ตอนที่ 28
28.
“ อย่าไปไหนนะ..... อยู่กับกรู.....อยู่กับกรูนะ อย่าไปกับใครอีก มีกรูได้คนเดียว เมิงเป็นของกรู......กรูไม่ยกเมิงให้ใคร กรูขาดเมิงไม่ได้....กรูรักเมิง ....เมิงรักกรูมั้ย....รักกรูนะ นะ นะ นะ นะ ..นัท....ครับ เดี่ยวรัก..นัท...นะ... ”
“………….. นัทก็รักเดี่ยวครับ .................. ” บอกไม่ถูกครับ......มันรู้สึกได้จริง ๆ ครับ ผมไม่เคยคิด ว่ามันจะพูดออกมาได้ คนเมาที่สติไม่เต็มร้อยมักจะพูดเรื่องจริงที่อยู่ข้างใน...............ผมเข้าใจถูกหรือเปล่าครับ ?
.
.
“ พวกพี่รักกันดีเน๊อะ ” ไอ้น้องว่านชักมดลูกเห่า
“ อิจฉาอะเดะ 555+ ” ผมบอก
“ อิจฉาดิครับ มีรักอะง่ายแต่รักษาอะยาก ใช่ปะพี่”
“ แล้วเมิงไม่หามั่งวะ ”
“ ปล่อยให้มันมาเองอะพี่ 5555+ ”
“ แล้วแต่เมิงละกัน ไอ้หล่อเลือกได้เอ้ย ชิ ”
“ พี่คิดไงเป็นเกย์ ” …..เป็นคำถามที่ไม่คิดว่ามันจะถามครับ.....ถ้าคิดอยากจะเป็นถึงเป็น...คงไม่มีใครคิดที่อยากจะเป็น....คงไม่มีใครอยากเกิดมาเป็นเกย์...อันไม่เป็นที่ยอมรับของสังคม ผมได้แต่เงียบ....มันจุกในคำถาม
ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง คิดถึงเรื่องที่ผ่านมา..มองออกไปบนฟ้าที่มืดมิด........
ดูดวงจันทร์ที่ส่องสว่างอย่างโดดเดี่ยว..........ดวงดาวที่ประดับเต็มท้องฟ้าดูแล้วมันเหงาจริง ๆ
“ ขอโทษครับพี่ ” …ไอ้น้องว่านเห่า....ผมเหล่ตาไปมองมันที่กระจกมองท้ายมันก็มองผมด้วย เป็นอันรู้กัน
.......ไม่นานก็ถึงบ้านครับ.........อุ้ย !!! ตาค้างเลยพี่น้อง BENZ SLK ของผู้ใดช่างสวยสดงดงามปานจะดอมดม ( เวอร์ละเมิง 55+ ผมเป็นคนชอบรถยนต์ครับ ) .......ผมกับไอ้ว่านก็ช่วยกันลากไอ้หมาบ้าเข้าบ้านครับ
เหนื่อยสาด....ต้องรีบลากเข้าห้อง....ไฟยังเปิดนิ.....ม๊านอนยังว้า...
ผมกำลังจะเดินผ่านห้องรับแขกก็เจอ....ม๊าครับ นั่งอยูกับ.....อ่า....คนที่คุณก็รู้ไม่รู้ว่าใคร 555+
ชะนีเห็บหมาครับพี่น้อง มันยังไม่ตาย สาดดดด ดึกป่านนี้มาทำอะไรวะ
“ น้องเดี่ยวเป็นอะไรค่ะ ” พี่แพมพูดครับ
“ ไม่ได้เป็นอะไรหรอกครับ แค่เมาอะครับ ” แล้วพี่แพม...ชีก็รีบมาดูมาไอ้เดี่ยว
“ ทำไมเดี่ยวถึงเมาอย่างนี้หละค่ะ น้องนัท ” อ่าวอีนี่มาขึ้นเสียงกับกรู เดี๋ยวแมร่งกัดหัวนมขาดเลย
“ มันดื่มมากอะครับ ผมขอตัวพามันไปอาบน้ำนอนก่อนนะครับ ” ผมบอก
“ เดี๋ยวสิค่ะยังคุยกันไม่รู้เรื่อง ” อีนี่หัวนมเมิงยังอยู่ก็บุญแล้วนะ ชิ
“ แพมให้เดี่ยวไปพักก่อนเถอะ ” ม๊าพุดครับ -/\- ขอบคุณม๊ามาก ๆ คร้าบ
“ อานัทจัดการเดี่ยวเสร็จแล้วมาหาม๊าด้วยนะ ม๊ามีเรื่องจะคุย ” ม๊าพูดต่อ
“ ได้ครับม๊า ผมขอตัวก่อนนะครับ ” …ใจไม่ดีอะครับ เฮ้อ ....งานเข้าอะไรตอนนี้วะเนี่ย...ใจเหมือนจะหมดแรง
วูบ ๆ แปลก ๆ อะครับ …ผมกับไอ้ว่านก็ลากไอ้หมาเดี่ยวเข้าห้องครับ ตอนแรกจะอาบน้ำให้มัน แต่เห็นว่ามันเพิ่งอาบตอนหัวค่ำ ( หลังซ้อมเสร็จ ) แค่เช็ดตัวให้มันครับ เลยบอกให้ไอ้ว่านไปอาบน้ำ ผมก็จัดการเตรียมชุดให้ไอ้ว่านมัน แล้วก็ออกไปหาม๊า......
“ อานัทมานั่งข้าง ๆ ม๊านี่ ” ม๊าเรียกให้ผมให้ไปนั่งข้างม๊าครับ ส่วนชะนีเห็บหมานั่งตรงข้ามกับผม
“ อาแพม ม๊าเข้าใจที่ลื้อพูดนะ ม๊ารู้ทุกอย่าง ......” ม๊าพูดกับพี่แพมครับ
ผมไม่รู้ว่าก่อนหน้านี่ทั้ง 2 คนพูดอะไรกันมั่ง.....แต่มันคงเป็นเรื่องเกี่ยวกับผมและไอ้เดี่ยวแน่นอน
“ แต่ม๊าค่ะ ลูกชายม๊ามี....แฟ..น เป็นผู้ชายนะค่ะ ใครจะไปรับได้ ถ้าใครรู้ว่าลูกชายม๊าเป็นอย่างนี้ ม๊าจะเอาหน้าไปไว้ไหนค่ะ นี่คือโลกแห่งความเป็นจริงนะค่ะ ไม่ใช่นิยาย ” ……มันเหมือนมีคนมาเหยียบที่ใจครับ ผมได้แต่กลั้นความรู้สึกที่มันทั้งกดดัน อึดอัด ......มือผมสั่นไปหมด....การที่ผมคบกับไอ่เดี่ยวมันเลวร้ายขนาดนี้เลยเหรอ
นี่ผมทำให้ม๊าลำบากใจหรือเปล่า …? ผมทำให้ม๊าต้องถูกคนมองในแง่ลบหรือเปล่า...? ......
ตอนนี้สับสนมากครับ น้ำตามันจะไหลให้ได้ แต่ต้องนิ่งสงบเอาไว้ ข่มมันไว้ไอ้นัท.....อย่าแสดงว่าอ่อนแอ
“ ม๊ารู้นะว่าลื้อหวังดีกับม๊า แต่ม๊าอยากให้ลูกชายม๊ามีความสุข อั๊วไม่สนใจว่าคนอื่นจะมองยังไง ” ม๊าตอบ
“ ม๊าไม่สนใจได้ไงค่ะ เป็นเจ้าของกิจการใหญ่โต มีลูกน้องมากมาย มันทำให้เสียความน่าเชื่อถือค่ะ ” ผมไม่แน่ใจว่าม๊าทำธุรกิจอะไร แต่เกี่ยวกับการส่งออกนี่แหละครับ......
“ ม๊ารู้ว่าลื้อมีเหตุผล...... แต่ม๊าเหนื่อยมาทั้งชีวิตแล้ว ม๊าไม่รู้ว่าจะอยู่ได้อีกนานแค่ไหน สิ่งที่ม๊าอยากได้คือเห็นลูกทั้ง 2 คนมีความสุข แค่มันไม่เดือดร้อนคนอื่นก็พอแล้ว ”
“ แต่ม๊าค่ะ ” อีชะนีหมาเห็บหมายังอยากจะพูดอะไรต่อ ไม่ยอมรามือเลยนะเมิง
“ พอเถอะอาแพม อั๊วจะบอกลื้อว่า.....อานัทจะเป็นสะใภ้บ้านม๊า เป็นลูกชายอีกคนหนึ่งของม๊า ” ม๊าพูดไปพร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือผม.......ผมรู้สึกได้ถึงความห่วงใย.......
“ แล้วแต่ม๊านะค่ะ งั้นหนูขอตัวกลับก่อนนะค่ะ ......สวัสดีค่ะ ” แล้วชีก็สะบัดตรูดกลับไป สลิดมาก เชอะ
“ ผมขอโทษครับม๊า ” ผมกราบขอโทษที่ตักม๊าครับ
“ ขอโทษเรื่องอะไร ” ม๊าถาม
“ ผมขอโทษที่เป็นต้นเหตุให้ม๊าต้องเจออะไรอย่างนี้ ผมขอโทษที่มาคบกับลูกชายม๊า ผม... ”
“ พอเถอะ อย่าคิดมากนะ ลื้อไปนอนได้แล้ว ” ม๊าบอกผม
...ผมเดินกลับห้องอย่างร่างที่ไร้วิญญาณ.....ตอนนี้สมองผมมันดื้อไปหมด....ทำไมแต่ละก้าวมันช่างเนิ่นนาน
ผมเปิดประตูห้องออกไป ก็เจอไอ้น้องว่าน พร้อมกับคำถาม……“ เป็นไงมั่งพี่ ? ”
ผมหยุดแล้วมองหน้ามัน.....แล้ว....ไอ้น้ำในตามันก็ไม่รักดี....ไหลลงมา...มันค่อย ๆ ไหลลงมา..เป็นทาง
ปากสั่นระลิก ....กัดกรามแน่น ....เสียงสูดลมหายใจฟึดฟาด........นี่ผมเป็นอะไรไปครับ ? นัทคนเดิมหายไปไหน
ทำไมตอนนี้ผมอ่อน...แอ...จัง...เลย......ไอ้น้องว่านก็รีบมากอดผมไว้ครับ....จากนั้น.....ผมก็ปล่อยโฮออกมา....
“ ร้องออกมาครับ ร้องออกมาครับ.....ร้องออกมาครับ.....พี่ ” ไอ้น้องว่านบอกผม
“ กรูมันเป็นตัวอะไรวะ....กรู...เป็นตัวอะไรวะ ....บอกกรูหน่อย.....กรูเหมือนตัวประหลาดป่าววะ...” ......
.......... น้ำตาที่พรั่งพรู ......หลั่งไหลคำพูดต่าง ๆ ออกมามากมาย เหมือนผมเป็นบ้าเลยครับ........
“ ร้องซะให้พอ..ครับพี่.....”
.
.
ผมสะดุ้งตื่น....รู้ตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงแล้วครับ....ผมหันไปมองคนข้างกาย......เค้าคือ....คนที่ผมรัก
แล้วเค้าก็รักผม...เราต่างก็รักกัน....แต่ทำไมวันนี้ผมมองมันแล้วใจมันหวิว ๆ ผมค่อย ๆ ยื่นมือไปแตะที่หน้ามัน
สัมผัสที่หน้าผาก.....ไล่ลงมาที่จมูก.....จนถึงปาก ผมค่อย ๆ สัมผัสที่ริมฝีปากมัน..........
“ ขอโทษนะ .......” ผมบอกไอ้หมาเดี่ยว
ผมลุกออกเตียงเดินไปยังหน้าต่างเพื่อมองท้องฟ้า.....มองพระจันทร์......มองดวงดาว......
อากาศที่หนาวเย็นอยู่แล้วมันก็ยังคงหนาวเย็นมากขึ้น.....หนาวจับใจเลยครับ.....
ไม่วายที่จะทำให้น้ำตาเจ้ากรรมไหลลงมาอีกแล้ว..........ไม่อยากร้องไห้เลยครับ ไม่อยากเป็นอย่างนี้...
ผมมองท้องฟ้าอยู่สักพักก็คิดอะไรขึ้นมาได้.....ตัดสินใจกดโทรศัพท์หาไอ้คิว
“ มารับกรูหน่อยดิ ” ผมบอกไอ้คิว
“ เชี่ยไรวะ นี่มันตี 3 นะเว่ย เมิงละเมอเหรอวะ “ ไอ่คิวเห่า
“ ........มารับกรูหน่อยนะ ....... ”
ช่วยมารับฉันที มันไม่มีเรี่ยวแรง
ไม่เข้มแข็งพอรับเรื่องราวแบบนี้
ช่วยมารับฉันไป ไปไกลๆ ยิ่งดี
อยากจะไปเรื่อยเปื่อย
ฉันเหนื่อยที่จะเข้าใจ
เรื่องอะไรก็ขอข้ามไปละกัน
ฉันเหนื่อยกับความสัมพันธ์
อย่าไปเอาแก่นสาร เพราะมันไม่มี
ช่วยมารับฉันที มันไม่มีที่ไป
ช่วยมารับฉันไป ใจคอมันไม่ดี
…………………..
ความอ่อนแอที่มีวันนี้ มันทำให้ผมกลัว ขอแค่เพียงเวลาปรับตัว ให้ได้เตรียมหัวใจ.....
ตอนนี้ขอไปก่อนครับ ก่อนจะไป.....ผมขอไปลาคนรักของผมก่อน.....จูบเบา ๆ ที่ปาก....
“ พี่จะไปไหนอะ ”…เชี่ยตกใจหมด..…ไอ้น้องว่านถาม.....มันยังไม่หลับเหรอไงวะ
“ ขอไป.....พัก......หน่อยหวะ ” ผมตอบ
“ แล้วรีบกลับนะ หัวใจพี่อยู่นี่นะ พี่ซอต้องการพี่ ....พี่คนเดียว..... ”
“............................................” ผมไม่รู้จะตอบอะไร ได้แต่มองไปที่คนรักของผม
“ .................แล้วเจอกันนะ................... ”
.
.
แค่รักอย่างเดียว....มันยังไม่เพียงพอเหรอครับ……………….. ?
((( TBC. )))
>>> คำเมืองวันละคำ : ขลำ ( ขะ – หลำ ) = เจี๊ยว <<<
******
เอามาลงให้ทันที หลังจากแอบหนีไปเที่ยว
ปีใหม่ก็จะหนีไปเที่ยวอีก
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
