ตอนพิเศษ ผมเป็นแมวน้อยของคุณนะ
อืม.............เสียงหวานใสกรนบ่นๆมือเรียวเล็กดึงคอชายหนุ่มที่นอนอยู่เคียงข้างเข้ามากอดประชิดตัวพรางซุกซบใบหน้าหวานลงกับช่วงอกที่แข็งแกร่ง อ่าหอมจังกลิ่นกายชาย น่าหลงจิงๆผู้ชายอะไรน๊า เหอๆๆมึงไม่ไช่ผู้ชายรึไงวะไอ้ปอนด์
“เท็น จ๊ะ” เสียงหวานยังคงไม่เลิกพึมพำ ดวงตาหวานลืมขึ้นช้าๆจ้อมมองผ่านในความมือ บนเตียงกว้างที่แสนอบอุ่น ร่างเล็กๆยันตัวลุกนั่งก่อนจะจะมองชายหนุ่มที่หลับอย่างไม่รู้สึกตัว
เห่อ ฝันอีกแล้วสิเรา นี้มันไอ้เจ้าเชานี่หว่า คิดว่าเป็นเท็นได้ไงวะ กูนี่ชั่วชิบหายนอนอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งกลับไปฝันถึงผู้ชายอีกคน เลวรำยำจริงๆกู ถ้าเชารู้มีหวังกูตาย
วันนี้สินะที่เราตกลงปรงใจยอมเป็นของเชาเชา คบกันมาตั้งหลายปี มันก็มีความอดทนเหมือนกันนี่หว่า ทนมาได้ต้องนาน ถึงจะชอบมองสาวก็เถอะ แต่ก็ไม่เคยนอกลู่นอกทาง หึหึ น่ารักจิงๆพ่อหมีของแม่กระต่ายน้อย แล้ววันนี้กูก้ได้เป็นแม่กระต่ายน้อยสมใจมันจิงๆเล่นกูซะ ระบมไปหมด แต่จะไปว่าอะไรมันได้หละยอมเขาเอนี่หว่า จะว่าไป เป็นฝ่ายรับ มันก็ เออ เอ่อ รู้สึกดีเหมือนกันนะ เสียวดี เหอๆ
นั่งคิดอะไรเพลินๆไอ้ปอนด์ก็ล้มตัวลงนอนอีกครั้งรู้สึกปวดหัวตุบๆ แล้วมันก็กลับเข้าอีหรอบเดิม ฝันเฟื้องเรื่องรักอีกแล้วครับทุกท่าน
จากที่คนนอนข้างๆเป็นหนุ่มตัวโตสูงใหญ่กลายเป็นใครคนอื่นไปซะแล้ว เชาเชาปอนด์ขอโทษ ห้ามใจไม่ได้จิงๆวะ กูขอนอกใจมึงแค่ในฝันคงไม่เป็นไรหรอกนะ ยกโทษให้กูด้วยแล้วกัน เชาเชา
“เท็นงับ ปอนด์หนาวจังเลย” ใบหน้าหวานนวล ซุกไชร้กับออกของชายหนุ่มเพื่อนหาไออุ่น อ่าส์แบบนี้สิ อุ่นจังเลย ตอนนี้กูฝันรึป่าวน๊า คงจะฝันจิงๆนั้นแหละเท็นจะมานอนให้กูกอดอยู่แบบนี้ได้ไง แต่ยังไงขอแค่ฝันแค่นี้ก้พอแล้ว แค่นี้กูก็มีความสุขแล้วไม่ขอออะไรอีก เหอๆ
ร่างเล็กๆรู้สึกถึงอ้อมกอดแกร่งที่โอบรัดก็ห่อตัวให้เล็กเพื่อรอรับอ้อมกอดนั้น ก่อนจะถูไถหัวไปมากับอกอุ่นๆเหมือนกับลูกแมวตัวน้อยๆที่อ้อนเจ้าของ
ราตรีที่พ้นผ่านถูกแสงจากขอบฟ้าเริ่มขับไล่ แสงสีส้มทองเริ่มสอดผ่านเข้ามาในห้องนอนสีฟ้าอย่างช้าๆเพิ่มความสว่างให้กับห้องเพิ่มขึ้น เจ้าแมวปอนด์ตัวน้อย ลืมตาแบ๊ว กรอกลูกตาไปมามองเพดานห้องก่อนจะหันมามองชายที่นอนข้างๆตัวเอง
“เฮ้ย!!!! ใครวะ เท็นนิหว่ามาได้ไง” เสียงหวานใสอุทาน จนหนุ่มหล่อลืมตาขึ้นมอง พร้อมรอบยิ้มที่จุดขึ้นที่มุมปาก
“ตื่นแล้วหรอปอนด์” ชายหนุ่มขยี้ตาสองสาม และลูบผมไอ้ปอนด์ที่นั่งอ้าปากค้างไปมาก่อนจะลุกลงจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปต่อหน้าต่อตา ไอ้ที่ว่าต่อหน้าต่อตาอ่ะก็คือ มันไม่ได้ใส่เสื้อผ้านิ เช้าแล้วด้วย เห็นจะๆ เหอๆ กูจะเป็นลม ใหญ่จัง ....( มึงนี่ฝันลามกจังวะ )
ร่างเล็กๆลุกลงตามลงมาเดินออกไปในครัวหยิบขนมปังแผ่นใส่เตรื่องปิ้งก่อนจะเดินไปเสียบน้ำร้อนเพื่อ เตรียมชงกาแฟดื่มตอนเช้า ไม่นานกาแฟร้อนๆสองแก้วก็มาวางอยู่บนโต๊ะ พร้อมกับขนมปังปิ้ง ที่ส่งกลิ่มหอมกรุ่น
“เท็นมากินขนมปังสิ ปอนด์ทำไว้ให้แล้วนะ” ร่างบางร้องบอกร่างสูงที่กำลังแต่งตัวหลังจากที่อาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยแล้ว
ร่างๆเดินหายเข้าห้องน้าไป ไม่นานก็กลับออกมา และมานั่งดื่มกาแฟกับชายหนุ่ม มือนุ่มนิ่ม บิขนมปังให้พอคำและทาเนยก่อนจะส่งให้กับชายหนุ่มที่อ้าปากรอรับ
“งืม อร่อยมั๊ย” เสียงหวานใสใบหน้าหวานเอยถามพรางซบหัวลงกับไหล่ของชายหนุ่มพลางถูไถเล่นไปมา
“อร่อยสิปอนด์ทำให้เท็นนิ อะไรก็อร่อย หึหึ” เสียงนุ่มของชายหนุ่มหำเราะอย่างมีความสุข มือแกร่งเกาคางเล็กมนเล่นไปมาเรียกเสียงหำเราะจากร่างเล็กได้ไม่น้อย
“ไม่เอาแล้วเท็น ปอนด์ จักจี้ อ่าส์” จากมือเริ่มเปลี่ยน เป็นจมูกคนที่ซุกไซร้กับซอกคอหอมกรุ่น ลิ้มร้อนๆลากไล้ไปมาจนร่างบางต้องส่งเสียงครางกระเส่า โอ้ววววแต่เช้าเลย
ร่างเล็กๆถูกโอนเอนให้นอนลงกับโซฟาก่อนที่ชายหนุ่มจะตามทาบทับลงมาช้าๆ ริมฝีปากประกบกันแนบชิด เรียวลิ้นส่งเข้าไปกวาดเก็บความหอมหวาน มือแกร่งลูบไล้เข้าไปใต้เสื้อตัวบางของร่างเนอย่างเบามือ ลูบไล้ ยอดอกแข็งขืนไปมาอย่างอ่อนโยน
“อาส์ อ่าส์...เท็น หะ หยุด ก่อน..เดี๋ยวไปทำงานสายนะ” มือเล็กเรียวผลักไส ให้ชายหนุ่มออกห่างถึงจะรู้สึกเสียดายอยู่ไม่น้อยแต่ก็ไม่อยากจะเสียการเสียงาน ชายหนุ่มยันตัวลุกก่อนจะจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ มือเรียวเอื้อมมาขยับรูดรั้งเน็กไทให้เข้าที่เข้าท่าง ก่อนจะฉุดมือชายหนุ่มเดินออกจากห้องครัวกันสองคน
ตั้งใจทำงานนะ มือเล็กลูบสัมผัสใบหน้าที่โหยหาอย่างอ่อนโยน ดวงตาใสจ้องมองอย่าอาลัยดุจดังชายตรงหน้าจะลาจากกันอย่างไม่มีวันจะได้พอเจอกันอีก ไม่อยากให้ไปเลยกัวเท็นจะไม่กลับมาอีก กลัวเหลือเกิน
“ผมไปแล้วนะครับ” เสียงทุ้มเอ่ยบอกพร้อมจรดจมูกคมสูดดมกลิ่นหอมจากแก้มคนตรงหน้าก่อนจะก้าวขาออกจากประตูบ้านไป
ประตูไม้บานใหญ่ปิดลงแล้ว ในหน้าหวานใสแดงก่ำเหมือนจะร้องไห้รู้สึกไม่ดีเลยไม่อยากให้เท็นไปทำงานเลย อยากจะอยู่ด้วยกันทั้งวัน นอนเล่นด้วยกัน นั่งคุยกัน ดูหนัง ฟังเพลง อ่านการ์ตูน อยากอยู่ด้วยกันตลอดไป[/size]