บทนำ “เด็กนั่นมาอีกแล้ว”
ศิระมองตามสายตาเพื่อน ชลนทีพยักพเยิดให้เขามองไปยังเด็กหนุ่มในชุดทำงาน เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนแขนยาว กางเกงสีน้ำเงินเข้ม ธรรมดาจนพวกเขาคงมองผ่านหากไม่เป็นเพราะเด็กหนุ่มคนนี้คือคนเดียวกับที่เดินเข้ามาหาเขาเมื่อหนึ่งปีก่อนพร้อมของขวัญวันเกิดในมือกับคำพูดที่ว่า
“ผมชอบคุณศิระครับ” นับตั้งแต่วันนั้นศิระก็จำหน้าเด็กหนุ่มนามว่า
“อิน” ได้อย่างแม่นยำ
แม้เขาจะปฏิเสธไปแล้วอย่างชัดเจนแต่เด็กหนุ่มกลับไม่ละความพยายาม หนึ่งปีที่ผ่านมาอินวนเวียนอยู่ใกล้ๆ เขา แม้ไม่ทำให้อึดอัดแต่เขาก็อดรู้สึกรำคาญเป็นบางครั้งไม่ได้
ศิระทำงานเป็นผู้จัดการฝ่ายพัฒนาธุรกิจของบริษัทออแกไนซ์เซอร์ ขณะที่อินทำตำแหน่งครีเอทีฟ พวกเขาโคจรมาพบกันครั้งแรกเมื่อแผนกของศิระเข้าร่วมประชุมกับแผนกของอินสำหรับโปรเจ็คพิเศษของลูกค้า การร่วมงานแบบใกล้ชิดเพียงหนึ่งเดือนเป็นที่มาของการบอกชอบในครั้งนั้น
อินยิ้มรับคำปฏิเสธของเขาอย่างสงบ ดวงตามีรอยเศร้าแต่ยังเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เด็กหนุ่มคลี่ยิ้มออกช้าๆ มองเข้ามาในดวงตาของเขา
“ไม่เป็นไรครับ ผมคิดอยู่แล้วว่าต้องโดนปฏิเสธ ผมแค่อยากบอกความรู้สึกตัวเองออกไปสักครั้ง”
“ขอบใจที่บอก แต่ผมยืนยันคำเดิมว่าผมชอบผู้หญิง ไม่ชอบผู้ชาย”
“ครับ” รอยยิ้มอ่อนทำให้ใบหน้าของคนพูดดูเศร้า ศิระอึดอัดเล็กน้อย เขาไม่เคยถูกผู้ชายสารภาพรักมาก่อน
“ของขวัญวันเกิดครับ” กล่องในมืออีกฝ่ายถูกยื่นมาตรงหน้า ศิระไม่ได้จัดงานเลี้ยงวันเกิดแต่ลูกน้องในแผนกทำเซอร์ไพรส์นำเค้กมาให้ อินเป็นคนหนึ่งที่มาร่วมด้วย
“ขอบใจมาก แต่ผมคิดว่า..” ศิระคิดจะปฏิเสธ
“รับไว้เถอะครับ คิดซะว่าเหมือนอีกสิบกล่องที่วางอยู่บนโต๊ะโน้น จากน้องที่ออฟฟิศคนหนึ่ง”
“อืม” ศิระรับกล่องของขวัญมาถือไว้
“ผมกลับไปทำงานก่อน สุขสันต์วันเกิดครับ”
“ขอบใจ” ศิระมองตามหลังร่างเล็ก อินเอาของขวัญเข้ามาให้ในห้องทำงานของเขา เมื่อเสียงประตูปิดลงศิระเปิดตู้เก็บของด้านหลังและวางกล่องลงไป เขาคิดว่าของขวัญกล่องนี้ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรเขาไม่ควรนำมาใช้ให้เกิดความเข้าใจผิด
“ศิระ”
“หือ” เพราะมัวแต่คิดถึงเรื่องที่ผ่านไป เขาจึงไม่ทันฟังสิ่งที่เพื่อนพูด
“เหม่ออะไรวะ ถามว่าไม่คิดจะเปลี่ยนใจมาสนใจบ้างเหรอ”
“เอาอะไรคิด” ศิระมองหน้าเพื่อนรักและเพื่อนร่วมงาน ชลนทีทำงานในตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายการตลาด เป็นเพื่อนสมัยเรียนมหา’ลัยของเขา จบพร้อมกันและเข้าทำงานบริษัทเดียวกัน
“ไม่ได้เอาอะไรคิด แต่เห็นจนสงสารว่ะบอกตรงๆ ดูเจียมเนื้อเจียมตัวแต่ก็ไม่ท้อสักนิด นี่มันเป็นปีแล้วไม่ใช่เหรอวะ”
“ใช่” ศิระพยักหน้า และเขาคิดว่ามันยาวนานเกินไปแล้ว “เดี๋ยวมา”
“ไปไหนวะ”
ศิระไม่ตอบคำถามเพื่อน เขาเดินตรงไปยังโต๊ะที่เด็กหนุ่มนั่งอยู่ ร้านอาหารร้านนี้เป็นร้านที่เขากับชลนทีมาทานมื้อกลางวันเป็นประจำ และอินจะตามมาเกือบทุกครั้ง เด็กหนุ่มนั่งทานกับเพื่อนเงียบๆ ไม่ได้เข้ามาวุ่นวาย แต่สายตาคอยเหลือบมองเขาเสมอ
“ขอนั่งด้วยคนสิ”
“เชิญครับ” ท่าทางเงอะงะของอีกฝ่ายเกือบทำให้ศิระเปลี่ยนใจ ใบหน้าเล็กขึ้นสีแดงเรื่อ
“คูน ผมรบกวนไปนั่งโต๊ะเดียวกับชลก่อนได้ไหม”
“ผมไปรอนอกร้านดีกว่าครับ” เด็กหนุ่มร่างสูงนามว่าคูนทำหน้าจืด
“งั้นโต๊ะข้างๆ ดีไหม”
“ครับๆ” จานข้าวถูกยกไปอย่างรวดเร็ว ศิระถอนใจเบาๆ ลงนั่งตรงข้ามกับอิน
“อิน”
“ครับ” เสียงตอบรับมีทั้งความหวังและความลังเล
“ผมว่าพอเถอะ”
“ครับ?” ดวงตาของคนพูดเบิกกว้าง ความกังวลปรากฎชัดบนใบหน้า
“ที่ทำอยู่นี่พอเถอะ”
“ผม..ผม..” ใบหน้าเล็กก้มต่ำก่อนเสียงแผ่วเบาจะหลุดลอดออกมา “ผมแค่ชอบไม่ได้เหรอครับ”
“อย่าเลย”
สายตาจริงจังของผมคงทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าคิดบางอย่างได้ ดวงตาคู่นั้นเศร้าลงจนผมอดใจหายไม่ได้ ก่อนรอยยิ้มอ่อนจะถูกคลี่ออก
“ครับ เข้าใจแล้วครับ”
“เชื่อผมสิ อินต้องเจอคนที่ใช่มากกว่าผมแน่”
“ครับ”
รอยยิ้มบางยังอยู่แม้สีหน้าของคนพูดเริ่มไม่ไหว ศิระเคาะปลายนิ้วลงกับโต๊ะเบาๆ เขาถอนใจออกมายาวๆ
“โชคดีนะ”
“ครับ” คำตอบสั้นๆ เป็นเพียงคำเดียวที่เด็กหนุ่มใช้ตอบรับเขา ศิระลุกขึ้นยืน เขาตัดสินใจยื่นมือไปตบลงบนไหล่ของอีกฝ่ายเบาๆ ยิ้มให้ก่อนหันหลังเดินกลับโต๊ะ
แบบนี้ดีแล้วถึงจะดูใจร้ายไปหน่อยแต่ดีกว่าปล่อยให้มันยืนยาวออกไป เขาอยากให้เด็กหนุ่มเจอคนที่ใช่มากกว่าคอยตามเขาไปเรื่อยๆ แบบไม่มีจุดหมายอย่างที่ผ่านมา เรื่องที่มันเป็นไปไม่ได้ไม่ว่าจะทำยังไงคำตอบก็ไม่มีทางเปลี่ยนแปลง หวังว่าสักวันนายจะเข้าใจความหวังดีของฉันนะอิน
✪✣✤✥✦TBC✤✥✦✧✪
หยุดดดดด >< อย่าเพิ่งเศร้ากันค่า เรื่องนี้ ไม่มีดราม่า ไม่มีหม่นหมองนะคะ พระเอกตามง้อ ตามตื้อรัวๆ ค่า เพียงแต่พูดไว้เยอะมันก็เลยต้องเก๊กๆ หน่อยงี้ สาย feel good สบายใจได้ค่า ได้อ่านไปยิ้มไปกับความเจ้าเล่ห์ของพระเอกแน่นอน
.
Darin ♥ FANPAGE Twitter :
primdarin
หัวข้อ: ★* ของหายอยากได้คืน *★[แจ้งข่าว+ตัวอย่างเรื่องสั้นรัก❤ข้างเคียง] ★28/06/19 ★P.38 (อ่าน 297474 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก