“ฮัลโหล นิวว่าไง”
“อืม เรื่องนี้ สงสัยมันยังไงยังไงอยู่นะเก่ง”
“แล้วมันคืออะไรอ่า””
“ก็แบบว่า พี่ต้นไปรู้จักกับยายดาตอนไหน”
“ไม่รู้เหมือนกันไม่ได้ถาม”
“นั่นนะสิ แกรู้มั้ยว่าพี่ต้นเป็นสุภาพบุรุษขนาดไหน บ้านพี่แกฐานะก็ดี ทำไมจะเลี้ยงแม่ของลูกตัวเองไม่ได้”
“อย่างนี้แสดงว่าที่คุณดาพูดมามันไม่เป็นความจริงนะสิ””
“ไม่แน่นะเก่งอะไรก็เกิดขึ้นได้ ชีวิตของแกก็เป็นตัวอย่างแล้วนิ อย่าไปเชื่อสิ่งที่เรายังไม่ได้พิสูจน์”
“แล้วจะพิสูจน์ยังไง นี่ยายมดก็ต้องแต่งงานแล้วนะ ถ้ามันเป็นความจริงแสดงว่ามดกำลังถูกหลอกอยู่นะ”
“เก่ง แกก็ใจเย็นๆสิ ชั้นร่าแกรักมดมากแค่ไหน แต่เรื่องนี้ต้องค่อยๆจัดการ ชั้นว่ามันต้องมีอะไรอยู่เบื้องหลังแน่ๆ”
“เบื้องหลัง?????????????????????????????”
“ใช่ ชั้นไม่เชื่อว่าเรื่องนี้มันเป็นอย่างที่แม่เลขาของนัทพูดนะสิ เพราะชั้นเชื่อใจพี่รหัสชั้น”
“นี่แก แค่นี้มันจะเชื่อได้ไง”
“ก็มันบอกไม่ถูก อ่า มันเป็นเซ็น แกเข้าใจมั้ย”
“ไม่เข้าใจ”
“หุย เข้าใจอะไรยากยังวุ้ย”
“อ่าว นิว ไหงมาว่ากันอย่านั้นละ”
“ก็แกช่วยเข้าใจอะไรหน่อยสิ ชั้นไม่อยากจะบอกแกเลยจริงๆว่า แม่เลขา คุณดาคนสวย คุณดาคนดี ที่จะแย่งสุดที่รักของแก มันมั่วขนาดไหน”
“แล้วขนาดไหน”
“เอาเป็นว่า ถ้าเอ่ยชื่อแม่นี่ในผับแล้ว ไม่มีใครไม่รู้จัก”
“แสดงว่าเขาเป็นคนกว้างขวางเหมือนแก”
“อย่างนั้นก็ดีนะสิ แต่ว่า ชื่อเสียงของแม่เลขาสาวน่านนะ มันคาวมากเลยนะ เห็นเขาบอกกันว่าใครหน้าตาดีหน่อย เงินหนา ก็เอาแม่นี่ขึ้นเตียงได้สบายๆ แล้วแกคิดหรอว่าแม่นี่จะมาหยุดที่พี่ต้น แกสัเกตมั้ยว่าเริ่มแรกมันก็พยาบามจับนัท พอทีหลังมันก็มาจับพี่ต้น แกลองคิดดูสิว่าทำไมชีวิตแม่นี่ถึงเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตแกและคนรอบตัวแกอย่างนี้ ...............”
“มันอาจจะบังเอิญก็ได้ เขาท้องอยู่นะ เขาจะโกหกทำไม”
“น่านนะสิที่น่าคิด แกก็รู้ว่าธุรกิจ แล้วก็ฐานะของแม่นี่มันไม่ดีใช่มั้ย แรกๆมันอาจจะจับนัทของแกก็ได้ แต่ไม่ได้มันก็เริ่มไปจับคนอื่น นี่ก็อาจจะเป็นคราวซวยของพี่ต้นก็ได้ และต้องมีใครอยู่เบื้องหลังแน่ๆ”
“คนคนนั้น คือใคร”
“คนคนนั้นอาจจะเป็นคนใกล้ตัวแกได้ เพราะเขารู้ความเคลื่อนไหวของแกหมด รู้ว่าจุดอ่อนของแกคือใคร ถ้าเล่นงานแกไม่ได้แล้วมันจะเล่นงานใคร แน่นอนมันไม่เล่นงานชั้นแน่ๆ เพราะเกมอยู่ติดกับชั้นตลอด เหลือแต่มดที่เพิ่งเจอกับพี่ต้น และก็ไม่มีอะไรมายันได้ว่าพี่ต้นกับเลขาแกไม่เคยรู้จักกัน เพราะว่าพี่ต้นกับมดก็เพิ่งรู้จักกันไม่นาน ความไว้วางใจมันต้องไม่มั่นคงแน่ๆ”
“อืม น่าคิดเฮะ แต่เราก็ไปว่าเขาฝ่ายเดียวไม่ได้นะ เพราะถ้าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง แสดงว่ายายมดจะต้องตกที่นั่งลำบาก ไปใช้สามีชาวบ้าน”
“ก็อาจจะเป็นไปได้ ขอเวลาสองวัน แล้วจะมาคลายข้อสงสัย แต่ตอนนี้แกห้ามทำอะไร ต้องให้คนดูแม่นี่ตลอด อย่าให้ทำอะไรนอกลู่นอกทาง อย่าให้เข้าใกล้แก นัท พี่ต้น ยายดา และสืบเรื่อเพื่อนสนิทด้วยเพราะอาจจะทำเรื่องนี้มีทางออกเร็วขึ้น เข้าใจ”
“รับทราบครับผม”
“อืมดีมาก จะรีบสืบให้ นะ เห้ออ นี่พวกแกเห็นชั้นเป็นอะไรเนี่ย ชอบให้มานั่งสืบโน่นสืบนี่”
“อ้าวแกไม่ชอบหรอ เห็นตอนเด็กๆชอบอ่านโคนัน จนชั้นคิดว่าแกจะเปิดบริษัทนักสืบไปละ”
“เอออ ไอคุณเก่ง แค่นี้นะ รมเสีย”
“ครับท่าน”
“เออ เจอกัน”
“ครับท่าน”
“อย่าลืมที่สั่งละ”
“ครับท่าน”
“จะเล่นอีกนานมั้ย”
“โหหหห นี่ขี้น้อยใจตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”
“เอออ ไปละ บาย”
“เออ บาย”
.................................................................................
“นัท”
“ครับท่าน””
“เฮ้ย””
“ครับท่าน”
“อย่ามาเล่นนะ”
“โอ๋ ที่รัก อย่างอนนะ”
“อืม”
“ว่าไงครับ เรียกนัททำไม”
“ตอนนี้นัทอยู่ห่างๆแม่ดานั่นหน่อยนะ ไม่รู้มาไม้ไหน กูรูบอกว่ามันมีซัมติ้งรอง”
“ครับผม”
“ย้ายแม่นี่ไปช่วยงานฝ่ายประชาสัมพันธ์ก่อน”
“ครับ”
“ดีมาก อ้ออ ช่วงนี้กเก่งจะเข้ามาทำงานด้วยทุกวัน”
“จริงหรอครับ งั้นเดี่ยวนัทให้คนมาต่อเติมห้องนอนดีกว่า”
“ทำไปเพื่อ””
“อ้าวก็ได้พักผ่อนเวลาเครียดๆ แล้วมีเก่งอยาใกล้ๆ เราด้ออกกำลังกายกันด้วย””
“ไอบ้า ไอลามก”
“เอาจริงนะครับ”
“เออ งั้นอย่าลืมเรียกชั่งมาด้วยนะ”
“จริงหรอครับ”
“เอออ ถ้าห้องไม่เสร็จภายในสองวันนะ นัทต้องไปนอนกับเจ้าวุ้นเส้นที่ห้องรับแขกสองเดือน”(วุ้นเส้น คือ หมาที่บ้าน)
“โห คอยดูนัทจะทำให้เสร็จ ถ้าห้องเสร็จเก่งก็ต้องเสร็จเหมือนกัน”
“เออ ให้เสร็จก่อนละกัน”
“รับรอง เสร็จชัวร์”
แล้วนัทมันก็ไปโทรศํพท์สั่งโน่นี่มากมายครับ เหอะๆๆ ที่ผมยอมให้สร้างห้องพักผ่อนไม่ใช่ว่าจะอะไรกันหรอกนะครับ แต่อยากให้นัทพักผ่อนบ้าง เท่านั้นเอง เพราะตอนนี้เขาทำงานอยู่คนเดียว อิอิ ผมไม่ทำ เขาก็เลยต้องเหนือย มาก จะได้พักผ่อน อีกอย่างเวลาน้องกัสมาจะได้มีที่นอน ที่เล่นเกม ที่ทำการบ้านส่วนตัวด้วย ครอบครัวเราจะได้อยู่พร้อมหน้ากันมากขึ้น เห็นมะ ผมนะมองการไกลอิอิ
..............................................................................
“นัท”
“ครับ”
“นัทรู้มั้ยว่าคุณดาเ ขามีเพื่อนสนิทม้ยที่เรารู้จักกันอะ หรือไม่ก็มีญาติที่เรารู้จัก หรือว่าดูแลใครเป็นพิเศษ”
“นัทก็ไม่ค่อยรู้ครับ เพราะว่าไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่”
“หรอ ลองนึกดูดีๆดิ”
“เก่งจะรู้ไปทำไมครับ”
“อ้าว ก็คนมันอยากรู้นิ”
“งั้นเดี่ยวนัทลองนึกๆดูนะครับ”
“อืม ไม่มีนิครับ นอกจากคุณยุ้ย ที่สนิทกัน ส่วนคนที่มาติดต่องานก็ไม่ค่อยสนิทกับใครเท่าไหร่ แต่เอ้.........................๐
“................”
“......................”
“อ่าเงียบ”
“ครับผม ดุจังวันนี้ ดูเหมือนว่าช่วงที่น้ำเขามาติดต่อที่บริษัทคุณดาจะดูแลดีเปนพิเศษนะครับ”
“เช่น .................”
“คือ น้ำเขาจะรู้ว่าผมอยู่ที่ไหน ทำอะไร ไปกับใครอ่าครับ เหมือนกับว่าเป็นเลขาของนัท”
“หรอ แล้วเป็นไงอีก”
“น้ำจะมาปรากฏตัวทุกครั้งที่นัทว่าง ครับ”
“อืม น่าคิดเฮะ”
“ก็มีแค่นี้”
“อืมม เอ้เดี่ยวนะ แล้วตอนที่น้ำมาหานัทไปกับเขาบ้างมั้ย”
“ก็มีบ้างครับ”
“หึหึ”
“อย่าหึงนะครับ ไม่มีอะไรกันจริงๆ สาบาน”
“อืมก็ได้ จำเลยให้การที่เป็นประโยชน์เรื่องนี้ยกคำร้อง”
“ครับผม งั้นเดี่ยวเก่งมานะ”
“ไปไหนครับ”
“ไปหาคุณยุ้ย””
“ครับผม แต่จะเที่ยงแล้วนะ อย่าลืมไปทานข้าวด้วย”
“งั้นนัทโทรไปจอง เดี๋ยวเก่งกลับมารับ”
“รับทราบครับท่าน”
“ดีมาก น่ารักอย่างนี้เดี่ยวพาไปอาบน้ำแต่งขนกับวุ้นเส้นนะครับ”
“เห้ยยยยยยยยยย เก่ง”
..............................................................................
“คุณยุ้ย”
“คะท่าน มีอะไรให้รับใช้คะ”
“เรียกอย่างเดิมก็ได้ครับ”
“คะ คุณเก่ง”
“คุณยุ้ยทราบมั้ยครับว่า คุณดาเขาสนิทกับคนที่ชื่อว่าน้ำมากมั้ย”
“เอ้ รู้สึกว่าเป็นญาติกันนี่ละคะ คุณน้ำที่เคยมาหาท่านประธานบ่อยๆใช่มั้ยคะ”
“สงสัยจะใช่มั้งครับ”
“อุ้ยย ขอโทษคะ”
“ไม่เป็นไรครับ”
“แล้วนอกจากนี้ เขามีเพื่อนสนิทคนอื่นๆมั้ย”
“ดูเหมือนว่าจะชื่อ หวานมั้งคะ เห็นคุยโทรศัพท์บ่อยๆ”
“หวาน ชื่อนี้แน่หรอครับ”
“คิดว่าใช่นะคะ เพราะว่าคุยโทรศัพท์บ่อยๆ”
“ครับ ขอบคุณมากครับ แล้วงานเป็นไงบ้าง”
“ดีมากคะ ขอบคุณคุณเก่งมากนะคะที่ให้โอกาส”
“ยินดีครับ คนดีย่อมได้รับผลตอบแทนที่ดี”
“คะ ดิชั้นจะตั้งใจทำงานนะคะ”
“ขอบคุนนะครับ ถ้าคุณทำงานดี ผมจะไม่ลืมคุณยุ้ย”
“””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””
“ฮัลโหลนิว”
“เก่ง นี่ยังไม่ถึงสองวันเลยนะ”
“อ้าว หรอ งั้นอีกสองวันค่อยโทรบอกเรื่องที่สืบนะ”
“เออ งั้นก็เอาไปสืบเองเลยไป”
“ทำไมช่วงนี้ขี้งอนจัง หรือว่าเกมไม่ทำการบ้าน”
“ที่เป็นอย่างนี้เพราะช่วงนี้ไม่รู้ไปกินยาดีอะไรมาก ไม่ค่อยได้นอน เลยหงุดหงิดบ่อย แกลองให้นัทเขาถามเคล็ดลับจากเกมดูสิ เผื่อแกจะได้ลดควาวว่องไวได้บ้าง”
“เหอะ แค่นี้ก็พอแล้ว เข้าเรื่องๆๆๆ”
“เออ ว่ามา”
“คือเรื่องันเป็นอย่างนี้นะ...............................................................................เล่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ “
“อืม อย่างนี้นี่เอง คิดไว้แล้วไม่ผิดเลยจริงๆ”
“แกรู้แล้วหรอ”
“แค่คิดดูว่ามันน่าจะเกี่ยวข้องกัน”
“อืมม แกนี่เก่งจริงๆ”
“แน่นอน”
“แล้วเอาไงต่อ”
“หึหึ”
“เป็นไรวะ”
“เออน่า เอาตามที่ชั้นบอก เดี่ยวจัดการชะนีทั้งสามตัวเอง คราวนี้เอาให้ตายเลย”
“เห้ย เบาๆหน่อยก็ได้นะเว้ยย”
“เออน่า ไม่ถึงกับตายหรอก”
“งั้นก็ให้แกจัดการนะ มีอะไรให้ช่วยก็บอก”
“อ้าว ไหงมาชั้นทำคนเดียวอ่า”
“ก็แกเก่งเรื่องนี้ มีอะไรก็บอกมาจะจัดการให้ ขี้เกียจคิดแล้ว ปวดหัวกับพวกนี้มามากแล้ว เมื่อไหร่จะจบก็ไม่รู้”
“ถ้าแกอยากให้จบ แกก็ยกผัวแก ให้คนใดคนหนึ่งไปสิจะได้จบ”
“ก็ให้ไปแล้วแต่ไม่เอา”
“แกให้แต่ตัวใครจะไปเอา”
“อ้าวก็เห็นแย่งกันนักนิ”
“เอออ จร้า ระวังเขาไปแกจะเสียน้ำตา”
“เออ ไม่เสียมากหรอก เอาไปแต่ตัว แต่เขาคงไม่ไป แต่เกมไม่แน่นะ อาจจะไปก็ได้”
“ไอเก่ง แกอย่าเอาชะนีสามตัวมายุ่งเลยนะ เกมของชั้น”
“เอออ แกรีบจัดการแล้วกัน”
“ครับท่าน”
“แค่นี้นะ จะไปกินข้าวกับนัท”
“เอออ บาย”
“บาย”
...................................................................................................
“นัทครับ”
“ครับเก่ง”
“หิวแล้ว ทำงานเสร็จยังครับ”
“แล้วครับ เก่งมานี่หน่อยสิครับ”
“ว่าไง” เก่งเดินเข้าไปหานัท
“มาให้หอมหน่อยครับ”
“อืม”
นัทค่อยๆบรรจงหอมไปที่แก้มอมชมพูของคนที่ตนเองรักมากที่สุด
“พอยังครับ”
“พอแล้วครับ แต่คืนนี้เพิ่มรอบอีกได้มั้ย”
“ครับ”
“เก่งครับ นัทรักเก่งนะครับ”
“ครับ เก่งก็รักนัทครับ”
“งั้นเราไปกินขาวกันนะครับ ช่วงบ่ายนี้ไม่ต้องเข้างาน เราไปรับลกกันนะครับ”
“อืม ไปรับน้องกัส อ้าวแล้วงานละ”
“ไม่เป็นไรครับ เคลียร์แล้ว เดี๋ยวช่วงบ่ายเขาจะมาทำห้องครับ พรุ่งนี้ก็อยู่ได้เลย”
“ห๋า ว่าไงนะ”
“เดี่ยวมีคนมาทำห้องพักผ่อนไงครับ จะได้เสร็จไวๆๆๆ เราจะได้.................กัน”
“เห้ยไมมันเร็วจัง”
“ก็นัทอยากให้เก่งสบายนิครับ”
“ใครสบายกันแน่”
“ก็สบายทั้งสองคนไง”
“ครับ เจ้าเล่ห์จริงๆ”
’’’.........................................................................
เอาไปแค่นี้ก่อนนะครับ เหนือยมากมาย
อิอิ
ใครบอกว่าคนแต่งโรคจิตหึ
เดี่ยวโดนๆๆๆ
อิอิ
หัวข้อ: ก็กูมานจนอ่า .............ตอนนี้รวยแล้วครับ (อ่าน 299201 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก