ผมชอบเป้ว่ะ!
v
v
v
v
+++++
เป้ฉลองวันเกิดคนเดียวตามเคย .. เห๊อ
กี่ปีมาแล้วที่ต้องนั่งกับตัวเองในวันนี้และเวลาแบบนี้ ดดยไม่มีใครซักคนอยู่ข้างๆเลยซักนิด
ว่าแล้วก็ขอถอนหายใจอีกซักที ... เห๊อ
หลังจากที่เดินออกมาจากห้องน้ำแล้วพบว่าพี่ที่ตนเองเคารพกำลังพลุนพลันเดินออกจากร้าน.. ครั้นจะถาม เค้าก็ชิง
ติดบทว่าให้กินไปก่อนแล้วจะกลับมาจ่าย
เห๊อ แค่อยากมีคนกินด้วย แล้วก็กินฟรีเท่านั้นแหละ
ส่วนจะกินกับใคร ไม่ค่อยจะแคร์เท่าไหร่หรอก ก็เหมือนตัวเอง ที่นอนกับใครก็ได้เหมือนกัน .. เพราะความรู้สึกก็ไม่หนี
หรือแตกต่างกันนักหรอก จะนอนกับใครมันก็เหมือนกันทั้งนั้นแหละ ต่างกันก็แค่ ลีลา จังหวะ และขนาดเท่านั้น
เป้คว้าช้อนจ้วงแปะซ๊ะปลาแล้วซัดหมับเข้าปาก เคี้ยวกรุบๆไม่สนใจว่าคนที่เดินออกไปจะวกกลับมาอีกมั๊ย
ถึงยังไง คนๆนั้นก็ต้องกลับมาจ่าย ถ้ากลับมาเห็นเหลือแต่ซากจานก็อย่ามาโทษก็แล้วกัน!
เป้กินไปมองไปรอบๆร้าน .. อืมคนเยอะแบบนี้ไม่ยักเห็นพนักงานในร้านซักคน เห็นก็แต่เจ้าของร้านตัวเตี้ยเหมือนชื่อ
สูงแค่ร้อยหกสิบเห็นจะได้วิ่งวุ่นเสิร์ฟอยู่คนเดียว มองไปมองมาแล้วเหมือนหนูวิ่งเสิร์ฟอาหารเลย
พอคิดได้ก็ก้มหน้าลงกินต่อ .. กว่าจะกระเดือกได้อีกคำ ก็พะว้าพะวงคนๆนั้นจะมาจ่ายค่าอาหารมั๊ยนะ? ถ้าไม่มาล่ะ
เขาต้องล้างชามใช่มั๊ย ? หรือจะถูร้าน?
หรือนอนกับเจ้าของร้านเตี้ยๆนั่น....
เป้มองไปที่เตี้ยอีกที เห๊ออ.... เขาส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ ไม่ไหวนะ.. ถึงแม้จะนอนได้กับทุกคน แต่กับเตี้ย
.. ไม่ไหวอ่ะ
คิดแล้วพาให้เป้หยิบกระเป๋าสตางค์ขึ้นมาดู .. แบงค์ห้าร้อยใบสุดท้ายของเดือนนี้ ก่อนจะถอนหายใจออกมาอีกที
กว่าเงินเดินอันน้อยนิดจะออก ก็อีกตั้งหลายวัน ถ้าวันนี้จ่าย... วันต่อไปคงได้ไปแสดงหนังหากิน
...
ในท้องเรื่อง แล้วพรุ่งนี้กูจะแดกอะไร??...
เห๊อ..
"ไงเรา นั่งกินคนเดียวกร่อยเลยดิ"
ว่าแล้ว เตี้ยก็เดินถือถาดเปล่าเข้ามาทัก ก่อนจะถือวิสาสะนั่งฝั่งตรงข้ามเป้ ..เห๊อ กูลูกค้านะ แหน่ะ มีหยิบช้อนขึ้นจ้วง
กับข้าวใส่ปากงาบๆอีก
"อืม .. เมียทำอร่อยเหมือนเดิมเว่ย"
อืม แต่ที่สำคัญ เตี้ยกำลังหลอกแดกของลูกค้าใช่มั๊ย ??
"กินของลูกค้า ผมไม่จ่ายนะขอบอก"
"ฮะๆ" เตี้ยหัวเราะร่า "เดี๋ยวช่วยหารครึ่งก็ได้ พี่ยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เที่ยง มัวแต่วุ่นๆเตรียมร้าน"
จากที่มองมันก็น่าวุ่นวายจริงๆนั่นแหละ ลุกจ้างก็ไม่มีซักคน.. กลัวเงินจะหายไปกับค่าแรงลุกจ้างรึไงกัน เค็มชะมัด
เป้แอบคิดในใจ
"ถ้ามันวุ่นมาก พี่ไม่หาลูกจ้างซักคนล่ะ"
ใช่แล้ว .. หาลูกจ้าง ว่าแล้วเป้ก็รีบยืดตัวขึ้นหน่อยๆดึงชายเสื้อก้มมองตัวเองว่าแต่งตัวเรียบร้อยรึยังก่อนจะหันหน้ามาฟัง
คำตอบของเตี้ย
"หายาก.."
เป้ทำหน้าฉงน หายาก? .. ขนาดนั่งหน้าสลอนอยู่ตรงหน้า ทำไมยังว่าหายากกันนะ
"ฮะๆ.. ที่ฉันไม่ได้จ้างใครไม่ใช่เพราะงกหรอกน่า" เตี้ยเริ่มเฉลย
"แล้ว...?"
เป้เสหน้าหนีทั้งที่ตายังหรี่มองเตี้ยแบบไม่วางใจนัก
"ฉันยังหาคนรู้ใจไม่ได้"
พูดงี้ ? กลัวเมียไม่ว่าหรอ ??
เตียสังเกตเห็นหน้าเป้แล้วก็หัวเราะพรืดออกมาอีกที
"อย่าคิดอะไรบ้าๆเชียวนะเว่ย พี่แค่คิดว่าการเราจะหาลูกน้องที่รู้ใจ รู้งานรู้หน้าที่ มันหากันยาก ก็แค่นั้น"
"แล้วจะเอาอะไรมาวัดจุดนั้นล่ะ?"
เป้แทรกถามขึ้นทันที
เตี้ยจากที่ขำอยู่ .. เปลี่ยนสีหน้าทีที ประสานมือทั้งสองวางลงบนโต๊ะ สายตาจับจ้องคนถาม
"จะเป็นลูกน้องฉัน มันต้องรู้ทันฉัน"
..
"ถ้าจ้างมา แล้วทำเป็นแค่งานเบสิก" เตี้ยระบายยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา
".. ฉันไม่ยอมเสียเงินจ้างหรอก"
"เค็ม?"
เป้สวนขึ้นแบบขำๆ แต่คนฟังก็ยังหัวเราะหึหึ
"เปล่า ถ้าต้องจ่ายเงินหลายๆพันทุกเดือนให้กับคนที่รู้ใจฉัน จะกี่พันฉันก็จ่าย ถึงคนๆนั้นจะไม่ค่อยมาช่วยงาน ฉันก็จะจ้าง.."
น่าสนแฮะ.. แต่ว่า มันจะจริงแค่ไหน
เป้เริ่มเข้าโหมด "ตัวตนที่แท้จริง" บ้าง..
"ตกลงมาเลยดีกว่าว่า กี่พัน...?"
"ฉันให้หมื่น"
เป้ตาตั้ง .. ลุกวาบเป็นประกายเล็กน้อยก่อนจะชักสีหน้ากลับเป็นใบหน้าเดิม หัวเราะหึ..
"ผมสนใจจะสมัคร"
เป้ส่งสายตามาดมั่นให้เตี้ย เตี้ยหรี่ตามอง ก่อนจะเพ่งพิจารณาคนพูด
"อืม.." ไล่สายตาจากหัวจรดเท้าที่วางตั้งฉากกับพื้นอย่างเรียบร้อย
"หน่วยก้านดี .." เตี้ยยกมือลูบคาง "อืม.. บุคลิกนายผ่านนะ"
เป้ยิ้มรับคำชม
"แต่ มันจะมีประสิทธิภาพแค่ไหน คงต้องลองซักตั้ง"
เป้กระตุกมุมปาก
"ว่ามาเลยครับ ... ผมทำได้.."
ระบายยิ้มเหี้ยม
..
"ทุกอย่าง.."
++++++
ในคืนนั้น.. เป้ตกลงกับเตี้ยเรื่อง "งาน"
เตี้ยเล่าให้ฟังถึงเรื่องที่ตัวเองกำลังพะวงอยู่ .. เรื่องเพื่อนทั้งสองที่ยังอยู่ในอาการน่าเป็นห่วง ใช่แล้ว..
หนึ่งในสองคนที่ว่า คือคนที่เอาเป้มาทิ้งไว้ที่ร้านเตี้ยแล้วหายไปกับสายฝนโดยไม่กลับมา
เตี้ยเล่ามา สังเกตคนสองคนนี้มาก็นานตั้งแต่เตี้ยอยู่เอกเดียวกับสองคนนั้น เตี้ยสารภาพว่าแอบสงสัยในความสัมพันธ์
ระหว่างเพื่อนของทั้งคู่ .. เพราะเวลาที่สองคนนั้นทำอะไรต่อมิอะไรให้กัน ในบางครั้งช่างดู .. ยิ่งกว่าคนที่รักกันเสีย
อีก พอรู้ว่าทั้งสองเป็น..เหมือนกันทั้งคู่ ก็ยิ่งคิดว่าใช่แน่ สองคนนี้ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นก็สืบ แล้วก็พบว่าทั้งคู่
เป็นเพื่อนกันจริงๆ และไม่มีอะไรเกินเลยกว่านั้น
เป้ยังรู้มาอีกว่า ไม่ใช่แค่เป้ที่สงสัย แต่คนเกือบทั้งคณะก็ยังต่างจับจ้องคู่นี้ เรียกได้ว่าเป็นคู่ที่น่าลุ้นที่สุดในคณะ การ
พนันเกิดขึ้นมากมายหลายครั้งมาก แต่ก็หาคำตอบอะไรมายืนยันไม่ได้ว่าฝ่ายไหนได้.. ฝ่ายไหนเสีย..
นึกอยู่แล้วเชียว.. เพราะตอนที่เป้มารับน้องที่คณะ ก็สังเกตสองคนนี้อยู่เหมือนกัน สองคนนี้มีอะไรที่น่าจับจ้องได้
ตลอดทั้งบทสนทนา การกระทำที่บ้างครั้ง"มันส่อ" จนใครๆก็มองกันไม่วางตาราวกับดูละคร.. มันเลยอดไม่ได้ที่
จะเข้าไปถาม แถมตัวเป้เองก็ยังเล็งคนตัวเตี้ยกว่า.. หน้าตาน่ารักๆแต่ดูเท่ไม่หยอก อย่าง..เจี้ยว
พอถาม แล้วได้คำตอบมาแบบนั้น มันก็ยิ่งทำให้สงสัยจนต้องเอ่ยปากถามรุ่นพี่หลายๆคนจนเรื่องที่ดังอยู่แล้ว เริ่ม
ขยายวงกล้างออกไปนอกคณะ .. จนได้
หลังจากนั้นตอนได้คบ .. เป้ใจพองโตก็จริง แต่นั่นไม่ได้ทำให้เขามีความสุขเลยซักนิด การนั่งมองคนๆนี้เหม่อลอย
ทุกครั้งที่อยู่ห่างเพื่อนสนิท มันทำให้ยิ่งมองยิ่งน่าหดหู่กว่าเดิม นึกได้ดังนั้นแล้วควรจะคืนเค้าให้อยู่ด้วยกันเหมือนเดิม
คงจะดีกว่า แล้วเป้เองก็ไม่ได้ชอบแบบหลงไหลในตัวคนๆนี้มากมาย เลยไม่ได้เจ็บอะไร
แต่หลังจากนั้น ทั้งที่ดูเหมือนท่านเจี้ยวเองจะมีให้ให้ท่านเซียน แล้วเป้ก็ยังแอบเห็นอาหารหึงหวงของท่านเซียนอีกด้วย
ในเมื่อใจตรงกันแล้ว .. ทำไมไม่เห็นมีข่าวว่าคนทั้งคู่คบกันอย่างเป็นทางการให้ได้ยินล่ะ ?
.. หึหึ
นั่นแหละ
งานที่เตี้ยมอบหมายมา ..
..
".. ทำยังไงก็ได้ ให้ใคร ไม่ก็ใครซักคนสารภาพออกมาว่ารักอีกฝ่าย คบอีกฝ่าย หรือแสดงฐานะที่ชัดเจนขึ้น".. เตี้ยพูดอีกว่า อยากจะรับผิดชอบที่ทำให้สองคนไม่เข้าใจกัน เรื่องแพ้ชนะอะไรซักอย่างเป็นเรื่องที่เตี้ยค่อนข้าง
จะสงสัยอยู่ แต่อยากจะรับผิดชอบที่ทำให้สองคนนั้นหมางใจกันด้วย ..และแน่นอนอย่างเตี้ยต้องมีผลพลอยได้ตามา
มาอยู่แล้ว นอกจากจะช่วยให้เพื่อนทั้งสองเคลียร์ความรู้สึกตัวเอง ทำให้ทั้งสองได้มีความสุข ก็ยังเกิดการพนัน
วงกว้างขึ้นภายในร้านอีกด้วย ..เอ๊ะ หรือนี่จะเป็นจุดประสงค์หลักกันแน่นะ??
ที่ต้องทำแผนพิเรนทร์แบบนี้.. เพราะอยากให้อะไรมันชัดเจนขึ้นก็เท่านั้น เตี้ยบอกกับเป้ว่าไม่ได้มีจุดประสงค์จะ
ประจารคนทั้งสอง ฉะนั้น.. ให้เป้ไปคิดหาวิธีเอง จะได้คำตอบมาด้วยวิธีไหนก็ช่าง ขอให้แผนบรรลุ
หึหึ..
งานนี้เป้ก็กินหมูสิ..
เนื่องจากงานมันง่าย (?) เป้บอกปัดเตี้ยว่าถ้าสำเร็จ ตกลงเป็นเดือนละแปดพันก็พอ ถือซะว่ายังไงก็แล้วแต่
.. ก็ล้วนมีประสงค์เดียวกันทั้งนั้น ..
นั่นคือ..
อยากให้ทุกอย่างโอเค ลุล่วงสำเร็จ และไม่อยากทนเห็นอะไรที่คาราคาซังเหมือนความสัมพันธ์ของสองคนนี้
เป้เข้าใจเตี้ยดีอย่างถ่องแท้ ขนาดเขาเองเข้ามาเรียนได้ไม่ถึงเทอม เห็นสองคนนี้พูดเรียกกันว่าเพื่อนทั้งที่การ
กระทำมันไม่ใช่แล้วมันอดหงุดหงิดไม่ได้ ..เตี้ยเองก็คงสุดทน เพราะทนเห็นมาสามปีแล้ว
..
ได้เวลาที่ต้องทำให้อะไรมันชัดขึ้นมาซักทีสินะ
..
หึหึ ..
ประโยคเดียว ประโยคเดิม .. ประโยคประจำตัว
เป็นใคร ใครก็คงต้องโมโหแน่ๆ..
..
"คืนนี้ไปนอนกับผมซักคืนสิ....."ขอโทษนะพี่เจี้ยว..
เป้ขอโทษ
..
+++++
ชอบเหมือนผมมั๊ย!
555+ แต่เป้มันแรงนะ มันเป็นผู้ชายที่แรง
แรงไม่แรงรอดูเรื่องนู้น ทั้งแรงทั้งร่าน (อู๊ยยย ต้องใช้คำนี้จริงๆ ซอรี่คนที่รับไม่ได้)
แต่.....!!!
แต่อะไรต้องรอติดตามนะครับ^^
ใครสงสัยว่าผมกำลังพูดถึงเรื่องอะไร ฝากติดตามอ่านกันด้วยนะครับ จะได้ไม่งง
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=28570.0รับรอง เรื่องนี้มันส์หยด 555+
พระ-นาย รบกันอ่ะ เคยเห็นปะ 555+ (เห็นบ่อยกับนิยายทั่วไป) แต่.. ลองมาอ่านดู เดี๋ญวก็รู้ว่ามันรบ...กันที่ไหน
5555555+
เอาอีกตอนปะ?
ถ้าไหวจะมาต่อให้^^ พอดีวันนี้ไมเกรนกำเริบ บวกกับนอนน้อยด้วย คืนนี้ยังต้องทำโครงงานที่ต้องส่งพรุ่งนี้อีก
(ผมเมพครับ ทำคืนเดียวเนรมิตเกรด A เคยเจอปะ?)
zhiki
โพลล์
หัวข้อ: ≥≥ รุก X รุก ≤≤ |ตอนพิเศษ2 -จบ- (อัพเดตรายชื่อผู้ซื้อรอบแรก) P.66/6.6.56 (อ่าน 703592 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก