หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[wattanai]

พี่ฟ่ากลับไปคุยกะพี่เตอร์ให้ดีๆ..........

ไม่ยอมคุยกันก่อนอะ.........

งั้นยึดพี่เตอร์ดีก่า.........555++

ปล.ไม่กล้ากินซูชิอะ.....สวยเกินไป....555++

[C2U]

หายโกรธเร็วๆ  แล้วไปเคลียร์กันน๊า นุ้งฟ่า

อย่าทิ้งไว้นาน  สงสารเตอร์อ่ะ 

[Markkii~Mewon]

พี่ฟ่า นึกไม่ออก ทำไมถูกแค่ C ตัวเดียวววว


แง้ๆๆ

ที่จิง มีอยู่ 2 รร.ที่คิดดอยู่นะ !!!

แต่มันเป็นกางเกงดำ 5555
อีกที่ ก็ มันไม่มีC แต่ชื่อเต็มมี

ใบ้ให้หน่อยได้ป่าวว

5555

พี่ฟ่า อาหารเช้า น่ากินนมากกก


แต่ไม่มีคนทำหั้ยกิน

ขอยืมตัวพี่ฟ่า มาจากพี่เตอร์ มาทำให้กินหน่อยได้ป่าววว


ฮี่ๆๆๆๆๆ

คิดถึงๆๆน้า

พี่บีเป็นเพื่อนที่ดีมากก รักพี่บีอ่ะ 55

พี่ฟ่ารีบกลับไปฟังเหตุผลพี่เตอร์นะคะ

รักและห่งใย
กร๊ากๆๆ

[mma419109]

   นุ้งฟ่าใจแข็งมากเลย โชคดีที่มียุ่งกับแตมช่วยดูแลคอปเตอร์ให้ นุ้งฟ่าก็มี
 เพื่อนรักอย่างบีคอยเป็นกำลังใจ มีเพื่อนดีๆมันก็ดีอย่างนี้แหละ
   อยากกินข้าวต้มกุ้ง ชอบอาหารญี่ปุ่นแต่ไม่ชอบปลาดิบ
   
   อยากกอดๆๆนุ้งฟ่าทุกวันเลย

[pay-it-forward]

น้องบีเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ

คิดว่าน้องเตอร์คงมีเหตุผลที่ดี
ถึงไม่อยากให้ฟ่าเข้ามารับรู้เรื่องนี้
แต่ความจริงน่าจะบอกกับฟ่าตรงๆ
เพราะก็เคยคุยกันแล้วนิว่า มีอะไรจะบอกกัน ไม่ปิดบังกัน

ส่วนน้องฟ่า พี่ก็เข้าใจความรู้สึกนะ
ว่ามีอะไรทำไมต้องปิดบัง
แต่ก็อยากให้น้องฟ่าใจเย็นลงกว่านี้นิดนึง
แล้วก็เชื่อใจเตอร์มากกว่านี้อีกหน่อยนึงด้วย
ถ้าน้องฟ่ายอมยืนดูอยู่ห่างๆอยู่กับน้องยุ่ง
อาจจะได้รู้ตอนนั้นแล้วก็ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ประมาณว่าประเมินสถานการณ์ก่อน แล้วจะได้หาวิธีตั้งรับถูก

คืนดีกันไวๆน้า
 

[Ak@tsuKII]

 ตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจกัน 

  เป็นกำลังใจเหมือนเดิม

[HydrA]

ฟ่ากลับไปคุยกันเถอะนะ
สงสารเตอร์อ่ะ

[broke-back]

ฟ่าไม่อยากรู้เหตุผลของเตอร์เหรอ
กลับ กทม. ไปคุยกับเตอร์เหอะ

แต่พี่อยากรู้อ่ะ

[—“L•nely_l3”—]

สงสารทั้งคู่แหล่ะ

คุยๆกันให้รู้เรื่องก็ดีนะ 

[pukpra]

นุ้งฟ่าแอบหนีไปเที่ยวเชียงใหม่เลย
ไปเที่ยวแล้ว ก็รีบกลับมาแก้ปัญหานะค้า มะอยากให้คาราคาซังกัน เดี๋ยวจะเป็นเรื่องใหญ่กว่านี้
ดี ๆ กันน้า
รักแมวเผือกกะหมูอ้วนน้า 

[ranaways]

ฟ่า ก็งี้ทุกทีอ่ะ

ไม่ฟังเหตุผล หรือให้อธิบาย

ไม่เชื่อใจเตอร์เหรอ

ที่พูดเนี่ยไม่ได้ว่าฟ่านะ

แต่อย่างน้อยเค้าเป็นคนที่เรารัก และ เค้าก็รักเรา

ก็น่าจะให้อภัย ให้ใจได้คุยกันบ้าง

แล้ว จะทำไงต่อไป ฟ่าก็เจอปัญหามาตั้งกี่ครั้ง

ฟ่าก็ผ่านมาได้

เพราะอะไรอ่ะ

ก็เพราะฟ่าเชื่อใจเตอร์ไง 

ลองคิดดูอีกครั้งนะ  ตัดสินใจให้ดี

ก่อนจะทำไรลงไปอ่ะ  เหมือนที่ บีพูด

ถ้าจะหาใหม่  หาคนที่รักเราให้มากกว่าที่เตอร์รัก

แล้วก็มากกว่าที่เรารักเตอร์ด้วย

แล้วจะหาได้มั๊ยอ่ะ

มันยากนะ กว่าจะ รักกันได้มากขนาดนี้อ่ะ

มันต้องเจออุปสรรค มากมาย

ถึงทำให้เตอร์กะฟ่า รักกันมาก

ยังไงก็ขอให้คุยกัน ดีๆ ละกันนะ






ไม่ได้เม้นนาน  เม้นซะ


รัก นุ้งฟ่า  นะคับ

[PeaNutBuTTeR]

ว้าววววว....เห็นรูปช้าวต้มกุ้งแล้วหิววววว

อยากกินข้าวต้มกุ้งฝีมือพี่ฟ่าจังค่ะ

อ่านตอนนี้แล้วอยากไปแอ่วเหนือบ้างง่ะ

ป.ล.ช่วงนี้ฝนตกบ่อยๆ พี่ฟ่ารักษาเนื้อรักษาตัวด้วยนะคะ เดี๋ยวจะเป็นหวัดเอา

[imac]

เที่ยวเสร็จแล้ว กลับไปเคลียร์กันซะน๊า

[wattanai]

มาแอบดันให้พี่ฟ่า............อิอิ.............ก่อนไปนอน..........
 

[lizzii]

เที่ยวกะบีให้สบายใจก่อนแล้วก็กลับไปคุยกะเตอร์ให้รู้เรื่องเนอะ ๆๆ

[namtaan]

แยกกันจนพอใจแล้ว
ก้อหันหน้าเข้าหากัน คุยกันให้รู้เรื่องใช่ป่าวค้าบ
ตอนนี้บีน่ารักจัง ค่อยแหย่นุ้งฟ่า ไม่ให้นุ้งฟ่าคิดมากนะเนี่ย

วันนี้เพิ่งกินข้าวต้มกุ้งไป หุหุ มาเจอข้าวต้มกุ้งของนุ้งฟ่ายามค่ำคืน อยากหม่ำอีกแย้วค้าบ 
บวก 1 แต้มสำหรับนุ้งฟ่า ขอบคุณค้าบบบบบบ

[l3iZal2l2e]

เห็นกุ้งตัวโต ๆๆๆๆๆ แล้วหิวข้าวเลยยยยยย
อ๊ากกกกก อยากกินซูชิอ้ะ ๆๆๆๆ
 

ป.ล. เราก้คิดเหมือนกันนะว่า เตอร์ น่าจะเอซี ... แต่ อ้าววว ไม่ใช่เหรอ 
แต่ตอนนี้ ... อยากรู้เหตุผลของเตอร์แว้วววววว
 

[LIZZ]

ฟ่าหนีไปเหนือซะแระ เตอร์ตามมาง้อด่วน!

ดีกัน อย่าทะเลาะกันนะ

[RAKDEK_KA]

งืมๆๆๆ  อยากบอกว่าให้ห่างกัน นานๆๆ หน่อย แต่อย่านานมากมาย
เดี่ยวแอบไปมีจู้ขึ้นมาจิงๆ จะแย่ จะได้รู้ถึงความสำคัญของเรา
เวลาไม่มีเราอยู่แล้วจะเป็นยังไง แต่เท่าที่อ่านๆ มานี่คาดว่าจะไม่นานนะ
เหะๆๆ ...ใช่เป่าอ่ะ ?.... งั้นรอล้นตอนต่อไปดีกว่า

[zilveria]

ฟังกันก่อนดีกว่าม้างงงง

ถ้ามันยากจะให้อภัยก้ค่อยจัดการ  งี้ไม่ดีเลยนะนุ้งฟ่า   

[wattanai]

พี่ฟ่า...............

แอบไปอู้อีกแหละนะงับ............อิอิ...........

[อัลฟ่าบ้าบอ]

ไม่ได้อู้แต่ฝนตกอากาศแบบนี้มันก็ต้องหมั่นทำการบ้าน
อากาศทำให้สมองแล่น เหมาะแก่การทำการบ้านยิ่งนัก

5555555+

มาแล้วๆๆๆๆ

รักทุกคนเหมือนเดิมช่วงนี้ยุ่งนิดหน่อย
แต่ก็จะไม่ค้างไว้นานนะครับ

อย่าว่ากันนะ

จุบุจุบ

****************
****************
****************
****************
****************

เช้าแล้วววว ผมตื่นมาเหมือนมีคนมากอดอยู่สักพักก็กลายเป็นหอมแก้ม
เอางานเข้าแล้วไอ้ฟ่าเอ๊ย  ไอ้บีทำไมเมิงทำแบบนี้อ่ะ
ผมไม่กล้าแม้จะลืมตาดู แกล้งนอนนิ่งๆต่อไปแต่ใจนี้เต้นยังกะกลองสะบัดชัย
เอาว่ะ ผมพยายามลืมตาดูคนข้างๆ
เห้ย......ไอ้เตอร์

"ปล่อยเลย"
"คิดถึงอ่ะ"
"พอกันที ในเมื่อเลือกมันกรูเป็นแค่เพื่อนเมิงกับกรูก็จบกันทีเตอร์" ไอ้บีเดินเข้ามา
"ว่าแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ ใจเย็นๆดีฟ่า"
"เมิงอีกตัวนะบี เมิงเห็นคนอื่นดีกว่าฟ่า" ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์กับกระเป๋าตังค์ เสื้อผ้าไม่เอาแล้วโมโหสุดๆอ่ะ แม่งทำกันได้นะไอ้บี
"บีขอโทษ เห้ยเดี๋ยวก่อนดิฟ่า เห้ยไปไหนอ่ะ"
"ฟ่าฟังเตอร์ก่อนดิ"
ผมเดินออกจากห้องลงลิฟท์ไม่ฟังเสียงใครทั้งนั้น เรียกรถโณงแรมไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้
"พี่ๆๆๆ"
"ไปไหนครับคุณฟ่า"
"ออกรถเลยพี่ไปทำธุระหน่อยซิ่งเลยนะ"
"โอเคจัดให้"
"ผมให้พี่ไปส่งที่ท่ารถทัวร์เพราะยังไงมันสองคนคงไม่คิดหรอกว่าผมจะมารถทัวร์"
"ขอบคุณนะพี่ อ่ะนี้พี่ แล้วไม่ต้องบอกใครนะว่ามาส่งผมที่นี้"
"ครับ" ผมให้เงินเป็นค่าตอบแทนที่เค้ามีน้ำใจแต่จริงๆแล้วมันเป็นบริการของที่นี้แหละ โทรศัพท์ก็สั่นตลอดไม่หยุด ผมมานั่งคอิดแล้วทีนี้ผมจะไปไหนดีอ่ะ มีข้อความส่งมาเป็นระยะแต่ผมไม่คิดจะอ่านด้วยซ้ำ ไปไหนดีนะได้แต่คิดว่าจะไปไหนดี
"ที่ที่อันตรายคือที่ที่ปลอดภัยที่สุด" ผมคิดได้แบบนี้ ณ ตอนนั้น ผมเลยนั่งรถเล่นในเชียงใหม่นั้นแหละ แต่สภาพเสื้อผ้ามันไม่เอื้ออำนวยเท่าไรเดี๋ยวหาซื้อเปลี่ยนเเล้วกัน ผมเรียกรถให้ไปส่งในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง แล้วก็หาเสื้อผ้าเปลี่ยนซื้อแปรงสีฟันยาสีฟันมาทำความสะอาดซะหน่อย  ไหนๆก็ไหนๆแล้ว สปา สักหน่อยจะเป็นไรไป  ฮ่าๆๆๆๆ ช่างมีความสุขซะยิ่งกระไรเชียววววววว
บ่ายแล้วหิวแล้วหาอะไรทานซักหน่อยเติมพลังเดี๋ยวจะต้องสู้รบกับมันอีก โทรหาไอ้บีดีกว่า
"โหล" ยังไม่ทันพูดอะไรไอ้นั้นก็ถามเป็นชุด
"บีไม่ต้องรู้หรอกฟ่าอยู่ไหน ตกลงเป็นเพื่อนมันใช่มั้ย โอเค จำไว้เลยนะทำแบบนีอ่ะ แล้วมันกลับไปยัง อย่ามาโกหกนะ รู้ใช่มั้ยถ้าโกหกอะไรจะเกิดขึ้น เออดี  ไม่บอกเว้ยจะอยู่ไหนก็ช่างเหอะ แค่นี้นะ  "  ผมวางสายใส่มัน ก็จับใจความได้ว่าไอ้เตอร์ออกไปไหนไม่รู้ ออกมาตามผมเอารถบีออกมา ส่งเมสเสจซะหน่อย
"ไม่ต้องตามยิ่งตามยิ่งห่างไกลออกไป..จากเพื่อนคนหนึ่ง" กดส่งไปหาท่านชายเตอร์ นี้แหละความซะใจของคนถูกรังแก(หลายคนที่ว่าฟ่าใจร้าย ห้ามว่าด้วย เดี๋ยวงอลนะ)
ในขณทะที่ผมนั่งทานอาหารในฟาสฟู้ด
"น้องครับ"
"ครับ"
"ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ"
"ตามสบายครับ" มีผู้ชายคนหนึ่งมาขอนั่งด้วย ขาวเชียว
"ชื่อไรครับ"
"ถามผมหรอครับ"
"ครับน้องนั้นแหละ"
"ชื่อฟ่าครับ"
"พี่ชื่อมิวนะครับ"
"อ๋อครับ"
"มาคนเดียวหรอน้อง"
"พี่เห็นผมนั่งอยู่สองคนหรอ"
"โห นักเลงนะเรา"
"ก็ไม่เท่าไรหรอกแค่ไม่กลัวใครเท่านั้นเองอ่ะ ว่าแต่พี่ไม่กินหรอมานั่งสอบสวนผมอยู่เนี่ย คิดอะไรรึป่าว"
"ป่าว ก็อยากชวนคุยเฉยๆๆตามมารยาทอ่ะ"
"แต่มารยาทที่ดีโต๊ะว่าเยอะแยะพี่ไม่น่าจะมานั่งตรงนี้นะ"
"งั้นพี่ย้ายโต๊ะก็ได้ครับ"
"ล้อเล่นน่ะ ซีเรียสไปได้"
"เรียนมอชอหรอ"
"ป่าว เรียนที่กรุงเทพ แต่มาเที่ยว"
"คนเดียวเนี่ยนะ"
"อืม"
"แล้วมีไกด์พาทัวร์รึยัง"
"ยังอ่ะ"
"แล้วพักที่ไหนพี่เป็นไกด์ให้ป่าว พอดีสองวันนี้ไม่มีเรียนด้วย"
"จะดีหรอ เกรงใจอ่ะ"
"ดีดิ จะได้มีเพื่อนเป็นคนเมิงกะเค้ามั้ง"
"ปรกติพี่ไม่มีคนคบหรอ"
"มีดิ"
"เรามากกว่ามั้งที่ไม่มีคนคบอ่ะ"
"สงสัย งั้นมั้ง"
"ดูเศร้าๆนะ อกหักมาป่าว"
"เรื่องส่วนตัวผมไม่ตอบนะพี่"
"ขอโทษๆๆๆๆ อ่ะให้แทนคำขอโทษ"
"ผมไม่กินของคนอื่นอ่ะ ขี้เกียจมาทดแทนบุญคุณเอาคืนไปเหอะ"
"น้องนี้ตรงไปตรงมาดีเนอะ"
"อืม"
"มีแฟนรึยังอ่ะ"
"มีแล้ว"
"ว้า  งั้นขอเป็นพี่ชายแล้วกันไหนๆก็เป็นแฟนไม่ได้แล้ว"
"ถ้าคิดจะจีบนี้ไปนั่งโน้นเลยป่ะ"
"น้องก็น้อง"
"เพื่อนร่วมโลกก็พอ"
"โอเคๆๆๆๆ"
"เอ้า มานั่งมองอยู่ได้คนกินเขิลนะเว้ย"
"น่ารักดีก็เลยมอง แต่ตัวแค่นี้ทำไมกินเยอะจังอ่ะพี่คงเลี้ยงไม่ไหวแน่"
"มาเลี้ยงผมทำไม บ้านผมรวยเลี้ยงตัวเองได้"
"แล้วจะไปไหนต่อเนี่ย"
"ยังไม่รู้"
"ไปบ้านพี่มั้ย สวนส้มสนป่าว"
"ไม่อ่ะ ไม่ปลอดภัย"
"พี่ไม่ทำไรหรอก ซีเรียสไปป่าว"
"พี่เคยเห็นโจรเวลามันจะปล้นมันจะส่งแมสเสจมาบอกก่อนป่าวอ่ะ"
"มองโลกในแง่ร้ายไปป่าว"
"ผมแค่ป้องกันตัวเอง"
"แล้วจะไปไหนอ่ะถามจริง"
"กลับกรุงเทพมั้ง"
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งที่ท่ารถ"
"ผมว่าจะจองตั๋วก่อนอ่ะ ซื้อแต่ตั๋วมาไม่ได้ซื้อกลับ ถ้าได้วันนี้ก็กลับเลย"
"ให้พี่สาวพี่จองให้มั้ยเค้าทำงานที่นั้น"
"ไม่ดีกว่า ขี้เกียจเป็นหนี้บุญคุณพี่อีก ผมไปก่อนนะอิ่มแล้ว ขอบคุณที่มอบไมตรีดีดีให้ แต่ผมมีแฟนแล้วครับ โชคดีนะครับพี่"
"ไปเลยหรอ  อืมโชคดีนะน้อง มีไรโทรหาพี่ได้นี้นามบัตร"
"ขอบคุณนะครับ  โอ้วเป็นเจ้าด้วยเว้ย ทรงอยู่ศาลไหนอ่ะ"
"ตลกแระ"
"ไปแล้วพี่ ถ้าโชคดีคงได้เจอกันนะ"
"โชคดีครับน้อง"
ผมเดินห้างเล่นอีกแปป โทรไปให้พี่ที่รู้จักช่วยจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินให้ รอเขาโทรกลับมาว่าได้เรื่องไงบ้าง แต่จริงๆแล้วรำคาญไอ้นั้นด้วยแหละถามโน้นถามนี้น่าเบื่ออยากอยู่เงียบๆคนเดียวนะนั้น

"อ้าวน้องฟ่ายังไม่กลับอีกหรอครับ"
"พี่อีกแล้วหรอ"
"อ้าวทำไมอ่ะ"
"พี่ตามผมมาใช่ป่ะ"
"ป่าวนี้ บังเอิญ"
"อืมมมม งั้นผมกลับจริงๆและคราวนี้"
"ไม่ให้พี่ไปส่งจริงๆหรอน้อง"
"ไม่ครับ บายพี่"
"บาย"

ผมเดินออกมาจากหน้าห้างเรียกรถกลับโรงแรม ผมเดินเข้าโณงแรมก็เจอพ่อกับบีนั่งคุยกันอยู่ที่ล็อปบี้ พ่อคงสงสัยอะไรแน่ๆเลย
"อ้าวฟ่าไปไหนมากลูก ทำไมไม่ให้บีไปด้วยเดี๋ยวหลงไปแย่เลยนะลูก"
"แค่ไปเดินห้างมาอ่ะครับ เห็นบีทำงานฟ่าเลยไม่อยากกวนครับพ่อ ฟ่าสบายมากพ่อไม่ต้องเป็นห่วงครับ แค่ให้ที่พักนี้ก็เกรงใจจะแย่แล้ว"
"เกรงขงเกรงใจอะไรกันลูก ฟ่าก็เหมือนลูกพ่อคนหนึ่งนะ"
"ขอบคุณนะครับพ่อ"
"แล้วนี้กินอะไรมารึยังฟ่า เดี๋ยวไปกินกับบีป่าว"
"ไม่อ่ะ อิ่มมากมาย เดี๋ยวไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวฟ่าลงมาฝึกงานกับพ่อดีกว่าเผื่อเรียนจบจะได้มาเป็นลูกจ้างที่นี้"
"เอาเลยลูก"
"เดี๋ยวๆๆรอด้วย" บีวิ่งตามผมมา
"หายโกรธยังอ่ะ"
"ยัง"
"ให้ทำไง"
"ไม่ต้องทำไรทั้งนั้นแหละ เพื่อนะเพื่อน"
"โห  อย่าพูดงี้ดิขอโทษไง"
"พอเหอะไม่อยากฟังหว่ะ"
"ง้อๆๆๆๆๆ"
"มะเหงกนี้แหนะ"
"นะ  ต่อไปไม่ทำแล้ว"
"แล้วกรุณาบอกมันไปด้วยนะว่าฟ่ากลับกรุงเทพไปแล้ว แค่นี้ทำได้ใช่มั้ย"
"ทำได้ครับผม"
"ฟ่าจะอาบน้ำบีจะไปไหนก็ไปป่ะ รำคาญลูกตา"
"เออ บีมันเลว"
"ช่าย"
"ไปก็ได้"
"เชิญญญญ"
ผมอาบน้ำแต่งตัวมานั่งเช็ดผมที่เตียงสักพักไอ้บีก็มาอีกแระ
"มาแว้วววเค้กอร่อยๆ"
"ไม่สำเร็จหรอก"
"กินหน่อยนะ เค้าเอามาง้อ"
"อารมณ์ดีเมื่อไรจะกินวางไว้ตรงนั้นแหละ"
"งั้นก็จะนั่งเฝ้าจนกว่าจะกิน"
"ตามใจ เดี๋ยวจะไปช่วยงานพ่อข้างล่างนะ"
"ไม่ต้องไปหรอกคุยกันดีกว่านะนานๆจะได้มีโอกาสแบบนี้"
"ไม่"
"ไรว่ะ  ง้ออยากจัง"
ผมเดินลงไปช่วยงานพ่อด้านล่างก็สนุกไปอีกแบบ ได้รู้โน้นรู้นี้มากมาย ก็สนุกไปอีกแบบ แต่วันนี้ดูไอ้บีแปลกๆนะไม่รู้ทำไมผมเลยเดินเข้าไปหามัน
"มีไรป่าวเนี่ย มีพิรุธนะ"
"ป่าวไม่มีไร คิดมากน่ะ"
"อย่าให้รู้นะว่าทำผิดซ้ำสอง"
"เออน่ะ"
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"โทรศัพท์สั่น
"หวัดดีครับ"
"ให้อภัยเค้าเถอะนะ เค้าไม่ไหวแล้ว"
"มันง่ายเกินไปรึป่าว" ผมวางงานตรงหน้าแล้วเดินขึ้นห้องไป
"แล้วจะให้ทำไง จะให้เค้าเดินให้รถชนตายต่อหน้ามั้ยหรือจะให้โดดลงมาจากดาดฟ้า"
"มันไม่ใช่ทางออกหรอก แล้วมันก็ไม่ใช่ลูกไม้ที่จะทำให้ใจอ่อนด้วย"
"ขอโทษ เมื่อไรจะยอมฟังเหตุผลของเค้าสักที"
"แล้วปัญหาแบบนี้มันซ้ำแล้วซ้ำอีกมากี่รอบแล้ว สัญญาแต่ก็ทำแล้วทำอีก"
"กลับบ้านเราเถอะนะ คุยกันดีดี ยังไงก็ต้องไปเรียนอยู่ดี อย่าให้เค้ามาทำร้ายอนาคตตะเองสิ"
"อันนั้นฟ่ารู้ว่าควรทำไง เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็กลับ เตอร์ก็กลับไปอยู่ห้องเตอร์ซะ เราแยกกันอยู่สักพัก ถ้าเตอร์ยังปรับปรุงตัวเองไม่ได้เราก็เลิกพูดกัน"
"ไม่มีทางที่ดีกว่านี้หรอ"
"นี้คือทางที่ดีที่สุดแล้ว"
"แล้วคืนนี้เตอร์นอนด้วยได้มั้ย"
"ได้ แต่ไม่ใช่ร่วมเตียง"
"ครับ"
"กลับมาที่โรงแรมได้แล้ว แล้วก็นั่งคิดทบทวนให้ดี เอาใจฟ่าไปใส่ใจเตอร์บ้างนะ"
"เคลียร์กันแล้วหรอ ใจแอร์ๆไว้นะ" ไอ้บีมายืนฟังตั้งแต่เมื่อรไนี้
"ไม่ขำ"
"ให้อภัยมันเหอะ หน้ามันนี้เศร้ายังกับโลกจะแตก"
"อยู่ข้างใคร"
"ข้างตะเองก็ได้  ยิ้มดิยิ้มสิ ให้อภัยกันเถอะเอาแค่สั่งสอนนิดหน่อยก็พอแร้วนะกลับไปเรียนนุ้งสือได้แล้ว"
"หุบปาก"
"ใจร้ายจัง"
"เดี๋ยวโดน"
"แง่ววววว"
"บีไม่ใช่ฟ่าบีไม่รู้หรอกนะ ว่าการที่เราโดนคนที่เรารักบอกต่อหน้าคนที่มาจีบว่าเราเป็นแค่เพื่อนมันเจ็บปวดแค่ไหน แล้วการที่เราโดนทำร้ายต่อหน้าศัตรูจากคนที่เรารักมันปวดร้าวแค่ไหน"
"ร้องไห้เลยหรอ เห้ยฟ่า บีไม่ได้ตั้งใจนะบีอยากให้ฟ่าสบายใจ"
"มันอึดอัดนะบี" ผมพูดไปร้องไห้ไป ความทุกข์ที่มันอัดแน่นมันเริ่มจะปริออกมาจากอก
"ร้องมาให้หมดก็ได้ แล้วสัยยษนะว่าจะไม่ร้องอีก"
"มันซ้ำๆซากๆมากปัญหานี้อ่ะ ฟ่าเบื่อจะแย่อยู่แล้วต้องมาสู้รบกับใครก็ไม่รู้ คนของเราก็ทำอะไรในมุมมืดไม่เคยทำให้ฟ่าสบายใจเลย เหตุผลก็ไม่บอก บอกแค่ว่ารักแต่การกระทำทุกครั้งเราต้องเสียใจก่อนงั้นหรอ เค้าถึงจะบอกเหตุผลที่แท้จริง"
"เค้ารักเราไงเค้าไม่อยากให้เราเสียใจ"
"รู้ว่ารักแต่ไม่ชอบการแสดงออกแบบนี้ ลองฟ่าทำแบบนี้มั้งดิ มันจะโวยวายแทบจะฆ่าฟ่ามาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว"
"เค้ารักเค้าก็ต้องหวง"
"มันไม่ชอบให้ฟ่าทำแบบนี้แบบนั้นแต่มันเองก็ทำทุกอย่าง มันยุติธรรมมั้ย ฟ่าทำทุกอย่างออกมาให้มันดีนะบี พยายามทำคำว่าครอบครัวให้มันมีความสุขทุกวัน คำน้อยคำหนักไม่เคยที่จะทำให้เสียใจ ดูแลทุกอย่างดูแลมากกว่าพ่อกับแม่อีก แต่มันแค่ทำให้ฟ่าสบายใจแค่เนี่ยทำไม่ได้ มันรับปากมาเป็นร้อยครั้งแล้ว มันไม่เคยปฏิเสธคนที่เข้ามาอย่างเด็ดขาดเลย"
"ฟ่าใจเย็นก่อน เดี๋ยวก็ไม่สบายอีกอ่ะ ไม่เอาไม่ร้องแล้วคนดีของบีนะ ไม่ร้องแล้วนะ"
"บางทีมันก็ทำให้ฟ่าเบื่อ เบื่อกับความสุขที่มันไม่ยั่งยืนนะ"
"คนเรามันต้องสุขทุกข์ปนกันไปสิ อย่าคิดมากนะเราจะหาคนที่รักเราแบบนี้มันยากนะฟ่า"
"ฟ่าอาจจะเหนื่อยเกินไปก็ได้"
"เหนื่อยก็พัก นอนก่อนมั้ย ฟ่าลองคิดดูนะ ถ้าจะเลิกรักเค้าทำได้รึป่าว"
"ทำไม่ได้หรอก"
"นั้นไง แล้วจะมานั่งคิดให้ปวดหัวทำไมในเมื่อเราก็รักเค้า หาทางออกที่ดีที่สุดดีกว่าอย่ามาทรมานตัวเองแบบนี้เลย"
"ขอฟ่านอนพักก่อนนะตื่นมาอาจจะคิดอะไรออกก็ได้"
"อย่าคิดมากนะเดี๋ยวบีไปปิดไฟให้  แล้วเดี๋ยวตื่นมาไปกินขนมอร่อยๆกัน"
"อืม  ขอบใจนะบี"
"เช็ดน้ำตาซะไอ้เพื่อนเลิฟฟฟ ไอ้ขี้แยเอ๊ย" มันเอามือมายีหัวผม แล้วมันก็เดินไปปิดไฟ ผมหลับไปด้วยความเหนื่อย
ในขณะหลับผมฝัน  ฝันว่ามีเด็กตัวเล็กๆมายืนร้องไห้ตรงหน้าผม ผมก็เอาอมยิ้มให้เด็กคนนั้น
เด็กคนนั้นก็ยืนร้องไห้ไม่ยอมหยิบอมยิ้มไปกิน ผมเอามือลูบหัวเด็กคนนั้นเบาๆแล้วก็อุ้มเค้ามานั่งข้างๆผมแล้วเด็กคนนั้นก็หอมแก้มผมเบาๆๆ
"ปิ๊ง" ไม่รู้จะใช้เสียงอะไรแทนอ่ะเอาเสียงปิ๊งเนี่ยแหละ
หยดน้ำตาหนุ่งหยด หยดลงบนหน้าผมแล้วตามมาด้วยรอบจูบเบาๆมาที่แก้ม ทำให้ผมรู้สึกตัวตื่น
ผมค่อยๆลืมตาจากความงัวเงียที่เพิ่งได้หลับไปเมื่อครู่
คนตรงหน้าผมตกใจที่เห็นผมลืมตารีบเอามือปาดน้ำตาน้ำมูกวุ่นวายไปหมดแล้วเดินหันหลังออกไป
"ไปไหน"
"ขอโทษ เค้าจะไม่ทำให้ตะเองต้องเศร้าอีก เค้าจะอยู่ห่างๆตะเองแบบที่ตะเองต้องการ"
"ไม่ไปได้มั้ย" ผมดันตัวลุกขึ้นนั่ง เตอร์หันมามองผมพร้อมกับรอยน้ำตา
"แต่"
"ไม่ไปนะ ฟ่าอยู่คนเดียวโดยไม่มีเตอร์ไม่ได้"
"ฟ่า" เตอร์วิ่งเข้ามากอดผมแล้วร้องไห้ ผมค่อยๆยืนขึ้นกอดกับเตอร์ มันเป็นกอดที่โหยหามานาน ถึงมันจะห่างกันซักพักแต่มันก็ทำให้เรารักกันมากขึ้น
บีให้เตอร์อยู่ในห้องนี้ตั้งแต่แรกเพื่อนจะได้รับรู้ความรู้สึกที่แท้จริงของผม ขอบใจนะบี  อิอิ

[อัลฟ่าบ้าบอ]

ฝนตกออกไปซื้อมื้อช้าวไม่ได้ มีกุ้งกะหมูกันกันง่ายๆไปก่อนนครับวันนี้



ข้าวผัดกุ้ง สะดุ้งรัก



สุกรทอด กอดเกี่ยว


อิอิ

ทานมือเช้าแล้วออกไปสู้กับโลกภายนอกนะครับบบบ

สู้เว้ย

ยืดอกพกร่ม

 

[TinaJunior]

เข้าใจกันแล้ว

[bixzz]

มารับอาหารเช้าและ +1 ให้ฟ่ารับวันฝนตก (และรถติดโคตรๆ) 
บีนี่น่ารักสมเป็นเพื่อนแสนดีอันดับ 1 จริงๆ นะฟ่า
สุดท้ายฟ่าก็รู้ว่าอยู่โดยไม่มีเตอร์ไม่ได้
รออ่านต่อนะครับว่าตกลงแล้วเรื่องคืนนั้นมันเป็นยังไงมายังไงกันแน่
แต่เชื่อว่าเตอร์ต้องมีเหตุผลแน่ๆ ที่ทำไปแบบนั้น

[jokirito]

ตอนหน้าคงได้รู้เหตุผลของนายเตอร์ล่ะนะ
ดูซิจะสมเหตุสมผลรึเปล่า

นุ้งฟ่าทำถูกแล้วครับ
ถ้ามีคราวหน้าเอาให้หนักกว่านี้อีกนะ 

[C2U]

เย้  ดีกันแล้ว

เตอร์ก็อย่าทำอย่างงี้อีกนะ   คุยกันเคลียร์กันซะน๊า   

[wattanai]

กรี๊ดดดดดดดด.... .....พี่ฟ่า......อิอิ

ชอบตอนนี้จังเลยอะ........ .........

ปล.อาหารเช้ามันหนักเหมือนอาหารเที่ยงเลยนะงับ......อิอิ

[pay-it-forward]

เย้ๆๆ ดีกันแล้ว
บีเป็นเพื่อนที่น่ารักมากๆเลย

รอฟังเหตุผลของเตอร์ดีกว่า
 

[PeaNutBuTTeR]

อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาซึมเลยค่ะพี่ฟ่า

ดีนะที่พี่ฟ่าไม่ประชดรักด้วยการไปควงหนุ่มอื่น ไม่งั้นคงจะเคลียร์กันได้ยากกว่านี้อีก

ยังไงๆก็ขอให้ชีวิตคู่ของพี่ฟ่ากะเตอร์ราบรื่นนะคะ

ป.ล.พี่ฟ่าช่วยคิดเมนูให้หนูหน่อยสิคะ พอดีเมื่อวานซื้อไก้มาทำข้าวแกงกะหรี่ญี่ปุ่นแล้วมันเหลืออยู่

ไม่รู้จะเอาไปทำเมนูไหนดีอ่ะค่ะ