ตอนที่ 11
“เชี่ยไม่ต้อง!”
“เร็วๆ อย่าดื้อ”
“สัสสส ปล่อยยย”
เชอเบทหน้าแดงก่ำกับฟ้าลั่นหน้าตาสะใจ มือหนาดึงทีเดียวคนที่กำลังเขยิบหนีก็ถูกลากกลับมา โดนจับนอนคว่ำดึงบ๊อกเซอร์ลงโชว์ก้นขาวๆที่มีรอยช้ำวงใหญ่
“แม่งเอ้ย”
กัดฟันก้มหน้าซุกหมอน…ฟ้าลั่นบีบยาเย็นๆเกลี่ยลงบนรอยช้ำ
เสียงหัวเราะทุ้มๆยิ่งทำเชอเบทอยากจะฆ่าตัวตาย
“อ่ะเสร็จล่ะ”
ดึงกางเกงปิดให้เรียบร้อย ขำคนเขินที่ยังไม่ยอมพลิกตัวหันกลับมา
“อายไรวะ เอากันตั้งหลายรอบละ”
“สัสสส”
ออด…กริ่งดัง
“พิซซ่ามาแล้ว ลุกมากินๆ”
ขายาวใต้กางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวยีหัวคนเขินแล้วเดินไปนอกบ้านเพื่อรับพิซซ่าและจ่ายตัง
“เฮ้ยวันนี้มีบอลว่ะ”
ฟ้าลั่นละสายตาจากโทรศัพท์มองคนนั่งตรงข้าม
“คู่ไหนวะ”
มือวางพิซซ่าอีกมือวางโทรศัพท์ตัวเองเช่นกัน
“แดงเดือด”
“เหี้ย อยากดู ไปๆๆๆๆๆๆ ดูทีวีๆๆๆๆๆๆๆ”
“แล้วพิซซ่าเอาไงวะ? ตรงนั้นไม่มีโต๊ะ”
มีแต่กองฟูกนิ่มและหมอน
“ง่ายมากครัช นี่บ้านใคร?”
ยักคิ้วกวนก่อนจะลุกไปกดปุ่มอะไรสักอย่างบนกำแพงกั้นห้อง กำแพงที่ไม่ใช่กำแพงแต่เป็นแผ่นกระดานหนาไม้อัดหลายชิ้นที่มีราง
เลื่อนอยู่บนเพดาน เชอเบทดันแผ่นกระดานกลับไปพับกันเรียบร้อย ชั้นหนังสือยังคงวางอยู่ที่เดิมในจุดที่ชนกับท๊อปหินของห้องครัว
ทีวีบนกำแพงอยู่ตรงกับโต๊ะกินข้าวพอดี…
“เจ๋งนี่”
“อ่ะแน่นอน บ้านใครครับ บ้านใครฮ่าๆๆ ช่องไหนวะ?”
บอกเลขช่องให้เจ้าของบ้านหยิบรีโมทมาจัดการ การถ่ายทอดสดฟุตบอลเริ่มขึ้นพอดี ยิ่งเชียร์ทีมเดียวกันยิ่งเชียร์มันส์
“ต้องมีเบียร์ว่ะ”
ฟ้าลั่นเดาะลิ้น
“มีหนึ่งลังว่ะ อยู่ใต้ซิงค์น้ำ น้ำแข็งในตู้”
ยักคิ้วกวน
“เออดี”
ฟ้าลั่นจัดการหยิบเบียร์น้ำแข็งมาใส่สองแก้ว เบียร์เย็นๆ พิซซ่ารสชาติดี บอลแมทซ์สำคัญ….
เชียร์จนของกินเกลี้ยงเปลี่ยนมานั่งลุ้นกันบนฟูก ร่างสูงนั่งขัดสมาธิเท้าแขนสองข้างไปด้านหลังยันตัวนั่งมองทีวี ร่างบางกว่ากอด
หมอนหนุนตัก…
“เชี่ยเอ้ย เขี่ยดีๆดิวะแม่ง”
“เออไอ้สัสขัดใจว่ะ เมื่อกี๊ยิงได้เลยเนอะ”
เริ่มเมื่อยแขน…ขยับตัวเลื่อนหัวอีกคนออกนอนลงข้างกัน จับหัวคนผมยาวมาหนุนบนอกแทน
คนผมยาวขยับตัวปรับท่าจนได้ที่ ตาเรียวจ้องไปที่ภาพการถ่ายทอดสด พลิกตัวก่ายท่อนขาแกร่งแทนหมอนข้าง
“แม่งหนึ่งเท่าแล้วว่ะ”
กัดปากแน่น
“เออดิ เวลาก็น้อย”
แขนหนึ่งข้างใช้รองหัว อีกข้างที่มีคนนอนในอ้อมแขนลูบไล้แผ่นหลังบางเล่น
“แม่งเมื่อกี๊ต้องใบเหลืองแล้ว กรรมการเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“สงสัยตาแม่งบอด หึหึ”
เดาะลิ้นขำคนอิน
“เชี่ยแม่ง ขัดใจ”
ซุกหน้าไถไปกับแผ่นอกเปลือย…ฟ้าลั่นตัวอุ่น ไม่รู้ว่าอุ่นอยู่แล้วหรืออุ่นเพราะเบียร์
“เอาให้ขี้ไคลออกเลยมั้ยล่ะ”
เสียงหัวเราะแหบดังเบาๆ
“อาบน้ำไม่ขัดขี้ไคลหรอมึง ไหนๆถูไปจะมีหวยขึ้นปะ”
ยิ้มกวนยกมือถูๆกับแผ่นอกแน่น
“ไม่เจอหรอกเลข เจอKกูแทน”
“เชี่ย ทะลึ่งว่ะ”
มือชะงัก รีบผละออกแต่ก็โดนล็อคไว้ที่เดิม…เริ่มร้อนๆหนาวๆกับสายตาสื่อความหมายบางอย่างที่รู้จักกันดี แล้วยิ่งยิ้มยียวนแบบนี้…
“โอ๊ยปวดท้อง”
“หึหึ เล่นตัวสัส”
ยอมปล่อยไปก่อนแล้วกันนะเชอเบท หึหึ
สองคนกลับไปสนใจเกมส์ลูกหนังในจออีกรอบ วิจารณ์กันไปมาออกรสออกชาติจนเกมส์จมในเวลาเกือบตีสาม เชอเบทลุกขึ้นปิดทีวีลากเท้าเดินไปที่ห้องนอน
ฟ้าลั่นเดินไปกระดกเบียร์สองแก้วที่เหลือบนโต๊ะจนหมด เสยผมยุ่งๆของตัวเองลากเท้าไปนอนบนเตียงที่เจ้าของบ้านแบ่งที่ไว้ให้เรียบร้อย
หมอนข้างถูกโยนลงไปกับพื้น แขนแกร่งรั้วเอวคนตัวบางเข้ามากอด…จมูกโด่งซุกไซร้ลงกับลำคอหอมกลิ่นสบู่ จูบแผ่วเบาๆไปทั่วต้นคอเลยไปยังใบหูนิ่ม
“ฟ้า…ไม่เอา”
ค้านเสียงแผ่ว…เมื่อมือหนาเริ่มเลื้อยมาใต้เสื้อ
“หือ…”
“อย่าทำเลย”
เสียงแผ่วก่อนจะพลิกตัวไปสบตา
“…”
“กูไม่เคยพาใครมา…แล้ว…ถ้าทำ…มึงจะพิเศษ”
หลุบตาลง
“กลัวอะไร”
มือหนายกขึ้นปัดปอยผมยาวออก เชยคางขึ้นมาสบตา
แววตาวูบไหวไม่มั่นใจของเชอเบท…
“กู…ไม่รู้ว่ะ”
“ก็คงรู้สึกเหมือนตอนมึงไปบ้านกู…กูก็กลัวมึงจะพิเศษ…”
“แต่มึงก็ทำ…”
“กูไม่เคยอยู่กับใครติดกันหลายวันขนาดนี้…ก็แค่ปล่อยให้มันเป็นไป”
“มึงเสพติดกูรึไง”
“ก็ติดกูกลับสิ…”
“เดี๋ยวก็เบื่อกัน”
ใบหน้าคมขยับมาใกล้…ปลายจมูกชนกัน…ริมฝีปากที่เกือบจะแตะกันอยู่รอมร่อ
“ก็อยู่จนกว่าจะเบื่อกันไปข้าง”
มือของฟ้า…สอดเข้าไปที่ท้ายทอยก่อนจะเอียงหน้าประกบจูบลงแผ่วเบา จูบนุ่มๆ…เว้าวอนขอความเห็นใจ จูบที่ทำให้รู้สึกได้มากกว่าทุกครั้งทั้งๆ
“ฟ้า…กระจก”
กระซิบ…เมื่ออีกฝ่ายผละออก
ฟ้าลั่นชะงัก….บ้านมันเป็นกระจกทั้งด้าน ไฟสนามก็เปิด ไฟในบ้านไม่มีปัญหาเพราะเป็นระบบเซ็นเซอร์ ห้องนอนเป็นระบบสติทซ์ที่เจ้าของบ้านปิดไปเรียบร้อยแล้ว
“ปิดยังไง?”
“ไม่บอก เดี๋ยวมึงหื่นต่อ”
ยิ้มกวน…
ฟ้าลั่นเลิกคิ้วก่อนเดาะลิ้น…เชอเบทคนเดิมกลับมาแล้ว
“ไม่ปิดกูก็เอามึงให้ชาวบ้านเห็นเลยแล้วกัน”
หมาป่าตั้งท่าจะขย้ำจิ้งจอกขาวอีกรอบ จิ้งจอกขาวสังขารไม่อำนวยและดูท่าจะสู้แรงไม่ไหว รีบชี้ไปที่ประตู
“บนพื้นมีปุ่มปิดม่าน เหยียบไปเลย”
เสียงหัวเราะทุ้มต่ำพอใจ ฟ้าลั่นเดินไปเหยียบปุ่มที่ว่า ม่านหนาหนักเลื่อนปิดกระจกสนิท…
หมาป่าย่างสามขุมเข้ามาที่เตียง ออกแรงนิดเดียวจิ้งจอกขาวก็นอนกลืนน้ำลายอยู่ใต้ร่าง
“ฟ้า…กูปวดท้องอยู่นะ”
ถึงจะดีขึ้นเยอะแล้ว…
“ส่วนกูปวด…”
ดึงมือขาวมาจับท่อนเนื้อที่ดันบ๊อกเซอร์ขึ้นมา มังกรพองตัวได้ที่
“เชี่ย ทำไมขี้เงี่ยนจังวะ”
สบถลั่น
“ก็ทำให้หายดิวะ”
“มึงนี่น่าเบื่อว่ะ”
ขยำมือบีบท่อนเนื้อร้อนเบาๆ คลำไปช้าๆ …จนได้ยินเสียงครางทุ้มต่ำ
คนตัวหนาก้มหน้าซุกกับซอกคอขาว…สองแขนยันกับพื้นเตียงปล่อยให้มือเรียวจัดการท่อนลำ….ที่ถูกดึงออกมาจากบ๊อกเซอร์ในที่สุด
เสียงผิวเนื้อกระทบกันดังลั่น ผมยาวถูกมือหนาข้างหนึ่งขยำแน่น…เจ็บ…แต่ก็ชอบเหมือนกัน…อีกมือของฟ้าลั่นรั้งสะโพกให้โก่งขึ้นรับมังกรยักษ์ที่กระโจนกระแทกเอาแต่ใจ
“อ๊าฟ้า …แรงๆสัส”
“แม่งเอ้ย…ตอดอีกดิ๊”
มือหนาฟาดสะโพกขาวสองสามทีจนแดง หน้าคมเงยขึ้นครางตามความเสียวกระสัน…ขนาดมันบ่นปวดท้องยังตอดรัดถึงใจ
“ฟ้า อ๊า…เชี่ย เสียวชิบหาย”
น้ำรักอุ่นๆทะลักท่วม….
“สัส ไม่มีถุง!!!”
เชอเบทถลึงตาใส่ฟ้าลั่นที่ทิ้งตัวนอนลงข้างกัน
“มึงเป็นเอดส์หรือเปล่าเชอ”
เย้าเล่น…ยกมือเกลี่ยปอยผมชื้นเหงื่อจากหน้าเนียน
“กูเป็น มึงติดแน่”
“ดี จะได้มีเพื่อนกินยาต้านไปตลอดชีวิตไง ไม่เหงาละมึง หึหึ”
“สัสสสสสส แดกไปคนเดียวเหอะ เอากูไม่ใส่ถุง มึงเป็นเอดส์ก่อนกูแน่ เชี่ย…”
บ่นไม่เลิกจนถูกดึงเข้าไปในอ้อมกอดอีกครั้ง
“ไม่เป็นหรอก เอากับมึงคนแรกเลยไม่ใส่ถุง ไม่รวมครั้งแรกๆตอนยังเอาแค่แฟนนะ แต่ตรวจเลือดแล้วผ่านฉลุย หึหึ สะอาดสุดๆ”
“กู…ก็เหมือนกันว่ะ ตอนแรกๆก็ไม่ใส่ พอเริ่มเที่ยวแล้วก็กลัวมีครั้งหนึ่งเสี่ยงเอดส์ด้วย แต่ไปตรวจเลือดก็ปลอดภัย จากนั้นไม่กล้าอีกเลยแม่ง”
เงียบ….ก่อนเสียงหัวเราะแหบๆจะผสมกับเสียงหัวเราะทุ้มๆ
“กับคนอื่นต้องใส่นะ เผื่อไม่สะอาด”
จูบหน้าผากเนียน…
“มึงก็ด้วย…ถ้ากูเป็นเอดส์มึงติดแล้วเนี่ย”
งับอกสีแทนคืน
“งั้นถ้าเราสองคนเอากันก็ไม่ใส่ถุงแล้วได้ปะวะ แต่ถ้ากับคนอื่นต้องใส่”
“มันลำบากกูตอนล้างมั้ยล่ะ”
“กูช่วยล้วง…”
ไม่พูดเปล่า มือเริ่มซนมาวนเวียนกับสะโพกขาวเปลือยใต้ผ้าห่ม
“สัส ไม่ต้องกูล้างเองได้น่ะ ตอนกับแฟนสมัยไฮสคูลก็เคยช่วงล้างอยู่”
ปัดมือซนออก
“หือ มึงรุกด้วย?”
“ก็ได้หมดอ่ะ ผู้หญิงก็ได้ กะเทยก็ได้ รับก็ได้ รุกก็ได้ กูมันไส้เดือนได้ทุกเพศ”
หัวเราะขำตัวเอง
“อื้อหือ น้องเชอของพี่ฟ้าทั่วถึงจริงๆ”
ยิ้มขำตามไปด้วย…เขาก็ได้ทุกเพศเหมือนกันอยู่แค่ความพอใจ แต่จะให้เป็นรับนี่มันก็เกินไป
“พี่ฟ้าอยากลองโดนเชอเสียบบ้างมั้ยล่ะ”
เงยหน้ายักคิ้วยิ้มกวนตีน
“ปากดีแบบนี้มาให้กูเอาอีกรอบมา”
ตาเรียวเบิกกว้างเมื่อฟ้าลั่นเริ่มซนอีกรอบ
“ไม่เอาโว้ย!!!”
=================================================
-w- อิอิ เรามาอัพบ่อยมาก อย่าซุ่มมม มาเม้นให้หนูด้วยน๊า จุ้บๆ >3< ต้องการกำลัจวัยส์เหลือเกินนน
ปล。สายการบินแบ่มแบ๊มแอร์ไลน์กำลังพาทุุกท่านเข้าสู่เมืองมาม่าอย่างช้าๆ 5555 จะไต่กันไปทีละตอน ทีละนิดๆ