มนต์รักวิศคอม
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: มนต์รักวิศคอม  (อ่าน 1829 ครั้ง)

ออฟไลน์ TUzeND

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
มนต์รักวิศคอม
« เมื่อ17-06-2022 09:24:15 »

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
                                                                                         บทนำ
สวัสดีพ่อแม่พี่น้อง ที่นี่ประเทศไทย ประเทศที่มันมีฤดูกาลเพียง 2 ฤดูกาล คือร้อน กับร้อนมาก ไอ่แม่ช้อยยยยยย

คุณรู้ไหมว่าตอนนี้ผมกำลังทำอะไร ตอนนี้ผมกำลังเเว้นมอไซต์มามหาลัยเพื่อไปร่วมกิจกิจกรรมรับน้อง อย่า อย่าาเพิ่งคิดว่าผมปีหนึ่งนะ ผมนะปี 2 ครัชคุณผู้ชม 

เรากลับมาที่สถานการณ์ปัจจุบันก่อน ตอนนี้ผมถึงมหาลัยแล้วครับกำลังจอกมอเตอร์ไซต์ เพื่อไปนั้งรอเหล่าสหายที่น่ารัก
เดินมาได้สักครู่ก็มาถึงจุดนัดพบ ใต้ต้นประดู่ อู้วหู้วมาก มึงก็นัดมาได้ นี่มันดงมด เลยขยับหนีมดไปอีกหน่อย คุณรู้ไหมอากาศวันนี้มันสดใส่เหลือเกิน เมฆไม่มีทีท่าว่าจะบังพระอาทิตย์เลยครับ ร้อนมาก ร้อนแบบสุดๆไปเลยครับ ด้วยที่ว่าอากาศดีมากจึงขอไปซื้อน้ำแปปนะครับ
มินิมาทในมหาลัย อือหือ แป็ปซี่ขวดละ 15 นอกหมาลัย 10 บาทเอง ผมได้แต่คิดในใจว่าค่าขนส่งคงแพงมาก เราจึงขนานนามว่า ร้านไอ้เกลือ แต่ก็แอบเรียกลับหลังนะครับ จ่ายเงินเสร็จผมก็กลับมารอตามที่นัดหมาย ระหว่างรอผมขอแนะนำตัวสักหน่อยเดี๋ยวพวกคุณจะส่งสัยว่าไอ้นี่คือใครพูดมากจัง

แนะนำตัว

ผม นายกันต์ กันต์กวี ทวีพัฒนา ผมเป็นผู้ชายที่สูง 179 ตาตี่ คิ้วเข้มนิดๆ ผิวออกจะเหลืองปากจะคล้ำนิดหน่อยเพราะสูบบุหรี่ 555 แต่กูสูบแค่ตอนดื่มเหล้าอะนะ แล้วก็พอดีว่าดื่มทุกวัน 555 ไม่รู้หาเงินจากไหนมาดื่มนักหนา ที่บ้านทำนาครับ ฐานะปานกลาง เป็นคนพูดมากครับ แต่ทุกคนรักนร้าาาาา ว่าแต่เมื่อไหร่มันจะมากันครับนี่ร่ายมาเป็นพารากราฟแล้ว

นั้น มันเดินมากันแล้วครับ สามทหารเสือ พาวเวอร์พับเกิล 55555

อันประกอบไปด้วย
สวย ทอมร่างบาง หน้าสวย นิสัยนิ่งๆ พูดน้อย แต่กวาดเรียบตั้งเเต่หน้าซอยยันท้ายซอย มันเป็นผู้หญิงผิวขาว เพราะเป็นสาวเหนือ พวงดีกรี ดาวคณะนะคุณผู้ชม ส่วนสูง 178 ทุกอย่างแบนราบเป็นหน้ากลอง มาในผมทรง อันเดอร์คัต ชุดกระโปรงทรงเอ เสื้อตัวอย่างใหญ
ต่อมาทองม้วน ชายหนุ่มที่เกิดมาพร้อมมุกตลก ส่วนสูง 182 แต่โทษที่ครับ มันหลัก 98 มันจึงดูอ้วนแหละ มาในทรงผมฟูไม่จัดทรง ไม่สนใจในการทำอะไรเลย บ้านไอ้นี่จัดว่ารวยครับ ลูกนายกเทศมนตรีเทศบาลแถวบ้านมันนะครับ แต่ชุดเขานี้รีดกรีบบาดมือได้อะ ไอ้นี่ห้ามชุดยับครับ รับไม่ได้ หน้ามันจะออกไปทางคนไทยเเท้ๆเลยครับ

และคนสุดท้าย คุณชายรีเฟรค คนนี้เขาหล่อครับ ลูกครึ่ง ไทย จีน อังกฤษ ทรงผมทรูบ็อค ตาคม คิ้วเข้ม แต่เสือกมีตาชั้นเดียว งงเบ้าหน้ามัน ไอ้นี่สูง 189 ครับ บ้านรวยครับ ไอ้นี่จะเป็นคนเดียวที่มีรถยนต์ครับ จะคอยไปรับพวกเราทุกคน อย่างวันนี้มันก้ไปรับไอ้สองคนนั้นมา สำหรับผมอยากมาไวไง เลยต้องออกมาก่อน

กันต์ “ หื้ม ไอ้ห่ากว่าจะเสด็จได้พวกมึง มึงดูเหงื่อกูซิดูมึงดู มึงดูให้เต็มตา ไอ้ห่าาาาาาาา ”

สวย “ไม่เป็นไรนะมึง กูไม่รีบ”

ทองม้วน “มึงก็รีบมาเกิน กูถามจริงมึงจะรีบมาเพื่อ”
เพี้ย ผมตบหัวไอ้ทองม้วนไปหนึ่งที ข้อหาถามไม่เข้าหู 555

ทองม้วน “มึงตบหัวกูทำเ…ี้.ย ไรเนี้ย ” หลังจากนั้นผมกับไอ้ท้องม้วนก็เริ่มจะวางมวยกัน 555 สนุกครับตีกับไอ้ทองม้วนมัน

ทอช “กันต์ มึงหยุดทะเลาะกันดิ ไป ไปที่น้องมาร่วมกัน” และไอ้ทอชมันก็รากคอผมออกจากไอ้ทองม้วนมัน
กันต์ “เออๆ กูฝากไว้ก่อนไอ้ทองม้วน ถ้าไม่ติดว่ารุ่นน้องที่น่ารักรอกูอยู่นะ กูไม่จบง่ายๆแน่”

และก็ตามมาด้วยเสียงคุณสวยละครับ “มึงเดินไปสักที ไอ้ชิปลอด”

คอมเม้นให้ด้วยนร้าาาา จะได้นำมาแก้ไข
Share This Topic To FaceBook

ออฟไลน์ TUzeND

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: มนต์รักวิศคอม
«ตอบ #1 เมื่อ17-06-2022 09:26:40 »

ตอนที่ 2 : โดม จุดเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลง
พวกเราเดินคุยกันจนมาถึงสถานที่ ที่ใช่จัดกิจกรรมรับน้อง แต่บอกไว้ก่อนนะ รับน้องเราเนี้ยมีเเต่กิจกรรมสร้างสรรค์นะครับแหม ผมยังไม่ได้บอกใช่ไหมละว่าพวกผมเรียนอยู่คณะวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ที่มหาลัยรัฐบาลประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง เรากลับที่ที่โดมที่มากหน้าหลายไปด้วยผู้คนมากมายมหาสาร น้องๆกำลังเข้าแถวเพื่อเรียกรวมเป็นแต่ละสาขา โดยมีสาขาหลากหลายสาขากำลังเข้าแถวกัน น้องๆก็น่ารักนะเสียงดังนี่ขนาดเจอกันครั้งเเรกยังเสียงดังเซ็งแซ่ขนาดนี้ ถ้ามันรู้จักกันสักสองปีไม่คุยจนหลังคาถล่มเลยไหม

ทอช “พวกมึงจะมองกันอีกนานไหม ไป รีบเดินไปรวมกับไอ้พวกประธานสาขาชิปหาย” พวกเราจึงออกเดินทางไปหาประธานสาขา แต่ก็ไม่วายแซ่วน้องๆสาวๆในคณะอะนะครับ ก็คนมันหล่อสาวๆก็อยากสอยไปเชยชม สำหรับหน้าที่ของพวกผมในวันนี้ก็คือ ขนน้ำ ขนอาหาร ขนทุกอย่างตามที่เขาสั่ง พอมาถึงกลุ่มรุ่นพี่ ก็ยกมือไหว้ด้วยความเคารพนอบน้อม แบบแสดงให้เด็กมันดูว่าเอ้อ กูเนี้ยมารยาทดีนะ 
กันต์ สาว ทองม้วน ทอช “วัสดีครัชรุ่นพี่”
พี่เอก “ไอ้ห่าภาษาไทยวายวอดหมเพวกมึงเนี้ย”

สาว “ไม่วิบัติพี่ มันเป็นการประหยัดคำครัชแหม”

พี่เอก “มึงไม่ต้องประหยัดกับกูหรอกกูสงสารหูตัวเอง”

สาว “นอกจากสงสารหู ผมว่าพี่เอาไอ้ทองม้วนไปสงสารับพี่ดีม่ะ”

ทอช “สาวมึงหยุด ลามปามรุ่นพี่ติ พี่เอกมีไรให้ผมช่วยไหมครับ”

พี่เอก “พวกมึงไปช่วยสวัสดิการยกเบรกไป”

กันต์ “ไหนอะพี่เบรกรถ ผมไม่เห็นมีที่ถอดไว้ให้ยกเลย”

ท้องม้วน “ไอ้คว..ย พี่เอกเขาหมายถึง เบรกที่แปลว่าอาหารว่างอะ อย่าโง่ดิวะ เกิดเป็นคนอย่าโง่”

กันต์ “ไอ้ม้วนมึงน่าต้องโดนอีกสักครั้งไหม” ว่าไม่พอยกมือขึ้นจะบหัวไอ้ทองม้วนมันสักครั้ง แต่มันดันไปหลบหลังพี่เอกซะงั้น

พี่เอก “พอ พวกมึงไปยกของได้ละ”

พวกผมแก็งเอฟฟูจึงได้เดินไปช่วยสวัสดิการสาวๆน่ารักยกของ
กันต์ “วัสดีจร้า เเพรว ก้อย นก มาเขาช่วยยกของนร้าาา”
แพรว “พอดีเลยเรากำลังหนัก” แพรวเขาก็พูดกับผมนะแต่ส่งสายตาไปนู้น ไอ้ทอชนู้น ก็อย่างว่า ก็เรามันจนหน้ามนเลยไม่สน ไอ้ทอชมันก็เลยเดินไปช่วย สาวกับทองม้วนยกของ

หลังจากยกของกลับเข้ามาในโดม เสียงบรรเลงกิจกรรม ก็กำลังเริ่มขึ้น ด้วยเพลงเเนะนำตัวพร้อมท่าประกอบอย่างสนุกสนาน กิจกรรมดำเนินไปเรื่อยๆจนมาถึงเพลงแมงมุมขยุมหลังคา คือแต่ละสาขาจะต้องส่งตัวเเทนออกมาขยุมเพื่อความมัน

ตอนนี้เเต่ละสาขาส่งออกมาแล้วครับ ที่จะเด่นสุดก็ต้องเป็นสาขาผมนะครับ เพราะ ไอ้น้องที่ออกมาเป็นชายคนหนึ่งร่างสูงอปป้าเกาหลี ผมมองด้วยสายตาน่าจะเกือบๆ 187 ซม.คู่ของไอ้น้องคนนั้นก็ผิวเข้มนักกีฬา สูงเท่าๆกันผิวแทนหน้าไทย สรุปคือมึงสองคนหล่อไปไหน

กันค์ “เฮ้ยๆพวกมึง ดูไอ้เด็กสาขาเราดิวะ คือมึงจะสูงไปไหน แต่ไม่เป็นไร เบ้าหน้าแพ้กูจร้าาาาา”

ทองม้วน “มึงมโนละไอ้กันต์ หยุดมโนเพ้อพก จกลม กูขอร้อง”

ด้วยความหมั่นไส้ เทพกันต์เลยจัดฝ่ามือพิชิตหมาไปอีกโบก

กันต์ “ว่าแต่มึงมีใครรู้ไหมว่ามันชื่ออะไร”

สาว “มึงก็เงียบและฟังเขากำลังจะถาม”

ณ หน้าเวที

พิธีกร “เราก็มาถึงสาขาวิศวคอมนะครับ ผมว่าใครหลายๆคนอยากรู้ว่าน้องชื่ออะไร เรามาเริ่มจากน้องโอปแ้าก่อนเลยครับ"

น้ำน่าน “ สวัสดีครับ ผมน้ำน่าน ครับ” แล้วน้ำน่านก็นิ่งสงบประหนึ่งคนนั่งสมาธิ แต่เสียงกรีดร้องนั้น ประหนึ่งว่าดารามาจร้า

พิธีกร “เออน้องน่านครับ มีเท่านี้ ”

น้ำน่าน “เท่านี้ครับผมพูดไม่เก่ง” แล้วก็นิ่งไปอีกจร้าาาา

พิธีกร “เอ้อไม่เป็นไรครับ เรามาที่หนุ่มผิวแทนกันดีกว่า ชื่ออะไรเอ่ย”

เอก “สวัสดีครับ ผมน้ำเอก เป็นญาติกับไอ้น้ำน่าน เราสองคนจะมาสร้างตำนาน ให้วิศว้าาาาาาา” โห้ยยยยย เสียงโห่แซวดังรอบข้างมาก

พิธีกร “เอาละครับ เราก็ทราบชื่อตัวแทนแต่ละสาขาไปแล้วครับ เรามาดูสเต็ปแมงมุมกันดีกว่า”

น้ำเอก “พี่ครับผมเต้นไม่เป็น ให้พี่สวัส สาขาผมออกมาเต้นให้ดูได้ไหม” พูดจบก็หันมาขยิบตาไปทางน้ำน่าน น้ำน่านยิ้มนิดนึง แต่เสียงกรีดมึงทรงพลังมากไอ้ห่า

พิธีกร “น้องอยากได้ใครเอ่ย ไหนบอกมาคร้าาาา” เอออะพิธีกรก็อยากได้แหละ สายตาเธอมันฟ้องมากแม๊

น้ำเอก “อืม….งั้นเผมขอเป็น” มึงอย่านะ อย่ามองมาทางกูนะน้ำเอก อย่าไอ้สลัดผัก “ผมขอเป็น พี่กันต์ กับที่ ทองม้วนแล้วกันครับ” เอออะกูว่าละหวยต้องออกที่กู ไอ้ห่าเอ้ย ว่าแต่มันรู้จักผมได้ไง มองที่ตัวเอง อ้อไอ้ป้ายชื่อห่าเหว นี่เอง

พิธีกร “อะ กราบเรียบเชิญ คุณกันต์เอวกระแทก กับ คุณทองม้วนรวนเร คร้าาาาา” เออปรบมือขนาดนี้ก็ต้องออกไปซินะ ผมกับไอ้ทองม้วนออกมาทำการแสดง

ดนตรีบรรเลง แมงมุม ขยุมขย่ามพอถึงสองยาม ขยุม ขยุม ขยุม ขยุม

ผมอยู่ล่าง ไอ้ทองม้วนอยู่บน หันหน้าเข้าหากัน ขยุมนี่เอวต้องดี ต้องขายของกันหน่อย

กันต์ “ไอ้ม้วนมึงเด้งแรงๆซิ ไอ้ห่า”

ทองม้วน “จัดไปเพื่อนกันต์”

พิธีกร “เอาละ น้องๆ เราก็ดูตัวอย่างไปแล้ว น้องๆมาขยุมๆกัน ได้เลยยยยย”

ขณะที่กิจกรรมดำเนินการขยุมไป ทางฝั่งผมก็เริ่มซุปซิบกันอีกครั้ง

กันต์ “เหี้ยม้วน มึงกะแทกโดน ไข่กู จุกไอ้ห่า”

ทองม้วน “ก็มึงบอกให้กูใส่สุดแรง ไอ้ห่ามึงดูตัวกูอย่างกะช้าง เสือกบอกกระแทกแรง ดีเอวไม่หัก”

สาว “เอออออ กูว่าพวกมึงคุยกัน มัน เออ มัน แบบ”

กันต์ “มันอะไรมึงก็พูดซิวะ แต่จะว่าไปเมื่อกี้แม่งกระแทกมันชิปหาย”

สาว “ก็เนี้ยดูมึงพูดอย่างกับไป cf กันมา”

ทอช “อะไรวะสาส cf ซื้อของหรอ”

สาว “ไอ้….กูหมานถึงพวกมึงพูดเหมือนไปมีอะไรกันมา”

ทองม้วน “ศัพท์มึงมันก้นสระเลยวะสาว”

สาว “อะไรไอ้ม้วนศัพท์ก้นสระ”

ทองม้วน “ก็มันลึกไง พวกกุเลยไม่เข้าใจ”

พิธีกร “เอาละ มันกันมานานแล้วเรามาพักเบรกกันดีกว่า สวัส เอาหนมมาแจกน้องงงงง”

สาว “ไป ไอ้กันต์ กูยกของ มึงแจก กูจะโชว์ความแมนให้สาวๆดู”

กันต์ “จร้า จร้า จร้า ตามใจมึงเลยจร้า”

ผมกับกับไอ้สาวแสนแมนออกไปแจกขนมให้น้องๆ ซึ่งน้องๆเขานั่งเข้าแถวกันเรียบร้อยผมก็เดินแจกขนมไปเรื่อย จนมาถึงแถวของวิศคอม ผมก็แจกของผมไปนะพวกคุณ พอไปถึงไอ้น้ำเอก มันยิ้มให้ แต่ยิ้มแปลกๆ มีลับลมคมใน ไอ้ห่า

จนมาถึงน้ำน่าน ผมแจกของให้ปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ ปลายนิ้วของผมมันไปโดนมือน้อง เหมือนมีไฟชอตส่งมาให้จนถึงหัวใจอะคุณ มันแบบแปลบๆ น้องมันก็ยิ้มซะ แบบ ทั้งวันมันไม่เคยยิ้มกว้างแบบนี้อะ เฮ้ยกรือกูเหนื่อยจะเป็นลมวะ

กันต์ “สาวกูว่าร่างกายกูตะเป็นบมวะ ขอไปพักแปปนะ”

สาว “เออๆๆ มึงไปพักเถอะ สภาพแย่จริงวะ”

สาวก็เดินแจกของต่อไปโดยไม่ได้สนใจอะไร

น้ำเอก “ไอ้น่าน มึงทำอะไรพี่กันต์แสนดีของกู”

น้ำน่าน “หรอ ไม่ได้ทำไรสักหน่อย”ปล.ผมแค่ยิ้มให้พี่เขาเองนะ วิ่งหนีไปเลย เอ็นดูเขานะว่าไหม เอาละเราไปรับน้องกันต่อโก

หลังจากที่ผมนายกันต์ นั่งพักจนใจหายสั่น จนอาการดีขึ้น ก็เริ่มออกลัลลา ตอนนี้ผมได้พัก พักเท่ากับว่าง งั้นไปหาเดอะแก็งดีกว่า ซื้อหมูปิ้งไปฝากด้วย ไม่รอช้า ผมรีบบอกลาแก็งเอฟฟู บอกขอตัวไปทำธุระแปปนึง

ทองม้วน “มึงจะหาเดอะแก็งหรอ”

กันต์ “เยสพักถึงบ่าย ขอไปคุยกับเดอะแก็งแปปดิวะ”

สาว “จะไปก็ไป กูฝากเงินซื้อขนมให้พวกมันด้วย”

กันต์ “เคร เพื่อสาวแสนสวย แต้งมาก ไงกูไปละ”

ทอช “มึงจะไปก็รีบไป”

กันต์ “คร้าบพ่อออออ”

ผมก็ออกเดินลัดสนามไปซื้อหมูปิ้ง 10 ไม้ ขนมอีกเล็กน้อย ได้ของครบแล้ว ไปดิฮร้าาารอไร เดอะแก็งรออยู่ หิวแย่แล้ว ผมก็เดินออกจากมหาลัยมาสัก 50 เมตร ใต้สะพานลอย ก็เจอแล้วเดอะแก็ง คุณแม่หมาขนเทา กับลูกๆทั้ง 4 ใครๆก็ต้องมองว่ามันน่ารัก

ถ้าถามว่าเจอพวกมันได้อย่างไร คงต้องย้อนไปวันที่มาช่วยอาจารย์รับเด็กๆเข้ามาสัมภาษณ์นั้นแหลัครับ หลังจากส่งน้องๆเข้าห้องสัมภาษณ์ ผมดันหิวข้าวเลยออกมาทานข้าวแถวหน้ามหาลัย ก็กินไปเรื่อยครับ กินไปสักพัก ฝนตกครับ ผมเลยรีบจ่ายเงิน จะรีบกลับ ไปดูเผื่อน้องจะมีปัญหาไรกัน แต่ตาเจ้ากรรมดันหันไปเห็นแม่หมาขนสีเทากำลังเห่าที่หลุมที่มันขุดไว้แถวๆนั้น เอาละน้องก็กำลังเริ่มสัมภาษณ์เสร็จ ผมก็ตก แม่หมาขนเทามันก็เห่า แต่ที่น่าสงสัยคือได้เห็นมันกำลังพยายามคายอะไรออกจากรู

เอาวะน้องคงกลับเองได้ แต่หมาตายแน่ถ้าไม่ช่วย ผมจึงฝากกระเป๋ากับร้านข้าวที่ไปทาน แล้ววิ่งไปช่วยแม่ขนเทากับลูกๆ คุณเชื่อไหม แม่ขนเทามันกัดผมอะคุณ แต่ก็ต้องอดทน เอาลูกมันออกมาจากรูที่น้ำกำลังท่วม ผมช่วยแม่ขนเทาเสร็จก็เอาลูกของเขามาฝากไว้ใกล้ๆร้านข้าวเพื่อรบดวนป้าแกดูแล ป้าแกก็ใจดีนะ รับจะช่วยให้อาหารให้ ผมนี่ยิ้มเลย

หลังจากที่ภาระกิจช่วยหมาเสร็จสิ้น ก็ต้องเป็นภาระกิจช่วยตัวเอง เิาตัวเองไปหาหมอ ฉีดยากันพิษสุนัขบ้าก่อน คุณเชื่อไหม พอไอ้พวกเอฟฟูรู้นะว่าช่วยหมาตนหมากัด มันบ่นๆๆๆๆๆๆ ไปเป็นอาทิตย์ นะคุณ หลังจากหายดีผมก็จะแวะไปหาเดอะแก็งเกือบทุกวัน พวกมันดูจะดีใจนะครับที่ เจอผม 5555 ไม่รู้คิดไปเองหรือป่าว

เอาละผมเจอพวกมันแล้ว เข้าไปคุยกับเด็กๆกัน

กันต์ “เป็นไงแม่เทา สยายดีบ่เทอ แหมป้าคงให้กินทั้งวัน ดูพวกเอ็ง พุงนะมันจะแตกไหม อะไอ้สาวมันฝากหมูปิ้งกับขนมมาให้ พวกเอ็งกินดีๆ อย่าแย่งกัน” ผมก็คุยกับพวกมันไปสักชั่วโมง จนเที่ยง ด้วยความขยันจะเข้าไปหาไรกินในมอ ผมเลยนั่งกินข้าวร้านป้าซะเลย กินคนเดียวก็เฟี้ยวครับ เมนูโปรด พริกเผาหมูกรอบ ไส้อ่อน ต้องลงไอจีซะหน่อย วิถีโซเชียวอะคุณ อัฟเสร็จ กินเสร็จ อ้าว บ่ายโมง ปะกลับไปช่วยงานต่อ อย่าถามว่าทำไมไอ้พวกนั้นไม่โทรตาม เพราะมันรู้ว่าถ้าออกมาใกล้เที่ยง คนขี้เกียจแบบผมจะแดกร้านใกล้ๆ ไม่กลับไปหาพวกมันแน่นอน

กิจกรรมช่วงบ่ายก็เป็นการแนะนำตึกเรียน ห้องเรียนอะไรอย่างไร โดยคนพาไปของสาขาวิศคอมก็คือ ก็คืออออออ พวกเราเอฟฟูนั้นเอง ระหว่างที่พูดแนะนำตึกแนะนำห้องเรียนไปนั้น ผมทำไมรู้สึกแบบว่าโดนมองตลอดเวลา แต่คงไม่มีอะไรหรอก คงด้วยผมเป็นคนแนะนำเรื่องต่างๆมั้งเลยเป็นแบบนั้น พอพาน้องๆจนมาถึงลานเคส ที่ชื่อว่าลานเพราะว่าลานนี้ พวกเราวิศคอมจะมารวมนั่งกันอยู่ที่นี่หรือเวลามีกิจกรรม

กันต์ “น้องๆครับที่คือสถานที่สุดท้ายที่พี่จะแนะนำให้น้อง ที่นี่คือลานเคส เคสที่เป็นเคสคอมพิวเตอร์ ภายในเคสเราได้บรรจุ อุปกรณ์อื่นๆ จนคอมพิวเตอร์ทำงานได้ พี่ก็หวังว่าน้องๆทุกคนจะเป็นชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์ที่จะขับเคลื่อนสาขาวิศคอมของเราไปข้างหน้าอย่างไม่มีที่สิ้นสุด” ทุกคนปรบมือกันดังสนั่น แบบก็นะคำพูดมันดีอะ ทำไงได้มันกินใจ 555 “เอาละครับ ตอนนี้เราจะให้น้องๆแยกย้ายไปพักผ่อน เจอกันอีกที รับน้องสาขา เราจะไปทะเล๊ และในงานนั้นเราจะทำการมอบฉอปและสร้อยซีพียูให้กับน้องๆด้วย”

ทอช “เอาละครับน้องๆวันจันทร์ เราจะมาจับสายรหัสกันนะครับ”

อย่าลืมคอมเมนต์ ติชม ให้กำลังใจ กันด้วยนร้า

ออฟไลน์ Nattie69

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 778
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
Re: มนต์รักวิศคอม
«ตอบ #2 เมื่อ17-06-2022 11:16:54 »

 :katai4: :katai5:

ออฟไลน์ TUzeND

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: มนต์รักวิศคอม
«ตอบ #3 เมื่อ17-06-2022 16:58:32 »

ตอนที่ 3 : มื้อเย็นในวันวุ่นๆ
หลังจากที่น้องๆแยกย้ายกันแล้ว พวกเราสวัสดิการก็เก็บของและไปหาไรแดกดิครับคุณผู้โชมมมมมม วันนี้เราเลือกที่จะทานไก่ย่างส้มตำ ซึ่งเป็นความคิดของสาวเดียวในกลุ่ม ด้วยเหตุที่ว่าลูกสาวป้าแกสวย

ร้านส้มตำ

สวย “เอาไรพวกมึง เดี๋ยวกูถือบิลไปให้ป้าเขาเิง”

ทองม้วน “เอาปีกไก่ 6 ชิ่น อกไก่ 2 ชิ้น”

ทอช “งั้นทอชเอา ตำปูปลาร้าเผ็ดๆ”

ทองม้วน “เอาตำไทยไม่พริก กุ้งสุก”

สวย “เดี๋ยวนะ มึงสองคนทำไมสั่งที่อีกคนชอบวะ” ทอชกับทองม้วนเกิดอาการสะตั้นไปแล้ว แต่ผมก็คิดแบบไอ้สาวนะ พักเนี้ย เวลาผมตบหัวไอ้ทองม้วนทีไร ไอ้ทอชจะรากผมไปทำนั่นนี่ตลอดเลย แต่เราอย่าแซวดีกว่าน่าจะมีเรื่องดีๆแหละ

กันค์ “สวยมึงก็มโนห่านี่ เพื่อนกันปะ”

สวย “กูก็ไม่ได้ว่าไหม แหม~~~~~” แหมมึงนี่มันส่อพิรุดอิห่า สองคนนั้นก็ทำเมินมองสาวๆกันไป “แล้วมึงเอาไร”

กันต์ “กูเอาตับหวาน ยำแซลม่อนปลาร้า ที่สำคัญ แสงโสมกรม โซดา 12”

ทองม้วน “แหม มึงจะแดกให้ตายมั้งเหล้าเนี้ย เมื่อสามวันก่อนเพิ่งจะแดก แล้วพวกกูเนี้ยเก็บศพตลอด ห่านี่”

กันต์ “พวกมึงไม่ต้องมามอง ไม่แดกใช่ไหม”

สวย “แดก”

ทองม้วน “แดก”

ทอช “แดก”

กันต์ “แหม แล้วขัดกูเพื่อ”

สวย “มึงเข้าใจคำว่าเป็นพิธีปะ กันต์ แค่นี้นะมีใครเอาไรใหม่ปะ ไม่มีกูไปสั่งก่อน”

        ไอ้สวยมันก็เดินไปสั่งอาหารกับน้องน้ำหวานลูกป้าเจ้าของร้าน แต่ตามันคือแบบ เอาแน่ มันก็ชวนน้องเขาคุยไปตามเรื่อง

ทอช “ว่าแต่เมื่อตอนแจกขนมน้อง มึงเป็นไรวะกันต์”

กันต์ “มึงพูดมาก็ดี กูว่าน่าจะเป็นลมแต่มานึกเป็นลมต้องหน้าซีดดิวะ แต่นี่มันจี๊ดๆในหัวใจอะมึง มึงว่ากูเป็นไรวะ”

ทอช “ตกหลุมรัก”

กันต์ “ไอ้บ้า ตกหลุมรักเ..ี้ยไร กูยังไม่รู้สึกรักรู้สึกชอบใครเลย”

ทองม้วน “แล้วมึง จี๊ดกับใคร” ผมก็ทำเป็นนิ่ง ไม่ตอบพวกมันครับ ถามว่ารู้ไหมว่ามันมาจากใคร ก็รู้และ ก็ไอ้น่าน้ำไง แต่มันคงไม่มีอะไรหรอก ผมคงเหนื่อย ไอ้พวกเนี้ยเพ้อเจ้อ ประจวบกับไอ้สาวยกอาหารมาคู่กับน้องหวานพอดี

สาว “เอ้าแดก สบายจังนะ นั่งคุยกันสนึกสนาน ไอ้ห่า” อาหารมา เหล้ามา เอาบรรเลง ซิครับ พวกเรานั่งทานกันไปคุยกันไป ขำกันไป แต่คุณว่าผมรู้สึกไปเองปะว่ามันมีความรู้สึกเหมือนคนมองเราอะ 
กันต์ “พวกมึง ส่องดิ ใครมองกุวะ กูเสียวสัญหลังแปลกๆ”
ทองม้วน “ก็ไม่มีนะ” 
     เออช่างมันเถอะ ตอนนี้ต้องมาวววววว บรรยากาศมันได้ กับแกล้มส้มตำไก่ย่าง กับแสงโสมเนี้ย ดีจังวะ ยิ่งเพลงเพื่อชีวิตนะ โอ้ย มันส์ แดกแบบน้ำแดกแบบลืมชาติ สุดท้ายก็ปวดชิ้งฉ่อง
กันต์ “พวกมึง กูไปยิ่งกระสุนแปปนะ”
ทองม้วน “มึงงงห้ายยยยกูววววปายยยยเปนนนเพื่อนนนนม้ายยยยย”
ทอช “ม้วนมึงนั่งลงติ ไอ้กันต์ มันยังไม่ขนาดมึง มึงไม่ต้องแสดงน้ำใจ นั่งลง จะล้มแล้ว เห้ยๆๆๆ” 
    ไอ้ม้วนมึงเมาเเล้วได้วะ กินทุกทีเมาก่อนตลอด 555 อย่ามัวเม้ามอยไอ้ม้วนกูต้องไปยิ่งกระสุนก่อนนนนน ผมก็เดินแยกออกมาเพื่อเข้าห้องน้ำ เห้อสบายตัว มันดีจริงๆ พอทำธุระเสร็จ ออกมาล้างมือ เปรี้ยวปาก ไปสูบบุหรี่สักมวนดีกว่า อิอิ ว่าแล้วก็ออกจากห้องน้ำเพื่อไปสูบบุหรี่ ผมเดินระหว่างทางเดินแต่ก็หนักหัวอะนะเดินไปเรื่อย เลยเดินไชนเข้ากับใครคนหนึ่ง พอเงยหน้าไปมอง อื้มมมมมมนึกซิไอ้หล่อนี่ใคร นึกอีกนิดซิ นึกๆๆๆๆ ออ
น้ำน่าน “เดินชนจะไม่ขอโทษหน่อยหรอ”
กันต์ “เห้ย ขอโทษๆๆๆๆ เดินไม่มองเลยกูเนี้ย โทษที ว่าแต่เอ็งหน้าคุ้นๆวะ อืมมมมมม ออ ไอ้น้องสาขาที่ออกมาเต้น แมงมุม ขยุมๆๆ” ว่าแล้วก็ขยุมๆๆๆๆซะหน่อย เอาสนุก 5555 “ว่าแต่เองชื่อไรน้าาาา คิดแปป” นึก และนึกต่อไป

น้ำน่าน “ผมชื่อน้ำน่านครับพี่กันต์”
กันต์ “ออ…..น้ำน่านนนนน ไอ้จี๊ด นี่เอง เห้ย ว่าแต่มึงรู้จักกูได้ไง” 
น้ำน่าน “ก็เพื่อนผมมันเป็นคนเรียกพี่ออกไปเต้นนิ ว่าแต่พี่เรียกผมว่าอะไรนะ”

กันต์ “ป่าวๆๆ ไม่มีอะไร ไงกูขอตัวไปสูบบุรี่ก่อน มึงจะเข้าห้องน้ำใช่ปะ เชิญๆๆๆ” ต้องรีบไปครับก่อนที่มันจะถามไอ้ศัพนามที่ผมบัญญัติขึ้นจนมันรู้ ยิ่งเมายิ่งปากพล่อย 
น้ำน่าน “เครพี่ เด่วผมขอตัวก่อน”
     ผมก้เดินมาที่ที่เขาจัดไว้สำหรับสูบบุรี่ จุดปุ๊ป ดึงให้เต็มปอด หื้ออออดี แต่ระหว่างที่ฟินกับการสูบบุรี่กลับมีคนมาสะกิดซะงั้น
น้ำน่าน “พี่่ๆๆๆๆ พี่สูบบุรี่ด้วยหรอ”
กันต์ “กูสูบเวลาเมานี่ระ มันได้ฟิลลิง 555” “แล้วมึงมาทำไรเนี้ย”
น้ำน่าน “ผมเดินผ่านมาเห็นพี่เลยว่าจะแวะมาถามว่าเรียนวิศวะยากปะ”
กันต์ “ก็ ยากบ้าง ไม่ยากบ้าง แต่เบ้าหน้าอย่างมึงคนช่วยเพียบ เชื่อกู”
น้ำน่าน “จริงอะพี่”
กันต์ “จริง เออกูมีไรจะถาม มึงเมาปะ”
น้ำน่าน “ก็นิดหน่อยนะพี่”
กันต์ “ออออออ”
น้ำน่าน “ ไมหรอพี่” 
กันต์ “ป่าวๆไม่มีไร” เกือบหลุดพูดประโยคต่อไปแล้ว ห่ามึงเอ้ย เกือบถามมันไปแล้วว่าทำไมพูดเก่งจังวะ ทั้งๆที่ปกตินะมันจะนิ่ง ไม่ยิ้ม ไม่สนใจ ไม่อะไรเลย ขนาดรับน้องนะ เขาขำกันจะตายห่า มันยังนิ่งกริก กูละเชื่อแล้วว่า เหล้าทำคนเปลี่ยนไป
กันต์ “เออ บุรี่กูหมดมวนละ กูไปหาไอ้พวกนั้นก่อนนะ”
น่านน้ำ “เครครับ”
     ผมขยี้บุรี่ลงที่ทิ้งเเล้วเดินกลับมาที่โต๊ะ แต่สภาพที่ผมเห็นหลังจากที่ผมหายไป 20 นาที คุณว่าเกิดอะไรขึ้น ผมให้ทาย ใช่แล้วครับ ไอ้สาวลุกขึ้นมาร้องเพลงอย่างดัง ไอ้ทองม้วนนั่งร้องไห้ คร่ำครวญว่าไอ้สาวปีนโต๊ะ สงสารโต๊ะ ส่วนไอ้ทอช นั่งนิ่งมอง เพราะยังไม่มีเหตุการณ์ต้องแก้ไข แต่ผมว่าแบบนี้ กลับเถอะ ร้านเขาจะชิปหาย นั่นมัวแต่คิด ไอ้ม้วนไปเขย่าโต๊ะที่ไอ้สาวปีนแล้ว โก รีบวิ่งไอ้ห่าาาาา
กันต์ “ทอชมึงทำไมไม่ห้ามพวกมันวะ ไอ้ห่า”
ทอช “ห้ามไมสนุกดี”
กันต์ “มึงเมาใช่ไหมไอ้สั…”
ทอช “น่าจะเมาวะ ทองม้วนมันจับกุกรอกเหล้าเพียวไปสี่แก้วละ”
กันต์ “ไป งั้นกลับ น้องหวานเช็คบิลด้วย” รอไม่นานน้องหวานก็มาเก้บเงิน พวกเราเก็บเงินเสร็จ อย่าคิดว่าใครคนใดคนนึงจะออกนะครับ พวกเรารวมตังส่วนกลางก่อนมาแล้วเพราะฉนั้น พอจ่าย เหลือซื้อน้ำเต้าหู้พรุ่งนี้แน่นอน 
     คืนนี้พวกเราลงความเห้นแล้วว่าจะกลับเเท็คซี่ เพราะจะได้เมาทุกคน และไปนอนคอนโดของท่านทอชเขา เพราะกว้างพอนอน ถ้าถถามว่าทำไมพวกเราถึงเมาในวันนี้นะหรอครับ มันมีสองเหตุผลด้วยกัน หนึ่งพวกเราทำงานรับน้องมาทั้งอาทิตย์ ร่างกายจึงต้องการปะทะ และวันนี้เป็นวันศุกร์ เพราะงั้นไม่เสียการเรียนแน่นอน
     ตอนนี้เราเดินทางมาถึงคอนโดทอชละ แยกย้ายกันนอน พอหัวถึงหมอน ภาพ ภาพหนึ่งก็วนเวียนเข้ามาในหัวของผมอีกครั้ง นั้นคือภาพรอยยิ้มของน้ำน่านครับ ผมคงติดใจจากที่มันเป็นคนยิ้มยากแหละเนอะ ถึงได้นึกถึง ใช่แหละ ต้องเป็นแบบนั้น
     เช้าวันเสาร์ จริงๆไม่ควรเรียกเช้า ควรเรียกบ่ายครับ ตอนนี้ทุกคนฟื้นคืนมาหมดแล้ว แต่พวกเรากำลังจะออกไปหาอะไรใส่ท้องครับ
ทองม้วน “พวกมึงเสร็จยัง กูจะกินช้างเป็นตัวๆได้ละ”
สาว “เสร็จแล้วไอ้ห่า ไปกูจะพาไปแดกชาบู ไปไอ้ทอช ขับรถ"
     พวกเราเดินทางไปที่ห้างใกล้มหาลัยนั้นแหละครับ พอหาที่จอดรถได้ก็ไปครับ ชาบู พวกพี่มาแล้ววววว เดินถึงร้านชาบูก็สั่งแบบไม่เเครสื่อ หมูเนื้อ ไม่เน้นผักครับ น้ำซุปต้มยำเพื่อผมสามคน และน้ำซุปดำสำหรับท่านทอช พวกเราก็แดกๆกันไปพออิ่มก็เริ่มคุย
สาว “กันต์ เมื่อคืนมึงไปเยี่ยวถึงไหน มึงกลับมาตอนไหน แล้วเรากลับห้องได้ไง”
กันต์ “กูไปเข้าห้องน้ำและสูบบุหรี่ แล้วก็ยืนคุยกะไอ้น้ำน่านมันแปปนึง”
สาว “น้ำน่านไหนวะ”
กันต์ “ก็น้ำน่านที่ออกไปเต้นแมงมุมเมื่อวานไง ตัวเเทนเอกเราอะ ที่มันขาวๆสูงๆอะ แต่หล่อน้อยกว่ากุนะ”
     สาวมันทำท่านึก
สาว “ออ กุรู้ละ ไอ้น้องที่มันหล่อชิปหายและไม่ยอมยิ้มอะนะ”
กันต์ “เยสสสสสสสส ใช่เลย” “แล้วไอ้ม้วนมันก็กรอกเหล้าไอ้ทอชจนเมา สรุปคือกูลากพวกมึงสามคนกลับ จากเมาๆชิปหายสร้างเลย” หลังจากนั้นทองม้วนมันก็ทะเลาะกับไอ้ทอชบ้าง ไอ้สาวบ้าง ผมก็ฟังๆยิ้มๆ หะวเราะไปกับพวกมัน จนสายตาเจ้ากรรม หันไปนอกร้านเจอกับไอ้คนที่เพิ่งพูดถึง แหมควงสาวสวยมาซะด้วยยยยยย เทอสูงเเค่อกเอง ผมก้มองไป จนเขาเดินหายไป
สาว “มึงมองไรกันต์ พวกกูามว่าจะไปไหนต่อไหม จะเช็คบิลแล้วเนี้ย”
กันต์ “แล้วพวกมึงจะไปไหนกัน”
ทองม้วน “กูอยากดูหนัง นะๆๆๆๆ เนี้ยจอมเวทกูเพิ่งเข้า นะๆๆๆๆๆ”
    พวกเราเอฟฟูเลยพากันไปดูหนัง แล้วก็แหมช่างบังเอิญเหลือเกิน เจอไอ้น้องน้ำน่านอีกแล้ว ที่มีมาเพิ่มก็มีน้ำเอกกับเพื่อนผู้ชายอีกคนมาด้วย พวกเราก็ยืนเพื่อจะซื้อตั๋วหนังกันซึ่งอีก 10 นาที จะเริ่มฉายแล้วซึ่งนั้นพอดีเลย พอซื้อตั๋วเสร็จ ก็มาซื้อน้ำคนละแก้ว แต่ไอ้ทองม้วนมันซื้อป็อปคอนด้วย มันบอกจะสะสมถัง เอออะตามใจมึงม้วน มีป๋าเลี้ยงอะ ใหเทายว่าใคร อิอิ หลังจากซื้อของเสร็จ เตรียมตัวจะเข้าโรงหนัง พวกเราก็ยืนรอไอ้สาวไปเข้าห้องน้ำ กลุ่มน้ำน่านก็เดินมาพอดี น้ำเอกกล่าวทักก่อน
น้ำเอก “อ้าวสวัสดีครับพี่ๆ จำปมได้ปะครับ”
ทอช “เองใครวะ”
น้ำเอก “งั้นผมแนะนำตัวอีกรอบนะครับ ผมน้ำเอก ส่วนนี้ น้ำน่านญาติกับสาวสวยนี่่คะนิ้งมากับไอ้น้ำน่านมันครับ ส่วนไอ้นี่ชื่อบอสครับผม” อื้มก็เหมาะสมดีนะ รู้สึกห่เหี่ยวจัง
สาว “ออ กลุ่มแมงมุมขยุมใจไอ้กันต์มัน 5555”
กันต์ “ขยุมใจกูห่าไร นุ้น สาวนู้นกรีดสลบ 55555” ต้องหัวเราะกลบเกลื่อน
น้ำน่าน “แล้วพวกพี่มาทำอะไรกันครับ”
ทองม้วน “ออ พวกพี่มาดูหนังนะ จอมเวทย์พี่เพิ่งเข้า เนี้ยซื้อตั๋วเสร็จเเล้ว”
น้ำเอก “จริงดิพี่เรื่องเดียวกันเลย ของพวกพี่กี่โมงอะ”
สาว “เนี้ยจะเข้าแล้วเนี้ยครับ” แหมไอ้สาว คุยกับไอ้น้องทองเอกแต่ตามึงมันดันไปมองน้องคะนิ้งไอ้ห่า 
กันต์ “เครๆ งั้นพวกเราเเยกย้ายไปดูหนังกัน” ต้องรีบไปครับ ใจหวิวๆแปลกๆ พอพวกเราเดินออกมาจากกลุ่มน้องๆสาวมันก็เริ่มถาม
สาว “มึงจะรีบไปไหนกันต์ เหม่อ เหม่อ มึงฟังกูปะกันต์” กูก็ฟังนะสาว แต่ตอนนี้กูไม่อยากตอบไง ห่านี่
     พวกเราเข้ามาดูหนังโดยนั่งเรียงลำดับดังนี้ ทอช ทองม้วน สาว และผม ข้างๆผมเหลืออีก ประมาณแปดที่นั่ง อย่าไปสนใจ หนังมาแล้ว พวกเราไปดูหนังกัน พอหนังเริ่มฉาย ที่นั่งข้างๆก็มีคนเข้ามานั่งครับทุกคน แต่ผมจะสนใจไหม คือไม่ครับ กูจะดูหนัง เพื่อลบความคิดแย่ๆออกไป พอหนังเริ่มฉายผมก็จมอยู่กับหนังครับไม่ได้สนใจเสียงกรนนิดๆของไอ้สาว แต่ครับแต่ ไอ้คนที่เพิ่งมานั่งเนี้ย มันขยับไปขยับมา ชนแขนผมหลายครั้งละ กูทนไม่ไหวแล้ว มาช้ายังมากวนกูดูหนังอีก
กันต์ "เออ….ขอโทษนะครับ รบกวนนั่งนิ่งๆนิดนึงนะครับ พอดีว่าคุณโนผมหลายรอบแล้ว
น้ำน่าน “ขอโทษทีครับพี่ คะนิ้งเขามดกัดนะครับ เลยมาโดนผม" คือมึงก็ห่วงกันนักนะ ไอ้ห่า
กันต์ “เออไ ไม่เป้นไรมึงก็ขยับไปก็ได้นะที่นั่งเหลือตั้งสองที่ ไปแจ้งพนักงานน่าจะช่วยได้” คือกูเหวี่ยงไรก่อนนนนน
น้ำน่าน “เออไม่เป็นไรพี่ ผมจะนั่งนิ่งๆเลย ไม่รบกวนพี่อีกเด็ดขาด”
กันต์ “อือ ขอบคุณ” ผมก็เลิกสนใจมัน แต่ในใจนี่คือ แหม ห่วงกันจริงๆคะนิ้งเนี้ย กูอยากตบ ไอ้เห็บหมา พอหนังจบเรื่องพวกเราก็กำลังจะแยกย้ายกันกลับครับ
ทอช “เดี๋ยวกุไปส่งพวกมึง จะได้สะดวกๆ ว่าแต่ไม่หาไรกินก่อนกลับนะ นี่ก็สองทุ่มละนะ”
ทองม้วน “นะ นะ นะ ไปกัน ก๋วยเตี๋ยวสักชามนะ ก่อนนอนคือดีเด้อ”
กันต์ “เออ ไปก็ไป มึงนี่คือแดกทั้งวัน” พวกเรากำลังจะเดินออกจาหน้าโรงหนังเพื่อไปร้านก๋วยเตี๋ยว แต่ก็ไม่รู้วันนี้โลกเป็นอะไร เหวี่ยงพวกแม่งมาใกล้กูจังเลยยยยย
น้ำเอก “อ้าวพี่ๆ หนังเป็นไงบ้างครับ”
ทองม้วน “หนุกมาก กูนี่ดูแบบไม่ขาดช่วงเลย” เออมึงหนุกแต่กูหงุดหงิดไง แต่ทำไงได้เพื่อนเราคุยจะเดินหนีก็ดูไม่มีมารยาทอะนะ หางตากูเหลือบไปมอง ไอ้น้ำน่าน แหมลูบหัว แหมถือเป๋า มึงๆๆๆๆ
น้ำเอก “ใช่ปะๆๆ แล้วนี่พวกพี่ไปไหนกันต่อครับ” 
ทองม้วน “กำลังจะไปกินก๋วยเตี๋ยวนะ เจ้าเด็ดร้านป้านกน้อย”
น้ำเอก “พวกมึงไปด้วยกันกับพวกพี่เขาปะ กูก็ชักหิวๆ” พูดจบน้ำเอกมันก็หันไปยิ้มมองน้ำน่านครับ แล้วน้ำน่านก็หันไปถามคะนิ้ง
น้ำน่าน “คะนิ้งว่าไง ไปไหม”
คะนิ้ง “ไปดิ น่านไม่อยากไปหรอ” ปากเล็กน่ารักสีชมพูขยับเล็กน้อย เป็นเชิงหรอกล้อ แหมกูหมั่นไส้ หงุดหงิดแต่ไม่รู้เป็นอะไร
    น้ำน่านมันหันมามองผมแวบนึง แต่ผมตีหน้านิ่งไปละ กูไม่สบอารมไอ้ห่าเอ้ยยยยยย
น้ำน่าน “ไปดิ หิวพอดี เรากลัวเธอจะไม่ว่างนะเลยถามเห็นว่ามีนัดต่อ”
คะนิ้ง “แหม น่านก็ ไปกินก๋วยเตี๋ยวแปปเดียวจะกลัวอะไร คะนิ้งไปได้ เนอะบอสเนอะเอกเนอะ” แหมคะนิ้งเทอจะเนอะ น่าน เนอะเอก เนอะบอสอะไร หมั่นไส้
    เมื่อตกลงกันลงตัวแล้ว พวกผมก็ขับรถนำน้องๆไปที่ร้านป้านกน้อย มาถึงร้านก็ไม่รอช้าสั่งกันไปเรียบร้อย แล้วก้มานั่งสุมหัวกันแปดคนโดยใช้โต๊ะต่อ
สาว"แล้วนี่ทุกคนเตรียมตัวจะไปเรียนวันจันทร์นี้พร้อมยัง"
บอส “ก็เตรียมแล้วนะพี่ แต่ไม่รู้เตรียมดียัง 5555”
ทองม้วน “อย่าไปเครียด เตรียมไม่ดีก็ลอกเพื่อน 555 พี่ทำบ่อยลอกไอ้ทอชมัน” จร๊ะมันก้ให้แต่มึงกับพวกกูนี่แหละลอก คนอื่นได้ลอกไหม ไม่มี เริ่มลวนละกูเนี้ย พาลไปหมด 5555
ทองม้วน “ว่าแต่มึงเป็นห่าไรกันต์ นิ่งมาแต่ก่อนเข้าโรงหนังละนะ”
กันต์ “เออ ไม่มีไร พอดีปวดหัวนิดหน่อย สงสัยแฮงค์เหล้า”
น้ำเอก “ออร้านน้องหวานอะหรอพี่ เมื่อวานพวกผมไป โห ตับหวานคือเด็ด ไอ้น่านสั่งไปสอง พวกผมนะเพิ่งจะเคยกินแสงโสม กับโซดาบางๆ พี่คือมันเข้ากันได้ดี พี่ว่าปะ”
กันต์ “อือ ดี”
สาว “พวกมึงนี่ชอบแดกแบบไอ้กันต์เลย ตับหวานเมื่อวานมันก็กินคนเดียวหมด เหล้าก็ต้องแสงโสมโซดาบางๆ จนมันพากูติดกินแสงโสมไปละเนี้ย”
บอส “พวกผมกินครั้งเเรกนะพี่ ไอ้น่านสั่ง มันเดินไปถามที่น้องหวาน แล้วก็มาสั่ง”
ทองม้วน “เมนูเด็ดนะ ใครลองต้องติดใจ”
น้ำเอก “เด็ดจริงพี่ วันหลังเรานัดตี้กันปะ” มึงนี่จ้อมากน้ำเอก แต่ก็นะดีกว่าเงียบ “ว่าแต่ผมขอเบอร์ติดต่อพี่ๆได้ไหมครับเดี๋ยวเผื่อจะนัดปาร์ตี้ หรือถามเรื่องเรียน”
สาว “มึงแน่ใจจะถามเรื่องเรียนเป็นสำคัญ ไม่ใช่จะชวนแดกเหล้านะ”
น้ำเอก “แหม พี่สาวสุดหล่อก็ว่าไป เอาไว้เรื่องเรียนเป็นสำคัญซิครับ แต่เหล้าเนี้ยก็มีบ้าง” “น่านมึงเอาโทรศัพท์มาดิ ของกูแบทจะหมดเดี๋ยวขอเฟสพี่ๆเขาไว้” พวกผมก้ให้เฟสน้องๆมันไปครับ น่านน้ำก็แอดเฟสทุกคนทันที แต่ผมยังไม่รับนะ แบทหมดตั้งเเต่เมื่อเช้า ออกมาตะลอนทั้งวันเลยไม่ได้ชาร์ตแบต เราก็นั่งคุยกันไป น่าน้ำก็มองผมจัง ไม่รู้มันจะมองทำไม ทั้งๆที่คะนิ้งก็ชวนมันคุย กับคะนิ้งเนี้ยมึงยิ้มจังนะไอ้น่าน ไอ้จี๊ดดดดดดด หลังจากที่อาหารมาเสริฟ พวกเราก็เเยกย้ายกันครับ ผมขอตัวกลับห้องอย่างไวว่อง อยากนอนโมโห พวกเราไปส่งไอ้สาวก่อน แล้วมาส่งผม แแล้วทอชก็ไปส่งไอ้ทองม้วน
     พอถึงห้องสิ่งเเรกคืออออชาร์ตแบทดิพี่น้อง อาบน้ำ เตรียมตัวนอน
     เช้าวันอาทิตย์ก้ไม่มีไรมากนอน และกิน และนอน พรุ่งนี้จับสายเว้ยพี่น้องงงงงงงง

อย่าลืมกดหัวใจ คอมเม้นด้วยนร้าว่าเป็นอย่างไรกันบ้าง


 




ออฟไลน์ Nattie69

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 778
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
Re: มนต์รักวิศคอม
«ตอบ #4 เมื่อ17-06-2022 19:54:06 »

 :hao6: :hao7:

ออฟไลน์ TUzeND

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: มนต์รักวิศคอม
«ตอบ #5 เมื่อ21-06-2022 10:11:45 »

                                                                     ตอนที่ 4 : จับสายรหัส

เฮลโหล วันนี้วันจันทร์ ตื่นเเล้วต้องไปอาบน้ำครับ เพื่อไปให้ทันคาบเช้าตอน 9 โมง คึๆ แต่นี่ เพิ่ง 7.30 ถ้าถามว่าจะไปไหน ก็ต้องไปกินข้าวร้านป้าและไปหาแม่เทาก่อนครับ อิอิ ไม่เจอกันสองวัน ไม่รู้มันโตขึ้นยังนร้าาา ลูกๆของแม่เทา ว่าแล้วก็ไปครับ ไปกินข้าวกัน 
     ตอนนี้มาถึงร้านข้าวแล้ว ก่อนถึงแวะซื้อไก่ย่างมาฝากครอบครัวเเม่เทาคนละไม้ อิอิ แต่วันนี้แปลกนะ มีนมาให้อาหารแม่เทาด้วย หลักฐานคือไม้ไก่ย่างที่วางอยู่ 
กันต์ “ป้าใครเอาไก่มาให้เเม่เทาหรอป้า”
ป้า “เอ้ป้าไม่ได้สังเกตุนะลูก”
กันต์ “เครป้าไม่เป็นไร งั้นวันนี้ผมเอาพริกเผาหมูกรอบไส้อ่อนเหมือนเดิม ขอเผ็ดๆ”
ป้า “เองนี่น่า กินเผ็ดมากจะปวดท้องเอา ไม่เป็นไรป้า ผมไม่ถือ” 
       ระหว่างนั่งรอข้าวก็ไถ่ๆเฟสบุ๊คครับ ไอ้สามคนนั้นวันนี้มาด้วยกันครับ แต่วันนี้มันออกสายมากซึ่งมันทักมาบอกผมแล้วครับ ก็เลยออกมากินข้าวก่อน ระหว่างที่เล่นเฟสบุ๊คก็มีข่าว บ้าง เศร้างบ้าง สุขบ้าง แล้วก็มเพจที่เอาภาพคนหน้าตาดีมาโพสลง เช่น สาขามาเเล้ววววว ผมให้คุณทายว่ารูปใคร จะเป็นใครไปได้ ก็ไอ้น่านน้ำไงคุณ เต็มไปหมด คุณว่าไหมช่วงนี้เหมือนมันวนเวียนเข้ามาในชีวิตผมจัง ผมก็ดิ้นจังเลยยยย ผมก็ดูไปเรื่อยจนมาเห็นว่าใครแอดเฟสมา ไอ้น่านน้ำนั่นเอง ไหนๆก็โผล่มาระส่องหน่อย ผมเข้าไปส่องเฟสน่านน้ำที่ใครๆชอบนักชอบหนา ชื่อเฟสก็คือแบบนะ นอนอ มึงไม่รู้จะตั้งอะไรแล้วมั้ง ภาพก็ไม่มี ที่สำคัญมีเพื่อนคือ น้องเอก น้องบอส น้องคะนิ้ง ไอ้สาว ไอ้ทอช และไอ้ทองม้วนอะ มันคงกลัวความส่วนตัวหายมั้งเนี้ย มันก็มีโพสบ้าง เช่นเพลงจากยูทรูป และอะไรไม่รู้อีกมากมาย ผมก็เลยไม่กดรับ เพราะใจมันหวิวๆ 555 ยังงัยก็ติดต่อผ่านไอ้พวกนั้น
ป้า “ อาหารได้แล้ว เผ็ดๆอย่างใจ” ก็กินซิครับ กินเสร็จก็ไปเข้าเรียนซึ่งไอ้สามคนยังไม่มา ไลน์ไปถามมันว่าอีกนิดเดียวถึง เครเพื่อน เปิดเทอมวันแรกมึงเล่นกูแล้ววววว นั่งไถ่โทรศัพท์ส่องนู้นนี่นั่นไปเรื่อย มันมากันเเล้วครับ
สาว “มาแต่เช้าไอ้ห่า”
กันต์ “กูหิวข้าวและก็เเวะไปดูแม่เทามา ห่า”
ทองม้วน “พอพวกมึง จารย์มาละ”
      ระหว่างที่เรียนจารย์แกก็ไม่ได้สอนนะวันนี้ แจกเอกสารแจกคะแนนปล่อย กลางวันกินข้าวก็เห็นกลุ่มไอ้น้ำน่าน มันมาทานข้าวที่โรงอาหารด้วยครับ ผมก็มองจนทอชมันถามว่า ทำไมช่วงนี้มองน้องๆกลุ่มนี้บ่อยจัง ผมก็ได้แต่ตอบปัดๆไปว่ามันเด่นดี
ทอช “แล้วมึงรับแอดน้องๆกันยัง”
ทองม้วน “รับละ”
สาว “อืม”
กันต์ “รับแล้วบางส่วน”
ทอช “ทำไมต้องบางส่วน มึงแปลกๆนะสองสามวันมานี้”
กันต์ “เอ้ากูกดรับละน่า แดกๆไปห่า กูง่วงไปนอนรอจับสายเย็น”
สาว “ไปส่องสาวห้องสมุดปะ”
กันต์ “เอาดิ เย็นดี” พวกเราตกลงกันได้ก็รีบพากันไปห้องสมุด ไม่รอช้าพวกเรารีบเข้าไปจับจองโต๊ะในสุด สาวกับท้องม้วนมันเล่มเกมกัน ส่วนทอชมันนั่งอ่านหนังสือเท่ๆ ส่วนผมหรอ นอนซิครับตั้งใจมาแล้ว นอนไปนอนมาเอ้าหลับสนิทเฉย
สาว “ไอ้กันต์มันไปอดนอนมาจากไหนวะ” 
ทอช “เห็นมันบ่นว่านอนไม่ค่อยหลับนะ มีเรื่องให้คิด”
ทองม้วน “มึงเดี๋ยวมานะไปเข้าห้องน้ำแปป”
ทอช “กูไปด้วย ปวดพอดี”
สาว “รีบไปรีบมากูก็ปวด”
ทองม้วน “งั้นเราไปพร้อมกันให้ไอ้กันต์เฝ้าของ พอดี” บรรยากาศช่างเงียบสงบ เหมาะแก่การอ่านหนังสือและนอน ทุกคนในห้องสมุดใช้ชีวิตแบบสโลวไล จนไอ้สามตัวเดินกลับมา ได้ทำลายสวรรค์น้อยๆของกันต์
สาว “กันต์ กันต์ ไอ้กันต์ มึงนี่ไม่เฝ้าของลองไปซื้อน้ำและผ้าเย็นมาหรอ” ด้วยความเสียงดังของสาว ผมจึงสะดุ้งตื่น ว่าแต่มันพูอะไรของมัน กันต์ไม่เข้าใจ 555 ผมเลยมองตามมือมันไป เออมีทั้งผ้าเย็น น้ำ เครื่องดื่มอีกเล็กน้อย ใครมีนช่างแอบเอาเข้ามาได้เนี้ย
กันต์ “มึงจะบ้าหอวะกูหลับสนิทขนาดนี้ ว่าแต่พวมึงทิ้งกูไปไหนมา”
ทอช “ไปเข้าห้องน้ำ” 
ทองม้วน “แล้วเอาไงกินปะหรือทิ้ง”
สาว “มึงคิดว่ากินได้ปะทอช”
ทอช “ขวดปิดสนิท ทานได้แหละ” ไม่รอช้า ไอ้สาวและทองม้วนซัดเรียบ พวกเราก็นั่งคุยนั่งเล่น ขนผมรู้สึกว่ามีคนมองอีกแล้วววว
กันต์ “พวกมึงดูรอบๆดิ ใครมันมองกูวะ กูรู้สึกแบบนี้มาพักใหญ่ๆและนะ”
ทองม้วน “ ไม่มีอะไรหรอกมึง ปะเราไปจับสายรหัสกัน ได้เวลาเเล้ว”
    เมื่อพวกเี่เดินมาถึงลานเคส เสียงดนตรีสนุกสนานก็บรรเลงเพื่อเป็นการสร้างบรรยาการ เราเข้าไปทักทายพี่ปี 3 เพื่อแสดงความเคารพต่อรุ่นพี่ เสียงพิธีกรดังขึ้น
พิธีกร “เอาละน้องๆเราก็มากันครบแล้ว เรามาเริ่มจับสายรหัสกันเลย เชิญน้องๆทยอยออกมาจับสายรหัสนะครับ เราจะมีชื่อพี่ในกระดาษให้ น้องไม่ต้องกลัวว่าพี่จะไม่พอน้อง พี่หนึ่งคนสามารถมีน้องสองสามคนได้เป็นการขยายสายหัส อิอิอิ”
    น้องๆเริ่มเดินมาจับสายรหัสกัน แต่คุณว่าตอนนี้สายตาผมมองเห็นใครกำลังจับให้ทายกัน ถูกต้องครับ น้ำน่าน น้ำเอก และบอสกำลังจับสายรหัส ผมก็ได้แต่ภาวะนาในใจนะครับ อย่าเป็นกูเลย ไม่ไหว ใจม่ดีเมื่อเจอมันครัับ แล้วสิ่งที่ขอก็ไม่สมหวัง เสียงพิธีกรประกาศ
พิธีกร “ขอเชิญพี่กันต์ กันต์กวี มารับน้องน้ำน่าน น่านนที อัครโสภัส ไปด้วยคร้าาาาา” เสียงฮือฮาดังไปทั่ว คือสายกูก็อุส่าเป็นสายเฮฮาไม่มีใครสนใจแล้วนะ ได้ตัวเด่นมาอีก กูละเพลีย
น้ำน่าน “สวัสดีกันต์ ผมน้ำน่าน จำได้ป่าว”
กันต์ “อืมๆ จำได้ ที่เต้นแมงมุม กับเจอกันที่ดูหนัง รุ่นน้องทั้งคนจำได้”
น้ำเอก “พี่กันต์วัสดีพี่ ฝากดูเเลมันด้วยนะ ไอ้นี่ยิ่งนิ่งๆไม่สนโลก”
กันต์ “นำ้เอก น้ำน่านที่เองพูดกับที่พี่รู้จักคนเดียวกันปะเนี้ย ไอ้นี่นะไม่พูด นิ่ง ไม่น่าใช่อะ โนวๆๆๆ”
น้ำเอก “มันเป็นเเค่กับคนที่สนิทนะพี่แบบนี้” ผมพึมพำ มึงไม่ต้องมาสนิทกับกูงั้นอะ
น้ำเอก “พี่ว่าอะไรนะครับ”
กันต์ “ไม่มี ไม่มี เองหูเเว่ว แล้วนี่เย็นนี้ว่างปะน่านอะ จะได้พาไปเลี้ยงต้อนรับกับพวกไอ้สามตัวนั้นพร้อมๆกัน”
น้ำน่าน “อืม…..แล้วกันต์อยากให้ว่างปะ”
กันต์ “แสดงว่าน้องน้ำน่านไม่ว่าง ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ไปกับพวกนั้น เราไปทำธุระเถอะ” คือมึงต้องการอารายยยยยย สายตาวิบวับจังไอ้ห่า คนแถวนี้ก็ยิ่งมองไปอีก
หลังจากนั้นพวกเราเอฟฟูเเละน้องสายรหัสแต่ระคนอันประกอบไปด้วย รถไอ้ทอชมี ทอช ทองม้วน น้องแต้ม น้องมาส รถไอ้น้ำน่านอันประกอบไปด้วย ไอ้น่าน สาว ผม น้องแพลว ผมจะให้น้องแพลวนั่งหน้ากับไอ้น้ำน่านมันครับ แต่น่านน้ำบอกว่าไม่เคยให้เพื่อนผู้หญิงนั่งหน้า เลยต้องเป็นไอ้สาว มันก็บอกอีกว่าไม่เคยมีสาวคนไหนนั่งแล้วไม่โดนฟัน เออเลยต้องตกมาที่กู พวกเราขับรถออกจากมหาลัยไปร้านน้องหวานครับ วันนี้อยากอะไรแซปๆ จริงๆราคาประหยัดไม่หมดเยอะเท่าอาหารญี่ปุ่นหรูหรา 5555 อย่าว่าพี่เลยนะน้อนๆ พี่จนนนนน
กันต์ “ไรน้องๆ สั่งเต็มที่ พี่ๆเลี้ยงเอง ถือเป็นการต้อนรับน้องใหม่”
แพลว “งั้นหนูเอา ไก่ย่าง น้ำตก ตำปูปลาร้าแซลมอลคะ”
แต้ม “ผมขอเป็นตำไทยไม่เผ็ด แหนมหมูทอด”
มาส “ผมเอาเหล้าได้ไหมพี่ อิอิ”
ทองม้วน “ไอ้มาสน้องรัก เด่วรอรอบหน้าที่เราไม่เเต่งชุดนักศึกษาเจอกันได้”
มาส “งั้นผมเอา ยำทะเล กับต้มแซปเนื้อ” หลังจากนนั้นทุกคนก็รอท่านน้ำน่านสั่งอาหาร ซึ่งมันก็นิ่งครับ นิ่งแบบนิ่งมากกกก
กันต์ “ไอ้น้ำน่านมึงจะแดกไร ไอ้น้ำน่านนนนนนแดกกกกกรายยยยยยยยย” มันก็ยิ้มๆนะครับ ทำท่าคิด
น้ำน่าน “งั้นผมเอาตับหวาน คอผมูย่าง เสียดายใส่ชุดนักศึกษา ไม่งั้นนะต้องแสงสักกรม”
สาว “ปะ ชอบเหมือนไอ้กันต์เลยวะ สมกับเป็นสายรหัสกันจริงๆ” น้ำน่านมันก็ยิ้มๆแล้วหันมามองหน้าผมนะครับ ซึ่งผมไม่รู้คิดไปเองหรือป่าว
ทองม้วน"แหมไอ้น้องน้ำน่าน ไม่ต้องมองมันด้วยความบูชาขนาดนั้น เดี๋ยวรู้จักมันนานจะพบความจังไร"
     พวกเราก้นั่งคุยกันไปจนอาหารมาพวกเราก็ทานด้วยความเร็วเเสง เสียงดังโวยวาย จนลูกค้าคนอื่นมอง พอทานเสร็จ พวกเราจึงเริ่มคุยกัน
ทอช “มาครับเด็กๆเรามาแลกเฟสกันดีกว่า เผื่อน้องๆมีปัญหาอะไรจะได้ติดต่อกันได้” ผมก้รับเฟรนน้องๆทุกคน แต่มีคนหนึ่งที่มันทำท่าจะพูดแต่ไม่พูดนะ อ้างับ อ้างับ อยู่นั้นละ จนพวกเราแยกกันกลับบ้าน ทอชมันไปส่ง มาส แต้ม ทองม้วนและสาว เพราะมันทางเดียวกัน ส่วนผมนั้นต้องนั่งไปเป็นเพื่อนเพื่อส่งน้องแพลวกลบห้องก่อน พอถึงห้องน้องแพลวผมจึงขอตัวกลับเองเพราะอึดอัดครับนั่งกับมันสองคน ทำไมผมถึงอัดอัดนะที่ใกล้มันเยี้ย
น้ำน่าน “เดี๋ยวกันต์ เมื่อไหร่จะรับเพื่อนเฟสผมอะ” 
กันต์ “เอ้าก็มึงไม่แอดมากูจะรับได้ไง”
น้ำน่าน “แต่ผมแอดกันต์ไปแล้วนะ” ผมทำท่านึก ถึงได้จำได้ว่าเราเคยเเอดเฟสกันแล้วตอนไปกินข้าวตอนที่หลังจากไปดูหนัง “ไม่เป็นไรกันต์ ผมแอดไปใหม่ละ”
กันต์ “เครๆๆ”
น้ำน่าน “เครก็เอาโทรศัพท์มากดรับเลย เดี๋ยวก็ไม่รับอีก” ผมเลยยกโทรศัพท์ขึ้นมาและกดรับ
กันต์ “รับแล้ว จอบอนะครัช”
น้ำน่าน “ไปเดี๋ยวผมไปส่งกลับห้อง”
กันต์ “เห้ยไม่เป็นไรเว้ย เดี๋ยวกูนั่งรถกลับ”
น้ำน่าน “จะกลับให้เปลืองทำไม ทางเดียวกัน เนี้ยคอลโดผมอยู่ตรงข้ามกับหอกันต์เลยเนี้ย”
กันต์ “มึงรู้ได้ไงว่าหอกูอยู่ไหน” น้ำน่านทำท่าตกใจนิดหน่อย แต่กันต์ก็ดูไม่ออกเพราะมันหน้านิ่งมาก
น้ำน่าน “ก็ผมเคยเห็นกันต์ เดินเข้าหอกันต์อะ”
กันต์ “ตาดีจังนะมึง เออ ไปก็ไปประหยัดดี”
    ระหว่างทางพวกเราแทบไม่คุยกันเลย เพราะผมก็กำลังหาหัวข้อสนทนาเพื่อคุยจะได้ไม่เงียบ
กันต์ “ว่าเเต่เป็นคนที่ไหนมึงอะ”
น้ำน่าน “เป็นคนเหนืออยู่น่านครับ แล้วกันต์อะ” คุณว่ามันมีระไรแปลกปะ นึกไม่ออก ช่างมันเถอะ
กันต์ “กูเป็นคน สุพรรณนะ ”
น้ำน่าน “ถึงว่าทำไมเหน่อ”
กันตื “เอ้ามึงนี่ เขาเรียกเหน่อเสน่ห์ รู้จักปะ”
น้ำน่าน “อืม….มีเสน่ห์” มันพึมพำนะ แต่ผมพังไม่รู้เรื่อง แล้วเราก็เงียบกันไปอีกครั้ง
    หลังจากนั้นเราก็เดินทางถึงห้องผมครับ ผมรีบลงจากรถด้วยอารมแปลกๆ อึดอัด ใจหวิวๆแปลกๆ หลังจากกลับมาก็อาบน้ำเพื่อเอาความรู้สึกพวกนั้นออกไป หลังจากคิดไม่ตกสักทีเลยตัดสินใจทักไปหาทอชมัน เพราะน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด
กันต์ ‘ทอช ช่วงนี้ใจกูหวิวแปลกๆวะ’
ทอช ‘มึงป่วยป่าว หรือถูกใจใคร นั้นเเน่มึงๆๆๆ ว่าแต่เป็นแบบนี้กับใครวะ’
กันต์ ‘กับไอ้น้ำน่านวะ เป็นมาตั้งเเต่ที่รับน้องอะมึง มึงว่ากูเป็นไรวะ’
ทอช ‘น่าจะชอบมัน แบบรักแรกพบ ว่าแต่จะบอกไอ้สองตัวปะ’
กันต์ 'มึงว่าไง'
ทอช ‘บอกเลย ยังไงจะได้ช่วยกันคิดว่าเอาไงต่อ’ พวกเราย้ายเข้าไปคุยกัยในกลุ่มเอฟฟู
กันต์ ‘มึงกูว่ามีคนที่ชอบวะทุกคน’
สาว ‘ใคร’
ทองม้วน ‘พูดออกมา สาวที่ไหน’
กันต์ ‘พวกมึงอย่าตกใจนะ มึงจำวันที่กูเป็นลมได้ไหม กูว่าที่กูใจสั่นมันเกิดจากไอ้น้ำน่านวะ มันแบบชอตเลย หลังจากนั้นเวลาเจอมันที่ไหนคือมองเห็นไวมาก กูเลยสรุปว่าชอบ’
ทองม้วน ‘เอาไงต่อทุกท่าน’
สาว ‘เราต้องดูไปก่อนว่าน้องมันแบบไหน’
ทอช  ‘กูว่ามีลุ้น ไอ้น้องมันแปลกๆ กูบอกไม่ถูก’
กันต์ ‘มันก็หม้อตามนิสัยคนเคยฟันดะ 5555’
สาว ‘ทำเป็นขำ ใจไม่ดีแหละกูว่า’
กันต์ ‘เอออออออออออออออออออออออ’
   หลังจากนั้นพวกเราก็คุยกันไปอีกมากมายครับ จนสรุปสรุปได้ว่าให้ช่วยกันสังเกตุไปก่อนว่าไอ้จี๊ดมันชอบผู้ชายป่าว พอสรุปได้ก็ตี1 พรุ่งนี้เรียน 9 โมงครับ บอกลากันแล้วไปนอนนนนนนน



 

ออฟไลน์ Nattie69

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 778
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
Re: มนต์รักวิศคอม
«ตอบ #6 เมื่อ21-06-2022 10:35:21 »

 :katai4: :katai5:

ออฟไลน์ TUzeND

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: มนต์รักวิศคอม
«ตอบ #7 เมื่อ09-08-2022 13:47:42 »

ตอนที่ 5 : รับน้องสาขา

   สวัสดีพ่อแม่พี่น้อง ตอนนี้พวกเราชาววิศคอมกำลังจะขึ้นรถไปหัวหิน พวกเราจะไปจัดกิจกรรมรับน้องครับโดยพวเรานัดน้องๆมาเพื่อออ ตั้งเเต่ตีห้า
กันต์ “ประธานมึงจะนัดพวกกูมาทำเพื่ออะไรแต่เช้า”
ประธาน “เอ้า ก็นัดน้องมาตีห้า พี่ก็ต้องมาก่อนปะ”
กันต์ “คือมึงทำไมไม่นัดน้อง 9 โมง แล้วให้พวกกูมา 8 โมง”
ประธาน “มึงไม่ต้องพูดมาก จะตอนไหนก็บ่น ไอ้ห่า”
กันต์ “จ้า จ้า จ้าาาาาา”
ทองม้วน “มึงจะบ่นเพื่อ ไป เอาของไปเก็บจะได้ขึ้นรถ”
    พวกเราเดินเอาของไปเก็บไว้ที่ใต้รถบัส แต่ที่เจ็บใจคือไม่มีแอร์ด้วยเหตุผลที่ว่า จะได้สัมผัสธรรมชาติของไอ้ประธานมัน พวกเราขึ้นมาบนรถ มองหาที่นั่งที่พอดีเราสี่คน อะเจอแล้ว นั่นครับว่าง 4 ที่พอดีเลย แต่ครับแต่ที่นั่งที่ว่ามันเป็นแบบนี้ครับ ว่างสองที่ติดกันและอีกสองเบาะคือว่างเเค่เบาะละที่นั้งครับ
ทอช “ไปนั่นว่าง” โดยทอชมันเอาตัวทอง้มวนไปนั่งกับมันครับ สาวคนหล่อให้นั่งใกล้ผมคนละตรงข้ามผม แต่ไอ้คู่นี้ดูแลกันดีจังวะ ระหว่างที่รอคนอิีกคนที่นั่งเบาะข้างมาผมเลยคุยกับไอ้สาวไอ้ม้วนค่าเวลา แล้วเสียงกรีดก็ดังมาครับ ผมกับทุกคนจึงหันไปมอง อ่าวไอ้น้ำน่านมึงมาไงวะนั้น แล้วที่สำคัญไม่หยุดเดินด้วยยังเดินมาอยู่
น้ำน่าน “วัสดีกันต์ วัสดีครับพี่สาว พี่ทอชพี่ทองม้วน” หืมขัดหูอีกละ ทำไมมันไม่เรียกผมพี่บ้างวะคุณว่าไหม สรุปที่นั่งที่ได้คือ ผมนั่งกับน้ำน่านซึ่งมึงจะพอดีไปไหน แล้วสาวมันก็นั่งกับน้องในสาขา เพราะน้ำเอกนั่งกับบอสครับ แต่ก็ยังดีที่สาวมันนั่งเบาะข้างๆ
น้ำน่าน “กันต์จะนั่งริมหน้าต่างไหม ผมจะขยับให้ สนใจป่าวววว”
กันต์ “ไม่เป็นไรครับน้องน้ำน่าน พี่นั่งตรงนี้คุยกับไอ้สาวได้พอดี”
น้ำน่าน “ออครับ ปกติเห็นชอบนั่งริมหน้าต่าง”
กันต์ “มึงรู้ได้ไง” ผมหันไปมองมันทันทีเพื่อรอคำตอบ แล้วคุณว่ามันตอบไหม ใช่ครับมันไม่ตอบ เงียบเป็นเป่าสากเลย
    รถเริ่มออกเดินทางเพื่อไปหัวหินกันครับ ระหว่างที่นั่งรถไปผมก็พยายามไม่โดนตัวน่านน้ำมันนะครับเพราะว่าพอโดนนะใจสั่น แล้วก็เอาแต่สำรวจมันจนไอ้สาวส่งข้อความมาถาม
สาว 'มึงมองน้องเขาจังวะ'
กันต์ ‘กูก็งงตัวเองเพื่อน’ แล้วเราสองคนก็เงียบไป สักพักเหมือนมีอะไรหนักๆมาวางบนบ่า พอหันไปดู หืมมม หัวของน้ำน่านครับ จะง่วงอะไรขนาดนั้น สงสารใจกูบ้าง ใจจะวายแล้วเนี้ยยยยย ผมก็ได้เเต่นั่งตัวเเข็ง นั่งไปนั่งมาชักง่วง ตาค่อยๆปิดลง จนเวลาผ่านไปนานเเค่ไหนไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีตอนน้ำน่านปลุกไปเข้าห้องน้ำ
น้ำน่าน “กันต์ ไปเข้าห้องน้ำไหม”
กันต์ “มึงจะไปหรอ”
น้ำน่าน “แต่ผมถามกันต์”
กันต์ “ไปๆกำลังปวด” ผมก็เดินลงไปเพื่อเข้าห้องน้ำ ที่ไม่ปลุกไอ้สามหนังนั้นคือมันลงไปแล้วโดยไม่ปลุกผมครับ พอเข้าห้องน้ำเสร็จโดยมีคนหน้ามึนเดินตามมา
กันต์ “น้ำน่าน จะตามเพื่อ” มันก็ยิ้มอ่อนเเละตอบว่า
น้ำน่าน “กันต์ไปซื้อขนมร้านสะดวกซื้อปะ” คือมตามไปแต่โดนตามกลับ
กันต์ “มึงเลี้ยงปะระ” ด้วยความปากไวเลยกวนมันไปหนึ่งซิงเกิล
น้ำน่าน “เอาดิ กันต์จะกินไรซื้อให้หมดเลย”
กันต์ “กราบซองไข่ป่าเลยยครับแหม” ของฟรีวิ่งเข้ามาจะไม่เอาก็กะไรอยู่ 5555 หลังจากนั้นเราก็เดินไปร้านสะดวกซื้อ ผมก้จัดไส้กรอกมินิคอกเทลซื่อดังมาสอง มันฝรั่งทอดสี่ น้ำเปล่าสี่ขวดเผื่อไอ้พวกนั้นด้วย
กันต์ “แล้วมึงเอาไรไหม”
น้ำน่าน “แปปนะ ไปซื้อทิชชูเปียกกับลูกอมแปปนึง”ว่าแล้วมันก็เดินกลับไปซื้อทิชชูเปียกและของที่มันต้องการครับแล้วคุณน้ำน่านเขาก็เลี้ยงจริงๆครับ ดีประหยัดไปหลายบาท หลังจากนั้นพวกเราก็ขึ้นรถกลับมาประจำที่เพื่อเดินทางต่อ
กันต์ “อะพวกมึงน้ำน่านเลี้ยงหนม” ทุกคนกล่าวขอบใจน้ำน่าน แต่ ครับแต่ ไลน์เด้งจร้าาา
ทองม้วน ่ ทำไมเลี้ยง ่
กันต์ ่ ก็มันจะเลี้ยง กูไม่ได้ถาม ่
สาว ่ ช่วงนี้ทำไมมึงแปลกๆวะกันต์ มึงว่าทุกคน ่
กันต์ ่ กูแลกตรงไหน ออกจะดีทุกตรง ่
ทองม้วน ่ เช่นมึงมองหาไอ้น้ำน่านเจอไวมากเลยมึง ่
สาว ่ หรือมึงพูดถึงมันบ่อยมากและที่สำคัญนะเวลามึงเจอมันเหมือนคนคุมตัวเองไม่ได้ ่
กันต์ ่ พวกมึงคิดไปเองละ ่ หลังจากนั้นผมก็กดล็อกหน้าจอโทรศัพท์ แล้วก็เข้าสู่อารมครุ่นคิดของตัวเอง เออมันก็จริงอย่างที่พวกนั้นพูด
น้ำน่าน “กันต์ไม่กินกรอ จะเย็นหมดแล้วนะ”
กันต์ “อ่า กินๆ มึงกินปะ” เรามันคนมีน้ำใจไง555
น้ำน่าน “กินดิ ป้อนหน่อย”
กันต์ “หืมมมม ป้อนเลยรึ”
น้ำน่าน “อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา” เออกูยอมมึงเลย หลังจากนั้นผมก็กินของตัวเอง พอกินเสร็จเริ่มว่างไงเริ่มหาเรื่องชวนคุย
กันต์ “น้ำน่าน ถามไรหน่อยดิ”
น้ำน่าน “ว่า”
กันต์ “ทำไมไม่เรียกกูว่าพี่เหมือนเรียกพวกสามคนนั้น” สงสัยเหมือนกันไหมครับทุกคน
น้ำน่าน “เอาไว้ถึงเวลาจะบอก”
กันต์ “เรื่องมากจังวะ บอกๆมาเถอะ” แล้วก็มีเสียงตะโกนมาจากเบาะหน้าครับ
น้ำเอก “คงต้องพิเศษอะไรสักอย่างแหละพี่”
บอส “เอ้….พิเศษยังไงนร้าาาาา”
กันต์ “เออกุไม่อยากรู้เเล้ว พวกมึงนี่”
   พวกเรานั่งกันมาอีกประมาณ 1 ชั่วโมงก็ถึงที่พักครับ
ประธาน “ทุกคนเอากระเป๋าไปเก็บนะครับ แล้วอีก 20 นาทีเจอกัน นอนห้องละสองคนนะครับ” แล้วกลุ่มผมก็แบ่งกันดังนี้ ผมนอนกับไอ้สาว ทองม้วนนอนกับไอ้ทอช คู่นี้มันจะตัวติดกันมากไปละนะ เลยเเยกย้ายกันไปนอน ทำไมนอนกับไอ้สาวไม่เขิลหรอ ไม่นะครับ มันมานอนที่ห้องบ่อยมาก
    หลังจากนั้นก็ลงมารวมตัวครับเราเเบ่งน้องปีหนึ่งออกเป็นกลุ่ม กลุ่มละ 10 คนครับ แล้วพี่ๆก็ไปเตรียมฐานของตนเองครับ ฐานของผมเป็นฐานสุดท้าย ชื่อว่าลูบคลำ ตอนนี้เสียงร้องเพลงสนุกสนาน เเต่ละฐานทำกิจกรรมกันสนุกสนานมากครับ จนเกือบจะสิ้นสุดกิจกรรมกลุ่มของน้ำน่านก็มาเข้าฐานผมครับ กลุ่มนี้รวมดาวครับสวยหล่อทั้งนั้นเลย แต่กลุ่มนี้ดันมี 11 คนครับ กิจกรรมฐานผมเราจะให้น้องๆจับคู่กันสองคนครับ แล้วปิดตา เพื่อเเต่งหน้าครับ
น้ำเอก “พี่ครับเพื่อนผมไม่มีคู่ครับ”
พี่คนหนึ่ง “เอา ใครจะอาสาไปช่วยน้องครับ”
น้ำเอก “ขอพี่กันต์ได้ไหมครับ พอดีว่ารู้จักกันครับ”
สาว “ไปกันต์ น้องเรียกร้อง ว่าแต่ใครไม่มีคู่เอ่ย”
บอส “นี่เลยครับ น้ำน่าน ผู้ไม่มีคู่เเละโสดมากครับ” แหม มึงก็โปรโมทจัง แอปโสก แต่น้องแพรวยังคาอกเด้อแหม
   หลังจากนั้นก็จับคู่ปิดตาทั้งสองคนครับ โจทย์แรกคือให้เอาลิปไปทาแขนครับ ผมก็ขยับไปใกล้มันครับ ใช้มือลูบๆคลำเพื่อหาแขน อะเจอเเล้ว บรรเลงซิครับรออะไร ขีดๆป้ายๆ เอ้ออะเสร็จแล้ว เสียงเชียร์ดังสนั่นมาก น้ำน่านตรงนั้น ขยับอีก คือพวกมึงก้บิ้วกันเกินไอ้หา แล้วคุณลองคิดดูนะมีคนมาจับๆลูบๆตัวเราอะ ใจจะวาย หลังจากนั้นก็ทาปาก และอีกมากมาย กว่าจะผ่านตรงนั้นมาได้ คุณเอ้ย
น้ำน่าน “ขอบคุณนะกันต์ที่มาช่วยเล่น ไม่งั้นคงไม่เจออะไรดีๆแบบนี้” พูดไม่พอต้องยื่นหน้าเข้ามาใกล้เพื่ออะไรไม่ทราบ ไอ้ห่าไอ้ใจนี่ก็เต้นแรงจัง ผมจึงรีบเดินถอยหลังกลับเพื่อไม่ให้ใจสั่นไปมากกว่านี้ ผมว่าผมเริ่มมีอาการแปลกๆแล้วครับ
ทอช “เป็นไรมึง ทำไมดูลนๆ”
กันต์ “นั้นดิ กูเป็นไรวะ มันเหมือนวันรับน้องเลยมึง มึงว่ากูเป็นอะไรทอช” ทอชมันไม่ตอบครับมันยิ้มๆแล้วก็เดินไปทางทองม้วนมันครับ
    ตกเย็นพวกเรารับประทานอาหารเย็นกันครับเป็นอาหารทะเลสดนำมาย่างครับ มีอาหารแบบนี้สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยคืือแอลกอฮอร์ แต่ต้องรอปีหนึ่งเเยกย้ายก่อนนะครับถึงจะแอบดื่มได้เพราะไม่งั้นจารย์รู้หัวแตก กันต์ไม่ดื้อ กันต์พูดง่าย 5555 หลังจากอาจารย์ขอตัวไปนอนพวกเราก็เมาซิครับ กินไปกินมากันต์ก็ภาพตัดไปเลย
“กันต์ ไหวไหมครับ”
“ไหวดิ สอบอมอยอหอ”
“ปะ เดี๋ยวพาไปนอน”
“ไม่เอาๆๆๆ จะกินต่อออออ”
“พอแล้วน่าาาาา” หลังจากนั้นก็ไม่รู้อะไรอีกเลย

น้ำน่าน
สวัสดีครับทุกคน ผมน้ำน่านนะครับ ไม่มีอะไรจะพูดครับแต่ตอนนี้กันต์เมาครับ ต้องพาไปนอนก่อน ผมพากันต์มานอนที่ห้องของผมครับ ซึ่งก้เปิดให่เลย จะได้ไม่รบกวนคนอื่น
“อื้ออออออออ กูร้อน” กันต์ไม่รอช้าครับถอดเสื้อ ถอดกางเกง หื้มขาวครับ พอันตทสบยตัวเขาก้นิ่งไปแล้วครับ กันต์นอนก็น่ารักครับ เหมือนเด็กเลย ผมจึงไปเอาผ้าชุบบน้ำให้กันต์ เขาจะได้สบายตัว หลังจากเช็ดตัวเสร็จก็กลับมานอนข้างกันต์ครับ ก็นึกถึงครั้งเเรกที่เจอกับเขาคนที่นอนข้างผม วันนั้นตอนเช้าอากาศเเจ่มใสมากครับ เรียกว่าร้อนเถอะ เราคิดว่าเราร้อนใช่ไหมครับแต่จะมีกลุ่มรุ่นพี่ที่ร้อนกว่าเราอีกรับ คอยต้อนรับน้องๆยืนตากแดดแนะนำสิ่งต่างๆ หนึ่งในนั้นก็มีกันต์ด้วย แต่ก็เออมองไม่ได้อะไรแค่คนนี้ขาวหน้าตาดี แล้วเราก็เข้าไปสัมภาษณ์เพื่อเข้าเรียนครับ หลังจากสัมภาาษณ์เสร็จ ฝนตกครับ เออแล้วจะกลับไงละทีนี้ เลยเดินออกไปหน้ามหาลัยครับ แต่สิ่งที่เห็นคือ คนตัวเล็กคนหนึงที่กำลังช่วยแม่หมาและลูกหมาออกจากที่พักของพวกมันครับ อืมใจดีจังแฮะ แล้วหลังจากนนั้นก็เจอกับพี่เขาวันรับน้องในโดมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้แปลกไปครับ พอมือเราสสัมผัสกัน หัวใจผมนี่เต้นอย่างกับมันจะออกมานอกอกครับ คุณว่ามันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย พอหลังจากนั้นเหตุการณืบังเอิญให้เราเจอกันอีกหลายครั้ง ทำไมยิ่งเจอยิ่งใจเต้นแรง แล้วความรู้สึกบางอย่างมันก็ก่อขึ้นในใจ ผมก็เอาเรื่องที่ใจเต้นเเรงไปเล่าให้น้ำเอกฟัง มันก็ฟันธงเลยว่าตกหลุมรัก หลังจากนั้นมันก็ชงซะเข้มเลยครับ เจอที่ไหนวิ่งเข้าใส่ จนกลัวว่ากันต์จะกลัว เขาก็กลัวจริงๆนั้นแหละครับ หนีไวตลอด เป็นใคร ใครก็กลัว นอนนึกไปนึกว่าก็เผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว มารู้ตัวอีกทีตอนตกเตียงนี่ละครับ

“เห้ย กูมานอนนี่ได้ยังงัยวะ”

“เอ้า ก็กันต์เมาผมเลยพามานอน ผมไม่รู้ว่ากันต์นอนห้องไหนอะ”

“เออ……..” หลังจากนั้นกันต์ก็วิ่งออกจาก้องไปเลย

พาร์ทกันนต์

หลังจากที่วิ่งหนีออกมาจากห้องของน้ำน่านแล้วก็ก็ตรงดิ่งกลับห้องเลยครับ

“พวกมึงสามตัวทำไมไม่ดูแลกูเลย ปล่อยให้น้ำน่านมันเอาก็ไปนอนได้เนี้ย”

“เอ้า ก็กูเห็นมึงเดินตามเขาไปเองอะ”

“พวกมึงนี่….”

“ว่าแต่ เป็นไง ดีปะ”

“ดีกับผีอะดิไอ้สวย มึงรู้ไหมว่ามันชิปหายมากกกกกก”

“ทำไมชิปหายวะ ก็ผู้ชายเหมือนกันอะมึง”ทอชกล่าวเสริม

“ก็เนี้ยใจกูเต้นอย่างกับอะไร เหมือนมันจะหลุดออกจากอกเลย มึงคิดว่าไงทอช”

“กุว่ามึงชอบไอ้น้ำน่านวะ มึงเชื่อกู”

“กูก็ว่าจริงมึง เวลามึงเจอมัน มึงจะมีอาการแปลกๆตลอดเลย”ทองม้วนกล่าวเสริม

ทำไมทุกคนถึงคิดแบบนั้นนะ ไม่หรอกมั้ง อย่าคิดตามกันต์ แต่หิวนะตอนนี้ไปหาไรกินกันต์ดีกว่า

“พวกมึงหยุดพูด ไปหาไรกินกันเหอะ เดี๋ยวรถจะออกแล้ว”

“ก็พวกกูรอมึงเนี้ย ไปอาบน้ำ เก็บของ ลงไปหาไรกิน”

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠หลังจากนั้นผมก็อาบน้ำด้วยความไวแสงละครับ เพื่อไปหาไรกินเพราะตอนนี้ทุกคนกำลังลงไปรวมตัวกันแล้ว บางคนถ่ายภาพ บางคนขึ้นมานั่งรอบนรถแล้ว หลังจากหาอะไรทานเสร็จ รอบนี้ก็ขึ้นรถเพื่อกลับมหาลัยมาพักครับ ขากลับจะสบายใจหน่อยๆ มีหลุมนั่งพอดี ผมนั่งคนเดียวไม่มีคนกวน หลับยาวๆไปถ้าถามว่าทำไมพวกเรากลับมาไวนัก ก็เพราะวาทางคณะต้องการให้นักศึกษากลับมาพักผ่อนเพื่อจะได้เรียนในวันจันทร์

 


ออฟไลน์ TUzeND

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: มนต์รักวิศคอม
«ตอบ #8 เมื่อ23-11-2022 14:12:07 »

ตอนที่ 6 : รู้ใจตัวเอง
หลังจากกลับมาจากกิจกรรมรับน้องก็ได้มีเวลาว่างอยู่กับตัวเอง วันอาทิตย์ว่างๆ กับเสื้อเน่าๆ อย่าช้าทีครับ ต้มมาม่าซรอไร ตอนนี้ 11.00 น. เวลาที่ผู้คนเขาออกมาหาข้าวกลางวันกิน แต่ผมเป็นอาหารเย็นของเมื่อวาน 5555 หลับยาวๆ ไม่ได้ขี้เกียจนะ แค่ชอบนอน มาม่าสุกก็ต้องมาส่องเฟสก่อน แต่พระเจ้า พอเปิดมาทำไมมันมีทั้งโทรไม่ได้รับ การเเจ้งเตือนๆมากมายมหาสาร ทั้งแอดเฟรน ทั้งข้อคความเข้ามา มันเกิดอะไรขึ้น

เอาวะเช็คในกลุ่มเอฟฟูก่อน

กันต์ “พวกมึงงงงงงงง โทรมาทำไมเยอะเเยะ กูนอนอปกติไหม”

สวย “มึงน่ามัน นอนจนขนเต็มตัวละ”

กันต์ “แล้วมันทำไม”

ทองม้วน “มึงก็ไปแหกตาดูเฟสคณะซิ”

กันต์ “ดูทำไม เด็กกิจกรรมแบบกูมีรูปอยู่แล้ว” ใช่ปะทุกคน ผมว่าผมคิดถูกนะ รูปผมมีทุกโพสอะ ไม่ใช่อะไรนะ เสนอหน้าเข้ากล้องตลอด

สวย “จร้า มีจร้า เด็ดมากอันนี้ ”

กันต์ “อะไรวะ กูขี้เกียจไปดูมึงแคปมาหน่อยซิสุดหล่อแสนสวย”

สวย “ไม่ ม้วนมึงส่งให้มันดูดิ”

และภาพที่ส่งมาคือ คือ คือ…..ภาพผมจูงมือไอ้น้ำน่านเดินไปไหนสักแห่ง พร้อมกับแคปชั่นที่ พี่จะพาน้องไปสรวงสวรรค์ หือ อิคนโพสมึงอยากโดนทืบไหม ทำไงดีละมีนี้

กันต์ “มึงว่ากูควรทำไงทุกคนนนนนน”

สวย “ไม่ต้องทำไง ก็แค่ภาพ”

กันต์ “แต่เฟสกูเด้งอย่างกะเข้าผับ”

ทองม้วน “มึงจะสนใจไมว้าาาาา เดี๋ยวคนก็ลืม ไม่เชื่อบ่ายๆออกไปกินข้าวกันมะ ซาวเช็ค”

กันต์ “ดีหรอวะ”

สวย “ม้วน มึงหิวก็แค่พูด”

ทองม้วน “แล้วจะไปไหม ถามจริง”

สวย “ไป”

กันต์ “อือ”

ทองม้วน “โอเครทุกคนตกลงครบ”

สวย “ครบตรงไหน ไอ้ทอชยังไม่ตอบ” แล้วทองม้วนมันก็เงียบไปหลายนาที

ทอช “ทุกคนไปกูก็ไป” หืมคุณว่ากลิ่นแปลกๆไหม

หลังจากตกลงนัดหมายกันเรียบร้อย เราก็ออกไปหาร้านชาบูทานกัน วันนี้ออกมาทาราชบุรีเลยครับ จากชาบูเปลี่ยนแผน มาอาป๋าเเทน ของกินมากมายและคนก็เยอะมากกกกกกกกกกกกกกก

ที่พวกเรามากันไวนั้นเพราะพรุ่งนี้วันจันทร์ กินเสร็จก็กลับบ้านนอนกัน 5555

บรรยากาศภายในร้าน อาหารแยกเป็นโซนๆ มีทั้งแซลมอน อาหารปรุงเสร็จ อาหารทะเล โอย กินกันไม่สงสารร้าน เปลือกกองเป็นภูเขาพอินเสร็จก็เริ่มปากว่างเริ่มคุยกันครับ

“กันต์ หายใจเต้นเเรงยังเวลาเจอไอ้น้ำน่านอะ”ทองม้วนตั้งคำถามขึ้น

“ก็ยังจะเป็นลมเหมือนเดิม ยิ่งเมื่อวานตอนเช้านะ มึงเอ้ย กูจะชอค”

“ไมงั้นวะ”

“กูจะรู้ไหมสวย”

“แต่กูว่าพรหมลิขิตวะ”

“ยังงัยม้วน”

“เอ้าก็แบบรักแรกพบ รักแบบไม่รู้ตัว แต่ใจมันเต้นแรงกับคนนี้ อะไรแบบนี้ไงทอช”

“เออท่าจะจริง กูว่าเป็นไปได้”

“ไมมึงคิดงั้นวะทอช มึงเคยเป็นหรอวะ”

“ไม่บอก สู่รู้พวกมึงอะ ว่าแต่แล้วมีอาการอื่นอีกไหมนอกจากใจเต้นแรงอะ”

“กูก็ไม่แน่ใจวะ กูไม่เคยอะ”

“มึงไม่เคยอะไรกันต์ ไหนพูดซิ” สวยมันถามห่าอะไรก็ไม่รู้

“อิมหมดยัง ไปกลับพรุ่งนี้มีเรียน” แล้วเราทุกคนก็เช็คบิล เดินทางกลับที่พักอย่างสวัสดิภาพ

เช้าวันเปิดเรียน วันนี้ก็เรียนเเละกินตลอดทั้งอาทิตย์ แต่จะมีสะดุดก็วันพุธแหละครับ ไปกินข้าวกันเจอกับพวกน้องๆให้ทายว่าใคร ก็พวกน้ำเอก ผมจะเล่าให้ฟัง

“สวัสดีครับพี่สาว พี่ม้วน พี่ทอช และพี่ พี่อะไรวะน้ำน่าน”

“กันต์” นั้น เอาอีกแล้วเรียกชื่อกูไม่มีคำนำหน้าอีกแล้ว

“เออ ดีีๆ กินข้าวเสร็จเเล้วหรอ”ม้วนชวนน้องๆคุย

“ยังพี่ ไปกินด้วยกันไหมอะ”

“เออไปดิ กำลังหาหลุมลงพอดีเลยเนี้ย แล้วพวกเอ็งนั่งตรงไหน”

“น้ำน่าน มึงพาพี่ๆไปนั้งไป มึงกินไรเดี๋ยวก็ซื้อไปให้”

“กูเอาหมูทอดกระเทียม” “แล้วพี่ๆเอาไรไหมครับ ผมจะได้ซื้อทีเดียวเลยครับ”

“ไม่เป็นไรน้องเดี๋ยวพี่เอาของไปไว้เเล้วไปเลือกเอง” แล้วพวกเราก็เอาของไปวางไว้โต๊ะเดียวกับน้องๆ หลังจากนั้นก็ออกไปหาอะไรทานกันปล่อยให้น้ำน่านนั่งเฝ้าโต๊ะไป

ผมเดินวนไปสามรอบ มาตกลงปลงใจกับข้าวมันไก่ครับ พอได้ข้าวกับน้ำเปล่าไม่เย็นก็กลับมาโต๊ะ ซึ่งทุกคนมาพร้อมหน้า จะมีมาเพิ่มก็สาวสวยที่นั่งอยู่ด้านข้างน้ำน่านครับ สนิทกันเชียว ไม่ยกมือสวักดีรุ่นพี่ด้วย ชิชะ

“โหยกันต์ มึงนี่มันเลือกนานทุกที เป็นไง วันนี้ได้ไรมากิน” ม้วนมันถามเนื่องจากผมนั่งข้างๆมันครับ เพราะที่นั่งตัวเองข้างน้ำน่านโดนยึด หงุดหงิด

“อืม…..” แล้วก็เงียบซิครับ รีบๆกินรีบๆกลับไปเรียน

“พีี่กันต์มาพอดีเลย ผมมีคนมาแนะนำครับ นี่คะนิ้งครับ ที่เจอกันตอนไปดูหนัง”

“อืม….” มึงจะบอกกูทำไม กูไม่ได้อยากรู้

“น้องคะนิ้งดูสนิทกับน้องๆกลุ่มนี้ดีนะ พี่สวยว่า”

“ก็สนิทนะค่ะพี่ แต่สนิทมากๆก็น้ำน่าน ใช่ไหมน้ำน่าน”

“ครับ ๆ พอใจไหมนิ้ง” แหมพวกมึงก็ตามใจกันเข้าไปชิปหาย

เคร้ง “อุ้ยโทษๆ ขอโทษน้องๆด้วย พอดีไอ้ม้วนมันโดนมือ ไงพี่เอาจานไปเก็บไปเรียนก่อนนะ พวกมึงกินไปก่อน กูอิ่มละ”แล้วผมก็รีบออกจากโรงอาหารมาเลย คือไม่ชอบอารมแบบนี้ กูเป็นอะไร

หลังจากกันต์เดินออกจากโรงอาหาร

“ทำไมพี่กันต์เขาจะรีบไปไหนอะพี่ม้วน” น้ำเอกถามขึ้น

“สงสัยจะรีบไปดูหมามันละมั้ง เลี้ยงไวนานละ ที่ร้านหน้ามออะ”

“ออ แบบนี้นี่เอง ใช่หมาแม่ลูก ตรงใต้สะพานปะพี่”

“เยส มันช่วยไว้ตอนน้ำท่วมอะ”

“ออ มันเป็นแบบนี้นี่เอง ว่าแต่มึงจะแผ่รังสีโหดร้ายเพื่อไรเนี้ยน้ำน่าน กูกลัว ”

“เปล่า”แล้วก็นิ่งไปแต่สายตายังมองไปที่ทางเข้าอยู่ ทุกคนจึงหันไปมองตาม เป็นภาพที่กันต์กำลังโดนลูบหัวจากพี่ปีสามที่เป็นเดือน

“ออ นั้นพี่มอส เดือนปี 3 นะ รักมันจัด ตามใจสุดๆอะ” ทองม้วนแก้ไขความข้องใจให้น้องๆ

“รักเลยหรอพี่” น้ำเอกถามออกมาเสียงหลง

“จะหาว่าโม้เพื่อนนะเว้ย คนตามจีบมันเยอะมาก ทั้งชายทั้งหญิง แต่มันมึนของมันไปวันๆอะ ขนาดพี่มอสเขาชัดเจนขนาดนี้นะ มันยังตีมึนใส่เขาอะ ไม่รู้ว่าโง่ รึไม่สนใจโลก” สวยกล่าวสนับสนุนทองม้วน

“เออ รีบกินเถอะพวกมึง จะได้ไปเรียน”

หน้าโรงอาหาร

“กันต์ จะไปไหน ทำไมหน้าเป็นงี้อะ”

“ไม่มีไรพี่ จะไปล้างหน้า พริกเข้าตาอะ”

“ไหน พี่ดูดิ……อืม ก็ไม่มีนี่”

“ไงกันต์ไปก่อนพี่ เจอกัน” แล้วพี่มอสก็ยกมือขึ้นลูปหัวผมก่อนจากกัน

ในห้องน้ำแถวๆตึกเรียน เสียงไลน์เด้งอย่างกับเจ้าเข้า

ม้วนเอง“อยู่ไหนๆๆๆๆๆๆๆๆ”

สาวหล่อ “มึงสิงอยู่ที่ใด น้อนกันต์”

Tos “ไหน”

ม้วนเอง“อยู่ไหนๆๆๆๆๆๆๆๆ”

สาวหล่อ “มึงสิงอยู่ที่ใด น้อนกันต์”

Tos “ไหน”

และข้อความแบบนี้อีกมากมาย

กันต์เอง “อยู่ห้องน้ำตึกคอม”

ม้วนเอง “เครรอนั้นเดี๋ยวไปหา”

รอแปปเดียวทุกคนก็มา พวกเราเลยออกจากห้องน้ำไปหาที่นั่งคุยกันเพื่อรอเรียนในช่วงบ่าย

“มึงเป็นอะไร”

“เป็นอะไร ไม่มี”

“กูว่ามึงอาการแปลกๆ”

แปลกตรงไหน มั่วมากสวย"

“มั่วห่าไร ปกตินะแดกเรียบเที่ยงเนี้ย นี่กินแปปเดียวออกมาเลย”

“หรอวะ ก็กูบอกแล้วว่าอิ่ม มีธุระ”

“มึงรู้ปะน้องๆหน้าเสียหมดเลย”

“เอ้า….ก็ไม่ได้ทำไรใครเลยนะ กูออกมาของกู กูก็บอกว่ามีธุระ”

“พวกมึงคิดมากไปแล้ว ไม่มีไรหรอกเชื่อกู”

“แต่กูว่ามึงมีวะกันต์” อยู่ๆทอชมันก็พูดขัดสวยกับทองม้วน

“ยังไง ไหนมึงว่ามา”

“กูว่ามึงอาจตกหลุมรักแรกพบ จริงๆวะงานนี้ ขนาดไม่รู้ตัวยังหึงเขาขนาดนี้เลยนะมึง”

“เออ จริงของทอชวะ”ทองม้วนเสริม

“ตรงไหนที่มึงพูดว่ากูหึง”

“มึงจำครั้งที่เราไปดูหนังแล้วเจอน้องน้ำน่านกับน้องคะนิ้งได้ไหม มึงก็อารมเสียหงุดหงิด แล้วมาวันนี้ก็เป็นอีก โดยมึงไม่ได้พูดเรื่องใจเต้นแรงเวลาเจอมันเลย แต่เวลาที่มึงเจอมันกับน้ำเอกหรือเพื่อนของมัน มึงก็เอาแต่พูดว่าจะเป็นลม ใจเต้นเเรง”

“เออ จริงของไอ้ทอชมันวะ รึมึงว่าไงม้วน” สวยแสดงความคิดเห็นกับทอชออกมาและหันไปถามความเห็นทองม้วน

“เออ ใช่จริงๆด้วย” หรือว่าพวกมันจะพูดถูก แล้วผมเป็นอะไร พวกคุณว่าไงครับ




 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด