มาแระมาแระ
ไปเล่นสงกรานต์ที่ไหรกันมามั้งเอ่ยยยยยยยยย
ฟ่าอยู่สีลมวันหนึ่ง ที่เหลือกลับบ้านหมดเลย
ปล.คนอยากเล่นสงกรานต์อย่างมีความสุขอย่าเอาแฟนไปด้วย เซ็งมากกกกกกกก
แฮบปีสงกรานต์เฟสติวัลย้อนหลังนะครับบบบบบบบ
จุบๆๆๆๆๆ
"ตอบสิเดี๋ยวเค้าจะรอ"
"ใครก็ไม่รู้ช่างเหอะ ไปนอนกัน"
"เดี๋ยววววววววววว" ผมแย่งเม้าส์มาแล้วก็กดดู
"คิดถึงเตอร์จัง จะรอตลอดไป" ข้อความที่ผมได้อ่าน ทำเอาผมจุกอยู่ที่อก แล้วขยับมือ พิมพ์ข้อความตอบกลับไป มีการสนทนากันมาก่อนหน้านี้แล้วแต่ผมไม่ได้เลื่อนอ่านทั้งหมด
"รออะไร" เตอร์ได้แต่นั่งดู หน้าซีดไม่กล้าทำอะไร เพราะมันรู้แล้วว่าตอนนี้ผมเริ่มไม่พอใจถ้าขืนมันมาห้ามเดี๋ยวบ้านแตกแน่ เพราะมันเคยห้ามไม่ให้ผมเล่นเอ็มในเวลาที่มันไม่อยู่ จะเล่นเพียงลำพังต้องขออนุญาติมันก่อน
"รอวันที่เรารักกัน อิอิ" จะอ้วก แหวะ
"รอให้ตายกูก็ไม่มีวันให้มันไปรักกับมึง ดื่มวีต้าแล้วรีบไปตายซะ" แล้วผมก็ออกเอ็มทันที สีหน้าของคนข้างๆคงจะกลัวผมอาละวาด ผมดื่มน้ำในขวดจนหมดแล้วก็เข้านอน โดยไม่พูดอะไรทั้งสิ้น ผมได้แต่นับหนึ่งถึงสิบในใจให้ใจเย็น และแล้วมันก็เข้ามานอน เตอร์แทรกตัวมาในผ้าห่ม
"ฟ่ายังไม่หลับใช่ป่ะ" ผมนอนหันหลังให้มันโดยไม่ได้ตอบอะไรทั้งสิ้น ผมไม่โกรธนะผมคิดว่าคนของผมไม่ได้คิดอะไร คนๆนั้นอาจจะแค่คิดไปเองฝ่ายเดียว ไม่งั้นเค้าคงไม่บอกว่าจะรอหรอก แต่ทำไมต้องมานั่งคุยดึกๆปล่อยให้ผมนอนคนเดียว หรือตอนนี้ผมน่าเบื่อไปแล้วสำหรับมัน มันเลยอยากมีโลกอีกโลกหนึ่งที่ไม่มีผมอยู่ด้วย ผมคิดฟุ้งซ่านคิดไปคิดมาจนน้ำตาไหลผมรู้ว่าผมอ่ะมันโง่มากที่มีน้ำตาออกมา แต่มันร้องแล้วอ่ะจะให้ทำไง ผมพยายามไม่ให้มีเสียงเดียวมันจับได้ว่าผมร้องไห้
"เตอร์ขอโทษนะ เตอร์แค่เปิดเอ็มส่งงานกับเพื่อน พอดีคนนั้นเข้ามาทักเตอร์ก็คุยตามประสาเพื่อนอ่ะเตอร์ไม่ได้คิดอะไรกะเค้านะ ฟ่าเชื่อใจเตอร์นะ"
ผมได้ฟังมันอธิบายก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้นไปอีก นี้ผมเป็นอะไรของผมเนี่ย ผมคงจะกลัว กลัวที่จะต้องเสียมันไป ก็ผมไม่อยากเสียมันไปนิ
มันเอามือมาจับไหล่ผมแล้วก็ดึงให้ผมหันไปหามัน ในห้องมืดๆทำให้มันไม่รู้ว่าผมร้องไห้ มันหอมมาที่แก้มของผมแก้มที่เปียกไปด้วยน้ำตา มันเลยทำให้รู้ว่า ผมร้องไห้อยู่
"ฟ่า" มันเรียกชื่อผมแล้วก็ดึงผมเข้าไปกอดไว้แน่ ผมยิ่งร้องไห้หนักขึ้นๆ
"ฟ่ากลัว กลัวว่าจะมีใครทำให้เตอร์ไปจากฟ่า" ผมพูดไปร้องไห้ไป
"ไม่มีใครพรากเราสองคนได้ เตอร์สัญญา เตอร์ขอโทษนะ ที่ทำให้ฟ่าเสียใจอีกแล้ว เตอร์ขอโทษ อย่าร้องนะ"
"ไม่ร้องแล้ว" ผมคลายตัวออกจากอ้อมกอดแล้วลุกขึ้นนั่งเช็ดน้ำตา เตอร์เอื้อมมือไปเปิดไฟหัวเตียง ทำให้แสงเเยงตาทำรีบหลับตาแล้วค่อยลืม เตอร์ค่อยๆเอามือปาดน้ำตาให้ผม แล้วคนตรงหน้าผมก็มีน้ำตาออกมา
"ร้องไห้ทำไม" ผมถามมันอย่างสงสัย
"เตอร์เสียใจที่เห็นน้ำตาของฟ่า"
"ก็เตอร์เป็นคนทำนิ ต่อไปนี้นะฟ่าจะไม่ร้องแล้วด้วย ถ้ามีใครมากระตุกหนวดเสืออีกหล่ะก็มันตายยย" ผมเริ่มพูดแล้วทำท่าทางประกอบให้น่ารัก เพื่อจะให้มันคลายจากความเศร้า เห้อน่าสับสนนะคู่นี้
"ไอ้ต๋อง" มันเอามือมาขยี้หัวผมเบาๆแล้วก็หอมมาที่แก้ม
"นอนเถอะ ฟ่าง่วงแล้ว" เตอร์ดึงผมไปกอดแล้วผมก็หลับไปในอ้อมกอดขอคนที่ผมรักอย่างทุกๆวัน
"ฟ่า อย่าคิดว่าเตอร์จะนอกใจอีกนะ เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน ฟ่าสบายใจได้"
"อื้มมมมมม" แล้วก็ หลับบบบบบบบบบ
หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201 (อ่าน 1054582 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก