ไม่ได้จะดึงให้เศร้านะ แต่คิดดูให้ดี ถ้าคุณเชษฐ์ ยังอยู่ ปีนี้คงจะได้กลับมาหาคุณโมแล้ว
เรื่องคุณมีทั้ง สุข สนุกและเศร้าปนกันไปนะครับ ผมอ่านแล้วร้องไห้เลย

(ไม่ได้เว่อร์ร้องจริงๆนะครับ)
มันก็เป็นไม่ได้หรอกเนอะ ที่จะรักใครสักคนโดยไม่เจอการสูญเสียคนที่เรารักไป
อ่านไปก็กลัวเหมือนกันที่ผมจะสูญเสียคนที่เรารักไป
แต่ขอชื่นชมคุณโมมากๆเลยนะ ที่เข้มแข็งได้ขนาดนี้ เป็นผมวันแรกที่รู้ข่าว คงนอนให้น้ำเกลืออยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว
แต่ก็นะ ถึงแม้คนที่เรารักจะจากไป แต่ความรักยังคงอยู่ ความทรงจำดีๆ ยังคงเหลือ เป็นกำลังใจให้นะครับ
ฝากถึง เชษฐ์น้อยด้วยนะครับ
ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง เรียนเก่งๆ โตขึ้นเป็นนายตำรวจ นะ อิอิ
ปล.ชื่นชมคุณโมจากใจจริงเลยครับ คุณเป็นคนที่สุดยอดจริง ชื่นชมในความอดทน ชื่นชมในความเข้มแช็ง ชื่นชมในความรักของคุณและคุณเชษฐ์ แล้วก็ขอให้ความรักของคุณกับคุณเชษฐ์สวยงามในความทรงจำของใครหลายๆคนที่ได้เข้ามาอ่านอย่างนี้ตลอดไปนะครับ ^^