หัวข้อ: กรูเนี่ยแหละผู้จัดการทีมฟุตบอล...

[Ozaru]

 


เคร้าใจ


นัท


กลับมาหาเดี่ยวเหอะ


อย่าทิ้งเดี่ยวไปเลยนะ



 

[kaporzung]

นัทอย่าเพิ่งท้อนะจ๊ะ เดี่ยวรักนัทจะตาย 


อีชะนีแพมแรดมาก น่าตบเจงๆ

[maxtorpis]

so saddd

[epochii_upfun]

เดี๊ยะๆๆๆหนีเที่ยวเหรอเนี่ย

ไม่รู้หล่ะ ปูเสื่อรอตอน 29 มาซะดีๆ

[LingNERD*]

 

[i_YuL_za]

ร อ

ร๊ อ

ร อ

 

 

 

[SunLoveMoon]

จะหนีเพื่อออออออออออออออออ
ทำไมไม่สงสารเดี่ยวบ้าง
ตื่นมาไม่เจอทำไง
จะกลัวอะไรอีก
ที่ผ่านมามีอะไรจากเดี่ยวที่ทำให้ไม่แน่ใจบ้าง
ไหนจะ ม๊า เจ้(พี่สาวเดี่ยว)น้องว่าน และพี่แหก อยู่กับเราทั้งนั้น
แค่ แพมเพิดคนเดียว อย่าให้มันมามีอิทธิพลกับความรักของเรา
เด่วไปหา คาถา ชนะมารมาก่อน
หนีอะไรก็หนีได้ แต่ หนีใจตัวเองมันไม่ได้หรอกนะ
คิดได้แล้วก็รีบกลับ
สงสาร คนที่รักและรอเราดีกว่า
ส่วนนังแพมเพิด เด่วจับมัดมือมัดเท้า ผูกระเบิดติดตัว ส่งไปตะเข็บชายแดนเลย   
อย่าให้กลับมาอีก ชิ

[pongsj]

พักใจ

[Hack]

เด่วนี้ความรักอย่างเดียว ไม่พอจิงๆ คับ

เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกันเลย โดนถามว่า ถ้าคบกันต่อไป จะมีลูกให้เขาได้หรือป่าว
จะใช้ชีวิตอยู่แบบคนปกติทั่วไปได้ไหม จะมีครอบครัวที่อบอุ่นหรือป่าว จะสามารถบอกคนอื่นได้ไหม ว่าเราเป็นอะไรกัน จุกคับ กับคำถามเหล่านี้ ตอบไม่ได้ สุดท้ายเลยต้องได้แต่เดินหนีออกมาเอง เปลี่ยนความสัมพันธ์จากคนรัก กลายเปนเพื่อนกัน ส่วนเขาก็ปล่อยให้ไปแต่งงานมีลูกในสิ่งที่เขาต้องการ มีครอบครัวแบบที่เขาหวัง ตอนนั้นเจ็บปวดแทบขาดใจ ร้องไห้ทุกวัน แต่สุดท้ายก็คิดได้ว่า ชีวิตมีครั้งเดียว ได้เจอคนที่เรารัก และเขาก็รักเรา ได้ทำอะไรในสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต ก็เพียงพอแล้ว ไม่มีเขาเราก็อยู่ได้นิ ไม่เห็นจะตาย

เป็นกำลังใจให้คับ หนีอะไรหนีได้ แต่หนีหัวใจตัวเองไม่พ้นหรอกคับ

ขอตัวไปรำลึกความหลังเมื่ออดีตก่อน อ่านตอนนี้แล้วเศร้า. . .

 

[Asahi]

มาครับแฮคมาซบอกเซนก็ได้
เดี๋ยวเซนปลอบให้
 

[Ak@tsuKII]

 :3125:ยัยแพม  นี่แน่ะ       

เกลียดจริงๆ  ผู้หญิงแบบนี้  ชิส์   

เป็นกำลังใจให้ค่ะ   

[Hack]

มาครับแฮคมาซบอกเซนก็ได้
เดี๋ยวเซนปลอบให้
 

 

รับผิดชอบผมด้วยเลยนะ 

[StillLoveThem]

รักแล้วจะแคร์อะไรกับคำพูด...ชะนี
ม๊ะก็ไปเขียววววววว...ซะขนาดนั้น
สร้างรักให้เข้มแข็ง...และมั่นคงดีกว่า
ความอ่อนไหว..แคร์คนอื่นมากไปจะทำให้รัก..ล่ม
เข้มแข็งไว้นัท....คนที่นัทรัก..รออยู่ที่บ้าน

[RAKDEK_KA]

จะท้อทำไมค่ะ K.น้อง เราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวซะหน่อย

ยังมีม๊า เดี่ยว ว่าน ฯลฯ พวกนี้เค้าก็อยู่ข้างเรานิ ใช่ว่าไม่มีใคร

พี่ว่าเรารักษาเวลานี้ให้ดีและนานเท่าที่จะทำได้ ไม่ดีกว่าหรือคะ

เอาไว้เป็นความทรงจำที่ดีตลอดไป ถ้าวันนึงเกิดอะไรขึ้นจะได้ไม่เสียใจนะ

อย่างว่าแหละน้อง รักกันน่ะ มันง่าย แต่จะรักษาความรักนี้ให้ยาวนานมันต้องใช้เวลา

ปล .   งง งง งง กับตัวเอง ไงก็ขอให้น้องมีฟามสุขนะ

 

[TEEMKINPARK]

จะอยู่ที่ใด  ยังรักกันมั้ยฉันไม่รู้
แต่ที่รู้คือฉันนั้นยังไม่เปลี่ยนใจ
จะรอแค่เธอ...ถึงแม้ใครหาว่า "งมงาย"

FIGHTING

โคตรจะรัก  DEAW&NUT

DEAW&NUT'S FAN   (บุรีรัมย์)

[berniel]

อ่านแล้วรู้สึกสงสารจับใจ ไม่รู้ว่าตัวเองจะต้องเจออะไรแบบนี้หรือป่าว

แต่ตอนนี้อยากจะกระโดดตีลังกาม้วนหน้า 2 ตลบ แล้วสกายคิ๊กส์ ที่คอยัยแพมจิงๆ

สู้ๆนะครับ อย่าพึ่งหนี คิดถึงคนที่เรารักและรักเรา ว่าเค้าจะรู้สึกยังไงถ้าตื่นเช้ามา

เจอเพียงตัวเขาเองและห้องที่ว่างปล่าว ใร้วี่แววของนางอันเป็นที่รัก



มาเป็นกำลังใจให้พี่นัท อย่าท้อนะครับ

^^


จะปีใหม่แล้ว หลายๆคนคงจะวางแผนไปเที่ยวไปเค้าดาวปีใหม่

ก็ขอให้เที่ยวไห้สนุกนะครับ ดูแลตัวเองดีๆ ช่วงนี้อะไรๆก็เปิดขึ้นได้

ส่วนบุ๊คก็คงจะเค้าดาวน์หน้าคอมเหมือนทุกๆปี ^^


หนาวๆ  พี่ซัน พี่อ้อ พี่ปั๊บ พี่เนม ฟอง บัน แล้วก็ทุกๆคนน้า

^^

[bixzz]

โธ่น้องนัท...ใจเย็นๆ ก่อนเหอะ ม๊าออกจะเข้าใจซะขนาดนี้แล้วอย่าไปกลัวเลย
พอเดี่ยวตื่นมาไม่เจอนัทก็ได้งานเข้าอีกหรอกนี่...เฮ้อ 

ส่วนยัยแพม...ขอ  และ  ซะหน่อยเหอะ สาระแนจริงๆ

[● MaYa~Boy ●]

ตอนนี้แรงอ่ะ เศร้า

[Master PP.]

   แจ้งข่าวๆ ตอนนี้ไอ้คุงชายนัท (แห้ง) กำลังทำการล่อลวงน้องชายไอ้เนมอยู่


  แง่มๆๆ คือน้องชายขี้อ้อนไอ้เนมไปเที่ยว ชม. เลยไปเจอกัน มันทั้งสองเลยปล่อยไอ้เนมให้นั่งหง่าวอยู่ที่

หน้าจอคนเดียว ใจร้าย    :m31:รีบกลับมาปั่นตอนต่อไปด่วนเลย งื่มๆๆ   

[white coat]

  แจ้งข่าวๆ ตอนนี้ไอ้คุงชายนัท (แห้ง) กำลังทำการล่อลวงน้องชายไอ้เนมอยู่


  แง่มๆๆ คือน้องชายขี้อ้อนไอ้เนมไปเที่ยว ชม. เลยไปเจอกัน มันทั้งสองเลยปล่อยไอ้เนมให้นั่งหง่าวอยู่ที่

หน้าจอคนเดียว ใจร้าย    :m31:รีบกลับมาปั่นตอนต่อไปด่วนเลย งื่มๆๆ  

 อะไร น้องนัท นี่แอบหนีเที่ยวอีกแล้วเหรอ 

 ว่าแต่ ดวงผู้ชายห้อมล้อมจริงๆ 

 รีบมาอัพเลยนะเรื่องกำลังได้ที่ ถ้าเป็นหนังเกาหลี ก็ได้ 80 % แล้วดิ 

 หรือว่าใกล้จะจบแล้วเนี่ย 

 ปล. แค่มาปั่นกระทู้ น้องรัก     

 

[krappom]

นัทจะไปไหน
บ่หื้อไปเน้อ
ปิ๊กมาเวยๆ เลย
 

[Bourne_Js]

^
^
^
คริ ๆ นัทมาแว้วคร้าบ พาละอ่อนแอ่วเจียงใหม่ไปนั่งนิมมานฯ 555+

ปล. ขอบคุณทุกเม้นครับ

ปล. 2 คุงหมอนัฐเป็น fc. นัท & เดี่ยวเหรอครับ ขอบคุณจ้าดนักเน้อ

ปล. 3 ต๋อนซาวเก้า ยะได้ 60 % ละครับ

 

.
.

[marchmenlo]

แค่รักอย่างเดียวมันไม่พอ .................มันก็จริงอ่ะน่ะ  

[white coat]

มาปรากฏกาย แล้ว ไป แอ่วมาม่วนก่อ ได้ ป๋อ จาย มาฝาก เฮา บ้างเน้อ ( ถูกปะพยายามสุดๆๆแระ )

 

 

[Bourne_Js]

^
^
^
จิ้มคุงหมอนัฐคร้าบ คริ ๆ

 
.
.

[GAZESL]

ง่า ให้นัทกลับมาพร้อมกับความเข้มแข็งนะคะ

ยัยพี่แพมนี่ชอบสอดแทรกให้เค้าแตกกันจริงๆ

ม๊าเค้าบอกว่ารับได้ ก็รับได้สิ อย่ามายุ่งได้มั้ย

เดี่ยวก็คงต้องการนัทมากจริงๆ นะ

กลับมาพร้อมกับการรับมือทุกรูปแบบนะคะ สู้ๆ

ความรักชนะทุกสิ่ง 

[LingNERD*]

รอยคอ เย้ย รอคอย ต๋อนซาวเก้าเจ้า ก๊ากกกกกกกกก

[baros]

จะเศร้าอีกล่ะ ไม่ชอบเลย

[Bourne_Js]

.
.
เอามาให้อ่านเล่น ๆ งับ ^^ ระหว่างรอ ตอน 29......

(( รักครั้งที่ 2 ))

เขา....คนธรรมดาที่ไม่ปกติ

เธอ....คนธรรมดาที่ปกติ

พรหมลิขิตนำพาทั้งคู่มาพบกัน .......และรักกันในที่สุด.........

 
เขา.....ป่วยเป็นโรค “ Dissociative  fugue” หรือ “โรคการหลีกหนีความจริงเมื่อจิตแตกสลาย”

เป็นความจำเสื่อมประเภทหนึ่ง ถ้าเกิดความเครียดหรือบาดเจ็บรุนแรงคนป่วยจะหลงทางไปไกลบ้าน

และลืมเรื่องตัวเองทั้งหมด.....

 
เธอ......คนธรรมดาคนหนึ่งที่มาพบกับคนธรรมดาที่ไม่ปกติ ผ่านโลกออนไลน์
นัดเจอกัน คุยกัน ถูกใจกัน จนนำมาซึ่งความรัก และลงเอยด้วยการแต่งงาน

 
ก่อนแต่งงานเขาได้บอกถึงอาการที่ไม่ธรรมดากับเธอ
และเธอก็ได้รับรู้ทุกอย่าง และมองว่ามันเป็นเรื่องเล็กมาก

 
การแต่งงานทำให้ทั้งคู่มาใช้ชีวิตร่วมกัน แม้เคยอยู่คนละเมืองก็ตาม
วันหนึ่งเขาขับรถกลับไปยังเมืองเกิดของเขา

หลังจากวันเธอก็ไม่ได้พบหน้าเขาอีกเลย ไม่มีใครรู้ว่าเค้าไปไหน
แม้แต่ตัวเขาเองยังไม่รู้ว่ามาจากไหน .......

แล้วเขาก็ได้รับชื่อใหม่จากโรงพยาบาลจิตแห่งหนึ่ง
ทางโรงพยาบาลตรวจสอบทุกทางเพื่อหาสาเหตุแห่งการป่วย

แต่ก็ไม่พบอะไร....เขาถูกส่งไปที่บ้านพักฟื้น ชีวิตดำเนินไปเรื่อย ๆ จนมีคนแนะนำให้เขาไปออกทีวี.....
เป็นโชคดีที่มีคนรู้จักเขา จนนำพามาพบเจอเธอ... 46 วันแห่งการรอคอย
การกลับมาอีกครั้งของเขาซึ่งทุกอย่างเริ่มเป็นศูนย์ทั้งสิ่งของรอบกาย สภาพแวดล้อม
....รวมถึงความรัก

 
เธอ.....ไม่ได้บอกเขาว่าตัวเธอเองเป็นใครและมีสถานะยังไง  มีคำถามหนึ่งที่เขาถามเธอ.....
เธอไม่อาจตอบได้คงทำได้แค่เพียงกอดเขาแล้วน้ำตามันก็ไหล     

 …… “ ผมมีคนรักมั้ย มีคนที่เค้าคิดถึงรอผมอยุ่หรือเปล่า ? ”……

 
( คนหนึ่งเคว้งคว้างไร้อดีต อีกคนมีความรักอยู่ในอ้อมกอดแต่ดูห่างไกลเหลือเกิน )

 
เธอ......ยิ้ม หัวเราะ ทำตัวปกติ สอนทุกอย่างให้กับเขาแม้แต่เรื่องการซักผ้า.....
รวมไปถึงนำภาพเพื่อน ๆ เขามาฟื้นความจำ ความผุกพันธ์ ความห่วงใย มีมากขึ้นทุกวัน
จากวันเป็นเดือนและเป็นปี ......และในวันหนึ่ง

“ คุณรู้มั้ย ผมรักคุณจังเลย ”

“ คุณแต่งงานกับผมนะ ”

” คุณคือคนรัก คุณคือเพื่อน คุณคือความหวังและคือความสุขของผม ....”   เขาพูด

........คำพูดของเขาทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก น้ำตาเจ้ากรรมมันไหลลงมาเป็นทาง......

 
เธอบอกกับตัวเองว่าไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร แต่วันนี้เธอมีเขาคนที่เธอรักอยุ่มันก็เพียงพอแล้ว

 
เธอขอบคุณเขา.....เขาขอบคุณเธอ......และทั้งคู่ขอบคุณความรักที่ทำให้สุขใจเหลือเกิน

 
นี่เป็น ความรักครั้งที่ 2  ของเขาและเธอ

 
“ แม้ภาพความทรงจำหาย แต่ความรู้สึกไม่เคยลืมเลือน ”

ปล. ไม่ใช่คนแรกของหัวใจแต่เป็นคนสุดท้ายของชีวิต.......

(( The End ))

.
.

 

[LingNERD*]

ูู^

^

^

จิ้มพี่นัท

รอต่อไป