หัวข้อ: [เรื่องสั้น] #นอกจากเอาคุณแล้วผมก็ไม่เก่งอะไรเลย [Up! 9-6-2020]

[ซินเอ๋อร์]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

[ซินเอ๋อร์]

#นอกจากเอาคุณแล้วผมก็ไม่เก่งอะไรเลย



“โดนไล่ออกอีกแล้วเหรอ?” คุณเอ่ยถามขึ้นคำแรกหลังจากที่ตรงมาหาผมที่ฟูมฟายผ่านโทรศัพท์เสียจนแทบฟังไม่รู้เรื่อง คุณยังคงดูเรียบร้อยจริงจังในเสื้อเชิ้ตแบรนด์หรูเข้ารูปกับกางเกงชีโน่ขนาดพอดีตัว แต่น้ำเสียงของคุณกลับอบอุ่นอ่อนโยนเต็มเปี่ยมไปด้วยความห่วงใย คุณแตะมือกับแผ่นหลังของผมเบาๆ เหมือนปลอบใจ



“ฮึก...” ผมสูดน้ำมูกด้วยท่าทางท้อแท้สิ้นหวัง ไหล่ทั้งสองข้างลู่ต่ำเช่นเดียวกับลำคอที่ตกลงเหมือนคนไร้สิ้นเรี่ยวแรง



มันเป็นความจริงที่ผมไม่อยากยอมรับ



ใช่...ผมตกงานอีกแล้ว



ทำงานได้เดือนกว่าก็ไม่ผ่านโปรอีกแล้ว



ผมพยักหน้าซ้ำๆ เหมือนหมดแรง



“ไม่เอาน่า...ไม่ร้องนะ” คุณเอื้อมไปหยิบกระดาษทิชชูบนโต๊ะมาเช็ดน้ำตาแถมยังส่งให้ผมสั่งน้ำมูก พอจมูกโล่งแล้วกลิ่นกายของคุณจากน้ำหอมผสมสบู่ก็เด่นชัดขึ้นมา มันเป็นกลิ่นหอมเย็นๆ ชวนให้ใจสงบอย่างบอกไม่ถูก ทุกครั้งที่ผมร้องไห้เสียใจเพราะตกงานมักจะมีคุณปลอบใจอยู่ข้างกาย จนกลายเป็นว่าผมติดกลิ่นนี้ไปแล้วโดยไม่รู้ตัว



“เดี๋ยวก็หางานใหม่ได้...เนอะ”



ไม่เนอะสิ ผมโดนไล่ออกมา 3 ครั้งแล้วนะปีนี้ ทุกครั้งล้วนแต่เป็นเพราะความหัวช้าจนทำงานผิดพลาดอยู่บ่อยครั้ง ไม่เหมือนคุณที่เจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานดีหรอกนะ ปีที่แล้วคุณก็ได้เลื่อนขั้นเป็นผู้จัดการฝ่าย อีกไม่กี่ปีก็คงได้เป็นระดับผู้อำนวยการหรือผู้บริหารสมใจแน่ๆ



แค่คิดเปรียบเทียบขึ้นมาก็เห็นความแตกต่างราวฟ้ากับเหว แค่เรื่องเรียนคุณก็จบจากมหาวิทยาลัยดัง จบปริญญาโทจากอังกฤษ ส่วนผมแค่ปริญญาตรีใบเดียวจากมหาวิทยาลัยเปิดยังเรียนอยู่ได้ตั้งหกปีกว่าจะจบ เกรดก็อยู่ในระดับแค่พอจบมาได้เท่านั้นเอง



“ผมไม่ได้เก่งเหมือนคุณนี่ ผมมันห่วย” ยิ่งพูดประจานความห่วยแตกของตัวเองผมก็ยิ่งประสาทเสียกว่าเดิม ผมรู้ตัวดีว่าไม่ควรพาลใส่คุณ ผมอยากเป็นคนเก่งเรียนเก่ง ทำงานเก่ง บริหารชีวิตตัวเองเก่งเหมือนคุณ แต่สิ่งที่ผมเห็นสะท้อนจากตัวเองมีแต่ความผิดพลาดและความล้มเหลวเท่านั้น ทั้งที่ผมควรจะเป็นคนหาเงินมาดูแลคุณแท้ๆ



“อย่าพูดแบบนั้น” สีหน้าของคุณไม่มีความโกรธเคืองอยู่เลยสักนิด คุณแตะปลายนิ้วตบแก้มของผมเบาๆ คล้ายต้องการเตือนสติ “ทุกคนมีเรื่องที่เก่งทั้งนั้น”



“ไม่จริงหรอก”



“จริงสิ” คุณพูดย้ำด้วยความแน่วแน่เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจอันแรงกล้า ความมั่นใจ...แบบที่ผมไม่เคยมีมันเลยสักนิด



“เธอก็มีเรื่องที่เธอเก่งกว่าใครนะ...” คุณขยับยิ้มหวานเสียจนผมตาพร่า ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตั้งตัวจากอาการตาพร่าดี เข็มขัดกางเกงก็ถูกปลดไปเสียก่อน ตามด้วยมือของคุณที่แทรกเข้ามานวดคลึงตามรอยแยกของซิปกางเกงอย่างแผ่วเบา



“ค...คุณจะทำอะไร?”



ผมตะปบมือของคุณเอาไว้ด้วยความตกใจ หากคุณยังคงยิ้มหวานไม่มีเปลี่ยน ก่อนคุณจะขยับโน้มตัวมาใกล้ กลิ่นหอมจางๆ จากซอกคอกลับทำให้สมองของผมมึนเมาอย่างบอกไม่ถูก



“ก็จะพิสูจน์เรื่องที่เธอเก่งน่ะสิ”



คุณผลักผมจนหงายหลังพิงโซฟา สะโพกอิ่มขยับขึ้นมาทาบทับพร้อมกับสองขาเรียวที่เกี่ยวกระหวัดรอบเอวผมอย่างรวดเร็ว คุณโอบแขนรอบกับลำคอของผมด้วยท่าทางสบายๆ หากลำตัวเบื้องล่างกลับขยับแนบชิดจนแทบไม่มีช่องว่าง



“แต่ผม...” ผมอ้ำอึ้งเพราะไม่รู้จะพูดอะไรดีกับสถานการณ์แบบนี้ แต่คุณยิ่งกลับบดเบียดสะโพกลงมาเป็นจังหวะหนักหน่วงขึ้นทุกขณะ การปลุกเร้าอารมณ์ของคุณส่งผลโดยตรงจนส่วนกลางร่างกายที่ปวดหนึบของผมดุนดันเนื้อผ้าของชั้นในปรากฏรูปร่างอย่างชัดเจน



นี่ไม่ใช่สิ่งที่ผมคิดเอาไว้สักหน่อย!



“แล้วนี่มีเงินใช้หรือเปล่า ถ้าเดือดร้อนอะไรบอกได้นะ” คุณถามขึ้นขณะที่กดจูบแนบกับใบหูของผมแล้วขบกัดย้ำเบาๆ ลมหายใจร้อนที่เป่าละผิวกายยิ่งทำให้สมองผมเตลิดเปิดเปิงยิ่งกว่าเดิม มือข้างหนึ่งของคุณสอดเข้าไปในกางเกงชั้นในของผม แทนที่จะขยับกอบกุมตามความแข็งขืน คุณกลับใช้ปลายนิ้วและปลายเล็บที่เจียมนอย่างดีกดวนย้ำที่ส่วนปลายจุดไวสัมผัสของผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า



ผมใช้เวลาอยู่พักใหญ่ถึงจะรวบรวมสติร้องบอกไปได้ ถึงจะพูดไปด้วยน้ำเสียงเบาหวิว แต่ก็ดีกว่าไม่ได้แสดงอาการอะไรเลย “ผมไม่ใช่บอยทอยของคุณนะ เลิกแหย่ผมได้แล้ว”



“ใครบอกว่าเธอเป็นบอยทอย” คุณหัวเราะเสียงร่วนก่อนจะครูดฟันกับติ่งหูของผมไปมา เช่นเดียวกับนิ้วของคุณที่ยังซุกซนขยับหมุนวนไม่หยุด “ฉันจะดูแลแฟนที่กำลังเดือดร้อนมันผิดตรงไหนกัน เธอนั่นแหละที่คิดมากว่าต้องเป็นฝ่ายดูแลฉัน อย่าไปตั้งกฎเกณฑ์อะไรกับชีวิตนักเลย”



คุณพูดแบบนั้นแล้วผมจะตอบอะไรกลับได้



“แล้วอีกอย่าง...ฉันไม่ได้แหย่” คุณผละออกมาจากข้างหูของผมอย่างเชื่องช้า ดวงตาพราวระยับจ้องลึกตรงมาอย่างแน่วแน่ทำให้ผมรู้สึกใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาแปลกๆ



“เราแค่กำลังทำเรื่องที่เธอเก่งกันต่างหาก”



คุณละมือออกจากชั้นในของผมก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกจนเห็นแผงอกขาวและปุ่มนูนสีสวยที่เริ่มชูชัน



และเป็นผม...ที่ทนไม่ได้ทุกที



ผมโอบรั้งรอบเอวสอบเพื่อรั้งกายของคุณให้ยกสูงขึ้นจนแผ่นอกราบอยู่ในระดับสายตา หลังจากพรมจูบทิ้งร่องรอยไปทั่วจึงค่อยแนบริมฝีปากกับยอดอกที่ชูชันข้างหนึ่ง ผมรู้ดีว่าตรงนี้ของคุณมันอ่อนไหวยิ่งกว่าอะไร คุณชอบให้ผมปรนเปรอ...และยิ่งชอบกว่าเดิมถ้าผมขบกัดมันเบาๆ แล้วค่อยดูดดุนซ้ำเหมือนปลอบโยน



คุณแอ่นอกขึ้นรับสัมผัสพร้อมเสียงร้องผะแผ่ว คุณสอดแทรกนิ้วเรียวเข้ามาในเรือนผมสั้นคล้ายต้องการรั้งให้ริมฝีปากและปลายลิ้นของผมแนบชิดกับปุ่มนูนที่แข็งขืนยิ่งกว่าเดิม ขณะที่เบื้องล่างผมดึงรั้งกางเกงและชั้นในของคุณลงให้อยู่ในสภาพหมิ่นเหม่เกือบจะหลุดจากตัว ก่อนจะคว้าเจลหล่อลื่นที่ไม่รู้ว่าบังเอิญมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงและแหวกสะโพกของคุณเพื่อแตะนิ้ววนรอบรอยพับจีบเพื่อสอดนิ้วเข้าไปขยับขยายภายใน



คุณผ่อนลมหายใจออกมาอย่างแผ่วเบาไม่รู้ว่าด้วยความสุขสมหรือความอึดอัด หากเบื้องล่างคุณกลับอ้าขาออกกว้างขึ้นพร้อมแอ่นสะโพกให้นิ้วของผมสอดลึกเข้าไปได้มากกว่าเดิม หลังจากกดสอดนิ้วที่สามเข้าไป คุณก็เร่งเร้าคล้ายร้อนใจ ใบหน้าของคุณขึ้นสีแดงระเรื่อ กระทั่งดวงตายังคลอหน่วยไปด้วยหยดน้ำใส



“เข้ามาได้แล้ว...นะ”



คำสั่งที่แฝงไปด้วยอาการออดอ้อนแบบนั้นจะทำให้ผมยั้งใจได้ยังไง



ผมรีบถอนปลายนิ้วออกจนแทบจะเป็นการกระชาก คุณทำให้ผมรู้สึกใจร้อนเกินกว่าจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่เกะกะออกไป การครอบครองคุณกลายเป็นเรื่องที่ไม่สามารถอดทนรอได้ แก่นกายของผมจ่อกับปากทางที่กระตุกเป็นจังหวะเบาๆ คล้ายยั่วเย้าเต็มที



ร่างกายของคุณสะท้านขึ้นเล็กน้อยยามที่ผมสอดแทรกเข้าไปในส่วนลึกเพื่อเสียดสีเข้ากับจุดกระสันภายใน กลีบปากแดงจัดบดเบียดเข้าหาริมฝีปากของผมอย่างร้อนเร่า หยาดเหงื่อที่ผุดพรายไปทั่วร่างยิ่งเร่งเพิ่มอุณหภูมิภายในห้องให้พุ่งสูงยิ่งกว่าเดิม



ผมกดกระแทกบดเบียดส่วนกลางร่างกายเข้าหาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนภายในห้องมีแต่เสียงขยับเสียดสีของผิวกายและเสื้อผ้า ผมยกสะโพกของคุณขึ้นจนแกนกายของตนเองเกือบพ้นจากช่องทางอุ่นร้อนที่ตอดรัดแน่นเหมือนต้องการบางสิ่งมาเติมเต็ม ก่อนที่ผมจะกดร่างของคุณลงพร้อมกับขยับสวนเข้าไปเต็มแรงเพื่อเติมเต็มความปรารถนาของคุณ



“อา...เก่งมาก...เด็กดี” คุณร้องครวญเสียงกระเส่าในลำคอด้วยความสุขสม



...



นอกจากเอาคุณแล้ว ผมก็ไม่เก่งอะไรเลยจริงๆ



จบ...มั้ง??





ซินเอ๋อร์:

มาสั้นๆ แบบงงๆ ค่ะ จู่ๆ ก็คึกเอาที่เขียนเล่นในทวิตเตอร์มาขยายความให้มากกว่าเดิมค่ะ อยากให้เป็นพรเบาๆ เป็น One-Shot แบบอาร์ตๆ หน่อย ทำนองว่าเซ็กซี่แบบไม่หยาบโลน เพราะอยากเขียนเคะที่มีความเซ็กซี่แบบเล่นน้อยได้มาก ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นยังไงบ้าง ชอบไม่ชอบก็ติชมได้นะคะ 55555

[ninknpk]

ชอบบบ   

[ืniyataan]

ร้อนแรง...บอกเลย 

[ซินเอ๋อร์]

#พอเป็นคุณแล้วก็ปฏิเสธอะไรไม่ได้เลย



“เหนื่อยหรือเปล่า” ผมถามขึ้นหลังจากที่คุณเหวี่ยงกระเป๋าและเสื้อสูทลงกับพื้นห้อง อันที่จริงผมไม่น่าถาม ดูจากอาการที่คุณทิ้งตัวลงบนโซฟาก็น่าจะเดาคำตอบได้แล้ว



“ฮื่อ...”



ภาพลักษณ์ปรกติที่คุณมีมาโดยตลอดคือความเนี้ยบเรียบหรู นอกจากบนเตียงแล้วจะหาเวลาที่คุณผมกระเซิงสักเส้นยังยากเย็นเสียด้วยซ้ำ แต่ต้องยอมรับตามตรงว่าการที่คุณเปิดเผยแง่มุมนี้ให้ผมเห็น มันก็น่าภูมิใจอยู่ไม่น้อย



“งานเดือดน่าดูเลยสิ” ผมมองคุณด้วยสายตาเห็นใจ อยากให้ตัวเองมีความสามารถมากกว่านี้เพื่อที่จะได้ดูแลคุณ เสียแต่ว่าตอนนี้ผมยังอยู่ในสถานะว่างงานเหมือนเคย



“ก็ปรกติล่ะนะ จะปิดโปรเจ็กต์แล้วก็แบบนี้” คุณบิดตัวยกมือขึ้นเสยผมที่ร่วงลงมาปรกหน้าผาก ข้อมือบางและผิวขาวจัดตัดกับเส้นผมสีดำสนิททำให้คุณแลดูบอบบางเสียยิ่งกว่าเดิม หากท่าทางเกียจคร้านเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆ คล้ายข่วนผมเบาๆ ให้หัวใจคันยุบยิบไปหมด “เมื่อย...อยากไปนวด”



“ผมก็นวดให้ได้นะ”



ผมรีบเสนอตัวขึ้นทันที ถึงจะไม่ได้นวดเก่งอะไรมากมาย แต่ถ้ามันทำให้คุณหายเหนื่อยล้าได้บ้างผมก็ยินดี



ได้ยินแบบนั้นดวงตาของคุณก็เป็นประกายระยิบระยับ



“จริงสิ??”



ผมพยักหน้าอย่างจริงจัง ขณะที่คุณลุกขึ้นนั่งปลดถุงเท้าตัวเองออกไปพร้อมกับพับขากางเกงขึ้น



“งั้นนวดเท้าให้หน่อย”



...



มันควรจะเป็นคอบ่าไหล่ไม่ใช่หรือ?



“ไม่ได้เหรอ?”



คุณช้อนตาขึ้นมอง ขนตาดำเป็นแพหนาขยับไหวเบาๆ ท่าทางกึ่งสั่งกึ่งอ้อนที่ไม่ต้องพูดจาอะไรมากมายทำให้ผมพยักหน้าตอบรับไปอย่างเลื่อนลอย



ต่อให้นวดเท้าไม่เป็นแล้วผมจะปฏิเสธคุณลงได้ยังไง?



“แล้วไหนบอกว่านวดเท้าไม่เป็น” คุณหรี่ตามองอ่างน้ำอุ่นบนพื้นที่ผมกุลีกุจอหาอยู่พักใหญ่ด้วยสีหน้าไม่บ่งบอกอารมณ์ หรือบางทีอาจเป็นเพราะน้ำมันหอมที่หยดลงไปมันอาจกลิ่นไม่ถูกใจคุณเท่าไรนัก



“เมื่อก่อนผมเคยไปนวดบ่อย”



“เหรอ...ที่ไหนล่ะ”



เหมือนเมื่อกี้เผลอสารภาพบาปอะไรไปเสียได้ ผมก้มหน้านิ่งเงียบเลือกที่จะไม่ตอบคำถามเสียดีกว่า หลังจากกลั้นหายใจรอดูอาการอยู่พักหนึ่งว่าคุณจะโกรธเกรี้ยวอะไรหรือเปล่า แต่คุณยังคงนิ่งงัน มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มจางๆ เหมือนเคย



ผมยกเท้าข้างหนึ่งของคุณออกจากอ่างน้ำอุ่นแล้ววางมันบนต้นขาตัวเอง จากนั้นจึงค่อยออกแรงนวดคลึงช้าๆ อย่างเอาอกเอาใจ คุณร้องพึมพำในลำคอเสียงต่ำในตอนที่ผมกดปลายนิ้วไล่ไปตามฝ่าเท้าเนียน



เมื่อเงยหน้าขึ้นมองจากมุมที่ต่ำกว่าก็พบว่าคุณกำลังเอนตัวพิงพนักโซฟานุ่มด้วยท่าทางผ่อนคลาย ดวงตาของคุณปรือต่ำใกล้จะหลับแล้ว



แบบนี้น่าจะแปลว่ารอดตัวไปได้...ไม่น่าจะติดใจอะไรล่ะมั้ง



“!!”



ผมเพิ่งจะวางใจได้ไม่ถึงนาทีดี ปลายเท้าอีกข้างหนึ่งที่ว่างอยู่ของก็คุณแตะผ่านเป้ากางเกงของผมอย่างแผ่วเบาเหมือนไม่จงใจ คุณขยับยิ้มบางทั้งที่สองตายังปิดพริ้ม



“คุณ...จะทำอะไร?”



ผมถามด้วยเสียงตะกุกตะกักเมื่อการปัดผ่านในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นการแนบเท้ามากับส่วนกลางร่างกายโดยตรง



คุณไม่ตอบ...



มีแต่แรงกดจากฝ่าเท้าที่กดย้ำหนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม



ผมเม้มริมฝีปากเข้าหากันพร้อมกับพยายามขยับเบี่ยงตัวหลีกหนีสัมผัส หากคุณกลับเริ่มขยับถูไถปลายเท้าเสียดสีซ้ำไปมา เนื้อผ้าบางเบาของกางเกงนอนไม่อาจขวางกั้นความอุ่นร้อนของผิวกายคุณได้เลยสักนิด มันปลุกเร้าเสียจนประสาทสัมผัสทั้งหมดเริ่มตื่นตัว



“หยุดทำไมล่ะ? นวดต่อไปสิ” น้ำเสียงที่ทอดช้านิ่มนวลแต่แฝงไปด้วยอำนาจบางอย่างเหมือนสะกดให้ผมตามคำสั่ง หยาดน้ำในดวงตาที่ปรืออยู่เพียงครึ่งหนึ่งคล้ายอยู่ตรงกลางระหว่างความง่วงงุนและอารมณ์วาบหวามส่งผลให้สองแก้มของผมร้อนผะผ่าว



ผมกัดฟันเข้าหากันพยายามข่มใจกดนิ้วนวดคลึงปลายเท้าของคุณไม่หยุด ทั้งที่ในใจอยากจะลุกหนีไปจากตรงนี้



หรือไม่ก็กระชากคุณมาเอาแรงๆ ให้ร้องเสียงไม่เป็นภาษาเหมือนทุกที



“อยู่นิ่งๆ” เสียงของคุณดังขึ้นแผ่วเบาราวกับเสียงกระซิบ ทั้งที่ใจอยากจะหลีกหนีไปแค่ไหนแต่เป็นอีกครั้งที่ผมปฏิเสธคุณไม่ได้เลย



คุณช่างรู้จักวิธีทรมานผมจริงๆ ฝ่าเท้าของคุณเดี๋ยวทิ้งน้ำหนักกดลงมาอย่างหนักหน่วง เดี๋ยวขยับแตะละเพียงผะแผ่ว ร่างกายท่อนล่างของผมปวดจนชาหนึบไปหมด ส่วนที่ดันเนื้อผ้าจนเป็นเนินนูนขึ้นมาเริ่มมีน้ำหยดซึมเป็นวง...มองดูแล้วน่าอับอาย แต่คุณกลับจะยิ่งพอใจกว่าเดิม



“พอแล้ว...” ผมหอบหายใจหนักๆ



“จะเสร็จแล้วเหรอ” คุณพูดด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ “อดทนหน่อยสิเด็กดี”



แม้ใบหน้าของคุณปรากฏรอยยิ้มหวานหยดย้อย แต่คุณกลับไม่เคยคิดจะปรานี คุณยิ่งกดปลายเท้าบดขยี้ส่วนกางเกงที่เริ่มเปียกซึมมากยิ่งกว่าเดิม



ผมผ่อนลมหายใจช้าๆ อยากจะอดทนอดกลั้นเหมือนที่คุณว่า แต่ก็สมองก็พ่ายแพ้สัญชาตญาณดิบเสียได้ ภายใต้ความพยายามอดกลั้นมีแต่ความต้องการครอบครองที่ถูกกดทับอยู่ สองมือที่บีบนวดเท้าอีกข้างเริ่มขยับขึ้นสูงไล่ไปตามปลีขา ผมแยกขาของคุณออกจากกันช้าๆ ก่อนที่มือจะลากไปถึงส่วนที่พองนูนไม่ต่างกัน คุณก็ยกเท้ายันหน้าอกของผมไว้ก่อน



“บอกว่าให้อยู่นิ่งๆ ไม่ใช่หรือไง”



น้ำเสียงของคุณติดจะห้วนสั้นไร้ซึ่งความอ่อนโยน ดวงตาของคุณเป็นประกายวาววับเด็ดขาด น่าแปลกที่มันทำให้หัวใจผมกระตุกเสียได้



ผมได้แต่นั่งนิ่งปล่อยให้คุณใช้ปลายเท้าย่ำยีบดขยี้แกนกายตัวเองผ่านเนื้อผ้าซ้ำไปซ้ำมาราวกับไม่มีที่สิ้นสุด จังหวะถูไถที่ถี่กระชั้นยิ่งขึ้นทำให้ความอดทนที่มีสูญสลายหายไปเสียหมด



ผมครางเสียงต่ำในลำคอ เป้ากางเกงเปียกชื้นไปหมด



“ดูสิ...เลอะเทอะหมดแล้ว”



คุณหัวเราะร่วนต่างกับผมที่สองแก้มแดงก่ำด้วยอารมณ์ที่ไม่รู้ว่าโกรธเคืองหรืออับอาย



คุณยันผมออกเบาๆ แล้วลุกขึ้นเต็มความสูง ก่อนจะผละออกไปยังมิวายเหยียบซ้ำตรงตำแหน่งที่เปียกชื้นด้วยอาการยั่วเย้า



“แบบนี้ต้องทำความสะอาดแล้วล่ะมั้ง”



คุณพูดพลางปลดกระดุมเสื้อเดินตรงเข้าห้องน้ำไปอย่างเชื่องช้า ชั่ววินาทีต่อมาเสื้อเชิ้ตสีขาวก็ถูกโยนเหวี่ยงมาแทบคลุมหัว กลิ่นกายแผ่วบางผสมกลิ่นน้ำหอมอ่อนจางจากเนื้อผ้าให้ผมแข็งขืนอีกครั้ง



จริงๆ ผมอาบน้ำแล้ว...อาบตั้งแต่ก่อนที่คุณจะกลับบ้านเป็นชั่วโมงๆ เสียอีก



ผมเดินก้าวตามคุณเข้าไปในห้องน้ำเหมือนคนหน้ามืดตามัว



สายน้ำเย็นจากฝักบัวสาดกระจายไปทั่ว ผมรั้งเอวบางที่เปลือยเปล่าของคุณเข้ามาแนบชิดใกล้โดยไม่สนใจว่าเสื้อยืดที่ใส่คลุมกายจะเปียกปอนไปหมด ริมฝีปากของเราทั้งสองประกบบดเบียดเข้าหากันจนไม่มีช่องว่าง คุณครูดฟันไปตามกลีบปากของผมแล้วดูดดุนไปมาซ้ำๆ



ผมยกเรียวขาข้างหนึ่งของคุณขึ้นสูงเพื่อให้ช่องทางด้านหลังลอยเด่นกว่าเดิม ปลายนิ้วสอดแทรกเพื่อขยายความคับแน่นที่ห่างเหินจากกันไปเกือบครึ่งเดือน แผ่นหลังของคุณแนบกับผนังกระเบื้องที่เย็นเฉียบเพื่อทรงตัวไม่ให้ล้มลงไป ขณะสะโพกที่แอ่นขึ้นรับส่วนที่รุกล้ำในทุกจังหวะ



ท่วงท่าที่แรงโน้มถ่วงเช่นนี้ยิ่งทำให้แกนกายของผมสอดแทรกเข้าไปได้ลึกเสียยิ่งกว่าเดิม สายน้ำที่กระทบกับพื้นไม่อาจลดความร้อนเร่าได้ เช่นเดียวกับที่มันไม่อาจกลบเสียงร้องครางในลำคอที่ด้วยเสียงเดี๋ยวสูงเดี๋ยวต่ำ แล้วแต่ว่าผมจะสัมผัสเสียดสีกับส่วนไหนของผนังอ่อนที่ตอดรัดถี่แน่น



“อา...ตรงนั้นแหละ...คนดี...แรงอีก”



ปลายเล็บทั้งสิบจิกทึ้งไปตามบ่าของผมคล้ายต้องการระบายอารมณ์ซ่านกระสัน ผมยิ่งปรนเปรอให้คุณด้วยทั้งหมดที่ผมมี



เพราะว่าพอเป็นคุณแล้ว...ผมก็ปฏิเสธอะไรไม่ได้เลย



จบจริงๆ...มั้งนะ





ซินเอ๋อร์:

One-Shot ไม่มีอยู่จริง เพราะมันงอกออกมาเป็น Two-Shots แล้วค่ะ

คุณก็ยังคงเป็นเคะควีนๆ เหมือนเคย จริงๆ ก็ยังอยากให้อาร์ตๆ วับๆ แวมๆ เหมือนเดิมนะ เขียนไปเขียนมา เอ๊ะ ชักจะไม่ค่อยอาร์ต ชักจะเรทขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังคงคอนเซ็ปต์ไม่เรทแบบหยาบโลนน้าา อยากให้เป็นอีโรติกเซ็กซี่ค่ะ 5555

[ืniyataan]

three-shots four-shots ก็ได้นะ...ชอบ...บบบบบ   

[TheDoungJan]

มาอีกหลายๆช็อตเลยก็ได้นะคะ   

[aoihimeko]