[END] "ก็แค่เจลหล่อลื่นธรรมดา ๆ" ตอนที่ 6 ...อยู่ในมือของเขา l 11-10-61 l
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [END] "ก็แค่เจลหล่อลื่นธรรมดา ๆ" ตอนที่ 6 ...อยู่ในมือของเขา l 11-10-61 l  (อ่าน 37206 ครั้ง)

ออฟไลน์ Loammy

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 139
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-1
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17

เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจากการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม







Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-10-2018 21:44:56 โดย Loammy »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
แซ่บ..บบบบ เลือดสาด  :pighaun: :pighaun: :pighaun:
ปล. อย่าลืมลงกฎเล้าด้วยน๊า

ออฟไลน์ Loammy

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 139
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-1
เรื่องสั้น : ก็แค่เจลหล่อลื่นธรรมดาๆ

“กอดหน่อยฮะ”

ผมนอนกลิ้งอยู่บนเตียงไปมา พอเห็นคนที่เดินเข้ามาในห้องก็เงยหน้าอ้อนทันที เขาส่งยิ้มให้เดินเข้ามากอด ผมขยับตัวนอนหนุนตักเขาแล้วกอดเอวเอาไว้หลวมๆ

“มานอนกลิ้งนี่ได้คือทำรายงานเสร็จแล้ว?” ผมถอนหายใจทำหน้ายู่แล้วส่ายหน้ากับตักเขาไปมาอย่างงอแง เขาหัวเราะเบาๆแล้วก็ตีก้นผมแถมบ่นว่าผมเป็นเด็กนิสัยไม่ดี

“ยังไม่เสร็จแต่ขี้เกียจทำแล้ว อาจารย์ให้หัวข้อยาก ใจร้ายนิสัยไม่ดี ไม่น่ารัก”

“หัวข้อที่ผมให้ มันไม่ได้ยากเลยนะ ง่ายที่สุดแล้วด้วย หากตั้งใจหาดี ๆ แปปเดียวก็เจอ มีคนวิจัยสถิติเรื่องนี้ไว้เยอะแยะ คุณไม่ตั้งใจหาเองมากกว่า”

คนที่เป็นอาจารย์นิสัยไม่ดีร่ายยาว ผมมุดหน้าเข้ากับเอวของเขาบ่งบอกว่าไม่อยากฟังเขาบ่น พูดถึงเรื่องานทีไร วิญญาณอาจารย์จอมเคี่ยวเข้าสิงเขาทุกทีเลย น่าเบื่อ

“ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้นเลย เด็กดื้อ เป็นนักศึกษาแล้วต้องขยันนะ จะมาเอ้อระเหยเหมือนตอนมัธยมได้ไงล่ะ มันน่าตีนัก”

ว่าแล้วเขาก็ตีเข้าที่ก้นผมอีกทีนึง ครั้งนี้แรงกว่าครั้งก่อน ผมเบ้หน้าเงยหน้ามองเขาอย่างเคืองๆ

“เจ็บนะ...”

“ถ้ายังไม่ลุกไปทำงานให้เสร็จ จะโดนเจ็บกว่านี้อีก ผมให้เดดไลน์ไว้วันไหน เดี๋ยวก็ทำไม่ทันหรอก” เขาชี้นิ้งจิ้มปลายจมูกผม จากนั้นก็ดันตัวผมให้ลุกขึ้น ผมทำตัวอ่อนไม่ยอมลุกนอนเป็นคนไร้กระดูกอยู่บนตักเขา ก็ตอนนี้มันขี้เกียจ อยากนอนเฉยๆ อยากอ้อนเขา

“พี่ภู ช่วยผมทำรายงานหน่อยสิฮะ” ผมกอดแขนเข้าไว้ พูดจาเพราะๆ และทำหน้าน่าสงสารและเรียกชื่อเขาเมื่อต้องการที่จะอ้อน  แต่ก็ดูไม่ได้ผลเท่าไร เพราะคนตัวสูงทำหน้าดุแล้ะตีก้นผมแรงกว่าเดิมด้วย

“ไม่ได้! ถ้าผมช่วย มันก็เป็นการเอาเปรียบนักศึกษาคนอื่นน่ะสิ”

“ไม่หรอกฮะ คิดเสียว่าช่วยผมในฐานะแฟน ไม่ใช่ในฐานะอาจารย์เสียหน่อย นะฮะพี่ภู” ผมไม่ยอมแพ้ พยายามอ้อนต่อ แถมอัพเลเวลการอ้อนขึ้นโดยการลุกขึ้นมานั่งบนตักเขาโอบรอบคอไว้แล้วจุ๊บแก้มทั้งสองข้างสลับไปมาอย่างเอาอกเอาใจ

“...” พี่เขาเงียบเหมือนคิดในขณะที่มือก็ลูบอยู่สะโพกผม ผมเอียงคอแล้วก็ยิ้ม ถ้าอ้อนเฉยๆ ไม่ได้ผล ผมก็ต้องยอมมีข้อแลกเปลี่ยนให้พี่เขา

“พี่ภูฮะ ช่วยผมทำรายงานเถอะนะ ถ้าทำเสร็จแล้ว พี่จะให้โมสทำอะไร โมสจะตามใจพี่ทุกอย่าง ไม่มีขัดขืนเลย”

พี่เขาก็เลิกคิ้วขึ้นมองหน้าผมช้า ๆ  ก่อนที่จะยิ้มทำหน้าเจ้าเล่ห์ขึ้นมาทันที ดูท่าพี่เขาจะชอบใจข้อแลกเปลี่ยนนี้นะฮะ

ในแรกพี่เขาก็เหมือนจะยอมตกลง แต่ผ่านไปครู่เดียวเขาก็คงคิดได้ว่าผมชอบหนี เขาจึงเปลี่ยนใจ

“ไม่ดีกว่า เราอ่ะดื้อจะตาย เดี๋ยวก็เบี้ยวพี่ หนีกลับบ้านก่อนอีกอ่ะ”

“คราวนี้ผมไม่เบี้ยวแน่นอนฮะ จะอัดเสียงเป็นหลักฐานไว้เลยก็ได้ ถ้าผมหนี ผมให้พี่ขังผมไว้ได้เลย” ผมยิ้มให้ ไม่หลบตาอีกฝ่ายแสดงความจริงใจว่าที่พูดไปจะไม่บิดพลิ้วในภายหลังแน่นอน

“พูดเองนะ อย่ามาร้องไห้ทีหลังก็แล้วกัน”

ผมยักคิ้วตอบกลับอย่างไม่เกรงกลัวถึงสิ่งที่ต้องเจอ พี่ภูรีบดันตัวผมขึ้นไปทำรายงาน พอมีอาจารย์เจ้าของวิชาช่วยทำ รายงานที่ค้างมาเกือบอาทิตย์ก็เสร็จสิ้นภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง...หลังจากนั้นก็ถึงเวลาที่ผมจะต้องตอบแทนพี่เขาแล้ว

“อ...อื้อ แน่นไปฮะ”

ผมบอกเสียงอู้อี้ เพราะใบหน้าถูกกดลงกับเตียง ในขณะที่สะโพกถูกรั้งให้ยกขึ้นสูง ผมขยับตัวไปมาอย่างอึดอัดเพราะข้อมือและข้อพับขาถูกมักรวมเข้าด้วยกัน ส่งผลให้ผมไม่สามารถที่จะหุบขาเข้าหากันได้ นอกนั้นยังไม่พอ เชือกยาวๆเส้นเดียวกันนั้นก็ถูกมัดพันไปทั่วร่างกาย ไม่เว้นแม่กระทั้งตรงส่วนนั้น...

 “อย่าบ่น”

เพี๊ยะ!

“อื้อ!” พูดอย่างเดียวพอไม่พอยังฟาดลงมาแก้มก้นอย่างแรงจนผมสะดุ้ง นอกจากจะไม่คลายปมเชือกให้แล้วยังมัดแน่นกว่าเดิมอีก

 สิ่งที่เขาทำแบบนี้เหนือความคาดหมายผมไปไกลโขเลย ปกติพี่เขาก็แค่มัดข้อมือและปิดตาผมเพียงเท่านั้น ไม่ได้มัดไปทั่วร่างแบบนี้ ผมถึงได้กล้าเล่นหูเล่นตาปากดีไปในตอนแรกไง แล้วไอ้เชือกลื่นๆ สีแดงนี่ พี่แกไปซื้อมาตอนไหน!

 “เด็กดื้อของผม” พอผูกเสร็จพี่ภูก็ก้มลงมาหอมแก้ม จูบไปตามหัวไหล่และต้นคอของผม สองมือของเขาเขี่ยอยู่ที่หัวนมทั้งสองข้างอีกทั้งบดเบียดส่วนโป่งพองกับบั้นท้ายผมไปมา

“อะ...อึก” ผมครางแผ่ว พยายามที่จะเอี้ยวตัวไปหาพี่เขา เพื่อจูบปากนั้น แต่พี่ภูก็ยิ้มให้พร้อมขยับตัวออก  ผมอยากจะเอี้ยวตัวดูว่าพี่ภูไปไหน แต่พอเอี้ยวนานก็รู้สึกปวดเมื่อยจนต้องหันกลับมาซบหน้าลงกับเตียงเหมือนเดิม แต่แล้วก็มีอะไรบางอย่างเย็นๆหนืดๆเทราดลงบนลำตัวและเลยไปถึงบั้นท้ายของผม

“อื้อ อะ...อะไรอ่ะ”

“แค่เจลหล่อลื่นธรมดาๆ ครับ” ผมช้อนตามองพี่ภูอย่างไม่ไว้ใจ แต่พี่เขาก็ส่งยิ้มมาให้พร้อมกับถอดเสื้อตัวเองออก ผมมองลอนกล้ามของเขาแล้วกลืนน้ำลาย เจลเย็นๆที่ไหลไปทั่วร่างกายนั้นเริ่มร้อนขึ้น ทำให้ผิวหนังผมรู้สึกยุกยิกแปลกๆ

“อือ อื้อ...” ผมครางออกมาอย่างพึงพอใจ เมื่อพี่ภูใช้มืออุ่นลูบไปตามร่างกาย ยิ่งลูบไล้ผมก็ยิ่งรู้สึก พยายามขยับตัวไปด้านหลังเพื่อถูไถช่องทางของตัวเองไปกับแก่นกายร้อนผ่าวของพี่ภู แม้จะทำได้ลำบากเพราะเชือกที่รัดตามตัวก็เถอะ

“เด็กดื้อกินเยอะ ๆ หน่อย ผอมจนกระดูกโผล่แล้วนะ”

“อะ...อึก อือ พี่ฮะ ผม...” ผมโก่งหลังขึ้นเมื่อเขาใช้ปลายนิ้วลูบไปตามสันหลังผม ลากเลี้ยวไปมาซ้ายทีขวาทีตามร่องกระดูกสันหลัง ผมหลับตาปี๋ ส่ายสะโพกบดกับส่วนนั้นของเขาอย่างไม่เข้าใจตัวเอง แค่เขาลูบสันหลังทำไมผมถึงกระสันจนแทบจะเสร็จแบบนี้

พี่ภูลากนิ้วลงมาที่ก้นกบแล้วกดคลึงไปมาเป็นวงกลม ผมส่ายหน้า ร้อนไปหมดทั้งตัว กระดกก้นตัวเองขึ้นสูง หวังจะให้พี่เขาช่วยผมหน่อย ไหนจะไอ้อาการพยายามให้หน้าอกตัวเองถูกับเตียงนี่อีก ผมเป็นอะไรทำไมอยากขนาดนี้

แล้วพี่ภูก็ไม่ปล่อยให้ผมรอนาน เขาลากนิ้วต่อไปเรื่อย ๆ จนมาถึงช่องทาง เขาวนรอบอยู่ครั้งสองครั้ง ก่อนจะกดเข้ามาทีเดียวสองนิ้ว ผมซี๊ดปาก จิกนิ้วกับขาตัวเอง ยังไม่เลิกส่ายสะโพก เร่งเร้าให้เขาช่วยขยับนิ้วเร็วๆ ซึ่งเขาก็ไม่ทำให้ผมผิดหวัง สองนิ้วเรียวยาวขยับเข้าออกพร้อมเทเจลหล่อลื่นเข้าไป พอขยับมาก ๆ เข้าก็ทำให้เกิดเสียงเฉอะแฉะตามจังหวะการขยับมือ

“อืมหืม...ฟังเสียงสิ ลามกจริง ๆ”

“อืม ๆ พี่ฮะ อื้อ ผมอยากได้ลึกๆ” ผมร้องขออย่างไม่อาย โหย่งตัวขึ้นตามนิ้วเขา พยายามอ้อนวอนแต่เขาก็ทำแค่ตื้นๆ ซึ่งผมรู้สึกปั่นป่วนจะแย่ ยิ่งเขาดึงนิ้วออกผมก็แย่กว่าเดิม เหมือนสวรรค์ถล่มลงมายังไงอย่างงั้น

“หึหึ เด็กดื้อ อยากได้อะไรครับ”

“พี่ฮะ ช่วยผมหน่อย ผมอยากได้ของพี่ เข้ามานะครับ เข้ามานะ” ผมออดอ้อน ทั้งสีหน้า แววตา น้ำเสียง งัดมาใช้ให้หมด พี่พูดยิ้มลูบก้นผมไปมาคลึงไปรอบ ๆ ผมได้แต่ครางอย่างขัดใจ มันทั้งรู้สึกทั้งรู้สึกอึดอัดปนกันไปหมด

“เดี๋ยวพี่มานะ”

พี่ภูลุกออกจากเตียง เดินออกไปจากส่วนห้องนอน ผมไม่รู้ว่าพี่เขาไปไหน แต่ไปนานมากในความรู้สึกของผม ผมส่ายสะโพกไปมา มันร้อนรุ่มไปหมดอยากจะเสร็จ อยากให้พี่เขาทำให้ผมรู้สึกดีสุดๆ เหมือนที่เคยทำ อยากปลดปล่อยให้สบายตัว

ผมหอบหายใจถี่ ๆ ก้มหน้าลง เห็นน้องชายตัวเองที่ส่วนปลายฉ่ำแวววาว ทั้งจากเจลและจากน้ำอยากของผมเอง มันไหลออกมาเรื่อย ๆ และเยอะมากจนหยดลงบนเตียงเป็นดวงๆ จะขยับมือมาช่วยตัวเองก็ไม่ได้ เพราะโดนมัดไว้แน่นเลย

“พี่ภู ไปไหนฮะ ฮึก ฮือ”

ผมรู้สึกร้อนไปหมด และงอแงออกมาร้องเรียกเมื่อรู้สึกว่านานไปแล้ว พี่ภูออกไปไหน กลัวว่าพี่เขาจะปล่อยให้ผมค้างทรมานอยู่ตรงนี้คนเดียว

“อ้าว ไหนบอกว่าจะไม่ร้องไห้ไงครับ”

“พี่ภูฮะ ช่วยผมหน่อย” ผมบอกเสียงสั่น เร่งเร้าให้เขารีบ ๆ ทำ แต่คนตัวสูงกลับยิ้ม นั่งลงยกมือขึ้นลูบหัวผม แล้วก้มลงมาจูบกลีบปากของผม จากนั้นก็ผละออก วางของสองสิ่งที่หยิบติดมือมาวางเรียบตรงด้านหน้าผม

“พี่มีของเล่นมาให้เลือกครับ โมสอยากเล่นอันไหน”

ผมมองไปที่ของเล่นสองสิ่ง ด้านซ้ายเป็นไข่สั่นสีชมพูหวาน ด้านขวาเป็นดิลโด้ใสๆ ผมส่ายหน้า ไม่เลือกเลยซักอย่าง ตอนนี้ผมไม่ได้อยากได้ของเล่น ผมอยากได้ของจริง เจ้าแท่งเนื้อที่ตั้งชันอยู่ในกางเกงเขาน่ะ!

“เลือกไม่ถูกเหรอครับ งั้นพี่ให้หมดเลยแล้วกัน” พี่ภูตอบอย่างใจดี ผิดกับการกระทำ เขาพลักตัวผมให้ล้มลง จับผมนอนหงายแล้วดึงขาให้อ้าออกกว้างอย่างไม่ค่อยจะอ่อนโยนมากนัก

“พี่ฮะ ผมขอ...อือ อึก” ผมครวญครางเมื่อเห็นเขาถอดกางเกงออก แก่นกายแข็งชันตั้งตรงชี้ขึ้นด้านบน ผมตัวสั่นไปด้วยความใคร่ ยิ่งเห็นว่าพี่เขาแทรกกายเข้ามานั่งตรงหว่างขา ผมก็ยิ่งอ้าออกกว้างเพื่อให้เข้ามาได้อย่างถนัด

พี่ภูยิ้ม ยกสะโพกของผมขึ้นวางผมตักเขา จากนั้นก็หยิบดิลโด้สีใสขึ้นมาลากไปตามหน้าท้องของผม ลงไปที่ช่องทางแล้วก็กดลงไปช้า ๆ ผมครางอื้ออึงในลำคออ เมื่อรู้สึกได้ถึงเนื้อพลาสติกนิ่มเย็นที่ด้านในตัวของผมเอง จากนั้นผมก็หวีดครางเมื่อเขากดเปิดเครื่อง หัวดินโด้นั้นควงอยู่ด้านใน กวาดโดนไปทุกส่วน

“ชอบมั้ยครับ?” พูดไม่พอ เขาหยิบเจลหล่อลื่นแปลกๆนั้นมาเทราดตัวผมจนหมดขวด แล้วใช่มือใหญ่นวดไปทั่งเน้นหนักตรงยอดอก จนมันตั้งชันขึ้นมาเป็นเม็ด ยิ่งพี่เขานวดมันก็ยิ่งร้อน ต้องการให้นิ้วเขาสัมผัสยอดอกผมมากนี้ แต่เหมือนสวรรค์แกล้ง พอผมแอ่นอกขึ้น พี่เขาก็ผละมืออกแต่แทนที่ด้วยไข่สั่นที่พี่เขานำมาจี้ไปตามยอดอกของผม

“อ๊า อื้อๆ” ผมหวีดครางอีกครั้งในลำคอ กัดฟันกลั้นเสียง ปลดปล่อยอออกมาจนเลอะหน้าท้องของตัวเอง แต่พี่ภูก็ยังไม่หยุด เขาใช้อีกมือนึงชักเจ้าดิลโด้เข้าออกช้า ๆ ผมหอบหายใจ บอกให้พี่ภูหยุดเสียงแผ่วพร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างทนไม่ไหวอีกต่อไป

“ไม่เอาแล้ว ผมไม่เอาอันนี้ พี่ฮะ ฟังโมสหน่อย” ผมงอแง ส่ายสะโพกไปมาหวังจะให้เจ้าแท่งที่สั่นอยู่ในตัวผมหลุดๆ ออกไปเสียที

“โอ๋ๆ ร้องไห้ทำไมครับ บอกพี่สิว่าอยากได้อะไร”

“อยากได้ของพี่ฮะ เอาแท่งใหญ่ๆของพี่ใส่เข้ามาในตัวผม เข้ามานะ เข้ามา ผมจะทนไม่ไหวแล้ว”

ผมอ้อน พี่ภูยิ้มจนแก้มปริ ดึงดิลโด้ออก เขาอ้าขาผมอออกกว้างกว่าเดิม แล้วใส่ถึงยางให้กับตัวเอง ผมมอองพร้อมกลืนน้ำลายไปหลายอึก แต่ยิ่งรอพี่ภูก็ยิ่งช้า กว่าจะฉีกซอง กว่าจะไล่ลง แล้วรูดลงช้า ๆ เหมือนทรมานผมอีก พอเสร็จแล้วก็ไม่ยอมใส่เข้ามา มันน่าตีนัก

“พี่ภู ผมจะโกรธ...อ๊า!” ผมเกร็งตัวอ้าปากค้าง เงยหน้าไปด้านหลีงเมื่อจู่ ๆ คนที่ทำอะไรชักช้าก็ทะลึ่งดันเข้ามาทีเดียวจนมิด ผมชะงัก มันทั้งเจ็บ จุกและเสียวไปพร้อม ๆ กัน แต่เหนือสิ่งอื่นใด คือผมปลดปล่อยออกมาจนตัวสั่นละก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้งทันทีอย่างช่วยไม่ได้เมื่อเขาขยับเอว

ผมเสร็จสองครั้งติดๆในเวลาไม่ถึงนาทีเนี่ยนะ มันเป็นไปไม่ได้ และมันยิ่งเหลือเชื่อเข้าไปใหญ่ เมื่อพี่เขาขยับไปได้ไม่เท่าไร เจ้าน้องชายของผมมันก็ตื่นตัวลุกขึ้นเตรียมจะพ่นน้ำอีกครั้ง

“อ๊า ๆ พี่...อา” ผมครางออกมาเสียงดังเมื่อพี่ภูขยับเข้ามาลึกถึงใจ ส่ายหน้าไปกับที่นอน รู้สึกดีและประหลาดแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“...ดีมั้ยครับ ชอบรึเปล่า” ผมปรือตามองคนที่ยิ้มเผล่ ขยับเข้ามาออยากหนักหน่วง ถามด้วยใบหน้าที่เจ้าเล่ห์สุดๆ

มันเกิดอะไรขึ้นกับผม ทำไมผม...เสียวและรู้สึกมากมายขนาดนี้

“อือ พี่...ทำอะไร กะ กับโมส” กว่าจะพูดออกมาจบประโยคก็แทบแย่ เพราะพี่เขากระแทกเข้ามาไม่มีผ่อนแรงเลย

“ก็แค่เจลหล่อลื่นธรรมดาๆ ที่ช่วยให้เด็กดื้อของพี่กลายเป็นเด็กน่ารักแบบนี้ไงครับ”

“พี่ภูโรคจิต อ๊ะๆ อา...อาจารย์ อึก ...โรคจิต”

“แล้วชอบมั้ย?”

“อะ...อือ ชอบฮะ”

พี่ภูหัวเราะในลำคอ สองมือจับเอวผมไว้แล้วเข้ามาออย่างไม่มีออมแรง ผมเองก็ปล่อยยตัวปล่อยใจครางเสียงดัง ไม่กลัวว่าเสียงตัวเองจะทะลุกำแพงไปทำให้ห้องข้าง ๆ รำคาญรึเปล่า

“อือๆ เด็กดื้อ ตอดพี่ใหญ่เลยนะ”

“พ...เพราะพี่ทำให้...เสียวมากฮะ”

พี่ภูครางเสียงต่ำในลำคอ เข้าก้มตัวซบหน้าลงกับซอกคอของผม ก่อนจะรัวสะโพกเข้าอย่างหนักหน่วงไม่มีหยุด จนผมทนไม่ไหวปลดปล่อยออกมาอีกรอบ 

“อื้อ อ้าปากเร็วครับ” พี่เขาเบ้หน้า รีบดึงถุงยางออกแล้วมาชักรูดต่อตรงใบหน้าของผมที่อ้าปากรออยู่ ไม่นานน้ำขาวขุ่นก็พุ่งเข้ามาในปาก แถมเลอะไปทั่วใบหน้าผมด้วย

ผมกลืนน้ำนั้นลงคอ ช้อนตามองคนด้านบนที่ทำหน้ามีความสุข ผมยิ้มกริ่มผงกหัวขึ้นแล้วอมเจ้าแก่นกายตรงหน้าเข้าปาก พี่ภูครางออกมาแล้วก้มตัวลงทันที

“อื้อ เด็กดื้อ” ยิ่งเห็นว่าพี่ภูคราง แถมเจ้าสิ่งที่ผมใช้ลิ้นอยู่นี่เริ่มขยับขยายพองตัวอีกครั้งผมก็ได้ใจ ขยับปากขยับลิ้นอย่างสุดความสามารถ

“แก้มัดผมหน่อยฮะ” ผมเอียงหน้าออกเล็กน้อยเพื่อพูด พี่ภูแลบลิ้นเลียริมฝีปาก เขาไม่ได้ปลดเชือกออกทั้งหมด แค่ปลดเชือกตรงข้อมือออก ให้ผมได้ขยับมือและขาได้สะดวก

ผมยิ้มขอบคุณ ดันอกพี่แกให้นอนพิงหัวเตียง ส่วนผมนั้นก็ขยับตัวไปนั่งตรงหว่างขาก้มลงดูดไอติมแท่งโตต่อ ผมเหลือบตามองเห็นพี่ภูปรือตามองทำหน้าอย่างสุขสมก็ยิ่งได้ใจ อะไรที่คิดว่าทำให้พี่เขาเสียวสะท้านได้ผมก็ทำอย่างสุดปากสุดคอ จนพี่เขาเสร็จใส่ปากผมไปอีกรอบ

ผมยิ้มกริ่ม ลุกขึ้นนั่งมองผมงานของตัวเองอย่างภูมิใจ

“เก่งขึ้นนะเนี่ย ไปแอบฝึกกับใครมารึเปล่า” พี่ภูลูบหัวผม ดึงผมให้ขึ้นไปนั่งคร่อม ส่งถุงยางให้ผมจัดการใส่ให้เขา

“ฝึกกับอาจารย์คนนึงมา” ผมยิ้มบาง ๆ แล้วใส่ถุงยางไปด้วย พอเสร็จก็โหย่งตัวขึ้น แล้วกดตัวเองลงช้า ๆ ให้ส่วนนั้นของพี่เขาเข้ามาทีละนิดๆ จนสุด แล้วพูดตอบเขาออกไป

“ใคร! นอกใจเหรอเด็กดื้อ เดี๋ยวจะตีให้ตูดลายเลย ฝึกกับอาจารย์คนไหน”  ไม่เดี๋ยวอย่างที่พูด พี่เขาตะปบลงบนก้นผมแล้วตีลงมาซ้ำอีกสองสามที ประหลาดใจที่มันไม่เจ็บเท่าไร แต่แรงจากมือเขามันทำให้กระสันมากกว่าเดิม

พอเห็นว่าพี่ภูหน้าดุ เพราะคำตอบของผม ผมก็หัวเราะเบาๆ กอดคอพี่เขาไว้หลวม แล้วเริ่มขยับตัวช้า ๆ แล้วตอออบคำถามของเขา

“อาจารย์คนนี้ไงฮะ” ผมยิ้มหวาน ขยับตัวเข้าไปจูบอาจารย์สุดที่รักของผม เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วชะงักเหมือนนึกขึ้นได้ว่าเป็นตัวเอง จะไปนึกถึงคนอื่นทำไม เขานั่นแหละอาจารย์ที่สอนผมเรื่องลามกแบบนี้ เก่งได้ก็เพราะเขาเลย

“งั้นขอสอนบทเรียนใหม่ให้นะครับ”

พี่ภูพูด เขาดึงเชือกออกจากตัวผมทีละจุด ๆ ก่อนจะมัดใหม่ให้ผมดูใหม่ เขาบอกว่ามัดแบบนี้ อยู่คนเดียวก็มัดด้วยตัวเองได้ พอมัดเสร็จพี่ภูก็ดันตัวผมให้นอนหงาย มองผมงานการมัดเชือกของตัวเองออย่างภูมิอกภูมิใจหนักหนา

“ทีหลังจะต้องมัดตัวเองแบบนี้ จำ...แล้วนำไปใช้ด้วยนะ”

จบ.







ออฟไลน์ manami1155

  • ~I Still Love You~
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +99/-1
น้องโมสก้ไม่ธรรมดาเหมือนกันน้า
แซ่บๆบดๆ อิพี่ไปไหนไม่รอดแน่
พอจะมีตอนพิเศษสักนิดไหมคะ
อ่านแล้วติดใจ 55555

ออฟไลน์ TheDoungJan

  • ขอบคุณนักเขียนที่คนที่สร้างทุกตัวละครขึ้นมานะคะ(♡˙︶˙♡)
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
น้องโมส หนูแซ่บมาก อ่านแล้วฮืดฮาดๆ พอจะมีตอนพิเศษแถมอีกมั้ยค้าา

ออฟไลน์ yunnutjae

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
กรี๊ดดดดดดดดเดดดดดดดด  :jul1: :jul1: :jul1:
ทั้งอาจารย์ทั้งลูกศิษย์เด้อ แซ่บมากกกกกกก เผ็ชๆเตียงลุกเป็นไฟเลยจ้า  :m25:
ว่าแต่บทเรียนนี้น้องโมสได้เกรดอะไรคะอาจารย์
A+ ไหมคะ  :hao7:

ออฟไลน์ BAKA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3025
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-10
โอ้โหวววว อาจารย์คะ!

ออฟไลน์ Snowermyhae

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4015
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-7
น้องสายบดที่ตามหามานานนน ชอบฉากไล้กระดูกสันหลังมากค่ะ ดีย์  :hao5:

ออฟไลน์ Kx0806

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 118
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
 :pighaun: แซ่บๆ บาปๆ อาจารย์กะนักศึกษา สอนบทเรียนใหม่กันแล้ว อย่าลืมสอบเก็บคะแนนด้วยนะคะ

ออฟไลน์ JanJanIsHappy

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
อู้วววววววว

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ greenmeat

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 24
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4
สุดมากกกก น้องยั่วมากจะเป็นลมม อ.ก็ดุไม่แพ้กันนน แต่ที่แน่ ๆ เจลนี่ไม่ธรรมดาเลย55555

ออฟไลน์ pppitppp

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 16
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
แซ่บมากค่าาาา :jul1:

ออฟไลน์ grimace

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 248
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-0
คนน้องก็สู้ไม่ถอย คนพี่ก็ยิ่งแล้วเลย ฮืออออ เขินๆๆ

ออฟไลน์ Emmaline

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 88
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
 :haun4: อุ้ยน้องงงงง

ออฟไลน์ momonuke

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 772
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
แซบบบบ แงงงงงงง

ออฟไลน์ Noname_memi

  • 7 or never, 7 or nothing
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
 :jul1: เหิกกกกก  ต้องการเลือดค่ะ

ออฟไลน์ กวังกีเมย์บี

  • วาย ว๊าย วาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ maddy_moody

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 11
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
น้องแซ่บมากค่ะ​ ระวังตายคาอกนะคะอาจารย์​ เพราะขนาดวัยกำลังใสยังบดๆแซ่บๆขนาดนี้​ เฮือกกกก​ ตอนจบการศึกษานี่ไม่เพิ่มกว่านี้หรอเนี่ยยย

ออฟไลน์ Chk~a

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 618
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +62/-1
น้องแซ่บบบ บ

ออฟไลน์ Parapoyfaii

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 60
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
เป็นอะไรที่โซแดมฮอทที่แท้ทรู แซ่บๆสุด
น้องก็ขี้ยัว พี่ก็ดุจริงจัง
ขอบคุณนักเขียนค่าาาา

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ lalun

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 93
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

ออฟไลน์ noknaja01

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 17
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
อยากได้เจล 555555

ออฟไลน์ vy0Cik

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
แซ่บทั้งอาจารย์ทั้งลูกศิษย์เลยค่าาาา ขอเลือดด่วนๆเลย มันหืดหาดมาก :haun4: :jul1:

ออฟไลน์ Noname_memi

  • 7 or never, 7 or nothing
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
 :m25: โห้ เพิ่งรู้ว่าเจลที่เขาราดๆ กัน มันเป็นแบบนี้นี่เอง

ไอ้เราก็ว่าทำไมเขาราดเยอะแยะ ราดไปทำไมทั้งตัว 5555

ออฟไลน์ Petit.K

  • Petit parapluie
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
 :pighaun: นุ้งงงงงงงไม่ดีเลย ฟาดดดด เอาคืนพี่เขาบ้างสิคะะ

ออฟไลน์ Loammy

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 139
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-1
ตอนที่ 2 เจลมันยังไม่หมดฤทธิ์


“พี่ภู โมสขอโทษฮะ ผิดไปแล้วจริงๆ”

“...”

ไม่มีเสียงตอบรับจากคนด้านหน้าผม พี่ภูยืนทำอาหารอยู่ตรงหน้า หั่นนู้นผัดนี่เหมือนปกติ แต่เขาทำเหมือนผมไม่ได้อยู่ในห้องนี้ด้วย ผมพูดอะไร เขาก็ไม่ฟัง ถามอะไรก็ไม่ตอบ

พี่เขาโกรธผมอยู่ ดูเหมือนจะโกรธมากเหมือนกัน ต้นเหตุก็มาจากผมนี่แหละ ผมไปให้เพื่อนที่นั่งข้าง ๆ ลอกข้อสอบ ก็แบบว่าวิชาอื่นผมไปลอกมัน พอมาวิชานี้มันก็เลยขอลอกผมบ้างเป็นการแลกเปลี่ยน ให้ลอกนะแต่ก็ตกลงกันไว้แล้วว่าข้อสอบที่เป็นอัตนัยให้ต่างคนต่างคิด แต่มันดันลอกแนวคิดผมไปทั้งดุ้นเลย พี่ภูก็เลยจับได้แล้วเขาก็มาโกรธผมนี่แหละ

โกรธแบบ...โกรธจริงจังเลย เพราะพี่ภูไม่ชอบคนลอกข้อสอบ ไม่ชอบคนโกง เขาเป็นอาจารย์ที่ยินดีจะสอนช้า ๆ ซ้ำ ๆ ไปมาจนกว่านักศึกษาเข้าใจและทำได้ แถมก่อนสอบเขามักทำจะชีทรวบรวมไสลด์ที่ใช้สอนมาให้นักศึกษาที่เลคเชอร์ไม่ทัน พี่ภูเป็นอาจารย์ที่ดีช่วยเหลือนักศึกษาเสมอ ขอแค่อย่างเดียวคืออย่าขี้โกง

“ทีหลังโมสจะไม่ทำแบบนี้แล้วฮะ ดีกันนะ นะๆ” ผมยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าเขาแล้วกระดิกไปมา เอียงคอพูดจาด้วยเสียงเล็กเสียงน้อย ทำหน้าตาให้ดูน่ารักเข้าไว้ แต่พี่แกก็ไม่แม้แต่จะหันมาสนใจเลย

ผมกลับมานั่งหงอยเหมือนเดิม มองดูพี่ภูที่เทผัดผักใส่จาน แล้วก็ตักข้าวมาให้ เรานั่งกินข้าวด้วยกันแบบเงียบ ๆ

“พี่ภู  ขอโทษฮะ” พี่ภูยังคงกินข้าวอย่างเดียวไม่สนใจผม พอกินเสร็จเขาก็เก็บจานไปล้าง ผมรีบแย่งมาทำส่งยิ้มให้บอกว่าเดี๋ยวผมทำเอง พีแกก็วางจานไว้ที่เดิมแล้วเดินออกไปเลย ผมยู่ปากมองตามแผ่นหลังที่เดินออกไป

ครั้งสุดท้ายที่โดนพี่เขาโกรธหนักจนไม่คุยด้วยแบบนี้คือตอนม.ปลาย ตอนนั้นผมโดดเรียนไปดูหนัง ผมง้อเขายังไงก็จำไม่ได้เลย จำได้แค่ว่าพี่ภูไม่สนใจไยดีผมเลยจนผมนอยด์แล้วร้องไห้ออกมา แต่จำไม่ได้ว่าทำยังไงให้เขาหายโกรธ

พอล้างจานเสร็จผมก็เดินไปหาพี่ภูที่กำลังเล่นแทปเล็ตอยู่ เขาเงยหน้ามองผมแวบเดียวแล้วก็ก้มหน้าลงเหมือนเดิม ผมทิ้งตัวนั่งลงใกล้ๆเขา แทบจะนั่งตักอยู่แล้วแต่พี่แกก็ขยับตัวออกเสียก่อน ผมเลยเปลี่ยนเป็นเอนตัวเข้าหา พิงแขนเข้าไว้ ถึงแม้ว่าพี่เขาจะไม่ดึงแขนออก แต่ก็ไม่สนใจผมเหมือนเดิม

“พี่ฮะ พรุ่งนี้ไปดูหนังกันมั้ย มีหนังเรื่องที่พี่อยากดูเข้าพอดีเลยนะฮะ”

พี่ภูเงียบ ผมเหลือบตามองเล็กน้อยก็เห็นแต่สีหน้าเรียบเฉย จะไม่พูดกับผมจริง ๆ เหรอ ผมยู่ปาก ไถลตัวนอนลงบนตักเขา แล้วก็พูดเจื้อยแจ้วไปเรื่อย พูดคนเดียวไม่มีหยุด ผ่านไปเป็นชั่วโมงผมก็ไม่หยุดพูด ยุงบินผ่านหน้าผมก็ยกเรื่องยุงขึ้นมาคุย เห็นพี่เขาถอนหายใจใส่ ผมก็ยกเรื่องระบบร่างกายขึ้นมาคุยอีก เรียกว่าพูดแบบน้ำไหลไฟดับ พี่ภูก็ยังคงเงียบเหมือนเดิม ไม่มีเสียงอะไรออกมาสักแอะเลย ปากนี่ปิดสนิทไม่เผยอให้เห็นฟันเลยแม้แต่นิดเดียว น้ำลายบูดแล้วมั้งนั่น เฮ้อ

พอพูดเยอะคอมันก็แห้ง ผมเลยลุกขึ้นเดินไปกินน้ำในครัว แต่พอกลับมาที่เดิมพี่ภูก็ไม่อยู่แล้ว เดินเข้าไปในห้องนอนก็ไม่เจอ ระหว่างที่ยืนงงนั้นก็ได้ยินเสียงน้ำในห้องน้ำ ผมปิ๊งไอเดียการขอคืนดีขึ้นมาทันที รีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออก แล้วเดินโป๊ไปยืนอยู่หน้าห้องน้ำ ค่อยๆดันประตูห้องน้ำเข้าไปแต่ก็พบว่าประตูห้องน้ำโดนล๊อก ผมถอนหายใจอย่างผิดหวังแผนการขอคืนดีพังลงไปในทันที

และสิ่งที่ทำให้ผมหงอยลงกว่าเดิมก็คือ ผมกับพี่ภูคบกันมาสี่ปี ถ้าอยู่กันแค่สองคนแบบนี้ พี่เขาจะไม่ล็อกประตูห้องน้ำเลยนะ แล้วทำไมครั้งนี้ล็อกล่ะ ผมเริ่มเสียใจจริง ๆ แล้วนะ

ผมเดินคอตกกลับมานั่งรอที่เตียง นั่งรอแบบไม่ใส่อะไรนี่แหละ ผมทำให้พี่เขาคุยไม่ได้ แต่ผมมั่นใจว่าผมทำให้พี่เขาครางได้แน่นอน นี่แหละวิธีการง้อของผม

แต่นั่งรอแล้วรอเล่าพี่แกก็ยังไม่ออกจากห้องน้ำ ส่วนผมมานั่งโป๊ ๆ ตากแอร์มันก็เริ่มหนาว ผมเลยมุดตัวเข้าผ้านวมหวังจะนอนรอ ในหัวก็วางแผนไว้อย่างดิบดีว่า พอพี่ภูออกมาจากห้องน้ำ ผมก็จะตะครุบแล้วจับกินไม่ให้เหลือแรงไว้โกรธผมเลย จะจับกินทั้งคืนไม่ปล่อยให้นอนเลย...

ใช่ๆ ผมคิดแบบนั้น แต่รู้สึกตัวอีกทีก็มีแสงแดดเข้ามาแยงตาผมแล้ว ผมรีบลุกขึ้นนั่ง มองลอดม่านออกไปด้านนอก ท้องฟ้าที่เคยมืดทึบตอนนี้กลับสว่างจ้า พอมองนาฬิกาก็ยิ่งตกใจใหญ่นี่มันล่อไปเก้าโมงแล้ว

อะไรกัน เผลอหลับไปตอนไหนวะเนี่ย แล้วผมเป็นพวกหลับลึก พี่ภูขึ้นเตียงมาตอนไหนก็รู้ตัวเล้ย

ผมทึ้งหัวตัวเองเสียดายโอกาสเมื่อคืน แล้วก็เห็นว่าตัวเองนั้นไม่ได้โป๊อยู่ ผมใส่เสื้อยืดตัวใหญ่ของพี่ภูไว้ ไม่ต้องเดาเลยก็คงเป็นพี่เขานั่นแหละที่ใส่ให้ผม

แหม กลัวว่าผมจะไม่สบายหรือกลัวเองจะอดใจไม่ไหวกันแน่นะ

ผมยิ้มอยู่กับตัวเองมองคนข้างกายที่ยังคงหลับสนิทอยู่ ค่อยๆขยับตัวเข้าไปสวมกอด ซบหน้าลงกับแผ่นหลังอุ่น พี่ภูรู้สึกเล็กน้อยตอนที่ผมเบียดเข้าไป เขาขยับเข้าหาผมแล้ววาดแขนกอดตัวผมเอาไว้  ผมดีใจมากเพราะคิดว่าพี่เขาคงหายโกรธผมแล้วแน่ ๆ ก็เลยกอดเขาแน่นกว่าเดิม เงยหน้ามองเขาแล้วยิ้มให้ พี่ภูปรือตามองแล้วอมยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะชะงัก รอยยิ้มหายไปแล้วก็ขยับตัวนอนหันหลังให้ผม

“พี่ยังไม่หายโกรธโมสเหรอฮะ” ผมถาม เกยคางกับต้นแขนเขา พี่แกก็ยังไม่สนใจ นอนหลับตาทำเป็นไม่สนใจอีกแล้ว อะไรอ่ะ แล้วเมื่อกี้ที่กอดผมมันหมายความว่าไง เพราะลืมตัวเองสะลึมสะลืออยู่งั้นเหรอ

ผมขมวดคิ้วทำหน้าดุใส่คนพี่ แล้วก็ตัดสินใจลุกขึ้นนั่ง ตลบผ้านวมออกแล้วจับพี่ภูนอนหงาจากนั้นผมก็รีบขึ้นคร่อมทันทีเลย พี่ภูขมวดคิ้วทำหน้าดุใส่ ผมไม่สนใจก้มลงไปหอมแก้มของเขาทั้งสองข้าง ตามด้วยจุ๊บปากรัว ๆ ไม่มีหยุด แต่ผิดคาดนะผมคิดว่าเขาหันหน้าหนีแต่เขาดันนอนเฉยๆ

ผมยิ้มกริ่มอย่างได้ใจ ถกเสื้อพี่เขาขึ้น แล้วก็ลูบมือวนไปมาช้าตามลอนกล้ามของเขา ลากนิ้วไปมาตรงร่องระหว่างซิกแพค สะโพกของผมก็ไม่อยู่นิ่งคอยขยับบดเบียดกับส่วนนั้นของเขาอย่างยั่วยวน แล้วหลังตื่นนอนแบบนี้ใช้เวลาไม่นานเลย เจ้าท่อนเนื้อของพี่เขาก็ตื่นรับอรุณมามาทักทายผมแล้ว

“พี่ฮะ ดูสิ ตรงนี้ของโมสแฉะแล้วนะ เปื้อนเสื้อของพี่ด้วย” ผมเรียกให้พี่ภูดูตรงส่วนล่างของผมที่ตั้งโด่ดันเสื้อขึ้นมา แถมส่วนปลายยังแฉะน้ำใสอีกด้วย ผมเลือกที่จะไม่ถอดเสื้อยืดตัวใหญ่ของเขาออก ให้มันคลุมต้นขาผมไว้ เวลาขยับไปมา มันก็จะวับ ๆ แวม ๆ เล็กน้อย เห็นแบบนี้แล้ว น่าตื้นเต้นดี...แต่ไม่รู้ว่าผมตื่นเต้นไปเองคนเดียวรึเปล่า เพราะพี่เขาปรายตามองเพียงแค่ครู่เดียวแล้วก็หันหนีไปทางอื่นเหมือนไม่อยากจะสนใจ

ผมทำปากจู๋ใส่ เห็นเขาแสดงท่าทีไม่มีอารมณ์แบบนั้นแล้วหมันไส้ เลยดันกางเกงพี่ภูลง พอเจ้าส่วนนั้นเด้งออกมาผมก็ยิ่งบดสะโพกอย่างเอาเป็นเอาตาย เจ้านี่ที่ผมร่อนสะโพกใส่ก็ว่าง่าย แข็งปั๊กหยั่งกับท่อนไม้ให้ผมได้ภูมิใจ น้ำอยากของพี่เขาไหลออกมาจนเปื้อนก้นผมเต็มไปหมด

ทำไมน้องชายพี่แกคุยงายจังวะ ง้อหน่อยเดียวก็แข็งโด่ใส่ผมแล้ว ผิดกับเจ้าของเลย

“พี่จะนอนนิ่ง ๆ อย่างเดียวเหรอฮะ” ผมอ้อน ดึงมอพี่ภูขึ้นมาจับที่ยอดออกผม แต่พี่แกก็ไม่สนใจ ผมดึงมือพี่เขาไปจับตรงไหน แก้แปะไว้ตรงนั้นเฉยๆ

ผมนิ่วหน้าถอยหายใจออกมาเล็กน้อย นี่จะงัดท่าไม้ตายออกมาใช้แล้วนะ ง้อยากง้อเย็นจริงเลยแฟนใครเนี่ย

ผมขยับตัวลงมาเรื่อย จนท่อนเนื้อเขาตั้งตรงอยู่ตรงหน้า ผมใช้มือชักรูดขึ้นลงช้า ๆ เหลือบตามองเจ้าของเล็กน้อย ก่อนจะอ้าปากครอบลงไปให้ลึกที่สุด จากนั้นก็รูดขึ้นดูดตรงส่วนปลายแล้วใช้ลิ้นวนไปมา ผมอมยิ้มกับตัวเองตอนที่เห็นพี่ภูเป่าลมออกจากปาก เพื่อระบายความเสียว

“พี่ภู” ผมเรียกพี่เขา ให้มองผมไว้ตลอด จากนั้นก็พยายามครอบปากลงไปจนสุดความยาว บอกเลยว่าเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน ทำเอาผมน้ำตาคลอเบ้า ไอค่อกแค่กออกมาเล็กน้อย เหลือบมองพี่ภูเล็กน้อยเห็นว่าเขามองผมอยู่ก็จริง แต่แกก็ไม่ได้มีสีหน้าตอบสนองอะไรเลย พอเห็นว่าทำแบบนั้นมันไม่เข้าท่า ผมก็เปลี่ยนเป็นจับดันกับกระพุ้งแก้มแทน

“อื้อ!” ทำแบบนั้นอยู่สักพัก ก็มีน้ำสีขาวขุ่นพุ่งใส่ปากอย่างกะทันหัน ทำเอาผมงงเป็นไก่ตาแตกเลย ผมใช้ปากจนพี่เขาเสร็จได้นะ แต่ท่าทางเขาก็คือยังนอนนิ่งๆ อยู่แบบนั้น ไม่มีเสียงครางหลุดออกมาสักแอะเลย ผมล่ะทึ่งในความสามารถสกัดกลั้นอารมณ์ของพี่แกจริง ๆ

แต่ก็อยากจะรู้ว่าจะนอนนิ่งเป็นขอนไม้แบบนี้ไปได้นานแค่ไหนกันเชียว ผมใช้ปากพร้อมชักรูดอีกเล็กน้อย ให้ท่อนเนื้อพี่เขาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ผมลุกขึ้นนั่งเช็ดปากตัวเองหยิบถุงยางมาจัดการใส่ให้อย่างเรียบร้อย จากนั้นผมก็ค่อยทิ้งตัวลงไป แต่เข้าไปได้นิดเดียว

“อือ อึก...ฮือ” ผมต้องหยุดเพราะมันเจ็บ ผมลืมที่จะเตรียมให้ตัวเองก่อน ผมสูดลมหายใจเข้า น้ำตาไหลอย่างช่วยไม่ได้ จะดึงออกก็กลัวจะเสียเซลฟ์เลยฝืนตัวเองนั่งทับลงไป แต่ทำแบบไม่ได้เตรียมตัวแบบนี้มันก็เจ็บเอาการอยู่เหมือนกัน และไม่ได้มีแค่ผมที่ทรมาน เพราะพี่ภูหายใจถี่ เหงื่อแตกเต็มหน้าผาก มองตรงไปยังจุดที่เราเชื่อมต่อกัน

“พี่ฮะ โมสเจ็บ ฮือ...ฮึก” ผมกัดฝัน กดตัวลงช้า ๆ มองหน้าพี่ภูไปด้วย จนในที่สุดเป็นพี่เขานั่นแหละที่ทนไม่ไหว เขาถอนหายใจแรงๆ แล้วจับสะโพกผมไว้ไม้ให้ขยับไปมากกว่านั้น จากนั้นก็ค่อย ๆ ยกสะโพกผมขึ้นจนเราหลุดออกจากกัน พี่ภูก็ดันผมให้นอนลงบนเตียงส่วนเขานั้นก็ลุกขึ้น ผมต้องรีบคว้าแขนเขาไว้ เพราะคิดว่าเขาจะลุกหนี

แต่ไม่ใช่เลย เขาขยับเข้ามาหาผม แยกขาผมให้อ้ากว้างก่อนที่เขาจะสอดนิ้วเข้าแล้วเตรียมตัวให้ผมอย่างช้า ๆ อีกทั้งยังชักรูดส่วนด้านหนน้าผมไปด้วย จนผมเสร็จปลดปล่อยออกมา พี่ภูปาดน้ำขาวๆของผม ไปป้ายตรงช่องทาง จากฝืดๆ ก็ลื่นขึ้นเรื่อยๆ

ผมกลับมามีอารมณ์อีกครั้ง อ้าขาออกกว้างให้พี่เขาเห็นชัดๆ อีกทั้งดึงเสื้อขึ้นโชว์ยอดอกที่ตั้งชันของตัวเอง

“คิดว่าทำแบบนี้แล้วผมจะหายโกรธคุณเหรอครับ”

ผมเบ้หน้ากับสรรพนามที่เขาใช้เรียก ถ้าผมทำอะไรให้พี่ภูไม่พอใจ เขาก็จะใช้สรรพนามที่ดูห่างเหินแบบนั้นแหละ

“งื้อ หายโกรธสิ โมสสำนึกผิดแล้วจริง ๆ อื้อ!” ผมเกร็งตัว เมื่อพี่เขาดันเข้ามาแล้วขยับทันที ผมตวัดขาโอบรอบเอวไว้แน่น สองมือตระกองกอดแผ่นหลังเขาไว้ ครางไปขอโทษเขาไปด้วย พี่ภูขยับเข้ามาไม่หยุด ไม่ผ่อนแรง ไม่เปลี่ยนท่าไม่เปลี่ยนจังหวะไรเลย ผมกัดปากครางเครือในลำคอไม่หยุด จนในที่สุดก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง พี่ภูขยับตัวเร็วอีกครู่เดียวก็ตามผมมา

เขาเท้าสองมือลงกับเตียงแล้วหอบหายใจเบาๆ ก็คงจะเหนื่อยน่าดู เมื่อกี้นี้พี่เขาเล่นซอยเอวซะไม่ได้หยุดหายใจหายคอเลย ทำเอาผมแทบขาดใจแทน

“หายโกรธผมแล้วใช่มั้ยฮะ” ผมส่งยิ้มให้ ยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อให้เขา

“ใครบอกว่าหาย โดนแค่นี้เด็กดื้อไม่สำนึกหรอก มันต้องโดนอีกต้องเอาให้เข็ด”

“โดนพี่เมินขนาดนี้เข็ดแล้วครับ จะไม่ทำผิดอีกเลย แต่ถ้าพี่อยากทำโทษโมสแบบเมื่อกี้อีก โมสก็เต็มใจนะ โมสชอบ...” ผมออ้อน ตวัดขาโอบสะโพกเขาไว้ ออกแรงกดสะโพกเขาลงมาให้เบียดกับสะโพกผมเต็มๆ บ่งบอกเจตนารมณ์อย่างชัดเจนว่าเต็มใจที่จะรับบทลงโทษของพี่เขา พี่ยิ้มขำเขามองหน้าผม แล้วก็ทำหน้าเจ้าเลห์ใส่ เห็นหน้าแบบนั้นก็ครึ้มอกครึ้มใจสิครับ คิดว่าอาจโดนดีอีก แต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลย

“ไปอาบน้ำเถอะครับ เราจะไปดูหนังกัน” พี่ภูพูด แกะขาผมออกแล้วลุกขึ้นเดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเข้าห้องน้ำไป ปล่อยให้ผมนั่งงงอยู่บนเตียงคนเดียว ผมนึกว่าพี่เขาจะจัดชุดใหญ่ใส่ผมอีก ไหนบอกว่าจะเอาให้เข็ดไง แล้วทำไมรอบเดียวหยุดแบบนี้ล่ะ

นั่งงงอยู่บนเตียงจนพี่ภูอาบน้ำเสร็จ เขาเดินออกมาแล้วไล่ให้ผมไปอาบน้ำต่อ พอเสร็จก็เดินออกมาเห็นพี่ภูนั่งรออยู่บนเตียงแต่งตัวหล่อเรียบร้อยแล้ว แต่ในมือพี่เขาดันมีของเล่นชิ้นเล็กสีดำไร้สายกับเจลหล่อลื่นน่ากลัว ๆ อยู่ในมือ

“พี่! ไอ้นั่น” ผมตาโตชี้ไปที่ของในมือเขา ผมนึกว่าใช้หมดไปแล้ว ครั้งก่อนนั้นที่ใช้เขาเทใส่ผมจนหมดขวดเลยไม่ใช่เหรอ แล้วไอ้ของเล่นไร้สายนั่นมันอะไรกัน สั่งมาใหม่เหรอ ตอนไหน!

“มานี่เร็วครับ”

//ต่อด้านล่างค่า//

ออฟไลน์ Loammy

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 139
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-1
พี่ภูตอบที่ว่างข้างตัวให้ผมเดินเข้าไปหา ผมส่ายหน้าทันที เห็นอุปกรณ์ในมือพี่แกแล้วไม่ไว้ใจเลย ผมยืนส่ายหน้าอยู่อย่างนั้นจนพี่ภูทำหน้านิ่งใส่ ผมกลืนน้ำลายแล้วเดินเข้าไปหาอย่างช่วยไม่ได้ ผมชอบที่จะมีอะไรกับพี่ภูนะ แต่ไม่ชอบตอนที่เขาใช้ของเล่นกับผมเลย มันรู้สึกแปลก ๆ ยังไงไม่รู้

พี่ภูจับผมให้อยู่ในท่าคุกเข่า กดหน้าผมให้แนบกับเตียงพร้อมทั้งรั้งสะโพกผมให้ยกสูงขึ้น ผมนึกว่าพี่เขาจะพาไปดูหนังเสียอีก ทำไมเปลี่ยนใจเร็วจัง

“พี่จะทำอะไรฮะ อื๋อ!” ผมนิ่วหน้าแล้วร้องออกมา เมื่อพี่เขาเทเจลลงในช่องทางนั้นเล็กน้อยพร้อมกับดันนิ้วเข้ามา ผมเอี้ยวตัวมอง ยื่นมือไปหยุดมือพี่เขาไว้ พี่ภูขมวดคิ้วทำตาดุใส่ผม แล้วปัดมือผมออก เขานวดจนผมเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมา จากที่จะขัดขืนก็กลายเป็นว่าโก่งก้นขึ้นสู้มือสู้นิ้วพี่เขาเสียอย่างนั้น

“ดีมั้ยครับ”

“อือ ดีฮะ” ผมครางเครือในลำคอ เขาถามอะไรก็พยักหน้าตะพึดตะพือไปหมด อยากได้อะไรที่มากกว่านิ้วแล้ว แล้วไม่ถึงอึดใจก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ไม่ใช่นิ้ว แต่ก็ไม่ใช่เจ้าสิ่งที่ผมอยากได้เช่นกัน

“นี่ อย่าหนีสิ ไหนบอกว่ารู้สึกดีไง เจ้าเด็กดื้อ”

“พี่ภู ไม่เอาฮะ ไม่เอา” ผมขยับก้นหนี พี่แกก็ใช้มือข้างเดียวกดหลังผมไว้ ส่วนมืออีกข้างก็ดันของเล่นเข้ามาข้างใน พอเรียบร้อยเขาก็ปล่อยตัว แล้วตีก้นผมทีนึง

เพี๊ยะ!

“ห้ามดึงออกเองนะ ถ้าดึงพี่จะไม่คุยด้วยหนึ่งเดือน” พูดแล้วก็จับตัวผมให้ลุกขึ้นนั่งดี ๆ

“งื้อ ไม่เอาฮะ” ผมส่ายหน้า แค่เขาไม่คุยด้วยแค่วันเดียวก็ผมหงอยเป็นหมาแล้ว

พี่ภูมองหน้าผมแล้วยิ้มเจ้าเลห์ เขาเดินไปที่หัวเตียงหยิบเชือกสีแดงออกมาส่งให้ผม

“พี่เคยสอนมัดยังไง จำได้มั้ยครับ”

ผมทำตาละห้อยมองพี่เขา แต่เชือกตรงหน้าก็ถูกดันเข้ามาจนสัมผัสกับยอดอกผม ผมเบี่ยงตัวหนีเมื่อพี่ภูหัวเราะเขี่ยยอดอกผมด้วยเชือกสีแดงนั้น

“ม...โมส จำไม่ได้ฮะ” ผมไม่ได้โกหกนะ ตอนนั้นไม่มีสติที่จะจำวิธีการมัดเงื่อนที่ยุ่งยากแบบนี้หรอก

“งั้นพี่จะสอนอีกที ถ้าคราวนี้จำไม่ได้อีก พี่คงต้องใช้วิธีของพี่ ให้โมสจำได้อย่างขึ้นใจ”พี่ภูเลิกคิ้วขึ้นข้างนึงแล้วยิ้มให้ ผมกลืนน้ำลายพนักหน้าน้อย ๆ ทั้งคำพูดทั้งสีหน้าพี่เขาดูน่ากลัวยังไงไม่รู้ ผมยู่ปากใส่ ยอมดูพี่เขามัดเงื่อนตามตัวให้อย่างตั้งใจ

“น่ารักมาเลยครับ ไปแต่งตัวเถอะ พี่อยากดูหนังแล้ว” พอมัดเสร็จพี่ภูก็ชมแล้วก้มลงมาหอมแก้มผมไปหลายฟอด แต่อะไรก็ไม่น่าตกใจเท่ากับคำพูดของเขา

“อะไรนะฮะ” ผมสะดุ้ง ขยับตัวหนีมือพี่ภูทันที เดาออกเลยว่าพี่เขาตั้งใจจะทำอะไร ผมส่ายหน้า ขยับหนีไปจนถึงหัวเตียง

“...”

“พี่ฮะ โมสไม่อยากไปดูหนังแล้ว นอนเล่นอยู่ที่ห้องเถอะนะ” ผมอ้อน แต่พี่เขาก็ส่งยิ้มเย็นมาให้ ยืนกอดอกมองผมด้วยสายตานิ่ง ๆ เป็นการกดดันทางสายตา

สุดท้ายผมก็แพ้ ยอมลุกไปแต่งตัว ตอนที่ลุกขึ้นเดินนั้นมันแปลกยังไงไม่รู้ ก็มีของเล่นคาอยู่ในตัวผมนี่นา

ตอนแรกผมไม่รู้จะใส่ชุดอะไรเพราะเจ้าน้องชายของผมมันตื่นตัวอยู่นิดหน่อย แถมเชือกที่มัดตามลำตัวก็นูนขึ้นมาอีก แต่พี่ภูเดินเข้ามาเลือกชุดให้ เป็นกางเกงยีนตัวใหญ่ใส่สบายกับเสื้อฮู้ดสีเข้มตัวใหญ่ที่อำพรางรอยนูนของเชือกและอาการตื่นตัวของผมได้

พอแต่งตัวเสร็จเราก็ออกจากห้องกัน ผมคิดว่าเราจะขับรถไปกันเองแต่พี่ภูนั้นนิสัยแย่กว่าที่ผมคิดไว้มาก เขาเลือกที่จะเดินทางโดยรถไฟฟ้า แล้วในวันหยุดแบบนี้คนเยอะแน่นอน

“พี่ภู ไม่เอาๆ” ผมข้อร้อง พี่ภูยิ้มดึงผมเข้าไปในอ้อมกอดโอบไหล่ผมไว้แล้วเดินไปที่สถานีที่อยู่ใกล้ ๆ

“โมสไปแลกเหรียญนะครับ เดี๋ยวพี่ยืนรอตรงนี้” พูดแล้วยัดเงินใส่มือผม ผมเดินช้า ๆ ก้าวทีละนิด ๆ ไปต่อคิวแลกเหรียญ

“ไปสยาม...อื้อ! อึก” ผมสะดุ้งโหยง ยกมือขึ้นมาอุดปากแทบไม่ทัน เมื่อจู่ ๆ เจ้าสิ่งที่อยู่ในตัวผมมันก็สั่นขึ้นมาแล้วดับไป

“อ...เอ่อ สยามนะครับ”

พนักงานแลกเหรียญถามซ้ำ ผมพยักหน้ารัวๆ รีบโกยเหรียญใส่มือแล้ววิ่งหาพี่ภูทันที

“55555 เด็กดื้อเป็นอะไรไปครับ”

“พี่ภู บ้า” ผมตีอกพี่เขาแรงๆ พี่คนตัวสูงก็แค่หัวเราะแล้วพาผมไปขึ้นรถไฟ ผมเดินติดพี่เขาแจเลย ตอนอยู่บนรถไฟฟ้าก็ไม่นั่งยืนเกาะเอวซบหน้าลงกับอกพี่เขาเพื่อกลั้นเสียงครางอยู่แบบนั้นแหละ คนอื่น ๆ ที่ไม่รู้เรื่องอะไรต่างก็มองมาอย่างหมันไส้ ผมก็อายนะแต่จะให้ทำยังไงล่ะ ต้องโทษคนนิสัยไม่ดีนี่แหละ คิดจะเปิดสั่นก็เปิด คิดจะเปลี่ยนจังหวะก็เปลี่ยน ไม่ให้ได้ตั้งตัวอะไรเลย

พี่ภูมักจะแกล้งเปิดเครื่องตอนที่มีคนอยู่รอบตัวผมเยอะๆ ผมเองก็ยืนบิดไปมายกมือขึ้นปิดปากตัวเองเพื่อกลั้นเสียงคราง รับรู้ได้เลยว่าตัวเองนั้นเหงื่อแตกเต็มหน้าไปหมด เจ้าน้องชายของผมก็แข็งเต็มที่จนรู้สึกปวด ช่องทางด้านหลังก็ร้อนผ่าวกระตุกตลอดเวลาเพราะฤทธิ์เจลและของเล่นของพี่เขา

“โมสอยากกินขนมอะไรมั้ยครับ” พี่ภูก้มลงมาถาม ผมส่ายหน้าซบหน้าลงกับต้นแขนของเขา ตอนนี้พี่ภูเปิดเครื่องอยู่ ขาผมสั่นไปหมดแทบจะยืนไม่อยู่แล้ว อยากปลดปล่อยอีกจะแย่แล้ว

“ผมขอไม่เข้าห้องน้ำอีกได้มั้ยฮะ” ใช่ก่อนหน้านี่ผมขอพี่เขาไปปลดปล่อยมาแล้วรอบหนึ่ง แต่ผมก็กลับมามีอารมณ์อีกครั้งได้อย่างรวดเร็ว

“เข้าอะไรบ่อย ๆ ล่ะครับ ไปดูหนังกันดีกว่า” พี่ภูดึงมือผมเดินเข้าโรงหนัง ก็ถือว่าพี่เขายังใจดีที่จองที่นั่งแบบฮันนีมูนให้ ผมจะได้ไปต้องไปนั่งติดกับคนอื่น ไม่ต้องไปรบกวนเขา

“พี่ภูหยุดแกล้งโมสได้แล้ว โมสจะไม่ไหวแล้วฮะ” ผมขอร้องอย่างที่สุด เสียงสั่นไปหมด พี่หันมายิ้มแล้วก้มลงมาจุ๊บปากเบาจากนั้นก็หันหน้ากลับไปดูหนังต่อ ผมสะดุ้งสุดตัว เมื่อพี่เขาเร่งความแรงของการสั่นขึ้น ผมยกขาขึ้นมา งอตัวแล้วปิดปากไว้

 ผมคิดว่าพราเขาอาจจะปิดเครื่องบ้าง แต่ไม่เลย ตั้งแต่หนังเริ่มฉายจนตอนนี้ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง พี่ภูก็ยังเปิดสั่นไว้ ขอไปห้องน้ำพี่เขาก็ไม่ให้ไป ผมเสร็จเลอะกางเกงไปแล้วหนึ่งรอบ แต่มันยังไม่พอ มันยังไม่สุด ยิ่งเห็นเจ้าตัวต้นเหตุดูหนังอย่าสนุกสนานก็ยิ่งทนไม่ไหว

“พี่ภู ไม่เอาแล้ว ไม่ไหวแล้ว ไม่เอา อึก อือ” เมื่อทนมานานมันก็ต้องถึงจุดที่ทนไม่ไหว พี่เขาเปิดสั่นแรงขึ้น ผมก็หมดแรงที่จะกลั้นเสียงคราง หันไปซุกหน้ากับต้นแขนเขาแล้วข้อร้องให้หยุด พี่ภูยิ้ม ดึงผมไปกอดแล้วลูบแก้ม

“อย่าร้องไห้สิครับ ยิ่งร้องพี่ยิ่งอยากแกล้งนะ”

ผมกวาดสายตามองรอบ ๆ โรงหนัง ไม่มีพนักกงานอยู่ในนี้ แถมแถวเดียวกับที่เรานั่งก็ไม่คู่อื่น ผมกลืนน้ำลายแล้วหันหน้าเข้าหาพี่เขา สติสตังกระจายหายไปเกือบหมด

“อือ พี่จะแกล้งต่อก็ได้ แต่พี่ก็ต้องช่วยโมสด้วย” มันอยากจนลืมความอาย ผมขยับขึ้นไปดูดปากพี่เขา จับมือใหญ่ให้คลึงตรงเป้าเฉอะแฉะ ผมก็ร้อนลนจนอยากจะรูกซิปออก แต่พี่ภูเด้งตัวลุกขึ้นแล้วหยุดมือผมไว้

“โมสจะทำอะไร”

“พี่ฮะ โมสทนไม่ไหวแล้ว ไม่มีใครเห็นหรอกครับ โมสดูแล้วไม่มีพนักงานในนี้เลย โมสจะทำเบา” พูดแล้วก็เด้งสะโพกใส่มือพี่เขา พี่ภูยึดสะโพกผมไว้ให้อยู่นิ่งๆ

“เดี๋ยว! เจ้าเด็กดื้อในนี้มันมีกล้อง กล้าขนาดนี้ได้ไงเนี่ย”

“ฮือ ทนไม่ไหวแล้ว พี่จับสิ หัวนมโมสแข็งมากเลยนะ” ผมถกเสื้อขึ้น พี่ภูหน้าตื่นรับจับเสื้อผมลงทันที ผมงอแงตีมือพี่เขาที่ยึดเสื้อผมไว้

“โอเคพี่ยอมแล้ว พี่ขอโทษพี่แกล้งแรงไป เรากลับห้องกันดีกว่าครับ”

พี่ภูดึงมือผมพาออกจากโรงหนัง แต่จะให้ทนถึงห้องอ่ะไม่ไหวหรอก ผมเลยดึงเขาเข้าห้องน้ำก่อน ตอนนี้ทุกคนก็ดูหนังกันหมด ห้องน้ำเลยว่างและเงียบมาก

“ช่วยโมสก่อนฮะ รอไม่ไหวแล้ว” ผมดันพี่ภูให้นั่งลงบนชักโครก แล้วก็ขึ้นคร่อมทัน ดึงเสื้อขึ้นกดหน้าพี่เขาลงกับหน้าอก สะโพกก็ส่ายสะบัดไปหยุด

“เด็กดื้อใจเย็นๆ เดี๋ยวพี่ช่วยครับ จับเสื้อไว้”

พี่ภูถกเสื้ออผมขึ้นให้ให้ผมจับไว้ส่วนตัวเขาก็จัดการถอดกางเกงออกให้ผม  แล้วละมือไปจัดการกับตัวเขาเอง ตอนที่พี่เขาชักรูดลูกชายตัวเอง ผมก็ช่วยเอาน้องชายไปผมถูไถเสียดสีให้พี่เขาพร้อมเร็ว ๆ

“พี่ภู เร็ว ๆ สิฮะ” ผมเร่งเมื่อเขาล้วงมือเข้ากระเป๋ากางเกงหาอะไรบางอย่าง

“พี่ไม่มีถุงยาง” เขาบอกเสียงเครียด ดึงผมให้นั่งลงบนตักแล้วล่วงมือไปด้านหลัง ดึงของเล่นออกมา จากนั้นก็สอดนิ้วเข้าไปแทน เมื่อมีนิ้วมืออุ่นดันเข้าออกอยู่ผมหลับตาครางอื้ออึงอยู่กับบ่าพี่เขา

“ไม่เป็นไรฮะ พี่เข้ามาเลย เดี๋ยวโมสล้างออกทีหลังเอง” แค่นิ้วมันไม่พอจริง ๆ นะ สุดท้ายผมก็เลยยอมทำแบบไม่มีถุงยาง ผมกดตัวลงมีมือพี่เขาที่คอยประคองสะโพกไว้ให้

“ฟู่ว เรานี่...กล้าจนพี่คาดไม่ถึงเลยจริง ๆ จะทำในโรงหนังเสียแล้ว หึหึ” พี่ภูเป่าปากระบายความเสียว ส่วนผมนั้นก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ปากก็กัดชายเสื้อตัวเองไว้ สองมือจับบ่ากว้างเพื่อพยุงตัวเองให้ขยับได้ถนัดๆ

“อือ อึก อึก” ผมกลั้นเสียงคราง ขยับอยู่แค่ครู่เดียวก็ปลดปล่อยออกมา ผมหยุดขยับ ขาหมดแรง แค่ยืนยังทำไม่ได้เลย

“เหนื่อยเหรอครับ เดี๋ยวพี่ทำเองนะ”

พี่เขาดึงคอไปจูบก่อนที่จะสอดแขนเข้าได้ข้อพับขาของผม แล้วเขาก็เป็นเด้งสะโพกสวนขึ้นมาเอง ริมฝีปากเขาก็ดูดกลืนยอดอกผม ผมกอดคอพี่เขาแน่น กัดปากกลั้นเสียงคราง เกร็งไปหมดทุกส่วน ผมเสียวมากจนแทบกลั้นเสียงไม่ได้เมื่อพี่ภูกระแทกสวนขึ้นมาอย่างแรงไม่หยุดพัก

“พี่ฮะ..เสียว อ๊ะ อึก เอาอีก อือ”

“ชู่ว...”

พี่ภูทำเสียงให้ผมเงียบ เมื่อรู้สึกว่ามีคนเข้ามา ผมเกร็งตัวบีบรัดพี่เขามากกว่าเดิม แต่พี่ภูก็หยุดไปพักเดียวก่อนที่จะเริ่มรัวสะโพกกระแทกเข้ามาจนผมหัวสั่นหัวคลอนทั้ง ๆ ที่มีคนยืนอยู่ด้านนอก ผมตีหลังพี่เขาให้ขยับช้า ๆ ลงหน่อย แต่ก็ไม่เป็นผลเลย

ผมเกร็งจนตัวสั่นกัดฟันลงกับแขนเสื้อตัวเอง เพียงอึดใจเดียวก็รู้สึกได้ถึงน้ำร้อนๆที่ฉีดพุ่งเข้ามาในช่องทาง พร้อมกับพี่ภูที่ขยับช้าลงและหยุดในที่สุด เขาขยับมือมาช่วยผมต่อจนเสร็จ ปลดปล่อยออกมาเปื้อนหน้าท้องตัวเอง

พี่ภูปล่อยขาผมลง ดึงทิชชู่มาทำความสะอาดให้ ผมก็นั่งเหนื่อยอยู่บนตักเขาไม่มีแรงจะขยับเลย

“เดี๋ยวเรากลับแทกซี่กันนะ จะได้ไม่ต้องเบียดคนอื่นอีก”

ผมค้อนใส่เขาเล็กน้อย เราควรจะนั่งแทกซี่ตั้งแต่ขามาแล้ว ไม่ใช่สิพี่ควรจะขับรถมาเองตังหาก เอ๊ะ! ก็ไม่ใช่อีกนั่นแหละ เราไม่ควรมาเลยตังหาก ถ้าพี่เขาจะเอาอะไรยัดก้นผม เราก็ควรจะนอนอยู่ที่ห้อง ไม่ใช่มาเดินร่อนแบบนี้

พี่ภูยิ้มให้ ประคองผมให้นั่งลงบนชักโครกแทนจากนั้นก็จัดการแต่งตัวให้ผม

“กางเกงในแฉะเชียว ไม่ต้องใส่หรอกเนอะ” เขาชูกางเกงในผมขึ้นมา พูดเองเออเองคนเดียวแล้วก็ยัดกางเกงในของผมเข้ากระเป๋ากางเกงตัวเอง แล้วส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม

“พี่ภู...โรคจิต” ผมหน้าแดงยู่ปากใส่เขา นั่งนิ่งๆให้เขาใส่กางเกงให้จนเรียบร้อย

“งั้นโมสเก็บเก็บอันนี้ไว้นะครับ จะเก็บไว้ตรงไหนดี ที่เดิมกับตอนมาดีมั้ย?”

พี่ภูหยิบของเล่นไร้สายขึ้นมา ดึงตัวผมให้ลุกขึ้นเล็กน้อยแล้วก็ทำท่าจะสอดมือเข้ามาในกางเกง จนผมเอี้ยวตัวหลบแทบไม่ทัน

“อื้อ ไม่เอาแล้ว” ผมปฏิเสธ ตีมือเขาไปทีนึง พี่แกก็หัวเราะยัดของเล่นใส่กระเป๋ากางเกงผม

ในจังหวะที่เรากำลังจะออกจากห้องน้ำ ผู้คนที่เพิ่งดูหนังจบก็กรูกับเข้ามา ห้องเงียบๆก็ดังไปด้วยเสียงพูดคุยทันที หากออกไปพร้อมกันสองคน คนอื่นต้องสงสัยแน่ ๆ ผมเลยวางแผนให้พี่ภูออกไปก่อนแล้วเดี๋ยวผมตามออกไป

“เจอกันข้างนอกนะครับ” พี่ก้มลงมาหอมแก้มอีกฟอดแล้วก็เปิดประตูออกไป

แต่ในจังหวะที่ผมกำลังล็อกประตูนั้นก็มีคนดันประตูเข้ามาก่อน ทั้งผมทั้งเขาต่างก็มองหน้ากันเหวอๆ เขามองผมสลับกับพี่ภูที่เพิ่งเดินออกไป อ้าปากค้าง ดวงตาก็เบิกกว้างขึ้นเรื่อย ๆ ผมยิ้มเขินแล้วรีบวิ่งออกจากห้องน้ำไปหาพี่ภูทันที

“พี่ภู เขาต้องรู้แน่ ๆ เลยฮะ” ผมพูดเสียงเครียด แก้มร้อนลามไปถึงใบหู ผิดคนต้นเรื่องที่หัวเราะร่วน ผมเลยหันไปตีแขนเขาแรง ๆ

“55555”

“หัวเราะอะไรอ่ะ น่าอายจะตาย เพราะพี่เลยนิสัยไม่ดี เล่นไม่รู้เรื่อง ไม่น่ารักเลย” ผมทำหน้าบึ้ง หันหน้าไปทางอื่นเดินนำพี่ภูออกมาเล็กน้อย พี่เขาก็ดึงผมให้ไปเดินข้างๆ ยกมือขึ้นมาลูบแก้มแล้วขยี้หัว

“ขอโทษครับเล่นแรงไปหน่อย แต่พี่รักโมสนะ” ผมหันไปมองเขา จู่ ๆ มาบอกรักกลางห้างแบบนี้ ผมเขินนะ ที่เคือง ๆ อยู่ก่อนหน้านี้ก็หายหมดเลย ผมเงยหน้ามอง พี่เขาก็ยิ้มกว้าง ดึงผมเข้าไปโอบไหล่แล้วพาเดินออกจากห้าง

ระหว่างที่นั่งบนรถแทกซี่ มันก็เกือบจะปกติดีทุกอย่าง ยกเว้นผมที่เริ่มร้อนขึ้นเล็กน้อย ผมขอเดาว่าเป็นเพราะเจลและน้ำของพี่เขาที่ยังคั่งค้างอยู่ภายในบวกกับผมที่ไม่ได้ใส่กางเกงใน มันก็เลยอ่อนไหวเป็นพิเศษ แค่พี่ภูลูบต้นขาตามปกติ ผมก็รู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาอีกแล้ว

ผมกลืนน้ำลายลงคอที่เริ่มแห้งผาก มองลุงคนขับก็เห็นว่าเขาไม่ได้สนใจอะไรเรา ผมเลยขยับตัวเข้าไปใกล้ๆพี่ภู ซบหน้าลงกับต้นเขนเขาแล้วกระซิบให้เบาที่สุด

“พี่ฮะ โมสว่าเจลของพี่มันยังไม่หมดฤทธิ์ล่ะ ถึงห้องแล้ว...ผมขออีกรอบได้มั้ยฮะ”

“พี่ชอบเจลนี้จังเลยครับ สงสัยคงต้องเหมายกลังมาแล้ว” พี่ภูยิ้ม พูดสบายๆ มือที่วางอยู่ตรงต้นขาก็ลูบขึ้นมาสูงกว่าเดิมจนเกือบจะโดนเป้าผมแล้ว ผมมองคนพูดอย่างหมันไส้

เอ้อ สั่งมาเลย ซักวันผมจะทำให้พี่ได้รู้ฤทธิ์ของเจลนี้เอง

จบ.


อ่านสนุก ๆ นะคะ อย่านึกถึงเรื่องผิดถูกอะไรมาก ตอนแต่งก็กลัวว่าจะแรงเกินไปเหมือนกันค่ะ ยิ่งเป็นอาจารย์-นักศึกษาแล้วด้วย 555 แต่ความจริงที่เราคิดไว้คือสองคนนี้้เขาคบกันก่อนที่พี่ภูจะเป็นอาจารย์อีกนะ
ปล.วาดภาพน้องโมสมาฝากค่า ชอบผิวที่มีรอยแดงของเชือก คิดภาพออกนะแต่วาดออกมาไม่ได้ นี่ก็พยายามมากแล้วจริงๆ 55555
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-09-2018 21:09:45 โดย Loammy »

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
เจลรึจะร้อนแรงเท่าน้องโมส :jul1:   :-[ :-[

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
เลือดท่วมตัว...ชอบๆๆๆๆๆ
ปล.ภาพสวยจ้า  o13 o13 o13

ออฟไลน์ manami1155

  • ~I Still Love You~
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +99/-1
นุ้งโมสลูกกกกกกก
นี้ถ้าพี่ภูไม่บอกว่าในโรงหนังมีกล้อง
นุ้งโมสคงจัดหนักในโรงหนังแล้ว

ขอตนอพิเศษอีกนิดนะคะ
ชชอบความแซ่บของคู่นี้มากกก

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด