูเลยคิดว่า การทำตามใจตัวเองมันดีนะ ความรักนะ ต้องลองถึงจะรู้  "

“ ครับ ท่านปรมาจารย์ " ไทที่หันมายิ้มให้ผม เชื่อว่าอีกไม่นาน ต้องได้ฟังข่าวดีจากมันแน่ๆ

“ นี่ๆ แล้วหลังเลิกเรียนพวกมึงจะไปไหนกัน " ฝนหันมาถาม " ไปกินเค้กกันมั้ย "

“ เสียใจด้วยว่ะ " ผมหันไปบอก มันก็ถอนหายใจ " มึงไปกับไอ้ไทนะ กูต้องไปซื้อของเข้าบ้าน "

“ จ๊ะ นังแม่บ้านคุณชายเสือ "

“ พรุ่งนี้ต้องทำอาหารเช้าให้คุณชายด้วย "

“ ชีวิตดี " ไอ้ฝนว่าผมก็ยิ้ม " แต่ว่าถ้าไปกินเค้กก่อนที่มึงจะไปซื้อของก็น่าจะได้นี่ "

“ ก็จริงนะ เออๆไปก็ไป "

หลังเลิกคาบของช่วงเช้า จากอาหารหวานก็กลายเป็นว่าต้องมานั่งกินอาหารเที่ยงกันก่อน ที่ร้านส้มตำบนห้างเป็นร้านประจำที่มา เราสั่งกันมาเต็มโต๊ะ

“ กูอยากกินส้มตำปูปลาร้ามากมึง แค่คิดน้ำตาก็ไหลล่ะ "

“ ขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ "

“ ก็ไอ้เสือมันไม่ค่อยกิน กูจะไปนั่งจกคนเดียวแล้วมันก็นั่งดูแบบคุณชายนี่ไม่ไหวว่ะ " การกินส้มตำมันต้องกินกันเป็นกลุ่มมันถึงจะอร่อย ในความคิดของผมกินคนเดียวยังไงก็ไม่แซ่บเท่ากินกับเพื่อน

“ ก็จะให้มันมาจกแบบพวกกูก็ไม่ไหวนะ " ไอ้ไทว่าผมก็หัวเราะออกมา ก็แค่จินตนาการว่าคนหน้าตาแบบมัน บิดข้าวเหนียวนั่งจกคงเป็นอะไรที่ฮาพิลึก

“ นี่เราสั่งอะไรไปบ้างว่ะ " ผมถาม

“ ส้มตำปูปลาร้า ลาบ ตับหวาน ยำวุ้นเส้น ไก่ทอด  แล้วก็ ต้มแซ่บกระดูกอ่อน "

“ เลิกพูดๆ กูน้ำลายไหลไปหมดแล้ว " ไอ้ไทว่าแบบนั้น แต่นั่งสักพักอาหารก็มาเสริ์ฟ ผมกินเข้าไปคำแรกบอกได้เลยว่า อร่อยสุดยอด

“ แซ่บลืม "

“ อร่อยมากเลย " ไอ้ฝนว่า เรานั่งกินกันไปเรื่อย โต๊ะของเราเป็นโต๊ะแบบนั่งอยู่ด้านใน ติดกับโต๊ะข้างๆ ก็เป็นโต๊ะแนวตรงกลางร้าน นักศึกษาสาวของมหาลัยไอ้เสือที่อยู่แถวๆนี้เป็นโต๊ะที่นั่งใกล้ๆเรา

“ ถ้าอยู่ดึกๆได้ไปแดกที่หน้าเซ็นเวิลล์กันเถอะ "

“ เออ ได้ๆ กูเองก็อยากร้านนั้น "

“ แต่ร้านหน้ามหาลัยเราก็ไม่ได้กินกันนานแล้วนะ " ผมบอก ทุกคนก็พยักหน้า " อยากแดกแม่งทุกวันเลยช่วงนี้ "

“ สงสัยเมนส์มึงจะมามั้ง ไอ้ปิง " ไอ้ฝนว่าก่อนจะหัวเราะ

“ นี่ๆ ได้ข่าวของเสือที่อยู่คณะรัฐศาสตร์มั้ย " โต๊ะของผมเงียบลงทันทีที่เราได้ยินเสียงของโต๊ะข้างๆ ผมหันไปมองตอนที่พวกเธอสี่คนที่ก็ไม่ได้สนใจอะไรตรงโต๊ะของผม

“ ข่าวอะไร เสือมีข่าวตั้งหลายข่าว "

“ ได้ข่าวว่าตอนนี้มันคบกับอีตัวเหละ " ช้อนที่ผมกำลังจับ อาหารที่กำลังอร่อย หยุดชะงักลงทันที

“ บ้าน่า เสืออะนะ คนล่าสุดที่มันคบคือ ดาวบัญชีเลยนะเว้ย ทำไมพอเปลี่ยนถึงมาคบคนต่ำๆจังวะ " เสียงหัวเราะของพวกเธอ กรีดลงไปในใจของผมจนลึก เคยโดนว่ามาก็เยอะ ไม่เคยสนใจเลย แต่พอมาได้ยิน เสือโดนดูถูกแบบนี้ผมเจ็บจนรู้สึกเหมือนคนโดนตบหน้าจนชาไปหมด

“ ที่แย่กว่าคือ คนที่มันคบนะ เป็นผู้ชายด้วย เห็นว่ากันว่าสวยมากแต่ก็กว่าจะมาได้ไอ้เสือก็ผ่านมาเยอะล่ะ "

“ มึงรู้ได้ไงว่ะ "

“ ทั้งคณะมันลือกันให้แซ่ด ว่ากันว่ามันไปต่อยคนที่มาด่าแฟนมันว่าร่านด้วยนะเว้ย เห็นว่าโดนต่อยด้วย "

“ ไม่คุ้มเลยนะว่ามั้ย เจ็บตัวให้คนแบบนั้น เสือนะ หล่อก็หล่อ แถมยังรวยอีกตังหาก คุณสมบัติดีพอๆกับเทมเลยนะ "

“ สุดท้ายก็เป็นเหมือนเทมเหรอว่ะ " เธอคนนั้นว่าก่อนจะหัวเราะ " ผู้ชายดีๆเป็นเกย์ไปหมดล่ะ "

“ แต่ของเทมนะ แฟนมันนะ ลูกเศรษฐีนะเว้ย เห็นว่าพ่อแม่นะก็รับรู้ด้วยนะ ไฮโซกับไฮโซก็สมอยู่ "

“ ก็แหม ลูกเศรษฐีกับลูกเศรษฐีอะนะ "

“ จริงๆแล้ว กูก็เป็นคนรวยนะ " ผมบอกไอ้ฝนไอ้ไทแบบนั้น ก่อนจะหัวเราะออกมา อาหารบนโต๊ะไม่อร่อยอีกแล้ว " หลานชายเจ้าของไร่ชานะ "

“ ปิง มึงโอเคนะ " ไทว่า

“ ทำไมจะไม่โอเคว่ะ " ใช่ กูไม่โอเคเลย ผมนั่งอาหารตรงหน้า ตอนที่เหลือบมองผู้หญิงพวกนั้น  ยังไม่มีทีท่าว่าพวกเธอจะหยุดพูดเรื่องพวกนั้น

“ แต่ของไอ้เสือนะ น่าเสียดายจริงๆ ถ้ามันรักผู้ชายจริงๆ ก็น่าจะหาคนที่ดีกว่านี้นะ ว่ามั้ย อย่างน้อยคนที่เหมาะสมกับมันนะ "

“ แล้วกูไม่เหมาะสมกับมันยังไง " ผมพูดออกไปทันทีตอนที่ลุกขึ้นยืนไปยืนอยู่หน้าพวกเธอ

“ นาย เป็นใครนะ " เธอว่ายิ้มๆ แต่ผมกลับหัวเราะออกมา

“ คนที่พวกเธอกำลังนินทาอยู่ไง " สายตาที่หันมามอง พวกเธอที่นั่งอยู่เบิกตากว้างออกมา

“ พูดอะไรหัดเกรงใจคนอื่นเค้าบ้างสิ " ไอ้ฝนว่าเสริม

“ ก็ไม่คิดว่าจะนั่งอยู่ตรงนั้น " เธอว่าแบบนั้นตอนที่มองลงต่ำ “ นายเป็น แฟนเสือเหรอ "

“ ใช่ กูเป็นแฟนเสือ คนที่พวกมึงกำลังเอาเรื่องที่ไม่จริงมาพูดอยู่ไง "

“ ไม่จริงยังไง "

“ หน้าตาก็ไม่เคยเห็น ฟังจากปากคนอื่นเค้ามา มึงมีสิทธิอะไรมาว่ากู มีสิทธิอะไรมาว่าเสือ มึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวกูเลยสักอย่าง แต่กลับเอากูไปพูด เอากูไปนินทา เพียงเพราะแค่ไม่รู้ว่ากูนั่งอยู่ตรงนี้ ถามจริงๆเถอะ มึงรู้ชื่อจริงกูมั้ย รู้มั้ย ว่ากูเรียนที่ไหน เป็นคนจังหวัดอะไร ถึงเอากูไปพูดแบบนั้น รู้อะไรในตัวกูบ้าง มึงก็รู้จากที่คนอื่นพูดมาทั้งนั้น "  ทุกอย่างในร้านนั่นเงียบผมยกยิ้มออกมาตอนที่มองหน้าพวกเธอทีละคน " ที่บอกเสียดายคนอย่างเสือนะ กูอยากจะบอกเลยนะว่า อย่าเสียดายเลย ถ้าเสือต้องมาได้กับผู้หญิงแบบพวกมึงนะ ค่อยมาพูดว่าน่าเสียดาย เพราะนั่นนะ จะน่าเสียดายมากจริงๆ "

“ กลับไปนั่งเถอะ ปิงคนมองเยอะแล้ว " ฝนดึงตัวผมให้กลับไปนั่ง หันไปมองพวกเธอผมยกยิ้ม

“ การศึกษาก็ดี หัวสมองก็ฉลาด แต่ความคิด..ต่ำ ชะมัด "

หลังจากกลับมานั่งกินที่โต๊ะ สุดท้ายอาหารก็ไมไ่ด้อร่อยอย่างที่คิดจริงๆ ผมถอนหายใจออกมา ตอนที่พยายามกินอาหารตรงหน้าให้หมด เราลุกขึ้นจ่ายเงิน ตอนที่มองไปรอบๆ ผู้คนในร้านต่างหันมามองผม ก็แน่นอนว่าฝ่ายที่เข้าไปหาอีกฝ่ายก่อนไม่ว่าตัวเองจะถูกหรือผิด แต่ยังไงก็ผิดอยู่แล้ว

“ มึงโอเคนะปิง " ผนถามผมก็พยักหน้า

“ ทำไมจะไม่โอเคว่ะ เรื่องแค่นั้นเอง "

“ ทำหน้าให้เหมาะกับคำพูดที่บอกว่า โอเคหน่อย " ผมยิ้มให้ไอ้ไท พวกมันก็ยิ้มออกมา

“ กูไปล่ะ ต้องไปซื้อของอีก " บอกลาพวกมันแค่นั้น ก่อนเดินไปที่ห้างอีกห้างที่อยู่ใกล้ๆกัน ยอมรับเลยว่าผมรู้สึกแย่สุดๆ คำพูดพวกนั้นยังคงวนเวียนอยู่ในสมอง จนทำให้น้ำตาจะไหล  'ได้ข่าวว่าตอนนี้มันคบกับอีตัวเหละ' 'ทำไมคบคนต่ำจัง'

ครืน ครืน ครืน ผมก้มลงดูมือถือที่มีข้อความเข้ามาตอนที่หยิบขึ้นมามันเป็นโปรแกรมไลน์ที่เสือส่งมาบอก ' กำลังจะออกจากมหาลัย '

' อยู่ที่ห้างแล้วนะสุดหล่อ ซื้อของอยู่ '

เดินเลือกซื้อของลงใส่รถเข็น พวกเครื่องปรุงที่ไม่มี  ผมซื้อ ไข่ ผัก ชีส แล้วก็พวกเนื้อ ผมดูพวกของแช่แข็ง ตอนที่กำลังลังเลว่าจะเอาอะไรดี มือหนาๆมือนึงก็หยิบเอาของที่ผมจับใส่รถเข็น แต่พอหันไปก็พบว่าเป็นคนที่คิดถึงพอดี

“ เสือ "

“ ไหนกาแฟ กับน้ำแอปเปิ้ลกู " มันถามผมก็ส่ายหน้า

“ ยังเดินไปไม่ถึงล็อคเลย เลือกของแช่แข็งก่อน เผื่อพรุ่งนี้กับข้าวตอนเช้ากูแดกไม่ได้มึงจะได้มีอะไรสำรอง "

“ ไม่คิดว่าจะแดกได้อยู่แล้ว "

“ นั่นสินะ " ผมว่าแบบนั้นตอนที่เลือกอาหารหลายๆแบบมาใส่ไว้ในรถเข็น

“ เป็นอะไร "

“ เปล่านี่ ทำไมพอกูไม่เถียง ต้องถามเลยเหรอว่าเป็นอะไร " ผมว่าตอนที่เข็นรถเข็นหนีมันไปเลือกดูกาแฟ " มึงจะกินกาแฟแบบไหน "

“ จะไม่บอกกูใช่มั๊ย "

“ แค่ไม่เถียง นี่หมายความว่ากูมีปัญหาเหรอ "

“ เปล่า " บอกแบบนั้นเสือก็ยื่นมือมาจับที่แก้มของผม นิ้วโป้งของมันลูบที่ตา " ตรงนี้บอก "

“ ก็แค่ชะนีคนนึงนินทามึงให้กูฟัง เป็นเรื่องไร้สาระมากๆ " ผมแกล้งหัวเราะออกมาก่อนจะเล่ามันต่อ แม้ว่าตาจะสั่นจนแดงไปหมดเพราะน้ำตาที่กำลังไหลก็ตาม แต่ก็อยากจะทำเป็นว่า ไม่เป็นไร ต่อหน้ามันอยู่ดี  " แบบว่านางพูดว่า มึงนะตอนนี้กำลังคบกับอีตัวอยู่ ก็พูดประมาณว่ามึงกับกูไม่เหมาะสมกัน มึงมาเอาคนต่ำๆอะไรพวกนี้ เป็นครั้งแรกที่กูเจ็บมากเลยเวลาโดนด่า ฮ่าๆ ตอนที่ได้ยินพวกนางบอกว่ามึงชอบของต่ำๆ กูไม่ได้เจ็บที่มันว่ากู กูเจ็บสุดๆ ก็เพราะว่ามันว่ามึงนั่นเหละ ทั้งๆที่พวกนั้นก็พูดความจริง "

“ จะหัวเราะ หรือจะร้องไห้ เอาสักอย่าง " มันบอก ผมจ้องตามัน ตอนที่มองตาเสือที่กำลังมองผมนั้น ผมรู้ว่าบางทีตัวผมไม่ได้เหมาะสมกับมันเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ก็รักจนหมดใจ จนปล่อยไปไหนไม่ได้แล้ว " ปิง ถ้ามึงร้องไห้กูจะกอดมึงไว้นะ "

“ งั้นกูจะร้องไห้.. เสือ อึก ฮือๆ "  กอดมันเอาไว้แน่นตอนที่ซบลงบนอก เสือทำได้แค่กอดผมไว้ มันลูบหัวผมเบาๆ " มึงไม่อายเค้ารึไง ถึงพูดคำพูดที่ชวนให้กูร้องไห้แบบนั้น "

" กูไม่รู้จักพวกมัน " เสือว่าแบบนั้น ตอนที่มือมันลูบหัวผม หัวใจของเสือที่ผมแนบตัวอยู่ เต้นแรง “ มึงกำลังร้องไห้... แล้วทำไมกูต้องแคร์คนอื่นที่กูไม่รู้จักด้วยละ "

คำพูดที่ดูเอาใจ แต่เป็นคำพูดที่บอกผมว่า ผมคือคนที่มันแคร์แค่คนเดียว ไม่ใช่ใครคนอื่น
คำพูดที่เอาแต่ใจ แต่ก็น่าดีใจอย่างที่สุด
...........................
มีหลายคนกังวลเรื่อง ดราม่าหลังฉากหวาน
บ้าาาา เสือปิง นี่ก็ดราม่าทั้งเรื่องนะ
แค่พี่เสือปากหมา ด่าปิงทุกตอนนี้ ก็ดราม่าพอแล้วนะแกรรรรรร
ฮ่าๆๆๆ พี่เสือน่าตบ แต่ พี่เสือก็น่ารัก โน๊ะ
คลื่นลม สงบ ไม่มีพายุ โปรดให้ทุกท่านวางใจ #เชื่อหนมนะ
ใครมีทวิตหรือหนมฝากแท็ก #เสือปิง ด้วยนะคร่าา
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จ้าาา ตัวเธอว์   

[snowice]

โอ้ยยย สงสารปิงจัง

[blanchet]

อยากจะตีเสือซักที ตอนเริ่มก็เอาซะเราด่าเละ
ชอบปากหมาใส่ปิง แต่ตอนจบก็ทำตัวน่ารักน่าหยิก
เฮ้อออ สงสารปิงอ่ะ โดนนินทาตลอดเลยย

[GintoniC]

พี่เสืออย่างเท่ห์อ่ะ ถึงจะปากหมาไปหน่อยก็เหอะ ให้อภัยเพราะนายใจหล่อม๊ากมาก 

[iceman555]

 

[Viewonohm]

ชั้นละเบื่อชะนีขี้อิจฉาจริงๆ

[Bejae]

ไม่มีใครในโลกไม่โดนนินทา
อดีตเรากลับไปแก้ไขไม่ได้หรอก
แต่เสือปิงสามารถสร้างอนาคตใหม่ให้กับตัวเองได้นะ
หวังว่าพี่เสือกับปิงจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[GlassesgirL]

ปิงน่าสงสาร    อย่าคิดมากนะ อย่าคิดปล่อยมือเสือนะ
ปิงเหมาะกับเสือที่สุดแล้ว เสือคนปากร้ายแต่แคร์ปิงมากที่สุด
อย่าคิดมากนะปิงนะ เสือดูแลปิงดีๆนะ
 

[veeveevivien]

 

ปากหมา แต่รักแฟน  เยี่ยม

นี่ถ้าเป็นเราแล้วมานินทากันอย่างนี้นะเจอส้มตำปูปลาร้าราดหน้าไปแหละ เหม็นนิสัยไม่พอ ต้องเจอเหม็นทั้งตัว 

ปล.เชื่อใจหนมว่าไม่ดราม่า แต่ไม่เชื่อใจอีพี่เสืออ่ะ กลัวววววว

[Teddysdeath]

ชะนีชั้นต่ำ ไม่มีใครเอาก็เพราะปากอย่างนี้แหละ

[donutnoi]

เสือปากหมาก็จริง แต่การกระทำนี่ตรงข้ามกับปากเลย 

[jaynos]

บ้าาาา เสือปิง นี่ก็ดราม่าทั้งเรื่องนะ
แค่พี่เสือปากหมา ด่าปิงทุกตอนนี้ ก็ดราม่าพอแล้วนะแกรรรรรร

" ก็นั่นน่ะซี้"

คลื่นลม สงบ ไม่มีพายุ โปรดให้ทุกท่านวางใจ #เชื่อหนมนะ
"เชื่อได้เร้อ"

เนื้อเรื่องเดินทีละติ๊ด แต่ก็ทำให้จี๊ดๆในอกได้ทุกตอนเลยนะเออ   

ปล.ได้แต่ส่องมานาน เม้นท์แรกให้พี่หนมเลยน๊าาา 

[EverGreen™]

เสือโคตรรรรรเท่
ตอนหน้าขอเป็นเสือเล่าได้มั้ยอะ อยากรู้ว่าเสือคิดยังไงที่ปิงโดนแบบนี้

ถ้าเป็นดราม่าจากคนอื่นที่เสือปิงช่วยกันผ่านไป เราโอเคนะ
ไม่อยากให้มีดราม่าที่เกิดจากใครคนใดคนหนึ่งอะ 

[ssipra]

น้ำตาจะไหล

[bulldog17]

เค้ากอดปลอบปิงบ้างดิเสือ

//โดนเตะออกมา

[rogerr]

ครืออออ เสือเค้าอาจจะไม่ทำอะไรตามความรู้สึกนะ
แต่เค้าใส่ใจกับความรู้สึกของคนสำคัญนะ
ได้โปรดเข้าใจกัน พรีสสสสสสสสส

[่patsaporn]

อีกแล้ว เจอพวกปากเสียอีกแล้ว ได้ยินกับหูงี้มันก็น่าแค้นนะ
เวลาปิงอ่อนแอ เสือดูออกทันที น่ารักตรงนี้พระเอกชั้น
ปิงเข้มแข็งนะคะ

ขอบคุณค่ะ

[BeeRY]

เวลาจะเป็นตัวบอกทุกอย่างเองแหละปิง อดทนไว้นะ หรือไม่ก็ทำแบบพี่เสืออ่ะ ไม่เห็นต้องแคร์คนที่เราไม่รู้จักเลย
สู้ๆ เก็บแรงไว้ทะเลาะกับหมาในปากพี่เสือดีกว่าเนอะ
รักคุณหนมจัง มาต่อเร็วมากๆค่ะ

[liza sarin]

อ่านตอนนี้นึกถึงเพลงน้ำลายเลย

[Snowermyhae]

ปิงต้องเจออะไรแบบนี้อีกเยอะ อดทนนะ   

เสือปิงเหมาะกับเพลง They don't know about us มากเลยค่ะ ยิ่งตรงท่อน if they wanna talk , let them talk นี่ตรงมาก

[Yoghurt]

ง่อววววว ตำแหน่งพี่ฮิมถึงกับสั่นคลอนเมื่อเจอผู้ชายปากหมาแบบพี่เสือ
แต่เราแอบไหวหวั่นกับคู่ของหนูไทนะ ชอบจังเลยอ่ะ อยากหาพี่อิฐแล้ว คึๆๆๆ
ส่วนพี่เสือ เป็นคนปากหมาเอาแต่ใจ ที่ได้ใจจริงๆนะ
แล้วทำไมเราต้องแคร์คนที่ไม่ได้ทำอะไรให้เราเลย เพราะงั้นเลยเรื่องที่จะแคร์คนแบบปิงมากกว่าน่ะดีแล้ว
ก็เพราะว่าปิงเปลี่ยนไปเป็นคนอื่นไม่ได้จะให้ทำยังไง แต่ก็พร้อมไหมล่ะที่จะรักคนนี้ ถ้าพร้อมก็ช่างมันเถอะ
สงสารปิงนะ สงสาร เกลียดอะไรแบบนี้มากเลย ไม่มีช่องว่างให้แก้ตัว แล้วต้องการให้ทำยังไง?

พี่หนมของหนูวววววววววววววววว สู้ๆน้า จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

[tkaekaa]

ปากร้ายแต่รักจริงไม่มีสแตนอินนะเออ เสืออะ

[มาโซซายตี้]

ร้องไห้แล้วเสือปลอบ มันดูดีอะ ปกติเสือจะปากหมา อันนี้ มันน่ารักมาก

[B52]

พี่เสือชนะเลิศ

[Sillyfoolstupid]

เห็นไททุ่มสุดตัวแบบนี้ก็หวังว่าพี่อิฐจะไม่มาต้มมาม่าให้ชาวเรากินนะคะ

[ka[ze]na]

จะเชื่อได้นานแค่ไหนเนี่ย!!! ดราม่า...ตอนเว้นตอนเลย ได้ข่าว...

[nutty]

ชอบที่พี่เสือตรงๆ จริงใจดี
ปากหมาไปนิดแต่ไว้ใจได้
รักปิงก้อไม่มีกิ๊กสาวอื่นๆ