***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม .-แปลก-.
เสียงฝนที่ตกดังพาผู้คนเข้ามายังพื้นที่มีหลังคายื่นน้อยๆของอาคารซึ่งเป็นที่ตั้งของร้านกาแฟแห่งหนึ่ง บางคนก็พาตัวเองเข้าไปในร้านเพื่อหลบฝน บ้างก็ยืนรอด้านนอกเพราะเสื้อผ้าเปียกฝนมากเกินกว่าจะเข้าไปในร้านที่มีแอร์เย็นๆได้ มนตร์ ชายหนุ่มวัยใกล้จะย่างเข้า 30 ขวบก็ 29 นั้นและ อธิบายให้ยุ่งยากทำไมกัน เหอะ.. หน้าตาพอไปวัดไปวาได้ ไม่หล่อขนาดไอดอล แต่ในช่วงวัยรุ่นก็มีคนมาตามจีบเยอะเหมือนกัน ทุกเพศทุกวัย ใช่ ทุกเพศทุกวัย ไม่ว่าจะ รุ่นน้อง รุ่นพี่ ผู้ใหญ่ขึ้นมาหน่อย หรือ จะเพศไหนๆ ก็ล้วนเคยมาตามจีบเขาทั้งนั้น แต่มนตร์ชายหนุ่มผู้ไม่เคยหืออือกับใครในด้านความรัก กลับคิดว่าไม่อยากจะมีความรักเล่นๆหรือลองรักใครเลยสักคน หากคนไม่ได้รู้สึกจริงๆจากใจ ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจว่าความรักที่เกิดจากใจจริงๆเป็นเช่นไร จนกระทั่งฟ้าฝนเป็นใจให้เขานั่งอยู่ในร้านกาแฟท่ามกลางฝนที่ตกกระหน่ำ บังเอิญเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือแนวจิตวิทยาที่เขามักจะพกมาอ่านที่ร้านนี้อยู่บ่อยๆ มองไปยังนอกร้านเพื่อพักสายตา ก็ดันไปเห็นเด็กวัยหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรงที่ดูจากการแต่งตัวและการคล้องสายบัตรซึ่งถูกบังด้วยกระเป๋าตรงอกเสื้อ ก็พอรู้ได้ว่าเป็นเด็กฝึกงาน ถ้าหากจะถามว่ามนตร์รู้ได้อย่างไรว่า เด็กคนนี้ไฟแรง ก็คงเพราะเขาวิ่งกุลีกุจอพลางเอาเสื้อกันหนาวมากันฝน พร้อมเอกสารที่กอดไว้ที่อกดั่งลูกรักของตน มายังหน้าร้าน ปกติแล้ว มนตร์ควรจะมองเขาเหมือนกับคนทั่วไปที่วิ่งมาหลบฝนเช่นกัน แต่ครั้งนี่กลับไม่เป็นเช่นนั้น มนตร์มองไปยังการกระทำของเขา ที่ถอดเสื้อกันหนาวที่ค่อนข้างจะเปียกของเขาให้กับนักศึกษาผู้หญิงคนนึงที่เสื้อเปียกจนเห็นชิ้นส่วนเสื้อผ้าด้านในลางๆด้านหลังของเธอ ผมคิดว่าคนในร้านก็คงเห็นเช่นกัน แต่กลับไม่มีใครทำอะไร นอกเสียจากมองเธอด้วยสายตาที่ไม่ดีนัก แปลก ที่มนตร์รู้สึกประทับใจในการกระทำของเขา จะว่าเขาเป็นคนแปลก หรือมนตร์แปลกกันแน่ที่รู้สึกประทับใจอะไรเล็กๆน้อยๆที่ไม่ได้ส่งผลอะไรกับเขาเลยสักนิดเดียว หลังจากที่เด็กหนุ่มคนนั้นได้ทำความดีลงไปแล้ว เขาก็เดินเข้ามาในร้าน มนตร์แสร้งทำทีว่าไม่สนใจ แล้วทำท่าอ่านหนังสืออยู่ เสียงฝีเท้าดังเข้ามาใกล้เรื่อยๆจนหยุดอยู่ตรงที่นั่งตรงข้ามของมนตร์
“เอ่อ.. ผมขอนั่งด้วยได้ไหมครับ” ชายหนุ่มเอ่ยคำขึ้นเชิงอนุญาต มนตร์เงยหน้าขึ้นมามองแว่นเดียวก็แกล้งอ่านหนังสือต่อ
“ที่อื่นเต็มหมดแล้วน่ะครับ ได้ไหมครับ?” สิ้นเสียงของเขา มนตร์ หันมองโดนรอบร้าน พบว่าทุกที่นั่งเต็มไปด้วยผู้คน แต่มีเพียงตรงหน้าเขาเท่านั้นที่ว่างอยู่
“ครับ เชิญเลย” มนตร์โยกหัวลงเป็นเชิงสัญลักษณ์
“ขอบคุณมากครับ” เด็กหนุ่มยิ้มกว้างด้วยความยินดี วางเอกสารที่เปื้อนเล็กน้อยลงบนโต๊ะ และทำทีที่ร้อนรนมองดูนาฬิกาที่ข้อมือตัวเอง สีหน้าที่กังวลใจของเขาแสดงออกมาอย่างชัดเจน เขาหยิบมือถือออกมาจากกางเกง กดหาใครสักคน
ทำไมมนตร์ถึงรู้ละเอียดขนาดนี้น่ะเหรอ เพราะทุกการกระทำของเขา พาให้มนตร์เหลือบสายตาจากหนังสือตรงหน้ามามองเขาตั้งแต่ที่เขานั่งอยู่ตรงหน้า แต่เขาก็ไม่ลืมแสร้างทำทีว่าอ่านหนังสือ เพื่อไม่ให้คนตรงหน้ามองเขาว่าแปลกหรอกนะ
“ครั พี่มินเหรอครับ… ครีบ.. ขอโทษด้วยครับ..ได้ครับ”
มนตร์ไม่ได้ตั้งใจแอบฟังหรอกนะ ก็เขาดันนั้งตรงข้ามเองนี่ แถมเสียงในร้านก็ไม่ได้ดังด้วย ยังไงก็ต้องได้ยินบ้างและ คนตรงข้ามก็ยังคุยโทรศัพท์ต่อไป แต่เขาไม่ได้ตั้งใจฟังที่เขาคุยจนเข้าใจว่าคุยอะไรกัน เพราะเด็กหนุ่มตรงหน้าก็พูดแค่คำว่า “ครับๆ ขอโทษครับ” และอีกหลายคำที่มีความหมายว่ารู้สึกผิด มนตร์ไม่ได้ลืมว่าเขากำลังอ่านหนังสืออยู่ตรงหน้า ถึงสายตาจะไม่ได้จับจ้องไปที่เขา หูก็ยังทำหน้าที่แทนในการสังเกตุการกระทำของอีกฝ่าย
“ได้ครับ.. จะเอาไปให้เร็วที่สุดเลยครับ” สิ้นเสียงพูด เสียงของการขยับเก้าอี้และโต๊ะ ก็เกิดขึ้น เร็วเกินกว่าที่มนตร์จะเงยหน้ามองเด็กหนุ่มคนนั้นลุกออกไป เห็นแต่แผ่นหลังของเขาที่ร้อนรนออกไปจากร้าน ทั้งๆที่ฝนยังตกอยู่ปรอยๆ สายตาของมนตร์หันกลับมาที่เดิม สิ่งที่น่าสนใจของเขาวันนี้เดินจากไปเสียแล้ว ไม่นานนักพนักงานก็เดินมายังโต๊ะของเขา พร้อมถือถาดเครื่องดื่มมาด้วย
“ลาเต้เย็นได้แล้วค่ะ”
“แต่ผมไม่ได้สั่งนะ” แน่สิ เพราะมนตร์งดเครื่องดื่มเย็นๆมาตั้งนานแล้ว ทุกวันนี้ดื่มแต่ลาเต้ร้อนเพื่อแก้ง่วงก็เท่านั้น พนังงานทำท่าทีลังเลเล็กน้อยแล้วก็เดินกลับไป ไม่นานนักก็เดินกลับมาอีกครั้ง
“ไม่ทราบว่าผู้ชายที่เคยนั่งตรงข้ามคุณไปไหนแล้วเหรอคะ?”
มนตร์เงยหน้าจากหนังสือ เพื่อจะตอบคำถามของพนักงาน แต่สายตาก็เหลือบไปเห็น นามบัตรที่มีตราสัญลักษณ์ของบริษัทที่เขาทำงานอยู่วางไว้ที่ตรงข้าม มนตร์หยิบขึ้นมาดูเป็นชื่อของ มินตรา เยาวนังกูร ฝ่ายกราฟฟิก พี่มินที่เด็กคนนั้นพูดถึง คือมินตราเองเหรอ มิน่าล่ะ ถึงรีบขนาดนั้น นางมินตราที่ถูกพูดถึงเป็นวงกว้างว่า เข้มงวดและโหดที่สุดในบริษัท เล่นทำเด็กผู้หญิงในแผนกร้องไห้มาหลายคน เขาและมินตราสนิทกันพอสมควร เพราะเรียนคณะเดียวกัน แต่เขากลับแตกแยกออกมาทำงานฝ่ายการจัดการแทน แต่เห็นว่าเธอโหดแบบนี้ กลับชิงแต่งงาน กลายเป็นผู้หญิง ลูกสองไปแล้ว ถ้าเด็กคนนั้นมีนามบัตรของมินตรา ก็แสดงว่าทำงานอยู่ของเธอเป็นแน่ โอกาสที่เขาจะได้รู้จัก เด็กหนุ่มคนนั้นแล้วสินะ มนตร์คิดได้แบบนั้น ก็เผลอยิ้มออกมาไม่ทันรู้ตัว..
“เดี๋ยวผมเอากาแฟไปให้เขาก็ได้ พอดีผมทำงานบริษัทเดียวกับเขาน่ะครับ” มนตร์ตอบกลับไป ด้วยรอยยิ้มที่นานๆทีเขาจะเผลอยิ้มออกไปให้กลับคนอื่นที่เขาไม่ได้สนิทด้วยเลย
“จริงเหรอคะ พอดีว่าผู้ชายคนนั้นจ่ายเงินไปแล้วน่ะค่ะ ขอบคุณมากนะคะ แล้วจะรีบหยิบมาให้ค่ะ” พนังงานหันหลังเดินจากไป ส่วนเขาก็เตรียมเก็บของเพื่อออกจากร้านไปเช่นกัน ไม่นานนักพนักงานก็เดินมาพร้อมกาแฟเย็นในมือ มนตร์ยืนมือไปรับ แล้วเดินออกจากร้านพร้อมกับสภาพอากาศที่เป็นใจ หลังฝนตก ฟ้าก็สว่างเหมือนใจของมนตร์ที่เริ่มเปลี่ยนสีไปนับตั้งแต่ที่มนตร์ตัดสินใจพาตัวเองเข้าไปให้เด็กคนนั้นรู้จัก…
------------------------------
สวัสดีค่า ขอบคุณมากๆนะคะที่เข้ามาอ่าน เรื่องสั้นเรื่องแรกที่วันแต่งเอง อาจจะมีผิดพลาด ไม่สนุกหรือเรื่องภาษาอาจจะไม่ดีมาก ช่วยติชมกันด้วยน้า ฝากเรื่องแปลกไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ 
ไว้จะแต่งมาอีกเรื่อยๆค่า 
หัวข้อ: เรื่องสั้น : แปลก(ตอนเดียวจบ (อ่าน 1429 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก