[ NOPPHAKAO ]
ผมเดินเข้าบ้านหลังใหญ่อย่างอารมณ์ดี เรียกบ้านก็น่าเกรงใจความโอ่อ่า3ชั้นและห้องมากกว่า10ห้องนั้น คฤหาสน์หลังย่อมละกันเนาะดูจะให้เกียรติกว่า ผมน่ะไม่ได้อยากอวดรวยหรอกนะครับเพราะคนที่รวยน่ะไม่ใช่ผมเป็นป๊ะป๋าผมเอง ไม่ต้องหมั่นไส้ผมนะ!
เดินพ้นโถงประตูทางเข้ามาได้นิดเดียวจากที่ยิ้มอย่างอารมณ์ดีผมต้องรีบหุบยิ้มฉับเพราะสีหน้าทะมึนทึมของคนที่ผมเพิ่งกล่าวถึงนั่งจ้องมาจากโซฟาตัวใหญ่กลางห้องโถง...
..ลางร้ายได้สะกิดคุณ..
"ป๋าาา~แฮ่!" ผมส่งเสียงเรียกคนที่กำลังจ้องมองผมด้วยสายตาดุๆ ส่งยิ้มหวานให้อย่างเอาใจ รีบวิ่งเข้าไปนั่งลงข้างๆกอดแขนเอาหัวถูไถต้นแขนอย่างอ้อนๆ
"ไม่ต้องมาทำอ้อน ทำไมหนูถึงทำตัวเหลวไหลแบบนี้เอาแต่เที่ยวเล่น จะสอบอยู่แล้วทำไมไม่ตั้งใจอ่านหนังสือ" คนถูกอ้อนไม่มีทีท่าจะอ่อนลงให้เลย
"หนูอ่านแล้ว ใครบอกป๋าว่าหนูไม่อ่าน อ่านหมดแล้วเถอะ" ผมไม่ได้แก้ตัวนะ ผมอ่านแล้วจริงๆ
"อ่านแล้วก็อ่านแล้ว ถ้าสอบไม่ผ่านป๋าจะตัดบัตร ลดตังค์ใช้ให้เหลือเดือนละหมื่น.." คำพูดของคนอายุมากกว่าทำเอาผมผงะไป...เดือนละหมื่นผมจะมีชีวิตต่อได้ยังไงกัน ไม่นะ..ป๋าจะทำแบบนี้กับผมไม่ได้สิ
"หนูอ่านแล้วจริงๆนะหนูไม่ได้โกหก หนูอ่านแล้ว...แต่มันไม่เข้าสมองเลย...ทำไงดี..." ผมมองป๋าตาปริบๆให้ดูน่าสงสารเข้าไว้
"ป๋าจ้างติวเตอร์มาให้แล้ว จนกว่าจะสอบเสร็จ ตั้งแต่พรุ่งนี้ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากป๋าก่อนห้ามออกไปเที่ยวเล่นเด็ดขาด นี่ตารางติวที่เขาส่งมาให้"
ผมมองตารางที่บางแถวมีช่องเวลาจำกัดจำเขี่ยบางแถวลากพาดยาวเกือบสุดขอบกระดาษ แล้วอ้าปากค้าง บางแถวที่ไม่เหมือนกันนั้นเรียงติดกัน7แถวถ้วนกำกับหน้าแถวทั้ง7ด้วย Mon-Sun WTF!
...อิสระภาพของผม...
"อีกตั้งเดือนกว่าจะสอบ ป๋าให้หนูไปติวพิเศษกับเควนกับพัทก็ได้พวกมันซื้อคอร์สติวแถว...หนูสัญญาจะไม่ดื้อ"
ผมกอดแขนป๋าแกว่งเบาๆ มองอ้อนสุดชีวิต แต่ทำไมป๋าเมินหน้าหนีผมแบบนั้นกัน ไม่นะครับ หันมาก่อนนนน...
ตารางนั่นโคตรดูดวิญญาณเลยนะป๋า ถึงจะหมายเหตุว่าถ้าติดธุระจะแจ้งยกเลิกการติวล่วงหน้าก็ตามที มันไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเลยสักนิด
"คนโดดเรียนไม่มีสิทธิ์ต่อรอง ป๋าหาคนติวให้แล้วพรุ่งนี้เขาจะมาที่นี่ ถ้าหนูมีปัญหา หนูก็โบกมือบ๊ายบายลารถกับคอนโดได้เลย การตื่นตีห้าเพื่อขับรถจากบ้านไปส่งหนูที่มหาลัยกับรอหนูเลิกเรียนแล้วรับกลับบ้านไม่เป็นปัญหาสำหรับนายชัยแน่นอน..."
ไม่เป็นปัญหาของลุงชัยหรอกแต่เป็นปัญหาของผมเต็มๆ...ใครจะไปตื่นไหวกัน มหาลัยที่ผมอยากเรียนมันไกลจากบ้านพอสมควรครับเลยขอป๋าว่าจะไปอยู่คอนโดและขอรถขับคันนึง แต่คำร้องยังไม่ทันได้รับคำอนุมัติเลยจะโดนป๋าเทแบบนี้ไม่ได้นะ ได้แต่กัดปากอย่างพูดอะไรไม่ออกต่อรองอะไรไม่ได้
หลังจากป๋าบ่นเรื่องที่ผมเอาแต่เที่ยวเล่นชุดใหญ่...ก็ทิ้งผมไว้กับความเหว่ว้า บ้าเอ้ยยย!!
ผมเดินไปกดลิฟท์เพื่อตรงขึ้นชั้น3ของบ้าน ห้องนอนผมกับป๋าอยู่ที่ชั้น3 ซึ่งทั้งชั้นมี2ห้องนอนใหญ่กับอีก1ห้องทำงานของป๋า
ชั้น2ของบ้านจะเป็นส่วนรับรอง มีห้องนอนแขก5ห้อง ห้องฟิสเนสที่มีประตูเชื่อมไปหาสระว่ายน้ำ ห้องสังสรรค์ที่มีพื้นที่เปิดติดกับตัวสระ อีกห้องเป็นสวนโซนนั่งเล่นที่มีการออกแบบให้อากาศถ่ายเท มุมนี้เป็นมุมที่ผมชอบที่สุดของบ้านรองจากห้องนอนตัวเองเลยแหละ
ส่วนชั้น1นั้น มีห้องทานข้าว ห้องหนังสือ ห้องดูหนัง โถงรับรองแขกที่ผมเพิ่งจากมา ห้องครัว ห้องทำงานจิปาถะของแม่บ้านคนสวน รวมถึงห้องพักกลางวัน ส่วนเรือนพักอาศัยจะแยกออกไปอยู่โซนหลังของบริเวณบ้านต่างหาก
...ป๋าผมรวยใช่มั้ยล่ะ?...
อยากยิ้มอย่างภูมิใจแต่... ผมช้ำใจอยู่!
NPKao: ป๋าไม่ให้ออกจากบ้าน!
ผมกดส่งข้อความในแอพสีเขียวหาเพื่อนสนิทหลังจากที่หนีขึ้นห้องมานั่งเปื่อยๆที่เบย์วินโดว์ริมหน้าต่างถอนหายใจแล้วก็ถอนหายใจเพิ่มมลภาวะให้อากาศ...
NPPhat: อ้าว
NPPhat: อดแรด
NPKao: ต้องติวอ่ะ มึงดูตารางดิ่พัท *ส่งรูปตารางที่ป๋าเอาให้*
NPKao: ป๋าขู่จะตัดบัตร ให้ตังค์ใช้เดือนละหมื่น...
NPPhat: OMG!
NPKao: ฆ่ากูเถอะหมื่นเดียว แค่กูหายใจออกก็หมดแล้ว
NPPhat: มึงอย่าหายใจเลยงั้น
NPKao: *ส่ง emoji ชูนิ้วกลาง*
NPPhat: *ส่งสติ๊กเกอร์ชี้หน้าขำ*
เบะปากให้กับความไม่ได้ดั่งใจของวันนี้ กดออกจากหน้าแชทเพื่อนแล้วเข้าแอพพลิเคชั่นสีน้ำเงิน ไถไปเรื่อยเปื่อยอย่างไม่มีอะไรจะทำ
Kao Nopphakao
Just now
ขอ how to หมื่นนึงกินโอมากาเสะ ยังไงให้ได้ถึงสิ้นเดือนทีครับ!
กดโพสต์แล้วเบ้ปากทีนึงแล้วเพิ่มมลภาวะให้อากาศทีนึง วันนี้ผมถอนหายใจบ่อยเกินไปแล้วจริงๆ ป๋าจะต้องรู้สึกผิดต่อโลกใบนี้ที่เป็นสาเหตุของมลพิษทางอากาศ
ครืด .. ครืด
ผมกดเข้าดูแจ้งเตือนที่ขึ้นว่าเพื่อนคอมเม้นท์
Naphaphat Npp พักโอมากาเสะแล้วหันไปทำความรู้จักบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเอาไว้ซะ!
Thanin Thanachet แนะนำให้มากินกับพี่ครับ
Nam Fah ต้องซูชิแพ็คที่ซุปเปอร์แล้วค่ะพี่เก้า
Venus Nattha หมื่นนึงนี่ซื้อรองเท้าก็ยังต้องขอดิสเคานท์เลยนะคะ!!
Quentin Laur ยังไง?
Kao Nopphakao ป๋าบอกสอบไม่ผ่านจะให้ใช้เดือนละหมื่น T๐T
Quentin Laur LOL
Naphaphat Npp อย่าสงสาร! *แนบรูปตารางติวที่ผมส่งให้*
Quentin Laur OMG! นี่ป๊ารู้เรื่องที่ยูหนีเรียนพิเศษไปเที่ยวใช่มั้ย
Kao Nopphakao ) :
กริ๊งง...กริ๊งงงง...
"ค้าบบบ..." ผมยกหูโทรศัพท์ที่โต๊ะหัวเตียงขึ้นมารับทั้งที่ตายังปิด
("คุณเก้าคะ ติวเตอร์มาถึงแล้วนะคะ")
"ครับ พาไปรอเก้าที่ห้องหนังสือก็ได้ครับ"
ใจผมนี่อยากจะมุดหมอนแล้วซึมหายไปเลย.. พอคิดถึงเรื่องเงิน รถ คอนโด เลยได้แต่ลูบหน้าดึงสติให้ตื่นเท่าที่จะทำได้ ก่อนลุกไปอาบน้ำแต่งตัว หยิบหนังสือแล้วกดลิฟท์ลงชั้นหนึ่งแล้วตรงไปห้องหนังสือทันที ผมกวาดสายตามมองหาติวเตอร์แต่ไม่เจอ เจอแค่หนังสือกองนึงบนโต๊ะกับแก้วน้ำหนึ่งแก้ว ผมวางสมุดหนังสือที่ถือมาและนั่งลงอย่างเซ็งๆ
"คุณเก้ารับข้าวต้มมั้ยคะ"
"ยังครับ ขอช็อคโกแลตร้อนให้เก้าแก้วนึง"
ระหว่างรอผมก็หยิบมือถือขึ้นมากดเข้ากล้องถ่ายรูปจิ้มโฟกัสที่กองหนังสือตรงฝั่งตรงข้ามแล้วกดถ่าย มือกดเข้าแอพพลิเคชั่นสีน้ำเงิน เตรียมจะโพสต์เล่าความถึงหนังสือกองโตกับการสูญสิ้นอิสระภาพของผม
"สวัสดีครับ"
น้ำเสียงทุ้มที่เอ่ยทักทายดึงให้ผมเงยหน้าขึ้นจากสมาร์ทโฟนเครื่องบางในมือ ใจผมสะดุดไปวูบนึงเมื่อได้เห็นหน้าเจ้าของเสียง
"สวัสดีครับ"
ผมยกมือขึ้นไหว้คนอายุมากกว่าททั้งที่ถือมือถืออยู่ ยิ้มการค้าที่พี่เขาส่งมาให้ ทำให้พี่เขาดูดีมากจนผมเผลอจ้องไปเลย
"เอ่อ.. พี่ชื่อนายนะครับ จะมาช่วยติวให้ การติวของพี่จะเป็นการทบทวนเนื้อหาทั้งหมดในหนังสือเรียนและเพิ่มเติมแบบทดสอบแกทแพทโอเน็ตเอเน็ต...ตามตารางติวที่พี่ได้ส่งให้ สงสัยอะไรตรงไหนถามได้ครับ"
พี่เขาเลิกยิ้มไปแล้วหลังประโยคแนะนำตัวยาวๆนั่น ท่าทางเป็นการเป็นงานทำให้พี่เขาดูเป็นผู้ใหญ่เกินอายุกับหน้าตาไปมาก จบด้วยประโยคสุดท้ายนั่นพี่เขามองที่ผมเหมือนรอคำตอบ นี่ผมจ้องพี่เขานานไปรึเปล่า
"ขอไลน์ได้มั้ยครับ"
ผมที่จ้องมองพี่เขาอยู่แล้วไม่ได้ถอนสายตาออก ผมไม่รู้ว่าตัวเองมองพี่เขาแบบไหน เหมือนรุ่นพี่ตัวสูงดูจะปฏิกิริยาแปลกไปนิดหน่อยแต่ก็ยอมเขียนไอดีให้
"ขออนุญาตค่ะ ช็อคโกแลตร้อนค่ะ"
"ขอบคุณครับ พี่เอาอะไรมั้ยครับ"
ผมกล่าวขอบคุณแม่บ้านที่เข้ามาเสิร์ฟเครื่องดื่มและขนมทานเล่นไว้ด้านข้างก่อนถามคนที่นั่งฝั่งตรงข้าม
"กาแแฟร้อนครับ"
แม่บ้านเดินออกไปแล้วพี่เขาจึงเริ่มแนะนำการติวอย่างละเอียดและเริ่มทบทวนบทเรียนที่จะติวให้ผม
ต้อนรับวันใหม่ด้วยการนั่งทบทวนคณิต3ชั่วโมงตามตารางเป๊ะๆ พี่เขาเป๊ะมากๆ แต่ยังดีหน่อยที่ยังมีช่วงเบรคให้ผม20นาทีไม่ลากยาว3ชั่วโมงเลย ไม่งั้นผมได้อ้วกออกมาเป็นสมการแน่ๆ
"พักก่อนครับ"
ผมรีบทิ้งปากกาที่กำลังโน้ตอยู่ลงทันทีที่ได้ยินเสียงสวรรค์ ก่อนจะบิดขี้เกียจเอนหลังพิงพนักโซฟาอย่างหมดเรี่ยวแรง หยิบมือถือขึ้นมาปลดล็อคแล้วกดเข้าแอพพลิเคชั่นสีน้ำเงิน
Kao Nopphakao
Just now
ติวเตอร์หล่อไม่ได้จะทำให้เข้าใจบทเรียนง่ายขึ้นเลยนะ..
กดโพสต์แล้วไถหน้าฟีดไปเรื่อย เวลา20นาทีต้องใช้ให้คุ้ม แต่ที่จริงพี่เขาสอนดีมากนะครับ ทบทวนสอบถามทดสอบอธิบายแนะแนว ไม่ได้รีบหรือช้าจนเกินไป
Naphaphat Npp ..is with Quentin Laur
1h
พักสักหน่อยค่อยไปต่อ
*แนบรูปบรรยากาศคาเฟ่และแก้วน้ำ2แก้ว*
165Likes 20Comment
ผมดูโพสต์แล้วเบ้ปากกดเข้าคอมเม้นท์
Thanin Thanachet หายไปคนนี่ได้แจ้งความยังครับ
Naphaphat Npp ใครหายคะ แก๊งนี้เขาคบกันอยู่2คนนะพี่นิล Thanin Thanachet
Warit Thanaphongphaisarn ขาดตัวเด็ดได้เหรอ
Naphaphat Npp นี่เด็ดสุดแล้วริท จี๊ดกว่านี้ก็มะนาวอ่ะ
Kao Nopphakao ใช่ซิ๊! *แนบรูปกองหนังสือ*
ครืด .. ครืด
ผมจิ้มแถบแบนเนอร์ทันทีที่มีแจ้งเตือนขึ้น เป็นคอมเม้นท์ใต้โพสต์ล่าสุดของผม
Naphaphat Npp คนจะฉลาดไม่ได้อยู่ที่ติวเตอร์ค่ะ อยู่ที่รอยหยักในสมอง
Quentin Laur อยากเห็นหน้าคนหล่อเลย
อาจเพราะผมแทบจะไม่ออกปากชมใครว่าหล่อให้เพื่อนได้ยินเลยสักครั้ง ส่วนมากผมมักจะชมคนที่ดูดีด้วยคำว่า 'ก็ดูดี' เท่านั้น แต่มีนะครับคนที่ผมชมว่าหล่อน่ะ คนแรกคือป๊ะป๋า คนต่อมาคือเควนติน
ผมชำเลืองมองคนที่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังตกเป็นประเด็นอยู่พี่เขากำลังกดโทรศัพท์อยู่ ผมกดเข้ากล้องขยับปรับจุดโฟกัสบนหน้าจอให้เห็นเพียงส่วนใต้จมูกลงมาแล้วกดถ่ายรีบๆ ใจก็ลุ้นว่าจะโดนจับโป๊ะได้รึเปล่า
Kao Nopphakao ก็ดี.. **แนบรูปที่เพิ่งถ่าย**
Naphaphat Npp เห็นแค่ครึ่งหน้าล่างแล้วอยากเห็นช่วงล่าง
พอผมลงรูปติวเตอร์รุ่นน้องที่โรงเรียนก็แห่กันมาชื่นชม
นะค่ะ ที่ต้องเรียกนะคะ นี่แค่ครึ่งเดียวนะ ใจยังบางขนาดนี้
คีรินทร์ ครับ ติวเตอร์หล่อมากพี่เก้า
Nam Fah ติดต่อให้ทีค่ะ หนูอยากติวตัวต่อตัว~
Venus Nattha ขอไอดีหน่อยค่ะ รู้สึกอยากโดนติว
เฌอ มิลค์ มุมนี้ดีจังพี่
ผมหลุดยิ้มขำกับคำเพื่อนและรุ่นน้องที่สนิทก่อนจะเหลือบมองเจ้าตัว แต่กลับสบเข้าสายตาคมที่มองมาพอดี ผมรู้สึกเหมือนตัวเองจะหายใจผิดจังหวะไปหน่อยนึง
"เอ่อ.. ผมเข้าห้องน้ำนะครับ"
บอกเสร็จแล้วรีบลุกเดินออกมาจากตรงนั้นทันที มือกดเข้าแอพสนทนาสีเขียว จิ้มแชทบนสุดแล้วกดเพิ่มรูปภาพ
NPKao **ส่งภาพเต็มตัวของติวเตอร์ที่กำลังก้มหน้าดูหนังสือในมือถือโทรศัพท์**
NPKao: บรรยากาศการติววันนี้~
NPPhat: ดีย์!!
NPPhat: ดีมากๆ!
NPPhat: งานพรีเมี่ยมลิมิเต็ดอิดิชั่นสุด!
NPKao: มึงเชื่อ Love at first sight มั้ย
NPPhat: กูไม่เชื่อ แต่กูพร้อมที่จะรัก!
NPKao: ไม่อยากขัดความแรดมึงหรอกนะ
NPKao: แต่มึงจะเล่นชู้กับแฟนเพื่อนไม่ได้ดิ่
NPPhat: ทำไมออกตัวแรงงี้!!!
ผมยิ้มขำก่อนจะเก็บโทรศัพท์แล้วรีบทำธุระส่วนตัว จะหมดเบรคแล้ว ยังต้องไปต่อคณิตอีกชั่วโมงครึ่ง แค่คิดก็ปวดหัวตุบ
ผมติวแค่ครึ่งเช้าเพราะพี่เขามีเรียนตอนบ่าย พอพี่เขากลับไปผมก็ขึ้นมานอนเอกเขนกเล่นที่โซฟาริมสระว่ายน้ำชั้น2 มือข้างนึงถือกระดาษที่เขียนไอดีไลน์อยู่ อีกข้างถือสมาร์ทโฟนเครื่องบางหน้าจอเป็นห้องแชทเพื่อนสาวคนสนิท มองสลับระหว่างจอกับแผ่นกระดาษอย่างชั่งใจ ก่อนที่จะกดนิ้วพิมพ์ข้อความประโยคนึงแล้วกดส่ง..
NPKao: กูอยากจีบพี่เขาว่ะ
....
หัวข้อ: LOVE IS STORY เรื่องรักของผมที่มีเขา (อ่าน 1080 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก