19.
“ คิดไงออกนอกบ้านวะ ” ผมถาม
“ เออน่า ”
“ ไม่ต้องไปไกลนะ ยังไม่ได้ซักผ้าเลย ”
“ ไม่ได้ไปกินไกลนะ แต่ต้องไปรับคนก่อนหวะ ”
“ รับใครวะ ? ”
.
.
ทางที่มันผ่านนี่คุ้น ๆ แฮะ.........แล้วรถก็มาหยุดที่......บ้านกรูเอง -*-
“ มาทำเชี่ยไรนี่วะ ” ผมถาม
“ อ่าว ไมวะ ทำไมกรูจะมาบ้านเมียกรูไม่ได้วะ ” ไอ้หมาบ้าเห่า
“ เฮ้ยยย เมิงอย่าทำอะไรบ้า ๆ นะ ” ไม่ได้การพี่น้อง กลัวจริง ๆ กลัวว่ามันจะกระทำการอันอุกอาจกับแม่กรู
แมร่งกรูไม่มีนามสกุลใช้แน่ ไม่แนว ๆ .............เฮ้ย ประตูบ้านกรูเปิดได้ไงวะ ปกติล๊อคนี่หว่า เชี่ยแล้วไง
ผมรีบวิ่งตามมันเข้าไปในบ้าน....
“ เฮ้ยบู๊.....ม๊าอยู่ปะ ” ไอ้หมาบ้าคุยกับน้องผมงับ คุยซะรู้จักมาเป็นปี มันแอบไปรู้จักกันตอนไหนวะ
“ พวกเมิงไปรู้จักกันตอนไหนวะ ” ผมถามมัน 2 ตัว
“ เมิงไม่เคยอยู่บ้านนิ พี่เดี่ยวเค้ามารับม๊าไปซื้อของ ไปทำบุญ บ่อย ๆ ” เฮ้ยยยย !!!! มันไปตอนไหนวะ -*-
ม๊ากรูจะว่าไงวะ เฮ้ออออ เริ่มกังวลมากขึ้นครับ
“ ตอนเมิงไปเรียนจีนไง ” เหมือนมันรู้ว่าผมจะถาม มันเลยชิงตอบก่อน แล้วมียักคิ้วให้อีก ไอ้เชี่ยเอ้ย
“ แล้วเมิงเข้ามาได้ไง ”
“ กรูก็เข้าทางไอ้บู๊ไง 555+ ” โหยยยย ไอ้เชี่ยนี่คิดอะไรของมันอยู่วะ กรูหละเสียววาบ สาดด
“ งั้นไอ้บู๊ก็รู้เรื่องเมิงกับกรูแล้วอะดิ ”
“ เออ รู้นานแล้ว กรูไม่ได้ว่าไรนิ เมิงจะคบใครก็เรื่องของเมิง ” ไอ้บู๊เห่า
“ เชี่ย ! แล้วเจ๊ ! ( ม๊า ) ละวะ รู้เรื่องนี้ปะ ” ผมเริ่มลนลาน
“ รายนั้นจะไปรู้ได้ไงวะ ” เฮ้อออ ค่อยโล่งอก ใจคอไม่ดีเลยครับ
“ 555+ ท่าทางเมิงจะกลัวเอามากนะ ” ไอ้หมาบ้าเยอะเย้ย แมร่ง นิสัย !
“ เอะอะ อะไรกัน ” ......น้านนน เจ๊ตัวแม่มาแล้ว
“ สวัสดีครับม๊า ” ไอ้หมาบ้าทักทายคุงม๊าของผม กระดี๊กระด๊าเชียวเมิง งุงิ
“ อ้าวมาแล้วเหรอ ยังไม่ถึงเวลานัดเลย ” เฮ้ยยย 2 คนนี้ไปนัดอะไร ที่ไหน ยังไง เมื่อไหร่ ??? โอ้ยย ขี้แค่นแน่กรู
( ขี้ไม่ออก )
“ ผมไม่รู้จะทำอะไรครับเลยมาหาม๊าก่อน นี่ลูกชายม๊าครับผมเอามาส่ง ” หึหึ ได้ทีนะเมิง ไข้ต๋ายก๊ะ ชิ
“ เจ๊ไปคุยกับไอ้นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่อะ ” ผมถามม๊า
“ อ่าว เรียกเพื่อนว่าไอ้นี่ได้ไง เดี่ยวออกจะน่ารัก ” โหยยย นี่แม่กรูเข้าข้างมัน T_T เชอะ
“ โห นี่เจ๊เข้าข้างมันเหรอไง ”
“ เดี่ยวก็เหมือนลูกม๊าอีกคนนะ ” ไม่บอกก็รู้ว่าใช่ เชี่ยเดี่ยวยิ้มไม่หุบ แมร่งหน้าบาน สาดด หึหึ
“ แล้วนี่จะไปไหนกันอะ ” ผมถาม
“ ไปกินข้าวไงหรือเมิงไม่หิว ” ไอ้หมาบ้าเห่า
“ แล้วเกี่ยวไรกับแม่กรูวะ ”
“ อ่าวไม่ดีเหรอไงกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา ” ดูมันพูด ไข้หุยชิบหายย
สรุปคือไปกินสุกี้ในห้างใกล้บ้านผม ไอ้แค่กินนี่มันไม่เท่าไหร่หรอก แต่บทสนทนาบนโต๊ะนี่ดิ หึหึ
“ ม๊าครับนี่ตับครับ ” ดูมันทำ
“ ถ้าม๊ามีลูกสาวนี่จะยกให้เดี่ยวเลยนะเนี่ย ” แม่กรูเป็นเอามาก
“ งั้นผมขอลูกชายม๊าได้มั้ยครับ 555+ ” เฮ้ย !!! ไอ้เชี่ยนี่ของแรงหวะ
“ ม๊าก็ให้ไปอยู่ด้วยแล้วไง ” เปิดช่องให้มันเต็ม ๆ -*- ตอนนี้ปล่อยไปก่อน ขอกินก่อนละกัน.......
ผมสนใจ 2 คนนี้คุยกันจนเกือบพลาดของดีครับพี่น้อง .....โต๊ะข้าง ๆ มีเกรียนน้อย ม.ปลาย น่ากินโคตร ๆ >0<
ล๊อคเป้าหมาย ....พยายามทำให้เนียนไม่ให้เป้าหมายรู้สึกตัวและไอ้หมาข้าง ๆ เอะใจ....โอ๊ย ! เชี่ย
ปฏิบัติการผิดพลาดครับพี่น้อง T_T ไอ้หมาบ้าจับได้ เหยียบตรีนกรูซะไม่บันยัง งุงิ .....
ผ่านไปชั่วโมงกว่า ๆ ก็หม่ำกันเสร็จครับ
“ ม๊าครับมื้อนี้ผมเป็นเจ้ามือเองครับ ”
“ ได้ไงหละ ม๊าจ่ายเอง ” สรุปยังไงม๊าก็ไม่ยอม หลบไปเลยเมิงไอ้หมาบ้า แม่กรูเจ๊ตัวจริงเว่ย 555+
จากนั้นก็ไปส่งมากับไอ้บู๊ที่บ้านครับ .....
“ เมิงคิดไรอยู่เนี่ย ” ส่งม๊าเสร็จผมก็เริ่มกระบวนการไต่สวน
“ คิดว่าแม่เมิงก็เหมือนแม่กรู กรูอยากดูแลแม่เมิง กรูอยากให้แม่เมิงยอมรับกรู
กรูจริงใจนะเว่ย กรูมองไปถึงอนาคตของเรา 2 คน กรูอยากอยู่กับเมิงตลอดไป
แต่ถ้าที่สุดแล้วแม่เมิงรับไม่ได้ ไม่ต้องกลัวนะ กรูจะดูแลเมิงเอง จริง ๆ นะ ”
…......... ให้ตายเถอะ อยู่ดี ๆ น้ำตาไหลครับ มันเป็นน้ำตาของความดีใจ แม้มันจะเป็นแค่คำพูด
แต่ผมก็เชื่อมั่น....เชื่อมั่นในตัวมันเต็มหัวใจ.....ไม่รู้ว่ามันจะเร็วไปมั้ย...แต่ก็นะเดินกันต่อไป............
“ เฮ้ยเมิงกรูมีไรจะบอก ”
“ ไรวะ ”
“ คือว่า......กลิ่นโคลนสาบควายโคตร ๆ หวะ ยุงบินว่อน 555+ ”
“ เออ ๆ กรูยอมเป็นควายส่วนเมิงเป็นนกเอี้ยง 555+ ” หุหุ
“ เฮ้ยย เมิงทำไมไม่กลับบ้านวะ ” ผมเริ่มสงสัยอีกแล้วพี่น้อง เริ่มออกนอกเส้นทาง ไม่แนว ๆ
“ กรูบอกแล้วไง ไปรับคน ” ไอ้หมาบ้าเห่า
“ อ่าวเชี่ยละเมิง ก็รับแม่กรูแล้วนี่หว่า ”
“ กรูไม่ได้บอกว่ามีแค่แม่เมิงนี่หว่า ” โหยย ไอ้เชี่ยนี่เดี๋ยวนี้แมร่งเก๋าหวะ
“ หึหึ เดี๋ยวนี่เก๋านะเมิง ให้ได้ตลอดนะ แล้วนี่กำลังไปไหนวะ ”
“ ไปรับเพื่อนกรูหวะ ”
“ เพื่อนเมิงคนไหนวะ ”
“ เอาน่าเดี๋ยวก็รู้เอง ” …….แล้วมันก็จอดที่.....ที่พักนักกีฬาของมหาวิทยาลัย.....พอจะรู้ละ หึหึ
แล้วก็ปรากฏชายไม่รับชื่อ 2 คน.......ขึ้นมาหลังรถ
“ ดาราดังคิวยาวนะเมิง กว่าจะมาเจอพวกกรูได้ ” ชายไม่ทราบชื่อคุยกับไอ้หมาบ้า
“ เอาลายเซ็นกรูปะ 555+ ” ไอ้หมาเดี่ยวตอบอย่างหนุกหนาน
“ เฮ้ย พวกเมิงนี่เพื่อนกรูไอ้นัท ” ไอ้หมาบ้าแนะนำผมให้เพื่อน ๆ มันรู้จัก.....เพื่อนเหรอ อืม เข้าใจมันครับ
“ ไอ้นัท 2 ตัวนั่น ชื่อไอ้เกี๊ยวกับไอ้สุกี้ เพื่อนกรูตอนเรียนมัธยม ” เพื่อนหรือของกินวะ
ตอนนี้บ่าย 3 โมงแล้วครับ .....มันจะไปไหนกันวะ....ทางที่มันมาช่างคุ้นเสียนี่กระไร.....
.....บ้าน..... เฮ้ออ ได้กลับบ้านสักทีครับ ลงรถปั๊บกรูเผ่นเข้าบ้านเลยพี่น้อง มิไหวจะเคลียร์
ผ้าแมร่งกองโตสาดด โดยเฉพาะของไอ้หมาเดี่ยว มันเปลี่ยนเสื้อบ่อยมาก บ่อยชิบหายย
ไอ้พวกนั้นเล่นวินนิ่งกัน แมร่งเหมือนทำสงครามตัวห่าตัวเหรี้ยเพ่นพ่านกันเพียบ .......
ตอนนี้จะ 5 โมงแล้วงับ ซักผ้าเสร็จแล้ว เหลือไรอีกหว่า.....อ่อ ๆ ให้อาหารคุงลุกชายสุดที่รักหนูปลาทอง
สักพักไอ้เดี่ยวก็มาตามครับ.....ไปหม่ำ ( อีกแล้วเหรอ ) ก็ไปร้านอาหารเมืองครับ .....
มาถึงร้านผมกับไอ้เดี่ยวนั่งด้วยกัน ไอ้ของกิน 2 คน ก็นั่งอีกฟาก .....เลยได้มองหน้าไอ้ 2 คนนี้เต็ม ๆ
ของกินจานแรก...เกี๊ยว... ตี๋ ขาว ใส่แว่น สูงสาดด หุ่นดี ใส่รีเทนเนอร์เหมือนกรูอีก สรุป น่ากินสาดดด >0<
จานต่อไป.....สุกี้.... ตี๋ ( ตี๋ครองทั้ง ร.ร. มั้ง ) ล่ำมาก เมิงจะไปแบกปูนเหรอไงวะ ผิวไม่ขาวไม่ดำครับ
ไม่หล่อนะแต่เท่หวะ สรุปน่ากินอีกแว้วว >0< สุโค่ยยยย
ป๊าปป !!! คราวนี้โดนที่หัวเต็ม ๆ ครับพี่น้อง ไม่ได้โดนมันตบนานละ เจ็บเข้าไส้เลย มันรู้ได้ไงวะ -*-
“ ไอ้นัทเป็นผู้จัดการทีมกรูเอง ” ไอ้หมาบ้าเริ่มบรรยายสรรพคุณผม
“ จริงดิ ลุคไม่ให้เลยหวะ 555+ ” ไอ้เกี๊ยวเห่า แล้วไงวะ กรูเนี่ยแหละ ผู้จัดการทีม ใครจะทำไม !!! ชิ
“ แล้วทำไมไปอยู่บ้านเดียวกับเมิงได้วะ ” ไอ้สุกี้ถามมั่ง งานเข้าเลยเมิง ดูดิ๊เมิงจะตอบว่าไง หึหึ
“ อ่อ ก็นะกรูไม่มีเพื่อนอยู่ไง ไอ้นัทมันอยู่หอก็เลยชวนมันมา ” แถไปได้นะเมิง -*-
“ ปกติเมิงไม่ค่อยให้ใครเข้าบ้านนะ โดยเฉพาะห้องเมิงด้วย ต้องสนิทกันมาก ๆ แต่ข่าวว่าเมิงสนิทกันได้ไม่นานนะ ”
ตู้ม !!!! ระเบิดลงลูกใหญ่ ไอ้เกี๊ยวถามเอาซะ ไร้ทางแก้ พ่ายแก่ศัตรูแน่เมิง 555+
“ เมิงจะถามไรมากมายวะ เชี่ยนี่ ” 555+ ไอ้หมาบ้ากรูพลาดพลั้งเสียท่าละ ข้าศึกมีชัยคาบ้าน
“ เวลาเมิงตอบอะไรไม่ได้ เมิงจะโวยวาย ” โหย ศัตรูยังรุกต่อพี่น้อง กะเอาให้ราบเลยมั้ง
“ เออ แล้ววันนึงกรูจะบอกเมิงเอง ” หุหุ บอกอะไรวะ บอกกรูมั่งดิ
อาหารเริ่มมาแล้วครับ.....รถด่วน หุหุ อร่อยดีแฮะ ทั้งโต๊ะรุมกิน แต่...ไอ้หมาเดี่ยวไม่งับ 55+ มันไม่กินของแปลก
ก็มีแต่อาหารเมือง แต่ไม่เมืองมากครับเพราะผมก็กินไม่เป็นเหมือนกัน ไส้อั่ว น้ำพริกอ่อง แคบหมู บลา ๆ ....
แต่มีอย่างนึงที่ผมไม่กินแต่ไอ้สุกี้มันเกิดอยากลอง.....หมกอ่องออ ( ออกเสียงผิดขออภัย ) คล้าย ๆ ห่อหมกอะครับ
ห่อด้วยใบตองเอาไปย่าง…ที่ทำจากสมองหมู คุงพระ !! น่าอร่อยเนอะ แต่กรูไม่อยากจะมองเลย
“ เฮ้ย น้ำที่เมิงกินมันคือน้ำไรวะ ” ไอ้สุกี้เห่า ...หมาเดี่ยวสั่งน้ำมะเกี๋ยง ( น้ำลูกหว้า ) มากินครับ
“ ไอ้นัทมันเรียกว่าน้ำไรนะ ” ไอ้หมาบ้าหันมาถามผม
“ น้ำว๊องครับ ” 55555+ ขอกรูเล่นหน่อยเถอะ
“ พี่ครับ ขอน้ำว๊องเพิ่มแก้วนึงครับ ” ไอ้สุกี้บอกพนักงานเสริฟ โอยย คุงพระ ! ดิ้นพล่าน 555+
“ เฮ้ยเดี๋ยว.... ” ไอ้เดี่ยวจะห้ามแต่ไม่ทันครับ 555+ ไอ้เดี่ยวต้องแก้ตัวให้ไอ้สุกี้ หุ หุ
“ แสบดีนะครับ ” คุงสุกี้เห่า
“ อะไรแสบครับ ผมไม่ใช่น้ำร้อนนะ หุหุ ” ผมตอบ
“ แล้วน้ำว๊องมันคือไรวะ ? ” ไอ้สุกี้ถาม
((( TBC. )))
>>> คำเมืองตอนละคำ : เกิ้ก = เกะกะ , ขวางทาง <<<
หัวข้อ: กรูเนี่ยแหละผู้จัดการทีมฟุตบอล... (อ่าน 879031 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก