จบแล้ว (เรื่องสั้น) อย่าถือสา 17/6/62
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: จบแล้ว (เรื่องสั้น) อย่าถือสา 17/6/62  (อ่าน 1259 ครั้ง)

ออฟไลน์ อย่าถือสา

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

------------------------------

“กลอน ใครมาส่ง”

“.....”

“ทำไมไม่ตอบละกลอน”

“.....”

“กลอน อย่าเงียบได้ไหม”

“.....”

คนตรงหน้าเขาตอนนี้ เหมือนคนที่เขาไม่เคยรู้จัก แววตาเย็นชานั้นมันคืออะไร ความเฉยเมยต่อน้ำตาของเขา กลอนไม่เคยเป็นแบบนี้ แววตาที่เคยอ่อนโยน ห่วงหากัน มันหายไปไหน เขาเห็นนะ เห็นว่ากลอนเพิ่งลงจากรถหรูคันนั้น ก่อนกลอนจะลงมากลอนยังหันไปหอมแก้มเธอด้วย 

เขารู้แค่ว่าช่วงนี้กลอนทำงานหนัก กลับดึกแทบทุกคืน ถ้าวันนี้เขาไม่ปวดท้องจนออกไปหาซื้อยาที่ร้านสะดวกซื้อ เขาคงไม่ได้เห็นภาพปวดใจนี้

“กูง่วง ขึ้นห้องเถอะ”

“กลอน เราถามว่า ใครมาส่งกลอน เธอเป็นใคร ทำไมกลอนต้องหอมแก้มเธอด้วย กลอนยังไม่ตอบเราเลยนะ”

“ลูกค้า หอมแก้มอะไร มึงคิดไปเอง”

“คิดไปเองเหรอ เราเห็นกับตานะกลอน”

“หอม มึงจะเซ้าซี้อะไรหนักหนา มึงจะตะโกนให้เขาลงมาดูกันทั้งตึกรึไง”

“กลอนอายเหรอ”

“เออ มันดึกแล้วนะเว้ย ไปคุยกันที่ห้อง”

กลอนตอบก่อนจะหมุนตัวเดินเข้าหอพักไปโดยไม่รอผม

ผมเดินตามมาก่อนจะพบว่ากลอนเข้าห้องน้ำไปแล้ว ผมได้แต่นั่งนิ่งบนเก้าอี้กินข้าวตัวเก่าที่เราไปเลือกเข้าห้องมาด้วยกัน
เราคบกันมานานกว่า 5 ปีแล้ว เขาสังเกตมาสักพักแล้ว ช่วงนี้กลอนออกไปพบลูกค้าบ่อย และมักได้ของชิ้นเล็กชิ้นน้อยกลับมาด้วยเสมอ แต่ราคานั้นกลับตรงข้าม กลอนตอบเสมอว่าลูกค้าประจำรายใหญ่ให้มา

ไหนจะหมวกใบสวยใบนั้น ที่กลอนเคยชี้ให้เขาดูตอนไปเดินเที่ยวห้างด้วยกัน แต่ไม่กล้าเข้าไปดูราคา วันนี้มันมาอยู่ในตู้เสื้อผ้าพวกเราแล้ว ยิ่งนาฬิกาสปอร์ตเรือนเท่ห์นั้น ที่ใส่กล่องวางอยู่บนหัวเตียงฝั่งกลอน กลอนก็อ้างว่าลูกค้าชอบที่กลอนดูแลเขาดีจึงให้มา กลอนไม่เคยปิดบัง ไม่เคยหลบซ่อนของที่ได้มา ผมจึงไม่เอะใจมากนัก แต่วันนี้ ภาพนั้นมันยังติดตา ผมสงสัยจนจะบ้าอยู่แล้ว

กลอนออกจากห้องน้ำแล้ว กลอนทำตัวเหมือนปกติ เดินไปตากผ้าขนหนู ก่อนจะล้มตัวลงนอนไปเสียอย่างนั้น ไหนคำอธิบายล่ะกลอน กลอนจะเงียบแล้วให้ผมเป็นบ้าอยู่อย่างนี้เหรอ

แต่ แต่ผมจะทำไงได้ เกิดถามไปอีกที กลอนต้องเดินออกจากห้องแน่ ทีนี้เรื่องมันจะไปกันใหญ่ หรือผมควรเย็นไว้ แล้วรอพรุ่งนี้ ถ้าถามเพื่อนกลอนล่ะ ผมจะกลายเป็นคนขี้ระแวงที่ชอบจับผิดแฟนไหม กลอนไม่เคยเป็นแบบนี้ ผมทำตัวไม่ถูกแล้ว
รู้ตัวอีกทีก็จะเช้าเสียแล้ว ผมนั่งคิดไม่ตกมานานขนาดนี้ได้ยังไงกันนะ ยาที่ลงไปซื้อมา ยังไม่ได้ตกถึงท้อง ความเครียดทำเอาลืมกินยาไปเสียแล้ว

ผมตัดสินใจแล้ว ผมจะไม่ยอมโดนสวมเขา ถึงรักแค่ไหน ถ้ากลอนมีคนใหม่ กลอนจะต้องเลือก ผมจะไม่ยอมอยู่ในสภาพนี้แน่

วันนี้ผมขึ้นรถไฟฟ้ามาพร้อมกับกลอน เราทำงานที่เดียวกัน กลอนจบวิศวะเป็นเซลล์หนุ่มรูปหล่อ ที่มีคารมดี ขายงานเก่ง ผมกับกลอนเรารู้จักกันมาตั้งแต่ปีสี่ เราบังเอิญฝึกงานที่เดียวกัน และที่ทำงานก็วางใจรับพวกเราเข้าทำงานต่อ ผมเป็นแค่ผู้ช่วยเซลล์ แต่ไม่ได้ช่วยกลอนหรอกนะ ผมเป็นลูกมือพี่อีกคน

พอผมนั่งโต๊ะ กลอนก็ถูกเรียกตามตัวไปรับหน้าลูกค้าที่เข้ามากะทันหันเสียแล้ว ยังดีที่เมื่อเช้ากลอนได้รองท้องมาด้วยแซนด์วิชง่อยๆ ของผมบ้างแล้ว

“หอม ไหวปะวะ ไหงตาเอ็งช้ำขนาดนั้นล่ะ”

พี่แจ๊คคนนี้นี่แหละ ที่ผมเป็นผู้ช่วยอยู่ ขนาดพี่แจ๊คเห็นหน้าผมแวบเดียวยังถามเลย แต่คนที่มาด้วยกัน ไม่ยักห่วงใย

“นอนน้อยน่ะพี่ ติดซีรีส์ไปหน่อย”

“เออๆ ไปรับคาเฟอีนสักหน่อยไป เผื่อตาเอ็งจะสว่างขึ้นมาบ้าง”

“คร้าบบบบบบบบบบ”

ผมรับคำเสียงยาน ถ้าผมตาสว่างกว่านี้ ผมอาจได้เลิกกับแฟนละพี่ อันนี้ได้แต่คิดในใจ พูดไปเดี๋ยวเป็นประเด็น

เดินกลับมาพร้อมแก้วกาแฟอีกที ก็ได้รู้ว่า กลอนออกไปพบลูกค้าแล้ว คราวนี้ได้ยินแว่วๆ ว่าออกไปจังหวัดใกล้ๆ ไปโดยไม่บอกสักคำ ยิ่งเพิ่มความระแวงให้ผมขึ้นไปอีก

................

ประเดิมเรื่องแรก ในเล้า ค่ะ ปกติอ่านอย่างเดียว

ฝากเป็นกำลังใจให้น้องหอม หลุดพ้นด้วยนะคะ
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-06-2019 23:07:32 โดย อย่าถือสา »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
Re: (เรื่องสั้น) อย่าถือสา 16/6/62
«ตอบ #1 เมื่อ17-06-2019 22:00:25 »

โอ้ว..โนว...หักมุมเก่งอ่ะ  o13 o13 o13

ออฟไลน์ อย่าถือสา

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
/กลับไปก่อนเลย กูยังไม่เสร็จ/

เฮ้อ อีกแล้ว เมสเสจเดิมๆ จากคนรักคนเดิมของผมเอง เรื่องเก่าไม่ยอมเคลียร์ แถมไม่ให้โอกาสผมได้ถามเพิ่มอีก วันนี้จะรอที่นี่ ผมทนอึดอัดไม่ไหวแล้ว ถ้ากลับดึกเพราะงานจริงก็แล้วไป แต่ถ้ามีใครมารอรับ วันนี้ได้ชัดๆ กันไปเลย


ผมรอจนสองทุ่ม ถึงได้เห็นกลอเดินเข้าออฟฟิศมา เพื่อเก็บใบเสร็จค่าน้ำมัน

“หอม!! ทำไมไม่กลับบ้าน”

กลอนตกใจจนหลุดมาดไปนิด ที่เห็นผมยังเฝ้าสำนักงานอยู่

“เราไม่อยากกลับไปเหงาคนเดียว พอดีคีย์งานค้างไว้ด้วย เลยอยู่รอกลอนเลย กลับเลยไหมล่ะ กินไรมายัง”

ตึก ตึก ตึก ไม่ใช่เสียงหัวใจผมหรอกครับ เป็นเสียงส้นสูงกระทบพื้นที่แทรกเข้ามาต่างหาก ทำเอากลอนหน้าเปลี่ยนสีไปนิดหน่อย

“กลอนคะ ให้พี่ไปส่งหอเลยไหม”

มาแล้วครับ เจ้าของเสียงรองเท้า ผมไม่รู้หรอกว่าคนเดียวกับเจ้าของรถคันนั้นไหม แต่สวยชะมัด ดูดีสุดๆ การแต่งตัว เครื่องประดับ ก็สมกับจะเป็นลูกค้ารายใหญ่ของบริษัทได้นะ หากกลอนจะบอกว่านี่คือลูกค้ากลอน

“คุณปาน”

กลอนหันไปเรียกชื่อเธอ

ผมควรทำไงดีครับ ถามไปซื่อๆ เลยไหม ในหัวผมตีกันยุ่งไปหมดแล้ว

“เพื่อนที่ทำงานเหรอคะ ปกติมาไม่เคยเจอใคร ปานค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก”

คุณปานเธอทักมางี้ ให้ผมทำไงครับ แสดงว่ามาเวลานี้ด้วยกันบ่อยสินะ

“สวัสดีครับคุณปาน ผมชื่อหอมครับ”

ตอบได้แค่นี้แหละ นับถือใจตัวเองชะมัด ยังจะมีมารยาทไปตอบเขาอีก

“หอม นี่คุณปาน ลูกค้ากู”

ตอบได้สักที เงียบจนนึกว่าหายตัวไปเสียแล้ว”

“คุณปานครับ เดี๋ยวผมไปส่งที่รถนะ เชิญครับ”

มันชิ่งอีกแล้วครับ เห็นหัวผมไหม ผมแฟนมันไง ไปดื้อๆ ต่อหน้านี่เลย
เจ็บจนตื้อเลยครับ พูดไม่ออกสักคำ ยืนนิ่งอยู่พักนึง กลอนก็เดินกลับมา

“มึงจะไม่กลับบ้านเหรอ”

“กลอน เราขอคำอธิบาย ที่มากกว่าคำว่าลูกค้า”

กลอนเงียบครับ เงียบอีกแล้ว

“กลอน ขอล่ะ ดูก็รู้ว่ากลอนมาพร้อมเขา ไหนบอกไปหาลูกค้าไง ทำไมเขาต้องกลับมาด้วยล่ะ”

“ก็กูเอารถมาเก็บไง”

“และเขาก็เลยมารอรับกลอนไปส่งสินะ”

“.....”

“คนนี้คือคนเมื่อคืนใช่ไหม ที่ไปส่งกลอน”

“.....”

“กลอน บอกเราเถอะ เราทำใจได้นะ ถ้ากลอนจะพูดความจริง หรืออธิบายมาชัดๆ”

“.....”

“เรายังจำเป็นไหมกลอน เราที่เป็นแค่พนักงานออฟฟิศ เงินเดือนเท่านี้ ซื้อให้ไม่ได้แม้กระทั่งปากกาสักด้ามที่ยี่ห้อเดียวกับถุงที่กลอนถือมานี่”

ครับ ถุงที่มีลายตัวอักษรภาษาอังกฤษ สีคุ้นตานั่น กลอนถือไว้ตั้งแต่เดินมาถึงแล้วล่ะครับ

“ผู้ชายธรรมดา ที่ให้ได้แค่รักกับการดูแล จะสู้ผู้หญิงที่ให้ได้ทุกอย่างได้ไง กลอนเลือกได้ใช่ไหม ไม่ยากเลยนิ”

ผมยังคงเป็นคนที่พูดอยู่ฝ่ายเดียว

“รักเราเก่าไปเหรอ หรือทนกลิ่นความจนไม่ไหว”

“.....”

“เราเข้าใจแล้วกลอน โชคดีละกัน จะเข้ามาเก็บของวันไหน ก็บอกนะ”

“มึง .......”

“.....”

“กูขอโทษ”
........
............
...............
..................
.......................

ครับ สองอาทิตย์แล้วครับ ที่กลอนมาเก็บของออกไป

ง่ายๆ อย่างนั้นเลย กับความรัก 5 ปี

ถามว่าผมช้ำแค่ไหน ช้ำมากครับ น้ำตามาเป็นปี๊บ แต่แล้วไงครับ ชีวิตต้องเดินต่อ

ผมลาออกจากงานแล้วครับ เพราะหนีรักเหรอ ก็ใช่ ตอนนี้รับงานเป็นพาร์ทไทม์ในร้านฟ้าสฟู้ดแทน สนุกดีครับ รับกะดึกเป็นส่วนใหญ่ เวลาได้สวนทางกับชีวิตชาวบ้าน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“ครับ”

แค่เปิดประตู ผมก็ถูกผลักเข้ามาข้างใน คนมาใหม่ ใส่เต็มครับ ริมฝีปากที่ตะโบมจูบเข้ามา มือร้อนๆ ที่ขยำก้นซ้ายของผม มือขวา ก็เฟ้นที่ยอดอก เท้าเขาก็ผลักประตูให้ปิดดังปัง

ส่วนผมทำได้แค่ถอยหลังเพื่อหงายตัวลงบนโซฟา ลงเป้าครับ เพราะคุ้นเคย ถามว่ามือผมอยู่ไหน มือซ้ายกอดคอ มือขวาก็ได้แต่เอื้อมไปขยำบนหัวเขาแหละครับ ปากเหรอครับ กำลังครางเลยแหละ เพราะปากบางๆ ของบางคน ไหลลงไปที่ซอกคอลามไปยันยอดอกของผมแล้วครับ กางเกงกองไหนไม่รู้ แต่ตอนนี้เสื้อก็ไม่อยู่แล้วเช่นกัน

โซฟาตัวเก่า สั่นไหวรุนแรงเลยครับ แรงกระแทกจากเขา ทำเอาผมครางไม่เป็นภาษา จนตอนนี้ผมขึ้นเองแล้วครับ ขาวางบนโซฟา มือเกาะพนักแน่น อกก็แอ่นให้เข้าปากเขา มือเขาก็ร้ายกาจเฟ้นก้นผมไม่หยุด ขยำไปทั่วจนเป็นรอยมือ ปากก็ดูดจนยอดแดงๆของผม หายไปทั้งยอด เอวผมดีขนาดนี้ กลัวอาวุธเขาหักจัง

หมดแรงจนได้ ทำได้แค่นอนซบต้นขาเขาไว้ แล้วคุยกับอาวุธร้ายที่เคยทิ่มแทงผมจนหมดแรง

“หอม สามหมื่นที่แล้ว หมดรึยัง”

“ยังอะ เพิ่งให้มาเมื่อวานซืนเองนะ หอมช็อปไม่เก่งขนาดนั้นหรอก”

พูดไปก็แอบยื่นลิ้นไปทักเจ้าหัวโตเสียสามที ก่อนจะลูบๆ ให้มันนอนลง

“อ้ะ!!!”

ครับ ซนไปนิด ช่องจีบส่วนตัวเลยโดนเขาแหย่คืน

“งั้น ถ้าเงินยังอยู่ เอานี่ไปใส่เล่นๆ ก่อนแล้วกัน”

“เดี๋ยวๆๆ เขาใส่กันที่ข้อมือสิ ใส่ตรงนั้น จะมองเห็นได้ไง”
 
เย็นวาบเลยครับ สแตนเลสเน้นๆ แน่ๆ

“เอาหน่า มองมาสิ มันสวยนะ”

ครับ เอี้ยวตัวไปมองอีกที อาวุธที่ไม่เคยเสียบใครของผม มีนาฬิกาสีเงินๆ ส่องประกายล้อแสง คล้องอยู่เรียบร้อยแล้ว แถมคนให้ยังใจดี ครอบปากตัวเองตามลงไปด้วย ครอบไม่พอ ยังสะบัดลิ้นใส่หัวผมให้อีก 

“อืม ใจเย็นก่อนไหม ขอนอนหอบก่อน”

“มึงนอนไปยาวๆ เลย กูจัดเอง”

ลิ้นเขาย้ายที่อีกแล้ว คราวนี้เปลี่ยนไปมุดรูจีบของผม ก่อนจะแย่งอมยิ้มผมไป ให้ย้ายไปแทนที่ลิ้นเปียกๆ ของเขา

“อดอยากไรมาเนี่ย เพิ่งเว้นวันเดียว เปลี่ยวมากรึไง”

“เออ กลางคืนมันเหงา เช้ากูเลยต้องมาหามึงเนี่ย”

“ว่างงานแล้วคึกจัง คืนนี้ถ้าเราทำงานไม่ไหวนะ โดนแน่ โอ้ย ลึก ลึกไปแล้ว”

“เออหน่า งวดนี้คุณปานไปนาน กูจ้างมึงกะละสี่พันยังไหวเลย”

“กลอนๆๆ เบามือหน่อย พังยันห้องเครื่องละมั้ง”

“เออหน่า เดี๋ยวพาไปรีแพร์”

ครับ ปล่อยเขาเสยไปยาวๆ เลย เงินเมียใหม่กลอน เลี้ยงเมียเก่าอย่างผมสบายครับ

ส่วนที่ว่าช้ำ น้ำตาเป็นปี๊บ ครับ กลอนเล่นเสยเจ็บๆ เน้นๆ เข้าเป้าขนาดนี้ ผมก็โหยหวล ครางยาวยังงี้แหละครับ

รักผมอาจเก่า แต่กลิ่นเงินกลบได้ครับ อย่าถือสาเรื่องพวกผมเลย


---จบ---

จบแล้วค่า สบายใจ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-06-2019 23:10:34 โดย อย่าถือสา »

ออฟไลน์ yunnutjae

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
ห้ะะะะะะ  :a5:
เอาความสงสารของชั้นคืนมา!!!!  :z3:
นังหอม! นังกลอนนนนนน! กรี๊ดดดดดดดดดดดก :katai1:
รู้สึกสงสารคุณปานเลยจ่ะ โอ๊ย 5555555555555555555555

ออฟไลน์ ืืnanana21

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 116
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
โอ้ยยยย อีคู่นี้มันศีลเสมอกัน  ชอบบบบบ
ชอบการหักมุม มนุษย์นี่เนอะ มันไม่ได้มีแต่คนดีๆหรอก
สำหรับเรื่องแรกให้สามผ่านค่ะ หวังว่าจะมีเรื่องที่ 2 3 4 5 ต่อไปอีกนะคะ

ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9
ขอบคุณ​ค่ะ​

ออฟไลน์ Pittabird

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 796
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
หักมุม :katai2-1:

ออฟไลน์ tasteurr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 573
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
โอโห หักแล้วหักอีก
คิดว่าหอมจะแอบมีใครอีกคนเหมือนกัน..ที่ไหนได้ สรุปกลอนหอมศีลเสมอกันมากกว่านั้น  o17

 :pig4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด