[FEEL GOOD,PWP] UZUI (薄い) ทางเดิน(2) [28/04/64]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [FEEL GOOD,PWP] UZUI (薄い) ทางเดิน(2) [28/04/64]  (อ่าน 957 ครั้ง)

ออฟไลน์ teatimes

  • ไม่อยากให้เปลี่ยน...... เพราะแค่นี้ก็ดีพอแล้ว
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-1
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************


แนะนำเรื่อง


AYA คือแบรนด์ชุดชั้นหญิง ที่ก่อตั้งขึ้นโดยศิลปินลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น และเพิ่งเปิดตัวบน Patreon เมื่อสองปีก่อน

UZUI คือแบรนด์ลูกของ AYA แบรนด์ชุดชั้นในชาย ที่ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อใส่นอน



" ไม่คิดจริงๆ ว่าจะได้เจอพี่อีกที่นี่"

ณธีร์ที่อยู่ในชุดเสื้อคลุมเองก็รู้สึกแปลกใจ

" พี่ก็ไม่คิดเหมือนกัน ไหนว่าเราไปเรียนต่อเมืองนอก"

เด็กหนุ่มยิ้มเมื่อได้ยินคำถาม เขาตอบกลับ

" ไปมาแล้ว กลับมาแล้วครับ เกือบสองปีนะ ที่เราไม่ได้เจอกัน "

" อืม"


เด็กหนุ่มกวาดตามองทีมงานรอบตัว พอเห็นว่าไม่มีใครสนใจ ต่างคนต่างทำงานของตัวเอง เขาจึงโน้มตัวเข้าไปใกล้คนผิวขาวจัดแล้วกระซิบเบาๆ พอให้ได้ยินกันสองคนว่า

" ถึงจะไม่มีในบท แต่ครั้งนี้อย่าลืมเรียก 'ผัว' นะครับ ครั้งนี้ไม่ใส่ถุงยางด้วย ผมจะได้เป็นผัวพี่จริงๆ แล้ว"

--------------------------------------------------------------------





#UZUI นิยายฟีลกู๊ดใสๆ ไม่น่ามีดราม่า เรท 20 + ตัวเอกเป็นดาราหน้ากล้องตัวหลักของ UZUI แบนรน์ลูกของ AYA ฉากอาจไม่มีทุกตอน อย่าคาดหวังเยอะ แค่กๆๆ  =,.=







Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-04-2022 09:30:34 โดย teatimes »

ออฟไลน์ teatimes

  • ไม่อยากให้เปลี่ยน...... เพราะแค่นี้ก็ดีพอแล้ว
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-1
Re: [FEEL GOOD,PWP] UZUI (薄い) EP.1 [11/04/64]
«ตอบ #1 เมื่อ11-04-2022 23:11:55 »

ตอนที่ 1

WARNING : CROSSDRESS, REVERSE, DIRTY TALK



AYA คือแบรนด์ชุดชั้นหญิง ที่ก่อตั้งโดยศิลปินลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น และเพิ่งเปิดตัวบน Patreon เมื่อสองปีก่อน


          ด้วยการนำเสนอที่มีเอกลักษณ์ แตกต่างจากแบรนด์ชุดชั้นในทั่วไป รวมถึงคุณภาพและดีไซน์ของสินค้าที่ถูกใจทั้งชายและหญิง ทุกครั้งที่ AYA เปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่ในปริมาณจำกัด เหล่าผู้สนับสนุนจะแห่แย่งกันซื้อจนสินค้าขึ้น Sold out ภายในเวลาสั้นๆ ณธีร์เองก็เป็นหนึ่งในนั้น

          ในตอนแรกณธีร์ยอมรับเลยว่าตัวเองกดสนับสนุนศิลปินหรือก็คือแบรนด์ AYA ก็เพราะ‘คลิปวิดีโอ’ นำเสนอพวกนั้น

          ระดับสมาชิกของ AYA ใน Patreon จะมีอยู่ 4 ระดับ

          ถ้าคุณจ่าย 5$ คุณจะได้ Photo set พื้นฐานของ HANa กับ SuRi สองพรีเซนเตอร์สาว หน้าตาสวยหวานจิ้มลิ้มในคอลเลคชั่นชุดชั้นในชุดใหม่

          ถ้าคุณจ่าย 10$ คุณจะได้ Photo set ของ HANa กับ SuRi ในคอลเลคชั่นชุดชั้นในคอลเลคชั่นใหม่เหมือนกัน แต่ภาพใน Set จะวาบหวามมากขึ้น

          แต่ถ้าคุณจ่าย 30$ นอกจาก Photo set คุณจะมีสิทธิเข้าชม Teaser โฆษณาของ AYA ที่มี HANa หรือ SuRi หรือทั้งสองคนคู่เป็นพรีเซนเตอร์หลักของโฆษณาด้วย

          และถ้าคุณจ่าย 50$ ซึ่งเป็น Full Packages คุณก็ได้รับทั้ง Photo set สิทธิในการดู Teaser และโฆษณาตัวเต็มของ AYA

          มาถึงตรงนี้ทุกคนก็คงพอเดาได้แล้วละนะว่า ‘โฆษณา’ ที่ว่ามันเป็นโฆษณาแบบไหนกันแน่

          แต่!

          จุ จุ จุ

          คุณอย่าคิดว่า AYA จะทำโฆษณาโดยเน้นแต่ฉากตั้บ ตั้บ ตั้บ อย่างนั้นแค่อย่างเดียวเชียว

          ถึง AYA จะมีการนำเสนอการขายโดยใช้เรื่องอย่างว่าเป็นจุดขายหลักก็จริง แต่การนำเสนอของ AYA ทุกๆ โฆษณาที่ปล่อยออกมามีความละเลียดละไมและมีอะไรให้น่าค้นหามากกว่าบทละครในหนัง AV ที่เปิดเปลือยตรงๆ และเอาแต่ตั้ม ตั้ม ตั้ม เยอะ

          และสำหรับสมาชิกสุด Exclusive

          ถ้าคุณจ่าย 100$ ซึ่งเป็น Exclusive Packages นอกจาก Full set packages คุณยังจะได้รับสิทธิ์ชิงโชครับ ชุดชั้นในที่ HAna หรือ SuRi ใส่ตอนแสดงโฆษณาด้วย (แน่นอนว่าซักแล้ว)

          ณธีร์เคยเป็นผู้สนับสนุนที่ยอมจ่ายเงิน 100$ เพื่อลุ้นรับโชคอยู่เดือนหนึ่งเหมือนกัน และเหมือนณธีร์ก็จะใช้โชคที่มีทั้งหมดในชีวิตไปกับการสนับสนุน 100$ ครั้งเดียวครั้งนั้น

          หลังเปิดโฆษณาตัวคอลเลคชั่นใหม่ไปได้สามวัน ขณะนั่งทำงานณธีร์ก็ได้รับ E-mail จาก AYA นอกจากคำขอบคุณอย่างเป็นทางการสำหรับการสนับสนุนผลงาน AYA ยังแนบคลิปๆ หนึ่งมาให้ด้วย ณธีร์เสียบหูฟังเข้ากับแล็บท็อปก่อนเปิดคลิป

          คลิปนั้นคือคลิปของ HANa พรีเซนเตอร์คนโปรดดวงใจของณธีร์ในชุดชั้นในคอลเลคชั่นใหม่ ที่กำลังเขียนการ์ดขอบคุณเขา ด้วยลายมือของตัวเอง



ขอบคุณ คุณณธีร์สำหรับการสนับสนุนกันมาโดยตลอด

รัก
                                                                                             
HANa
 


ข้อความสั้นๆ ที่เขียนบนกระดาษการ์ดสีขาว วางทับบนชุดชั้นใน ในห้องโทนสีอบอุ่นที่มีดนตรีประกอบฉาก ดูคล้ายกับ HANa กำลังเขียนจดหมายถึงคนรัก

          ถ้าไม่ติดว่ากำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องทำงานของเจ้านายและเจ้านายก็นั่งอยู่ด้วย ณธีร์คงหวีดเสียงร้องอย่างฟินจัดไปแล้ว ในตอนนั้นเขาคิดว่าเป็นแค่คลิปขอบคุณผู้สนับสนุนเนื่องในโอกาสพิเศษที่ทุกคน ได้เหมือนกันหมด แต่เปลี่ยนแต่ชื่อเลยไม่ได้คิดอะไร

          การเขียนขอบคุณด้วยลายมือ ถือเป็นการแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจสไตล์ญี่ปุ่นนี่นะ

          ณธีร์รัวเปิดคลิปของ HANa ที่เขียนจดหมายถึงตัวเองซ้ำอยู่หลายรอบ จนถูกเจ้านายเลิกคิ้วมองมาเหมือนกำลังมองคนปัญญาอ่อน ณธีร์เลยรีบเช็ดน้ำลายที่ไหลอยู่ตรงมุมปาก แล้วเข้าสู่โหมดผู้ช่วยท่านประธานคนเก่งอีกครั้ง

          และหลังจากฟังคลิปซ้ำๆ จนแทบจะฮัมทำนองเพลงประกอบฉากได้ภายในไม่เวลากี่นาที ณธีร์ถึงได้มีอารมณ์อ่านข้อความที่แนบอยู่ตรงใต้คลิป

          กรุณาตอบกลับชื่อที่อยู่มาที่ Email xxxx@XXXXX เพื่อรับของขวัญพิเศษจาก ‘HANa’ และขอบคุณอีกครั้งที่สนับสนุนกัน

           ด้วยความจริงใจ

           AYA



          อ้ากกกกกกก!!!!!

          ณธีร์จำได้เลยว่าตอนนั้นณธีร์ตะโกนออกมาจนเจ้านายที่นั่งอ่านเอกสารอยู่สะดุ้ง ณธีร์เอาสองมือปิดหน้า เอาหัวซุกคอม ทั้งหน้าทั้งตัวแดงเถือกราวกับกุ้งต้ม

          เจ้านายที่มองมา พอเห็นณธีร์ตัวแดง ฝังหน้าไว้หลังคอม ถึงจะรู้ว่าผู้ช่วยของตัวเองกำลังแอบทำอย่างอื่นอยู่นอกเหนือจากงานที่สั่ง แต่ด้วยความที่ทั้งสองคนทำงานด้วยกันมานานหลายปี ถึงจะยังไม่สนิทกันจนก้าวผ่านคำว่าเจ้านายกับลูกน้อง แต่รชตก็เห็นณธีร์คล้ายเป็นเพื่อนของตนคนหนึ่ง หลังจากหายตกใจเพราะเสียงตะโกน เขาจึงวางปากกาที่กำลังจรดลงบนเอกสารลงแล้วถามออกไปด้วยความห่วงใยว่า
         
          “คุณธีร์ คุณอยากให้ผมพาคุณไปหมอไหม”

          ถ้าผมใช้งานคุณหนักไปจนคุณกลายเป็นคนบ้า ผมพาคุณไปหาหมอได้นะ

          ณธีร์เงยหน้าขึ้นมาจากแล็ปท็อป ตอบกลับเจ้านายด้วยเสียงสั่นเครือพร้อมใช้ผ้าเช็ดหน้าซับน้ำตาตัวเองไปด้วยว่า

          “ไม่เป็นไรครับท่านประธาน ผมแค่กำลังมีความรัก”

          รชตมุมปากกระตุก

          หลังจากพิมพ์ชื่อที่อยู่ตอบกลับไปยัง E-Mail ที่ระบุมาอย่างรวดเร็ว ณธีร์ก็กลับมาเป็น คุณธีร์ ผู้ช่วยมากความสามารถอีกครั้ง เขาดันแว่วตัดแสงของตัวเองเข้าที่เดิม ใบหน้าขาวผ่อง อย่างคนที่ดูแลตัวเองดีจากการออกกำลังกาย กินอาหารเสริม เข้าคลินิกเสริมความงาม ยิ้มมองท่านประธานที่มุมปากยังกระตุกไม่เลิก

          ณธีร์สั่งพิมพ์เอกสารที่เจ้านายต้องการก่อนหน้า หยิบมันออกมาจากเครื่องพิมพ์ แล้วเดินเอาไปให้ท่านประธานที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ

          “สำเนาเอกสารสัญญาที่ฝ่ายกฎหมายกับฝ่ายการตลาดร่างขึ้นมาใหม่ครับ ผมอ่านดูแล้วมีจุดที่ยังสามารถแก้เพื่อเพิ่มเงื่อนไขได้อีกหลายจุด แต่ท่านประธานลองอ่านอันที่พวกเขาแก้กันก่อน ส่วนข้อที่ผมเห็นควรว่าควรเพิ่มอยู่ในกระดาษอีกแผ่นนะครับ”

          รชตรับกระดาษไม่กี่แผ่นนั้นมา

          ถ้าไม่นับว่าบางทีผู้ช่วยคนนี้ก็มีมุมปัญญาอ่อนๆ อยู่… หมายถึงมุมที่เป็นตัวของตัวเองอยู่ คุณธีร์คนนี้ก็นับว่าเป็นผู้ช่วยมากความสามารถที่มีทุกอย่างเพียบพร้อม ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตาหรือมันสมอง

          ด้วยส่วนสูง 180 เซนต์ ผิวขาวจัด (จากการอัดวิตามิน) แขนขายาว หุ่นเฟิร์มแต่ดูแบบบาง หน้าตาท่าทางเหมือนนักร้องไอดอลของเกาหลี ไม่ก็นายเอกนิยายฝั่งเคะถ้าคุณธีร์คนนี้อยากเป็นดาราหรือนักร้องก็ไม่ใช่เรื่องยาก โชคดีที่อีกฝ่ายไม่สนใจงานแสดง…

          ก็ไม่หรอก ถ้าพิจารณาจากมุมปัญญา… จากความเป็นตัวของตัวเอง คุณธีร์คนนี้ก็ไม่เหมาะที่จะเป็นดาราหรอก

          รชตเกี่ยวผมตรงดำยาวที่ปรกข้างแก้มอยู่ทัดข้างหูของตัวเอง เล็บสี Goldie red ของ Gucci สะท้อนแสงไฟแวววาว รับกับผ้าพันคอสีขาวผืนบางของชาเนล กับชุดสูทสั่งตัดสไตล์ Working Woman ของวาเลนติโน รชตมีรสนิยมชอบแต่งหญิง เขาไม่ใช่ตุ๊ดหรือกะเทย และก็ไม่ได้อยากเป็นด้วย เขาแค่ชอบเห็นตัวเองในชุดผู้หญิง ชอบเวลาที่ได้ใช้เครื่องสำอางปรับโครงหน้าหล่อเหลาให้ดูสวยเหมือนผู้หญิงมากขึ้น รวมถึงชอบเวลาที่ตนเองเป็นจุดสนใจท่ามกลางฝูงชน ให้ผู้คนได้กระซิบกระซาบถกเถียงกันว่า คุณที่ยืนอยู่นี่เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย

          รชตกวาดตาอ่านเอกสารชุดใหม่ที่เพิ่งได้มาคร่าวๆ ดวงตาคมปลาบที่ถูกข่มซ่อนประกายด้วยความตั้งใจของอายแชร์โด้กับอายไลเนอร์กวาดผ่านตัวอักษรอย่างรวดเร็ว พออ่านจบก็ส่งเอกสารคืนกลับไป

          “เงื่อนไขเพิ่มเติมที่คุณเสนอมาน่าสนใจ คุณลงไปคุยกับฝ่ายการตลาดกับฝ่ายกฎหมายอีกที ถ้าสามารถเพิ่มไขเข้าไปได้โดยไม่มีปัญหาอะไรก็ร่างสัญญาฉบับสมบูรณ์มาให้ผมอีกรอบ พรุ่งนี้นัดประชุมกับพวกเขาตอนสิบโมงเพื่อปรับแก้กันครั้งสุดท้าย หลังเที่ยงผมมีนัด ให้พวกเขาทบทวนสัญญาอย่างรอบคอบ ผมจะได้เซนต์อนุมัติสัญญาฉบับนี้สักที”

          “ครับท่านประธาน” ณธีร์ยิ้มรับด้วยรอยยิ้มการค้าก่อนรับเอกสารคืนกลับมา ยืนนิ่งเพื่อฟังท่านประธานพูดต่อ

          “ถ้าคุณคุยกับพวกเขาเสร็จก็กลับบ้านได้เลย วันนี้ไม่มีอะไรแล้ว ตอนเย็นผมให้แยมส่งกลับบ้านได้”

          นี่สิประโยคที่รอคอย ณธีร์ฉีกยิ้มกว้างเอ่ยขอบคุณครับท่านประธานด้วยน้ำเสียงที่ยิ่งกว่าจริงใจส่งกลับไป จนได้ค้อนงามๆ จากสายตาของท่านประธานคนสวยตอกกลับมาหนึ่งดอก

          ณธีร์ทำงานกับท่านประธานคนสวยที่ชอบแต่งหญิงคนนี้มานานหลายปี และท่านประธานคนสวยก็ไม่คิดปกปิดรสนิยมตัวเองด้วย นอกจากตอนสัมภาษณ์งานแบบตัวต่อตัวในครั้งแรก ในเวลาทำงานที่ไม่ต้องออกไปเจอกับลูกค้าหรือคู่ค้า คุณรชตคนนี้ก็มักอยู่ในชุดผู้หญิงตลอด

          ณธีร์ไม่ได้รังเกียจหรือแอบรับไม่ได้แต่อย่างใด ในฐานะเกย์คนหนึ่งที่ไม่คิดปกปิดรสนิยมตัวเองเหมือนกัน ณธีร์คิดว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นปกติมาก ตราบเท่าที่เราไม่ได้ไปทำร้ายใคร (แม้รสนิยมของเรามักจะไปหนักอยู่บนหัวคนอื่น) ใครอยากเป็นอะไรแบบไหน ชอบทำอะไรก็ทำไป ชีวิตเกิดมามีชีวิตเดียว เพราะงั้นจงใช้ให้คุ้ม

          แต่ถ้าเพื่อใครเอ๊ะ เอะใจสงสัยว่าเขาเป็นเกย์แต่ทำไมชอบ HANa ที่เป็นผู้หญิง

          ไม่มีใครกำหนดสักหน่อยว่าเกย์จะต้องมีอารมณ์กับผู้ชายเท่านั้น

          มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ชอบดูอะไรที่มันเจริญหูเจริญตา ณธีร์มีอารมณ์ได้กับทั้งผู้หญิงและผู้ชาย แต่ถ้าต้องทำอะไรกันณธีร์จะแข็งได้เฉพาะกับผู้ชายเท่านั้น

          ณธีร์รู้รสนิยมความชอบของตัวเองตั้งแต่อายุสิบสี่ สมัยเรียนเขาแอบมองผู้ชายหุ่นล่ำ แต่ถ้าให้จีบ เขาจะเลือกจีบผู้หญิงสวยท่าทางน่าทะนุถนอม

          พอโตมา หลังจากทำงานไต่เต้าจนมีเงินเก็บระดับหนึ่ง เพื่อพิสูจน์รสนิยมทางเพศของตัวเองและเพื่อเปิดซิง ณธีร์จึงเอาเงินเก็บก้อนใหญ่ไปหิ้วเด็กมีระดับมาสองคน คนหนึ่งเป็นผู้หญิงสวยมากประสบการณ์ อีกคนเป็นเด็กหนุ่มที่ได้ทั้งรุกและรับ

          วันแรกณธีร์นัดเจอกับหญิงสาวก่อนที่โรงแรม ตอนเจอกันณธีร์บอกไปตามความเป็นจริงว่า ตัวเองชอบผู้ชาย แค่อยากลองนอนกับผู้หญิงเพื่อที่จะดูว่าตัวเองจะตื่นตัวหรือเปล่า

          ปรากฏ…

          หลังจากอยู่ร่วมห้องกันกว่าหนึ่งชั่วโมง ณธีร์ที่ตัวเปล่าเปลือย กับสาวสวยหุ่นไฉไลที่อายุมากกว่า ต่างฝ่ายต่างก็ได้แต่มองหน้ากันตาปริบๆ ก่อนเป็นฝั่งสาวเจ้าที่หัวเราะออกมาอย่างเอ็นดู ลูบหัวณธีร์ที่ห่อ ‘เหี่ยว’ ไปทุกส่วนของร่างกายตั้งแต่ถอดเสื้อ พลางพูดปลอบว่า

          “ดีแล้วที่มาเจอพี่ก่อน ถ้าเป็นคนอื่นโดนล้อแย่”

          พี่ก็กำลังล้อผมอยู่ไม่ใช่เรอะ!

          ตอนนั้นณธีร์เพิ่งอายุยี่สิบสี่ ยังไม่ได้ทำงานกับเจ้านายคนปัจจุบัน ถือว่ายังเด็กจริงๆ ถ้าเทียบกับคนมากประสบการณ์ที่นั่งอยู่ตรงหน้า

          ณธีร์ในวัยใสหน้าตาบูดบึ้ง ไม่ได้ปัดมือที่ลูบหัวอยู่ออก แค่เบ้ปากแล้วตอบกลับไป

          “ผมบอกแล้ว ผมแค่อยากรู้ว่าผมจะทำกับผู้หญิงได้ไหม”

          พี่ผู้หญิงคนนั้นยิ่งยิ้มเอ็นดู เธอไม่ได้พูดอะไรต่อ แค่ขอตัวใส่เสื้อผ้า

          “พี่คิดเงินเราครึ่งหนึ่งแล้วกัน ถือว่าเป็นค่าขึ้นครู อย่างน้อยพี่ก็ทำให้เรารู้แหละว่าตัวเองไม่ไหวจริงๆ “สาวเจ้าขยิบตา คืนเงินครึ่งกลับมาให้ณธีร์ที่ใส่ซองเตรียมไว้อยู่แล้ว

          ณธีร์พรูลมหายใจ ไม่ใช่โล่งอกที่ได้เงินคืน แต่ดีใจที่อย่างน้อยก็ได้รู้แน่ชัดว่าตัวเองไม่สามารถทำกับผู้หญิงตัวเป็นๆ ได้



----------------------------------------


TALK :: พรุ่งนี้มาต่อตอนที่เหลือ 
Spoil Alert :: พรุ่งนี้มี... แค่กๆๆๆ =.,=


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-04-2022 10:04:15 โดย teatimes »

ออฟไลน์ teatimes

  • ไม่อยากให้เปลี่ยน...... เพราะแค่นี้ก็ดีพอแล้ว
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-1
Re: [FEEL GOOD,PWP] UZUI (薄い) EP.2 [12/04/64]
«ตอบ #2 เมื่อ12-04-2022 18:37:10 »

ตอนที่ 2

WARNING : CROSSDRESS, REVERSE, DIRTY TALK


          วันถัดมา ณธีร์นัดกับชายหนุ่มอายุน้อยกว่ามาเจอกันที่โรงแรมเดิม ตอนที่เลือกหิ้วเด็กคนนี้มาณธีร์ยอมรับว่าตัวเองแข็งโป๊กตั้งแต่ตอนได้คุยต่อรองราคากันแล้ว

          เด็กหนุ่มหน้าตาดี ตัวสูง สีผิวไม่ขาวไม่คล้ำเกินไป มีกล้ามแต่ไม่ใช่กล้ามปู ดูก็รู้ว่ามีเทรนเนอร์ฝีมือดีดูแล กล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างกายเลยดูพอเหมาะพอเจาะขนาดนี้

          เพราะถูกใจตั้งแต่แรกพบ พอเจอกัน ก็ไม่ต้องอารัมภบทมากพิธี หลังจากทักทายกันเด็กหนุ่มคนนั้นก็ถามว่า

          “พี่จะทำก่อนหรือให้ผมทำก่อน”

          ณธีร์ผู้ซึ่งไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนเลยจึงตอบไปว่า

          “พี่จะให้เราทำก่อน แต่พี่อยากให้เราสอนพี่ตอนเตรียมตัวด้วย ไม่ต้องห่วงพี่เตรียมตัวมาส่วนหนึ่งแล้ว แค่อยากรู้ว่ามันเหมือนกับที่เราทำหรือเปล่า”

          คิดแล้วก็หน้าแดง และตอนนั้นณธีร์ก็หน้าแดงอยู่จริงๆ ด้วย ถ้าว่ากันด้วยเรื่องทฤษฎี ถ้าในมหาลัยมีวิชาว่าด้วยเรื่องการเตรียมตัวและการประกอบกิจกรรมอย่างว่า ณธีร์ต้องได้ AAA+ อย่างไม่ต้องสงสัย

          ส่วนทางปฏิบัตินั้น…

          “ได้สิครับ เริ่มกันเลยเถอะ ตอนบ่ายผมมีติวกับเพื่อนอีก”

          เด็กที่ณธีร์หิ้วมาเป็นเด็กมหาลัยของจริงมีบัตรนักศึกษายืนยันตัวตนไม่ใช่อีแอบ (อ้าง) และมีดีกรีเป็นรองเดือนมหาวิทยาลัยด้วย

          ณธีร์เดินตามเด็กคนนั้นเข้าไปในห้องน้ำ จากนั้นก็เริ่มถกกันด้วยทฤษฎี ‘การทำความสะอาดที่ถูกต้อง’ ตามต่อด้วยภาคปฏิบัติ ก่อนจะจบลงบนเตียงที่ต่างฝ่ายต่างเหงื่อไหลไคลย้อย

          “พี่ขาวจัง ตัวแดงเถือกเลย ชอบที่ผมทำอยู่ไหมครับ” เด็กคนนั้นถามระหว่างที่ขยับโยก

          เพราะมีการเตรียมตัวมาอย่างถูกต้อง ถึงจะเป็นครั้งแรก แต่ก็ไม่เจ็บเท่าไหร่ ณธีร์ที่นอนถ่างขาอยู่กลั้วหัวเราะ มองเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ท่วงท่าเจนจัดที่กำลังขยับตัวอยู่ตรงหว่างขาของตัวเอง

          ท้องน้อยเสียวปลาบ รูตรงก้นขมิบแน่น ส่วนหน้าที่ได้รับการเล้าโลมอยู่ตลอดคายเมือกใสๆ ออกมาจนเจิ่งนอง ณธีร์ครางออกมาเบาๆ

          “ชอบสิ เรา เก่งจัง…” ณธีร์ตอบพลางเชิดหน้าขึ้น ริมฝีปากสีแดงสดจากการถูกจูบเปล่งเสียงคราง

          “งั้นผมแรงขึ้นอีกหน่อยได้ไหม ผมรู้ว่าเราคุยกันแล้วว่า ‘พี่น่าจะชอบแบบเบาๆ’ แต่ข้างล่างของพี่แน่นมาก บีบถี่มากด้วย ถ้าช้าแบบนี้ ผมกลัวว่าตัวเองจะเสร็จก่อนพี่จะเสร็จ”

          ในตอนนั้นณธีร์อยากบอกไปว่าจะเสร็จก็เสร็จไปสิ แต่พอคิดถึงว่าปกติเด็กหิ้วระดับมืออาชีพส่วนมากมักให้ลูกค้าเสร็จก่อนเพื่อนับน้ำ บวกกับ จากเท่าที่พูดคุยกันเด็กคนนี้ก็มีความถือตัวใน ‘วัยหนุ่ม’ ของตัวเองไม่น้อย

          ดังนั้นไม่ว่าคำที่บอกว่า ข้างล่างของพี่แน่นจัง หรือคำที่บอกว่า พี่บีบถี่มาก จะเป็นจริงหรือแค่พูดเพื่อเอาใจลูกค้า แต่ณธีร์ก็ยอมพยักหน้าตกลง พร้อมกับแกล้งบีบส่วนล่างแรงๆ จนเด็กที่อยู่ด้านบนส่งเสียงคำราม

          “เดี๋ยวเถอะ”

          เด็กนั่นคำรามทีเล่นทีจริง แต่ดวงตาฉายแววอันตราย ก่อนขยับส่วนล่างเร็วขึ้น จนณธีร์หัวสั่นหัวคลอน พอเห็นว่าณธีร์ไม่มีท่าทีว่าเจ็บจากการเพิ่มความเร็ว อีกฝ่ายก็คว้าหมอนมา ยกก้นของณธีร์สูงขึ้น สอดหมอนรองไว้ใต้ก้นณธีร์ ก่อนใช้ลำตัวดันขาสองข้างของณธีร์ให้แนบอก

          เด็กหนุ่มที่คร่อมอยู่บนตัวณธีร์โน้มตัวลงมาใกล้ กระแทกช่วงล่างลงมาไม่หยุดก่อนกระซิบเสียงขู่

          “ผมจะเอาพี่จนพี่ขมิบต่อไม่ไหวเลย”

          และหลังจากนั้นนอกจากส่งเสียงคราง ณธีร์ก็ไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นแล้ว

          เด็กนั่นทั้งขยับเข้าออกทั้งส่ายควง พอเจอจุดที่ทำให้ณธีร์รู้สึกดีก็เอาแต่ย้ำตรงจุดนั้น

          ณธีร์หวีดเสียงคราง

          “พอ… พอ อ๊าาาา ไม่ไหวแล้ว!!!”

          “อยากเสร็จจากข้างหลังไหมครับ แต่ผมไม่ให้พี่เสร็จหรอก ลองขมิบแบบเมื่อครู่อีกสิครับ ถ้าพี่ทำผมแตกได้ ผมจะให้พี่ไป” เด็กหนุ่มที่ขยับโยกอยู่บนตัวณธีร์พูดเสียงกลั้วหัวเราะ คำพูดคำจาฟังดูน่ารัก แต่ถ้าเทียบกับเสียงที่ดัง ป้าบ ป้าบ ป้าบ อยู่นี่คนละเรื่องกันเลย

          “หื้ม ไหนครับคนเก่ง เมื่อกี้ยังตอดไหวอยู่เลยนี่ ทำไมตอนนี้ไม่มีแรงแล้ว พี่ครางแล้วเสียงเพราะจัง ผมให้เซอร์วิสพิเศษดีไหม”

          ยังไม่ทันที่ณธีร์จะได้ตอบ เด็กหนุ่มก็จับณธีร์ที่นอนหงายอยู่พลิกคว่ำ ส่วนล่างที่สอดประสานกันอยู่ไม่หลุดออก ณธีร์เสียววาบจนแทบถึงจุดสุดยอด แต่เด็กหนุ่มไม่ยอมให้ณธีร์ถึงได้โดยง่าย เขาคว้าตัวณธีร์ขึ้นให้นั่งหลังพิงตัวเอง ส่วนล่างลดความเร็วลงเปลี่ยนเป็นคว้านอย่างเชื่องช้า ณธีร์หอบหายใจหนัก

          “เรียกผัวหน่อยสิครับ ปกติถ้าจะเรียกแบบนี้ผมคิดแพงนะ แต่ถ้าพี่เรียกผมจะปล่อยให้พี่ไป แถมลดให้อีกยี่สิบเปอร์เซ็นต์” เหมือนเสียงซาตานดังกระซิบข้างหู ณธีร์เม้มปากแน่น

          ปกติณธีร์เป็นคนพูดง่ายคุยง่าย แต่เวลาถูกบังคับหรือรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกรังแก ณธีร์จะกลายร่างจากคนคุยง่ายเป็นคนดื้อเงียบ

          เด็กหนุ่มกำลังที่นั่งซ้อนหลังณธีร์ เลื่อนสองมือมาคลึงเคล้นหน้าอก ถึงเขาจะเพิ่งได้คุยกับพี่ที่ซื้อเขามาคนนี้ได้แค่กี่คำ แต่ดูปราดเดียวก็รู้ว่าพี่คนนี้เป็นคนดื้อเงียบ

          เด็กหนุ่มขย้ำหน้าอกคนตัวขาวจนเป็นก้อน บีบยอดอกที่ทั้งแข็งทั้งตั้งชันจนอีกอีกฝ่ายหวีดเสียงทั้งที่ยังปิดปาก

          เพราะเป็นเด็กขายที่มีประสบการณ์โชกโชนทั้งยังเป็นมืออาชีพ เขารู้ว่าควรทำอย่างไรลูกค้าถึงจะรู้สึกดีจนอยากซื้อบริการเขาต่อ และรู้ว่าทำได้ถึงจุดไหนถึงจะไม่ล้ำเส้นของลูกค้า

          “พี่ครับ… “เด็กหนุ่มปรับน้ำเสียงตัวเองจากหยอกล้อให้กลายเป็นออดอ้อน เขาจับคางคนตัวขาวที่บัดนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงเถือกให้หันมาจูบปากตัวเอง

          “เรียกผมว่าผัวหน่อยนะครับ แล้วผมจะให้พี่ไปนะ หรือพี่จะเปลี่ยนจะมาขย่มผมเพื่อแก้แค้นก็ได้ แต่เรียกผมว่าผัวหน่อย นะ…” เด็กหนุ่มเอ่ยเสียงคลอเคลีย

          ตอนที่ผู้จัดการร้านบอกว่ามีคนอยากออฟเด็กไปเปิดซิงคู่กับหาโพของตัวเอง ตอนนั้นเขายังกึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อ มีลูกค้าหลายคนชอบแสร้งทำเป็นบริสุทธิ์ เขาไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไรกับการมีอะไรกับรูที่ผ่านเอ็นคนอื่นมาแล้ว แต่ขอล่ะ ช่วยซื่อสัตย์ต่อกันหน่อยเถอะ

          ‘คราวก่อนพี่ก็บอกว่าซิงแล้วเป็นไง ขย่มผมจนผมขาลาก เกือบไปสอบไม่ไหวแล้ว’ เด็กหนุ่มในตอนนั้นส่งเสียงฟึดฟัด

          ‘คราวนี้ซิงจริงๆ ดูปราดเดียวรู้เลย สเป็กแบบที่นายชอบด้วย ไม่เชื่อนายไปลองแอบส่องดูเอง’

          เพราะถูกคะยั้นคะยอบวกกับวันนี้แขกประจำที่นัดไว้ยังไม่มา เขาเลยยอมแอบไปดูหลังม่าน

          และหลังจากที่เห็น เขาถึงกับผิวปากออกมา

          ‘เป็นไง สเป็กนายเลยใช่ไหม’ เสียงพี่ผู้จัดการเอ่ยแซว

          เขากลั้วหัวเราะ ไม่ละสายตาจากภาพตรงหน้า

          ‘ก็สเปคอยู่ แต่พี่บอกว่าเขาอยากหาโพไม่ใช่เหรอ ให้ผมไป เขาก็ไม่ต้องหาโพแล้ว กางขาครางอย่างเดียว’

          ‘ไม่เห็นเป็นไร ท่าทางแบบนั้นยังไงก็เป็นได้แต่รับอยู่แล้ว อีกอย่างนายเองไม่ใช่เหรอที่บ่นว่าเบื่อพวกกร้านโลก อยากได้กระต่ายน้อยตัวขาวๆ ท่าทางนุ่มนิ่มมาฟัดเล่นบนเตียง แล้วคนนี้ก็จ่ายง่ายด้วย เหมือนหาข้อมูลมาแล้วว่าเราทำการค้ายังไง ปกติถ้าไม่ใช่สมาชิกระดับ VIP ไม่มีสิทธิเรียกตัวท็อป เขาเองก็รู้ เขาเลยบอกพี่ว่าเอาไม่ต้องตัวท็อปก็ได้ เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา ขอแค่หน้าตาดีกับลีลาไม่แย่มากก็พอ เขาแค่อยากหาความชอบของตัวเองเท่านั้น ถ้าวันนี้นายไม่มาพี่คงให้เขากับคนอื่น แต่พอนายมา พี่เลยว่านายน่าจะสนใจเขา’

          เด็กหนุ่มที่ยืนอยู่หลังม่านมองกระต่ายน้อยตัวขาวที่หน้าตาเหมือนกระต่ายจอมแสบ ‘สโนว์บอล’ จากเรื่อง the secret life of pets ที่กำลังนั่งอยู่กลางวงล้อฝูงหมาป่าตาไม่กะพริบ

          เพราะเอาแต่ตีหน้าขรึม ตาจ้องแต่แก้วเครื่องดื่ม กระต่ายน้อยขนฟูเลยไม่รู้ตัวเลยว่ามีหลายคนเมียงมองมายังจุดที่ตัวเองนั่ง

          แม้เจ้าตัวจะพยายามเปล่งรัศมีบอกว่า ‘ฉันเคยมาที่แบบนี้จนชินแล้วโว้ย เพราะงั้นอย่ายุ่งกับฉัน ฉันมาเพื่อออฟเด็ก ไม่ได้มาเพื่อถูกหิ้ว’ แต่กับพวกกร้านโลก แค่มองแวบเดียวก็รู้ว่ากระต่ายขาวขนฟูตัวนี้เป็นกระต่ายขาวตัวหอมสะอาดที่ยังไม่เคยได้สัมผัสโลกของผู้ใหญ่ของจริง

          ‘ไง นายจะเอาไหม’

          ‘เอาสิ’ เด็กหนุ่มพูดเสียงต่ำพร่า ได้กินกระต่ายขาวนิสัยอยากรู้อยากเห็นฟรีๆ แถมยังได้เงินอีกทำไมจะไม่เอาล่ะ


         

ออฟไลน์ teatimes

  • ไม่อยากให้เปลี่ยน...... เพราะแค่นี้ก็ดีพอแล้ว
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-1
Re: [FEEL GOOD,PWP] UZUI (薄い) EP.2 [12/04/64]
«ตอบ #3 เมื่อ12-04-2022 18:39:09 »

(ต่อ)


          และหลังจากพูดคุยทักทาย ทำความเข้าใจ ตกลงราคาและความต้องการให้ตรงกันอยู่สองสามประโยค พอถึงวันนัดเขาก็อาบน้ำเสริมหล่อพรมน้ำหอมมาจนตัวหอมฟุ้ง

          หลังจากเข้ามาในห้อง ถึงกระต่ายขนฟูหรือก็คือพี่คนนี้จะพยายามทำท่าเหมือนไม่ได้อายอะไร เรื่องแค่นี้เบๆ ทฤษฎีพี่แน่น อยากเสียซิงเต็มแก่แล้ว เราเริ่มกันเลยดีกว่า!

          แต่หน้าแดงๆ กับแก้มแดงๆ นั่น แค่เห็นก็อยากฟัดให้น้ำแตกทั้งที่ยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้า แต่เพราะไม่อยากให้กระต่ายน้อยจอมอยากรู้อยากเห็นกลัวการมีเซ็กซ์ไปซะก่อนเขาเลยต้องข่มใจ

          แรกเริ่ม เพื่อให้กระต่ายน้อยตายใจ หลังจากเรียนภาคปฏิบัติในหัวข้อการเตรียมตัวและการทำความสะอาดเสร็จ เด็กหนุ่มจึงทำตามข้อตกลงคือ เรียบๆ เรื่อยๆ ไม่เอะอะก็จ้วงแจงๆ ให้เสร็จๆ ไป

          เด็กหนุ่มเริ่มจากเล้าโลมจนกระต่ายขาวขนฟูตัวเปล่าเปลือย ตามต่อด้วยขยับขยายช่องทางอย่างเชื่องช้า จากนั้นก็ค่อยๆ สอดใส่เข้าไปให้ ขยับเข้าออกอย่างเรียบเรื่อยเอาใจจนกระต่ายขาวสบายอารมณ์ เนื้อตัวเปลี่ยนเป็นสีแดงเรื่อ มีเหงื่อซึมผุดออกมาจากหน้าผาก

          และที่บอกว่าช่องทางส่วนล่างของกระต่ายขาวขนฟูทั้งบีบถี่ทั้งคับแน่นนั้นนั่นก็ไม่ใช่คำโกหก

          กระต่ายขนฟูเก่งทฤษฎีตัวนี้ทั้งขยันบีบทั้งขยันตอดรัด แรกๆ อาจจะยังจุดไม่ถูกเลยบีบถี่มั่วซั่ว แต่พอทำเป็นแล้วก็บีบรัดเป็นจังหวะเดียวกับตอนที่เขากำลังถอนออก

          หลังจากที่ปล่อยให้กระต่ายผ่อนคลายอารมณ์ทั้งที่ตัวเองตัวเองอยากกระแทกรูเล็กๆ นี่แรงๆ จนน้ำแตกเต็มทีแล้ว เขาก็ขุดกับดักหลุมเล็กๆ ล่อให้กระต่ายน้อยตกลงมา จากนั้นก็ฟาดเรียบ

          เขาซอยถี่ไม่ยั้งจนกระต่ายน้อยได้แต่ส่งคราง ช่วงล่างบีบเกร็งเพราะความเสียวอยู่ตลอดเวลา จนไม่มีเวลาบีบแกล้ง

          และตอนนี้ เด็กหนุ่มก็กำลังมองมองร่างขาวโพลนที่กำลังควบขี่ท่อนลำของตัวเอง ดูคล้ายกับเจ้าตัวกำลังระบายความแค้นเลยระรัวขี่เขาเสียถี่ยิบ

          เส้นเลือดที่คอของเด็กหนุ่มปูดโปน ความเสียวซ่านทะยานขึ้นสูงเป็นริ้วๆ เขามองท่อนลำเหยียดตรงแข็งขึงของตัวเองผลุบๆ โผล่ๆ เข้าๆ ออกๆ ตรงรูแดงตาเขม็ง หูฟังเสียงส่วนแกนกลางขนาดพอดีตัวของคนที่อยู่ด้านบนตีกระทบหน้าท้องจนเกิดเสียงดังลามก

          เขามองภาพนั้นอยู่พักใหญ่จนกระทั่งทนให้กระต่ายน้อยขี่ตัวเองอยู่ฝ่ายเดียวไม่ไหว ต้องทวนแทงกลับขึ้นไปเป็นครั้งคราว

          “โอย พี่ครับ เรียกผมหน่อย ผมจะแตกแล้ว มะ… พี่ครับ เรียกผัวหน่อยครับ เร็ว ผัวจะแตกแล้ว” เด็กหนุ่มกลั้นเสียงคราง พูดเสียงแหบพร่า สองมือกำผ้าปูที่นอนแน่น พลางฝืนยัดคำว่าเมียจ๋ากลับลงคอทั้งที่จะกำลังจะแตกอยู่รอมร่อ เขารู้ว่ามีผู้ชายหลายคนไม่ชอบคำนี้ ถึงจะเป็นโพรับหรือ bottom แต่ทุกคนล้วนเป็นผู้ชาย ถ้าไม่ใช่คนที่รู้จักกันดีถึงขนาดพูดแหย่กันได้หรือกับลูกค้ากลุ่มเฉพาะที่อนุญาตให้ใช้คำว่าเมีย ส่วนใหญ่คำว่า’ เมีย’ จึงเป็นคำต้องห้าม

          แต่ตอนนี้เขาอยากครางว่าเมียจ๋าจริงๆ แล้วถ้าพี่คนนี้ครางเรียกเขาว่าผัวสักคำ เขาต้องระเบิดทันทีแน่นอน

          ณธีร์ที่ควบขับอยู่บนตัวเด็กน้อยหุ่นล่ำหัวเราะได้ใจ เห็นไหมว่าไอ้ธีร์คนนี้ก็ไม่ใช่ขี้ๆ ถึงจะทำครั้งแรกแต่ก็ทำให้ไอ้เด็กเปรตขี้แกล้งนี่ร้องครางได้

          ณธีร์ที่เหงื่อออกโทรมกายลดความเร็วลง ท่อนเอ็นเกร็งขึงที่อยู่ในก้นขยายอวบจนรับรู้ได้โดยไม่ต้องมีประสบการณ์ว่า ไอ้เด็กเวรนี่กำลังจะแตกจริงๆ อย่างที่ปากพูด

          ณธีร์ตอดรัด บีบช่วงล่างทั้งตอนขยับขึ้นและลง ทำเอาเด็กเวรตาแดงก่ำด้วยราคะ แต่ก็ไม่กล้าสวนช่วงล่างทวนขึ้นมาอีกเพราะกลัวว่าจะน้ำแตกก่อน

          ณธีร์มองภาพนั้นก่อนหัวเราะเสียงแผ่ว โน้มตัวลงไปกระซิบข้างหู

          “อยากให้พี่เรียกเหรอ… “ณธีร์ลากเสียงยานคาง ยกก้นขึ้นก่อนเกร็งก้นแล้วกดลงไปใหม่ช้าๆ ข้างหูได้ยินเสียงครางปนสบถของไอ้แสบที่ดังออกมาไม่เป็นศัพท์

          ณธีร์ไม่ได้หันหน้าไปมองสภาพเด็กน้อยที่รู้จักไอ้ธีร์คนนี้น้อยไปแล้ว เขายังหัวเราะเบาๆ ใช้จมูกไล้ผ่านพวงแก้มเด็กหนุ่มที่เกร็งตัวฝืนอดทนอยู่ไม่ให้น้ำระเบิดออกจากท่อ

          เขายังคงขยับก้นที่เกร็งแน่นของตัวเองขึ้นลงอย่างเชื่องช้า ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงดุจซาตานแบบเดียวกันออกไป

          “งั้น ลอง เรียก พี่ ว่า ผัว แบบที่เราอยากให้พี่เรียกสิ แล้วพี่จะปล่อยให้ไป!”

          ณธีร์แสยะยิ้ม พูดเน้นอย่างชัดถ้อยชัดคำ ก่อนเกร็งก้นแน่นแล้วขยับขึ้นขึ้นจนเกือบหลุดและกดจนมิดแรงๆ หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง

          “อึ๊ก!!”

          ในที่สุดไอ้เด็กเวรก็คำราม ณธีร์รู้สึกถึงแรงดันที่พุ่งปะทุอยู่ในถุงยาง เขารีบคว้าแกนกลางของตัวเองขึ้นมาสาว ใช้เวลาไม่นานณธีร์ก็ตัวกระตุก ส่วนหน้าพ่นน้ำสีขาวขุ่นออกมาเปรอะเปื้อนลอนหน้าท้องได้รูปสวย ในก้นยังรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนเบาๆ

          “โอย… โอย พี่แม่ง…” เด็กหนุ่มสบถท่อนลำยังกระตุกพ่นน้ำออกมาอีกนิด เมื่อกี้แม่งโคตรสุดยอด เกือบตายคารูเลยกู

          ณธีร์หัวเราะเบาๆ เมื่อได้เสียงสบถ หัวใจเต้นเร็วตุบตับ หูได้ยินเสียงวิ้งๆ เขาเอื้อมมือไปหยิบกระดาษทิชชูตรงหัวเตียงมาเช็ดคราบบนหน้าท้องเด็กหนุ่มอย่างใส่ใจ ก่อนหอมแก้มเด็กหนุ่มฟอดใหญ่เป็นรางวัล แล้วทิ้งดิ่งนอนลงด้านข้างเพราะเหนื่อยและรู้สึกดีแทบขาดใจเหมือนกัน

          รอจนทั้งสองคนหายเหนื่อย เด็กหนุ่มก็ตะแคงตัวหันหาณธีร์ เอื้อมมือไปเกาะกุมมือเล็กของคนตัวขาว ถุงยางที่เต็มไปด้วยน้ำสีขาวหนืดยังคาอยู่ส่วนล่าง เขาเล่นนิ้วอีกฝ่ายสักพักก่อนถามออกมา

          “เมื่อกี้โคตรดี พี่จะทำผมต่อเลย หรือไว้เจอกันอีกทีวันหลังดี" เมื่อกี้แม่งโคตรดีจนเขาแทบไม่อยากให้จบแค่วันนี้ แต่ส่วนใหญ่พวกเสียซิงครั้งแรกมักไม่มีแรงต่อยกสอง

          ถึงจะน่าเสียดายเพราะพอผ่านครั้งแรกไป หลังเว้นห่างไปสักระยะมันก็ไม่ค่อยน่าประทับใจเหมือนอย่างวันแรกแล้ว ใจเขาอยากทำต่อเลย แต่ก็ต้องถามความเห็นกับดูความพร้อมของลูกค้าก่อน

          ณธีร์ที่หายเหนื่อยแล้วยอมปล่อยให้เด็กหนุ่มเล่นนิ้วตัวเอง พอพายุอารมณ์ผ่านพ้นไปเขาก็กลับมามีสติอีกครั้ง เมื่อครู่มันดีจริงๆ แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองทำได้ดีพอสมควร แต่เขาก็ไม่รู้ว่าที่เด็กหนุ่มพูดมามัน ‘โคตรดี’ จริงหรือเปล่า เด็กนี่อาจพูดแบบนี้กับลูกค้าทุกคนก็ได้

          “ทำต่อวันนี้เลยเถอะ พี่กลัวว่าถ้ารอวันหลังพี่จะไม่กล้าเจอเราแล้ว น่าอายเกิน นอนกับเด็กเดิมที่เคยเปิดซิงตัวเอง” ณธีร์แกล้งพูดทีเล่นทีจริงจนเด็กหนุ่มหน้าเบ้ พูดงอแงตอบกลับมา

          “ถึงจะจบวันนี้แล้ว แต่ผมอยากเจอพี่อีกนี่ คราวหน้าผมลดให้อีกยี่สิบเปอร์เซ็นต์จริงๆ ไม่ต้องเรียกผัวก็ได้”

          “ขายเก่งงงง” ณธีร์ไม่สนใจเสียงอ้อน เขาบีบจมูกคนแกล้งทำเสียงงอแง ดึงดันทำความตั้งใจเดิมคือฉุดเด็กหนุ่มขึ้นมา ไล่ให้ไปเตรียมตัวในห้องน้ำ แล้วรีบออกเล้าโลมตัวเอง (ไม่ทำเองเพราะเหนื่อยจะตายแล้ว!) พอทั้งสองฝ่ายต่างตื่นตัว ณธีร์ก็ขึ้นคร่อมเด็กหนุ่ม สวมถุงยางบนส่วนที่ตื่นตัวแล้วกดส่วนหน้าตัวเข้าไปในช่องทางคับแคบ

          มันรัดแน่นจนณธีร์ต้องกัดฟัน ณธีร์กดเข้าไปได้แค่ครึ่งหนึ่งของส่วนหัวเอง

          “ตอนเข้าห้องน้ำนายไม่ได้ขยายให้ตัวเองเหรอ มันแน่น พี่เข้าไม่ได้” ณธีร์โทษเด็กหนุ่ม เด็กน้อยรีบปกป้องตัวเอง เขาไม่คิดหาเรื่องใส่ตัวอยู่แล้ว

          “ขยายแล้วพี่ แต่ก้นมันแน่นกว่าช่องคลอดอยู่แล้ว พี่กดลงมาแรงๆ ก็ได้ผมไม่เจ็บหรอก”

          ณธีร์ตวัดค้อน ตอนณธีร์โดนทำ ไม่เห็นเจ็บเลยสักนิด แล้วนี่มันก้น! มันเป็นทางออกไม่ใช่ทางเข้า ไม่มีทางที่จะไม่เจ็บหรอก

          และเพราะมีศักดิ์ศรีค้ำคอ ถึงจะรู้แล้วว่าตัวเองน่าจะชอบเป็นรับเพราะก่อนหน้านี้มันดีจริงๆ แต่ณธีร์ก็อยากแน่ใจว่าตัวเองจะไม่ชอบโพรุกแน่ๆ ดังนั้นณธีร์เลยไม่สนใจคำพร่ำบอกที่ให้รีบๆ กดลงไป เขาถอนตัวออก ก่อนทำตัวเป็นนักเรียนดีเด่นเลียนแบบเคล็ดวิชาของอาจารย์ ทำตามตำราของอาจารย์เป๊ะโดยการใช้นิ้วค่อยๆ ขยายช่องทาง

          เด็กหนุ่มส่งเสียงคราง

          ไม่ใช่เสียงครางด้วยความรู้สึกดี แต่เป็น โอย พี่รีบแทงๆ ให้มันเสร็จๆ ไปเถอะ กูเป็นรับได้น่ะใช่ แต่ชอบเป็นรุกมากกว่าโว้ย!

          ในหัวตะโกนเสียงดัง แต่เด็กหนุ่มไม่กล้าตะโกนออกมาจริงๆ เพราะหนึ่ง อีกฝ่ายเป็นลูกค้า สอง ศักดิ์ศรีของตัวท็อปมันค้ำคอต่อให้ไม่ชอบถูกจิ้มแต่ถ้าตกลงกันไว้แล้ว ลูกค้าอยากจิ้มก็ต้องให้จิ้ม และสาม… โอ๊ยยย พ่อนักเรียนดีเด่น ท่าทางตั้งอกตั้งใจทำตามที่อาจารย์สอนไปก่อนหน้าทุกขั้นตอนเชียว เห็นแล้วรู้สึกเอ็นดู อาจารย์อยากหอมหัว!

          “พี่… ได้แล้ว เร็ว ผมจะไม่ไหว”

          ไม่ไหวที่ไม่ใช่น้ำจะแตก แต่จะกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่แล้ว! จะมีเซ็กซ์นะไม่ใช่กำลังสอบเก็บคะแนนกลางภาค เด็กหนุ่มมองคนที่ยังตั้งอกตั้งใจขยายช่องทางให้ตัวเอง หนูลูก ไม่ต้องตั้งใจขนาดนั้น!

          พอณธีร์เสียงเหมือนข่มกลั้นคล้ายกำลังจะทนไม่ไหวอยากถูกสอดใส่เต็มที (?) ถึงจะรู้สึกว่าน่าจะยังต้องขยายได้แต่ณธีร์ก็ยอมถอนมือออก ก่อนเตรียมกดส่วนหน้าที่หดตัวลงเล็กน้อยของตัวเองลงไปใหม่

          “บีบเจลใส่ลงไปบนของพี่เยอะๆ เลย พี่จะได้ลื่นๆ หน่อย” แล้วกูก็จะได้หลุดพ้นจากการต้องกลั้นหัวเราะจนจะเหนี่อยเสียที กระต่ายน้อยตัวนี้นี่แม่งโคตรน่าเอ็นดู!

          ณธีร์ยอมทำตามหลังบีบเจลใส่บนส่วนหน้าตัวเองจนโชก แถมยังมีกะใจลูบโลมท่อนเอ็นใหญ่โตที่หดตัวลงเล็กน้อยของเด็กหนุ่มเพราะคอยมานานให้กลับมาคึกคักอีกครั้ง

          อืมม สมเป็นเด็กขาย ถูแปบเดียวก็กลับมาแข็งแล้ว

          ณธีร์ไม่รู้เลยว่าที่เด็กหนุ่มคึกคักเป็นเพราะกำลังนึกเอ็นดูกระต่ายขาวบางตัวจนอยากท่องโลกสำรวจโพรงกระต่ายอีกรอบ

          “พี่จะใส่เข้าไปแล้วนะ”

          จ้า~~ รีบๆ ใส่มาเลย ใส่มาให้เสร็จๆ แล้วผมจะได้รีบแจกของแถมให้

          แต่นั่นเป็นสิ่งที่คิด ความเป็นจริงทำได้แค่พยักหน้าแล้วตอบว่า

          “ครับ”

          จากนั้นณธีร์ก็ขยับตัวกดส่วนหน้าลงไป

          “อา…” ณธีร์ส่งเสียงคราง

          มันคับแน่นก็จริงแต่ ไม่รู้เพราะเจลเยอะไปหรือเปล่ามันถึงเข้าไปได้แบบลื่นปรื้ดๆ แต่…

          แต่เข้าไปแล้วดันไม่ค่อยรู้สึกอะไรนี่สิ

          “เรา… บีบพี่หน่อย พี่ไม่ค่อยรู้สึก”

          ผมก็ไม่ค่อยรู้สึกเหมือนกันเพราะของพี่แม่งอย่างเล็กแถมโคตรลื่น!

          แต่ขืนพูดออกไปกูได้สู่ขิต โดนตัดไอ้จ้อนออกแน่นอน เด็กหนุ่มเลยได้แต่ค่อยๆ ขมิบ ตอดรัดเป็นจังหวะนำทาง เป็นครูบาอาจารย์ที่ดี จนกระทั่งบีบไปได้สักพัก ไอ้ตัวเล็ก (?) ที่เสียบอยู่ในก้นก็เหมือนหดตัวไปดื้อๆ เด็กหนุ่มที่นอนหงายอยู่ผงกหัวขึ้นมอง

          ภาพที่เห็นไม่ใช่ใบหน้าเขินอายแบบที่มักเห็นบนหน้าคนที่จู่ๆ ก็ล่มปากอ่าว แต่เป็นสีหน้าครุ่นคิด

          พอเห็นเด็กหนุ่มมอง ณธีร์จึงดึงตัวออก พิจารณาหนอนน้อยของตัวเองอีกสักพัก ก่อนประกาศว่า

          “พี่ว่าพี่น่าจะไม่ไหว น่าจะชอบเป็นรับมากกว่า เราจะว่าอะไรไหมถ้าพี่ไม่ทำต่อ” กระต่ายน้อยขนฟูเอียงคอถาม

          ไม่ต้องทำเสียงเหมือนเด็กเพิ่งทำการเสร็จแต่ยังมีเรื่องสงสัยเลยต้องถามครูแบบนี้ก็ได้ลูก ครูอยากหอมหัวอีกแล้ว!

          “ผมยังไงก็ได้ครับ แต่พี่จิ้มผมแล้ว ถึงพี่ไม่เสร็จ ผมก็ต้องคิดเท่าเดิม แต่ถ้าพี่ไม่อยากขาดทุน ผมเอาพี่จนเสร็จอีกรอบก็ได้”

          เด็กหนุ่มกะพริบตาใสซื่อ ขายังแยกออกกว้าง สีหน้าท่าทางแสดงออกชัดเจนว่า

          ผมมีความรับผิดชอบมากเลย ให้ผมรับผิดชอบเถอะ กูอยากรับผิดชอบ!

          ฮืออ อยากจิ้มอะ ให้กูจิ้มอีก กูจะเอาให้กระต่ายน้อยครางจนเสียงแหบน้ำตาไหลจนไม่สงสัยในโพของตัวเองอีกเลย!

          “ไม่เอาอะ พี่เหนื่อยแล้ว เราเองก็มีติวกับเพื่อนต่อใช่ไหม งั้นก็แยกย้ายกันเถอะ เราจะอาบน้ำไหม ถ้าไม่อาบแล้วกลับเลย พี่ได้ให้เงินเลย”

          ความฝันพังทลาย…

          นี่กูต้องไปติวต่อทั้งๆ ที่ยังอยากจิ้มจริงๆ เหรอ…

          แต่พอเห็นกระต่ายขาวหมดอารมณ์แล้วจริงๆ ต่อให้อยากจิ้มขนาดไหนเด็กหนุ่มก็ได้แต่ปล่อยให้ของของตัวเองค่อยหดตัวลงตามธรรมชาติ ก่อนพูดออกมาอย่างรู้งาน

          “พี่อาบก่อนเถอะครับ ผมค่อยอาบก็ได้”

          “ไม่เป็นไร พี่พกผ้าเปียกมา เช็ดๆ ตัวหน่อยก็ได้แล้ว พี่จะกลับไปอาบที่บ้าน”

          เด็กหนุ่มแอบถอนหายใจ นี่สินะ เอกลักษณ์เฉพาะของคนดื้อเงียบ ไม่ได้เอาแต่ใจ แต่พอตั้งใจอะไรไว้ก็จะทำตามนั้น

          พอเด็กหนุ่มเห็นว่ารั้งไม่อยู่จริงๆ (ไม่ได้จิ้มต่อจริงๆ) เขาจึงเดินโทงๆ ไปเปิดตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อคลุมมาใส่ระหว่างที่ใครอีกคนหยิบผ้าเปียกมาเช็ดเหงื่อไคลตามตัวจนพอสะอาด จากนั้นก็ใส่เสื้อผ้า หวีผมจนเรียกแปลก่อนเรียกเขาไปเอาเงินที่ใส่เตรียมไว้ในซอง

          “ลองนับดู”

          เด็กหนุ่มรับมานับอย่างไม่คิดเล่นตัว จำนวนเงินเกินกว่าที่ตกลงกันไว้เกือบครึ่ง

          “พี่ตั้งงบไว้แล้วน่ะ พอดียังไม่เกินงบที่ตั้งไว้ เลยแถมให้”

          ณธีร์ไม่บอกหรอกว่าเอาส่วนที่ได้คืนมาเพราะไม่ได้จิ้มสาวมาโปะ เขายิ้มบางๆ ทำตัวประหนึ่งเสี่ยใจป้ำ

          เด็กหนุ่มมองรอยยิ้มพิฆาตใจบนใบหน้าแดงเรื่อหลังจากมีเซ็กซ์มาแล้วกะพริบตาปริบ ก่อนรีบเดินไปหยิบกระเป๋าสตางค์ของตัวออกมาบ้าง แล้วดึงนามบัตรส่วนตัวออกมาหนึ่งใบที่ไม่เคยแจกลูกค้าคนไหนง่ายๆ ออกมาอย่างรีบรน

          “ไว้คราวหน้า ถ้าว่างก็โทรเรียกผมมาเจอได้อีกนะครับ ที่บอกว่าลดยี่สิบเปอร์เซ็นต์นั่นพูดจริง ผมอยากเจอพี่อีก”

          พอต้องจากกัน เขาถึงได้รู้ว่าตัวเองยังอยากเจอกระต่ายขาวตัวนี้อีกครั้งจริงๆ

          ส่วนที่เคยบอกว่าผ่านไปสักพัก มันจะไม่ค่อยอะไรนั่น ลืมๆ มันไปซะ!

          ณธีร์รับนามบัตรมาตามมารยาท เขาไม่คิดว่าที่เด็กคนนี้ดูรีบรนเอานามบัตรมาให้เป็นเพราะอยากได้เงิน (เพราะเขาให้ทิปเยอะอยู่) เขาแค่คิดว่า

          เด็กนี่ขายเก่งงงงงงงง

          “ต้องติดต่อมาจริงๆ นะครับ”

          ไม่ต้องมาทำหน้าลูกหน้าขี้อ้อน!

          “อืมม”

          ณธีร์รับคำไปตามเรื่องตามราว ก่อนสำรวจดูความเรียบร้อยของตัวเองในกระจกอีกครั้ง แล้วเดินไปเปิดประตูห้อง โดยมีเด็กหนุ่มเดินตามมาส่ง ก่อนจากกันเด็กหนุ่มยังคว้ามือเขาไปจับไว้ก่อนพูดตื๊อด้วยสีหน้าจริงจังอีกรอบว่า

          “ต้องโทรมาอีกจริงๆ นะครับ”

          ณธีร์แค่ยิ้มแต่ไม่ตอบคำ เขามองเด็กหนุ่มตัวสูงในชุดเสื้อคลุมเต็มตาอีกที ก่อนเขย่งปลายเท้า หอมแก้มคนตัวสูงกว่าที่ทำคล้ายอยากให้เขาติดต่อไปอีกจริงๆ ก่อนหยิบแบงค์พันออกมาจากกระเป๋าเงินเพิ่มอีกสี่ห้าใบ แล้วยัดใส่มือเด็กหนุ่ม

          “พี่ไปก่อนนะ เรารีบอาบน้ำแต่งตัวเถอะ แล้วก็ตั้งใจเรียนติวละ อย่าเถลไถลไปไหน”

          เรียนจบจะได้มีงานทำ ไม่ต้องมาเป็นเด็กหิ้ว

          ณธีร์แค่คิดแต่ไม่ได้พูดออกไป เขาไม่ได้รังเกียจหรือคิดดูถูกคนทำอาชีพนี้ ตราบเท่าที่ไม่ทำครอบครัวคนแตกแยกน่ะนะ และเขาก็เข้าใจว่าสมัยนี้มีเด็กหลายคนหันมาทำอาชีพแบบนี้ทั้งที่ไม่ได้ขาดแคลนเงิน แต่มีความรู้ไว้เยอะๆ นั่นแหละดี เพราะเราไม่มีทางรู้อนาคต

          ณธีร์เปิดประตูแล้วโบกมือลา ไม่ได้สังเกตสีหน้าคนที่เพิ่งที่ได้เงินเพิ่มแม้แต่น้อย เขาปิดประตู เอาแผ่นหลังพิงประตู ในท้องรู้สึกวูบโหวง

          ไม่น่าทำตัวเป็นเสี่ยใจป้ำเลยกู เงินที่เก็บมาตลอดสองปี… ที่อุตส่าห์อดมื้อกินซื้อ เพื่อซื้อเด็กมาเปิดซิง แม่งหมดในไม่กี่วัน

          เพราะแบบนี้ตอนที่ถูกตื๊อ ไม่ว่าคำพูดนั้นจะออกมาจากใจหรือไม่ ณธีร์เลยไม่ตกปากรับคำเป็นมั่นเป็นเหมาะ เขาไม่ได้มีเงินถุงเงินถังให้เอามาผลาญเล่นบ่อยๆ ขนาดนั้น

          ณธีร์ถอดถอนใจในความจนของตัวเองสักพัก ก่อนเดินซวนเซ ก้าวเท้าไปที่ลิฟต์

          ยังดีที่มีเงินเหลือติดกระเป๋าอยู่บ้าง ไม่งั้นต้องนั่งรถเมล์กลับ แทนที่จะได้นั่งแท็กซี่แล้ว

ออฟไลน์ teatimes

  • ไม่อยากให้เปลี่ยน...... เพราะแค่นี้ก็ดีพอแล้ว
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-1
Re: [FEEL GOOD,PWP] UZUI (薄い) EP.3 [14/04/64]
«ตอบ #4 เมื่อ14-04-2022 22:54:32 »

ตอนที่ 3


          หลังจากนั้นณธีร์ก็กลับไปเป็นมนุษย์เงินเดือนหาเช้ากินค่ำตามปกติ

          พอรู้รสนิยมแล้ว ณธีร์ก็มีออกไปเที่ยวกลางคืนบ้าง มีทั้งถูกคนอื่นหิ้วและหิ้วคนอื่นเข้าโรงแรม

          แต่ไม่รู้เพราะครั้งแรกมันดีเกินไปหรือยังไง ไม่ว่านอนกับใครก็ไม่มีใครทำให้ณธีร์รู้สึกดีเหมือนตอนเสียซิงครั้งแรก

          ณธีร์แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเป็นรับดังนั้นจึงไม่ค่อยมีปัญหาเวลาหาคู่นอน แต่คู่นอนที่ณธีร์ได้มา ส่วนใหญ่พอเข้าห้องก็แต่จ้อง ป้าบ ป้าบ ป้าบ ณธีร์ชอบมีเซ็กซ์แบบเนิบๆ นาบๆ ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ถึงจะมีคู่นอนหลายคนยอมสละเวลามาเล้าโลมบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็ทำไปแบบแกนๆ ไม่ได้ทำให้ณธีร์รู้สึกมีอารมณ์ร่วมด้วยแม้แต่น้อย

          พอผิดหวังบ่อยเข้า ณธีร์เลยเลิกไปผับ ตั้งใจทำงานเก็บเงิน เพื่อที่ว่าพอมีเงิน จะได้หิ้วเด็กคนเดิมกลับมาอีก

          โชคดีที่หลังจากนั้นไม่กี่เดือน หลังจากแอบสมัครงานใหม่ไปหลายที่ ในที่สุดณธีร์ก็ถูกเรียกไปสัมภาษณ์งานใหม่ ในตำแหน่งผู้ช่วยท่านประธาน

          ตอนที่ไปหย่อนใบสมัครไป ณธีร์ไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก เขาไม่ได้จบสายตรงบริหาร แต่เพราะเกรดสวยๆ กับคำว่าเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง บนประกาศนียบัตร ณธีร์เลยยอมเสี่ยงดวงยื่นใบสมัครไปดู และโชคเป็นของณธีร์ที่เรซูเม่ที่ณธีร์บรรจงเขียนต้องตา HR เข้า

          และเพื่อไม่ให้พลาดงานใหม่ที่ฐานเงินเดือนมากกว่าที่ทำงานปัจจุบันถึงหนึ่งเท่า วันถัดมาหลังจากที่รู้จะต้องไปสัมภาษณ์งาน ณธีร์เลยวนเวียนอยู่แถวๆ (ว่าที่) บริษัทใหม่ เช้า ซื้อกาแฟใต้ตึกเพื่อถามข้อมูลทั่วไปกับพนักงานร้านกาแฟ เย็นกินข้าวแกงแถวนั้นจะได้เมาท์กับแม่ค้า ตกค่ำ หลังจากดูวิถีคนทำงานล่วงเวลาเสร็จแล้ว ณธีร์จึงกลับที่พักหาข้อมูลกับข่าวซุบซิบทางอินเทอร์เน็ต ก่อนพักผ่อนนอนหลับ แล้วเริ่มต้นกิจวัตรประจำวันรูปใหม่ซ้ำเดิมอีก

          จนกระทั่งถึงวันสัมภาษณ์งาน ณธีร์ลางานครึ่งบ่าย ไปถึงบริษัทที่นัดสัมภาษณ์ก่อนเวลานัดหนึ่งชั่วโมง ตอนณธีร์ไปถึงหน้าห้องประชุมซึ่งเป็นสถานที่สอบสัมภาษณ์ มีผู้สมัครหลายคนมาถึงก่อนหน้าแล้ว คนที่ส่วนใหญ่ที่ถูกเรียกมาสัมภาษณ์อายุใกล้เคียงกับณธีร์ จากข่าวซุบซิบที่ได้ยินมา และจากข้อมูลที่หามา เหมือนท่านประธานคนใหม่ที่เพิ่งรับช่วงต่อจากพ่อคนนี้จะอยากได้พวกเด็กใหม่ ทัศนวิสัยก้าวไกลมาเป็นแขนขามากกว่าพวกคนมากประสบการณ์แต่คร่ำครึ ณธีร์ยิ้มทักทายหลายคนที่มองมาตามมารยาท ก่อนหาเก้าอี้ว่างนั่งรอเวลา

          ไม่นานก็มีผู้ช่วย HR เดินมาชี้แจงขั้นตอนการเรียกสัมภาษณ์ ซึ่งก็คือผู้ช่วย HR จะทยอยเรียกผู้เข้าสอบสัมภาษณ์ ให้เข้าไปสอบสัมภาษณ์กับท่านประธานที่นั่งอยู่ในห้องโดยตรง

          ณธีร์เป็นคนติดถือ แต่สมัยนี้มีใครไม่ติดมือถือบ้าง ตอนที่นั่งรอให้ถึงคิดตัวเอง มือของณธีร์คันยุบยิบอยากหยิบมือถือขึ้นมากด แต่ณธีร์ก็รู้ดีว่าช่วงรอเรียกสัมภาษณ์แบบนี้ ไม่มี HR หรือเจ้านายคนไหนประทับใจกับคนที่เอาแต่ไถมือถือหรอก ณธีร์เลยต้องข่มใจไว้

          ยังดีที่การสัมภาษณ์กับท่านประธานแบบตัวต่อตัวโดยตรง แต่ละคนไม่ได้ใช้เวลานานเท่าไหร่ ก่อนถึงเวลาพักเบรกตอนบ่ายสามโมง ในที่สุดก็ถึงตาณธีร์ถูกเรียกเข้าไปสัมภาษณ์จนได้

          ณธีร์ขอบคุณผู้ช่วย HR ที่ออกมาเรียกอย่างสุภาพ (แม้จะนั่งรอจนเมื่อยก้นเต็มที) เขาไม่ได้มั่นใจเต็มร้อยว่าตัวเองจะได้งานในครั้งนี้ แต่อย่างน้อยเขาก็เตรียมตัวมาดี ดังนั้นตอนที่เดินเข้าไปในห้องประชุม เขาจึงเดินเข้าไปด้วยท่าทางสบายๆ แต่มั่นใจใน ไม่หยิ่งจองหอง แต่ก็ไม่ได้หงอจนให้คนอื่นดูหมิ่น

          และทันทีที่ณธีร์เข้าไปในห้องประชุม นอกโต๊ะประชุมตัวใหญ่แบบที่เห็นได้ทั่วไปกับ เลขาสาวที่นั่งอยู่ข้างคนที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นท่านประธาน

          วินาทีที่ณธีร์สบตากับท่านประธานในชุดสูทของ POEM ผูกผ้า BANDANA สีน้ำเงินเข้มของ Louis Vuitton อย่างมีสไตล์ที่กำลังนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ ทันใดนั้น ณธีร์ก็รู้ในทันทีว่าสิ่งใดที่เรียกว่า ‘เราเกิดมาเพื่อทำงานด้วยกัน’

          ตอนหลังที่คุยกับท่านประธานถึงเรื่องนี้ ท่านประธานหรือคุณรชตก็บอกเหมือนกันว่า เขาเองก็คิดแบบเดียวกัน ก็นะ ใช่ว่าเขาจะเจอคนที่ใส่เสื้อของ Jinumo ขึ้นและดูมีรสนิยมขนาดนี้ได้บ่อยๆ เสียเมื่อไหร่ ถึงมันจะเป็นคอลเลคชั่นเก่าก็เถอะ

          และเพราะความประทับใจแรกพบ หลังจากจับมือทักทายกันตามมารยาท (ซึ่งตอนหลังเขาเพิ่งมารู้อีกเหมือนกันว่าเขาเป็นเดียวที่ได้จับมือ ส่วนคนอื่นต้องมือไหว้ท่านประธานตามปกติ)

          ท่านประธานก็ยิงคำถามแรกง่ายๆ ที่คนสัมภาษณ์งานทุกคนต้องเจอมา

          “ทำไมคุณถึงคิดว่าคุณเหมาะกับองค์กรของเราครับ”

          ณธีร์ที่เตรียมคำตอบมาแล้วตอบออกไป

          “เพราะผมชอบวิสัยทัศน์ของบริษัทครับ ผมคิดว่าด้วยวิสัยทัศน์นี้ บริษัทจะไปได้ไกล โดยเฉพาะเมื่อมันอยู่ในมือคนรุ่นใหม่ (เลียแผล็บ) ผมอาจไม่มีส่วนผลักดันให้องค์กรก้าวขึ้นไปถึงจุดสูงสุด แต่ผมจะเป็นฟันเฟืองที่ทำให้การก้าวไปถึงจุดสูงสุดนั้นสมบูรณ์แบบขึ้น”

          ท่านประธานที่ได้ฟังคำตอบหัวเราะ เขาพิจารณาสีหน้าท่าทีของณธีร์สักพัก ก่อนยิงคำถามใหม่

          “คุณคิดว่าบริษัทนี้เป็นยังไงครับ” ท่านประธานถามพลางเคาะนิ้วลงบนโต๊ะเพื่อสื่อให้รู้ว่า ‘บริษัท’ นี้ที่ว่าคือบริษัทไหน

          ท่าทางของท่านประธานตอนที่ถามมาดูสบายๆ แต่สายตาที่มองมากลับคมปลาบ จนณธีร์รับรู้ได้ว่าคำถามนี้ไม่ง่าย

          ถ้าณธีร์อยากให้ (ว่าที่) เจ้านายผ่อนคลาย เขาคงตอบขำๆ ไปว่า ‘บริษัทนี้เป็นบริษัทที่ดี เงินเดือนดี สวัสดิการเยี่ยม’ แต่เพราะอยากได้งาน ณธีร์จึงไม่ได้พูดติดตลก

          เขาเลือกที่สบตากับท่านประธานตรงๆ แล้วพูดออกไปอย่างหนักแน่น จริงจัง ชัดเจน และจริงใจว่า

          “ยังพัฒนาไปได้ไกลกว่านี้อีกครับ”

          คำตอบนี้ออกจะล้ำเส้น แต่ณธีร์ก็คิดแบบนี้จริงๆ จากข้อมูลที่หามา ทั้งจากปากคนและในอินเทอร์เน็ต ณธีร์จึงได้รู้ว่าบริษัทยักษ์ใหญ่ที่เปิดมานานหลายสิบปีแห่งนี้ แม้ภายนอกจะยังดูดี แต่ภายในกลับเริ่มเน่าเฟะ ราคาหุ้นขึ้นๆ ลงๆ ผันผวนไม่เข้ากับสภาวะการของตลาด และมันก็ไม่ได้เกิดจากการปั่น คู่ค้าเก่าแก่หลายรายทยอยยุติสัญญา คนที่ยังต่อสัญญาคือญาติพี่น้องลูกหลานของประธานคนเก่าที่ก่อตั้งบริษัทใหม่ขึ้นมาเพื่อหวังสูบน้ำเลี้ยงจากบริษัทหลักไปหล่อเลี้ยงบริษัทเล็กๆ ของตัวเอง คล้ายกับกาฝากที่เกาะอยู่ตามต้นไม้

          เรื่องพวกนี้ณธีร์สืบมาได้ตอนเมาท์กับพนักงานที่นั่งกินข้าวร่วมกันหลังเลิกงาน

          ณธีร์รู้ว่าตัวเองหน้าตาดี และเขาก็ไม่คิดไม่ใช้ข้อดีนี้ เขาเดินเข้าไปทักทายพนักงานหญิงกลุ่มหนึ่งอย่างมีชั้นเชิง พูดคุยเรื่อยสองสามคำก่อนขอนั่งร่วมโต๊ะแบบเนียนๆ พอได้ร่วมโต๊ะ เขาก็บอกไปตรงๆ ว่าอีกไม่กี่วันจะถูกเรียกมาสัมภาษณ์งาน

          ตั้งแต่ที่ท่านประธานคนใหม่เข้ารับตำแหน่ง คนเก่าถูกย้าย คนใหม่เข้าแทนที่ พนักงานบริษัทที่อยู่ตำแหน่งสูงๆ ต่างร้อนๆ หนาวๆ แต่กับพวกพนักงานตัวเล็กๆ ที่เป็นแค่ฟันเฟือง ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด จึงจะอยู่ท่ามกลางลมกรรโชกโหมพวกเขาก็ไม่เดือดร้อน ขอแค่บริษัทไม่ปิดตัวลง ให้จะมาเป็นผู้บริหารก็ไม่ต่างกัน

          ดังนั้นหลังจากใช้ใบหน้าเป็นใบเบิกทาง ณธีร์ก็ได้รู้ความลับและสิ่งที่ไม่ใช่ความลับไม่น้อย

          ทั้งเรื่องที่ท่านประธานคนเก่าเบื่อหน่ายญาติพี่น้องที่คอยเอาแต่ดูดน้ำเลี้ยงจนโยนบริษัทที่ตัวเองก่อตั้งขึ้นมาให้ลูกชายจัดการ ทั้งเรื่องความแหลกเหลวที่เกิดขึ้นในบริษัทอย่างเช่นใครเอาตัวเข้าแลกกับใครเพื่อเลื่อนตำแหน่ง ใครติดพนันจนต้องเอาเงินบริษัทไปหมุน หรือใครที่ทุ่มถัว Bitcoin จนหมดเนื้อหมดตัว ต้องขายรถซุปเปอร์คาร์กิน แถมยังเอาที่ดินไปค้ำเพื่อเอามาถัว Bitcoin เพิ่มอีก

          ณธีร์ฟังเรื่องพวกนี้ในฐานะผู้ฟังที่ดีและในฐานะคนนอก หลังจากฟังจบและเลี้ยงแต่เครื่องดื่มไม่เลี้ยงข้าว พนักงานสาวคนหนึ่งที่เห็นณธีร์เป็นเพื่อนสาวรุ่นน้องเรียบร้อยแล้วเลยพูดเตือนณธีร์แบบทีเล่นทีจริงว่า

          ‘ที่นี่คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า เราจะเข้ามาทำงานช่วงนี้ก็คิดดีๆ หน่อยแล้วกัน พวกพี่ไม่พูดอะไรเยอะแล้ว'
         
          พวกพี่ก็ไม่ได้พูดอะไรเยอะหรอก แค่เมาท์มอยกับคนนอกเกือบสองชั่วโมงเอง

          และนั่นคือที่มาของคำตอบที่ออกจะล้ำเส้นนั้น ณธีร์ไม่ได้รู้จักกับท่านประธานคนใหม่คนนี้เป็นการส่วนตัว Digital Footprint บนอินเทอร์เน็ตของท่านประธานก็มีน้อยเพราะเพิ่งตรงดิ่งมาจากอเมริกา แต่จากที่ณธีร์วิเคราะห์และจากความประทับใจแรกเห็น ท่านประธานที่อยู่ตรงหน้าณธีร์คนนี้จึงไม่น่าใช่พวกสัตว์เคี้ยวเอื้อง ดังนั้นในเมื่อท่านประธานคนใหม่ อยากได้แขนขา ณธีร์ก็จะเป็นแขนขา ถ้าท่านประธานคนใหม่อยากได้อาวุธฟาดฟัน ณธีร์ก็จะเป็นให้ เขาอยากได้ชื่อว่าเป็นคนที่ร่วมฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกันกับท่านประธานคนใหม่

          แม้มันจะโอกาสพอๆ กันที่เขาจะกลายเป็นไอ้โง่ แต่เขาก็พร้อมเสี่ยง ไม่ว่าอย่างไร การลงทุนมันก็มีความเสี่ยงอยู่แล้ว และเขาก็คิดทบทวนมาอย่างดีแล้ว เขาถึงเลือกลงทุน

          หลังจากที่ตอบไป ท่านประธานยังคงจ้องตาเพื่อหาจริงใจในคำตอบเขาอีกสักพัก พอเห็นว่าเขาเข้าใจในสิ่งที่ตัวเองต้องการสื่อ และคำตอบที่ได้ก็ค่อนข้างโดนใจ ท่านประธานจึงยิ้มออกมา ดวงตาคมปลาบลดความแหลมคมลง เปลี่ยนท่าจากนั่งพิงพนักเก้าอี้มาเป็นนั่งเท้าคาง ท่าทางดูเป็นกันเองนั้นแฝงความเย้าแหย่ปนโปรยเสน่ห์ออกมาอย่างชัดแจ้ง

          ณธีร์ที่มีสมาธิจดจ่ออยู่กับคำถาม พอเจอรอยยิ้มกับท่าทางนั่นกระชากนั่น หัวใจของณธีร์ถึงกับสั่นกระตุก แต่ไม่รู้เพราะอะไร ตอนที่หัวใจกระตุก หนอนน้อยของเขาที่ควรจะตื่นตัวเพราะเห็นคนหล่อให้ท่ากลับหดตัวอยู่อย่างไร ตอนนี้ก็หดตัวอยู่อย่างนั้น

          ณธีร์กะพริบตางงๆ มองเจ้านายที่ยังโปรยเสน่ห์มา ไม่ใช่ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆ ถึงถูกเจ้านายโปรยเสน่ห์แต่เป็น…

          ทำไมเขาไม่แข็ง?

          หรือว่าเขาจะตายด้าน?!

          ผิดหวังจากเกย์รุกลีลาห่วยๆ มาเยอะ ตอนนี้เลยกลายเป็นคนนกเขาไม่ขันไปแล้ว?!

          ณธีร์แตกตื่น ไม่รู้เลยตัวเองกลายเป็นกระต่ายขาวขี้ตื่นตูมในสายตาคนที่กำลังมองมาไปแล้ว

          รชตในตอนนั้นยิ้มขำ แม้ตอนหลังเขาจะไม่ได้เห็นผู้ช่วยคนเก่งกลายเป็นกระต่ายขาวขนฟูแต่กลายเป็น… อืมม เป็นคนที่มีความเป็นตัวของตัวเองบ่อยๆ อีก แต่รชตก็คิดว่า ณธีร์ในตอนนั้นน่ารักจริงๆ

          โชคดีที่รชตในตอนนั้นไม่ได้ปล่อยให้ณธีร์กลายเป็นกระต่ายขาวนานนัก ทั้งยังไม่โกรธที่การโปรยเสน่ห์ของตัวเองไม่เป็นผล เขายิงคำถามถัดไป เปลี่ยนจากท่านั่งเท้าคางมาเป็นเอาสองมือรองใต้คาง คล้ายกำลังรอฟังคำตอบที่น่าสนใจ

          “คุณคิดยังไงกับเพศที่สามและผู้ชายที่ชอบแต่งเป็นผู้หญิงครับ”

          ในหัวของณธีร์สว่างวาบ (บรรลุ) เขารู้แล้วว่าทำไมตัวเองถึงไม่แข็ง ณธีร์หัวเราะออกมา กลับไปเป็นณธีร์คนมีหัวคิดฉับไวคนเดิม

          “ความคิดของผมสำคัญตรงไหนครับ คนเราควรมีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองเป็นและมีความสุขที่ได้ทำสิ่งที่ชอบเป็นเรื่องปกติสิครับ ถ้าใครคนนั้นถูกบังคับให้ทำในสิ่งที่ไม่ชอบต่างหาก ความคิดเห็นของผมถึงจะมีความหมาย ผมไม่ชอบละเมิดเรื่องส่วนตัวของคนอื่น แต่ก็จะไม่อยู่เฉยเวลาเห็นคนอื่นถูกล่วงละเมิด เพราะงั้นใครอยากทำหรืออยากเป็นอะไรแบบไหนผมไม่มีความเห็นอะไรครับ ขอแค่เขามีความสุขก็พอ”

          รชตยิ้มกว้าง เขาคิดว่าตัวเองหาผู้ช่วยที่ตรงใจเจอแล้ว เขายืนขึ้นเต็มสูง ยื่นมือออกไปอย่างเป็นทางการจับมือคนตัวขาวที่ยืนขึ้นตามและยื่นมือออกมาจับมือเขาเช่นกัน

          “ยินดีต้อนรับเข้าสู่ครอบครัวนะครับคุณณธีร์ ผมหวังว่าเราจะเข้ากันได้ดี และได้ร่วมงานกันคุณ ทันทีที่คุณพร้อม”

          และหลังจากนั้นหนึ่งเดือน พอครบสัญญาจ้างกับบริษัทเก่า วันที่หนึ่งของเดือนถัดมาณธีร์เปลี่ยนจากพนักงานกินเงินเดือน กลายมาเป็นผู้ช่วยท่านประธานเต็มตัว



          พอได้มาคิดถึงเรื่องในอดีตแบบนี้ณธีร์ที่กำลังเตรียมเอกสารไปสุมหัวกับฝ่ายกฎหมายและฝ่ายการตลาดรวมถึงเก็บของเพื่อเตรียมกลับบ้านก็อดทั้งรู้สึกขำ และรู้สึกสยองไปพร้อมๆ กันไม่ได้

          ตอนที่ท่านประธานพูดว่า ‘ทันทีที่คุณพร้อม’ ณธีร์ก็พอรู้แล้วว่าชีวิตหลังจากเริ่มงานใหม่นั้นไม่ง่าย แต่โชคดีที่ทั้งสองคนเป็นคนใจเย็น หลังจากผ่านเรื่องราวหลายอย่างด้วยกันมา ทุกวันนี้ณธีร์จึงสนิทกับท่านประธานไม่น้อย

          ณธีร์ตรวจเช็กเอกสารที่ต้องใช้และเก็บใส่กระเป๋าอย่างครบถ้วน

          ก่อนปิดแล็ปท็อป เขายังอุตส่าห์ลูบหน้าจอที่มีเมล์ของ AYA เปิดค้างไว้อีกทีก่อนปิดฝาแล็บท็อปลง

          “ผมไปเรียกประชุมฝ่ายกฎหมายกับฝ่ายการตลาดที่ชั้นล่างก่อนนะครับ” ณธีร์บอกรชตด้วยน้ำเสียงลั้นลา

          รชตไม่คิดสนใจผู้ช่วยที่กระดี๊กระด๊าจนออกนอกหน้าเพราะได้กลับเร็ว เขาโบกมือไล่ส่งๆ แทนการบอกว่า

          ‘คุณรีบๆ ไปเถอะ อย่ามากวนสมาธิผม’

          เห็นแบบนั้นณธีร์จึงยิ่งลั้นลา บอกลาอย่างสุภาพและเป็นทางการกับรชตอีกครั้ง ก่อนไปสุมหัวกับฝ่ายกฎหมายและฝ่ายการตลาดเพื่อขุดหลุม… แค่ก หมายถึง เพื่อร่างข้อสัญญาใหม่ให้เกิดประโยชน์สูงสุดกับทางบริษัท

          หลังจากสามฝ่ายทบทวนร่างสัญญาฉบับใหม่ซ้ำกันอีกหลายรอบและพิมพ์สัญญาตัวจริงเตรียมไว้ให้ท่านประธานพิจารณาอีกรอบในวันพรุ่งนี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ณธีร์ก็บอกลาคนจากทั้งสองแผนก ก่อนตรงกลับคอนโด เพื่อใช้เวลาช่วงเย็นอย่างมี ‘คุณภาพ’ หลังจากได้รับ E-mail จาก AYA และคำสารภาพรักของ HANa สักที




------------------------------



TALK ::  มาช้าแต่ยังมา (ノ^o^) ノ Hoorayノ





ออฟไลน์ teatimes

  • ไม่อยากให้เปลี่ยน...... เพราะแค่นี้ก็ดีพอแล้ว
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-1
Re: [FEEL GOOD,PWP] UZUI (薄い) EP.4 [17/04/64]
«ตอบ #5 เมื่อ17-04-2022 17:22:20 »

ตอนที่ 4


          แสงสีส้มจากโคมไฟบนเพดานทำให้ทั่วทั้งห้องแลดูอบอุ่น หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย ณธีร์ก็นั่งปุอยู่ตรงหน้าแล็ปท็อปซึ่งวางไว้บนโต๊ะหน้าทีวีซึ่งตั้งอยู่ในห้องรับแขก

          ห้องคอนโดสไลต์ลอฟต์ขนาด 60 ตารางเมตร สูง 4.8 เมตร 2 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ ที่ตกแต่งอย่างมีสไตล์และค่อนข้างหรูหรานี้เป็นทรัพย์สินราคาเกินล้านเพียงอย่างเดียวที่ณธีร์ยอมกัดฟันซื้อ

          ภายในห้องประกอบด้วยเพดานสูง 4.8 เมตรแบบที่กำลังเป็นที่นิยม มีพื้นที่ครัวแยกเป็นสัดส่วน ภายในห้องครัวมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ตั้งแต่เตาไฟฟ้า เตาอบ ที่ปิ้งขนมปัง เครื่องชงกาแฟ ตู้เย็นเครื่องล้างจาน ใต้เคาน์เตอร์ครัวเป็นลิ้นชัก มีแบ่งพื้นที่ส่วนหนึ่งเป็นส่วนซักล้าง มีเครื่องซักผ้าและเครื่องอบผ้าวางคู่กัน ห้องเก็บของที่ตั้งอยู่ใกล้กับครัวก็สามารถแปลงร่างเป็นที่รีดผ้าได้

          ห้องน้ำแบ่งเป็นโซนเปียก โซนแห้ง มีอ่างอาบน้ำแยกออกจากฝักบัวแบบเรนชาวเวอร์ มีตู้เสื้อผ้าแบบ Walk in closet ตั้งไว้อยู่หน้าห้องน้ำ ส่วนพื้นที่ทำงานเล็กจิ๋วที่มีมาแต่เดิม ตอนนี้ณธีร์ก็เปลี่ยนมันให้กลายเป็นที่สำหรับเก็บของสะสมไปแล้วเรียบร้อย

          ณธีร์เก็บเงินซื้อห้องชุดที่มีครบทุกอย่างนี้ด้วยเงินเดือนประจำที่เก็บหอมรอมริบอยู่นานนับปี บวกกับเบี้ยขยัน โบนัส ค่าล่วงเวลา และค่าพิศวาสจากท่านประธานอีกนิดหน่อย ในที่สุดณธีร์ก็มีทรัพย์สินไว้เป็นแรงบันดาลใจในการทำงาน (ใช้หนี้) เหมือนอย่างคนอื่นเขา

          และสำหรับส่วนของห้องนอน ปกติณธีร์จะนอนในห้องนอนชั้นล่างที่มีห้องน้ำในตัว ส่วนชั้นบนที่เป็นชั้นลอยซึ่งแต่เดิมเป็นพื้นที่สำหรับวางเตียงอีกหลัง ณธีร์ก็เปลี่ยนมันให้เป็นพื้นที่สำหรับนั่งทำงานและออกกำลังกายโดยเฉพาะ

          ในส่วนของห้องนั่งเล่นหรือก็คือที่ที่ณธีร์กำลังนั่งอยู่ตอนนี้ นอกจากโซฟา โต๊ะหน้าโซฟา ทีวีและพรมปูพื้นหนานุ่มนอกจากนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว และด้วยความที่มันเป็นชั้นล่าง ถึงเปิดแอร์ก็ไม่ได้กินไฟเท่าไหร่ ณธีร์เลยเลือกนั่งบนพื้นหน้าโซฟาแทนที่จะนั่งที่โต๊ะทำงานบนชั้นลอย ที่พอเปิดแอร์ทีขนหน้าแข้งก็ร่วงทีเพราะค่าไฟที่พุ่งพรวดๆ

          ณธีร์เปิดแอร์ชั้นล่างจนเย็นฉ่ำ ดื่มเครื่องดื่มกระป๋องรสพีชเพื่อผ่อนคลายอารมณ์อีกหน่อย รอจนแอลกอฮอล์พลุ่งพล่านไปตามกระแสเลือด ณธีร์ก็เปิดโฆษณาชิ้นโปรดของ AYA ใน Patreon ขึ้นมาดู โฆษณาชิ้นนี้เป็นโฆษณาที่ณธีร์คลิกเข้าชมบ่อยที่สุดนับตั้งแต่เริ่มสนับสนุน AYA

          เมื่อภาพเคลื่อนไหวเริ่มปรากฏในจอ สายตาของณธีร์ก็จับจ้องอยู่แต่กับ HANa พรีเซนเตอร์สาวลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น เจ้าของแบรนด์ควบคู่ดีไซเนอร์หลักของ AYA

          HANa ที่อยู่ในคลิปโฆษณาอยู่ในชุดชั้นในลายลูกไม้สีขาวขอบชมพู มีกิมมิคเป็นโบว์จิ๋วเล็กๆ ที่ประดับลงบนดอกอิงริชโรสซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของคอลเลคชั่นนี้

          HANa นั่งมองสายฝนอยู่ในห้องเรียนชั้นมัธยมปลายของญี่ปุ่น ท่าทางของ HANa ที่กำลังมองสายฝนนั่น ราวกับเธอกับกำลังรอการมาถึงของคนรัก ไม่นานหลังนั้น ท่ามกลางเสียงฝนเปาะแปะแผ่วเบา จู่ๆ ประตูห้องเรียนที่อยู่ด้านหลังของ HANa ก็เปิดออก เสียงครืดเบาๆ ของประตูไม่ก่อให้เกิดเสียงระคายหู กลับกัน มันกลับยิ่งขับเน้นบรรยากาศบางเบากลางสายฝนให้ดูนุ่มนวลอ่อนหวานมากขึ้น ณธีร์มองชายหนุ่มรูปร่างสมส่วนคนผู้หนึ่งเดินเข้ามาในฉาก ชายหนุ่มคนนั้นใส่เสื้อเชิ้ตกับกางเกงสแล็ค ถึงจะไม่เห็นหน้าของดารานำแสดงชาย ซึ่งทุกโฆษณาของ AYA ทั้งหมดล้วนเป็นแบบนี้ แต่แค่เห็นขาหนั่นแน่นแข็งแรงกับก้นหนั่นแน่นนั่น… ณธีร์ยอมรับเลยว่าแค่เห็นณธีร์ก็แทบน้ำแตก

          หลังจากชายหนุ่มเดินเข้ามา กล้องก็ตัดไปที่ HANa อีกครั้ง HANa ยังคงจ้องมองสายฝน เสียงฝีเท้าดัง ตึก ตึก ตึก… ตรงเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เป็นจังหวะจะโคน จนเมื่อฝีเท้าของชายหนุ่มหยุดตรงด้านของ HANa เธอถึงได้หันกลับ ดวงตากลมโตดำขลับเหมือนตาแมวเวลาอยู่ในอาคารจับจ้องไปที่ชายหนุ่มที่อยู่เบื้องหน้า ท่าทางของ HANa ตอนนี้ไม่ดูเหมือนนางเอกโฆษณาชุดชั้นในแต่กลับดูเหมือนลูกแมวที่กำลังรอการกลับมาของเจ้าของ

          “รอนานหรือเปล่า หื้ม” เสียงทุ้มต่ำมีเสน่ห์ดังขึ้นเป็นภาษาญี่ปุ่นท่ามกลางเสียงฝน ด้านล่างของจอมีซับภาษาอังกฤษแปลขึ้นมาให้อย่างใส่ใจด้วย

          HANa หลับตาพริ้ม เอียงหัวซบฝ่ามืออุ่นที่ยื่นมา คล้ายแมวตัวน้อยอ้อนขอความอบอุ่นจากเจ้าของอย่างไรอย่างนั้น HANa ตอบกลับ

          “ไม่นานค่ะครู”

          บทมาขนาดนี้ พล็อตหลักที่เหลือจะเป็นแบบไหน ทุกคนคงพอจะเดาออกไหม

          ภาพในจอจับโฟกัสอยู่ที่ใบหน้าของ HANa กับมือใหญ่ต่อสักพัก ถัดมากล้องก็ซูมออก เผยให้เรือนร่างและสรีระของ HANaในชุดชั้นในอย่างชัดเจน ผิวขาวผ่องของดารานำสาวช่วยขับเน้นบราบนหน้าอกกลมกลึงและกางเกงในตัวจิ๋วที่ปิดลงบนของสงวนให้โดดเด่นมากขึ้น ณธีร์มองรายละเอียดประณีตบนชุดชั้นในทั้งชิ้นบนชิ้นล่างโดยไม่กะพริบตา

          ต่อมา… ถ้าคุณเป็นผู้สนับสนุน 30$ คลิป Teaser ต่อจากนี้จะเป็นภาพของ HANa กับครูประจำชั้นที่กำลังร่วมสัมพันธ์กันบนโต๊ะเรียนอย่างเลือนราง ก่อนภาพจะตัดไปยังชุดชั้นในกับกางเกงในที่จัดวางไว้อย่างมีศิลปะบนพื้น แต่เพราะณธีร์จ่าย 50$ ณธีร์เลยได้เห็นอะไรที่ค่อนข้าง ‘ชัดเจน’ มากกว่า

          ฝ่ามืออีกข้างของครูประจำชั้นหนุ่มไล้ผ่านโครงหน้าอีกฝั่งของ HANa ฝ่ามือใหญ่ลากต่ำลงผ่านลำคอระหง เลื่อนต่ำไปที่หน้าอก แวะลูบโลมหน้าอกกลมกลึงเบาๆ คล้ายกำลังนวดให้แมวผ่อนคลาย นิ้วมือเรียวเห็นข้อนิ้วชัดของครูประจำชั้น ปัดผ่านปลายถันที่ซ่อนอยู่ใต้ชุดชั้นในจน HANa ตัวสั่นน้อยๆ กล้องโฟกัสให้เห็นรายละเอียดประณีตบนชุดชั้นในที่กำลังถูกมือครูหนุ่มสอดเข้าไปเพื่อไออุ่นสักพัก

          จากนั้นมือของครูประจำชั้นหนุ่มก็ลากต่อลงไปยังหน้าท้องนวลเนียน ผ่านสะดือกลม ก่อนเปลี่ยนทิศทางไปยังสีข้าง เอวคอด สะโพกอวบอิ่ม และกางเกงในตัวเล็กที่เข้าชุดกับบรา ทุกการเคลื่อนไหวของครูประจำชั้นหนุ่มคือการชี้นำสายตาของลูกค้าไปยังตัวสินค้าอย่างแนบเนียน

          ณธีร์กลืนน้ำลายลงคอ มองตามมือของครูประจำชั้นหนุ่มที่ดันตัว HANa ให้นอนลง กล้องความละเอียดสูงระดับ 4K ถ่ายทอดรายละเอียดของกางเกงในตัวจิ๋วบนเรือนร่างของ HANa ออกมาอย่างชัดเจนราวกับณธีร์เกือบเกิดภาพหลอนว่า ที่จริงแล้วเขาไม่ได้กำลังดูคลิปโฆษณา แต่เขากำลังยืนอยู่ตรงหน้า HANa 

          และหลังจากนั้น โดยไม่ต้องเห็นขั้นตอนการสอดใส่ หลังจากครูประจำชั้นหนุ่มดึงกางเกงในของ HANa ออก ตามต่อด้วยชุดชั้นใน เพียงช่วงเวลาหนึ่งฉากที่เปลี่ยนไป HANa ก็ตัวเปลือยเปล่า หน้าอกกลมตึงคล้ายดอกบัวตูมขยับเคลื่อนเป็นจังหวะขึ้นลง จนคนมองใจสั่นสะท้าน

          ณธีร์กลืนน้ำลายลงคอรอบที่สอง ณธีร์อาจเป็นเกย์ อาจแข็งได้เฉพาะกับผู้ชาย แต่เวลาอยู่ต่อหน้าของสวยๆ งามๆ โดยเฉพาะต่อหน้านางเอกสาวหน้าตาจิ้มลิ้ม หู ตา จมูก ปาก คอ รับกันได้อย่างลงตัวไปทุกส่วนแบบ HANa ถึงอีกฝ่ายจะไม่ใช่ผู้ชาย แต่ณธีร์ก็สามารถถูกท่วงท่าและสีหน้าปลุกเร้าอารมณ์จนแข็งขึ้นมาได้ 

          โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณไม่เห็นหน้าตาของดารานำแสดงฝ่ายชาย ไม่ต้องอาศัยความพยายามเลย คุณจินตนาการต่อไปได้ไม่ยากว่าคนที่กำลังขยับโยกอยู่บนตัว HANa คือตัวคุณเอง ไม่ใช่คนอื่น ไม่ใช่ครูประจำชั้น และถึงณธีร์จะมีผิวขาวผ่องเฉดเดียวกับสีผิวของ HANa ผิดกับผิวสีแทนของดารานำชายที่อยู่ในจอ…

          แต่จินตนาการน่ะ จินตนาการ รู้จักไหม

          จินตนาการคือการข้ามผ่านโลกแห่งจริง ในจินตนาการคุณสามารถเป็นอะไรก็ได้ เป็นรุกก็ได้ เป็นรับก็ได้ หลับนอนกับผู้หญิงหรือกระทั่งมีเซ็กซ์ จินตนาการก็ทำให้คุณถึงฝั่งฝันได้ไม่ยาก

          เหมือนกับณธีร์ที่ตอนนี้กำลังสาวท่อนลำของตัวเอง ถึงจะไม่เห็นว่า HANa ถูกสอดใส่ยังไง ถึงจะไม่เห็นว่า HANa กำลังมีเพศสัมพันธ์กับครูหนุ่มอยู่จริงไหม แต่จากภาพของ HANa ที่กำลังขยับโยก หน้าอกสั่นไหวขึ้นลง เหงื่อเม็ดละเอียดผุดซึมขึ้นมาบนหน้าผากนวลเนียน และเสียงหอบเบาๆ ของครูหนุ่ม แค่นี้คนเราก็คิดเองเออเองต่อไปได้แล้ว

          ณธีร์ขยับมือเร็วตามแรงสั่นคลอนของ HANa ความหวาบหวามก่อตัวเพิ่มขึ้นตรงท้องน้อยและค่อยๆ ไต่สูงขึ้นท่ามกลางกามารมณ์

          จนใจที่สุดเมื่อ HANa ที่นอนหงายอยู่ครางเสียงแผ่วคล้ายลูกแมวอ้อนขอนม ณธีร์ก็ปลดปล่อยออกมา ภาพในจอที่เปลี่ยนจุดโฟกัสจากหน้าอกของ HANa ที่ถูกมือใหญ่เคล้นคลึงคล้ายเอ่ยชม มาเป็นต้นขาขาวเนียนที่มีคราบน้ำขาวขุ่นไหลหยดออกมาทาง

          ถึงณธีร์จะมั่นใจว่ากว่า 90% คราบสีขาวขุ่นนั่นไม่น่าใช่น้ำรักที่ถูกปล่อยออกมาจากตัวนักแสดงหนุ่มที่เล่นเป็นครูประจำชั้นหนุ่มจริงๆ แต่เพราะภาพ แสง สี และจังหวะที่ตัดต่อออกมาดูสมจริงเกิดไป ณธีร์จึงเห็นภาพหลอน คล้ายว่าตัวเองได้ปลดปล่อยเข้าไปในตัวของ HANa จนน้ำรักของตัวเองไหลหยดออกมาแบบนั้น

          ณธีร์หอบหายใจ นั่งเอนหลังทิ้งท้ายทอยลงบนโซฟา กลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอด้วยความสุขสมก่อนคล้ายทิชชูส่งๆ จากบนโต๊ะมาเช็ดคราบไคลที่เปื้อนอยู่ในกางเกง ถึงจะใช้เวลากับ HANa ไปแค่ไม่ถึงสิบนาที แต่สิบนาทีว่านั่นมันก็เหนื่อยนะ! เวลาที่ผู้ชายบำบัดความใคร่ด้วยตัวเอง ไม่มีหรอกที่จะอารัมภบทยืดยาว แค่เลือกคลิปโปรดมาสักคลิป ตั้งใจดู พอแข็งก็สาวน้ำออกก็เท่านั้น

          และถึงโฆษณาในคลิปจะไม่ได้เปิดเปลือยเครื่องเพศของทั้งนักแสดงหญิงและนักแสดงชายให้เห็นกันอย่างอล่างฉ่าง แต่เพราะการจัดฉากกับมุมกล้อง ถึงไม่เห็นแต่ก็ยังได้อารมณ์ ซึ่งณธีร์ชอบคลิปที่เหมือนเปิดแต่ความจริงไม่เปิดแบบนี้

          หลังจากปลดปล่อยจนสบายอารมณ์ ท่ามกลางความง่วงงุนและเสียงฝนตกผะแผ่วในโฆษณาที่ยังดังต่อเนื่องทั้งที่เนื้อหาในคลิปจบลงแล้ว

          ใต้เปลือกตาที่ปิดลง สิ่งที่ณธีร์เห็นไม่ใช่ขาขาวเรียวเปื้อนน้ำรักของ HANa ซึ่งณธีร์เห็นเป็นภาพสุดท้ายแต่อย่างใด ในความฝันที่เคยเกิดขึ้นจริง ณธีร์เห็นภาพตัวเองที่ยังแยกขาออกกว้าง เด็กหนุ่มคนเดิมคนที่เคยเปิดซิงณธีร์นอนซบอยู่บนหน้าท้องขาวไร้ไขมันของณธีร์ หลังจากใช้เวลาร่วมกันกว่าหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดณธีร์กับเด็กหนุ่มคนนั้นก็ปลดปล่อยออกมาจนได้ ลมหายใจของเด็กหนุ่มถี่กระชั้น ส่วนณธีร์แทบมองเห็นดวงดาว ทางช้างเผือกทอแสงพร่างพราวอยู่บนเพดานของโรงแรม มันมองเห็นได้อย่างชัดเจนโดยไม่ต้องรอฟ้ามืด ณธีร์กับเด็กหนุ่มใช้เวลาปรับลมหายใจกันอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนเป็นเด็กหนุ่มที่ขยับตัวก่อน เขาดึงส่วนล่างที่แข็งขึงออกจากก้นณธีร์จนเกิดเสียงดังบ๊วบ ถึงเด็กหนุ่มจะใส่ถุงยางตั้งแต่ต้นจนจบ แต่เพราะเจล น้ำหล่อลื่น แรงเสียดสี ช่องทางที่ไม่ควรมีความฉ่ำชื้นเหมือนอย่างช่องคลอดของผู้หญิง บัดนี้กลับเปียกแฉะจนดูลามก

          ณธีร์มองเด็กหนุ่มที่กำลังมัดปากถุงยาง ภายในถุงยางเต็มไปด้วยน้ำเชื้อที่มากพอจะทำให้ผู้ชายด้วยท้องได้

          ณธีร์หน้าแดงฉ่า เกือบหนึ่งปีแล้วที่ณธีร์ไม่ได้เจอกับเด็กหนุ่มคนนี้ เด็กหนุ่มยังหล่อเหลาอย่างคนดูแลตัวเองดี ที่แตกต่างออกไปน่าจะเป็นเค้าโครงของหน้าที่มีคมสันมากขึ้น อีกสักปีสองปี ณธีร์คงเรียกอีกฝ่ายว่า ‘เด็กหนุ่ม’ ไม่ได้แล้ว เพราะเด็กนี่ดูโตเป็นผู้ใหญ่เร็วเกินไป ผิดกับณธีร์ที่พออายุยี่สิบสามหน้าแต่เดิมเป็นอย่างไร ตอนนี้ก็เป็นอย่างนั้น แน่ละ ทั้งหมดเป็นเพราะณธีร์ดูแลตัวเองดีนั่นแหละ ณธีร์เลยกลายเป็นหนุ่มอมตะ ต่อให้ณธีร์อายุห้าปี ณธีร์ก็จะหาทางทำให้ตัวเองดูเด็กต่อไปแบบนี้

          ณธีร์มองภาพเจริญหูเจริญตาหรือก็คือร่างเปลือยเปล่ามีมัดกล้ามสวยของเด็กหนุ่มต่ออีกสักพัก พอเห็นเด็กหนุ่มยิ้มปาก เปิดเปลือยแบบไม่อายอะไร แถมยังทำท่าแบบ ผมหล่อละสิ อยากดูอะไรดีๆ มากกว่านี้ไหม ณธีร์ก็ทั้งอายทั้งขำจนต้องเอียงหน้าเพื่อกลั้นหัวเราะ

          พอเห็นณธีร์หัวเราะ เด็กหนุ่มที่ยืนอยู่เลยก้าวขึ้นเตียง ขึ้นคร่อมณธีร์ใหม่ ปลายนิ้วซุกซนของเด็กล้วงเข้าไปช่องทางเปียกปอนจนณธีร์ต้องขมิบปิดทางเข้าแน่น

          เด็กหนุ่มหัวเราะเสียงต่ำในลำคอ ปลายจมูกโด่งของเด็กหนุ่มไล่จูบณธีร์ตรงนั้นตรงนี้ พอถึงใบหู เด็กหนุ่มก็อ้าปากงับเบาๆ ณธีร์อยากยกขาถีบเด็กขี้แกล้ง แต่เพราะมีปลายนิ้วสอดอยู่ตรงหว่างขา ณธีร์จะถีบก็ถีบไม่ได้ จะหุบขาก็หุบไม่ได้ ณธีร์เลยได้แต่ปล่อยเด็กหนุ่มเลื่อนริมฝีปากลงมาที่ลาดไหล่ ดูดแรงๆ จนเกิดรอย จากนั้นยอดอกของณธีร์ก็ถูกดูดดึง ณธีร์เสียวแปลบปนเจ็บจนเผลอบีบช่วงล่างแน่น เด็กหนุ่มตัวแสบส่งเสียงหัวเราะ

          “อยากต่อเลยไหมครับ” เด็กหนุ่มเอ่ยปากถาม ริมฝีปากยังคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง

          ก่อนเจอหน้ากัน เขาค่อนข้างเคืองคนที่ไม่เคยติดต่อมาเลยเกือบหนึ่งปีคนนี้ไม่น้อย แต่พอได้เจอหน้ากันจริงๆ ท่ามกลางฝูงชน ตอนที่เขาเห็นกระต่ายขาวดูซูบผอมลงไปจากเดิม ความโกรธขุ่นที่เหมือนถูกฟันแล้วทิ้งก็อันตรธานหายไป เหลือแต่ความห่วงใยเข้ามาแทนที่ โชคดีที่อีกฝ่ายแค่ทำงานหนักเลยดูผอมกับดูโทรมมากไปหน่อย

          ซึ่งณธีร์ตอนนั้นก็ผอมมากไปหน่อยจริงๆ เพื่อช่วยท่านประธานวางแผนขุดรากถอนโคนกาฝาก ตลอดเกือบหนึ่งปีที่ผ่านมา ณธีร์นอนครบแปดชั่วโมงน้อยมาก แล้วยิ่งท่านประธานเป็นคนรักสุขภาพ ทุกๆ สองชั่วโมงต้องลุกออกมาเดิน ไม่ก็ออกกำลังกายเบาๆ ในห้องทำงานเพื่อป้องกันออฟฟิศซินโดรม ณธีร์ที่อยู่ในห้องทำงานเดียวกันกับท่านประธานเลยติดนิสัยออกกำลังกายระหว่างวันไปกับเขาด้วย และเพราะณธีร์ไม่ได้นักโภชนาการคอยคำนวณแคลอรีเหมือนท่านประธาน มารู้ตัวอีกทีน้ำหนักของณธีร์ก็ลดไปเกือบแปดกิโลหน้าท้องแบนไร้ไขมัน ทั้งตัวมีแต่กล้ามเนื้อ (แต่เป็นกล้ามเนื้อลีบๆ เพราะไม่ได้อัดโปรตีน) ดีที่ณธีร์รู้ตัวเร็ว ตอนหลังเขาเลยกินอาหารมื้อหลักมากขึ้นจนตอนนี้น้ำหนักเกือบกลับมาเป็นปกติแล้ว แต่โดยรวมๆ ก็ยังถือว่าผอมอยู่

          เด็กหนุ่มละริมฝีปากออกจากผิวเนื้อนวลเนียน เขามองคนตัวผอมที่ตอนนี้ทั่วทั้งร่างยังคงมีสีแดงเรื่อ ตอนที่อีกฝ่ายโทรมา ตอนนั้นเขาเพิ่งบริการแขกคนอื่นเสร็จ หลังจากที่รอแล้วรออีกจนเลิกรอ เขาไม่คิดอยากรับโทรศัพท์ด้วยซ้ำ แต่เพราะความคิดถึง… ลึกๆ แล้วเขายังคิดถึงกระต่ายขาวตัวอยู่ เขาเลยคิดว่าเจอกันก็เจอกันสิ ถ้าได้เจอกันเขาจะเอาอีกฝ่ายจนน้ำแตกอยู่ฝ่ายเดียว เขาจะไม่เก็บเงินกระต่ายขาวสักแดง แถมยังจะปาเงินใส่หน้า ก่อนเฉดหัวอีกฝ่ายทิ้งแบบเดียวกับที่ตัวเองเคยโดนทำมาก่อนด้วย

          แต่ก็นั่นแหละ พอได้เห็นกระต่ายขาวผอมลงจนผิดตาแถมตาดูบวมช้ำอย่างคนอดนอน เขาที่เพิ่งออกจาก BTS ก็ได้แต่เดินลิ่วๆ เข้าไปหาอีกฝ่าย ผิวของกระต่ายขาวยังคงขาวเนียนอย่างคนสุขภาพ มีแค่แก้มที่ตอบลงเท่านั้น เด็กหนุ่มลูบขอบตาดำช้ำที่ถูกปิดไว้ใต้คอนซีลเลอร์บางๆ ถามออกไปด้วยความเป็นห่วง

          “ไปทำอะไรมาครับ” ทำไมโทรมเชียว

          ประโยคหลังไม่ได้พูดออกมาเพราะรู้ว่ามันเสียมารยาท เด็กหนุ่มไล้นิ้วไปตามถุงใต้ตาคนตัวขาวโดยไม่สนใจสายคนของคนอื่นที่มองมา ทั้งเด็กหนุ่ม ทั้งกระต่ายขาวต่างเป็นคนหน้าตาดี พอคนหล่อสองคนมายืนอยู่ด้วยกันก็ไม่แปลกที่จะกลายเป็นจุดสนใจของคนอื่นเขา เด็กหนุ่มไม่สนใจสายตาของเขาเหล่านั้น เขายังคงยืนอยู่ท่าเดิมเพื่อรอคำตอบ

          “ทำงานหนักน่ะ” กระต่ายขาวหัวเราะ

          ถ้าไม่ติดว่าเสียงของอีกฝ่ายกังวานใส ทั้งอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงสามส่วนสบายๆ กับรองเท้าคอนเวิร์สสีสันเจ็บแสบจนดูเด็กลงกว่าเดิม เด็กหนุ่มอาจจะคิดไปว่ากระต่ายขาวตอบเลี่ยงๆ ไปอย่างนั้น ยังดีเขาพอดูออกว่าที่อีกฝ่ายพูดจริง ความเป็นห่วงที่จู่ๆ ก็เอ่อล้นขึ้นมาตอนเห็นเลือนรางผอมบางจึงค่อยๆ เบาบางลง เขามองกระต่ายขาวเต็มตาอีกครั้งก่อนส่งเสียงกระเง้ากระงอด

          “ไม่เห็นติดต่อมาเลยครับ ผมนึกว่าพี่มีคนอื่นซะแล้ว”

          หลังรับสายโทรศัพท์ เขาก็เคยพูดถึงประเด็นนี้ไปแล้ว แต่เพราะตอนนั้นเขายังโกรธ (งอน) เขาเลยพูดห้วนๆ ปนประชดออกไปว่า

          ‘นึกยังไงถึงโทรมาครับ’

          พอเห็นลูกค้าที่นอนอยู่ด้วยด้านข้างเลิกคิ้วมองด้วยความแปลกใจเพราะปกติเขาเป็นคนอารมณ์ดี เขาเลยปรับน้ำเสียงลง หอมแก้มลูกค้าแรงๆ แทนคำขอโทษหนึ่งทีก่อนขอตัวออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก

          ลูกค้าสาวคนนี้เป็นลูกค้าประจำที่มาซื้อบริการเขาบ่อยๆ เธอเป็น Working Women ที่ไม่ต้องพึ่งผู้ชายก็บุกเบิกธุรกิจของตัวเองขึ้นมาได้ ทั้งยังไม่ใช่คนที่ชอบแสดงความเป็นของ พอเห็นเด็กหนุ่มรับสายลูกค้าคนอื่นเธอก็ไม่ว่าอะไร แค่บอกให้เขาเบาเสียงลงหน่อย เธอจะนอนแล้วแค่นั้น เด็กหนุ่มที่เดินออกมาคุยโทรศัพท์นอกระเบียงปรับน้ำเสียงใหม่ เขาถามด้วยน้ำเสียงหลอกล้อ แต่ตาและปากไม่ปรากฏรอบยิ้ม

          ‘ไม่โทรมาเลยนะครับ ผมนึกว่าพี่ลืมผมไปแล้ว’

          แซะไปแบบเนียนๆ ว่าไม่คิดถึงไม่เคยโทร นี่คงอยากแย่ละสิถึงได้โทรหาเขา แต่เหมือนปลายสายจะแปลประโยคแซะไม่ออก คนที่อยู่เลยพูดตอบด้วยน้ำเสียงสบายๆ คล้ายกับกำลังอารมณ์ดีถามว่า

          ‘เพิ่งว่างน่ะ วันหยุดที่จะถึงนี้เราว่างหรือเปล่า พี่จะชวนเราไปกินบุฟเฟต์’

          ว่าง-่า อะไรล่ะ ไม่ว่างโว้ย! นัดลูกค้าคนอื่นไว้แล้ว

          เด็กหนุ่มกำถือแน่น เส้นเลือดที่ขมับปูดโปน เขาตอบกลับไป

          ‘ว่างสิครับ สำหรับพี่ ผมว่างตลอดอยู่แล้ว’

          ศักดิ์ศรีคืออะไร กินได้ไหม แต่ตอนนั้นที่ตอบออกไป เขาตอบไปเพราะอยากเจออีกฝ่ายเพื่อเอาน้ำออกฝ่ายเดียว พอน้ำแตกก็แยกทาง

          แต่พอตอนนี้…

          ‘งั้นสิบเอ็ดโมงเจอกันที่ xxxx นะ เดี๋ยวพี่พาไปหาอะไรกิน’

          'ครับ'

          และโชคดีจริงๆ ที่เขาตอบตกลง ไม่ได้เล่นตัวให้มากความ งั้นเขาคงเข้าใจกระต่ายขาวผิด และไม่ได้กอดกระต่ายขาวเหมือนอย่างตอนนี้แล้ว



------------------------------





TALK :: ตัดฉับ ระบบตรวจคำผิดของ RAW ยังแฮงค์อยู่เลยยังไม่ได้แก้คำผิดนะคะ

            ส่วนตอนหน้า ฮึ ฮึ _: (´ཀ'」 ∠) :





ออฟไลน์ nut2557

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
Re: [FEEL GOOD,PWP] UZUI (薄い) EP.4 [17/04/64]
«ตอบ #6 เมื่อ18-04-2022 16:19:02 »

 :haun4: :L1:

ออฟไลน์ teatimes

  • ไม่อยากให้เปลี่ยน...... เพราะแค่นี้ก็ดีพอแล้ว
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-1
Re: [FEEL GOOD,PWP] UZUI (薄い) ตอนพิเศษ : BANANA [20/04/64]
«ตอบ #7 เมื่อ20-04-2022 15:29:53 »

ตอนพิเศษ BANANA

WARNING : WARNING : SEXUAL HARASSMENT (?)

          รชตเคยคิดว่าคนที่เห็นคนอื่นกินกล้วยแล้วเอาแต่คิดถึงเรื่องอย่างว่า เป็นพวกเกินเยียวยาในหัวเอาแต่คิดเรื่องใต้สะดือ แต่พอเขาได้เห็นผู้ช่วยคนเก่งของตัวเองกินกล้วยเป็นผลไม้ล้างปากหลังอาหารกลางวัน รชตก็เริ่มคิดแล้วว่าบางทีปัญหาน่าจะไม่อยู่ที่คนมอง แต่อยู่ที่คนกำลังกินกล้วยมากกว่า

          ณ โต๊ะทานอาหารภายในห้องทำงาน รชตมองริมฝีปากชมพูที่อ้าออกจนวงกลม ฟันขาวในปากเผยออกมาให้เห็นจนรชตเกือบนับจำนวนฟันได้ ปลายลิ้นสีชมพูอย่างคนสุขภาพดีกระดกรับกล้วยที่ปอกเปลือกแล้วส่งเข้าปาก หลังจากเคี้ยว กลืน ริมฝีปากชมพูก็อ้าออกรับกล้วยเข้าปากอีกรอบ

          รชตมองผู้ช่วยของตัวเองอยู่อย่างนั้นจนอีกฝ่ายกินเกือบหมด
         
          “คุณธีร์ชอบกินกล้วยเหรอครับ” รชตถามคล้ายชวนคุย เขารู้ละว่าตัวเองค่อนข้างเสียมารยาทที่บังคับให้คนกินอยู่ตอบคำถาม แต่ถ้าเขาไม่ถามออก รอจนผู้ช่วยคนเก่งกินกล้วยจนถึง ‘โคน’ จินตนาการเขาคงเตลิดไปมากกว่านี้

          ณธีร์ที่เคี้ยวกล้วยอยู่รีบกลืนลงคอ ปกติเจ้านายก็เป็นคนช่างซัก (ขี้สงสัย) อยู่แล้วณรีร์เลยไม่สงสัยอะไร แค่มองกล้วยที่กินอีกคำเดียวก็จะหมดอย่างอาลัยอาวรณ์อยู่แวบหนึ่งก่อนตอบคำถาม

          “ก็ไม่ได้ชอบหรอกครับ แต่มันอยู่ท้อง วันนี้ผมต้องออกไซด์งานข้างนอกเลยต้องตุนพลังงานหน่อย” ในฐานะผู้ช่วยท่านประธานที่ได้รับความไว้ใจจนสามารถดูแลงานบางส่วนแทนท่านประธานได้ ณธีร์ก็เหมือนเบ๊… อืม พนักงานอเนกประสงค์ดีๆ นี่เอง วันนี้เขาต้องออกไปดูความคืบหน้าของโรงงานแห่งใหม่แทนท่านประธาน กว่าจะได้กลับมาหาอะไรกินอีกทีก็น่าจะหกโมงโน่น ณธีร์ไม่ชอบเดินกิน ไม่ชอบนั่งกินในพื้นที่เปิดโล่งอย่างข้างทางที่ไม่มีโต๊ะให้นั่ง ดังนั้นก่อนออกจากบริษัทเขาจะกินตุนไว้ให้มากหน่อย หรือวันไหนร้อนจัดเขาก็จะพกไปแค่ขวดน้ำ

          ณธีร์อ้าปากเตรียมเขมือบกล้วยที่เหลือลงคอหลังจากตอบจบ ชาวสวนนั้นลำบาก แต่เงินที่เอามาซื้อกล้วยนั้นหามาได้ลำบากกว่า (แม้จะไม่กี่บาทก็เถอะ) เพราะงั้นเขาต้องกินให้เรียบ ณธีร์อ้าปากกลมขนาดพอดีๆ กับขนาดกล้วย เขายกกล้วยส่วนที่เหลือเข้าปาก…

          แต่บุญบาป ยังไม่ทันได้กัด ท่านประธานขี้สงสัยก็ถามคำถามออกมาอีกแล้ว

          “กินกล้วยแล้วไม่ท้องอืดเหรอครับ ปกติผมก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ทานแล้วรู้สึกย่อยยาก”

          กล้วยสุกช่วยเรื่องระบบขับถ่าย ท่านประธานไปกินกล้วยดิบมาจากไหนฮึ ถึงได้ย่อยยาก แล้วมาพูดเรื่อง ‘ย่อย’ ตอนที่คนอื่นกำลังกินเนี่ยนะ!

          ณธีร์มองกล้วย’ สีเหลือง’ ที่อยู่ในมือแล้วรู้สึกหมดอารมณ์ที่จะกินต่อ จริงอยู่ละว่ามันเหลืองคนละเฉด แต่คำว่า ‘เหลือง กับ ‘ย่อย’ พอมาอยู่ด้วยกันแล้ว...

          อืมม เอาเถอะ

          ณธีร์วางกล้วยที่เหลือใส่จาน ดื่มน้ำล้างปาก อันเป็นการแสดงออกว่า ‘อิ่มแล้ว’ เขามักนั่งทานอาหารเป็นเพื่อนท่านประธานในห้องเป็นประจำจนไม่รู้สึกเคอะเขินอะไร หลังดื่มน้ำเปล่าจนหมดแก้ว เขาก็มองท่านประธานคนสวยที่นั่งยิ้มอย่างคนที่ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าเพิ่งทำให้คนอื่นหมดความอยากอาหารมาหมาดๆ

          วันนี้ที่ท่านประธานแต่งชุดผู้ชายเต็มยศอย่างหาได้ยาก ชุดสูทของ Ralph Lauren สีดำสนิททั้งตัวไม่ได้ทำให้คนยิ้มอยู่เหมือนคนเพิ่งกลับมาจากงานศพ กลับกันมันยิ่งขับเน้นให้ท่านประธานเหมือนนายแบบในนิตยสารมากขึ้น

          ท่านประธานในชุดผู้ชาย คือหล่อเหลาบาดใจ (จงตะโกนเรียกสามีอย่างพร้อมเพรียง!)

          ส่วนท่านประธานในชุดผู้หญิงคือสาวสวยบอบบางสูง 187 เซนติเมตร (ไม่รวมส้นสูง)

          ก็ไม่รู้ว่าท่านประธานคนสวยแต่งตัวเก่งหรือเสื้อผ้าจากแบรนด์ดังสไตล์หญิงทั้งหลายนั้นตัดเย็บมาเพื่อท่านประธานคนเดียวโดยเฉพาะกันแน่ เสื้อผ้าผู้หญิงคอลเลคชั่นเดียวกัน แบบเดียวกัน ถ้าผู้ชายคนอื่นมาใส่…

          ก็ผู้ชายใส่เสื้อผู้หญิงนั่นแหละ แต่พอเป็นท่านประธานใส่ เสื้อผ้าดันช่วยปกปิดเรือนร่างแบบผู้ชายจนทำให้ท่านประธานดูเป็นผู้หญิงมากขึ้นซะงั้น

          และในฐานะผู้ช่วยคนสนิทของท่านประธาน ณธีร์ย่อมต้องเคยเห็น ‘ทุกสัดส่วน’ ใต้ร่มผ้าของคนที่ชอบแก้ผ้านอนคนนี้มาหมดแล้ว ภายใต้ร่มผ้า เรือนร่างของท่านประธานคือสิ่งที่เทพเจ้ารังสรรค์

          ท่านประธานมี อกกว้าง เอวสอบเห็นวีเชฟชัดเจน ส่วนหน้าไม่ต้องพูดถึง… พูดถึงก็ได้ ‘บาลาฮึ่ม*’ ก้นแน่น หน้าท้องมีถุงข้าวสารหกก้อนแปะอยู่ครบถ้วน แขนขายาวกำยำ ถ้าไม่ติดว่าเจ้านายเป็น Queer ชอบแต่งหญิง ณธีร์คงจินตนาการภาพตัวเองถูกท่านประธานจอมโหดอัดติดกำแพงแล้วเอากันจนน้ำแตกในท่ายืนไปแล้ว

          แต่ก็นะ พอรู้ว่าเจ้านายตัวเองเป็นเพศอะไร ณธีร์เลยไม่รู้สึกพิศวาสอะไรเท่าไหร่

          ณธีร์หรี่ตามอง คล้ายกับกำลังประณามคนที่ยังนั่งยิ้มไม่เลิกว่า คุณรู้ไหมว่าคุณทำให้ผมกินไม่อิ่ม อีกคำเดียวผมก็จะอิ่มแล้วมาพูดย่อยทำไมฮึ

          รชตที่ถูกประณามยิ้มขำ เขาขยับเปลี่ยนท่านั่งอย่างแนบเนียน ถึงจะมีโต๊ะบังอยู่เลยไม่ต้องกังวลว่าจะถูกเห็นอะไรๆ ที่จู่ๆ ก็ตุงขึ้นมาให้โดนด่า แต่รชตก็ยังขยับตัวเพราะเป้าแน่น

          เขาอาจจะเป็น Queerphatonic ก็จริง แต่เขาไม่ใช่คนตายด้าน โดยเฉพาะหลังจากที่ได้เจอผู้ช่วยคนเก่ง

          ในบางอารมณ์ เขาก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองไม่ใช่ Queerphatonic แต่เป็นเกย์รุก แต่เวลาต้องอาศัยจินตนาการเพื่อบำบัดความต้องการอันเป็นการกระทำที่ ‘ต้องทำ’ ถ้าไม่ทำจะมีผลเสียต่อสุขภาพ รชตกลับนึกภาพตัวเองมีอะไรกับผู้ชายที่บางทีก็มุมเซ็กซี่บางคนนี้ไม่ออก

          พูดให้ตรงหน่อยก็คือ เรื่องเพศสภาพกับความต้องการของรชตนั้นมักก่อปัญหาให้รชตสับสนในตัวเองอยู่บ่อยๆ รชตมีเซ็กซ์ได้แต่ไม่ชอบ แค่คิดว่า ‘ต้องมี’ เขาก็เหี่ยวแล้ว แต่เวลาเห็นของสวยๆ งามๆ …

          ตั้งแต่รู้จักกับผู้ช่วยคนนี้ รชตมีความรู้สึกว่าความต้องการทางเพศของตัวเองถูกกระตุ้นบ่อยกว่าเมื่อก่อนหลายเท่า ทั้งที่เจ้าตัวก็ไม่ได้ทำท่าเซ็กซี่ บางมุมก็เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง แต่บางจังหวะ เช่นยามที่เจ้าตัวเม้มปาก มองค้อน ยิ้มบาง หรี่ตาลง เอื้อมหยิบของบนที่สูง หรืออย่างตอนกินกล้วย ท่วงท่าและสรีระของผู้ช่วยคนนี้มักทำให้คนมองเตลิดเปิดเปิง

          รชตไม่ได้อยากลวนลามทางสายตา หรือ Sexual Harassment ในที่ทำงานแต่ภาพที่เห็นมันก็ทำให้อดคิดไม่ได้

          คุณธีร์มีรูปร่างสูงโปร่ง เพราะออกกำลังกายร่างกายทุกส่วนจึงตึงกระชับ ก้นกลมเหมือนลูกพีช แขนขาขาวนวลดุจลำเทียน และจากที่ได้มาสก์หน้ามาสก์ตัวด้วยกันในสปาบ่อยๆ (ที่รชตบังคับลากไป) เวลาคุณธีร์ในร่างเปลือยเปล่าขยับตัว ฟีโรโมน หรือ Sex Appeal ของคุณธีร์ก็มักพุ่งกระฉูดออกมาเองโดยไม่ตั้งใจจนพนักงานสปาทั้งชายหญิงหน้าแดงกันถ้วนหน้า ถ้ารชตไม่ใช่คนที่ไม่เคยมีความคิดอยากมีอะไรกับใคร เขาคงคิดอะไรๆ ไปไกลมากกว่าแค่มองและเป็นแค่เจ้านายทีเดียวทีเดียว

          แต่ก็นั่นแหละ เพราะไม่ค่อยมีความต้องการทางกายภาพ พอแข็งขึ้นมาที รชตเลยคิดว่าหรือจริงๆ เขาไม่ใช่ Queerphatonic ที่สามารถมีความรู้สึกผูกพันกับคนเพศอะไรก็ได้โดยไม่ต้องมีเซ็กซ์มาเกี่ยวข้อง เขาอาจจะยังไม่เจอคนที่ใช่ เลยไม่ค่อยมีอารมณ์ทางเพศหรือเปล่า?

          มีหลายครั้งที่รชตอยากชวนคุณธีร์มามีความสัมพันธ์แบบ Friend with Benefits กัน แต่พอจะเอ่ยปากชวน เขาก็รู้ได้โดยไม่ต้องเริ่มทำว่า ถ้าต้อง'ทำ' จริงๆ เขาคงไม่ไหวหรอก เขาอาจแข็งตัวเพราะคุณธีร์จริงแต่เขาไม่ได้อยากร่วมเพศอีกอย่างเขาก็มีคนที่ ‘ผูกพัน’ อยู่แล้ว...

          รชตถอนหายใจ

          เขามีคนที่ผูกพันลึกซึ้งที่คบกันมากว่าห้าปีแล้ว แต่เพราะปัญหาด้านความต้องการที่แตกต่างกัน ถึงจะรักกัน… ถ้าใช้คำนี้ได้ละนะ แต่รชตก็มักระหองระแหงกับคนที่ผูกพันอยู่บ่อยๆ ถึงทั้งสองคนจะพยายามปรับตัว จนบางครั้งรชตก็ต้องจำยอมต้องมีเซ็กซ์เพื่อคงความผูกพันนี้ไว้ แต่ก็เพราะเขา ‘จำยอม’ สุดท้ายเลยไม่มีใครมีความสุข

          พอคิดถึงเรื่องหดหู่ ส่วนที่ตื่นตัวที่นานๆ จะตื่นขึ้นมาสักที แปบเดียวก็หลับไปอีกแล้ว รชตรวบช้อนเพื่อจบมื้ออาหาร รับกาแฟดำมาจากมือผู้ช่วยคนเก่งมาดื่มล้างปาก ปล่อยให้คนที่ชอบทำให้คนอื่นคิดไปไกลกดอินเตอร์คอมเพื่อเรียกแม่บ้านมาเก็บจาน เคลียร์โต๊ะ

          รชตจิบกาแฟดำบนโต๊ะอาหารต่ออย่างเรื่อยเปื่อย ส่วนณธีร์ที่ต้องออกไปไซด์งานก็เดินกลับไปที่โต๊ะทำงานของตัวเองเพื่อเคลียร์งานช่วงเช้าที่เหลือของตัวเองและเก็บของโต๊ะก่อนออกไปข้างนอก

          รชตมองคนตัวขาวสาละวนทำนั่นทำนี่ ปลายนิ้วมือเรียวแตะต้องลงบนเอกสารแผ่นหนึ่ง ไล้ผ่านเพื่ออ่านข้อความ ปลายเล็บสีชมพูมนสะอาดขยับเคลื่อนไปบนกระดาษ คล้ายกับกำลังเล้าโลมคนรัก ดวงตาคู่สวยฉายแววพอใจอ่อนโยนที่ตัวเองร่างเอกสารออกมาได้ดี เขายิ้มให้เอกสารแผ่นนั้นคล้ายกับกำลังอยู่กับรัก

          รชต ‘…….’

          แค่อ่านเอกสาร ไม่ต้องทำท่าเซ็กซี่เหมือนอยู่กำลังเล้าโลมคนรักขนาดนั้นก็ได้มั้ง

          รชตดื่มกาแฟอึกสุดท้ายลงคอ เขานิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนเอ่ยปากถาม

          “คุณธีร์ยังมีกล้วยอีกไหมครับ”

          ณธีร์ที่กำลังอ่านเอกสารอยู่เงยหน้าขึ้นอย่างแปลกใจ ไหนว่ากินกล้วยแล้วท้องอืด นี่คือว่างมากเลยท้องอืดเล่น? ณธีร์สงสัยแต่ก็ยังตอบออกไป

          “มีครับ ท่านประธานอยากทานเหรอครับ”

          “อืม”

          พอเห็นท่าทางของคนที่อยากกินยาแก้ท้องอืดช่วยย่อย ณธีร์ก็ยักไหล่ ก่อนหยิบกล้วยที่เหลืออีกหนึ่งลูกที่เก็บไว้ในลิ้นชักเอาไปให้คนที่จู่ๆ ก็นึกอยากกิน ทั้งที่ตัวเองเพิ่งทำให้คนอื่นกินไม่อิ่มซะงั้น

          “นี่ครับ”

          รชตขอบคุณแล้วรับกล้วยหอมจากร้านสะดวกซื้อที่อยู่ในถุงซิปล็อกเพื่อป้องกันกลิ่นมา เขาพิจารณากล้วยที่อยู่ในมือแล้วพูดต่อ

          “ถ้ายังไม่ถึงเวลาออกไปข้างนอก คุณธีร์ช่วยดูตอนผมนั่งกินหน่อยได้ไหมครับ”

          เอาแล้วไง…

          ณธีร์คิดในใจ

          ถึงมันจะเป็นคำขอที่แปลก แต่บางทีคุณรชตหรือท่านประธานก็มักมีมุมเด็กๆ ที่ชอบเอาแต่ใจ ชอบเป็นจุดสนใจอยู่บ่อยๆ จะปฏิเสธก็ไม่ได้ เดี๋ยวหนูน้อยจะยิ่งงอแงมากกว่าเดิม จนสุดท้ายก็ต้องตามใจยอมทำตามคำขออยู่ดี ณธีร์เลยตัดปัญหา ดูก็ดูสิ แค่ดูเจ้านายตัวเองกินผลไม้หลังอาหาร ณธีร์ไม่รู้สึกอะไรอยู่แล้ว

          อ่อ ก็อาจจะรู้สึกบ้างแหละ

          รู้สึกหิวไง คำสุดท้ายที่ถ้าได้กินก็จะอิ่ม ตอนนี้โดนแม่บ้านเอาไปทิ้งถังขยะแล้ว!

          ณธีร์กลับมาลงบนเก้าอี้โต๊ะอาหาร เขาหรี่ตามอง อยากให้ไอ้ธีร์ดูนักใช่ไหม ได้!

          รชตเห็นท่าทางแบบนั้นจึงหัวเราะขำ

          “ผมแค่อยากรู้ว่าตอนตัวเองกินผลไม้มันดูเป็นยังไงน่ะครับ”

          ณธีร์ไม่ตอบ เขาตั้งใจดูต่อ

          รชตไม่ใช้คำว่า 'กินกล้วย' เพราะกลัวเป็นการชักนำเกินขักนำ เขาปอกเปลือกกล้วยออกด้วยท่าทางปกติ กินแบบปกติ เคี้ยวและกลืนตามปกติจนหมดลูก หลังกินเสร็จเขาก็วางเปลือกกล้วยลงบนกระดาษทิชชู พับกระดาษทิชชูเพื่อซ่อนสิ่งที่กินหมดแล้ว อันเป็นมารยาทที่เจ้าตัวทำจนติดเป็นนิสัย

          ณธีร์กะพริบตา

          “เป็นยังไงบ้างครับ” รชตถามหลังดื่มน้ำเปล่าตามเพื่อดับกลิ่นปากเสร็จเรียบร้อย

          ณธีร์คิดในใจ จะเป็นยังไงได้ละนอกจากหิว… เอ๊ย ก็แค่คนกินกล้วย ท่าทางของท่านประธานอาจจะดูสุภาพกว่าคนปกติเล็กน้อยเพราะได้รับการสั่งสอนเรื่องมารยาทมาเป็นอย่างดี

          แต่คนกินกล้วยมันก็คือคนกินกล้วย จะให้เหมือนคนกินอ้อยหรือไงเล่า!

          ณธีร์ห้ามใจตัวเองไม่กลืนน้ำลายลงคอ ลบภาพความทรงจำของที่เพิ่งกินอาหารยั่วออกจากสมอง

          กินอีกคำหนึ่งก็จะอิ่ม = ยังไม่อิ่ม เขายังหิวอยู่นะ!

          “ก็ดู… ปกติดีครับ” ได้แค่คิดแต่ไม่ได้พูดออกไป ณธีร์กะพริบตา เลือกคำตอบที่คิดว่าน่าจะถูกใจคนถามแทน

          รชตที่รู้ทันยิ้มขำ เขาเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ สองมือประสานกันวางไว้บนหัวเข่า มุมปากยกยิ้ม

          ณธีร์ “…….”

          ให้ตาย! ท่านประธานตอนยกมุมยิ้มปากในชุดผู้ชายแม่งหล่อกระชากใจสุดๆ

          น่าเสียดาย…

          น่าเสียดาย หล่อแล้วยังไง หล่อเสียของ หล่อแล้วกินไม่ได้ เห็นแล้วไม่อยากกิน แล้วมันจะไปมีประโยชน์อะไรเล่า!

          ณธีร์ปรับสีหน้าตัวเอง ทำเหมือนเมื่อครู่ตัวเองไม่ได้เผลอทำน้ำลายหกไปวูบหนึ่ง เขาหลุบตาพูดด้วยน้ำเสียงเป็นการเป็นงานทั้งที่หัวหูร้อนฉ่า

          “ถ้าท่านประธานไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวออกไปดูงานก่อนนะครับ”

          “อืมม คุณไปเถอะ บอกให้คนขับรถขับดีๆล่ะ”

          รชตกลั้นขำ แสร้งทำเป็นไม่รู้ว่าตัวเองแกล้งโปรยเสน่ห์จนผู้ช่วยคนเก่งกลายร่างเป็นกุ้งต้มไปแล้ว รชตรู้ตัวว่าตัวเองมีเสน่ห์ และเขาก็มักใช้เสน่ห์ของตัวเองแกล้งคนอื่นบ่อยๆ

          " งั้นผมไปก่อนนะครับ" ณธีร์พูดเร็วปรื๋อ

          รชตไม่ได้แกล้งผู้ช่วยคนเก่งที่ลุกลี้ลุกลนหนีออกจากห้องไปต่อ เขาลุกออกจากโต๊ะอาหาร เดินย่อยหลังอาหารรอบห้อง เพื่อป้องกันการลงพุงกับท้องอืด รชตเดินเอื่อยเฉื่อยกลั้นขำกับเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น เขาเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งเผลอหยุดตรงชั้นวางหนังสือที่มีกรอบรูปวางอยู่หลายอัน

          รชตมองรูปคนสองคนในกรอบรูปอันหนึ่ง รอยยิ้มขำเพราะได้แกล้งผู้ช่วยตัวเองเล่นเลือนหายไปจากใบหน้า เขาแตะที่รูปนั้นเบาๆ แล้วถอนหายใจออกมา

          กี่วันแล้วที่ไม่ได้เจอกัน

          ฮาเปอร์...





          *บาลาฮึ่ม  ศัพท์แสลงยุค 90 ย่อมาจาก ซาบาลาฮึ่ม เป็นภาษาพูดแปลว่า ใหญ่




------------------------------





          TALK :: กลิ่นมาม่าหอมจัง (* ̄0 ̄) ノ彡☆゚・。・゚★・。・。☆・゚

          แทรกตอนพิเศษมาแบบงงๆ เพราะจู่ๆ พล็อตก็วาบเข้ามาในสมอง

          เรื่องนี้คู่หลักฟีลกู๊ดจริ๊งจริงงง  ส่วนคู่รองนั้น....  55555555



          ในส่วนของ WARNING แปะไว้ว่า เป็น SEXUAL HARASSMENT (?) < มีเครื่องหมายคำถามเพราะคนแต่งไม่แน่ใจว่าการคิดลามกกับคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว ไม่ได้รู้สึกแย่อะไร มันเป็น harassment (การล่วงละเมิด) หรือเปล่า

          SEXUAL HARASSMENT จริงๆ เป็นคำที่มีความกว้างมาก เท่าที่ไรท์จับใจความ (ผิดถูกแนะนำกันได้ด้วยภาษาสุภาพ) เหมือนว่าคู่กรณีต้องรู้สึกไม่ดี ถึงจะเรียกว่า ล่วงละเมิด แต่ในเคสของคุณรชต เขาไม่ได้ทำให้ณธีร์รู้สึกไม่ดี แค่คิดในใจ และด้วยความสนิทสนมบวกกับนิสัยของณธีร์ ถ้าณธีร์รู้ก็คงพูดขำๆ ว่า ท่านประธานคุณควรดูแลตัวเอง (เอาน้ำออก) บ้างนะ จะได้ไม่หมกมุ่น ซึ่งเคสในสังคมมันมีเหมือนกันที่พอถูกแซวก็แค่ขำๆ ไม่คิดอะไร (ยกเว้นคนที่ทริกเกอร์) ไรท์เลยไม่แน่ใจว่าในมุมมองของรี้ดจะตีความความคิดของคุณรชตเป็น Sexual harassment หรือเปล่า เลยแปะเตือนไว้ก่อน แล้วใส่ (?) กำกับไว้

          เรื่องเพศสภาพของคุณรชต คุณรชตนิยามว่าตัวเองเป็น Queerphatonic คือมีความรู้สึกผูกพันกับคนได้หลากหลายเพศ ทั้งชายหญิง LGBTQA โดยไม่ต้องมีเรื่องเซ็กซ์มาเกี่ยวข้อง แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่สามาถมีเซ็กซ์ได้เลย (ไม่อยาก /เสื่อมสมรรถภาพ) เขายังสามารถมีเพศสัมพันท์ได้แต่ไม่ชอบทั้งยังคิดว่าคนเราผูกพันกันจริงๆ ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องมีเซ็กซ์ เราใช้ใจผูกพันก็พอ คุณรชตเลยนิยามตัวเองว่าเป็น Queerphatonic ค่ะ อาจไม่ตรงกับคำนิยามจริง แต่คุณรชตคิดว่าตัวเองอยู่ในกลุ่มนี้ ประมาณณี้ค่ะ

          ส่วนเนื้อหาตอนหลักตอนถัดไป ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด อีกสามวันจะมาอัพนะคะ เร่งปั่นอยู่ ><

ออฟไลน์ teatimes

  • ไม่อยากให้เปลี่ยน...... เพราะแค่นี้ก็ดีพอแล้ว
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-1
Re: [FEEL GOOD,PWP] UZUI (薄い) ทางเดิน(2) [28/04/64]
«ตอบ #8 เมื่อ28-04-2022 09:38:13 »

ทางเดิน(2)


            ‘จะให้ใช้ปากให้ไหมครับ’

            อยาก…

            ในหัวมีแต่คำว่า อยาก อยาก อยาก อยู่เต็มสมองไปหมด แต่สุดท้ายณธีร์ก็ไม่ได้พูดออกไป เขาสบตากับเด็กหนุ่ม กลืนน้ำลายลงคอแล้วตอบกลับ

            “ไม่ ต้อง พี่กลัวเสร็จก่อน”

            เด็กหนุ่มที่รอคำตอบอยู่ก้มหน้าลง มุมปากยกขึ้นเล็กน้อยเหมือนกำลังกลั้นขำ เด็กหนุ่มกลั้นหัวเราะจนตัวสั่น พอเงยหน้าขึ้นอีกทีดวงตาฉายแววอันตรายคู่นั้นก็หายไปแล้ว เด็กหนุ่มยิ้มตาหยี ลุกขึ้นจากพื้นเพื่อจูบปากณธีร์ ส่วนตื่นตัวของเด็กหนุ่มสัมผัสกับส่วนตื่นตัวของณธีร์ คล้ายกำลังฟันดาบกันในจังหวะที่เด็กหนุ่มลุกขึ้น ณธีร์หัวหด อยากถอยหลังให้พ้นจากกระแสไฟฟ้าเสียวปลาบ แต่พอถูกจับคางให้เงยหน้าขึ้นรับจูบ ณธีร์ก็ไม่กล้าขยับหนีแล้ว ณธีร์ปล่อยให้เด็กหนุ่มจูบอย่างหยอกเย้า ปลายลิ้นของเด็กหนุ่มไล้ไปตามแนวฟัน มือลูบขึ้นลูบขึ้น

            ถ้าเมื่อครู่ถ้าณธีร์ตอบตกลง เด็กหนุ่มคงใช้ลีลาเจนจัดรับณธีร์เข้าไปในปากแล้วจัดการณธีร์จนเสร็จภายในสามนาทีแน่ๆ

            ณธีร์ปล่อยให้เด็กหนุ่มจูบต่ออีกสักพัก ส่วนล่างที่คล้ายไม่สัมผัสแต่ก็สัมผัสกันเมื่อครู่ ตอนนี้ก็เปลี่ยนมาเป็นบดเบียดแนบชิด จนเมื่อความรู้สึกอยากถูกเด็กหนุ่มครอบครองไว้ปากลดลง เด็กหนุ่มถึงได้ยอมถอนปากออก เขาเอ่ยปากแซว

            “ก็พี่ชอบแบบช้าๆ นี่นะ”

            ณธีร์แทบอยากหายตัวไปเสียเดี๋ยวนั้น!

            ณธีร์แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ก่อนกัดฟันตอบกลับ

            “พี่จะถูสบู่ให้เราบ้างแล้วกัน”

            เพราะมีใจอยากคิดแก้แค้น ณธีร์เลยเริ่มถูสบู่ให้เด็กหนุ่มกลับด้วยวิธีเดียวกันบ้าง แต่เพราะเด็กหนุ่มไม่ยอมหันหลัง ณธีร์เลยได้เห็น ‘อะไรๆ’ เต็มตามากกว่าจนไม่กล้าลูบเยอะ ณธีร์ถูสบู่ให้เด็กหนุ่มเฉพาะตัวครึ่งบน ตั้งแต่คอ ไหล่ ลำตัว ไม่แตะต้องส่วนอ่อนไหวอย่างลูกกระเดือก ยอดอก สะดือ หรืออะไรทำนองนั้น ส่วนข้างล่าง ณธีร์ไม่ได้หน้าหนาขนาดนั้น ไม่ต้องลอง แต่ถ้าเขาย่อตัวลง ส่วนตื่นตัวของเด็กหนุ่มต้องจิ้มหน้าเขาแน่

            " เอ่อ เอ่อ" ณธีร์อึกอัก ความคิดที่จะล้างแค้นหายไปจากสมองหมดแล้ว

            ตัวเด็กหนุ่มเองก็ไม่ได้คิดบังคับ ถึงเขาจะกลั้นขำจนมุมปากคอยแต่จะยกขึ้นมาอยู่ก็เถอะ เขายอมปล่อยคนที่แหย่ขาข้างหนึ่งลงมาในกับดักด้วยตัวเองไป เอื้อมมือไปเปิดน้ำแทนการบอกว่า ‘ขั้นตอนการอาบน้ำ’ สิ้นสุดลงแล้ว

            เด็กหนุ่มเริ่มล้างคราบสบู่ให้กระต่ายขาวก่อน ฟองสบู่ทรงครึ่งวงกลมค่อยๆ ไหลออกจากตัวคนทั้งสองก่อนหายลับไปในท่อระบายน้ำ เด็กหนุ่มใช้ขาตัวเองถูไปบนขาคนตัวขาวเป็นครั้งคราวเหมือนใช้ขาของใครอีกคนแทนสบู่ ก็เมื่อกี้มีกระต่ายขี้ป๊อดไม่ยอมถูขาให้เขานี่นะ จนเมื่อทั้งสองคนล้างคราบสบู่ออกหมดแล้ว เด็กหนุ่มจึงจูบปากณธีร์อีกที

            “เดี๋ยวไปต่อกันเตียงกันนะครับ”

            ณธีร์หน้าร้อนจัดรอบที่ล้าน ถึงจะนัดเจอกันเพื่อการนี้ แต่พอถูกชวนโต้งๆ ณธีร์ก็ยังรู้สึกอายอยู่ดี เขาปล่อยให้เด็กหนุ่มเช็ดตัวเช็ดผมจนหมาดโดยไม่พูดอะไรทั้งที่ตัวแดงเถือก ฟ้องอารมณ์ความรู้สึกออกมาแล้ว

            พอจัดการกับกระต่ายขาวเสร็จแล้ว เด็กหนุ่มก็เช็ดตัวให้ตัวเองบ้าง เด็กหนุ่มหยิบผ้าเช็ดตัวแห้งๆ ที่เหลืออีกผืนคลุมลงบนตัวกระต่ายขาวตัวหอมสะอาดทั่วทั้งตัวเป็นสีชมพู จับกระต่ายขาวอุ้มเข้าเอวที่ยังชื้นอยู่เล็กน้อยของตัวเอง พากระต่ายขาวออกจากห้องน้ำ วางลงกลางเตียงทั้งที่ตัวเองเปลือยเปล่าแบบนั้น

            เพราะแอร์ติดตั้งแต่เดินเข้ามาห้อง ภายในห้องนอนจึงเย็นฉ่ำ ณธีร์ไม่ได้รู้สึกหนาวเพราะมีผ้าแห้งคลุมตัว ส่วนเด็กหนุ่ม… จากอุณหภูมิร้อนผ่าวบนผิวเนื้อตอนที่ถูกอุ้มมา ไม่ต้องถามณธีร์ก็รู้ว่าเด็กหนุ่มไม่หนาวแน่ๆ

            เด็กหนุ่มคลานขึ้นมาคร่อมบนตัวณธีร์แต่ไม่ได้ทาบทับ เขากวาดตามองคนตัวขาวที่หลบตาอย่างเขินอายเมื่อถูกจ้องเต็มๆ ตาซึ่งนอนอยู่ใต้ร่างตัวเอง

            เมื่อครู่ตอนที่ถูสบู่ให้กระต่ายขาวเขาก็พอรู้แล้วว่ากระต่ายขาวตัวนี้สะอาดหมดจดทุกซอกทุกมุม ที่เห็นผอมลงก็ไม่ใช่ผอมแบบหนังหุ้มกระดูก ทั่วทั้งตัวของกระต่ายมีแต่กล้ามเนื้อ ทั้งยังมีแค่ขนบางๆ สีอ่อนไม่เว้นแม้แต่ส่วนเร้นลับ

            สมัยนี้มีผู้ชายหลายคนนิยมเข้าคลินิกเสริมความงามเพื่อดูแลตัวเอง ไม่จำเป็นต้องเป็นเกย์ก็รู้จักดูแลตัวเองบำรุงเนื้อตัวและผิวหน้าได้ โดยเฉพาะเมื่อเทคโนโลยีล้ำสมัยไปไกล เครื่องยิงเลเซอร์เครื่องเดียวก็ทำได้ตั้งแต่ลดกระ ช่วยให้ผิวอิ่มฟู รวมถึงกำจัดขนด้วย แน่ละว่ามันเจ็บ โดยเฉพาะกับที่หน้าและบริเวณสืบพันธุ์ แต่ผลของการทนเจ็บ คือความเกลี้ยงเกลาที่ทำให้คู่นอนอยากโลมเลียทุกสัดส่วนไม่เว้นแม้แต่ตรงรอยจีบที่ปิดแน่น

            เด็กหนุ่มไม่เคยใช้ปากกับประตูหลังของคนอื่นมาก่อนเพราะคิดว่ามันสกปรก แต่กับกระต่ายขาวที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี ส่วนไหนที่ควรขาวก็ขาว ส่วนไหนที่ควรเป็นสีชมพูก็เป็นชมพู แถมไม่มีขนอีก เด็กหนุ่มจึงนึกอยากเอาลิ้นแหย่เข้าไปในช่องทางเพื่อให้กระต่ายขาวหวีดเสียงขอความเมตตาสักครั้ง แต่เพราะกระต่ายขาวชอบอะไรช้าๆ ครั้งนี้เด็กหนุ่มเลยยอมปล่อยผ่านโพรงกระต่ายสีชมพูที่ปิดแน่นอยู่นี่ไปก่อน

            ถึงยังไงอีกความหมายหนึ่งของคำว่า ‘ช้าๆ’ ก็คือทรมานแต่ก็สุขสมไปพร้อมๆ กันนี่นะ

            เด็กหนุ่มไม่พูดพร่ำทำเพลง เขายิ้มเจ้าเล่ห์บอกให้กระต่ายขาวนอนคว่ำบนผ้าเช็ดตัว กระต่ายขาวพลิกตัวแบบงงๆ ทับส่วนตัวแข็งขึงของตัวเอง กระต่ายขาวคงคิดว่าเขาจะเบิกทางจากท่าหันหลังให้ละมั้ง แต่แบบนั้นจะไปสนุกอะไรละ

            “เดี๋ยวผมนวดตัวให้ก่อนแล้วกันครับ”

            นี่เป็นบริการพิเศษที่เด็กหนุ่มไม่ยอมทำให้ใครง่ายๆ เพราะค่อนข้างเสียเวลา แต่กับกระต่ายที่กำลังจะถูกย่าง เอ๊ย ถูกปิ้ง เอ๊ย ถูกชโลมน้ำมันจนตัวลื่น ให้ปลายนิ้วของเขาซอกซอนเข้าไปได้ทุกสัดส่วน เด็กหนุ่มเลยยอมเมินเฉยต่อความแข็งขืนของตัวเองที่อยากมุดเข้าไปในโพรงกระต่ายเต็มที หยดน้ำมันนวดตัวกลิ่นเดียวกับสบู่ลงบนฝ่ามือ ถูวอร์มจนน้ำมันอุ่น แล้วชโลมน้ำมันทั่วแผ่นหลังของกระต่ายขาว ที่เหมือนจะชินกับการไปสปาอยู่บ่อยครั้ง

            กระต่ายขาวพูดแหย่ หลังทั่วแผ่นหลังอุ่นวาบจากน้ำมันด้วยตัว พอถูกเอาใจหน่อย กระต่ายขาวก็เหมือนลืมไปแล้วว่าตอนอยู่ในห้องน้ำตัวเองถูกแกล้งอะไรบ้าง

            “นี่เป็นบริการพิเศษของพี่คนเดียวหรือเปล่า” ณธีร์พูดอย่างผ่อนคลาย

            “ของพี่คนเดียว…” เด็กหนุ่มลากเสียงยานคางตอบกลับ

            นี่สินะที่เขาว่ามีแค้นต้องชำระ ณธีร์นึกขำ คิดย้อนไปถึงตอนที่ตัวเองถูกกล่าวหาว่า 'ผมนึกว่าพี่มีคนอื่นซะแล้ว'

            “ของพี่คนเดียว ส่วนคนอื่นผมคิดเงินเพิ่ม” เด็กหนุ่มไม่คิดปิดบัง เพราะยังไงมันก็เป็นเรื่องจริง

            ณธีร์เองก็ไม่รู้สึกหึงหวงอะไร ก็อาชีพใครอาชีพน่ะนะ

            ณธีร์ครางออกมาเบาๆ ตอนที่เด็กหนุ่มเริ่มนวดตรงท้ายทอย ปลายนิ้วมือลื่นน้ำมันนวดคลึงท้ายทอยของณธีร์ด้วยน้ำหนักไม่แรงไม่เบาเป็นวงกลมจนณธีร์รู้สึกดีอยู่ไม่น้อย มันเป็นความรู้สึกดีแบบสบายแต่ก็วาบหวาม โดยเฉพาะเมื่อส่วนตื่นตัวของเด็กหนุ่มเอาแต่ไถมาโดนแผ่นหลังของณธีร์ตามจังหวะที่เจ้าตัวนวดเนี่ย

            “ทะเล้นจริงๆ” ณธีร์บ่นไม่จริงจัง ดวงตาหลับพริ้ม

            เด็กหนุ่มแกล้งยกตัวให้ส่วนหน้าตีลงแผ่นขาวเบาๆ อย่าง 'ทะเล้นทะลึ่ง' อีกทีสองที เรียกเสียงหัวเราะใสออกจากลำคอขาว ก่อนเลื่อนมือลงมานวดคอ บ่า ไหล่ จุดที่คนทำงานออฟฟิศยอมศิโรราบต่อหมอนวด

            “อา…“ ณธีร์ครางออกมาอย่างสบายตัว

            นึกไม่ถึงว่าการชอบอะไรช้าๆ ของตัวเองจะได้รับการปรนนิบัติเอาใจดีถึงขนาดนี้ ณธีร์ยกช่วงยกขึ้นเล็กน้อยตอนที่เด็กหนุ่มเลื่อนปลายนิ้วอ้อมมาที่ด้านหน้าเพื่อกดลงบนจุดใต้ไหปลาร้า ณธีร์ขนลุกเกรียว กดตรงจุดตึงปวดแบบนี้รู้สึกดีเกิดไปแล้ว

            จริงอยู่ที่ณธีร์ออกกำลังกายและเล่นโยคะเป็นเพื่อนท่านประธานอยู่บ่อยครั้ง แต่ยืดคลายเส้นกับนวดตัวไม่เหมือนกัน แรงกดจากภายนอกกับการยืนกล้ามเนื้อด้วยตัวนั้นแตกต่างกันจนเทียบไม่ได้ ณธีร์ปล่อยให้เด็กหนุ่มกดลงบนจุดปวดก่อนคำราม

            “เดี๋ยวเถอะ” ณธีร์เอ็ดไม่จริงจังตอนที่เด็กหนุ่มไถลมือต่ำลงมาวนรอบยอดถันของณธีร์ 

            เด็กหนุ่มแกล้งทำเสียงใสซื่อ

            “ตรงนี้ก็ต้องนวดครับ" พูดไม่พูดเปล่า ยังบีบหัวนมของณธีร์อย่างไม่รู้สึกผิดทั้งสองข้างพร้อมกันจนยอดอกของณธีร์แข็งชัน ณธีร์เกือบเผลอส่งเสียงคราง

            “พี่ไม่ค่อยไวสัมผัสกับหน้าอกเนอะ” เด็กหนุ่มว่า มันอาจแข็งเพราะถูกแตะก็จริง แต่ก็ไม่ได้เต็มไปด้วยความรู้สึกเหมือนเต้านมของผู้หญิง ที่ถ้าถูกทำแบบนี้ด้านล่างคงฉ่ำน้ำไปแล้ว

            ณธีร์ที่กำลังกลั้นเสียงครางบ่นฮึมฮัมในใจ เพราะถูกก่อกวนอยู่ตรงยอดอก สมองเลยไม่ทันได้คิดอะไรมาก เขาตอบออกไปโดยทันไตร่ตรองว่า 

            มันก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกอะไร ก็แค่…

            “ก็ถ้าไม่ถูกเลีย…”

            พอรู้ว่าเผลอหลุดปากพูดอะไรออกไปณธีร์ก็หุบปากเงียบ ตัวขาวๆ ที่ผ่อนคลายลงจากการนวดเปลี่ยนเป็นสีชมพูจัด นึกเจ็บใจตัวเองที่เหมือนเสียรู้ไอ้เด็กเวรนี่อีกแล้ว

            “อ๋อ” เด็กหนุ่มลากเสียงอย่างคนไม่รู้สึกผิด แถมยังแกล้งขย้ำยอดอกที่แข็งเป็นไตอย่างมันมืออีกสองสามที พอถูกกระต่ายขาวหันหน้ามาถลึงตาใส่ เขาก็ยิ้มเผล่ ยอมถอยทัพ พูดกับณธีร์ด้วยน้ำเสียงซื่อตรง ประหนึ่งใช้ใจแลกใจ

            “ผมก็ชอบถูกเลียนะ ชอบถูกเลียทั้งข้างล่างข้างบนเลยละ”

            ตัวของณธีร์ระเบิดบึ้ม จินตนาการตามได้เป็นฉากๆ ว่าข้างล่างที่ว่านั่นคือตรงไหน 

            จากที่ต้องโกรธ การ์ดของณธีร์ที่เตรียมยกขึ้นมากั้นก็ถล่มลงโดยไม่ต้องใช้แรงลม ไอ้เด็กนี่มันอ่อยเก่งจริงโว้ย!

            ณธีร์ส่งเสียงฮึดฮัด

            เด็กหนุ่มแอบหัวเราะขำ ยอมละมือออกจากยอดอกแข็งชัน กลับไปนวดแผ่นหลังต่อ และเพราะนั่งอยู่ในตำแหน่งที่ดีกว่า เด็กหนุ่มจึงเห็นว่า สะโพกของคนตัวขาวที่งอนอยู่โหย่งขึ้นเพราะอะไรๆ แข็งชันที่แต่เดิมก็แข็งอยู่แล้ว

            เพราะเป็นผู้ชายเหมือนกัน แค่อาศัยจินตนาการก็รู้แล้วว่า ต้องเลียแบบไหน ต้องอมแบบไหนคู่นอนถึงจะรู้สึกดี รวมถึงตัวคนทำด้วย

            อืมม ไม่แน่คำ ‘ช้าๆ‘ อาจเป็นอีกความหมายหนึ่งของคำว่า ‘มาโซ’ ด้วยก็ได้ ทั้งที่ ‘อยาก’ เพราะจินตนาการกำลังบนนเจิด แต่กระต่ายขาวก็ดูสุขสมจากความทรมานอันแสนหวานโดยไม่ต้องถูกสอดใส่ ก่อนไต่ขึ้นถึงจุดสุดยอด

            แต่เด็กหนุ่มก็ไม่คิดอยากให้คนที่อยู่ใต้ร่างเผลอใช้จินตนาการจนตัวเองจนเสร็จทั้งที่ยังไม่ถูกใส่ไปก่อน เด็กหนุ่มทำเป็นไม่เห็นด่างดวงที่ไหลหยดออกปลายยอดจนตัวขาวหล่นบนผ้าเช็ดตัวของโรงแรมที่ปูรองไว้ เด็กหนุ่มลำคอแห้งผาก นึกอยากเอาส่วนตื่นตัวของตัวเองแวะเข้าไปทักทายก้อนกลมและแท่งเนื้อขนาดพอดีตัวของคนที่อยู่ใต้ร่าง เด็กหนุ่มกลั้นใจ ห้ามไม่ให้ท่อนเอ็นของตัวเองที่ผุดน้ำใสออกมาเหมือนกันแวะลงไปทักทายอะไรๆ จนทุกอย่างเลยเถิด เด็กหนุ่มกลับมาสนใจแผ่นหลังขาวต่อ หยดน้ำมันนวดลงฝ่ามือเพิ่มขึ้นอีกหน่อย หยิบกระดาษทิชชูที่ข้างเตียงมาเช็ดปลายฉ่ำเยิ้มของตัวเองอย่างแนบเนียน ก่อนโยนกระดาษทิชชูลงถังขยะ ไล่กดจุดไปตามแผ่นหลังต่อ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

            เด็กหนุ่มไล่นวดกดจุดต่อ เริ่มจากสะบัก กลางหลัง เพิ่มน้ำหนักมือมากขึ้นโดยเฉพาะตรงบั้นเอว ที่ซึ่งเหล่าชราดรภาพผู้นั่งทำงานบนเก้าอี้ต้องร้องโอดโอยเป็นประจำหลังงานเลิกงานจนเป็นแหล่งเงินของหมอนวด

            กล้ามเนื้อของกระต่ายขาวไม่ค่อยตึงเกร็งเหมือนลูกค้าคนอื่นของเด็กหนุ่มเท่าไหร่ แต่เพราะทำงานในออฟฟิศจึงมีปวดตึงบ้าง กระต่ายขาวครางอย่างสบายตัว แม้จะยังปวดส่วนตื่นตัว แต่เหมือนเส้นประสาทที่บั้นเอวของณธีร์จะเชื่อมถึงส่วนหน้า พอบั้นเอวถูกกดนวดจนผ่อนคลาย ส่วนล่างก็ยิ่งตื่นตัว

            ก็นะ ผู้ชายก็เป็นเสียแบบนี้ ความวาบหวามกับเสียวปลาบและความผ่อนคลายสามารถเดินเคียงข้างไปได้ไปพร้อมๆ กัน

            เด็กหนุ่มลงน้ำหนักมือตรงจุดที่ดูจะตึงกว่าส่วนอื่นอีกที ครั้งนี้ณธีร์ตัวสั่นสะท้าน

            “อื้ออ!! ตรงนั้น แรงๆ อีก”

            ณธีร์ขมวดคิ้วมุ่น เขารู้สึกเจ็บแปลบปนผ่อนคลาย ทั้งที่ถูกนวดตัวอยู่ แต่ก็เหมือนกับกำลังมีเซ็กซ์ ณธีร์ลูบโลมส่วนตื่นตัวของตัวเอง ปลายยอดของณธีร์คายน้ำใสออกมาเรื่อยๆ

            จนกระทั่งถูกเด็กหนุ่มตบก้น ณธีร์ถึงได้ยอมหยุดมือ 

            "เฮ้ ผมยังอยู่ตรงนี้นะ" เด็กหนุ่มแกล้งส่งเสียงกระเง้ากระงอด เขาจับส่วนแข็งขึงของตัวเองทิ้มลงบนก้นกบของณธีร์แบบทีเล่นทีจริง ณธีร์ดึงสติตัวเองกลับมา ก่อนพูดกลั้วหัวเราะ

            "ไม่ใช่เราวางแผนทำให้พี่เป็นแบบนี้หรือไง" 

            บทจะฉลาด จู่ๆ ณธีร์ก็ฉลาดขึ้นมา 

            เขาถูกถอนขน ล้างตัว ทาน้ำมันเตรียมถูกย่างขนาดนี้ ถ้ายังไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะถูกยั่วก็เสียชื่อผู้ช่วยคนเก่งของท่านประธานแล้ว

            ณธีร์โหย่งก้นขึ้นสูง ใบหน้าแนบสนิทกับเตียง ทำให้คนที่อยู่ด้านหลังต้องถอยออกอย่างช่วงไม่ได้ ณธีร์เริ่มลูบโลมตัวเอง

            ถ้าตั้งตัวไม่ติดณธีร์อาจเป็นคนเซ่อๆ ไปบ้าง แต่เขาก็เป็นหัวไว ในเมื่อรู้ตัวว่าถูกแกล้ง ถ้าไม่ดื้อเงียบ เขาก็ต้องเอาคืน 

            ณธีร์ยกก้นจนสูงโด่ง กางขาออกเล็กน้อย เปิดเปลือยด้านหลังเต็มตา ทั้งยังทำให้คนที่อยู่ข้างหลังสามารถส่วนปลายและถุงก้อนกลมของณธีร์ด้วย ณธีร์ถูวนปลายยอดที่คายน้ำใสออกมาอย่างต่อเนื่องจนท่อนลำเปียกชื้น เสียงเปียกแฉะจากช่วยตัวเองคลาเคล้าไปกับเสียงครางขึ้นจมูก ณธีร์ขยับมือถี่เร็ว รูด้านหลังหดแน่นคล้ายดอกเบญจมาศ

            ณธีร์เล้าโลมตัวเองภายใต้สายตาของเด็กหนุ่ม ถึงตัวจะแดงเถือกเพราะยางอายที่ยังพอมีเหลืออยู่ แต่ถ้าต้องถูกแกล้ง ถูกยั่วอยู่ฝ่ายเดียวณธีร์ไม่ยอมแน่ๆ ณธีร์แกล้งส่งเสียงคราง 

            " อ๊าา พี่จะไม่แล้ว" ณธีร์กระดกก้นขึ้น รูดส่วนหน้าของตัวเองเร็วขึ้นอีก พอหยาดน้ำใสไหลออกมาไม่ขาดสายแถมยังมีน้ำเชื้อสีขาวขุ่นปนออกมา ณธีร์ก็ใช้มือข้างเดียวกัน เอื้อมไปยังช่องทางด้านหลังแทน คล้ายบอกว่าถ้ายังไม่ใส่เข้ามาณธีร์จะสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองโดยใช้ปลายนิ้วแล้ว 

            เด็กหนุ่มที่มองเห็นภาพเย้ายวน ยั่วสายตาอย่างชัดเจนคว้ามือขาวของณธีร์หมับ ในสมองของเด็กหนุ่มคล้ายมึนเบลอ แต่ภาพสะโพกขาวที่ลอยอยู่ตรงหน้าก็ยังเห็นได้ชัดเจน... 

            กระต่ายขาวนี้...

            แม่ง ไม่เคยยอมถูกกินง่ายๆ เลยโว้ย!

            เด็กหนุ่มโน้มตัวเข้าไปคร่อมตัวณธีร์จากด้านหลัง ริมฝีปากของเด็กหนุ่มแนบชิดเกือบติดใบหูของณธีร์ ลำตัวร้อนผ่าวทับลงบนแผ่นหลังขาวลื่น เขาใช้มือข้างหนึ่งวางลงข้างคนตัวขาวเพื่อค้ำตัว ส่วนอีกมือก็เลื่อนไปรูดคลึงท่อนลำขาวอมชมพูของคนช่างยั่ว เขาขยับมือด้วยความชำนาญจนใครอีกคนส่งเสียงคราง

            "เล่นกับไฟ ระวังไฟจะผลาญตัวนะครับ" เด็กหนุ่มกระซิบเสียงต่ำพร่า แนบส่วนตื่นตัวกับร่องก้นของกระต่ายขาว แววตามืดครึ้มลง

            และหลังจากนั้น นอกจากเสียงคราง เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ภายในห้องเย็นฉ่ำก็ไม่มีเสียงอย่างอื่นแล้ว หลังจากเปลี่ยนไปสามท่า เด็กหนุ่มก็ยกคนตัวขาวขึ้นอัดติดกับกำแพง ขยับตัวของณธีร์ขึ้นลงให้กลืนกินท่อนลำของตัวเองจนมิดด้าม

            " อ๊า! อ๊า! อ๊า!"

            " สัญญาได้ไหมครับว่าไม่ทำแบบเมื่อกี้กับคนอื่น" เด็กหนุ่มถามทั้งที่ยังขยับไม่หยุด

            " ฮ่ะ... อ๊าาา!"

            ณธีร์ส่งเสียงคราง เขาตั้งใจยั่วเด็กหนุ่มก็จริงแต่ก็ไม่คิดว่าเด็กหนุ่มตอนถูกคนยั่วจะเหมือนม้าหลุดออกจากบังเหียนแบบนี้

            หลังจากที่เด็กหนุ่มใส่ถุงยางเสร็จ เด็กหนุ่มก็ขยายช่องทางของณธีร์อย่างรีบลน ก่อนกดส่วนปลายเข้ามา พอเห็นณธีร์ไม่เจ็บก็ใส่เข้ามาจนสุดจนณธีร์คับแน่น

            เด็กหนุ่มเริ่มโยกคลอนใส่ตัวณธีร์ในท่าคลานสี่ขา พอณธีร์จวนเจียนจะขาดใจ เขาก็ถอนตัวออก เปลี่ยนท่าณธีร์เป็นนอนหงาย ยิ่งพอรู้ว่าณธีร์แพ้ทางตอนถูกเลียยอดอก เด็กหนุ่มก็ทั้งเลียทั้งดูดจนยอดอกทั้งสองข้างของณธีร์บวมเป่ง แถมยังขยำแรงๆ จนเกิดรอย พร้อมกับทิ้งร่องรอยกลีบกุหลาบไปทั่วตัวณธีร์ระหว่างที่ขยับตัวไปด้วย และตอนนี้เด็กหนุ่มก็ทรมาทรกรรมณธีร์ด้วยท่ายืน ยิ่งพอเห็นณธีร์ไม่ตอบก็เปลี่ยนจากขยับถี่รัวมาเป็นควานเชื่องช้า ให้ปลายท่อนลำแตะลงบนจุดอ่อนไหวภายในตัวณธีร์

            ณธีร์อ้าปากหอบหายใจ รูข้างล่างขมิบแน่น พอน้ำลายของณธีร์จะไหลออกจากปากเพราะอ้าปากหอบ เด็กหนุ่มก็ใช้ลิ้นผัวพัน ดูดกลืนน้ำลายของณธีร์เข้าไปในปากตัวเองจนหมด ก่อนกระทุ้งท่อนล่างเข้ามาในตัวณธีร์แรงๆ อีกที ทั้งยังส่งเสียงอ้อน 

            " นะครับ อย่าไปทำกับใครที่ไหนอีกนะครับ ภาพเมื่อกี้มัน..." เด็กหนุ่มไม่พูดต่อ เขาบ่นงึมงำไม่เป็นศัพท์อยู่ตรงซอกคอของณธีร์ ท่อนลำแข็งโด่เหมือนอยากจะเสร็จแต่ก็เสร็จไม่ได้เพราะภาพเมื่อครู่แม่งโคตรติดตา กระต่ายขาวแม่งอย่างเอ็กซ์!

            แต่ณธีร์กลับคิดอย่างอื่น

            ช่วยอย่าพูดอ้อนตอนที่กำลังทำอะไรแบบนี้ได้ไหม! 

            แต่ถึงอย่างนั้นณธีร์ก็ไม่คิดหาเรื่องใส่ตัวอีก เขารู้ด้วยสัญชาตญาณว่าถึงเด็กหนุ่มจะกำลังอ้อน แต่ถ้าเขาแกล้งตอบอะไรผิดหู อีกเดี๋ยวเขาได้ตายคาเตียงแน่ๆ ณธีร์แค่อยากแกล้งเด็กหนุ่มคืนบ้าง และตอนนี้เด็กหนุ่มก็ถูกแกล้งพอแล้ว ณธีร์โตแล้ว รู้ว่าควรหยุดแหย่คนเมื่อไหร่

            ณธีร์ใช้สองแขนโอบรอบคอเด็กหนุ่ม เอนหัวซบแก้มคนที่ยังบ่นพึมพำพลางเอาหัวไถคล้ายกับกำลังอ้อน

            "อืมม"

            คำเพียงคำเดียวแต่เหมือนหยดน้ำใสเย็นที่ตกกระทบลงตรงกลางใจ เด็กหนุ่มเรียกสติตัวเองกลับคืนมา เขายังสบถหยาบคายต่ออีกสองสามคำประมาณ 'พี่แม่ง...' จนณธีร์หัวเราะ

            เด็กหนุ่มกระทุ้งใส่ตัวณธีร์อีกสักพัก ก่อนพาตัวณธีร์ออกจากผนัง วางลงบนที่นอน ยอมให้ตัวของณธีร์นอนหงายอยู่บนที่นอนดีๆ แต่ขาสองข้างแตะพื้น เด็กหนุ่มขยับไหวอย่างเชื่องช้าในท่ายืน ไม่ยอมให้ส่วนที่ประสานกันหลุดแยกออกแม้แต่นิดเดียว

            เด็กน้อยขยับตัวเข้าออก ก่อนกะพริบตาใสซื่อ อ้อนณธีร์ทั้งที่ยังขยับตัว

            "สัญญากันแล้วนะครับ ห้ามโกหกด้วย"

            " อืมม" ณธีร์ยิ้มขำ มองคนที่กำลังขยับตัวด้วยท่วงท่าไม่สมกับคำอ้อน แต่ก็ยอมตอบคำตอบเดิม

            และต่อจากนั้นอีกกว่าครึ่งชั่วโมง เด็กหนุ่มก็เอาอกเอาใจจนณธีร์เหม่อลอยและครางจนเสียงแห้ง ตอนที่ปลดปล่อยออกมาณธีร์ยังเห็นภาพหลอน เหมือนเห็นทางช้างเผือกอยู่ใกล้แค่เอื้อม 

            รอจนทั้งสองคนปลดปล่อยออกมาและหายเหนื่อย เด็กหนุ่มก็มัดปากถุงยางต่อหน้าณธีร์ ส่วนตื่นตัวของเด็กหนุ่มยังแข็งชัน แต่ของณธีร์หดตัวไปแล้ว 

            ณธีร์ปล่อยให้เด็กหนุ่มจูบอ้อน ใส่นิ้วเข้ามาอีก จนกระทั่งเด็กหนุ่มถามว่า "อยากต่อเลยไหมครับ" นั่นแหละ ถึงจะอายและยังไม่ค่อยมีแรง แต่ณธีร์ก็ยังฮึบแรงถีบ แนบเท้าสวยๆ ลงบนไหล่ของหนุ่ม ยันเด็กหนุ่มทีเดียวจนตกเตียง

            เด็กหนุ่มแกล้งโอดโอยเกินจริงดัง "โอ๊ย!" ก่อนคลานมาเกาะขอบเตียง

            ณธีร์แยกเขี้ยวใส่คนที่ทำท่าลูกหมา คิดว่าเขาเป็นดารา AV หรือไงที่จะต่อน้ำสองได้โดยไม่ต้องพักน่ะ อยากต่อก็ไปสาวน้ำออกเองโน่น เขาไม่ไหวแล้ว!




------------------------------



            TALK:: มาสั้นๆ แต่มานะ LOVE LOVE ⊂ ((・▽・) )⊃



 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด