I know what you did last Songkran
#สงกรานต์กับหวานใจ
เปียกปอนตอนที่ 2
“Holly Shit!” ผมอุทานแล้วกระเด้งลุกขึ้นมานั่งบนเตียงในทันที
ขยี้ตาแล้วมองโทรศัพท์อีกครั้ง ... มองแล้ว~ มองอีก~
ตื่นเต็มตา ตูดเต็มจอมีคนเอาภาพตูดพร้อมปานของพี่สงกรานต์ไปทำเป็นมีมจริงๆด้วย มันเป็นภาพของผมแน่นนอนเพราะผมจำลายละเอียดของรูปได้ แต่มันถูกเอาไปใส่ฟิวเตอร์ให้เหมือนกับเป็นรูปวาดสีน้ำมัน ตอนนี้รูปที่ผมถ่ายมันเลยกลายเป็นภาพวาดไปกลายๆแล้ว ผมยอมรับเลยนะว่าเขาแต่งรูปได้สวยแปลกตาและดูเป็นงานศิลป์มาก แต่มันก็ไม่สมควรมั้ยเว้ยเฮ้ย!
แล้วก็ช่างคิดนะกับไอ้แคปชั่นจากเพลง Map ของ Maroon5
I’m following the map that leads to youผมมองชื่อเจ้าของ IG ที่โพสรูปนี้
“BirthdayBoy”ที่ผมเห็นรูปนี้เพราะผมลองเซิร์จๆกูเกิ้ลดู คืออยากรู้น่ะ ผมคาใจกับคำบอกเล่าของพี่สงกรานต์ว่ามีคนเอารูปตูดของพี่สงกรานต์ไปทำเป็นมีมจริงๆเหรอ ตื่นขึ้นมาในเช้าวันนี้ผมก็เลยลองเซิร์จดูทันที
และมันก็มีจริงๆด้วย!
‘BirthdayBoy’ คุณคิดอุตริอะไรเนี่ยเอารูปตูดคนอื่นไปแต่งซะสวยเพื่อทำมีม
ผมเข้าไปส่อง IG ของคนๆนี้ ทุกรูปที่เขาลงจะใช้ฟิวเตอร์แต่งภาพให้เป็นเหมือนภาพวาดสีน้ำมันทั้งหมด มันก็ทำให้ IG ของเขาเป็นโทนเดียวกันสวยงามดีอยู่หรอกนะ รูปที่ลงก็มีทุกอย่างตั้งแต่รูปวิวธรรมชาติ ตึกรามบ้านช่อง หมาแมว หรือแม้กระทั่งอาหาร แต่ไม่มีรูปไหนที่เขียนแคปชั่นจนเอาไปทำเป็นมีมได้เหมือนรูปตูดของพี่สงกรานต์เลย
แกรกกกก แกรก! แกรกๆๆๆ
มีเสียงประหลาดๆเกิดขี้นที่ประตูห้องนอนทำให้ผมต้องหยุดส่อง IG ของคนๆนี้ก่อน เสียงมันแปลกๆสยองๆยังไงก็ไม่รู้ ผมดึงผ้าห่มขึ้นมาห่อคลุมตัวด้วยความกลัว นี่มันเช้าแล้วนะเว้ย! ผีเผออะไรกลับลงโลงไปได้แล้ว!
แกรก…. แกรกกกก…. แกรกกกกกกกก....
เสียงสยองที่หน้าประตูยังดังไม่หยุด หนำซ้ำมันยังดังถี่ขึ้นซะด้วย พึ่งจะมารู้สึก ว่าตัวเองคิดผิดที่ไม่ยอมนอนห้องเดียวกับพี่สงกรานต์ บ้านนี้เลี้ยงกุมารรึเปล่าวะ เสียงน่ากลัวชิบหาย!
ผมลุกออกจากเตียงอย่างกล้าๆกลัวๆแล้วเดินตรงไปที่ประตู ผมศรัทธาในความเชื่อเก่าแก่ที่ว่าเช้าแล้วผีจะไม่หลอก ผีกลัวพระอาทิตย์เหมือนซุปเปอร์แมนกลัวคริปโตไนต์นั่นแหละ ผีไม่หลอกคนกลางวันแสกๆหรอกเว้ย!
ผ่าง!!! ….. ผมเปิดประตูอย่างเกรี้ยวกราด ... แต่ไม่ยักกะมีอะไร
ผมเกาหัวแกร๊กแล้วกำลังจะปิดประตูแต่จู่ๆก็รู้สึกถึงอะไรนิ่มๆฟูๆที่ข้อเท้า ผมสะดุ้งโหย่งแล้วรีบก้มลงไปดูด้วยหัวใจที่เต้นระรัว
“เมี้ยวววววว”
มีแมว 3 ตัวกำลังคลอเคลียอยู่ที่ข้อเท้าผม แมวตัวสีดำปลอดดูจะขี้อ้อนเป็นที่สุดเพราะนัวเนียข้อเท้าผมอยู่อย่างไม่ลดละ ตัวมีขนสีขาวฟูฟ่องและจมูกบี้ ดวงตาสองสีดูจะหยิ่งนิดๆแต่ก็ร้องเหมียวไม่หยุดเหมือนกัน และตัวสุดท้ายผมจำได้ว่าลักษณะอย่างนี้คือแมวพันธุ์วิเชียรมาศ ลำตัวเป็นสีน้ำตาลอ่อนแต่หน้าดำ หู ปลายขาและหางดำ เจ้าตัวนี้ตัวใหญ่ที่สุดและดูจะเป็นหัวหน้าแก๊ง
“เมี้ยวววววว~~~~” เจ้าแมวทั้ง 3 ร้องอ้อนผมไม่มีหยุด เดินพันแข้งพันขานัวเนียไปมา ... ยังไงล่ะเนี่ย?
“จะเอาอะไร? ฉันเป็นแขกของที่นี่ ฉันไม่มีอะไรให้พวกแกหรอกนะ”
“เมี้ยวววว~~~ เมี้ยววววว~~~~ เมี้ยววววววววว~~~~”
เออ... แมวมันก็ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง มันอาจจะคิดว่าผมเถียงหรือกบฏดื้อด้านไม่ยอมตกเป็นทาสพวกมันก็ได้ มันเลยประสานเสียงร้องประท้วงเป็นการใหญ่ แล้วจะให้ผมทำยังไงล่ะ? ผมไม่เคยเลี้ยงแมว ไม่เคยมีสัตว์เลี้ยงอะไรทั้งนั้น พวกมันต้องการอะไรจากโผ้มมมม
ผมตัดสินใจก้มลงไปอุ้มแมวทั้ง 3 ตัวขึ้นมาแนบอก แล้วเดินอย่างทุลักทุเลลงบันไดไปชั้นล่าง ลำบากอยู่เหมือนกันแต่เรื่องแค่นี้คนอย่างนายจิณณพัทรทำได้
เดินไปจนถึงห้องรับแขกก็เห็นพี่สงกรานต์มองกลับมา เขากำลังมีแขกเป็นชายสูงวัยในชุดสูทอย่างดี การแต่งตัวดูเนี้ยบเกินไปสำหรับช่วงเทศกาลสงกรานต์อย่างนี้
“พี่อุ่นนมไว้แล้ว ชามก็วางไว้พร้อมแล้วอยู่ในครัว น้ำหนาวเอานมให้แมวหน่อยสิ”
เห็นตรูเป็นแม่แมวรึไงฟะ! ต้องให้นมแมวด้วย
ผมทำตามคำสั่งของพี่สงกรานต์เพราะบรรดาแมวเหมียวเอาแต่ร้องเมี้ยวๆเสียงดังแข่งกันจนเริ่มจะน่ารำคาญ
นมอยู่ในอุณหภูมิอุ่นกำลังดี พอเทนมลงในชามเท่านั้นแหละ.. ไอ้ที่เคยออดอ้อนคลอเคลียตอนนี้พวกมันไม่สนใจผมแล้ว ผมกลายเป็นหัวหลักหัวตอเลยตอนนี้
แมวทั้งสามยืนเรียงหน้ากระดานแล้วใช้ลิ้นสีแดงเล็กๆตะหวัดนมเข้าปากอย่างน่ารัก ผมอดที่จะยิ้มกว้างกับภาพที่เห็นไม่ได้เพราะพวกมันช่างน่าเอ็นดูเหลือเกิน ผมนั่งยองๆดูแมวกินนมจนเพลินเลยเชียวล่ะ ผมสังเกตเห็นปลอกคอของพวกมันที่เป็นหนังอย่างดีมีป้ายห้อยที่ปั้มตัวอักษรสีสดสวยเป็นชื่อพวกมันอย่างน่ารัก
ขวานฟ้า – ชาร์โคว – โอปอล์ผมหัวเราะคิกออกมาก แมวพันธุ์วิเชียรมาศหน้าดำนั่นชื่อ "ขวานฟ้า" -ขวานฟ้าหน้าดำ- หนังจักรๆวงศ์ๆที่เคยดูสมัยเด็กๆ เข้าใจตั้งชื่อนะพี่สงกรานต์ ส่วนตัวที่มีสีดำสนิทชื่อ "ชาร์โคว" ดำเป็นถ่านสมชื่อเชียวนะเอ็ง ส่วนเจ้าตัวหยิ่งๆขนฟูฟ่องสีขาวที่มีดวงตาสองสีนี้ชื่อ "โอปอล์" ตามอัญมณีที่มีหลากหลายสีในหนึ่งเม็ดสินะ
“ขึ้นศาลอีกครั้งกลางเดือนพฤษภา ผมหวังว่าคุณคงจะพร้อม” ผมนั่งดูแมวกินนมอยู่เพลินๆก็ได้ยินเสียงพี่สงกรานต์ดังแว่วเข้าหูมา
“ครับ ผมมั่นใจเหมือนครั้งก่อนๆว่าเราชนะแน่นอน” เสียงชายสูงวัยตอบพี่สงกรานต์อย่างนอบน้อม
“เดินทางกลับเชียงใหม่ด้วยความปลอดภัยนะครับคุณวิชัย สุขสันต์วันสงกรานต์ครับ”
“สุขสันต์วันสงกรานต์เช่นกันครับท่าน”
ท่าน ... ชายสูงวัยคนนั้นยกย่องพี่สงกรานต์ขนาดนี้เลยเหรอ
ผมได้ยินเสียงรถแล่นออกไป ผู้ชายคนนั้นคงกลับไปแล้ว
ความอบอุ่นแผ่นซ่านทาบทับแผ่นหลัง พี่สงกรานต์นั่งลงบนพื้นซ้อนหลังผม แล้วยกอุ้มตัวผมให้ขึ้นไปนั่งบนตักอย่างที่ผมก็ไม่ทันได้ตั้งตัว
ฟอดดดดด!!!! ... จมูกโด่งฉกหอมผมฟอดใหญ่ นี่ถ้าไม่ถูกกอดไว้จนแน่นยังกะถูกงูรัดผมหันไปชกพี่สงกรานต์แล้ว
“ขวานฟ้า ชาร์โคว โอปอล์ นี่แม่ใหม่นะ แต่ไม่ต้องอ้อนแม่เยอะล่ะ ป๊าหวง”
แนะนำผมกับบรรดาแมวของตัวเองเสร็จสรรพ ถามผมรึยังว่าผมอยากเป็นแม่แมวมั้ย ไอ้ขี้ตู่!
“แม่ใหม่เหรอครับ แล้วแม่คนเก่าหายไปไหนซะล่ะ” ถามกระแซะเองก็ปวดใจเอง แม่ม!
“ก็ยังอยู่ แต่พี่อยากให้ลูกมีแม่ใหม่ พี่ว่าพี่พร้อมแล้ว”
โอ้โฮ! ใจกล้าหน้าด้านเกินไปแล้ว คบซ้อนเหรอวะ!
“พี่พร้อมแต่ผมไม่พร้อม ผมไม่เป็นแม่แมวให้ใครทั้งนั้น ปล่อย!”
ผมพยายามดิ้นจะให้หลุดจากการกอดรัดนี้ให้ได้ แต่ให้ตายเหอะ! ทำไมพี่สงกรานต์แรงเยอะขนาดนี้วะ เขาดูจะไม่สะทกสะท้านอะไรเลยทั้งๆที่ผมดิ้นแทบตาย ผมเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆในอ้อมกอดของพี่สงกรานต์ที่เจ้าของจะเล่นเอาเถิดอย่างไรก็ได้ เขาซุกไซ้ใบหน้าหอมแก้มซ้ายแก้มขวาของผมตามอำเภอใจ พร่ำพูดอยู่ตลอดว่า “คิดถึง~ คิดถึงน้ำหนาวจังเลย~” แล้วก็ฟัดอยู่อย่างนั้นจะมันเขี้ยวอะไรผมขนาดนั้น นี่ผมพยายามหดไหล่ห่อตัวเกร็งไว้สุดกำลังเลยนะ ไม่งั้นซอกคอผมต้องโดนซุกไซ้จูบฟัดจนเป็นรอยไปแล้วแน่ๆ
“เมี้ยวววว เมี้ยวๆๆๆๆๆ”
“ขวานฟ้า อย่าพึ่ง!”
เป็นบรรดาแมวๆที่มาช่วยชีวิตผมเอาไว้ เจ้าขวานฟ้ากระโดดขึ้นมาบนตัวของพี่สงกรานต์ ชาร์โคว โอปอร์ ก็เกาะแขนเกาะหลังร้องเหมียวๆงับเสื้อพี่สงกรานต์ด้วยความมันเขี้ยวสนุกสนาน พวกมันคงคิดว่าผมกับพี่สงกรานต์กำลังเล่นกันอยู่ก็เลยอยากจะร่วมวงด้วย พออิ่มท้องเลียหน้าเลียตาจนเสร็จเรียบร้อยแมวพวกนี้คงหาทางปลดปล่อยพลังงานกันสินะ
“ชาร์โควไม่งับเสื้อ! วันวิสาข์ไม่สอนรึไงว่าอย่ากัดเสื้อผ้า”
ผมหยุดดิ้นรนเมื่อได้ยินชื่อแปลกหู
วันวิสาข์ คงจะเป็นแม่ของเจ้าแมวพวกนี้
โดนตอหนวดของพี่สงกรานต์ทิ่มแก้ม ยังไม่เจ็บแสบเท่าโดนชื่อนี้ทิ่มแทงหัวใจเลย
“การที่ต้องดูแลลูกๆของคนอื่นในช่วงวันหยุดสงกรานต์ ก็เป็นบทลงโทษที่ผมต้องทำ เพื่อชดใช้ความผิดที่ผมโพสรูปตูดของพี่ลง IG เหรอครับ” เสียงผมทั้งเศร้าและสั่นแต่ผมบังคับตัวเองไม่ได้
จากตอนแรกที่นั่งซ้อนหลัง ตอนนี้พี่สงกรานต์เอี้ยวมาทั้งตัวเพื่อจะมามองหน้าผมให้ชัดๆ
“หึงพี่เหรอ”
แน๊ะ! ยังจะมายิ้มหน้าทะเล้นใส่อีก ผมตัดพ้อขนาดนี้พี่เขาไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอ
ผมทำปากคว่ำแล้วตวัดหน้าหนี เกลียดคนๆนี้! ขอให้แมวกัดตายไปเลยเหอะ!
จุ๊บบบบ!!!! คราวนี้พี่สงกรานต์จูบแก้มผม และก็ไม่ใช่จูบเบาๆด้วย แรงจูบนั่นมันแทบจะดูดเนื้อแก้มผมติดปากพี่สงกรานต์ไปเลยล่ะ
“วันหยุดลูกๆจะได้อยู่กับพี่” ยิ้มละไมอย่างคนไม่รู้สึกผิดอะไร “สงกรานต์ปีนี้
สา เขาไปเที่ยวญี่ปุ่นน่ะ พึ่งจะเอาลูกๆมาให้พี่เมื่อเช้า”
พี่สงกรานต์กับคนชื่อวันวิสาข์หรือ “สา” อะไรนั่นทำเหมือนพ่อแม่ที่หย่าร้างกันแล้วศาลตัดสินว่าลูกๆจะอยู่กับใครในวันไหนบ้างอะไรอย่างนั้นเลย
แล้วดูสิ! บอกเล่าเรื่องราวของแม่แมวกับผมด้วยด้วยสีหน้าแช่มชื่น นี่ผมอมลมจนแก้มป่องงอนจนหน้าจะระเบิดอยู่แล้วนะ พี่เขาไม่สงสารผมบ้างเลยเหรอ
‘วันวิสาข์ไปเที่ยวญี่ปุ่น’ .... ไปที่เดียวกับพ่อแม่ผมเลยนิ!
“พี่สงกรานต์รู้จักแม่ผมได้ยังไง ทำไมแม่ถึงให้พี่ไปรับผมพี่สนามบิน ไปรู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่” พอนึกขึ้นได้ผมก็รีบยิงคำถามใส่ทันที
เขาไม่ตอบผม ... พี่สงกรานต์ลุกออกจากตรงนั้นแล้วมุ่งหน้าเดินไปที่บันได ผมโคตรเกลียดการกระตุกยิ้มมุมปากแบบกวนๆของพี่เขา เมื่อก่อนตอนรู้จักกันใหม่ๆผมรู้สึกว่ารอยยิ้มแบบนี้มันมีเสน่ห์มากๆเลยนะ แต่ตอนนี้.. ผมหมั่นไส้ทุกสิ่งที่เป็นพี่สงกรานต์
“พี่สงกรานต์!” ผมตวาดเสียงดังลั่นบ้านจนแมวสะดุ้ง รีบสาวเท้าก้าวเดินตามไป แต่ทันใดนั้น โลกของผมก็มืดสนิท
“ไอ้!!” ผมรีบเอาเสื้อยืดของพี่สงกรานต์ออกจากหัว ไอ้คนกวนตีนนั่นมันถอนเสื้อออกแล้วโยนมาครอบหัวผมครับ
“พี่จะอาบน้ำ เดินตามมาอย่างนี้อยากจะอาบน้ำด้วยกันเหรอ” พูดพลางถอดกางเกงออกจากท่อนขาใหญ่โต
ผมหยุดกึกเลยครับ พี่สงกรานต์ถอดกางเกงมันกลางบ้านจริงๆ ไอ้คนลามกจกเปรตทุเรศหน้าด้าน
“ยังไม่ได้อาบน้ำเหมือนกันไม่ใช่เหรอเรา อาบด้วยกันมั้ยล่ะ ประหยัดน้ำดี สงกรานต์รัฐบาลรณรงค์ให้ประหยัดน้ำนะ” ร่างกายหนาใหญ่ที่ใส่เพียงกางเกงในตัวเดียวเดินย่างสามขุมเข้ามาหาผม
“เฮ้ย! ไอ้พี่สงกรานต์ปล่อยนะเว้ย!
เขาช้อนอุ้มผมในท่าเจ้าสาว ขายาวๆก้าวเดินขึ้นบันไดไปชั้น 2 ทำยังกะเจ้าบ่าวกำลังอุ้มเจ้าสาวเข้าห้องหออย่างนั้นแหละ
ตอนอยู่บนบันไดผมไม่กล้าดิ้นเลยครับเพราะกลัวตกลงไปขาหัก กอดคอพี่เขาแน่นเสียด้วยซ้ำเพราะมันสูงจนน่าหวาดเสียว แต่พอเราไปถึงชั้นสองแล้วพี่สงกรานต์ทำท่าจะพาผมเข้าห้องน้ำ มือผมรีบเกาะประตูไว้เหนียวแน่นหนึบเหมือนตุ๊กแกเลย ไม่เอาเว้ย! ไม่อยากเป็นตากุ้งยิง
เขายอมปล่อยผมลงจนได้อาจจะเพราะผมร้องเจ็บมือเสียงหลง ผมเกาะประตูไว้แน่นจนมือขาวซีดด้วยเลือดไม่ไปเลี้ยงเจ็บไปหมดแล้ว นายน้ำหนาวถ้าจะให้ดื้อรับรองว่าดื้อสุดใจ ตายเป็นตายคอยดูสิ!
“เชื่อพี่เถอะ ว่าพี่ไม่ได้มีเจตนาร้าย แม่นายชอบพี่มากๆเลยนะ” ราชสีห์ค่อยๆเยื้องย่างเข้ามาหา ตาเรียวคมกริบทรงเสน่ห์มองผมอย่างร่ายมนตร์สะกด
“และพี่ขอให้คำมั่น ว่าพี่ก็ไม่ใช่ผู้ชายทุเรศๆที่ชอบคบซ้อนเหมือนที่นายเข้าใจ หนึ่งปีที่ผ่านไป.. ใจพี่มีแต่นายคนเดียว”
ผมก้าวถอยหลัง จนแผ่นหลังชนเข้ากับกระเบื้องเย็นเฉียบของกำแพงห้องน้ำ ความเย็นของมันไม่ได้ช่วยลดอุณหภูมิในร่างกายของผมลงเลยตอนที่พี่สงกรานต์โน้มตัวลงมา... จูบ~
เขาไม่รุกเร้าเหมือนที่ผ่านๆมา ริมฝีปากนุ่มจูบซับอยู่ตามมุมปาก จนเมื่อผมอนุญาต ลิ้นร้อนนั้นถึงได้รุกรานเข้ามาในโพรงปากผม
เราแลกจูบกันด้วยความ ... คิดถึง ... มันค่อยๆเป็นค่อยๆไปแต่ช่างดื่มด่ำ และเมื่อความรู้สึกของเราเริ่มถลำ จูบดื่มด่ำนั้นมันก็ลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ ผมเผลอใช้สองแขนคล้องคอพี่สงกรานต์ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เอียงหน้าปรับองศารับจูบร้อนแรงที่โถมเข้าใส่อย่างโหยหา ผมคิดว่า ผมบดเบียดร่างกายเข้าหาพี่สงกรานต์เสียด้วยซ้ำ เปิดปากกว้างขอรับจูบหวานล้ำ พี่สงกรานต์ก็ปรนเปรอให้ผมจนชุ่มฉ่ำเกิดเสียงแลกลิ้นขึ้นอย่างน่าอาย
“เมี้ยวววว......” เป็นเสียงขวานฟ้าที่ดังแทรกเสียงจูบแสนวาบหวามเข้ามาได้
ความกระดากอายแล่นริ้วจากปลายขาตรงส่วนที่ขวานฟ้าเข้ามาสะกิด ผมรีบผละตัวออกจากพี่สงกรานต์ แล้วก้มหน้าหลบซ่อนแก้มแดงๆของตนเอาไว้
“ต้องการอะไรขวานฟ้า” เสียงสั่นๆของผมร้องถาม ผมพยายามจะทำเหมือนกับว่าเมื่อกี้มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นด้วยการหันเหความสนใจไปหาเจ้าแมวหน้าดำแทน ทั้งๆที่หัวใจยังรู้สึกวาบหวิวอยู่เลย
“มาสะกิดอย่างนี้คงหิวอีกแล้วล่ะสิ แมวพวกนี้กินเก่ง แค่นมคงยังไม่พอ”
“แล้วทำไมไม่สะกิดป่ะป๊าของเธอล่ะ มาสะกิดฉันทำไม” ที่ผมถามอย่างนี้ไม่ใช่รำคาญมันนะ คือผมแปลกใจจริงๆที่มันทำเหมือนกับผมเป็นเจ้าของที่ต้องคอยดูแลมัน ทั้งๆที่ผมก็เป็นแค่แขกของบ้านนี้
“ขวานฟ้ามันฉลาด มันรู้ว่าควรจะอ้อนใคร มันรู้ว่าใครจะมาเป็นม่ะม๊าของมันในอนาคต”
“ใครจะเป็นม่ะม๊าให้ขวานฟ้า ไม่ใช่ผมซะหรอก” ส่งเสียงแข็งๆใส่พี่สงกรานต์
“ก็ดูกันไป” กระตุกยิ้มมุกปากอย่างเจ้าเล่ห์อีกแล้ว อยากจะบู้บี้หน้าหล่อๆนี้ให้ยับนัก! โคตรหมั่นไส้!
“ขวานฟ้ารอได้ มาอาบน้ำกับพี่ก่อนมะ เสร็จแล้วค่อยไปหาอาหารให้เจ้าขวานฟ้ากัน”
“ขวานฟ้า ฟังป๊าของเธอพูดนะ ในหัวสมองมีแต่เรื่องลามก ไม่สนหรอกว่าเธอจะหิวแค่ไหน” ผมหันไปฟ้องแมวฉอดๆ
“ช่างเป็นแม่แมวที่ดีมีความรับผิดชอบ ลูกๆของพี่ได้แม่อย่างน้ำหนาวพี่ก็วางใจแล้วล่ะ” ลูบหัวผมอย่างเอ็นดูซะงั้น
“โอเค! งั้นเราไปให้อาหารแมวก่อนแล้วค่อยไปอาบน้ำ” พี่สงกรานต์ทำท่าจะเดินออกจากห้องน้ำทั้งๆที่ยังใส่แค่กางเกงในตัวเดียว
“พ ... พี่ไปอาบน้ำเลยเดี๋ยวผมให้อาหารแมวเอง นี่ปกติพี่ก็ใส่กางเกงในตัวเดียวเดินโทงๆไปทั่วบ้านอย่างนี้เหรอ”
“ปกติไม่ ... แต่วันนี้พี่ใส่เพื่อยั่วนาย”
“ไอ้....!!!!”
พี่สงกรานต์กระตุกยิ้มกวนๆหนึ่งทีแล้วก็หันหลังให้ และอย่างที่ผมไม่ทันตั้งตัว เขาถอดกางเกงในออก! แล้วโยน Calvin Klein สีดำตัวจิ๋วไปข้างหลังซึ่งมันเกือบจะโดนหน้าผม
ตูดเต็มตา อเมริกาเต็มจอ
ผมต้องเป็นตากุ้งยิงแน่ๆ ตูดพี่สงกรานต์ยังคงแน่นหนั่นเหมือนเดิม ปานรูปแผนที่ทวีปอเมริกาก็ยังคงชัดเจนเหมือนเดิมเช่นกัน
“FUCK YOU!” ผมรีบหันหลังแล้วพ่นคำผรุสวาทอยู่หน้าห้องน้ำแต่ดูไอ้คนลามกจะไม่สนใจ ผมได้ยินเสียงเปิดน้ำลงอ่างจากุชชี่ แถมชีเปลือยยังมีไมตรีชักชวนผมลงอ่างอย่างไม่ขาดปาก
“อยากได้คนมาช่วยถูหลังจังเลยน้า~”
ไอ้ลามก! เดี๋ยวปั๊ดให้ขวานฟ้าข่วนหลังให้ลายซะเลยนี่!
((มีต่อ)) #สงกรานต์กับหวานใจ