^
^
กระซวกน้องรีบน
รวย.....เครียด.......แด่กเหล้า ประชดชีวิต
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก" สัดกำลังหลับลึกด้วยความเพลียเลยอ่ะ
"เชี่ยไรวะ เคาะหาพ่อมึงเหรอ สัด คนจะนอน" กูสะดุ้งตอบ
แต่สะกิดให้ไอ้แสบไปเปิดประตู
อ่าวชิบหายแระลืมไปไม่ใช่บ้านกูนี่หว่า
สัด...
ทำยังกะเจ้าของบ้านอ่ะ
"ใครอ่ะ" ไอ้แสบส่งเสียงถามระหว่างเดินไปเปิดประตู
บ้านไอ้เชี่ยบิดแม่งห้องกว้างชิบหายอ่ะ
"เราเอง" เสียงอ่อยๆตอบมาสั้นๆ
"เราเองน่ะใครวะ แม่ไอ้เชี่ยเหยินเหรอ" กูบ่น จำเสียงได้แระ ไอ้สัดเหยิน
แล้วไอ้แสบก็เปิดประตู
ทันทีที่ประตูเปิดออก
โห......แม่งมากันครบ
มหกรรมหาค้างคาวแดกมั้ง
ดึกๆล่ะเดินกันให้พล่านเชียว
"กี่โมงแล้ววะเนี่ย" กูลืมตาควานหานาฬิกา กำลังสับสนกับเวลา
"ตีสองครึ่ง" ไอ้บิดตอบเสียงเหมือนคนเป็นหวัด เพราะแม่งเพิ่งผ่านการร้องไห้อย่างหนักมาไม่กี่ชั่วโมง
"ห๋า...... ตีสองครึ่งพวกมึงมาปลุกกูหาพ่อมึงเหรอวะ" กูโมโห
"แม่มึงจะออกลูกเหรอสัด" อารมณ์เสียชิบหายเลยโดนรบกวนเวลาหลับเนี่ย
"เรานอนไม่หลับ" ไอ้เชี่ยเหยินตอบ
"เราก็นอนไม่หลับ" ไอ้เชี่ยชิ้นตามมาติด
พร้อมกับไอ้พวกที่เหลือยืนยักหน้าหงึกๆ
"ไอ้ระยำ ส้นตีน อ่อนี่ถ้ามึงนอนไม่หลับนี่มึงปลุกกูได้ทันทีเลยใช่มั้ยเนี่ย"
"อืม" มันตอบสั้นๆ พร้อมกัน
เยสเข้
โมโหจนตัวสั่น
แต่ไม่รู้จะทำไรแม่งดี
"พวกมึงนอนไม่หลับ แต่กูน่ะ หลับลึกเลยสัด นอนไม่หลับก็เรื่องของมึงแล้วล่ะงั้นอ่ะ ไปแดกน้ำยาล้างส้วมไป จะได้ตายห่าหลับๆไปซะ หมดเรื่องหมดราว"
สัด
จัดไป1ชุดใหญ่
แล้วไอ้เชี่ยบิดก็เดินไปเปิดไฟ
"ไอ้เชี่ยบิด ปิดไฟ กูแสบตา" กูพูดพลางดึงผ้าห่มมาปิดหน้าเอาไว้
"ตื่นเหอะว่ะ กูก็คงนอนไม่หลับแล้วอ่ะ เซ็งๆไงไม่รู้ว่ะ" มันตอบ
แม่งก็น่าจะเซ็งอยู่หรอกนะ
ก็ได้วะ นี่เพราะไอ้บิดมันพูดหรอกนะ
"เออๆๆ เข้ามาๆ" กูบอกให้เพวกมันเข้ามานั่งอยู่ในห้อง
"เล่นไรดี" ไอ้เชี่ยเหยินเสียงระรื่นเปลี่ยนสีหน้าทันที
"สัด ดึกป่านนี้จะเงี่ยนเล่นเชี่ยไร เล่นตีหัวพ่อมึงมะล่ะ" กูบอก
"แหม...... ตีหัวพ่อเราทุกทีอ่ะเก่ง" ไอ้เชี่ยเหยินบ่น
"เล่นอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่เล่นไพ่แก้ผ้าอ่ะ กูหลอน"
"กินเหล้ากันเหอะ" ไอ้เชี่ยแสบเสนอขึ้นมา ช่างเป็นความคิดที่เข้าท่าที่สุดในเวลานี้
"เออ แจ่ม...... ไอ้บิดบ้านมึงมีเหล้าป่าววะ" กูถามลุ้นสุดชีวิตกลัวไม่ได้แดก
"จะเอายี่ห้อไหนรุ่นไหนว่ามา" มันย้อน
"อ่ะ สั่งได้อีกน่ะ" ไอ้แสบแซว
"เอาแพงๆและแรงๆ" กูบอก
อ่ะบ้านแม่งรวยขนาดนี้ถือเป็นลาภปากกูไปเลยละกัน
สัด
จะให้กูแดก
ยาดอง
เหล้าขาว*น้ำแดง*กระทิงแดงรึไงสัด
กูรสนิยมสูงกว่านั้นเยอะ....................ตามฐานะ
555+
แล้วที่สำคัญตู้เหล้าอยู่หน้าห้องนี่เอง
กูจ้องไว้ตั้งแต่มาถึงแระ
อิอิ
"เดี๋ยวกูไปเลือกเองดีกว่า"
"เก่งๆๆ เราไม่กินเหล้าเรานั่งดูได้ป่ะ" ไอ้เชี่ยเหยินและพวกหน้าเสียกลัวได้แดกเหล้า
"ไม่ได้" กูเน้นเสียงสั้นๆ หันมาจ้องหน้ามันแววตาเชี่ยมเกรียม
"บังคับตลอด" มันพูดคอตก
ไม่สนล่ะไอ้เชี่ยเหยินยังไงมึงก็ต้องแดก
ส่วนไอ้เชี่ยชิ้นและพวกที่เหลือ....เงียบกริบ
ใบ้แดก
"ขวดไหนแพงกว่ากันวะ" กูหันไปถามไอ้เชี่ยบิด
"แพงทั้งคู่ล่ะมั้ง" มันตอบ
บลูเลเบลกะโกลด์เลเบล
"งั้นเอาแม่งทั้งสองขวดนี่แหละ" โลภมั้ยล่ะกู
"ไอ้แสบมึงเอาสวิงมาอีกขวดนึง แล้วเอาคาลัวมาด้วย" กูบอกไอ้แสบให้หยิบตามมา
"เอามิกเซอร์ป่าววะเก่ง" ไอ้บิดเจ้าของบ้านถาม
"เอาดิ มีเชี่ยไรเอามาหมด อย่าลืมเอานมกระป๋องมาด้วยนะโว้ย" กูสั่ง
อึดใจเดียวสำรับคาวหวานก็ตั้งอยู่ตรงหน้า
เม็ดมะม่วง
โซดา
น้ำอัดลม
น้ำแข็ง
และที่น่าสงสัยที่สุดคือ
ลูกกีวี
"ไอ้เชี่ยบิดมึงเอามาทำไมวะลูกกีวีเนี่ย" กูถามมันด้วยความสงสัย
"อ้าวเอามาให้มึงไง" มันตอบ
"เอามาให้กูทำเชี่ยไร ไม่ได้อยากจะได้เลย" กูตอบ
"เอามาให้มึงกินแกล้มเหล้าไง ทุกทีมึงแดกเหล้ากะมะขามเปียกมะช่ายเหรอวะ" พูดจบมันก็หัวเราะ
สันดาน
กูนึกว่าจะไม่มีใครรู้ซะอีก
แต่ก็เอาวะ
เปรี้ยวๆเหมือนกันน่าจะพอแทนกันได้
ดูหรูกว่ากันเยอะ
555++
"แล้วมึงไม่มีนมอื่นเหรอวะ เสือกเอานมตราหมีมาอ่ะ ไม่อร่อยหรอก" กูบอก
แล้วมันก็หยิบนมขึ้นมาตั้งอยู่ในมือทำท่าจะพูดเชี่ยไรซักอย่าง
"มึงหยุดเลยไอ้เชี่ยบิด อย่าพูดในสิ่งที่มึงกำลังคิดจะพูด" กูดักคอ
"มึงอย่ามารู้ดีน่าไอ้เก่ง ว่ากูจะพูดไร" มันเถียง
"นมตราหมี เพื่อคนที่คุณรัก" กูพูดออกมา
สัด...จะอ้วก
"มึงรู้ได้ไงวะ" มันพูดทำหน้าอายๆ
"สัด ขอร้องเหอะไอ้มุขพวกเนี้ยะ มึงอย่าเลย...... ให้กูเล่นคนเดียวพอ" 55555+
แล้วรอยยิ้มแรกก็เผยออกมาจากใบหน้ามัน
เห็นมันดีขึ้นกูก็มีความสุขไปด้วย
"ไอ้เชี่ยเหยินมัวยืนบิดอยู่นั่นแหละ มานี่ มานั่งนี่" กูกวักมือเรียกพวกมันมา
"ไอ้เชี่ยถึกกะไอ้เชี่ยหมัดมึงอย่าบอกนะว่าไม่เคยแดกเหล้า" กูถามมัน
มันส่ายหน้ายังกะจินตหราแอ๊บแบ๊ว
"โถ......ไอ้เชี่ย หน้ายังกะโจรก่อสร้าง กล้าบอกไม่เคยแดกเหล้า"
"หนังหน้ามึงหยาบขนาดนี้ ไม่ใช่เพราะว่าแดกเหล้ามากเหรอวะ 55" กูล่ะขำว่ะ
"ไม่เคยจริงๆ" มันย้ำ
"ใครจะเปิดซิง" ไอ้บิดถาม
กูไม่ตอบคว้าโกลด์มาเทใส่แก้ว
เพียวๆน้ำแข็งก้อนนึง
โซดาไม่ต้อง
กำลังจะกระดกเข้าปาก
แดกเหล้าเป็นอาชีพอยู่แล้วกูน่ะ
"หยุดก่อนเดี๋ยวเรากินคนแรก" อีดอกหวานมาแรงทำกูอึ้ง
อึ้งแระโกรธ เพราะว่าโดนขัดลาภปาก
"มึงมาอารมณ์ไหนเนี่ยอีแมวน้ำ" กูยกแก้วลงหันไปถามมัน
"เถอะน่า...เรามีเรื่องไม่สบายใจ" มันตอบพลางเอามือมาคว้าแก้วจากมือกูไปกระดกเข้าปากพรวดเดียว
เหลือน้ำแข็งกลิ้งอยู่ก้นแก้วดังกร๊อง....
"อีหวาน เดี๋ยวก็เมาตายห่า" ไอ้บิดบ่นหน้าซีเรียส แล้วคว้าแก้วมาจากมืออีหวาน
"พวกมึงไม่ต้องแย่งกันหรอก ได้แดกทุกคน" กูบอก
แล้วกูก็หยิบแก้วมาเทเหล้าลงไปใหม่
สัดทำเก่งกันดีนัก
เดี๋ยวเถอะมึง
กูให้เวลาแม่ง15นาที
เดี๋ยวได้ออกฤทธิ์
"ตามึงแล้วไอ้เชี่ยบิด เจ้าของบ้าน" มันไม่มีสีหน้าลังเลซักนิด
คว้าแก้วไปกระดกรวดเดียวหมด
ไม่ให้เสียชื่อจอมโจรใจทรามเลยซักนิด
แต่ก็อดทำหน้าบิดเบี้ยวด้วยความแรงของเหล้าไม่ได้
สัด
คอยดูเหอะ
เด๋วแม่งได้ใส้ขาด
555+
จนทุกคนแดกกันครบ
ยกเว้นไอ้เชี่ยเหยินกับไอ้เชี่ยชิ้น
ที่นั่งเอามือสองข้างกุมปากเอาไว้แน่นกลัวได้แดก
"ไอ้เชี่ยเหยินมึงจะแดกมั้ย" กูหันไปตะคอกใส่มัน
มันเงียบไม่ตอบเอามือปิดปากแน่น
"สัด สองตัวนี่... หรือจะต้องให้กูใช้กำลัง" กูขู่มัน
"ไม่กินไม่ได้เหรอ" มันทำเสียงสลด
"ม่ายด้ายยย" ไอ้พวกที่แดกแล้วแหกปากพร้อมกันเสียงดังลั่น
ทำเอามันสะดุ้งไปเล็กน้อย
"เอางี้ถ้ามึงยอมแดกแต่โดยดีนะ มึงอยากได้ไรบอกกู"
"จริงอ่ะ" มันถามด้วงยความไม่แน่ใจว่ากูจะมาไม้ไหน
"จริงดิ" กูตอบแบบอมยิ้มๆ
"ขอก่อนไม่ได้เหรอ" มันต่อรอง
"สัด มึงนี่ทำยังกะมึงมีทางเลือกมากนักนะมึง"
"เดี๋ยวกูไม่ให้มึงกินเหล้าหรอก กูจะให้มึงแดกนม" กูบอกแววตาใสซื่อ
"อ้าว....แล้วไม่ต้องกินเหล้าแล้วเหรอ" มันถามด้วยความสงสัย
"เออ.....หรือว่ามึงจะแดกเหล้า"
"กินนมๆ กินนม" มันพูดด้วยความดีใจที่ไม่ต้องแดกเหล้า
"ไอ้แสบเทมันให้มันแดกซิ เพื่อคนที่คุนรักน่ะ" อิอิ
ว่าแล้วไอ้เชี่ยแสบก็เปิดประป๋องนมเทลงไปสองแก้ว
แล้วกูก็เอาคาลัวเทตามลงไปจนเกือบเต็มแก้ว
"เฮ้ย...เก่งโกหกอ่ะ ไหนบอกว่าไม่ใส่เหล้า" มันสองตัวลุกขึ้นยืนทำท่าขัดขืน
"เหล้าพ่อมึงดิแดกกะนม หัวเชื้อช็อกโกแลตโว้ยสัด"
"จริงอ่ะ" มันถาม
"มึงจะจริงอ่ะ จริงอ่ะ หาพ่อมึงเหรอ บอกว่าไม่ใช่เหล้าก็ไม่ใช่ดิวะ" สัดสองตัวนี่ต้องขู่แม่งถึงจะเชื่อ
มึงได้อร่อยแน่ไอ้สัดเหยิน
แล้วกูก็คนนมกับคาลัวในแก้วให้กลมกล่อม
"อ่ะไอ้สัด แดกซะเดี๋ยวจืดหมด"
มันก็ยังทำท่ากล้าๆกลัวๆอยู่นั่นแหละ
"แดกๆเข้าไปเหอะอย่าลีลามาก เดี๋ยวกูหมั่นไส้ก็กระทืบแม่งซะหรอก"
มันสองตัวก็รีบยกขึ้นมาจิบๆด้วยความกลัวโดนกระทืบ
"ไมมันขมๆอ่ะ" มันจิบไปนิดเดียวเท่าเยี่ยวมด
"มันก็ขมล่ะมั้งหัวเชื้ออ่ะ มึงสองตัวนี่โง่ว่ะ จะให้หวานมันส์เหมือนไมโลได้ไง นั่นน่ะมันหางๆชอคโกแลตคุณภาพต่ำ นี่น่ะหัวเชื้อมันต้องเข้มข้นดิว่ะ"
กูพูดไปก็อมยิ้มไป
สีหน้ามันเริ่มเชื่อแล้วว่ะ
แดกไปได้ครึ่งนึง
แล้วก็ซดต่อจนหมด
"เป็นไงล่ะมึงอร่อยมั้ย" กูถามมันพยายามกลั้นหัวเราะเอาไว้
"ก็อร่อยดีนะ กินแล้วหายหนาว" มันตอบซื่อๆ
ช่างไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง
"กินอีกได้ป่ะ" มันร้องขอกินอีกแน่ะ....สัด
ทีตะกี๊ล่ะลีลา
"ได้....เสมอสำหรับมึงสองคน เอานมเยอะหรือหัวเชื้อเยอะๆ"
"เอาหัวเชื้อเยอะๆ" มันตอบ
ได้เลยไอ้สัดเหยิน....จัดไป
เดี๋ยวเถอะมึง....รู้เรื่อง555++
แล้วมันก็คว้าแก้วไปกระดกแต่ยังไม่ทันหมดแก้ว
มันก็หยุดชะงักซะก่อน
"เวียนหัวอ่ะ" มันทำหน้าตกใจ ยังกะหนูป่วย
"มึงนอนดึกก็แบบนี้แหละวะเรื่องปกติ" กูกลบเกลื่อน
"จริงเหรอ"
"แดกให้หมดแก้วเหอะ...เผื่อจะดีขึ้น"
แล้วมันก็กระดกแก้วเหล้าหายวาบลงคอไป
คาลัวนี่ถึงแม้จะมีแอลกอฮอล์สิบกว่าเปอร์เซ็นก็เหอะ
แต่สำหรับคนที่ไม่เคยแดกแล้ว
ถือว่าหนักแระ
แล้วเฉพาะมันสองตัวนี่ก็แดกไปเกือบครึ่งขวด
เล่นซดโฮกๆแบบนั้นอ่ะ
555+
"มึงอยากหายเวียนหัวป่าววะ" กูเสนอไอเดีย หาเรื่องไรขำๆทำเล่น
มันไม่ตอบแต่ทำหน้าสนใจ
"มึงลุกขึ้นเต้นดิ แล้วแม่งจะดีขึ้น"
"เกี่ยวกันไงอ่ะ"
"เถอะน่ามึงลองดูเหอะ"
แต่มันไม่ทันจะลุกขึ้นเต้น
อีดอกหวานที่หน้าแดงก่ำก็ยืนเลื้อยอยู่ข้างฝาตามเสียงเพลงที่เปิดคลอๆเอาไว้
อีเชี่ยนี่แซงหน้าไปก่อนใครเลย
"ไอ้บิดมึงไปเปลี่ยนเพลงเหอะว่ะ กูไม่อยากดูเมียงู"
แล้วไอ้บิดก็ไปเปิดเป็นเพลงที่จังหวะเร็วขึ้น
จู่ๆไอ้เชี่ยเหยินก็กระเด้งโหยงๆยังกะโดนไฟช็อต
เอากูตกกะใจคิดว่าแม่งเมาแล้วจะกระโดดถีบกูทีเผลอซะอีก
555++
แต่ป่าวอ่ะ
แม่งเต้น
สัด
ยังกะระบำจิงโจ้ไม่ได้เข้าจังหวะซักนิด เต้นเอามันส์อย่างเดียว
ส่วนอีดอกหวาน....
เพลงจะเร็วแค่ไหนก็เลื้อยเป็นงูเหลือมแม่งไปเรื่อย.......ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
สัด
ยังกะงานไหว้ครูอาจารย์หนู
ของขึ้นกันเป็นแถว
กูล่ะขำว่ะ
ส่วนพวกกู5คน
กู
ไอ้แสบ
ไอ้บิด
ไอ้หมัด
ไอ้ถึก
ยังนั่งตาใสแหน๋ว
ไม่สะทกสะท้าน
มีตลกให้ดูอีกตะหาก
ช่างอร่อยยิ่งนัก
แต่พอแดกไปได้ซักขวดกว่าๆๆ
เมาได้ที่
คุยกันเรื่องเรื่อยเปื่อย....
เส้นตื้นด้วยนะ
เพราะว่าคุยเชี่ยไรไม่น่าจะขำก็ขำ
ระหว่างแดกเหล้าก็สบตาไอ้แสบกะไอ้บิดไปเรื่อย
คนมันมีใจให้กันอ่ะ
มองกันตาเยิ้มเชียวล่ะ.....กูรู้ตัว
แล้วจู่ๆ
กูไม่รู้นึกเชี่ยไรขึ้นมา
คว้าคอไอ้เชี่ยบิดกะไอ้แสบมากอด
แล้วแหกปากบอกไปว่า
"พวกมึงเชื่อป่าวว่าไอ้สองคนนี้อ่ะเป็นแฟนกู"
เงียบกริบในทันใดเลยครับพี่น้อง
ไอ้สามตัวที่กำลังเต้นยืนค้างเลย
แล้วหันมามองพวกกูสามคน
ที่ไอ้แสบกำลังอาย
ไอ้เชี่ยบิดกำลังยิ้มกริ่ม
"อ่ะ......ชนแก้วววววว " มันยกแก้วขึ้นชนทำหน้าไม่ตื่นเต้นซักนิด
แล้วอีหวานไอ้ชิ้นไอ้เชี่ยเหยินก็วิ่งมาคว้าแก้วมาชนกะเค้าด้วย
"พวกมึงไม่ตกใจเหรอวะ" กูถามมันที่ทำตัวผิดคาด
"ก็ไม่นี่" ไอ้เชี่ยหมัดตอบ
"อะไรที่เพื่อนทำแล้วมีความสุข......พวกกูก็ดีใจด้วย" มันตอบพร้อมกระดกเหล้าเข้าปาก
กูหมดคำพูดใดๆแล้ว
ด้วยเพราะความเมา
และความสุขที่จุกอยู่ในอก
ใบหน้าไอ้เชี่ยบิดที่ไม่เหลือร่องรอยความเสียใจแม้แต่น้อย
แค่นี้ก็มีความสุขจนไม่อยากสนใจใครแล้ว.....
ไม่น่าเชื่อ
ในบ้านที่มีแต่ความทุกข์แห่งนี้
พวกกูก็สามารถเนรมิตให้มันเป็นที่ที่มีความสุขมากที่สุดได้
ไม่ว่าที่ไหน
ไม่ว่าเมื่อไหร่
หากคนเราจะมีรักให้กัน
มันก็สามารถสร้างโลกแห่งความฝันได้ทั้งนั้นแหละมึงเอ๋ย.........
ฝนตกหนักคราวนี้
ปล่อยให้มันผ่านไป
ลืมตาตื่นมาเมื่อไหร่
ท้องฟ้าคงสดใสกว่าที่เคยเป็นนะมึง....
กูหวังไว้แบบนั้น
.....................................................
ไอเก่งสันดานว่ะ แกล้ง แต่เหยิน กับชิ้น..ตูล่ะอยากให้ไอชิ้น กับเหยินจับมันอัดตูดจริงๆ
สภาพคงดูไม่จืด โฮะๆ
หัวข้อ: เรื่องลับโรงเรียนดัดสันดานCredit:badmaner (18/03/11) P.179 "เจ็ด-จุด-เจ็ด" (อ่าน 1183838 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก