9.5
“ เดี๋ยว !! ” มันมาแตะที่ไหล่ผมอะ เชี่ยละ ขนลุกเลยกรู
“ ผมขอโทษนะครับ ไม่ได้ตั้งใจ ” ผมรีบขอโทษมัน
“……………….” มันไม่ตอบอะไรครับ เป็นไงเป็นกันละคราวนี้ ผมก็หันหลังไปมองหน้ามัน
“ อ่าวเฮ้ยนาย ....!!!!!!!!!!!!!!! ”
.
.
“ อ่าว....นายเองเหรอ ” ผมบอกมัน
“ เมิงเองเหรอวะ ไอ้ผู้จัดการทีมหน้าจืด ” เชี่ยมากก พูดงี้เอาตรีนมาตบกรูเลยดีกว่า สาด
“ เคยชิมแล้วเหรอถึงรู้ว่าจืด ”
“ ไม่เคยหวะ งั้นกรูลองได้มะ ”
“ ไรนะ อยากแดรกตรีนกรูเหรอ ”
“ กวนนะเมิง ”
“ แล้วทำไมครับ ”
“ ไอ้นัท ! ” และแล้วก็มีบุคคลที่ 3 ปรากฏตัว......ผมหันหลังกับไปดูเค้าคือ
“ มีไรวะเมิง ไม่ไปซ้อมวะ ” ไอ้เชี่ยแบคครับ
“ วันนี้งดซ้อม มีเลี้ยงไง เมิงทำงานเยอะจนลืมเหรอวะ ไอ้ปลาทอง ”
“ เออหวะกรูลืม แล้วเมิงมาทำไรวะ ”
“ มาตามเมิงไง พี่แฮ็คเรียก …….แล้วนี่ใครวะ ” ……ดูมันพูดวอนตรีนจริง ๆ .....
“ หึหึ เพิ่งเห็นกรูเหรอวะ ” ไอ้คนที่ผมคุยด้วยพูด
“ ไอ้นี่เป็นนักกีฬาของมหาลัย xxx ” ผมบอก
“ แล้วเมิงมาคุยไรกับเมียกรู 2 ต่อ 2 วะ ” ไอ้เชี่ยแบคเห่า.....สาดด วาจาก้าวร้าวมาก รุนแรงเอากรูถึงตาย
“ เมิง 2 คนเป็นผัวเมียเหรอวะ 555+ ”
“ เชี่ยละ ๆ ไอ้แบคเมิงรับผิดชอบคำพูดเมิงด้วย ” ผมบอก
…….คุยอะไรอีกนิดหน่อย แล้วก็แยกย้ายกันไปครับ......แต่ผมยังไม่รู้จักชื่อไอ้นั่นเลยอะ....ช่างมัน มิได้นำพาครับ
งานเลี้ยงวันนี้จัดที่หอประชุม......นี่กรูลืมได้ไงวะเนี่ย......ผมไม่ได้ยุ่งเรื่องงานเลี้ยงครับ แค่นี้ก็จะตายแล้ว
จากนั้นก็เดินทางไปหาไอ้พี่แหก ....คุยกับไอ้พี่แหกเสร็จผมก็ต้องไปเปลี่ยนชุดครับ
....แต่ .....แต่.......กรูไม่มีชุดนี่หว่า ???????????
ยะจะใดดีวะ ? ……ว่าแล้วก็โทรฯหาคุงสามีดีกว่า.....ปรากฏว่า.......ไม่รับสาย.....กดไปอีกรอบ......ก็ไม่รับ
เอาแล้วไงของกรูขึ้นเลย ยิ่งเวลารีบ อยากคุยด้วยเสือกไม่รับ.........( เคยมั้ยครับเวลาที่เรามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย แต่เค้าไม่รับโทรศัพท์....มันทำให้หงุดหงิดใจจริง ๆ ) ……
“ เฮ้ยไอ้แบคเมิงเห็นไอ้เดี่ยวปะ ” ผมถามไอ้แบค
“ ไม่นะ วันนี้ยังไม่ได้เจอเลยหวะ มีไรป่าววะ ” ไอ้แบคเห่า
“ กรูไม่มีชุดอะเดะ จะไปเปลี่ยนชุดที่บ้านอะ ”
“ ถ้าไม่มีใครพาไป......กรูพาไปเองได้มะ ” คริ ๆ มีป้อจายพาไปเปลี่ยนชุด แหล่มเลย 555+
“ เมิงว่างเหรอ ”
“ สำหรับเมิงว่างอยู่แล้ว ...ถ้าไปบ้านเมิง ไม่ทันหรอก ไหนจะอาบน้ำอีก ไปหอกรูมั้ย หลัง ม. นี่เอง ”
“ เออ.....ก็ได้วะ ” ใช้เวลาในการคิด 1.356 วินาที
.
.
ถึงแล้วครับหอไอ้แบค ....................หอเก่า สาดดดดดดดด ......น่ากลัวชิบหาย -*-
กรูจะเป็นไรมั้ยเนี่ย เมิงรับผิดชอบกรูด้วย ........ห้องไอ้แบคไม่ใหญ่ครับแต่ก็ไม่เล็ก
ในห้องไม่ได้เก่าเหมือนตัวตึก...ห้องมันจัดเป็นระเบียบมากครับ...คือแบบว่าดูดีอะ ไม่เหมือนห้องป้อจายเลยหวะ
เสื้อผ้าจัดเป็นไว้เป็นอย่างดี.....ห้องน้ำสะอาด กระจกใสกิ๊ก เจ๋งหวะ ขอมาไว้ที่บ้านซักคืน 55+
“ ดูไรอยู่วะ มาดูชุดที่จะใส่ดิ ” ไอ้แบคเห่า
“ เออ ๆ ”
ไอ้แบคเป็นคนที่พิถีพิถันมากครับ ใส่ใจทุกรายละเอียดจริง ๆ
เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีชมพู กางเกงยีนส์สีน้ำเงินเข้ม รองเท้าผ้าใบสีดำ.....แล้วมันเองก็ใส่สีชมพูครับ
เท่สาดดดดด โอ้วววว >0<........ขณะที่ผมมองดูตัวเองในกระจก....ตาก็เห็น....เห็น
.....อะไรบางอย่างข้าง ๆ กระจกใกล้กับตะเครื่องแป้ง.......มันคือรูปผม....รูปผมจริง ๆ ด้วยครับ
เอามาจากไหนวะ ? ........
“ ไอ้แบคนั่น....รูปกรู.....นี่หว่า ? ” ผมบอกมัน
“ เมิงเห็นเป็นหมาเหรอไงวะ ” มันพูดพร้อมกับจัดชุดให้ผมครับ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น รู้สึกแปลก ๆ ครับที่เห็นรูปตัวเองในห้องของคนอื่น....แต่ก็ไม่เป็นไรครับ มันไม่ได้คิดร้ายกับผมก็พอแล้ว
“ ไปเอามาจากไหนวะ ? ”
“ กรูหามาได้แล้วกัน ”
“ แล้ว.....ถ้ามีคนมาเห็นมันจะดีเหรอวะ ”
“ กรูไม่รู้หวะ ไม่เคยคิด กรูแค่อยากเจอเมิงทุกวัน ตื่นตอนเช้าก็เห็นเมิง ก่อนนอนก็เห็นเมิง ......”
“...................” อ่า....พูดไม่ออกเลยกรู เขินหวะ
“ ใจกรูมันเปลี่ยนไม่ได้หวะ โทษทีหวะ ”
.
.
หาเครื่องห่อหุ้มร่างกายเสร็จ ก็รีบเผ่นเลย.......
ตอนที่อยู่ในรถผมก็ลองโทรฯหาไอ้เดี่ยวอีกรอบ........แต่ก็ไม่รับสาย........มันไปตายไหนวะ เชี่ยเอ้ย
ตอนนี้บรรยากาศด้านนอกสวยมากครับ พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าบวกกับแสงสีส้มของไฟถนน
มันดูเหงา ๆ เศร้า ๆ ดี........ไอ้เชี่ยแบคขับรถไปอย่างช้า ๆ ......
ตอนนี้ทั้งรถมีเพียงแต่เสียงเพลง ไร้เสียงพูดจาของคนในรถ ......แล้วผมก็ได้อึ้ง + ขนลุก อีกรอบ
ก็อยู่ดี ๆ ไอ้แบคก็เอื้อมมือมาจับมือผมครับ
.
.
(( TBC. On Chapter 10 ))
>>> คำเมืองตอนละคำ : ข้าวสาลี = ข้าวโพด ( เล็ก ) <<
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
