6.
6.
ปฏิบัติการณ์แอ๊บอย่างเนียน ๆ จึงเกิดขึ้น
- ปกติตอนเช้าไอ้หมาบ้าไม่ค่อยมากอด มาหอมแก้ม....แต่วันนี้มันทำครับ โหยยขนลุกเลยหวะ
ต้องยิ้ม ๆ ไปครับ แบบว่ากรูรักเมิงจัง ปลื้มโคตร ๆ ที่กอดกรู
- วันนี้ดันอยากกินข้าวที่บ้านเพราะคนเยอะ -*- กรูก็ต้องทำ จะบอกว่าไม่มีของสดก็ไม่ได้
วันนั้นเพิ่งไปซื้อมาเอง…..ทำไปมึนไปอ่ะ ใส่ผิด ๆ ถูก ๆ แดรก ๆ ไปเต๊อะ 55+
- ตอนอยู่ในรถก็ต้องท่อง script แต่ตากรูไม่ไหวแว้ว ไอ้ตาไม่รักดีเอ๊ย ....ห้ามทำท่างัวเงีย
ห้ามมันท่าว่าหนาวเกินไป .......ห้ามเงียบจนผิดสังเกต .......
.
.
9 โมงกว่า ๆ ก็มาถึงมหาลัยครับ วันนี้วันพุธมหาลัยผมจะไม่มีเรียนครับ Staff ทุกฝ่ายที่เป็นนักศึกษา
เลยสามารถมาช่วยงานได้เต็มที่ครับ การจับสายการแข่งขันจัดขึ้นที่หอศิลป์ครับซึ่งไม่ได้อยู่ในมหาลัย
แต่ผมต้องมาจัดการเอกสารรวมถึงมาพบกับอาจารย์เพื่อประชุมเตรียมความพร้อม ......
พี่แหกก็งานเยอะครับ ไอ้น้องว่านก็ตามพี่แหกต้อย ๆ คู่นี้มี something wrong กันป่าววะ งุงิ 555+ จิ้นไปไกล
ส่วนไอ้หมาบ้าก็ตามผมต้อย ๆ ครับ ......วันนี้เป็นอีกวันที่โหดร้ายครับ ความฉิบหายวายป่วงมาเยือนแต่เช้า
แล้วยังโดนตามติดด้วย ผมเลยต้องเพิ่มความระมัดระวังครับ ประชุมเสร็จก็เกือบ ๆ เที่ยวแล้วครับ
ผมต้องรีบกินข้าวแล้วไปที่หอศิลป์เพื่อเตรียมตัวครับ ตอนกินข้าวไอ้เดี่ยวก็อยู่กับผมตลอด.....
กรูจะทำไงวะถึงกินยาได้ ...............คริ ๆ
“เฮ๊ยซื้อผลไม้ให้กรูหน่อยดิ เอาฝรั่งกับแอปเปิ้ลนะ ” ผมบอกไอ้หมาบ้า
.........ตอนนี้แหละครับทางสะดวก เหมือนเดิมครับไทลินอล 2 เม็ด + แอคติเฟดอีก 1......เอาให้หายครับ
หรือแค่บรรเทาก็ยังดี.......
“ ทำไมหน้าเมิงซีด ๆ วะ ” เฮ้ย....มาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ.....ดีนะไม่เห็นตอนผมกินยา
“ อ๋อทำงานเยอะวะ นอนน้อยก็งี้อะ ” ผมเนียนไป
“ ......อืม......” มันมองผมแปลก ๆ ครับ.....ขอเต๊อะอย่าให้รู้เลย
เสร็จจากโรงอาหารก็รีบบึ่งไปที่หอศิลป์ครับ .....ระหว่างที่อยู่ในรถผมมึนหัวมากครับ มันทั้งหนาวทั้งร้อน
ง่วงก็ง่วง ร่างกายไม่รักดีจริง ๆ ครับ.....เจ็บใจตัวเองที่ไม่ยอมดูแลให้ดี ตอนนี้โมโหตัวเองมากครับ....
......ผมยังคงฝืนท่องบทต่อไปครับ....ท่องไปท่องมาไอ้หมาเดี่ยวก็ดึงมือผมไปจับครับ ..ผมกับมันไม่พูดอะไรครับ
เรารู้กัน ................ขอบคุณเมิงมากนะที่อยู่ข้าง ๆ กรูเสมอ ...............ตอนนี้ผมอยากให้งานนี้เสร็จเร็ว ๆ ครับ
หลายคนอาจมองว่าผมดื้อ....แต่งานนี้มันช่วยไม่ได้ครับ....ขอผมไม่รักตัวเองวันนึง.....
ถึงหอศิลป์แล้วครับตอนนี้คนยังไม่เยอะมาก การจัดเวทีเป็นไปอย่างเรียบง่ายแต่ดูดีครับ......
ตอนนี้ราว ๆ บ่ายโมงแล้วครับ อีก 3 ชั่วโมงก็จะเริ่มแล้ว....แต่งตัวเสร็จแล้วครับไม่มีไรมาก ชุดนักศึกแบบเต็มยศ
อึดอัดมาก ๆ ครับ ......เดี้ยงแน่กรู อาการง่วงเริ่มมากขึ้น.......สู้ ๆ เว่ยไอ้นัท....เมิงต้องผ่านมันไปได้......
ตอนนี้ชุดผมเต็มไปด้วยเหงื่อครับ .....ร้อนจริง ๆ ทั้งที่ห้องนี้ก็เปิดแอร์......
“ เฮ้ย....” ผมอุทาน มีคนเอาขวดน้ำเย็น ๆ มาแนบกับแก้มผมครับ
“ ดื่มน้ำหน่อย สีหน้าไม่ดีนะเมิง ” .....ไม่ใช่ใครครับ ไอ้หมาบ้านั่นเอง....
ผมรีบดื่มน้ำครับหิวมาก ยิ่งใกล้งานก็ยิ่งตื่นเต้นมากเท่านั้น.......ต้องนิ่งไว้ ๆ ....
“ สู้ ๆ เว่ย กรูรู้ว่าเมิงทำได้ ” ไอ้หมาบ้าบอกผมครับ ......ผมยิ้มให้มัน.....
“ ไอ้นัทคิงพร้อมก่อวะ ” …..ไอ้พี่แหกมาแล้วครับพี่น้อง.....
“ ก่อโอครับ ” ผมตอบ
“ คิงบ่าสบายก๋า หน้าคิงดูซืด ๆ ”
“ บ่าเป็นหยัง นอนบ่าปอเอง บ่ามีหยัง ”
“ แต้ก๋า ...? ”
“ เอ้อ ” …..เกือบไปแล้วครับ ...พี่แหกยิ่งฉลาด ๆ อยู่ จับผิดคนโคตรจะเก่งครับ....
ตอนนี้เรื่อง Script เป๊ะ ๆ แล้วครับ ไม่ต้องไปจำอะไรมาก.....ตอนนี้ต้องไปซ้อมคิวต่อครับ....
บ่าย 2 เริ่ม รันฯ ครั้งที่ 1 ......รันฯ ครั้งที่ 2 .......ครั้งที่ 3 .......ครั้งที่ 4.......ครั้งที่ ....... 8
แม่นเรื่องคิวแล้วครับ ......แต่ผมนี่สิ.....จะไม่ไหวเอาครับ มึนไปหมดครับ ตอนนี้ตัวเริ่มสั่น ๆ แล้วครับ
“ ไปพักก่อนป่ะ ” ……ไอ้หมาบ้าประคองผมไปพักครับ........
มันจัดการหาน้ำมาให้ผมดื่มครับ ....หาพัดมาพัดให้ครับ ........มันจับมือผมตลอดเวลา......
ไม่รู้ว่ามันจะรู้มั้ยว่าตอนนี้ผมรู้สึกดีมาก ๆ ที่มีคนคอยอยู่ข้าง ๆ ผม.....คอยให้กำลังผมเสมอ.......
********* 16.00 น. *********
ผู้ร่วมงานเริ่มทยอยเข้ามายังห้องประชุม............คนเยอะกว่าที่คิดครับ สื่อมวลชนเยอะครับกล้องเพียบ
16.20 น. ผมก็ขึ้นเวทีครับ.......
“ กล่าวสวัสดีผู้ร่วมงานทุกท่านนะครับ ทางหมาลัยวิทยาลัย......ยินดีเป็นอย่างยิ่ง บลา ๆ ๆ .........”
ปฏิบัติการแอ๊บอย่างเนียน ๆ ยังคงดำเนินต่อไปต้องยิ้ม.........ท่าทางเป็นกันเอง ...
เรื่องหน้าซีดนี่..ผมต้องให้เพื่อนเติมแป้งให้ครับ ลงทุนจังกรู
งานดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ครับ.....เป็นไปตาม Script ทุกอย่างครับ อาจมีพลาดแค่เรื่องเวลาในช่วงต่าง ๆ
ที่อาจมีเกินไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้กระทบอะไรมากมาย.........6 โมงกว่า ๆ ทุกอย่างก็เสร็จสิ้นครับ จบลงอย่างสวยงาม
ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีครับ......และขอให้ดีอย่างนี้ต่อ ๆ ไป......
ตอนนี้สื่อมวลชนก็สัมภาษณ์ทีมต่าง ๆ ที่มาร่วมงาน ............สำหรับวันนี้ก็หมดหน้าที่ผมแล้วครับ....
“ โทษนะครับ คนไหนคือผู้จัดการทีมหมาลัยxxx ” ......ใครวะ.....ใครมาถามถึงกรู......
“ ………ผมเองครับ...........” ผมตอบไป
“ หา ! นายเนี่ยนะ ” อ่าวเวร .....เมิงจะตกใจหาป้อคิงหยัง......
“ ผมเนี่ยแหละครับผู้จัดการทีมของหมาลัยxxx .... มีอะไรหรือเปล่าครับ ? ”
“ หึหึ ป่าวครับไม่มีไร แค่อยากรู้จักไว้......ผมไปก่อนนะครับ ....... ”…….ตกลงมันเป็นใครวะ...
ดูแล้วน่าจะเป็นนักบอลครับ ....ผิวเข้ม ๆ สำเนียงออกไปทางใต้........ช่างแมร่ง มิได้นำพา
ตอนนี้รู้อย่างเดียวครับ..... แบตฯผมหมดแล้ว.......ต้องกลับด่วน .....เอาแล้วไงพี่น้องตอนนี้มึนมากครับ...
ตาลายละ เชี่ยเอ้ย.....อดทนหน่อย ๆ ......
“ เฮ้ยกรูกลับก่อนนะ .....” ผมบอกลาทีมงานครับ....
“ พี่แหกผมกลับก่อนนะ ” ผมบอกลาพี่แหกครับ
“ พี่นัทครับ ....” …..ใครอีกวะ ......ไอ้ว่านนั่นเองครับ
“ ......ไปหาหมอเลยนะครับ .....” …….. เอาแล้วไง........ รู้ได้ไงวะ ? แสนรู้จริงเมิง
“ ................... ” ผมได้แต่ยิ้มตอบครับ........แค่พูดตอนนี้ยังไม่ไหวเลยครับ
จากนั้นผมก็หอบสังขารไปขึ้นรถครับ .......ได้เดี่ยวก็ช่วยแบกเอกสารเลยไม่ได้ประคองผม
แค่เดินได้ผมว่าเก่งแล้วนะ จะอึดไปถึงไหนวะกรู -*-
แค่ขึ้นรถเท่านั้นแหละครับผมหลับเลยอะ......โดนแอร์เย็น ๆ เข้าไป.....จบกัน
.
.
ผมรู้สึกตัวอีกทีก็….อยู่ในอ้อมแขนของไอ้เดี่ยวมันครับ มันกำลังพาผมไปไหน...นี่ผมอยู่ที่ไหนอะ
“ อย่าเป็นอะไรนะเว่ย ” …….
“ อย่าเป็น.....อะไรนะเว่ย ”
“ นัทตื่นก่อนนะครับ ”
“ อย่าเป็นไรนะครับ ”
“……..อย่าเป็นอะไร....ไปนะ.....”
“ หมอครับแฟนผมเป็นไงมั่งครับ ” ?????? เฮ้ยกรูเป็นไรไปวะ .....ตอนนี้ผมรู้สึกตัวอยู่นะครับ แต่แบบว่าไงดีอ่ะ
มันล้าไปหมด........
“ มีไข้สูงครับ ร่างกายอ่อนเพลียมาก ...... ” ได้ยินเพียงแค่นี้ครับ จากนั้นผมก็ไม่รู้สึกตัว
..............ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไหร่ครับ เพิ่งเริ่มรู้สึกตัว .................
ไอ้เดี่ยวครับ.....มัน.....มัน......เช็ดตัวให้ผม........มันยังไม่รู้ตัวนะครับว่าผมตื่นแล้ว....ผมมองไปรอบ ๆ ห้อง
จนแน่ใจว่าผมอยู่ รพ. เป็นแน่แท้........ดูไอ้เดี่ยวแล้วมันตั้งใจมากครับ....มันเช็ดอย่างเบามือ.........
“ อย่าเป็นไรไปนะ ……หายเร็ว ๆ นะครับ คนดีของผม ตั้งแต่แรกที่รู้ว่าไม่สบายผมน่าจะห้ามไว้
.....แต่ถึงยังไงนัทคงไม่ฟังผม นัทตั้งใจกับงานนี้มาก ใครจะห้ามคงไม่ฟัง ตอนนั้นผมคิดว่านัทแค่เพลีย.....
ไม่น่าเป็นหนักขนาดนี้ .........นัทรู้มั้ยครับใจผมแทบขาด..........
..........ผมขอโทษนะครับ ที่ดูแลคนที่ผมรักได้ไม่ดีเลย ผมมันแย่จริง ๆ ........... ”
************
ฉันรักเธอเท่าฟ้า ปรารถนาเธอยิ่งสิ่งใด
ถึงเธอจะเป็นเดนใคร
เธอเป็นเช่นไรฉันก็ไม่พะวง
ฉันรักเธอยิ่งนัก สุดจะรักภักดีมั่นคง
ขอเพียงให้ใจเธอตรง
รักฉันมั่นคงเหมือนกับฉันรักเธอ
************
ปล. เน่าสาดดดดด ><”
((( TBC. )))
>>> คำเมืองตอนละคำ : ขี้หมาติ๊ดเกิบ = ขี้หมาติดรองเท้า <<<