หัวข้อ: ]|เรื่องไม่สั้นและไม่เล่า|[ กระดานดำหลังรั้วโรงเรียน ... ชาย (ภาค 2: เม้นแรก)

[mantdash]

หลังจากโผล่มาพรวดๆๆ 3-4 ตอนนี่ก็มาแรงแซงนัทไปหลายร้อยขุมมากๆๆ 

พลังแรงงมากๆๆๆเลยอะ โจ

อย่าบอกนะว่าตอนหน้า "กูล้อเล่นน่ะ ฮาฮ่า" อะไรแบบนี้ไม่เอานะครับ 

[ExecutioneR]

สวีดัด ยีดินตับร่อน และติวแก้ง ผู้ที่เข้ามาไอ่หม่านมากๆค้าบบบ

 

[B_O_M]

จิ้ม พี่ต่นต้นน
 

[~•SAkurAIro•~]

กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสส  ไม่ไหวแล้ววววววววววววววว 
โจทำอึ้งง ตอนท้าย อ่านเจอ "มึงมาเป็นแฟนกุเหอะ" แฟนกุ ๆ ๆ ๆ ฮ่า ฮ่า โต๊ะใจไปน๊านนน
ไม่คิดว่ามันจะนวดเร็วอย่างนี้ โจ นายแน่มากก ฮ่า ฮ่า  แพ้ความน่ารักของนัทเข้าซะแล้ววว

+1 ให้คนแต่งฮับบบบบบบ ข้อหาแต่งได้โดนนนนนน

ปล. ยังไม่เบื่อโจนะพี่ต้นนน มาอีกหลายๆ ตอนก้ได้ เอิ๊กๆ 

[blackberry2214]

คราวนี้ของโจ เค้าแรงจริงๆคะ ฮ่าๆ เอาไปเลยร้อยเต็มร้อย พูดทะลุกลางปล้องขนาดนี้

อืมๆๆ สงสัยโจจะแพ้ความดีและความเป็นคนซื่อๆของนนท์นะเนี่ย

แล้วนนท์ล่ะจะว่าไง  แต่นัทจ๊ะ งานนี้ไม่รู้จะโดนโจคราวไปกินก่อนรึเปล่านะเนี่ย เชียร์โจ สุดใจขาดดิ้น

พูดได้โดนมาก สนับสนุนครับ 5555+


เปนแฟนกับโจไปเห๊อะ น่ารักออกน่า 555+

[น้ำค้าง]

อ่านเรื่องนี้ ใครมีบทออกมาก็เชียร์คนนั้นแหละ 

โจมีเสน่ห์ไปอีกแบบหนึ่ง เฮี้ยว เกเร  ห่าม เอาแต่ใจ

ส่วนนัท อบอุ่น อยู่แล้วพึ่งพาได้ ไว้ใจได้ ก็ยิ่งน่ารัก

ถ้าเป็นนนท์ก็เลือกไม่ถูกอ้ะ  แต่เป็นพี่จะเลือกโจ เพราะ โจคล้ายกับซันเลย อิอิ

[patz]

นี่คือคำขอเป็นแฟนแน่นะโจ อะไรมันจะขนาดน้านนนน



แต่ ก็ตรงได้ใจดีเหมือนกันนะ 

[artkung]

อารัยกันเนี้ยยยย พี่ต้นนนนน โจมาแรงแซงทางโค้งขนาดนี้เชียวเหรอออออ


"มึงมาเป็นแฟนกูเหอะ" แรงได้ใจมากนายโจ 


สุดท้ายนัทจะกลายเป็นแค่ ตัวประกอบ เท่าน้านเองเร้ออออพี่ต้น น่าเสียดายคนดีอย่างนายนัทนะคร้าบบบ



ตอนหน้าไม่เอาแบบ "กูล้อเล่นเว้ย" นะพี่ต้น ไม่งั้นมีงอน หึหึ


มาต่อไวๆ นะคร้าบบ

[mole eye man]

แว่บมาอีกรอบ...

ปกติโพสต์ตอนละรอบแค่ราว ๆ นี้  แต่คราวนี้ยอมไม่ได้....

พี่ต้นรีบเอาตอนใหม่มาดิ้  ค้าง~   

ป.ล.  คิดถึงเพื่อน ๆ ของนนท์แล้วนา   

ป.ล.ล.  นัทโทรมาแต่ไม่มีบทพูด....   

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

มาเมนต์ๆ หลังจากวุ่นวายกะชีวิต

ต่งต๊น รู้สึกน่าจะไปเขียนแนว Hi-Fi เฮ้ยยยย Si-Fi ได้นะนี่ มีโรคอะไรประหลาดมาอีกละ ก่อนหน้าก็คนมีความจำดีเป็นเลิศอีก
เออ นั่นสิ อย่ามาแบบว่า
โจ : นนท์กูล้อเล่นว่ะ
แบบนี้เคื๊องเคือง เดี๋ยวปั๊ดแช่งให้อกหักเหมือนเรา

ขอบคุณและจะติดตามครับ
ปล.ต่งต๊นยุ่งอยู่หรือ ไม่ต้องห่วงนะ ไม่ต้องรีบ คนอื่นเค้า ไม่รอ่ อยู่

โฮ่ๆๆ~ งุงิจริงๆเล้ยยย

[nopkar]

ตอนหน้าไม่เอาแบบ "กูล้อเล่นเว้ย"

ขออย่าให้เป็นแบบนั้นน้าค้าบบบบบบ 

[maggy]

  เค้าเชียร์นัทเน่.........................งืดดดดดดดดดดดดดดดด
นัทอยู่หนายยยยย จะได้เป็นแค่ตัวประกิบประกอบอยู่แล้วนะเฟ้ย
ค่าตัวก็ลด บทพูดก็น้อย
เร่งทำแต้มด่วนๆๆๆๆ
อั๊ก ถูกแฟนคลับโจ

 

[dahlia]

กรี๊ดดดดดดด โจ ถูกใจจริงให้ตายเห้อ พูดตรงๆ แบบนี้เคลียร์ดี

แต่คาดว่า นนท์ คงช็อคไปแล้ว 

[M@nfaNG]

มาบอกนนท์ว่า ให้ตอบโจว่า "โอเค" เข้าทางเราแล้ว

[three]

ขอกันง่ายๆแบบนี้เนี้ยนะ

[bamboo_boy]

ไม่น่ะ.........!!!!!!!!!!!
เเล้ว นัทของผม ล่ะคร้าบบบบบบบบบบ
ใจร้ายที่สุด

โจ มาเเรง เเซง ทางโค้งงงงงงงง

นัท หายไปไหน รีบมาทำคะแนน
..
..
..

[pequena]

โฮๆๆๆๆๆๆ ไม่ยอมๆ ไม่ว่างเข้ามาอ่าน 2 วัน   
โจรุกนนท์หนักถึงกับขอเป็นแฟนแล้วเหรอ

เง้อ นัท นัทอยู่หนายยยยยย
หายไปเลย กลับมาด่วน   
ปล่อยให้โจแซงโค้งได้งัย
เราเจอของเราก่อนนะ  เร้ว มาทวงคืน   

ย้งง้ยก็เชียร์นัทกะนนท์สุดใจ
นัทเป็นคนที่อ่อนโยน มีความคิดอ่านเป็นผู้ใหญ่
เวลาอยู่กะนนท์แล้วดูอบอุ่นดีอ่ะ   

[first117]

  ช้อบบบบบชอบบบบ

[l3iZal2l2e]

น้องโจแมนมาก
ตรงๆเลย งี้สิ ลูกผู้ชายตัวจริง ... แต่น้องโจมีแฟนแล้วนิ ?
เอ๊ะ ยังไง
 

ไม่รู้ละ ... น้องนนท์ชอบใคร รักใคร เค้าก็จะเชียร์คนนั้นล่ะ !
ว่าแต่ว่า ... น้องนนท์แอบลามกเนาะ


ป.ล. จริงๆแล้วน้องโจแอบชอบน้องนัทอยู่ป่าวอ่ะ ... เห็นพูดถึงน้องนัทหลายรอบละ 

[❝CHŌN❞]

ประโยคสุดท้าย  อึ้งไป  3  วิ   


โจแรงงงงงงง  อะไรจะแรงปานนี้เนี่ย   

โจออก  3  ตอนติด คะแนนนำหนูนัทไปแล้วจร้า 

นัทหายปายไหนเนี่ย  หนูนนท์จะโดนฉกไปแล้วเน่อ 


ไม่รู้จะเชียร์ใครปวดหมองงงงงงง   

ตอนหน้าไม่เอาแบบ "กูล้อเล่นเว้ย"

^
^
ไม่เอาแบบนี้เหมือนกันนะ

[Tun_Bow]

เชียร์โจ  เชียร์โจ   เชียร์โจ

นัทดีเกินไปยืนยันคำเดิมว่าเชียร์โจ555+

โจดูเป็นคนที่น่าค้นหาดีจัง

ดูแล้วไม่ได้เลวหลายเหมือนที่พยายามแสดงให้คนอื่นเห็นเลย

><~55+  นนท์ตอบตกลงไปเลยคร้าบบ~

โจ นนท์  โจ นนท์  โจ นนท์

เป็นกำลังใจให้นะ

แล้วมาต่อเร็วๆนะคร้าบ~

[B_O_M]

มาซักทีสิ
 

[blueclystals_]

รักนัท เชียร์นัทค่า

ตอนหน้านัทต้องมาแย่งบทคืนให้ได้นะ สาทู๊!!!

[Ryuse]

แม่ยกของ2หนุ่ม โจ/นัท ได้ตบตีกันก็งานนี่ล่ะ เหอๆ

ไม่อยากคิดว่านัทจะเป็นพระรองเลย นิยายหลายเรื่องมากที่ทำให้คนดีเป็นไก่รองบ่อน ส่วนคนเลวก็ได้นางเอกไป

แต่ไม่ได้แปลว่าโจไม่ดีพอเป็นำพระเอกนะครับ แค่ว่าความรู้สึกของนนท์ที่มีต่อโจมันบริสุทธิ์ แบบเพื่อนให้เพื่อน

ตรงข้ามกับโจที่คิดคนละอย่างกัน แถม2วันมานี่ก็อยู่ติดกัน "สับสน" คำๆนี้คงเหมาะกับโจในช่วงนี้ (หรือเปล่าหว่า หรือโจเป็นมาก่อนหน้านี้)

เอาเถอะเชียร์ต้นคุง ให้คลอดตอนใหม่ออกมาไวๆนะ

[wan]

มาทีหลังแต่แรงจัง

คำถามคำนี้คงทำให้ นนท์อึ้งไปเลย มาคอยตอนต่อไปดีกว่า

ว่า นนท์จะตอบโจยังไง แล้วนัทละถ้ารู้เรื่องเข้าจะรู้สึกยังไง

คุณต้น ช่างหาเรืองผูกปนได้ยุ่งดีจริง ๆ รีบมาต่อด่วนนะครับ

แต่อย่ามาทางถนนนะ เค้าปิดถนน มาทาง BTS หรือ รถไฟฟ้าใต้ดินดีกว่า สบายโรดดดด.....

+1 เป็นค่ารถ BTS - ใต้ดินก็ได้ นะ

[ExecutioneR]

ตายแระ ต่อไปจะมีเสื้อเขียว (นัท) กะเสื้อน้ำเงิน (โจ) ยกพวกมาตีกันหรือปิดบอร์ดประท้วงมะเนี่ย 5555

ก้ออย่างที่ผมเคยฝากไว้ให้ไปอ่านในอดีทที่รีสองในหน้าหนึ่งอ่ะครับ ถึงเรื่องคำว่า "พระเอก"

ต่อให้ผลลัพธ์ออกมาแล้วคนที่เราเชียร์ไม่ได้ได้นนท์ไปครอง แต่ถึงยังไงเค้าก็ยังคงเป็น "พระเอก" ในใจของเราไปตลอดได้นี่เนอะ อิอิ

เอิ๊กก เน่าเกิ๊นนน 5555

ขอบคุณทุกคนมากนะครับ แล้วก็สวัสดีปีใหม่ไทยด้วย ขอให้เที่ยวให้สนุกและปลอดภัย แล้วอย่าลืมกลับมาอยู่กับครอบครัวของเราด้วยนะค้าบบ

ปล. เด๋วมาบวกหนึ่งให้จ้ะ 

ปล. 2 เด๋วมาต่อให้เน้อ เด็กมาแระ ไปสอนก่อน อิอิ

[mole eye man]

ขอเป็นเสื้อชมพู  สนับสนุนโจนัทได้มั้ยฮะ   

มานั่งรอต่อ ^^\

[ExecutioneR]

b9


เจย์


“พี่แจ๊ค ทำไมพี่แต่งตัวแบบนี้เนี่ย พี่ก็รู้ว่าเจย์ไม่ชอบอ่ะครับ”

“อ้าว แล้วทำไมอ่ะ ก็พี่ชอบของพี่นี่” พี่แจ๊คตอบด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ

ผมมองพี่แจ๊คแฟนของผมอีกครั้งแล้วก็ต้องฟึดฟัดออกมาด้วยความไม่ชอบใจ ทั้งๆที่ผมเคยบอกพี่เค้าไปหลายต่อหลายครั้งแล้วนะว่าผมไม่ชอบให้เขาใส่เสื้อคอวีกับกางเกงขาลีบๆรัดๆแบบนี้ มันดูตุ๊ดมากกก มากซะจนผมรับไม่ได้ ผมรับไม่ได้จริงๆ แค่ปกติออกสาวนิดๆหน่อยๆนี่ก็ยังไม่เท่าไหร่หรอกนะ แต่พักหลังๆหลังจากที่ได้เพื่อนกลุ่มใหม่พวกนั้นนี่ ผมเริ่มรู้สึกว่าพี่เขาชักจะทำตัวสาวออกนอกหน้ามากขึ้นทุกวันๆแล้ว

“แล้วเจย์ถามจริง พี่จะใส่ไปให้ใครดู ในเมื่อเจย์ซึ่งเป็นแฟนพี่ไม่ชอบขนาดนี้แต่พี่ก็ยังอยากจะใส่ มันแปลว่าพี่จะใส่เพื่อให้คนอื่นดูรึไง”

พี่แจ๊คชักสีหน้า “ก็แล้วทำไมเจย์ไม่ตามใจพี่ให้พี่ทำในแบบที่พี่ชอบล่ะ กะอีกแค่เรื่องเสื้อผ้านี่ก็ต้องหาเรื่องทะเลาะกันด้วยรึไง เมื่อคืนก็ไปนอนบ้านเพื่อนมาทีแล้วนะ พอกลับมาก็จะมาหาเรื่องพี่เลยเหรอ”

“เจย์ไม่ได้จะหาเรื่องทะเลาะ เจย์ก็แค่บอกว่าเจย์ไม่ชอบให้พี่แต่งตัวแบบนี้ มันดูไม่ดี พี่แจ๊คจะแต่งตัวยังไงก็ได้ แบบไหนก็ได้ ไม่ต้องเป็นแบบที่เจย์ชอบหรืออยากให้พี่แต่งหรอก แต่ขอแค่ไม่แต่งในแบบที่เจย์ไม่ชอบไม่ได้รึไง อย่างน้อยๆก็เวลาที่เรามาเจอกันเนี่ยครับ” ผมอธิบายด้วยน้ำเสียงที่อ่อนที่สุดเท่าที่ผมทำได้แล้ว

“ถ้าเจย์ไม่ชอบนักก็ไม่ต้องมอง งั้นวันนี้ก็ไม่ต้องไปแล้ว กินข้งกินข้าวน่ะ พี่กลับหอไปกินกับเพื่อนก็ได้”

“เจย์ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น....... ก็ได้ครับก็ได้ เจย์ไม่ว่าอะไรก็ได้ ไปเหอะ ไปกินข้าวกันนะ” ผมง้อ

“ไม่ พี่ไม่อยากไปกับคนที่เค้าไม่ได้รักพี่ชอบพี่ในสิ่งที่พี่เป็นหรอก”

“ทำไมพี่แจ๊คพูดแบบนั้น เจย์ไม่ได้คิดไปถึงขนาดนั้นเลยนะครับ”

“อย่ามาพูดดีเลย ใครมันจะไปเหมือนเพื่อนเจย์ล่ะ ดีทุกอย่าง ประเสิรฐกันทุกคนแล้ว ถึงได้รักมากรักมายขนาดนั้น ถ้าแบบนั้นก็เอาพวกมันเป็นเมียให้หมดไปเลยสิ ไม่ต้องมายุ่งกับพี่”

“มันจะเกินไปแล้วนะพี่!” ผมขึ้นเสียงจนทำให้พี่แจ๊คต้องสะดุ้งออกมาเบาๆ “พวกนั้นคือเพื่อนของเจย์ เพื่อนก็คือเพื่อน และยังเป็นเพื่อนที่ไม่เคยทรยศหรือทำอะไรไม่ดีกับเจย์ด้วย และที่สำคัญ พวกมันก็ยังคงเป็นพวกมันคนเดิมที่รักและเข้าใจเจย์มานับตั้งแต่วันแรกๆที่เรารู้จักกันไม่เคยเปลี่ยนไปเลย แล้วดูพี่ทุกวันนี้สิเป็นยังไง พอได้เพื่อนใหม่พวกนั้นแล้วเปลี่ยนไปยังไง แต่ก่อนพี่ไม่เคยพูดหรือคิดอะไรเหี้ยๆแบบนั้นกับเจย์เลยนะ รู้ตัวบ้างรึเปล่า!”

พี่แจ๊คยืนหน้าเสียอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีหน้าโกรธจัด “เออ! งั้นก็ดี!” เขาตะคอกออกมา “งั้นมึงไปอยู่กับเพื่อนมึงเลยไป ไม่ต้องมายุ่งกับกู!” เมื่อพูดจบ เขาก็หันหลังเดินกลับไปยังฝั่งของมอปลายทันที

ผมยืนมองเขาเดินจากไปอย่างหัวเสีย ก่อนจะพึมพำกับตัวเองออกมาเบาๆ “ทีตอนด่าล่ะแมนเชียวนะ อีห่าเอ๊ยยย”

ผมเดินกลับห้องไปอย่างหงุดหงิด และผมก็ยังไม่คิดจะง้อเขาตอนนี้ด้วย คนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวนั้นก็คงจะเห็นและได้ยินบทสนทนาของเราสองคนเมื่อครู่นี้กันหมดแล้ว แต่ผมก็ไม่ได้สนใจนักหรอก เพราะผมเองก็ไม่ได้ปิดบังใครเรื่องรสนิยมทางเพศของตัวเองอยู่แล้ว และที่สำคัญคือ ผมไม่ได้แคร์สายตาของใครที่ผมไม่ได้รู้จักเลยแม้แต่น้อยด้วย

“อ้าว ไอ้เจย์ มึงไม่ได้จะออกไปกินข้าวกับพี่แจ๊คหรอกเหรอ” ไอ้เคนที่นอนอยู่บนเตียงเงยหน้าขึ้นมาถามผม “ทะเลาะกันอีกแล้วล่ะสิท่า........ ดูหน้ามึงสิ”

“เออดิ่ แม่งงง” ผมโยนกระเป๋าลงบนเตียง “กูอุตส่าห์ชวนไปกินข้าว เพราะเห็นว่าเมื่อวานเราก็เพิ่งไปนอนบ้านไอ้ยุมันมา เค้าจะได้ไม่งอน แต่สุดท้ายแม่งก็เสือกงอนกูอีกจนได้”

“เรื่องอะไรวะ คราวนี้”

ผมนั่งลงบนเตียงของผมแล้วถอดเสื้อออก “ก็มันแต่งตัวแบบนั้นอีกแล้วอ่ะมึง มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบสัดๆอ่ะ ไอ้เคน เดี๋ยวนี้แม่งตุ๊ดขึ้นทุกวันๆ สาวขึ้นทุกทีๆ และที่สำคัญนะ นิสัยแม่งโคตรเปลี่ยนไปเลย ตั้งแต่คบกะไอ้พวกเพื่อนตุ๊ดแม่งพวกนั้นอ่ะ”

“มึงใจเย็นๆก่อนน่า หมีน้อย......” ไอ้เคนลุกขึ้นมานั่งอยู่บนเตียง “มึงเล่าให้กูฟังทีดิ๊ว่ามันเป็นยังไง”

ผมจึงเล่าตั้งแต่นาทีแรกที่ผมเจอพี่แจ๊คและรวมไปถึงคำพูดทุกๆคำพูดที่เราสองคนคุยกันให้มันฟังทั้งหมด “......เนี่ย คือมึงต้องเข้าใจนะเว้ยไอ้เคน ว่าอย่างแรกเลยก็คือ สมัยก่อนพี่แจ๊คไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ เค้าไม่เคยทำตัวเหมือนจงใจต่อต้านกูแบบนี้ ไม่เคยทำเหมือนจงใจหาเรื่องกู และที่สำคัญคือไม่เคยจงใจพูดเรื่องเพื่อนกู...... เรื่องของพวกมึงออกมาแบบนี้เลย”

ไอ้เคนพยักหน้า “มึงคิดว่ามึงใจเย็นพอรึยังล่ะ ไอ้เจย์”

“กูใจเย็นแล้วนะเว้ย จริงๆ ตอนแรกกูก็ไม่ได้โกรธอะไรเค้าเลยนะ จนที่เค้าปรี๊ดแตกขึ้นมาแล้วพูดถึงพวกมึงแบบนั้นด้วยอ่ะ กูก็เลยรับไม่ได้ ถ้าเป็นแต่ก่อนเค้าจะไม่พูดหรือไม่ทำตัวแบบนี้เด็ดขาดเลยนะเว้ย”

“มึงกำลังจะบอกมึงว่า มึงรู้สึกว่าพี่แจ๊คเริ่มทำตัวหาเรื่องมึงมากขึ้นเรื่อยๆอะไรแบบนั้นใช่มั๊ย”

ผมถอนหายใจแล้วพยักหน้า “กูก็รู้สึกแบบนั้นจริงๆอ่ะว่ะ เคน แต่กูก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน”

“มึงคบกับพี่เค้ามานานเท่าไหร่แล้ววะ ปีนึงได้มะ”

“ยังไม่ถึงอ่ะ” ผมส่ายหน้า “แต่ก็แปดเก้าเดือนได้แล้วมั๊ง”

“แต่กูก็เห็นด้วยกับมึงอ่ะนะว่าพี่เค้าก็ดูเปลี่ยนไปจริงๆนั่นแหละ แต่บางทีเมื่อเวลาเปลี่ยน อะไรๆมันก็เปลี่ยนตามน่ะนะ มึงเองก็อาจจะต้องเป็นฝ่ายทำตัวให้ชินและรับการเปลี่ยนแปลงอะไรพวกนั้นบ้างก็ได้ มึงจะหวังให้เค้าเป็นคนเดิมตลอดไปก็คงไม่ได้หรอกมั๊ง กูว่า”

“แต่กูว่ากูก็เหมือนเดิมนะเว้ย........” ผมเว้นช่วงถอนหายใจ “แต่เอาจริงๆ........กูก็เริ่มเบื่อเค้าขึ้นมาจริงๆจังๆแล้วเหมือนกันว่ะ เคน”

“กูว่ามึงรู้สึกแบบนั้นก็เพราะไอ้คริสด้วยรึป่าว.......”

ผมนิ่งไปพักหนึ่ง “อืม...... ใช่ กูว่ามึงก็อาจจะพูดถูกเหมือนกัน”

ไอ้เคนเป็นเพียงคนเดียวในกลุ่มพวกเราที่รู้ว่าผมรู้สึกแอบชอบไอ้คริสอยู่ หรือไม่คนอื่นๆก็อาจจะพอสังเกตเห็นอยู่บ้าง เพียงแต่ไม่แน่ใจหรือไม่มีใครพูดออกมาก็เท่านั้น แต่ถึงยังไงก็ตาม ผมก็ไม่เคยที่จะเอาไอ้คริสมาเปรียบเทียบหรือมาทดแทนตัวพี่แจ๊คเลยแม้แต่น้อยหรอกนะ ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ผมมีให้แก่ไอ้คริสนั้นมันเป็นความรู้สึกผูกพัน ความสนิทสนม และความห่วงใยที่มันต่างออกไปจากความรู้สึกที่ผมมีให้กับพี่แจ๊คมากพอสมควรเหมือนกัน

“จะว่าไป มึงสังเกตอะไรบ้างป่าววะ ไอ้เคน.....” ผมถาม

“สังเกตไรวะ”

“ก็ไม่รู้สิ.........” ผมนิ่งไปครู่หนึ่ง “สงสัยว่ากูอาจจะคิดมากไปเองก็ได้มั๊ง”

หลังจากนั้นผมก็เริ่มที่จะสังเกตในตัวของคริสมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งก็ค่อนข้างลำบากสำหรับผมอยู่เหมือนกันเพราะว่าเราไม่ได้เรียนอยู่ห้องเดียวกัน แต่ทุกๆครั้งที่พวกเราอยู่กันพร้อมหน้า ผมก็อดที่จะคอยมองคริสไม่ได้ว่ามันเป็นอย่างที่ผมกำลังคิดอยู่รึเปล่า เพราะผมเกิดความรู้สึกแปลกๆบางอย่างในตัวของมันมาตั้งแต่เมื่อคืนวันเสาร์ที่เราไปนอนค้างบ้านของไอ้ยุมาด้วยกันแล้ว ไอ้ในคืนวันเสาร์น่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่ในวันอาทิตย์นี่สิ ผมมักจะเห็นคริสนั่งเหม่อหรือคิดอะไรอยู่คนเดียวบ่อยจนน่าผิดปกติ และสิ่งที่ดูผิดปกติที่สุดในความคิดของผมก็คือ สายตาที่มันเหม่อมองไปยังไอ้ยุนี่แหละ ที่ทำให้ผมรู้สึกสะกิดใจมากที่สุด......

ผมรู้ว่าคริสมันชอบไอ้ยุมาตั้งนานแล้ว เราทุกคนต่างก็รู้กันทั้งนั้น เพียงแต่ว่าราไม่เคยแซวหรือพูดกันออกมาตรงๆเท่านั้นเอง เพราะว่าไอ้คริสมันเป็นคนอ่อนไหวมาก และเราต่างก็รู้ว่าไอ้ยุมันก็ไม่ได้เป็นเกย์หรือชอบไอ้คริสแบบนั้นเลยสักนิดเดียว แต่ว่าในวันอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ ผมสังเกตเห็นบางอย่างที่ทำให้ทั้งสองคนดูเปลี่ยนแปลงไป แต่ทั้งคู่ก็พยายามที่จะปิดบังมันเอาไว้เป็นอย่างดี ซึ่งคนอื่นๆนอกจากผมแล้วอาจจะไม่มีใครสังเกตเห็นเลยก็เป็นได้ แต่นั่นมันก็เป็นเพราะว่าผมรักและเป็นห่วงความรู้สึกของไอ้คริสมันมากกว่าคนอื่นๆเป็นเท่าตัวอยู่แล้วนี่นะ ผมจึงไม่เคยที่จะละเลยความรู้สึกของมันไปเลยแม้แต่นิดเดียว

ในวันพุธระหว่างที่เรากำลังกินข้าวกลางวันด้วยกันอยู่นั้น บทสนทนาของพวกเรามันก็โยงไปถึงเรื่องความสามารถของไอ้คริสที่ผมรู้ว่ามันเองก็ไม่ได้ชอบหรือรู้สึกภูมิใจกับสิ่งๆนั้นเท่าไหร่เลย และเมื่อมันขอตัวลุกขึ้นออกจากโต๊ะเพื่อไปซื้อน้ำ ผมจึงฉวยโอกาสรีบลุกเดินตามมันไปด้วยทันที

“คริส รอด้วย” ผมวิ่งเหยาะๆตามหลังมันไปจนกระทั่งตามทัน “มึงเป็นไรป่าววะ”

“เปล่าหรอก........” มันตอบ

“กูรู้ว่ามึงรู้สึกไม่ค่อยสบายใจกับเรื่องที่เราคุยกันนะเว้ย แต่มึงอย่าคิดมากเลยนะ”

“ไม่หรอก เจย์ กูชินแล้วว่ะ ก็กูมันเสือกเกิดมาพร้อมกะมันนี่นะ จะให้ทำไงได้ล่ะ แล้วก็อย่างที่พวกมันว่ากันน่ะแหละ มันเป็นความสามารถพิเศษที่น่าอิจฉาหรือใครๆต่างก็อยากได้กันทั้งนั้นจะตาย จริงป่ะล่ะ” มันหันมายิ้มให้กับผม แต่ทว่าแววตาของมันนั้นกลับไม่ได้ยิ้มไปด้วยเลย

“มึงมีปัญหากับพ่อแม่อีกแล้วใช่มั๊ย.......”

รอยยิ้มของคริสจางหายไปในทันที จากนั้นมันก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ “อืมม ก็ส่วนนึงว่ะ......”

ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพ่อกับแม่ของมันถึงได้เคี่ยวเข็ญและคาดหวังจากตัวของมันมากถึงขนาดนี้นะ ไอ้สิ่งที่เค้าพูดว่าเค้าทำเพื่อลูกของตัวเองเนี่ย ผมเห็นว่ามันเป็นเพียงแค่ความสุขและความต้องการของพวกเขาที่ไม่เคยถามลูกเลยว่าจริงๆแล้วคริสมันต้องการเรื่องพวกนั้นสักนิดบ้างรึเปล่าเท่านั้นเอง

“ถ้ากูบอกว่ากูอยากเดินไปเตะตูดพ่อกับแม่มึงสักทีเนี่ย มึงจะโกรธป่าววะ” ผมพ่นลมหายใจออกทางจมูกแรงๆ

ไอ้คริสหัวเราะเบาๆขณะที่กำลังจ่ายเงินค่าน้ำ จากนั้นมันก็หันมาหาผม “เอ้า ถือขวดน้ำเปล่าที เดี๋ยวกูถือน้ำส้มเอง มึงตามมาเพื่อช่วยกูถือไม่ใช่เหรอ”

ผมรับขวดน้ำเปล่ามาถือเอาไว้ในมือแล้วมองหน้ามัน “และเรื่องอื่นๆที่มึงเครียดเนี่ย รวมถึงเรื่องไอ้ยุด้วยใช่มั๊ยวะ.......”

ไอ้คริสนิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะส่ายหน้าออกมาเบาๆ “ไม่หรอก กูกับมันเป็นเพื่อนกัน แล้วทำไมกูต้องเครียดเรื่องของมันด้วยวะ” มันหัวเราะเบาๆ “ขอบใจมึงมากนะเว้ย ที่เป็นห่วงกู แต่กูไม่เป็นไรจริงๆ มึงไม่ต้องคิดมากหรอก”

“แต่ว่ากูเป็นห่วงมึงมาก” ผมจ้องตามัน “เข้าใจรึเปล่า”

คริสมองตาผมอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าออกมา “และกูก็ขอบใจมึงมากจริงๆ ที่ทั้งรักและเป็นห่วงกูมากถึงขนาดนี้ ไอ้เจย์”

“โอเค รู้เอาไว้ก็ดีและ ไม่ได้มีแต่ไอ้ยุหรอกนะเว้ยที่เป็นห่วงมึงมากๆอ่ะ แต่ยังมีกู และคนอื่นๆอีกด้วยเหมือนกันนะ” ผมยิ้มให้กับมัน

“อื้มม กูรู้..... รู้ดีเลยล่ะว่ะ” ไอ้คริสยิ้มและพยักหน้าออกมาเบาๆอีกครั้ง ก่อนที่เราสองคนจะเดินกลับที่นั่งที่โต๊ะกับพวกมันเหมือนเดิม.........

“มึงว่าไอ้คริสมันจะรู้มั๊ยวะว่ากูชอบมันอ่ะ” ผมถามไอ้เคนในคืนวันนั้น

“อืมมมม ไม่รู้ว่ะ กูว่าไอ้คริสมันหัวดีนะ มันอาจจะพอรู้ก็ได้........ รึไม่ก็ไม่รู้ เพราะว่ามันเองก็ทึ่มๆในเรื่องพวกนี้อยู่เหมือนกันว่ะ” มันหัวเราะ

“ก็เหมือนมึงนั่นแหละ ไอ้ควาย” ผมปาหมอนใส่มัน

“แต่มันอาจจะนึกไม่ถึงก็ได้มั๊ง.......” ไอ้เคนโยนหมอนคืนกลับมาที่ผม “ก็เพราะมึงมีแฟนอยู่แล้วนี่ และเราทุกคนก็เห็นว่ามึงเทคแคร์แฟนมึงมากขนาดไหน เอาใจสารพัด แถมมึงก็ไม่ได้แสดงออกเรื่องไอ้คริสชัดเจนมากจนถึงขนาดนั้นด้วย เพราะงั้น........” มันยักไหล่

“อืมม.......” ผมพยักหน้า “กูก็ไม่รู้นะเว้ยว่ากูรักไอ้คริสมันรึเปล่า แต่กูอ่ะรักพี่แจ๊คแน่ๆ รักมากด้วย เราทะเลาะกันบ่อยก็จริง แต่เดี๋ยวๆแป๊บๆเราก็ดีกันแล้ว และที่สำคัญ กูรู้สึกไม่อยากให้พี่แจ๊คเค้าไปมีใครคนอื่นนอกจากกูเลย ไม่งั้นกูคงจะหึงและโกรธมาก แต่สำหรับไอ้คริสน่ะ กูแค่รู้สึกว่ากูอยากปกป้องมัน กูเป็นห่วงมัน กูอยากให้มันยิ้มได้มากกว่านี้ อะไรพวกนั้นอ่ะ แต่ถ้ามันจะไปชอบใครนะ หมายถึง อย่างที่มันชอบไอ้ยุอยู่เนี่ย กูก็ไม่ได้รู้สึกหึงหรือหวงอะไรมันเลยนะเว้ย........”

“ชีวิตรักมึงนี่น่าสับสนเนอะ” ไอ้เคนพูด

ผมพยักหน้า “น่าสับสนมาก สาดดด”

“งั้นถ้าเป็นเพราะเวลาและความใกล้ชิดมันทำให้มึงรู้สึกชอบไอ้คริสขึ้นมา และทำให้มึงเริ่มเหนื่อยกับพี่แจ๊คจริงๆล่ะก็ งั้นทำไมมึงไม่ลองปล่อยให้เวลาและความใกล้ชิดเหล่านั้นมันเป็นตัวพามึงเดินไปสู่การตัดสินใจของตัวเองดูล่ะวะ”

“มึงหมายความว่ายังไงวะ” ผมพลิกตัวหันไปถามมัน

ไอ้เคนยักไหล่ “กูก็ไม่รู้ว่ะ เหี้ย พูดๆไปก็งงๆคำพูดตัวเองเหมือนกัน” มันหัวเราะ “แต่กูคิดว่ากูตั้งใจจะหมายถึงว่า มึงก็รอดูต่อไปก็แล้วกัน ทำตัวเป็นปกติอย่างที่มึงทำเนี่ย รักพี่แจ๊คก็รักไป เป็นห่วงไอ้คริสก็ห่วงไป แล้วลองดูสิว่าหลังจากนี้มึงจะสามารถหาคำนิยามมาตัดสินความรู้สึกของมึงกับไอ้คริสมันได้ว่ายังไง และมึงกับพี่แจ๊คจะยังเป็นอย่างที่มึงอยากให้เป็นได้อยู่รึเปล่า....... กูคงหมายถึงอะไรประมาณนี้ล่ะมั๊ง”

“มึงพูดเหมือนกับว่า อีกเดี๋ยวกูกับพี่แจ๊คก็ต้องเลิกกันแหงเลยว่ะ ไอ้เชี่ยเคน”

“กูไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น แต่กูก็แค่พูดตามที่กูรู้สึกจากเวลาที่มึงบ่นเรื่องพี่เค้าให้กูฟังอ่ะ และอีกอย่างนะ กูรู้ว่ามึงรักพี่เค้ามากก แต่กูไม่รู้ว่าพี่เค้ารักมึงมากขนาดนั้นรึเปล่าน่ะสิ ไอ้เจย์”

ผมอึ้ง จากนั้นก็เงียบไปครู่หนึ่ง “นี่ ไอ้เคน กูว่า........”

“ไม่รู้ๆเว้ย กูก็แค่พูดๆเพ้อๆของกูอ่ะ มึงอย่าสนใจเลย” ไอ้เคนรีบตัดบท “แต่ที่แน่ๆก็คือ กูอยากให้มึงรักพี่แจ๊คให้มากๆเหมือนที่มึงทำอยู่เนี่ยแหละ ดีแล้ว อย่าเอาไอ้คริสมาเป็นข้ออ้างใดๆเลยโดยเด็ดขาด มึงคิดว่ามึงทำได้ป่ะล่ะ ไอ้เจย์”

ผมพยักหน้า “ถ้าแค่นั้นอ่ะ กูทำได้ และทำมานานแล้วด้วย”

“เออ ดีแล้ว....... แต่จริงๆแล้วนะ กูก็ไม่ค่อยอยากให้มึงมาแอบรักเพื่อนตัวเองอะไรแบบนี้หรอกนะเว้ย กูว่าแม่งเจ็บปวดจะตาย และที่สำคัญ ถ้าเกิดว่าแม่งผิดหวังหรือมีปัญหาอะไรขึ้นมาล่ะก็ เสียเพื่อนตายห่าเลย”

“กูรู้ว่ะ แต่กูก็รู้ด้วยว่า สำหรับกูนะ ต่อให้กูไม่สมหวังหรือมีปัญหาอะไร กูก็จะรีบแก้ไขและไม่ยอมเสียมิตรภาพ หรือเสียพวกมึงไม่ว่าใครไปแม้แต่คนเดียวแน่นอน”

“อืมม กูรู้ นั่นแหละ ถึงจะสมกับเป็นมึง หมีน้อย” ไอ้เคนหัวเราะเบาๆ

คืนนั้นหลังจากถึงเวลาเข้านอน ผมก็นังคงนอนลืมตามองความมืดอยู่เพียงลำพังอยู่พักใหญ่ๆ ผมไม่รู้เลยว่าผมคิดยังไงกับไอ้คริสกันแน่ และผมก็ชักจะไม่แน่ใจแล้วด้วยว่าผมจะยังสามารถทนอารมณ์ที่แปรปรวนของพี่แจ๊คได้อีกนานขนาดไหน ตอนนี้ผมรักคนๆหนึ่งอยู่ แต่ผมก็กำลังเริ่มที่จะรู้สึกผูกพันกับเพื่อนสนิทของตัวเองอีกคนหนึ่ง และไม่ว่าผมจะเลือกเส้นทางไหน ผมก็รู้สึกว่าผมอาจจะต้องพบแต่กับปลายทางที่เป็นเหมือนปากเหว ที่ถ้าหากยังฝืนก้าวเดินต่อไปล่ะก็ ผมก็คงจะต้องตกลงไปสู่หลุมแห่งความมืดมิดที่ไร้ก้นไปตลอดกาลก็เป็นได้........

“เหี้ยเอ๊ย!” ผมสบถออกมาเบาๆ “ทำไมทีกับเรื่องพวกนี้มึงถึงเสือกอ่อนแอได้ถึงขนาดนี้วะ ไอ้เชี่ยเจย์!”

[ExecutioneR]

การได้แกล้งคนอ่านคืองานของเรา 555555 

[น้ำค้าง]

ชอบแกล้งคนเหรอ  ต้นใจร้ายจริงๆ