Valentine's Day
“พรุ่งนี้ผมมีแข่งบาสนี่” ไอ้ตัวยุ่งบ่นหงุงหงิงใส่ผม มือก็เลี้ยงลูกบาส โยกซ้ายขวาไปมาด้วย
“บาสห่าไรวะ แข่งวันวาเลนไทน์เนี่ยนะ” ผมปัดแย่งลูกบาสในมือมันมา แล้วหันหลังให้เตรียมชู้ต
“อ๊า! นัดกระชับมิตรอ่ะ…” มันพยายามเข้ามาแย่งลูกบาส ทำหน้านิ่ว ตาจ้องไอ้ลูกกลมๆ ในมือผมไปด้วย…
“กระชับมิตรบ้าไรวะ เห็นแข่งกันตลอดอ่ะกับไอ้พวกวิดวะเนี่ย”
“ก็เพราะมีเรื่องกันบ่อยไง เลยต้องกระชับมิตรกันบ่อยๆ”
“ไม่เห็นจะได้ผล…คราวที่แล้วล่อไอ้นัทซะหัวแตก นี่เล่นบาสรึยกพวกตีกันวะ”
ไอ้มิกกี้ไม่ตอบผม ตอนนี้มันกำลังพยายามอย่างมากในการแย่งลูกบาสที่ถูกยกขึ้นสูง ผมยืนยักคิ้วให้มันโดยที่ในมือชูลูกบาสไว้สุดแขน ส่วนไอ้ตัวยุ่งน่ะเหรอ…ยืนเขย่งเอย กระโดดเอยก็ยังไม่ถึง ถ้าปีนได้มันคงปีนตัวผมไปแล้ว
“เฮียเล่นดีๆ ดิ” เจ้าหนูทำหน้ามุ่ย
“ก็เล่นดีอยู่แล้ว” ผมยิ้ม… คลึงลูกบาสเล่นไปมาบนปลายนิ้ว แล้วก้มลงมองไอ้ลิงน้อยที่ทำแก้มตุ่ย ไม่ค่อยพอใจเท่าไรนัก
“เฮ้ยยยยย! เอเลี่ยนแก้ผ้า!” มันทำท่าตกใจแล้วชี้ไปข้างหลังผม
“เหรอๆ ไหนๆ ใส่บิกีนี่รึเปล่า?” ผมหันไปมอง อมยิ้ม…แต่มือยังคงชูสูงไม่เปลี่ยนแปลง
“นั่นไง ปัดโธ่เว้ยยยย”
ผมหัวเราะที่ไอ้หนูมันพยายามหลอกให้ตายใจ เล่นกับใครไม่เล่น ไอ้มิกกี้เอ้ยยย ประสบการณ์มันต่างกันลูก…หึหึ รอไปอีกสิบปีเถอะ
แต่แล้ว…ทันที่ที่ผมหันกลับมา… ก็ต้องถึงกับถอนคำพูด…
….ฟอด…
“ฮ่าๆ เสร็จโต๋” อีกฝ่ายหัวเราะร่าแย่งลูกบาสที่หล่นจากมือผมไปแล้วเลย์เข้าห่วงทันที ตูดหมาเอ้ยยยยยย ส่วนผมน่ะยังยืนแข็งอยู่แบบนั้น…สัมผัสนุ่มๆ จากปากแดงที่ทาบลงบนแก้มยังคงทำผมช็อกปนงง หนอยยย แน่นักนะเรา
“เหวอออออออออออออออออออออออออออ”
ผมวิ่งเข้าไปคว้าตัวไอ้แสบเข้ามาทันที แล้วจับมันเหวี่ยงไปมาหลายๆ ทีจนหัวสั่น ไอ้มิกกี้เองก็จะชอบ…หัวเราะใหญ่ ชอบสิชอบ…ชอบใจที่ทำผมเอ๋อได้
“มานี่เลย มาหอมคนอื่นตามใจชอบได้ไง อนุญาตแล้วเหรอหะ!” ผมดึงตัวมันเข้ามากอด แกล้งทำหน้าดุใส่
“ฮ่าๆ ต้องขออนุญาตด้วยวุ้ย งั้นคราวหลังไม่ทำแล้วก็ได้” มันดิ้นๆ หมายจะไปหยิบลูกบาสที่กลิ้งไปไกลแล้วมาเล่นใหม่พร้อมทั้งหัวเราะไปด้วย
“มานี่เลย ไอ้ตูดหมา…มาหอมอีกข้างเดี๋ยวนี้” ผมยิ้ม สอดมือเข้าไปใต้รักแร้ไม่ให้อีกฝ่ายหนี แล้วยกตัวมันขึ้นนิดๆ ให้พอดีกับแก้มตัวเอง
“ไม่เอา”
“เร็ว”
“หึ๊” แน่ะ…ส่ายหัวอีก แล้วยิ้มทำไมไอ้บ้า โอ๊ยย กรูจะบ้าตายเพราะไอ้เด็กคนนี้ -*-
“ทำไม่ทำ”
“ม่ายยยยยยทามมมมมมมม แบร่”
