หัวข้อ: ❤️เดิมพันรักนี้...เพื่อคุณ❤️(วินเนอร์&โชกุน)

[I rin]

ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
Share This Topic To FaceBook

[I rin]

 เดินพันรักนี้...เพื่อคุณ



บทสรุปของความรัก

สมหวัง กับ ผิดหวัง แน่นอนว่าหลายๆคู่อาจจะสมหวัง และอีกหลายคู่อาจจะผิดหวัง

ไม่ว่าคุณจะพยายามเพื่อให้มันสมบูรณ์แบบมากแค่ไหนมันก็ย่อมมีความผิดหวังซ่อนอยู่เสมอ

ผิดหวังไม่ได้หมายความว่าจะต้องคือความเสียใจเสมอไป ผิดหวังของแต่ละคนมันอาจมีคนละความหมาย

ไม่ว่านิยามความรักของแต่จะละคนจะเป็นยังไง คุณก็ต้องยอมรับกับสิ่งที่เกิดจะขึ้นให้ได้

ใครๆก็อยากสมหวังกันทั้งนั้น แต่พระเจ้าจะสร้างมันมาเพื่อคุณรึป่าว เราไม่มีทางรู้ได้เลย




ครอบครัวที่เพียบพร้อมไปซะทุกอย่าง ใครๆก็อยากมีและครอบครัวที่สมบูรณ์แบบละ มันมีอยู่จริงๆหรอ


วินเนอร์ หรือเนิร์ด(ชื่อนี้ไม่ได้มาง่ายๆนะ555)

เด็กหนุ่มตัวขาวราวกับแสงนีออนที่สะท้อนแสงได้(เอ็งก็ขาวเว่อร์ไป)

เด็กแว่นที่เพื่อนๆขนาดนามว่า เนิร์ดคิง (เด็กเนิร์ดห้องคิง)

หน้าตาที่โครตดีกับออร่าที่ถูกจับตามองตั้งแต่เข้ามาเรียนมัธยมปีที่4 จากที่เคยอยู่โรงเรียนชายล้วนกับพวกลูกพี่ลูกน้อง

บัดนี้ พวกเขาทั้งสองตะกูลก็ได้ออกมาสู่โลกภายนอกอย่างเต็มตัว

ฉายาที่มาจากโรงเรียนเก่า ก็ค่อยๆเงียบหายไปตามวันเวลา จะมีก็แต่เพื่อนเก่าๆที่เจอกันก็จะทักทายกันด้วยชื่อนั้น วินเนอร์ก็ไม่ได้โกรธหรืออะไร แต่ออกจะชอบเสียด้วยซ้ำ มันทำให้พวกเขานึกถึงวันเก่าๆในช่วงนั้น


มาแนะนำตัวกันก่อน เผื่อจะลืมใครเป็นลูกใคร (ตามได้จาก หม่ามี๊...คนนี้ของผม)

ไปร์ท ปี1อายุ19ปี (ลูกชายคนโตเฮียปอนด์)
เฟย์เฟย์ ม.5อายุ 17ปี (ลูกสาวคนเล็กเฮียปอนด์)

ข้าวปั้น ปี1 อายุ19ปี (ลูกสาวคนโตเจ้ปลายฟ้า)
ข้าวปุ้น ม.6 อายุ18ปี (ลูกชายคนเล็กเจ้ปลายฟ้า)


เดฟ(แฝดพี่) ม.4 อายุ16ปี (ลูกเจ๊แซนดี้)
ดราฟ(แฝดน้อง) ม.4 อายุ16ปี(ลูกเจ่แซนดี้)

และ วินเนอร์ ม.4 อายุ16ปี (ลูกชายป๋าวิคเตอร์กับมี๊ปาล์ม)

........


บทนำ


ปึก!!!

"โอ๊ยยยยยย เจ็บ"

วินเนอร์ที่วิ่งเข้าบ้านหลังใหญ่ด้วยความเคยชิน ไม่ได้มองว่ามีใครบางคนกำลังเดินออกมา เลยชนจนหงายท้อง

"ไปนั่งทำไมตรงนั้นน่ะ"

เสียงทุ่มติดจะเย็นชาเอ่ยขึ้นเหนือหัวอีกคนที่พยายามจะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น ต้องเงยหน้ามองก่อนจะจัลุกขึ้นได้

ผู้ชายคนนี้เป็นใคร มาอยู่ในบ้านเขาได้ยังไง

"คุณเป็นใคร มาทำอะไรที่บ้านผม"
วินเนอร์ที่ลุกขึ้นยืนได้ ก็เอ่ยถามสีหน้าเอาเรื่องพอตัว

"ยุ่งอะไรด้วย"
อีกคนตอบหน้าตาย ทำให้วินเนอร์คิ้วกระตุก

"ผมไม่ได้อยากยุ่งหรอก แต่นี่มันบ้านผม ผมมีสิทธิ์ถาม"

วินเนอร์จ้องหน้าอีกคนอย่างไม่นึกกลัว แต่ในใจนี่สิ

คนบ้าอะไร หน้านิ่งน่ากลัวเป็นบ้าเลย  เยี่ยวจะแตกแล้วเนี่ย ป๊ะป๋า หม่ามี๊ ช่วยน้องวินด้วยคร้าบบบบบบบบ

"ผมมาคุยธุระกับเจ้าของบ้านนี้"
เขาตอบนิ่งๆเหมือนเคย แต่สายตาก็ไม่ได้ละหนีไปจากคนตัวขาวตรงหน้า คนบ้าอะไร ขาวขนาดนี้ อย่างกะพวกแวมไพร์ในหนัง เคยโดนแดดบ้างมั้ยเนี่ย อีกคนคิดในใจ

"ก็แค่เนี่ย ผมไปละ ไม่ส่งนะครับ"
วินเนอร์ตอบก่อนจะเดินเลี่ยงจากอีกคนแล้ววิ่งเข้าไปในบ้านทันที

"หึ"

ริมฝีปากหยักสวยกระตุกยิ้มก่อนจะรีบเดินไปที่รถของตัวเองแล้วขับออกจากบ้านหลังใหญ่ไปทันที



.........คงจะรู้แล้วเนาะว่าใคร เคะ ใคร เมะ หุหุ....


ฝากติดตามด้วยนะคะ

[I rin]

ตอนที่1 น้องใหม่


มันเป็นเช้าที่แสนจะสดใสของใครหลายๆคน พวกผมก็เช่นกัน

"เดฟๆ พี่ดูคนนั้นดิ น่ารักจัง"

ดราฟ แฝดน้องสะกิดพี่ชายฝาแฝดให้หันไปมองทางที่มันกำลังจ้องเขาอยู่ ผมที่นั่งอยู่ตรงกลางระหว่างมันสองคนก็หันไปมองด้วย

น่ารักจริงครับ ผิวขาวๆ ตากลมโต ผมหน้าม้าที่เหนือคิ้วคมขึ้นไปเล็กน้อย รับกับในหน้ารูปไข่ของเธอ พวกผู้ชายมักจะหันไปมองกันบ่อยๆ

"ก็งั้นๆ"
เดฟแฝดพี่ตอบขึ้นมาขัดจังหวะความคิดผมทันที ผมกับกราฟหันไปมองคนพูดที่มีสีหน้าไร้อารมณ์สุดๆ

"งั้นๆอะไรของพี่วะ น่ารักขนาดนั้นยังบอกว่างั้นๆอีกหรอว่ะ ตาไม่ถึงนะพี่น่ะ"

ดราฟว่าให้พี่มันพร้อมเบะปากใส่ แล้วหันไปมองสาวต่อ หน้าม่อที่สุดก็มันนี่แหละ

"ดราฟ เลิกจ้องเขาได้แล้ว"

ผมบอกมันอย่างปลงๆ จ้องจนเจ้าตัวเขากลัวแล้วนั่น ไอ้บ้านิ

"โถ่ น้องนิว ดราฟชอบอะ ขอไลน์ให้หน่อยสิ นะๆ"

ลูกพี่ลูกน้องทั้งสองบ้าน(บ้านป๊ะป๋ากับบ้านหม่ามี๊)จะเรียกผมว่าน้องวิน ชอบทำเหมือนผมเป็นเด็กผญ.น่ารักน่าชัก จนโตป่านนี้ก็ยังเหมือนเดิมทั้งครอบครัว

"อย่ามาอ้อนเลยดราฟ วินไม่ขอให้หรอก ชอบก็ไปขอเองสิ"

ผมยู่ปากให้ดราฟแล้วหันหน้าหนี ไม่งั้นจะทนต่อสายตาแบ๊วๆของมันไม่ไหว

พูดถึงเรื่องหน้าตาของแฝนนรกคู่นี้ หน้าเหมือนกันมาก มากจนแยกไม่ออก แต่เพราะนิสัยและบุคลิกของสองคนนี้มันต่างกันสุดขั่วเลยมองออกง่ายทันที

เดฟ แฝดพี่ พูดน้อย หน้านิ่งๆ นิสัยเย็นชากับคนภายนอก ไม่ค่อยสนใจชาวบ้านชาวช่องสักเท่าไหร่ ว่างก็หลับ

ดราฟ แฝดน้อง แสบจัด ไปเดากันเอาเองว่าจุ้นขนาดไหน ต่างกับคนพี่ทุกอย่าง

หน้าตากก็จัดว่าหล่อมาก ออกไปทางลูกครึ่งมากกว่าด้วย ทำให้สองคนนี้ฮอตตลอดตั้งแต่เรียนมา

"น้องวินคนสวยยยยยยย"

เนี่ย ทำไมชอบบอกว่าผมสวยกันตลอด ผมเป็นผช.นะ ถ้าเป็นหม่ามี๊ของผมก็ว่าไปอย่าง หล่อสวยในคนเดียว ผมยังชอบมองหน้าหม่ามี๊เลย มองยังไงก็ไม่เบื่อ แต่ป๊ะป๋าขี้หวงสุดๆ

"ดราฟ!"

ผมทำดุ แต่มีรึที่มันจะกลัว ยิ้มใส่เฉย ผมหันหน้าไปขอความช่วยเหลือจากเดฟ เดฟมองผมแล้วยิ้มมุมปากให้ หล่ออะ -_-

"พอได้แล้วดราฟ"

เดฟพุดแค่นั้น มันก็หุบปากทันที หน้าบูดหน้าบึ้งเป็นคนละคนเลย มันกลัวพี่มันจะตาย ถึงเดฟจะตามใจแต่ก็ใช่ว่าจะได้ทุกเรื่อง

"น้องๆสามคน แถวสุดท้าย ลุกแล้วเดินออกมาหาพี่หน่อยค่ะ"

เสียงแหลมๆของพี่เขาดังก้องไปทั่วหอประชุม ใช่ครบ วันนี้เป็นวันรายงานตัวของเด็กม.4

พวกเราสามคนลุกแล้วเดินออกไปหาพี่เขาแทบจะทันที เด่นอีกแล้ว ผมไม่ชอบ แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมจะต้องโดนทุกที

"โห่ หน้าตาโครตดีเลย"
"หล่อจังอะแก"
"คนกลางน่ารักมากเลยอะ"
"โครตขาว"

และอีกเยอะแยะมากมายที่ดังฮือฮาขึ้นในตอนนี้ เพื่อนแฝดของผมมันหล่อนิครับ ผมทำใจได้ที่หล่อไม่เท่าพวกมัน

"แนะนำตัวให้พี่รู้จักหน่อยสิค่ะ เริ่มจากหนุ่มหล่อคนแรกเลย"

พี่เขาส่งไมล์ให้ดราฟ มันรับมาถือไว้ก่อนจะยิ้มหวานส่งไปทั่วหอประชุม หว่านเสน่ห์ไว้ใจดราฟ

"สวัสดีเพื่อนๆพี่ๆทุกคนนะครับ  ผมนายภานุวัฒน์ เอสเธอร์ มอลโลก้า ชื่อเล่นดราฟครับ"

เสียงปรบมือดังขึ้นพร้อมเสียงกรี๊ดกร๊าดที่ดังไม่หยุดเพราะแนะนำตัวเสร็จมันก็ส่งยิ้มหวานอีกรอบ

"สาวๆ พอก่อนจ๊ะ ให้เพื่อนๆแนะนำตัวก่อนนะ"

พี่สาวส่งไมล์ต่อให้ผม ผมรับมาถือไว้ก่อนจะมองหน้าเพื่อนๆที่มองมาที่ผมเหมือนกัน เพื่อนๆยิ้มให้ผม ผมยิ้มตอบแบบไม่ถือตัว เสียงฮือฮาดังขึ้นอีกรอบ

"สวัสดีพี่ๆและเพื่อนๆทุกคนนะครับ ผมนายภควัฒน์ เอสเธอร์ มอลโลก้า ชื่อเล่นวินเนอร์ครับ"

ผมรีบส่งไมล์ต่อให้เดฟที่ตอนนีีหน้าตาเหมือนคนง่วงนอนเต็มที

"ส่วนผมนายภานุพงศ์ เอสเธอร์ มอลโลก้า ชื่อเล่นเดฟครับ"

มันรีบส่งไมล์ให้พี่สาวทันที เสียงฮือฮาทั้งหอประชุมดังขึ้นอีกรอบ

"น้องๆสามคนเป็นพี่น้องกันหรอค่ะ นามสกุลเดียวกันหมดเลย"

พี่สาวถาม

"เราสามคนเป็นลูกพี่ลูกน้องกันครับ"

ดราฟตอบ

"โอเค งั้นเรามาเริ่มกันเลย รู้มั้ยว่าพี่เรียกเราสามคนออกมาทำไม"
พี่สาวถาม

"ไม่ทราบครับ"
ดราฟตอบหน้าตายทหน้างงๆของมันทำให้ทุกคนขำ ผมยังขำเลย ไอ้บ้านิ จะคิดก่อนตอบได้มั้ย

[I rin]

ตอนที่1/2 น้องใหม่

ขนาดเดฟมันยิ่มมุมปากให้กับความกวนประสาทของน้องมัน มีรึที่คนอื่นจะไม่ขำ

"หรอจ๊ะน้องดราฟ งั้นพี่จะถามเลยแล้วกัน ว่า เมื่อกี้พี่เจเขาพูดอะไร"
พี่สาวคนสวยชี้ไปทางพี่ผช.ที่ยืนยิ้มอยู่ข้างๆพี่แก

มันมองหน้าผมเพื่อขอคำตอบ แล้วผมจะบอกมันยังไงละ

"ไม่ต้องมองหน้าเพื่อนเลยค่ะ พี่ขอคำตอบ"
พี่แกสวมบทโหด ไอ้ดราฟยกมือขึ้นเกาท้ายทอยแก้เขินแล้วยิ้มแหยๆ

"ไม่ทราบครับ"

มันตอบเสียงดังฟังชัด ชัดจนทุกคนพร้อมใจกันเงียบหมด ผมมองหน้ามัน สีหน้าอ้อนตีนแบบนี้ เล่นพี่เขาอีกแล้วไอ้บ้าดราฟมันขี้แกล้ง

"งั้นรอแปปนึง พี่ถามเพื่อนเราก่อน ถ้าตอบกันไม่ได้ จะได้ลงโทษพร้อมกัน แต่ถ้าเพื่อนตอบได้ ถือว่าเรารอด"

"ครับผม"

มันก็ยังกวนตีนได้อีก ผมหันไปมองเดฟ เดฟก้มมองผมพอดี แล้วกระตุกยิ้มมุมปาก ก็ไม่พ้นสายตาสาวๆอยู่ดี เลิกกรี๊ดกันสักทีเหอะ ผมเริ่มจะรำคาญแล้วเนี่ย

"งั้นถามใครก่อนดี"
พี่สาวถามความเห็นจากทุกคน

"วินเนอร์!!!!"

"เดฟฟฟฟฟฟ!!!!"

"พอเลย เดี๋ยวพี่ตัดสินใจเอง อิอิ"

พี่สาวพูดแล้วขำ

"โห่~~~~~~"

เสียงเพื่อนๆพี่ๆพากันโห่ พี่แกไม่สนใจ ก่อนจะยื่นไมล์มาทางผม ผมตาโตทันที คิดว่าพี่แกจะเลือกเดฟ

"น้องวินเนอร์จ๊ะ ช่วยตอบคำถามที่พี่ถามไปเมื่อกี้ที ตอบให้เพื่อนๆได้ชื่นใจหน่อยสิจ๊ะ"
ผมขำกับท่าทางของพี่เขาแล้วหลุดขำเบาๆ

"พี่เจบอกว่า ก่อนจะเปิดภาคเรียนนี้ พวกเราจะออกทัศนะศึกษานอกสถานที่เพื่อให้พวกเราทุกคนได้ทำความรู้จักกันมากขึ้นถือว่าเป็นการรับน้องไปในตัว และกิจจกรรมนี้ จะไปกันในวันที่XX และสถานที่ที่จัดไปก็คือ รีสอร์ทบ้านสวนในจังหวัดจันทบุรีครับ"

ทั้งหอประชุมเงียบกันหมด ผมหันไปมองพี่แพรว(ลืมตั้งชื่อให้พี่แก5555)

"อะ ใช่จ๊ะ ตามที่น้องวินเนอร์ตอบเลย ที่ที่เราจะไปกันเป็นรีสอร์ทบ้านสวน เป็นรีสอร์ทสวนผลไม้ และพืชการเกษตรอีกหลายๆอย่าง บรรยากาศโครตดี อันนี้อาจารย์แก้วเขาบอกมานะ เพราะฉนั้น ขอให้น้องๆทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม ของใช้ให้เตรียมไปแค่ที่จำเป็น อย่าขนไปหมดบ้าน ถือพี่ขอร้อง"

"55555"

พี่แพรวก็พูดให้ขำ

"ใครที่มีโรคประจำตัวก็เตรียมยาไปด้วยเพราะบางทีโรคที่เราเป็นทางรีสอร์ทเขาอาจจะไม่มีให้เพราะฉะนั้นกรุณารับผิดชอบตัวเองด้วยนะคะ"

พี่แพรวอธิบายต่อ เราสามคนก็ยังยืนอยู่ที่เดิมเพราะพี่เขายังไม่สั่งให้กลับไปนั่ง เดฟจะยืนหลับอยู่แล้วพี่แพรว

"มีใครสงสัยอะไรมั้ย ถามได้เลยนะ ส่วนน้องสามคน ไปนั่งที่ได้จ๊ะ"

นึกว่าจะลืม

"ส่วนใครที่ไปไม่ได้ ทางบ้านไม่อนุมัติก็แจ้งก่อนวันที่ไปนะคะ......ส้มๆเอาเอกสารมาแจกให้น้องๆเลย"

พี่ส้มกับพี่อีกหลายๆคนก็เอากระดาษที่มีตัวหนังสือเกือบเต็มหน้ากระดาษส่งให้เพื่อนคนแรกของแถว แล้วส่งต่อๆกันมา

"เอกสารฉบับนี้ เป็นเอกสารที่ทางโรงเรียนออกมาเพื่อให้ผู้ปกครองรับทราบ ผู้ปกครองจะอนุญาตหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับพวกท่านพวกท่านนะคะ ถ้าผู้ปกครองของน้องคนไหนมีข้อสงสัยให้โทรมาสอบถามได้เลยนะคะ"

ผมดูเอกสารในมือ แล้วเขียนชื่อตัวเองลงไป ที่เหลือก็แค่เอากลับไปให้ป๊ะป๋าหรือหม่ามี๊อ่าน

"เขียนชื่อ-นามสกุลตัวเองลงไปแล้วพับเก็บใส่กระเป๋าไปได้เลยค่ะ เพราะกิจกรรมต่อไปคือ แนะนำตัว พี่จะให้น้องๆทุกคนทำความรู้จักกันแบบต่างห้องเรียน ถึงเราจะเรียนที่เดียวกัน แต่ก็อยู่คนละห้อง เพราะฉนั้น เอาส่วนรวมก่อนนะคะ ส่วนเพื่อนในห้องค่อยไปทำความรู้จักกันอีกที"

ตอนนี้พวกเราเก็บเก้าอี้ไปซ้อนกันด้านหลังหอประชุม แล้วกลับมารวมตัวกันอีกที

"เอาละ เพื่อไม่ให้มันวุนวายไปมากกว่านี้ พี่จะให้น้องๆแบ่งกลุ่มกันดีกว่า เอากลุ่มละ20คน ภายในกลุ่มจะต้องจำชื่อเพื่อนและห้องให้ครบทุกคน พี่จะถามทีละกลุ่ม พอแบบกลุ่มตอบครบทุกคนก็จะกระจายกลุ่มออกไปเรื่อยๆ จนพวกเราทั้งหมด จำชื่อจำหน้าเพื่อนได้แล้ว พี่จะถือว่าการรับน้องวันนี้จบลงด้วยดี โอเคนะคะ"

"โอเคครับ/ค่ะ"

"งั้นเริ่มกันเลย"

ตอนนี้ผมสามคนยืนให้เพื่อนๆเดินเข้าหาเพราะเดินไปไหนไม่ได้ -_-

"20คนนะคะ พี่ย้ำว่า20คน แล้วกลุ่มนั้นทำไมเยอะกว่าชาวบ้านเขาค่ะ แยกย้ายค่ะแยกย้าย"

ผมละปวดหัวแทนพวกพี่ๆเขาจริงๆ

"ไม่เอา หนูจะอยู่กลุ่มนี้~~~~~"

เสียงเพื่อนๆโหยหวนเมื่อโดนจับแยกจากกลุ่ม

"ไม่ได้ ไปหากลุ่มให่กันเลย กลุ่มนี้เขาครบแล้ว"

พี่ส้มยืนเท้าสะเอวใส่อย่างเอื่อมๆ

"พี่ส้มใจร้ายยยย~~~"

เพื่อนๆงอแงแต่ก็ยอมไปรวมกับกลุ่มอื่น ความวุ่นวายเริ่มสงบลง แทนด้วยเสียงจอแจถามไถ่ชื่อและห้องของแต่ละกลุ่ม


จบสักทีนะกิจกรรมวันนี้........

[I rin]

ตอนที่2 เตรียมของทัศนศึกษา

"น้องวิน เตรียมของรึยัง"

"ครับมี๊"

เสียงหม่ามี๊ดังอยู่หน้าห้อง ก่อนจะเปิดประตูแล้วเดินเข้ามา

"ของที่จำเป็นครบรึป่าว"

"ยังไม่ครบครับ ขาดของใช้ส่วนตัว น้อววินอยากได้แบบเล็กๆขนาดพกพา มันจะได้ไม่หนักและเกะกะ"

"งั้นเดี๋ยวมี๊ให้ลุงนุไปซื้อให้"

"ไม่เป็นไรครับมี๊ น้องวินจะไปกับแฝด"

"ไปกันเองหรอ"

"ครับ เดฟขับมี๊ไว้ใจได้"

"งั้นก็ระวังกันด้วยนะ กลับมาให้ทันข้าวเย็นกันด้วยละ มี๊จะทำของโปรดไว้รอ"

"งื้ออออ มี๊น่ารักที่สุดเลย น้องวินรักหม่ามี๊"

หมดกอดที๊แน่น ไม่ว่าจะผ่านมากี่วันกี่ปี มี๊ก็ยังน่ารักเสมอ

"ไม่ต้องอ้อนเลยเจ้าตัวแสบ รีบไปแต่งตัว พี่เขารอแล้วมั้ง"

อยู่บ้าน ผมต้องเรียกทุกคนว่าพี่เพราะผมเกิดทีหลัง และห่างจากแฝดสามเดือน สรุป เป็นน้องเล็กของบ้าน

"ครับ"

ผมรียไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้ววิ่งลงไปข้างล่าง ก็เห็นสองแฝดนั่งกินขนมรอ

"โครตช้าอะน้องวิน"

ดราฟบ่น

"ก็วินจดรายการที่ต้องซื้ออยู่ กลัวลืม"

"ไปได้แล้ว มี๊บอกให้กลับมาก่อนมื้อเย็น"
เดฟพูดจบก็ลุกออกไป ตามด้วยผมกับดราฟ

เด็กๆทุกคน จะเรียกป๊ะป๋าหม่ามี๊เหมือนกันหมดเพราะมันเป็นการแสดงถึงความสำคัญของคนในครอบครัว สองตะกูลนี้ครอบครัวจะมาที่หนึ่งเสมอ

บนรถ

"ไหนเอามาดู ขาดอะไรมั่ง"

เดฟแบมือมาตรงหน้าผม ผมนั่งเบาะหลังคนเดียว

"ยุ่งอะดราฟ"

ผมยักคิ้วกวนๆ

"ใช่ซี้~~~"

แหมทำเสียงน่าตบมาก

"อะ เอาไป"

ผมยื่นกระดาษโน๊ตให้

"ที่ห้องก็มี จะซื้อทำไมอีก"

"วินอยากได้เล็กๆ แบบขนาดพกพา มันจะได้ไม่หนักและเกะกะด้วย"

"ใช่"
เดฟเห็นด้วย

"ก็จริง งั้นก็ซื้อเหมือนกันหมดเลย"

ผมกับเดฟพยักหน้า เพราะส่สนมากเราจะทำอะไรด้วยกันอยู่แล้ว เหมือนแฝดสาม ยกเว้นสไตล์การแต่งตัว ชอบใครชอบมัน

ห้างดัง

.เราสามคนรีบเดินไปยังโซนของใช้ส่สนตัว หนิบจับของตามโน้ตที่ผมเป็นคนอ่าน คนเข็นรถคือเดฟ คนหยิบของคือดราฟ ส่วนผม

นั่งอ่านรายการอยู่บนรถที่เดฟเป็นคนเข็น

"อยากได้อะไรอีกมั้ยน้องวิน"

เดฟถาม

"ไปดูเสื้อผ้ามั้ย เอาแบบที่เข้ากับสวนผลไม้และเกษตร"

ผมว่ามันต้องสนุกมากแน่ๆ อยากไปไวๆจัง

"เข้าท่านะ งั้นไปกัน"
ดราฟพูดจบก็เดินนำไปยังโซนเสื้อผ้า

"พี่ครับ ผมอยากได้ชุดที่ไปทำสวน ทำเกษตร แนะนำหน่อยได้มั้ยครับ"

ดราฟเดิรไปถามพนักงาน พี่เขายิ้มแล้วพาไปยังโซนที่เราต้องการ เยอะแยะไปหมด เลือกไม่ถูกเลย

"รออยู่ตรงนี้ ดราฟจัดการเอง"

ผมนั่งรออยู่บนรถเข็น เดฟก็ยืนอยู่ที่เดิม ส่วนดราฟ ไปจัดการเลือกให้แล้วครับ

ไม่นาน ดราฟก็กลับมาพร้อมถุงเสื้อผ้าขนาดไหนใหญ่สามถุง

"แน่ใจนะว่าใส่ได้"
เดฟถาม

"แน่ใจสิพี่ ระดับท่านดราฟทกะไม่ผิดแน่นอน"

เกลียดมันไม่ลง5555

"งั้นก็กลับกันได้แล้ว"

เดฟเข็นรถออกจากร้าน ไม่นานพวกเราก็เอาของขึ้นรถจนหมด แล้วกลับบ้านกันทันที



อยากให้ถึงเร็วๆจัง ผมอยากไปเที่ยวแล้ววว.......

[I rin]

ตอนที่3 เดินทางไกล&เพื่อนใหม่

ผมไม่อยากตื่นเต้นแล้วครับตอนนี้ ผมอยากตื่นสายมากกว่า

"เอาละครับ มาเช็คชื่อกันเลย ใครที่เช็คชื่อแล้วก็ตรวจสอบความเรียบร้อยของกระเป๋าด้วยนะครับ"

พี่ก้องที่ยืนอยู่ด้านหน้าพวกเราหยิบกระดาษที่มีรายชื่อขึ้นมา แล้วเรียกทีละคน

"ตรวจดูสัมภาระแล้วก็ขึ้นรถได้เลยนะครับ ขึ้นตามใบรายชื่อนะ มันจะได้เช็คกันง่ายๆ"

ตอนนี้เรากำลังทยอยกันขึ้นรถ กระเป๋าก็เอาไปกับตัวด้วย เก็บใต้เบาะนั่งได้ครับเพราะพื้นที่มีขนาดกว้างและนั่งสบาย แอร์เย็นฉ่ำๆ

"มาเช็คชื่อกันอีกรอบนะคะ ว่าเพื่อนขึ้นมากันครบรึยัง"

พี่แพรวก็เช็คชื่อไป ผมสามคนก็นั่งเบียดกันไปจนพี่แกเดินมาใกล้ๆแล้วถามขึ้นว่า

"ทำไมมานั่งเบียดกัน ไม่อึดอัดหรอ"

"ไม่ครับ"
เดฟตอบ

"งั้นก็ตามใจนะ เอาละน้องๆทุกคน ของมีค่าให้เก็บไว้กับตัวเองนะคะ จะลุกจะนั่งก็ตรวจดูของตัวเองให้ดีสะก่อน"

พี่แพรวพุดจบก็เดินไปนั่งที่ ไม่นานรถก็เคลื่อนที่

"ตื่นเต้นมั้ยน้องวิน"
ดราฟถาม

"ตอนนี้วินง่วงมากกว่า"
ผมตอบแบบงัวเงีย

หมับ

"ง่วงก็นอน ถึงแล้วจะปลุก"
เดฟดึงหัวผมให้ซบลงที่ไหลเขา ผมเห็นดราฟเบะปากให้ผมด้วยความหมันใส้ ผมเลยยักคิ้วให้ไป ดราฟขี้อิจฉา

หมับ

ผมเลยเอื้อมมือไปดึงหัวดราฟให้เอนลงมาซบที่ไหลผม

"นอนได้แล้วดราฟ"

จากที่ยุกยิกจะไม่ยอมนอน พอเจอเสียงเย็นๆของเดฟ ดราฟก็นิ่งแทบจะทันที

ความเงียบเริ่มเข้าปกคลุมทั้งคันรถ มีแค่เสียงเครื่องปรับอากาศที่ดังเบาๆเวลามันทำงาน


4ชั่วโมงผ่านไป ตอนนี้9โมงนิด พวกเรามาถึงรีสอร์ทกันแล้ว

"ตรวจสอบกระเป๋าและของมีค่าด้วยนะคะ เสร็จแล้วลงไปยืนรวมกับเพื่อนๆด้านล่างเลยค่ะ"

ตอนนี้พวกเราทุกคนมายืนรวมกันอยู่หน้าออฟฟิตขนาดใหญ่ของรีสอร์ท มีพนักงานและคนงานเดินผ่านไปมาบ้าง

"สวัสดีน้องๆและอาจารย์ทุกท่านนะครับ ผมชื่อโชกุน เรียกแค่โชก็ได้ ผมเป็นผู้จัดการของรีสอร์ทบ้านสวนแห่งนี้ ยินดีต้อนรับทุกคนที่มานี่ ขอให้ทุกคนสนุกกับกิจกรรมที่ทางรีสอร์ทจัดให้นะครับ"

พี่โชกุนงั้นหรอ หน้าคุ้นๆ แต่ผมจะเคยเจอคนหน้าตาดีๆแบบนี้ได้ไง ไม่น่าจะเคยเจอนะ

"หล่อ เท่ห์ๆ แบดๆ รอยยิ้มกระชากใจสาวๆ"
ดราฟกระซิบข้างหูผม

"อือ"

ผมตอบแค่นั้นเพราะมัวแต่มองหน้าพี่เขาอยู่ ละสายตาไม่ได้เลย ทำไมกันนะ

"เลิกจ้องพี่เขาได้แล้วน้องวิน"
เดฟขัดขึ้น

"ใช่ๆ มองนานไปแล้วนะ"

ดราฟขัดอีกคน

"บ้า"
ผมรู้สึกหน้าร้อนๆขึ้นมาผ่าวๆ เขินน่ะสิ ถูกจับได้แบบนี้ ไม่ทันได้ตั้งตัว

"ชอบหรอ"
ดราฟถาม

"ป่าว"

"ไม่เชื่อ ถ้าได้มองขนาดนั้นแล้ว แสดงว่าถูกใจ"
ดราฟรู้มากอะ

"น้องๆไปพักทานของว่างกันก่อนนะคะ พวกพี่จะจัดรายชื่อเพื่อแบ่งที่พักให้พวกเรา"

"พวกเรรขอนั่งด้วยนะ"

บอล บาส ลูกแก้ว นั่งลงที่โต๊ะเดียวกับพวกผมสามคน รู้ชื่อได้จากป้ายที่คอน่ะครับ

"ตามสบาย"
ดราฟตอบแล้วจัดการเค้กตรงหน้ามันต่อ ของว่าของเราคือขนมเค้ก และนมอุ่นๆ อร่อยๆ

"เราบาสนะ คนนี้บอล และคนนั้นชื่อลูกแก้ว เราสามคนมาจากโรงเรียนเดียวกัน ยินดีที่ได้รู้จักนะ"

บาสแนะนำ

"ยินดีที่ได้รู้จัก"
บอล หน้าตาตี๋ๆ ตัวขาวๆ หุ่นนักกีฬาเหมือนบาส หน้าก็คล้ายๆกันอยู่

"ยินดีที่ได้รู้จัก"
ลูกแก้ว ที่ดูแล้วก็ไม่มีความเป็นกุลสตรีเลยสักนิด ออกสาวห้าวมากกว่า น่าตาสวยคม ดูดุๆด้วย

"เราดราฟ พี่ชายเราชื่อเดฟ น้องชายเราชื่อวินเนอร์ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน"

ดราฟแนะนำต่อ

"เหมือนกันนะ"

ผมพูดแล้วยิ้มให้ ส่วนเดฟ แค่พยักหน้าให้เป็นอันว่ารู้กัน

"ดีจังเลยเนาะ พวกเราอยู่ห้องเดียวกันด้วย"

ลูกแก้วพูดขึ้นหลังจากที่ฟาดเค้กไปสองชิ้น กินแข่งกับดราฟเลยครับ

"ก็ดีแล้ว มีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้"

ผมยิ้มให้เพื่อนใหม่ ที่พูดคุยกันจนถูกคอ เดฟที่ดูจากไม่ค่อยชอบก็เริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด เริ่มเปิดใจให้เพื่อนรอบตัวมากขึ้น พูดคุยด้วยมากขึ้น แต่ก็ไม่ได้พูดมากอะไร โดนถามถึงจะตอบ -_-

"หลังละ6คน ใครได้กลุ่มแล้วจดชื่อใส่กระดาษมาให้พี่แล้วรับกุญแจไปนะครับ"

ความวุ่นวายเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง เมื่อเพื่อนๆจะมารวมกลุ่มกับพวกเรา แต่

"หยุดเลยนะเว่ย กลุ่มนี้เต็มแล้ว พวกเธอไปหากลุ่มใหม่เลย"

ลูกแก้ว ยืนเท้าสะเอวใส่พวกผู้หญิงที่จะมารุมทึ่งสองแฝด ผมละอย่างชอบ ดูท่าสองแฝดจะถูกใจมากกว่าด้วย

"ลูกแก้วอะ ใจร้ายที่สุดเลย"

สาวๆพากันโหยหวนและทำงานงอแงใส่เพื่อนจอมห้าว

"ใครใจร้ายกันย่ะ พวกเธอนั่นแหละ น่ากลัวเป็นบ้าเลย"

ผมเห็นด้วยกับลูกแก้วนะ -_-

"ลูกแก้วก็เป็นผู้หญิงนะ ไปนอนกับพวกผู้ชายได้ยังไง"
 เพื่อนว่ามาอีก

"แก้วเป็นทอมเว่ย"
แก้วตอบกลับ เสียงหัวเราะก็ดังตามมา

"ก็เป็นผู้หญิงดี"
พวกเธอก็ไม่ยอม

"พวกเธออย่าเรื่องมากได้มั้ย แก้วคุยกับพี่ๆแล้ว เขาอนุญาตแล้วด้วย เพราะงั้น เงียบไปเลย!"

แก้วเริ่มจะมีอารมณ์ขึ้นมานิดๆ เหมือนคนขี้เกียจอธิบายมากกว่า

"ไปพวกเรา ไปนอนพักผ่อนกันเถอะ"

แก้วโยนกุญแจขึ้นเหนือหัวแล้วคว้ามาอย่างไว ยักคิ้วโชว์ความแมนให้พวกเราดู เอิ่ม ถ้าไม่ลืมว่าตัวเองเป็นผู้หญิงก็จะเท่ห์มากเลยนะนั่น แต่ก๋ดูเท่ห์ในสายตาสาวๆที่แอบมองมาอยูาดี ผมเห็นนะ

"น้อยๆหน่อยแก้ว เตี่ยแกจะมาถลกหนังหัวอยู่แล้ว แมนเกิน"

บาสว่า แล้วผลักหัวเพื่อนไปหนึ่งทีด้วยความหมันใส้

"รู้แล้วหน่า บ่นจริง"

แล้วสองคนนั้นก็กัดกันไปตลอดทางเดิน กว่าจะถึงที่พักก็ตีกันไปหลายหนับ

"ทำใจหน่อยนะ สองคนนั้นชอบเถียงกันแบบนี้แหละ แต่ไม่ได้โกรธอะไรกันหรอก มันเป็นปกติของสองคนนั้นไปแล้ว"

บอลพูดยิ้มๆแล้วส่ายหัวให้สองคนนั้น

"ไม่เป็นไร"

เดฟตอบแล้วยิ้มมุมปาก ก่อนจะเดินตามสองคนนั้น ผมกับดราฟมองหน้ากันอย่างงงๆ ปกติเดฟไม่ใช่คนแบบเน้~~~~~



~~~~~ ไม่ว่าจะแนวไหน ไอริณก็มาแนวอบอุ่นเสมอ ฝากติดตามด้วยนะคะ

[I rin]

ตอนที่4 ลุยสวย

่"น้องๆจัดแถวตามห้องเรียนเลยค่ะ"

เสียงพี่แพรวดังผ่านโทรโข่งสีแดงที่ดังพอที่จะให้พวกเราได้ยินกันอย่างทั่วถึง

ตอนนี้พวกเราทั้งหมดมารวมตัวกันที่ลานกว้างของรีสอร์ท อากาศกำลังดี ไม่ร้อนด้้วยชุดลำลองที่ดราฟเลือกให้ก็ไม่หนาไม่บางเหมาะกับการใส่ในที่แบบนี้

"พี่ๆจะเช็กชื่อก่อนนะ เผื่อน้องๆคนไหนยังไม่มา เราจะได้ลงโทษคนมาสายก่อนเริ่มกิจกรรม"

ผมมองเพื่อนแถวข้างๆที่พากันคุยอย่างสนุกสนาน ชายหญิงคุยกันอย่างถูกอกถูกใจ ซึ่งผมก็เพิ่งจะได้เคยคุยกับเพื่อนผู้หญิงด้วยเหมือนกัน น้อกจากพี่ๆที่บ้านแล้ว ผมไม่เคยได้คุยกับผู้หญิงคนอื่นเลย เพราะอยู่โรงเรียนประจำชายล้วนมาตลอดตั้งขึ้นป.1

"ร้อนมั้ย"

เสียงเดฟดังขึ้นด้านหลัง ผมหันไปมองแล้วส่ายหัวให้

"ร้อนก็รีบบอก เดี๋ยวเป็นลม"

"โห่ เดฟอะ วินไม่อ่อนแอขนาดนั้นซักหน่อย"

"เออจริง พี่ก็ห่วงน้องวินเกินไป"
ดราฟที่ยืนข้างหน้าผมก็หันมาพูดด้วย

"ก็ห่วงทั้งสองคนนั่นแหละ"
เดฟสายซึน

"คร้าบบบบบ"
ผมกับดราฟตอบพร้อมกัน เป็นจังหวะเดียวกับพี่เจที่เดินเช็กชื่อพอดี

"ตื่นกันรึยังเนี่ย"
พี่เจแซวขำๆ

"นอนต่อได้มั้ยละครับ"
เดฟก็กวน

"ไม่ได้ๆ เกี๋ยวอดสนุกนะบอกไว้ก่อน"
พี่เจพูดยิ้มๆ แล้วเดินเช็กชื่อเพื่อนๆต่อไป

"กูอยากหล่อไทยๆแบบพี่เจวะ"
มันมองตามพี่เจไป ผมก็มองตาม

หล่อจริงๆนะ หล่อเข้มแบบไทยๆ ผิวก็ขาวๆออกจะกร่านแดดนิดหน่อยคงเพราะเล่นกีฬาด้วยเพราะหุ่นพี่แกล่ำ อิอิ

"ดราฟก็หล่อแล้วนะ ถ้าหล่อมากกว่านี้ก็ไช่คนแล้ว"
ผมมองหน้าดราฟแล้วก็อดขำหน้าดราฟไม่ได้ เกลียดการเบะปากและจริตที่ทำท่าทางสะเหมือนสาวสองของเขาไม่ได้ มันน่าเอ็นดูจะตาย

บางคนว่าดราฟเป็นกระเทย แต่มีรึคนแบบดราฟจะสนใจคำพูดพวกนั้น ใช่ครับ ใครจะสนกันละ ผมก็ไม่สนหรอก คนพวกนั้นก็คงจะมีดีแค่ปากนั่นแหละ

"จริงนะ แค่นี้ก็หล่อมากแล้ว"
"ใช่ๆ"
อันนี้คือเสียงสาวๆจากห้องข้างๆครับ

"โห่ พวกเธอก็ชมเราเกินไป"
ดราฟบอกพวกเธอ แล้วยิ้มหวานหว่านเสน่ห์ไปทันที กระล่อน หน้าม่อ ไม่มีใครเกิน -_-

"เลิกพูดได้แล้วดราฟ"
เดฟห้ามน้องชาย เพราะพี่ๆเขากำลังจะพูดถึงกิจกรรมที่ต้องทำแล้ว ดราฟรีบเงียบแล้วหันไปทางด้านหน้าทันที

"เลิกทำหน้าดุได้แล้วเดฟ เพื่อนกลัวจนไม่อยากมาคุยด้วยแล้วนะ"
ผมพูดกับเดฟเบาๆแล้วหันมองเพื่อนไปด้วย พวกเขายิ้มแหยๆส่งมาให้เป็นเชิงบอกว่า ใช่เลย

"ช่างสิ"
ผมละไม่รู้จะพูดยังไงกับเขาดี นิสัยแบบนี้ของเขาต่อไปมันจะทำให้เขาเดือดร้อนแน่ๆ

"วินไม่คุยกับเดฟแล้ว"
ผมหันหน้าหนีแ้วสนใจด้านหน้าต่อ

แต่ก็ต้องตกใจนิดหน่อยที่ตอนนี้ด้านหน้าพวกเรามีพี่โชกุนกับคนงานอีก5คนยืนอยู่แล้ว

ใบหน้าคมที่มีดวงตาคมดุจเหยี่ยว รับกับคิ้วที่ดำหนาเรียงตัวสวย จมุกโด่งนั่ั่นอีก ปากหยักสวยสีพีชนั่นอีก อะไรมันดูเพอร์เฟคขนาดนั้น หุ่นนี่อย่าให้เอ่ย เอาซักหน่อยแล้วกัน สูง180กว่าๆน่าจะได้ แขนที่มีกล้ามนั่นอีก รอยสักอะไรที่แขน ผมก็มองไม่ชัด สายตาผมไม่ค่อยดีเท่าไหร่น่ะครับ ถ้าไม่ใส่คอนแทคเลนส์ก็จะใส่แว่น

ตัดมาที่ผมสิ แก้มกลมๆกับตาโตขนตายาวงอนอย่างกะผู้หญิง ปากก็สีชมพูอ่อนๆ ผิวก็ขาวมาก มากจนคนอื่นคิดว่าผมไปฉีดผิวมา รูปร่างน่ะหรอ สูงแค่168เอง แล้วพวกคุณคิดดู ว่าผมจะเอาอะไรไปเทียบกับเขาได้ แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมอิจฉาพี่เขาได้ยังไงละครับ

"จ้องขนาดนี้ ไม่สิงเขาไปเลยละ"
ผมสะดุ้งโหยงเมื่อเสียงดราฟที่ดังมาขัดจังหวะความคิดของผม สัีหน้าล้อเลียนนั่นมันอ้อนตีนมากขอบอก

"ได้มั้ยละ"
ผมตอกกลับแล้วยักคิ้วให้อย่างเหนือกว่า

"ชิ้ช้ะ เดี๋ยวนี้น้องวินของพี่ดราฟชักมีสกิลการอ้อนตีนขึ้นมาทุกวันแล้วนะ"
ดราฟชี้หน้าผมยิ้มๆ

ผมไม่ได้บอกนิ ว่าผมเรียบร้อย ผมก็แสบใช่ย่อย ไม่งั้นสองแฝดนี่จะตามผมขนาดนี้หรอ ผมไม่ยอมคน หาเรื่องใส่ตัวได้ตลอด ปากก็ไว้กว่าใจคิด แต่ที่ผมต้องเรียบร้อยเพราะผมต้องปกป้องตัวเองจากคนภายนอก ที่รู้หน้าไม่รู้ใจก็เท่านั้นเอง เลยเดือดร้อนสองพี่น้องคู่ที่ต้องคอยมาห้ามไม่ให้มีเรื่องตลอด ชกต่อยก็ไม่แพ้ใครนะบอกไว้ก่อน

อย่าคิดจะมาลองดีกับวินเนอร์.......



#สนึกรึป่าวไม่รู้ แต่ก็พยายามแล้ว อาจจะเดินเรื่องช้าไป แต่ก็อยากให้ลายละเอียดมันชัดเจน


ฝากติดตามกันด้วยนะคะ.........I'Rin

[I rin]

ตอนที่5 กิจกรรมกลางแจ้ง


"น้องๆเงียบกันก่อนนะคะ มาฟังพี่โชว์อธิบายถึงกิจกรรมที่กำลังจะเริ่มกันก่อนนะคะ"

พี่แพรวยื่นโทรโข่งให้พี่โชว์แล้วถอยไปยืนด้านหลังกับเพื่อนๆเขา

"วันนี้เราจะเข้าไปดูที่ฟาร์มสัตว์เลี้ยงกันก่อนนะครับ สัตว์เลี้ยงที่ฟาร์มนี้มีทั้งหมด 7 ชนิด หมู ไก่ ม้า แพะ วัวนม ควาย ปลา(หลายชนิด) สัตว์ทั้ง7ชนิดที่แตกต่างกันก็จะมีวิธีเลี้ยงที่แตกต่างกันออกไป"

พี่โชว์พูดจบก็หันไปพูดกับรุ่นพี่ต่อ

"พี่อยากให้แบ่งกลุ่มน้องๆเป็น7กลุ่ม แล้วสลับกันศึกษาสัตว์แต่ประเภท จนคนทุกกลุ่ม พวกเราแบ่งให้พี่ทีนะ"

พี่โชว์ยื่นโทรโข่งให้พี่แพรวแล้วเดินไปคุยกับกลุ่มคนงานของเขา ทำไมผมชอบมองพี่เขาจังนะ คนอะไรมองยังไงก็ไม่น่าเบื่อ ไม่ใช่ว่าเขาแค่หล่อ แต่มันมีเสน่ห์ มีแรงดึงดูดที่ทำให้ละสายตาไปจากเขาไม่ได้ ผมเป็นบ้าแน่ๆ

"ใจเย็นนะน้องวิน ใจเย็นๆนะ คริคริ"

ดราฟหัวเราะคิกคักอยู่ข้างๆผม ไม่ต้องเดาให้ยาก มันคงสังเกตผมลอดเวลาด้วยแหละ เบื่อมัน ชอบแซว -_-

"เอาละน้องๆ เพื่อไม่วุ่นวายไปมากกว่านี้ พี่จะให้น้องๆแบ่งกลุ่มตาห้องเรียนเลยค่ะ ห้องคิงไปยืนทางขวามือพี่แล้วเรียงแถวตอน1เลยค่ะ ห้อง1,2,3,4,5,  ไ่ลมาเรื่อยๆแล้วเรียงแถวตอนแบบห้องคิง"

ไม่วุ่นวายดีครับ ไม่เสียงดังด้วย เรียบร้อยดีแท้

"พวกมึงเอาใบรายชื่อน้องไปเช็คตามห้องนะ แบ่งเอาเยลส่าใครจะเป็นพี่เลี้ยงห้องไหน พี่เึล้ยงขอห้องละ2คนนะ ที่เหลือคืนหน่วยเสริม คอยดูแลรอบๆละกัน"

พี่แพรวแกจัดแจงทุกอย่างด้วยความคล่องแคล่ว ผมละทึ่งผญ.คนนี้จริงๆ


สิบนาทีผ่านไป

"ป้ายชื่อเปลี่ยนใหม่ทั้งหมด ตามสีของห้องเรียนเพราะมันจะง่ายต่อการหาเพื่อนร่วมห้องตัวเอง ส้มแกเอาสมุดโน๊ตที่พี่โชว์วางไว้บนโต๊ะไปแจกน้องๆทีนะ เดี๋ยวเราไปหาอาจารย์แปปนึง"

"โอเคๆ"

"น่าสนุกเนาะ"
ดราฟว่า ผมมองมันแล้วส่ายหัว

"มีอะไรมั่งที่ดราฟจะไม่สนุกด้วยน่ะ"
กัดสะเลย

"อุ้แหมมมม มียอกย้อน"
มันยีหัวผมเล่นเฉยๆ นิสัยอะ

"ผมวินยุ่งหมดแล้วนะดราฟ"

ผมปีดมือดราฟออก แล้วยู่ปากใส่มัน มันขำแ้ลวยังคงแก้ลงผมต่อไป ผมปลงแล้วครับ -_-


"ได้สมุดกันครบทุกคนเเล้วนะคะ"

"ครับ/ค่ะ"

"ทีนี้มาฟังพร้อมกัน สมุดที่แจกนี้จะต้องอยู่กับตัวเองตั้งแต่วันนี้จนถึงวันสุดท้ายของกิจกรรมทัศนศึกษา ห้ามขาด ห้ามหาย ถ้าของใครหาย จะถูกลงโทษก่อนกลับ รักษามันเท่าชีวิต มีผลต่อคะแนนด้านกิจกรรมด้วยนะคะ"

"โหดร้ายยยยยยยยย"

พวกเราพุดพร้อมกัน

"หึหึ ถ้าหายคือตายสถานเดียว"

"ใจร้ายยยยยยยยยยย"

"55555 พอๆ มาฟังกันต่อ เขียนชื่อ ชั้น เลขที่ แ้ลวก็ห้องเรียนของตัวเองงลไปตีงช่องที่กำหนดไว้ ใครจำเลขประจำตัวนักเรียนไม่ได้ ก็ถามพี่ๆที่ดูแลตามห้องตัวเองได้เลยนะ พอเขียนเสร็จ ก็เปิดไปดูหน้าแรก มันจะมีเป็นช่องให้ลงข้อมูล อย่างเช่น ห้องคิงไปโซนวัวนม เราก็เขียนตรงช่องว่า โซนวัวนม ช่องถัดมา ตรงหัวช่องจะมีตัวหนังสือที่พิมพ์ไว้แล้วว่า ลักษณะ น้องๆก็เขียนลงไปเลยตามความเข้าใจของตัวเอง ว่ามันมีลักษณะอย่างไร ช่องต่อไปก็ทำเหมือนกัน เขากำหนดหัวข้อไว้ว่าอะไร น้องๆก็เขียนงงไปได้เลย เข้าใจมั้ยค่ะ"

"เข้าใจครับ/ค่ะ"

"ถ้าเข้าใจแล้ว ก็แยกย้ายกันตามพี่เลี้ยงไปหามุมเขียนข้อมูลให้เรียบร้อยกันก่อน เสร็จแ้ลวมารวมกันที่เดิม พี่โชว์จะจัดโซนให้เอง"

[I rin]

ตอนที่6 สัตว์เลี้ยง

"มีแค่6กลุ่ม ก็จัดตามกลุ่ม ส่วนโซนสุดท้ายก็ไปรวมตัวกันเลยทีเดียวนะ มันจะได้ไม่ต้องแบ่งกลุ่มย่อยไปอีก ทีนี่ มาจับฉลากกันว่ากลุ่มไหนจะได้ไปโซนไหน แต่ละห้องส่งตัวแทนออกมาเลยครับ"

พวกเราก็หันไปมองเพื่อนในห้องว่าจะส่งใครไป เพราะยังไม่มีหัวหน้าห้องกันด้วย


"ห้องคิงใครจะออกไป"
ดราฟว่า แล้วมองเพื่อนร่วมห้องที่มีอยู่ประมาน20คนได้ น้อยกว่าห้องอื่นเกือบครึ่ง

"ดราฟแหละไป"

แก้วว่า คนอื่นก็เห็นด้วย

"ไม่เอา กูไม่ไปนะ ใบเฟิร์นแหละ ไปเลย เหมาะสมสุด"

มันโยนไปให้ใบเฟิร์น เพื่อนที่สวมแว่นหนาเตอะ นิสัยเรียบร้อย เงียบๆแต่ก็เข้ากับเพื่อนๆได้ดี

"ไม่เอา ดราฟอย่ามาโบ้ยให้เฟิร์นสิ วินเนอร์เหมาะกว่าอีก "

เอ้า ทำไมใบเฟิร์นใจร้ายยยยย

"ใช่ๆ วินเนอร์คนสวย คนน่ารัก เหมาะสมสุดแล้ว "

แล้วเพื่อนๆก็อือออตามกันไปหมด

"แค่จับฉลากเอง น้องวินไปเถอะ"

เดฟก็เอากันเขาด้วยหรอเนี่ย

"ห้องคิงเลือกได้รึยังครับ เพื่อนๆห้องอื่นมาหมดแล้วนะ"

พี่โชว์พูดขัดขึ้น ผมถอนหายใจแล้วเดินออกไปด้านหน้า ดราฟหัวเราะคิกคักอย่างสะใจ ชอบแกล้ง

"งั้นให้ห้องคิงจับก่อนเลย เรียงตามห้องไปละกันหรือจะจับพร้อมกัน"

พี่โชว์พูดแล้วมองมาที่ผม ผมก็มองนะเพราะผมมองพี่เขาอยู่แล้ว ยิ่งใกล้ก็ยิ่งหล่อ ใจเต็นไม่เป็นจังหวะ ผมคงมีความรักแล้วละมั้งแบบนี้ กลับไปบ้านต้องปรึกษามี๊สะแล้วว่าจีบได้รึเปล่า หึหึ

"จับพร้อมกันเลยค่ะ/ครับ"

"งั้นเริ่มเลย"

ฮึ๊บๆ

"ได้แล้วก็เปิดเลย จะได้จัดเวียนกันไปถูก มันจะได้ไม่ชนกัน"

พี่โชว์พูดจบ พวกเราก็เริ่มเปิดประดาษ

คิง=วัวนม 1=หมู 2=ไก่ 3=ม้า 4=ปลา 5=แพะ และด่านสุดท้ายคือ ควาย

"เจเอาไปจัดนะ เวียนกันไปให้ครบ อย่างให้ชนกันเพราะมันจะเยอะเกินแล้วนานเสร็จ"

"ครับพี่โชว์"

"ส่วนน้องๆ เขียนชื่อตัวเองเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย"

"ครับ/ค่ะ"

"โอเค งั้นพี่จะให้เวลา 20นาทีกับการทำภาระกิจส่วนตัวก่อนจะเริ่มกิจกรรมในเวลา 9โมงเช้า เพราะหลังจากนั้นแล้ว น้องๆจะต้องทำแต่กิจกรรม จนกว่าจะถึงเวลาพักเที่ยง และกิจกรรมของวันนี้จะสิ้นสุดไม่เกิน4โมงเย็น เข้าใจนะครับ"

"ครับ/ค่ะ"

แล้วพวกเราก็แยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัว


"พี่โชว์หล่อเนาะ แต่แอบโหดไปนิด"

เพื่อนในห้อง

"กูว่าไม่โหดหรอก"
บอลว่า

"มึงรู้ได้ไงไอ้บอล พี่เขาแทบจะไม่ยิ้มเลยนะมึง เอาง่ายๆไม่ยิ้มเลยด้วยซ้ำ จะนิ่งไปไหนวะ น่ากลัวอยู่นะแบบนี้"

บาสพูดไปลูบแขนตัวเองไป เพื่อนบางคนก็เห็นหัว

"แววตาเขาไงไอ้โง่ มึงไม่เห็นหรอ ว่าเวลาพี่เขามองพวกเรา แววตาพี่เขาดูอบอุ่น อ่อนโยน กูคิดว่าพี่เขาน่าจะแสดงออกไม่ค่อยเก่งมากกว่า มึงอย่าตัดสินคนที่เห็นจากภายนอกสิ"

บอลอธิบาย

"ใช่นะ เราก็เห็น ถ้าคนดุจริงๆแววตาเขาจะดูเย็นชา ดูไม่เป็นมิตร "

เฟิร์นต่อ

"พอๆ พวกเธอไปเข้าห้องน้ำกันไป เดี๋ยวพวกผช. จะไปเอาน้ำมาให้"

เดฟว่า

"โอเค ชอบใจพวกนายมากนะ"

แก้วว่าแล้วเดินนำพวกสาวๆไปทางห้องน้ำ

"พวกมึงจะไปห้องน้ำก็ไป เดี๋ยวกูไปยกมาให้ละกัน"

เดฟบอกพวกผช.ในห้องที่มีแค่7คนเองงงง เดฟ กราฟ บอล บาส นิว โฟน และผม ที่เหลือเป็นผญ. 13 คน สรุปห้องคิงมี 20 คน -_-


"ไปด้วยกันนี่แหละ ไปช่วยกันก่อน แล้วพวกเราค่อยไปเข้าห้องน้ำทีหัลงก็ได้ ดูดิ คิวยาวขนาดนั้น"

โฟนพูดแล้วบุ้ยปากไปทางห้องน้ำที่ตอนนี้เพื่อนๆต่อแถวกันยาวไปหมด ห้องน้ำไม่ได้มีน้อยนะครับ แต่คนเยอะเอง

"งั้นไปช่วยกัน"

พวกเรา 7ประจันบานก็เดินไปด้วยกัน ยกน้ำแพคขวดเล็กมา 2แพค ขนมปังของสาวๆอีกคนละชิน แล้วเดินกลับไปรอที่เดิม

"พวกนายไปเลย วินเฝ้าของให้"

ผมที่เข้าไปก่อนหน้านั้นแล้ว ก็ไม่ได้ปวดอะไร เลยอาสาเฝ้าแทน คนเยอะแบบนั้น ผมไม่ไปด้วยหรอก อึดอัดตายเลย

"งั้นอย่าไปดื้อที่ไหนละ"
เดฟว่าแล้วยิ้มมุมปากก่อนจะเดินออกไปเป็นคนแรก

"เดฟฟฟฟฟ วินไม่ใช่เด็กซะหน่อย"

ผมโวยวายตามหลังเดฟ เพื่อนๆพากันหัวเราะชอบใจ ฝากไว้ก่อนเถอะ

"ร้อนชะมัด"

ผมนั่งถอนหญ้าไปบ่นไป

พรึบ

"เฮ้ยยยย"

ผมจับผ้าเย็นที่แปะอยู่บนหัวออกแล้วมองหาที่มา ก็เจอกับรองเท้าหนังเงาวับ กางเกงสแลคสีดำกรีบคมกริบ มองขึ้นไปเรื่องๆก็เจอใครบางคนที่ผมชอบมอง


ตึกตัก ตึกตัก ตึดตัก

หัวใจจะวาย

"ตกใจอะไร บ่นว่าร้อนไม่ใช่รึไง"

พี่โชว์นั่งลงบนปูนที่ล้อมต้นไม้ต้นใหญ่ไว้ มันเป็นที่นั่งนั่นแหละครับ ส่วนผมนั่งอยุ่บนพื้นหญ้า

"ก็ตกใจพี่นั่นแหละ มาเงียบๆ"

ผมหันหน้าไปอีกทางเพราะทนมองหน้าพี่เขาใกล้ๆไม่ไหวๆ หน้าผมร้อนเห่อไปหมด ความมั่นใจที่เคยมี ตอนนี้มันหายไปหมดแล้วเมื่ออยุ่ต่อหน้าพี่เขาสองต่อสองแบบนี้

"ก็เรามัวแต่เหม่อ มัวแต่บ่น แล้วก็ถอนหญ้าพี่ไปเป็นแถบๆ"

ผมมองที่มือตัวเอง แล้วโยนหญ้าทิ้งทันที บ้าเอ้ย น่าอายชะมัด

"ไม่ทันละพี่เห็นหมดแล้ว จะคิดค่าเสียหายยังไงดีนะ"

ผมหันไปมองพี่โชว์ทันที ซึ่ง คิดผิดมากที่หันไปมอง พี่เขามองผมอยุ่แล้ว รอยยิ้มมุมปากนั่นอีก แค่นั่นก็ทำให้ผมเขินได้แล้ว

"บ้านผมจน จะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่าหญ้าพี่ละ พี่จะร้ายเกินไปแล้วนะครับ"

ผมทำหน้ามุ่ยใส่ คนอะไร ใจร้ายที่สุด

"พี่ยังไม่ได้บอกเลยว่าจะคิดเงินกับเราน่ะ"

"อ้าว แล้วจะเอาอะไรละครับ"

"เอามือถือมา"

ผมมองมือพี่เขาที่ยื่นมาตรงหน้าผม  ผมทำหน้างงๆ

"วินเนอร์! เอามาเร็วๆ"

เรียกชื่อเต็มยศเลย ผมก็เอาให้พี่เขาไปแบบงงว่าพี่เขาจะเอาไปทำไม

"รหัส"

"201011"

แล้วผมก็บอกเฉย -_- พี่โชว์กดอะไรไม่รู้อยู่เงียบๆ ก่อนจะส่งมือถือคืนให้ผม ผมรับมาอย่างงงๆอีกครั้ง พี่โชว์ลุกขึ้นยืน เอามือล้วงไปในกระเป๋ากางเกงแล้วก้มมองมาที่ผมก่อนจะยิ้มกว้าง

จึ๊กกกกกกก

ความหล่อกระแทกตาน้องวินอย่างจัง มี๊จ๋า........หนูอยากได้


"คิดถึงก็ทักหาพี่ได้ตลอดนะครับ......"

แล้วก้มงงมากระซิบทำไมเล่า

"........น้องวิน"



วี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด


บึ้ม!!!!!!!!!!

ใจน้องวิน ใจน้องระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆแล้วววว





ป๊าจ๋า มี๊จ๋า ช่วยน้องวินด้วย!!!!!!!!!





ขอโทษที่หายไปนานมากกกกกกกกกกกกก ขอโทษนะคะทุกคนนนนนนนนนน

[I rin]

ตอนที่7 สัมผัสรักที่ฟาร์มสัตว์


เหตูการ์ไม่ค่อยจะปกติ เพราะเพื่อนๆเห็นกันหมด เพียงแต่ไม่อยากเข้ามาขัดจังหวะ พวกมึงนี่มัน....รู้ใจน้องวินที่สุดดดดด

"ยิ้มหน้าบานเลยนะน้องวิน"ลูกแก้ว

"อย่ามาแซววินนะ "

ผมทำหน้างอลๆพวกเพื่อนๆที่เอาแต่แซวไม่หยุด ผมไม่ได้โกรธที่เพื่อนแซว ผมโกรธตัวเองต่างหากที่หุบยิ้มไม่ได้สักที บ้าเอ้ย!!!

"พอๆ เลิกแซวกันได้แล้ว ไปรวมแถวกัน เดี๋ยวกิจกรรมเสร็จช้าจะอดกินข้าวกันนะ"

เป็นเดฟที่คอยเตือนตลอดคือ พี่ใหญ่ของห้องอะเนาะ ทุกคนเลยเชื่อฟัง ที่สำคัญ เดฟน่ากลัวสุด-_-


"เอาละ เรามาเริ่มกิจกรรมของวันนี้กันได้เลย นี่คือพี่แชมป์ พี่โดม พี่วี พี่ต้น พี่ปาล์ม และพี่บูม พวกพี่ๆเขาเป็นหัวหน้าคนงานของที่นี่และวันนี้พวกพี่เขาจะมาเป็นผู้ให้ความรู้กับพวกเราทุกคนตามโซนต่างๆ ใครฟังไม่เข้าใจหรืออยากถามอะไรก็ถามกับพี่ๆเขาได้"

แต่ละคนอย่างกะหลุดมาจากนิตยสารแฟชั่นเลย ฟาร์มนี้เขาเน้นหน้าตาหรอวะเนี่ย

"สำหรับอาจารย์ทุกท่านที่สนใจอยากมีความรู้เพิ่มเติม สามารถเข้าร่วมกับเด็กก็ได้นะครับ"

พี่โชว์หันไปพูดกับอาจารย์ที่นั่งคุยกันอยู่อีกฝั่งเพราะไม่อยากรบกวนไปมากกว่านี้ ได้ยินพี่ส้มพุดกับเพื่อนๆ ว่าที่นี่ไม่คิดค่าใช้จ่ายอะไรทั้งสิ้นเพราะถือว่าให้ความรู้กับเด็กๆ ทางโรงเรียนเลยได้ออกค่ารถเท่านั้น

"พี่ๆไปประจำตามโซนเลยครับ น้องๆก็เดินตามพี่เขาไป แล้วเริ่มทำกิจกรรมกันได้เลย"

พวกเราเดินตามพี่เลี้ยงประจำกลุ่มที่เดินตามพี่แชมป์ไปยังโซนวัวนม กลุ่มอื่นๆก็แยกกันตามโซนของตัวเอง



(ขอข้ามเลยละกัน กลัวมันจะยืดเยื้อมากกว่านี้ -_- )


16:10น.


"วันนี้พี่ขอชมน้องๆทุกคนเลยว่า ให้ความร่วมมือดีมาก เพราะฉนั้น ทางรีสอร์ทได้จัดอาหารเย็นไว้ให้พวกน้องกันแล้ว แต่ก่อนอื่นเลย พี่จะให้พวกเราไปทำธุระส่วนตัวให้เสร็จก่อน 6โมงเย็น แล้วเราจะมาเจอกันหน้าโรงอาหาร แยกย้ายครับ"

พวกเรารีบไปที่บ้านพักกันด้วยความเร็วเพราะเหนียวตัวไปหมดแล้ว

"รีสอร์ทนี้แม่งเจ๋งสุดๆไปเลยว่ะ พวกพี่ๆที่สอนก็เก่งมาก คล่องแคล่วว่องไว หน้าตานี่คัดสรรค์กันมารึป่าวว่ะ "

บอลว่า

"เออใช่ หล่อ สวย เจ๋งสุดๆ "

เพื่อนๆก็ตามกันไป

"พวกมึงแยกย้ายกันไปอาบน้ำ แล้วมาเจอกันที่หน้าห้องพวกกู ค่อยออกไปพร้อมกัน ส่วนสาวๆก็รวมตัวกันก่อน แล้วไปเจอกันที่หน้าโรงอาหารละกัน"

เดฟจัดแจงให้ ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยแล้วแยกย้ายกันไป


"แก้วไปอาบก่อนเลย ส่วนน้องวิน อาบทีหลัง"

ดราฟบอก

"โอเค"


30นาทีผ่านไป


รู้มั้ยว่าทำไมผมต้องได้อาบทีหลัง อิอิ  เพราะผมอาบน้ำนานมากกกกกก มากจนโดนแฝดนรกด่าตลอด ว่าทำอะไรชอบลีลา

"โห น้องวิน นึกว่าหลับไปแล้ว"

ลูกแก้วแซวทันทีที่ผมออกจากห้องน้ำพร้อมกับใส่เสื้อผ้าออกมาอย่างเรียบร้อย ชุดนอนแขนสั้นกับกางเกงนอนขายาวสีฟ้าอ่อนลายสก๊อต ผ้าขนหนูบนหัวสีฟ้าก็ถูกเดฟดึงไปแล้ว ผมเดินตามไปนั่งลงข้างเตียง ให้เดฟเช็ดหัวให้เหมือนอย่างเคย

"ดูแลดีขนาดนี้ หวงมากแน่ๆ"

บาสว่าพร้อมกับนอนท้าวคางมองมาทางผม ทำให้คนอื่นหันมามองตามอย่างยิ้มๆ

"สุดๆ พวกมึงอย่าได้ทำน้องวินเจ็บแม้แต่นิดเดียวละ เฮียเดฟเอาตายนะกูบอกก่อน"

ดราฟพูดจบก็เบะปากให้ผมทันที

"โหดจัด"

3เพื่อนสี้พูดพร้อมกัน ผมได้ส่ายหัวเพราะความเว่อร์ของดราฟ

"ก็นี่น้องไง ไม่หวงน้องแล้วจะไปหวงใครละ...แห้งแล้ว.....ดราฟมานั่งลงดิ้ เช็ดยังไงไม่แห้งสักทีน่ะ"

พูดกันน้องวินจบก็เรียกดราฟไปนั่งแทนที่ ผ้าที่อยู่หัวดราฟก็ถูกมือหน้ากว่าจับแล้วเเล้วเช็ดหัวให้ทันที

"ทำแบบนี้มาตลอดหรอวะเดฟ"

บอลถาม

"อืม ตั้งแต่เด็กๆ"

เดฟตอบ

"โห่ น่าอิจฉาพวกมึงวะ"

บอลว่า

"ดีแล้วๆ เป็นพี่น้องก็ต้องรักกันแบบนี้ปะวะ"

ลุกแก้วเสริมต่อ

"ใช่แล้ว พวกกูรักกันมาก เนาะพี่เดฟ เนาะน้องวิน"

ดราฟพูดยิ้มๆ ผมกันเดฟพยักหน้าแล้วยิ้มให้ดราฟ


17:50น.

"เสร็จแล้วออกไปกันเลย ไอ้วิน ไอ้โฟนมารอแล้วมั้ง"

พวกเรา6คนก็ทยอยออกจากห้อง เดฟออกเป็นคนสุดท้ายเพราะตรวจความเรียบร้องภายในห้อง ก่อนจะออกมาแล้วล็อคประตูหร้าห้องทันที
เดฟคือที่สุดของพวกเราแล้ว ไม่เคยพลาดสักเรื่อง ยกเว้นเรื่องเดียว





 ......เรื่องความรัก -_-

[I rin]

ตอนที่8 ปาร์ตี้

"มากันครบรึยังครับ มองดูเพื่อนๆของตัวเองด้วยนะ เราจะทานพร้อมกัน ถ้าเพื่อนยังมาไม่ครบก็ต้องรอ....จนกว่าเพื่อนจะมาครบ"

พี่โชว์แกก็โหดไปนะบางที

"น้องวินหิวหรอ"

ดราฟกระซิบข้างหู ผมพยักหน้าให้ ก็ผมกินเก่งนิครับ หิวตลอดแหละ คนอื่นอาจจะกินข้าวแค่วันละมื้อสองมื้อหรือสามมื้อ แต่ผมกินวันละสี่ถึงห้ามื้อได้ และนี่คงเป็นที่มาของประโยคที่ว่า.....นิ่งเป็นหลับขยับเป็นกิน

"เดี๋ยวเพื่อนก็มาครบแล้ว ทนไว้ก่อน"

เดฟบอก

"ครับพี่ชาย"

ผมตอบยิ้มๆแล้วหันไปมองเพื่อนๆที่ยืนชะเง้อคอยาวมองไปทางบ้านพัก มีเพื่อนอีกหลายคนที่กำลังทยอยเดินมา

"เร็วๆกันหน่อยนะน้องๆ เพื่อนๆรออยู่"

พี่แพรวเร่ง เพราะอาจารย์และพี่ๆที่ฟาร์มมากันครบหมดแล้ว

10นาทีผ่านไป

โครกครากกกก

"อ๋อยยยย แฮร่ๆ"

เสียงท้องผมเองแหละครับ ผมยกมือเกาท้ายทอยแก้เขิน

"5555+"

ขำวินกันทำไม~~~

"น้องวินคนสวยของพี่แพรวหิวแล้วหรอค่ะ อิอิ"

พี่แพรวแซว

"นิดหน่อยครับ"
ผมตอบยิ้มๆ

"เพื่อนๆมาครบแล้ว งั้นก็แบ่งกลุ่มกันเลย กลุ่มละ10คน แบ่งตอนนี้เลย มันจะได้ไม่ไปวุ่นวายด้านใน"

10นาทีผ่านไป

"เอาละเมื่อได้กลุ่มกันแล้ว ก็ทยอยกันเข้าไปทีละกลุ่ม แล้วก็นั่งประจำที่ให้เรียบร้อย"

พวกเราเดินเรียงแถวกันเข้าไปด้านในโรงอาหารขนาดใหญ่ มันกว้างมาก ลมพัดเข้ามาตลอดแทบไม่ต้องใช้พัดลมเลย

"ว้าววววววววววววว"

เสียงพวกเราอุทานพร้อมกันเพราะโต๊ะที่พวกเรานั่งนั้น มีเตาหมูกระทะตั้งอยู่โต๊ะละสี่เตา เหมือนรู้ใจว่าพวกเราอยากกินพอดี ของโปรดผมเลยแหละ ปิ้งๆย่างๆนี่ขอให้บอก สู้จนขูดกระทะ-_-

"พี่ก็ไม่รู้ว่าพวกน้องๆอยากกินอะไรกัน ก็อย่างที่เห็น เต็มที่กันเลยนะครับ อาหารทุกอย่างจะถูกเติมตลอดเวลา จนกว่าพวกเราจะอิ่มกันไม่ต้องเกรงใจนะ เต็มที่เลย"

พอพี่โชว์พูดจบ พวกเราก็ลุกไปตักสิ่งที่ต้องการกันทันที

"ถูกใจเด็กอ้วนเลยนะ หึหึ"

เดฟแซวผม-_-

"กลับไปต้องไปกินกันอีกแหละเนาะ^~^"

"อ้วนเอ้ย"

เดฟดึงแก้มผมจนจะยืดติดมือไปแล้ว ทำไมชอบดึงแก้มกันจัง

"มันเจ็บนะเดฟ"

"หึหึ ไปดูสิ ว่าจะเอาอะไร เพื่อนกินจนจะอิ่มกันแล้ว ยังตักไม่เสร็จอีก"

ผมไม่สนใจคนขี้บ่น บ่นเป็นตาลุงไปได้

 เนื้อจ๋าพี่มาแล้วววววววววววว