“Enemies Ahead!” ชนะ! เย็นนี้กินไก่!
by aoikyosuke
“เตงเมื่อไหร่จะเลิกเล่นซะที เค้าหิวแล้ว”
“แป๊บดิเตง แป๊บเดียว แป๊บเดียว”
“มันอยู่ข้างหน้า ข้างต้นไม้”
“ต้นไม้ไหนล่ะครับ มีอยู่สามต้นเนี่ยไอ้ห่า ปักหมุดสิครับ บอกต้นไม้ แล้วต้นไหนวะกูจะรู้มั้ยล่ะ”
“Enemies Ahead!”
“อีกตัวข้างก้อนหิน”
“มึงก็ปักหมุดสิครับ”
“Enemies Ahead!”
“สัด ยิงกูดินัก แตก 1 ครับ”
“สวยพี่สวย”
“ใครเอากระเป๋า 3 มั้ย”
“มีแล้ว มีแล้ว กูมีกระสุนเขียว แม่งเยอะเกิ๊น กูจะทิ้งแล้วเนี่ย ใครเอาบ้าง”
“กูเอา ใครเอาสโคป 8 มั้ย”
“ไอ้สัดเงียบ สงสัยเจ็บคอ ไม่มีใครเอากูทิ้งนะ”
“กูเอา กูเอา”
“กูทิ้งไปแล้ว”
“ตรงไหนอ่ะ เดี๋ยวกูกลับไปเอา”
“I GOT SUPPLIES”
“ซัพพลายเหี้ยไรมึงอีก”
“kar98k”
“ไหน ๆ อยู่ไหน กูเอา”
“แมปนี้แม่งดีว่ะ ของฟูล ๆ ดี”
“ฟูลสิ คนจริงลงโพชิงกิโว้ย”
“โพชิงกิเหี้ยไรมึง พาราไดซ์มั้ย”
“เออว่ะ แล้วไม่ลงบูทแค้มป์วะ”
“แล้วมึงไม่ลงล่ะ”
“เตง เค้าไม่ไหวกับเตงแล้วนะ ระหว่างเค้ากับเกม เตงจะเลือกใคร”
“ข้างหน้า ข้างหน้า”
“ข้างหน้าล่ะมันตรงไหนล่ะครับ บอกพิกัดสิครับ”
“Enemies Ahead!”
“I GOT SUPPLIES”
“เย็นนี้กินไก่ เย็นนี้กินไก่ เดี๋ยวเค้ากินไก่ก่อนสิเตง”
“กูไม่กินไก่ เมื่อไหร่มึงจะเลิกเล่น”
“แป๊บดิเตง อีก 5 ตัว ถ้าเค้าได้ที่หนึ่ง เค้าจะพาเตงไปกินไก่นะ”
“ไอ้เมียวมึงจะเลิกเล่นเกมมั้ย”
“แป๊บดิเตง”
“ถ้ามึงไม่เลิกนะ มึงกับกู...”
“แป๊บนะเตง เหี้ย ที่หนึ่งโว้ย!!!! เย็นนี้กินไก่ เย็นนี้กินไก่คร้าบบบบ”
“เออ มึงแดกไก่ในเกมให้พอเลย มึงกับกูเลิกกัน!”
+++
“นี่สินะ รสชาติของการถูกทิ้ง เจ็บชิบหาย แต่ไม่เป็นไรแฟนทิ้งไม่ตาย เรายังอยู่ได้ บอกแล้วว่าสวยพี่สวย แต่แม่งแตก 1 นี่แหละ”
“มึงหมายถึงหมวกแตก”
“น้ำตากูนี่แหละไอ้สัด ฮืออออออ”
“โอ๋ ๆ ไม่ร้องสิเมียว”
“มึงลองโดนทิ้งแบบกูดูบ้างมั้ยล่ะไอ้สัด”
“เกี่ยวไรวะ”
“ไม่เกี่ยวก็ไม่เกี่ยว มึงก็รู้ตอนนี้กูเศร้าอยู่นะ แอร์ดรอปข้างหน้า ให้กูเถอะ”
“พูดเหี้ยไรมึงเนี่ย ไอ้เมียว”
“ไม่ได้เหรอ”
“ได้ มึงเอาไปทั้งกล่องนั่นแหละ”
“ดาลิ้ง ทำไมมึงใจดีจังวะ”
“เพราะกูรักมึง”
“..........”
“เงียบ ไม่ตอบอีก เจ็บคอไง้ ?”
“เปล่า กูโดนสไนบนเขายิงหัว ซอยข้อยแน มาชุบกูหน่อย หน้ากูมืดแล้ว”
“แป๊บ ๆ กำลังไป”
“ไม่ต้องแล้ว กูตายแล้ว”
“ถึงเมียวจะตายในเกม แต่เมียวไม่เคยตายไปจากหัวใจของดาลิ้งเลย”
“ไอ้สัด พูดเป็นเล่น”
“ไม่เล่นนะ เล่นเกมอ่ะจีบเล่น ๆ แต่เจอกันข้างนอก ลิ้งเอาจริง”
“ได้จัดไป พากูกินไก่ก่อนสิ กูจะยอมมึงทุกอย่างเลย”
“เหลือกูคนเดียวกับอีก 59 คนเนี่ยนะ”
“เอาป่ะล่ะ”
“มึงพูดเองนะ”
“เออ กูพูดเองนี่แหละ”
“ได้ จัดไป มึงรู้จักดาลิ้ง 20 Kill น้อยไปแล้ว”
“แท่น แท้น แทน ชนะ! เย็นนี้กินไก่! ครับ มึงสัญญาแล้วนะเมียว พูดอะไรไว้รับผิดชอบด้วยนะ”
“กูพูดไรวะ กูเปล่าพูดเลย”
“ทำไมไม่รักษาสัญญาวะ”
“ดาลิ้ง กูว่ามึงจริงจังไปนะ ก็แค่เกมมั้ยอ่ะ”
“แต่กูจริงจังไปแล้ว ทำไมมึงผิดคำพูดล่ะ ไก่ก็พาไปกินแล้วไง”
“ใจเย็น ๆ นะลิ้ง มึง คืองี้....”
......ดาลิ้ง ขาดการเชื่อมต่อ.....
อ้าว ชิบหาย แม่งโกรธจริง กลับมาฟังกูอธิบายก๊อนนนนน
+++
“เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้แหละ ตั้งแต่วันนั้นมันก็ออกจากแคลน แล้วก็ไม่ออนอีกเลย”
“ก็มึงไปอ่อยมันก่อน แล้วมาทำแบบนี้ ก็สมควรหรอก”
“สรุปกูผิดเหรอ”
“เออ ผิดที่มึงนี่แหละ ยังไม่รู้ตัวอีก”
“แล้วให้กูทำไงอ่ะ”
“ไปง้อมันสิ”
“ง้อยังไงวะ ก็กูไม่ผิดอ่ะ”
“จะง้อยังไงมึงก็ไปหาทางเอาเอง นั่นมันปัญหาของมึง แค่มึงดึงดาลิ้งกลับเข้าแคลนให้ได้เป็นพอ”
TBC.