ผมพยายามยื่นหน้าเข้าไปจุ๊บมันคืนบ้าง แต่ไอ้หนูก็ยกมือขึ้นปิดหน้าปิดตาไปหมด หัวเราะเอิ้กอ้าก… ดันตัวผมออกห่างอยู่แบบนั้น โชคดีนะที่ตอนนี้พวกเราเล่นสนามบาสเล็กๆ ใกล้คอนโดตอนสามทุ่ม…รอบๆ นี่มืดหมดแล้วครับ มีไฟส่องในสนามอยู่แค่ดวงเดียว คนแถวนี้ไม่ค่อยมีผ่านเท่าไรอยู่แล้ว เลยจะมาจี๋จ๋าเล่นนู่นเล่นนี่ได้ ไม่มีใครสนใจเท่าไรนัก
“ผมชนะ” ไอ้ตัวดีที่เหงื่อซ่กในอ้อมกอดผมพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
“ยังไม่ทันหมดเวลาเลย…อีก สาม นาที” ผมบอกมันพร้อมกับหยิบนาฬิกาในกระเป๋าขึ้นมาดู เราตกลงกันไว้ว่าภายในครึ่งชั่วโมงนี้ใครชู้ตได้แต้มมากกว่าคนนั้นชนะ แล้วคนแพ้ต้องตามใจคนชนะได้ หนึ่ง เรื่อง
“อีกสามนาทีผมก็ชนะอยู่ดี” มันทำหน้ายียวนแบบมั่นใจ
“ให้มันแน่เถอะไอ้หนู”
“แน่สิ”
ผมเห็นแบบนั้นก็อ่อนใจ..เอาวะ พรุ่งนี้มันไปแข่งอีก ให้กำลังใจหน่อยละกัน เลยทำเป็นยอมๆ ให้เจ้าหนูที่ตั้งหน้าตั้งตาชู้ตวิ่งผ่านไปโดยไม่บล็อกมาก มันได้ไปอีกสองแต้มหลังจากที่เหลือเวลาอีก 30 วิ ช่วงนั้นผมก็วิ่งเหยาะๆ ไปมา ไม่ได้ตั้งใจเล่นอะไร มองดูท่าอีกฝ่ายยิ้ม ทำท่าดีใจตามสไตล์มัน แค่นั้น…ก็มีความสุขแล้วครับ
“ชนะๆๆๆ ชนะโว้ยยยย” ไอ้มิกกี้ชูสองนิ้วให้ วิ่งเต้นไปมารอบเสาแป้นบาส
“เออออ เก่งที่สุดอ่ะ” ผมยิ้มขำๆ โยนลูกบาสเข้าห่วงเล่น
“แน่นอน” แน่ะ ยักคิ้วอีก ม่นน่าหมั่นไส้ชะมัด
เจ้าหนูยิ้ม…เดินไปหยิบลูกบาสที่กลิ้งหลุนๆ มาไว้ในมือ แล้วเดินเข้ามาหาผม
“ดั้งค์หน่อย” มันว่า…ผมยิ้ม เป็นเรื่องปกติครับ เจ้าหนูมันกำลังฝึกดั้งค์อยู่ ความจริงส่วนสูงของมันก็พอทำได้นะ แต่ต้องฝึกกำลังข้อเท้าและขาให้มากกว่านี้ ไม่ฝึกดีๆ ฝืนดังค์ไปจะแย่ต่อร่างกายภายหลังครับ นักบาสชื่อดังหลายคนที่ไม่มีความรู้เรื่องนี้ พอแก่ตัวลงก็มีปัญหาพวกข้อกันถ้วนหน้า ผมเลยห้าไม่ให้มันดั้งค์สั่วๆ เด็ดขาด
“มาสิ…” ว่าแล้วก็เอื้อมมือไปจับเอวเจ้าหนู แล้ว..ฮึ้บบบบ…ยกขึ้นสูงใกล้แป้น
“ย่าาาาาาา” ทำไมต้องร้องงั้นวะ ปู่ไม่ได้เรอะ?? (-*-)
มิกกี้ยกลูกบาสสูงแล้วกระแทกใส่แป้นอย่างสะใจ มันยกมือสองข้างชูแบบ I am the champion โห่ร้องไปมา…นี่มรึงสามขวบเปล่าวะ ลัลล้าได้เด็กน้อยมาก แต่ผมก็ชอบนะครับ…เพราะแบบนี้รึเปล่าเค้าถึงบอกมีเมียเด็กแล้วกระชุ่มกระชวย กร๊ากก
ผมค่อยๆ คลายมือให้ตัวเจ้าหนูลื่นต่ำลงมา แล้วพลิกตัวมันกลับมาหันหน้าเข้าหากัน…เจ้าหนูยิ้มกว้าง เราทั้งคู่เหงื่อโทรมกาย จนเสื้อเปียกไปหมด ว่าแล้วก็ดึงอีกฝ่ายรัดเข้ามาใกล้ มิกกี้เองก็รวบขาเข้ากับเอวผม แล้วยกมือคล้องคอ….
“อยากได้อะไร หืม?” ผมคลอเคลียจมูกตัวเองกับจมูกอีกฝ่ายทั้งๆ ที่หน้าเหงื่อไหลไคลย้อยแบบนั้นแหล่ะครับ
“สัญญาว่าต้องทำตามนะ” ไอ้หนูยิ้ม
“เคยไม่ทำตามที่สัญญามั้ยล่ะ”
“…นึกก่อน ไม่มั้ง” กวนตรีนละ
“ไม่เลยต่างหาก เดี๋ยวโดนๆ”
“ฮ่าๆ” ผมกระชับอ้อมแขนมากกว่าเดิม….แล้วค่อยๆ แนบปากตัวเองลงกับอีกฝ่าย และกระซิบเบาๆ
“อยากได้อะไร จะให้หมดทุกอย่าง สัญญา…”
“อืม…พรุ่งนี้ไปดูผมแข่งบาสนะ” เจ้าหนูทำหน้าเคลิ้ม…ยิ้มให้ผมจนตาหยีอย่างมีความสุข
“อาฮะ แล้วตกลงอยากได้อะไร?”
ไอ้มิกกี้ทำท่าคิดอยู่พักนึง ผมค่อยๆ ปล่อยให้มันลงมายืน เพราะอุ้มนานก็ไม่ไหว มันก็ใช่ว่าตัวเล็กเสียที่ไหนล่ะ… แต่สองมือก็ยังโอบเอวอยู่แบบนั้น เผลอๆ อาจะแน่นขึ้นด้วย เพราะตอนนี้หน้าเจ้าหนูแทบจะเกยคางผมอยู่เลยทีเดียว
“ไม่มีละ”
“หะ?? แค่นี้อ่ะนะ??” งงดิครับ ก็มันเล่นแข่งแบบเอาเป็นเอาตาย เลยคิดว่าจะต้องอยากได้อะไรแหงๆ ซึ่งผมเองก็พร้อมที่จะซื้อให้มันเป็นของขวัญอยู่แล้ว
“อื้ม”
“อยากได้อะไรก็บอกมาสิ ไม่ต้องเกรงใจ เดี๋ยวซื้อให้” ผมบอกไปตามตรง หน้าตอนนี้คงคิ้วขมวดเต็มที่แล้ว อะไรของมันวะ
“ไม่ได้เกรงใจ ก็ไม่อยากได้อะไรจริงๆ…”
“แค่อยู่กับผมก็พอ”
ทันทีที่จบประโยค…ผมไม่รู้จะพูดอะไรดี นอกจากยิ้ม และ ยิ้ม…และ..มีความสุข ให้ตายเถอะ จะทำให้รักไปขนาดไหนกันเชียวหะ แค่นี้ก็จะแย่อยู่แล้ว เข้าใจมั้ย! รู้ตัวบ้างมั้ย! ไอ้เด็กบ้าเอ้ยยยยย
ผมดึงอีกฝ่ายเข้ามาใกล้กว่าเดิม…แล้วยื่นหน้าเปื้อนยิ้มเข้าไปชิด ริมฝีปากเราถูไถไปมาพร้อมกับเสียงหัวเราะของทั้งสองฝ่าย… เจ้าหนูเขี่ยแก้มผมเล่น แล้วค่อยๆ หลับตาลง…
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
น่ารักเว่ออออออ
ก็ผมน่ารักนิคับ ผูใหญ่เลยติดใจ 
ส่วนนี่แถม มาดูสกิลการจูบของ ฮ แดนกัน ถูกใจมั้ย อิอิ (ถ้าเปนมิกกี้จะดีกว่านี้มว๊ากก)
หัวข้อ: ---"กูล่ะเซ็งจิต...ไอ้ติสต์แตก"--- P.343 (29-01-11) พิเศษย้อนหลัง Happy New Year จร้า *[]* (อ่าน 2932196 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก