หัวข้อ: [เรื่องสั้น] 阳鳳 (หยางเฟิ่ง) (จีนพีเรียด) (จบ)

[ครามพิสุทธิ์]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

[ครามพิสุทธิ์]

阳鳳

หงส์สุริยาแห่งวังต้องห้าม

        คำพังเพย กล่าวไว้ว่า “ดอกไม้งามกลิ่นหอมเย้า ไม่แคล้วเหล่าภมรรุมตอมกลิ่น”


        แต่ว่า...เรื่องราวกลับยุ่งเหยิงเกินกว่าคาดคิด เพราะหากดอกไม้งามเหล่านั้นมิใช่หญิงสาว แต่กลับเป็นชายชาตินักรบเช่นนั้นแล้วคำพังเพยจะมีความหมายอันใด...



        คำพังเพยยังมีอีกว่า “จักรวาลไร้พรมแดน ไม่ต่างจากหัวใจถวิลหา ดอกเหมยงดงามตา พลิกชีวาชั่วนิรันดร์”


         นั่นต่างหากที่อยากให้รู้  หัวใจดวงเล็กๆ แต่กลับสร้างความรู้สึกที่แผ่กว้างและซับซ้อนเกินพรรณนา ด้วยเหตุนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างชายกับชาย จึงไม่อาจถูกมองข้ามได้



        แดนมังกรนั้นกว้างใหญ่ มากเผ่าหลายแคว้น หากแต่จะลืมสิ้นไม่ได้ ถึงศูนย์กลางแห่งประชาราช ราชวังเหลืองอร่ามงดงามและยิ่งใหญ่แห่งเมืองต้าชิง  ยุคแห่งจักรพรรดิเกาอู่หลง  ยุคที่ปราศจากดินแดนคาวเลือด  แต่วังหลังกลับยุ่งเหยิง 



       “ดอกไม้หลากหลายพันธุ์ ต่างดอกต่างงดงามในตัว หากแต่จับใส่รวมตัว แทบชิงชังโดดเด่นจนดอกโรย” 

        สาวงามอยู่ร่วมรวมกัน มิอาจเป็นผลดีนัก แต่นี่หาใช่หญิงสาวแต่เป็นชายล้วน    ในยุคจักรพรรดิเกาอู่หลงขึ้นครองบัลลังก์ พระองค์ประสงค์ชายาเป็นชายชาตรีมากกว่าหญิงสาว 



        เหล่าชายทั้งหลายบุคลิกสงบนิ่ง ยากหยั่งถึงจิตใจ หากอ่อนข้อต่อโชคชะตา นั่นคือปรารถนาในความตาย เพราะฉะนั้น ในวังหลังแห่งนี้ หากหลวมตัวก้าวเข้ามาแล้ว ทางรอดมีเพียงหนึ่งเดียว คือฝืนชะตา และตัดชีวาคนอ่อนแอ เพราะนี่คือ


“วังต้องห้าม”



        หยางเฟิ่ง เด็กหนุ่มอายุ สิบเจ็ดปีเศษ ใบหน้าเกลี้ยงเกลา ขาวกระจ่างสมลูกชายขุนนางขั้นสี่นั่งมองปลาทองในสระน้ำหลังบ้าน  โดยมีคนรับใช้ยืนมองอยู่ห่างๆ ผ่านไปหลายชั่วยามแล้วเขายังคงมองชื่นชมอยู่เช่นนั้น


“ลูกเฟิ่ง เจ้านั่งดูปลาแบบนี้นานแล้วนะ ไม่เบื่อหรือไง”

“ท่านแม่...ข้าไม่เบื่อหรอก นี่...สีหน้าท่านไม่ดีเลย มีอะไรรึเปล่า”

“จะว่าดีก็ดี จะว่าไม่ก็ไม่เชิง”

“ท่านพูดเช่นนี้ ข้าอยากรู้แล้วสิ”

“ท่านพ่อของเจ้า ถูกเรียกตัวเข้าพบฮ่องเต้ พร้อมขุนนางคนอื่นๆ เจ้าลองเดาดูสิว่าจะมีเรื่องอะไรอีก”

“เกิดศึกที่ชายแดนเหนือหรอท่านแม่”

“จะเป็นไปได้ยังไง ฮ่องเต้กับท่านข่านเผ่าแดนเหนือกลมเกลียวปรองดองกันดี เรื่องศึกสงครามเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว”

“แสดงว่าที่ท่านกำลังจะสื่อคือ...”

“ใช่แล้ว ทุกๆปี ลูกชายลูกสาวขุนนางต่างๆ ต้องเข้าร่วมพิธีการรับเลือกให้เข้าวัง”

“ข้า...ข้าเพิ่งอายุสิบเจ็ด”

“หยางเฟิ่ง สิบเจ็ดไม่ใช่เด็กแล้วนะ แม่เองก็ลำบากใจ แต่เจ้าคือลูกชายคนเดียวของของแม่ที่ยังไม่ออกเรือน เจ้าต้องช่วยแม่กับพ่อนะ”

“ท่านแม่ ข้าไม่อยากเข้าวัง”

“แม่ก็จนปัญญา แต่เรายังพอมีหวัง หากฮ่องเต้ไม่โปรดเจ้า เจ้าก็ได้ออกจากวัง แล้วกลับมาใช้ชีวิตอยู่เหมือนพี่ชายของเจ้า แต่งงานมีทายาทต่อไป”



      ฮูหยินตระกูลหยาง มองดูลูกชายคนเล็กน้ำตาล้นเอ่อ หัวอกผู้เป็นแม่ย่อมรักและเป็นห่วงลูกตนธรรมดา ในวังหลวงการเป็นอยู่แก่งแย่งชิงดีแค่ไหน  ผู้ใดล้ม เท่ากับความตายมาเยือนถึงตัว



      และแล้ววันแห่งการพลัดพรากก็มาถึงเหล่าทายาทขุนนางทั้งชายและหญิงถูกเรียกตัวเข้าเฝ้าฮ่องเต้ เพื่อคัดตัวต่อหน้าพระพักตร์ฮ่องเต้และไทเฮา


       “ดอกไม้งาม ยามจะโดนเด็ด  กลับอิดออดไม่เบ่งบานให้เชยชม ”


       นี่ก็คงเช่นกัน หยางเฟิ่งผู้ร่าเริงและสดใส อยู่ต่อหน้าพระพักตร์จอมจักรพรรดิ กลับยืนนิ่งมิกล้าสบตา ในใจอกสั่นขวัญแขวนนัก  ยากใครจะเห็นได้


“หยางเฟิ่งถวายพระพรฮ่องเต้และไทเฮา ขอจงมีพระวรกายที่แข็งแรงพะยะค่ะ”

“เจ้า...อายุเท่าไหร่”

“สิบเจ็ดพะยะค่ะ”

“เงยหน้าขึ้นให้ข้าดูหน่อย” ไทเฮารับสั่ง หยางเฟิ่งผู้หวั่นกลัวค่อยๆเงยหน้าขึ้น อย่างกล้าๆกลัวๆ

            ทันใดนั้นสองดวงตาประสานรับอย่างรวดเร็ว “ดั่งดอกไม้บาน ส่งกลิ่นหอม เหล่าแมลงบินล้อมรองรับไม่ห่างหาย”


“เจ้าแม่ ข้าเลือกหยางเฟิ่ง”

“หยางเฟิ่ง ลูกชายขุนนางหยางอี้  ได้รับคัดเลือก ประทานตำแหน่งสนมขั้นหนึ่ง  หยางต๊ะอิ้ง” กงกงคนในราชพิธีแต่งตั้งคัดเลือก
เหล่าสนม กล่าวเสียงดังฟังชัด หยางเฟิ่งได้ยินเช่นนั้นแทบล้มทั้งยืน

.
.
.
.
.
.
.
วันเวลาผ่านเลยไป


           ‘นับแต่นั้นมาชีวิตของข้าก็เปลี่ยนไป จากสามัญชนทั่วๆไปในดินแดนมังกรแห่งนี้  ชีวิตของข้าผ่านวันและเวลาจากหนุ่มวัยสิบเจ็ด ไต่เต้าสู่การเป็นจอมหงส์สุริยันคู่บัลลังก์มังกร ภายใต้คราบเลือดและนองน้ำตา  การสูญเสียมิตรภาพคือเรื่องปกติ   ผู้ที่พ้นจากอันตรายคือผู้ที่เอาตัวรอด ในวังหลังแห่งนี้  ถือตัวถือดีมากเกินงามไม่เป็นผลดีนัก ทุกสิ่งทุกอย่างคือโอกาส เมื่อได้มันมาแม้จะเต็มใจหรือไม่ ก็ต้องเลือกที่จะทำ

 
           ‘อย่างเช่นข้าทุกวันนี้ ข้าไม่อาจเลือกชะตาได้ แต่ข้าใช้ชะตาของข้า กำหนดทุกอย่างให้ดีที่สุด ในวัยห้าสิบกว่าปี กับตำแหน่ง หวงกุ้ยเฟย นับว่าสูงส่งนัก บนที่สูงเช่นนี้มีแต่ความโดดเดี่ยวและไร้ซึ่งความอบอุ่น ชีวิตของข้าเพียงต้องการใช้ชีวิตแบบธรรมดากับคนที่ข้ารัก  ฝ่าบาทคือคนที่ข้ารักอย่างหมดใจแต่เพราะนั่นคือ ฝ่าบาท ข้าถึงได้...รู้สึกกับความรักที่ไม่สมบูรณ์แบบ’


            ศาลากลางสวนหลวง เหล่าขันทีและนางกำนันรับใช้นับสิบคน ยืนเฝ้ารายล้อมไม่คลาดสายตา  หวงกุ้ยเฟย ตำแหน่งสูงสุดของเหล่าสนม  แต่งองค์ทรงเครื่องดั่งหงส์ทองสง่างาม ยืนนั่งเหม่อมองดอกไม้เหล่านั้นที่เบ่งบานแข่งกันอย่างจรรโลงใจ นึกถึงบรรยากาศเก่าๆที่ผ่านมา รอยยิ้ม คราบน้ำตา ความอ่อนโยน ความเด็ดเดี่ยว   ความโดดเดี่ยวเดียวดาย แทนที่จะชินชากลับไม่เคยเลยแม้แต่ครั้งเดียว

 
           “หงส์ทองงามสยายปีกจับต้องแสงสุริโย ประหนึ่งมองงดงามจับใจ หากแต่บินสูงเทียมฟ้าไร้คู่แข่งวาสนา กลับทนฝืนบินเดียวดาย ปกครองแผ่นดินมังกร”

อวสาน

นี่คือนวนิยายฉบับสั้น หากต้องการอ่านซึมซับชีวิตของ หยางเฟิ่ง  ท่านสามารถแจ้งเจตนารมณ์ของท่านได้ในคอมเม้นนะครับ อิอิ เรื่องราวถ้าจะให้แต่งเป็นนวนิยายฉบับยาว คงหลายตอนน่าดู แต่ทั้งนี้ ท่านก็พอจะทราบจุดเริ่มต้นและจุดจบของตัวละครตัวนี้ ที่เหลือคือเรื่องราว แก่นของเนื้อหานั่นเอง

ปล.สิ่งที่ท่านควรรู้ ในราชวงศ์ชิง สมัยนั้นแบ่งยศนางสนมออกเป็น 7 ระดับ คือ
1.หวงกุ้ยเฟย (皇貴妃) มีได้เพียงคนเดียว รองจากฮองเฮาเท่านั้น
2.กุ้ยเฟย 貴妃 มีได้ 2 คน

ตำแหน่ง 1 กับ 2 ถือเป็นสนมขั้นสูง

3.เฟย 妃 มีได้ 4 คน
4.ผิน (嬪) มีได้ 6 คน

ตำแหน่ง 3 กับ 4 ถือเป็นสนมขั้นกลาง

5.   กุ้ยเหริน (貴人)
6.   ฉางจ้าย (常在)
7.   ต๊ะอิ้ง (答應)

ตำแหน่ง 5 ถึง 7 ถือเป็นสนมขึ้นต่ำ และมีได้นับไม่ถ้วน


 

[ืniyataan]

 

[Nocto]

อยากรู้ว่าถ้าฮ่องเต้สละราชบังลังก์ หงส์ทองจะบินเดียวดายอยู่บนฟากฟ้าเหมือนเดิมหรือเปล่า จะสามารถเป็นความรักที่สมบูรณ์ได้หรือไม่

ในตอนจบมีอายุถึงห้าสิบปี แต่ก็ยังอยู่ในวังหลวง ก็พอจะเดาได้บ้างว่าคงเป็นไปได้ยาก

 

Edit : ในปล. ตรง "ตำแหน่ง 1 กับ 2 ถือเป็นสนมขั้นกลาง" ควรจะเป็น 3 กับ 4 หรือเปล่าคะ อ่าน 1 กับ 2 แล้วงงๆแหะ
ขอบคุณสำหรับความรู้ค่า

[ครามพิสุทธิ์]

อยากรู้ว่าถ้าฮ่องเต้สละราชบังลังก์ หงส์ทองจะบินเดียวดายอยู่บนฟากฟ้าเหมือนเดิมหรือเปล่า จะสามารถเป็นความรักที่สมบูรณ์ได้หรือไม่

ในตอนจบมีอายุถึงห้าสิบปี แต่ก็ยังอยู่ในวังหลวง ก็พอจะเดาได้บ้างว่าคงเป็นไปได้ยาก

 

Edit : ในปล. ตรง "ตำแหน่ง 1 กับ 2 ถือเป็นสนมขั้นกลาง" ควรจะเป็น 3 กับ 4 หรือเปล่าคะ อ่าน 1 กับ 2 แล้วงงๆแหะ
ขอบคุณสำหรับความรู้ค่า

แก้ไขเรียบร้อยครับ อิอิ ขอบคุณมากๆนะครับ มองข้ามจุดนี้ไปเฉยเลย ฮ่าๆๆ
กำลังแอบอ่านแม้น ว่าใครจะคิดเหมือนผู้เขียนบ้าง อิอิ จริงๆจุดพลิกผันของหยางเฟิ่งกว่าจะถึงจุดจบ นับว่าทั้งลุ้นทั้งเศร้าทั้งสุข ปะปนกันไป

[Nocto]

อยากรู้ว่าถ้าฮ่องเต้สละราชบังลังก์ หงส์ทองจะบินเดียวดายอยู่บนฟากฟ้าเหมือนเดิมหรือเปล่า จะสามารถเป็นความรักที่สมบูรณ์ได้หรือไม่

ในตอนจบมีอายุถึงห้าสิบปี แต่ก็ยังอยู่ในวังหลวง ก็พอจะเดาได้บ้างว่าคงเป็นไปได้ยาก

 

Edit : ในปล. ตรง "ตำแหน่ง 1 กับ 2 ถือเป็นสนมขั้นกลาง" ควรจะเป็น 3 กับ 4 หรือเปล่าคะ อ่าน 1 กับ 2 แล้วงงๆแหะ
ขอบคุณสำหรับความรู้ค่า

แก้ไขเรียบร้อยครับ อิอิ ขอบคุณมากๆนะครับ มองข้ามจุดนี้ไปเฉยเลย ฮ่าๆๆ
กำลังแอบอ่านแม้น ว่าใครจะคิดเหมือนผู้เขียนบ้าง อิอิ จริงๆจุดพลิกผันของหยางเฟิ่งกว่าจะถึงจุดจบ นับว่าทั้งลุ้นทั้งเศร้าทั้งสุข ปะปนกันไป

กลับไปอ่าน quote สุดท้ายอีกครั้ง หรือฮ่องเต้น่าจะไม่ใช่พระเอก แต่ก็ขัดกับที่บอกว่ารักสุดหัวใจ ถ้าเป็นพระเอกแล้วจบแบบนี้คงเป็น bad end  เนื้อหาน้อยเกินไป เดาไม่ถูกเลยค่ะ 

[Fufufeel]

สงสารเลย 

[darinsaya]

  อยากอ่านต่อค่ะ

[พิศตะวัน]

อยากอ่านเรื่องยาวค่ะ
จบแฮปปี้ใช่มั้ยคะ

[JanTi]

อยากอ่านต่อค่ะ