เรื่องสั้น #สีเทียนของกี ตอนที่ 3 [11/5/2561] THE END
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องสั้น #สีเทียนของกี ตอนที่ 3 [11/5/2561] THE END  (อ่าน 6253 ครั้ง)

ออฟไลน์ Ongsadiao

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-1
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


**********************************************

หมายเหตุ

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น บุคคล สถานที่ สิ่งต่างๆ ล้วนไม่เกิดขึ้นจริง เป็นเพียงจินตนาการ และนักเขียนพึ่งเคยลงในเล้าเป็ดเป็นครั้งแรก หากผิดพลาดตรงไหนรบกวนบอกด้วยนะคะ มือใหม่มากจริงๆ  (´▽`)

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-05-2019 22:32:17 โดย Ongsadiao »

ออฟไลน์ Ongsadiao

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-1
“เรื่องราวเริ่มต้น”

 

ผมเหม่อมองข้างทางขณะที่รถกำลังแล่นอยู่ ไม่แน่ใจว่าตัวเองนั่งบนรถนานแค่ไหน แต่รู่ตัวอีกทีแม่ก็เอื้อมมือมาสะกิดพร้อมบอกผมด้วยรอยยิ้ม

 

“เทียน ถึงแล้วลูก ลงได้เลย” ผมพยักหน้าอย่างว่าง่ายลงจากรถตามที่แม่บอก พอลงมาก็เงยหน้ามองบ้านหลังใหญ่ตรงหน้า มันใหญ่มาก แตกต่างจากบ้านริมคลองของผมอย่างเห็นได้ชัด หลังจากแม่อ้อมไปหยิบกระเป๋าใส่เสื้อผ้าที่เบาะหลังก็เดินมายืนข้างๆ ผม พร้อมกับชวนคุย

 

“เป็นยังไงบ้าง ลูกชอบบ้านหลังนี้มั้ยจ๊ะ” ผมมองไปที่บ้านหลังโตอีกครั้ง ผมไม่ชอบเท่าไหร่ ผมชอบบ้านริมคลองที่สมุทรสงครามมากกว่า แต่ผมไม่ยากให้แม่ไม่สบายใจ เลยพยักหน้ารับ แม่มองผมด้วยรอยยิ้มพร้อมกับยกมือมาลูบหัวผมเบาๆ

 

“งั้นเข้าบ้านเถอะจ๊ะ ป้าเกตุรอแล้ว” แม่พูดจบก็จูงมือผมเข้าบ้าน ผมพยายามนึกถึงป้าเกตุที่แม่พูดถึง แต่ก็นึกไม่ออกอยู่ดี พอเข้ามาในบ้านผมก็มองไปรอบๆ บ้านนี้เหมือนในละครที่แม่ชอบดูเลย มีโคมไฟระย้า บันไดวน แล้วก็โต๊ะกินข้าวยาวๆ แล้วแบบนี้เวลาจะคุยกันไม่ต้องตะโกนหรอ ผมได้แต่คิดด้วยความสงสัย แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา พอดีกับที่มีผู้หญิงสองคนเดินเข้ามาหาพวกผม

 

“มาถึงแล้วหรอ เป็นยังไงบ้าง” ป้าคนสวยถามแม่ผม

 

“โอเคเลยเกตุ ดีที่รถไม่เยอะเลยขับสบาย เทียนสวัสดีป้าเกตุก่อนลูก” แม่บอกผม ผมเลยยมือไหว้สวัสดีตามที่แม่ต้องการ

 

“น้องสีเทียน จำป้าเกตุได้มั้ยลูก ป้าเคยไปหาหนูตอนเด็กๆ ไง” ผมจำไม่ได้ ผมเลยยิ้มให้ป้าเกตุอย่างเดียว ป้าที่เดินมากับป้าเกตุก็พูดขึ้น

 

“คุณนายไปหาคุณสีเทียนตั้งแต่ตอนกี่ขวบคะ แบบนี้ใครจะจำได้” นั่นสิ ใครจะจำได้ ผมเห็นด้วยกับคำพูดของคุณป้าที่ยังไม่รู้ชื่อ

 

“แหม ชั้นก็ลืมมั่งสิ สีเทียนจ๊ะนี่ป้าอุ่นเป็นคนดูแลความเรียบร้อยในบ้าน” หลังป้าเกตุแนะนำเสร็จผมก็ยกมือขึ้นไหว้

 

“แหม มือไม้อ่อน ผิวก็ขาวผ่องเชียวพ่อคุณเอ้ย” ผมไม่ค่อยเข้าใจเลยยิ้มเหมือนเดิม

 

“ไปเข้าไปนั่งที่โซฟาก่อน เดี๋ยวเด็กๆ ลงมาแล้ว เธอต้องขึ้นเครื่องกี่โมงนะน้ำ” ป้าเกตุถามแม่ผม

 

“ขึ้นเครื่องหนึ่งทุ่ม แต่เดี๋ยวต้องไปก่อนอยู่ดี”

 

“โอเคๆ อุ่นไปตามกุ๊กไก่ กับตากีลงมาเร็ว บอกว่าพี่สีเทียนมาถึงแล้ว” ป้าเกตุหันไปบอกป้าอุ่นระว่างพาผมกับแม่ไปนั่งที่โซฟา ผมมานั่งป้าเกตุก็คุยกับแม่ในเรื่องที่ผมไม่ค่อยเข้าใจ ผมเลยละความสนใจมองบรรยากาศในห้องรับแขกแทน นี่เหมือนในละครจริงๆ นะ ถ้าป้าเกตุทำผมแบบฟูๆ นี่ใช่เลย

 

ระหว่างที่ผมคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าก้าวเข้ามาในห้อง เลยหันไปมองด้วยความสนใจ คนที่เดินเข้ามาคนแรกเป็นเด็กผู้หญิงหน้าตารักเหมือนตุ๊กตา ใส่เสื้อผ้าฟูฟ่อง ส่วนคนที่เดินตามมาทีหลังเป็นเด็กผู้ชายผิวขาว ตัวสูง ผมว่าทั้งสองเป็นคงป๊อปปูล่าในโรงเรียนน่าดู ผมคิดกับตัวเองอีกครั้ง

 

“มาแล้วหรอทั้งสองคน มาสวัสดีป้าน้ำหอมก่อนเร็ว” ป้าเกตุเรียนเด็กทั้งสองคนให้เข้าไปสวัสดีแม่ ก่อนจะเบนสายตามาที่ผม

 

“ส่วนนี่สีเทียน น่าจะเป็นพี่ของลูกนะ ถ้าแม่จำไม่ผิด สีเทียนอายุเท่าไหร่แล้วนะน้ำ” ป้าเกตุหันไปถามแม่

 

“ปีนี้ 15”

 

“อ่อ เป็นพี่จริงๆ ด้วย แก่กว่าตากี 1 ปี แล้วก็กุ๊กไก่ 3 ปี สีเทียนจ๊ะนี่ลูกของป้าเอง ชื่อน้องกี กับน้องกุ๊กไก่” ผมมองไปที่ทั้งสองคน ก่อนจะทักขึ้นเมื่อเห็นสายตาแสดงความสนใจที่มองมา

 

“สวัสดีครับ” พอผมพูดจบ น้องกุ๊กไก่ก็วิ่งมาหาผม พร้อมกับหันไปคุยกับป้าเกตุ

 

“แม่เกตุกุ๊กชอบ กุ๊กอยากได้ น่ารักจังเลย” พูดจบก็เอามือมาคล้องแขนผมไว้ ผมมองตอบด้วยสายตางงๆ กุ๊กไก่อยากได้ใคร ผมหรอ

 

“เดี๋ยวเถอะเด็กคนนี้ เป็นผู้หญิงพูดแบบนี้ได้ยังไง มันไม่งามรู้มั้ย” หลังโดนป้าเกตุดุน้องกุ๊กไก่ก็ทำหน้างอ แต่ยังไม่ยอมปล่อยมือจากผม ส่วนกีเองก็เองมาที่ผมพร้อมรอยยิ้มเหมือนขำอะไรอยู่

 

“เอาล่ะ ตั้งใจฟัง อย่างที่แม่บอกไปแล้ว เดี๋ยวพี่เทียนเค้าจะมาอยู่กับเรา เพราะฉะนั้นทำตัวดีๆ เข้าใจมั้ย”

 

“พี่เทียนจะมาอยู่กับกุ๊กนานมั้ยคะ” น้องกุ๊กถามผม ผมเองก็คิดตาม

 

“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน” เอาจริงๆ ผมเองก็พึ่งรู้ว่าตัวเองต้องมาอยู่กับป้าเกตุเมื่ออาทิตย์ก่อนตอนเห็นแม่กำลังทำเรื่องวุ่นวายกับการย้ายไปทำงานต่างประเทศ แล้วแม่พึ่งบอกผมว่าแม่ไม่สามารถพาผมไปด้วยกันได้ เลยให้ผมมาอยู่กับป้าเกตุที่นับถือเป็นญาติ และสนิทกับแม่มาตั้งแต่แม่เด็กๆ ผมหันไปมองแม่เพราะอยากให้แม่ช่วยตอบ

 

“ประมาณ 1 ปีจ๊ะ” แม่ตอบน้องกุ๊กไก่ไป ผมเองก็เริ่มคิดคำนวณ อีกหนึ่งปีแม่จะมารับ มันคงไม่นานเกินไป ผมรอได้ ผมคิดอย่างนั้นจนกระทั่งตอนนี้ผ่านมา 8 ปี แล้วแม่ก็ยังไม่ได้มารับผมเลย

 

แล้วความคิดในอดีตของผมก็สะดุดลงเมื่อได้ยินเสียงเรียกข้างๆ หู

 

“เหม่ออะไรสีเทียนตัวหอม” ผมมองไปทางต้นเสียง ก็เจอผู้ชายผิวขาว ที่ตั้งแต่หน้าอกถึงแขนข้างซ้ายเป็นรอยสักรูปมังกร แถมคนตรงหน้ายังมีซิกแพคที่ผู้หญิงหลายๆ คนชอบ เพิ่มความดิบเถื่อน และความฮอตให้คนตรงหน้า

 

“กำลังคิดถึงวันที่มาบ้านวันแรก” ผมตอบไป

 

“อ่อ กีจำได้นะ สีเทียนตัวขาวๆ เล็กๆ น่าทำให้ร้องไห้” ผมมองคนตรงหน้านิ่งอีกครั้งพลางคิดว่ามันเป็นแบบนี้ได้ยังไง ตอนนั้นคงต้องโทษความซื่อบื้อ และความใจอ่อนของตัวเอง ถ้าย้อนเวลาได้อยากจะไปเตือนตัวเองในอดีตจริงๆ ว่าอย่าไปเห็นใจคนที่ทำตัวเป็นคนน่าสงสารเลย แล้วเหมือนกีจะรู้ว่าผมนึกอะไรอยู่ เลยหัวเราะแล้วคว้าตัวผมมากอดเอาไว้

 

“ปล่อย พี่จะไปอ่านหนังสือ” ผมบอกน้องไป แต่น้องไม่ปล่อย

 

“ขอกอดก่อน เดี๋ยวกีต้องไปทำงานอีก แต่จะว่าไปก็นึกถึงตอนนี้นนะ”

 

“ตอนไหน” ผมถามกี

 

“ก็ตอนที่เราเรียนมอปลายไง” ผมนึกถึงเวลาช่วงนั้น มันก็น่าคิดถึงเหมือนกันนะ

 

“ตอนนั้นเทียนเห็นกีจูบกับผู้ชายจำได้มั้ย” ผมนึกตาม พร้อมกับคิดในใจใครจะจำไม่ได้ ก็เหตุการณ์นั้นเหมือนจุดเริ่มต้นเรื่องราวของเรา

 

หลังจากที่แม่มาส่งผมให้อยู่กับป้าเกตุแล้ว ป้าเกตุก็จัดการเรื่องเอกสารทุกอย่างเกี่ยวกับโรงเรียนให้ผม ผมได้เรียนโรงเรียนเดียวกับกุ๊กไก่ แล้วก็กี วันที่ไปวันแรกกีเป็นคนไปส่งผมที่ห้องเรียน ผมเห็นถึงสายตาแปลกๆ ที่มองมา แต่ไม่ได้นึกเอะใจอะไร ผมชอบเรียน มันทำให้ผมรู้อะไรใหม่ๆ เวลาว่างผมก็จะนั่งดูสารคดีสัตว์โลก กีชอบมานั่งดูกับผมแต่ไม่วายบ่นว่ามันน่าเบื่อบ้างล่ะ ทำไมไม่ดูอย่างอื่น ผมเคยไล่กีไปดูทีวีบนห้อง แต่กีก็ยังไม่ยอมจะมานั่งดูกับผม ผมไม่เข้าใจจริงๆ ถ้าไม่ชอบแล้วจะดูทำไม

 

 เวลาผ่านไปเกือบปี แม่โทรมาหาผมบ้าง ผมโทรหาแม่บ้างแต่ไม่บ่อย เพราะรู้ว่าแม่ยุ่งๆ เกี่ยวกับงาน แถมเวลายังไม่ตรงกัน แต่ผมก็มีความสุขดี มีเพื่อน มีบ้าน มีน้อง มีป้าเกตุ

 

แต่เรื่องมันคงเปลี่ยนไปตอนที่ผมมีเวรทำความสะอาดห้องแล้วต้องเอาขยะไปทิ้ง ผมดันเห็นกีจูบกับเด็กผู้ชายคนนึง น้องหันมาเห็นผมพอดี ผมจำสายตาที่น้องมองมาได้มันทั้งตกใจ แล้วก็กังวล ผมเองก็ทำตัวไม่ถูกเลยเดินเลี่ยงออกมา พร้อมกับทำความเข้าใจในความชอบของกี แต่กีเหมือนหลบหน้าผมตั้งแต่วันนั้นจนผ่านไปเป็นอาทิตย์ ผมคิดว่ากีคงกังวลเลยจะคุยให้รู้เรื่อง แล้ววันที่ผมต้องการก็มาถึง ผมเห็นกีกินน้ำอยู่ในครัว ผมเลยรีบเดินเข้าไป น้องเห็นผมแล้วเดินเลี่ยงออกมา แต่ผมไม่ยอมไปยืนขวางน้องไว้

 

“กีคุยกับพี่ก่อน”

 

“เทียนจะคุยเรื่องอะไร” น้องถามผมด้วยใบหน้านิ่งๆ ผมเลยรวบรวมคำพูดที่คิดไว้

 

“กีอย่าหลบหน้าพี่”

 

“ผมเปล่า” ผมพูดออกมาได้นิดเดียวก็โดนขัดซะแล้ว ผมเป็นคนพูดไม่เก่ง ยิ่งแบบนี้ยิ่งยาก น้องพูดจบก็ทำท่าจะเดินไป ผมเลยคว้ามือน้องไว้ แล้วรีบพูดออกมา กลัวน้องจะไม่ฟัง

 

“ไม่ว่ากีชอบใคร หรือมีรสนิยมยังไง กีก็ยังเป็นกี” น้องฟังที่ผมพูดโดยไม่ได้เอ่ยขัด ผมเลยมีกำลังใจจะพูดต่อ

 

“กีจะชอบผู้หญิงหรือผู้ชายกีก็ยังเป็นกีของพี่ อย่าหลบหน้ากันเลยนะ พี่เสียใจ” ผมบอกไปตามความรู้สึก

 

“เทียนไม่รังเกียจ?”

 

“ไม่รังเกียจ ทำไมต้องรังเกียจด้วยล่ะ ความรักมันกำหนดไม่ได้หรอกนะ กีมีความสุขกับอะไร กีก็ทำ” ผมตอบน้องไป น้องมองผมก่อนจะพูด

 

“ก็รู้อยู่แล้วว่าเทียนนิสัยแบบนี้ มันอดไม่ได้จริงๆ” น้องพูดจบก็คว้าตัวผมเข้าไปกอดจนจมอก ผมเลยลูบหลังน้องเบาๆ เป็นการปลอบใจ

 

“ถ้ากีมีเรื่องอะไรกีบอกพี่ได้ พี่จะเป็นคนรับฟังกี”

 

“ขอบคุณครับ”

 

“ไม่เป็นไร ว่าแต่กีอยากให้พี่เปลี่ยนชื่อเรียกอะไรแบบนี้มั้ย” ผมถามน้อง น้องเองก็มองผมด้วยความสงสัย ผมเลยพูดต่อ

 

“แบบกีกี้อะไรแบบนี้” หลังจากน้องได้ยินก็ขำออกมาเสียงดัง ทำไมล่ะ ขำอะไร ผมจริงจังอยู่นะ คือผมพอจะรู้มาว่าบางคนเค้าไม่ชอบชื่อตัวเอง เลยเปลี่ยนให้มันดูอ่อนหวานกว่าชื่อเดิม

 

“สีเทียนนี่สีเทียนจริงๆ” น้องส่ายหัวยิ้ม แล้วลากผมเข้าไปกอดอีกครั้ง

 

“กีไม่อยากเปลี่ยนชื่อหรอกครับ ชื่อนี้ก็ดีอยู่แล้ว”

 

*****



เป็นเรื่องสั้นที่แต่งขึ้นเพราะอยากหาอะไรมาคั่นความคิดฟุ้งๆ ตอนแต่งเรื่องยามมะลิลา เลยมาเป็นเรื่องราวสั้นๆ ของสีเทียนตัวหอม กับนายกีของเค้า ยังไม่จบนะคะ คิดว่ามีต่ออีกหน่อย55555  ไว้รออ่านกันนะคะ #สีเทียนของกี

 

รักจ๊ะ

: องศาเดียว




ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
น่ารัก   o13 o13 o13

ออฟไลน์ tasteurr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 573
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
น่ารัก น่าติดตามมากค่ะ
น้องเทียนน่าเอ็นดูสุดๆ


ออฟไลน์ nikpook

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 284
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
สีเทียนน่ารัก อ่านแล้วให้ความรู้สึกน่าทะนุถนอมมาก :-[ รอตอนต่อไปนะคะ  เป็นกลจให้นักเขียนค่ะ สู้ๆน้า :กอด1:

ออฟไลน์ Tiffany

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1147
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
น้องกีแพ้ความน่ารักของพี่สีเทียนแล้ว

ออฟไลน์ Ongsadiao

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-1
เรื่องราวยังดำเนิน
   
   
ตอนนี้สีเทียนรู้สึกมึนหัวจนไม่อยากลุกจากที่นอน แต่ต้องจำใจลุกเพราะวันนี้ไม่ใช่วันหยุด นั่งนิ่งบนเตียงสักพักก่อนจะค่อยๆ ลุกไปอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จก็เดินตรงมาเข้าครัวก่อนจะเปิดตู้เย็นก็เห็นโน็ตที่กีแปะเอาไว้


‘กีทำข้าวผัดกุ้งไว้ให้อย่าลืมเอาไปอุ่นมากินนะครับ กีไปทำงานก่อน รัก’


สีเทียนอ่านกระดาษโน็ตเสร็จก็เปิดตู้เย็นไปอุ่นข้าวตามที่กีบอก แต่กินได้ไม่กี่คำก็กินไม่ไหว เริ่มรู้สึกว่าอาการตัวเองเริ่มแย่เลยกินยาดักเอาไว้ ก่อนออกจากห้องก็ไม่ลืมหยิบปากกาไปเขียนโน็ตตอบคนที่ตอนนี้ไม่อยู่ห้อง


‘กีทำข้าวผัดกุ้งไว้ให้อย่าลืมเอาไปอุ่นมากินนะครับ กีไปทำงานก่อน รัก’
: กินข้าวแล้ว กำลังจะออกจากห้อง รัก


พอมาถึงมหาลัยสีเทียนไม่ได้ตรงเข้าไปในมหาลัย แต่กลับเดินมาทางข้างๆ เดินได้สักพักก็เห็นคลินิคหลังใหญ่ตั้งอยู่หัวมุมถนน คนที่เดินเข้าออกที่คลินิคจะมีตระกร้าหรือกรงสำหรับใส่สัตว์เลี้ยงเอาไว้ด้วย


“สวัสดีค่ะน้องเทียน” เสียงพี่อุ้มพนักงานประจำหน้าเคาน์เตอร์ทักขึ้นพอเห็นสีเทียนเดินเข้ามา


“สวัสดีครับ วันนี้ยุ่งมั้ยครับ”


“ไม่เท่าไหร่ค่ะ ยังไม่เจอตัวไหนแสบๆ” สีเทียนยิ้มให้พี่อุ้มก่อนจะเดินเข้าห้องไป


“พี่ขิมตรวจอยู่หรอครับ” หลังจากเข้าไปวางของ พร้อมใส่เสื้อกาวน์สีขาวสะอาดตาออกมา ก็เดินมาถามพี่อุ้มอีกครั้ง


“ใช่ค่ะ เจ้าของพามาฉีดวัคซีน เดี๋ยวน้องเทียนมีตรวจแมวนะคะ พอตรวจเสร็จแล้วก็มีนกแก้วอีกหนึ่งตัวเจ้าของพาไปรอห้องสามแล้ว นี่ประวัติค่ะ” พูดจบพี่ขิมก็ยื่นประวัติมาให้


“โอเคครับ”


“โชคดีจริงๆ ที่น้องเทียนมาฝึกงานที่นี่ รู้มั้ยคะพอน้องเทียนมาฝึกพี่ว่าคลินิคดูไม่ยุ่งวุ่นวายเหมือนเมื่อก่อน”


สีเทียนไม่ได้ตอบกลับพี่อุ้ม ทำแค่ยิ้มเหมือนทุกครั้งก่อนจะเดินออกมาแล้วไปที่ห้องตรวจ ระหว่างเดินก็อ่านประวัติสัตว์เลี้ยงที่กำลังจะรักษาไปด้วย



จะว่าไปก็กลับไปคิดถึงตอนที่กำลังลังเลว่าตัวเองจะเรียนคณะอะไรดี ตอนนั้นเป็นช่วงสับสนของสีเทียนก็ว่าได้


“เหม่ออะไรเทียน”


“พี่กำลังคิด”


“คิดว่าอะไร”


“จะเรียนคณะอะไรดี”


“อ่อ เทียนมอหกแล้วนี่ เริ่มมีสอบเข้าแล้วใช่มั้ย”


“อืม”


“แล้วเทียนชอบอะไรล่ะ”


“ชอบหรอ ไม่รู้สิ”


“ลองนึกสิ เทียนต้องรู้ดีที่สุด”


“เรียนนิติดีมั้ย หรือวิศวะ”


“ไม่รู้ เทียนต้องถามตัวเอง”


“พี่ไม่รู้ กีบอกพี่หน่อย”


“ที่กีรู้คือเทียนชอบดูสารคดีสัตว์ต่างๆ นาๆ ดูได้เป็นวัน”


“อืม พี่ชอบ”


“ถ้าชอบสัตว์แล้วไม่อยากเรียนสัตวแพทย์บ้างหรอ”


“สัตวแพทย์หรอ”


“กีรู้ว่าเทียนชอบใช่มั้ยล่ะ”


“ก็ชอบ แต่เรียนหกปีเลยนะ ค่าใช้จ่ายค่าเทอมสูงด้วย”


“ไม่ต้องกังวลหรอก ถ้าเทียนสอบเข้าได้ เดี๋ยวพอกีเรียนจบกีส่งเทียนเรียนต่อเอง ไม่กวนแม่หรอก”


“ไม่ต้องเลย”


“อ้าว พูดจริง แล้วทำไมยังทำหน้าแบบนี้”


“กีแพ้ขนสัตว์”


“แล้วยังไง กีแพ้แต่เทียนไม่ได้แพ้ ไม่ต้องกังวลอะไรเข้าใจมั้ย”


“อืม”


“ถ้าเข้าใจแล้วมากอดหน่อย”


“ไม่เอา”


“เดี๋ยวนี้ดื้อหรอ โตแล้วใชมั้ย”


“ใช่ พี่โตกว่ากีอีก”


“แน่ใจหรอ ไหนมาพิสูจน์ซิ”


“ไม่ต้องยื่นหน้ามาเลย”


“ใจร้ายจังนะ”


“ที่พี่บอกไม่ต้องยื่นหน้าเข้ามา เพราะพี่จะยื่นไปหาเอง”


“...”


“นิ่งไปเลย”


“ร้ายขึ้นจริงๆ ใช่มั้ยเนี้ย”


“พึมพัมอะไร”


“เปล่าครับ แล้วนี่ไม่เครียดแล้วใช่มั้ย”


“ไม่เครียดแล้ว”


“ที่จริงเทียนรู้อยู่แล้วว่าอยากเรียนอะไร แต่อยากได้ความมั่นใจจากกีใช่มั้ยล่ะ”


“ใช่ ขอบคุณนะ”


“ถ้างั้นมาให้กีกอดเร็ว”


“อืม”


***

หลังตรวจเสร็จก็รู้สึกว่าอาการของตัวเองยังไม่ดีขึ้น เลยขอพี่ขิมกลับก่อน โชคดีที่วันนี้คลินิคคนไม่เยอะ พอกลับมาถึงห้องก็ตรงไปห้องนอน ก่อนจะหลับไปทั้งอย่างนั้น มารู้สึกตัวอีกทีตอนมีอะไรเย็นๆ มาลูบตามตัว ฝืนลืมตาขึ้นก่อนจะเห็นใบหน้าคุ้นเคยของคนรัก


“กลับมาแล้วหรอ”


“กลับมาแล้วครับ”


“กินข้าวรึยัง” สีเทียนถามต่อ


“กีกินแล้ว แต่เทียนยังไม่ได้กินใช่มั้ย”


“เทียนกินข้าวที่กีทำไว้ให้แล้ว”


“แล้วนี่ไม่สบายทำไมไม่โทรบอกกี”


“เทียนคิดว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก” บอกจบก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมา ก่อนจะเอนตัวลงไปซบอกอุ่นๆ


“เวลาไม่สบายน่ะอ้อนเก่ง แทนตัวเองว่าเทียนอย่างนั้น อย่างนี้”


“ปวดหัว”


“รู้แล้วครับ เดี๋ยวกินข้าวต้มก่อน กีทำให้แล้ว”


“ไม่หิว”


“ไม่หิวก็ต้องฝืน จะได้กินยา”


“ทำไมต้องบังคับ” สีเทียนพูดด้วยเสียงสั่นๆ


“เดี๋ยว อย่าร้อง กีเป็นห่วงไงครับ นะ กินหน่อย กีทำเองเลย”


“ก็ได้” สีเทียนตอบอย่างไม่ค่อยเต็มใจ กีได้ยินก็ลุกขึ้นไปหยิบถ้วยข้าวต้มมาป้อนคนป่วย


“ไม่ต้องป้อน กินเองได้”


“กีอยากป้อน เร็วอ้าปาก”


“ไม่ไหวแล้ว” หลังจากกินได้เกือบครึ่งถ้วยก็ร้องบอกเบาๆ


“โอเค ถ้าอย่างนั้นกินยาก่อนครับ เดี๋ยวนั่งสักสิบนาทีค่อยนอนนะ”


“อืม กีมานั่งข้างๆ เทียนอยากพิง”


“ได้เลย”


“ทำงานเป็นยังไงบ้าง”


“วันนี้นางแบบมาสาย กีหัวร้อนนิดหน่อย แต่งานผ่านไปด้วยดี ลูกค้าโอเคกับรูปที่ออกมา”


“พ่อตากล้องดัง มีคนแอบถ่ายลงเพจด้วย”


“หืม เพจอะไรครับ”


“เจอคนหล่อบอกต่อ”


“จริงหรอ กีไม่รู้เลย แล้วเทียนรู้ได้ยังไง”


“เพื่อนส่งมาให้ดู”


“แล้วเป็นยังไง กีหล่อมั้ย”


“หล่อ”


“โห พูดตรงๆ แบบนี้ก็เขินแย่สิครับ”


“เขินไปเลย จะนอนแล้ว”


“นอนเลย เดี๋ยวกีนอนกอดนะ”


“อืม เกือบลืม วันเสาร์แม่ชวนไปเที่ยวอยุธยา”


“คุณนายไม่เห็นบอกกีเลย แล้วกุ๊กไปด้วยมั้ยครับ”


“น้องกุ๊กไปด้วย ป้าอุ่นก็ไป”


“โอเค งั้นวันศุกร์เราไปนอนที่บ้านกัน เดี๋ยวกีโทรบอกแม่ด้วยว่าลูกรักไม่สบาย”


“ไม่ต้องเลย เดี๋ยวแม่เป็นห่วง”


“โอเค กีจะไม่บอก แต่สีเทียนต้องนอนได้แล้วจะได้หายไวๆ”


“อืม นอนแล้ว” บอกจบก็หลับตาลงทันที กีนอนมองคนรักของตัวเองที่เริ่มเข้าสู่ห้วงนิทราก็ลุกขึ้นมาจัดผ้าห่มผ้าให้สีเทียน แล้วล้มลงไปนอนข้างกัน ก่อนจะนอนไม่ลืมที่พูดคำที่พูดเสมอ


“รักนะครับ”


“อืม รักเหมือนกัน” เป็นเสียงตอบกลับมาจากคนที่คิดว่าหลับไปแล้ว



****

จบไปอีกตอน เรื่องราวเรื่อยๆ ของพี่สีเทียนกับน้องกี อ่านแล้วงงๆ มั้ยคะ คือในเรื่องจะเล่าย้อนปัจจุบันกับอดีตสลับกัน ถ้างงก็บอกกันได้ค่า


ขอบคุณที่กดเข้ามา เจอคำผิดหรือประโยคแปลกๆ บอกกันด้วยน้า


ปล. ยังไม่จบ คิดว่ายังมีต่ออีกหน่อย รอติดตามนะคะ


รัก
: องศาเดียว





ออฟไลน์ kawisara

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1583
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-7
สีเทียนน่ารัก


น้องกีอบอุ่น


ครอบครัวน้องกีก็อบอุ่น

ออฟไลน์ tasteurr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 573
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
กีดูแลสีเทียนดีมากๆ
เป็นคนลุคแบดบอย แต่อบอุ่นกับคนที่รัก
 งูยยย เขินๆ

  :pig4:

ออฟไลน์ Ongsadiao

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-1
“งดงามเสมอ”


ด้วยความที่ไม่สบายวันนี้สีเทียนเลยหยุดอยู่บ้านตามคำสั่งของเจ้าเด็กตัวโตจอมเผด็จการ


“เทียนลุกมากินข้าวก่อนจะได้กินยา” ถึงจะได้ยินเสียงเรียกแต่สีเทียนยังไม่ยอมลุก


“เร็วๆ กีรู้ว่าเทียนไม่ได้หลับ” พอเห็นคนในกองผ้าห่มยังเงียบ เลยพูดต่อ


“อืม ดูท่าทางเทียนยังไม่หาย โทรไปบอกแม่ดีกว่า” สีเทียนที่ได้ยินคำขู่เอาหน้าออกมาจากกองผ้าห่ม พร้อมมองคนที่ยืนถือโทรศัพท์ด้วยแววตาขุ่นมัว


“ไหนสีเทียนโกรธอะไรกีครับ” พอเห็นสีเทียนเอาหน้าออกมาจากกองผ้าห่มก็เดินเข้าไปถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่น


“ไม่ต้องเลย กีรู้อยู่แล้ว”


“ไม่รู้ จริงๆ”


“กีบังคับ” บอกน้ำน้ำเสียงที่ทำให้แข็ง


“ก็กีเป็นห่วงไง เทียนก็รู้ว่าเวลาไม่สบายตัวเองเป็นหนักแค่ไหน แล้วกีก็เสียใจมากถ้าเทียนเจ็บหรือไม่สบายอีก ยังไงก็ดูแลตัวเองให้กีหน่อยได้มั้ยครับ” เจอแบบนี้เข้าใครจะโกรธลง


“ขอโทษ” บอกขอโทษด้วยน้ำเสียงแผ่วๆ ที่รู้ว่าตัวเองผิดที่ดื้อ


“ไม่เป็นไรครับ มากินข้าวก่อน กีทำโจ๊กไก่ให้จะได้คล่องคอ” สีเทียนยอมกินอย่างว่าง่าย หลังกินข้าวกินยาเสร็จก็มานอนเล่นตรงโซฟา ได้ยินเสียงกีคุยโทรศัพท์แว่วๆ เกี่ยวกับงาน ดูเหมือนจะเกเรไม่ยอมไปทำงาน นิสัยไม่ดีเลย


“ไหนดูอะไรอยู่” หลังคุยโทรศัพท์ก็มานั่งข้างๆ คนตัวหอมที่เข้าไปอยู่ในกองผ้าห่มแล้ว


“รายการโชว์อะไรไม่รู้ สนุกดี” มันเป็นรายการที่ให้คู่รักที่รู้สึกว่าอยากจะเลิกกันมาออก บอกการเจอกันครั้งแรก คบกัน บอกปัญหาที่มี แล้วก็จะมาเคลียร์กันในรายการโดยมีผู้เชี่ยวชาญให้คำแนะนำ เหมือนคู่ที่มาออกคบกันแต่มีปัญหาเรื่องการเที่ยวของฝ่ายชาย กับการติดเพื่อนของฝ่ายหญิง


“ดีที่เราไม่มีปัญหาแบบนี้เลย” กีพูดขึ้นมา


“กีเจ้าชู้” สีเทียนหันไปพูดกับกี


“นั่นมันเมื่อก่อนครับ ตั้งแต่ยังไม่คบกับเทียนเลย ตอนนี้ไม่มีแล้ว”


“นิสัยไม่ดี ไปนอนกับคนอื่นแล้วทำให้เราถูกว่า” สีเทียนยังทำหน้านิ่งๆ แกล้งเจ้าเด็กตัวโตต่อ


“โถ่ ตอนนั้นกีไม่รู้จริงๆ ว่าเค้าเอาโทรศัพท์โทรไปหาเทียน กีไม่ยอมให้ใครมาว่าเทียนหรอก” พูดจบก็ล้มลงไปนอนบนตัก สีเทียนค่อยๆ ลูบผมกีเบาๆ แล้วพูดต่อ


“ตอนนั้นงงมากเลย อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงโทรมาแล้วบอกว่าตอนนี้กีนอนอยู่กับเค้า ถ้าไม่อยากโง่ก็ให้เลิกกับกีซะ ยังกับละคร”


“ตอนนั้นเทียนรู้สึกอะไรมั้ย ประมาณเสียใจหรือผิดหวัง”


“อืม ไม่นะ แค่ไม่เข้าใจว่าเค้าจะโทรมาทำไม เราเป็นแค่พี่ของกีเอง” หลังฟังคำตอบกีก็หัวเราะออกมาเบา ค่อยๆ ยกข้อมือของคนตัวขาวขึ้นมาจูบ


“กีเมมชื่อเทียนในโทรศัพท์ว่า ‘คนตัวหอม’ แถมใส่หัวใจไว้ด้วย ไม่แปลกใจถ้าเค้าจะเข้าใจผิด”


“กีเป็นพวกร้ายกาจ”


“ยอมรับ ถ้าไม่ร้ายคงไม่ได้เทียนมาเป็นแฟน”


“ทำไมถึงชอบเทียน” สีเทียนถามคำถามสุดเบสิคกับคนรัก ใช่ทำไมคนที่เพรียบพร้อมทุกอย่างถึงมาชอบคนธรรมดาที่ออกจะน่าเบื่ออย่างสีเทียนได้


“โหย ยากเลย กีชอบเทียนไปทุกอย่างทั้งหน้าตา นิสัย การพูดจา ความคิด คือทุกสิ่งที่เป็นเทียนทำให้กีรัก เทียนคือความสบายใจ เป็นคนที่ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็ทำให้กีรู้สึกเหมือนได้พักและมีสามารถมีความสุขได้เต็มที่”


“เลี่ยนมาก” ทำเสียงนิ่งๆ แต่ใบหน้าและลำคอกลับมีสีแดงจัดให้รู้ว่ากำลังเขินอายมากแค่ไหน


“กีพูดจริงๆ ที่กีทำตัวเจ้าชู้ แถมยังนิสัยไม่ดีเพราะตอนนั้นอยากจะประชดเทียน อยากให้เทียนสนใจ อยากลืมเทียน แต่ทำไม่ได้ ต้องกลับไปหาเทียนอยู่ กระจอกมั้ยล่ะ”


“ขอโทษที่ไม่รู้นะ” ลูบใบหน้าคมเบาๆ


“มันเป็นอดีตแล้ว ตอนนี้เราอยู่ด้วยกัน เพราะฉะนั้นเราจะไม่เอาอดีตที่แก้ไขไม่ได้มาพูดอีก เทียนไม่ต้องขอโทษ เพราะกีดีใจที่เรามีทุกวันนี้”


“อืม” ตอบรับก่อนจะเอาหัวไปเอนซบ กีโอบสีเทียนเอาไว้แล้วชวนคุยต่อ


“เทียนก็ใกล้จะจบแล้ว เดี๋ยวเราบินไปหาแม่น้ำกันนะ”


“ไปหาแม่หรอ”


“ใช่ครับ กีอยากไปคุยให้เรียบร้อย” เริ่มเดาได้ว่ากีอยากคุยเรื่องอะไร แต่อยากถามให้แน่ใจ


“กีจะไปคุยเรื่องอะไร”


“เรื่องของเรา ถึงแม่น้ำจะรู้ว่าเราคบกันแต่กีอยากให้มันมีอะไรมากกว่านี้ กีจะไปคุยเรื่องเปิดคลีนิคกับเรื่องบ้าน กีมองไว้แล้วตรงนั้นที่สวยมาก แถมทำเลยังใกล้กับตึกที่อยากให้เทียนเปิดคลีนิค แล้วไม่ต้องปฏิเสธด้วย เราตกลงกันแล้ว จำได้มั้ยครับ”


“จำได้” พยักหน้าอย่างจำนน


“แล้วอีกเรื่องที่สำคัญ” สีเทียนยังนิ่งฟังคนรักพูดต่อ


“กีอยากอุปการะเด็กคนนึง น้องเป็นญาติห่างๆ ของกีเอง ชีวิตน้องน่าสงสารมาก กีอยากอุปการะน้องเอาไว้เทียนคิดว่ายังไง”


“กีก็รู้ว่าเทียนชอบเด็ก แต่เทียนกลัวว่าเทียนดูแลน้องได้ไม่ดีพอ”


“เรื่องนั้นเทียนไม่ต้องห่วง กีไม่ได้จะพาเค้ามาเลี้ยงเลย ตอนนี้คุณแม่เลี้ยงอยู่ แต่กีคิดว่าหลังจากเทียนเรียนจบแล้วทุกอย่างโอเคเทียนจะรับน้องมาอยู่ด้วย อยู่ด้วยกันคือเค้าจะเรียกเราว่าพ่อ เทียนว่ายังไง”


“มันจะดีใช่มั้ย” สีเทียนถามคนรักอย่างไม่แน่ใจ ที่ไม่แน่ไม่ใช่กลัวว่าจะไม่รัก แต่กลัวว่าจะเลี้ยงเค้าออกมาได้ไม่ดีพอ กลัวจะทำให้เค้าไม่มีความสุข


“ดีสิ เจ้าแสนคล้ายเทียนเลยนะ ผิวขาวๆ ตัวเล็กๆ น่าแกล้ง”


“เว่อร์ แล้วน้องชื่อแสนหรอ” สีเทียนเริ่มถามถึงรายละเอียดของเด็กน้อย


“ชื่อแสนรัก ตอนนี้อายุ 9 เดือน”


“เราจะทำได้ใช่มั้ย” ถามย้ำอีกครั้ง


“ทำได้สิ เราไม่ได้มีแค่สองคนเรามีครอบครัวที่จะคอยช่วยเราด้วย ถึงจะมีปัญหาแต่กีรู้ว่าเราจะผ่านมันไปได้”


“ไว้กีพาเทียนไปเจอน้องหน่อยนะ” เมื่อได้รับคำยืนยันก็มีความมั่นใจมากขึ้น


“ได้เลย วันเสาร์ที่แม่ชวนไปอยุธยา แม่พาน้องไปด้วย”


“ตื่นเต้นจัง”


“เหมือนกัน แต่กีคิดว่ามันจะดี”


“เทียนก็คิดว่ามันจะดีเพราะมีกีอยู่ด้วย”


“ปากหวานจริงๆ ไหนขอชิมหน่อย”


“ไม่เอา หยุดเลย เทียนไม่สบายอยู่นะ”


“ไม่เป็นไรเทียนก็รู้ว่ากีแข็งแรง” พูดจบก็ก้มลงไปฟัดแก้มนิ่มๆ


“อย่าๆ” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ สีเทียนเลยเอื้อมมือไปจี้เอวคนตัวโตให้หยุดรังแกตัวเอง


“หูย ใช้จุดอ่อนด้วย อย่างนี้ยอมไม่ได้” พูดจบก็โถมตัวลงไปฟัดคนตัวหอมทั้งตัว สีเทียนได้แต่ร้องห้าม แต่กีไม่ยอมหยุด บรรยากาศภายในห้องฟุ้งไปด้วยความสุขและเสียงหัวเราะ.



***

จบแย้ววววววว หวานๆ ไม่มีอะไรมากก บอกแล้วว่าแต่งคลายเครียด
ขอบคุณมากนะคะที่กดเข้ามาอ่าน

รักๆๆๆๆๆ

: องศาเดียว




CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ tasteurr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 573
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
น่ารัก อบอุ่นค่ะ
 :pig4:

ออฟไลน์ yunnutjae

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
หวานๆ อุ่นๆเลย  :-[

ออฟไลน์ BooJiRa_

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 209
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
น่ารักมากเลยยยย

ออฟไลน์ Petit.K

  • Petit parapluie
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
โง้ยยยยน่ารักมากกกก ชอบๆ สีเทียนน่าบีบจังเลยย ส่วนกีก็ร้ายๆแอบชอบพี่เขามานานแค่ไหนแล้ววว

ออฟไลน์ NormalVee

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 129
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
น่ารักกันจังเลยยยยย

ออฟไลน์ Stmmltww

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 78
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
น่ารักมากเลยค่ะ อ่านแล้วอบอุ่นมากๆ ขอบคุณค่าา

ออฟไลน์ AeAng11

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 528
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
สีเทียนกับกีน่ารักมากๆอยากอ่านตอนเลี้ยงลูกจัง

ออฟไลน์ KKIMKIMMY

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 39
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
น่ารักมากกกก

ออฟไลน์ สิงหา

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 121
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
หวานกันสุดๆ พะเน้าพะนอกันมากเลย
ตอนที่คุณเทียนป่วย แอบคิดไปว่า
แพ้ท้องรึเปล่านะ 5555(มโนไปนั่นเลย)

ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ

ออฟไลน์ chaoyui

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-3
น่ารักดีค่ะ ขอบคุณนักเขียนด้วยจ้า

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Piechicofic

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
มึนๆดื้อๆ อ่านเพลินมากค่า
ขอบคุณนะคะ  :mew1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด