หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218

[SoYiLovE]

อยากเห็นรูปหมอติ๊บบ้างอ่ะ ยังไม่เคยเห็นเลย

  อ่านถึงตอนปัจจุบันซะที

[nonae]

สวัสดีปีใหม่นะ คุณหมอทั้งสองและนายแฮ็คด้วย ขอให้มีความสุขทั้งกายและใจเลยนะ
เอิ่ม..หมอไม้ นึกไม่ออกเลยว่าอัดกันไปได้ยังไง
สงสารชิงช้าอันนั้นจังเลย อิอิ
ความกลัวนี่ อยู่คู่กะหมอไม้ซะจริง ๆ เลยนะ ยังไม่ชินอีกหรือ 5555
แบบนี้ ต้องให้หมอติ๊บ แกล้งซะให้เข็ด อิอิ

[scubii]

 

[pukpra]

ตอนขาไปงานวัดก็ดูสนุกดีเนอะหมอไม้ แต่พอขึ้นชิงช้าสวรรค์ หมดกัน มาดหมอหล่อ 555

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

แอบซุ่มอ่านเงียบๆ  วันนี้เข้ามาฮาพี่หมอไม้ 
คร่า  เชื่อแล้วค่า ว่าไม่กลัวความสูง  มีมาแก้ตัว เอ๊ย แก้ข่าวด้วย   555

[dr.mike]

  กลัวความสูง  กลัวผี  แต่ยังไงก็ไม่เคยกลัวจนหมดหล่อเลยนะ   ฮ่า ฮ่า

แวะมาอัพตอนต่อไปให้ตามประสาคนว่างงาน

ช่วงนี้หวานๆไปเรื่อยๆก่อน  ไงเป็นกำลังใจให้กันอยู่เหมือนเดิมก็เม้นท์ทักทายกันบ้างนะคร้าบบบ

จะได้มีกำลังใจต่อสู้ชีวิต

หลังจากโดนเด็กใจร้ายปล้นวันเด็ก  หมดกำลังใจเรย  ท้อแท้

[evilheart]

อ้าว นอกจากกลัวอาจารย์ใหญ่ ยังกลัวความสูงอีกหรอเนี่ย
เด็กใจร้ายเนี่ย ใช่คนที่ต้องกินไอติมตลอดหรือเปล่า

[patee]

อยากเห็นรูปหมอไม้ตอนกำลังกลัว.....จริงๆ

[dr.mike]

ล้างจานเสร็จแล้ว  เลยแวะมาทักทาย

ว่าแต่น้องแฮคหายไปไหนนี่

ผู้ใดพบเห็น  พามาอัพตอนต่อไปได้เลยคับ

พี่อัพให้ใหม่ไปสี่ห้าตอนละ

เอาใจช่วย

[scubii]

 

[Loidelohm]

จากล้านจานแล้ว หมอไม้อัพเกรดตัวเองไปทำไข่เจียวมั่งก็ได้นะครับ
หรือทำไข่ต้มก็ดีนะ แต่ว่าผมอยากกินไข่ลูกเขยฝีมือหมอไม้จัง
ฝากความไปหาหมอติ๊บด้วยนะครับ หนาวแล้วดูแลตัวเองด้วย พยายามอย่านอนเดี่ยวๆ
นะครับ ใช้หมอไม้ให้เป็นประโยชน์ทุกคืนด้วยนะครับ (ทำเผื่อคนโสดด้วยจะดีมากเลยครับ) อิอิ

[dr.mike]

เสื้อกาวน์เก่าๆ .......กับเราสองคน

ตอนที่ 137  คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการใต้ร่มผ้าเธอ อิอิ







หลังจากกลับถึงบ้านเรียบร้อยโดยปลอดภัยไม่ต้องเห็นสิ่งที่ไม่อยากจะเห็นและไม่ปรารถนาจะพบเห็นในตอนเกือบเที่ยงคืน

และพบว่าตอนนี้ป้าของเจ้าตัวเล็กก็นอนหลับอยู่หน้าทีวี  รอพวกเรากลับมาก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะปลุกป้าเข้าไปนอนหลับพัก

ผ่อนในห้องของป้า  เจ้าตัวจะเดินไปปิดประตูหน้าต่างบ้านให้เรียบร้อยปล่อยให้ผมอาบน้ำอาบท่า

ท่ามกลางอากาศหยาวเย็นยะเยือกไปจนเข้ากระดูก 

เสียงขากรรไกรของผมกระทบกันรัวราวกับปืนกลยังไงยังงั้น

รีบอาบน้ำให้เสร็จไปอย่างรวดเร็ววิ่งมุดเข้าผ้าห่มภายใต้ห้องนอน




ตอนนี้ห้องนอนถูกสร้างกั้นเป็นสัดส่วนจากส่วนอื่นๆของบ้านเป็นที่เรียบร้อย

และที่ผมอดประหลาดใจไม่ได้ คือภายในห้องนอนของเจ้าตัวเล็ก

ตอนนี้ดูเหมือนทุกอย่างจะคล้ายๆกับห้องนอนที่หอพักของเราสองคนที่พิษณุโลกเลยทีเดียว 

เตียงตัวใหญ่ถูกปูด้วยผ้าปูสีขาวเช่นเดียวกับผ้าห่ม ปลอกหมอน และหมอนข้างที่เป็นสีขาวสะอาดตา

แถมมีตุ๊กตาหมีตัวใหญ่หนึ่งตัวอยู่บนเตียงเหมือนกันเด๊ะ 

รูปที่ตั้งบนโต๊ะเล็กๆบนหัวเตียงก็เป็นรูปของเจ้าตัวเล็กรูปเดียวกันกับที่หอพัก

ตลอดจนโคมไฟหัวเตียงและเฟอร์นิเจอร์ทุกอย่าง

 


ผมเก็บคำถามไว้ถามเจ้าตัวเล็กไม่นานเจ้าตัวก็เดินดุ่มๆมาเปิดตู้ก่อนเดินหายเงียบไปและส่งสัญญาณมาเป็นเสียงน้ำจากฝัก

บัวดังมาแผ่วๆ ไม่นานเจ้าตัวเล็กก็เดินเข้าห้องมาอย่างไม่มีอาการขากรรไกรสั่นหรือสะทกสะท้านแต่อย่างใด 

อาจจะเป็นเพราะความเคยชินที่เจ้าตัวเล็กชอบที่จะอาบน้ำเย็นมากกว่าผมแหละมั้งที่เวลาอาบน้ำมักใช้ตัวช่วยเป็นเครื่องทำ

น้ำอุ่นเสมอๆ  ในขณะที่เจ้าตัวเล็กไม่เคยใช้เลย ความทนทานต่อความเย็นของเราสองคนจึ่งต่างกัน

ประกอบกับที่นี่คือนครพนมบ้านเกิดของเจ้าตัวเล็กเอง

จึงทำให้เขามีความคุ้นเคยกับอากาศที่นี่มากกว่าผมซึ่งเป็นคนต่างถิ่นเข้าไปอีกประการหนึ่ง 

และผมก็เพิ่งเรียนรู้อีกหนึ่งสิ่งขึ้นมานี่เองว่านครพนม  เป็นดินแดนแถบอิสานเหนือที่มีลักษณะอากาศแทบจะไม่ต่างจากภาคเหนือ

ก่อนหน้านี้ผมเข้าใจผิดมาตลอดว่าจังหวัดที่หนาวที่สุดในแถบภาคอิสานคือเมืองเลย  เพราะมียอดภูอยู่หลายแห่ง 

ก่อนจะมารับข้อมูลจากเจ้าตัวเล็กวันนี้ว่าที่นครพนมเป็นเมืองที่ราบสูงไม่มียอดภูยอดดอยเหมือนเมืองเลยหรือจังหวัดในแถบภาคเหนือๆ 

ถ้าไม่วัดอุณหภูมิกันบนยอดดอยที่อากาศต้องหนาวเย็นกว่าบนพื้นราบอยู่แล้ว 

ถ้าวัดตัวจังหวัดต่อตัวจังหวัดหรือเอาอุณหภูมิเฉลี่ยทั้งจังหวัดมาวัดกันแล้ว

อุณหภูมิที่นครพนมจะหนาวกว่าจังหวัดใดๆในแถบภาคอิสานเลยทีเดียว 

อย่างวันนี้ที่ข่าวพยากรณ์อากาศบอกอุณหภูมิของนครพนม 14 – 32 องศาเซลเซียส

ในขณะที่จังหวดเลยอยู่ที่ 18 - 32องศาเซลเซียส 

แต่ตอนนี้เทอร์โมมิเตอร์ข้างฝาบอกอุณหภูมิที่ 9 องศาเซลเซียสในตอนเกือบเที่ยงคืน

 


ผมเดินดุ่มๆมาพร้อมผ้าห่มผืนเล็กเมือพบว่าเจ้าตัวเล็กเดินออกมานอกห้องนอนแล้วก็เงียบไปสักพักนึงแล้ว

'' มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้ฮึ อากาศหนาว น้ำค้างลงแรงเดี๋ยวก็ไม่สบายเอาหรอก  ผมเอ่ยทักขึ้นจากทางด้านหลังก่อนใช้ผ้าห่มผืนเล็กคลุมร่างบางที่นั่งอยู่บนเก้าอี้โยกตรงลานข้างบ้าน

'' ก็มานั่งดูดาว  ที่ไหนๆก็ดูดาวไม่สวยเหมือนที่นี่  นานเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ที่ติ๊บเอาแต่ก้มหน้าอ่านหนังสือ  ไม่มีโอกาสได้แหงนหน้ามองดาวเลย ''

'' อืมม  ก็ใช่เนอะบ้านติ๊บอะมันไม่มีแสงอื่นมาบดบังไม่มีแสงสปอตไลท์ แสงไฟนีออนมาฉายแสงแข่งกันเลยทำให้มองดาวได้ชัด  งั้นเดี๋ยวพี่นั่งมองดาวเป็นเพื่อนน่ะ ''  ผมแกล้งขอไปงั้นแหละเพราะรู้ว่าเจ้าตัวเล็กไม่ขัดข้องหรอกแต่ผมก็หนักข้อขึ้นเมื่อแกล้งเบียดร่างใหญ่ๆของผมเองลงบนเก้าอี้โยกตัวเดียวกับเจ้าตัวเล็ก

'' อ้าว  แล้วจะมาแย่งติ๊บนั่งทำไมละคับเนี่ย ''  เจ้าตัวเล็กหันมามองหน้าผมค้อนๆก่อนใช้มือผลักผมออกจากเก้าอี้โยกแต่มีหรือจะต้านทานแรงตื๊อและพละกำลังของผมไหว ไม่นานเจ้าตัวเล็กก็อยู่ภายในอ้อมกอดผมเรียบร้อยบนเก้าอี้โยกตัวเดิมและภายใต้ไออุ่นจากผ้าห่มผืนเดียวกัน

'' อย่าผลักไสพี่ไปไหนเลย  พี่มีเวลาอยู่กับคนรักของพี่น้อยลงเต็มที่แล้วติ๊บ
พี่อยากเก็บเวลาที่เราได้อยู่กัยสองคนไปนานๆ พี่อยากใช้ทุกเวลาทุกนาทีไปกับคนที่พี่รักให้มากที่สุดและมีค่ามากที่สุด
เผื่อว่าเวลาที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเราจะไม่ได้เสียดายว่าทำไมตอนนั้นเราไม่ทำอย่างนั้น  เราไม่ทำอย่างนี้ 
พี่อยากทำทุกอย่างที่ใจพี่อยากทำดีกว่ามาคร่ำครวญเอาในตอนเวลาที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน   ติ๊บคิดเหมือนพี่มั้ย ''   
ผมเอ่ยกระซิบเบาๆข้างหูเจ้าตัวเล็กที่กำลังแหงนหน้ามองดาว

 
'' คับ ติ๊บก็อยากใช้ทุกเวลาอยู่กับพี่ไม้ให้นาน และมีคุณค่าที่สุดเหมือนกันคับ '' 
เจ้าตัวเล็กตอบก่อนหันหน้ามาสบตาผมแว๊บๆก่อนจะก้มหน้างุดไปด้วยความเขินอายเมื่อพบสายตาวาบหวามของผมแต่มีหรือที่ผมจะปล่อยโอกาสโรแมนติกกันสองคนแบบนี้หลุดลอยไป





ผมใช้มือช้อนคางเจ้าเล็กให้เงยหน้าขึ้นมาสบตาผมท่ามกลางแสงสลัวจากแสงจันทร์และหมู่ดาวในคืนอันหนาวเหน็บ

ก่อนก้มหน้าลงไปจูบปากบางๆที่ช่างเจรจาและผมก็หลงใหลปากบางนี้นักหนา 

หนักหน่วง แนบแน่น และเนิ่นนาน จึงปล่อยเจ้าตัวเล็กเป็นอิสระจากการจูบอันดูดดื่มและอ่อนหวาน



'' เกือบสามปีแล้วที่เรารู้จักกันติ๊บรู้มั้ยว่าติ๊บเข้ามาเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตของพี่ไปบ้าง ''

ผมเอ่ยกระซิบถามข้างๆหูเจ้าตัวเล็กอีกครั้ง

'' ไม่รู้อะครับว่าติ๊บเข้ามาเปลี่ยนแปลงพี่ไม้ยังไง  แต่ที่ติ๊บรู้พี่ไม้ก็มาเปลี่ยนแปลงชีวิตของติ๊บไปมากเลยนะ ''

'' จริงเหรอ  แล้วตอนนี้ติ๊บคิดยังไงกับพี่อะ ''  ผมแกล้งเอ่ยถามเข้าไปใกล้อีกจนปากผมชนกับแก้มที่ตอนนี้ถ้ามีไฟคงได้เห็นว่ามันแดงระเรื่อไปแล้วแน่ๆ

'' จะถามเมื่อวาน  วันนี้  หรือวันไหนพี่ไม้ก็จะได้คำตอบเดิมจากติ๊บตลอดแหละคับ ''

เจ้าตัวเล็กเลี่ยงที่จะตอบแต่มีเหรอที่ผมจะยอม

'' คำตอบเดิมคือคำตอบไหนอะ  ช่วยย้ำให้พี่มั่นใจหน่อยซิ ''

'' ติ๊บก็ยังเป็นติ๊บที่เกิดมาเพื่อพี่ไม้  เป็นของพี่ไม้ และรักพี่ไม้ไปตลอดไงคับ  ''




โห  สุดยอดมากครับคำตอบนี้ ทำเอาผมตัวลอยละลิ่วท่ามกลางอากาศหนาวเย็น

แต่ผมรู้สึกอบอุ่นเพราะคำตอบนี้ของเจ้าตัวเล็กขึ้นมาอย่างประหลาดก่อนก้มหน้าลงไปจูบดูดดื่มอีกครั้งด้วยความรักท่วมท้นหัวใจไม่แพ้กัน

'' ติ๊บรู้อะไรมั้ยว่าติ๊บทำให้พี่รักติ๊บได้อย่างหมดหัวใจโดยไม่มีข้อแม้
พี่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าคนหนึ่งคน  จะรักใครได้มากมายขนาดไหน 
จนพี่ได้มาเจอและได้รักกับติ๊บพี่ถึงเพิ่งจะรู้และเข้าใจว่าคนหนึ่งคนสามารถรักใครได้มากมายขนาดไหน 
รักโดยไม่มีข้อแม้เงื่อนไข และรักได้มากกว่ารักตัวเอง  ติ๊บรู้มั้ยว่าติ๊บมีคุณค่ากับพี่แค่ไหน ''

'' แค่ไหนเหรอคับ '' เจ้าตัวเล็กยิ้มน้อยๆในขณะที่รอคำตอจากผม

'' ในวันนึงที่พี่ไม่ได้อยู่กับติ๊บหรือมีเหตุอะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้เราไม่ได้อยู่ด้วยกันหรือเลิกลากันไป 
พี่อาจจะยังมีลมหายใจต่อสู้และดำเนินชีวิตต่อไปในวันข้างหน้า 
แต่วันนั้นพี่คงอยู่โดยไม่มีหัวใจแล้วละ  พี่รักติ๊บนะ  รักมาก  รักมากที่สุดเหมือนที่พี่เคยบอกติ๊บ ''




แทนคำตอบผมได้รับคำขอบคุณเป็นการจุ๊บเบาๆที่คางของผมจากเจ้าตัวเล็ก

และผมก็กระชับร่างบางนั้นมาอยู่ในอ้อมกอดของผมแนบแน่นขึ้นไปอีก

ไออุ่นจากร่างกายของเราสองคนภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันถูกถ่ายทอดส่งผ่านซึ่งกันและกัน

ตอนนี้ผมรับรู้ได้ถึงจังหวะหัวใจที่เต้นเร็วและรัวของเจ้าตัวเล็กเมื่อริมฝีปากของผมกดลงไปดูดดื่มอยู่กับปากบางๆ

มือที่สั่นและหนาวเย็นล่วงล้ำเข้าไปภายใต้เสื้อผ้าหนาและอบอุ่นไปทั่วแผ่นหลัง

โอบกอดและส่งผ่านความอบอุ่นให้แก่ร่างบางเนิ่นนานจากความเหน็บหนาว เป็นอบอุ่น และตอนนี้ผมว่ามันเริ่มเร่าร้อนแล้ว

ก่อนที่ผมจะอดใจตัวเองไม่ไหวจึงได้แต่ช้อนร่างบางขึ้นหลังเดินเข้าบ้านไปเพราะน้ำค้างเริ่มแรงและอากาศหนาวเย็นจนเราสองคนเริ่มสั่น 




ไปส่งผ่านไออุ่นให้กันในห้องของเราดีกว่า…….









ปล.ขออนุญาตอัพเดทตอนต่อไปด้วยตนเอง   เพราะวันนี้นักโพสของไปทำตัวเนียน   เอ้ย  ไปเที่ยวที่ประเทศเพื่อนบ้านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว   ไว้ทางการส่งกลับนายแฮคเมื่อไหร่  คงได้เห็นมาทำหน้าที่โพสกันต่อไปนะคร้าบ  แอบแซว

[icyblue]

หมอไม้ หมอติ๊บ สวีท หวานแหวว เหมือนข้าวใหม่ปลามันตลอดเลย อ่ะ


โรแมนติคซะ   โอย ไปกินน้ำแก้เขินดีก่า  (ได้ข่าวเค้าไม่ได้บอกรักเองนะ เกี่ยวไรด้วยเนี่ย)



  2 คุณหมอ & น้อง hackz ( หนีเที่ยวไปเหล่หนุ่มเพื่อนบ้านเหรอเนี่ย  ) 

[darling]

+1 อิจฉาความหวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

[Pra2]

   หวานตลอดเลยน่ะค่ะ
อยากจะบอกว่า อิจฉาาาาาาา มากมาย 

[evilheart]

หวานตลอดเลยนะ
น้ำตาลเต็มบอร์ดไปหมดแล้ว

[StillLoveThem]

...งานวัดที่เล่ามาเคยเห็นหมด ไม่เคยเห็นก็เกมหนู นี่แหละ แปลกๆดี
...คำพูดแต่ละคำ ที่พูดออกมานี่ มัดทั้งตัวและหัวใจ ของกันและกันเลยนะ..คุณหมอ

[dr.mike]

   ก็ตอนนั้นบรรยากาศมันเป็นใจอะคับ

หนาวบ้าง  กอดกันบ้าง  ฉึกๆบ้าง

ก็ตอนนั้นมันหวาน

แต่ตอนนี้มีเล่นบทโหดบ้าง 

ผมก็เลยต้องกลัวบ้าง  หงอยบ้าง  อะไรบ้าง ตามประมา  ไม้เกียมัวร์

[Bee_YJ]

หวานท่ามกลางบรรยากาศหนาวๆ
แบบนี้ก็คงอบอุ่นขึ้นมากมาย

[thehackzzi]

เข้ามาฮาาาา แล้วก็เดินออกกระทู้ไป

แซวได้แซวไป อย่าให้ถึงทีเราบ้างนะ(ขำขำ)

เพิ่งกลับมาจากลาวครับ คิดถึงบ้านเกิดแทบแย่(พูดเล่น)

ตอนต่อไปยังไม่ได้อ่าน แต่ท่านพี่แกอัพไวจัง อัพแบบไม่ทันตั้งตัว

ไปเที่ยวลาวได้อะไรกับมาเยอะแยะครับ

อยากบอกว่าคนลาวน่ารักมาก อัธยาศัยดีคอดๆ เป็นกันเอง

แต่น่าเสืยดายค่าเงินของเขาต่ำมาก 1บาท=250กีบ

เด๋ยวเอาเงินลาวมาฝาก ตอนนี้มีเงินลาว1000กีบ

ตอนต่อไป เจอกันที่หน้า 161 เน๊าะะ(ขอตัวไปอ่านตอนต่อไปดีกว่า คิคิ)

ปล. กลับมาจากลาวพร้อมความเหนื่อย แต่ก็ไม่สู้เท่ากับที่ว่ามานั่งหน้าคอมก่อนเป้นอันดับแรก นั่งหัวเราะอยู่คนเดียว แล้วก็ออกจากกระทู้เงียบๆ

[dr.mike]

     หมอติ๊บนะคับแวะมาทักทาย   

หวังว่าคงยังไม่ลืมกันไปหลังจากห่างหายกันไปซะนาน

ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ทุกรีพลาย ที่ทำให้อ่านแล้วรู้สึกว่าชีวิตติ๊บมีคุณค่า

มันเหมือนเป็นกำลังใจดีๆตอบแทนที่เราเป็นเด็กดีมาตลอด

วันนี้ทำงานแล้ว  เป็นหมอที่ดีของคนไข้แล้วคับ  แต่เดี๋ยวอีกไม่นานก็จะโกอินเตอร์แล้ว



แวะมาทักทายน้องแฮคที่โกอินเตอร์ไปก่อนหน้าติ๊บเรียบร้อย

แต่ประสบการณ์ต่างกันเล็กน้อยคือตอนที่ติ๊บไปเที่ยวเมืองลาวนั้น   

พี่ไม่ต้องแลกเปลี่ยนเงินเลยนะ  เพราะถ้าเราไม่เข้าไปในส่วนลึกๆห่างจากชายแดนไทยมากๆ

ชาวลาวเขาก็ยังใช้เงินไทยนะ  และยินดีมากกว่าที่จะรับเงินลาวด้วยซ้ำไป

ว่าแต่ไปเมืองลาวทั้งที  มีไรติดไม้ติดมือมาฝากแฟนคลับหรือเปล่า

ปล.มีโอกาสจะไปเที่ยวลาวอย่าลืมแวะเที่ยวนครพนมน่ะ  วัฒนธรรมสองฝั่งโขงงดงามไม่แพ้กันน

[8X]

อิจฉาๆ หวานเชื่อมเลยนะหมอไม้ อิอิ

จิ้มๆ หมอติ๊บหายไปนานเลยนะค่ะ
คิดถึง คิดถึง

เพิ่มเติมข้อความค่ะ

[dr.mike]

  คิดถึงเช่นกันค้าบบบบ 

สุขสันต์ปีใหม่  วันเด็ก  วันครู  พร้อมกันทีเดียวเลยนะคับ   อิอิ

[veeva]

  ดีค่ะหมอติ๊บ แวะมาทักทายแอบซุ่มอ่านมาทั้งวัน แจ็คพอร์ตมากเลย ขอให้หมอติ๊บกะพี่หมอไม้มีความสุข สุขสันต์ทุกๆวันเลยนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวเป็นFC ด้วยคน   

[scubii]

อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แบบนี้ฆ่ากันเลยดีกว่า อิอิ


หวัดดีคับหมอติ๊บ แอนด์ หมอไม้ ^^

[8X]

สวัสดีปีใหม่(อีกซักครั้ง) วันเด็ก(เด็กของหมอไม้ อิอิ) วันครู(ที่จะถึงเร็วๆนี้) เช่นกันค่ะ
วันเด็กที่ผ่านมาหมอไม้ให้ของขวัญอะไรหละค่ะ หุหุ

ปล. แวะมาบ่อยๆนะคะ มาเผาเอ๊ยเล่าเรื่องหมอไม้ให้ฟังบ้างไรบ้าง กร๊ากกกก

[dr.mike]

   พอดีตอนนี้ลุง  เอ้ยพี่แกงอนติ๊บอยู่อะคับ 

ไม่รู้ว่างอนเรื่องไรน่ะเอาแต่กินๆ 

อุตส่าพาไปกินปลานึ่งซีอิ๊วมาหันมาแว๊บเดียวปลาหมดไปเรียบร้อยหมอไม้จัดการแต่เพียงผู้เดียว

แล้วก็ทำหน้างอน( พร้อมหัวเถิก ๆ) ว่าติ๊บเอาแต่คุยกะเพื่อนที่บังเอิญเจอกัน

พี่แกงอนเลยกินประชดซะพุงกางเลย

อืมมม  เหตุผลฟังขึ้นนะลุง  งุงิๆ

[gtower]

ขอหนุ่มลาวแบบตี๋หน่อยมีมะ 

อุ๊ยข้างบนหมอติ๊บบบบบบบบบบบบบ

ปล.ระวังหมอไม้บวมไปกว่าเดิมนะ อิอิ

[แอบซุ่ม]

ยังคงน่ารักอย่างสม่ำเสมอ....รักและดูแลกันตลอดไปและรักกันเบาๆนะค่ะ (แอบซิงกูล่าร์เล็กๆ   )

[roseen]