รักวุ่นวานวายผู้ชายเขารัก(รุ่นพี่เดฟVSพี่เอ็กซ์) EP.3 พี่เดฟไม่เชือว่านมีแฟน
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: รักวุ่นวานวายผู้ชายเขารัก(รุ่นพี่เดฟVSพี่เอ็กซ์) EP.3 พี่เดฟไม่เชือว่านมีแฟน  (อ่าน 192 ครั้ง)

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-03-2024 07:58:36 โดย PFlove »

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
                คำเตือน นิยายเรื่องนี้ไรท์แต่งมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น เนื้อเรื่องจินตนาการขึ้นมาเอง เป็นแนวผู้ชายท้องได้ ดังนั้นไม่มีหลักวิชาการใดๆ มาอ้างอิงไม่มีแน่นอนค่ะ ไม่มีหลักวิชาทางการแพทย์ถ้าผิดพลาดประการใดไรท์ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ไรท์ไม่มีเจตนาจะพาดพิงผู้ใดให้เกิดความเสียหาย ชื่อตัวละครและสถานที่ถูกสมมุติขึ้นมาเท่านั้นค่ะ
เนื้อเรื่องบิดเบือนจากความจริงมาก
มีคำหยาบคาย
มีNC เยอะหน่อยเพราะรุ่นพี่นี้หื่น
              นิยายเรื่องนี่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่มีเจตตนาจะพาดพิ้งถึงหน่วยงานหรืออาชีพใดๆเพื่อให้เสื่อเสีย ตัวละครและบุคคลิกภาพตัวละครไม่มีอยู่จริง นิยายเรื่องนี้ไม่มีจุดประสงค์เพื่อเสริมสร้างความขัดแย้ง แต่อาจจะมีการใช้ถ้อยคำอันรุ่นแรง หยาบคาย
              นิยายเรื่องนี่เป็นภาคที่แยกมาจากรุ่นน้องเขารักกันค่ะ แต่เป็นความรักรุ่นพี่ มีฉากรุ่นแรงตามวัยของรุ่นพี่ ไม่ค่อยมีเรื่องผู้หญิงมาวุ่นวายเพราะว่าพี่ๆเขาชัดเจนชอบวุ่นวานกับผู้ชายทั้งนั้น นิยายเรื่องนี่แยกออกมาเพื่อเน้นคู่รักพี่อ้นพี่ดิมพี่โจแพทและต้าร์
             นิยายเรื่องนี้มีคำคำหยาบคายค่อนข้างเยอะ ถ้ารับไม่ได้ไม่เป็นไรค่ะ กดออกได้เลยแต่ขอไว้แค่อย่าคอมเม้นบันทอนกำลังใจกันก็พอ ถ้าไม่ชอบเพราะนิยายเรื่องนี่ยาวไปไม่เป็นไรนะคะ ขอแค่อย่าประชดประชันกันก็พอนะคะ แต่ก็อยากจะฝากไว้ให้ลองอ่านดูค่ะ ขอบคุณค่ะ จากใจไรท์ค่ะ

สารบัญ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-03-2024 09:09:22 โดย PFlove »

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
EP.1 พี่เดฟX พี่เอ็กซ์ คู่หู3P

                    เปิดตัวพี่ชาย พี่เดฟ VS พี่เอ็กซ์ ผมชื่อพี่เดฟ ชื่อจริงเศรษญวิชย์ เป็นพี่ฝั่งบ้านดอเด็ก ผมเป็นลูกชายคนที่ห้า มีเพื่อนซี่ที่เกิดวันเดียวกัน เกิดมาก็อยู่ใกล้กันด้วย อยู่ในอ่างแก้วใกล้กันแต่พ่อผมเล่าว่า ผมไม่ค่อยร้องมีแต่ไอ้เอ็กซ์ร้องแหกปากอยู่ข้างๆ ถ้าตอนนั้นผมพูดได้คงบอกว่าให้มันเงียบซะอี รำคาญ แต่พูดไม่ได้ไงต้องนอนทนฟังมันร้องไห้ไป  พอโตมาก็ตัวติดกันเป็นแตงเมพี่ๆผมแซวกันเสมอและผมสองคนเป็นคู่หูคู่เดียวที่ 3Pกัน คู่หูอื่นอย่างพี่ดิมพี่อ้นยังไม่กล้าเลยแต่คู่ผมกล้า จะได้ไม่เสียเวลารอจัดพร้อมกับๆ พี่ดิมกับพี่อ้นบอกผมสองคนว่า เขาาทำใจทำด้วยกันพร้อมกันไม่ลงจริงๆคนละทีเถอะและแยกกันไปคนละห้องจะดีที่สุด ไม่กล้าหันมามองของกันและกัน
 
 
                           ผมเดินเข้ามาในห้องพักที่คอนโดหรูของผม เมื่อเช้าผมกับเอ็กซ์ไปอบรมและผมก็ต่อด้วยการขึ้นเวรโรงพยาบาลให้พ่อผม ผมจบแพทย์ทหารผมไม่ได้ต่อแพทย์เฉพาะทางเพราะว่าผมเน้นไปทางการทหารมากกว่า  ผมจะขึ้นเวนแพทย์ทั่วไป
                   ผมเป็นแพทย์ที่สามารถออกรบได้เหมือนทหารทั่วไป ผมเพิ่งจะจบการฝึกรีคอนมาหมาดๆ นี่ไอ้เอ็กซ์มันก็ไปนั่งรอผมสามชั่วโมงแต่ว่ามันเอาโน้ตบุ้คไปนั่งรอผมด้วย และนี่มันก็โทรไปตามเด็กที่ขอค่าเทอม มาปรนเปรอผมสองคนเอาไว้ด้วย คอนโดผมจะมีสองห้องนอน คอนโดนี่จะมีแค่ผม ไอ้ดิวที่มานอน แต่ไอ้ดิวมันไม่ค่อยได้มา พี่ๆผมมาบ้างแต่ไม่บ่อย ส่วนพี่ดิมเขามีคอนโดของเขาอยู่ มีสองห้องนอนเหมือนกัน พี่ดิมน่าจะแชร์เจ้าของกับพี่อ้น  พี่โดมไม่ชอบคอนโดเลยไม่ซื้อ ไม่เอา พี่โดมบอกรอมีคนที่เขารักและอยากอยู่ด้วยแบบคู่ชีวิตก่อนจะซื้อบ้าน ตอนนี้อยู่กับพ่อช่วยเลี้ยงหลานไปก่อน  ใช่แล้วผมมีหลานกันแล้ว ไม่มีลูกเพราะว่าคิดว่าไม่อยากมี ผมเจอปัญหามาเยอะเลยไม่คิดอยากจะมี ใช่ชีวิตให้มีความสุขดีกว่า และยิ่งมีหลานด้วยผมก็คิดว่ามันเพียงพอแล้ว แค่หลานๆก็วุ่นวายน่าดูแล้วนะผมว่า ไม่ต้องคิดหาลูกเหมือนที่พ่อๆผมทำกันเพื่อจะมีทายาท (หลานๆผมคือลูกของดิวและแอ้)

               ผมพึ่งจะลงเวรตรวจคนไข้มาเลยต้องอาบน้ำวันนี้ผมอยู่ถึงเที่ยงคืนเพราะว่าพี่หมอเวรดึกเขาติดธุระด่วน ผมเลยต้องอยู่ตอ่ให้จนพี่เขามา ดังนั้นพอกลับมาถึงก็เกือบตีหนึ่งได้แล้ว เอ็กซ์มันก็นั่งรอ และเอ็กซ์ก็นัดน้องมาหาผมสองคนที่คอนโด มาถึงเอ็กซ์รีบพาน้องเข้าห้องไปก่อนเลย ป่านนี้คงจัดไปก่อนแล้ว ดูท่าจะรีบ ผมเดินกลับเข้าไปในห้องนอน  ยืนมองคู่หู เอ็กซ์ที่กำลังนอนให้น้องที่มาปรนเปรอ ซ้อมใช้ปากกับความเป็นชายของเขาอยู่

               “อืมมม อ้าห์ ดีมาก ดูดเน้นๆ แบบนี้พี่ชอบน้อง เฟย์” เอ็กซ์มันร้องคราว น้องเฟย์ก็ก้มๆเงยๆ กับสิ่งนั้นราวกับเป็นไอติมแท่งโปรด ผมเดินไปหยุดที่ข้างเตียงนอน น้องเฟย์หันมามองผม ก่อนจะปล่อยสิ่งนั้นจากปากเรียวเล็ก กระจับได้จูบ ปากกระจั๊บนี้ก็ขอไอ้เอ็กซ์ไปทำมาด้วย
 
                “พี่เดฟ ยังไม่พร้อมอีกเหรอครับ อยากกินไอติมพี่เดฟอ่ะครับ” ผมเดินเข้ามาพร้อมกับกระป๋องเบียร์สามกระป๋อง เอ็กซ์มันเงยหน้ามองผม พอได้ยินน้องพูดแบบนี้เสียเซล์เลยอะดิ น้องอยากกินไอติมของผมครับเพราะว่าผมขอตัวไปอาบน้ำมาก่อน วันนี้ลงตรวจห้องฉุกเฉินมาแม้จะแค่สามชั่วโมงก็ตาม ก็เลยอาบน้ำชำระร่างกายก่อนดีกว่า
 
                 “แล้วไอติมแท่งนี้ละครับ ที่เลียอยู่นี้นะครับ มันไม่อร่อยเหรอครับเฟย์” เอ็กซ์ถามเฟย์
 
                 “สงสัยว่ามันจะละลายแล้วมั้งครับพี่เอ็กซ์” น้องเฟย์เงยหน้าขึ้นมาพูดกับเอ็กซ์
 
                  “มันหดเหรอครับ ฮาๆ” ผมถามหนุ่มน้อยและผมก็เข้ามาทางด้านหลังน้องเขา ผมปลดผ้าขนหนูที่พันกายแบบหมิ่นๆ ออกไปให้พ้นทาง ไอ้เอ็กซ์มันชะโงกมามอง น้องกำลังได้ที่แต่อยากให้เฟย์เล้าโลมก่อน เอ็กซ์ถึงกับกลืนน้ำลายแทนน้องเฟย์
 
                  “อันนั้นโดนไปนี่น้องเฟย์อาจจะเสียศูนย์ถึงขั้นยกเครื่องใหม่ของพี่ดีกว่าไม่เล็กไม่ใหญ่ไซ้มาตรฐานชายไทย ของไอ้หมอเดฟมันเกินมาตรฐานเชื่อพี่!” ไอ้เอ็กซ์มันพูดเฟย์แลปลิ้นและเอี้ยวตัวหันมองหาผม ส่วนเอ็กซ์ก็เข้าทางด้านหลัง เฟย์ก็เงยหน้ามองผมก่อนพร้อมกับแอบกลืนน้ำลายลงคอ “เอื้อก!”
 
                “เอาจริงๆ น่ะ ยังไม่โตเต็มวัย ยังโตได้อีก แถมโตเร็วด้วยไม่ต้องรอนาน “ผมพูดประชดให้เอ็กซ์มันด้วย มีข่ม เฟย์ก็จัดการน้องรักของผมเข้าไปปากไป เต็มปากเลยซิ ครับ และน้องเขาก็โยกไปตามแรงที่เอ็กซ์เด้งสวนเข้าออก
 
                 “เอ็กซ์นี้มึงเล่นก้นน้องเขาแล้วเหรอวะ ทำไมน้องไม่ร้องซักเอ๊ะเลยว่ะ” ผมถามไอ้เอ็กซ์ ยังข่มไม่เลิกไง
 
                 “น้องเขาลืมหรือเปล่ามึง ลืมครางอ่ะ” ไอ้เอ็กซ์มันพูดและส่งนิ้วกลางมาให้ผม ความหมายของผมคือของมันเล็กน้องเฟย์เขาเลยไม่รู้สึกไง ฮาๆ
 
                  “อ้ายอืมอับ แอ่อันเอ็มอาก อางไอ้อ้าย” น้องเฟย์ตอบ
 
                  “กูพึ่งจะรู้น่ะว่าเฟย์มันเอาเงินที่เราให้ไปนี่ไปลงเรียนครอสภาษามนุษย์ต่างดาวมา ที่มารับจ๊อปพวกนี้เพื่อจะเก็บเงินไปอยู่นอกโลกเหรอครับ” ไอ้เอ็กซ์มันพูด นี้มันประชดน้องเขาหรือไง
 
                   “พี่เอ็กซ์ ก็ผมเต็มปากขนาดนี้จะให้ครางได้ไงล่ะ ไม่ต้องถามถึงพูดเลย” เฟย์ปล่อยหนอนยักษ์ของผมก่อนจะตอบไอ้เอ็กซ์
 
                   “จะบอกว่าของไอ้เดฟมันใหญ่กว่าว่างั้น” ไอ้เอ็กซ์มันชะโงกหัวถามเฟย์
 
                  “ไม่ต้องพูดแล้วแค่คิดพี่ก็เจ็บครับน้องครับ”  เอ็กซ์พูด
 
                 “ฮาๆ “ผมนี่หัวเราะล้วนใส่มันทันทีและพยักหน้าว่าให้เฟย์ทำต่อ หนอนยักษ์พี่รออยู่ เฟย์ก็ครอบปากกลับไปทันทีอย่างไม่รอช้าแถมทำราวกับว่ามันคือไอติมแท่งโปรด
 
                   “อืมม อ่าห์ เยี่ยมเฟย์ เก่งขึ้นนะเรานะ อืมมมม” ผมพูดและเอามือลูปหัวเฟย์เบาๆ ไปด้วย คนที่กำลังจัดการน้องรักของผมก็เล่นซะอย่างเมามัน ส่วนเอ็กซ์ก็
 
                  “ปัก ปัก ปัก “เสียงเนื้อกระทบเนื้ออ่อน เฟย์ก็เต็มปากเลยครางไม่ออก แต่ดูได้จากมือที่จิกผ้าปูที่นอน
 
                  “อ่ะ อู้วว เฟย์ ไปทำอะไรมาเครื่องฟิตน่ะวันนี้ โอ้วว ซี้ดดด” เสียงครางของคนที่โยกอยู่ตรงบั้นท้ายน้องเขา ผมเองก็นั่งทำหน้าฟินกับการที่น้องเฟย์กำลังปรนเปรอให้
 
                   “อ้าห์ “เสียงลากยาวแบบนี้แสดงว่าไอ้เอ็กซ์มันถึงฝั่งฝันมันไปแล้ว เฟย์ก็เงยหน้ามองผม เขารู้ว่าถึงคิวของผมแล้วแหละ ผมก็ลุกขึ้นไปหยิบเกาะป้องกันมาสวมใส่และเดินกลับมาหาเฟย์ ผมเข้าทางด้านหลัง เฟย์หมุนตัวเองมาอยู่ในท่าดอกกี้รอผมอยู่แล้ว ส่วนเอ็กซ์มันก็ลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันกายและเตรียมจะเข้าห้องน้ำ มันหันมาหยิบมือถือเช็กข้อความก่อน จะเดินเข้าห้องน้ำไป
 
                      “เบาๆ กับผมหน่อยนะพี่เดฟ ผมมีสอบพรุ่งนี้” เฟย์หันมาบอกผม
 
                      “ครับผม ถ้าพี่ยั้งไม่ได้แต่พี่มียาแก้ปวดให้ พี่เป็นหมอครับ สงสัยน้องเฟย์จะลืม” ผมบอกน้องเฟย์ เขาหันทำหน้าคิกขุน่ารักเชียว
 
                       “งั้นจัดมาครับคุณหมอหื่น คนไข้คนนี้รออยู่แล้วครับ” เฟย์หันมาตอบผม และผมก็สอดใส่สิ่งนั้นเข้าทางช่องทางรักของเฟย์ทันที ขอมาผมจัดให้เลยครับ
 
                          “โอ๊ยย! พี่เดฟ มันโตขึ้นจริงๆ ด้วย โอ้ววว!” น้องเฟย์ร้องเสียงหลงเลยยังไปไม่ถึงครึ้งทางเลย เล่นเอาเอ็กซ์สะบัดหน้าหันมามอง
 
                        “เดี๋ยวนะ! ทำไมตอนพี่เสียบมันเงียบสนิทเลยละครับเฟย์!” ไอ้เอ็กซ์มันพูด ผมหยักคิ้วให้เอ็กซ์ก็ถามแล้วว่ามันทำน้องเขาแล้วแน่เหรอ น้องไม่รู้สึก ไอ้เอ็กซ์ชูนิ้วกลางให้ผมอีกแล้วและผมก็โยกเบาๆ คลอๆ และแรงขึ้นตามลำดับ
 
                       “ปัก ปัก ปัก “เสียงเนื้ออ่อนกระทบเนื้ออ่อนเหมือนกันแต่ดังกว่า ส่วนเอ็กซ์มันเข้าห้องน้ำตอนไหนก็ไม่รู้และมันก็เปิดประตูออกมา
 
                       “ไอ้หมอหื่นครับ เบาๆหน่อย เชี่ยะ!  นี้มันตีสองนะครับไม่ใช่สองทุ่มชาวบ้านเขาจะนอน มึงนี้ไม่มีมารยาท” ไอ้เอ็กซ์มันออกมาเม้งผมและกลับเข้าห้องน้ำไป นี่แสดงว่าผมจัดแรงไปหน่อยดังสนั่นไปถึงในห้องน้ำเอ็กซ์มัน ไม่ต้องถามถึงเพื่อนบ้าน
 
                        “ขอโทษนะครับ เฟย์ พี่ยั้งไม่ได้ “ผมพูดขอโทษน้องที่ผมใส่อยู่ น้องหันมามองผมทำท่าจะร้องไห้อีกแต่ไม่ร้องจริงๆ หรอกและผมก็รัวๆ แบบไม่แรงมากแต่ก็พอตัวจนกระทั่งเสร็จภารกิจและผมก็คว้าผ้าขนหนูมาพันกาย ส่วนเฟย์ก็เช่นกันเฟย์ตรงเข้าห้องน้ำไปก่อน ผมให้เฟย์ไปอาบน้ำก่อนเพราะว่าน้องเขาต้องรีบกลับ ผมพามานอนก็จริงแต่ไม่เคยให้เด็กค้างที่นี้สักคน
 
                           “ผมต้องรีบกลับนะครับพี่เดฟ ผมกลัวจะไปสอบไม่ทัน” เฟย์หันมาพูดกับผม นั้นแปลว่าผมต้องจ่ายเงินน้องด้วยเช่นกัน ผมเลยหันไปหากระเป๋าสตางค์ น้องเขาขอเอาไว้แล้วห้าพันบาท ผมหยิบออกมารอไว้ พร้อมกับค่าค่ารถให้น้องเขา น้องคงเรียกแก๊ปคาร์มารับไปส่งหอพักที่อยู่ใกล้ๆ กับมหาวิทยาลัย พอผมวางเงินเอาไว้ผมก็ตรงเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างตัว
 
                         “เฮ้ย!” ผมก็ต้องร้อง ไอ้เอ็กซ์มันจัดน้องในห้องน้ำอีเหรอว่ะ
 
                         “น้องมันยั่ว เพิ่มให้น้องมันไปอีกสองพันหนึ่งดิ” ไอ้เอ็กซ์มันพูด ผมนี่ส่ายหัวเลย ไอ้หื่นเอ๊ย ผมก็ต้องเดินออกมาหยิบใส่ไปอีกสองพันบาท ผมกลับเข้ามาอีกทีเฟย์ก็อาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วและเอ็กซ์ด้วยที่เสร็จไปอีกยก ผมคิดในใจว่ามันควรจะเป็นคนจ่ายน่ะสองพันหลังนี้
 
                        “มึงทำไม่ได้ล่ะซิท่า ของกูเล็กแต่เล่นได้หลายยกว่ะเพราะว่ากูเน้นทำรอบครับมึง” ไอ้เอ็กซ์พูด ผมยกนิ้วให้มันนำไปเลย
 
                      “กูกลัวน้องเขาระบมไอ้สัส!” ผมพูดเฟย์มองหน้าผมและรีบออกไปแต่งตัวทันที
 
                      “ตังค์วางไว้ให้น้องเขาแล้ว มึงลงไปส่งน้องเขาด้านล่างด้วยนะมึง ดูน้องเขาขึ้นรถไปก่อนเพราะว่าตีสองมันดึกไป ที่จะให้น้องเดินไปขึ้นรถคนเดียว” ผมบอกไอ้เอ็กซ์ มันก็พยักหน้า ถึงยังไงน้องเขาก็มามอบความสุขให้พวกผม ก็ดูแลกันหน่อย
 
                            Part’ s เอ็กซ์ ผมชื่อร้อยเอกอดุลวิทย์ ชื่อเล่นชื่อพี่เอ็กซ์ ผมเป็นลูกชายคนที่ 5 ของนายพลภีมปภพ ผมเป็นเพื่อนคู่หูคู่ฮาของไอ้เดฟมาตั้งแต่แรกเกิด เรียกว่าเกิดมาก็เจอมันเลย แม้จะห่างกันแค่สองวันก็ตามดังนั้นแต่ละปีจะจัดวันเกิดวันเดียวกันเลยตลอด และคู่ผมเป็นคู่เดียวที่ชอบเล่น 3P กัน ก็คงจะเป็นเพราะว่ามันยับงไม่เจอคนที่ใช่ไงแต่ผมก็ว่าอยู่แบบนี้ก็ดีนะ ผมยังไม่อยากให้มันเจอคนที่ใช่เลยจริงๆ ผมกลัวว่าผมจะอยู่ยังไงถ้ามันเจอแล้วและผมก็คงไปไหนมาไหนกับมันบ่อยๆ ไม่ได้เหมือนเคย
 
                     “พี่เอ็กซ์ ขอบคุณนะครับ “เฟย์หันมาขอบคุณผม ผมลงมาส่งเฟย์ขึ้นรถแก๊ปคาร์ที่น้องเขาโทรเรียกมารับ
 
                      “ถึงแล้วส่งข้อความหาพี่ทันทีนะเฟย์ พี่เป็นห่วง “ผมบอกเฟย์เด็กมาปรนเปรอให้ผม ผมยอมรับว่าผมสองคนลงทุนจ่ายเงินเพื่อสิ่งนี้กัน ความสุขบนเตียงและเด็กพวกนี้ก็ไว้ใจได้ สะอาดปลอดภัยสำหรับนักรักอย่างผมสองคน
 
                      “ครับพี่เอ็กซ์ ขอบคุณนะครับ”
 
                    “ตั้งใจเรียนล่ะ พี่ไปนะ” ผมพูดและยืนโบกมือให้เฟย์
 
                    “บางครั้งพี่ก็อยากจะหยุดว่ะและหาใครสักคนที่ไม่ใช่แบบนี้” ผมพูดกับตัวเองก่อนจะหันหลังกลับเดินขึ้นไปบนคอนโด ของไอ้เดฟมัน ผมไม่ไปคอนโดของผมกันเพราะว่าไอ้เอสมันจะพาเด็กมันไปฟันที่นั่น ขี้เกียจไปร้องครางเสียงดังตีกัน ผมเดินกลับมาและตรงเข้าไปที่ห้องนอน ผมเห็นเดฟมันกางหนังสือออกมาอ่าน
 
                     “ไม่นอนเหรอวะ “ผมถามเดฟมัน
 
                     “แป๊บหนึ่ง กูเจอเครสไม่ปกติ เลยเอาหนังสือแพทย์มาอ่านแต่ว่าอาจารย์หมอเขาดูแลต่อให้แล้ว” เดฟมันบอกผม เวลาทำงานมันนี้จะตั้งใจมาก ผมก็หยิบเบียร์มาดื่มและนั่งลงข้างๆ มัน
 
                       “กูนอนนี้นะ กูขี้เกียจไปนอนอีกห้องวะ เพราะว่าตอนเช้าก็ต้องเพ่นกันแล้ว มีงานที่ค่ายตอนบ่ายอย่าลืมนะมึง” ผมพูดและจัดการถอดเสื้อยืดออกเหลือแต่กางเกงแล้วกัน
                       “นอนได้แต่ห้ามถอดเสื้อ ใครโผเข้าเขาคิดไอ้เอ็กซ์ ใส่กลับไปเลย เดี๋ยวนี้!” ไอ้เดฟมันหันมาเม้งผมอีกแล้ว ให้ผมสวมเสื้อกลับเข้าไป
 
                      “ร้อน ที่ตอนเอาเด็กล่ะถอดจนหมดน่ะมึงน่ะ แค่นี้ทำมาเป็นเขินกูซะงั้น” ผมหันไปบอกมัน
 
                      “ปึก!!” มันปาหมอนใส่ผมทันที
 
                      “ถ้าร้อนมากกูเร่งแอร์ให้ เอาเย็นแค่ไหน กูจัดให้แต่ห้ามถอดเสื้อ ถ้าจะถอดไปนอนห้องอื่นเลย ไอ้เวร!!” ไอ้เดฟมันหันมาบ่นผมและรีบหยิบรีโมทมากดปรับแอร์ลงให้ผมทันทีจนเย็นชื่นใจ
 
                           “เดฟ พ่อบอกยังวะ ว่าเราจะต้องไปฝึกจู่โจมใต้น้ำเพิ่มอ่ะ “ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่แอบนอยด์ ไม่อยากฝึกแล้วอยากมานั่งทำงานแต่ผมก็รู้ว่ามันจำเป็น แต่มันโคตรเหนื่อยเลย ตำแหน่งลูกท่านนายพลก็ไม่ช่วยอะไรเลย โดนฝึก โดนซ่อม เหนื่อยจนจะหายใจทางเหงือกก็ว่าได้ เดฟมันหันมามองผม
 
                          “อันที่จริงมึงไม่ต้องไปก็ได้ว่ะ “ผมพูดขึ้น ผมเอนกายลงนอนเอาแขนขึ้นมาพาดไว้ที่หน้าผาก
 
                          “มึงเพื่อนกูนี่หว่า ไปก็ไปด้วยกันดิว่ะ “เดฟมันพูด ผมหันมามองหน้ามัน
 
                          “จริงดิ น่ารักแบบนี้เดี๋ยวจับทำเมียเลย” ผมพูดแต่ไอ้คนที่ฟังมันหันมาชี้หน้าผม
 
                         “ไอ้เวร! กูจะเปลี่ยนใจไม่ไปก็ตรงนี้แหละไอ้เอ็กซ์ “เดฟหันขวับมาด่าผมทันที ผมชอบแกล้งมัน ก็ผมกับมันเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก ความสัมพันธ์ของเพื่อนเลยค่อนข้างใกล้ชิดกันมาก ไปไหนก็ไปด้วยกัน มันชอบทำอะไรผมก็ไปทำกับมัน มันชอบฟุตบอลผมยังไปนั่งอยู่ติดสนามกับมันเลย ผมนอนเอียงคอมองเดฟที่วุ่นวายกับการเขียนรายงานเครสอุบัติการณ์ที่โรงพยาบาล คนไข้มีอาการแพ้อะไรสักอย่างรุนแรงและเดฟมันต้องโทรปรึกษาอาจารย์แพทย์หลายคนเลยสุดท้ายคนไข้ต้องแอทมิทมันบอก ผมเห็นสีหน้ามันเครียดมากเลยต้องหาอะไรมาให้มันระบาย แต่ตอนนี้ดูมันดีขึ้นแล้วผมก็อุ่นใจ
 
                           “มึงนอนไปก่อนเลยกูเขียนรายงานส่งอิเมลให้พ่อกูก่อนว่ะ เอ็กซ์ “เดฟหันมาบอกผมและผมก็นอนคิดอะไรเพลินๆ สิ่งที่ผมคิดคือภาพวัยเด็กที่เกิดมาเจอมัน โตมาด้วยกัน มีความสุขแบบเด็กๆ เพราะว่ายังไม่คิดอะไร อยากย้อนกลับไปเป็นแบบนั้น แล้วนี่ผมกับมันจะอยู่กันแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ถ้าวันหนึ่งมันเจอคนที่มันคิดว่าใช่ล่ะ ผมก็คงต้องหาคนที่คิดว่าใช่เหมือนกันใช่ไหม ใจก็ไม่อยากเจอใครเลยอยากอยู่แบบนี้ตลอดไป
 
              เดฟ เป็นคนที่หล่อเข้ม ไม่หวานแต่มันดูอบอุ่น บรรดาเด็กที่ผมพามาเขาพูดกับแบบนั้นว่าเดฟนะหล่อและดูอบอุ่นมาก แอบแปลกใจว่าทำไมมาเป็นแบบผมได้นะ ใช่มันดูไม่เหมือนคนเจ้าชูเลย และผมก็ไม่เห็นมันชอบใจใครสักคน มันเคยมีนะแต่คนนั้นพ่อแม่เขาไม่สนับสนุนให้รักแบบชายรักชาย เขาเลยพาน้องไปอยู่ที่อื่นแทน นี่ขนาดว่ามันเป็นลูกคุณหมอชื่อดังเขายังพาลูกเขาหนีจากมันเลย แต่น้องคนนั้นเดฟมันบอกว่ามันชอบมาก ผมนี้ก็แอบเจ็บทุกครั้งที่มันพูดแบบนั้นแต่อย่างว่าและผมกับมันมีบางสิ่งทีกั้นไว้คือคำว่าเพื่อนคู่หู เกิดมาเจอหน้ากันเลย มันหาช่องไม่เจอที่จะแทรกสถานะอื่นลงไปนอกจากเพื่อนตาย

             TBC.....
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-03-2024 09:16:14 โดย PFlove »

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1

                 คำเตือน นิยายเรื่องนี้ไรท์แต่งมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น เนื้อเรื่องจินตนาการขึ้นมาเอง เป็นแนวผู้ชายท้องได้ ดังนั้นไม่มีหลักวิชาการใดๆ มาอ้างอิงไม่มีแน่นอนค่ะ ไม่มีหลักวิชาทางการแพทย์ถ้าผิดพลาดประการใดไรท์ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ไรท์ไม่มีเจตนาจะพาดพิงผู้ใดให้เกิดความเสียหาย ชื่อตัวละครและสถานที่ถูกสมมุติขึ้นมาเท่านั้นค่ะ
เนื้อเรื่องบิดเบือนจากความจริงมาก
มีคำหยาบคาย
มีNC เยอะหน่อยเพราะรุ่นพี่นี้หื่น
              นิยายเรื่องนี่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่มีเจตตนาจะพาดพิ้งถึงหน่วยงานหรืออาชีพใดๆเพื่อให้เสื่อเสีย ตัวละครและบุคคลิกภาพตัวละครไม่มีอยู่จริง นิยายเรื่องนี้ไม่มีจุดประสงค์เพื่อเสริมสร้างความขัดแย้ง แต่อาจจะมีการใช้ถ้อยคำอันรุ่นแรง หยาบคาย
              นิยายเรื่องนี่เป็นภาคที่แยกมาจากรุ่นน้องเขารักกันค่ะ แต่เป็นความรักรุ่นพี่ มีฉากรุ่นแรงตามวัยของรุ่นพี่ ไม่ค่อยมีเรื่องผู้หญิงมาวุ่นวายเพราะว่าพี่ๆเขาชัดเจนชอบวุ่นวานกับผู้ชายทั้งนั้น นิยายเรื่องนี่แยกออกมาเพื่อเน้นคู่รักพี่อ้นพี่ดิมพี่โจแพทและต้าร์
             นิยายเรื่องนี้มีคำคำหยาบคายค่อนข้างเยอะ ถ้ารับไม่ได้ไม่เป็นไรค่ะ กดออกได้เลยแต่ขอไว้แค่อย่าคอมเม้นบันทอนกำลังใจกันก็พอ ถ้าไม่ชอบเพราะนิยายเรื่องนี่ยาวไปไม่เป็นไรนะคะ ขอแค่อย่าประชดประชันกันก็พอนะคะ แต่ก็อยากจะฝากไว้ให้ลองอ่านดูค่ะ ขอบคุณค่ะ จากใจไรท์ค่ะ

สารบัญ
[/quote]

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
EP.1.1 พี่เดฟ โกหกไม่เก่ง

               Part’ s เดฟ ผมตื่นมาด้วยอาการงัวเงีย ผมตั้งปลุกเอาไว้เก้าโมงเช้านี้กะว่าจะไปถึงที่ค่ายสักประมาณเที่ยงๆ ผมมีงานและผมสองคนก็มีอบรมกันอีก กะว่าจะนอนพักที่บ้านพักที่ค่ายทหารเลย ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้าไปนอนบ้านผมกลัวเอ็กซ์มันร้องตามเข้าบ้านผท พวกผมคุยกับพ่อแล้วว่าคงปิดได้ไม่นาน พ่อบอกว่าจะคุยกับแอ้และดิวเร็วๆ นี้ ว่าควรจะบอกบ้านอออ่างได้แล้ว เพราะว่าพวกผมไม่ใช่พวกเก็บอาการเก่งซะด้วย ไม่ใช่แค่เรื่องดิวกับแอ้มีลูกกันแล้วแต่เรื่องที่ทั้งคู่เป็นมากกว่าเพื่อนพี่บ้านอออ่างก็ยังไม่รู้ แม้กระทั้งเอ็กซ์ ก็ยังไม่รู้เหมือนกัน
   “เอ็กซ์กินอะไรดีอ่ะ ทำกินบนนี้เลยจะได้ขับรถยิงยาวไปที่ค่ายกัน” ผมถามเอ็กซ์ ที่งัวเงียตื่นขึ้นมาทีหลัง
        “ไข่ลวกดิ เมื่อคืนตีสองง่วงสัส! “เอ็กซ์บอกผม ผมก็พยักหน้าว่าได้เลย ไอ้ดิ๊บแดนมันมาพักที่นี้เพราะว่าน้องแดนผมเป็นแพทย์อินเทิร์นเลยต้องพักใกล้ๆโรงพยาบาล
        “ไปดูในตู้เย็นก่อนนะ ว่ามีเหลือเหลือไว้ไหมเพราะว่าเมื่อวานไอ้ดิ๊บมันมานอนนี้กับไอ้แดนแต่มันคงไม่ได้ซื้ออะไรตุนเอาไว้เยอะหรอก” ผมบอกเอ็กซ์

               เมื่อวานไอ้ดิ๊บมันมีสอบปฏิบัติอะไรสักอย่างมันขี้เกียจกลับบ้านเพราะว่ามันดึกมาก หวังว่ามันจะไม่กินหมดไปซะก่อน พวกน้องๆ ผมมาแล้วไม่ค่อยซื้อเติมเอาไว้ ผมบ่นประจำ ผมพูด ผมก็เดินไปที่ห้องครัวทันที ตอนนี้ก็เกือบจะเก้าโมงกว่าแล้ว ผมเหลือบไปเห็นมีภาชนะล้างคว่ำเอาไว้ดูแล้วมันยังเปียกๆ อยู่เลย มีกระทะคว่ำเอาไว้ด้วย อุปกรณ์จานชามเป็นคู่เลยรู้ได้ทันทีว่ามาสองคนหรือว่าไอ้ดิ๊บมันมาค้างเมื่อคืนด้วยแต่ว่ามากับใครล่ะ แต่มายังไงไม่มีใครรู้แม้กระทั้งผมกับเอ็กซ์แต่ไม่แปลกเพราะว่าผมกับเอ็กซ์มาถึงก็เกือบตีหนึ่งแล้ว  หรือว่ามันหิ้วใครมานอนหรือเปล่า ร้ายน่ะไอ้นี่ เห็นเงียบๆ ฟาดเรียบเหมือนกัน แต่นี้ผมไม่เห็นมันแล้ว สงสัยจะรีบออกไปมันคงกลัวโดนผมแซว ผมบอกมันแล้วว่าจะมาค้างที่นี้เหมือนกัน ผมเดินตรงไปจะเปิดตู้เย็นทันที
              “มีขนมปังไหมวะเดฟ” เอ็กซ์มันตะโกนถามผมมาจากในห้องนอน
              “แป๊บหนึ่งดูก่อนว่ะ” ผมพูดและหันไปแต่สิ่งที่ผมต้องตกใจคือมีคนหมุดอยู่สองคนและผมก็มอง นั้นมันไอ้ดิวและแอ้ งั้นที่มาเป็นคู่คว่ำอยู่นั้นไม่ใช่ไอ้น้องแดนหรือน้องดิ๊บผมแล้วแต่เป็นไอ้น้องดิวกับแอ้
              “เว้ย!!” ร้องซิครับรออะไร มันมาตอนไหน
              “ชู!!!”ไอ้ดิวมันทำนิ้วคาดปาก ผมก็ต้องเอามือปิดปากไม่ให้ร้องออกมาอีก  ไอ้ดิวมันชะโงกมามองผมและชี้ไปในห้อง ผมพยักหน้าใช่ ว่าที่พี่เขยมึงมาด้วย
              “โป้ก!” แอ้ตบหัวมันไปหนึ่งที่ ผมค่อยๆ เดินไปและชะเง้อมองเอ็กซ์ไปด้วย พวกบ้านออ่างยังไม่รู้ว่าน้องชายผมเจาะไข่แดงแอ้ไปแล้ว
              “มาตั้งแต่เมื่อไหร่” ผมกระซิบถามดิวตาก็ชะเง้อคอมองคนในห้อง
               “เมื่อคืน แอ้มันมีเรื่องที่บ้านอ่ะ ผมเลยพามานอนนีและนี่ก็กำลังจะเพ่นแล้วเหมือนกัน” ดิวบอกผม ผมส่ายหัวมันควรจะเพ่นไปตั้งนานแล้วเพราะว่านี้ผมสองคนตื่นสายกันมากน่ะ เกือบจะเก้าโมงเช้า
               “ไอ้เอ็กซ์มากับพี่ด้วย มันอยู่ในห้องนอนนั้นน่ะ “ผมบอกดิวและแอ้ แอ้หันขวับไปมองไอ้ดิวทันที
               “เป็นไงละ กูบอกแล้วว่าให้ ไปนอนคอนโดกู” แอ้พูด
               “ที่คอนโด ไอ้เอ็กซ์บอกว่าไอ้โอ๊คมันไปนอนน่ะ มันเลยมานอนกับพี่ที่นี้” ผมพูดบอกแอ้ แอ้สะบัดหน้ามามองผม
               “แล้วมึงไม่ได้ยินเหรอว่าพี่มา พี่เอาเด็กมานอนตอนตีสองน่ะ ไม่ได้ยินอะไรบ้างหรือไง” ผมถามไอ้ดิว ดิวมันส่ายหัวว่าไม่ได้ยินอะไรเลย
          “เยี่ยม!!”ผมพูดชมจากใจเลย ไม่ได้ยินอะไรกันเลย
                “ของผมเสร็จไปตั้งแต่เที่ยงคืนแล้วพี่เดฟและพอเสร็จตก็เพลียหลับไปแล้ว” ไอ้ดิวมันบอกผม มันไวกว่าผมสองคนครับ
               “โป๊ก” อันนี้เน้นๆ เลยจากแอ้ อีกทีของสมน้ำหน้ามัน
               “พี่เดฟ ผมยังไม่อยากให้พี่เอ็กซ์รู้อ่ะ ว่าผมมานอนที่นี้ พี่อ้นต้องคิดว่าไอ้ดิวมันพาผมกลับไปนอนคอนโดผมแน่ๆ” แอ้บอกผม อ้าวเวรเลยงานนี้ ผมหันไปมองคนในห้อง แอ้ดิวพยักหน้าให้ผมช่วยโกหกไอ้เอ็กซ์อีกแล้ว
               “ตกลงมีไหมไข่กับขนมปังนะเดฟ” เอ็กซ์เดินออกมาถามผม ผมก็หันไปมองเอ็กซ์ ส่วนแอ้และดิวก็ค่อยๆหมอบแอบอยู่ที่ตรงมุมจะออกก็ไม่ได้  ผมรีบปิดประตูทันที
               “กำลังดูให้อยู่นี่ไง)))))” ผมตะโกนบอกเอ็กซ์
               “เดี๋ยวดูให้ก่อนน่ะ)))))”ผมตะโกนบอกประมาณว่าไม่ต้องเดินมากูดูให้อยู่
               “อะไรวะ ออกมาตั้งนานหรือว่ามึงยืนใช้พลังจิตมองทะลุตู้เย็นได้โดยไม่ต้องเปิดดู” ไอ้เอ็กซ์มันพูด ผมก็หันไปมองคนที่ยืนเอามือเท้าเอวมองผมใช่ครับ ผมดูของในตู้เย็นโดยไม่ได้เปิดประตู 
               “กำลังจะเปิดนี่ไงก็ตะโกนถามอยู่นั่นแหละ” ผมแถแบบค้างๆ คู้ๆ ทันที
               “มากูดูเอง กูจะได้จัดสรรโภชนาการถูก ดูแล้วมึงนี่ขาดโปรตีนเยอะน่ะเดฟ” เอ็กซ์มันพูด แถมยังรีบเดินเข้ามาอีกผมจะห้ามไว้ทันได้ยังไงล่ะนั้น ผมก็หันซ้ายหันขวา ไม่มีทางให้แอ้และดิวหนีไปได้เลย ผมเลยตัดสินใจ หลบออกมาและเอ็กซ์ก็เดินมาถึงพอดี ประตูตู้เย็นสองประตูผมเปิดได้ซ้ายขวา พอเอ็กซ์เดินมาถึงผมก็ตัดสินใจเปิด
               “โป๊ก!!” ผมเปิดทันทีที่เอ็กซ์เดินมาถึงเพื่อว่าประตูบังแล้วแอ้และดิวจะออกไปได้แต่ว่ากะจังหวะผิดไปเยอะมากมันตีเข้าให้ที่ใบหน้าหล่อๆของเอ็กซ์ ตายแล้วไอ้เดฟเอ๋ย!!! มันเม้งแตกแน่ๆ
               “โอ๊ย!” เสียงเอ็กซ์ร้องเสียงหลงทันที ผมก็ยืนมองเอ็กซ์ กูขอโทษกูจำเป็นจริงๆ ผมแอบคิดในใจ จังหวะที่เอ็กซ์กำลังกุมหนากุมตาอยู่นั้น ดิวกับแอ้ก็วิ่งพรวดออกไปทั้นที ผ่านไอ้เอ็กซ์ไป เอ็กซ์กำลังหันซ้ายขวา  จนเกือบจะไปชนไอ้ดิวกับแอ้
              “หมับ” ผมรีบเข้าไปดึงเอ็กซ์กลับเข้ามา
         “ไอ้เดฟ!! มึงเล่นเชี่ยอะไรของมึงเนี่ยะ!! โอ๊ยหน้าหล่อๆ ของกู มึงเปิดประตูตู้เย็นใส่หน้ากูทำไม! “ไอ้เอ็กซ์มันถามผม สีหน้าเหมือนผมไปเผาบ้านมันมาเลย
              “ก็ …ก็.. อยากดูไม่ใช่เหรอว่าในตู้เย็นมีอะไร เลยเปิดให้ไง “ผมพูดบอกเอ็กซ์
              “ดีไปไหม เปิดโดนหน้าตาอันหล่อเหล่ากูเนี่ยะ เจ็บนะมึง” ไอ้เอ็กซ์พูด
             “มึงตั้งใจใช่ไหมเนี่ย!!” เอ็กซ์ถามผม ผมรีบส่ายหัวทันที
              “ไม่!! ไม่ได้ตั้งใจ “ผมพูดเอ็กซ์มองหน้าผม
              “ไหน ไหน มาดูซิ มาให้หมอดูใกล้ โธ่!! เจ็บไหมอ่ะ ไหน ไหนดูใกล้ๆ หน่อยน่ะ” ผมพูดและจับหน้าเอ็กซ์เอาไว้ไม่ให้หันไปหันมาเพราะว่าดิวกับแอ้กำลังหมอบคลานผ่านผมสองคนออกไป
              “เอฟ อึงอ่ะเอาอืออึงอีบอ้าอูอำไอ้ ไอ้เอี้ย!” เฮ้ยมันพูดไม่รู้เรื่องแสดงว่า มันชนแรงเกินไปหรือเปล่า พูดจาติดๆ ขัดๆ แบบนี้ ตกใจซิครับ เพื่อนรักอาการหนัก พี่อ้นเอาผมตาย ทำร้ายน้องชายเขาขนาดนี้
              “เอ็กซ์มึงหนักเลยเหรอวะ  พูดจาเริ่มไม่รู้เรื่องขนาดนี้ เราไปโรงพยาบาลกันไหม ถึงกูจะไม่มีขึ้นเวรแต่กูยินดีเป็นหมอเจ้าของไข้มึงน่ะเอ็กซ์ ” ผมถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน
             “หมับ” มันจำมือผมออก
             “มึงเล่นบีบแก้มกูขนาดนี้กูจะพูดรู้เรื่องได้ยังไง มึงนี้มันเป็นหมอเดาอย่างเดียวเลยแถมยังเดาอาการได้มั่วมาก” ไอ้เอ็กซ์มันบ่นผมทันที
             “หลบไป กูดูเองและกูเปิดเอง มึงไม่ต้องช่วยกูแล้ว ไอ้หมอหมาเอ๊ย!” เอ็กซ์พูดและหันมาเปิดตู้เย็นเอง ผมชะเง้อมองดิวกับแอ้ มันกำลังจะถึงประตูแล้ว
            “ปึก” มีบางสิ่งตกลงพื้นและกลิ้งไปทางด้านหลัง กระปุ๊กเนยครับและมันก็กลิ้งไปในทิศทางของแอ้และดิว สองคนชะงักอย่างไว้แต่ที่ไวกว่าคือเอ็กซ์มันก้มลงเก็บผมก็หันไปเจอ กะละมังผสมสองใบที่คว้ำเอาไว้ และผมก็
            “ปึก” ผมรีบคว้ามาสวมหัวเอ็กซ์ และจะรออะไรสวมหัวตัวเองเช่นกันจะได้เสมอกัน แถมยังทำทีว่าเอามือควานหาของด้วย
            “ใครปิดไฟ!!!”เอ็กซ์โวยวายแต่ผมก็เนียนคลำไปเรื่อย
            “ตับๆๆ” เสียงฝีเท้าแอ้และดิววิ่งออกไปแล้ว ผมก็เดินเอามือคล้ำไปทั่ว (เดฟเห็นในคลิปมาครับ)
            “โป๊ก!” เสียงมันชนเข้ากับโต๊ะ ผมเลยไม่กล้าเปิดดู มันคงอยากจะเตะก้นเดฟแย่แล้ว เวรจริงๆ เลยผม ซวยซ้ำซวยซ้อนอะไรขนาดนี้ คลำก็หาต่อไปครับ จนไปสัมผัสกับแขนใครสักคน ผมก็คลำไปตามลำแขนและคลำไปสัมผัสเหมือนใบหน้า ใช่แหละมีจมูกด้วย มีรู้จมูกไหมว่ะ อ้อมี ลงมาหน่อยมันเหมือนปากน่ะ ริมฝีปากหนาไปน่ะ มีหูไหมว่ะ อ่ะคลำดูนิดหนึ่งมีหูด้วย กี่ข้างเอ๋ย มีสองข้าง ค่อยๆไต่ลงมาที่ลำคอลงมาจนถึง แผ่นอก แบนไปหน่อยน่ะ
            “ทำไมแบนจังหวะ” ผมพูด
            “กูรอคิวอยู่ หมอนัดใส่ซิลิโคลนปีหน้า” คนตรงหน้าพูด ผมพยักหน้า
            “ปี๊บๆๆ” บีบด้วย
            “ว่าแต่ มึงคลำพอหรือยังเดฟ ขนาดแบบขนาดนี้ ลำไม่เลิกเลยนะมึงน่ะ  “เอ็กซ์ถามผม พร้อมกับยกอ่างผสมแสตนเลสออกให้ด้วย ผมก็เลยมองเห็นใบหน้าเอ็กซ์
           “อู้ยยย!!!”ไม่ร้องไหวเหรอ
           “อะไรของมึงเนี่ยะ!!!” มันเม้งแตกทันที
           “ปี้ปๆ” บีบอักสักนิด กล้ามอกพอได้แต่น้อยกว่าหมอเดฟ เอ็กซ์พยักพเยิด
          “ไม่มีอารมณ์เหรอ” ผมถามเอ็กซ์
          “มี!! แต่มันคนละอารมณ์กัน!! กูมีอารมณ์อยากเตะมึงมาก ไอ้เดฟ!!” ไอ้เอ็กซ์พูดด้วยน้ำเสียงที่บอกได้ว่า อาฆาตไปยันชาติหน้า
           “มึงเล่นเชี่ยอะไรของมึงไอ้หมอเดฟ!!!” เสียงที่ตะคอกถามผม จนหมอเดฟถึงกับต้องเอานิ้วมาอุดหูตัวเอง เอ็กซ์มันมองที่มือมันถืออีกใบและอีกใบที่เพิ่งเอาออกจากหัวผมไป
           “มึงนี้ดูยูทูปมากไปน่ะ  พักบ้างน่ะ ว่างมากเหรอมึง ถึงได้เล่นกับกูเยี่ยงนี้ เอาห่าอะไรมาครอบหัวกูนี้และแม่งเนียนนะมึงทำเป็นครอบหัวตัวเองด้วย มึงคิดว่ากูโง่เหรอ ในห้องนี้มีแค่มึงและกู สองคน  มุขปัญหาอ่อน!” ไอ้เอ็กซ์พูด
          “เห็นในคลิปมันก็น่ารักดีเนอะ” ผมพูด
          “น่ารักพองมึงดิ นี้หัวกูไปโขกกับโต๊ะมาอีก มึงตั้งใจทำร้ายกูชัดชัด ไอ้หมอ!” ไอ้เอ็กซ์มันบ่นผมชุดใหญ่ไฟกะพริบเลย  จังหวะที่เอ็กซ์บ่นผมสองคนนั้นก็คงหาทางออกไปจากห้องนี้แล้วเพราะว่าผมไม่เห็นแล้ว
          “ไปนั่งน่ะเอ็กซ์…เดี๋ยวเดฟทำอาหารเช้าชดเชยให้นะ ไปนั่งหล่อๆ ตรงโน่นเลยน่ะ” ผมพูดและหันมาเปิดตู้เย็นรีบครับรีบหาอะไรออกมาทำก่อน ผมหันไปมองเอ็กซ์ที่เดินไปนั่ง มันมองหน้าผม และมันก็วางของในมือมันลงอย่างหัวเสีย พร้อมกับนั่งไขว่ห้างรออาหารเช้าจากผม ผมก็หันไปยิ้มให้เอ็กซ์มันเป็นระยะๆ มันทำเป็นหันไปมองเวลาว่านานไปแล้วนะ
 
            ผมก็รีบครับทำและจะได้กินและจะได้พากันไป ผมคิดในใจเมื่อไหร่ไอ้น้องดิวกับน้องแอ้จะบอกความจริงกับเอ็กซ์มันไปซะที ผมเองก็เป็นคนโกหกไม่เนียนต้องไปเรียนมาใหม่เหมือนกัน นั้นไงนิ้วเรียวเริ่มเคาะโต๊ะ ถ้าไม่ติดว่าน้องผมยังไม่ได้สารภาพกับพี่ๆ บ้านอ.อ่างน่ะ นี้ผมคงให้มันไปหาซื้อกินเองแล้ว แต่ต้องยอมไปก่อน รีบทำอย่างรวดเร็วสุดท้ายได้ไข่ดาวขนมปังและแฮมแทน มีใส่กรอกด้วยคนล่ะชิ้นพอประทังไปก่อน เดี๋ยวค่อยพาไปกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำทะเลแซ่บๆ แทนเพื่อเป็นการไถ่โทษที่ประทุษร้ายร่างกายไปแบบไม่ตั้งใจ รินน้ำส้มใส่แก้วให้ด้วย เอาใจสุดๆ
             “แหมเอาใจน่าดูนะมึงน่ะ” ไอ้เอ็กซ์พูดแต่ก็กระดกดื่มน้ำส้มไป
             “อย่าให้รู้น่ะว่ามึง มีอะไรปิดบังกูเลยทำเนียนเอาใจกลบเกลื่อน เอ็กซ์ไม่โง่นะมึงครับ” เอ็กซ์พูด
              “ใช่เอ็กซ์ไม่โง่หรอก แต่กินไข่เยอะๆ น่ะ ไข่นี้โปรตีน บำรุงสมองดี” ผมพูดและคนที่ผมบอกหันมาค้อนผมทันที ดูทำท่างอนเข้าซิ ถ้าเป็นเด็กหนุ่มน่ารักๆ คงจะฟินมิใช่น้อยแต่พอเป็นไอ้เอ็กซ์นี่ผมแทบจะพ่นอาหารเช้าออกมาทันทีแต่ก็ต้องฟืนกล้ำกลืนเคียวและกลืนลงคอไปเสียดายครับ มันมีน้อยด้วย
              TBC...
ปล.ภาคของพี่ๆ อาจจะNC หลายตอนหน่อยนะคะ เพราะว่ารุ่นพี่หื่น



ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
 
EP.2พี่เดฟXเอ็กซ์ วันแรกก็ตกหลุ่มรัก

    Part’s พี่เดฟ หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ผมกับเอ็กซ์ก็ยุ่งๆต้องอบรมกันเยอะเลยและผมก็หาเรื่องนอนคอนโด คอนโดนี้จะเป็นคอนโด คอนโดนี้พ่อผมซื้อเอาไว้เป็นที่พักของแพทย์ พยาบาลและพนักงาน เจ้าหน้าที่ต่างๆของโรงพยาบาลในค่าย ไม่มีค่าเช่าแต่ว่าทุกห้องต้องจ่ายค่าไฟเอง ผมได้สิทธิ์มาอยู่ห้องหนึ่งและผมก็ต้องจ่ายค่าไฟเอง ลูกยังไม่เว้นเลยและนี้ก็ทำให้ผมปิดเรื่องหลานกับเอ็กซ์ได้ต่อ ความรู้สึกเหมือนคุณได้ไปต่อยังไงก็ไม่รู้

   พอผมเริ่มว่าง ดิวก็โทรมาหาผมบอกว่าอยากให้ผมเป็นโค้ขให้หน่อย ดิวเปิดชมรมฟุตบอลและดิวอยากจะให้ผมปั้นเพื่อนๆของเขาที่ถูกตราหน้าว่าเป็นเด็กเกเร สร้างแต่ปัญหาให้โรงเรียนแต่ว่าพี่ตุ๊ไม่อยากให้พวกเขาถูกไล่ออกเพราะว่าออกไปก็ทำอะไรไม่ได้ อยากให้เรียนให้จบ และผมเองก็อยากปั้นเด็กแบบนี้ ผมเชื่อว่า ถ้าเรามอบโอกาสที่เหมาะสมให้ พวกเขาก็จะกลับมาเป็นกองกำลังที่ดีที่สุดได้ ผมเสนอตัวเข้าไปเลยเพื่อจะได้ถ่ายทอดความรู้ความสามารถของผมเองให้กับน้องๆ  วันนี้มาวันแรกเลย

   "ดิว "ผมเรียกดิว พอได้ยินหันขวับมาทันที ดิวกำลังเดินไปที่สนาม นี้มันพึ่งจะมาเหรอ แล้วมาคนเดียว อย่าบอกน่ะว่าทั้งทีมมีแค่มันน่ะ

   "พี่เดฟมาแล้วเหรอพี่”ดิวถามผม ผมก็มองไปด้านหลังมองหาคนอื่นๆ ดิวเห็นผมมองหาก็น่าจะเข้าใจได้ไม่ต้องถามเลยว่าผมมองหาอะไร

   “มีครบทีมหรอกน่ะและพวกนั้นล่ะ มันบอกผมว่าไปรอพี่ที่รอที่สนามแล้ว "ดิวบอกผม

   “ส่วนผมน่ะไปส่งแอ้มา แอ้เขาไปเป็นครูสอนคาราเต้ เด็กเล็ก”ดิวพูด ผมพยักหน้า

   “คือมีเด็กเล็กที่พ่อแม่ทำโอที เลิกงานช้า ไม่มีคนดูแล เลยให้แอ้สอนคาราเต้ค่าเวลาซะเลย แอ้ได้ค่าขนมด้วยน่ะ” ดิวบอกผม ผมพยักหน้า มันส่งเมียไปทำงาน

   “เชื่อดิว่าแอ้ไม่เอาหรอก”ดิวพูด

     “แล้วพี่ล่ะ ไปไหนมา” ดิวถามผมกลับ

   "พอดีพี่ลืมของไว้ที่รถน่ะและนี่ก็ให้ไอ้เอ็กซ์มันนั่งรออยู่แล้ว ว่าแค่น้องพี่เถอะ ยิ้มมาขนาดนี้และแอบไปส่งแอ้มาหรือมึงแอบไปจัดมาอีกแล้วล่ะครับ อิบ อิบ น่ะ "พอผมแซว น้องชายและทำสองนิ้วชูให้ดูด้วยว่าอิบ อิบ

   “นี้ในโรงเรียนน่ะมึงน่ะ” ผมแซวดิวทันที ดิวมันรีบเอามือปิดปากผม

   “อย่าเสียงดังไป ช่วงนี้ผู้อำนวยการคนใหม่ยิ่งจับตาดูอยู่ ไอ้เดี่ยวพึ่งจะโดนไป” ดิวบอกผมพร้อมกับมองซ้ายมองขวา

   “ไอ้เดี่ยว ไหนวะ” ผมถามไอ้ดิว

   “ลืมไปไอ้เดี่ยวเพื่อนใหม่ผมและเดี่ยวมันก็เป็นลูกชายจ่าสมชายที่เป็นครูสอนมวยให้ดิว ที่พ่อส่งดิวไปเรียนไงพี่เดฟ แต่พี่ไม่เอาเพราะว่าพี่ชอบมวยสากลมากกว่า เพราะว่าจ่าแกสอนมวยไทย” ไอ้ดิวพูด ผมพยักหน้าว่าจำได้

   “ใครเป็นผู้อำนวยการคนใหม่อ่ะ พี่ตุ๊นะเหรอ” ผมถามไอ้ดิว

   “อืมม” ดิวมันพยักหน้า

   “งั้นแสดงว่าจัดมาจริงๆ อะดิ” ผมถามไอ้ดิว

   "แม้พี่เดฟนี้รู้ทันน้องตลอดไปขนาดนั้นจะพล้าดไอ้ยังไง"นี้ขนาดมันบอกเพื่อนมันโดนไปแล้วมันกล้าอีกเหรอ แถมกระทำกันในโรงเรียนแบบนี้

   "เดี๋ยวจะไปบอกไอ้เอ็กซ์ให้ มึงแอบอิบ อิบ น้องมันมาที่ด้านหลังโรงเรียน เลยมาช้า” ผมพูดดิวหันมามองผม มันยังไม่รู้ว่า

   “เพราะว่าเอ็กซ์มันเป็นผู้จัดทีมฟุตบอลของมึงตอนนี้ มันคงต้องซักถามจนมึงสะอาดแน่ๆ "ผมบอกไอ้ดิวและหันหลังเดินจะได้รีบเข้าไป

   “หมับ” ไอ้ดิวรีบจับแขนผมทันที

   "พี่เดฟอ่ะ ผมล้อเล่น แอ้มันไม่ให้ผมทำในนี้หรอก ในโรงเรียนดูไม่ดี ไปทำที่บ้านดีกว่าแอร์เย็นกว่าเยอะ "ไอ้ดิวมันพูด ดูดีขึ้นมาหน่อยแต่ก็ยังน่าให้ไอ้เอ็กซ์มันเตะก้นมันอยู่ดี

   “ยังอีก ยังไม่หยุดอีก กูว่า ให้เอ็กซ์มันรู้เรื่องทั้งหมดเลยดีไหม”ผมพูด

   “ไม่เอาพี่เดฟ ยังไม่พร้อม” ไอ้ดิวมันพูด

   “ไปเข้าไปด้านในกันดีกว่า แก่แดดนะมึงน่ะ “ผมพูดและหันมากอดคอน้องชายของผม

   “สิบแปดแล้ว มันคือวัยของมันแล้วพี่เดฟ”ดิวบอกผม ระหว่างที่เดินเข้าไปด้านใน

   "พี่เดฟ พวกนี้ฝีมือเจ๋งมาก เจ๋งกว่าทีมที่ผมลงเตะอีกนะพี่ ขนาดว่าไม่ได้มีใครเทรนให้ เขาเตะกันสนุกๆ แต่คงเป็นเพราะว่าพวกนี้ชอบดูฟุตบอลด้วย "ดิวพูดมันร่วมเตะมาหลายสโมสร และมีเรื่องกับเขามาทุก สโมสรเช่นกัน น้องผมเลือดร้อน เผลอๆ ร้อนกว่าพวกผมอีก สองอย่างที่มันทนไม่ได้คือพ่อและแอ้คนที่มันรัก

   “เจ๋งกว่าทุกทีมที่มึงร่วมเตะด้วยใช่ไหมว่ะแต่ไม่ได้เตะฟุตบอล เตะนักฟุตบอลจนโดนใบแดงออกนอกสนามไม่รู้กี่ครั้ง “ผมพูดไอ้ดิวมันสะบัดหน้ามามอง

   “ย้ำจังเลยพี่เดฟ” ไอ้ดิวพูด

   "เออๆ กูไม่พูดแล้วแม้ทำหน้างอน น่ารักตายเลยมึง เก็บไปให้ลูกมึงทำโน่น “ผมพูด

   “พี่ก็อยากจะปั้นเด็กใหม่ๆ น่ะดิว ตอนนี้เขากำลังต้องการคนที่เก่งด้านกีฬา สามารถเข้าเรียนวิชาทหารได้เลยแต่ก็ต้องมีอย่างอื่นประกอบด้วยน่ะ"ผมพูดกับดิว ผมสองคนเดินจนมาถึงสนามกันและก็ต้องอึ้งยืนอึ้งและทึ่งมาก ผมหันมามองหน้าไอ้ดิว ว่ามันพาผมมาถูกสนามไหม ตอนนี้มีกลุ่มคนกำลังกลิ้งกันไปมายังกับลูกขนุนนี่มันฝึกทหารผลัดใหม่ชัดๆ เลย

   "อ้าวๆ กลิ้ง กลิ้งไปนั่นแหละดี ก้นมันกลมดีแท้วะ เห้ย! "และไอ้คนที่ยืนสั่งการผมจำได้ดีมันคือคู่หูคู่ฮาของผม

   "เออ! นี้คือนักฟุตบอลเราใช่ไหมว่ะ ดิว"ผมหันมาถามดิวน้องชายของผม

   "ใช่เลยพี่ นี้แหละนักฟุตบอลทีมผม ที่คัดมาว่าแต่นี้แน่ใจแล้วเหรอว่าพื้นฐานในการฝึกนักฟุตบอลของพี่น่ะ กลิ้งยังกับฝึกนักศึกษาวิชาทหาร "ไอ้ดิวมันชี้พวกที่กลิ้งกันอยู่ก่อนจะหันมาถามผม ผมนี้ก็ยืนเอามือแตะหน้าผากไม่น่าเลย ไม่น่าฝากไว้กับไอ้เอ็กซ์มันเลย

   " เวรแล้วกู ไอ้เอ็กซ์ ไอ้ ผจก เอ๊ย!!! "ผมยกมือขึ้น วาย! ทำไมมันบ้าได้ขนาดนี้ ย้ำแล้วว่านักฟุตบอล ผมรีบเดินไปหาไอ้ ผจก ของผมทันที

   "เอ็กซ์มึงทำอะไรน้อง ๆ เขาวะ"ผมเดินมาสะกิดไหล่ เอ็กซ์ ก็หันมายิ้มอย่างภาคภูมิใจ ไม่มีสำนึกเลยสักนิด ผมยืนเอามือเท้าเอวมองมันอยู่

   "เออ ก็เริ่มฝึกไงเดฟกลัวเสียเวลา กูพร้อมมาก บอกเลย ร้อนวิชา!! "ไอ้เอ็กซ์หันมาตอบผม

   “อืมมม มึงพร้อมมาก พร้อมมาจริงๆ เอ็กซ์ “ผมพูดพร้อมกับมองหน้าไอ้เอ็ก

   "ฝึกบ้าอะไรแบบนี้ น้องเขาไม่ใช่นักศึกษาวิชาทหารนะมึงน่ะ ไม่ต้องกลิ้ง ไม่ต้องหมอบคลาน ไอ้เอ็กซ์!!! " ผมพูดมันก็หันไปมองน้องที่หยุดกลิ้งและเงยหน้าขึ้นมามองผมสองคน

   "นั้นดิพี่ ผมมาสมัคร ชมรมฟุตบอลนะพี่น่ะ ผมไม่ได้มาสมัครไปรบนะพี่จะได้ต้องฝึกกันแบบนี้น่ะ นี่พวกผมมาผิดงานหรือเปล่า "เด็กๆ มันเงยหน้าถามทันที พวกน้องๆ ที่มาน่ะถูกแต่ไอ้คนที่มาฝึกนี้น่ะท่าจะมาผิดงาน

   "อ้อเหรอ! นี้นักฟุตบอล"ไอ้เอ็กซ์ถามและชี้พวกที่สนาม ตอนนี้เลิกกลิ้งกันแล้ว

   "ครับพี่"พร้อมเพรียงกันมาก

   “นักฟุตบอล” เอ็กซ์มีถามผมย้ำอีน่ะ

   “ใช่!!” ผมตอบ เอ็กซ์ เต็มๆ ผมนี้ก็พูดตอกย้ำแล้วนะ ว่าจะมาฝึกนักฟุตบอล

   "อืมมม เออ แบบว่า เพิ่งฝึกทหารผลัดหนึ่งมามันยังค้างอยู่นะ เฮ้อๆ “เอ็กพูด ผมพยักหน้ากรูเข้าใจ แต่

   “อ้าวแล้ว น้องๆ ไปกลิ้งกันทำไมอะ ลุกขึ้นมา ไปกลิ้งให้ฝุ่นมันจับทำไมครับ ลุกครับ "ไอ้เอ็กซ์พูดยังมีหน้าไปถามเขาอีก มันสั่งเขาแท้ๆ ผมชี้ไปด้านหลังก่อนเลย ไอ้ดิววิ่งไปนั่งกับเพื่อนๆ ผมออกมายืนอยู่ตรงกลาง ดูแต่ละคน หน่วยก้านดี

   “พี่คนนั้นน่ะมาถึงก็สั่งเอา สั่งเอา ไม่ถามสักคำ ว่ามาทำไม “พวกน้องๆ บ่นกันใหญ่เลย ก่อนจะพากันนั่งลง

   “โทษทีน่ะน้องๆ พอดีพี่ผู้จัดการเขาอยากเห็นความพร้อมน้องๆ น่ะ “ผมพูดก่อนจะหันไปทำนิ้วเฉือนคอให้ไอ้ ผจก.ของผม มันนั่งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ใส่ผม

   "สวัสดีครับ น้อง ๆ พี่ชื่อเดฟ พี่เป็นแพทย์ทหารติดยศร้อยโท จะเรียกว่าทหารก็ได้เพราะพี่ฝึกหฤโหดพอกัน พี่จะมาเป็นโค้ชให้กับน้องๆ”

   “และนั่นพี่เอ็กซ์ติดยศเดียวกันพี่เขาเป็นผู้ช่วยครูฝึกทหารผลัดใหม่ จะมาเป็น ผู้จัดการ หาสปอนเซอร์ และทีมนักเตะที่อยากจะท้ากับเรา "ผมแนะนำตัวผมและผู้จัดการทีม ดูไอ้เอ็กซ์มันทำนิ้วเครื่องหมายถูกให้น้องดู มันเท่มากประมาณนั้น

   "เอาละ เรามาทำความรู้จักกันหน่อยน่ะ......."ผมพูดและกวาดตามองไปรอบๆ แต่มาหยุดที่เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารัก มาลงเตะบอลกับเขาด้วยเหรอนี้ หุ่นอ้อนแอ่นขนาดนี้ ปากก็นิดจมูกก็หน่อย แถมยังตากลมโตดูหน้าเศร้าๆ ไปนิด เดาว่าน้องคงเพิ่งจะอกหักมา (คิดเองเออเองครับพี่เดฟ) และดูท่าทางสนิทกับดิวดีอีกด้วย หันไปคุยอะไรกันด้วยเข้าทางพี่เดฟมาก

   "เห้ย! เป็นสมภารเขาห้ามกินไก่วัด"ไอ้เอ็กซ์ ผมก็ต้องสะดุ้งไอ้ผจก ของทีมมันเดินมากระซิบกับผม ผมหันไปชำเลืองตามองมันประมาณว่ามายังไงไวมากไปไหม

   "ทำไมอะ"ผมถามเอ็กซ์ทันที ในเมื่อน่ารักขนาดนั้นจะไม่ให้กินได้อย่างไร

   "เดี๋ยวกระดูกไก่ติดคอตายวะ ฮาๆ "ทำเอาผมเสียความมั่นใจก็เพราะมันนี่แหละ ผมดันหน้ามันไปด้านหลัง ไอ้เอ็กซ์ ก่อนจะหันกลับไปหาน้อง ๆ มาไปหยุดที่ตรงกลางแถว ตรงหน้าคนที่น่ารักของผม

   "เอาละมาแนะนำตัวกันหน่อยพี่อยากรู้จัก…"ผมพูดโดยยืนเอามือไขว้หลังให้ดูน่าเกรงขามขึ้นมาหน่อยแต่ว่าสายตากำลังชำเลืองมองจุดมุ่งหมาย

   "เริ่มจาก .....” ผมพูดและเดินไปยืนตรงกึ่งกลางตรงหน้าน้องที่ผมแอบมอง

   “น้องก่อนเลย"ผมชี้ไปที่คนที่ผมอยากรู้จักนั่งอยู่ตรงกลางแถวซะด้วย ทำเอาทุกคนหันมามองที่น้องน่ารักของผมกันหมด น้องเขาก็ตกใจนั่งยืดตัวขึ้นทันที ไอ้เอ็กซ์มันก็หันมามองผม (คิดไม่ได้ละซิ ก็อยากรู้จักคนแรกขอก่อนเลย)

   "เออ พี่ทำไมไม่เริ่มจากหัวแถวก่อนอ่ะครับ ที่พี่ชี้ไปน่ะมันตรงกลางแถวนะครับพี่ "คนหัวแถมถามผม ผมหันไปมอง

   "เออน่ะ!ได้พูดกันทุกคนและปกติเริ่มหัวแถมบ่อยแล้วเอาตรงกลางบ้างน่ะ จะได้ไม่ซ้ำใคร น้องเลยครับ ลุก! "ผมพูดและชี้น้องน่ารักที่ผมเล็ง รู้ว่ามันเป็นเหตุผลที่ไม่น่าเอามาใช้แต่เดฟก็จะใช้ครับ ฮาๆ

   “แน่นอนไม่มีใครเขาซ้ำกับมึงหรอกครับเพราะว่าเขาไม่ทำกัน ไอ้หน้าด้าน!! ทำไปได้!!” มีคนชมผมจากด้านหลัง จะใครไปไม่ได้ ไอ้ผจก.ของผม

   “มีปัญหากันไหมครับถ้าพี่จะเริ่มจากตรงกลางก่อน” ผมหันไปถามคนหัวแถว มันส่ายหัวไม่มี

   “ดีมาก “ผมพูดและชี้น้องนั่งตรงกลาง เร็วพี่อยากรู้ ว่าชื่ออะไร

   "อ้าวยังอีก มึงไม่คิดจะอายเด็กมันบ้างเหรอครับมึงครับ "เสียงไอ้เอ็กซ์ยังพูดกระแหนะกระแหนใส่ผมอีกน่ะ ผมแอบส่งนิ้วกลางจากด้านหลังให้มัน “ขอบใจ” มันพูดตอบกลับมา ทำให้ผมต้องเอี่ยวตัวหันไปมอง มึงหนักกว่ากูอีกครับเพราะกูด่ามึงอยู่ ผมคิดในใจ

   "ลุกเลยครับน้องครับ พี่มีเวลาจำกัดครับ "ผมพูดแอบทำหน้าดุให้น้องเขาก็ลุกขึ้น

   "ผมชื่อว่านครับ อยู่ชั้นม.5ครับ " ชื่อว่าน ชื่อน่ารักซะด้วยเรียน ม.5 (ใกล้จะม.6แล้วด้วย นั้นแปลว่ายังไม่สิบแปด แต่พี่เดฟจีบรอก่อนได้) แต่ว่าที่พูดมานั้นมันสั้นไปครับ

   "สั้นมากไปครับ"ผมหันพูด คือขอรายละเอียดเยอะกว่านี้ได้ไหม

   "พี่รู้ได้ไงอะเห็นของไอ้ว่านมันแล้วเหรอพี่ ฮาๆๆๆ "ไอ้เด็กพวกนี้ ว่านเขินหรืออายก็ไม่รู้ ผมหันไปมองอีกคนหัวเราะใหญ่เลย

   "หมายถึงพูดได้สั้นมาก เอาแบบละเอียดๆ "ขอข้อมูลแบบแน่นๆ นะครับ ได้ไหมครับ”

   “เช่นว่าน้อง ชื่อจริง นามสกุล ชื่อเล่น อายุ พ่อแม่ทำอะไร มีะน้องกี่คน ปกติชอบทานอะไร ชอบไปไหนทำอะไรวันหยุด อ้อบ้านเลขที่ เบอร์โทรศัพท์"ผมพูดก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาเจอกับทุกสายตาพร้อมหน้าตาที่มีเครื่องหมายคำถามแปะอยู่ที่หน้ากันทุกคน ไม่เว้นแม้แต่น้องชายผมเองก็เช่นกัน เออพี่ขอเยอะไปเหรอครับ นึกในใจ

   "วาดแผนที่ด้วยเลยไหมครับมึงครับ เดี๋ยวไปเอาสมุดปากกามาให้ "ไอ้ผู้จัดการ (จำเป็นของผม) นั่งลงไขว่ห้างถามลอยๆ มาจากด้านหลัง ผมหันไปและยกนิ้วให้มัน คราวนี้นิ้วโป้งรู้ใจผมมากไอ้คู่หูของผม

   “ปึ้ด!!” และมันก็ไถล “กูประชดครับ!” มันพูดผมก็ยิ้มให้ นาทีนี้ ได้หมดถ้าสดชื่นครับ เดฟคิดในใจ

   "เอาเบอร์ข้างบ้านมาด้วยเพื่อว่าตอนพี่เดฟโทรไปเข้าเครื่องแล้วน้องเขาแล้วเขาไม่อยากรับมึงอ่ะครับ"ไอ้เอ็กซ์พูด ผมต้องหันไปและนิ้วโป้งคว่ำ ไม่เห็นด้วย อันนี้เล่นแรงครับ

   "ละเอียดเยอะไปไหมอ่ะครับพี่ กว่าพวกผมจะพูดครบทุกคน ไม่เที่ยงคืนหรือครับ"นั้นมี่คนยกมือถามผม ใครวะ กวนได้อีก แต่ว่ามันก็ดีน่ะ

   "เร็วซิครับน้องเพื่อนจะได้แนะนำตัวต่อจากน้อง ถ้าน้องช้าเพื่อนก็จะช้าไปด้วย คราวนี้ได้กลับบ้านกันสว่างแน่ๆ "ผมพูดเร่งว่าน กดดันให้รีบบอกพี่มา

   "โอ้วมายก๊อซ!! มันไม่สำนึกครับผม "ไอ้ข้างหลังผม ผมแอบ ส่งนิ้วกลางให้อีกที และหันไปทำท่าให้รูดซิปปากด้วย ตอนนี้ผมคือโค้ช และน้องเขาก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมองซ้ายมองขวา ผมไปยืนตรงหน้า รอฟัง ยิ่งมองยิ่งน่ารักโดนใจพี่เดฟเหลือเกิน

   “ดิวพี่มึงเขาเป็นโค้ชนักฟุตบอลหรือว่าโค้ดเลิฟกันแน่และดูแล้วมาเพื่อเล่นนักฟุตบอลชัดๆ ไม่ได้มาเพื่อเทรนครับ “เพื่อนไอ้ดิวมันกระซิบถามไอ้ดิว ผมแอบได้ยิน หันยกนิ้วให้

   “เว้ยย” มันร้องตกใจทำไม ผมก็มองว่าน พูดซะทีซิครับพี่รอนานมาก พี่อยากรู้ น้องว่านก็หันซ้ายหันขวา

   "เออ ผม ผม ชื่อนายวารินทร์ อยู่บ้านเกาะ ชื่อเล่นว่าน แม่ผมเป็นแม่บ้าน ผมไม่มีพ่อ.."ผมก็ฟังแต่พอน้องลงไม่มีพ่อ ผมเลยไม่รู้ว่าพ่อทำงานอะไร เดี๋ยวน่ะ ไม่มีพ่อ งั้นก็ดราม่าละซิครับ

   "งามไส้"ไอ้เอ็กซ์ ไอ้เอ็กว์

   "บ้านผม.."ว่านทำท่าจะพูดต่อน้ำเสียงบอกได้ว่ากำลังจะได้กินมาม่า

   “พอ พอ พอแล้วครับน้องว่าน” ผมกับเอ็กซ์รีบ ยกมือห้ามแทบจะไม่ทันไอ้เอ็กซ์มันคงไม่อยากกินมาม่า แต่ผมนะห้ามอย่างคนรู้สึกผิด พวกเด็กๆ ที่นั่งมันก็ปิดปากขำผมกับใหญ่

   "พอแล้วจ้ะว่าน เดี๋ยวน้ำตาท่วม นั่งจร๊าและคนต่อไปหัวแถวเลย ชื่อ นามสกุล ชื่อเล่น แค่นั้นพอ"ไอ้เอ็กซ์รีบออกมาช่วยทันที

   "เบอร์โทรด้วยได้ไหมครับผมอยากบอก"ใครไม่รู้แต่มันกวนบาทาผมสองคนมาก ก็บอกอยู่ว่าชื่อ นามสกุล ชื่อเล่นแค่นั้นพอ

   "มาบอกด้านหลัง ไม่ต้องสวมเสื้อผ้าเพราะว่าพี่ชอบคุยแบบตัวต่อตัวเสื้อผ้าไม่เกี่ยว"ไอ้เอ็กซ์มันตะโกนตอบ

   "เว้ย! งั้นไม่ยากบอกแล้วพี่"น้องที่กวนพากันสะดุ้ง และเอ็กซ์มันดึงผมมาด้านหลังหน่อย

   "อะไรของมึงเดฟ "เอ็กซ์ถามผม และยักไหล่ไปทางน้องว่าน

   "เออ ก็อยากรู้จักน้องเขาแต่ใครจะไปรู้ว่าน้องเขาจะ ชีวิตมีปมนี้หว่า แต่กูรู้สึกผิดว่ะ "ผมพูดและแอบมองน้องว่าน น่าเศร้าลงได้อีก ปวดใจเดฟอย่างมาก

   "มึงจะจีบน้องเขาว่างั้น ดี้ดีนะมาถึงยังไม่เริ่มฝึก มึงเริ่มจีบ ถุ้ย! “เต็มๆ หน้าผมเลยต้องเอามือปาดออกบ้างน้ำลายมันนี้น่ะ

   “ไอ้สมภารชอบกินไก่วัด “ไอ้เอ็กซ์ดูมันด่าผมมั้ง ไม่เกรงใจตำแหน่งหมอทหารของผมบ้างเลย ถ้าไก่วัดน่ารักขนาดนี้ ต่อให้ต้องโดนตราหน้าว่าสมภารชอบกินไก่วัดก็ต้องยอมแล้วแหละครับ

   “แถมมึงก็เริ่มได้ บอกตรงๆ นะ เดฟน่ะ “มันพูดผมก็ตั้งใจฟัง “ห่วยมาก!!! "เอ็กซ์มันพูด เออ ผมรู้ว่าจีบใครได้แย่มากรู้ตัว แต่มันจะย้ำทำไม

   "แป๊กมาก! ครับไอ้หมอเดฟ"เอ็กซ์พูด ยังไม่หยุดอีก ระหว่างนี้น้องๆ ก็แนะนำตัวเองกันเกือบครบทุกคนแล้ว จนไปถึงคนสุดท้ายไอ้ดิว มันก็กำลังจะ

   “ไอ้คนนั้นน่ะไม่ต้อง เบื่อฟังโปรไฟว์มึงแล้ว นั่งลง” ไอ้เอ็กซ์มันหันไปบอกไอ้ดิว ไอ้ดิวมั้นชี้หน้าตัวเอง

   "เอาละแนะนำตัวกันหมดแล้วเนอะ พี่ดีใจนะครับ ที่พี่สองคนได้มาเป็นโค้ชให้พวกเรา เป็นนักกีฬามันก็มีข้อดีหลายอย่างนะ ข้อแรก ร่างกายแข็ง....."ผมพูด

   "มีแรง เอา! " แต่มีคนต่อให้นี้ซิ ไอ้คนนั้นก็คือเอ็กซ์ มันเสริมให้ผมจนผมต้องหันไปมองหน้า พยักพเยิดไปหาที่นั่งเฉยๆ ดีกว่าไหม มันก็ฉีกยิ้มไม่มีสำนึก

   "แข็งแรง ร่างกายแข็งแรงแบบสุขภาพดี"ผมพูดให้ฟังชัดๆ

   "และ มันส่งผลถึง อนาคต จะได้ไปเรียนต่อในสถาบันดีดี "ผมพูด เหล่มองน้องน่ารัก บอกพี่ซิว่าอยากเรียนนอะไรจะได้ ช่วย ผมมอง

   "ว่านละ อยากไปเรียนต่อที่ไหน"ผมถามว่าน แบบว่าอยากชวนคุย ว่านเงยหน้ามองผม

   "ผมยังไม่รู้เลยว่าผมจะได้เรียนต่อไหม"ว่านพูด

   “เพล้ง!” หน้าผมครับ ผมอีกแล้วเหรอครับ

   "โอ้ว shit!ไอ้เดฟ มึงชวนน้องเขากินมาม่าอีกทำไมครับน้องเขานั่งเฉยๆ ก็ดีอยู่แล้ว "ไอ้เอ็กซ์หันมามันพูด

   "ว่านพี่ขอโทษ เออ… " ผมเองเกาหัวแต่ไอ้ที่นั่งมันพากันขำผม อยากชวนคุยอะ

   "เดฟ"เอ็กซ์มันเรียกผมและทำนิ้วว่าไม่ผ่าน (กูสอบตกเหรอครับ) ผมแอบคิดในใจ

   "โอเค เรามาเข้าเรื่องฟุตบอลเลยแล้วกันนะ พี่จะมาเทรนให้ เทรนให้หมด"ผมพูดและแอบมองว่าน

   "ทุกท่า ไม่ว่าจะ บน ล่าง หกเก้า และ ดอกกี้ แถมท่ายากให้ด้วย จัดให้ครบชุด "เอ็กซ์ผมหันมามันใช่ท่าฝึกนักฟุตบอลไหมพูี่ดมานั้น ผมค่อยๆหันไปมองไอ้ผู้จัดการ

   “พี่ลงเอาไว้ให้แล้วในโปรแกรมเทรนนิ่ง รับรอง จบไปนี้ ได้แน่ๆ”เอ็กซ์พูด

   “ได้อะไรอ่ะ” น้องเขาถาม

   “เมีย!”เอ็กซ์พูด ผมเอามือแตะหน้าผาก นี้มันไม่ใช่เป้าหมายหลักที่โค้ชฟุตบอลอย่างผม เป้าคือไปเป็นแชมป์ไม่ได้ให้ไปเป็นสามีใคร

               "เอ็กซ์ ไปนั่ง พลีส กูเอาท่าเตะฟุตบอล ไม่ใช่ท่าที่มึงเอาไว้ทำลายประตูหลังเด็กมึง "ผมหันไปอยากเตะไอ้ผู้จัดการผมมาก

               “และโปรแกรมอะไรของมึงนั้น มึงลบออกไปเลยน่ะ ไปเอาโปรแกรมเทรนนักฟุตบอลเท่านั้น” ผมหันไปพูดกับไอ้ผจกของผม

   “ไม่เอาเหรอ”ไอ้เอ็กซ์หันมาถามผม

   “อุตสาห์ไปรวบรวมมา ทั้งหมดนี้ กูกับมึงใช้ประจำเลยน่ะ “ไอ้เอ็กซ์พูด ผมหันไปมองเอ็กซ์

   “ยังอีก” ผมพูด

   “ยังมีอีกเหรอ นอกจากที่กูพูดไป ไอ้เอ็กซ์

   “ยังไม่หยุดอีก!!”ผมหันไปพูดและทำมือว่ารูดซิปปากซะ

   “กูเอาท่าเตะฟุตบอล ไม่ใช่ท่าที่มึงเอาไว้ทำลายประตูหลังเด็กมึง และน้องเขายังไม่สิบแปด เขายังไม่ควรรับฟัง ไอ้เชี้ย!! "ผมหันไปอยากเตะไอ้ผู้จัดการผมมาก

   “ไม่ควรฟังอะไร ดูหน้าพวกนี้ดิ กูว่ามันผ่านมาเยอะ เผลอๆ จะเยอะกว่ากูด้วยมั้งครับ” ไอ้เอ็กซ์ ผมส่ายหัวว่าไม่!

   "ท่ายากผมมีหมดแล้วพี่ "ไอ้ที่นั่งก็ใช่ย่อย ผมหันกลับมา

   “ตีลังกาแบบในหนัง ก็ทำกันมาแล้ว” พวกน้องมันพูดผมรู้เลยหนังเรื่องอะไร

   “เฮ้ยย!!” ผมกับไอ้เอ็กซ์ พวกพี่ประสบการณ์เยอะ กูยังไม่กล้าทำเลยครับ

   “ผมล้อเล่นครับพี่ ฮาๆ” ยังดีที่มันบอกว่าล้อเล่น

   "ถ้ามีแล้วก็ไม่ต้องท่ายากน่ะเพราะเตะบอลไม่ต้องใช้ท่ายากเอาแค่เบสิกพอและเตะให้เข้าประตูแค่นั้น “ผมพูด

   "ถ้ามีแล้วก็ไม่ต้อง เพราะเต๊ะบอลไม่ต้องใช้ท่ายาก พี่จะมาคัดตัวจริงอีกทีอาทิตย์หน้า ไปวอมร์มร่างกาย วิ่งอย่างน้อย ห้ารอบสนาม กระโดดเชือกเพื่อความฟิตซิทแพค และบร้าๆๆๆๆๆๆไๆ"ผมพูดไปจนหมด

   "มีคำถามไหม"ผมถาม

   "พี่แล้วเราจะได้เข้าเรียนนักเรียนทหารใช่ไหมครับ"คนที่ชื่อมาร์คนมือ

   "ใช่ครับถ้าทำผลงานดี "ผมตอบ

   "เป็นทหาร คุณได้อะไรมากกว่าาาที่คิด"ผมพูด

   "ได้เยอะมากจริง ระเบิดเอย กระสุนปืนเอย เพลอๆก็มีไม้หน้าสาม "ไอ้เอ็กซ์พูด ผมหันไป อีกแล้วนะ

   "เว้ยย!!!"พวกเด็กๆ

    "ไอ้เอ็กซ์ มรึงไปขู่น้องเขา "ผมหันมา อยากขำมันนะ เออ จริงได้มากกว่าที่คิดจริงๆ

   "เอาละงั่นพอแค่นี้ก่อนจะห้าโมงเย็นแล้ว เพื่อว่าผู้ปกครองจะเป็นห่วง อย่าลืมไป วอร์มร่างกายให้พร้อม "ผมพูดและทุกคนแยกย้าย และไปลงไซด์เสื้อผ้า รองเท้า ที่ไอ้ดิวกัน ผมก็มองน้องว่านรู้สึกผิดมาก

   "มอง มอง อยากไปส่งน้องเขาซิ"ไอ้เอ็กซ์พูด ผมทำท่าคิด เข้าท่าอยู่น่ะ เป็นนักเรียนน่าจะยังไม่มีรถหรือว่ามีรถก็จะอาสาขับไปส่งให้แทน ให้เอ็กซ์มันขับรถตามไปก็ได้ ผมยืนคิด จนหันมาเจอเอ็กซ์มันมองผม

   “ยืนนิ่งแบบนี้ แสดงว่ากำลังวางแผนชั่วแน่ๆ ไม่เกรงใจพี่ตุ๊เขาเลยมึง จะกินเด็กนักเรียนเขาเนี๊ยะ”ไอ้เอ็กซ์พูด  ผมหันไปมอง ยังไม่ไอ้บอกจะกินแค่จะจีบเอาไว้ก่อน ผมคิดในใจ

TBC....

          TBC
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-03-2024 00:34:10 โดย PFlove »

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
EP.2.1 บอกรักปุ๊ปอกหักทันที

   Part’s พี่เดฟ บางที่เพื่อนเอ็กซ์ผมก็เหมือนคนรู้ใจหรือว่ารู้ไปหมด มันเป็นเส้นบางๆกั้นแค่นั้นเอง ผมหันไปมองหาไอ้ดิว ผมว่าไอ้น้องชายผมนี่แหละที่จะช่วยผมได้ดีกว่าไอ้คู่หู คูฮา พางานเจ๋งเกือบทุกงาน ผมเห็นดิวลุกขึ้นแล้วผมก็ชูมือเลย ว่ามาหาพี่หน่อย พี่มีเรื่องอยากปรึกษา

   "ดิว"ผมเรียกดิวน้องชายผมให้เข้ามาหา ปรึกษาปัญหาจะขอไปส่งน้องเขา แต่เอ็กซ์มองหน้าผม

    “กูเรียกน้องกูผิดเหรอ” ผมถามไอ้เอ็กซ์

   “ไม่ผิดหรอก “ไอ้เอ็กซ์พูด ผมพยักหน้าว่าดีแล้ว

   “แต่เป็นกูน่ะที่คิดไม่ผิดหรอกว่ามึงจะเรียกน้องมึงมาช่วยวางแผนเผด็จศึกน้องว่านแน่ๆ”ไอ้เอ็กซ์พูด ผมหันมามองหน้าผมมัน ผมนี้พระเอกครับไม่ใช่ตัวโกงจะได้รีบกินนายเอกตั้งแต่เริ่มเปิด ไอ้ดิวก็เดินเข้ามาหาผม

   "กลับเลยหรือเปล่า "ผมถามดิว

   "ผมจะไปส่งว่านก่อน เพราะว่าไอ้ภาคินมันติดธุระมันเลยฝากให้ผมไปส่งให้หน่อยและผมจะเข้ามารับแอ้และผมก็ว่าจะซ้อมดนตรีต่อ"ดิวบอกผม

   "ถ้าอย่างนั้นก็ให้พี่ไปส่งว่านแทนซิดิว พี่อยากขอโทษว่าน "ผมบอกดิว

   "ได้พี่ เดี๋ยวผมบอกว่านให้"ดิวบอกผม

   "ดิวแอ้เป็นไงบ้าง กูได้ยินว่าน้องกรูไม่สบาย "ไอ้เอ็กซ์ถามถึงแอ้กับไอ้ดิว ผมหันมามองมันไปได้ยินมาจากไหน มุกถามหาน้องหรือเปล่า

   "ช่วงนี้แอ้ไม่ค่อยจะดีอ่ะพี่ "ดิวมันพูด ผมกับเอ็กซ์หันมามองไอ้ดิวพร้อมกัน ไอ้ที่ผมคิดน่ะคือไม่ค่อยจะดีแบบที่ผ่านมาไหม ถึงแอ้จะไม่ได้ท้องเองแต่อาการสิบวันที่ออกมันชัดเจนมาก

   “คลื้นไส้ อาเจียน เวียนหัว หน้ามืดตาลาย คล้ายจะเป็นลม ต้องดมยาหม่องพร้อมกับกินของดองไปพลางๆ”ไอ้ดิวมันพูด ผมว่าชัดเลย

   “พูดมานี้กูนึกถึงภาพ คนแพ้ท้องเลยมึง ไอ้ดิว!!”ไอ้เอ็กซ์พูด ผมหันมามองมันเปิดเองเลย

   "ล้อเล่นนะพี่แอ้น่ะสบายดีพี่ “ดิวบอกไอ้เอ็กซ์

   "เออไอ้เดฟ วันนี้น้องปอยด์ จะมาหานะมึง ไปแซบกันดีกว่า "ผมหันมามองมันจะต้องมาพูดตรงหน้าน้องว่านเขาทำไม

   "ว่าน พอดีดิวมีซ้อมดนตรี ต่อนะว่าน"ดิวรีบบอกว่าน

   "ว่านกลับเองก็ได้"ว่านบอกดิว

   "ให้พี่ไปส่งว่านน่ะทางผ่านพี่พอดี"ผมพูดกับว่าน

   "มึงรู้แล้วเหรอว่าบ้านน้องเขาอยู่ตรงไหน ถึงได้บอกทางผ่าน"ไอ้เอ็กซ์มันเบรคผม “เอี้ยด!“ผมค่อยๆหันไปมองจะเบรคกรูทำไมเนี๊ยะ ร้องไห้หนักมากที่เอามันมาด้วย

         "พี่ไปทางไหนเหรอครับ"ว่านถามผมทันที แล้วบ้านอยู่ทางไหนจะได้บอกทางเดียวกัน เพราะไม่รู้ หันไปหาไอ้ดิวก็ส่ายหัวไม่รู้

   "ไม่เป็นไรพี่ไปส่งให้ว่าน หรือว่ารังเกียจน้ำใจจากพี่"ผมพูดกับว่าน

   “โอ้วว!!”ไอ้เอ็กซ์และไอ้ดิวถึงกับเกาหัวเลย ไม่เคยเจอมุกนี้เหรอ

          "หรือว่านรังเกียจน้ำใจพี่ เน่าวะ!"ไอ้เอ็กซ์พูด ผมหันมา อีกทีมึงเจ็บแน่

   “อุ้ย”เอ็กซ์ มันสะดุ้ง

   "งั้นว่านไปกับพี่เรานะ ให้พี่เราไปส่ง เพราะภาคินสั่งให้เราไปส่งว่านห้ามกลับเองเด็ดขาดและพี่เราอยากจะคุยอะไรกับว่านหน่อยแค่นั้นเอง "ดิวพูดช่วยได้มากไม่กล้าปฏิเสธเลยที่นี้

         "งั้นไปครับรถพี่อยู่ทางด้านโน้น "ผมบอกและว่านเดินไปที่รถผม

         "พี่กลับนะดิว พี่จะมาอีกทีวันจันทร์ จะมาเทรนให้ทั้งอาทิตย์ "ผทพูดต้องรีบไปส่งน้องว่าน และจะได้สารภาพ

   “เดี๋ยว !!!”ผมก็ “เอี้ยด! “ เบรคอีกแล้วหันไปมองตัวเจ้าปัญหา มีอะไร ผมเดินกลับมา

   “มีอะไรอีก น้องว่านเขารอ” ผมถามเอ็กซ์ลอดไรฟัน

   "อะไรวะกูยังไม่เจอน้องแอ้ที่รักของกูเลยสาดนะมึง "เอ็กซ์พูดจะมาอยากเจอน้องรักอะไรตอนนี้ แล้วอยู่ตั้งนานทำไมไม่เดินไปหา ผมละเชื่อเลย

   "แอ้สบายพี่"ไอ้ดิวตอบเอ็กซ์ ผมดึงมันให้เดินออกจะมางอแงอยากเจอน้องอะไรตอนนี้

         "กูยังไม่ได้บอกเลยกูคิดถึง"ไอ้เอ็กซ์ผมลากคอทันออกแล้ว

   "ผมจะบอกให้นะว่าพี่คิดถึง เดี๋ยวคืนนี้บอกให้"ไอ้ดิว

   "ทำไมต้องบอกตอนกลางคืนวะสาด"ไอ้เอ็กซ์

   “และกูยังไม่ได้หอมน้องรักกูเลยนะ))))”ไอ้เอ็กซ์พูดมันจะหอมน้องรักอะไรตอนนิ้

   “ไม่เป็นไรพี่))))) เดี๋ยวคืนนั้ หอมให้)))))”ไอ้ดิว มันตะโกนตอบมา

   “เออ ใจว่ะ .....เห้ย! สาด มันจะหอมน้องกูไอ้เดฟ “เอ็กซ์พูดแต่ผมลากมาจะถึงรถแล้ว

   “มันไม่หอมหรอกนะ มันพูดไปอย่างนั้นแหละและถ้ามันจะหอมก็เพราะมึงนั้นแหละที่ไปต่อยอดให้มันเอง ดังนั้นโทษตัวเองเลยมึง”ผมบอก เพราะว่ามันทำมากกว่าหอมอีก ฮาๆๆๆๆ

   “จริงอะ “ไอ้เอ็กผมพยักหน้า และชี้ว่าขึ้นรถได้แล้ว ว่านยืนมองผมสองคนอยู่แบบ สลับไปมา

   “งอแงเนอะ”ผมพูดและชี้ไอ้เอ็กซ์ ว่านยิ้มๆ ใช่เหรอ

   "เอ็กซ์นั่งหลังนะ"ผมพูดขอร้อง

   "ได้หนุ่มน้อย เขี่ยเพื่อนเลยนะ"เอ็กซ์

   "นะเอ็กซ์ กูขอนะ "ผมพูดอ้อนมันนิดหนึ่ง เอ็กซ์สั่นหัวแต่ก็ทำตามที่ผมขอ

   "น้องว่านนั่งหน้าเลยครับ พี่ว่าจะลงก่อนพี่จะแวะซื้อของนะครับที่เซเว่นอีเลฟเว่นสักหน่อย"เอ็กซ์พูดกับว่านและเข้าไปนั่งหลัง ว่านก็เดินมาเปิดประตูด้านหน้าและเข้าไปนั่งข้างคนขับ ผมหันไปมองเอ็กซ์นึกขอบใจจริงๆ

   “มองกูทำตาซึ้งทันทีเลยน่ะ” เอ็กซ์พูด

   “จะไปซื้ออะไรที่เซเว้นอ่ะเอ็กซ์” ผมถามเอ็กซ์

   "แวะซื้อถุงไปสวมคืนนี้ ถุงเราอาจจะไม่พอถ้าน้องอยากเบิ้น "เอ็กซ์พูด ผมพยักหน้าแต่ว่า ผมหันมามองน้องว่าน น้องเขานั่งมากับผมด้วย

   “มึงซื้อใช้เองคนเดียวใช่ไหม”ผมถามเชิงแก้ตัว หันมายิ้มๆน้องว่าน น้องเขาก็มองหน้าผมกับไอ้เอ็กซ์สลับกันไปมา

   “ใช้ด้วยกัน ใช้คนเดียวอะไรจะหมดเร็วขนาดนี้  นี้พึ่งซื้อมาเมื่อวันก่อน เจอน้องเฟย์เข้าไปถุงหมดเลย”ไอ้เอ็กซ์ผมอยากจะฆ่ามันจริงๆ ผมหันมามองน้องว่านแอบส่ายหัวไม่ใช่เรื่องจริงนะว่าน

   "งั่นพี่ส่งผมแยกที่ รถวินก็ได้พี่จะได้ไปส่งพี่เอ็กซ์"ว่านพูด ผมมองไอ้เอ็กซ์ ว่ามันคนเดียวเลยที่ทำให้ว่านไม่อยากไปด้วย

   "ไม่ได้ว่าน….ดิวให้พี่ไปส่งเรานะ ถ้าพี่ไม่ไปส่ง น้องพี่ก็เสียคำพูดกับเพื่อนเขาอ่ะว่าน "ผมพูดทำเสียงดุ พอเห็นหน้าว่านแล้วใจออ่อน

   "ก็ได้ครับ"ว่านตอบผม

   “คาดเข็มขัดด้วยซิครับว่าน พี่เป็นห่วง”ผมพูดบอกว่านว่าน ด้วยความเป็นห่วงจากใจพี่เดฟเลย ผมหันไปมองไอ้เอ็กซ์ มันก็ไม่ขาดเหมือนกันเข็มขัดน่ะ

   “มึงคาดไม่ถึงเหรอหรือเข็มขัดสั้นครับมึงครับ และถ้าไม่ขาดตำรวจจับมานี้ กูให้อาภีมมาจ่ายค่าปรับเอามึงกลับนะครับ” ผมบอกไอ้เอ็กซ์มันค้อนตาเหลือกเลยก่อนจะรีบคาดเข็มขัดทันที ผมออกรถ เปิดวิทยุหาคลื้นวิทยุที่มีเพลงเพราะๆฟังสบายๆ ผมออกรถมาได้สักพัก ดูว่านนั่งเหมือนกังวลอะไรสักอย่าง

   "ว่าน เป็นอะไรหรือเปล่า"ผมถามว่าน

   "น้องเขากลัวมึงอะดิเดฟ"เอ็กซ์ ผมมองผ่านกระจกและชี้ แบบว่าผมนะถามว่านไม่ได้ถามมันไม่ต้องตอบแทนว่าน

   "เปล่าครับ คือว่านว่า ส่งว่านแค่ปากซอยก็พอ"ว่านหันมาพูดกับผมเสียงเบาๆไม่ดัง

   "ทำไมดื้อจังละว่าน พี่น่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอครับว่าน ว่านเลยไม่อยากให้พี่ไปส่ง "ผมถามว่านแบบออกอาการน้อยใจนะ

   “นี้ไม่รู้ตัวเองเลยเหรอ น้องเขาแถบจะออกไปนั่งนอกประตูอยู่แล้ว นั่งตัวรีบเชียว! รีบอยากลงใจจะขาด “ไอ้เอ็กซ์ผมมองว่านที่นั่งเหมือนกลัวจริงด้วย ผมหันไปมองว่านก็กระเทิบเข้ามาเต็มเบอะหน่อย ว่านยิ้มให้ผม ผมยิ้มกลับ ส่วนผมมองไอ้คู่หูกระจกมองหลัง “หุบปาก”ผมพูดให้ไอ้เอ็กซ์อ่านปาก

         "ไอ้เดฟส่งกูที่หน้าเซเว่นก่อนมรึง ว่าแต่จะเอาถุงกลิ่นอะไรดีอะ สตอเบอรี เอาผิวเรียบ ผิวหยาบดีวะ หรือจะเอาแบบขรุขระ ดีไหม ลองของแปลก แต่ว่ามึงชอบผิวหยาบนี่หว่าเพราะว่ามึงบอกน้องครางดีกว่าผิวเรียบอีก"ไอ้เอ็กซ์ มาถามอะไรตอนนี้ อยากจะถีบมันกระเด็นไปจากรถตอนนี้เลย ได้ไหม????

   “มึงเป็นคนใช้ก็เลือกเองดิ ถามกูทำไม "ผมพูดและมองผ่านกระจกหลัง อยากฆ่ามันทิ้งจรืงๆ ว่านเหล่มองผม

   "อะไรน่ะ มึงน่ะตัวใช้เลย ใช้เยอะกว่ากูด้วย”ไอ้เอ็กซ์พูด  ผมหันมามองน้องว่าน หมดกันกูผมคิดในใจ

   “และมึงก็บอกกกูเองว่า เราจะขาดถุงไมได้เด็ดขาด และที่สำคัญน่ะ คนใช้คนล่าสุดก็คือมึงอ่ะ จำไม่ได้เหรอ มึงเป็นคนบอกว่าถุงจะหมดแล้วซื้อเพิ่มด้วย กูจำได้น่ะเดฟน่ะ"เอ็กซ์พูด ผมอยากจะบ้าตาย ผมค่อยๆหันมา ทำท่ารูดซิบปากมรึงไปซะและพยักพเยิดว่าที่ผมกำลังจะจีบคงหมดหวังตั้งแต่มีมันนั่งมาด้วยแบบนี้นี่แหละ

   "เออ กรูลืม โทษทีว่ะ แต่ไม่ทันแล้วว่ะ ฮาๆ"ไอ้เอ็กซ์พูด ผมจอดกน้าเซเว่น พร้อมกับพยักหน้าว่า รีบลงไปได้แล้ว

   "เออ พี่เอ็กซ์เขาล้อเล่นนะว่าน อย่าคิดมากน่ะเพราะว่าที่พี่พูดมาทั้งหมด มันเป็นเรื่องจริงๆ ไม่มีแสตนอิน พี่เดฟเขาแสดงเองทั้งหมด "ไอ้เอ็กซ์พูด ผมมองหน้ามันว่าเกือบจะดีอยู่แล้วเชียว ยังทิ้งระเบิดไว้ให้อีกน้องเขาหันมามองหน้าผมอีกที ผมกุมขมับเลยและเอ็กซ์เดินลงจากรถไป นี้ทิ้งระเบิดไว้ทำไม ผมไม่ได้อยู่หน่วยกู้ระเบิดครับ ผมเป็นแพทย์ข้างสนาม ผมหันมามองว่าน ทันไหมเนี๊ยะ แก้ตัวน่ะ

   “ว่าน” ผมเรียกว่าน ว่านหันมายิ้มให้ผม

   "ครับ"ว่านพูดแค่นั่น ผมขับรถออกมาทันทีที่ส่งเอ็กซ์เสร็จหน้าร้านสะอวกซื้อ

   "ว่าน พี่ขอโทษ เรื่องตอนแนะนำตัว และเรื่องที่พี่ถามว่าว่านจะเรียนที่ไหน "ผมพูด

   "ช่างมันเถอะครับ มันเป็นเรื่องจริงที่ผมหนีมันไม่ได้อยู่แล้ว"ว่านพูดด้วยน้ำเสียงที่น้อยใจน่ะผมว่า

   "ว่านพี่อยากให้เราเรียนนะ มีอะไรให้พี่ช่วยบอกพี่นะ "ผมพูดพร้อมกับมองว่านเป็นระยะๆ

   "ในฐานะโค้ช เพราะดิวบอกพี่ว่าฝีมือเลี้ยงลูกบอลเราใช้ได้ทีเดียว"ผมพูดกับว่าน ถ้าได้มามาเลี้ยงลูกก็คงจะดี ฮาๆ อันนี้คิดคนเดียวในใจ ยิ้ม หันมาเจอว่าน

   “อุ้ยย มีอะไรครับ”ผมถามว่าน

   “พี่ยิ้มแปลกๆ”ว่าน

   “ออเหรอ! พี่นึกถึงตอนว่านเล่นบอล ตัวเล็กๆน่ารัก อาทิตย์หน้า ไปฟิตร่างกายมาดีดีนะ “ผมพูดกับว่าน

   "พี่เต็มใจสนับสนุนเรานะว่าน เพื่ออนาคตของว่าน"ผมพูดต่อและมองว่าน

   "เออพี่ครับบ้านหลังเกือบสุดท้ายครับ"ว่านชี้บอกผม บ้านหลังใหญ่นะ ผมหันมามองว่าน นี้ทดสอบอะไรผมหรือเปล่า

         "แม่ผมเป็นแม่บ้านให้คุณหมอครับ ไม่ใช่บ้านผม ผมไม่โกหกใครหรอกครับ "ว่านพูด

             ผมจอดรถที่ตรงหน้าบ้าน ผมเห็นป้ายบอกว่าชื่อคุณหมอวิรัช เดชาพงษ์ภาคิน ผมนำรถเข้าไปจอดชิดขอบฟุตบาทตามที่ว่านบอกผมเพราะว่าเหมือนว่านไม่อยากให้ไปจอดด้านในบ้าน ก็แน่ละ แม่เขาเป็นแม่บ้านและเขาก็บอกว่าไม่ใช่บ้านเขา

         "พี่เดฟไม่ต้องลงหรอกครับ ผมขอบคุณนะครับ "ว่านพูด และจะก้าวขาลงจากรถผม ผมหันไปคว้าแขนว่านไว้

   "ว่าน พี่ ชอบว่าน"ผมพูดออกมาทันทีที่ตัดใจว่าจะบอกดีไหม บอกไม่บอก แต่สุดท้าย เดฟบอก และว่านหันมามองผมด้วยส่ายตาที่เจ็บปวด เออ พี่บอกรักนะครับ พี่ไม่ได้บอกเลิกนะครับ เจ็บปวดทำไมครับ ผมนี้งง มาก

   “เออ ว่าน”ผมเรียกว่าน

          "พี่เดฟ ว่านมีแฟนแล้ว ว่านขอโทษนะครับ "ว่านพูดและก้าวเท้าลงจากรถทันที

   “เพล้ง! “มันดังมาก โอ้ยหัวใจหมอเดฟสลายทันที ว่านมีแฟนแล้ว ทำไมถึงทำกับหมอเดฟได้ ส่งคนหน้ารักมาแต่ส่งแฟนมันมาทำไม เศร้ามาก! ผมมองว่านที่โบกมือให้ผม อันเขาบอกว่ากลับได้แล้ว ผมพยักหน้า และผมก็กำลังจะสตาร์ทรถ แต่ผมดันไปเห็นมีคนวิ่งออกม่และมีผู้หญิงวิ่งตามออกมาผู้หญิงวัยกลางคนตัวเล็กผอมบาง

   "เพี๊ยะ"ไอ้คนนั่นตบหน้าว่านจนหน้าว่านสะบัดไปเลย

    “shit”ผมสะบดออกมา งามไส้ ผมรีบก้าวเท้าลงจากรถทันทีและรีบเดินที่บ้านหลังนั้นทันทีเช่นกัน ภาพที่ผมเห็นตรงหน้าคือมีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมา

   "อย่าค่ะคุณหนูอย่าทำว่านเลยค่ะ "เข้ามาปกป้องว่าน ผมเดินไปหาเด็กคนนั้นทันที หน้ามันเด็กขนาดนี้ ผมเกรียนแบบนี้ เด็กๆชัด ชัด มัธยมต้นด้วย

         "ถอยออกไปถ้าไม่ยากเจ็บอีกคน"ดูมันจะทำแม้กระทั้งผู้หญิง ว่านดันผู้หญิงคนนั้นออกให้พ้นตัวว่าน

         "มึงไปทำเชี้ยอะไรกลับป่านนี้ ไม่เข็ดใช่ไหม"ไอ้เด็กคนนั้นเงื้อมมือแต่ผม

   "หมับ"จับไว้ และเด็กนั้นหันมามองมือผม ไล่มามองใบหน้าอันหล่อเหล่าที่พ่อตั้งใจมาก ให้มา แน่นอน หล่อกว่ามรึงเยอะไม่ต้องอึ้ง ไม่ต้องอึ้ง

          "มึงมาเสือกอะไรด้วย อ้อหรือว่ามึงเป็นชู้ไอ้ว่าน"เด็กนี้ถามผม และหันพูดกับว่านและว่านก็มองผม ผมเลิกคิ้วแบบถามว่าไอ้เด็กเวรนี้มันคือใคร

          "เขาเป็นโค้ช พี่ชายของดิว คีย์ก็รู้จักดิวนิ คนที่ช่วยคีย์ตอนโดนพวกไอ้ท๊อช ทำร้าย"ว่านรับพูด

   "มึงอย่ามาเสือกเรื่องผัวเมีย กลับไป"ไอ้เด็กคนนี้พูดนี้เเหรอแฟนว่าน ผมดูแล้วนี้เด็กกว่าอีกนะแถมเด็กนรก ด้วยมารยาทก็แย่มาก

   "ถ้ามึงทำร้ายว่านนี้แหละงานกู"ผมพูดกับเด็กนี้ ผมปล่อยแขนมันแล้ว ผมพยักหน้า ว่าเอาไง

   "เมียกู กูจะทำยังไงก็ได้ เพราะกูนอนกับมันทุกคืน"ดูมันพูด ดูถูกว่าน ถ้าอย่างงั้นก็

   "ผลั๊ก!"ดังสนั่นเลย ร่างไอ้เด็กนั้นพุ้งไปเลย ด้วยหมัดผม หมัดผมหนักเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน ถึงกับได้เลือดเลยเป็นไง

   "ต่อให้มึงจะบอกว่ามึงนอนกับเขาทุกคืน มึงก็ต้องรูจักให้เกียรติเขาด้วย”ผมพูด

   “ ผลั๊ก! "ผมต่อยมันอีกที

   "มึงพูดอีกมึงเจ็บอีก"ผมชี้ มันจะอ้าปากพูดมันรีบหุบปากทันที

   "อย่าพี่เดฟ อย่า"ว่านมากอดขาผม นี้ยังห่วงมันอีกเหรอ

   "พี่อย่ามาเดือดร้อนเพราะว่านเลย พี่เดฟ "ว่านห่วงผม ผมเลยต้องหยุด โชคดีนะมรึงนี้

   "เกิดอะไรขึ้น"มีเสียงชายคนวัยกลางคน เดินออกมาทันที

   "พ่อไอ้นี้มันต่อยผมพ่อ"ลูกมัรฟ้องพ่อมันเลย

   "ใคร แล้วคุณมาตอยลูกผมทำไม รู้ไหมนี้บ้านใคร แล้วคุณนี้ลูกเต้าเหล่าใครมาซ่าที่นี้"นั้นดูพูดผมจำได้ ว่านบอกว่าเป็นคุณหมอ ถ้าอย่างนั้นต้องรู้จักพ่อผมดีทีเดียว

   "ผมลูกชาย ศ.นพ.พันเอกภาณุเดช ผมเป็นลูกชายคนที่ห้า จะดูบัตรไหมครับผมมี"ผมพูดท่านมองหน้าผม ผมส่งบัตรให้ ท่านมองอีกและหันไปมองลูกชายท่าน

          "พ่อ เอาปืนมาเลยไหม"นี้มีอิทธิพลขนานั้นเลยเหรอ ผมมองชายวัยกลางคนตรงหน้า

   “คีย์!!!"เขาเรียกลูกชายของเขาเขา

   "มาขอโทษพี่เขา"ชายคนนั้นสั่งลูกชายตัวเอง มาขอโทษผม ผมต้องขอโทษพ่อในใจ ที่ถือวิสาสะเอาชื่อนามสกุลพ่อมาเบ่ง โดยปกติผมไม่ใช่นี้แบบที่ใช้ อำนาจพ่อเบ่งกับใคร

          "พ่อขอโทษมันทำไม"นั้น ไม่มีสัมมาคาระเลยนะมึงนิ ผมคิดในใจ อบรมอีกสักนิดดีไหมเนี๊ยะ

   "ก็บอกให้ขอโทษพี่เขา ห้ามเรียกมัน เด็ดขาด! "พ่อเด็กนั้นสั่งลูกตัวเอง

   "ไม่ต้องขอโทษผม ขอโทษว่านดีกว่านะผมว่า และผมไม่ได้มีเจตนาเอาชื่อนามสกุลพ่อมาเบ่งกับท่านเพื่อคำขอโทษ แต่ ผมเป็นโค้ชของว่าน ว่านเขาลงชมรมฟุตบอล และผมก็เป็นคนขับรถมาส่งว่าน ผมได้มาเจอลูกชายท่านทำร้ายว่านและยังจะทำร้าย ผู้หญิงคนนี้ ด้วย ผม คิดว่า ท่านน่าจะ มีความยุติธรรมพอ ที่จะตัดสินอะไรถูกอะไรผิด"ผมพูดผมชี้ไปที่ว่านกับผู้หญิงคนที่กอดว่านไว้ ผมนี้สงสารว่านจับใจเลย

   "คีย์ นี่เราทำร้ายว่านกับแม่เขาทำไม"พ่อเด็กนั้นถามลูกตัวเอง ผู้หญิงคนนี้แม่ของว่านเหรอ ผมยิ่งสงสารมากขึ้น ส่วนเด็กนี้อยากกระทืบหนักกว่าเดิมอีก

   "เพี๊ยะ"เขาตบกน้าลูกชายของเขาดังสนั่น เด็กที่ถูกตบหน้าก็ถึงกับหน้าสะบัดไปและพร้อมสะบัดกลับมามองหน้าพ่อของเขาและหันมามองผมด้วย และว่าน ก่อนนะเดินเข้าบ้านไป ด้วยความโมโห

   "ผมหวังว่าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีก ผมจะติดตามเรื่องนี้ ท่านมีคนใช้ในบ้านแต่ท่านให้ความคุ้มครองและความปลอดภัย จากความรุนแรงของคนในบ้านท่านไม่ได้ ท่านคิดดูนะว่ามันจะส่งผลกระทบกับท่านไหม "ผมถามเชิงขู่เล็กน้อย ผมว่าเขาน่าจะกลัวผลกระทบตรงนี้ด้วย เพราะดูสีหน้าคนตรงหน้าผมเปลี่ยนไปทันที

   "ผมจะพยายามไม่ให้เกิดขึ้นอีก"คนตรงหน้าผมรับปากผมแต่มันไม่ใช่ที่ผมต้องการ

   "ไม่ใช่พยายาม ต้องไม่เกิดขึ้นอีก"ผมพูด ผมมองว่าน ว่านเงยหน้ามองผม ผมขะหยิบตาให้พี่จัดการเอง

         "ได้ครับ ผมจะดูแลว่านและแม่เขา และจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก คุณพอใจไหม "เขาพูดกับผมและรับปากผมอีกครั้ง

   “ผมจะรอดู ถ้าเกิดว่านมีรอยถูกทำร้ายอีก ผมจะมาอีกนะครับท่าน “ผมพูดกับคนตรงหน้าผม

   "ภาคิน มาก็ดีแล้ว พาว่านเข้าบ้าน "ผมเห็นมีคนจอดรถส่งใครสักคน ชื่อคล้ายไอ้เด็กนั่น ชื่อภาคิน คงพี่น้องซินะ แต่ดูมี สัมมาคาราวะกว่าไอ้เด็กที่ทำร้ายว่าน เพราะเขายกมือไหว้ผมและประครองว่านเข้าบ้านไป ผมก็ได้แต่มอง

   "ผมลานะครับท่าน "ผมยกมือไหว้ลาคนตรงหน้าผม และขับรถออกมา ตกลงไอ้เด็กนั้นเป็นแฟน เฮ้ย!!สามีว่านจริงเหรอ เสียของมากว่านที่น่ารักของผม ยิ่งมาเห็นแบบนี้ ยิ่งไม่อยากให้ไอ้เด็กนั้นอยู่ใกล้ๆว่าน

ผมขับรถมาจิตใจยังขุ่นมัว ห่วงว่าน แต่คงทำอะไรไม่ได้ ผมขับรถมาถึงหน้าเซเว่นแต้ไม่เห็นเอ็กซ์ ผมเห็นชายกลุ่มหนึ่งยืนสูปบุหรี่อยู่ มองมาทางผม ผมชักเป็นห่วงเอ็กซ์ ผมพยายามมมองหา ไม่น่าทิ้งงมันไว้ที่นี้เลย ผมมองไปในเซเว่นก็ไม่มี ผมกดดูรูปที่ถ่ายด้วยกันและก้าวเท้าลงจากรถเพื่อจะไปตามหาเอ็กซ์

          TBC....
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-03-2024 09:08:38 โดย PFlove »

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
EP.3 พี่เดฟไม่เชือว่านมีแฟน

                Part’ s เดฟ ผมขับรถย้อนกลับมาที่หน้าร้านสะดวกซื้อที่ผมทิ้งไอ้เอ็กซ์เอาไว้ มันขอลงไปซื้อของแต่นี่ ผมกลับมารับมันแต่ว่าไม่เห็นไอ้เอ็กซ์ออกมารอผมเลย ชักเริ่มเป็นห่วงแล้วซิ ผมเห็นชายกลุ่มหนึ่งยืนสูบบุหรี่อยู่ มองมาทางผม ผมพยายามมมองหา ไม่น่าทิ้งงมันไว้ที่นี้เลย ผมมองไปในร้านสะดวกซื้อก็ไม่เจอ แต่เอ็กซ์มันก็มีฝีมืออยู่น่ะ ไม่น่าจะมีอะไร ผมเลยหยิบมือถือขึ้นมาและไล่ดูรูปในมือถือเพื่อว่าเจอรูปไหนไม่น่าจะเก็บเอาไว้ก็จะได้ลบออก แต่มันก็มีรูปผมกับไอ้เอ็กซ์ทั้งนั้นแหละ เลยลบไม่ลง เอาไว้ไปโหลดลงคอมพิวเตอร์ที่บ้านดีกว่า แต่จะว่าไปผมก็รอไอ้เอ็กซ์นานไปแล้วน่ะนี่มันหายไปไหนของมัน ผมเลยตัดสินใจก้าวเท้าลงจากรถและเดินตรงเข้าไปในร้านสะดวกซื้อ ผมมองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นไอ้เอ็กซ์ คู่หูของผมเลยนี่มันไปไหนของมันน่ะ
           “พี่ค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ” น้องพนักงานเดินมาถามผม น้องเขาคงเห็นว่าผมชะเง้อมองอยู่พักหนึ่งแล้ว
           “พี่มองหา… ใครเหรอคะ” พนักงานก็กวาดสายตามองตามผมไปรอบๆ ร้านสะดวกซื้อ ผมเองก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี ผมไม่แน่ใจว่าน้องจะจำได้ไหม คนเข้าออกตั้งเยอะแยะ น้องจะด่าผมเอานะซิ
           “แฟนพี่เหรอคะ” จู่ๆ น้องเขาก็ถามผม
          “เอ๊ย! เพื่อนครับไม่ใช่แฟน” ผมพูดปฏิเสธก่อนจะเดินเข้าไปที่หน้าเคาน์เตอร์ ผมก็หยิบมือขึ้นมาและกดไล่เลือกรูปถ่ายขึ้นมาหนึ่งรูป ก่อนจะส่งให้น้องเขาดู
          “คนนี้นะครับ น้องพอจะจำหน้าได้ไหมครับ”
         “แฟนพี่ก็บอกมาเถอะพี่ พวกหนูเห็นเยอะแยะไปแบบนี้น่ะ” น้องชี้มาที่ผม
         “แบบพี่เหรอ” ผมชี้ตัวเอง
         “ใช่ค่ะ น่ารักอ่ะ ผู้ชายชอบผู้ชาย” น้องเขาพูดพร้อมกับทำหน้าฟินไปด้วย สงสัยจะชื่นชอบนิยายประเภทนี้ ผมก็ยิ้มเจื่อนๆ ตอบไปแทน
         “ไม่ใช่แน่นอนครับ” ผมพูด
         “พี่ไม่ใช่เกย์เหรอคะ” น้องเขารีบถามผมกลับทันที
         “พี่นะเป็นเกย์ครับ แต่ไอ้คนนี้น่ะมันไม่ใช่แฟนพี่ครับ เพื่อนสนิทพี่ครับ” ผมบอกน้องเขา แอบทำหน้าผิดหวังนิดหน่อย แหมแสดงว่าหลอกถามผมแน่ๆ
        “เพื่อสนิทคิดไม่ซื่อหรือเปล่าพี่” นั้นยังมีต่ออีกจะได้กันให้ได้ใช่ครับน้องครับ แต่ช่วยเลือกเอาที่อ้อนแอ้นน่ารักกว่านี่นิดหนึ่งได้ไหม ผมแอบคิดในใจ
        “ไม่ใช่จริงๆ ครับพี่สาบานได้ ขอให้ฟ้า…. “ผมพูดแต่จะขอให้ฟ้าผ่าก็ไม่ได้เพราะเขาบอกเอาไว้ว่า  ชายรักชายฟ้าก็ฝ่าเอาอยู่แล้วไปสาบานอีก มีหวังโดนแน่ๆ
        “ไม่เอาดีกว่า ไม่ใช่แฟนพี่จริงๆ ครับน้อง” ผมบอกน้องเขา คือยังไม่อยากโดนฟ้าผ่าตาย
        “แหมไม่กล้าสาบานแสดงว่า...” ยังอีก ผมต้องเหลือกตาขึ้นบน
       “น้องครับ” ผมทำท่าหงุดหงิดแล้วน่ะ ชะนีกวนใจครับ
       “ไม่ใช่แฟนก็ไม่ใช่ค่ะ แต่พี่เขาออกไปได้สักพักแล้วค่ะ เห็นพี่เขาบอกว่าถ้ามีพี่คนหล่อๆ มาถามหา ให้บอกว่าไปเดินเล่นแถวๆ นี้ เดี๋ยวกลับมานะคะ” น้องเขาพูด ผมพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะหันหลังเดินออกดีกว่า ซักเยอะขนาดนี้ เหมือนจะเอาไปลงเพจเลยน่ะ
        “พี่ค่ะ! ตกลงไม่ใช่แฟนจริงๆ อ่ะ” น้องอีกคนถามผมอีกครั้ง ถ้าจะถามย้ำแบบนี้ผมว่าเอาคำตอบที่น้องต้องการไปเลยดีกว่าไหมแต่ผมก็ยังนั่งยันนอนยันว่า ผมกับเอ็กซ์
         “ไม่ใช่แฟนพี่ครับน้อง” ผมพูดก่อนจะเก็บมือถือใส่กระเป๋า
        “ถ่ายใกล้ชิดกันขนาดนี้ ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้น่ะพี่” น้องเขาพูด ผมหันมามองก่อนจะยิ้มแหยๆ รูปมันฟ้องไปหน่อยอีก
         ผมเลยตัดสินใจเดินออก ผมคิดว่ามันคงเดินไปแถวๆ นี้แหละ เข้าไปในนั่งรอในรถจะดีกว่าแต่จะว่าไป น้องเขาพูดก็ถูกน่ะ มันจะมาถ่ายรูปอะไรแหนบหน้าชิดกันแบบนี้ สงสัยผมต้องบอกให้มันทำตัวเว้นระยะห้างกันหน่อย คนเข้าใจผิดกันหมด ผมเข้าไปนั่งเปิดกระจกรอเอ็กซ์ ก้มหน้าก้มตาดูยูทูปไปพลางๆ ผมดูคลิปวิดีโอที่ถูกบันทึกไว้โดยเอ็กซ์ เอ็กซ์เป็นยูทูปเบอร์ด้วยน่ะ ไม่ชอบเล่นแต่ชอบทำเกี่่ยวกับการเล่นฟุตบอล ผมดูบันทึกการแข่งขันรอบที่ผมได้ลงเป็นตัวแทน มันเก่าแล้ว แน่นอนก็ต้องมีคนชมและคนที่อคติเข้ามาคอมเม้นบ้าง จะว่าไปชีวิตพวกผมก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป มีชอบก็ต้องมีคนชังเป็นเรื่องปกติธรรมดา
       “แป๊ะ” จู่ๆ ก็รู้สึกเย็นว๊าปเข้าที่แก้มของผม หันไปมองคนที่ยืนเอาขวดเครื่องดื่มเย็นแตะที่แก้มของผม ไอ้เอ็กซ์นั้นเอง ผมรีบคว้าออกมาถือไว้
       “ไม่คิดว่าจะคุณมึงรีบ กูเลยไปเดินเล่นชมนกชมไม้ ชมไปชมมาเจอกระต่ายป่า “ไอ้เอ็กซ์มันพูด ผมก็เหล่มองมีเด็กดัดฟันน่ารักมาด้วยนี้เหรอพ่อกระต่ายป่าของมึงน่ะ
        “ไปเดินเล่นแถวไหนเหรอ ที่ร้านหมอฟันหรือไง ถึงได้ฟันเหล็กเด็กแนวมาด้วยน่ะ” ผมถามพร้อมกันเหล่มองน้องข้างๆ หลังมัน
        “เจอหล่นอยู่ในถังขยะหน้าโรงเรียนคอนแวนต์ว่ะ “ไอ้เอ็กซ์พูดก่อนจะหันไปฉีกยิ้มให้น้องเขา
        “นี่พี่หมอเดฟครับ” ไอ้เอ็กซ์มันแนะนำน้องน่ารักกับผมให้รู้จักกัน
       “เป็นหมอเหรอครับ” น้องเขาถามไอ้เอ็กซ์ทันที
       “หน้าไม่ค่อยน่าเชื่อถือใช่ไหมครับ” ไอ้เอ็กซ์ ผมหันมาส่งนิ้วกลางให้ “ฮาๆ” ไอ้เอ็กซ์ได้ทีมันหัวเราะผมทันที
       “พี่เขาหล่อแบบลุยๆ อ่ะ ปกติหมอก็จะออกแบบเนิร์ดหรือไม่ก็แนวดูสุขุมนุ่มลึกอะไรประมาณนี้ “นั้นน้องเขาชมผม
        “แต่ถ้าให้ผมเลือกไปรักษา ผมชอบแบบนี้ครับ ดูท่าจะรักษาดี” ผมก็ยักคิ้วให้เอ็กซ์ทันที น้องกระต่ายป่ามันน่ะ เปลี่ยนใจแล้วเนี่ย
        “แม้เจอคุณหมอหล่อหน่อยชิ่งพี่เลยน่ะ “เอ็กซ์หันมาพูดกับน้องกระต่ายป่ามัน
        “ไม่ได้ทิ้งพี่ซะหน่อยแต่ก็แบบว่า ได้พี่เสียดายน้องอยู่น่ะครับ” น้องเขาพูด
         “ไม่ธรรมดาน่ะเราน่ะ เอาไว้พี่เปิดก่อนแล้วกันน่ะแล้วค่อยเรียกพี่เดฟคิวถัดไปนะครับ “ไอ้เอ็กซ์พูด น้องเขาหันมายิ้มให้ผมก่อนจะหันไปพยักหน้ากับเอ็กซ์
         “ถ้าอย่างนั้นพี่กลับกันก่อนนะครับ น้องปีใหม่ใช่ไหมครับ” ไอ้เอ็กซ์ถามน้องเขา
         “ครับชื่อปีใหม่ครับ ว่าแต่พี่จะมาอีกเมื่อไหร่อ่ะครับ ปีใหม่คิดถึงอ่ะครับ” ผมสะบัดหน้าไปมองพร้อมกับเอ็กซ์ คิดถึงกันเลยเหรอ
         “แร๊งส์! เจอกันไม่ถึงสิบห้านาทีน้องคิดถึงแล้ว ถ้าเจอกันสักสองชั่วโมงนี้ ตามไปอยู่บ้านเลยมั้ง” ไอ้เอ็กซ์มันพูดแซวน้องเขา
        “ตกลงมาอีกไหมครับ” น้องเขาถามเอ็กซ์แต่แอบหันมาปรายตามองผมไปด้วย
        “มาครับ วันจันทร์น่ะครับ น้องปีใหม่” เอ็กซ์ตอบ ผมแอบคิด ก็ดีน่ะ ผมจะให้มันแอบไปสวีตหวานกับน้องปีใหม่และจะได้ไม่มาขัดผมกับว่าน ผมยังอยากคุยกับว่านอยู่ จะในสถานะอะไรก็ยอมล่ะตอนนี้
        “อย่าลืมโทรหาผมนะครับ ผมจะได้เตรียมตัวมาหานะครับ” เตรียมตัวเลยเหรอครับ ผมชำเลืองตามองเอ็กซ์ น้องเขายังไม่สิบแปดเลยน่ะมึงน่ะ
        “ได้ครับ แล้วเจอกันนะครับ” เอ็กซ์พูด น้องก็ทำท่าจะอาลัยอาวรณ์เอ็กซ์และยังหันมาโบกมือให้ผมอีก เหมือนคนรักพี่เสียดายน้องไม่มีผิดเพี้ยนเลย และเอ็กซ์ไอ้ตัวดีก็เข้ามานั่งข้างคนขับกับผม
         “เป็นไงครับ จะจีบเด็กต้องแบบพี่นี้ไอ้น้อง คุยกันไม่ถึงสิบห้านาที น้องติดใจเลย” ไอ้เอ็กซ์พูด ผมก็ออกรถทันที เอ็กซ์มันก็เปิดขวดเครื่องดื่มให้ผมและส่งมาให้ผม รับไปดื่ม
         “ไปที่คอนโดเลยน่ะเอ็กซ์ “ผมหันไปบอกมัน ไม่เข้าบ้านล่ะเพราะว่ากว่าจะไปถึงก็คงประมาณ ทุ่มครึ่งแล้ว เอ็กซ์มันพยักหน้าว่าได้ ผมก็ขับรถยิ่งยาวไปเลย คอนโดของผมอยู่ที่ใกล้ๆ กับค่ายทหาร เอาไว้พวกผมเอาไว้นอนกับเด็กอย่างเดียวเลย พ่อผมกับอาของผมสั่งห้ามนำเด็กไปนอนที่บ้านพักในค่ายทหารเพราะว่ามันจะดูไม่ดี ในสายตาคนอื่นๆ ทันทีที่ผมขับรถมาถึงก็พากันเดินขึ้นไปทันที
         “ไปหาอะไรทานกันก่อนว่ะ เดฟ เติมพลังก่อนเพราะว่าเราจะต้องออกรบพร้อมกัน” ไอ้เอ็กซ์หันมาบอกผม พูดได้ดูดีมากออกรบพร้อมกัน เยี่ยม! แต่จะว่าไปผมก็หิวแล้วเหมือนกันเลยพากันไปหาอะไรทานกันง่ายๆ ที่ใต้คอนโด คอนโดนี้ส่วนใหญ่เป็นแพทย์ พยาบาลที่ไม่ได้อยู่ในพื้นที่มาเช่าพักและทำงานที่โรงพยาบาลพ่อของผมกัน ดังนั้นจึงเจอคนรู้จักหลายคนและผมก็รีบเข้าไปหาอะไรทานกันง่ายๆ อาหารตามสั่งและพากันขึ้นห้องอาบน้ำเตรียมตัวจะได้หาที่ระบาย
          Part’ s ว่าน ผมชื่อว่าน วารินทร์ อยู่บ้านเกาะ แม่นวลจันทร์ของผมเป็นคนใช้ในบ้านของคุณหมอวิรัช เป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลกึ่งเอกชนแต่ว่าทุนหลักๆ มาจากองค์กรอะไรสักอย่างผมไม่แน่ใจ แต่ยังไงท่านก็เป็นผู้อำนวยการ แม่มีผมแค่คนเดียว พ่อผมทิ้งผมไปตั้งแต่ผมยังไม่เกิด แม่ทำงานเป็นแม่บ้านมาหลายปี ก่อนผมจะเกิดซะอีก พอผมเกิดแม่ก็ให้ผมไปอยู่กับยายที่บ้านนอก จนผมจบชั้นมอ. สี่ ยายผมเสีย แม่ก็รับผมมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ แต่ผมก็มาอยู่กับแม่ทุกช่วงปิดเทอมเพื่อช่วยงานแม่ผม
          บ้านคุณหมอเขามีลูกชายสองคน คนโตชื่อภาคิน แก่กว่าผมเกือบปีแต่โดนพักการเรียนเลยมาอยู่ชั้นเดียวกับผมแทน ส่วนคนที่เล็กชื่อภาคิไนย์ ที่โรงเรียนเรียกไนย์ ส่วนที่บ้านเรียกคีย์ ผมย้ายมาจากโรงเรียนอื่นมาต่อม.5ที่นี้ เพราะว่าท่านอยากให้ผมมาช่วยงานแม่ผม ทำงานบ้านและท่านยังส่งให้ผมเรียน แต่มาหลังๆ คุณนายแม่ของภาคินและคีย์ ขอร้องให้ผมยอมเป็นแฟนกับภาคิไนย์ลูกชายคนเล็กของเขาเพราะว่ามันเกเรหนักมากและคิดว่าผมจะช่วยมันได้ แต่เขาคิดผิด มันแย่ลงต่างหาก ผมมัวแต่คิดอะไรเพลิน ผมคิดถึงคำพูดพี่เดฟที่พยายามช่วยผมให้คุณหมอเขาบอกลูกชายเขาไม่ให้ทำร้ายผม ผมรู้ว่ามันยากเพราะว่าคุณวิภาแม่ของภาคิไนย์ ตามใจลูกคนเล็กมาก
          ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูห้องที่ทำให้ผมสะดุ้งสุดตัว ผมกลัวว่าจะเป็นไอ้ภาคิไนย์เหลือเกิน มันจะขึ้นมาหาเรื่องอะไรกับผมอีก ต่อให้คุณหมออยู่แต่คุณวิภาอยู่ด้วย คุณวิภาเขาเข้าข้างลูกเขาเสมอ ผมกลั้นหายใจลูกขึ้น ผมหันไปมองที่ประตูนั้น
           “ว่าน คินเอง” เสียงภาคินนั้นเอง ผมรีบเดินไปเปิดประตูห้อง ผมขึ้นมานอนชั้นบนแต่แม่ผมเลือกนอนชั้นล่างมากกว่าแม่บอกไม่ชอบนอนชั้นบน
            “ว่าไงภาคิน” ผมถามภาคิน
           “ทำการบ้านเสร็จหรือยัง” ภาคินถามผม ผมพยักหน้า
          “ถ้ายังไม่เสร็จ ยืมของเราไปดูก่อนเอาไหม” ภาคินเป็นคนเรียนเก่งมาก ผมเชื่อว่าว่าที่คุณหมอไม่ไกลเกินเอื้อมของเขาแน่นอน ภาคินไปเรียนพิเศษทุกอาทิตย์ แต่คงไม่มีใครเชื่อเพราะว่าภาคินน่ะ เหมือนหัวโจ๊กของกลุ่มเด็กเกเร ตอนที่ผมเข้าไปผมยังตกใจเลย
          “ว่าไงล่ะ” ภาคินถามผม
         “ไม่ดีกว่า เราทำเองดีกว่า ถ้าทำไม่ถูกครูจะได้อธิบายให้เราเข้าใจเองดีกว่า” ผมพูดกับภาคิน
         “วันนี้พี่ชายไอ้ดิวมาส่งที่บ้าน เกิดอะไรขึ้นล่ะ ทำไมไม่เป็นดิวมาส่งละ” ภาคินถามผม
         “คือดิวเขาจะซ้อมดนตรีอ่ะภาคิน เขาจะแสงดคอนเสริตกัน พี่ชายดิวเขาเลยอาสามาส่งให้” ผมบอกภาคิน
        “เออ วะ เราลืมไป เราโทรหาไอ้ดิวให้พาว่านมาส่งให้ที เรากลัวไอ้คีย์มันไปดักเพราะว่าถ้ามันทำร้ายข้างนอกบ้านมันไม่หยุดแต่ถ้าในบ้านอย่างน้อยพ่อก็ทำให้มันเบาลงนะว่าน” ภาคินพูดผมพยักหน้าเบาๆ ไม่รู้จะอีกนานแค่ไหนที่ผมจะต้องคอยหลยไอ้ภาคิไนย์ ผมยอมรับว่าเป็นแฟนมันแต่ไม่ใช่พฤตินัย มันก็พยายามน่ะแต่ผมไม่ยอม เพราะว่าผมไม่เคยคิดจะรักมันเลยสักนิด
         “ถ้าอย่างนั้น ไปนอนน่ะ พรุ่งนี้เช้าไปพร้อกันเลย “ภาคินบอกผม ผมพยักหน้า ภาคินก็หันหลังกลับห้องนอนตัวเองไป ผมได้แต่มองภาคิน ผมเดินกลับเข้ามาในห้องนอนตัวเอง จะว่าไปพี่เดฟเขาก็บอกว่าเขาอยากผลักดันผมให้เข้ารับใช้ชาติโดยการเป็นทหารได้ และนี้คือสิ่งที่พิสูจน์ตัวผมจริงๆ
         ก๊อกๆๆๆ เสียงเคาะประตูอีกครั้ง ก็คงเป็นภาคินเหมือนเดิม ผมรีบเดินไปเปิดทันที
         “ลืมอะไรเหรอภาคิน” ผมถามขณะที่ผมกำลัเงปิดประตู ขณะที่ผมเปิดประตูออกไป ผมเห็นคนที่ยืนอยู่ไม่ใช่ภาคิน ผมพยายามปิดแต่ไอ้คีย์มันเอามือกั้นเอาไว้และมันก็ก้าวเข้ามาในห้อง
         “ไอ้ภาคินมันพึ่งออกไปเหรอ แสดงว่ามันเข้ามา… เอามึงด้วยเหรอ” ไอ้ภาคินไนย์พูด
          “กูว่ามึงบ้าว่ะ มึงออกไปปะกูจะทำการบ้าน” ผมพูดกับไอ้ภาคินไนย์
           “กูไม่ออก วันนี้มึงฉีกหน้ากูแถมต่อหน้าผัวอีกคนมึงอีก” ไอ้ภาคิไนย์ถามผม ผมเดินถอยหลังอยากจะร้องดังๆ แต่ก็ไม่อยากให้คุณหมอคิดว่าผมอยากมีเรื่องกับภาคิไนย์ ในบ้านและคนเป็นพ่อจะปกป้องใครกันถ้าไม่ใช่ลูกของเขา
           “มึงคิดว่าไอ้นั่นมันจะช่วยมึงได้เหรอ ไอ้โค้ชของมึงน่ะ และไม่ต้องถามถึงไอ้ภาคินเลย มันมีแค่พ่อกูที่ถือหางมันไม่ใช่แม่กู ส่วนมึง ไม่มีใครเลยเพราะว่าแม่มึงเป็นแค่คนใช้บ้านกู “ไอ้ภาคิไนย์พูดพร้อมกับสับเท้าเข้ามาหาผม
          “กูว่ามึงมาเป็นเมียกูดีกว่าไอ้ว่าน มึงจะได้เลิกร่านเหมือนแม่มึง” ไอ้ภาคิไนย์พูด ผมหันไปมองหน้ามัน
          “มึงอย่ามาลามปรามแม่กูน่ะ” ผมพูด
         “กูพูดความจริง แม่มึงมันร่าน อ่อยพ่อกูทุกวันกูเห็น” ไอ้ภาคิไนย์พูด ผมกำหมัดแน่นเลยด้วยความเจ็บ
         “มึงก็ไม่ต่างจากแม่มึง ร่านอยากมีผัวหลายคน เดี๋ยวกูก็ให้ไอ้เจษมาพามึงไปสนองพวกเพื่อนๆ มันหรอก “ไอ้ภาคินไนย์พูดพร้อมกับเดินเข้าไปหา ผมก็เลยตัดสินใจ
        “ผลัก” ผมต่อยหน้าไอ้ภาคิไนย์ลงไปกอง ผมลืมไปเลยว่าวันนี้คุณหมอวิรัชเขากลับบ้านเร็วกว่าทุกวัน
       “โครม!!” เสียงดังจนทุกคนในบ้านวิ่งมาที่ห้องผม ไอ้ภาคิไนย์มันร้องโอดครวญ อยู่ที่พื้นทั้งที่ผมต่อยมันไปไม่หนักมากแต่มันแอคติ่งดีเกิ้นเพราะว่ามันรู้ว่าแม่มันอยู่บ้าน
       “ไอ้ว่านมึงต่อยกู” ไอ้ภาคิไนย์พูด ผมหันไปมองที่ประตู มีคนมาเคาะประตู สักพักประตูก็ถูกไขด้วยกุญแจสำรอง คนที่เข้ามาคือคุณหมอที่เป็นพ่อมันเอง
       “เกิดอะไรขึ้นน่ะ” แม่ของไอ้คีย์ถามก่อนจะมองลูกชายคนเล็กของเขา เธอลงไปประคองคีย์ทันที
        “ไอ้ว่านมันต่อยผมแม่” ไอ้คีย์พูด
        “นี้ ทำไมต้องต่อยน้องด้วยว่าน!!” แม่ของคีย์ถามผม เธอไม่พอใจมากที่ผมต่อยลูกชายเธอ
        “คุณเห็นไหมว่าเด็กคนนี้ ควรจะอยู่กับแม่จันทร์ที่ชั้นล่าง ไม่ใช่ขึ้นมาอยู่ชั้นบนนี้ เลยได้ใจ ทำร้ายลูกเจ้าของบ้าน” แม่ของคีย์หันไปพูดกับคุณหมอ เขามองหน้าผม
        “นี่คุณไม่คิดจะพูดอะไรบ้างหรือไง” เธอถามคุณหมอ
        “ฉันไม่ใช่ไม่รู้จักลูกชายคุณนะวิภา นี่คงมาจะทำร้ายว่านอีกซิน่ะ “คุณหมอพูด ภาคิไนย์มันสะบัดหน้าไปมองคุณหมอ
        “ให้ว่านลงไปนอนชั้นเดียวกับฉันก็ได้นะคะ ฉันคิดว่า” แม่ผมพูด
        “ให้เขานอนที่นี่แหละ” คุณหมอพูด
        “แกเข้ามาทำอะไรในห้องว่าน” คุณหมอเขาหันไปถามคีย์
        “ก็มันเมียผม ผมก็เข้ามาทำ อย่างนั้น” ไอ้ภาคิไนย์พูด ผมหันไปมองหน้ามัน มันเที่ยวประกาศให้ใครต่อใครทั้งความจริงมันไม่ใช่
        “สอนลูกดีน่ะ แทนที่จะเอาเวลาไปอ่านหนังสือหนังหา คิดแต่เรื่องนั้น แล้วแบบนี้จะเข้าไปเรียนโรงเรียนใหญ่ๆ เข้าไปก็อายเขาเปล่าๆ อยู่มันที่นีแหละ “คุณหมอพูดก่อนจะเดินออกไปจากห้องด้วยความเอื่อมระอา ผมก็หันไปมองแม่ผม
          “คีย์ กลับห้อง เดี๋ยวนี้!” แม่ของภาคิไนย์บอกลูกชายตัวเอง แม่ผมเข้ามาหาผม เข้ามากอดผม แม่คนเดียวเท่านั้นที่เข้าใจผม แม่มองหน้าผม ประตูปิดลง ผมนั่งลงที่โต๊ะ ผมหันมามองแม่ผม
          “ไปต่อยเขาทำไมว่าน” แม่ถามผม
          “มันพูดจาไม่ให้เกียรติผู้หญิงที่ผมรักที่สุด นั้นคือแม่ ผมเลยทนไม่ได้แม่” ผมพูด
           “พยายามอย่าอยู่ตามลำพัง เข้าไปช่วยแม่ในห้องครัวน่ะ ทำอาหาร” แม่ผมพูด ผมก็พยักหน้า ผมเดินตามแม่ผมลงไปชั้นล่าง ส่วนคุณหมอเขาทำงานในห้องทำงาน และไอ้ลูกแหงjนั้นก็อ้อนแม่ น่าแปลกน่ะ ไอ้ภาคินมันไม่เคยอ้อนแม่มันเองเลย ก็อย่างว่าแหละมันโตแล้วมั้ง มีแต่ไอ้ภาคิไนย์คนเดียวนี่แหละ
           “แม่อยากได้รถมอเตอร์ไซค์ใหม่ อยากได้เวสป้าอ่ะ รุ่นใหม่อ่ะแม่ น่ะแม่น่ะ ซื้อให้หน่อย” ดูมันอ้อนซื้อแต่ละชิ้นแพงๆ ทั้งนั้น ส่วนคุณหมอก็ทำงานไปซิ หนักอยู่คนเดียว เป็นผู้บริหาร ผมเดินตามแม่เข้าไปในห้องครัว ผมช่วยแม่หั่นผักหั่นหมูเพื่อเตรียมเอาไว้ทำอาหารเย็น แม่เดินไปชงชาและของว่าง ผมรู้เลยว่าแม่เอาไปให้คุณหมอในห้องทำงาน น่าแปลกน่ะ ภรรยาท่านไม่เคยทำแบบนี้เลยมีแต่แม่ผมที่ทำให้ท่าน
           TBC…


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด